Voor
wie nog twijfelt: het Eurostadion komt er niet. Toch niet voor 2020. We
roepen iedereen op, die sport een warm hart toedraagt, om samen een
nieuwe oplossing te zoeken die wél gedragen is. Namens Groen en Ecolo
geven we graag een eerste voorzet.
*
Komt er echt geen Eurostadion voor 2020? Neen. Tenzij
Tenzij
Ben Weyts een bocht maakt van 180 graden en de gronden alsnog verkoopt.
En er plots toch een milieu- en bouwvergunning komt. En RSC Anderlecht
dit ineens toch een haalbaar project vindt en bereid is om zon 300
miljoen euro te betalen voor een stadion dat te groot is en nooit het
hunne wordt. En de Belgische Voetbalbond dit plots ook weer ziet zitten.
En als alle tegenstanders beslissen om, ondanks hun ernstige
bezorgdheden, geen beroeps-procedures te starten en dat alles liefst
binnen de 3 maanden.
De kans is groter dat de Rode Duivels het komende WK én EK met totale overmacht winnen. Go Red Devils!
Maar dat zal, wat het EK 2020 betreft, niet in België zijn, en das bitter.
Hoe
is het zo ver kunnen komen? Van in het begin was duidelijk waar het
goed fout zit: dit project is een schoolvoorbeeld van oude politieke
cultuur. Enkele ambitieuze politici dromen ervan zichzelf te vereeuwigen
in un grand projet, bedisselen met vastgoedbonzen in achterkamers
overeenkomsten-die-niemand-mag-zien, gooien gul met belastinggeld en
geven duur overheidsbezit zo goed als gratis weg. Aan de buitenwereld
vertellen ze mooie verhaaltjes: dit stadion zal de belastingbetaler
niets kosten, bijvoorbeeld. En natuurlijk komt er een oplossing voor de
Memorial Van Damme. En er is geen negatief effect op de Ring. Beloftes
die stuk voor stuk gebroken werden.
Wie
het waagde om daar een democratische dialoog over te vragen, botste op
een muur. Inspraak? Vergeet het. Transparantie? Niet voor deze heren. De
viceminister-president Guy Vanhengel veegde zelfs vrolijk zijn voeten
aan de wetten over openbaarheid van bestuur.
*
Twee
jaar lang doken om de haverklap ontstellende feiten op, die aantoonden
dat de liberale onderhandelaars, weinig gehinderd door professionalisme
of overwegingen van algemeen belang, plat op de buik gingen om hun
groots project te realiseren. Zowat alle lusten zijn voor Ghelamco. Alle
lasten zijn voor de overheid, de belastingbetaler dus. Het gratis
stadion uitbaten, kost 125 miljoen euro. Uitbaten betekent hier: 1.000
gratis tickets en 250 zitjes in de loges, voor de Brusselse
bestuurders, per match. De bestaande parking C, van 12.000 plaatsen in
volle overheidseigendom, gaat gratis naar de privé. Daarna betaalt de
overheid 80 miljoen om er een nieuwe parking op te bouwen. De kosten
voor veiligheid (33 miljoen), nieuwe infrastructuur, een nieuw
atletiekstadion, De overheid betaalt het wel. Als Ghelamco 100 jaar
later de terreinen teruggeeft, moet de overheid alles opkopen, inclusief
de gigantische 450.000 m² kantoren, appartementen en hotels, die
Ghelamco daar nu mag bouwen. Is het toeval dat dezelfde liberalen altijd
roepen dat de privé efficiënter werkt dan de overheid? Als zij de
overheid besturen, klopt die stelling wel.
Het
zijn trouwens die gigantische hoeveelheden kantoorruimte, niet de
voetbalactiviteiten, die zouden zorgen voor zwaardere dagelijkse files
en luchtvervuiling.
Wie
wil nog met dit Eurostadion te maken hebben? RSC Anderlecht, de
Belgische voetbalbond, de brede bevolking in Brussel en Vlaanderen en de
meeste politieke partijen alvast niet meer.
Wat nu?
Sport
is van groot maatschappelijk belang. Daarom zijn Groen en Ecolo
voorstander van een stadion waar internationale wedstrijden gespeeld
kunnen worden. De overheid mag hier zeker een rol in spelen, al was het
maar om te garanderen dat alle opties bekeken worden, dat het algemeen
belang altijd voorop staat, en dat alles transparant en eerlijk gebeurt.
Hier
komt onze voorzet: bouw op de Koning Boudewijnsite een nieuw stadion
voor voetbal, atletiek, rugby, hockey, zelfs indoor sporten (basket,
zwemmen, ) onder de tribunes. Een sportarena voor topmatchen, die alle
andere dagen openstaat voor lokale verenigingen, clubs en bevolking.
