Met onderstaand hoopvol bericht wordt het jaar 2008 afgesloten.
Niet dat ik zoveel met het lot van populieren begaan ben. Alhoewel, als ik straks mijn auto kan voltanken met mijn eigen bosje zal ik dan waarschijnlijk anders spreken.
Ik post dit berichtje, omdat het toekomst gericht is. Wallonië is, zoals gewoonlijk tegen als het uit Vlaanderen komt, in Nederland loopt het al .
Besluit: Wallonië mag naar de duivel lopen, wij vormen met Nederland één echte nieuwe (soort) Benelux. De naam circuleert al vele maanden op deze blog:
de Republiek der Vrije Herenigde Nederlanden.
En wij planten het land vol populieren en windmolens. En velden vol tulpenbollen, die we, in strijd met wat Europa voorschrijft, blijven besproeien teen allerlei ziekten.
Want wij, in tegenstelling tot die Zuiderlingen, zijn geen praters, maar doenders!
Raad van State geeft Vlaanderen gelijk in populierenrel
De Raad van State (RvS) heeft de federale beslissing geschorst om Vlaanderen geen toelating te geven voor een veldproef met genetisch gewijzigde populieren.
Het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) wil populieren telen om bio-ethanol, een biobrandstof, aan te maken.
De federale ministers van Volksgezondheid en Energie, Laurette Onkelinx en Paul Magnette (beiden PS), willen daar echter een stokje voor steken en gaven geen toelating.
Dat gebeurde tot ontzetting van Vlaams minister van Wetenschapsbeleid Patricia Ceysens (Open VLD), die groot voorstander is van de proeven.
De Raad van State geeft de Vlaamse overheid gelijk in het geschil met de federale overheid. Ze schorste de beslissing. Het VIB verwacht dat de beslissing later vernietigd wordt als de federale overheid een nieuw verbod zou uitvaardigen.
Gewijzigde houtsamenstelling
Het Vlaams Instituut voor Biotechnologie wil populieren telen met een gewijzigde houtsamenstelling. Doel is het hout beter geschikt maken om bio-ethanol aan te maken.
In een serre leveren genetisch gewijzigde populieren volgens het VIB 50 pct meer bio-ethanol op dan niet-gewijzigde populieren. Het instituut wilde in 2009 starten met een veldproef.
Die proef is noodzakelijk om te kunnen nagaan of de populieren ook in de buitenlucht hout opleveren dat gemakkelijker in bio-ethanol kan worden omgezet.
Het VIB hoopt dat het onderzoek na het arrest van de Raad van State alsnog zoals voorzien in mei 2009 kan starten. Het is echter afwachten of Magnette en Onkelinx de RvS zullen volgen.
Als ze met nieuwe argumenten komen om de aanvraag af te keuren, zal het VIB zijn project in Nederland voortzetten. Daar heeft de proef immers al groen licht gekregen van een wetenschappelijk comité, de zogenaamde Bioveiligheidsraad.
Neen, lieve vrienden van Angeltjes. Ik geloof nooit dat U Uw woorden over het meisje Vervotte ernstig meent. Zeker! t Kind schrijft geschiedenis en haar geste straalt een beetje af op de twee in de woestijn gestuurde schelmen, het due Geitenboer-Piske Van Deurzen. Inderdaad, je zou de 3 tafeldansers op die manier alle drie om in hun eigen terminologie te blijven, de Communie geven, zonder biechten of berechten, .
Hoe ik daarbij kom? Heel eenvoudig omdat een Tjeef, laat het een van de beteren zijn, gewoon niet in staat is om rechtlijnig te handelen, lijk zij beweert. Om Tjeef te zijn, moet men anders in elkaar steken.Moet men gladjanus zijn. Moet men in staat zijn zijn gevoeg in de kerk te doen, om het vervolgens geloofwaardig op de Heiligen te kunnen steken! Moest deze dame, die inderdaad kwaliteiten heeft (anders was ze niet zo vlug opgeklommen in ACW-kringen) uit een ander milieu komen, dat ik maar niet zal noemen zeker, dàn pas maakte ze kans op bewondering. Maar dat soort mensen bedrijft politiek in een gesloten schutkring .
Vervotte is niet meer dan een steen in een kikkerpoel.
Nu is het al heel-zijn-leven platvloerse Tjevenpolitiek, om de vermoorde onschuld van de twee gebuisde criminelen te omfloersen .We leven immers volop ,in de pre-electorale sfeer! Wat een daad van moed en zelfopoffering, denkt men en achter onze rug worden de kaarten helemaal anders geschud. Uit haar ontslag blijkt al zonneklaar dat die Parlementaire Onderzoekscommissie op voorhand al zo goed als bedisseld is. Leterme, witter-dan-wit, wordt Minister van Buitenlandse Zaken, en Kareltje gaat naar de Europese Comissie Hoor Thyssen: niemand is schuldig tot de schuld bewezen is, maar ZIJ, ZIJ ZIJN ONSCHULDIG, omdat ze onschuldig moeten zijn!
De verdwaasde sukkelaar die betrapt wordt in een grootwarenhuis op het stelen van een paar kruimels, om in leven te blijven, wordt geschandaliseerd en er achter gedraaid. Wie als Eerste Burgers van het Land de eigen wetten met de voeten treedt: is die dan meer waard? Misschien in Zimbabwe, of in Congo, en ja, als ik het zo zie, ook in dit Apenland .
Neen! Als het meisje Vervotte pretendeert consequent te willen zijn, dan moest ze nooit in een regering met haar partners in crime gestapt zijn, die alle, maar dan ook alle kiesbeloften verloochend hebben. Moest ze dààr, en dàn geprotesteerd hebben, om met evenveel bombarie er van onder te trekken, dàn pas had ze een begin van respect verdiend. Nu is het pure demagogie.
En ja, de media zullen er weer vol van zijn .
Al op gelet dat ondertussen stilzwijgend het potverteren verder zal gaan? Dat we, doekje per doekje, weer in de doeken zullen gedraaid worden?
Reynders! Mangain! Die zullen herbeginnen met een nieuw wiete blaat met bovenaan nog altijd de interregionale solidariteit Let op mijn woorden!
Psst. Om in de stijl der dingen te blijven, zou het waar zijn dat zij, Ingetje, samen met den Iev en met Piske, een triootje vormen? Zijn er nog geen hartstochtelijke miefdes-mails beschikbaar daarover? Is de Nack-reporter al gemobiliseerd? Dag Allemaal?
Ja? Misschien niet het mooiste van de wereld, maar dan toch het mooiste van Europa.
Dat wilde ik nog even gezegd hebben, voor de Nieuwjaarsdrukte begint, en nu het nog kalm is. Om U beter te overtuigen, zoek voor de lol eens deze steden op in Wikepedia. Voor wie de film gezien heeft La Vita è Bella zal het stadje San Gimignano wel heel bekend overkomen.
Mooier dan Vlaanderen? Rijker dan Vlaanderen? Daar moet de eerste letter nog van bewezen worden! Met dat kleine verschil. Vlaanderen is niet zichzelf en Italië wel.
Italië is het populairste vakantieland van Europa
Volgens de bezoekers van Trip-Advisor is Rhodos de mooste bestemming van Europa.
Italië is het mooiste land met zeven steden in de Europese top 25
De grootste wereldwijde reissite onderzocht de mening van haar bezoekers en kwam
tot een top 100 van de mooiste plekken op aarde. De winnaar is Nieuw Zeeland, met respectievelijk Milford Sound (1) en Queenstown (2).
De eerste Europese bestemming (Rhodos) prijkt op de vijfde plaats.
In de Europese top 25 is Salzburg tweede en de Italiaanse stad Amalfi derde.
Met zeven steden, en als Vaticaanstad meetelt acht, in de top 25, is Italië met verve het mooiste land van Europa. De andere steden zijn Siena, San Gimignano, Florence, Pompeii, Venetië en Assisi.
Omdat Tante POS met al haar kostelijke postzegels bij ons heeft afgedaan, komen deze Nieuwjaarwensen U toe via de Melkweg. Of de Gallacie, , ik zou het niet weten.
Ze komen in ieder geval recht uit ons hart ..
Net zoals onderstaande berichtjes recht uit het echte leven komen
Eentje om de moed er in te houden inzake de zoveelste onmogelijke regering in Brussel van Vlaamse weekdieren en ruggengraatloze kwallen..Denk aan die kwallen-etende zeeschildpadden in Spanje als U op 7 Juni in het stemhokje staat ..
Eentje om de deugd van bescheidenheid in herinnering te brengen Zo een buschauffeur zou Premier kunnen worden, maar niet elke Premier is bekwaam om buschauffeur te worden Denk daaraan telkens U in de bus stapt .
Eente om de christelijke deugd van hoop en volharding te beklemtonen: als men geen bergen kan verzetten, graaf er dan een tunnel onder door ..Denk daaraan als U straks op verlof wilt naar een betaalbaar zonnig buitenland..En dek in het voorbij gaan ook aan het spreekwoord waar een wil is, is een weg .
Spaanse schildpadden in actie tegen kwallen
De autoriteiten in de Spaanse regio Andalusië hebben twee zeeschildpadden in de Middellandse Zee uitgezet, die moeten helpen bij het bestrijden van kwallenplagen. Dat meldt de krant El País. De schildpadden zijn van een soort dat graag kwallen en andere ongewervelde dieren eet.
Het is de bedoeling meer schildpadden uit te zetten tegen de overlast van kwallen. e dieren zijn al enkele jaren in opmars aan de costas aan de Middellandse Zee
Moeders Mooiste
Een 17-jarige jongen uit Nijmegen heeft bij zijn eindexamen op het gymnasium negen tienen en vijf negens gehaald.Dat heeft Scholengemeenschap Groenewoud bekendgemaakt.
Het is nog niet bekend of Ward Teunissen met deze eindlijst de hoogste score van Nederland heeft.
Ward wil overigens buschauffeurworden. Omdat hij die opleiding pas mag volgen als hij 21 is, gaat hij voorlopig µnatuurkunde studeren
Hoera voor de PORTALPINA
In Zwitserland is de Lötschbergtunnel officieel geopend. De bijna 35 kilometer lange spoortunnel, waaraan acht jaar is gewerkt, voert van het Berner Oberland naar het kanton Wallis.
De Lötschbergtunnel is tot de opening van de nieuwe Gotthard-treintunnel in 2016 de langste spoorwegtunnel van Zwitserland en de twee na langste ter wereld.
De Lötschbergtunnel moet vooral nog meer vrachtwagens per spoor gaan vervoeren
In de media schrijven ze maar .Alles wat ze kwijt willen! Echte roddeltantes zijn het. En dan wordt gezegd dat de bloggers de niewswereld verpesten
Is onderstaand persbericht geplaatst uit puur winstbejag (doen van U spreken, goed of slecht, als men er maar over spreekt de naambekendheid weet U ) of zit er een addertje onder het gras? Nu is er naast dat Waals mesje (dat al geholpen wordt op ons aller kosten) sprake van nog een Julie uit Overpelt. Voor die is geen noodfonds in het leven geroepen. Derhalve is de logica dat de ouders de zaak kunnen bekostigen, of juist niet, dat zij berusten in hun verdriet en dat het arme kind mag sterven wanneer het wil
Voor ons Prinsesje echter tikt de klok ongenadig verder Vandaag staan er nog 151 dagen op de teller .In plaats van bloemen voor ons Prinsesje, moeten er straks misschien chrysanten gekocht worden voor op haar zerkje .
Over dat geneesmiddel .zou de vader op zijn webstek gewoon liegen? Om op de kap van zijn stervend kind een fortuin te vergaren? Kijk eerst hieronder wat hij zegt over het geneesmiddel, en lees dan het artikel in de pers, waar naam en toenaam beschreven wordt van dat wondermiddel .
Het medicijn dat Sandra nodig heeft is Europees geregistreerd en op de Europese markt verkrijgbaar. In Denemarken wordt het zelfs al een jaar door de overheid volledig terugbetaald.
En nu de pers .
Metazym, het medicijn tegen de dodelijke stofwisselingsziekte waaraan Sandra uit Temse (foto) en Julie uit Overpelt lijden, is niet te koop. Dat zegt Filip Labeeuw, directeur bij het farmaceutisch bedrijf dat het middel ontwikkelt.
Zelfs als William Massart uit Temse 1 miljoen euro bij elkaar krijgt, dan nog zal hij het geneesmiddel voor zijn doodzieke dochter niet kunnen kopen.
Het middel zit nog in de ontwikkelingsfase. We mogen het dus niet verkopen want het is nog niet goedgekeurd. Ik heb dat al tegen meneer Massart gezegd, vertelt Filip Labeeuw, directeur van de Belgische tak van het farmabedrijf Shire HGT.
Vader Massart houdt echter vol dat hij over een offerte beschikt voor het medicijn. De kostprijs is meer dan één miljoen euro. Labeeuw: Wij weten niet goed waar die offerte vandaan komt, we hopen maar dat het niet om een vervalsing gaat.
De firma gaat in de eerste maanden van 2009 wel bekijken of patiëntjes die de medicatie dringend nodig hebben, ze toch al niet eerder kunnen krijgen.
Volgens experts zal dat evenwel niet baten. Zowel bij Sandra als bij Julie
********
Wie liegt, Pontius of Pilatus? Fabrikant Labeeuw of Vader Massat uit Temse Welk spel wordt hier gespeeld, met als publiektrekker een aflopende tikker als zwaard van Damocles boven het hoofd van een onschuldig kind .
Eindigt deze zaak voor de rechtbank? Voor een Assisenhof? Oplichting of moord op een onschuldig kind?
Wij wensen de ouders veel sterkte toe en hopen het beste voor hun Prinsesje.
Het is mij nog niet dikwijls gebeurd dat de TEEVEE lof toegezwaaid krijgt uit deze hoek. Niet in woorden, en zekerlijk niet in geschriften. Voor alles moet er echter een 1ste keer zijn .
Als nu het risico maar niet ontstaat dat de bijdragen uit deze hoek voor het Stervende Prinsesje Sandra geweigerd en terugbetaald worden, zoals het ooit gebeurde met de giften van het Vlaams Belang bij de tjunami-ramp in het Verre Oosten.
Wie leeft, zal zien .Mij lieftallige Eega die onze persoonlijke staathuishoudkunde beheert, had mijn stukje op SeniorenNet van een paar dagen geleden niet afgewacht om een bijdrage te storten. Zij had het verhaal van op de TeeVee,en ze wist er zelfs meer over dan ik.
En wat ziet mijn lodderig oog, die af en toe eens over het muurtje loert bij de kleur-vakbonden, in een E-post die de drie broederlijk samen uitsturen als Nieuwsbrief? Juist! Daar wordt hetzelfde liedje gezongen als op den TeeVee .
Wie kan Sandra redden ? De overheid wil, maar kan niet helpen... Alleen de "gewone" mensen kunnen haar nu nog redden... Wij roepen jullie op om Sandra massaal en zo goed mogelijk te steunen! Vlamingen uit Oost- en West-Vlaanderen, Antwerpen, Limburg en Brabant help ons toch a.u.b. ! Arbeiders, zelfstandigen, huisvrouwen, beambten, bedienden.... Sandra heeft ieder van jullie nodig om te overleven. Als je nu denkt van :"pff...de anderen zullen wel steunen...", is ze ten dode opgeschreven!
Wat zij, noch den TeeVee erbij vertellen, is dat er een 2de gelijkaardig geval bestaat bezuiden de taalgrens .waarover Aanklacht bericht; en dat wel door het Riziv terugbetaald wordt. Ik denk dat zoiets van de daken moet geschreeuw worden. Het kot moet te klein zijn! In dit land is werkelijk alles communautair. Zelfs de Dood!
Heeft U er op gelet? Deze berichtgeving is dus typisch manipulatie van de Vlaamse mens: dat 2de geval (even triestig, dat wel) wordt verzwegen omdat dààr de financiën het probleem niet zijn Simpel, is het niet? Typisch linkse Tjevenparlé! Wat niet weet, niet deert .Want dat uitbrengen, is eens te meer koren op de molen van de Onkreukbaren ..
En nog iets. Er wordt opgeroepen tot steun maar waar, en hoe wordt er niet bij verteld. Een kniesoor die daar op let .
Haar levensverwachtingen waren eergisteren nog 154 dagen. Vandaag zijn dat er maar 152 meer De tijd dringt.
Psst. Akkoord. De kleurvakbonden hebben dank zij het kleine Prinsesje, nu tenminste al 1 reden van bestaan! Hopelijk beleven we het nog dat zij open staan voor àlle Vlamingen (en dus kleurloos maar rechtspersoon worden) want Valbonden zijn het zout op de patatjes van het kapitaal .Dat wisten de Vlaamse stedelingen, samen met de stedelingen van Firenze, al, met geschreven bronnen, sedert het Jaar 1.115 .Vandaar ook hun welstand .
Weeral een (veel te) lang artikel en dan nog overgenomen maar hoe iemand nu iets uitleggen en duidelijk zijn zonder woorden? Ik zou bijna zeggen: ga direct naar de bron: bij
http://www.workforall.org/
Waar is het aloude gezonde boerenverstand?
Als het economisch moeilijk gaat, moeten we niet méér lenen, maar harder werken. Zo schrijft Jos De Vriendt in een lezersbrief in Het laatste Nieuws. Inderdaad, de crisis zal maar overwonnen worden door waardevolle economische productie, m.a.w. door arbeid en niet anders. Dat moeten ze in de wetstraat wel eindelijk eens ophouden met dat zo moeilijk te maken. De overheid heeft de keus, ofwel snijden de bedrijven massaal in hun personeelsbestand, als ze al niet failliet gaan, ofwel slankt de overheid af tot redelijke proporties. Tenslotte leeft de helft van de Belgische bevolking van een inkomen dat de Staat verschaft. Het is dus niet moeilijk te begrijpen waarom de belasting op arbeid met meer gaat open dan er netto overblijft. Belastingen op arbeid en inkomsten verlagen, de overheid saneren, kortom de mensen laten werken en investeren, dat is de enige remedie die de financiële luchtbel kan doen verdwijnen.
Keynesiaans beleid kan depressie niet genezen.
De roep om een Keynesiaans beleid, met verdere renteverlagingen en méér geldcreatie klinkt steeds luider. Verwonderlijk is dit wel, daar juist dergelijke maatregelen aan de basis liggen van de huidige zware crisis. Tijdens het bewind van Greenspan als voorzitter van de Amerikaanse centrale bank groeide de geldhoeveelheid jarenlang aan een tempo van meer dan 10 % per jaar. Hierdoor werd de rente artificieel naar omlaag gemanipuleerd, tot groot jolijt van het bankwezen, dat hiervan kon profiteren met massaal leningen toe te staan aan inflatoir lage rentevoeten. De economie werd overspoeld met geld, dat niet gedekt was door voorafgaand sparen. Gezonde investeringen kunnen echter enkel gebeuren met spaargeld, niet met geld bij te creëren. Het gevolg kennen wij nu : een bubbel van gigantische omvang met prijzen die door het dak gingen voor vastgoed, aandelen en grondstoffen. Die zeepbel, die nu is uiteengespat, bestrijden met dezelfde maatregelen, die er de oorzaak van waren, lijkt wel op een alcoholverslaafde proberen te genezen met hem elke dag een fles whisky te schenken.
Mislukking
Met nog meer geldcreatie aan lage rente grijpt men terug naar een recept van de jaren '30 van vorige eeuw, destijds voorgeschreven door de Engelse econoom Keynes, die de Grote Depressie wenste te bestrijden met het voeren van een "vraagbeleid", wat neerkwam op het aanwakkeren van de consumptie (de vraag) en niet van de productie (het aanbod). Volgens Keynes moest daartoe veel goedkoop geld in de economie gebracht worden, via "deficit spending" (begrotingstekorten) en via publieke infrastructuurwerken. Gevaar voor inflatie was er niet volgens deze visie, zolang er werklozen waren. Maar Keynes' remedie werkte niet....De Grote Depressie sleepte 17 jaar aan. De stagflatiecrisis op het einde van de jaren '70 maakte de mislukking van het Keynesiaans model plotseling voor iedereen duidelijk, toen hoge inflatie en hoge werkloosheid tegelijk voorkwamen, een Keynesiaanse onmogelijkheid. In ons land heeft het door Keynes voorgeschreven deficit spending toen de overheidsschuld doen oplopen tot méér dan 130 % van het BBP, een record voor de Westerse industrielanden. De bedoeling was de werkloosheid te bestrijden, maar deze steeg sneller dan ooit tevoren. Dit beleid heeft ons samen met meer werkloosheid opgezadeld met een overheidsschuld, die onze kleinkinderen nog mee zullen moeten afbetalen. Meer recent heeft ook Japan aan den lijve ondervonden, dat het Keynesiaanse recept niet werkt. Sedert de zware crisis in dat land uitbrak in 1989, heeft Japan niets anders gedaan, dan bij herhaling Keynesiaanse stimuleringpakketten gelanceerd, met rentevoeten, die extreem werden verlaagd, zelfs tot 0 %. Ook grote infrastructuurwerken werden uitgeprobeerd. In haar editoriaal van 10 october 1996 noemde de gezaghebbende krant "The Wall Street Journal" die maatregelen smalend "Japan's Keynesian Quackery". De resultaten zijn inderdaad desastreus. De Japanse economie blijft gevangen in stagnatie. De overheidsschuld steeg tot een onwaarschijnlijke 170 % van het BBP. De Nikkei-index (Japanse beursindex) die in december 1989 (toen de crisis uitbrak) 38.916 punten bedroeg is gedaald in december 2006 (dus vóór de huidige crisis) naar 17.225 en bedraagt nu nog slechts 8.397 een daling met maar eventjes 78 %.
Spaartekort
Voor de bestrijding van depressies moet men dus zeker niet bij Keynes terecht. Gelukkig zijn er economen, die beter hun huiswerk hebben gemaakt. Men zou bv. eens kunnen snuisteren in de economische theorie van de formidabele econoom Friedrich Hayek Deze ontving in 1974 de Nobelprijs economie voor zijn baanbrekend werk over het ontstaan van economische depressies en over het genezingsproces. Deze econoom behoort tot wat men noemt de "Oostenrijkse Economische School", waartoe ook Ludwig von Mises en Murray Rothbard worden gerekend. Deze economen hebben in briljante geschriften aangetoond, dat een zeepbel, zoals die nu is uiteengespat, steeds het gevolg is van de overdreven geldcreatie en niet van een tekort aan consumptie. Dit was ook zo met de grote depressie van de jaren '30. (Zie hierover o.m. "America's Great Depression" door Murray Rothbard - Mises Institute, 1963). Dit overdreven goedkoop (bijgedrukt) geld zet bedrijven aan tot megalomane investeringsprojecten, (de voorbije jaren vooral in de vastgoedsector). Bij gebrek aan spaargeld kunnen die projecten nooit tot een goed einde worden gebracht. De voortzetting van goedkoop krediet zal de noodzakelijke liquidatie van die verkeerde investeringen belemmeren en zal de crisis onbeperkt kunnen verlengen, zoals dat in Japan is gebeurd.
Productiestimulans
Méér spaargeld is de enige manier om de economie uit het dal te halen. Hoe werkt dit? Er is een economische wet die zegt : sparen = investeringen. Bij stijgend spaarvolume zullen de investeringen dus toenemen. Méér investering is méér productie en méér werkgelegenheid. Het inkomen, dat voortkomt uit de méérproductie (lonen van de werknemers) schept, ingevolge "de wet van Say", de nodige vraag om die méérproductie op te nemen. Het aanbod (de productie) schept de vraag en niet omgekeerd, zoals Keynes dacht. Het is dus de productie die moet voorafgaan. De consumptie volgt daarna vanzelf. Het is die productie, die de werkgelegenheid creëert. Consumptie kan dit niet, omdat consumptie het sparen en dus het investeren belemmert. De taak van de overheid is nu zo snel mogelijk productiestimulerende maatregelen te treffen, die ook het sparen aanmoedigen, zoals verlaging van de belastingdruk op arbeid, afschaffen van alle belastingen op inkomsten uit spaargeld en de rente op spaargeld normaliseren. Het rechtstreeks stimuleren van de consumptie (de vraag) is het slechtste wat nu kan gedaan worden. Consumptie is niet productiestimulerend, investeren is dat wel, via het sparen.
De ingrepen die nu gepland worden, leggen de kiemen voor de volgende ineenstorting, die mogelijk fataal zal zijn.
Willy De Wit
Lid van de onafhankelijke socio-economische denkgroep "Workforall"
Heerlijk toch die eindejaarswensen ? (26 december)
In Humo op 23.12.2008
Jan van den Berghe (royalty-watcher): Wie wenst u wat toe voor 2009 (ten goede of ten kwade)? Iedereen gezond en gelukkig, Marie-Rose Morel een analfabete minnaar, Frank Vandenbroucke de eindzege in de Tour
Volgens mij heeft de royalty-watcher Laurent of Filip op het oog voor mij ... Vriendelijk, maar ... nee bedankt !
Neen, lief Heideroosje, neem niet de Taaie (en zeker niet tKINT, maar kijk eens rond op www.seniorennet.be/ , alhoewel daar in doorsnee enig ernstig beletsel, uit reden van getrouwd zijn (en trouw, wat niet hetzelfde is, op onze jaren.).
Neem/zoek/solliciteer er ene M/V bij de VBRT: keuze aan nitwits te over, dat moet U er voor over hebben, maar het opent alle deuren. Als U dan nog zult leren houden van vlinderen (de heersende huisstijl), dan is de kans groot dat U nog eens de lievelinge wordt van Humo ..Maar dan heeft U bij ons afgedaan!
Of, als t noch de Taaie wordt, noch een van ons (jammer!) neem dan een sabbatjaar of twee, of drie. Weet U, lang voor er treinen uitgevonden werden, werd de spoorlijn Venetië/Wenen reeds aangelegd doorheen de Alpen
Dat laatste is plagiaat. Zie de Amerikaanse schrijfster Frances Mayes, in La Bella Toscanr. Een aanrader! ISBN 90 57135728 Uitgev. Ooievaar - Amsterdam
Want in dit on-land heeft Koning Onrecht weer een gewillig slachtoffertje gevonden. In de vorm van een o,schuldig kind, dat aan onze kant van de taalgrens het levenslicht heeft gezien, en dat daarom sterven moet.
Wij, die deze blogs schrijven en lezen, het merendeel slechts mestkevers, kunnen misschien (neen!we kunnen het zeker!) in deze dagen van overvloed, ons steentje bijdragen om dat prinsesje te redden? Zijn wij immers niet, zoals we zelfs zingen, het Prinsenvolk der Oude Nederlanden?
Lees mee, of liever, ga op bezoek bij http://blog.seniorennet.be/aanklacht/ dat kost U niets. Tenminste, het kost niets, als U niet tot het einde leest ..en al helemaal niets als U de webstek Red Sandra niet zou zien .
Dankoewel, Duplo, voor het steken van de Noodhoorn!
Een kind ligt op sterven.
In dit onland worden er miljoenen, wat zeg ik, miljarden euro's door ramen en deuren gesmeten en in bodemloze putten van "liefdadigheid" gestort. Zelfs aan privé-milities geschonken (de vakbonden die zelfs boven de wet staan) om het regime mee in stand te houden.
Onlangs deed Luc van Balberghe op VVZ een noodoproep opdat iemand die eventueel zou kunnen genezen of toch enige tijd langer bij zijn gezin, familie en vriendenkring verblijven.
In deze kerstperiode worden wij opnieuw geconfronteerd met absurde realiteit in dit onland. Voor wapens in Afrika - de zogenaamde liefdadigheid - is er geld zat. Voor parasieten uit de hele wereld - als het kon Het Heelal - worden kosten noch moeite gespaard om te bewijzen hoe "goed" het OCMW van de wereld hier wel is.
Een Vlaams kind ligt op sterven al zou het kunnen genezen. In het gezever van koning Bert Bibber noch in het belerend vingertje van oppergarnaal Danneels heb ik iets gemerkt om solidair te zijn met het eigen volk.
Hoe pijnlijk en erg het ook is: ook Sandra staat symbool voor deze houding van het regime.
Sandra, op 1 november 7 geworden, lijdt aan een zeer zeldzame stofwisselingsziekte en is gedoemd om te sterven. Of niet? Pas zeer recent is er een medicijn ontwikkeld en het meisje zou kunnen genezen. Alleen, het medicament is duurder dan goud en diamant samen. Het RIZIV komt echter ook in dit geval niet tussen: "U bent niet rijk genoeg? Spijtig, niets aan te doen. U bent geen lid van de koninklijke familie? Want daar is wel geld genoeg voor. Gelukkig is een begrafenis goedkoper" is bij wijze van spreken de reactie van de overheid.
Zou dit ook al een "communautair" kantje hebben? Ik citeer eventjes van op de webstek "RedSandra":
Verder vernemen Sandras ouders dat in Denemarken een patiënt het medicijn reeds toegediend krijgt en dat het door de Deense overheid volledig terugbetaald wordt! Pittig detail : Een Waals patiëntje dat wat jonger is wordt wel toegelaten en krijgt het medicijn gratis!!!!
Zou 5 of 10 euro teveel zijn? 1 euro is ook al goed.
Verre van mij, als oud belastingsconsulent, ooit veel van de meer verheven werking van het Ministerie van Financiën begrepen te hebben, om nu te zeggen: het was vroeger beter. Ik had namelijk al zeer vroeg begrepen hoe de fondsen er binnen kwamen (ik werkte dat dan ook zoveel mogelijk tegen), maar nooit hoe ze, en vooral aan welk tempo, ze er weer uit geraakten.
En toch! En toch!
Als er ooit al één zaak, of één gezin, in de richting van de ondergang aan het schuiven was, was dat toch dààr waar de financiën in het gedrang kwamen. Niet omdat er teveel binnen kwam, maar altijd omdat er teveel uit ging of omdat er wanbeheer was .Een huisvrouw, die de geldbuidel niet kan beheersen, dat is de kortste weg naar de Vrijdagmarkt, dat weet het kleinste kind.
Zou onze liberale minister van moneten dat niet weten? Of is er meer aan de hand? Ik zal maar niet antwoorden, maar alleen mijn diepe spijt uitdrukken, dat al die meneerkens en die madammekes op het Ministerie niet persoonlijk verantwoordelijk kunnen gesteld worden voor hun slecht bestuur.
Hebben jullie andere besluiten dan ik, bij onderstaande lectuur? Bijna niet mogelijk! U moet nu toch echt geen Hubert Daemen (Witse) hetenn, om te zien dat hier een bende criminelen aan het werk is! Teveel afgehouden bedrijfsvoorheffing: is dat geen beurzensnijderij? Om nog maar één feit te vernomen! Dat is vandaag inbreken om e stelen, om een deel (onvergoed) terug te geven, binnen twee jaar Is dat nu het werk van Alibaba en de 4 Rovers, of van de Bende van Baekeland!
BRUSSEL - De achterstand bij de verwerking van aangiften is slecht nieuws voor wie geld moet terugkrijgen.
De achterstand in de vestiging van de aanslagen voor de personenbelasting is in november alweer een stuk groter geworden. Dat maakte de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten (VVSG) op uit de meest recente statistieken van de federale overheidsdienst Financiën. 'Voor belastingplichtigen die geld moeten terugkrijgen, is dat slecht nieuws. En dat zijn er elk jaar meer', zo meldde de VVSG gisteren in haar elektronische nieuwsbrief. Ook de schatkist van de gemeenten lijdt onder de vertragingen.
Gemeenten staan zelf niet in voor het vorderen van de aanvullende personenbelasting, daar is de FOD Financiën verantwoordelijk voor. Zo krijgen ze die belasting pas drie maanden nadat de afrekening voor de belastingplichtige is opgesteld.
'Men moet zich stilaan beginnen af te vragen of dat allemaal nog normaal is', zegt de VVSG. 'Elk jaar krijgen we zegeberichten over nieuwe records in het aantal elektronisch ingediende aangiften, maar blijkbaar dragen die niet bij tot een snellere vestiging van de belastingaanslagen.'
'We kunnen ons echt niet van de indruk ontdoen dat ergens een budgettair geïnspireerde rem op de activiteiten wordt gezet, omdat de inkohieringen nu eenmaal een miljardenstroom richting burgers (omdat ze voordien te veel bedrijfsvoorheffing hebben betaald) en gemeenten (de aanvullende personenbelasting) doen ontstaan.'
Het is niet de eerste keer dat de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten het trage werktempo van de fiscus laakt. Eerder becijferde ze dat het uitstel de overheid jaarlijks miljoenen euro's zou opleveren.
Zeker acht mensen zijn omgekomen toen een als kerstman verklede Amerikaan het vuur opende en daarna brand had stichtte in een woning in Covina, nabij Los Angeles. Drie mensen worden nog vermist. De dader pleegde enkele uren later zelfmoord in het huis van zijn broer, 25 kilometer verderop.
********
Priester vertelt kinderen dat Kerstman niet bestaat
Een Italiaanse priester heeft het verkorven bij zijn parochianen nadat hij hun kinderen vertelde dat de Kerstman niet bestaat.
Een regionale krant publiceerde dozijnen klachten van woedende ouders. "Je hebt Kerstmis verknald voor mijn kinderen", aldus een boze moeder.
Priester Dino Bottino verklaarde echter dat hij het als zijn taak zag om de puntjes op de i te zetten. "Ik vertelde de kinderen dat de Kerstman een verzinsel is en niets te maken heeft met het Christelijke kerstverhaal.
**********
Vanzelfsprekend is in Italië het verhaal van Babo Natale (Babo, in vertaling is Vadertje) bijna even heilig als het Kerstverhaal zelf. Wat alleen bewijst dat er dus, net als bij ons in Vlaanderen, twee waarheden zijn. Die van de Paus in Rome, en die van het volk .Dat is ongeveer hetzelfde als een medaille met twee zijden aan dezelfde kant .Maar Babo Natale is de Kerstman, die cadeautjes brengt, en het Kribbekind is om voor de op de knieën te vallen. Maar wier weet dat nog?
Wat er ook van is, ik zie al moeilijk een kribbe-kind in Amerika er op los trekken met een schietgeweer in de pampers, om ergens aan te bellen .
Maar het gaat verder. Lees (weeral) in de DM even mee met
Rik Torfs wijst op het belang van de shariadiscussie die geïnitieerd werd door de anglicaanse aartsbisschop. Rik Torfs is professor kerkelijk recht aan de KU Leuven.
'Was 2008 een bijzonder jaar op religieus vlak?', vraagt Rik Torfs zich af. 'Niet meteen. Toch zijn er drie belangrijke trends die aandacht verdienen. De eerste heeft te maken met de plaats van religie in de samenleving. De tweede slaat op de zogenaamde interreligieuze dialoog. De derde betreft de katholieke kerk, in Rome en bij ons.'
De plaats van religie in de samenleving: de belangrijkste toespraak die een religieuze leider dit jaar hield, was die van Rowan Williams, de anglicaanse aartsbisschop van Canterbury. Op 7 februari sprak hij in Londen voor de Royal Courts of Justice. In een subtiel en genuanceerd betoog komt Williams op voor een rechtsstaat die meer plaats durft te verlenen aan religieuze rechtssystemen. Dus ook aan de sharia, een woord dat menig medeburger doet ineenkrimpen van angst. Natuurlijk pleit Williams niet voor de invoering van de sharia in het Verenigd Koninkrijk. Maar hij probeert wel uit te zoeken of er, binnen de contouren van de democratische rechtsstaat, op wel omlijnde, heel precieze plekken, ruimte is voor religieuze rechtsregels. Bijvoorbeeld bij arbitrage over handelsgeschillen, als alle betrokken partijen ermee akkoord gaan. Of zelfs, wat mij te ver gaat, in het familierecht. Toch zijn de vragen die Williams aan de orde stelt van cruciaal belang. Waar liggen de grenzen van de godsdienstvrijheid? En wanneer zegt de rechtsstaat: 'tot hier en niet verder'? Die vraag is overigens niet alleen juridisch van aard. Een ruime autonomie voor religieuze groepen leidt tot wat vroeger 'verzuiling' heette. Niet altijd goed voor de cohesie in een samenleving.
Teken aan de wand En dan de tweede trend. Langzaam maar zeker neemt de argwaan tegenover de religieuze dialoog toe. Gedurende enkele jaren was die dialoog een paradepaardje van allerlei politici en beleidsverantwoordelijken. Zo in de lijn van: wie de ander kent, zal hem beminnen. Laten we dus zoeken naar wat ons bindt, niet naar wat ons scheidt. Vandaag is er meer scepsis. Want kunnen religieuze leiders wel namens hun gelovigen spreken, op een moment dat het geloof een heel individuele zaak is geworden? En wat hebben we aan de professionals van de interreligieuze dialoog, mannen met baarden die over liefde en vrede praten, terwijl de vervolging om religieuze redenen er wereldwijd niet minder op wordt? In Boekarest, begin september, hoorde ik John Graz, van de Adventisten van de Zevende Dag, pleiten voor meer wederkerigheid op het gebied van godsdienstvrijheid. Westerse landen moeten maar net zo tolerant zijn tegenover de islam als moslimlanden dat tegenover het christendom zijn. Ik ben het daar niet meteen mee eens, want wij moeten in het Westen blijven uitgaan van onze eigen principes in zake democratie en mensenrechten. Maar toch: deze weloverwogen uitspraak van een intelligent man als John Graz is een teken aan de wand. Trouwens, ook paus Ratzinger plaatste dit jaar kanttekeningen bij de interreligieuze dialoog. Tijdens zijn reis naar de Verenigde Staten (van 15 tot 20 april) zei hij dat bij de interreligieuze dialoog de nadruk te veel ligt op wat de godsdiensten bindt. Het is van belang om ook helder, duidelijk en rustig uit te leggen waar de verschilpunten liggen.
Zo kom ik bij het derde punt: de rooms-katholieke kerk. Die beleefde een vrij flets en kleurloos jaar. De huidige paus is rustiger dan zijn voorganger, wat misschien een verademing is, maar tegelijk ook de discussie stil doet vallen.
Synode Wie in Vlaanderen weet bijvoorbeeld dat van 5 tot 26 oktober de twaalfde bisschoppensynode plaatsvond, en wel over het woord van God in het leven en de zending van de kerk? Een paar decennia geleden besteedden onze kranten aan zulk een evenement nog ruime aandacht. Ook op het thuisfront weinig nieuws. Op 4 juni werd kardinaal Danneels vijfenzeventig jaar en bood hij, geheel in overeenstemming met het kerkelijk wetboek, zijn ontslag aan. Bij mijn weten heeft de paus dat ontslag niet aanvaard, en evenmin geweigerd. Vooral dat laatste is een beetje raar. Vaak vraagt de paus aartsbisschoppen van een belangrijk diocees uitdrukkelijk om nog een tijdje aan te blijven. Voor zover mijn informatie strekt is dat niet gebeurd. Betekent dit dat we dan toch vlugger dan verwacht een nieuwe aartsbisschop zullen krijgen? Wellicht niet. Volgend jaar wordt 450 jaar aartsbisdom Mechelen gevierd, en de verwachting is dat kardinaal Danneels deze verjaardag nog in zijn huidige functie zal mogen meemaken. Ondertussen werd, in oktober, Johan Bonny uit Moere bij Gistel (West-Vlaanderen) tot de nieuwe bisschop van Antwerpen benoemd. De wijding vindt plaats op 4 januari. Maar een gewone bisschopsbenoeming is in Vlaanderen geen belangrijk nieuws meer. De Vlaming gelooft of gelooft niet, maar in beide gevallen doet hij dat steeds vaker zonder kerk.
********
Een flets en kleurloos jaar, Heer Perfesser? Slechts een? Flets en kleurloos zegt U. En hoe dat nu komen, denkt U? En vooral, wat denkt U dat er moet gebeuren? Wachten op een mirakel?
