“.

Dinsdag 30 juli 2013

Hooimaand

Zon 6u06-21u31

H Ingeborg

.

.

.

.

Ter zake :

Angstaanjagend doortrapt

Geplaatst door Leon de Winter op 29 juli, 2013 - 10:14 in

De Dagelijkse Standaard.

*

Trayvon Martin was een zeventienjarige zwarte jongen die op een fatale februaridag in 2012 door een latino genaamd George Zimmerman werd doodgeschoten. Door deze zaak wordt Amerika nu al wekenlang beziggehouden.

Links en rechts staan fel tegen over elkaar, ofschoon het incident – voor de families van zowel slachtoffer en dader een tragedie – een statistisch incident is: drieënnegentig procent van alle moorden waarbij zwarten slachtoffer zijn, zijn door zwarte moordenaars gepleegd. De dood van Trayvon Martin is dus niet kenmerkend voor een blanke golf van moorden op zwarten; die golf bestaat niet. De golf van ’black on black‘ geweld bestaat echter wel.

George Zimmerman ziet er uit als een latino en hij omschrijft zichzelf ook als latino. De bizarre rassenregels in Amerika kennen vele nuances en tinten, maar die van ’blanke latino‘ bestond nog niet. Die werd door The New York Times uitgevonden om Zimmerman blanker te maken dan hij was. Zimmerman, de zoon van een Peruaanse moeder, werd in de media een blanke man die uit racistische overwegingen een onschuldige zwarte jongen had doodgeschoten.

Zimmerman heeft wel degelijk de zwarte jongen doodgeschoten, maar de omstandigheden gaven Zimmerman de ’benefit of the doubt’. Trayvon Martin gedroeg zich verdacht in een omheind appartementencomplex, hij droeg een ’hoodie’ (een vest met capuchon), waardoor zijn gezicht niet zichtbaar was, en hij was een agressieve vechtersbaas. Dit zijn details die in de linkse media niet aan bod kwamen.

Blower

De foto’s die van Trayvon Martin circuleerden, toonden een lieve, onschuldige jongen van twaalf. In werkelijkheid was hij een boom van een vent geworden met, in navolging van rappers, vergulde tanden, ogen die verraadden dat hij dagelijks blowde, was hij geschorst van school na de vondst van inbrekersmateriaal en gestolen spullen, en uitte hij zich via Twitter als een crimineel in de dop.

In het ’lower middle class’ appartementencomplex – dat in de media ging fungeren als een rijke gated community – hadden in korte tijd een reeks van overvallen en inbraken plaatsgevonden, gepleegd door zwarte criminelen, en George Zimmerman had zich als buurtwacht opgeworpen.

Hij zag op een avond Trayvon (die daar op bezoek was) rondlopen, vond hem verdacht, volgde hem en Trayvon vond hem op zijn beurt verdacht en sloeg hem vervolgens in elkaar. Zimmerman schoot uit zelfverdediging. Een gruwelijke samenloop van omstandigheden. Geen racistische moord. Maar dat laatste werd het wel in de media, ook al was er geen blanke bij betrokken.

Het opmerkelijke was dat Barack Obama zich met dit kleine maar tragische voorval ging bemoeien. Hij gooide olie op het vuur door te zeggen dat Trayvon zijn zoon had kunnen zijn. Een president hoort zich natuurlijk niet met een moordzaak in een ver stadje in Florida te bemoeien, maar Obama deed het toch. Waarom?

Obama is een professionele agitator. In Chicago was hij een ’community organizer’, wat een vage term is voor wat hij in werkelijkheid deed: hij was een beroepsagitator. Hij kanaliseerde onvrede en onrust en leerde mensen hoe zij crises konden exploiteren. In dat alles is Obama een meester.

Propaganda

Obama’s propagandamachine maakt van een jonge vrouw die onder vuur komt van rechts het symbool van de rechtse ’war on women’ . Een verschrikkelijk voorval met een zwarte jongen in Florida wordt een toonbeeld van blank geweld tegen zwarten.

Een ongeluk met een olieplatform is een middel om ’big oil’ op de knieen te krijgen. Er is geen rechtse oorlog tegen vrouwen, geen massaal dodelijk geweld van blank tegen zwart. Maar wie de linkse Amerikaanse media – en de meerderheid van de media is links – volgt, denkt dat dat wel zo is.

Ondertussen bedraagt de werkloosheid onder zwarte jongens bijna vijftig procent. Drieënzeventig procent van alle zwarte kinderen wordt bij een ongehuwde, laagopgeleide moeder geboren en is veroordeeld tot armoede en vaderloosheid.

De helft van alle misdaden wordt gepleegd door zwarten, die minder dan dertien procent van de bevolking vormen. Doodsoorzaak nummer één onder jonge zwarten is moord. Per jaar worden in Amerika meer zwarten door zwarten vermoord dan het aantal gesneuvelde soldaten in Irak en Afghanistan gedurende de hele oorlogsperiode.

Het vulgaire racisme dat de Amerikaanse samenleving heeft vergiftigd, is godzijdank definitief verleden tijd. Maar wie de ophef over Trayvon Martin volgt, denkt dat slavernij nog steeds bestaat.

Familie

In de zwarte gemeenschap zijn de familiestructuren in de afgelopen vijftig jaar verwoest. De factoren die daaraan hebben bijgedragen zijn veelvormig, maar het is opmerkelijk dat in de periode waarin ontkerkelijking, de Amerikaanse variant van de verzorgingsstaat en massaentertainment waarin geweld verheerlijkt wordt, dramatisch groeien, de afname van stabiliteit in zwarte families ontstaat.

Trouwens, dit geldt ook voor de laagste regionen van de blanke arbeidersklasse; ook daar vervagen familiestructuren en groeien de meeste kinderen bij ongehuwde moeders op en zijn de criminaliteitscijfers hoog. Terwijl de beweging die gelijke rechten voor zwarten eiste zo succesvol werd dat zwarten tot de top van academia, de kunsten en het bedrijfsleven doordrongen, nam de afbraak van het zwarte gezin toe.

