|
Na een onderbreking van meer dan een jaar kunnen we ondertussen al sedert enkele weken weer gaan wandelen met de bewoners van zorgcentrum Hoevezavel. Wat het vrouwke en mezelf betreft is er toch iets veranderd. De vorige jaren was het twee plus één, nu is het één actieve en twee passieve deelnemers. We zijn beiden vrijwilliger en vroeger liep Phaido met ons mee tijdens de wandeling, occasioneel mochten de bewoners de lus ook wel eens vasthouden hoewel dat niet eens nodig was want Phaido loopt ook zonder lus altijd netjes naast ons. Omdat onze senior woef, ondertussen hartpatient, een rondje van een uurtje niet meer aankan blijft, afwisselend, één van ons tegenwoordig bij hem terwijl de andere mee aan de wandel gaat.
Vandaag was de beurt aan het vrouwke en terwijl hun groep stond te wachten om aan te sluiten bij de groep van een andere afdeling stond Phaido ook klaar om aan de tocht te beginnen. Hij weet hoe dit in zijn werk gaat en hij wil nog wel, hij is er klaar voor maar hij beseft even niet dat dit niet meer kan. Als de stoet dan echt vertrekt moet ik 'm dwingen bij me te blijven. We doen dan samen een rustig, klein rondje in de buurt en tegen dat de groep terug komt heeft Phaido toch weer het gevoel dat ie er nog altijd bij hoort.
|
