.500448 - MACRONS âREPUBLIQIE EN MARCHEâ : BEWEGIGN.NET METVOOTUIT.NEET TOT EN MET MAAR NIETEVEN MACRO MAAAR EERDER WAT MINI
..
500448 - MACRONS REPUBLIQIE EN MARCHE : BEWEGIGN.NET METVOOTUIT.NEET TOT EN MET MAAR NIETEVEN MACRO MAAAR EERDER WAT MINI
ZONDAG 6 DECEMBER 2020
INHOUD
HET
IS DUS AL TOT DE INTIEMEN DOORGEFRONGEN DAT NA HET COMMUNISME, HET OOK
AFELOPEN IS MET DE SOFTERE VERSIE DAARVAN. ZOEKPLAATJE: WAAROM WIJST
ANSELE MET GESTREKTE ARM OP HET ZUID DE GENTGENAARS NAAR BUITEN HET VELD
IN?
*
GESCHIEDENIS LAAT ZICH NI MET EEN PENNENTREK UITWISSEN
Dat
wordt hier een Gents verhaal. Om het te begrijpen moet u zich een
beetje inleven in de geografie van de stad van Gent. Dat is niet zo
moeilijk. U wil per fiets van Sint-Anna naar de Blandijnberg. Via de
Zuidstationstraat peddelt u naar t Zuid. Links ligt het Zuidpark en
voor u een brug over de Oude Schelde. Daar wil u over, de steile helling
van de Lammerstraat op. U zwoegt zich naar boven, want de Blandijnberg
ligt zo maar even zes meter boven de zeespiegel. Maar uit uw linkeroog
ziet u een welsprekende aanmoediging, het standbeeld van Edward /
Eedje Anseele, de oervader van de Gentse arbeidersbeweging, door Jozef
Cantré gekapt in de hardsteen die bij hem paste. Met zijn rechterarm
wijst Anseele de weg, en aan die arm hangt het zinnebeeld van het Gentse
socialisme en syndicalisme, Moeder Vooruit, die met haar haren
wapperend in de wind als een vrouwelijk scheeps-boegbeeld het volk
aanvoert; en dat volk, dat zijn de zeven kleinere arbeidersfiguren
geschaard onder en langs Anseeles machtige arm. Gans het raderwerk staat
stil als uw machtige arm het wil. En nog voor u de kans krijgt om op
een kleiner verzet over te schakelen, ziet u uit datzelfde linkeroog
daar hoog boven, de spreekballon waarin Moeder Vooruit haar
allesoverheersende rode woord Vooruit schreeuwt, maar nu voluit
gespeld op een gele muur, in letters van minstens een meter hoog:
VOORUIT!
Wie
de helling s avonds weer afrijdt ziet dan richting Zuid op een tweede
gele muur diezelfde rode letters prijken. Daartussen ligt dat complexe
gebouw dat zichzelf Vooruit noemt, de machtigste realisatie van Vader
Anseele en Moeder Vooruit gezamenlijk, de kroon op het werk van de
Gentse socialistische Captains of Industry. En als ik afdalende en
passant rechts goed kijk zie ik boven de ingang van dat gebouw nog een
derde keer diezelfde letters blinken maar nu in mozaïeksteentjes:
Feestlokaal van Vooruit. Het was een volkshuis, geopend in 1913, vlak
voor de eerste wereldoorlog.
een gebouw van Amelinckx
In
de jaren zestig verkommerden de volkshuizen. De socialisten zijn er
geen goede huisvaders voor geweest. Het werd te duur om ze bij te
houden. Een heel mooi exemplaar, het Brusselse volkshuis van architect
Horta, werd in 1964 zelfs gewoon afgebroken; de stalen restanten lagen
decennia op een stort te verkommeren. Dat heeft ook voor de Gentse
Vooruit niet veel gescheeld. In de plaats zou er een gebouw van
Amelinckx komen. Toen de vrijwilligers van 1981 het gebouw met de blote
hand begonnen te restaureren haalden ze er naast tientallen
duivenkarkassen, ook de begeleidende kilos duivenstront uit. De
fotodocumentatie van het verval in die jaren is spectaculair. Maar niet
alleen het gebouw was de socialisten te veel. Ook de naam Vooruit was
hen niet veel waard. Ook hun krant heette zo en ook die deden ze van de
hand.
De behouden naam
Deze
vrijwilligers van 1981 geen partijsocialisten kregen dit wrak van
de eigenaar, de coöperatieve Vooruit, in erfpacht om er een
Kunstencentrum van te maken, en toen hebben ze hun instelling en hun
gebouw grondig ontzuild. Het was de tijd van de strijd tegen de
verzuiling en tegen partijbinding. In hun statuten werd zelfs het woord
socialisme geschrapt. Het KC Vooruit werd een instelling van
progressieve signatuur. Wat het KC niet belette om de naam Vooruit
respectvol te behouden.
Bijna
veertig jaar lang heeft het KC onder de historische maar ondertussen
ontzuilde vlag van de oude coöperatieve Vooruit gevaren. Het gebouw
Vooruit was een historisch en een herinneringsmonument geworden dat
onderdak bood aan een Kunstencentrum dat een hedendaagse culturele
functie vervulde en naar de toekomst keek. KC en gebouw tezamen
vervulden een voorbeeld functie voor hoe we onze steden willen zien
evolueren, en daar zijn ze ook erkend en beloond voor geworden: het nog
altijd zo genoemde Feestlokaal van Vooruit werd in 1983 aangeduid als
beschermd monument, als deel van een beschermd stadsgezicht, en in 2009
als vastgesteld bouwkundig erfgoed.
De geüsurpeerde naam
Wie
had in 2013, tijdens de feesten naar aanleiding van de honderdste
verjaardag van het gebouw, kunnen vermoeden dat de socialistische partij
Sp.a, de erfgenaam van de verwaarlozers en afbrekers der volkshuizen,
in 2020 toch nog eens langs zou komen om de aloude naam van het
Kunstencentrum te usurperen en zichzelf te sieren met het gestolen goed?
Nadat ze decennia van Vooruit niet meer wilden weten, willen ze nu toch
weer Vooruit heten. Daardoor beletten ze het KC zichzelf nog
Vooruit te noemen, want dat KC is, zoals gezegd, juist ontstaan op het
principe van de ontzuiling en de niet-partijgebondenheid. Het KC zit in
een houdgreep en moet dus een nieuwe naam bedenken omdat de partij zijn
naam gewoon kaapt.
de kitsch van de Grote Mars
Vlaamse
socialisten zijn allang niet meer trots op hun eigen naam. Ze hebben al
een hele traditie in het wegmoffelen van het woord socialisme. In
Antwerpen en Oostende durfden ze onder hun eigen naam zelfs niet meer
opkomen maar kozen ze letterlijk voor Patrick en Johan. Verwijzingen
naar socialisme werden gewist. Veel inhoudelijk politiek vertaald
socialisme kan je van die mensen dus niet meer verwachten. Het enige wat
een naam als Vooruit als partijnaam nog suggereert is dat de partij
vooruit wil. Maar waarnaartoe? Deze metafoor werkte nog voor Anseeles
coöperatieven eind 19de-begin 20ste eeuw, maar niet meer voor een partij
in de 21ste eeuw. Met de naam Vooruit voor een partij zitten we in de
vooruitgangsretoriek die door Milan Kundera de kitsch van de Grote
Mars werd genoemd. Sinds de Franse Revolutie zijn ze nu al 230 jaar aan
het marcheren, en precies die mars vooruit definieert linksen als
links. Even ondraaglijk licht is de pseudo-linksheid van een Emmanuel
Macron die voor hetzelfde beeld heeft gekozen: La République en marche,
zowel een beweging als een partij. Daar heeft Conner Rousseau ook de
paarse mosterd gehaald, want zijn gekaapte Vooruit heeft hij laten
registreren als beweging.vooruit. Het vendel moet marcheren, want het socialisme is in nood, dat is het.
Ik
lees in de krant dat het personeel van KC Vooruit in rouw gedompeld is.
Kan best zijn, maar het bestuur van het KC en de sp.a zijn toch heel
snel tot een overeenkomst gekomen. Het waren constructieve gesprekken,
zei de coördinator. Met het mes op de keel dus, maar toch: eind
februari 2021 maken beide partijen hun nieuwe naam bekend, en eind mei
2021, zo staat in een officiële mededeling van KC Vooruit, wordt de oude
naam Vooruit in de huisstijl verwijderd en komt de nieuwe naam op
alles in en op het gebouw.
De stenen naam
Werkelijk?
Op het gebouw? De pas gerestaureerde mozaïeksteentjes die Feestlokaal
van Vooruit zeggen, en die zulke mooie vermeldingen in de erfgoedboeken
kregen, zomaar wegkappen? Overplakken? Weg camoufleren zoals de naam
van het socialisme?
En
dan de spreekballon van Moeder Vooruit, de meterhoge letters in rode
baksteen op een veld van een muur in gele baksteen: ook overplakken
zoals ze daar nu het woord Vooruit tot Kolruit hebben gemaskeerd?
Marketing kent geen grapjes op dit niveau, dus dat zal niet meer lukken.
Of misschien die rode stenen zowel aan de kant van de Lammerstraat als
aan de kant van de Sint-Pietersnieuwstraat wegkappen? Ze een verfje
geven?
Het
punt is dat in het geval van het gebouw Vooruit de naam zelf historisch
en onroerend erfgoed is geworden. Nu mogen Conner en zijn kornuiten het
Bureau voor Intellectuele Eigendom platlopen: de naam van het gebouw
Vooruit maakt nu eenmaal deel uit van het beschermde gebouw Vooruit
zelf. Het gaat hier niet om een kantoortoren of een hotelgebouw waarvan
de naam wisselt met de nieuwe eigenaar uit de Emiraten; de naam zelf is
historisch erfgoed, een onuitwisbaar landmerk dat zelf onophoudelijk
vooruit blijft zeggen aan al wie per fiets de Blandijnberg op wil. Dat
wil zeggen dat deze opschriften blijven. De enige die er gratis voor
niets twee reusachtige opschriften in Barnumletters bij krijgt, is de
Socialistische partij die zich Vooruit zal noemen. Voor het KC zal
alle moeite om nieuwe namen te verzinnen tevergeefs zijn: dankzij het
gebouw zal de verwarring tussen het KC en de nieuwe partij Vooruit pas
goed zijn intrede doen.
En merci hé, Conner!
Dus
KC: vaarwel ontzuiling. Op naar de beweging. En merci hé, Conner! Toch
nog een goeie raad. In 2013, bij de honderdste verjaardag van het gebouw
zelf, schreef kunsthistorica Liesbet Nys een prachtig en informatief
tekst- en fotoboek (Uitgeverij Hannibal). Bestaat voor de helft van de
600 bladzijden uit fotos. Het is een boek van anderhalve kilogram,
uitermate geschikt om op houten koppen te slaan die verstoken zijn van
enig historisch besef. Zeker uitleenbaar in de Krook.
Jean-Pierre Rondas
ORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Het
spijt me zeer, geachte Heer Rondas, U tot twee keer toe U vierkant te
moeten tegensperken. Uiteraard, van mijn kant, met het nodige respect.
U,
milieu-bewijst zoals alle voriot-denkers, verplaatst zich
waarschijnlijk met plezier per fiets, maar dat ritje van U naar de
Blandijnberg is een beetje achterhaald.
Raar,
hé, maar waar en wanneer er ook maar het woordje socialist
valt, dar altijd. In de context van acherhaald staat.
Vraag
maar eens na waar Anseele nu al sedert jàren staat. bij iemand die
regelmatig op Het Zuid vertoeft Van zinnebeeld-werking gesproken!
Waar
U ook met een bede slag om de arm overheen kijkt, is de al even
Beschermde tekst op de zijkant van dat schreeuwlelijk gebouw, klant
Vrijdagmarkt. Volt U maar het armgebaar van Artevelde, want die kan het
weten. Het Gentse plebs sloeg hem ooit de kop in Een keer, goede keer.
Proletariërs Aller Lannden, Verenigt U staat (stond?) daar.
Hen
ik met eigen ogen persoonlijk gezien, die vroege morgen, dat lolbroeken
daaronder een spandoek hadden bevestigd, waarop de woorden
TEEN HET SOCIALISME
Ok dàt is Geschiedenis, waarde Rondas.
Wie A zeft, loet ook B zeggen. Of zwijgen. Want achrehaald.
De
Standaard koestert de laatste tijd blijkbaar een soort heimwee naar de
eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. In die mate dat bij wie het
dagblad regelmatig leest, soms de indruk ontstaat dat iemand stiekem de
klok van de redactiekantoren naar 1945 teruggedraaid heeft. Er gaat
bijna geen week voorbij of er verschijnt in die krant een of ander breed
uitgesmeerd artikel waarin de collaboratie aan bod komt en de repressie
wordt goedgepraat. Die wordt door redacteur Reynebeau zelfs af en toe
als zeer mild omschreven Elk boek waarvan de inhoud min of meer
overeenstemt met die visie kan dan ook quasi automatisch op een lovende
recensie rekenen. Met daarbovenop nog vaak een uitgebreid interview van
de auteur.
Beschadigings-operatie
Het
lijdt geen twijfel dat deze gedrevenheid om het steeds maar te hebben
over gebeurtenissen van vier generaties terug, een zeer actuele
bedoeling heeft. Namelijk schade toebrengen aan de Vlaams-nationale
partijen die het de laatste jaren electoraal bijzonder goed doen. Dit is
uiteraard niet naar de zin van de aanhangers van de heersende
ideologie. Reynebeau lijkt dan ook blijkbaar permanent ijverig op zoek
te zijn naar om het even wat uit het verleden dat naar zijn mening
nuttig kan zijn om die partijen in een verkeerd daglicht te stellen. Of,
anders gezegd, naar een stok om de hond te slaan.
Reynebeau is voortdurend aan het speuren naar iets dat hij met veel poeha kan uitbrengen
Hij
meent die stok in de collaboratie te hebben gevonden. En dus haalt hij
die er steeds weer bij om ze dan koste wat het kost en vaak met de hulp
van veel verbeeldingskracht aan die partijen te linken. Reynebeau is
voortdurend aan het speuren naar iets dat hij met veel poeha kan
uitbrengen, en er daarna regelmatig op terug te komen om er telkens de
Vlaams nationale formaties mee te confronteren
Inquisitie
Niets
of niemand ontsnapt aan Reynebeaus inquisitie. Boeken en hun
schrijvers, bepaalde uit hun context gerukte politieke uitspraken,
standbeelden etc. ontmaskert hij en verwijst hij zonder pardon naar
een morele brandstapel. Samen uiteraard met al wie hij meent er mee te
kunnen compromitteren, al is het maar van ver en met veel fantasie.
Zelfs straatnamen moeten er aan geloven. Een grote zuiveringsoperatie,
die alle verhoudingen in acht genomen, soms wel trekjes vertoont van wat
in China tijdens de Culturele Revolutie van Mao gebeurde.
Wat
hierbij opvalt is dat Reynebeau er zich blijkbaar niet van bewust is
dat het van een zekere intellectuele armoede getuigt, om voor een
hedendaags politiek debat steeds weer argumenten te gaan zoeken in een
verleden dat nu al vijfenzeventig jaar achter de rug ligt. Argumenten
die bovendien in de loop der jaren al zo vaak zijn aangehaald, dat ze
tot op het bot versleten zijn.
De eigen deur van De Standaard
Maar
wat nog meer verbazing wekt is dat hij in zijn ijver om alles wat aan
de collaboratie zou kunnen herinneren, aan te klagen en te doen
verdwijnen voor eigen deur vergeet te vegen. Over zijn krant valt in dat
verband nochtans een en ander te vertellen.
Desondanks werd De Standaard van collaboratie beschuldigd
De
Standaard verscheen niet tijdens de bezetting. Desondanks werd De
Standaard van collaboratie beschuldigd en stond ze tot oktober 1946
onder sekwester. Er volgde geen veroordeling. Maar om tijdens een
althans volgens redacteur Reynebeau zo milde repressie een
verschijningsverbod van iets meer dan twee jaar op te lopen, moeten de
verdenkingen toch bijzonder ernstig geweest zijn. En aangezien Reynebeau
er steeds weer van uitgaat dat geen koe bont genoemd wordt of er is een
( in dit geval bruin) vlekje aan
Collaborateurs in de krant
De
lijst van journalisten en andere personeelsleden die na hun
gevangenistijd bij De Standaard aan de bak konden is ook bijzonder
veelzeggend. Hierop vinden we onder meer (het is geen exhaustieve
lijst!):
Ernest Claes, oud-VNVer die uiteindelijk niet voor collaboratie
veroordeeld werd, maar toch als voldoende verdacht beschouwd werd om
tijdens die milde repressie drie maanden in de gevangenis van Sint
Gillis [1] te worden opgesloten;
Lode Claes, die vijf jaar had gezeten, onder meer omdat hij tijdens de bezetting schepen van Groot-Brussel was geweest;
Luc Vandeweghe, voormalig medewerker van het tijdschrift De
Nationaal-Socialist, in 1950 aangesteld als hoofdredacteur Buitenland
(zijn pseudoniem was E. Troch). Hij bracht het later zelfs tot
redactiedirecteur;
Willy Vandersteen, wiens Suske en Wiske-verhalen al zo lang in De
Standaard verschijnen, tekende tijdens de bezetting stripverhalen voor
de collaboratiepers;
Thieu Croonenberghs was VNV-Kamerlid voor de oorlog en Brabants
gouverneur tijdens. Hij stond jarenlang aan het hoofd van de
documentatiedienst van De Standaard. Tegelijkertijd verzorgde hij onder
de naam Yvo de rechtskundige rubriek van de krant. Hij was immers een
voormalig advocaat die door de repressie werd getroffen. Hij werd
veroordeeld tot drie jaar celstraf;
En last but not least: Manu Ruys. Hij was jarenlang de politieke stem
van De Standaard. Tijdens de oorlog was hij aangesloten bij de
Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV).
Inspiratie
Gezien
deze feiten lijkt het mij dan ook meer dan noodzakelijk dat Reynebeau
met zijn kruistocht tegen al wat van ver of van nabij iets met de
collaboratie zou kunnen te maken hebben gehad, ook eens de eigen krant
zou aanpakken. En dat hij er voor zou zorgen dat die van naam verandert,
om aan te tonen dat huidige redactie niets met haar omstreden
verleden te maken heeft.
Een andere mogelijkheid: de redactie zou zich kunnen laten inspireren door het voorbeeld van Louis De Lentdecker.