********
Ik maak me niet meer moe. Dat ze het nu zelf oplossen! Want ik weet het ook niet meer. Helpt U mij even nadenken? Maar zoek eerst op Google het eiland Lampedusa op, aan de uiterste zuidpunt van Sicilië Daar zijn verleden nacht 650 verfomfaaide vluchtelingen uit Afrika aangekomen, in 3 gammele bootjes, waarvan er 2 op het punt stonden te vergaan in volle zee, en die door de Italiaanse Forza Navale , met veel bombarie, zijn moeten gered worden. Jullie lezen in Vlaanderen slechts een paar korte berichtjes, of als t meevalt, ziet U een paar flitsen op TV. Wij hadden hier het genoegen (!?) een uitgebreid verslag te krijgen, met alles er en er aan, nadruk op menslievendheid, hulp en medeleven. Ware het anders geweest, er zou revolutie uitgebarsten zijn! Invasie van migranten? Op Kerstdag gebruikt men andere woorden en handelt men anders, al zijn het weeral aanhangers van die grote vredelievende godsdienst, die uitbreiding bevecht met bommen en geweren! Jonge mannen, als jonge goden, maar uitgeput en versuft. Vrouwen, oud en jong, drijfnat in de gierende wind, met kleine kinderen, versteven in de ijskoude inktzwarte nacht, in het licht van de schijnwerpers aan de veilige wal. Hopend op redding en een betere toekomst. Zij zullen straks, gekleed en gevoed, uitzwerven over de wegen, op zoek naar een tweede identiteit en naar levensonderhoud die we straks voor onszelf zullen moeten bevechten .
Twee zijden langs dezelfde kant van de medaille .Even onmogelijk om waar te zijn. Enerzijds: WEG, mensen, wij willen jullie niet, en anderzijds: wie krijgt het over zijn hart om jullie warmte en geborgenheid te weigeren Al is Lampedusa, doorheen de jaren, van paradijselijk eiland verworden tot één grote bidonville
Moest ik gekund hebben, ik snelde er naar toe, om te helpen. Beladen met dekens, warme melk en een bed Ik weet dat hetzelfde leeft in de harten bij alle vrienden Onkreukbaren .zelfs al zijn ze opgesloten in een cordon sanitaire door kaviaar-vretende belgicisten in hun poco-kastelen, ze zouden het brood uit hun eigen mond sparen.
Moge 2009 het Jaar worden, waar er terug 2 duidelijke kanten aan een medaille zijn .Met klare toestanden. Zowel in Lampedusa als in Vlaanderen .
Dat zijn geen Kerst en Nieuwjaarwensen, dat is een greep volle overtuiging uit de grond van zijn hart van iemand die ziet dat het misloopt, en die weigert te geloven er niets aan te kunnen veranderen . Zelfs de Stille Oceaan is samengesteld uit afzonderlijke druppels water, en al die druppels samen, kunnen een vloedgolf ontketenen die de wereld overspoelt.
Er was eens, lang gleden, in het Heilig Land, een zaaier, die uitging om te zaaien. Een deel van het zaaigraan kwam terecht op de rotsen (1), waar het verdorde. Een ander deel kwam terecht op de grond, tussen, de bramen en ander onkruid (2), waar het opschoot, maar door gebrek aan zuurstof, weer afstierf. Het derde deel kwam terecht op de vruchtbare akker (3) waar het uitgroeide tot een zee van rijpe aren die de mensen tot voedsel diende
(1)Later werd deze soort de Mei68 genoemd.
(2)Later ontstond hieruit het weke mosselgeslacht der Tjeven.
(3)Uit deze soort ontstonden de Onkreukbaren, door niets of niemand af te leiden van het Goede Doel, de herauten van het Vlaams Belang.
Deze parabel, gelicht uit het H. Evangelie (een beetje toepasselijk in deze dagen), als glijmiddel, om zonder veel omhaal te kunnen putten uit de blog van vandaag van Angeltjes. Waarom overnemen?
Om de boodschap van het ene Goede Doel met alle middelen (hebt ghem?) te helpen verspreiden. Ikzelf zou het niet zo pittig onder woorden hebben kunnen brengen, dan deze mij onbekende grote dame Gerda, die ik bij deze een knuffel verkoop die ze tot lang na Nieuwjaar zal voelen .Blauw is open, en de kleur van de hoop. Mij zijn alle kleuren van de regenboog even lief, op voorwaarde dat ze maar bijdragen aan een volgende Zwarte Zondag
Kijk, weer een bewijs dat de media verkocht zijn Alle kleuren van de regenboog samen, vormen geen zwart, maar wit ..Of bedoelen ze met Zwarte Zondag, dat deze zwart is voor hen zelf? De vraag stellen, is .
Tweede vraag (zie tekst hieronde) Is het niet onze plicht om die www.politics.be te bedelven onder protestmails omdat ze het Vlaams Belang doodzwijgen? Doen, Jongens en meisjes! Ze moeten voelen dat ze er zijn voor ons, en niet wij voor hen!
De Nieuwjaarsbrief van Mevrouw Gerda
Zelfstandigen worden in hun ondernemingslust beknot door onzinnige maatregelen, we mogen niet meer schrijven wat we willen (het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding ligt op de loer), we mogen niet meer lachen of de spot drijven met wat we willen (denk maar aan bepaalde cartoons of liedjes), we mogen niet meer denken wat we willen of stemmen voor wie we willen (meer dan 800.000 kiezers worden straal genegeerd en/of gesanctioneerd omdat ze het lef hebben een eigen opinie te hebben en worden hiervoor zelfs uit de vakbonden gegooid), we mogen eigenlijk geen Vlaming meer zijn (kijk maar naar de zogenaamde culturele en artistieke intelligentsia die zich vooral Belg noemen en zich schamen Vlaming te zijn alsof dit het meest bezoedelde woord is dat bestaat).
We moeten denken, schrijven, lezen, werken, stemmen, ademen zoals de zichzelf uitgeroepen politiek correcte club van dit land het voorschrijft. Als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt deze misleidende onzin helaas voor waarheid aangenomen.
Aan deze klucht, aan deze vorm van dictatuur, aan deze verstikkende regelgeving, aan al de vormen van censuur, aan heel dit ondemocratisch schouwspel moet dringend een halt worden toegeroepen.
Op wie wachten we om krachtdadig te reageren :
-Op de CD&V die op apegapen ligt en al haar verkiezingsbeloften heeft ingeslikt en een Leterme die verheven is tot de schertsfiguur van het jaar ?
-Op de Open VLD die nog aan het bekomen is van het schandaal Patrick Dewael, of het andere schandaal, Karel De Gucht steekt, de kop al op ?
-Op de SP-a die zichzelf compleet onbeduidend heeft gemaakt en die zich al jaren heeft afgekeerd van de gewone man en vrouw ?
-Op LDD dat een samenraapsel is van overlopers die eieren voor hun geld kiezen en enkel op een postje azen ?
-Op de N-VA die zichzelf de voorbije maanden volledig heeft weggespeeld ?
Of op het Vlaams Belang dat in de media monddood wordt gemaakt, zelfs op de website van politics.be waar de dagelijkse persmededelingen van alle politieke partijen verschijnen, worden deze van het Vlaams Belang sinds een maand niet meer opgenomen.
Is het normaal dat de grootste oppositiepartij niet wordt gehoord door verkenner Wilfried Martens ? Waar haalt men het lef en de arrogantie om het Vlaams Belang als niet democratisch te bestempelen? Hebben de politiek-correcte dames en heren al eens de moeite genomen om het programma van het Vlaams Belang te lezen en laten weten wat er dan zo ondemocratisch instaat ?
Of is het uit pure behoudsgezindheid en uit schrik dat er zo wild in het rond wordt gezwaaid en men vooral de bevolking een rad voor de ogen wil draaien en daarom de dictatoriale weg bewandelt.
Het Vlaams Belang wil een onafhankelijk Vlaanderen met respect voor de normen en waarden van de Vlaamse cultuur, gelijkheid van man en vrouw, vrijheid van meningsuiting en de scheiding tussen Kerk en Staat, de basisbeginselen van onze Westerse democratie. Dit kan je moeilijk ondemocratisch noemen. Verder wil het Vlaams Belang een echte immigratiestop, een verplichte inburgering voor vreemdelingen, de misbruiken van gezinsherenigingen tegengaan. Dit kan je moeilijk racistisch noemen.
Laat uw stem horen, schreeuw het uit, laat ons de krachten bundelen en niet meer van op de zijlijn toekijken. Laten we terug fier zijn dat we Vlaming zijn.
Weeral door flauwekul met de draadloze Internet verbinding, was er een tijdje terug een verstandig man aan het woord; die ik toendertijd gemist heb. De collega
had zelfs de eer (neen, omgekeerd: die collega had de eer) om die man te citeren en nu heb ik de eer om beiden te citeren, onder de paraplu vanJohan Santorum! Want die wees mij het sesam-open-U van het copyricht Het is bij mij voortaan Copyleft, want Copyricht schijnt niet te bestaan in de netwereld .Alleen hoffelijkheid. Vandaar dat een woordje van dank aan die Kempische collega uit Grobbendonk nog maar normaal is. Als hij ooit langs komt in deze contreien, die hij trouwens goed schijnt te kennen, dan mag hij gerust binnenspringen. De (plaatselijke) Bokma staat klaar! Mijn bedoeling dus met de heropname van dit interview met Bruno Valkeniers is dan ook zeer duidelijk, om de Voorzitter van het Vlaams Belang, de man die zijn strepen verdiend heeft, niet in de politieke achterkamertjes of in de salons van de chi-chi, maar in het kei-harde zakenleven all over the World, zo veel mogelijk bij de mensen voor te stellen. De regime-media, onder het gezag, het toezicht en de leiding van de vleesgewordenarrogantie boycotten gans de partij. Wellicht uit schrik voor hun eigen hachje Bruno Valkeniers verkoopt geen ludieke one-liners, hij is zelfs geen gedreven redenaar zoals Gerolf Annemans, of Filip De Winter, hij kan, in een oeverloos gezwamd debat, zelfs gewoon zijn mond houden. Kortom, hij is een man uit één stuk. Hard als graniet in zijn idealen, vlot en minzaam in de omgang, kortom, het is een gemanierd gentleman, die met kop en schouders uitsteekt boven de meeste politici van andere partijen ..
Dit was het interview.
"Mijn tijd komt nog"
Negen maanden na zijn aantreden als voorzitter, baadt Vlaams Belang in een sfeer van slechte peilingen en persoonlijke schandalen. Maar Bruno Valkeniers maalt niet om de kritiek op hem en zijn partij: "Het zijn allemaal achterhoedegevechten."
Stevige concurrentie van LDD en N-VA, verhalen over feesten waar nazi-liedjes worden gezongen, een schamele score van 14 procent in de peilingen, het feuilleton rond Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke: in de eerste negen maanden van zijn voorzitterschap heeft Bruno Valkeniers een royale portie rampspoed over zich heen gehad. Heeft de VB-voorzitter nog geen spijt van zijn carrièrewending?
"Nee, ik amuseer me goed in deze job", lacht de 53-jarige Antwerpse ex-havenbaas. "Ik wist ook dat ik in moeilijke omstandigheden werd verkozen, ik heb dat risico bewust genomen. Al moet ik toegeven dat de overstap van het zakenleven naar de politiek mij een cultuurschok heeft bezorgd die lastiger was dan ik had gedacht."
De media beoordelen u hard. U wordt zelfs vergeleken met de spitsen van Germinal Beerschot: "Hij ziet geen kansen en als er zich toch een aandient, dan trapt hij die naast".
Bruno Valkeniers: (schatert) Die had ik nog niet gehoord! En dan moet u weten dat ik supporter voor die club. Maar serieus, ik ben een teamspeler, ik laat anderen graag scoren. De tijd dat ik mezelf meer ga profileren als uithangbord van de partij komt nog wel. De voorbije maanden heb ik vooral in een hoog tempo - en zonder chauffeur - onze lokale afdelingen bezocht. In het verleden werd het VB bestuurd door het triumviraat van Frank Vanhecke, Filip Dewinter en Gerolf Annemans. Ik wil nu het interne debat verbreden en bijkomende thema's aansnijden, zoals het ecologische, het sociaal-economische en de leefbaarheid in een onafhankelijk Vlaanderen. Kortom, ik wil de cultuur van onze werking op punt stellen en een remake van de partij doorvoeren: het Vlaams Belang van de 21ste eeuw, de stuwende kracht van de onafhankelijkheidsbeweging. Dat is een project dat zich over de volgende verkiezingen tilt, en ik laat me daarbij niet opjagen door de media of door andere partijen.
U bent de voorbije maanden meer dan eens geplaagd door onthullingen over VB-mandatarissen met neonazi-sympathieën. Hoe gaat u daarmee om?
Als er bewijzen zijn, dan zetten we zulke mensen meteen uit de partij. Het VB is géén racistische partij, en het zingen van racistische liederen of enige vorm van betrokkenheid bij organisaties zoals Blood & Honour is voor mij onduldbaar. Maar als we alle Vlaamse politici moeten vervolgen die ooit een Duits liedje hebben gezongen, dan is er nog veel werk aan de winkel. Ik waarschuw onze leden wel voor wat ze bijvoorbeeld doen op Facebook en andere communities op het internet. Iedereen heeft het recht om zijn vrienden zelf te kiezen, maar wij treden op tegen alle activiteiten die niet door de beugel kunnen.
Toch staat de veroordeelde ex-politieman Bart Debie nog steeds op uw loonlijst en is uw van negationisme beschuldigde ex-ondervoorzitter Roeland Raes nog steeds gecoöpteerd lid van uw partijraad.
Bart Debie is veroordeeld voor feiten die lang voor zijn tijd bij het VB hebben plaatsgevonden. Iedereen verdient een tweede kans, dus ook hij. En wat Roeland Raes betreft: die heeft ontslag genomen als ondervoorzitter en senator. Verder wacht ik op de uitspraak in dat omstreden proces.
"Dedecker is een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen."
Ook Frank Vanhecke staat nog een proces te wachten, naar aanleiding van racistische VB-pamfletten in Sint-Niklaas.
Ja, en dan heb ik nog een primeur voor u: Frank hangt ook nog een klacht boven het hoofd van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, omdat hij in een interview op de Franstalige tv het gedrag van de francofonen in de Brusselse rand heeft vergeleken met dat van de Belgische kolonialen tegen les petits nègres. Terwijl dat gewoon de term was die destijds door iedereen werd gebruikt. En zo wordt de strijd tegen ons steeds modderiger. Wellicht word ik het volgende slachtoffer, want ik ben nu als voorzitter ook verantwoordelijke uitgever van al onze lokale uitgaven, die ik onmogelijk allemaal kan controleren. Maar deze evolutie stemt mij eigenlijk positief, want het zijn allemaal achterhoedegevechten.
Hoe bedoelt u dat?
België wordt nerveus. Dit is nooit een democratisch land geweest, maar nu komt in Vlaanderen het debat over onze toekomst toch eindelijk op gang. UA-filosoof Peter De Graeve beschrijft in zijn boek 'Staat van ontbinding' de ontsporing van onze democratie. En volgende maand verschijnt er een ander boek, waarin een groep van prominente denkers zoals Johan Sanctorum en Ludo Abicht sporen ontwikkelt die moeten leiden tot een onafhankelijk Vlaanderen. Het VB is de enige partij die geen schuld draagt voor het verleden. Zelfs professor Etienne Vermeersch, de 'slimste mens van Vlaanderen', die het VB ooit zag als een club van neonazi's, vindt tegenwoordig dat wij recht van spreken hebben. In de samenleving is het cordon sanitaire helemaal uitgehold, het bestaat alleen nog in de politiek en in sommige media.
Maar in de peilingen scoort uw partij nog maar 14 procent.
Het landschap is ingrijpend veranderd, wij hebben concurrentie gekregen van LDD en N-VA. Maar ik vrees de verkiezingen niet. LDD wordt door het establishment misbruikt om ons kapot te krijgen. Ik vind Jean-Marie Dedecker een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen. Dat bewijzen de interne twisten bij LDD en de discussies over het boek van Jürgen Verstrepen nu al. Met N-VA voel ik me meer verwant, al geloof ik niet in een stap-voor-stap-strategie om de Vlaamse onafhankelijkheid te realiseren. Het kartel met CD&V was ten dode opgeschreven, omdat christendemocraten vroeg of laat toch altijd kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef. We zullen zien hoe het nu verder gaat met N-VA. In de media zegt Bart De Wever dat hij niks wil weten van het VB. Ik neem daar akte van (glimlacht raadselachtig). En ik kijk vol vertrouwen uit naar de verkiezingen.
Op welk percentage van de kiezers mikt u dan?
Mijn objectief is de Vlaamse onafhankelijkheid. Ik kijk verder dan deze verkiezingen, ik behoor niet tot de politici die telkens weer beloven dat ze de problemen van het land gaan oplossen en zich vervolgens mee schuldig maken aan de Belgische ramp. We worden in Vlaanderen geconfronteerd met grote problemen zoals de vergrijzing, de ontgroening en het verkeersinfarct, maar ondertussen bedragen de transfers van noord naar zuid jaarlijks 12 miljard. Daar kunnen we elk jaar vier Oosterweelverbindingen mee financieren!
"CD&V blijft kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef."
De voorbije negen maanden waren voor u niet makkelijk, maar het moeilijkste komt nog. U moet kieslijsten gaan vormen en veel kandidaten teleurstellen.
Dit is inderdaad voor alle partijen een moeilijke periode. Ik volg onze interne procedures en hou rekening met criteria zoals kwaliteit, inzet, stijl, regionale spreiding, geslacht en electoraal gewicht. Daarnaast willen we ook verjongen.
Komt er een ideologische zuivering?
(Denkt lang na) Als democraat huiver ik van die term. Ik herhaal dat ik rekening hou met criteria als kwaliteit en stijl. Ik vind ook dat we de demonen van het verleden achter ons moeten laten. En verder is de lijstvorming een subtiel spel, dat ik binnenskamers wil spelen en niet op de Grote Markt.
Bart Debie zou in uw opdracht bezig zijn met een doorlichting van alle kandidaten.
(Schatert) Ik heb dat ook gelezen. Gelooft u nu echt dat ik iets te maken wil hebben met zulke Gestapo- en Stasi-technieken? Ik heb wel wat beters te doen.
Gaat u zelf ook op de lijst staan?
Ik zal waarschijnlijk de Antwerpse lijst voor de Vlaamse verkiezingen duwen, als de partij mij dat vraagt.
Wat gebeurt er met Marie-Rose Morel, nu zij zelf afstand doet van de tweede plaats op de Europese lijst?
Marie-Rose legt bij ons nog precies evenveel gewicht in de schaal als voor de roddelcampagne die tegen haar en Frank Vanhecke is gevoerd. Uit de vele reacties en steunbetuigingen leid ik af dat degenen die hen willen beschadigen, de boemerang in hun eigen gezicht terugkrijgen. Wat Marie-Rose heeft meegemaakt, is privé. Op een paar momenten heeft zij zelf de behoefte gevoeld om daarvan iets te delen met enkele journalisten. Zelf had ik dat niet gedaan, maar ik begrijp haar wel.
In Antwerpen moet Filip Dewinter voor de zoveelste keer de VB-kar trekken. Hebben politici geen houdbaarheidsdatum?
Jawel, voor elke politicus komt het moment waarop hij voor zichzelf moet beslissen om zijn energie te gaan investeren in het coachen van jongeren. Maar voor Filip is dat nu nog te vroeg. Met zijn onvoorstelbare energie is hij nog steeds moeilijk te kloppen.
Houdt u er rekening mee dat er ook weer federale verkiezingen komen?
Ik ga daar niet van uit, omdat behalve LDD en wij geen enkele partij daar baat bij heeft. Ze hebben niets om mee naar de kiezer te gaan. Het verhaal van de staatshervorming is voorbij, en op economisch vlak is deze regering totaal ongeloofwaardig. We zitten met een negatief budget voor 2008 en een virtueel budget voor 2009, de werkloosheid stijgt en de recessie schopt wild om zich heen. Met zo'n slecht rapport willen de traditionele partijen niet naar de kiezer.
Uw grote droom blijft de Forza Flandria. Daarmee bent u dit jaar al eens op uw gezicht gevallen, toen LDD uw aanzoek weigerde. Probeert u het na de verkiezingen opnieuw?
Ik weet dat Jean-Marie Dedecker zelf ongelukkig is met die gang van zaken, waarbij mensen uit zijn omgeving ons contact hebben gesaboteerd. Maar inmiddels is de afstand tussen onze partijen groter geworden, door het ultraliberalisme van Dedecker en zijn onduidelijke visie op de toekomst van België. Vlaams Belang blijft in elk geval zijn principes trouw. Wij willen een onafhankelijk Vlaanderen met een identiteit die steunt op de waarden van het christendom, het humanisme en de verlichting. We zweren bij de scheiding der machten, de scheiding van Kerk en staat en de gelijkheid van man en vrouw. Daarbij moeten migranten zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en onze taal. Dat gezegd zijnde, blijf ik geloven in een bundeling van de republikeinse krachten. Maar ik heb geduld, de tijd speelt in ons voordeel
.Zo zongen 2008 jaar geleden de Engeltjes. Gloria in den hoge en vrede aan de mensen van goede wil .wat ik ook toewens aan iedereen, zelfs aan diegenen die zelf niet van goede wil zijn
Voorlopig (in de vooravond) ben ik nog bezig, niet met engeltjes, maar met angeltjes
Omdat ik vind dat hun woorden niet genoeg kunnen in de schijnwerpers gezet worden Vooral voor wat betreft de volgende verkiezingsuitslagen .
Op 7 juni worden verkiezingen georganiseerd voor gemeentes, provincies, de gewesten, de federale troep en Europa. Als die uitslag (die momenteel opgemaakt wordt door de voortreffelijke ingenieurs van Digipolisin samenwerking met de kabinetschef van de keuning, de heer Van Pimperzele de Spirou), toch niet mocht beantwoorden aan de verwachtingen van dat moment, dan wordt de noodregering verlengd met 10 jaar.
Een andere collega had de luciditeit om terug te komen op een oud verhaal .De actualiteitswaarde nochtans
Zonder een oplossing voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn de volgende federale verkiezingen ongrondwettelijk. Dat heeft Marc Bossuyt, de nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof, dinsdag aan de VRT-gezegd. Bossuyt deed die uitspraak in de marge van zijn plechtige installatie als nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof.
De plechtige installatie van Bossuyt gebeurde dinsdag in het bijzijn van ontslagnemend premier Guy Verhofstadt en verschillende andere hoge gezagsdragers van het land. De 63-jarige Bossuyt is sinds 1997 rechter bij het Grondwettelijk Hof, het vroegere Arbitragehof, en was voordien onder meer voorzitter van de VN-commissie Mensenrechten en de eerste Belgische commissaris-generaal voor de vluchtelingen.
In zijn toespraak benadrukte Bossuyt dat de arresten van het Grondwettelijk Hof niet mogen gezien worden als gewone "adviezen", maar dat zij "ter goeder trouw moeten worden uitgevoerd". De overheid kan dus niet zomaar voorbijgaan aan de arresten van het Hof.
In een gesprek met de VRT-radio ging Bossuyt een stap verder, met name wat betreft het arrest rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
Discriminerend.
Sinds 2002 vallen de kieskringen in ons land samen met de provinciale grenzen, behalve in BHV. Die kieskring overschrijdt twee gewesten. Het bestaat uit het tweetalige Brussel en het eentalige Halle-Vilvoorde. Het Grondwettelijk Hof bestempelde die regeling als discriminerend.
De verkiezingen van 10 juni van dit jaar waren de laatste die nog mochten zonder oplossing voor BHV. Nieuwe verkiezingen zijn dus onmogelijk als het probleem BHV niet eerst wordt opgelost. "Er moet een nieuwe regeling worden uitgewerkt die deze discriminatie wegwerkt", aldus Bossuyt. Wat die oplossing is, laat het Grondwettelijk Hof in het midden. Dat is de taak van de wetgever.
In zijn speech loofde Bossuyt ook de tweetalige structuur van het Grondwettelijk Hof. Zo is er naast een Nederlandstalige ook een Franstalige voorzitter (Michel Melchior) en wisselt het effectieve voorzitterschap jaarlijks. Dat bewijst volgen Bossuyt dat het federale samenwerkingsmodel "grotere verdiensten heeft dan wel eens gedacht wordt". De nieuwe voorzitter verklaarde tot slot ook dat er geen tekort is aan rechters, wel aan gerechtelijke medewerkers. (belga/dm)
13/11/07 18u34
En dan komt vandaag playboy-Cassanova De Wael met volgende losse flodder, dat niet de Grondwet, maar het Parlement de verkiezingen patroneert ..
De Waalse minister van Alcoholisme & Sport, Michel Daerden, dus niet de Belgische, en de belgische architect, dus niet de Vlaamse .Het onland B. wordt gepamperd en vertroeteld als een seniele ouderling .(Zie artikel onderaan) De hournalisten van Le Standaer zijn er specialisten in, zoals deze zomer, in de nieuwsgaring over een onderwerp dat vanzelf eenieders belangstelling trok, om ook volgend item te manipuleren. De prijs van de eerste mosselen iedereen spreekt ervan! Le Standaer ziet zijn kans schoon, en lap! Daar gaan we . Zeeuwse mosselen en belgische mosselen Hollandse tegen belse, en Zeeuwse tegen Vlaamse maar het plebs loopt er toch in! We doen maar! Als verschuiving (vervalsing!) van de inhoud van begrippen kan dat tellen! Le Standaer is eens te meer ontmaskerd als schriftvervalser!!
*******
Voilà. Ik heb Het Licht gezien! Eurika! Mijn broodje is gebakken! Ik laat subito presto nieuwe visitekaartjes drukken: Digitalia, CEO van DE STANDAARD voor Iedereen. Zou mijn miljoenen-contract ondertussen kunnen gereed zijn, AUB? Vergeet de zware ontslagpremie niet, hé, mannen!
Ik heb mijn nieuwe roeping ontdekt. Ik word de duurbetaalde commercieel afgevaardigde van Le Standaer, die, uit het niets, over en boven de hoofden springt van al wat tot vandaag naam en faam had bij de redactie en het dagelijks bestuur bij Le Standaer, die terug De Standaard (voor Iedereen) is geworden ..
En neen! Mijn naam is niet Von Münckhausen en ik schiet mezelf niet met spek naar de overkant der kantelen. Noch spring ik over op de kanonskogel die van daar komt, bij t kruisen, om terug te vliegen. Zoiets zou ik zekerlijk nooit doen.
Ziehier, op een eeuwig zwijgen, mijn ontdekking.
Na het gat in de portemonnee van die arme aandeelhouder, een gat in de krantenmarkt. Waardoor er, in de Kerst- en Nieuwjaardagen, een omfloerste verdamping van beide gaten kan ontstaan. Door compensatie van het ene gat met het andere. Zon gat in de markt is de achilleshiel van de aandeelhouder. De oplage. Het aantal verkochte kilos dagbladpapier, thans elke dag nog meer, bedrukt liefst met pagina-grote kleurfotos afgewisseld met reclame en betaalde aankondigingen.Gevolg? Dalende oplage, lange gezichten, wanhoop en droefenis. Maar bovenal: verminderende poen!
Mijn plan?
Afschaffen van de necrologie. Deze werkt deprimerend en op de duur zelfs decimerend. Iedere dag staan lezers in de krant die vanaf dat ogenblik geen lezers meer zijn. Afschaffen dus.
Afschaffen ook alles wat ook maar enigszins indruist tegen het Zesde of het Negende Gebod. Lezers met het hart (en het verstand) op de juiste plaats zullen dit waarderen en de krant bijgevolg ook doorgeven naar hun jeugdige kroost, liever dan die weg te moffelen, zoals nu gebeurt, tussen de pakken oud papier voor de Chro. Waar ze, spijtig genoeg, zot zijn van die dingen.
Afschaffen ook de advertenties met dubbele bodem. Zodanig, dat wie iets zoekt, beter af is op Ebay. Waar alles veel opener en bloot, maar eerlijk wordt naar voor gebracht.
Verwijderen./Snijden
In de eerste plaats die redacteuren/verantwoordelijken met dyslexie, die te pas en ten onpas Vlaams verwisselen met belgisch. En omgekeerd. Vervangen door volkseigen getrouwe volksgenoten (!), bestaande voor 50 % uit rechtshandigen, en 50% uit linkshandigen. Met hun kop in het midden van hun schouders, en de blik op vooruit. Kleine achteruitkijkspiegeltjes zullen worden toegelaten, op voorwaarde dat die voorzien zijn van een piepklein zwaailichtje.
Op de tweede plaats zal onderzocht worden alser in de personeelsbestanden elementen voorkomen, die ook lezers zijn lectuur voor onderontwikkelden van de strekking Humo, de DM, enz. Die krijgen eenmalig de kans zich te herbronnen. De herdruk van De Mechelse Catechismis zal uitbesteed worden aan de collegas van Roularta. Of van Lannoo, dat staat nog niet vast.
Op de derde plaats zullen dagdagelijks en in real time de meeste buitenlandse kranten van alle strekkingen, als verplichte lectuur ter beschikking liggen. Het nuttig gebruik van deze dubbel check-bronnen zal blijken uit de kwaliteit van de geleverde prestaties. Gezegde prestaties en loonsverhoging zullen in oorzakelijk verband beoordeeld worden.
En als top of the bill zou ik bewijzen de tekenen des tijds te verstaan.Dat vooral! Want dat is pas progressief-zijn!....
Om te beginnen, eerst in klein formaat, na korte tijd in het vroeger formaat,
(de vroegere drukpersen zijn toch nog niet in het oud ijzer gegaan?)
de kruisletters AVV-VVK in top voeren. Geflankeerd (en dat zou nieuw zijn) door enerzijds het IJzerkruis, en anderzijds het Gedenkteken van Steenstrate.
Om rekening te houden met de ontkerkelijking van mijn lezers, zou ik onder die kruisletters een zinnetje vormen, zoals zo was het vroeger want al van op de frontpagina zou ik laten blijken rebels te zijn tegenover Brussel-Mechelen. Wat mij veel sympathie zou opbrengen, en wie weet, het kerkbezoek weer zou opvijzelen. Wat op zijn beurt een sneeuwbal effect zou teweeg brengen in oer-christelijke middens.
Het land b.? Hooghartig negeren. De bloedschande van het tussen de lakens duiken met met LE SOIR? Biechten, vergiffenis vragen en penitentie doen
En om alle twijfel weg te nemen, zou ik over de ganse breedte van de titelpagina, bovenaan een streep geel laten zetten. Met in zwarte opdruk: De Standaard. En in kleiner letter daaronder, zonder leestekens voor of achter:voor iedereen. En wees gerust: de vlag zou de lading dekken!
Belgische architect ontwerpt grootste kunstmatige eiland ooit
BRUSSEL - De Belgische architect Alexander DHooghe heeft een competitie gewonnen voor het ontwerp van het grootste landwinningsproject ter wereld. In Zuid-Korea moet een site van meer dan 400 vierkante kilometer uit de zee oprijzen, compleet met industrie-, landbouw- en natuurgebieden, én een ruimtehaven. Dat meldt De Morgen.
Met precies 401 vierkante kilometer wordt het Saemangeumproject in de Zuid-Koreaanse provincie Jeollabuk-Do de grootste landwinningssite ooit. Ter vergelijking: het in aanbouw zijnde Palm Deira in Dubai is 46 vierkante kilometer groot. Het Zuid-Koreaanse project zal wellicht decennia in beslag nemen. Uiteindelijk moet er plaats zijn voor een half miljoen mensen.
Alexander DHooghe (35) is architectuurprofessor op het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge, vlak buiten Boston. Hij was een student van de Vlaamse bouwmeester Marcel Smets en de Nederlandse toparchitect Rem Koolhaas.
Mooi niet gelogen, hé van Le Standaer: is niet iedere Vlaming voor hen in de eerste plaats belg? Zo steken die mannen in elkaar .
Lees mee in de glazen bol van Marc Grammens. Voor méér dient U zich te abonneren. Schrijven naar betrokkene, Stationstraat, 200, 1770 LIEDEKERKE. Het is niet goedkoop, mar dan krijgt U ook waar voor Uw geld!
Altijd interessant om weten wat hoge Heren bekokstoven, en waaroverde media, zoals U weet, gewoonlijk niet (mogen) schrijven
Bergen duidt geen concurrentie.
Het staat (vermoedelijk) nergens geschreven maar het is geen geheim dat bij de vorming van de regering-Leterme de Waalse socialist en burgemeester van Bergen, Di Rupo, verkregen heeft dat zijn stad, Bergen (Mons), door België zou worden voorgedragen als culturele hoofdstad van Europa voor het jaar 2015, als België opnieuw mag meedingen naar de titel.
Reeds kregen Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002) die kans. Nu was het de beurt aan Wallonië, zo werd geargumenteerd, en Leterme heeft dat aanvaard. De meeste kosten voor stadsverfraaiing enz. komen te laste van de Belgische staat, die op deze manier zorgt voor een bijkomende overdracht van middelen naar Wallonië. Er is een probleem: het Europese reglement voor de keuze van Europese culturele hoofdstad vereist dat er een jury wordt aangesteld die alle kandidaturen moet onderzoeken. Mooi, maar in België kan dit dus niet, want er is al een politiek akkoord om de eer aan Bergen te gunnen. Mechelen, dat zeer graag kandidaat was geweest, moet op bevel van VLDvoorzitter Somers, tevens burgemeester van de stad, de kans laten voorbijgaan, zo niet riskeert de regering hierover te vallen. In hetzelfde geval bevindt zich Luik, dat zich in alle opzichten ver boven Bergen verheven acht. Luik had al een comité opgericht om de kandidatuur van de stad voor de titel van Europese culturele hoofdstad in 2015 te promoten. maar op bevel van de burgemeester heeft dit comité zijn activiteiten gestaakt. Nu nog afwachten of de Europese Kommissie zal aanvaarden dat er voor het eerst een stad uitverkoren wordt die geen concurrentie had te trotseren.
Volgens Le Soir zou de regering van de Franse Gemeenschap Luik willen bedenken met de honoraire titel van metropool. Geen hoofdstad dus, maar metropool. Nu nog zien dat Leterme daar evenveel geld voor over heeft als het bedrag dat aan Di Rupo was toegezegd. Van een kommissie die Europa zou moeten adviseren bij de keuze van Bergen verneemt men niets meer.
Dat schrijft Marc Grammens in JOURNAAL van 4 December, en met wat hij besluit in dat artikel heb ik persoonlijk niet de minste moeite .Alleen wenste ik dat Meneerke Lowie uit Leuven, en de Grote Jos Gheysels, beiden notoire kaviaar-socialisten,konden optreden, om publiekelijk een reuzengrote mea culpa te slaan
Stelt zich alleen de vraag of er moet ingegrepen worden, voor het te laat is, en door wie ..Maar als de Overheid het niet doet, is dat dan niet de plicht van het Volk om zelf in te grijpen, van ons allemaal? In vroeger tijden riep het Volk om de brandstapel. Op wie of wat wachten wij?.....
Deze keer heb ik de indruk, dat Marc Grammens niet voluit durft te schrijven, dat hij vreest voor het Vlaams Belang. Waarom anders telkens die VB, ipv v o l u i tVlaams Belang .En waarom spreekt hij alleen van mensen van het VB (Zou het voor hem misschien ook een brug te ver zijn geweest, om Frank VanHecke en Marie Rose Morel met naam en titel te vernoemen, om hen op deze wijzer een soort van collectief eerherstel aan te bieden?
.../ Journalistiek is een te edele roeping om het uitoefenen ervan open te mogen stellen voor vuilbekkende pubers, die willen laten zien hoe bruut ze wel kunnen zijn. Maar het is wellicht ook symptomatisch voor een samenleving die geen normen meer erkent. Zoals prof. Mark Elchardus ooit schreef (in Knack, 5.7.06): Er zijn geen toelaatbare vormen van ontoelaatbaar gedrag. Wat Knack uitgespookt heeft, - d.w.z. de ruimte die de uitgever een redacteur geboden heeft om alle respect voor de privé-sfeer van mensen overboord te gooien, én het initiatief dat de uitgever genomen heeft om van dit in geen enkel opzicht enigszins relevant verhaal een verkoopsargument te maken (cover), - is een vorm van ontoelaatbaar gedrag, die niet toelaatbaar wordt gemaakt doordat het om aangeschoten politiek wild gaat. Want wat gebeurt er nu onvermijdelijk? Loslopende gekken leren daaruit dat als dit kan in Knack, zij het ook mogen doen, op hun manier dan wel, d .w.z. op de manier van een rapgroep (zo genoemde muzikanten) die een liedje hebben ingeblikt. waarin ze Filip Dewinter van het VB toeroepen: De uitspraken die je maakt, zal je betalen met je leven, (...) je f zal sterven door een dodelijke schotwond, kanker racist (Het Laatste Nieuws, 22.11.08).
Bezin u, collegas, voordat het te laat is: er loopt een rechte lijn van alle middelen zijn goed van Tobback naar de schotwond van een stelletje morele wrakken, over - helaas ja - de openlijke verkondiging door Knack dat het privéleven van mensen van het VB niet dient te worden ontzien. Als hun privéleven geen respect meer verdient, is het toch vanzelfsprekend dat zieke geesten daaruit afleiden dat ze een stapje verder mogen gaan en dat het leven zelf van de betrokkenen niets meer waard is? Zien de toch intelligente uitgevers van Knack dat niet?
Die totale karakterloze morele platzakkigheid ... De verdorvenheid die een genadeloze partijpolitiek in de geesten heeft aangericht ... Dit exhibitionistisch individualisme dat lak heeft aan de belangen en gevoelens van anderen ... Deze nare samenleving met nare verwende mensen (Pim Fortuyn).
Bij Angeltjes (die zijn een soort God-de-Vader, die over Moeder Vlaanderen àlles weten, net als Sinterklaas en de Belastingen) een interview gevonden met ee zekere Jan Verheyen, die een bekroond Vlaams filmmaker in het Brusselse blijkt te wezen.
Meneer Jan Verheyen, die mij, anafabeet in alles wat film, de zo gezegde Vijfde Kunst aangaat, voordien onbekend was, vergeet ik nu nooit meer in al mijn levensdagen. En dat, Mijne Dames en Heren, is de verdienste van de blog-collega, die net als ondergetekende, gewoon wèg was (weg moet geweest zijn) van de luchtige toon waarmee (in zijn dankwoord voor de verzamelde pers-genodigden), bepaalde evidenties gekrast werdenin de tere zieltjes van zijn toehoorders .Van velen zullen de oren geflapperd hebben (ze zijn misschien net niet opgestaan om weg te gaan ) en die hebben dus het schoentje aangetrokken, voor anderen moet het als een fris Mozart-stukje geklonken hebben, en voor nog anderen, de meer kritischen, zoals ik, zal het de wenkbrauwen hebben doen optrekken. Want niet radicaal genoeg .
Twee van die slagzinnen hen ik in geel gezet, maar de derde waarheid als een koe, heb ik, uit respect voor betrokkene, ongerept gelaten Daar waar hij spreekt over de volksjury bij de Nack
Moest ik aanwezig geweest zijn in de zaal, zou dat voor ons, gelijkgezinden, het signaal geweest zijn, voor een daverend applaus. Doe mij een plezier, en zoek die volzinnen nog eens op .Ze staan in de voorlaatste alinea .
Filmmaker Jan Verheyen durft zich te outen als Vlaming
Brussel - "Het Vlaams Komitee voor Brussel wou dit jaar iemand uit de culturele sfeer onderscheiden, en is dus bij mij terechtgekomen een duidelijker schrikbeeld van hoe weinig hip het adjectief 'Vlaams' is in de culturele sferen, is nauwelijks denkbaar." Jan Verheyen kreeg zopas de erepenning Albert De Cuyper uitgereikt. Dit is zijn dankrede.