Bestudeer die optie ten minste, in samenwerking met alle overheden en de
bevolking.
Voor
ons geen plek die verdeelt, zoals het Eurostadion, maar een bruisende
plek die mensen samenbrengt. Om dagelijks te genieten van
sportprestaties van alle niveaus en vormen. Maak van deze nederlaag van
oude politieke cultuur een historisch overwinning van nieuwe politieke
cultuur: een sporttempel voor en door de bevolking.
*
Digitaliaanse Bedenkingen
*
Het
mag U verwonderen, dat U hier op deze Blog een Vrije Tribune krijgt
aangeboden voor wat Groen-graaiers gras gedaas.. Maar deze jongens mogen
er zijn. Voor t zelfde geld hadden ze Hard-Vlamingen kunnen zijn, de
soort die het hier binnenkort zullen te zeggen hebben.
Hard-Vlamingen
zijn Vlamingen zoals U en ik, van de Harde Lijn die recht dor zee het
hart op de juiste plaats dragen. De kleur, politiek of de van de huid,
is totaal bijkomstig. Het goede doel heiligt de mddelen.
*
De
huidige Hoge Zakken Vulders Gilde in hun bloot gat zetten is iets, het
beter doen dan Groen! is pas goed fatsoen. Onze welvaart kan niet nog ne
keer aan amateurs worden over gelaten.
En
neen, in die Brusselse arena zullen noot leeuwen getemd worden. Mijn
vroegere parochianen uit mijn jeugd, met naam en toenaam het gezin
Gheyens-Lammerant (vandaar het zeer origineel klinkende GHE-LAM C°)
uit Pilkem zal andere nesten moeten zoeken om hun eieren in te leggen.
Maar één ding weet men daar al zeker: het zullen geen Brusselse of
Waalse nesten zijn, want die zijn zo lek als een zeef met gaten.
Alles
uitgesteld tot ver na 2020 .Of vroeger, moest blijken dat we
ondertussen Onafhankelijk zijn geworden en dus geen Gekleurde Duivels
meer nodig hebben .
*
PS
Die Pilkemstraat heeft al n eerste keer naast de prijzen gegrepen
Dat
was toen ondergetekende wijde wereld in trok naar het Waregemse. De
tweede keer was toen Lernaut & Hauspie op die plats Flanders
Language Valley wilden uit de grond stalpen. Maar in de rug werden
gestoken door de USA Washungton Post (dezelfde die nu probeert Trump te dumpen),
dankbaar bijgesprongen door le Très Grad Bruxelles. Het patent om alle
gesproken talen ter wereld ogenblikkelijk neer te schrijven in elke
andere taal ter wereld. Wie deze techniek beheerst, beheerste de moderne
wereld. En daarom werd het Vlaanderen niet gegund. De stok om de hond
te slaan, was rap gevonden: de Amerikaanse zakenwereld zag in de
Coburger Boekhouidingswet een voorschrift dat ze niet eens kenden.
Namelijk de verplichting om in de Jaarrekening ten gerieve der
aandeelhouders, alle zekere toekomstige feiten op te nemen en toe te
lichten.
De
derde nekslag voor mijn geliefde Pilkemtraat is het feit dat de
Wereldberoemde Tepelbouwers voor de Moderne afgodendienst van Koning
Voetbal nu genekt werden door ht Eigen Volk Eerst, de Vlaamse
deelregeringdie de voet kon dwars zetten tegen de koloniale eisen van de
Franstalige Graai-Elite.
Er rest hen alleen nog zich toe te leggen op hun Arabische Volbloeden, een andere hobby van hen die hen slapend rijk maakt.
Misschien
dat Mr Paul Gheysens dan binnenkort de nodige middelen heeft bijeen
gekregen om revanche kan nemen om de haspel van leugen en bedrog rond
L&H terug te spoelen. Dan er op de driesprong t OL Vrouwkapelletje
kunnen vervangen worden door een Gedenkteken van een soort geharnaste
ridder die met de rechterhand met een dringend gebaar wijst naar de
Heilige Grond waarop hij gestandbeeld staat.
"De échte Peter Pan ligt begraven in West-Vlaams dorpje Voormezele"
*
"Weinig
mensen weten dat, maar de echte Peter Pan ligt begraven in Voormezele."
Aan het woord is Paul Foster, die in 8 jaar 23 boeken heeft geschreven
over de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog die in de Westhoek
begraven liggen. In zijn laatste boek reconstrueert hij onder andere het
leven van de jonge Britse soldaat George Llewelyn Davies, die model
stond voor de figuur van Peter Pan.
Als
een kluizenaar in zijn caravan, tussen torenhoge stapels boeken, zo
slijt Engelsman Paul Foster (58) al acht jaar zijn dagen op
Camping Ypra in Kemmel.
