een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
15-09-2020
15 september Een hete septemberdag.
Wat een wandeling van dik anderhalf uur zou worden volgens de planning, hebben we na een klein kwartiertje maar afgebroken. Op de heetste septemberdag ooit de heide in trekken met Phaido bleek geen goed idee. Ik had al snel in de gaten dat dit voor onze senior vierpotige vriend van het goede te veel was. En ik geef graag toe dat ik zelf ook best tevreden was met dit valabel excuus om terug naar de wagen te gaan en met de airco op volle kracht huiswaarts te rijden. Volgens onze weermannen werd het 34°, maar ik wed dat het in de Kempense heidegebieden nog warmer was... maar dat zie je niet op de foto natuurlijk, wél dat er van de prachtige heide alleen nog maar wat door de zon geblakende dorre rossigheid over blijft.
Zoals ik gisteren al aangaf zat onze wandeling aan de Keiheuvel in Balen gisteren vol doelrijpe fotokansen en ik heb er dan ook driftig op los geschoten. Ik wil vandaag graag nog eens op die oogst terugvallen. Toen ik deze ruiters door een plas zag waden kreeg ik ineens Western visioenen, iets met John Wayne, Rio Grande of zoiets en ik hoor een mondharmonica op de achtergrond. Natuurlijk heb ik hier een aantal beelden van mee gebracht.
Wat een prachtig nazomerweer vandaag, ik kon deze namiddag dan ook niet anders dan een korte wandeling doen met Phaido en het vrouwke. Een bestemming kiezen doe ik meestal op geocaching dot com en in Balen had ik al snel een gebied gevonden, de Keiheuvel, dat enkele als leuk bestempelde geocachen bood, voldoende natuurschoon, een klein vliegveldje met alle fotomogelijkheden van dien en waaraan ik uit vorige bezoeken sowieso al mooie herinneringen had. Alle verwachtingen werden ruimschoots ingelost en ik kwam weer thuis met een geheugenkaartje vol mooie foto's. Dit landende zweefvliegtuig vond ik een van de betere uit de reeks.
Deze morgen ben ik even naar Antwerpen gespoord. "Morgen" hoef je wat mij betreft niet zo letterlijk te interpreteren... de trein van 9h20 in Herentals vind ik al extreem genoeg. Enfin, toen ik zo iets over tien via de Meir richting Groenplaats wandelde vond ik dat het nog al meeviel qua drukte. Je verwacht op een zaterdag toch wel meer shoppers in de drukste winkelstraat van Vlaanderen? Ik heb enkel foto's geschoten, heb mijn boodschappen gedaan zonder corona-stress en ik was nog voor 12 uur weer terug in de veilige thuishaven.
Nadat we eerst iets genuttigd hadden in de Brugwachter zijn we, voor we weer naar huis reden, eerst met Phaido nog een korte wandeling gaan maken langs het kanaal. Ik heb me een tijdje geamuseerd met fietsers te fotograferen aan de overkant. Meetrekken, inzoomen, lange sluitertijd om bewust bewegingsonscherpte te creëren... ik heb weer flink gescoord. En dan kom je thuis en moet je er eentje uit kiezen... Vraag me niet waarom, maar deze groothoek-opname uit de oogst, misschien wel die waarop de fietsers het minst prominent aanwezig zijn, vond ik de leukste, de meest sfeervolle. Is het omwille van die kleine rode accentjes?
Donderdagavond is fotoclubavond. De wekelijkse vergadering van onze club "Visueel" mis ik zelden. Tijdens de lockdown hebben we enkele keren digitaal vergaderd maar dat bleek toch niet de meest leuke en de meest efficiënte manier van gedachtenwisselen en foto's beoordelen te zijn. Ondertussen vergaderen we weer echt, met inachtname van de veiligheidsregels natuurlijk.
En we hebben het druk, want we zitten in de voorbereiding van ons jaarlijks fotosalon. Dat wordt door de corona miserie ook heel anders dan normaal trouwens, met een verplichte richting, geen horeca, geen projecties en conform met alle regels die er dan zullen zijn.
Vandaag was de tweede groep leden uitgenodigd om de werken voor het salon te tonen en samen te bespreken. Er kwam weer veel moois voorbij en omdat ik in de loop van de dag mijn fototoestel nog niet ter hand had genomen heb ik tijdens de vergadering de kleine Sony nog maar eens aan het werk gezet.
Er komen weer behoorlijk wat libellen en juffers voorbij op de gespecialiseerde websites tegenwoordig en ook in onze fotoclub zag ik de laatste tijd enkele prachtexemplaren de revue passeren.