Als zelfs een sympathieke, apolitieke collega als Erik Van Looy zich in interviews nadrukkelijk positioneert als belgicist en weleens aanschuift voor een bouchée à la reine in Laken, dan mag je aannemen dat dezer dagen het zich outen als Vlaming - of daar gewoon al niet beschaamd voor zijn - het equivalent is van het uit de kast komen van Will Ferdy in de jaren stillekens.
Overigens heeft het nog niet eens te maken met al dan niet gepaste fierheid. Het volstaat om in Vlaanderen geboren te worden om Vlaming te zijn. Daar is, net als aan jarig zijn, geen verdienste aan. Het is meer een feitelijkheid. Vanwaar dan die drang van onze culturele en artistieke intelligentsia, ook bekend als 'de smaakpolitie', om dat bij voorkeur te negeren of, liever nog, beschaamd te loochenen?
Ik vermoed dat het voor een groot deel te maken heeft met het collectieve trauma dat links heeft opgelopen op Zwarte Zondag, en de vele Zwarte Zondagen daarna. Het begrip 'Vlaams' was plots bezoedeld, gekaapt als het ware door uiterst rechts. En vanuit een bijna pavloviaanse reflex - rechts is fout, dus Vlaams is fout - en uit angst om uit de politiek-correcte kerk te worden gebannen, rende onze elite blind de andere kant uit, alwaar zij zich - bien étonnés de se trouver ensemble - aanschurkten tegen de monarchie.
Waar in normale landen de artistieke wereld bijna per definitie kritisch staat tegenover kerk en staat, is ze hier verworden tot de schoothond van de meest antidemocratische instelling die er bestaat: het koningshuis, laatste symbool van de erfelijke macht. Arno op het verjaardagsfeestje van de koning, alleen in dit land wordt dat niet als toppunt van absurdisme beleefd.
Overigens denk ik, hoop ik, dat het hier niet zozeer om een krachtig politiek statement gaat, dan wel om een soort groepsgedrag waarvan het politieke gewicht niet hoger moet worden ingeschat dan de bereidheid opiniestukken en petities te ondertekenen waar de juiste namen onderstaan. De meeste mensen willen nu eenmaal tot een club behoren - Dirk Draulans zou dat ongetwijfeld op onderhoudend-wetenschappelijke wijze kunnen terugbrengen tot de stammen in de oertijd.
Het lijkt me in ieder geval een plausibele en niet-bedreigende analyse, gezien het feit dat het wereldbeeld van nogal wat culturo's zich situeert ter hoogte van de eigen navel en enig politiek engagement zich doorgaans beperkt tot het op de barricaden springen voor om het even welke al dan niet bedreigde minderheidsgroep. Béétje jammer dat daarbij over het hoofd wordt gezien dat ze, als Vlamingen in denial, zo onderhand zélf behoren tot een minderheidsgroep. Meer: als een minderheidsgroep die zichzelf, als het enigszins zou kunnen, zou uitroeien om zo het stigma van Zwarte Zondag voor eens en altijd uit te wissen.
Terwijl dat stigma zeer relatief is, en in essentie niet veel meer dan een hysterische overreactie ik zie nog altijd niet in waarom je niet Vlaams én verdraagzaam én solidair kan zijn én open naar de wereld, eigenschappen waarvan het alleenrecht nu wordt geclaimd door de leden van de politiek-correcte kerk.
Aanmatigende onzin, die ondertussen wel zo diep is doorgedrongen in het maatschappelijk discours dat het voor waarheid wordt aangenomen. Immers, als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt het op den duur inderdaad ook voor waar aangenomen.
Poortbewakers Misschien is dit ook het moment om te bekennen dat ik een en ander weliswaar met verbazing en, toegegeven, soms irritatie gadesla, maar dat het me verder niet buitengewoon veel kan schelen. Ik lig niet wakker van Europa, België of Vlaanderen, ik zal al blij zijn als we efficiënt bestuurd worden - wat dus uitdrukkelijk niet betekent dat een op wereldschaal onbetekende stad als Brussel recht heeft op iemand die zich, zonder daarbij zelf in lachen uit te barsten, minister-president noemt. Ik bedoel maar: New York heeft een burgemeester.
Ik geloof dat een land of het er nu een is van tien dan wel van zes miljoen inwoners, en bij voorkeur een republiek beter af is met één regering, en een belastingdruk die zich niet noodzakelijk in de Europese topdrie situeert. En ja, er is een oorzakelijk verband. Ik geloof ook dat Vlamingen evenveel recht hebben op het uiten van hun eigen cultuur als pakweg Denen, Ieren, Basken, Portugezen. Ik vind dat vanzelfsprekend, en ik vind zelfs dat dat los staat van trots of chauvinisme of nationalisme. Het is simpelweg een deel van wie we zijn. Ik ben dus Vlaams, verdraagzaam, solidair en open voor de wereld.
Maar ik vind wél dat het schijten op, of kleineren van, die Vlaamse cultuur - of dat nu gebeurt door de smaakpolitie, de muziekmaffia, of welke andere zelfuitgeroepen groep poortbewakers ook - misplaatst en unfair is en vooral getuigt van een pover zelfbeeld.
Een andere interessante vaststelling is dat die jammerlijke breuklijn zich cultureel vertaalt in een aanscherping van de veronderstelde tegenstellingen tussen de zogenaamde high en low culture. Grof gesteld komt het erop neer dat wie zingt in het Engels en/of weleens in een rokerige club in een voorstad van Londen performt, meer au sérieux zal worden genomen dan de kloefkapper die in het Vlaams optreedt. 'I love you' is geloofwaardiger dan 'Ik zie u graag', dat fenomeen. Idem voor theater, waar je toch alleen maar kunt vaststellen dat het repertoiretheater in een paar decennia tijd moedwillig is uitgeroeid, en het alternatieve (wat, voor alle duidelijkheid, nodig is en zuurstof levert aan een creatieve sector) de norm is geworden. Jan Decorte played Shakespeare last night. Shakespeare lost.
Hetzelfde geldt in de filmwereld, waar een prijs op een festival waarvan je voorheen nog nooit had gehoord, in appreciatie zwaarder weegt dan hoge bezoekcijfers in eigen land. Ik citeer in dit verband graag een Vlaamse filmmaakster die in een radio-interview beleefd werd gevraagd of het niet teleurstellend was dat er ondanks al die prijzen zo weinig mensen naar de film waren komen kijken. Ze zei: "Dat kan me niet zoveel schelen. Al komen er maar duizend mensen kijken, zolang het maar de juiste mensen zijn." (...) Het is nog altijd knus toeven in de ivoren toren, en succes is per definitie verdacht en uiteraard artistiek corrupt.
Dat brengt me bij een van mijn favoriete anekdotes. Een paar jaar geleden, het moet in 2001 geweest zijn of daaromtrent, werd ik door de lezers van het weekblad Knack uitgeroepen tot Man van het Jaar in de categorie Cultuur. Het was het jaar van Team spirit, dus u heeft weinig fantasie nodig om u de identiteitscrisis binnen de cultuurredactie van Knack voor te stellen. Bij de uitreiking werd ik in de laudatio op subtiele wijze geschoffeerd, en het jaar daarna werd het reglement aangepast: om dit soort uitglijers te vermijden, zouden voortaan de lezers niet langer worden geraadpleegd. De verschillende redacties zouden voortaan zelf nomineren en uit die genomineerden de laureaat kiezen. Democratie, de stem van het volk, allemaal goed en wel maar we moeten daar ook niet in overdrijven, nietwaar.
Ik dank het Vlaams Komitee voor Brussel voor deze erepenning, ik dank Johan Sanctorum voor zijn niet-schofferende laudatio, en ik beloof dat ik mijn uiterste best zal doen om de komende jaren nog meer mooie, relevante Vlaamse films te maken voor een zo breed mogelijk publiek.
Onderstaand leentje-buur van bij Angeltjes, uit amusement, maar niet uit amusement alleen. .Neen! Door hem Copyleft te kopiëren kan ik het regelmatig herlezen, zonder dat de Staatsvuiligheid, Afd. CGKR, het daar gaat opvorderen voor vernietiging. We weten inmiddels dat men ons nauwlettend in de gaten houdt!
Moest ik de Arabische taal machtig zijn quid non dan zou ik op deze plaats tussen haakjes schrijven: Bonjour les copains. Comment va Madame?
My Home is my Castle, aan mijn eigen computer raakt er niemand, tenzij het ooit zo ver komt, dat er s morgens om 05 uur op de deur gebonsd wordt. In Nazi-Duitsland vreesde men dat uur en dat gebons: de gevreesde roze-rode brief werd aan huis besteld: dat heette toen daar Schutzhaft, (in Uw eigen belang in bescherming nemende gevangenschap). Via Nazi-Rechters kwam men dan in Nazi-gevangenschap. Met een beetje geluk mocht men daar, mits de heropvoeding succesvol bleek, enkele jaren doorbrengen met (dwang)arbeid ten voordele van de Nazi-leiding
Dat denkbeeld an die 4schutzhaft moet als een heerlijk toekomstbeeld de linkie-winkie Toleros, de nieuwe Nazis in eigen land, voor ogen zweven .
Maar, change is coming en het is bijlange gelukkig nog niet zo ver. Eerst de volgende verkiezingen (of misschien de daarop volgende ) afwachten. Wie weet, als de kansen keren Dan zijn de verdoemden van vandaag ineens de meesters in t land Dat is toch evident! Een verkenner zou dat toch moeten weten!
Senior zet de puntjes weer eens op de i : Angst !
De reden dat V.B, niet gehoord wordt door de verkenner, spruit voort uit angst, angst en nog eens angst !
De partij wordt steevast afgeschilderd in de poco-media als "ondemocratisch" en als dusdanig behandeld. Men kent de eisen van het V.B, die van bij het ontstaan onwrikbaar dezelfde zijn en men wéét dat er niet met compromissen, postjes of andere zoetigheden koopjes te doen zijn. De standvastigheid en de trouw aan de idealen plus de één miljoen V.B kiezers zijn een reuzedoorn in het oog van de poco-grafdelvers.Al jaren doen ze al het mogelijke, met legale maar meer nog illegale middelen, om V.B te nekken.
Tot op heden is hen dat nog voor geen millimeter gelukt ! Elke poging tot sabotage bracht V.B nog meer kiezers op en dit tot grote ergernis en frustratie van de poco-losers èn ...van de leefloners in Laken!
De huidige, reeds 18 maanden durende onderlinge vetes,waarbij kaakslagen, nekslagen, trappen in het kruis,roddel,jaloezie,achterklap, leugens en bedrog de dienst uitmaakten en het uiteindelijk tot de implosie kwam van dit zootje onbewame machtswellustelingen, is bij de vele slechtzienden en slechthorenden, die om diverse redenen verknocht waren aan de partijen die dit alles aanrichtten,toch blijven nazinderen en zal hen beter tot nadenken stemmen.
Daarom ook dat V.B angstvallig geweerd wordt in de media, omdat de poco's goed weten, dat V.B het niet zal nalaten de deksels van de beerputten te lichten als zij de kans krijgen en daar zijn de dames en heren van de "democratie" zéér beducht voor. Daarom ook dat alles in het werk zal gesteld worden om vervroegde verkiezingen te vermijden, ook al zijn daar leugens, intriges en bedrog voor nodig.
De belgische troon staat te wankelen en de vele dikbetaalde overbodige postjesjagers zijn er niet gerust meer in. Of men nu V.B al dan niet(pro forma!) uitnodigt voor een koele babbel is voor mij van geen belang.De 'leefbaarheidsdatum' van dit onland is bereikt en het 'ontbindingsproces' gaat met de dag sneller.
Geen keuning,Prins of Pimpermans zal dit kunnen beletten !
Is het U ook al opgevallen dat wereldwijd er stemmen opgaan die de Vlaamse Beweging proberen uit te leggen? We zijn dus op goede weg. Want onbekend maakt onbemind
Dat de stamboom van Filip De Winter, in de marge, even aangeraakt wordt: al iets over gelezen of gehoord in onze eigen media? Als men er over zwijgt, is dat dus het bewijs dat ze Zwartzakken waren? O, die linkse Goebeliaanse slangendansers .
De afscheiding van Zuid-Nederland in 1830 was voornamelijk een stokpaardje van de Franstaligen. Vlamingen hebben zich hier wel tegen verzet, waarbij het soms tot hevige ongeregeldheden kwam, maar uiteindelijk het onderspit gedolven. Sindsdien hebben zij het flink te verduren gehad in "België". Van sommigen* mag je er zelfs nu nog niet mee aan tafel zitten.
Vanaf het ontstaan van België in 1830 zijn Vlamingen als tweederangs burgers behandeld. Pas in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog versterkte het Vlaamse patriottisme zich: er was de Vlamingen enige autonomie toegezegd indien zij er hun best zouden doen. Maar niet alleen waren vrijwel alle officieren Franstalig, ook de bevelen waren in het Frans. Bij de eerste gesneuvelden bleek dat de Franstaligen hun oude streken alleszins verleerd hadden: Vlaamse gevallenen kregen kruisjes met "Mort Pour La Patrie" op hun graf.
In de loopgraven en daarbuiten werd gecollecteerd (door het Comité voor Heldenhulde) voor Vlaamse grafkruisjes (later zerkjes), in de vorm van een Keltisch kruis met daarop AVV / VVK "Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus". In de loopgraven bevonden zich ook veel Ierse soldaten, die thuis, onder het Britse juk, in een enigszins vergelijkbare positie verkeerden als de Vlamingen onder het Franse juk. Zij waren beiden ook nog eens Katholiek.
Eén van de eerste zerkjes voor Vlaamse soldaten werd ontworpen door de Vlaams-Ierse soldaat Joe English. In 1925 werden honderden ervan opzettelijk vernietigd door de (door Walen overheerste) Dienst der Militaire grafstenen.
Van de toegezegde autonomie kwam dus niets. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerden ook de Duitsers de Vlamingen te paaien door (enige) autonomie in het vooruitzicht te stellen. Daar trapte een enkeling in, maar de grote meerderheid geloofde er niets van en wilde niets met die nationaalsocialisten te maken hebben. Dewinters vader bijvoorbeeld werd opgepakt en weggevoerd om in Duitsland tewerkgesteld te worden en zijn grootvader zat in het verzet in Blankenberge.
Begrijpelijk moge hierna zijn dat Vlamingen iets heel anders denken bij het woord "nationalisme" dan huidige Nederlanders. Tevens is duidelijk dat de Walen, die inmiddels uitgebreid aan het door de Vlamingen gevoede infuus liggen, er alles aan doen de Vlamingen eronder te houden en zelfs middels "bevolkingspolitiek" (lees immigratiepolitiek) hun machtsbasis versterken.
Ook het socialisme trekt zijn spoor. De ideologie die streeft naar "de Internationale" en dus wél Linkse fascistische terroristen in de derde wereld steunt, maar beschaafde democratische politici als Frank Vanhecke en Filip Dewinter liever kwijt dan rijk is. Het extreemlinkse "Blokwatch" bijvoorbeeld, had tot taak dagelijks op het Vlaams Blok (en na diens opheffing op het Vlaams Belang) in te hakken (demoniseren) met alles wat los en vast zat en uit de duim gezogen kon worden, en werd indirect gefinancierd door een flink linkse vakbond.
De Freisleriaanse processen die ertoe leidden dat het Vlaams Blok verboden werd, waren politieke processen, en niets anders dan een poging deze onafhankelijkheidsbeweging kalt te stellen: "Natuurlijk is dit een politiek proces. Een kind weet dat [ ] De politieke bedoeling lag er zo dik bovenop, dat een rechter [een kennis van de toenmalige premier Verhofstadt] stekeblind zou zijn als hij het niet zou merken." [ ] "Niemand hoeft zo naïef te zijn om te denken dat een vermenging van politiek en gerecht vroeger niet voorkwam de Vlaams Blok-processen waren daarvan een sprekend voorbeeld," schreef Luc Van der Kelen, journalist en commentator van het dagblad Het Laatste Nieuws.
Maar het Vlaams Belang (opvolger van het Vlaams Blok) is niet alleen een onafhankelijkheidsbeweging of bevrijdingsbeweging. Het is tevens een "liberale" partij in de goede zin van het woord en zelfs een conservatieve partij te noemen. Het is pro Amerika, pro Israël, pleit voor een vrije markt en kleine overheid, is onverkort pleitbezorger van de vrijheid van meningsuiting en voor het behoud van eigen cultuur en (Vlaams) patriottisme. Daarnaast zijn ze vóór Europese samenwerking, maar tegen de oncontroleerbare, ondemocratische giga bureaucratie zoals die is voorzien in de "grondwet" (Verdrag van Lissabon) van de EU.
Het is dus een keurige democratische partij die de beginselen der rechtsstaat onderschrijft en wat het migrantenvraagstuk betreft gewoon eist dat men assimileert of ten minste de Vlaamse taal en cultuur respecteert. Criminele immigranten met een dubbel paspoort mogen het in het eerste thuisland verder uitproberen en Arabisch Nationalisme mag, maar liever niet in Vlaanderen. Ze hebben al genoeg te verduren gehad van de Fransen, en zijn niet van plan het onderspit te delven onder nog een extra juk.
Wat het VB in Vlaanderen, maar ook de PVV in Nederland en de Pro-beweging in Duitsland bijvoorbeeld voorstaan, is juist het tegenovergestelde van socialistische of multiculturalistische politiek, en het tegenovergestelde van fascisme.
Nu de EU Grondwet (die vrijwel alle macht uiteindelijk aan ongekozen Commissieleden overdraagt) zonder volksraadpleging de volkeren door de strot wordt geduwd, en zelfs de antisemitische moslim-terreurbende Hezbollah (met diepe wortels in het nazisme) al in het Belgische parlement mag aanschuiven, is het hoog tijd dat "Rechts" in Europa, zoals o.a. de PVV en het VB, tegen al dat soort bedenkelijke idioterie eindelijk eens een democratisch front gaat vormen, en publiekelijk breeduit samen aan tafel gaat zitten.
Disclaimer: Schrijver dezes woont niet in Vlaanderen en behoort daardoor niet tot het (potentiële) electoraat van het Vlaams Belang. Na de onafhankelijkheid van Vlaanderen kan dat natuurlijk wijzigen. Het bovenstaande stukje heeft niet de bedoeling Walen als individu of bevolkingsgroep te beledigen.
Dicht tegenaan Kerstmis komt er een beetje de weemoed, die niemand kan verklaren - maar door de prachtige zon en de blauwe lucht (eindelijk terug, na een helse week van regen, sneeuw en hagel!) is de gedachte aan de voorbije heerlijke zomer, de reden om even terug te blikken op die dagen, om ze nogmaals, in gedachten, te herbeleven Inderdaad!
Deze zomer, om precies te zijn op 15 Augustus, vond ik toevallig onderstaand artikel in TROW, en aangezien Firenze (Florence voor de vrienden) van bij ons maar een loopje is
35 Km door het Toscaanse landschap langs kronkelwegen tot aan de Auatostrada del Sole (in Orvieto) en dan 2 uurtjes op een zachtzoevend asfalttapijt: het geheel is op zichzelf al een prettige verlofdag! Zonder dan nog te spreken van het altijd ontroerend moment dat men de bloemenstad bereikt. Als de legende juist is, dat Julius Caesar op deze plaats de stad stichtte, omdat hij er een geweldig bloementapijt aantrof, en haar de naam Fiori gaf(fleur, bloem), dan kan dat niet anders dan juist zijn. Si non è vero, è ben trovato Want de omgeving is overweldigend en het licht is er zo intens, dat het meverwondert dat P.P. Rubens en de vele andere Vlaamse Grootmeesters in de schilderkunst, die naar Italië kwam wegens het uitzonderlijk helder licht (naast de Kunst en ander Schoon waarschijnlijk), zich ooit van deze plaats konden losmaken. Deze hemelse indruk wordt nog versterkt door het gevoel van rijkdom dat niet alleen in de lucht hangt, maar ook weerspiegeld wordt in de vele kastelen op de heuvelruggen, of in de prachtige villas der patriciërs rondom. Firenze is de uit het water rijzende Venus van Boticelli onder de Italiaanse steden, en gelijktijdig de Madonna van Michel Angelo.
Firenze! Waarmee onze Vlaamse kunststeden in de Middeleeuwen niet alleen de rijkdom deelden, maar ook de fierheid en de koopmansgeest! Toscane is nog altijd een begrip, wereldwijd en voor Vlaanderen daagt de zonne in t Oosten .
Die koopmansgeest heeft Vlaanderen, na eeuwen verslaving, er thans eindelijk weer (bijna) boven op gebracht. Maar de fierheid die we terugvinden in onze belforten en kathedralen, ligt nog altijd gekneveld onder vreemde arrogantie!
*************
Vlaamse Meesters op Zegetocht in Florence,
was de kop van het artikel in Trouw, en als zo iets geschreven wordt door Nederlanders is dat dubbel zo veel waard! Want het beklemtoont een beetje onze verbondenheid doorheen de tijden van voor die onzalige godsdienstoorlogen. Wij, in het Zuiden moesten van Spanje Rooms blijven, zij, in het Noorden hadden de vrijheid om hun geweten te volgen .Vele van onze beste (en rijkste) krachten ontvluchtten onze landen in een stroom van bloed werden Nederlanders en zij die het hoofd bogen en bleven, werden dom gehouden door de Pastoor, en arm door de Baron
Maar ik wijk af. Want de daad bij het woord voegend weerspiegelde Trouw meteen der Ouderen Glorie door een zwierige rondgang aan te bieden in het Palazzo Pitti, en vooral in de Galeria degli Uffizi, het wereldberoemde museum waar al wat het mensdom aan moois heeft voortgebracht, verzameld wordt. Gewoonlijk geraak je er bijna niet binnen, door de eeuwige drukte, die al begint zo gauw U de binnenstad bereikt. Want Firenze is meteen een openlucht museum en dat zal de stroom toeristen geweten hebben De terrasjes aan de Arno-rivier zijn maar al te dikwijls een laatste toevluchtsoord voor rust en verpozing. (1)
Voor iedere Italie-liefhebber die iets meer wil dan de gewone stadsgids, kan ik het boek Firenze, anecdotisch van Luc Verhuyck aanraden. (Athenaeum-Polak & Van Gennep Amsterdam 2001 ISBN 90 253 5889 6/NUR 512 Ziewww. klassieken.nl . Het is een pareltje!) Voor romantische zielen is er ook nog Toscane, een moteraire ontdekkingsreis door Patrick Lateur. Davidsfods Het Spectrum ISBN 90-806759-1-1 NUR 471
Tijd om de auteur Cees Strauss, en TROUW, terug aan het woord te laten.
Italianen claimen graag dat zij onder aanvoering van Michelangelo, Rafael en Leonarda da Vinci de renaissance hebben bedacht. Een Nederlands kunstinstituut in Florence toont nu aan dat de basis voor de wedergeboorte van de kunsten al in Vlaanderen werd gelegd. Een expositie in het hol van de leeuw.
In de Nederlandse, vaak nog uit de Middeleeuwen daterende heraldiek speelt de leeuw als symbool van trots, moed en kracht en ook trouw een grote rol. Laat-middeleeuwse schilders die veelal voor de kerk of de adelstand actief waren, verwerkten het beestje maar wat graag in hun voorstellingen.
Het leidt ertoe dat de leeuw bijna als een schoothondje zijn aanhankelijkheid aan zijn baas of bazin moet tonen. Echt wild en exotisch is het beest dan ook helemaal niet als Jan van Eyck het opneemt in zijn schilderij waarin hij een studerende Jeronymus in zijn werkcel afbeeldt. De heilige laat zich flankeren door zowat alles wat hem van pas kan komen van boeken, wiskundige instrumenten tot een tijdmeter in de vorm van een zandloper. En natuurlijk ligt het leeuwenbeest onder voet-of handbereik bij hem.
De Italiaanse schilder Domenico Ghirlandaio (1440-1494) blijkt zeer geïnspireerd te zijn door deze en soortgelijke schilderingen van Van Eyck. Hij kopieerde (liet zich althans door hem inspireren) de Vlaamse meester ministens één keer op een fresco dat in de Chiesa di Ognissanti in Florence is te zien. Ghirlandaio handhaaft zowat alle attributen waarmee Jeronymus zich bij Jan van Eyck omringt, maar laat de leeuw opvallend genoeg achterwege.
De hele context van de schrijvende figuur, die daarbij uiterst reflecterend bezig is (bij Van Eyck leest hij) is trouwens sterk afwijkend. Van Eyck kiest voor een klop-kiop eiken kabinet met een manshoge lambrisering. Ghirlandaio steekt de heilige in een rijke draperie, textiel dat ook aan de muur en over de werktafel hangt.
De schildering die zich op een los muurfragment bevindt, is kortelings overgebracht naar het Palazzo Pitti, niet zo ver van de Arno waar de Ognissanti ook overheen kijkt. Met de Van Eyck zijn dit twee bewijsstukken voor een tentoonstelling die op solide wijze betuigt dat de sterke vernieuwingsdrang van de zogeheten Italiaanse primitieven al een begin vond in de Vlaamse schilderkunst die zich in Brugge concentreerde.
Het is met name de stad Brugge waar een schilderkunst werd ontwikkeld die vervolgens een zegetocht door Italië maakte althans volgens de samenstellers van het NIKI (onder wie Bert Meijer voor de schilderijen en Wouter Kloek, die de tekeningen in het Uffizi voor zijn
rekening nam), het kunsthistorische instituut dat met Florence een vooruitgeschoven baken midden in de Italiaanse wetenschappelijke wereld aan de gang houdt. De kennis die het jubilerende instituut (dat in 1958 werd opgericht door een groepje eminente kunsthistorici, onder wie Frits Lugt, Godefridus Hoogewerff en Jan van Gelder) in Florence genereert, heeft een geweldige uitstraling, zowel naar het eigen land als naar Italië.
In Brugge gebeurde het allemaal in de l5de eeuw. Artistiek, maar in de eerste plaats economisch beleefde de stad, die toen nog een rechtstreekse verbinding met de Noordzee had, een enorme bloei. Zoals er nu banken zijn die hun hoofdkantoor op strategisch goede plekken willen vestigen, zo was dat in de late Middeleeuwen ook. Onder de beroemdste bankhuizen bevond zich ook een filiaal van de Medici.
Deze adellijke familie had Florence uitgekozen als het centrum van haar vele economische activiteiten, maar was er bepaald niet vies van om ver van huis nevenactiviteiten te ondernemen die met Italiaans geld (florentijnen) betaald werden. Niet voor niets is het wapen van de Medici, dat overigens door de eeuwen heen vaak veranderde, een veld met een aantal bollen die waarschijnlijk geldbuidels moeten voorstellen.
Nota van mij: neen, volgens de overlevering zouden het pillen zijn, die verwijzen naar het medisch beroep van de stamvaders der Medici .
Behalve dat ze gek op geld waren, hadden de Medici passie voor kunst en cultuur. Ze lieten in het hart van de stad de prachtigste palazzi aanleggen (zie het beroemde Medici-Riccardi-paleis) waarvoor de ene na de andere grote meester werd aangekocht. De verzamelwoede van Cosimo en Lorenzo met de bijnaam de Schitterende was legendarisch. Maar zoals dat altijd gaat, wekten de Medici met hun artistieke mecenaat ook veel jaloezie. Met name kooplieden die niet tot de adelstand konden worden verheven, vonden in de schilderkunst, althans in het aankopen ervan, een goede uitlaatklep voor hun gevoelens jegens de aristocratie.
Voor de Medici werkte Tommaso Portinari in Brugge. Het is aan hem te danken dat de Florentijnse schilders geattendeerd werden op de hernieuwde schilderkunst van twee- en drieluiken in Brugge.
Het beroemde Portinari-triptiek dat op zijn voorstel door Hugo van der Goes werd geschilderd, kwam al in 1483 in een Florentijnse kerk (de kerk van het Hospitaal van de Santa Maria Nuova) terecht. Daar vormde het een onuitputtelijke bron van bestudering voor ieder die zich door het werk voelde aangetrokken. Het werk is later door de Italiaanse staat aangekocht voor de Uffizi-collectie, zodat het voor een nog breder publiek toegankelijk is.
Net als zijn collegas Tani en Baroncelli gaf Portinari opdrachten om zich te laten portretteren. Eén schilder stak er in Brugge met kop en schouders boven uit: Hans Memling. Hij vernieuwde het portret door er onder meer een landschap achter te zetten en het heel realistisch en minutieus weergeven van de sitter.
Waren Memlings werken eenmaal in Florence beland, dan waren de loftuitingen niet van de lucht. Op de tentoonstelling wordt aangetoond dat minstens één grote meester, namelijk Rafael, van Memlings verworvenheden heeft geprofiteerd. In zijn Ritratto Virile blijft hij heel dicht bij zijn grote voorbeeld, maar versterkt hij de exceptionele kwaliteiten van zijn voorbeeld door zelf naar monumentaliteit te streven.
Het zijn niet uitsluitend Memlings portretten die in Italië van grote invloed waren. Ook zijn religieuze voorstellingen (Cosimo schonk de Maria Nuovo een Christuspassie) trokken flink de aandacht. Zo is van Gaspare Sacchi, die tussen 15 17 en 1536 in Imola actief was, bekend dat hij de panoramische opbouw voor het Lijdensverhaal met al zijn rijke detailleringen in een Passione di Cristo toepaste. Religie bleef boven alles het hoofdonderwerp van zowel de Brugse als de Florentijnse schilders. Ook al kregen ze hun opdrachten van edelen of rijk geworden burgers, de meeste werken waren uiteindelijk bestemd voor de kerken.
De invloed van de Brugse schildersschool neemt af als de schilderkunst meer werelds wordt, en zeker na 1580, als de Antwerpenaren huis en haard moeten verlaten op vlucht voor de Spanjaard. Brugges rol op economisch vlak is dan al lang voorbij en daarmee verdwijnen de nauwe relaties met Florence. Wat daar overblijft, is een formidabele hoeveelheid kunst die voorlopig in kerken en palazzi werd bewaard. De staat maakte ondertussen van de Uffizi, en in mindere mate van de Pitti
(zo genoemd naar de aristocratische familie die er resideerde), een ware uitstalkast van de schoonste kunsten.
Nu nog kun je in Italië horen dat in Florence een nieuw soort schilderkunst tot stand kwam. Nu de bewijzen van het tegendeel er letterlijk naast hangen, is ook die mythe ontkracht.
Expositie in de Uffizi
Florence en de oude Nederlanden: dialoog tussen kunstenaars als Jan van Eyck en Ghirlandaio, Memling en Rafael 1430-1530,
t/m 26 okt. Palazzo Pitti in Florence, di-zo 8.15 - 18.50 uur, ma gesloten.
In het tekeningenkabinet van de Uffizi worden t/m 2 sep. tekeningen uit de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden uit eigen bezit getoond. Beide tentoonstellingen, die door het NIKI in Florence (Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut) zijn opgezet, maken deel uit van het Festival Olandiamo.
Het boek Firenze, Anecdotisch (472 blz) leest als een TGV van de 2de Generatie. Op blz 30, over de Arno-rivier, ontmoet U Césare Borgio, de zoo, van de Spanjaard, Il Borgo, Paus Alexander VI, en het universeel genie Leonardp da Vinci. We schrijven 1509 en da Vinci moest van des Pausen zoon de bevaarbaarheid nagaan en verbeteren..De kaarten worden, God-weet-hoe, in Windsor Castle bewaard Op blz 32, over de omgeving van Firenze, ontmoet U de Franse auteur en Nobelprijswinnaar (1921) Anatole France, die in zijn boek Le Lys Rouge schreef: Nergens is de natuur zo subtiel, elegant en fijn. De God die de heuvels van Florence heeft gemaakt, was een kunstenaar. Oh! Hij was juwelier, graveur, beeldhouwer, bronsgieter en schilder, hij was een Florentijn!
De rode lelie verwijst naar het stadswapen, en speelt zich dan ook voornamelijk in Florence af. Hij kreeg op de heuvels in 1955 dan ook een borstbeeld.
Volgens een Paus uit die tijden (maar het was een di Medici..) was Firenze zelfs het Vijfde Element! Naast aarde water vuur lucht
O Ja! Het is U toch al opgevallen, dat de stamvader van de florijn (ander woord voor de Nederlandse gulden, die altijd als Fl. werd afgekort ) zijn wortels had in Firenze? Door de Euro echter zal die nu wel rap in de vergetelheid geraken .
Op Blz 221 leest U het verband tussen La Reine Margot en de Medici .Op Blz218 en 271 leest U hoe een Catharine di Medici, gehuwd op 14)jarige leeftijd met de Koning van Frankrijk en dus Koningin van Frankrijk, op 23 en 24 Augustus 1572 in Parijs 20.000 Hugenoten liet ombrengen, om zo te beletten dat deze in de Zuidelijke Nederlanden, waar de Hertog van Alva huis hield, hun geloofsgenoten zouden ter hulp snellen Deze gebeurtenis is bekend als de Bloedbruiloft, of de Sint Bartolomeüsnacht .Tja, inderdaad, als s Pausen dienaressen(met veel geld) proberen de Geschiedenis naar hun hand te zetten
Op Blz 291 verneemt U waar vandaan de lasagne komt, en op Blz 415 waar vandaan de uitdrukking komt paljasse parterre, maar dat zullen de arme gevangenen misdadigers (ook politieke gevangenen, toen al!), in de kelders van de Torre della Paliazzi u niet meer navertellen: ze hokten er, lijk varkens in hun eigen uitwerpselen,op stro (pallio, de la paille, stro), tot de dood er op volgde .
De ontroerendste liefdesgeschiedenis, Romea en Julietta waardig, vindt U eveneens op Blz 415, maar de eer om die na te vertellen, laat ik aan Luc Verhuyck.
In het tweede boek dat ik reeds vermeldde, Toscane, een literaire ontdekkingsreis, vindt U op Blz 143 het ware verhaal van Pinocchio, in het geboortedorp Colodi van de schrijver Carlo Lorenzini, in de Toscaanse bergen .Op Blz 274 vinden we Titus Livius terug aan het Trasimeense meer, waar Hannibal, in het plaatsje dat sindsdien heel toepasselijk Sanguineto werd genoemd, de Romeinse legioenen van Flaminius versloeg
Nog iets. Over de andere kant van Firenze . U weet toch dat Laornado da Vinci, als dank voor bewezen diensten, uiteindelijk levenslang verbannen werduit zijn vaderstad? Hij sleet zijn laatste levensjaren in dienst van de Franse koning, ergens in een van de kastelen van de Loire .
Vroeger leerden wij op school (ik toch!) Ik wil al van den kerelen zingen, al met hunnen langen baard .
Nu klinkt dat, in Tjeventaal, lichtjes onderpoederd, damesachtig, temerig en flauw. Het wordt ook niet meer gezongen, want bij de Partijleiding zijn er geen mannen met baarden meer. Als die er al ooit geweest zijn! Ik zie de laatste jaren niets anders dan sloddervossen. Wat n klasseverschil in vergelijking met de mannen en vrouwen van de Partij der Onverzoenlijken ..
Die onderteken hun Kerst en Nieuwjaarwensen Met Vlaamse en Verdraagzame Groeten. Daarvoor worden ze in een cordon opgesloten Het zou eens moeten besmettelijk zijn .
Ik heb dus de eer om onderstaand stukje, dat de CVBP mij toestuurde op mijn persoonlijke E-mail, dus onder dekking van het briefgeheim (dat toch geldt zowel voor afzenden als voor ontvanger) hier voor de leeuwen te gooien. Het bericht is wel ondertekend door Madama Thyssen, de venijnige bazin, wat er op wijst dat het belangrijk is. Ik verspreid het onder het plebs, in nederige navolging van de Eerste Burger van het Land (CVBP-Senaatsvoorzitter Herman Van Rompuy, die een Persoonlijke Vertrouwelijke mare van de Hoogste Gerechtelijke Magistraat van het Hof van Cassatie, de seconde nadien, via Decroo Magnon (en anderen), liet voorliezen voor de cameras. Hier werd geen Kroon ontbloot maar het hele circus! Dat voorlezen moet voor Gerolf Annemans, van de vermaledijde Partij der Onverzoenlijken, een diepe voldoening hebben gegeven .De malversaties van de Witgekalkte Graven te kunnen ten tonele voeren .Dan nog aan de hand van een onwrikbare getuigenis .Hod-de-Vader op de dag des Oordeels!....Alleen ontbraken engelen en bazuingeschal aan de vier hoeken der wereld ..
Ontslag regering is een daad van verantwoordelijkheid, geen schuldbekentenis
Op initiatief van premier Leterme beslist de federale regering vandaag om haar ontslag aan te bieden aan de koning.
Dit ontslag is geen schuldbekentenis. De regering wil echter niet voorbijgaan aan de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie. In het belang van de goede werking van de instellingen wil de regering een conflict tussen de machten vermijden. Daarom neemt zij haar verantwoordelijkheid.
Het initiatief ligt nu bij de koning. Nieuwe verkiezingen zijn wat CD&V betreft geen goede optie. De economische situatie laat dit niet toe. Bovendien stellen zich grondwettelijke bezwaren zolang er geen oplossing is voor het probleem van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
CD&V beklemtoont zijn groot respect voor onze ministers en de manier waarop zij hun verantwoordelijkheid hebben genomen.
Marianne Thyssen Voorzitter CD&V
Ik heb in mijn loopbaan menig KMO en Middenstanddossier bijgestaan, wie het niet langer meer voor wind ging. Die mensen namen ook hun verantwoordelijkheid . Zij droegen de financiële consequenties, desnoods tot hun laatste spaarcent . Dergelijke dingen zijn niet om te zetten in Tjeventaal. Verantwoordelijkheid nemen heet daar ontslag nemen .
Mijn Grootmoe had voor zoiets een weinig stichtelijke vergelijking. Ze leefde dan ook in andere tijden, waar Arm Vlaanderen nog dagelijkse kost was. Van zon mensen zei ze (en het was nochtans een lief oud dametje ) Ze scheiden lijk nen hond van zn str..t ..
En nu komt mijn jaargenoot, de half-seniel driedubbel gedraaide bruidegom, de ouaarde ouielfriede, met borstel en vuilblik, om die str..t op te kuisen .Enfin, om dit minstens te proberen .Maar is het trouwens niet zo, dat hoe méér men roert in zon geval, hoe meer het stinkt?
Ten tweede. Hun maanzieke ex-collegaatjess, verblind door het eigen Grote Gelijk, doen er nog een schepje boven op! Zij feliciteren de strafrechtelijke crimineel, die als Tjeef zich boven de Wet geplaatst achtte, de CVBP Minister van Justitie voor zijn integriteit als politicus!Dat is geen Tjeventaal meer, dat is plat opportunisme (voor in de toekomst) en tegelijk misplaatste kameraadschap voor een oud-kameraad, die zich ontpopt heeft tot een Piske-bendeleider. Dat voor wat betreft het verleden .
Vindt U in onderstaande boodschap hunnerzijds iets dat wijst in de richting van een (zelfs geen stap-voor-stap) Onafhankelijkheid van Vlaanderen?De slaafse onderdanigheid aan hun Masters Voice druipt er zo van af!
N-VA-voorzitter Bart De Wever wil eerst en vooral hulde brengen aan Jo Vandeurzen. Jo Vandeurzen was niet alleen als bekwaam vakminister één van de weinige lichtpunten in de regering Leterme, hij is ook een integer politicus die zijn eer en zijn partij hoger inschat dan zijn persoonlijke carrière.
Het feit dat Vandeurzen deze regering en in het bijzonder de premier met zijn ontslag heeft moeten dwingen om eindelijk verantwoordelijkheid op te nemen, maakt van deze dag een gitzwarte dag voor de politiek. Yves Leterme, Didier Reynders en alle partijen van de meerderheid dragen voor dit alles een verpletterende verantwoordelijkheid.
