een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
31-12-2021
31 december Engeltjes
Ik vond het gepast 2021 te beëindigen met nog een beeld van de kerstversieringen die het vrouwke zo kwistig en zo smaakvol overal heeft uitgestrooid in ons huis. Het vrouwke houdt van engeltjes en enkele exemplaren uit haar verzameling heeft ze in een sneeuwdecor geplaatst op een oude erfgoed kast die in een hoek van onze woonkamer staat.
Bij deze willen we iedereen een gezond en voorspoedig 2022 wensen.
Je hebt Kerst- en Oudejaarsverlichting en je hebt feestverlichting. Wat mij betreft zijn dat twee verschillende dingen. Redelijk laat ben ik vanavond naar Kasterlee gereden om zelf eens te gaan kijken naar de sfeerverlichting op de nieuw aangelegde markt. De reacties op de social media waren alleszins zeer uiteenlopend. Misschien ben ik te conservatief, maar wat mij betreft heeft dit niks te maken met de Kerst- of Oudejaarssfeer. Jongere generaties, die opgegroeid zijn met discolights zullen misschien wél kunnen genieten van het snel wisselend kleurenspel waarmee de nieuw aangeplante boompjes, soms allemaal hetzelfde, soms in een bonte kakafonie, verlicht worden. De naar lange sluitertijden zoekende fotograaf die van nachtfotografie houdt vindt er meer frustratie dan plezier. Ik heb gelukkig toch enkele aanvaardbare beelden kunnen scoren, zij het met een, 'n beetje overbelichte kerststal in de verte. Misschien moet ik nog eens terug gaan om er een HDR-opname te maken, maar met die snel wisselende kleuren is dat al helemaal problematisch.
29 december De Kerstmusical, nu mag het toch weer...
De Kerstman was al terug thuis in Rovaniemi na de zware pakjesronde en de plots vermoorde musical toen onverwacht het bericht kwam dat de Belgische regering berouw toonde over haar beslissing en de voorstelling toch weer mocht doorgaan...
Tja, de kerstman zijn gala-pak en dat van het kerstvrouwke zijn al in de was... dus vertellen we maar in onze gewone burgerkleren dat we nog eens de rendierenexpress nemen om terug naar Aarschot te komen. Op 2 en 8 januari zijn er nog twee kansen om te zien hoe de elfen samen met de Kerstman Flocona verslaan.
Ik heb weer de ganse dag voor de computer gezeten. Het was trouwens ook geen weer om naar buiten te gaan. Maar ik wil het jaaralbum dat ik telkens weer van deze blog maak klaar hebben vóór 31 december 23h59. Er loopt weer een aanbieding en ja, ik ben ook gevoelig voor het feit dat ik nu zo'n 150 kan besparen...
In de loop van de avond wordt dan het gevoel steeds sterker dat ik nog een foto moet maken om aan de mezelf opgelegde verplichting te voldoen, één foto elke dag...
Gelukkig zorgt het vrouwke met haar drang naar steeds weer veranderende kerstversiering er voor dat ik niet eens het huis uit hoef om telkens weer nieuwe verassingen te zien. Elke dag weer slaagt ze er in me een "da was er toch nie eerder?" overpeinzing te ontlokken. En dan is het niet moeilijk om even een kersttijd gerelateerd beeld te scoren.
Ik zit plots tot over mijn oren in het werk. De volgende dagen hoef je niet op mij te rekenen voor een of andere activiteit. Maar één foto per dag scoren lukt voorlopig nog wel. Het centrum van Kasterlee is niet zo ver weg en de kerststal daar is telkenjare een van de highlights van de toeristische Kempense kerststallentocht. Het is niet de eerste keer dat ie op deze pagina verschijnt trouwens. De sfeerverlichting op de markt daarentegen lijkt me eerder een opportunistisch, alternatief gebruik van de disco-lights die door de coronamaatregels toch maar in de magazijnen verkommeren. Snel heen en terug vanavond, tussenin enkele foto's maken en één er van door de RAW-convertor halen... Dit is 'm.
We zijn weer eens aan de wandel gegaan in de bossen tussen de Floreal, Achterlee en de Witte Bergen. Vertrokken vanaf de parking achter de Floreal wilden we iets gaan drinken in "De Perenboom" maar na een fikse tocht bleek die zaak gesloten op een dag als deze. Dan maar een even fikse tocht terug en thuis hadden we ook nog wel een en ander in de koelkast staan. Onderweg hebben we uiteraard diverse keren stil gestaan op leuke locaties, we hebben wat rond gekeken, gefotografeerd en het vrouwke heeft zelfs gemusiceerd! Zo maar in het wild bleek langs het rolstoelpad een soort percussie-instrument te gedijen, met wat goede wil zou ik het een marimba durven noemen... een bosmarimba. Het vrouwke wilde er meteen mee aan de slag. Eerlijk gezegd vond ik het niet echt hemels klinken. Was het instrument niet goed gestemd, moet het vrouwke haar bosmarimbatechniek nog wat verfijnen of zou het kunnen dat het vrouwke gewoon langs de verkeerde kant stond? De lage tonen ( de zwaarste staven ) horen toch aan de linkerkant te zitten? Ik vond het allemaal niet zo erg want ik heb toch enkele leuke foto's gescoord.
