.

Middenstik = rood? Blauw Ja!

Want rood na Genez, is niet mee..

-------------------------

Wordt dit de nieuwe vlag van België?

15/01/11, 17u04

De Nederlander Theun Okkerse ontwierp een nieuwe vlag voor ons land, omdat hij vindt dat het Belgische volk hier nood aan heeft. Zijn ontwerp symboliseert de huidige verschillen.

Okkerse waagde zich aan een nieuwe vlag voor België omdat hij voorspelt dat ons land binnenkort drastisch zal veranderen. Het ontwerp is een samensmelting van die van de gewesten: de zwarte leeuw op een gele achtergrond van Vlaanderen en de rode haan met geel van Wallonië, dat meldt Clint.be. Zo goed kent de ontwerper ons land toch niet, want lijkt het Brussels Hoofdstedelijk gewest te zijn vergeten. "Het was niet moeilijk om de twee ontwerpen om te zetten naar één vlag. De verschillende banen, die haaks op elkaar staan,  symboliseren de verschillen tussen noord en zuid", besluit Okkerse. (ep) in dM

-------------------------

Commentaar.

Eigenlijk is het deze Kees niet gepermitteerd  over  ’t muurtje te kijken, naar bij ons. Of zijn er in eigen land voor hem geen onderwerpen meer? De nieuwe baber van Groen Links in opvolging van Femke Halsema bijvoorbeeld! Stel daar de foto van Genez tegenover, en U begrijpt waarom Groen Links in de lift zit!

Maar Allez! Nu hij het zegt : het wordt stilletjes aan tijd om na te denken over een …jaja, progressieve vlagvoor de Vrije Republiek der Lage Landen. Komt daarbij dat de fabricatie van leeuwenvlaggen heel wat meer tekentalent vraagt. Om nog maar te zwijgen van het nostalgie gehalte, dat linx en rechts heel wat kwaad bloed zet….

De Rode balk van Kees (hierboven) wordt vervangen door een BLAUWE, die meer representatief is voor een werkzame bevolking, die het moet hebben van zijn vele kleine maar dappere middelgrote bedrijven, waar baas en werkmaan aan dezelfde koord trekken, maar niet elk naar hun kant.        

Zo zou de nieuwe vlag een teken van verzoening tussen alle Vlamingen kunnen zijn. De authentieke kleuren zijn overwegend : zwart op gouden veld, aangevuld door een liberale dus BLAUWE scheidingslijn, alles RECHTLIJNIG uitgevoerd (zinnebeeld voor de nieuwe rechtlijnige politiek), en voor wie het graag wil kan er het Teken van het Kruis inzien, wat symbool staat voor de Kruistocht tegen de invasie der Mohamedanen (Muselmans pour les Français).

Verder moet niemand zich nog druk maken over de Rode mafia-syndicale kleuren : die hebben zich terug getrokken achter een nieuwsoortig IJzeren Gordijn, vrienden onder elkaar in het Paradijs onder de Halve Maan. Na verwijdering van het rode slangenbeest : eventuele tegengestelde belangen tussen kapitaal en arbeid woorden gesymboliseerd door de botsende pijlen van de zwarte horizontale streep.

Nu de vlag geconcipieerd is, hoor ik U vragen, is Vlaanderen daarmee uit de problemen? Laten we zeggen : er is een begin aan, mits op korte termijn een nieuwe Vaderlandse Hymne het licht ziet. Dat bloederig gedoe laten we voortaan best over aan de adepten van de Godsdienst van de Wrede. Wij richten ons (daarvoor staan de blauwe pijlen) naar de toekomst : de pijl staat half naar boven gericht, maar ook naar onderen : de toekomst begint aan de basis, bij het volk…..

De Nieuwe Vlag is choreografisch ook en geschenk uit de hemel : stel U voor dat wij ooit eens de Olympische Spelen moeten openen met een fenomenale openingsceremonie : ziet U de figuranten liever een Leeuwenbeest uitbeelden, dan de mooie rechte lijnen van de vlag die in Mexiacan Waves de stadions vullen?

We hebben dan de vlag en het volkslied, maar ik heb de indruk dat er nog iets mankeert. Ik zoek me te pletter wat het zou kunnen zijn. Of moet ik hiervoor terecht bij Bart De Wever en de uitslag van de eerstvolgende verkiezingen?

17-01-2011 om 18:24 geschreven door digitalia  

.

Elisabethiaans

Is veilig voor op straat….

------------------------------

De schijnzekerheid van het preutse bestaan
10-01-2011 - Rik Torfs - de standaard Bron Iskander

------------------------------

De verschillende klachten over seksueel misbruik tegen pater Luc Versteylen moeten grondig onderzocht worden. Ondertussen, schrijft RIK TORFS, lijkt een puriteinse levensorde weer de kop op te steken. Pater Luc Versteylen in het midden van de storm. Het zoveelste bewijs van het falen van de kerk, gnuift iemand. Seksueel misbruik, ook bij de groenen, spot een ander. Of de beschuldigingen kloppen, zal het gerechtelijk onderzoek uitwijzen. Ondertussen geniet de bezieler van de groene beweging een vermoeden van onschuld, een echt vermoeden van onschuld dan. Ver verwijderd van de suggestieve taal die Versteylens vroegere medestandster Mieke Vogels dit weekend schaamteloos hanteerde: ‘Het gerecht moet zijn werk doen, of het nu gaat om Roger Vangheluwe of Luc Versteylen.' Een fijnzinnige vergelijking voorwaar, het vermoeden van onschuld spat er zo van af.

Maar soit. Gaat de huidige discussie in Vlaanderen alleen over seksueel misbruik? Ik denk het niet. Er is meer aan de hand. We bevinden ons op een keerpunt van de geschiedenis, waarbij de puriteinse levenshouding die wij verlaten achtten, weerom de kop opsteekt. Want hoe ging dat ook alweer, de laatste halve eeuw?

Ik herinner mij de jaren zestig, als kind weliswaar, maar misschien daarom des te duidelijker. Meisjes van zeventien hadden vriendjes. Ze mochten er niet mee naar bed. Daarna werden ze zwanger. Dus moesten ze trouwen. Wat verboden was, werd op die manier een plicht. Dat was het nadeel van seks: wanneer het eindelijk mocht, moest het. Mooie tijden, die vroege jaren zestig. Onze onderwijzers maanden ons aan de cinema's resoluut voorbij te lopen, niet te kijken naar de prenten in de hall. Pure pornografie allemaal. Vreselijke films. Bambi bijvoorbeeld.

Later, vooral in de jaren zeventig, veranderde de mentaliteit. Het lichaam stond los van de voortplanting. Jonge leraren verkondigden met enige emotie in hun stem dat de gruwelijkste misdrijven niets met seks te maken hadden. Sociale onrechtvaardigheid was erger. Het ogenblik van de bevrijding was aangebroken. Make love, not war. Plotseling leek het alsof de grenzen waarvoor de vorige generatie eerbied betoonde niets anders waren dan pure conventie en nauwelijks verholen levensangst.

Toen ik in de tweede helft van de jaren zeventig student was aan de Leuvense rechtsfaculteit, maakte de criminoloog Steven De Batselier furore. Je kon niet vrij genoeg zijn, vond hij. In zijn druk bijgewoonde colleges liet hij allerlei mensen aan het woord die hun seksualiteit op ongebruikelijke manier beleefden. Daaronder pedofielen en beoefenaars van bestialiteit. Een traditionele examenvraag van De Batselier luidde: ‘Is bestialiteit geoorloofd?' Het correcte antwoord was: ‘Als het dier het ook plezant vindt.' Vergeefs trachtte ik me te verplaatsen in de psychologie van de regenworm.

De Batselier zou vandaag door de politie worden opgepakt. Ook de toenmalige rector Piet de Somer had bezwaren en wilde De Batselier schorsen, maar hij kreeg de gehele linkse studentenbeweging over zich heen. Dat is ongeveer een kwart eeuw geleden.

Vandaag is alles anders. Gaan wij terug naar de preutsheid en het puritanisme van vijftig jaar geleden? Ziedaar de cruciale vraag die we de komende tijd niet uit het oog mogen verliezen. Dat pedofilie, anders dan enkele decennia geleden, niet meer als aanvaardbaar wordt beschouwd, is volledig terecht. De schijntoestemming van een kind is onvolkomen en de psychologische gevolgen van het seksuele contact kunnen onuitwisbaar zijn. Maar in het zog van de terechte bestrijding van pedofilie gebeurt er veel meer.

Zou het kunnen dat onze samenleving op een sluipende manier de oude puriteinse waarden weerom omarmt? Is dit het gedroomde moment om te kiezen voor morele restauratie? Naar het schijnt zouden er in de Oude Brouwerij van Viersel jongeren, en ook misschien wel ouderen, naakt in een vijver zijn gedoken. Moet deze gedachte ons met afschuw vervullen? Tien jaar geleden zou deze vraag zijn weggelachen. Vandaag merk je overal aarzeling. Misschien was niet alleen de houding tegenover pedofilie verkeerd, maar was alles een beetje vies in de sixties en seventies.

Later zal de geschiedenis onze tijd beoordelen, maar de kritiek op het reilen en zeilen in de Oude Brouwerij zou wel eens meer kunnen betekenen dan we vandaag vermoeden. Het in ademnood verkerende Europa heeft niet langer het bevrijdende zelfvertrouwen dat het een halve eeuw geleden uitstraalde. We plooien terug. We schuwen het experiment. We vrezen het onbekende. We verkiezen langzaam maar zeker de schijnzekerheid van het puriteinse bestaan. Het verbod is belangrijker dan het genot, moralisten vinden elkaar, of ze nu Josef Ratzinger heten of Renaat Landuyt.

In het heersende discours van vandaag herken ik, paradoxaal genoeg, wat vroeger de kerk zei: ‘Laten we niet te tolerant zijn, want niet iedereen kan verdraagzaamheid aan, en voor je het weet wordt er misbruik van gemaakt.' Van dwang kan je geen misbruik maken, van vrijheid wel. Daarom moet vrijheid worden teruggeschroefd, en dwang niet.

Wat Luc Versteylen wordt ten laste gelegd, verdient een grondig onderzoek, zeer zeker. Maar voor een terugkeer naar de moralistische tijden van weleer bedank ik feestelijk. No way.

-----------------------

Psssst

Rik Torfs doet mij denken aan al die pastoors die met hun preken de gelovigen de kerk zouden hebben uitgejaagd.

Dit gezegde is niet van mij : ik vond het bij een wereldverbeteraar die niet de wereld, maar alleen de Kerk wilde verbeteren. Derhalve diende hij niet bij zichzelf te beginnen. Dat van die minderwaardige ‘kanselgesprekken’ kan ik begrijpen. Die waren meestal oerstom en oer-vervelend. Kan niet missen, want niet iedereen is even begaafd in de woordkunst. Heb ook nooit begrijpen waarom het absoluut moest : slechts één op honderd ‘pakte’ en de rest ging meestal het ene oor in en het andere uit. Ik beklaag die generaties Pastoors die wel het uur van die zondagse preek met afschuw moeten hebben zien naderen.  Voor mij persoonlijk is het meestal het dut-kwartiertje geworden, afhankelijk van de beziekling die uit de woorden sprak. Die ene keer dat Kardinaal Schotte bijna een half uur lang sprak voor een bomvolle kerk (Waregem) los uit de mouw, onvoorbereid, met eenvoudige woorden, toen was het niet alleen muisstil, maar zelfs ik kan nog hele gedeelten bijna woordelijk herhalen. Hij was waarlijk niet voor niets een ‘Prins van de Kerk’….Die preken moeten oorspronkelijk bedoeld geweest zijn als wekelijkse op-krich sessie voor de gelovigen – ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze weer mochten worden! Zegt die boomkikker van daarstraks : de Pastoor in de Kerk moet het niveau van de TV-shows overstijgen…

Zo ver is het dus gekomen, dat volgens de wereldverbeteraars, het Geloof moet kunnen concurreren met de showbiz-waarde van de kijkkast! Spijtig voor hen, maar ze hebben er niets van begrepen!

Rik Torfs is een echte Pré-Conciliaire kerkgeleerde waarmee ik niet graag als plaastteren heilige samen in een afgesloten kerk zou zijn, waar hij zijn gevoeg zal doen en mij de schuld geven : dat is een oud spreekwoord uit Hart-Vlaanderen dat ik liever niet nader omschrijf.

Nu verwacht U misschien hier over Kerkgeleerdheid meer te lezen : tekst en uitleg of zo. Nee hoor! Zo stom ben ik nu ook niet, dat ik mij durf te     begeven op dezelfde onwezenlijke hoogten als waarop een hoogleraar zich beweegt : iets poneren, maar nalaten zich uit te spreken, of van de bewijzen te leveren. Vandaar dat Torfs zo goed kadreert bij de Tjeven!

Vraag : Waarom? Antwoord : Daarom!

Maar kijk Meneer de Perfesser : juist U zegt dat die tijd voorbij moet zijn!

Daarom : klaar en duidelijk : er blijkt nu ook, en minstens evenveel pedofilie buiten de Kerk te bestaan. Loochent U dat? Waarom?

Pater Versteylen en zijn madam : moeten die niet worden opgepakt : negen op de tien lopen er nog niet verjaarde feiten….

Of, en dan zou dan echt Tjeefachtig zijn : wordt hen de hand boven het hoofd gehouden? Mag hen de bek niet worden open gebroken? Niet dat we er veel van verwachten : het onderzoek is immers geheim. Maar als signaal zou dat tellen!

VANF MORGEN WEER IN DE KIOSK

17-01-2011 om 17:59 geschreven door digitalia  

.

Langs hier voor de rechte weg…..

-----------------

Populisme en mediamanipulatie

Luc van Braekel - LVB weblog in Iskander

Ingezonden door LVB op 2011-01-16 15:38 BESTE MENSEN, WISTEN JULLIE HET AL? DE MENSEN ZIJN HET BEU!

Opvallend toch, hoe de media de mensen willen wijsmaken dat "de mensen het beu zijn". Op zaterdag 8 januari publiceerde Het Nieuwsblad een in het oog springend kaderstuk met een merkwaardige titel: "vier op de tien Vlamingen vertrouwen De Wever niet". Wat bleek? Een enquête had aangetoond dat vier op de tien Vlamingen denken dat Bart De Wever "geen akkoord wil". Daaruit de conclusie trekken dat de mensen die dit geantwoord hebben, De Wever "niet vertrouwen", is uiteraard een brug te ver.

Ten eerste zijn er de die-hard separatisten die een Vlaamse politicus pas vertrouwen wanneer hij geen akkoorden sluit met de Franstaligen. In die doelgroep is "ik denk dat hij geen akkoord wil" bijna synoniem met "ik vertrouw hem".

Ten tweede is er de groep van mensen die er van uitgaat dat het sluiten van een akkoord het uiteindelijke doel is, maar die vindt dat dit doel niet overhaast en tegen elke prijs moet bereikt worden. Ik vertrouw Bart De Wever in de mate dat hij een hogere prioriteit geeft aan het verwezenlijken van de eigen standpunten, dan aan het sluiten van een akkoord. Ik ga ervan uit dat Bart De wever een akkoord wil, maar ik hoop dat hij dat niet tegen elke prijs wil. Ik hoop dus dat Bart De Wever dat akkoord niet al te hevig wil.

Het Nieuwsblad heeft dus een serieuze steek laten vallen met zijn onjuiste titel, maar het is zeker niet de enige vorm van media-manipulatie van de voorbije weken. Maar laat ik eerst even samenvatten hoe we in de huidige situatie verzeild geraakt zijn.

GEEN REGERING ZONDER INGRIJPENDE STAATSHERVORMING

De electorale omwenteling van juni 2010 is er gekomen na 11 jaar communautaire stilstand. Van de vijf resoluties die door het Vlaams Parlement op 3 maart 1999 werden goedgekeurd, is elf jaar lang niets verwezenlijkt. De schuld daarvoor kan men op twee groepen schuiven: de Vlaamse politici die er niet genoeg aan deden om deze resoluties door te drukken, en/of de Franstalige politici die de realisatie van deze resoluties afblokten.

Pas tijdens de regeringsformatie van 2007 heeft Yves Leterme een serieuze poging gedaan om er druk achter te steken. Toen de Franstaligen de zaak bleven blokkeren, gaf hij het op en vormde hij een regering zonder communautair programma.

De Franstalige blokkering tegen meer bevoegdheden en meer verantwoordelijkheden voor de deelstaten is zo sterk, dat het enige wapen dat de Vlaamse politieke partijen hebben, de weigering is om een regering te vormen zonder minstens een gedeeltelijke realisatie van het communautaire eisenplatform. De resoluties uit 1999 kunnen pas gerealiseerd worden als deze strategie wordt volgehouden: Vlaamse partijen moeten weigeren om in een federale regering te stappen die de realisatie van deze resoluties niet minstens gedeeltelijk en op geloofwaardige wijze mogelijk maakt.

Dat was de strategie van het kartel van CD&V met N-VA in 2007, en ze mislukte toen de CD&V eind 2007 toch bezweek voor de druk, en in de federale "noodregering" onder leiding van Guy Verhofstadt stapte.