Er moet nu zo snel als mogelijk een regering op de been worden gebracht die:
over een meerderheid beschikt in Vlaanderen
de zaak Fortis tot een goed einde brengt
institutioneel en financieel eindelijk orde op zaken stelt in dit land teneinde de economische crisis krachtig aan te pakken
Vandaag een lesbeurt bijgewoond (virtueel) bij Johan Sanctorum.
In mijn achterhoofd was over hem nog altijd iets bijgebleven dat rook naar Slangen & C°, zonder dat ik wist waar de klepel hing. Dat is nu niet alleen rechtgezet, maar wordt hem ook vergeven. Zie C.V .Ons aller Sanctorum is qua persoonlijkheid al even speciaal als zijn gezegende naam. Enfin, ik bedoel gezegende naam voor ons kant van de stellingoorlog. De overkant zou waarschijnlijk liever Diabolo of zo zien als naam voor deze overtuigde nationalist. Om te begrijpen gaat U best zelf eens kijken :
Copyleft: Deze website huldigt het 'copyleft'-principe: ideeën en teksten moet vrij kunnen cirkuleren, we handhaven geen enkel copyright. Bronvermelding is dan eerder een kwestie van hoffelijkheid en erkenning, dan van moetes...
Hetdoet deugd eens een algemeen overzicht te krijgen van de afgelegde weg inzake de vooruitgang van de achteruitgang. Zie artikel in kader.
Hoe ver staan we dus in de Beschaving van de Dood? O, ieder geval hebben we al Roze Kerststallen (Amsterdam): ze zijn goed bezig!
Naast de afwijking homo-sexualiteit hebben we al heel wat resultaat bereikt in de menselijke zoektocht naar zelf-destructie, voor het gemak deze keer aangemarkt als algemene of totale abortus, en dus het vernietigen van ongewenst menselijk leven. Vraag: wat is ongewenst menselijk leven?
(Tiens, dat verwijderen van ongewenst menselijk leven, was dat geen streefdoel uit de duistere jaren 30-40?)
Onze vooruitstrevende geesten in de po-co maatschappij genieten reeds de hulp van het AIDS-virus. Ja toch! Er wordt wel een andere uitleg aan gegeven, maar de feiten blijven! Aids doodt. Het doodt ongewenst leven dat zichzelf ongewenst (door ziekte) heeft gemaakt. Want hun advies is niet matigheid en trouw tussen 1 man en 1 vrouw maar ongeremde lustbeleving (die zelf in de dierenwereld niet bestaat), als er maar voorbehoudmiddelen gebruikt worden. En ondertussen schimpt men op de R.K.- Godsienst en het 6de Goddelijk Gebod: Doe nooit wat onkuisheid is door een tyîsche Goebbeliaanse redenering .Een balk verzwijgen, maar wijzen op de splinter in het oog van een ander .
Daar is ook nog de onbetwiste hulp voor die algemene zelfvernietigingsdrift die komt langs de kant van de roesmiddelen Want die leiden rechtsreeks naar aftakeling en naar menselijk leven van minderwaardig, dus te vernietigen menselijk leven. Zelfde Goebeliianse redenering. Drugs zijn onschuldig! Zie maar, ze worden wettelijk toegelaten! Tabak integendeel .
Komt me dus ook de publiciteit voor de homo-wereld goed van pas Dàt is pas, na de genotsperiode, het ultieme voorbeeld van zelf-destructie .Want de voortplantingsgraad is nihil. Daar moet men, om kinderen te hebben, beroep doen op import en kinder-maker koppels zullen we maar zeggen. Voorlopig nog altijd ergens op vulgair-natuurlijke manier, door lukraak het koppelen van mannelijke en vrouwelijke exemplaren .
Straks zal in het eindelijk kunnenin een soort Lebensborn-klinkieken. Keuze van borelingen in alle maten en kleuren Klinisch zuiver en met gegarandeerd resultaat. Lopende banden onder kunstlicht, met groeiend leven, in alle stadia. Bestemd voor rechtstreekse détail bestellingen, of desnoods voor het magazijn der afgewerkte en niet verkochte producten .Houdbaarheidsdatum in functie van de bewaringskosten .We hebben allemaal al eens een productie-ketting gezien in een autofabriek, waar, computer gestuurd, de modellen en de kleuren doorheen, van de band rollen Nu de recessie in de auto-branche toeslaat, kan men misschien tijdig beginnen nadenken over de omschakeling? In plaats van Fordjes, of Cietroentjes, of Volkswagentjes, al naar gelang het productieland, vervaardigt men Withuidekens, Japanneeskens, Chineeskens, Amerikaantjes, enz
Dat men voor die Lebensborn-klinieken misschien in de archieven van het Dritte Reich zal moeten duiken.. Ja? Wij zijn somtijds grof, en wij menen dat. Zeg nu zelf. Daar had men toch het felste SS-mannenzaad in de mooiste blauwogige blonde maagdenschoten, met als resultaat een stroom van vele duizenden felle soldaten voor de Führer? Per slot van rekening is de Apollo die naar de maan vliegt, ook ontstaan op de tekentafels van de Nazis!? Waarom zou men dan niet voortbouwen op die Lebensbornen, zo als men voort gebouwd heeft op de Vergeltiugswaffen 1 en 2, beter gekend onder de afkorting V1 en V2 ..
Verenigde Naties zijn het oneens over
gelijke rechten voor homoseksuelen
De Verenigde Naties zijn het niet eens geworden over een oproep om een einde te maken aan discriminatie van homoseksuelen. Het voorstel van EU-voorzitter Frankrijk en Nederland kreeg de steun van 66 van de 192 VN-lidstaten.
Syrië kwam met een tegenverklaring, waarin wordt gesteld dat acceptatie van homoseksualiteit onder meer zou kunnen leiden tot acceptatie van pedofilie.
Deze verklaring kreeg de steun van 60 voornamelijk Arabische landen.
Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken noemde het desondanks een
doorbraak dat zoveel landen binnen de Verenigde Naties zich hebben
uitgesproken voor gelijke rechten voor homos.
De Organisatie van Islamitische landen OIC en het Vaticaan waren ontstemd dat het
onderwerp op de agenda van de Verenigde Naties stond. De Verenigde Staten ondertekenden de Frans-Nederlandse verklaring niet, omdat die in strijd zou zijn met de Amerikaanse wet. Homoseksuele relaties zijn in zon tachtig landen strafbaar.
In zeven landen staat er de doodstraf op, waaronder Iran, Sudan en Saudi-Arabië.
Wat er ook van zij: de wet van de sterkste zal de bovenhand halen en dat ziet er niet goed uit voor het Avondland.
Moeten we hic et nunc daarvoor homos discrimineren? Of ze juist, zonder overdrijven, als gewone mensen behandelen, maar dan als gewone mensen met een handicapg .zoals een slecht-horende of slecht-ziende door die afwijking dan nog niet van de hoogste berg dient te worden gegooid, het hoofd naar beneden .
De islam nochtans is primitief in al zijn geledingen. Als woestijnvolk mogen zij hun zaad niet nodeloos in het zand strooien om het in Bijbelse termen te zeggen Dat is een even grote halsmisdaad als levenbrengend water in het zand te morsen
Maar wij leven hier niet in de woestijn .
En zeggen, dat de Observatore Romano, recent onder leiding van een Vlaming, het botsend initiatief genomen heeft om de Islam te bedanken voor hun godsdienstijver, die als een spiegel zou moeten werken voor het katholicisme in Europa ..
Is dat inclusief het verhaal uit de Bijbel, van die duif die (of schaap dat) een vredesovereenkomst sloot met de leeuw?
Onder Copy Right voor DE WERELDKRANT van BVN, voor de Expats, dat is een mooi nieuw Nederlands woord voor displaced persons personen in de diaspora. In gewoon Vlaams: voor Nederlands sprekende mensen verspreid over de aardkloot, deze bijdrage over de Spaanse Burgeroorlog.
Laatste standbeeld van Franco in Spanje weg
In Spanje is het laatste standbeeld van oud-dictator Franco weggehaald. Het stond op een plein in de Noord-Spaanse stad Santander. Honderden mensen keken in de stromende regen toe hoe het ruiterstandbeeld door een hijskraan werd weg gehesen.
Het beeld komt in een museum.
Vorig jaar nam de socialistische regering van Zapatero een wet aan die voorschrijft dat
alle standbeelden van Franco uit het straatbeeld moeten verdwijnen.
Inderdaad: de tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan .Voor ons is, wat in Spanje gebeurt, niet erg. Het laat alleen zien wat proletariërs aller landen doen met het respect voor hun (verslagen) vijanden Voor de Spanjaarden, volgelingen van Il Generalissimo, de gelijkgezinden, de Republikeinen, moet dat erg zijn. Il Caudillo, hij ruste in vrede. R.I.P.
Nieuwe meesters, nieuwe wetten
Al zal de maatregel wel niet gespeend zijn van bergen wraakgevoelens
Drie bedenkingen.
1° Al is hij omstreden, hij heeft toch maar mooi de communistische stortvloed die in de jaren dertig zijn land, en van daar uit, gans Europa dreigde te overspoelen, een halt toegeroepen.
Weliswaar met de hulp van Mussolini en des Führers Luftwaffe, die grandioos generale repetitie mocht gaan houden, om de falanxen plaat te gooien Wij hebben er de Geuernica aan te danken (!).
Een tweede verdienste van Generaal Franco is geweest, dat hij zijn land grandioos uit de Tweede Wereldoorlog heeft gehouden. Met de Engelsen had hij kwebbel wegens Gibraltar, en door zijn Joodse geslepenheid kon hij Hitler aan het lijntje houden met vele beloften Spanje was niet klaar voor de Krieg en de Führer moest hem helpen op alle mogelijke manieren met de levering van de grondstoffen die het Derde Reich zelf zo broodnodig zou hebben. Dan zou hij wel zien
Het was de enige potentaat, die Hitler méér dan 1 uur op het perron durfde laten wachten, toen zijn Spaanse trein een Spaanse vertraging opliep .De Führer had begrepen en heeft verder niet meer aangedrongen
2° Wat in ons land met die vele Coburgers die straten en pleinen ontsieren?
Voor mijn part mogen ze blijven staan, echter met voor ieder beeld een toegevoegde eigentijdse appendix met elk zijn eigen specialiteit.
Voor Pol I: een schare zeer jonge naakte meisjes en een piemel van Brussel tot in Parijs. Voor Pol II: een koppel negerslaven met afgehakte handen, met zijn eigen handen in rood koper hergoten. Liefst met vlotte schare blote Baronesjes Want de Coburgers zijn erg aan de natuur gehecht.De blote natuur. Voor Berre I: een paar Vlaamse IJzerjongens aan de executiepaal en een mooi rotsblokje om van af te vallen.
Voor Pol III een nest blote dames met swastikas op de kont,
(Voor Karel, de Prins-Regent: die wordt omringd met executiepalen, met daaraan telkens een vermoord lijk. De Prins zelf wordt getooid met een van zijn vele Koninklijke pispotten.)
Voor Baldewinus: een koppel nonnen aan zijn voeten, en een heiligen-aureool rond zijn hoofd. Rode handen kunnen.
Voor Berre II, bijgenaamd de laatste: een schare blote zéér jonge dames voor hem, naast hem (L) ontelbare foetusjes, en (R) een jonge vrouw in papier-maché. Achter hem, met lasso verbonden, een bende (4) Christus-paardjes.
Met achter elk ezeltje, weer een tros kleine ezeltjes. De Keuning zelf draagt een paarden-eetmand rond zijn muil, waarop staat: Staatsruif.
Iedere gelijkenis in bovenstaande beschrijving, met bestaande personen of toestanden, is louter toevallig. Want dergelijke onmensen kunnen in werkelijkheid niet eens bestaan hebben. Ze behoren louter tot de roddelrubriek en tot de verbeelding van de kleine man. Of ze zijn het voorwerp van spot bij een Vlaams Blokker zoals Paul Beliën. Met deze beschrijving is zeker niet bedoeld het eigen Koningshuis, dat, zoals iedereen weet, verheven is boven alle twijfel.
Zelfs boven de twijfel van deelname aan de Roze Baletten, want hiervoor werd voor een ontluisterend (franstalig) boek publicatieverbod in het land afgekondigd. Toen de eis van betrokkene in Parijs (om de publicatie dààr tegen te houden) werd afgewezen, kreeg deze als troostprijs (wat moet dat niet gekost hebben!) de toelating dat in ieder exemplaar een los blad met rechtzetting tegen de beschuldiging zou toegevoegd worden
Toen het boek verscheen, was de verkoop binnen de belse landsgrenzen verboden.
Men moest om het te kunnen kopen over de schreve en vanzelfsprekend werd het een succesverhaal .
In het boek staan de wildste verhalen en de losse flyer weerspreekt deze, voor wat Prins Albert betreft, door te verkondigen dat Hij, na onderzoek door de belse Justitie, 2000% van alle blaam gezuiverd werd. Terwijl wij allemaal weten dat het onderzoek, zodra het richting Laekenof Belvédère ging, verplicht stopgezet werd Uit schrik dat men de kroon zou ontbloten of juist iets anders?
Dat is geen laster of eerroof. Het boek mètflyer staat in mijn boekenkast Ieder jaar met Kerstmis denk ik dat Sire er zal uit voorlezen Om na een paar jaar de thuiskomst van de verloren gewaande tweede dochter te vieren Men gaat toch in die contreien geen armoe lijden om een mondje méér? Desnoods verhogen we de dotaties. De persen, nu er inflatie is, lopen immers gesmeerd!
3° Wat kunnen mensen, volkeren toch onderling van elkaar verschillen?
Nergens is er in de jongste tijden meer tweespalt en burgeroorlog geweest dan in Italië. 90% van de mensen bejubelde Il Duce, toen het goed ging. Zij supporters verminderden na het bloedverbond Mussolini-Hitler, en toen de oorlogskansen definitief keerden, had hij ineens geen enkele aanhanger meer. Hij werd, op het einde van de oorlog, toen het Italiaans leger reeds met de Amerikanen meevocht, maar nu tègen de Duitsers, samen met zijn minnares (wat is dat toch met die Staatshoofden) neergekogeld (uit voorzorg?) door het Communistisch Verzet, zonder de minste vorm van proces. De verstijfde dode lichamen werden nadiens onder de luifel van een benzinestation in Milaan, bij de voeten, hoofd en armen naar beneden, opgehangen
Pas s anderendaags mocht een bezorgd priester de rokken van de jonge Clara Petacci aan de knieën samen binden waar ze de hele tijd naakt was blijven hangen want het koppel had de nacht voordien de liefde bedreven, was bij zonsopgang onverwacht door hun beulen uit bed gesleurd, en had amper de tijd gehad hun kleren aan te trekken.
Zeg nu nog dat de Italiaanse geschiedschrijvers geen oog hebben voor détail! En voor wie het niet gelooft: er zijn voldoende (en klare) fotos Zelfs vervaardigd door Amerikaanse G.I.s, die met bungelende sigaret in de mond, op de achtergrond de massa in bedwang houden, de stengun losjes in de arm .
Welnu, in die korte maar hevige burgeroorlog, van anti-fascisten tegen fascisten, en van gewone burgers onderling, wegens allerlei familie-vetes, werd de strijd beslist door de overwinning van de communisten en de anti-fascisten. Ganse gezinnen, ganse dorpen waren verdeeld. Koning (Umberto, gehuwd met Marie José von Saxen Coburg Gotha, zuster van Leopold III en vertrouwelingen van den Dolf, wat een beetje de huisstijl van die familie was) werd weggestemd in een volksreferendum. (Zij, ons bloedeigen Coburg-mens, Marie Josée, was koningin slechts gedurende 23 dagen .
Er werd, met nipte en zelfs een in vraag gestelde meerderheid gekozen voor de Republiek, waar mits enige strubbelingen, de Heer Silvio Berlusconi, de vroegere cabaret-artiest, heden ten dage de flamboyante Premier van is. Berlusconi is Gematigd Rechts, en in die situatie de pispaal van gans po-co Europa Men vergeeft het Italië nooit, dat het, eens aan de leiding van de sovjet-verheerlijking, heden zo goed als geen enkele communist meer telt En dat zijn er dan nog die de Zondag altijd naar de Mis gaan
Het Geslacht Savoye (de mannelijke leden) werd voor altijd verbannen uit het land, maar die altijd duurde slechts tot 2002. Sedertdien is de toestand genormaliseerd, en de eigenlijke troonopvolger (kleinzoon van) heeft zich ontpopt tot casino-uitbater, pooier en handelaar in blanke slavinnen .Jonge Savooikes echter kunnen weer huwen en hun kindjes laten dopen in Assisi ..En ja , Koningskinderen hebben het dikwijls lastig! Is het niet met hun financiën, dan is het met hun hormonen .
En toch is er een groot deel van de bevolking dat hunkert naar vroeger Zo ligt er iedere dag een ruiker verse bloemen op het praalgraf van de jonge Clara Petacci, op het Campo Santo in Rome .Zo ook geeft de Staatszender Rai Uno bijna iedere morgen een minuut Italiaanse Geschiedenis uit. Zowel over de gloriedagen van de Duce als over zijn prestaties. Zelfs over de oorlogsfeiten: zowel de succesrijke als de vernederende
Standbeelden van Mussolini weet ik niet staan. Daarvoor ben ik te laat naar hier gekomen. Blijkbaar zijn ze al lang verdwenen. Waarschijnlijk niet naar een museum .Want hier was links ook vele decennia aan de macht. Heb er ook nooit naar gezocht. Maar weet dat op veel antiekmarkten fotos van Mussolini en casettes met zijn speeches als relikwieën verhandeld worden Voor ruiterstandbeelden wende men zich best naar Firenze: daar staan beroemdheden van Echt Grote Mannen die geliefde zijn gebleven doorheen de eeuwen Zelfs volgend opschrift op een van hen mag (voorlopig?) blijven: Cosimo I Medici: ik werd gegoten uit het brons der buitgemaakte Turkse kanonnen Tiens, wat deden die kanonnen in Firenze, in de jaren 1570? Antwoord: ze stonden op de Turkse piraten-schepen, die de Mare Nostrum onveilig maakten. In Allahs Naam?
Wel vindt men aan monumenten, in kerken, op pleinen,herdenkings-plaketten in marmer met triomfantelijke opschriften over heldenfeiten en memorabele data, waarop Koning Victor-Emanuele II, de kleine koning die zijn Eerste Minister, Mussolini de vrije hand liet, inzake veroverd grondgebied in Ethiopië, Eritrea en weet-il-veel in herinnering gebracht wordt .Hoe hebben die de volkswoede overleefd?
Ook dat, zegt de man in de straat, is deel van onze glorieuze geschiedenis .
Er is recent een populaire film in Italië uitgekomen met het romantisch uitgesponnen verhaal van voormeld Coburg-lid, getiteld:
Marie-José, LUltimo Regina dItalia .
De regisseur behandelt in het verhaal het vaderland van de Bruid als de Hemel-op-Aarde, en de koninklijk omgeving als het Aards Paradijs, waar alles romantiek en maneschijn is, met als apotheose de komst van de romantische Prins op zijn Witte Paard
Het is voorwaar een film die de familie Coburg te veel eer aandoet. Maar ja, Italianen zijn romantische zielen. Maar zij zijn de fiere erfgenamen van het 1.000-Jarig Romeinse Rijk .
Dus eerder gemengd pragmatisch: naast een populaire Berlusconi duldt men een notoir communist, sympathiek geworden door ouderdom, als Président ..Maar ere wie ere toekomt: Signore Napolitano is een hübcher Kerl
Gisteren avond laat nog even, in de euforie van de blijde gebeurtenissen in Brussel (!), nog even doorgezakt, neen, niet doorgezakt in de klassieke betekenis van het woord, maar doorgezakt in de gallacie van het Wereld Wijde Web. Hoe ik op die
ben terecht gekomen, is niet meer te achterhalen. Weet nog begonnen te zijn bij de links van Björn Roose, ben terecht gekomen bij de links van een zekere Barbara Bonte en nog een paar tussenstations, om te eindigen bij de man die mij verraste met een smeuïg infootje over den Bleiter De man is Volksvertegenwoordiger voor de Goeden! ergens in de Kempen en dat moet ons dochter A.C., die ergens in die contreien woont en werkt, geweten hebben. Zodat ze eindelijk een goede reden kan hebben om als 40-jarige haar burgerplicht te gaan vervullen bij de volgende verkiezingen, waarvan de Moeder Aller Verkiezingen die er nu wel zit aan te komen .Dat in plaats van al jaren na-een te brossen. Wat al een vooruitgang is bij de tijd toent ze, de ondankbare dochter, zwoer bij Anders Gaan Leven .
En neen, mijn kennis van Volksvertegenwoordiger Pieter Huybrechts, dat is de naam, was voordien niet groot. Helemaal niet. Ze was zelfs onbestaande Nu weet ik zelfs nog niets meer. Maar die man had een blog (blijkbaar volgens de teller nog jeugdig en fris) die mij onmiddellijk beviel. Kort en krachtig. U weet wel: In der Beschränkung zeigt sich der Meister
JaJa. Al goed. Ik ben van een ander kaliber. Maar dan ook geen volksvertegenwoordiger, maar een pover klein accountantje op (welverdiende maar niet-goed verdiende rust).
Ik heb vanzelfsprekend een reactie geplaatst, met de vraag om dat stukje over Anciaux te mogen overnemen Maar ons kent ons ik wacht niet af. Het zal wel mogen. En indien niet, dan zal het te laat zijn. Want hier komt het. Van mijnentwege geen bezwaar om verder door te geven. Roddel kan het niet zijn, want Volksvertegenwoordigers roddelen niet .En zo zal ons Bertje nog een paar stemmetjes bijwinnen, waarschijnlijk .Baat hete niet, zo schaadt het niet.
Ons Damienne zal waarschijnlijk op zijn volgende verkiezingsaffiche staan. Met de kopvod, zoals het grote Vl.Pr.-voorbeeld, Betina van Aimé .Mocht dat waar zijn, dan trok ik hem voor de Rechtbank, om hier mijn ID gestolen te hebben ..
Maar nu. In alle ernst. Hier komt hete plagiaat.
Vlaams minister Bert Anciaux (die omwille van de poen onlangs naar SP.A is overgelopen) heeft naar aanleiding van het Islamitisch offerfeest van vorige week maandag, wenskaarten rondgestuurd naar alle Islamitische organisaties en moskeeverenigingen uit het Brusselse om hen een 'prettig offerfeest' te wensen. Tevens nodigde hij - naar aanleiding van het offerfeest - op dinsdag 9 december om 12u alle betrokkene verantwoordelijken van de aangeschreven Islam-verenigingen uit, op zijn kabinet voor een hapje en een drankje.
Niet alleen plooit Bert Anciaux voor de Islamiseringsvloedgolf maar tevens voert hij op kosten van de belastingbetaler campagne voor zichzelf. Het initiatief van Anciaux past immers in de strategie van links om de moslimkiezers voor de electorale kar te spannen.
Stuurt Bert Anciaux eveneens wenskaarten naar alle katholieke organisaties en kerkfabrieken naar aanleiding van het Kerstfeest ? Worden de Joodse organisaties en de rabbijnen uit het Brusselse op het kabinet uitgenodigd naar aanleiding van het Paasfeest ? Uiteraard niet.
Ik behoor niet tot die mensen die belgië nog met hoofdletter schrijven. En het spijt me niet. Ooit redeneerde ik zoals later JMDD: met dat land als het kaan, der zonder als het moet maar na het Arrest van Gent tegen het Vlaams Blok ben ik radicaal veranderd. Sedert dezelfde dag trouwens ben ik lid geworden van dat Blok, niettegenstaande, of juist dààrom, omdat in de gazetten geschreven werd, dat al wie lid was van die bende eveneens veroordeeld zou worden. Spijtig genoeg is daar niks van in huis gekomen Men zou, zoals in 44-45 50 voor de Zwarten opnieuw kampen, te velde, en omringd met prikkeldraad en wachttorens hebben moeten inrichten om ons gevangen te zetten. Een soort bels Guantanamo Gefundens Fressen voor CNN!...Voor deze keer, en dan voor de allerlaatste, allerlaatste keer wil ik een uitzondering maken (die Hoofdletter), omdat het bijna-laatste Heilig Huisje van Justitie het vandaag begeven heeft. De voetbalbond is ook al een tijdje goed bezig met splijten, en was me dat een steengoed nationaal bindmiddel! Dat en het Koningshuis. Maar dat is zelf-uitdovend door inteelt. Het allerlaatste bindmiddel, Brussel? Verkondig ik hier al jàààren: verkopen aan de meest-biedende, desnoods de gok-Chinees, en met de opbrengst de Staatsschuld delgen. Opgekuist staat netjes! Ooit al eens iemand met hangende pootjes zien terugkomen?
Het onwaarschijnlijk-maar-waar verhaal van Leterme's adviseur die een substituut-procureur afdreigt i.v.m. een eventuele ongeldigverklaring van de Fortis-uitverkoop, is eigenlijk maar het einde van een lang anti-democratisch degradatieproces. Er gebeurt veel achter de schermen dat de burger niet hoeft te weten. De tegenstanders van complot-theorieën zullen het moeilijk krijgen, want steeds meer sporen wijzen in de richting van een constructie, door het Belgisch-francofoon establishment opgezet, om Fortis in Franse handen te spelen, kwestie van sterk te staan bij een eventuele rattachement à la France.
Dat Leterme bij dit spel betrokken is, bewijst natuurlijk eens te meer dat België een dodelijke draaikolk is vol fatale "democratievervuiling".
Wat de wegdeemstering betreft van het fameuze principe van de "scheiding der machten", is het echter alleen Luc Van der Kelen (HLN, 19/12/08), die de link legt tussen Fortisgate en bv. de politieke processen tegen het voormalig Vlaams Blok. Ook de actuele juridische stalking van VB-politicus Frank Vanhecke wijst op een osmose tussen politiek en gerecht. De partij die van het einde van België zijn hoofddoelstelling heeft gemaakt, wordt op politiek aansturen gerechterlijk vervolgd. Daar heeft wel nooit een voorzitter van het Hof van Cassatie een brief over geschreven, maar iedereen weet het, dus...
Johan Sanctorum - 19/12
************************
Bovenstaand artikel, dat ik gelijktijdig als tijdsdocument en als relikwie wil bewaren, stond vandaag, 19 december 2008, om 21 uur, bij Aanklacht op zijn blog, afkomstig van Johan Sanctorum.
Met voorbijgaan van alle Sabam-regels en verder alle regeltjes ter wereld, maar met enorme dankbaarheid, veroorloof ik me het hier integraal over te neme, om aante bieden aan de vrienden op mijn eigen blog Johan, bedankt. Aanklacht: je hebt vandaag de persprijs van de speurneuzen gewonnen. Althans bij mij. Ben toch het hier het enige jury-lid .
Op dit uur zwoegt Vrouwke-lief mee met de jury in een of ander debiel spelletje op de BRT. De titel Sterren op de Dansvloer alleen was voldoende om mij naar de veilige computer-hoek verwezen te weten .
Revenons à nos moutons. Moeten wij, voor het anti-Blok arrest van 2004 (Gent) misschien ook wachten tot op het doodsbed van de jugepee, loge-verkochte frascouillon in kwestie, zoals dat het geval was voor de Leider der Witte Brigade, die op zijn sterfbed bekende Irma Laplasse valselijk beschuldigd te hebben van verklikking, zodat hijzelf toendertijd vrijuit ging voor de beschuldiging in de strijd laffelijk op de vlucht te hebben geslagen, en aldus de dood op zijn geweten te hebben van zeven van zijn verzetsmensen. Oost-Duinkerke, september 1944 Een onschuldige vrouw werd ge-exécuteerd, de familie gebroodroofd, maar na die bekentenissen kreeg ze een nieuw proces voor een ander Krijgshof, waar ze werd veroordeeld tot levenslang. En de wereld zweeg.
Moeten wij, de CVP-bemoeienissen rond dit Fortis-arrest van de 18de Beroepskamer in Brussel indachtig, een commando afvaardigen om die man van zijn bed te lichten? Dan vervoeg ik het leger van de hardvochtigen, waarover ELVEEBEE onlangs schreef, dat 20 commandos volstonden om de Wetstraat binnenste buiten te keren. Onderdaad, een operettte-staat moet men met operette-middelen bestrijden
Moest het echter gebeuren, dan zou gans Vlaanderen, na een ogenblik van stomme verwondering, hartgrondig in de handen gaan klappen. En wie weet, nu de hele wereld toekijkt op Fortis, zou diens bekentenis misschien het Beroep tegen de dwaze beschuldiging van racisme toewijzen aan een nieuwe, onafhankelijke Rechtskamer. Liefst na een grondige zuivering. Maar dan na de eedaflegging van trouw aan de Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden.
Nu Vandeurzen op heterdaad betrapt is, en er met ontslag veel te goedkoop vanaf komt, kan er meteen kort spel gemaakt worden met het CGKR en die Willoxkx-klucht tegen Frank Van Hecke. Seponering gevolgd door klacht door Van Hecke, wegens laster en eerroof tègen die witgekalkte graven
Waarlijk, met de minuut komt het einde dichterbij
Om het even wat nu gebeurt, het volk heeft eindelijk gesnopen dat er met dit land geen land meer te bezeilen valt. Alles is communautair, de energieprijzen, de economische crisis, de bankcrisis, zelfs de lucht die wij uitademen, het water dat wij drinken en het voedsel dat wij nuttigen om in leven te blijven Laat het AUB niet meer lang duren.
Om het even wat er gebeurt. Volgende verkiezingen wettelijk of niet: als het Vlaams Front schouder aan schouder wil blijven staan, is de franscouillonse arrogantie voorgoed de adem afgesneden!
Juist. Voor deze ene keer! Als t goed is, zeggen we het ook! Zelfs als het van de Nak komt. In voorkomend geval: van de Week-End Knack, die af en toe bij mij elektronisch en o n g e v r a a g d, binnenvalt. Mijn E-mailadres onthouden van een vroegere lezersbrief? Waarschijnlijk. Of ooit eens domweg op een af ander polletje gereageerd? Weet ik veel! Maar t is geen erg. Een cursorke verder en een clicske en Nakvliegt waar hij thuishoort: naar de maan! En in ieder geval naar de digitale ruimte .Misschien zelfs naar de Melkweg. Want van melk word men groot!
Mijn gewone lezers mogen dus gerust zijn: mijn mening over dat bedrukt papier van Roularta is (spijtig, dat wel) nog altijd van geen haar gebeterd
U kunt waarschijnlijk al raden waarom ik dit artikel overneem, met uitdrukkelijke verwijzing naar de bron? Komaan zeg. Lees eerst mee.
Weekend Knack kiest Dries Van Noten tot 'Man van het Jaar '
Dankzij enkele belangrijke internationale modeprijzen stond de Belgische modeontwerper Dries Van Noten in 2008 weer volop in de schijnwerpers. De Weekend Knack-redactie was het er dan ook snel over eens dat hij dit jaar de 'Man van het Jaar' zou worden. Net vijftig geworden en creatiever dan ooit.
Dries van Noten startte in 1976 aan de Antwerpse Modeacademie. Bij zijn afstuderen wordt hij samen met Ann Demeulemeester, Walter Van Beirendonck, Dirk Bikkembergs, Dirk Van Saene en Marin Yee tot de Zes van Antwerpen gedoopt. Tien jaar later lanceert hij zijn eerst collectie en in 1989 opent hij in Antwerpen zijn boetiek, het Modepaleis. Ondertussen heeft Van Noten negen eigen winkels wereldwijd, en meer dan vierhonderd verkooppunten.
In 2004 mag hij al vijftig collecties op zijn naam schrijven en dat wordt gevierd met een groot feest en het boek Dries Van Noten 01-50.
2008 is een nieuw hoogtepunt in zijn carrière. Hij krijgt de Award voor Beste Internationale Ontwerper, uitgereikt door de Amerikaans Council of Fashion Designers. De prestigieuze prijs wordt ook beschouwd als de mode-Oscar. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat Hollywoodsterren als Cate Blanchett zijn creaties op de rode loper dragen. Ook nog dit jaar ontving hij de Nederlandse Prix de la Mode en werd hij in Groot-Brittannië benoemd tot Royal Designer for Industry. En in oktober oogstte hij in Parijs unaniem lof toen hij zijn collectie voor de lente en zomer van 2009 voorstelde.
Een gesprek met Dries Van Noten leest u deze week in Weekend Knack.
Elke Lahousse/Trui Moerkerke.
Kijk, dat zijn nu eens toestanden waarin wij doorheen de recente geschiedenis tot een soort klootjesvolk zijn gedegradeerd .Rond een uitzonderlijk mooie Vlaamse edelsteen, wordt een vuile belse driekleur gedrapeerd. Elk zegg het voort: Vlaandere is dood! Vive la Belgique!.
Met recht en reden schrijven beide dames over de eervolle loopbaan van onze succesrijke landgenoot.Zij onthullen de wondere wereld van het vrouwelijk bewustzijn (de mode) waar ik in ieder geval aalleen met ogen van be- en verwondering kan naar opkijken. Ikzelf zou hem echter veel glorieuzer bejubeld hebben. Meer van de gelegenheid gebruik gemaakt hebben, om uitvoerig de vroegere wereldvermaarde Vlaamse Kunstzin te beschrijven.. voor wie zelfs de Italiaanse Grootmeesters nederig het hoofd moesten buigen. Want die man is een lichtbaken [U1]voor anker aan [U2]onze Vlaamse kust, zoals een vuurtoren de hongerige zeeman wenkt naar de weelderige tafelen in het huis mijns vaders waar hij, als genode, zich rijkelijk kan aan tegoed doen (iets in die zin, zoals Karel Vande Woestijne ooit zo weemoedig dichtte, in Het huis mijns vaders, waar de dagen trager waren
Moeten die twee hekseùoes nu persé een belse modeontwerper van hem maken? Heeft Roularta nu ook al de Le Stanader-virus binnen gehaald? Volte face, van AVV-VVK naar de driekleur, want omwille van het subsidiesmeer, likt de kat de kandeleer .
Akoord, het is nu (voorlopig) eenmaal zo: de belse parasiet heeft zich op de Vlaamse stam gezet, van de wortel tot de takken, en heeft daardoor de eeuwenoude Vlaamse naambekendheid over de ganse wereld versmacht en tot de zijne gemaakt. Zoals parasieten voor bekend zijn, zuigen ze het leven uit hun slachtoffer, als echte bloedzuigers .Tot de dood er op volgt.
In plaats van de gelegenheid te baat te nemen, om deze bekroning toe te dichten aan de Antwerpse modeontwerper, gaan de dames zich aanschurken tegen de belse parasiet Ze konden (diplomatisch) voorbij gegaan zijn aan het belg-zijn. Ze hoefden ook niet te zwaaien (wat wel het minste zou geweest zijn) met het Vlaamse wierookvat: als de klanten kopen en hun aankoop wereldwijd bejubelen, dan is het vlaggetje daarbij van minder belang. Hoofdzaak is (want ik weet de voorkeuren niet van de gevierde) dat de eigen afkomst niet verloochend wordt: de bekroonde is n Antwerpenaar, en die stad, tot spijt van wie het benijdt, ligt door de handen van de Schepper , voor eeuwig en een dag veilig geborgen in de Vlaamse moederschoot. Daar kan zelfs een mode-koning geen jota aan veranderen!
Trouwens, de historische woorden van Johanna van Navarra, Koningin van Frankrijk, toen deze met haar Gemaal, de (verfoeielijke) Koning Philips de Zoveelste, in Brugge voor het volk, dat het koppel toen nog toejuichte, verscheen?
Sire zei ze, ik dacht hier de Koningin te zijn, en ik zie niet anders dan Koninginnen rond mij
Kijk dames van de Week-End Knack, moesten jullie al eens meer iets in die richting publiceren, denk ik dat Uw verkoopcijfers wel eens gevoelig zouden kunnen stijgen. Niettegenstaande de crisis in de krantenwereld. En daar is het U toch om te doen, nietwaar? In afwachting verdenk ik er jullie van, nestbevuilers te zijn! Foei!
Wil dus deze (bescheiden) bijdrage gewoon aanzien als een lezers-reacite op wat jullie bazen mij ongevraagd in de bek duwen .
Psst. Ik kan me vergissen, daar niet van. Zou dat artikel op papier geheel moeten kunnen lezen. Als men dit weekend nummer nastuurt in Italië, wil ik gaarne de eventuele rechtzettingen grondig toelichten.
Psst. Dames! Alvast één tip: als U dan toch up to date wilt schrijven, hadden jullie beter gekopt: de Europese modeontwerper. Snappie?
Psst. Zou het kunnen, dat jullie, in de lessen Geschiedenis op school niet hebben uitgeblonken? Of waren die lessen (voortgaande op jullie jeugdig elan) in jullie tijd misschien al vervangen door een soort werkelijkheidsonderricht, zo iets in de zin van Moderne Wiskunde waar nooit iemand een jota van heeft begrepen, en ondertussen al lang weer is afgevoerd?Met achterlating van een paar generaties cijfer-anafabeten
(Verschenen in "Achter het Nieuws", december 2008)
Ik moest even de ogen uitwrijven, die maandagmorgen 8 december, toen ik in de opiniepaginas van De Standaard op blz. 19 een alarmerend stuk aantrof over de kwaliteitspers die onder zware druk van bezuinigingen staat. Vooral het lijstje van ondertekenaars is historisch te noemen: een journalist van De Morgen (Bert Bultinck), broederlijk verenigd met Steven Samyn en Wouter Verschelden van de Standaard, plus wat mindere goden van Corelio-filiaal Het Nieuwsblad.
Welk punt wilden deze coalitietroepen van de Vlaamse geschreven media maken? In de vorm van een open brief aan Minister-President Kris Peeters, die na het vertrek van Geert Bourgeois ook nog even snel de media-portefeuille naar zich had toegetrokken, wezen de heren op het belang van een kwalitatieve pers voor de democratie, en het gevaar van cost-cutting en winstmaximalisatie in deze sector. Eenvoudig gesteld komt het erop neer dat ze overheidssteun vragen voor de pers-in-nood.
Een eerste opmerking gaat natuurlijk over de usurpatie vanwege journalisten van hun eigen media als het over hun job gaat. Over heel dit stuk hangt een corporatistische schaduw van eigenbelang. Springen deze bevlogen journalisten in de bres voor overheidssteun aan de wankelende auto-industrie, de zieltogende horeca, de naar adem snakkende bouwsector?
Neen, maar hier is de inzet ook veel groter: Onze democratie is bedreigd, beste mensen, dit is een kantelpunt! Daarmee gaat het stuk van Samyn, Bultinck en C° door een tweede korte bocht: de milde vorm van chantage die spreekt uit het linken van steunmaatregelen voor de pers aan het principe van de vrijemeningsuiting en de kwaliteit van de democratie in deze samenleving. Dit is gewoon grotesk.
Zelfs al zouden de Standaard en de Morgen samen op één dag tot niets verdampen: het zou een drama zijn voor de journalisten en hun gezin, maar niét voor onze democratie. De vraag stelt zich zelfs, of onze democratie er niet wel zou bij varen, gezien de voortdurende nieuwsmanipulaties die we voortdurend bij beide media vaststellen, de modderstukjes van DM-papparazi als Tom Cochez, het misbruik van de opiniebladzijden om steeds weer dezelfde mensen over dezelfde themas een forum te geven, de obscure zwarte-lijst-cultuur bij De Standaard, waar Frank Thevissen het in een vorige editie van dit magazine al over had, enz.
Ik maak me daar dus maar weinig zorgen over. Op dit moment lijkt me het internet de échte corsa dorsalis van de 21ste-eeuwse democratie en de bijbehorende vrijemeningsuiting, en dat zal alleen maar toenemen.