Obama gooide olie op het vuur omdat hij een vuur nodig had. Hij weet als geen ander te verdelen en daardoor te heersen. Hij creëert actiegroepen rondom vermeende of echte misstanden, en hij exploiteert die. Hij regeert nauwelijks maar is continu aan het actievoeren. In plaats van te zwijgen over de vrijspraak van George Zimmerman stookte hij het vuur op.

De economie draait slecht. De werkloosheid blijft hoog (en is rampzalig veel hoger dan de cijfers aangeven omdat de mensen die niet meer werk zoeken niet worden meegeteld). Zijn gezondheidswetgeving wordt door de meerderheid van de bevolking afgewezen. Zijn internationale politiek is rampzalig. Het ene schandaal volgt het andere op. Dus stookt hij vuurtjes op, zoals de linkse demagoog dat kan.

Dat is knap. Maar ook angstaanjagend doortrapt

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

31-07-2013 om 18:38 geschreven door digitalia  

Maandag 29 juli

Zon 6u05-21u32

H Martha, patrones van het huispersoneel

.

.

Vlag van de Vrije Herenigde Nederlanden na 2014

De Hollandse zuinigheid, gestoeld

Op Vlaamse leest ontworpen om te duren…..

.

.

Ter zake :

Bizarre mensenrechten

Geplaatst door Esther op 27 juli, 2013 - 20:30

Lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens.

*

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft vorige week een opmerkelijke uitspraak gedaan, waar ieder weldenkend mens levensgrote vraagtekens bij zal zetten. Omdat grote voetbaltoernooien zoals het WK en het EK behoren tot de culturele identiteit van de Europese landen, moeten voetballiefhebbers deze toernooien zonder beperkingen kunnen bekijken. Wij, Europese burgers, hebben recht op voetbal, en daarom moet de publieke omroep in België en in Groot-Brittanië de wedstrijden blijven uitzenden, tot grote treurnis van degenen die beseffen dat ook voetbal valt onder entertainment, en dat het verbod voor de UEFA en de FIFA de uitzendrechten te verkopen aan wie ze willen een flinke inbraak is op de vrije markt in vermaak. Wanneer mensen echt zoveel behoefte aan voetbal hebben, kunnen ze daar toch voor betalen? Waarom zou het EHRM beter weten dan de burgers zelf dat ze absoluut voetbal nodig hebben om een schrijnende inbreuk op de mensenrechten te voorkomen?

De situatie is met enig eufemisme nogal treurig te noemen. Wij moreel verheven Europeanen hebben een mensenrechtenhof in het leven geroepen dat het voor elkaar krijgt om voetbal tot mensenrecht te verheffen. Nu ben ik zelf niet zo'n fan van voetbal, maar ik weet zeker dat ook de meest verstokte voetbalkijker na een periode van afkicken prima een gelukkig leven zal kunnen leiden zonder een druppel voetbal. Waar hebben we het over? Voetbal is toch geen mensenrecht? Zoals Peter Riezebos gisteren in Elsevier stelde

Maar deze ontwikkeling heeft nog een consequentie: het leidt tot de verwatering van de klassieke grondrechten. De overige zaken zijn afleiding, zij nemen tijd in beslag die niet meer kan worden besteed aan werkelijke schendingen van mensenrechten.

De proportionaliteit is zoek wanneer de aanwezigheid van kruisbeelden in een klaslokaal ook een schending van een mensenrecht is, wat maakt het opsluiten van journalisten zonder enige vorm van proces dan zo vreselijk?

De vergaande bemoeienis van het EHRM met uiteenlopende zaken neemt steeds groteskere proporties aan. De rechters bemoeien zich overal tegenaan, of het nu gaat om kruisbeelden in een klaslokaal, het nieuwste bizarre mensenrecht voetbal, of het verbod op het uitleveren van de beruchte islamistische terrorist Qatada aan Jordanië waardoor juridische kosten voor het volk van Groot-Brittannië inmiddels zijn opgelopen tot ruim anderhalf miljoen pond.

Maar zelfs bij begrijpelijke uitspraken die ook echt raken aan de klassieke mensenrechten, zoals de uitspraak over het weren van de kieslijst van vrouwen binnen de SGP, is het verstandig de vraag te stellen of dit systeem wel echt is wat we met zijn allen willen. Tegenover ieder recht staat immers een plicht. Hoe meer rechten en rechters er zijn die zaken verbieden of gebieden op basis van een lange lijst van 'mensenrechten'.

Het sluiten van mensenrechtenverdragen ter waarborg van passieve mensenrechten, zoals het beschermen van de vrijheid van meningsuiting door censuur door de staat te verbieden, kan verstandig zijn. Het is belangrijk, ook binnen een democratie, om paal en perk te stellen aan de macht van de staat. We willen bijvoorbeeld niet dat de vrije pers wordt gecensureerd, of dat politieke tegenstanders van de heersende partijen achter slot en grendel terecht komen vanwege hun opvattingen. We willen niet dat de overheid sharia-wetten invoert waarbij de vrouw een gevangene wordt van haar hoofddoek en huis. De overheid mag niet al te machtig worden.

Wanneer we echter allerlei actieve mensenrechten in internationale verdragen gaan vastleggen, worden niet alleen rechten gewaarborgd, maar ook plichten. Het resultaat is bekend: lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens, lang leve de plicht voor de belastingbetaler om grote hoeveelheden geld op te brengen voor zaken als het faciliteren van het recht op voetbal voor iedereen.

De oplossing is even eenvoudig als voor de hand liggend. Actieve mensenrechten zouden niet in verdragen vastgelegd moeten worden. Waarom zou een rechtbank ergens in Straatsburg beter voor een Europees land kunnen beslissen hoe zaken als de inrichting van politieke partijen of het uitzenden van programma's op de publieke omroep geregeld worden binnen de nationale politiek structuren en de nationale gebruiken? Zijn de rechters in Straatsburg moreel verheven boven de bevolkingen van de landen die aan het hof zijn verbonden? Het zijn toch ook gewoon mensen?

