een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
20-04-2022
20 april In het dal
Als je altijd al geloofde dat wij leven op en aan de Kempense Heuvelrug dan willen we dat misverstand snel uit de weg ruimen. Wij wonen in een dal !!!
Langs de N123 die dwars door Lichtaart loopt zie je tegenover café De Heide ( bij Marie ) deze wegwijzers als bewijs. Naar het westen moet je steil bergop om in Herentals en verder naar Antwerpen te geraken. Naar het oosten is de helling ook al niet van de poes als je naar Kasterlee, Turnhout of Eindhoven wil...
Zonder gekheid: dat ligt daar zo al weken, is er ergens een bevoegde instantie die op de hoogte is en die van plan is dat liefst nog deze eeuw te herstellen?
Ik ben snipverkouden. Het vrouwke loopt er al een week mee en het kon niet anders dan dat ik ook zou gaan snotteren... en of ik snotter en slappekes ben!!!
Vanavond zou ik blauwe uurtje- en nachtfotografie gaan doen met Alex op de foor in Herentals... heb ik afgezegd. Morgen zou ik met enkele collega's van de fotoclub naar Hoei gaan om de Waalse Pijl te fotograferen... afgezegd. Ik had in de loop van de dag helemaal geen puf om wat dan ook te doen en ik heb zo maar wat zitten suffen in de zetel en achter de PC.
Ik moet dan ook noodgedwongen terugvallen op een foto van gisteren. Gelukkig was de oogst toen groot en gevarieerd. Langs een wandelpad tussen Eben Emael en Kanne schoot ik dit beeld. Meer moet dat niet zijn om een lentegevoel te schetsen... Nu eerst die verkoudheid wegwerken om daar ten volle van te genieten...
En zo gebeurt het dat je door je geocachehobby alweer eens terecht komt op een giga interessante plaats. De toren van Eben Ezer is in vogelvlucht 71 km van onze voordeur verwijderd. Eerlijk gezegd, ik had er nog nooit van gehoord.
De steenkapper Robert Gascet bouwde hem eigenhandig tussen 1951 en 1965. De autodidact Gascet ontpopte zich als een talentvol kunstenaar, schrijver, architect en filosoof. Na de simpele opdrachten om de virtual cache te loggen hebben we uitgebreid de tijd genomen om de toren en de omgeving te bezoeken. Ik was er echt van onder de indruk, de zes Euro inkom als senior was het zeker waard.
We hadden een logé vandaag. Zoon Mike en kleinzoon Jef waren op voetbal-uitstap in Duitsland, schoondochter Sofie en kleindochter Julie zaten tot over de oren in het werk met de voorbereidingen van de dansvoorstelling... dan mag Jul, de woef, een tijdje bij ons komen. Met zulk mooi weer hoort daar een pittige wandeling bij. De heidestroken in het domein de Hoge Rielen zijn één van onze favoriete locale wandeldoelen en Jul was het met onze keuze helemaal eens. Ik heb 'm onderweg diverse keren te pakken gekregen met de kleine Sony.
Het vrouwke wilde enkele winkels bezoeken in Herentals en ik had er niks op tegen om mee te gaan... zolang ik maar niet mee naar binnen moet. We hebben er een fietstocht aan vastgeknoopt, niet langs de kortste weg maar via mooiere, rustigere en beter fietsbare wegen. Toen we na dik 20 km in Herentals aankwamen zaten we op de Markt tot onze grote verbazing plots in de drukte van de foor... Kermis in Herentals. Ik heb van de geboden mogelijkheden uiteraard gebruik gemaakt om enkele leuke beelden te schieten.
Als het weer er zich toe leent kan de wekelijkse vrijdagwandeling met de bewoners van Hoevezavel ook weer doorgaan. Vandaag was dat zeker het geval. We zijn met de e-bikes naar Lommel gefietst, 31 km heen, 31 km terug en tussenin een dik uur rolstoelduwen... de conditie kan er alleen maar wel bij varen.
Deze morgen was het nog een beetje mistig en best wel frisjes maar tijdens de terugrit genoten we van een deugddoend zonnetje en we hebben dan ook de nodige fotostops in gelast en uiteraard waren er ook wat aanlegplaatsen waar ze Duvel verkopen.
Zo heb ik de Sas 4 Toren nog eens beklommen, 216 treden om op 37 m hoogte te genieten van een prachtig panorama. Eerst even weer op adem komen, dan de nodige foto's schieten, de vergezichten en de mogelijkheden zijn daar legio. Het leukste beeld scoorde ik evenwel toen ik naar beneden keek en bij het begin van het Pagadderpad zag hoe een papa en een mama hun kindje de genoegens van de tunnel-glijbaan lieten ontdekken.
