|
We waren vanavond nog een rondje gaan fietsen en ik heb weer eens kennis gemaakt met de wet van Murphy. Bij het naderen van De Ark van Noe zat een zilverreiger aan de overkant van de gracht. Het vrouwke had 'm eerst gezien trouwens. Ik ben er vlakbij gestopt, het vrouwke ook en tot mijn stomme verbazing bleef ie gewoon zitten, we waren er, zeg maar, minder dan 10 meter van verwijderd. Dat beest wist natuurlijk dat wij toch niet over die gracht konden komen. En dan bleek dat ik voor één keer vergeten had mijn klein Sony fototoestelletje in mijn zak te steken... Erg!!! Maar ik heb gelukkig toch een alternatief voor de dagelijkse foto.
Ik heb namelijk in de loop van de namiddag weer eens met mijn playmobil-mannekes gespeeld. Ik had bedacht dat ik ze voor de laatste scene van mijn AV-reeks wilde laten walsen. De setting waar ik mijn hoofdrolspelers fotografeer heb ik al eens eerder getoond maar hier was meer nodig.
Het vrouwke bezorgde me een draaibare taartschaal, daar heb ik dan een zwarte plateau op gelegd, het dansende koppel er midden op gezet en van op statief kon ik mijn onderwerpen naar hartelust fotograferen met dezelfde instellingen, grootte, afstand... Gewoon aan die schaal draaien en elke keer klik. Met photoshop, onderwerp selecteren en wat fine-tunen kan ik ze dan in eender welke achtergrond plaatsen. Voor deze foto heb ik natuurlijk mijn toestel van het statief afgehaald, in de onscherpte voorin staat het daar even werkloos.
|