De dramatische gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog zijn inmiddels vrijwel vergeten, en niet langer is het angst of een al dan niet terecht schuldgevoel over hoe democratie in Europa uit de hand kon lopen dat ons morele kompas stuurt. De opvattingen die steun bieden aan dit soort uitspraken van het EHRM worden tegenwoordig gestuurd door de alom vertegenwoordigde misvatting dat wij in Europa nu eenmaal beter zijn dan de rest van de wereld. We hebben geen EHRM omdat we het nodig hebben - er zijn immers voldoende andere verdragen zoals BUPO en IVBPR - maar we hebben een EHRM om onszelf op de borst te kunnen kloppen. We kunnen best zonder, en het huidige fiasco over het recht op voetbal is meer dan voldoende aanleiding voor onze politici om dat eindelijk hardop te zeggen en er echt werk van te maken.

.

 (drie) Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

31-07-2013 om 12:15 geschreven door digitalia  

Maandag 29 juli

Zon 6u05-21u32

H Martha, patrones van het huispersoneel

.

.

Vlag van de Vrije Herenigde Nederlanden na 2014

De Hollandse zuinigheid, gestoeld

Op Vlaamse leest ontworpen om te duren…..

.

.

Ter zake :

Bizarre mensenrechten

Geplaatst door Esther op 27 juli, 2013 - 20:30

Lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens.

*

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft vorige week een opmerkelijke uitspraak gedaan, waar ieder weldenkend mens levensgrote vraagtekens bij zal zetten. Omdat grote voetbaltoernooien zoals het WK en het EK behoren tot de culturele identiteit van de Europese landen, moeten voetballiefhebbers deze toernooien zonder beperkingen kunnen bekijken. Wij, Europese burgers, hebben recht op voetbal, en daarom moet de publieke omroep in België en in Groot-Brittanië de wedstrijden blijven uitzenden, tot grote treurnis van degenen die beseffen dat ook voetbal valt onder entertainment, en dat het verbod voor de UEFA en de FIFA de uitzendrechten te verkopen aan wie ze willen een flinke inbraak is op de vrije markt in vermaak. Wanneer mensen echt zoveel behoefte aan voetbal hebben, kunnen ze daar toch voor betalen? Waarom zou het EHRM beter weten dan de burgers zelf dat ze absoluut voetbal nodig hebben om een schrijnende inbreuk op de mensenrechten te voorkomen?

De situatie is met enig eufemisme nogal treurig te noemen. Wij moreel verheven Europeanen hebben een mensenrechtenhof in het leven geroepen dat het voor elkaar krijgt om voetbal tot mensenrecht te verheffen. Nu ben ik zelf niet zo'n fan van voetbal, maar ik weet zeker dat ook de meest verstokte voetbalkijker na een periode van afkicken prima een gelukkig leven zal kunnen leiden zonder een druppel voetbal. Waar hebben we het over? Voetbal is toch geen mensenrecht? Zoals Peter Riezebos gisteren in Elsevier stelde

Maar deze ontwikkeling heeft nog een consequentie: het leidt tot de verwatering van de klassieke grondrechten. De overige zaken zijn afleiding, zij nemen tijd in beslag die niet meer kan worden besteed aan werkelijke schendingen van mensenrechten.

De proportionaliteit is zoek wanneer de aanwezigheid van kruisbeelden in een klaslokaal ook een schending van een mensenrecht is, wat maakt het opsluiten van journalisten zonder enige vorm van proces dan zo vreselijk?

De vergaande bemoeienis van het EHRM met uiteenlopende zaken neemt steeds groteskere proporties aan. De rechters bemoeien zich overal tegenaan, of het nu gaat om kruisbeelden in een klaslokaal, het nieuwste bizarre mensenrecht voetbal, of het verbod op het uitleveren van de beruchte islamistische terrorist Qatada aan Jordanië waardoor juridische kosten voor het volk van Groot-Brittannië inmiddels zijn opgelopen tot ruim anderhalf miljoen pond.

Maar zelfs bij begrijpelijke uitspraken die ook echt raken aan de klassieke mensenrechten, zoals de uitspraak over het weren van de kieslijst van vrouwen binnen de SGP, is het verstandig de vraag te stellen of dit systeem wel echt is wat we met zijn allen willen. Tegenover ieder recht staat immers een plicht. Hoe meer rechten en rechters er zijn die zaken verbieden of gebieden op basis van een lange lijst van 'mensenrechten'.

Het sluiten van mensenrechtenverdragen ter waarborg van passieve mensenrechten, zoals het beschermen van de vrijheid van meningsuiting door censuur door de staat te verbieden, kan verstandig zijn. Het is belangrijk, ook binnen een democratie, om paal en perk te stellen aan de macht van de staat. We willen bijvoorbeeld niet dat de vrije pers wordt gecensureerd, of dat politieke tegenstanders van de heersende partijen achter slot en grendel terecht komen vanwege hun opvattingen. We willen niet dat de overheid sharia-wetten invoert waarbij de vrouw een gevangene wordt van haar hoofddoek en huis. De overheid mag niet al te machtig worden.

Wanneer we echter allerlei actieve mensenrechten in internationale verdragen gaan vastleggen, worden niet alleen rechten gewaarborgd, maar ook plichten. Het resultaat is bekend: lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens, lang leve de plicht voor de belastingbetaler om grote hoeveelheden geld op te brengen voor zaken als het faciliteren van het recht op voetbal voor iedereen.

De oplossing is even eenvoudig als voor de hand liggend. Actieve mensenrechten zouden niet in verdragen vastgelegd moeten worden. Waarom zou een rechtbank ergens in Straatsburg beter voor een Europees land kunnen beslissen hoe zaken als de inrichting van politieke partijen of het uitzenden van programma's op de publieke omroep geregeld worden binnen de nationale politiek structuren en de nationale gebruiken? Zijn de rechters in Straatsburg moreel verheven boven de bevolkingen van de landen die aan het hof zijn verbonden? Het zijn toch ook gewoon mensen?

