ECHT ZONDAGSNIEUWS UIT AMERIKA DIE DE SPANNING VOOR 3 NOVEMBR NOG DOET STIJGEN. OOK EUROPA HEEFT AL DE KAAP GKEERD.
@vlbelang
Duizenden
autos zijn al gearriveerd op het eindpunt en er zijn nog duizenden
onderweg. Vlaanderen laat zirn dat ze de linkse en anti-Vlaamse
Vivaldi-regering niet tolereren.
En
in 2024 opnieuw met een Vlaams-nationalistische meerderheid in het
Vlaams parlement en een opkomst als deze in Brussel maar dan in
veelvouden om Vlaamse soevereiniteit af te dwingen!
Wat
een opkomst. En de autos blijven nog steeds toestromen. Vlaanderen
zegt massaal nee tegen een paars-groene regering die de Vlaamse
democratie en de wil van het volk niet respecteert.
*
We
willen alle deelnemers bedanken voor hun massale aanwezigheid en wensen
iedereen een veilige rit naar huis toe. Wat een oorverdovend signaal
tegen de naderende anti-Vlaamse en linkse Vivaldi-regering. Respecteer
de Vlaamse democratie!
@tijd
Grote opkomst bij protestactie Vlaams Belang
Vlaams Belang protesteert met de autokaravaan tegen de federale Vivaldi-coalitie die in de steigers staat.
*
TRUMP KIEST CONSERVATIEVE AMY CONEY BARRETT VOOR HOOGGERECHTSHOF
Een
snelle benoeming door de Senaat van Donald Trumps kandidaat Amy Coney
Barrett zou het Amerikaanse Hooggerechtshof een jarenlange conservatieve
meerderheid bezorgen.
-
Vandaag
heb ik de eer één van s lands briljantste juridische breinen te
nomineren voor het Hooggerechtshof. Met die woorden maakte de
Amerikaanse president Donald Trump zaterdag in de tuin van het Witte
Huis bekend dat hij de 48-jarige Amy Coney Barrett naar voren schuift om
de vacature in de Supreme Court in te vullen na het overlijden van
rechter Ruth Bader Ginsburg.
Beide
vrouwen kunnen ideologisch nauwelijks meer van elkaar verschillen.
Terwijl Ginsburg gold als een progressief icoon en opkwam voor
vrouwenrechten, kan de diepgelovige Coney Barrett rekenen op tomeloos enthousiasme van evangelische christenen en anti-abortus-activisten.
President Trump bij de voorstelling van Amy Coney Barrett als kandidaat-opperrechter
Meteen
is duidelijk dat het negenkoppige Hooggerechtshof met Coney Barrett
erbij een pak conservatiever zal kleuren. Zij zou al de derde benoeming
van Trump kunnen worden, die daarmee de conservatieve vleugel in het
Supreme Court een comfortabele 6-3 meerderheid zou bezorgen.
De
Senaat moet de benoeming nog goedkeuren, maar dat mag geen probleem
zijn. Trumps Republikeinen hebben een 53-47 meerderheid, en slechts twee
Republikeinse senatoren hebben kanttekeningen laten optekenen. Nochtans
hadden de Republikeinen vier jaar geleden met succes een kandidaat van
de Democraat Barack Obama tegengehouden met het argument dat een
president in het jaar voor de verkiezingen geen benoeming voor het
Hooggerechtshof meer mag doen. Die plechtige belofte slikken ze nu in.
Achterban
Met
de benoeming van Coney Barrett hoopt Trump die achter ligt in de
peilingen zijn achterban aan te vuren. De president pakt graag uit met
zijn vele benoemingen van conservatieve rechters. Onder wie Coney
Barrett, die hij in 2017 al wist te benoemen tot rechter bij het hof van
beroep in Chicago. Op dat moment was ze al jaren rechtenprofessor aan
de Notre Dame Law School. Aan het begin van haar carrière werkte ze nog
even voor Antonin Scalia, die als conservatieve rechter van het
Hooggerechtshof een strikte lezing van de Grondwet voorstond, iets wat
ook Coney Barrett kenmerkt.
Volgens
waarnemers kan de benoeming van Coney Barrett die moeder is van zeven
kinderen, onder wie twee geadopteerd verregaande gevolgen hebben voor
de abortuswetgeving, wapenbezit en Obamas gezondheidswetgeving. Die
laatste is al lang een doorn in het oog van de Republikeinen, en in
november is een nieuwe hoorzitting over de wet in het Supreme Court
gepland. Coney Barrett liet eerder al verstaan dat ze een koele minnaar
is van de wet.
/ Kris Van Hamme
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Het
is daar in Amerika een zo goed als vaststaande Hoge Benoeming die
ondergetetekende bijzonder veel genoegen doet. Haast uit persoonlijke
motieven wegens dat nette in haar naam. Maar dat leg ik later wel eens
uit ..
-
Gisteren
kon U hier lezen hoe de tanker van de noodlottige geest van de
Verlichting, verkeerdelijk geënt op de Amerikaanse Vrijheidsgedachte,
klappen dreigt te krijgen van de Nieuwe Wind (uit vroeger tijden) die
over Europa waaitt. Ziet er echt net goed uit voor een mogelijke
Vivaldi-Coalitie in Coburgia, dat als naar gewoonte, de verkeerde kant
van het imperalistische Franskiljonisme kiest.
Henri-Charles-Nicolas van der Noot
(1731-1827)
Ha ja maar dat is Geschiedenis - blijkt dat de Parijse Revolutie van 1789-1807 in Brabant , bij monde van voornoemde Vandernoot,
een dappere compagnon had om het bestaande gezag van de Oosstenrijkse
Keizer Jozef II omver te werpen. Namelijk door deze Habsburgse Keizer van Oostenrijk,
de erfvijand van Parijs, broer van de vermoorde Franse Koningin
Marie-Antnoinette uit de Nederlanden te verjagen om deze vervolgens aan
te sluiten bij Frankrijk.
Dit
is een bloedstollend verhaal dat wel enigszins bijgewerkt terugkeert
in de Vaderlandse Geschiedenis die we allemaal voorgeschoteld kregen op
de sschoolbanken
-
Ja, kijk, al vliegt de leugen nog zo snel, de Breille Liga past daar wel een mouwtje aan. Zie Stefan Zweig, Zweeds Scrhjver die reeds in 1932 in een wereldberoemd boek, het exacte verhaal over de periode 1789-Waterloo uit de doeken deed.
-
Wat
ook niet toevallig is, is dat het Ancien Regime er kwam kort na de
Amerikaanse Vrijheidsstrijd die een einde stelde aan het Londense
kolonialisme daar. Engeland, dat was en is namelijk sedert de Feodale
Tijd, de eeuwige erfvijand van Parijs. En daar heeft de Brexit heden ten
dagen misschien wel iets mee te zien. Wat of wie ooit vriend (of
vijand) was van Engeland; deelt diens lot in de ogen van Parijs. Een
Staat die nog tot op de dag van vandaag de heerser der wereld wil
zijn.
Dit
inzicht is als een brok zonlicht doorheen de zwarte wolken over de
Westerse Beschaving. Anders gezegd: Parijs pleegt al honderden jaen
zelfmoorden daar zal La Märkalina en al zeker Sjieke Sjarel niets aan
veranderen. Allemaal boter aan de . guillotine.
TERWIJL IN BRUXELLABAD, HAAAST TUSSEN DE ISLAM-KOGELS, DE POSTJES WORDEN VERDEELD, STAAT VOOR APPEL, FACEBOOK EN GOOLE ER, ZONDER DE AL-WETENDE BLAUWEN, EINDELIJK EEN EUROPESE OPLOSSING OP DE RAILS
*
IK BEN KLAAR VOOR EEN NIEUWE START
In een nieuw hoofdstuk maakt Dominique Leroy plaats voor een oude passie.
-
Na
een jaar onder de radar te zijn gebleven komt Dominique Leroy weer
naar buiten, als juryvoorzitster van de nieuwe Belgian Marketing Awards.
Over het verleden wil ze niet praten, wel over de toekomst van het
marketing-vak. We moeten marketing her-uitvinden.
We spreken Dominique Leroy, de voormalige topvrouw van Proximus, in de kantoren van De Tijd-uitgever Mediafin.
Een vaste werkplek heeft ze niet meer sinds haar plotse vertrek bij de
telecomspeler ruim een jaar geleden. Leroy kondigde eerst aan dat ze CEO
zou worden van de Nederlandse sector-genoot KPN, maar speelde die
topjob enkele weken later kwijt toen bleek dat het Brusselse parket een
onderzoek voerde naar handel met voorkennis. Leroy had in de verdachte
periode, kort voor haar aanstelling bij KPN bekend werd, een klein
pakket Proximus-aandelen verkocht.
De
voormalige telecombaas sloot afgelopen zomer een minnelijke schikking
met het parket, waardoor de zaak vervalt. Zo kreeg ze de handen vrij om
een andere topjob te aanvaarden: een directie-functie bij Deutsche Telekom, waar ze vanaf november verantwoordelijk wordt voor twaalf landen in Centraal- en Oost-Europa.
De
juridische schikking kostte Leroy, advocatenkosten niet meegeteld,
107.000 euro. Dat is zowat 18 keer meer dan de vermeende handel met
voorkennis haar zou hebben opgeleverd. In haar omgeving valt al langer
te horen dat Leroy het slachtoffer was van een afrekening door mensen
die ze als CEO had gedwarsboomd.
-
Ze
wil er niet op ingaan. Over het verleden is alles geschreven. Het is
triest wat gebeurd is, maar ik heb me niets te verwijten. Ik kan mezelf
nog altijd recht in de ogen kijken, dat is het belangrijkste. Ik ben
vooral blij dat de pagina omgeslagen is en we aan een nieuw hoofdstuk
kunnen beginnen.
In
dat nieuwe hoofdstuk ruimt Leroy plaats in voor een oude passie:
marketing. Leroy werkte zowat 20 jaar - dubbel zolang als bij Proximus -
voor het soep-tot-zeepconcern Unilever, dat
bekendstaat als een leerschool voor marketeers. In 2013 kreeg ze de
prestigieuze titel van Master Marketer, en als CEO was de rebranding van
Belgacom tot Proximus een van haar
belangrijkste wapenfeiten.Dit jaar gaat ze de jury voorzitten van de
eerste Belgian Marketing Awards, een onderscheiding die verschillende
oude marketingprijzen vervangt en waar ook het Verbond van Belgische
Ondernemingen (VBO) zijn schouders onder heeft gezet.
Voor dit gesprek wordt Leroy geflankeerd door Dominique Vercraeye,
bestuurslid van de marketingvereniging AM en een drijvende kracht van de
awards.
Dominique
Leroy: Het is goed dat we al die marketingprijzen onder één nieuwe
noemer samenbrengen, wat toch vrij uniek is voor een land waar we de
neiging hebben om zaken te splitsen (lacht). Ik heb marketing altijd een
warm hart toegedragen. En dan bedoel ik niet zozeer de traditionele
marketing, die vooral draait om media en communicatie, maar de marketing
van de toekomst: inspelen op wat leeft bij consumenten en daarbij de
maatschappij helpen vooruit te gaan.
We
moeten marketing heruitvinden. Het gaat er niet meer om een product of
dienst te verkopen, wel een totaaloplossing te bedenken die tegelijk een
meerwaarde is voor de klant en een positieve maatschappelijke impact
heeft - bijvoorbeeld door duurzamer te produceren en minder afval te
genereren. Het gaat om meer dan om financiële winst. Dat is ook
belangrijk om jongeren weer zin in dit vak te doen krijgen.
Financiële impact kan je meten, de maatschappelijke impact niet.
-
Leroy:
Dat is een terecht punt. In raden van bestuur zie je dat er behalve
het audit- of remuneratiecomité ook comités rond innovatie of
duurzaamheid worden opgericht. Het probleem van de meetbaarheid komt
daar vaak ter sprake. Er komen wel wat standaarden op, maar het is niet
eenvoudig.
Veel bedrijven worden bovendien geleid door financiële mensen en niet door marketingmensen.
-
Leroy:
Dat was historisch inderdaad het geval, zeker rond het jaar 2000, toen
shareholder value het motto was. Vandaag ligt de nadruk meer op
stakeholder value - wat breng je bij aan verschillende groepen in de
maatschappij? Ik verwacht dat we almaar meer marketing- en strategische
profielen zien aan de top van bedrijven. De financiële sector zelf
verandert trouwens ook. Een groep als de vermogensbeheerder Blackrock,
die altijd gezien werd als een financieel gedreven en agressieve
investeerder, heeft nu veel meer aandacht voor wat zijn
portefeuillebedrijven doen voor duurzaamheid. Ik vind dat heel positief.
De tijd van Milton Friedman, de peetvader van de neo-liberale doctrine, is voorbij.
"
Jongeren kiezen voor bedrijven met een ethische dimensie. Wie die niet
heeft, zal het moeilijker krijgen om nog jonge werknemers aan te werven.
"
Dominique Leroy
Directeur Deutsche Telekom Europe
Maar het grote publiek gelooft de mooie woorden van marketeers niet zomaar.
