Mijn hoog-sensitieve voelsprieten hadden me verteld dat het wel eens een erg mooie zonsopgang zou kunnen worden. ( lees: ik had op internet gezien dat... ). Ik ben voor één keer dan ook maar eens vroeg uit de bedstee gesukkeld.
Al vóór achten stond ik voor het raam te speuren naar kleurspektakel in de lucht maar het viel me tegen eerlijk gezegd. Ik ben dan maar mijn krantje gaan lezen maar nog geen kwartier later riep het vrouwke "moet je nu eens komen kijken !!!". Ik ben vierklauwens de wagen in gesprongen en ik ben naar een van de plekken gereden die ik op voorhand had ingeschat als mogelijke locaties met een ochtendrood-achtergrond. Het pomphuisje naast de Nete, langs Bobbejaanland voldeed helemaal aan mijn verwachtingen.
Of ik morgen weer vroeg opsta? ... Euhhh...
|