De onbuigzame houding tijdens de onderhandelingen is dus geen element van een verrottings- of verdampingsstrategie, het is een breekijzer om tot verregaande hervormingen te komen. Een stabiele regering kan er pas komen na een grondige staatshervorming. Een halve staatshervorming zal al snel aanleiding geven tot een roep om een volgende staatshervorming, en zal niet leiden tot communautaire vrede noch tot politieke stabiliteit.

Wie dus vandaag roept dat de politici snel-snel een regering moeten vormen, speelt met de politieke stabiliteit en met de toekomst van het land. En het lijkt erop dat vooral de media paniekvoetbal spelen, waarbij ze enkele marginale initiatieven (van het extreem-linkse Comac tot en met de zoon van minister De Clerck) aangrijpen om de bevolking wijs te maken dat de bevolking "het beu is".

Verder getuigt het van intellectuele oneerlijkheid en van het voeren van intentieprocessen, om het lange aanslepen van de regeringsonderhandelingen toe te schrijven aan de vermeende "onwil" van één van de partijen, met name de N-VA, om tot een akkoord te komen. Zo wekte Tom Lanoye dit weekend nog de indruk dat de N-VA een bewuste blokkeringsstrategie voert. De logica is nochtans eenvoudig, en wie vindt dat we snel een nieuwe regering nodig hebben en dat het communautaire niet belangrijk is, kan het recept toepassen of politici onder druk zetten om het recept toe te passen. Geef toe op de communautaire eisen, splits BHV, geef de deelstaten grote bevoegdheden en verantwoordelijkheden, en de onderhandelingen zullen slagen. Dat dit niet lukt, wijst erop dat het communautaire status-quo voor de Franstaligen van enorm belang is, en dat de oplossing niet zo eenvoudig is als de anti-populistische populisten ons willen voorhouden.

Paul-Henry Gendebien, Aurélie Decoene, Philippe Moureaux

Toen ik vanmiddag Aurélie Decoene van Comac aan het woord hoorde in Controverse op RTL-TVI, bleek duidelijk hoe zij het recept voor "geef ons een regering" zag. Geen staatshervorming, niet toegeven op de communautaire eisen, want "denkt u werkelijk dat iedereen die op Bart De Wever heeft gestemd, BHV wil splitsen?" Enkel Paul-Henry Gendebien zag het helder: de Belgische kloof tussen Nederlandstaligen en Franstaligen bestaat niet enkel bij de politici, maar ook in de publieke opinie, zoals de ruzie bij de Miss België-verkiezing aantoonde.

EN DAN NU ONS SPETTERENDE VRT-DEBAT

Maandagavond om 21.10u wijdt de VRT-nieuwsdienst een extra uitzending aan "de economische gevolgen van de politieke crisis". Zullen hun licht laten schijnen in de studio: professor Paul De Grauwe, baron Paul Buysse en eurocommissaris Karel De Gucht. Ik kan nu alvast voorspellen dat deze drie het roerend met elkaar eens zullen zijn: steek de staatshervorming in de koelkast (of liever, in een Comité van Wijzen, maar dat is hetzelfde) en vorm een sociaal-economische noodregering. De VRT heeft zich voorgenomen om werk te maken van de etnische diversiteit in haar programma's, maar de opinie-diversiteit op onze openbare omroep lijkt met de week te verminderen.

"Geef ons een regering" is in mijn ogen de ultieme vorm van goedkoop populisme. Alsof er een simpele oplossing bestaat voor complexe problemen. Maar de initiatiefnemers in kwestie - tot bewijs van het tegendeel een marginaal zootje - vinden zichzelf ongetwijfeld nobele populismebestrijders.

En wat met de dreiging van de "gieren" van de financiële markten, de "speculanten", die de lange regeringsvorming zouden aangrijpen om ons land financieel op de knieën te krijgen? Met het grootste privé-spaaroverschot ter wereld en een rentespread die miniem is in vergelijking met die van Spanje, Portugal en Italië, kan ons land wel enkele stormen doorstaan. Net als de mantra "de mensen zijn het beu" lijkt de slogan "de gieren cirkelen al boven ons" bedoeld om een zelfvervullende profetie te worden

-----------------------

Ho Ho Ho Lucsje! Een doelgroep “die helemaal geen akkoorden wil” : dat is de moedwilligheid ver voorbij, als U met die doelgroep die van het Vlaams Belang bedoelt. Dan hebt U wel van heel ver hun programma gelezen! Van zodanig ver dat het U is beginnen schemeren! Gelieve dus dringend even binnen te wippen bij Pearl! Die hebben mirakel-oplossingen tegen een zacht prijske! Het kan natuurlijk ook, dat U thuishoort bij zij die persé  het werkstuk van 1830 willen redden, om in een lichtjes gewijzigde vorm dienstbaar te blijven aan vreemde meesters.

Doet er mij aan denken dat wij eerst nog een paar landverraders moeten opknopen, om vervolgens het voorwerp van hun schurkenstreek te nationaliseren, eenmaal onafhankelijk : de banksector en de energie-sector.

Maaar over die doelgroep die ondemocratisch overal wordt buiten gehouden : het Vlaams Belang wil wel een akkoord, zelfs het allerbeste : het finale akkoord. Het wil daarenboven met die van over de taalgrens in de beste nabuurschap verder leven, maar niet meer onder hetzelfde dak, waar ZIJ zeggen wat WIJ wel of niet mogen doen….

Als U nu eens moest helpen om deze idee te promoten : zorgen voor een definitieve en blijvende oplossing. Willen zij achteraf aansluiten bij Frankrijk? Voor ons niet gelaten, mis zij afzien van alle gebiedsroof, huidige en toekomende. Hun burgers die in het verleden reeds misbruik gemaakt hebben van onze gastvrijheid (De Rand) kunnen altijd ‘Heim ins Reich’…Wij van het Vlaams Belang zijn gaarne bereid hen stuk per stuk uitgeleide te doen. Daar hebben wij al ons keukengerei voor veil!

Voor de jongskes die deze beeldspraak niet door hebben : ooit heette zoiets in de volksmond ‘scharminkelen’. Schandaal rammelen als U wilt. Zoals vroeger een overspelig koppel (bij duister) wed ‘ingehaald’ met ketelmuziek en slaande strom….Een flard van zo’n gebruik is overgebleven in de sliert rammelende conserve-dozen die soms ongezien aan de achterbumper van een pas getrouwd koppel wordt vast gebonden en voort gesleept.

‘Slimme’ camera’s : Bart wil ze in Antwerpen op de invalswegen, want, zo lezen we (elders) die van Turnhout hebben dat ook en sindsdien is de criminaliteit binnen de stadsmuren enorm toegenomen. Curieus, hé, maar dat doet mij denken aan de efficiëntie van de Regeringsonderhandelingen. Die zijn goed hoor, maar komen op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats en met de verkeerde mensen. Net zoals in Turnhout stijgt de koorts, en raken de burgers in paniek, in plaats van de criminelen….

U hebt natuurlijk wel een punt over de fameuze Vlaamse Resoluties van 1999, die een minimum programma zijn, nog een punt over het populisme van de populmisten-bestrijders en een bijzonder groot punt over de BRT-Weg Ermee. Maar ben ik nu onbeleefd om aan te stippen dat precies daar het schoentje wringt : eerst een minimum-programma schrijven (De Resoluties), dan verschieten voor hun durf, om vervolgens te beginnen onderhandelen over welke punten er onderhandeld moet worden. Dat is uw computer willen doen draaien met behulp van een koppel kruiwagenwielen!

Iemand ie zelf recht in zijn schoenen staat, zegt : na 180 jaar is ons geduld op : wij willen af van jullie gezeik en we willen proberen daar samen uit te geraken. Wij zijn te spreken (in ’t Vlaams) op die plaats van dit uur tot dat uur. Komen jullie niet, even zo goed goede vrienden! Dan doen we het op onszelf!

Moesten jullie ons dat willen beletten, dan zullen jullie moeten beginnen schieten! Dààààg! En de groeten aan de Vrouw!

En Brussel?

Niet goed geluisterd zeker?! Zo lang jullie geen restitutie doen van ons grondgebied, houden wij de knip op de beurs. Kom ne keer terug als jullie die boodschap beginnen door te krijgen.

Dàààg flauwerikken. Onze tijd is op : we moeten weer aan het werk!

17-01-2011 om 17:40 geschreven door digitalia  

.

Tjeef en Belgicist tot in de kist!

-----------------------

.

Over paarden, over Denemarken

 

En over een verloren Koninkrijk….

----------------------------

 

There is somthing rotten in the State of Danmark :

men is wel verplicht zoiets te denken, als men de uitdrukking van de Koninklijke Chamateur-Arrangeur VandelanottTe bij het mislukken van zijn zending hoort debiteren, precies alsof hij een optreden had in de Koninklijke Schouwburg. Koning Victor Emanule II van Italië zei toen (1943) in gelijkaardige omstandigheden tegen Mussolini slechts één woord: ‘Tragediante’ – maar toen Mussolini begon te jammeren, wijzigde hij zijn antwoord al vlug in ‘Comediante’… Wat Albert II van Sex en Coburg geantwoord heeft, weten we niet. Dat is misschien, net als bij Mussolini, voer voor zijn biografi. Albert II weet zeer goed dat V.Emanule II, de schoonpa van zijn Tante Marie-Josée van België, net zoals hijzelf met een ‘II’ achter zijn naam, maar een paar weken meer te gaan had als Koning Van Italië….

Maar dat is een ander verhaal. Nu bijna 70 jaar na de overhaaste vlucht van de Savoye’s die amper 73 jaar de kroon van het ééngemaakte Italië hadden gedragen, mogen de kleinkinderen-erfgenamen druppelsgewijse weer de voet op Italiaanse bodem zetten.

 

 

Dat van die paarden die naar de drinkplaats geleid worden, maar niet verplicht kunnen worden te drinken….Is wel enigszins een andere dimensie, maar het toont de hulpeloosheid van onze ‘dirigenten’….

De volgende keer kan hij uitroepen, ook al een oud Engels gezegde :’A horse! My kingdom for a horse’  (ook uit Hamlet!) want die tuinman, wit van schrik, moet voor de avond in Ispahan zijn….

Dan gaan de blikken naar het Hoge Noorden.

Denemarken  :

daar is de rottigheid ons een stapje voor : ze is al doorgedrongen tot in de Rechtbanken en zelfs tot in de Koninklijke Bibliotheek. Zie hieronder…..Bij ons steekt het alleen nog maar….onder de oppervlakte.

Maar (‘zie hieronder)  : Is lam, mô slim!  Dat van die sjoemelnde reporters is dus geen exclusiviteit van de BRT. Valse geweerschoten in een reportage betekenen wel het op non-actief gezet worden, ogenschijnlijk, maar op YouTube valse filmpjes plaatsen, dat is…..een vergissing…

Weet U nog de hoernalist die met verborgen camera een onthaalmoeder strikte die Hitler foto’s aan de muur had? Wel : dezelfde man paste voor het gemak ook de truc van de geweerschoten toe. Anders gezegd : wat was er waar van die onthaalmoeder, en wat was erbij gefantaseerd?

Al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel….

---------------------------------

 

”Het moderne islamisme is een radicale ideologie” 

Een historicus moet wegens denigrerende opmerkingen over de islam voor de rechtbank verschijnen, terwijl islamisten een bijeenkomst houden in de Koninklijke Bibliotheek. Er klopt iets niet in Denemarken.

Door: Henryk M. Broder
 
De publicist Lars Hedegaard steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. »Het moderne islamisme, zoals dit door de meeste Deense imams wordt vertegenwoordigd, is geen religie, maar een politieke ideologie in de traditie van het communisme en het nazisme.«

In 1942 in Horsens bij Århus geboren, kan hij zich de tijd vlak na de oorlog nog maar vaag herinneren, toen de Denen zich ervan bewust werden dat er ongeveer 6000 vrijwilligers aan Duitse zijde in de Waffen-SS hadden gevochten. Zijn ouders hadden alleen maar verachting voor de »collaborateurs«. En de »nieuwe collaborateurs«, zegt Hedegaard, zijn tegenwoordig diegenen, die bij de islamisten in ’t gevlij trachten te komen, zoals de hoofdredacteur van het dagblad »Politiken«, Toeger Seidenfaden, die zich in 2010 ten overstaan van de hele wereld bij de moslims verontschuldigde voor de Mohammed-karikaturen, die in de concurrerende krant »Jyllands-Posten« waren verschenen.

Hedegaard heeft geschiedenis gestudeerd, de verzamelde werken van Marx en Engels in de originele versie gelezen en was een tijdje actief in de Socialistische Arbeiderspartij. »Ik ben nog steeds marxist«, zegt hij, tenminste wat het »gebruik van de marxistische maatschappijanalyse« betreft. In 2004 richtte hij de »Maatschappij voor persvrijheid« als tegenpool van het Deense PEN op, de »waakhond van de politieke correctheid«. De »Trykkefrihedsselskabet« heeft intussen meer dan duizend leden, driemaal zoveel als de PEN-club.

Een jaar daarvoor, in 2003, publiceerde Hedegaard met twee coauteurs het boek »In het Huis van de Oorlog – Hoe de islam het Westen kolonialiseert« (I krigens hus: islams kolinisering af Vesten«). In 2009 verscheen het vervolg: »1400 jaar oorlog – de islamitische strategie«.

»Vrouwen als broedmachines« 
 
In december 2009, een paar dagen voor Kerstmis, kreeg Hedegaard bezoek van twee journalisten, die een informeel gesprek met hem wilden voeren, dat niet bedoeld was om te worden gepubliceerd. Een dag later stond het gesprek op het Internet. Daarin waren ook zinnen te beluisteren als: »Zij (de moslims) verkrachten hun eigen kinderen« en »Vrouwen in de islam hebben geen waarde, behalve als broedmachines.«

Zoiets geldt ook in het radicaalliberale Denemarken als grensgebied. Niels-Erik Hansen, de leider van een door de regering gefinancierde NGO die racistische voorvallen in Denemarken registreert en aan de VN meldt, diende een aanklacht bij de politie in, die na een kort onderzoek van de situatie een gerechtelijk vooronderzoek startte – wegens »haat zaaien«, volgens paragraaf 266b van het Deense wetboek van strafrecht. Het proces zal binnenkort plaatsvinden voor het kantongerecht van Fredriksberg, een zelfstandige gemeente binnen Kopenhagen. Mocht Hedegaard veroordeeld worden, dan kan hij twee jaar gevangenisstraf krijgen.

Alle islamitische staten in een kalifaat verenigd

Dit alles wetende, richten we ons op het tweede gedeelte van het verhaal. Hizb ut-Tahrir is een in 1953 opgerichte radicaalislamitische organisatie, die heel openlijk het doel nastreeft om alle islamitische staten in een kalifaat te verenigen, waarin de sharia dient te gelden voor moslims en niet-moslims. In Duitsland heeft Otto Schily de »Partij van de islamitische bevrijding« in 2003 verboden. In Denemarken mag deze zich vrij ontplooien.

Daar doet op dit moment een oproep van Hizb ut-Tahrir de ronde tot gewapend verzet tegen de inzet van Deense, Zweedse en Noorse soldaten in Afghanistan, geïllustreerd met beelden van grafkisten in Deense, Zweedse en Noorse kleuren. De officiële woordvoerder van de organisatie voor het Scandinavische gebied, Chadi Freigeh, gaf een interview aan de Deense radio, waarin hij o.a. zei: »Als er iemand verantwoordelijk is voor de dood van Deense soldaten, dat zijn het de Deense politici, die hen koelbloedig op een missie gestuurd hebben die alleen de strategische interesses van de Amerikanen in de regio dient.«

Tot zover is de inwonende logica van Hizb ut-Tahrir nog te volgen. Wie tegen hen is, heeft automatisch ongelijk. Moeilijk wordt het pas wanneer men hoort, dat de »Partij van de islamitische bevrijding« heeft uitgenodigd tot een debat over de oorlog in Afghanistan. De bijeenkomst moet in de »Zwarte Diamant«, het huis van de »Royal Library« in Kopenhagen, plaatsvinden. Dat is ongeveer net zoiets als wanneer de NPD uitnodigt tot een manifestatie in het »Huis van de Duitse historie«. Als je de Deense homepage van de organisatie aanklikt (www.hizb-ut-tahrir.dk/new/), komt je onmiddellijk een goed gemaakte flyer tegemoet. De site is professioneel vormgegeven, het Deens perfect. In dat opzicht zijn de islamisten van Hizb ut-Tahrir uitstekend geïntegreerd.

Islamisten in de Koninklijke Bibliotheek

Nadat de laatste dagen van december een islamistische aanslag op het gebouw van »Jyllands-Posten« in het centrum van Kopenhagen werd verijdeld, vinden enkele Denen het een nogal vreemd idee dat een islamistische organisatie, die openlijk oproept tot het afknallen van Deense soldaten, dit uitgerekend onder het dak van de »Royal Library« mag doen. Haar directeur, Erland Kolding Nielsen, heeft tegenover «Jyllands-Posten« toegegeven dat hij »niet genoeg« over Hizb ut-Tahrir weet om ze niet in zijn huis toe te laten. Toen hem werd gevraagd of hij ook aan neonazi’s zou verhuren, antwoordde hij: »Dat is een goede vraag.«

Dus zal er op 21 januari in de »Royal Library« een »discussie« plaatsvinden over hoe men Afghanistan kan bevrijden van de Deense bezetting. Het resultaat is net zo duidelijk als de baan van een geweerkogel. Drie dagen later, op 24 januari, zal Lars Hedegaard voor de rechtbank staan, omdat hij enkele denigrerende opmerkingen over de islam heeft gemaakt. Er klopt iets niet in Denemarken.