Deze iconische voormalige rechtbankjournalist van De Standaard, die een
erkend gewapend weerstander was, heeft er immers nooit problemen in
gezien om met al de vermelde gecompromitteerden samen te werken. Hij
heeft zelfs heel lang voor amnestie geijverd. Hij had beroepshalve heel
wat collaboratie-processen gevolgd, en zijn beoordeling van de repressie
verschilde nogal van die van Reynebeau
Francis Van den Eynde
*
ORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Aangezien
de vroegere Avv-VVK-krant helemaal links van de weg der coorsoied is
beginnen rijden, moet ze logischerwijze ook de Linkse voorgeschreven
strrategie volgen die erin bestaat altijd en overal de eigen wezenlijke
kenmerken of bedoelde verdraaiïngen als het doel van hun tegenstanders
te beschrijven. Alles kan, niets moet, als er maar naar hen geluisterd
wordt. Wab dar brengt op.
En, zoals mij Oma Zaliger, reeds wisrt, is des Duivels zak i nooit vol genoeg.
Zij vernietigden de natuur (gascentrales of gaskamers?) en leggen dit handeltje
uit als veel veiliger voor de mens.. Zo De Schandaard uit louter
lijfsbehoud, want als de (Vuile) Nationalisten + 50 % halen, dan mogen
die hun biezen pakken. En daar helpt geen Goeie Morgen meer of minder
meer aan want heel het portje loopt over van de bric- en barc
Stinckmans.
Het
schitterend Eynde van deze achterbakse story? Dat, de voormalige AVV-VK
heraut met veel zweet, bloed en tranen de repressie met veel succes had
overleefd, in handen kwam van een gewezen Hitler Junge, die, hoe raadt U het? meteen kazak keerde en zelfs in de familieschoot meteen Frans begon te spreken..
De naam van die verzetsheld in SS-Uniform? LEYSEN. André Leysen, vader van .
Stof
genoeg dus voor de vuilspuiter Reine Bô om nog een tijdje aan te slag
te kunnen. De kruik immers gaat zo lang te water tot ze geen kruik meer
is, maar een verzameling scherven.
Ach
ja, t is goed in t eigen hart te kijken, nog even voor het slapen
gaan. Of ikzelf geen kazak heb leed gedaan. Want kaazakken-draaiers, ook
al heten ze LDL zijn dubbeldekkers van 13 in een dozijn..
Maar
diene LDL das voor een andere keer, misschien net voordien als De
Schandaard weer eens in andere handen komt dan de Leysens. De Tijd
namelijk heelt alle wonden .
Lees
ondertussen dat hierboven vermelde boek. Het is namelijk meer dan
lezenswaard. Echt Triciolore Lectuur voor Gevorderden. Want voor d held
de ogen sloot legt die op zijn sterfbed zijn spel bloot.
Neen, Blitzmädel
toen in de straten van Gent, waren echt voor hem, die toen al perfect
Frans sprak, niet bloot genoeg. Voldoende om hem in het andere kamp te
doen belanden. Hij was geboren om als minderjarige reeds nekschoten uit
te delen aan andere verdwaalde jonge mannen in hun gedwongen Felfdgrau,
verloren gelopen in de vrije natuur van een veer vreemd land
Kortom,
of na de gewonnen oorlog, de kat nu Zwart of Wit was, als ze maar
fortuinen opbracht. Want schrijven, dat kon die man wel als gren ander.
En dat zelfs evengoed in beide landstalen.. Zegt en herhaal hij tot
vervelend toe.
500447 - DANK ZIJ ONZE ONVOLPREZEN PUUR GEERMAANSE ZUSTER URSULA GAAT DE EUSSR MET ÃÃN LID MINDER HDT VOORTAAN VEEL BETGER DOEN
.
500447 - DANK ZIJ ONZE ONVOLPREZEN PUUR GEERMAANSE ZUSTER URSULA GAAT DE EUSSR MET ÉÉN LID MINDER HDT VOORTAAN VEEL BETGER DOEN
ZONDAG 6 DECEMBER 2020
INHOUD
STRAKS
IN UW SCHOENTJE: (Nr 500446) IN PIIRE PULP HET STICNKMANNETJE KOPJE
ONDER IN DE PURE BÔ-CITRTNE. MAAR EERST EN VOORAL UW LEVENS-RFEDDEND
SPUITJE EN EEN ABONNEMENT OP EEUWIG DURENDE GELIKZALIGHEID NA DE BREXIT.
*
484 DIONYSIA VAN UTICA MET MAJORICUS, DATIVA EN ANDEREN
Dionysia
van Utica, Byzancène, zuidelijk Tunesië, Noord-Afrika; martelares met
haar zoontje Majoricus, haar zuster Dativa, met Leontia, Tertius en
Bonifatius, die allen tot haar familiekring behoorden en de arts
Aemilianus; 484 (of 505?).
Feest 6 december.
Sinds het optreden van Aríus ( 336) was de christenheid ernstig verdeeld (zie: Arianen).
In de tweede helft van de 5e eeuw hadden de Vandalen Noordelijk
Afrika veroverd. Hun koning, Hunnerik, was een overtuigd Ariaan. Hij
vaardigde op 25 februari 484 een decreet uit, waarin werd bepaald dat
ieder die na 1 juni van dat jaar nog een andere leer zou aanhangen dan
de ariaanse, zonder vorm van proces zou worden omgebracht.
Vele
Christenen gingen om. Maar er was ook een groep standvastige gelovigen
die vasthield aan de aloude leer. Sommigen wisten zich verborgen te
houden tot de dood van Hunnerik, welke al plaats vond in datzelfde jaar.
Maar intussen vielen er ook zo'n vijfduizend slachtoffers omwille van
hun geloof. Aldus de toenmalige bisschop van Byzancène, Victor geheten:
'Naast vele andere slachtoffers die er vielen tussen mijn mensen, wil ik
speciaal vermelden Dionysia; haar schoonheid ging die van verreweg de
meeste vrouwen hoog te boven. Met haar stierf ook haar zoontje
Majoricus: hij betoonde zich even moedig als zijn moeder. Daarnaast noem
ik nog Aemilianus, een hoogbejaarde arts, Leontia, Bonifatius van
Sibida en nog vele anderen die door Dionysia werden bijgestaan en
aangemoedigd om toch in godsnaam trouw te blijven aan het geloof ondanks
alle folteringen.'
Dionysia
was een hoogstaande matrone die een belangrijke rol speelde in het
publieke leven van de laat-Romeinse samenleving. Zij stierf voor de
nieuwsgierige ogen van de burgers, die zagen hoe zij eerst tot bloedens
toe werd afgeranseld met een zweep en vervolgens op een staak gespietst.
Van haar zoontje wordt nog verteld dat hij eerst nog even rilde bij het
zien van de martelwerktuigen, maar zijn moeder sprak hem moed in, en
hij stierf als een man.
Andere
bronnen noemen nog de namen van Dativa, een zuster van Dionysia, en een
zekere Tertius. Deze laatste werd tezamen met Aemilianus levend
geroosterd.
Volgens
ooggetuigen schijnt de bloeddorst de Vandalen zo te hebben verblind dat
ze elkaar raadseltjes opgaven wie de meest buitenissige doodstraf kon
beden
En
toch duurde het haast nog 200 jaar voot de Roverhoofdman in Mekka op
zok, gekende manier de teigels overnam . Had Die van Nazaezh dan niet
beter in zijn broek gedaan? Beesten eten toch ook hun eigen op?
De
media blijven een vette kluif hebben aan de Coronacrisis en alles wat
er zich daarrond afspeelt. Zeker nu de koopjes zondagen eraan komen
wordt het weer neuzen tellen en hopen dat we straks weer niet in een
ergere kleurcode terecht komen.
Nadat
men uitgerekend in Rusland het eerste vaccin tegen Corona zou gemaakt
hebben, is men daar ondanks het feit dat het vaccin zijn derde
testfase nog niet heeft afgewerkt - nu al begonnen met de eerste
vaccinaties. Bijna niet te geloven in een land waarvan men de aantallen
besmettingen, opnames en sterfgevallen niet eens echt kent. Hopelijk
komt het daar goed, want - zoals ik al in een vorige blog schreef -
kunnen we er dan alleen maar beter bij varen. Dat het allemaal
probleemloos zal verlopen lijkt me onwaarschijnlijk, maar voorlopig is
er het voordeel van de twijfel. Dat zal er ook zijn als men straks al
zal beginnen te vaccineren in de UK, nog zon probleemland, maar dan van
een ander orde. Mij komt het, rechtuit gezegd, allemaal een beetje
ongeloofwaardig over, mogen we straks misschien nog blij zijn als we er
hier wat later mee zullen begonnen zijn en tegen die tijd dan weer iets
meer zullen weten.
---
enslotte nog volgende rake opmerking die onze vriend Walter me door mailde en die ik niemand wil onthouden:
Het
vaccin zou eerst moeten getest worden op politiekers. Als die het
overleven dan is het vaccin gered. Overleven zij het niet, dan is het
land gered
(Monika Wisniewska, Poolse schrijfster)
Grapje
natuurlijk, maar als men ziet dat het in Rusland meer dan
waarschijnlijk de politiek is die beslist heeft tot een versnelde
vaccinatie om er toch maar als eerste mee te kunnen uitpakken, kan men
zich daar wel vragen bij stellen.
*
ONDER TIKKENDE KLOK STAAT BORIS JOHNSON VOOR ENORM DILEMMA
De Britse premier, Boris Johnson, moet weldra beslissen of hij een handels-deal met de Europese Unie sluit of niet.
To deal or not to deal:
dat blijft vier weken voor de brexit-hakbijl de vraag in de
onderhandelingen over een handelsakkoord tussen de EU en Londen. Gaat
premier Boris Johnson ervoor of niet? Beide partijen hebben goede
argumenten voor beide opties.
Na
een telefoontje tussen Europees Commissievoorzitter Ursula von der
Leyen en de Britse premier Boris Johnson wordt de gesprekken over een
handelsakkoord weer hervat. Vrijdagavond werd de pauze-knop even
ingeduwd, maar Europees onderhandelaar Michel Barnier en zijn Britse
collega David Frost kunnen weer aan de slag.
Het
Verenigd Koninkrijk is op 1 januari 2021, deal of no deal, buitenland
voor de Europese lidstaten. De Britten maken geen deel meer uit van de
Europese interne markt en evenmin van de douane-unie. Dat brengt
gigantisch veel veranderingen met zich mee, in de vorm van douane- en
grenscontroles en aparte regels en normen. Europese
vrachtwagenchauffeurs hebben bijvoorbeeld douaneverklaringen nodig voor
vervoer over het Kanaal. Maar wat is het exacte verschil tussen een
handelsdeal of een harde brexit?
No-Deal
Een
no-deal legt boven op die logistieke en regelgevende chaos een
bijkomend bommetje. Voor de in- en uitvoer van en naar het Verenigd
Koninkrijk gelden dan tarieven. Die tarieven zijn niet onderhandeld; ze
worden opgelegd door de Wereldhandelsorganisatie.
/
Jan van Hessche
Kris Van Haver
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
W t hebben we hierboven geleerd dat we nog niet wisten?
De Brexit.
Dat
we vooral met een overbodig geworden Chunnel zitten tussen Calais en
Folkestone en dat de Noordzee dus haar eeuwenoude Rechten gerust kan
hernemen.
Dover is over!
The withe Cliffs of Dober . Zijn inderdaad gewoon over.. We shall no meet again, DodeLieve Vera Lynn. Het Hitlerisme heeft het gehaald op de Liberty.
Maar opgepast! Ziehier een opstekerje die de attente lzer reeds weet sedert Blog 500377 dd. 23/11/2019 waar huidig partijleider achter-de-schermen Annegret Kramp-Karrenbauer (AKK) op die datim van de Partei Tag ervan langs kreeg in het voordeel van Markus Söder, leider van zusterpartij CSU.
Halfweg 2021 valt hierover de beslissing in de Bondstag
Wait and see.
-
Het Vladimir Poetin Vaccin.
Wat is er verkeerd aan, dat bijvoorbeeld in de Tour de Zwans de prijzen
worden uitgedeeld aan de meet? En als dat goed is voor de sport, waarom
zou er dan iets verkeerds aan zijn om mensenlevens zo vlug mogelijk te
redden?
Via
Polen-Hongarije, waar tegen de goesting van het Progressieve Westen -
de unieke vereninging van slechts één man met één vrouw haast heilig
werd verklaard, de Wieder Gitmachung met de Ziel van
het katholieke Tsarendom geregeld kunnen worden. Zodat dit tot de
overleving kan leiden van onze hoogstaande Joods-Christelijke
Beschaving? Waarop notabene, zoals altijd, de Arabische wereld deze keer
via de buiken van hun vrouwen, haar boontjes voor te week heeft gelegd
Geef mij dan mar Moeder-Maagden zoals de H. Dyinisia van hierboven (!) zoals die staat afgebeeld in de zowaar zeer Christelijke traditie
-
Deal or no deal .
Het kleine maar nijvere Vlaanderen zal er hoe dan ook de klos van zijn.
Eenmaal afgesloten van onze vrede- en weelde-brengers, is Vlaanderen
weerloos overgeleverd aan de Fransdolle landgenoten-bloedzuigers. De weg
naar de Walonisering immers na 01/0121 ligt open en bloot en dus vooe hzr feijpen..
En het water is veel te diep, net als voor het verliefde heldenkoppel àla Schuddespiere
-
Tenzij wij, sedeet Hastings, twee broedervolkeren geworden, besluiten het samen uit, samen thuis te spelen.
Trouw
gezworen an de Wetten v/h Belgisch volk, aan de wetten van een Volk dat
niet eens bestaat tenzij in de hebzuchtige verbeelding van een bende
Judassen?
Gedaan dus met een Parlement op het achterkoertje in de veranda tefen het buitenraam.
De
bom in de twee betekenissen - onder Ht Halfrond om met de brokstenen
een Eigen Huis te bouwen. Met slechts 21 zetels, bekleed met goudbrokaat
en op de rugleuning, voor en achteraan, ten aanzien van de hele wereld,
telkens een Zwarte Leeuwenkop zonder ooglapje .
500445 - DIEN AVOND EN DIE ROZE, VERMAAGDELIJKT OP DE ZOETE SINTERKLAAS AVOND
.
500445 - DIEN AVOND EN DIE ROZE, VERMAAGDELIJKT OP DE ZOETE SINTERKLAAS AVOND
zATERDAG 5 DECEMBER 2020
INHOUD
RAAR,
HÉ, MAAR DE TITEL HIERBOVEN STOND ER AL NOG VOOR HET ARTIKEL WEERD
INGELEZEN. IS GEWOON NIET UIT TE LEGGEN. TNEZIJ N BEETJE MET DE OGEN
WAARMEE ONDERGETEKENFDE ZIJN EERSTE SPEELGPED AUITOOTJE KREEGF TE
BEWONDEREN.
*
ALICE NAHONS VONDELINGSKENS WORDEN 100 JAAR
Paul van Ostaijen noemde haar gedichten 'zo goed als perfect'
Alice Nahon
(1896-1933)
*
Het zal weinigen ontgaan zijn dat De Witte
van Ernest Claes 100 jaar geworden is. Chris Ceustermans besteedde daar
hier eerder al aandacht aan en onlangs bracht de Wereldbibliotheek een
jubileumuitgave van de roman uit. Maar het is ook 100 jaar geleden dat
een andere Vlaamse klassieker verscheen, met name de dichtbundel Vondelingskens
van Alice Nahon. Als we de allicht tijdelijke populariteit van Delphine
Lecompte even negeren, is Nahon waarschijnlijk nog steeds Vlaanderens
bekendste dichteres.
Sanatoriumpoëzie
Alice
Nahon begon met het publiceren van haar poëzie toen ze tijdens de
Eerste Wereldoorlog in het sanatorium van Tessenderlo verbleef, waar ze
in behandeling was voor tuberculose (tbc). In het gedichtje Mijn
poëzie, waarmee ze in januari 1917 in Vlaamsch Leven debuteerde, schrijft ze dat haar poëzie rust en troost biedt aan haar arme, kleine hart en haar droefenis even wegneemt.
Pas jaren later zou blijken dat ze helemaal geen tbc had.
Ze
wist immers dat tbc ongeneeslijk was en dat de kans groot was dat ze
door de ziekte jong zou sterven. Pas jaren later zou blijken dat ze
helemaal geen tbc had. Het is in deze periode (tussen 1917 en 1921) dat
de meeste van haar gedichten tot stand kwamen.
Instant succes
De gedichten die Nahon opstuurde, eerst naar het weekblad Vlaamsch Leven en na de oorlog naar de krant De Schelde,
vielen meteen in de smaak. Zowel Willem Gijssels als Pol de Mont, de
respectievelijke hoofdredacteurs, moedigden haar aan en gaven haar goede
raad. Ook de lezers reageerden enthousiast. Dat was vader Gerard Nahon,
die als gerant van De Nederlandsche Boekhandel in Antwerpen goede
contacten had in de literaire wereld, niet ontgaan.
Samen
met De Mont selecteerde hij 34 gedichten voor de bundel die in juli
1920 in een voorzichtige oplage van 200 genummerde en gesigneerde
exemplaren verscheen bij de uitgeverij van zijn werkgever. De titel,
Vondelingskens, kwam van Alice zelf. Een gelukkige keuze, want als het
aan Pol de Mont gelegen had, was het Gevoeld en geleefd geworden. Ze
zorgde ook voor een openingsgedicht, waarin de titel wordt verklaard.
Dat begint zo:
k Vond zin Vlaanderen, waar geen hand
Zegent didealen ;
Waar men, als een vreemde, bant
Deigen zoete tale.
Het
eindigt met een strofe waarin ze haar gedichten schaamle dingskens
noemt, geen rijke kindren , och, t Zijn maar vondelingskens. Toch
werd de bundel unaniem lovend onthaald in de Vlaamse pers en was hij
binnen de paar weken uitverkocht. Zelfs haar goede vrienden Geert
Pynenburg en Fernand Berckelaers (alias Michel Seuphor) hadden naast een
exemplaar gegrepen. Ze moesten wachten op de tweede druk, die pas in
januari 1921 verscheen. Er zouden er nog vele volgen.
Sentimentele stereotiepen
De
verklaring van het succes van Nahons poëzie werd door haar ietwat
jaloerse Antwerpse stadsgenoot Paul van Ostaijen in 1926 al geleverd.
Volgens hem behoren haar gedichten met het gekadanseerde op-en-neer
schommelen van sentimentele stereotiepen, weliswaar tot de
kleinburgerlijke literatuur, maar zijn ze in dit genre zo goed als
perfect en overtreffen alles wat daarin in onze literatuur werd
gepresteerd. Ook de Nederlandse dichter Martinus Nijhoff erkende in
hetzelfde jaar dat Nahon uiterst goed geschreven had voor de
gemisaanvaarders.
Haar verkoopscijfers staken echter de ogen uit.
Daarmee
bedoelde hij poëzielezers die vooral op zoek zijn naar troost. Maar
evenmin als Van Ostaijen beschouwde hij de gedichtjes van Nahon als
echte literatuur. Haar verkoopscijfers staken echter de ogen uit. Dat
het gedicht met de beginregels t Is goed int eigen hert te kijken,
nog even voor het slapen gaan dat in haar tweede bundel verscheen
100 jaar later nog tot het collectieve geheugen van vele Vlamingen zou
behoren, hadden ze niet voorzien.