De dramatische gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog zijn inmiddels vrijwel vergeten, en niet langer is het angst of een al dan niet terecht schuldgevoel over hoe democratie in Europa uit de hand kon lopen dat ons morele kompas stuurt. De opvattingen die steun bieden aan dit soort uitspraken van het EHRM worden tegenwoordig gestuurd door de alom vertegenwoordigde misvatting dat wij in Europa nu eenmaal beter zijn dan de rest van de wereld. We hebben geen EHRM omdat we het nodig hebben - er zijn immers voldoende andere verdragen zoals BUPO en IVBPR - maar we hebben een EHRM om onszelf op de borst te kunnen kloppen. We kunnen best zonder, en het huidige fiasco over het recht op voetbal is meer dan voldoende aanleiding voor onze politici om dat eindelijk hardop te zeggen en er echt werk van te maken.

.

 (drie) Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

31-07-2013 om 12:15 geschreven door digitalia  

.

.

Dit is het plekje dat gemaakt was om ooit wereldberoemd te worden

Thans alleen nog goed om er op bedevaart te gaan.

.

.

Ter zake :

Spreek Chinees met Google-telefoon

27/07/13, 12u56  − Bron: ANP Bron DM

*

Chinees spreken wordt steeds makkelijker. Google werkt aan een nieuwe technologie waarmee je in je eigen taal een telefoongesprek kunt voeren, terwijl de persoon aan de andere kant van de lijn een andere taal hoort. .

"Dat is waar we naartoe werken", zegt vicepresident van Android, Hugo Barra, tegen The Times.

Volgens Barra zijn er al meerdere prototypes en wordt er wekelijks vooruitgang geboekt. Bepaalde talen zijn al bijna perfect, uitgaande van een stille omgeving.

Samsung kwam onlangs al met de S Translate app, waarmee een gesproken tekst vertaald kan worden. En Microsoft presenteerde in november een vertaaltechnologie waarmee je zelfs een vertaling in je eigen stem kunt afspelen. Maar met een vertaalmachine die direct tijdens een telefoongesprek kan functioneren lijkt Google met weer iets nieuws te komen. .

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

28-07-2013 om 15:14 geschreven door digitalia  

.

.

Ze vragen er om

.

.

Ter zake :

Vhsdt Van Rompuy en Bothuyne herleiden pensioendebat tot een provocatie

*

Twee nieuwlichters van CD&V lanceren het voorstel om de pensioenleeftijd aan de levensverwachting te koppelen. Wie vandaag jonger dan 40 is, zal zich tot zijn 70ste krom moeten leggen. Naar de loopbaan wordt niet gekeken. Naar het soort werk en het opleidingsniveau ook niet.

De parlementsleden Van Rompuy en Bothuyne herleiden het pensioendebat tot een provocatie. Geen mens wist tot nu toe van hun bestaan, maar de trap onder de kont van zestigplussers moet daar verandering in brengen. Hun honger naar naamsbekendheid was groter dan de afschuw voor de belediging van bouwvakkers en klerken. Ook nog intellectueel broddelwerk. Gooi- en smijtwerk.

De vraag is of de jonge wolven gemandateerd zijn door hun partij. Met hun voorstel trekken ze lelijke krassen door het sociale profiel van CD&V. Net nu de partij weer een meer ideologische bocht leek te hebben genomen. Niet alleen maar machtspartij.

Het pensioendebat wordt steeds vaker opgeluisterd door onfrisse klanken. Er wordt gespeculeerd op gevoelens van schuld en gêne. Zie toch eens wat gij de gemeenschap kost!

Elke normale mens weet dat de status quo niet te handhaven is. Maar moet er daarom zo lichtzinnig worden gedaan over het arbeidzame leven van mensen boven de vijftig?

Alsof het alleen maar een pretje was.

Hugo Camps

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

28-07-2013 om 11:58 geschreven door digitalia  

.

Zondag 28 juli

Zon 6u03-21u34

H Ada

.

.

Marc Dutroux denkt er aan, dank zij deze advocaat,

Zich te bekeren tot de Islam, op voorwaarde dat hij ‘het’ (het onnoembare) op een briefje heeft, zodat hij geen 2^de keer levenslang den bak in gaat.

.

http://youtu.be/-J7_TKgw1To

.

Ter zake :

Volgende week staat het vrije woord voor de rechter

Robert de Jonge noemde Arabieren pedofielen. Donderdag zit hij in het verdachtenbankje.

Robert de Jonge, verblijvend in het buitenland, ontving onlangs post van het Arrondissementsparket in Amsterdam. Een 'Oproeping van verdachte.' De Nederlandse rechter wil dat nu eindelijk die zaak tegen hem gevoerd gaat worden. Robert de Jonge heeft namelijk op de Nederlandse tv gezegd, wat we onlangs weer in de krant konden lezen: Arabieren hebben in het voorbeeld van Mohammed een vergunning om seks te hebben met kinderen.

Zo was dezer dagen dit door merg en been gaande filmpje te zien van een elfjarig meisje in Jemen dat zegt nog liever te sterven dan te moeten trouwen. In Jemen is het aantal kindhuwelijken zelfs toegenomen. Ook in een moslimland als Pakistan worden kinderen voor seks misbruikt. Zie http://youtu.be/-J7_TKgw1To

Wij vinden dit een schande. Ook de Nederlandse politiek heeft grote moeite met een imam die het huwelijk met een negenjarige goedkeurt. In Nederland noemen we zoiets pedofilie.

Robert de Jonge maakte zich daar ook boos over. Hij noemde Arabieren daarom 'kontenbonkers', daarmee ook refererend aan stiekeme homoseksuele praktijken, en hij noemde Mohammed een 'kleuterneuker'.

En dat mag niet, vindt het OM, want dat is beledigend voor een groep mensen, "te weten Arabieren wegens hun ras althans Moslims wegens hun godsdienst."

En daarom staat Robert de Jonge, gewoon een jongen die zich boos maakte, op aanstaande donderdag, 1 augustus negen uur 's ochtends voor de rechter in de Rechtbank Amsterdam, Parnassusweg 220.