Henryk M. Broder

Bron: http://tinyurl.com/6fk6o8h

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

Geplaatst door hoeiboei op 10:58

--------------------------

Commentaar.

Tiens!: bestaan er dan geen zichtbare resultaten over de hier besproken ‘broedmachines’? Akkoord, de uitdrukking is niet zo hoiffelijk, maar ’s nacht inbreken bij een cartoonist gewapend met mes en halbijl : getuigt zoiets van veel hoffelijkheid?

Over het verkrachten van de eigen kinderen : tja, als daar geen bewijzen voor zijn, wordt dat beter niet gezegd. Maar…als het niet waar is, waarom is er dan iemand die het schoentje aantrekt? Groepsbelediging, zegt U? Ja? Een in groep aangemerkt worden als honden apen en varkens : dat is als liefkozing bedoeld waarschijnlijk….En wacht eens : als er in Antwerpen zoveel maagdenvliezen moeten hersteld worden : zijn er dan zoveel verkrachtingen die allemaal buitenshuis gebeurd zouden moeten zijn? Stemt dat getal zo wat overeen met de politierapporten over verkrachtingen?

Samengevat : vòòr de Islam-invasie had niemand reden om dergelijke taal te gebruiken. Of had de Overheid liever dat de Europeanen ook met bommen begonnen om zich te verweren?

 

STOP EENS ‘N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK

15-01-2011 om 18:46 geschreven door digitalia  

.

Vlaamse Onafhankelijkheid…

Voor de syndicaten nog erger nachtmerrie dan de Etna op Sicilië

--------------------------

N-VA krijgt volle laag

(=Standpunt dS)

BRUSSEL - Na de kritiek van Europees commissaris Karel De Gucht op de onderhandelingen schieten ook de vakbonden met scherp. Het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen is dood en begraven.

Het ABVV publiceerde gisteren een bijzonder kritische brochure over ‘wat N-VA op sociaal-economisch vlak in petto heeft'. ‘De partij wil de solidariteitsinstrumenten van de werknemers afbouwen', staat er. ‘Onze sociale zekerheid, het arbeidsrecht, het federaal sociaal overleg,... Terwijl onze sociale zekerheid onze dijk is tegen sociale overstromingen.'

De kritiek komt boven op een scherpe blog van ACV-voorzitter Luc Cortebeeck, die het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen zwaar op de korrel nam. ‘Wie daaraan begint, maakt het systeem helemaal kapot. De uitkeringen worden dan compleet onbestuurbaar', zegt Cortebeeck. Hij noemt het voorstel van de N-VA ronduit ‘beschamend'. ‘Een zorgvuldige afweging van baten en kosten zal de communautaire scherpslijpers wellicht worst wezen. Het gaat niet om de baten, maar eenvoudig om het schaden van de werklozen.'

En dan is er ook nog Europees commissaris Karel De Gucht (Open VLD). Die suggereerde gisteren om desnoods een staatshervorming en een regering zonder de N-VA te maken. De Gucht zegt dat hij de ‘enorme pleinvrees om het zonder de N-VA te doen', niet begrijpt.

De kritiek verandert niets. Open VLD-voorzitter Alexander De Croo zegt dat De Gucht in persoonlijke naam sprak en dat zijn partij de N-VA in de volgende federale regering wil. CD&V-voorzitter Wouter Beke noemde de kritiek van De Gucht ‘totaal irrelevant'. De N-VA noemt de kritiek van de vakbonden dan weer ‘zeer betreurenswaardig'. ‘De vakbonden spelen altijd in de kaart van de Franstaligen', klinkt het. ‘Zij zijn de feitelijke doodgravers van dit land en van de welvaart van de Vlamingen.'

Toch lijkt het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen intussen dood en begraven. Ook de werkgeversorganisatie Voka, door De Wever ooit schertsend ‘zijn baas' genoemd, vindt de splitsing ‘niet nodig'. Waar dan wel verdiept kan worden, is allerminst duidelijk. Het triumviraat heeft na een ijzige vergadering woensdagavond technische werkgroepen aan het werk gezet om de gemoederen te laten afkoelen. Pas maandag komen ze opnieuw bijeen.

--------------------------

Reacties

Op 14 januari 2011 omstreeks 00u14, zei Arjan Eskeland, Linden:

Wanneer is dit krankzinnige systeem eigenlijk begonnen waarbij vakbonden een soort ondemocratische schaduwregering zijn gaan vormen? Zijn beleidsvoorstellen tegenwoordig per definitie onhaalbaar als de vakbonden niet akkoord gaan? In dat geval kunnen we ook gewoon verkiezingen en regeringsvorming overslaan, lijkt mij, en gewoon de grote vakbonden rechtstreeks een links beleid laten vormen. Dan hoeft niemand nog te doen alsof het gewone volk iets te zeggen heeft in dit land, en besparen we een hoop geld.

Op 14 januari 2011 omstreeks 00u21, zei Dirk Bosmans, Bazel:

Zeer goedkope kritiek, De Gucht op kop. De partij die niet meer wil regeren roept op om een regering zonder N-VA te vormen, zodat alle andere partijen zich ook kapot regeren zeker. De RVA zegt dat ze niet kan splitsen, want dan zijn er 3 RVA's. Als dat een argument is, dan moeten ze dringend samengaan met de Nederlandse en de Luxemburgse werklozenkas. En ABVV en ACV-er Cortebeek gaan inderdaad heel kort door de beek als zij zeggen dat splitsen neerkomt op afschaffen. Of splitsen verstandig is, weet ik niet, maar de tegenargumenten zijn alvast waardeloos; als er geen betere zijn, zal splitsen wel de beste keuze zijn zeker?

Op 14 januari 2011 omstreeks 00u20, zei mario V., Nieuwkerken-Waas:

Leg er snel een cordon rond. Dat kan dan na enkele jaren terug als een boomerang in jullie gezicht vliegen..

----------------------------

Commentaar.

Ik sluit mij volledig aan bij deze drie voorgaande sprekers. De zaak is – no means – niet beter te verwoorden!

14-01-2011 om 17:16 geschreven door digitalia  

De Nova Huta kathedraal in Krackau

Aangezien het, buiten wat geblaat, stil is in de ‘polletiek’, even ‘etwas plaudern’ in kerkelijke wisjewasjes. Misschien in het vooruitzicht dat er ooit op de TV quiz’en komen die hun inspiratie uit ons rijke kerkelijk verleden halen?

Baat het niet, dan schaadt het niet.

Het moeten niet altijd personen zijn, die al een paar 100 jaar overleden zijn, die tot voorbeeld gesteld worden….Want!

Doen die van Rome toch wel weer hun eigen gedacht, zeker!  Niks overleg met Rik Torfs, noch met Danneels. En al zeker niet met Jürgen Mettepenningen of met het rectoraat van de KUL !!! Men zal in Rome, waar Benito Mussolini ooit de plak heeft gezwaaid, Paus Woytilla tot de Eer der Altaren verheffen! Stel U voor : een aartsconservatieve zedenpreker die tegen alles was dat progressief oogde  : tegen abortus, tegen euthanasie, tegen condooms, kortom tegen alle zegeningen van de Seksuele Revolutie….…Stel U voor : seks mocht alleen maar voorkomen in het huwelijk : niet op het werk, niet in de school, niet in de sacristie, niet in de sportzaal : wat wist een geestelijke daar nu van!

Daarom zeggen we, in samenspraak met Staf Niemegeers : weg met die reactionairen!

Dat ze het Hem, de Polak, al sinds Nova Huta (*) en Gomulka nooit vergeven hebben dat Hij het communisme weerstaan heeft, ja zelfs er de doodgraver van werd, weten alleen nog de ouderen, en dat willen de media best zo houden!  Daarom is het nuttig hier een oud artikel uit Readers Digest in herinnering te brengen, uit de tijd dat Woytila alleen nog maar de Aartsbisschop van Krackau was. Toen waren de berichten van achter het IJzeren Gordijn zeldzaam, weet U nog?

Toen was godsdienst nog opium voor het volk. Maar Woytilla liet zich niet in de hoek drummen. Het was een Herder met een Leeuwenhart! Dat was al zo sinds hij moest benoemd worden tot Deken : volgens de KP was hij de man die het NOOIT mocht worden, maar hij werd het. Als Bisschop zou hij nooit benoemd geraken, maar weinige tijd later, tot afgrijzen van de Partijleiding, werd hij zelfs Bisschop van Krackau. Hun eigen kandidaat kregen nul op het request….Woeitilla kreeg hij zijn zin : een nieuwe kathedraal bouwen in deze geïndustrialiseerde miljoenenstad. Er kwam een bouwvergunning na veel tegenstand, maar er was geen geld voor de bouw, er waren geen bouwmaterialen en zeker geen arbeidskrachten. Toen kwamen vrijwilligers bijeen, kochten met hun weinige spaarcenten de bouwstoffen, en gingen, na de werkuren, vrijwillig aan de slag op de bouwwerf. De autoriteiten konden alleen maar tandenknarsend toekijken tot de kathedraal in een minimum van tijd klaar was….

Net toen het gebouw af was, werd Woytilla tot Aartsbisschop benoemd, maar moest Krackau al gauw verlaten, omdat Hij, tot stomme verwondering van de Poolse autoriteiten, tot Paus werd verkozen. Zijn uitreisvisum namelijk hadden zij hem zo lang mogelijk onthouden…

Toen Hij stierf, schoven de mensen dag en nacht, zonder onderbreking aan voor een laatste groet. Iedere dag nog schuift het publiek in dichte drommen aan, in de crypte onder de Sint Pieter in Rome : met zachte dwang wordt er belet dat de mensen halt houden om op het graf te bidden. Wat bloemen en een stille eenvoudige grafsteen, nog eenvoudiger dan de man zelf was.

Natuurlijk zijn er bij een zaligverklaring veel halfzachte nevenverschijnselen die dik in de verf gezet zullen worden door de media, want die wensen zeker niet stil te staan bij de essentie.

Want deze vraagt een inspanning : het willen inzien dat Woytilla als voorbeeld kan gezien worden voor het vechten en het volhouden. Weer missen we Kardinaal Jan Pieter Schotte, de Dauphin, gestorven voor hij tot Paus kon worden aangeduid, de wens van Woytilla, die de Vlamingen uit de eerste hand had leren kennen, kort na de oorlog toen hij in het land was.

En nu moeten Niemgeers , Versteylen, en vooral Danneels, de mislukte pauskandidaat tegen Ratzinger, het nog meemaken, dat Mgr Léonard, in de schaduw van dergelijke voorvechter, de kudde mag terugbrengen naar de ware schaapstel. Meer nog, Mgr Léonard zal die dag nadrukkelijk aanwezig zijn op het St Pietersplein.

Weet U trouwens, dat Pater Damiaan bij Woytilla een goede bekende was? JaJa, die Vlamingen : hij kon er goed mee overweg. Dat wist Deken Valeer De Schacht, letterkundige, uit Kortrijk, een oud-medestudent van Hem, en Kardinaal Gustaaf Joos, titelkardinaal van de Ieperse kathedraal, ook al een oude vriend van Woytilla, die niet eens de middelen had om zijn kardinaals-rode garerobe te betalen….

Toen hadden wij korte tijd 3 Kardinalen : Schotte in Rome, Joos in Gent en…wie was die derde weeral?

------------------------------------

Johannes-Paulus II op 1 mei zalig

Paus Benedictus XVI verklaart op 1 mei zijn populaire Poolse voorganger Johannes-Paulus II (1978-2005) zalig, zo heeft de prefect van de Congregatie voor Zalig- en Heiligverklaringen, kardinaal Angelo Amato, vrijdag in Rome bekendgemaakt.

Benedictus heeft als opvolger van Karol Wojtyla vrijdagochtend het decreet ondertekend ter zaligverklaring. De feestelijke ceremonie is voorzien voor de eerste zondag na Pasen.

Eerder had de Congregatie een aan de Poolse paus toegeschreven wonder gevalideerd: de wonderbaarlijke genezing door zijn tussenkomst na gebeden van de 44-jarige Franse zuster Marie Simon-Pierre Normand van de ziekte van Parkinson, waaraan ook de katholieke leider leed. Het mirakel deed zich enkele maanden na zijn dood op 84-jarige leeftijd op 2 april 2005 voor.

Het proces tot zaligverklaring werd zeer snel opgestart en was in een recordtempo rond na het einde van het 27-jarige pontificaat van Johannes Paulus II, en werd tijdens zijn uitvaart al door talrijke gelovigen geëist. In plaats van de gebruikelijke vijf jaar startte de procedure al twee maanden na zijn dood. De volgende stap is, mits een tweede wonder, een heiligverklaring.

--------------------------------

(*) Nova Huta : http://www.cracowonline.com/accommodation_nl.php?no=3

Het is Pools voor ‘Nieuwe Staafabriek’

14-01-2011 om 16:12 geschreven door digitalia  

.

Kasteel van Poesele

Geboortehuis van Barones Monika Van Paemel

---------------------

Mijn titel laat het al vermoeden, denk ik  : hier liggen voetangels en schietgeweren. Al moet ik toegeven dat het dorp Poesele, deelgemente van Nevele (zie afbeelding hierboven met geboortehuis Barones Monika Van Paemel) een der vredigste dorpjes is in Vlaanderen. Cyriel Buyse (Het Gezin van Paemel) werd nooit baron, noch werden de Gezusters Loveling dat ooit.

Voilà, daar ligt de eerste voetangel al geklemd rond Uw been : als iemand geadeld wordt door de Coburgers, dan is er voor Vlaanderen ronduit stront aan de knikker. Barones Monika Van Paemel was de voorgangster-voorzitster van Geert van Istendael, ook zeer progressief, die het in onderhavig werkstuk van zijn hand in dM, waar anders, heeft over zijn eigen afscheid als voorzitter van PEN en dat afscheid belicht met de kaars als lichtbron en zoeklicht, bij gebrek aan een betere lichtstraal.

De tweede voetangel (die U nog kunt vermijden door niet verder te lezen), is dus de reeds vermelde schrijver Geert Van Istendael. De man heeft zijn kwaliteiten, maar is voor ons ietske te nauw verbonden met de kwalijke reuk van de Reyerslaan. Al moet ik toegeven dat op die reputatie uitzonderingen zijn. JP Rondas, bijvoorbeeld. Die is dan ook geen kaars, maar een vuurtoren in de duisternis. Die man moet uitzonderlijke talenten hebben, dat hij nog niet ‘gedefenesteeerd’ werd, of ‘gerattenvergiftigd’ à la Leterminator….

Zo komt U dan nu terecht bij, neen, niet bij een der schietgeweren van dit stukje, maar bij het schietkanon er van. Want nu moet ik, heel even maar, stoefen op de 0000, de Onnozele Overbodige Openbare Omroep, voorgesteld niet door 4 x de letter O, maar door 4 x het cijfer NUL. Zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.  Want zij verdedigen, uiteraard nu ook weer, met de nodige ingebouwde censuur, de absolute vrijheid van meningsuitdrukking. En daarvoor staat, sinds 1920 al, de PEN van Van Istendael model, lang voor deze geboren werd. Zie stukje uit Wiki,  hieronder (laatst)

P.E.N. = Poets, Esseyists, Novelists

De 0000 toeteren hoog van de toren over de vrije meningsuiting, maar papegaaien al subiet dat volgens de Linxe Kerk, gevolgd door ‘Europa’ , de Hongaarse centrum-rechtse regering hun vrije meningsuiting aan banden wil leggent. Waarbij ze wel nalaten die beperking nader te omschrijven : het volstaat dat zij dat denken, opdat het zo zou zijn….

Eenzelfde redenering over de persvrijheid in bvb Cuba werd nog niet gehoord. Zodat hier, na voetangels en schietgeweren, ook duidelijk sprake is van twee maten en twee gewichten….

----------------------------------

Het woord, een staatsgevaarlijk wapen

13/01/11, 08u55

Geert van Istendael neemt afscheid als voorzitter van PEN Vlaanderen. Van Istendael heeft in David Van Reybrouck een opvolger gevonden als voorzitter van de auteursvereniging PEN Vlaanderen. Met deze bijdrage neemt hij afscheid.

Mijn voorzitterschap van PEN is voorbij. Het heeft drie jaar geduurd. Straks zal ik vierenzestig zijn. Je mag de jongere generatie niet in de weg staan.

Dat wil nu ook weer niet zeggen dat je de ervaring van oudere generaties moet verwerpen, zeker niet in een tijd als de onze, nu snelheid een deugd is en verandering het teken van opperste wijsheid. Dictatoren wissen graag het verleden uit. Technocraten, CEO's en politici die ons willen inpeperen dat er geen alternatief is, bezondigen zich eigenlijk aan hetzelfde. Het verleden is per definitie anders dan het heden. Wie een beetje op de hoogte is van het verleden, kan zéér vervelende vragen stellen over het heden.

Drie jaar geleden was het de bedoeling het bestuur van PEN te verjongen. Dat is gebeurd en wel drastisch. Nu én voorzitter én ondervoorzitter én penningmeesteres opstappen, zakt de gemiddelde leeftijd van de bestuursleden dramatisch. Mijn kroonprins is zo oud als mijn zoon. Goed zo. Maar er doet zich een ander probleem voor: op één na zijn alle bestuursleden mannelijk. Zoiets kan PEN zich echt niet permitteren. Ik heb er alle vertrouwen in dat de jonge garde dat zal veranderen.

