een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
11-07-2021
11 juli Luchten
Het valt me op dat we de laatste tijd verwend worden met erg spectaculaire luchten. Toen ik in de vooravond terug thuis kwam van een korte pipi- en kaka-wandeling met Phaido heb ik huize Pol en Josee eens gefotografeerd onder zulk mooi gewelf. Noteer trouwens hoe mooi de bloemenweide aan het worden is, de bijtjes en de vlinders zullen er blij mee zijn.
En de nieuwe Pol&Josee-mobiel staat er ook fier te pronken.
We zaten knus bij de Brugwachter iets te nuttigen toen neefje Kenny er ook toekwam met zijn gezinnetje. De gezelligheid werd snel nog een stuk groter. Met zulke drie kapoenen is er altijd wel iets te beleven. Als er iemand mijn Duvel weggrist, zelfs al is het enkel maar plagerig bedoeld, gaat normaal gezien alarmfase rood in maar in dit geval was ik er redelijk gerust in. Op die leeftijd drinken ze nog geen Duvel. Ik vond de grote voortanden doorheen het Duvelglas wel grappig en ik heb hem er terug mee geplaagd door hem de foto te tonen op het schermpje.
Ik kan het iedereen aanraden. Met de kano rustig peddelen over onze Kempense rivieren is bijzonder ontspannend en de Kleine Nete is de perfecte rivier om dat te ervaren. Je kunt van Retie via Kasterlee, Lichtaart, Herentals tot in Grobbendonk en op diverse plaatsen kun je kano's huren. Ik was vandaag naar Kasterlee gefietst en toen ik aan de watermolen ging kijken of er niks leuks te fotograferen was zag ik dat er net een grote groep aangemeerd was. Die rode kanootjes vond ik een foto waard.
Deze mogen vond ik in de mail het bericht dat er twee nieuwe geocachen waren on-line gekomen in Poederlee. Ik ben niet echt een first-to-find-jager en dus heb ik eerst mijn krantje gelezen, koffie gedronken en meer koffie gedronken, sudoku's ingevuld en dan ben ik op de fiets gesprongen, ik wilde sowieso er al op uit trekken, en nu had ik een doel. Ik vertelde het al eerder: het is fijn als je een aantal hobby's hebt die elkaar overlappen. Fietsen, geocachen, fotograferen... het kan allemaal samen. In de buurt van Sassenhout kon ik op diverse manieren scoren.
We kregen vandaag een mengelmoes van weertypes over ons heen. Wisselende luchten, zomers aandoende zonnige periodes, enkele korte buien... kortom voor elk wat wils. Ik vond alleszins tussendoor toch ruimschoots de tijd om, na raadpleging van de buienradar, helemaal droog even een rondje te fietsen. Veiligheidshalve bleef ik toch altijd dicht genoeg bij huis om indien nodig snel beschutting te zoeken, maar dat bleek dus niet nodig. In de buurt van de watermolen in Kasterlee is er aan de stuw op de Kleine Nete altijd wel iets te zien en te fotograferen. Deze keer heb ik me laten leiden door één van mijn dada's:... symmetrie.
Een hele tijd geleden besteedde ik al enkele keren mijn aandacht aan de renovatie van de windmolen langs de Geelse Baan in Kasterlee. Ondertussen staat ie weer, helemaal opgefrist, in al zijn glorie te pronken. Toen ik er vandaag langs gefietst kwam was het bijna vanzelfsprekend dat ik even stopte om deze foto te scoren.
Het is al bloemen, zaaien, sproeien, gras, tuinieren, labeuren geblazen dezer dagen in huize Pol en Josee. We hebben ons voorgenomen de groenpartijen rond ons huis een grote beurt te geven en daar kruipt behoorlijk wat tijd en energie in. In afwachting dat het gedeelte achter het huis ook helemaal naar wens zal zijn hebben we alvast 36 chrysanten "Sweet Carnival" gekocht bij Oh Green. Het vrouwke heeft die per drie in bloembakken in potaarde over geplant en voorlopig staan ze nog in de wacht onder ons terras alvorens ze op strategische plaatsen zullen worden gezet als alles klaar is. Ik heb al eens gevraagd of ze er problemen mee hadden dat ik redelijk voorbarig een foto zou maken en er kwam geen enkel bezwaar, niet dat ik het hoorde althans.
