een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
31-03-2019
31 maart Fietsparcours.
Een rondje geocachen in Emblem, het zou zo'n 20 km lang zijn, dus wij gingen er van uit dat het niet alleen voor de wandelaars, maar ook voor de fietsers geschikt zou zijn. Dat was trouwens ook zo aangegeven in de beschrijving, zij het met de bemerking dat het op sommige passages toch wel moeilijk zou kunnen worden als het weer een beetje tegen zat.
Op deze plek zag het er nog doenbaar uit, de cache vonden we hier trouwens 6 meter hoog in een boom, gelukkig had er iemand in ons gezelschap een vishengel bij... je hoort nogal wat onverwachte spullen in je geocachetoolbox te hebben tegenwoordig. Bij het plaatje waarop ik onze dappere tweewielers in een sowieso al niet helemaal fietsvriendelijke omgeving kon te pakken krijgen voor ze het echte moddergevecht aangingen vond ik dat het een verhaal vertelt.
Alweer twee jaar geleden kwamen we tijdens het wandelen van het geocache-rondje "De Mosten" ergens tussen Meer en de Nederlandse grens een koppel collega hobbyisten tegen. Jolien en Jenno bleken sympathieke gedreven jongelui die van plan waren in Lille een koffie- en theehuisje te openen en dat een geocache gerelateerde naam te geven, eigenlijk wel slim bekeken... Ondertussen is die zaak er al een tijdje en zijn we er al enkele keren op bezoek geweest, naast koffie en thee kun je er ook nog andere lekkernijen verkrijgen he...
Omdat ik van plan ben tegen het salon van onze fotoclub in november een audio-visuele reeks te maken rond geocaching ben ik ondertussen allerhande foto's aan het verzamelen rond onze hobby en uiteraard zijn ook detailbeelden welkom. Tijdens een fietstocht kwam ik er vandaag weer langs, ik heb er heerlijk in het zonnetje op het tuinterras een Duvel geconsumeerd en ik heb er deze keer ook de nodige beelden geschoten, o.a. het uithangbord vond ik wel leuk.
Jaaa, het was vandaag weer een geweldige vroeg-lentedag en dat kwam goed uit. Het wandelseizoen in zorgtehuis Hoevezavel is weliswaar nog niet begonnen maar vandaag zouden we in geval van goed weer al met enkele bewoners naar CC De Adelberg gaan om de show bij te wonen die de schoolkinderen ieder jaar voor alle moeders opvoeren. Onze rolstoelpassagiers afgeleverd hebbend bezochten wij in afwachting van de terugtocht het terras van café De Kroon en toen wij weer bij de uitgang van de zaal op onze passagiers stonden te wachten kon ik het niet laten enkele foto's te maken van o.a. het vrouwke en Phaido. Dit lentetafereel van mijn twee schatten is wel degelijk geschoten in hartje centrum Lommel. Het vrouwke is met Phaido aan het overleggen of ze nog een rondje gaan wandelen want het Adelbergpark naast het CC ( Cultureel Centrum ) is daar echt wel een gedroomd decor voor.
In de loop van de voormiddag heb ik deze foto gemaakt en nadien heb ik er thuis met enkele klikken in Photoshop dit resultaat uit gehaald. Ik vertel het maar meteen dus, dit is Photoshop-werk. Je zou dit effect ook recht uit de camera kunnen verkrijgen maar dat is veel moeilijker, bewerkelijker en minder voorspelbaar. Je moet dan de camera op statief zetten een lange sluitertijd instellen en meteen na afdrukken de camera recht naar omhoog bewegen. Het moment van bewegen en zowel de snelheid van de beweging als de lengte ervan moet je dan wel erg nauwkeurig kunnen bepalen en dat is niet makkelijk. Vandaar dat ik liever bij de filters in Photoshop koos voor bewegingsonscherpte, de hoek op 90° zette en dan was ik na enig geëxperimenteer tevreden met dit plaatje. Er is helemaal niks scherp maar dat hoeft ook niet. Ik vind het zelf mooi zo en dat is nog altijd mijn belangrijkste criterium bij het beoordelen van foto's, ook van mijn eigen foto's. Ik zou dit aan de muur durven hangen.
Deze voormiddag was ik naar de fotoclub gewandeld om enkele foto's af te printen en het was me opgevallen hoe mooi de paasbloemen er bij stonden aan het Kerkplein, recent omgedoopt tot Bobbejaan Schoepenplein. Dat leverde meteen fotoplannen op. In de loop van de namiddag ben ik er terug naartoe getrokken gewapend met de Mark IV en de 16-35 er op. Zo kon ik het ganse plein in één opname te pakken krijgen. Helemaal links in beeld is de Bib met de lichtende titel van, internationaal gezien, Bobbejaan's grootste hit: " Je me suis souvent demandé ". In het midden, achteraan zien we het OC, het lokaal van onze club is daar in de kelder en daarvoor de Wannes met zijn hond, standbeeld dat het harde leven van de Kempense landbouwers in vroegere tijden symboliseert en dan rechts de kerk. De paasbloemen staan vooraan in volle pracht ons mooie Lichtaart te versieren.
Het is natuurlijk niet mijn pony, maar ik refereer in de titel naar de speelgoed-paardjes uit My Little Pony, de film uit 2017 waar vooral erg jonge meisjes zo gek op zijn. Nu ben ik geen erg jong meisje uiteraard, maar ik vond deze dame toch ook wel erg leuk. Toen we er weer voorbij gewandeld kwamen en ze zo gewillig poseerde heb ik er dit portretje van gemaakt.
De LRV De Kempenridders - de plaatselijke ruitervereniging - is bij het oefenterrein langs de Dressenstraat een nieuwe cantine met opslagruimte voor het clubmateriaal aan het bouwen. We komen er iedere dag langs tijdens de wandeling met Phaido en vandaag ben ik eens op de werf gaan kijken hoe ver ze al staan met de afwerking. Het project is nog helemaal in de ruwbouwfase merkte ik maar toch is er in de ruimte waarvan ik veronderstel dat het de cantine of een vergaderzaal zal worden al gezorgd voor een prachtig panoramabeeld langs de kant van de Dressenstraat. Ze hebben het zelfs netjes ingekaderd.