De afgelopen drie jaar was PEN Vlaanderen goed zichtbaar in de media: in deze krant bijvoorbeeld, in De Standaard ook, we kwamen op de radio en je kon ons vinden op de elektronische fora. Het kan nog beter, het zal nog beter en dat is helaas ook nodig. Want het gaat niet goed met de vrijheid van meningsuiting.

Een voorbeeld uit eigen land: dat een schrijver werd weggebruld door een handvol religieuze fanatici, heeft me diep geschokt. Wie dat nog maar tien jaar geleden voorspeld zou hebben, die hadden we gewoon weggelachen.

Een buitenlands voorbeeld: de woedende reactie van het officiële China toen de Nobelprijs voor de Vrede werd uitgereikt aan een oud-voorzitter van de onafhankelijke Chinese PEN. Wie dacht dat economische bloei en vrijheid van meningsuiting onlosmakelijk met elkaar verbonden waren, zal zijn mening moeten herzien.

PEN Vlaanderen is naar de scholen gegaan met de actie Gekooid. Jonge Vlamingen willen weleens vreemd opkijken als je hun vertelt hoe staatsgevaarlijk een versregel of zelfs maar een woord kan zijn, zeker als je het ook bewijst met namen, gezichten, stemmen.

PEN Vlaanderen werd geraadpleegd door de EU. Ons werden vragen gesteld over de vrijheid van meningsuiting in Turkije. Wij hebben daar schrijvers geadopteerd. Een van hen, Hrant Dink, is helaas op straat doodgeschoten.

Ik ben naar een paar wereldcongressen van PEN gegaan. Je maag keert om als je de gruwelverhalen hoort van schitterende schrijvers en journalisten, over politieverhoren, marteling en moord, in Guinee of Wit-Rusland of elders - blijkbaar is een woord, een zin, een sprookje, een rijm nog steeds een afschuwelijk wapen. Toch in de ogen van wie graag macht misbruikt. Het werk dat ons comité voor gevangen schrijvers verzet, kan wereldwijd rekenen op grote waardering. Afgevaardigden uit grote landen als de VS of Frankrijk vragen zich vaak af hoe een kleine, bescheiden mevrouw van PEN Belgium Dutch Speaking, want zo zijn wij internationaal bekend, en haar medestanders het allemaal voor elkaar krijgen. Ze vroegen het zich al af toen Monika van Paemel nog onze voorzitter was en, ik noem maar één ding, vervolgde schrijvers uit verscheurd Joegoslavië met raad en daad hielp in hun donkerste dagen.

Kritisch pragmatisme
PEN Vlaanderen heeft de samenwerking met PEN Nederland versterkt. Dat lijkt me niet meer dan logisch - wij werken in één enkel taalgebied. Op onze disputen discussiëren we over de verhouding tussen religie en literatuur of worden de grenzen van de vrije meningsuiting bediscussieerd. Wij wonen niet in ivoren torens.

Schrijvers uit de hele wereld kijken verlangend uit naar een verblijf in onze PEN flat in Antwerpen. Een kleine kamer, een hartelijke ontvangst, praktische hulp, veeltaligheid: allemaal het werk van, alweer, één bescheiden mevrouw en een paar medestanders.

''Ne zanger is een groep', we kennen allemaal die magistrale zin van Wannes van de Velde. Ook een PEN-voorzitter is een groep. Mijn bestuursleden werken zich uit de naad. Zonder hen was ik niets geweest. Nog geen voddenpop. Botst het af en toe? En wat dan nog? Hoe zou een mens zich PEN kunnen voorstellen zonder botsende ideeën?

Ik heb David van Reybroucks werk al bewonderd vanaf zijn eerste boek, De plaag. We hebben samengewerkt in het Brussels Dichterscollectief, aan de Europese grondwet in verzen. Toen werd me duidelijk dat hij goed kan organiseren en dat hij mensen kan bezielen, ja, dat ouderwetse woord is hier op zijn plaats. Ik dacht: die moet mij opvolgen bij PEN.

Later praatten we over het verschil tussen zijn en mijn generatie. Hij was een voorstander van kritisch pragmatisme, zei hij. Mijn generatie was die van de compromisloze kritiek. Daarna werd natuurlijk het ene compromis na het andere gesloten. Jaren geleden heb ik eens geschreven dat kinderen hun ouders opvoeden en niet omgekeerd. De jonge generatie is bezig mijn moeilijk opvoedbare generatie te fatsoeneren. Voor mij is dat dik in orde. Voor het overige ben ik een groot liefhebber van kritisch pragmatisme.

En nu, zoals wij in Brussel zeggen, en avant la musique.

Nog één klein ding, David. Wees nou toch ook maar weer niet té pragmatisch.

------------------------------------

Schrijver David Van Reybrouck is het voorbije weekend verkozen tot de nieuwe voorzitter van PEN Vlaanderen. Hij volgt Geert van Istendael op aan het hoofd van de schrijversvereniging.

beluister

• Van Reybrouck: "Een zeer zinvolle vereniging" op
• http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/kunsten/110110_PEN

PEN Vlaanderen is de Vlaamse afdeling van International PEN, een wereldwijde auteursvereniging die ijvert voor vrede en internationale verstandhouding. Ze komt op voor vrije meningsuiting en verzet zich tegen elk vorm van censuur.

Tijdens zijn voorzitterschap wil de auteur van "Congo, een geschiedenis" PEN Vlaanderen meer zichtbaarheid geven. Van Reybrouck wil ook dat PEN weegt op de Europese instellingen die op vlak van mensenrechten veel zeggingskracht hebben.

Ten slotte wil hij "de Antwerpse PEN-schrijversflat laten uitgroeien als een vrijhaven voor vervolgde schrijvers". De schrijversvereniging viert dit jaar haar 90e verjaardag.

-------------------------

Pssssst

Het kon er net niet meer bij, dat PEN opgericht werd in Amerika. Manipulatie door weglating! Ook een specialiteit van Linx!

Enne, O ja! Best maar oppassen met die Europse regelgeving over vrije meningsuiting, die bij momenten flagrant in tegenspraak kan zijn met de Universele Rechten van de Mens. Hier in Europa is namelijk een ‘Kalifaat’ in wording, en dus gelden andere dan mensenrechten. Dan geldt alleen de Wet van Allah, en de Sharia!

14-01-2011 om 11:44 geschreven door digitalia  

.

Toekomstbeeld als BRT-medewerkers worden afgevoerd….

Eerst de beeldende, dan de schrijvende pers….

-----------------------------

Ivo Van Hemelryk

ivovanhemelryk@telenet.be 

Wat de laatste maanden aan openlijke aantijgingen, beschimpingen, verdachtmakingen en bespotting aan het adres van onze Katholieke Kerk werd gepubliceerd en uitgezonden grenst aan het onwaarschijnlijke. Ieder die zich geroepen voelt om de Kerk aan te klagen voor al wat enigszins naar kindermisbruik zweemt, maakt kans op de voorpagina van de kranten en een interview. Op de resultaten van het onderzoek wordt niet meer gewacht. De pers heeft al geoordeeld en veroordeeld. Dat het in de overgrote meerderheid van de kerkelijke gevallen over feiten gaat die al lang verjaard zijn,  terwijl intussen de hedendaagse pedofilie in niet-kerkelijke verenigingen en gezinnen nog altijd welig bloeit, interesseert blijkbaar niemand. Dat het percentage aan betrokken geestelijken al bij al heel miniem is nog minder. Dat er een verband is tussen de toename aan pedofilieschandalen vanaf de periode dat de seksuele moraal in de maatschappij werd aangepast aan de tijdsgeest en  dat velen in de Kerk zich overgaven aan modernistische experimenten, daar wil men zelfs niet over nadenken, laat staan spreken of schrijven. Waarom geen parlementair onderzoek naar wat er zich bvb. in de voorbije decennia afspeelde in de vrijzinnige jeugdbewegingen?

Maar nog onwezenlijker is het gebrek aan kordate katholieke tegenreactie in dit “vuile mediaspel”, dat hoe langer hoe openlijker zijn ware antikatholiek gelaat toont. Daarom richt ik mij tot allen die hiertegen willen protesteren om gezamenlijk juridische stappen te ondernemen om aan deze verregaande excessen een einde te stellen. 

Wie wil hieraan meewerken? Wie heeft er voorstellen om dit juridisch aan te pakken? Wie stuurt dit bericht door aan zoveel mogelijk politici die zich als “katholiek” presenteren. Waar blijft de normale katholieke reactie van deze politici??? 

Biddend voor een Kerk die zich niet zomaar door het slijk laat halen en een maatschappij waarin waarheidsliefde en respect voor ieders rechten voorop staat, 

Ivo Van Hemelryk

-----------------------

Commentaar

Zie ik daar geen ‘dynastieën’ opduiken van zich ‘chrstelijk” noemende politiekers, die niet weten hoe zich in de belangstelling te werken?

Zoon en dochter Stefaan Declercq – Zoon JL Dehaene – Zoon Natte Dweil – zooon Yves Leterminator, en dan vergeet ik nog een gans sterrenstelsel van mindere goden….

Leden van de Loge zich onthouden AUB.

Maar : laat het maar zo. Het verzet moet niet van ‘de groten’ komen, die gaan toch lopen met de eer en laten alles zoals het is, maar uit het gewone volk. Wij zijn in Vlaanderen nog altijd een overwegend katholiek land, en al wensen we niet terug te keren tot de tijden van Van Roey en Suenens : met Mgr. Leeuwenhart zien we de heropstanding gloren. Als die Vlaams spreekt, zien we tenminste dat hij begrijpt wat hij zegt.

Remember de muur der schande : Ronald REeagan en Paus Woytila hebben het gefixt, zegt men. Goed. Maar het volk scandeerde : wij willen geen compromis à la Brandt en à la Mitterand: wij willen een herenigd sterk Duitsland  : Wir sind das Volk!

Nu is Duitsland weer de motor van ons Continent, voorlopig zelfs zonder hun sterke D-Mark!

De Grote Baas wist te vertellen, 2.000 jaar gelden, dat er een ‘Geloof dat bergen verzet’ bestond.

Well : vandaag is de eerste dag van de rest van ons leven. Wij zijn als Vlamingen, wel Lamme Goedzakken, maar toch geen lammetjes die zonder klagen helemaal afgemaakt mogen worden!

In afwachting dat de eerste dievenwagentjes op en af rijden aan de Ryerslaan : Te wapen!

13-01-2011 om 18:12 geschreven door digitalia  

.

NKVD

VOLKSPOLITIE DER USSR..

-------------------

Moraal met mijter en passer

12/01/11, 12u17

Staf Nimmegeers verdedigt een open kijk op intimiteit. Het dossier Versteylen dient door justitie nauwkeurig onderzocht, zeker, maar Staf Nimmegeers laat zich ondertussen niet meeslepen in een nieuwe reactionaire beweging.

·         

 Sommigen willen nu profiteren van de zeer terechte verontwaardiging over de pedofilieschandalen om de klok terug te draaien  

• Staf Nimmegeers is priester-publicist en oud-senator namens sp.a. Hij is onder meer de auteur van Priester in de politiek.

Het is niet uitgesloten dat er bij het publiek een zekere gewenning optreedt ten aanzien van de steeds weerkerende berichten uit de kerkelijke pedofilie-augiasstal. Met de regelmaat van een klok bereikt ons daar onverkwikkelijk nieuws over. Het moet dan ook al over zwoele Kortrijkse nonnen gaan of over een linkse kanunnik Houtart wil er nog een rimpeling in de media ontstaan. En zeker wanneer het de overbekende groene jezuïet Luc Versteylen betreft, de man van de mysterieuze brouwerij van Viersel en van Agalev. Versteylen en pedofilie, het sloeg in als een bom in het nieuwsluwe weekend. Indien de man onaanvaardbare daden heeft gesteld, dan moet een grondig onderzoek dat uitwijzen en de nodige sanctie volgen. De beste pedagogische bedoelingen kunnen nooit een dekmantel vormen voor het machtsmisbruik dat iedere seksuele daad met minderjarigen in se is. Zijn het onterechte beschuldigingen, dan dient de pater van elk blaam gezuiverd.

Er is echter meer aan de hand. Het geval Versteylen wordt een soort koevoet om een open en vrijmoedige opvoeding, speciaal dan de seksuele opvoeding, zwaar in vraag te stellen. Versteylen is een van de bekendste priesters en opvoeders die zich in de nawerking van de zogenaamde 'seksuele revolutie' van een halve eeuw geleden, een plaats veroverden in een beweging voor een minder benauwende kijk op seks en relaties. Deze seksueel 'verlichten' waren nog eerder braaf in vergelijking met bijvoorbeeld de Arkprijs van het Vrije Woord die in 1966 werd toegekend aan God in Vlaanderen, een onversneden pedofiele roman van Astère-Michel D'Hondt over Tim, een tienjarige jongen. Dit boek blijft overigens interessant als kennismaking met de pedofiele medemens, hoe stuitend het soms ook kan overkomen.

Deze beweging is nu uitgemond in een bijna algemeen aanvaarde seksuele opvoeding op school, in de jeugdbeweging en thuis. Maar sommigen willen nu profiteren van de zeer terechte verontwaardiging over de pedofilieschandalen om de klok terug te draaien en paal en perk te stellen aan een open kijk op de seksuele intimiteit.

Paus Benedictus zei een paar dagen geleden in zijn toespraak voor het diplomatieke corps in Vaticaanstad dat "seksuele opvoeding en algemeen vormende vakken in sommige Europese landen de vrijheid van religie bedreigen". Volgens de paus gaat het voornamelijk om die landen waar groot belang wordt gehecht aan 'verdraagzaamheid en tolerantie'. Duidelijker kan wel niet. Als het regent in Rome, dan druppelt het voortaan in Mechelen en Brussel, want aartsbisschop André-Joseph Léonard schrijft in zijn bisdomblad Pastoralia van december jl. over de vredeskus in de eucharistieviering: "Het gaat hier niet om een ongebreidelde zoensessie" en "het is nog minder vereist dat het aantal vredeskussen rechtevenredig is met het aantal assistenten". Verder vreest hij het storende karakter van het geroezemoes dat de vredekus uitlokt. Léonard besluit de paragraaf over vredeskussen met het woordje "geduld!". Voorspelt zulks nog meer?

Ook vrijzinnigen
Liggen deze reacties langs hiërarchisch kerkelijke kant enigszins in de lijn van de verwachtingen, dan is het opvallend dat ook vrijzinnigen die ooit met de kreet 'liever Turks dan paaps' zwaaiden, zich in dezelfde zin uitlaten en zich opstellen als volbloed moraalridders. Even ongerijmd is het bondgenootschap tussen behoudende rooms-katholieken en fundamentalistische moslims met gezamenlijke stellingnamen over morele kwesties tijdens internationale bijeenkomsten.

Het dossier Versteylen dient door justitie nauwkeurig onderzocht en de nodige besluiten dienen eruit getrokken, maar we moeten helder blijven denken en ons niet laten meeslepen in een reactionaire beweging. De tijd dat Mieke maar moest luisteren naar Janneke, die haar wel zou uitleggen hoe het allemaal moest, maar tegen Janneke zei men ook niets... Die tijd is voorgoed voorbij. Zo durf ik hopen, al ben ik daar niet zo gerust in. De publieke opinie lijkt rijp voor zo'n reactionaire beweging. Vooral in ons werelddeel zijn mensen op zichzelf geplooid, bang en ze voelen zich zonder echte houvast. Er zijn meer aardverschuivingen ontstaan met deze gevoelens als basis. Ook al worden citaten van kerkelijke en vrijzinnige woordvoerders (denk aan de parlementaire commissie in kwestie) nauwelijks gehoord door 'de mensen', ze vertolken dezelfde opinies tussen pot en pint, op de trein en op café. Elke naturist wordt dan weer een vuilik, een kind knuffelen ruikt naar pedofilie en collega's die elkaar met een zoen begroeten riskeren als vuile jeannetten bekeken te worden. Enfin, een beetje het klimaat van na de Dutroux-affaire. Oogjes open houden!

Bron dM

-----------------------------------

Commentaar.

Lang geleden dat we hem nog mochten ontmoeten! Juist Stafke Niemegeers. Oogjes open houden, maar ook Uw vuile tong wat matigen, en vooral : handjes thuis houden. Denk aan die molenstenen….Heeft U mijn vorig stukje gelezen, Eerwaarde Heer Kater? De jeugd heeft meer aan een aanmoediging, aan hogere waarden, dan aan het lichamelijke. Maar dan heeft U daar dan weer niet veel aan, hé!?

Dit is biet persoonlijk bedoeld, hoor – maar als in Uw betoog een paar leer het verwijt ‘reactionair’ voorkomt, dan voel ik de koude wind van het communisme, concreet gezegd, die van de NKVD mij naar de keel grijpen….

U is vergeten waarvoor die letters staan, Stafke? Nu niet rood worden, hé, Wikipedia  legt het U haarfijn uit. Maar misschien is Uw Euro al gevallen bij het zien van de afbeelding bovenaan dit stukje?