Een kwartmiljoen bundels
Nijhoff
had voorspeld dat Nahon het gelijk voor een jaar of tien aan haar
kant zou hebben. Dat was een schromelijke misrekening, want zowel
Vondelingskens als haar latere bundels Op zachte vooizekens (1921) en
Schaduw (1928) kenden tot in de jaren 50 van de vorige eeuw herdruk op
herdruk. In totaal werden er naar schatting een kwart miljoen van
verkocht, een aantal dat in Vlaanderen waarschijnlijk alleen door Guido
Gezelle wordt overtroffen. Naast het feit dat de gedichten een groot
publiek aanspraken, speelde ook Nahons publieke imago een belangrijke
rol in haar succes.
Dat
imago was haar tot op zekere hoogte opgedrongen door haar
vader/uitgever. Zo zorgde hij ervoor dat elke bundel vanaf de tweede
druk van Vondelingskens voorzien was van een portretfoto van zijn mooie
dochter. Anderzijds probeerde hij haar bundels te vrijwaren van alle
openlijke verwijzingen naar lichamelijke liefde en haar als een
weemoedig kwijnmeisje te presenteren. Die combinatie oefende vooral op
jonge schrijvers een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Ze trokken
in drommen op bedevaart naar Ons Lieve Vrouwke van Tessenderlo,
zoals Felix Timmermans het uitdrukte.
Turbulent liefdesleven
Uit
vele van Nahons gedichten spreekt een grote en oprechte drang naar
genegenheid en liefde. De bezoekjes van de jonge schrijvers leidden
geregeld tot affaires, soms met verschillende van hen tegelijk. Zo had
ze op gegeven moment te doen met zowel Michel Seuphor, Paul Pée als
Geert Pynenburg. Voor Nahon was dat niet zon probleem, die hield er
evenals Pynenburg nogal libertijnse opvattingen op na. Seuphor wilde de
superbe fille blonde liever voor zich alleen.
Nahon hoefde niet gered te worden en wilde dat ook helemaal niet.
Daarvoor
reed hij op een stormachtige dag met de fiets van Antwerpen naar
Brussel om haar uit de klauwen van een argeloze Paul Pée te redden, die
met zijn Poes een heerlijke lune de miel in een Brussels hotel aan
het vieren was. Nahon hoefde niet gered te worden en wilde dat ook
helemaal niet. Haar liefdesleven was turbulent en bracht haar meer dan
eens in een lastig parket, maar dat nam ze erbij. Ik heb de liefde
liefgehad, zo schreef ze later zonder veel wroeging.
Een toekomst persoonlijkheid
Er
school dus ook een soort Delphine Lecompte in Nahon. Maar door de
bekrompen mores van haar tijd kon ze niet openlijk over haar
liefdesleven spreken, noch erover schrijven in haar gedichten. Ze heeft
het wel geprobeerd, maar haar uitgever wilde er niet aan. Dat bracht de
Nederlandse schrijver Eddy du Perron, bij wie Nahon een tijdje logeerde
als gezelschapsdame van zijn moeder, ertoe haar te karakteriseren als
een toekomst persoonlikheid ( ) met een te grote liefdadigheid
tegenover het vulgus. Met andere woorden: de echte Alice Nahon was niet
zoals ze zich voordeed in haar gedichten. In brieven aan vrienden gaf
ze trouwens toe dat ze de rol van kwijnmeisje bleef spelen om aan de
verwachtingen van haar lezerspubliek te voldoen.
een vlinderachtig-mooi gedichtje
Dat
alles neemt niet weg dat de poëzie van Alice Nahon ook nu nog mensen
blijft aanspreken en dat men enkele van haar gedichten met een
eigenaardig welbehagen (dixit opnieuw Du Perron) blijft lezen. Zelfs
een aristocratische dichter als Maurice Gilliams, die moeilijk van een
vulgaire smaak kan verdacht worden, vond Nahons jeugdgedicht Aralia
Japonica een vlinderachtig-mooi gedichtje, dat men graag afschrijft en
in een doos-met-schoone-dingen weglegt.
Canon
Populariteit
is geen criterium voor literaire kwaliteit. Dat Vondelingskens en De
Witte niet in de Vlaamse literaire canon zijn opgenomen, valt op louter
kwalitatieve gronden nog te verantwoorden. Maar als twee van de meest
gelezen schrijvers van de twintigste eeuw horen ze mijns inziens wel
thuis in een bredere cultureel-historische canon Alice Nahon zeker ook
als vrijgevochten, onconventionele vrouw die haar tijd ver vooruit was.
Manu Van der Aa
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Dan
val ik maar meteen met de deur in (het achter) huis binnen. Ben in mij
Sturm un Deang-periode haast gek geworden door de betovering van Paul
Van Oostayen. Onder de moede maan schuift de moede kano moede naar de
moede zee Maar, zei de Eerwaaarde Leraar Nederderlands, ons er niet
eens rekenschap van gevend dat zij n vrouiwspersoon was, richt uw
blikken liever op Alice Nahon, want zij is een zonnetje.
Pas
oud geworden, realiseer ik mij dat dit stoute woorden waren in een
Geestelijk College van toen. Ons Ma begreep het ook niet goed, hoe ons
huis ineens overvol lag met boeken van die o zo jong gestorven minares.
Zoek U maar liever een goed Lief, wist ze, daar heb je meer pak aan
Ja
Ja, tussen droom en daad, staan wetten in de weg, en vooral veel
praktische bezwaren. Geldkwesties en zo. Het werden dan ook geen
Letteren maar cijfertjes om mee door het leven te gaan .
Maar oude Liefde roest niet. Daar laat ik zelfs mijn bord vol smakelijke Sintrklaas-avond wafels voor staan.
"We
hebben ene dioxinecrisis gehad. We hadden 10.000 dode kippen en toen
moest een parlementaire commissie dat uitpluizen. Nu hebben we 17.000
dode mensen en de meerderheid van de partijen wil géén echte
onderzoekscommissie. Ik snap dat niet."
"Als
er op iets bespaard moet worden, zijn er drie facturen: de
migratiefactuur, het communautaire en het politieke systeem. Deze
regering heeft zich nu zelfs beloond met extra kabinetards. Dat is toch
de mensen in hun gezicht uitlachen." #DeOchtend
"De
horeca moest plots twee weken voor al de rest toe zonder dat er bewijs
voor was, minister Vandenbroucke deed de winkels toe voor een
'schokeffect' en we zijn het enige land waar de kappers gesloten zijn,
dat is allemaal toch heel wrang." #DeOchtend
"Ik
denk dat men pas problemen kan oplossen als men ze bij naam noemt. En
soms is dat onaangenaam. Het is absurd om te verwachten dat we
verandering krijgen door meer als de rest te worden. Er is net een
frisse wind nodig, met andere recepten."
*
INHOUD
EERST HENRICH HEINE, DAARNA TOM VAN GRIEKEN EN WIE ZAL HET MOREEN ZIJN?
Mijn allereerste boek was een prentenboek van Heidi
in de bergen in het Turks. Ik was vier jaar oud en elke avond kozen
mijn moeder en ik een boek uit de Turkstalige boekenreeks die mijn
moeder uit Turkije voor mij had meegebracht. Zij las voor, ik lag warm
onder de dekens tegen haar schouder mee te volgen, hoewel ik alleen maar
vreemde tekens zag die ik nog niet kon ontleden. De prentjes waarop
Heidi met haar bolle blozende wangen was afgebeeld waren kostelijk. Ik
genoot van de avonturen van Heidi, Peter en Clara.
Aan
de ontbijttafel bespraken we samen wat we de avond ervoor hadden
gelezen. Mijn moeder ging mee in de ontwikkeling van mijn
verbeeldingskracht. Mijn ouders bereidden mij voor op de basisschool en
kochten Nederlandstalige kinderboeken. Daar waren mijn broer en ik uren
zoet mee terwijl mijn ouders samen de kranten lazen en vochten om de
kruiswoordraadsels in het weekend.
Mijn
allereerste Nederlandstalige boek was een dun prentenboekje met grote
letters. Ik herinner me dat ik, de dag dat we het boekje hadden gekocht,
niet kon wachten om het s avonds voor de kachel te lezen. Ik herinner
me ook dat ik het woordje jongen niet kon splitsen, dat ik
moeilijkheden ondervond om het te lezen en uit te spreken. Ik ontstak in
kinderlijke woede, gooide het boek weg en lag stampend op de grond te
krijsen. Mijn moeder keek zelfs niet eens op van haar eigen boek. Ze
wist dat haar dochter de liefde voor het geschreven woord in haar had.
De rest zou vanzelf komen.
Verboden boeken
We
gingen op vakantie naar Turkije en we kochten stapels Suske en
Wiske-boeken om ze te lezen in het Anatolische dorp waar de zomerdagen
tergend langzaam passeerden. We lazen om de Nederlandse taal niet te
vergeten als we twee maanden enkel Turks zouden spreken. We maakten
lijstjes van Turkstalige boeken die we in Ankara wilden kopen. Struinend
over de winkelboulevard in Ankara kwamen we op elke straathoek
boekenverkopers tegen die hun boeken op een vuil doek op de grond hadden
uitgestald en voor een belachelijk goedkope prijs aanboden.
Daar op die straten, met losliggende klinkers en hoge trottoirs, maakte ik kennis met de begrippen censuur en politiegeweld.
Dat
zijn verboden boeken, Pinar, over politiek. Later, als je groot bent,
mag je die ook lezen, zei mijn moeder dan. Mijn nieuwsgierigheid was
gewekt. Net toen ik dichter bij die boeken wilde staan om de titels te
lezen trok mijn moeder mij met een harde ruk weg. Ik hoorde geschreeuw
en volgde het geluid dat zou overeenstemmen met beeld. De boekenverkoper
lag op de grond en incasseerde de onverbiddelijke schoppen van een
politieagent. Een andere politieagent scheurde de bladzijden van de
uitgestalde boeken één voor één uit en riep met luid overslaande stem
dat dit een boodschap moest zijn voor alle communisten die de Turkse
Republiek wilden omverwerpen. Dat beeld is mij altijd bijgebleven. Daar
op die straten, met losliggende klinkers en hoge trottoirs, maakte ik
kennis met de begrippen censuur en politiegeweld.
Hunkeren naar onderwijs
Verboden
boeken, mijn moeder zag er geen graten in. Integendeel, ik mocht ze
later zelfs lezen. Ik weet nu ook waarom ze nooit bepaalde boeken of
onderwerpen heeft verboden, er was nooit een soort van ouderlijke
controle op de boeken die we lazen. Mijn ouders vroegen soms over wat
het boek ging dat ik op dat moment las en het enige wat ze antwoordden
was dat het fantastisch moest zijn om in verschillende talen te kunnen
lezen.
Waarom
zou je boeken verbieden? Dat is alsof je op klaarlichte dag de
gordijnen sluit en in het donker probeert uit te maken of je voor of
tegen het communisme bent.
Boeken
waren mijn venster naar de wereld, ze waren mijn opvoeding, mijn
redding. Waarom zou je boeken verbieden? Dat is alsof je op klaarlichte
dag de gordijnen sluit en in het donker probeert uit te maken of je voor
of tegen het communisme bent. Je moet observeren, luisteren, lezen,
vergelijken, denken! Je mag nooit tevreden zijn met evidentie. Je mag
nooit genoegen nemen met één antwoord, je moet altijd zoeken en
bevragen. Dit zijn de woorden van een 64-jarige vrouw die tijdens haar
kindertijd hunkerde naar onderwijs, boeken en kranten.
Ik
vraag mij altijd af wat er van haar geworden zou zijn als ze in mijn
tijd was opgegroeid. In een digitaal tijdperk, in een wereld waar
kinderen zich niet druk moesten maken om de prijs van een potlood of een
schooluniform. In een wereld waar meisjes evenveel kansen krijgen als
jongens. Armoede en rolpatronen hebben haar gekneed, levensbepalende
omstandigheden maakten van haar de vrouw die ze nu is. In 2018 stuurde
ze mij een foto: ze was aan het lunchen met een bekende Turkse politicus
in Ankara die ze toevallig had ontmoet. We hebben over mensenrechten
gepraat. Ik heb vooral veel geluisterd en titels van boeken genoteerd,
vertelde ze later toen ze terug in het land was.
Sinterklaas door de shredder
Ik
kon het niet over mijn hart krijgen om haar te vertellen dat we
tegenwoordig boeken vernietigen in België. Ruim 7000 sinterklaasboeken
werden eind oktober vernietigd omdat een uitgeverij enorm veel druk
ondervond van haar klanten over de Zwarte Pietenkwestie. Zonder verder
uit te weiden over deze heikele kwestie omdat ik de gevoeligheden van
alle partijen in dit maatschappelijk debat wil erkennen en begrijpen
is het vernietigen van een boek een veel te pijnlijke en drastische
maatregel. Sinds wanneer zijn we voorstanders van censuur geworden?
Sinds wanneer laten we dit zomaar passeren? Sinds wanneer zijn we als
samenleving bang geworden van boeken? Is de slinger niet een beetje
doorgeslagen? Er worden boeken vernietigd en wat doen wij als
samenleving? Jouw boek kwetst mij. Eén zin is genoeg om in actie te
schieten en het werk van een auteur teniet te doen.
Voorleesmomenten bedreigd
In
Nederland is een politica dan weer bezorgd over de kinderboekenreeks
Jip en Janneke van Annie M. G. Schmidt. De reeks zou te veel de nadruk
leggen op stereotypen en de rolpatronen tussen man en vrouw. Terwijl
heel veel mensen mooie herinneringen koesteren aan deze reeks, net zoals
ik mooie herinneringen koester aan de voorleesmomenten met mijn moeder
en de avonturen van Heidi.
En
net als bij het debat rond Zwarte Piet heeft de suggestie van de
politica om de boeken van Jip en Janneke uit de bibliotheken te halen
voor heel wat ophef gezorgd. Het gaat om het bewaken van herinneringen.
Want met welk recht claimt iemand mijn herinneringen aan mijn kindertijd
op? Een kindertijd met warme, knusse voorleesmomenten met ouders die
opeens worden bekritiseerd omdat de boeken die ze voorlezen pedagogisch
niet correct zouden kunnen zijn.
Activisme voor censuur
Activisme
in de 21ste eeuw leidt tegenwoordig tot niets anders dan polarisering.
Het is de ultieme clash van de uitersten. En er is niemand die even op
de pauzeknop drukt om de gemoederen te bedaren. Mensen hebben steeds
meer moeite om tradities op te geven. Ik heb niets met Zwarte Piet of
Jip en Janneke. Ik heb ook niets met andere tradities. Ik heb wel iets
met boeken. En daar blijf je af. Je leest ze, bespreekt ze, vormt je
eigen autonome mening. Maar je vernietigt geen boeken. Er bestaan geen
goede of slechte boeken. Er bestaan meningen.
Ik
wil niet in een samenleving vertoeven waar boeken vernietigen de norm
is. Ik wil niet dat censuur de norm is. Ik wil in alle vrijheid en met
een autonoom geweten zelf kunnen beslissen waarom een boek goed of
slecht is. Ik wil dat men mij kan uitleggen waarom men gekwetst is en ik
wil die regels lezen die mensen kwetsen. Ik wil kunnen oordelen over de
woorden die de auteur heeft gekozen. Ik wil dat auteurs zichzelf kunnen
verdedigen alvorens te moeten verschijnen voor een ongecontroleerd
volkstribunaal dat al een zekere bias vertoont.
Boeken vernietigen is een cultuur wissen.
Boeken
vernietigen is een cultuur wissen. Het is toegeven aan de censuur en
een beschaving wissen. Een beschaving met haar plus- en minpunten. Maar
die minpunten mogen nooit zo maar weggeveegd worden onder de grote mat
van de erfzondes. Een activisme voor censuur zal tot nog meer protest
leiden. En zo vergeten we de essentie van het bestaan van boeken: ze
documenteren de tijdsgeest. En net daarover dient er gepraat te worden.
Contextualiseren om tot constructieve oplossingen te komen.
Pinar Akbas
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Neen, niet À BAS LA CALOTTE 3 x Foei ! maar Pinas Akbar, een Dame die best op een podium naast Zuhal Demir, op
een haar na voorstrekster van dat vermaledijde Vlaams Blok, mag staan.
En neen, geen hermafrodietes (man-vrouwen), maar wel fijne mesjes met
van die heerlijke mannelijke trekjes aan hun lijf.
Let
wel: omgekeerd kan niet. Dergelijke dames in het Sultanaat Erdoganhaat
een land waar men niet alleen hun boeken verbrandt, maar meteen ook de
auteurs ervan in hoogst eigen persoon. Tweede druk dus uitgesloten.
Vandaar die achterlijkheid.
Wellcome home, My Dear Ladies.Al wat jullie doen voor ons Eigen Volk is welgekomen.
Ach,
al dat Zwarte Piet hinein interpretieren als zijnde nen viilen Zwarten
als het normaalste knechtje ter wereld. Precies alsof er nooit geen
handel in Blanke Slavinnen heeft bestaan Maar de Goede Sint, of die nu
Maarten of Claes heet, daarvoor als hautaine slavendrijver voorstellen,
getuigt van laten we maar zeggen slechte smaak. Al zullen het eerder
slechte bedoelingen zijn die daar achter steken.
Er zijn nu eenmaal van dat soort mensen, die alle middelen goed zijn, Zelfs in de eerste plaats de reine kinderziel.
Sinterkaas
zelf heb ik persoonlijk maar meegemaakt toen ik r al lang niet meer in
geloofde, maar mijn kinderen wel. Dus ken ik het gevoel dat in het hart
van beide gille kindervrienden heerst.
Het
grote verschil tussen beide streek-gebonden Goedheilige Bischoppen? Dat
zit m in de data van hun optreden. Sinte Maarten; 11 November, hoeft
geen betoog. Zelfs ht Vaderlands Gezag liep die dag met bloemen op hun
buik voor het Godsgeschenk van Nooit meer Oorlog on 1918.
Zes
December is bijgevolg gewoon een soort van achterdoendertje eigen aan
het Groot Volk dat als naar gewoonte, heet Goede Voorbeeld wil geven
Maar
Zwarte Piet wil ik voor geen geld ter werld uit mijn beste
jeugd-herinneringen bannen. Dat gekke, breedsmoel-lachnde brengertje van
al dat lekkers. Heimelijk knipoogd achter de rug van zijn vermanende
vinger opstekende Grote Baas
En
toch was ik, net als ieder kind vandaag de dag, telkens zielsgelikkig
als die twee iedere keer de deur weer uit waren. En wij achterbleven,
even stout als voorheen, maar in de Hoogste Hemel met als dat Moois.
