een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
07-04-2022
07 april Aarschot, het Stadhuis
Deze voormiddag zag het er dramatisch uit qua weersomstandigheden, maar het beterde... In de loop van de namiddag ben ik toch weer eens naar Aarschot gereden. Ik moest sowieso langs de garage Pashuysen om een afspraak te maken voor een onderhoud van de wagen ( en wat bij te praten met de mensen die ik daar ken ). Er waren ook enkele cachen die ik nog wilde scoren in de buurt en last but not least wilde ik ook nog langs gaan bij schoonbroer Dreeke om enkele foto's op een professionele manier af te drukken. Onderweg in de stad kwam ik voor de zoveelste keer bij het stadhuis, de locatie van het huis van de Kerstman was aan de overkant twee jaar geleden alweer. Het is voor mij dus een erg gekende plek. Deze keer was de giga muurschildering waarschijnlijk de trigger om ook dit gebouw eens als onderwerp te kiezen.
Ik ben vandaag met mijn cachemaatje Jackie naar de open-deur dag van de 1ste Wing geweest in Bevekom (Beauvechain). We hadden er op gegokt dat de weergoden ons net iets beter gezind zouden zijn dan door de weermannen en -vrouwen voorspeld was en zeker tot in de loop van de namiddag was dat ook het geval. Dat was alvast een meevaller, een lichte tegenvaller was dan weer dat de activiteiten tijdens zo'n open-deur dag niet hetzelfde showgehalte hebben als tijdens een air-show. De spaarzaam tijdens de dag uitgespreide activiteiten speelden zich meestal net iets te ver van de toeschouwers af om voor echt leuke fotomogelijkheden te zorgen. Zelfs de display van onze nationale Red Devils was met de 300 mm op mijn toestel net buiten de comfortzone om veel af te drukken. Alleen de simulaties van gevechtssituaties met helicopters speelden zich dicht genoeg bij het publiek af, die zijn dan ook in Bevekom gestationeerd... Ik heb daar toch enkele leuke beelden van meegebracht. Morgen zal ik op Facebook ook wel wat andere beelden zetten, als ik daar tenminste weer op kan, want de Facebookpolitie heeft me 24 uur gebanned omwille van een humoristisch bedoelde opmerking...
We zijn goed bezig om de wandelroutines die we dagelijks onderhielden toen Phaido nog bij ons was weer in ere te herstellen. Vandaag kozen we weer eens voor de andere kant van het dorp om de stappenteller aan het werk te zetten en de dagelijkse wandelpret te plukken. Eigenlijk mogen we ons gelukkig prijzen dat we in zulke mooie streek wonen en we hadden corona niet nodig om dat te ontdekken...
Toen we achter de Floreal over de Hoge Berg weer een prachtige landschaps-scène te zien kregen hebben zowel het vrouwke als ikzelf dezelfde foto gemaakt, zij met de nieuwe smartphone en ik met de kleine Sony. Bij grote uitzondering wil ik eens een foto plaatsen die ik niet zelf gemaakt heb, deze komt dus uit de phone van het vrouwke. Eerlijk gezegd zie ik weinig verschil met de Sony versie. Als je echt heel kritisch bent zijn er in de lucht rond de bomen misschien wat sporen van software-matige opscherping te bespeuren maar dan moet je toch al weten waar je op moet letten. Ik vraag me wel eens af waarom we nog altijd met die dure fototoestellen rondzeulen... en zeggen dat de smartphone van het vrouwke niet eens een top model is.
De beelden van de fotowedstrijd rond fietsen in groot Kasterlee moesten vandaag gejureerd worden en vanwege onze fotoclub Visueel was ik afgevaardigd om daar mijn zegje te gaan doen, samen met iemand van de club van Tielen en iemand van Kasterlee. De locatie was de raadzaal van het gemeente huis en we kwamen vrij snel tot een selectie van de drie beste ingezonden werken.
Hier worden op gemeentelijk vlak dus de beslissingen genomen... Als je daar dan toch bent ga je natuurlijk ook wat rond fotograferen, de kleine Sony kwam weer goed van pas. Ik denk dat ik zelfs weer een extra slide voor mijn in de steigers staande AV-reeks gescoord heb. Photoshop loert om de hoek.