Wie in de papieren van de STASI bijvoorbeeld, als ‘reactionair’ bekend geraakte, mocht het gaan uitleggen in de Goelag….

Een gouden tijd voor mensen lijk U, Stafje! Want gij hoort bij hen die dat etiket uitdeelden. Aan anderen….

Vanaf vandaag classificeer ik U in de categorie ‘Incorrecten’, om goed de tegenstelling te onderlijnen tussen jullie en ons, de Vlaams-Correcten. God zegene U en beware U!

Laten Uw nachtmerries U nog toe te slapen, Stafke? Wij hopen van niet!

13-01-2011 om 18:10 geschreven door digitalia  

.

Jeugd…..

Jongeren krijgen liever complimentje dan seks

Jongeren verdrijven hun depressieve gevoelens liever door een complimentje van iemand anders te krijgen dan door seks of alcohol. Zo blijkt uit een onderzoek van de Ohio State University.

Wanneer jongeren moeten kiezen tussen een goed cijfer of een vrijpartij, kiezen ze sneller voor een goed cijfer. Volgens de onderzoekers wijst dat erop dat jongeren activiteiten verkiezen waarbij hun eigenwaarde wordt opgekrikt. "Het is opmerkelijk hoe belangrijk jongeren het vinden om waardevol te zijn voor anderen", besluiten de wetenschappers.

Bron GvA

------------------------

Commentaar

Om aan te sluiten met mijn vorig stukje : een van de vele dingen uit mijn college-tijd : de liefde voor het verleden, de hang naar vreemde landen en lang vergeten verhalen, de bewondering voor al het mooie rond ons (zonder stil te staan bij creationisme of andere –ismen) … Zo weet ik ook een goed stukje te waarderen, zelfs al komt het uit Gva.

Zou Danneels… of Mieke Van Hecke van het Katholiek Onderwijs ietske afgeweten hebben van pedagogie? Van Versteyelen of Niemegeers moet men dat niet verwachten : zij zijn zodanig katholiek dat voor hen het doel de middelen heiligt. Zij gedragen zich op hun manier dus als…heiligen.

Wat ik daaraan toe te voegen heb? Dat een mens moet weten wanneer dat hij moet zwijgen!

Ha! En nu die andere klassieker, zeker?

“In der Beschränkung zeigt sich der Meister’.

13-01-2011 om 16:26 geschreven door digitalia  

.

Jonge Amerikaanse Semenaristen….in 2009

Fier op hun priesterkleed. Wat gij, Godfriedius?

------------------------

Van            Ivo Van Hemelryk (ivovanhemelryk@telenet.be)

Verzonden dinsdag 11 januari 2011 22:16:54

Aan            Ivo Van Hemelryk (ivovanhemelryk@telenet.be)

Beste, 

Hierbij een schrijven van een Vlaamse pater uit een abdij in Nederland, dat volledig aansluit bij onze analyse over de achtergrond van de wantoestanden in de Belgische kerkprovincie en van de  verkeerde duiding in de media, die sterk naar ideologische gezichtsvernauwing neigt.

Deze brief is ook al gepubliceerd op Katechon en daarom denk ik dat er geen probleem mee is als ik hem verspreid. Ik laat hier wel de naam van de briefschrijver achterwege.

Als er tussen de lezers personen zijn met een juridische scholing, vraag ik hen om contact op te nemen met mij om na te gaan hoe we juridische stappen kunnen ondernemen tegen deze vormen van “berichtgeving”, vooral deze die gebeurt met ons belastinggeld.

Verbonden in onze trouw aan de Heer en aan de Kerk die Hij stichtte,

Ivo V.H. Coördinator RK Lekenforum, Vlaamse afdeling 

> Geachte redactie,
> in verband met uw verslaggeving over de Kerk wil ik u schrijven. Ik ben een jonge pater Norbertijn, licentiaat in de godsdienstwetenschappen, licentiaat in de theologie (afgestudeerd aan de KULeuven). In deze hoedanigheid kan ik stellen dat ik zeer goed op de hoogte ben van de situatie van de Kerk in ons land alsook in de wereld. Zelf geef ik met de diploma's die ik behaalde les aan de priesteropleiding van de Norbertijnen in ons land (één van de grootste in Vlaanderen).
>
> Vandaag in het 1-uur journaal liet u uitschijnen dat de schandalen zich vooral voordeden in de conservatieve zuil van de Kerk. Dit lijkt me de waarheid geweld aan doen. Wie de situatie van de Kerk in Vlaanderen en in de wereld kent, weet dat de Kerk in Vlaanderen sinds kardinaal Suenens (jaren '60) een zeer eigen koers gevaren heeft van Rome. Slechts enkele bisschoppen in ons land (mgr. Van Peteghem in Gent en mgr. Léonard in Namen) deden daar niet aan mee.
>
> Onder de vorige aartsbisschop werd het standpunt van Rome over ethische kwesties (ook seksualiteit) vakkundig monddood gemaakt of doodgezwegen. In Leuven werd met hun goedweten sinds de jaren '60 een moraal verkondigd die zeer vrij en open was. Het geweten komt daarbij op de eerste plaats (niet het luisteren naar de paus). Het geluk en de ontwikkeling van de persoon staan voorop. (Als ik maar gelukkig ben en me er goed bij voel.)
>
> In deze hoedanigheid is het niet verwonderlijk dat er 'experimenten' gebeurden door geestelijken als pater Versteylen met stilzwijgende goedkeuring van het episcopaat. Theologen en ethici als de professoren Louis Janssen en Roger Burggraeve ondersteunden deze 'vrije seksualiteit' met een ideologische ethische basis. Zo was er in het bisdom Antwerpen zelfs een werkgroep 'Oecumene en pedofilie' onder leiding van de Z.E.H. Jef B. Eind de jaren '80 (de jaren waaruit de meest pedofiliedosiers dateren) werd voor deze werkgroep zelfs een aankondiging geplaatst in 'Kerk en Leven'. Meermaals reageerden leken hiertegen. Deze werden echter als Roomsgetrouwen aan de kant geschoven. Ook door kranten als De Morgen en De Standaard.
>
> Priesters die een eigen koers vaarden in de bisdommen werd nooit een haarbreed in de weg gelegd. Roomsgetrouwe (kerkgetrouwe) priesters voor wie iedere seksualiteit buiten het huwelijk (ook pedofilie dus) als zondig beschouwd wordt, werd het leven moeilijk gemaakt. Jongeren die het kerkelijk standpunt wilden volgen, konden geen priester worden in de Vlaamse bisdommen en moesten uitwijken naar Namen of de Nederlandse bisdommen.
>
> Ik ben blij dat het stormt in de Kerk in Vlaanderen (die al lang veelal niet meer de Rooms-Katholieke Kerk is). Ik ben blij voor de poging waarmee de media het onderste uit de kan wil halen. De waarheid maakt inderdaad terug vrij.
>
>
> Het is echter spijtig dat bovenstaande context door journalisten nooit onderzocht wordt. Deze context droeg zeker mede bij tot de verspreiding van de abominaliteiten die nu naar boven komen. Jaren hebben progressieve bisschoppen (Ja, België, was en heeft een zeer progressief episcopaat en jullie waren daar tot voor kort zeer fier op.) hiervoor de ogen toegeknepen.
>
>
> De verhalen die ik ken van priesters en broeders die misbruik pleegden - journalisten zijn geschoold om dit te onderzoeken, niet? - zijn veelal van priesters en broeders die steeds met de meest progressieve ideeën hebben rondgelopen. Let in deze ook maar eens op de kleding - wie van hen droeg in die jaren tot op heden de traditionele priesterkleding?
>
> Ik hoop dat u verder blijft spitten in wat er zich de voorbije jaren allemaal heeft voorgedaan. Maar ik hoop evenzeer dat u meer oog kunt hebben voor deze context die voor vele brave katholieken, die er ook nog steeds zijn, al jaren (decennia voor sommigen) een doorn in het oog is.
>
> De waarheid zal ons vrijmaken!
>
> Ik wens u veel ijver in deze zoektocht naar de waarheid.
>
> Met de meeste hoogachting,

-----------------------------------

Commentaar

Bij dit artikel heb in gedachten : onze eigen leraren in het oude vertrouwde bisschoppelijk college, in die dagen stuk voor stuk jonge idealistische mannen, die wel wisten dat we ‘het leven’ zouden ontdekken (of reeds ontdekt hadden) zinder dat zij ons daarbij een handje moesten toesteken. Later kregen zij een benoeming ergens in een of andere parochie in de omtrek. Ik ben hen allen nu nog dankbaar. Voor de lessen ‘esthetica’ waar we binnen geleid werden in de wonderen wereld van de opera. De Lebbe was een rijzig man, gewoonlijk luimig in de omgang, die de circa 50 jonge mannen die in zijn lessen samen geperst zaten in een veel te klein leslokaal (zowel de Latijnse, als de Wetenschappelijke als de Economische samen), met audio-inrichting iedere week weggesleept uit zijn vaderhuis, die de roerige bende met één woord kalmeerde : ‘Heren, vandaag zijn jullie hier de baas, maar op het uitgangexamen zal IK de baas zijn’…Wat meteen een goede ondergrond was voor Goethe’s ‘Erlkönig’ van Faust, of van ‘Die Loreley, met ekst en uitleg die niets aan de verbeelding overliet,  voor ‘Die Entführung aus dem Serail’ – voor, ja voor alles wat ik nadien in gans mijn leven heb leren waarderen. Inbegrepen ‘das ewig Weibliche’, zoals hij het uitdrukte….

Of neem nu de ‘Kok’ : een jonge seminarist, amper een paar jaar ouder dan wij. Die voetbalde gewoon met ons mee, en na de speeltijd stond hij ‘Driehoeksmeetkunde’ te doceren vooraan in klas, even bezweet als wij. Of de ‘Sinappel’, die heel onze humaniora lang zijn uiterste best deed om de Franse schrijvers (J’aime le son du cor le soir au fond dees bois : beter dan Gezelles (‘k Hore tuitend’hioren)’….boven de Nederlandse te stellen, en die in zijn schaarse vrije tijd de hardste Davidsfondser was van uren in ’t rond. Of de ‘Leper’ de voordrachtskunstenaar en Gezelle-aanbidder : leraar Nederlands, Engels, Duits. Of de ‘Bull’, die Godsdienst gaf (apologetica heette dat) en woedend de klas uitliep omdat wij zijn voorbeeld van ‘de mens heeft een vrije wil’ discussieerden tot in het belachelijke. Maar het laatste half uur van het laatste lesuur van iedere week, voorlas uit ‘Pa Pinkelman en Tante Pollewop’ van Godfried Bomans….We zouden voor hem door het vuur gelopen zijn! Die pckets nam hij nooit mee bovenop zijn stapel boeken, die hij, net zoals wij allemaal maar ook alle leraren, onder de arm mee verhuisde van klas tot klas. Neen! Pa Pinkelman kwam telkens uit de diepe zakken van zijn soutane…

En ja, wij protesteerden tegen die dagelijkse routine om de dag te beginnen met een mis, tegen die lange zondag-namiddagen met vespers en lof – met aanwezigheidscontrole – wij revolteerden tegen de zedenpreken als wij wat mispeuterd hadden : maar op rijpere leeftijd moeten wij gaarne bekennen dat er geen betere manier was om een bende jonge leeuwen in toom te houden. Per slot van rekening liepen er in ’t stad nog de schoolbevolking rond van maar liefst drie meisjes-humaniorascholen. En al mochten wij op straat nooit gezien worden met een ervan, ‘zelfs niet met onze zuster’, gebeurde het soms toch nog dat vrienden van school moesten gestuurd worden.

Nu zitten ze in datzelfde college samen, de jongens en de meisjes. Maar of dat zoveel beter is? En dat de Eerwaarde Heren van toen nu opgevolgd zijn zelfs door dames-leerkrachten….

Voor mij kan alles best zijn, hoor! Maar voor die jonge snaken?

Ja! Voor ik vergeet! Ik neem een beetje het woord namens de meesten van de makkers van toen : hartelijk dank voor alles wat jullie voor ons gedaan hebben, Eerwaarde Heren. Ach, ik weet wel : hiermee loop ik een halve eeuw achter : het is een beetje het paard achter de wagen spannen.

13-01-2011 om 16:09 geschreven door digitalia  

 


De blog-collega’s en goede vrienden ANGELTJES op SeniorenNet.be deelden gisteren mee, dat ze (met miljoenen lezers), reeds vier volle jaren vooraan staan in het strijdgewoel voor Vrijheid en Recht.

Even lang als “De Grote Oorlog ’14-’18” heeft geduurd….Minder bloedig misschien, maar minstens even hard…

Het grote verschil? Dat de vijand deze keer niet open en bloot in de loopgraven vòòr hen ligt, maar achter hen, geniepig verstopt in het struikgewas, goed beschermd door de Kroon en de andere hovaardigheidsbekleders.

JaJa : het is inderdaad op een haartje na, 100 geleden, dat van die Grote Oorlog, maar er is nog altijd niet veel ten goede veranderd. Daarom moeten wij ze eren, zij die in de voorste linies strijden. À propos : staan Uw felicitaties al op hun blog? Niets krickt  zozeer de strijdlust op, als een welgemeende schouderklop!

Vindt er iemand inspiratie in wat Digitalia/Zoveel ik dragen kan zo juist verzonden heeft? Bedoeld wordt in het in de juiste context plaatsen van de term ‘politiek correct’….

------------------------------------

Heren, Dag mannen!

Vandaag, 13 januari : vier jaar + één dag : ook dat is een verjaardag. Iedere nieuwe dag die nog moet komen, is dat ook : al ben ik pas nu hier met mijn gelukwensen, ze zijn er niet minder gemeend om. Zelfs al wordt jullie voornaamste inspiratiebron ooit droog gelegd (omdat Vlaanderen zelfstandig is geworden en bijgevolg hopelijk ook goed wordt bestuurd…) dan nog is jullie blog als zuurstof voor elke dag even nodig als de opkomende zon.

Mag ik jullie een voorstel ter overweging geven?  

Het zit hem in de terminologie. Mensen die in onze ogen (maar ook objectief gezien) verkeerd zijn, noemen wij netjes zoals zij dat willen, dus zo inconsequent mogelijk, de ‘politiek correcten’.  - ‘Verkeerd’ wordt dus, zelfs in onze eigen blogs,  als ‘politiek correct’ aangeduid….Wat impliciet wil zeggen, dat WIJ de in-correcten, dus de slechterikken zijn.

Ha Neen, hé! Van dien boeren geen tikkeneireren meer!

Vanaf dit eigenste ogenblik zetten wij de zaken op hun pootjes : WIJ zijn de politiek correcten, zij zijn de slechten. Wij denken en schrijven voortaan VLAAMS CORRECT, zij zijn de NIET-CORRECTEN, tout coirt. Zij zijn niet-correct, noch op Vlaams gebied, noch op politiek gebied, noch op het gebied van onze normen en waarden : zij zijn alleen maar correct in het zakkenvullen, in het postjes pakken, en in het over onze ruggen hoger klimmen op de maatschappelijke ladder. Liefst door middel van een mondje Frans…..

Laat daar geen twijfel over bestaan!

Maten, noch jullie, noch wij hebben ooit willen bij de pakken blijven zitten. We zijn op goede weg : als Radio 1 een poll organiseert, dan blijken maar liefst 84 % (82?) te kiezen voor het stopzetten van de besprekingen voor een nieuwe Belgische schijn-regering, wat de facto neerkomt op kiezen voor een zelfstandig Vlaanderen. En een van de aanrichters van die goede evolutie, dat zijn jullie! Heb duizendmaal dank daarvoor!

Tja, en voor de lager geschoolden onder ons op muzikaal  gebied, is er jullie muziek van alle genres, met beeld en klank. Meestal met een vleugje nostalgie.

Mag ik jullie met dezen dan ook als onnavolgbare eretitel meegeven (een van de velen) : ‘Het Geheugen van Vlaanderen’….

---------------------------

Slotbemerking :

Liever één Angeltjes-blog  ferm in de hand,

dan 10 digitale bladen nog zo dominant!

13-01-2011 om 13:49 geschreven door digitalia  

.

Katholieke radio wil Vlaanderen veroveren

BRUSSEL - De religieuze zender Radio Maria onderhandelt over de overname van Exqi FM.

Tussen Exqi FM en Radio Maria zijn 'verkennende gesprekken' over een overname aan de gang. Momenteel zendt Radio Maria, die uitsluitend katholieke programma's aanbiedt, gaande van eucharistievieringen over vespers en rozenkransen tot spirituele lezingen, in Vlaanderen uit op de AM-frequentie, maar de zender zou geïnteresseerd zijn in een plaats op de veel toegankelijker FM-band.

'Als je op AM uitzendt, krijg je alleen luisteraars die bewust naar je op zoek gaan', zegt pater Lecleir, programmadirecteur van Radio Maria in Nederland. 'FM is interessanter omdat de populaire stations daar uitzenden en mensen je er toevallig kunnen tegenkomen. Bovendien is onze ontvangst in België niet altijd even goed. In Leuven zijn we op AM bijvoorbeeld slecht te horen.'

De World Family of Radio Maria is een wereldwijd netwerk van 54 stations met zwaartepunten in Italië en Spanje. Het strekt zich uit tot Paraguay en Indonesië. Alles samen bereikt Radio Maria zo'n 30 miljoen luisteraars.