Ik was er niet speciaal naar op zoek en het is ook niet specifiek mijn ding maar als de gelegenheid zich voordoet dan wil ik ze zelf ook wel graag fotograferen natuurlijk. Een libel is een onderwerp dat me altijd wel interesseert als rondkijkende fotograaf. Of dit nu een steenrode-, bloedrode-, of een bruinrode heidelibel is, daar wil ik me zelfs na raadpleging van meneer Google niet over uitspreken. Ik hou het dan maar gewoon op heidelibel.
Goed anderhalf jaar geleden begonnen ze er echt aan. De restauratie van Keeses molen, de windmolen langs de Geelse Baan in Kasterlee is ondertussen zo goed als helemaal voltooid. Van in het begin had ik aangegeven dat ik de evolutie van de werkzaamheden zou volgen en in de loop van de voorbije maanden zijn er enkele tussentijdse foto's op deze pagina's voorbij gekomen. Bij deze een plaatje van de site zoals het er gisteren uitzag. Hij ziet er pico bello uit, geef het toe en zodra het binnenwerk binnenkort ook helemaal bedrijfsklaar is gaat de kersverse molenaar Jef officieel zijn job kunnen aanvangen. Ik zie het al voor me, jaarlijkse molenfeesten en regelmatig begeleide bezoeken, artisanaal malen van meegebracht graan en proeverijen van streekproducten... Ik kan nauwelijks wachten.
Als het 's avonds etenstijd is komt de boer met zijn tractor iedere dag de voor het culinaire doel overlangs doorgesneden tractorbanden vullen met lekkere hapjes voor zijn koebeesten. En als ons wandelmoment qua timing in de Smallebroeken samen valt met dat eetmoment opent dat de nodige fotoperspectieven...
Om onze geocachehonger te stillen waren wij vandaag in Meensel Kiezegem, tegenwoordig een deelgemeente van Tielt Winge in Vlaams Brabant. Onder andere de multicache GC15DKQ Oorlog en Vrede stond op het programma en zo leer je al eens iets over het bijzonder duistere oorlogsverleden van dat dorp.
Toen Gaston Merckx, een met de Duitsers collaborerende "zwarte" - ver familielid van Eddy Merckx, die trouwens in 1945 in Meensel Kiezegem geboren is - op het einde van WO 2 werd doodgeschoten door verzetslieden die niet eens uit het dorp kwamen eiste moeder Merckx op de begrafenis 100 mensenlevens van verzetstrijders. Bij meneer Google kun je alle details van de slachting vinden en de 68 doden die te betreuren vielen door de wraakacties liggen op dit kerkhof.
Het hoeft niet altijd een vrolijk bericht te zijn op deze blog. Even een verwijzing naar waar extremisme kan toe leiden en waar het mensDOM toe is staat is kan nooit kwaad.
In de beukenhaag langs ons huis wonen mussen, veeeel mussen !!! Je ziet ze door het raam op en aan vliegen en met tientallen zitten ze te loeren naar de rijpende druifjes tegen onze gevel. Ik heb er al enkele uit de netten moeten bevrijden trouwens. Ze hebben blijkbaar de zij-ingang ontdekt. Als foto-onderwerp maken ze het me niet gemakkelijk. Telkens ik met mijn fototoestel door de voordeur naar buiten kom zijn ze sneller weg dan ik mijn toestel kan richten en scherpstellen. Vandaag heb ik er toch twee te pakken gekregen.
Wat ooit de gemeentelijke stortplaats van Mol was is ondertussen een prachtig natuurgebied. Het lijkt er ook op dat het een jaarlijks weerkerend item aan het worden is in deze blog want als het september wordt en de heide bloeit wil ik er graag eens gaan kijken. Zoals ik al eerder constateerde heeft de intense zon van enkele weken geleden blijkbaar een minder positieve invloed gehad op de kleurenpracht van de heide want veel struiken staan er min of meer verdord en uitgeblust bij. Toch heb ik ook vandaag weer enkele leuke shots op mijn geheugenkaartje gekregen.
Voor het gedeelte alternatieve fotografie van ons komende ( aan de coronaregels aangepaste ) fotosalon ben ik bezig met het maken van een serie rond herkenbare al opgegeten typisch vlaamse maaltijden. Zo heb ik in mijn map al frikadellen met kriekskes, mosselen, stoofvlees met friet en vandaag kon ik daar ribbekes aan toevoegen. Bij Toke in de Korte Hei hebben ze de beste ribbekes in town en na afloop van het gesmikkel heb ik alweer het resultaat kunnen fotograferen. Het is uiteraard een hele opgave om in functie van de fotografie al die gerechten te moeten op eten maar soms moet je hard zijn voor jezelf.