We zijn weer eens aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan wandelen. Als je richting Kasterlee wil dan kies je enkele keren links rechts en nog eens en dan kom je vanzelf op de Hoge Weg. Voor je de zogenaamde Holle weg oversteekt is er een plek die wat mij betreft meer aanspraak kan maken op die benaming. Voor doorgaand verkeer is de weg ondertussen afgesloten en dat is maar goed ook, buiten enkele sensatie zoekende 4x4 fanaten kwamen hier sowieso geen voertuigen meer. Op het diepste punt stond er meestal een ondoorwaadbare plas tijdens regenrijke seizoenen en men is bezig om middels grote stenen er een stap-vriendelijke doorgang te creëren. Ik wist nog van het bestaan van het wandelpad bovenin om rond de hindernis te geraken en van uit die positie heb ik het vrouwke gefotografeerd die de weg onderin volgde.
Ik moet nog wel wat ervaring opdoen en blijven oefenen maar de techniek van het lichtschilderen met de zaklamp wil ik zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Ik ben vanavond weer het donker in getrokken. Een van de mooie dreven is Kasterlee was deze keer het doel en ik was al ter plaatse tegen het einde van het blauwe uurtje. Ik wilde sowieso een basisfoto waaruit ik een leuke doortekening in de lucht kon plukken. Daarna was het even wachten tot het helemaal donker was en dan ben ik aan de slag gegaan. De camera is al die tijd op dezelfde plaats op statief gebleven. Elke boom apart, de bank, het pad twee keer... elke foto 30 seconden belicht en helemaal in het zwart gekleed telkens met de zaklamp naar de goede plek gespurt. Ik ben meer dan een uur bezig geweest met fotograferen en thuis heb ik er nog eens het dubbele aan tijd aan besteed om tot dit samengesteld resultaat te komen.
De mogelijkheden met dit soort fotografie zijn legio... ik blijf oefenen. Wordt vervolgd.
Mijn zus en Dreeke hadden iets te vieren vandaag en wij mochten daar bij zijn in Langdorp. Om iets te gaan eten was er al een reservatie gemaakt blijkbaar, Bonaar in de Bonewijk in Aarschot was onze place to be. We zijn te voet langs de Demer er naar toe gewandeld en ook de terugweg, langs de andere kant hebben we zonder ongelukken of inzinkingen kunnen overbruggen. Onze stappenteller is voor de maand april alvast goed gestart.
Tijdens onze wandeling richting Aarschot zag ik in de verte de zeer herkenbare kerk opdagen en ik heb meteen op de afdrukknop van de kleine Sony gedrukt.
De paastijd komt er aan en vanzelfsprekend heeft het vrouwke er weer voor gezorgd dat de sfeer in huize Pol en Josee door goed gekozen, slim in huis uit gestrooide details aan de tijd van het jaar wordt aangepast. Het hoeft trouwens niet altijd duur te zijn, enkele takken in een vaas, wat plastic eitjes er aan en er is weer een hoek ingevuld.
Ik vind het niet meer dan normaal aan haar creativiteit op z'n tijd in deze pagina's de nodige aandacht te geven. Vandaag had ik de macrolens op mijn toestel gezet, op zoek naar wat speelruimte met scherptediepte. Met diafragma 4,5 is die erg klein bij deze lens. Resultaat: voorin onscherp, achterin onscherp en in dit geval zijn slechts twee eitjes die toevallig in hetzelfde scherptevlak zitten echt scherp, en dat was ook de bedoeling.
Voor de aardigheid de gegevens: Tamron 90 mm Macrolens op Canon Eos 5D Mk IV - f 4,5 - 0,6 sec - ISO 100, op statief uiteraard.
Dat ik een nachtmens ben weten mijn vrienden wel en dat ik van nachtfotografie houd is ook geen geheim. Vandaag heb ik bij dat laatste een aspect toegevoegd. Ik ben met camera en statief, gewapend met een pittige zaklamp het donkere bos in getrokken om halftien.