Toen de mooie berk voor ons huis moest verdwijnen omdat ie echt gevaarlijk scheef begon te staan hadden we ons ook voorgenomen het gazon te fatsoeneren. Dat was eigelijk al lang niet meer de naam gazon waard, eerder onkruidverzameling en ik geef eerlijk toe dat het deels uit opportunisme is dat ik er toen voor koos er een bloemenweide van te maken. Die moet je maar een keer per jaar maaien he...
We hebben dus alles laten omfreezen en toen we het genivelleerd hadden hebben we het ingezaaid. Het zag er lang naar uit dat het niks zou worden, de droogte in mei was niet echt behulpzaam maar met regelmatig sproeien en de regen van de laatste tijd kwam er toch schot in de zaak. Ondertussen is het weliswaar nog niet zo weelderig en kleurrijk als ik het me had voorgesteld maar het begint er toch al goed uit te zien. Laat de vlinders en de bijtjes maar komen.
We waren veel te vroeg voor de wekelijkse wandeling en dus besloot ik om eerst nog eens naar het Mariapark te rijden in Lommel Werkplaatsen en misschien nog wat leuke foto's te scoren. Of het nu kunst, kitch, vakwerk of amateurisme is laat ik in het midden, maar voor iedereen die de locatie nog nooit bezocht heeft is het zeker de moeite waard om er eens een kijkje te gaan nemen. Vandaag geen moeilijke bewerking maar gewoon een recht toe, recht aan beeld van de monumentale ingang naar de al even monumentale kruisweg. Het is zo al opvallend genoeg.
Een tijd geleden fotografeerden we, op vraag van de gemeente, met onze fotoclub samen met de club van Tielen alle kapellen en kapellekes van Groot Kasterlee. Voor de tentoonstelling aan de ramen van de Lichtaartse bib werd er voor geopteerd om alleen de foto's te tonen waarop ook de vrijwilligers die de kapellen onderhouden wilden figureren. Vandaag was de officiële opening met een kleine receptie voor de deelnemende fotografen. Beetje wereldvreemd dacht ik in eerste instantie want om negen uur vanavond wordt er een voetbalmatchke gespeeld in München. Uiteindelijk werd er in laatste instantie beslist om het maar te laten doorgaan om 19 uur en achteraf gezien heb ik niet eens zoveel gemist van de match Spanje Zwitserland die om 18 uur begon. Tijdens de openings-toespraak heb ik naar goede gewoonte even mijn fototoestel uit de tas gehaald.
Het is volbracht. De rechter helft van het gedeelte van onze tuin dat we wilden fatsoeneren is klaar. Deze morgen om 10 uur kwam een transportfirma een palet met graszoden brengen en we zijn meteen begonnen met uitrollen, plaatsen, goed aanpassen, aan walsen, sproeien en om zes uur vanavond zag het er zo uit.
We moeten nog een tijdje voorzichtig zijn met het betreden, regelmatig blijven sproeien en dan hopen we dat het gras gaat groeien. Dat dit impliceert dat ik dan ook weer iets vaker dan vroeger het gras zal moeten maaien om een verzorgd gazon te houden realiseer ik me maar al te goed, maar dat zijn zorgen voor later.
Het weer toonde zich niet langs zijn meest vriendelijke kant vandaag, en het was zeker niet uitnodigend genoeg om er op uit te trekken. Ook het verder aanleggen en fatsoeneren van enkele onderdelen in wat ooit onze verzorgde speel-, geniet-, feest- en siertuin moet worden hebben we maar voor ons uit geschoven. Naast enkele korte, natte wandelingetjes met Phaido heb ik het grootste deel van de dag voor beeldschermen vertoefd, in de loop van de namiddag om te zien of Van Aert de concurrentie zou verpletteren - niet dus -, dan wat verder werken aan de muziek voor mijn AV-reeks op de oude Atari en tenslotte een beetje spelen in Photoshop met recente foto's waarbij ik nog niet aan bewerken was toegekomen.
