Tweede opvoering van Schild en Vriend .Zo lang de voorraad strekt.
-------------------------------------
Groots volksfeest in Gent bij wereldrecord regeringsvormen
31/01/11, 12u33
Een achttal Gentenaars slaat de handen in elkaar om op 17 februari, de dag dat het wereldrecord regeringsvormen gebroken wordt, een groots volksfeest te organiseren.
De vriendengroep kon al ruim 4.000 enthousiastelingen via Facebook, Twitter en YouTube mobiliseren en heeft sinds vandaag een goedgekeurd veiligheidsdossier op zak voor het evenement op Sint-Jacobs.
Op de facebookaffiche staan foto's van de kopstukken in de federale politiek met de oproep voor het volksfeest "Wereldrecordpoging 249 dagen zonder regering."
Los van partijpolitiek "De bedoeling is om een leuk volksfeest te organiseren, " aldus initiatiefnemer Jonas Van de Poele. "Het wordt geen grote technische bedoening. Er zullen wel optredens doorgaan, maar die zijn ondergeschikt aan de sfeer en ambiance."
De initiatiefnemers zeggen dat ze los staan van partijpolitiek. "In de ondertoon zit natuurlijk wel een ironisch statement, maar we willen er geen volledig politiek evenement van maken. Al zetten we natuurlijk in de verf dat de regeringsvorming lang duurt."
Het initiatief groeide op café. "Een aantal vrienden kwam met het idee af, maar ze wisten niet goed hoe eraan te beginnen. We kregen ondertussen de principiële steun van het schepencollege en sinds maandag is het veiligheidsdossier goedgekeurd. Aan de reacties te zien loopt het nu al storm, " aldus Van de Poele. (belga/sps IN Dm)
----------------------------------------
Psssst
De plaats Bij St Jacobs in Gent heeft een prachtig palmares. Vandaar het verbod tot het dragen van Witte Kaproenen. Ook tabbaards en burkas zijn verboden wegens ontploffingsgevaar. Alleen maskers die gelijkenis vertonen met de dirigenten van de 5 resterende Regeringen zijn toegelaten. De organisatoren zijn niet verantwoordelijk voor de veiligheid van deze vierders. .
Op de ere-tribune wordt afscheid genomen van het Geslacht Seks & Coburg-Gotha. Na een korte ceremonie (waarover geen details worden vrijgegeven) wordt de ganse sippe afgevoerd in dievenwagentjes.
Het geheel wordt uitgezonden door CNN en zal ook op Eurovisie zijn. Na middernacht wordt Klokke Roeland geluid, nadat de klepel vervangen is door de kop van Daniel Termont, zodat die levenslang zal onthouden waar de klepel hangt.
Nu het wereldrecord gebroken zal zijn, wordt er niet op de lauweren gerust. De Brusselse en de Duitstalige Deelregeringen worden ontbonden verklaard. De twee Gewestregeringen (Waalse en Vlaamse) worden heraangelegd met nieuw personeel, die trouw zweren aan hun respectieve Grondwetten.
Na zeven (7) dagen wordt het feest voor gesloten verklaard en gaat iedereen terug naar het werk.
Wikipedia is een onuitputtelijke bron van wijsheid :
LE DOIGT D'HONNEUR, dans les cultures occidentales, est un majeur tendu en signe d'hostilité, considéré généralement comme une évocation visuelle d'une pénétration sexuelle « honteuse » ou dégradante
Zonder Wikipedia zouden wij niet eens geweten hebben hoe vereerd wij ons als Vlamingen moeten voelen, met dat opgestoken middenvingertje van de zwarte sloerie van Algerijnse afkomst, die ons de les komt lezen.
Voor zover ik van hier uit de Franstalige gazetten kon napluizen, is er geen kat die haar uitvlucht dat ze zich van vinger zou vergist hebben, gelooft ! Van Uw vrienden moet ge t hebben !
Laat het voor de Vlamingen, die straks toch weer in gesprek moeten gaan met de Frantaligen, een les zijn : Frans willen spreken (en maar half kunnen !) is het bewijs noch min noch meer dat jullie die opgestoken vinger verdienen ! Noteer daarbij dat Laurette een DAME is
Kalm blijven onder het ggeweld, zoals jullie deden, is goed : des te zotter gingen de anderen te keer. Maar mochten jullie, door Vlaams te spreken jullie meesterschap nog ietske meer benadrukt hebben, dan was daar op staande voet de revolutie uitgebroken. Quod eram demonstrandum !
De rest van dit stukje zal in de taal van Marianne zijn : zo gaat er niets verloren van de sappigheid. Als toemaatje nog dat leuk intermezzo waarbij BDW gesplitst wordt : o wat kan Franstalige humor toch subtiel zijn !
Wat ik niet begrijp van onze o zo Vlaamse politici, dat er nooit wederwoord gegeven wordt op de leugen dat er vroeger ooit een tijd is geweest waarop de transfers in omgekeerde richting kwamen : van Wollanië naar Vlaanderen. Ook gisteren weer, de furieuze Onkelinx : of we dàt dan vergeten waren .
Neen ? Madam Uytendal, we zijn dat niet vergeten, want het is niet waar ! Mij is opgevallen dat die leugen onmiddellijk gevolgd werd door iets dat meer bestemd leek voor haar acherban : Cest vrai que la Flandre est devenue plus prospère, enz, en dat de aanwezige Vlamingen daarbij eerder geamuseerd zaten bij te kijken.
Ze hadden beter gerepliceerd door een hint te gevenom eens de naam JUUL HANNES, Professor Emeritus van de Gentse Universiteit te googelen. Daar staan honderden verwijzingen met tekst en uitleg, die nooit weerlegd werden. Ze zouden bij de Waal Michel Quévit, onlanhs in Trends verschenen, wel de paarpovere weerleggingen (pogingen tot..) hebben kunnen afwegen : de Walen hebben toch ook helpen betalen aan de haven van Antwerpen en aan die van Zeebrugge : Meneer Kieviet : dat is dan wel gebeurd met Vlaams geld, want het wafelijzergeld dat aan de Waalse stervende industrie werd betaald, verdween in de zakken van de Waalse profiteurs In die van Albert Frère, bijvoorbeekd .
Ik heb tevergeefs gezocht in de Vlaamse pers, naar iets daarover. Het was een enige gelegenheid om lezers aan te trekken op basis van de actualiteit
Maar ja, we weten allemaal dat de media zoveel mogelijk in het nadeel van hun eigen volk werken. Ook dat is Belgisch ..
--------------------------------
Le doigt dhonneur freudien dOnkelinx
Débats très tendus hier sur les chaînes francophones
BRUXELLESAmbiance des grands jours, hier midi, tant sur le plateau de Mise au point que sur celui de Controverse . De part et dautre, on était en effet parvenus à obtenir la présence de membres représentatifs des partis flamands : Stefaan De Clerck (CD&V), Dany Pieters (N-VA) et Guy Vanhengel (Open VLD), dune part, et les mêmes, dautre part, sauf que De Clerck était remplacé par Etienne Schouppe sur TVi.
Passons vite sur le doigt dhonneur involontaire, soyons- en sûr, de Laurette Onkelinx, à lémission de Pascal Vrebos.
Ce qui aura le plus marqué, cest lincompréhension entre les politiques du Nord et du Sud. Ce fait pourrait avoir un effet salutaire : outre quil aura permis aux téléspectateurs de prendre connaissance des positions flamandes, qui sait si ces passes darmes musclées nauront pas un impact sur les interminables négociations ? Sur les deux chaînes, cest surtout le CD&V qui fut critiqué. Ainsi, la vice-Première socialiste a-t-elle lancé à son collègue De Clerck : Parlez pour le CD&V plutôt que de vous cacher derrière les autres.
Le Flamand a rappelé à son interlocutrice que, si les positions des chrétiens-démocrates étaient identiques à celles de la N-VA, sur le plan communautaire, elles sen distanciaient fondamentalement en matière de séparatisme.
À la question, que diriez-vous si certains suggéraient de se passer du PS, comme on propose de le faire à propos de la N-VA, Onkelinx sortit de ses gonds, nappréciant guère ce rapprochement. Elle fut gentiment remise à sa place par lex-médiateur royal, Pieters : Cest assez étrange que quand la N-VA a des points de vue, ce nest pas constructif et quand le PS en a, cest une proposition constructive.
Après ces échanges, le passage de Charles Michel à Lindiscret vint un peu calmer les choses, tant lhomme apparut serein. On retiendra surtout son refus de critiquer les autres partis. Sa petite phrase, Il faudra vous habituer , apparut comme une pierre lancée dans le jardin du toujours président Didier Reynders.
À Controverse , le débat fut tout aussi musclé et plusieurs intervenants ont prononcé le mot référendum jusquici tabou.
Invité au Zevende dag, Bart De Wever se déclara prêt à prendre linitiative. Et dindiquer quil sentretiendrait avec plusieurs autres responsables politiques, dont Elio Di Rupo, avant dêtre reçu par le Roi.
Enfin, opposé à de nouvelles élections, De Wever jugea que le gouvernement actuel pouvait prendre toutes les mesures nécessaires, la N-VA étant prête à soutenir léquipe Leterme au Parlement.
Connaissant même le rôle de Bart De Wever dans cette crise politique, Dany Boon (Paris : Le réalisateur de Rien à déclarer, y va de son petit commentaire. Il faut faire une scission des hémisphères droit et gauche de Bart De Wever. Ça sera assez douloureux mais ça ira assez vite ! Comme ça, quand il aura une idée à la con avec lhémisphère droit, il ne pourra pas lexprimer avec le gauche .
Bron LLB
----------------------------------
Pssssst
Die opgestoken middenvinger de naam geven van Ere-vinger gaat ons petje te boven. Het is wel een goede vinding. Verdient navolging.
Wij Vlamingen moeten ons leren aanpassen. Een ferme schop in de onderrug betitelen we voortaan alse een E.S. : een ezelsstamp. Kan altijd door onze woordvoerders achteraf uitglegd worden als dat wij eigenlijk een E.S. , een Ere Stamp hadden bedoeld.
Daarbij blijven wij de etikette respecteren. Als afweer hadden wij ook kunnen spreken over un bonjour Flamand, wat steevast de vertaling zou zijn van onze Goedendag U weet wel Dat ding dat wij in 1302 ook al eens hebben boven gehaald ...
JOURNAAL van Marc Grammens bereikt mij hier in Midden Italia altijd met een stuk vertraging, en wat meer is, het kost mij alle moeite van de wereld om die verdomd kleine lettertjes te kunnen lezen. Mijn gezichtsvermogen gaat inderdaad angstwekkend achteruit. Maar niet getreurd : 1° het kon altijd nog erger, en 2° de lees-apparatuur van KOBA/Leopoldsburg zal me binnenkort het volle leesgenot wel terug geven. Het is wel een hele snee in mijn portemonnee .maar de cultuur komt weer in mijn bereik. De tekst onder de lamp brengen en op het scherm kunnen letters zo groot als een kerk worden getoverd. Met, indien gewenst, een aangename vrouwenstem die automatisch voorleest. Voor het eerst in lange tijd zal ik weer een boek kunnen lezen!
Eigenlijk kon heel die Moortgat affaire mij al lang niet meer schelen : sedert t Palliterke verboden werd het woord Duvel nog te verwerken in hun teksten, wist ik genoeg. Trouwens, de Leffe Bruin vond ik veel beter, al is het ook een Belgisch Biertje. Dat is het verschil met Moortgat : InBev is tenminste geen kazakdraaier!
Het zou anders wel eens kunnen zo uitdraaien, dat Moortgat in een nabije toekomst verplicht zal zijn naar zijn Vlaamse roots terug te grijpen, omdat Begië dan Ex Belgë zal moeten geschreven worden. En wie wedt er nu op een verliezend paard!?
Zo ziet men maar : als Niets komt tot Iets, dan kent iets zichzelve niet. Met de huidige Moortgats is het lijk met de Leysens : de huik naar de wind hangen, ter wille van het smeer likt de kat de kandeleer
------------------------------
Michel Moortgat, gedelegeerd bestuurder van de Brouwerij Duvel Moortgat en eigenaar van nog een aantal andere bieren (De Koninck, Liefmans, Chouf je, Maredsous), werd aangeduid tot Manager van het jaar 2010. Dat zal wel verdiend zijn, en daar hadden we het kunnen bij laten, als hij in Trends (13.1.11), dat de prijs toekent, niet had gezegd: "Ik voel mij Belg. Wij verkopen Belgisch bier, geen Vlaams of Waals, ook al hebben we beide in portefeuille. We verkopen Belgisch bier".
Tja. Het is bekend dat de huidige generatie van de familie Moortgat beschaamd is over haar afkomst en die zoveel mogelijk wil verbergen en vergeten, maar kan het niet wat minder cru? Hoeft men daarom naar de andere kant over te lopen?
Albert Moortgat (1890-1983) heeft de brouwerij gemaakt en haar opgetild van dorpsniveau naar nationaal niveau, maar speelde ook een rol in de Vlaamse Beweging van Klein-Brabant en werd burgemeester van Breendonk, van 1922 tot 1945. (Volledigheidshalve vertel ik erbij dat hij verre familie was van mij, maar verder doet dit niets terzake.) Hij was dus oorlogsburgemeester met VNVetiket, en ten gevolge daarvan een slachtoffer van de repressie. (Vorig jaar bracht Wetenschappelijke Tijdingen een studie over hem, die mij onvolledig toescheen, althans wat de naoorlogse toestanden betreft.) Zodra hij de gevangenis had verlaten, werd Albert Moortgat een steunpilaar van vele Vlaamse verenigingen en aktiviteiten, al speelde hij zelf geen politieke rol meer. Wie kwam er al niet bij hem op bezoek om wat te schooien voor dit of voor dat?
Dat is allemaal niet biezonder, maar wel het feit dat zijn opvolgers, en met name de huidige bewindvoerende generatie onder leiding van de nieuwe manager van het jaar, op zeer brutale wijze afstand hebben willen nemen van de man die hun zaak heeft groot gemaakt en zijn opvattingen. Ze zijn dus geworden tot de grootste belgicisten van Klein-Brabant, en steunen nu initiatieven die beantwoorden aan hun nieuwe denkrichting.
Dat is hun goed recht. Ik heb alleen vragen bij de kwaliteit van de huidige bewindvoerders, wegens de brutale manier waarop zij hun nieuwe koers hebben opgedrongen aan de vroegere vrienden van de familie. Neem bijvoorbeeld 't Pallieterke. Jarenlang heeft dat blad niet alleen reklame voor Duvel opgenomen, maar er ook publiciteit voor gemaakt. Als het kon en er werd iets gezegd over bier, dan viel in het blad automatisch de naam Duvel, alsof er geen ander bestond. En toen ineens was het uit. Wijlen Jan Nuyts, uitgever van 't Pallieterke, vertelde mij destijds hoe de reklame-inlassingen plotseling, met een ruw soort wegwerpgebaar, werden beëindigd.
Dat had heel wat vriendelijker gekund. Het was de typische houding van mensen die hun achtergrond en afkomst radikaal willen verloochenen. En dat was zelfs zakelijk niet verantwoord. In de jaren vijftig-zestig-zeventig van vorige eeuw werd op bijna alle "Vlaamse" bijeenkomsten Duvel geschonken, uit principe, want "Moortgat, dat is er ene van ons", namelijk repressieslachtoffer. Ouderen herinneren zich de solidariteit die in het repressiemilieu heerste. Ik was geen liefhebber van Duvel noch van enig ander bier dat zwaarder is en meer alcohol bevat dan gewone pils, maar tot in de Ardennen maakte ik het mee dat Vlaamse vrienden mij bijna verplichtten om Duvel te drinken, "Vlaams bier". En dan nu te lezen dat Moortgat geen Vlaams bier verkoopt, alleen Belgisch. Foei. De manager van het jaar 2010 mist elementaire Vlaamse beschaving.
Wanneer men het verzet van de massas in de islamitische wereld bekijkt, dat uitging van Tunesië en nu ook Egypte en Jemen heeft bereikt, is het moeilijk om je niet aan de gebeurtenissen in 1989 in Europa te herinneren. Het wordt pas echt moeilijk om geen sympathie met de opstandelingen te voelen, temeer wanneer men een blik werpt op de regimes waartegen de opstand zich richt.
Toch geef ik toe, dat ik deze gebeurtenissen niet zonder onbehagen bekijk en ook al voel ik mijzelf niet competent om de actuele situatie van de binnenlandse politiek van Egypte of zelfs die van Tunesië of van Jemen competent te analyseren ik zou toch graag een paar sceptische opmerkingen willen maken:
Iedere revolutie heeft iets van een Januskop: de grote, klassieke volksrevoluties van de laatste 200 jaar gingen altijd van de middenklassen uit, die een gematigde hervormingsagenda volgden en er min of meer edele ideeën op na hielden. Deze krachten, die de revolutie begonnen, waren bijna echter nooit diegenen die haar ook beëindigden en van haar overwinning profiteerden.
Voor zover de revolutie niet halverwege bleef steken en uitmondde in het herstel van het ancien régime, zoals in 1848 in Duitsland; voor zover de macht dus effectief ontnomen werd aan de oude machten, viel de macht altijd aan diegenen toe, waarvan het parool de massas in beweging brachten, die vaak heel anders dachten dan de initiatiefnemers uit de middenklassen:
In Frankrijk begon de revolutie met het doel de macht van de koning door een grondwet aan banden te leggen. Ze mondde uit in de terreurheerschappij van de Jakobijnen, omdat de Jakobijnen met de strijdkreet »Égalité!« het gepeupel van Parijs aan hun kant kregen.
In Rusland werd alles wat liberaal en gematigd links was door de Bolsjewieken opzij geschoven, die de arbeiders en de boeren alles beloofden wat ze wilden hebben.
In de DDR wilde de oppositiebeweging meer vrijheid, de massas wilden de D-Mark. Ik bekritiseer dat niet, ik wijs er slechts op, dat de macht, als de zaken eenmaal in beweging zijn gekomen, uiteindelijk bij diegenen terechtkomt die de diepste wensen van de massas uitspreken. In de DDR was het de wens naar deelname aan de westerse welvaart. Helmut Kohl kreeg de macht, omdat hij dit begreep.
De islamitische revolutie in Iran als tot nu toe enige volksrevolutie in de islamitische wereld begon als breed bondgenootschap van sjah-tegenstanders van allerlei politieke schakeringen en eindigde met de heerschappij van de sjiietische islamisten, die hun voormalige bondgenoten afslachtten; de eis naar de islamitische staat was gewoon populairder dan de westers gevormde ontwerpen van liberale of marxistische groeperingen, die er allemaal uitzagen als varianten van een westerse vreemde heerschappij en in dit opzicht meer gemeen hadden met de sjah dan met de volksmassas, echter zonder dit te weten.
Het is niet alleen mogelijk, maar waarschijnlijk, dat in Egypte (Tunesië en Jemen laat ik even buiten beschouwing) de Moslimbroeders als de populairste, best georganiseerde en meest gerespecteerde organisatie van de Egyptische oppositie de lachende erfgenamen van het Mubarak-regime zullen worden, die daarmee de vruchten van decennia lang moeizaam werk zouden oogsten. Hetzelfde is in Tunesië of Jemen (of in andere Arabische landen) in ieder geval voorstelbaar.
Dat hoeft niet zo te zijn het is altijd nog mogelijk, dat het regime aan de macht blijft. (Ik zeg dat gezien de ervaring met de al tien jaar lang voorspelde ineenstorting van het Iraanse regime). Laten we echter aannemen, dat het regime zou vallen: welke leuze zou pakkend genoeg zijn om de massas ervan af te houden de Moslimbroeders of vergelijkbare machthebbers te steunen?
Ik zie er slechts een, namelijk eentje, die gelijk zou zijn aan de slagzinnen van de Franse en Russische revolutie of aan de D-Mark belofte van de Oost-Duitse revolutie, en die erop uit zou draaien het volk de toegang tot de westerse welvaart in het vooruitzicht te stellen.
Een Arabische revolutionair, die zijn land de heerschappij van islamisten wilde besparen, zou er helemaal niet onderuit komen zijn volk als beloning voor een min of meer liberaal-democratische weg een gemakkelijker toegang tot Europa in het vooruitzicht te stellen. En dat is niet zomaar een hersenspinsel:
»De Tunesische oppositiepoliticus Moncef Marzouki verwacht na de Tunesische revolutie een democratische lente in het Nabije Oosten, waarin de autoritaire regeringen worden afgelost. En dat logenstraft al diegenen in Europa, die altijd hebben beweerd dat democratie niets voor Arabieren zou zijn, zei de onlangs na tien jaar Franse ballingschap naar Tunesië teruggekeerde mensenrechtenactivist en politicus op vrijdag in een interview met de Deutschlandfunk.
Onze plaats is het euromediterrane gebied. Voor het Westen is het eenvoudiger om samen te werken met democratieën.«
In duidelijke taal: »Als we democratie spelen, zijn we deel van de euromediterrane ruimte«, en dat deze ruimte grenzeloos is, zal men ons Europeanen nog wel bijbrengen. Zon concept voegt zich naadloos in het door de EU gevolgde euromediterrane programma en zal bij de EU-elites zonder twijfel bijval vinden.
In dit verband is het kenmerkend, dat met Mohammed el-Baradei uitgerekend een uitgewezen lid van de globale elites op het punt staat de leiding van de Egyptische oppositie over te nemen. Zelfs wanneer men hem niet in de schoenen schuift iemands »agent« te zijn, is de gebeurtenis symbolisch.
Men kan zich nu al de frasen voorstellen waarmee de EU-elites ons lekker zullen maken, dat de grenzen voor massamigratie nog verder zullen worden geopend; nu zou het belangrijk zijn »de jonge democratieën in het Nabije Oosten te steunen« en »de mensen een perspectief te bieden«, opdat ze »niet in de armen van radicalen worden gedreven« enz.
Dit perspectief zal zijn, dat de economische problemen van deze landen op onze kosten opgelost worden door hun bevolkingsoverschot op te nemen. Als men serieus kijkt naar een eventueel lidmaatschap van Turkije in de EU, dan is het moeilijk uit te leggen waarom Tunesië of Egypte voor de deur moeten blijven staan.
En daarbij is het zelfs niet uitgesloten, dat islamistische groeperingen dit spel zullen meespelen, zoals hun Turkse geestverwanten dit al jaren doen. Ze slaan twee vliegen in één klap, doordat ze enerzijds hun binnenlandse politieke positie consolideren en de geforceerde re-islamisering van hun landen bespoedigen (wat onder een liberaal regime veel gemakkelijker is dan onder een dictatuur) en anderzijds de islamisering van Europa bespoedigen. En wel trouw aan Erdoğans motto, dat de democratie een tram zou zijn die iemand bij zijn doel zou brengen en als men daar aangekomen zou zijn, zou men uitstappen.
Het is de vraag welke van de twee gezichten van de revolutie een onsympathiekere moet zijn. Het is zelfs de vraag of er überhaupt twee gezichten zijn of niet veelmeer tweemaal hetzelfde gezicht, eenmaal met en eenmaal zonder baard.
Moe Barack (Mubarak) kan de pot op! -------JaJa ----- maar hij moet wel het Suez-kanaal ongeschonden achterlaten! Want zonder Suez, zijn we de klos . En als Egypte in de verkeerde handen terecht komt, zoals Iran indertijd na de Sjah-van-Perzië, dan breekt er voor buurland Israël maar een droevige tijd aan. En met Israël is het lijk met ons eigen gezicht : als onze neus geschonden wordt, lijdt heel ons gezicht daar onder .
Pas heb ik gedaan met schrijven dat Cruella in haar kot blijft (taktisch?) of daar verdampt de inkt van mijn artikel in de zwaveldampen uit de bek van de draak.
Het gesprek zelf op RTL heb ik gemist, daar de lectuur van een ingewikkelde Engelstalige tekst op Isklander al mijn aandacht weerhield. Daar werd gesteld, niet dat Beglum was falling into peaces, dat was al een feit, en Albert II was the last King of Belgium, maar Brussels splitsen dat zou niet zo eenvoudig zijn als in 68 de Universiteit van Leuven splitsen. Even nummers op de rug van de bibliotheek-boeken blijven in Leuven, de oneven gingen naar Luvain-La-Neuven : belachelijk toch wat er bij NIET vermeld was, dat dat Louvain-la-Neuven een volledig nieuwe stad was, op Waals grondgebied, betaald in hoofdzaak door de Vlamingen ..Er werd vooral gewezen op die foute Vlaamse nationalisten die een slecht voorbeeld zouden zijn voor alle andere Europese volkeren die een eigen Staat willen. Kortom : blijven zoals het is, in Rustige Vastheid dus, zou wel het beste zijn.
Wat zou daar nu staan, inThe Economist, de volgende keer moesten zij willen schrijven over wat Onkelinx en Mangain vandaag ten beste gaven op de TV?
Stel U één ogenblik voor, dat BDW zich ook zou vergissen, sprekende over de transfers of de financiering van Brussel, of, ergo, over het Koningshuis, en de middenvinger opsteken .
Hebben de Niveanen en de Tjeven nu nog niet genoeg beledigingen geslikt? Wat zal het volgend verwijt zijn : Inciviek?
Misschien dat het tijd wordt om de leeuwenkooien in de Antwerpse zoo weer vrij te maken om Vlamingen in op te sluiten, in afwachting van hun proces voor de Krijgsraad .
Vandaag de opgestoken middenvinger, morgen de karwats, en overmorgen de vigneron? Wat wordt het, Cruella, om Uw naam eer aan te doen .
---------------------------------------
Debatteren met de middenvinger
zondag 30 januari 2011, 16u25 in dS
Zowel in het RTBF-programma Mise au point als in het RTL-TVI-programma Controverse zaten zondag vertegenwoordigers van zowat alle partijen rond dezelfde tafel. En dat leverde het nodige vuurwerk op. Er kwam zelfs een middenvinger aan te pas.
Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) herhaalde in Mise au point wat zijn voorzitter Bart De Wever eerder in De Zevende Dag zei: dat de N-VA nog zal samenzitten met de PS, maar niet voor de camera's zal vertellen welke voorstellen de partij nog wil doen.
Onkelinx stelde daar een veel emotioneler betoog tegenover. Ze begon met te stellen dat de PS absoluut een staatshervorming wil, dat België niet in zijn huidige vorm voort kan. Dat de onderhandelingen mislukt zijn, ligt 'aan het eeuwige neen van de N-VA', aldus Onkelinx.
Maar ook Stefaan De Clerck (CD&V) moest het ontgelden. 'Praat in naam van CD&V in plaats van jullie te verbergen achter anderen. De CD&V is een schaduw geworden van de partij die ze ooit geweest is', sneerde Onkelinx naar haar collega in de federale regering. De CD&V'er antwoordde dat zijn partij op communautair vlak dezelfde standpunten heeft als N-VA. De Franstaligen moeten de uitslag van de verkiezingen in Vlaanderen respecteren, stelde hij.
In Controverse op RTL-TVI werd er vurig voort gedebatteerd. Op een gegeven moment wees Onkelinkx zelfs met haar middenvinger naar Etienne Schouppe (CD&V), terwijl ze over Brussel sprak. 'We willen dat Brussel gerespecteerd wordt, Brussel moet een volwaardige regio zijn. De Brusselaars moeten gerespecteerd worden.'
Het gebaar met de middenvinger ging niet onopgemerkt voorbij. RTL-TVI deed navraag bij de woordvoerdster van Onkelinx, die stelde dat de minister 'zich van vinger heeft vergist. Ze heeft op geen enkele manier haar gesprekspartner willen beledigen.'
Mij om het even : voor mij blijft ze Cruella heten!
---------------------------------
We horen de laatste tijd de Rode Passionaria niet meer, tenzij in sourdine. Ze werkt, samen met tweede echtgenoot (haar eerste is een drugkoerier van en naar Marokko), aan een oplossing die bij BDW niet eens opkomt : wij moeten scheiden, het water is veel te diep.
Hoe het mens ook heet, Cruella, Uytendaele of Onkelinx, met de dag doet ze meer en meer aan Kristien HemmeRECHTS denken, de Zwarte Weduwe .Een naamsverandering : dat kost toch maximum 1.200 : mag toch geen beletsel vormen om voortaan OnkeRECHTS te kunnen schrijven?! Haar husband geeft de Vlamingen noch min noch meer gelijk! Straffer nog : qua terminologie zit die zeer dicht bij het Vlaams Belang! De PS die het droomscenario van de Flaminganten op tafel brengt. De wonderen zijn de wereld niet uit. Maar lees eerst verder, hoe ver-Waalste Vlamingen in Wallonië van de hoge toren blazen : ze worden verraden door hun namen : Uytendaele : een mooie Fransklinkende naam, toch!Uit het dal, Uit de diepte, wat in t Frans Du Trou zou zijn .
Die dames (HemmeRECHTS en OnkeLINX) moeten zich gevoelen als een losgeslagen half loshangende balie op een verlaten hofstede, ergens op de blakke boerenbuiten..Iets in de zin van Scheef is de poorte, van oudheid geweken zaalrugde t dak van de schure, uit de Rijke Vlaamse Letterkunde.
Het hieronder bij Bruno Valkeniers overgenomen stukje van zijn blog op
lijk ondergetekende, in dankbare ootmoedigheid. Die is dermate hoopgevend voor Vlaanderens toekomst (maar begot wie gaat die Fluwelen Scheiding onderhandelen?), dat ik mij permitteer even terug te komen als ludiek intermezzo op het woord balie van hierboven, dat waarschijnlijk een beetje onwennig klinkt voor vele landgenoten uit het Diepe Binnenland. Eine kleine Spielerei dus.
Uitleg. Balie : hoevepoort, afsluiting. Op deze blog zijn al dikwijls de West Vlaamse roots beschreven. Het zou wel eens kunnen, dat het in vele geesten is blijven hangen, dat ons dialect als cultuurtaal perfect naast of zelfs boven het Latijn staat. Wie dat niet gelooft maak ik iets anders wijs.
Zie : in coda veninum (6 lettergrepen), en tis tied datut es : (5 lettergrepen). Ik zou voor de grap de vraag willen voorleggen aan een steenkapper die in de Romeinse tijd zoiets in graniet zou moeten beitelen! Sommige zaken zijn zelfs onvertaalbaar in hun schilderachtigheid. Voorbeeld; Oedewufs kerkgang voor het gaat niet vooruit maar dan in t Latijn. Gekapmantelde oude vrouwtjes die, kerkboek onder de arm, al schuivelend binnen het kerkportaal : een sfeerbeeld gegrepen uit De Heren van Zichem .
Wat zou L & H daarvan gemaakt hebben : Oedewufs kerkgang : dat zou iets geworden zijn van Latappe piere latapang, onvertaalbaar Iepers voor ge moogt me niet bestelen. Een ap (Hap) is inderdaad een hakbijl
Nu kreeg ik in laatste t Pallieterke toch wel een lezersbrief onder ogen zeker, van iemand die altijd over dezelfde steen valt als ik : we worden ten onrechte uitgelachen voort de uitspraak van onze G en onze H,daar waar in doorsnee alleen gezondigd wordt tegen de H. We zeggen inderdaad nooit ofte nimmer Hod, als we God bedoelen, maar durven wel al eens spreken over de Gulp van God.Daarop zegt onze vriend : en de Antwerpenaren dan! : als wij VIS eten, eten zij VIES. Normaal draai ik die lol altijd om : wij eten proper, en die van Antwerpen eten VIES. Ons dochterke kan daar niet mee lachen! Ze zijn ook gedrogeerd van in de wieg, want onze babys slapen in een WITTE wieg, en de hunne in een WIET-e wieg. Om nog maar te zwijgen van hun eigen wassen, of hun eigen scheren : ze zouden eens moeten proberen MIJ te wassen of te scheren!
Enfin, ik zeg die dingen maar, ten eerste om nogmaals te wijzen op de gedegen overeenkomst tussen het West Vlaams en het Latijn, in casu het moderne Latijn, het Italiaans dus, waar de letter H (akka genaamd) bijna niet bestaat tenzij in leenwoorden uit een vreemde taal : Hippie, of uit het Duits : Hitleriano : een Hitler-aanhanger.Een Hospitaal is een ospedale, en Hercules is Ercolo .enz.
In het West Vlaams hebben we emel voor hemel, ospitaal voor hospitaal, oend voor hond, eird voor haard, enz . waaruit overduidelijk blijkt dat de Romeinen bij ons in Bachten de Kupoe in de leer zijn geweest. Cfr Asterix en Obelix, die op oneerlijke basis in Gallië getekend werden, daar waar ze thuishoren in het estuarium van de Ieser (IJzer), waar ze achter de spoorberm tussen Ieper en Nieuwpoort weerstand bleven bieden aan Lange Juul. Bewijs: dat deed het ABL ook in de Grote Oorlog : de Fritzen bleven steken inde modder van de IJzer! Die van Preussen voor de IJzer, die van Saxen-Cobug-Gotha er achter! JaJa, van Uw familie moet get hebben!
Voor mijn vele vrienden uit het Antwerpse, de Antwerpse Kempen, de Limburgse Kempen en andere nog Afgelegener Gebieden : niet helemaal juist, maar t trekt er op :
Meisjes plagen
Is liefde vragen
--------------------------
Dus over De Stomme van Portici, Laatste Bedrijf, Eerste act. De koppige Leider der Francofonen begint nadenken. Houding : De Denker (Rodin) vogeltjes fladderen rondom zijn hoofd. Hij weent. In stilte.
Terzijde : Koor : tandenknarsend en glarie-ogend voor wat betreft de rol van Uytendaele & Cie. Monkelend van ingehouden pret door Valkeniers, recht staande, gekleed als Robin Hood .Tussen de rekwisieten bemerken we een onopvallende leeuw (karton), die af en toe een angstaanjagend gebrul laat horen. (Opname) Op de voorgrond versnipperde driekleuren. Ouverture 1812 weerklinkt me flarden van de Vlaamse Nationale Hymne. We horen duidelijk de woorden de tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan .Het licht gaat aan. Tromgeroffel.
Het stuk begint.
De kloof is er. Ze is diep en de existentiële vragen zijn onontkoombaar. De discussie is niet meer hoe je de staat hervormt, maar of dat nog wel zin heeft. Het Belgische federalisme heeft zijn oorsprong in een systeem van interpersoonlijke solidariteit, dat wordt belichaamd door de sociale zekerheid. Dat model wordt betwist, niet alleen door de Vlaams-nationalisten, maar ook door andere formaties in het noorden van het land. Ze vinden dat het vervangen moet worden door een systeem gebouwd op een confederale logica."
Zoals uit het citaat hierboven blijkt, sluit Marc Uyttendaele - vandaag op de opiniebladzijden van De Morgen - het einde van België niet langer uit. Ook over confederalisme zegt de advocaat van de staat zinnige dingen: "Ze vergeten ongetwijfeld dat volgens de theorie van het federalisme de confederale staat niet bestaat. Een confederatie van staten veronderstelt een verscheidenheid van onafhankelijke staten." Dat is zonder meer juist. Confederalisme is een containerbegrip, daarom pleit het Vlaams Belang ondubbelzinnig voor onafhankelijkheid.
Het opiniestuk van de grondwetspecialist is geen loze kreet, want gisteren zei Uyttendaele het zo op RTBF: "Het Belgische model is aan het sterven. We moeten de verhoudingen tussen het Noorden en het Zuiden totaal omgooien en misschien overgaan tot de volledige scheiding." Nooit gedacht dat ik op deze blog ooit - en dan nog tot tweemaal toe - de echtgenoot van Laurette Onkelinx zou citeren.
-------------------------
Psssst
Den Bruno zegt het niet met zoveel woorden : wat Mter Uytendaele zegt is niet pre-revolutionair, het IS de revolutie!
Hieronder volgt de weergave door een in trance verkerende tegenstander van het Vlaams Belang, Nederlandse Uitgave.
Enig verband met de pyromaan van de Noorderkempen is uitgesloten : deze zit vast, en de schrijver(s) van dit artikel lopen los. We kunnen ze dus nog bewonderen terwijl hun geesten in volle vrijheid ronddwalen in de media allerhande.
Er bestaat geen zekerheid of de genaamde Peter en Hasnae ook aanwezig zouden geweest zijn in de KVS, om dar Niet in Onze Naam hun boodschap te verspreiden. Zij misschien niet, maar wel hun boodschap.
Ik kan mij van de indruk niet ontdoen, dat de letterzetters van dit proza een averse hebben tegen Geert Wilders en tegen Filip De Winter. In ieder geval, waar schrijvers van dergelijk lief proza in het openbaar verschijnen met rugzak of bommengordel : onmiddellijk plat op de grond gaan liggen en zich de Akte van Berouw proberen te herinneren.
De H. Rita voor Hopeloze Zaken aanroepen is alsdan over tijd. De Hemel komt slechts tussen mits men eerst zichzelf heeft geholpen. Spreekwoorden liegen nooit. Helpt Uzelf zo helt U God. En om Die van Hierboven een beetje te ontlasten in die dingen : stem voor het Vlaams Belang.
Ik voor mijn part denk van in geval van hoge nood, mij te wenden tot de H. Antonius-Abt, die met zijn Zwijntje. Met een afbeelding van die op elke hoek van mijn huis, durft gegarandeerd geen enkele halal-eter ons te benaderen. Wij moeten dus het varken in ere herstellen. Als waakhond! Eenmaal slachtrijp kan Knorretje een half dorp van de hongersnood redden.
Bart De Wever (N-VA) wil verkiezingen vermijden maar is pessimistisch
zaterdag 29 januari 2011 IN De Schandaard
N-VA-voorzitter Bart De Wever ziet absoluut geen heil in een regering met negen partijen. 'Dat is de beste manier om op geen enkel vlak iets te doen. In crisismomenten zoals deze krijg je of stagnatie of een versnelling.'
Een stukje theater noemde de N-VA de oproep van PS-voorzitter Elio Di Rupo om een regering van nationale eenheid te vormen. Het is de beste manier om tot stilstand te komen, meent kopman Bart De Wever, terwijl er net nu nood is aan grondige structurele hervormingen.
Hij zegt verstomd te staan over hoe de Franstaligen zich blijven fixeren op het federale niveau en daarbij duidelijk maken dat ze geen boodschap hebben aan wat de Vlaamse kiezer wil.
In welke formule ziet u nog heil?
'Dat is een heel moeilijke vraag op dit moment. We zijn afhankelijk van anderen en van het initiatief dat de koning neemt op basis van zijn consultaties. Dat zijn dingen waar we niets over weten. We leven in een periode waar alles mogelijk is en waar het belangrijk is zeer voorzichtig te zijn. Ik zou nu zeker niet op recepties of op persconferenties van alles in de ether sturen zonder dat eerst af te toetsen met de verschillende partners en zeker te zijn dat het lukt.
Zijn verkiezingen nog te vermijden?
'Dat geloof ik wel. Verkiezingen zullen niets oplossen en houden risico's in: je krijgt een periode van 40 dagen waarbij er geen kapitein is op het schip. We moeten niet hysterisch doen over financiële speculatie tegen ons land, maar we moeten ook niet doen alsof er geen socio-economische problemen zouden kunnen opduiken in die periode.'
'In de tweede plaats is de kans groot dat je wakker wordt met ongeveer dezelfde constellatie en dan had je je natuurlijk beter de moeite kunnen besparen. Ik hoop dat de verkiezingen kunnen worden vermeden. Dat vergt politieke bereidheid van iedereen.'
Gelooft u nog in een regering met N-VA en een grondige staatshervorming?
'Op dit moment is het koffiedik kijken. Als je zoals nu met een diepe systeemcrisis zit, heb je twee mogelijkheden. Ofwel leidt het tot stagnatie ofwel ga je naar een versnelling waarbij dingen mogelijk worden die voorheen niet mogelijk bleken. Niemand weet het vandaag. Het is geen toeval dat de koning zijn consultatieronde tot volgende dinsdag houdt.'
'Een regering met negen partijen is bijvoorbeeld de beste manier om niets te doen.'
Wat blijft over van de nota Vande Lanotte?
'Ik denk dat al het werk dat de afgelopen zeven maanden is gebeurd zijn historische verdienste zal hebben. Teksten waar hard is aan gewerkt, blijven opduiken in één of andere vorm. Welke vorm weet je niet want papier is gewillig.' 'Het werk van Vande Lanotte heeft dingen opgeleverd zoals een akkoord over het mechanisme achter de fiscale autonomie voor de gewesten. Dat is nog geen akkoord over de financieringswet zelf. Het zou me echter zeer verbazen als men dat mechanisme in de toekomst niet opnieuw zou boven halen. Zoals Vande Lanotte zelf al zei: un exercice intellectuel n'est jamais perdu.'
Sommigen suggereren dat als je tot iets coherents wil komen je in het noorden een centrum-rechtse constellatie nodig hebt (CD&V, N-VA en Open VLD) en in het zuiden centrum-links (CDH, PS, Ecolo)?
'Theoretisch is dat iets dat me zou bevallen. Het zou de logische reflectie zijn van het verkiezingsresultaat in het noorden en het zuiden. Het probleem is dat dit model alleen kan werken als je deelstaten hebt met een grote autonomie. Dergelijke coalitie lost het 'probleem België' nog niet op want dat werkt op basis van één federaal beleid.'
'Wat me stoort, is hoe de Franstaligen aangeven hoezeer ze ons (de N-VA) beu zijn en hoezeer ze de Vlaamse kiezer beu zijn. Maar als ze aan ons willen ontsnappen, moeten ze kiezen voor autonomie. Dan kunnen ze het beleid voeren dat ze willen.'
'Ze blijven zeggen dat de Vlaamse kiezer zich heeft vergist en dat het beleid dat we wensen hen niet aanstaat. Geef elkeen dan de bevoegdheid om het beleid te voeren dat hij wenst. Het slaat me met verstomming hoe gefixeerd ze blijven op het federale niveau en hoe verlamd ze in hun denken zijn.'
'Vroeg of laat moet dit land naar een enorme systeemhervorming. Als het nu niet gebeurt, zal het later zijn, het is onoverkomelijk. In een boek over het Oostenrijks-Hongaarse rijk had men het over 'fortwursteln' (aanmodderen). Men kan in België inderdaad nog een tijd fortwursteln tot het vervolgens tot een enorme hervorming komt.'
Dan toch nieuwe verkiezingen?
'Het is veel te vroeg om het daarover te hebben. Niemand wil ze. We tasten vandaag in het pikdonker. Als geen enkel scenario vroeg of laat blijkt te kunnen, dan krijgen we een fatale kortsluiting. Het is te vroeg om daaraan te denken. Ik wil liever geen nieuwe verkiezingen.'
Wouter Beke (CD&V) zei vanochtend nog eens dat het van N-VA en PS zal moeten komen. Gelooft u nog dat die as kan hersteld worden?
'Als het gebeurt, zal het zeker niet via de kranten zijn.'
--------------------------------------
Pssst
Is BDW wel zo zeker dat hij de dans met XXL Uni-Sex Elio mag leiden, en dat hij dus als Voorzitter straks bevestigd wordt? Naar Walter Beke moet er eigenlijk niet geluisterd worden : die denkt toch zeker te zijn van de afgesproken minsiter-postjes. Eigenlijk maakt het geen echt verschil, want tot een overeenkomst die goed is voor Vlaanderen geraakt men toch niet, zo lang de Francofone Hoer rechtop staand stand houdt. Ook al komt Plan B van Onkelinx uit de kast, en wordt er tussen twee onafhankelijke staten onderhandeld van uit de loopgraven. Ik vraag mij af waar Di Rupo geleerd heeft te onderhandelen als in een bordeel : daar ook staat immers het resultaat op voorhand vast : op de rug gaan. We willen ze wel, maar liefst tegen een zo hoog mogelijke prijs. Anders gaan ze bij de buurvrouw in de vitrine zitten!
Zijn de oernalisten wel zeker dat Du Rupo een mietje is? Voor hetzelfde geld is hij een verklede travestiet : aan de pluimen herkent men de vogel.
Wat er ook van is : ik twijfel of het eervol kan genoemd worden, te onderhandelen met iemand met afwijkend gedrag. Der zijn eel wqat kosten aan die jongen! En dan zeg ik het nog vriendelijk.
Deze Pssst is van de hand van iemand uit de wereld van Voorpost, die ondertekent met het pseudoniem Mannenen Pssst, een actueel gegeven, want hij beweert evengoed ironie te kunnen afscheiden als Madam Béatrice Saccoche. We gaan, zegt hij, weer wat meemaken nu Ollie, de pitbull uit Aalst, weer uit zijn FDF-kot mag. Wij moeten, zegt hij, er van uitgaan dat de Familie Michel hun werkwijze eerst op de Zwarte Mannekes mocht gaan uitproberen, om ze nu toe te passen op de Flamins.
Het bordeel Di Rupo (met rode neons aan het venster) zou moeten sluiten. Want de buurman-pooier opent binnenkort zijn bedrijfje met blauwe neons aan het venster. Met, volgens de vooruitzichten, gratis bediening voor Francofonen. Interdit aux Nord-Belges op een kartonnetje achter het raam, is volgens het CGKR niet racistisch.
De omwenteling die zich in Egypte voltrekt, zou wel eens even belangrijk kunnen worden als de val van de Berlijnse muur in 1989. Net zoals iedereen in de jaren tachtig dacht dat de stugge onderdrukking in Oost-Europa nog jaren zou voortduren, geloofden velen tot voor enkele weken dat de burgers van Arabische landen voor onbepaalde tijd onder het juk van autoritaire regimes zouden leven. Maar toen kwam de succesvolle Jasmijnrevolutie in Tunesië en zagen mensen in Egypte, Jemen, Jordanië en Marokko dat het onmogelijke toch mogelijk was.
Gisteren voltrok zich een soort Wende in Egypte. Hoewel het nog lang niet zeker is op welke manier de volksopstanden in steden als Caïro, Alexandrië en Suez zullen eindigen, kunnen we nu al met zekerheid zeggen dat het Egypte van alleenheerser Moebarak een definitieve knauw heeft gekregen. Het volk wil hem niet meer en ook de Amerikanen roepen hun oude bondgenoot op om het protest niet bloedig te onderdrukken en rekening te houden met de wil van de straat. De beelden van voor hun vrijheid vechtende betogers deden ook een vonk overslaan naar de Jordaanse hoofdstad Amman, waar duizenden mensen vreedzaam protesteerden tegen de hoge voedselprijzen en de werkloosheid.
Grote vraag is welke politieke krachten in Tunesië, Egypte en Jordanië de overhand zullen krijgen. Zal de ene dictator de andere vervangen? Is het moment van de radicale islamisten aangebroken? Of wordt dit de revolutie van meer progressieve en seculiere jongeren? De beelden die we gisteren vanuit Caïro te zien kregen, nopen tot enig optimisme. De slogans van de manifestanten hebben niets van het radicaal religieuze taalgebruik dat we van extremisten gewend zijn. De drijfveren van de protesten zijn areligieus: tegen de uitzichtloze werkloosheid, pro democratie, pro meningsvrijheid. Minstens even opvallend: aan de betogingen nemen ook veel vrouwen deel. Eigenlijk lijken de in Egypte protesterende jongeren opvallend veel op onze jongeren. Hun taalgebruik, hun verzuchtingen, hun kleding, hun Twitter- en Facebooktalenten. Dat is geruststellend en opent perspectieven voor de toekomst. In ieder geval is het een eyeopener voor sommige mensen in Antwerpen, Brussel, Amsterdam en Parijs, die bij het woord Arabier maar één clichébeeld voor de geest konden halen.
Koen Vidal
-----------------------------
Pssst
Wat overal onvoldoende aan bod komt, is dat Amerika dat alles ongaarne ziet gebeuren. Amerika, en vooral Houssein Barack Mohbama him self willen dat Turkije en liefst nog een paar satellieten, aansluiten bij Europa. Zo houdt hij het geheel beter onder controle. Ziet er niet goed uit. Niet voor die mensen daar (er zal bloed vloeien), en niet voor ons (nog meer golven immigranten). Maar als Amerika de Meester van de Wereld wilt blijven, moeten ze veel, heel veel bondgenoten hebben. Dan gaat het over onze rijkdom, onze beschaving, waarvan e gezegd wordt, dat veel varkens de spoeling dun maken
Het wordt dus, als het volk daar niet uit zijn doppen kijkt, lood om oud ijzer. Men rolt zo van de ene dictatuur in de andere : dat leert ons de Geschiedenis .Een straaltje hoop misschien : het volk eist democratie (iets waarvoor Amerika de wereld rondvliegt om oorlog te gaan voeren) en democratie is onverenigbaar met de Islam. Wat dus zou willen zeggen, dat de Islam zou plaats moeten maken voor democratie Ondenkbaar!
Dat is zowat hetzelfde als een onderwater vulkaan : die barst wel los, maar verdrijft nog niet zo gauw de oceaan .Het eindigt met schokgolven op verre stranden, met vele doden als gevolg. Het water zelf heeft amper gerimpeld.
Wil dat dus zeggen, dat het volk daar in opstand komt tegen de Islam?
Mocht dat waar zijn, dan zou dat grotendeels aan het Internet te danken zijn : het is niet voor niks dat Egypte dat ondertussen probeert af te blokkenWant Internet toont rijkdom en dat is wat de mensen daar willen .
Ander gevaar : de Islam-diriganten (de oude of de nieuwe) zijn ook niet van gisteren en zullen proberen de oproer naar hun hand te zetten m.a.w. de sukkelaars aanzetten om de verovering van het rijke Westen nu ineens massaal aan te pakken De volkswoede kanaliseren, noemt men dat .
OVER OVERDRACHT VAN BEVOEGDHEDEN EEN BOOMPJE OPGEZET
OVER OVERDRACHT VAN BEVOEGDHEDEN EEN BOOMPJE OPGEZET
Baat het niet
Zo schaadt het niet
-----------------------
Een boompje opzetten over overdracht van bevoegdheden : daar horen we de laatste jaren wel een en ander over.
Vlaanderen wil zo goed als àlle bevoegdheden afnemen van de Belgische Federale Staat, daarbij er vermetel op vertrouwen dat de Francofonen dat ook moeten aanvaarden voor hun deel. En daar wringt hem het schoentje ; zij kunnen dat niet betlalen. Dus moet alles federaal blijven, want daar betalen de Valmingen. Of wordt er geleend, wat op hetzelfde neerkomt, want de Vlamingen zullen mioeten terugbetalen, kapitaal en interest.
En wat blijkt nu : als we Knacj mogen geloven, die hiermee aan strootje steken doet, staat de EU klaar om zich te moeien met het heetste hangijzer van alle bevoegdheden : de begroting. Alle Europese lidstaten zouden die bevoegdheid reeds lang hebben afgestaan : en de EU huldigt de regel : geen controle = geen geld .
Het worden dus triestige dagen voor de Francofonen .
Dus voor die ene keer moeten we nu toegeven dat Europa goed werk levert .Waar gaan we naartoe, Lippens & Debruyne Davignon .Wordt het uitwijken naar Parijs, in navolging van Albert Frèren die met zijn gestolen,fortuin van de koolmijnen en de hoogovens in de Franse hoofdstad een graag geziene gast is in de salons waar er aan beleid gedaan wordt?
26-01-2011 - Rik van Cauwelaert - knack Via Iskander
Tussen twee rondjes golf door kwam Leopold Lippens, de burgemeester van Knokke en beheerder van vennootschappen, even meebetogen in Brussel tegen die onnozelaars van politici. Wellicht bedoelde de burgemeester de onnozelaars van politici die de omvallende Fortisbank van zijn broer, graaf Maurice, overeind hielden tegen een zware prijs die zijn medebetogers tijdens de komende jaren mogen afbetalen.
België is een schitterend land, vond de burgemeester, die zich voor de wandeling in een soortement van proletarian chic had uitgedost. Bekeken vanaf de prachtig glooiende greens van de Royal Zoute Golf et Tennis Club ziet België er inderdaad stukken beter uit dan vanuit een bedompte huurkrocht in Charleroi.
Terwijl de burgemeester minzaam voorbijwandelde, omklemden jonge syndicalisten angstvallig hun zeildoeken met de leuze Geen splitsing van de RVA. Solidariteit tussen Vlamingen en Franstaligen was namelijk het ordewoord tijdens de acties die afgelopen vrijdag en zondag in Brussel plaatsvonden. Er werd bijgevolg wat af gefulmineerd tegen de hardvochtige fermette-Vlaming een nieuw scheldwoord voor de nationalistische parvenu die zijn Franstalige landgenoot het licht in de ogen niet gunt.
En zie, daags na de betoging gingen de vertegenwoordigers van de zeven partijen die onderhandelen over de regeringsformatie opnieuw aan tafel. Al had PS-voorzitter Elio Di Rupo afgelopen zondag al, in een reactie op de Shame-betoging, de krijtlijnen getrokken: geen regering tegen elke prijs, en geen hervormingen die tot gevolg hebben dat Walen en Brusselaars meer betalen voor hun gezondheidszorg of hogere belastingen opgelegd krijgen.
Nu al acht maanden onderhandelen zeven partijen over een al bij al vrij beperkte overdracht van bevoegdheden op het terrein van arbeidsmarktbeleid en sociale zekerheid. Academici reikten geregeld scenarios aan. Onlangs nog formuleerde professor Bea Cantillon met enkele van haar medewerkers voorstellen voor genuanceerde vormen van bevoegdheidsverdeling in de sociale zekerheid. Leuvense economen van diverse politieke pluimage publiceerden in De Tijd een voorstel, gebaseerd op ervaringen in het buitenland, voor een adequatere financieringswet.
Het helpt de regeringsonderhandelingen geen meter vooruit. De Franstalige partijen remmen op vier wielen tegelijk. En dat is vreemd. Want intussen heeft de federale regering in lopende zaken, waar PS, CDH en MR deel van uitmaken, in alle stilte ingestemd met een gigantische overdracht van bevoegdheden naar de Europese Unie een overdracht van bevoegdheden die feitelijk een einde maakt aan wat nog restte van de nationale soevereiniteit.
Binnenkort immers krijgt Europa de volledige controle over de nationale begroting. Europa krijgt die begroting dan te zien, en kan ze wijzigen nog voor het nationale parlement inzage heeft. Voldoet ze niet, dan volgen er zware financiële sancties.
Met die schoktherapie kan de EU België dwingen, als ze dat nodig acht, om onze schuld naar de beoogde 60 procent van het bruto binnenlands product terug te brengen, de automatische indexkoppeling los te laten en/of uitkeringen te verlagen. Volgens experts hangt er een heuse atoombom boven onze sociale zekerheid. Met de eurocrisis als argument dwingt de Europese Commissie de lidstaten in elk geval in een neoliberaal keurslijf. En ze doet dat in naam van de concurrentiekracht en op aangeven van de grote lobbymachines European Round Table of Industrialists en BusinessEurope.
Die overdracht van bevoegdheden over de eigen begroting wordt in april voorgelegd aan het Europees Parlement. In juni wordt er gestemd, maar nu al bestaat daar een meerderheid om de voorstellen van de Europese Commissie en van de Raad door te drukken. Waarna de Europese Unie en haar topambtenaren kunnen beginnen met de neerwaartse gelijkschakeling zeg maar: afbouw van de verschillende sociale systemen. Toen hij als Commissievoorzitter aantrad, had José Manuel Barroso gewaarschuwd: Er is geen probleem met de verzorgingsstaat. De verzorgingsstaat is het probleem. Tijdens zijn recente uiteenzetting voor de Europese Universiteit in Firenze noemde Barroso de bevoegdheidsoverdracht een stille revolutie. De lidstaten hebben dit aanvaard, sprak hij. En ik hoop dat ze goed begrijpen dat de Europese instellingen nu een stevige controle krijgen over hun openbare financies.
Hopelijk heeft ook Elio Di Rupo begrepen dat hij zich via de aftredende regering heeft verbonden tot een afbouw van de verzorgingsstaat. Want zonder een doortastende hervorming van het arbeidsmarktbeleid en van de sociale zekerheid wordt het federale koninkrijk binnenkort overgeleverd aan de anonieme ambtenaren van de Europese Unie en de inzichten van de European Round Table of Industrialists. Kortom: aan de vrienden van Maurice en Leopold Lippens. Tot er niets meer te splitsen valt.
Wat jammer dat niemand dat afgelopen zondag tegen de betogers heeft gezegd.
Radio Mille Colinnes klinkt op de achtergrond, terwijl de Götterdämrung van Lohengrin speelt : Treurspel Di Rupo, laatste bedrijf .De gifbeker wordt klaar gemaakt in de coulissen.
De Arlequino opent met een wijds spervuur, in de hoop dat men niet naast het podium kijkt, waar in de coulissen het oproer zwelt, maar naar hem. De Zwarte Feeks klimt op de barricaden, de Franse driekleur wordt geheven Le jour de gloire est arrivé
De operette-koning in Laeken houdt open-deur-dag, te beginnen met de laagsten in rang en in de rangen van de Eidgenossen der Zeven Dwergen stijgt een gehuil op. De postjes zijn gaan fluiten.
Neen, zo gaat het niet! Alles is de schuld van het Vlaams Belang! Ausradieren zal men die! Vierendelen zal men ze, en de losse eindjes daarna ophangen als vogelvoer.
Lange Sjarel van de MR gordt zich ten strijde! Daar zal veel volk naar komen kijken .
De vertoning wordt afgelast wegens gebrek aan belangstelling
27-01-2011 - Rik van Cauwelaert - knack via Iskander
Een pijnlijk moment. PS-voorzitter Elio Di Rupo, de derde man in het triumviraat dat de regeringsonderhandelingen opnieuw vlot moest trekken, stuurde koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte wandelen.
Di Rupo liet weten even geen tijd te hebben om in Brussel de politiek hachelijke situatie te komen bespreken. Als burgemeester zou hij in Mons de begrafenis bijwonen van een omgekomen brandweerman.
Hoe het dan verder moest? Dat was volgens Di Rupo niet zijn probleem maar dat van de koning.
Johan Vande Lanotte leek not amused. De Vlaamse onderhandelaars evenmin. Waarop Vande Lanotte naar het paleis vertrok om, na net geen 100 dagen van communautair gewroet, zijn ontslag aan de koning aan te bieden.
Kennelijk gingen de Franstalige partijen ervan uit dat de koning het ontslag van Vande Lanotte in beraad zou houden zo hadden ze het ook aan het hof gevraagd. Maar Vande Lanotte was vastbesloten zijn taak neer te leggen en tot consternatie van PS en CDH aanvaardde de koning het ontslag.
Vooral het optreden van Elio Di Rupo begint in zijn eigen partij - vooral in Luikse PS-kringen - vragen op te roepen. Ze vinden dat Di Rupo wordt verlamd door angst en wantrouwen.
Was Di Rupo op 5 januari bereid om zich, na kleine bijstellingen, in te schakelen in Vande Lanottes voorstel voor de aanpassing van de financieringswet, dan heeft hij dat voorstel intussen met zijn studiedienst zodanig aan flarden geamendeerd dat het onbruikbaar werd.
De afgelopen weken heeft Di Rupo, als derde man van het triumviraat, geen enkel initiatief genomen. Volgens PSers blijft Di Rupo mokken wegens zijn mislukking als preformateur.
Zelfs het voorzichtige voorstel van CD&V over de gezondheidszorg, gebaseerd op het studiewerk van professor Bea Cantillon die geen radicale overheveling maar een versterking van het regionale beleid voorstaat een voorstel dat door N-VA te licht wordt bevonden kon al niet meer door de Franstalige beugel.
In het Vlaamse christendemocratische kamp is men intussen ook behoorlijk geschrokken nadat in CDH-kringen viel te horen dat ze daar eigenlijk geen probleem hebben met een aanval van de geldmarkten op België want dat het toch vooral Vlaams spaargeld is dat daardoor in het gedrang komt.
Dat laatste toont hoe diep de afgrond tussen Vlaamse en Franstalige onderhandelaars is geworden. Een regering op de been brengen, zonder N-VA de wensdroom van de Franstalige partijen - , is daarom uitgesloten.
Rest alleen een door N-VA gedoogde, tijdelijke voortzetting van de regering-Leterme, die een door Europa en andere internationale instanties aanvaarde begroting opstelt. Waarna de kiezer beslist of het samenhouden van het land nog zin heeft.
Eerst was ik zinnens over Lewie van Loven Boven een beetje verder te parodiëren op het gezegde geen pijp tabak waard zijn, maar dan dacht ik aan dat meerschuimen pijpje van des dichters inspiratie van weleer, in dat ellenlang gedicht van de Lagere Jongensschool dat we van buiten (uit het hoofd) moesten leren. Ik hoor nog het zoeven van de wind in de Leuvense stoof toen ik dat ding vele avonden lang in mijn kleine hoofdje moest pompen, onder het licht van de petroleumlamp. Op de duur kon mijn Grootmoederr mij voort helpen, iedere keer dat ik, met gesloten ogen, het gemoriseerde trachtte op te zeggen, maar struikelde tussen een of ander strofe.
Dag oudje, smaakt het pijpje goed? Wat rookt die kop mooi door. 't Is echte meerschuim naar het lijkt, Zeg op, wat vraagt ge er voor?
Neen, die pijp wilde ik, omwille van dat verleden, niet kwijt en dus maar een andere toepassing gezocht. Was daarbij welkom : de hint van Angeltjes over Etienne Vermeersch. Maar daar kwamik uitgebreid op terug in een voorgaand stukje .De stelling van 32 jaar terug van Vermeersch over pedofilie bracht mij ongewild op Tobback, een strijdgenoot van Vermeersch. Want!
Het is met Louis Tobback lijk met een brave oud geworden pedofiel. Het zijn alle twee sympathieke afgejakkerde knollen, abstractie gemaakt van wat ze in werkelijkheid zijn geweest. Als men even kan vergeten wat voor kwaad ze met hun Linxe Kerk hebben gesticht aan onze eigenheid.
Laat het ons een troost zijn : hun rekening is bijna afgesloten, want hun spel van misleiding en verderf is uitgespeeld. De Laatste der Mohikanen ligt geveld op het strand van Oostende en die andere voortrekker van Het Socialisme dat Gezellig Moest Zijn, heeft zich toegelegd op het voltijds poenpakken en op eten en drinken. De laatsten der kameraden
(van lagere rang) trekken nu mee op in de rangen van het Vlaams Belang, de ware verdedigers van de Kleine Man.
Zelfs de Mei68-ers sterven uit, of gaan op pensioen. De Linxe Kerk moet de kelk tot op de bodem drinken.
Maar Toebaksrook kan gezelligheid suggereren
--------------------------------------
Eeuwenoud, springlevend: Betogers zijn toch geen supporters?
28/01/11, 08u58
De column - of liever: monoloog - van de Leuvense burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag.Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
Het is toch nog toegelaten om op te merken dat de hutsepot waarin we zitten, er kwam omdat de kiezer dat zo heeft gewild? "Het afgelopen weekend trokken 34.000 betogers door Brussel om bij de politici aan te dringen dat ze hun werk moeten doen, drie dagen later geeft Vande Lanotte zijn opdracht terug aan de koning, en dan zegt een van de organisatoren van de betoging dat 'de boodschap toch niet duidelijk is overgekomen'. Wat was en is dan de boodschap?
"Wel, hoor ik, dat 'ze' 'het' moeten oplossen. Dat is toch duidelijk? Komaan. Dat de zon elke dag zes uur zou moeten schijnen is ook een duidelijke boodschap. Na zeven maanden zonder één zonnestraaltje heeft iedereen wel zin om te protesteren. Maar tegen wie betoog je? Wie tegen niets of niemand betoogt, loopt snel het risico dat hij ontgoocheld raakt en een zondebok zoekt. Daar zagen we zondag ook al wat aanzetten toe. Le Soir hield een enquête bij de betogers waaruit bleek dat voor velen de Vlamingen in het algemeen en De Wever in het bijzonder de grote boosdoeners zijn, de zondebokken van het politieke falen. Ik betwijfel of ze met de analyse vooruitkomen in hun zoektocht naar zonneschijn.
"Als ik hoor dat 'ze' 'het' nog altijd niet begrepen hebben, mag ik toch vragen: 'Wie zijn 'ze'? Wat is 'het'? 'Het' is onzijdig, bij mijn weten. Mag het concreter? Natuurlijk vraag ik niet dat de betogers die zestig pagina's van Vande Lanotte gelezen hebben. Maar ze moeten toch eerst eens duidelijk maken wie 'ze' zijn. Welke politicus moet nog overtuigd worden om tot een akkoord te willen komen? De Wever? Maar De Wever zegt al maanden dat hij een compromis wil. Hij schreef zelfs een nota die op een aantal punten te ver ging voor de diehards in zijn eigen N-VA.(*) Waarom zou zelfs De Wever zich aangesproken moeten voelen? Elke politicus en elke partij zegt dat hij wil - behalve het Vlaams Belang (**). En voor de rest hoefden de betogers niet één politicus uit niet één partij te overtuigen dat er een regering moet komen. Iedereen wil een regering. Maar toch niet om het even welke?
"Ik doe dus niet mee aan het schimpen op het zogezegde politieke circus. Het is immers geen vaudeville. Het is veel ernstiger: het is een drama. Wij spelen met onze toekomst. Ik zeg bewust niet 'men', maar 'wij'. De politici, en ook de kiezers. En dus ook de 34.000 betogers, in hun hoedanigheid van kiezer. Want het is toch nog toegelaten om op te merken dat de hutsepot waarin we zitten, waarbij we nu al zeven partijen nodig hebben om een compromis te maken, er kwam omdat de kiezer dat zo heeft gewild? De kiezer heeft de groenten gekozen en naar zijn smaak gesneden. Dat is geen verwijt, behalve indien de kiezer die politici vervolgens begint te verwijten dat zij zo moeilijk tot een compromis komen. Indien de kiezer voor duidelijke meerderheden zorgt, dan is het duidelijk waar de schuld van het falen lag. In Vlaanderen gebeurde dat niet. 'Ze' kozen niet voor partijen, maar voor partijtjes. In de Kamer haalt de grootste Vlaamse partij niet eens 30 procent. In het buitenland beland je daarmee in de oppositie. Maar de kiezer kijkt nooit naar zichzelf. Het doet mij denken aan het voetbal. Als de ploeg wint, hebben 'wij' gewonnen. Als de ploeg verliest, hebben 'ze' slecht gespeeld.
"En toch. Toch hoop ik dat ik dit weekend toeschouwer was van een nieuw begin. Ik nam zondag toevallig de trein naar Brussel. Die vanuit Leuven zal eivol. En ik zag vooral jonge mensen. Terwijl we toch uit een periode komen waarin het voor jongeren bon ton, modern, zelfs kei-cool was om neer te kijken op politiek. Politiek was postjes pakken en stemmetjes winnen, denken aan de volgende verkiezingen en niet aan de volgende generatie.
"Als zij alleen naar Brussel kwamen om eens een rondje te lopen en de onmacht van de politiek in de verf te zetten, dan voegt zo'n betoging niks nieuws toe. Dat wisten we al. Maar als die jongeren niet alleen 'de politiek' voor hun verantwoordelijkheid willen plaatsen, maar als ze alsjeblieft ook consequent gaan zijn met hun boodschap van 'los het op', als een aantal onder hen hier de eerste stappen heeft gezet om zich zelf in politiek te engageren, dan was het een mooie zondag. Indien zij die opstapten straks mee hun mouwen willen opstropen, mee hun nek uitsteken en mee boksbal durven zijn van een publieke opinie, dan is er vorige zondag iets bijzonders gebeurd. Indien we jongeren hebben zien opstaan die opnieuw aan politiek willen doen."
-------------------------------------
(*) Voor de goede orde : over De Wever :
Tijdens de campagne heeft hij niet de minste dubbelzinnigheid laten bestaan over de concrete inhoud daarvan: volledige splitsing van de sociale zekerheid, afschaffing van Brussel als volwaardig derde gewest, afschaffing van de federale verkiezingen en niet onderhandelen over de splitsing van BHV. Dit waren geen onopvallende voetnoten in het N-VA-programma, maar stuk voor stuk punten die uitgebreid aan bod zijn gekomen tijdens de campagne.
(**) Iedere partij wil een regering, behalve het Vlaams Belang. Zou het kunnen dat The Great Old het standpunt van het Vlaams Belang vergeten is?! Zou de seniliteit reeds zover .
Juist wilt niemand meer dan zij dat er een regering komt, ze zullen zelfs dapper meedoen, op voorwaarde dat het de laatste Belgische regering is.
Ik heb de nacht voor deze (in mijn dromen, maar dat was in Bijbelse Tijden gelijkwaardig aan een visioen en visoenen kunnen dermate sterk zijn, dat ze 1432 jaar later verkondigd worden als zijnde goddelijke boodschappen), dus in het diepe nachtelijk duister, omhuld door donker zwart duisternis en dichte mist, Bart De Wever gezien. Hij liep gezwind over de Alpentoppen en zijn aureool zweefde netjes mee, overal waar hij ook gonk en stonk. Hij was op zoek, hoorde ik hem fluisteren, naar de Italo-Belga Prima Donna die hem nu al bijna 250 dagen weerstond, om samen tussen de lakens van de institutionele zaligheid te duiken. De recipiënten die hij meedroeg leken mij eerder op de werktuigen voor een MS-sessie : in de linkerhand hield hij een vierkante fotolijst, en in de rechterhand een hoepel.
Mijn God, dacht ik : die gaat het kwadraat van de cirkel aan het buitenland gaan verkopen!
Maar neen : dat was het niet, kon ik opmaken uit zijn betoog : hij wilde bewijzen dat met die twee uitersten voor ogen (vierkant en cirkel) dat de oplossing lag in het enigma van minder wordt meer. Een soort anorexia nervoso, die dikker maakt. Geniaal!
Neen, het ging helemaal niet over de Staatskas. Integendeel, die was altijd maar meer minder geworden, dan minder meer. Het ging er nu om, zie hij, om met de spade van Fans Baert zo diep mogelijk te graven : op één bepaald détail zelfs kon er op die manier zelfs gegraven worden tot bij onze tegenvoeters, aan de onderkant der wereldbol.
Hij was nog bezig met uitleggen, als de verse koffie al die narigheid kwam verdrijven. Net toen ik hem wilde vorstellen de operatie less is more te beginnen met de Walen : hoe minder er aan ons been hangen, hoe meer we zelf overhouden.
En, eenmaal aan de morgenkoffie, zag ik dat het niet Bart De Wever was geweest, maar Ahasverus, de Wandelende Jood .
Die droeg, lijk Mozes die met de Stenen Tafelen van de berg daalt, een grote pancarte boven zijn hoofd, waarop geschreven stond : Rien ne va plus .
----------------------------
..aldus volgens Het Laatste Evangelie van De Schandaard
Vande Lanotte zit samen Franstalige partijvoorzitters
Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte zit in de Senaat samen met de Franstalige partijvoorzitters van PS, CDH en Ecolo rond de tafel.
De vergadering ging rond de middag van start en duurt normaal gezien ongeveer tot 14.00 uur. De Nederlandstalige partijvoorzitters zijn woensdag aan de beurt.
De zeven partijen N-VA, PS, CD&V, SP.A, CDH, Ecolo en Groen! zijn op zoek naar een manier om de onderhandelingen eindelijk op gang te trekken.
Begin deze maand lieten N-VA en CD&V weten de communautaire gesprekken niet te willen opstarten op basis van de nota die bemiddelaar Johan Vande Lanotte had klaargestoomd. De zeven hebben sinds september vorig jaar niet meer samen rond de tafel gezeten.
Vande Lanotte bekijkt in samenwerking met N-VA-voorzitter Bart De Wever en zijn PS-collega Elio Di Rupo nu hoe de zogenaamde 'less is more'-methode kan worden toegepast. Die houdt in dat minder bevoegdheden worden overgeheveld naar de deelstaten, maar dat meer inhoud wordt gegeven aan de bevoegdheden die wel worden geregionaliseerd. De piste liep na het N-VA-pleidooi voor een splitsing van de RVA veel averij op.
Veel optimisme om tot een oplossing te komen, is er niet. De Franstaligen bekijken vandaag tijdens een lichte lunch welke mogelijkheden er nog zijn.
De Vlaamse partijvoorzitters steken woensdag tussen 9.30 en 14.00 uur de koppen bij elkaar. Ondertussen pleegt Vande Lanotte ook nog een hele reeks bilaterale contacten, telefonisch, maar ook onder vier ogen
Vande Lanotte zit samen Franstalige partijvoorzitters
Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte zit in de Senaat samen met de Franstalige partijvoorzitters van PS, CDH en Ecolo rond de tafel.
De vergadering ging rond de middag van start en duurt normaal gezien ongeveer tot 14.00 uur. De Nederlandstalige partijvoorzitters zijn woensdag aan de beurt.
De zeven partijen N-VA, PS, CD&V, SP.A, CDH, Ecolo en Groen! zijn op zoek naar een manier om de onderhandelingen eindelijk op gang te trekken.
Begin deze maand lieten N-VA en CD&V weten de communautaire gesprekken niet te willen opstarten op basis van de nota die bemiddelaar Johan Vande Lanotte had klaargestoomd. De zeven hebben sinds september vorig jaar niet meer samen rond de tafel gezeten.
Vande Lanotte bekijkt in samenwerking met N-VA-voorzitter Bart De Wever en zijn PS-collega Elio Di Rupo nu hoe de zogenaamde 'less is more'-methode kan worden toegepast. Die houdt in dat minder bevoegdheden worden overgeheveld naar de deelstaten, maar dat meer inhoud wordt gegeven aan de bevoegdheden die wel worden geregionaliseerd. De piste liep na het N-VA-pleidooi voor een splitsing van de RVA veel averij op.
Veel optimisme om tot een oplossing te komen, is er niet. De Franstaligen bekijken vandaag tijdens een lichte lunch welke mogelijkheden er nog zijn.
De Vlaamse partijvoorzitters steken woensdag tussen 9.30 en 14.00 uur de koppen bij elkaar. Ondertussen pleegt Vande Lanotte ook nog een hele reeks bilaterale contacten, telefonisch, maar ook onder vier ogen.
------------------
Pssst
Ondertussen is gebleken dat dromen niet altijd bedrog zijn! Over de Koninklijke Vandelanot te maar meteen over het ganse Koninkrijk zeg ik met de woorden die vielen na het dynamiseren van het eerste IJzerkruis : hij ligt er, en hij ligt er goed.
Voortaan kunnen we dus lange verhalen schrijven over
Ook dat was grensverleggend maar met de dood bekocht .
--------------------------------
Onderstaand opstelletje, inclusief DT-fout, is van de had van een strijdmakker van Pater Versteylen. Ach die verstrooidheidsfouten! Niemand is volmaakt, zelfs een universiteits-profeeser niet .
Naast de vuilspuiterij, is dit artikel leerzaam voor de psyche van de Linxe mens. Het leest bijna zoals de Mechelse Catechismus ooit klonk voor de Christene Mensch, maar dan in dit geval voor de Linxe Mensch. Vandaar misschien het begrip de Linxe Kerk?
Wat Vermeersch betoogt, is noch min noch meer de illustratie van de weg kwijt zijn : ergens is er nog een vage herinnering, maar die wordt zoveel mogelijk verdrongen. Misschien wel tot op het sterfbed
Ik ben natuurlijk maar een amateurke in vergelijking met de dikke reputatie van de Heer Perfesser. Toch zou ik hem willen vragen uit de nederigheids mijns harten, de woorden van de Goddelijke Meester hemzelf eens te willen herlezen. Daar waar in eenvoudige woorden gepsorken wordt over molenstenen .
Maar ik begrijp dat een ervaren boswachter op de duur het bos niet meer ziet van de bomen. Zou het daarom zijn, dat Vermeersch altijd schichtig kijkt als een opgejaagd dier? Of is het als een net niet betrapt misdadiger?
Komt er misschien een vervolg in zijn memoires, eenmaal hij in een flits zal aanschouwen wat hij verloochend heeft, vooraleer Heer Lucifer hem mee troont?
--------------------------------------
Zijn pedofielen boosdoeners? - prof. Etienne Vermeersch (RUG)
26/01/11, 09u01
De deining die de laatste weken te Gent is ontstaan, naar aanleiding van de musical 'Snoepjes', bracht iemand van de redactie van 'De Morgen' ertoe mij te vragen hierover een stuk te schrijven. Ik heb geaarzeld maar juist deze aarzeling was uiteindelijk het argument om het te aanvaarden: ik zal wel niet de enige zijn die deze materie met een zeker omzichtigheid wenst te benaderen en die dus de nood aanvoelt aan verdere discussie en verdieping van de inzichten. Daarom deze bijdrage.
Principes Ethische discussies kunnen niet behoorlijk gevoerd worden zonder een duidelijke precisering van de uitgangspunten, de basiswaarden, die men wenst te verdedigen.
Wellicht zullen degenen die zich als progressief of 'links' ervaren, zich enigszins terugvinden in de beginselen die ik hier voorleg. Ik vind ze essentieel maar in de grondige uiteenzetting zouden verdere nuanceringen noodzakelijk zijn. Overigens heeft iedereen het recht zijn morele uitspraken op andere uitgangspunten te baseren, maar om een discussie mogelijk te maken zou men die wel expliciet moeten formuleren.
a) Ik keur alle handelingen goed die tot gevolg hebben dat ellende en pijn van mezelf en van mijn medemensen worden verminderd, of de vreugde en de genieting bevorderd; ik vind die daden immoreel die het geluk verminderen of het lijden groter maken. b) Het kan gebeuren dat een handeling voor de ene vreugde bijbrengt en een ander nadeel berokkent; in dit geval geniet het de voorkeur aan de eigen genieting te verzaken, eerder dan de pijn van de ander te verhogen. c) Het feit dat men daden afkeurt, moet niet noodzakelijk leiden tot afschuw voor de dader; wraakzucht en haat kunnen in enkele gevallen hoogstens als begrijpelijke reacties op immorele daden worden beschouwd; ze zijn niet iets waarop men fier moet zijn.
Nu volgen twee typische linkse stellingen: d) Bovenvermelde houdingen hebben betrekking op alle mensen, zonder onderscheid van ras of klasse, zelfs op misdadigers. e) De beslissing of daden gunstig of ongunstig zijn voor het menselijk geluk, mag niet op basis van traditie of intuïtie gebeuren, maar moet het resultaat zijn van rigoureuze wetenschappelijke bewijsvoering; vooral indien men mensen wenst te veroordelen of te straffen. Dit wat de moraal betreft.
Voor het strafrecht moet men het volgende in acht nemen: f) Niet alles wat immoreel is moet door de maatschappij bestraft worden: straffen hebben slechts zin indien bewezen is dat ze werkelijk efficiënt zijn in het verhogen van het welzijn van de maatschappij en de bescherming van de individuen. g) Strafrecht zal altijd iets kunstmatige hebben: voor de rechtszekerheid is het nodig duidelijke lijnen te trekken (bv. exact 16 jaar voor de al dan niet strafbaarheid van sexuele betrekkingen); in de feiten zelf bestaan echter slechts vloeiende overgangen. Alleen een doordachte wetgeving en een genuanceerde rechtspraak kunnen dit tekort enigszins goedmaken.
Moraal en seksualiteit Vanuit deze of gelijkaardige principes zijn velen stilaan tot de overtuiging gekomen dat het beleven van seksualiteit, wanneer dit gebeurt op vrijwillige basis, door personen die zelfstandig kunnen beslissen, geen morele afkeuring verdient wanneer daardoor niemand wordt geschaad. Dit betekent dat er geen enkele grond voor morele veroordeling en zeker voor bv. masturbatie, orale, genitale of anale betrekkingen van homosexuele of heterosexuele aard, inclusief partnerruil, groepsseks en sexuele orgieën, traverstisme, fetisjisme en bestialiteit (dit laatste indien er geen dierenmishandeling bij te pas komt). De recente uitlatingen van een procureur in een Brussels proces over 'uitspattingen' in een zgn. 'ontuchthuis', zouden dan ook gewoon potsierlijk zijn indien ze niet zo'n triestige gevolgen hadden.
Wie een morele (of strafrechtelijke) veroordeling wil uitspreken, zou eerst moeten bewijzen dat het lijden van iemand erdoor intenser wordt. Men kan opwerpen dat in sommige van die gevallen sprake kan zijn van echtbreuk die pijn veroorzaakt. Inderdaad, maar zelfs dan ligt het immorele niet in de seksuele daad, maar in de ontrouw of het onverdiend verbreken van een intieme relatie.
Zelfs incest tussen broer en zuster kan volgens deze principes alleen verworpen worden als het tot een bevalling komt (genetisch risico); incest tussen ouders en kinderen is veelal af te wijzen omdat het een zelfstandige beslissing bij het kind meestal niet mogelijk is.
Sado-masochisme is slechts toelaatbaar wanneer vaststaan dat men steeds autonoom en zonder moeite uit de relatie kan stappen. Prostitutie die niet uit materiële of psychische nood ontstaat en in volle onafhankelijkheid gebeurt (zonder pooier) lijkt mij niet immoreel; steeds op grond van dezelfde criteria.
Ik herhaal dat wie meent toch morele of juridische bezwaren tegen dit alles te hebben, de principes zou moeten vermelden waarop hij zijn veroordeling baseert.
Ik heb het hier over dit aspect van moraal dat betrekking heeft op het beoordelen van het gedrag van anderen. Wij hebben het volste recht voor eigen handelen sommige van deze daden wansmakelijk en onaanvaardbaar te vinden. Maar wat ons afstotelijk lijkt, kan voor een ander prettig zijn en zolang die ander ons daarmee niet last valt. Dit gaat ons geen zier aan en evenmin moet de Staat een bepaald model van esthetica opdringen.
Pedofilie Onder alle types van seksueel gedrag ligt het probleem van de pedofilie het moeilijkst. Ik definieer hier gemakkelijkheidshalve (het is een moeilijke geschiedenis) pedofilie als een seksuele relatie met jongens of meisjes voor de puberteit, of, in bredere (ook juridische hanteerbare) zin, voor 16 jaar. Enerzijds is men geneigd tegenover deze verlangens en dit gedrag van een medemens respect op te brengen, omdat ook hij het recht heeft zijn vorm van geluk na te streven.
Anderzijds zegt het criterium dat het eigen geluk niet opweegt tegen de schade die men mogelijk aan een ander kan toebrengen. Het vermoeden van deze schade ontstaat uit twee overwegingen. Men kan de vraag stellen of er in de relatie tussen een kind en een volwassene wel ooit sprake kan zijn van een werkelijk zelfstandige beslissing vanwege het kind; is er niet, ook bij uiterlijke instemming, een onbewust vorm van dwang? Daarnaast blijft de mogelijkheid dat ook bij autentieke keuze vanwege het kind, toch een storende faktor in het groeiproces kan optreden en dus de toekomst van het kind in het gedrang komt.
Het stellen van deze vragen volstaat niet om nu maar over te gaan tot het slaken van kreten, maar eerder om tot grondig onderzoek aan te zetten.
Spijtig genoeg moeten we vaststellen dat we terzake tot nu toe heel weinig weten. We weten echter voldoende om te betogen dat er bij het publiek talloze misvattingen bestaan en het is de verdienste (het was ook de doelstelling) van 'snoepjes' enkele van deze misvattingen uit de weg te ruimen. Zo zijn de brutale aanrandingen en desgevallend moord op kinderen niet het werk van de eigenlijke pedofiel. Omdat er mannen zijn die vrouwen verkrachten en vermoorden, moet men hierom de doorsnee heterofiele man niet van dezelfde neigingen verdenken. Het verschil tussen kinderaanrander en pedofiel is van analoge aard. De gewone pedofiel, zoals hij uit de schaarse onderzoekingen naar voor komt, voelt enerzijds een intense genegenheid voor één of meer kinderen en heeft anderzijds de behoefte ze te strelen, zich te laten strelen, dijen, achterwerkje, en geslachtsdelen aan te raken en, als ultieme betrachting, zich hierbij te masturberen of te laten masturberen; penetraties zijn bij de 'normale' pedofiel uiterst zeldzaam of zelfs onbestaande.
Seksueel contact gaat hier dus samen met tederheid zoals dit bij gewone geliefden het geval is. Dit is uiteraard de reden waarom veel pedofielen zich in hun zelfbegrip "van geen kwaad bewust zijn" en dus verwonderd zijn dat de buitenwereld zo afwijzend tegen hen optreedt. Zij ervaren zich niet als "aanranders" of "kinderverlokkers". Anderzijds hebben pedofielen wel eens de neiging om dit type van pedofiel (dat wellicht het meest voorkomt) te idealiseren, terwijl het toch ook voorvalt dat een pedofiel neiging zich bij sommige mensen uit in een plotse opwelling om seksuele aanrakingen te hebben, ook bij vreemde kinderen die daar natuurlijk nogal van schrikken.
Wat er ook van zij, de kernvraag blijft gesteld: In welke zin kan een kind tot vrije keuze in staat zijn. Het antwoord kan niet zonder nuancering worden gegeven. Er is een duidelijk verschil in autonomie tussen een jongen van acht jaar en een meisje van veertien en het is best denkbaar dat kinderen van ca. 11 à 12 jaar werkelijk vrijwillig een vriendschap en een erotische relatie aangaan en daar ook vreugde aan beleven. De grote moeilijkheid lijkt me echter dat ik geen criterium vind dat de maatschappij in staat zou stellen het authentiek karakter van deze vrije keuze bij het kind te achterhalen.
Het tweede probleem heeft te maken met de mogelijke schade die het kind van deze erotische relatie zou ondervinden. Hiervoor bestaan geen decisieve bewijzen en wie de (al te geringe) gegevens doorneemt, komt eerder tot de conclusie dat vrijwillig aangegane erotische kontakten geen noemenswaardige invloed hebben op de latere ontwikkeling van het kind.
Daarentegen is het vrijwel zeker dat de sterk afwijzende reacties van ouders en omgeving en vooral de beangstigende kruisverhoren door onbegrijpende politiemensen, ernstige trauma's kunnen nalaten. Toch zouden ook hierover meer wetenschappelijke gegevens moeten beschikbaar zijn vooraleer men tot definitieve stellingname kan komen. Terloops het volgende: velen van degenen die zo bezorgd zijn om de mogelijke schade voor de latere ontwikkeling, moeten toch weten dat de banbliksems over masturbatie, die gedurende vele decennia over kollegestudenten werden uitgesproken, nogal wat meer ravages hebben aangericht op het gebied van schuldcomplexen en storing van harmonische seksuele ontwikkeling dan die enkele pedofielen; toch herinner ik mij niet dat ooit één predikant hiervoor verantwoording heeft moeten afleggen.
Tot besluit het volgende. 1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit. 2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig. 3) De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing.
De Morgen, 8 december 1979.
Lezersreactie :
Gust Adriaensen
Het zou uiterst interessant zijn de opvattingen van Vermeersch omtrent seksualiteitsbeleving en in het bijzonder pedofilie, zoals hij ze weergeeft in dit artikel uit 1979, te plaatsen naast de reacties van dezelfde Vermeersch op het seksueel misbruik door geestelijken. Verwacht mag worden dat Vermeersch aan het grote publiek uitleg verschaft over zijn evolutie in de tolerantiegraad en de morele evaluatie omtrent pedofilie tussen 1979 en 2010.
Mensen, wat moet Hitler in de hel op zijn nagels zitten bijten van spijt! Hij en zijn toenmalige Duitse Socialisten dachten het te zullen vinden in Blut und Boden -theorieën en ander rassenwaanzin, terwijl zij juist aan de laboratoriummensen, en dat zijn bij voorkeur toch de Joden, hun vertrouwen hadden moeten schenken.
In vitro gefertiliseerde met mannelijke x-chromosomen bevruchte eicellen in Wehrmacht-uniform. Of beter nog, voor geprogrammeerde specimen waar de herseninhoud bepekt werd tot de Nazi-theoriën. Wie weet, konden dezen zelfs niet geboren worden met de helm. Uiteraard een helm met het rune-teken op. Van de fabriek met de productie-ketens de trein op naar het front!
Ach! en Och! In de Bijbel staat geschreven dat de mens zichzelf ooit vernietigd heeft, op die ene na, die met zijn Ark aan het dobberen sloeg over de wilde wateren. Hoogmoed allegorisch voorgesteld als de appel die Eva aanbood aan Adam : vandaag zou de moderne Eva niet haar lichaam aanbieden als verlokking, maar een reageerbuisje .
De slang uit het Scheppingsverhaal bestaat dus nog altijd, al kruipt ze al lang niet meer op haar buik. U herkent ze in onderstaand verhaal, waar ze, in Euro uitgedrukt, samen met de menselijke waardigheid, in de zwarte kas verdwijnt van een gewillige gynaecoloog .
Nog nooit werd één menselijke uitvinding, met goede bedoelingen ontworpen, niet misbruikt. Alfed Nobel is op die manier onsterfelijk geworden .Toch zijn ze van dezelfde orde van grootte : het dynamiet en de IVF .
---------------------------------
Gesjoemel met zaadcellen in Antwerpen
Nederlandse koppels komen naar Antwerpen voor een behandeling om het geslacht van hun baby te kunnen bepalen, en dat is illegaal. Dat blijkt uit een reportage van het Nederlandse televisieprogramma 'Uitgesproken'.
De Nederlandse zakenman Bert van Delen stuurt koppels die zich via zijn website aanmelden door naar de Antwerpse gynaecoloog Frank Sterckx, die in zijn praktijk in de Blijde-Inkomststraat in Borgerhout vooraf geselecteerde zaadcellen insemineert.
Bij die methode wordt het sperma dat het iets zwaardere x-chromosoom draagt door een laborante in een soort centrifuge gescheiden van het sperma met het y-chromosoom. Door het gewenste sperma in te brengen, zou het koppel dan tachtig procent kans maken op een baby met het gewenste geslacht. Iedere inseminatie kost 1.200 euro, gemiddeld zijn er drie inseminaties nodig voor een eicel is bevrucht.
De Belgische vereniging van gynaecologen is verontwaardigd over de in Antwerpen uitgevoerde behandeling. "Geslachtskeuze is sinds 2007 verboden in België. In Nederland is het al langer verboden. Het ziet er naar uit dat er hier een constructie is opgezet om juridische problemen te voorkomen", zegt Johan Van Wiemeersch, voorzitter van de Belgische vereniging voor gynaecologen. "We gaan bekijken welke maatregelen we moeten treffen."