500443 â STADS-DROLLEN, HEILIGEN EN TIENDUIZENDE FAULLIETE WEST VKAAMSE BEDRIJVEN: HET MENU VAN DEZE DAG ALS SINTERKLAAS AVOND
.
500443 STADS-DROLLEN, HEILIGEN EN TIENDUIZENDE FAULLIETE WEST VKAAMSE BEDRIJVEN: HET MENU VAN DEZE DAG ALS SINTERKLAAS AVOND
zATERDAG 5 DECEMBER 2020
INHOUD
PROGRESSIEF
ROOD HEEFT DUS NA 2.020 JAAR HET VRIJWILLIFGERS-WERK OPNIEUW
UITGEVONDEN. KNAP, HÉ . NU NOG EEN GROENE NIEUWE MINISTER + STAF MET
KABONET VAN VRIJWILLIGERS-WERK EN DE KOGEL IS HELEMAAL DOOR DE KERK
*
BARBARA VAN NICOMEDIË, BITHYNIË, KLEIN-AZIË; MAAGD & MARTELARES MET JULIANA; CA 306.
Dat zij heeft bestaan, staat historisch vast. Maar wat we van haar leven en sterven weten, berust puur op legende.
Barbara was de dochter van een rijke heiden uit Nicomedië. Om haar tegen ongewenste
invloeden te beschermen sloot hij haar op in een toren. Desondanks werd
zij bekeerd tot het Christendom, men zegt zelfs door Origenes, de
beroemde theoloog uit Alexandrië ( 254). Haar vader ontdekte dit toen
Barbara vroeg om een derde venster in haar toren aan te brengen ter ere
van de Heilige Drie-Eenheid. Hij liet haar folteren om haar tot
geloofsafval te dwingen. Toen dat niet lukte, onthoofdde hij zijn
dochter. Meteen daarna werd hij gestraft: een bliksemschicht doodde hem.
Wij
geven hier de legende zoals ze staat opgetekend in het zogeheten
Passional, dat voor het eerst in 1471/72 te Augsburg, Duitsland, werd
uitgegeven.
In
de heisa rond Corona en de vaccinaties zou men nog vergeten dat er ook
nog aan politiek wordt gedaan. Men mag er dan wel de mond van vol hebben
dat het nooit meer worden zal zoals vroeger, in werkelijkheid draait
onze politiek momenteel verder alsof er niets aan de hand is.
T.o.v.
de regering Michel is het aantal ministers met één eenheid verhoogd,
het aantal viceministers met vier, het aantal kabinetten idem. Men wil
nu zelfs de partijdotaties gaan indexeren i.pl.v. ze af te schaffen,
zodat die straks nóg meer gaan kosten. Het systeem, waarbij aftredende
ministers nog twee jaar twee door de staat bezoldigde medewerkers kunnen
blijven doorhouden is blijven bestaan, ondanks de afspraken die men
daaromtrent gemaakt had, maar waaraan de Franstalige liberalen zich niet
willen houden omdat liefst vier van hun ministers uit het clubje van
Wilmès zijn moeten opstappen. Diezelfde liberalen, die men in een
Paarsgele regering niet eens nodig had en die nu constant voor heibel
blijven zorgen, zoals voorspeld werd.
Top of the bill
is dan nog de invoering van de stadstol in Brussel, die door het
Brussels gewest voorlopig is goedgekeurd en waarbij mensen van buiten
de hoofdstad - hoofzakelijk pendelaars - een extra belasting te betalen
krijgen, wat in feite betekent dat Brusselse projecten al dan niet
gedeeltelijk door de andere gewesten mee betaald zullen worden. Als men
dit precedent toestaat, dan moet men eerst maar eens beginnen met het
invoeren van het confederalisme, want dan moeten de gewestgrenzen ook
echte grenzen worden. Het is gewoon een schande dat het Brussels gewest,
dat bij de laatste staatshervormingen steeds extra geld kreeg
toegewezen, nu de andere gewesten daarbovenop nog eens taxeert.
*
STADSTOL GEEFT EERST ECONOMISCHE SHOCKEFFECT, DAN WORDT HET BETER'
De plannen van de Brusselse regering voor een stadstol worden in Vlaanderen en Wallonië op boegeroep onthaald, maar volgens
Mini Ster van Mobiliteit Elke Van den Brandt (Groen)
is niks doen aan de files geen optie.
Vanop
haar kabinet aan de Kruidtuin kijkt Elke Van den Brandt uit op de
Brusselse noord-zuidas, de grootste mobiliteits-ader van de stad. Met
zijn slimme kilometer-heffing - of stadsdrol - wil Brussel het
autogebruik minderen en meer mensen voor het openbaar
vervoer van en naar de hoofdstad laten kiezen. Het doel van de Brusselse
regering is 25 procent minder auto verplaatsingen te hebben tegen 2030.
Zo
hoopt Van den Brandt dat Brussel verlost raakt van het brandmerk
filehoofdstad van België. Maar voor de 190.000 pendelaars die vanuit
Vlaanderen en Wallonië dagelijks de stad inrijden, komt de heffing neer
op een dubbele belasting, boven op de verkeersbelastingen.
Ziet u de Vlamingen en de Walen eigenlijk graag?
Hoeveel stadstol zal u betalen? Doe de test
Brussel voert vanaf 2022 een stadstol in. Met de simulator van De Tijd kunt u berekenen hoeveel de nieuwe stadstol u zal kosten.
Elke
Van de Brandt: Natuurlijk. Brussel is de hoofdstad van het land en we
willen dat iedereen daar fier op kan zijn. Nu staat Brussel bekend als
een filehoofdstad. Daar willen we iets aan doen. Liefst samen met
Vlaanderen en Wallonië. Het is belangrijk dat de filedruk Brussel niet
versmacht.
Zijn er geen andere manieren dan een stadstol die voor Vlaamse en Waalse pendelaars neerkomt op een dubbele belasting?
Van
den Brandt: We staan in het geplande overleg met Vlaanderen en
Wallonië open voor alle voorstellen. Het is niet te nemen of te laten.
Maar de slimme kilometerheffing die we op tafel leggen, hebben we
becijferd en berekend. Uit impactstudies blijkt dat dit systeem tot 30
procent minder tijdverlies in de files leidt. Files hebben een grote
economische kostprijs: voor heel België loopt die economische schade op
tot 4 à 8 miljard euro. En er is de gezondheidsschade: we verliezen 14
maanden van ons leven door vervuilde lucht. Toekijken en niets doen is
geen optie.
Wim Van de Velden
Daan Bleus
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
De
Maagdelijke Martelares Barbaeaarje die in haar puberteitsjaren helemaal
geen derde venstertje van haar hardvochtig Papaatje kreeg, wist het al
ten j are 306
Dat is voorwaar heel zeker een ietwat speciale benadering en toegeknepen neusvlugels van de Brusselse op tafel klaar gelegde Stads Drol. Vooral door de onthoofding als climax naar het einde toe.
Stel
U voor dat U als volwassene verplicht toehoorder bent van de kleuterjuf
die in het volle besef van haar meerderwaardigheid, probeert uit te
leggen, dat een vierkant eigenlijk in het diepste van zijn wezen, ook
een cirkel is, als men maar voldende goede wil bezit om die vervelende
hoeken weg te denken. Kijk, zegt ze, half gebogen en met het ranke
ruggetje naar U toe, en ze wijst met een wiebelend wijsje naar de vier
dominante raakpunten, die en en die zijn er teveel aan. En nu dus gaan
wij die, in Uw belang maar in ons profijt, wegwissen door te denken dat
ze er niet zijn.
Moraal
van dit verhaal? Had Barbaraatje maar wat beter nagedacht, dan had ze
met het hoofd in de schoot, nog lang kunnen na-genieten van een zalige
Oude Dag. Zonder derde venster, maar met het hhofd er volop nog aan
500442 - HEEL JUIST. HET VLAAMS BEALNG IS ZEKER NIET GELIJK AAN HET VELS BELANG. HOE ZOU DAT KOMEN?
.
500442 - HEEL JUIST. HET VLAAMS BEALNG IS ZEKER NIET GELIJK AAN HET VELS BELANG. HOE ZOU DAT KOMEN?
VRIJDAG 4 DECEMBER 2020
INHOUD
*ALTIJD
EEN FIJN GEVOEL DOOR DE FEITEN IN HET GELIJK GESTELD TE WORDEN. TE MEER
ALS BART STINCKMAN VAN DE MORGEN ERBIJ TE PAS KOMT.
*
*
GEROLF ANNEMANS
NIET VUIL MAAR PROPER
'Interview gaf verkeerdelijk de indruk dat ik pleitte voor een "vuile partij"'
Het citaat over het Vlaams Belang dat vuil genoeg moest blijven uit een interview met Bart Brinckman geeft verkeerdelijk de indruk dat ik een pleidooi voor een vuile partij hield. Het omgekeerde was echter het geval.
Nu
is het wel genoeg geweest. Nu grijp ik de gelegenheid om het voor de
geschiedenis en (voor zover nuttig) ook voor het nageslacht, formeel
recht te zetten. De gelegenheid is dat Marc Reynebeau
het bewuste citaat in zijn column (De Standaard 25 november) nu nog eens
heeft opgefrist in het geheugen van Vlaanderen, althans in dat van zijn
lezers. Ik bedoel het citaat over het Vlaams Belang dat vuil genoeg
moest blijven. Het is een citaat uit een interview met Bart Brinckman in
dezelfde De Standaard in november 2004. Eén waarmee ik ten eeuwigen
dage geassocieerd dreig te worden. Terwijl ik dat helemaal niet wil. Het
geeft immers verkeerdelijk de indruk dat ik een pleidooi voor een vuile
partij hield. Het omgekeerde was echter het geval.
Guilt by association
Ik
zou kunnen zeggen dat ik hier schandelijk en ten onrechte nog maar eens
in een vrij warrig geschrift, stap voor stap via guilt by association,
word vastgeknoopt aan de conclusie van Reynebeau dat mijn politiek leven
en dat van zowel mijn partij als die van Thierry Baudet zowaar
gewijd is aan een toekomstige remake van de holocaust. Maar ik wil hier
deze gelegenheid veeleer gebruiken om even in te gaan op de context en
de actuele betekenis van dat toenmalige citaat.
We
moesten dus met de nodige politieke, juridische en financiële
beveiliging een nieuw tijdperk op poten zetten voor onze kiezers en voor
ons gedachtegoed
We
zaten toen in een betekenisvol tijdsgewricht. Het Vlaams Blok de
voorloper van het Vlaams Belang zou die maand veroordeeld worden door
het Belgische Hof van Cassatie. Onze partij was onmogelijk geworden.
Ondanks een verkiezingsoverwinning die om en bij een kwart van de
Vlamingen voor ons had doen stemmen. We moesten dus met de nodige
politieke, juridische en financiële beveiliging een nieuw tijdperk op
poten zetten voor onze kiezers en voor ons gedachtegoed. Het pleitte
voor Brinckman dat hij daarover meer wilde te weten komen. En nog meer
dat hij daarvoor bij mij te rade kwam. Ik stond al enkele decennia
bekend als de gematigde van het Vlaams Blok.
Vuil genoeg
Het
was de vraag die velen bezig hield. Zouden we ons omvormen tot een
brede conservatieve centrumpartij? Zou die vanaf 25 procent (en meer)
een rechts alternatief gaan vormen voor de verlinkste en belgicistische
en overigens kapot geregeerde traditionele partijen? Terwijl die
laatsten zich met een cordon sanitaire aan hun vroegere macht bleven
vastklampen? Zouden wij het racisme in lijn met het partijverbod nu
achterwege laten? Zouden wij onze stijl en onze taal dan niet moeten
aanpassen? De formulering van onze standpunten niet wat moeten
bijvijlen? Zouden wij met andere woorden een propere partij worden?
Mijn
antwoord was toen grotendeels ja. Het is ook wat ik voordien in mijn
carrière altijd consequent had beleden. En het is wat ik ook nadien
(toen de partij in een leiderschapscrisis terechtkwam en ik voorzitter
werd) als lijn zou uitzetten. Gekaderd in een totale vernieuwing en
verjonging van de partij.
Mijn al even ironische antwoord was toen, met een knipoog als het ware, dat we wel vuil genoeg zouden blijven
Een
beetje ironisch vroeg Bart Brinckman toen of de partij van de radicale
standpunten, de partij van het volk daardoor niet te proper zou
worden voor haar kiezers. Mijn al even ironische antwoord was toen, met
een knipoog als het ware, dat we wel vuil genoeg zouden blijven om
aantrekkelijk te blijven voor al onze kiezers. Overigens een welgemeende
bevestiging van een visie op het feit dat wij zeer breed zouden moeten
groeien naar een partij die een én-én-strategie zou uitzetten, gebaseerd
op de bevragingen die ons toen 30 procent en nu meer dan 45 procent als
kiespotentieel gaven. De Belgische gevangenissituatie waarin Vlaanderen
zich bevond, maakte dat potentieel niet enkel mogelijk maar ook
noodzakelijk.
Beginselvast maar proper
Het
is ook de weg die het Vlaams Belang van vandaag verder moet blijven
bewandelen volgens mij. Liefst met alle krachten binnen de N-VA die nog
een heldere en gezonde kijk hebben behouden op het bredere plaatje.
Zeker nu het ietwat naïeve machts-denken van de oude tripartite een
neo-belgicisme is gaan belijden.
ik was, ben en zal altijd de voorstander blijven van een weliswaar beginselvaste maar propere partij
Samengevat
dus. Men mag er de honderden bladzijden op nalezen die ik heb
geschreven en de wellicht tienduizenden bladzijden die ik heb
uitgesproken. Niets daarvan kan mij in de wat donkere hoeken van Marc
Reynebeau plaatsen. Het woord vuil was afkomstig van de toenmalige
interviewer. En alhoewel Bart Brinckman (ik heb wel begrip voor de
verleiding waaraan hij als journalist maar moeilijk kon weerstaan) het
citaat uitlichtte en het daardoor een eigen en afzonderlijk leven is
beginnen leiden, moge het voor iedereen duidelijk zijn: ik was, ben en
zal altijd de voorstander blijven van een weliswaar beginselvaste maar
propere partij. Niet van een vuile.
Gerolf Annemans
CORONA & CENSUURVRIJE COMMENTAAR
*
Goede wijn behoeft geen krans.
Niet
de woordvoerder van hierboven en al zekerlijk niet het gedachtengoed
dat hij de eer heeft te mogen vertegenwoordigen. Straks brengen zelfs
+50% van onze landgenoten een doorslag-gevende stem uit.
Met één artikel op het juiste ogenblik spelen De Schandaard zowel als DM weer een paar duizend lezers kwijt
Is
het Vlaams Belang dan haast gelijk aan De Maagd van Vlaanderen zittend
aan de rechterhand des Vaders? Weet ik niet, maar de partij zit
zekerlijk niet LINKS van de alom tegenwoordige Waarheid.
Schoonheidsfoutjes zijn er nu eenmaal overal. Ze zijn er vooral om overwonnen te worden.
Het andere schorremorrie? VIER rest-partijtjes die worstelen met de Kiesdrempel en die het Land kapot geregeerd hebben.
De keus is dus niet moeilijk. De hele wereld kijkt met belagstelling toe . Komt er na de Brexit in de kortste keren nu ook de Vlamxit? De Geschiedenis bewijst het: Britten en Vlamen zijn twee handen op één (welgevulde) buik.
On-verfranst en on-verduitst, you remember? Het is zelfs duidelijk dat de Greenwhich-tijd terig in ere wordt hersteld
Met al dat EUSSR-gedoe zou een mens dat nog beginnen vergeten ook.
EEN
SOORT KASBOEK VOOR MORGEN EN OVERMORGEN, JAREN VOORUIT. KAN TOCH ZO
MOEIJK NIET ZIJN. VOORDIEN EEN PAAR UUR HET VERLEDEN DOORGRONEN EN JE
BENT DE BESTE MINISTER VAN FIANCIËN OOIT.
*
MATTHIAS DIEPENDAELE: HET BESTE MEDICIJN TEGEN DE ZIEKE BEGROTING IS ECONOMISCHE GROEI.
Matthias Diependaele: De Vlaamse overheid moet snel terugkeren naar een gezond begrotingsbeleid
Door
de coronacrisis swingen de begrotingscijfers de pan uit. De uitgaven om
de economie te ondersteunen stijgen. Dat creëert een onevenwicht in de
begroting. In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Matthias
Diependaele, Vlaams minister van Begroting, meer uitleg bij de
begrotingscijfers. Hij bespreekt ook wat men kan doen om die terug in
evenwicht te krijgen.
Rode cijfers
Als
Vlaamse overheid hebben we de traditie om een gezond begrotingsbeleid
te voeren, zegt Diependaele. Maar momenteel staat de begroting er zeer
slecht voor door de aanhoudende coronacrisis. De laatste jaren is er
heel hard op gelet om geen schulden op te bouwen. Dat is een zege
geweest. Volgens Diependaele zijn er twee belangrijke redenen waarom de
Vlaamse overheid moet terugkeren naar een gezond begrotingsbeleid. Ten
eerste is het niet aan ons om schulden door te schuiven naar de volgende
generaties. De pandemie die we nu doormaken wijst op een tweede reden.
Namelijk het feit dat een overheid altijd moet kunnen reageren op
dergelijke crisissen. In de toekomst zal er nog een crisis komen. Als
overheid moeten we in staat zijn om budgettair te reageren door het
hanteren van een gezond financieel beleid.
Men denkt niet altijd meer na of er voor al die noden in de samenleving, die zeker van belang zijn, wel geld vrij is
De
overheid moet haar logica in zeker zin omdraaien, vindt Diependaele. Ze
moet eerst kijken naar het beschikbare budget. Pas daarna naar welke
projecten financiering nodig hebben. In plaats van omgekeerd. Dat is de
omslag die we moeten maken. Men denkt niet altijd meer na of er voor
al die noden in de samenleving, die zeker van belang zijn, wel geld vrij
is.
Schulden door coronacrisis
We
gaan ongeveer verdubbelen, zegt Diependaele. Van 24 naar 50 miljard.
We berekenen altijd hoe snel de schulden zullen stijgen de komende
jaren uitgaande van ongewijzigd beleid. De redenering is echter dat man
ook de komende jaren zal ingrijpen. En dat daardoor de schulden minder
snel zullen stijgen.
Diependaele
benadrukt het onderscheid tussen schulden en de begroting zelf. Men
moet inderdaad de schulden in het oog worden houden. Maar dat is niet
waar ik mij het meeste zorgen over maak. Het grote probleem is het feit
dat de recurrente uitgaven vandaag de dag hoger liggen dan de
inkomsten. Dat betekent dat je jaar per jaar schulden opbouwt. Als we
daar niets aan doen zullen die schulden alleen maar stijgen.
