Op
1 februari 1953 trof de grote watersnood Nederland. De ramp bleef in
het collectief geheugen gegrift en groeide met zijn nasleep uit tot een
deel van de Nederlandse identiteit.
Apocalyptische Klimaatkerk der Hysterische Gehersenspoelden
Wie
gelooft dat het klimaat verandert en dat de mens daarin een rol speelt,
wordt soms weggezet als een volgeling van de klimaatkerk. Ik pleit
(on)schuldig.
Een
echt groen beleid laat de linkse dogmas achterwege, kiest voor
technologische innovatie, en is kritisch voor open grenzen, stelt
Jong-N-VA-voorzitter Tomas Roggeman.
Door
op te komen bij de N-VA, verzaakt Jean-Marie Dedecker aan zijn oude
idealen van de LDD, vindt zijn oud-politiek secretaris en Vlaams
Belanger Wouter Vermeersch.
Iljo Keisse, de Flandrien die zijn buik niet introk
OK,
je bent serveuse in een café, een handvol coureurs bestelt een koffie,
en je vraagt of ze op de foto willen. Dat kiekje valt slecht uit:
jijzelf staat daar met je derrière wat achteruit,
25 jaar lang Woordenkramerij, of eerder noodgedwingen strategie? Misschien is het eerder een groeien in de Macht.
Separatisme, geweld, moord en doodslag, of groeien naar een soort Fluwelen Revolutie? à la Vaclav Klaus
(°1941)? Hij, die een econoom van opleiding (en gewezen top-athleet)
is, deed het ons voor (1989) met de splitsing van die andere artificiële
constructie van Tjechoslowakije in Tsjechië en in Slowakije.
Beide deelstaten maken het goed. Dank U. Ze zijn huns getweeën zelfs
50% van de Visigrad Vier, die samen met Hongarije, Polen, Oostenrijk en
nog vele aderen, deze onzalige Rode (Z)eurunie willen hervormen. Van het
Marxisme, spaar ons Heer.
Woorden
wekken, voorbeelden trekken: Gerolf Annemans van de Originelen beweert
dat op zijn schrijftafel de ingelijste foto prijkt van Vaclav Klaus.
Goed zo. De hete adam van de Originelen in de nek van de
Achterdoeders. De Zullers
*
Goed om weten: Groeinge, 1302 en de knots zijn al lang V.V.T.
slaat
hiernavolgend echter zo wild om zich heen, dat zijn vermomming het laat
afweten. Belgicist tot in de kist. Zelfs tegen alle beter weten in.
Pariteit
in de Brusselse Praatbarak: is dat normaal ? Is dat democratisch of
Belgicistisch? 50/50 Dames en Heren Volksvertegenwoordigers, daar waar
de bevolking nog altijd 65/35 is. Ach ja! Het is een oud zeer, dat
Fra,cofone volksvertegenwoordigers in het Parlement komen met heel wat
kleiner stemmenaantal dan de Vlamingen.. Waarover sprak, in zijnen tijd,
de Waarde Wilfriede Martens van de o zo Christelijke
Volkspartij ook al weer? Van een geleide democratie, een soort aan
band gelegde democratie? Dakanie. Want, in Coburgia is dat geen geleide
democratie, maar een paranoïde misleide democratie.
Het confederalisme wordt vaag en oppervlakkig ingevuld.
De
N-VA haalt haar communautaire trukendoos weer eens boven. Jan Jambon
kwam in De Zevende dag de contouren van het confederalisme schetsen.
Tijdens dreigende communautaire instabiele tijden zoals in
pre-electorale periodes wordt er steeds weer de institutionele trom
geroerd. Het moet als een deus ex machina fungeren, waarbij
uiteindelijk de
ingewikkelde Gordiaanse institutionele Belgische knoop wordt ontward en
resulteert in een einde waarbij iedereen er beter van wordt. Het confederalisme wordt vaag en oppervlakkig ingevuld. Het blijft wachten op een goed uitgewerkt scenario.
*
Communautair alarmisme
Bovendien
is er het terugkerende communautaire alarmisme, gelardeerd met
uitspraken als We kunnen zo niet verder regeren. Of nog straffer,
zoals Jan Jambon en Peter De Roover in 1994 schreven: Om meerdere
redenen lijkt het ons onzindelijk passief de instorting van België af te
wachten. Het is in niemands voordeel de toestand verder te laten
verrotten. Hoe langer we wachten, hoe slechter de startomstandigheden
voor de Vlaamse Staat. Tevens lopen we het risico dat de boedelscheiding
chaotisch en ongecontroleerd verloopt, indien we die uitstellen tot het
water aan de lippen staat. Zo gaat dat ettelijke bladzijden door. De
gewezen minister van Binnenlandse zaken maakte zelf gewag van een onvervalste Belgische bezettingscultuur.