Leroy:
De mensen zijn argwanend, terecht. Maar ook dat zal evolueren. Je ziet
vandaag dat jongeren kiezen voor bedrijven met een ethische dimensie.
Wie die niet heeft, zal het veel moeilijker krijgen om nog jonge
werknemers aan te werven. Ik geloof in daden in plaats van woorden.
Ahold Delhaize (Leroy is bestuurder bij de supermarktgroep, red.)
spreekt niet alleen over het belang van gezonde voeding en minder afval,
maar doet er ook iets aan door de nutriscore in te voeren en meer
recycleerbare verpakkingen te gebruiken. Bij Proximus hadden we eerst
een intern programma om meer te recycleren. Later hebben we, samen met
Umicore, onze klanten de mogelijkheid gegeven hun oude gsm binnen te
brengen voor recyclage.
Dominique
Vercraeye: Het woord marketeer is inderdaad een beetje verbrand omdat
sommige bedrijven te veel inhoudsloze beloftes hebben gemaakt. Je merkt
ook dat marketing-directeurs meer en meer titels krijgen als chief
growth officer of chief strategy officer. Ik vind ook niet dat we aan
het woord marketing gebonden moeten zijn. Maar we geloven wel dat
marketing veel waarde kan bieden als het gebeurt vanuit een holistische
visie op middellange termijn.
-
Marketing-auteur Steven Van Belleghem betoogt dat bedrijven een partner for life moeten worden voor de consument. Hoe doe je dat als telecombedrijf?
Leroy:
Door niet alleen de basis-connectiviteit te verkopen, maar je klanten
ook te begeleiden in allerlei aspecten van hun leven. Hoe kan je hen
bijvoorbeeld helpen in deze covid-tijden om te gaan met thuiswerken,
afstands-onderwijs, gezondheid, hun sociaal leven... Dat zijn geen
producten, maar oplossingen. Ook op de bedrijven-markt hebben we
Proximus geprofileerd als een partner die mee de digitale transformatie
van bedrijven begeleidt, en die mee op zoek gaat naar digitale opportuniteiten.
Vercraeye:
Bedrijven zullen ook meer moeten samenwerken om die oplossingen te
bouwen. Veel Vlaamse familiale kmos zijn wel goed in innovatie, maar
samenwerken is de grote uitdaging.
En hoe stimuleer je die samenwerking?
Leroy:
Ik geloof niet zo in het idee van cluster-vorming. Samenwerking
gebeurt spontaan op plaatsen waar goed gewerkt wordt, vaak door de
combinatie van onderzoeks-instellingen, incubatoren en grote bedrijven,
zoals in de biotech-sector of rond het onderzoeks-instituut IMEC. In het investerings-pact van de vorige federale
regering was dat een van de belangrijke pistes: hoe kunnen we bedrijven
beter samenbrengen om goede ideeën te ontwikkelen, uit te testen in een
incubator en vervolgens op te schalen met grote bedrijven? Het heeft
helaas niet veel opgeleverd, maar die plannen liggen er nog altijd. Als
er een nieuwe regering komt, kunnen ze die gebruiken als
inspiratiebron.
We
zien de jongste tijd meer en meer partnerships tussen grote bedrijven
uit verschillende sectoren, zoals Proximus en Belfius. Hoe kijkt u
daarnaar?
Leroy:
Voor mij is dat de toekomst. Bedrijven uit verschillende sectoren
moeten meer samenwerken, zeker als we Europese oplossingen moeten vinden
tegen de concurrentie van de FANG-bedrijven (de Amerikaanse techreuzen,
red.). Geen enkel Europees bedrijf is op zichzelf groot genoeg om dat
te doen.
Veel
samenwerkingen in een sector mislukken door de verschillende
bedrijfsculturen. Hoe moet dat dan tussen een bank en een telecom-groep?
Leroy: Als je écht vanuit een klantenpers-pectief redeneert, kan dat lukken. Daar is die nieuwe marketing weer: hoe kan je oplossingen bedenken ten dienste van de klant?
Facebook, Apple en Google zijn ook groot geworden dankzij die focus op
de klant. In Europa hebben nog te veel de neiging om vooral bezig te
zijn met hoe we ons product gaan verkopen - de oude marketing.
Belfius-CEO Marc Raisière benaderde u al in 2017. Waarom lukte toen niet wat nu wel is gelukt?
Leroy:
Hij wilde toen een huwelijk, dat is nog iets anders dan een
samenwerking, waar ik me nooit tegen verzet heb. Die gesprekken met
Belfius waren toen trouwens al een hele tijd aan de gang, die zijn niet
plots uit de lucht gevallen.
U gaat nu naar Deutsche Telekom,
een van de weinige Europese bedrijven die misschien wel een antwoord
kunnen bieden op Facebook en Google. Of hebben we die strijd sowieso
verloren?
Leroy:
In sommige domeinen is die strijd heel moeilijk omdat die tech-reuzen
over enorm veel kapitaal beschikken. Toch zijn er nog voldoende domeinen
waar we als Europeanen, met onze cultuur en verscheidenheid, het verschil kunnen maken. Het probleem van Europa is niet dat we geen ideeën of talenten hebben, maar dat we de schaal
niet hebben. Ik verwacht van de Europese Commissie ook dat ze een
industrieel beleid voert dat de vorming van grote Europese spelers
mogelijk maakt, en ze het kapitaal geeft om met Europese oplossingen
voor de dag te komen.
/
Wim De Preter
MET HUN KRITIEK VERTROEBELEN EXPERTS DE BOODSCHAP
Sophie Wilmès: 'Er wordt gedaan alsof er geen regels meer zijn, maar dat klopt niet.'
Vandaag om 01:19
Beter
een soepele regel die veel mensen volgen dan een strenge regel waar
iedereen zijn voeten aan veegt. Zo verdedigt premier Sophie Wilmès de
versoepelingen die de Nationale Veiligheidsraad woensdag doorvoerde.
In een met bladgoud afgewerkte vergaderzaal van de Wetstraat 16
gaat premier Sophie Wilmès (MR) op 3 meter afstand van ons zitten.
Zeker nu de onderhandelingen over een Vivaldi-regering voor het
beslissende weekend staan, wil ze het corona-lot niet tarten. Het is
druk, maar met haar gaat alles goed, benadrukt de Franstalige liberale,
die behoudens een verrassing van formaat aan haar laatste dagen als
eerste minister bezig is.
Op
de Nationale Veiligheidsraad woensdag kondigde Wilmès samen met haar
federale collegas en de minister-presidenten van de deelstaten een
reeks versoepelingen van de coronaregels aan. Aanvankelijk was het de
bedoeling ook een kader vast te leggen voor nieuwe verstrengingen. Op
basis van een barometer, die de expertengroep Celeval
moest voorbereiden, moet er een mechanisme komen waarbij de
corona-maatregelen afhankelijk van het aantal ziekenhuisopnames
automatisch worden verstrengd of versoepeld.
Ja,
dat zijn nu eenmaal de kenmerken van de arrogantie à l Madame de
Pompadoir= glans en glitter aan de rand van de afgrond. Die Wilmès die in in de taal van Molière in de Wetstraat met woorden staat te goochelen en die Dominique Leroy,
Zakenvrouw & Leidster van de Deutsche Telekom, die net als
Christoffel Colombus, voor ons een Nieuwe EU-Wereld opent. Niet met
woorden, maar met daden. De Duitse Grundlichhkeit gekoppeld aan de
Vlaamse daadkracht..
-
Zoals we ooit zongen in onze jeugd ..Groot zult ge zijn in he rijzend gebouw, fris voor Uw zorgen, fier voor Uw taak.
-
Twee belangrijke details: volgens Mevr. Leroy is het vooral de jeugd die begeesterd is, en misschien nóg bealngrijker, de Libetalen hebben afgedaan.
Het
doet me haast denken aan de Geest van de Franse Revolutie: de
voortrekkers ervan, die al vlug de een na de andere zelf onder de
guillotine terecht kwamen.
Maar
de hedendaagsse Vlaamse mens is heel wat intelligenter dan de Franse
Revolutionairen uit 1789-1807. Ze moorden niet. Maar ze trachten tot
Europeanen te verenigen wat hen scheidt. Voorbij de Girondijnen, de
Jacobijnen, de Socialisten en de Liberalen e, a,dere Nieuwlichters. Het
Universum van de Bevrijde Geest, verre voorbij de Verlichting van
Voltaire, is voorgoed herboren.
Niet meer de kanonnen van Brittania, maarhet rapier van de Intelligentia, rules the waves. And in the same time the wives .
Want per slot van rekening was het n Eva die als eerste het Apple Beest n het spel bracht.
HET BLAUWE FABRIEKJE IN DE UITVERKKOP: DE ULTIME OVERLEVINGSKANS VAN DE MODALEVLAMING.
°VIVANTI - HET WAALS-GROENE RAD VAN FORTUIN
We
starten met breaking news: Conner Rousseau gooit zijn nieuw boek op de
socialistische mesthoop. Zijn manifest voor matekes, vol populistische
oppositie-ideetjes, haalt amper de Vivanti-nota. Hoe moet je uitleggen
aan de bevolking dat 90% van jouw ideeën niet regeringsrijp zijn en dat
je de zes andere partijvoorzitters van Vivanti niet kon overtuigen van
uw visie? Geen enkele politicus maakt graag reclame voor zijn
onbekwaamheid. Daarom doe ik het. Hij moet nu het roer omgooien en zijn
populistische ruften ontsteken als beleidssteekvlammen, die de andere
partijen niet verbranden en het vuur zijn van electoraal gewin.
Verkiezingsdiarree
Vertrouwen
was alom tegenwoordig deze week. Maar niet het vertrouwen van de
kiezer. De kiezer gaf géén vertrouwen aan deze Waals-blauwe nageboorte
van de Zweedse blunderregering, wel integendeel: ze werd electoraal
gedecimeerd.
-
de koppige partijvoorzitters trekken liever een links-groene pamper aan om een verkiezings-diarree te voorkomen
Peiling
na peiling herbevestigen de kiezers van Open Vld en CD&V dit
wantrouwen. Hun electorale achterban stuurt een batterij van signalen
die duidelijker zijn dan de atoombom die Crembo deze week dropte.
De Schreeuw en de Guernica
*
Maar de koppige partijvoorzitters trekken liever een links-groene pamper aan om een verkiezingsdiarree te voorkomen, dan de schreeuw van de Vlaming te respecteren.
De partijvoorzitters regeren dit land
De
partijvoorzitters regeren dit land. Zij vertegenwoordigen nochtans de
kiezer niet, maar enkel de leden van hun partij. Ledenaantallen die
trouwens steeds verder krimpen. Partijvoorzitters moeten de partijen
leiden, niet het beleid van het land sturen. Dat is weggelegd voor de
verkozenen des volks. Fractieleiders in de Kamer moeten naar de koning
en nadien informeren en formeren, want enkel zij hebben een mandaat van
de kiezer. Neem nu de Open Vld. Op 26 mei 2019 gaven 579 334 Vlamingen
hun stem aan de smurfen.
Op
22 mei 2020 konden 54 162 stemgerechtigde Open Vld-leden binnen hun
corona-bubbel, kuierend in hun luie zetel, hun nieuwe partijvoorzitter
kiezen. Ondanks de megatoegankelijkheid van de online kiesstrijd stemden
amper 16 129 leden of 30% van de blauwbessen voor een nieuwe Umpa
Lumpa. 9 784 donkerblauwe leden stemden voor het rechtse en anti-groene
programma van Egbert Lachaert, 4 768 stemden voor het linkse
eco-liberaal programma van Bart Tommelein. Lachaert werd voorzitter
gesteund door 61% van de leden die amper 1,67% van de Open Vld-kiezers
vertegenwoordigen.
Een Vivanti-beleid van eco-communisme, regelneverijen belastingdictatuur. Liberalen
En
toch is hij het die beslist dat de verkozen liberale
volks-vertegenwoordigers zichzelf deze week belachelijk maakten, door
slaafs een vertrouwens-stemming uit te stellen. En toch is hij het die
in naam van de liberale kiezer beslist welk beleid ons land straks
krijgt. Maar Lachaert bedriegt zijn kiezers, want uiteindelijk krijgen
de kiezers van Tommelein wat ze vroegen. Een Vivanti-beleid van
eco-communisme, regelneverij en belastingdictatuur. Liberalen zijn
geboren bedriegers. Ook Verhofstadt verleidde de kiezers met rechtse
burgermanifesten om vervolgens samen met Di Rupo te grasduinen in Das
Kapital. In de partij van de burger is burgerbedrog artikel 1 van de
beginsel-verklaring. Dit artikel luidt: Gij zult rechts roepen en links
regeren.
Coronaonderhandelingen
Christophe
Deborsu zei het onlangs nog in De Afspraak. Op 27 mei 2019, een dag na
de verkiezingen, liet Magnette weten dat hij een paarsgroene regering
wou. En wat krijgen de Walen? Juist, paarsgroen. Als ik even Gary
Lineker mag parafraseren: Belgische politiek is een simpel spel, de
Vlamingen stemmen massaal rechts, maar op het einde winnen de linkse
Walen. In Vlaanderen werkt stemmen alleen bij een gitaar, de politiek
blijft valsspelen.
