|
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Geen klein bier?
juist wel! Is Belgisch geworden!
------------------------
Worden bij deze op de INDEX geplaatst :
Duvel
De Koninck
Liefmans
Choouf je (?)
Maredsous
Die dingen, al zijn ze nog zo lekker, drinkt voortaan geen Vlaming meer.
Met dank aan Marc Gammens en aan http://www.bloggen.be/roeland/ bij wie ik onderstaand stukje proza vond.
JOURNAAL van Marc Grammens bereikt mij hier in Midden Italia altijd met een stuk vertraging, en wat meer is, het kost mij alle moeite van de wereld om die verdomd kleine lettertjes te kunnen lezen. Mijn gezichtsvermogen gaat inderdaad angstwekkend achteruit. Maar niet getreurd : 1° het kon altijd nog erger, en 2° de lees-apparatuur van KOBA/Leopoldsburg zal me binnenkort het volle leesgenot wel terug geven. Het is wel een hele snee in mijn portemonnee
.maar de cultuur komt weer in mijn bereik. De tekst onder de lamp brengen en op het scherm kunnen letters zo groot als een kerk worden getoverd. Met, indien gewenst, een aangename vrouwenstem die automatisch voorleest. Voor het eerst in lange tijd zal ik weer een boek kunnen lezen!
Eigenlijk kon heel die Moortgat affaire mij al lang niet meer schelen : sedert t Palliterke verboden werd het woord Duvel nog te verwerken in hun teksten, wist ik genoeg. Trouwens, de Leffe Bruin vond ik veel beter, al is het ook een Belgisch Biertje. Dat is het verschil met Moortgat : InBev is tenminste geen kazakdraaier!
Het zou anders wel eens kunnen zo uitdraaien, dat Moortgat in een nabije toekomst verplicht zal zijn naar zijn Vlaamse roots terug te grijpen, omdat Begië dan Ex Belgë zal moeten geschreven worden. En wie wedt er nu op een verliezend paard!?
Zo ziet men maar : als Niets komt tot Iets, dan kent iets zichzelve niet. Met de huidige Moortgats is het lijk met de Leysens : de huik naar de wind hangen, ter wille van het smeer likt de kat de kandeleer
------------------------------
Michel Moortgat, gedelegeerd bestuurder van de Brouwerij Duvel Moortgat en eigenaar van nog een aantal andere bieren (De Koninck, Liefmans, Chouf je, Maredsous), werd aangeduid tot Manager van het jaar 2010. Dat zal wel verdiend zijn, en daar hadden we het kunnen bij laten, als hij in Trends (13.1.11), dat de prijs toekent, niet had gezegd: "Ik voel mij Belg. Wij verkopen Belgisch bier, geen Vlaams of Waals, ook al hebben we beide in portefeuille. We verkopen Belgisch bier".
Tja. Het is bekend dat de huidige generatie van de familie Moortgat beschaamd is over haar afkomst en die zoveel mogelijk wil verbergen en vergeten, maar kan het niet wat minder cru? Hoeft men daarom naar de andere kant over te lopen?
Albert Moortgat (1890-1983) heeft de brouwerij gemaakt en haar opgetild van dorpsniveau naar nationaal niveau, maar speelde ook een rol in de Vlaamse Beweging van Klein-Brabant en werd burgemeester van Breendonk, van 1922 tot 1945. (Volledigheidshalve vertel ik erbij dat hij verre familie was van mij, maar verder doet dit niets terzake.) Hij was dus oorlogsburgemeester met VNVetiket, en ten gevolge daarvan een slachtoffer van de repressie. (Vorig jaar bracht Wetenschappelijke Tijdingen een studie over hem, die mij onvolledig toescheen, althans wat de naoorlogse toestanden betreft.) Zodra hij de gevangenis had verlaten, werd Albert Moortgat een steunpilaar van vele Vlaamse verenigingen en aktiviteiten, al speelde hij zelf geen politieke rol meer. Wie kwam er al niet bij hem op bezoek om wat te schooien voor dit of voor dat?
Dat is allemaal niet biezonder, maar wel het feit dat zijn opvolgers, en met name de huidige bewindvoerende generatie onder leiding van de nieuwe manager van het jaar, op zeer brutale wijze afstand hebben willen nemen van de man die hun zaak heeft groot gemaakt en zijn opvattingen. Ze zijn dus geworden tot de grootste belgicisten van Klein-Brabant, en steunen nu initiatieven die beantwoorden aan hun nieuwe denkrichting.
Dat is hun goed recht. Ik heb alleen vragen bij de kwaliteit van de huidige bewindvoerders, wegens de brutale manier waarop zij hun nieuwe koers hebben opgedrongen aan de vroegere vrienden van de familie. Neem bijvoorbeeld 't Pallieterke. Jarenlang heeft dat blad niet alleen reklame voor Duvel opgenomen, maar er ook publiciteit voor gemaakt. Als het kon en er werd iets gezegd over bier, dan viel in het blad automatisch de naam Duvel, alsof er geen ander bestond. En toen ineens was het uit. Wijlen Jan Nuyts, uitgever van 't Pallieterke, vertelde mij destijds hoe de reklame-inlassingen plotseling, met een ruw soort wegwerpgebaar, werden beëindigd.
Dat had heel wat vriendelijker gekund. Het was de typische houding van mensen die hun achtergrond en afkomst radikaal willen verloochenen. En dat was zelfs zakelijk niet verantwoord. In de jaren vijftig-zestig-zeventig van vorige eeuw werd op bijna alle "Vlaamse" bijeenkomsten Duvel geschonken, uit principe, want "Moortgat, dat is er ene van ons", namelijk repressieslachtoffer. Ouderen herinneren zich de solidariteit die in het repressiemilieu heerste. Ik was geen liefhebber van Duvel noch van enig ander bier dat zwaarder is en meer alcohol bevat dan gewone pils, maar tot in de Ardennen maakte ik het mee dat Vlaamse vrienden mij bijna verplichtten om Duvel te drinken, "Vlaams bier". En dan nu te lezen dat Moortgat geen Vlaams bier verkoopt, alleen Belgisch. Foei. De manager van het jaar 2010 mist elementaire Vlaamse beschaving.
Mark Grammens
Uit Journaal nr.: 594
..
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
