|
Zeer tegen mijn gewoonte was ik deze morgen een beetje bijtijds uit bed gesukkeld. Het was wel al iets over negenen maar de zon had de restanten van wat ooit onze wilde bloemenweide was nog niet kunnen beschijnen en de zeer zichtbare tekenen van een strengkoude nacht waren zelfs voor mijn slaapogen meer dan opvallend. Na enkele verder wakker makende koffies vond ik het een goed idee om de macrolens op mijn toestel te zetten en wat vrieskou-foto's te gaan schieten.
Deze bloem had ik al eerder gefotografeerd als laatste overlever en zelfs na een toch wel pittige aanval van meneer winter staat ze nog altijd pal, respect!!! Zulke taaie overlever verdient ook vandaag weer een plaatsje op deze pagina's en binnenkort in mijn jaaralbum.
|