Er
is maar één iets positiefs aan de Vivanti-onderhandelingen en dat zijn
de corona-tests van afgelopen woensdag. Helaas zijn 30% van die
PCR-tests vals positief. Dit betekent dat van de 7 partijvoorzitters er
potentieel nog twee zijn die naast gezever ook nog corona-virussen
uitspuwen. Niet per sé een slechte zaak. Lachaert is door corona
ministeriabel geworden. Enkele van de gevolgen van een corona-besmetting
zijn dat men na genezing vreemd gaat praten, concentratie-stoornissen
krijgt en aan geheugenverlies lijdt. Zowat een perfecte smeltkroes van Sophie Wilmès, Maggie De Block en Jan Jambon.
Wilmèss way or the highway
Inmiddels
zijn we toe aan de verdeling van de portefeuilles. Op het moment van
het schrijven van dit artikel (zaterdagmorgen) is het al duidelijk dat
het Rad van Fortuin van Maggie De Block, Philippe De Backer en Pieter de
Crem op bankroet eindigde. De schrobbering van De Crem in De Standaard
was daarom niet uit angst voor een eco-rood Vivanti-beleid, maar
ingegeven door zijn ministeriële defenestratie.
Omdat
Bouchez de enige onderhandelaar is zonder kiespamper, zal zijn eis voor
het premierschap van Wilmès standhouden. Het wordt Wilmèss way or the
highway. In Wilmès III wordt het voor CD&V met zekerheid Koen Geens
en Sammy Mahdi. Mahdi betekent: door god gezonden eschatologische
verlosser. Als dat maar goed komt.
-
Voor
de Open Vld wordt Goedele Liekens minister van Whatsapp- orgieën,
ongepaste smsen en ander ongewenste seksuele vrijheden. Vincent Van
Quickenborne wordt dan weer genoemd als minister van verdovende middelen
en egoïstisch Machiavellism.
Jasmijn Walldorf
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
In
SpaNje, ten tijde van de Generalisimo Franco, was er nog een Pablo
Picaaso nodig om de wanhoop van een verdrukt volk voor het voetlicht van
de wereld te brengen.
Maaar
voor wat zich hier en nu onder onze ogen afspeelt in de Achterkamertjes
van het Volks Verraad, is misschien qua bevolking minder in aantal,
maar 1.000 keer erger in de feiten.
Komt
daarbij, dat de rol van het Nazi CONDOR Regiement dat Guernica met de
grond gelijk maakte, overgenomen en verder gezet wordt door weer n
Duitse, die von der Leyen die a ls een volmaakte SS-Wolvin nu al in
de tanden in het vlees van de Aalsternaars heeft gezet.
Voor
Carnaval 2021 zou het een goede fa rce zijn om in de straten van
Aalst een namaak ere-wacht te zien defileren voor de Nazi Dictaror op
zijn troon van mensnelijke geraamten, omringd door joelende poppen die
verkleed zijn als ja, als als parende koters.
-
Ja, zeg, wordt me dat een plaatje. Het Inferno van Dante Alligheri zou er niets aan hebben.
*
Er ligt n Staat op sterven. Ik zal, naast de Dichter René Declerck. op duitvaart zijn
Waarom zelfcensuur slecht is voor uw gezondheid Doorbraak TV
Is
de helft van de wereld racistisch? Is de mening van de gewone mens
ontaard? Bestaat er wel zoiets als vrijheid van meningsuiting? In zijn
nieuwe boek Politiek incorrect: waarom (zelf)censuur slecht is voor uw
gezondheid probeert Johan Sanctorum na te denken over
deze vragen. Als moderne geus in de wereld van perskaarten,
controlerende machtsstructuren en de vrijheid op sociale media bekijkt
en bekritiseert hij het huidige systeem. Zonder zelfcensuur legt hij het
uit in deze aflevering van Doorbraak TV.
De pers als kanaal voor de macht
Volgens
Sanctorum proberen de grote machts-instellingen hun greep op de
democratie angstvallig vast te houden. Ze zien de gewone burger steeds
meer als een gevaar voor het systeem waarin we al zolang verankerd
zitten. De on-gecontroleerde vrijheid op sociale media om onze mening te
verkondigen en te verspreiden zorgt ervoor dat er vragen worden gesteld
die niet in het gewenste discours passen. De vrijheid van mening van
de man en de vrouw op de straat zou een probleem kunnen zijn voor de
stabiliteit van de macht. Want dan zitten we echt in een democratie en
in vrije meningsuiting, zegt Sanctorum.
Politici en journalisten kennen elkaar en werken in een soort consensus
Om
die reden probeerden ze de vrije meningsuiting aan banden te leggen en
te organiseren. Dit gebeurde volgens hem in de pers en via het
journalistieke establishment. Politici en journalisten kennen elkaar en
werken in een soort consensus. Er worden morele criteria opgesteld
waarmee de vrijheid van meningsuiting wordt ge-crimininaliseerd, zegt
Sanctorum. Het toverwoord racisme en natuurlijk ook de hate speech.
Het blijft niet langer bij de klassieke betekenis van het woord racisme
of haatdiscours maar veel breder. Sanctorum benoemt dit als een soort
racismo-manie.
-
De
pers en het establishment bedienen zich gretig van deze pseudomorele
categorieën om de gewone burger het zwijgen op te leggen, zegt
Sanctorum. De pers fungeert als een soort filter. In praat-programmas
of nieuws-media komen steeds dezelfde meningen en personen aan bod.
Volgens hem zijn deze programmas geregisseerd en blijven ze binnen een
bepaald kader waar een groot aantal mensen niet in past. Ik zal nooit
in De Afspraak komen omdat ik misschien dingen zou zeggen die
verontrustend zijn. Het feit dat hij heel het systeem in vraag stelt en
zegt dat er geen vrijheid van meningsuiting is, zijn volgens hem de
redenen. Zo wordt de meningsuiting gekanaliseerd via de persvrijheid.
Vrijbuiters, geuzen en de paradox van de kunst
Sanctorum
neemt het in zijn boek op voor de mensen die juist buiten die lijntjes
durven kleuren. Ik sta aan de kant van het volk, stelt de
Doorbraak-columnist. Volgens hem gaat hij net als de geuzen als een
soort vrijbuiter door het land. Deze moderne geuzen zijn ernstige mensen
die vaak een extreem of radicaal discours hebben, een narrendiscours.
Ze beoefenen actief de vrije meningsuiting zonder categorieën en zonder
censuur maar komen niet aan bod in de gewone media, zegt Sanctorum.
Anders zou dit er voor zorgen dat heel het discours wordt opengegooid en
dat er enorm veel vragen volgen die niet binnen het huidige mediakader
passen. Vooral het onderwerp racisme zou er volgens zijn boek
uitspringen.
-
medewerking van de pers in een systeem van spontane censuur en zelfcensuur
In
onze democratie is de organisatie van dit establishment over de vrije
meningsuiting een vol-automatisch systeem, zegt Sanctorum. Binnen
onze democratie gebeurt dit subtiel en kan de macht niet gelokaliseerd
worden. Heel die democratie draait met medewerking van de pers in een
systeem van spontane censuur en zelfcensuur. Dat is volgens hem de
kracht van dit systeem. In zijn boek benoemt Sanctorum dit systeem, de
uitwasemingen en wat er tegen te doen is.
In
een normale maatschappij zou er toch een tegenstroming moeten zijn.
Volgens Sanctorum wordt die normaal geleid door kunstenaars en de
intellectuele elite. Zij staan immers voor een maximale expressie van de
vrije meningsuiting en het delen daarvan met de medemens. In Vlaanderen
is dit echter het omgekeerde, zegt Sanctorum. Zij hangen zich vast aan
dit (vaak linkse) establishment en aan de ancien régime-structuren van
de Belgische constructie. De culturele elite wordt hier volgens hem in
mee gedreven en voelt zich moreel superieur tegenover het gewone volk
waarvan eigenlijk de subsidies komen. Dit is een enorm paradoxale
situatie en het grote drama van Vlaanderen, zegt Sanctorum. De
kunstenaar zou eigenlijk aan de kant van het volk moeten staan, tegen
het establishment.
Aalst carnaval als grote voorbeeld?
Aalst
carnaval speelt na de gebeurtenissen van de afgelopen twee jaar een
grote rol in zijn boek over de vrijheid van meningsuiting. De recente
opmerkingen van Europees Commissievoorzitster Ursula von der Leyen doen
voor Sanctorum duidelijk vermoeden dat er een belletje is beginnen
rinkelen op hogere niveaus. In Aalst zeiden ze tegen Unesco: Als ze ons
niet willen, wij hen ook niet. Dit kwam niet van politici maar van de
gewone burger die zich verzette tegen deze betuttelende structuren.
Sanctorum ziet in dit exitritueel een vruchtbaar idee voor Vlaanderen en
zijn positie tegenover België. Dit zou een enorme mentale boost zijn
voor Vlaanderen. Helaas is de intellectuele elite en de politieke
klasse nog niet voldoende mee in dit onafhankelijkheids-verhaal, zegt
Sanctorum. Maar het volk is radicaler dan de elite.
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Er
is blijkbaar een grens overschreden De grens van het fatsoen. En het is
dubbel zo erg, dat het prrecis een GEUS is als Sactorum, hier steevast
Diaboloim ge,oemd; die deze kat de bel moet aanbinden.
Maar just is just.
De
Elire wil al vele jaren van onze Vlaamse mensen, een ander volk maken.
We zagen het deze morgen nog in De Schandaard die een beetje voorbarig
maar op een niet verkeerd te verstane manier de voorzet geeft, dat
Crtootje & C° de juiste keuze zijn om verder te doen.
How they dare. Hebben e van hen geleerd te zeggen.
-
Dan zit er dus niets anders meer op, dan andere Leiders te kiezen. Desnoods over de grens.
Misschien de Hereniging der Lafge Landen? Macron voor het Hof in Den Haag dagen, om de misdaad
van Lodewijl XIV, de gebiedsroof uit 1713 van Frans-Vlaanderen, recht
te zetten? Zodat het Vlaamse Gouden Tijdperk van de Noord- tot de
Oostzee kan herboren worden?
-
Het
zou enig zijn in de Eurpoese Geschiedenis, dat een Volk zijn Leiders
verlaat. Aan de hand van een Tweede Akte van Verlaeetinghe .Samen met de
gehele janhagel van vergane glorie, de rangen van deze verdrukkende
EUSSR. In Bruxelllabad. Na de Brexit, de Vlamxit.
Wedden
dat geheel de vroegere Oostblok-landen Oosten rijk, Hongarijne, Polen
Tjechië, Slocakije en misschien meteen Oekraïne en Wit-Rusland ons met
open armen zullen ontvangen. Want daar kent men de Vlamingen nog. Nog
vele eeuwen samen zaken gedaan.
Alleen
en op oinszelf aangewezen zijn we slechts een kleine Natie, maar samen
kunnen we garant staan voor wederzijds betere Leiders. Misschien zelfs
de open armen reiken tot over Oeral en ja zelfs over de Grote Plas. Onze
volkeren verenigen, niet door de macht van kanonnen, maar door de
intelligentie van het Menselijk Vernuft.
Met
mensen op de bres als Doorbraak en nog zoveel anderen mag er niet
veel tijd meer verfloren gaan. Want als straks Aalst Carnaval aan banden
wordt gelegd, zijn we nog stommer dan de Stomme van Portici.
DAT
CNINEES GRIEPKE, ERGER DFANDE DOOS VAN PANDORA VOL GIFSLAGEN ZAL ER
UITEINDELIJK IN SLAGENOM DE STEMBUS-UITSLAGEN VOOR TE ZIJN.
@gannemans
Lid vh Europees Parlement voor Vlaams Belang
Vandaag 10u·
-
Het
staat nergens geschreven dat de eerste minister van België een liberale
fils à papa moet zijn. Maar het lijkt wel te helpen.
dE cROO HEEFT DE BESTE KAARTEN, MAAR HAALT HIJ ZIJN SLAG THUIS?
CD&V
zal zich nog weren als een duivel in een wijwatervat, maar de sleutel
van de Zestien lijkt meer en meer de kant van Alexander de Croo (Open
VLD) uit te gaan.
vrijdag 25 september 2020 om 3.25 uur
-
Paul
Magnette (l.) en Alexander De Croo (r.): mag de grootste politieke
familie de premier leveren of is het opnieuw de beurt aan een Vlamig
Christof Vanschoubroek
*
*
Japanse Goedkeuring Zet Galapagos Op Kop In Bel20
De
Europese beurzen noteren met verlies. De snelle toename van het aantal
corona-besmettingen baart zorgen. Het reumamiddel van Galapagos mag in
Japan op de markt komen. Miljardair Bernard Arnault stapt in Lagardère.
