een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
21-07-2021
21 juli Tennis
Uit de oogst van ons familiefeest mag in mijn jaaralbum absoluut geen foto van het meest populaire onderdeel ontbreken. Oke, het eten, de drank, de sfeer, de gesprekken, de spelletjes... het was allemaal bovengemiddeld geweldig en fantastisch maar als er een ding was dat met de publieksprijs ging lopen dan was het toch wel het tennisterrein in de tuin van mijn zus. Nooit gedacht dat wij zoveel tennisliefhebbers en tennistalent in de familie hebben.
De Duitse militaire begraafplaats is algemeen gekend vermoed ik en er zijn op alle sociale en andere media al voldoende foto's van voorbij gekomen. Minder geweten is dat er Lommel ook een begraafplaats is van Poolse soldaten die ver van hun vaderland gesneuveld zijn voor onze vrijheid. Een zwart-wit omzetting leek me hier op zijn plaats.
Ik heb lang gezocht achter een Duvel-parasol om ons nieuwe terras ( en de gebruikers ervan ) tegen de zon te beschermen. Man, man, man... nergens te vinden. Vruchteloos gezocht op tweedehands, en aanverwante sites, bij Duvel zelf... en uiteindelijk heb ik dan toch maar een meer neutraal exemplaar gekocht. Ik vind 'm best mooi trouwens. Vier zakjes van 25 kg witte zand gingen in de voet en dat zal hopelijk wel voldoende zijn om 'm op z'n plaats te houden.
Wat me ook opvalt is dat het gras nu toch wel erg hoog staat. Ik heb me lang kunnen verschuilen achter het advies van de verkopers dat je eenmaal gelegde graszoden niet te snel mag maaien maar een dezer zal ik toch nog eens een wandeling met de grasmaaier moeten doen.
Corona heeft er ook binnen onze familie voor gezorgd dat de contacten op een erg laag pitje gezet werden. Nu het eindelijk weer kan en de meesten van ons al twee prikjes hebben gehad vonden we dat het hoogtijd werd om wat achterstand in te halen, zij het toch nog altijd met wat voorzichtigheid. Er waren de nodige verjaardagen die laattijdig op een feestje wachtten en we hebben uitgebreid van de dag genoten bij mijn zus in Langdorp. Een groepsfoto mocht niet ontbreken natuurlijk.
Allereerst wil ik vertellen dat we zwaar onder de indruk zijn van de beelden die we zagen uit de regio Luik en Verviers en dat wat we in de Kempen meemaakten daarbij vergeleken een kleinigheid is. Toch kregen we ook hier veel hemelwater te verwerken en de Kleine Nete werd al heel snel Grote Nete en op plaatsen ging het water over de oevers en stroomde de omliggende weiden in. Ik heb vandaag even ramptoeristje gespeeld en ik ben enkele foto's gaan maken in de buurt van de Ark van Noë.
De greep van corona op de samenleving wordt stilaan iets minder erg. Ook in Hoevezavel kan er weer gewandeld worden met de bewoners. We mogen als vrijwilliger weliswaar nog altijd niet naar binnen maar het personeel brengt de rolstoelen tot aan de uitgang en dan kunnen wij er mee op pad. Omdat Phaido zulke iets langere wandelingen niet meer aankan gaan het vrouwke en ikzelf om beurten mee wandelen en de andere blijft dat in de buurt wat rondhangen met onze senior woef. Vandaag ging het vrouwke mee en bleef ik achter bij Phaido. Zowel bij het vertrek als bij de aankomst kon ik de wandelaars enkele keren fotograferen.
Enkele weken geleden plaatste ik hier al eens een foto van het nieuwe fietsbrugske over de Kaliebeek. Er bleek toen een probleem te zijn voor rolstoelen en bakfietsen en de burgemeester was dat zelf ook eens komen bekijken.
Toen ik er vandaag weer eens langs gefietst kwam wilde ik best nog wel enkele foto's maken en ik werd aangesproken door een buurtbewoonster die me attendeerde op een ander, misschien wel net iets groter probleem. Een weg die aansluit aan een brugje dat anderhalve meter smaller is dan de weg en waar geen beveiliging is, dat is vragen om ongelukken bij slechte zichtbaarheid, winterweer of een glaasje te veel op...