Relance Plan
Om
de begroting in evenwicht te krijgen moet men in de eerste plaats
kijken naar de uitgaven. Maar het moeilijke is dat we als overheid zeer
veel uitgaven hebben die wel degelijk waardevol zijn. Weinig subsidies
zijn weggegooid geld. Maar de overheid moet omgekeerd gaan redeneren en
eerst kijken waar er geld voor is, zegt Diependaele. Het alternatief is
het verhogen van de belastingen. Maar dat lijkt Diependaele geen goed
idee in het land met de hoogste belastingdruk.
Het beste medicijn tegen de zieke begroting is economische groei
Het
relanceplan van de Vlaamse overheid focust vooral op economische groei.
Het beste medicijn tegen de zieke begroting is economische groei. De
4,3 miljoen aan investeringen voorzien in het relanceplan zijn eenmalig
en productiviteitsverhogend. Dat komt de economische groei ten goede.
We moeten opnieuw een voorsprong nemen om ervoor te zorgen dat de
economie terug mee is. Een tweede punt zijn de nodige hervormingen.
Vlaanderen moet de hand in eigen boezem steken en bekijken hoe we
kunnen hervormen. Diependaele heeft het dan vooral over de
overregulering.
De Europese bijdrage
Het
Europese geld zal er uiteindelijk wel komen, denkt Diependaele. De
discussies die er nu zijn gaan vooral over de koppeling van voorwaarden
aan bepaalde landen. Daarnaast moet het Europese geld ook nog verdeeld
worden over de verschillende beleidsniveaus in België. Daar hoeft geen
gekibbel aan de pas te komen, zegt Diependaele. Het is vooral belangrijk
dat men de doelstelling van het aanzwengelen van de economie voor ogen
houdt. Het is niet zo moeilijk om vast te stellen dat de economie het
sterkste staat in Vlaanderen. En dat daar dan in evenredigheid centen in
gestoken moeten worden.
De Brusselse stadstol
Niet
alleen in Vlaanderen, maar ook In Wallonië zijn ze niet opgezet met het
plan voor het invoeren van een Brusselse stadstol. Brussel spreekt van
een belastingverschuiving. Ze stelt dat ze niet langer het bezit maar
wel het verbruik van een auto zal belasten. Maar aangezien de stadstol
meer zal moeten opbrengen voeren ze eigenlijk een extra belasting in.
De stadstol treft daarnaast ook vooral mensen van buiten Brussel die in
de hoofdstad werken. Daarnaast krijgt Brussel ook al extra steun sinds
de zesde staatshervorming. Dit in het kader van haar hoofdstedelijke
functie. Alle instrumenten om te reageren op deze stadstol zijn
voorhanden, zegt Diependaele.
Ministers met gebrek aan moed
Als
politici hebben we soms te weinig moed om uit te leggen aan de mensen
dat er moeilijke beslissing genomen moeten worden, zegt Diependaele.
Het geld moet op een verstandige manier worden uitgedeeld. Zodat het
het algemeen belang dient. Die keuzes moeten uitgelegd worden. Maar
daar ontbreekt het soms aan moed.
Als er ministers zijn die uit het raam kruipen om cameras te ontwijken, dan is dat een gebrek aan moed
Als
je een beslissing niet wilt communiceren dan is het waarschijnlijk geen
goede beslissing, zegt Diependaele. Mensen zijn volwassen genoeg om ook
moeilijke boodschappen te begrijpen. Er moet natuurlijk ook wel
uitgelegd worden waarom bepaalde maatregelen genomen worden. De
overheid benadert de burger te vaak als onvolwassen. Uit angst dat er
irrationeel gereageerd zal worden
David Geens
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Tot
U spreekt, zoals de lezer al lang zou moeten ween, een econoom. Dat is
bekend tot minstens 50 cm buien onze voordeur. Zelfs ons Duits
Hedersbeest, dat binnenkort zijn eerste verjaardag viert, schudt
meewarig zijn flaporen als hij ziet hoe Baasje zich klaar maakt om alles
over kasboeken voor de zoveelste keer van naaldje tot draadje uit te
leggen.
Kijk,
mensen, wat er aan MIJN kasboek speciaal aan is, is dat zodra
opgesteld, gratis deur-aan-deur besteld moet worden. Openbaarheid van
Bestuur het dat.
War
er verder nog opmerkzaam aan is? Wel, heu, dat is eigenlijk de clou,
wanr het is dat iedere post, ontvangsten, uitgaven, maandelijks saldo
bestaat uit drie lijntjes, resp het eerste in gewoon zwarte cijfers, het
lijntje daaronder (Rood) voor verkeerd gediagnosticeerd SLECHT
resultaat n en het 3de lijntje GROEN voor beter dan ingeschat.
Let
op, die kleuren hebben niets, maar dan ook helemaal niets te zien met
noch Vivendi noch Vivaldi, maar gewapend met zon 3 Bics draaide het
kantoor, geruisloos op volle toeren.
Weerom,
na 12 maand, huis-aan-huis aflevering, zodat de verantwoordelijke voor
de rode cijfers op tijd zijn biezen kon pakken voor dat die gelyncht zou
worden.
Wedden
dat het Land op die manier goed zou bestuurd worden? De kwestie is
alleen om iedere keer nieuwe kandidaat-minsters te vinden, want
eindelijk knelpunt-beroep geworden.
Zo ver zal he dus waarschijnlijk nooit komen. Tenzij het keerpint straks begint, bij de nakende verkiezingen.
ÉCOLE, ECOGELOGEN: ECO-WAARHEID BESTAAT NIET. WIET OF WAT ZIT DAAR NU WEER ACHTER? GASKAMERLUCHT IS TOCH GEEN BUCHT
SPELDENPRIK
Een nieuwe vieze man in Europa: België
Onze
Nederlandse buren maken zich grote zorgen over de onbezonnen
kernuitstap waar Vivaldi zich onder druk van de fundamentalistische
tandem Groen-Ecolo toch aan lijkt te zullen wagen.
**
De titel boven dit stukje plukken we uit het gezaghebbende Nederlandse opinieweekblad Elsevier.
Strekking: liberaal, pragmatisch, haalbaar, gezond verstand,
voortbouwend op cijfers, wetenschap en ernstig academisch onderzoek. In
zijn nummer van 28/11/2020 maakt Elsevier zich bij monde van
gezaghebbende columnist Simon Rozendaal grote zorgen. Ergo: de wijze man vraagt zich af wat het qua kernenergie eens zo voorbeeldige en verstandige België bezielt om Tihange en Doel stil te leggen en opnieuw aan de slag te gaan met nog te bouwen gas-centrales.
Wij
citeren instemmend: De Belgen waren zo snugger om zeven kerncentrales
neer te zetten toen het bouwen daarvan nog goedkoop was. Er staan er vier in Doel en drie in Tihange.
In Nederland lagen dergelijke plannen ook klaar maar een kongsi (????)
van hippies, kabouters, brandneten lthee-drinkers, de beginnende
milieu-beweging en andere warhoofden heeft dat verijdeld.
-
Rozendaal betreurt dat groene energieminister Tinne Van der Straeten door een vergelijkbare kongsi in België gegijzeld lijkt en de straks gesloten kerncentrales wil vervangen door . Gascentrales
GASKAMERS. Of, merkt hij fijntjes op: Het geeft eens te meer aan dat
bij groene en groen-linkse politici de afkeer van het atoom zwaarder
weegt dan de angst voor de opwarming.
België dreigt de nieuwe vieze man van Europa te worden.
Rozendaal:
Er is geen planeet B, dus houd die kerncentrales open!. Verderop in
het blad treedt een collega Rozendaal volmondig bij: Hoe kun je het
klimaat redden door meer CO2 uit te stoten? Het toppunt van Belgisch
surrealisme.
Subsidie-slurpers
De
gedweeë, kritiekloze volgzaamheid waarmee socialisten, liberalen en de
Vlaamse christendemocraten zich hebben ingeschreven in het
absolutistische groene verhaal is ronduit verbazingwekkend.
De
arrogantie van sociaal-democraat Frank Vandenbroucke federaal
bevoegd voor o.a. Gesloten Winkels op het aanbod van de N-VA om een
ondoordachte sluiting te vermijden, was ronduit grof: Wie is Bart De
Wever in deze? vroeg de Hautaine Wijze van Scherpenheuvel zich hardop
af. Vreemd.
De
veel te vroege kernuitstap dreigt de gewone man een bom duiten te
kosten en zal ons geen stap dichter bij een schonere aarde of een
dalende knik in de temperatuurcurve brengen. Integendeel. We hebben
niets geleerd van de onbesuisde Duitse kernuitstap: daar draaien de
bruinkool-centrales weer op volle kracht. We hebben niets geleerd van
wat Frankrijk is overkomen: om mogelijke energieschaarste te counteren,
zag de groene milieuminister zich verplicht een steenkool centrale te
heropenen! Je moet een veellezer zijn om dat soort informatie aan de
weet te komen.
Energieminister
Tinne Van der Straeten wil terug walvissen vangen om alle lampen in
België vanaf 2025 te doen branden met groene walvisolie.
De
voorstanders van kernenergie komen in Vlaanderen slechts bij hoge
uitzondering aan de woord. Alleen De Standaard en De Tijd geven die stem
bij tijd en wijle een forum. In De Afspraak, Terzake of De Zevende
Dag al een pro kern-apostel aan het woord gehoord? Laat het ons weten,
misschien hebben we dat gemist omdat het afscheid van Martine Tanghe
ons helemaal opslorpte.
Lees
nog even mee: Bij een volledige kernuitstap heeft België vijf nieuwe
grote gascentrales nodig om te garanderen dat het licht blijft branden.
(De Tijd 28112020). Het Frans-Belgische Engie is van
zinnens er daarvan vier voor haar rekening te nemen. Al zullen die
morgen niet draaien. Die mastodonten moeten nog gebouwd worden. Die
dienen vergunningsgewijs nog door een traag malende
administratief-juridische molen te worden gedraaid.
Buurtprotest van omwonenden te trotseren. Het fiat van Europa te krijgen. De processie van Echternach verbleekt er bij.
Een grote gascentrale kan tot maximum 60 miljoen euro subsidies per jaar
krijgen. Wie zal die miljoenen ophoesten? Wij allemaal, de simpelen van
geest, de groene malloten voorop, gegijzeld door de valse noten van
Vivaldi. Nu reeds met stip het grootste schandaal én de domste politieke
beslissing van de 21ste eeuw: de overhaaste, onbesuisde, kapot
geïdeologiseerde en politiek gemarchandeerde Belgische kernuitstap.
Vlaanderen Luchthaven
Zaventem, Haven van Antwerpen, ondernemend KMO-landschap mag dit niet
zonder slag of stoot laten gebeuren. Minister-president Jambon,
welterusten, slaap maar lekker in je mooie donkre huis?
Suskewiet
CORONA & CENSUURVRIJE COMMENTAAR
Werd
er al nagegaan en vooral bekend gendemaakt - wie dat fgas zal
leveren? Welke Eeuwigdurende Geheime Commissielonen hiervoor voorzien
zijn? Op wie gemikt wordt om de postjes in te nemen? Wie zal er
bouwen? Tegen welke prijzen? Wie beeurt weeral de percentjes, enz, enz,
enz.
Allemaal
agen waarvoor overal en altijkd hetzelfde antwoord voor is: de broer
van de nicht van, of de nicht van de broer van, enz, enz, enz; doe
allemaal; zo,der één uitzondering, de Partij steunen.
Drie keer raden om welke milieubewuste Partij het in dit geval gaat.
500439 - DE DAG DAT VOLGENS DE VRT HET BIDEN MIRAKEL IN HUN USA BEGINT
aaa
.
500439 - DE DAG DAT VOLGENS DE VRT HET BIDEN MIRAKEL IN HUN USA BEGINT
VRIJDAG 4 DECEMBER 2020
INHOUD
VEEL STRENGERE VEILOGHEID EN SLEEPY JOE IS NOG NIET EENS AAN DE MACHT WACHT MAAR TOT HET VACCIN ER IS.
*
1623 Geronimo De Angelis met Simon Yempo en 48 anderen
Geronimo
De Angelis sj, Yeddo, Japan; priester & martelaar met broeder Simon
Yempo sj, een franciscaan en nog 47 medechristenen; 1623.
Feest 4 december.
Pater
De Angelis was afkomstig van Sicilië. Hij was in 1602 in Japan
aangekomen. Waar vele anderen in 1614 ten gevolge van het vreemdelingen
besluit van de Shogun naar het buitenland vluchtten, wist Pater De
Angelis onder te duiken. Hij vermomde zich als handelsreiziger en
bezocht de verspreid wonende christenen. Zo kwam hij in aanraking met de
catechist Simon Yempo.
Deze
was als monnik in een boeddhisten klooster zijn geestelijke loopbaan
begonnen. Hij liet zich tot Christus bekeren, en was vanaf dat moment
van bijzonder veel waarde vanwege zijn kennis van de boeddhistische
godsdienst. Hij ging in 1614 wel in ballingschap, maar keerde niet lang
daarna in gezelschap van een aantal jezuïeten weer clandestien terug. In
november 1623 werden ze tenslotte gegrepen, en veroordeeld tot de
vuurdood. Tezamen met een franciscaan moesten ze eerst toezien hoe 47
lekenchristenen langzaam de verbrandingsdood moesten ondergaan. De drie
ondersteunden de martelaars zoveel als ze konden. Tenslotte kwamen ze
zelf aan de beurt: dat was op 4 december. Pater De Angelis maakte de
vuurpaal tot een preekstoel, want vanuit de langzaam lekkende vlammen
sprak hij de verzamelde mensen toe en legde uit waarom zij deze
marteling moesten ondergaan.
Ik
zal wel niet de enige zijn die het stilaan beu wordt nu al dagenlang
bij het begin van elk journaal van zowel radio als Tv geconfronteerd te
worden met de hoeraverhalen over de vaccins. Zoals ik al eens schreef,
lijkt het wel alsof men het vel van de beer al aan t verkopen is vóór
hij geschoten wordt. Het voelt ook zon beetje aan als de artikels die
sport journalisten schrijven vóٕór de voetbalcompetitie of het
wielerseizoen begint en men de indruk krijgt dat iedereen gaat winnen.
In de Vaccin saga kunnen we dat laatste alleen maar hopen, want een
win-win situatie zou voor iedereen goed zijn, maar zover zijn we nog
niet.
Ondertussen
zit er niets anders op dan te wachten tot 5 januari 2021 en zien of de
vaccinatie dan effectief kan worden opgestart, of het allemaal zal
kloppen wat men nu vertelt en of het allemaal veel uit zal maken. Voor
dat laatste zullen we trouwens nog meer geduld moeten hebben, zodat we
in het beste geval moeten hopen dat die Coronacrisis tegen de volgende
zomer grotendeels onder controle zou kunnen zijn. Onder controle, nog
niet afgelopen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de mensen
die zich niét zullen willen laten vaccineren en hoe groot dat aantal zal
zijn in verhouding tot het totaal aantal inwoners, want dat blijkt ook
belangrijk te worden.
Kortom, wie leeft zal zien en dat zal hopelijk eens niet te letterlijk genomen moeten worden.
*
Coronavirus
Als jongere zou ik niet te hard hopen op vaccinatie voor de zomer
Back to normal, dat is ten vroegste voor 2022, zegt Dirk Ramaekers, die de vaccin strategie voor de overheid uittekende.
Dirk
Ramaekers is de man die bepaalt wanneer u ingeënt wordt. Als voorzitter
van de werkgroep vaccins heeft hij de vaccin strategie van de overheid,
die donderdag werd gepresenteerd, uitgestippeld.
Rusthuis-bewoners
en zorgpersoneel krijgen prioriteit, nadien volgen 65-plussers en
mensen met een risicoprofiel. De rest van de bevolking volgt allicht na
de zomer. De werkgroep, die opereert binnen het corona commissariaat van
topambtenaar Pedro Facon, leverde in minder dan twee weken een rapport
af.
Dirk Ramaekers
Dirk
Ramaekers leidt in het corona commissariaat van topambtenaar Pedro
Facon de taskforce vaccins. Hij is sinds 2015 de medisch directeur van
het Jessa Ziekenhuis in Hasselt. Ramaekers, die professor is aan de KU
Leuven, was onder meer aan de slag als adviseur op de kabinetten van
Frank Vandenbroucke (sp.a) en Laurette Onkelinx (PS) toen die bevoegd
waren voor Volksgezondheid. Ook was hij directeur van het Federaal
Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (2003-2008) en directeur
gezondheids-beleid bij de CM (2013-2015).
Het
zijn bijzonder drukke dagen geweest, maar ik heb er niet slecht door
geslapen. Hoe meer stress, hoe beter ik doorgaans slaap, zegt
Ramaekers.
Bij
het grote publiek is Ramaekers, professor aan de KU Leuven, niet
bekend. Toch is hij al meer dan twee decennia een van de bepalende
figuren in onze zorg. Hij was adviseur van Frank Vandenbroucke (sp.a)
toen die in een vorig leven ook al federaal minister van Volksgezondheid
was en hij was een van de grondleggers van het Federaal Kenniscentrum
voor de Gezondheidszorg, waarvan hij ook enkele jaren de topman was. Als
directeur gezondheidsbeleid was hij een tijd een van de grote namen bij
het christelijke ziekenfonds CM. Sinds 2015 is de Limburger medisch
directeur van het Jessa Ziekenhuis in Hasselt.
Ik
vermoed dat ik ben aangeduid omdat ik als hoogleraar ervaring heb met
de evaluatie van nieuwe medische technieken. Tegelijk heeft mijn passage
bij Vandenbroucke ertoe geleid dat ik snap hoe de toch wel bijzondere
wereld van de politiek werkt. In het ziekenhuis heb ik dan weer van
dichtbij meegemaakt hoe zwaar corona er heeft ingehakt - ons ziekenhuis
was in de eerste golf een van de zwaarst getroffen ziekenhuizen, zegt
Ramaekers.
Ons
land wachtte lang om een vaccin strategie uit te werken en vervolgens
moest u in minder dan twee weken een rapport afleveren. Heeft de
overheid te lang gewacht?
Dirk
Ramaekers: Vooraleer je een strategie kan uittekenen, moet je over
voldoende informatie beschikken over de vaccins, en tot voor kort was
die er niet. Pas de voorbije weken is duidelijk geworden dat ze zullen
worden geleverd in mega dosissen en dat ze op zeer koude temperaturen
moeten worden bewaard. Voor het vaccin van Pfizer is dat op -70 graden,
voor dat van Moderna op -25 graden.'