Volgens de Nederlander Bert van Delen gebeurt er niets onwettigs. "Ik verwijs koppels alleen door en geef hen informatie, dat is legaal." Hij geeft wel toe dat zijn werkwijze in de "schemerzone" kan vallen.
Frank Sterckx, die ook als gynaecoloog in het Sint-Erasmusziekenhuis in Borgerhout werkt, zegt ook dat hij niets verkeerd doet. "Ik insemineer alleen. Wat er vooraf met dat sperma gebeurd is, is de verantwoordelijkheid van de patiënt."
De Nederlandse Inspectie voor Gezondheidszorg heeft naar aanleiding van de uitzending van 'Uitgesproken' al laten weten dat ze een onderzoek instelt naar de activiteiten van Bert van Delen.
De Linxe Kerk staat op haar achterpoten als er nog maar gewezen wordt naar de Heilige Koe van de Sociale Zekerheid. Zelfs al is die zo goed als verdronken. Zou dat willen zeggen dat niemand daar in die syndicale arena weet heeft van het voornemen van communist Barosso (denk even nu niet aan Barba Rosso, noch aan Keizer Frederik Barabarossa, seriemoordenaars voor dat woord werd uitgevonden).
Alvast een voorsmaakje, want ik kom hier uitgebreid op terug in een volgend stukje : toen hij als Commissievoorzitter aantrad, had José Manuel Barroso gewaarschuwd: Er is geen probleem met de verzorgingsstaat. De verzorgingsstaat is het probleem ..
Anders gezegd : er worden op dit ogenblik schijngevechten uitgevoerd, want de mensen mogen niet weten dat het geheel van alle sociale bevoegdheden vanaf 2013 zullen overgedragen worden aan de Europese technocraten. Weg de soevereiniteit van elke Staat : het zal Europa zijn die de Begrotingen opstelt, en dus ook bepaalt wat in- en uit de Staatskas van ieder land gaat
Trouwnes : dat recent akkoord hier te lande over het bedienden-werklieden statuut : begon dat toch maar in 2013, en dan nog voor nieuwe, startende werknemers, en zou de Staat de kostprijs van o.a. die langere opzegvergoedingen niet op zich nemen?
Besluit : de politieker die in onze dagen nog heel het systeem begrijpt en overziet, moet nog geboren worden. En zij, die iets weten, zwijgen dat ze zweten---
------------------------------
Niet alleen binnen de socialistische vakbond ABVV wordt zwaar geruzied over de goedkeuring of verwerping van het ontwerp van sociaal akkoord. De brand is overgeslagen naar het christelijke ACV.
Net als hun BBTK-collega's vinden de mandatarissen van de christelijke bediendebond LBC-CNE dat de voorgestelde harmonisering tussen de statuten van arbeiders en bedienden veel te nadelig uitvalt voor de bedienden. De Waalse CNE-vleugel heeft al openlijk zijn neen-stem aangekondigd. En bij de Vlaamse LBC-vleugel zal allicht hetzelfde gebeuren.
Ook binnen het ACV dreigt een heuse communautaire breuklijn boven water te komen, met enerzijds een nipte meerderheid in Vlaanderen voor het akkoord en een stevige meerderheid tegen in Wallonië, schrijft De Standaard.
Nachtmerrie Voor ACV-voorzitter Luc Cortebeeck is een afwijzing van het akkoord dat hijzelf als "het best haalbare" heeft omschreven, een ware nachtmerrie. In een poging om op de tegenstanders in te praten heeft Cortebeeck woensdag in een mail zijn 3.000 mandatarissen met aandrang gevraagd om goed na te denken over de plus- en minpunten van het akkoord, "maar ook over de minpunten van een afwijzing van het akkoord". Hij haalt - zonder ze bij naam te noemen - zwaar uit naar de tegenstanders van het akkoord in het ABVV.
De opmerkelijke demarche van Cortebeeck is bij LBC, de bediendebond van het ACV, echter in het verkeerde keelgat geschoten. LBC-topman Ferre Wyckmans heeft donderdag een mail naar alle leden van zijn centrale gestuurd. Daarin veroordeelt hij in scherpe bewoordingen de toon van de brief van de nationale top. (belga/vsv in dM)
--------------------------------
Pssst
Is daar trouwens geen beroemd schilderij over, van die slangenkuil waar die beesten elkaar verslinden, tot er zelfs geen staarten meer overblijven? Ik zie het al voor mij : een nieuw existentieel schilderij voorstellende een lege arena. Opschrift : Na de slag der syndicalisten ..
Maar wacht eens .Zon geleid sociaal systeem : bestond er niet iets in dezelfde zin in de USSR, in Nazi-Duitsland en binst de bezetting ook bij ons? En kwam de wereld niet in oorlog daartegen? Is dat niet een beetje hetzelfde als wat er heden ten dage omgaat in Tunesië en in Egypte?
Ik zal dringend eens op zoek moeten gaan naar het verschil tussen het ene geleid sociaal systeem, en het andere. Wie weet kom ik niet uit bij de Middeleeuwse Cariatas Catholica .
Mevr. Alexandra Beliën, geboren Colen, is een Grote Dame waarvoor ondergetekende n enorme bewondering koestert. Het feit alleen dat zij met Paul Beliën in het huwelijksbootje is gestapt (en nog altijd dapper voortboert) is het beste voorbeeld waarvoor ze respect verdient. Dat zij Danneels niet in het hart draagt, is ook een reden. Dat zij haar parlementair mandaat invult door de lakse invulling van de ethische problemen (vruchtafdrijving van het ongeboren leven, zelfmoord-onder-begeleiding) te bestrijden maakt har tot een parel aan de kroon van het Vlaams Belang.
Met haar poging van een paar dagen geleden om amnestie weer op de voorgrond te brengen, is ze bij mij nu toch een bank achteruit. Want stel U voor: zij dringt aan opdat de belgicisten eventueel zouden overwegen om ONS ooit eens te vergeven. Dat is voor mij de wereld op zijn kop! Wij zouden van de beulen van zovele van onze Vlaamse idealisten vergiffenis moeten krijgen! Andersom zou beter zijn, zeker?!
Niet dat ik mensen die toen medemensen uit geldgewin in het verderf hebben geholpen, bij mij op begrip moeten rekenen. En al zekerlijk niet zoals de Waalse Resisten, die hoopten op een goed postje, na de oorlog, en alleen daarvoor de wapens opnamen. Dat zelfs de ergste misdaad na 30 jaar verjaart, is mij voldoende. Zeker als het gaat over 2 x 30 jaar! Maar als de belgicisten hardvochtiger willen zijn dan het ergste neger-stamhoofd is, dat alleen is het bewijs dat zij een achterlijke mensensoort zijn. Maar dat wisten wij al voordien. Wij wisten dat al 180 jaar!
Ik zou zeggen, Mevr Colen, met alle respect aan Uw persoon verschuldigd, dat U beter dit onderwerp nog een paar weken/maanden laat rusten. Er is namelijk een groot deel van de Vlamingen die geen amnestie wil geven. En U spreekt van amnestie krijgen!
De zaken zullen kunnen rechtgezet worden, desnoods na het organiseren van eenzelfde volkswoede als in 44-45, maar dan tégen de echte volksverraders. De Eyskens, de Toebakken, de Martens, enz, al dat gespuis dat we nog bij de kraag kunnen vatten .Hen of hun bloedverwanten of afstammelingen, net zoals bij de repressie dat deed tegen ons.
Wij zullen oordelen zoals zij ons geoordeeld hebben. Inclusief het fictief in stand houden van de oorlogstoestand, net zoals bij de repressie tegen ons. Oog om oog, tand om tand. Achteraf kunnen we nog altijd zien. Trouwens; Heren Belgicisten, jullie zouden het moeten weten : aan de overwinnaars worden nooit geen vragen gesteld.
Ik denk niet zozeer aan de gefusilleerden, maar aan hun vrouwen dochters, die vernederd en verkracht, als seksslavinnen somtijds jarenlang gevangen werden gehouden. Omdat hun enigste misdaad was getrouwd te zijn geweest. Die gevallen werden niet opgetekend in jullie registers : ze staan wel in ons hart. Ik denk dan speciaal aanDe brooddraagsters van het HKL (Hechteniskamp Lokeren) waar zelfs een Ernest Claes gevangen werd gezet. Omdat de Duitsers gaarne zijn Heimatliteratuur lazen .Mocht niet! Dat was medeplichtigheid aan het opkikkeren van de vijandelijke moraal. Kostte zoveel maanden bak en zoveel miljoen schadevergoeding
O Wat ben ik de RTBF dankbaar dat zij ons het literair genre satire in herinnering gebracht hebben! Deze laatste toevoeging wordt maar begrijpelijk na lezing bij Angeltjes van hun stukje over Carré Dressé Zo zien jullie maar dat ook wij satirisch uit de hoek kunnen doen .
Uit het Beknopt Verslag van de Kamer van Volksvertegenwoordigers:
02.04 Alexandra Colen (VB): De vraag van de heer Giet (SP-A) verbaast mij, want vorig jaar in juli liet de heer Di Rupo nog weten het debat te willen voeren.
Er zou eindelijk vergeving en verzoening onder de Belgen komen. Vandaag willen we geen discussie voeren over de grond van de zaak, we vragen alleen een inoverwegingneming zodat het debat mogelijk wordt. Nu is de bereidheid omgeslagen in een taboementaliteit. Amnestie is na 60 jaar nog steeds onbespreekbaar voor velen en dat maakt
ons het enige Europese land waar de spons nog steeds niet over het verleden is geveegd.
Deze weigering tot openheid moet een waarschuwing zijn voor de N-VA. Verwachten de Vlaamse onderhandelaars vanwege de PS en co nog redelijkheid? Wie gelooft nog dat zij ooit begrip zullen tonen voor enige Vlaamse eis? Let toch op als men onderhandelt met mensen die de Belgische Staat nog steeds zien als een vehikel voor anti-Vlaamse haat en onverzoenlijkheid. (Applaus)
02.05 Jean Marie Dedecker (LDD): Het standpunt van de PS is een illustratie van het democratisch deficit. Ik noem dat democratisch analfabetisme. 65 jaar na de gebeurtenissen kan het debat blijkbaar
nog steeds niet gevoerd worden. Ik hoor parlementsleden van de linkerzijde de wereld de les spellen over vredesprocessen, verzoening en
amnestie in Rwanda, Zuid-Afrika en andere landen. Diezelfde predikers weigeren hier het elementaire debat. Of een voorstel van links of van rechts komt, is niet relevant: in een Parlement moet alles
bespreekbaar zijn. (Applaus)
02.07 Jan Jambon (N-VA): Mijn fractie steunt met veel overtuiging de inoverwegingneming, omdat elk voorstel van wet in deze tempel van de freedom of speech moet kunnen worden besproken. Het stuit
mij enorm tegen de borst dat uitgerekend op één thema het debat stelselmatig uit de weg wordt gegaan. Het zou dit Parlement sieren indien het 65 jaar na de feiten dit debat op een serene manier en zonder vooringenomenheid zou durven aangaan. (Applaus bij N-VA, VB, LDD, en CD&V)
02.08 Sonja Becq (CD&V): Wij nemen dezelfde houding aan als in het verleden bij inoverwegingnemingen. Op het moment van de inoverwegingneming gaan we het debat niet aan en geven we niet onze goed- of afkeuring. Als het voorstel geen onmiskenbare ongrondwettelijkheden bevat, moet het effectief naar de commissie worden verwezen. (Applaus bij CD&V, N-VA, VB en LDD)
02.09 Herman De Croo (Open Vld): Mevrouw Becq heeft goed het onderscheid gemaakt tussen de formele feitelijke inoverwegingneming en de bespreking ten gronde. In het Parlement moeten voorstellen - hoe eigenaardig en verwerpelijk ze ook kunnen zijn - in bespreking kunnen worden gebracht. (Applaus bij Open Vld, N-VA, CD&V, VB
Gesteld dat Luc Cortebeeck en Rudy De Leeuw ooit al eens de betekenis van het woord solidariteit hebben opgezicht in een uitleg woordenboek, of zelfs al eens zouden zijn langs gegaan bij Wikipedia, dan zouden zij, met die kennis gewapend, al iets beginnen begrijpen van onderstaand betoog. Zij moeten alleen nog het verschil tussen de soorten grenzen leren onderscheiden.
Maar over grenzen onderscheiden weten ze net zoveel als over het verschil tussen mijn en dijn : die twee heren willen blijven geld uitdelen tot het haar door onze muts groeit. Want dat geld is niet van hen, maar van ons. Volgens mij is dat erger dan stelen : het is de voortzetting van het werkwoord stelen met voorbedachten rade met het oogmerk zichzelf te verrijken.
Al eens gedacht Lucske en Rudieke, wat er in Tunesie gebeurt met meelopers van het afgeketste gezag? Accoord, wij Vlamingen lynchen nog niet zo rap onze gevallen tegenstrevers, maar er zijn grenzen. Het achterhouden van het loon der werklieden is wel een ouderwetse uitdrukking voor gewezen patronale uitbuiting in de mond van Pastoors, maar ze geldt nog steeds voor jullie geweten. U houdt geen loon achter : dat wordt correct betaald door de werkgevers, maar U berooft hen van hun loon aan de fabriekspoorten.
Ach! Het is zo povertjes om met in het achterhoofd Lech Walesa en zijn Solidarnosc het woord solidarité in de hoofden te willen inhameren : eenmaal solidariteit noch min noch meer het instandhouden betekent van alle mogelijke misbruiken, dan is kwaad opzet meteen bewezen.
Heren syndicalisten : met de dag groeit de zak met aanklachten tegen jullie
Is de solidariteit bedreigd, mocht de Belgische staat uiteenvallen? Het koudste aller monsters, zo noemde de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche de staat. Toch lopen mensen warm voor de staat.
Dat is bijna letterlijk te nemen. Denken we maar even aan de culturele manifestatie in de KVS vorige vrijdag of de betoging tegen de moeizame regeringsvorming afgelopen zondag in Brussel. Waarom hechten mensen, zelfs de kunstenaars onder hen, zoveel waarde aan de staat? Ze denken er niet allemaal zo over. Friedrich Nietzsche (1844-1900) bijvoorbeeld. Die was er tijdens zijn leven getuige van hoe de Duitse Bond, een conglomeraat van kleine staten, veranderde in een machtige eenheidsstaat. De filosoof zag de Duitse geest bedreigd door zoveel patriottisme. Ooit ging de bloei van de Duitse cultuur gepaard met versplintering in een veelheid aan staatjes. Hoe minder staatsmacht, hoe meer cultuur. Nu vreesde Nietzsche de nederlaag, de extirpatie van de Duitse geest ten gunste van het Duitse Rijk, zoals hij het formuleerde in zijn Unzeitgemässe Betrachtungen (Oneigentijdse Beschouwingen).
De staat zoals we hem kennen is een product van de Vrede van Westfalen (1648). Die maakte een einde aan de verwoestende Dertigjarige Oorlog en sindsdien zijn we de staat dankbaar voor de orde die hij ons voorspiegelt. De nieuwe vredesordening definieerde hem als soeverein en ondoordringbaar ten opzichte van de buitenwereld. De vergoddelijking van de staat zou niet lang op zich laten wachten. Aan de staat als dusdanig gaat echter een groep van mensen vooraf tussen wie het samenwonen op een bepaald grondgebied een gemeenschappelijke identiteit smeedt. We zouden die groep als een natie, soms ook een natie in wording, kunnen bestempelen. Staten komen en gaan, maar de natie blijft, ook al hoeft ze zelf niet statisch te zijn. Ze kan immers verrijkt worden door invloeden van buitenaf. We spreken dan van een inclusieve natie. Wat dreef het nationalisme als ideologie bij zijn ontstaan in de 19de eeuw? Erg inclusief was het alleszins niet. Zich afschotten was de boodschap. En om efficiënt te functioneren en de nodige legitimatie te genieten streefde een bepaalde elite ernaar staat en natie te doen samenvallen op een bepaald territorium. Die groep van mensen moest in een keurslijf van juridisch afdwingbare regels worden geperst. Mensen moesten opgevoed worden tot burgers die zonder veel morren meedraaiden in het economische systeem waarover de staat waakt. Die staatsburgers moesten ook nog eens met elkaar kunnen communiceren. Concreet bracht dit het uitvlakken van dialecten ten gunste van een standaardtaal of zelfs het onderdrukken van andere talen ten voordele van één als superieur beschouwde taal met zich mee. De Belgische staat vormde hiervan bij zijn oprichting een goede illustratie: de Waalse dialecten gingen kopje onder en het Nederlands verloor de status die het tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) genoten had. Dat proces zette kwaad bloed bij dichters en intellectuelen als vertegenwoordigers van wat je als de natie van de Nederlandstalige mensen in België zou kunnen aanzien. Hun verdediging van het Nederlands heeft naast het bestaan van de socio-economische breuklijn geleid tot de verbouwing van het Belgische Huis in federale zin.
Het grote vraagstuk in België blijft de spanning tussen staat en natie. België was het werk van een francofone elite die de staat als instrument gebruikte om een Belgische staatsnatie te creëren; Vlaanderen (althans een groot gedeelte van haar bevolking) wil van de natie die zijn naam draagt een staat maken, een natiestaat. Het eerste was een elitair project, het tweede is in wezen een democratische onderneming. België struikelt over de haast onmogelijke taak om verschillende naties onder één staatskoepel samen te brengen. Wanneer een van die naties zichzelf een staatkundig jasje aanmeet, vertolkt ze volkssoevereiniteit en subsidiariteit: bestuur op het meest geschikte niveau, als het kan zo dicht mogelijk bij de burger. Duurzamer dan de staat is de natie als groep van mensen die met elkaar verbonden zijn door onder meer dezelfde communicatietaal. De staat is misschien niet het koudste monster hij biedt ons veiligheid en rechtszekerheid -, maar hij is ook niet veel meer dan een administratie die aangestuurd wordt door een regering waarop de volksvertegenwoordiging dan weer toezicht dient te houden. Het belang van de staat is ook afgenomen in een Europese Unie (EU) waaraan hij een stuk van zijn soevereiniteit heeft overgedragen. De staat is post-Westfaals geworden. Geen enkele staat vandaag de dag kan zich nog afschotten; hij moet open zijn naar Europa en de wereld toe. Dat meer en meer naties zich in die EU een staatspak aanmeten, sluit dus geen onderlinge solidariteit uit. Grenzen zijn relatief, de EU brengt haar lidstaten ertoe solidair met elkaar te zijn op grootschalig Europees vlak.
Belgische Bond? Stel dat de Belgische staat er het bijltje bij neerlegt omdat broodnodige hervormingen voor zich uitgeschoven werden. Het hertekenen van de politieke ruimte in richting misschien van een Belgische Bond (naar analogie met de Duitse Bond als conglomeraat van staten) zou dan op zo een manier kunnen gebeuren dat het gevaar van verarming van het zuidelijke deel van het land wordt afgewend. Bij zo een verarming heeft Vlaanderen immers geen baat, ook al wordt het als rijkere regio verweten dat zijn secessiedrang door financieel egoïsme zou ingegeven zijn. Dat is ook het vertekende beeld dat in het buitenland leeft over het nationaliteitenconflict in België. Het nieuws dat heel wat inwoners van de Belgische provincie Luxemburg de identiteit van het Groothertogdom Luxemburg beginnen aan te vragen, creëert een interessant denkspoor. Wanneer zelfs een sluimerende Luxemburgse natie zich een nieuwe staatsvorm zou aanmeten, schept ook dit kansen voor een sterke economische regio die over staatsgrenzen heen solidair zou kunnen zijn met de andere staten van zo een confederale Belgische Bond en de andere naties binnen de Europese Unie.
Dirk Rochtus doceert Duitse cultuurgeschiedenis en internationale politiek aan Lessius Antwerpen. Hij publiceerde omtrent deze problematiek: Die belgische Nationalitätenfrage als Herausforderung für Europa, ZEI Discussion paper C 27, www.zei.de.
Dit is de bekroonde spotprent van Peter van Straaten.
-----------------------------------------
En dan bedoel ik niet de spijtige zaken, die inderdaad wel gebeurd schijnen te zijn alhoewel het nog altijd wachten is op het eerste vonnis van bewezen schuld : zelf een crimineel als Marc Dutroux werd/wordt nog altijd aangesproken als Meneer Dutroux. .
Als de media (noodgedwongen) een of twee dagen over iets schrijven dat in hun kamp gebeurt, dan heet het dat er niemand schuldig is zonder gerechtelijke uitspraak, en dat het dus de reputatie van de dader en zijn goede bedoelingen schendt als men ruchtbaarheid geeft aan de zaak. Zie Rik Torfs. Denk aan Viersel, die stilaan op weg is om de reputatie van Loksbergen te delen waarbij men zich de vraag kan stellen als het in de doofpot steken van jarenland en voortgezet misbruik dat dus kan aangetoond worden, niet even erg is als drie jonge mensen uit dezelfde dierlijke lust te vermoorden. Het ene is alleen wat gruwelijker dan het andere. Of wordt hier gezwegen omdat het om een pater gaat met vaste vriendin, wat uiteraard tamelijk overeenkomt met de progressieve tijdsgeest .Waar blijft Onderzoeksrechter Wim Detroy om de aanklacht van die vrouw te onderzoeken, die vertelt over de lesbische verkrachting door de vriendin van de pater, onder diens welwillend oog? Men voert liever een nooit bestaan hebbende Zuster Agnes op in Stella Maris die ineens op TV wordt aangesproken over zaken die 50 jaar gelden zogezegd zouden gebeurd zijn Inderdaad, twee onderwerpen waar een begenadigd tekenaar zich kan op uitleven. Maar er gebeurt niets .
Wir haben das nicht gewusst : dat slaat op de goegemeente, die gewoon laat begaan dat er met de heiligste gevoelens van de mensen wordt gespot op een ontoelaatbare manier. Dat gaat ver de grenzen te buiten van alle fatsoen. Trouwens niet alleen de fatsoensgrenzen tegenover de Kerk, maar eerst en vooral tegenover de slachtoffers.
---------------------------
Terzake.
Op dit blog stond al een eindje geleden aangekondigd dat er bij grove beledigingen van de Kerk, gerechterlijk zou opgetreden worden. Hier is nu de kans, dank zij t Scheldt. De feiten zelf zijn niet meer te loochenen : het moedwillig schenden van de gevoelens van o nog zovele christelijke mensen, en ja van geheel onze Joods-Christelijk-Humanistische beschaving, is bewezen. De organisatoren van de Inktspotprijs moeten dringend een poot worden uitgevezen!
----------------------------------
Dat hier op deze blog meteen dankbaar reclame gemaakt wordt voor het digitaal tijdschrift t Scheldt, mag niemand verwonderen. Er is trouwens meer dan één reden om deze week meer achtergrond-nieuws te vernemen over het rapalje dat in de KVS verleden zondag Niet in onze naam heeft opgevoerd. Dank aan de Heer Sarkozy voor de term rapalje , maar ook voor het begrip Kärcher dat hier ook van pas zou komen. Een paar syndicalisten (ACW/ABVV), een drietal Maoïsten van Amada/PvdA, enz, dat alles onder de deskundige leiding van een zekere Tom Lanoye, die mij verder onbekend is, wat ik ook zo wens te houden.
We hadden het kunnen weten van waar de wind kwam
Want ziet U, de wind die de mensen verdwaast, verkeerd inlicht en moedwillig op het verkeerde been zet, komt altijd uit dezelfde hoek. Of het nu gaat om de Kerk onderuit te halen, of om de maatschappij te destabiliseren (de politici moeten heus van een bende marginalen geen les krijgen ; het is zo al erg genoeg!) de volgelingen van Marx zijn nooit ver te zoeken.
Het is deze keer genoeg geweest!
-----------------------------
INKSPOTPRIJS
De tekening is letterlijk en figuurlijk treffend, pijnlijk komisch en wrang: zij brengt tegelijkertijd een traan en een lach teweeg. De combinatie van de vredige pose van de jongen met de wrede aanslag op zijn lichaam blijft in je hoofd hangen'. Als je het oordeel van de Inktspotprijs-jury leest, zonder de winnende cartoon te hebben gezien, heb je nog geen idee waarover de spotprent gaat. Dinsdag won tekenaar Peter van Straaten deze voor politieke tekenaars prestigieuze prijs. De beschrijving is bewust omzichtig en omslachtig terwijl de tekening van Van Straaten zelf niets aan de verbeelding overlaat. Ik zal proberen de wrede aanslag' wel met eigen woorden te omschrijven. De vredige pose van de jongen' is die van een geknielde en voorovergebogen (vermoedelijke) misdienaar. Hij heeft zijn handen ineengevouwen en terwijl hij bidt, steekt een gigantisch kruis uit zijn anus. Het is duidelijk dat het hier om een prent gaat die de schandelijke pedofiele aanrandingen binnen de katholieke kerk moet verbeelden. Je kunt natuurlijk opmerken dat de spotprent grof, wreed en vulgair is. Maar dat mag en bovendien zijn de excessen binnen die kerk eveneens grof, vulgair en uiterst wreed. Hoewel de wreedheid waarmee slachtoffers van pedopriesters te maken hebben gehad niet per se in een spotprent overgedaan moet worden. Die winnende tekening is dus in de eerste plaats pijnlijk en kwetsend voor al die slachtoffers. Daarom bracht het bij mij, anders dan de jury vermoedt, geen traan en lach tegelijk. Wel verbijstering over zijn eendimensionale structuur: de tekening laat niets aan de verbeelding over. Die appelleert niet aan een diepere reflectie, werpt geen vragen op en mist iedere vorm van subtiliteit. Zij verbeeldt vooral de gemakzucht van een tekenaar die zich in goedkope symboliek verliest en geen zin heeft zijn lezer tot verdere inspanningen te dwingen. Dan is er nog een detail dat me dwars zit: het penetrerende kruis is niet zomaar een kruis maar een kruis met Christus eraan. Die Jezus staat dus op het punt zich in het darmkanaal van de misdienaar te boren. Hier zoekt de tekenaar zijn grenzen. Ook dat mag. Maar het wringt. Pak die pedopriesters, de kerk, maar laat die onwetende Christus erbuiten, was mijn spontane reactie. Oké, het residu uit mijn vorige leven als (ongeschonden) misdienaar speelt me misschien parten. Maar ik kan me ook voorstellen dat dit detail nogal pijnlijk overkomt voor al die gelovigen die de pedofiliezaken in hun kerk met afschuw en kracht veroordelen. Toch heb ik niemand hierover horen protesteren en dit is wellicht het teken dat in onze verdraagzame samenleving de verlichting haar werk allang heeft gedaan. Probeer eens, Peter, een soortgelijke tekening te maken over andere religies. Dan dreig je de rest van je leven tussen een paar klerenkasten te moeten doorbrengen. Of door tien agenten van je bed te worden gelicht en voor haatzaaien naar een politiecel te worden afgevoerd. Voor de rest: proficiat;
Onze dank aan Sylvain Ephimenco en de krant Trouw voor hun toelating tot overname van deze column.
-----------------------------------------
Als klap op de vuurpijl onderstaand artikel, zo maar gepubliceerd in wat eens een katholiek dagblad was, aangeraden van op de preekstoel. Prof. Etienne Vermeersch is een (gewezen) Jezuïet. Rare soort moraal bij die confrater van Versteylen ..Maar ja hij is ook een van die ondergravers van de Kerk. Zou die nog n verre herinnering hebben aan wat eens een zonde tegen de H. Geest werd genoemd maar nu blijkbaar afgeschaft is? Of aan het 8ste Gebod :
vlucht het stelen en bedriegen,
ook de achterklap en t liegen .
---------------------------------
Vermeersch heeft 'begrip voor sommige pedofielen
'De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners.' Dat schreef moraalfilosoof Etienne Vermeersch in een column in 1979, die nu opnieuw is opgedoken en voor ophef zorgt.
'Ach,' zegt de Gentse prof, 'ik neem nog altijd de verdediging op van het feit dat er mensen zijn die aanleg hebben voor pedofilie. In sommige gevallen moet je daarvoor begrip hebben.'
In De Morgen van 9 december 1979 schreef Vermeersch onder meer: 'Pedofielen zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip dan aan brute, ongenuanceerde afwijzing.' Of nog: 'Vergeleken met het veeleer beperkte belang van het vergrijp, is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling mateloos overtrokken. (...) Pedofielen zijn zich doorgaans van geen kwaad bewust.' En: 'Er zijn geen decisieve bewijzen voor blijvende schade bij het kind.'
In 1979 klonk het al controversieel maar vandaag, 32 jaar na datum, doet het bij velen nog net iets meer de wenkbrauwen fronsen. Zeker nu alle kerkschandalen naar buiten komen. Toch blijft Vermeersch grotendeels achter zijn uitspraken staan. 'Ethisch denk ik er nog altijd zo over', zegt hij. 'Je mag alleen nooit iets tegen de wil van een ander doen. En het welzijn van de ander moet altijd op de eerste plaats staan.'
Vermeersch pleit bovendien nog altijd voor een 'begrijpende rechtspraak' tegenover pedofilie. 'Ik pleit voor begrip voor sommige daders. Ik begrijp de publieke verontwaardiging. Maar over tien, vijftien jaar zal er meer begrip zijn. Strikt juridisch mag pedofilie niet maar als een jongen smoorverliefd is op een oudere man, zou de rechter daar begrip voor moeten tonen. Er is nog altijd zoiets als een verzachtende omstandigheid.' h)
Bron NB in datum van 27 januari 2011
----------------------------
Maar het blijft( dweilen met de kraan open .De morele ontsporing wordt aangemoedigd door de Overheid zelf, door schuldig verzuim. Alleen het Vlaams Belang durft te reageren .
Strafklacht tegen seksberichten
27.01.2011 11.38u - In 2008 bleek al dat op de commerciële zenders VTM, VT4 en 2BE (toen Kanaal2) dagelijks seksueel getinte contactadvertenties verschenen. Het ging om expliciete boodschappen met verwijzingen naar pornosites die overdag op de teletekstpagina's van de betrokken zenders gepubliceerd worden en dus ook door kinderen te bekijken zijn. Vlaams Volksvertegenwoordiger Gerda Van Steenberge stelde hier als eerste een vraag over in de commissie Media en diende klacht in bij de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM). Die legde SBS Belgium en de Vlaamse Media Maatschappij - na een eerdere waarschuwing - een boete op van 12.500 euro.
Aan de oorspronkelijke situatie is echter vandaag nog steeds niet verholpen. Daarom diende het Vlaams Belang-parlementslid deze week een strafklacht in bij het parket van Dendermonde. De klacht viseert bovenvermelde omroepen, maar ook de krant Het Laatste Nieuws die gelijkaardige boodschappen publiceert. Wordt vervolgd!
Belgique, ô désespoir, is de aanvangsregel in de Libre van hun geweeklaag over de koppigheid der Flamands, die maar niet willen begrijpen dat ZIJ, de Francofonen, de meesters van La Belgique zijn en dat ook willen blijven.
O tempore ! O mores !
Beste Cicero : da twas al zo in Uw tijd, nu is het nog veel erger geworden. België is toch het voorbeeld voor de Europese Unie : het is meer zelfs : alleen als de EU aangepakt wordt zoals Broezele dat wil, kan het slagen. Als het hier niet slaagt, is o ok de EU verloren .
Ook Madame Béatrice Saccoche van Le Soir ziet de avond vallen en zit in zak en as. Ze laat zelfs al een lezersreactie door, die zegt dat de francofonen moeten stoppen met janken, dat de Vlamingen gelijk hebben want zij handelen zoals het afvies van Europa, de Nato, enz.Persoonlijk denk ik dat Jarel Van Camp, de nieuwe Chef van t Pallieterke, bij Madame Saccoche eens een viske moet uitsmijten voor een eventuele overname. Het water moet hen zowat aan de lippen staan, en we weten : Vlamingen zien ze niet graag, maar wel om de poen is het te doen.
Meneer Van Camp kent toch ook spreekwoorden ? Een tegenstrever opkopen om hem (haar) op te eten, dat is toch de simpelste manier om deftig in de meubels te komen ?! Alle scribenten worden eerst gedesinfecteerd en de besten worden later weer op de rails gezet. Waar ze nu moeten rijden in tegengestelde richting .
Het grote voordeel van die overname, Mener Van Camp, zou zijn, dat U dan op het Paleis zou gelezen worden. Als men daar tenminste nog het abonnement zou kunnen betalen .
En daar staat de goegemeente dan daar Net geen 100 dagen gehaald en dus gebuisdnog voor het eerste examen
------------------------------
Eerst was er Zijne Koninklijke Hoveerdigheid Vandelatotte.
Dan was het Zijne Koninklijke Hoveerdigheid Delanotte
Gevolgd door Zijne Koninklijke Hoveerdigheid Lanotte.
Later werd het Zijne Koninklijke Hoveerdigheid Notte
Toen werd het Zijne Koninklijke Hoveerdigheid Te
Vandaag is het « Zijne Koninklijke Hoveerdigheid-----
De man is weggekrompen. Is vergaan als een pluisje in de wind. Is onderweg naar de gluturale eeuwigheid waar geen verschik meer is tussen de G en de H : Poperdinge mag beginnen sparen voor een borstbeeldje .
-------------------------
Of, om het met de woorden van Genez te zeggen : zondag was hij nog een Flandrien. Nu is hij zelfs geen RIEN meer.
---------------------------
Amen en uit. Het heerschap mag, vernederd, mislukt en wees geworden, zich terugtrekken bij weer een ander lief.
Amor omnia vincit, Johan, moet U maar denken .
Weer een Sos minder om ons over op te winden. Wat kunnen we doen eenmaal de voorraad is uitgeput ?
----------------------------------
Als afsluitertje een sterk satirisch grapje uit de mond van Ben Murath. Het is welkliswaar een beetje zwarte satire, maar laten we zeggen dat ze niet minder gewaagd is dan de cartoen van het biddend misdienaartje van volgd stukje. Het gaat zo.
In de Stad van A heeft een Moslim zichzelf overgoten met benzine en in brand gestoken. Een hulpgroep wil de familie van de ongelukkige helpen. Wie helpt ons sparen ? Wij hebben al 9 liter bijeengebracht ..
Modern taalgebruik moeten we zoveel mogelijk volgen. n Tak-ske doen wom dus zeggen even een deugddoende verpozing nemen in deugddoend gezelschap. Met de bedoeling zoveel mogelijk geïnteresseerden in de kring te betrellen. Als het Vlaams Belang de schildwachten zijn van Vlaanderen, dan zijn de TAK-mannen de uitgezonden patrouilles.
Zoals jullie weten, zouden die van TAK en van VOORPOST de wereld op zijn kop zetten om overal de waarheid, de gehele waarheid en niets dan de waarheid boven st spitten.
Als er daarbij een Fancofone oernalistenbende op de bek kunnen doen gaan, is dat dubbel zo mooi meegenomen.
U weet wel, op TV zondag-avond : de Mars der Schande : n 15-tal Takkers opgepakt wegens ordeverstoring (?) : er werden pamfletten van de brave belgicisten afgepakt, en verscheurd : deze mannen worden daarom administratief opgepakt. Mooi zo : de leugens kunnen de wereld rond.
Maar wat blijkt? Ter plaatse was ook een buitenlandse camera die een heel ander verhaal vertelt. U ziet eerst het oppakken van de Tak-mannen, en pas daarna in witte vest de man boven aan, die n gescheurde affiche weggooit. Hoezo? Eerst opgepakt worden en daarna het misdrijf plegen? En de man in witte vest: was dat niet de gewenste kleur die de belgicisten gevraagd werd te dragen?
RTL heeft dus versneden en geplakt en alle andere oernalisten zijn er in gelopen ..Die hebben, lijk in de kakschool, van hun buurman afgekeken en dus fezelfde fout begaan : kwaad opzet, net zoals die fluitende geweerkogels rond het hoofd van de geschorste BRT-oernalist.
Lees rustig wat TAK heeft uitgezocht en met elkaar vergeleken. Met de overtuigingsstukken er bij .
Moraal van het verhaal : Nix is wat het lijkt. We worden genaaid door de Francofonen waar we bijstaan. Dr Goebbels deed het alleen nog wat brutaler : hij nam lijken uit een KZ, stak die in Poolse uniformen en liet wat kogels afvuren in de dode lichamen, eenmaal die sukkelaars op het toneel van de grensschending waren gedeponeerd. Zo kon de wereld s anderendaags met eigen ogen zien, dat die arme Duitsers weer eens op het nippertje ontsnapt waren aan een zware Poolse agressie. Die moest dan natuurlijk gesmoord worden, in stromen bloed .
JaJa, Radio Mille Colinnes moet nog veel leren. Maar ze zijn op goede weg.
-------------------------------
Ziehier de persmededeling van TAK.
.. En de pers die liet zich heel zwaar gaan. De hoofdvogel werd afgeschoten door RTL. Zij liggen wellicht aan de basis van het vertelseltje als zouden wij pamfletten van de betogers hebben afgenomen en verscheurd want zij hadden de pamflet-versnipperaar zelfs op de gevoelige plaat vastgelegd. Bekijk rustig de beelden van het 19u journaal van RTL http://www.rtlinfo.be/videos/19h/266311
Bekijk dan deze (onbewerkte) beelden van EUX.tv (een onfhankelijke zender gespecialiseerd in Europese berichtgeving). Let op de volgorde van de feiten en kijk naar wie er iets na 1 min 30 verschijnt.
RTBF moest niet veel onder doen. Zij hadden een cameraploeg ter plaatse die alles filmde van begin tot eind (ze is te zien in het eerste filmpje na ongeveer 30 seconden) en in het avondnieuws laten zij een amateurFOTO zien met hetzelfde verhaaltje van de verscheurde pamfletten.
Zoals de organisatoren zouden zeggen: SHAME - HONTE - SCHAAMTE - SCHANDE !
24.01.2011 13.44u - GEWIF, een Waalse rattachistische denktank, heeft zich in een open brief gericht tot de Franse parlementsleden om steun te vragen voor de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk. GEWIF verwijst naar enkele studies onder meer de Staten-Generaal van Wallonië die allen tot 1 conclusie leiden: een splitsing van het land is onvermijdelijk, en de beste optie voor Wallonië is de aansluiting bij de zuiderburen.
Het rattachisme is niet nieuw. Enkele bekende voorvechters van de Frans-Waalse staat zijn onder meer Paul Henry Gendebien (Rassemblement Wallonie-France) en de bekende essayist Jules Gheude. Het is ook niet de eerste keer dat Franse parlementsleden in de discussie betrokken worden. Zo stelde Nicolas Dupont-Aignan, parlementslid van Debout la République, vorig jaar nog dat Frankrijk zich moet voorbereiden om alle verantwoordelijkheden tegenover de Franstaligen in België op te nemen, door hen desnoods op te vangen en te beschermen (Belga, 06.09.10). Het Franse parlementslid pleitte ook voor een referendum over de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk.
De open brief komt niet toevallig op het moment dat de pro-Belgische betoging in Brussel plaatsvond. Tijdens die betoging stelde een Tsjechische journaliste overigens dat Tsjechen en Slovaken voor de splitsing van Tsjecho-Slowakije gelukkiger waren dan de Belgen nu, en dat ze Vlamingen en Walen eerder als buren beschouwt dan als landgenoten (RTBF-journaal 23.01.11).
De Tsjechische journaliste is een van de vele waarnemers die inzien dat een splitsing van België onafwendbaar is. Wat ons betreft, mag Wallonië gerust aangehecht worden bij Frankrijk. Brussel zal echter onze hoofdstad blijven. Zoals al meermaals bewezen is, kan Brussel simpelweg niet zonder Vlaanderen.
Bron VB
-------------------------------
Pssst
Waarom horen we de stilte tot hier in Italia, oernalistjes van dM, van dS, van Le Soir? Moet toch een formidabel onderwerp zijn : la Mère-Patrie die de arme Waaltjes uit de poliepen van de Vlamingen komt redden! Met een beetje n wrange nasmaak zou men kunnen zeggen : Mieux vaut tard que jamais. Parijs doet er een goede koop aan : ze zijn goed gekweekt, we hebben ons kiekens goed verzorgd!
Ik zou zeggen : aan het verhaal zijn zelfs twee kanten. Alle twee even goed. Walen content, en wij Vlamingen nog duizend keer contenter. Dat van nu voort Parijs met de gebakken peren zit : who cares? Ze kunnen nu met elkaar onderhandelen tot ze zwart zien : ze zijn daar alle twee zeer straf is!
Od! dEr is nog een derde goede kant aan de medaille! Want meteen is de vraag naar de Europese goedkeuring over het Einde van België ook van de baan. Met het nadeel dan, dat men ons als Romp-België zal blijven aanspreken. Stel U voor! Ad vitam eternam aangesproken worden als Belgen! Om in de grond te kruipen van schaamte.
Maar wacht eens : de Staatsschuld!? Gaat die ook mee naar Parijs? En komen onze Banken en onze energie-markt dan terug? Misschien dat het IMF, de Europese Grot van Alibaba, dan in ruil voor hun hoofdstad Broekzele, de Staatsschuld overneemt?
Want beste vrienden : in der eeuwigheid zal Vlaanderen geen rustig uur kennen, als we die kiekenfretters op sleeptouw nemen. Voor ons mag Broekzele terug het boerengat worden, wat het in feite altijd geweest is. Een boerengat met een waterhoofd en een Moloch-muil à la Beulemans .Voor onze Vlaamse hoofdstad kiezen we een beurtronde. Te beginnen met Antwerpen. Anders gaan die toch niet zwijgen .
Neen, ik moet Broekzele niet. Heeft ons, Vlamingen, maar al te dikwijls horens gezet. Of, lijk men in Antwerpen zegt : in t zak gezet.
Waarom mag iemand, omdat hij in een mooiere wieg geboren werd, koning zijn over een land? Waarom zijn zijn nakomelingen meer waard dan de onze?!
Ik zal wel niet de enige vader zijn met een knapper nageslacht dan de Taaie! Al kan die van mij geen helikopter besturen, tenzij een zelfbouw-model. Tot stand gekomen met hulp van zijn vader. Ik zie dat nog niet zo gauw in Laken gebeuren! Daar worden die dingetjes fabrieksklaar en per dozijn ingekocht : het komt dan ook niet op een crash-ke min of meer.
Waarom kan de gewone burger geen koning worden, desnoods om geen na-ijver op te wekken, met een soort van beurtrol?
Voor mij zou het al volstaan om in de rij te mogen staan, al ware het alleen maar om aan een loket de Koninklijke Dagvergoeding te kunnen op strijken. Zie artikel hieronder, waar uit eerlijke schaamte, het Koninklijk Leefloon, de zo gezegde dotaties niet herhaald worden. Wat fout is van de Gazet van Janssens, want zo verliest men de kijk op het geheel, dat zowat 10.000 per dag en per kop moet bedragen.
Tenslotte is de job ook niet zo moeilijk. Men moet niet eens kunnen lezen, rekenen of schrijven : anderen doen dat voor U. U moet ook niets weten : de politici doen dat in Uw plaats. U moet ook helemaal niets kennen of onthouden : hoe meer en hoe rapper U vergeet, hoe beter Vorst U bent. En die toespraken op TV? Die laat U toch doen door een stand-in, ene met zonder accent en die niet teveel beeft. Uw snelboot wordt onderhouden en bestuurd door het Leger. Alleen voor de Koningin moet U zelf instaan, wat met de dag waarschijnlijk moeilijker valt. Maar ja, wat wilt U! Het kan niet alle dagen zondag zijn!
Wat U wel moet hebben, is een beetje een talenknobbel. Maar de huidigen zijn allemaal van Duytschen bloede, dus blaffen kunnen ze al. Tot 1918 werd er aan het Hof Duits gesproken, de eigen moedertaal. Het was pas na de verloren oorlog (verloren door hun neef, Keizer Willem II van Preussen, next to Gotja, dat het ineens niet meer opportuun werd geacht. Vooral die Elisabeth van Beieren, Koning der Belgen, deed daar moeilijk over. Stel U voor : een Beierse boerin die Frans moet spreken. Later, toen iedereen ineens inzag dat Frans een wereldtaal was, werd overgeschakeld op de taal van de Malade Imaginaire .En werd Sissi op ons losgelaten, en De Familie von Trapp, om te bewijzen dat niet alle Duitsers SS-Zwijnhonden waren ..Bobbejaan Schoeppen leerde ons zelfs jodelen!
En nu, in onze dagen gaat de Koninklijke Conversatie voor tuin- en keukengebruik meestal in de taal van Berlusconi die collega-vrouwenzot met Koninklijke allures. Per la Dolce Paola, cé la misica!
Neen, geloof mij : die Coburgers von Sex und Gotha hebben hun langste tijd achter de rug. Afvoeren, vooral niet vergeten te onteigenen en aar Bokrijk met heel de clan. Hun holen met de grond gelijk maken, lijk het Dutroux-horrorhuis.
Alleen dat ene loket met Koning van de Dag : hier aanmelden mag open blijven. Misschien met ons Mattil achter het raampje, die op die manier toch nog een glimp opvangt van wat haar huisband had kunnen worden .
-------------------------------
Koninklijke vliegreisjes voor 160.000 euro in volle crisis
07:43 Koning Albert heeft vorig jaar minder gebruik kunnen maken van zijn luxejacht, de Alpa omdat de politieke crisis niet toeliet dat hij lange vakanties nam. Maar thuisblijven heeft het koningspaar niet gedaan. Twintig keer is de vorst met een legervliegtuig erop uit getrokken. Dat heeft het ministerie van defensie 160.000 euro gekost.
Afgelopen zomer zei de koning Albert dat hij niet op vakantie zou gaan zolang de regeringsonderhandelingen aanslepen. Maar ondanks de talloze audiënties van onderhandelaars, verduidelijkers, bemiddelaars en dies meer is onze 77-jarige koning vijftien keer naar Frankrijk gevlogen, drie kaar naar Italië en twee keer richting Kreta.
De vliegtuigtrips zijn samen goed voor 158.488 euro. Het koninklijke jacht heeft defensie minder gekost aan personeels- en beveiligingskosten. De Alpa kostte het leger in 2010 maar 1.913 euro. In 2009 was dat nog 20.237 euro en in 2008 zelfs 34.307 euro.
Extraatjes
Dat heeft defensieminister Pieter De Crem (CD&V) geantwoord op een vraag van N-VA-Kamerlid Theo Francken. "Die zuinigheid juichen we toe", aldus Theo Francken over de Alpa in de Corelio-kranten. "Natuurlijk zijn die reisjes een koning van 77 jaar gegund. Maar de kosten, die buiten de koninklijke dotaties vallen, blijven wel bijzonder hoog. Dat zijn extraatjes die helemaal ten koste van het leger vallen en niet gerecupereerd kunnen worden".
"Koning moet met het leger vliegen"
Volgens Francken moest het ministerie van defensie bovenop die transportkosten vorig jaar nog eens 1,85 miljoen euro vrijmaken voor de bewaking van het koningshuis.
Maar al zou hij het willen, de koning mag geen gewone commerciële vluchten boeken om de kosten te drukken. "Om veiligheidsredenen verplicht de regering de koning om een legervliegtuig te nemen", zegt woordvoerder Pierre-Emmanuel De Bauw. Bron GVA
Dhr De Wit is niet verantwoordelijk voor de koppeling van zijn artikel met TAK, maar het komt wel op hetzelfde neer..
----------------------------------
O ja, den Bart zegt het weer op zijn manier : 80 % der betogers waren géén Vlamingen James Ensor zou content geweest zijn : zijn schilderijtjes werken inderdaad inspirerend!
En geholpen dat die spontane volkswoede gedaan heeft! Binnen de 24 uur kwam daar de verklaring van zowel de Waalse als de Vlaamse kant : we laten ons niet opjagen!
Op vrijdagavond 21/01 heeft het Vlaams kunstenaarsplatform Niet in onze naam in de KVS in Brussel een grote show ten beste gegeven, officieel om te protesteren tegen het uitblijven van een regering. Andere initiatieven met hetzelfde doel staan op stapel, zoals o.m. Mannen met baarden met o.m. Koen Fillet van Radio 1, Kamperen voor de 16, Mars van de Belgische burgers , no government, great country, vooral bevolkt met kunstenaars en mensen uit het medialandschap. Nu snel een regering vormen zonder een degelijk akkoord over een grondige staatshervorming is echter het allerslechtste wat ons zou kunnen overkomen. Dit zal zonder twijfel leiden tot verdere communautaire twisten en tot politieke instabiliteit en is een regelrechte weg Griekenland achterna. Het is duidelijk : de eerste prioriteit moet zijn een akkoord over een goede staatshervorming en pas daarna een regering.
Maar Is de echte bedoeling van dit kunstenaarsplatform niet precies het blokkeren van een staatshervorming?
De protesteerders beseffen maar al te goed, als er nu snel snel een regering komt, dan is het een regering zonder staatshervorming die naam waardig. De akkoorden hierover zijn er inderdaad nog lang niet. Met nu snel een regering te eisen kunnen zij dus een staatshervorming blokkeren.
En inderdaad Uit de beleidsnota van het kunstenaarsplatform Niet in onze naam staat duidelijk dat dit hun bedoeling is. Zij schrijven letterlijk:
In onze naam stevenen zij af (bedoeld wordt de NV-A) op de (verdere) tweedeling van het land : tussen rijk en arm en tussen Vlaams en niet-Vlaams. Dan dreigt een sociale en culturele kaalslag, de jungle van ieder voor zich. Dan wordt het eng en guur in ons land.
Neen, dit is geen pamflet van een gefrustreerde communistische partij, maar van een platform dat bij tal van onze Vlaamse kunstenaars, mensen uit de mediawereld (en zelfs bij sommige Vlaamse journalisten) op instemming kan rekenen. Hun bedoeling is duidelijk: een staatshervorming is uit den boze, dus wij eisen nu onmiddellijk een regering. En dat zal er dan een zijn zonder staatshervorming, want hiervoor zijn nog lang geen akkoorden. Geen wonder dat deze kunstenaars de steun genieten van de franstaligen, van het koningsgezind establishment, van de vakbonden en van de linkse Vlaamse partijen. (Sp-a en Groen )
Trouwens, is een nieuwe regering wel zo hoogdringend?
De economie functioneert blijkbaar even goed zonder regering dan met. De grootwarenhuizen en winkels zijn open en werken normaal. Bussen, trams en treinen rijden. De sociale partners sluiten akkoorden en Leterme zorgt voor de lopende zaken. Er komen zelfs oplossingen voor problemen die tevoren niet mogelijk leken. Zo schrijft Guy Tegenbos in De Standaard (18/01 blz. 2) :
"Wij zitten zeven maanden zonder regerende politici en hop , er liggen plots oplossingen klaar voor eeuwig-onoplosbare nationele problemen ...
Leterme maakt zich sterk een begroting uit te werken, die beter is dan wat de EU voorschrijft. Eindelijk eens een rustperiode die een stop zet op de ongebreidelde tsunami aan wetten en reglementen, waarvan de meeste een rem vormen voor de economie en die dikwijls meer kwaad doen dan goed. Ronald Reagan wist het al wanneer hij zei De beste regering is deze, die met verlof is.
Meer nog, wij zitten niet zonder regering. Integendeel we hebben er zes : De Vlaamse regering, de Franse Gemeenschapsregering, de Brusselse regering, de Waalse regering, de Duits Gemeenschappelijke Raad. En als zesde de ontslagnemende Federale regering, die de lopende zaken behartigt met Leterme. Dat de financiële markten België in het vizier nemen omdat er nog steeds geen nieuwe federale regering is, klopt niet. Die bewering werd zopas nog tegengesproken door financiële analisten in Londen, die verklaarden dat de Belgische politieke problemen in de Londense City verwaarloosbaar zijn. Zij kijken ginds vooral naar de cijfers, en die zijn voor ons land nog steeds OK.
Dieperik
Een regering kunnen wij voorlopig nog best missen, maar zonder een ingrijpende staatshervorming gaan we naar de dieperik, Griekenland achterna. De huidige structuur is gewoon onhoudbaar. Volgens de cijfers van januari 2010 zijn er bij de RVA 1.457.991 personen ingeschreven, die van een uitkering genieten. De belastingdruk in ons land is zo extreem hoog, dat het netto loon niet veel hoger ligt dan de werkloosheidsuitkering. Er is geen stimulans voor die mensen om werk te zoeken. Dit betekent dat een kwart van de beroepsbevolking werkloos is. Dit is gewoon een schande voor ons land. Dit zijn de echte cijfers en niet de statistisch gemanipuleerde cijfers die de zogenaamde officiële werkloosheid weergeven. Voor Wallonië is het nog erger. De officiële cijfers geven een werkloosheid van circa 18%. In werkelijkheid is het 34 %. Het verschil van 16% is als volgt te verklaren. In Wallonië is 40% van de beroepsbevolking tewerkgesteld bij de overheid. In Vlaanderen is dit 24%. Het verschil van 16% is verdoken werkloosheid. Het zijn mensen met de juiste partijkaart (PS) die in overheidsdiensten gedumpt worden. Waar hebben we dit nog gezien Juist : in Griekenland. Het gevolg kennen we : Griekenland is in faling.
Volgens de analyse van de economische denktank Workforall is de grote boosdoener van deze scheefgroei de onwerkbare, uiterst ingewikkelde en veel te dure staatsstructuur, die onze belastingdruk torenhoog heeft opgedreven, wat een verklaring vormt voor de hierboven genoemde hoge werkloosheidscijfers. Zie verder de naar onze mening vier belangrijkste knelpunten, die door een staatshervorming moeten opgelost worden. Pas dan kan een goede regering worden gevormd.
Welk verborgen krachten schuilen achter deze tegenwerking tegen een grondige staatshervorming?
Het is geen geheim dat het koningsgezinde establishment in ons land en ook de vakbonden liever alles bij het oude zouden willen laten en achter de schermen alles in het werk stellen om de huidige staatsstructuur zoveel mogelijk te behouden. Zij hebben daarin zonder twijfel de steun van Sp.a en van Groen, Het belang van deze unitaristen en royalisten is machtsbehoud. In een sterk geregionaliseerde structuur zal het huidig Belgisch establishment aan macht inboeten. De vakbonden idem. Maar ook de Spa en Groen putten thans een groot deel van hun macht bij hun franstalige zusterpartijen. Al deze groepen hebben belang bij het behoud van het status quo.
De uphill battle die De Wever moet voeren tegen deze machtige tegenstanders is heroïsch en kan wellicht alleen maar gewonnen worden mits een nog veel grotere steun van de brede lagen van de Vlaamse bevolking. De wereld van de kunstenaars en van de media is zeker niet bekend om haar degelijke economische inzichten en is blijkbaar een gemakkelijk te manipuleren medium, dat kan ingezet worden voor het machtsbehoud van de unitaire krachten in ons land en dit ten koste van onze toekomstige welvaart.
Belangrijke knelpunten, die door een staatshervorming moeten opgelost worden
Gebrek aan fiscale autonomie. Regios mogen nu geld uitgeven zonder dit te moeten verantwoorden bij hun kiezers, dus zonder voor de inkomsten te moeten zorgen, wat leidt tot een onbeperkte uitgavendrift, het ons allen bekende consumptiefederalisme. Fiscale autonomie zou een oplossing betekenen voor die problemen en tevens een sterke stimulans voor een zuinig beleid. Toch zijn de franstaligen tegen, evenals de vakbonden.
Een perverse financieringswet : deze onmogelijk ingewikkelde wet van 16 januari 1989 moedigt slecht beheer aan, terwijl goed beheer bestraft wordt. Het perverse aan deze wet is, dat een deelstaat meer geld krijgt als het de bevolking armer maakt. Omgekeerd zou Wallonië minder dotaties ontvangen, indien het plots beter zou presteren dan Vlaanderen. Totaal crazy natuurlijk. Een grondige herschrijving van deze wet is nochtans not done voor de franstaligen.
De inefficiënte organisatie van de arbeidsmarkt. Vlaanderen telt vooral werklozen bij de 50 plussers, terwijl Brussel en Wallonië hoofdzakelijk kampen met een grote jeugdwerkloosheid.. Toch willen de franstaligen het beleid in hoofdzaak uniform federaal houden, terwijl die aanpak beter zou toegespitst worden op de regionale noden, die grondig verschillen. Ook de bevoegdheidsverdeling inzake arbeidsmarktbeleid tussen de federale overheid en de regios leidt tot inefficiënties. Zo is de werkloosheidsuitkering zeker een instrument van arbeidsmarktbeleid en zou dan ook beter geregionaleerd worden. Maar ook hier staan de franstaligen op de rem.
Perverse Solidariteit : De franstaligen, de vakbonden en ook onze linkse Vlaamse politici, en ja, ook onze kunstenaars schermen er steeds mee dat er toch solidariteit moet zijn met het franstalig landsgedeelte en dat men dan niet mag raken aan de RVA en nog minder aan de sociale zekerheid. Er is natuurlijk geen enkel bezwaar tegen solidariteit, indien het gaat om echte solidariteit. Echte solidariteit moet ertoe leiden dat de ontvangende partij er beter van wordt en een springplank ( overbruggingsplank) betekent om geleidelijk op eigen benen te staan. Dit is in ons land geenszins het geval, integendeel. De transfers van Noord naar Zuid zijn een perverse solidariteit die Wallonië zelfs armer maakt en wat nog erger is, die Wallonië arm houdt en geen uitzicht geeft op verbetering. Uit een studie van Damiaan Persyn van de denktank VIVES van de Leuvense universiteit blijkt dat de transfers een rem vormen op de economische groei van Wallonië. Een vermindering van de transfers zou volgens deze studie voordelig zijn voor het Waals landsgedeelte en leiden tot een sterkere economische groei.(Zie VIVES : Discussion paper nr 4, Interregional redistribution, growth and convergence
Maar blijkbaar willen de franstaligen van een oplossing voor die knelpunten nog steeds niets weten. Een regering kunnen wij nog even missen, maar zonder staatshervorming gaan wij de dieperik in.
Dan zou een karikatuur van een niet bestaand spook wel eens de incarnatie van een wel bestaand spook kunnen zijn : het Moslim-spook dat moordend en brandend door Europas trekt.
Maar neen : wat volgt is de onschuldige kinderlijke fantasie van een dweperige student. Niet op letten! U ziet toch dat hij zwanst? De man hallucineert. Hij lijdt aan hoogheidswaanzin, zoals die mislukte schilder in Braunau-am-Inn (Oostenrijk) die zwoer dat hij ooit de Joden zou ausradieren . Mo-de-Jongere beweert dat de Arabische wereld ooit groter dan de Romeinse. En die weewraak voor de Kruistochten?! Dat jochie moet dringend eens een geschiedenisfoldertje inkijken over de jaren 623 tot 1096 : vanaf Mohammed tot de 1steKruistocht. Daar rijst het probleem van er eerst was : de kip of het ei. Tja, vroeger dan 623 na Christus kan hij niet gaan : Mo-de-Oudere was dan nog niet geboren. Maar goed. De Mein Koran is inderdaad ouder dan de Min Kampf.
Maar alle gekheid op een stokje : Mo-de-Jongere uit Rijsel mag men geen dag langer vrij laten rondlopen. U leest hieronder wat de Araben denken over vrije meningsuiting ons bloedeigen stokpaardje : het is hun vrijgeleide om het moorden te organiseren. Dat is niet eens zaaien van haat : dat is haat in de harten tot in de hemel doen groeien!
Wie van ons zendt dit artikel door als lezersbrief naar onze Vlaamse media, naar de TV? Misschien is het wel gelogen, en zit er dik succes in voor een knappe onderzoeks-oernalist die eens goed in Het Nieuws wilt komen .Is eens wat anders dan al die pedo-zaken. Child Focus zou er in hun eerste maand dat ze daar met die dingen bezig zijn, reeds 57 klachten van misbruik hebben binnen gekregen. En de maand is nog maar 3 weken ver!
Vraag : hoeveel paters en hoeveel nonnen zijn er betrokken? Wie zijn die andere smeerlappen dan? Of is hier in al deze gevallen het onderzoek geheim?
En hoe zit dat nu precies met al dat huiselijk geweld in Moslim-huishoudens?Heeft dat iets te zien met de zovele maagdenvlies-reseets waarover de klinieken berichten en waarover de mutualiteiten zwijgen? En hebben die 4 zaken (dewelke? Zegt U) met elkaar te zien : Allez! Kom! Denk even na! De oorlog winnen aan de hand (!) van de buiken van Uw vrouwen huiselijk geweld maagdenvlies resets child focus .
Mensen, wat is de wereld toch slecht! En dat is allemaal de schuld van het Vlaams Belang!
Lees en geniet iets mee van dat leerrijk gesprek in Rijsel, die oer-Vlaamse stad, waar men straks een Islamitische stads-staat zal van maken .
----------------------------------------
Een islamitische visie op Europa
Onlangs had de Franse journalist Philippe Aziz een vraaggesprek met de 25-jarige Mohammed Sabaoui, student sociologie aan de universiteit van Rijsel, Algerijn van afkomst, maar tot Fransman genaturaliseerd. In dit artikel de voornaamste passages uit dit gesprek. Erg verhelderend.
Vraag: Moet de opkomst van de Islam niet een zekere vrees wekken in Frankrijk en de wereld ?
Antwoord van M. Sabaoui: Zeker. het Islamitische rijk was ooit groter dan Rome en deed zijn invloed gelden over een groot gedeelte van de wereld, zoals onze Profeet dat wenst;
Vraag: In Frankrijk is uw Godsdienst toch erkend en vertegenwoordigd. Er zijn meer dan 1..500 moskeeën.
Antwoord: Neen, want uw wetten stemmen niet overeen met die van de Koran. U legt ons uw wetten op, terwijl mohammedanen alleen door de Charia geregeerd kunnen worden. We gaan ons dus inspannen om de macht te grijpen. In Roubaixbv. waar er een islamitische meerderheid is van ong. 60 %. Bij de gemeenteverkiezingen zullen wij onze mensen mobiliseren en de volgende burgemeester zal mohammedaan zijn. Na onderhandelingen zullen wij Roubaix tot onafhankelijke mohammedaanse enclave verklaren en de charia opleggen aan alle inwoners.
Vraag: Zullen alle islamieten daarmee akkoord gaan, sommigen zijn toch vergaand geïntegreerd ?
Antwoord: U onderschat de Islamitische solidariteit, men blijft Arabier, zelfs als men geboren is uit een huwelijk van een Arabier en een ongelovige. Uw vraag bewijst uw naïviteit.
Vraag: Om terug te komen op Roubaix, wat gaat u doen met niet-mohammedanen ?
Antwoord: De christelijke minderheid zal de status krijgen van Dhimmis, d.w.z. zij zullen een aparte categorie vormen en hun vrijheid kunnen terugkopen door een speciale belasting.Bovendien zullen wij hen pogen te bekeren. Tienduizenden Fransen hebben dat over het hele land al gedaan, waarom zij niet ? Op dit ogenblik worden er met dit doel aan de universiteit van Rijsel al geloofsgroepen opgericht, want God wil dat ! Zij die weigeren, zullen behandeld worden zoals het hoort. Als wij de sterksten zijn is het omdat God dat wil, wij hebben niet de dwang van de christeiijke verplichting tot bijstand en bescherming aan de weduwe, de wees, etc... Wij moeten hen integendeel verpletteren als zij door hun ongeloof een obstakel zijn.
Vraag: Wat u zegt is verbijsterend.
Antwoord: U vergeet uw kruistochten, uw kolonisaties, uw kersteningen. U vergeet bovendien de enorme vruchtbaarheid van onze vrouwen, ons aantal zal u overweldigen. Financier en voed hen die uw meesters zullen worden. De zes miljoen Arabieren (of niet-Fransen geworden) in Frankrijk, vormen een leger van minstens 3 miljoen soldaten van God. Wij overdekken het grondgebied met een dicht netwerk, zelfs uw autoriteiten erkennen 1.400 buitenwettelijke gebieden.
Vraag: Maar waarom wacht u dan nog met handelen ?
Antwoord: Onze "vreedzame" invasie op Europees niveau is nog niet ten einde. Wij willen in alle landen gelijktijdig handelen. Daar u voor ons een steeds grotere plaats inruimt, zou het dom zijn daarvan niet te profiteren. Wij zullen uw paard van Troje zijn. In naam van de Rechten van de Mens, waarin u verstrikt zit, hebt u slechts u zelf gegijzeld. Mocht u in Algerije of Saoudi-Arabië bv. tegen mij spreken zoals ik nu tegen u, dan zou u in het beste geval onmiddellijk gearresteerd worden. U weet bij onze jongeren geen respect af te dwingen, waarom zouden zij een Frankrijk respecteren dat voor hen capituleert ? Men respecteert slechts wat men vreest. Wanneer wij de macht hebben zult u geen Arabieren meer auto's in brand zien steken, winkeldiefstallen plegen, enz... Zij zullen weten dat de straf meedogenloos is: diefstal betekent amputatie. Wij zullen overwinnen.
Allah Akbar!
----------------------------------
Psssst
En wij, in Vlaanderen, zeggen Schol en we pakken der nog ene. Wat kunnen ons die Arabieren schelen! Als den Anderlecht maar kampioen speelt!
Maar verdorie, ook dààr zit het vol met zwarte mannekes!....
JaJa, we zijn eigenlijk niet veel beter gesteld dan Rijsel .En zeggen dat dat de thuisstad was van Charles De Gaule Die man moet zich nu in zijn graf lijk een kip aan t spit liggen ronddraaien. Heeft hij dààrvoor de oorlog helpen winnen!? De Fransen waren verdorie bijna nog beter af onder de laarzen van de Wehrmacht!
Al te vaak wordt het Vlaams Belang door de vaderlandse media stiefmoederlijk behandeld. Niet alleen de openbare omroep 'vergeet' regelmatig te berichten over initiatieven van het Vlaams Belang, ook andere media zijn dikwijls in hetzelfde bedje ziek. Volgens bepaalde geruchten zouden er zelfs "afspraken tussen de zenders" bestaan om geen enkele mandataris van het Vlaams Belang in beeld te brengen wanneer de partij daarin 'menselijk' of 'positief' zou overkomen.
In het kader van een breder mediaplan start het Vlaams Belang met een 'Meldpunt Media'. Leden en sympathisanten van onze partij die van mening zijn dat het Vlaams Belang door bepaalde media wordt gediscrimineerd, kunnen concrete feiten voortaan melden via media@vlaamsbelang.org
-----------------------------------
Psssst
De mensen van Melding Media laten niet in hun kaarten kijken. Ik hoop maar dat daar een aar bekwame gedreven juristen zittenn belust op rijke buit. Als de ingebrachte meldingen, en vooral hun succesvol verloop nu nog breed uitgesmeerd geraken onder de Getrouwen, dan is er eindelijk een begin aan het verweer.
Wij, de Getrouwen, de blogisten zulen wel zorgen voor verspreiding. Denk aan wat er momenteel gist in de Arabische landen, dank zij de plaatselijke blogschrijvers. En moesten onze Rode Zenders (Terzake) nu eindelijk eens een kat een kat durven noemen : er komt niet alleen verzet tegen armoede, werkloosheid en dergelijke, maar ook en vooral verzet tegen de Moslim-dictatuur. Waarmee nog maar eens bewezen wordt dat de Islam een systeem is op maat van analfabeten. Zo gauw de mensen ietwat bewust worden, zien ze dat het gras aan de overkant (bij ons dus) veel groener is .
Hopelijk gaat dat zo verder, zodat ze in eigen land krijgen wat ze anders hier komen zoeken
Als het maar geen tsunami wordt van geweld
---------------------------------
Mijn dag kan niet meer stuk, als ik denk aan het verkrampte gezicht van de rode BRT-Tang die, op last van de Jugepee, een vonnis moet voorlezen waarin het Vlaams Belang een Recht van Antwoord heeft bekomen, om een of ander vals bericht recht te zetten .Wedden dat die op staande voet haar pensioen aanvraagt?
Dat Meldpunt Media zit meteen bovenaan in de lijst van mijn contactpersonen!
Om te beginnen signalaren we de vervalsing van de TAK-affaire bij de Mars der Schande. Bij Angeltjes loopt een prachtige video, waar de dader, een vluchtende belgicist, alleen nog moet geünificeerd worden. Een fantastische gelegenheid om klacht met burgerlijke partijstelling in te dienen tegen RTL : opzettelijk verspreiden van valse informatie, met het doel de regeringsonderhandelingen te saboteren, en zodoende de eenheid van het land te hebben in gevaar gebracht. Is persdelict, en assisenzaak!
Over de afhandeling van dergelijk staatsondermijnend gedrag, kunnen de dossiers van de Repressie nog altijd als voorbeeld dienen. Met dat verschil, dat de aanklagers en de beschuldigden van kamp zijn gewisseld
In de hoop dat niemand doorheen al dat sarcasme ziet : op naar de zege!
Zolang er geen nieuwe Belgische regering hebben, laten ze hun baard groeien. Ze gaan hun baard niet meteen zwart, rood en geel kleuren, ze willen alleen via die baard (die nog moet groeien) hun protest laten zien tegen het uitblijven van een Belgisch akkoord. Hoe de niet protesterende baarden zich zullen onderscheiden van de protesterende baarden, is een onbeantwoorde vraag. Kunstenaars van beide kanten van de taalgrens willen dan weer van de Brusselse Koninklijke Vlaamse Schouwburg een nieuwe Brusselse Monnaie van september 1830 maken. Ze brengen geen heropvoering van de toen zo heroïsche Stomme van Portici, wel een multi- van alles en nog wat avond om hun artistiek ongenoegen te laten zien en horen over de intussen bewezen Belgische politieke onmacht. Ze willen dat er minstens een avond lang naar hen geluisterd wordt. Ook zij vinden immers dat het niet langer zo kan. Ook het jong volk roert zich. Ook al tegen de onwillige onmacht van de Brusselse Wetstraat. Zij willen door de straten stappen met uiteraard Belgische driekleuren in de hand. Ook weer met de bedoeling dat de Brusselse Wetstraat eindelijk rond één en dezelfde tafel gaat zitten en afspraken maakt om dit land weer samen te besturen. En dat in beide landstalen op dezelfde manier. In de intussen al lang vervlogen tijden van de koningskwestie of de schoolstrijd, van Hertoginnedal of de Eenheidswet was het gebruikelijk dat de Brusselse straten regelmatig zwart zagen van het betogende volk. Het waren betogingen die politiek België in het nauw dreven. Die tijd is voorbij. De indrukwekkende Witte Mars gaf nog even de indruk dat de betogende Belgen het betogen nog niet helemaal verleerd hadden, maar voor het overige weet iedereen dat tijd van de grote Marsen op Brussel eens en voorgoed voorbij is. Na de verkiezingen van 2007 organiseerde een Luikse dame helemaal op haar eentje een vreedzaam protest doorheen de Brusselse straten tegen het uitblijven van een nieuwe regering. Het werd een zonnige uitstap, er was nogal wat zwart, geel en rood in de Brusselse straten, er was zonder twijfel veel volk maar misschien moet men vandaag aan de kandidaat-allerslimste mensen eens naar de naam van die moedige Luikse vrouw vragen, naar het juiste aantal betogers? Toch verdienen de moedigen van vandaag ook weer een Belgische lauwerkrans. Alleen moet men er dan wel bij vertellen dat ze voor een al lang verloren zaak betogen. Al was het maar omdat de crisis van de Belgische politieke onmacht al hopeloos veel langer duurt dan de dag na de voorlopig laatste verkiezingszondag. De crisis duurt nu al meer dan 200 dagen, een Europees record maar ook een verkeerde voorstelling van zaken: de Wetstraat-etterbuil brak immers open na de verkiezingen van juni 2007. De crisis was toen al zichtbaar: in 2005 was het in de Brusselse Wetstraat ook al hollen van tafel naar tafel op weer een ander adres om daar in alle hoeken en kanten te gaan zoeken naar een toch onvindbare oplossing voor het intussen wereldberoemde BHV probleem. We zijn vandaag zes jaar verder, over BHV moet het gedonder dit keer nog beginnen. Tussendoor mochten wij twee keer naar de stembus zodat het politieke volkje nog eens extra op stap moest om de kiezers aan te porren om aan hen te denken als die straks in het stemhokje verdwenen. Na maanden vallen en opstaan, informeren en bemiddelen, werd de grote verkiezingsoverwinnaar van juni 2007, de man van de achthonderdduizend stemmen Yves Leterme toch Belgisch premier worden. Hij verraste vriend en vijand door met eigen woorden het overlijdensbericht van het Belgische model voor te lezen! Het Belgische overlegmodel had volgens hem zijn limieten bereikt. Een correcte diagnose waar de anderen natuurlijk niet naar luisterden. Vandaag betaalt men voor die doofheid de niet meer betaalbare rekening. Weer zien we informerende en nog altijd niet formerende onderhandelaars aanschuiven, clarrificateurs en andere koninklijke loopjongens, op het koninklijk paleis is de creativiteit in het volschrijven van nieuwe naambordjes onuitputtelijk. Hopeloze onderhandelingen over de vraag of A het nu alleen mag proberen en hoeveel tijd hij daarvoor krijgt? Moet hij de assistentie van een andere die het ook eens wil proberen ondergaan? Hoeveel stoelen moeten er rond de tafel staan? De productie van ultra geheime Belgische Yalta voorstellen draait op volle toeren. Men moet daarmee zelfs naar het zuiden van Frankrijk om ze daar door een betrouwbaar iemand te laten vertalen. Teksten met bewuste foutjes er in zodat men kan achterhalen wie wat gelekt heeft. Geen nood, dezelfde avond nog lag de tekst bij op kantenredacties! Dat zeggen die toch. En dat duurt nu al meer dan 200 dagen. We zijn toen gebotst op de grenzen van het federale overlegmodel. Dat betekent dat de gemeenschappen en de gewesten volwaardig mee de leiding moeten nemen. Toch nog maar eens die historische Leterme uitspraak in herinnering brengen. Zowaar de organisatoren van de bij uitstek Belgische Miss Belgique verkiezing blijken dat nu al ook te ondervinden. Weer een Vlaamse Miss Belgique! Weer de eindronde in een zaal in Vlaanderen! Aan die Vlaamse machtswellust moet een Belgisch einde komen. Waarom geen beurtrol opleggen: in 2012 kan alleen een Waalse schone het kroontje krijgen, in 2013 is dat dan voor een tweetalige Brusselse jonge dame en een jaar later kan er dan toch nog een Vlaams Miss Belgique zijn. Dames uit een ander taalgebied kunnen dat jaar alleen maar eredame worden. Voor de eindwedstrijd verhuist het gebeuren telkens naar het taalgebied van de kandidaat winnares. Roet in de Belgische dagschotel Intussen zijn er gelukkig de kranten die in het aanslepend conflict voldoende kopij vinden om hun bladzijden te vullen. De fatale tiendaagse van Johan Vande Lanotte, goed voor liefst vijf volle bladzijden in de weekendeditie van De Standaard van 15 januari. Toevallig toeval natuurlijk, maar diezelfde dag kreeg men bij De Morgen een kortingbon voor een boek dat nog moest verschijnen. Over De gevangenen van de Wetstraat! Hoogtepunten uit de voorbije 200 dagen. Voor net geen tien euro maar dan wel met bon in plaats van bijna 15 euro. Er is nog lang geen nieuwe regering en je kunt ze al krijgen voor een soldeprijs! Kon men na de verkiezingen van 2007 denken dat de zogenoemde grote Belgische partijen het uiteindelijk wel eens zouden worden, dan zorgde de Vlaamse kiezer bij de voorlopig laatste verkiezingen van 2010 voor heel veel roet in de Belgische dagschotel: hij stuurde een nieuwe Vlaamse woordvoerder naar de Brusselse Wetstraat, de NVA van Bart De Wever. Andere Vlaamse partijen mochten al blij zijn met een moeizaam verworven plaatsje van 2de in het Vlaamse bevel. Aan Franstalige kant werden meteen de plannen voor een hopeloos lange uitputtingsoorlog boven gehaald. De loopgraven werden in staat van paraatheid gebracht. Ook aan Vlaamse kant blijven sommigen doof voor dat Vlaams signaal. Bibliotheken vol zijn er al geschreven over dat vervelende verschijnsel, dat men helaas niet helemaal kan wegmoffelen. Sociologen, politicologen, psychologen, journalisten en andere al dan niet koninklijke deskundigen schrijven dieptepsychologische en andere opstellen om uit te leggen dat men het gebeuren toch niet echt zo serieus moest nemen. De NVA is TOCH MAAR dertig procent! Niet meer dan dat. Aldus een Vlaamse eurotopper. Maar wel dertig procent! Zo blijft men ziende blind voor een proces dat begon toen heel lang geleden het doek viel over De Stomme van Portici. Een proces van het bijna chirurgisch uit elkaar halen van het oorspronkelijke Belgische Franssprekende model. Men maakte van dit alleen maar Franssprekende land een België waar twee, later zelfs drie talen NAAST elkaar leefden, men trok zelfs een formele grens tussen de twee grootste anderstalige landsdelen. Met tussen in toch nog een tweetalig eiland. Men splitste het land formeel op in gewesten een Franstalige verzuchting en gemeenschappen, zoals de Vlamingen dat wilden. Met elk hun parlement, hun regering, hun wetten, hun eigen denken, doen en laten. Vlamingen en Franstaligen leven vandaag in hun eigen leefwereld en willen die intellectuele ruimte alleen maar uitbreiden. Bij elke stap weer iets minder Belgique en altijd weer meer België Belgique Belgien. Met tussenstreepjes die bijna helemaal uitgewist zijn. Vandaag is bewaarheid wat de Waalse socialistische politicus Destrée neerpende in zijn beruchte open brief aan de toenmalige koning Albert. Sire, zo schreef hij bijna honderd jaar geleden aan zijn staathoofd, excuus maar U bent helemaal geen koning der Belgen. Er leven hier alleen maar Vlamingen en Franstaligen. Die laatsten vinden die Vlamingen onbetrouwbaar omdat ze altijd meer willen nadat ze ons Franstaligen beetje bij beetje onze rijkdom afgenomen hebben. Voor ons is het nu genoeg geweest, wij willen de scheiding! Destrée werd later Belgisch minister. Hij kreeg ook een Belgisch standbeeld dat werd ingehuldigd door koning Boudewijn. Toen was dat inderdaad nog denkbaar... maar die tijd is vandaag voorbij. Het zou het Belgische labeur van het Paleis, de Wetstraat en andere alleen maar vooruit helpen als men die onbetwistbare historische vaststelling eindelijk wilde slikken.
Dat de mannen en vrouwen!) van Voorpost Vlaanderens schildwachten zijn, weet onderhand het kleinste kind. Wat nog beter zou zijn, is dat elke Francofoon dat zou weten. En ernaar leven.
Die Voorposters zijn als jonge leeuwen : geweldig, sterk en van nix vervaard. Met daar aan gekoppeld een strategisch doorzicht die ze zeker niet van de Niveanen hebben. Kortom : het zijn mannen van de daad!
Vandaar dat hun initiatief alleen maar toe te juichen is. Ik verhoop dat de distributie in het Franstalig landsgedeelte van pampers intussen goed op dreef komt. Het ontstolen grondgebied betreden zal wel als pure provocatie bestempeld worden : wat radicaal verkeerd is. Het is géén provocatie : het is de voorbereiding van terugnemen van wat van ons is. Indien niet goedschiks, dan kwaadschiks. Door bijvoorbeeld de Judassen die de uitverkoop hebben toegestaan, aan de galg te brengen. Niet in hun persoon natuurlijk (de meesten zijn trouwens al lang gestorven!) maar onder de vorm van stro-poppen. Dergelijke verbrandingen zijn een volksvermaak, dat dringend terug in ere moet worden gesteld. Francofonen zien liever de guillotine, maar die is ons te bloederig. Wij zijn arm, maar proper.
Noteer dat in deze mars niet de minste dubbelzinnigheid zal bestaan. Wij hoeven dus voor niets beschaamd te zijn (in 4 talen!). Wij staan op ons recht baas te zijn in eigen land.
Alleen de ver verwijderde datum is volgens mij een probleem. Al weten we dat de organisatoren wel een en ander te doen hebben voor het zover is. Hebben zij er wel rekening mee gehouden, dat zij tegen einde maart misschien een uppercut zullen uitdelen in het luchtledige? M.a.w. dat het voorwerp van hun liefde intussen ten grave zal gedragen zijn? Er zou dus best voorzien worden in een vervang-scenario ..
-----------------------------
Voorpost manifesteert Geen staatshervorming, wél staatsvorming
Zondag op 27 maart2011: betoging in de verloren gebieden!
Johan Vanslambrouck - Voorzitter Luc Vermeulen - Actieleider Björn Roose - Persverantwoordelijke
Zeggen dat de Belgische regeringsonderhandelingen in het slop zitten, is zoveel als een open deur instampen. Dat is inmiddels al meer dan tweehonderd dagen het geval. Zeggen dat België zelf in het slop zit, is óók een open deur instampen. Dat is inmiddels al honderdtachtig jaar het geval. Daar hebben talloze Belgische (staats)hervormingen niets aan veranderd en daar zúllen Belgische (staats)hervormingen ook nooit iets aan veranderen.
België is van begin af aan een tot mislukken gedoemd, gedwongen, schijnhuwelijk tussen Walen en Vlamingen, sinds 1920 uitgebreid tot een nog hilarischer ménage à trois met de Duitstaligen van de Oostkantons. Er zijn gevechten geleverd over de taal die zou worden gesproken in de zitkamer en de keuken, er is gebakkeleid over wie de potten zou hanteren en wie de pannen, er waren partijtjes schaduwboksen over het adopteren van aan de deur aankloppende driekoningenzangers en al dat gedoe leverde alleen maar op dat er nog meer gevochten, gebakkeleid en gebokst werd.
En wij zijn dat méér dan beu. Maar wij gaan niet meelopen in betogingen die er van uitgaan dat "gesprekspartners" die al honderdtachtig jaar met mekaar op de vuist gaan tóch nog eens elkaars hand moeten schudden en het nog een keer proberen. Wij gaan ook niet betogen tegen mensen die dat wél doen. Naïviteit is een spijtige zaak, maar je helpt ze niet de wereld uit door er over te klagen.
Voorpost gaat dus resoluut voor de scheiding. En wij eisen op wat van ons is. Ook wat ons doorheen de jaren ontstolen is door de Walen. Daarom betoogt Voorpost op 27 maart in een gebied dat nu tot Wallonië behoort maar nog niet zo lang geleden van ons was.
Honderdtachtig jaar Waalse diefstal en Belgische koehandel is genoeg geweest. Geen Belgische staatshervorming meer, wél Vlaamse staatsvorming.
Vlaamse onafhankelijkheid nu!
---------------------
Psssst
Mannen!
Jullie zouden er goed aan doen, een bekwaam jurist van bij de aanvang in de hand te nemen. Suggestie : Mter Vic Van Aelst. De jacht op Flaminganten is inderdaad weer open, en de Repressie II is in aantocht. Al wie de troon aan het wankelen brengt gaat onverbiddelijk (met de rug) tegen de muur. Begin alvast maar te beven.
Al kan het natuurlijk ook, dat Repressie II deze keer de goede richting uitgaat. Want als de Macht van kamp verwisselt, gaan de kogels dan ook de andere kant op?
In dat laatste geval hebben jullie geen advocaat nodig, maar een slager, gewapend met een houten hamer. Dezelfde houten hamer waarmee vroeger de varkens de genadeslag kregen .
Deze laatste uitdrukking is een taal-idioom gangbaar in heel agrarisch Vlaanderen.
Bij de lectuur van volgend artikel : gelieve recht te staan, in de houding te springen en de Branbançonne op Uw CD-speler te laten afdreunen. Lachen is verboten. Gelieve te letten op de namen van de klager en van zijn juriste : beiden zijn op zichzelf reeds een van de vier poten van de Troon .Georges Oldenhove de Guertechin : die man komt zò uit het libretto van de Stomme van Portici
------------------------------------
Klacht tegen De Wever wegens beledigen koning
Een man uit Doornik heeft klacht ingediend tegen N-VA-voorzitter Bart De Wever. Hij vindt dat De Wever in zijn beruchte interview met Der Spiegel de koning heeft beledigd.
Het was juriste Carine Doutrelepont van de ULB die de knuppel in het hoenderhok gooide door daags na het interview van De Wever in het Duitse weekblad in Le Soir te stellen dat de N-VA-voorzitter 'minstens twee persmisdrijven' begaan had die gerechtelijk vervolgd kunnen worden.
Concreet: De Wever beschuldigde de koning ervan partijdig te zijn, aangezien de vorst volgens de N-VA'er meer affiniteit heeft met de Franstaligen. Bovendien heeft De Wever de geloofwaardigheid van ons land schade toegebracht door te stellen dat België economisch gezien de zieke man van Europa is.
Georges Oldenhove de Guertechin gaat nu een stapje verder en dient effectief klacht in tegen De Wever bij de politie van Doornik. 'Ik vond dat ik mijn verantwoordelijkheid moest nemen als Belgisch staatsburger. Mijn belangen, net zoals die van mijn landgenoten, zijn geschonden door de uitlatingen.'
Is een teer plantje dat nog tot volle wasdom moet komen
-----------------------
Och! Wat boven de Moerdijk gebeurt, gaat ons eigenlijk feitelijk helemaal niet aan, maar het klinkt zo vertrouwd precies alsof we erbij zijn geweest. Denk aan Josse Gheysels, de Agalev-er die zijn partij naar de aftrond heeft geleid, en U begrijpt wat ik bedoel. Daar gaat de hetze tegen de PVV en Geert Wilders (die het ooit eens gepresteerd heeft te pleiten voor een vereniging met Vlaanderen : slecht bekwam het hem), bij ons gaat het over het Vlaams Belang in zijn geheel.
Gelukkig hebben wij geen Anne Frank Huis : de Vlamingen hoeven geen schaamlap nodig omdat zij massaal in de jaren 30-40 Joodse mensen onheus zouden hebben behandeld. Wij hebben voldoende aan een IJzerkruis, dat als kruis al zwaar genoeg weegt op ons lijdensverhaal. Anne Frank werd Linx in de weegschaal gelegd, om de schaal rechts met de NSB van Mussert in evenwicht te brengen.
Het is allemaal zo lang geleden .
Nu gaat het er om, de kortste weg te zoeken naar wat ons verbindt, in toepassing van de Baert-Doctrine : U weet wel : een stap zetten in de goede richting zonder de volgende stap te bemoeilijken, recht naar de Onafhankelijkheid. Had Baertje ook maar een eind-datum gepredikt : dan wisten we tenminste in welke eeuw het wonder zal geschieden.
Weet U : wij moeten stilaan de Nederlandse mentaliteit leren begrijpen. Zodat wij als Vlamingen niet van de regen in de drop terecht komen. Zou hartstikke fauw zijn! Maar zeg nu zelf : als Bruno Valkeniers samen gaat met Geert Wilders onder één staats-paraplu : zou ons leven, onder en boven de Moerdijk, niet veel beter worden?
--------------------------
De ondraaglijke goorheid van de Anne Frank Stichting
GER STRUIK - 22 JANUARI 2011
Een onbevangen kijk op de Monitor Racisme & Extremisme van Van Donselaar en Rodrigues (bronnen, links e.d. zijn vermeld aan het eind)
De toeristen stromen nog steeds in drommen naar het Anne Frank Huis, maar de geest van Anne Frank zullen ze daar niet meer aantreffen. Voor de Anne Frank Stichting is de nagedachtenis van Anne Frank hooguit nog een interessante bron van inkomsten.
De Anne Frank Stichting is in het afgelopen decennium verworden tot een van de meest weerzinwekkende instellingen van ons land. Zij is ontaard in een linkse propagandamachine die hetzes voert tegen als rechts te boek staande politici en die probeert islamcritici de mond te snoeren. Deze stichting werkt ook samen met een ranzige club als KAFKA.
De hetzes van de Anne Frank Stichting concretiseren zich met name in de min of meer tweejaarlijkse publicatie Monitor Racisme en Extremisme. De eindverantwoordelijken voor deze van rijkswege gesubsidieerde schotschriften zijn dr. Jaap van Donselaar en prof. Peter Rodrigues. Beide heren zijn ook verbonden aan de Leidse universiteit. De Monitor Racisme en Extremisme 2010 verscheen in december 2010. Zowel de Monitor 2008 als de Monitor 2010 bevatten een hoofdstuk onder de titel: Het extreemrechtse en discriminatoire gehalte van de PVV.
1. Jaap van Donselaar Van Donselaar is afgestudeerd in de extreem moeilijke en uiterst relevante studierichting culturele antropologie. Zijn bewondering voor culturele achterlijkheid heeft dus een stevig, wetenschappelijk fundament. Van Donselaar is bovendien in 1991 gepromoveerd op het proefschrift Fout na de oorlog, fascistische en racistische organisaties in Nederland 1950-1990. In het voorwoord vermeldt Van Donselaar met trots, dat hij tien jaar aan zijn proefschrift van 250 bladzijden heeft gewerkt. Maar liefst twee bladzijden per maand! Helaas is deze bloedstollende snelheid van werken ten koste gegaan van de kwaliteit. Het hele proefschrift is een onstuitbare diarree van onbeduidendheid.
Spaart de een schelpen, de ander voetbalplaatjes, Van Donselaar verzamelt feitjes over rechtse politici. Van Donselaar is de ongekroonde koning het futiele detail. Heeft Glimmerveen een keer in zijn neus gepulkt ‒ Van Donselaar is er als de kippen bij om deze gebeurtenis van commentaar te voorzien. Stond de gulp van Janmaat een keer open ‒ Van Donselaar weet dit voorval onmiddellijk in de juiste context te plaatsen. Er zijn bij Van Donselaar geen hoofdzaken en bijzaken, er zijn slechts bijzaken. Hij kwekt en leutert maar door. Zelden zal intellectuele armzaligheid zo onversneden over het voetlicht zijn gebracht.
