een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
11-06-2022
10 juni Het huis van de stad
Ik had vanavond afgesproken met fotomaatje Alex om een hapje te gaan eten in Lommel, daarna naar café De Kroon te gaan om te zien hoe ex-fotoclublid Natalie het deed in haar nieuwe flexi-job en uiteindelijk zouden we ook nog wat avondfotografie doen. Alex wilde graag zijn nieuwe ND filter loslaten op het stadhuis - huis van de stad noemen ze dat hier - en hoewel ik hier al vaker dit soort beelden geschoten heb ben ik er ook weer aan de slag gegaan. Nachtfotografie is sowieso iets waar je me nooit twee keer voor moet vragen. We konden nog genieten van het blauwe uurtje en zonder filter kon ik op mijn vertrouwde manier dit beeld scoren.
( ISO 100 - F 14 - 30 sec. - bij 16 mm met de 16-35 op mijn 5D Mk IV )
Door de corona-miserie was het twee jaar geleden, maar vandaag werd de jaarlijkse tocht met de bewoners van Hoevezavel en het Kapittelhof naar de Moffel weer georganiseerd. Het leger vrijwilligers stond klaar om kwart voor tien deze morgen en zowel de heen- als de terugweg rond half vijf verliepen helemaal droog!!!
Tussen die beide wandelingen werden we vergast op voldoende koffie en ander drinkbaars, koek, een heerlijke maaltijd en... entertainment. Wie schetst onze verbazing toen we een heuse travestietenshow te zien kregen. Het moet ons van het hart, we waren aangenaam verrast... grote klasse, tot in de details. Ik vrees dat een groot deel van de aanwezigen het niet door hadden dat we niet naar echte vrouwen keken... Uit de vele foto's die ik schoot is dit, na een snelle selectie, een willekeurige keuze.
In de loop van de avond kwam er een pauze in de nattigheid die al de ganse dag neer druilde, rond half acht was het warempel droog. Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens naar de markt van Kasterlee te rijden, deze keer zonder blauw uurtje- of nachtfoto's in mijn achterhoofd. Het licht zat redelijk goed en ik had de groothoeklens op mijn toestel gezet... dan kun je dit soort beelden schieten he. Spiegelingen... nog een van mijn dada's!
Mijn voorliefde voor avond- en nachtfotografie kennende was het vanzelfsprekend dat ik deze week nog eens zou proberen een of ander interessants te scoren voor de "fotograferen-op-locatie" activiteit van onze fotoclub. De markt van Kasterlee was gekozen als plaats om deze keer onze creativiteit de vrije loop te laten. Viel dat even tegen vanavond. Er was weinig of niks te zien of te beleven, de verlichting was niet om over naar huis te schrijven en het blauwe uurtje toonde zich ook al niet in zijn mooiste kleed.
Ik ben dan maar doorgereden naar Geel, je weet maar nooit wat je tegenkomt. En inderdaad, toen ik in Ten Aard over de brug van het Kempisch Kanaal reed zag ik dat de Bloemfabriek echt wel mooi verlicht was. Rechts, rechts, rechts en ik stond er recht tegenover... Het kanaal deed zijn uiterste best om zo mooi mogelijk te spiegelen, klik. Vroeger waren dit de bloemmolens maar sinds kort is het een horecazaak. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik er nog nooit binnen geweest ben hoewel ik er vaak voorbij fiets. Iets om snel recht te zetten.
De familie kip wordt belaagd veel gevaarlijke vijanden merkte ik vandaag. Lang geleden kwam ik hier ook al eens langs en ik zou zweren dat er toen meer kuikentjes waren, de restanten op de ijzeren bodemplaat kunnen mijn vermoeden alleen maar bevestigen.
Op een verlaten spoor, restant van een oud rangeerstation in Morkhoven, kon je al jaren genieten van dit staaltje van kunstzinnig vakwerk. Er zijn blijkbaar roofdieren die hier metalen kuikentjes komen opeten. Tja, sinds die wolven hier rondlopen is niks meer veilig he...