Precies diezelfde betonbunker, waar ook Geert Wilders zich moest verantwoorden omdat hij zich kritisch had uitgelaten over de islam en over moslims. Alleen toen was er veel aandacht voor. Wilders kon zich een dure advocaat veroorloven. Robert de Jonge kent niemand. Hij heeft een pro deo-advocaat. Hij moet midden in de zomer voor de rechter staan, en dan ook nog eens lekker vroeg. De rechtbank heeft kennelijk helemaal geen zin in al die publiciteit. Het OM zou daarentegen veel voordeel hebben in een veroordeling van Robert de Jonge. Want met dat in de hand kan eindelijk de mond gesnoerd worden van andere islamcritici.

Er staat dus veel op het spel. Maar de media negeren de zaak. De Nederlandse bevolking blijft ontwetend.

Robert de Jonge werd al eerder voor dezelfde rechter gedaagd. Ik was erbij. Ook de arabist Hans Jansen zat op de publieke tribune. Dat vond de rechter kennelijk vervelend, en die maakte er dan ook zomaar een opmerking over. Hij had waarschijnlijk liever dat er helemaal niemand op de publieke tribune zat.

Hier een interview dat ik met Robert de Jonge had. Hier een eerder stuk dat ik over de zaak schreef.

Dat kritiek op de islam en pedofilie de mond gesnoerd wordt is al erg genoeg. Dat de rechterlijke repressie in stilte plaatsvindt, vind ik eigenlijk al helemaal onverdraaglijk.

Zo snoert het vrije Nederland heel stilletjes zichzelf de mond omdat we de moslimmigranten niet voor het hoofd willen stoten. Bang, bang, bang. Wie er werkelijk onder lijden, dat zijn dus kinderen als dit meisje.

Joost Niemöller

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

28-07-2013 om 08:15 geschreven door digitalia  

.

Zaterdag 27 juli

Zon 6u02-21u35

H Christiana

Wie wil hebben goede rapen, moet met Christiana zaaien de zaden

.

.

Nouredine Abouallal, in beter dagen

Laat ons de groeten doen. Moge Allah hem een lang en stevig geslacht geven, hij zal het nodig hebben.

.

.

Ter zake :

Sharia-kopstuk gesneuveld

www.vlaamsbelang.org

*

Noureddine Abouallal, kopstuk van Sharia4Belgium, is in Syrië gesneuveld. Daarmee verwerft hij de status van ‘martelaar’ en mag hij zich verheugen op 76 maagden in het islamitische paradijs.

 Begin dit jaar trok Abouallal, die steeds meer problemen kreeg met het Belgische gerecht, naar het front. Daar kreeg hij wellicht het gezelschap van zijn vrouw en hun 2-jarig zoontje. Hun levensverhaal is wellicht nog tragischer dan de zelfgekozen dood van Abouallal en haalde al meermaals de pers.

Geboortekaartje met machinegeweer

 De beloftevolle studente Tatiana Wielandt bekeerde zich op 18-jarige leeftijd tot de islam. Ze was bevriend met de zus van Abouallal en trok met haar familie elke zomer op vakantie naar Marokko. En van het een kwam het ander. Tatiana en Noureddine werden verliefd en zouden al snel trouwen. Sindsdien ging Abouallal zich anders kleden en gedragen. Hij wierp zijn jeans over de haag, trok een lang gewaad aan en liet zijn baard staan. Ook bij hem waren het de symbolen van een groeiend moslimextremisme. Dat zette hij nog een extra in de verf door zijn zoontje de naam ‘Mujahid’ te geven, Arabisch voor ‘strijder’. Op het geboortekaartje stond trouwens zo’n strijder afgebeeld met een machinegeweer. De buitenwereld reageerde geschokt.

‘Soldiers of Allah’

Abouallal kwam de laatste jaren vaak in de schijnwerpers als voorman van Sharia4Belgium. Nadat hun leider Fouad Belkacem achter de tralies belandde, nam hij de touwtjes over. Op een persconferentie zweerde hij dat België nog niet van hen af was. “Wij zullen de ruggengraat van de Belgische democratie breken,” klonk het dreigend. Toen Belkacem op zijn proces verscheen in een trainingspak met de uitdagende slogan ‘Soldiers of Allah’, werd hij geflankeerd door twee adjudanten. Een van hen was Abouallal.

Hij is nu gesneuveld als soldaat van Allah. We gaan ons niet vrolijk maken over de dood van een mens, maar ellende kan hij in dit land al niet meer aanrichten. Hopelijk loopt het verhaal voor zijn vrouw en zoontje beter af.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

27-07-2013 om 14:21 geschreven door digitalia  

.

Vrijdag 26 juli

Zon 6u01-21u37

H Joachim en H Anna, patrones van de huismoeders , patroons van de bejaarden

Bouwt op Sint-Anna de mier grote hopen, de winter zal niet zacht verlopen

.

.

Feestdag van St Anna Ten Drieën, een oude geplogenheid uit de jaren 1500

Toen niemand het nodig vond van wilde festivals of andere Gouden Kalveren.

.

Voor nadere informatie omtrent deze triptiek :

http://www.musicksmonument.nl/TRINUBIUM/HET_TRINUBIUM_EN_DE_HEILIGE_MAAGSCHAP.html

.

Ter zake :

Wereldjongerendagen: 400.000 geestelijk gestoorden

*

Geplaatst door Willem Jan Hilderink op 24 juli, 2013 -

De achtentwintigste Wereldjongerendagen zijn begonnen.

<--break->Vierhonderdduizend katholieke jongeren van over de hele wereld verzamelen zich deze dagen in Rio de Janeiro. Ze komen daarmee uit voor hun geloof en zoeken er inspiratie in. Het enige wat een toenemend deel van Nederland daarvan kan vinden, is dat alle deelnemers aan een geestelijk defect lijden.