Daar is ie weer. Bijna iedere keer als we in pre-corona tijden bij de Brugwachter iets gingen nuttigen kwam een vinkje ons een serenade brengen. Maar als ik dan mijn camera nam was ie even snel weer weg. Ik herinner me hoe ik uiteindelijk met de telelens het beestje toch te pakken kreeg en de foto op deze pagina's plaatste. Ik denk dat dit een van zijn nazaten is maar deze is alleszins veel minder schuw want hij/zij bleef maar rond onze tafel huppelen en zelfs met de kleine Sony kon ik'm naar hartelust fotograferen.
Drones zijn in, drones zijn hot, drones zijn hebbedingen... Eerlijk gezegd heb ik er ook al aan gedacht me zo'n speeltje aan te schaffen. Het hoeft niet zo'n dure gesofistikeerde profi-machine te zijn, de investering zou buiten proportie zijn vergeleken met het weinige gebruik dat ik er als amateur-fotograaf kan van maken, maar in mijn omgeving zie ik meer en meer kennissen die een toestelletje van veel minder dan 1000 kochten en die prachtige foto's tonen.
Toen ik vandaag tijdens mijn fietstocht iemand zag spelen met zo'n ding was ik nieuwsgierig genoeg om er op af te gaan, een praatje te slaan en een plaatje te scoren.
Het beste fototoestel is datgene dat je bij hebt zegt een fotografenwijsheid. Dit plaatje had ik graag vastgelegd met de macrolens en de Mk IV maar die lag thuis in de kast. Maar het kleine allround Sonytje kwam in een wip uit mijn jaszak gesprongen toen ik deze twee bezoekers zag zitten op dezelfde bloem.
Het valt me op dat we de laatste tijd verwend worden met erg spectaculaire luchten. Toen ik in de vooravond terug thuis kwam van een korte pipi- en kaka-wandeling met Phaido heb ik huize Pol en Josee eens gefotografeerd onder zulk mooi gewelf. Noteer trouwens hoe mooi de bloemenweide aan het worden is, de bijtjes en de vlinders zullen er blij mee zijn.
En de nieuwe Pol&Josee-mobiel staat er ook fier te pronken.
We zaten knus bij de Brugwachter iets te nuttigen toen neefje Kenny er ook toekwam met zijn gezinnetje. De gezelligheid werd snel nog een stuk groter. Met zulke drie kapoenen is er altijd wel iets te beleven. Als er iemand mijn Duvel weggrist, zelfs al is het enkel maar plagerig bedoeld, gaat normaal gezien alarmfase rood in maar in dit geval was ik er redelijk gerust in. Op die leeftijd drinken ze nog geen Duvel. Ik vond de grote voortanden doorheen het Duvelglas wel grappig en ik heb hem er terug mee geplaagd door hem de foto te tonen op het schermpje.
Ik kan het iedereen aanraden. Met de kano rustig peddelen over onze Kempense rivieren is bijzonder ontspannend en de Kleine Nete is de perfecte rivier om dat te ervaren. Je kunt van Retie via Kasterlee, Lichtaart, Herentals tot in Grobbendonk en op diverse plaatsen kun je kano's huren. Ik was vandaag naar Kasterlee gefietst en toen ik aan de watermolen ging kijken of er niks leuks te fotograferen was zag ik dat er net een grote groep aangemeerd was. Die rode kanootjes vond ik een foto waard.
Deze mogen vond ik in de mail het bericht dat er twee nieuwe geocachen waren on-line gekomen in Poederlee. Ik ben niet echt een first-to-find-jager en dus heb ik eerst mijn krantje gelezen, koffie gedronken en meer koffie gedronken, sudoku's ingevuld en dan ben ik op de fiets gesprongen, ik wilde sowieso er al op uit trekken, en nu had ik een doel. Ik vertelde het al eerder: het is fijn als je een aantal hobby's hebt die elkaar overlappen. Fietsen, geocachen, fotograferen... het kan allemaal samen. In de buurt van Sassenhout kon ik op diverse manieren scoren.