Intussen
is het pamflet van Jambon en De Roover 25 jaar oud. Ik betwijfel of
beide heren een feestje zullen bouwen om dit te vieren. Wat wel
duidelijk is, is het feit dat de N-VA de afgelopen vijf jaar geen
zandkorrel heeft verlegd in de brede Belgische institutionele rivier.
Schuimbekkend zou de Jan Jambon uit 1994 De Wever hebben gezegd: de
communautaire pacificatie binnen België is geen doel dat het verzwijgen
of bedekken van wantoestanden kan verantwoorden.
Het discours van Jambon in 1994 staat compleet haaks op de houding en de woordenkramerij van Jambon in 2019.
In
De Zevende Dag verdedigde de voormalige minister van Binnenlandse Zaken
deze afwachtende houding, maar in zijn boek Vlaanderen, Staat in
Europa hekelt hij deze onverantwoorde attitude: Wij menen dan ook, dat
we ons niet mogen laten verleiden tot een afwachtende en/of toekijkende
houding. We moeten dringend een tactiek uitwerken Ruik je het
alarmisme waar Bart De Wever ons zo voor waarschuwt? Het discours van
Jambon in 1994 staat compleet haaks op de houding en de woordenkramerij
van Jambon in 2019. Jawel. Ik heb het nagekeken. Het gaat nog altijd om
diezelfde Jambon.
Achterbanpolitiek?
Het is duidelijk dat Bart De Wever het separatisme heeft afgezworen. Onhaalbaar en een negentiende-eeuwse denkoefening waar het Vlaams Belang alle heil van verwacht.
*
Het
confederalisme moet de communautaire meubelen redden? Maar diezelfde
Jambon omschrijft het confederalisme als twee zelfstandige regios die
eens gaan praten wat ze op federaal niveau nog samen wensen te doen.
Tja, dan zal Vlaanderen toch eerst een zelfstandig statuut moeten
verwerven. Of hoe zit de vork eigenlijk in (????) de
steel? Er wordt communautair warm en koud geblazen door de
N-VA-kopstukken. Het confederalisme wordt bewust door de partij heel
onduidelijk ingevuld.
Geblokkeerde democratie, geblokkeerde economie
De
Wever en Jambon blijven maar herhalen dat België een geblokkeerde
democratie is. Er zijn twee verschillende democratieën, met elk haar
eigen instellingen, media en publieke opinie. De kloof tussen Vlaanderen
en Wallonië wordt steeds groter. De crisis kan na de federale
verkiezingen een climax bereiken wanneer een rood-groen blok van ECOLO-PS-PTB komt te staan tegenover een Zweedse coalitie met de CD&V, de Open VLD en (mogelijks) de N-VA.
De besluitvorming komt op federaal niveau steeds meer vast te zitten
in de politieke articulatie van tegengestelde belangen, aldus De
Wever.
De N-VA zweeg in de federale regering als vermoord
*
De geblokkeerde democratie vertaalt zich in een geblokkeerde economie. Want de Vlaamse economische voorspoed wordt afgeroomd om een inefficiënt land te financieren.
Aan deze inefficiëntie is de laatste vijf jaar weinig veranderd. De
N-VA zweeg in de federale regering als vermoord. Zelfs een eenvoudige
fusie van de Brusselse politiezones liet gewezen minister van
Binnenlandse Zaken Jan Jambon aan zich voorbijgaan, om de Franstaligen
niet voor het hoofd te stoten. Nochtans zou een stevige sanering van de
inefficiënte Belgische structuren een duchtige budgettaire opsteker
kunnen betekenen. Maar in de Koningstraat in Brussel werd daar met geen
woord over gerept.
Waarzegger De Wever evalueert verwoestend
Ook
bestuurlijk is dit land aan herbronning toe. Als een goede leerling
waarzegger schreef Bart De Wever reeds ruime tijd geleden zijn kritiek
op de federale regering Michel I: Na federale verkiezingen komen deze
twee democratieën (Vlaanderen en Wallonië) samen om te onderhandelen
over de vorming van de federale regering. En dat botst. Het resultaat
van die clash van visies is een beleid dat niemand wil en waarbij veel
te weinig gebeurt. Een beleid waarbij we aanmodderen en nooit
structurele hervormingen doorvoeren. En daardoor krijgen we een land met
zéér hoge belastingdruk én schuldgraad, een openbare dienstverlening
die veel te wensen overlaat en een staatsstructuur waar een kat haar
jongen niet meer in terugvindt.
