een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-10-2020
04 oktober Kleindochter.
Ik ben de voorbije dagen druk bezig geweest, eerst met het fotograferen van alle bewoners van de Lommels rusthuizen en dan met het selecteren en bewerken in Photoshop om de beelden tijdig bij de drukker te krijgen voor de tentoonstelling tijdens de komende week van de bejaarden ( gesteld dat die doorgaat ). Nu ik er zo ongeveer doorheen ben wilde ik ook wel weer eens een iets jonger model voor de lens halen en die gelegenheid kreeg ik vandaag toen de oudste van de kleinkinderen samen met haar vriendje een corona-veilig bezoek bracht. Het was gezellig buiten onder de veranda en ik kon regelmatig op onbewaakte momenten mijn rechterwijsvinger op de afdrukknop van mijn fototoestel laten neerkomen.
Ik ben deze namiddag naar Herentals gereden om in de buurt van de kruisberg en de toeristentoren met Phaido wat wandelplezier te plukken en ondertussen ook enkele verse Lab-cachen te loggen. Het was niet meteen het fijnste wandelweer maar dat is voor deze jongen geen beletsel... Phaido, onze steeds ouder wordende senior woef daarentegen had er niet veel zin in vandaag merkte enkele keren. Ik heb de wandeling dan ook een beetje ingekort, de nummers 4 en 5 van de te zoeken cachen zijn voor later. Ondertussen heb ik de toeristentoren nog eens gefotografeerd van uit een alweer iets ander standpunt. Het dreigde een grauwe bedoening te worden gezien het weer, maar gelukkig zijn er die rode parasols ( of zijn het paraplus in dit geval ) om de plaat een beetje op te vrolijken.
Er was een kans op ochtendnevel vertelde de weerman gisteren avond. Ik heb me weer eens laten vangen. Ik zal wel nooit een ochtendmens worden denk ik dan maar. Toen ik - rijkelijk laat eigenlijk - aan mijn geplande traject met ingeschatte leuke ochtendnevel-locaties begon was het al snel duidelijk dat indien er al enige nevel zou zijn, dat zeker niet de gehoopte lagen grondnevel zouden zijn.
Bij het Zilvermeer in Mol ben ik even gestopt om de vlottende slogan te fotograferen: "Zen in Mol." Ik mag aannemen dat de Molse toeristische dienst refereert naar een Boedhistische relax toestand waarin je kunt geraken als je in Mol bent, maar evengoed zou het een dialectische slogan in de eerste persoon enkelvoud of meervoud kunnen zijn zonder lidwoord: "Ik zen in Mol" of "Welle zen in Mol"... De lichte nevel in de verte zou naar de eerste mogelijkheid kunnen verwijzen maar dat is pure speculatie...
De foto-oogst van gisteren was groot en gevarieerd genoeg om nog eens op terug te vallen. Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen namelijk...
Als je iets over Lommel moet vertellen kom je vroeg of laat uit bij "zand", zandwinning, de familie Emsens, Sibelco en... glas. Sedert enkele jaren heeft de toeristische dienst van de stad dat nog eens extra in de aandacht gezet door het Glazen Huis te openen. Dat is ook effectief een gebouw van glas en het herbergt o.a. een museum en een glasblaas atelier waar glazen voorwerpen en kunststukjes worden gemaakt. Men dat allemaal gaan bezoeken en fotograferen natuurlijk. Ik heb al enkele keren een nacht opname van het verlichte gebouw gemaakt en hier ook al eens gedeeld. Maar ook overdag is het zeker de moeite waard om te bezoeken, bekijken en te fotograferen.
De industriezone Kistalpark is voor de geocachewereld tijdelijk omgedoopt tot Jurassic Parc, er zitten namelijk enkele prehistorische dino's verborgen en na mijn bezoek aan Hoevezavel ben ik er naar op zoek gegaan. Van alle gelegenheden profiteren om wat leuke dingen te combineren met de gewone dagelijkse gang van zaken noemen we dat...
Wandelen, in de natuur vertoeven, achter leuke geocachen aangaan, fotograferen... ik gaf het al zo vaak aan, het is perfect te combineren. Niet ver van deze plek zocht ik naar de aspiciensesuriisaurus - ik mag aannemen dat de naam ontsproten is uit de fantasie van de legger van deze cache - en toen ik hem gevonden had wilde ik graag even de andere aspecten van dit natuurgebied in beeld nemen. Naast een gigantisch zonnepanelen-veld zijn qua alternatieve energie er ook nog altijd de vele windmolens en dat levert wel eens leuke beelden op als je het anders bekijkt.
Bij deze foto heb ik lang getwijfeld of ik voor de kleur- dan wel voor de zwart-wit versie zou kiezen. Ik heb 'm ook op de google foto pagina van onze fotoclub geplaatst en daar zijn de commentaren in het voordeel van zwart-wit. Als ik zelf niet kan kiezen leg ik me neer bij het oordeel van de collega's.
We hebben een huisspin... en het is een kruisspin. Dit goedkoop taalgrapje om aan te geven dat er, naast de zonder twijfel ontelbare andere spinnen die we in huis hebben, een wel erg opvallend exemplaar leeft onder het dak van onze veranda. Hij woont er al een tijdje en ik laat 'm daar zitten. Ik vind spinnen helemaal geen akelige beesten, integendeel, ze zorgen er voor dat we minder last hebben van andere volgens mij wél akelige of storende steek- en kriebelbeesten, wij vechten dezelfde strijd. Hij houdt er trouwens eigenaardige gewoontes op na, onze huisspin... Overdag zie je 'm niet, dan houdt ie zich op in een van de uitsparingen in de daksteunrand. Het is pas als het donker wordt dat ie zijn jachtpositie gaat in nemen. We komen ook op dat gebied goed overeen dus, ik ben ook een nachtmens. En mijn liefde voor nachtfotografie kennende wist je dat ik 'm vroeg of laat eens zou fotograferen. Met de macrolens op mijn toestel, mijn toestel op statief en een zaklamp voor de belichting ben ik er vanavond mee aan de slag gegaan. Ik heb wel enkele keren moeten experimenteren en wat met de instellingen moeten spelen voor ik de belichting goed had maar ik heb 'm toch in een meer dan aanvaardbaar shot te pakken gekregen.
Deze keer wil ik graag de exif-gegevens nog eens mee geven.
ISO 640 - F 16 - 10 sec. met de 90 mm macrolens op de 5D Mk IV