Europa is al enige tijd een kersteningsgebied voor Christenen uit andere werelddelen. Eerst raakten we hier namelijk ontkerkelijkt, vervolgens atheïstisch en nu zijn we bezig onverdraagzame antitheïsten te worden. Religie is voor de dommen en de staat is er om weldenkende mensen te beschermen tegen al die achterlijke doctrines. In de context van de mazelenhype, waarbij een ziekte een vehikel werd om weer ouderwets te ranten tegen het religie en geloof, schreven Bart Jan Spruijt en Arnold Huijgen daar scherpzinnig over:

Religie is altijd een makkelijk doelwit. Onder het mom van al dat getheologiseer is de overheid bezig opnieuw zijn bevoegdheden op te rekken en die van de burger te verminderen.

In dit verband is het goed nog eens te herinneren aan de scheiding tussen kerk en staat. Die houdt in dat de kerk niet over de staat mag heersen en de staat niet over de kerk.

Tegenwoordig wordt deze scheiding echter steeds meer uitgelegd als de absolute scheiding van religie en het publieke domein (en allerlei aantastingen van klassieke grondrechten worden ermee gerechtvaardigd). Wie deze onjuiste definitie van de scheiding van kerk en staat hanteert - en Rutte doet dat - moet consequent zijn en zich als politicus onthouden van elk commentaar op het geloof van burgers. Immers: 'Congress shall make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof', zoals het voorbeeldige eerste amendement op de Amerikaanse Constitutie luidt.

Of betekent de scheiding van kerk en staat in Nederland inmiddels dat de staat zich wel mag uitlaten over geloofszaken, maar dat uitspraken vanuit het geloof in het publieke domein irrelevant, of ongewenst, of zelfs ongrondwettig zijn?

We zijn niet alleen bezig geloof te verbannen uit het register van acceptabele opvattingen; we zien het uitdragen van geloof meer en meer als een diskwalificatie. Het komt ons zo onvoorstelbaar voor dat iemand wil leven naar Gods woord, dat we dat alleen maar kunnen ridiculiseren. Dit is geen gezonde spot meer.

Zo kan het gebeuren dat de meeste Nederlanders maar één verklaring hebben voor een congregatie van vierhonderdduizend gelovige jongeren: ze zijn hartstikke gek. Dat is ontzettend lui en minstens zo gek als wij die jongeren noemen. Het doet me denken aan een van de elf lessen die Robert McNamara in 'The fog of war' uit zijn leven trok. 'Be prepared to re-examine your reasoning.' Als we op het punt zijn gekomen dat we het gedrag van zo'n immense massa andersdenken alleen maar vol dédain tot 'gestoord' kunnen bombarderen, lijkt het me dat wij zelf ergens een steek hebben laten vallen.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

26-07-2013 om 13:47 geschreven door digitalia  

.

.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

25-07-2013 om 17:35 geschreven door digitalia  

.

Donderdag 25 juli

Zon 5u59-21u38

H Jacob de Meerdere, apostel

Sint-Jacob brengt brood of hongersnood

.

.

.

.

Ter zake :

Groeiend wantrouwen in EU

24 juli 2013 • 13.20u

*

Meer dan de helft (51 procent) van de inwoners in ons land vertrouwt de Europese Unie niet. En ook de regering Di Rupo moet bij een meerderheid het onderspit delven. Dat blijkt de voorjaarsbarometer 2013 van de Europese Commissie.

De peiling werd afgenomen bij een groep van 1013 respondenten en geeft een ontluisterend beeld van de vertrouwensbreuk tussen de burgers en zijn politieke instellingen. Zo denkt minder dan een derde (32 procent) dat de Europese Unie de financieel-economische crisis de baas zal kunnen. Voor de federale regering smelt dat vertrouwen weg tot een luttele 21 procent.

Ook wat het toekomstperspectief betreft, geeft de barometer een weinig rooskleurig beeld. Meer dan twee derde (67 procent) beschrijft de huidige economische situatie als ronduit slecht en bijna de helft (45 procent) vreest voor de werkgelegenheid in het komende jaar.

Juiste lijn

Gevraagd naar de belangrijkste uitdagingen, blijkt de bevolking in de eerste plaats wakker te liggen van de enorme staatsschuld, immigratie, criminaliteit, belastingen en de betaalbaarheid van de pensioenen.

De eurobarometer toont nog eens aan dat het Vlaams Belang die thema’s bespeelt die er wel degelijk toe doen. Zowel met onze standpunten inzake de steeds verder om zich heen grijpende EU, de Belgische onbestuurbaarheid, als inzake massa-immigratie en toenemende criminaliteit zit het Vlaams Belang op de juiste lijn: op die van de bevolking.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

25-07-2013 om 11:38 geschreven door digitalia  

.

.

Over keuterboerkes zonder verstand

Maar in Bruxellabad met reuzen-weddes

.

.

Ter zake :

Nieuwe les economie voor De Morgen

*

Nog maar eens buigt een schrijvelaar van De Morgen zich over een prangend economisch probleem: het grote concurrentieverschil tussen Duitsland en de rest van Europa. Volgens “senior writer” Bart Eeckhout is het Duitse loonmatigingsbeleid de oorzaak van de economische crisis. Hij slaat de bal volledig mis.

“Er zit een olifant in de kamer van het slabakkende Europese herstelbeleid, en die olifant spreekt Duits. De Duitse nijverheid is door import lange tijd een motor geweest van economische groei in Europa. Vandaag draagt het Duitse succes bij tot de vernietiging van jobs en welvaart in de rest van Europa.” 

Deze analyse maakt “senior writer” Bart Eeckhout in De Morgen van 17 juli. Eeckhout probeert al een hele tijd ‘his master’s voice’ te imiteren, namelijk Yves Desmet. Misprijzen voor de Vlamingen, aanvallen op de N-VA, bewondering voor het beleid van Elio di Rupo, kritiek op wie negatief is over het regeringsbeleid... Zijn standpunten zijn voorspelbaar.