Toegegeven,
dit is erg origineel, maar tevens gewaagd van Bart De Wever. In de
Belgische geschiedenis moet hij beslist de eerste partijvoorzitter zijn,
die een deelname van zijn eigen partij aan de federale regering zo
verwoestend evalueert. In de marge is er wat gemorreld aan de
belastingdruk en er is wat tewerkstelling bijgekomen, maar zijn kritiek
blijft als een soliede stalen constructie overeind.
Confederalisme is een perpetuum mobile
De
staatshervormingen zijn voor de N-VA uit de mode. Vanaf nu wordt er in
het N-VA-universum rechtstreeks tussen de gemeenschappen onderhandeld
onafhankelijk of niet? over de toekomst van dit land. Een doorzichtige
constructie die bezwijkt onder haar eigen banaliteit.
Vooreerst
is de kans groot dat de N-VA niet in de volgende federale regering zal
zitten, zoals Peter De Roover reeds aangaf. Het is reëel dat er een
anti-N-VA-coalitie in het zadel wordt gehesen. Daarnaast zijn er een
aantal grondwettelijke grendels die de plannen van De Wever lelijk in de
weg staan, zoals bijzondere meerderheidswetten, alarmbelprocedures,
belangen- en bevoegdheidsconflicten, de pariteit op verschillende
niveaus en nog veel meer. De Belgische constructie lijkt een onneembare
fortificatie, die enkel met de goodwill van de Franstaligen kan worden
ontmanteld. Zo lijkt het confederalisme binnen de N-VA stilaan een
perpetuum mobile te worden, een riedel om de communautair gevoelige
achterban te paaien.
Een hobbelig communautair pad
Met welke partner denkt de N-VA rond de tafel te zitten?
Met
welke partner denkt de N-VA rond de tafel te zitten? Met Wallonië of
met de Waals-Brusselse Federatie waar de Franstaligen reeds geruime tijd
van dromen? Dat maakt een wereld van verschil, met of zonder Brussel.
Volgens professor Maddens komt de Belgische grondwet te vervallen en
komt er een Vlaamse en Waals-Brusselse grondwet. Denkt Jambon er ook zo
over? Hoe zal het lidmaatschap in de EU worden ingevuld? Blijft het bij
één vertegenwoordiger of worden Vlaanderen en de Waals-Brusselse
Federatie twee aparte lidstaten?
Gezien
het hobbelige communautaire parcours van de afgelopen decennia, is
volgens Maddens een confederaal België enkel werkbaar als het aantal
bevoegdheden op confederaal niveau uiterst miniem blijft. Aan welke
bevoegdheden hebben de troepen van De Wever wel gedacht? Geen idee?
Een
confederaal België lijkt een compromis op voorwaarde dat de sociale
zekerheid, defensie en justitie gemeenschappelijk blijven. Dat lijkt me
logisch. Wallonië noch Brussel zullen meegaan in het confederalisme als
de sociale zekerheid wordt gesplitst en het sociale deficit in de
hoofdstad en het zuiden onbetaalbaar wordt. De Walen en de Brusselaars
zullen er nooit aan denken om economische harakiri te plegen. Of ziet de
N-VA dat anders?
Brussel?
Brussel
wordt dan toch een aparte regio. Welk statuut Brussel krijgt, is
helemaal niet duidelijk. Dat moet Jambon pijn doen, want in 1994
bepleitte hij samen met zijn makker De Roover dat Brussel tot
Vlaanderen behoort. Er werden tal van argumenten aangehaald. De moeite
waard om ze nog eens te lezen. Jambon was toen heel duidelijk: Alleen
in Brussel-Vlaamse hoofdstad speelt Vlaanderen de leidende rol. Wil
Vlaanderen verhinderen dat Brussel verder wegdrijft, dan is het
noodzakelijk dat de rol van Brussel als Vlaamse hoofdstad wordt
versterkt en dat het belang van de overige rollen van Brussel wordt
ingeperkt of zelf weggewerkt.
*
Julien Borremans
30 JANUARI 2019
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
In drie keer (nu? dan? nooit?) npg uit te werken persoonlijke bedenkingen.
- de
ingewikkelde Gordiaanse institutionele Belgische knoop wordt ontward en
resulteert in een einde waarbij iedereen er beter van wordt.
- Hij maakte zelf gewag van een onvervalste Belgische bezettingscultuur.
- Tja hoe zit de vork eigenlijk aan
de steel? Bedoeld wordt dat men de boom ook bij HLN aan zijn
voortbrengselen kent. Zeg me hoe U zich van Uw moedertaal bedient, en ik
zal U zeggen wat ik van U denk..