Dit is de brug over het Kempisch Kanaal tussen Retie en Geel in de buurt van Sas 7. Ik heb iets met bruggen dat is al langer geweten en in dit geval heb ik geprobeerd er een soort grafisch kunstwerk van te maken. In wezen is dit niet eens zo'n ingewikkelde bewerking. Maar als je het resultaat vergelijkt met de oorspronkelijke foto is het wel erg ingrijpend. Ik zal het origineel morgen even op Facebook zetten.
Een plek in ons eigen dorp die ik nog niet eerder kende... ik dacht dat ik ondertussen alles al wel gefotografeerd had, maar op een gewone bewolkte weekdag kom je toch, tussen de buien door en omarmd door de natuur, dit tafereel tegen. Fototoestel uit de tas natuurlijk.
De geplande fiets- en wandel-verbinding tussen Tielen en Lichtaart is bijna klaar. Ook het nieuwe brugje over de Kaliebeek, dat aansluit op de Harredonken, ligt al op zijn plaats. En dan lees je op de locale pagina's van de social media dat er problemen zouden zijn voor rolstoelen en bakfietsen en of het gemeentebestuur daar iets aan zou kunnen doen...
Tijdens mijn bijna dagelijkse fietsomzwervingen ben ik er zelf eens gaan kijken met fotoplannen in mijn achterhoofd. Toen ik er aankwam werd het plots helemaal interessant want op hetzelfde moment stopte er een wagen en wie stapt daar uit? ... onze burgemeester wilde zich met eigen ogen vergewissen van de toestand en van de mogelijkheden om aanpassingen te doen. Hij vond het helemaal niet erg om in het decor plaats te nemen voor een foto.
Wij hebben dus wel degelijk een burgervader die zich de verzuchtingen van de bevolking ter harte neemt.
Samen met mijn geocache maatje Jackie en zijn vrouwke Annemarie ben ik vandaag in de buurt van As een mooi rondje gaan fietsen. Prachtige natuur, verzorgde geocachen, mooie route, meer moet dat niet zijn. Gelukkig waren we bijtijds aan onze tocht begonnen want toen we aan de laatste loodjes bezig waren begon het in de verte al flink te rommelen. We dachten dat we na afloop nog voldoende tijd hadden om rustig iets te gaan drinken in het tot horeca-gelegenheid omgetoverd oude station en dat leek ook te lukken, al snel bleek evenwel dat het bij die eerste consumptie zou blijven want de hemelsluizen gingen open, vergezeld van een klank en lichtspel. Dit is zeker een locatie waar nog veel leuke beelden te plukken zijn en daar ga ik binnenkort zeker nog eens naar toe. Voorlopig is dit alvast een proevertje.
De belangrijkste bestaansreden van deze blog waarin ik elke dag één foto plaats sedert 2005 is dat ik er op het einde van ieder jaar telkens weer een album van maak. Nu Phaido als hartpatiëntje misschien niet meer erg lang bij ons zal zijn mag het geen verwondering baren dat ik hem in de 2021 versie iets vaker wil zien. Hij vind de dagelijkse wandelingen nog steeds leuk, alleen worden die steeds korter. Dat wil niet zeggen dat we iedere dag telkens weer hetzelfde rondje lopen. Om hem in de auto te krijgen hebben we een loopplank gekocht en we rijden wel eens naar een andere locatie om enkele honderden meters te stappen, eventueel wat te rusten en dan weer terug naar de wagen te slenteren. Dat het baasje dan ook wat andere onderwerpen en achtergronden heeft om te fotograferen is lekker meegenomen.
De verbouwing van het OC in ons dorp is een farce aan het worden. Ik zou er de meest sarcastische of cynische tekst over willen schrijven maar eigenlijk vind ik het te triest. In eerste instantie werd ons als fotoclub beloofd dat we de hele tijd ons lokaal, in de kelder van het OC, zouden kunnen blijven gebruiken. Aanvankelijk was dat ook zo, maar exact één jaar geleden moesten we er toch uit. We konden gelukkig tijdelijk gebruik maken van een door de Corona-crisis ongebruikte lokaal van het Rode Kruis in Kasterlee. De datum dat het volledig gerenoveerde OC zou opgeleverd worden door de aannemer is ondertussen al ?-tig keer uitgesteld en hoewel het er op lijkt dat er nu eindelijk schot komt in de zaak hebben we toch nog enkele, ondertussen terechte, twijfels. Van buiten ziet het er alvast bijna helemaal okee uit, of dat vanbinnen ook zo is lijkt nog niet zo zeker want nu is de officiële opening weer verschoven naar ergens in augustus hoorden we. Stiekem hopen we dat ons fotosalon eind oktober, begin november toch zal kunnen doorgaan... maar je weet maar nooit. This is Kafka...
