een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
03-07-2022
03 juli Pilatus
Ik zag vandaag een Pilatus landen in Hulshout. Het vliegtuig heeft een enorme reputatie als duivel-doet-al en ik associeer het altijd met quasi onmogelijke opdrachten in de bergen in Zwitserland. Als je beter kijkt naar de foto zie je natuurlijk dat het plaatje een ander verhaal vertelt. De verhoudingen kloppen niet, de mais in de achtergrond is buiten proportie, de grote bougie ( ontstekingskaars voor de Nederlandse vrienden ) vooraan en de eigenaardig vooraan gemonteerde uitlaat zijn ook al opvallende onderdelen die vertellen dat dit geen volwassen, levensechte Pilatus is. Dit is namelijk een modelvliegtuig en ik ben best tevreden dat ik 'm er aanvaardbaar scherp op kreeg terwijl ik meetrok met de camera.
We waren aan het geocache-fietsen en toevallig kwamen we voorbij een club waar net vandaag een grote internationale modelvliegtuig-meeting werd georganiseerd. Ik heb er een tijdje rond gehangen en gefotografeerd. Uit de reeks meetrek-foto's vind ik dit de meest geslaagde.
De molen van 't veld heb ik al meermaals gefotografeerd en hij is hier ook al voorbij gekomen. Toen we er vandaag alweer voorbij fietsten wilde ik er nog eens enkele shots aan wagen maar ik wilde zeker niet in herhaling vallen. Ik heb dus deze keer voor een iets andere benadering gekozen.
Na Vive le vélo bekroop me de goesting om weer eens wat van het blauwe uurtje te gaan genieten samen met mijn fototoestel. Ver hoefde ik daarvoor niet te gaan. Bij de rotonde aan de ( al gesloten ) Kiekenclub kreeg ik een aantal ingrediënten bij elkaar die samen een genietbaar beeld vormden: de inkijk richting Poederleese steenweg tussen taverne 't Ligt Daar en de Spar, de voor- en de achterlichten van passerende auto's en de sporen daarvan in de opname met een lange sluitertijd en natuurlijk het blauw van het befaamde uurtje gecombineerd met het nodige groen. Meer moet dat niet zijn.
Voor wie er aan moest twijfelen, dit is wel degelijk een foto. Ik heb er natuurlijk even mee gespeeld in photoshop, niet eens zo lang eigenlijk. Enkele clicks en wat schuifjes verzetten en dit is het resultaat.
Je raadt het al, ik had vandaag een maagdelijk geheugenkaartje toen ik terugkwam van een korte wandeling en met dit weer ben ik nadien de deur niet meer uit geweest om te fotograferen. Om toch iets wat ik vandaag gemaakt heb te plaatsen val ik daarom graag terug op een bewerking van een opname van gisteren. Toen moest ik met pijn in het hart enkele mooie foto's verweesd in mijn fotomappen achter laten omdat ik nu eenmaal maar één upload per dag plaats hier.
Het kasteel van Vorselaar, ook wel het kasteel De Borrekens genoemd, naar de adelijke familie die er resideerde, vind ik eigenlijk nog imposanter dan dat van Horst waar ik enkele weken geleden een foto van toonde. Het dateert al van rond 1270 en het is gelegen in een prachtige omgeving met een majestueuze lindenlaan die je van het centrum van Vorselaar recht naar het kasteel leidt. Deze geromantiseerde bewerking doet de locatie alle eer aan vind ik en je waant je meteen helemaal in een sprookje.
Als je de ogen maar goed open houdt en bewust kijkt kom je op onverwachte plekken leuke fotomogelijkheden tegen. Ik was weer samen met het vrouwke gaan fietsen. Ergens tussen Gierle en de snelweg zag ik dit kleurrijk tafereel. Een creatieve boer had naast zijn groeiend maisveld gezorgd voor wat bloemenpracht. Deze oplettende fietsende amateurfotograaf greep meteen de gelegenheid aan om er mee aan de slag te gaan. Een laag standpunt, bloemenkleurtjes en de mooie luchten waar we al een hele dag van mochten genieten, en dat was al ingekaderd met een mooie centrale cirkel... wat wil je nog meer om af te drukken?
Deze voormiddag had ik een afspraak met de mensen van Bizzbike om mijn elektrische tweewieler een onderhoudsbeurt te komen geven en toen dat gebeurd was wilde ik ook meteen gaan testen of alles weer optimaal functioneerde. Het was trouwens veel te fijn fietsweer om thuis te blijven. Op de terugweg naar huis heb ik alweer een stukje van de nog steeds niet helemaal voltooide fiets-o-strade Herentals - Balen verkend. Het traject tussen het station van Herentals en de Poederleesteenweg is ook af ondertussen en nu rest nog de verbinding naar Koulaak. Verkeerstechnisch vraag ik me wel af hoe ze dat voor mekaar gaan krijgen. Deze sectie kan alvast op mijn volledige goedkeuring rekenen.
Een keurig gemillimetreerd gazon voor ons huis, da's niks voor mij. Dat heeft uiteraard te maken met mijn aangeboren afkeer om achter grasmaaiers te lopen maar ook, en meer nog omdat ik vind dat je de natuur zijn gang moet laten gaan en soms een beetje helpen. Dus zorgen we al enkele jaren voor een wilde bloemenweide langs de Kasterleesteenweg. Dit jaar wil het helaas niet zo uitbundig lukken als andere jaren. Is het de droogte na het zaaien of zijn het de vele vogels die ik de hele tijd vruchtloos probeerde weg te jagen? Feit is dat we, precies zoals de vorige keer, voor bijna 100€ bloemenzaad hebben gestrooid op zeg maar 150 vierkante meter. Het resultaat is voorlopig eerder teleurstellend. Links en rechts komt er wel eens iets te voorschijn dat de vlinders en de bijtjes zou kunnen lokken maar we zijn er niet onverdeeld blij mee.
Als er dan toch eens wat moois bloeit ben ik er als de kippen bij om er mijn fototoestel op te richten. Volgens dokter Google is dit Rudbeckia Hirta ofte Ruige zonnehoed, en als extra weetje las ik dat dit de officiele bloem is van Maryland.