Tenslotte, ten derde, zouden de journalisten van De Standaard beter hun brief richten aan hun eigen hoofdredacteur Peter Vandermeersch, marketeer-van-het-jaar 2007. Hij is de man die van De Standaard een product heeft gemaakt, dat vooral aan normen van winstmaximalisering moet beantwoorden, en daar hoort dus ook enige cost-cutting bij op tijd en stond. De gladde jongens hebben het allang overgenomen en nieuwe regels gesteld.
In het zog van de neoliberale marketinghype is het journalistiek idealisme door lui als Vandermeersch opgeofferd aan de dictatuur van oplagen, omzetten en winst. Deze verpulping in hun eigenste stukje verpaupering genoemd-, is een proces dat zich onvermijdelijk op langere termijn tegen hen zal keren. En ze hebben er allemaal aan meegewerkt, Samyn en C°. Het DS-pakket van een halve kg papier dat ik elk weekend in mijn bus krijg, heeft een onvoorstelbaar licht soortelijk gewicht, en is alleen maar journalistiek piepschuim om de publicitaire boodschappen efficiënt te verpakken. Daar heeft Corelio dik aan verdiend, commercieel valt daar niks op aan te merken. Maar nu het krisis is, buiten, vallen er natuurlijk ook klappen in de publicitaire sector, en is zon pulpkrant het eerste slachtoffer. Want journalistiek blijkt de krant veel minder te kunnen overtuigen.
In overeenstemming met de vrijemarktgedachte die Peter Vandermeersch zo lief is, zou ik zeggen: laat ze maar eens goed zweten in dit kantelpunt, mogen de besten winnen, en als er enige collateral dammage is onder de goedbetaalde inktkoelies, so be it. Voor de rest is er niks mis met mensen die voor werkzekerheid opkomen. Maar laat vooral de democratie en zo erbuiten. Het kantelpunt van hogervernoemd gezelschap bevindt zich ter hoogte van hun portefeuille, zoals bij welhaast alle andere zeven miljard aardbewoners. Dat is al meer dan genoeg.
Natuurlijk hebben onze media geen tijd (en vooral, ze weten er zich geen raad mee!..) hoe het reilt en zeilt in Zuid Afrika.
Het Binnenlands Product Openlucht Schouwspel trekt teveel de aandacht van zowel de opvoerders/spelers als de toeschouwers. Het doet mij denken aan 1830 en De Stomme van Portici .De voorlaatste poot is weggezaagd van onder de Troon en de Comedia DelArte van de zogezegde Scheiding der Machten wordt op de keien van de Wetstraat opgevoerd ..De Drie Machten, zoals Drie Godheden, van hun voetstuk gehaald. De Vierde Macht, de Media vallen er vanzelf af, zodra hun lezersaantal beneden een bepaalde grens komt
Moest ik Breughel zijn in deze tijden, ik maakte nu een Nieuw Meesterwerk! Geblinddoekte Wetgevend Parlement, die Rechterlijke Macht en Uitvoerende Macht vooruithelpen door het brandend struikgewas der Vierde Macht De vroegere ondertitel kan herbruikt worden: Als de ene blinde, de Andere leidt
We mogen het ondertussen niet vergeten! In Zuid Afrika is er een genocide aan de gang. Ik zal niet nalaten om altijd voort op dezelfde nagel te kloppen. Dag na dag! We moeten onze volksgenoten ginder helpen, door hun boodschap zoveel mogelijk te helpen verspreiden. Daarom nogmaals kopij van wat A. GRIFON een paar dagen geleden op zijn blog plaatste. Gaat het lezen wat l a n g z a m e r , dan dringt de boodschap misschien water beter door, al zult U hier en daar een glimlach moeten onderdrukken, over die prachtige woordvondsten Wat dacht U van een weblogeen praatgat te horen noemen?
Vra hulle om hierdie adresse na almal op húl poslyste te versprei sodat die nuus om die wêreld trek - volksmoord vind in Suid-Afrika plaas.
Vra jou buitelandse kontakte om die mense daar in te lig en briewe aan die media te skryf.
Basuin dit uit op elke forum en praatgat op die Net. Een klein stem kan 'n magtige koor word.
Verder nieuws uit dat prachtland (Bron: tScheldt) waarvan wij weeral onwetend worden gehouden: het alleen zaligmakend ANC valt in twee .
Anders gezegd, ook daar begint de democratie en de onenigheid onder de overwinnaars Of, zoals Marc Grammens vertederend zegt: Mandela herwon de vrede op een teken van zijn hand Het is nu eenmaal zo, als vroegere terroristen het pleit gewonnen hebben. Dan ligt de apartheid op de grond, en zij, die terroristen, worden verheven op het schild als Nobelprijswinnaars van de Vrede...
Die C0P
Die CoP (Coness of the People) gaan eers op 16 Desember amptelik gestig word. Dit is n vakansiedag in S-A. Die politiek korrektes noem dié dag Versoeningsdag.
Dit is die dag waarop almal (alle kleure en geure in S-A) moet hande vat om saam die reënboognasie te vorm.
Oud-biskop Desmond Tutu, asook oud-president Nelson Mandela, het met die naam Rainbow Nation vorendag gekom, om te help bou aan n utopia in Donker Afrika.
16 Desember is egter ook vir die Boerevolk belangrik.
Dit is een van die Boerevolk se heiligste dae. Hulle noem dit - Geloftedag - omdat hulle in 1838 n gelofte aan God gemaak het dat, indien Hy hulle teen die oormag van Zoeloe-impis sou help, die Boerevolk dié dag vir ewig as dankdag sal vier. God het hul gebede verhoor en die oorwinning aan die Boere gegee. In die laer van die Boere was daar minder as 300 mense, maar hulle het n oormag van 10 000 Zoeloes afgeweer.
Geen Boer het in die skermutseling gesterf nie, maar meer as 1 000 Zoeloes se lyke het Bloedrivier se water rooi gekleur.
Boerskot
Te onthouden: Geloftedag was de overwinningsdag van die Boerevolk Mooie naam voor straks, na de Onafhankelijkheid, om aan 11 Juli, de Nieuwe Vlaamse Feestdag te geven? Neen geen nieuwe betaalde verlofdag. De oude 21 Juli zou inmiddels al lang afgevoerd zijn
Alles wat ons niet kapot krijgt, maakt ons sterker.
Onze strijdmakkers van Angeltjes hebben vandaag blijkbaar de vuurproef glansrijk doorstaan, en ik voeg mijn diepste gemeende gelukwensen toe aan het koor van getrouwen, dat veel groter en machtiger is dan zij denken! Eendracht maakt Macht. Waar hebben wij dat nog gehoord? Maar afgesproken, we zullen onze mentor, de goede Pascal Vyncke van SeniorenNet geen grijs haar doen krijgen. Maar ieder vogeltje zingt toch zoals het gebekt is?
Hier Digitalia, eens te meer door God-de-Vader-himself en de Weerman eens te meer drie dagen lang van het scherm weggehouden. Straalverbinding gestoord. Misschien op voorspraak vanSepp Weiss van de Gedapo, wie weet. Kom dus gelukkig nog op tijd om de gelederen te vervoegen.
Dat een nieuwe repressie voorbereid wordt, wisten we al lang. De voorgaande is bloedig geweest, onverbiddelijk en hard maar is alleen kunnen gebeuren, omdat het regime 1° het aantal slachtoffers kon overzien, en 2° omdat onder hen effectief landverraders (hoe weinig ook en met reden ook uit gespuwd) voorkwamen, en 3° omdat er jaren na het uitbreken van de vrede, valselijk en moedwillig de fictie van de oorlogstoestand werd in leven gehouden.
Wat hebben we dus geleerd? Het land is niet in oorlog, er gelden dus geen oorlogswetten. Nergens zijn verraders/verklikkers van eigen volk bekend. We moeten het dus hebben van ons aantal. Als we met genoeg zijn, zullen ze ons niets durven/kunnen doen. Hun gerechtshoven, rechtbanken en gevangenissen zijn nu al overbelast door import-draaideur criminelen. Trouwens, hun Lange Arm van de Wet staat meestal aan onze kant. En ook er bestaan nu heel wat betere communicatie-mogelijkheden dan in de jaren 40/50. We zullen onze eer en hun schande voor de ganse wereld kunnen in de verf zetten. Desnoods met bloed en tranen. Wat ze, voor korte tijd wel kunnen, is ons treffen in onze portemonnaie. Maar dat duurt slechts zo lang, tot de Macht van kamp is gewisseld. Denk aan des dichters Galgenlied, waar de bossen stom bauwden in koor .En toen de koord in dhoogte ging, in iedere lus een rechter hing .
Blijven wij dus hameren op het democratisch recht van ieder volk om zichzelf te besturen. De Vlamingen hebben voor dit principe al naambekendheid sedert de vroege Middeleeuwen. Wij hebben het recht, neen, wij hebben de plicht om elke tirannie te bestrijden, om de erfenis van onze voorvaderen te beschermen en door te geven. Want wij zijn er geen eigenaren van. Slechts vruchtgebruikers! En wij zullen dus rekenschap moeten geven!
Laat ons praktisch wezen. Hebben jullie al een Advocaat gekozen? Best ware het een syndicaat te vormen, stijl Deminor. Want syndicaten zijn Heilige Koeien in dit land.
Zijn we bereid om in eigen naam, en zonder alias, de strijd te voeren? Laten we de vrienden van de Staatsvuiligheid liefst niet op kosten jagen om veel tijd te doen verliezen met opzoekingen. Ze hebben betere dingen te doen. Wij leggen nooit bommen, noch molesteren oude vrouwtjes. Laten ze tenminste hun eigen maandloon waard zijn!
Posten we uitsluitend op SeniorenNet? Dat zou spijtig zijn, want dezelfde tekst op nog 10 andere sites zetten, is kinderspel. Op klembord spiesen, en vooruit! Zelfs the sky is no longer the limit! De virtuele wereld is quasi oneindig, zo helpe mij God .De waarheid! De hele waarheid. En niets anders dan de Waarheid!
Helpen we elkaar met beschermde sites om stoom af te laten en waar we veilg zitten voor de belse Staatsvuiligheid en waar deze meteen behandeld wordt naar verdienste, ttz met minachting, omdat ze zich gemakshalve voornamelijk tegen de eigen onschadelijke medeburgers afzet, in plaats van tegen het wereldwijde islam-terrorisme?Hebben wij, liefst in het Engels, hun recente wapenfeiten met een zekere, neen geen Alibaba, maar toch van diens 40 Rovers, Marokkaans Staatsburger, zesvoudige moordenaar in ons land, maar in dienst bij die Dienst? Ook die vrouwelijke terroriste, Malinka , eveneens geronseld door hen? Die zaaide geen haat. Neen, ze zaaide gewoon direct bommen! Anders was ze werkloos!
Ha! Het CGKR zou verlangen dat een merel verzaakt aan zijn eigen zuiver lied, om koekoek te roepen! Wij hebben het niet nodig Straat zonder Haat uit te hangen. Wij leven zonder haat. Maar als gastheer stellen wij, in ons huis, de wetten. Niet de gasten.
Ach Meisjes en Jongens! Als Christene mensen beminnen wij onze vijanden. Zo goed de binnen- als de buitenlandse. Maar de ander wang aanbieden? Aan ideologieën die het oog voor oog, en tand voor tand huldigen? Gôe zot, zeker! Nie neuten!
Dit Grammeke is geen lammeke, maar een koteraar in rood gloeiend hellevuur .
Dat gaat zo, met dezelfde scherpe pen, in licht sarcasme gedoopt maar overspoeld met een meeslepende overtuigingskracht, om de veertien dagen, en over alle geledingen van onze maatschappij, met nimmer falende speurzin, en met rake bewoordingen, die daarenboven lezen als een sneltrein Voor wie gelooft in reïncarnatie: die hoeft er de Ouden maar op na te lezen, om meer dan één voorganger te vinden. Die, deden ze daar dikwijls de gifbeker drinken, omdat de Waarheid hen te kwetsend overkwam .
Waarom zou ik, bloggerke van 13 in een dozijn, verder in de weg lopen van de Meester, om deze te willen in de schaduw zetten? Ik verdwijn uit zijn zonlicht want: Uit mijn zunne, of k stekeu, zei de bie, zoals het klonk bij die andere Grootmeester van het Woord .(De Averulle en de Bie, G. Gezelle)
JOURNAAL
Veertiendaags opinieblad Verantw. Uitgever
(tevens korrespondentie-adres)
Mark Graminens Stationsstraat 200 1770 Liedekerke
tel. 0477/62.92.01 fax 053/68.08.27
Losse nummers zijn niet te verkrijgen.
JOuRNAAL wordt uitsluitend bezorgd op abonnementsbasis.
Abonnementsprijs 89,00 per jaar (23 afleveringen)
te storten op een van volgende rekeningen:
000- 14505 83-45
430-0372691-08
779-5936298-29
***********************************************
Links marginaliseert zichzelf in de crisis
Het onvermogen van de politieke en vooral van de intellectueel-politieke linkerzijde om de financiële en economische crisis te zien als een uitdaging, om te beginnen een uitdaging om zich uit vastgeroeste denksystemen te bevrijden en nieuwe horizonten te verkennen, is nogal opvallend. Het is elders in West-Europa niet veel beter dan in Vlaanderen, maar dat is geen excuus. Men probeert te leuren met Obama in de hoop dat iets van diens succes op Europees links zal afstralen zonder dat men in de gaten heeft dat zijn Yes, we can al in de jaren dertig van vorige eeuw in Vlaanderen bekend was van de strijdkreet Het moet, het kan, op voor het Plan, waarmee bedoeld werd het Plan-De Man voor het herstel van de werkgelegenheid (Plan van de Arbeid), genoemd naar de toenmalige Vlaamse voorzitter van de Belgische Werkliedenpartij (BWP-POB), Hendrik de Man.
De Man putte zijn ideeën hoofdzakelijk uit de succesrijke economische praktijk van het in 1933 in Duitsland aan de macht gekomen nationaal- socialisme, was consequent met zichzelf en pleitte na de Belgische capitulatie in mei 1940 als eerste nationale politicus voor collaboratie met de bezetter, zeker op het terrein van arbeid en economie. Het dankbare België veroordeelde hem na de oorlog ter dood. Hij overleed in ballingschap in Zwitserland bij een treinongeval.
De Man (... is de man, zei men in Vlaanderen) was een socialist die open stond voor nieuwe denkbeelden als ze maar beantwoordden aan zijn socialistisch project, en zoals Miel Swillens, een oude bekende uit de linkse polemiek, onlangs in herinnering bracht (in Tertio, 30.7.08), in die tijd, zoals ook nog vele jaren na de oorlog, was je links als je voorstander was van het nationaliseren van de basisindustrie en de grote banken.Socialisme was, en is, of zou dat moeten zijn, vandaag nog steeds het streven naar gemeenschapsbezit van productiemiddelen, - niet dus het afschaffen van privaat eigendom, niet nationaliseren van alles en nog wat (de verstaatsing van de landbouw is van bij de aanvang een van de grootste fouten van de socialistische landen van Oost-Europa geweest), maar wel het onder gemeenschapstoezicht plaatsen van de middelen waarmee industriële productie wordt voort- gebracht, dat zijn de grondstoffen en basisnijverheden, en vanzelfsprekend de kredietinstellingen die het geld moeten fourneren voor de productie.
Dat was waarmee links zich wezenlijk van rechts onderscheidde, en als dit vandaag niet slechts theoretisch maar ook in de praktijk nog altijd zo was geweest, dan zou Europees links niet met de crisis in de problemen zitten maar zou het zijn antwoord daarop klaar hebben.
Dat is nu niet het geval, omdat de hoofdaandacht is uitgegaan naar maatschappelijke minderheidsproblemen. Wie vijftig jaar geleden zou zijn opgekomen voor bijvoorbeeld het homo-huwelijk zou door linkse partijen zijn uitgemaakt voor een decadente bourgeois, zoals Swillens zich terecht herinnert. Alleen het vredesideaal kon toen ter linkerzijde nog bestaan naast het sociaal-economische ideaal. De nieuwe themas die sinds eind van de jaren zestig op de linkse agenda zijn gekomen feminisme, ecologie, solidariteit, gelijke kansen, welzijn (en niet slechts welvaart), seksuele en laatstelijk ook etnische minderheden, en vele andere - zijn ongetwijfeld erg interessant maar hebben volgens Bart Tromp (in Het sociaaldemocratisch programma, dat gaat over de beginsel- programmas van socialistische partijen 1878-1977, uitg. Bert Bakker, Amsterdam, 2002, 682 blz.) de ideologische consistentie van de sociaal-democratie ernstig aangetast. Men ziet niet meer dat links een systeem dient te bestrijden, en men verliest zich in marginaliteiten zonder maatschappelijk-structurele betekenis.
Met in Vlaanderen, zoals De Standaard (19.11.08) heel terecht schreef, als uniek hoogtepunt een optreden van SP-Kamerlid Maya Detiège in Terzake, om er haar nieuw lief Dusauchoit voor te stellen.
Pak maar eens een economische krisis aan met zon soort mensen, waarbij in het algemeen misschien wel eens betreurd mag worden dat de SP (zoals trouwens ook enkele andere partijen, want dit is een zeer Vlaams verschijnsel) een soort dynastiek bezit is geworden van de families Detiège, Van den Bossche, Tobback, Van Velthoven, en nog enkele andere namen op lokaal vlak. De partij betaalt een loodzware prijs voor het systematische nepotisme dat de laatste twee decennia werd bedreven, aldus Marc Hooghe (in De Standaard, 20.10.08), die blijkbaar meent - het zou nader onderzoek wettigen - dat in dit nepotisme een van de redenen moet worden gezocht voor het feit dat de SP in Vlaanderen electoraal slechts de helft haalt van het percentage kiezers dat socialistische partijen halen in de buurlanden. Een andere reden zal wel zijn dat te veel boegbeelden de strijd hebben gestaakt om aan zelfverrijking te doen, zoals de burgemeester van Antwerpen of de gouverneur van Limburg. Deze laatste treft de meeste persoonhijk schuld voor de achteruitgang van zijn partij. Hij beloofde immers veel, maar pakte zijn biezen zodra hij de kans kreeg om een goed betaalde vaste job in de wacht te slepen voor de rest van zijn leven. Wie stemt nog voor een partij met zulk een voorman?
In de ontreddering van het moment wordt dan maar uitgekeken naar de komst van een Verlosser. Zo pleitte senator dr. Marleen Temmerman voor een rode Dedecker (in een VRT-praatprogramma op 16.10.08). David van Reybrouck houdt zelfs kort en goed (met de titel van zijn boek) een Pleidooi voor populisme (Uitg. Querido, Amsterdam, 2008,79 blz.). Hij droomt van een populistisch-linkse partij, want vandaag kunnen mensen die zich door het populistische discours laten verleiden, alleen terecht bij rechts. Het is een uitdagende stelling, en toont aan dat er weerstand begint te ontstaan tegen een socialisme dat nog weinig meer is dan een vlag die een politiek-correcte maar inhoudloze bestuurderspartij moet dekken, verbonden met belangengroepen die als enig politiek doel lijken te hebben de subsidiestroom uit Brussel veilig te stellen.
Ondertussen begint de crisis steeds ernstiger vormen aan te nemen, en beginnen de berichten over ontslagen en bedrijfssluitingen beangstigend te worden, waarbij Vlaanderen het gelag betaalt voor een Waals beleid dat alleen heil ziet in begrotingstekorten, waarna we (Vlaanderen) weer een paar generaties lang massale brokken van onze welvaart zullen moeten inleveren. Waar met wat geluk de crisis ook had kunnen fungeren als een breekijzer voor ideologische indolentie, zijn het de Waalse en niet de Vlaamse socialisten die het beleid van de regering-I.ererme bepalen, maar het zijn wel de Vlaamse linksen die er electoraal zullen voor opdraaien. - en ze zien het niet eens.
°: St Maria-Horebeke (12/02/1) + Knokke (6/7/1939)
Onderstaande biografie in dank ontvangen, als bijlage bij Voorpost van begin December 2008, weliswaar met een paar foutjes in de tijdstabel, maar die heb ik met liefde en toewijding recht gezet. Een kleine wederdienst aan zowel A.Hans, als aan Roeland Raes.
Ik draag gaarne mijn steentje bij aan dat van jeugd en onstuimigheid, Voorpost dus, om de herinnering aan deze mooie, bijna vergeten figuur uit de Vlaamse Ontvoogdingsstrijd op te frissen.
Als er iemand, op een verloren tweedaagse of week-end, zijn GPS wil richten naar een plaatsje waar (ongelofelijk maar waar) de tijd 200 jaar is blijven stilstaan, Sint Maria Horebeke, en Corsele, de protestante enclave aldaar: hij zal er levenslang met evenveel enthousiasme terugkeren als wij, toen wij op een dromerige namiddag eerder toevallig bij de A. HANS uit mijn kinderjaren terecht kwamen. Wij waren in het Oudenaardse de sporen van die heerlijke rebel, kunstschilder Adriaan Brouwer, aan het uitpluizen Die troubadour, die Pallieter, die levensgenieter van vóórdie woorden waren uitgevonden, was een kerel naar ons hart, over wie wij nooit genoeg wisten! En toen, na de Kwaremont, Staf Stientjes, Valerius De Saedeleer in Etikhove en de Ooike-Mullemse slagvelden van 1708, waar Malbroek sen va-t en guerre! ooit slag leverde, eens te meer tegen de Fransozen, kwam Sinte Maria Horebeke, en A. HANS!
Het geuzenkerkhof, het protestantse kerkje, het schooltje, met eigen handen gebouwd, thans museum: onwezenlijk simpel en tegelijk zo oerdegelijk van alle tijden Wij vonden sporen van vóór 1830, toen de goede Koning Wilklem I, nog in de dood, goed zorg droeg voor zijn onderdanen, en waar dus de Brabantse Omwenteling en gans het belziekse circus aan was voorbij gegaan Een vonk van de eeuwigheid, onder het bladerdak van deze Laatste Rustplaats, waar steeds dezelfde beperkte namen op de graven terugkeren, die ook voorkomen boven de winkels van de plaatselijke ambachten. De kringloop van stilte tussen levenden en doden, in eigen beperkte kring, want de Roomse vijandige buitenwereld wordt buiten gehouden. Ook nu nog!
Abraham Hans! Het was bijna een thuiskomen bij oude bekenden! Ik rook weer het oude schoollokaal uit mijn jeugd, en bijna zag ik de Hoofdonderwijzer s winters de dijen staan warmen voor de gloeiend hete kachel, in het midden vooraan tussen de banken van het 5de en 6de Leerjaar. Meester stond daar meestal, als t kouder wier, dat was zijn vaste plaats en daar nam ons mee in de wondere wereld van de Gewijde en andere Geschiedenis, om telkens te verzeilen in de krant van de dag, vol van het Grote Wereldnieuws De Oorlog in Rusland, de bombardementen op de Duitse steden, als we s nachts de zware vliegtuigen hadden horen overkomen, Vesting Europa en de Invasie der Geallieerden, met hun vorderingen De val van Berlijn, het einde van de oorlog, en de Bevrijding Gandhi, de Tweede Wereldoorlog, waar er, net als Keizer Karel, gevochten werd om de vrede in het land te brengen .
De Repressie, het straatgeweld .Meester wist het Goede te onderscheiden van het Kade Hij leerde ons het Eviva Pio Duodecimo, de Bravezeun (4 strofen) en Naar Wijd en Zijd zingen waar een vlag staat geplant, als een wereld zo groot (Congo) en de tekenles bestond in het tekenen van een vaas, met daarin een kleindriekleurig vlaggetje, dat mooi moest staan wapperen,naast een O zo Moeilijke Engelse vlag .want dat was toen Hoogmis in die tijd .De Duitsen waren toen al weg getrokken. In wanorde en al stelen lijk de raven. Fietsen vooral Wij winsten meer over wat er leefde in de wereld, als wij uit school kwamen, dan onze ouders, die de ganse dag alleen maar gewerkt hadden, en zich liefst afzijdig hielden van Wit of Zwart . Wij leerden zang en voordracht, onder andere Het Mezennestje van Gezelle. We hadden lessen in Wellevendheid en leerden er spreken met twee woorden. We werden aangemoedigd om te lezen, al had de Gemeentelijke Bibliotheek misschien maar een paar honderd boeken, met zeker geen jongensboeken daartussen Ze waren allen Imprimatur en voorzien van de veiligste Zedelijke Quotering die Mr Pastoor had kunnen vinden .Zuster Gonzaga, bibliothecaris na elke Hoogmis (van 11 tot 12) gaf mij alle gewenste boeken mee, somtijds welwijs er aan toevoegend: Die zijn voor Uw Moeder alleen, héwetend dat ons Moeder geen tijd had om in één week die ganse stapel te verwerken Ze wist, toen al, dat Heiligenlevens, aan mij niet besteed waren .
Maar er was ook Zonnelandje, dat de Pastoor voor ons, zijn misdienaars, betaalde, en die we aan elkaar moesten doorgeven. Tezelfdertijd las ik ook nog de uitgaven van Klein Duimpje, met het embleem van datklein broekventje dat op zijn gebogen rug zoveel boeken torst dat het er krom van loopt, met daaronder de veelzeggende slogan: zoveel ik dragen kan Maar dat was eerder (door Moeder) verboden litteratuur, want die boekjes kwamen uit Vaders schuif, en de goede man was kort tevoren gestorven, amper 39 jaar oud. Ik realiseerde mij toen niet dat het voor haar relikwieën moeten geweest zijn .En Ach! Wat plunderde ik, op een hoge stoel staande, als t niemand zag, gaarne die rechter schuif van dat dennenhouten kastje (pichpine) , dat zelfs nu nog iedere keer door mij met eerbied wordt behandeld. Want dat kastje, is na Moeders tijd, via allerlei omwegen, meegekomen naar Italië, maar zal, na mij, waarschijnlijk geen nuttig gebruik meer kennen. Want te onaanzienlijk en volstrekt waardeloos.Maar toen, in mijn kindertijd, wist ik in die schuif, naast een verwarde voorraad schoenveters, de Duimpjes zitten, naast Vaders scheergerief (altijd geheimzinnig: korte breed-leren slijpriem, korte versleten kwast, gebuild tinnen potje en dat o zo vervaarlijk scheermes, dat later ook, kort, voor Grote Broer gediend heeft. Maar toen waren de tijden reeds helemaal anders, want na de bevrijding en was een rakeltje veel eenvoudiger .
Een oud verweerd boek met gele versleten bladen, zonder achterflap, met los gescheurde onderdelen, een Verzameld Werk van Meester Guido Gezelle heb ik werkelijk stuk gelezen, beetje bij beetje door de ingenaaide onderdeeltjes los te scheuren, om deze stiekem elders te gaan lezen Hetzelfde lot was voorbehouden aan een (met prentjes!) Gewijde Geschiedenis, wat ten dele mijn Eerste Plaats (op 5 leerlingen) illustreert, want al de dingen die Meester vertelde, buiten rekenen, waren mensen met vertrouwde gezichten voor mij Die twee of drie boeken moeten, in oorlogstijden, de culturele bagage van mijn lieve vader, die ik amper gekend heb, voorstellen .En met Boerke Naes heb ik veel Tantes en Nonkels doen lachen, want dat lang en geestig dichtwerkje viel bij iedereen in de smaak, terwijl niemand wist waar ik de kennis vandaan had .
Ik heb, zoals U ziet, de literatuur met de paplepel binnen gekregen, en die A. Hans, met zijn dunne boekjes in mini-formaat, was daar een van de grote bezielers van. Wist ik veel dat die A. in feite stond voor Abraham. Dat werd ons verzwegen zeker diens niet-christelijke geloofsovertuiging, want des duivels .en we lazen zowel die Hansjes als de Vlaamse Filmkens. We lazen ze niet, we verslonden ze! We lazen ze s morgens, rechtstaand, bij de boterham-met-confituur, want Meester wilde die Vlaamse Filmpjes altijd veel te vlug terug!
Op die lange winteravonden, toen ons Moeder las in Peegie van de Nieuwmarkt (W. Denys), en af en toe het boek moest terzijde leggen van het lachen, waren de droefste dagen een beetje gesleten. Later kregen we ook Warden Oom, Karel de Blauwer, de Bende van Baekelandt, August Snieders (Pijp en Toebak, n prijsboek in de Lagere Jongensschool!), ja zelfs de soldatenroman 08/15 (zérohuit/quinze, zeiden we, zoals de film, die toen een geweldig succes was) werd mij toegestaan, evenals de vele langdradige liefdesverhalen van Courts Mahler, zonder begin en zonder einde .Nog altijd spoken mij die verhalen in het hoofd, van sombere ontmoetingen van vrouwen in lange kapmantels, met hun Geliefden, die dwaalden in de duinen en langs de verlaten stranden van t Retranchement, waar ter wereld dat ook mocht wezen! Later kwam ik daar, tussen t Zoute en Cadzand, voorbij met mijn lief Ja, die lange donkere winteravonden, samen met broers en zussen, met de voeten op de Leuvense stoof, en de moor die stond te zingen (te zuien, zei ons Moeder, onwillekeurig het Brussels van haar Vilvoordse zuster imiterend) : er was geen TV, maar het was allemaal zoveel beter. De stovepot stond gloeiend rood, en de wind rumoerde zachtjes in de schouw. Buiten was hert grimmig koud, maar in de lichtcirkel van die ene lamp, was het goed te vertoeven De vijandige wereld was buiten gesloten en dus ver weg. Spoedig kwam ik met Elsschot, Walschap, Frederik Van Eden, enz, in aanraking, en tot op de huidige dag is de honger niet gestild. Standhal, Baudelaire, Ibsen, Charlotte Brönté, Selma Lagerloff, Dostojevski, Tolstoij; mijn tocht ging lang Van de Woestijne, Gezelle, en eindige bij Paul Van Ostayen. Toen werd ik ziek, werden de studies gestopt, kwam de militaire dienst, het werk, het lief, de kinderen, de eigen zaak: alles ging al maar door, sneller en sneller. Tot ik hier in Italië eindelijk, na veel omzwerven, de rust terugvond. En de draad terug opneem, die ik 50 jaar geleden heb moeten loslaten.
Maar nu, einde van de nostalgie, opgeroepen door de biografie van A. HANS, en Roeland Raes aan het woord!
Abraham Hans was geen politieke figuur, wél een gedreven sociaalvoelende flamingant die, als auteur en journalist, zijn volk wilde voorlichten en verheffen.
Abraham Hans werd geboren in Corsele, gehucht van de zuid-oost Vlaamse gemeente Sint Maria Horebeke. Corsele is, ook nu nog, een eigenaardigheid: het is de enige overgebleven kern van de historisch-protestantse kristenen in Oost-Vlaanderen. Corsele alias de Geuzenhoek heeft een protestants kerkje, met kerkhof, een domineeswoning en een cultureel Centrum dat vandaag het A. Hans-museum omvat.
Vader Bastiaan en moeder Boukje hebben 13 kinderen. Beiden zijn sociaal-voelend en graag gezien. De tegenstelling katholieken en protestanten is in die jaren nog fel: de Hansen moeten Horebeke verlaten en gaan in Roeselare wonen. Vader Hans is een gedreven publicist en schrijft o.a. in het Christen Volksblad, een soort protestants Parochieblad.
De intelligente Abraham mag studeren: eerst in de Rijksmiddenschool te Menen, later met een studiebeurs in de Groen van Pinkstererkweekschool te Doetinchem (Gelderland). Hij studeert af in de Gentse normaalschool zodat hij in Vlaanderen én Nederland kan onderrichten. Hij geeft les is Sluis, Sluiskil, Antwerpen en Kontich.
Hij huwt met Adriana Van der Meulen, met wie hij vier kinderen heeft; 3 ervan zullen in de trant van hun vader, tal van boekjes schrijven. Vanaf 1905 woont hij tot zijn overlijden in Kontich.
De wat strengogende Abraham is in de grond een romanticus die, als hij buiten Vlaanderen reist, steeds een zakje Vlaamse grond bij zich heeft!
Hans zal zich nooit met partijpolitiek inlaten, maar, hij is als jongeman op tal van terreinen Vlaams bewust actief. Hij is één van de eersten die in zijn geschriften de aandacht vestigt op Frans-Vlaanderen en de bedreigde volkstaal aldaar.
Net voôr WO T is hij met o.a. de latere activisten August Borms en Anroon Jacob actief in de Vereeniging voor beschaafde Nederlandsche uitspraak. Tijdens de oorlog neemt hij niet deel aan het Activisme (hij wantrouwt de Duitse inmenging) maar na november 1918 schrikt hij voor de anti-Vlaamse hetze, die hij vooral in Gent vaststelt. Hij pleit voor verzoening tussen radicalen en minimalisten, spreekt op amnestiemeetings en is actief betrokken bij de eerste IJzerbedevaarten. Hij spreekt op de eerste bedevaart in Steenkerke. Zijn werk als auteur brengt hem ertoe het onderwijs vaarwel te zeggen. Hij wordt reporter bij Het Laatste Nieuws en het daarmee verwante weekblad De Zweep. En daarbuiten; onvermoeibaar schrijver.
Een gedreven volksschrijver
Abraham Hans ziet zich vooreerst als volksopvoeder, hij wil aanzetten tot lezen, tot zuiver taalgebruik en de geschiedenis voor zijn oudere en jonge lezers tastbaar maken.
Hij is een verdraagzaam maar ook geëngageerd man: hij is gelovig protestant, op bescheiden wijze afwijzend tegenover het katholicisme. De katholieke hiërarchie wantrouwt hem en op veel katholieke scholen is het lezen van zijn boeken verboden. De katholieke zuil zal trouwens de uitgave van de goede pers (Averbode) als alternatief voor de Hanskens-kinderboeken gebruiken : dat worden de Vlaamse Filmkes.
Hans is een veelschrijver uit roeping: hij schrijft vaak aan vier tot vijf boekjes tegelijkertijd en gunt zichzelf (te) weinig rust. Hoeveel Hans schreef kunnen alleen specialisten uitmaken; voorlopig houdt men het op 1.500 tot 1.600 titels. Daarna vulden zijn kinderen Willem en Hans het werk jarenlang aan.
Hans is en blijft een Vlaams-bewust auteur die o.a. nog steeds boeiende boeken schreef over Keizer Karel in Vlaanderen (1921), De jonkvrouw van Wljnendaele (1924), Filips van Artevelde en Westrozebeke, De dood in Vlaanderen (1920). Daarnaast schreef hij ook biografleën als Pastoor Hugo Verriest (1914), Het leven van Hendrik Conscience (1912).
Zijn talloze jeugdboekjes handelden over alle mogelijke onderwerpen, maar ook daar was de Vlaamse achtergrond waarneembaar.
Hans, die geen sterke gezondheid had, werd diep getroffen door het overlijden van zijn jongste dochter Marie - 18 juni 1938 bij een bevalling. Hijzelf overleed in zijn kleine villa in Knokke op 6 juli 1939. Zijn graf ligt in Kontich.
Is Abraham Hans vergeten?
Tijdens zijn leven genoot Hans waardering van grote schrijvers. Zo noemde Herman Teirlinck hem de vernieuwer van Hendrik Conscience. Maar of hij nu nog gelezen wordt? Oppervlakkig gezien niet! Tot men verneemt dat er sinds 1989 in Maria Horebeke een Abraham Hans-museum bestaat, dat druk bezocht wordt. En er is het A.H.-genootschap dat er naar streeft zijn beste werken heruit te geven. De begaafde, Vlaams-bewuste auteur verdient het niet in vergetelheid te geraken!
Roeland Raes
Biblio: een goede recente biografie: Daniel Walraed Wie was toch die Abraham Hans?, uitgave protestants historisch museum Horebeke - 1996
Dàt is, wat volgens mij moet gebeuren met het rovershol, de Reyerslaan en heel de sliert van slonzen (m/v/tussensoort) die als een staartster, in haar zog de meelopers vermenigvuldigend, aan de hemel uitwaaiert, en de hele samenleving niet humaniseert, maar Humo-niseert. Humo lezen is déstructief, dat heb ik aan den lijve ondervonden bij enkele vrienden, die nu verslaafd aan hitsigheid, zowel man als vrouw, iedere week verhit de bladzijden omslaan, op zoek naar de vetste brokjes. Voorheen waren dat deftige huisgezinnen. Nu vinden ze roesmiddelen en zelfs partnerruil pas spannend! O Tempo! O Mores!
In onze (veel te brave) goede opvoeding, op christelijk-humane stellingen gebaseerd, leerden wij, dat de grootste truc van de duivel er in bestond, om de mensen te doen geloven dat hij niet bestond. Wat dus een even onzichtbare grap is, als de staat van genade waarin dezelfde brave jongeman continu diende te verkeren. Roomse hocus-pocus dus. Maar, toegegeven, hoogst waarschijnlijk met een grond van waarheid. Voorbeeld: Humo, het werk van de gevallen Godheid. Van Hem die wilde gelijk zijn aan zijn Schepper. Het a-morele verheven tot hedendaagse moraal .Het Gouden Kalf, dat Mozes en De Tien Geboden vandoen had om van zijn voetstuk te worden gehaald
En zo kom ik tot de televisie, zowel de officiële als de commerciële, de een al meer dan de andere, kampioen in banaliteit. En in herhaling van een herhaling van de herhaling. Of in nonssens-nieuws. Dure Woestijnvissen. Mat. Kleurloos. Afgezaagd. Indoctrinair. Dikke-nekken-gekte. Eigen zichzelf Aanbidders. Mouwvegers. Hoergenoten.
Waarom niet een beetje maar, de frisheid en het niveau halen van de Italiaanse televisie, om maar iets te zeggen? Met items die de kijkers iets bijbrengen. Door hun onderwerpen onder de microscoop te leggen. Maar eerst een paar jaar op leerschool gaan bij buitenlandse zenders. Om bij de BBC een beetje Britse flegma op te doen. Bij de Rai een beetje speelsheid. Bij de Duitse, de Franse, de Hollandse een beetje directheid. Dat alles gebracht op een intellectueel eerlijke manier. Zonder duiding. Zonder discriminatie. En zonder Overheidssteun ..In leven gehouden (of juist niet) door de kijker .Want, dat zal iedere ondernemer, groot of klein gaarne bevestigen: de liefde van de klant moet iedere dag verdiend worden. Niet door met hopen tegelijk zich te verschuilen achter syndicale vriendjespolitiek en zekerheid van betrekking. Zonder resultaatverbintenis.
De presentators of tricen zijn houten Klaasen, type slotkloosterzuster of type straatkat, nichten of toleranten: van alles wat, als men maar behoort tot het leger der uitverkoren abnormalen. Waar in het Land der Blinden, éenoog konig is. Waar in het duister alles katjes zwart zijn. Waar carrières gemaakt of gebroken worden tussen lakens, of in achterkamertjes. Alle debielen zijn welkom,als ze voldoen aan één gezamenlijk hoofdkenmerk: incompetentie en vooringenomenheid. Om als idioten in sommige programmas hun eigen te zitten uitlachen met wat spitsvondig of zwaar intellectueel geacht wordt. Alles kan, alles mag, als het maag vulgair is.