Ik was eerder bij daglicht al op enkele mogelijke locaties geweest om de kadrering en de compositie vooraf te plannen en deze eerste poging om met selectief belichten tot aparte resultaten te komen is misschien nog niet honderd procent geslaagd - ik zie nog wat fouten - maar ik wil 'm toch hier plaatsen, al was het maar omdat dit misschien wel de eerste van een reeks is. Ik vond het alleszins zeer leuk en erg lonend. Sedert we Phaido moesten laten inslapen was ik trouwens 's nachts niet meer in het bos geweest en oh, wat was dit heerlijk!
Een tipje van de sluier wil ik wel lichten: dit is het eindresultaat van het samenvoegen van 4 foto's op statief met sluitertijd 30 sec. en de dekkingsmodus "lichter" in lagen in Photoshop.
We zijn weer eens gaan wandelen aan de overkant van de Kasterleesteenweg, richting Hoge Mouw en verder naar het Kabouterbos. Dan kom je weer voorbij die plek waar een aantal bomen op een dramatische manier hun gevoelens uiten omtrent de gang van zaken in de wereld tegenwoordig. Elke keer maak ik hier enkele foto's, zo ook vandaag. Na de routine Raw conversie vond ik de kleur versie best wel okee maar ook weer niet zo goed dat ik 'm in mijn favorieten lijstje zou zetten. Dan maar een pittige zwart wit omzetting... ook niet helemaal wat ik zocht... Na wat experimenteren, wat kleuren wegfilteren en wat spelen met contrasten en andere Photoshop mogelijkheden vond ik dit eigenlijk wel een variatie die wat mij betreft voldoende origineel is om bewaard te worden.
Net nu we de laatste van een reeks heerlijke lentedagen mochten beleven vóór de weergoden ons alweer een tijdlang minder gunstig gezind zullen zijn wilde ik toch ook snel nog even middels een bloesemfoto het lentegevoel documenteren. Joechei, het is lente... wat er morgen komt zien we dan wel weer.
We zijn vandaag naar Lommel gereden. Paula, een goede vriendin, toonde daar haar prachtige aquarel kunstwerken samen met vier andere kunstenaars in de galerij van de Adelberg en het was meer dan de moeite waard. We hebben uitgebreid rond gekeken naar al het moois dat getoond werd en enkele lange babbels gedaan. Bij de andere exposanten was er o.a. ene Dirk Ercken, fotograaf uit Pelt, iemand die erg creatief omspringt met licht bij lange sluitertijden in nachtfotografie. Ik heb alleszins enkele leuke ideeën gepikt...
Het vrouwke lijkt ook meer en meer besmet te worden door het fotografievirus. Ze liep de hele tijd rond met de smartphone in schietpositie... en ik heb dat dan weer snel even vastgelegd.
De laatste dag van de fotoshoots in Balance Health Center. Ik kreeg nog zes groepen voor de lens. De mama van een van deze krantlezende meiden is journaliste en werkt voor een krant. Een beetje reclame is nooit weg natuurlijk en ze kon er voor zorgen dat er een artikel over de voorstelling Untold in de regionale pagina's zou komen. Ik moest dan ook zo snel mogelijk één foto van deze groep doorsturen. Ik mocht zelf kiezen... tja, dat doe ik sowieso al elke dag voor deze blog. Dit is 'm dus.
En alweer was ik de ganse dag in de weer met de fotoshoots bij Balance Health Center, de een na laatste dag trouwens. Morgen nog vijf groepen en dan zit de klus er op... op de nabewerking na. Ook vandaag waren er vijf groepen. Van elke groep een aantal poses, van elke pose een aantal shots om me de mogelijkheid te bieden eventueel indien nodig ergens een gezicht of een minder voordelig uitziende pose alsnog te corrigeren... het grootste werk is na afloop, thuis op de PC. Uit de bijna 100 foto's koos ik voor dit beeld. Het kostte me weinig moeite om deze dames het begrip girlpower te laten uitbeelden.
Op deze vrije dag zonder fotografie verplichtingen in Balance heb ik samen met cachemaatje Jackie en zijn vrouwke Annemarie van het mooie weer geprofiteerd om wat te gaan fietsen en een en ander te zoeken in geocacheland. We hadden Lille ( Kempen ) en meer bepaald de wijde omgeving van Kindernouw uitgekozen, dat is een natuurgebied van meer dan 100 hectare. We zagen al onze verwachtingen op een positieve manier ingevuld worden. Het parcours was meestal onverhard en bij momenten over redelijk mul zand, maar dan schakel je wat kleiner en zet je de electrische ondersteuning wat hoger... no problem. Soms moest het ook even te voet maar dat maakte de funfactor alleen maar groter. We hebben er van genoten. Een willekeurige keuze uit de foto oogst van de tocht hoort ook nog bij dit tekstje natuurlijk.