-
Vandaag 11:32
Veolia belooft betere prijs voor Engies belang in Suez
-
Antoine Frérot, de topman van het Franse afval verwerkings-bedrijf
Veolia, verklaarde vrijdag tegenover journalisten dat hij het aanbod
aan Engie ENGI1,03% voor de overname van dienst belang in Suez SEV3,62%
gaat verbeteren. Eind augustus bood Veolia 2,9 miljard euro (15,50
euro per aandeel) voor het 29,9 procent-belang van Engie. Frérot heeft
er ook alle vertrouwen in dat hij zijn overname-bod op heel Suez tot een
goed einde zal kunnen brengen, binnen een termijn van 12 tot 18
maanden.
-
De
raad van bestuur van Engie, die tot 30 september tijd heeft om op het
voorstel van Veolia te reageren, komt vandaag om 17 uur bijeen. Dan zou
het verbeterd bod van Veolia op tafel moeten liggen.
Door Veolia en Suez te fuseren wil Frérot een wereldleider in milieu-diensten creëren
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Waar men geen kleinheid kan ontwaren
Ooit
waren dat de woorden van en groot Vlaams Dichter, toen die nog in
vrijjheid doorheen Europa kon reuzen. Lang dus voor zijn ballingschap en
uitschakeling.
-
Grootsheid
echter, dat moet ook hij toch geweten hebben, is niet eens mogelijk in
een verkrompen land als het Eifen Land dat daar is aanbeland Partijen
die elk op zich kampen met de KIESDEMPEL proberen nu al maanden naeen de
Macht te hergrijpen, maar rollen daarbij haast vechtend over de
kasseien. Magniette, dir regeert in een door vadsige armoede verrteerd
Walenand over een partijjtje dat amper nog 8% van de stemmen haalt,
vormt; onder Vorstelijke Bescherming, een oanderhandelings-duo met een
jonge Vlaamse aristocraat die het Regeren in het bloed zit, maar
gelukkig slechts aan het hoofd staat van een VVT-partijte dat eveneens
kampt mer de kiesdrempel.
Want Sire, il ny a pas des Belges. Dat wisten zelfs Uw verre voorvaderen al.
-
Maar het Volk luistert alleen naar de Stem van het Vermaak. Het roddelrt onder elkaar graag over de Bekende Vuezerikken,
de zogenaamde BVs, die echrer de choukes zijn van de GM n de Geile
Machtshebbers. Waaronder de twee top-onderhandelaars des Konings.
-
Het
is dan ook des duivels te lezen, dat een afval verwerkings maatschappij
op het punt staat de grootste financiële macht ter werrel in te palmen
-
Smerigheid en middelmatigheid zouden dus in de plaats gekomen zijn van Grootsheid? Want dààr is het waarover het gaat.
Eens de God der Vaderen verdreven is het een koud kunstje om een Nieuw Gouden Kalf uit te vinden.
-
Betty!!!! Betty!!!! Betty!!!!
Wete
gij dan echt niets ovver de Graven Egmont en Hoorne? Beiden zonder Land
maar ook zonder hoofd? Heeft Tante Fabi di Mora y Aragon U dan nooit
iets verteld over haar illustreren voorvaderen die hieraan schuldig
waren?
-
Alexander, alles voor hem en helemaal niers voor een ander .Wat gaan we weer een gouden tijd tegemoet!!!
Regelmatig
heb ik het met mijn uitgever Karl Drabbe over de aard van mijn
leespubliek. Wie zijn ze? Oudere, rechts-hangende witte mannen naar het
schijnt. De kans dat ik eens voor een jong negerinnetje mag signeren, is
jammer genoeg inderdaad klein. Los daarvan blijft het intrigerend dat
de jeugd niet meer met zinnen overweg kan die langer zijn dan vijf
woorden. Een veeg teken voor schrijver dezes. Oeps zelfs voorgaande zin
heeft er al zes. We moeten de jongeren proberen te bereiken met
filmpjes, Johan. - Ja, Karl, maar ik zou ze nog liever terug leren
lezen.
Onder-wijs
Leesvaardigheid keldert het meest, de rest volgt (Resultaten PISA-onderzoek)
Als
vader van een 17-jarige puber heb ik wel wat voeling met deze
generatie, en de afkeer van teksten blijkt tamelijk groot. Dat hebben we
in de eerste plaats, hoe kan het anders, aan het lamentabele niveau van
het onderwijs te danken, het universum van de invulboeken waar lees- en schrijfvaardigheid er niet meer toe doen.
-
De neergang van dat onderwijs, en de oorzaken ervan, is een oud zeer dat ik in mijn boek over Mei 68
(De Langste Mars) al heb behandeld. De revolutionaire idee dat iedereen
zomaar recht had op een diploma, heeft de lat alsmaar lager doen
leggen, waarbij zich een neerwaartse spiraal voltrok van zeer
middelmatig opgeleide studenten die als leerkracht voor de klas komen en
een nog middelmatigere generatie naar de unief sturen. Waar studeren
toch vooral gericht is op zuip- en braspartijen. Ook dat beeld moet
iemand misschien eens bijstellen: de UGent als een uitgaans-gelegenheid,
waar je slechts tegen examentijd eens een cursus openslaat.
-
Helaas, het onderwijs lijkt deze tanker richting het analfabetisme niet te kunnen of willen keren
Af en toe sturen pedagogen alarmsignalen uit over het leesniveau van
middelbare scholieren. Helaas, het onderwijs lijkt deze tanker richting
het analfabetisme niet te kunnen of willen keren. De absolute hegemonie van het internet bevordert
ook al niet de leescultuur, hoewel op zich het web voldoende
tekst-materiaal aanbiedt, tot en met de verzamelde werken van
Shakespeare. Maar het relletje tussen de Youtuber Acid -die eigenlijk
gewoon Nathan Vandergunst heet en in Blankenberge bij zijn moeder woont-
en een concurrerend koppel van influencers, toont waar de generatie Z
mee bezig is: met filmpjes die hoogstens een halve minuut duren en over
niets gaan.
Verloren generatie
Vandergunst
werd op zijn 17de wegens wangedrag van school gestuurd en is hét
rolmodel voor zijn generatie, kan je nagaan. Nochtans geen domme jongen,
naar het schijnt zelfs een latinist, maar behept met een politiek
incorrect instinct en een flinke dosis sarcasme. Dat moet op een bepaald
moment gebotst hebben. Zou Friedrich Nietzsche als 17-jarige vandaag
ook een soort Acid geweest zijn, een gabber die zijn 400.000 volgers
dagelijks vergast op een Youtube-grap en voor de rest geen reet
uitricht?
Iemand zou Youtuber Acid eens de complete werken van Nietzsche cadeau moeten doen
Tegelijk
vraag ik me af wat het zou geven mocht zon belhamel zijn tanden eens
kunnen zetten in iets dat enige substantie heeft. Iemand zou Youtuber
Acid eens de complete werken van Nietzsche cadeau moeten doen. Wie weet
misschien brengt het niets teweeg, heel misschien ontploft het.
Andermaal helaas: het onderwijs is onder-wijs geworden. We maken hier
verloren generaties aan de lopende band, de jeugd verveelt zich te
pletter. Bestaan ze nog, de gepassioneerde leerkrachten die begeesteren?
Dat brengt ons op de volgende oorzaak van de ont-lezing: na de
democratische nivellering van het onderwijs, verplichtte het
multiculturele discours in Vlaanderen tot een verdere afbouw van het
taalniveau. Migranten gezinnen waar Nederlands niét de thuistaal is -in
Antwerpen de helft van de basisschoolkinderen- doen
goed menende leerkrachten berusten in een zogenaamde diversiteit die
elke taalkundige verfijning onmogelijk maakt. Vijf woorden tussentaal,
en hup, we zijn vertrokken. Met de regelmaat van de klok debiteert
topvrouw van het gemeenschapsonderwijs Raymonda Verdyck uitspraken waar
mijn haren van ten berge rijzen. Het was ook haar idee om de klas op te
delen in taalgroepen, waarbij het Nederlands hooguit nog een
ondersteunende functie zou krijgen.
Opvoeden tot onmondigheid
Dat
soort progressieve waanideeën, die Verdyck met haar sp.a-lidkaart over
het officieel onderwijs strooit, maakt dat het omgaan met teksten, naast
de algemene verbale vaardigheid, een ondergeschikte rol krijgt in de
onderwijscultuur. Het is nu eenmaal gemakkelijker om een Afghaans kind
te leren rekenen dan een spreekbeurt in het Nederlands te laten geven.
Finaal zullen ook de Nederlandstalige kinderen deze wet van de
nivellering ondergaan en brengen we dus generaties groot voor wie het
lezen van een krant een onmogelijke opgave is, laat staan een boek, of
het schrijven van een tekst.
Ik
leg de nadruk op dat schrijven, omdat ik weet hoezeer die vaardigheid
van jongs af verbonden is met het vermogen om de wereld rond je te
doorgronden, te begrijpen én er kritisch afstand van te nemen. Al was
het maar het bijhouden van een dagboek of een blog, of eens reageren op
een Facebookpost: tekstueel bezig zijn, zinnen op papier (of op het
scherm) zetten, is de wereld reconstrueren en er als individu je plaats
in zoeken. De implosie van de taal in het onderwijs betekent noch min
noch meer het einde van het kritisch denken en van iets wat wij nogal
vaag als een verlichtings-cultuur omschreven.
Mensen die niet nadenken zijn makkelijk manipuleerbaar en sterker afhankelijk van groepsimpulsen
Waarbij ik me altijd weer afvraag in hoeverre deze ontwikkeling niet
bewust wordt aangestuurd. Mensen die niet nadenken zijn makkelijk
manipuleerbaar en sterker afhankelijk van groeps-impulsen. De tijden
veranderen. In de jaren 30 waren het de nazis die boekverbrandingen
organiseerden, vandaag is het de linkse woke-cultuur die eigenzinnige
schrijvers verbant en de intellectuele bandbreedte versmalt.
Neem nu het geval Jef Geeraerts.
Recent in ongenade gevallen als seksist en racist, hoewel niemand
betwijfelt dat de vierdelige Gangreen-cyclus een meesterwerk is. Hij
wordt nu gecontesteerd door een gezelschap van zwarte vrouwen, Dalilla
Hermans voorop, waarvan ik hoop dat ze nooit een literair substituut
voor Geeraerts zullen vormen. Want dat is namelijk ook verbloemd
analfabetisme: echte literatuur schrappen en vervangen door politiek
correct geblaat van derderangs-columnisten.
Morele inquisitie
Het
is niet verboden om Geeraerts in een context te plaatsen, zelfs niet om
hem een seksist of racist te vinden, of er een gepeperde kritiek op te
leveren. De schrijver zou het wellicht zelfs aardig gevonden hebben, men
brandmerkte hem bij leven en welzijn al als een pornograaf. Maar hem
cancelen is iets anders: de nieuwe boekenverbranders bevinden zich aan
de linkerzijde en sturen aan op een globale tekstuele degradatie, een
afwijzing van al wat zich literair en filosofisch boven het maaiveld
verheft, als een elitair, fout discours van geprivilegieerden.
de kruistocht van de wokes tegenover bepaalde auteurs is het morele alibi van het nieuwe analfabetisme
Anders
gezegd: de kruistocht van de wokes tegenover bepaalde auteurs is het
morele alibi van het nieuwe analfabetisme. Wat brengen ze in de plaats?
De grote leegte. Het is zelfs niet gericht naar een andere, alternatieve
literatuur, een tegencultuur, maar op geen literatuur. Het is de
verloren strijd van het lezen tegen het ontlezen, de drang om
zelfstandig te begrijpen tegenover de massacultuur.
-
Dat het zogenaamde progressieve denken de motor is van de
achteruitgang, is een van de raadsels van de moderniteit. Hoe meer
wereldverbeteraars, hoe slechter de wereld eraan toe is, zo ook in de
opvoeding. Het zijn de rode, groene en blauwe profeten van de vooruitgang
die de nivellering propageren. Mogelijk ligt de oplossing in kleinere
kwaliteitskernen, groepen en subculturen die de ontlezing tegengaan, los
van het reguliere schoolverband, misschien zelfs in de vorm van privé-
en thuisonderwijs. Ook hier kan corona een opportuniteit zijn: meer
thuis, terug meer opvoeding op kleinschalig en familiaal niveau.
Ziezo,
heb ik me eens goed laten gaan als boomer en schrijver van een
afstervend publiek, ik hoor er net weer eentje omver vallen. Gelukkig
met een exemplaar van Politiek incorrect in de hand. Geen beter ticket
op de hel mogelijk. In de hemel van Raymonda wil ik in elk geval niet
terecht komen.
Acta Sanctorum
Johan Sanctorum
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Eigenlijk is het zo simpel als de dag. Daar kaan ook niemand iets aan veranderen.
Het enige dat helpt is de kop in het zand steken. Wat neerkomt op vervroegd voorgoed onder de grond verdwijnen-
-
De boekverbranding
dus. Om het * nogmaals - met de woorden van de beul bij de elektrischer
stoel te zeggen: het kietelt even, maar het duurt niet lang. Bij Oom
Adi duurde het amper 12 jaar: 1933 à 1945 Het onheil van de Franse
Revolutie duurde echter dubbel zo lang, van 1789 tot na Waterloo (1812).
