|
Je hoeft er mij niet van te verdenken dat ik groene vingers heb. Ik vind in de tuin werken net zo leuk als verplicht naar boenke-boenke herrie muziek luisteren. Niet dus. Om het resultaat van mijn schaarse recente tuin-activiteiten toch enigszins aanvaardbaar te maken zou je een team van ervaren tuinarchitecten moeten inschakelen. Maar toch gebeurt het occasioneel dat een van mijn initiatieven resultaat oplevert.
De bloemenweide die we voor ons huis inzaaiden is een volkomen succes. Al bij het lezen van de info klonk het als muziek: arme grond is ideaal en met wat geduld komen de bloemekes vanzelf... dat blijkt nu ook nog eens waar te zijn. Het ziet er steeds beter uit bij onze wilde-bloemenweide. De bijtjes, vlinders en andere insecten zoemen dat het een lieve lust is en het eco-aspect lijkt me alvast helemaal geslaagd. Daar komt nog bij dat ik dit pas eind september, begin oktober eens zou moeten maaien en dat is ook niet onbelangrijk.
Vandaag heb ik wat foto-aandacht besteed aan de schoonheden die daar bloeien. Namen ken ik nauwelijks, vind ik ook niet belangrijk. Ik heb er even aan gedacht van met de macro lens aan de slag te gaan maar uiteindelijk koos ik toch voor de 70-300 met extender, zo kon ik wat meer afstand houden en vanaf de zijkant toch de nodige close-ups scoren zonder schade te berokkenen aan mijn onderwerpen.
|