Jasper D'hoore
CORONA & CENSUURVRIJE COMMENTAAR
Volgend jaar dus
Net
als toen ik, op bultekoeffen holleblokken want t was toen nog
volop oorlog, en in de half lange veel te grote kniebroek vaqn Grote
Broer, als slimste van de klas, vooraan naast de Meester het rijmselke
van Hieronymus Van Amphen mocht komen opzeggen. Na
ieder regeltje klopke op de lessenaar. Grootva trok het schuifke open
klop- het knaapje stond aan zijne zij - klop - en toen zag het knaapje
het
uurwerk liggen: Ach Grootvader, geef het mij. Volgend jaar ssrak
dOude, als ge braaf zijt, en wèl leert Maar Grootva, soak toen weer de
kleine, volgend jaar kunde gij al lang dood een begraven zijn. Maar
toen een jaar verstreken was, was de kleine al lang in de Hemel bij de
andere Engeltjes en Opa liet het schuifke dan ook maar liefst voorgoed
gesloten
Uit
die tijd ook, als jongste Lid van de H. Hartebond en misdienaar bij
Paster Arseen Corneillie gezongen: De zee verheft haar woeste
baren .
Dat Corona-Dinges moest toen nog in het onbekende China worden uitgevonden, maar de sfeer voelt net zo aan.
Tomorrow
is an other day. Wie dan nog leeft, zal wel zien, zei de blinde en hij
had 7 jaar op zee gevaren en og geen druppel water gezien.. De vertoning
gaat gewoon door.
Vlaams-nationalisten
hopen dat N-VA en Vlaams Belang in 2024 samen een Vlaamse
zetel-meerderheid zullen halen. Toch lijkt een heel ander scenario mij
minstens even waarschijnlijk. Om dat te begrijpen moeten we de
zetelverdeling in het Vlaams Parlement even van nabij
bekijken. De Vlaams-nationalisten hebben vandaag 58 zetels (35 N-VA en
23 Vlaams Belang), dit zijn er vijf te weinig voor een absolute
meerderheid. De vier Vivaldipartijen hebben samen 62 zetels (19
CD&V, 16 Open Vld, 14 Groen en 13 sp.a). Dit is precies de helft en
dus één te weinig voor een absolute meerderheid.
Op
de verkiezings-avond van 26 mei 2019 heeft het er lange tijd naar
uitgezien dat het resultaat anders zou zijn. Sp.a haalde 14 zetels en
N-VA 34. Dat komt omdat de laatst toegekende zetel in de kieskring
Antwerpen zweefde tussen die twee partijen. Een tijdlang leek het erop
dat die naar de sp.a, zou gaan. Finaal is die echter bij N-VA terecht
gekomen, maar dat was uitermate nipt. Met 238 stemmen extra had sp.a die
zetel gehaald, ten nadele van N-VA. Dat is extreem weinig op een
electoraat van 1.314.809 kiezers.
Met
een extra zetel voor sp.a komen de Vivaldipartijen wel aan de absolute
meerderheid van 63 zetels. Op de verkiezingsavond heeft niemand dat
opgemerkt. Zelfs met die 14 sp.a-zetels op het scorebord ging iedereen
ervan uit dat N-VA mathematisch incontournable was in het Vlaams
Parlement. Dat er een monstercoalitie van vier partijen gevormd kon
worden tégen N-VA vond men toen nog te gek voor woorden.
een kikker die langzaam wordt gekookt
Inmiddels
is er veel veranderd. Tijdens de eindeloze federale regeringsformatie
zijn we stilaan gewend geraakt aan dat idee, op de wijze van een kikker
die langzaam wordt gekookt. Zeg overigens niet meer monstercoalitie of
anti-N-VA-coalitie, maar wel Vivaldi.
What if? Wat indien?
Stel
je even voor dat de electorale dobbelsteen op 26 mei 2019 anders was
gerold en de Vivaldi-partijen hadden 63 zetels gehaald. Zou dit veel
hebben uitgemaakt voor de Vlaamse regeringsvorming? Wellicht niet. Dat
er een mathematisch alternatief was voor een regering met N-VA zou wat
meer druk op de ketel hebben gezet voor die partij. We zouden dan
allicht niet de episode gehad hebben van de verbazend lange palaver met
Vlaams Belang. De onderhandelingspositie van CD&V en Open Vld zou
iets sterker geweest zijn. Maar voor geen van die twee partijen was een
Vlaamse Vivaldi op dat moment een ernstige optie.
De gedroomde eenheid van commando
Het
is vooral de huidige situatie die er helemaal anders uitgezien zou
hebben. Vandaag zijn CD&V en Open Vld wel verplicht om verder te
doen met N-VA. Dat geeft minister-president Jan Jambon enige maneuvreer
ruimte om zich een stevig Vlaams profiel aan te meten, al moet men dat
niet overdrijven. Maar in de parallelle werkelijkheid van die anders
gevallen electorale dobbelsteen zou het vandaag zeer verleidelijk zijn
voor de Vivaldi partijen om N-VA te dumpen en ook in Vlaanderen een
Vivaldicoalitie te vormen. Dan zou er een symmetrie ontstaan tussen de
Vlaamse en de federale coalitie, net zoals die er al is tussen de Waalse
en de federale coalitie. De gedroomde eenheid van commando (federaal
natuurlijk) zou dan werkelijkheid worden. In elk geval zou men N-VA
voortdurend kunnen afdreigen met zon scenario. Jambon zou vandaag een
machteloze minister-president zijn.
Speculeren
over wat had kunnen gebeuren is natuurlijk niet zo zinvol. Wel is het
belangrijk om te onthouden dat het in 2019 geen haar heeft gescheeld of
N-VA was niet onvermijdelijk in een Vlaamse coalitie. Daarbij moet men
ook bedenken dat N-VA zijn riante positie vandaag ook en vooral te
danken heeft aan PVDA (4 zetels), dus aan progressieve stemmen. Waren
die kiezers bij sp.a of Groen gebleven, dan had Vivaldi vandaag ook een
meerderheid in het Vlaams Parlement.
Het is nog lang tot 2024
Ik
weet het wel, de opiniepeilingen laten vandaag uitschijnen dat N-VA en
Vlaams Belang gemakkelijk een absolute meerderheid zouden halen. Maar
het is nog lang tot 2024, en intussen kan er veel gebeuren. Het punt is
dat de Vivaldi-partijen niet eens een spectaculaire overwinning moeten
boeken in 2024 om in het Vlaams Parlement zelf een absolute meerderheid
te halen. Daarvoor is echt niet zoveel nodig.
Op
die manier zouden we in 2024 terechtkomen in hetzelfde scenario als dat
van 2014. Ook toen haalden de drie traditionele partijen met een
beperkte stemmenwinst nipt een absolute meerderheid in Vlaanderen, die
ze voordien niet hadden. Samen met velen verwachtte ik toen dat ze zowel
op het Vlaamse als het federale niveau de succes formule van de
tripartite zouden voortzetten, en N-VA overal in de oppositie zouden
duwen. Omwille van twee redenen is het toen verrassend anders
uitgedraaid. MR zon op wraak nadat de partij in Wallonië opzij was
gezet, en was klaar om een gekke sprong te wagen. Ten tweede was
CD&V-voorzitter Wouter Beke ervan overtuigd dat de opgang van de
N-VA enkel kon worden gestuit door de partij federaal mee in het bad te
trekken. Bemerk overigens dat die strategie van Beke perfect is
geslaagd.
Vandaag lijkt het N-VA-momentum gebroken
In
2014 was iedereen inderdaad gebiologeerd door de schijnbaar onstuitbare
opmars van N-VA, die één derde van de stemmen haalde in Vlaanderen.
Vandaag lijkt het N-VA-momentum gebroken. De partij zou electoraal al
heel sterk uit de hoek moeten komen in 2024 om hetzelfde waw-effect te
creëren als in 2014, en zich op die manier psychologisch incontournable
te maken. Het valt ook niet uit te sluiten dat er de komende jaren een
zekere entente ontstaat tussen de vier Vivaldi partijen, zoals dat onder
Di Rupo gebeurde tussen de drie traditionele partijen. In dat geval
lijkt mij een Vlaamse Vivaldi regering een waarschijnlijke uitkomst in
2024. Niet bepaald een vooruitzicht om vrolijk van te worden.
Bart Maddens
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Perfesser Bart Maddens is een integer man, maar deze
kleer
gooit hij appels bij citroenen. Hij gooit zowel met stemmen (28 stemmen
op 1.314.809 in A-pen) als met parlementen (Vivaldi ook in de
(machteloze) deelstaaat Vlaanderen).
Dat is geen spel va, dobberl-stenen, zelfs niet het verschuiven van schaak-schijven (war nu al flink aan de gang is), maar spelen met vuur.
En
dergelijk spel zal ongetwijfeld vele geesten ernstig doen nadenken,
allemaal in het voordeel van de absolute meerderheid der Vlaamse
Partijen in een voorlopig nog altijd tweederangs deel-regering.
Als ik schrijf absolute meerderheid is dit gewoon de cijfermatige verhouding der bevolking in dit Klote-land.
En daar wringt haast 200 jaar hem het schoentje, in die hinderlijke slaafse meeloperij met de vergane glrie van Parijs, de Lichtstad Lichtekooi.
Een echt goed vooruitzichtn naasr hert lang verwachte vaccin, zou zijn: van nu af aan in de verkiezings-slogans de woorden Baas in eigen huis te zien verschijnen. Dit is ONS land en hier gelden ONZE regels.
Pas dàt is recht voor de vuist; niet vatbaar voor misverstanden, niet bij vriend noch bij vijand.
Net
op tijd dus, zelfs ZES jaar te vroeg, om de bijna 200-jarige mankepoot
Coburgia naar de verdoemenis te zenden. Gewoon door op de goeie knop te
drukken. Als die tenminste niet op voorhand gemanipuleerd werd
Dat,
waarde Heer Perfesser is geen petieterig stapke in de goede richting,
maar de finale oplossing die in de sterren staat geschreven.
En finaal een win-win oplossing zowel voor het verpauperde Zuiden als voor het werkzame Noorden.
500436 - HONGARIJE DOOR HET OOG VAN DE MOSLIM NALD
.
500436 - HONGARIJE DOOR HET OOG VAN DE MOSLIM NALD
DONDERDAG 3 DECEMBER 2020
INHOUD
EEN GECIVISEERDE IMPORT TULBAND VISIE OP DE SAMENLEVING IN ONS LAND EN ONDER ONZE REGELS
*
DE HYPOCRIETE VERONTWAARDIGING OVER HONGARIJE
Hongarije
In
plaats van in een fascistische dystopie kwam ik in Boedapest terecht in
een prachtige 19de-eeuwse stad met brede boulevards, elegante kerken,
en cultuur op elke straathoek. En waar Joden en moslims welkom zijn.
Ik
weet niet goed waar ik mij precies aan verwachtte toen ik een paar jaar
geleden uitstapte op de luchthaven van Boedapest. Het was mijn eerste
bezoek aan Hongarije. Ik was door vrienden uitgenodigd om er een week te
logeren. In de maanden voor ik vertrok was het land in de westerse
media al even besproken als vandaag. Met artikels over neonazi-skinheads
die de straten onveilig zouden maken, en een regering met een
genocidale haat voor allochtonen en lhbters.
In
plaats van een fascistische dystopie kwam ik terecht in een prachtige
19de-eeuwse stad met brede boulevards, elegante kerken, en cultuur op
elke straathoek. De straten waren proper en ordentelijk. Overal langs de
Donau kon je mensen gelaten zien genieten van de heerlijke zomerzon.
Wie zich aan de bergopwaartse tocht naar de Matthiaskerk in het
Kasteeldistrict waagde, werd beloond met een adembenemend uitzicht op de
tweede stad van het Habsburgse Rijk.
Niet antisemitisch
Natuurlijk
waren er ook bepaalde zaken die mij sinister leken. Toen ik arriveerde
was de overheid net bezig met een campagne tegen de filantroop George Soros.
Die wordt door de Hongaarse regering gezien als haar gezworen vijand.
De straten hingen vol met propaganda-posters waarop hij zo werd
afgebeeld dat zijn neus gigantisch leek. Een niet mis te verstane
boodschap.
Ik
werd echter verzekerd door mijn gastheer, zelf Joods, dat de regering
van mijnheer Orbán in de praktijk geen discriminerend beleid voert tegen
de Joodse gemeenschap en regelmatig contact onderhoudt met de
rabbijnen. Dat kon ik ook met eigen ogen zien toen we gingen lunchen in
een koosjer-restaurant in de Joodse buurt nadat we een bezoek hadden
gebracht aan de Grote Synagoge in de Dohanystraat. Dit Joodse
gebedshuis, het grootste van heel Europa en een waar architecturaal
chef-doeuvre, werd zichtbaar goed onderhouden door de bevoegde
autoriteiten.
Respectvol tegenover moslims
Wat
mij echter veel meer verbaasde, was de manier waarop moslims werden
behandeld in Boedapest. De stad krioelde werkelijk van moslimas met
hoofddoeken. Wellicht toeristen uit Turkije en de Balkan. We gingen een
moskee bezoeken die niet ver lag van het centrum. De Pakistaanse
toezichthouder ervan bleek Arabisch te spreken. Hij vertelde me dat hij
zich helemaal thuis voelde in Hongarije. En dat hij niet te klagen had
over discriminatie of haat.
We
begaven ons later ook naar het heiligdom van Hz. Gülbaba. Hij is een
Ottomaanse soefi-mysticus die begraven ligt in het Rozenheuvel-district
van de stad. Bij een fonteintje zat een moslima daar vredig een boek te
lezen. Wellicht religieuze poëzie. Nadat ik mijn respect had betoond aan
de meester liet mijn gastheer me een tijdje alleen om rustig te kunnen
bidden. Het was een enorm ontroerende ervaring.
Hongarije-bashen
s
Avonds hadden we gepland om in de Vigado-muziekzaal een uitvoering van
Berlioz Symphonie Fantastique bij te wonen. We besloten een uur
voordien in de buurt te gaan dineren. Toen kwam wellicht het meest
verbijsterende moment van mijn hele bezoek. Er kwam namelijk een
islamitisch gezin naast ons zitten waarvan de vrouw een niqab droeg.
Niemand die haar een strobreed in de weg legde. Ze werd door niemand
aangesproken over onze waarden en normen. De ober vroeg alleen wat ze
wilde eten. Toen begon ik mij voor het eerst ernstige vragen te stellen
over de beeldvorming rond in Hongarije in onze media. Ik voelde me in
het racistische Hongarije namelijk een pak meer welkom dan in Antwerpen
of Lubbeek.
Zo is er recent bij ons weer een rondje Hongarije-bashen opgelaaid
In
de jaren na mijn eerste bezoek is er aan dat beeld weinig veranderd. Zo
is er recent bij ons weer een rondje Hongarije-bashen opgelaaid. Dit
nadat een naaste bondgenoot van mijnheer Orbán in Brussel is betrapt
tijdens een orgie met een twintigtal mannen. Een homofobe politicus die
zelf homoseksueel blijkt te zijn? Hilariteit alom!
Belgisch boerkiniverbod
Minder
(of beter: geen) aandacht ging er naar het vonnis van het Antwerpse Hof
van Beroep dat het boerkiniverbod van de stad deze week in stand hield.
Een moslima die wenst te zwemmen zonder haar lichaam te tonen
volkomen hygiënisch en zonder iemand anders te hinderen mag dat dus
niet. België zal hierover niet worden aangesproken door Europa, noch
door de links-liberale euroklasse. Er zal in het EU-parlement geen
resolutie gestemd worden om ons land te veroordelen voor deze volkomen
arbitraire beperking van de vrijheid van moslims. Zulke zaken zijn
voorbehouden voor stoute landen als Hongarije.
Maar,
hoor ik sommigen al verontwaardigd protesteren, dat is toch niet
vergelijkbaar met wat er in Hongarije gebeurt! Laten we dus eens
objectief kijken naar de maatregelen die de Hongaarse regering tegen
lhbters heeft genomen. Dat zijn er hoofdzakelijk twee.
Geen erkenning lhbt-gemeenschap
Ten
eerste: homohuwelijk en -adoptie zijn in Hongarije onmogelijk. Ik kan
begrijpen dat dit kwetsend is voor de lhbt-gemeenschap. Maar beperkt dit
op enigerlei wijze hun vrijheid? Homoseksuelen mogen nog steeds
samenleven, seksueel actief zijn en hun geaardheid openlijk uiten. Geen
van deze zaken is verboden. Persoonlijk zou ik erkenning van de islam
door de Belgische staat met alle plezier inruilen voor het opheffen van
verboden op islamitische praktijken.
Wederom is hier echter geen sprake van een beperking van de vrijheid van transgender-personen
Daarnaast
heeft de Hongaarse regering ook erkenning van transgender-personen
ingetrokken. Voortaan is men verplicht het geslacht aan te houden
waarmee men bij de geboorte is geïdentificeerd. Dit is inderdaad een
zeer gemene, oneerlijke pestmaatregel die onnodig lijden veroorzaakt.
Hier hoort terecht kritiek op te komen. Transgender-personen dienen in
hun waardigheid en eigenheid erkend en gerespecteerd te worden. Wederom
is hier echter geen sprake van een beperking van de vrijheid van
transgender-personen. Ze kunnen zich kleden hoe ze wensen en mogen
ervoor kiezen om medische stappen te ondernemen.
In Antwerpen mag je niet gewoon moslim zijn
In
vergelijking daarmee zijn de beperkingen op de persoonlijke vrijheid
van moslims in België veel significanter. Zowel qua kledij, voedsel als
levensstijl. Maak u geen zorgen, Jozef, tweette een jongeren afdeling
van de liberalen over het ontmaskerde Hongaarse parlementslid, in
Brussel mag u gewoon homo zijn. Wel, in Antwerpen mag je dus niet
gewoon moslim zijn. Dat werd deze week voor de zoveelste keer bevestigd.
Als we de linkse-liberale euroklasse daar nooit over horen, als moslims
blijkbaar helemaal beneden het lijstje van de diversiteit staan,
waarom zouden we dan mee moeten doen met de fanatieke aanval op een
Hongarije dat ons nooit kwaad heeft gedaan?
Othman El Hammouchi
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Stel
U even voor, dat in om het even welk moslim-land een dergelijkzt tekst
ook maar mogelijk zijn op te komen, laat staan gepubliceerd te zien.
En meer zeg ik niet
Tenzij, dat als de vos de passie preekt, de boer dan speciaal op zijn ganzen moet letten.
Mijn
persoonlijke mening? Dat Budapest een waardiger EU-hoofdsrtad zou zijn
dan Bruxellabad. Niet alleen degelijker en beginselvasrter, maar ook
hoopvoller als brug naar dat andere totaal verwaarloosde en geminachte
grootste grondgebied van het Avondland: het een en on deelbare
Tsarenrijk van Broedertje Poetin
DE
DEUR ACHTER TRUMP IS NOG NIET EENS IN HET SLOT GEVALLEN OF DAAR
BEEGINNEN DE KRIJGSGODEN WEER HUN VREUGDEDANS. HUN MAGAZIJNEN PUILEN UIT
EN DE WEERELDBEVOLKING SMEEKT OM DECIIMERING. LINKS IS IN DE WOLKEN
*
DE GROETEN VAN VLADIMIR POETIN
Mogelijke scenarios voor Wit-Rusland
Op
donderdag 26 november sprak een journaliste van oppositie-zender BelSat
(gefinancierd door onder andere de Nederlandse, Noorse, Zweedse en
Poolse overheid) met de in Litouwen wonende presidentskandidate
Svetlana Tichanovskaja.