Op 8 januari brachten Kamerlid Peter Luykx (N-VA) en Catalaans parlementslid Aurora Madaula
(Junts per Catalunya) een bezoek aan zeven Catalaanse politieke
gevangenen in de gevangenis van Lledoners in Catalonië. Zij zitten in
voorhechtenis achter de tralies voor hun betrokkenheid bij het
Catalaanse onafhankelijkheidsreferendum in oktober 2017. Sommigen van
hen al langer dan een jaar.
verwelkomt
ons, samen met enkele andere Europese volksvertegenwoordigers, in de
Catalaanse Generalitat in Barcelona. Torra weet dat we later die dag
naar de
gevangenis van Lledoners
(mogen)
gaan en wil ons daarvoor bedanken. De Catalaanse regering en het
parlement werken intensief aan de internationalisering van het
Catalaanse politieke conflict. Ons bezoek is een van de tientallen die
zijn georganiseerd.
Internationale steun en druk op de Spaanse regering zijn onontbeerlijk
Uit
ons gesprek met Torra blijkt nogmaals hoeveel belang de Catalanen
hechten aan het uitbouwen van een internationaal draagvlak voor hun
zaak. Internationale steun en druk op de Spaanse regering zijn
onontbeerlijk voor het onafhankelijkheidsproces én essentieel voor de
verdediging van burgerrechten en politieke rechten. Europa mag de schending van de mensenrechten op Europese bodem niet accepteren
en alle politici waar ook ter wereld hebben de plicht om zich tegen
deze situatie uit te spreken. Na de motie van wantrouwen tegen Spaanse
premier Mariano Rajoy in juni 2018 dacht de Europese publieke opinie dat
de Catalaanse politieke situatie zou verbeteren. Maar over de houding
van Madrid en de nieuwe premier
Pedro Sánchez
is Torra duidelijk: oude wijn in nieuwe zakken.
Symbool vreedzame Catalaanse strijd
een Europees democratisch anachronisme
Na
deze ontmoeting rijden we naar het Centre Penitenciari Lledoners,
ongeveer 70 kilometer ten noordwesten van Barcelona. Met ons bezoek
willen we vooral solidair zijn met de gevangenen. Zij staan symbool voor
de opmerkelijke en vreedzame Catalaanse strijd voor zelfbeschikking. Wat in Spanje gebeurt is niet meer dan een Europees democratisch anachronisme. Wie
kan er zich nu nog voorstellen dat in het Europa van vandaag vreedzame
burgers en democratisch verkozen politici zonder proces worden
opgesloten omwille van een politieke mening en het uitoefenen van hun
functie?!
Dagelijkse protestacties
Ondanks
het kille weer wacht een cameraploeg ons op aan de ingang van de
gevangenis. De media zijn erg geïnteresseerd in het politieke conflict
en de belangstelling neemt alleen maar toe met het naderen van de start
van het proces. In de gevangenis zelf is het maken van fotos, videos
en geluidsopnamen niet toegestaan en moeten we onze mobiele telefoons
achterlaten in een kluisje bij de ingang.
om de gevangenen een hart onder de riem te steken
Eenmaal
geaccrediteerd en onder begeleiding van een gevangenisofficier steken
we de binnenplaats over. Vanaf daar zien we net achter de gevangenis een heuvel
waar vlaggenmasten met Catalaanse vlaggen de boomtoppen in gesjord
werden. Op die plek worden er dagelijks protestacties en wakes gehouden
om de gevangenen een hart onder de riem te steken. Het Catalaanse volk
verlaat de politieke gevangenen zelfs niet voor een dag of een nacht.
Elke avond wenst iemand, omringd door een groep mensen, de gevangenen
een goede nacht door hun namen achter elkaar af te roepen.
Eens
in de ijskoude bezoekersruimte aangekomen, krijgen we de kans om meer
dan twee uur te praten met Jordi Sànchez, Josep Rull en Raül Romeva.
Men wil ons vernederen
Jordi
Sànchez, voormalig voorzitter van de Catalaanse
onafhankelijkheidsbeweging Assemblea National Catalana (ANC), belandde
achter de tralies in Madrid op 16 oktober 2017 voor de aanklacht van
opruiing (incitatio). In december was hij bijna drie weken lang in
hongerstaking. De rust en vastberadenheid waarmee de man spreekt, is
opvallend.
De moraal is goed.
De
moraal is goed. We bereiden ons zeer grondig voor op het aankomende
proces in Madrid. We kunnen rekenen op topadvocaten en zijn zeker van
onze zaak. Het vooruitzicht om verplaatst te worden naar de gevangenis
in Madrid verontrust ons. Het regime daar is zeer strikt. We zullen in de rechtbank moeten verschijnen met de handen geboeid op de rug. Men wil ons vernederen en ons als terroristen voorstellen.
Zakken vol post
Wij zwijgen niet.