De kijkers zijn als kinderen: nieuwsgierig. Niet meest naar verre streken en vreemde landen. Het eigen land is rijk en schoon genoeg om doorkruist te worden: de mensen, de folklore, de geschiedenis, de musea, de cultuur, de Uilenspiegels onder ons, de vertellers, de heemkundigen, de schilders, de bouwmeesters, ons erfgoed. En ook ontspanning, en familiereeksen. Maar dan familiereeksen met niveau. Waar geen plaats is voorverheerlijking (of bijna toch) van incest, van bandeloos gedrag, waar alfa-mannetjes en dito vrouwtjes het al zowat met iedereen gedaan hebben Waar geëvolueerde, trutterige lesbiennes verheerlijkt worden omdat ze ongewenste zwangerschappen als ultiem ersatz-middel zien voor het moederschap Waar, tijdens de gezinsuren meer Kinderen Verboden dan Kinderen toegelaten snert en smart wordt vertoond .En waar bovenal goedkope Amerikaanse rotzooi wordt gedubd
Bestaan er dan geen goede films meer? Buitenlandse zenders bieden ze te kust en te keur. Het zijn dikwijls meesterwerken van wereldformaat Waarvoor de kijker graag zou betalen. Waar juist door het aantal gegadigden, de prijs zou dalen! Waar door nieuwsgierigheid de gewone mens minstens begrip zou krijgen voor vreemde talen!
En ja, Arabisch mag er zijn. Ongedwongen en leerzaam. Zonder zaken die de mensen in doorsnee niet zinnen, te willen door de keel rammen .
Door niet eeuwig en altijd afgezaagde ooit succesvolle (!) series heruit te zenden .Door geen decadent straatlawaai, drugs- en sex-misbruik in talloze festivals te verheerlijken, om de jongeren, die de weg naar bezinning en diepgang zijn verloren, op drassige weiden in tentjes te slapen te leggen. Om dit geldverslindend spektakel dan te omschrijven als het toppunt van vermaak.
Door gewoon gezond verstand te gebruiken. En niet uit te gaan van het eeuwig eigen gelijk willen hebben. Door niet te nivelleren, naar beneden toe. Geen brood en spelen om de mensen arm en dom te houden, maar brood en spelen om de wereld schoon en warm te maken ..
Als slot nog iets over de reclame. Laat in s Hemels naam de rotzooi achterwege. Beperk de duur, maar verhoog de kwaliteit (kijk eens over t muurtje). Hou bijvoorbeeld, om modern te doen, een poll om te peilen naar het wat de kijker doet als die reclameblokken er zitten aan te komen.
Of kap er mee! En stoort de stilte niet, zoals G. Gezelle het zei .
Het is, denk ik, voldoende gekend dat Danneels (° Kanegem), geboren West Vlaming, als volbloed belgicist door het leven is gegaan. En waarschijnlijk, met de zegen van Rome, onder de belse driekleur, met grote pompe een staatsbegrafenis zal krijgen. Tenzijer in de tussentijd een einde komt aan het Koninkrijk der Profiteurs. Neen, Godfriedje is nooit een Vlaming geweest, tenzij die ene dag dat hij geboren werd. Méér nog, hij is steun en toeverlaat voor al wie de vermolmde structuren van 1830 probeert recht te houden. Hij is als dusdanig, niets meer dan een volksverrader. En wat meer is, door zijn zoetsappigheid van, op kerkelijk gebied, noch mossel noch vis te zijn, is hij de eerste en grootste hoofdverantwoordelijke doodgraver van onze voorvaderlijke zeden en gewoonten. Ik denk, dat hij als gesjeesde kandidaat-paus, opvolger van de Grote Johannes-Paulus II, de Moederkerk gered heeft van de totale ondergang, door niet verkozen te worden.
Voor wie de Curie-Kardinaal Jan Pieter Schotte, zaliger, heeft gekend, die denkt met heimwee terug aan deze helaas veel te vroeg overleden West Vlaming, die naast Joseph Rathzinger, de meest intieme vriend van Woytila, Paus Johan nes-Paulus II geweest is.
En zo kom ik bij Marc Grammens (Journaal 20/11/2008, Blz 4199) die hieronder een Duet der Kardinalen opvoert .(Ik publiceer dit zonder voorafgaandelijke toelating, maar in de hoop dat er door mijn toedoen, een paar lezers bijkomen.) Want met Marc Grammens weet men maar nooit! Die man beschikt, naast een loep-zuivere pen, ook nog over een soort glazen bol. In ieder geval beschikt hij alttijd over uiterst betrouwbare informatie De nieuweling, pas terug uit Rome van een stoomcursus in het Ambt, wordt ingereden in Antwerpen (en verzorgt inmiddels zij geloofsbrieven in Laeken), om, ten gepaste tijde Aartsbisschop te worden van Antwerpen? Of van Mechelen, maar zonder Brussel
Journalistieke onwetendheid.
Het was me wel terloops opgevallen maar ik was er schouderophalend aan voorbijgegaan. Jan de Volder klaagt het nu aan in Tertio en heeft overschot van gelijk. Toen het bericht binnenliep dat Johan Bonny aangesteld was tot bisschop van Antwerpen, stonden er in de pers en werden er op radio-tv zaken gezegd die wijzen op een totale onwetendheid van de betrokken redacteuren over kerkelijke zaken. Dat is zeer beschamend voor Vlaanderen. Men hoeft geen gelovige te zijn om als journalist gewoon zijn plicht te doen en zich zorgvuldig te informeren over de onderwerpen die men aansnijdt. In dit geval hoefde dat dus blijkbaar niet, en werden termen als priester en pastoor door elkaar gehaald, zoals ook aartsbisschop (van Mechelen) en kardinaal, plus nog een rist werkwoorden. Het was alsof al deze persmensen hun lezers en luisteraars de boodschap wilden meegeven: met dit bericht heb ik niets te maken, en ik ken daar niets van omdat ik het niet wil kennen. Zou men van een economische verslaggever dulden dat hij het verschil niet kent tussen een aandeel en een obligatie, vraagt De Volder zich terecht af. Nee, natuurlijk niet, maar geen enkel hoofdredacteur stelt dezelfde eisen als het om kerk en godsdienst gaat.
Danneels blijft.
Uit de benoeming van mgr. Bonny tot bisschop van Antwerpen leidt Robert Mickens, de Vatikaanse korrespondent van The Tablet (1.11.08) af dat kardinaal Danneels nog drie tot vijf jaar zijn ambt zal uitoefenen. Mickens is ervan overtuigd dat Bonny de volgende aartsbisschop van Mechelen zal zijn. Aangenomen wordt dat Bonny enkele jaren nodig zal hebben om vertrouwd te worden met het bisschopsambt en vervolgens zal overstappen naar de zetel van Danneels. Het genereuze onthaal van Bonny door Danneels sprak boekdelen.
Psst. Ik beloof op mijn Plechtig Communiezieltje van nooit meer te stoefen met mijn geliefd West Vlaanderen, zo gauw die andere verrader, de Ieperse Geitenboer, eindelijk verslagen in het zand bijt. In plaats van als de Vader des Vaderlands in de Geschiedenisboeken vermeld te worden (wat ik hem ooit toegewenst heb! Hoe naïef kan een mens toch zijn!) zal hij er prijken als Ongekroonde Koning Onbenul die de leiding had van de laatste belse Regering. Wat dus ook een succes zou zijn .Hij is namelijk, voor het oog van de ganse wereld, het summum van verraad aan zijn eigen zichzelf. Een 800.000-karaat zuivere diamant, die bij het eerste optreden zo vals als een slang bleek te zijn.
Terwijl iedereen de mond vol heeft van (ABN) PARIBAS geef ik er de voorkeur aan om, in navolging van die Stomme van Portici nu (de tijde, zijn er rijp voor ), de juiste woord-orde te gebruiken, door aan te geven waarover het in werkelijkheid gaat. Om de macht. Of liever, om de knieval voor de macht uit Parijs. Die we niet willen.
Daarom zeggen wij, géén Parisbas, maar à bas Paris!
Met wortel en tak! Uitgeroeid en in het vuur geworpen! Moest het effect kunnen sorteren (quid non) dan zou ik aan de Bestuurders van het Geestelijk College St Vincentius in Ieper (tiens, zou die oude naam nog bestaan?) een Open Brief willen richten, om de schrapping als Oud-Leerling van Yves Leterme te bepleiten. De persoon dient, met pek en veren bekleed, te worden verbannen naar Hottentotten- of Zoeloeland. Ik wil niet langer, dat zijn naam voorkomt in dezelfde palmares als de mijne en de vele duizenden andere, die de juiste strijd gestreden hebben of nog altijd aan het strijden zijn. Scharminkelen, moet het!
Dat Geestelijk College, sieraad van mijn Vaderstad, heeft bij bosjes Oud-Leerlingen die de naam hoog dragen. Mgr. De Haerne is er slechts één van. En ja, nogmaals tiens, Mr Directeur (wij zegden Mr Principaal!) waarom komt er geen bloemlezing van diens en van andere beroemdheden hun leven? Maar die Leterme? Die moet er uit! Zonder verder omhaal of tijdverlies, want het komt nooit meer goed met die man!
Ik denk aan Mr Maeckelbergh (Veurne), ooit een doordeweeks belastingsambtenaar, die er in geslaagd is, in Brussel, in hert hol van de leeuw, een Nederlandstalige Fiscale Hogeschool uit de grond te stampen, enig en met een onvergelijkbare reputatie in het Vlaamse land. Dàt zijn nog eens mannen! Zelfs mannen met baarden!
Als U wilt, Mr Directeur, moogt U bij nader toezien, zijn naam toch laten staan, op voorwaarde dat zijn openbaar CV aangevuld wordt met, ten gerieve van nakomende geslachten studenten, onderstaande ere-titels, telkens zo bloemrijk mogelijk te omschrijven:
-Judas voor de Vlaamse Ontvoogding in Ronse
-Finale Saboteur voor BHV
-Judas voor de dialoog tussen de Gemeenschappen
-Terminator van het Vlaams Bankwezen
-Laatste Premier van de belziek
-Hielenlikker der Keuning
-Wit gekalkt graf en notoir schuinsmarcheerder
-Woordbreker, beloftenschenner, volksmisleider.
-Heiliger dan ieder heiligenbeeld in iedere kerk en kapel van t land
-Titularis van ieder scheldwoord in het Groot Scheldboek (365 blz)
Dat is, hoop ik, het laatste wat ik over Leterme geschreven heb. Doodzwijgen, moet men hem! En dat het Eeuwig Licht hem verschijne. In Paradisum, te ducant Angeliï !!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!! !!!!!!!!!
Overal (bij velen toch) bij de blogvrienden en in de weinig onafhankelijke media sijpelen de berichten door over de verdrukking van en genocide op ons blanke broedervolk in Zuid Afrika. In de regime-pers? Oorverdovende stilte
Gaarne draag ik mijn steentje bij, om het wereldgeweten wakker te schudden. Zelfs Marc Grammens lijkt nog alttijd in de ban van de anti-apartheid (Journaal 4/12), want Nelson Mandela herstelde de rust op een teken van zijn hand ..
/ Het antwoord op terrorisme van enige betekenis kan niet komen van leger of politie, maar van de samenleving in het algemeen en van de politiek in het bijzonder, want terrorisme vindt altijd zijn voedingsbodem in onrecht of in wat als onrecht wordt aangevoeld. Door het Brise imperialisme bekampt en vernederd, zat Ierland meer dan een eeuw lang in de greep van het terrorisme, maar ziet: zodra er in het laatste betwiste plekje, Noord-Ierland, een gesprek op gang was gekomen, ook met de terroristen, en een voor alle partijen tenminste op dit moment aanvaardbare regeling tot stand was gebracht, was het terrorisme verdwenen. Zo is het ook elders gegaan. Wie herinnert zich niet dat de Amerikaanse president Ronald Reagan het Zuidafrikaanse ANC van Mandela uitschold voor terroristen, nauwelijks enkele jaren voordat Mandela de Nobelprijs kreeg, nog wat later president werd en de rust in zijn land herstelde op een teken van zijn hand? ../
tSCHELDT timmert al, sinds ik abonnee ben, op dezelfde nagel van het ANC-banditisme. En daar kon ik van maand tot maand lezen hoe de toestand van dramatisch naar dodelijk evolueerde Maar omdat ik dacht daarmee maar één klok te horen, ben ik gaan zoeken op het Internet ..Resultaat? Het is nog veel erger dan gevreesd.
En wat doen onze media? Wat doet Amnesty International en al die andere bietekwieten die de mond vol hebben over mensenrechten voor de vele sukkelaars (?) die echter genoeglijk in onze contreien rondneuzelen? Daar waar aan de andere kant van de wereld blanke hoogbeschaafde volksgenoten letterlijk als offerdieren gekeeld worden door zwarte beroepsmoordenaars? Kunnen ze nog altijd, zonder dat er een groot zwart kruis op hun voorhoofd verschijnt, beweren van Wir haben es nicht gewusst? Als we hen (en vooral onze Overheid ) bestoken met lezersbrieven, zullen ze ons horen? Of zullen ze hun meute bloedhonden op ons loslaten, omdat die moordpartijen van de lieve vriendjes helemaal niet mogen bekend raken? Misschien tot de strijd gestreden is, faute de combattants ..
En hier gaat dan een van de Z.A-bladzijden van t SCHELDT Geschreven in de enige vreemde taal ter wereld, die bijna net zo goed kllinkt als de onze .Rechtsreeks uit de pen van hun Zuid-Afrikaanse correspondent Hij tekent met de naam Boerskot, maar het is volgens mij helemaal niet zeker dat dit zijn eigen naam is
DIE NUWE PARTY
Die nuwe party wat onlangs d dr wegbre rs van die ANC gestig is, het n naam gekry. Nadat verskeie na os South African National Con gress, South African National Conventionl, en vele ander, oorweeg is, is daar op die naam Con gress of the People besluit.
Die ANC het probeer om weer n stokkie daarvoor te steek, deur te sê dat die naam Congress aan die ANC behoort. Mnr Sam Shilowa, wat as die eerste leier van die party aangewys is, sê hulle gaan hulle nie aan die ANC se protes steur nie. They are not the sole owners of the word con gress, neitherof the word people, het mnr Shilowa gesê
SWART POLISIEBEAMPTE RASSISTIES
Daar word reeds jare lank vermoed dat ontevrede swart polisiebeamptes van die groot sondaars is wat rassehaat in S-A aanwakker. Tydens n rooftog waarin die voertuig van n blanke gesin van agter gestamp is, en waarin die blanke dame se handsak deur een van die ander voertuig se 3 insittendes gegryp is, het n swart polisiebeampte besluit om die blanke slagoffers verder te straf. Die polisie-inspekteur van Tembisa naby Johannesburg, het geskree: Dit is tyd dat julle blankesjul goed vat en fuck off uit ons land.
Die beampte het geweier om n swart verdagte op die ongelukstoneel te arresteer, en om n saak van roof te open, nadat die wit gesin deur verskeie swartes omsingel is, en hulle vuurwapens op die blankes gerig het. Die inspekteur het ook blanke polisielede, wat later op die toneel verskyn het, verhinder om die swartes se voertuig te deursoek. Hy het op sy blanke kollegas geskree: Julle wit honda! Hy het sy R5-geweer oorgehaal en die loop in die gesig van n vroulike blanke polisie-beampte gedruk, en vir haar geskree: Julle wit honde moet uit die land padgee.
n Ander polisie-beampte, n swart vrou, wou n saak teen die blankes oopmaak, omdat hulle kwansuis wou inmeng met die polisie se werk. Sy het die blanke dame se handsak aan die regmatige eienaar teruggegee, nadat sy die inhoud uitgegooi en gekonfiskeer het. Dit het kontant, visitekaartjies en haar ldentiteitsdokument ingesluit. Die gesinshoof, mnr Nic Lubbe, het die volgende dag na die Norchem Parkpolisiekantoor gegaan en n saak van gewapende roof, en van poging tot kaping aanhangig gemaak. Die polisie se hoofwoordvoerder, Superintendent Eugene Opperman, het tydens n perskonferensie gesê die polisie sien hierdie voorval in n uiters ernstige lig, en dat die saak deeglik ondersoek gaan word.
MENSEREGTEKOMMISSIE NEEM KENNIS
Die VF+ (Vryheïdsfront Plus), watdie enigste politieké party in clie parlement is wat vir die Afrikanervolk stry, het aangekondig dat hy die swart polisie-beampte wat aan die blanke slagoffers van n gewapende rooftog gesê het hulle moet uit die land fokkof, by die Menseregtekommissie gaan aangee. Die party se woordvoerder, mnr Pieter Groenewald, het ook gesê dat hy die Minister van Veiligheid en Sekuriteit gaan versoek om die betrokke swart polisiebeampte onmiddellik moet skors. Dit is te betwyfel of die minister dit sal doen. Die voormalige Minister van Veiligheid en Sekuriteit, mnr Charles Nqakula, het self in die parlement gesê: Daardie blankes wat nie met die nuwe Suid-Afrika tevrede is nie, moet hul goed vat en uit die land padgee. Volgens kenners het daardie gewraakte woorde groot invloed gehad op die nuwe vlaag van rassehaat onder alle bevolkingsgroepe. Der duisende blankes, wat hoogs geskoolde mense is, het inderdaad hul goed gevat en gefokkof.
Mnr Groenewald sê, hierdie was nie n geïsoleerde geval nie, maar is n tendens wat toenemend voorkom, en wat van oud-president Nelson Mandela se sogenaamde rainbow nation n klug maak. Daar kan geen versoening wees, en die publiek kan geen vertroue in die polisiediens hê, as sulke dinge gebeurnie, het hy gesê.
Hieronder de zoveelste verwijzing naar www.geenstijl.nl , met de bedoeling dat hun woorden ook zouden doordringen bij ons, in de Zuidelijke Nederland dus
Veel kan ik er niet aan toevoegen, net zoals de beste slijper ook maar één karaatje zou kunnen toevoegen aan een edelsteen .
Plasterk zegt: "Krantjes, val lekker dood"
Grote consternatie bij onze gewaardeerde vrienden van de dode boom. In een brandbrief(PDF) deden maar liefst veertig uitgevers, hoofdredacteuren en CEO's van noodlijdende dagbladen en tijdschriften hele dikke boehoe over subsidieplannen van Minister Plasterk van Cultuur. Die kondigde gisteren aan 4 % (circa 8 miljoen euro) van de reclame inkomsten die de publieke omroep genereert cadeau te zullen geven aan de gedrukte media.
Als extra deken tijdens de recessie. Bedoeld voor digitale innovatie dinges. U moet weten, de papieren advertentie markt ligt volledig op haar gat en met hun online activiteiten verdienen de kranten geen reet. De publieke omroep daarentegen toucheert jaarlijks 200 miljoen euro aan reclame en zit de kranten bovendien in de weg met concurrerende nieuws-websites. Maar he! Het is 2008. Banken worden genationaliseerd, dus waarom zouden de jongens en meisjes van de onafhankelijke pers dan geen recht hebben op een smak geld?
Update: DEN HAAG (ANP) - Minister Ronald Plasterk (Media) is niet van plan de positie van de dagbladpers te verstevigen door de publieke omroep af te knijpen. Voor een stevige, serieuze en onafhankelijke journalistiek is zowel een goede dagbladpers als een sterke publieke omroep essentieel, liet hij zondag weten. Toedeledokie, dode bomen!
Ziedaar een paar woordjes Italiaans, die iedereen zonder woordenboek ook wel zal begrijpen. Vooral als er op de Italiaanse TV, in het morgennieuws, dan nog beelden komen van de Tiber, die in Rome buiten zijn oevers is getreden, over ½ meter sneeuw op de daken der huizen in Turijn, en over metershoge sneeuw in de Abruzzen, waarvan we de hoogste toppen weten uitsteken aan de rand van onze horizon, dan weten we het wel. De Noorderse Koning Winter heeft het land in zijn greep.
En al wringen de linksen nog zoveel tegen om de besparingsplannen van Berlusconi te bekampen, de winter gaat door. Noch een (De) Winter noch een Berlusconi laten zich zo maar doen!
Die tempi cativi en die perturationi nemen we er dan maar gratis bij. Après tout, dat zijn hier zeldzame dingen in vergelijking met thuis Maar dat wil wel zeggen, dat ik deze morgen wakker werd door een warme hondenpoot pardaf! boven op mijn deken: onze César, de liefste van de drie puppies Duitse Herdershonden (13 maanden oud en volwassen!), zat stilletjes mijn gezicht te bestuderen, zijn natte snuit onbewegelijk op nog geen 10 cm van mijn neus .t Beest was stilletjes de slaapkamer binnen geslopen, en zat daar nu al geruime tijd, met in zijn trouwe hondenogen de grote verwondering waarom baasje nog altijd niet verroerde Per slot van rekening was iedereen al lang te been, terwijl het slechte weer, hé ik zelfs niet wakker was geworden van de geur van de verse koffie .
En dan lees ik in de regime dagbladen .gewoon niets van enige waarde. Tenzij dat de muntjes van cent 1,- na een geslaagd experiment (?) uit omloop zullen genomen worden. Werkelijk, een daadkrachtige regeringsbeslissing! Dàt, samen met de palingstreken van Leterme om de Rechter van het Brussels Hof van Beroep op straat te zwieren, is het enige vermeldingswaardige. Buiten een carjacking door een gemaskerde, midden de dag, in Desselgem, gevolgd door een waar gangsterverhaal, waarbij de bandiet op het einde is kunnen ontsnappen
Dan maar liever eens gaan koekeloeren bij GeenStijl.nl .en bij de immer uit deinende groep van blogvrienden. Bij hen, aan de koffietafel, wordt het gezellig, en de gierende wind, die buiten voor mijn raam de golven van het meer bijna tot manshoogte opzwiept, is beeld voor de weerman van Rai Uno
Zeer tussen haakjes: ik zou die van ons (BTY & VTM, weermannen M/V/Onz) eens op stage willen halen naar hier. Onderwerp: Hoe breng ik een kort en goed weerbericht, en wat schort er aan ons houterig stuntelig voorkomen?
Maar daarvoor heb ik geen woorden. Ga daarom zelf eens zien op Rai Uno: deze zender zit nog altijd op de kabel. Kijk s morgens, om het uur .Het beneemt U nog geen 2 minuten van Uw kostbare tijd ..
Het Nieuwsblad - Streeeknieuws
WAREGEM - Betalen we binnenkort alleen nog afgeronde bedragen en verdwijnt het kleinste kopergeld uit onze portemonnee? Het voorbije half jaar hebben zowat tweehonderd winkels in Waregem dat alvast geprobeerd. Het proefproject eindigt vandaag en lijkt een groot succes.
Gedaan met het gerammel van een kilo waardeloze centjes? Als het van de proefpersonen in Waregem en Wezet (Visé, in de provincie Luik) afhangt, is het einde van de 1- en 2-eurocentjes nabij. Onder impuls van de Unie van Zelfstandige Ondernemers (Unizo) en de Franstalige tegenhanger UCM begon zes maanden geleden een proefproject, waarbij handelaars het totale bedrag van uw aankopen steevast afronden tot vijf cent. Daardoor worden de muntjes van één en twee cent overbodig.
Verder kan ik auteurs van het genre Witse, Aspe en Dan Brown misschien wijzen op een nieuw gat in de markt, die zij nog niet ontdekt hebben? De politieke schien-fictio- thriller Only in Belgium ..
Onderstaand résumeetje uit Le Standaer zou reeds kunnen dienen voor de achterflap van hun eerste boek!
De procureur-generaal bij Cassatie zou op zeer korte termijn (in theorie vandaag al) moeten nagaan of er in de aanloop naar het arrest van vrijdagavond en tijdens de totstandkoming ervan onregelmatigheden zijn gebeurd. Zijn verslag zou kunnen dienen om een voorziening in Cassatie in te leiden, maar ook om raadsheer Paul Blondeel, de voorzitter van de 18de kamer bij het hof van beroep die het arrest uitsprak, te laten wraken. Eén element daarbij is dat in het arrest staat dat het in openbare zitting is voorgelezen, wat niet het geval was. Dat laatste is het gevolg van een conflict dat vrijdag losbarstte tussen het hof van beroep en de overheid. De overheid 'voelde' toen al dat een ongunstig arrest in de maak was en stond klaar met een verzoek om raadsheer Blondeel te laten wraken. Die had intussen zijn arrest echter al gewezen.
Nu mijn scan-installatie de kinderziekten blijkbaar voorbij is, kan ik mijn digitaal geheugen beter bijhouden. Onderstaand uittreksel komt uit t Pallieterke van 12/11/2008, en speelde in op de Vaderlandse Plechtigheden, waarbij noch Coburgers, noch Kardinalen vertegenwoordigd waren. Ik plaats het op mijn weblog, in de hoop dat het ergens op een paar memos gezet wordt, voor de Viering van 2009. Al luk ik er maar in om slechts één man meer in die St Walburguskerk (Apen) te krijgen, dan nog voel ik gelukt in mijn poging.
In afwachting dat er, binnen zeer afzienbare tijden, een TV-uitzending kan aan gewijd worden door de nog op te richten Echte Vlaamse Omroep, de EVO. Waarvan de begin-generiek geen zinloze wentelende bollen van alle kleuren en formaten zou zijn, maar, om maar iets te zeggen, een koppel helpende handen .
Maar geef ik het woord aan Pallieter .
Vlaamse Zieledienst.
Meer volk dun vorig jaar op de Vlaamse zielendienst in Sint-Walburgis aan de Antwerpse Volkstraat, nu al zo vele jaren lang een zinvolle en mooie traditie. Al even traditioneel werd de dienst voorgegaan door Pater Aernouts, die zich andermaal opwierp als een onbeschroomde priester. Al in zijn welkomstwoord verkondigde hij de ongezouten mening dat de Vlamingen vertegenwoordigd zouden moeten zijn in alle kerkraden, parochieraden en andere raden die de Kerk in Vlaanderen rijk is. Zouden moeten, maar niet dus. Nochtans, zei de pater, is het christelijke gedachtegoed ruim genoeg om âlle meningen aan bod te laten komen. Dat wij als groep worden uitgesloten, noemde hij gevaarlijk. Wij mogen dat niet laten gebeuren, bezwoer hij en daarna zong het Scheldekoor van Jan Fossey de Psalm van Rodenbach met die klaar klinkende bede: Zegen de eed door allen trouw gezworen: Vlaanderen, Vlaanderen bovenal
Als zaden in het zand.]
Die kerkelijke uitsluiting van Vlaamsgezinde gelovigen moet die goeie pater Aernouts heel hoog zitten, want in zijn preek kwam hij er uitgebreid op terug. Het was eigenlijk een striemende aanklacht tegen een instelling die een regimekerk in plaats van een volkskerk is. Wij zijn met zn allen, wij zijn met velen gelovige mensen, klonk het, en het past niet dat wij worden uitgesloten. Onze gefusilleerden, vervolgt de predikant, dat zijn mensen die heilig geweest zijn. Borms, Vindevogel, Laplasse zijn mensen die op een bijzondere wijze de dood zijn in gegaan, de dood waarvan zij wisten dat die hun te wachten stond. Wij zien hen als heiligen, zei de pater, en ook de mensen die in Rusland hun leven zijn gaan riskeren. Die mensen hadden voorgangers: de eersten waren mannen van Scheut, onder wie pater Lievens die in China gruwelijk is vermoord. Andere voorgangers waren die Antwerpse zusters, die in 1900 allemaal op één nacht zijn vermoord in de Boksersopstand. Zij gingen de Oost fronters vooraf die door de Heer niet zijn tegengehouden en gegaan zijn met grenzeloze toewijding en daarom verdienen dat wij hen eren en groeten op een bijzondere manier. De predikant dacht ook aan de doden die geen graf hebben door de slordigheid van België en misschien ook wel omdat hun familie te lang heeft gewacht om hen te gaan zoeken. Blijf trouw aan uw voorgangers die veel geleden hebben, klonk heten tot slot:
Wij leven met een verscheurend verleden. Laat ons groot genoeg zijn om onze doden te gedenken Met meer dan dertig waren ze, de doden wier namen vorige zaterdag door Elke Heyien en Hans Bogaert met diepe genegenheid, voor eerbiedig rechtstaande uitgestotenen zijn uitgesproken. Onder hen mensen die ook in dit blad herdacht zijn, zoals Miel Claus, Willem Cuyvers, Frans de Meyer en René van der Haeghen. Laat hen en die andere dierbaren, naar het woord van dat andere slachtoffer van de repressie, Dom Modest van Assche, zijn als zaden in het zand, voor een oogst van vrede.
De VSWJoe English, kunstschilder,
deelt ons mee dat de verkoopprijs van de kunst- catalogus joes kunst 20,00 euro bedraagt (niet 15,95) en kan besteld worden via mail co_english@euphonynet.be of www.joeenglish-kunstschilder.be. Deze kun via post bezorgd worden na storting van 25,00 euro op rekening 12 1-0405563-84 met vermelding: Joes kunstDit boekje is uitgegeven door de vzwJoe English, kunstschilder, bevat ongeveer 60 kleurreproducties van zijn schilderijen en vlagontwerpen, naast nog een 40-tal zwart-witfotos van tekeningen en schetsboeken uit zijn volledige kunstenaars- loopbaan (1899 - 1918). 1-let tweede boek is een uitgave van VZW Ijzertoren, uitsluitend over het leven en werk van Joe tijdens 1914-18 en kost 16,00 euro.
Uit een oud Pallieterke ( 27/8/2008) ben ik nog een amusant stukje verschuldigd, rondom de commotie van De Gordel. Dit jaar was er, naast punaises en weggedraaide wegwijzers, ook franscouillonse concurrentie. Maar dat wist U al.
Daar ik ondertussen gelezen heb, dat elke sticker van het VNJ o.a. in Antwerpen aangemerkt zal worden als verboden flyer en als dusdanig beboet, stel ik mij de vraag naar het aantal processen-verbaal voor die vandalenstreken. Kwestie van 2 maten en 2 gewichten, h& Is er ooit al sprake geweest van schadevergoeding voor beschadiging van gemeentelijk straatmeubilair (wegwijzers)? Ik verneem van Vlaanderen Vlagt², dat zij in de gebeden stonden van een stedelijke flik. Niet omdat zij wandelden voor Vlaanderen, maar omdat zij aan de agent een kalendertje met uitleg over hun actie hadden uitgedeeld. Kalendertje = flyer, en Lap! De stadskas vaart er wel bij
Mijn stukje is voorbij gestreefd. Weet ik. Maar het heeft het voordeel, dat mijn bakje in, links van mij, nu een stuk leger is. Want naar uit Trouwens, vandaag hebben de weergoden in Italië weer eens hun duivels ontbonden. Ik kon toch niet anders doen.
Het woord is aan KNIN van t Pallieterke, met dank voor deze wetenswaardigheden ..
Jan Bretelle
Men hoort sommige Vlaamse bewegers wel eens met weemoed spreken over toen de Gordel, de bekende jaarlijkse wandelen fietstocht door de Rand rond Brussel, nog een uitgesproken politieke manifestatie was. De eerste editie - inmiddels zijn we al aan de 28ste toe - vond in 1981 plaats, nauwelijks enkele jaren na het Egmontdebacle. En volgens de legende verschenen die dag precies 1.302 deelnemers op het appel. In de loop der jaren kende de Gordel een forse groeibeweging. Steeds meer deelnemers maakten hun opwachting (de kaap van de 100.000 werd zelfs enkele keren overschreden) en het aantal routes en sportieve mogelijkheden nam stelselmatig toe. Onvermijdelijk gevolg van deze schaalvergroting is dat de sportieve betekenis van het gebeuren de politieke betekenis wat naar de achtergrond heeft gedrumd. Toch onderstreepten de organisatoren dat het benadrukken van het Vlaamse karakter van de Rand dé politieke boodschap is die de Gordel uitdraagt.
De perceptie van deze jaarlijkse fiets- en wandeldag is aan Franstalige kant helemaal anders dan in Vlaanderen. Zij zien vooral een politiek statement, met de gekende tegenacties voor gevolg. Het verplaatsen van wegwijzers en het uitstrooien van spijkers is een constante geworden, ook al lijkt de intensiteit van de sabotage-inspanningen van jaar tot jaar te verschillen. Een tip:
laat de avond van 7september het nieuws op de Vlaamse zenders voor wat het is en kijk naar RTBF en RTL. U zult er ongetwijfeld een boeiender verslag van de Gordel te zien krijgen dan wat de Vlaamse journalisten u zullen voorschotelen. Meer zelfs:
u zult de indruk krijgen dat het om twee verschillende manifestaties gaat.
De voorbije jaren werd ook binnen de grenzen van het Brussels gewest een soort van alternatieve Franstalige Gordel georganiseerd. Veel heeft dit nooit voorgesteld, met als gevolg dat er in Vlaanderen wellicht nooit aandacht aan is besteed. Dit jaar worden de grenzen schijnbaar verlegd. Een Yvan de Beauffort, een gemeenteraadslid uit Schaarbeek, verkozen op de lijst van burgemeester Clerfayt (FDF), organiseert dit jaar een Franstalige Gordel - la Bretelle genaamd - die naar eigen zeggen in alle sympathie (sic) vrijwel hetzelfde parcours als de Vlaamse Gordel zal volgen. De bedoeling is om aan de Brusselse hinterland een bezoekje te geven en onze verbintenis met zijn gemeenten te benadrukken (resic), lezen we op de webstek van de man. Voor geval de formulering van deze zin uw wenkbrauwen doet fronsen: naar verluidt heeft De Beauffort de twee laatste jaren van zijn humaniora in een Nederlandstalig college in Aalst doorlopen.
Op diezelfde webstek kan men niet alleen laten weten te zullen meefietsen, ook wie niet van de partij kan zijn maar het initiatief een warm hart toedraagt, kan zich met naam en toenaam kenbaar maken. Het overlopen van de lijst is best leerrijk. Heel wat namen met accenten en kleine ds, precies zoals men het kan verwachten. Toch is er één naam die er wat uitschiet:
Sébastien Breydel de Groeninghe....
Een grap? Allerminst. Die Sébastien bestaat écht en is een van de ongeveer acbt mensen die in dit land de naam Breydel dragen. Allen, naar eigen zeggen, afstammelingen van de beroemde Jan Breydel die in het Brugge van einde I3de, begin I4de eeuw het mooie weer maakte. Sébastien is één van de zonen van Michel Breydel, MR- gemeenteraadslid in Elsene. Ongeveer elk jaar rond 11juli zoekt een of ander medium de man wel op. Hij behoort namelijk tot de 22ste generatie na zijn beroemde voorvader Jan. Zijn overgrootvader woonde aanvankelijk nog in Brugge, maar verhuisde naar Elsenè. En ook de familie Breydel onderging een verfransingsproces dat zo kenschetsend was r die jaren. Het resultaat is er ook naar: deze man die decennialang zijn boterham verdiende als vertegenwoordiger in Portugese wijnen, spreekt geen gebenedijd woord Nederlands meer (zijn broer naar eigen zeggen nog wel). Erg jammer, vindt hij dit. Ook voor mijn kinderen, want de toekomst in dit land is aan de tweetaligen, verklaarde hij in een interview. Het hele conflict tussen de Vlaamse steden en de Franse koning draaide toch niet rond taal, maar had sociaal-economische achtergronden, voegt hij er snel aan toe. Op 11juli hangt hij ook steevast de vlag uit... de Brugse. Pikant detail: Michel Breydel - jaren geleden kreeg hij toestemming om de Groeninghe aan zijn naam toe te voegen - is ook bestuurder bij Pro Belgica. Als dit geen verhaal is voor het land van Magritte?
De man is interessant voor zijn folkloristisch gehalte. Historisch heeft hij veel minder betekenis. Historici hebben in het verleden trouwens al meer dan eens vraagtekens geplaatst bij zijn verwantschap met de bekende slager uit het Brugge van weleer. Maar dat kan Michel niet deren. In de Brugse stadsarchieven zit een afrekening van Jan Breydel: hij kreeg veertig ponden voor het verlies van zijn paard, dat de Slag der Gulden Sporen niet overleefde, stelt hij. Zoonlief Sébastien moest alvast niet vrezen dat zijn fiets la Bretelle niet zou overleven. Je ne serai pas présent(e) mais je soutiens cette initiative, staat achter zijn naam te lezen. Met zon helden wordt het moeilijk om voor deze eerste editie 1.302 deelnemers bij mekaar te krijgen.
Als er ooit, maar liefst zo vlug mogelijk, een bijhuis in Vlaanderen komt van GeenStijl.nl, dan zou ik hun logo voorstellen, met daarin verwerkt hun huisstijl, met bovenaan de nieuwe titel Vlaamse GeenStijl. Bestemd voor lezers uit het Nederlandstalig gebied van het land.
Om onze franscoullonse landgenoten te plezieren, en om hun verstandelijke vermogens niet al te zeer te belasten, zou ik bij ieder artikel een vertaling brengen. Ingekort en samengevat. Onderaan, en in kleine letter. Met waar nodig, voor de omschrijving van moeilijke woorden of lastige begrippen,verwijzing naar en uittreksels van de Petit Larousse Illustrré.
In deze shocklog zouden vooral berichten komen die in de Pers, geschreven en gesproken, verzwegen, verdraaid of naast de kwestie gebracht worden. Er zou een vast secretariaat moeten komen, met vaste medewerkers, die de binnenkomende tips ontvangen, en liefst driedubbel checken. Ze kunnen op de leer gaan bij ELVEEBEE. Er zouden verschillende ploegen in t veld moeten kunnen worden gestuurd, voorzien van het meest gesofistikeerde materiaal oor beeld en klank. Dat moet, door de voorziene besparingen, tweedehands voor een prikje te krijgen zijn bij de BRT. Captatiewagens mèt personeel inclusief.
Als redacteuren zullen de huidige bloggers kunnen aangesproken worden. Niets ùoet. Alles kan. Loon naar werken .
Liefst zou de vereniging opteren voor een VZW, zodat, mits een intelligent formuleren van het maatschappelijk doel, met vrucht kan gelobbyd worden voor subsidies en werkingstoelagen, terwijl er meteen geen persoonlijke verantwoordelijkheid voor de initiatiefnemers meer bestaat. Hiervoor gaat men best te rade bij de spcialisten-raadgevers van de vele allochtone VZWs, die, mits de nodige voorzieningen, hun talent deze keer ook ter beschikking zullen willen stellen van reguliere zaken.
In de statuten zou de werking kunnen omschreven worden in de bewoordingen van GeenStijl.nl. Vanzelfsprekend met de nodige aanpassingen qua werkingsgebied, en mits bekrachtiging van de samenwerking door deze vereerde confraters. Alhoewel wij vinden dat de beschrijving van hun huisstijl de perfectie benadert. In alle bescheidenheid van onzentwege .
Wat is GeenStijl?
Veel mensen noemen GeenStijl voor het gemak een weblog. Dat dekt de lading niet, maar goed. Op GeenStijl wisselen nieuwsfeiten, schandelijke onthullingen en journalistiek onderzoek elkaar af met luchtige onderwerpen en prettig gestoorde onzin. De redactie informeert dagelijks ruim 120.000 bezoekers over de andere kant van het nieuws. De site behoort tot de top 10 van best bezochte actualiteitensites van Nederland.
We zijn altijd op zoek naar journalistiek talent. Ervaring in de tijdschrift- internet of dagbladjournalistiek is een must. Een scherpe pen is verplicht.
Als target functioneren alle toestanden en/of personen M/V die behoren tot het publieke domein. Inzonderheid wordt gedacht aan het (verborgen) openbaar leven van onze politici (alle niveaus), gezagdragers, magistraten, clerici, functionarissen, hovelingen, ambtenaren, artiesten, enz, dat alles als inzonderheid de feiten of de gebeurtenissen in verband staan met openbare fondsen.
Onze bronnen zullen onder de meest strikte geheimhouding vallen. Daarom, en omdat wij onze Pappenheimers kennen, zal de Administratie gevoerd worden van uit het Buitenland. Wij willen ons namelijk niet verlagentot het niveau van het zoveelste boulevardblaadje, genre Knack of Story, geplaagd door Rechten van Antwoord en procedures wegens laster en eerroof.
Wij stoppen onmiddellijk onze aandacht voor elk target dat zich voortaan gedraagt, en de veroorzaakte morele of materiële schade voor de Gemeenschap heeft vergoed.