Wat hier verder van zij, politiek correct Nederland mag zich natuurlijk gelukkig prijzen dat het unieke talent van Van Donselaar niet is aangetast door voortschrijdend inzicht. Na het gereedkomen van zijn proefschrift is de ontwikkeling van zijn denken geheel tot stilstand gekomen. Wel heeft zijn fixatie op racisme, fascisme en extreem rechts zich nog verder kunnen verdiepen. Raken sommige mannen opgewonden van vrouwen zonder hoofddoek of van damesslipjes aan de waslijn, Van Donselaar komt helemaal aan zijn gerief met zijn zwoele fantasieën over fascisten en extreem rechts.
De vraag dringt zich op hoe een aperte non-valeur als Van Donselaar zich in de wetenschappelijke wereld staande weet te houden. Welnu, vooral met vunzigheid. In zijn profileringsdrang is hem geen methode te goor en geen argument te smerig.
2. Peter Rodrigues Rodrigues is jurist. Ook hij is gepromoveerd, in 1997, en wel op de discriminatie van consumenten. Rodrigues behoort tot het nieuwe type wetenschapper dat vrijwel alles weet van vrijwel niets. Racisme en discriminatie, het is het enige waar Rodrigues over kan praten, over kan schijven, over kan lezen, en het is ook het enige waarmee hij zijn brood mee kan verdienen.
Kortom, Rodrigues kan zijn wereld alleen nog maar betekenis geven in termen van racisme en discriminatie. In vroeger tijd stuurden we iemand met een dergelijke, uit het lood hangende persoonlijkheid naar een therapeut, heden ten dage maken we hem hoogleraar immigratierecht te Leiden. Deeltijdhoogleraar wel te verstaan, want met de collegestof van een half boek en een handjevol jurisprudentie houd je studenten hooguit een uurtje per maand bezig.
In de negentiger jaren was Rodrigues lid van de Commissie Gelijke Behandeling. Een tunnelvisie, oogkleppen, de weg-met-ons-mentaliteit, het is bij hem allemaal tot in de puntjes verzorgd. Voorts heeft zijn racisme-obsessie hem tot inzicht gebracht dat de islam een ras is. Islamkritiek is racisme. En inderdaad, het is erg racistisch om moslims in staat te achten afstand te nemen van hun eigen geloof.
3. Wat is extreemrechts? Politicologen komen hier niet verder dan onderling zeer uiteenlopende lijstjes van kenmerken die een partij tot een extreemrechtse partij zouden maken. Er is geen enkele maatstaf beschikbaar waarmee men het extreemrechtse gehalte van de PVV kan vaststellen. Zelfs de vraag of de PVV eigenlijk wel een rechtse partij is, is niet eenduidig met ja of nee te beantwoorden. Zonder een maatstaf is het etiket extreemrechts, wetenschappelijk gezien, zinledig. Extreemrechts heeft geen andere betekenis dan die van een scheldwoord, een privé-opvatting van Rodrigues en Van Donselaar. Wie zon opvatting als wetenschap presenteert, zit de boel te belazeren.
Hun methode reikt niet verder dan wie een hond wil slaan, altijd wel een stok weet te vinden. En zelfs dat is voor deze knopendraaiers eigenlijk nog te hoog gegrepen. De wereld is in korte tijd ingrijpend veranderd. Fortuyn en Wilders zijn in niets te vergelijken met marginale figuren als Glimmerveen en Janmaat. Toch blijven Van Donselaar en Rodrigues maar aankomen met hun simplistische indicatoren van 20 jaar geleden: sociale genealogie, ideologie en magneetfunctie. Twee volwassen mannen, nog steeds spelend met de blokkendoosjes uit hun kleutertijd.
De drie indicatoren dienen ook slechts als kapstok voor hun gezever. Het verhaal zelf is een mengsel van kinderachtigheden en smerigheid. Alles wordt erbij gesleept om Wilders zwart te maken. Hele normale gedragingen van politieke partijen, zoals het zich afzetten tegen andere partijen, moeten aantonen dat de PVV radicaal rechts is. En dan al hun geneuzel over taalgebruik, over de kersttoespraak van de Koningin, over een schouderklopje van Filip de Winter. Niets is hen te lullig, niets is hen te infantiel, zolang het maar in hun onsmakelijk kraamp te pas komt.
Van Donselaar en Rodrigues maken weinig duidelijk over Wilders, maar lopen wel te koop met hun eigen vooringenomenheid en pietluttigheid. En deze kwartjesvinders noemen zich wetenschapper.
4. Vunzigheid kent geen tijd Geen middel wordt geschuwd om Wilders, en destijds ook Fortuyn, in de racistische, fascistische hoek te krijgen.
Ruim een half jaar na de moord op Pim Fortuyn verscheen de Monitor 2002. Daarin uiteraard geen enkele aandacht voor de persoon van Volkert van der G., maar wel een enthousiaste dans op het lijk van Fortuyn. Daarbij brengen Van Donselaar en Rodrigues op slinkse wijze Fortuyn in verband met de websites Stormfront en Weerwolf, met de aan oud SSers gewijde website Seyffardt, met mevr. Rost van Tonningen, de Nederlandse Volksunie en zo nog het nodige meer (Monitor 2002, blz. 78 e.v.). En deze perverse lijkenpikkers noemen zich wetenschapper.
Een ander smerige truc is het verwijzen naar obscure publicaties. In de Monitor 2008 (blz. 171 e.v.) is een beschouwing opgenomen over begrippen uit de Leidse dissertatie Racist and right-wing violence in Scandinavia van de Noorse auteur Tore Bjørgo. Wie, zoals ik, de tijd kan vrijmaken om deze dissertatie uit 1997 ergens op te duikelen, vindt de titel ervan meer dan bevestigd. Het is een studie naar extreem racistisch geweld (w.o. brandstichting, bommen en schietpartijen) van vooral neo-nazistische groepen in Scandinavië. Van Donselaar en Rodrigues hebben het gore lef om dit boek tegen Wilders in stelling te brengen. En dit falderappes noemt zich wetenschapper.
5. Die fröhliche Wissenschaft Onbenul dat zich vermomt als wetenschap, maakt zich al snel bespottelijk. Enkele voorbeelden.
a. Wilders heeft eens gepleit om Nederland en Vlaanderen maar samen te voegen. Dat maakt de PVV racistisch, want tussen Vlaanderen en Wallonië loopt niet een taalgrens, maar een raciale grens (Monitor 2008, blz. 172,173). De Nederlandse Taalunie is kennelijk een racistische organisatie en de Prijs der Nederlandse Letteren een racistische prijs.
b. De PVV is gericht op het eigene, t.w.: de joods-christelijke en humanistische cultuur in Nederland en onze Westerse waarden. Daarmee treedt de PVV toe tot de extreemrechtse partijfamilie (Monitor 2008, blz. 179 & Monitor 2010, blz. 71).
c. Wie een tegenstander is van de islamisering van zijn land, heeft een afkeer van het vreemde en dat brandmerkt iemand tot extreemrechts. (Monitor 2010, blz. 37 & 64)
d. Wilders wordt door andere politici veelvuldig met haat overgoten. De afkeer die Wilders zelf zou hebben van politieke tegenstanders, plaatst Wilders onmiddellijk in de extreemrechtse traditie. (Monitor 2010, blz. 64)
e. Wie shariarechtbanken afwijst of steun geeft aan de staat Israël, plaatst zich op één lijn met de English Defence League. De onvoorwaardelijke steun die de PVV aan Israël geeft, duidt in ieder geval op rechtsradicalisme (M2010, blz. 67 & 71). Was getekend: De Anne Frank Stichting.
6. De Anne Frank Stichting en de onderzoeksgroep KAFKA In de inleiding tot de Monitor 2010 wordt melding gemaakt van de goede samenwerking met de onderzoeksgroep KAFKA (= Kollektief Anti-Fascistisch en Kapitalistisch Archief). Aan het in november 2010 verschenen AIVD-rapport Afkalvend Front, blijvend beladen ontleen ik het volgende (blz. 11):
De onderzoeksgroep KAFKA streeft ernaar alles wat als rechts wordt beschouwd uit de openbare ruimte te weren. Bij dit anti-democratische streven gebruikt KAFKA ondemocratische methoden. Voorbeelden hiervan zijn (het aanzetten tot) geweld, intimidatie en het verhullen van de eigen identiteit (aliasnamen) en de ware intenties waarbij, naast een openlijke agenda, een geheime agenda wordt gevoerd waarvan de inhoud indruist tegen de democratische rechtsorde.
Ach en wee roepen over de contacten van Wilders en ondertussen zelf samenwerken met een smerig, anti-democratisch zootje als KAFKA. En deze hypocriete ladelichters noemen zich wetenschapper.
7. Wie of wat gaat de Anne Frank Stichting stoppen? De Anne Frank Stichting is gedegenereerd tot een politiek tribunaal dat showprocessen organiseert tegen rechtse politici. Naar goed Stalinistisch gebruik zijn aanklacht en bewijs beide een farce. En de uitslag staat al bij voorbaat vast: Wilders is extreemrechts.
Hoe is het mogelijk dat er niemand daadwerkelijk optreedt tegen deze pervertering van de nagedachtenis van Anne Frank? Paradoxaal genoeg: juist uit piëteit met de nagedachtenis van Anne Frank. Alles wat te maken heeft met Anne Frank, daar blijf je nu eenmaal van af. Al werd er een wietplantage geëxploiteerd in het Anne Frank Huis, dan nog durft vrijwel niemand daar iets kwaads over te zeggen. Bovendien is er ook nog een extra verdedigingslinie in de vorm van een Raad van Toezicht met Wim Kok (voorzitter) en Herman Tjeenk Willink in de gelederen.
De Anne Frank Stichting krijgt ca. 200.000 euro rijkssubsidie en de hetze tegen de PVV van Wilders valt, zo mag men gevoeglijk aannemen, buiten de subsidievoorwaarden. Een kabinet dat de ICCO wil aanpakken voor een anti-Israël website, zou korte metten moeten maken met de subsidie aan de Anne Frank Stichting. Ik zie het nog niet gebeuren. Ik vrees dat we zullen moeten wachten tot de dag dat de Anne Frank Stichting in haar eigen gore braaksels zal zijn gestikt. En die dag gaat komen. De kruik gaat zolang te water tot zij barst.
Vindplaatsen 1. De Monitors zijn hier te downloaden. 2. Het AIVD-rapport is hier te downloaden. 3. Carel Brendel heeft in zijn nieuwe boek De onzichtbare ayatollah een heel hoofdstuk gewijd aan De pseudowetenschap van Jaap van Donselaar. Verder een flink aantal artikelen op zijn onvolprezen website ..
Dat de vrienden van Angeltjes maar ook Angeltjes zelf geen goede, ja zelfs dat ze integendeel zeer slechte Belgen waren, wisten we al lang. Maar dat het zò erg was, wisten we niet. Konden wij ons zelf niet voorstellen! Ze zijn nog erger dan wij! Bij ons begint het, spijtig om zeggen, gevaarlijke vormen aan te nemen! Maar we houden onszelf onder controle. Tenminste, zolang de Burgemeester van Mons uit onze geburen blijft .Geen Jeanetten aan mijn lijf! Slapen tot de middag, dan naar Le Foubourg voor het aperitief, en zorgen op tijd te zijn voor de stempelcontrole : dat is pas solidarité ouvrière
Ja, die Angeltjes. t Is erg. Zeer erg. Vooral als ze ons weer eens confronteren met dingen die zo een beetje weggemoffeld worden in de media : communautaire dinges, feiten, die kunnen gecontroleerd worden, die de mensen aan het nadenken zouden kunnen brengen, om hen tenslotte feilloos zo ver en zo veilig mogelijk weg te brengen van de Mei 68-ers, mijn goede vrienden! Werkloosheid bijvoorbeeld is zon onderwerp. De Francofonen zijn terzake demandeurs de rien. k Zou het nog een beetje geloven : de werkloosheidstatistieken zijn de hefboom waarmee de Vlamingen (excusez le mot) hen de muil moeten openbreken. Muil, zegt U? Ja, Muil! Want wolven hebben muilen, hoogstens een bek die druipt van het speeksel en van de honger naar andermans geld .
Maar eerst iets over de verwarde geesten van Mei 68, met de bloem uit de loop van hun geweer : make love, not war. Heb zo juist in dM (via Iskander) een lang itv gelezen door ene Bart Eeckhout met ene J.P Rondas, die het straks voor bekeken houdt. JaJa itv is het luiaardswoord voor interview, waarvoor ik liever gspk had zien staan, wat inheemser klinkt en tezelfdertijd een beetje Maya-geheimzinniger : alleen de klinker e is weggelaten; want zoals U nog wel weet, zijn het de medeklinkers die het dragend element vormen van een taal.
JaJa, die Rondas! De man steekt boordevol perfect-kordate gedachten, is op perfect Vlaamse leest geschoeid, maar wat mij even perfect onbekend was, is dat alles onder gebetoneerd zit onder een metersdikke laag Marx-beton. Wat wil zeggen 1° dat de man een grandioze toneelspeler is, en 2° daarenboven een driedubbele grandioze toneelspeler is.
Ik leg uit.
Iemand die zijn publiek zo goed aanvoelt is een toneelspeler, die het verschil tussen de harde werkelijkheid en de droomwereld perfect glad strijkt. Als hij, wat meer is, meer dan 20 jaar na de Val van het Marxisme, er onverbloemd voor uitkomt dat hij nog steeds aanhanger is van die fascistische soort samenleving, dan is hij niet een alleen een grandioos toneelspeler, hij is ook een grandioze bedrieger.
Verder over JP Rondas geen woord meer. Hij rustte in vrede.
Dus nu verder over Angeltjes en de werkloosheid. Die hadden mijn verontwaardigde nieuwsgierigheid (of is het nieuwsgierige verontwaardiging?) opgewekt, dus volgde ik de raad van hun lezer : dubbelcheck mij op Google. Wat blijkt? Dat men zo maar alle kennis openbaar maakt. Zie hieronder.
In Januari zijn er dus 475.247 uitbetalingen voor werkloosheid, en bepaalde vacatures geraken niet ingevuld. Hoe kunnen die twee dingen nu naast elkaar bestaan? Geen werk hebben, er geen vinden, en anderzijds jobs bij de vleet
Geef mij dan maar de bedelaar van de afbeelding hierboven : die komt er tenminste voor uit!
Oplossing. Waarom schrijft men geen examen uit voor afwassers? Meteen is de horeca uit de problemen. Waarom geen examen voor straatkeerders? Dan zouden onze straten en pleinen tenminste proper blijven. Waarom geen examen voor verkeersborden-wasser? Voor onderhoud-deskundige van fietspaden? Voor signaalgever (met vaste standplaats) bij elke put in het wegdek?
Wedden dat er na het opvullen van al deze mogelijkheden, geen werklozen meer zijn? En wat meer is : hun out-placement zal geen rosse duit gekost hebben!Als men er nu nog toe komt de vonnissen en de voorlopige hechtenissen uit te voeren, dan kunnen onze ouderen misschien nog een paar jaar veilig op straat komen .Als tenminste de schoolgaande jeugd handelt zoals ze benoemd wordt : schoolgaand! En niet rondhangend op straat .
Er zouden al gauw een paar duizend agenten aan het werk kunnen, om deze stoornis van hangjongeren uit de wereld te helpen.
----------------------------
RVA vergoedde in januari meer dan 475.000 werklozen
Er waren in januari in België 475.247 vergoede werklozen. Dat is een stijging met ruim 62.500 tegenover december vorig jaar en met bijna 48.000 tegenover januari 2009, zo blijkt vrijdag uit cijfers van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA).
De grootste toename op maandbasis was er in Vlaanderen (+29.918 vergoede werklozen tot 180.958). Wallonië telt nog altijd de meeste werklozen: 212.605. Dat zijn er bijna 20.000 meer dan in december. In Brussel nam het aantal vergoede werklozen op een maand tijd toe met bijna 13.000 tot 81.684.
Het aantal werklozen jonger dan 25 jaar in België bedroeg in januari 71.394, een stijging met zowat 11.500 op maand- en met 8.500 op jaarbasis.
Zowat 207.000 werklozen krijgen al minstens twee jaar een vergoeding van de RVA. In Brussel is meer dan de helft van de werklozen al minstens twee jaar op zoek naar een job.
U begrijpt waarschijnlijk wel dat een blogist een blog-schrijver is, zoals een belgicist een belg-schrijver is. De soort bestaat nog niet zo lang : voorheen waren dat, vooral in deze blog, de Franscouillons. Maar we luisteren naar de wijze vermaningen van ons Moeder en blijven voortaan beleefd. Maar als zij cisten mogen worden, dan wij ook.
--------------------------
Wie zei daar ooit weer : Les idées gouvernent le monde : dat moet een genie zijn geweest, want na lezing van onderstaand verhaal (meegepikt bij http://blog.seniorennet.be/angeltjes/ zou een mens waarachtig nog Marx gaan begrijpen!
Het artikel zelf komtbovenaan te liggen in mijn archief, onder het klassement De Toekomst, VVT, waar die VVT staat voor Voltooid Verleden Tijd. Omdat JPE een Ollander is en geen mede-staatsburger van ons, kan hij voor dit artikel niet wegens landverraad tegen de muur gezet worden. Noch voor de Rechtbank gedaagd lijk BDW wegens majesteits-schennis door een Waalse Nobiljon-handgranaat waarvan de veiligheidspin is uitgetrokken .
Naast die zotte Marcx met zijn Communistisch Manifest, is er nog een andere Brusseleir vermeldenswaard. Al is hij eigenlijk een Oostendenaar, net als JMDD, de vlaggenmast waaraan JPE-vlag hangt te wapperen. Ik bedoel James Ensor. Die was met al zijn maskers en mombakussen gisteren namelijk uitdrukkelijk aanwezig in Broekzele in de nutteloze mars der schande. Een mens zou zich afvragen waarop die schande (liefst in vier talen!) slaat : op de problemen of op de oplossing die er met dit Triumviraat zit aan te komen. Wij van het Vlaams Belang staan deze keer aan de goede kant : wij hebben de oplossing in huis die eens en voorgoed zo wel de schande van de bestaande problemen als die der gefoefelde oplossingen oplost : twee afzonderlijke zelfstandige Staten. Om dan nog ruzie te stoken, zullen de Francofonen ons eerst de oorlog moeten verklaren. Niet zo maar de oorlog, maar de oorlog volgens Internationale Maatstaven.
Enfin, zon publieke manifestatie is toch altijd voor iemand goed : Felix-de-Kat, zoon van Watje Declercq, deed zijn glorieuze intrede in de politiek. Vandaag student op onze kosten, morgen dikbetaalde senator, ook op onze kosten. Ceci nest pas une pipe ..Surrealistischer kan niet meer! Maar nuttig? Maak dat de kraaien wijs! Enfin, in Kortrijk stonden twee dingen klaar : het liefje en de champagne alle twee even sprankelend.
Mijn titel : Wij blogisten .slaat gewoon op het doorgeven van wat gisteren in de 7de Dag aangemerkt werd als puberale cafépraat door Heren Hoernalisten die het kunnen weten : ze zagen er in ieder geval welgedaan genoeg uit. In deze ben ik maar een medium,een SSS (Super Small Size) Voor de King Size moeten jullie bij Angeltjes zijn.
Een van hen (dS) verklaarde ronduit dat 50% van de lezers-brieven geschrapt werden, wegens niet welgevallig resp. beledigend of te brutaal. Voelen die kinkels dan nog altijd geen nattigheid? Tel daarbij die lezers op die schouderophalend hun gazet weggooien en niet eens meer reageren : voor wie of voor wat schrift die gazet dan nog? Ik zou bijaldien antwoorden : laten wij onze toon zodanig matigen, dat ze het niet doorhebben bij de neus te worden geleid. Voorbeeld : schrijf niet Stinkbeesten, jullie liegen, maar schrijf : wij hebben nota genomen van Uw standpunt, maar vragen toch aandacht voor dit feit, deze waarheid, enz, die misschien wel door U misschien anders wordt uitgelegd .Volmondig gelijk, maar toch weer niet Uw artikel benadrukt teveel Uw eigen mening, en gaat voorbij aan .
Dit alles is te verstaan als : beleefd Uw vingertje opsteken, en beleefd toestemming vragen om te mogen spreken. Altijd met twee woorden spreken. Vooral, als men U met beleefd gedraaide zinswendingen wandelen stuurt : vriendelijk bedanken, en buigend achteruit stappen tot uit het gezicht van de Heren Hoernalisten .
Vooral niet bruskeren in Uw reacties! Denk aan de revaliderende patiënt die aan de arm van de verpleegster weer vanaf het begin moet leren lopen : hij wil wel, maar kan het nog niet. Wij blogisten zijn door ons aantal en door onze rechtlijnigheid de verplegers die onze arme hersen-verlamde hoernalisten weer moeten leren nadenken ..
Of hebben ze liever dat er op geklopt wordt? Het is maar een woord, hé!
-------------------------------
Toen Karl Marx eind 1847 in Brussel het Communistisch Manifest schreef, had hij nooit kunnen vermoeden hoe België het beste voorbeeld zou worden van zijn politieke theorie de socio-economische onderbouw determineert de politiek-culturele bovenbouw. In België stelde de bovenbouw zich moeiteloos in op de veranderende onderbouw. Wallonië was ooit rijk, maar werd arm. Vlaanderen was arm, maar werd rijk. Brussel is de hoofdstad van vergane glorie. Toch is er een transformatieproces waarop België mogelijk stukbreekt: Vlaamse natievorming.
Het Belgische establishment staat oog in oog met Bart De Wever, leider van de Vlaamse nationalisten, die het Vlaams autonomiestreven verpersoonlijkt. Het establishment, met aan het hoofd de koning, zijn entourage en de heersende elite, is altijd geslaagd in het beheersen van transformaties, door zijn exponenten een belang te geven in België. Waalse socialisten, ooit staatsgevaarlijk, werden trouwe landgenoten dankzij de gulle subsidiekassen van de Belgische staat. Links Vlaanderen, socialisten en groenen, werden bondgenoten. Ze wonen liever in een links België dan in een rechts Vlaanderen. De Vlaamse culturele elite werd ingepalmd door een België dat zich afficheerde als multicultureel. Dat was stijlvoller dan kneuterige Vlaamse dorpstrots met pensenkermissen rondom parochiezalen.
De Wever is een probleem. Hoe kan het Belgische establishment een politicus incorporeren die geen voorstander is van België? De Wever noemt zelfs het koningshuis een poppenkast. De meeste Vlaamse politici koesteren ontzag voor het gezag en zijn gemakkelijk te paaien met audiënties, eretitels en erebanen. België heeft circa vijftig ministers van staat. Succesvolle Vlamingen, van charmezanger tot zakenman, maken kans op een adellijke titel baronnen bij de vleet. Het Belgische establishment kon zo voorkomen dat zich een politiek-cultureel zelfbewuste Vlaamse bovenlaag ontwikkelde.
Het establishment heeft het autonomiestreven in Vlaanderen, de onderbouw, onderschat. Jarenlang werd het Vlaamse nationalisme, samen met het Vlaams Blok, veilig verbannen achter een cordon sanitaire de uitsluiting van de macht. Het werd geblokt, met etiketten als fascisme en racisme. Vlaamse, traditionele partijen hadden een eigen recept om het autonomiegevoel electoraal op te vangen. Voor de verkiezingen voerden ze een luidruchtige pro-Vlaamse campagne, om de dag na de verkiezingen te verstommen. Het establishment vond het prima. De Vlaming die Belgisch premier werd, verloochende toch alles wat hij zei. De liberale premier Guy Verhofstadt (1999-2008) deed dat met verve.
In die periode ging het mis. De christen-democratische CD&V, de natuurlijke regeringspartij, kwam in de oppositie en volgde een pro-Vlaamse koers. Dat deed zij in kartel met een Vlaams nationalistische partij (N-VA). CD&V-partijleider Yves Leterme sloeg, onder luid applaus van zijn junior kartelgenoot De Wever, op de Vlaamse trommel. België moest confederaal worden. De christen-democraten boorden zo de bron van het Vlaams nationalisme aan. Het werd een eclatant succes. In 2007 zegevierde het koppel Leterme-De Wever. Leterme kwam voor de keus te staan: Vlaams minister-president blijven of Belgisch premier worden. Hij koos voor het laatste en verloochende zijn Vlaamse beloften. Het kartel ontplofte.
De christen-democraten hadden wel het Vlaamse autonomiestreven gelegitimeerd. De N-VA begon te groeien. Het CD&V zakte weg. De Vlamingen zijn trots. Ze zien in De Wever een man die pal staat voor de Vlaamse autonomie en die het durft te zeggen. De Vlaamse partijen die het Belgische establishment altijd hielpen, liggen intussen in puin.
Wat kan het establishment nog doen? Interne correctiemiddelen afkopen, inkopen, omkopen werken niet bij De Wever. Wat resteert, is externe druk, bangmakerij. Het establishment kent de psyche van de Vlaming moedig aan de toog, maar minder strijdvaardig naarmate het gevaar dichterbij komt. Daarom verschijnen in de media verhalen over speculanten die het als aasgieren hebben voorzien op België. De schuldige is bekend: De Wever. Hij kan geen compromissen sluiten. Oproepen voor een noodregering volgen, zonder N-VA. Ook Europa wordt erbij gesleept. Europees Commissievoorzitter Barroso zegt dat België snel een regering moet hebben. De Europaus heeft gesproken.
De vraag is hoe koel De Wever blijft in het politieke schaakspel met het establishment. Marx zou dit waarschijnlijk zien als de klassieke spanningen die onvermijdelijk een einde maken aan het regerend systeem. Zijn historische wetmatigheid zegt dat de politiek-culturele bovenbouw niet ontsnapt aan de wurggreep van de socio-economische onderbouw. De tijd speelt in De Wevers voordeel. De Belgische staat verkeert in politieke en financiële ademnood. Wallonië en Brussel zitten structureel krap bij kas. Van nieuwe verkiezingen is het gevolg dat zowel Vlaanderen als Wallonië radicaliseert. De Wever haalt 40 procent in Vlaanderen. Socialistenleider Di Rupo haalt 40 procent in Wallonië. De twee kunnen om tafel zitten om de koek te verdelen. Wallonië wil geld, Vlaanderen zijn eigen bovenbouw. Marx wees erop dat de instemming van het establishment niet is vereist voor een politieke omwenteling, integendeel.
Geen establishment is gezelliger en minzamer dan het Belgische, dat de beste champagne schenkt, maar de geschiedenis kent geen genade met wie zich de leerrijke lessen van het Marxisme niet eigen maakt.
Dit artikel werd gepubliceerd in NRC Handelsblad op Dinsdag 18 januari 2011, pagina 9
Gepubliceerd door Angeltjes op 24 januari 2011 onder de titel
De mening van Derk Jan Eppik - Euro-praatbarakker LDD
Arno haalt uit naar Belgicisten (en naar Bart De Wever)
Woelig slot van bijeenkomst tegen splitsing van het land
·zondag 23 januari 2011 dS
·
Zanger Arno (61) breide vrijdagnacht een woelig slot aan een bijeenkomst van artiesten tegen de splitsing van het land: hij haalde uit naar alle Belgicisten. 'Een misverstand,' zegt hij.
Arno was met een aantal artiesten en publiek samengekomen in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) voor Niet in onze naam, een oproep van de culturele wereld 'tegen het bekrompen nationalisme en de splitsingsrage'. Er werd gespeeld en gesproken. Ook door Arno die wenkbrauwen deed fronsen met een uithaal naar alle Belgicisten, mensen die de federale staat nog willen versterken. Gisteren kregen Arno's vrienden en muzikanten verontruste telefoons: wat heeft Arno plots tegen de Belgen?
Gisteren kon Arno zich niet meer herinneren wat hij precies had gezegd: 'Ik vrees dat ik daar meer dan één pintje heb gedronken. Wat ik bedoelde is eigenlijk dit: wat is een Belgicist? Als België tegen Duitsland voetbalt en je voor België supportert, ben je dan een Belgicist? Persoonlijk ben ik een Arnoïst, een Vlaamse Europeaan uit Oostende die in Brussel woont. Ik ben een West-Vlaming die van Limburgers houdt. Iemand die naast patatten met saucissen ook eens moussaka wil eten. Ik ben als een oude hoer: ik sta voor alles open. Als ik in de VS optreed, zeg ik nooit dat ik 'from Belgium' ben. Dat kennen ze niet. Of toch: Belgium is een stad in Texas. Ik zeg altijd dat ik 'from Brussels' ben'.
'Als artiest moet niemand mij komen zeggen in welke taal ik moet zingen. Als ik van Vlaanderen alleen moest leven, stond ik aan de dop. Ik herinner me nog dat die gasten van Clouseau in een liedje over België zongen. Begon die fucking Geert Bourgeois van N-VA zich daar toch wel mee te bemoeien, zeker? Iedereen begon Clouseau uit te schelden, je zou er schrik van krijgen. Stel je voor dat we in de republiek Vlaanderen woonden: ons voetbal zou nog meer in de miserie zitten. Waar moet Vlaanderen van leven? In het buitenland denken ze dat we hier in Sarajevo zitten, dat het hier oorlog is. Meestal zeg ik dat ik er óók geen zak van snap'.
De bijeenkomst van acteurs als Maaike Neuville en Lotte en Marijke Pinoye en zangers als Will Ferdy was geen manifestatie tegen de N-VA, maar het kwam er wel een beetje op neer. Arno maakt daar geen geheim van. 'Die Bart De Wever wordt betaald met ons geld en had honderdduizenden voorkeurstemmen, maar hij doet er niks mee. Hij roept de hele tijd dat het de schuld van de anderen is. Wat scheelt er eigenlijk met die gast? Wil die jongen de geschiedenisboeken in als een soort Julius Caesar? Hij spreekt Latijn met een Antwerps accent, zijn Latijn is beter dan zijn Nederlands. Ik was op die bijeenkomst in de KVS omdat ik opkom voor mijn vrijheid. Je weet toch wat er in Duitsland in de jaren dertig is gebeurd? Toen waren er ook veel mensen die nazileider Adolf Hitler een toffe punker vonden hè?'
---------------------
Pssst
Zijn die halve garen nu werkelijk zo dom, of houden ze zich zo dom?
Mediakritiek in eigen land wordt vaak weggewuifd als zure oprispingen van politiek rechts. Maar dat is al te simpel en het lost de reële problemen niet op. Het links-flamingantische opinieblad Meervoud klaagt net als ons de politieke vooringenomenheid en eenzijdigheid van de berichtgeving aan. De politieke en duidingsredactie van de VRT is grotendeels in handen van sociaaldemocraten en hun akolieten, stelt Bérénice Vaeskens nuchter vast. Enige echte oppositiepers is er niet meer. En doe daar ook nog het cordon sanitaire bij.
In Vlaanderen heeft vooral Jos Geysels (Groen!) er dankzij het beruchte cordon voor gezorgd dat het Vlaams Blok en later het Vlaams Belang zoveel als mogelijk uit de weldenkende pers geweerd werd. Dat ligt vandaag al wat moeilijker, schrijft Vaeskens. Een aantal mensen van het genre Gerolf Annemans zijn incontournable of, denken we maar aan Dewinter, te groot geworden om in het verdomhoekje te belanden. Maar hardwerkende VB-parlementairen - zoals Bart Laeremans, Joris Van Hauthem, of tot voor kort Luc Van Nieuwenhuysen kwamen of komen vrijwel nooit of uiterst zelden aan bod. Enkel dissidenten of omstreden sujets van het slag van Debie kwamen (uitgebreid) in het daglicht. Een rake analyse, die aantoont dat journalisten en redacties soms erg losjes omspringen met de regels van de journalistieke plichtenleer
Vaeskens wijst er ook nog op dat studiogasten en zogenaamde specialisten (Marc Reynebeau, professor Swyngedouw en professor Elchardus, Dave Sinardet en ga zo maar door) vaak mee de toon zetten en de berichtgeving kleuren. Politicologen (een grotendeels door tv-zenders gesponsorde gilde) maken meer kans om hun inzichten aan het publiek kenbaar te maken in duidingsprogrammas wanneer ze gelinkt zijn aan de socialistische partij en andere Pavia-groepen (een belgicistische denktank). Ook dat is een schot in de roos. In het boek De Vierde Onmacht van Frank Thevissen wordt dat incestueuze clubje van ons-kent-ons, ons-steunt-ons en ons-bevestigt-ons trouwens genadeloos ontmaskerd. Zodat we de conclusie van Bérénice Vaeskens en het (linkse) Meervoud alleen maar kunnen onderschrijven: Persvrijheid is een belangrijke pijler van de democratie, iets wat we moeten koesteren. Maar persvrijheid is, bij nader inzien, ook een relatief begrip. Zo perfect is het in België ook weer niet.
Vandaag is de eerste dag van de rest van ons leven .Dat is de eigenlijke boodschap van onze Voorzitter, die ook best weet wat Nieuwjaarswensen en goede voornemens waard zijn
Antwerpen was weer eens het universum van het Vlaams bewustzijn. Twee V-partijen met een Nieuwjaarsfeest zo dicht bijeen op dezelfde dag op dezelfde plaats: de media konden uit eerlijke schaamte niet anders dan ook het VB even in beeld te brengen. Wel een leuk toeval, dat Bart en de zijnen slechts s avonds bijeen kwamen, en het Vlaams Belang vroeg in de morgen. Symbolisch voor de sprint die is ingezet? Ook symbolisch is, dat de bijeenkomst van het Vlaams Belang doorging in de zaal Stuurboord (Rijnkaai), want stuurboord geeft, zelfs onbewust, de indruk van baas zijn aan boord, ook voor iemand die niet veel af weet van nautische begrippen. Hij die aan stuurboord de lakens uitdeelt, is op de boot Meester na God .
De Bruno heeft het goed gezegd. Enerzijds voor de eigen mensen : de heilige feiten zijn weer eens afgestoft, en anderzijds voor de anderen : het is de aankondiging van een open frontale oorlog. Ze kunnen zich dus best gewaarschuwd achten. Komt straks de harde strijd, ook wij zijn bereid!.....
Neen, Bart, wie van U afwil moet het maar zeggen. Dat was gisteren zaterdag avond op Uw eigenste Nieuwjaarsfuif een wel zeer boude uitdaging. U bedoelde natuurlijk Uw politieke mede-onderhandelaars. Weerom echter vrees ik, dat U zich vergist. Het zijn de mensen die van U af willen, de kiezers : U had de macht gekregen om de ketens te verbreken, en U hebt maandenlang een paringdans uitgevoerd
Kijk rond U wie, samen met U, nog Uw doelstelling verdedigt in Vlaanderen : het duivelsverbond van Francofonen, samen met de mantras van Amada, van Groen! en van de PvdA. Over Arno & C° zullen we best zwijgen ..Met wie U verkeert, wordt U vereert.
Wij, die niet wensen vereenzelvigd te worden met cultuur-barbaren, vaardigen die van het Vlaams Belang Jongeren af, om ons te vertegenwoordigen op de KVS-avond van Niet in onze Naam : ze stonden aan de ingang van de zaal, maar dat mocht niet in beeld komen, met hun spandoek waarop de harde realiteit :
Dik betaald door Vlaanderen .
----------------------------
NIEUWJAARSBOODSCHAP BRUNO VALKENIERS
22 JANUARI 2011
Dames en heren, partijgenoten, beste vrienden,
Een nieuwjaarstoespraak is altijd een beetje zoals een brief vol wensen en goede voornemens. Het is een mooie traditie in onze Westerse landen, een traditie uit onze kindertijd. Sommigen onder ons zullen het wel eens meegemaakt hebben dat die handgeschreven brief, door een slordigheidje via de broekzak in de wasmachine belandde. Groot alarm, vooral als de ramp de ochtend zelf werd ontdekt, net voor men de brief moest gaan opzeggen voor de geliefde grootouders. Tot vader of moeder op het briljante idee kwam om de nieuwjaarsbrief van het jaar daarvoor op te diepen en gewoon het jaartal met één te vermeerderen. En kijk: de oude nieuwjaarsbrief werd voorgelezen en oma en opa merkten er helemaal niets van, ze glunderden van trots, en beloonden hun kleinkind met een schone enveloppe-met-inhoud, zoals dat heet.
Wat wil ik daar mee zeggen, dames en heren? Dat ik, wat de Belgische situatie betreft, evengoed mijn speech van vorig jaar had kunnen bovenhalen. Politiek lijkt het alsof België en jammer genoeg tot nader order ook Vlaanderen- opnieuw een jaar heeft stilgestaan. Er is veel wind gemaakt, veel theater verkocht, veel gepalaverd, maar ten gronde is er in en rond de Wetstraat niets ten goede veranderd. Niets goeds dat de historici in de toekomst ook maar enigszins het vermelden waard zullen achten.
Een werkloze regering-van-lopende zaken heeft het Belgische circus tijdelijk mogen ruilen met het Europese circus, is er met de pralines mogen rondgaan en vindt van zichzelf dat ze goed bezig was. Wel hebben er in 2010 verkiezingen plaats gevonden. Men heeft de Vlaming om zijn mening gevraagd en die heeft overduidelijk tegen de rotte Belgische constructie gekozen. Sindsdien palavert men al 223 dagen, via pre-formateurs, informateurs, olijke duos, bemiddelaars, verduidelijkers en triumviraten over de vraag hoe men die gammele ruïne overeind kan houden.
Dit alles met de steun van de regime media, de zogezegde druk van de internationale ratings en onder de strikte regie van Elios godfather, Albert voorlopig nog koning der Belgen. En waar staan we nu? Het netto resultaat is nul komma nul. We staan geen millimeter dichter bij die verregaande staatshervorming, waar alle onderhandelaars zogezegd naar snakken. En zo kunnen we het rijtje van de volgens Nietzsche Ewigen Wiederkehr des Gleichen verder afgaan: Iedereen roept dat het asielbeleid mislukt is, maar het aantal asielzoekers neemt elk jaar toe, en niemand durft de stroom van misbruiken een halt toeroepen. Iedereen schreeuwt dat er iets aan de uit de pan swingende criminaliteit moet gedaan worden, maar onderzoekster Marion Van San die het verband aantoonde tussen migrantenpopulatie en criminaliteit, werd eenzijdig teruggefloten. Men zegt dat België Griekenland achterna dreigt te gaan op economisch vlak, maar de ziekelijke Waalse hangmatcultuur blijft overeind, in naam van de zo gezegde solidariteit.
2010 was, zoals vele voorgaande jaren trouwens, een jaar zonder geschiedenis en zonder beweging, behalve dan die van een ter plaatse draaiende carrousel: als het ware het perpetuum mobile van het Belgische status-quo. Alle Vlamingen hebben 365 dagen ingeleverd aan een circus van schone schijn en slechte smaak. We zouden met enig leedvermaak kunnen zeggen: laat de trein der traagheid dan maar verder achteruitbollen, want ze hebben het zelf gezocht in al hun dwaasheid.
Maar zo zit het Vlaams Belang niet in elkaar. Wij houden niet van vertraagde of stilstaande films en achteruitrijdende treinen. Onze partij is altijd een partij van de actie geweest én tegelijk een visionaire ideeënpartij. De grote politieke en maatschappelijke themas die vandaag de agenda bepalen het voortbestaan van België, de transfers van Vlaanderen naar Wallonië, de migratie, de onveiligheid, de islamisering - alle zijn ze zonder uitzondering al tientallen jaren terug door het Vlaams Blok en het Vlaams Belang voor de voeten gegooid van het politiek establishment, radicaal en niet-omzwachteld, niet in geschenkverpakking, zonder gezever.
Het is vooral die uitstraling van waarheidspartij die het chipoterend politiek establishment dwars zat én nog steeds zit. Het is die houding van rechtlijnigheid en on-Belgische onbuigzaamheid die de kampioenen van de democratie tot het cordon sanitaire inspireerde. Ze doen maar. Hoe meer het stilstaande water begint te stinken, hoe gelukkiger we ons mogen prijzen dat we niet in die bouillon belge hoeven te duiken.
Onze partij kijkt vooruit en heeft gelukkig niét stil gestaan, ook niet in 2010. Het door vriend en vijand als intellectueel sterk omschreven boek van Gerolf Annemans en Steven Utsi, De ordelijke opdeling van België - Zuurstof voor Vlaanderen, is een document dat wél de geschiedenis zal halen.
We hebben hier bewezen dat de partij van het volk en van het buikgevoel die wij steeds zullen blijven politieke denkers in haar rangen heeft die klaar staan om in de geboorte van de Vlaamse natie een prominente rol te spelen.
Neen, waarde Bart, die Vlaamse natie zal er echt niet komen door evolutie en door traagheid. Niet op zijn Lamme-Goedzaks. Niet via een tussenstation van de Belgische federatie, die een terminus zal blijken te zijn.
De enige legitieme manier waarop Vlaanderen zijn toekomst in handen kan nemen, is via een kordate akte van zelfbeschikking vanwege de Vlaamse verkozenen, een soevereiniteitsverklaring waarin de Vlaamse gewestgrenzen de facto de nieuwe staatsgrenzen worden, en waarin Brussel als tweetalige stadsregio is opgenomen. Waarna korte onderhandelingen over de boedelverdeling en een definitieve onafhankelijkheidsverklaring volgen.
Ons interesseert het niet in de geschiedenisboeken terecht te komen.
Ons interesseert het België naar de geschiedenis te verwijzen.
Alleen dan kan Vlaanderen de eigen identiteit uitbouwen en zijn toekomst in eigen handen nemen en eindelijk meer dan 10 jaar te laat aan de 21ste eeuw beginnen.
Beste vrienden, vorige week heeft nu ook, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, Zuid Soedan op dezelfde dag, via een referendum, zijn onafhankelijkheid verworven en komaf gemaakt met de agressiviteit van de Islam, waaronder het decennia geleden heeft. Misschien moeten onze staatslui daar eens een kijkje gaan nemen in plaats van de Belgische bric à brac aan de wereld aan te prijzen.
2011, beste kameraden, is, het jaar waarin het Vlaams Belang zijn rol van stok achter de deur verder zal opwaarderen tot de rol van een heuse duwlocomotief, die alle andere Vlaamse partijen zal verplichten tot de keuze: ofwel op de trein naar de onafhankelijkheid te springen, ofwel voor eeuwig in de berm terecht te
komen.
2011, beste vrienden, zal ook het jaar zijn waarin we meer dan ooit in het tegenoffensief zullen gaan tegen de mediaboycot ten aanzien van onze partij. De politieke en culturele elite huivert van het eigen Vlaamse DNA en is daarom bang van een ideeënpartij zoals het Vlaams Belang die de Vlaamse, Europese identiteit meer en meer in de geesten doet rijpen.
Ge hoeft zelfs niet tussen de lijnen van het Knack interview - vorige week - met Siegfried Bracke te lezen opdat het hoe langer hoe duidelijker wordt dat er een afspraak is tussen de meeste media, inclusief schrijvende pers, uitgeverijen en audio visuele zenders om Vlaams Belang enkel aan bod te brengen als nieuwsgaring niet te vermijden is en in de regel enkel als het Vlaams Belang als partij erdoor geschaad wordt.
Welnu we zullen niet langer dulden dat de VRT of VTM, al dan niet met het geld van de Vlaamse belastingbetaler, de kijker een rad voor de ogen blijven draaien en dat kranten onze berichten en advertenties naast zich neerleggen.
Om dit te keren wordt momenteel een media-actieplan uitgewerkt .
Wordt vervolgd!
De opinieboycot is in de Vlaamse media verworden tot een cultuurverschijnsel dat haaks staat op vrijheid en democratie. Ik raad de pers aan om eens het essay van C.P. Scott te lezen uit 1921 n.a.v. de 100ste verjaardag van de Guardian: met als belangrijkste zin: Comment is free, facts are sacred. Dat, dames en heren van de pers, is democratie. Maar ja ik kan mij inbeelden dat het interessanter is moord en brand te schreeuwen over de nieuwe Hongaarse mediawet, dan zich te beraden over het eigen geflirt met het Belgische establishment en gebrek aan objectiviteit en onpartijdigheid. U kent het verhaal van de splinter en de balk.
Het geleuter van de spelletjescultuur, de Slimste Mens, de Pappenheimers en andere Woestijnvis-shows om BVs te lanceren,- daar liggen we niet wakker van; dat is toch niks meer dan een verlengstuk van het hilarische Wetstraat-circus.
Maar een TV-debat over vreemdelingbeleid organiseren, en het Vlaams Belang overslaan, dat is gewoonweg lachen met de modale kijker. Dat is meer een soort DDR-kijk op de media: de TV-zender als propaganda-instrument van een regime.
Over DDR en socialisme gesproken. In 1989 scandeerden de Oost-Duitsers massaal de slogan Wir sind das Volk. Wel beste vrienden, het Vlaams Belang, meer dan welke partij in Vlaanderen, kan en mag zich deze slogan toe eigenen: wij zijn en zullen blijven de partij van het volk, niet van het establishment of van de politiek-correcte elites.
Een partij die de volkswil aanvoelt en de grondstroom in Vlaanderen capteert en doorgeeft. Een grondstroom die, of men het nu graag hoort of niet, anti-Belgisch is, en de multiculturele zeepbel nooit heeft geaccepteerd. Een grondstroom die het socialistisch staatscollectivisme veracht. Een grondstroom die vindt dat hier geen plaats is voor een afgezonderde moslimzuil, met minaretten en een eigen TV zender en straks misschien ook een eigen rechtspraak.
Beste vrienden, wat wordt het in 2011? Gaan we nog een jaar sur-placen? Gaan we nog een jaar verliezen met suïcidale dialogen en rotte compromissen zoals Jean-Pierre Rondas het noemt?
Wat Vlaams Belang betreft, is het duidelijk. Ik heb in het belang van Vlaanderen éénmaal de hand gereikt aan Bart de Wever, via een open brief, en het antwoord was oorverdovende stilte. Ik zal het geen tweede keer doen. Ik heb na het geknoei van de afgelopen 7 maanden, definitief besloten om onze eigen weg te gaan. Een weg die nodig en noodzakelijk is en die dringend is en die door niemand anders beter bewandeld wordt dan door onszelf. Onze eigen Vlaams Belang weg: als een stok achter de deur, zonder compromissen.
Het enige compromis dat wij aanvaarden, is een onafhankelijk Wallonië en een onafhankelijk Vlaanderen. Wij hangen de huik niet naar de wind. Wij zijn geen kiesvereniging, geen partij die zich blindstaart op de percenten. Wij hoeven geen twee totaal verschillende vleugels te pamperen, een braaf-Belgische en een Vlaamsgezinde vleugel, een syndicale en een patronale, een bourgeois-bohémien vleugel met een allochtone. Wij hebben een beweging achter ons, een Vlaamse beweging, waarvan het middenveld onlangs via een opgemerkt OVV-manifest heeft laten weten dat het nu stilletjes aan genoeg is geweest. En dat een compromis à la Belge niet meer zal geduld worden.
Wij durven als democratische ideeënpartij ook luidop te zeggen hoe die Vlaamse republiek waarvan wij dromen er zal uit zien: - als een samenleving gebaseerd op werk, respect en verantwoordelijkheid, niet op parasitisme en normenloosheid
- als een solidaire en rechtvaardige samenleving met een sociaal vangnet voor wie het echt nodig heeft, maar geen hangmat op zijn Waals, en zeker geen OCMW-loket voor de helft van deze aardbol. - als een veilige, leefbare en ethisch-bewuste maatschappij die hard en consequent optreedt tegen criminele uitwassen
- als een vrije samenleving van fiere burgers, niet door allerlei elites en achterkamerlobbys gedirigeerd of door media gehersenspoeld
- als een rechtstreekse burgerdemocratie, naar Zwitsers model, waar het volk regeert.
Noemt men dat populistisch, rechts of extreem-rechts? Ik zal die woorden als geuzentitels aannemen. Essentieel is, dat de Vlamingen weten waarvoor ze kunnen kiezen en waartussen er moét gekozen worden: voortborduren op de komische opera van 1830, en langzaam verder het economische en bestuurlijke moeras inzinken, of de grote Vlaamse zelfbestemming.
Geen enkele partij weet nog van welk hout pijlen maken. Oude krokodillen à la Tobback, Eyskens en De Croo sr. dromen luidop van de Belgische restauratie. En de N-VA verdrinkt zich hoe langer hoe meer in de paradox dat zij als nationalistische partij collaboreert om België te redden. Die zogenaamde staatslui flaneren nog gracieus tussen het Paleis en de Wetstraat, maar het wordt steeds meer een pompeuze parade van wanhopigen, onder de gevleugelde woorden van Madame de Pompadour: Après nous, le déluge,- na ons, de zondvloed.
Vergeten is de Copernicaanse revolutie, vergeten is de splitsing van B-H-V zonder toegevingen, vergeten zijn de 5 resoluties van het Vlaamse parlement, vergeten is het confederalisme. Dat alles heeft plaats gemaakt voor less is more: ofte, met dank aan het koningshuis: minder Vlaanderen is meer België.
Die zondvloed, beste vrienden, zit er dus aan te komen. De Vlaming die het gezever beu is, moet eieren voor zijn geld kiezen, en de lauwe politieke klasse met de neus op de feiten drukken. Het volk zal doen waar de Vlaamse keizer-kosters te laf voor zijn: kiezen voor verandering.
Vandaag de dag is communist zijn een triestig beroep geworden met uiterst flauwe toekomst perspectieven : Cuba, een voorbeeld die al decennia lang de wereld inspireert, dreigt onderuit gehaald te worden door zichzelf.
Il Leader Maximo staat aan de deur van het Arbeidersparadijs der Eeuwigheid, klaar om aan te kloppen, en zijn Cuba van arbeiders, boeren maar meest van profiteurs, dreigt zonder water te vallen, zonder zeep, zonder sigaretten : de Staatsruiven zijn leeg, het wordt weer elk voor zich en God voor al. Klaar en duidelijk het bewijs van de schuld van het Vlaams Belang!
Niet dat dergelijk nieuws zo inslaat : het is alleen wonder dat het nog zo lang heeft geduurd. Stel U voor : het is de gazet van de Partij van Steve die het uitbrengt : is dat uit leedvermaak met de arme man? En wat als Stevaert zich nu eens moest laten nationaliseren tot Cubaan, om daar zijn belastingen te kunnen betalen : zou dat geen geste zijn?
Anderzijds : in leven blijven met Uw gezin, met 15,- per maand : dat is nu eens echt proletariaat! Daar moet ABVV-VLAAMS uit naam van de Sainte Solidarité eens een mondje gaan klappen, sè En neem en passant een paar goeie FN-mitrailleurs mee plus de bijhorende ammunitie : de kelders en de schuren van de Notabelen zullen we goed verdedigd worden!
Ik zie het al gebeuren op de Belgische Rode Televisie : inzamelactie voor de arme Cubanen (en ze zouden nog gelijk hebben ook) schenk sigaren, rum en regenwater aan Cuba : redt hen, want ze vergaan! Doe het buiten het medeweten van Uw ega : bij elke 10de milde schenker wordt U als return een Cubaanse Schone met strooien rokje toegestuurd. Beperkt aanbod.
Over naar de Krant die Durft, die is Gebeten om te weten .
----------------------------------
De Cubaanse hoofdstad Havana kampt met de ergste drinkwatertekorten in vijftig jaar tijd. De aanhoudende droogte en een achteruit hollende infrastructuur van het watercircuit zetten de stad met 2,2 miljoen inwoners langzaam droog, aldus de autoriteiten.
Het nationale waterschapsinstituut luidt de noodklok en stelt dat 70 procent van het water verloren gaat, omdat twee derde van de 2194 kilometer aan waterleidingen in slechte staat verkeert. Vorig jaar is slechts 80 kilometer vervangen. De situatie is zo nijpend dat in sommige districten het water al op rantsoen is. Bij ongeveer 110.000 inwoners komt er geen water meer uit de kraan. Zij worden met tankwagens van water voorzien, bericht de staatskrant Granma.
Het land heeft verder sinds eind 2008 te maken met relatieve droogte, waardoor grondlagen die water vasthouden dreigen uit te drogen. (anp/vsv in dM-)
De Cubaanse overheid stopt met het gratis verstrekken van zeep, tandpasta en wasmiddel. De overheid verdeelde de producten sinds de revolutie in 1959.
Volgens president Raul Castro moeten de Cubanen leren op eigen benen te staan en zelf hun bestaan te financieren. Bovendien moet de Cubaanse overheid bezuinigen. Om die reden werden eerder ook al de gratis aardappels, sigaretten en vele andere producten uit de gratis maandelijkse verdeling gehaald.
De bevolking, die moet rondkomen van gemiddeld 15 euro per maand, is ontstemd over de plannen. Een stuk zeep gaat namelijk 18 tot 87 cent kosten. (anp/sam in dM)
Paarden en ezels : geef toe : beide dieren hebben hun gaven, en het is ver van mij om het ras der Langoren te discrimineren. Vaak moeten wij hun werklust bewonderen (vooral in bergachtige streken : maar dat is Vlaanderen nu juist niet!), alsook de rol die ze als vervoermiddel gepresteerd hebben i2.000 jaar geleden n het leven van Jezus van Nazareth.
Verder mag deze beschrijving niet gaan, want het is de bedoeling hier iets te schrijven over artiesten, en maar al te gauw zou iemand op het idee kunnen komen dat die twee (artiesten en ezels) iets met elkaar te maken hebben. Wat alleen opgaat in wel bepaalde gevallen. Voor zij die bijvoorbeeld elk nationalisme te eng vinden, maar ijveren voor het Groot Belgisch Nationalisme waar zij de rol van nuttige idioot mogen spelen.
Een paard daarentegen, is een edel dier. Het is des mensen beste vriend. Het wordt voor de wagen gespannen, het wordt door de mens bereden en is, wanneer in beweging, een lust voor het oog. Hetzij door soepelheid, zijn snelheid, hetzij door de kracht die het uitstraalt wanneer het werkt. Kortom : paarden zijn bijlange geen ezels! Maar als een ezel zich een paarden-allure wil aanmeten, dan zijn het soortgenoten uit het Steentijdperk. Dan zijn het steenezels.
Neem nu die artiesten die tegen Vlaanderen zijn, maar lijk masochisten, van de Belziekse verdrukking houden. Dat zij in hoofdzaak Groen! zijn en Rood denken, is hun zaak, maar dat zij dat dan ook zeggen!
Dom zijn heeft ook een prijs. En hierover gaat de diepere betekenis van dit stukje. De kostprijs (in Euro) der domheid ..Als die, wat meer is, begeleid wordt door het Rode Syndicaat (ABVV VLAAMS heet dat nu), dan heeft die domheid een ranzig kantje.
Zou er één van die organisatoren in de KVS (bestuurd door de zoon van ) al eens nagedacht hebben hoeveel gage hij/zij optrekt uit de Francofone wereld? Hoeveel zij daar verkopen? Of ze er überhaupt gekend zijn?
Waarom maken ze zich dan moe om 80% van de 6,4 miljoen Vlamingen tegen zich in het harnas te jagen? Hoe moeten wij dat anders begrijpen :Pas en notre nom?
O Ja! Omdat zij weten (en hopen dat het blijft duren) dat de subsidiekraan in handen is van hun broodheren, die op hun beurt als poesjenellen met touwtjes aan handen en voeten gebonden zijn aan de machthebbers van het ogenblik. Zo zijn de progressieven ineens aartsconservatieven geworden die oude structuren willen in stand houden .De Stomme van Portici is inderdaad nooit van de slimste geweest!
Tweede fout van die ezels : te denken dat hun artiest-zijn iets te maken heeft met cultuur. O die kikvors die zich opblies om koe te worden .
Als Vlaming zou ik mij schamen hun meesterwerken aangemerkt te zien als uitingen van onze Vlaamse Cultuur. Het zijn (uitzonderingen bevestigen de regel) armzalige keutels van verwrongen geesten, die pas in productie gaan, als er een of ander geestverruimend middel werd gesnoven of geprikt. Tiens, Herman Lullemans al gehoord? Of was die niet mans genoeg om in Brussel te komen?
En toppunt van blindheid : de Francofone zenders RTBF, RTL, enz, zijn wereldwijd en gratis te capteren. De BRT-keutels moeten altijd en overal betaald worden .
Ra Ra : hoe zou dat komen?
Dat Will Ferdy heeft meegedaan, kan ik hem vergeven. Seniliteit is onverbiddelijk. HemmeLINX was voordien al gekend als onevenwichtig. De namen van de twee presentatrices ? Die zijn alleen politiek relevant. Maar de overigen : de voltallige namenlijst interesseert ons. Zo weten we wie de Judassen zijn en kunnen ze de 30 zilverlingen komen ophalen, voor ze zich verhangen uit wanhoop.
Over naar dS, waar de hoernalist van dienst blijkbaar ook in een al-dan-niet kunstmatige roes moet zijn geweest. Al geeft die zich in zijn laatste zin toch ietwat bloot
------------------------------
BRUSSEL - In de KVS vond gisteren de protestavond 'Niet in onze naam' plaats. Geen politici op het appel, maar des te meer buitenlandse pers.
Wanneer artiesten protesteren, doen ze dat in stijl. Niet met megafoons, maar met een micro. Niet met sirenes, maar met chansons. En niet op straat, maar in de Brusselse KVS.
De KVS toonde zich gisteren een goede gastheer voor de actie van het platform 'Niet in onze naam', dat de protestavond 'Solidariteit maakt een cultuur groot' organiseerde. Er waren - buiten de 500 zitplaatsen - nog 200 extra staanplaatsen voorzien. Het gebouw zat afgeladen vol.
Niet alleen met 'apolitieke' Vlamingen, Walen en Brusselaars trouwens: aan de zijkant had zich een bataljon camera's opgesteld. Morgen zullen onder meer Nederlanders, Fransen, Zweden en Noren op het scherm te zien krijgen wat er zich gisteren zoal in de KVS afspeelde.
Het kruim van de Belgische muziek-, podium- en auteurswereld verzamelde er zich op het podium. Elk van hen vulde dat op zijn of haar manier: Les Ballets c de la b danste, Will Ferdy zong, Dimitri Verhulst dichtte en Lotte Pinoy acteerde. Maar het duidelijkst omlijnde 'signaal' kwam die avond van de artiesten die met een boodschap voor het voetlicht kwamen staan, of er een videoboodschap lieten projecteren.
Zo las Alain Platel voor uit het boekje De eeuwige terugkeer van het fascisme van Rob Riemen. 'De Europese volkeren geloven niet meer in wat is. Het enige tegengif voor de bacterie die fascisme heet, is het oppikken van waarden zoals liefde, vriendschap en solidariteit.'
Kristien Hemmerechts vond het dan weer frustrerend dat 'in een tijd waarin de wereld opengaat door zich te globaliseren, Vlaanderen zich net sluit door de eigen identiteit en taal te verheerlijken. Een achterhaalde tegenstelling die het gezond verstand allang had moeten onderuithalen.'
Van romantiek tot frustratie: iedereen deed goed zijn best om zo apolitiek mogelijk te zijn, zoals de organisatoren het zo mooi plachtten te zeggen bij de aankondiging van het evenement, zoals dat ook over de nationale betoging morgen wordt uitgeroepen. Maar die houding bleek algauw moeilijk houdbaar naarmate de avond vorderde. Onder meer de auteurs Pierre Mertens en Tom Lanoye haalden politieke pijnpunten aan. Vakbondsvertegenwoordiger Philippe Van Muylder van het ABVV liet zijn moment voor het voetlicht niet onbenut om uit te halen naar N-VA en CD&V, die de sociale zekerheid willen regionaliseren. 'Dit evenement apolitiek?' reageerde Van Muylder achteraf, 'uiteraard niet. Je kunt toch geen statement maken tegen een oprukkende nationalistische mentaliteit zonder een politiek standpunt in te nemen?'
Juist die toon - een 'signaal' naar de politiek toe dat vooral niemand wil viseren - maakte de avond tot een verzameling mooie chansons in plaats van loeiharde sirenes, van propere micro's in plaats van gloeiende megafoons en van een gezellige avond in de KVS in plaats van een wervende optocht in de straat. Maar één leuze zette het publiek telkens kracht bij met een daverend applaus, telkens ze uitgesproken werd: 'Niet in onze naam/Pas en notre nom'. Dat men niet altijd goed wist wat precies niet in onze naam mag gebeuren, tot daar aan toe.
---------------------------
Psssst
Ik verhoop dat die artiesten-bijeenkomst Niet in onze Naam toch niet in ons aller naam gesproeken heeft! Stel een 150 (*) aanwezigen, en vele honderdtallen die moesten worden weggezonden zoals dS schriijft : dat is toch nog te overzien, niet?
Heb ik goed gelezen? Solidariteit maakt een cultuur groot?. In ons Apenlandje is dat toch juist omgekeerd! Solidariteit met de hangmat-industrie in Wallonië maakt ons juist zo arm als Job!
(*) Zoals U ziet, heb ik de gewoonte van tellen overgenomen van de Linxe kerk.
Het is zelfs zeer eenvoudig. Het enige dat hiervoor nodig is, is behalve 5 minuten politieke moed, een flinke uithaal van het rechterbeen, liefst voorzien van een scherpe schoentip. Waarbij er moet uitgekeken worden, of het is niet alleen BHV dat la afloop gesplitst zal zijn .Gelieve, voor de nodige détails, wat verder te lezen.
Want dit stukje gaat over de Nieuwjaarsspeech van Bruno Valkeniers, zoals het in de on line pers weerspeigeld stond om 15 uur. Om 13 uur zagen we LDD als een Fenix uit zijn as verrijzen (is redelijk onschuldig). Benieuwd wat en hoe er deze avond zal bekend gemaakt worden over de Niveanen. Over het Vlaams Belang :
De Morgen : veel betekende stilte overgenomen van hun Rode Broeders der BRT : nix.
De Scandaard : bovenste stukje. Na het schrijven van zijn artikeltje, is de man nog altijd niet bekomen van zijn kots-aanval.
Gazet van Jassens : bijna identiek als voorgaande: de man heeft er iets langer over gedaan en is dus bijgevolg ietske objectiever kunnen blijven.
Bedenking van Digitalia : zover zijn we dus gekomen, dat er kan verwezen worden naar een bananen-republiek (Zuid Soedan) als lichtend voorbeeld voor ons eigen land. Vandaar de compromis-methode à la Flamande : met de trap-doctrine.
Maar goed. Dat is dus het antwoord aan zowel de Franstaligen als aan de cultuur-dragers van de KNS (gisteren) en aan de betogers van morgen : maken jullie zich maar niet meer moe : er is een oplossing. Jullie zullen nooit meer kunnen zeggen dat de Vlamingen niet compromis-bereid zijn. Wie niet horen wil, moet voelen!
Heren politicasters : wat nu moet gebeuren(er zijn al 222 dagen weg, en nog maar 1200 meer te gaan voor de volgende verkiezingen, lees ik) : deel mee waar U vergadert, zeg dat ze welkom zijn, maar hun tolken zullen moeten meebrengen én zelf betalen. Zeg ze ook dat ze niet eens pen of papier moeten meebrengen, want dat er maar één punt aan de dagorde staat : er nota van nemen dat we onafhankelijk zijn. Antwoorden ze nu non, of neen, of nein : dat is niet zo moeilijk om te onthouden.
Ik wil ze wel nageven, dat er 180 jaar aan een stuk is onderhandeld en dat dit nu basta is.
Laat dat nu deze keer een compromis zijn à la Flamande!
-------------------------------
Valkeniers noemt Zuid-Soedan een voorbeeld
zaterdag 22 januari 2011, 13u07
Bron dS
Vlaams Belangvoorzitter Bruno Valkeniers heeft zaterdag de Belgische staatslui tijdens zijn nieuwjaarstoespraak opgeroepen om een voorbeeld te nemen aan Zuid-Soedan in plaats van de Belgische brac à brac aan de wereld aan te prijzen.
Zuid-Soedan heeft vorige week via een referendum "zijn onafhankelijkheid verworven en komaf gemaakt met de agressiviteit van de islam".
"Wat de Belgische situatie betreft, had ik evengoed mijn speech van vorig jaar kunnen bovenhalen", stelde de partijvoorzitter. Bij de verkiezingen heeft de Vlaming volgens hem "overduidelijk tegen de rotte Belgische constructie gestemd. Sinsdien palavert men al 223 dagen, via pre-formateurs, informateurs, olijke duos, bemiddelaars, verduidelijkers en triumviraten ... over de vraag hoe men die gammele ruïne overeind kan houden".
Vlaams Belang staat volgens Valkeniers klaar om een prominente rol te spelen in de geboorte van de Vlaamse natie. Die kan er enkel komen via een kordate akte van zelfbeschikking vanwege de Vlaamse verkozenen, een soevereiniteitsverklaring waarin de Vlaamse gewestgrenzen de facto de nieuwe staatsgrenzen worden en waarin Brussel als tweetalige stadsregio is opgenomen.
Partij 'voelt de grondstroom aan'
Vlaams Belang kijkt vooruit en heeft in 2010 niet stilgestaan, benadrukte Bruno Valkeniers, verwijzend naar het boek van Gerolf Annemans en Steven Utsi waar de "ordelijke opdeling van België" in detail uitgewerkt wordt.
2011 zal volgens de voorzitter het jaar zijn waarin het Vlaams Belang zijn rol van stok achter de deur verder zal opwaarderen tot de rol van duwlocomotief, die alle andere Vlaamse partijen zal verplichten te kiezen: ofwel op de trein naar onafhankelijkheid te springen, ofwel voor eeuwig in de berm terecht te komen.
Vlaams Belang voelt de volkswil en de grondstroom in Vlaanderen aan, aldus Valkeniers. Die grondstroom is anti-Belgisch, tegen de multiculturele zeepbel en vindt dat hier geen plaats is voor een afgezonderde moslimzuil, met minaretten en een eigen televisiezender en straks misschien ook een eigen rechtspraak, luidde het.
Valkeniers haalde ook zwaar uit naar de pers, die een afspraak zou hebben om "Vlaams Belang enkel aan bod te brengen als nieuwsgaring niet te vermijden is en in de regel enkel als het Vlaams Belang als partij erdoor geschaad wordt". Maar de partij zal hier met een media-actieplan op antwoorden, kondigde hij aan
"Wij aanvaarden één compromis: een onafhankelijk Vlaanderen"
Bron GvA
14:24 Ons land moet een voorbeeld nemen aan Zuid-Soedan. "Onafhankelijk worden en komaf maken met de agressiviteit van de islam", zei Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers tijdens de nieuwsjaarsreceptie van zijn partij.
Zuid-Soedan heeft zich vorige week afgescheurd van het islamitische noorden van het land. "Een voorbeeld. Dat is beter dan de Belgische bric à brac aan de wereld aan te prijzen", klinkt het bij het Vlaams Belang.
Voorzitter Valkeniers kon naar eigen zeggen zijn speech van vorig jaar herhalen. "De Vlaming heeft overduidelijk tegen de rotte Belgische constructie gestemd. Sindsdien palavert men al 223 dagen, via preformateurs, informateurs, olijke duo's, bemiddelaars, verduidelijkers en triumviraten over de vraag hoe men die gammele ruïne overeind kan houden."
N-VA
De N-VA moet ook niet langer rekenen op de steun van het Vlaams Belang als de partij een compromis sluit over de staatshervorming. "Ik heb in het belang van Vlaanderen éénmaal de hand gereikt aan Bart De Wever via een open brief. Het antwoord was: oorverdovende stilte. Ik zal het geen tweede keer doen. Ik heb na het geknoei van de afgelopen maanden beslist om onze eigen weg te gaan. Het enige compromis dat wij aanvaarden, is een onafhankelijk Wallonië en onafhankelijk Vlaanderen", besluit Valkeniers.
Valkeniers haalt ook zwaar uit naar de pers. Die zou de partij te weinig aandacht schenken. De voorzitter wil daarom een media-actieplan starten.
Vanavond verzamelt een handvol Vlaamse kunstenaars in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) in Brussel. Onder de noemer Niet in onze naam verzetten ze zich onder meer tegen het Vlaamse streven naar meer bevoegdheden en kanten ze zich tegen wat ze zelf noemen de splitsingsrage.
De artistieke leiding van de KVS beschouwt het stilaan als hoofdopdracht om zich op eenzijdige wijze te moeien in politieke vraagstukken. De kunstenaars schieten met scherp op al wat Vlaams is, maar lijken daarbij te vergeten dat de cultuurwereld jaarlijks 480 miljoen euro subsidie ontvangt van de Vlaamse Gemeenschap.
De initiatiefnemers, volmondig gesteund door de vakbonden, zijn ook niet te spreken over wat zij noemen: het bekrompen nationalisme. Zelf behoren ze echter tot de meest fanatieke nationalisten als het over België gaat. Het wordt haast lachwekkend hoe de progressieve en vooruitstrevende kunstenaarswereld halsstarrig blijft vasthouden aan een vastgeroest, ondemocratisch en voorbijgestreefd België.
Voor de aanvang van het protestevenement, dat van start gaat om 19 uur, zullen de Vlaams Belang Jongeren (VBJ) actie voeren aan de ingang van de KVS, onder meer met een spandoek
Wie gelooft dat het veilig wonen is, op de flanken van een vulkaan, is een gestoorde geest, ofwel een Europeaan.
Vraag gewoon even na aan Moeder-de-Vrouw hoelang ze de schouw kan rechthouden als de uitgaaven de ontvangsten jaar na jaar overschrijven, en alle Bankiers zo goed als zelf tot de bedelstaf gebracht zijn .
Dat men bij ons niet afkome om te zeggen dat de dreigende situatie op de financiële markten de vorming van een regering dringend maakt : we hadden er ZES, dus zijn er nog 5 die we eerst kunnen verslijten!
Misschien dat TRENDS ons ietwat wijzer kan maken?
-------------------------
Ongeveer 1300 miljard euro. Alleen al in 2011. Alleen al in de eurozone. Deze gigantische smak geld is nodig om schulden te herfinancieren die dit jaar vervallen bij de overheden en de banken uit het eurogebied. Daar komen nog eens een pak schulden op korte termijn bij, ook continu te herfinancieren. En vergeet de kapitaalhonger van de VS, het Verenigd Koninkrijk en andere landen met grote begrotingstekorten en dito schuldposities niet. Het wordt de volgende maanden en jaren knokken om tegen betaalbare rentevoeten financiering op lange termijn vast te krijgen.
Lekke fietsband De oplossingen die de Europese beleidsmakers al uitdokterden om de schuldencrisis te lijf te gaan, zoals de creatie van het Europese Stabiliteitsfonds, zijn allesbehalve overtuigend om investeerders gerust te stellen en hun geld aan te trekken. Europa probeert in feite een lekke fietsband op te pompen, maar dat haalt natuurlijk niet veel uit zolang het lek niet gedicht is, in casu zolang de wankele solvabiliteit van een aantal banken en overheden niet geloofwaardig aangepakt wordt. De politiek ziet de Europese schuldencrisis nog als een liquiditeitscrisis terwijl de markten die zien als een solvabiliteitscrisis. Nog meer geld lenen aan landen die al zwaar in de schulden steken, is geen oplossing. Een deel van dat geld wordt nooit terugbetaald, zegt James Nixon, strateeg van Société Générale.
Wanbetalingen Hoewel Europese leiders in alle toonaarden zeggen dat er geen wanbetalingen komen op staatsobligaties, toch niet voor 2013, hechten de markten weinig geloof aan die boodschap. Door die markttwijfel, moeten de zwakkere landen en banken zich op steeds korte termijn en tegen steeds hogere rentevoeten (her)financieren. De gemiddelde looptijd van uitgegeven schulden is al gevoelig gedaald de voorbije jaren.
Fortis-scenario Er ontspint zich dus een Fortis-scenario op Europese schaal. Ook Fortis moest zich op steeds kortere termijn financieren tot het gat in de balans niet meer te dichten was. Ierland is al onherroepelijk in dit sukkelstraatje beland. Geen levende ziel goed bij zijn verstand leent nog aan de Ierse banken, die daarom voor ongeveer 180 miljard euro aan het financieringsinfuus bij de Europese Centrale Bank en Ierse Nationale Bank liggen.
Maar de Ierse banken zijn niet alleen. In 2010 dichtte de ECB voor gemiddeld 700 tot 900 miljard euro de gaten in het Europese banksysteem. Nu staat de teller op ongeveer 550 miljard, maar het loket blijft voorlopig onbeperkt open.
Onvermogen Dat Ierse of Griekse onvermogen om nog tegen betaalbare rentetarieven privégeld aan te trekken, kan overslaan naar andere landen. Inflatie is zoals tandpasta uit de tube: je stopt die niet gemakkelijk terug. Wel, een herfinancieringsprobleem is nog moeilijker terug op te bergen, maar de politici hebben de geest uit de fles laten ontsnappen. Hoe langer ze wachten, hoe hoger de kostprijs wordt, zegt James Nixon.
Daan Killemaes In Trends
----------------------
Psssst
Lekke zeefden, rommelende vulkanen, lek gereden tuben willen opblazen : het zijn duidelijke en beklemmende beelden. Maar de tandpasta die uit der tube is geknepen er terug willen induwen : als er ook maar 1% klopt van die beeldspraak, dan wordt Europa straks één smeerboel. Ik spreek uit ondervinding met plat geknepen tuben tandpasta!
De voorzichtigheid is de moeder van de porseleinwinkel. Ja toch!? Ik schrijf dit neer tot nut van wie het wil weten. Mag ik dan de verzamelde lezerschaar er op wijzen, dat ons Moeder ons altijd heeft voorgehouden er op bedacht te zijn, dat er ooit weer oorlog kon in het land komen, en dat we er dus best aan deden, te zorgen, dat we van ons land konden leven, om het even waar we terecht kwamen? Zij had dat altijd zo geweten in haar thuis, op de boerenbuiten, en zelfs in de 4 jaren van de Grote Oorlog hadden ze niet één dag honger geleden, al waren ze met 8 kinderen, vader en moeder en de grootouders. Wij ook niet, Ma, in WO II, we hadden het niet breed, maar hebben nooit honger gekend, en al ben ik thans in mijn derde woning beland : er zijn altijd twee vereisten aan geweest : hoger gelegen stuk grond (tegen het water) en ruimte genoeg om te voorzien in de eerste behoeften. Een beetje boer spelen. Biologisch tuinieren, heet dat nu .
In de jaren 60-80 in de Leiestreek konden wij de scheepjes ver en diep beneden ons zien voorbijvaren, later in de Vlaamse Ardennen, in de omgeving van Het Hof van Cleve, keken wij neer op de autosnelweg, die we, van ver en van hoog bezien, in ons aquarium hadden herdoopt, en hier in Midden Italië kijken wij neer op een vulkanisch bergmeer van 18 Km doorsnee, want we wonen langs de Cassia, zijnde de verbindingsweg van Rome naar Siena, langs de weg waar ooit de legioenen van Julius Cesar triomfantelijk en langs de kortste weg, terugkeerden uit onze gewesten. Huisnummers zijn er niet, wel de kilometers en de 100-meter paaltjes met de afstand naar Rome : aan 118,9 wordt iedere landgenoot welkom geblaft door onze 3 Duitse herders .Die zijn daar speciaal gezet voor de blinden die de 2 vlaggemasten niet gezien hebben: de Klauwende Leeuw naast de driekleur. Neen, niet de belse tricolore, wel de Bandiera Italiane : groen-wit-rood ..
Enne, raar maar waar, wij zijn gekend als le Belgi : de Belgen. Zoude niet vloeken!? We hebben al 100 keer uitgelegd dat we Fiaminghi zijn, met daarbij de uitleg over de situatie tegenover de Walen. Iedere keer als we ons moe hebben gemaakt, en schier buiten adem zijn van het vertalen, volgt dan de bekende wijsvinger naar het voorhoofd : te gek voor woorden, die Fiaminghi!
En dat volk heeft dan n Edy Merckx voort gebracht! Porca miseria!
Deze keer moet ik mijn geliefde en gewaardeerde Voorzitter verbeteren als hij volgende zondag boerkas ziet defileren in de straten van Le Très Grand Bruxelles. Nieuwe Belgen zullen er wel zijn (het zijn trouwens de eerste belanghebbenden) maar of ze danig opvallend zullen willen gekleed zijn? Dat durf ik te betwijfelen want veel te contraproductief, en dat weten ze ook.
Voor dit apenland op de bres springen, dat doen alleen zij die handelen uit eigenbelang. Een beetje doorzichtig voor hen die in hoofdzaak leven van de krijg!
Ik zou ze eerder de Blauwe Smurfen noemen, wegens hun nietig voorkomen, waar ze, voor de gelegenheid een rode camouflagekleurtje hebben over getrokken. Goed zichtbaar op de afbeelding hierboven.
Eerst was ik zinnens een NAR af te beelden, een Koninklijke Hansworst, maar het moet beschaafd blijven. Die afbeelding mèt omschrijving houd ik in reserve voor de dag dat het Triumviraat uit de kast komt. Want ook wij, Vlaams Correcten geraken het stilaan beu dat de Belgica zwalpend in de branding, het vertikt om binnen te lopen in het sloopdok.
-------------------------------------
Tricolore baarden en boerkas 21.01.2011 - Er is een nieuw wanhoopsoffensief op komst om België te redden. Schrijvers, acteurs, artiesten en muzikanten mobiliseren hun laatste krachten tegen de splitsingsrage en het Vlaamse separatisme. Een Belgicistisch Ardennenoffensief zeg maar, met de gewillige steun van linkse partijen, studenten, vakbonden en zogenaamde middenveldorganisaties. Vrijdag mogen ze de KVS in Brussel inpalmen en zondag trekken ze begeleid door Belgisch vlaggengezwaai en media-applaus door de straten van Brussel.
Baard
Dat de politieke impasse bij heel wat mensen op de zenuwen werkt, bij anderen alleen nog maar onverschilligheid opwekt en bij gematigde Vlamingen tot een radicalisering leidt het gaat niet meer, laten we België maar splitsen staat buiten kijf. Dat laatste vooruitzicht zorgt her en der voor slapeloze nachten, koude rillingen of regelrechte paniekaanvallen. Sommigen laten er nu zelfs hun baard voor groeien. Met die baard willen ze protesteren tegen het uitblijven van een Belgisch akkoord. Met een baard kan je alle kanten op. Ooit was het de standaarduitrusting van de zogenaamde ringbaardflamingant, vandaag is het een omstreden symbool geworden voor het onwrikbare geloof in de heilige zaak: voor baardimams en moslimfundis het onwrikbare geloof in het woord van Allah en de islamitische heilstaat, voor de tricolore baard-Belgen het onwrikbare geloof in het unitaire en ondeelbare België.
Benoit Poelvoorde, acteur en initiatiefnemer van de merkwaardige baard voor een Belgische regering-actie, was begin december te gast in De Laatste Show (VRT). De man begon zijn betoog met de droge mededeling: je voudrais m excuser pour ne pas parler le Néerlandais. Waarop de moderator alsof het vanzelfsprekend is antwoordde: pas de problème. Stel je even voor dat een Vlaamse acteur uitgenodigd wordt door de RTBf of RTL en daar doodleuk vertelt dat hij helaas geen Frans spreekt (of wil spreken). Totaal ondenkbaar. Het voorval is kenschetsend voor de Belgische toestand. Franstaligen vinden het de normaalste zaak van de wereld dat zij, overal en altijd, in hun eigen taal aangesproken worden en Vlamingen passen zich aan. Poelvoorde noemt zich niettegenstaande zonder schroom un vrai Belge. Een beetje vreemd, is het niet? Je zou toch verwachten dat een echte Belg een mondje Nederlands kent. Hetzelfde geldt voor de Franstalige kandidaten van Miss België. De meiden die naast het Belgische kroontje grepen, reageerden verbolgen en hielden zowaar een pleidooi voor de splitsing van het land. Dat ze geen woord Nederlands over de fraaie lippen kregen, wie tilt daar nu aan? Alsof een Vlaamse miss ook maar een schijn van kans zou maken als ze zich niet behoorlijk uit de slag zou kunnen trekken in het Frans.
Progressief?
Er is een eenheidsdenken het politieke discours binnengesijpeld. En dat baart ons ernstige zorgen, zegt actrice en verzetsstrijdster Marijke Pinoy. Kijk eens aan, de linkse elite maakt zich plotsklaps zorgen over het eenheidsdenken in het politieke discours. Excuseer hoor, maar dat discours klinkt behoorlijk vals na de decennialange opinieterreur van de politiekcorrecte linkse kerk. Elk debat over heikele themas zoals de etterbuilen van de multiculturele samenleving of de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië werd in de kiem gesmoord. Vrije tribunes worden geweigerd in kwaliteitskranten, niet op basis van de inhoud, maar op basis van de naam van de auteur. Wie buiten de lijntjes van het eenheidsdenken kleurt, valt uit de boot.
Niet in onze naam luidt de strijdkreet van de culturele en intellectuele elite. Tja, niet in onze naam, maar in wiens naam spreekt die selecte club eigenlijk? We dachten dat de Vlaamse kiezer op 13 juni een duidelijk signaal heeft gegeven voor gehele of alleszins verregaande autonomie. Maar dat links geen hoog petje op heeft van het gewone volk of maar weinig respect kan opbrengen voor het resultaat van democratische verkiezingen, wisten we al langer. Het is wellicht ook geen toeval dat enkele initiatiefnemers (Lieve Franssen en Dirk Tuypens) van het zwart-geel-rode evenement op vrijdag ooit op de lijst stonden van de PvdA, een belgicistisch clubje dat zijn bewondering voor de Rode Kmers van Pol Pot of Noord-Korea nooit onder stoelen of banken heeft gestoken. Fraaie democraten, zeg nu zelf.
Als de redders van het Belgische vaderland het echt menen met de democratie, moeten de vakbonden en mutualiteiten maar eens een referendum organiseren bij hun eigen leden en vragen wie er bereid is geld te blijven storten in de bodemloze Waalse putten en wie er bereid is om de Vlaamse welvaart op het spel te zetten. Ze moeten maar eens vragen wie er bereid is om te aanvaarden dat de Franstalige minderheid de baas kan blijven spelen over de democratische meerderheid in dit land.
De tijd dat links anti-establishment was, is voorbij. Links is aan de macht, links is het establishment geworden. En dus schurken artiesten, journalisten, vakbondskopstukken en mutualiteiten zich gretig aan tegen de macht. En duiken ze enthousiast de koffer in met koning Albert of het Belgische grootkapitaal van baron Buyse en co. Ieder zijn smaak natuurlijk.
Solidariteit?
Wat er zo progressief is aan het belgicisme, is ons nog altijd een raadsel. De zelfverklaarde progressieve elite is bij nader inzien gewoon uiterst conservatief en behoudsgezind. België moet blijven! Aan de zogenaamde solidariteit mag niet geraakt worden. Solidariteit betekent in de praktijk dat de Vlaamse geldkraan open moet blijven staan, ook al hebben Waalse professoren intussen ruiterlijk toegegeven dat die jaarlijkse miljardensteun niet gezorgd heeft voor een heropleving van de Waalse economie. Integendeel, al dat geld heeft de Walen in slaap gewiegd, een afhankelijkheidsstatus en een hangmatcultuur gecreëerd. Solidariteit betekent dat de Vlamingen, ter wille van de communautaire vrede, al hun rechtmatige eisen moeten opbergen en zich moeten neerleggen bij de Franstalige vetos. Alleen zo kan België overleven.
De Franstaligen en de linkerzijde, het koningshuis en het Belgische establishment hebben elkaar gevonden in een bizar monsterverbond tegen Vlaanderen. Waarom zweert de culturele en intellectuele elite bij een vermolmde, hopeloos vastgereden en falende staat? Journalist Karl Van den Broeck legde dat mooi uit in De Morgen( 28.02.05): België mag Vlaanderen dan al jaarlijks vele tientallen miljarden kosten, dankzij het sterke linkse blok in Wallonië blijft het gespaard van een rechtse politiek. Toegegeven, het is een opportunistisch argument om het vermaledijde België in stand te houden. Maar wel een ijzersterk.
Ziezo, ze zeggen het zelf. Het is de verklaring waarom de idee zelf van een onafhankelijk Vlaanderen de ultieme nachtmerrie is voor de krimpende linkerzijde in Vlaanderen. Dankzij België zit de Vlaamse kiezer die vooral rechts stemt opgezadeld met een linkse regering en een beleid waarvoor hij/zij niet gekozen heeft. Dankzij de linkse vrienden in Wallonië heeft de linkerzijde in Vlaanderen meer macht dan hen op basis van democratische verkiezingen toekomt. En dankzij de linkse vrienden in Wallonië kunnen ook zij blijven eten uit de subsidieruif. Liever de maffiabende van de PS aan de macht dan de Vlaams-nationalisten van N-VA en Vlaams Belang.
Boerka
Ach, ook linkse intellectuelen en artiesten hebben natuurlijk recht op een eigen mening. Ze mogen zelfs betogen met Belgische vlaggen. Maar ze betogen wel voor een al lang verloren zaak, merkt Marc Platel terecht op. De politieke crisis waarin het land verkeert, is al veel ouder dan 200 of 250 dagen. Wie vooral de Vlaamse onderhandelaars oproept om compromissen te sluiten, moet er wel bij vertellen dat die Vlaamse onderhandelaars al heel wat water bij de wijn hebben gedaan, veel meer dan ze voor de verkiezingen beloofd hadden. En moet erbij vertellen dat de rotte compromissen uit het verleden net tot de politieke impasse van vandaag hebben geleid.
De vraag is of de Belgische baarden en betogers van vrijdag en zondag dat wel zien of willen zien. Zij willen nog meer van hetzelfde. Het lijkt er wel op dat ze een driekleurige boerka hebben aangetrokken die hen potdoof en stekeblind maakt voor de Belgische realiteit. Een realiteit die nu zelfs door de Waalse missen onder ogen wordt gezien: er is niets wat Vlamingen en Walen nog bindt.
Het Vlaamse pleidooi voor (meer) autonomie wordt vaak herleid tot een karikatuur, de onrealistische en onwenselijke droom van rechts of extreemrechts in Vlaanderen. Maar dat is al te gemakkelijk. Luister maar naar wat Jef Turf, niet meteen een rechtse rakker, zegt over de politiek crisis. We hebben nood aan niet meer van hetzelfde, maar aan iets totaal anders. Om uit het slop te geraken moet men de zaken omdraaien. In plaats van staatshervorming na staatshervorming de toestand te laten verzuren, moet men in alle openheid opteren voor een zelfstandig Vlaanderen. Eerst de politieke beslissing en nadien de onderhandelingen over de boedelscheiding. Zo weet men tenminste waarover men praat.
De linkerzijde voert een verbeten maar verloren strijd. Het gedwongen Belgische huwelijk is uitgewerkt en doodgebloed. Ludiek of wanhopig protest zal daar weinig aan veranderen. Vlamingen willen het lot in eigen handen nemen. Dat is niet alleen ons recht, maar ook onze plicht tegenover onze kinderen en kleinkinderen. België is het verleden, Vlaanderen is de toekomst. Het Belgische huwelijk is uitgewerkt en doodgebloed.
Ergens lees ik dat de Mattil gisteren, 10/1, 38 jaar is geworden. Dezelfde leeftijd als ons Roos : wat kan het leven toch onrechtvaardig zijn! Ik heb ons Moeder altijd horen zeggen : De goê moeten gaan, en de slechten mogen blijven .
Die gedachte brengt mij bij onze oud-voorzitter Frank Van Hecke en op de samenhorigheid bij de Familie Morel, waar Frank nu deel van uitmaakt. Via Wikipedia kan men lezen, dat niemand de hoop opgeeft, al zit Roos helemaal onder de morfine, en al schijnt ze te slapen 23 uur op de 24, de zwarte humor heeft haar niet verlaten.
De verjaardag van Mattil deed er mij aan denken, dat de betogers zondag met goed gevolg Philips-de-Taaie met vrouw en kroost zouden kunnen meevoeren op kop van de stoet. Als symbool voor wat de toekomst hen brengt. De platte wagen waarop zij plaats nemen, dient echter voor hun veiligheid, te worden voorzien van opbouw-tralies die zoveel mogelijk achter tricolore zwaaivlaggetjes verborgen blijven.
De TAK-vrienden wezen bij deze gewaarschuwd : wie de wagen dichter dan 50 meter benadert, wordt aanzien als Blokker en zal worden afgevoerd. Naderen tot op 51 meter mag. Maar zeg nu zelf : wie gooit raak op zon afstand?
Is een term die niet thuishoort in Kortrijk, maar op zee
-----------------------
Twee kloosterzusters worden uit de raad van bestuur van Stella Maris in Kortrijk gezet. Dat besliste de raad van bestuur van de instelling voor bijzondere jeugdzorg. De algemene vergadering moet op 2 februari die beslissing wel nog goedkeuren. De beslissing komt er na meldingen van misbruik door een pater tijdens de jaren negentig.
Er liepen twee klachten binnen over de nu 88-jarige pater Albert, die in de jaren negentig op bezoek kwam in de leefgroep. Hij betastte onder meer geslachtsorganen van jongens en zat met zijn hand in de broek van minderjarigen. Begeleiders klaagden dit toen aan bij de directie en raad van bestuur. De pater werd de toegang tot de instelling geweigerd.
"Volledige stijlbreuk" De huidige leiding neemt het de twee kloosterzusters, die in die periode aan de leiding stonden en ook op vandaag nog in de raad van bestuur zetelden, kwalijk dat ze met de klachten niet naar het gerecht stapten. De twee zusters weigerden om vrijwillig op te stappen.