*
En
toch is hij nooit alleen, want Paul laat zich omringen door talloze
gesneuvelde soldaten wiens verhalen opgetekend staan in de duizenden
boeken die hij in de loop der jaren heeft verzameld. Stapels boeken,
waaruit hij de meest opmerkelijke verhalen distilleert en reconstrueert.
Zopas is van Paus Forster, Engelsman, zijn 23ste boek
The Kemmel Sector
van
de persen gerold. "Daarin heb ik 265 portretten geschetst van jongens
die hier in de buurt begraven liggen", legt hij uit. Zijn fascinatie
voor de Eerste Wereldoorlog kreeg hij dankzij de verhalen van zijn
grootvader, die zelf heeft meegevochten aan de Somme en meermaals aan de
dood wist te ontsnappen.
"Mijn
grootvader is gewond geraakt aan de Somme en in Passendale, maar keerde
steeds weer terug naar het front. Toen ik als kleine jongen onschuldig
bij opa en oma in bed sprong, viel het me op dat zijn been groen en
blauw zag. Dat zit nog vol shrapnel (granaatscherven, nvdr) uit '14-'18,
vertelde hij toen heel gewoontjes. Maar behalve met mij wou daar met
niemand over praten. Na zijn overlijden heb ik zelfs aan mijn moeder
moeten vertellen wat hij eigenlijk allemaal had meegemaakt."
Paul spreekt een aardig mondje Nederlands en hoewel hij al sinds zijn 5de
jaar in Vlaanderen woont, schrijft en spreekt hij nog altijd liefst in
het Engels. "Omdat mijn moeder ernstig ziek was, werd ik als kind
geadopteerd door de familie Vandevelde uit Lichtervelde, de uitbaters
van Sima Tours.
Na
mijn professionele carrière als zelfstandig marketeer in Brussel,
besloot ik mij hier in het Heuvelland terug te trekken om mijn leven te
wijten aan mijn passie: de Eerste Wereldoorlog.
Ondertussen
weet ik elk oorlogsgraf, elk monument met mijn ogen dicht te vinden.
Overal waar je komt, zie je namen van gesneuvelde soldaten met een datum
erbij. Maar zo'n naam alleen vertelt ons niets. Ik zie het als mijn
taak zoveel mogelijk van die verhalen te achterhalen en de namen een
gezicht te geven. Zodat we ze nooit zullen vergeten.
Slechts weinig mensen weten bijvoorbeeld dat de echte Peter Pan - de Engelse soldaat George Llewelyn Davis
- in Voormezele begraven ligt en dat ook zijn broertjes model stonden
voor personages in het boek. Denk maar aan Jan, Michiel en de verloren
jongens, die ook in het Disneyverhaal voorkomen. Dat waren in realiteit
vijf broers die
Paul
werkt gemiddeld acht maanden aan een boek. "Ik sta op om 5.30 uur en
sla pas tegen valavond mijn naslagwerken dicht", verklaart de auteur,
die ondertussen al aan zijn 24ste boek bezig is. Je kunt zijn laatste
werken The Kemmel Sector en Behind the Lines at Brandhoek bestellen op
www.remembering1418.com. Ze zijn onder andere ook te koop in de
museumshop van het In Flanders Fields. Beide zijn uitsluitend in het
Engels verkrijgbaar.
Peter Pan en de verloren jongens
'Peter Pan is dood', pende de tot tranen bewogen Schotse auteur James Barrie op 15 maart 1915
neer in zijn dagboek. Jaren daarvoor had Barrie zich voor de creatie
van het hoofdpersonage uit zijn beroemdste boek laten inspireren door
een jongen die hij persoonlijk heeft gekend en onsterfelijk maakte als
'The boy that wouldn't grow up' ('De jongen die niet wou opgroeien').
Sinds
het voorjaar van 1915 ligt die jonge man begraven op de Britse
militaire begraafplaats in de Wittenhuisstraat in Voormezele. De soldaat
in kwestie heette George Llewelyn Davies. Hij werd geboren in Londen op 20 juli 1893, als oudste van vijf jongens.
George
verloor beide ouders op jonge leeftijd en kwam samen met zijn broers
(John, Peter, Michael en Nicholas) onder voogdij van de schrijver James
Barrie, die een vriend was van de familie en goed met de jongens kon
opschieten. Wie het verhaal van Peter Pan kent, zal de namen van George
en zijn broers al herkennen. George was een sportieve student, die
school liep aan het elitaire Eton College en later zelfs in Cambridge.
