een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-02-2018
04 februari Trio
Toen ik deze middag stopte op de parking waar we afgesproken hadden om aan ons zondagse rondje geocachen te beginnen, kwam er een dame met haar 3 honden uit de hondenlosloopzone gewandeld. Ze was druk aan het fotograferen en omdat ik fotograferende fotografen ook wel eens wil vastleggen kon ik mijn toestel niet snel genoeg uit de rugzak halen. Ik heb haar inderdaad enkele keren te pakken gekregen terwijl ze op de grond liggend haar honden in beeld neemt. Het mooiste plaatje kon ik evenwel schieten toen ik zelf ook inzoomde op de drie voorbeeldig poserende viervoeters.
De wereld is van iedereen zou je dan willen denken en ieder zijn hobby, maar stiekem verwens je de mountain bikers die er voor zorgen dat de wandelweg er zo bij ligt.
Onheil roep je vaak over je zelf af. We weten wel dat wandelpaden aan de overkant van de Kasterleesteenweg er altijd net iets natter en modderiger bij liggen dan onze vertrouwde Smallebroeken. Toch wilden we vandaag, tegen beter weten in en zonder rekening te houden met de nattigheid van de voorbije dagen, weer eens een ander traject lopen en dat hebben we geweten. Het is daarenboven weekend en als je dan pas rond een uur of elf aan de wandeling begint zijn er al hele hordes bos-wieler-fanaten over dezelfde ondergrond gepasseerd met dit resultaat.
Op 1, 2 en 3 februari organiseert de Warande uit Turnhout in het domein de Hoge Rielen een avond-wandeling-evenement " Uit het Donker". Dat wilde ik samen met het vrouwke, de Phaido en de 5D Mark IV wel eens meemaken vandaag. Sta me toe eerst even mee te geven dat ik niet helemaal objectief kan zijn in mijn beoordeling omdat ik redelijk pissig ben door het feit dat ik uiteindelijk de wandeling alleen moest afhaspelen. Noch op de site waar wij de info haalden, noch in de folder die ons bij de eerste controle in de handen werd gestopt en ook niet tijdens die controle zelf werd ons verteld dat honden niet toegelaten zijn op het evenement. Even verderop kwam een strenge dame er ons op attenderen. Ik weet wel dat de algemene regel op het domein zegt dat honden er niet in mogen, wij wonen er niet zo ver af he, maar redelijkerwijs mochten we toch veronderstellen dat bij gelegenheid van een avondwandeling voor een groot publiek er een uitzondering zou zijn. Phaido was aangelijnd trouwens, zeer tegen de gewoonte in. Vrouwke terug naar huis met Phaido dus, baasje solo verder... alleen maar omdat vrouwke, wetend dat baasje houdt van avondfotografie, daar op aandrong.
Ik wil collega fotografen bij deze waarschuwen dat ze indien ze iets verwachten dat vergelijkbaar is met Glow Eindhoven, China Lights Antwerpen of het Gentse lichtfestival, ze maar beter thuis blijven. Hier praten we over vier locaties waar nauwelijks fotografeerbare zogezegd kunstzinnige audio visuele experimenten worden getoond.
Bijgaande foto maakte ik bij "Uit het donker 4". Ik citeer even uit de folder. " Zero Time is een interactieve scenografie die de aanwezigheid van tijd en ruimte wil wissen d.m.v. een zeer minimaal gebruik van materiaal en technologie."... Duidelijk?
In een hal hangen reflecterende stangen waartussen de bezoekers horen te wandelen bij het licht van hun smartphonelampjes... Met een sluitertijd van 30 seconden kon ik de stangen, de lichtsporen en de recht in de lens schijnende smartphones te pakken krijgen. De human ghost images maken het plaatje compleet.
Het nieuwe is er af. Voor het eerst mochten de kakelverse wandelschoenen mee tijdens de ochtendwandeling. Erg origineel was de trajectkeuze niet. Meestal wordt dat ons traditionele rondje Smallebroeken, zo ook vandaag, ideaal om ze in te lopen. Het weer was deze voormiddag maar miezerig en ik had ook liever een foto getoond met blije lente-achtige kleuren maar het vrouwke en Phaido in beeld nemen leverde toch ook weer een leuk plaatje op.
Ik heb weer twee nieuwe vriendjes. Als fanatieke wandelaar vind ik goede schoenen erg belangrijk. Ik was een grote fan van het merk Meindl, die zaten me altijd als gegoten maar... alweer gingen de dure stappers, die net iets meer als twee jaren oud waren, op dezelfde plek stuk als de vorige. Nauwelijks sleet aan zolen en leder, maar de binnenbekleding van de schoen aan de binnenkant van de enkels komt los, gaat scheuren, verhardt en gaat irriteren. Toch wel problematisch voor schoenen van 250 . Is dit een gekend euvel bij Meindl? Ik waag het er alleszins niet meer op en deze keer ga ik mijn voeten verwennen met een paar Hanwags, een merk waar ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord had maar dat me door de verkoopster bij AS Adventure werd aangeprezen. Na zorgvuldig passen, rondwandelen en trapje lopen ben ik overstag gegaan.
In tegenstelling tot wat de naam laat vermoeden moet je dit kasteel niet in Hamont zoeken, het is ook niet in Wallonie of in Frankrijk... we waren vandaag in Haspengouw.
Dat het in januari fietsweer is maak je niet zo vaak mee maar als de weergoden ons verwennen zoals vandaag zetten wij graag ons stalen ros achter op de auto om iets verder van huis onze geocache kriebels te volgen. De fruitstreek was het doel en we hebben er een leuke dag van gemaakt, inclusief een Halense taverne met Duvel achteraf. Oude vierkantshoeves zijn er zat in die regio en we hebben er een aantal zien voorbij komen. Dit exemplaar uit de 18e eeuw is onlangs gerenoveerd en het is ondertussen een zorgproject.
Naar het schijnt heeft het nog al hard gewaaid hier vorige week. Zelf hadden we er niks van gemerkt in Malta maar we hebben het nieuws van thuis ook gevolgd natuurlijk. Terug in het land hadden we al wel links en rechts wat omgewaaide bomen gezien maar tijdens de dagelijkse wandeling hadden we er eigenlijk niet zo erg veel last van. We komen uiteraard niet alle dagen op alle mogelijke plekjes in het bos en laat ons nu vandaag eens een andere route nemen... dat hebben we geweten. Toen ik het fototoestel uit de tas nam om de schade te fotograferen ging Phaido zonder dat ik het hem gevraagd had al vanzelf ik de poseren positie liggen. Pienter beestje.