Anders gezegd, de mensheid leert rap bij. En duq moet ook het Onheil n
tandje bijsteken. Gewiekster wrden. Geen oorlog, geen revolutie meer.
Da s iets voor domoren. Laten we dus in naam van de vooruitganng de
vooruitgang prediken, dermate dat niemand het in de gaten krijgt dat we
onszelf via de domme rug van anderen, nar omhoog kunnen tillen
-
Wie
komt er dus op het scherm het best van al naar voor? Wie wordt dus
Premier van het Land en zorgt dat het spel niet voortijdig stopt?
Die
moeten ze hebben, want anders nemen die vervloekte populisten het van
hen over en staan zijn op hun beurt, in de kou. Ja, zelfs al met één
voet onder de grond .
-
Vooruit dus. Op Sloefkes. GOI! En voor ze er erg in hebben, liggen ze weer onder de sloef, die drommelse Vlamingen toch .
Ik vrees dat migratie en naastenliefde niet zo goed samengaan
Vooruitblik: Europese Commissie stelt nieuw asiel- en migratiepact voor
-
Vandaag
stelt de Europese Commissie haar langverwachte nieuwe asiel en
migratiepact voor. De mensonwaardige toestanden op het Griekse eiland
Lesbos bevestigen de nood aan een volledig nieuw Europees
migratie-beleid. Maar ook dit nieuwe pact dreigt een zoveelste slag in
het water te worden. Met de massamigratie richting Europa zitten we op
volledig nieuw terrein. Jammer genoeg is een open debat hierover niet
langer mogelijk, stelt Piet Emmer, emeritus professor Europese expansie
en migratie aan de universiteit van Leiden.
Zenuwachtigheid om migratiepact
De
zenuwen staan strak gespannen, zowel in Brussel als in een aantal
Europese hoofdsteden die traditioneel weinig op hebben met een
gemeenschappelijk Europees migratiebeleid. Landen zoals Polen of Hongarije zitten
helemaal niet te wachten op een soort van Europese verdeelsleutel om
vluchtelingen beter te spreiden en zo de druk op grenslanden zoals
Griekenland of Italië te verlichten. In Athene hopen ze dan weer dat
Europa zich bereid zou tonen om een nieuw onthaalcentrum op Lesbos samen
met de Griekse overheid te runnen. Het recente verleden toonde al aan
dit dit in praktijk lang niet zo eenvoudig is.
-
Begin dit jaar ging de bemanning van een Deens reddingsschip, dat in opdracht van het Europese grensagentschap Frontex
in de Griekse wateren patrouilleerde, al in de clinch met Griekse
ambtenaren. De Denen weigeren resoluut om opgepikte vluchtelingen
opnieuw in een bootje richting Turkije te sturen. Maar ook in alle
andere Europese lidstaten ligt de kwestie bijzonder gevoelig: de al niet
bepaald onomstreden vluchtelingendeal met Turkije is de facto morsdood,
en geen enkel land zit te wachten op een herhaling van de
vluchtelingenstroom van 2015. Intussen neemt de druk op onder meer
Italië, Griekenland en Spanje opnieuw toe.
-
Met
andere woorden: de politieke speelruimte voor de Europese Commissie is
in deze bijzonder beperkt. Terwijl iedereen het er intussen wel min of
meer over eens is dat de huidige aanpak echt onhoudbaar is. Niet vanuit
humanitaire, maar al evenmin vanuit politieke of pragmatische
overwegingen.
Zwart-wit denken voorbij
In zijn recente boek (2018) Het zwart-witdenken voorbij probeert de Nederlandse historicus Piet Emmer
het actuele debat rond kolonialisme, slavernij en migratie onder meer
ook vanuit een historisch perspectief te kaderen. Hij toont zich
bijzonder pessimistisch over de aanpak van het migratie-probleem in
Europa. Het probleem is dat dit thema vandaag dermate gepolariseerd is
dat het onmogelijk geworden is om er nog in alle openheid over te
overleggen.
Het
Europese asiel- en migratiebeleid staat uiteraard al jaren onder zware
druk, en hierbij is de toestand vandaag op Lesbos eigenlijk niet meer
dan een voorspelbare trieste epiloog. Waar is het fout gelopen, en hoe
plaatst u de huidige migratie-problematiek in een historisch
perspectief?
Migranten willen nu dus vooral vanuit economische overwegingen naar het rijke westen
Piet Emmer: Daar loopt het al meteen fout: het uitgangspunt dat de meeste Europese politici of denkers vandaag hanteren, is totaal verkeerd.
De huidige migratie golf richting Europa zou iets tijdelijks zijn. Een
fenomeen aangestuurd door een burgeroorlog hier en daar, of door een
klimaat-ramp. Niets is minder waar: arme mensen zijn de voorbije
decennia wereldwijd massaal naar rijkere gebieden beginnen te migreren,
ook als ze niet te lijden hadden onder pakweg een burgeroorlog of een
uitzonderlijke droogte. Dit heeft, paradoxaal genoeg, alles te maken met
hun verbeterde welstand: vroeger hadden ze eenvoudigweg geen geld om
naar Europa te trekken, vandaag kunnen almaar meer Afrikaanse families
die centen wél samenbrengen. Zij beschouwen die tocht als een
investering, en op die visie heeft zich de voorbije jaren ook een hele
industrie van mensen-smokkelaars geënt. Tegelijk is die migratiegolf ook
voor de landen van herkomst zelf een behoorlijk aantrekkelijk
perspectief: onderdanen die er effectief in slagen om in Europa een
nieuw leven uit te bouwen, sturen veel meer geld terug dan ze ooit in
eigen land zouden kunnen verdienen. Migranten willen nu dus vooral
vanuit economische overwegingen naar het rijke westen, en dat zal ook in
de toekomst zo blijven.
Europa is de VS niet
U stelt dus: met allerlei ad hoc-oplossingen raken we op langere termijn nergens?
Inderdaad.
De eenvoudigste oplossing is dan uiteraard om iedereen gewoonweg binnen
te laten, en daarvoor verwijzen sommige politici wel eens naar echte
migratielanden zoals de VS. Maar ze vergeten daarbij wel dat de situatie
in de negentiende eeuw in de VS helemaal niet vergelijkbaar was met de
toestand vandaag in Europa.
Waarom dan?
De Europese migranten die in de VS aankwamen, belandden eerst op Ellis Island.
Daar kwamen ze terecht in grote loodsen, waar ze een hoge trap op
moesten alvorens hun opwachting te maken bij de immigratiedienst.
Rudimentair gesteld was dit toen zowat het belangrijkste criterium: wie
die trap niet op kon, maakte weinig kans om toegelaten te worden tot de
VS. Met andere woorden: de Amerikaanse economie had toen vooral nood aan
mensen die krachtig en gezond genoeg waren om de handen uit de mouwen
te kunnen steken.
Anno
2020 hebben we dit soort mensen amper nog nodig in Europa: onze
hoogontwikkelde arbeidsmarkt is vooral op zoek naar hoogopgeleide
profielen. Maar vandaag zitten we in een situatie waarbij de bijdrage
van het overgrote deel van de laaggeschoolde migranten in Europa aan de
welvaartsstaat heel lang negatief blijft. Ze moeten eerst jarenlang geld
ontvangen van de overheid om zich sociaal overeind te kunnen houden, om
hun kinderen naar school te kunnen sturen en om toegang te hebben tot
medische zorg. Daarin schuilt meteen ook het grootste verschil met de
migratiegolf van twee eeuwen geleden in de VS: laaggeschoolde
arbeidsmigranten hebben in onze kennis-economie gigantisch veel meer
tijd nodig om zich qua inkomen op eenzelfde niveau te hijsen als de
autochtone bevolking. Daar hangt dan ook een bijzonder hoog prijskaartje
aan vast.
Buitenlandse werkkrachten
Nochtans
zijn het vooral die buitenlandse werkkrachten die vandaag de jobs aan
de onderkant van onze arbeidsmarkt invullen. Van de bouwsector over de
tuinbouw tot de schoonmaakdiensten?
Daar
heeft u deels gelijk in, maar bekijkt u het even vanuit een ander
perspectief: als we voor die jobs voornamelijk een beroep willen doen op
migranten, dan moeten we daarvan ook de sociale en economische
consequenties aanvaarden. Zon mensen werken hier doorgaans tegen een
laag tot zeer modaal loon, waarbij ze ook nog deels gesubsidieerd worden
door mensen met een hoger loon omdat zij zelf te weinig overhouden om
onze welvaartsstaat overeind te houden. Bijvoorbeeld via hun
belastingen. Omdat ze vaak ook in een nog wat kwetsbaardere positie
zitten dan de autochtonen onderaan de arbeidsmarkt, zullen ze ook vaker
een beroep moeten doen op allerlei sociale voorzieningen, waardoor de
betaalbaarheid daarvan stilaan voor iedereen onder druk komt te staan.
Op langere termijn leidt zoiets dan tot het ontstaan van populisme, dit
hebben we de voorbije jaren overal in Europa kunnen vaststellen.
Een
mogelijke tussenoplossing zou erin kunnen bestaan om hier een bepaald
aantal arbeids-migranten toe te laten al was het maar omdat onze
arbeidsmarkt hen best kan gebruiken maar in eerste instantie ook de
toegang tot onze sociale voorzieningen te beperken?
-
Het
kalf ligt inderdaad hier gebonden: als ontvangende maatschappij kunnen
we de deur niet zomaar wagenwijd openzetten. Tenzij we die migranten
inderdaad ook de toegang tot ons hele sociale systeem ontzeggen. Dit is
ook min of meer de aanpak die ze vandaag in de VS huldigen. De hamvraag
hierbij: willen we dit wel in Europa? Onze welvaartsstaat is bijzonder
goed uitgebouwd, met een zeer hoge graad van solidariteit. Aanvaarden
wij nog dat we bijvoorbeeld her en der mensen bedelend aan de
supermarkten zien rondhangen, bij gebrek aan inkomen én sociaal
opvangnet? Zon aanpak vraagt dus duidelijke politieke keuzes, maar
Europa schuift die hete aardappel consequent voor zich uit.
Ik vrees eerlijk gezegd dat we er momenteel echt niet uit raken
Misschien
zijn er ook nog andere opties: je zou kunnen denken aan een soort
rotatie-systeem, waarbij je arbeids-migranten hier slechts voor enkele
jaren toelaat. Of je zou mensen kunnen selecteren op basis van hun
fysieke geschiktheid om bepaalde jobs uit te oefenen, en hen verbieden
om achteraf ook hun verwanten te laten overkomen zodat ze op zekere dag
ook effectief terugkeren, maar dit is natuurlijk bijzonder hard. En zo
hard zijn we in Europa niet meer, nog los van het feit dat het wellicht
ook onrealistisch is om te verwachten dat je hier pakweg 100.000
Malinezen een jaar lang zou laten werken en dat zij vervolgens braafjes
zouden terugkeren. Ik vrees eerlijk gezegd dat we er momenteel echt niet
uit raken: onze welvaarststaat is voor iedereen hier een bijzonder
groot goed, maar ze is helaas ook ontworpen op maat van een samenleving
zonder migratie. Solidair naar binnen, vijandig naar buiten. En let wel,
dit geldt niet enkel voor niet-Europeanen. Probeer u maar eens een
vaste baan te versieren in Nederland, als Vlaming: dit is echt geen
makkie.
Migratie en de welvaartstaat
Tegelijk is een zekere hypocrisie ons natuurlijk niet vreemd: hoogopgeleide kenniswerkers ontvangen wél met open armen?
Dat
klopt, maar die dragen met hun hoge salarissen ook sterk bij aan die
welvaartsstaat. En ze zullen niet zo snel onderdak zoeken in
gesubsidieerde woningen. Dus ja, we hebben er vooral voordeel bij om die
mensen binnen te halen. Ik vrees echt dat migratie en naastenliefde
niet zo goed samengaan. Kijk naar de migranten die nu vaak al
maandenlang op Lesbos vastzitten. In theorie zouden we die perfect
over alle Europese lidstaten kunnen verdelen, bijvoorbeeld a rato van
het gemiddelde inkomen per land.
Maar
dan beginnen politici te rekenen: per migrant kost die opvang ons flink
wat geld, en we weten intussen ook dat migranten uit de derde wereld
haast nooit in staat zijn om hier op korte termijn een modaal inkomen
uit arbeid te verwerven. En bovendien zal die hervestiging in praktijk
ook nooit werken: haast elke economische migrant weet bij zijn vertrek
al perfect in welk Europees land hij zich wil vestigen. Bijvoorbeeld
omdat hij daar al kennissen of familie zitten heeft, die hem dan
hopelijk op weg kunnen helpen. Het is dus een illusie te denken dat je
die zomaar kan hervestigen in landen zoals Bulgarije of Polen.
-
Met andere woorden: de Europese politiek zit in een patstelling?
Wel,
de nette politici zouden minstens de moed moeten opbrengen om de
bevolking uit te leggen wat de opties zijn, en wat daarvan dan de
gevolgen zijn. Dit gebeurt nu niet, en intussen maken de populistische
politici daar handig misbruik van.