De
journaliste feliciteerde haar in onvervalst Wit-Russisch met de
BBC-nominatie voor de lijst van 100 invloedrijkste vrouwen van 2020.
Tichanovskaja
antwoordde in alle bescheidenheid en in het Russisch: In mijn persoon
werden ook Maria Kolesnikova, Nina Baginskaja en vele andere honderden
en duizenden vrouwen in Wit-Rusland en het buitenland genomineerd.
Eveneens vermeldde ze trots dat Joe Biden, de nieuwe president van de
VS, haar had uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek.
Svetlana aan meneer Poetin
Verder
kwam tijdens het interview, waarbij de interviewer stug door bleef gaan
met vraagstelling in het Wit-Russisch, ter sprake dat financiële
experts van de onafhankelijke oppositie hebben berekend dat het nieuwe
Wit-Rusland ongeveer 150 miljoen euro nodig zal hebben voor de
overgangsperiode na de machtswisseling. Alle diplomatieke
vertegenwoordigers van landen waarmee ze de afgelopen maanden had
gesproken zouden hebben toegezegd Wit-Rusland te ondersteunen.
Op de vraag wat ze Vladimir Poetin persoonlijk zou willen zeggen, volgde eerst een diepe zucht
Ook
benadrukte ze nog eens dat de oppositie bereid is tot een constructieve
samenwerking met Rusland. Op de vraag wat ze Vladimir Poetin
persoonlijk zou willen zeggen, volgde eerst een diepe zucht, waarop
Tichanovskaja antwoordde: De Wit-Russen hadden altijd een goede
verhouding met de Russen, maar omdat u, meneer Poetin, het regime
ondersteunt en daarmee ook het geweld, de folteringen en de
onderdrukking van het volk is die verhouding veranderd. En hoe meer u
het regime ondersteunt, des te meer verliest u de loyaliteit van de
Wit-Russen zo ongeveer en dat zou ik niet willen
Win-win situatie
Ze
sloot af met hoopvolle woorden voor de bevolking: We gaan Joe Biden
ontmoeten en dan naar Noorwegen en nog een land, dat ben ik even
vergeten Wij zijn allemaal een beetje vermoeid na drie maanden, maar
zij zijn nog vermoeider, dat is zeker. De hele wereld staat aan jullie
aan onze kant. Samen zullen we zeker overwinnen.
Volgens persbureau BelTa ontkende Lavrov in alle toonaarden dat er contacten zouden bestaan met de oppositie
Sergej
Lavrov, Russisch Minister van Buitenlandse Zaken, sprak op dezelfde dag
met Aleksandr Loekasjenko in Minsk. De conversatie werd, als onder oude
kameraden, uiteraard compleet in het Russisch gevoerd. Ik ben hier om u
de groeten over te brengen van Vladimir Poetin. Hij bevestigde nog eens
alles wat eerder in Sotsji is besproken. Wij zijn beiden zeer
geïnteresseerd in een versterking van onze vriendschap. Het maakt niet
uit hoe je het noemt, maar wij volgen hetzelfde doel: de win-win
situatie die is ontstaan tussen onze beide volkeren nog verder
uitbreiden, aldus Lavrov. Volgens persbureau BelTa ontkende Lavrov in
alle toonaarden dat er contacten zouden bestaan met de oppositie: Dat
is een complete leugen.
De
woordvoerster van Svetlana Tichanovskaja bevestigde op navraag dat er
op het moment wel degelijk gesprekken met het Kremlin worden gevoerd,
maar het nog te vroeg is bekend te maken op welk niveau dit gebeurt.
Collectieve boerderij Wit-Rusland
Het
bezoek van Lavrov duidt erop dat het Kremlin haast wil maken met een
vergaande integratie van Wit-Rusland in de zogenaamde statenunie met de
Russische Federatie. De Wit-Russische republiek staat in feite voor een
viersprong. De eerste en voor Loekasjenko optimale variant is een
herhaling van de geschiedenis van eind jaren negentig, 2010 en 2015. Na
hevige protesten en nog heviger politiegeweld komt de samenleving min of
meer tot rust. De politieke opponenten zitten in de gevangenis, zijn
vermoord of gevlucht naar het buitenland.
De tweede optie is dat de alleenheerser akkoord gaat met de statenunie.
Probleem
daarbij is dat het regime zesentwintig jaar lang economisch overleefde
op deals over olie en gas met Rusland. Die deals vallen zeker weg als
Loekasjenko concrete stappen over de statenunie blijft uitstellen.
De
tweede optie is dat de alleenheerser akkoord gaat met de statenunie.
Hierop zullen Russische speciale eenheden de orde herstellen, de
intelligentia en masse het land verlaten en Loekasjenko zelf tot
marionettenvoorzitter van de collectieve boerderij Wit-Rusland
verworden. Zijn absolute macht is hij dan kwijt.
Bankier Babariko aan het roer
De
derde variant zou kunnen betekenen dat de onafhankelijke oppositie en
vooral de staf rondom Svetlana Tichanovskaja direct met het Kremlin
onderhandelt. In dat geval zal het Kremlin zeker alles in werking
stellen om de momenteel in gevangenschap zittende Viktor Babariko als
nieuwe president aan het roer te zetten. De voormalige directeur van de
Belgazprombank die voor 50% in Russische handen is, staat weliswaar voor
een liberale politiek, maar is nauw verbonden met het Kremlin. Met
Babariko aan het hoofd kan het Kremlin rekenen op een opbloeien van de
Wit-Russische economie waar het zelf de vruchten van mag plukken.
In
dat geval zal er door volharding in de protesten en stakingen
uiteindelijk een binnenlandse machts-overname tot stand komen die los
staat van de invloed van het Kremlin
Dit
in tegenstelling tot de vierde variant. In dat geval zal er door
volharding in de protesten en stakingen uiteindelijk een binnenlandse
machts-overname tot stand komen die los staat van de invloed van het
Kremlin, maar ook van buitenlandse oppositieleiders als Svetlana
Tichanovskaja. Voor de honderdduizenden Wit-Russen die hun bestaan op
het spel hebben gezet door deelname aan de demonstraties, is dit ook
meteen de enige optie die op lange termijn naar een vrije en
onafhankelijke rechtsstaat zou kunnen leiden.
Alfabetische buren
Daarvoor
is in ieder geval een hervorming van de grondwet nodig waarin als
eerste stap de unieke machtspositie van de president voor eens en voor
altijd verdwijnt. Alleen in dat geval kan de weg worden vrijgemaakt voor
een gediversifieerd staatsorgaan met vertegenwoordigers van alle
mogelijke politieke stromingen. Zonder de fixatie op één machtspersoon
die in vele post-Sovjetrepublieken nog steeds vooropstaat.
Daarmee
zal Belarus een aardig stukje in de richting van alfabetisch buurland
België kunnen opschuiven. Inclusief eigen taalkwestie, ellenlange
coalitievormingen en minderheidsregeringen die vallen en opstaan. Wat in
vergelijking met de huidige situatie voor de Wit-Russische bevolking
zeker
Ardy Beld
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Ingewikkeld, das echtig en techtig de pure waarheid.. Vooral als achter het tijdelijk opgetrokken IJzeren Gordijn de naam van Sleepy Joe valt als vervanging van Wakkere Donald.. Want dan is Hitlary Klinnkton en alle miserie van enkele jaren geleden noot ver weg.
Me andere woorden, gestook, gestook, gestook.
-
De ervaring van de laatste honderd jaar leert ons, dat als he dondert in Moskou, in het Westen de kanonnen beginnen te bulderen
Ach,
waar is de tijd dat de Russische Tsaar, de Keizer van Pruisen en de
Engelse Koning, bloedverwanten, na een vermoedende wandeling te lande,
op een boerenkar huiswaarts konden keren. Wie ze waren, de Hoge Heren,
vroeg ons boerke. Han juist zei die, en ik, ik ben de Paus van Rome .
Een
verhaal uit Grootmoeders naaimandje? Nee hoor. Het hoort gewoon bij de
rolantiek van vroeger, maar rust historisch op waar gebeeurde verhalen
500431 - SIEG HEIL EN DE BRAKKE POOT VAN DE VRT CLOOT
.
500431 - SIEG HEIL EN DE BRAKKE POOT VAN DE VRT CLOOT
DONDERDAG 3 DECEMBER 2020
INHOUD
NIEUWELENTE IN OUDE ZAKKENMAAR MET EEN MOOI LINTJE ONDERAAN
*
DIE TOREN STAAT EIGENLIJK RECHT
Ontdekking aan de Reyerslaan: de publieke opdracht!
Bij de VRT krijgen ze een nieuwe directeur. De directie Publieke Opdracht.
De onvolprezen Raad van Bestuur heeft dat goedgekeurd. Ze hebben daar
al flink wat directeurs, maar duw een beetje, er kan er eentje bij. De
openbare omroep blijft, ondanks zogenaamd draconische besparingen, goed
in de slappe was zitten. En u weet: een directeur komt nooit alleen.
Hij/zij krijgt altijd ook een staf. Zoals een bisschop: zonder staf
bestaat die niet. Of zoals in een Mexicaans leger.
Uitzonderlijk
is wel dat de nieuwe directeur bij nader toezien een dubbele opdracht
krijgt: alles, en niets. Dat laatste creëert het meeste perspectief: het
laat ruim tijd om ook nog iets anders te doen. Professor zijn
bijvoorbeeld; ik zeg maar wat. Het eerste is ook hoopgevend: het is
zodanig veel dat het neerkomt op het tweede.
Want
laten we ernstig zijn heeft de VRT ooit iets anders gehad dan een
publieke opdracht? Of heeft die nieuwe directeur een algehele,
alomvattende, niets uitsluitende bevoegdheid? En wat is dan nog de rol
van de CEO? En al die andere directeurs?
Begrijpend lezen nu!
Maar
we moeten goed lezen, is mij altijd gezegd. De CEO wil ik citeer
Belga, met excuus voor de vele loze woorden, haal dus nu goed adem
met de nieuwe functie de klemtoon leggen op de unieke rol van de VRT in
de samenleving en wil alle stakeholders dichter betrekken bij de
strategie van de openbare omroep. Het zal aan mij liggen maar Hoe je
via een directeurs-benoeming de klemtoon legt op de unieke rol van de
VRT in de samenleving, dat veronderstelt minstens een doctoraat in de
communicatie wetenschappen, of lid zijn van de Raad van Bestuur van de
VRT, voor je dat kan begrijpen. Ik dacht namelijk dat die rol elke dag
blijkt (of niet blijkt): radio, televisie, online, 24 uur op 24, 7 dagen
op 7. Niet dus.
En
dan die dichter betrokken stakeholders. Dat is sorry, ik heb veel
geleerd van Jean-Luc Dehaene, en die was nogal bruut gebekt gewoon
alleman in bad, het gezaag zal rap gedaan zijn.
als het maar duister, ingewikkeld en moeilijk is
Maar
er is meer, véél meer. De nieuwe directeur zal zich ook bezighouden
met beleidsdossiers, de uitbouw van een open stakeholder-management en
een structurele onderbouwing van de publieke waarde van de VRT. Nou,
dat is niet min. Maar is er een directeur bij de VRT die zich niét
bezighoudt met beleidsdossiers? En dat stakeholde-rmanagement, wat is
dat? Minder gezaag? Nieuwe organen om dat gezaag te stroomlijnen en te
smoren? En de structurele onderbouwing van de publieke waarde van de
VRT? Moeilijk, moeilijk Maar ik neem aan dat dat de bedoeling is. Het
idee dat iets goed is als het maar duister, ingewikkeld en moeilijk is:
in Vlaanderen kom je daar nog vaak mee weg.
Ze
zal ook proberen de relaties met de Vlaamse samenleving, de Vlaamse
regering, het Vlaams parlement en andere Vlaamse instellingen en
media-bedrijven te versterken. Tot slot zal ze ook waken over het
multimediale aanbod van de VRT. Ook dat is nogal veel. Heel, heel veel
zelfs. En wat is dat een relatie versterken? Sommigen gaan daarvoor
naar een psycholoog of therapeut, maar ik zie de Vlaamse instellingen
dat niet meteen te doen.
Wel alle donders!
Maar
de mededeling wordt alsmaar beter. Volgens de woordvoerder van de VRT
moet de nieuwe directeur toezien op het naleven van de
beheersovereenkomst. Dat is interessant. Ik heb altijd gedacht dat dat
de rol was van het Parlement, maar dat blijkt dus fout. Het is dus
voortaan een VRT-directeur die zal toezien of de VRT zich aan die
overeenkomst houdt? Of is de nieuwe directeur lil de Moscou dat erop
moet toezien dat al die andere directeurs, programma-makers en talloze
leidinggevenden zich aan de afspraken houden? Het is het een of het
ander, denk ik, maar geen van de twee deugen of houden steek.
Een
krant heeft iets verder gekeken.. Er staat dat de nieuwe directeur de
facto een deel van de taken van de voorzitter van de Raad van Bestuur
zal overnemen. Ah zo Dat is écht interessant.
geef de flaminganten dat postje
Want de zittende voorzitter (Luc Van den Brande CD&V)
wordt binnenkort vervangen, naar verluidt door iemand van de N-VA. Nu
pas begrijp ik het: een mens moet voorzichtig zijn. En dus: geef de
flaminganten dat postje, maar zorg ervoor dat het niet zoveel meer
betekent. Een titel is toch ook al wat, er is een kleine vergoeding en
elke week één keer gratis eten en drinken: alle stakeholders tevreden!
In één klap is alvast één van de opdrachten van de nieuwe directeur ook
geregeld.
Als
je dan ook nog eens het geluk kan hebben dat de nieuwe directeur de
ware geest heeft, dan is dat echt wel an offer you cant refuse. Ze
heeft gewerkt op het kabinet van mediaminister Lieten.
We herinneren ons dat: het was de tijd dat de omroep als nooit tevoren
met volle kracht werd voortgestuwd in de donkere vaart der volkeren.
Siegfried Bracke
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
Bravo. Bravissimo.
Buitengewoon
goed doordacht, bijzonder goed geformuleerd, rijk aan ervaring ter
zake, maar . Totaal naast de kwestie. Of had ik beter gezegd, à coté de
la question?
Kijk,
waarde Heer Braecke, er is voor iedereen op aarde, een tijd van kommen
en een tijd van gaan. Even in de spiegel kijken en het is zover.
Geen
probleem, hoor, ikzelf persoonlijk zit in eenzelfde soort schuitje als U
onderweg naar de Hades, maar hoogst waaarschihijnlijk n ding met n
ander volgnummer en met een C ervoor. Zij het dan, zoals het hooot aan
de rand van de Overkant zonder ontschoeid van rang of stand. Ja toch?
De
Pers, waarde Sier Heil. Of hadden we he samen allebei, elk op zijn
niveau; niet liever gehad over de barstensklare Samengeknepen Billen?
Onderweg naar de nooit groot genoeg zijnde Ontlastings- tunmels?
U
noch ik zijn historicici, maar sedert de uitvinding der Boekdrukkunst
weten we beiden dat de leugen de wereld zo niet beheerst deze dan toch
domineert.
500435 - ALLEEN DE TIJD HOIDT ME BIJ IN DE TIJDLOZE ZAKENWERELD. HUN PULP-VERSIE DAARNAAST IS GEWOON BELASTEND VOOR JRT MILIEU
.
500435 - ALLEEN DE TIJD HOIDT ME BIJ IN DE TIJDLOZE ZAKENWERELD. HUN PULP-VERSIE DAARNAAST IS GEWOON BELASTEND VOOR JRT MILIEU
*
ALLAH IS GEEN OPPERWEZEN ZOALS EEN ANDERE
DEZE IS OVERAL TER WERELD EEN POLITIEK DIE ONDERDRUKKINGS SYSTEEM DAT DOOR LINKS ALS EEN WORTEL VOOR DE NEUS VAN EZELS WORDT GEHOUDEN. VOOR MOSLIMS I DIT EEN TWEEDE HUID
DONDERDAG 3 DECEMBER 2020
*
INHOUD
EEN
MEMORABLE DATIM WAAR WE DE TOEKOMST- DE KOMST VAN DE MESSIAS
ONTDEKKEN VIA HET HEDEN DOOD VAN VELERY GISCARD DESTAING EN HET
NABIJE VERLEDEN VIA FRANÇOIS MARIE AROUE, PSEIDONIEM VAN VOLTAIRE DIE WE METEEN VERWELKOMEN IN ONS CLUBJE
-
*
SEFANJA (OOK SOFONIAS) PROFEET, JUDEA; EIND 7E EEUW VÓÓR CHR.
Feest 3 december.
Sefanja
is de negende van de Twaalf Kleine Profeten uit het Oude Testament. Hij
was een afstammeling van koning Hizkia uit de stam Simeon en
profeteerde in Juda ten tijde van koning Josia; deze kwam in 641 v.Chr.
aan de regering. Daarmee was hij een tijdgenoot van de profeet Jeremia
( ca 580 vóór Chr.; feest 1 mei). Hij heeft het in zijn profetieën over
de toekomstige val van Nineve; deze vond plaats in het jaar 625 vóór
Christus.
Hij
klaagt het ernstige morele verval in de steden van Juda aan, zoals te
Gaza, Ashkalon, Ashdod, Ekron en Jeruzalem en stelt hun toekomstige
ballingschap in het vooruitzicht. Deze zal uiteindelijk plaatsvinden in
598 en 586 vóór Christus. Tegelijk voorziet hij al de definitieve
bekering van het volk tot JHWH en schildert hij de glorieuze intocht van
de Messias in Jeruzalem in de toekomst.
De
koran onderwijst angst, haat, verachting voor anderen, moord als
legitiem middel ter verbreiding en tot het behoud van deze satansleer,
hij praat slecht over vrouwen, deelt mensen in klassen in, eist bloed en
steeds opnieuw bloed..
Bovenstaand
statement komt niet van mij, maar van de bekende Franse schrijver
Voltaire, die leefde van 1694 tot 1778, dus zon drie eeuwen geleden en
die toen reeds het gevaar inzag van een ideologie die zich wil verkopen
als godsdienst, maar in feite een soort doctrine is. Een systeem dat
aanzet tot moord, om welke reden ook, kan nooit als een godsdienst
beschouwd worden.