"Daarom zal de procedure tot afzetting gestart worden, als de algemene vergadering de beslissing op 2 februari goedkeurt", aldus advocaat Jan Leysen. "De kloosterzusters waren niet zelf bij het seksueel misbruik betrokken, maar met de beslissing wil de huidige raad van bestuur volledig afstand nemen van de gebeurtenissen uit het verleden. Er is beslist een volledige stijlbreuk door te voeren en een duidelijk signaal te geven, ook naar de eigen personeelsleden." (belga/svm in HLB)
----------------------
Pssst
Ondergetekende is al langer dan van vandaag op dit ondermaanse en heeft aldus reeds een en ander meegemaakt. Dat hier weer namen geplakt worden op verdachten Ha Ja, hé Rikske Torfske; alle criminelen zijn slechts verdachten, tot hun misdaad is bewezen, hé in afwachting moeten we toch in hun onschuld geloven, nietwaar? Dat vormt toch de grondslag van onze Rechtsstaat, nietwaar? Trouwens, die pater schijnt tenslotte maar iets te hebben geprobeerd, wat ik vergelijk met de blikken van een hangjongere op de saccoche van dat oud meterke : zonde door begeerte staat niet in het Burgerlijk Strafwetboek. Het staat echter wel in het Goddelijk Wetboek van Strafrecht .Dat moet zowat het midden houden tussen het 6de en het 9de Gebod
Bij bepaalde mensen begint het een beetje te koken. Ge zoudt voor minder beginnen gooien met het meubilair van de tempel!
Voorbeeld.
Maandag 17 januari 2011. Sedert een paar dagen volgen wij Het Nieuws op VTM, en zien o.a. beelden van de Onderzoekscommissie Misbruik waar mensen van het Gerecht voor de verzamelde parlementairen hun getuigenis komen afleggen. Zij spreken van 6.000 dossiers per jaar over kindermisbruik, waarvan 1 op 3 op meisjes. We kunnen onze ogen en oren niet geloven, en denken aan de 500 dossiers, gespreid over 40-50 jaar bij de Commissie Adriaenssens .Wat gaat de Goegemeente hier nu over vertellen, vragen we ons af. Dat die onderzoekers als dieven in de nacht op een onnatuurlijk vlugge manier de deur worden uitgewerkt, treft ons. Maar, soit, besluiten we, morgen staan de gazetten hierover vol : de onderzoeks-hoernalisten zulen de handen meer dan vol hebben!
Maar wat blijkt? Nu, vrijdag en 4 volle dagen later : geen letter! Nix op TV : die jaarlijkse 6.000 gevallen van kindermisbruik buiten de Kerk zijn en blijven geheim. Wegens het geheim van het onderzoek? Of uit eerlijke schaamte?!
Is onze Beschaving van de Dood werkelijk al zo ver gevorderd, dat de kinderen die nog mogen geboren worden (!) al moeten vernozeld worden voor ze tot volwassenheid zijn gekomen? En mag daar niet over gesproken of geschreven worden? Mag er alleen gesproken worden over zaken die het Geloof bekladden?
Stelt zich de vraag: wie of wat trekt er aan de touwtjes achter de schermen, dat niemand, maar dan ook niemand het nog heeft over die 5.500 gevallen van misbruik per jaar buiten de Kerk? Zonder te spreken van al die gevallen die binnenskamers of binnen de eigen vreemde cultuur worden gehouden, en die dus nooit bekend raken bij het Gerecht ..De Seksuele Revolutie is een zondvloed gebleken en heeft vooral het slechte in de mens wakker gemaakt.
Waarde van Het Nieuws in de media?
Tweede voorbeeld.
Deze morgen : BVN, heruitzending van een verwarrend bericht (met beelden!) op Ned. 1 : er zijn deze nacht 2 Russische bommenwerpers doorgedrongen boven het Nederlands luchtruim. Ze worden onderschept door 2 F16s van de Nederlandse Luchtmacht, en even later door 2 van de Engelse Luchtmacht. Consternatie alom.
Later hierover : geen jota meer.
Waarom? Krijgen we Het Nieuws in het Apenland voorgeschoteld na censuur? Na duiding en na weglating?
Al een geluk dat er Internet bestaat! Anders moesten we blijven lachen met de geweldige moppen die te horen vallen in De Slimste Mens : een dier dat voor ¾ uit WOL bestaat : Een WOLF! Waarlijk : een ietske lager niveau dan de lolbroek uit de bewaarschool! En deze : zijn echtgenote legt de tarot-kaarten, en denkt dus dat ze een medium is : hijzelf denkt eerder dat ze een extra large is .Geweldig! En dat is dan ingestudeerd door de bekwaamste nullen van de 0000
Dit stukje gaat over de zwanenzang van de Belgicisten. Die wordt voorzien van een woordje commentaardoor Filip van Laenen, een beleefd man, beleefder dan ondergetekende, en doet mij denken aan het orkest van de Titanic toen die in de golven verdween. Als ik al enig verschil bespeur, is dat men na 100 jaar nog altijd spreekt over de Titanic, wat wel niet het geval zal zijn met de Belgica.
Titanic Belgica .Ook al op gelet dat beide schepen een voorbestemde naam dragen van elk 3 lettergrepen? Tel maar na : de symboliek is dodelijk! Zij door een drijvende ijsberg de Belgica door de pretentie der Franstaligen, maar de kelder is wel dezelfde
O die Belgicisten! Zij geraken met de dag steeds eenzamer op hun verlaten hoogten. Na de verzamelde meute van hen die zich kunstenaars wanen en die bijgevolg een luilekker bestaan hebben dank zij de subsidue-ruif waar ze lijk ezels met hun hoofdstel aan vast gebonden zijn, nu dus de captains of industry, die andere soort komieken, die idem dito bestaan bij de gratie van het unitaire patria-gevoel .
Waarlijk! Ook hier geldt dat; om een crimineel op te sporen men altijd moet zoeken naar hem of hen die er profijt bij hadden .
Over profijt gesproken! Om een of andere rode reden, staat de naam van Het Heilig Paterke van Hasselt niet tussen de namen der Industrie-Grootheden. Zou dat komen doordat dergelijke aanwezigheidslijsten niet goed genoeg betalen? Of is het meer omdat de Steve er meer aan houdt in het verborgene te leven? Hasselt is niet voor nix de thuishaven van de Agusta specialisten!
Stevaert is uit hetzelfde hout gesneden als de Laekense Grootmeesters van het sacrosante profitariaat. Alleen zou het een beetje te doorzichtig zijn, op die lijst ook Coburgers te zetten, al hadden zij in feite de lijst moeten aanvoeren, want de grootste belanghebbenden ..
Enfin : de Belgica worstelt zich nu al meer dan een half jaar door de branding, met sputterende motoren en zonder kapitein op de brug. De zoetwatermatroos die haar drijvende probeert te houden is de gevreesde Le Terminator die vaart op de sterren van zijn eigen gloriebaan. De gammele schuit hangt iedere dag wat meer naar Linx, de reddingsboten zijn weggeslagen, het roemloos einde is in zicht .
Zondag dweilt de rest van de abnormalen door de Brusselse straten. In de hoop dat ze BDW door de knieën krijgen met een aanval in de rug. Dergelijke strategie getuigt altijd, voortgaande op de reactie van Dame Milkette, van verregaande lafheid. Is eigen aan al dat België-gedoe!
Vorige week dook er plots een brief op van een aantal topindustriëlen (of captains of industry zoals dat tegenwoordig heet) die de federale regering aanmaanden een begroting voor 2011 op te stellen. Tussen de lijnen kon men bovendien lezen dat zij dat gedoe rond een staatshervorming maar niets vinden, of meer concreet: vooral dat Vlaamse gedoe daarrond. Ik zou echter wel eens willen weten hoeveel Belgische staatsobligaties deze «captains of industry» met hun recentste vette bonussen hebben aangekocht, om de Belgische staat te ondersteunen.
Wanneer ik het rijtje ondertekenaars van de brief overloop, vallen er mij toch enkele namen op. Zo bijvoorbeeld die van Jean-Luc Dehaene. Sinds wanneer is deze ACW-vertegenwoordiger bij uitstek, ondertussen omgeschoold tot poenpakker waar hij maar kan, maar verder wel nog steeds EU-parlementslid, een «captain of industry»? Dat zijn lef geen grenzen kent, wisten we natuurlijk al een tijdje. Als er immers iemand politiek verantwoordelijk is voor de chaos waarin België vandaag verkeert, dan is het Jean-Luc Dehaene wel, en hij is dan ook bijzonder slecht geplaatst om de huidige generatie politici de levieten te willen lezen. Dat hij zich daarbij dan nog eens wil vermommen als een soort industrieel kan de ergernis alleen maar vergroten.
Een andere naam die opvalt, is die van Étienne Davignon. Samen met zijn kompaan Maurice Lippens is deze man niet moreel noch politiek, maar wel persoonlijk en rechtstreeks verantwoordelijk voor het verlies van het spaargeld van duizenden kleine, weliswaar goedgelovige beleggers. Het is de reden waarom we die twee ooit nog kans zagen maken om in uiterste nood in een Belgisch zakenkabinet op te treden, maar vandaag niet meer. Maar je moet het dan toch maar durven om een brief te ondertekenen met daarin zinnen zoals «Deze maatregel is, naar ons oordeel, het enige middel om het noodzakelijke vertrouwen van onze beleggers te herstellen en aldus een verdere negatieve spiraalbeweging te voorkomen.» Ja, over het vertrouwen van beleggers heeft die man veel kennis, en over negatieve spiraalbewegingen nog veel meer, zeker als het over andermans geld gaat.
Maar ten gronde, waar zit het echte gehuichel van dit zootje Belgicanen? Er is de laatste tijd veel te doen geweest over de zogenaamde spread, het verschil tussen de Belgische en de Duitse langetermijnrente. Eenvoudig uitgelegd wordt de Duitse langetermijnrente in de Eurozone beschouwd als de basisrente die staten op hun leningen moeten betalen, en is de extra rente die daar bovenop komt een maat voor het risico verbonden aan de leningen van een bepaalde, concrete staat. Indien de markt meent dat dat risico groot is, zal de spread oplopen. Meent de markt dat het risico klein is, dan zal de langetermijnrente voor een bepaald land quasi gelijk aan de Duitse zijn. Het probleem is echter dat die spread een zelfversterkend effect kent: naarmate de markt meent dat het risico oploopt, neemt de spread toe, waardoor het voor een staat moeilijker wordt om vers kapitaal op te halen, met als gevolg dat de kans dat die staat effectief in de problemen komt groter wordt. En dus de spread weer wat groter wordt. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de regeringLeterme II (of misschien correcter: de regeringLeterme II½?) er alles aan doet om de spread binnen de perken te houden, en dat niet alleen omwille van de perceptie.
De stelling van eerste minister Yves Leterme en zijn regering is nu dat er niet meer risico verbonden is aan de Belgische leningen dan aan de van Duitse. Op de persconferentie van verleden week werd daarom ook met cijfers gegoocheld om aan te tonen dat België de beste leerling van de EU-klas zou zijn, in de hoop dat de markten iets van hun verhaal zouden willen geloven. Dat zij daarbij hun cijfertjes zorgvuldig uitkozen om aan te tonen hoe goed het wel niet ging met België cherry picking heet zoiets is normaal, al moet gezegd dat men in het Belgische geval stilaan van platte leugens gewag kan maken. Zwaaien met «de kleinste toename van de openbare schuld in de EU» als hét argument om aan te tonen hoe flink België wel niet is, als men al van tevoren met een torenhoge schuld opgezadeld zit, zal de markten niet echt onder de indruk gebracht hebben.
Mogen we echter het verhaal van de spread eens koppelen aan de brief van onze captains of industry? Om eens alles op een rijtje te zetten: aan de ene kant meent Yves Leterme dat de markten het fundamenteel fout voorhebben wanneer zij België in het rijtje van de risicolanden plaatsen. Zijn probleem is echter wat John Keynes zo mooi verwoordde, en wat Ierland niet zo lang geleden de das omdeed: markets can remain irrational a lot longer than you and I can remain solvent. Maar dit probleem geldt niet voor de koper van Belgische staatsobligaties: áls Yves Leterme gelijk heeft, dan strijkt elke koper van Belgische staatsobligaties vandaag een risicoloze winstpremie op van maar liefst één procent, of meer. En verder: wie massaal Belgische staatsobligaties koopt, reduceert de spread, aangezien hij de vraag opdrijft. Vandaar ook mijn vraag: als die captains of industry met hun woorden het plebs willen doen geloven dat zij toch zo bezorgd zijn om de financiële toestand van het land, hoe zou het dan zitten met hun daden? Zeker als die daden zo voor de hand liggen, bijzonder vaderlandslievend zijn en bovendien nog winstgevend ook.
Hadden ze het dus allemaal echt gemeend, stonden onderaan de brief tussen haakjes niet hun vette bestuursmandaten, maar wel hoeveel Belgische staatsobligaties zij recent of bijvoorbeeld vandaag nog aan hun portefeuille toegevoegd hebben. Ik vrees echter dat het uitdrukkelijk niet hun bedoeling is hun eigen hachje te moeten riskeren, maar dat het alweer de modale belastingbetaler is, en dan in het bijzonder de Vlaamse belastingbetaler, die voor hun rekening zal moeten opdraaien. Zoals sire voor zijn verjaardag een bank geschonken kreeg, en sire de schande bespaard moest worden met vliegtuigen zonder de eigen nationale kleuren te moeten vliegen, zo moet nu de baan zelf van sire veilig gesteld worden. En in één moeite door, de eigen, industriële belangen. Of wat dacht u?
Toevallig was liepen verleden week ook de vakbonden schuimbekkend storm tegen het ideetje van de N-VA om de RVA te splitsen. (En wie betaalt in België ook al weer die unitaire werkloosheidsvergoedingen uit?) Toch wel een merkwaardige alliantie die zich aftekent als le dernier carré om la Belgique une et indivisible te verdedigen: captains of industry, de vakbonden, linkse en Franstalige politieke partijen, hippe reclamebureaus, PvdA-onderzeeërs verkleed als kunstenaars, en verder het voltallige ons-kent-ons-milieutje in de media. Je zou al voor minder bij een volgende gelegenheid voor een V-partij stemmen.
BRUSSEL - Pater Luc Versteylen vroeg gisteren advies aan meerdere mensen. Blijven zwijgen', zeiden Paul Quirynen en Rik Torfs hem.
Het was gisteren druk op het Sint-Xaveriuscollege in Borgerhout, waar pater Luc Versteylen woont. Na de nieuwe aantijgingen van seksueel misbruik tegen hemzelf en zijn levensgezellin Mieke, afgelopen weekend en ook maandag in deze krant, kriebelde het bij de 83-jarige om zijn aanklagers van wederwoord te dienen. Hij belde gisterochtend met de kerkjurist Rik Torfs, ook CD&V-politicus, om te horen of hij daar goed aan zou doen.
Torfs verwittigde de advocaat Paul Quirynen en samen met de persoonlijke raadsman van Versteylen en met het hoofd van de jezuïetenorde kwamen ze in het college bijeen om de kwestie te bespreken.
Ons advies aan pater Versteylen is om nog altijd niet te reageren', zei Torfs gisteravond. Hij heeft natuurlijk eerder al een spreekverbod gekregen van de provinciaal van de jezuïeten. Wij hebben hem aangemaand om ook nu niet op de nieuwe aantijgingen tegen hemzelf en zijn vriendin in te gaan. Hij moet vertrouwen hebben in de objectiverende aanpak van justitie.'
Paul Quirynen is niet de persoonlijke raadsman van Versteylen. Ik volg de hele problematiek op als raadsman van de Unie voor Religieuze Verenigingen, waaronder de jezuïeten ook vallen. Vorige week heb ik Versteylen al eens bezocht, samen met de overste van de jezuïeten en met de kinderpsychiater Peter Adriaenssens. In dat gesprek is besloten dat Versteylen ontslag moest nemen uit de vzw in Viersel.'
Gistermorgen ging Quirynen graag in op de vraag van Torfs tot een tweede gesprek: Ik doe dat uit bezorgdheid en vanuit een grote bekommernis en een sterke genegenheid. Want die man moet er toch niet aan ten onder gaan! Het is één ding om jezelf te moeten verantwoorden voor justitie. Daar kun je je verdedigen. Maar als er zo'n hele mediastorm over je heen raast... Ik zou het zelf niet willen meemaken.'
Het was een normaal en menselijk gesprek, zeggen zowel Torfs als Quirynen. Een publiek zwijgen moet de zaak voor alle partijen leefbaar houden, luidde de conclusie van iedereen.
Een discussie over dat hele opvoedkundige project in de Brouwerij van Viersel, dat we nu misschien met andere ogen bekijken dan toen, moet niet in de media maar voor de rechtbank worden gevoerd. Dat is ook beter voor de slachtoffers', meent Quirynen.
En ja, het zou best kunnen dat wat toen normaal' werd bevonden, nu zal worden afgekeurd: Het is niet aan ons, maar aan de rechtbank om daar uitspraken over te doen.'
------------------------------
Commentaar.
Alleen al voor de verrijking van de Nederlandse Taal zou Versteylen een plaatsje moeten krijgen vooraan op de kaft van De Dikke Vandaele ..Ik zou zelfs opteren voor een heus bronzen standbeeld-op-sokkel om de man te eren. Plaats van het kunstwerk : aan de overkant der straat, recht tegenover Dee Brouwerij. Onderschrift : Aan de uitvinder van De Diepe Draai ., nog warmer dan het warm water!
Best ware het beeld de houding van Jacob Van Artevelde te doen aannemer, met de handen goed zichtbaar uitgestrekt, zodat iedereen van verre deze kan in het oog houden. Jacob Van Artevelde zorgde voor de Engelse wol : Versteylen zorgde voor de Engelse jasjes .
Was U daarmee bekend, dat een Pater tegenwoordig een vaste vriendin mag hebben? Zolang het maar bij één blijft! Maar om een beetje experimenteren mogelijk te maken : zouden die paters dan beter niet overschakelen op de Islam? Daar kan elk respectabele echtgenoot tot 5 vrouwen gaan. Zonder rekening te houden met de tijdelijke echtgenotes die maar beperkte tijd in dienst blijven, een uurtje of zo.
Zo gaat iedereen met zijn tijd mee .
O ja, Operatie Deckmyn is weer een van die typische West Vlaamse uitdrukkingen. Is het best te vertalen als uit de wind zetten : in dit geval als oorlogstaal : ik duik onder, dek mij ..
Neen, natuurlijk niet, maar de OCMWs zitten op hun tandvlees!
----------------------
Toch toevallig, nietwaar, dat het jaarlijks aantal aangespoelde Nieuwe Belgen, hoofdzakelijk uit de olie-landen, zo dicht aansluit bij het aantal uitgevoerde wettelijk toegelaten moorden op de ongeboren kinderen in de moederschoot? Nog toevalliger is het, dat met de olie, ook de Godsdienst van de Wrede is kunnen binnensluipen, zodat onze eigen kinderen bij het ziekenhuis-afval kunnen worden gedeponeerd .
Neen, zo ver gaan we nu ook niet gaan drijven, om te spotten met de Goddelijke Voorzienigheid : noem het eerder een ongewilde wetmatigheid, een emanente gerechtigheid, maar meteen een gewetensvraag voor de moderne progressieve Linxe mens. Waarbij dient te worden opgemerkt : dat die dan niet verwonderd moet zijn binnen enkele decennia, dat hij zichzelf heeft vernietigd.
De duizenden moorden op deze onschuldige kinderen is eens te meer een verschil tussen Rechts en Linx die verder samen moeten blijven aanmodderen in dit onmogelijk land. De Vlamingen zijn in hoofdzaak behoudsgezind, hebben liever de eigen mensen dan al dat vreemd import-gedoe, maar het Francofone landsgedeelte heeft het liever anders : luieren en het werken aan anderen overlaten. Natuurlijk : door die maatregelen op te dringen aan ons, hun buren, denken ze hun greep op Vlaanderen te kunnen behouden. Abortus propageren, vreemdelingen opdringen : het doet hun kiezerslijsten groeien.
Zij denken dat recht te hebben, al 180 jaar, want La Belziek nous appartient, zoals Di Rupo onlangs nog verkondigde, in navolging van de eerste de beste Marxistische negerkoning met zelfmoordneigingen.
Nogmaals : de Baert-doctrine vertoont alle kenmerken van onze stam : elke stap, hoe klein ook, dient er ene vooruit te zijn, mag nooit de volgende hinderen, en moet altijd in de richting van de Bevrijding zijn.
Het van hogerhand ingelepeld kwaad van kindermoord mee helpen bestrijden is niet één stap in de goede richting, het zijn er duizenden ineens. Uitgedrukt in die oude leuze van Cyriel Verschaeve (U weet wel : die kapelaan van te lande ) Zedelijk volk = Groot volk
Onderstaande oproep voor Christelijke Solidariteit zou even goed aan de Guimardstraat kunnen gericht zijn, en aan Kerk en Leven of aan Tertio. Al houdt men zich daar liever bezig met bijten in de kuiten van hun herder .
Denkt U dat één hoernalist de oproep zal gehoord hebben?
Vandaar het belang van al onze blogs : de stem van het volk klinkt door, daar waar deze gesmoord wordt onder Brood en Spelen. Nog even, en de reus op lemen voeten valt uiteen .Daar kan zelfs een BDW niets meer aan verhelpen.
Via onderstaande link verneemt U daar iets meer over :
Alle Vlaamse parlementsleden ontvingen deze week een brief namens de Beweging voor Christelijke Solidariteit over abortuspreventie, één van de Vlaamse bevoegdheden. De brief was vergezeld van een foetusmodel van 10 weken als oproep voor meer aandacht en middelen voor abortuspreventie in Vlaanderen met als thema: Respect voor het leven: het mooiste mensenrecht. Het aantal abortussen in ons land blijft immers stijgen en dat al 20 jaar lang (18.870 in 2009). In ons land worden per dag gemiddeld 60 kinderen of 3 klasjes geaborteerd. Dit is een middelbare school per week. Op jaarlijkse basis betekent dit de ganse bevolking van een gemeente als Middelkerke, Ranst, Meise, Lebbeke of Diepenbeek.
In een samenleving die opkomt voor verdraagzaamheid en respect voor elkaar, lijkt het evident dat er ook een maximale bescherming is van onze ongeboren kinderen. Maar dat is niet zo! Daarom vraagt de Beweging voor Christelijke Solidariteit aandacht voor abortuspreventie. Abortuspreventie begint bij het erkennen dat de waarde van een mens nooit kan gereduceerd worden tot een al dan niet aanwezige ouderwens. De Beweging voor Christelijke Solidariteit doet twee suggesties:
- Er zou een nieuwe preventie-instantie in het leven kunnen geroepen worden, zodat het belangrijke keuzegesprek (voorafgaand aan een abortus) onafhankelijk, los van enige levensbeschouwelijke of politieke achtergrond, los ook van de belangen van de abortuscentra, zonder manipulatie in een bepaalde richting, kan plaatsvinden. - De vrije keuze kan bevorderd worden door Centra voor Zwangerschapsondersteuning in de mogelijkheid te stellen om medische, psychologische, relationele en financiële ondersteuning aan de ouders en de kinderen te geven voor een periode van één jaar. De oprichting van twee nieuwe CIGs (Centra voor Integrale Gezinszorg) zou hiervoor een oplossing kunnen bieden.
We vragen aan de parlementsleden te kiezen voor het leven en moeder en kind in nood te steunen. We zullen er als maatschappij enkel beter van worden.
Als Christen mensen, pratikerend of niet, zijn we echt nog niet zo lang bevrijd van de dwanggedachte God ziet mij, hier vloekt men niet, of daar komt al een lading straffe nieuwe vervloekingen uit de mond van de concurrentie. Deze keer door mensen die het kunnen weten : in hun Prachtlanden loopt Allah zo te zeggen door de straten en kijkt Hij zelfs binnen in hun tenten en onder de boerkas van hun vrouwen. Maar laten wij ons daarover niet verwonderd tonen : die mensen lopen ongeveer 600 jaar achter bij ons 600 jaar geleden woonden wij ook nog in tenten en in hutten .Wij schrijven 2011 en zij 1432 In die tussentijd werden er in onze contreien nog heksen verbrand, en zelfs tot ver in de 19ste Eeuw werden er vernietigingsoorlogen gevoerd tussen van 0 tot 100 karaat soorten Christenen Ons Heer hierboven is waarschijnlijk nog altijd bezig met de Katharen te splitsen van de Katholieken uit de Vendée : hier op aarde werden ze door aan elkaaren aan elkaar gebonden verdrinken in de Loire. Een Franse génocide op eigen volk, lang voor die term bekendheid verwierf. Misschien een reden voor Marine Le Pen om de hand in eigen boezem te steken, ten einde een post scriptum van de Geschiedenis te vinden. Het plaatselijk Voor Outer en Heerd werd daar namelijk in bloed gesmoord .
Tegenwoordig heeft de luxe onze ogen zo gezegd geopend, niet alleen in de sociale verhoudingen, maar ook in het spirituele .en in deze dagen beleven we nu meer en meer de terugkeer van het gezond verstand. Daar is niets mis mee, als we maar met het badwater ook het kind niet weggooien, in casu de oorsprong van al onze normen en waarden : de authentieke leer zoals die 2000 jaar geleden gepredikt werd en die in het Onze Vader in minder dan 50 woorden is vastgelegd. De Amerikaanse Constitutie heeft er al meer dan 500 nodig, en aan de Belgische Grondwet wordt nog iedere dag bijgebrouwd.
Voor wie het ondertussen nog altijd niet duidelijk is : heel de Westerse wereld koestert een slang aan de boezem, want sinds 1975 is het Allah voor Olie, en Olie voor Allah, in het Arabisch vertaald als Allah hu Akbar : Allah is de grootste. Als de Eu nu zelfs kalenders van 2011 uitdeelt, is dat met weglating van de Christelijke Feestdagen Pasen en Kerstmis. Per vergissing wordt gezegd! De Baardmannen moeten in hun baard lachen
--------------------------------
CGKR veroordeelt uitspraken Shariah4Belgium over Morel
16:40 Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) gaat het Facebookbericht van Shariah4Belgium over de ziekte van Marie-Rose Morel onderzoeken.
Donderdag stond op Facebook een erg kwetsend bericht van Shariah4Belgium aan het adres van de zieke Marie-Rose Morel. De islamitische organisatie liet verstaan dat de voormalige Vlaams Belang-politica gestraft wordt door Allah omwille van haar campagne tegen de islam.
Jozef De Witte van het Centrum veroordeelt de uitspraken. Hij voegt er wel aan toe dat het niet eenvoudig zal zijn om Sharia4Belgium te laten veroordelen. "De wettelijk vereiste discriminatiegrond is weliswaar aanwezig. Het is duidelijk dat Morel geviseerd wordt omwille van haar politieke standpunten. Maar het valt moeilijk te bewijzen dat er opzettelijk wordt aangezet tot haat, geweld of discriminatie."
Binnenkort volgt er dan een beslissing over eventuele verdere acties.
-----------------------------
Over de schouder van Angeltjes, meegekeken in hun BRIEVENBUS
Van : Betty Lathouwers [mailto:betty.lathouwers@telenet.be] Verzonden: vrijdag 14 januari 2011 10:27 Aan:'meun@cgkr.be' Onderwerp: artikel "de morgen"
Geachte,
Ik ben geschokt door uw lauwe en voorzichtige reactie op de uitspraken van sharia4belgium in verband met Marie Rose Morel.
De inhoud van uw reactie is het duidelijke bewijs dat er toch een andere aanpak van uw kant is naar uitspraken van islamieten dan tegenover andere groepen. Het is overduidelijk dat u schrik heeft van deze bende scumm , die er alleen op uit zijn om België te destabiliseren en oproer te kraaien door hun Allah op een compleet verkeerde manier aan te bieden. Uw centrum loopt daar kennelijk nog steeds met de ogen open in. Het blijven tenslotte Islamieten, dus . we zullen ze maar voorzichtig aanpakken.
Wanneer een lekengroepering een dergelijke uitspraak zou doen naar één van hun leden dan stond Antwerpen in lichterlaaie en was de wereld te klein.
Zielepoten die zichzelf en hun godsdienst nog steeds niet willen of kunnen relativeren, die weigeren te integreren en zich aan te passen, horen in een geciviliseerd land als het onze niet thuis en moeten verwijderd worden tot op het bot. Door zich voorzichtig op te stellen zoals u doet, blijft deze vuiligheid zich oppermachtig voelen.
Ik herhaal nogmaals dat ik geschokt ben door uw lauwe en flauwe uitspraak naar deze bende uitschot. Ik ben zeker geen aanhanger van het Vlaams Belang maar en zelf wel driemaal kankerpatiënt geweest en tolereer niet dat er op zulke wijze over Mevrouw Morel gepraat wordt en zeker niet over de hoofddoek die ze moet dragen door chemobehandeling. Dit soort van kereltjes en vrouwtjes moeten zelf getroffen worden door het vreselijke monster dat iemands geest en lichaam ondermijnt en vernietigt. Misschien dat dan het besef gaat groeien wat voor vreselijke taal ze uitkramen. Alhoewel ik vrees dat de nodige intelligentie hiervoor bij hen volkomen ontbreekt en ook nooit zal komen.
Beleefde groeten
Betty Lathouwers
------------------------------------
Psssst
Vandaag, 19 januari, hebben wij op het middaguur hier in Centraal Italië, weerkaatst tegen de zon beschenen bergruggen, de eerste merelaan gehoord, ijl en ver. Curieus, maar in het Italiaans heet die zwartrok ook merlo. Wij hadden graag dat teder lenteliedje als een straaltje van hoop doorgegeven naar de Geliefden Frank &Roosie, die hopen en vechten tegen beter weten in.
Omdat het lied van de merelaan niet kleeft op papier, noch kan meegegeven worden op het internet, wijs ik er op dat in Vlaanderen straks met het lengen der dagen de merel ook weer zal zingen met galm en wedergalm, t zijn lijk Davids psalmen, t is lijk orgeltaal .Dan zullen de ramen van de ziekenkamer wijd open staan, en zal er gezonde lucht de kamer binnenstromen.
Als jullie hem horen, weet dan dat wij met velen zijn, die hopen dat jullie samen nog heel veel schoon werk zullen kunnen doen voor ons Vlaams ideaal.
Het is mij ontgaan of deze rechtskundige de huidige actuele actualiteit van elke dag wel dagdagelijks opvolgt. In ieder geval is het mij niet ontgaan, dat de misdrijven door ene zekere Luc Versteylen niet alleen van zeer recente datum zijn, maar blijkbaar ook nog altijd voortduren, onder een of andere vorm. Verder geef ik hem volmondig gelijk, dat geestelijken tegenwoordig gewoon loslopend wild zijn .Al moet gezegd en herhaald worden, dat progressieve geestelijken wel een beetje al te opzichtig door hun vriendjes uit de wind gezet worden.
Inderdaad! Zolang het Gerecht niet optreedt, kan de verdachte niet alleen sjoemelen met de bewijsstukken (hoe zoudt ge zelf zijn!) maar gaat het misdrijf ongetwijfeld verder, zodat de eenheid van opzet de verjaring niet verhindert .
Zonder rechtskundige te zijn, of het slimmeke te willen uithangen : stel U voor, dat Versteylen zou beschuldigd zijn (door verschillende slachtoffers) van diefstal : zou hij dan al niet lang in verzekerde bewaring moeten zitten? Indien niet : waarom heeft men dan Ronald Janssen opgepakt?
11-01-2011 - Joris van Cauter - de standaardBronIskander
---------------------
Het verbaast JORIS VAN CAUTER dat een klacht tegen een geestelijke eerst de pers haalt, voor het gerecht zijn werk kan doen. Volgens hem worden elementaire rechtsprincipes al te gemakkelijk met voeten getreden. Waarom zouden we geestelijken die ervan verdacht worden een misdrijf te hebben gepleegd op dezelfde manier vervolgen als andere burgers die ervan verdacht worden een misdrijf te hebben gepleegd? Zeker als het om misdrijven gaat in de seksuele sfeer. Rechten van verdediging zijn dan toch overbodig en enkel vervelende obstakels om tot gerechtigheid te komen. Als we rechtvaardigheid nastreven dan staan wetten of zogenaamde rechten van verdediging toch gewoon in de weg? Wie kan er nu tegen zijn dat schuldigen, zeker als het een seksuele pervert is, worden gestraft? Bij 'zulke mensen' moet je toch niet komen aanzetten met 'de rechten van de verdediging': die hebben ze door hun walgelijke gedrag toch 'verwerkt' of 'verspeeld'. Ook al zijn de 'feiten' een halve eeuw oud, ook al zijn er geen bewijzen (meer), dat maakt niet uit. Hangen zullen ze. En als ze niet meer kunnen hangen, dan moeten ze maar betalen. Desnoods moet de paus maar worden gedagvaard om te betalen. Baat het niet, je komt er zeker en vast mee in De Ochtend. Als dat geen immanente gerechtigheid is.
Dat is de teneur die leeft sinds enkele maanden in de Vlaamse media en al zeker in de diepe onderbuik van de internetfora die de kranten bieden. Op internetfora komen natuurlijk de ratten uit de riool, maar wat verontrustender is, is dat de cultuur van de wraak common sense is geworden. Die cultuur gaat hand in hand met een aversie voor de rechten van verdediging of ruimer the rule of law ('de heerschappij van het recht'). Opiniemakers en ook politici lijken enkel nog herauten van rechtvaardigheid die zich niet storen aan ouderwetse principes als het vermoeden van onschuld, het geheim van het onderzoek of de verjaring van misdrijven.
Deze rechtsprincipes zijn in de hysterie van de laatste maanden overboord gegooid. Het zijn uiteraard juridische principes en daarom altijd een beetje 'tegennatuurlijk'. Maar het tegennatuurlijke is soms wel waardevol.
Het eerste principe houdt in dat iedereen wordt vermoed onschuldig te zijn tot het tegendeel is bewezen. In deze slachtoffermaatschappij is het natuurlijk al voldoende dat er iemand opstaat die zegt dat hij slachtoffer is om in de media dit principe volledig te zien ondergraven. Zeker als het seksuele feiten betreft. Dan geldt nog altijd het 'natuurlijke' principe dat waar rook is, vuur is. Precies om tegen dat volks (voor)oordeel te worden beschermd voorziet de wet in het geheim van het onderzoek. Deze bepaling lijkt een volledig lege doos geworden.
Hebben de parketten dit principe inmiddels volledig naast zich neergelegd of is me een wetswijziging ontgaan die voorschrijft dat klachten voor seksueel misbruik moeten neergelegd worden bij het persagentschap Belga? Hoe kan het nu dat iemand iets (wat?) meldt over wat in een brouwerij in Viersel zou zijn gebeurd zoveel jaren geleden en dat dit vrijwel onmiddellijk een heel weekend lang als hoofdpunt in alle mogelijke media staat? De man is, schuldig of niet (en vandaag met zekerheid nog onschuldig), in ieder geval al gestraft. Zijn politieke (gewezen?) geestesgenoten zeggen dat het gerecht zijn werk moet doen. Ja, dat is juist. Maar voor alles moet het gerecht zijn werk in stilte doen, in een echt geheim onderzoek. Als dat niet gebeurt moet de rechter in een later stadium de strafvordering maar afwijzen als onontvankelijk.
Het geluk van de kandidaat-premier
En wat het gerecht in eerste instantie moet onderzoeken is of de feiten nog niet verjaard zijn. Als de verjaring wordt vastgesteld, dan moet het stoppen. Ja, daar moeten we ons kunnen bij neer leggen. Ook het principe van de verjaring heeft zijn waarde, dat moet ook eens gezegd worden. De waarde ervan schuilt voornamelijk in het belang van het recht van verdediging. Wie kan er immers nog zijn onschuld bewijzen voor feiten die hij of zij (ja, nu ook 'zij') 20 of 30 of 50 jaar geleden zou hebben gepleegd? Hoe kan dat nog met enige betrouwbaarheid worden onderzocht? Niet iedereen heeft het 'geluk' dat onze Waalse kandidaat-premier had, toen de fantast die hem van pedofilie beschuldigde snel werd ontmaskerd. De anderen mogen blijkbaar door het slijk van de media worden gehaald? Moeten we ons nu niets meer gelegen laten liggen aan de onschuldigen?
JORIS VAN CAUTER Advocaat aan de Gentse balie (kantoor Rieder, Verdonck & Van Cauter) en moraalwetenschapper
Onderstaande grap is de welbekende uiting van klein jong die zich betrapt voelen met hun polleke in Moeders koekentrommel. Zij voelen zich in het kruis getast zoals dat heet in hun jargon, en dus moeten ze met hun allen, zijnde een stuk of 10, een neus zetten.
De woorden van Mgr Léonard over die emanente gerechtigheid liggen hen zwaar op de maag. Waarschijnlijk omdat zij ook de reportage in De wereld draait door op Nederland I over de sperma-donorkinderen gezien hebben. Daar bleek een man eventjes 63 nakomelingen in levenden lijve rond zich verzameld te hebben, die allemaal hun biologische vader gezocht en gevonden hadden .Een schandaal, vond men daar terecht. Kwestie nu van de bokken van de geiten te scheiden, want als die nu eens oefeningen zouden gaan willen doen in het koppelsgewijs vermenigvuldigen : dat zou de rassentheorie wel eens in een heel ander daglicht kunnen stellen .De gelukkige vader zat er maar schaapachtig bij ..
Ziet U de radertje sin hun hoofden draaien? Homokoppel adopeteert kinderen : Mgr Léonard had, bijna terzijde, ook al zoiets opgeworpen : hoe zullen die later aan het volwassen kind verantwoording afleggen? Ook dat is emanente gerechtigheid, maar dan een gerechtigheid met gevolgen voor een ander .
Voilà : Eureka, moeten ze gedacht hebben! De BRT geeft een reportage (KoppenXL?) waar duidelijk over al die dingen (In Vitro Fertilisatie) gedegen theorieën verkondigd worden O lala! Stel U voor dat twee eicellen van dezelfde donor als volwassene op elkaar verliefd geraken .Men zag de schijnheiligheid zich verhaasten om op de voorgrond te springen : ziet U wel dat wij goed opletten om de menselijke waardigheid, enz .No passeran! : ge moogt gerust zijn, dat zal niet gebeuren : wij zijn zeer waakzaam! Maar t is lijk met de Kwaremont van wijlen Gerard Vermeersch : daar is altijd de wet van Murphy En een donor blijft een donor, zelfs als het een Zweed is, want die zijn zeer gegeerd .
Ik zou zeggen : in zijn hoogmoed heeft de mens een punt van no return bereikt. Want er is meer dan de Wet van Murphy : er zijn ook de Goddelijke Wetten.
Of zou Mozes, die de Berg afdaalde met de 10 Geboden, waarvan die ene Gij zult niet doden, daarboven niet goed geluisterd hebben, en was er een 11de Gebod : Gij zult niet lichtvaardig tot leven wekken die over het hoofd werd gezien?
Al kan men ten allen tijde verzachtende omstandigheden aannemen : die dingen lagen toch enigszins reeds besloten in het 6de en ht 9de Gebod?
Maar goed : die holebi-dinges verdienen ook een prijs. Deze der stupiditeit. Gekoppeld aan de deugd van hovaardigheid moet dat een schitterende beloning zijn. Verpakt in een gouden condoom met gouden strikje?
Prijsuitreiking in Het Sportpaleis? Maar veel toeschouwers zullen er niet zijn. De pijltjes Toiletten naar beneden volgen AUB !!!!
------------------------------------
Aartsbisschop Léonard krijgt 'Fobieprijs 2010' van holebi's
Aartsbisschop André-Joseph Léonard heeft van Cavaria, de koepelvereniging van de Vlaamse en Brusselse homo-lesbische groepen, de 'Fobieprijs 2010' gekregen wegens de uitspraak "Hiv is een vorm van immanente gerechtigheid".
De vereniging reikt elk jaar een Fobieprijs en een Folieprijs uit, aan een persoon of organisatie die zich respectievelijk verdienstelijk of onpopulair maakte in de strijd voor holebi- en transgenderemancipatie. De Folieprijs gaat naar de ouders van Stefano, een deelnemer aan het vtm-programma 'So you think you can dance'. "Zij verdienen een nominatie voor de steun aan hun homoseksuele zoon. Zij deden een hartverwarmende getuigenis op televisie en riepen andere ouders op om hun holebikinderen te steunen", aldus Cavaria. Promiscue gedrag De Fobieprijs komt Léonard toe, meent de holebigemeenschap. "Hij bracht hiv rechtstreeks in contact met het 'promiscue gedrag van homomannen'. In de Kamercommissie over seksueel misbruik in de Kerk, legde hij een link tussen schadevergoeding voor kinderen en opgroeien in een holebigezin." Regering De andere genomineerden waren de Belgische regering, omdat er nog geen vooruitgang is in zaken zoals het geslachtsneutraal maken van het vaderschapsverlof, en een Oegandees parlementslid die strengere straffen wil opleggen aan holebi's. (belga in dM)
Een schitterend artikel (herhaal : SCHITTEREND ARTIKEL) hoeft geen lange inleiding. Zelfs geen een woordje commentaar! Ook al telt het 5.000 woorden : het leest even vlot als een korte berichtje van een goede vriend. Maar het blijft wel hangen .
Met journalisten als deze schrijver, mogen de meeste dagbladen hun deuren sluiten. En wat meer is : U leest hier feiten, en geen persoonlijke meningen van de schrijver.
Slechts één (minieme) opmerking : als Meneer OnkeLINX denkt het verhaal van de burgers van Calais te mogen misbruiken (A Ja, hé, dat is een modewoord geworden)dan moet hij meteen aan de Vlaamse schandpaal worden genageld. Dat Kales (Calais) bij referendum aan de Engelsen werd overgedragen, zou in principe alleen de Vlamingen mogen interesseren, niet de Fransen, die het land eerder van de Vlamingen hadden geroofd Als men daarenboven ook nog weet, dat de Engelsen de bondgenoten van de Vlamingen waren, dan komt die brave Meneer er maar magertjes uit, denkt U niet?
Drie basisprincipes van de Franstalige politici maken een voor de Vlamingen aanvaardbaar en evenwichtig akkoord onmogelijk.
Een: de Franstaligen willen in zoveel mogelijk beleidsgebieden een vetorecht behouden en willen daarom geen staatshervorming 'in de diepte'.
Twee: de transferts zijn hun verworven recht.
Drie: met Frans moet men (bijna) overal bediend geraken.
Zo komt er nooit een volwaardige federale staat tot stand en krijgen de regio's geen echte verantwoordelijkheid. Als de Franstalige politici hun been stijf houden, leidt dit op de duur wel tot de uitvoering van hun plan B dat ze zeggen niet te willen: de ontmanteling van België.
Vrijdag 8 oktober '10 stelt de koning Bart De Wever tot 'verduidelijker' aan. Onmiddellijk daarop, in het weekeind van 9/10 oktober, gaat Di Rupo ten aanval. Als verwittigingssalvo aan De Wever dat hij niet zal krijgen wat hij wil? Di Rupo maakt volop reklame voor een 'plan B'. Dat voorziet het behoud van een klein-België, bestaande uit Wallonië, Brussel en zo mogelijk nog minstens de faciliteitengemeenten, nadat Vlaanderen per referendum voor zijn onafhankelijkheid zou kiezen. Denk hij nu echt dat hij een politicus die België wil zien verdampen onder druk kan zetten door te dreigen met een splitsing van dat land? Met dan nog een dreiging waarvan Di Rupo en Onkelinx zelf zeggen ze eigenlijk helemaal niet te willen uitvoeren... Ceci n'est pas un plan B... Maandag 11 oktober pakt La Libre op de voorpagina uit met een foto van Di Rupo, met zijn uitspraak "La Belgique nous appartient". Volgt op blz. 4-5 een verslag met de uitspraken van Di Rupo tijdens het weekeind in de studio's van de RTBF en RTL-TVi. Als een van de Vlaamse partijen voor onafhankelijkheid zou kiezen, eist hij dat hierover in Vlaanderen een referendum wordt georganiseerd. De man die het niet neemt dat De Wever contact opnam met de MR in augustus, want over de samenstelling van de Franstalige onderhandelaars heeft deze volgens Di Rupo niets te zeggen, komt hier dicteren wat men in Vlaanderen moet doen. (Wat natuurlijk perfect past in wat hierna onder punt 1 nader beschreven en onderzocht wordt). En moest een meerderheid in Vlaanderen voor een splitsing zijn, dan is plan B van toepassing: "Dès lors, nous garderions la Belgique avec Bruxelles et la Wallonie et les habitants de la périphérie pour autant qu'ils le souhaitent. Car la Belgique nous appartient..." Het is er eindelijk uit, de grondhouding: La Belgique nous appartient. Een grondhouding die leidt tot een verzuchting als 'On nous a pris la Flandre'. We hebben België niet kunnen maken tot een Franstalige staat, we hebben Vlaanderen niet kunnen verfransen, of overal faciliteiten krijgen, en dan vallen we terug op een plan B: een kleiner België als een Franstalige natie, zonder de Vlamingen.
Peter de Graeve (filosoof, decaan van de faculteit architectuur en kunsten van de Associatie KULeuven en lid van de Gravensteengroep) schrijft daar op 13 okt '10 een artikel over in De Tijd, met de titel 'Di Rupo gedraagt zich als rauwe kapitalist' Enkele uittreksels:
"Luidop denkend aan de mogelijkheid van een zich afscheurend Vlaanderen (een steeds realistischer wending in het Belgische draaiboek), liet Di Rupo zich in de krant La Libre Belgique ontvallen dat de staat Wallo-Brux in dat geval met het merk België zou gaan lopen. Want, voegde hij eraan toe, la Belgique nous appartient. Dat eenvoudige zinnetje verdween geruisloos in de rode gordijnen. Niemand nam er akte van. Nochtans vormen net die vier woorden het einde van het vierde bedrijf. De hele tragiek van onze verdoemde natie ligt in die ene zin vervat. Hier werd, in een al dan niet vermeende woede, gekwelde trots of gekrenkte eer - kortom, op het summum van de dramatische actie - een akelige waarheid uitgesproken. Het is, jammer genoeg, de waarheid van het Belgische drama. Oui, la Belgique leur appartient. Franstaligen beschouwen dit land, als het erop aankomt, als hun eigendom. Het is hun onroerend goed. Nederlandstaligen worden hooguit geduld als huurders, en dat wil zeggen: hún huurders. De huurder mag heus wel de kleur van de verf bepalen, of de motiefjes van het kamerbreed tapijt. Maar als het huis moet vertimmerd, is vooral de mening van de eigenaar van tel. Bart De Wever (N-VA) sprak vorige week - tot woede, alweer, van de protagonist - over reuzenstappen en dwergpassen. Hij formuleerde daarmee een aanklacht tegen de dubbele maatstaf waarmee in dit land over het Belgische huis wordt gemarchandeerd. De ene mag spreken als bezitter van het land, de ander moet de taal van de gebruiker hanteren. De Belgische democratie is in eigendom, de Vlaamse in bruikleen. Om het in de termen van het Romeins recht te zeggen: er is geen emancipatio, België wordt niet uit handen gegeven - car la Belgique leur appartient. Ja, het ging slechts om een dreiging, een emotie. Maar die doet meer dan een gevoel vertolken, ze verraadt een ijzeren logica. Want als Di Rupo er in één adem aan toevoegt dat na een splitsing de inwoners van de faciliteitengemeenten, als zij dat wensen, mee verhuizen naar de nieuwe staat, gaat het alweer om een superieure wens: de wens van de Franstalige in Vlaanderen, die telkens weer dat tikkeltje zwaarder weegt dan de wensen van Nederlandstaligen in België. Dit is de logica: het personaliteitsbeginsel is een recht van eigenaars, het volgt hen overal, waar ze ook gaan; het territorialiteitsbeginsel is slechts een recht van huurders, dat vervalt zodra de eigenaar zelf in het pand zijn intrek neemt."
'La Belgique nous appartient'. Zoals de Graeve het beschrijft, geeft die eenvoudige zin duidelijk de gemoedsgesteldheid weer van de Franstalige politici bij elke onderhandeling. Dat ze dit land als hun eigendom beschouwen, en de Vlamingen alleen aanvaarden als hún (goed betalende) huurders. Uit hun optreden kan men drie principes distilleren:
1. We moeten over een zeer ruime vetomogelijkheid blijven beschikken op alle beleidsgebieden 2. De 'interpersonele' solidariteit moet gegarandeerd behouden blijven - transferts zijn zoiets als een 'mensenrecht' 3. Het 'droits des gens': we moeten overal Frans kunnen praten
Bij elk van hun voorstellen kan men die principes terugvinden, en kan men vaststellen dat elk Vlaams voorstel wordt afgeketst als 'inacceptable' als het onvoldoende rekening houdt met die principes. Laten we die drie principes wat nader bekijken.
1. We moeten over een zeer ruime vetomogelijkheid blijven beschikken op alle beleidsgebieden
Aan Vlaamse kant hoort men regelmatig de verzuchting dat men niet verstaat waarom de Franstalige politici zo moeilijk doen over de transfert van bevoegdheden van het federale niveau naar de gewesten en gemeenschappen, 'terwijl zij dan toch ook even goed bevoegdheden krijgen'. De Franstalige politici zien dat echter helemaal anders: bij een federale bevoegdheid kunnen ze over alles meepraten en mee beslissen. Wanneer een bevoegdheid overgeheveld wordt, hebben ze in Vlaanderen en over de Vlamingen niets meer te zeggen. En dat is iets dat ze blijkbaar niet kunnen verdragen. Ze willen overal hun zegs over doen, meer nog, niets mag zonder een meerderheid van Franstaligen beslist worden. Dankzij de alarmbelprocedure, bijzondere wetten en pariteit in de regering hebben ze bovendien op federaal niveau een vetorecht op elke beslissing gekregen. De gewone democratische meerderheid is volledig uitgeschakeld en vervangen door een blokkeringsmacht van de minderheid. Als bevoegdheden naar de deelgebieden overgeheveld worden, hebben de Franstaligen (bijna) niets meer in de Vlaamse pap te brokken. Ze kunnen wel nog met bevoegdheids- en belangenconflicten de Vlaamse decreetgever het leven zuur maken, wat ze ook herhaaldelijk doen, maar uiteindelijk kunnen ze een Vlaamse beslissing niet tegenhouden. Op federaal niveau kan er echter niets gebeuren zonder hun akkoord. Daarom ook willen ze dat bij het overhevelen van bevoegdheden deze nooit een volledige sector van het bestuur betreffen, maar altijd slechts brokstokken. Beste voorbeeld: milieu. De gewesten mogen gerust de Europese richtlijnen omzetten in regionale wetgeving, daar hebben de Franstaligen geen probleem mee. Toch blijft er federaal een milieuminister met mini-bevoegdheden, zodat de Franstaligen tenslotte toch bij alle belangrijke aspecten betrokken blijven. Idem voor landbouw, een gewestmaterie, maar met uitzonderingen, en dus met behoud van een federale minister van landbouw. Zo blijft er steeds een mogelijkheid om in elk domein nog mee te spreken, en die restgebieden komen steevast terecht bij een Franstalige minister. En zelfs als een bevoegdheid overgeheveld is, proberen de Franstaligen nog federaal geld te gebruiken. Zie het grootstedenbeleid, dat eigenlijk een pure gewestelijke materie is. Toch besliste de federale ministerraad, zelfs in lopende zaken, begin december '10 voor het eerste halfjaar 2011 nog 30 miljoen te geven aan de 17 grootsteden die contracten duurzame stad ondertekenden met de federale minister van Grootstedenbeleid Michel Daerden. Alhoewel het dus geen federale bevoegdheid meer is, draagt een federale minister nog de titel van 'minister van Grootstedenbeleid'. Een van de vele verdoken vormen van transferts: Vlaanderen krijgt minder dan 45 procent, Wallonië 33 procent en Brussel 25 procent.
1.1. Het veto via bijzondere wetten
Wanneer er dan toch moet overgeheveld worden om de Vlamingen tegemoet te komen, stelt Di Rupo het middel van de bijzondere wetten en de bijzondere meerderheden voor. Dat bijtelt een afspraak vast op zo een manier dat er slechts aan kan gewijzigd worden met een wet die goedgekeurd wordt met zowel een drievierden meerderheid als een meerderheid van Franstaligen en Vlamingen. Een bijzondere wet kan dus slechts met een meerderheid in elke taalgroep gewijzigd worden, waardoor er alweer een vetorecht ontstaat. Zo stelde hij voor het extra geld voor Brussel - voor hem moet dat 500 miljoen per jaar zijn zoals hij de kiezers in zijn kiescampagne beloofd had - vast te leggen in een bijzondere wet. Dat is dus een sterkere grendel dan voor een grondwetsherziening, waar er alleen sprake is van een tweederdemeerderheid, zonder dat er een meerderheid per taalgroep nodig is. De bijzondere wetten volgen de logica van een confederatie van onafhankelijke staten, en zouden dus maar mogen gelden na uitvoering van een of ander plan B, of de verdamping van België.
Di Rupo heeft bovendien twee heel sluwe extra systemen bedacht om bij een boedelscheiding zowel Brussel als hele delen van Vlaams Brabant minstens tot contesteerbaar gebied te kunnen uitroepen, om het alsnog te proberen in te lijven in een 'Wallo-Bruxelles' van zijn plan B (of om geld te kunnen eisen in ruil voor het laten vallen van een internationale contestatieactie over dat gebied?). Volgens zijn 'ultiem voorstel' van vrijdag 3 september '10 gaat het om: - een akkoord tussen de 3 gewesten over de mobiliteit, verkeersveiligheid en wegenwerken in de Vlaamse rand rond Brussel, ingepakt in een bijzondere wet waardoor Vlaanderen telkens de toelating moet krijgen van de andere twee gewesten, Brussel en Wallonië, wanneer het de mobiliteitssituatie wil aanpassen. - het oprichten van een 'metropolitane gemeenschap', die via een bijzondere wet samengesteld zou zijn uit vertegenwoordigers van alweer de drie gewesten voor een samenwerking tussen openbare diensten.
Hiermee krijgt dus niet alleen het Brussels, maar zelfs ook het Waals gewest twee keer medebeslissingsmacht in het Vlaams gewest (zonder uiteraard enige wederkerigheid).
De Wever heeft zich blijkbaar ook - totaal niet te begrijpen - op dat pad van de bijzondere wetten begeven, want zijn 'ultieme nota' van clarificateur eindigt met volgende voorstel: "Gelet op de grote interactie op velerlei bevoegdheidsdomeinen (mobiliteit, economie, werk...) worden de drie Gewesten uitgenodigd om samenwerkingsakkoorden te sluiten over zoveel mogelijk beleidsdomeinen. Gelet op de pendel van en naar het Brussels gewest en de centrale ligging, wordt in een bijzondere wet ingeschreven dat voor verkeersplannen en wegenwerken die de toegang of uitgang tot Brussel betreffen, er een verplicht voorafgaand overleg dient plaats te hebben tussen de betrokken gewesten." De Wever stelt geen afschaffing voor van enige vetomogelijkheid van de Franstaligen, maar gaat mee in het vermeerderen van de inspraak van de twee andere gewesten in Vlaanderen. Begrijpe wie kan..
Vande Lanotte neemt het concept van Di Rupo van een 'metropolitane gemeenschap' over. Helaas beschikken sommige media over zijn nota van meer dan 60 bladzijden, maar krijgen we ze niet te lezen. We moeten het stellen met een samenvatting in enkele zinnen, gemaakt door 'embedded' journalisten die niets dan lof hebben voor Vande Lanotte. We krijgen dus maar te lezen wat ze willen lossen, en hoe ze het willen presenteren. Volgens De Standaard - gaat Vande Lanotte in op de vragen van de Franstalige partijen om de taalwetgeving in Brussel te versoepelen, maar gaat hij niet in op de Vlaamse eis die regels afdwingbaar te maken - roept de nota "een metropolitane gemeenschap' in het leven, met vertegenwoordigers van de drie gewesten en van gemeenten die wensen toe te treden, naar het voorbeeld van de metropool Lille. Dit was een eis van de Franstaligen, die moeilijk ligt bij de Vlamingen omdat het een verbrusseling' van de Rand inhoudt. De metropolitane gemeenschap buigt zich onder meer over samenwerking wat betreft openbare werken, leefmilieu en ruimtelijke ordening en socio-economische kwesties."
Bij De Wever zou per bijzondere wet bepaald worden dat er voorafgaand overleg verplicht is, wat al een verregaande toegeving is aan de'uti possidetis'-obsessie van de Franstaligen, maar bij Vande Lanotte weten we helemaal niet, gezien de kranten de tekst voor zichzelf houden, wat die 'metropolitane gemeenschap' voor bevoegdheden zou krijgen, en welke bevoegdheden het Vlaams gewest op zijn eigen grondgebied zou moeten delen zowel met Brussel als met Wallonië. De taalwetten in Brussel versoepelen hoort bij punt 3 hieronder.
Sinds ongeveer een week heet het van Vlaamse kant 'minder maar dieper'. Men zou één thema van de staatshervorming dieper uitwerken, en andere zaken laten vallen. Bijvoorbeeld alles regionaliseren wat met tewerkstelling samenhangt, een volledige regionalisering van het arbeidsmarktbeleid, en hiervoor de overheveling van de kinderbijslag laten vallen bijvoorbeeld. Zoiets vloekt echter volledig met het hier besproken principe dat de Franstaligen overal hun zegs moeten kunnen doen, een feitelijk vetorecht op zoveel mogelijk materies willen behouden. Dus is 'in de diepte' voor de Franstalige politici nog minder aanvaardbaar dan 'in de breedte', om niet te zeggen: helemaal niet aanvaardbaar, nooit en nimmer bespreekbaar. Meteen na de aankondiging van het 'verdiepingsspoor' reageerde Joëlle Milquet (CDH) 's morgens al op de radio dat er niet geraakt mag worden aan de werkloosheidsuitkeringen. Dat betekent dus dat men een volledige overheveling van het arbeidsmarktbeleid mag vergeten. Zolang overdrachten naar de deelgebieden nog gingen over onderwijs of wegenonderhoud, konden de Franstalige politici leven met het stomp wapen van de bevoegdheids- en belangenconflicten. Wat interesseerden hen de eindtermen in het Vlaams onderwijs, of de putten in Vlaamse wegen? Nu het echter om zaken gaat die hen veel meer interesseren en waar ze willen op wegen, zal met die ingesteldheid vermoedelijk geen akkoord tot stand komen over 'samenhangende bevoegdsheidspaketten' met een 'grote diepgang'. Bij alles wat federaal is, hebben ze een feitelijk vetorecht. Waarom zouden ze dat opgeven? En als eigenaar van België is het toch hun plicht op al de meubels te passen, niet alleen op die in hun kamer...
1.3. Artikel 35 van de grondwet toepassen: inbuvable, inacceptable, impensable, inconcevable, incongru, exclu, etc...
Didier Reynders probeert zijn MR weer te doen meespelen. Hij verkondigt al veel weken dat de communautaire onderhandelingen op een andere manier moeten worden gevoerd en de twee taalgemeenschappen eerst moeten uitmaken wat ze op federaal niveau nog samen willen doen. Artikel 35 van de grondwet uitvoeren heet dat dan technisch. Dat is voor Onkelinx ondenkbaar, want dan zouden de Franstaligen op hun knieën moeten zitten. Stel je voor, de eigenaar de la Belgique die met zijn huurder onderhandelt over de verbouwingen van la Belgique qui lui appartient!
Zie bijvoorbeeld het interview met Laurette Onkelinx (PS) in La Libre, 11 jan '11: Interviewer: Le MR propose de reconstruire plutôt que de se déchirer les lambeaux de la Belgique ? Nest-ce pas plus constructif ? On peut arriver au même résultat Onkelinx: Non, ce nest pas vrai, ce nest pas vrai, ce nest absolument pas vrai. Le MR dit "voyons ce que lon peut faire ensemble". La N-VA va répondre : "rien". Que dira le MR : il va devoir quémander, point par point, ce quils veulent encore faire ensemble. Ils diront : "Sil vous plaît, ne peut-on encore faire quelque chose ensemble ?" Vous imaginez ? Cest se mettre à genoux et supplier. Non ! Nous, nous partons de lEtat fédéral que nous faisons évoluer en accordant plus de compétences aux Régions et aux Communautés.
De dag erna is haar echtgenoot nog duidelijker in een opiniestuk in Le Soir. Zonder de MR noch Reynders te vernoemen, schrijft Marc Uyttendaele - jurist en grondwetspecialist - dat die manier van onderhandelen die Reynders voorstelt verraad is, waarbij men zich overlevert aan de vijand. Wie wil onderhandelen over de uitvoering van artikel 35 van de grondwet (Art 35: 'De federale overheid is slechts bevoegd voor de aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen. De gemeenschappen of de gewesten zijn, ieder wat hem betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden ....') is zoals 'De Burgers van Calais' die hun stad voor tweehonderd jaar overleverden aan de vijand. 'De Burgers van Calais' waren zes burgers die met de strop om de hals en in een hemd gekleed in 1347 de sleutels van de stad aanboden aan de Engelsen die de stad al elf maand omsingelden. De inwoners van Calais werden gespaard, maar de stad kwam voor twee eeuwen onder Engels bestuur. Om België te redden moet dus verder onderhandeld worden zoals men bezig is, schrijft Uyttendaele, anders worden de Franstalige partijen 'de burgers van Calais' die ervoor verantwoordelijk waren dat de stad twee eeuwen onder buitenlands gezag kwam ('Pour sauver la Belgique, il ny a donc pas dautre méthode que celle qui est utilisée aujourdhui. A défaut, les partis francophones se transformeront en bourgeois de Calais, une ville qui, à la suite de leur initiative, fut pendant deux siècles sous domination étrangère.').
1.4. Volksunie in 1993 bedrogen
De Vlamingen zijn maar weer eens de vijanden, en geen landgenoten. Bovendien weet hij te vertellen dat het helemaal niet de bedoeling was dat artikel 35 ooit zou toegepast worden. Dat was een list om de Volksunie over de brug te krijgen om de staatshervorming van 1993 goed te keuren. Voor de opstellers van dat artikel was het volgens hem duidelijk dat het dode letter moest blijven. Kan men duidelijker toegeven dat men mafieuse praktijken toepaste en bewust een onderhandelende partij bedroog. ('Il a été inscrit, en 1993, dans la Constitution à la seule fin de convaincre les parlementaires de la Volksunie ancêtre de la N-VA de soutenir une réforme qui parachevait le modèle fédéral belge. Cétait une manière de dire aux nationalistes flamands que leur heure nétait pas venue, mais quun jour peut-être... Il est donc étrange que ce soient des responsables politiques francophones qui proposent aujourdhui de donner vie à une disposition constitutionnelle qui, dans lesprit de lessentiel de ses auteurs, devait rester lettre morte.') Opiniestuk: 'Les bourgeois de Calais sont francophones'
(Uyttendaele geneert er zich dus niet voor te stellen dat de Franstalige onderhandelaars bewust de Volksnunie bedrogen. Sinds 1993 is daar blijkbaar niets aan veranderd, ten minste als men het verhaal in De Morgen van zaterdag 8 januari '11 mag geloven: "De Morgen en La Libre Belgique onthullen wat er sinds de val van de regering-Leterme II gebeurde. Hoe het vreemde optimisme van de eerste weken wegsijpelde en het wantrouwen aan de macht kwam. Een onthullende blik op een politiek schimmenspel, in zeven delen. Vandaag leest u in het eerste deel de reconstructie van de geheime gesprekken in sterrenrestaurant Bruneau, op zaterdag 28 augustus '10.... Siegfried Bracke stelt Louis Michel voor een boekje open te doen over zijn ervaringen met Elio Di Rupo. Het MR-zwaargewicht legt in detail uit waarom je met Di Rupo absoluut alle afspraken op papier moet hebben. Maar de PS-voorzitter heeft tijdens de onderhandelingen met de zeven partijen tot nog toe geen enkele geschreven nota op tafel gelegd. En dat stoort De Wever duidelijk. Louis Michel vertelt een verbouwereerde N-VA-voorzitter dat zelfs een schriftelijke overeenkomst met Di Rupo niet altijd volstaat. Na de regionale verkiezingen van 2004 gooide de PS-voorzitter de liberalen uit de Franstalige regeringen. In hun plaats kwamen het cdH en de groenen. En dat ondanks een geschreven voorakkoord tussen PS en MR dat zelfs bij een notaris was neergelegd.")
1.5. Een Vlaamse meerderheidsbeslissing: un désastre
Le Soir chat met Philippe Moureaux op 12 oktober 2010
Vraag van chatter 'Philippe': Pourquoi ne pas réaliser un référendum sur l'avenir de notre pays et de sa monarchie? Antwoord van Philippe Moureaux: Un référendum national décidé par un Parlement national à majorité flamande consisterait à poser des questions qui conduiraient à un désastre pour la minorité francophone. Si on pense à des consultations populaires, elles devraient, pour tenter de dénouer l'écheveau (= streng, kluwen) belge, se faire au niveau régional. Vraag van chatter 'Frouch' (in het Nederlands): Waarom niet één enkele kieskring invoeren? Geen BHV-probleem meer, en geen Walen tegen Vlamingen meer? Antwoord van Philippe Moureaux (eveneens in het Nederlands): Sympathiek idee, maar jammer genoeg dodelijk voor de Franstaligen die definitief zouden geregeerd worden door een machtige en onontkoombare Vlaamse meerderheid. Een Vlaamse mening die het zou halen is dus noch min noch meer 'un désastre' en zelfs één kieskring is een gruwel, want dat zouden de Franstaligen geregeerd worden door een Vlaamse meerderheid.
1.6. Besluit van punt 1: le veto nous appartient!
Het is duidelijk dat de Franstaligen alle voordelen van een 'solidaire' federale staat willen combineren met het voor hen voordelig principe dat geldt als een lid van een confederatie van onafhankelijke staten. Zij zitten sinds 1970 in een confederale logica, niet de Vlamingen. Toen werd de pariteit in de regering ingevoerd en de alarmbelprocedure. Hiermee kunnen de Franstaligen de goedkeuring van elke wet tegenhouden die hen niet zint, zoals we gezien hebben op donderdag 29 april '10 toen ze de alarmbel gebruikten tegen een stemming van de wet over de splitsing van BHV. Niet alleen een wet 'die de betrekkingen tussen de gemeenschappen ernstig in het gedrang kunnen brengen', maar elke wet over eender wat kunnen ze tegenhouden. Een parlementaire meerderheid heeft dus geen enkel belang of gewicht, en het meerderheidsprincipe wordt helemaal onderuit gehaald door deze pariteit. Hiermee krijgen de Franstaligen de voordelen van twee totaal verschillende werelden: een vetorecht zoals van toepassing in een confederatie van onafhankelijke staten, maar met behoud van de baten van solidariteit en transferts van een federale staat. Een situatie die in geen enkel ander land bestaat: in de Duitse Bundestag zitten meer Wessi's dan Ossi's, maar de ex-Oost-Duitsers hebben geen bijzondere rechten om iets lam te leggen. In het Zwitsers parlement (Nationalrat) zitten meer Duits- dan Franstaligen, maar ook daar geen enkele speciale behandeling van 'minderheden' te bespeuren in de grondwet. Als de helft van de Zwitserse verkozenen aanwezig is kan gestemd worden. Wetten worden aangenomen als de helft van de aanwezigen ze goedkeurt. Dus een wet kan gestemd worden met een vierde van de verkozenen, met enkele zeldzame uizonderingen, die niets met minderheden te maken hebben, maar met spaarzaam bestuur. Zo moeten minstens de helft van de leden (niet dan: de helft van de aanwezigen, wel de helft van de leden) van zowel de National- als de Standesrat (Senaat) hun goedkeuring geven voor grote uitgavenverhogingen.. Een spaarzame overheid, beducht voor 'gratis' verhalen. Hier zorgen blokkeringen en evenwichten allerhande ervoor dat de overheden ons geld door ramen en vensters gooien en er geen efficiënt bestuur mogelijk is.
2. De 'interpersonele' solidariteit moet gegarandeerd behouden blijven - de transferts zijn een 'mensenrecht'
Dat vergt geen lang betoog, dat is voor iedereen duidelijk denk ik. Alleen dus enkele sprokkels hierover:
- "Sans la solidarité interpersonelle, la Belgique ne m' interesse plus" (Philippe Moureaux, PS) in Le Soir van 18 juni '08
- Humo: Heeft u zich al 's werkelijk proberen in te leven in dat scenario van Plan B? Di Rupo: Onze studiedienst bestudeert àlle opties. (...) Nogmaals: splitsen is niet onze wens. De 4,5 miljoen Franstaligen vragen eigenlijk niks, behalve de middelen om verder werk te kunnen maken van de economische heropleving van Wallonië. (Elio Di Rupo, geïnterviewd door Tom Pardoen in Humo, 26 oktober 2010). Anders gezegd: Wij vragen alleen maar de bestendiging van de transferts.
- De PS herhaalt sinds 13 juni dat twee dingen onbespreekbaar zijn: de splitsing van de sociale zekerheid en het behoud van de solidariteit in de geldstromen.
- Dinsdag 24 augustus '10 komt een akkoord over de financieringswet tot stand, maar nog alleen over de principes die bij de herziening zouden gelden. In het Franstalig kamp klinkt al meteen dat er voldoende hindernissen en garanties in zitten zodat de Walen niet armer zullen worden. ("On ne va pas le crier trop fort", s'esclaffait un francophone, "mais franchement, nous avons bien joué le coup: toutes nos balises et nos clauses de sauvegarde sont présentes. C'est un exploit". La Libre, 25 aug. '10). In klare tekst: de transferts blijven nog onbepaalde tijd rustig verder lopen, zelfs na eender welke herziening van de financieringswet. Bovendien zullen op basis van die principes de Franstaligen hun zeg blijven doen over Vlaanderen, zelfs over de zogenaamd naar de deelstaten overgehevelde fiscale bevoegdheden: de progressiviteit van de regionale belastingen moet behouden blijven (verbod voor Vlaanderen dus om een of andere vorm van vlaktaks in te voeren), fiscale concurrentie tussen de entiteiten is niet toegelaten (terwijl juist dat een kenmerk is van een zekere autonomie van deelstaten. Ik denk dat de Zwitsers ons voor gek verkaren als ze een dergelijke afspraak lezen), niemand mag armer worden, enz
Er komt dus alleen meer fiscale schijnautonomie voor de 3 gewesten, want met de 12 afgesproken principes is er helemaal geen sprake van autonomie. Zoals het er nu naar uitziet, komt er alleen een afzonderlijk rubriekje op het aanslagbiljet van de belastingen voor de gewestbelasting, in plaats van een globale dotatie van de federale overheid. Zo hebben de gewesten minder autonomie dan eender welke gemeente. Bij de 12 principes komen beide aspecten samen: zowel dat ze het laatste woord willen behouden, zelfs op de eigen belastingen van de gewesten, als dat ze de transferts willen vereeuwigen.
3. Het 'droits des gens': we moeten overal Frans kunnen praten
Ook hierover moet niet veel gezegd worden. De eisen en de houding in het algemeen zijn bekend: de huidige taalgrens is 'onaanvaardbaar', de - op geen enkele manier gerespecteerde - tweetaligheid van ambtenaren in het Brussels Gewest moet worden afgeschaft, de faciliteiten moeten uitgebreid worden en eeuwig behouden in de faciliteitengemeenten, men wil overal Frans kunnen spreken, er is een corridor nodig, enz... Philippe Moureaux (PS) stelde in Le Soir van 18 juni '08 dat België hem alleen nog interesseert, mits de eeuwige vergrendeling van de huidige transferts, drie volwaardige Gewesten, waarbij Brussel een gewest met Franstalige dominantie wordt door het 'herzien' van de taalwetten die er de Vlaamse minderheid beschermen, een uitbreiding van Brussel, de splitsing van BHV tegen permanente faciliteiten tot in Aalst, Mechelen, Leuven en wellicht nog verder, een brede verbinding van Brussel met Wallonië. Charles Michel zegde in een interview in La Libre, pas dit weekeinde (za 15 jan '11), dat wanneer de MR bij de onderhandelingen betrokken wordt, zij een uitbreiding van Brussel eisen tegen de splitsing van BHV. Of daar iets van terug te vinden is in de voorstellen van Di Rupo en Vande Lanotte komen we niet te weten.
Voor zaken waarbij ze geen veto hebben blijft er het wapen van de pesterijen met bevoegdheids- en belangenconflicten. Zo werd tegen de Wooncode in 2006 twee keer door de Franse Gemeenschap en door het Waals Gewest een belangenconflict ingeroepen omwille van de bepaling dat kandidaat-huurders van een sociale woning zich bij de inschrijving op de wachtlijst en bij de aanvaarding van de woning bereid moeten verklaren het Nederlands te leren. Dat zou de belangen van de Franse Gemeenschap en het Waalse Gewest ernstig schaden. Dat is geen federale loyauteit, maar gemeen buren pesten. Na de goedkeuring van de wooncode door het Vlaams parlement heeft de Franse Gemeenschapsregering nog de vernietiging gevraagd aan het Grondwettelijk Hof, dat in zijn arrest nr. 101/2008 van 10 juli '08 het beroep verwierp.
Waarom zouden de Franstaligen hun vetorecht laten vallen? Hun pariteit in de regering? Hoever zullen ze willen gaan om met N-VA en CD&V tot een regeerakkoord te komen? (Of geeft CD&V uiteindelijk toe, en komt er een akkoord zonder de N-VA?) Echter: stoer vasthouden aan die drie principes stuit op steeds meer weerstand in Vlaanderen, wat uit de verkiezingsresultaten blijkt. Wellicht lukt het nog één keer om voldoende Vlaamse partijen over de streep te halen en akkoord te gaan met een regeringsakkoord waarin die drie principes zoveel mogelijk gevrijwaard zijn? Wanneer de Franstaligen die drie principes echter als basis blijven nemen, zorgen ze er zelf voor dat een plan B, dat ze zeggen niet te willen, steeds dichterbij komt: de ontmanteling van België. Als ze echt iets over hebben voor België moeten ze die eigenaarshouding laten vallen: de houding van het 'vijand denken', het veroveren, overal een veto over te willen. Als ze die drie principes laten varen en zo vrede sluiten met hun anderstalige landgenoten, kan meteen een akkoord tot stand komen, toch minstens over alle communautaire kwesties. Tot vandaag is daar echter geen enkele aanduiding voor te vinden, en komt het einde van het huidige België onherroepelijk elke dag een stapje dichterbij.
Toemaat: voor een democratischer België/Vlaanderen
Als België verdampt, wordt Vlaanderen dan een onafhankelijke lidstaat van een democratisch Europa zoals de N-VA vooropstelt? 'Europa' is echter niet democratisch. Of het nu België blijft, of een onafhankelijk Vlaanderen wordt, de deelname aan de ondemocratische Europese Unie moet in vraag gesteld worden. Moet niet overwogen worden uit de Europese Unie en alle mogelijke andere 'internationale' verbanden te stappen, zoals uit de VN vóór hier islamofobie strafbaar wordt gesteld? Alleen nog deel uitmaken van een te vormen confederaal echt democratisch Europa, naar Zwitsers model, waar de burgers van elk land het laatste woord hebben via bindende referenda? Binnen Europees verband zou België/Vlaanderen de EU kunnen verlaten en lid worden van de Europese Vrijhandelsassociatie (EFTA)
De Nederlander Theun Okkerse ontwierp een nieuwe vlag voor ons land, omdat hij vindt dat het Belgische volk hier nood aan heeft. Zijn ontwerp symboliseert de huidige verschillen.
Okkerse waagde zich aan een nieuwe vlag voor België omdat hij voorspelt dat ons land binnenkort drastisch zal veranderen. Het ontwerp is een samensmelting van die van de gewesten: de zwarte leeuw op een gele achtergrond van Vlaanderen en de rode haan met geel van Wallonië, dat meldt Clint.be. Zo goed kent de ontwerper ons land toch niet, want lijkt het Brussels Hoofdstedelijk gewest te zijn vergeten. "Het was niet moeilijk om de twee ontwerpen om te zetten naar één vlag. De verschillende banen, die haaks op elkaar staan, symboliseren de verschillen tussen noord en zuid", besluit Okkerse. (ep) in dM
-------------------------
Commentaar.
Eigenlijk is het deze Kees niet gepermitteerd overt muurtje te kijken, naar bij ons. Of zijn er in eigen land voor hem geen onderwerpen meer? De nieuwe baber van Groen Links in opvolging van Femke Halsema bijvoorbeeld! Stel daar de foto van Genez tegenover, en U begrijpt waarom Groen Links in de lift zit!
Maar Allez! Nu hij het zegt : het wordt stilletjes aan tijd om na te denken over een jaja, progressieve vlagvoor de Vrije Republiek der Lage Landen. Komt daarbij dat de fabricatie van leeuwenvlaggen heel wat meer tekentalent vraagt. Om nog maar te zwijgen van het nostalgie gehalte, dat linx en rechts heel wat kwaad bloed zet .
De Rode balk van Kees (hierboven) wordt vervangen door een BLAUWE, die meer representatief is voor een werkzame bevolking, die het moet hebben van zijn vele kleine maar dappere middelgrote bedrijven, waar baas en werkmaan aan dezelfde koord trekken, maar niet elk naar hun kant.
Zo zou de nieuwe vlag een teken van verzoening tussen alle Vlamingen kunnen zijn. De authentieke kleuren zijn overwegend : zwart op gouden veld, aangevuld door een liberale dus BLAUWE scheidingslijn, alles RECHTLIJNIG uitgevoerd (zinnebeeld voor de nieuwe rechtlijnige politiek), en voor wie het graag wil kan er het Teken van het Kruis inzien, wat symbool staat voor de Kruistocht tegen de invasie der Mohamedanen (Muselmans pour les Français).
Verder moet niemand zich nog druk maken over de Rode mafia-syndicale kleuren : die hebben zich terug getrokken achter een nieuwsoortig IJzeren Gordijn, vrienden onder elkaar in het Paradijs onder de Halve Maan. Na verwijdering van het rode slangenbeest : eventuele tegengestelde belangen tussen kapitaal en arbeid woorden gesymboliseerd door de botsende pijlen van de zwarte horizontale streep.
Nu de vlag geconcipieerd is, hoor ik U vragen, is Vlaanderen daarmee uit de problemen? Laten we zeggen : er is een begin aan, mits op korte termijn een nieuwe Vaderlandse Hymne het licht ziet. Dat bloederig gedoe laten we voortaan best over aan de adepten van de Godsdienst van de Wrede. Wij richten ons (daarvoor staan de blauwe pijlen) naar de toekomst : de pijl staat half naar boven gericht, maar ook naar onderen : de toekomst begint aan de basis, bij het volk ..
De Nieuwe Vlag is choreografisch ook en geschenk uit de hemel : stel U voor dat wij ooit eens de Olympische Spelen moeten openen met een fenomenale openingsceremonie : ziet U de figuranten liever een Leeuwenbeest uitbeelden, dan de mooie rechte lijnen van de vlag die in Mexiacan Waves de stadions vullen?
We hebben dan de vlag en het volkslied, maar ik heb de indruk dat er nog iets mankeert. Ik zoek me te pletter wat het zou kunnen zijn. Of moet ik hiervoor terecht bij Bart De Wever en de uitslag van de eerstvolgende verkiezingen?
De verschillende klachten over seksueel misbruik tegen pater Luc Versteylen moeten grondig onderzocht worden. Ondertussen, schrijft RIK TORFS, lijkt een puriteinse levensorde weer de kop op te steken. Pater Luc Versteylen in het midden van de storm. Het zoveelste bewijs van het falen van de kerk, gnuift iemand. Seksueel misbruik, ook bij de groenen, spot een ander. Of de beschuldigingen kloppen, zal het gerechtelijk onderzoek uitwijzen. Ondertussen geniet de bezieler van de groene beweging een vermoeden van onschuld, een echt vermoeden van onschuld dan. Ver verwijderd van de suggestieve taal die Versteylens vroegere medestandster Mieke Vogels dit weekend schaamteloos hanteerde: Het gerecht moet zijn werk doen, of het nu gaat om Roger Vangheluwe of Luc Versteylen.' Een fijnzinnige vergelijking voorwaar, het vermoeden van onschuld spat er zo van af.
Maar soit. Gaat de huidige discussie in Vlaanderen alleen over seksueel misbruik? Ik denk het niet. Er is meer aan de hand. We bevinden ons op een keerpunt van de geschiedenis, waarbij de puriteinse levenshouding die wij verlaten achtten, weerom de kop opsteekt. Want hoe ging dat ook alweer, de laatste halve eeuw?
Ik herinner mij de jaren zestig, als kind weliswaar, maar misschien daarom des te duidelijker. Meisjes van zeventien hadden vriendjes. Ze mochten er niet mee naar bed. Daarna werden ze zwanger. Dus moesten ze trouwen. Wat verboden was, werd op die manier een plicht. Dat was het nadeel van seks: wanneer het eindelijk mocht, moest het. Mooie tijden, die vroege jaren zestig. Onze onderwijzers maanden ons aan de cinema's resoluut voorbij te lopen, niet te kijken naar de prenten in de hall. Pure pornografie allemaal. Vreselijke films. Bambi bijvoorbeeld.
Later, vooral in de jaren zeventig, veranderde de mentaliteit. Het lichaam stond los van de voortplanting. Jonge leraren verkondigden met enige emotie in hun stem dat de gruwelijkste misdrijven niets met seks te maken hadden. Sociale onrechtvaardigheid was erger. Het ogenblik van de bevrijding was aangebroken. Make love, not war. Plotseling leek het alsof de grenzen waarvoor de vorige generatie eerbied betoonde niets anders waren dan pure conventie en nauwelijks verholen levensangst.
Toen ik in de tweede helft van de jaren zeventig student was aan de Leuvense rechtsfaculteit, maakte de criminoloog Steven De Batselier furore. Je kon niet vrij genoeg zijn, vond hij. In zijn druk bijgewoonde colleges liet hij allerlei mensen aan het woord die hun seksualiteit op ongebruikelijke manier beleefden. Daaronder pedofielen en beoefenaars van bestialiteit. Een traditionele examenvraag van De Batselier luidde: Is bestialiteit geoorloofd?' Het correcte antwoord was: Als het dier het ook plezant vindt.' Vergeefs trachtte ik me te verplaatsen in de psychologie van de regenworm.
De Batselier zou vandaag door de politie worden opgepakt. Ook de toenmalige rector Piet de Somer had bezwaren en wilde De Batselier schorsen, maar hij kreeg de gehele linkse studentenbeweging over zich heen. Dat is ongeveer een kwart eeuw geleden.
Vandaag is alles anders. Gaan wij terug naar de preutsheid en het puritanisme van vijftig jaar geleden? Ziedaar de cruciale vraag die we de komende tijd niet uit het oog mogen verliezen. Dat pedofilie, anders dan enkele decennia geleden, niet meer als aanvaardbaar wordt beschouwd, is volledig terecht. De schijntoestemming van een kind is onvolkomen en de psychologische gevolgen van het seksuele contact kunnen onuitwisbaar zijn. Maar in het zog van de terechte bestrijding van pedofilie gebeurt er veel meer.
Zou het kunnen dat onze samenleving op een sluipende manier de oude puriteinse waarden weerom omarmt? Is dit het gedroomde moment om te kiezen voor morele restauratie? Naar het schijnt zouden er in de Oude Brouwerij van Viersel jongeren, en ook misschien wel ouderen, naakt in een vijver zijn gedoken. Moet deze gedachte ons met afschuw vervullen? Tien jaar geleden zou deze vraag zijn weggelachen. Vandaag merk je overal aarzeling. Misschien was niet alleen de houding tegenover pedofilie verkeerd, maar was alles een beetje vies in de sixties en seventies.
Later zal de geschiedenis onze tijd beoordelen, maar de kritiek op het reilen en zeilen in de Oude Brouwerij zou wel eens meer kunnen betekenen dan we vandaag vermoeden. Het in ademnood verkerende Europa heeft niet langer het bevrijdende zelfvertrouwen dat het een halve eeuw geleden uitstraalde. We plooien terug. We schuwen het experiment. We vrezen het onbekende. We verkiezen langzaam maar zeker de schijnzekerheid van het puriteinse bestaan. Het verbod is belangrijker dan het genot, moralisten vinden elkaar, of ze nu Josef Ratzinger heten of Renaat Landuyt.
In het heersende discours van vandaag herken ik, paradoxaal genoeg, wat vroeger de kerk zei: Laten we niet te tolerant zijn, want niet iedereen kan verdraagzaamheid aan, en voor je het weet wordt er misbruik van gemaakt.' Van dwang kan je geen misbruik maken, van vrijheid wel. Daarom moet vrijheid worden teruggeschroefd, en dwang niet.
Wat Luc Versteylen wordt ten laste gelegd, verdient een grondig onderzoek, zeer zeker. Maar voor een terugkeer naar de moralistische tijden van weleer bedank ik feestelijk. No way.
-----------------------
Psssst
Rik Torfs doet mij denken aan al die pastoors die met hun preken de gelovigen de kerk zouden hebben uitgejaagd.
Dit gezegde is niet van mij : ik vond het bij een wereldverbeteraar die niet de wereld, maar alleen de Kerk wilde verbeteren. Derhalve diende hij niet bij zichzelf te beginnen. Dat van die minderwaardige kanselgesprekken kan ik begrijpen. Die waren meestal oerstom en oer-vervelend. Kan niet missen, want niet iedereen is even begaafd in de woordkunst. Heb ook nooit begrijpen waarom het absoluut moest : slechts één op honderd pakte en de rest ging meestal het ene oor in en het andere uit. Ik beklaag die generaties Pastoors die wel het uur van die zondagse preek met afschuw moeten hebben zien naderen. Voor mij persoonlijk is het meestal het dut-kwartiertje geworden, afhankelijk van de beziekling die uit de woorden sprak. Die ene keer dat Kardinaal Schotte bijna een half uur lang sprak voor een bomvolle kerk (Waregem) los uit de mouw, onvoorbereid, met eenvoudige woorden, toen was het niet alleen muisstil, maar zelfs ik kan nog hele gedeelten bijna woordelijk herhalen. Hij was waarlijk niet voor niets een Prins van de Kerk .Die preken moeten oorspronkelijk bedoeld geweest zijn als wekelijkse op-krich sessie voor de gelovigen ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze weer mochten worden! Zegt die boomkikker van daarstraks : de Pastoor in de Kerk moet het niveau van de TV-shows overstijgen
Zo ver is het dus gekomen, dat volgens de wereldverbeteraars, het Geloof moet kunnen concurreren met de showbiz-waarde van de kijkkast! Spijtig voor hen, maar ze hebben er niets van begrepen!
Rik Torfs is een echte Pré-Conciliaire kerkgeleerde waarmee ik niet graag als plaastteren heilige samen in een afgesloten kerk zou zijn, waar hij zijn gevoeg zal doen en mij de schuld geven : dat is een oud spreekwoord uit Hart-Vlaanderen dat ik liever niet nader omschrijf.
Nu verwacht U misschien hier over Kerkgeleerdheid meer te lezen : tekst en uitleg of zo. Nee hoor! Zo stom ben ik nu ook niet, dat ik mij durf te begeven op dezelfde onwezenlijke hoogten als waarop een hoogleraar zich beweegt : iets poneren, maar nalaten zich uit te spreken, of van de bewijzen te leveren. Vandaar dat Torfs zo goed kadreert bij de Tjeven!
Vraag : Waarom? Antwoord : Daarom!
Maar kijk Meneer de Perfesser : juist U zegt dat die tijd voorbij moet zijn!
Daarom : klaar en duidelijk : er blijkt nu ook, en minstens evenveel pedofilie buiten de Kerk te bestaan. Loochent U dat? Waarom?
Pater Versteylen en zijn madam : moeten die niet worden opgepakt : negen op de tien lopen er nog niet verjaarde feiten .
Of, en dan zou dan echt Tjeefachtig zijn : wordt hen de hand boven het hoofd gehouden? Mag hen de bek niet worden open gebroken? Niet dat we er veel van verwachten : het onderzoek is immers geheim. Maar als signaal zou dat tellen!
Ingezonden door LVB op 2011-01-16 15:38 BESTE MENSEN, WISTEN JULLIE HET AL? DE MENSEN ZIJN HET BEU!
Opvallend toch, hoe de media de mensen willen wijsmaken dat "de mensen het beu zijn". Op zaterdag 8 januari publiceerde Het Nieuwsblad een in het oog springend kaderstuk met een merkwaardige titel: "vier op de tien Vlamingen vertrouwen De Wever niet". Wat bleek? Een enquête had aangetoond dat vier op de tien Vlamingen denken dat Bart De Wever "geen akkoord wil". Daaruit de conclusie trekken dat de mensen die dit geantwoord hebben, De Wever "niet vertrouwen", is uiteraard een brug te ver.
Ten eerste zijn er de die-hard separatisten die een Vlaamse politicus pas vertrouwen wanneer hij geen akkoorden sluit met de Franstaligen. In die doelgroep is "ik denk dat hij geen akkoord wil" bijna synoniem met "ik vertrouw hem".
Ten tweede is er de groep van mensen die er van uitgaat dat het sluiten van een akkoord het uiteindelijke doel is, maar die vindt dat dit doel niet overhaast en tegen elke prijs moet bereikt worden. Ik vertrouw Bart De Wever in de mate dat hij een hogere prioriteit geeft aan het verwezenlijken van de eigen standpunten, dan aan het sluiten van een akkoord. Ik ga ervan uit dat Bart De wever een akkoord wil, maar ik hoop dat hij dat niet tegen elke prijs wil. Ik hoop dus dat Bart De Wever dat akkoord niet al te hevig wil.
Het Nieuwsblad heeft dus een serieuze steek laten vallen met zijn onjuiste titel, maar het is zeker niet de enige vorm van media-manipulatie van de voorbije weken. Maar laat ik eerst even samenvatten hoe we in de huidige situatie verzeild geraakt zijn.
GEEN REGERING ZONDER INGRIJPENDE STAATSHERVORMING
De electorale omwenteling van juni 2010 is er gekomen na 11 jaar communautaire stilstand. Van de vijf resoluties die door het Vlaams Parlement op 3 maart 1999 werden goedgekeurd, is elf jaar lang niets verwezenlijkt. De schuld daarvoor kan men op twee groepen schuiven: de Vlaamse politici die er niet genoeg aan deden om deze resoluties door te drukken, en/of de Franstalige politici die de realisatie van deze resoluties afblokten.
Pas tijdens de regeringsformatie van 2007 heeft Yves Leterme een serieuze poging gedaan om er druk achter te steken. Toen de Franstaligen de zaak bleven blokkeren, gaf hij het op en vormde hij een regering zonder communautair programma.