Asiel en migratie
Er
speelt ook nog iets anders: we vertrekken in Europa steevast vanuit een
dubbele logica als het over migranten gaat: economische vluchtelingen
zijn we liever kwijt dan rijk, maar voor asielzoekers die gegronde
redenen hebben om hun geboorteland te ontvluchten, houden we in theorie
de deur wel open. Alleen blijkt het op het terrein vaak bijzonder lastig
en arbeidsintensief om dat onderscheid te maken?
Dat
klopt, in praktijk is het vaak onmogelijk om die twee categorieën uit
elkaar te houden. Bovendien botsen we dan ook beleidsmatig op hetzelfde
probleem. Zowel de asielzoeker die uit Syrië vlucht voor de burgeroorlog
als de gelukszoeker uit Afrika die hier droomt van een behoorlijk
inkomen, zullen immers proberen om dankzij hun nieuwe status hier het
onderste uit de kan te halen voor zichzelf.
dus denk ik dat we veel meer moeten inzetten op de opvang van mensen in de regio waar ze vandaan komen
Voor
een asielzoeker met een ingenieursdiploma op zak betekent dit dat hij
liever in Duitsland dan in Hongarije zal terechtkomen, omdat de Duitse
arbeidsmarkt nu eenmaal een stuk aantrekkelijker oogt. Voor een
economische gelukszoeker geldt hetzelfde: hij verkiest een land met
uitstekende medische en sociale voorzieningen boven een armere
EU-lidstaat. En dus denk ik dat we veel meer moeten inzetten op de
opvang van mensen in de regio waar ze vandaan komen. Om de eenvoudige
reden dat je daar met het beschikbare budget veel meer kan aanvangen.
Dat
hebben we de voorbije jaren toch ook geprobeerd, met de bekende
gevolgen? Reusachtige vluchtelingenkampen in Libanon, een zeer omstreden
deal met een Turkse despoot, en een volledig mislukte aanpak aan de
Griekse grenzen.
-
Daar
heeft u volledig gelijk in, maar ik pleit dan ook voor echte
EU-opvang-centra in die landen, waar de EU ook de volledige
verantwoordelijkheid draagt. Van de infrastructuur tot de handhaving van
de openbare orde. Nu geven we landen in de regio een zak geld en laten
we hen vervolgens in de kou staan. Bovendien gaat het dan doorgaans ook
om gefragmenteerde initiateven van aparte EU-lidstaten, en niet om een
echt gemeenschappelijke EU-aanpak. Uit die centra zouden we dan ook
mensen kunnen selecteren die, eventueel na een extra opleiding, binnen
de EU aan de slag kunnen tegen een behoorlijk salaris.
Hoge muren
Een
ander denkspoor, dat uiteraard enkel op lange termijn vruchten zal
afwerpen, is veel sterker inzetten op de economische ontwikkeling van de
herkomstlanden en de EU ook meer openstellen voor landbouw producten
uit die landen. Ziet u daar heil in?
Om
eerlijk te zijn: ik vrees dat een lichte verhoging van de welvaart in
de landen van herkomst zeker op korte termijn vooral tot nog grotere
migratiestromen richting Europa zal leiden.
Tegenstanders
van een strengere aanpak werpen dan weer op dat je migratie nooit echt
zal kunnen stoppen en dat almaar hogere muren optrekken dus totaal
zinloos is?
Kijk,
in de VS zijn er vandaag miljoenen illegale migranten aan de slag,
ondanks de bijzonder strenge controles. Dat lijkt die theorie dus te
ondersteunen, maar je kan geen appelen met citroenen vergelijken: in de
VS bestaat er geen sociale zekerheid die vergelijkbaar is met Europa, en
dus komt de welvaartsstaat er ook niet in gevaar. Dus nogmaals: willen
we de illegale migratie hier door de vingers zien, dan moeten we ook
aanvaarden dat onze maatschappij een stuk harder en minder solidair zal
worden. Vergelijkingen met andere systemen of met het verleden kunnen
ons hier niet helpen, we zitten echt op volledig nieuw terrein. Daarom
is het ook zo jammer dat een open debat hierover min of meer onmogelijk
geworden is: iedereen graaft zich in in de eigen loopgraven, en de
polarisatie is totaal.
Filip Michiels
VAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Men kan er inderdaad zo geleerd of zo misatrppisch mee omgaan als men wil, maae dat helpt de mensheid geen zier vooruit.
Voor de Europese avonturiers, na 1492
in de voetsporen van Christoffel Colombus de Nieuwe Wereld gingen
waarmaken, leefde daar ook al sinds eeuwen een inheemse bevolking.
Vraag: wo ist Sie geblieben? Sag mir wo die Männer sind, wo sind Sie geblieben?
He restant ervan overleeft in reservaten en OOld Shatterhand zelf heeft er ook het loodje bij gelegd.
America is free as a bird, en wij, de achtergebleven autochtone Avondlanders, genieten onbewust- dapper mee.
-
Wat daar verkeerd mee is?
Kijk, net zoals met de Chsitianisering van het Avondland, is met de kololonialisering alles goed begonnen.
Zaken doen. En zaken worden gewoonlijk op de voordeligste maner
gedaan voor zichzelf. Het belang van de handelspartner speelt slechts
voor de schijn even mee.
-
Na meer dan 500 jaar probeert men daar nu verandering in te brengen door te volharden in de boosheid.
Maar
het kwaad wordt niet hersteld door de symptomen ervan in te pampeen.
Daadwerkelijke hulp ter plaatse (restitutie?) is geboden. In een hen
eigen omgeving en een aan ons vreemde leefwereld.
Op alle mogelijke Begrotingen moeten middelen worden voorzien om de geleden schade te vergoeden. Kapitaal + interesten.
Stuur
ze dus met waardigheid een voor een terug, voorzien van middelen en
vooral van de opgedane of mee-geleverde kennis om op eigen benen te
staan. Drijven we dan handel met hen, op basis van vrijheid,
gelijkheid en broederlijkheid.
Maar
wa wilde . Als zelfs een Deelstaat van ons bloedeigen zogezegd
Vaderland, met de mond voortrekker van de Universele Rechten van de
Mens, zijn eigen onderdanen voedt, ,a zelfs verwent, door als wapenfabrikant de rest van de wereld te voorzien van alle mogelijke soorten moordtuig?
-
Kijk, dat de woordvoerders van ons ontwakend Vlaams Volk tot in de hoogste regionen benoemd worden als populisten en volksopruiers, sluit elk zinnig gesprek uit.
-
Onze
mensen dus, die HIER en NU leven, zijn noch Heersers noch Slaven.Nooit
geweest. Teznij sedert 1830, onder d Belgen. Waar ze, meer dan ooit in
de Geschiedenis, aanzien werden als begerenswaardife rijke burgers. Die
zich maaar al te dikwijls hebben laten uitmelken.
-
Ontwaak, geburen in de ronde, proletariërs der Lage Landen, recht e rug en vecht terug.
En . wacht vooral niet tot morgen voor wat ge vandaag nog kunt doen
Opnieuw
nieuws vanuit de onderhandelings-cockpit. Via een goede wind gewaaid
tot bij tScheldt. Nadat Conner Rousseau de koning als schaamlapje
gebruikte om zogezegd op diens vraag terug naar de onderhandelings-tafel
te keren, kwamen alle hoge heren samen om een reservewiel te steken op
de Vivaldi-camionette. De koning had hen immers maar 48 uur gegeven om
het wrak enigszins weer rijklaar te krijgen.
Egbert Lachaert had Conner Rousseau onder druk gezet om terug te onderhandelen. Rousseau eiste daarop na zijn theaterstukje op TV dat Georges-Louis Bouchez
zou inbinden, minstens zich verontschuldigen voor zijn heen en weer
gezwalp. Lachaert beloofde Rousseau dat Bouchez zich inschikkelijk zou
gedragen. Dat was een belofte voordat Bouchez terug ten tonele
verscheen.
Bouchez kwam gemondmaskerd met de Belgische vlag voor zijn grinnikende muil
terug binnen. Rousseau keek vragend naar Bouchez en Lachaert. Wanneer
kwamen die verontschuldigingen? Wanneer kwam de inschikkelijkheid?
Lachaert zat er met de tranen in de ogen bij, want hier werd beslist of zijn glansrol
als kingmaker in de geschiedenisboekjes terecht kwam, of voor de rest van zijn leven voorwerp van hoongelach zou zijn.
Maar Bouchez bougeerde niet. Lachaert legde op tafel dat de premier Alexander De Croo
moest worden, wilde hij de achterban die hem verkozen had, maar die hij
intussen Vivaldi-gewijs verrraden had, enigszins tevreden houden. De
CD&V was intussen overstag gegaan en was bereid Koen Geens
als premier op te geven. De Groenen maakten geen aanspraak meer op een
premier als ze maar een minister van energie of zoiets zouden krijgen.
Maar Bouchez bougeerde niet. Hij poneerde ijskoud dat Sophie Wilmès (MR, van de partij van Bouchez) premier moest blijven.
Bouchez
toon, houding, uitspraak deden Conner Rousseau ontploffen. Bouchez
bougeerde niet en verliet snel de onderhandelingstafel. Hij is en blijft
de joker die het spel bepaalt. Eenmaal Bouchez de onderhandelingstafel
verlaten had liet Rousseau alle teugels los en kon zijn razernij tot
buiten gehoord worden.
***
U las dit het eerst op tScheldt .
wat enigszins vreemd is, want wij hebben geen betaalde journalisten op
de payroll De grote jongens van de pers doen het met miljoenen euros
én met subsidies. Wij doen het met abonnementjes. Steun de echte
onvoorwaardelijke journalistie roeping.
Beter een korte quarantaine dan één waar niemand zich aan houdt
De
quarantaine voor hoog risicocontacten wordt teruggeschroefd tot één
week voor wie negatief heeft getest. Maar de mensen mogen niet denken
dat ze dan safe zijn.
Maxie Eckert
donderdag 24 september 2020 om 3.25 uur
-
Premier
Sophie Wilmès en de Nationale Veiligheidsraad richten zich op
risico-beheer. Het doel: Zo veilig mogelijk terugkeren naar een zo
normaal mogelijke situatie terwijl het virus er nog is.
Het
Vivaldi-verhaal blijft wankel. De manier waarop de deal woensdag tot
stand kwam, ademt niets dan wantrouwen uit. En dat de MR en CD&V zo
goed als schaakmat worden gezet voor het premierschap, is pijnlijk.
Alexander
De Croo (Open VLD) en Paul Magnette (PS) zijn de formateurs die tegen 1
oktober een Vivaldi-regering op de been moeten brengen. Koning Filip
zette het duo woensdagavond aan het werk, na alweer een knotsgekke dag
in de formatie-gesprekken tussen socialisten, liberalen, groenen en
CD&V. Dat mag een verrassing heten. Preformateurs Egbert Lachaert
(Open VLD) en Conner Rousseau (sp.a) hadden dagenlang zo veel tijd en
energie besteed aan het herstellen van de eensgezindheid over de grote
lijnen van een inhoudelijk akkoord dat de discussie over het
formateurschap en dus het premierschap niet eens ten gronde werd
gevoerd. In de uren voor de twee op het paleis verwacht waren, tastten
ze hun voorstel om het stokje aan De Croo en Magnette door te geven af
bij de andere partijen, maar bij de MR en CD&V keerden ze van een
kale reis terug.
Het
veto van Georges-Louis Bouchez (MR) tegen Magnette was niet weg en dat
van Joachim Coens (CD&V) tegen De Croo evenmin. De koning heeft op
basis van ons verslag beslist meneer De Croo en meneer Magnette aan te
duiden als coformateurs, verwoordde Lachaert het bij zijn vertrek op
het paleis. Volgens een opgeluchte Rousseau is het vertrouwen terug
Dieter Dujardin
**
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Maar
nee, Madame La Marsuise. Hou U verder maar lustig bezig met
frivoliteiten het deeg rijst wel vanzelf. En dan kan, als de tijd is
fekomen, de koek gewoon de oven in.
Stelt
zich de vraag: gaat het hier, na bijna twee jaar onderhandelen op het
scherp van de snee, uiteindelijk om de naam van een nieuwe Premier, of
om de ondergang van de hele Natie?
-
Het gezond verstand?
Zie de vraag gesteld bij tSCHELDT: wat niet al lachende kan gezegd worden is de waarheid niet.
Waarom
mag hun eigen waarheid van beneden de Taal- Armoe en Pretentiegrens dan
niet bewaarheid worden? Le Pays sera Latine ou ne sera pas. Het Land is
Vlaams geworden en bijgevolg bestaat het niet meer.
-
En aldus gesciedde naar hun Woord.
Betty, Betty, Betty . Hoe gade gij nu aan de kost komen?
