Een iets minder leuk verhaal vandaag. Toen ik tijdens de avondwandeling met Phaido voorbij de terreinen van LRV de Kempenridders kwam gewandeld merkte ik dat er enige commotie was. Een paardje - een grote pony eigenlijk - liep vrolijk zonder ruiter rond op het afgesloten terrein met de springbalken. Had het zich losgerukt, was het ergens van geschrokken? Wie zal het zeggen. Het genoot alleszins flink galopperend van de tijdelijke vrijheid. De zichtbaar over zijn toeren zijnde eigenaar probeerde vruchteloos het dier te pakken te krijgen. Na een tijdje kreeg hij hulp van enkele andere clubleden maar ook met z'n drieën maakten ze eigenlijk geen kans. Ik had ondertussen de kleine Sony boven gehaald en maakte de ene foto na de andere. Uiteindelijk kon een jongeman die naast het terrein stond samen met zijn vriendin heel rustig het paardje benaderen en tot bedaren brengen. Eind goed al goed denk je dan. Maar toen kwam de ondertussen ziedende eigenaar het arme dier overnemen en meteen kreeg het al enkele flinke porren en werd het brutaal weg geleid van het terrein richting paardentruck. Een dame - waarschijnlijk echtgenote van de man- en een kind - waarschijnlijk de jonge ruiter van het paardje - liepen er langs en probeerden de man tot rede te brengen maar daar was geen lievemoederen aan besteed. Het arme dier werd met geweld de loopplank op gestampt en het pijnlijk gehinnik was tot ver in de omtrek te horen.
Daar sta je dan en dan dacht je dat met een dier omgaan gebaseerd is op het creëren van vertrouwen en vriendschap, op wederzijds respect en begrip. Dit dier is volgens mij voor altijd zijn vertrouwen in het "baasje" kwijt.
Enkele minuten later toen ik met medefotoclublid Ludo stond te praten kwam de gele vrachtwagen met groene paardenlaadbak tegen hoge snelheid over het kruispunt geraasd, zonder stoppen. Baasje was nog altijd niet bedaard blijkbaar. Verdient ook de nodige stompen vind ik.
Er staat niemand herkenbaar op deze foto dus ik mag aannemen dat ik die zonder privacyregels te overtreden ook mag plaatsen.
|