Welke vorm de overname van Exqi FM zou aannemen, kan Lecleir nog niet zeggen. 'De World Family onderzoekt nog in hoeverre er interesse is voor onze programma's. Want Radio Maria draait voor de volle honderd procent op giften van luisteraars. Maar je mag ervan uitgaan dat, áls we Exqi FM overnemen, de zender een Radio Maria-profiel zou krijgen, enigszins aangepast aan de lokale cultuur en de plaats op de FM-band.'

In hoeverre Exqi dan een integraal Vlaamse katholieke FM-zender zou worden, kan Lecleir nog niet zeggen. De huidige Radio Maria, die op AM 675 zit, is al behoorlijk Vlaams getint met bijvoorbeeld missen die in Vlaanderen worden gecapteerd en Vlaamse preken.

Bij Alfacam, de eigenaar van Exqi FM, was gisteren niemand bereikbaar voor commentaar op de overnamegesprekken.

Bron Ds

----------------------------

Commentaar

De oproep voor de voorbereiding van een juridische actie die de smeerlapperij tegen de Kerk wil inluiden, zal iets voor morgen zijn. Voor wie belangstelling heeft, kan ondertussen misschien op zoek gaan naar de uitzendingen van Radio Maria? Wij hebben die hier, uiteraard in de plaatselijke landstaal, iedere dag. Wij kunnen U verzekeren, dat er meer is dan vespers en lof : de wereldkerk is springlevend en in veel gevallen een aangename verpozing.

Tja, er zijn natuurlijk altijd mensen die liever MNM zullen horen…

12-01-2011 om 18:40 geschreven door digitalia  

.

Land of Glory and Hope

Waar Linxe leugens als een boemerang terugkeren…

---------------------

Van Waar Kwam De Kogel?

From the desk of Johnny Fincioen on Tue, 2011-01-11 10:19

The Brussels Journal

------------------------

Een krankzinnige schiet, doodt en verwondt in Tucson Arizona een twintigtal mensen waaronder een politicus, Gabrielle Giffords, afgevaardigde voor de Democraten in het Huis, en ..., het is de schuld van Sarah Palin en haar Tea Party aanhangers. Zo suggereert de gezagsgetrouwe pers. Het eerste wat in hun hoofd opkomt is: hoe kunnen we Obama laten profiteren van deze slachtpartij?

De reacties van de Republikeinen en van afgevaardigden van de Tea Party concentreerden zich op de feiten van de afschuwelijk moordpartij zonder beschuldigingen aan het adres van de politieke opponenten. Zo zei de Republikein John Boehner, pas verkozen voorzitter van het Huis (Speaker), dat een aanval op één van hen een aanval is op elke politicus, en dat geweld geen plaats heeft in het Amerikaanse politiek systeem. De Republikeinse gouverneur van Arizona, Jan Brewer, beschouwt Giffords als een vriendin, en prees de vele diensten die Giffords verleende aan Arizona. De Tucson Tea Party, en vele andere Tea Party groepen, veroordeelden onmiddellijk de moord, en het gebruik van geweld in de politieke strijd.

De eerste waarheid is dat de moordenaar zwaar geestesziek is. Zijn geschriften zijn verwarrend en houden totaal geen steek. Zo is hij er van overtuigd dat de overheid de gedachten van de mensen stuurt door de ‘grammatica’. Hij ‘droomt bewust’ en ‘hallucineert creatief’. Het Amerikaanse leger weigerde de jongeman omdat hij illegale drugs gebruikte. Een medestudent beschreef hem maanden geleden reeds als een gevaarlijke linkse zot. Deze medestudente was zo bang van hem dat zij in de klas steeds de stoel koos die het dichtst bij de uitgang stond. Zij stelde met pijn in het hart vast dat er weinig was wat de leerkracht of de school kon doen tegen een dergelijke waanzinnige, zolang hij niet daadwerkelijk ‘met een geweer de klas overhoop schiet’.

De tweede waarheid is dat je je in een vrije maatschappij onmogelijk kunt verdedigen tegen een eenzame gevaarlijke halve gare, die door het lint gaat. De vader van het negenjarige meisje, die vermoord werd in de schietpartij, zei het het best: “We willen niet dat onze vrijheden verder ingeperkt worden (door deze moord). Amerika is het meest vrije land. Het is praktisch niet mogelijk om je te beschermen tegen een eenzame gek, zonder onze persoonlijke vrijheden af te nemen.”

De derde waarheid is dat de schutter reeds vanaf 2007, dus meer dan een jaar voor de Tea Party bestond, reeds geobsedeerd was door Giffords, en niet tevreden was met haar antwoorden op zijn vragen. De moordenaar plaatste o.a. een video op YouTube waarin hij de Amerikaanse vlag verbrandt. Deze vlagverbranding gaat regelrecht in tegen het patriottisme van de Tea Party.

Linksen in de VS zouden beter op hun woorden letten, want als de vierde waarheid volledig aan het licht komt, zou links wel eens het meest boter op het hoofd kunnen hebben, en kan alles waarvan ze de Tea Party nu beschuldigen eerder aan links verweten worden. Zo blijkt de moordenaar Hitler’s Mein Kampf en Marx’s Communist Manifesto graag te lezen. Voorwaar twee van de belangrijkste linkse (socialistische) iconen. De eerste is persoonlijk verantwoordelijk voor misschien wel 20 miljoen doden in Europa, en de geschriften van de laatste vormden de basis voor het afslachten van tenminste 200 miljoen mensen, en voor de verdrukking, vernedering en totale verarming van zeker meer dan 2 miljard mensen over de jongste 100 jaar.

De ‘Daily Kos’, een gevierde website van de linkervleugel binnen de Democratische partij, stelde twee dagen voor de moord dat Giffords dood was voor hen! Ondertussen is de tekst van de website gehaald, maar er zijn ‘mirrors’ van. Waarom verdiende Giffords dood te zijn in de ogen van deze linkse Democraten? Ze had zopas als één van de weinige Democraten in het House gestemd tegen de bevestiging van Nancy Pelosi als leider van de Democratische partij in het House. Giffords is één van de nog resterende conservatieve Democraten. Ze is voor strenge controle op de immigratie, en was boos op de Obama-administratie toen deze Arizona verhinderde om op te treden tegen illegalen. Ze steunt het Tweede Amendement van de Grondwet: burgers hebben het recht zich te bewapenen. Ze verklaarde dat ze vuurwapens bezit. Uitgezonderd haar pro-abortus standpunt en misschien een laksere houding ten opzichte van overheidstekorten, is Giffords eerder conservatief en een doorn in het oog van de linkse Democraten.

We gaan verder niet in op de ongepaste uitspraken van Obama, die net voor de novemberverkiezingen zijn aanhangers uitnodigde om de Republikeinen als ‘vijanden’ in plaats van opponenten te beschouwen. Obama stelde zelf dat hij en de Democraten een geweer zouden meebrengen naar een messengevecht!

De Democraten gebruikten een door Sarah Palin gepubliceerde landkaart, met doelwitten om aan te duiden welke Democratische zetels ze wou afpakken, als bewijs van Palins schuld aan de slachtpartij. Als antwoord hierop duurde het slechts enkele uren voor er op het internet gelijkaardige landkaarten, gemaakt door de Democraten tijdens de vorige verkiezingen, verschenen met schietschijven voor de zetels die zij van de Republikeinen wilden overnemen. Trouwens, dergelijk symbolen zijn de normaalste zaak in training sessies voor bedrijfsmanagers, verkopers, enz.

De graagte en snelheid waarmee links en de pers een dergelijke afschuwelijk slachting misbruikt om de Tea Party en Sarah Palin te treffen, is een schande. Toen een goed jaar geleden die verachtelijke majoor en devote moslim een 13-tal soldaten doodschoot in Fort Hood terwijl hij 'Allahu Akbar' schreeuwde, pleitte en waarschuwde links om toch asjeblieft geen overhaaste conclusies te trekken.

Laten we dus het onderzoek verder afwachten, en voorlopig besluiten dat de moordenaar een losgeslagen gek is, en dat de daad een uiting van zinloos geweld was. Laten we ook, zoals we hier in de VS zeggen, de slachtoffers en de nabestaanden in onze gebeden betrekken. Giffords en een paar anderen vechten nog voor hun leven.

PS: Ik gaf bewust niet de naam van de moordenaar, om niet bij te dragen tot het verspreiden van zijn faam. Hij is een te verafschuwen niemand.

--------------------------------

Commentaar

Voor wie de Linxe argumentatie eenmaal door heeft, wordt het leven weer genietbaar. Logisch, als U het goed ingaat : er zijn alleen schijnargumenten en manipulatie mogelijk. Zo belicht ’t Pallieterke in zijn nummer van vandaag de ‘Nota’ van Bemiddel-Té (U weet wel, de man wiens moeder nu nog moet begraven worden. Ze is al van doodziek, dood geraakt, zodat de begrafenis de allerlaatste uitstel-mogelijkheid wordt. Lieven, stervend of gestorven, komen niet in aanmerking om uitstel te bedingen). Ieder van de 7 geitjes exemplaren was gemerkt, om lekken te voorkomen. Zo werd met veel tam-tam en lang op voorhand verkondigd. Bevreemdend, nietwaar? Het moest ‘onder hen’ blijven : de goegemeente had er geen zaken mee. Wie babbelt, wordt gekruisigd! En wat gebeurt? De dag nadien (dinsdag?) vroeg in de morgen overloopt ‘een bevriend hoernalist’ op de radio de hoofdlijnen, die hij bedelft onder roem en eer. Vlaanderen was met Té zo goed als onafhankelijk! De sfeer was koet! Zelfs zonder Reynders….

En ineens was de geheimhouding niet meer nodig : als Beke en Bart (BB?) nu nog zo vriendelijk willen zijn om de komedie mee te spelen, is Té weer vice,, is de Jeannet Premier, is Sire verzekerd van zijn pensioen en de Flamands zijn weer eens in’t zak gezet…..

Verder dreigt weer overal kommer en kwel in het Linxe kamp! De oplagecijfers blijven dalen, net zoals de kijkcijfers. De H. Mohbama schijnt als ordinaire bedrieger de Amerikaanse Geschiedenis te moeten ingaan : niet één van de verkiezingsafspraken voor ‘change’ heeft hij kunnen nakomen, en al hebben de Linxen hier nog zo hun best gedaan : zij kunnen zich van nu af aan niet meer optrekken aan dit idool. Marx is gevallen, Mohbama is gevallen : alleen Mohammed staat nog overeind….Maar, zei ‘De Schalkaard’ bij Guido Gezelle :

‘Het beestje is wel schoon genoeg,

maar ’t heeft zulke hete pootjes’…

Als nu ook nog Té mislukt, dan blijft er niets anders over dan uit te wijken. Naar Djackamacka? Mij goed, als het maar bij een enkele reis blijft : heen!

12-01-2011 om 18:22 geschreven door digitalia  

.

Afbeelding v/e Jeannet onderweg naar succes

 

Van de PS die met 63 man ineens beticht wordt

van grootscheepse fraude….

-------------------------

Sp.a Grootste Bedreiging voor Vlaamse Belangen

From the desk of Filip van Laenen on Sun, 2011-01-09 21:18

The Brussels Journal

------------------------------

Niet de PS van Elio di Rupo, noch de cdH van Joëlle Milquet of de MR van Didier Reynders en Olivier Maingain vormen het grootste gevaar voor de Vlaamse belangen. Zij wenden immers niet voor het beste voor te hebben met Vlaanderen en haar bevolking, en niemand die het hoe dan ook zou willen geloven. Anders is het met sp.a en de splinterpartij Groen!, die dat wel proberen voor te wenden, en daarvoor in de overwegend rood-groene media geen tegenwind krijgen. Integendeel zelfs. Of de schade die zij aanrichten uitsluitend te wijden is aan incompetentie, dan wel oneerlijke bedoelingen, is een open vraag.

Telkens ik sp.a-voorzitster Caroline Gennez haar uitleg zie doen over de aan de gang zijnde – of op sterven na dood zijnde – federale regeringsonderhandelingen, slaat de schrik me om het hart. Heeft zij werkelijk geen verstand van zelfs maar de meest essentiële communautaire problemen, of stuurt zij doelbewust aan op een catastrofe voor Vlaanderen? Dat echter zij, samen met Groen!-voorzitter Wouter van Besien, mee aan de onderhandelingstafel zit, en dat de twee daar samen maar liefst de helft van de Vlaamse delegatie uitmaken – in aantal, niet in grootte van de achterban – is absoluut geen goed nieuws voor ieder die het goed voorheeft met Vlaanderen.

Misschien nog het meest storende element daarbij is dat dit duo zijn onzin in de media kan spuien zonder ook maar de minste tegenwind, kritische vraag of opmerking. Meer zelfs, hún mening wordt voorgesteld als de redelijke mainstream, ook al vertegenwoordigen zij samen nog niet eens twintig procent van de Vlaamse kiezers. Durft iemand echter een kritische opmerking te maken over de inhoud van de nota–Vande Lanotte, dan wordt hij of zij prompt door de journalist van dienst in het CD&V- en N-VA-verdomhoekje geplaatst. En hoewel N-VA alleen al bij de laatste verkiezingen meer stemmen wist te verzamelen dan sp.a en Groen! samen, wordt die partij nog steeds voorgesteld als die van de extremistische hard-liners en caractériels. Nochtans mag men gerust aannemen dat de kiezers van Open Vld, Vlaams Belang en LDD een pak dichter bij het standpunt van CD&V en N-VA staan dan dat van sp.a en Groen!, en dat Bart de Wever er dus niet ver naast zit wanneer hij zegt dat hij zo'n tachtig procent van het Vlaamse electoraat vertegenwoordigt.

De paradox in Vlaanderen is echter, dat ook binnen de media een 80/20-verhouding bestaat, maar dan wel één die precies het spiegelbeeld is van de politieke mening van de bevolking. Uit onderzoek blijkt immers keer op keer dan zo'n tachtig procent van de journalisten het bolletje van sp.a of Groen! inkleurt bij de verkiezingen. Ligt daar misschien de verklaring waarom de mening van slechts twintig procent van de bevolking stelselmatig voorgesteld wordt als die van de overgrote meerderheid? En dat men zelfs met graagte de leugens van rood en groen overneemt en dagenlang laat echoën, ook al heeft de rest van de bevolking al lang door dat er geen snars van klopt?

Kijk bijvoorbeeld naar het stukje mediatheater dat de afgelopen week opgevoerd werd naar aanleiding van de nota–Vande Lanotte. Wie een beetje intellectueel eerlijk wil blijven, moet toegeven dat slechts drie partijen, namelijk sp.a – het zou er eigenlijk nog aan ontbroken hebben –, Groen! en Ecolo Ja antwoordden op die nota. Aan Vlaamse kant stonden CD&V en N-VA weigerachtig tegenover die nota, net zoals cdH en PS er feitelijk niet veel pap van lustten. Sp.a-voorzitster Caroline Gennez was er echter, met in haar kielzog Groen!-voorzitter Wouter van Besien, als de kippen bij om in de VRT-studio's rond te toeteren dat maar liefst vijf van de zeven partijen de nota aanvaard hadden. En die boodschap bleef maar weergalmen, zowel op TV als op radio, zonder enige kritische opmerking. Men bestond het zelfs een (waarschijnlijk goed gekozen) «stem uit het volk» aan het woord te laten die het toch wel straf vond dat die twee partijen – CD&V en N-VA dus – nu een akkoord blokkeerden, want, zo vertelde het wicht vanop één of andere markt, «vijf van de zeven is toch een meerderheid». Of hoe tegenwoordig een meerderheid binnen een meerderheid al genoeg is om een Belgisch compromis door te drukken. Een kwart plus één stem is dus al genoeg, tenminste als het maar het juiste kwart is.

Straffer dat, in tegenstelling tot de harde aanpak die enkele CD&V'ers moesten gaan, Caroline Gennez niet aangesproken werd op de inconsistenties in haar verhaal. Of schrijven we misschien liever: leugens. Want enkele dagen later, toen het over de mogelijkheid ging de liberalen bij de onderhandelingen te betrekken, poneerde zij dat zoiets absoluut geen soelaas zou brengen, want de MR was nog wel de eerste Franstalige partij geweest die de nota–Vande Lanotte had verworpen. Pardon, eerste? Moest dat niet «de enige» zijn? En men zou nog kunnen denken dat het een verspreking was, ware het niet dat Caroline Gennez naliet dat punt eens goed in de verf te zetten om het liberale ballonnetje eens goed en definitief te kunnen doorprikken. De journalist van dienst wou er in ieder geval ook niet dieper op ingaan.

Dat de sp.a wel degelijk van een dikke en warme mantel der liefde kan genieten in de media, staat ondertussen als een paal boven water. De adoratie voor Johan vande Lanotte bijvoorbeeld (vergeleken met hem zou koning Salomo maar een achterlijke pummel geweest zijn), in combinatie met de recente hype rond Eva Brems (en reken maar dat we haar vanaf nu gaan tegenkomen in elke mogelijke en onmogelijke shows, spelletjes en praatprogramma's), is gewoonweg om misselijk van te worden. De nota die hij produceerde wordt in de media voorgesteld als een werkstuk van ongekende kwaliteit. De opmerking dat ze onvoldragen zou zijn, zoals de CD&V het formuleerde, zette dan ook bijzonder veel kwaad bloed bij enkele journalisten en politicologen. Ik kan me nochtans niet van de indruk ontdoen dat alvast sommige delen ervan met haken en ogen aan mekaar hangen, en een professor grondwettelijk recht onwaardig zijn. Het is een analyse waar ik overigens geen 48 uur voor nodig had zoals de PS van Elio di Rupo, maar eentje die op vijf minuten gemaakt kon worden. A propos de PS – merkwaardig toch dat zij voor de nota–Vande Lanotte bijna 48 uur nodig had, terwijl dat toen voor de nota–De Wever een pak sneller kon. Waren de specialisten die de nota–De Wever in recordtempo konden analyseren deze keer verhinderd? Ik zou daar wel eens wat meer over willen lezen in onze kwaliteitsmedia.