De Franstalige blokkering tegen meer bevoegdheden en meer verantwoordelijkheden voor de deelstaten is zo sterk, dat het enige wapen dat de Vlaamse politieke partijen hebben, de weigering is om een regering te vormen zonder minstens een gedeeltelijke realisatie van het communautaire eisenplatform. De resoluties uit 1999 kunnen pas gerealiseerd worden als deze strategie wordt volgehouden: Vlaamse partijen moeten weigeren om in een federale regering te stappen die de realisatie van deze resoluties niet minstens gedeeltelijk en op geloofwaardige wijze mogelijk maakt.
Dat was de strategie van het kartel van CD&V met N-VA in 2007, en ze mislukte toen de CD&V eind 2007 toch bezweek voor de druk, en in de federale "noodregering" onder leiding van Guy Verhofstadt stapte.
De onbuigzame houding tijdens de onderhandelingen is dus geen element van een verrottings- of verdampingsstrategie, het is een breekijzer om tot verregaande hervormingen te komen. Een stabiele regering kan er pas komen na een grondige staatshervorming. Een halve staatshervorming zal al snel aanleiding geven tot een roep om een volgende staatshervorming, en zal niet leiden tot communautaire vrede noch tot politieke stabiliteit.
Wie dus vandaag roept dat de politici snel-snel een regering moeten vormen, speelt met de politieke stabiliteit en met de toekomst van het land. En het lijkt erop dat vooral de media paniekvoetbal spelen, waarbij ze enkele marginale initiatieven (van het extreem-linkse Comac tot en met de zoon van minister De Clerck) aangrijpen om de bevolking wijs te maken dat de bevolking "het beu is".
Verder getuigt het van intellectuele oneerlijkheid en van het voeren van intentieprocessen, om het lange aanslepen van de regeringsonderhandelingen toe te schrijven aan de vermeende "onwil" van één van de partijen, met name de N-VA, om tot een akkoord te komen. Zo wekte Tom Lanoye dit weekend nog de indruk dat de N-VA een bewuste blokkeringsstrategie voert. De logica is nochtans eenvoudig, en wie vindt dat we snel een nieuwe regering nodig hebben en dat het communautaire niet belangrijk is, kan het recept toepassen of politici onder druk zetten om het recept toe te passen. Geef toe op de communautaire eisen, splits BHV, geef de deelstaten grote bevoegdheden en verantwoordelijkheden, en de onderhandelingen zullen slagen. Dat dit niet lukt, wijst erop dat het communautaire status-quo voor de Franstaligen van enorm belang is, en dat de oplossing niet zo eenvoudig is als de anti-populistische populisten ons willen voorhouden.
Paul-Henry Gendebien, Aurélie Decoene, Philippe Moureaux
Toen ik vanmiddag Aurélie Decoene van Comac aan het woord hoorde in Controverse op RTL-TVI, bleek duidelijk hoe zij het recept voor "geef ons een regering" zag. Geen staatshervorming, niet toegeven op de communautaire eisen, want "denkt u werkelijk dat iedereen die op Bart De Wever heeft gestemd, BHV wil splitsen?" Enkel Paul-Henry Gendebien zag het helder: de Belgische kloof tussen Nederlandstaligen en Franstaligen bestaat niet enkel bij de politici, maar ook in de publieke opinie, zoals de ruzie bij de Miss België-verkiezing aantoonde.
EN DAN NU ONS SPETTERENDE VRT-DEBAT
Maandagavond om 21.10u wijdt de VRT-nieuwsdienst een extra uitzending aan "de economische gevolgen van de politieke crisis". Zullen hun licht laten schijnen in de studio: professor Paul De Grauwe, baron Paul Buysse en eurocommissaris Karel De Gucht. Ik kan nu alvast voorspellen dat deze drie het roerend met elkaar eens zullen zijn: steek de staatshervorming in de koelkast (of liever, in een Comité van Wijzen, maar dat is hetzelfde) en vorm een sociaal-economische noodregering. De VRT heeft zich voorgenomen om werk te maken van de etnische diversiteit in haar programma's, maar de opinie-diversiteit op onze openbare omroep lijkt met de week te verminderen.
"Geef ons een regering" is in mijn ogen de ultieme vorm van goedkoop populisme. Alsof er een simpele oplossing bestaat voor complexe problemen. Maar de initiatiefnemers in kwestie - tot bewijs van het tegendeel een marginaal zootje - vinden zichzelf ongetwijfeld nobele populismebestrijders.
En wat met de dreiging van de "gieren" van de financiële markten, de "speculanten", die de lange regeringsvorming zouden aangrijpen om ons land financieel op de knieën te krijgen? Met het grootste privé-spaaroverschot ter wereld en een rentespread die miniem is in vergelijking met die van Spanje, Portugal en Italië, kan ons land wel enkele stormen doorstaan. Net als de mantra "de mensen zijn het beu" lijkt de slogan "de gieren cirkelen al boven ons" bedoeld om een zelfvervullende profetie te worden
-----------------------
Ho Ho Ho Lucsje! Een doelgroep die helemaal geen akkoorden wil : dat is de moedwilligheid ver voorbij, als U met die doelgroep die van het Vlaams Belang bedoelt. Dan hebt U wel van heel ver hun programma gelezen! Van zodanig ver dat het U is beginnen schemeren! Gelieve dus dringend even binnen te wippen bij Pearl! Die hebben mirakel-oplossingen tegen een zacht prijske! Het kan natuurlijk ook, dat U thuishoort bij zij die perséhet werkstuk van 1830 willen redden, om in een lichtjes gewijzigde vorm dienstbaar te blijven aan vreemde meesters.
Doet er mij aan denken dat wij eerst nog een paar landverraders moeten opknopen, om vervolgens het voorwerp van hun schurkenstreek te nationaliseren, eenmaal onafhankelijk : de banksector en de energie-sector.
Maaar over die doelgroep die ondemocratisch overal wordt buiten gehouden : het Vlaams Belang wil wel een akkoord, zelfs het allerbeste : het finale akkoord. Het wil daarenboven met die van over de taalgrens in de beste nabuurschap verder leven, maar niet meer onder hetzelfde dak, waar ZIJ zeggen wat WIJ wel of niet mogen doen .
Als U nu eens moest helpen om deze idee te promoten : zorgen voor een definitieve en blijvende oplossing. Willen zij achteraf aansluiten bij Frankrijk? Voor ons niet gelaten, mis zij afzien van alle gebiedsroof, huidige en toekomende. Hun burgers die in het verleden reeds misbruik gemaakt hebben van onze gastvrijheid (De Rand) kunnen altijd Heim ins Reich Wij van het Vlaams Belang zijn gaarne bereid hen stuk per stuk uitgeleide te doen. Daar hebben wij al ons keukengerei voor veil!
Voor de jongskes die deze beeldspraak niet door hebben : ooit heette zoiets in de volksmond scharminkelen. Schandaal rammelen als U wilt. Zoals vroeger een overspelig koppel (bij duister) wed ingehaald met ketelmuziek en slaande strom .Een flard van zon gebruik is overgebleven in de sliert rammelende conserve-dozen die soms ongezien aan de achterbumper van een pas getrouwd koppel wordt vast gebonden en voort gesleept.
Slimme cameras : Bart wil ze in Antwerpen op de invalswegen, want, zo lezen we (elders) die van Turnhout hebben dat ook en sindsdien is de criminaliteit binnen de stadsmuren enorm toegenomen. Curieus, hé, maar dat doet mij denken aan de efficiëntie van de Regeringsonderhandelingen. Die zijn goed hoor, maar komen op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats en met de verkeerde mensen. Net zoals in Turnhout stijgt de koorts, en raken de burgers in paniek, in plaats van de criminelen .
U hebt natuurlijk wel een punt over de fameuze Vlaamse Resoluties van 1999, die een minimum programma zijn, nog een punt over het populisme van de populmisten-bestrijders en een bijzonder groot punt over de BRT-Weg Ermee. Maar ben ik nu onbeleefd om aan te stippen dat precies daar het schoentje wringt : eerst een minimum-programma schrijven (De Resoluties), dan verschieten voor hun durf, om vervolgens te beginnen onderhandelen over welke punten er onderhandeld moet worden. Dat is uw computer willen doen draaien met behulp van een koppel kruiwagenwielen!
Iemand ie zelf recht in zijn schoenen staat, zegt : na 180 jaar is ons geduld op : wij willen af van jullie gezeik en we willen proberen daar samen uit te geraken. Wij zijn te spreken (in t Vlaams) op die plaats van dit uur tot dat uur. Komen jullie niet, even zo goed goede vrienden! Dan doen we het op onszelf!
Moesten jullie ons dat willen beletten, dan zullen jullie moeten beginnen schieten! Dààààg! En de groeten aan de Vrouw!
En Brussel?
Niet goed geluisterd zeker?! Zo lang jullie geen restitutie doen van ons grondgebied, houden wij de knip op de beurs. Kom ne keer terug als jullie die boodschap beginnen door te krijgen.
Dàààg flauwerikken. Onze tijd is op : we moeten weer aan het werk!
OVER EEN SLECHT KARAKTER EN EEN MOOI KLEIN TJEEFJE
.
OVER EEN SLECHT KARAKTER EN EEN MOOI KLEIN TJEEFJE
Tjeef en Belgicist tot in de kist!
-----------------------
Voor de weinige lezers van deze blog die nog geen vaste bezoeker zijn van de blog van onze goede vriend http://blog.seniorennet.be/guvaal/ heb ik de moeite gedaan zijn verhelderende bijdrage over de resultaten van de laatste BOB-campagne te helpen verspreiden.
Deze resultaten zijn zeer verhelderend en verdienen het inderdaad zoveel mogelijk verspreid te worden. Te meer daar iedereen en passant iets bijleert over de Belgische rekenkunde. Surrealistisch is het juiste woord en dat bewijst dat men (ik val ocharme in herhaling) met gemiddelden ook maar alles kan bewijzen wat moet bewezen worden. Een jager die 2 schoten lost op een duif, een er voor en een er achter, heeft gemiddeld die duif dood geschoten, die alsdan dapper verder vliegt.
Guvaal merkt op dat de Tjeef Schouppe maar de uitslag geeft van 96% controles, in plaats van 100% (70%+23% + 3% resp. voor Vlaanderen, voor Wallonia en voor Bruxelles). Het is precies op dat punt van die 4% dat ik Guvaal wil pakken voor zijn slecht karakter (waarom moet alles ook zo juist zijn!), terwijl die 4% ook meteen de redenen zijn waarom ik zijn werkstukje voor verdere verspreiding heb overgenomen. Op die manier kunnen de vertrouwelijke inlichtingen waarover ik in het buitenland beschik, zonder meer openbaar gemaakt worden, terwijl de doorgaans goed ingelichte bronnen onbekend kunnen blijven.
De laatste 4% controles zijn namelijk deze uitgevoerd bij politici en hun vriendenkring. Hierover wordt niet gecommuniceerd, noch over het percentage zatterikken, noch over de plaatsen waar er controle werd uitgevoerd. Zulks in s Lands belang en ter vrijwaring van de reputatie van de Dynastie.
Schouppe heeft dit gegeven, als Tjeef met jarenlange ervaring in Staatszaken, niet willen bekend maken, om noch de communautaire onderhandelingen te willen belasten, noch de gezondheidstoestand van de moeder van VandelanotTe te schaden. Ook al wellicht omdat zijn eigen naam er te dikwijls in voorkwam .
-----------------------------------
WIe er een beetje ervaring mee heeft, weet dat Belgische peilingen en statistieken een verborgen agenda hebben. Om maar een voorbeeld te geven: de laatste controle op de kwaliteit van ons onderwijs verwees België naar de middenmoot, terwijl in werkelijkheid het Vlaamse onderwijs piekt en het Franstalige bijna helemaal achteraan hinkt. Met de statistieken van de laatste Bob campagne is het weer van datzelfde. Uit die statistieken, die gingen van 26 november van vorig jaar tot 10 januari van dit jaar, blijkt nl dat 3,6% van de gecontroleerde Belgische chauffeurs te diep in het glas had gekeken. Als we dat verhaal vertalen naar de gewesten, blijkt dat het cijfer in Vlaanderen slechts 3,2% is, in Wallonië bijna 5% en in Brussel net geen 10%. Dat is een hemel van verschil en dat is nog niet alles. Staatssecretaris van Verkeer, Schouppe, de man die de rood-witte autokentekens opnieuw uitvond omdat madame Mille-njet het geel te Vlaams vond, die "moedige" man moest toegeven dat bijna 70% van de controles in Vlaanderen genomen werden, t.o.v. slechts 23% in Wallonië en amper 3% in Brussel*. M.a.w. de Vlamingen leefden weer eens de wet na en werden voor de zoveelste keer het kind van de rekening. De francofonen, die geen kans voorbij laten gaan om ons, Vlamingen, in het buitenland verdacht te maken, blijken de grootste rijdende dronkaards te zijn en zo het grootste gevaar te betekenen voor de samenleving. De geschiedenis herhaalt zich nog maar eens. Tenslotte nog dit: die politie, die in Wallonië en Brussel te weinig haar werk doet, is dezelfde die extra geld krijgt toegeschoven van de flitspaalboetes die in Vlaanderen worden geheven. Het gaat niet goed in dit landje. Raar, he?
* Hoe bekwaam die Schouppe is, blijkt nog eens uit het samentellen van zijn percentages. Met 70+23+3 kom ik nl aan 96, hij aan 100
----------------------------
Pssst
Opgepast voor bombrieven!
Ter attentie van Guvaal : de aangetekende brief die U morgen zal worden aangeboden : NIET AFHALEN !!!! want deze bevat de mededeling dat U geschrapt wordt van de civiele lijst als in aanmerking komende onderdaan voor een Lint(je) in de Leopoldsorde.
Dat U verhuist naar de kop van een andere lijst, deze der V.V. (Vlaamse Ver-eremerkten) zijn zorgen voor morgen. Of voor overmorgen, als de onderhandelingen voor de Totale Splitsing zijn ingezet. Onder de leiding van de kleinzoon van Bart I?
There is somthing rotten in the State of Danmark :
men is wel verplicht zoiets te denken, als men de uitdrukking van de Koninklijke Chamateur-Arrangeur VandelanottTe bij het mislukken van zijn zending hoort debiteren, precies alsof hij een optreden had in de Koninklijke Schouwburg. Koning Victor Emanule II van Italië zei toen (1943) in gelijkaardige omstandigheden tegen Mussolini slechts één woord: Tragediante maar toen Mussolini begon te jammeren, wijzigde hij zijn antwoord al vlug in Comediante Wat Albert II van Sex en Coburg geantwoord heeft, weten we niet. Dat is misschien, net als bij Mussolini, voer voor zijn biografi. Albert II weet zeer goed dat V.Emanule II, de schoonpa van zijn Tante Marie-Josée van België, net zoals hijzelf met een II achter zijn naam, maar een paar weken meer te gaan had als Koning Van Italië .
Maar dat is een ander verhaal. Nu bijna 70 jaar na de overhaaste vlucht van de Savoyes die amper 73 jaar de kroon van het ééngemaakte Italië hadden gedragen, mogen de kleinkinderen-erfgenamen druppelsgewijse weer de voet op Italiaanse bodem zetten.
Dat van die paarden die naar de drinkplaats geleid worden, maar niet verplicht kunnen worden te drinken .Is wel enigszins een andere dimensie, maar het toont de hulpeloosheid van onze dirigenten .
De volgende keer kan hij uitroepen, ook al een oud Engels gezegde :A horse! My kingdom for a horse(ook uit Hamlet!) want die tuinman, wit van schrik, moet voor de avond in Ispahan zijn .
Dan gaan de blikken naar het Hoge Noorden.
Denemarken:
daar is de rottigheid ons een stapje voor : ze is al doorgedrongen tot in de Rechtbanken en zelfs tot in de Koninklijke Bibliotheek. Zie hieronder ..Bij ons steekt het alleen nog maar .onder de oppervlakte.
Maar (zie hieronder): Is lam, mô slim! Dat van die sjoemelnde reporters is dus geen exclusiviteit van de BRT. Valse geweerschoten in een reportage betekenen wel het op non-actief gezet worden, ogenschijnlijk, maar op YouTube valse filmpjes plaatsen, dat is ..een vergissing
Weet U nog de hoernalist die met verborgen camera een onthaalmoeder strikte die Hitler fotos aan de muur had? Wel : dezelfde man paste voor het gemak ook de truc van de geweerschoten toe. Anders gezegd : wat was er waar van die onthaalmoeder, en wat was erbij gefantaseerd?
Al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel .
---------------------------------
Het moderne islamisme is een radicale ideologie
Een historicus moet wegens denigrerende opmerkingen over de islam voor de rechtbank verschijnen, terwijl islamisten een bijeenkomst houden in de Koninklijke Bibliotheek. Er klopt iets niet in Denemarken.
Door:Henryk M. Broder De publicist Lars Hedegaard steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. »Het moderne islamisme, zoals dit door de meeste Deense imams wordt vertegenwoordigd, is geen religie, maar een politieke ideologie in de traditie van het communisme en het nazisme.«
In 1942 in Horsens bij Århus geboren, kan hij zich de tijd vlak na de oorlog nog maar vaag herinneren, toen de Denen zich ervan bewust werden dat er ongeveer 6000 vrijwilligers aan Duitse zijde in de Waffen-SS hadden gevochten. Zijn ouders hadden alleen maar verachting voor de »collaborateurs«. En de »nieuwe collaborateurs«, zegt Hedegaard, zijn tegenwoordig diegenen, die bij de islamisten in t gevlij trachten te komen, zoals de hoofdredacteur van het dagblad »Politiken«, Toeger Seidenfaden, die zich in 2010 ten overstaan van de hele wereld bij de moslims verontschuldigde voor de Mohammed-karikaturen, die in de concurrerende krant »Jyllands-Posten« waren verschenen.
Hedegaard heeft geschiedenis gestudeerd, de verzamelde werken van Marx en Engels in de originele versie gelezen en was een tijdje actief in de Socialistische Arbeiderspartij. »Ik ben nog steeds marxist«, zegt hij, tenminste wat het »gebruik van de marxistische maatschappijanalyse« betreft. In 2004 richtte hij de »Maatschappij voor persvrijheid« als tegenpool van het Deense PEN op, de »waakhond van de politieke correctheid«. De »Trykkefrihedsselskabet« heeft intussen meer dan duizend leden, driemaal zoveel als de PEN-club.
Een jaar daarvoor, in 2003, publiceerde Hedegaard met twee coauteurs het boek »In het Huis van de Oorlog Hoe de islam het Westen kolonialiseert« (I krigens hus: islams kolinisering af Vesten«). In 2009 verscheen het vervolg: »1400 jaar oorlog de islamitische strategie«.
»Vrouwen als broedmachines« In december 2009, een paar dagen voor Kerstmis, kreeg Hedegaard bezoek van twee journalisten, die een informeel gesprek met hem wilden voeren, dat niet bedoeld was om te worden gepubliceerd. Een dag later stond het gesprek op het Internet. Daarin waren ook zinnen te beluisteren als: »Zij (de moslims) verkrachten hun eigen kinderen« en »Vrouwen in de islam hebben geen waarde, behalve als broedmachines.«
Zoiets geldt ook in het radicaalliberale Denemarken als grensgebied. Niels-Erik Hansen, de leider van een door de regering gefinancierde NGO die racistische voorvallen in Denemarken registreert en aan de VN meldt, diende een aanklacht bij de politie in, die na een kort onderzoek van de situatie een gerechtelijk vooronderzoek startte wegens »haat zaaien«, volgens paragraaf 266b van het Deense wetboek van strafrecht. Het proces zal binnenkort plaatsvinden voor het kantongerecht van Fredriksberg, een zelfstandige gemeente binnen Kopenhagen. Mocht Hedegaard veroordeeld worden, dan kan hij twee jaar gevangenisstraf krijgen.
Alle islamitische staten in een kalifaat verenigd
Dit alles wetende, richten we ons op het tweede gedeelte van het verhaal. Hizb ut-Tahrir is een in 1953 opgerichte radicaalislamitische organisatie, die heel openlijk het doel nastreeft om alle islamitische staten in een kalifaat te verenigen, waarin de sharia dient te gelden voor moslims en niet-moslims. In Duitsland heeft Otto Schily de »Partij van de islamitische bevrijding« in 2003 verboden. In Denemarken mag deze zich vrij ontplooien.
Daar doet op dit moment een oproep van Hizb ut-Tahrir de ronde tot gewapend verzet tegen de inzet van Deense, Zweedse en Noorse soldaten in Afghanistan, geïllustreerd met beelden van grafkisten in Deense, Zweedse en Noorse kleuren. De officiële woordvoerder van de organisatie voor het Scandinavische gebied, Chadi Freigeh, gaf een interview aan de Deense radio, waarin hij o.a. zei: »Als er iemand verantwoordelijk is voor de dood van Deense soldaten, dat zijn het de Deense politici, die hen koelbloedig op een missie gestuurd hebben die alleen de strategische interesses van de Amerikanen in de regio dient.«
Tot zover is de inwonende logica van Hizb ut-Tahrir nog te volgen. Wie tegen hen is, heeft automatisch ongelijk. Moeilijk wordt het pas wanneer men hoort, dat de »Partij van de islamitische bevrijding« heeft uitgenodigd tot een debat over de oorlog in Afghanistan. De bijeenkomst moet in de »Zwarte Diamant«, het huis van de »Royal Library« in Kopenhagen, plaatsvinden. Dat is ongeveer net zoiets als wanneer de NPD uitnodigt tot een manifestatie in het »Huis van de Duitse historie«. Als je de Deense homepage van de organisatie aanklikt (www.hizb-ut-tahrir.dk/new/), komt je onmiddellijk een goed gemaakte flyer tegemoet. De site is professioneel vormgegeven, het Deens perfect. In dat opzicht zijn de islamisten van Hizb ut-Tahrir uitstekend geïntegreerd.
Islamisten in de Koninklijke Bibliotheek
Nadat de laatste dagen van december een islamistische aanslag op het gebouw van »Jyllands-Posten« in het centrum van Kopenhagen werd verijdeld, vinden enkele Denen het een nogal vreemd idee dat een islamistische organisatie, die openlijk oproept tot het afknallen van Deense soldaten, dit uitgerekend onder het dak van de »Royal Library« mag doen. Haar directeur, Erland Kolding Nielsen, heeft tegenover «Jyllands-Posten« toegegeven dat hij »niet genoeg« over Hizb ut-Tahrir weet om ze niet in zijn huis toe te laten. Toen hem werd gevraagd of hij ook aan neonazis zou verhuren, antwoordde hij: »Dat is een goede vraag.«
Dus zal er op 21 januari in de »Royal Library« een »discussie« plaatsvinden over hoe men Afghanistan kan bevrijden van de Deense bezetting. Het resultaat is net zo duidelijk als de baan van een geweerkogel. Drie dagen later, op 24 januari, zal Lars Hedegaard voor de rechtbank staan, omdat hij enkele denigrerende opmerkingen over de islam heeft gemaakt. Er klopt iets niet in Denemarken.
Tiens!: bestaan er dan geen zichtbare resultaten over de hier besproken broedmachines? Akkoord, de uitdrukking is niet zo hoiffelijk, maar s nacht inbreken bij een cartoonist gewapend met mes en halbijl : getuigt zoiets van veel hoffelijkheid?
Over het verkrachten van de eigen kinderen : tja, als daar geen bewijzen voor zijn, wordt dat beter niet gezegd. Maar als het niet waar is, waarom is er dan iemand die het schoentje aantrekt? Groepsbelediging, zegt U? Ja? Een in groep aangemerkt worden als honden apen en varkens : dat is als liefkozing bedoeld waarschijnlijk .En wacht eens : als er in Antwerpen zoveel maagdenvliezen moeten hersteld worden : zijn er dan zoveel verkrachtingen die allemaal buitenshuis gebeurd zouden moeten zijn? Stemt dat getal zo wat overeen met de politierapporten over verkrachtingen?
Samengevat : vòòr de Islam-invasie had niemand reden om dergelijke taal te gebruiken. Of had de Overheid liever dat de Europeanen ook met bommen begonnen om zich te verweren?
Voor de syndicaten nog erger nachtmerrie dan de Etna op Sicilië
--------------------------
N-VA krijgt volle laag
(=Standpunt dS)
BRUSSEL - Na de kritiek van Europees commissaris Karel De Gucht op de onderhandelingen schieten ook de vakbonden met scherp. Het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen is dood en begraven.
Het ABVV publiceerde gisteren een bijzonder kritische brochure over wat N-VA op sociaal-economisch vlak in petto heeft'. De partij wil de solidariteitsinstrumenten van de werknemers afbouwen', staat er. Onze sociale zekerheid, het arbeidsrecht, het federaal sociaal overleg,... Terwijl onze sociale zekerheid onze dijk is tegen sociale overstromingen.'
De kritiek komt boven op een scherpe blog van ACV-voorzitter Luc Cortebeeck, die het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen zwaar op de korrel nam. Wie daaraan begint, maakt het systeem helemaal kapot. De uitkeringen worden dan compleet onbestuurbaar', zegt Cortebeeck. Hij noemt het voorstel van de N-VA ronduit beschamend'. Een zorgvuldige afweging van baten en kosten zal de communautaire scherpslijpers wellicht worst wezen. Het gaat niet om de baten, maar eenvoudig om het schaden van de werklozen.'
En dan is er ook nog Europees commissaris Karel De Gucht (Open VLD). Die suggereerde gisteren om desnoods een staatshervorming en een regering zonder de N-VA te maken. De Gucht zegt dat hij de enorme pleinvrees om het zonder de N-VA te doen', niet begrijpt.
De kritiek verandert niets. Open VLD-voorzitter Alexander De Croo zegt dat De Gucht in persoonlijke naam sprak en dat zijn partij de N-VA in de volgende federale regering wil. CD&V-voorzitter Wouter Beke noemde de kritiek van De Gucht totaal irrelevant'. De N-VA noemt de kritiek van de vakbonden dan weer zeer betreurenswaardig'. De vakbonden spelen altijd in de kaart van de Franstaligen', klinkt het. Zij zijn de feitelijke doodgravers van dit land en van de welvaart van de Vlamingen.'
Toch lijkt het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen intussen dood en begraven. Ook de werkgeversorganisatie Voka, door De Wever ooit schertsend zijn baas' genoemd, vindt de splitsing niet nodig'. Waar dan wel verdiept kan worden, is allerminst duidelijk. Het triumviraat heeft na een ijzige vergadering woensdagavond technische werkgroepen aan het werk gezet om de gemoederen te laten afkoelen. Pas maandag komen ze opnieuw bijeen.
--------------------------
Reacties
Op 14 januari 2011 omstreeks 00u14, zei Arjan Eskeland, Linden:
Wanneer is dit krankzinnige systeem eigenlijk begonnen waarbij vakbonden een soort ondemocratische schaduwregering zijn gaan vormen? Zijn beleidsvoorstellen tegenwoordig per definitie onhaalbaar als de vakbonden niet akkoord gaan? In dat geval kunnen we ook gewoon verkiezingen en regeringsvorming overslaan, lijkt mij, en gewoon de grote vakbonden rechtstreeks een links beleid laten vormen. Dan hoeft niemand nog te doen alsof het gewone volk iets te zeggen heeft in dit land, en besparen we een hoop geld.
Op 14 januari 2011 omstreeks 00u21, zei Dirk Bosmans, Bazel:
Zeer goedkope kritiek, De Gucht op kop. De partij die niet meer wil regeren roept op om een regering zonder N-VA te vormen, zodat alle andere partijen zich ook kapot regeren zeker. De RVA zegt dat ze niet kan splitsen, want dan zijn er 3 RVA's. Als dat een argument is, dan moeten ze dringend samengaan met de Nederlandse en de Luxemburgse werklozenkas. En ABVV en ACV-er Cortebeek gaan inderdaad heel kort door de beek als zij zeggen dat splitsen neerkomt op afschaffen. Of splitsen verstandig is, weet ik niet, maar de tegenargumenten zijn alvast waardeloos; als er geen betere zijn, zal splitsen wel de beste keuze zijn zeker?
Op 14 januari 2011 omstreeks 00u20, zei mario V., Nieuwkerken-Waas:
Leg er snel een cordon rond. Dat kan dan na enkele jaren terug als een boomerang in jullie gezicht vliegen..
----------------------------
Commentaar.
Ik sluit mij volledig aan bij deze drie voorgaande sprekers. De zaak is no means niet beter te verwoorden!
IS DE BELGISCHE KERK WEL GEDIEND MET EEN ZALIGE PAUS?
IS DE BELGISCHE KERK WEL GEDIEND MET EEN ZALIGE PAUS?
De Nova Huta kathedraal in Krackau
Aangezien het, buiten wat geblaat, stil is in de polletiek, even etwas plaudern in kerkelijke wisjewasjes. Misschien in het vooruitzicht dat er ooit op de TV quizen komen die hun inspiratie uit ons rijke kerkelijk verleden halen?
Baat het niet, dan schaadt het niet.
Het moeten niet altijd personen zijn, die al een paar 100 jaar overleden zijn, die tot voorbeeld gesteld worden .Want!
Doen die van Rome toch wel weer hun eigen gedacht, zeker!Niks overleg met Rik Torfs, noch met Danneels. En al zeker niet met Jürgen Mettepenningen of met het rectoraat van de KUL !!! Men zal in Rome, waar Benito Mussolini ooit de plak heeft gezwaaid, Paus Woytilla tot de Eer der Altaren verheffen! Stel U voor : een aartsconservatieve zedenpreker die tegen alles was dat progressief oogde : tegen abortus, tegen euthanasie, tegen condooms, kortom tegen alle zegeningen van de Seksuele Revolutie . Stel U voor : seks mocht alleen maar voorkomen in het huwelijk : niet op het werk, niet in de school, niet in de sacristie, niet in de sportzaal : wat wist een geestelijke daar nu van!
Daarom zeggen we, in samenspraak met Staf Niemegeers : weg met die reactionairen!
Dat ze het Hem, de Polak, al sinds Nova Huta (*) en Gomulka nooit vergeven hebben dat Hij het communisme weerstaan heeft, ja zelfs er de doodgraver van werd, weten alleen nog de ouderen, en dat willen de media best zo houden! Daarom is het nuttig hier een oud artikel uit Readers Digest in herinnering te brengen, uit de tijd dat Woytila alleen nog maar de Aartsbisschop van Krackau was. Toen waren de berichten van achter het IJzeren Gordijn zeldzaam, weet U nog?
Toen was godsdienst nog opium voor het volk. Maar Woytilla liet zich niet in de hoek drummen. Het was een Herder met een Leeuwenhart! Dat was al zo sinds hij moest benoemd worden tot Deken : volgens de KP was hij de man die het NOOIT mocht worden, maar hij werd het. Als Bisschop zou hij nooit benoemd geraken, maar weinige tijd later, tot afgrijzen van de Partijleiding, werd hij zelfs Bisschop van Krackau. Hun eigen kandidaat kregen nul op het request .Woeitilla kreeg hij zijn zin : een nieuwe kathedraal bouwen in deze geïndustrialiseerde miljoenenstad. Er kwam een bouwvergunning na veel tegenstand, maar er was geen geld voor de bouw, er waren geen bouwmaterialen en zeker geen arbeidskrachten. Toen kwamen vrijwilligers bijeen, kochten met hun weinige spaarcenten de bouwstoffen, en gingen, na de werkuren, vrijwillig aan de slag op de bouwwerf. De autoriteiten konden alleen maar tandenknarsend toekijken tot de kathedraal in een minimum van tijd klaar was .
Net toen het gebouw af was, werd Woytilla tot Aartsbisschop benoemd, maar moest Krackau al gauw verlaten, omdat Hij, tot stomme verwondering van de Poolse autoriteiten, tot Paus werd verkozen. Zijn uitreisvisum namelijk hadden zij hem zo lang mogelijk onthouden
Toen Hij stierf, schoven de mensen dag en nacht, zonder onderbreking aan voor een laatste groet. Iedere dag nog schuift het publiek in dichte drommen aan, in de crypte onder de Sint Pieter in Rome : met zachte dwang wordt er belet dat de mensen halt houden om op het graf te bidden. Wat bloemen en een stille eenvoudige grafsteen, nog eenvoudiger dan de man zelf was.
Natuurlijk zijn er bij een zaligverklaring veel halfzachte nevenverschijnselen die dik in de verf gezet zullen worden door de media, want die wensen zeker niet stil te staan bij de essentie.
Want deze vraagt een inspanning : het willen inzien dat Woytilla als voorbeeld kan gezien worden voor het vechten en het volhouden. Weer missen we Kardinaal Jan Pieter Schotte, de Dauphin, gestorven voor hij tot Paus kon worden aangeduid, de wens van Woytilla, die de Vlamingen uit de eerste hand had leren kennen, kort na de oorlog toen hij in het land was.
En nu moeten Niemgeers , Versteylen, en vooral Danneels, de mislukte pauskandidaat tegen Ratzinger, het nog meemaken, dat Mgr Léonard, in de schaduw van dergelijke voorvechter, de kudde mag terugbrengen naar de ware schaapstel. Meer nog, Mgr Léonard zal die dag nadrukkelijk aanwezig zijn op het St Pietersplein.
Weet U trouwens, dat Pater Damiaan bij Woytilla een goede bekende was? JaJa, die Vlamingen : hij kon er goed mee overweg. Dat wist Deken Valeer De Schacht, letterkundige, uit Kortrijk, een oud-medestudent van Hem, en Kardinaal Gustaaf Joos, titelkardinaal van de Ieperse kathedraal, ook al een oude vriend van Woytilla, die niet eens de middelen had om zijn kardinaals-rode garerobe te betalen .
Toen hadden wij korte tijd 3 Kardinalen : Schotte in Rome, Joos in Gent en wie was die derde weeral?
------------------------------------
Johannes-Paulus II op 1 mei zalig
Paus Benedictus XVI verklaart op 1 mei zijn populaire Poolse voorganger Johannes-Paulus II (1978-2005) zalig, zo heeft de prefect van de Congregatie voor Zalig- en Heiligverklaringen, kardinaal Angelo Amato, vrijdag in Rome bekendgemaakt.
Benedictus heeft als opvolger van Karol Wojtyla vrijdagochtend het decreet ondertekend ter zaligverklaring. De feestelijke ceremonie is voorzien voor de eerste zondag na Pasen.
Eerder had de Congregatie een aan de Poolse paus toegeschreven wonder gevalideerd: de wonderbaarlijke genezing door zijn tussenkomst na gebeden van de 44-jarige Franse zuster Marie Simon-Pierre Normand van de ziekte van Parkinson, waaraan ook de katholieke leider leed. Het mirakel deed zich enkele maanden na zijn dood op 84-jarige leeftijd op 2 april 2005 voor.
Het proces tot zaligverklaring werd zeer snel opgestart en was in een recordtempo rond na het einde van het 27-jarige pontificaat van Johannes Paulus II, en werd tijdens zijn uitvaart al door talrijke gelovigen geëist. In plaats van de gebruikelijke vijf jaar startte de procedure al twee maanden na zijn dood. De volgende stap is, mits een tweede wonder, een heiligverklaring.
Mijn titel laat het al vermoeden, denk ik : hier liggen voetangels en schietgeweren. Al moet ik toegeven dat het dorp Poesele, deelgemente van Nevele (zie afbeelding hierboven met geboortehuis Barones Monika Van Paemel) een der vredigste dorpjes is in Vlaanderen. Cyriel Buyse (Het Gezin van Paemel) werd nooit baron, noch werden de Gezusters Loveling dat ooit.
Voilà, daar ligt de eerste voetangel al geklemd rond Uw been : als iemand geadeld wordt door de Coburgers, dan is er voor Vlaanderen ronduit stront aan de knikker. Barones Monika Van Paemel was de voorgangster-voorzitster van Geert van Istendael, ook zeer progressief, die het in onderhavig werkstuk van zijn hand in dM, waar anders, heeft over zijn eigen afscheid als voorzitter van PEN en dat afscheid belicht met de kaars als lichtbron en zoeklicht, bij gebrek aan een betere lichtstraal.
De tweede voetangel (die U nog kunt vermijden door niet verder te lezen), is dus de reeds vermelde schrijver Geert Van Istendael. De man heeft zijn kwaliteiten, maar is voor ons ietske te nauw verbonden met de kwalijke reuk van de Reyerslaan. Al moet ik toegeven dat op die reputatie uitzonderingen zijn. JP Rondas, bijvoorbeeld. Die is dan ook geen kaars, maar een vuurtoren in de duisternis. Die man moet uitzonderlijke talenten hebben, dat hij nog niet gedefenesteeerd werd, of gerattenvergiftigd à la Leterminator .
Zo komt U dan nu terecht bij, neen, niet bij een der schietgeweren van dit stukje, maar bij het schietkanon er van. Want nu moet ik, heel even maar, stoefen op de 0000, de Onnozele Overbodige Openbare Omroep, voorgesteld niet door 4 x de letter O, maar door 4 x het cijfer NUL. Zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan. Want zij verdedigen, uiteraard nu ook weer, met de nodige ingebouwde censuur, de absolute vrijheid van meningsuitdrukking. En daarvoor staat, sinds 1920 al, de PEN van Van Istendael model, lang voor deze geboren werd. Zie stukje uit Wiki, hieronder (laatst)
P.E.N. = Poets, Esseyists, Novelists
De 0000 toeteren hoog van de toren over de vrije meningsuiting, maar papegaaien al subiet dat volgens de Linxe Kerk, gevolgd door Europa , de Hongaarse centrum-rechtse regering hun vrije meningsuiting aan banden wil leggent. Waarbij ze wel nalaten die beperking nader te omschrijven : het volstaat dat zij dat denken, opdat het zo zou zijn .
Eenzelfde redenering over de persvrijheid in bvb Cuba werd nog niet gehoord. Zodat hier, na voetangels en schietgeweren, ook duidelijk sprake is van twee maten en twee gewichten .
----------------------------------
Het woord, een staatsgevaarlijk wapen
13/01/11, 08u55
Geert van Istendael neemt afscheid als voorzitter van PEN Vlaanderen. Van Istendael heeft in David Van Reybrouck een opvolger gevonden als voorzitter van de auteursvereniging PEN Vlaanderen. Met deze bijdrage neemt hij afscheid.
Mijn voorzitterschap van PEN is voorbij. Het heeft drie jaar geduurd. Straks zal ik vierenzestig zijn. Je mag de jongere generatie niet in de weg staan.
Dat wil nu ook weer niet zeggen dat je de ervaring van oudere generaties moet verwerpen, zeker niet in een tijd als de onze, nu snelheid een deugd is en verandering het teken van opperste wijsheid. Dictatoren wissen graag het verleden uit. Technocraten, CEO's en politici die ons willen inpeperen dat er geen alternatief is, bezondigen zich eigenlijk aan hetzelfde. Het verleden is per definitie anders dan het heden. Wie een beetje op de hoogte is van het verleden, kan zéér vervelende vragen stellen over het heden.
Drie jaar geleden was het de bedoeling het bestuur van PEN te verjongen. Dat is gebeurd en wel drastisch. Nu én voorzitter én ondervoorzitter én penningmeesteres opstappen, zakt de gemiddelde leeftijd van de bestuursleden dramatisch. Mijn kroonprins is zo oud als mijn zoon. Goed zo. Maar er doet zich een ander probleem voor: op één na zijn alle bestuursleden mannelijk. Zoiets kan PEN zich echt niet permitteren. Ik heb er alle vertrouwen in dat de jonge garde dat zal veranderen.
De afgelopen drie jaar was PEN Vlaanderen goed zichtbaar in de media: in deze krant bijvoorbeeld, in De Standaard ook, we kwamen op de radio en je kon ons vinden op de elektronische fora. Het kan nog beter, het zal nog beter en dat is helaas ook nodig. Want het gaat niet goed met de vrijheid van meningsuiting.
Een voorbeeld uit eigen land: dat een schrijver werd weggebruld door een handvol religieuze fanatici, heeft me diep geschokt. Wie dat nog maar tien jaar geleden voorspeld zou hebben, die hadden we gewoon weggelachen.
Een buitenlands voorbeeld: de woedende reactie van het officiële China toen de Nobelprijs voor de Vrede werd uitgereikt aan een oud-voorzitter van de onafhankelijke Chinese PEN. Wie dacht dat economische bloei en vrijheid van meningsuiting onlosmakelijk met elkaar verbonden waren, zal zijn mening moeten herzien.
PEN Vlaanderen is naar de scholen gegaan met de actie Gekooid. Jonge Vlamingen willen weleens vreemd opkijken als je hun vertelt hoe staatsgevaarlijk een versregel of zelfs maar een woord kan zijn, zeker als je het ook bewijst met namen, gezichten, stemmen.
PEN Vlaanderen werd geraadpleegd door de EU. Ons werden vragen gesteld over de vrijheid van meningsuiting in Turkije. Wij hebben daar schrijvers geadopteerd. Een van hen, Hrant Dink, is helaas op straat doodgeschoten.
Ik ben naar een paar wereldcongressen van PEN gegaan. Je maag keert om als je de gruwelverhalen hoort van schitterende schrijvers en journalisten, over politieverhoren, marteling en moord, in Guinee of Wit-Rusland of elders - blijkbaar is een woord, een zin, een sprookje, een rijm nog steeds een afschuwelijk wapen. Toch in de ogen van wie graag macht misbruikt. Het werk dat ons comité voor gevangen schrijvers verzet, kan wereldwijd rekenen op grote waardering. Afgevaardigden uit grote landen als de VS of Frankrijk vragen zich vaak af hoe een kleine, bescheiden mevrouw van PEN Belgium Dutch Speaking, want zo zijn wij internationaal bekend, en haar medestanders het allemaal voor elkaar krijgen. Ze vroegen het zich al af toen Monika van Paemel nog onze voorzitter was en, ik noem maar één ding, vervolgde schrijvers uit verscheurd Joegoslavië met raad en daad hielp in hun donkerste dagen.
Kritisch pragmatisme PEN Vlaanderen heeft de samenwerking met PEN Nederland versterkt. Dat lijkt me niet meer dan logisch - wij werken in één enkel taalgebied. Op onze disputen discussiëren we over de verhouding tussen religie en literatuur of worden de grenzen van de vrije meningsuiting bediscussieerd. Wij wonen niet in ivoren torens.
Schrijvers uit de hele wereld kijken verlangend uit naar een verblijf in onze PEN flat in Antwerpen. Een kleine kamer, een hartelijke ontvangst, praktische hulp, veeltaligheid: allemaal het werk van, alweer, één bescheiden mevrouw en een paar medestanders.
''Ne zanger is een groep', we kennen allemaal die magistrale zin van Wannes van de Velde. Ook een PEN-voorzitter is een groep. Mijn bestuursleden werken zich uit de naad. Zonder hen was ik niets geweest. Nog geen voddenpop. Botst het af en toe? En wat dan nog? Hoe zou een mens zich PEN kunnen voorstellen zonder botsende ideeën?
Ik heb David van Reybroucks werk al bewonderd vanaf zijn eerste boek, De plaag. We hebben samengewerkt in het Brussels Dichterscollectief, aan de Europese grondwet in verzen. Toen werd me duidelijk dat hij goed kan organiseren en dat hij mensen kan bezielen, ja, dat ouderwetse woord is hier op zijn plaats. Ik dacht: die moet mij opvolgen bij PEN.
Later praatten we over het verschil tussen zijn en mijn generatie. Hij was een voorstander van kritisch pragmatisme, zei hij. Mijn generatie was die van de compromisloze kritiek. Daarna werd natuurlijk het ene compromis na het andere gesloten. Jaren geleden heb ik eens geschreven dat kinderen hun ouders opvoeden en niet omgekeerd. De jonge generatie is bezig mijn moeilijk opvoedbare generatie te fatsoeneren. Voor mij is dat dik in orde. Voor het overige ben ik een groot liefhebber van kritisch pragmatisme.
En nu, zoals wij in Brussel zeggen, en avant la musique.
Nog één klein ding, David. Wees nou toch ook maar weer niet té pragmatisch.
------------------------------------
Schrijver David Van Reybrouck is het voorbije weekend verkozen tot de nieuwe voorzitter van PEN Vlaanderen. Hij volgt Geert van Istendael op aan het hoofd van de schrijversvereniging.
PEN Vlaanderen is de Vlaamse afdeling van International PEN, een wereldwijde auteursvereniging die ijvert voor vrede en internationale verstandhouding. Ze komt op voor vrije meningsuiting en verzet zich tegen elk vorm van censuur.
Tijdens zijn voorzitterschap wil de auteur van "Congo, een geschiedenis" PEN Vlaanderen meer zichtbaarheid geven. Van Reybrouck wil ook dat PEN weegt op de Europese instellingen die op vlak van mensenrechten veel zeggingskracht hebben.
Ten slotte wil hij "de Antwerpse PEN-schrijversflat laten uitgroeien als een vrijhaven voor vervolgde schrijvers". De schrijversvereniging viert dit jaar haar 90e verjaardag.
-------------------------
Pssssst
Het kon er net niet meer bij, dat PEN opgericht werd in Amerika. Manipulatie door weglating! Ook een specialiteit van Linx!
Enne, O ja! Best maar oppassen met die Europse regelgeving over vrije meningsuiting, die bij momenten flagrant in tegenspraak kan zijn met de Universele Rechten van de Mens. Hier in Europa is namelijk een Kalifaat in wording, en dus gelden andere dan mensenrechten. Dan geldt alleen de Wet van Allah, en de Sharia!
Toekomstbeeld als BRT-medewerkers worden afgevoerd .
Eerst de beeldende, dan de schrijvende pers .
-----------------------------
Ivo Van Hemelryk
ivovanhemelryk@telenet.be
Wat de laatste maanden aan openlijke aantijgingen, beschimpingen, verdachtmakingen en bespotting aan het adres van onze Katholieke Kerk werd gepubliceerd en uitgezonden grenst aan het onwaarschijnlijke. Ieder die zich geroepen voelt om de Kerk aan te klagen voor al wat enigszins naar kindermisbruik zweemt, maakt kans op de voorpagina van de kranten en een interview. Op de resultaten van het onderzoek wordt niet meer gewacht. De pers heeft al geoordeeld en veroordeeld. Dat het in de overgrote meerderheid van de kerkelijke gevallen over feiten gaat die al lang verjaard zijn, terwijl intussen de hedendaagse pedofilie in niet-kerkelijke verenigingen en gezinnen nog altijd welig bloeit, interesseert blijkbaar niemand. Dat het percentage aan betrokken geestelijken al bij al heel miniem is nog minder. Dat er een verband is tussen de toename aan pedofilieschandalen vanaf de periode dat de seksuele moraal in de maatschappij werd aangepast aan de tijdsgeest en dat velen in de Kerk zich overgaven aan modernistische experimenten, daar wil men zelfs niet over nadenken, laat staan spreken of schrijven. Waarom geen parlementair onderzoek naar wat er zich bvb. in de voorbije decennia afspeelde in de vrijzinnige jeugdbewegingen?
Maar nog onwezenlijker is het gebrek aan kordate katholieke tegenreactie in dit vuile mediaspel, dat hoe langer hoe openlijker zijn ware antikatholiek gelaat toont. Daarom richt ik mij tot allen die hiertegen willen protesteren om gezamenlijk juridische stappen te ondernemen om aan deze verregaande excessen een einde te stellen.
Wie wil hieraan meewerken? Wie heeft er voorstellen om dit juridisch aan te pakken? Wie stuurt dit bericht door aan zoveel mogelijk politici die zich als katholiek presenteren. Waar blijft de normale katholieke reactie van deze politici???
Biddend voor een Kerk die zich niet zomaar door het slijk laat halen en een maatschappij waarin waarheidsliefde en respect voor ieders rechten voorop staat,
Ivo Van Hemelryk
-----------------------
Commentaar
Zie ik daar geen dynastieën opduiken van zich chrstelijk noemende politiekers, die niet weten hoe zich in de belangstelling te werken?
Zoon en dochter Stefaan Declercq Zoon JL Dehaene Zoon Natte Dweil zooon Yves Leterminator, en dan vergeet ik nog een gans sterrenstelsel van mindere goden .
Leden van de Loge zich onthouden AUB.
Maar : laat het maar zo. Het verzet moet niet van de groten komen, die gaan toch lopen met de eer en laten alles zoals het is, maar uit het gewone volk. Wij zijn in Vlaanderen nog altijd een overwegend katholiek land, en al wensen we niet terug te keren tot de tijden van Van Roey en Suenens : met Mgr. Leeuwenhart zien we de heropstanding gloren. Als die Vlaams spreekt, zien we tenminste dat hij begrijpt wat hij zegt.
Remember de muur der schande : Ronald REeagan en Paus Woytila hebben het gefixt, zegt men. Goed. Maar het volk scandeerde : wij willen geen compromis à la Brandt en à la Mitterand: wij willen een herenigd sterk Duitsland: Wir sind das Volk!
Nu is Duitsland weer de motor van ons Continent, voorlopig zelfs zonder hun sterke D-Mark!
De Grote Baas wist te vertellen, 2.000 jaar gelden, dat er een Geloof dat bergen verzet bestond.
Well : vandaag is de eerste dag van de rest van ons leven. Wij zijn als Vlamingen, wel Lamme Goedzakken, maar toch geen lammetjes die zonder klagen helemaal afgemaakt mogen worden!
In afwachting dat de eerste dievenwagentjes op en af rijden aan de Ryerslaan : Te wapen!
Staf Nimmegeers verdedigt een open kijk op intimiteit. Het dossier Versteylen dient door justitie nauwkeurig onderzocht, zeker, maar Staf Nimmegeers laat zich ondertussen niet meeslepen in een nieuwe reactionaire beweging.
·
Sommigen willen nu profiteren van de zeer terechte verontwaardiging over de pedofilieschandalen om de klok terug te draaien
Staf Nimmegeers is priester-publicist en oud-senator namens sp.a. Hij is onder meer de auteur van Priester in de politiek.
Het is niet uitgesloten dat er bij het publiek een zekere gewenning optreedt ten aanzien van de steeds weerkerende berichten uit de kerkelijke pedofilie-augiasstal. Met de regelmaat van een klok bereikt ons daar onverkwikkelijk nieuws over. Het moet dan ook al over zwoele Kortrijkse nonnen gaan of over een linkse kanunnik Houtart wil er nog een rimpeling in de media ontstaan. En zeker wanneer het de overbekende groene jezuïet Luc Versteylen betreft, de man van de mysterieuze brouwerij van Viersel en van Agalev. Versteylen en pedofilie, het sloeg in als een bom in het nieuwsluwe weekend. Indien de man onaanvaardbare daden heeft gesteld, dan moet een grondig onderzoek dat uitwijzen en de nodige sanctie volgen. De beste pedagogische bedoelingen kunnen nooit een dekmantel vormen voor het machtsmisbruik dat iedere seksuele daad met minderjarigen in se is. Zijn het onterechte beschuldigingen, dan dient de pater van elk blaam gezuiverd.
Er is echter meer aan de hand. Het geval Versteylen wordt een soort koevoet om een open en vrijmoedige opvoeding, speciaal dan de seksuele opvoeding, zwaar in vraag te stellen. Versteylen is een van de bekendste priesters en opvoeders die zich in de nawerking van de zogenaamde 'seksuele revolutie' van een halve eeuw geleden, een plaats veroverden in een beweging voor een minder benauwende kijk op seks en relaties. Deze seksueel 'verlichten' waren nog eerder braaf in vergelijking met bijvoorbeeld de Arkprijs van het Vrije Woord die in 1966 werd toegekend aan God in Vlaanderen, een onversneden pedofiele roman van Astère-Michel D'Hondt over Tim, een tienjarige jongen. Dit boek blijft overigens interessant als kennismaking met de pedofiele medemens, hoe stuitend het soms ook kan overkomen.
Deze beweging is nu uitgemond in een bijna algemeen aanvaarde seksuele opvoeding op school, in de jeugdbeweging en thuis. Maar sommigen willen nu profiteren van de zeer terechte verontwaardiging over de pedofilieschandalen om de klok terug te draaien en paal en perk te stellen aan een open kijk op de seksuele intimiteit.
Paus Benedictus zei een paar dagen geleden in zijn toespraak voor het diplomatieke corps in Vaticaanstad dat "seksuele opvoeding en algemeen vormende vakken in sommige Europese landen de vrijheid van religie bedreigen". Volgens de paus gaat het voornamelijk om die landen waar groot belang wordt gehecht aan 'verdraagzaamheid en tolerantie'. Duidelijker kan wel niet. Als het regent in Rome, dan druppelt het voortaan in Mechelen en Brussel, want aartsbisschop André-Joseph Léonard schrijft in zijn bisdomblad Pastoralia van december jl. over de vredeskus in de eucharistieviering: "Het gaat hier niet om een ongebreidelde zoensessie" en "het is nog minder vereist dat het aantal vredeskussen rechtevenredig is met het aantal assistenten". Verder vreest hij het storende karakter van het geroezemoes dat de vredekus uitlokt. Léonard besluit de paragraaf over vredeskussen met het woordje "geduld!". Voorspelt zulks nog meer? Ook vrijzinnigen Liggen deze reacties langs hiërarchisch kerkelijke kant enigszins in de lijn van de verwachtingen, dan is het opvallend dat ook vrijzinnigen die ooit met de kreet 'liever Turks dan paaps' zwaaiden, zich in dezelfde zin uitlaten en zich opstellen als volbloed moraalridders. Even ongerijmd is het bondgenootschap tussen behoudende rooms-katholieken en fundamentalistische moslims met gezamenlijke stellingnamen over morele kwesties tijdens internationale bijeenkomsten.
Het dossier Versteylen dient door justitie nauwkeurig onderzocht en de nodige besluiten dienen eruit getrokken, maar we moeten helder blijven denken en ons niet laten meeslepen in een reactionaire beweging. De tijd dat Mieke maar moest luisteren naar Janneke, die haar wel zou uitleggen hoe het allemaal moest, maar tegen Janneke zei men ook niets... Die tijd is voorgoed voorbij. Zo durf ik hopen, al ben ik daar niet zo gerust in. De publieke opinie lijkt rijp voor zo'n reactionaire beweging. Vooral in ons werelddeel zijn mensen op zichzelf geplooid, bang en ze voelen zich zonder echte houvast. Er zijn meer aardverschuivingen ontstaan met deze gevoelens als basis. Ook al worden citaten van kerkelijke en vrijzinnige woordvoerders (denk aan de parlementaire commissie in kwestie) nauwelijks gehoord door 'de mensen', ze vertolken dezelfde opinies tussen pot en pint, op de trein en op café. Elke naturist wordt dan weer een vuilik, een kind knuffelen ruikt naar pedofilie en collega's die elkaar met een zoen begroeten riskeren als vuile jeannetten bekeken te worden. Enfin, een beetje het klimaat van na de Dutroux-affaire. Oogjes open houden!
Bron dM
-----------------------------------
Commentaar.
Lang geleden dat we hem nog mochten ontmoeten! Juist Stafke Niemegeers. Oogjes open houden, maar ook Uw vuile tong wat matigen, en vooral : handjes thuis houden. Denk aan die molenstenen .Heeft U mijn vorig stukje gelezen, Eerwaarde Heer Kater? De jeugd heeft meer aan een aanmoediging, aan hogere waarden, dan aan het lichamelijke. Maar dan heeft U daar dan weer niet veel aan, hé!?
Dit is biet persoonlijk bedoeld, hoor maar als in Uw betoog een paar leer het verwijt reactionair voorkomt, dan voel ik de koude wind van het communisme, concreet gezegd, die van de NKVD mij naar de keel grijpen .
U is vergeten waarvoor die letters staan, Stafke? Nu niet rood worden, hé, Wikipedia legt het U haarfijn uit. Maar misschien is Uw Euro al gevallen bij het zien van de afbeelding bovenaan dit stukje?
Wie in de papieren van de STASI bijvoorbeeld, als reactionair bekend geraakte, mocht het gaan uitleggen in de Goelag .
Een gouden tijd voor mensen lijk U, Stafje! Want gij hoort bij hen die dat etiket uitdeelden. Aan anderen .
Vanaf vandaag classificeer ik U in de categorie Incorrecten, om goed de tegenstelling te onderlijnen tussen jullie en ons, de Vlaams-Correcten. God zegene U en beware U!
Laten Uw nachtmerries U nog toe te slapen, Stafke? Wij hopen van niet!
Jongeren verdrijven hun depressieve gevoelens liever door een complimentje van iemand anders te krijgen dan door seks of alcohol. Zo blijkt uit een onderzoek van de Ohio State University.
Wanneer jongeren moeten kiezen tussen een goed cijfer of een vrijpartij, kiezen ze sneller voor een goed cijfer. Volgens de onderzoekers wijst dat erop dat jongeren activiteiten verkiezen waarbij hun eigenwaarde wordt opgekrikt. "Het is opmerkelijk hoe belangrijk jongeren het vinden om waardevol te zijn voor anderen", besluiten de wetenschappers.
Bron GvA
------------------------
Commentaar
Om aan te sluiten met mijn vorig stukje : een van de vele dingen uit mijn college-tijd : de liefde voor het verleden, de hang naar vreemde landen en lang vergeten verhalen, de bewondering voor al het mooie rond ons (zonder stil te staan bij creationisme of andere ismen) Zo weet ik ook een goed stukje te waarderen, zelfs al komt het uit Gva.
Zou Danneels of Mieke Van Hecke van het Katholiek Onderwijs ietske afgeweten hebben van pedagogie? Van Versteyelen of Niemegeers moet men dat niet verwachten : zij zijn zodanig katholiek dat voor hen het doel de middelen heiligt. Zij gedragen zich op hun manier dus als heiligen.
Wat ik daaraan toe te voegen heb? Dat een mens moet weten wanneer dat hij moet zwijgen!
Hierbij een schrijven van een Vlaamse pater uit een abdij in Nederland, dat volledig aansluit bij onze analyse over de achtergrond van de wantoestanden in de Belgische kerkprovincie en van de verkeerde duiding in de media, die sterk naar ideologische gezichtsvernauwing neigt.
Deze brief is ook al gepubliceerd op Katechon en daarom denk ik dat er geen probleem mee is als ik hem verspreid. Ik laat hier wel de naam van de briefschrijver achterwege.
Als er tussen de lezers personen zijn met een juridische scholing, vraag ik hen om contact op te nemen met mij om na te gaan hoe we juridische stappen kunnen ondernemen tegen deze vormen van berichtgeving, vooral deze die gebeurt met ons belastinggeld.
Verbonden in onze trouw aan de Heer en aan de Kerk die Hij stichtte,
Ivo V.H. Coördinator RK Lekenforum, Vlaamse afdeling
> Geachte redactie, > in verband met uw verslaggeving over de Kerk wil ik u schrijven. Ik ben een jonge pater Norbertijn, licentiaat in de godsdienstwetenschappen, licentiaat in de theologie (afgestudeerd aan de KULeuven). In deze hoedanigheid kan ik stellen dat ik zeer goed op de hoogte ben van de situatie van de Kerk in ons land alsook in de wereld. Zelf geef ik met de diploma's die ik behaalde les aan de priesteropleiding van de Norbertijnen in ons land (één van de grootste in Vlaanderen). > > Vandaag in het 1-uur journaal liet u uitschijnen dat de schandalen zich vooral voordeden in de conservatieve zuil van de Kerk. Dit lijkt me de waarheid geweld aan doen. Wie de situatie van de Kerk in Vlaanderen en in de wereld kent, weet dat de Kerk in Vlaanderen sinds kardinaal Suenens (jaren '60) een zeer eigen koers gevaren heeft van Rome. Slechts enkele bisschoppen in ons land (mgr. Van Peteghem in Gent en mgr. Léonard in Namen) deden daar niet aan mee. > > Onder de vorige aartsbisschop werd het standpunt van Rome over ethische kwesties (ook seksualiteit) vakkundig monddood gemaakt of doodgezwegen. In Leuven werd met hun goedweten sinds de jaren '60 een moraal verkondigd die zeer vrij en open was. Het geweten komt daarbij op de eerste plaats (niet het luisteren naar de paus). Het geluk en de ontwikkeling van de persoon staan voorop. (Als ik maar gelukkig ben en me er goed bij voel.) > > In deze hoedanigheid is het niet verwonderlijk dat er 'experimenten' gebeurden door geestelijken als pater Versteylen met stilzwijgende goedkeuring van het episcopaat. Theologen en ethici als de professoren Louis Janssen en Roger Burggraeve ondersteunden deze 'vrije seksualiteit' met een ideologische ethische basis. Zo was er in het bisdom Antwerpen zelfs een werkgroep 'Oecumene en pedofilie' onder leiding van de Z.E.H. Jef B. Eind de jaren '80 (de jaren waaruit de meest pedofiliedosiers dateren) werd voor deze werkgroep zelfs een aankondiging geplaatst in 'Kerk en Leven'. Meermaals reageerden leken hiertegen. Deze werden echter als Roomsgetrouwen aan de kant geschoven. Ook door kranten als De Morgen en De Standaard. > > Priesters die een eigen koers vaarden in de bisdommen werd nooit een haarbreed in de weg gelegd. Roomsgetrouwe (kerkgetrouwe) priesters voor wie iedere seksualiteit buiten het huwelijk (ook pedofilie dus) als zondig beschouwd wordt, werd het leven moeilijk gemaakt. Jongeren die het kerkelijk standpunt wilden volgen, konden geen priester worden in de Vlaamse bisdommen en moesten uitwijken naar Namen of de Nederlandse bisdommen. > > Ik ben blij dat het stormt in de Kerk in Vlaanderen (die al lang veelal niet meer de Rooms-Katholieke Kerk is). Ik ben blij voor de poging waarmee de media het onderste uit de kan wil halen. De waarheid maakt inderdaad terug vrij. > > > Het is echter spijtig dat bovenstaande context door journalisten nooit onderzocht wordt. Deze context droeg zeker mede bij tot de verspreiding van de abominaliteiten die nu naar boven komen. Jaren hebben progressieve bisschoppen (Ja, België, was en heeft een zeer progressief episcopaat en jullie waren daar tot voor kort zeer fier op.) hiervoor de ogen toegeknepen. > > > De verhalen die ik ken van priesters en broeders die misbruik pleegden - journalisten zijn geschoold om dit te onderzoeken, niet? - zijn veelal van priesters en broeders die steeds met de meest progressieve ideeën hebben rondgelopen. Let in deze ook maar eens op de kleding - wie van hen droeg in die jaren tot op heden de traditionele priesterkleding? > > Ik hoop dat u verder blijft spitten in wat er zich de voorbije jaren allemaal heeft voorgedaan. Maar ik hoop evenzeer dat u meer oog kunt hebben voor deze context die voor vele brave katholieken, die er ook nog steeds zijn, al jaren (decennia voor sommigen) een doorn in het oog is. > > De waarheid zal ons vrijmaken! > > Ik wens u veel ijver in deze zoektocht naar de waarheid. > > Met de meeste hoogachting,
-----------------------------------
Commentaar
Bij dit artikel heb in gedachten : onze eigen leraren in het oude vertrouwde bisschoppelijk college, in die dagen stuk voor stuk jonge idealistische mannen, die wel wisten dat we het leven zouden ontdekken (of reeds ontdekt hadden) zinder dat zij ons daarbij een handje moesten toesteken. Later kregen zij een benoeming ergens in een of andere parochie in de omtrek. Ik ben hen allen nu nog dankbaar. Voor de lessen esthetica waar we binnen geleid werden in de wonderen wereld van de opera. De Lebbe was een rijzig man, gewoonlijk luimig in de omgang, die de circa 50 jonge mannen die in zijn lessen samen geperst zaten in een veel te klein leslokaal (zowel de Latijnse, als de Wetenschappelijke als de Economische samen), met audio-inrichting iedere week weggesleept uit zijn vaderhuis, die de roerige bende met één woord kalmeerde : Heren, vandaag zijn jullie hier de baas, maar op het uitgangexamen zal IK de baas zijn Wat meteen een goede ondergrond was voor Goethes Erlkönig van Faust, of van Die Loreley, met ekst en uitleg die niets aan de verbeelding overliet, voor Die Entführung aus dem Serail voor, ja voor alles wat ik nadien in gans mijn leven heb leren waarderen. Inbegrepen das ewig Weibliche, zoals hij het uitdrukte .
Of neem nu de Kok : een jonge seminarist, amper een paar jaar ouder dan wij. Die voetbalde gewoon met ons mee, en na de speeltijd stond hij Driehoeksmeetkunde te doceren vooraan in klas, even bezweet als wij. Of de Sinappel, die heel onze humaniora lang zijn uiterste best deed om de Franse schrijvers (Jaime le son du cor le soir au fond dees bois : beter dan Gezelles (k Hore tuitendhioren) .boven de Nederlandse te stellen, en die in zijn schaarse vrije tijd de hardste Davidsfondser was van uren in t rond. Of de Leper de voordrachtskunstenaar en Gezelle-aanbidder : leraar Nederlands, Engels, Duits. Of de Bull, die Godsdienst gaf (apologetica heette dat) en woedend de klas uitliep omdat wij zijn voorbeeld van de mens heeft een vrije wil discussieerden tot in het belachelijke. Maar het laatste half uur van het laatste lesuur van iedere week, voorlas uit Pa Pinkelman en Tante Pollewop van Godfried Bomans .We zouden voor hem door het vuur gelopen zijn! Die pckets nam hij nooit mee bovenop zijn stapel boeken, die hij, net zoals wij allemaal maar ook alle leraren, onder de arm mee verhuisde van klas tot klas. Neen! Pa Pinkelman kwam telkens uit de diepe zakken van zijn soutane
En ja, wij protesteerden tegen die dagelijkse routine om de dag te beginnen met een mis, tegen die lange zondag-namiddagen met vespers en lof met aanwezigheidscontrole wij revolteerden tegen de zedenpreken als wij wat mispeuterd hadden : maar op rijpere leeftijd moeten wij gaarne bekennen dat er geen betere manier was om een bende jonge leeuwen in toom te houden. Per slot van rekening liepen er in t stad nog de schoolbevolking rond van maar liefst drie meisjes-humaniorascholen. En al mochten wij op straat nooit gezien worden met een ervan, zelfs niet met onze zuster, gebeurde het soms toch nog dat vrienden van school moesten gestuurd worden.
Nu zitten ze in datzelfde college samen, de jongens en de meisjes. Maar of dat zoveel beter is? En dat de Eerwaarde Heren van toen nu opgevolgd zijn zelfs door dames-leerkrachten .
Voor mij kan alles best zijn, hoor! Maar voor die jonge snaken?
Ja! Voor ik vergeet! Ik neem een beetje het woord namens de meesten van de makkers van toen : hartelijk dank voor alles wat jullie voor ons gedaan hebben, Eerwaarde Heren. Ach, ik weet wel : hiermee loop ik een halve eeuw achter : het is een beetje het paard achter de wagen spannen.
ANGELTJES : GELUKWENSN 4 JAAR VOORAAN IN DE FRONTLINIE
ANGELTJES : GELUKWENSN 4 JAAR VOORAAN IN DE FRONTLINIE
De blog-collegas en goede vrienden ANGELTJES op SeniorenNet.be deelden gisteren mee, dat ze (met miljoenen lezers), reeds vier volle jaren vooraan staan in het strijdgewoel voor Vrijheid en Recht.
Even lang als De Grote Oorlog 14-18 heeft geduurd .Minder bloedig misschien, maar minstens even hard
Het grote verschil? Dat de vijand deze keer niet open en bloot in de loopgraven vòòr hen ligt, maar achter hen, geniepig verstopt in het struikgewas, goed beschermd door de Kroon en de andere hovaardigheidsbekleders.
JaJa : het is inderdaad op een haartje na, 100 geleden, dat van die Grote Oorlog, maar er is nog altijd niet veel ten goede veranderd. Daarom moeten wij ze eren, zij die in de voorste linies strijden. À propos : staan Uw felicitaties al op hun blog? Niets krickt zozeer de strijdlust op, als een welgemeende schouderklop!
Vindt er iemand inspiratie in wat Digitalia/Zoveel ik dragen kan zo juist verzonden heeft? Bedoeld wordt in het in de juiste context plaatsen van de term politiek correct .
------------------------------------
Heren, Dag mannen!
Vandaag, 13 januari : vier jaar + één dag : ook dat is een verjaardag. Iedere nieuwe dag die nog moet komen, is dat ook : al ben ik pas nu hier met mijn gelukwensen, ze zijn er niet minder gemeend om. Zelfs al wordt jullie voornaamste inspiratiebron ooit droog gelegd (omdat Vlaanderen zelfstandig is geworden en bijgevolg hopelijk ook goed wordt bestuurd ) dan nog is jullie blog als zuurstof voor elke dag even nodig als de opkomende zon.
Mag ik jullie een voorstel ter overweging geven?
Het zit hem in de terminologie. Mensen die in onze ogen (maar ook objectief gezien) verkeerd zijn, noemen wij netjes zoals zij dat willen, dus zo inconsequent mogelijk, de politiek correcten. - Verkeerd wordt dus, zelfs in onze eigen blogs,als politiek correct aangeduid .Wat impliciet wil zeggen, dat WIJ de in-correcten, dus de slechterikken zijn.
Ha Neen, hé! Van dien boeren geen tikkeneireren meer!
Vanaf dit eigenste ogenblik zetten wij de zaken op hun pootjes : WIJ zijn de politiek correcten, zij zijn de slechten. Wij denken en schrijven voortaan VLAAMS CORRECT, zij zijn de NIET-CORRECTEN, tout coirt. Zij zijn niet-correct, noch op Vlaams gebied, noch op politiek gebied, noch op het gebied van onze normen en waarden : zij zijn alleen maar correct in het zakkenvullen, in het postjes pakken, en in het over onze ruggen hoger klimmen op de maatschappelijke ladder. Liefst door middel van een mondje Frans ..
Laat daar geen twijfel over bestaan!
Maten, noch jullie, noch wij hebben ooit willen bij de pakken blijven zitten. We zijn op goede weg : als Radio 1 een poll organiseert, dan blijken maar liefst 84 % (82?) te kiezen voor het stopzetten van de besprekingen voor een nieuwe Belgische schijn-regering, wat de facto neerkomt op kiezen voor een zelfstandig Vlaanderen. En een van de aanrichters van die goede evolutie, dat zijn jullie! Heb duizendmaal dank daarvoor!
Tja, en voor de lager geschoolden onder ons op muzikaalgebied, is er jullie muziek van alle genres, met beeld en klank. Meestal met een vleugje nostalgie.
Mag ik jullie met dezen dan ook als onnavolgbare eretitel meegeven (een van de velen) : Het Geheugen van Vlaanderen .
BRUSSEL - De religieuze zender Radio Maria onderhandelt over de overname van Exqi FM.
Tussen Exqi FM en Radio Maria zijn 'verkennende gesprekken' over een overname aan de gang. Momenteel zendt Radio Maria, die uitsluitend katholieke programma's aanbiedt, gaande van eucharistievieringen over vespers en rozenkransen tot spirituele lezingen, in Vlaanderen uit op de AM-frequentie, maar de zender zou geïnteresseerd zijn in een plaats op de veel toegankelijker FM-band.
'Als je op AM uitzendt, krijg je alleen luisteraars die bewust naar je op zoek gaan', zegt pater Lecleir, programmadirecteur van Radio Maria in Nederland. 'FM is interessanter omdat de populaire stations daar uitzenden en mensen je er toevallig kunnen tegenkomen. Bovendien is onze ontvangst in België niet altijd even goed. In Leuven zijn we op AM bijvoorbeeld slecht te horen.'
De World Family of Radio Maria is een wereldwijd netwerk van 54 stations met zwaartepunten in Italië en Spanje. Het strekt zich uit tot Paraguay en Indonesië. Alles samen bereikt Radio Maria zo'n 30 miljoen luisteraars.
Welke vorm de overname van Exqi FM zou aannemen, kan Lecleir nog niet zeggen. 'De World Family onderzoekt nog in hoeverre er interesse is voor onze programma's. Want Radio Maria draait voor de volle honderd procent op giften van luisteraars. Maar je mag ervan uitgaan dat, áls we Exqi FM overnemen, de zender een Radio Maria-profiel zou krijgen, enigszins aangepast aan de lokale cultuur en de plaats op de FM-band.'
In hoeverre Exqi dan een integraal Vlaamse katholieke FM-zender zou worden, kan Lecleir nog niet zeggen. De huidige Radio Maria, die op AM 675 zit, is al behoorlijk Vlaams getint met bijvoorbeeld missen die in Vlaanderen worden gecapteerd en Vlaamse preken.
Bij Alfacam, de eigenaar van Exqi FM, was gisteren niemand bereikbaar voor commentaar op de overnamegesprekken.
Bron Ds
----------------------------
Commentaar
De oproep voor de voorbereiding van een juridische actie die de smeerlapperij tegen de Kerk wil inluiden, zal iets voor morgen zijn. Voor wie belangstelling heeft, kan ondertussen misschien op zoek gaan naar de uitzendingen van Radio Maria? Wij hebben die hier, uiteraard in de plaatselijke landstaal, iedere dag. Wij kunnen U verzekeren, dat er meer is dan vespers en lof : de wereldkerk is springlevend en in veel gevallen een aangename verpozing.
Tja, er zijn natuurlijk altijd mensen die liever MNM zullen horen
Een krankzinnige schiet, doodt en verwondt in Tucson Arizona een twintigtal mensen waaronder een politicus, Gabrielle Giffords, afgevaardigde voor de Democraten in het Huis, en ..., het is de schuld van Sarah Palin en haar Tea Party aanhangers. Zo suggereert de gezagsgetrouwe pers. Het eerste wat in hun hoofd opkomt is: hoe kunnen we Obama laten profiteren van deze slachtpartij?
De reacties van de Republikeinen en van afgevaardigden van de Tea Party concentreerden zich op de feiten van de afschuwelijk moordpartij zonder beschuldigingen aan het adres van de politieke opponenten. Zo zei de Republikein John Boehner, pas verkozen voorzitter van het Huis (Speaker), dat een aanval op één van hen een aanval is op elke politicus, en dat geweld geen plaats heeft in het Amerikaanse politiek systeem. De Republikeinse gouverneur van Arizona, Jan Brewer, beschouwt Giffords als een vriendin, en prees de vele diensten die Giffords verleende aan Arizona. De Tucson Tea Party, en vele andere Tea Party groepen, veroordeelden onmiddellijk de moord, en het gebruik van geweld in de politieke strijd.
De eerste waarheid is dat de moordenaar zwaar geestesziek is. Zijn geschriften zijn verwarrend en houden totaal geen steek. Zo is hij er van overtuigd dat de overheid de gedachten van de mensen stuurt door de grammatica. Hij droomt bewust en hallucineert creatief. Het Amerikaanse leger weigerde de jongeman omdat hij illegale drugs gebruikte. Een medestudent beschreef hem maanden geleden reeds als een gevaarlijke linkse zot. Deze medestudente was zo bang van hem dat zij in de klas steeds de stoel koos die het dichtst bij de uitgang stond. Zij stelde met pijn in het hart vast dat er weinig was wat de leerkracht of de school kon doen tegen een dergelijke waanzinnige, zolang hij niet daadwerkelijk met een geweer de klas overhoop schiet.
De tweede waarheid is dat je je in een vrije maatschappij onmogelijk kunt verdedigen tegen een eenzame gevaarlijke halve gare, die door het lint gaat. De vader van het negenjarige meisje, die vermoord werd in de schietpartij, zei het het best: We willen niet dat onze vrijheden verder ingeperkt worden (door deze moord). Amerika is het meest vrije land. Het is praktisch niet mogelijk om je te beschermen tegen een eenzame gek, zonder onze persoonlijke vrijheden af te nemen.
De derde waarheid is dat de schutter reeds vanaf 2007, dus meer dan een jaar voor de Tea Party bestond, reeds geobsedeerd was door Giffords, en niet tevreden was met haar antwoorden op zijn vragen. De moordenaar plaatste o.a. een video op YouTube waarin hij de Amerikaanse vlag verbrandt. Deze vlagverbranding gaat regelrecht in tegen het patriottisme van de Tea Party.
Linksen in de VS zouden beter op hun woorden letten, want als de vierde waarheid volledig aan het licht komt, zou links wel eens het meest boter op het hoofd kunnen hebben, en kan alles waarvan ze de Tea Party nu beschuldigen eerder aan links verweten worden. Zo blijkt de moordenaar Hitlers Mein Kampf en Marxs Communist Manifesto graag te lezen. Voorwaar twee van de belangrijkste linkse (socialistische) iconen. De eerste is persoonlijk verantwoordelijk voor misschien wel 20 miljoen doden in Europa, en de geschriften van de laatste vormden de basis voor het afslachten van tenminste 200 miljoen mensen, en voor de verdrukking, vernedering en totale verarming van zeker meer dan 2 miljard mensen over de jongste 100 jaar.
De Daily Kos, een gevierde website van de linkervleugel binnen de Democratische partij, stelde twee dagen voor de moord dat Giffords dood was voor hen! Ondertussen is de tekst van de website gehaald, maar er zijn mirrors van. Waarom verdiende Giffords dood te zijn in de ogen van deze linkse Democraten? Ze had zopas als één van de weinige Democraten in het House gestemd tegen de bevestiging van Nancy Pelosi als leider van de Democratische partij in het House. Giffords is één van de nog resterende conservatieve Democraten. Ze is voor strenge controle op de immigratie, en was boos op de Obama-administratie toen deze Arizona verhinderde om op te treden tegen illegalen. Ze steunt het Tweede Amendement van de Grondwet: burgers hebben het recht zich te bewapenen. Ze verklaarde dat ze vuurwapens bezit. Uitgezonderd haar pro-abortus standpunt en misschien een laksere houding ten opzichte van overheidstekorten, is Giffords eerder conservatief en een doorn in het oog van de linkse Democraten.
We gaan verder niet in op de ongepaste uitspraken van Obama, die net voor de novemberverkiezingen zijn aanhangers uitnodigde om de Republikeinen als vijanden in plaats van opponenten te beschouwen. Obama stelde zelf dat hij en de Democraten een geweer zouden meebrengen naar een messengevecht!
De Democraten gebruikten een door Sarah Palin gepubliceerde landkaart, met doelwitten om aan te duiden welke Democratische zetels ze wou afpakken, als bewijs van Palins schuld aan de slachtpartij. Als antwoord hierop duurde het slechts enkele uren voor er op het internet gelijkaardige landkaarten, gemaakt door de Democraten tijdens de vorige verkiezingen, verschenen met schietschijven voor de zetels die zij van de Republikeinen wilden overnemen. Trouwens, dergelijk symbolen zijn de normaalste zaak in training sessies voor bedrijfsmanagers, verkopers, enz.
De graagte en snelheid waarmee links en de pers een dergelijke afschuwelijk slachting misbruikt om de Tea Party en Sarah Palin te treffen, is een schande. Toen een goed jaar geleden die verachtelijke majoor en devote moslim een 13-tal soldaten doodschoot in Fort Hood terwijl hij 'Allahu Akbar' schreeuwde, pleitte en waarschuwde links om toch asjeblieft geen overhaaste conclusies te trekken.
Laten we dus het onderzoek verder afwachten, en voorlopig besluiten dat de moordenaar een losgeslagen gek is, en dat de daad een uiting van zinloos geweld was. Laten we ook, zoals we hier in de VS zeggen, de slachtoffers en de nabestaanden in onze gebeden betrekken. Giffords en een paar anderen vechten nog voor hun leven.
PS: Ik gaf bewust niet de naam van de moordenaar, om niet bij te dragen tot het verspreiden van zijn faam. Hij is een te verafschuwen niemand.
--------------------------------
Commentaar
Voor wie de Linxe argumentatie eenmaal door heeft, wordt het leven weer genietbaar. Logisch, als U het goed ingaat : er zijn alleen schijnargumenten en manipulatie mogelijk. Zo belicht t Pallieterke in zijn nummer van vandaag de Nota van Bemiddel-Té (U weet wel, de man wiens moeder nu nog moet begraven worden. Ze is al van doodziek, dood geraakt, zodat de begrafenis de allerlaatste uitstel-mogelijkheid wordt. Lieven, stervend of gestorven, komen niet in aanmerking om uitstel te bedingen). Ieder van de 7 geitjes exemplaren was gemerkt, om lekken te voorkomen. Zo werd met veel tam-tam en lang op voorhand verkondigd. Bevreemdend, nietwaar? Het moest onder hen blijven : de goegemeente had er geen zaken mee. Wie babbelt, wordt gekruisigd! En wat gebeurt? De dag nadien (dinsdag?) vroeg in de morgen overloopt een bevriend hoernalist op de radio de hoofdlijnen, die hij bedelft onder roem en eer. Vlaanderen was met Té zo goed als onafhankelijk! De sfeer was koet! Zelfs zonder Reynders .
En ineens was de geheimhouding niet meer nodig : als Beke en Bart (BB?) nu nog zo vriendelijk willen zijn om de komedie mee te spelen, is Té weer vice,, is de Jeannet Premier, is Sire verzekerd van zijn pensioen en de Flamands zijn weer eens int zak gezet ..
Verder dreigt weer overal kommer en kwel in het Linxe kamp! De oplagecijfers blijven dalen, net zoals de kijkcijfers. De H. Mohbama schijnt als ordinaire bedrieger de Amerikaanse Geschiedenis te moeten ingaan : niet één van de verkiezingsafspraken voor change heeft hij kunnen nakomen, en al hebben de Linxen hier nog zo hun best gedaan : zij kunnen zich van nu af aan niet meer optrekken aan dit idool. Marx is gevallen, Mohbama is gevallen : alleen Mohammed staat nog overeind .Maar, zei De Schalkaard bij Guido Gezelle :
Het beestje is wel schoon genoeg,
maar t heeft zulke hete pootjes
Als nu ook nog Té mislukt, dan blijft er niets anders over dan uit te wijken. Naar Djackamacka? Mij goed, als het maar bij een enkele reis blijft : heen!
Niet de PS van Elio di Rupo, noch de cdH van Joëlle Milquet of de MR van Didier Reynders en Olivier Maingain vormen het grootste gevaar voor de Vlaamse belangen. Zij wenden immers niet voor het beste voor te hebben met Vlaanderen en haar bevolking, en niemand die het hoe dan ook zou willen geloven. Anders is het met sp.a en de splinterpartij Groen!, die dat wel proberen voor te wenden, en daarvoor in de overwegend rood-groene media geen tegenwind krijgen. Integendeel zelfs. Of de schade die zij aanrichten uitsluitend te wijden is aan incompetentie, dan wel oneerlijke bedoelingen, is een open vraag.
Telkens ik sp.a-voorzitster Caroline Gennez haar uitleg zie doen over de aan de gang zijnde of op sterven na dood zijnde federale regeringsonderhandelingen, slaat de schrik me om het hart. Heeft zij werkelijk geen verstand van zelfs maar de meest essentiële communautaire problemen, of stuurt zij doelbewust aan op een catastrofe voor Vlaanderen? Dat echter zij, samen met Groen!-voorzitter Wouter van Besien, mee aan de onderhandelingstafel zit, en dat de twee daar samen maar liefst de helft van de Vlaamse delegatie uitmaken in aantal, niet in grootte van de achterban is absoluut geen goed nieuws voor ieder die het goed voorheeft met Vlaanderen.
Misschien nog het meest storende element daarbij is dat dit duo zijn onzin in de media kan spuien zonder ook maar de minste tegenwind, kritische vraag of opmerking. Meer zelfs, hún mening wordt voorgesteld als de redelijke mainstream, ook al vertegenwoordigen zij samen nog niet eens twintig procent van de Vlaamse kiezers. Durft iemand echter een kritische opmerking te maken over de inhoud van de notaVande Lanotte, dan wordt hij of zij prompt door de journalist van dienst in het CD&V- en N-VA-verdomhoekje geplaatst. En hoewel N-VA alleen al bij de laatste verkiezingen meer stemmen wist te verzamelen dan sp.a en Groen! samen, wordt die partij nog steeds voorgesteld als die van de extremistische hard-liners en caractériels. Nochtans mag men gerust aannemen dat de kiezers van Open Vld, Vlaams Belang en LDD een pak dichter bij het standpunt van CD&V en N-VA staan dan dat van sp.a en Groen!, en dat Bart de Wever er dus niet ver naast zit wanneer hij zegt dat hij zo'n tachtig procent van het Vlaamse electoraat vertegenwoordigt.
De paradox in Vlaanderen is echter, dat ook binnen de media een 80/20-verhouding bestaat, maar dan wel één die precies het spiegelbeeld is van de politieke mening van de bevolking. Uit onderzoek blijkt immers keer op keer dan zo'n tachtig procent van de journalisten het bolletje van sp.a of Groen! inkleurt bij de verkiezingen. Ligt daar misschien de verklaring waarom de mening van slechts twintig procent van de bevolking stelselmatig voorgesteld wordt als die van de overgrote meerderheid? En dat men zelfs met graagte de leugens van rood en groen overneemt en dagenlang laat echoën, ook al heeft de rest van de bevolking al lang door dat er geen snars van klopt?
Kijk bijvoorbeeld naar het stukje mediatheater dat de afgelopen week opgevoerd werd naar aanleiding van de notaVande Lanotte. Wie een beetje intellectueel eerlijk wil blijven, moet toegeven dat slechts drie partijen, namelijk sp.a het zou er eigenlijk nog aan ontbroken hebben , Groen! en Ecolo Ja antwoordden op die nota. Aan Vlaamse kant stonden CD&V en N-VA weigerachtig tegenover die nota, net zoals cdH en PS er feitelijk niet veel pap van lustten. Sp.a-voorzitster Caroline Gennez was er echter, met in haar kielzog Groen!-voorzitter Wouter van Besien, als de kippen bij om in de VRT-studio's rond te toeteren dat maar liefst vijf van de zeven partijen de nota aanvaard hadden. En die boodschap bleef maar weergalmen, zowel op TV als op radio, zonder enige kritische opmerking. Men bestond het zelfs een (waarschijnlijk goed gekozen) «stem uit het volk» aan het woord te laten die het toch wel straf vond dat die twee partijen CD&V en N-VA dus nu een akkoord blokkeerden, want, zo vertelde het wicht vanop één of andere markt, «vijf van de zeven is toch een meerderheid». Of hoe tegenwoordig een meerderheid binnen een meerderheid al genoeg is om een Belgisch compromis door te drukken. Een kwart plus één stem is dus al genoeg, tenminste als het maar het juiste kwart is.
Straffer dat, in tegenstelling tot de harde aanpak die enkele CD&V'ers moesten gaan, Caroline Gennez niet aangesproken werd op de inconsistenties in haar verhaal. Of schrijven we misschien liever: leugens. Want enkele dagen later, toen het over de mogelijkheid ging de liberalen bij de onderhandelingen te betrekken, poneerde zij dat zoiets absoluut geen soelaas zou brengen, want de MR was nog wel de eerste Franstalige partij geweest die de notaVande Lanotte had verworpen. Pardon, eerste? Moest dat niet «de enige» zijn? En men zou nog kunnen denken dat het een verspreking was, ware het niet dat Caroline Gennez naliet dat punt eens goed in de verf te zetten om het liberale ballonnetje eens goed en definitief te kunnen doorprikken. De journalist van dienst wou er in ieder geval ook niet dieper op ingaan.
Dat de sp.a wel degelijk van een dikke en warme mantel der liefde kan genieten in de media, staat ondertussen als een paal boven water. De adoratie voor Johan vande Lanotte bijvoorbeeld (vergeleken met hem zou koning Salomo maar een achterlijke pummel geweest zijn), in combinatie met de recente hype rond Eva Brems (en reken maar dat we haar vanaf nu gaan tegenkomen in elke mogelijke en onmogelijke shows, spelletjes en praatprogramma's), is gewoonweg om misselijk van te worden. De nota die hij produceerde wordt in de media voorgesteld als een werkstuk van ongekende kwaliteit. De opmerking dat ze onvoldragen zou zijn, zoals de CD&V het formuleerde, zette dan ook bijzonder veel kwaad bloed bij enkele journalisten en politicologen. Ik kan me nochtans niet van de indruk ontdoen dat alvast sommige delen ervan met haken en ogen aan mekaar hangen, en een professor grondwettelijk recht onwaardig zijn. Het is een analyse waar ik overigens geen 48 uur voor nodig had zoals de PS van Elio di Rupo, maar eentje die op vijf minuten gemaakt kon worden. A propos de PS merkwaardig toch dat zij voor de notaVande Lanotte bijna 48 uur nodig had, terwijl dat toen voor de notaDe Wever een pak sneller kon. Waren de specialisten die de notaDe Wever in recordtempo konden analyseren deze keer verhinderd? Ik zou daar wel eens wat meer over willen lezen in onze kwaliteitsmedia.
Hoe dan ook, één van de zaken in de notaVande Lanotte die volgens mij meer getuigen van amateurisme dan staatsmanschap, is het hoofdstuk over de samenvallende verkiezingen. Johan vande Lanotte stelt voor dat de federale verkiezingen aan de regionale gekoppeld zouden worden, en dus nog slechts om de vijf jaar gehouden zouden worden (zoals in Cuba). Er zouden in België te veel verkiezingen zijn, heet het, wat de regeringsvorming bemoeilijkt. Het is een stelling waar men in 2007 eventueel nog had in kunnen geloven, maar in 2010, met de volgende nationale, regionale en Europese verkiezingen vier jaar verwijderd in de toekomst, kan die vlieger toch niet meer opgaan als men nog een klein beetje eerlijk wil blijven.
Maar, zo stelt Johan vande Lanotte, als er toch een bijzondere meerderheid in de Kamer gevonden kan worden, zouden er tóch vervroegd federale verkiezingen georganiseerd kunnen worden. En dan komt de vraag: leidt dit dan ook tot vervroegde regionale verkiezingen, die dan losgekoppeld worden van de Europese verkiezingen? Of hebben die tussentijdse verkiezingen geen effect op de datum van de volgende federale verkiezingen, zodat het nieuwgekozen parlement automatisch een kortere termijn krijgt? Of had Johan vande Lanotte gedacht in één moeite niet alleen de regionale parlementen, maar ook het Europees Parlement te ontbinden? Onvoldragen is eigenlijk nog een redelijk milde beoordeling; ondoordacht zou al iets beter passen. Trouwens, de dag dat er wel een meerderheid gevonden wordt om het parlement te ontbinden, maar geen bijzondere, wordt het lachen geblazen, zeker als dat een Vlaamse meerderheid tegen een Franstalige minderheid zou zijn.
