een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-11-2018
04 november Jul chauffeur.
Het was vandaag de laatste dag van ons fotosalon. Tussen de vele relaties, kennissen en familieleden die we mochten verwelkomen was ook Jul, de ondertussen drie maand oude pup van zoon Michael. Ze proberen hem zo sociaal mogelijk op te voeden en dat wil o.a. zeggen dat ze hem zo vaak mogelijk overal mee naar toe nemen... ook naar een fotosalon. Jul heeft zich goed gedragen het moet gezegd. Toen de familie weer huiswaarts wilde ben ik er nog even met de camera achteraan gelopen om nog wat foto's te maken. Wie schetst mijn verbazing dat, toen ze wegreden Jul al aan het stuur zat... Hij leert wel erg snel !!!
Het lijkt een beetje eigenaardig. Nadat we vorige donderdag op 1 november, Allerheiligen, de eerste dag van ons fotosalon hadden was het vandaag de receptie en de officiële opening.
Voorzitter Walter was aan het woord terwijl het vrouwke, die bij deze gelegenheid ook graag haar steentje bijdroeg, met een dienblad voorbij liep. Ik zat helemaal bovenin achter de geluidsinstallatie maar ik had uiteraard de camera bij de hand. Met de 300 mm er op kon ik tussendoor redelijk dicht op het gebeuren kruipen. In beeld zien we ook nog enkele leden van de motorclub, Mies, schepen van de gemeente Kasterlee en nog wel enkele vrienden en bekenden. Reden genoeg om vandaag voor dit beeld te kiezen.
Ik was in de loop van de vooravond nog even een rondje gaan wandelen met Phaido en het leek er al de hele tijd op dat we een prachtige zonsondergang zouden krijgen. Als je naar het westen keek werden de kleuren steeds mooier. Uitwaaierende condensstrepen van vliegtuigen gecombineerd met avondrood en diepblauwe avondluchten, het was best spectaculair. Toen ik terug thuis was ben ik snel even naar binnen gelopen om mijn statief te nemen, dit soort beelden schiet je best met ietwat langere sluitertijd van af statief he. Voor onze deur langs de Kasterleesteenweg kon ik het spektakel nog te pakken krijgen in enkele foto's. Dit is er een van.
Tijdens ons fotosalon zijn alle leden regelmatig "van dienst"... Tijdens deze eerste dag had ik er voor geöpteerd gedurende twee tijdsblokken achter de toog te gaan staan. Ik weet heus wel hoe je een pintje moet tappen na al die jaren en een Duvel uitschenken is ook wel aan mij besteed. Met evenveel liefde wil ik de overige dranken serveerbaar maken, zelfs de waters, limonades en andere cola's en frisdranken. Door de drukke bezigheden was ik nog altijd niet aan fotograferen toegekomen en toen ik aan medeclubleden vroeg om dan maar een foto van mij te maken met mijn toestel waren er meteen enkelen bereid dat te doen. Zowel Alex als Ludo bezorgden mij een prima beeld waardoor ik (weeral) in keuzeproblemen kwam. Uiteindelijk ging ik voor dit iets closer beeld, zonder de auteur te vernoemen, de andere opname, met iets meer omgeving zet ik morgen wel op mijn Facebook-pagina.
Noteer dat de baard ondertussen al echte kerstman-afmetingen aan het aannemen is... of moeten we voortaan verplicht zeggen winterman-afmetingen???
Vanaf morgen gaat ons jaarlijks fotosalon door. Gisteren avond zijn we begonnen met de opbouw en vandaag hebben we verder gedaan en heb ik mijn foto's opgehangen. Veel meer kon ik niet bijbrengen... ik voelde me niet lekker en ben voortijdig naar huis gegaan. Om een fris hoofd te krijgen heb ik nog enkele rondjes gewandeld met Phaido maar echt beter werd het niet. Ik had ook geen camera meegenomen tijdens die tochtjes en me realiserend dat ik toch graag een foto wilde maken vandaag heb ik ik de hof van clublid Ludo een klein bloemeke geplukt en thuis ben ik daarmee aan de slag gegaan. Statief en macrolens waren zeer behulpzaam.
We waren vanmiddag naar Aarschot gereden om de eerste officiële kerstmanfoto's te maken en ook om eens een kijkje te nemen in het pand dat vanaf de 14de december het huis van de Kerstman wordt. Dat er nog veel werk is voor we op 1 december aan de inrichting kunnen beginnen is een understatement. Er wordt ons langs alle kanten verzekerd dat het allemaal in orde komt maar er is toch enige stress in aantocht.
Ik heb vanuit diverse standpunten enkele foto's geschoten om een idee te geven van de omvang en de indeling en mede door het feit dat ik alles in RAW fotografeer kan ik uit mijn beelden net iets meer halen in de Raw-converter. Het was in werkelijkheid net iets donkerder en zo maakte ik het mee dat, terwijl het vrouwke en mijn zus een eind verderop de situatie aan het becommentariëren waren en ik ze in de compositie inpaste, Phaido zonder dat ik het gemerkt had links ook in het beeld geslopen was hij had alleen maar oog voor het verre vrouwke. Omwille van de interactie vond ik dit de leukste van de serie.
Ik krijg het de komende tijd ontzettend druk. Vanaf morgen zie ik geen enkel gaatje meer om de traditionele jaarlijkse momenten van bezinning en het gedenken van onze dierbaren op de diverse begraafplaatsen in te plannen. Je kunt dan wel stellen dat je helemaal niet naar het kerkhof moet om even aan de overledenen te denken en dat het een obligaat gebruik is - en eerlijk gezegd vind ik dat ook wel een beetje - maar tradities en gebruiken zijn er nu eenmaal en het kan helemaal geen kwaad die in ere te houden. Rond Allerheiligen is het kerkhof-bezoek-tijd. We zijn dus vandaag in Peer geweest om even bij moentje, mijn grootmoeder en bij pa en ma te zijn. Voor een foto van de plek waar de urnen zijn opgeborgen maakte ik graag wat tijd.