Uitzonderlijk wil ik een keer een voorproefje tonen van de audio-visuele reeks waar ik mee bezig ben voor ons komende fotosalon. Tijdens de wekelijkse vergadering kregen we het bezoek van twee bijzondere figuren..., drie eigenlijk, maar de hond moest buiten wachten. Ze kwamen naar Lichtaart om enkele weken vakantie door te brengen in onze mooie omgeving en omdat ze gehoord hadden dat er een gerenommeerde plaatselijke fotoclub is wilden ze ons graag bezoeken.
De grens tussen stripverhaal en AV reeks is niet eens zo strak afgelijnd vind ik. Het voorgaande is fictie natuurlijk, de basisfoto is vorige week gemaakt en omdat het vanavond weer vergadering was vond ik het leuk een bewerking te tonen die ik in de loop van deze dag maakte. Het wordt een tekstballonnetjes-foto-verhaal en het geeft me weer de gelegenheid enkele Lichtaartse en Groot-Kasterleese highlights op een iets andere manier onder de aandacht te brengen.
We hadden op een geschikte dag gewacht om de bloemenweide voor ons huis in te zaaien. Vandaag leek ons daarvoor helemaal okee. De malse lichte buitjes die regelmatig voorbij kwamen beloofden groeizame omstandigheden. We zijn dan ook de ganse dag bezig geweest met het uitstrooien van wildebloemenzaad, het inharken en het aanwalsen, in de hoop dat het even mooi wordt als vorig jaar. Met al dat gehovenier hadden we helemaal vergeten dat er ook nog gekookt en vooral... gegeten moest worden.
We zijn dan vanavond maar een hapje gaan eten. De Korte Hei, de taverne-restaurant bij de gelijknamige camping is een plek waar we graag komen. Ik meen dat ik al eens eerder verkondigd heb dat de bazin Toke de lekkerste ribbekes van het westelijk halfrond serveert en daar heb ik me ook deze keer weer aan te goed gedaan.
De foto die ik bij het buitenkomen maakte heeft in een iets andere vorm ook al op deze pagina's gestaan denk ik maar de lichte malse regenbuien waar ik al eerder naar refereerde waren nog altijd present en dat maakt het beeld toch weer anders.
Na een fikse fietstocht met de geocachevrienden hebben we vanavond nog een fijne wandeling gemaakt. Als het weer zo vriendelijk is moet je er meteen van profiteren...
Tijdens de dagelijkse wandelingen ben ik tegenwoordig constant op zoek naar scenes die ik tijdens een nachtopname met de zaklamp kan belichten en dan bepaal ik ook al hoe de kadrering en de positie van de camera moet zijn... Dit is weer een mogelijkheid voor mijn geplande reeks. De interessante mooi geplaatste bomen liggen voor de hand, hoe ik de bank moet gaan belichten moet ik nog eens uittesten want bij een vorige gelegenheid ( zie 2 april ) vond ik de bank niet in het beeld passen en die opname heb ik ondertussen ook aangepast voor de fotoclub. Ik vond dit alleszins een leuk beeld.
Ook dit jaar gaan we voor een wilde bloemenweide voor onze deur. We geloven best dat er van vorig jaar zaadjes overgebleven zijn die dit jaar opnieuw voor bloemen zullen zorgen maar veiligheidshalve zijn we toch maar enkele extra pakken gemengde wilde bloemenzaad gaan kopen bij Oh Green, het dichtst bijzijnde grote tuincentrum.
En ik kan het niet laten... als ik dan weer een locatie zie waarvan ik denk dat het een mooi decor zou kunnen zijn voor een fotoshoot van het vrouwke dan sluipt de kleine Sony weer uit mijn jaszak.
Toen ik iets voor het middaguur uit de bedstee sukkelde was het grootste deel van mijn grijze hersenmassa nog niet op het appél, met rode wijn heb ik blijkbaar een iets moeilijkere relatie dan met Duvel. Toch merkte ik al snel dat ik meerdere oproepen en berichten gemist had. Tja, ik had het geluid van mijn phone gisteren uitgeschakeld toen we het museum bezochten en ik heb dat gedurende de rest van de dag vergeten terug in te schakelen... Bleek dat mijn geocachemaatjes een tocht hadden gepland rond Dessel.
Eigenlijk leek me dat best wel een goed plan om verder wakker te worden en met de fiets op de fietsendrager was ik rond twee uur ook present op de markt. Voor we aan de tocht begonnen was ik toch al allert genoeg om het regenboogzebrapad op te merken dat naar de flashy inkomdeur van de kerk leidt. De holebi gemeenschap mag daar dus via een gaybrapad naar de mis toe wandelen... niks op tegen natuurlijk, we zijn ruimdenkend en de kerk ook blijkbaar.