Josep
Rull, voormalig Catalaans minister van Territorium en Duurzaamheid,
werd gearresteerd op 2 november 2017. Hij werd tijdelijk vrijgelaten op
borgtocht, maar opnieuw opgepakt op 23 maart. Ook hij ging in
hongerstaking tot net voor kerstmis. We overhandigen hem namens de
federale N-VA-fractie een brief voor alle zeven gevangenen, waarin we
hen steun toewensen met hun legitieme strijd. De N-VA wil hen hiermee
laten weten dat ze als partij zal blijven opkomen voor de onmiddellijke
vrijlating van alle Catalaanse politieke gevangenen en voor de oplossing
van het conflict tussen Barcelona en Madrid via niet-gerechtelijke
kanalen. Wij zwijgen niet.
Rull
toont zich zeer gedreven en wordt even emotioneel: Peter, wil je
namens ons alle Vlamingen danken die de voorbije kerstdagen duizenden
kaartjes naar ons stuurden. Je kan je niet voorstellen hoe belangrijk
dat voor ons was. Elke dag zakken vol post ontvangen, dat deed ons
iets .
Raül
Romeva, voormalig Catalaans minister van Transparantie, Buitenlandse en
Institutionele Zaken, is energiek en overtuigd dat zij het recht aan
hun kant hebben: Ik ben een democraat en ik ben er rotsvast van
overtuigd dat een stem uitbrengen geen misdaad is.
Democratische legitimiteit
De uitkomst van dit proces belangt élke Europese burger aan
Het proces tegen de Catalaanse gevangenen zal begin februari van start gaan.
Het belang van deze rechtsgang strekt veel verder dan de beklaagden en
hun families. De uitkomst van dit proces belangt élke Europese burger
aan, of je nu Fins, Bulgaars, Italiaans of Vlaams bent. De Catalaanse
gevangenen pleiten voor niet meer of minder dan hun volledige
vrijspraak. Elke veroordeling tot gevangenisstraf zal ernstige schade
berokkenen aan de democratische legitimiteit van de Europese Unie. Dit
zal zowel binnen als buiten de EU niet zonder gevolgen blijven.
Ze zijn niet alleen
We verlaten de gevangenis bij zonsondergang en Joan Bona Nit (de
bijnaam van de persoon die hen een goede nacht wenst) komt naar de
gevangenis en bereidt zich met tientallen mensen voor om op de heuvel
achter de gevangenis te eten, te zingen en te protesteren. De gevangenen
zullen naar hen luisteren vanuit hun cellen. Ze zijn niet alleen en
noch zij, noch het Catalaanse volk, zullen zich ooit overgeven.
Bona nit, politieke gevangenen.
*
Peter Luykx & Aurora Madaula
28 JANUARI 2019
*
In drie keer (nu? dan? nooit?) uit ?te werken persoonlijke bedenkingen.
Het
Brugse Pandreitje & de vele Hechteniskampen tijdens de Repressie
na WO II, teneinde de soort (de Niet-Frnsraligen van dit Apenland) voor
eens en voor altijd uit te roeien.. Ergo: de doodvonnissen in vredestijd
en de nog altijd aan de gang zijnde broodroof. Uitkomst: de tweestaten-oplossing, zijnde
het con-federalsime van BDW. Dat is iets dat absoluut in de media moet
doodgezwegen worden. Om ons des te beter te kunnen voorliegen. Met o.a.
de totaal zinloze klimaat-betogingen van de school-brossende jeugd.
Einde
van de graaipolitiek? In het bijzonder van de transfers van
Vlaanderen naar beneden de taal- en armoe maar lui-leer leven grens.
Jaarlijks geraamd op 16 à 18 miljard Euro
*
Rubrieken
Catalonië EU Rebuilt Repressie Vlaandenen Rebuilt -
Gelukkig
bestaan er af en toe Einsteins, Gelileos, Colombussen of Vascos di
Gama. Ook Alvas, Stamins, Hitlers en Robespierres komen er voor. The
West was wonop de rug van de Indianen waarvan het klein overschotje nu
in reservaten overleeft zo goed het kan. In Australië zijn de
Aboriginals zo goed als van der aardbodem verdwenen. In de rest van de
wereld hebben, sedert de o zo geprezen Franse Revolutie van 1789 elkaar
in opeenvolgende wereldoorlogen vermoord. Voordien was het niet veel
beter, maar het gebeurde eerder op een ambachtelijke schaal.
En
inderdaad, de werelmd is er aldoor op verbeterd. Zeker niet door de
politiek, maar door het noeste volharden van durvers en van geleerden
WEr is dus nog altijd hoop.
Am wil bijna iemand meer, zoals het voorvaderlijk Geloof voorschrijft leven en sterven in deze hoop.