EENMAALDE GELDHAAIEN VAN DRUGS & CRIMINALIRIETZIJN OPGERUIMD ZAL ER OOK FGEEN CODRON TEGEN HET VLAAMS BELANG MEER ZIJN
@de_NVAdeeze morgen 08 u
De
N-VA zal er staan, als behoeder van onze Vlaamse welvaart en als een
sterke partij die Vlaams zelfrespect op een doordachte en fatsoenlijke
manier belichaamt.' Lees het volledige interview met voorzitter
@Bart_DeWever in ons #LEOMagazine
De FinCEN Files leggen bloot hoe Belgische ING-rekeningen zijn misbruikt door buitenlandse banken
-
Geen
enkele Belgische bank komt zo prominent voor in de FinCEN Files als ING
België. In bijna de helft (179) van alle 365 meldingen met een link
naar België duikt de bank op. Bovendien leiden de belangrijkste
witwas-sporen naar ons land meestal naar ING. Dat blijkt uit maandenlang
onderzoek van 2.100 gelekte meldingen aan de Amerikaanse antiwitwas-cel
FinCEN door journalisten van De Tijd, Knack en Le Soir, samen met het internationale consortium van onderzoeks-journalisten ICIJ.
Een
belangrijke reden zijn de rekeningen die ING België laat gebruiken door
andere buitenlandse banken. De Belgische bank treedt daarbij op als
correspondentbank en levert diensten zoals het regelen van transacties
in dollars of het verzorgen van internationale overschrijvingen.
"Bij
de Nationale Bank van België erkennen ze dat er een hoog risico op
witwassen gepaard gaat met zulke diensten van correspondent banking.
"Met correspondent-bankdiensten is een hoog witwasrisico gemoeid. De
buitenlandse bank kan via Belgische rekeningen geld laten stromen zonder
dat ING België de klanten kent. Zo kan verdacht geld ongemerkt bij
Amerikaanse of andere banken belanden en witgewassen worden.
-
Tien
jaar geleden belandde ING België zo al in een groot witwas schandaal
met een Litouwse bank die zeker 1,7 miljard euro verdacht geld kon
wegsluizen, onder meer van een drugskartel. De FinCEN Files leggen bloot
dat dat geen alleenstaand geval was.
-
Een
gelekt rapport toont hoe geld van een illegaal gok-bedrijf, een
postbus-vennootschap op de Britse Maagdeneilanden en andere verdachte
klanten van Amicorp Bank Trust, met hoofdzetel in Barbados, via
Belgische ING-rekeningen naar Amerikaanse banken is gestroomd. In een
ander rapport is sprake van verdacht geld dat in 2013, 2014 en 2015 van
een bank in Bulgarije via Belgische ING-rekeningen bij Bank of America
belandde. Het zijn maar enkele voorbeelden uit de FinCEN Files.
Lars Bové
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Na
een eerste termijn van slechts VIER jaar TRUMP in de VS aan de macht,
wordt wereldwijd de LINXE subversieve maffia flink het vuur an de
schenen gelegd. De gewone burger Zwart of Wit - ten goede.
Nu
is het nog mar een kleine stap voorde Mensheid om in eigen land de link
bloot te leggen tussen deze internationale misdadigers en de
Belgicistische uitvinders van dat vervloekte codeon sanitaire tegen
het Eigen Volk.
*
Schoon schip m ken
heet zoiets. Waarbij vooral niet mag vergeten worden, dart, voor een
behouden vaart, eerst de BRUG grondig onder handen moet genomen worden.
Want daar vandaan komen de richtlijnen voor een goede vaart.
In
een normale democratie komt de Macht, via vrije verkiezingen, toe aan
het Volk. Deze beletten of vertragen is een misdaad groter dan
wiwasserij & uirsluitereij die trouwens uit dezelfde despotische
hoek komen.
TERWIJL HET LAND SMACHT NAAR ZEKERHEID DRAAIT DE GELDMOLEN ONVERDROTEN VOORT. ALEEN URBANUS KAN BETTEKE NOG HELPEN
Raad je plaatje!
22/09/2020 Erwin vanmol - Leestijd 0 minuten
*
Regeringsvorming ligt volledig stil.
Aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
-
steun doorbraak
Dit artikel wordt u aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
Door
een jaarlijkse of maandelijkse bijdragen financieren de Vrienden van
Doorbraak de publicatie van de gratis toegankelijke artikels op
doorbraak.be. Onze vrienden krijgen ook korting in de Doorbraak winkel
en exclusieve uitnodigingen
Uit doorgaans perfect ingelichte bron dwarrelde deze nacht volgende informele informatie binnen als zou Urbanus van Anus
door het Hof aangezicht geworden geweest zijn om ten zijnen huize
audiëntie te verlenen aan de 18-jarige Elisabeth II in gezelschap van
een oudere Heer die het zelf niet meer ziet hangen. De vraag zou zijn om
in Ha ar naam een nieuwe Regering te vormen met alleen maar serieuze
mensen lijk hemzelf.. Eerst zou Urbasus gesuggereerd hebben, om daarvoor
beroep te doen om het dozijn wereld vermaarde BVs die gemakkelijk al
rukkend de politiek zouden hebben kunnen bevredigen, maar toen schraapte
hij al zijn vaderlands-liefde bijeen en beloofde manmoedig het jonge
Ding te depanneren. En neen, ze hoefde daarbij niet eens het slipje uit
tre trekken. Want hij had het Lot van Marie-Antoinette de France in het
hoofd. Neen, een Dokter Giillotin wilde hij voor haar niet zijn.
Hoogstens mocht het arme wicht hem de Anus kussen en wegwezen.
Uit eerlijke schaamte houden ondertussen alle Hoernalisten& Oud Papier Vullers hun eigen spuigaten dicht.
*
UNIFIEDPOST KNALT 35 PROCENT HOGER BIJ BEURSDEBUUT
De
specialist in digitalisering van facturen Unifiedpost flirt op zijn
eerste beursdag met de kaap van 1 miljard euro beurswaarde.
Unifiedpost
koerste bij opening van de handel vnadaag dinsdag naar 27 euro. Dat is
35 procent boven de introductieprijs van 20 euro waartegen de
betalings-specialist naar de beurs trok. De beursgang waardeert
Unifiedpost op 608 miljoen euro. Dankzij de forse koerssprong bij
opening flirt het bedrijf al meteen met een miljardenstatus.
-
De
vraag naar de stukken was op voorhand al vele malen groter dan het
aanbod. De stukken zouden liefst zes keer zijn overschreven. Met de
beursgang haalt de fintech-speler 252 miljoen euro op. Zowel een optie
om te verhogen als de over-toewijzings optie werd uitgeoefend.Een kleine
80 miljoen euro, of bijna een derde van het bedrag, gaat naar de
verkopende aandeelhouders. Onder hen PE Group (vehikel van de familie
Van Rompay (Hyloris) en Stefan Yee), Smartfin Capital (het
technologie-fonds van Jurgen Ingels en Bart Luyten) en Michel Delloye
(ex-GBL).
"We
kregen voor 1,6 miljard euro aan orders binnen terwijl voor slechts 160
miljoen euro aan stukken beschikbaar waren. Dat is de hoogste
ordergraad ooit voor een Belgische midcap. "
Berenberg
De
vraag naar de aandelen was groot uit het Verenigd Koninkrijk (50%) en
de Verenigde Staten (25%), die samen driekwart van de orders innamen.
Institutionele beleggers uit de Benelux namen slechts 10 procent van het
orderboek voor hun rekening. Volgens de begeleidende bank Berenberg bestaat
90 procent van de nieuwe aandeelhouders uit lange
termijn-investeerders. Slechts 10 procent van de aandelen zit in
shortposities.
-
De beurs introductie is de derde in Brussel dit jaar, na het bio-techbedrijf Hyloris
en het medtech-bedrijf Nyxoah. In tegenstelling tot bij de twee
voorgaande debutanten, werd kleine belegger niet betrokken bij de
operatie. Unifiedpost voltrok zijn beursgang via een directe notering,
waarbij een private plaatsing bij institutionele beleggers onmiddellijk
gevolgd wordt door een notering. 'Daardoor moesten we de boeken slechts
twee in plaats van zes dagen openhouden, wat in dit volatiel klimaat
geen overbodige luxe is', aldus Berenberg.
VIVALDI WE MOETEN MET ZIJN ALLEN WAT MEER OP CAFÉ GAAN. DE HERVERKAVELING VAN HET POLITIEKE LANDSCHAP MOET DAAR BEGINNEN.
De herverkaveling van het politieke landschap moet op café beginnen
22/09/2020 - Leestijd 3 minuten
-
Ik
schat hem halfweg de 70, maar hij is kwiek. Hij gaat drie keer per week
joggen. Heeft een drukke, overvolle agenda. Klagen doet hij alleen over
het feit dat hij niet meer kan lezen zonder bril. Hij is zeer
geëngageerd, in de lokale CD&V. Een mandaat heeft hij echter nooit
gehad. Noch heeft hij ooit op een lijst gestaan. Hij is evenwel overal
actief. In cultuur-verenigingen, in het welzijnswerk als bestuurder van
een paar vzws én als vrijwilliger, hij werkt mee als er feesten worden
georganiseerd. Zijn vrouw gaat vier halve dagen per week wandelen met
mensen in een rolstoel, en hij is overal. Bezig met ons kostbaar
weefsel.
-
Hij
heeft een abonnement op de Gazet van Antwerpen. In de streek de meest
gelezen krant vanwege veel lokaal nieuws. Maar hij spendeert ook
behoorlijk wat tijd op allerlei nieuwssites. Hij leest flink wat dingen
die hem niet bevallen, zegt hij, maar hij moppert daar niet over. Hij
kijkt ook nog behoorlijk veel televisie. Zegt dat hij daar toch nog
altijd veel uit leert, maar ook het zijne van denkt.
-
Tot
voor kort ging hij ook wekelijks ter kerke. Maar hij is afgehaakt sinds
men door corona ook voor de mis een plaats moet reserveren. Hij is al
wel veel langer zijn geloof verloren, maar hij noemt zich met
overtuiging, zegt hij een christenmens. En de katholieke traditie
waarover hij heel kritisch kan zijn is voor hem een warme deken.
Een CD&Ver over Vivaldi
Op
zijn achttiende is hij willens nillens gestopt met studeren. Hij werkte
zich echter in het bedrijf waar hij is begonnen en nooit meer is
weggegaan, op tot de subtop. Hij weet er nog altijd alles over. Het is
immers zíjn bedrijf. Al behoort het intussen tot een uit de kluiten
gewassen multinational.
Vivaldi staat voor van alles wat wij niet zijn
Hij
heeft de partijvoorzitter gemaild, vertelt hij mij. Om te zeggen dat
dit niet goed is. (Een christendemocraat neemt het woord slecht
zelden in de mond.) Vivaldi dus. Dat is niet goed, zegt hij, omdat
Vivaldi staat voor van alles wat wij niet zijn. Dat is onnatuurlijk,
dat klopt niet, dat voelt niet goed, zegt hij ook. Ik ben er ook zeker
van dat ze ons gaan bedriegen.
Ik
zeg hem dat over Vivaldi nog maar weinig is geweten. Er is alleen een
vage nota. We weten niet eens wie premier wordt. Het wordt misschien
toch een CD&Ver. Maar dan onderbreekt hij mij. Dat wordt het einde
van onze partij, zegt hij iets luider, en dat verdienen wij niet. De
Vlamingen hij wordt voor de eerste keer zelfs licht emotioneel
pikken dat niet meer. De Vlamingen worden ook almaar Vlaamser. Ook bij
ons.
-
Neen,
dat is niet alleen zijn mening. Dat is iets de taal van CD&Vers
is geheel eigen wat bij ons breed gedragen wordt. De CD&V is
in de gemeente al jaren de grootste partij, en hij wil dat dat zo
blijft. Het klopt, zegt hij, ook bij ons leeft het idee om als Vivaldi
er is, niet langer op te komen als CD&V. Maar dat is een
nood-scenario. Omdat het niet anders kan.
Een kwestie van stijl
Neen,
van het Vlaams Belang moet hij volstrekt niets weten. Dat is niet
menselijk, zegt hij. Hij heeft vorige donderdag naar Villa Politica
gekeken, en hij vindt ook de N-VA geen waardigheid hebben. Dat is
jammer, zegt hij. Roepen, tieren en zelfs vloeken, dat heeft geen stijl.
Je zal me niet kwalijk nemen dat ik je dat zeg, zegt hij, dat is ook
niet persoonlijk, maar wij willen dat niet, dat zijn wij niet. Ik
vind dat eigenlijk ook heel on-Vlaams.
-
Niemand is goed bezig
Wat
hierboven staat is een ei zo na letterlijke weergave van een gesprek in
een Kempisch café. Het werpt een ander licht op de discussie over de
Vlaamse meerderheid. Dat is geen kwestie van x zetels te kort. Het is,
heb ik begrepen, een gevoel, een overtuiging. De mening van het grote
Vlaamse gematigde centrum. Met maar één conclusie: Niemand is goed
bezig.
-
Ik
ga het hem niet vragen, maar ik denk nu al een hele ochtend: Wat zou
die daar nu van vinden? Van die hele rel over George-Louis Bouchez? Hij
zal ongetwijfeld gelezen hebben hoe die ook de CD&V afpoeiert. Als
het abortusvoorstel in de Kamer aan de orde komt, krijgt het een
meerderheid, weet iedereen. En GLB heeft ook laten weten dat men zich
over institutionele hervormingen geen illusies moet maken.
