|
Hoe cynisch kan het leven zijn... Ik had haar vorige week nog een mooi verjaardagskaartje gestuurd met o.a. de tekst: "Daar horen bubbels bij". Treesje was ziek, erg ziek, maar ze was dapper en we waren er van overtuigd dat we ze snel weer eens zouden zien. Corona had ons al veel te lang belet onze Nederlandse vrienden te bezoeken. Eind vorige week kregen we een triest bericht van onze vriend José, haar man, dat Treesje plots overleden was. Mokerslag !!!
Vandaag was de begrafenis. Ze had het allemaal gepland. Geen rouwkleding, ze lag thuis opgebaard, enkele vrienden waren uitgenodigd voor het afscheidsfeest ( ... feest ! ) en er waren hapjes en bubbels... veel bubbels. Om half drie begon het feest en om vier uur zouden we haar uitwuiven met applaus. Zes goede vrienden droegen de eenvoudige open kist naar de lijkwagen, onder hen Ad en Theo die samen met José en ikzelf vroeger zo vaak Europa in trokken met de motor.
Het feest verliep precies zoals gepland maar er zat toch een erg wrang smaakje aan...
|