We kregen vandaag een mengelmoes van weertypes over ons heen. Wisselende luchten, zomers aandoende zonnige periodes, enkele korte buien... kortom voor elk wat wils. Ik vond alleszins tussendoor toch ruimschoots de tijd om, na raadpleging van de buienradar, helemaal droog even een rondje te fietsen. Veiligheidshalve bleef ik toch altijd dicht genoeg bij huis om indien nodig snel beschutting te zoeken, maar dat bleek dus niet nodig. In de buurt van de watermolen in Kasterlee is er aan de stuw op de Kleine Nete altijd wel iets te zien en te fotograferen. Deze keer heb ik me laten leiden door één van mijn dada's:... symmetrie.
Een hele tijd geleden besteedde ik al enkele keren mijn aandacht aan de renovatie van de windmolen langs de Geelse Baan in Kasterlee. Ondertussen staat ie weer, helemaal opgefrist, in al zijn glorie te pronken. Toen ik er vandaag langs gefietst kwam was het bijna vanzelfsprekend dat ik even stopte om deze foto te scoren.
Het is al bloemen, zaaien, sproeien, gras, tuinieren, labeuren geblazen dezer dagen in huize Pol en Josee. We hebben ons voorgenomen de groenpartijen rond ons huis een grote beurt te geven en daar kruipt behoorlijk wat tijd en energie in. In afwachting dat het gedeelte achter het huis ook helemaal naar wens zal zijn hebben we alvast 36 chrysanten "Sweet Carnival" gekocht bij Oh Green. Het vrouwke heeft die per drie in bloembakken in potaarde over geplant en voorlopig staan ze nog in de wacht onder ons terras alvorens ze op strategische plaatsen zullen worden gezet als alles klaar is. Ik heb al eens gevraagd of ze er problemen mee hadden dat ik redelijk voorbarig een foto zou maken en er kwam geen enkel bezwaar, niet dat ik het hoorde althans.
Toen de mooie berk voor ons huis moest verdwijnen omdat ie echt gevaarlijk scheef begon te staan hadden we ons ook voorgenomen het gazon te fatsoeneren. Dat was eigelijk al lang niet meer de naam gazon waard, eerder onkruidverzameling en ik geef eerlijk toe dat het deels uit opportunisme is dat ik er toen voor koos er een bloemenweide van te maken. Die moet je maar een keer per jaar maaien he...
We hebben dus alles laten omfreezen en toen we het genivelleerd hadden hebben we het ingezaaid. Het zag er lang naar uit dat het niks zou worden, de droogte in mei was niet echt behulpzaam maar met regelmatig sproeien en de regen van de laatste tijd kwam er toch schot in de zaak. Ondertussen is het weliswaar nog niet zo weelderig en kleurrijk als ik het me had voorgesteld maar het begint er toch al goed uit te zien. Laat de vlinders en de bijtjes maar komen.
We waren veel te vroeg voor de wekelijkse wandeling en dus besloot ik om eerst nog eens naar het Mariapark te rijden in Lommel Werkplaatsen en misschien nog wat leuke foto's te scoren. Of het nu kunst, kitch, vakwerk of amateurisme is laat ik in het midden, maar voor iedereen die de locatie nog nooit bezocht heeft is het zeker de moeite waard om er eens een kijkje te gaan nemen. Vandaag geen moeilijke bewerking maar gewoon een recht toe, recht aan beeld van de monumentale ingang naar de al even monumentale kruisweg. Het is zo al opvallend genoeg.
Een tijd geleden fotografeerden we, op vraag van de gemeente, met onze fotoclub samen met de club van Tielen alle kapellen en kapellekes van Groot Kasterlee. Voor de tentoonstelling aan de ramen van de Lichtaartse bib werd er voor geopteerd om alleen de foto's te tonen waarop ook de vrijwilligers die de kapellen onderhouden wilden figureren. Vandaag was de officiële opening met een kleine receptie voor de deelnemende fotografen. Beetje wereldvreemd dacht ik in eerste instantie want om negen uur vanavond wordt er een voetbalmatchke gespeeld in München. Uiteindelijk werd er in laatste instantie beslist om het maar te laten doorgaan om 19 uur en achteraf gezien heb ik niet eens zoveel gemist van de match Spanje Zwitserland die om 18 uur begon. Tijdens de openings-toespraak heb ik naar goede gewoonte even mijn fototoestel uit de tas gehaald.