Een ander punt waarop Johan vande Lanotte overduidelijk kon profiteren van de sympathie van de bevriende media en welke media in Vlaanderen zijn eigenlijk niet bevriend met de sp.a? was het verhaal van zijn zieke moeder. Nu wil ik de ziekte van moeder Vande Lanotte absoluut niet bagatelliseren, en het is nooit een pretje wanneer één van je ouders ziek is, maar toch is er iets merkwaardigs aan de hand met het hele verhaal. Schampere opmerkingen dat de plotselinge ziekte een vertragingsmanuvre was na maandenlang doelbewust surplacen toch wel voorspelbaar, zou ik zo denken werden snel van de hand gewezen als onwelvoeglijk. Maar is het werkelijk zo dat die ziekte nooit gebruikt werd om de eigen agenda vooruit te helpen? Het is toch merkwaardig hoe die ziekte plots acuut werd in de week van de zogenaamde Frankyleaks, waardoor de onderhandelingen even stilgelegd moesten worden, maar dat Johan vande Lanotte wel nog de tijd vond om een wedstrijdje basketbal mee te pikken. Anderzijds lijkt het er sterk op dat de publicatie van het interview van Bart de Wever in Der Spiegel een merkbaar gunstig effect had op de gezondheidstoestand van moeder Vande Lanotte, zij het van eerder korte termijn. Strafst van al vind ik dat koning Albert II het donderdag nodig vond het ontslag van Johan vande Lanotte enkele dagen in beraad te houden, in plaats van het onmiddellijk omwille van humanitaire redenen te aanvaarden. Ik laat het aan de lezer over te oordelen wie de grootste cynicus in het spel is.
Over cynisme gesproken: wat zou eigenlijk het doel van die beruchte Brusselse Metropolitane Zone (BMZ) zijn, die plots in de nota opduikt (en waarover de Vlaamse media liever zwijgen)? Deze zone, eigenlijk de oude Franstalige droom van Le Très Grand Bruxelles herverparkt in de iets meer blitse want Engelse naam Brussels Metropolitan Region, strekt zich aan Vlaamse zijde uit over heel Halle-Vilvoorde, maar wordt aan Franstalige zijde netjes uitgebalanceerd door Waals-Brabant. Op die manier zal de constructie vrijwel zeker nooit door Nederlandstalige meerderheden geplaagd worden, maar kan de Francité wel haar tentakels tot diep in het Vlaamse binnenland uitspreiden. Het is immers de bedoeling dat die Brusselse Metropolitane Zone allerlei bevoegdheden zou krijgen in het belang van de bevolking, of wat dacht u? , waardoor de bevoegdheid van de Vlaamse Regering in haar eigen hartland onderuit gehaald wordt. Voeg dit bij de de facto aanhechting van de faciliteitengemeenten bij Brussel, en je vraagt je af waar Johan vande Lanotte zoveel schaamteloosheid vandaan haalt om zijn werk voor te stellen als een evenwichtige nota. De bewering van Caroline Gennez dat Vande Lanottes nota overduidelijk voordelig voor de Vlamingen is, aangezien de Franstaligen er zoveel bezwaren tegen hebben tiens, werd die nota dan toch niet onvoorwaardelijk aanvaard door PS en cdH? beschouw ik als de rode sp.a-kers op deze giftige taart van landverraad.
Zou ik echter spoken zien, als ik stel dat het voorstel voor zo'n Brusselse Metropolitane Zone een bewust opgezet spel van de sp.a en Groen! is? Vandaag reeds luidt het dat een splitsing van België niet alleen onwenselijk maar ook onmogelijk is omwille van Brussel, maar wat wordt dat niet met zo'n Brusselse Metropolitane Zone die de Franstaligen dikke vingers in de pap bezorgt tot aan de poorten van Aalst, Dendermonde en Mechelen? En dus ook territoriale claims indien het ooit dan toch tot een scheiding mocht komen? Ik zie hierin een slinkse poging om de prijs voor Vlaamse onafhankelijkheid gevoelig op te drijven, in de hoop dat ze er nooit zou komen. Waarom niet? Om de eenvoudige reden dat men zowel bij sp.a als Groen! goed beseft dat men in een onafhankelijk Vlaanderen niet meer zou zijn dan twee marginale partijen die nog slechts sporadisch aan de macht zouden kunnen komen. Democratisch zijn ze wel, maar alleen als er in België een linkse meerderheid gevormd kan worden om de rechtse meerderheid in Vlaanderen onder de knoet te houden. Is het echt allemaal te ver gezocht, en gaat het alleen maar om totale incompetentie? Het is maar de vraag wat het ergste kwaad van de twee is.
--------------------------
Commentaar
Bedankt? Johan voor deze prachtige tekst.
Het wordt een beetje eentonig. Max Havelaar-achtig, met opeen volgende buffels en slepende sarongs die niet meer gehoord worden. Of moet ik eerder Louis Couperus ten tonele voeren? Ge kunt verdorie goed zien dat Bart De Wever zijn diploma bijeen gespaard heeft met Artis-punten : het is er maar naar.
Persoonlijk zou ik daar liever onze vriend Guvaal zien zitten. Die zou ons tenminste niet in schande brengen! Lijk die vandaag op zijn blog de zaak van de transfers klaar, helder en duidelijk naar voor kan brengen, zo zie ik het den Bart nog niet doen. Lectuur aanbevolen, vooral wegens de vergelijking dat de Duitsers af geraken van hun DDR, en wij niet
Zo is het.
En daar gaan ze nog een herbeginnen met onderhandelen. De poll opBRT 1 Radio niet gezien? Om 10 uur was 84% te vinden voor een totale splitsing van het land. 84% op de BRT! Daar zullen koppen rollen!
Léonard wil slachtoffers nu toch financieel compenseren
Aartsbisschop André Joseph Léonard verzet zich volgens vtm niet langer tegen schadevergoedingen aan slachtoffers van seksueel misbruik door priesters.
"Het is niet uitgesloten dat wij vrijwillig solidair zijn met die mensen", aldus Léonard dinsdagavond in Het Nieuws. Het kan volgens hem gaan om een geldelijke compensatie.
In de bijzondere commissie Seksueel Misbruik wees de aartsbisschop vorige maand een systeem van financiële compensatie van slachtoffers af.
Nu luidt het dat de kerk volgens hem wel degelijk nadenkt over financiële compensaties voor mensen die misbruikt zijn door geestelijken. Hoe dat systeem er moet uitzien wordt in de komende weken gefinaliseerd, zei Léonard volgens de commerciële zender.
"We moeten de tijd nemen om de zaak grondig te overwegen", aldus de aartsbisschop.
Paul Quirynen, advocaat van de bisschoppen, beaamt dat de bereidheid er is om een oplossing uit te werken. Maar hij wijst erop dat het om een zeer ingewikkelde kwestie gaat waarbij onder meer rekening gehouden moet worden met het aantal slachtoffers, de ernst van de feiten, de schade en de letsels.
In hetzelfde interview twijfelde aartsbisschop Léonard eraan of het Vaticaan de gewezen bisschop van Brugge, Roger Vangheluwe, zal laïciseren.
"In denk dat het een andere beslissing zal zijn, dat hij zijn bisschopsambt niet meer publiekelijk mag uitoefenen", klonk het in Het Nieuws. Léonard zei het opportuun te vinden dat er snel een beslissing valt.
Bron Ds
-----------------------------------
Commentaar
(of moet ik zeggen : lees hier wat velen denken, maar niet durven zeggen. Uit vrees om te worden uitgelachen als dinausauriërs die maar blijven beweren dat het vroeger allemaal zoveel beter was.
HéHé! Van deze nieuwe ontwikkeling werd de BRT noch de pulpverkopers op de hoogte gebracht. They are from Barcelona! They knwo nothing! Dat ziet ge van hier! Anders ze dat in prime time gebracht ; als breaking news .
For Flemish people the same!
Was het dan allemaal vroeger zoveel beter? Daarop zou ik gemakkelijk kunnen antwoorden : waarschijnlijk wel, in de tijd van onze grootouders bestond er nergens een Leven in de Brouwerij, en toch zijn ze er allemaal gekomen. Zelfs met een hele bende kinderen. Anders gezegd : ze waren niet progressief, maar procreatief. Gelukkig maar! Anders waren wij er ook niet geweest .
Straks volgt hier een oproep tot juridische actie vanwege de Kerk tegen alle laster en eerroof die over haar wordt uitgestrooid. (Waarbij ik mij persoonlijk de vraag stel, als U in het openbaar iemand die 30 jaar geleden een moord heeft begaan, die dus verjaard is, nog moordenaar moogt noemen). De kans zit er dik in, dat de Zusters van Het Geloof in Tielt de kat de bel aanbinden : de geciteerde namen van Zr Cecile en Zr Agnes van het weeshuis Stella Maris in Kortrijk schijnen verzonnen te zijn. Waarschijnlijk zoals de rest van de verhalen van 50 jaar geleden. Het Gerecht, zegt Moeder Overste, moet zijn werk doen. Nu nog een duwtje vanwege hun Bisschop (Brugge) en de tegenaanval tegen de Linxe raddraaiers kan beginnen. Zo zou alles kunnen eindigen waar het begon : met de Bisschop van Brugge, die de Grote Baas is van deze Zusters. Als een soort Wiedergutmachung, Monseigneur?
Wat de afbeelding bovenaan dit stukje hier komt doen? Wel, Wikipedia zal het U duidelijk maken. Ik breng dit gaarne in herinnering, want het wordt voor ons bijna een thuismatch! Tielt en Waregem danken beiden heel veel aan die brave Zustertjes, daar kunnen wij van getuigen. Zo zijn we er zeker van, dat er tussen de vele vrienden aldaar wel een paar advocaten zitten die uit het goede hout gesneden zijn, die we van hieruit niet eens moeten aanmoedigen. BRT & C° : houdt U vast : here we come!
Och, die hoernalisten, waterdragers van de Linxe progressieve Kerk : zij hebben nu eenmaal het vuurtje gestookt vanaf de jaren 60, en toen de vlammen begonnen uit te slaan, zijn ze Brand!Brand! beginnen roepen .Ze hebben hun gat verbrand, en willen nu dat anderen op de blaren zitten!
En zeggen dat Danneels liever interviews toestond aan Humo en aan De Morgen of De Schandaard, dan zich te bekommeren om de herders en hun kudde die hem waren toevertrouwd.
Ik wens hem, Godfried de Vergeter, een lang maar pijnlijk leven toe, zodat hij zich in lengte van jaren kan verbijten van spijt. En afgunst. Op Mgr Leeuwenhart, getrouw in zijn beloften.
Wandelen met mijn vriendinnen. Nog even bij de bakker langs voor verse broodjes. Iets voor dr op. Kaas? Nee, sinds ik weet dat in die kaas stremsel van ritueel geslachte kalveren is gebruikt hoef ik niet meer. Dan maar 2 ons ham meegenomen. Geen idee wat daarmee is uitgespookt, maar het is in ieder geval niet ritueel geslacht.
Hoe leg ik mijn omgeving uit dat ik geen kaas meer hoef?
Ik ben geen vegetariër. Ik ben geen dierenactivist. Ik eet wat ik lekker vind. Ik lig niet wakker over alle gekheid die in de media voorbijkomt wat betreft voedsel wat ik beter wel of juist beter niet kan eten. Of gisteren wel en morgen niet, of omgekeerd. Oh ja, ik vind natuurlijk ook dat de gruwel van de bio-industrie verandering behoeft. Wie niet. BSE-koeien, grieperige kippen, Q-koortsgeiten. Ernstig, tjah, maar het lukt me, soms met moeite maar toch, om ze allemaal zo ver weg te parkeren dat ik met smaak verder kan eten. Zelfs voor de tv, maar die kaas, die krijg ik maar niet uit mijn hoofd.
Ik houd van alle kaas. Gatenkaas, geitenkaas, vette en gespikkelde kaas. Ik heb gesmuld van de kaas van Elschot. En nu is al die kaas voorgoed besmeurd met bloed. Getver!
Ik ben opgegroeid in een plattelandsboerenomgeving waar ik als klein meisje vooraan stond als de buurman zijn kippen slachtte of als er bij slager een levende en luid protesterend loeiende koe werd afgeleverd. Ik kan vis schoonmaken die ik zelf van de haak heb gehaald en ik kan zon mooie gekleurde fazantenhaan van een doodgeschoten lijk omtoveren in een lekker boutje. Ik maak haas klaar en konijn en als ik er per ongeluk eentje doodrijdt vind ik het zonde om te laten liggen. Ik ben geen naïef meisje dat denkt dat vlees aan de bomen groeit en koeien melk geven omdat ze daarmee mensen willen plezieren. Maar die kaas krijg ik niet uit mn hoofd.
Waarom niet?
Weet je. Ik hoor of lees er niets meer over. Dat heeft iets griezeligs. Waarom staat Nederland niet op zn kop? Ik lees de krant, ik vraag na in mijn omgeving van hoogopgeleide krantenlezende en actualiteiten kijkende familie, vrienden en collegas. De meesten hebben de EO-quote van 14 en 16 december gemist en weten niets van halalkaas.
Ik hoor radiospotjes van wakker dier over onverdoofd gecastreerde varkens, ik lees over Lenie Hart die een miljoenen kostend ziekenhuis voor zeehondjes wil bouwen. Ik hoor over een orka die de gemoederen beroert omdat dat beest nu in gevangenschap zijn leven moet slijten. Ik hoor over doodhongerende runderen in de sneeuw en het voeren van de vogeltjes. Ik kan me de stampij nog herinneren over een mus die werd doodgeschoten, maar ik hoor niks meer over onverdoofd de keel doorgesneden runderen en geiten en schapen en wat al niet meer. Hoe lang zou het duren voor zon enorm beest als een rund is doodgebloed? Ik kan dat vast op het web vinden, maar ik ben bang dat ik dan slecht slaap vannacht. 20 000 onverdoofd geslachte beesten in Nederland meldt de EO.
Waarom hoor ik er niks meer over? Waarom lijk ik de enige die zich hier druk over maakt? Passen onverdoofd doorgesneden kelen niet in het groene linkse tolerantie denken?
Ik begrijp dus dat ik gedwongen word om halal te eten. Nederland eet halal. Het vrije westen eet halal! De Amsterdamse hoofdcommissaris van politie gaat op de knieën in de moskee en we eten met zn allen halal!
Ik verdom het! Ik heb de gereformeerde regels van mijn kindertijd tot in mijn onderbewuste uit weten te bannen en nu moet ik halal eten? Nooit!
Ik ben dus gedwongen tot een nieuw soort dieet. Een dieet wat nog geen naam heeft. Het anti-halaldieet. Als ik nu een etentje van mijn werk heb of een barbecue bij vrienden dan moet ik zeggen dat ik antihalal eet en dus geen kaas hoef en ook geen suiker en geen babyvoeding en tjah wat nog meer allemaal niet?
T.J. Vosje
-----------------------------------
Commentaar
Waarschijnlijk kampen jullie met dezelfde vraag al ik : bestaat er al of niet een wet op het pijnloos slachten van dieren, groot en klein, voor menselijke consumptie?
Als die wet bestaat (en dat geloof ik wel) : waarom wordt er dan niet de hand aan gehouden? Waarom wordt de hand gehouden aan de ene Wet, en aan de andere niet? Wie draagt hiervoor de verantwoordelijkheid, en wat kan hier worden aan gedaan?
Tweede vraag : waar blijft GAJA en al die andere wiestergaais (= klunten oliekoeke in t West Vlaams, n halve gare) die op straat komen om autos in brand te steken, omdat er ergens een bontmantel te zien is geweest in een vitrine? Waarom wordt er niet met verborgen cameras gewerkt om te filmen overal waar onverdoofd wordt geslacht? Een marchand die al te hardhandig optreedttegen een mankend koebeest, wordt (terecht) voor de Rechter gedaagd : beelden van de verborgen camera op privaat grondgebied worden zo maar aanvaard Maar duizenden dieren die dagelijks in minuten durende doodsangst moeten uitbloeden : dat is cultuur .
Waarom moeten wij allemaal de primitieve voorschriften ondergaan van een samenleving met gewoonten die 600 jaar achterlopen op onze tijdrekening? Als er zich morgen een groep vreemdelingen aandient, die eist van in onze huizen te wonen en aan onze tafels mee te eten, maar die nog in de bomen slaapt : moeten wij dan ook allemaal terug in de bomen gaan slapen?
Derde vraag : wat is het verband tussen het doen lijden van dieren, de wilde woestijngodsdienst en het Linxe progressief denken?
Volgens mij is er alleen een wiskundig verband, namelijk dat twee tegengestelde polen elkaar aantrekken.
Maar bij het contact (denk aan een elektrische ontlading) ontstaat er vernietiging. De sterkste overheerst.
Weet U wie in deze confrontatie de sterkste zal blijken te zij? Toch niet de halfzachte Versteylens niet! Noch de politieke formatie die luistert naar het sirenengezang van aan de overkant der taalgrens, om aldus doende, nog beter de eigen ruiten te kunnen insmijten .
Maar ja, der zijn zo van die mensen die eerst moeten voelen voor ze beginnen nadenken .Dat is zo sedert Adam en Eva, die hun zoon Abel dienden te bewenen, die vermoord werd door hun andere zoon, Kaïn. Doodgeslagen volgens de Bijbel, met een ezelskaakbeen. Dit détil werd er,, volgens mij bij verteld, om te bewijzen dat er toen ook al ezels waren
Wat er misging in Ierland en wat dat betekent voor Europa...
CLARK KENT - 10 JANUARI 2011 IN Het Vrije Volk
------------------------------
Ooit stond Ierland bekend als de Keltische Tijger. Een lage vennootschapsbelasting, relatief vrije markten en het omarmen van globalisering als kans op een betere toekomst leidden tot een aanhoudende hoogconjunctuur, waardoor een van de armste landen van Europa een van de rijkste werd.
Juist dat Ierland werd hard getroffen door de financiële crisis en de hoogconjunctuur sloeg om in een economische teruggang, met name in de onroerendgoedsector.
Toch was de Ierse hoogconjunctuur niet van begin af aan een illusie en ook de vrije markten faalden niet. De ware oorzaken van de Ierse crisis zijn de verzorgingsstaat en monetaire centrale planning. Robert J. Samuelson, een van de eerlijkste economen die je bij een grote mainstream-krant kunt vinden, zet de oorzaken van de Ierse crisis nog eens uiteen.
De Ierse schuldencrisis, een onheilspellende afrekening voor Europa
Door Robert J. Samuelson
Het enige dat u hoeft te weten over de economische crisis in Ierland is dat het niet over Ierland gaat, een klein landje van net iets meer dan 4 miljoen mensen en een BBP van ongeveer $ 200 miljard. Het gaat over Europa. Decennialang heeft Europa twee grote politieke doelen nagestreefd: een democratische verzorgingsstaat, opgezet om economische rechtvaardigheid te bevorderen d.m.v. verscheidene vangnetten die samen een sociaal zekerheidsstelsel vormen, en Europese eenheid, waarvan de euro de in 1999 ingevoerde eenheidsmunt die inmiddels door 16 landen wordt gebruikt de belangrijkste belichaming vormt. Beide droegen bij aan de problemen in Ierland, en dat betekent dat Europa wel eens aan de vooravond van een bredere crisis zou kunnen staan.
De problemen in Ierland staan niet op zichzelf, en als zij het voorteken zijn van een bredere ineenstorting zou dit een gevaarlijke nieuwe fase kunnen inluiden in de wereldwijde economische troebelen die in 2007 begonnen. Europa vertegenwoordigt ongeveer een vijfde van de wereldeconomie, vergelijkbaar met het aandeel van de Verenigde Staten. Als het continent terugvalt in een nieuwe recessie, zou het economisch nationalisme wereldwijd kunnen opleven terwijl het toch al zwakke herstel van de wereldeconomie zou stokken en landen met elkaar concurreren om de gunst van de consument die steeds meer de hand op de knip houdt. Zo gaat ongeveer 25 procent van de Amerikaanse export naar Europa. Die export zou zeker lijden onder toenemend protectionisme en een vijandige handelspolitiek.
Het reddingsplan (ongeveer $ 90 miljard in buitenlandse fondsen) dat eind november werd overeengekomen door Ierland, andere leden van de EU en het IMF moet de diep in de schulden zittende Ierse banken van de ondergang redden. De bedoeling is om de ineenstorting in te dammen door te laten zien dat Europa zijn eigen problemen op kan lossen. Het reddingsplan is echter een fraai staaltje blufpoker, omdat sommige kredietverschaffers (Portugal, Spanje en Italië) zelf zwaar in de schulden zitten en kandidaten zijn voor toekomstige reddingsoperaties. Zelfs Duitsland en Frankrijk hebben reusachtige schulden, respectievelijk 76% en 86% van hun BBP in 2009. Hoeveel nieuwe schulden kunnen daarbovenop worden gestapeld?
Dat juist Ierland, na Griekenland, een zorgenkindje is geworden is ironisch. Nog niet zo lang geleden sprak men vol bewondering van de Keltische Tijger, omdat het land net als Aziatische landen buitenlandse investeringen Intel en anderen wist aan te trekken en dankzij de export een snelle groei doormaakte. Tussen 1987 en 2000 bedroeg de jaarlijkse economische groei gemiddeld 6,8 procent; de werkloosheid daalde van 16,9 procent naar 4,3 procent. Maar toen maakte een solide economische groei plaats voor een hausse en zeepbel in de woningbouw die uiteindelijk uiteenspatte en de Ierse banken liet zitten met slechte leningen.
Een reden was kredietexpansie die werd veroorzaakt door de euro. Toen het land nog een eigen munteenheid had kon Ierland de kredietsector aansturen. Als er te makkelijk kredieten werden verleend, kon de Ierse Centrale Bank de rente verhogen. Na de euro te hebben overgenomen gaf Ierland deze bevoegdheid uit handen aan de Europese Centrale Bank (ECB), die een rentepolitiek volgde voor alle eurolanden. De ECB-tarieven, die mogelijk de juiste hoogte hadden voor Frankrijk en Duitsland, waren te laag voor Ierland en enkele andere landen. Daar kwam nog bij dat de financiële markten de rentetarieven op staatobligaties van eurolanden omlaag drukten naar de lage Duitse niveaus. In 1995 waren de Ierse rentetarieven meer dan een procentpunt hoger dan die van Duitsland; tegen 2000 waren ze vrijwel identiek.
Ierland had deze kredietexpansie kunnen tegengaan door het verhogen van belastingen of het snijden in de uitgaven. Maar dit zou veel zelfbeheersing hebben gevraagd. De hausse in de woningbouw produceerde een stroom aan belastinginkomsten uit de bouwsector, huizenverkopen en uit de nieuwe welvaart voortvloeiende consumentenbestedingen. Tussen 1996 en 2006 werden huizen bijna vier keer zo duur. Uitgaven in de bouwsector namen toe van 11 procent tot 21 procent van het BBP. Overheidsbegrotingen vertoonden overschotten, ondanks toegenomen sociale uitgaven en hogere ambtenarensalarissen. Als ik het geld heb, geef ik het uit, zei een oud-minister van financiën. Als ik het niet heb, doe ik dat niet.
Toen kwam de afrekening. In Ierland resulteerde de uiteengespatte zeepbel in de woningbouwsector in een enorm begrotingstekort en liet de werkloosheid tot 14 procent stijgen. De meeste Europese economieën hebben te lijden onder de nadelige gevolgen van een combinatie van kredietexpansie, onhoudbare sociale uitgaven en grote begrotingstekorten. De economieën van de verschillende landen zijn met elkaar verwezen, dus zijn er overloopeffecten. Europese banken Britse, Duitse, Franse en Belgische voorop hebben $ 500 miljard in leningen en investeringen in Ierland uitstaan, berichtte de Financial Times. Grote verliezen kunnen een sneeuwbaleffect hebben en tot een verdere grote bankencrisis leiden.
Maar Europa staat niet alleen voor een economische uitdaging, maar ook voor een sociale en politieke. Gekoesterde waarden en idealen staan onder druk. De euro, die bedoeld was om eenheid te creëren, heeft geleid tot onenigheid en wrijvingen nu landen elkaar de zwartepiet toeschuiven en twisten over het verdelen van de kosten. Het sociale contract wordt herschreven, waarbij overheidsuitkeringen en zekerheden worden gekort.
De redding van Ierland, net als voorheen die van Griekenland, is een gok dat Europa de toenemende twijfel tot staan kan brengen en het vertrouwen en geduld van obligatiehouders en kiezers kan winnen. Waarbij de investeerders ertoe kunnen worden overgehaald om hun obligaties (die van Ierland en andere landen) niet langer in paniek te dumpen en hogere rentetarieven en een financiële ineenstorting te voorkomen en waarbij kiezers ertoe kunnen worden overgehaald om met minder genoegen te nemen (meer werkloosheid, lagere uitkeringen, hogere belastingen) zonder dat dit leidt tot verlammende straatprotesten of machteloze regeringscoalities. Of deze gok zal slagen is onduidelijk, net als de mogelijk chaotische gevolgen als dit niet het geval blijkt te zijn.
---------------------------
Commentaar.
Geen. Tenzij voorbereidingen treffen voor de begrafenis, zeker? Maar net zoals bij begrafenissen, zal er ook nu weer een enorm verschil zijn waaruit de rijkdom of de armoede moet blijken.
Nu de Notte (voorheen als Lanotte, vroeger Delanotte, en heel lang geleden als Vande Lanotte bekend), nu de man dus vandaag volle wees is geworden, heel alleen op de wereld snik - met moeder die de pijpen uit is en voortaan niet meer als excuus uit de kast kan gehaald worden, staat snik - de wereld rond de Wetstraat een dagje langer stil. Verenigd met Houssein Mohbama houden wij een minuut stilte : het arme mens rustte in vrede. Van de doden niet dan goed, maar wij zitten er toch mooi mee opgeschept, met wat zij achter laat!
Vandaag is de man, zoals U ziet, op deze blog inderdaad weer een kopje kleiner gemaakt : zijn naam is voortaan alleen nog te, want de Not is er afgevallen met het heengaan van zijn moeder. Laat die Te het hem een troetelnaampje worden (in afwachting dat ook dàt binnenkort verdwijnt, samen met de man zelf). Naar het grote voorbeeld van Che Guevara, die alleen nog als Che gekend en aanbeden wordt .
Om bij mijn titel over dat muilen te komen, nog even geduld. Eerst de inspiratie (uit het AFF) en dan de commentaar
..Rob Verreycken op 30 december 2010 op zijn blog, om onduidelijke redenen Vrijheid en Recht genoemd: Soms zegt een beeld meer dan 1000 woorden. Bart Peeters, vast gezicht van staatsomroep VRT en presentator van de pro-Belgische Belgavoxconcerten tegen Vlaamse autonomie, muilt Eva Brems, politica van Groen en één van de geiten die het juridische begrip 'mensenrechten' hebben gedegradeerd tot 'al wat de allochtone medemens graag zou hebben'
----------------------
Commentaar.
Dat Rob Verreycken de eer geniet te worden opgemerkt door het AFF laat me in zoverre koud, dat zelfs het toonaangevend werkwoord muilen me niet kan interesseren : het past perfect bij de twee optredende personages van de werken in uitvoering, Bart Peeters en Eva Wens, een van de Groene geiten die het juridische begrip 'mensenrechten' hebben gedegradeerd tot 'al wat de allochtone medemens graag zou hebben'
Die omschrijving vind ik niet fair : Aan ongeletterde nomaden mensenrechten willen uitleggen, is hetzelfde als een koe leren saffraan eten. Zij zien alleen de voordelen die het oplevert : hoe zou je zelf zijn. Je armzalige hut kunnen ruilen voor een moderne flat, met stromend water, rijk gedekte tafelen en een mooi zakcentje daar bovenop : wat kan de naam van het beest hen dan schelen, als de koe maar melk geeft!
De juiste naam voor al dat manna? Ik zou het eerder judasgeld noemen : geld die onze elite toeschuift aan arme drommels om hun medeplichtigheid af te kopen. Wij krabben Uw rug, krabt gij dan, als ge met genoegen zijn, ook die van ons?
Maar ik wijk af.
Rob Verreyjen is een veel te brave mens om aan politiek te doen: ik zou geschreven hebben, dat dergelijke vertoning in De Slimste Mens als geroepen komt om de Doctrine Versteylen te illustreren : een beetje gewaagd, maar fundamenteel sterk grensverleggend zowel boven het middenrif als er onder. De spits is er nu van af gebeten : dergelijk alternatief gedrag is voortaan de norm. Weg met De Heren van Zichem, leve De Slimste Mens .Maar we houden het proper : er wordt no way !geen porno vertoond. Er komen geen blootscènes : Pater Luc zou dat ook niet gewild hebben. Het moet deftig blijven : alternatief deftig dan. Suggestief, als U wilt .
Iedereen houdt de kleren aan voor de camera. Die zwenkt discreet weg, bescheiden als hoernalisten zijn, weg van de personen die aan elkaar aan het frutselen zijn geraakt, naar de open gevallen monden van de andere deelnemers. Die niet mogen ingrijpen. Er wordt absoluut niets effectiefs p^scene gebracht : elkendeel is ondertussen ingeleefd in de denkwereld van Leven in de Brouwerij die ondertussen verplichte lectuur is geworden vanaf de kleuterschool.
Te gek, zegt U? Neen : net zoals Versteylen moeten we mee zijn met onze tijd! Daarvan bewijzen de vele kinder porno-liefhebbers, al zijn die misschien wat al te enthousiast op de uitdaging ingegaan. Ja, wie eenmaal begonnen is aan grenzen te verleggen, kan er moeilijk mee stoppen, tot alle grenzen definitief verlegd zijn .m.a.w. tot er geen grenzen meer zijn.
En die leraar uit Loksbergen? Die was dan een heel klein beetje een ontspoord bijhuis van De Brouwerij, die voor eigen rekening was begonnen? ?
Ons Ma had gelijk : Een dief = een moordenaar in spé!
Misschien nog evenherinneren aan het 6de en 9de Gebod : die zijn anderss wel duidelijk genoeg. Misschien niet voor TV-mensen, maar dan toch voor Paters! Het onderwerp onkuisheid geniet zelf de twijfelachtige eer, om tweemaal aan bod te komen in de Tien Geboden. Niet doden en niet stelen krijgen maar één enkele vermelding. Het 6de en het 9de Gebod gaan twee keer over bijna hetzelfde : de eerste keer over de doe-vorm, en de tweede keer over de denkvorm. Die van Hierboven moet dus op voorhand geweten hebben, dat het mensdom wel hardhorig zou zijn! Dat de voorzieningen voor de instandhouding van de soort zouden misbruikt worden. Zou het daarvoor zijn, dat zowel de Engelen als de Eeuwigheid geslachtloos zijn?
JaJa, wat al zaken die, zelfs zonder een retraite bij Pater Versteylen al niet aan de oppervlakte komen!
Al vond ik nergens het minste teken van bevestiging, de tekenen nochtans zijn niet te loochenen : Agalev is, na het verhaal Versteylen, de trappers helemaal kwijt. Als hun voorman (zie hieronder) al dezelfde passie preekt als onze bloedeigen verguisde partij Vlaams Belang, die daarvoor altijd verguisd werd, dan is dat het bewijs dat de tijden rijp zijn.
Het Vlaams Belang hamert al meer dan 30 jaar op de nagel die Vander Taelen pas nu in zijn schoen ontdekt. Die man is een martelaar voor het Goede Doel! Het Vlaams Belang kan dus nu de kans met beide handen aangrijpen om Vander Taelen binnen te halen : als één varken door de haag is, komen de anderen vanzelf. Om te beginnen kan zijn tekst, een beetje afgezwakt, opgenomen worden om reactie te vermijden van het CGKR, in de eerstvolgende partij-brochure?
Hoe het artikel echter moet afgesloten worden, door een oplossing voor te stellen, is mij een raadsel. Feit I = we zitten er mee. Feit II = er moet iets aan gebeuren, liever gisteren dan vandaag.
Vraag : wie doet wat? Of wordt er gewacht op een spontane volkswoede?
Ik zou Den Valk aanraden het initiatief hierover aan Agalev-Groen te laten, onder toepassing van het motto :De vervuiler betaalt. Als het boeltje eenmaal opgekuist is, kunnen we verder zien.
Ze worden wakker!
MOETEN WE BANG ZIJN OM ONZE WAARDEN OP TE DRINGEN? LUCKAS VANDER TAELEN is het beu naast een getto te leven waar allochtone jongeren hem behandelen alsof hij op hun privé terrein loopt. 'Waarom durven wij niet opkomen voor wat eigenlijk essentieel is: respect voor de wetten en de waarden van het land waarin wij leven?'
Ik woon vlakbij een buurt in Vorst, van de Merodestraat tot het Zuidstation, die je zelfs met de meest multiculturele vooringenomenheid niet anders dan als een getto kunt omschrijven.
Mijn dochter heeft het al lang opgegeven om in die wijk te gaan. Daarvoor is ze net iets te vaak uitgescholden voor veel onfraais. Ik fiets er elke dag door en beleef steeds een ander avontuur. dubbel geparkeerde auto's, bestuurders die een kruispunt blokkeren om met elkaar te praten, rondhangende jongeren die je bekijken alsof je op hun privédomein komt.
Probeer vooral niets te zeggen als je weer eens bijna omver gereden wordt: de laatste keer dat ik dit toch deed, werd ik de huid vol gescholden door een omstaander van geen zestien jaar, die zijn beledigende tirade afsloot met een boodschap die ik niet vertaal: 'Nique ta mère.' Dat was minder erg dan de vorige keer, toen een andere jonge Maghrebijnse chauffeur zich door mijn gedrag beledigd voelde: ik had het aangedurfd mijn voorrang te nemen. Zijn eer was dusdanig gekrenkt dat hij dit blijkbaar enkel kon rechtzetten door me in het gezicht te spuwen... Dus vooral: zwijgen. Want als je probeert duidelijk te maken dat 70 km per uur veel te snel is in een zone 30, dan heb je meteen recht op een confrontatie met het eergevoel van een jonge nieuwe Belg die het niet kan hebben dat iemand hem ook maar iets verbiedt en die bereid is je daarom in elkaar te rammen.
Twintig jaar geleden was ik ervan overtuigd dat de jonge nieuwe Belgen snel geassimileerd zouden worden. Maar nu is in Brussel een generatie van rebels without a cause opgegroeid die zich altijd verongelijkt en te kort gedaan voelt. Nooit voor iets verantwoordelijk, het is altijd de fout van iemand anders: van de overheid, van de racistische Belgen. En ook binnen hun eigen families blijven de jonge Maghrebijnse mannen onaantastbaar. Toen de politie in Molenbeek een jongen oppakte, organiseerde de vader meteen een betoging omdat zijn zoon 'nog geen appel zou stelen.'
De inspanningen van de overheid in de probleemwijken hebben ervoor gezorgd dat de jongeren de noodzaak niet voelen die te verlaten, toonde een ULB-studie vorig jaar aan. Zo creëer je de bekrompenheid van een dorp in de grote stad.
Een dochter van Marokkaanse vrienden heeft een Belgisch vriendje. Met hem gaat ze nooit uit in de wijk, omdat ze meteen wordt nageroepen. Want bijna al de jonge allochtonen mogen dan wel de Belgische nationaliteit hebben, enige identificatie met dit land hebben zij niet. Integendeel: 'Belgie' is een scheldwoord...
Jonge vrouwen alleen zie je overigens bijna nooit in de wijk. En zeker niet in de cafés: daar worden ze zelfs niet gedoogd. Toen een medewerkster van de gemeente er een koffie vroeg, werd haar snel duidelijk gemaakt dat ze er niet moest op rekenen om bediend te worden. Als ik de Merode-wijk binnenfiets, dan weet ik dat ik tot ver voorbij het Zuidstation niet één vrouw op een caféterras zal zien. En dan heb ik het nog niet over de dubbele seksuele moraal die van jonge allochtone vrouwen nog steeds verwacht dat ze tijdens de huwelijksnacht hun maagdelijkheid bewijzen, ook al weet iedereen dat Brusselse hospitalen met een eenvoudige ingreep maagdenvliezenherstellen...
Een gerenommeerd Frans-Marokkaanse kunstenaar stelde tot vorige week een merkwaardige installatie tentoon in Brussel: een reeks bidtapijtjes metschoenen. De kunstgalerij kreeg onmiddellijk dreigtelefo ons, het glas voor het kunstwerk werd bespuugd en beschadigd. De commotie kwam er omdat er bij één bidtapijtje rode vrouwenhakken te zien waren. De kunstenaar wou op die manier 'de plaats van de vrouw in de Islam' aankaarten. Maar dat kan al niet meer in Brussel: na een paar dagen werd het kunstwerk verwijderd.
Misschien moeten we ons eens afvragen hoe het komt dat we aanvaard hebben dat principes als de vrijheid van de kunstenaar en gelijke rechten voor manen vrouw niet voor iedereen gelden in dit land. Waarom durven wij nietopkomen voor wat eigenlijk essentieel is: respect voor de wetten en dewaarden van het land waarin wij leven? Een hoofddoekenverbod is geen oplossing. Maar misschien moeten we toch eens nadenken over hoe we op een assertieve manier kunnen duidelijk maken dat wij durven verdedigen wat wij belangrijk vinden.
Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te vragen voor discriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt jammer genoegdieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te dringen aan allochtonen. Die waarden zijn mij echter te dierbaar om ze verloren te laten gaan.
LUCKAS VANDER TAELEN Vlaams Parlementslid voor Groen!
Laat er geen twijfel over bestaan : Anders Gaan Leven begint van in de wieg, als het al niet van in de moederschoot begint. Daarom moet het liefdesleven van twee foetussen, van elkaar gescheiden door de boze wereld, opgroeiend elk in een afzonderlijke draagmoeder-broedmachine, hun lichamelijke ervaringen kunnen delen. Dat is pas vrije seksuele opvoeding!
En dat is pas de vrije ontwikkeling van elk Linx progressief menselijk wezen, en wie het anders zegt (Jos Gheysels) die vliegt bij de Zwartzakken in een cordon sanitaire. Ha Ja! Want wij, de Linxe Kerk, houden niet van pottenkijkers, en we geven Vadertje Stalin groot gelijk : al wie tegenpruttelt zou levenslang naar Siberië moeten verbannen worden.
Dat het Vlaams Belang, bij monde van Mevr Alexandra Colen, uit beeld wordt gehouden in de zaak van de allesomvattende zedenzaak Versteylen, die trouwens zoveel mogelijk in de media wordt geminimaliseerd, verzwegen of goedgepraat, is normaal zeker?! Of zou het kunnen, dat de andere partijen, allemaal, boter op hun hoofd hebben? Vooral Miet Smet zou nu aan het woord moeten komen, met haar argumenten om de grens te verlagen tot 12 jaar.
Zijn we toch netjes ontsnapt aan de situatie dat er vroeger gevraagd werd En hebde gij al Uw Plechtige Communie gedaan wat straks zou geluid hebben :En hebde gij het al gedaan en hoeveel keer?
Wanneer zou Versteylen en de overige blindgangers kunnen in verzekerde bewaring worden gesteld? Zij zijn een gevaar voor de openbare zedelijkheid!
Iedereen wist dat pater Versteylen seksueel geobsedeerd was, maar hij mocht het in alle scholen komen vertellen. En de pers juichte dat volmondig en unaniem toe.
Het artikel hieronder verscheen in mijn nieuwsbrief Peper & Zout van juli 1997, nadat ik in het vorige nummer van dat blad (mei 1997) kritiek had geleverd op pater Versteylen die een vaste klant was in katholieke scholen waar hij tijdens "bezinningsdagen" kinderen kwam aanzetten tot seksueel experimenteren onder toezicht van "gunnende" volwassenen zoals hijzelf. En vandaag zeggen de hypocrieten in de media en linkse kerk: Wir haben es nicht gewusst!
Peper & Zout, juli 1997:
Een brave pater
Ook pater Versteylen reageerde op mijn artikel. Hij vroeg telefonisch of we elkaar eens konden ontmoeten.
Vele katholieke scholen doen beroep op de pater in het kader van seksuele opvoeding. Journalist Peter De Backer had in Het Nieuwsblad (24 mei 1997) gesuggereerd dat ik overdreef door ook "de brave pater Versteylen" aan te klagen. Mijn gesprek met de pater heeft mijn bedenkingen bij zijn aanpak niet weggenomen.
Pater Versteylen is tegen porno en consumptieseks. Hij wil het beeld van seks bij onze jongeren mooi, lief en teder houden. Hij gebruikt daarom een verhullende taal, waarbij hij woorden als penis vervangt door stengel; masturberen door hemelen; sperma door zaligheid; vagina door grage gaatje; een orgasme door juichen (of zweven); wederzijdse masturbatie door het feest van de hand , enzovoort.
In zijn "Gulle Gazet - Groene Jongeren Krant over Lichaamsbeleving & Toenaderingskunst", die hij onder scholieren verspreidt, staan teksten zoals:
Je vierde het feest van de hand.
Je voelde voor het eerst van je leven de
hand van een meisje rond je stengel
& je dacht: hoeveel zachter en liever die
strelende hand dan je eigen harde
hevige bij het hemelen.
Wat seks betreft is de pater er voorstander van dat onze kinderen in de puberteit aan "onderlinge inwijding" doen. Versteylen vindt dat wij onze kinderen hun seksuele ervaringen moeten "gunnen". Het na te volgen voorbeeld daarbij is "wat vroeger in alle natuurculturen bestond: de initiatierituelen" (ik citeer uit de "Verantwoording" bij zijn "Gulle Gazet").
Die seksuele inwijding is een zaak van heel de gemeenschap, want, aldus Versteylen, in de natuurculturen was "wat er met deze jongens en meisjes op die leeftijd gebeurde, de zaak van heel de stam. Net als ontgroening was het een horizontaal gebeuren: de jongeren wijdden elkaar onderling in. Maar meteen had de inwijding ook een verticale richting: zij gebeurde onder begeleiding van door de stam aangestelde, betrouwbare en vooral belangloze volwassenen, die niet de eigen ouders waren."
Ik vermoed dat zo'n theorie alleen kan ontspruiten aan het brein van iemand die, ten eerste, zelf geen ouder is en, ten tweede, zelf seksueel is geobsedeerd. Seksualiteit is immers geen zaak van een collectief, zoals de stam of de gemeenschap. Het is een intiem gebeuren tussen twee mensen waar derden zich niet mee te bemoeien hebben. Weg dus met Versteylens verticale dimensie. Indien er aan seks al een verticale dimensie is, dan is het in relatie met God, niet met "de stam".
Wat de horizontale dimensie betreft: elkaar "ontgroenen" is een taak voor twee (jonge) volwassenen, niet voor scholieren. Bovendien zijn diegenen die er het beste kunnen over oordelen of en wanneer hun kinderen al dan niet "ontgroening" rijp zijn, de eigen ouders, en zeker geen "belangloze" volwassenen-die-niet-de-eigen-ouders-zijn.
Pater Versteylen wil zijn "gunnende boodschap op grote schaal, vooral langs de scholen, verspreiden". Voor mij niet gelaten, want ik ben de tolerantie zelve. Maar opnieuw de vraag: Ben ik onredelijk wanneer ik eis dat de school de ouders daar dan vooraf van op de hoogte stelt? Dit zal ouders die niet akkoord zijn in staat stellen hun kinderen thuis te houden op de dag dat pater Versteylen langskomt om zijn "gunnende" boodschap te verkondigen.
Zo kunnen deze ouders dan vermijden dat hun kinderen na een bezinningsdag van de school naar huis komen (zoals mijn 13-jarige dochter overkwam) met een tijdschrift met teksten zoals:
Je zat op de rand van je bed.
Je keek naar je stengel die hevig zweefde.
Je boog met je mond er naartoe maar
je geraakte er niet aan
& je wou dat je een slangenmens was.
Ik heb haar dit blad afgepakt, het per kerende terug aan de schooldirectie bezorgd en geweigerd de 500 frank te betalen die de school de ouders aanrekende als kosten voor de "bezinningsdag" bij Versteylen. Als de journalisten van Het Nieuwsblad dat een intolerante houding vinden, dat ze dan hun eigen kinderen maar toevertrouwen aan de brave pater, maar niet de mijne.
Laten wij het van meet-af aan duidelijk stellen : TestAankoop zegt (zie hieronder) dat er nix mis is met Versteyelen : noch met de man, noch met zijn doctrine. Hij is gewoon zijn tijd te ver vooruit geweest .
Mag niet verwonderen dat dS zoiets schrijft : de man van TestAankoop is ook medewerker van De Schandaard Zo weet U meteen wie de brol-aanbrengers daar zijn.
Volgens mij zijn die overtuigd van hun eigenwaarde!Niet storen AUB, anders worden ze gevaarlijk!
Wacht eens : wat zegt Cohn-Bendit, zelf-benoemd repetitief-pedofiel, Marxist, Mao*ist en fractiegenoot van de Niveaanster Frieda Brepoels in het Europa-parlement (waar ze nog altijd geen afstand van heeft genomen) : het is een verrijking voor die kindjes! Maar we mogen ze surtout geen pijn doen .
Wat zegt Versteylen : ik heb het altijd goed bedoeld .
Wat zegt ons geweten : eenmaal van de rechte weg in de woestijn geraakt, weet men op de duur niet meer in welke richting de Waarheid ligt. Dat is zo met stelen, met bedriegen, met respect betonen, met alles. Voor zoiets moet men trouwens niet eens Gelovig zijn : ik zou zelfs zeggen : integendeel. Maar het onderscheid tussen goed en kwaad is in ieder mensenhart geschreven. Je weet als je aan een anders lief zit, dat er iets fout loopt. Je weet als je oneerlijk bent, dat er vroeg of laat verantwoording zal gevraagd worden over je daden.
Ons Ma stelde dat zeer duidelijk : elke dief is ook een moordenaar, als het er op aan komt niet ontdekt te worden.
Je weet wanneer je tegen de natuur handelt, en als Versteylen leert hemelen, of juichen of zweven dan weet hij dat zijn Grote Baas over die dingen met kinderen, een spreekwoord heeft uitgevonden over molenstenen, en over het diepste van de zee. Dat staat wel niet in het Evangelie van Marx, maar heeft nog niets van zijn waarde verloren.
Maar ja decadentie heeft geen naam. Vandaag nomet het pedofilie, en morgen noemt het grensverleggend . Linx en Profgressief kunnen er niet rap genoeg bij zijn. HDie twee samen zijn een gevaarlijke combinatie, die nu zelfs TestAankoop haalt .
Binnenkort dus na tentsletje als gemeengoed n Versteylentje doen?
-----------------------------------
Zweven in de Brouwerij volgens dS
BRUSSEL - Luc Versteylen wou met zijn Brouwerij een rustpunt bieden. Maar hij predikte er ook een nieuwe seksualiteit. Grensverleggend, of grensoverschrijdend?
De Brouwerij heet een toevluchtsoord of bezinningscentrum' te zijn waar mensen komen om in soberheid, stilte en samenhorigheid' bij elkaar te zijn. Ivo Mechels, de woordvoerder van Test-Aankoop, passeerde er verschillende keren met zijn kinderen na de dood van zijn eerste vrouw in 2005. Hij heeft de grootste bewondering voor Versteylen. We zijn daar met veel warmte, begrip en geborgenheid opgevangen.' Voor Mechels is de jezuïet iemand die zijn tijd ver vooruit is geweest'. Hij is de eerste die aandacht had voor het milieuprobleem. En hij heeft de eenzaamheid in grootsteden aangekaart.'
Maar het meeste stof deed Versteylen in zijn Brouwerij opwaaien met zijn benadering van seks, of liever lichaamsbeleving'. Er is vaak lacherig over gedaan. Wie lanceert er in deze expliciete tijden woorden als juichen,hemelen en zaligheid als hij gewoon klaarkomen, masturberen of sperma bedoelt? Een stijve krijgen wordt dan zweven, de diepste draai staat voor neuken.
Voor Versteylen was het geen spielerei. Hij wilde een andere benadering van seksualiteit, die meer op tederheid en langzame toenadering gebaseerd was. En daar hoorde een eigen taal bij.
Mechels heeft er respect voor. Hij heeft altijd gepleit voor het uitstellen van de daad en zich afgezet tegen wat je consumptieseks zou kunnen noemen.' Die ideeën lijken niet te rijmen met de feiten die Versteylen nu ten laste worden gelegd. Voor Mechels is er geen twijfel. Ik ben er zeker van dat die zaken kaderen in zijn alternatieve leer rond lichaamsbeleving. Mensen die zo vooruitstrevend zijn, hebben het nooit gemakkelijk. Vroeger belandden ze op de brandstapel.'
Karel Michiels, medewerker bij deze krant, is de auteur van een biografie over Versteylen die in 2007 verscheen, toen de pater 80 werd. Ook hij is verbaasd over de klachten over misbruik. Ik heb veel getuigenissen opgetekend en nooit iets in die zin gehoord. Ik vind zijn benadering van seksualiteit nog altijd valabel. Ze biedt een tegenwicht voor de pornoficatie en de internetseks die we vandaag meemaken.'
Niet iedereen is even enthousiast. Tv-maker Steven Van Herreweghe zei ooit in Focus Knack geschrokken te zijn bij een bezoek aan Viersel. Ze liepen daar in hun bloterik. Het is even schrikken als een oudere man je vraagt of je al gehemeld hebt (...) Ik ben er zeker van dat hij (Versteylen, red.) alleen maar goede bedoelingen heeft. Maar als 12-jarige puber vond ik het een verwarrende en traumatische ervaring.'
Van Herreweghe wordt bijgetreden door Greet Moens, die vroeger meermaals in de Brouwerij kwam. Ook zij gelooft in Versteylens goede bedoelingen, maar is ervan overtuigd dat ze vaak een omgekeerde uitwerking hadden. Ze vertelt een anekdote uit 2001. Mijn dochtertje, toen 4, kwam hysterisch thuis na een bezoek aan de Brouwerij met haar vader, van wie ik intussen gescheiden was. Ze kon niet goed uitleggen wat er gebeurd was, maar via tekeningen en sessies bij een psychologe is het er toch uitgekomen. Ze tekende mannen met een groot geslachtsorgaan. Uiteindelijk bleek dat ze was uitgekleed en in het water gegooid tijdens een sessie plonzen, waarbij iedereen uit de kleren ging en in de vijver sprong. Ik vond dat niet kunnen.'
Meer algemeen heeft Moens het over een irreële wereld die vooral fragiele, weinig weerbare mensen aantrekt'. Er hing een sfeertje van: de maatschappij is slecht, wij hebben het bij het rechte eind.'
-------------------------------
Pssst
Wij kennen een ongelofelijk gelukkig gezin, die via hun prachtige dochter met een toom lieve kindjes, tot over hun oren in de miserie geraakt is. Die begon toen de schoonzoon in de ban geraakte van Pater Luc, die het allemaal zo mooi kon uitleggen. Nu ondergaan de kindjes het geluk van een co-ouderschap, met een moederke die het ook niet al te best meer ziet zitten. JaJa, de pater zal het allemaal wel zo niet bedoeld hebben .
Zelfs de verkiezing van het mooiste meisje van het land kreeg gisteren een communautair randje: de tweede selectie tijdens de live-show van tien naar vijf finalistes zette kwaad bloed bij de Waalse deelneemsters, omdat maar één Waalse die selectie overleefde. Bovendien kiest organisatrice Darline Devos voor de derde keer in vijf jaar mee een Miss uit haar eigen streek.
Doorgestoken kaart: hoe kan het nu dat vier van de laatste vijf finalistes Vlaamse meisjes zijn? Wij weten al weken dat Justine De Jonckheere (foto) moest winnen, en zo geschiedde. Onvoorstelbaar. Bart De Wever heeft gelijk: Vlaanderen en Wallonië hebben niets meer met elkaar te maken.
Miss Turkije
Uit protest vertikten Lara Binet, Lucie Demaret, Ayse Ozdemir en Alizée Lagase het om voor de kroning nog mee op het podium te verschijnen. Een kroning met twaalf finalistes in plaats van zestien dus. De Brusselse Ozdemir zei dat ze met Miss Turkije zou meedoen om te laten zien wat ze waard was.
Darline Devos begrijpt de ontgoocheling van de Waalse finalistes, hun reactie niet. Ik snap het ook niet, hoor. Ik dacht zelf ook dat de Waalse meisjes hoger gingen eindigen. Het is mijn schuld in elk geval niet: ik heb maar 33% van de stemmen. Door het feit dat veel finalistes aan elkaar gewaagd waren, heeft de jury misschien iets warriger gestemd dan anders. Hoe dan ook: ik ben blij dat de nieuwe Miss België flink tweetalig is.
Bron GvA
----------------------------------
Pssst
Die Waalse (en Turkse) schatte-troelas hebben gelijk : leur royaume est fini. Faut rester à présent chez eux! Merde!
Alla, dames : eigenlijk niet helemaal waar!
Ik denk dat ze heel goed wisten waarmee ze bezig waren, gisteren avond : de Sire een hart attaque doen krijgen. Als naar gewoonte zouden de Coburgers aan de buis gekluisterd zitten : uren lang zestien malse kippetjes zien defileren, dat was ne kolfje naar de goestinck voor de papa en voor de fiston! Verleden jaar was het een domme griet geweest uit Brugge (ja toch?) en nu moest het redelijkerwijze, voor de compensatie, een Waalse worden om nadien ten paleize te worden uitgenodigd, pourvu que dat Mattil en de Dolce Paola die dag justekens voor de fun wilden gaan shoppen. Die triompf-fotos zouden het bewezen hebben : de Flamands zouden hebben compris, en een Frans sprekende kippetje naar de palais hebben gestuurd voor de foto : LUnion fait la Farce La Wallonie à la poitrine de la famille royale .Een heel beetje déplaçant les frontières, in de zin zoals bedoeld door de Franse Père Gilbert met zijn pupil Laurent de Bekgique de Sachs Cobourg Gotha.
En nu parbleu is het die geit uit Ouevelgem Ouaar gaan oue naartoe? t Is wat kijk denk , Philippe-fiston de mon sacré coeur, t is ouij niet beter abikeer de suite? Tu sais, de dak dat de Flamands ne Koete Dak gaan zeg, is dat miskien met de knots pardaf op onze koninklijk kop!
De poot zijn nu allemaal van onder ons stoel gesaagen! Sauvqui peut!
Misschien dat ze vrije weggang kunnen krijgen op dezelfde plek als waar hun voorvader Léopold I ooit toegang kreeg tot het land : in De Panne, op het strand, waar ze de zon kunnen zien zakken in de zee .
Hij kwam aan bij laag water, met de boot uit Engeland. Bijna als een dief in de nacht : op een paar voetstappen van de Franse grens, waar hij dacht veilig te zijn, voor geval dat .Zijn nakomelingen zouden best, met dezelfde ontsnappings-gedachte in hun achterhoofd, van op dezelfde paar stappen voor hun sauvqui peut van wal steken bij hoog water : laat dat het enige verschil zijn .
-------------------------------
Psst
Info voor Heert Goste : deze Justine is aantrekkelijker, vrouwelijker van rondingen, dan het Waalse tenniswonder, Justine Henin, waarvan de Heert ooit zei, dat de enige woorden Vlaams die zij ooit sprak, deze waren bij de uitdeling door Ons Heer van goed gevulde boezems : k moete hén ên .
Wat peisdegie, Heert Goste? t Zelfde als ik, waarschijnlijk!
In Achter het Nieuws wordt men als abonnee op zijn wenken bediend. Vragen over digitale lectuur? Over Wikileaks? U moet niet eens vragen : zij draaien.
Lees hieronder over wat er in een zeer nabije toekomst staat te gebeuren. Wikileaks blijkt inderdaad die ene zwaluw te zijn waarop de Lente heeft gewacht om los te breken.
Zelfs het weer is meer dan van de partij hier bij ons, in Centraal Italia. Silvio Berlusconi, de Heer van Goed-en Slecht Weer, die volgens de Linxe wereldverbeteraars alles naar zijn hand zet in Italië, zelfs zijn vijanden, moet goed gezien zijn bij Die van Hierboven, of zou dat komen door de nabijheid van Rome? Misschien omdat Die van Hierboven tevreden is over Zijn plaatsvervanger op aarde, die onlangs luidop en tot colère van de Loge, bevestigd heeft wat het kleinste kind weet, namelijk dat er evolutie (Darwin) zit in het creationisme. Zeg nu zelf : evolutie : dat begint toch met iets!
Voilà, nu begrijpen we elkaar. Prof. Etienne Vermeersch, gewezen Jezuïet, maar nu godloochenaar uit pretentie, is er nog altijd niet achter gekomen, al loopt hij nog 100 jaar rond in Indië .
Maar ik zou het gehad hebben over De Pers.
Heeft iemand van U nog aandelen bij dagblad/pulp verkopers? Maak dan vlug gebruik van deze (niet strafbare) voorinformatie : verkoop alles, nu ze nog iets waard zijn. Of verdient U (ik mag er niet aan denken) een bete broods bij een van deze letter-verkopers? Zich dringend wenden naar Uw kleursyndicaat om af te spreken hoe aan de dop kunt geraken. Pas op : niet zelf ontslag aanbieden : dan moogt U verrekken. Zorg dat U ontslagen wordt dat betaalt goed. En er staat een pleiade van goed gevoede advocaten klaar om U (gratis) te verdedigen!
Wil er AUB op letten dat er sprake is van digitale vooruitgang hieronder?! Voor het verband met mijn eigen pseudoniem moet U zeker niet verder raden? Digitalia is gewoon digitaal nieuws uit Italia En ik kan iedereen aanraden om mijn (ons) voorbeeld te volgen : gedenk velen van Uw voorvaderen die in den vreemde beter af waren dan thuis : neem Uw baleçon op en steek niet de Rubicon, maar wel de Alpen over.
Vandaag 10 januari, hebben we, weliswaar op het zuid-terras en uit de wind, ons aperitiefje genoten met 20° in de schaduw, deftig gekleed in een bijnabroekje zoals de goede Pater Versteyelen die hebbedingetjes noemt. Wij hebben onlangs geleerd dat, dagelijks een kwartiertje zonnen, beter zou zijn dan wat beloofd wordt in het spreekwoord van die dagelijkse appel die de dokter buitenshuis zou houden. Wij blijven, zoals U ziet, goed op de hoogte van de hoogtepunten van het nieuws thuis, Vitamines en grensverleggende evenementen in top. Al moeten wij op onze leeftijd met de grenzen van de lichaams beleving eerder voorzichtig omspringen, willen we niet in een knoop geraken. Wat niet belet dat wij, leergierig als we zijn, het Versteyelen-vocabularium slechts met rode oortjes durven doorgeven. Dat is voor straks. Al begint zoiets toch een beetje te gelijken op Humo-praat, waarmee ze in ieder geval nauw verweven zijn.
Over naar Achter het Nieuws.
------------------------------
Zowel de mediacrisis als de niet te stoppen digitale vooruitgang zijn slechts twee factoren die de mediawereld dusdanig veranderd hebben. Wat 2011 precies in petto heeft, weten we natuurlijk nog niet. Maar we kunnen wel eens een gokje wagen.
iMagazine Na de beloftevolle start van de iPad-applicaties voor magazines begin dit jaar, begint het succes af te kolven. Zo verging het alvast het Amerikaanse tech-tijdschrift Wired, dat bij de lancering van de applicaties meer dan 110.000 kopers wist te strikken. Enkele maanden later nam de populariteit een duik tot amper 25.000 exemplaren in oktober.
Cijfers over de verkoop van de iPad of de tabletcomputer geeft Apple niet vrij. Maar het zou naïef zijn om te denken dat de markt al verzadigd is. Wired heeft jaarlijks zon 700.000 abonnees. In de losse verkoop gaan er nog eens 83.000 exemplaren over de toonbank. Bovendien bestaat het lezerspubliek vooral uit techneuten met een voorliefde voor de laatste nieuwe hebbedingen. Als de iPad in deze groep niet doorbreekt, dan kan dat een onheilspellend teken zijn voor de toekomstige verkoop.
Dat zou de tijdschriftensector, die de iPad als de verlosser van de slabakkende verkoop beschouwen, zuur opbreken. De flamboyante entrepreneur Richard Branson laat het alvast niet aan zijn hart komen. Met The Project heeft hij het eerste magazine, dat exclusief via iPad verkrijgbaar is, gelanceerd. Daarmee is hij één van de hoofdpromotors van multimediaal digitaal lezen.
Of 2011 uitsluitsel kan geven op de vraag of de veelbesproken tabletcomputer topt of flopt, is onzeker. Wat wel vast staat, is dat niet alleen de kranten-, maar ook de tijdschriftensector een antwoord tracht te formuleren op de technologische ontwikkelingen. Intussen hopen de applicatie-ontwikkelaars en -aanbieders alvast dat het toestel zijn weg vond tot onder de kerstboom.
Flirt Afgelopen jaar werd er weer schaamteloos heen en weer geflirt tussen het journalistieke en politieke kamp. Siegfried Bracke maakte definitief de overstap naar de overkant, voor anderen was 2010 het jaar dat zulke beslissing teruggedraaid werd. Dan denken we vooral aan ene ex-CD&V-senator die na de verkiezingsnederlaag terugkeerde naar de journalistiek. Vragen over neutraliteit en objectiviteit steken de kop op. Zeker nu Van Den Driessche het derde kopstuk is van de vernieuwingsoperatie bij Het Nieuws op vtm, waar hij de pet van politiek commentator mag opzetten.
Algemeen directeur informatie, Eric Goens, ziet alvast geen graten in de aanwerving van Van Den Driessche. In De Morgen verkondigt hij dan ook Ik heb het nagerekend. Van Den Driessche was in zijn werkleven al driehonderd maanden actief als journalist en slechts dertig als politicus. Hij is geen hokjesdenker, aan hem kleeft geen etiket. Van Den Driessche is altijd als een free mind geweest en zal dat ook blijven. De eerste maanden gaan we hem niet meteen naar voor schuiven. Zie het als een ontluizingsperiode. Je kunt van hem zeggen wat je wilt, maar hij slaagt er als geen ander in om moeilijke en omvangrijke politieke dossiers tot de kern van de zaak te herleiden. En dáár draait het om.
Dat kan allemaal wel zijn, maar denkt de publieke opinie, die Van Den Driessche zag zitten op zijn senatorstoel, daar ook zo over? Van Den Driessche zal alvast zijn sporen als objectief journalist moeten terugverdienen. Hij ziet er alvast geen erg in. Na de korte tussenstop als senator, heb ik er opnieuw ontzettend veel zin in. Journalistiek is echt wel mijn ding, verklaart hij in de krant. 2011 zal het moeten uitwijzen.
Klokkenluidersites 2010 was ongetwijfeld het jaar voor klokkenluidersites. WikiLeaks inspireerde heel wat waaghalzen om een eigen initiatief uit de grond te stampen. OpenLeaks, BrusselLeaks, Opennu, het zijn slechts enkele die het opnemen voor de waarheid en de transparantie.
Intussen kijken overheden niet langer aan de zijlijn toe. WikiLeaks-oprichter Julian Assange werd gearresteerd- en terug vrijgelaten in afwachting van zijn proces, in Hongarije gaat vanaf dit jaar een wetgeving van kracht die staatcontrole op de media mogelijk maakt en verschillende klokkenluidersites zijn het mikpunt van cyberhackers. Of er daadwerkelijk overheidsinmenging is in dat laatste, laten we in het midden.
Het staat wel vast dat overheden strenger toekijken op de media. Censuur is een woord dat steeds vaker in de mond genomen wordt door mensenrechtenorganisaties.
Sociale media Sociale media maken hun opmars. Niet alleen overstijgt de waarde van Facebook en Twitter de oudere digitale rotten, zoals Yahoo!, ze infiltreren nagenoeg in alle aspecten van het dagelijkse leven. Facebook start een eigen e-maildienst die alle communicatiemiddelen zou integreren, terwijl de mede-oprichter van de microblogsite Twitter, Biz Stone, vorig jaar aankondigde om een eigen nieuwsdienst op te zetten.
Die laatste ontwikkeling zou de traditionele persagentschappen in nauwe schoentjes kunnen brengen. Twitter speelt immers perfect in op de opmars van sociaal lezen. Die trend houdt in dat de nieuwsconsumenten niet langer rechtstreeks bij traditionele aanbieders terecht komen, maar enkel lezen wat hun netwerk op sociale mediasites linken.
Een vooruitblik betekent concreet veel speculatie, maar weinig antwoorden. Het staat wel vast dat we het ook dit jaar voor u opvolgen bij AchterHetNieuws.
West Vlamingen krijgen Vrij van Dienst voor onderstaand stukje.
Alhoewel : het ten allen tijde als opfris ten allen tijde welkom zou moeten zijn. Voor anderstaligen (van buiten de provincie maar vooral voor totaal on-taligen van over de Zuidelijke landsgrens) : alles is beter dan naar De 7de Dag kijken .
Ne formidoabele woardnschat
Oster 1 toale vor olles en nogentwa goeklinknde woordn eeht, est ollik wel Westvlams zekers! Of wa peis djiervan:
- Affeceern : goaze geevn - Andjoen: ajuin - Antertn: vertrekken - Antieden / Tielik: vroeg - Bollekette : een king-size knikker - Buzze geevn: goaze geevn - Kamelot: goedkoop en duurkoop - Cornisje: dakgoot - Deur: door - Deure: deur - Dilte: 'zolder' boven stallen, dient om hooi/stro te stockeren - Geistekakker: dikkenekke - Ertefretter: een zeurkous - Fikke: een gebrekkig mens - Flosj: vangtros - Flutse: misser - Frottn: flemen, hard wrijven - Furnin: ongedierte (bij insecten) - Gerre: een gat, kier - bv. de deure stoat up e gerre - Gês-oere: vrouwspersoon dat meestal in de struiken gevonden wordt - Gês-geete: vrouw met de intelligentie van de gesoere maar met minder succes bij de mannen - Geel die santeboetik: heel dat zaakske - In kwestie zin: Ruzie maken - 't Upperste: de zolder - Jeunn: zich amuseren - Kariot: oud vehikel - Keunesniederke: cuttermes - Kissak: vettigaard - Kluntn: onhandig mens - Klutters / Kluttergelt : kleingeld - Kontroarie: integendeel, tegendraads - Kalisheklutser: nietsnut met grote mond - Kortwoagn: kruiwagen - Kwetzoender: Ik ben benieuwd - Lattestoors: rolluiken - Lettre: weinig - Lochtink: moestuin - Lutte geevn: goaze geevn - Marbels/Marbeln: knikkers/met knikkers spelen - Meezje: mug - Messink :mesthoop - Miern zjihkn: zeveren - Mullepeehre/mot: klap in t gezicht (muilpeer) - Oalkartjeel: beerkar - Pallulle: Pannenkoek - Pallullewuppre: Drogegrappenmaker - Pekker: iemand die op cafe blijft hangen - Pertanks: nochtans - Pielle: batterijtje - Preus/Preus lik tveertih: trots/ enorm trots zijn - Puppegoale/Bakwoagn: kruiwagen - Passensje: geduld - Joen Puste sheurn: geniepig vertrekken - Rutte: venster - Sarze/Soaze: deken - Shuttels, de shuttels doen: de vaat doen - Shufln: fluiten, ook vogelzang - Shurdug/Shurdegoard: roekeloos, roekeloos persoon - Shuw: gevaarlijk/geweldig (let op het verschil in betekenis) - Seule: emmer - Sjette: wol - Sjette geevn: rap voortdoen, goaze geevn - Slunse : vod/vrouw met lichte zeden -cfr. den tring en den tram in derover ewist - Sloare: sloor, arme vrouw - Smeerlaprie: goederen van bedenkelijke kwaliteit - Smuk [Smukk'n]: motregen [motregenen] - Stoffoasje: materiaal - Sturtn: morsen - Stuttn: boterhammen - Stuteshooijer: boterhammenbedelaar - Tettink: regenworm - Teehle: Teil - Jattetoet: jazeker - Trunte: treuzelaar - Ulle: deksel - Ullewuppre: kroontjeswipper, flesopener - Van tweistn: Dwars - Verzekers: waarschijnlijk - Veugl, veugln: vogel, ook figuurlijk, vandaar het werkwoord - Vlerke, vleire: vleugel - Vrouwmins: vrouw - Wietn: onnozelaar - Wikkeln / Roern: bewegen - Wuf: vrouw, geen negatieve connotatie - Zeemtette: slijmbal, zagevent
-------------------------------
Toegepast op de huidige polletiek (nu vandaag, maandag 10 januari, Lanottes zieke moeder weer van stal is gehaald, zodat Sire een dag langer mag puzzelen ): t zien e bende kalisseklutsters, wiestergaais, kluntens en kiszakken, in rangorde van belangrijkheid, die van over de taalgrens laatst genoemd. Over de taalgrens zijn t trouwens allemoale zeemtetten!
t Plezante van zon dingen is, dat men net zoals de Muzelmannen dat doen, iemand kan uitmakenvoor schoon en lelijk, binst dat ie der bij staat of der bij (aan een koordeke aan een hoogtewerker) hangt. Een mens zou zich rap even zo als die Muzeldingens in de straat, een beetje verheven voelen boven al die domme boertjes .
Vroeger heb ik op deze blog al meer dan eens uiting gegeven aan mijn diepe treurnis dat Boduaugnat, Ambiorix en hun medestrijders het hebben moeten afleggen tegen die lange Romein in mini-rok, zodat later het West Vlaams als wereldtaal het heeft moeten afleggen tegen het Latijn va, Julius Cesar: maar nu staan we op gelijke hoogte met het Arabisch : even onverstaanbaar voor de gewone man in de straat. We gaan er op vooruit.
En om af te sluiten over een staartstukje dat ik toch nog gehoord heb op de 7de Dag : Mter Vic Van Aelst zat daar om te proberen nogmaals de Grote Waarheid op tafel te gooien, maar de weinige woorden die hij kwijt kon, waren parels voor de zwijnen. Letterlijk. Voortgaande op de haar-en baarddracht van het theater-beest (de naam ontgaat me, zo belangrijk is die!) dat naast hem zat als een speeksel spuwende draak, en (gesubsidieerd?) acteur beweerde te zijn. Bij de BRT gaat zijn reputatie vooraf aan deze uitmuntende jurist. Dat was niet naar de smaak van een Gents ondernemer die nu ineens met de term interim-regering voor de dag kwam. Als het kind maar een naam heeft Zelfs niemand vond het een goede vondst BHV = Brussel Haat Vlaanderen. Waarschijnlijk omdat het zo voor de hand ligt .
Maar Mter Van Aelst, waarom zou het omgekeerde ook niet waar kunnen zijn? Vlaanderen Haat Brussel! Dat is veel eenvoudiger, en vooral : VHB moet nooit ofte nimmer gesplitst worden! In ieder geval, dat crimineel on-Vlaams Arabisch sprekend dorp dat zich als kikker een heuse koe waant, mag wat ons betreft, gerust zelfstandig blijven. Binnen de 6 maand komen ze op hun blote kapotte knieën om hulp smeken, en dan, dan kunnen we eens klappen! Ik heb het al zo dikwijls gezegd : stel die paar m² grondgebied gewoon te koop op EBay : verlap het aan de meest-biedende, aan de Yanks, de EURO-oplichters onder leiding van De Natte Dweil, , of smijt het desnoods uit de handen tegen een zacht prijsje aan de Gok-Chinees.
Vlaanderen is er tot hiertoe min of meer geraakt zonder Brussel (of moet ik schrijven (in weerwil van Brussel) en kan in de toekomst ook best zonder voort.
Met een warm hart zullen wij de Brusselse Vlamingen een plaatsje in ons hart geven : voor hen zorgen zal nog een stuk goedkoper uitvallen dan wat Vlaanderen nu jaarlijks kwijt speelt aan transfers .
Die van Brussel zijn tettingen en Stuteshooijers. Ze zijn nie weerd dasse leven!
Volgens mij was dat de oude Johan Van Oldenbarnevelt (*), die trouwens voor dat gezegde, en ook andere, op de brandstapel stierf . Het was Joost Van den Vondel die me dat personage leerde kennen, toen ik nog op de collegebanken zat, met zijn ellenlang gedicht in onze Zuid & Noord : Geuzenvesper of zoiets. Later, naarmate ik opgroeide niet zozeer in wijsheid maar vooral in jaren, ontdekte ik dat het Van Oldenbarnevelt verantwoordelijk was voor de veldtocht van Willem van Oranhe tegen de Duinkerkse kapers (Slag bij Nieuwpoort) in de jaren 1600. De populariteit van die Hollandse Keeskop zakte op staande voet tot 100° onder nul! Die Duinkerkse kapers stonden onder leiding van een soort Zee-Robin Hood was om den brode (en om zijn hoofd te redden) in dienst gegaan van de Franse Koning. Zijn standbeeld staat op de Grote Markt van Duinkerke : Jean Bart, zijnde de verfransing van Jan Baert, afkomstig uit het Roeselaarse. Hij schijnt een verre voorvader te zijn van Uw dienaar. Vandaar misschien dat die ook geen onrecht kan verdragen?!
Maar nu is Nederland, na 60 jaar en meer Linx, Progressief, Christen-Democratisch maar wel verkeerdelijk te zijn bestuurd, eindelijk met het Kabinet Rutte I op de rechte weg.
Dat komt er van, als men de zaken die verkeerd lopen, maar laat aanmodderen. De Linxe progressieve Partij v/d Arbeid, die echter wel de arbeid wenst over te laten aan anderen, en er zelf met de armen gekruist blijft bijzitten om te besturen, is eindelijk de macht ontnomen. Ze zijn dood en begraven, maar weten het nog niet. Net als een levend lijk lopen ze verder, Job Cohen, de vroegere Burgemeester van Amterdam, op kop
.
Nu komt het grote werk er aan : de criminaliteit terugdringen, de wilde immigratie beteugelen (wat ei zo na hetzelfde is) en de welstand op peil brengen.
Ik zou zo zeggen : daar komen vodden van!
----------------------------------
Politie tegen boerkaverbod
08.01.2011 13.06u - Bernard Welten, politiechef in Amsterdam, wil niet dat moslimvrouwen in boerka straks worden beboet. Dat liet hij deze week verstaan in een televisie-interview. Welten kreeg meteen zware tegenwind uit politieke hoek. De regering en het parlement maken de wetten en de politie moet die uitvoeren. Als dat niet gebeurt, leven we straks in een bananenrepubliek, stelde Hero Brinkman, Kamerlid van de Partij Voor de Vrijheid. Daar valt geen speld tussen te krijgen.
Brinkman kreeg dan ook bijval van de liberale VVD. Een korpschef kan niet zelf uitkiezen welke wetten hij wel of niet uitvoert, klonk het uit die hoek. Het christendemocratische CDA sloot zich daar bij aan: de politie moet gewoon toezien op het naleven van de wet. Welten werd teruggefloten. Hij heeft natuurlijk het recht op een eigen mening, maar hij vergist zich van rol: hij is politiechef en geen politiek activist. Welten is niet de baas en als hij het niet eens is met het beleid van het nieuwe, rechtse kabinet, dan moet hij maar in de politiek gaan. Dat zal hij mogelijk ook doen, zo verwachten commentatoren, als de man eind dit jaar met pensioen gaat.
De zaak legt meteen de Achillespees van het nieuwe regeringsbeleid bloot. Het is goed dat de regering in Nederland kiest voor een kordaat beleid dat ook gedragen wordt door een meerderheid van de bevolking. Maar wat baat het als rechters hun neus ophalen voor snelrecht of supersnelrecht? Wat baat het als politiebazen het vertikken om illegalen, boerkas of straatterreur aan te pakken? De kiezer heeft de wetgevende macht gedwongen om de koers bij te stellen, maar de erfgenamen van mei 68 hebben intussen sleutelposities ingenomen in de media, het onderwijs, de politie en de magistratuur. En zij willen niet dat er geraakt wordt aan de dogmas van de linkse kerk en het multiculturele geloof. Het kabinet van Rutte, Verhagen en Wilders gaat daar nog een zware dobber aan hebben. In België zou dat heus niet anders zijn.
Bron : Vlaams Belang
--------------------------------
Pssst
Herinnert U zich de politie commissaris Bart Debie van Antwerpen? Is niet meer bij definitie mijn goede vriend, sedert de kwebbels met La Morel. Wel, de Sossen in Antwerpen manoeuvreren tot die in de bak belandt ( ze hebben alle macht en invloed daartoe), en de Sossen in Amsterdam zijn/waren veel en veel sterker : hun mannetje werd hoofdcommissaris! Meer nog : nu Cohen van het toneel verdwenen is als Meester, neemt die omhoog gevallen dwerg de gelegenheid te baat om zelf God-de-Vader te spelen .
Stel onze politiekers desnoods onder de blote hemel..
----------------------------
En onze bloedeigen Wikileaks komt er maar niet door! Ach! Hoe gaarne hadden we de Grote Geesten in hun hemd gezet gezien! Di Rupo die een mailtje krijgt van Bertje Bibber (met een stem als van een dozijn erwten op een trommelvel) :t Is kij nu ook als iek leer le Flamand? Antwoord : Albèr t is kij mis zijn! Ikke spreek al koet Neeeederlaans Le Tisserand die tussenkomt : ten fais pas, les gâ, les Flamands ont compris cette foix-ci.
En dan volgt er een gesprek in t Frans over de geplande grensverleggende lichaamsuitingen voor dezeZondagnamiddag, tussen de twee heren, weliswaar met twee totaal verschillende onderwerpen, terwijl Le Tisserand zich rept om op tijd te zijn in de 7de Dag .
Terzake dus. Terug naar ons Panorama. We moeten er onze Koppen bijhouden!
Onderstaand artikel uit het Brussels Journaal van Paul Beliën, met een wel heel verhelderende benadering over Het Einde van België bereikte mij gisteren, maar er stonden dringender zaken te wachten om mijn aandacht te krijgen. Ons vuilputje was verstopt! En dat is mannenwerk!
Wedden dat die onderhandelaars in Brussel niet eens weten of ze thuis een vuilputje hebben, en als ze dat al zouden weten : dan weten ze niet eens waar het ligt!
Altijd die politiek waarbij iedereen iedereen tracht te overbluffen! Terwijl de ideeën die er werkelijk toe doen, niet uitgesproken (mogen) worden. Stel de 3 jonge helden aan één tafel : Jong Decroo, Jonge Beke en Dikke Bart, met de geoogsteun van De Valk of Annemans tegen Reynders (alleen) en Magnette (alleen) : de onderhandelaars zijn een mooie staalkaart van de bevolking.Iedereen begint met tabula rasa, precies alsof die 180 jaar er niet geweest zijn.
Over naar onze verslaggever ter plaatse. Fourage wordt niet voorzien, zelfs het toilet is verzegeld. Dat voor wat betreft de 1ste dag. Voor dag 2 worden de venstens (wel degelijk voorzien van dikke tralies) verwijderd en wordt de verwarming afgezet. Voor dag 3 wordt voorzien het dak af te breken.
Niet te doen, zegt U? Was men dan in de vroege Middeleeuwen zoveel slimmer dan nu?
Iets in dezelfde zin gebeurde in de jaren 1277 toen er na jaren (maanden? vergaderen, nog altijd geen Paus gekozen was. Daarop besloten de inwoners van Viterbo, die instonden voor het onderhoud der kardinalen, dat het welletjes geweest was, en ze gingen over tot dat soort maatregelen zoals hierboven beschreven. Een dag later was er een Paus, niet eens priester op dat ogenblik, maar Verdediger van Jeruzalem (gevallen) maar standhoudend in Akko, de meest noordelijke havenstad van het H. Land.
Quest-ce que je vous? Daar verschiet ge van, hé!
Ze kozen een totaal onbekend maar buitengewoon dapper man die als eerste beslissing als Paus, Franciscus van Assisi, de armoezaaier als hefboom gebruikte om het zinkend schip van de Kerk van Rome te redden.
Het zou mij verwonderen, als Bart, de historicus, dat verhaal niet zou kennen. Vandaar dat zij (Beke en hem) voet bij stuk houden? De 2 Gs buiten (Genez en Groen) en Jong Decroo erbij, om dan, er op en erover, het Francofoon varkentje te wassen. Deze keer met echte democratisch genomen beslissingen.
Maar als hij, Bart, de roep van zijn bloed hoort, dan is het straks zoals met Leuven Vlaams : Waalse ratten, rolt Uw matten.
Bart De Wever kwam gisteravond (6/01/2010) in Terzake [video] nog eens de puntjes op de i zetten en zette daarbij kracht achter de verklaring van CD&V-Voorzitter Wouter Beke. Naast het socio-economische aspect van de staatshervorming is er nog het institutionele aspect: de beloofde "copernicaanse revolutie" waardoor het zwaartepunt bij de deelstaten zou komen te liggen, en het probleem BHV. Tot dusver is het duidelijk dat er nergens sprake is van een copernicaanse revolutie noch van een sluitende oplossing voor BHV in de nota van Vande Lanotte. Er bestaat nochtans een eerbare sluitende alternatieve oplossing buiten een zuivere splitsing.
Rechten die geen Rechten zijn
De Franstaligen beweren dat een zuivere splitsing van de kieskring en van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde hun rechten zou beknotten, zelfs met het voorstel dat terug te vinden was in het nota-Vande Lanotte. Blijkbaar hebben de Franstaligen nog steeds niet begrepen dat er nergens sprake is van een beknotting van de rechten van de Franstaligen.
De Franstaligen in Halle-Vilvoorde hebben geen recht op een administratieve behandeling in hun landstaal, want ze wonen in ééntalig Nederlandstalig taalgebied. Hun politieke rechten blijven gelden, net als hun stemplicht. Het Grondwettelijk Hof besliste dat de kieskring BHV ongrondwettelijk is want discriminerend, gewestgrensoverschrijdend en taalgebiedoverschrijdend. Het gerechtelijk arrondissement is op zich al ongrondwettelijk, want taalgebiedoverschrijdend.
Een zuivere splitsing van de kieskring BHV zondert de Franstaligen in Halle-Vilvoorde af van de Franstalige kieslijsten uit het tweetalig gebied Brussel-Hoofdstad, maar dat is dan ook het gevolg van hun verhuis naar Vlaanderen. Daar hebben de Franstaligen het dus moeilijk mee bij ieder voorstel dat tot dusver op tafel kwam.
Aan Vlaamse zijde wenst men uiteraard geen invoering van speciale rechten voor de Franstaligen in Halle-Vilvoorde, ook niet voor de inwoners in de faciliteitengemeenten. Het voorstel in de nota-Vande Lanotte waarbij de zes burgemeesters van de faciliteitengemeenten rond Brussel in beroep zouden kunnen gaan bij het Grondwettelijk Hof in plaats van bij de Raad van State, zodat ze zich kunnen onttrekken aan het oordeel van Vlaamse rechters, valt eveneens zeer moeilijk te slikken. Om nog maar te zwijgen over de versterking van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest naar een statuut van een meer volwaardig Gewest
Toch is er volgens mij een oplossing mogelijk voor het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde waarbij men tegemoet kan komen aan de verzuchtingen van beide betrokken gemeenschappen. Lange tijd kon men het gemakkelijk afdoen als politieke fictie - een onhaalbaar voorstel - maar in de huidige politieke deadlock ben ik van mening dat men het eens serieus moet bekijken.
De Out of the Box-oplossing voor BHV
De enige alternatieve oplossing voor de kieskring BHV - buiten een zuivere splitsing - is een hervorming van het federale kiesstelsel door het deterritorialiseren van het kiessysteem. Er is één fundamentele vereiste waaraan men moet voldoen om als kiesplichtige te kunnen deelnemen aan de federale verkiezingen: houder zijn van de Belgische nationaliteit. Neem dat als basis voor een nieuw kiessysteem door de Belgische identiteit te actualiseren.
De politieke realiteit in dit land is dat er drie volwaardige gemeenschappen bestaan, een Nederlandstalige; een Franstalige en een Duitstalige: drie subnationale groepen. Deel de Belgische nationaliteit in drie subentiteiten in, want éénieder behoort toe aan één der drie gemeenschappen, alleen al door taalverwantschap. Iedere gemeenschap heeft zijn eigen politieke partijen en bijhorende politici. Maak daar gebruik van door te opteren voor een subnationaal kiesstelsel. Het maakt dan niet uit waar in de wereld je woont, je kan stemmen voor de politici uit uw eigen gemeenschap.
De politieke gevoeligheid rond dit voorstel langs Vlaamse zijde ligt bij het ronselen van Franstalige stemmen in Vlaanderen, een vrees voor verdere verfransing en bijhorende taaleisen. Alleen hoeft dit niet problematisch te zijn, door de vastlegging van de interne landsgrenzen en daaruit voortvloeiende gevolgen, zoals de indeling in gewesten en taalgebieden. Als de Franstaligen Vlaams grondgebied blijven verfransen, dan geeft dit aanleiding tot verdere communautaire spanningen die de verdere ondergang zullen betekenen van de Belgische federale staat.
De politieke gevoeligheid rond dit voorstel voor de Franstaligen zal voornamelijk liggen bij de indeling van de Belgische nationaliteit die niet langer unitair maar federaal zal zijn. De Franstaligen zullen uitgaan van een gevaar voor de toekomst van België door het louter bestaan van een officiële Vlaamse identiteit. Alleen is het niet enkel die identiteit die de toekomst van België zal bepalen, maar het beleid en de wil om politiek samen te leven. De voornaamste drijvende kracht achter de ontbinding van België zijn de Franstaligen zelf. Daarnaast zou het verwerpen van de subnationaliteit overeenkomen met het verwerpen van de Belgische federale realiteit Maar dat is geen taboe bij de Franstaligen die de taalgrens, de gewestgrenzen en de indeling in taalgebieden voortdurend in vraag stellen.
De invoering van een subnationaliteit impliceert wel nog een aantal ingrijpende veranderingen op vlak van migratie en naturalisatiebeleid. Buiten een gemeenschappelijk kader met voorwaarden om de Belgische nationaliteit te kunnen verkrijgen, zal iedere gemeenschap zijn eigen gemeenschapsvoorwaarden moeten formuleren en afdwingen. Het impliceert namelijk dat er een vaste verdeling onder de gemeenschappen moet komen rond het aantal op te vangen asielzoekers en te naturaliseren personen. Dit zal vooral problematisch zijn voor de Franstaligen, die positiever staan tegenover naturalisatie en tegenover het toelaten van migranten tot het grondgebied.
De subnationaliteit creëert wel verdere hervormingsmogelijkheden, zoals de regionalisering van asiel en migratie. Een aanpassing van de taalwetgeving waarbij men het persoonlijkheidsbeginsel tracht te versmelten met het territorialiteitsbeginsel, een nieuw taalconcept dat als alternatief kan dienen voor de faciliteitengemeenten zonder te sleutelen aan de taalgrens. Het zou de beleidsmakers in staat stellen om te differentiëren binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de free rider-praktijken te voorkomen die te verwachten zijn bij gemeenschapsbelastingen of uitkeringen.
Dit artikel werd zonder medeweten van mijn lieve Ega op deze blog gesmokkeld. Ze vond mijn titel maar nix! Zelfs een beetje vrouw-onvriendelijk en anti-modieus .
Een der laatste steunpilaren van het Belgisch Schip van Staat, de unitaire Partij der Groene jongens aan weerskanten van de taalgrens, ligt nu wel op apegapen want het mistgordijn waarachter ze weggekropen waren, trekt op. Hun boegbeeld, de wereldverbeteraar die zichzelf bij de aanvang vergat te verbeteren, is gevallen op het veld van eer. Curieus hoe het nu verder moet met hun mannetje/vrouwtje in de Onderzoekscommissie Seksueel Misbruik, door hen omgedoopt tot Seksueel Misbruik in de Kerk .Kwestie van duidelijk te zijn waar er moest gezocht worden, en alleen dààr .met uitsluiting natuurlijk van hun eigen achterban.
Kalm, blijf kalm : ik zal het U uitleggen. Want,schrijven de kranten zelf, het vermoeden van onschuld blijft deze keer bestaan!
Hou in het achterhoofd, dat zowel Groen! als Ecolo aanhangwagentjes zijn van de Rode karavaan, die er zelfs prat op gaan dat ze groen zijn langs buiten, maar rood langs binnen. Wat bewezen wordt, in woord en daad, bij dag en bij nacht, in t Vlaams en in t Frans. Ronde zelfvoldane meloenen dus. Even glad en even ongrijpbaar, omdat ze lijk kameleons, de kleur aannemen van de ondergrond waarop zij parasiteren. Ze zijn de rechtsopvolgers van de Groene Pater waarvan sprake in de hoofdlijnen van vandaag, die Anders wilde Gaan Leven. Dubbelzinniger kan het niet maar ze hebben het goed verborgen kunnen houden. Het werd Leven brengen in de brouwerij .de grenzen verleggen ..Leren omgaan met de natuur, met groene blaadjes .
Tiens, is er echt niemand benieuwd naar de financiële situatie van die oude brouwerij-carrousel ? Quid subsidies? Quid werkingstoelagen? Quid verantwoordelijkheid?
De Progressieve Linxen voeren sinds Mei 68 een verbeten strijd, niet alleen om in de kazen te kruipen (waar ze verduiveld goed zijn in gelukt!) maar vooral om de Lamp van de Verlichting overal te laten branden. De Oude Gewaden moesten worden afgelegd, en dat mocht, voor de ingewijden, zelfs letterlijk worden opgenomen. Luc (voor de vrienden, deed dat ook. Hij deed het zelfs voor, want woorden wekken, en voorbeelden trekken. Vooral die trekkende voorbeelden hadden succes : er konden veel grenzen verlegd worden .