In deze setting had ik eigenlijk meteen gedacht aan een wulps model om er een interessante foto te maken maar die kon ik daar ter plekke niet zo snel vinden. Ik heb mijn stalen ros dan maar gevraagd om voor me te poseren, da's tenslotte ook een vrouwenmodel en zo is er toch een subtiele link...
Het was een drukke dag. De Kaas- en Wijnavond die traditioneel voor onze fotoclub een vrolijk begin van het jaar is, was door de toen nog geldende coronaperikelen uitgesteld tot vandaag en dat werd dus een Paas- en Wijnavond. Beelden hiervan willen we de volgers besparen.
Maar in de loop van de voormiddag brachten we met de club al een bezoek aan Merksplas Kolonie en het Gevangenismuseum. De rondleiding door een oud-gevangenisbewaarder met 1001 anekdotes was op zich al meer dan de verplaatsing waard en dan mochten we ook nog genieten van het werk van fotograaf Eddy Meys die gedurende twee jaar het reilen en zeilen in de gevangenis mocht fotograferen. En ook hij was zelf aanwezig om alles uitvoerig toe te lichten.
Uit de foto-oogst koos ik voor deze opname uit het fotomuseum. Ik vraag me af of ik de enige ben die dit opmerkte. Het is maar een detail maar ik vond het wel helemaal raak. Ik mag hopen dat de tekst op het gele bordje nog leesbaar is in het formaat dat deze site toelaat. Anders stuur ik wel een grotere versie op na een simpel mailtje.
Bij deze wil ik naadloos aansluiten bij de foto van gisteren. Als we het hebben over muurschilderingen en graffity, dan moet ik ook dit beeld tonen. We waren in Lommel bij gelegenheid van de Paasmarkt in zorgtehuis Hoevezavel, anex een gezellige babbel met Nick en Lucien in het Trefhuis, anex een bezoek aan geabimeerde schoonbroer Swa die aangevallen was door een loslopende agressieve deur. In het centrum is het restaurant Den Bonten Oss ( met 2 s-sen ) al sedert jaar en dag gekend omwille van zijn keuze aan exquise vleesgerechten. Voor alle duidelijkheid hebben ze voor de klanten zonder slager opleiding eens duidelijk de benamingen van de diverse vleespartijen van het rund op de voorgevel geschilderd. Het is zonder meer de oudste schildering in het genre die ik ken en dat vond voldoende reden om vandaag voor dit beeld te kiezen.
Een minpuntje toch... Uit pure interesse ( ik ben een carnivoor, ik geef het toe ) heb ik het restaurant even gegoogeld en heb ik de kaart eens bezien en wat blijkt??? Ze hebben daar warempel geen Duvel... zucht... Zal ik mijn volgende Chateaubriand toch in een ander restaurant moeten gaan nuttigen.
Deze voormiddag zag het er dramatisch uit qua weersomstandigheden, maar het beterde... In de loop van de namiddag ben ik toch weer eens naar Aarschot gereden. Ik moest sowieso langs de garage Pashuysen om een afspraak te maken voor een onderhoud van de wagen ( en wat bij te praten met de mensen die ik daar ken ). Er waren ook enkele cachen die ik nog wilde scoren in de buurt en last but not least wilde ik ook nog langs gaan bij schoonbroer Dreeke om enkele foto's op een professionele manier af te drukken. Onderweg in de stad kwam ik voor de zoveelste keer bij het stadhuis, de locatie van het huis van de Kerstman was aan de overkant twee jaar geleden alweer. Het is voor mij dus een erg gekende plek. Deze keer was de giga muurschildering waarschijnlijk de trigger om ook dit gebouw eens als onderwerp te kiezen.
Ik ben vandaag met mijn cachemaatje Jackie naar de open-deur dag van de 1ste Wing geweest in Bevekom (Beauvechain). We hadden er op gegokt dat de weergoden ons net iets beter gezind zouden zijn dan door de weermannen en -vrouwen voorspeld was en zeker tot in de loop van de namiddag was dat ook het geval. Dat was alvast een meevaller, een lichte tegenvaller was dan weer dat de activiteiten tijdens zo'n open-deur dag niet hetzelfde showgehalte hebben als tijdens een air-show. De spaarzaam tijdens de dag uitgespreide activiteiten speelden zich meestal net iets te ver van de toeschouwers af om voor echt leuke fotomogelijkheden te zorgen. Zelfs de display van onze nationale Red Devils was met de 300 mm op mijn toestel net buiten de comfortzone om veel af te drukken. Alleen de simulaties van gevechtssituaties met helicopters speelden zich dicht genoeg bij het publiek af, die zijn dan ook in Bevekom gestationeerd... Ik heb daar toch enkele leuke beelden van meegebracht. Morgen zal ik op Facebook ook wel wat andere beelden zetten, als ik daar tenminste weer op kan, want de Facebookpolitie heeft me 24 uur gebanned omwille van een humoristisch bedoelde opmerking...