Voor mensen die ons mooie Lichtaart willen bezoeken is er een nieuwe overnachtingsmogelijkheid: de Glamping. Op het domein Ark van Noe is er nu ook een luxe camping naast de al bestaande accomodaties. Luxueus ingerichte grote lodge tenten wachten er op vakantiegangers die eens iets anders willen proberen. Ik had er al diverse keren van gehoord maar was er nog niet, tot vandaag. Tijdens mijn fietstochtje ben ik er eindelijk eens binnen gereden om dat allemaal eens goed te bekijken en enkele foto's te maken. Ik vraag me wel af hoe dat zit met de muggen...???
Op 11 juni hoopte ik op deze pagina dat het terras waar ik aan begonnen was binnen één week wel klaar zou zijn. Het heeft toch iets langer geduurd. Er kwamen andere verplichtingen tussen, het weer was niet altijd van dien aard om zwoegend in de tuin aan de slag te gaan en - ik geef het toe - de leeftijd begint toch enige grip te krijgen op mijn fysieke prestaties. Na de eerste tegels kreeg ik meteen het gevoel dat dit de iets te zware, iets te ambitieuze, iets er-over klus was en had ik al snel spijt dat ik er aan begonnen was. Maar opgeven staat niet in mijn woordenboek. Vandaag heb ik dan eindelijk de laatste boordstenen gelegd, beton er rond gegoten en nu rest er alleen nog het herstellen van het tuinpad, het bedekken met aarde van de betonverstevigingen en het zaaien van gras links en rechts. Ik weet ook wel dat iemand met een metsersoog of een tegellegger-stielman hier bedenkingen bij zal hebben, maar ik kan leven met dit resultaat, meer nog, ik ben er fier op.
Op het strookje tussen het tuinpad en de tegels komen bloembakken om te beletten dat van daar uit een overstap wordt gemaakt. Dat lijk me niet echt meer onoverkomelijk, niet meer vergelijkbaar met de berg waar ik tegenaan keek na de start.
Ik zie me al zitten op mijn eigen terras op één van de tuinmeubeltjes onder een gigantische parasol met Duvel opschrift, genietend van enkele heerlijk gebarbeque-de lamskoteletjes en een fikse Duvel voor mijn neus.
Ik ben helemaal terug in de pré-historie beland, ergens tussen midden tachtiger jaren en 2009, toen we besloten de muzikale deur achter ons dicht te trekken.
Als achtergrond bij de audio-visuele reeks over Lichtaart, waar ik mee bezig ben voor het komende fotosalon van onze club, wil ik zelf een muziekje in elkaar knutselen. Ik heb een ganse carrière lang niks anders gedaan, dat is een fluitje van een cent denk je dan. Mis poes !!! De werkwijze van de hedendaagse computer-muziekmakers is me totaal onbekend en de erbij horende programma's ook. Het leek mij beter terug te vallen op de kennis van vroeger. Die was niet meer zo helder aanwezig helaas. Ook de hardware moest worden gereanimeerd. In het begin van de 21ste eeuw, toen iedereen al lang met PC en windows of Mac werkte - ik ook trouwens - bleef ik toch consequent mijn muziek programmeren met mijn oude Atari computer, het ding was toen al totaal gedateerd. Ik heb 'm van onder het stof gehaald in mijn nog steeds in dezelfde wanorde verkerende ex-werkkot en hij deed het nog warempel. Een al even antieke sound-module ( Yamaha-MU80 ) er aan gekoppeld moet de instrumenten gaan genereren en op een terug gevonden 3.5 inch diskette vond ik nog het programma Notator van C-Lab dat ik vroeger tot in de kleinste details kende. Het duurde even voor ik de basis functies weer onder de knie had maar ondertussen ben ik toch aardig op weg om weer wat zinnige dingen te programmeren.
Als foto is dit geen hoogdraver, dat weet ik wel, maar dit hoort zeker thuis in mijn jaaralbum 2021.