Natuurlijk is die drommelse Dutroux roet in het eten komen strooien. Net toen zelfs het boegbeeld van de toenmalige Christelijke Volkspartij (Mevrouw Wilfried Martens III, Miet Smet, om geen namen te noemen) in discussie was met de Roden, of de minimum leeftijdgrens voor vrij seksueel verkeer op 12 dan wel op 14 jaar diende te worden vastgelegd, ging de kruik ineens niet meer zo goed te water .Roger Van Gheluwe doceerde seksuele beleving aan het Brugse seminarie en Mgr Danneels had niets te zeggen aan het Katholiek Onderwijs, waar pedofilie zo goed als goedgepraat werd tot zelfs in het Parochieblad toe. Na de ramp Dutroux dienden alle pleziertjes, in naam van De Ziel van Het Kind ineens te worden opgeheven. Het ging zo ver, dat het haantje-vooruit van de Witte Beweging, de Witte Mars, het Witte Bos, enz, zelf beschuldigd werd van misbruik en hiervoor achter de tralies belandde. De Heer weze hem genadig : ik ben zijn naam vergeten, maar niet zn werkwijze. Krek dezelfde als nu : aan de leiding gaan staan van het verzet, de vlucht vooruit : dat snoert alle biechtelingen de mond.
De pater is Ontgoocheld en gekwetst, en hij zegt "het zoeken naar een nieuwe lichaamsbeleving in de zeventiger jaren zeker wel grensverleggend, maar nooit grensoverschrijdend was".
Dat moet zo ongeveer klinken als een beetje stelen, dat toch geen stelen mag genoemd worden. Zelfs de progressieve Rechters vellen vonnissen, waaruit blijkt dat zij die diefstal aanzien als sociale rechtvaardigheid, waarvoor de arme daders, slachtoffers van de maatschappij, toch ,niet mogen bestraft worden.
Het moet trouwens een fijne geest zijn, die snapt waar de grens wel verlegd wordt, maar niet overschreden .Wat moet ik mij daarbij voorstellen? Kan het zijn dat sommigen daarbij denken aan een afgrond die ze willen doen opschuiven? JaJa, de beeldspraak werkt zeer verhelderend!
Doet mij denken aan die dief, die veroordeeld wordt tot onmenselijk zware e straffen, omdat hij een koord gestolen had. Waarbij hij vergat te zeggen, dat aan die koord een koe hing .
-------------------------------
Nu ook klacht van seksueel misbruik tegen Agalevstichter pater Luc Versteylen
08/01/11, 09u25
DM UPDATEEr is gisteren een klacht van seksueel misbruik tegen pater Luc Versteylen ingediend, bevestigt het parket in Antwerpen. Het zou gaan om misbruik van 20 jaar geleden dat een hele tijd heeft geduurd. Versteylen is de stichter van Agalev, de groene partij die de voorloper was van Groen!. Versteylen heeft ook een bezinningscentrum gesticht in Viersel, 'Leven in de brouwerij'. De vzw kreeg melding van drie personen die stellen door Versteylen misbruikt te zijn tussen 1985 en 1995. Versteylen neemt ontslag uit de raad van bestuur van de vzw.
Versteylen, 83, heeft ook een brief geschreven aan alle leden van de raad van bestuur die vandaag wordt uitgedeeld. De pater wil voor de rest geen commentaar geven over de klacht.
Anonieme brief Walter Lever, woordvoerder van de vzw, stelt vandaag dat de vzw zelf op basis van een anonieme brief melding maakte bij het parket.
"Er is een anonieme brief toegekomen bij de vzw waarin in heel gedetailleerde bewoordingen verwezen wordt naar feiten die gepleegd werden tussen 1985 en 1995", aldus de woordvoerder.
Jongeren ouder dan 15 jaar De briefschrijver heeft het alleen over misbruik op zichzelf, maar "naar aanleiding van de brief manifesteerden zich nog twee personen die het hebben over manipulaties en lichamelijk contact", luidt het nog. Het gaat telkens om mogelijk misbruik van jongeren ouder dan 15 jaar.
Verrast Lever zegt vooral verrast te zijn dat een man die zich altijd scherp gekant heeft tegen elke vorm van kindermisbruik en een van de drijvende krachten was achter het Witte Kinderbos, nu zelf van seksueel misbruik beschuldigd wordt.
De vzw zegt zijn plicht te hebben gedaan door melding te maken van mogelijke feiten en laat nu het gerecht zijn werk doen.
Vanavond komt de raad van bestuur van Viersel - Leven in de Brouwerij bijeen. Nadien volgt er communicatie naar de buitenwereld.
Van Verdinaso naar groene jongen Luc Versteylen is een Vlaamse pater Jezuïet en stichter van de groene beweging Agalev. In zijn jeugd was hij lid van het Verdinaso, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog ging hij in het verzet tegen de Duitse bezetter. Versteylen werd tot priester gewijd in 1959 en was leraar in het Xaveriuscollege in Borgerhout. Hij stichtte Leven in de Brouwerij, "een plaats van christelijke en oecumenische inspiratie en bezinning" in de brouwerij van Viersel.
Agalev Versteylen begon met de groene beweging 'Anders Gaan Leven', die vanaf 1977 onder de afkorting Agalev aan de verkiezingen meedeed. Later distantieerde hij zich meer en meer van de partij Agalev, omdat die "te veel een machtspartij werd".
Zo noemde hij Mieke Vogels ooit "een Agalevster, maar geen groene". Ook betreurde hij het uitrangeren van Hugo Van Dienderen, naar zijn mening een "echte groene". Ook het in de regering blijven van Agalev na de beslissing om het polderdorp Doel te doen verdwijnen, kon bij Versteylen op weinig begrip rekenen.
Helaba en Witte Kinderbos Versteylen richtte in de jaren '90 Helaba op, een nieuwe beweging gebaseerd op de waarden "saamhorigheid, soberheid en stilte". Hij speelde ook een rol in de aanleg van het Witte Kinderbos. Versteylen kreeg in 1995 de Prijs voor ethiek en verdraagzaamheid in de politiek en in 1998 de Humanitasprijs. In 2005 eindigde hij op nummer 124 in de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.
Jezuïten leven mee De Vlaamse jezuïeten, de orde waartoe pater Luc Versteylen behoort, hebben het volste vertrouwen in het gerecht. "Dat zal klaarheid scheppen in de gegrondheid van de klacht" wegens seksueel misbruik die werd ingediend tegen Versteylen, zo meldt de Vlaamse jezuïetenprovincie in een persbericht.
"De Vlaamse jezuïetenprovincie is op de hoogte gebracht van een klacht die bij het parket van Antwerpen werd ingediend tegen Luc Versteylen wegens seksueel misbruik. De Vlaamse jezuïeten leven intens mee met de pijn van de betrokkenen", luidt het.
Meer commentaar wil de Vlaamse jezuïetenprovincie niet geven, "om het gerechtelijk onderzoek niet te bemoeilijken". (mvl/lb)
-----------------------
Psst
En niemand die had ontdekt dat er al geruime tijd tegen Versteylen drie (3) klachten waren ingediend bij de Commissie Adriaenssens, over misbruiken die nog niet waren verjaard. De vermoedelijke dader werd dus de hand boven het hoofd gehouden. Wat heel wat anders is dan Mgr Léonard die daders van meer dan 40 jaar terug nu ook niet meer aan de schandpaal wil nagelen, wat niet gelijk staat dat ze niet voor de Kerkelijke Rechtbanken moeten verantwoording afleggen . Maar dat onderscheid snappen onze hoernalisten niet eens, want het past niet in hun theorie .
Het valt ook niet op, dat de Pers van bij de eerste duidelijke signalen, de partij neemt van de vermoedelijke dader. Alles wordt in de voorwaardelijke wijze gesteld; de verantwoordelijken hebben de zaak netjes doorgegeven, niemand heeft iets gezien, want ze waren daar niet doorlopend .Er zijn amper 3 klachten, de jezuïeten staan achter hem (Tiens, was die Versteylen niet uitgetreden, een soort minder superieure Etienne Vermeersch, en dientengevolge werkzaam bij de jeugd?) en er zijn geruchten (slechts éénmaal vermeld!) van seksuele zijsprongetjes met vrouwspersonen
Mogen we daaruit besluiten dat Versteylen een maagdelijke grensverleggende dubbeldekker zou zijn, een snoeper van beide walletjes der lichamelijke belevenissen? Ach, laten we vooral niet te hard van stapel lopen : niemand is schuldig tot de bewijzen voorliggen en daar zullen ze eens proberen alles aan te doen om die te doen zwijgen, sè.
Stella Maris, en de nonnetjes: eindelijk zijn ze uit het nieuws uitgelicht!
Goed? Als er op deze zaterdagmorgengeen nieuws is, dan maken we dat even zelf. Zal al vlug dat van de beroeps hoernalisten evenaren, ja zelfs overtreffen, want wij leggen de zwans er tenminste duidelijk boven op. Enne, wat niet lachende kan gezegd worden, is de waarheid niet .
In Köln-am-Rhein, de uitvinders die het eerst van allemaal hebben horen donderen in Keulen, weten ze nu ineens ook de klepel hangen. Enfin, waar de klepel gehangen heeft, als we de gazetten mogen geloven.
Het ding, de Dom van Keulen, gebouwd in de vroege Middeleeuwen, heeft twee wereldoorlogen overleefd, was blijven rechtstaan onder de vernietigende bombardementen van de (vredelievende) Amerikanen en de (op weerwraak zinnende Engelsen), die de hele stad rondom in puin hadden geggoid en gedeeltelijk opgestookt met fosforbommen, was toen van Tempel des Heren herschapen in munitiefabriek : het stenen kantwerk van bijna 160 meter hoog hield stand als een vermanend verwijt van de oorlogsgod, en nu, vermoeid door de jaren brak ineens, zo maar, de klepel (800 kgr) in twee, en viel ten gronde.
De waarborg inroepen schijnt niet meer mogelijk te zijn, daar de firma die het pronkstuk geleverd heeft in de jaren 1300 al geruime tijd niet meer op te sporen zou zijn .
Bijna even compassieus als het dak van de Lutselus-kerk in Diepenbeek (Limburg) dat was, valt hier de bronzen klepel van misschien van meer dan 150 meter naar beneden, zonder dat één haar geraakt wordt van het Godsvolk.
Zou hier alleen de Wet van de Zwaartekrachtvan toepassing zijn geweest? Aangetikt misschien door de toverstaf van de Godin van het Toeval? Tiens, als deze laatste niet zou bestaan, moet ze dringend uitgevonden worden. Want alles is beter dan die ouderwetse lamgezaagde Goddelijke Voorzienigheid, die trouwens afgeschaft is sedert Danneels, horesco referens, de Opperste Leiding van de Belgische Kerk heeft waargenomen. De Kerk heeft ie bijna kapot gekregen, evenzo het hele land .Van zoiets zegt de Bijbel God bezag zijn verke. en zag dat het al vel was ..Nederlandse uispraak naar BRT-norme.!
Om af te sluiten over die vallende Keulense klepel : hier kan misschien ook de hand van Al Quada & C° in ontdekt worden, als men niet al te lang wacht om de sporen ter plaatse na te gaan. Nog 8 afleveringen van Witse, en dan kunnen de Keulenaren hem gerust even lenen van ons, voor een paar dagen. Misschien was de onderbroek van die & C°-terrorist bevuild, zoals op dat vliegtuig op Kerst 2009 in New York, en kwam het nintriet daardoor slechts gedeeltelijk tot ontploffing. Met alleen een kapotte klepel als resultaat in pltaas van heel de Dom
JaJa, voor de Koptische Christenen, die ineens een beetje overal opduiken in Europa, is Kerstmis nog in volle gang, dus ook in Keulen En Koptische Christenen, dat is momenteel loslopend wild voor de Turken. Waarbij moet gezegd worden dat Rurken alle Christenen over dezelfde kam scheren : Jerstmis is Kerstmis. En met 25 December is de bewaking misschien te sterk .
Al kan het natuurlijk ook, dat de autoriteiten, op aangeven van de Keulense Turken (of is het de Turkse Keulenaars?) van de Rijstad, bij de Mossad zullen uitkomen. Met een beetje geluk, daartoe opgeroepen door Jos Gheysels die weer van stal mag komen bij de BRT, nu het water hen aan de lippen staat, zal het Vlaams Belang de schuldige blijken te zijn. Bart De Wever kan het niet geweest zijn, want die zat de bewuste avond rond 21 uur gevangen in een partijtje arm-worstelen onder de spots, voor De Sterkste Mens met Kathleen Cools, de kleine BRT-tang.
-----------------------------------------
Klepel van grootste klok Dom Keulen breekt in twee
De Sint-Petersklok, de grootste klok van de Dom in Keulen, zal een tijdje niet meer te horen zijn in de stad. De klepel brak in twee bij de hoogmis op Driekoningendag. Gelukkig raakte niemand gewond. Dat bericht de Duitse krant Die Tageszeitung.
'Bij het luiden de avond voordien was er nog geen enkele aanwijzing voor metaalmoeheid', zei diaken Raimund Witte op de Dom-radio. Experts zullen de schade moeten vaststellen. Een ding is wel zeker: er moet een nieuwe klepel komen. Maar die moet wel eerst gegoten worden.
De 'Dikke Peter', zoals de bronzen klok in het Keulense vakjargon ook genoemd wordt, is met zijn 24 ton de grootste vrij zwaaiende klok ter wereld. Sinds 1923 luidt ze bij belangrijke kerkelijke feestdagen.
Bron dS
------------------------------
Pssst
Net nu er eens Geen Nieuws is, dondert het bericht binnen dat de Agalev-uitvinder PATERVERSTEYLEN, aangeklaagd wordt voor misbruik van sommige van zijn leerlingen. Meisjes en jongens, dat wordt een donderslag bij heldere hemel die zal gehoord worden tot in Keulen.
Och! Wijzelf lazen in Cathlica wat nu volgt ook niet allemaal even graag, maar een onderdompeling in de materie voelt toch een beetje aan als bij Moeder thuis komen in de gezellige ouderwetse keuken, in het vaderhuis, dat nu al lang bewoond is door andere mensen Ach, hoe was nu de naam weer van die andere hond .
Inderdaad, wat allemaal is er niet verloren gegaan door de Mei 68 Beweging. De vernieuwing sloeg teveel door naar een en dezelfde kant, en als we nu teksten onder ogen krijgen, die de oude waarden in ere pogen te herstellen, hebben wij de indruk dat de schaal teveel naar terug slaat.
Enfin : voor elk wat wils, maar waar Mgr Léonard (hieronder) voor staat, is wat er decennia lang in Vlaanderen veronachtzaamd werd.
Omdat de media voor al deze zaken Oost Indisch doof zijn, moet het initiatief dan inderdaad van de gewone burger komen. Wie zei ooit weer iets over dat volk dat arm en dom gehouden werd door respectievelijk de Baron en de Pastoor? Is het daarom dat Linx progressief nu de zaken omdraait, en zelf de mensen arm en dom houdt?Arm door de spoeling zo dun mogelijk te maken (de OCMWs koesteren meer vreemden dan eigen mensen en de overrompeling gaat steeds meer crescendo!)en dom door ze dagelijks stupide soaps in te lepelen, die God noch Gebod respecteren, en moraal noch normen kennen .Of stupide spelletjes met heel slimme mensen .die zwalpen op de golven van ingehuurd applaus.
Maar laten we van meetaf aan op deze blog de zaken voldoende scherp stellen : aan een herrijzende Kerk die overhelt naar een anti-Vlaamse houding, wensen wij niet mee te werken. De dag dat wij Merciers en Van Roeys opmerken, gaan we in het verweer met slaande trom en met de schetterende bazuinen van Het Laatste Oordeel. Het mag niet zo worden zoals onze jongens ooit de kop zot werden gemaakt door leuzen als Rome of Moscou, om dan, bij wijzigende krijgskansen, de terugkerenden van het Oostfront het mes in de rug te planten. Voor wie het leven kent van de Abt van Steenbrugge (Dom Modest van Assche) die van Lamiroy, zijn b Bisschop die aangesproken werd door de vrienden van de doodzieke Abt, om hulp in diens stervensnood, voor antwoord kreeg : Neen : dat hij zijn plan trekt. Nu ziet ge hoe ver zijn Vlaamsgezindheid hem heeft gebracht .Dom Modest Van Assche, tot in de ziel vernederd, stierf in voorhechtenis, terwijl, jaren na zijn dood, bekend gegeven werd dat de aantijging van verraad opgezet spel was van belgicisten rond de bisschop.
Les petits vicaires (uitdrukking van de Kerkelijke Overheid), de zo geminachte pastoorkes van te lande, dat waren wel de ontwikkelden die hun volk persoonlijk in alle soorten parochie-zaaltjes meehielpen om te leren lezen en schrijven. Die, samen met de frontaliers mee optrokken met de Vlaamse boeren-grensarbeiders die wekenlang ergens in Frankrijk werkdagen gingen kloppen van 16 - 18 uur Wie twijfelt moet maar eens gaan zien in Madonna, een gehucht van de Gemeente Langemark, waar het standbeeld voor de kerk staat van De Fransman, die met de besatse ofte baleçon over de schouder, klaar staan om op te trekken.
Zon baleçon was de reiskoffer (meervoud) van de werkman : een donker stuk stof , meestal gestreept of gekleurd matrassengoed, of baalkatoen van circa 2m op 1m, overal aan alle randen goed toe gestikt door Moeder-de-Vrouw, uitgenomen een opening van circa 30 cm in het midden. Beide helften werden gelijkmatig opgevuld met wat er nodig was om de tocht te overleven, en vervolgens werden deze helften op zichzelf rondgedraaid, zodat alles potdicht verpakt zat, en de baleçon over de schouder kon geworpen worden. Zo stapten ze op, in groep, gebogen onder de last, hun ingebusselde werktuigen in de andere hand, de baleçon over de schouders, gedeeltelijk langs voor, en gedeeltelijk langs achter .
Die tijd, beste mensen, is amper 70 jaar voorbij. Toen was Arm Vlaanderen arm naar ziel en lichaam. Nu, zegt men, is Vlaanderen rijk maar qua ziel, qua geest, veel armer dan die arme dutsen van toen.
Daarom even Cyriel Verschaeve (nog zon pastoorke van te lande) in herinnering brengen, waar hij schreef : Eertijds heeft er een volk bestaan dat volk moet herleven. en daarmee bedoelde hij niet de trimards en de doolaards, maar het Volk dat bij de eersten ter wereld was om zichzelf te besturen in welvaart en in rijkdom.
Ik wil hopen dat Mgr Léonard mede aan de grondslag mag liggen van onze herwonnen fierheid Vlaming te zijn.
Een verslag door Kris Clauw en Vic Mortelmans, van een lezing van Mgr. Léonard voor het Universitair Centrum Sint-Ignatius Antwerpen, d.d. 20 december:
Het typeert Monseigneur Leonard waarschijnlijk, maar dat hij in de eerste minuut al naar het Tweede Vaticaans Concilie en naar het Concilie van Trente verwees toont aan hoe hij dit laatste concilie interpreteert. Het beschrijft de taak van een bisschop als drievoudig: herder, profeet en priester.
De herderlijke taak, die hij de mooiste van alle taken van een bisschop vindt, zal voor hem bestaan uit een grondige kennismaking met de 33 dekanaten die zijn aartsbisdom rijk is. Elke maand legt hij een pastoraal bezoek van elf dagen af aan een dekanaat. Door tijdens die periode ook in het dekanaat zelf te logeren hoopt hij een duidelijk en objectief zicht op de plaatselijke situatie te krijgen. Tot op heden zijn deze bezoeken een bijzondere ervaring waarbij vooral de ontvangst die hem overal te beurt valt erg aangenaam is.
Daarnaast is ook de zorg voor andere herders een belangrijk aandachtspunt. In het bijzonder het tekort aan jonge priesters, en dan nog vooral in Vlaanderen, dwingt tot een grondige aanpak. Hiertoe heeft hij zoals in Namen, toen hij daar nog bisschop was een internationaal Redemptoris Mater-seminarie opgericht. Dit seminarie heeft als specifiek doel buitenlandse seminaristen klaar stomen voor het werk in onze parochies. Een soort inburgering voor priesterstudenten als het ware. Het is zelfs de bedoeling om deze studenten zowel Frans als Nederlands aan te leren, zeker voor de priesters die in Brussel terecht zouden komen. Antwoordend op een hierbij aansluitende vraag geeft Monseigneur nog het belang van de gezinnen in deze materie aan. In de gezinnen moet een sfeer heersen waarbij de priesterlijke staat naar waarde wordt geacht. Daarnaast moet er ook gebeden worden voor priesterroepingen en waar kan dit beter gebeuren dan in de gezinnen zelf?
De belangrijkste taak van een bisschop, de profetische, bestaat uit het verkondigen van Jezus, de kern van ons geloof. Het is nooit evident om te geloven en de huidige secularisering maakt het minder evident dan ooit. De aartsbischop wil alle gelegenheden aangrijpen om als voormalig professor filosofie het geloof te verkondigen in dialoog met de filosofie en de wetenschap. Zonder aandacht voor het belang van de menselijke rede heeft een dialoog, zeker met atheïsten, humanisten en aanhangers van een ander geloof, geen zin.
De achtergrond van deze dialoog, de basis van het spreken en ondernemen van de aartsbisschop zijn de drie unieke kenmerken van Christus: Hij is gelijk aan God, gestorven in de grootste Godsverlatenheid en herbevestigd als Messias door Zijn Verrijzenis.
Nooit eerder, en ook niet achteraf, verklaarde ooit iemand gelijk te zijn aan God. Toen (en ook nu) was dit eigenlijk onaanvaardbaar om zoiets te beweren. Het probleem was niet zozeer dat Jezus zich als Messias voorstelde. De Messias werd verwacht. Dat Hij zich echter ook boven de Thora en gelijk aan God stelde heeft Hem de doodstraf opgeleverd. Jezus stelt zichzelf, verwijzend naar Psalm 118:22, als hoeksteen voor het christendom en stelt zo ook hoge eisen aan zijn eigen apostelen.
De grote paradox blijft dan ook hoe deze Zoon van God is kunnen sterven verlaten door de mensen en door God zelf. Jezus krijgt geen antwoord meer op zijn smeekbede om deze kelk aan hem voorbij te laten gaan. De Messias en de lijdende dienaar van God vallen samen (cfr. Jesaja 53). God vernedert zichzelf! Het volk van Israël had dit nooit durven denken. Voor Joden was Hij een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid.
De Evangelies zijn geschreven in het licht van het geloof in de Verrijzenis. Maar door Zijn Zoon te laten Verrijzen, in de loop van de geschiedenis en niet op het einde der tijden, bevestigt God nogmaals dat Jezus de Messias is. Nooit heeft God dit eerder gedaan. Zelfs zijn eenzame, smartelijke dood kan zijn Goddelijkheid niet verdringen. God heeft Hem, die wij hebben onteerd, verheerlijkt. Dit was dan ook de basis van de eerste prediking van de Kerk.
Elke bisschop is natuurlijk ook priester en moet in die hoedanigheid de Sacramenten uitdelen. De belangrijkste prioriteit van de aartsbisschop hierin is aandacht voor een verzorgde liturgie in zijn bisdom en het hele land. Hij voelt soms schaamte als hij de viering van de liturgie bij ons vergelijkt met die in andere landen. Hij vraagt terug aandacht voor de dubbele draagwijdte van de liturgie. Zij moet tot het hart en verstand van de mensen spreken, en tegelijkertijd God waardig zijn. De priester moet dicht bij de mensen staan, een warme taal spreken en tegelijkertijd de mensen aantrekken tot het Mysterie, de transcendentie en heerlijkheid van God. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in de liturgische houding: zitten, staan, knielen hebben elk hun eigen betekenis. De mens is lichaam en ziel en moet dus beide gebruiken tijdens het vieren van de liturgie. Daarnaast moeten we ook de goedgekeurde Eucharistische Gebeden gebruiken en niet proberen er zelf op te stellen. De aartsbisschop wil in wat hij noemt het algemeen welzijn van de liturgie vooruitgang bekomen in ons land, niet door disciplinaire maatregelen maar door een gezonde smaak te promoten.
Monseigneur Leonard besluit met een woord van hoop. De drie unieke kenmerken van Jezus zijn een onuitputtelijke bron van hoop voor ons allemaal. Als Jezus God en mens is, dan maakt de menselijkheid deel uit van God. Dat geeft ons het recht om te hopen op een positieve uitslag van de geschiedenis van de mens. Als God met ons is, wie kan dan tegen ons zijn? (Romeinen 8:31).
Bron Catholica
-----------------------------------
Pssst
De persmuskieten, zodra de Kerk in het vizier komt, veranderen van lastige muskieten in stelende eksters, die hoog boven het plebs luid krassend rondvliegen, om de blinkende graantjes op te pikken en uit te vergroten, terwijl het geheel als dusdanig wordt verzwegen. Het is maar als men leest wat Mgr Léonard werkelijk gezegd heeft, dat zoiets opvalt. Voorbeeld: knielen, rechtstaan, zitten binst de Diensten.
Ja, en het zal ook wel toevallig zijn, dat de Italiaanse TV in hun nieuwsberichten een zekere Vladimir Poetin laat zien, die de Middernachtmis bijwoont in een klein kerkje in de omgeving van Moskou, zijn woonplaats. Zoiets kan in de BRT-koppen niet in : Moskou = de wieg van het Uitverkoren Communistenvolk zou nu geregeerd worden door een pratikerend katholiek! Om dood te vallen van Linxe schaamte! Mag niet bekend gemaakt worden! Het klootjesvolk mag dat niet weten en mag vooral niet weten wat in de wereld omgaat, vooral niet als het niet in hun progressief kraam past.
Rustig blijven doorademen : er kan U niets gebeuren.
Denk aan de horsen van Lanotte, die, stervend van de dorst, door hem tot de waterkant geleid, het vertikken om te drinken! Het klinkt bijna als een authentieke Oosterhuis in de moderne liturgie van na het 2deVaticaans Concilie, waarover Mgr Léonard het straks zal hebben in mijn volgende blog : Evenals een moede hinde naar het klare water smacht . Dat het een oude Engelse uitdrukking is, dat vat doe paarden, kan best zijn, maar laat hen, man en paard, dan in Engeland blijven.
Nu dat ge t zegt : Lanotte heeft inderdaad iets weg van dat gluiperige van Wijlen Winston Chrchill. Ik kan niet uitleggen waarom, maar het zal komen door de sigaar. Chrchill had die eeuwig en altijd in het midden van zijn gezicht, zelfs s nachts, en Lanotte kijkt altijd alsof hij die sigaar heeft ingeslikt.
Had Lanotte, de Démineur Royal het maar aangedurfd, die horsen te brengen aan een tap met heerlijk schuimende pils, of beter nog, met heerlijk patersbier van t vat, met aan de overkant der straat een hemels geurend frietkot : hij ware nu Minister-President geweest van dat Utopia waarover Bruno Tuybens het heeft, als er inderdaad nieuwe verkiezingen zouden komen. Waarvoor Deo Gratias op voorhand.
De kleine BRT-tang Kathleen Cools, die nog veel venijniger kan nijpen dat de grote oudere Brt-Tanghe, geeft gisteren in Terzake de arme Beke uitgewrongen als een natte dweil. Ik dacht : voilà : zo begint de loopbaan van een CVP-dweil, kijk maar naar HaikuHerman, dat doet ze nu express om Lanotte te plezieren : als het niet lukt met de horsen, moet de beek dan maar in beeld komen! De voorman moet ten allen tijde liefdevol beschermd worden!
Even de aandacht houden op die Bruno Tuybens, die nu zijn moment de gloire zietdie er zit aan te komen. De man, SP-er van roeping met jezuïeten-vorming (de ideale combinatie) is burgemeester van Zwalm en directeur van de Belgische afdeling van Amnesty International (een onmogelijke combinatie); zoals U ziet, een man uit één stuk. Hij is zowat de dauphin liberé van de sossen, die dapper de voetsporen van zijn meester Lanotte volgt, onder het motto : de een zijn dood is de andere zijn brood. Lezer : aandacht houden AUB : in de toekomst zijn de volwaardige Ego-Rode woordvoerders aan beide zijden van de taalgrens de klaargestoomde Tuybens en de Waal Magnette. Het zijn de zwaarste kalibers die er nog te vinden waren bij de Rode Broeders. Na hen is de voorraad opgebruikt.
Let maar eens op het kippetjes-gedrag bij de Rode (Om)roepsters, telkens als een van die twee de volgende dagen op het scherm moet komen. Zeg nu niet dat dergelijk kippetjes-gedrag U niet bekend is. Dat zou hypocriet zijn, daar haantjes-gedag in de politiek dagelijkse kost is. Tenzij U liever hoort dat iemand alfa-man of alfa-vrouw is. Mij goed hoor, als het nu maar niet in U opkomt, Lanotte een Omega-man te noemen, wegens diens uitgeteld zijn ..
Zo kom ik tot de kern van dit stukje : Mter Vic Van Aelst, die weeral de kus van de Juffrouw verdient, en een bank vooruit mag schuiven.
Vervang in onderstaand artikel het Zigeuner-volkdoor Moslim-volk en U ziet direct het verschil van de differentie. De eerstgenoemden weten dat dieven hen in het bloed zit (zou zitten) en de tweede groep ontkent met alle middelen.
We zijn toch niet blind, hé!
In ieder geval : Mer Van Aelst is volgens mij een der allergrootsten die ooit met verve de toga hebben gedragen. Een koe is en blijft een koe voor hem, zelfs al moet hij daarvoor de stier bij de horens vatten! Moest ik De Valk zijn, hij kreeg van mij een gouden lidkaart gratis aangeboden!
---------------------------
De bekende strafpleiter Vic Van Aelst heeft in de rechtszaal, waar hij een Roma-zigeuner verdedigde, gezegd dat diefstallen plegen tot diens cultuur behoort. Dat bericht de krant Het Laatste Nieuws.
"Mijn cliënt kreeg het stelen met de paplepel mee", zei Van Aelst. "Diefstallen plegen maakt deel uit van zijn cultuur. Ze leren het van jongs af. Meneer de voorzitter, geef hem een werkstraf. Dat is de enige manier om hem écht te straffen."
Opvoedingsprobleem De Roma-zigeuner wordt vervolgd voor een reeks diefstallen van halskettingen. "Het is beter dat je als advocaat de waarheid onder ogen durft te zien en een zinvol pleidooi houdt", vervolgt Van Aelst in Het Laatste Nieuws. "Als mensen stelen omdat ze het van hun ouders geleerd hebben én het zelf ook aan hun kinderen doorgeven, dan is er een opvoedingsprobleem dat zich in hun cultuur innestelt. Punt. De enige manier om die mensen te helpen, is ze uit die misdadige structuur halen. Dat kan je best door hen te doen werken, desnoods via een werkstraf. Zo hebben ze iets omhanden en haal je ze van de straat."
Geen aanstoot "Het is allerminst mijn bedoeling om de zigeuners te viseren of te stigmatiseren. Wat zou ik. Mocht ik echt iets tegen die mensen hebben, dan zou ik hen niet verdedigen.» Betichte Habib Bejzaqu en zijn familie, die in de zaal aanwezig waren, stoorden zich helemaal niet aan het pleidooi van de advocaat. De rechter nam er evenmin aanstoot aan.
Maar nog in Het Laatste Nieuws reageert de Roma-gemeenschap wel geschokt. "Stelen is helemaal geen onderdeel van onze cultuur", zegt Imer Kajtazi namens zijn gemeenschap. (dM)
Lanotte onderweg naar Koning met Het Einde van België .
---------------------------
De krant die durft of is het de krantgebeten om te weten , de dM dus, is tenminste deze keer zo eerlijk geweest om de foto niet op te smukken, of wazig te maken. Men denkt waarschijnlijk op die manier kiezers over de brug te trekken : kijk mensen, wat die Flaminganten bereikt hebben : Sire, nous, les Belges, ne sont plus que deux .
Het Koningshuis is talrijker in aantal dan er onderdanen zijn .De dotaties zullen dus noodgedwongen moeten stilvallen .
Merk op : de auto waarmee Lanotte als proletariër die het ver geschopt heeft, zich laat voorrijden, is een leasingwagen die morgen of ten laatste overmorgen moet binnengeleverd worden. Wegens wanbetaling door de Belgische Staat van de maandelijkse leasingfacturen. Als het Sire-ke er nog het nut van inziet, zal Lanotte maandag opnieuw ten paleize worden uitgenodigd, maar dan moet hij te voet gaan. In geval van regenweer, zal Caroline Genez hem het rode reuzen regenscherm boven het hoofd houden. Her Masters Voice!
Beste lezer, het is U misschien al opgevallen, maar hier op deze blog is de naam van de Démineur Royal met de dag kleiner, nietiger, geworden. Vandaag is het nog Lanotte, na maandag zal het Notte worden, om de dag daarna helemaal in het niet te verdwijnen. Net zoals de man zelf.
Sic transit gloria mundi, zullen we maar zeggen!
De twee zonderlingen die op de foto hierboven de regen staan te trotseren, zullen ten eeuwigen dage op die zelfde plaats gestandbeeld in een glazen vitrine-kastje tentoon gesteld worden. Verwerkt als Fremdkörper. Zij zullen daar blijven staan, zelfs al is het protserige paleis achter het traliehek al lang afgebroken, en vervangen door een nieuwsoortig Vrijheidsbeeld dat zichtbaar moet zijn over gans het Nieuwe Vaderland. Het zal een getrouwe kopie worden van het standbeeld van Jan Breydel en Pieter De Coninck op de Grote Markt van Brugge, maar veel hoger en veel groter. De ene figuur (jong, slank, gebrild) zal als brandende toorts de letter C omhoog houden in de linkerhand, de andere, de rechtse figuur, gevulder, corpulenter, zal triomfantelijk een pak friet met mayonaise in de lucht steken.
Het bibbergeld dat aan de twee demonstranten van de B.U.B. (Belgische Unie Union Belge) was toegezegd (anders wilden die niet komen opdagen) zal aan de weduwen worden uitbetaald. Die zullen tevens een job vinden als toilet-madam in het cafetaria dat voorzien wordt boven het hoofd van een der standbeeldfiguren, die daartoe, qua volume, het best geschikt lijkt. Deze uitbouw zal de vorm van een koningskroon hebben en plaats bieden aan de volledige partijtop van de NVA. De uitbouw op het hoofd van de linkse figuur zal de vorm van een doornenkroon aannemen.
Het geheel van het monument zal, naar model van de Trevi-fontein in Rome die iedereen wel kent, opgericht worden in het midden van een enorme (stenen) leeuwenkuil. Flaminganten-bezoekers krijgen elk 100 (kinderen 50), de Francofonen betalen elk eenzelfde bedrag.
Het mag niemand verwonderen, dat deze regeling Eeuwige Vergunning geniet, daar ze bedoeld is als compensatie voor 180 jaar Francofone uitbuiting.
JaJa, Mter Vic Van Aelst kan de mensen inspireren!
Waarschijnlijk loopt het concert al enkele dagen (gegevens ontbreken wegens uitvoer-embargo) maar BIBBER POP moet dezer dagen volop aan de gang zijn, anders zou tekenaar Fré er geen aandacht aan hebben besteed. Die man volgt niet alleen de actualiteit, hij mààkt de actualiteit!
Stevaert op zich is onbelangrijk geworden (daar wringt hem het schoentje niet): zijn vriend Delanotte doet het nu, de laatste socialisten de deur uitwerken.
Ingevolge een dringende oproep van een zekere Meneer Magazine (P-Magzine? Story? DagAllemaal : de verbinding vanuit socialistische landen van overzee is altijd ondermaats waarschijnlijk ten gevolge van de censuur?) deze rechtzetting over de NAAM van het Cuba-ensemble. De eerst gepubliceerde naam van RAMMEL ROCK werd ingetrokken ten gevolgde de vele verkeerde annotaties, en vervangen door BIBBER ROCK. Zulks omdat verhoopt wordt dat de toehoorders zullen BIBBEREN van emotie bij het aanschouwen van hun Geliefde Voilksheld, die op en zeer ontspannen manier en in open lucht zijn onderdanen aanzet om de muziek te beleven. Zij verdringen elkaar om de geur van zijn sigaar te kunnen opsnuiven en kunnen zich met moeite (blijkbaar volgens Fré met veel moeite!) bedwingen om niet uit te breken om hun held op de schouders te nemen voor de dagelijkse rondgang bij het luchten op de binnenkoer.
De fanfare speelt bij ieder tussentijds afscheid om de twee uur de treurmars uit Wij Heren van Zichem : Waar kunnen wij nog beter zijn?, terwijl LIVE op het podium een paar enthousiaste toehoorders met een nekschot uit hun roes worden bevrijd. Zulks om te voorzien in de staats-uitgaven van de volgende dag, want de orgaan-handel draait fanastisch. Vooral de vraag uit het Hasseltse naar verse droge levers is gestegen naar bijna onwerkbare hoogten. Waarmee bewezen is, dat een Verworpene der Aarde nooit iets voor niets doet .
De Cubaanse bevolking dank hun Steve voor deze onbetaalbare muziekuitvoeringen, die jammer genoegveel te veel te lijden hebben door de totaal versleten luidsprekers die alleen de speeches van hun Geliefde Leider wensen weer te geven, en niets anders.
Mijn vrienden, die meer in Nederland leven dan in Boom, zouden er dus goed aan doen in hun achtergelaten wagen een soort Koraan, goed zichtbaar achter te laten. De hoedanplank zou hiervoor het best geschikt zijn, mar heeft als nadeel, dat die pas besbuffeld wordt als het vandalisme reeds duchtig bezig is. Vandaar de suggestie, om Koraans op de markt te brengen, waarvan de voorkaft voorzien is van een parkeerschijf, zodat het zaakje vooraan achter het windscherm zijn vertrouwde plaats kan vinden. Zowel de kleine crimineel als Oom Agent vinden dan hun gerief op de vaste plaats, zodat er noch ingebroken, noch geverbaliseerd hoeft te worden. Geparkeerde blinde wagens moeten dan maar dubbel opbrengen!
Dit is een suggestie ingeblazen door de sloebers van GeenStijl.nl, die in Nederland verkiezen anoniem te blijven, uit bezorgdheid voor Oom Agent die niet graag de woorden crimineel en bedkeuren zo dicht op elkaar ziet staan. IN Italia komt dat niet zo nauw, denken ze. En ze hebben gelijk. Voorlopig toch, want straks is Gedoog-Nederland net zo veilig als Berlusconi-land.
Bernhard Welten nieuwe HELD van Al-Yaqeen
..De moedige uitspraak van korpschef Welten getuigt van hoog niveau, visie en een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Als korpschef van de hoofdstad van Nederland behoort het tot zijn taak om te waken over de veiligheid van onze samenleving, de handhaving van de wet en het behoud van onze rechtsorde. Vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid zijn in het belang van iedereen. De Islamitische gemeenschap van Nederland is dankbaar voor iedereen die zich hiervoor inzet. Aldus sprak Al-Yaqeen, spreekbuis van de discriminerende ongelijkheidsbevorderende middeleeuwse kankerwenser Fawaz Jineid. Zie de staat van dienst van de man HIERRR en besef, met zulke vrienden heeft PoPo de Clown geen politieke vijanden als de Televaag meer nodig. En zelfs de Volkskrant zegt nu: bye bye afzwaai afzwaai, Bernhard El Welten
Bron GeenStijl.nl
-----------------------------
In Elsevier luidt het :
Omstreden imam blij met burqa-uitspraak Welten
donderdag 6 januari 2011 10:45
Korpschef Bernard Welten van de politie Amsterdam-Amstelland ligt zwaar onder vuur vanwege zijn aversie tegen het burqaverbod. De omstreden imam Fawaz Jneid ziet in Welten juist een groot visionair.
Korpschef Welten moet gewoon gehoorzamen
En weer praat Amsterdamse politiebaas zijn mond voorbij. Maar hij stapt in november zelf al op. Kan hij mooi de politiek in
Nadat woensdag de politiek Weltens uitspraak scherp veroordeelde, is het nu de beurt aan de Amsterdamse Politie Vakorganisatie (APV).
Onverstandig De korpschef is niet van plan het nog in te voeren buqaverbod serieus te nemen. Gesluierde vrouwen hoeven niet te vrezen voor een boete en dat zint de vakbond niet.
De APV noemt de uitlatingen onverstandig. In zijn positie moet hij zich niet met het regeringsbeleid bemoeien, zegt APV-voorzitter Bert Verdijk.
As-Soennah Steunbetuigingen krijgt Welten ook: op de website Al-Yaqeen, verbonden aan de omstreden moskee As-Soennah, oogst de politiebaas veel lof.
De moedige uitspraak van korpschef Welten getuigt van hoog niveau, visie en een groot verantwoordelijkheidsgevoel, schrijft imam Fawaz Jneid. Blijkbaar heeft Nederland nog mensen op vooraanstaande posities waar het trots op kan zijn.
Moord en brand Voor de coalitiepartijen in de Tweede Kamer, die de uitspraak van Welten ongepast noemen, heeft de omstreden imam geen goed woord over. Politici die als reactie op zijn woorden moord en brand schreeuwen dat de korpschef met deze uitspraken buiten zijn boekje is getreden, begrijpen blijkbaar niet de wijsheid achter zijn woorden.
Volgens Jneid hebben ze niet door hoezeer de veiligheid van de samenleving samenhangt met saamhorigheid en respect. Zodra een deel van de samenleving afgezonderd wordt en als doelwit genomen wordt van een onrechtmatige behandeling, dan heeft dat zijn weerslag op de gehele samenleving. De samenleving wordt daar niet veiliger van, integendeel, het zal hierdoor ontwricht raken.
-----------------------
Pssst
Hoe zout met Rosa zijn,
En met Jacobus .
Dat was de melodie die ongevraagd in mijn oren klonk, al had het eerder moeten zijn Hoe zou t in België zijn, en met Ferre Koekelbergs Maar dan bedacht ik : daar boven de Moerdijk zijn ze ons altijd een stap voor geweest .maar veel verschil zal er niet zijn.
Dit is een van de weinige keren dat hier op deze blog voluit, zonder de minste schaamte, integendeel met veel binnenpretjes, van de haat-krant LE SOIR iets wordt overgenomen. Het gaat dan ook over een historisch feit, enig in de annalen van dit apenland. Zou men het daar, onder de taalgrens, eindelijk begrepen hebben? Moeten ze Mter Vic Van Aelst maar eens inviteren voor een losse babbel. Tolken op eigen kosten, dat wel, want ons, Ménapiers, verstaan ze toch niet! Intellectueel niet bekwaam maar vooral veel te lui.
Voor ons, de Vlamingen met het hart op de rechte plaats, voelt deze morgen aan, zoals de Berlijners het moeten aangevoeld hebben, de morgen nadat de Muur der Schande door hun eigen handen was neergehaald. Niet alleen was de hatelijke barrière gesloopt, maar de dageraad kleurde daarenboven hoopvol in, met de komende val van het Wereld-Communisme. De opkomst integendeel van de Islam, konden ze toen nog niet voorzien, zo dat zij, maar ook meteen wij, van de regen in de drop zijn terecht gekomen.
Het jaar 2011 zet inderdaad in met een dramatische paukenslag. Pas zijn de bubbels afgevoerd, zijn de feestdissen verteerd en is het nieuwe jaar gevierd, of daar wordt alles met een tsunami van geluiden door geschast.
Voilà! Dat lucht op! Broek optrekken : we kunnen nu aan het werk!
Zoals de Berlijners moeten we beginnen met puin ruimen. Eerst en dringend in de media, die maar niet willen begrijpen, dat hun verkeerd bezig zijn wordt afgestraft. Onze lezersbrieven moeten hen de ogen openen. Hun kijkcijfers moeten dalen, liefst tot onder het vriespunt. We kopen hun brol niet meer, en zullen vrijwillig om de schillen van onze patatjes in te doen een andere oplossing zoeken, het milieu ten bate!
Enne, o ja! Al iets gehoord over de afspraak tussen De Valk en De Wever? Het meest geschikte ogenblik zou volgens mij zijn, op het eigenste ogenblik dat Den Baard lijk een geslagen hond, ophanden en voeten de Koninklijke Salons binnensluipt : vandaag, donderdag, bij valavond, als de andere nachtdieren (uilen, ratten, muizen) ook uitkomen. Tenzij er, uiteraard, beletsel is vanwege zijn nu wel stervende moeder. Of wegens dat lieve candle light soupeetje met weer eens een ander vlot en bereidwillig maîtreske.
Voor Sire kan dat ééngemaakte front er nog maar bij, bij de rest van het fatale nieuws over het nakend einde van de broodwinning van hem en heel zijn nageslacht : het bericht dat hij de volgde morgen in de Libre zou lezen : de NVA, de CVP en het Vlaams Belang gaan de komende verkiezingen in als één man.
Enig punt van hun programma : onafhankelijkheid.
Post Scriptum : er zal gestemd worden met het potlood, onder Uno-toezicht.
Met alle Chinezen, maar niet met den dezen!
----------------------------
Un « tour de cochon ».
Evoluant dans lombre des nationalistes flamands depuis les élections du 13 juin 2010, le CD&V leur a même volé la vedette mercredi en giflant le conciliateur royal, risquant ainsi de replonger le pays dans la crise politique la plus noire.
Les propos du président chrétien-démocrate Wouter Beke, hier, autour de 17 heures, à lissue dun bureau de parti qui avait duré plus de deux heures, ont, en effet, semé la stupeur : son CD&V, dit-il, estime que la note de Vande Lanotte nécessite des « adaptations sur des points essentiels », et juge que ces corrections doivent intervenir avant que les sept partis qui négocient la réforme de lEtat (N-VA, CD&V, SP.A, Groen, Ecolo, CDH, PS) ne se rassoient à la même table
Patatras ! Johan Vande Lanotte, lorsquil est informé, est atterré. Le conciliateur avait transmis mardi sa note de 65 pages aux sept présidents en lice, lestée dun message, en substance celui-ci : ceci nest pas à prendre ou à laisser, dites-moi si ce texte représente pour vous une base de négociation acceptable afin que nous reprenions les négociations dès jeudi, à sept partis, cest mon souhait Pas celui de Wouter Beke, donc. Qui réclame, on la dit, des ajustements préalables à la reprise des discussions, et qui renvoie le conciliateur à ses études.
Les sorties dautoroute
Quant à lattitude de Wouter Beke, elle a étonné jusquau sein de son parti : à très bonne source, on nous affirme quen bureau de parti dans laprès-midi, certes la note de Vande Lanotte avait été critiquée par beaucoup, mais quil avait été convenu de dire « oui » à la reprise des négociations à sept, moyennant quatre lourdes réserves, regardant la responsabilisation, jugée insuffisante, des entités fédérées (notamment en sécurité sociale) ; le manque dhomogénéité dans lexercice de certaines compétences entre pouvoirs fédéral et fédérés ; linquiétude de voir les liens entre les Flamands de Bruxelles et ceux de Flandre se distendre (lire ci-contre) ; enfin, le risque dinconstitutionnalité de certaines propositions du conciliateur ceci notamment : les sorties dautoroute sur le ring de Bruxelles
Les chrétiens-démocrates flamands étaient donc convenus dun « oui, mais » à Vande Lanotte. Qui se muera, une heure après le terme du bureau politique, dans la bouche de Wouter Beke, en un « non, mais » résolument de rupture Que sest-il passé entre-temps ? Notre témoin croit savoir : « Wouter Beke a sans doute eu un contact avec la N-VA, je ne mexplique pas autrement sa prise de position différente »
Quoi quil en soit, Johan Vande Lanotte est giflé. Et le pays court au chaos politiquement. Sauf revirement, dans les prochaines heures, du CD&V et de la N-VA on a déjà tout vu , Johan Vande Lanotte, qui, dit-on, réagira cet après-midi, se rendra au Palais pour remettre sa démission.
Les francophones ? Hier, sans surprise, Ecolo, CDH et PS, chronologiquement dans cet ordre, ont dit leur disponibilité à reprendre les négociations dès à présent, étant entendu que sur la loi de financement ou sur BHV, entre autres, ils souhaitent des éclaircissements, ou amender ou corriger le texte du conciliateur. Ce devait être lobjet des discussions à sept, conformément au souhait de Johan Vande Lanotte. Auquel CD&V et N-VA ont expédié hier leurs meilleurs vux.
--------------------------------
Pssst
Ik hoop vurig dat de Grote Dame uit Schoten dit nieuws wel bewust beleeft. Het is bijlange nog geen tijd voor haar om haar weefstuk af te geven. Als er al een weefstuk moet afgegeven worden, is het dat van De Wever, die tot hiertoe een foutloos parcours heeft afgelegd.
Iedereen die een beetje thuis is in de textiel-wereld, weet dat na het weven, het eigenlijke werk, het appreteren, nog moet beginnen. Want een stuk weefsel, dat van het getouw af komt, krijgt slechts zijn waarde na de opsmuk en het verwerken tot waarvoor het bestemd is.
UP DATE 13 UUR
Zo juist het Nieuws gehoord. De CVP werd verkeerd begrepen!
De dag mag maar niet eerder geprezen worden dan vanaf een bepaald uur, zegt een oude Bijbelse wijsheid. Hierboven ben ik dus te vroeg de dag beginnen prijzen, want een ogenblik vergeten dat de Tjeven van vroeger nog altijd de Tjeven van nu zijn. Vergeet het dus, van die samenvallende verkiezingen zoals door mij bedoeld : hun Voorzitter heeft niet gezegd wat wij dachten gehoord te hebben. Wij hebben heel andere dingen gehoord dan hij gezegd heeft. Enfin, hij bedoelde dat niet zo. Dixit Rik Torfs en Develtere van het Christen Syndicaat.
En zeggen dat De Slimste Mens ter Wereld zelfs dat niet door heeft gehad : nu staat hij daar, met zijn molentjes. Alleen.
Het wordt dus toch nog Leterme III, deze keer met volheid van bevoegdheid om ons, de Vlamingen, bij den bok te zetten.
Na een ferme Linxe (van de CVP) en een goed gemikte Rechtse (van de NVA) hangt het gammele belgicisme daar nu in de touwen. Het aftellen is begonnen, en aan 10 steekt het Vlaams Belang, als scheidsrechter, de arm van de winnaar omhoog.
Het is mij een eer en een genoegen (vooral dat laatste) hieronder de dM te kunnen citeren met hun overzicht het angstzweet der verzamelde inktkoelies. Alles is kommer en kwel, maar Rik Torfs zegt dat we de moed niet mogen opgeven. Uit Stella Maris komen inderdaad altijd maar voort triomferende geluiden : verliest het etablissement de ronde in de ring, elders wordt het ene succes na het andere geboekt.
---------------------------------
Krantencommentatoren aan beide kanten van de taalgrens leveren donderdag forse kritiek op de houding van CD&V en N-VA ten aanzien van de bemiddelaarsnota van Johan Vande Lanotte.
In Franstalig België unisono, maar ook aan Vlaamse kant stellen verschillende kranten zich vragen, onder meer over de "frontale confrontatiepolitiek" van CD&V.
De Vlaamse krantencommentatoren klinken wat minder eensgezind dan hun Franstalige collega's. "Uitzichtloos", "catch-22", "terug naar af", luidt het overal. Maar opvallend is dat sommigen ook specifiek wijzen op de "loodzware verantwoordelijkheid" van CD&V. Voor De Morgen is de partij "haar reputatie kwijt. Ooit was ze een verantwoordelijke partij met oog voor het algemeen belang, maar wat wil ze nu", vraagt Yves Desmet zich af.
"Wanneer deze tekst onaanvaardbaar is, dan is het nu aan CD&V om haar verantwoordelijkheid te nemen en aan Kris Peeters en Yves Leterme om een tekst te produceren die volgens hen wel aanvaardbaar is", treedt Liesbeth Van Impe hem bij in Het Nieuwsblad. Voor haar is het duidelijk dat het gewezen kartel CD&V/N-VA niet langer kiest voor het Belgische compromis en pacificatiemodel. Dat verbreken van het Belgische consensusmodel "is een primeur die dit land in een haast onoplosbare situatie brengt", oordeelt ze.
Ook Luc Van der Kelen kan niet anders dan besluiten dat CD&V gisteren "gewoon neen" heeft gezegd. In Het Laatste Nieuws zoekt hij de verklaring daarvoor bij de "onderlinge rivaliteit aan de top" en de "gekwetste trots van een partij die vroeger de nummer één was en nu moest incasseren dat er geen spoor te bekennen was van een aantal van haar eisen".
Guy Tegenbos erkent in De Standaard eveneens dat de grenzen van het federaal overlegmodel na 207 dagen weer bereikt zijn, maar wijst daarvoor niet meteen iemand met de vinger. Het cdH lijkt immers ja te zeggen, maar legt net zo goed "fundamentele amendementen" ter tafel, merkt hij op. Voorts stelt hij zich net als enkele collega's de vraag of er Vlaamse partijen zijn die bereid zijn in een noodregering te stappen. Of "misschien moet sluwe vos Vande Lanotte toch maar pogen zijn tekst te amenderen".
Dat CD&V en N-VA "zich de facto buiten de onderhandelingslogica zetten" staat voor de Franstalige commentatoren dan weer wel volledig buiten kijf. "De tijd dat ze zeker bij CD&V wisten dat politieke moed er enigszins anders uitziet is lang vervlogen", stelt Beatrice Delvaux van Le Soir. Volgens haar ontbreekt het de betrokken politici aan moed om te knokken voor een compromis.
La Libre wijst "de twee Vlaamse nationalistische partijen" CD&V en N-VA op het onaanvaardbare karakter van hun opbod. "De twee volharden liever in hun blokkerende streven naar autonomie" dan te kiezen voor een overdracht van bevoegdheden en financiële middelen "die we in ons land nog nooit hebben meegemaakt", betreurt Pierre-François Lovens. Ook La Dernière Heure betreurt de aanslepende blokkering en publiceert uit protest twee lege pagina's.
Net als De Standaard slaan trouwens ook De Tijd, Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg niet meteen aan het beschuldigen. "Het lijkt er hoe langer hoe meer op dat de huidige zeven partijen niet in staat zijn een communautair compromis te bereiken of dat zelfs niet willen", klinkt het in De Tijd, die de keuze opwerpt tussen alsnog een doorbraak of nieuwe verkiezingen.
Het Belang van Limburg bestempelt dat als weinig waarschijnlijk en denkt dat gekozen zal worden voor een noodregering. Gazet van Antwerpen wijst tot slot - net als onder meer De Morgen - op de toegevingen die de Franstaligen intussen wel deden.
-----------------------------
Pssst
Het spijt me hierboven nog geen enkel objectief standpunt te hebben gelezen. Het wachten is op volgende week dinsdag, verschijningsdatum van t Pallieterke .Angeltjes blijven, met een flauwe uitvlucht, uit de ether, maar Guvaal heeft al, een en al realiteitszin, zijn strijdros bestegen en gaat voluit in de aanval : we moeten een Wilderstje zien te verkrijgen : een soort uitvoerende comité (geen regering!) met de gedoogsteun van het Valaams Belang. Iets waarvoor ik 208 dagen geleden nog zou voor te vinden geweest zijn. Maar na gisteren (BRT Nieuws om 23 uur) en na Bart bezig te hebben gezien bij De Slimste Mens weet ik het zeker : er op en er over! Heb in lange tijd niet meer zo goed geslapen!
Leve Berlusconi, Leve De Winter en Leve De Wever! À bas la Blegique!!!!!
Zelfs wetenschappelijk is het bewezen, dat aardbevingen en andere verschrikkingen, aangekondigd worden door alle vormen van wegvluchtend leven. Omdat er wezens zijn met speciale instincten, die rapper dan de domme massa, de tekenen des tijds verstaan. Zij wachten niet tot er gloeiende lava over hun hoofden neerdaalt, of tot de grond onder hun voeten open splijt.
Kinderen Israëls die in de Nazi-tijd rechtsgeldig maar vooral tijdig uitweken uit Duitsland, Oostenrijk, en later ook uit de bedreigde gebieden in Europa, zijn de 2de Wereldoorlog zonder kleerscheuren doorgekomen. De rest ging grosso modo door de vleesmolens of door de schouwen der crematoria. Communisten, socialisten en speciaal de Duitse socialisten konden in die dagen hard en meedogenloos zijn. Ofwel Marx ofwel Mein Kampf hadden dat voorgeschreven. Al noemen ze nu ons, hun tegenstanders van toen en van nu, nazis en fascisten .
Wanneer staat er eens iemand op, die doodsimpel bewijst dat Nazi een verradbraakte Duitse afkorting is : in deftig Nederlands zou dat moeten zijn; NaSo wat dan staat voor de werkelijkheid: Nationaal Socialisme ..
Maar ik denk dat zoiets een beetje gênant overkomt bij onze rode broeders en zusters. Daarom heulen ze mee met de Muzelmannen, of liever ze gaan achter hun rug uit de wind staan, die ook zon heilig boek, als Mein Kampf, de Koraan, hebben, waar ook alles in staat en waarom onze wetten dus niet eens meer zouden moeten bestaan : de Koraan is het Alfa en het Omega van de samenleving.
Wie daarvan het gevaar inziet, is een wijs man. Vooral nu, nu vluchten nog kan ..
-------------------------------
"Joden trekken massaal weg uit België
Steeds meer joden verlaten België en keren terug naar Israël. Dat tonen cijfers van het Joods Agentschap aan. In 2009 besloten 152 joden om (weer) in het vaderland te gaan wonen. Vorig jaar nam dat aantal met 63 procent toe, tot 250 mensen.
Het Joods Agentschap buigt zich samen met de Israëlische autoriteiten over de immigratie van joden uit alle delen van de wereld naar Israël. In 2010 zou vooral de stijging in ons land in het oog springen.
Antisemitisme en economische motieven zouden een rol spelen. "Bij veel joden in België leeft een gevoel van onbehagen, nu het antisemitisme weer opflakkert", aldus Eli Ringer van het Forum van Joodse Organisaties.
Het Centraal Beheer van Joodse Weldadigheid in Antwerpen benadrukt dan weer het jobverlies in de diamantsector. Volgens hoofdredacteur Michael Freilich van Joods Actueel zouden er in ons land 50.000 joden wonen. Bron GVA
-------------------------
Joden 'raus, Kopten weg, Allah hu akbar!
BEN KOK - 04 JANUARI 2011
Bron Het Vrije Volk
--------------------------------
Joden maar beter emigreren, Kopten niet gewenst, liever een moskee van die kerken maken. In deze video krijgen we uitleg van moslimdeskundigen zelf, hoe Joden gezien worden vanuit de koran en de islam als geheel.
Waarschuwing: uitermate kwetsend en pijnlijk, voor Joden en joods-chr. gelovigen en allen, die Israel liefhebben als Gods uitverkoren volk. Waarom dan deze video? Om te begrijpen wat ons te wachten staat als de lafhartige politiek correcte leiders van CDA en CU en de linkse kerk de kans krijgen te regeren (zonder PVV) en als het overgrote deel van de geestelijk leiders doorgaat met de islam als gelijkwaardige religie met dezelfde God te zien als in het Bijbels geloven. En natuurlijk is de film uitstekend voor moslims, want na het zien kan elke moslim zich afvragen:wil ik dan wel bij de islam horen, als het allemaal zo in de koran/ahahdit staat blijkbaar?
PS: zie de actie van een jaar geleden op de Dam, met videoverslag, toen de Kopten hetzelfde probleem hadden, toen met 8 doden , nu 21. http://torayeshua.nl/cms/?p=686
-------------------------------
Pssst
Wat zegt U? Pijnlijke vidéo voor allen die Israël lief hebben?! Ja, dat zal wel, omdat wij ons Vlamingen, als volk altijd een beetje verbonden hebben gevoeld met het Godsvolk (al ware het maar door onze behandeling als minderwaardige mensen door het Franstalige Herrenvolk)
En dat van Zijn bloed kome over ons en onze kinderen werd ons als kind reeds uitgelegd dat dat over de toenmalige Joden ging, niet over de arme opgejaagde verstekelingen waarmee wij als kind van de ene dag op de andere mee werden geconfronteerd op den boerenbuiten binst de bezetting..Wij zagen zelfs niet eens het verschil tussen hun kinderen, en de magere stadspietjes die ons ten tijde van de Vliegende Bommen op Antwerpen werden toegestuurd. Die laatsten verschilden alleen van ons, door hun eigenaardig taaltje dat wij met moeite verstonden, en hun nooit aflatende honger die we maar al te goed verstonden, want we hadden zelf niet veel!
maar pijnlijk vooral omdat wij beseffen, dat als men ginder in Israël bezwijkt onder de pletwals der Muzelmannen, het de volgende dag onze beurt kan zijn.
--------------------------
Lap!
De inkt van dit artikel is nog niet droog, of het zit er bovenarms op in Antwerpen: ik zou zeggen : laat die rechter waarop geroepen wordt, goed uit zijn doppen kijken : de sharia heeft hier al het laatste woord!
Selahattin Koçak dient klacht in tegen Joods Actueel
14:56 De Beringse sp.a-schepen Selahattin Koçak heeft een klacht ingediend wegens laster en eerroof tegen het maandblad Joods Actueel en zijn hoofdredacteur Michael Freilich. Die had Koçak beschuldigd van antisemitisme en negationisme op basis van een interview dat de schepen van Turkse origine gaf in P-Magazine.
In het interview met P-Magazine stelde de schepen, die bekend werd door zijn deelname aan 'De Slimste Mens', dat de moslimgemeenschap wel eens beter geïntegreerd zou kunnen zijn dan de chassidische Joden. Hiervoor haalde hij argumenten aan als het Joodse verbod op de evolutieleer in hun scholen, het weren van naakte figuren in leerboeken en het in stand houden van eigen rechtbanken.
Negationisme
Deze uitspraken zijn Michael Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel, in het verkeerde keelgat geschoten. In zijn publicatie beschuldigt hij Koçak van antisemitisme en zelfs negationisme. Hij doet dit onder meer omdat Koçak de vergelijking tussen de Holocaust en de massamoorden in Gaza zou hebben gemaakt.
"Als elke kritiek op Israël gepareerd wordt met de beschuldiging van antisemitisme en negationisme, gaat dat voor mij te ver", zegt Koçak. "Op die manier het debat doodslaan, goedkoop en gevaarlijk. Ik ervaar dit als laag en kwetsend, vooral omdat ik net op het terrein van de dialoog en het aansporen tot verdraagzaamheid mijn sporen heb verdiend."
Koçak vindt dat de zware beschuldigen hem zodanig schaden dat een rechter er uitspraak over moet doen.
Moge de God van Abraham, van Jacob en van Isaac ons dan bijstaan!
Met zijn tweeën, aan elke voet gebonden zoals het misdadigers van gemeen recht past, beloven ze ons dit jaar een nieuwe uitgave van hetzelfde verhaal : Laurel & Hardy Uitgave 2011 ..
Dat deze blog een boontje heeft voor t Palliterke, weet onderhand zelfs het kleinste kind, gesteld dat er kleine kinderen zijn die mijn blog lezen. Naar de prentjes kijken, ja maar lezen! Zwaansnaanie!
Ik denk dat t Pallieterke mij met de paplepel is ingegeven alhoewel ik als kind (in de oorlogsjaren) al content mocht zijn dat er so wie so pap op tafel kwam. Karnemelkse pap, recht van bij Boer Vandamme, op de hoogte, zelf gehaald na schooltijd, en zelf geroerd op de Leuvense stoof, tot die, zonder kabbelen, kookte en het tijd was voor iedereen voor het avond-eten. Zelfs de bruine suiker was bij ons gerantsoeneerd : ½ lepel per kind per telloor. Eén stuk brood (per open gesperd vogelbekje) kon er af, mits wat familiaal geduld, want na iedere snede moest ons Mar het broodmes schoon krabben met een ander kleiner mes. Dank zij het goed hart van onze onlangs overleden Pa zijn werkgever hadden wij eenmaal per week een halve droge haring, dat miek voor ons allemaal, kinderen en ons Ma, 3 droge haringen per week. De zaak werd netje verdeeld : wie de staart had verleden week, kreeg nu de kop, en omgekeerd. Ordnung muss sein! Anders was er ruzie en kwamen er traantjes bij te pas! Melk hadden we genoeg, van onze geit Mie, en later kwam er al eens een stukje varkensvlees bij toen ons speelkameraadje in de pekelkuip was beland. Ons Heer stond toen de weduwen en ween bij via Pastoor Corneillie en via onze goede burgemeester. Ik denk dat de behandeling die deze familie moest ondergaan door de Witte Brigade, na de Bevrijding, de eigenlijke reden is waarom ik later mijn eerste zakgeld besteedde aan t Pallieterke. Immers wij kenden de reputatie van die gelegenheids Witten die nu de held-met-geweer tegenover onze oorlogsburgemeester uithingen, waarvan ons Ma ons bezwoer nooit te vergeten wat die brave man voor ons gedaan had. En niet alleen voor ons, maar voor zovele anderen nog daarbij. Door bijvoorbeeld Georges, de chalmpetter, vooruit te sturen, als de secretaris verwittigd had dat de Gestapo op t Gemeentehuis weer eens bepaalde lijsten was komen opvragen. Dat verwittigen was zowat een zonder woorden-verhaal : de secretaris ging de deur daarnaast binnen, voor de morgenkoffie (dier niet ws, tenzij de ersatz) wat hij normaal niet deed, en de Burgemeester wist geenoeg. De man is in die septemberdagen in 1944, en later nog eens, in Mei 45 toen er berichten doorkwamen van de dodenkampen, verschillende keren opgehaald, zelfs s nachts, maar is nooit één dag gestraft geweest, daarvoor kwamen teveel mensen getuigen in zijn voordeel maar de vernederingen moeten de man gekraakt hebben, zodat hij veel te jong gestorven is. Hij en zijn vrouw liggen hoofd aan hoofd met mijn Pa en Ma op het kleine kerkhof, onder een eenvoudig staand kruisje met AVV-VVK op en zolang ik daar langs kom ieder jaar, net zo lang zal ik blij zijn dat t Pallieterke bestaat.
Over naar het heden. Daar in Antwerpen in de pompeuze Cuperusstraat, het hol van de leeuw, wordt een mens wel vriendelijk en sympathiek ontvangen, maar toch schort er iets aan dat adres. De vorige hoofdredacteur Leo Custers was (door de jaren?) een behoudsgezinde figuur, maar aan zijn opvolger moet het gezegd worden : moet dat nu altijd ANTWERPEN zijn? Waarom wordt er geen rondgang tussen alle Vlaamse steden georganiseerd? Organisatorisch mag dat geen probleem zijn : t Pallieterke is op-en-top mee met zijn tijd en met de elektronica.
Niet dat ik iets tegen Antwerpen heb, verre van! Maar t Pallieterke schrijft voor gans Vlaanderen en het schrijft meer en meer voor jonge mensen die de repressietijd maar hebben van horen zegen gelukkig maar. Zou dat niet sympathiek zijn, zon rondgang? Kijk naar Europa dat ieder jaar een andere stad uitverkiest als Culturele Hoofdstad! Waarom moet t Palliterke onderdoen voor die Brusselse dikke nekken?
Ik zie het al gebeuren : over een volle bladzijde, in het eerstvolgend nummer : een kaartje van de Vrije Republiek Vlaanderen, met op de naam van elke stad, een vlaggetje : Pallieter komt!
Van nu af verschijnen wij dagelijks, bescheiden maar lezenswaard, omdat wij een unicum zijn die alleen ware verhalen en ware nieuwtje afdrukken, geschreven door echte journalisten die vrij en vrank hun licht laten schijnen over alle mogelijke onderwerpen.
Zeg, weet get al? t Pallieterke komt (voorbeeld) heel het jaar 2011 naar Brugge, met een bijhuis op t Zand. De Brugse rubriek zal dan heten Moet er geen Zand zijn .
Zo is voor ieder stad wel iets speciaal te vinden om de laatste aanhanger van een der kleurpartijen, de wanhoop nabij, te doen lopen zo ver als die land ziet.
Bij een winterse valavond koos ik in plaats van de knusse zetel voor de prijsuitreiking van de erepenning Albert De Cuyper door het Vlaams Komitee voor Brussel aan Jean Pierre Rondas, presentator bij radio Klara en lid van de Gravensteengroep. Na een interessante lofrede door Rik Van Cauwelaert, direkteur Knack, mocht de kersverse gelauwerde heel even het woord nemen. Het werd een wervelende causerie waarbij Rondas zijn eigen zelve bleef en de provocatie niet uit de weg ging. De twee aanwezige socialisten werden op voorhand gewaarschuwd. De receptie met meerdere politici van N-VA, CD&V, VLD en VB, was een prima gelegenheid om hen verschillende hete hangijzers voor te leggen. Onderwerpen die ongetwijfeld ook nog de volgende Anders Gelezen zullen kruiden. Alvast proficiat aan de gelauwerde en dank aan het VKB en zijn voorzitter Jan Degadt voor dit initiatief en de organisatie.
Met Brusselse minister Brigitte Grouwels (CD&V) sprak ik over de steun aan de Vlamingen in Brussel en wat ze vond van de overheveling van de kinderbijslag naar de gemeenschappelijke gemeenschapscommissie. Zij vond dat alvast géén goed idee want daarmee ontneem je de Vlaamse gemeenschap de mogelijkheid om een Vlaams tarief toe te passen. Het is zelfs een slecht idee want een opstapje voor de overheveling naar het gewest. Een stap in de verkeerde richting. Dan maar beter nog een tijdje federaal houden? Wat wij als buitenstaanders nauwelijks kunnen inschatten is de moeilijkheid voor Vlaamse beleidsverantwoordelijken zoals Grouwels, om zich door te zetten in een francofoon milieu dat feitelijk niets liever wil dan regeren zonder de Vlamingen. Vlamingen buiten, nooit anders geweten. Ook Jean Pierre Rondas had het over dit thema en vroeg zich af of Brussel wel de hoofdstad van Vlaanderen wil zijn. Misschien moeten we daar de Brusselaars eens over ondervragen. Rik Van Cauwelaert had het heel even over de boordtabellen van Brussel als armlastige stad die géén toekomst heeft zonder Vlaanderens manna. Dat staafde hij ondermeer door erop te wijzen dat het Vlaamse aandeel in de Brusselse rijkdom veel groter is dan de Franstaligen willen toegeven, en nu steeds meer bedrijven uitwijken naar de rand (vooral Zaventem), is er geen toekomst voor een zelfbedruipend Brussel, zelfs niet met wat belastinggeld van de pendelaars. Bleef bij mij de gedachte hangen dat het misschien gemakkelijker zou zijn om België gewoon over te nemen in plaats van het te splitsen.
Rondas richtte meteen zijn pistool op de socialisten; voor een lid van de Gravensteengroep maakt dat indruk. Waarom Caroline Gennez steevast de N-VAers als calimeros beschimpt, vroeg hij luidop? Gewoon omdat ze aan zichzelf denkt en er een halfbakken palindroom in ziet, Calimero, Caroline. Vooral Vandenbroucke en Vande Lanotte waren de gebeten honden. En zeg nu zelf, het telefoongesprek van Vandenbroucke op de trein is toch wel zeer arrogant en hélemaal niet Vlaamslievend, wel integendeel. Hij is dan ook nog zo stom om een mail met denigrerende taal over N-VA naar de verkeerde persoon te sturen (DM 07/12). Zoveel is duidelijk: de kandidaat minister heeft zijn bord linzensoep reeds besteld. Waarom niet eerste minister als Bart De Wever past, vroeg Rondas zich af? Want zo dacht hij, met een trio bestaande uit Filips de taaie, Elio de ... en Léonard de ... wordt België wel héél ... (nvdr zelf in te vullen naar eigen goeddunken)
Maar het belangrijkste gesprek achteraf ging over een probleem dat wel even vermeld werd in de kranten maar nog sneller afgevoerd: de belangenvermenging binnen het Belgisch establishment. Ongetwijfeld de voornaamste reden waarom het federaal België nog bestaat. Hebt u zich ooit afgevraagd wat er dan zo aantrekkelijk is aan het behoren tot het netwerk van de Belgicistische Old boys? Ziehier enkele van de meest ontluisterende maar doorslaggevende argumenten. UMICORE, betaalde de afgelopen jaren nauwelijks belastingen. UMICORE voorzitter van de raad van bestuur is Thomas Leysen, jawel dezelfde heer Leysen die - weliswaar vermomd als bezorgde Vlaming - in zijn eigen krant dS, toevallig net vóór de verkiezingen (7/06/10), opriep om niet voor verandering (N-VA) te stemmen. Dat de redactie zoiets slikt, bewijst haar afhankelijkheid. Dergelijke ingrepen van 'Rupert' Leysen, herleiden de krant tot een regimekrant. Dat hij als bestuurder en CEO goed zijn boterham verdient neemt niemand hem kwalijk maar een goed draaiend bedrijf dat géén belastingen betaalt (al is het juridisch correct) is ethisch én maatschappelijk verwerpelijk. De belastingbetalers oproepen om alles bij het oude te laten, getuigt daarom van een ondraaglijke minachting. Dat mijnheer Leysen, samen met andere juridisch gesproken fictieve personen, ook nog eens mag beslissen over de socio-economische toekomst van ons land, geeft aan hoezeer wij in de greep zitten van een kleine groep mensen die inderdaad héél goede redenen hebben om niets ten gronde te veranderen. Is lid van de raad van bestuur van UMICORE: Jean Luc Dehaene, wiens totale vergoeding voor diverse bestuursfunctie goed zijn voor 275.500 euro in 2009. Bovenop zijn inkomsten als Europees parlementslid. Ab InBef, waar Jean Luc Dehaene eveneens bestuurslid van is, staat ook op de lijst van belastingvrijstelling, ondanks de goede resultaten. Waarom een bedrijf wél geld heeft voor uitgebreide bonussen maar blijkbaar niet in staat is om bij te dragen tot de solidariteit van een gemeenschap waar ze deel van uitmaakt zet niet alleen kwaad bloed bij de socialisten, maar bij elke sociaal voelende Vlaming. BELGACOM, waarvan de financieel verwende CEO, Didier Bellens, nauwelijks een woord Nederlands spreekt, kan rekenen op een politiek samengesteld bestuur dat er niet voor terugdeinst om de staat op te lichten. Misschien niet in de juridische betekenis ervan, maar wat te denken van een door de staat gecontroleerd bedrijf, waarvan de pensioenlasten voor de toekomst werden afgeschoven op de belastingbetaler en sinds enkele jaren ook nog gebruik maakt van de notionele interestaftrek om zo minder belastingen te moeten betalen? Oh ja, daar zijn financiële argumenten voor, zegt men, maar was deze maatregel ook bedoeld voor staatsbedrijven? Zou iemand niet weten dat precies deze maatregel van Paars oorzaak is van het ontsporen van het federaal budget?
Het zal wel niemand verbazen dat de geschetste situaties enkel kunnen ontstaan mits de medeplichtigheid van de politieke wereld. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel zijn de wetgevers en hun juridische raadgevers dom ofwel worden de gaten in de fiscale wetgeving geduld wegens de verstrengeling tussen politiek en grootkapitaal. Dat ze hand- en spandiensten leveren en daarvoor beloond worden met bestuursmandaten is géén veronderstelling maar een vaststelling. Hoe dan ook, het resultaat is onduldbaar voor een beschaafd land. Helaas, zo zit dit België in mekaar en er zijn mensen die dat zeer goed vinden. Een gewezen rechter van het Arbitragehof zei mij een tijdje geleden dat hij het jammer vond dat een meer onafhankelijke procedure werd ingevoerd voor de selectie en aanstelling van rechters. Voor een rechter die zelf aangesteld werd door CD&V is dat niet verwonderlijk. Dat al de Belgischgezinde journalisten en columnisten, waarvan ik de namen niet meer zal noemen, daar blijkbaar geen last van hebben, verbaast mij. Onbegrijpelijk wordt het wanneer journalisten en andere bekende 'BB' ons willen doen geloven dat België een meerwaarde heeft. Hebben ze ons ooit gezegd voor wie België een meerwaarde is?
Het old boys netwerk heeft zijn tentakels in álle Machten, ook de media.
In plaats van over de meerwaarde te discussiëren zou het bij voorbeeld goed zijn dat het federale niveau de grondwet toepast inzake het buitenlands beleid. Blijkt immers dat de grondwettelijke verdeling van de bevoegdheden ( Art 167), die exclusief toegekend zijn aan de gewesten en waarvoor ze het buitenlands beleid zelf mogen bepalen, door de federale diplomatieke diensten worden geboycot. Hierdoor is het moeilijker werken en gaan er kansen verloren, aldus een Vlaams topdiplomaat. Ongrondwettelijke tegenwerking als bewijs van de Belgische meerwaarde of Belgisch incivisme?
Onlangs schreef Rik Van Cauwelaert over de lekken via Wikileaks dat het ook voor ons goed zou zijn om eens uit te vlooien hoe dat Astoria akkoord waarmee Verhofstadt en Vande Lanotte het failliet van Sabena veroorzaakten, tot stand is gekomen. Of de uitverkoop van de energiemarkt aan Frankrijk en de veelbesproken deals over de pakjesdienst ABX en de verkoop van overheidsgebouwen. Terechte vragen van een journalist die zijn opdracht ter harte neemt, terwijl ex-collega Mia Doornaert die de Wikileaks lekken fout vindt en met de vinger wijst naar diegene die lekte, de klokkenluider: een schande vindt ze dat. Zou ze vergeten zijn dat nog niet zo lang geleden haar krant, dS, er geen graten in zag om de gelekte mail inclusief een foto - van het SP.A partijbestuur met veel poeha in de krant te publiceren? Een schande toch die klokkenluider? Een schande toch die luistervink Jeroen Overmeer (woordvoerder van Bart De Wever) die Vandenbroucke afluisterde op de trein en waarmee de krant graag uitpakt. Dat wel. Wie focust op de banale uitlatingen over personen meestal een bevestiging van wat we zelf denken over Poetin, Sarkozy en Berlusconi, .. gaat voorbij aan wat wel relevant is en wél interessant om weten. Onderzoeksjournalistiek iets waar Mia Doornaert zich nooit aan bezondigt als het over België gaat is blijkbaar wél eerbaar, men kan er zelfs beroemd door worden (Watergate journalisten Bob Woodward en Carl Bernstein). Maar klokkenluiders (zoals Rudy Aernoudt) zijn schandelijke mannetjes? Een corporatistische visie of werkt Mia Doornaert met twee maten en gewichten? Misschien zou ze toch maar beter meer aandacht besteden aan de mediaoptredens van haar privé baas in plaats van pietluttigheden zoals politici (Peumans) die tijdens een TV spelletje, de Pappenheimers, stuntelige uitspraken doen, uit te vergroten tot een intentieproces van alles wat ruikt naar Vlaamse zelfstandigheid. Een ranzig geurtje (dS 06/11); foei, Mia Doornaert.
Uit al die voorbeelden blijft bij mij de indruk hangen dat de gewone mensen eigenlijk helemaal niet weten waarover de werkelijke macht gaat en hoezeer er gejongleerd wordt met het geld van de belastingbetaler. Dat komt doordat de traditionele media waarvan men verwacht dat ze openbaarheid brengen, al te dikwijls de waarheid niet durven zeggen.
In dS (20/11/10) deed de Nederlandse journalist Joris Luyendijk enkele opmerkelijke uitspraken die ik hier graag meegeef als afsluiter. Joris Luyendijk: 'Wij, journalisten, besteden tachtig procent van ons werk aan de politiek, maar toen ik de lobbyisten vroeg aan wie zij de meeste energie spendeerden, antwoordden zij: Brussel en de ambtenaren. (...) Houd er wel rekening mee dat de kwaliteit en het niveau van de ambtenarij in Nederland heel hoog is. Het type mensen dat ik daar tegenkom, zijn mensen die minder geldingsdrang hebben dan de consultants. Maar het feit dat de ministers bij ons relatief weinig te zeggen hebben, is misschien wel een van de redenen waarom Nederland op dit moment qua inflatie, werkloosheid of staatsschuld zijn zaakjes redelijk voor elkaar heeft. De domeinen die de ambtenaren beheersen, lopen relatief goed.' (nvdr: met ons gepolitiseerde ambtenarij heeft België zelfs dit voordeel niet) We horen ook steeds verhalen over de politiek dichter bij de burger brengen, Dat wil gewoon zeggen: we blijven gewoon doen wat we willen, maar we brengen het dichter bij de burger. We verkopen het beter. Journalisten kijken weinig naar de machtsbelangen die achter de politieke besluitvorming zitten. Ik kan me voorstellen dat Shell, het grootste bedrijf van de wereld, zwaar heeft gelobbyd om zijn aandachtspunten in de regeerverklaring te krijgen. Geen enkele journalist gaat dat onderzoeken. We hebben in Nederland journalisten die dans of tennis volgen, maar niet Shell.' De Haagse journalistiek is niet bezig met de vraag: Klopt het wat u zegt?,, maar met Mag u het wel zeggen? Aan de bar waar journalisten hangen, hoor je verhalen die veel interessanter zijn dan de verhalen die ze in de krant schrijven. Als je die verhalen hoort, begrijp je meteen veel beter wat er wel in de krant verschijnt. Een van de crisissen in ons vak, is dat we de beste verhalen voor onszelf bewaren
---------------------------
Pssst
Voor ikzelf één woord schreef, wist mijn computer dat er al 1.974 woorden stonden hierboven. Ruim genoeg al om daar bovenop nog veel bij te staan kletsen.
Want kletsen zou het worden. Alleen nog eens vragen : heeft U de rol van Thomas Leysen en Uminicore goed begrepen? Van die Thomas nog even tussen haakjes : zijn vader, André Leysen, was binst de oorlog een dappere Hitler Junge die nadien in de goede richting is getrouwd (alleen SS-Officieren komen in aanmerkingen om Koninklijke Prinsessen te trouwen), terwijl zoonlief Thomas al in 2004, bij het succes van het Vlaams Blok, toen aankondigde dat hij en zijn bedrijf uit Antwerpen zouden wegtrekken, als dat zo verder ging .
Willen de laatste lezers van De Schandaard daaraan denken als hun abonnement straks vervalt? Barones Mia Doornaert, persoonlijk raadgeefster van Yves Le Terminator kan dan eens een stukje schrijven over Lezers verliezen doet pijn, waarbij het stukje dat ze schreef Kieers verliezen doet pijn bijna woordelijk kan over genomen worden.
Verder is het vuige laster, het gerucht te verspreiden als zou de Overheid gebouwen verkopen aan weggeefprijzen om ze dan voor 30 jaar of meer terug te huren tegen astronomisch hoge huurprijzen, louter uit berekening van de politieke elite die de Staatskassen eerst door deuren en vensters en vooral ten eigen profijte, hebben weg geregeerd. De kopers zijn altijd buitenlandse vennootschappen, die via duistere tussenpersonen nog duisterder kapitalen bovenhalen. De huur verdwijnt langs dezelfde weg, zonder ooit nog sporen na te laten.
Dat is allemaal georganiseerd, en het is misdaad, maar Justitie verzuimt deze KELK uit te spitten, die nochtans minstens even spectaculair zou uitvallen als die in crypten met grafzerken. Het zou volstaan dat één persoon uit de ministeriëlebiecht klapt om Interpol op de piste te zetten. De echte aandeelhouders achter de schermen opsporen, dat moet toch zo moeilijk niet zijn voor een gedreven politieman! Geef een leerling-accountant of leerling-bededrijfsrevisor een halve dag tijd en een beetje middelen, en hij brengt U tien gevallen in één voormiddag! Als één transactie wordt blootgelegd, dan zullen alle andere vallen als domino steentjes, zodat misschien over het land zelf HET DOEK valt .
Maar verdorie, dan is dat werk van den Baard uit Oostende voor niets geweest!
Dat het in de politiek een echte slangenkuil is, wisten we al, maar dat het zo erg was! Bij de bespreking van de Nota waaraan Delanotte 2 1/2 maand gewerkt heeft (en zwaar betaald werd) zal gewerkt worden met verdachte vingerafdrukken, met bladschikkingen, met DNA-sporen en met verborgen cameras op brillen gemonteerd (de laatste snufjes) : de lekker zal er niet lekker van wezen! Desnoods maakt men een heel nieuw Strafwetboek voor Politieke Notas die Gelekt Worden : dat geeft bladvulling en werk voor de drukkerij van het Staatsblad, dat zelfs zonder noemenswaardige regering in 2010, nog nooit zo volumineus is geweest.
Dat duiveltje op mijn linkerschouder fluistert in mijn oor, dat wel eens de Niveanen zouden kunnen in beeld komen : ze hebben er het profiel voor.
Ha dat heerlijk vertrouwen onder vrienden!
Het voorstel van de préformateur wordt pas aan de meet afgegeven : gisteren even voor middernacht (*) en daarmee zit het préformateurschap van de préformateur er op. Oef! En DOEK! DOEK! DOEK! Dinsdag mag iedereen zich bezinnen, en woensdag OF DONDERDAG gaat de man naar de Keuning. : Sire, il ny a plus de Belges, puisquil ny a plus de Belgiqu ..Waarop Sire : Quo vadis, Johan?
Antwoord van den Baard : het wilde zeemansleven, hé, Sire .
Waarop Sire zegt : Alorsse, till we meet again, hé. Mijn schipke heet Alpa.
Antwoord : Wait and See en dan (terzijde, gemompeld) Ouwe sok..
------------------------------
Trends On Line 15u27 Maandag.
Niet alleen krijgen de zeven partijen die deelnemen aan de onderhandelingen de tekst pas maandag in de (late) avond, bovendien zullen er kleine verschillen zitten tussen de zeven exemplaren.
De bemiddelaar laat zijn nota persoonlijk per koerier overhandigen aan de zeven partijvoorzitters. Dat zal gebeuren tussen 20 en 22 uur. Officieel moest dat de nodige tijd geven om de nota, waaraan Vande Lanotte zondag de laatste hand legde, maandag in het Frans te laten vertalen.
Maar maandag werd toegegeven dat het late uur ook het risico op eventuele lekken moet beperken. Bovendien zullen er in de zeven versies van de zowat 60 bladzijden tellende nota minieme verschillen zitten. Dat moet het opsporen van een lek vergemakkelijken.
--------------------------------
(*) Een préformaturele werknota waarvan leven of dood afhangt moet van het Vlaams naar het Frans vertaald worden! Moet een unicum zijn (na de verkiezingsuitslag van Le Tisserand) in de belse politieke geschiedenis : de kladversie van zijn nota werd door Delanotte in het Vlaams opgesteld (zo werd ons gelekt), en moest dus in extremis vertaald worden in de taal van Marianne. Die man/vrouw (vriendje van wie?) werkt op afstand, in Zuid Frankrijk wordt gezegd. Die moest, gedwongen door een toevallige niet uitgelokte maar wel uitgelekte electriciteitspanne, zijn taak uitvoer in een plaatselijk cyber-café (gezuiverd van pottenkijkers?), zodat de koerierdienst in België met de electronische vertaling (nagezien, Delaniotte op de typefouten?) met vertraging aan de bedeling naar de 7 partij-hoofdkwartieren moest uitrukken. Daar zal men zich de haren uitgerukt hebben van dat laattijdig uitrukken!
Men spreekt wel over die vertaling van Zuid Frankrijk, maar een vriend hier in Italië, treffelijk samenwonend met een Ialiaanse, doet vertaalwerk voor t Bels Goevernement. Belgen ondereen in een vreemd land is het van Nous nous connons, hé Officieel is zijn adres in Namur, maar zijn telefoon schakeltautomatisch over naar hier en zijn opdrachten komen binnen en worden terug gestuurd per mail. De kamer waar hij werkt is altijd op slot .zowel hij binnen als hij buiten, en ons vertelt ie dat ie daar Sukes en Wiskes vertaalt voor de vliegbasis van Florennes .
Ik hou mezelf voor verwittigd inzake de bestraffing voor dat lekken van de Nota Delanotte, en beloof op mijn Plechtige Communie-zieltje dat ik niet zal lekken en dat inzake het lek-zijn, er voor mij nog geen inlegkruisjes uit de CM-Zorgwinkel nodig zijn. Ik sukkel met mijn ogen, maar met de rest is alles OK!
Een eerlijke dief kan niet eens meer een oude Ford Fiesta stelen om aldus gemotoriseerd en in stijl daarmee een domme winkelier een beetje gaan beroven, zonder daarbij slagen en verwondingen te moeten incaisseren! Waar gaat dat naartoe! Tot daar dat de auto beschadigd werd, dat is het minste van hun zorgen, maar de hamer en de schaar :die zijn ze kwijt. Terwijl al hun inspanningen (en hun geduld, dat voor wat betreft de wachtende medewerker in de auto) voor niets is geweest! En dat schandelijk op de vlucht moeten slaan : wie zal hen vergoeden voor hun geschonden imago ? Voor hun gevoel van eigenwaarde? Voor geleden pijn en smarten?
Ik stel voor, dat de betrokkenen, bruïne koekoeksjongens of niet, optrekken naar Huize Jef Vermassen, de straffe pleiter, om hun geschonden rechtsgevoel weer op te krikken. Om van de winkelier en van de in de winkel aanwezige klant respect te eisen voor hun gosdienst. Om schadevergoeding te bekomen, want van de liefde en klaar water valt er niet te leven.
Er moet een expert aangesteld worden die de schade be-raamt, voortgaande op wetenschappelijke studies over de gemiddelde opbrengst van een actie.
Hen moeten nieuwe kansen geboden worden, liefst met een ter beschikking gesteld voertuig van dezelfde waarde als bij de mislukte actie, waar zij toch niet de minste schuld hebben aan de mislukking. Voor wat betreft het verlies van de hamer en de sikkelschar, richten zij en hun Raadsman zich naar de wijsheid van de Rechtbank. Lewie, mijn vrouw vraagt of ge morgenavond bij ons komt eten. En breng Uw vrouw mee.
-------------------------
Een overval op een winkel op Antwerpen-Linkeroever is gisteravond niet helemaal zoals gepland verlopen. Nadat een gemaskerde en gewapende man er met de inhoud van de kassa vandoor wilde gaan, werd hij achternagezeten door de winkeluitbater en een getuige. Het kwam tot een schermutseling en alle ruiten van de vluchtauto moesten eraan geloven. De dader kon uiteindelijk wel ontkomen.