RASSEN, BOLRONDE BLAUWE PLANEET, TWEE ZAKEN IN LIJNRECHTE TEGENSPRAAK MET DE
(ZELFVERKLAARDE)
GROTE VERSTANDEN VAN DEZE WERELD
*
DNA PIONIER EN NOBELPRIJSWINNAAR WEIGERT BEWEZEN VERBAND TUSSEN RAS EN IQ IN TE TREKKEN
Gen-wetenschapper:
De wetenschap is niet democratisch; het gaat er niet om wat de
meerderheid vindt, maar om wat het bewijs zegt, en dat kan heel
vervelend zijn
*
Resultaten
van het onderzoek van Lynn en Vanhanen, waaruit zou blijken dat het
gemiddelde IQ in Afrika (rood) het laagst is, met India en het overgrote
deel van de islamitische wereld daar net boven (geel). Het gemiddelde
IQ is het hoogst in China en Japan (paars), gevolgd door de Westerse
wereld en Rusland (blauw). (Afbeelding: (2)).
*
De 90 jarige Nobelprijs winnaar en wereldberoemde DNA pionier James Watson
is door een belangrijk Amerikaans instituut van zijn eretitels beroofd
omdat hij weigert het volgens hem wetenschappelijk bewezen verband
tussen ras en intelligentie in te trekken. Al in 2007 nam het Cold
Spring Harbor Laboratory in New York, waar Watson bijna een halve eeuw
voor heeft gewerkt, hem zijn aanstellingen af vanwege zijn opmerkingen
over de inherent sombere toekomst van Afrika. Ons hele sociale beleid
is gebaseerd op het feit dat hun intelligentie dezelfde is als van ons,
terwijl alle testen laten zien dat dit niet zo is.
Aanvankelijk
was Watson nog gedwongen tot een excuus, maar meer dan 10 jaar later
blijkt hij zijn politiek incorrecte visie niet te hebben opgegeven. Ik
zou willen dat het veranderd was, dat er nieuwe kennis zou zijn waaruit
blijkt dat je opvoeding veel belangrijker is dan (je) natuur. Maar in IQ
testen is er een verschil in de gemiddelden tussen zwarten en blanken.
Ik zou zeggen dat dit verschil genetisch is.
Het
CSHL noemde Watsons uitspraken verwerpelijk, nam afstand van zijn
ongefundeerde en roekeloze visie, en stripte hem vervolgens van zijn
eretitels. Sommigen beschuldigden hem er zelfs van er dezelfde
ideologie over inferieure rassen op na te houden als de Nazis.
Watson vervolgd als Galileo
De
Nobelprijswinnaar (in 1962) krijgt echter ook bijval. Velen vonden het
de hoogste tijd dat het CSHL dit deed, maar veel anderen vinden dat
Watson net als Galileo wordt vervolgd vanwege impopulaire
wetenschappelijke standpunten, aldus Amy Harmon. Watson is een ketter
en moet daarom worden geofferd door de Ware Gelovigen, zodat zij de
kudde bij elkaar kunnen houden, maakt een ander een referentie naar de
(katholieke) inquisitie. Galileo had in zijn tijd vergelijkbare
problemen.
Tevens
maakt iemand de observatie dat je in deze tijd prima kunt zeggen dat
(Oost) Aziaten slimmer zijn dan blanken, dat zwarten fysiek sterker
zijn dan blanken, maar dat zodra je zegt dat blanken slimmer zijn dan
zwarten, je plotseling een racist bent.
Genwetenschapper
dr. Bernd Kynast twittert dat hij persoonlijk urenlang met Watson heeft
gesproken. Het kan hem inderdaad niets schelen of de waarheid politiek
correct is of niet. De wetenschap is niet democratisch; het gaat er
niet om wat de meerderheid vindt, maar om wat het bewijs zegt, en dat
kan heel, heel vervelend zijn.
Divers denken nodig
James
Watson heeft het recht op zijn eigen mening en heeft vermoedelijk
gelijk over de verschillen in intelligentie tussen de rassen. Maar om IQ
erbij te halen is onvoorstelbaar belachelijk, want dat is slechts een
getal gebaseerd op cultureel beperkte testen, schrijft de volgende. We
hebben dit soort divers denken nodig!
In
eigen land werd vorig jaar FvD leider Thierry Baudet door bijna de
voltallige Tweede Kamer verketterd nadat hij openlijk had verwezen naar
dit soort wetenschappelijke onderzoeken naar IQ-verschillen tussen de
diverse rassen.
Dat sommige haters hun baard zouden uitrukken van woede toen ze vernamen dat
Michael Freilich
een
belangrijke plaats kreeg op de N-VA lijst in Antwerpen, ach, het viel
te verwachten. Dat dit rancuneuze commentaren zou opleveren, ach, hij is
na twaalf jaar Joods Actueel wel iets gewend.
