Of moeten we zeggen : Mevr. Uytendaele?

Mij om het even : voor mij blijft ze Cruella heten!

---------------------------------

We horen de laatste tijd de Rode Passionaria niet meer, tenzij in sourdine. Ze werkt, samen met tweede echtgenoot (haar eerste is een drugkoerier van en naar Marokko), aan een oplossing die bij BDW niet eens opkomt : wij moeten scheiden, het water is veel te diep.

Hoe het mens ook heet, Cruella, Uytendaele of Onkelinx, met de dag doet ze meer en meer aan Kristien HemmeRECHTS denken, de Zwarte Weduwe ….Een naamsverandering : dat kost toch maximum € 1.200 : mag toch geen beletsel vormen om voortaan OnkeRECHTS te kunnen schrijven?! Haar husband geeft de Vlamingen noch min noch meer gelijk! Straffer nog : qua terminologie zit die zeer dicht bij het Vlaams Belang! De PS die het droomscenario van de Flaminganten op tafel brengt. De wonderen zijn de wereld niet uit. Maar lees eerst verder, hoe ver-Waalste Vlamingen in Wallonië van de hoge toren blazen : ze worden verraden door hun namen :  Uytendaele : een mooie Fransklinkende naam, toch!  Uit het dal, Uit de diepte, wat in ’t Frans Du Trou zou zijn….

Die dames (HemmeRECHTS en OnkeLINX) moeten zich gevoelen als een losgeslagen half loshangende balie op een verlaten hofstede, ergens op de blakke boerenbuiten..Iets in de zin van ‘Scheef is de poorte, van oudheid geweken zaalrugde ’t dak van de schure’, uit de Rijke Vlaamse Letterkunde.

Het hieronder bij Bruno Valkeniers overgenomen stukje van zijn blog op

http://www.brunovalkeniers.be/1/

lijk ondergetekende, in dankbare ootmoedigheid. Die is dermate hoopgevend voor Vlaanderens toekomst (maar begot wie gaat die ‘Fluwelen Scheiding’ onderhandelen?), dat ik mij permitteer even terug te komen als ludiek intermezzo op het woord ‘balie’ van hierboven, dat waarschijnlijk een beetje onwennig klinkt voor vele landgenoten uit het Diepe Binnenland. ‘Eine kleine Spielerei’ dus.

Uitleg. Balie : hoevepoort, afsluiting. Op deze blog zijn al dikwijls de West Vlaamse roots beschreven. Het zou wel eens kunnen, dat het in vele geesten is blijven hangen, dat ons dialect als cultuurtaal perfect naast of zelfs boven het Latijn staat. Wie dat niet gelooft maak ik iets anders wijs.

Zie : “in coda veninum” (6 lettergrepen), en “tis tied datut es” : (5 lettergrepen). Ik zou voor de grap de vraag willen voorleggen aan een steenkapper die in de Romeinse tijd zoiets in graniet zou moeten beitelen! Sommige zaken zijn zelfs onvertaalbaar in hun schilderachtigheid. Voorbeeld; ‘Oedewufs kerkgang’ voor ‘het gaat niet vooruit’…maar dan in ’t Latijn. Gekapmantelde oude vrouwtjes die, kerkboek onder de arm, al schuivelend binnen het kerkportaal : een sfeerbeeld gegrepen uit ‘De Heren van Zichem’….

Wat zou L & H daarvan gemaakt hebben : Oedewufs kerkgang : dat zou iets geworden zijn van ‘Latappe piere latapang’, onvertaalbaar Iepers voor ‘ge moogt me niet bestelen. Een ‘ap (Hap) is inderdaad een hakbijl…

Nu kreeg ik in laatste ’t Pallieterke toch wel een lezersbrief onder ogen zeker, van iemand die altijd over dezelfde steen valt als ik : we worden ten onrechte uitgelachen voort de uitspraak van onze G en onze H,  daar waar in doorsnee alleen gezondigd wordt tegen de H. We zeggen inderdaad nooit ofte nimmer Hod, als we God bedoelen, maar durven wel al eens spreken over de Gulp van God.  Daarop zegt onze vriend : en de Antwerpenaren dan!  : als wij VIS eten,  eten zij VIES. Normaal draai ik die lol altijd om : wij eten proper, en die van Antwerpen eten VIES. Ons dochterke kan daar niet mee lachen! Ze zijn ook gedrogeerd van in de wieg, want onze baby’s slapen in een WITTE wieg, en de hunne in een WIET-e wieg. Om nog maar te zwijgen van ‘hun eigen wassen’, of ‘hun eigen scheren’ : ze zouden eens moeten proberen MIJ te wassen of te scheren!