Voltaire
nota bene, een vrijdenker - was trouwens niet op zijn tong gevallen
en had nog meer cassante uitspraken, zoals die toen hij het Amsterdam
van de Nederlandse gouden eeuw bezocht en bij het verlaten van de stad
schreef: Adieu canaux, canards et canaille. Het was hem daar toen
blijkbaar ook niet bevallen, maar die uitspraak kan met een korreltje
zout genomen worden en was waarschijnlijk eerder ironisch bedoeld. Het
rijmde zelfs. Die over de koran is echter een letterlijk bloedige
werkelijkheid, waarvan we in onze huidige tijd nog steeds getuige zijn.
Orange heeft 622 miljoen euro veil om de volledige controle te krijgen over de nummer drie van de Belgische telecom.
Het
scenario van een uitkoop van de minderheidsaandeelhouders van Orange
Belgium OBEL0,00% door zijn hoofdaandeelhouder - ook toen ze respectief
nog Mobistar en France Télécom heetten - duikt al meerdere decennia met
de regelmaat van de klok op in de Belgische telecomsector. Het bleef tot
nu toe bij speculaties.
Maar
nu is het menens voor Orange. De Franse telecomgroep plant een bod op
alle uitstaande aandelen van Orange Belgium OBEL0,00% die het nog niet
in zijn bezit heeft, tegen 22 euro per aandeel. Het bod, dat volledig
bestaat uit cash, vertegenwoordigt een premie van 36 procent tegenover
de slotkoers van 16,22 euro woensdagavond.
Let
wel: de prijs is lager dan de 23,46 euro - aangepast voor latere
kapitaalverminderingen - waartegen de telecomoperator in oktober 1998
naar de beurs trok Inclusief geherinvesteerde dividenden boekt de
aandeelhouder van het eerste uur jaarlijks een bescheiden rendement van
1,3 procent, leren data van Bloomberg.
Orange
maakte zijn voornemen woensdagavond op een ongewoon laat uur bekend.
Cash is geen probleem: Orange maakt op hetzelfde tijdstip bekend
binnenkort 2,2 miljard gestort te krijgen van de Franse fiscus, na een
juridische overwinning in een lang aanslepend conflict over de fiscale
aftrekbaarheid van de verliezen bij de opgeslorpte dochter Cogecom.
De
Franse groep bezit 52,9 procent van de aandelen van Orange Belgium. De
rest van de aandelen - 28,3 miljoen stuks - is in handen van grote en
kleine beleggers en kosten Parijs dus 622 miljoen euro, nauwelijks een
derde van de fiscale meevaller. De raad van bestuur van Orange Belgium
heeft kennis genomen van het bod en zal zo snel mogelijk bijeenkomen om
het bod te onderzoeken.
Orange laat in één adem weten dat als het bod slaagt, het ook een
beursexit van zijn Belgische tak overweegt. 'Een beursexit van Orange
Belgium kan in die context overwogen worden, als de nodige drempels
gehaald worden, omdat de strategische ambities behaald kunnen worden
zonder een beroep te doen op de..
Pieter Haeck
Michael Sephiha
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
*
Om
nog even in de hierboven ontstane sfeer te besluiten: na het opfrissen
van de woorden van Voltaire over de islammerij: al wie, van
Extreem-Links tot Gematigd-Links dacht, kan nu in zin piereblootje, de
rug naar elkaar toe, lichtjes gebogen, in de rij gaan staan, met een
schikmesje in de hand om dat wat er teveel aan hangt bij de voorganger,
af te kerven. Ze kunnen er geruist de tijd voor nemen, want de rij gaat
terug tot in het graf
Wat belet er Rome dus van, om Voltaire meteen via De Eer der Altaren tot Redder van het H. Graf uit te roepen?
Anders gezegd: hoe een dubbeltje rollen kan, eenmaal de volle waarheid aan het licht komt
Benieuwd
wart er nu nog volgt over Engels, Trotsky, Marcx en al de rest die van
De Nieuwe Tijden, de Nieuwe Rijken hebben gemaakt
500430 - BESPARINGEN LEIDEN TOT VERSCHRALING NIEUWSAANBOD
.
500430 - BESPARINGEN LEIDEN TOT VERSCHRALING NIEUWSAANBOD
WOENSDAG 25 NOVEMBER 2020
INHOUD
BEDRUKT
OUD PAPIER ALS NIEUWBRFENGER IS AL JAREN UIT DE TIJD. VEEL TE DUUR,
AKTIJD TE LAAT, VEEL TE TIJDROVEND MAAR VOORAL VEEL TE VEEL IN HNANDEN
VAN DE OVERHEID.
*
BESPARINGEN LEIDEN TOT VERSCHRALING NIEUWSAANBOD
Veel
media bedrijven zijn de laatste jaren gefuseerd. Daardoor slokken de
grote media spelers de kleine op. Het resultaat is dat er nog slechts
een handvol mediabedrijven zijn die de markt in handen hebben. Wat is
het effect van deze tendens op de bericht-geving? In deze aflevering van
Doorbraak Radio deelt Jonathan Hendrickx, doctoraats-onderzoeker zijn
inzichten.
Imec-SMIT
is een onderzoeks-groep van de Vrije Universiteit Brussel. Het is dus
een samenwerking tussen Imec, een internationaal onderzoeksteam dat heel
technisch van aard is, en SMIT, het media-instituut. Hendrickx werkt
voor dat laatste luik en doet dus onderzoek naar media in Vlaanderen.
Zijn doctoraat gaat over de mogelijke gevolgen van verhoogde
mediaconcentratie in de Vlaamse mediamarkt op de diversiteit van de
berichtgeving.
De media-concentratie
Het
aantal spelers in de Vlaamse markt neemt gestaag af, zegt Hendrickx.
Voorbeelden zijn de fusie tussen Corelia en Concentra tot Mediahuis en
de fusie van Medialaan en de Persgroep Publishing tot DPG Media. De
concentratie neemt dus toe. Dan blijft de vraag of die verhoogde
concentratie ook een invloed heeft op de diversiteit van de
berichtgeving. Hendrickx heeft hier al antwoorden op, maar nog geen
sluitende, aangezien zijn doctoraat nog niet af is.
in de kranten zien we dat veel kranten meer nieuwsartikelen zijn gaan uitwisselen met elkaar
Wanneer
twee bedrijven fuseren doen ze dat om kosten te besparen. Om dus meer
te doen met minder middelen. Als we kijken naar de nieuwsberichten in
de kranten zien we dat veel kranten meer nieuwsartikelen zijn gaan
uitwisselen met elkaar. Tot op zekere hoogte klopt het dus dat twee
kranten uit dezelfde groep lezen overbodig is. De artikels zullen immers
grotendeels overlappen. Maar Hendrickx voegt hieraan toe dat de kranten
noodgedwongen werden teruggeplooid op hun kerntaken. Daardoor wordt
veel inhoud gedeeld, maar dat kan ook positief zijn. Regionale titels
zoals Het Belang van Limburg kunnen zich zo bijvoorbeeld beter focussen
op het lokale nieuws. De andere artikels worden immers overgenomen uit
andere kranten.
Diversiteit in nieuwsberichten
Hendrickx
vindt het zeer belangrijk om de diversiteit in de berichtgeving te
behouden. Economisch gezien is het zeer verdedigbaar om nieuwsartikelen
van elkaar over te nemen. Maar het gaat hier natuurlijk over
journalistiek. Zelf bij hetzelfde nieuwsfeit zouden journalisten van
verschillende kranten op verschillende manier te werk gaan. Bijvoorbeeld
door andere mensen te contacteren. Ieder artikel krijgt daardoor een
andere invalshoek. En er komen meer mensen aan het woord om hun mening
te geven over dat nieuwsfeit. Als je één artikel laat maken en je
kopieert dit dan vier keer, verminder je op het niveau van het bedrijf
bijvoorbeeld Mediahuis doelbewust het aantal actoren en opinies.
Hendrickx noemt dit de verschraling van het nieuwsaanbod in de praktijk.
Door kostenbesparende operaties komen er minder verschillende mensen
en meningen aan bod. Daardoor kan de bevolking potentieel gezien minder
goed geïnformeerd worden.
De betalingsbereidheid bij de Vlamingen voor online nieuws ligt zeer laag
Overal
ter wereld zijn mediabedrijven op zoek naar een duurzaam verdienmodel
dat de bevolking kan volgen. Die consumeert bijvoorbeeld steeds meer
online nieuws. Tegelijkertijd moet het de bevolking overtuigen om te
betalen voor dat online nieuws. Daar knelt vaak het schoentje. De
betalingsbereidheid bij de Vlamingen voor online nieuws ligt zeer laag
volgens wetenschappelijk onderzoek.
De rol van de overheid
Het
zou een goede denk-oefening zijn om te kijken of de Vlaamse overheid
via financiering de kleine spelers een duwtje in de rug kan geven, zegt
Hendrickx. Dit is zeker geen slecht idee. Anderzijds kan er ook
geredeneerd worden of het wel verstandig is om gewoon een zak geld te
geven aan de kleine organisaties. Volgens Hendrickx moet er dus ook
worden nagegaan of er op een andere manier kan worden bijgedragen aan
het ondersteunen van deze organisaties. Bijvoorbeeld gemakkelijkere
toegang tot de status van beroepsjournalist en meer ruimte om zich op
andere platformen te ontplooien.
Maar
het is zeker niet alleen aan de overheid om hier een rol in te spelen,
benadrukt Hendrickx. Het is aan de bevolking om te kiezen welke
nieuwsmedia zij al dan niet gebruiken. Kleine spelers kunnen ook hun
zichtbaarheid op sociale media vergroten en duidelijk maken waarin zij
het verschil maken, zegt Hendrickx.
David Geens
CORONA & CENSUUR VRIJE COMMENTAAR
De
hoorn des Overvloeds? Lulkoek en kletspraat, gewoon allemaal dubbel- of
zelfs drie-dubbelgangsers van hde beeldschermrn, twee graaiende
reuzenklauwen op een en dezelfde buik van een en dezelfde Baas.
Alleen,
op eenzame hoogte, staat daarbij t Pallieterke. Klein Duimpje
tegenover wel 100 wreedaardige Goliaths gewapend met grote slagersmessen
of kromzwaarden.
Het verhaal is dus (geschiedkundig) duidelijk in zijn afloop.
Vroeger
zou die evolutie jaren, ja zelfs eeuwen geduurd hebben voor de kluis
geklaard was. Mar nu, dank zij dat w.w.w.w. de Planeet Aarde één grote
kindertuin is geworden, staan de naakte feiten de nano-ceconde nadien
reeds aan de abdere kant van de wereld op onze
broekzak-telefoonschermen. Zelfs Nep wortdt de sconde nadien
ontmaskerd
De
wereld dient eindelijk te breseffen, dat de Boekdrukkunst iets is voor
Oudheidkundigen en dat de mens in zijn eeiuwige run, thans in the clouds haast goddelijke allures heeft gekregen.
Waarbij
mij het beeld voor ogen komt, van een zwarte oerwoud-bewoner die in ijn
droom geparachuteerd wordt in de commando-toren van van de eerste de
besre werld-vlieghaven. Blootvoers van tussen de apen in het doodgewone
moderne leven van alledag Zoi de sukkelaraar dat overleven? En cooral,
war zouden de ster-reoeres daarover schriven?
Vóòr
de Eerste Wereld Oorlog zei hget Volk, t is waar t heft in de gazet
gestaan. Nu luidt het op straat, t ha, t heeft in de gazet gestaan,
dus weten we genoeg.
Na de droom, nu de daad. Afgesproken? Dertig dagen de beurs dicht houden, en en de Reus op Lemen Voeten ligt er.
Hij licht er en hij ligt er goed. Ja, als dat geen profetische woorden waren, in 1947, na de dynamitering van de Eerste IJzertoren.
Feest 27 juli & 25 & 28 november & 30 & 31 december.
Zij
werd op 2 mei 1806 geboren te Fain-lès-Moutiers aan de Franse Côte d'Or
als dochter van een welvarende boer. Al heel vroeg verloor zij haar
moeder. Van dat moment nam zij steevast haar toevlucht tot de Moeder
Gods. In 1830 trad zij in bij de Zusters van Barmhartigheid van
Vincentius a Paolo. In het huis aan de Rue du Bac in Parijs verrichtte
zij in alle eenvoud haar liefdediensten aan armen en gebrekkigen. Tot
haar dood was zij onvermoeibaar in de weer voor haar mensen. In haar
gebed ontving zij de stigmata.
Ook
zou Maria haar verschenen zijn. De Mariaverschijning op 27 november
1830 zou de aanleiding worden voor de verspreiding van de 'wonderdadige
medaille', waarvan er nog tijdens haar leven grote aantallen werden
aangemaakt voor gelovigen die steun zochten in deze devotie.
Verering & Cultuur
Haar
relieken bevinden zich in de kerk van de Zusters van Vincentius a Paolo
in de Parijse Rue du Bac; daar wordt ook de stoel getoond waarop Maria
in 1830 had gezeten. Het huis aan de Rue du Bac is tot op de dag vandaag
een druk bezocht bedevaarts-centrum. Haar biechtvader J. Aladel
beschreef haar visioenen.
In 1947 werd zij heilig verklaard. Zij is patrones van duivenliefhebbers en duivenmelkers.
De
opmerkelijkste figuur in de Paargroene+ regering blijft ongetwijfeld
Frank Vandenbroucke. Er gaat geen dag voorbij of de man wordt wel op
e.o.a. zender geïnterviewd en - indien niet - zorgt hij zelf wel voor
nieuws. In de eerste anderhalve maand sinds deze federale regering tot
stand kwam, is Brouckie bijna geen dag van het scherm weg geweest. De
man is helemaal niet veranderd van sinds hij met slaande deuren uit zijn
partij én de politiek vertrok en geniet nu van zijn nieuwe status
waarbij hij iedereen de les kan spellen. Dat hij tussendoor
universiteits-professor werd maakte het alleen nog maar erger.
Het
is opmerkelijk dat onze media, t Pallieterke uitgezonderd, niet
vermelden dat de man deze keer niet eens verkozen werd en bovendien zegt
bij een volgende verkiezing niet te zullen opkomen. In t kort wil dat
zeggen dat hij op die manier denkt aan niemand rekenschap te moeten
geven en - in tegenstelling tot zijn partijgenoten van de SP.a zelfs
niet kan worden weggestemd.
In
deze federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen is het trouwens
veelbetekenend dat de figuren die het meest in de kijker lopen,
allemaal Vlamingen zijn. Buiten Brouckie zijn dat Crootje, Quicky en
Annelies Verlinden die het regelmatig mogen komen uitleggen. Als men van
de francofonen al iets hoort is het dikwijls omdat ze met e.e.a. niet
akkoord gaan, zoals momenteel met de discussies over het weer losser
maken van de anti-Corona regels. Dat Bouchez, met zijn hoog
pagliaccio-gehalte, daartegen reclameert is nier verwonderlijk, maar hij
is niet alleen .
Als
de Walen vinden dat wij, Vlamingen, teveel gewicht in de schaal gooien,
is er maar ééns oplossing: splits dit land, dan kunnen de francofonen
doen wat ze zelf willen, maar het ook zelf betalen. Zie je dat al
gebeuren?
ZIEKENHUIZEN KUNNEN NIET-ESSENTIËLE ZORG HEROPSTARTEN
Door
de dalende coronacijfers kunnen ziekenhuizen het aantal voor
coronapatiënten voorbehouden bedden beginnen afbouwen. Ze kunnen ook
opnieuw kleinere, niet-essentiële ingrepen uitvoeren.
De
beslissing staat in een omzendbrief van het comité 'Hospital &
Transport Surge Capacity' (HTSC), het interfederale overlegorgaan dat de
toestand in de ziekenhuizen monitort. 'We proberen geleidelijk aan de
gewone activiteiten weer mogelijk te maken in de ziekenhuizen', zegt
Geert Meyfroidt, die als voorzitter van de Belgische Vereniging
Intensieve Geneeskunde lid is van het comité.
Meyfroidt
benadrukt dat het gaat om een 'herstart met de hand-rem op'. De
ziekenhuizen mogen van het HTSC Comité het corona noodplan gradueel
beginnen afbouwen, van fase 2B naar 2A. Ze mogen dus een deel van de
extra bedden die gecreëerd waren om coronapatiënten op te vangen op
intensieve zorgen, afbouwen. Maar ze moeten die bedden wel nog gedurende
twee weken in reserve houden voor een eventuele heropflakkering van het
virus, zo staat in de omzendbrief.
Daarnaast
krijgen ziekenhuizen de mogelijkheid om niet-essentiële zorg weer op te
starten. Het gaat dan om klassieke hospitalisaties en
daghospitalisaties, waarbij de patiënten niet via intensieve zorgen
moeten passeren. Voor niet-dringende activiteiten die wel gebruikmaken
van intensieve zorgen, is het in elk geval nog te vroeg.
BREAKING NEWS
Socialisten en Groenen maken comeback op benoemings-festival
Door
de politieke coma van de jongste twee jaar moet de regering dringend 75
mandaten opnieuw verdelen bij de Belgische overheidsbedrijven. Het is
daarbij uitkijken hoe hard de socialisten en de groenen hun rentree te
gelde willen maken en hoe snel de N-VA uit de federale gremia verdwijnt.
België netto
Notarissen lanceren gratis digitale kluis voor elke Belg
De
Federatie van het Notariaat (Fednot) lanceert IZIMI, een persoonlijke
en digitale kluis waarin elke burger vertrouwelijke documenten kan
opslaan.
België interview
Luister naar de twijfel over de vaccins
Vaccins
zullen niet werken als mensen ze niet willen nemen. Na de
wetenschappelijke wedloop is het van cruciaal belang het vertrouwen op
te krikken, zegt specialiste Heidi Larson.
Carousel1
Subsidiestrijd barst los voor nieuwe elektriciteitscentrales
Door
de kernuitstap breekt het energielandschap straks open. Verschillende
outsiders staan klaar om de almacht van Electrabel aan te vallen en zelf
nieuwe gasgestookte elektriciteitscentrales te bouwen. Het wordt een
felle concurrentieslag voor de nodige miljardensubsidies. Het is nu of
nooit als we een plek willen veroveren in de Belgische markt.
België
Vlaanderen pakt fake news harder aan
Vlaams minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) investeert in een nieuw factcheck-platform.
W t hebben we hierboven geleerd dat we nog niet wisten?
Neen,
eigelijk niets. Allemaal oude wijn in oude zakkzn, maar wel
met een stebog nieuw tricolore lintje er omheen. Maar
speucaal voor iBrouckie de Kamikaze: maskers niet meer nodig oor het
gelaat? Des te meer voor de onderbuik: tegen de zeden-verwildering en
dus ter voorkoming van de gevreesde geslachts-zielten- epiodemie. Met
daarbij liefst georganiseerde bedevaarten naar Parijs. Naar de H.
CATHRINE LABOURÉ van hierboven. Een tocht waarna het lidmaatschaps-geld
van alle Linkse Pakbonden zal kunnen worden afgeschaft.
Want ge-laboureerd tot in de hemel
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
VRIJE COMMENTAAR