Toen
de oorlog uitbrak, bood hij zich aan als vrijwilliger. Na een opleiding
in Frankrijk werd zijn battalion in januari 1915 naar Sint-Elooi
gestuurd, waar hij deelnam aan een reeks hevige gevechten. Daar joeg een
vijandelijke schutter een kogel door zijn slaap. Hoewel hij voor altijd
zal blijven verder leven in de figuur van Peter Pan, rust het lichaam
van George voor eeuwig in Vlaamse Velden, bijna incognito onder een
eenvoudige grafsteen.
Ex-Digitaliaanse Bedenkingen
*
Op
deze bijdrage vindt U een van de weinige redenen waarom hier af en toe
artikels besproken vindt, uit HLN of uit DM. Dat komt omdat die twee als
enigen regelmatig eens origineel durven zijn. En daarenboven over
hoernalisten beschikken die kunnen schrijven. Waardoor en dan ook minder
pagina-groote prentjes in hun teksten hoeven te staan.
*
Dat die Paul Forster
een soort van van ramp-toerist/lijkenpikker is kunnen worden, dat dankt
hij als vreemdeling de koekoek. De 100-jarige verjaardag van die vier
jaren durende gruwel is nu eenmaal aan een grandioze viering toe. Een
virinng het aantal doden waardig. De Oorlog 14-18 is, net ls
Plopsa-land in Adinkrke, een attractie geworden.
En
ach God ja, de Horeca vaart daar wel bij. Ze kunnen het inderdaad
gebruiken, dar in dat Brusselse hinterland van vissers en boeren
Vissers
en boeren! Dat waren de woorden van Karel van Nieuwkerke,
spor-hoernalist van dienst, die hij gebruikte voor de kampioenen-match
tussen Oostende en Waregem, die zo nodig in Bruxellabad moest gepeeld
worden.
De
Verwoese Gewesten, waar vanaf het voorjaar 1919 drommen toeristen trok
ook al van over de hele wereld, ligt er inderdaad, vooral bij regenweer,
nog altijd even desolaat bij. De vechtende partijen van toen, waar de
gewone werkende Vlaming van daar ter plaatse niets mee te zien had,
stond in de sterren geschreven. Beiden hebben gewoon daar op die plaats,
hun ambitie om wereld-ledier te blijven of het te worden, in een
bloedige moordpartij die volle 4 jaar duurde dag en nacht zonder
einde.
Maar
ze lieten wel hun rommel achter. Ruïnes overal, dagreizen ver, niets
anders dan kapot geschoten bomen met daar overal tussen, in, op, onder,
duizenden verminkte lichamen en verscheurde ledematen van jonge mannen.
Die elkaar niet eens gekend hadden. De meesten werden rap-rap in de
grond gestopt, waar een volgende moordpartij die weer bloot smeet. Laar
de tiijd heelt alle wonden . Her en der in het landschap zijn na al die
jaren alleen nog zorgvuldig onderhouden luxe-begraafplaatsen te winden.
Allemaal kleine lapjes en stukjes Vlaams, nu Engels, Duits of Frans
grondgebied. Voor eeuwig dankbaar geschonken door de Belgische
Regeing. They names liveth for ever more.
Standbeeld voor de nooit teruggevonden Fanse Vlierger-Held Gynemaer in Poelkkapelle
*
Maar
als neusje van de zalm, werd het Vlaamse monument op de IJzerblakte aan
de overzijde van de rivier, waar nooit één Duitse Stieffel ooi het gras
in de weide had geschonden, na WO Ii (toen de kust weer veilig was)
door de Belgische Genetrepen gedynamiteerd. Want, alhoewel dat monument
met de gekende kruiskop AVV-VVK op de vier hoeken in vier talen
uitschreeuwde dat het Nooit Meer Oorlog wilde, was
dat monument als een mijlpaal in de wedloop naar de Onafhankelijkheid.
De nadien hoger en feller herbouwde IJzertoren, weer bekostigd met
Vlaams geld, geraakte in handen van een politieke Partij, thans de
sterkste in Coburgia, maar IJzerbedevaarten mogen daar niet meer
hebben. Oml het hoofd boven water te houden, gaat dat Comité nu de
ganse sire verhuren als attractie-park. Met springkastelen voor de
jeugd; Voortaan kan Vlaanderens Heilige grond dar zelfs ingehuurd worden
voor trouwfeesten en baby-borrels .
De
historische IJzerwake gaat nu al een tijdje door rond het Gedenkteken
vn de Gebrs Van Raemdock in Steenstraete. Niet meer aan de overlant van
de IJzer, maar aan de eigen kant. Waar ze sneuvelden in hun poging de
Hunnen dààr tegen te houden, voor die een voet op onze Heilige Grond
konden zetten.
In
afwachting dat ook daar de Turkse vlaggen wapperen van de NV-A
Staatssecretaris van Cultuur, blijven we U, Vlaanderen; in Houwe
Trouiwe. Totterdood!