Hoe dan ook, één van de zaken in de nota–Vande Lanotte die volgens mij meer getuigen van amateurisme dan staatsmanschap, is het hoofdstuk over de samenvallende verkiezingen. Johan vande Lanotte stelt voor dat de federale verkiezingen aan de regionale gekoppeld zouden worden, en dus nog slechts om de vijf jaar gehouden zouden worden (zoals in Cuba). Er zouden in België te veel verkiezingen zijn, heet het, wat de regeringsvorming bemoeilijkt. Het is een stelling waar men in 2007 eventueel nog had in kunnen geloven, maar in 2010, met de volgende nationale, regionale en Europese verkiezingen vier jaar verwijderd in de toekomst, kan die vlieger toch niet meer opgaan als men nog een klein beetje eerlijk wil blijven.

Maar, zo stelt Johan vande Lanotte, als er toch een bijzondere meerderheid in de Kamer gevonden kan worden, zouden er tóch vervroegd federale verkiezingen georganiseerd kunnen worden. En dan komt de vraag: leidt dit dan ook tot vervroegde regionale verkiezingen, die dan losgekoppeld worden van de Europese verkiezingen? Of hebben die tussentijdse verkiezingen geen effect op de datum van de volgende federale verkiezingen, zodat het nieuwgekozen parlement automatisch een kortere termijn krijgt? Of had Johan vande Lanotte gedacht in één moeite niet alleen de regionale parlementen, maar ook het Europees Parlement te ontbinden? Onvoldragen is eigenlijk nog een redelijk milde beoordeling; ondoordacht zou al iets beter passen. Trouwens, de dag dat er wel een meerderheid gevonden wordt om het parlement te ontbinden, maar geen bijzondere, wordt het lachen geblazen, zeker als dat een Vlaamse meerderheid tegen een Franstalige minderheid zou zijn.

Een ander punt waarop Johan vande Lanotte overduidelijk kon profiteren van de sympathie van de bevriende media – en welke media in Vlaanderen zijn eigenlijk niet bevriend met de sp.a? – was het verhaal van zijn zieke moeder. Nu wil ik de ziekte van moeder Vande Lanotte absoluut niet bagatelliseren, en het is nooit een pretje wanneer één van je ouders ziek is, maar toch is er iets merkwaardigs aan de hand met het hele verhaal. Schampere opmerkingen dat de plotselinge ziekte een vertragingsmanœuvre was – na maandenlang doelbewust surplacen toch wel voorspelbaar, zou ik zo denken – werden snel van de hand gewezen als onwelvoeglijk. Maar is het werkelijk zo dat die ziekte nooit gebruikt werd om de eigen agenda vooruit te helpen? Het is toch merkwaardig hoe die ziekte plots acuut werd in de week van de zogenaamde Frankyleaks, waardoor de onderhandelingen even stilgelegd moesten worden, maar dat Johan vande Lanotte wel nog de tijd vond om een wedstrijdje basketbal mee te pikken. Anderzijds lijkt het er sterk op dat de publicatie van het interview van Bart de Wever in Der Spiegel een merkbaar gunstig effect had op de gezondheidstoestand van moeder Vande Lanotte, zij het van eerder korte termijn. Strafst van al vind ik dat koning Albert II het donderdag nodig vond het ontslag van Johan vande Lanotte enkele dagen in beraad te houden, in plaats van het onmiddellijk omwille van humanitaire redenen te aanvaarden. Ik laat het aan de lezer over te oordelen wie de grootste cynicus in het spel is.

Over cynisme gesproken: wat zou eigenlijk het doel van die beruchte Brusselse Metropolitane Zone (BMZ) zijn, die plots in de nota opduikt (en waarover de Vlaamse media liever zwijgen)? Deze zone, eigenlijk de oude Franstalige droom van Le Très Grand Bruxelles herverparkt in de iets meer blitse want Engelse naam Brussels Metropolitan Region, strekt zich aan Vlaamse zijde uit over heel Halle-Vilvoorde, maar wordt aan Franstalige zijde netjes uitgebalanceerd door Waals-Brabant. Op die manier zal de constructie vrijwel zeker nooit door Nederlandstalige meerderheden geplaagd worden, maar kan de Francité wel haar tentakels tot diep in het Vlaamse binnenland uitspreiden. Het is immers de bedoeling dat die Brusselse Metropolitane Zone allerlei bevoegdheden zou krijgen – in het belang van de bevolking, of wat dacht u? –, waardoor de bevoegdheid van de Vlaamse Regering in haar eigen hartland onderuit gehaald wordt. Voeg dit bij de de facto aanhechting van de faciliteitengemeenten bij Brussel, en je vraagt je af waar Johan vande Lanotte zoveel schaamteloosheid vandaan haalt om zijn werk voor te stellen als een evenwichtige nota. De bewering van Caroline Gennez dat Vande Lanottes nota overduidelijk voordelig voor de Vlamingen is, aangezien de Franstaligen er zoveel bezwaren tegen hebben – tiens, werd die nota dan toch niet onvoorwaardelijk aanvaard door PS en cdH? – beschouw ik als de rode sp.a-kers op deze giftige taart van landverraad.

Zou ik echter spoken zien, als ik stel dat het voorstel voor zo'n Brusselse Metropolitane Zone een bewust opgezet spel van de sp.a en Groen! is? Vandaag reeds luidt het dat een splitsing van België niet alleen onwenselijk maar ook onmogelijk is omwille van Brussel, maar wat wordt dat niet met zo'n Brusselse Metropolitane Zone die de Franstaligen dikke vingers in de pap bezorgt tot aan de poorten van Aalst, Dendermonde en Mechelen? En dus ook territoriale claims indien het ooit dan toch tot een scheiding mocht komen? Ik zie hierin een slinkse poging om de prijs voor Vlaamse onafhankelijkheid gevoelig op te drijven, in de hoop dat ze er nooit zou komen. Waarom niet? Om de eenvoudige reden dat men zowel bij sp.a als Groen! goed beseft dat men in een onafhankelijk Vlaanderen niet meer zou zijn dan twee marginale partijen die nog slechts sporadisch aan de macht zouden kunnen komen. Democratisch zijn ze wel, maar alleen als er in België een linkse meerderheid gevormd kan worden om de rechtse meerderheid in Vlaanderen onder de knoet te houden. Is het echt allemaal te ver gezocht, en gaat het alleen maar om totale incompetentie? Het is maar de vraag wat het ergste kwaad van de twee is.

--------------------------

Commentaar

Bedankt? Johan voor deze prachtige tekst.

Het wordt een beetje eentonig. Max Havelaar-achtig, met opeen volgende buffels en slepende sarongs die niet meer gehoord worden. Of moet ik eerder Louis Couperus ten tonele voeren? Ge kunt verdorie goed zien dat Bart De Wever zijn diploma bijeen gespaard heeft met Artis-punten : het is er maar naar.

Persoonlijk zou ik daar liever onze vriend Guvaal zien zitten. Die zou ons tenminste niet in schande brengen! Lijk die vandaag op zijn blog de zaak van ‘de transfers’ klaar, helder en duidelijk naar voor kan brengen, zo zie ik het den Bart nog niet doen. Lectuur aanbevolen, vooral wegens de vergelijking dat de Duitsers af geraken van hun DDR, en wij niet…

Zo is het.

En daar gaan ze nog een herbeginnen met ‘onderhandelen’. De poll opBRT 1 Radio niet gezien? Om 10 uur was 84% te vinden voor een totale splitsing van het land. 84% op de BRT! Daar zullen koppen rollen!

12-01-2011 om 17:34 geschreven door digitalia  

.

 



Zusters van Het Geloof – Waregem

Keukeldam

-----------------------------

Léonard wil slachtoffers nu toch financieel compenseren

Aartsbisschop André Joseph Léonard verzet zich volgens vtm niet langer tegen schadevergoedingen aan slachtoffers van seksueel misbruik door priesters.

"Het is niet uitgesloten dat wij vrijwillig solidair zijn met die mensen", aldus Léonard dinsdagavond in Het Nieuws. Het kan volgens hem gaan om een geldelijke compensatie.

In de bijzondere commissie Seksueel Misbruik wees de aartsbisschop vorige maand een systeem van financiële compensatie van slachtoffers af.

Nu luidt het dat de kerk volgens hem wel degelijk nadenkt over financiële compensaties voor mensen die misbruikt zijn door geestelijken. Hoe dat systeem er moet uitzien wordt in de komende weken gefinaliseerd, zei Léonard volgens de commerciële zender.

"We moeten de tijd nemen om de zaak grondig te overwegen", aldus de aartsbisschop.

Paul Quirynen, advocaat van de bisschoppen, beaamt dat de bereidheid er is om een oplossing uit te werken. Maar hij wijst erop dat het om een zeer ingewikkelde kwestie gaat waarbij onder meer rekening gehouden moet worden met het aantal slachtoffers, de ernst van de feiten, de schade en de letsels.

In hetzelfde interview twijfelde aartsbisschop Léonard eraan of het Vaticaan de gewezen bisschop van Brugge, Roger Vangheluwe, zal laïciseren.

"In denk dat het een andere beslissing zal zijn, dat hij zijn bisschopsambt niet meer publiekelijk mag uitoefenen", klonk het in Het Nieuws. Léonard zei het opportuun te vinden dat er snel een beslissing valt.

Bron Ds

-----------------------------------

Commentaar

(of moet ik zeggen : lees hier wat velen denken, maar niet durven zeggen. Uit vrees om te worden uitgelachen als dinausauriërs die maar blijven beweren dat het vroeger allemaal zoveel beter was.

HéHé! Van deze nieuwe ontwikkeling werd de BRT noch de pulpverkopers op de hoogte gebracht. They are from Barcelona! They knwo nothing! Dat ziet ge van hier! Anders ze dat in prime time gebracht ; als breaking news….

For Flemish people the same!

Was het dan allemaal vroeger zoveel beter? Daarop zou ik gemakkelijk kunnen antwoorden : waarschijnlijk wel, in de tijd van onze grootouders bestond er nergens een ‘Leven in de Brouwerij’, en toch zijn ze er allemaal gekomen. Zelfs met een hele bende kinderen. Anders gezegd : ze waren niet progressief, maar procreatief. Gelukkig maar! Anders waren wij er ook niet geweest….

Straks volgt hier een oproep tot juridische actie vanwege de Kerk tegen alle laster en eerroof die over haar wordt uitgestrooid. (Waarbij ik mij persoonlijk de vraag stel, als U in het openbaar iemand die 30 jaar geleden een moord heeft begaan, die dus verjaard is, nog moordenaar moogt noemen). De kans zit er dik in, dat de Zusters van Het Geloof in Tielt de kat de bel aanbinden : de geciteerde namen van Zr Cecile en Zr Agnes van het weeshuis Stella Maris in Kortrijk schijnen verzonnen te zijn. Waarschijnlijk zoals de rest van de verhalen van 50 jaar geleden. Het Gerecht, zegt Moeder Overste, moet zijn werk doen. Nu nog een duwtje vanwege hun Bisschop (Brugge) en de tegenaanval tegen de Linxe raddraaiers kan beginnen. Zo zou alles kunnen eindigen waar het begon : met de Bisschop van Brugge, die de Grote Baas is van deze Zusters.  Als een soort ‘Wiedergutmachung’, Monseigneur?

Wat de afbeelding bovenaan dit stukje hier komt doen? Wel, Wikipedia zal het U duidelijk maken. Ik breng dit gaarne in herinnering, want het wordt voor ons bijna een thuismatch! Tielt en Waregem danken beiden heel veel aan die brave Zustertjes, daar kunnen wij van getuigen. Zo zijn we er zeker van, dat er tussen de vele vrienden aldaar wel een paar advocaten zitten die uit het goede hout gesneden zijn, die we van hieruit niet eens moeten aanmoedigen. BRT & C° : houdt U vast : here we come!  

Och, die hoernalisten, waterdragers van de Linxe progressieve Kerk : zij hebben nu eenmaal het vuurtje gestookt vanaf de jaren ’60, en toen de vlammen begonnen uit te slaan, zijn ze ‘Brand!Brand!’ beginnen roepen….Ze hebben hun gat verbrand, en willen nu dat anderen op de blaren zitten!

En zeggen dat Danneels liever interviews toestond aan Humo en aan De Morgen of De Schandaard, dan zich te bekommeren om de herders en hun kudde die hem waren toevertrouwd.

Ik wens hem, Godfried de Vergeter, een lang maar pijnlijk leven toe, zodat hij zich in lengte van jaren kan verbijten van spijt. En afgunst. Op Mgr Leeuwenhart, getrouw in zijn beloften.

12-01-2011 om 13:41 geschreven door digitalia  

.

Het anti-halaldieet

T.J. VOSJE - 10 JANUARI 2011

Wandelen met mijn vriendinnen. Nog even bij de bakker langs voor verse broodjes. Iets voor d’r op. Kaas? Nee, sinds ik weet dat in die kaas stremsel van ritueel geslachte kalveren is gebruikt hoef ik niet meer. Dan maar 2 ons ham meegenomen. Geen idee wat daarmee is uitgespookt, maar het is in ieder geval niet ritueel geslacht.

Hoe leg ik mijn omgeving uit dat ik geen kaas meer hoef?

Ik ben geen vegetariër. Ik ben geen dierenactivist. Ik eet wat ik lekker vind. Ik lig niet wakker over alle gekheid die in de media voorbijkomt wat betreft voedsel wat ik beter wel of juist beter niet kan eten. Of gisteren wel en morgen niet, of omgekeerd. Oh ja, ik vind natuurlijk ook dat de gruwel van de bio-industrie verandering behoeft. Wie niet. BSE-koeien, grieperige kippen, Q-koortsgeiten. Ernstig, tjah, maar het lukt me, soms met moeite maar toch, om ze allemaal zo ver weg te parkeren dat ik met smaak verder kan eten. Zelfs voor de tv, maar die kaas, die krijg ik maar niet uit mijn hoofd.

Ik houd van alle kaas. Gatenkaas, geitenkaas, vette en gespikkelde kaas. Ik heb gesmuld van de kaas van Elschot. En nu is al die kaas voorgoed besmeurd met bloed. Getver!

Ik ben opgegroeid in een plattelandsboerenomgeving waar ik als klein meisje vooraan stond als de buurman zijn kippen slachtte of als er bij slager een levende en luid protesterend loeiende koe werd afgeleverd. Ik kan vis schoonmaken die ik zelf van de haak heb gehaald en ik kan zo’n mooie gekleurde fazantenhaan van een doodgeschoten lijk omtoveren in een lekker boutje. Ik maak haas klaar en konijn en als ik er per ongeluk eentje doodrijdt vind ik het zonde om te laten liggen. Ik ben geen naïef meisje dat denkt dat vlees aan de bomen groeit en koeien melk geven omdat ze daarmee mensen willen plezieren. Maar die kaas krijg ik niet uit m’n hoofd.

Waarom niet?

Weet je. Ik hoor of lees er niets meer over. Dat heeft iets griezeligs. Waarom staat Nederland niet op z’n kop? Ik lees de krant, ik vraag na in mijn omgeving van hoogopgeleide krantenlezende en actualiteiten kijkende familie, vrienden en collega’s. De meesten hebben de EO-quote van 14 en 16 december gemist en weten niets van halalkaas.

Ik hoor radiospotjes van ‘wakker dier’ over onverdoofd gecastreerde varkens, ik lees over Lenie ‘Hart die een miljoenen kostend ziekenhuis voor zeehondjes wil bouwen. Ik hoor over een orka die de gemoederen beroert omdat dat beest nu in gevangenschap zijn leven moet slijten. Ik hoor over doodhongerende runderen in de sneeuw en het voeren van de vogeltjes. Ik kan me de stampij nog herinneren over een mus die werd doodgeschoten, maar ik hoor niks meer over onverdoofd de keel doorgesneden runderen en geiten en schapen en wat al niet meer. Hoe lang zou het duren voor zo’n enorm beest als een rund is doodgebloed? Ik kan dat vast op het web vinden, maar ik ben bang dat ik dan slecht slaap vannacht. 20 000 onverdoofd geslachte beesten in Nederland meldt de EO.

Waarom hoor ik er niks meer over? Waarom lijk ik de enige die zich hier druk over maakt? Passen onverdoofd doorgesneden kelen niet in het groene linkse tolerantie denken?

Ik begrijp dus dat ik gedwongen word om halal te eten. Nederland eet halal. Het vrije westen eet halal! De Amsterdamse hoofdcommissaris van politie gaat op de knieën in de moskee en we eten met z’n allen halal!