Maar
dat iemand hem zou aanvallen en daartoe een connectie tussen hemzelf en
de regering van Netanyahu zou verzinnen zoiets vereist een
eigenaardig werkend brein en een buitengewoon vals karakter.
Vooraf
dit: ik ben goed bevriend met Freilich. Dat hoeft niemand mij aan te
wrijven: die jongen is hartelijk, intelligent en bezit veel Joodse zelfspot (ik weet niet of er zoiets als Arabische zelfspot bestaat). Ook ben ik dol op de Zionistische Entiteit.
die
op deze eminente website woest inhakt op Freilich, weet dit alles. Hij
rekent er ongetwijfeld op dat ik voor mijn vriend in de bres zal
springen.
Welaan dan!
Sanctorum beschuldigt Freilich van niet minder dan landverraad door zonder blikken of blozen te schrijven:
Het
probleem is dat Freilich er bijzonder goede contacten met de
Netanyahu-administratie op na houdt, en in geval van een N-VA
regeringsdeelname op Vlaams of federaal niveau als een informele
vertegenwoordiger van Tel-Aviv (of moeten we zeggen Jeruzalem) kan
optreden, en zelfs als rechtstreekse leverancier van inside-informatie
ten behoeve van het Netanyahu-regime. Als de N-VA na 26 mei bijvoorbeeld
het ministerie van landsverdediging toegewezen krijgt, hebben ze met
kamerlid Freilich meteen ook een vertrouweling van het Israëlische
staatsapparaat in huis.
fantastische waanbeelden in de geest van de auteur.
Zo
is dat. Ook krijgt Freilich maandelijks een royaal bedrag van de Mossad
op zijn rekening gestort en sluit hij Palestijnse kinderen voor hun
organen in zijn kelder op.
Wat
Sanctorum hierboven beweert zijn verdachtmakingen waarvan de
weerzinwekkendheid geheel strookt met alle ervaringen die ik in de loop
der jaren met hem heb gehad deze leugens zijn gebaseerd op niets
anders dan fantastische waanbeelden in de geest van de auteur. Michael
Freilich heeft Netanyahu nog nooit ontmoet of gesproken. Hij heeft geen
enkel contact, rechtstreeks of onrechtstreeks, met leden van zijn
regering of mensen die iets met hem te maken hebben, noch heeft hij een
dergelijk contact ooit gehad. Niet geheel toevallig is Freilich in
Joods Actueel
behoorlijk kritisch voor Bibi: hij bepleit namelijk de tweestaten-oplossing.
De
beschuldiging is op het peil van de Palestina-apologeet Lucas
Catherine, die bij lezingen pleegt te beweren dat schrijver dezes
regelmatig snoepreisjes naar Israël maakt, en die reisjes zouden dan
bekostigd worden door de ambassade van de Zionisten. Die Lucas. Ik ben
nog nooit in Israël geweest. (En toch weet ik dat het de enige democratie in het Midden-Oosten is, precies zoals ik weet dat nazi-Duitsland niet gezellig was, en ook daar ben ik nooit geweest.)
Wrok en vreemdheid
Maar er is meer wrok en vreemdheid in Sanctorums aanval op Freilich en Israël.
Neem
nu het gebruik van het linkse cliché dat kritiek op Israël iets anders
is dan antisemitisme, ook al worden mensen die dat schrijven vrijwel
onveranderlijk gemotiveerd door een afkeer van alles wat Joods is. Dat
linkse cliché uit de mond van Johan Sanctorum is opmerkelijk, want deze
voormalige tekstschrijver van het Vlaams Belang (iets wat indertijd
niemand mocht weten van hem) is minstens even rechts als Netanyahu, en
dat zonder dat hij dag en nacht een land voor vernietiging moet zien te
behoeden.
Sanctorum
haat en bestrijdt de islam (zo ongeveer het enige waarover wij het eens
zijn), maar is, wanneer hem dat zo uitkomt, à la Othman niet in staat
het verschil met jodendom en christendom te zien. Dat uitgerekend hij,
deze rechtse, misschien extreem-rechtse kruisridder, de Palestijnen
verdedigt, met behulp van de gebruikelijke riedel aan linkse clichés, is
een barre anomalie, die maar uit één ding kan worden verklaard: Joden
die niet op een dak in Rusland melancholiek viool zitten te spelen
passen niet in zijn wereldbeeld. Hij zal dan ook nooit voor joden
opkomen, tenzij ze zich laten afslachten, of nee, nadat ze zich hebben
laten afslachten. Maar als dat in de vorige eeuw was, mag hij er
gevoelloze opmerkingen over maken. Nee, Sanctorum houdt niet van joden
die zich na eeuwen van angst en passiviteit eindelijk verdedigen.