Enfin, ik zeg die dingen maar, ten eerste om nogmaals te wijzen op de gedegen overeenkomst tussen het West Vlaams en het Latijn, in casu het moderne Latijn, het Italiaans dus, waar de letter H (‘akka’ genaamd) bijna niet bestaat tenzij in leenwoorden uit een vreemde taal : Hippie, of uit het Duits : Hitleriano : een Hitler-aanhanger.  Een Hospitaal is een ospedale, en Hercules is Ercolo….enz.

In het West Vlaams hebben we ‘emel’ voor hemel, ‘ospitaal’ voor hospitaal, ‘oend’ voor hond, ‘eird’ voor haard, enz…. waaruit overduidelijk blijkt dat de Romeinen bij ons in Bachten de Kupoe in de leer zijn geweest. Cfr Asterix en Obelix, die op oneerlijke basis in Gallië getekend werden, daar waar ze thuishoren in het estuarium van de Ieser (IJzer), waar ze achter de spoorberm tussen Ieper en Nieuwpoort weerstand bleven bieden aan Lange Juul. Bewijs:  dat deed het ABL ook in de Grote Oorlog : de Fritzen bleven steken inde modder van de IJzer! Die van Preussen voor de IJzer, die van Saxen-Cobug-Gotha er achter! JaJa, van Uw familie moet ge’t hebben!

Voor mijn vele vrienden uit het Antwerpse, de Antwerpse Kempen, de Limburgse Kempen en andere nog Afgelegener Gebieden : niet helemaal juist, maar ’t trekt er op :

Meisjes plagen

Is liefde vragen

--------------------------

Dus over De Stomme van Portici, Laatste Bedrijf, Eerste act. De koppige Leider der Francofonen begint nadenken. Houding : De Denker (Rodin) – vogeltjes fladderen rondom zijn hoofd. Hij weent. In stilte.

Terzijde : Koor : tandenknarsend en glarie-ogend voor wat betreft de rol van Uytendaele & Cie. Monkelend van ingehouden pret door Valkeniers, recht staande, gekleed als Robin Hood ….Tussen de rekwisieten bemerken we een onopvallende leeuw (karton), die af en toe een angstaanjagend gebrul laat horen. (Opname) Op de voorgrond versnipperde driekleuren. Ouverture 1812 weerklinkt me flarden van de Vlaamse Nationale Hymne. We horen duidelijk de woorden ‘de tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan’….Het licht gaat aan. Tromgeroffel.

Het stuk begint.

De kloof is er. Ze is diep en de existentiële vragen zijn onontkoombaar. De discussie is niet meer hoe je de staat hervormt, maar of dat nog wel zin heeft. Het Belgische federalisme heeft zijn oorsprong in een systeem van interpersoonlijke solidariteit, dat wordt belichaamd door de sociale zekerheid. Dat model wordt betwist, niet alleen door de Vlaams-nationalisten, maar ook door andere formaties in het noorden van het land. Ze vinden dat het vervangen moet worden door een systeem gebouwd op een confederale logica."

Zoals uit het citaat hierboven blijkt, sluit Marc Uyttendaele - vandaag op de opiniebladzijden van De Morgen - het einde van België niet langer uit. Ook over confederalisme zegt de ‘advocaat van de staat’ zinnige dingen: "Ze vergeten ongetwijfeld dat volgens de theorie van het federalisme de confederale staat niet bestaat. Een confederatie van staten veronderstelt een verscheidenheid van onafhankelijke staten." Dat is zonder meer juist. Confederalisme is een containerbegrip, daarom pleit het Vlaams Belang ondubbelzinnig voor onafhankelijkheid.

Het opiniestuk van de grondwetspecialist is geen loze kreet, want gisteren zei Uyttendaele het zo op RTBF: "Het Belgische model is aan het sterven. We moeten de verhoudingen tussen het Noorden en het Zuiden totaal omgooien en misschien overgaan tot de volledige scheiding." Nooit gedacht dat ik op deze blog ooit - en dan nog tot tweemaal toe - de echtgenoot van Laurette Onkelinx zou citeren.

-------------------------

Psssst

Den Bruno zegt het niet met zoveel woorden : wat Mter Uytendaele zegt is niet pre-revolutionair, het IS de revolutie!

Curieus dat geen één gazet daarover schrijft!