Ik verdom het! Ik heb de gereformeerde regels van mijn kindertijd tot in mijn onderbewuste uit weten te bannen en nu moet ik halal eten? Nooit!

Ik ben dus gedwongen tot een nieuw soort dieet. Een dieet wat nog geen naam heeft. Het anti-halaldieet. Als ik nu een etentje van mijn werk heb of een barbecue bij vrienden dan moet ik zeggen dat ik antihalal eet en dus geen kaas hoef en ook geen suiker en geen babyvoeding en … tjah wat nog meer allemaal niet?

T.J. Vosje

-----------------------------------

Commentaar

Waarschijnlijk kampen jullie met dezelfde vraag al ik : bestaat er al of niet een wet op het pijnloos slachten van dieren, groot en klein, voor menselijke consumptie?

Als die wet bestaat (en dat geloof ik wel) : waarom wordt er dan niet de hand aan gehouden? Waarom wordt de hand gehouden aan de ene Wet, en aan de andere niet? Wie draagt hiervoor de verantwoordelijkheid, en wat kan hier worden aan gedaan?

Tweede vraag : waar blijft GAJA en al die andere wiestergaais (= klunten oliekoeke in ’t West Vlaams, ’n halve gare) die op straat komen om auto’s in brand te steken, omdat er ergens een bontmantel te zien is geweest in een vitrine? Waarom wordt er niet met verborgen camera’s gewerkt om te filmen overal waar onverdoofd wordt geslacht? Een marchand die al te hardhandig optreedt  tegen een mankend koebeest, wordt (terecht) voor de Rechter gedaagd : beelden van de verborgen camera op privaat grondgebied worden zo maar aanvaard…Maar duizenden dieren die dagelijks in minuten durende doodsangst moeten uitbloeden : dat is cultuur….

Waarom moeten wij allemaal de primitieve voorschriften ondergaan van een samenleving met gewoonten die 600 jaar achterlopen op onze tijdrekening? Als er zich morgen een groep vreemdelingen aandient, die eist van in onze huizen te wonen en aan onze tafels mee te eten, maar die nog in de bomen slaapt : moeten wij dan ook allemaal terug in de bomen gaan slapen?

Derde vraag : wat is het verband tussen het doen lijden van dieren, de wilde woestijngodsdienst en het Linxe progressief denken?

Volgens mij is er alleen een wiskundig verband, namelijk dat twee tegengestelde polen elkaar aantrekken.

Maar bij het contact (denk aan een elektrische ontlading) ontstaat er vernietiging. De sterkste overheerst.

Weet U wie in deze confrontatie de sterkste zal blijken te zij? Toch niet de halfzachte Versteylens niet! Noch de politieke formatie die luistert naar het sirenengezang van aan de overkant der taalgrens, om aldus doende, nog beter de eigen ruiten te kunnen insmijten….

Maar ja, d’er zijn zo van die mensen die eerst moeten voelen voor ze beginnen nadenken….Dat is zo sedert Adam en Eva, die hun zoon Abel dienden te bewenen, die vermoord werd door hun andere zoon, Kaïn. Doodgeslagen volgens de Bijbel, met een ezelskaakbeen. Dit détil werd er,, volgens mij bij verteld, om te bewijzen dat er toen ook al ezels waren…

12-01-2011 om 12:34 geschreven door digitalia  

.

Tussen 41° en 42° is het afgelopen

Wat er misging in Ierland en wat dat betekent voor Europa...

CLARK KENT - 10 JANUARI 2011 IN Het Vrije Volk

------------------------------

Ooit stond Ierland bekend als de Keltische Tijger. Een lage vennootschapsbelasting, relatief vrije markten en het omarmen van globalisering als kans op een betere toekomst leidden tot een aanhoudende hoogconjunctuur, waardoor een van de armste landen van Europa een van de rijkste werd.

Juist dat Ierland werd hard getroffen door de financiële crisis en de hoogconjunctuur sloeg om in een economische teruggang, met name in de onroerendgoedsector.

Toch was de Ierse hoogconjunctuur niet van begin af aan een illusie en ook de vrije markten faalden niet. De ware oorzaken van de Ierse crisis zijn de verzorgingsstaat en monetaire centrale planning. Robert J. Samuelson, een van de eerlijkste economen die je bij een grote mainstream-krant kunt vinden, zet de oorzaken van de Ierse crisis nog eens uiteen.

De Ierse schuldencrisis, een onheilspellende afrekening voor Europa

Door Robert J. Samuelson

Het enige dat u hoeft te weten over de economische crisis in Ierland is dat het niet over Ierland gaat, een klein landje van net iets meer dan 4 miljoen mensen en een BBP van ongeveer $ 200 miljard. Het gaat over Europa. Decennialang heeft Europa twee grote politieke doelen nagestreefd: een democratische verzorgingsstaat, opgezet om economische rechtvaardigheid te bevorderen d.m.v. verscheidene vangnetten die samen een sociaal zekerheidsstelsel vormen, en Europese eenheid, waarvan de euro – de in 1999 ingevoerde eenheidsmunt die inmiddels door 16 landen wordt gebruikt – de belangrijkste belichaming vormt. Beide droegen bij aan de problemen in Ierland, en dat betekent dat Europa wel eens aan de vooravond van een bredere crisis zou kunnen staan.

De problemen in Ierland staan niet op zichzelf, en als zij het voorteken zijn van een bredere ineenstorting zou dit een gevaarlijke nieuwe fase kunnen inluiden in de wereldwijde economische troebelen die in 2007 begonnen. Europa vertegenwoordigt ongeveer een vijfde van de wereldeconomie, vergelijkbaar met het aandeel van de Verenigde Staten. Als het continent terugvalt in een nieuwe recessie, zou het economisch nationalisme wereldwijd kunnen opleven terwijl het toch al zwakke herstel van de wereldeconomie zou stokken en landen met elkaar concurreren om de gunst van de consument die steeds meer de hand op de knip houdt. Zo gaat ongeveer 25 procent van de Amerikaanse export naar Europa. Die export zou zeker lijden onder toenemend protectionisme en een vijandige handelspolitiek.

Het reddingsplan (ongeveer $ 90 miljard in buitenlandse fondsen) dat eind november werd overeengekomen door Ierland, andere leden van de EU en het IMF moet de diep in de schulden zittende Ierse banken van de ondergang redden. De bedoeling is om de ineenstorting in te dammen door te laten zien dat Europa zijn eigen problemen op kan lossen. Het reddingsplan is echter een fraai staaltje blufpoker, omdat sommige kredietverschaffers (Portugal, Spanje en Italië) zelf zwaar in de schulden zitten en kandidaten zijn voor toekomstige reddingsoperaties. Zelfs Duitsland en Frankrijk hebben reusachtige schulden, respectievelijk 76% en 86% van hun BBP in 2009. Hoeveel nieuwe schulden kunnen daarbovenop worden gestapeld?

Dat juist Ierland, na Griekenland, een zorgenkindje is geworden is ironisch. Nog niet zo lang geleden sprak men vol bewondering van de Keltische Tijger, omdat het land net als Aziatische landen buitenlandse investeringen – Intel en anderen – wist aan te trekken en dankzij de export een snelle groei doormaakte. Tussen 1987 en 2000 bedroeg de jaarlijkse economische groei gemiddeld 6,8 procent; de werkloosheid daalde van 16,9 procent naar 4,3 procent. Maar toen maakte een solide economische groei plaats voor een hausse en zeepbel in de woningbouw die uiteindelijk uiteenspatte en de Ierse banken liet zitten met slechte leningen.

Een reden was kredietexpansie die werd veroorzaakt door de euro. Toen het land nog een eigen munteenheid had kon Ierland de kredietsector aansturen. Als er te makkelijk kredieten werden verleend, kon de Ierse Centrale Bank de rente verhogen. Na de euro te hebben overgenomen gaf Ierland deze bevoegdheid uit handen aan de Europese Centrale Bank (ECB), die een rentepolitiek volgde voor alle eurolanden. De ECB-tarieven, die mogelijk de juiste hoogte hadden voor Frankrijk en Duitsland, waren te laag voor Ierland en enkele andere landen. Daar kwam nog bij dat de financiële markten de rentetarieven op staatobligaties van eurolanden omlaag drukten naar de lage Duitse niveaus. In 1995 waren de Ierse rentetarieven meer dan een procentpunt hoger dan die van Duitsland; tegen 2000 waren ze vrijwel identiek.

Ierland had deze kredietexpansie kunnen tegengaan door het verhogen van belastingen of het snijden in de uitgaven. Maar dit zou veel zelfbeheersing hebben gevraagd. De hausse in de woningbouw produceerde een stroom aan belastinginkomsten uit de bouwsector, huizenverkopen en uit de nieuwe welvaart voortvloeiende consumentenbestedingen. Tussen 1996 en 2006 werden huizen bijna vier keer zo duur. Uitgaven in de bouwsector namen toe van 11 procent tot 21 procent van het BBP. Overheidsbegrotingen vertoonden overschotten, ondanks toegenomen sociale uitgaven en hogere ambtenarensalarissen. “Als ik het geld heb, geef ik het uit”, zei een oud-minister van financiën. “Als ik het niet heb, doe ik dat niet.”

Toen kwam de afrekening. In Ierland resulteerde de uiteengespatte zeepbel in de woningbouwsector in een enorm begrotingstekort en liet de werkloosheid tot 14 procent stijgen. De meeste Europese economieën hebben te lijden onder de nadelige gevolgen van een combinatie van kredietexpansie, onhoudbare sociale uitgaven en grote begrotingstekorten. De economieën van de verschillende landen zijn met elkaar verwezen, dus zijn er overloopeffecten. Europese banken – Britse, Duitse, Franse en Belgische voorop – hebben $ 500 miljard in leningen en investeringen in Ierland uitstaan, berichtte de Financial Times. Grote verliezen kunnen een sneeuwbaleffect hebben en tot een verdere grote bankencrisis leiden.

Maar Europa staat niet alleen voor een economische uitdaging, maar ook voor een sociale en politieke. Gekoesterde waarden en idealen staan onder druk. De euro, die bedoeld was om eenheid te creëren, heeft geleid tot onenigheid en wrijvingen nu landen elkaar de zwartepiet toeschuiven en twisten over het verdelen van de kosten. Het sociale contract wordt herschreven, waarbij overheidsuitkeringen en zekerheden worden gekort.

De redding van Ierland, net als voorheen die van Griekenland, is een gok dat Europa de toenemende twijfel tot staan kan brengen en het vertrouwen en geduld van obligatiehouders en kiezers kan winnen. Waarbij de investeerders ertoe kunnen worden overgehaald om hun obligaties (die van Ierland en andere landen) niet langer in paniek te dumpen en hogere rentetarieven en een financiële ineenstorting te voorkomen en waarbij kiezers ertoe kunnen worden overgehaald om met minder genoegen te nemen (meer werkloosheid, lagere uitkeringen, hogere belastingen) zonder dat dit leidt tot verlammende straatprotesten of machteloze regeringscoalities. Of deze gok zal slagen is onduidelijk, net als de mogelijk chaotische gevolgen als dit niet het geval blijkt te zijn.

---------------------------

Commentaar.

Geen. Tenzij voorbereidingen treffen voor de begrafenis, zeker? Maar net zoals bij begrafenissen, zal er ook nu weer een enorm verschil zijn waaruit de rijkdom of de armoede moet blijken.

Wij zullen op d’uitvaart zijn…..

12-01-2011 om 10:47 geschreven door digitalia  

.

Van ‘Amaai gij kust goed’

Tot ‘Amaai ge kunt ze kussen’!

-------------------------

Nu de Notte (voorheen als Lanotte, vroeger Delanotte, en heel lang geleden als Vande Lanotte bekend), nu de man dus vandaag ‘ volle wees’ is geworden, heel alleen op de wereld – snik - met moeder die de pijpen uit is en voortaan niet meer als excuus uit de kast kan gehaald worden, staat – snik - de wereld rond de Wetstraat een dagje langer stil. Verenigd met Houssein Mohbama houden wij een minuut stilte : het arme mens rustte in vrede. Van de doden niet dan goed, maar wij zitten er toch mooi mee opgeschept, met wat zij achter laat!

Vandaag is de man, zoals U ziet, op deze blog inderdaad weer een kopje kleiner gemaakt : zijn naam is voortaan alleen nog ‘te’, want de ‘Not’ is er afgevallen met het heengaan van zijn moeder. Laat die Te het hem een troetelnaampje worden (in afwachting dat ook dàt binnenkort verdwijnt, samen met de man zelf). Naar het grote voorbeeld van Che Guevara, die alleen nog als ‘Che’ gekend en aanbeden wordt….

Om bij mijn titel over dat ‘muilen’ te komen, nog even geduld. Eerst de inspiratie (uit het AFF) en dan de commentaar…

.. Rob Verreycken op 30 december 2010 op zijn blog, om onduidelijke redenen Vrijheid en Recht genoemd: “Soms zegt een beeld meer dan 1000 woorden. Bart Peeters, vast gezicht van staatsomroep VRT en presentator van de pro-Belgische Belgavoxconcerten tegen Vlaamse autonomie, muilt Eva Brems, politica van Groen en één van de geiten die het juridische begrip 'mensenrechten' hebben gedegradeerd tot 'al wat de allochtone medemens graag zou hebben'

----------------------

Commentaar.

Dat Rob Verreycken de eer geniet te worden opgemerkt door het AFF laat me in zoverre koud, dat zelfs het toonaangevend werkwoord ‘muilen’ me niet kan interesseren : het past perfect bij de twee optredende personages van de werken in uitvoering, Bart Peeters en Eva Wens, een van de Groene geiten die het juridische begrip 'mensenrechten' hebben gedegradeerd tot 'al wat de allochtone medemens graag zou hebben'

Die omschrijving vind ik niet fair : “Aan ongeletterde nomaden mensenrechten” willen uitleggen, is hetzelfde als een koe leren saffraan eten. Zij zien alleen de voordelen die het oplevert : hoe zou je zelf zijn. Je armzalige hut kunnen ruilen voor een moderne flat, met stromend water, rijk gedekte tafelen en een mooi zakcentje daar bovenop : wat kan de naam van het beest hen dan schelen, als ’de koe maar melk geeft!

De juiste naam voor al dat manna? Ik zou het eerder ‘judasgeld’ noemen : geld die onze elite toeschuift aan arme drommels om hun medeplichtigheid af te kopen. Wij krabben Uw rug, krabt gij dan, als ge met genoegen zijn, ook die van ons?

Maar ik wijk af.

Rob Verreyjen is een veel te brave mens om aan politiek te doen: ik zou geschreven hebben, dat dergelijke vertoning in De Slimste Mens’ als geroepen komt om de Doctrine Versteylen te illustreren : een beetje gewaagd, maar fundamenteel sterk grensverleggend zowel boven het middenrif  als er onder. De spits is er nu van af gebeten : dergelijk alternatief gedrag is voortaan de norm. Weg met ‘De Heren van Zichem’, leve ‘De Slimste Mens’….Maar we houden het proper : er wordt no way !geen porno vertoond. Er komen geen blootscènes : Pater Luc zou dat ook niet gewild hebben. Het moet deftig blijven : alternatief deftig dan. Suggestief, als U wilt….

Iedereen houdt de kleren aan voor de camera. Die zwenkt discreet weg, bescheiden als hoernalisten zijn, weg van de personen die aan elkaar aan het ‘frutselen’ zijn geraakt, naar de open gevallen monden van de andere deelnemers. Die niet mogen ingrijpen. Er wordt absoluut niets effectiefs p^scene gebracht : elkendeel is ondertussen ingeleefd in de denkwereld van ’Leven in de Brouwerij’ die ondertussen verplichte lectuur is geworden vanaf de kleuterschool.

Te gek, zegt U? Neen : net zoals Versteylen moeten we mee zijn met onze tijd! Daarvan bewijzen de vele kinder porno-liefhebbers, al zijn die misschien wat al te enthousiast op de uitdaging ingegaan. Ja, wie eenmaal begonnen is aan grenzen te verleggen, kan er moeilijk mee stoppen, tot alle grenzen definitief verlegd zijn….m.a.w. tot er geen grenzen meer zijn.

En die leraar uit Loksbergen? Die was dan een heel klein beetje een ontspoord bijhuis van ‘De Brouwerij’, die voor eigen rekening was begonnen? ?

Ons Ma had gelijk : ‘Een dief = een moordenaar in spé!

Misschien nog even  herinneren aan het 6^de en 9de Gebod : die zijn anderss wel duidelijk genoeg. Misschien niet voor TV-mensen, maar dan toch voor Paters! Het onderwerp ‘onkuisheid’ geniet zelf de twijfelachtige eer, om tweemaal aan bod te komen in de Tien Geboden. Niet doden en niet stelen krijgen maar één enkele vermelding. Het 6^de en het 9^de Gebod gaan twee keer over bijna hetzelfde : de eerste keer over de doe-vorm, en de tweede keer over de denkvorm. Die van Hierboven moet dus op voorhand geweten hebben, dat het mensdom wel hardhorig zou zijn! Dat de voorzieningen voor de instandhouding van de soort zouden misbruikt worden. Zou het daarvoor zijn, dat zowel de Engelen als de Eeuwigheid geslachtloos zijn?

JaJa, wat al zaken die, zelfs zonder een retraite bij Pater Versteylen al niet aan de oppervlakte komen!

11-01-2011 om 17:37 geschreven door digitalia