We waren uitgenodigd op het communiefeest van Lander, een neefje van het vrouwke. In het zijlokaal van de parochiezaal in Lommel-Barrier was er niet alleen plaats voor een gezellig samenzijn, de grote zaal bood ook plaats voor de kinderen om te ravotten, - er was zelfs een indoor springkasteel - en met het weer dat we vandaag over ons heen kregen was dat maar goed ook. Op een bepaald moment vond ik de ganse verzameling jeugd bereid om voor me te poseren. Het enthousiasme spettert van de groepsfoto af.
Er is een oplettende wachter die het in- en uitvaren van de schepen in de Olense sluizen in de gaten houdt. Het was het vrouwke die 'm eerst gezien had en die me er op attendeerde.
We waren met z'n tweeën gaan fietsen en bij het oversteken van het sluizencomplex hielden we even halt om het versassen van de schepen wat te bekijken en te fotograferen. Iemand heeft ooit een knuffelbeer bevestigd aan een metalen buis midden boven de ingang van één van de sluizen. Hij hangt er al lang trouwens. Ik heb voor de aardigheid eens op Google Streetview gekeken en als je daar vóór de middenste sluis gaat staan kun je 'm zien, even inzoomen en tussen de twee vierkante palen rechts van het bord verboden te roken hangt ie...
Ik heb scherpgesteld op de knuffel, die is wat mij betreft het onderwerp van de foto. Dat de Commodore in de sluis daardoor niet scherp is vind ik helemaal niet erg. Integendeel.
Vrijdag, wandeldag met de bewoners van Hoevezavel in Lommel. Als vrijwilliger gaan wij daar, indien het weer het toelaat, met de e-bikes naartoe, vandaag was dat zeker het geval. De voorbije weken hadden we al enkele keren gemerkt dat het laatste gedeelte van de tocht, doorheen het industiegebied, best wel link werd, er waren ingrijpende wegenwerken gaande en het nooit stoppende vrachtverkeer was niet de veiligste vriend van de fietser. Als onderdeel van het project blijkt dat er een nieuwe fietsverbinding in de maak is tussen de route langs het kanaal en de rotonde bij Pelkmans en bij uitbreiding richting zorgtehuis. We zijn er vandaag al eens langs gefietst en met wat neembare kleine hindernissen bleek het best al fietsbaar. Een fotostop hoorde er ook bij natuurlijk. We zijn in blijde verwachting van de dag dat dit ook helemaal klaar zal zijn.
Als ik ga fietsen dan is het Kempisch Kanaal vaak de bestemming. Meestal is het er niet al te druk, het fietspad is best okee en er is altijd wel iets te zien, te beleven of te fotograferen. Tegenwoordig zie je regelmatig een nieuw soort vaartuig in watersportland. De beoefenaars van deze sport roeien rechtstaand met één lange spaan. Hoe deze discipline heet weet ik niet maar dat belet me niet er foto's van te maken natuurlijk. Ik klasseer ze onder de algemene naam "Watersport".
Toen ik deze foto maakte in een voorlopig verlaten en verwaarloosd pand langs de Demer in Langdorp wist ik al dat ik 'm in zwart wit zou omzetten. De zwart-witte vloer, de zwarte achtermuur, de witte zijmuur waren te uitnodigend om ook niet alle andere minieme kleuraccenten weg te werken en aan het geheel nog een beetje pit toe te voegen.
Ik kan er voorlopig nog niet veel meer over zeggen dan dat er op het ogenblik hard gewerkt word om hier weer iets moois van te maken en dat de kans groot is dat er in de toekomst meer foto's van uit deze locatie zullen voorbij komen. In december bvb. zouden die wel eens niet meer zwart wit maar hoofdzakelijk groen rood kunnen zijn...
Misschien waren we te vroeg met het bewerken en inzaaien maar de wilde bloemenweelde, die we ook dit jaar vóór ons huis hoopten te zien, laat alleszins op zich wachten. Een paar margrieten, wat verdwaalde korenbloemen en een enkele klaproos, de oogst is voorlopig mager. Geduld...
Een onverwachte gast kon ik al wel te pakken krijgen, hopelijk is het de voorbode van een heel leger bijtjes, vlinders en ander fotografeerbaar gedierte. De St. Jacobsvlinder en de rupsen ervan leven bij de gratie van het St. Jacobskruid en laat dat nu net bij ons niet te vinden zijn. Daarenboven is het volgens Mr. Google een nachtvlinder en ik heb 'm overdag gefotografeerd... De logica van overdag fladderende, hier naar St. Jacobskruid zoekende nachtvlinders ontgaat me helemaal. Slapen deed ie zeker ook niet want meteen toen ik deze foto gemaakt had en ik nog wat dichterbij wilde vloog ie snel weg.