Het was de laatste dag dat we van de regering onze Kerst-musical mochten opvoeren. Dat deden we twee keer vandaag. Tussen de beide voorstellingen wilden we de elfen, die twee maanden lang keihard gewerkt hebben om een prachtig resultaat neer te zetten, belonen door hen een privé optreden aan te bieden. Zus Lily, de drijvende kracht achter het Kerstman-gebeuren in Aarschot en schoonbroer Dreeke, beroepsfotograaf en mijn mentor in de fotografie, wilden de elfen graag een blik gunnen in de wereld van het goochelen. Dat is hen wel toevertrouwd want we hebben het arsenaal trukken die ze beheersen al eerder gezien. Het werd een onverdeeld succes en na afloop kon ik ze ook nog eens laten poseren bij Rudolph. Het lijkt er op dat Rudolph de rode neus even uitgeleend heeft.
Op deze musical-voorstelling-vrije dag hebben we er van geprofiteerd om nog eens wat stappen op de teller te zetten. We zijn weer door het bos tot in Kasterlee gewandeld om daar wat rond te kijken en iets lekkers te nuttigen. Ik had gemerkt dan men bezig was met de laatste loodjes om de sfeerverlichting op en rond het vernieuwde marktplein helemaal in orde te krijgen en ik had het voornemen gemaakt om daar vanavond eens wat meer uitgebreid te gaan kijken.
Ik ben inderdaad rond zes uur terug naar Kasterlee gereden ( deze keer met de wagen ) maar ik had ondertussen op de Facebook-pagina "Ge ze van Kastel as" gelezen dat ene Nancy V. van plan was om bij gelegenheid van kerstavond lichtjes te gaan plaatsen op alle graven van het Britse militaire kerkhof ( the Kasterlee War Cemetery ) als eerbetoon en dat leek me misschien nog wel een beter idee.
Ik vond het alleszins een hartverwarmend initiatief en ik heb er inderdaad enkele mooie foto's kunnen scoren hoewel het er erg donker was. Met een lange sluitertijd en een stevig statief kon ik de duisternis wel de baas. Dit is één vak van de graven van Britse en Canadese helden met de windmolen op de achtergrond.
De sfeerverlichting op de markt is iets voor later...
We hebben snel nog enkele extra voorstellingen van onze kerst-musical ingepland voor zondag de hele cultuursector weer op slot moet. Vandaag zijn we dus weer naar Aarschot gereden en we waren wat vroeger vertrokken want we vreesden dat het wel eens druk kon worden... de voorspelde piek in Kerst-shopping gecombineerd met de vandaag geplande "tractor-lichtjesstoet". Die laatste was weliswaar vervangen door een "geparkeerde tractorlichtjes-wandeling" maar dat leek ons toch best een leuke fotomogelijkheid. Het was er jammer genoeg vreselijk druk en je moest zo lang aanschuiven dat we dat wijselijk maar niet gedaan hebben. Ik heb de camera dan maar op enkele andere plekken richting Albertlaan op statief gezet en zo kon ik o.a. de OLV kerk samen met het vredegerecht in één beeld vangen. Rond half zes verwacht je in deze tijd van het jaar dat het blauwe uurtje op zijn best is, maar vandaag was er toch niet veel blauw te bespeuren. Ik wil terloops even wijzen op het café links van de kerk. De resolutie van de foto op deze site laat het niet toe de details goed te zien maar de naam van het café vonden we de moeite waard om als titel van deze foto te fungeren, "D'elf ure mis".
We hebben een super, geweldige, meer dan geslaagde premiere achter de rug. Het minder goede nieuws is dat we ondertussen ook vernamen dat vanaf aanstaande zondag alle binnenactiviteiten weer op slot gaan... Daar sta je dan, met al je voorbereiding, je repetities, je inzet, je investeringen... klaar om te oogsten.
We hebben kosten noch moeite gespaard om dit pand - waar vroeger o.a. de Kringwinkel gevestigd was - om te bouwen tot een knus theater. We hebben er zelfs een naam voor bedacht: het Arkana theater. En toegegeven: Arkana is de naam van de nieuwste telg uit het Renault gamma - in de achtergrond staat er een te pronken trouwens - sponsoring is nu eenmaal alom aanwezig, of je nu over sport, cultuur of een andere vorm van ontspanning praat. Wij zijn er ook blij mee.