Dwaasheid en warhoofdigheid
hinkt als een oorlogsinvalide
Er valt nog veel meer dwaasheid op te rapen in Sanctorums tekst.
Zo is er de vergelijking van Netanyahu met Erdoğan , zo mank dat hij hinkt als een oorlogsinvalide.
Zo
is er, iets subtieler, de suggestie dat je Rousseau gelezen moet hebben
om een verlicht mens te zijn. Uitgerekend Rousseau, de vader van zoveel
sentimenteel hedendaags gezwets, de man die de natuurlijke goedheid van
de mens predikt!
Zo is er de ontkenning van het fundamenteel Joods-Christelijke karakter van de verlichte liberale democratie.
Er
is nog veel meer onwaarheid en warhoofdigheid. Maar laat ik me beperken
tot de bewust wereldvreemde minachting van een goj woonachtig in
Huldenberg, welk dorp voornamelijk uit bomen bestaat, voor een Antwerpse
jood die uit eigen ervaring weet wat voor gevolgen de import van het
conflict uit Gaza en omstreken heeft. Het is nogal arrogant om Freilich
te komen vertellen dat hij niet bezorgd zou mogen zijn over de influx
van Gazanen.
Om
terug te keren naar Sanctorums zelfverzonnen bewering over Freilichs
innige vriendschap met Netanyahu en de zijnen: hoever zijn we gekomen
als een jood met een publieke rol te horen krijgt dat hij een
buitenlandse agent is? Nee, Freilich is Dreyfus niet, maar de volgende
stap is dat de onzin van Sanctorum wordt gepapegaaid door linkse en
rechtse extremisten.
Op
26 mei 2016 werd de internationale definitie van antisemitisme
goedgekeurd door 31 landen die lid zijn van de International Holocaust
Remembrance Alliance. Daarin lees ik: Antisemitisme uit zich in spraak,
tekst, visuele vorm en in daden, waarbij gebruik wordt gemaakt van
kwaadaardige stereotypes en negatieve karaktereigenschappen. Hedendaagse
voorbeeld van antisemitisme in het openbare leven en de media: het
beschuldigen van joodse burgers dat hun loyaliteit meer ligt bij de
staat Israël of bij de beweerde prioriteiten van joden wereldwijd, dan
bij de belangen van hun eigen land.
Voilà. Niet door mij geschreven.
Vind je dat hedendaagse voorbeeld te ver gaan, Johan?
Al goed, al goed, je bent geen antisemiet, je hebt enkel last van een ongeneeslijke kwaadaardige obsessie.
*
Benno Barnard
24 JANUARI 2019
*
In drie keer (nu? dan? nooit?) uit ?te werken persoonlijke bedenkingen.
Zo is er de ontkenning van het fundamenteel Joods-Christelijke karakter van de verlichte liberale democratie.
*
Mededeling
*
Het
zal den lezer misschien verheugen wat minder van mij te moeten lezen,
daar ik sedert einde vorig jaar terug in de boeken- leeswereld ben
geparachuteerd. Ze worden mij, aan huis geleverd, zelfs voorgelezen. Om
erbij in slaap te vallen. Zo zalig. Vandaar deze getuigenis, dat
luisteren met gesloten ogen, die uren als ondergedompeld lijken in de
lang vergeten droomwereld van weleer. Het Licht uit Vroeger Dagen. Het
is, bij het knetterend haardvuur in deze donkere koude winterdagen, als
een warme wollen deken van gelukzaligheid die over Uw hoofd wordt uit
gevleid. Op ieder uur van de dag wordt die luisterrijke gelukzaligheid
mij a.h.w. op de schoot gebracht. Zowel letterlijk als figuurlijk. Want
de bandrecorder bedienen staat zo wat gelijk aan het vroegere
terugdraaien der bladzijden om die altijd maar weer beter te laten
doordringen tot in de vezels van de ziel.
Hoef
ik aan iemand te vertellen, dat er vele jaren van inloop-werk voor de
boeg liggen? Vanzelfsprekend ontgaat mij daarbij enigszins de
diversiteit der dagelijkse dingen. Maar ze blijven mij boeien. Ja, als
ik ooit ns vijf minuten tijd heb .dan begin ik er vast eens aan. Laat
ondertussen de wereld maar gerust verder zijn rondjes draaien. Net als
in mijn kindertijd met mij daarbij. Als op de paardjesmolen. Op en neer,
half blij en half bevreesd, draai ik mee. In de 7de Hemel der Liefde voor de beloofde komende twee-wrelden Staat.
**
*
Rubrieken
de tweestaten-oplossing wereld Jodendom ijslammerij (Gazanen) boeken eigen jeugd