Toen ik vanavond vertrok voor een korte wandeling door de Smallebroeken zag ik in de tuin van mede-fotoclub-lid Ludo een stengel vingerhoedskruid, een mooi exemplaar. Mijn aandacht gaat daar dan meteen naar toe, fotomogelijkheden in mijn achterhoofd he. Toen ik wat beter keek zag ik dat een van de klokjes bezoek had. Ik had de 5D en de macro lens helaas niet meegebracht dus ik moest de kleine Sony er dan maar op los laten. Dit beeld bewijst het nog maar eens, dat ding is een alleskunner. Het beste fototoestel is datgene wat je bij hebt...
We hadden al een hele tijd geleden afgesproken dat we vandaag nog eens de ganse familie zouden proberen samen te brengen en ondanks de drukke bezigheden van iedereen is het warempel gelukt. Zowel dochter Ilse met haar gezin en zoon Mike met het zijne, mijn zus en het vrouwke en ikzelf hebben er een fijne dag van gemaakt. De enen kwamen weliswaar een beetje later, en anderen moesten wat vroeger weg maar we hebben ze een tijd samen gekregen. Eerst was er een heerlijke brunch in de Klappeistaak in Gestel ( vette aanrader !!! ) dan zijn we gaan wandelen in de Merodebossen bij Herenthout om te landen in het Prinsenhof daar vlakbij. Ondertussen heb ik weer een aantal beelden geschoten die in de familiealbums zullen terecht komen en zoals iedere dag heb ik er ook eentje geselecteerd voor deze pagina. Ilse met man en de vier kinderen in één foto vangen was me al in geen jaren meer gelukt, logisch dat dit de foto van de dag wordt.
Ze hadden me gevraagd om een bruiloft te fotograferen vandaag. Ik heb dit nog maar één keer gedaan hiervoor en, eerlijk gezegd, ik vind het een zware verantwoordelijkheid en ik ben er dan ook niet zo happig op, maar, deze kon ik niet weigeren. Bij de bruid thuis, de familie, de kerk en het feest, alles kwam voorbij en de uitdaging heb ik overleefd, uiteindelijk was het best een positieve ervaring.
Ik kwam redelijk laat thuis - of eerder redelijk vroeg - en ik ga in de loop van volgende week de gigantische foto-oogst selecteren en bewerken maar nu heb ik even geen tijd daarvoor want morgen is er weer een dag he... Ik heb dan ook snel even doorheen de opnames gescrolled en enkele naar mijn mening leukere bekeken en dit beeld heb ik uiteindelijk gekozen. Dit is misschien niet de allerleukste foto die ik heb meegebracht want ik heb ze eerlijk gezegd nog niet allemaal gezien maar ik vind sowieso dat spontane beelden altijd leuker zijn dan geposeerde en dit is er zo eentje.
Het is in deze tijd van het jaar lang wachten op het blauwe uurtje en het was al laat toen ik op bruggenjacht vertrok. Bruggen en het blauwe uurtje... wie mij kent weet dat ik de combinatie helemaal zie zitten. Het is niet de eerste keer dat er een soortgelijk beeld voorbij komt op deze pagina's. De oude brug over het Albertkanaal in Herentals richting Herenthout is onlangs vervangen door een nieuwe. De doorvaarthoogte moest verhoogd worden bij alle bruggen trouwens. Dit is nu eens een exemplaar dat niet behoort tot de eenheidsworst-verzameling die alle nieuwe bruggen lijken te zijn. Dat ik 'm vroeg of laat zou fotograferen lag voor de hand.
Op Hemelvaardag is er traditiegetrouw het Waterputfestival op het Bobbejaan Schoepen-plein in ons dorp. Door de corona toestanden hebben we het twee jaar moeten missen maar dit jaar was het weer meteen vollen bak. Ik heb er een tijd rond gehangen, een aantal leuke bandjes gezien, en - je raadt het al - ook enkele leuke beelden meegebracht.