We zijn goed bezig om de wandelroutines die we dagelijks onderhielden toen Phaido nog bij ons was weer in ere te herstellen. Vandaag kozen we weer eens voor de andere kant van het dorp om de stappenteller aan het werk te zetten en de dagelijkse wandelpret te plukken. Eigenlijk mogen we ons gelukkig prijzen dat we in zulke mooie streek wonen en we hadden corona niet nodig om dat te ontdekken...
Toen we achter de Floreal over de Hoge Berg weer een prachtige landschaps-scène te zien kregen hebben zowel het vrouwke als ikzelf dezelfde foto gemaakt, zij met de nieuwe smartphone en ik met de kleine Sony. Bij grote uitzondering wil ik eens een foto plaatsen die ik niet zelf gemaakt heb, deze komt dus uit de phone van het vrouwke. Eerlijk gezegd zie ik weinig verschil met de Sony versie. Als je echt heel kritisch bent zijn er in de lucht rond de bomen misschien wat sporen van software-matige opscherping te bespeuren maar dan moet je toch al weten waar je op moet letten. Ik vraag me wel eens af waarom we nog altijd met die dure fototoestellen rondzeulen... en zeggen dat de smartphone van het vrouwke niet eens een top model is.
De beelden van de fotowedstrijd rond fietsen in groot Kasterlee moesten vandaag gejureerd worden en vanwege onze fotoclub Visueel was ik afgevaardigd om daar mijn zegje te gaan doen, samen met iemand van de club van Tielen en iemand van Kasterlee. De locatie was de raadzaal van het gemeente huis en we kwamen vrij snel tot een selectie van de drie beste ingezonden werken.
Hier worden op gemeentelijk vlak dus de beslissingen genomen... Als je daar dan toch bent ga je natuurlijk ook wat rond fotograferen, de kleine Sony kwam weer goed van pas. Ik denk dat ik zelfs weer een extra slide voor mijn in de steigers staande AV-reeks gescoord heb. Photoshop loert om de hoek.
We zijn weer eens aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan wandelen. Als je richting Kasterlee wil dan kies je enkele keren links rechts en nog eens en dan kom je vanzelf op de Hoge Weg. Voor je de zogenaamde Holle weg oversteekt is er een plek die wat mij betreft meer aanspraak kan maken op die benaming. Voor doorgaand verkeer is de weg ondertussen afgesloten en dat is maar goed ook, buiten enkele sensatie zoekende 4x4 fanaten kwamen hier sowieso geen voertuigen meer. Op het diepste punt stond er meestal een ondoorwaadbare plas tijdens regenrijke seizoenen en men is bezig om middels grote stenen er een stap-vriendelijke doorgang te creëren. Ik wist nog van het bestaan van het wandelpad bovenin om rond de hindernis te geraken en van uit die positie heb ik het vrouwke gefotografeerd die de weg onderin volgde.
Ik moet nog wel wat ervaring opdoen en blijven oefenen maar de techniek van het lichtschilderen met de zaklamp wil ik zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Ik ben vanavond weer het donker in getrokken. Een van de mooie dreven is Kasterlee was deze keer het doel en ik was al ter plaatse tegen het einde van het blauwe uurtje. Ik wilde sowieso een basisfoto waaruit ik een leuke doortekening in de lucht kon plukken. Daarna was het even wachten tot het helemaal donker was en dan ben ik aan de slag gegaan. De camera is al die tijd op dezelfde plaats op statief gebleven. Elke boom apart, de bank, het pad twee keer... elke foto 30 seconden belicht en helemaal in het zwart gekleed telkens met de zaklamp naar de goede plek gespurt. Ik ben meer dan een uur bezig geweest met fotograferen en thuis heb ik er nog eens het dubbele aan tijd aan besteed om tot dit samengesteld resultaat te komen.
De mogelijkheden met dit soort fotografie zijn legio... ik blijf oefenen. Wordt vervolgd.
Mijn zus en Dreeke hadden iets te vieren vandaag en wij mochten daar bij zijn in Langdorp. Om iets te gaan eten was er al een reservatie gemaakt blijkbaar, Bonaar in de Bonewijk in Aarschot was onze place to be. We zijn te voet langs de Demer er naar toe gewandeld en ook de terugweg, langs de andere kant hebben we zonder ongelukken of inzinkingen kunnen overbruggen. Onze stappenteller is voor de maand april alvast goed gestart.
Tijdens onze wandeling richting Aarschot zag ik in de verte de zeer herkenbare kerk opdagen en ik heb meteen op de afdrukknop van de kleine Sony gedrukt.