Af en toe buigt Eeckhout zich over een economisch thema, maar net als Yves Desmet heeft de man daar geen kaas van gegeten. Zijn analyse van Duitsland als oorzaak van de economische malaise zit volledig fout. De stelling van Eeckhout is weliswaar helder als pompwater: door een flexibele arbeidsmarkt en loonmatiging kunnen de Duitse bedrijven hun Europese concurrenten uit de markt prijzen. De Duitse producten worden massaal geëxporteerd en dat ondersteunt de groei bij onze oosterburen (Eeckhout verwart in bovengenoemd citaat overigens export en import, maar dit terzijde). De andere Europese economieën worden uit het wiel gefietst. Eeckhout vreest nu qua sociaaleconomisch beleid een zogenaamde ‘race naar de bodem’ waardoor de Europese sociale welvaartsstaat wordt afgebroken. Iedereen probeert Duitsland te imiteren.

Eeckhout maakt op verschillende punten fouten. Ten eerste is de zwakke positie van Zuid-Europese landen als Griekenland en Portu-gal niet de schuld van Duitsland maar van henzelf. Ze hebben hun concurrentiekracht zelf aanzienlijk verzwakt, onder meer door een te sterke stijging van de loonkosten in verhouding tot de productiviteit. De loonkosten stegen sterk terwijl de productiviteit veel trager toenam. Zo prijs je jezelf uit de markt. Met als gevolg dat Griekenland een invoerder in plaats van een uitvoerder van landbouwproducten is geworden. Dat is absurd.

De journalist van De Morgen gaat ervan uit dat een wijziging van het Duitse economiebeleid tot een herstel van de Zuid-Europese economieën zal leiden. Het is een bekende oplossing: de Duitsers moeten maar meer consumeren, hun loonkosten sterker laten stijgen en daardoor zullen Zuid-Europese landen opnieuw op gelijke voet staan. Nu is het zo dat Duitsland al een paar jaar zijn beleid van loonmatiging heeft afgezwakt. In tal van sectoren worden royale loonstijgingen toegekend. Maar dat wil nog niet zeggen dat de Duitsers massaal Zuid-Europese producten gaan kopen. Vooral producten uit groei-landen als China en Brazilië zullen hun weg naar Duitsland vinden.

Concurrentiekracht is immers meer dan zuiver loonkosten. De journalisten van De Morgen die constant kappen op de werkgevers zouden dat moeten weten. Je moet ook kwaliteitsvolle producten hebben om aan de man te brengen. Dat is vaak het probleem in Zuid-Europa: die producten zijn er niet.

Tegelijk maakt dat ook het succes van Duitsland, los van het loonmatigingsbeleid. Als men denkt dat een stijging van de loonkosten, en bijgevolg een stijging van de productiekosten, de Duitse producten minder aantrekkelijk zal maken, dan dwaalt men. Veel Duitse producten (denk aan wat de automobielsector voortbrengt) zijn zeer prijsinelastisch. Dat wil zeggen: zelfs als ze duurder worden, blijven de mensen ze kopen. Want kwaliteit is bij wijze van spreken onbetaalbaar.

Ten slotte moeten we het even over het verguisde systeem van laagbetaalde minijobs hebben. Het is inderdaad zo dat meer dan een miljoen Duitsers in dit systeem werken en voor een halftijdse job 450 euro per maand verdienen. Maar niemand heeft zo’n laag inkomen. Daarnaast komen er nog subsidies voor huur, kinderopvang en energie bij. Bovendien woont 70 procent van de mini-job-bers in een gezin waar één van de twee partners een gewone job heeft aan 2.000 euro bruto. Het Duitse sociaaleconomische model is dus minder hardvochtig dan Eeckhout, Desmet en consorten ons willen doen geloven.

Angélique VAnderstrAeten

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

24-07-2013 om 18:20 geschreven door digitalia  

.

China, Het Rijk van de Hemelse Vrede, met een beschaving die minstens 3 keer zo oud is als de onze…..

Zou dat geen betere optie zijn dan Mohammed? Zelfs voor de Roodhuiden onder ons zou daar muziek in zitten, want de Heiligen Marx en Lenin staan daar voor altijd in Eeuwige Aanbidding.

.

DEEL II

De blinde vlek in de kennis van beide grote kerken tegenover een fascistische ideologie is geen nieuw fenomeen in onze tijd. Niet alleen tegenover de fascistoïde politieke religie islam, maar evenzeer verblind spraken de christelijke bisschoppen zich precies tachtig jaar geleden uit met betrekking tot het nationaalsocialisme. Het is een angstaanjagende parallel en een verbazingwekkende herhaling van wat zich in de kerken van toen en van nu afspeelde en weer afspeelt:

“Mei 1933 (sic) vermaanden de Beierse bisschoppen, dat men niet naar het scheidende en het verleden moest kijken, maar ‘naar wat ons verbindt’” (te vinden bij de jurist Gerhard Czermak). “Zoals het grootste deel van de katholieke en protestantse kerken in het Derde Rijk tot aan de catastrofale ‘Eindzege´ blind en star bleven, zo schijnt het nu ook weer te zijn. Voortdurend wordt over islamitische broeders, over monotheïsme, over dialoog en tolerantie geschreven en gepraat” (Marius Baar: “Zeitbomben der Weltgeschichte”, p, 124 en 103).

Als de satanisch kwade geest een bruin hemd aantrekt, of zich in het manteltje van een wereldreligie hult, wordt er blijkbaar van het kenvermogen van beide grote kerken en van de gehele Westelijke wereld teveel geëist.

Ook de opvolger van paus Johannes Paulus II schaart zich in het koor van onwetenden, zij die de islam niet begrepen hebben.

Nog voordat hij tot paus benoemd werd, zei kardinaal Joseph Aloisius Ratzinger in een uitvoerig gesprek met de journalist Peter Seewald, dat in 1996 als boek met de titel “Het Zout der aarde – christendom en katholieke kerk bij de millenniumwisseling” gepubliceerd werd, het volgende:

“De bommenterreur van extremistische moslims geeft heden de islam een steeds slechtere naam, en ook in Europa groeit de angst voor deze moordzuchtige fanatici.”