Siegfried Bracke
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Ondertussen
speelt het echte Kongs Drma zich af in de Volkscafés. Want die blijven
leeg. Bij oiliie-verbod. Velo-koersen en voetbal-matches gebeuren
virrtueel. Of in t Zwart.
-
De
buurlanden houden de adem in. In afwachting van gebieds-uitbreiding?
Macron watertandt al en La Märkalina omgordt reeds het slagwaard, klaar
om, in naam van de EUSSR, den Elzas en Lorharingen aan de Franse Kroon
te ontfutselen.
Vlaams Bloed immers, dat bregt op. In klinkend e munt en in puur goud
-
La Blegique? Quelle crève. Das toch goed Vlaams voor Leve België ?
*
En
ach, Sieg Heil!!!!! Cafépraat, allemaal goed en wel, maar waar haalde
gij dat uit ,al dat Geweld in verband te brengen me thet Eigen Vlaams
Belang?
Hebde
gij dan al knotsen en Goedendags gezien of geroken? Nikke nie, das
waar. Maaar wat ik wèl weet, is dar er in Scharrel Roi in alle stilte
aan eliminatie werd gedaan. Ik voor mij heb liever de vreedzame
werkwijze van het Vlaams Belang dan het optreden van duister politie
gewweld
Neen, Sieg Heil, de Oude Gewaden blijven afgeworpen. En daar staan we nu, dode mossels blijven of springlevende vissen worden.
Ook
de voorbije week werden veel vragen gesteld en waren er ook vragen
die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de
nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden:
Hoe kan u nu nog terug?
(Aan
Egbert Lachaert, het meesterbrein van Merelbeke. De voorzitter van Open
Vld heeft zich nu hopeloos in een hoekje gemanoeuvreerd. De Franstalige
en linkse partijen kunnen de Vlaamse liberalen nu tot elke toegeving
dwingen. Lachaert kan namelijk niet terug naar de kiezer. Hij heeft
zichzelf nu ook de deadline van 1 oktober opgelegd: een deadline die
tégen de Vlamingen gebruikt zal worden. Waarom worden deze strategische
blunders in de Vlaamse pers amper benoemd?)
In wat voor land leven wij eigenlijk?
(Aan
commissaris Kris Daels, die uitlegt hoe het Comité P werkt: Stel, er
gebeurt iets in een stad die politiek rood gekleurd is, zoals Charleroi
of Brussel. Dan zorgt het PS-mannetje in het Comité P ervoor dat dat
dossier op een passende manier wordt opgevolgd. In een normaal land zou
deze uitspraak leiden tot een flinke rel. Maar de zaak Chovanec beroert de gemoederen niet meer sinds Jan Jambon ontsnapte uit de gevarenzone.)
Wie bepaalt wat een morele plicht is en wat niet?
(Aan
de christelijke, joodse en islamitische vertegenwoordigers, die preken
vanop hun kansel: België heeft de morele plicht om vluchtelingen uit Moria op
te nemen. De religieuze gemeenschappen verheffen hun stem amper nog
tegen abortus, tegen euthanasie op wilson-bekwamen, tegen de
seksualisering van kinderen, tegen de verwaarlozing van onze ouderen. In
het geseculariseerde Vlaanderen van vandaag lijkt er nog maar 1 gebod:
gij zult nog meer mensen binnen pakken.)
Wat voor mensen kicken er op uniformen?
(Aan
alle verslaggevers die bijna kwijlden bij de beelden van kroonprinses
Elisabeth in legeruniform. Militaristisch theater, maar de redacties
slikten het als zoete koek. Journalisten zijn pacifisten als het gaat
over nieuwe gevechts-vliegtuigen of kernbommen in Kleine Brogel, maar
worden haast fetisjisten als het gaat over promo-plaatjes van het
paleis.)
Welke sector heeft de sterkste lobby?
(Aan
Marc Van Ranst, die de waarheid nog eens geweld aandoet: Ik heb
gemerkt dat de cultuursector als enige geen lobbygroep had om belangen
te behartigen. Terwijl er geen enkele andere sector is die zowat elke
dag in de media een forum kreeg om te mekkeren. De horeca kan alleen
maar dromen van een dagelijkse katern in De Standaard. Voor elke
handelaar die eens aan de alarmbel mocht trekken, werden er verdorie 5
verongelijkte theateracteurs opgevoerd.)
Wat is het gemiddelde loon van een universiteitsprofessor?
(Aan
de academici die meedoen aan de actie 1000 x 1000: Duizend euro uit
eigen zak om de politiek een geweten te schoppen. Om de waarde van deze
stunt te beoordelen, zou het nuttig zijn om te weten hoeveel 1.000 euro
betekent voor een professor als initiatiefnemer Bruno De Wever. Gaat het hier om iemand die elke maand makkelijk 1.000 euro opzij kan zetten?)
Welke Verlichtings-filosofen vinden nog genade?
(Aan de Universiteit van Edinburgh,
die de naam van racistisch Verlichtings-icoon David Hume weghaalt van
een belangrijk gebouw. Deze relletjes zullen zich blijven herhalen, tot
de Wakkere Wrakers eindelijk eens een lijst maken met historische
figuren die wél nog herdacht mogen worden in de publieke ruimte. Maar
die oefening zou misschien iets te onthullend zijn.)
Wanneer een standbeeld voor de rukkende BVs?
(Aan
de media die Sean Dhondt, Peter Van de Veire en Stan Van Samang maar
blijven roemen voor hun moed en zelfopoffering. U denkt misschien dat
dit 3 overspelige idioten zijn, maar niets is minder waar. Het zijn
moedige pioniers, die taboes doorbreken en manhaftig opkomen voor hun
gevoelens. Geef ze een erepenning, een Lifetime Achievement Award, een
Nobelprijs.)
Welke bejaarde wil graag een slachtoffer zijn?
(Aan
wetenschaps-filosoof Jean Paul Van Bendegem, die de term grijsisme
wil introduceren: Racisme en seksisme zijn bekend, maar in onze taal
hebben we geen woord voor wat in het Engels ageism heet, discriminatie
op basis van leeftijd. Het slachtoffer-denken beleeft inderdaad
hoogdagen in de Angelsaksische wereld, maar waarom zouden wij al die
onzin blijven importeren uit Amerika?)
Wat vindt de Europese Unie van de situatie in Spanje?(Aan
Commissievoorzitter Ursula von der Leyen, die in haar state of the
union uithaalde naar het carnaval in Aalst. Von der Leyen wou namelijk
demagogisch doen over de LGBT-vrije zones in Polen, maar ze wou niet het
verwijt krijgen dat ze alleen Oost-Europa viseerde. Ze had ook iets
kunnen zeggen over Spanje, waar politieke gevangenen nog steeds misdadig
behandeld worden en waar politieke partijen geheime politiemachten
organiseren, maar von der Leyen blijft liever veilig weg van de grote
lidstaten.)
Hoeveel werklozen rijden met een elektrische auto?
(Aan
Ecolo, nu de Waalse Regering (met 2 Ecolo-ministers) alle werkzoekenden
sponsort om gratis een rijbewijs te halen. Wij zien het Groen niet
doen. Maar Ecolo is nog meer een extreem-linkse dan een groene partij.)
Wat kost het haar en wat levert het haar op?
(Aan
alle media die dwepen met het politieke activisme van tennisster Naomi
Osaka: Groots op het veld, groots op de barricades. Over de (zeldzame)
conservatieve beroemdheden wordt meewarig gedaan, maar Osaka belijdt
het ware geloof: black lives matter! Is dit soort celebrity-activisme diepe overtuiging, dan wel een modieuze accessoire?)
Welke complot-theorieën krijgen een forum in de krant?
(Aan
de opinieredactie van De Standaard, die plaats maakte voor een
complot-theorie van Freddy Mortier en Wim Distelmans. De voorvechters
van euthanasie suggereren politiek-religieuze inmenging nadat ze een
juridische veldslag verloren. Je moet in Vlaanderen niet proberen om
ergens de hand te zien van pakweg George Soros, maar complotten met katholieken gaan er nog altijd vlotjes in.)
Wie kan er niet tegen een beetje satire?
(Aan Frederik Delaplace, die als hoofdredacteur van De Tijd
klachten kreeg: Als Kaaiman te lang bepaalde mensen opvoerde, kreeg ik
zeker bedrijfsleiders of advocaten aan de lijn. Je vraagt je af: waren
het dan slachtoffers van Kaaiman die hun advocaat inschakelden, of
kwamen de klachten van advocaten die zelf door de mangel gehaald werden?
Hoe is het dezer dagen eigenlijk nog met meester Walter Van
Steenbrugge?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
VAN DE VADERLANDSCHE BROL
Bij
dit soort vragen horen zelfs geen antwoorden. Want elk antwoord zal
slechts de echo zijn van wat Jan Modaal diep in zijn binnenste reess
lang weet. Namelijk dat Macht corrupt maakt en dat zelfs het betrachrten
naar die Macht de hel is van wie daaraan noet meewerkt.
Arme
Betty II, ik wou dat U nooit het Lot van de Arme Marie-Antoineete de
Boirbon-Habdsburgia aan de lijve ondervindt. Want iemand zonder hoofd
vergeet al eens gauw uit welk reageerbuisje haar vaders bloed bij haar
werd binnen gepompt.
Ach
dat Neerlands bloed, dat bloed dat wondren doet Nie neuten, mensen.
Ga liecer eens naar Scherpenheuve, want de wonderen zijn de wereld nog
niet uit.l
VALLEN
DE RANZIGE RANDJES VAN DE TRICOLE EINNDELIJK IN HET HELLEVUUR AODAT
ALLEEN NOG DE VLAAMSE KLEUREN OCVERBLIJVEN. HET IS HAAST EN EERBETUIGING
ZOWEL AAN DE POET ALS AAN DE VS LAPSMEER .
*
TRUMPS KEUZE VOOR VROUW IS SLIMME ZET
Kiest
Trump een vrouw als vervangster van de overleden opper-rechter Ruth
Bader Ginsburg (RBG), dan neemt hij de Democraten de wind uit de zeilen.
Die hopen juist met Kamala Harris als eerste vrouwelijke vicepresident geschiedenis te schrijven.
De
sp.a wil niet langer onderhandelen over een nieuwe federale regering
zolang de MR aan tafel zit. Zo lijkt er een einde te komen aan de
pre-formateursmissie van Egbert Lachaert (Open VLD) en Conner Rousseau
(sp.a).
Op
het wekelijkse partijbureau heeft de sp.a beslist dat er met de
Franstalige liberalen van de MR geen regering te vormen valt. Door de
houding van voorzitter Georges-Louis Bouchez (MR) is dat onmogelijk, klinkt het bij de partij van Conner Rousseau.
'Conner
heeft als preformateur alles geprobeerd om de MR mee te krijgen in
Vivaldi. De gebeurtenissen van zondagavond hebben duidelijk gemaakt dat
dit onmogelijk is', zegt een Vlaamse socialist. Een regering van de
liberalen, socialisten, groenen en CD&V lijkt zo niet meer mogelijk.
Preformateurs
Rousseau en Lachaert brachten de zeven Vivaldi-partijen afgelopen
weekend samen voor wat vooraf de onderhandelingen van de waarheid werden
genoemd. Bouchez speelde het spel evenwel keihard, waardoor er geen
witte rook kwam.
Versterking
De
sp.a wil elders versterking zoeken, want zonder de MR komen de
socialisten, groenen, Open VLD en CD&V niet aan een meerderheid. Zo
zouden de Franstalige liberalen vervangen kunnen worden door het cdH.
Ook een terugkeer naar paars-geel met de N-VA behoort tot de
mogelijkheden. Voor Open VLD-voorzitter en preformateur Lachaert is het
evenwel moeilijk om zijn Franstalige zusterpartij te
laten vallen. 'Dit is het einde van de missie', klinkt het bij de
liberalen. 'Iemand zal een nieuwe setting moeten zoeken, met of zonder
de MR'.
Door
het veto van de sp.a lijken de regerings-onderhandelingen in een
complete impasse beland. Het is nu uitkijken naar wat koning Filip doet.
Hij kan iemand anders het veld insturen, maar ook nieuwe verkiezingen
vallen niet uit te sluiten.
.
Wim Van de Velden Jasper D'hoore Dieter Dujardin
*
*
**
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Het wordt stilaan voor iedereen duidelijk. Het hele Universum wordt te klein.
In de Nieuwe Wereld doet Sleepy Joe dapper voort aan de ondergang van Links,
En
in onze eigen Oude Wereld delft in het eigen land datzelfde Links
verder dapper het onderspit door de Blauwe Geschelpten, historisch de
uitvinders van Links, in de pn te hakken.
-
Een nieuwe formateur, de elfendertigste, bij dezelfde Sire? Das lood om oud ijzer.
-
En hoe zit dat nu met die nu al meer dan 2 jaar in verdachte omstandigheden omgebrachte fluwelen Slovaakse zakenman?
-
Allemaal
vragen die nigal zwaar op de maag komen te liggen bij deze eerste dag
van de nieuwe week die de weerkundige Herfst inluidt.
Het begin van een vervroegde Nieuwe Lente en een Nieuw Geliod?