Misschien dat we vóór de komende fatale zondagmorgen nog wel een extra matinee-voorstelling inlassen om mogelijk tegemoet te komen aan iedereen die voor de afgelaste voorstellingen geboekt had, maar dat blijft maar een piepklein doekje voor het diepe bittere bloeden.
Ik vond het gepast dit beeld van ons lege theater van vóór de premiere te plaatsen met de verwijzing naar het feit dat het er na aanstaande zondag voor altijd zo leeg zal zijn ( zonder het meubilair weliswaar, want dat moeten we ook weer weg halen ).
Tijdens het naar huis rijden na de repetities had ik al enkele keren mijn oog laten vallen op de vijf mooi met lampjes gesierde bomen tegenover het stationneke van Olen. Ik had me ook telkens voorgenomen daar vroeg of laat eens te stoppen om te zien of ik daar geen leuke opname van kon scoren. Vandaag heb ik de daad bij het voornemen gevoegd. Het vrouwke bleef in de wagen zitten terwijl ik een geschikt standpunt ging zoeken. Alle vijf kon ik ze wel in één beeld vangen maar dat leverde niet meteen een interessant plaatje op. Met het stationneke op de achtergrond en vier lampjesbomen in beeld leek het me al iets leuker. Toen was het wachten op een voorbij komende trein om een extraatje aan de foto toe te voegen. Het duurde even maar uiteindelijk kwam ie toch. Redelijk verkleumd maar kontent ben weer naast het vrouwke gaan zitten om verder naar huis te rijden.
In de aanloop naar de premiere van onze kerstmusical de 22ste worden de repetities intenser en langer. Het lijkt wel of Aarschot onze tijdelijke hometown is. In Lichtaart komen we nog net om te slapen en te ontbijten. Het is dan ook meer dan waarschijnlijk dat de dagelijkse foto op deze pagina in de loop van de volgende weken uit Aarschot zal komen. Dit beeld kon ik vandaag alvast scoren. Om de hoek van de Albertlaan - waar we repeteren en waar de voorstellingen zullen doorgaan - is het begijnhof. Er was maar een erg kort wandelingetje nodig om vanuit de toegangspoort deze nachtfoto te scoren voor we naar huis reden. De lichtjes, de service woningen en daarboven de toren van de OLV Kerk leverden dit leuk beeld op.
Na de repetities was ik al enkele keren tot bij de fiets- en voetgangersbrug over de sporen bij het station van Aarschot gewandeld maar telkens bleek de verlichting niet te functioneren. Tijdens de eindejaarsperiode zou dat allemaal wél het geval zijn hoorde ik vandaag en meer nog, het zou zelfs behoorlijk spectaculair zijn. Uiteraard ben ik dat meteen gaan checken. Probleem voor de lange sluitertijd fotografen: om de zoveel seconden verandert de kleur van het licht... ik moest dus mijn instellingen aanpassen. In plaats van de gebruikelijke ongeveer 30 seconden wilde ik naar zeker niet meer dan 5, want anders zouden de kleuren elkaar op eten. Diafragma wat groter, Iso-waarde wat hoger en het resultaat is precies zoals ik het voor ogen had.
Nu de premiere van onze Kerstmusical dichterbij komt hadden we vanmiddag nog een verrassings-flash-mob georganiseerd op de markt in Aarschot. Langs het reuzenrad hebben we twee nummers getoond aan de toevallige aanwezigen. Als publiciteit was het meer dan geslaagd want het was er druk en het applaus klonk ons zoet in de oren.
Na de repetitie die er op volgde kwamen we weer in de buurt om nog een hapje te gaan eten en toen kon ik het weer niet laten nog een nachtfoto te maken van datzelfde reuzenrad en de markt. Ik had alleen de kleine Sony bij en uit de hand moest ik wel wat toegevingen doen aan de exif gegevens om alles er min of meer scherp op te krijgen.
Voor de geïnteresseerden: ISO 800 - F2,8 - 1/10 sec. ( bij zulke kleine sensor is het diafragma niet zo allesbepalend om toch voldoende scherptediepte over te houden... en 1/10??? ... ik heb blijkbaar een redelijk stabiele hand )
We waren met velen blijkbaar. Ik was niet de enige amateurfotograaf die in de krant gelezen had dat bij gelegenheid van het uit dienst nemen van de C130 transportvliegtuigen er een soort ere-afscheidsronde zou gevlogen worden over een aantal Belgische luchtmachtbasissen. Een formatie van zes zulke joekels zou om 15h28 over het reserve Navo-vliegveld van Oostmalle komen. Normaal gezien mag je daar sowieso niet komen en ik wilde van de gelegenheid profiteren om daar eens uitgebreid te gaan rondlopen. Ik was dan ook goed op tijd vertrokken. Ver van alle drukte had ik een plaatsje uitgezocht langs de startbaan. De C130's kwamen echter niet. Langzaam begon het gerucht rond te gaan dat alles was afgelast door de slechte weersomstandigheden. Tegen beter weten in hebben we toch nog even gewacht tot er iemand met een militaire jeep ons het slechte nieuws kwam bevestigen en ons meteen ook verzocht het terrein maar te verlaten.