Ik was deze avond op weg om nog wat avondfoto's te maken, kwestie van deze blog te blijven voeden he. Niet eens zo ver van huis kwam ik al voorbij een mogelijk onderwerp dat ik al eerder op mijn lijstje had gezet. In de buurt van de Molen in het Veld staat deze vrolijke knaap al een tijdje langs de weg te verkondigen dat hij van de familie Boerentrots is. Het was nog net niet donker genoeg om al van nachtfotografie te kunnen spreken maar het avondrood was toch nog voldoende aanwezig om voor een mooie achtergrond te zorgen. Thuis gekomen heb ik de belichting een beetje in goede banen moeten leiden maar daar hebben we de nodige tools voor. Als je in Raw fotografeert kun je nadien nog veel aanpassen...
Er waren in Neerpelt, Pelt Fabriek en Lommel nog enkele cachen die me al een tijdje lagen uit te dagen en daar ben ik vandaag maar eens op af gefietst. Tijdens de tocht kwam ik o.a. langs de camperstandplaats anex jachthaven en daar was een duif zo brutaal om vlak voor me op het duiven-toilet te gaan zitten. Tja, dan stel ik toch scherp op dat beest en niet op de boten, de brug of de rest van de omgeving...
Onthaasten en staycation... woorden die we de laatste tijd vaak hebben horen voorbij komen. Vandaag kreeg ik ze voor de lens. Toen we deze morgen door de Dressenstraat wandelden met Phaido hoorde ik achter ons hoefgetrappel, er kwam een huifkar achter ons aan. Omdat Phaido zich op zijn leeftijd niet meer laat opjagen en elke wandeling liefst op seniorentempo afhaspelt zijn we even aan de kant gaan staan en hebben we de combinatie maar laten voorbij rijden... niet zonder dat ik er de nodige foto's van gemaakt had natuurlijk.
We waren vandaag in Bosland, het groene natuurgebied tussen Lommel, Eksel en Hechtel. De reden van ons bezoek was de openlucht-fototentoonstelling "In Side Out" in het Pijnven. Het moet me van het hart dat ik niet meteen erg gecharmeerd was door dit soort fotografie, ... ik zag enkele spaarzame werken waar ikzelf ook zou voor gegaan zijn maar het merendeel leek mij eerder van de categorie laat-ons-eens-zien-welke-uitsnijding-wij-hier-op-kunnen-toepassen-om-een-moeilijk-verstaanbare-kunstzinnige-uitleg-te-kunnen-geven. "Arty Farty", om het met de woorden van onze fotoclub-voorzitter te zeggen...
Gelukkig waren er nog de nodige andere leuke mogelijke foto-onderwerpen. In de buurt van hub 2 kwamen we vlak bij "Fietsen door de bomen". Ik was hier al eens eerder maar de gemaakte beelden bleken toen mijn eigen kwaliteitscontrole niet te doorstaan. Deze keer wil ik daar geen twijfel over laten bestaan. Met de 16-35 op mijn toestel kon ik het ganse project er in één shot netjes op krijgen.
Beetje fietsen toch maar vandaag... vertrokken met een nattevinger doel. Ik kwam totaal niet gepland in de buurt van Dessel langs de gekende visvijvers en ik besloot even aan te leggen voor een foto. De spiegeling vond ik sowieso al lekker meegenomen in het beeld maar ik heb scherp gesteld op de bloemen in de voorgrond. Dat er daardoor in de achtergrond enige onscherpte ontstaat vind ik eerder een voordeel dan een nadeel.
Kleindochter Julie zou rond de middag landen in Eindhoven met een Raynair vlucht van uit Bergamo. We waren er al wat vroeger naar toe gereden want ik wilde nog wel eens wat vliegtuigen gaan fotograferen. De Spottersweg en de Spottersparking zijn bij de liefhebbers zeer bekend. Dat die Spottersweg toevallig tijdelijk afgesloten is kon me niet tegenhouden, de schietgrage fotograaf vindt altijd wel een doorgang. Er was helaas erg weinig bedrijvigheid, in een uur tijd heb ik zegge en schrijve 4 vliegtuigen gezien en gefotografeerd. Iets voor twaalf was het dan zo ver... daar komt ze. Klik, klik, klik.
Ik heb vandaag nog eens de bruggetjes wandeling gedaan in Ravels, helemaal deze keer en samen met cachemaatje Jackie en zijn vrouwke Annemarie. Bijna 6 uur hebben we er over gedaan trouwens, langer gezocht naar soms moeilijk verstopte cachen dan gewandeld. Na driekwart van het rondje liepen we een stukje langs het Kanaal Dessel-Turnhout-Schoten en ik weet dat er aan de overkant een leuke horecazaak is: de Hertog Jan. In de verste verte geen brug te bekennen... maar gelukkig is er een pontje om je naar de verkwikkende lavenis te brengen. Even de mondmaskers op en de gratis overtocht was in een mum van tijd gebeurd.