De feiten speelden zich zondag rond 18.30 uur af aan de GB-Express op de Blancefloerlaan. Een onbekende man ging tot achter de kassa en bedreigde de zaakvoerder met een hamer en een schaar. Hij griste een deel van het geld uit de kassa mee en wilde er daarop vandoor gaan.
De winkeluitbater en de klant lieten zich echter niet onbetuigd. Tijdens de schermutseling liet de dader de buit, of een deel ervan, vallen en verloor hij de hamer en de schaar. Hij vluchtte weg tot in de Heer Van Bergenstraat, waar een kompaan hem opwachtte in een Ford Fiesta. De winkeluitbater zat de overvaller op de hielen en kon nog alle ruiten van de vluchtauto stukslaan. Niettemin konden de daders ontkomen.
Het bewuste voertuig werd in de nacht van zondag op maandag aangetroffen in de Abraham Verhoevenlaan. De wagen stond geseind als gestolen en werd met het oog op verder sporenonderzoek getakeld. (belga/lpb in dM)
Maar die vogeltjes kunnen er toch ook niet aan doen?
-------------------------
Nog niet zo lang geleden zond Oostende zijn zonen uit, waarmee bedoeld werd, dat zij in de wijngaard des Heren gingen werken. Als missionaris dus. Nu zijn er geen zendeelingen meer, ze zijn uitgestorven, en zelfs hun arbeid blijkt grotendeels nutteloos te zijn geweest .Want terug prijs gegeven aan de brousse. Als de paters nu niet meer naar de Afrikanen gaan, komen de Afrikaanders naar de paters .
Er is dus een omgekeerde beweging op gang gekomen, en die loopt beter dan verwacht. Ons land is zowat de toevlucht van heel de wereld geworden! Jaarlijks komen er meer dan 20.000 bij Allez, officieel. Want daarnaast zijn er nog een grijs aantal illegalen en sans papiers die ook allemaal moeten gevoed worden, anders gaan ze stelen. Hetzelfde geluid van Geef ons meer geld, want er is niet meer genoeg om uit te delen hoort men in alle Vlaamse steden : de OCMW-gelden zijn altijd op en nergens krijgt men nog leningen.
Maar de politiekers blijven hun kwekelingen in andermans nesten deponeren. Net zoals in de vogelwereld : tot het mezenmoertje en het mezenvaartje uitgeput dood neervallen, omdat ze nooit genoeg voedsel hebben kunnen aanbrengen voor die koekoeksjongen die hun eigen broedsel uit het nest hebben gekieperd
Och ja er is ook een ander verhaal, uit een ver verleden, waar het monster de ouders verslond, toen die uitgeput van de jacht en zonder voedsel de grot terug binnenkwamen. Maar dat is een verhaal uit de Oudheid, waarover teveel Latijnse spreuken bestaan, die mij nu even ontsnappen Laat mij dus gewoon bij die Vlaamse koekoek uit Oostende blijven ..Het moet erg zijn voor een SPA-er, die dan nog De Block noemt, om op die manier zijn hart te moeten luchten .Eerst De Panne, maar dat is normaal, daar was een Riberaal aan het woord
---------------------------
OCMW Oostende waarschuwt voor onrustwekkende stijging aantal vreemdelingen
Oostende - Het OCMW van Oostende vraagt dat er een strenger asielbeleid komt omdat het aantal vreemdelingen die een equivalent leefloon vragen in de badstad zo erg is toegenomen, dat er een meeruitgave is van 1 miljoen euro per jaar. "Er is sociologisch, maatschappelijk en financieel onvoldoende draagkracht om deze situatie aan te houden", zegt voorzitter Franky De Block (sp.a). Uit cijfers van het OCMW blijkt eveneens dat van de 1.113 cliënten er 510 Belgen zijn en 603 niet-Belgen.
Het OCMW van Oostende geeft momenteel steun aan 738 personen die recht hebben op het leefloon en aan 375 mensen die recht hebben op het equivalent leefloon. Dat is een vergoeding die aan kandidaat-vluchtelingen wordt toegekend in afwachting van een beslissing over hun asielaanvraag.
Voorzitter Franky De Block: "Twee jaar geleden waren er nog 206 equivalent-leefloners en vandaag zijn er 375. Ze komen vooral uit Europese niet-EU-landen en uit Azië. Omdat de federale regering massaal mensen regulariseert, hebben deze mensen ook recht op een gewoon leefloon. Omdat daarvoor minder toelagen zijn, komen die kosten ten laste van de lokale overheid. Voor 2011 zal er een meeruitgave zijn van 1 miljoen euro. We vragen dan ook een streng asielbeleid om die onhoudbare migratie te stoppen".
Eerst een woordje uitleg. De LUIER is de verre voorouder van de pamper die in voorkomend geval, als pamper model kan staan voor de ganse maatschappij : de wegwerp maatschappij. Onze moeders, maar ook alle moeders ter wereld die min of meer beschaafd genoeg waren om hun babys van textiel te voorzien, zaten de grootste helft van hun leven, Allez, de schoonste helft ervan, in de luiers. In onze taal waren dat gewoon pisdoeken, waarbij het accent gelegd werd op de baby-voorkant, en niet op de baby-achterkant, en dat niet alleen uit wellevendheid, maar ook uit welriekendheid .
Die dame-kinderverzorgster uit het West Vlaamse Tielt zou dus (zie hieronder) met voorbeeld functie, afgezien hebben van de Procter & Gamble producten. Waardoor, mits ze navolging krijgt, de omzet van deze firma gevoelig zou kunnen doen dalen, met de nodige werkloosheid tot gevolg. Colateral damage, wat wilt U .
Hoera dus voor de fris-katoenen linnen luier-doeken en de daartoe benodigde veiligheidsspelden, die, mits de nodige wasbeurten, onbeperkt herbruikbaar zijn. 1 ton afval gespaard voor het milieu. Per baby en per jaar. Dat de milieu-activisten dààr (op de luier) nog niet zijn gekomen, begrijp ik niet goed! Allez, jongens : er is geld te verdienen! Richt een VZW op Spaar het Kind genaamd bijvoorbeeld, met logo Busselkind. Vraag Houtart als bescherm-heilige, die scoort goed bij de Kameraden. Kom op TV als NGO, met bijhuis in Jackamacka, zodat er ruime werkingsmiddelen, lees subsidies loskomen, en Uw broodje is gebakken! U hoeft zich voortaan nooit meer te wassen, te scheren of te kammen : hoe slonsiger, hoe meer hulp er zal toestromen. Uw maandwedde zal in verhouding stijgen, en als U een beetje snugger bent, dan laat U zich in een of ander ontwikkelingsland belastingsvrij uitbetalen, zodat Uw statuut van niet-werkzoekende werkloze of als leefloon gerechtigde gewoon verder blijft doorlopen. Die paar anti-fascistische betogingen waaraan U verplicht maar gemaskerd moet deelnemen, zijn een kleine vergoeding voor de financiële tegemoetkoming vanwege de kameraden van de vakbond.
Noteer echter (en dat is een nadeel) dat U voordien moet gescreend zijn vooraleer U zich met kinderen moogt bezig houden. Zon screenings-attest kost heel wat geld, maar het voordeel is dat U zich niet eens moet verplaatsen. Alles kan afgehandeld worden via het Internet. Een kleine vragenlijst invullen (op welke partij stemt U? welke muziek beluistert U? naar welke zenders kijkt U enz,) en na ontvangst van Uw betaling geeft de vakbond der kinderverzorgers U het begeerde attest.
Eenmaal erkend, o.a. door Kind en Gezin wordt ook deze werkzaamheid betoelaagd. Zelfs als Uw moeder (of grootmoeder) in haar linnenkast nog een voorraad pisdoeken ontdekt die nog gediend hebben voor U : niet getreurd : ze worden terugbetaald tegen de huidige prijs door het Ministerie van Milieu.
De in vetjes gestelde woorden hierboven zijn bedoeld voor die jeugd die leeft en leest met hinkstap-sprongen. Op die manier komen ze toch het nodige te weten .Anderen doen gewoon.
----------------------------------
Ecologisch kinderdagverblijf haalt katoenen luierdoek weer boven
Tielt - Een kinderdagverblijf dat met katoenen luierdoeken werkt in plaats van met wegwerpluiers en alleen biologische voeding serveert. Zo zijn er niet veel. Ekoala is een gloednieuwe crèche in Tielt en heeft een eigen pedagogische en ecologische visie. De uitbaatster wil de kinderen opvoeden in harmonie met hart en natuur
Ann Lust is leerkracht en wou al jaren haar eigen kinderdagverblijf. De vier kindjes die sinds vandaag bij haar verblijven, krijgen allemaal een katoenen luierdoek rond de poep. Een kinderdagverblijf produceert een berg afval en daar wil Ann komaf mee maken.Zon kindje produceert per luiertijd ongeveer 1 ton afval. Wij beperken dat door katoenen herbruikbare luiers. We gaan maximaal recycleren. We halen groenten bij de lokale bioboer waardoor we besparen in kilometers van transport.
En zo heeft Ann over veel zaken haar eigen mening. Ze wil de ecologische voetafdruk van haar kinderdagverblijf zo klein mogelijk houden. Alleen biologische producten en vegetarische maaltijden.
Zo vind je bij Ann ook geen park voor de allerkleinsten. De kindjes moeten vrij en op hun eigen ritme kunnen bewegen. Een tv-toestel is er niet, het houten speelgoed vinden ze, voorlopig toch, leuk genoeg
----------------
Pssst
Ekoala! Een mens moet er maar op komen! Het Koala-beertje ekologisch benaderd Amaai! Als dat geen klacht zal meebrengen van de Dierenbescherming, ja zelfs het CGKR zou zich aangesproken kunnen, voelen. Want hier is ontegensprekelijk discriminatie in het spel! Wat heeft de Koala voor op de Eekhoorn of op het Roodborstje?
Dezelfde gerechterlijk te vervolgen discriminatie als in Brussel begaan door de (Franstalige) Speech der Waarheid op YouTube door de Heer Hoofdredacteur van Le Carnet de Vol. Die man debiteert de actuele samenstelling van de Brusselse Bevolking, volwaardige Deelstaat van het Land, lijk een boer zijn kleine patatjes telt (zelfs zonder het accent te leggen op de communautaire problemen), en begaat aldus een laakbare daad die de straffen voorzien in de sharia ten volle rechtvaardigt. Zie deze euvele daad via de link :
In afwachting dat (vandaag kunnen we schrijven in de eerste uren) de Franstaligen na 180 jaar eindelijk eens niet alleen verstandig, maar vooral dat ze eindelijk eens fatsoenlijk worden, toch even opgemerkt aan Mter Van Aelst, dat zelfs, mocht De Wever 20 % meer stemmen halen (33 + 20 = volstrekte meerderheid) er niets, helemaal niets zal gebeuren, zolang er gepraat wordt. Want dan blijft het luistert naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden ..
Toch blijf ik de uitspraken van deze moedige man bewonderen, vooral als ik denk aan de verslagenheid bij Lieven Van Gils, en de beate laar stille bewondering van de overige tafelgenoten, die er maar beteuterd bijzaten. Bedankt, Mter Van Aelst. En maak nu plaats voor zij die DOEN.
Leve de verkiezingen! Wij willen geen textiel meer als doekje voor het bloeden : weg met de Wevers! Wij willen volders die smeden terwijl het ijzer gloeiend heet is!
Bekijk er de Middeleeuwse gilden maar op na : eerst waren er wevers nodig, en dan volders, om het weefsel af te werken. Al is dat in onze dagen, met de moderne techniek, wel even anders.
04.01.2011 10.33u - Oude liefde roest niet. Steve Stevaert wil samen met zijn vriend Chokri Mahassine (Marokkaan en Belg!) een rockfestival organiseren in de Cubaanse hoofdstad Havana. Dat moet het eerste in zijn soort zijn. Volgens Stevaert wordt het geen gemakkelijke klus, want met het embargo is het niet eenvoudig om wereldsterren en hun materiaal op Cuba te krijgen. Maar de lange arm van Steve Stevaert is stilaan legendarisch. Zo hees hij zijn vertrouwelinge Ingrid Lieten eerst aan de top van De Lijn (en nu op het kabinet Media), zorgde hij voor de liquidatie van de tegendraadse journalist Roger Van Houtte bij Gazet van Antwerpen en verscheepte hij tussendoor een lading bussen van de lijn naar Cuba, jawel.
Stevaert gaat zich naar eigen zeggen niet moeien met de programmatie van het muziekevenement: Ik help gewoon een beetje omdat ik daar goed mijn weg weet. Noem dat gerust een understatement. Stevaert is vriend aan huis bij de familie Castro. Tony Castro zoon van Fidel is een goede kennis en nauw bij het project betrokken en als we ons niet vergissen was de dochter van de Cubaanse leider vorig jaar nog in Hasselt, op uitnodiging van Stevaert en de Vlaamse socialisten.
Wat is dat toch met Stevaert en die socialisten? Van waar die blinde adoratie voor autoritaire regimes die onder de vlag van het socialisme hun volk onder de knoet houden met intimidatie, geweld en concentratiekampen? Bespaar ons de selectieve verontwaardiging van de linkse kerk maar, want we zijn hun puberale geflirt met de Breznjevs, de Titos, de Ceausescus, de Pol Pots en de Castros van deze wereld niet vergeten.
Het concert in Cuba moet dat zal u met Steve Stevaert niet verbazen gratis zijn, want de gewone bevolking kan het anders niet betalen. Tja, dat het Cubaanse socialisme niet het beloofde paradijs is geworden maar het volk tot de bedelstaf heeft veroordeeld, kunnen wij ook niet helpen natuurlijk. Het socialisme zal gezellig zijn, of niet zijn. U herinnert zich de gevleugelde woorden van Steve Stevaert misschien nog wel. Gezellig dat het daar is in Cuba! Vraag het maar aan de paar duizend dissidenten die er jaren achter de tralies zaten of zitten omdat ze het niet eens zijn met het regime of die op bevel van de grote vriend van Stevaert werden geëxecuteerd. Het gezellige socialisme van Stevaert en Castro is het socialisme van de voormalige DDR. Een Orwelliaans Stasi-regime dat een grote muur moest bouwen, niét om de vijand buiten te houden maar om de eigen onderdanen aan boord te houden. Aan die Berlijnse Muur werden vluchtelingen op bevel doodgeschoten. Gezellig dat socialisme. Elk jaar sterven er nog Cubanen die in een gammel bootje of op een zinkend vlot Castro en zijn arbeidersparadijs ontvluchten op weg naar de vrijheid. Iedereen kiest zijn vrienden natuurlijk zelf, ook Steve Stevaert
Bron Vlaams Belang.
------------------
Pssst
De Cubaanse benaming Rammel Rock schijnt gebaseerd te zijn op de geruchten als dat er bepaalde rammelende geluiden als van kettingen (of zijn het beenderen?) te horen zouden zijn, telkens The Great Old Man zich beweegt. Wij persoonlijk pointeren op beenderen, want de man is één wandelend geraamte. Dat van die kettingen daarentegen zou vuile laster zijn, want ze suggereren dat Satan alles in gereedheid zou brengen om Fidel Castro bij hem te ontvangen. In dat geval beklaag ik alle in de hel gehuisveste duivels, die binnenkort dus in een Cubaans regime zouden terecht komen. Ik mag er niet aan denken dat Amerika overspoeld worden met vluchtelingen, deze keer rechtsreeks uit de hel in plaats van via het tussenstation Cuba.
Is eveneens vuile laster (want de bewijzen zijn zorgvuldig weggewist) dat er percentjes aan de vingers zijn blijven plannen bij de verkoop van die oude rammelkasten van De Lijn aan de Cubanen. De familie Willy Claes, inclusief de huidige burgemeesteres, is gewoon alles vergeten. Die zijn, na de smeergeld-affaire rond de Agusta helicopters, wel wijzer geworden!
Is nog meer vuige laster en nog smeriger eerroof, dat de Band-Führer van de organisatie, de socialistische mutualiteits-bediende en Marakkaanse Belg, of is het de Belgische Marokkaan, wie zal het zeggen!, de Heer Chokri Mahassine (spreek uit Sjokry Magazine)zou weigeren in Cuba aan land te gaan, zo lang die baai daar, waar ooit (April 1961) het Cubaanse Ballingen-leger van uit Amerika wilde aan land gaan, de Varkensbaai, niet van de aardbodem is verdwenen. Na discussie wilde de Heer Magazine zijn mening wel bijdraaien, op voorwaarde dat de naam halal zou zijn en niet zou indruisen tegen zijn Geloof. Voornamelijk dat niet indruisen achtte hij belangrijk!
Op de foto hierboven Chkry en Steve in betere dagen .
Even tijd maken voor twee gelijklopende belangen, die voor ons, Vlamingen, belangrijker zijn dan het Anti-Rakettenschild der Amerikanen. Raketten kunnen falen, maar innerlijk overtuigde mensen niet!
Deze morgen kreeg ik een oproep binnen, om als gelovige tegen de BBC te willen mede-protesteren omdat daar een serie loopt met de afschuwelijkste godslasteringen op kap van de Moeder Gods. Dat zou dan dezelfde BBC moeten zijn, die in de oorlogsjaren de Baken van Vrijheid beweerde te zijn .Of was dat toen ook al slechts Schone Schijn en voorloper van Hyacinth, The Lady of the House?
Daar straks viel mijn oog op onderstaande Brievenbus bij Angeltjes. En raar maar waar : de strijd van de Joden om het naakte bestaan onze voorste frontlinie dus kwam mij totaal als dezelfde voor als de strijd voor de Christelijkheid in Europa ook een frontlinie tegen de goddeloosheid, het Gouden Kalf, het materialisme en de politieke Islam, ook wel eens misleidend aangestipt als de Godsdienst van de Wrede.
Vandaar dus dat wij nooit luid genoeg kunnen oproepen voor beide : de Joden staan dag-dagelijks in de echte vuurlinie (zie kaartje), bedreigd door 40.000 tot 60.000 raketten en door nucleaire vernietigings aanvallen , en ons ganse continent wordt van binnen-uit uitgehold door diezelfde uitzwermende vijanden van Israël, daarin dapper bijgestaan door onze eigen (mis)Leiders ..Da is niet één paard van Troye, schreef een andere klepper bij Angeltjes, dat zijn ganse manèges van Troyaanse Paarden .waarbij voor mij meteen de derde frontlijn in beeld komt : de zeer nabije frontlijn waarachter de Vlaamse Nationalisten stand houden. Omdatze moeten stand houden. De moderne versie van Voor Outer en Heerd .
Waar ik kan aan toevoegen : het zijn nu al meer dan 6 % bovenop de eigen bevolking (per land) die bij ons ongevraagd aan onze rijk gedekte tafelen komen mee-eten .Waaruit kan besloten worden, dat het geen krijgers uit het Oude Troye zijn, maar wrede veroveraas en bezetters. Vooruit geschoven pionnen van de Heilige Woestijn-oorlog die als een pletwals Europa overspoelt
En de BBC? Zeventig jaar geleden lag die aan de bron van het verzet tegen de bezetting der Teutoonse Uebermenschen : nu vormt die de harde kern, in Allahs naam,van het leger der Nieuwe Uebermensch-robotten.
En zo kom ik bij Mter Vic Van Aelst terecht, op aangeven van weer een andere collega (Je maintiendrai). De man had al, om onbestemde redenen, al mijn sympathie van ten tijde van de Parachuttemoord, al zal dat meer geweest uit antipathie voor Jef Vermassen, de woelmaker, die dan nog al het gelijk van de wereld haalde bij de Jury. Als U, net als ik, bij Google langs gaat, vindt U daar een video (24/12/2010) waar Mter Van Aelst in galop gaat op en over Lieven van Gils en de overige tafelgenoten (o.a. Jong Decroo, die met de mond open, zwijgend beaamt?) met de meest Vlaamse van alle Vlaamse overtuigingen; die woord voor woord als dum-dum kogels in de koppen slaan Hij eindigt, tot stomme algemene verwondering, met de wens, als de onderhandelingen dan toch ongunstig verlopen, dat Bart De Wever bij de nieuwe verkiezingen zou mogen overwinnen met nog 20 % méér!!!! Wel! Wel! Wel! Geen Vlaams Blokker zou het hem verbeterd hebben : geen woord verkeerd, geen zweem van zweverigheid : de koele analyse door een jurist, die weet waarvan hij spreekt!
Nu geef ik het woord aan Angeltjes.
----------------------------------
"Niet blind voor Israel" ? Met alle respect, sta me toe dat ook ik hier mijn vrije mening geef over een land waar ik gewoond heb. Laat u toch geen zand in de ogen strooien door al wat de linkse poco-gemeenschap hier zo grondig schijnt te doen en waaraan ik die vier woorden moet toeschrijven. De berichtgeving over wat Israel doet is zo verdraaid dat het bijna onmogelijk is om de waarheid te kennen. Zelfs het persagentschap Reuters heeft moeten toegeven dat het foto's "gemanipuleerd" had.
Bekijk eerst even de kaart die hier op Angeltjes staat en waar je duidelijk kan zien wat een dwergstaatje Israel is tussen al haar vijandig gezinde omringende landen. Bedenk dan even wat u zou doen als je in die situatie zou verkeren. Zou u zich laten vernietigen zonder boe of bah? Of zou u zich verdedigen met alle middelen?
Ik weet wat ik zou doen. Ik ben geen roekeloze held, maar ik weet dat als puntje bij paaltje komt ik mijn lijf en dat van mijn dierbaren met hand en tand zal verdedigen tot de overwinning als het kan, tot zelfs mijn dood als het moet.
Israel verzorgt steeds alle, ALLE, slachtoffers die op haar grondgebied vallen, in tegenstelling met haar vijanden die Israelische slachtoffers martelen en/of vermoorden.
Ik wil mij hier niet toespitsen op de Palestijnse zaak want dat vergt een heel hoofdstuk om te begrijpen hoe de vork in de steek zit en hoe de huidige situatie een gevolg is van wat zich na de eerste wereldoorlog heeft afgespeeld.
Het merendeel van de wereld wordt nog steeds leugens verteld over het Midden-oosten, de hele linkse meute verslaggevers zijn daar zo goed in getraind dat ik zou vermoeden dat ze bij de moslims in de leer zijn gegaan om taqqiya toe te passen.
Ik begrijp ook dat het overweldigend is als je overal door de leugens de waarheid niet meer kunt zien, maar met een beetje nieuwsgierigheid om te weten wat er aan de hand is kom je er wel achter.
Israel is ook de dam die Europa beschermt, alhoewel ik me afvraag in hoeverre het huidige Europa dit nog verdient, de meesten waarderen het zelfs niet. Als ooit die dam breekt, dan zal het ons allen terugsleuren naar de donkerste tijden die de meesten zich niet eens kunnen voorstellen.
Ik ga om te sluiten nog één kleine vergelijking geven die echter boekdelen spreekt:
Israëli's, Joden dus, houden van het leven, beschermen hun leven en dat van hun landgenoten met alle mogelijke middelen;
Arabieren en in dit bepaald geval zij die zich Palestijnen noemen houden van de dood, moeders zijn trots op hun zonen die zich opblazen. Enkel verziekte geesten kunnen zoiets aanprijzen
O Pardon! Dat Griekenland puur socialistisch is, mag niet gezegd worden! Dat is niet politiek-correct, want officieel zijn het in Griekenland de Sociaal-Democraten die aan de macht zijn, altijd al aan de macht waren, en altijd aan de macht zullen zijn. Vandaar de belabberde financiële toestanden .Vooral nu, zoals we weten,de sociaal-democraten proletariërs aller landen uit de EU zijn bijgesprongen om de putten te dempen. Op onze kosten. Met maar liefst 110 miljard Euro. Klinkt als een sprookje, maar dan even van een hogere orde als de gratis bussen in Stevaart Land. Er is altijd wel iemand die betaalt!
De wereld houdt de adem in bij dat getal, maar wij, Vlamingen, doen gewoon eens Pfffw : wij doen beter! Wij schenken de Waalse hangmat-hangers al jaren 10 miljard per jaar, over minstens 30 jaar, en zien daar bijlange nog geen end aan komen. De meter moet nu, einde 2010 zowat op 300 miljard Euro staan .De Grieken zullen ooit wel moeten terugbetalen, maar de Walen? Gegoven blijft gegoven klinkt het daar, en we moeten braaf zijn, of ze sturen ons de Sécuritate op onze nek! En de Raad van Europa, of de Uno. Of de Navo. Of allebei!
Misschien, heel misschien, als we Paul Magnette van de PS zouden geloven, worden we vanaf 2030 daarvan vrijgesteld, omdat wij tegen dan zelf geen geld meer zouden kunnen hebben, en zij wel, klinkt het. Nog 20 jaar komt overeen met nog maar eens 200 miljard .
Toen, 30 jaar geleden al, riep Schiltz van de toenmalige Volksunie daarvoor Leve België en nu mummelen zijn opvolgers het hem nog altijd na : ze wachten, zeggen, ze op de verdamping Precies alsof er, waar ook ter wereld onderdrukkenderegimes zouden bestaan die vanzelf verdampen, zonder dat ze omver geworpen worden .
Kijk, Athene gebruikt van die 110 miljard Euro al de eerste miljarden om moskeeën te bouwen die ze toewijzen aan die arme oliesjeiks van Arabieren die bij hen zijn komen leven en bidden. Dat zullen dan gouden moskeeën worden, denk ik. Die komen straks in de plaats van de antieke tempel op de Acropolis : die heeft afgedaan, want komt niet voor in de Koran, en de moskee wel.
En zo vriendelijk tegenover die arme gelukzoekers die de grens willen oversteken zijn ze nu ook weer niet : na de UNO-hulp in geld en manschappen voor grensbewaking, worden er nu hekkens gebouwd om dezen buien te houden .Namens Onkelinx en de Natte Dweil, de organisatoren van de wilde immigratie bij ons, voel ik plaatsvervangende schaamte.
Zouden beiden hun huidige jobs niet omwisselen voor een functie in Griekenland, zodat die arme gelukzoekers veilig en wel binnen geraken in Vesting Europa?
Enne, o ja Met Cyprus : wat doen we nu met Cyprus? De Turken bezetten al bijna 20 jaar de helft van dat land, lid van de EU, en weigeren op te stappen. Kan de EU niet schelen, want Turkije wordt ook lid, en dus mogen de EU-landen elkaar onderling bezetten De knoet ligt zodanig op de Cyprioten, dat het Turks leger gewoon Grieks Orthodoxe kerken binnenvalt en de liturgische diensten onderbreekt : die zijn Allah niet welgevallig .De BRT? Die verdonkermanen dergelijke berichten : het zou hun Turkse vriendjes kunnen mishagen zodat ze niet meer uitgenodigd worden om thé te komen drinken
-----------------------------------
Griekenland wil hek langs Turkse grens tegen illegalen
maandag 3 januari 2011 07:41
Om een eind te maken aan de enorme toestroom van illegalen wil Griekenland een hek plaatsen langs de grens met Turkije. De Grieken volgen daarmee het voorbeeld van de Verenigde Staten.
Verschillende media maken melding van de Griekse plannen.
Migratie Christos Papoutsis, de Griekse minister van Veiligheid, heeft beslist om een hek te laten plaatsen langs het grootste deel van de 206 kilometer lange grens tussen zijn land en Turkije.
De samenwerking met de grenswachten uit andere EU-staten verloopt goed, aldus Papoutsis. Nu zijn we van plan een hek te bouwen om de illegale migratie tegen te gaan.
Afrikanen Griekenland heeft te kampen met een enorme toestroom van illegale migranten die via Turkije de Europese Unie binnen proberen te komen.
Veelal gaat het om Afrikanen die het via deze grens proberen, omdat de grenzen van Italië en Spanje streng worden bewaakt.
Amerika Het Griekse hek lijkt sterk op dat van de Verenigde Staten, die een afrastering hebben geplaatst langs de grens met Mexico, ook om illegale migratie tegen te gaan.
De houding van de Europese Commissie tegenover de Griekse plannen is nog niet bekend. Het hek zou problemen kunnen opleveren omdat Turkije graag wil toetreden tot de EU.
Al goed dat wij als Vlaming intellectueel beter in staat zijn dan de Franstaligen om vreemde talen aan te leren. Voor eerst Di Rupo en dan Le Terminator het gezegd hebben, wist dat niemand. Is zelfs niet eens een kunst : moest men daar om te overleven Vlaams moeten leren, het zou rap gedaan zijn met al die pretentie.
Zo zijn we allemaal (ja toch?!) in staat om af en toe Le Soir, of zelfs de Libre te lezen. Vandaag doet dat lezen echt deugd aan ons hartje : de suprematie van de Niveanen zullen ze daar in het Zuiden niet gauw vergeten. Wedden dat daar nu stemmen opgaan, om de Krijgs-auditoriaten te heropenen om de uit verveling ooit geseponeerde repressie-dossiers te hernemen? Het moet een koud kunstje zijn voor de Milquets en de Onkelinxen om de fictie van de oorlogs-toestand terug in het leven te roepen, zodat de geweren weer kunnen knallen .En dan weten ze nog niet wat Johan Sanctorum enkele dagen geleden schreef : het risico is groot dat de kiezers zich ontgoocheld massaal afkeren van de NVA en dat dus het Vlaams Belang wel eens met de trofee gaat lopen.
Voor Bart De Wever (en Siegfried Bracke) dus miserie, miserie, miserie .
De man kan best troonsafstand doen zodat zijn opvolgers gemakkelijker kunnen toe naderen naar de overige Vlamingen zowel bij de Tjeven, de Blauwen en de Rechtlijnigen. De Linxen kunnen best verhuizen naar het pas ontdekte West Korea om daar de zegeningen van het Marxisme te gaan verkndigen.
Neen! Leedvermaak is niet mooi, maar zich Madam Béatrice Saccoche kunnen voorstellen die, ziek te bed van miserie, nagelbijtend de gebeurtenissen ligt af te wachten : alleen het beeld van een Mangain vastgebonden op de rug van een raket die afgeschoten wordt naar de ruimte, kan het visioen overtreffen.
Maar als dat tot gevolg moet hebben, dat die andere kwibus terug in beeld komt (de sfeer is koet) dan mag die raket stilvallen, tot die met Reynders aan boord vertrekt.
En nu een paar lijntjes, duchtig ingekort, uit Le Soir.
----------------------------------
Avant même davoir lu la note, la N-VA a déjà déclaré, par la voix de lun de ses hommes forts, Siegfried Bracke, quon était « très loin dun accord ». Au mieux la N-VA acceptera la poursuite des négociations. Au pire, elle les coulera, entraînant le pays vers des élections. Voici les 3 scénarios possibles après la remise de la note de Johan Vande Lanotte.
On poursuit les négociations
Très probable : bla-bla-bla
On arrête de négocier
Pas exclu : bla-bla-bla
On trouve un accord immédiatement
Faut pas rêver: bla-bla-bla
---------------------------
Pssst I
Gelieve zelf iets te verzinnen de 3 keer dat hierboven bla-blabla staat. Het mag om het even wat zijn. Zelfs een verhaal over het liefdesleven van de orkas in de Stille Zuidzee : doet er niet toe. Als U maar kunt onthouden, dat zij van bij het begin, en als primeur, Nonkel Siegfried hebben geciteerd : Faites vos yeux Rien ne va plus
Pssst II
De Heer Ludo Verhoeven van de Ballonvaart der Kempen weze bedankt dat ik zijn logo heb mogen gebruiken .Hopelijk brengt hem dat een paar opdrachten mee! Gans Vlaanderen overvliegen met een ballon?
Mocht u nog twijfelen aan de ware bedoelingen van de ondergravers van het Christelijk Geloof onzer voorvaderen, dan zal onderstaande bespreking u allicht de ogen openen.
Zij beschouwen zichzelf als priesters, profeten en koningen, gemachtigd en bevoegd om aan de kerkelijke gezagsdragers van de laagste tot de hoogste te vertellen wat zij nog mogen vertellen. Ze willen niets meer of minder dan de patriarchale structuur van de kerk doorbreken en zelf de touwtjes van de Kerk in handen nemen, ervan uitgaande dat zij het allemaal zoveel beter weten. God spreekt volgens hen immers niet door de geestelijken en opvolgers van de apostelen, maar bij monde van de afgestudeerden van UCL en KUL, die hebben geluisterd naar wat Hij zegt in de ervaring en in het woord van de gedoopten (dat kan met andere woorden zo ongeveer alles zijn wat in hun kraam van pas komt, zoals vrije abortus, euthanasie, en heel de door loge en vrijzinnigheid geïntroduceerde afbraak van de christelijke grondwaarden van onze samenleving).
De huidige verwarring van vele gelovigen tengevolge van de misbruikschandalen binnen de Kerk, wordt door hen gretig aangegrepen om alles overboord te werpen waarop de Kerk is gebouwd, vergetende dat de aan het licht gekomen misbruiken voornamelijk zijn gebeurd sinds zij zich met de Kerk gingen bemoeien om haar aan te passen aan de nieuwe tijdsgeest. Zou het niet relevant zijn om eens te onderzoeken wat het verband is tussen modernisme en pedofilie in de Kerk? Zou dat geen interessantere denkpiste zijn dan te blijven zoeken naar verbanden waarvan al lang wetenschappelijk bewezen is dat zij niet bestaan, maar die wel in de kraam passen van hen die het Kerkelijk Instituut willen overnemen? Was kanunnik François Houtart ook geen modernist, gekend al marxist die Castro en Chavez steunde en Hamas van de Europese lijst van terroristische organisaties wou laten schrappen? Wat zijn de verbanden tussen de modernistische kringen in Leuven en die van het seminarie in Brugge waar o.a. Mgr. Van Gheluwe doceerde? Zijn het niet juist de modernistische kringen die, onder andere in Kerk en Leven, hebben gepleit voor meer tolerantie tegenover pedofilie, tot Dutroux stokken in de wielen stak? Welke eerlijke journalist spit deze mesthoop vol schijnheiligheid eens uit?
De modernistische groeperingen krijgen haast vrij spel in onze samenleving, waar de media bijna uitsluitend in handen zijn van mensen die weinig of geen binding meer hebben met een beleefd christendom. Daarom herhaal ik mijn oproep aan de traditie- en geloofsgetrouwe katholieken: LATEN WIJ ONS VERENIGEN OM SAMEN ALS LEKEN TE GETUIGEN IN DE MEDIA VAN ONZE TROUW AAN DE APOSTOLISCHE KERK, GESTICHT DOOR CHRISTUS. Daartoe werd het Rooms-Katholiek Lekenforum opgericht, dat begin februari van start zal gaan. Meer inlichtingen kunt u bekomen door te mailen naar: ivovanhemelryk@telenet.be
U wordt allen uitgenodigd om mee te werken aan de bewustmaking van zoveel mogelijk trouwe gelovigen van wat er zich afspeelt in de schoot van onze Kerk en mee opgeroepen om er gewapend met een diep geloof gepast tegen te reageren.
In eenheid met Christus en zijn Kerk,
Ivo Van Hemelryk
------------------------
Pssst
Dit is de invulling van de oproep tot broederlijke eenheid, waar de Engel der Armen, die voor de vogeltjes predikte in Assisi, voor gestorven is : voor de gelegenheid ingevuld door een overtuigde Vlaams Nationalist ..Mgr Leeuwenhart is een man naar ons/mijn hart. Precies omdat hij een man is uit één stuk.
Als wij moeten kiezen tussen Rik Torfs en Mgr Léonard .
Stel Gerolf Annemans tegenover Mgr Léonard en de wereld draait nooit meer vierkant! Want dan is één man gelijk aan één woord en is de Belgische Kwestie meteen van de baan. Zowel figuurlijk als letterlijk!
Blokkenfinalisten Wesley en Kathleen zijn een koppeltje
06:56 Wesley Godts en zijn tegenkandidate Kathleen Guyot in de Blokken-superfinale van afgelopen zaterdag, zijn een koppeltje. De vonk sloeg over tijdens de receptie na de finale die gewonnen werd door de 29-jarige Wesley. "Nu gaan we samen meedoen aan De Pappenheimers", zegt het quiz-koppeltje.
"Tijdens de opnames konden Kathleen en ik het al goed met elkaar vinden", vertelt Wesley in de kranten van De Persgroep. "Na de opnames geraakten we aan de praat en het bleek echt te klikken. We hadden nog veel meer raakpunten dan we oorspronkelijk dachten. Uiteindelijk heb ik Kathleen op de ouderwetse manier uit eten gevraagd, en toen is de bal aan het rollen gegaan".
Wesley en Kathleen (25) zijn een kleine maand samen. Ze hebben zich samen ingeschreven voor De Pappenheimers. De winst in de finale van Blokken leverde Wesley 14.000 euro op. Als koppel hopen ze nog meer quiz-succes te boeken. Bron GVA
------------------------------
Pssst
Blokken is zowat een van de meest zeldzame succesnummers van de BRT, en dat sedert de jaren van het N.I.R en Schipper naast Mathilde . Succesrijk gedeeltelijk wegens de stompzinnigheid ervan, en gedeeltelijk wegens de heen en weer vliegende kansen op meevallende blokken. De meeste winnaars zijn in die 3.500 afleveringen dan ook vaten van wijsheid geweest over sport, songs en andere luchtigheden. Een beetje lijk de crème bovenop de dameblanche van het leven van elke dag.
Het dagelijks gelamenteer over de sport, de sportgoden en sportgodjes, het doodrammen over de weersverwachtingen, de eindeloze herhalingen van herhalingen, het eindeloos gezever over hongersnood en wateroverlast in het kleinste hoekje van de grote wereld ten spijt : de blokken zijn dag-na-dag blijven ophun plaats vallen. Getrukeerd of niet : elk dag had zijn laureaat!
Dat twee jonge mensen daar het begin van een mooie carrière zouden gevonden hebben, stond in de sterren geschreven. Dat Amor meteen van de partij zou geweest zijn, is wel de pointe van het hele verhaal.
Ik wou, en waarschijnlijk velen met mij, dat de BRT-Tanghe nu eindelijk en liefst vandaag nog met pensioen zou gaan, en als nieuwslezeres zou vervangen worden door Kathleen-van-Blokken. Haar sprankelende lach en aanstekelijk goed humeur zou als afsluiter van de dag, iedere keer weer gans Vlaanderen een zalige nachtrust kunnen bezorgen. Wie weet zou er met dit zonnetje-in-huis, niet binnenkort een gans andere wind kunnen gaan waaien daar in de Reyerslaan.
Hij spartelt nog, de grote rode vis die gisteren op het droge is geworpen. De vis heet Kanunnik François Houtart, 85 jaar oud en een eminent katholiek geleerde. Woensdag erkende deze wereldberoemde godsdienstsocioloog in de Waalse krant Le Soir dat hij in 1970 een neefje seksueel heeft misbruikt. Nog maar onlangs werd deze man voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede 2011, en nu lopen er twee aanklachten tegen deze hoogbejaarde Kannunik wegens verkrachting van een minderjarig jongetje. Deze heeft nu een aanklacht ingediend wegens misbruik. Volgens Houtart was er slechts sprake van betasting.
François Houtart is niet de eerste de beste. Hij is zo mogelijk een nog grotere vis dan Roger Vangheluwe, die ook een neefje heeft misbruikt. Houtart is wereldberoemd. Tijdens het Tweede Vaticaanse Concilie was hij adviseur van de Latijns-Amerikaanse afgevaardigden. Later werd hij een belangrijk adviseur van zon beetje alle communistische en semi-communistische dictaturen (waaronder Cuba en Vietnam). Want Houtart was en is een marxist, een aanhanger van de bevrijdingstheologie. Een zogenaamde onaantastbare dus.
De extreemlinkse, ketterse Houtart was tot voor kort een graag geziene en zeer hoog geachte persoon. Nog niet zo lang geleden werd hij geprezen door onder meer Herman van Rompuy en Yves Leterme. En er werd zelfs een campagne opgezet om ervoor te zorgen dat hij de Nobelprijs voor de Vrede 2011 zou ontvangen. Het is jammer dat hij die al niet eerder had ontvangen. Een driedubbele verrader valt des te harder naar beneden wanneer deze omhangen is met zware onderscheidingen. De molensteen mag immers best van goud zijn, als Barbertje maar zinkt.
Houtart is een links en vrijzinnig mens. Was Roger Vangheluwe een verkapte modernist, Houtart is openlijk afvallig. Als pleitbezorger van het goddeloze communisme en marxisme werd hij weliswaar op handen gedragen door andersglobalisten, maar Houtart leunde op denksystemen die door de Kerk sterk veroordeeld zijn tenminste tot de jaren 60.
Voor de Kerk is het beschamend dat prominente leden van haar clerus zo door de mand vallen als Vangheluwe en Houtart. Het is echter ook beschamend dat deze lieden op dergelijke posities konden plaatsnemen. En zelfs wanneer deze mannen vallen, blijven hun ideeën op een voetstuk staan: bevrijdingstheologie, homo-emancipatie, pleidooien voor vrouwelijke priesters, etc. Dat is het verschil met wanneer een behoudende bisschop omtuimelt. Dan worden de conservatieve themas steevast in een kwaad daglicht gesteld: het daglicht van de oorzaak van alle ellende. Maar als progressieven omtuimelen, hebben hun ideeën opeens niets meer te maken met hun handelen. Dat is opmerkelijk.
Ook opmerkelijk is een ander verschil. Waar de meeste behoudende leidslieden die van bijvoorbeeld kindermisbruik werden beschuldigd, er door onbekende derden in bleken te zijn geluisd, zijn progressieve mannetjes zoals Vangheluwe en Houtart zo schuldig als wat. Mixa werd beschuldigd, maar na zijn val bleken er opeens geen aanklachten te bestaan. Rara Gijsen werd beschuldigd door een anonieme mailer die zelfs door het Openbaar Ministerie niet kon worden achterhaald En de rammelende beschuldigingen richting Ter Schure zouden bij een ander toch eerst iets beter zijn onderzocht. Nu zitten we met een bizar verhaal van een seminarist in Rome die rond 1950 snoepreisjes naar Nederland maakte om daar zo nu en dan misbruik te plegen op een instelling waar hij niet woonde of werkte. Klaarblijkelijk heeft de Linkse Kerk het nodig geacht rechtzinnige reputaties te besmeuren.
Wanneer men rechtzinnige katholieken de mond snoert, kan men zelf immers de liederen blijven zingen van een Oosterhuis die met zijn studenten-ekklesia een nogal vreemde rol speelde bij een pleidooi om de strafbaarstelling van pedofilie te schrappen. Nog steeds roept het noemen van dit feit meer woede op dan pedofilie zelf. Het gevoelsleven van moderne gelovigen is als een open boek
Bij Houtart en Vangheluwe is er geen sprake van mist, maar van mannen met een bord voor de kop, en van mannen onder bescherming van de kerkelijke, de culturele en de mediale elite. Totdat ze vielen. Van mannen die ondanks hun misdaad meenden te kunnen doorgaan, en wel in de schijnwerpers. En ze hadden vanuit eigen perspectief gelijk. Hun ideeën waren en zijn immers door de progressieve kerk en door de wereld heilig verklaard? Zelfs kinderverkrachting kan de onaantastbaarheid van deze status niet te niet doen? Nadat de persoon van Houtart is gevallen, heeft zijn erfenis nog steeds de status van de eeuwige Nobelprijs voor de Vrede. De rode vis mag dan op het droge liggen, het water waaruit hij is geworpen is nog steeds dieprood. Met dank aan deze heren.
----------------------
Pssst
Hé! Dat lucht op!
Curieus dat noch de Pers, noch de audio-dinges daarover nix bericht hebben
Nee, natuurlijk niet! Van Stout Rogeetje wisten alleen de intimi van zijn rode overtuiging, en over Houtart weten we alleen dat het de Paus der anti-globalisten was : omdat over de rest gezwegen werd
De rest? Wel, dat was gewoon politiek correct, en daarmee doef!
Het wachten is nu op de overige poilitiek-correcte beesten om af te schieten .Niet dringen AUB, er is plaats genoeg op de trein naar de Eeuwigheid
Is weer druk doende ook de rest (bij ons) te delen
-
----------------------
De hanenkampen zijn in België al geruime tijd verboden voor God en Klein Pierke. Om hun geliefkoosde sport te beoefenen, hebben sommige West Vlamingen niet alleen hun hoofd, maar ook hun voeten leren gebruiken.
Ik leg uit : eerst ontdekken dat de schreve maar enkele kilometers van hun achterdeur verwijderd is (=intellectueel gedeelte) om dan over te gaan (letterlijk!) tot de orde van de dag op Frans grondgebied (=fysieke inspanning) de wedstrijden organiseren, dikwijls onder het goedkeurend oog van de plaatselijke gendarmen, die in veel gevallen op hun mouw een leeuwenspeldje dragen, met daarboven Flandre . Erasmus, of De Lof der Zothei achterna .
Maar nu zijn er andere hanen opgestaan : de geloofs-afvalligen, de niueuwe Luter-anen die het terrein willen effenen (tabula rasa dus) om de Godsdienst van de Wrede te ontvangen. Prachtig initiatief, nietwaar?!En ik die dacht dat de Godsdienstoorlogen iets waren uit de handboeken Vaderlandsche Geschiedenis ..
Maar terzake
Mgtr Léonard vertegenwoordigt de Eeuwige Moederkerk van Rome, die volgens de overlevering, al 2.000 jaar vast staat als een rots in de branding. Dat geloof is over de ganse wereld in opmars,echter niet bij ons, dank zij de progressievelingen. Het is het geloof onze Vaderen, die door zijn Leiders maar al te dikwijls tegen hen werd gebruikt, waarvan de laatste in de rij, deze van Brugge is. Het begon met de Franskiljon Malou (die in het onbelangrijke Dadizele een basiliek liet optrekken, de tweede van zijn bisdom na Brugge, en daarbij hoogmoedig voorbij ging aan Het 800 jaar oude Maria-bedevaartsoord van West Rozebeke, amper 5 Km verder omdat daar een Vlaams reukje aan hing, nl. de verering van O.L.Vrouw van Vlaanderen, na de Slag van West Rozebeke tegen de Fransen) en eindigde voorlopig met de pederast Van Gheluwe. Als antwoord nu op de stompzinnige aanvallen op hem, Mgr Leonard, (de tragi-komediant van gisteren op de TV Heert Goste komt straks aan de beurt bij mij!) , is een groep gelovigen in het verweer gekomen ten voordele van Mgr Léonard (Mgr Leeuwenhart) onder de naam RK Forum. Nadruk : Rooms Katholiek, om zo te zeggen Ultramontaans (over de bergen), wat ook het geloof was van Priester-Dichter Guido Gezelle.
Van uit die overtuiging ontmoeten zij (botsen zij op) de progressievelingen in de Kerk, die het allemaal veel beter beweren te weten dan De Paus zelf .Rik Torfs is zon platgedraaide pezewever, en ook Begijntje Mieke Van Hecke, azijnpisser bij uitstek en cheffin uit de Guimardstraat, hol van de leeuw v/h Katholiek Onderwijs. Het is die gefrustreerde onbesprongen maagd met-de-gekrulde-haren = gekrulde zinnen, die o.a. verordonneerd heeft, dat ook de Islam moet onderwezen worden in de Katholieke scholen .Joris Mettepenningen, de woordvoerder van Mgr Léonard die met veel bla-bla opgestapt is, was een van de verworpenen der aarde. Zo zot als een achterdeur, en stinkend van eigenwaan. Zo ook Kerk en Leven (Het Parochieblad) : zij zijn allen overtuigd dat zij hoognodig de Linxe afslag moeten nemen, en dat Rome een stel ouderwetse zakken zijn die de voordelen van de sharia nooit zullen willen inzien. .Mgr Léonard zal inderdaad nog weten wat doen, met aldie valse profeten! Die wolven in schaapsvacht!
Welnu, de Rome-getrouwen, zowel in Vlaanderen als in Wallonië, zijn in het verweer gekomen en Dhr Ivo van Helemrijck (zie hieronder) is hun voornaamste woordvoerder
Maar modern als we zijn, wentelen we ons gaarne allemaal in afkortingen en Nieuw-Nederlandse woorden. De jeugd zegt Doei ipv Daag en op de bureaus dwalen memeos rond, met daarop onderwerpen die ASAP te behandelen zijn. ASAP! As soon as possible .In mijnen tijd was dat SP (Subito Presto) en als t heel dringend was svP (Sil Vous plaît), want toen was Frans spreken de mode . Er wordt nu van date naar date gelopen, waarbij het Sacrament van het Huwelijk niet het minste verschil maakt Ware daar niet het accident Dutroux geweest, de Griekse Mannenliefde van alle leeftijden zou openlijk beleefd worden in de dancings Niet vader-met-zoontje op de dansvloer, maar vader-met-vriendje!
Iedereen is kind van zijn tijd. Dus ook Ivo van Hemelrijck. RK Forum staat voor Rooms Katholiek Forum, en IPB staat voor Interdiocesaan Pastoraal Beraad, drie woorden die op zichzelf voldoende duidelijk zijn. Waarbij de I evengoed had kunnen staan voor Ikke. Zij zijn de wolven in schaapsvacht .
M.a.w. de Kerk in Vlaanderen lijdt zo een beetje aan dezelfde ziekte als de Vlaamse Beweging : teveel leiders, en te weinig volgelingen.
Maar, zoals U weet, probeert deze blog daar iets aan te doen, onder het motto : het is niet nodig om te slagen, als men maar volhardt. Nog altijd niet beter te verwoorden dan met de letters AVV-VVK Al zijn die straks 100 jaar oud : er is nog altijd niets veranderd! .
Op loyaal kritische wijze de polarisatie blijven vermijden en de cultuur van de dialoog handhaven: het klinkt bijna als een nieuwjaarstoespraak van de Koning. Maar alle mooie woorden ten spijt kunnen we er niet omheen dat juist IPB en CIL een splijtzwam vormen in onze Kerk. Enkele recente uitspraken van dezelfde voorzitster: Nu is Rome in de figuur van Léonard weer gevaarlijk dichtbij gekomen voor Vlaamse kerkgangers. Ze moeten nu wel rekening houden met de uitspraken van het Romeinse leergezag en kunnen er niet langer omheen. Dit dwingt tot keuzes . . Misschien is de tijd aangebroken voor katholieken om échte protestanten te worden, om te protesteren tegen de gang van zaken .
Wie zaait er dus verdeeldheid binnen de Kerk en doet permanent alsof het toekomstig heil van de Kerk afhankelijk is van de mate waarin zij luistert naar de machtsaanspraken van IPB, CIL en de hele resem hiermee verbonden organisaties, waarvan de katholieke identiteit of authenticiteit niet altijd even duidelijk is. KUL bvb. behoort daar ook bij, terwijl deze instelling zichzelf aan het bevragen is of het woord katholieke nog in haar benaming moet blijven. Er zitten zelfs gelovigen uit pluralistische groepen tussen. Ook het democratisch gehalte van deze organisatie mag eens onder de loep genomen worden. Wie vertegenwoordigt deze organisatie eigenlijk, een amalgaam van groeperingen die graag hun zeg willen hebben in en over de kerkelijke structuren en de geloofsverkondiging, of de gewone gelovige kerkganger?
De schijnheilige wijze waarmee deze organisatie zich wil profileren als bekommerd voor de slachtoffers en de zwakken tegenover de Katholieke Wereldkerk, alsof deze laatste geen oog heeft voor de hulpbehoevenden, stuit voor de borst. Ik denk dat een Moeder Theresa duizendvoudig veel meer heeft gedaan voor de weerlozen dan alle IPB-deskundigen samen, maar zij is altijd heel trouw gebleven aan het kerkelijk gezag, de Paus en de doctrine. Idem voor Pater Damiaan en vele anderen die hun leven opofferden voor hun medemensen.
IPB en CIL zouden m.i. best afgeschaft worden, want hun bemoeienissen met de structuur van de Kerk bij ons dreigen stilaan de werking ervan te paralyseren. Enkel verenigingen en personen die zich inschrijven in de apostolische traditie van de Kerk, zoals die door Christus gewild is, kunnen rechtmatig hun stem laten horen in Zijn Kerk. Daartoe hebben we het RK Lekenforum opgericht, om de stem van de gewone geloofsgetrouwe kerkgangers te laten horen en de hoogmoedige beweringen van de modernistische kerkafbraak tegen te spreken. Dit Forum heeft geen machtsaanspraken in de kerkelijke structuren, het vraagt enkel inspraak in het maatschappelijk debat om de waarden en de grondstructuren waarop onze Kerk is gebouwd te verdedigen in een seculiere maatschappij, zonder mee te lopen met hedendaagse strekkingen waarvan er sommige ons regelrecht naar de toestanden leiden waaraan Sodoma en Gommora ten onder gingen.
Met een gebed voor Gods zegen over onze Kerk in het komende jaar.
-----------------
Pssst
Over Dame Caproens kunt U best toch een boekje opendoen bij Google. Binnenkort staat daar minstens waarschijnlijk ook haar bisschopsbenoeming .Al zou het kunnen dat haar ambities hoger liggen : de troon van Petrus is ooit bestegen door een vrouw, maar slecht bekwam het haar! Caproens moet beter kunnen! Met de steun van Danneels!
Samen met de intentie van een gebedje (of een stille gedachte) voor de Zegen van Hierboven over Vlaanderen, ook in gedachten even verpozen bij Mevr. Morel, in de hoop dat we, als even zovele Engelbewaarders, een beetje haar dagen kunnen verlichten.
Pssst
In Peper & Zoutn het blaadje van Mevr. A. Colen, lees ik dat der progressieven vriend Godfried Danneels netjes uit de wind wordt gezet : Mgr Léonard wordt in de rol van boksbal gedwongen en zoals hij zelf zegt : hij voelt zich, weer niet aangevallen maar dat is een uitdrukking die progressief nieuw-christelijk Vlaanderen niet eens begrijpt. Uit intellectuele armoede wellicht of gedragen door hun progressieve waandenkbeelden van weg met ons.
Uiteindelijk zal het nog zo zijn, dat de Rechtlijnigen van het Vlaams Blok/Belang officieel het gelijk aan hun kant zullen krijgen in dit land : er zal uiteindelijk geen andere mogelijkheid meer overblijven .Ordelijk Opdelen en vrijheid van geweten Dat daarbij het Eigen Volk Eerst op de juiste plaats zal gekomen zijn, is mooi meegenomen .
Als door een glazen schrijn wordt het ons toegelaten binnen te kijken in het huis van een der dapperste vrouwen uit onze dagen : de doodzieke Marie Rose Morel.
Zij heeft haar ambities nu opgeborgen, samen met haar herinneringen, in de schuif der vergetelheid, waar wij allen, die haar idealen gedeeld hebben, die moeten koesteren en doorgeven.
Ze werd verkozen, zij de politieke heks van weleer, op de 3de plaats door de lezers van Het Laatste Nieuws .Was die dag haar Goede Vrijdag, even voor de tocht naar Golgotha moest beginnen? Of geschiedt het wonder van Pasen deze keer in directe aansluiting met Kerstmis?
------------------------------
Ik ben de doodsangst voorbij"
Als leven en dood zich exact lieten voorspellen, dan was wat volgt geen
gesprek geweest maar een in memoriam. De zes maanden die ze begin juni nog kreeg, zijn inmiddels opgebruikt, maar Marie-Rose Morel (38) leeft voort - in blessuretijd - maar gelukkiger dan ze in tijden is geweest. "Ik ben de doodsangst voorbij. Ook al zit de kanker in mijn hersenen, nooit was mijn geest zo helder als nu. Laat maar komen wat komt. Het zal zijn wat het is."
JAN SEGERS
Ze is onder de grond gekropen, zegt ze. Ondergedoken. Afgeschermd van de buitenwereld, alleen met Alexander (6) en Marnix (4), alleen met haar
familie en haar engelbewaarders, alleen met de ziekte en zichzelf.
Communiceren doet ze enkel via haar maandagse column in onze krant, maar vandaag wil ze graag laten weten hoe blij ze is met haar hoge plaats in deze lijst. Niet voor zichzelf, maar voor al die anderen die door dezelfde hel gaan, of die oprecht met haar meeleven.
"Ik heb verdienste noch schuld aan wat ik nu meemaak. Net als die duizenden anderen die hetzelfde doormaken, maar dan in veel slechtere omstandigheden en in volstrekte anonimiteit. Wat ik doe is niet: vechten tegen de dood. Het is: tonen hoezeer het leven de moeite waard is. De pure doodsangst, die ben ik inmiddels voorbij."
Let it be?
"Dat is het. Geen fatalisme maar aanvaarding: het zal zijn wat het is. Dat
zeg ik nu, maar enkele maanden geleden stond ik lang niet zo ver. Ik héb
doodsangsten uitgestaan. Kanker in je buik, dat kende ik. Maar als ze je
zeggen dat hij ook in je hersenen zit, als een virus in je computer, als een
worm in je brein, dan voel je je als een gevangene in de dodencel.
Doodsangst is het moment waarop je beseft: er is niemand in de wereld die me hier nog uit kan halen. Dat er geen redder, geen ridder is die je komt bevrijden. Dan kan je ofwel gek worden - en dat bén ik even geweest: dat je niet weet waar kruipen - ofwel beslissen om te springen zonder vangnet. Ik mag niet zeggen: 'Ik ga niet dood'. Dat zou erg arrogant zijn. Maar ik kijk wel zonder angst vooruit, naar de toekomst, ook al trekken ze daar straks een vette streep door. En intussen voel ik me gelukkig. Meer in harmonie met wie ik ben. Ik heb mezelf teruggevonden. Vergelijk het met een ui waarvan je de rokken één na één afpelt tot je alleen nog de kern overhoudt."
Ben je blij met de vrouw of het meisje dat je hebt aangetroffen?
"Ja, en ook al is het verre van perfect: ik heb het gemist, dat meisje. Ik
heb veel ballast overboord gegooid die er in de loop van een leven ongewild bijkomt, bijna vanzelf en ongemerkt, en die je maakt tot wat je niet bent en eigenlijk nooit wilde zijn. Ik ben nooit de boosaardige carrièrebitch geweest voor wie ik werd afgeschilderd, maar onoverwinnelijk en bestand tegen alles en iedereen: ja, zo voelde en gedroeg ik me wel, in mijn zogenaamde hoogdagen."
Je klinkt veel zachter nu dan je klonk als politica.
"Ik voel me vooral lichter, ontdaan van al wat er niet toe doet. Ik zie de
dingen scherper. Dat ik mezelf ben tegengekomen, zie ik niet als een
kwelling maar als beloning. Als ik mezelf nu bekijk, dan schrik ik hoe groot
het verschil is met de vrouw van zelfs maar een halfjaar geleden. Het klinkt vreemd, maar in die zin ben ik dankbaar voor wat me is overkomen. Als ik door de kanker niet zo brutaal met de rug tegen de muur was gezet, zou ik nooit de moed, de volharding en de tijd hebben gevonden om op zoek te gaan naar mezelf."
Heeft iemand je de weg getoond, of heb je die zelf gevonden?
"Mijn zus, die zelf arts is, was jaren geleden al bezig met mindfulness en
zo. Al die tijd heb ik haar op familiefeestjes uitgelachen met haar
zweverigheid - ik, de no nonsense girl die geen boodschap had aan
introspectie. Dingen als mindfulness of yoga, dat vond ik iets voor mensen
met te veel tijd en te weinig ruggengraat. Zelfs na vijf, zes lessen bleef ik
nog sceptisch: 'Help! Dit doét niets met mij!' Ik sta nu nog altijd nergens
in vergelijking met wie het mij aanleert, maar wel al veel verder dan een
halfjaar geleden. Het helpt me om innerlijke rust te vinden. Hoe ik me nu
voel, is van een bijna kinderlijke puurheid."
Is dat confronterend, als je jezelf zo afpelt met de dood voor ogen?
"Ja, zeer. Volwassenen slaan vaak een mea culpa tegenover de buitenwereld, maar dat is pro forma. Eerlijk tegenover jezelf bekennen dat je foute keuzes hebt gemaakt, is veel moeilijker. Maar het loont de moeite. Ik ga nu elke avond slapen met het gevoel dat ik in evenwicht ben. Vroeger zou ik over zo'n uitspraak meteen lacherig of ironisch hebben gedaan, maar die neiging tot ironie ben ik kwijt. Als politica was dat mijn schild: alles weglachen. Ironie en cynisme zijn de wapens van elke politicus - zonder word je gek."
Hoe moeilijk is dat: hopen en vechten dat je leven niet ten einde loopt en tegelijk praktische voorbereidingen treffen voor de dag dat het toch zou eindigen?
"Dat vloekt niet met elkaar. De praktische voorzorgen die ik neem - de
erfenis, de briefjes die ik achterlaat voor mijn jongens - zijn mijn
omniumverzekering. Ook als chauffeur sluit je toch geen omnium af om je auto perte totale te kunnen rijden? Je doet dat voor het geval dat. Er was een tijd dat ik dag en nacht leefde met het ondraaglijke beeld van mijn twee jongens die verweesd achter de doodkist van hun mama lopen. Daar ben ik vanaf. Nu denk ik aan later. Aan Marnix als dierenarts. (Lacht) En aan mezelf als de grijze secretaresse die zijn telefoon opneemt en zich
ongevraagd moeit met elke zieke poedel die langskomt."
Beseffen ze wat er gaande is, je jongens?
"Het heeft geen nut dat ik hen uitleg wat er met hun mama te gebeuren staat. Wat ik voor hen en over hen heb geschreven, zullen ze later wel lezen. Al wat ik hen nu meegeef, is non-verbaal: het gevoel van een warm gezinnetje,met rust en regelmaat en een mama die hen 's avonds in bed nog even over hun rugje wrijft. Mocht ik hen ruwweg zeggen wat er scheelt, dan zet dat in hun hoofd een kindermolentje in gang waardoor ze geen moment rust meer kennen."
Houdt het afscheid je bezig? De laatste intieme momenten?
"Ook daar ben ik voorbij. Of de kerk vol zal zitten bij mijn begrafenis: het
houdt me niet bezig. Wie er aan mijn sterfbed zal zitten, wie op het laatst
mijn hand zal vasthouden: het is voor mij geen punt meer. Het zal zijn wat het is. Maar zoals het nu is, zie ik nog altijd licht aan het einde van de
tunnel." (HLN)
-------------------------------
Pssst
Dit gesprek, blijkbaar in HLN gekomen op 31/12, zou onopgemerkt aan mij zijn voorbij gegaan, was daar niet
die het op zijn blog overgenomen heeft, waar ik het met enige moeite van overgenomen heb voor mijn persoonlijk archief. Dat doe ik, zoals U weet; altijd via Word, dat wegens mijn slechtziendheid. Dat ik dan meestal niet kan weerstaan aan de verleiding om iets niet openbaar te maken, is rap uitgelegd Zodra iets voldoet om dienstig te zijn aan mijn 3 persoonlijke criteria is de wereld te klein.
Als gelovige valt het mij op, dat Rooise met haar eigen woorden hetzelfde zegt als Christus in het Lijdensverhaal : Vader, niet mijn wil, maar Uw wil geschiede in Uw handen beveel ik mijn geest
Ik hoop vooral dat haar omnium verzekering haar voor het ergste zal behoeden. Zon verzekeringen waren er nog niet, in Christus tijd!
Over de 5de Colonne van de Islam weten we nooit genoeg Met dringend advies toch eens langs te gaan bij die Mr Hoeiboei. Is altijd leerzaam! Met de Islam en de sharia is het als met nieuwe schoenen : men moet er gewoon aan wennen .
Of, zoals de beul het zei aan de gehangene : het kittelt een beetje, maar het duurt niet lang .
-------------------------------
Adviseur obama: sharia wordt niet begrepen
J.A. KAPTEYN - 01 JANUARI 2011
Bron Het Vrije Volk.
De adviseur voor moslimaangelegenheden van het Witte Huis, Dalia Mohaged, heeft controversiële uitspraken over de sharia gedaan op een Britse TV-zender, die wordt gerund door een lid van de extremistische groepering Hitz-up-Tahrir.
Mevrouw Mogahed zei dat de Westerse kijk op de sharia uitermate simpel is en dat de meeste vrouwen in de wereld haar associëren met sexe-justitie. De adviseur van het Witte Huis maakte haar opmerkingen in Londen tijdens een tv-discussieprogramma van Ibtihal Bsis, een lid van de extremistishce groepering Hizb-ut-Tahrir. Deze groepering gelooft in geweldloze afschaffing van de Westerse democratie en de stichting van een wereldomvattende islamitische staat onder de sharia. Dalia Mogahed was samen in beeld met Nazreen Nawaz, de leidster van de nationale vrouwenafdeling van Hitz-ut-Tahrir.
De twee vrouwen hadden in eerdere tv-uitzendingen al de seculiere door mensen gemaakte wetten afgewezen en de dodelijke Westerse cocktail van vrijheid en kapitalisme herhaaldelijk veroordeeld. Zij noemden de sharia de bron van het recht en zeiden dat vrouwen moet worden verboden om een leidende positie in een regering in te nemen. De meeste vrouwen in de wereld associëren sexe-justitie of gebrek aan vrouwenrechten met de sharia. Dat beeld van de sharia is echter veel te simpel neergezet. De sharia is in de breedste zin een religieuze code over de manier van leven met richtlijnen voor het vasten en het dragen van stemmige kleding. Ook de scheiding van mannen en vrouwen en de misdaden met specifieke straffen die de koran voorschrijft - zoals overspel, homosexualiteit en de verwijdering van een hand voor diefstal worden beschreven.
Mogahed gaf toe dat zelfs veel moslims de sharia associëren met maximale straffen en wetongelijkheid voor vrouwen, maar voegde daaraan toe: Deze kijk op de sharia komt deels doordat de sharia en de Islam als religie niet goed worden begrepen.
Dalia Mogahed. die werd geboren in Egypte en op vijfjarige leeftijd naar de VS kwam, is de eerste gehoofddoekte vrouw die in het Witte Huis werkt. Haar aanstelling werd gezien als een teken van vastberadenheid van de Obama-regering om de moslimwereld tegemoet te komen. Mogahed is ook hoofd van het Gallup Center for Muslim Studies, een organisatie die de publieke opinie in de moslimwereld wetenschappelijk in kaart moet brengen.
Tijdens genoemde tv-uitzending beschreef ze haar rol in het Witte Huis: om aan de President en andere ambtenaren duidelijk te maken wat moslims willen.
Wendy Wright, voorzitter van Cocerned Women for America (Verontruste Vrouwen voor Amerika) zei dat Mogahed de sharia bagatelliseerde. Er is reden voor de slechte naam van de sharia en de manier waarop hij wordt gepraktiseerd. Er zijn in de VS helaas onrechtmatigheden jegens vrouwen begaan die voortkwamen uit de sharia-opvatting dat vrouwen voorwerpen zijn en geen menselijke wezens.
Ze noemde als voorbeeld een man uit Buffalo die eerder dit jaar had terechtgestaan omdat hij zijn vrouw had onthoofd nadat zij een scheiding had aangevraagd. Amerikanen gaan door de voorbeelden beter begrijpen, het is niet zo dat we een domme groep mensen zijn. Net zo goed als wij niet alle moslims op een hoop gooien zou ook Dalia Mogahed de ernstige aard van de sharia niet moeten bagatelliseren.
De opvattingen van de adviseur van president Obama illustreert de islamitische denkwijze omtrent de sharia. De sharia staat altijd boven de door mensen gemaakte wetten. Arabist Hans Jansen heeft kortgeleden op Hoeiboei een verhandeling gepubliceerd die de naïeve denkwijze van Westerlingen, die de sharia of onderdelen daarvan aanvaardbaar vinden, aan de kaak stelt. Jansen weerlegt in SHARIA4YOU duidelijk en goed onderbouwd waarom we de sharia in ons Westerse democratische systeem moeten weigeren: http://hoeiboei.blogspot.com/2010/12/sharia-4-u.html#more
Het is te hopen dat de regering-Obama de adviezen van mevrouw Mogahed uiterst kritisch in overweging zal nemen, beter nog, ze naast zich neer zal leggen.
Na windmaker (of is het windoogster, of geldmaker?) omhoog vallen tot Koninklijk Zakkenvuller : de Noordzee brengt op, zelfs tot in de Limburg!
Het is zo met zijn prebenden als koninklijk zakkenvuller (aan alles komt een end, zelfs aan de kat haar staart en die is zo lang) en zo zal het aflopen met zijn Koninklijke opdracht : in coda veninum .en het zou de eerste kat niet zijn die zonder staart door de rest van het leven moet!!
Komt het toch wel uit zeker, en dan nog precies in HLN, minder dan een week na de tète-à-tête met de voorzitster (en deze keer zonder maîtresse daarbij!) dat het niet mag uitkomen dat zij, de Sossen, nutteloze staatsrechterlijke werkzaamheden verrichten op zijn Siciliaans Er moet dus iemand onder het tafelkleed verscholen hebben gezeten, om alles af te luisteren. Noteer dat bij Johan men dat s avonds gerust mag doen, zonder risico. s Middags, ziet U, wordt er al eens gekotst.
Sicilië .Italië Di Rupo : één pot nat! En van Di Rupo al over De Wever naar Lanotte : elk aan maar liefst 34.671 per uur, zoals hieronder beschreven .
------------------------------
Commissie vangt 23.571 euro per uur om niks te doen
Op Sicilië heeft parlementsvoorzitter Francesco Cascio een dure commissie opgeheven die al jaren zonder resultaat sleutelt aan een nieuwe grondwet voor de Italiaanse autonome regio.
De nutteloze commissie heeft in 2010 in totaal maar zeven uur vergaderd, wat wel 165.000 euro heeft gekost. Dat is meer dan 23.571 euro per vergaderuur, schrijft de krant la Repubblica.
De voorzitter van de commissie kreeg, naast zijn gewone salaris als parlementariër, een opslag van 3.316 euro per maand voor gemiddeld 34 minuten vergaderen het afgelopen jaar.
Sinds juli kwam geen enkel commissielid opdagen bij zes van de tien pogingen om een vergadering te houden. De commissie kon trouwens rekenen op een technische ondersteuning van zeven man.
----------------------------
Pssst
Meisjes en jongens, het echte socialisme is zalig! In ieder geval voor de Linxe elite en de kaviaar-socialisten die hun volgelingen zo ver hebben gekregen, dat de Leiders in hun plaats mogen nadenken, want de simpelen van geest hebben gewoon daartoe niet de nodige schedelruimte.
Hoe ik, op de eerste dag van 2011 daartoe kom?
Deze morgen bij de koffie (knusjes in de warme maar enigszins krap bemeten keuken : buiten koud, mistig, donker om 09 uur in de morgen!) vergast geweest op een sprankelende BVN-vertoning, U weet wel, de zender met het Beste van Nederland en van Vlaanderen. BVN dus .We zagen enkele loonslaven van de Linxe TV-zenders in NL die, op kosten van de zender, van U en van ons allemaal dus, elkaar om beurt de pieren uit de neus aan het halen waren (interviewen noemden ze dat) op de parterrre van in een of andere gehuurde luxueuze villa ergens aan de Franse Rivièra, waar ze allemaal hetzij op logies, hetzij op bezoek waren. De dikke arrogantie in persoon (Rudy De Leeuw of zoiets) spande de kroon inzake mansdikke jovialiteit. Dat ritje met de open cabriolet zoevend over de zoete Franse wegen was effenaf naturel nagespeeld. Alleen de Gendarmettes van Saint Tropez ontbraken! De lol kon niet op, want, net als de BRT-jongens, zijn die van de VARA ook zo spitsvondig en à flot in al hun spontane maar ingeoefende replieken .Vuurwerk dus, maar, lijk alle vuurwerk, meestal op andermans kosten .
De terrasjes waren piekfijn, met rijk gedekte tafels, en de lucht was zienderogen bezwangerd met elegante causeriën op-zijn-Leeuwtjes. Bulderlach! Hik! Leuk, sèg! Dat mannenwereldje, kijk, dat was puur genieten, want hoe spijtig ook, andermans dames waren uit de boot gevallen, sedert zij in de relatie alleen nog maar de vrouw van geworden waren
De lucht was blauw, de zon scheen heerlijk, et pendant ce temps-là, la Méditerranée .
En zeggen, dat in België de Johan binnen drie etmalen moet beginnen spitsroeden lopen .
Wat moet het de Linxen spijten, dat hiervoor bij hen geen Patroonheilige meer voorhanden is! Zelfs de Heilige Lewie van Leuven schijnt machteloos te zijn! En het Heilig Paterke van Hasselt zit nu aan de wind om rijk te worden : t is ook van de voor Nix ..
Het Nieuws om 13 uur op de BRT, deze eerste dag van het Nieuwe Jaar was gewoon voorspelbaar : heel de wereld had nog geld, veel geld! om ongelukken te doen, om vuurwerk af te steken en om bubbels te staan drinken op straat met wildvreemden. Hetzelfde vuurwerk kon zelfs gewoon artillerievuur geweest zijn : de lichtflitsen in de nacht waren dezelfde. Natuurlijk, want dynamiet is en blijft dynamiet .Crisis? Toch niet vandaag! Ook een beetje terzijde aandacht gehoord voor vechtende Kopten in Egypte tegen Moslims, waarbij zelfs doden waren gevallen Allez : het ging om een beetje uit de hand gelopen vuurwerk .
Hebben ze daar op de Reyerslaan nog nooit gehoord van oorzaak en gevolg? Weten ze dan niet dat alle Kopten christenen zijn, maar meteen ook de laatst overgeblevenen van de oorspronkelijke Egyptenaren, die allen in de loop der eeuwen uitgemoord zijn? Dat dezen nog slechts 10 % van de bevolking uitmaken tussen 90 % Moslims? Zouden ze echt niet beseffen, dat een minderheid vervolgde Christenen weinig redenen kan hebben om boel te schoppen tegen hunlandgenoten-Moslims, die nu niet bepaald gekend zijn om hun verdraagzaamheid .Zou het bijvoorbeeld niet kunnen, dat de Moslims het landsgedeelte dat bewoond is door de Christenen, op een of andere manier willen inlijven? Hun rijkdommen overnemen door toe-eigening?
Een simpele en kosteloze raadpleging bij Wikipedia had de BRT al kunnen inlichten, dat de Arabisch sprekende volkeren gewoon alle niet-moslims in Egypte aanduidt met Kopten, dat de verbastering is van Egyptenaar in het Arabisch. Een soort scheldwoord dus, want deze mensen zijn de overlevenden van wat eens de pyramidenbouwers, de tot het christendom bekeerde onderdanen van de Egyptische Farao waren, voor de Islamitische invasies .waaraan blijkbaar nog altijd geen einde aan komt
De Dames en Heren Hoernalisten durven het misschien wel denken, maar zekerlijk niet duiden : de Christenen worden er gepest, vervolgd, en uitgemoord. Maar omwille van de vriendjes zullen we ze maar Kopten blijven noemen .
Aangezien we de IIIde Wereldoorlog aan het beleven zijn, alhoewel in zijn funny vorm, past voor dergelijke handelswijze maar één woord : collaboratie, landverraad, volksverraad. De BRT heult mee met de vijand en de BRT doet dat op onze kosten! Veel overtuigde Vlamingen kregen ooit voor veel minder de dood met de kogel!
Enne, O ja! Die dwaze griet lukraak maar toevallig goed uitgepikt uit de massa, die alleen maar aandacht had voor de arme 1,5 miljoen Palestijnen in Gaza, om hen een vredevol 2011 toe te wensen Hoelang zal het hen op de BRT nog lukken om te duiden in de leugenachtige richting?! Als Israël aan de grens met Egypte Gaza bestookt met precisie-bombardementen om de smokkeltunnels voor de aanvoer van wapens en dynamiet te elimineren uit de Arabische landen : dan wordt de vliegraid breed in beeld gebracht met woorden als messen maar de moordende tunnels in de bergen worden slechts in de marge en als een akkefietje afgedaan Het Joods optreden is eer niet in verhouding tot die paar molspijpen
Als de Palestijnse terreur-beweging Hamas moest stoppen met zijn laffe aanvallen op onschuldige burgers in Israël, dan zouden de 1,5 miljoen inwoners van Gaza inderdaad een vredig 2011 kunnen hebben .
Islam is niet de Godsdienst van de Wrede, maar de organisatie van de oorlog.
---------------------------
21 doden door bomaanslag op Koptische kerk in Egypte
zaterdag 1 januari 2011 10:06
Door een aanslag op een christelijke kerk in de Egyptische stad Alexandrië zijn minstens 21 mensen om het leven gekomen. Acht mensen raakten gewond. Dat hebben Egyptische autoriteiten zaterdag gemeld.
Terwijl veel kerkgangers samen oud en nieuw vierden, ontplofte een autobom bij de orthodox-Koptische kerk. Ook een nabijgelegen moskee raakte licht beschadigd.
Stenen Na de ontploffing reden ambulances af en aan om gewonden naar ziekenhuizen te brengen. 'Het lijkt wel een straat in Bagdad,' zei een ooggetuige.
Direct na de explosie gingen honderden christenen de straat op om te protesteren. Christenen en moslims wierpen stenen naar elkaar. Ook werden auto's in brand gestoken.
Al-Qa'ida Het is nog onduidelijk welke beweging achter de aanslag zit. Mogelijk is een groep die zichzelf Al-Qa'ida in Irak noemt verantwoordelijk. Die groepering heeft eerder koptische christenen in Egypte bedreigd.
De beweging zegt ook verantwoordelijk te zijn voor de aanslag op een kerk twee maanden geleden in Bagdad, waarbij 44 kerkgangers, twee priesters en zeven beveiligers om het leven kwamen.
Na amper een paar uur het Nieuwe Jaar beleefd te hebben, zijn we van oordeel dat 2011 in niets zal verschillen van 2010, lijk 2010 in niets verschil heeft gemakt met 2009.
Het enig grote verschil zal zijn, dat er op de BRT nu regelmatig Islamologie zal gegeven worden. De eerste les zal dienen om de achterlijkheid van de vrouw te bewijzen ten opzichte van de Mohammedaanse man. Vervolgens zal aan bod komen, dat de getuigenis van een Moslim dubbel zoveel waard is als die van 2 niet-moslimmers en dat wij, kafirs, dus altijd iedere Moslim met respect en eerbied zullen moeten benaderen. Dat wij van hun meisjes en vrouwen moeten afblijven, maar zij niet van de onze .Onze onderdanigheid zullen we kunnen bewijzen door hen bijvoorbeeld nooit aan te kijken, maar altijd de ogen neer te slaan. In het archief van de BRT wordt gezocht naar oude zwart-witfilms uit de jaren 40, omdat daar originele beelden te zien zijn van de Dossin-kazerne in Mechelen, waar Uentermenschen verzameld werden door de bezetter, dienstig voor de Arbeitseinsatz. De gebruiken uit die authentieke tijd werden door betrokkenen nooit tegengesproken, zodat aan hun wetenschappelijke waarde niet kan getwijfeld worden ..
----------------------
O Ja, mijn titel hierboven : Kan men veilig leven tussen krokodillen? Daarmee wordt bedoeld dat iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken. Dat kleine vogeltje, dat in de open muil de tanden poetst van het monster, heeft daar een ander gedacht over dan ondergetekende. Persoonlijk zou ik eerder verkiezen in een kuil met uitgehongerde wilde leeuwen terechte te komen. Eerstens omdat daar voor een Vlaams Nationalist oude bekenden moeten tussen zitten, en tweedes, omdat er overleveringen bestaan, in het OT maar ook in het NT, dat er met hen een gesprek mogelijk is. OT zie het verhaal van Daniël in de Leeuwenkuil, en NT de Christen-vervolging onder Keizer Nero. Theo Van Gogh kreeg geen gesprek, weet U nog?!
Hieronder volgt een der beste stukjes die ooit uit de pen van vriend Johan Sanctorum is gekomen. Als ons Vlaams middenveld het nu nog niet begrijpt, dan snap ik er niets meer van. Ha die Bart De Wever!
Om het met een Evangelische ommezwaai te benaderen : de eigenlijke Messias werd ook vooraf gegaan door Johannes de Doper, die van zichzelf verklaarde dat hij niet waardig was de schoenriem los te maken van Hem die na hem kwam .Zon vergelijking valt wel niet in de smaak van elke ongelovige, maar het belet niet dat ze duidelijk is.
Ja, inderdaad, over dat monumentum gesproken, waarover Bart het had, en dat zou voorbij zijn .
O! Beste mensen! Heb ik toch wel vergeten aan Sire en de overige Hofbewoners mijn gemeende wederwensen voor 2011 aan te bieden! Dat doe ik bij deze door Johan Sactorum uit mijn hoge hoed te toveren. Die zegt het beter dan ik. Lees gerust mee, hieronder.
En als U nu de ziekenwagens in de verte hoort uitrijden : dan zijn het hopelijk deze met de Broeders van Liefde, die het zootje komen opladen voor Bokrijk.
Ziezo. In de heldere vrieslucht komt een helder betoog goed van pas. Men hoeft geen Madame Blanche te zijn, die op de kermis de toekomst voorspelt. Wij van het Vlaams Belang weten beter! Daarom verwijl ik vandaag even in gedachten bij La Morel : volhouden, beste mevrouw : de mooiste dagen van Uw leven komen er aan! Die wilt U toch niet missen, hé .
30-12-2010 - Johan Sanctorum - Visionair België Bron Iskander
Het opiniestuk De Ultieme Pacificatie van Karim Van Overmeire neemt de Tsjechisch-Slowaakse scheiding, mits enkele elementen van voorbehoud, tot een paradigma voor een mogelijke Belgische boedelscheiding. Ik kan hem daar ver in volgen, al is het sociocultureel verhaal nogal verschillend. Er is bij mijn weten nooit een culturele overheersing van Tsjechen door Slowaken (numeriek in de minderheid) geweest, of omgekeerd. Wat het wel gemeen had met België (en dat is ook essentieel bevorderend voor de ontbindbaarheid), is zijn status van bufferstaat en kunstnatie, als product van de geostrategische logica der grootmachten. Tsjecho-Slowakije is ontstaan na de eerste wereldoorlog, bij het uiteenvallen van de Oostenrijks-Hongaarse Donau-monarchie, de verliezer van het conflict. Na de 2de wereldoorlog werd het land zonder meer een vazalstaat van de Sovjet-Unie. Zonder het uiteenvallen van deze grootmacht zou de Tsjechisch-Slowaakse scheiding overigens ondenkbaar zijn geweest.
In een breder kader kan men de fameuze val van de muur in 1989 beschouwen als een historisch referentiepunt, vergelijkbaar met de Franse Revolutie, exact 200 jaar daarvoor. Cultuurhistorisch gaat het om een politieke doorbraak van de postmoderniteit: de grote, gefabriceerde gehelen gaan teloor, ten voordele van kleine, organische entiteiten. De grote verhalen bleken maar demagogische verzinsels, de zogenaamde natiestaten centralistische machtsblokken met een (geforceerde) culturele en taalkundige cohesie als alibi. Frankrijk is het typevoorbeeld van zon centralistische cultuurnatie.
Het ontbindingsdenken, in de kunst vooral beleefd als een ironiserende ontluistering, wordt in de politiek een emanciperende kracht voor de kleine gehelen, de territoria en gemeenschappen die zich, al dan niet op historische gronden, afscheuren van de grote machtsblokken. Europa zal onvermijdelijk hertekend worden in de 21ste eeuw. In dat opzicht is de Catalaanse kwestie voor Vlaanderen eigenlijk nog relevanter dan Tsjechië/Slowakije, omdat de Europese natiestaten als de dood zijn voor een precedent. Spanje zal nooit goedschiks een Catalaanse afscheiding aanvaarden, het actuele Europa der natiestaten evenmin. Onvermijdelijk heeft dus elke autonomiebeweging een Europese draagwijdte. En er zal geween en tandengeknars zijn bij de verdedigers van de oude orde, dat staat vast.
Door het cordon rond het Vlaams Belang te versterken, veroordeelt de NVA zich tot een eindeloze paringdans met de traditionele partijen, die op een zeker moment niet zullen aarzelen om de wurggreep toe te passen. Dat is elementaire politieke logica, vreemd dat een intelligent man als Bart De Wever dat niet doorheeft. Dat brengt ons opnieuw tot de Belgische kwestie en de binnenlandse politieke logica. En hier loopt de analyse van Van Overmeire scheef. Zijn idee van de ultieme pacificatie steunt compleet op het persoonlijke evenwicht tussen PS-voorman Elio Di Rupo en NVA-voorzitter Bart De Wever, die een soort gentlemens agreement zouden uitwerken, eindigend in een propere boedelscheiding. Maar hoe zien de agendas van beide heren eruit? Voor Di Rupo (en zijn PS-luitenant Paul Magnette versprak zich in dat opzicht onlangs flagrant tijdens een TV-debat) zijn twee zaken primordiaal: 1) een duurzame hegemonie van de PS in Wallonië, en 2) het behoud van de Belgische constructie, voordelig voor Franstalig België en speciaal het PS-electoraat, nog minstens 2 decennia, want daarna zouden de transfers mogelijk in omgekeerde richting beginnen vloeien, naar het vergrijzende Vlaanderen.
Voor Bart De Wever en zijn partij anderzijds geldt er eigenlijk maar één absolute prioriteit, en dat is het behoud van het politieke marktaandeel in Vlaanderen. Het idee van onafhankelijkheid, weliswaar in de partijstatuten opgenomen, wordt gecorrumpeerd door een typische Belgische logica van de geleidelijkheid en het uitstel. Voor een deel is die houding beslist terug te brengen tot de existentiële twijfelzucht van Bart de Wever, én diens handhaving van de Lamme Goedzak-doctrine (De Vlamingen zijn geen revolutionairen), zoals ik in een eerdere column uiteenzette (zie: De man van duizend dromen). Maar bovendien is de NVA een hybride, om niet te zeggen een gespleten partij, met een zeer gematigde (zelfs Belgicistische) reformvleugel, en aan de andere kant een radicaal-autonomistische vleugel die bij de laatste verkiezingen het Vlaams Belang ontglipte.
Het is dus voor die partij constant pamperen in twee richtingen. In de ambitie om een brede centrumpartij te worden voor de Vlaamse middenklasse, moest dan ook nog eens het concept van V-formatie (voorheen Forza Flandria genoemd) gedumpt worden, en diende het Vlaams Belang, als ideologische bondgenoot, genegeerd. De oproep van voorzitter Bruno Valkeniers tot een strategische onafhankelijkheidsalliantie werd tamelijk hooghartig afgewimpeld, tot teleurstelling van heel wat Vlaams Bewegers.
De NVA is vanaf dan de gevangene van haar eigen succes geworden, en dat weet het Belgische politieke establishment zeer goed. En zo kon men het zelfs meemaken dat op een bepaald ogenblik bepaalde Waalse politici begonnen te dreigen met een splitsingsscenario, waarbij de De Wever op de rem ging staan. Dat waren overduidelijk proefballonnen die het vermoeden van Di Rupo en C° bevestigen: De Wever kan en mag niet kiezen, kan en mag niet vooruit of achteruit. In de verboden vrucht van de regeringsvorming bijten (met het onvermijdelijke compromis dat daarbij hoort) zal hem door de radicale fractie zwaar aangerekend worden. Maar naar de uitgang lopen en een vergelijk afwijzen zal dan weer de andere zijde ontstemmen, zeg maar de groep rond Siegfried Bracke (Ik wil het einde van België helemaal niet). Het is en blijft dus surplacen.
Maar ondertussen zit men in het paleis niet stil, en worden er post-NVA-scenarios uitgetekend. Essentieel is in deze de rol van de Vlaamse traditionele partijen, die op revanche uit zijn en speciaal de SPA. En hier komt uiteraard koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte in beeld. Door het cordon rond het Vlaams Belang te versterken, veroordeelt de NVA zich tot een eindeloze paringdans met de traditionele partijen, die op een zeker moment niet zullen aarzelen om de wurggreep toe te passen. Dat is elementaire politieke logica, vreemd dat een intelligent man als Bart De Wever dat niet doorheeft.
De stellingname van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen is in dat opzicht een donderslag bij heldere hemel, en houdt een niet mis te verstane boodschap in: het middenveld van de Vlaamse beweging eist een radicalisering en een Vlaamse frontvorming. Het Vlaams Belang wordt hier, om het met een typisch Belgisch woord te zeggen, incontournable. Sterker zelfs: de partij zou wel eens de verrassing van eventuele nieuwe verkiezingen kunnen worden, omdat men in dat geradicaliseerde middenveld een stok achter de deur zoekt, een zweeppartij die de geïmmobiliseerde Bart De Wever (of zijn opvolger) kan dwingen tot daden.
Ultieme pacificatie? Vergeet het. Vlaanderen zal een vuist moeten maken. De Vlaming heeft in juni j.l. voor verandering gestemd, drastische verandering, tegen het Belgische establishment. Het woord pacificator hoort thuis in de rij van de bemiddelaars, verkenners, ontmijners, en tutti quanti. Het is neo-Belgische new speak die een historische noodzakelijkheid tracht tegen te houden, of alleszins te vertragen.
De republikeinse idee, door de NVA stelselmatig onderbelicht of zelfs genegeerd, verbindt de autonomie-eis opnieuw met een maatschappelijk project. Voor minder mag men niet gaan, in een land waar de treinen zelden nog op tijd komen, justitie niets meer met elementaire rechtvaardigheid te maken heeft, en meningen alleen nog mogen geuit worden als ze geen enkele minderheid brusqueren.
De republiek is een werkwoord. Geen vrucht van de impasse.
--------------------------
Pssst
Dit stukje had het laatste moeten worden van de laatste dag van het voorbije jaar. Door omstandigheden (de onverwachte deurbel en een paar flessen Proseco in de handen van een paar vrienden in de vroege voor-avond) beslisten er anders over.
Dus werd het in plaats van het laatste stukje, het eerste van het Nieuwe Jaar .
Meteen dacht ik : ook goed! Een betere Nieuwjaarswens bestaat niet, om aan te bieden aan de vrienden! Laten wij het zeggen op rijm :