Ik had ondertussen al wel de nodige interessante beelden kunnen schieten. Zo had ik bvb. nooit gedacht dat ik nog ooit midden op de startbaan van een NAVO vliegveld zou staan.
Heibloem is een stukje Olen aan de noordkant van het Kempisch Kanaal. Het is misschien wel de meest uitbundig versierde straat met Oudejaars- en Kerstverlichting in de wijde omgeving. Alle bewoners lijken er aan een opbod aan lampjes mee te doen. Zoals velen ben ik er ook dit jaar weer een kijkje gaan nemen. Er stonden nogal wat auto's geparkeerd voor en tussen de huizen maar dat kon de sfeer toch niet echt bederven vond ik dus heb ik toch maar enkele foto's meegebracht.
Samen met het vrouwke naar Turnhout. Het vrouwke geïnteresseerd in winkels, shoppen en kerstsfeer... ik in fotograferen. Tijdens de Visueelwandeling vorige zaterdag had ik enkele plekken genoteerd waar ik wat langer wilde vertoeven of waar ik kansen had gemist. Onder andere de foto die ik toen op deze pagina plaatste heb ik nu opnieuw gemaakt en door op de grond te gaan liggen kreeg ik de ronde er deze keer wél helemaal op. Maar er was meer leuks te ontdekken. Vorige zaterdag werd er nog hard gewerkt om de grote markt om te toveren tot één groot kerstlandschap en vandaag was dat helemaal klaar en je kon er door wandelen. Toen we er toekwamen spotte ik dit leuk bord. Een eenvoudig plaatje deze keer: Hertelijk Welkom.
Tijdens de vele ritten richting repetitie in Aarschot zagen we de bubbels die tijdens de vorige eindejaarsperiode bij kasteeltje Le Paige in Herentals te bewonderen waren nu herrijzen rond de oude pastorij in Olen. Dining domes heten ze officieel las ik in het regionaal katern van het Nieuwsblad. Dezer dagen het meest gefotografeerde plekje in Olen las ik verder en ook al door alle andere info in dat artikel besliste ik om er vandaag, zonder tijdsdruk van al dat heen en weer gerij, tijdens de meest geschikte tijd van het befaamde blauwe uurtje ook maar eens naar toe te gaan om een en ander op mijn geheugenkaartje vast te leggen.
Achteraf gezien was het project blijkbaar niet echt succesvol in Herentals vorig jaar, was het door de corona maatregels of door juridische problemen, er gaan tegenstrijdige berichten in het rond. Laten we hopen dat ze er dit jaar wel een winstgevende onderneming van kunnen maken, maar als ik lees dat een vrij simpel menu er 89 per persoon kost exclusief drank heb ik daar toch mijn twijfels over.
Met de camera op statief kon ik er alleszins enkele mooie shots scoren en met alle kerst- en oudejaarsverlichting in de ruime omgeving vermoed ik dat ik in de loop van de komende dagen nog wel enkele blauwe-uurtje-uitstappen zal ondernemen.
Ik had gehoord dat de kerstverlichting op de Grote Markt in Geel weer mooi was en meer was er niet nodig om me er toe over te halen vanavond daar zelf eens te gaan kijken. Dat ik mijn fototoestel en mijn statief meenam zal iedereen wel begrijpen. Ik heb er inderdaad enkele leuke shots kunnen scoren en dit is er één van. Het blauwe uurtje was helaas al voorbij maar de kerstsfeer blijft ook zo wel overeind.
Van het weer werd je niet vrolijk vandaag. Voor één keer was de repetitie voor de kerst-musical in de voormiddag en we zijn in de druilerige motregen naar Aarschot gereden en ook de terugrit was even nat. De rest van de dag heb ik dan maar wat gespeeld met de foto's die ik gescoord had tijdens de fotoclub-wandeling gisteren, en ik kwam weer eens terecht bij een beeld uit de omgeving van Turnova.
Medeclublid André had zijn opname van dit kunstwerk al eens getoond in de club en toen ik er langs wandelde vond ik meteen dat ik dat ook maar eens moest vastleggen. Ik heb een iets andere invalshoek gekozen, een andere invulling van de inhoud en ik heb 'm in een pittig zwart wit kleedje omgezet, zodat ik vind dat je in dit geval niet echt van kopieer-gedrag kunt praten.
) 