Het was me het dagje wel. Ik ben zowat de ganse namiddag en een flink stuk van de avond in de weer geweest om weer een aantal dansgroepen voor de voorstelling UNTOLD te fotograferen. Van elke groep meerdere poses, van elke pose meerdere shots om zeker alle gezichten goed te hebben en dan komt het selecteren en bewerken nog... Van elke groep maakte ik telkens ook nog een leuke foto die niet voor de folder bedoeld is. In deze groep zit kleindochter Julie en dan is de keuze rap gemaakt natuurlijk.
Het vervolg van de fotoshoots is vrijdag... en zaterdag...
We zijn vandaag nog eens naar Houwaart gereden om de geocache-wandeling Houwaart Wijndorp, die we vorige zaterdag bij het nummer 19 moesten afbreken, verder te zetten en te voltooien. Het weer deed zo mogelijk nog beter zijn best en we hebben weer met volle teugen genoten. Dat we alle cachen te pakken kregen inclusief de bonus was niet eens zo belangrijk... het wandelplezier, en niet te vergeten de talloze fotomogelijkheden, maakten er weer een superdag van. Door het golvende landschap met vele vergezichten en wijgaarden alom onder een heerlijk zonnetje waanden we ons in la douce France, ergens à la campagne waar je un vin du pays geserveerd krijgt bij elke repas. Als er zich in zo'n omgeving een lieflijk huisje aanbiedt als model ga je graag enkele meters de wijngaard in om een leuk plaatje te schieten. De lichte aanzet tot symmetrie was natuurlijk voor mij een extra por om af te drukken.
21 maart... Het is lente, en dat hebben we geweten! Met dit prachtige weer zijn we naar Antwerpen gespoord om daar wat te gaan wandelen, enkele terrasjes te bezoeken en wat rond te fotograferen. Uiteraard neem ik mijn schatje ook regelmatig in beeld en toen we voorbij een optieker kwamen waar op de stoep een uit de kluiten gewassen kleurig kunstwerk stond dat een bril moest voorstellen zag ik de kans schoon om dat te gebruiken als doorkijkje. Een zomers vrouwke met zonnebril gefotografeerd door de bovenste helft van een brilkunstwerk...
Kleindochter Julie studeert bij Codarts in Rotterdam en het is haar ambitie om in de danswereld carrière te maken, niet alleen als danseres maar ook als danslerares en choreografe. In Balance Health Center is ze alleszins al een gewaardeerde kracht ondanks haar toch nog erg prille leeftijd. Bij de dames die ik vandaag voor de lens kreeg voor de folder van de voorstelling UNTOLD zijn er enkelen die oud genoeg zijn om haar mama te zijn maar de manier waarop ze haar accepteren als leiding gevende zegt veel. Ik kon dan ook niet anders dan haar te vragen even te poseren voor een extra plaatje tussen haar "leerlingen" na de officiële shoot.
Met zulk mooi weer konden we niet anders dan aan de wandel gaan. Ik vertelde het al eerder: geocachen is een hobby waar je alle andere hobby's aan kunt koppelen en vandaag had ik heel snel een veelbelovend rondje gespot op de site. We zijn naar Houwaart gereden om daar van de vergezichten, de wijngaarden en de wandelkilometers te proeven. De grote verrassing kwam toen we de wagen parkeerden op de aangegeven coördinaten, een pic-nic plaats naast het domein van de familie Daems, o.a. bekend als de eerste Hagelandse wijnbouwers.
Senator Jos Daems verdronk in Costa Rica toen hij samen met mijn vader op vakantie was om hun kinderen te bezoeken. Mijn zus Lily en haar ex, Rik, de zoon van Jos, hebben daar enkele jaren gewerkt voor de Verenigde Naties. Ik kon natuurlijk niet anders dan deze foto maken en op deze pagina's plaatsen. Dat het mooie tegenlicht er nog een extra toets aan geeft is lekker meegenomen.