In het blikveld staan heden: 1 CVP-minister, 2 VLD-ministers, diverse politie-kopstukken, een resem franscouillonse (en andere) dieven en oplichters die de Schatkist ten eigen bate plunderen, diverse topsport-bestuurders, syndicale afgevaardigden, ziekenbond -bazen, leden van het establishment bedrijvig in de financiële sector, enz. Er kan, onder geen enkel beding, gediscrimineerd worden. Wat de facto wil zeggen, dat zowel Oude, als Nieuwe Belgen geviseerd worden. Daar er geen Arabisch sprekende medewerkers voorzien zijn, zal ieder gebeurtenis uit deze richting, zonder verder verhaal, door verwezen worden naar de Dienst Vreemdelingenzaken, terzake bevoegd voor de uitwijzing. Zaak waarop wij nauwlettend zullen toezien; zodat de Wet in zijn strengste vorm zal dienen te worden toegepast.
Zelfs na de totstandkoming van de Vrije Herenigde Nederlanden zal de werking worden verder gezet, met dien verstande dat vooral diegenen die voordien het cordon sanitaire tegen bepaalde landgenoten gepromoot hebben, zullen genieten van driedubbele aandacht.
Krijgt U, een beetje vroegtijdig, via mij, van t SCHELDT. En in overeenstemming met het Jaargetijde, past bij uitzondering naast al de luim, deze keer de ernst. En, voor onder de kerstboom, de meditatie ..
Laat mij toe te zeggen, dat de lijfspreuk van de heldin van het verhaal, Florence Nichtingale, van toepassing is op àlle aspecten van het leven .Niet alleen in de verpleegkunde. Niet hetzelfde, maar daaruit volgend is, wat Multatuli zei, en die kon het weten, dat het plezier van het eten van salie ligt niet in het eten van de salie, maar in het eten van salie die men zelf gekweekt heeft. Iets in die zin. Waaraan we met zn allen beter maar goed geloven. Om te komen tot wat de goede Gaston Geens, Vlaams Minister-President ooit voorhield: wat we zelf doen, doen we beter
t Is nog minder hetzelfde, maar wat op t schouwberd staat in t Brugse Vrije, is ook juist: Plus est en Vous .
Wat we doen, we doen het goed. Een goed diner is beter dan een goed kookboek!
Het kerstfeest van De Telegraaf staat dit jaar in het teken van de Zorg. Uit de door dit dagblad gehouden enquête bleek dat alles wat met verpleging te maken heeft, ondergewaardeerd wordt. Men was het meest te spreken over de laagstbetaalden in de zorg. Dat zijn dus de verpleegkundigen, de mantelzorgers en de vrijwilligers. Uitermate ontevreden was men over hoog gesalarieerde managers en andere bureaucraten die nooit een patiënt zien, maar wél bezuinigen op noodzakelijke hulp. Vandaar vandaag enkele persoonlijke herinneringen aan die vaak onderschatte zorgverleners.
Mijn eerste echte contact met verpleegkundigen had ik al voor de Tweede Wereldoorlog, als jongetje van acht jaar. Op vakantie in Zandvoort aan Zee had ik mijn arm gebroken. Ik werd met spoed vervoerd naar de toenmalige rooms-katholieke Mariastichting in Haarlem, het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De meeste verpleegkundigen aldaar waren nog echte kloosternonnen met indrukwekkende, bijna middeleeuwse kleding. Van een van die nonnen kreeg ik een ouderwetse ethernarcose toegediend, want moderne anesthesiologie bestond nog niet.
Pas de volgende dag kwam ik moeizaam weer bij kennis, op een grote zaal met meer dan twintig bedjes vol met katholieke jongetjes. In die tijd had ik een katholiek boezemvriendje dat precies wist hoe het er in de hemel uitzag. Alles was daar in wit en goud gehuld. Hij vond het jammer dat ik niet katholiek was, want nu kwam ik met zekerheid niet in dat witgouden hiernamaals terecht en konden we dus nooit meer samen spelen.
Supernon Opeens ging de deur van de grote ziekenzaal open. Er kwamen twee schitterend in wit en goud geklede mensen binnen. Een soort supernon met een witte kap, voorzien van wijd uitstaande vleugels. Daarnaast een man in een witte toga, met een goudkleurige stola om. De witte engel droeg een soort dienblad met een paar kommetjes. Ik wist toen zeker dat ik de ingreep niet had overleefd. Ik was dood. Die vrouw was een superengel en de man in toga was natuurlijk Petrus. Ze gingen van bed tot bed, zeiden wat en stopten de patiëntjes wat in de mond. Ik wist niet wat het was, en wat er van mij verwacht werd. Ik stond doodsangsten uit dat ze zouden ontdekken dat ik niet het juiste geloof had en de hemel zou worden uitgegooid.
Petrus kwam naar mij toe met een ouweltje tussen zijn vingers. Maar op dat moment schoot de witte engel naar voren en siste: Déze niet! Dat is een heiden!! En zo ging de heilige communie aan mij voorbij. De engel bleek de hoofdzuster te zijn, Petrus was de huispastoor en ikzelf lag gewoon op een ziekenzaal met een loodzwaar gips om mijn arm. Maar de Mariastichting had medisch en verpleegkundig wel prima werk afgeleverd.
Veertig jaar later was ik hoogleraar in de anesthesiologie, met een grote staf van anesthesie- en intensivecareverpleegkundigen. Ze zagen er niet meer uit als blinkende engelen, maar bleken dat wél te zijn. Hun aandacht voor de patiënten ging veel verder dan wat er in hun cao stond beschreven. Hun toewijding en vakkennis was een van de factoren die ertoe bijdroegen de veiligheid in operatiekamers te verhogen en het werk tot een plezier te maken. Hun zorg strekte zich ook uit tot de jonge en nog onervaren arts-assistenten die nog in opleiding waren. Maar dat systeem bleek alleen goed te werken als er een grote mate van vertrouwelijkheid en collegiale vriendschap bestond tussen artsen en verpleegkundigen.
Deze positieve werkinstelling werd echter ernstig bedreigd door het opkomende management van beroepsregelaars die niet wisten hoe een patiënt eruitzag en die ook nooit op de werkvloer kwamen. Die zagen de geneeskunde alleen als een verzameling rekenmodellen en megalomane theorieën vanuit de universiteit Nyenrode, het zogenaamde managementwalhalla aan de Vecht. Daar had ook onze vroegere premier WimKok onder meer de truc met zijn benzinekwartje geleerd. Over dit soort management kreeg ik onlangs een brief van een tweetal zorgverlenenden, een arts en een verpleegkundige uit een groot ziekenhuis. Ik laat de schrijvers thans zelf aan het woord:
Ons werd aangeboden een Training Kwaliteit. Voorwaar, een gat in de markt in het ziekenhuiswezen van deze tijd, zou je denken. Eindelijk, verzuchtten wij, nu eens aandacht voor het welzijn van de patiënt: begeleiden, luisteren, verbeteren van de verzorgende en medische taken. Maar we hadden het natuurlijk kunnen weten. Wat werd ons op die cursus voorgeschoteld? Kwaliteitszorg in de vorm van documentenbeheer, opstellen van documenten, resultaatgebieden, stroomschemas, werkprocessen, procesanalyse, management van materialen, protocollen en procedures, procesindicatoren en ga zo maar door.
Wederom ontbrak het belangrijkste woord: PATIËNT! Zou de kwaliteit niet aanzienlijk verbeteren wanneer de tijd die men besteedt aan bovenstaande gebakken lucht zou worden gegeven aan de patiënt zélf, met al zijn/haar zorgen en noden? En zou het plezier in het werk daarmee niet geweldig verbeteren? Wie weet wordt het vak van verpleegkundige dan zelfs weer aantrekkelijk.
Geest van Florence Tot zover de noodkreet uit de zorgsector, waarmee vermoedelijk enige honderdduizenden werkers in de zorg het volmondig eens zullen zijn. Maar ook honderdvijftig jaar geleden leed de zorg onder het onbegrip van een kil en harteloos management. De eigenlijke uitvindster van de verpleging was FlorenceNightingale (1820-1910). Een getalenteerde, jonge vrouw uit een Engelse elitefamilie. Zij wijdde haar leven aan de zorg voor zieken. Die bestond eigenlijk nog niet in die tijd. Ziekenhuizen waren toen veelal poelen van ellende en zogenaamde verpleegsters waren dikwijls dievegges, alcoholistes en prostituees die verplegen als een soort werkstraf moesten verrichten. Florence zag kans door een hoog moreel, een rotsvast geloof in haar zaak en zeer lange werkdagen dit negatieve beeld in één mensenleven te veranderen. Zij verhoogde de sociale status van de verpleegkundige van alcoholische prostituee tot een bijna heilige professional. Doch ook toen moest zij vechten tegen kortzichtige, arrogante maar hooggeplaatste Britse hotemetoten met hun protocollen en managementwartaal. Maar Florence kreeg ze plat met de unieke zin: Gentlemen, reading a cookery book is unlike a good dinner (Het lezen van een kookboek is niet hetzelfde als een goed diner). Wanneer komt de geest van Florence terug in de zorg?
Io confesso. Ik beken. Ik ben een beetje achterhaald door de gebeurtenissen. In JOURNAAL van 20 November 2008 (blz 4199) en slechts dààr alleen vond ik een beetje resultaat (vervolg) op de (beredeneerde en gefundeerde) vraag van het Ronsens Stadsbestuur om AUB af te geraken van hun statuut van tweetaligheid. Ronse was en is in hoofdzaak Vlaamstalig, maar met een sterke kliek van archaïsche katholieken, die na de trieste oorlogsjaren, de Vlaamsvoelende Senator Leo Vindevogel door het bels establishment hebben kunnen doen vermoorden. Zonder zijn Parlementaire Onschendbaarheid op te heffen, en met valse beschuldiging van verklikking van medeburgers, die, na de Duitse kampen overleefd te hebben, voor het Krijgshof verklaarden dat niet de beschuldigde voor hun wegvoering verantwoordelijk geweest was.Niets mocht baten: het vonnis zou uitgevoerd worden. Want de Prins Regent, bij wie het genadeverzoek was ingediend door een van de eerlijkste tegenstanders van Vindevogel, had die dagen andere bezigheden. Van de soort waarvoor de Coburgers bekend zijn .In Eerste Aanleg was het vonnis levenslang, maar in Beroep werd het Dood met de Kogel Want de Voorzitter van het Beroepshof (Gent) had juist de dood door oorlogsomstandigheden van zijn eigen zoon vernomen .We weten allemaal welke trieste reputatie dat Hof van Beroep heeft in Gent Onlangs nog bewezen door het Vlaams Blok te veroordelen.
Tenzij ik mij vergis, vond ik weeral nergens anders iets meer over de behandeling van hun motie. Ronse is een Oost Vlaams stadje, die nog altijd de vorige textielcrisis niet overleefd heeft. Als West Vlaming van de aanpalende regio weet ik waarover ik spreek. Doorkruis de straten, en U waant zich niet in de Vlaamse Ardennen, maar in Charleroi. En dat, terwijl een boogscheut verder, de West Vlaamse industrie alom probleemloos welstand en vrede brengt In t Vlaams!
En nu Marc grammens aan het woord, in een scan uit twee delen .
Ronse wil geen faciliteiten meer.
Bij het minste incident dat door Franstaligen wordt veroorzaakt in een van de faciliteitengemeenten van Vlaams-Brabant berichten de Vlaamse media daar uitvoerig over. Daar is niets op tegen, maar hoe komt het nu dat een recente motie van de gemeenteraad van de stad Ronse, waarin met aandrang wordt gevraagd om de daar eveneens ingevoerde officiële faciliteiten voor Franstaligen af te schaffen, vrijwel volledig werd doodgezwegen? Een meerderheid van de gemeenteraad, bestaande uit CD&V en VLD, met steun van het Vlaams Belang, heeft namens de stad Ronse aan de Vlaamse minister-president Peeters gevraagd om de Ronsische vraag tot afschaffing van de faciliteiten mee te nemen naar het praatcafé Van Gemeenschap tot Gemeenschap en die vraag daar als een Vlaamse eis te formuleren. In de gemeenteraad van Ronse heeft de SP zich onthouden bij de stemming over de motie, en stemde de enige tweetalige partij Gemeentebelangen-Intérêts Cornmunaux tegen. De burgemeester behoort tot de partij van Peeters (CD&V). De stad Ronse ondervindt alleen maar nadelen van de faciliteiten: ze hebben een imniigratie van francofonen uit Brussel op gang gebracht, en die beschouwen de faciliteiten als een recht om het voorts zonder Nederlands te kunnen stellen, wat veel werkloosheid onder deze groep tot gevolg heeft, precies zoals in Brussel.
Leterme laat Ronse vallen.
Niet minister-president Peeters maar. de Belgische premier Leterme diende Ronse van antwoord. Over de kwestie ondervraagd in de Kamerkomniissie van Binnenlandse Zaken (door een Waalse liberaal), antwoordde Leterme dat de motie van de gemeenteraad van Ronse zonder voorwerp was omdat de faciliteiten die daar werden ingevoerd, deel uitmaken van ons institutioneel evenwicht (het was in het Frans:faitpartie intégrante de notre équilibre constitutionnel). De Waalse interpellant, Crucke uit Anvaing in Henegouwen, zei dat hij door dit antwoord was gerustgesteld.
Onderstaand artikeltje komt uit een veel gelezen en alom gerespecteerd weekblad(je), waarvoor ondergetekende al meer dan eens reclame heeft gemaakt op deze blog. Als er, ten gevolge aan deze blog ook maar één nieuwe abonnee bijkomt, zal men mijn schaamteloos plagiaat wel niet kwalijk nemen. Sint Sabam is gewoonlijk onaantastbaar, maar voor deze ene keer .En weetewa? Ikzelf zou het zo mooi niet kunnen verwoorden.
Ik heb het artikel bijna veertien dagen laten bezinken. En bij mezelf goed nagedacht. Ben ik nu beledigd, of voel ik mij niet eens aangesproken? Die Blooten Kooninck heeft niet helemaal ongelijk is mijn besluit. Elkendeel neme zijn kruis op, en volge mij
DE E-TERREUR
Puur toeval wellicht, maar vorige vrijdag ontving uw dienaar opvallend veel elektronische post. Net op de emailloze dag. Vele correspondenten wisten nochtans van het initiatief want begonnen of eindigden hun e-postje met een zinnetje in de geest van ik weet het, vandaag zou ik niet mogen mailen, maar...
We versturen teveel e-post, met alle economische gevolgen vandien. Specialisten ramen het tijdverlies op zowat 5 miljard per jaar. Iedereen stoort zich er aan en iedereen doet er aan mee. Smsjes zijn nog zon pest. En toch wipt iedereen zenuwachtig van zijn stoel als een nieuw bericht binnenpiept, rept zich naar het mobieltje, gesprekken, kookactiviteiten, afwas of waarmee ze ook bezig zijn latend voor wat het is. Naar verluidt staken sommige jongeren zowaar hun intieme bedactiviteiten als de gsm overgaat. Dat hebben we van horen zeggen want a) we zijn niet meer piepjong en b) we zetten onze gsm op de juiste momenten af Maar ook ondergetekende verstuurt nutteloze smsjes. Gevolg van zijn opvoeding. Wanneer antwoord je niet meer? Niet reageren als iemand je aanspreekt is onbeleefd staat in de ongeschreven catechismus die mijn ouders me in de hersenen hebben geprent. Dus eindigt mijn sms-verkeer met ok?ja, okAllez danGoed, in ordeTot nog eensJa, tot nog eens. En amuseer uGij ookBedankt. Tot meerdere eer en glorie van Mobi-dik-star en co.
En nu we toch de markt van de elektronische ellende afschuimen, moeten we ook de blogs noemen. Vroeger ontplooiden viswijven hun activiteiten aan schoolpoorten, tuinhagen en marktkramen. Nu zijn daar blogs voor. Die dan wel het voordeel van de anonimiteit opgeven. Het mes snijdt aan beide zijden.
Het lijkt er op dat onze voornaamste draad met de buitenwereld draadloos is geworden. Met alle gevolgen van dien. De codes van de kredietkaart van de buurvrouw zijn op het internet te koop voor drie euro.
Wie schrijft, die blijft. Het tafereel van een zatte minister die zich even ontspant na een lange werkweek, was vroeger voer voor roddelend gefluister. Vandaag is dat blognieuws, bewaard voor eeuwig en aanleiding tot parlementaire debatten. E-postverkeer tussen twee bevriende politici wordt voorpaginanieuws van een gereputeerd weekblad. Er vlot aan voorbijgaand dat elke veertienjarige e-postjes kan manipuleren. Mailtjes gewisseld tussen een politica en een journalist, leidt jaren later tot het ontslag van deze laatste (Roger Van Houtte bij Gazet van Antwerpen). Of beter: de interpretatie van dat verkeer in genoemd gereputeerd blad leidt tot het ontslag. Omdat mailtjes eeuwig blijven bestaan en als een zwaard van Damocles levenslang boven het hoofd blijven hangen.
Wie zich door indiscreties geschaad voelt, voeren de verdedigers van het elektronische verkeer aan, kan altijd naar de rechtbank stappen. Alsof de schade daarmee vergoed wordt. Neen, we zijn gewoon niet beschaafd genoeg om fatsoenlijk om te gaan met de elektronica. Zoals het geval is met buskruid, autos en zakmessen. Moeten we mee leren leven.
Maar wanneer worden een roddelblog of een discreet e-postje echt een probleem? Als de goede oude ambachtelijke pers ze op pikt. Want anders blijft die blog doorgaans een veelgeschreven een weinig gelezen hoopje rommel op de overvolle internetzolder. En het mailtje een herinnering verborgen in het postvak in Het gebrek aan beschaving bij de pers is dus hét probleem.
Eenmanscollectief
DEN BLOOTEN KOONINCK
U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@ hotmaiLcom, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
*****************
Kijk! Dat ene zinnetje een veel geschreven en weinig gelezen hoopje rommel op de overvolle internetzolder ..Is dat niet om dood te vallen?
Leedvermaak is een christelijke ondeugd en het is derhalve verre van mij, om nu (op zn Iepers ) sliepe-sliepe te doen naar mijn mede-parochiaan, Notarisklerk-Geitenboer (en tijdelijk, bij de genade van 800.000 Vlaamse stommerikken +1 Rwa + 3.000.000 francouillons) Eerste Minister van dit Apenland.
Maar nadat hij met klank gebuisd is als Vader des Vaderlands nu ook nog grandioos in zijn hemd gezet door de Gerechtelijke Macht! Ondank is s werelds loon ..De Messias, verworden tot de Verpersoonlijking der Onbenulligheid, ad vitam eternam! en als Staatsman-Redder in Nood onderuit en wie weet, misschien nog, samen met anderen, aansprakelijk voor alle veroorzaakte schade
Hij kan het niet. Heeft het nooit gekund. Zal het nooit kunnen!
Niemand kan het nog. Want met die Rwa en die franscouillons valt er geen land te bezeilen. Hoelang moet dat nu nog duren, voor de man in de straat dat snapt!
En toch schrijft De Ampersand, ledenblad van de CVP, ùet de moed der wanhoop, tot op vandaag, dat Leterme en Peeters leiderschap vertonen in onzekere tijden
Le Standaer lichtte deze morgen uitgebreid de toestand toe. Zonder ook maar één verwijzing naar de correcte toepassing van het Vennootschapsrecht en de essentie van het aandeelhouderschap. Dat zou te simpel zijn! Liever heimelijk rond de pot draaien, zoals echte Tjeven dat doen
*********
/ 'Dit arrest kan de basis vormen om betere voorwaarden te verkrijgen van de kopers', zei Erik Bomans, partner van Deminor, die toegaf dat zijn concurrent Modrikamen een historische zege binnenhaalt. 'Het hof past de wet en de statuten toe.' /
/ In het overheidskamp was de verslagenheid groot. Daar reageerden de uitgeputte onderhandelaars met ongeloof. Weken crisiswerk eindigen in een nachtmerrie .
/.. Advocaten stelden gisteren alvast nieuwe procedures in het vooruitzicht, los van een cassatieprocedure. In kringen van aandeelhouders was er gisteravond spontane vreugde. Sommigen trokken rond 22uur naar het gerechtsgebouw om er uiting te geven aan hun opluchting /
/ De uitspraak van het Brusselse Hof van Neroep inzake Fortis maakt de weg vrij voor schadevergoedingen voor aandeelhouders. Dat heeft Peter Paul de Vries, voorman van belangenvereniging Euroshareholders /
/ De Vries acht schadeclaims tegen de Belgische staat waarschijnlijker. 'De Belgische regering treft meer blaam omdat ze het bestuur van Fortis buitenspel heeft gezet. Voor aandeelhouders is dit geweldig. Of ze krijgen de hele onderneming terug, of een schadevergoeding', aldus De Vries. /
Bedenking
Kan er zo geen Rechter gevonden worden die eenzelfde oordeel velt over het regeringswerk sedert de verkiezingen van Juni 2007? De situatie bevriezen zoals ze was na de verkiezingen, de wil van het Volk doen respecteren door de aanstelling van (alle) verkozen partijen, en dus de verliezers VLD+SP+PS) doen uitsluiten, en met vergoeding voor de aangerichte schade!?
Wat is daar nu zo moeilijk aan?! 5 Minuten politieke moed volstaan!
Mijn lijfsblad van deze week; die door de echte Prins Filip (die van de laatste der Vier Seizoenen, Dewinter!) zelfs in de Vlaamse Parochieraad ter sprake kwam in de bespreking van de subsidies voor de noodlijdende media
Ik heb hier 't Pallieterke bij. Het bestaat al 63 jaar en heeft nog nooit een frank van de overheid ontvangen. Er staan nauwelijks advertenties in. Er worden iedere week tienduizenden exemplaren verkocht, zonder probleem. Het is dus perfect mogelijk. En men schrijft wat men wil, men laat toe wat men wil en men laat niet toe wat men wil.
schreef, op Blz 10, deze wekelijkse brief aan Sire le Rwa/De Keuning. Nagels met koppen, zoals iedere week, daar niet van, maar vooral het eindbesluit wil ik helpen propageren liefst verspreid over de ganse wereldbol: om het belziekse overeind te houden is een geweten blijkbaar van geen tel .Dan wordt de nationale leuze in t vervolg misschien beter, in plaats van Eendracht Maakt Maakt: Zonder moraal klopt het allemaal!
Sire,
In het kleine groothertogdom van Uw neefje Henri, zoon van wijlen Uw zus Josephine-Charlotte, is het hommeles. De doorgaans brave Hendrik heeft er niet geheel onverwacht getoond dat hij een geweten heeft. Net als zijn ook al overleden nonkel Baudouin heeft hij het bestaan een onder zijn neus geduwde wet - die voortaan euthanasie moet toelaten - omwille van gewetensnood niet te ondertekenen. Henri wordt zelfs vaker het spiegelbeeld van zijn oom Boudewijn genoemd.
Net als toen in 1990, Sire, toen Uw broer eenzelfde reden inriep om de wet die de moord op het ongeboren leven moest legaliseren niet te ondertekenen» heeft Henri moedig en trouw aan zijn levensvisie en geloofsovertuiging gepast om zon wet van zijn hanenpoot te voorzien. Hoewel iedereen zegt begrip te kunnen opbrengen voor zijn houding, is de politieke kaste er niet echt blij mee. Want - net als toen ten onzent - wordt de bal weer in hun kamp gelegd. En bovendien ligt de zaak in het groothertogdom erg gevoelig: Het resultaat van de parlementaire stemming was maar erg nipt, wat dus veel zegt over de verdeeldheid bij het kleine half miljoen inwoners van het kleine staatje.
Terwijl, Mijnheer de Koning, hooggeleerde grondwetbonzen destijds de truc verzonnen om de kandidaat-hei1ge twee dagen in de onmogelijkheid te plaatsen om te regeren, gaat men in Luxemburg een stap verder. Daar gaat men doodleuk de grondwet aanpassen om de macht van de groothertog in te perken. Hij moet een wet voortaan niet meer goedkeuren, hij moet die alleen nog afkondigen zonder zich nog ten gronde te kunnen moeien. Op zich lijkt dat allemaal heel democratisch en voor mi - dat weet Gij middelerwijl - mag zelfs een democratisch verkozen president in plaats van niet-verkozen monarchen de Natie vertegenwoordigen. Maar ook voor dezen - de laatste en hoogste verantwoordelijke bij het in voege stellen van wetten - moet mijns inziens altijd de mogelijkheid overeind blijven om in geweten iets wel of niet te doen.
Gij, Sire, hebt dat bij mijn weten bij voorliggende wetten als de Belze euthanasiewet nog niet gedaan, ondanks uw katholieke achtergrond. Gij tekent wetten op bevel omdat Gij zeer goed weet dat als Gij Uw geweten zoudt inroepen, het finaal gedaan is met Het Edel Land. Om het Belzjiekske overeind te houden, is klaarblijkelijk een geweten van geen tel. Maar ook dat is niet echt nog spectaculair nieuws...
Salut, Sire, tot volgende week en denk er eens over na. Over Uw koninkrijk en al de rest.
Ik begreep al sinds enkele tijd waarom Het Laatste Nieuws de meest gelezen Vlaams gazet zou geworden zijn, alhoewel het gewoon bedrukt en dus verspild papier blijft. Het doet me dubbel plezier wegens een tweede vaststelling. Omdat daarnaast meteen de belse Staatsvuiligheid voor de zoveelste keer in zijn hemd wordt gezet ..
Onderstaand artikel legt duidelijk de juiste klemtonen, 1° om, aan de hand van waarheidsgetrouwe gegevens, de lezer de correcte informatie te geven (waarover hij zelf kan oordelen) en 2° om op een niet-omfloerste wijze de achtergrond ter kennis te brengen over de werkwijze (met resultaten) van een Staatsdienst, die ons moet beschermen tegen buitenlands terrorisme.
Vandaar mij titel: maakt de belse Staatsvuiligheid door zo te handelen, dan geen deel uit van dat terrorisme volgens een redenering naar analogie met de Cosa Nostra: bommen bij de anderen, de onzen beschermen wij. M.a.w. als tegenprestatie voor onze bescherming, doen jullie maar op (elders) zo lang je ons maar gerust laat ..
Maar wat nu, nu de overeenkomst verbroken is?
Hier dan bedoeld artikel integraal.
De Belgische staatsveiligheid heeft de gisteren aangehouden Malika El-Aroud, de "mama van al-Qaida in Europa", uit Afghanistan gered in 2001. Haar toenmalige echtgenoot had twee dagen voor de aanslagen van 9/11 op vraag van Osama bin Laden de leider van de Noordelijke Alliantie in Afghanistan en de zwaarste tegenstander van het taliban-regime vermoord.
"De Belgische intelligentiediensten wisten toen al dat ze te maken hadden met een gevaarlijke extremiste. Maar ze hoopten dat ze door de redding hun landgenote konden overtuigen naar hun kant over te gaan", vernam HLN.BE uit Amerikaanse bronnen.
Malika, die in Afghanistan verbleef in een speciaal kamp voor vrouwen van al-Qaida-leden, was in de klauwen gevallen van medestanders van de vermoorde Massoud. Voor die wraak konden nemen, werd er tussengekomen en mocht ze naar België, haar thuisland, terugkeren. Staatsveiligheid zou uit de geste een slaatje slaan was de redenering. Uit dankbaarheid zou Malika wel even "naar de andere kant komen".
Staatssteun "Dat plan viel in duigen. Eenmaal terug in België begon El-Aroud nog extremer campagne te voeren voor al-Qaida. Ze kreeg daar in uw land meer dan duizend dollar staatssteun per maand voor." Waarmee onze bronnen doelen op de werkloosheidsvergoeding die mevrouw El-Aroud kreeg.
"Erg gevaarlijk" Ons land is al heel vroeg en al heel lang gewaarschuwd over Malika. En niet alleen door de Amerikanen. In 2002 liet het toenmalige Franse hoofd van de terrorismebestrijding, Jean-Louis Bruguière, weten dat de Belgische vrouw degene was die de materialen had gesmokkeld voor de bom waarmee Massoud werd vermoord door haar toenmalige man. "Ze is erg radicaal, erg sluw en erg gevaarlijk", waarschuwde Bruguière zijn Belgische collega's.
Haar grote frustratie El-Aroud werd al meermaals opgepakt in ons land, maar telkens weer vrijgelaten bij gebrek aan bewijs. Ze krijgt al jaren een uitkering in België. Ze speelt ook al jaren een sleutelrol in de strijd van al-Qaida tegen de Amerikanen en hun bondgenoten. Ze heeft contacten met de hoogste kringen van al-Qaida, maar, tot haar grote frustratie, wordt door de top in Afghanistan en Pakistan vooral gebruikt en niet toegelaten. Ze was naar verluidt razend in april van dit jaar, melden onze bronnen, toen Ayman al-Zawahiri, de nummer twee van al-Qaida, liet weten dat "de echte strijd door mannen moet worden gestreden".
Interview De Amerikaanse nieuwszender had in 2006 al een omstreden interview met de gesluierde weduwe. Daarin verklaarde ze de liefde van vele moslims voor al-Qaida-leider Osama bin Laden. "Hij was het die de onderdrukten hielp", zei Malika El-Aroud in het interview. "Hij was degene die onze grootste vijand, de VS, bestreed. Daarom houden we van hem. Voor een moslimvrouw is het een uitzonderlijk voorrecht om de weduwe te zijn van een martelaar."
Belgische gerecht Het schrijnende in deze zaak is dat Malika El-Aroud ook in België al meermaals vastzat en zelfs een uitkering kreeg. De 49-jarige weduwe van Dahmane hertrouwde in 2003 al snel nadat ze werd vrijgesproken bij gebrek aan bewijs ("Uw ideeëngoed is zeer extreem, maar daar kan ik u niet voor veroordelen", zei rechter Claire Degryse destijds in haar vonnis) voor haar aandeel in de moord op Massoud.
Zwitserland Haar nieuwe man is de tien jaar jongere Tunesiër Moez Garsalloui, ook een extremist die een cruciale rol zou spelen in de strijd tegen de VS in Afghanistan. Samen woonden ze een tijdje in de Zwitserse stad Fribourg, waar ze ook gearresteerd werden voor het opzetten van haatwebsites. Malika kreeg zes maand voorwaardelijk en vluchtte terug naar ons land.
"Ik heb recht op die uitkering" Ze geneert zich geenszins voor de uitkering die ze hier al jaren ontvangt. "Ik heb recht op die uitkering, want ik heb jarenlang in een Belgisch bejaardentehuis gewerkt, ik heb daar recht op." Vorig jaar belandde ze weer in een Belgische cel toen ze betrokken was bij een poging om terrorist-voetballer Trabelsi uit de gevangenis te helpen ontsnappen. Omdat er ook aanslagen op de Brusselse metro waren gepland, werd het bekende algemene terreuralarm afgekondigd.
Doelwit? Het is nauwelijks te vatten dat Malika El-Aroud weer werd vrijgelaten. Gisteren werd ze weer opgepakt. Nu werd er opnieuw een zelfmoordaanslag verijdeld. Het doelwit is nog niet duidelijk, maar het wordt niet uitgesloten dat dat de EU-top in Brussel was. De opgepakte zelfmoordenaar is Hicham Beyayo, een zware crimineel. De twintiger uit Anderlecht komt uit een familie van topgangsters. Twee van zijn broers werden vorige week nog opgepakt wegens extremisme en een andere broer zit in de cel wegens een tigerkidnapping. Het gerecht schaduwde hen al geruime tijd.
Waarom ze werd wat ze is El Aroud werd in 1959 geboren in het Marokkaanse Rif-gebergte. Haar voorvaderen waren "nobele verzetsstrijders" tegen de Spaanse bezetter. Ze wilden een islamitische republiek stichten, maar haar grootvaders sneuvelden. Haar vader kwam in 1963 naar België. Hij werd straatwerker.
Puber In 1964, Malika was toen 5, kwam de hele familie naar ons land. Malika werd zeer streng opgevoed. Feestjes en muziek waren verboden. Als puber begon ze te revolteren. Ze droeg alleen nog jeans, veroorzaakte heibel op school en verdwaalde in het nachtleven, vol drugs en stoute jongens. Ze kreeg een kind van een ver familielid, dat haar verliet. Een tweede en derde man kwamen en gingen. Ze hoorde op een nacht plots een stem, zegt ze. Die zei: "Alleen het gebed en Allah kunnen je redden." Waarop Malika een sluier aantrok, begon te bidden en uiteindelijk de extremist Abdessatar Dahmane ontmoette.
In verdenking El-Aroud is deze voormiddag samen met vijf anderen in verdenking gesteld van lidmaatschap van een terroristische organisatie.
Pszst(door mij): Met gesluierde weduwe wordt hier wel, volgens de beelden van de BRT, een gemaskerde weduwe bedoeld
Pssst 2 (ook door mij) haar voorouders waren nobele verzetstrijders ..Ligt in deze woorden geen wereld van wederzijds onbegrip? Of is hier het woord van een zekere J. Christus niet beter geplaatst, van een die een slang aan zijn boezem heeft gekoesterd?....Maar ook ik zal niet oordelen, om niet veroordeeld te worden. De Staatsveiligheid echter heeft andere prioriteiten!
Meisjes en Jongens! Eens te meer een beetje Iskander, maar dan van de hand van ene Rik Torfs, die om een of andere reden bij mij niet (meer) in de bovenste schuif ligt. Maar de man schijnt dus toch uit het goede hout te zijn gesneden. Hij kan zelfs guitig zijn. Lees en geniet mee. Zelfs al komt het uit Le Standaer
La DOUCE FRANCE11-12-2008 - Rik Torfs - de standaard
Op de cover van het Parijse weekblad Le Point staat in grote gele letters de volgende tekst: 'Si la Wallonie devenait française...' Het gaat om een mijmering. Let op de drie puntjes. Geen vraagteken. Omdat er van een echte vraag geen sprake is.
In het artikel komt onder meer de eeuwige rattachist Paul-Henry Gendebien aan het woord. Afkomstig uit een aloud Belgisch geslacht. Geboren in Hastière-par-delà op een paar kilometer van de Franse grens. In 1939. Bijna zeventig jaar is hij dus. Maar springlevend. Enthousiast. Want nu gaat het gebeuren. Gendebien voelt dat hij een afspraak heeft met de geschiedenis. Helaas is dat al jaren zo. Telkens weer wacht de oude gentleman met lichtjes mismoedige blik in de regen op zijn Franse geliefde. Een prachtige ruiker houdt hij krampachtig in zijn handen. O regen. O somberheid. Weinig dingen zijn even treurig als bloemen die vergeefs van hun wortels afgesneden zijn, en die langzaam verwelken zonder ooit aan iemand hun vluchtige schoonheid te kunnen tonen.
Want Wallonië wordt nog niet meteen een deel van Frankrijk. Dat blijkt alleen al uit de plaats die het artikel over onze Waalse vrienden in Le Point krijgt toegewezen. Het prijkt er in de rubriek 'monde', naast spannende verhalen over andere exotische landen zoals Pakistan en Thailand. Zoveel is duidelijk: Frankrijk houdt afstand. Het wil wel naar Wallonië kijken, op voorwaarde dat dit gebied rustig aan de andere kant van de wereld blijft liggen.
Zelfs de Walen die zich binnenkort Fransman willen noemen, vallen op door aarzeling en wankelmoedigheid. Zo ook Daniel Ducarme. Gewezen minister-president van het Brusselse gewest. Zijn belangrijkste verwezenlijking was zijn ontslag. Dat kwam er in 2004, nadat hij, een enkele uitzondering niet te na gesproken, vijf opeenvolgende jaren vergat zijn belastingsaangifte in te dienen. Ducarme ziet de toekomst van Wallonië rooskleurig in, en wel dankzij artikel 77 van de Franse grondwet. Daarin biedt la République overzeese gebieden onderdak aan voor zover ze de Franse idealen gestoeld op vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid genegen zijn. Frans-Polynesië maakte van deze optie gebruik. Waarom dan Wallonië niet? Oké, overzeese gebieden, dat klopt niet helemaal. Maar toch: pour les Wallons la même chose.
Hoe dan ook, de grote afstand tussen Wallonië en Frankrijk blijkt alleen al uit de landen die ertussen liggen, in alfabetische volgorde Pakistan, Polynesië en Thailand.
De verzuchtingen van Gendebien en Ducarme laten nog twee andere dingen zien. Vooreerst is er de ongelooflijke toevalligheid van het land waartoe iemand behoort. Identiteit is vaak meer toeval dan eigenheid. Wereldkaarten worden getekend met eenzelfde lichtzinnigheid waarmee huwelijken worden gesloten. Niet zo erg. Goed dat er nog lichtzinnigheid bestaat. Anders zouden wij misschien helemaal geen beslissingen meer nemen.
Vervolgens willen zowel Gendebien als Ducarme absoluut tot een groot land behoren. Enfin, groot. Frankrijk is groot voor een Franstalig land, maar het is kleiner dan China of de Verenigde Staten alwaar, toegegeven, de kennis van het Frans dan weer minder is ontwikkeld. Schandelijk, niet, dat laatste?
Zo herinner ik mij een kort nieuwsbericht uit 1981, toen ikzelf in Straatsburg woonde, een stad gelegen in Frankrijk, maar toch vooral in de Elzas. François Mitterrand was juist tot president van Frankrijk verkozen. Algemene euforie. Een beetje zoals vandaag met Barack Obama, hoewel die geen Fransman is, en geen socialist, ondanks alle verleidingspogingen van Caroline Gennez. Socialist was Mitterrand trouwens ook veel minder dan zijn kiezers. En dan zijn kiezers dachten dat hij was. Soit. Op een gegeven moment had Mitterrand zijn eerste ontmoeting met Ronald Reagan. Op de radio, die ik op mijn wat sombere kamer in de rue Louvois des middags beluisterde terwijl ik aan een ficelle met Bleu de Bresse-kaas knabbelde, werd gewag gemaakt van de wat moeizame gesprekken tussen de beide presidenten, car Monsieur Reagan ignore le français. Die Reagan toch. Nooit een boek gelezen, wisten we al. En nu ook nog eens het Frans niet machtig. Dat laatste kon van Mitterrand niet worden gezegd. Zijn Frans was vlekkeloos. Hij schreef er zelfs een paar boeken in, die op een heerlijke manier nergens over gingen. La paille et le grain bijvoorbeeld, uit 1975.
Ach, de arrogantie van de zogenaamde grote culturen. Kleine landen worden niet groot. En grote landen blijven klein. Toch een goede raad. Als de Walen tegelijk Belgen blijven, vinden buitenlanders hen lief. Want zij spreken Frans en worden verdrukt. Maar als ze plotseling het grote Frankrijk vervoegen, houdt niemand meer van hen. Want dan blijkt dat ze geen Engels spreken, en anderen verdrukken.
Als ik Waal was, zou ik non zeggen tegen la douce France.
Ieder weekeinde bekom ik van het Secretariaat van het Vlaams Belang een E-Mail met een korte inhoud van wat deze week politiek relevant is geweest. Het is de ongezouten waarheid, waarvan ik dikwijls lees: Ach Ja! t Komt van het Vlaams Belang! Daarom zet ik het op het Net, met de vraag: wat zien jullie in deze samenvatting dat grondig verschilt met wat U elders hoort of leest?
Nadenken is gratis, en kan nooit kwaad!
De terreur komt dichtbij
In de loop van deze week pakte de federale politie in een grootscheepse razzia 14 personen op die nauwe banden zouden hebben met de islamitische terreurorganisatie Al Qaida. Een van hen zou op het punt gestaan hebben om een zelfmoordaanslag te plegen. De zaak zou gelinkt zijn aan het terreuralarm dat eind vorig jaar in Brussel werd afgekondigd. Sommigen, zoals Jean-Marie Dedecker, hadden het toen smalend over een eindejaarsshow die werd opgevoerd.