De Hukkelfukkers is een lokaal bandje waarvan ik de evolutie al een tijdje volg. Ik zag ze lang geleden ooit en toen vond ik het beloftevol maar veel werk aan. Ze zijn niet meteen braaf en main stream. Me Too is er niet echt aan besteed als je de teksten beter beluistert, maar die tegen-de-schenen-schopperij komt al bij al toch sympathiek over. Wat ik vandaag zag was best okee en ik was behoorlijk onder de indruk.
Ik heb meerdere foto's meegebracht van hun optreden maar dit beeld van hun frontman vond ik het meest sprekend.
In het OC was deze avond de viering van de verdienstelijke leden van de verenigingen in onze gemeente en gezien de corona toestanden waren er twee jaargangen. Van onze fotoclub waren er drie laureaten, Guy en Willy voor de jarenlange inzet en o.a. de logistieke prestaties en André met zijn prijswinnende foto "Schapen van Kemp".
Min of meer naadloos brengt deze intro me bij dit beeld.
Ik ben vandaag langs het Albertkanaal tot in Antwerpen gefietst en richting Grobbendonk, voorbij de koekjesfabriek LU in Herentals was een kilometerlange strook voorzien van een tijdelijke omheining om schapen toe te laten ongehinderd dit gebied af te grazen. Ik vond het een fotostop waard.
Ik ambieer zeker niet ooit een culinaire- of voedselfotograaf te worden. Gelieve dit beeld dan ook niet te vergelijken met de gelikte reclamefoto's die in de bladen en tijdschriften verschijnen. Als het woord culinair voorbij komt denk ik trouwens nooit aan fotograferen maar aan mijn smaakpapillen, mijn maag en de geneugten van het tafelen. Ik had sowieso weinig tijd om er op uit te trekken vandaag en bij deze breng ik dan maar een ode aan een van de vele talenten van het vrouwke: ze tovert elke dag een sterrenmaaltijd op tafel. Het is aspergeseizoen en niet voor de eerste keer dit jaar heb ik weer mogen constateren dat Asperges à la Flamande in de top van de culinaire hitparade hoort. Een fleske wit er bij en het is genieten tot de laatste stengel, het laatste stukje Breydelham en de laatste lepel geprakt en gekruid ei.
De voorbije twee dagen waren erg goed gevuld qua fotograferen. Vandaag heb ik er een selecteer- en bewerk-dag van gemaakt. Ik heb me nog niet helemaal door de massa foto's heen geworsteld maar het schiet op. Uit de shoot van eergisteren met kleindochter Julie heb ik voor de aardigheid eens enkele beelden in zwart wit omgezet en dat valt me ook niet tegen.
We hebben met onze fotoclub een project lopen rond de LRV ( Landelijke Ruiters Vereniging ) "De Kempenridders", onze plaatselijke paardensportclub. We volgen hun activiteiten doorheen het werkjaar met enkele fotografen om met het resultaat van onze foto-uitstappen een AV-reeks te maken voor het komende fotosalon.
Dit weekend organiseerde de club uit Veerle een jumping event in Kuringen. Enkele clubleden waren er gisteren al aan de slag en vandaag heb ik ook een dagje paardensport meegeleefd en gefotografeerd. Uiteraard zijn de jumpingfoto's altijd het meest spectaculair maar wij gingen eigenlijk meer voor de dressuur van de 4-tallen en de 8-tallen. Zoeken naar interessante invalshoeken is altijd belangrijk bij dit soort fotografie. Bij het begin van hun ronde begroeten deze Lichtaartse ruiters de jury. Ik vond dit wel leuk, de tweekoppige jury en het Lichtaartse viertal in één beeld.
- en ik ga in de loop van volgende week de gigantische foto-oogst selecteren en bewerken maar nu heb ik even geen tijd daarvoor want morgen is er weer een dag he... Ik heb dan ook snel even doorheen de opnames gescrolled en enkele naar mijn mening leukere bekeken en dit beeld heb ik uiteindelijk gekozen. Dit is misschien niet de allerleukste foto die ik heb meegebracht want ik heb ze eerlijk gezegd nog niet allemaal gezien maar ik vind sowieso dat spontane beelden altijd leuker zijn dan geposeerde en dit is er zo eentje.