Het Vlaams Belang heeft er steeds voor gewaarschuwd dat de terreurdreiging ernstig moet genomen worden. Zeker na de moordende aanslagen in Madrid en Londen is duidelijk geworden dat de jihad zich ondertussen ook in en tegen Europa manifesteert. En het is bijzonder naïef te denken dat wat zich elders in Europa reeds afspeelde, ons niet zou kunnen overkomen. Te meer omdat (ook) dit land een aanzienlijke moslimgemeenschap herbergt. Het is natuurlijk niet zo dat die moslims allemaal fundamentalisten zijn, laat staan terroristen. Maar even onloochenbaar is het feit dat in de schoot van de nog steeds groeiende en afgescheiden gemeenschappen het fundamentalisme gedijt. In De Morgen (12.12.2008) formuleert terrorisme-expert Claude Moniquet het als volgt: In ons land circuleren misschien niet zoveel echte leden van Al Qaida, maar er zijn veel sympathisanten.
De spilfiguur in het opgerolde Al Qaida-netwerk is een zekere Malika El-Aroud. Deze moslimfundamentaliste riep via het internet op tot de jihad, waarvoor ze uit Zwitserland werd uitgewezen en vervolgens in dit land terechtkwam. Ze kwam eerder reeds in de kijker te staan tijdens het proces tegen Nisar Trabelsi, de ex-voetballer die een aanslag wou plegen tegen de luchtmachtbasis van Kleine Brogel. Zij ging toen vrijuit. De rechter verfoeide toen haar fundamentalistische opvattingen, maar stelde dat hij haar daarvoor niet kon veroordelen.
Nochtans worden in dit land wel degelijk meningen vervolgd. Racisme, weet u wel. Een begrip dat de voorbije jaren dermate werd verruimd dat zowat alles wat de multiculturalisten en politiekcorrecte lobby niet bevalt als dusdanig gecatalogeerd wordt.
Dat mocht gewezen Vlaams Belang-voorzitter Frank Vanhecke ondertussen nog eens ondervinden. Na de reeds lopende zaak diende een francofone Belg van Kameroenese afkomst daarin gesteund door een tiental Franstalige antiracistische organisaties een nieuwe klacht in voor een complete absurditeit. Het Brusselse gerecht neemt de zaak kennelijk ernstig, aangezien het de gerechtelijke politie van Brugge reeds meermaals aanmaande om werk te maken van het verhoor van de leider van de extremistische partij. In een reactie vraagt Frank Vanhecke zich ondertussen af of het Brusselse gerecht écht geen andere zorgen heeft.
Ook Groen! laat zich ondertussen niet onbetuigd. De partij diende deze week immers een klacht in tegen Filip Dewinter omwille van een pamflet waarin de barbaarse praktijk van het rituele slachten aan de kaak wordt gesteld.
Begin deze week werden ter gelegenheid van het islamitische offerfeest opnieuw duizenden schapen op rituele wijze geslacht. Deze slachtingen zijn zondermeer in strijd met onze normen inzake dierenwelzijn, maar voor rituele slachtingen wordt een uitzondering gemaakt. Het Vlaams Belang is van mening dat wetten en regels niet kunnen aangepast worden aan inwijkelingen en eist dan ook een algemeen verbod op rituele slachtingen. Om deze eis kracht bij te zetten, voerde het Vlaams Belang op verschillende plaatsen in Vlaanderen actie.
Momenteel worden in zowat alle landen grote herstelplannen aangekondigd om de wereldwijde economische crisis te lijf te gaan. Maar zoals deze week uit de plannen van de regering-Leterme duidelijk werd, hinkt dit land ook op dat vlak achterop. De torenhoge staatsschuld en het budgettaire wanbeleid dat onder Verhofstadt werd gevoerd, maken immers dat er vandaag voor zon politiek geen geld is. Maar er is meer. In tegenstelling tot andere landen is het bestuur in dit land uitgegroeid tot een kluwen van elkaar tegenwerkende structuren en machtsinstellingen, waar niemand nog wijs uit raakt, die enorm geldverslindend is, en bovendien elk coherent beleid onmogelijk maakt. Kortom: indien Vlaanderen zijn welvaart wil verdedigen, zal het België moeten opdoeken.
Een goed artikel (the richt man on the richt place, ziet U ) hoeft niet lang te zijn, om blijvend indruk te maken. ISKANDER gaf ons gisteren, de dag zelf, een heerlijk voorbeeld, dat niemand, die hoort of leest over DeUniversele Verklaring van de Rechten van de Mens, het ooit nog kan vergeten.
Voor mij was gisteren (vanaf 08 uur tot 10 uur) ook onvergetelijk, het morgenconcert (met een enorme bezetting) op Rai Uno, de Italiaanse officiële Staatszender, in het Auditorium van het Vaticaan, in aanwezigheid van de hoogste Kerkelijke en Wereldlijk Leiders. De dirigente was een bewegelijke beeldschone Aphfrodite, wiens mimiek alleen al bijna voor de leiding zou kunnen volstaan hebben. Een volmaakt optreden, dat jammer genoeg voor de debielen aan de Reyerslaan weer niet in aanmerking kan komen.
Nederland probeerde in 1948 God in de preambule te krijgen van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Die poging mislukte. De verklaring bestaat vandaag zestig jaar.
De concepttekst van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens lag er al toen een VN-comité zich in 1948 boog over het vaststellen van de definitieve tekst. De opstellers waren met name de Amerikaanse voormalige First Lady Eleanor Roosevelt, een Canadees, een Fransman, een Chinees en een Libanees. De Nederlandse politici Marga Klompé (KVP) en Hilda Verweij-Jonker (PvdA) waren bij enkele voorbereidende vergaderingen geweest.
Het VN-comité moest de puntjes op de i zetten. De belangrijkste Nederlander daarin was een priester, Leo Beaufort (1890-1965). De KVPer was een franciscaner pater (kloosternaam Didymus), die theologie, wijsbegeerte en rechten had gestudeerd. Hij was in 1947 benoemd tot hoogleraar volkenrecht. Beaufort wilde God vermeld zien in de preambule van de Verklaring en diende een amendement in dat de erkenning van mensenrechten gebaseerd is op de goddelijke oorsprong (van de mens) en zijn lotsbestemming. Dat niet iedereen in die goddelijke oorsprong geloofde, wist Beaufort wel. Maar het zou tegemoet komen aan de overtuiging van de meerderheid van de wereldbevolking, meende hij. En atheïsten en agnosten werden volgens hem niet beledigd, omdat ze het zinnetje ook konden negeren en zo onwetend mochten blijven.
De communisten voelden zich aangesproken. Sovjetafgevaardigde Bogomolov herinnerde Beaufort eraan dat na de Franse revolutie in 1789 in de Verklaring over de Rechten van de Mens en de Burgers er ook geen verwijzing naar God was gekomen.
De Poolse Kalinowska stelde dat een VN-verklaring niet ging over metafysische vragen. En als iedereen zinnen in de preambule mocht negeren, konden ze dat met de rest van de verklaring ook gaan doen.
Beaufort vond dat onzin. Hij hekelde de communisten door op de bittere recente ervaringen te wijzen, die het gevaar hadden getoond van het monsterlijke idee dat de mens slechts een instrument is in dienst van de Staat.
De communisten waren echter niet de enige met bezwaren. Atheïsten en agnosten lieten zich niet graag als onwetend bestempelen, en sommige religieuzen vonden dat religie en moraal gescheiden moesten blijven. De Chileense afgevaardigde zei dat zijn land vrijwel geheel katholiek was, maar dat er desalniettemin geen verwijzing naar God in de grondwet stond. De Fransman oordeelde dat een verdeeld comité over dit onderwerp afbreuk zou doen aan de wens van de opstellers om de verklaring zo universeel mogelijk aanvaardbaar te maken.
Te weinig steun dus. Beaufort trok zijn amendement in. Mensen zijn, volgens artikel 1 van de Verklaring, begiftigd met verstand en geweten. Maar anders dan Nederland had gewild, stond er niet in dat God daar verantwoordelijk voor is.
PS. M.E.S. uit het woord "begiftigd" blijkt natuurlijk dat God er impliciet wel in staat. Wie zou anders de schenker zijn ?
Met opzet heb ik een paar dagen gewacht met mijn reactie, zodat het stof ietwat kon gaan liggen.
Hoe jullie onze vriend Crembo aanpakken, verdient niet alleen applaus, maar ook navolging. Er lopen hier te lande inderdaad nog een paar Heilige Koeien rond. Alleen al in Vlaanderen zelf., zonder te spreken van Brussel of Wallonië, want dat is het Buitenland. Er is dus nogal wat werk aan de winkel. We zijn nog geen beetje blij dat U de Pelgen eindelijk hebt ontdekt. Wij van onze kant, kenden U gelukkig al veel langer. In het kader voor wat jullie Willem I in 1830 ooit ons Volk heeft aangedaan, bezien veel Vlamingen elke toenadering ook een beetje met argusogen. Jullie zijn er toch niet op uit om ons opnieuw te annexeren? Voor mij, en voor nog een groot deel van mijn landgenoten, hebben wij daar niets op tegen. Integendeel. Laten wij dan afspreken, om ons nooit geen Pelgen meer te noemen, want wij zijn Vlamingen. Als U Pelgen wilt spreken, of door hen wilt gelezen worden, dan dient U Fransoos te schrijven en te spreken. Moest dat tussen ons kunnen afgesproken worden, dan zijn wij al een heel stukje dichter bij huis. Een Vlaming aanzien voor Pelg is een belediging, die in principe alleen met bloed kan uitgewist worden, maar dat wist U niet. Het is U dus vergeven.
Er is echter één zaak die wij van meetaf aan moeten rechtzetten. In het Zuiden overheerst niet de angst, zoals jullie verkeerdelijk de indruk kregen. Jullie zijn op jullie eentje een heel leger, dat geven wij graag toe. Maar hier staan honderden gelijkgezinden, elk voor zich, één per één, dagelijks op de bres om, weliswaar met minder allure, te wapen te lopen. Ga gewoon eventjes piepen bij http://blog.seniorennet.be/angeltjes/ en bij nog andere collegas van seniorennet. Jullie vinden ze allemaal netjes bijeen op http://blog.seniorennet.be/categorie_blog_overzicht.php?categorie=2 , om nog maar te zwijgen van http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/ en van http://www.vrijvanzegel.net/blog2/ Laat jullie zich niet vergissen: wij zijn inderdaad al geruimde tijd geleden tot de jaren van verstand gekomen, wel senioren maar verre van seniel!
Ziezo, dat is dan afgesproken.
Om te beginnen, als blijk van onze sympathie, alvast deze informatie: de Nederlandstalige media bij ons rapporteren over jullie. Met lange tanden. Een beetje zoals ze een kennis in huis moeten halen waarvan ze op voorhand weten dat hij hen zal vloeren. Jullie zullen er dus geen echte vrienden aan hebben. Integendeel. Judas Iskariot is hun patroonheilige.
Wij, daarentegen, de Vrijsprekers op het Internet, juichen jullie toe uit volle borst! Mogen jullie de vonk zijn, die het vuur in de pan doen slaan. Met in die pan, de sissende schorpioenen van hoererende en potverterende politici, die al 179 jaar hun eigen volk verkopen. Eenmaal zo ver, reiken wij jullie de hand voor de Wiedergutmachung, onderweg naar de Republiek der Vrije Herenigde Nederlanden.
Niet dat velen onder ons vaste, zelfs geen losse lezers zijn van de Gazet van de Paus. Maar als een Vlaming het daar tot hoofdredacteur schopt, mogen we allemaal wel eens opkijken.. En nadenken.
Als er daarenboven sedert diens benoeming een frisse wind (+ veel reactie) doorheen deze voorvaderlijke, eerbiedwaardige Oude Dame waait, dan betekent dit nog wel iets méér
Alleen voor die ene nieuwsmelding al is een abonnement op t Scheldt de moeite waard! Maar geloof me: om de 14 dagen is er altijd wel wat over onderwerpen die elders doodgezwegen worden! Het niet-gefilterd nieuws, heet van de naald, over Zuid Afrika bijvoorbeeld Die ene bladzijde alleen al zou vroeg of laat de oorzaak kunnen worden van het verbieden van tScheldt, of van de censuur erop ..
Ik wil kort zijn (met in mijn achterhoofd de vele nu werkloze journalisten, ontslagen ofwel omwille van de dalende verkoopcijfers, ofwel omwille van hun kritische geluiden ten overstaan van het establishment VanHoutte van GVA bijvoorbeeld): waarom is wat in Rome mogelijk is, niet mogelijk in Vlaanderen?
Wij klagen allemaal over de rotkwaliteit van de kwalkrantenpers, die denkt dat iedere Vlaming oerstom is en ongeletterd blijft. De Nieuweling hoeft niet perse een partijblad van het Vlaams Belang te worden: er is linkse en rechtse pluraliteit genoeg in Vlaanderen om op elk gebied topkwaliteit te brengen. Een echte krant, en geen stripverhaal met veel prentjes!
VATIKAANSE KRANT IN EEN NIEUW KLEEDJE Een goed jaar staat professor GiovanniMariaVian nu aan het hoofd van de Vaticaanse krant, L'Osservatore Romano, en het verschil met de stijl van zijn voorganger, professor MarioAgnes, kan door vriend noch vijand geloochend worden.
Het gaat daarbij niet enkel om een nieuwe vormgeving of aangenamere berichtgeving. Het is opnieuw een krant die nietmeer enkel nieuwe benoemingen en vrome artikelen brengt, maar die doet nadenken en geen schrik heeft gevestigde ideeën in vraag te stellen. Zowel Vaticaanse bureaucraten als prelaten van Italië (en elders) fronsen meer dan eens de wenkbrauwen bij het lezen van een of andere bijdrage. Om maar te zeggen dat het lezen van deze eens zo saaie krant opnieuw de moeite loont en het publieke debat aanzwengelt. Zo kwam de krant, juist op het ogenblik dat het Vaticaan een congres wilde houden over transplantaties, met een artikel dat erop durfde te wijzen dat de Conventie van Harvard die iemand overleden verklaart bij hersendood wel eens achterhaald zou kunnen zijn door nieuwe feiten en bevindingen. Een storm van protest brak los - omdat wetenschappers vandaag vaak de neiging vertonen nogal dogmatisch te denken. De paus deed zijn duit in het zakje door er in een toespraak op te wijzen dat men inderdaad voorzichtig moet zijn om iemand al te snel overleden te verklaren, waardoor zijn organen vrij zouden komen. Een andere bijdrage ging over het geval van een Italiaanse jonge vrouw die net als Terri Schiavi in de VS in een zg. vegetatieve toestand was terecht gekomen en van wie de rechter beslist had dat haar voeding mocht worden stopgezet. Velen in de Kerk hadden zich daartegen verzet, maar de OR alleen durfde erop te wijzen dat geen van hen eigenlijk de goede argumenten had weten te vinden om ook niet-katholieken te overtuigen of minstens een echt maatschappelijk debat op gang te brengen. Vooral de krant van de Italiaanse bisschoppen, Avvenire, voelde zich hier geviseerd - en terecht! Natuurlijk kon ook de niet te doven hetze tegen Pius XII in dit rijtje niet ontbreken. Op dit punt heeft de nieuwe hoofdredacteur het bijzonder slim gespeeld: hij heeft niemand minder dan PaoloMieli tot een interview uitgenodigd. Dat was een dubbele voltreffer: niet alleen is dat de hoofdredacteur van de meest volslagen lekenkrant van Italië, Corriere della Sera, maar bovendien is de man van joodse komaf en dus onverdacht van papalisme'. Mieli ging zover Paus Pacelli de voornaamste paus van de twintigste eeuw te noemen. Dat is natuurlijk heel wat anders dan te onzent DirkVerhofstadt recent heeft weten te presteren. Dat ging meer in de lijn van voormalig Israëlisch ambassadeur SergioMinerbi, die in Haaretz onlangs over de kwestie schreef. Hij begon met erop te wijzen dat normaal enkel katholieken zaken hebben met wie ze heilig willen verklaren. Hij maakt echter een uitzondering voor Pacelli. Omdat die de joden enz. Uitzondering? EdithStein vergeten? En als de joden eens geen opmerkingen hebben bij een bepaalde kandidaat-heilige, dan zijn er nog altijd de protestanten, de vrijdenkers of de homo's. Wie geloven er nu eigenlijk in heiligen: de katholieken of de anderen? Om af te ronden. Het kleinzielig gekrakeel van al die moderne orakels steekt gelukkig schril af tegen de verfrissende wind die waait uit een hoek waaruit velen het niet zouden hebben verwacht: de krant van het Vaticaan. Eén ding staat vast: hier bij ons is voor zulke open gedachtenwisseling alsnog geen millimeter ruimte, ook niet in kwaliteitskranten'
Oproep van de Vlaamse verenigingen aan alle Vlaamse partijen:
Stop de carrousel van belangenconflicten en splits BHV - nu!
Verjaardag goedkeuring splitsingsvoorstellen in de kamercommissie
Op 7 november was het precies één jaar geleden dat de kamercommissie Binnenlandse Zaken de wetsvoorstellen voor de splitsing van B-H-V heeft goedgekeurd. Deze wetsvoorstellen vervangen de kieswet (voor de provincie Vlaams-Brabant), die in mei 2003 door een arrest van het Grondwettelijk Hof werd vernietigd wegens discriminatie en ongrondwettelijkheid. De stemming in de commissie kwam er pas na een lange carrousel, die duurde van het voorjaar 2005 tot november 2007.
Sinds die goedkeuring op 7 november 2007 wordt door de Franstaligen een nieuwe carrousel van "belangenconflicten" opgevoerd om een stemming in de voltallige Kamer te beletten. Een eerste belangenconflict werd ingeroepen door het parlement van de Franse Gemeenschap en liep af op 9 mei 2008. Een tweede belangenconflict, ingeroepen door de Cocof, de Brusselse Franstalige Gemeenschapscommissie, loopt dezer dagen af. Blijven nog over het Waals Parlement en het Brussels Parlement, goed voor nog een jaartje uitstel! Franstaligen kunnen blijkbaar vier keer een belangenconflict inroepen, Vlaanderen slechts één keer.
Waarom ondergaan de Vlaams regeringspartijen deze carrousel opnieuw lijdzaam?
De reden is duidelijk: de carrousel moet beletten dat de Franstaligen de federale regering doen vallen, precies zoals de vorige carrousel moest beletten dat de paarse regering Verhofstadt zou vallen. Daarom willen de Vlaamse regeringspartijen ook nu de splitsing van B-H-V absoluut uitstellen tot na de gewest- en Europese verkiezingen van 2009. Dit ondanks plechtig ondertekende verklaringen voor onverwijlde splitsing, ondanks beloften aan de kiezer in partijprogramma's en ondanks de Vlaamse regeerakkoorden en ondanks de zware verkiezingsnederlaag van paars in Vlaanderen.
Ongrondwettelijke Europese verkiezingen
De Vlaamse partijen vergeten dat voor de Europese verkiezingen de discriminatie en ongrondwettelijkheid nog erger zijn dan voor de federale verkiezingen: inderdaad, voor de Europese verkiezingen behoort Halle-Vilvoorde met zijn 35 Vlaamse gemeenten zelfs tot het Waalse kiesdistrict, wat betekent dat een kandidaat uit Aarlen stemmen kan halen in Halle-Vilvoorde, terwijl een kandidaat uit Vlaanderen GEEN stem kan halen in het aangrenzende Waals-Brabantse Tubeke of Henegouwse Edingen.
Stop de carrousel van belangenconflicten en stem nu de wetsvoorstellen in de Kamer!
De werkgroep B-H-V (Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging en Taal Aktiekomitee) en de Vlaamse verenigingen die mee ondertekenen, dulden geen verder uitstel van de Vlaamse regeringspartijen! Zij eisen dat de Vlaamse regeringspartijen de carrousel van de belangenconflicten stopzetten en overgaan tot de stemming in de Kamer. Na één jaar van ondemocratische obstructie is dit volstrekt legitiem. Het rechtzetten van een ongrondwettelijke discriminatie door een democratisch gestemde wet in het parlement gaat vóór op een ondemocratische obstructiecarrousel van belangenconflicten die door de wetgever zeker niet gewild werd.
En mocht de kieskring B-H-V nog niet gesplitst zijn vóór de Europese verkiezingen van 7 juni 2009 zal de Werkgroep beslissingen nemen over een hernieuwde "Actie Burgerzin". Massale steun van en voor de sympathiserende Vlaams-Brabantse burgemeesters en "Dienstweigering" aan ongrondwettelijke Europese (en federale) verkiezingen worden voorbereid.
De ondertekenende Vlaamse verenigingen vragen u met aandrang rekening te houden met de democratische bekommernis van ontelbare burgers.
Akkoord met GeenStijl: als een Minister in Pelgenland nooit meer uit eigen inzicht kan/wil opstappen, dan moet dat maar met buitenlandse hulp.
Nu nog in de wereldpers geraken met dit verhaal.
Dan al de schandalen van de laatste tien jaar op een rijtje zetten, en via referendum bij de mensen vragen om change .Yes, we can!
Crembo in Amerika is de gedroomde aanleiding!
Ziehier: GeenStijl, zoveelste vervolg
Onze Belgische minister van Defensie begint zenuwachtig te worden. Geschrokken van de commotie, begint Pieter de Crem plotseling terugtrekkende bewegingen te maken. And we aint started yet! Blijkbaar heeft hij iets te verbergen, want om te voorkomen dat we nog verder gaan wroeten in zijn verleden, liet Crembo vandaag via RTBF radio optekenen dat hij helemaal geen problemen heeft met bloggen of bloggers op zich, maar "dat het van tijd tot tijd slecht gebruikt wordt". Komt een beetje op hetzelfde neer als dat je zegt niks te hebben tegen de islam, alleen de uitwassen ervan. Nee Pieter, zo makkelijk kom je niet van ons af. Wij willen excuses horen en eerherstel voor het Nederlandse meisje dat door jouw toedoen haar baan als serveerster verloor. Tot die tijd blijven we je in de gaten houden klootzak. Of je nou minister bent of niet. GeenStijl heeft lak aan reputaties. En dreigen met advocaten heeft al helemaal geen zin, want die lusten wij rauw. Vraag maar aan de veertig juristen die voor jou in het stof beten. Nee mannetje, we gaan slopen. Simpelweg omdat het kan!
De wonderen zijn de wereld niet uit: de DM heeft het licht gezien! Of: t gaat slecht, de kleine man moet het bekopen.
Zo schrijft Le Standaer:
BRUSSEL - Bij de krant De Morgen worden 26 mensen ontslagen op de 92 werknemers. Het gaat onder meer om 16 journalisten, meldt Radio1.
Het gerucht dat er bij de Vlaamse krant ontslagen in de lucht hangen, deed al een tijdje de ronde. De Morgen is eigendom van de uitgeversgroep De Persgroep, die onder meer ook Het Laatste Nieuws en De Tijd uitgeeft.
Dinsdag maakte ook de concurrerende krantenuitgever Corelio bekend dat er 60 ontslagen gepland worden, waarvan 15 journalisten.
De vakbonden van de Vlaamse uitgeverijen (Corelio, De Persgroep, Roularta, Sanoma, Concentra) gaan maandag met de journalistenbond samenzitten, zegt Lode Verschingel van het ACV aan De Tijd. Ze zullen zich beraden over 'de positie die ze moeten innemen tegen de malaise bij de pers en de sociale consequenties'
En zo schrijft de DM
Something is rotten in medialand
Vlaams minister van Media Kris Peeters bleek vorige week bereid initiatieven te nemen om ervoor te zorgen dat de sector van de geschreven media niet in te zware problemen komt als gevolg van de financiële crisis. /
Vorige donderdag gaf minister-president Kris Peeters in de Mediacommissie van het Vlaams Parlement aan dat het niet ondenkbaar is dat er steun komt om de geschreven pers de financiële crisis door te helpen. Verschillende parlementsleden hadden grote bezorgdheid geuit over de pluriformiteit van het medialandschap. Het siert de politici dat ze in dit cruciale dossier hun verantwoordelijkheid willen nemen. Maar misschien is dit het moment om het debat op een hoger plan te tillen. In geen geval mag de overheid een blanco cheque geven aan een sector die er maar niet in slaagt gezond om te springen met zijn maatschappelijke rol ./
Nieuw is die analyse allerminst. Onder meer Tony Blair wees er vorig jaar op in zijn geruchtmakende afscheidslezing, toen hij stelde: "Ik ben ervan overtuigd dat de relatie tussen het publieke leven en de media zo zwaar beschadigd is dat ze hersteld moet worden." De huidige kredietcrisis zou een aanleiding kunnen zijn om een dubbel herstelplan voor de media te ontwerpen: een financieel en een, vooruit dan maar, moreel. De persvrijheid hoort per definitie ten dienste te staan van de democratie. In het huidige bestel staat de persvrijheid al te vaak ten dienste van aandeelhouders van mediagroepen.
Ik zou zeggen: wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil .
Anders gezegd: omwille van het Grote Gelijk van typetjes zoals Yves Desmet (en dat geldt matatis mutandi voor àlle hoofdredacteuren) die halsstarrig volharden in de boosheid, zal de simpele piot, de ma, van het vuile handwerk, weer de ballen mogen keren De pers staat ten dienst van de democratie maar ze sluit wel méér dan 1.000.000 Vlamingen uit. Uitsluiten is dan nog een zacht woord voor de gezamenlijke systematische afbraak van die Ene Partij, waar zelfs iedere betaalde publiciteit van deze kant geweigerd wordt.
De Partij der Onkreukbaren heeft twee voorname punten op haar programma: het beteugelen van de wilde immigratie, en de Vlaamse zelfstandigheid. Niet hypocriet zijn, mensen: tegen welk van de twee punten is Uw condon saniaire gericht?
Of is er, bij nader toezien, geen echte reden? Geen andere dan de vrees voor confrontatie met mensen met een onwrikbaar standpunt, en Uw eigen labiele levenswandel .
Dat de DM de verminderde lezers (en dus de verminderde reclame-ontvangsten) in verband brengt met alleen de economische recessie, is weer typisch! Het hengelen naar Overheidssteun druipt er zó af!
België is in de hoogste staat van paraatheid sinds de aankondiging van GeenStijl om minister van Defensie Pieter de Crem de komende tijd eens hinderlijk te gaan volgen. Ook de media bij onze zuiderburen is het inmiddels duidelijk dat het ons ernst is. Verder hebben we zo'n beetje een dagtaak aan het te woord staan van Vlaamse radiostations. Waarschuwingen krijgen we ook. Of wij wel op de hoogte zijn van zijn bijnaam Crembo bijvoorbeeld. Wat wij proeven is toch vooral angst. Want inplaats meneer zelf tot boven de knieën af te zagen, sturen ze slijmerige mailtjes hen toch vooral op de hoogte te houden van onze vorderingen. Oorzaak voor alle commotie is het ontslag van een Nederlandse studente, nadat zij op haar weblog gewag had gemaakt van het wangedrag van de bewindsman en zijn gevolg in een café in New York. De Crem liet vervolgens de dame in kwestie ontslaan. Want, zo stelde hij, er bestaat ook nog zoiets als ethiek."We leven in een tijdgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien." Welnu, minister De Crem, stuur maar extra troepen naar de grensstreek, want er staat een buitenlandse mogendheid op het punt om uw landje binnen te vallen. Moddergooien is voor mietjes, GeenStijl gaat door tot u op de grond ligt. Of om in defensie-termen te blijven: het is oorlog! Inmiddels hebben we al de nodige saillante details rondom uw persoontje uit uw vaderland mogen ontvangen, maar daarover later meer. Tipje van de sluier? Onze Rutger zit op dit moment vuistdiep in de Roze Balletten. En laat diezelfde Rutger nu met de jaarwisseling net als u eveneens in Afghanistan verblijven. U noemt dat misschien hinderlijk volgen, voor onze Rutger is dat gewoon all in a days work. Wordt vervolgd...
Fleischbaum | 03-12-08 | 09:04
Niet mooi, zegt U?
Wilt U mijn mening, en waarschijnlijk ook deze van misschien wel nog 5.999.999 Vlamingen?
Hang dagdagelijks 24/24 iedere politieker en iedere gezagdragereen ploeg GeeenStijlers als een bloeme,krans rond de nek. Als er niets is, zal er niets ontdekt, en zal er over geen schandalen kunnen geschreven worden. Crembo durft het woord ethiek in de mond nemen? Wel, dat hij, en alle zijn spitsbroeders, dan eens beginnen met zich ethisch te gedragen! Dan zouden de mensen misschien weer dichter bij de politiek willen staan!
Is dat stalken?
De naamgeving doet er niet toe. Publieke personen hebben er zelf voor gekozen om in de openbaarheid te leven en te werken. Sommigen zouden er zelfs hun ziel voor verkopen, om op die manier in beeld te komen.
Het Nieuws op TV en in de pers zou dan eens wat anders zijn dan de afgekookte soep die de media ons nu dagelijks ophoesten! Want: hoe zou de pot de ketel kunnen verwijten dat hij zwart ziet! Het establishment moet zwijgen voor elkaar. Ze hebben elkaar teveel nodig om overeind te blijven.
Is, wat GeenStijl al jaren doet, dan laster en eerroof? Moest dat zo zijn, ze zouden al lang verdwenen zijn, en zouden miljoenen schadevergoeding hebben moeten betalen. Trouwens: hoe zou de waarheid ooit laster kunnen zijn?
Eerroof? Die kan toch maar geroofd worden bij wie dat heeft? Moddergooien is voor mietjes. Laat het oorlog worden!
Blogs lijk GeenStijl zijn zo wat het zelfde als la peur du gendarme .Noem ze gerust voor de gelegenheid shocklog en dan heb U een Vliegende Brigade van Engelbewaarders!
De belziekse Minister van Oorlog! Wij moeten toegeven: hij maakt carrière. Hij verdient in de wandelgangen van Het Paleis der belse Natie niet één, maar wel 100 borstbeelden! Liefst te installeren nog vóór de Regering en meteen het ganse land, valt .En liefst behangen met de Order der Coburgers-Kousevoeten.
Desnoods eigenhandig zal hij ze monddood maken, die bloggende barmeiden, en anderen, die plotsklaps niet alleen Nederlands blijken te verstaan, en dat in New York, zo ver van huis (en weg van Moeder-de-Vrouw, maar dat potje blijft voorlopig nog gedekt!) waarvan dat ene exemplaar dat kan lezen en schrijven, en daarenboven nog van Nederlandse nationaliteit, ik herhaal, van Nederlandse nationaliteit bleek te zijn! Waarmee moeit die gans zich wel!
Kijk, ik kan het niet wegsteken! Sedert gisteren heb al minstens 10 keer www. Geen Stijl.nl herbekeken, daar of bij Aanklacht, en ik moet toegeven: zelfs Geert Hoste kan hier niet aan tippen! Ik bedoel aan de video van Crembo-de-Tjeef, in het Parlement waar een Tjeefse Kamervoorzitter met enige binnenpret de stuntelende CEO van den ABL onderbreekt met de woorden: Mr De Crem, de opsomming hebben we gehad. Nu nog de cafépraat waarlijk! Een van de topperste toppunten van de Regering Leterme Uno. Onklopbaar! Zelfs niet door een Raf Coppens, en die kan pertang vulgair genoeg uit de hoek komen .Geloof het of niet: gans de Tjeefse fractie bleef minutenlang applaudisseren! Wat ze hadden gezien, voorwaar, het was nog beter dan de Begroting 2009! En dat was al iets om duimen en vingers van af te likken! (2)
Nieuwsgierig als ik ben, ben ik de blog van de dame in kwestie, de nu werkloze studente-barjuffrouw in New York later nog eens gaan opzoeken. De blog, Niet de Juffrouw zelf. Dat is de eerste reden waarom ik op de zaak Cremo-in-New York terugkom. Schrijft ze: toen hij achter de bar kwam, en vroeg om mijn werk te doen (alles zou betaald worden voor de kassa moest ik geen schrik hebben: kijk, ook dat siert hem! Toevoeging van mijn hand) stelde ik hem voor akkoord te gaan, op voorwaarde dat IK dan ZIJN werk mocht doen .Daarvoor alleen verdient die Juffrouw, volgens mij, een vermelding in het Guiness Book of Records! Onder de titel: Barjuffrouw herleidt het werk van een bels Minister tot zijn ware proporties!
Vrije meningsuiting tegenover censuur.
Dazt is de tweede reden waarom ik op Crembo terugkom. De Duitse Minister van Familie (Mevr. Ursula von der Leyen CDU) wil kinderporno op het Internet volledig aan banden leggen, door internetaanbieders wettelijk te dwingen deze sites compleet af te grendelen (applaus op alle banken). Ze wordt daarbij volmondig gesteund wordt door Luts Heineman, wiens verleden bij de Stasi (de voormalige Staatsvuiligheid van de DDR) hem, door de schuld van opponenten-bloggers, onophoudend onder de neus wordt gewreven. Heer Minister is op zijn keu getrapt, en wil maar liefst meteen de ganse blog-wereld treffen, door de tele-mediawet in zijn geheel te verscherpen. Zoals, zegt Anton Besenbacher in t Pallieterke (1) van 29/11/2008, ook in Duitsland, net als in Ialië, Zweden en Groot-Brittanië kinderporno aan banden is gelegd. Heer Minister wil dus, naar algoede progressieve gewoonte, op de kar springen van een goed en algemeen aanvaard voorbeeld, om in feite de vrije meningsuiting in zijn geheel aan banden te leggen.
En dan komt de argumentatie van de schrijver, die ik aan iedereen ter overweging geef. Hij stelt zich de vraag, of een wegenbouwer ook verantwoordelijk zou kunnen gesteld worden voor de vele ongevallen, waar hij meteen het beeld gebruikt van een verkeersbord Niet liegen! om bloggers op de goede weg te houden tussen vrije meningsuiting en achterklap en liegen. Want, zegt hij, dat laatste haalde zelf De 10 Geboden m.a.w; is zo oud als de mensheid zelf.
Zijn besluit is in feite het enige goede: Wat vroeger de zaak was van roddelende buurtbewoners, groeide via het Internet uit tot een zwaar maatschappelijk pijnpunt
En O Ja! De onschendbaarheid van die Minister Heineman werd onlangs opgeheven, zodat er kan onderzoek gedaan worden naar de vele bedreigingen die hij, naamloos, per SMS bleek rond te sturen . Althans volgens zijn ex-eega, met wie hij in een vechtscheiding is betrokken ..
Leuk wereldje, die politiek. Ook in Duitsland!
(1)Waar dacht U dat wij, Pallieter-lezers, anders onze steengoede maar vooral correcte internationale informatie halen!
(2)Het duo Crambo/Daerden, ladderzat. Een droom van een verkiezingsaffiche! CECI NEST PAS LA BLEGIQUE ..
De Tweede Kamer is niet blij met een kortingsregeling van vier grote zorgverzekeraars die zo orgaandonoren willen werven
De zorgverzekeraars bieden klanten een premiekorting als ze zich als orgaandonor laten registreren. Met de nieuwe donorpolis hopen de verzekeraars
tienduizenden orgaandonoren te werven. De jaarlijkse korting bedraagt 120.
CDA, SP en VVD vinden dit geen goed initiatief. Geld zou geen rol moeten spelen bij de overweging om orgaandonor te worden. De VVD wijst erop dat de korting niet strookt met het uitgangspunt dat het basispakket in de zorg hetzelfde
Kost
Er bestaat al jaren een groot tekort aan donororganen in Nederland. Enkele weken geleden verwierp de Kamer nog een voorstel dat wie geen bezwaar aantekent, automatisch orgaandonor wordt.
Echos van boven de Moerdijk. Waar men altijd, met nuchter polderverstand, de naïeve Vlaming een paar passen voor blijft.
Dit artikel (visionair?) vond ik deze morgen, vóór dag en dauw, in De Wereldkrant, gratis per E-Post verspreid voor de Expats, de ge-expatriëerde NederVlaming. De bedoeling is een band met de Nederlanden te onderhouden, zonder over deze band sentimenteel te willen doen. Echt oer-Hollands dus. Profijtig, en vooral: vooruitziend!
Misschien een verkiezings-ideetje voor de belgiekse socialistische Ministerin van franscouillonse zaken, om de altijd lege kassen te spijzen?
Stem voor links! Stem voor meer koopkracht: niet alleen een hart in de politiek, maar ook een lever, een nier, ja zelfs een nieuw brein! Schrijf nu in en profiteer vóór anderen dat doen!
Verre van ons te verbergen in de loopgraven, moeten wij, bloggers, met open vizier, in het verweer komen. Als het bels Ministerke van Oorlog ons beschuldigt van moddergooien, kan hij op geen betere manier de werkelijkheid hebben weergegeven: zijn gedrag in dat B.Café i, New York zit inderdaad moddervast in dezelfde sfeer. Pretentie, decadentie en smeerlapperij! Want inderdaad, ik verwacht, als toemaatje op deze onwelriekende zuippartij, nog wel een paar naschokken. Al ware het maar voortgebracht door toevallige versprekingen van de gefrustreerde dames, wier Heren in NY de bloemetjes aan het buitenzetten geweest zijn in al-dan-niet lichtgekleed gezelschap. Defensieministers zijn ook maar mensen!
In de eerste plaats hartelijke dank voor de hint bij AANKLACHT
die mij op het fantastische spoor zette om de story Crembo in New York in een notendop samengevat te zien. En welke notendop! Spijtig dat Geen Stijl (de betrokken notedop) geen Vlaams bijhuis heeft! Van mij mochten deze jongens en meisjes al lang voorgedragen geweest zijn voor de Nobelprijs voor de Eerlijke Pers!
is dan ook verplichte litteratuur voor eenieder die de belse politiek in het algemeen, en deze van de tjeven in het bijzonder, genegen is. Zodanig genegen, dat hij/zij er alles voor over heeft, om, bij de volgende verkiezingen, er toe bij te dragen dat deze lapzwanzers die ons weer eens te schande gemaakt hebben voor de ganse wereld, eindelijk de plaats toebedeeld krijgen die ze verdienen. In de vergeetput. Figuurlijk en letterlijk!
Laat het Defensie gezegd zijn: zelfs al schieten ze met scherp, de blogwereld krijgen ze niet klein. Integendeel: deze kleine barmeid is er met haar blog in geslaagd om de grote Meneer De Crem tot zijn ware proportie te herleiden: een klein, vuil; natrappend dekhengstje! Ik hoop van harte dat dit voor hem het begin van het einde zou mogen betekenen! Wat er ook van zij, zijn imago is beschadigd voor eeuwig en een dag.. En dat is maar goed ook!
Als U bij Geen Stijl dan de foto ziet van de zatterik die over de toonbank als een verlopen sujet hangt te zuipen, dan begrijpt U de reactie the day after van de barjuffrouw: dat zij nu een maand op water en droog brood moet leven (na haar ontslag!) maar geen schaamte moet voelen als zij voortaan inde spiegel kijkt. De vidéo van Crembo-in-het-verweer in het Parlement is daarbij van een schrijnende armoede. Voor hem is geen spiegel nodig. Zijn eigen herinnering volstaat.
Van dat alles al iets gezien in de media? Als dat geen reden is, waardoor bewezen is dat bloggers broodnodig zijn!
Moest IK Gerolf Annemans geweest zijn daar in het Parlement, ik zou geëist hebben, dat het zielig ventje terstond op beide knietjes in zijn kloefen en met de armen boven het hoofd in de hoek van het spreekgestoelte zou gezet zijn. Met liefst twee ezelsoren op zijn hoofd. Om daar van close-up fotos te kunnen nemen, dienstig voor verspreiding in de wereldpers, onder het artikel :
How the Flemish honour their sinners, after paying back all expences for lost taxmoney in NY