En vervolgens:

“Er bestaat een ´edele´ islam, zoals deze bijvoorbeeld door de koning van Marokko wordt belichaamd, en er is nu eenmaal de extremistische, terroristische islam, die men echter ook niet weer met de islam in zijn geheel mag identificeren, dan zou men deze in ieder geval onrecht doen.”

De latere paus Benedictus XVI onderscheidt dus de “edele islam” van het “islamisme”, respectievelijk “terrorisme”. Hij heeft dus net zoals zijn voorganger Johannes Paulus II, die na de terreurdaad in New York en Washington op 11 september 2001 tot “Respect voor de ‘authentieke’ (en dat betekent de vreedzame) islam” maande, niet begrepen. Er is blijkbaar geen sprake van gebrek aan kennis, maar van inzicht.

Het vaak gebruikte onderscheid tussen islam en islamisme, respectievelijk terrorisme, zoals dit ook door enige islamcritici wordt gebruikt en die mogelijk heel bewust door moslims zelf uitgevonden is, is onzin en een gevaarlijk bedrog. Ze is een politiek gewilde misleiding om ons de vreedzaamheid en vredelievendheid van de islam aan te kunnen praten. Met raffinement probeert men de “authentieke”, en dat betekent dan de eigenlijke en vreedzame islam, te scheiden van de gewelddadige, de vermeend politiek misbruikte islam, die men dan ook anders aanduidt en islamisme of terrorisme noemt.

De in 1946 in India geboren en islam afvallige islamcriticus, die onder het pseudoniem Ibn Warraq in de openbaarheid treedt, heeft de ware kennis en instelling, die de pausen ontbreekt, als hij schrijft:

“De islam is een totalitaire ideologie, die erop gericht is het religieuze, het sociale en het politieke leven van de mensheid in al zijn aspecten te beheersen … Ik accepteer niet de enigszins onechte onderscheiding tussen islam en ´islamistisch fundamentalisme´ of ´islamistisch terrorisme´.”

En de Turkse minister-president Erdoğan heeft zoals bekend kort en bondig het volgende gezegd:

“Er bestaat geen gematigde of niet-gematigde islam. Islam is islam en dat is ‘t.”

Het feit dat Mohammed, het voorbeeld voor alle moslims, de eerste terrorist in de islam was, kan paus Benedictus, die toch algemeen als geleerd geldt, duidelijk niet inzien, en dat iedere gelovige moslim een potentiële terrorist is, wil hij niet toegeven.

Verontschuldigend wordt vaak geargumenteerd dat paus Benedictus XVI de islam heel goed kent en begrijpt, maar dat hij met het oog op bloedige reacties de waarheid niet kan uitspreken.  Deze argumentatie was niet van toepassing toen hij kardinaal was, en als paus mag hij geenszins, en dat geldt onbeperkt, de waarheid, als hij het ware inzicht heeft, niet verloochenen en zijn kerk zo schandelijk verraden.

Wie geen kennis bezit is in ieder geval dom, wie haar weigert, handelt in hoge mate onverantwoordelijk, wie de waarheid echter kent en haar loochent, is een misdadiger.

Als Benedictus XVI in zijn Regensburger voordracht op 12 september 2006 de Byzantijnse keizer Manuel II Paleologos niet slechts geciteerd, maar eraan toegevoegd zou hebben dat deze uitspraak over Mohammed overeenkomt met de historische feiten en dat dit ook zijn mening was, dan was dat een moedige stap op de weg naar de waarheid geweest.

Deze moedige stap heeft hij echter niet gezet, maar integendeel in opmerkingen bij zijn Regensburger rede onder andere het volgende geformuleerd en gepubliceerd:

“Dit citaat is in de islamitische wereld helaas als uitdrukking van mijn eigen positie opgevat en heeft zo begrijpelijkerwijs opwinding veroorzaakt. Ik hoop dat de lezer van mijn tekst dadelijk kan zien, dat deze zin niet mijn eigen houding uitdrukt tegenover de koran, waarvoor ik de eerbied voel die het heilige boek van een grote religie toekomt.”

Als hij de koran gekend en de islam begrepen had, dan had hij uit het “Heilige Boek” kunnen halen en ervaren dat de moslims de permanente strijd tegen de ongelovigen, waartoe ook de christenen behoren, door Allah opgedragen wordt, zowel de strijd met het wapen in de hand, dat door het Arabische woord “qital” uitgedrukt wordt, alsook de strijd met een totale inzet van tijd, kracht, geld en leven voor de zaak van Allah, wat door de Arabische term “Jihad” wordt uitgedrukt.

“De strijd met het wapen (qital) is voor u (moslims) voorgeschreven, ook al staat deze u tegen”, zo lezen we in soera 2, vers 216.

Ongetwijfeld zijn deze uitspraken in de koran, die paus Benedictus XVI moet kennen,  tenslotte de reden en oorzaak van de radicale verschijningen van de islam en van de islamitische terreur van onze dagen. Ook de aanspraak op wereldmacht, zoals deze tegenwoordig weer bijzonder luid wordt, berust op de uitspraak van Mohammed, dat hij van Allah, en met hem alle moslims die hem opvolgen, aangewezen werd de mensen te bestrijden totdat ze allen moslims zouden zijn geworden, of zich aan de islam onderworpen zouden hebben.

Het is juist en in feite zo, zoals een ons bekende islamgeleerde, met de diepste kennis en bevestiging van zijn geloof, meedeelt:

“De islam is geen normale religie zoals de andere religies in de wereld, en islamitische naties zijn ook geen normale naties, islamitische naties zijn iets heel bijzonders, daar zij een bevel van Allah hebben gekregen om over de gehele wereld te heersen en boven elke andere natie in de wereld te staan.”

Dat zegt in ieder geval Mawlana Abu I-Ala Mawdudi (1903-1979), een van de bekendste islamgeleerden, die door de “gehele islamitische wereld als een leider wordt beschouwd, die men zich in de gehele geschiedenis door nog zal herinneren”, zoals professor Mark A. Gabriel in zijn boek “Islam en Terrorisme” op p. 105 schrijft.

Tegenwoordige bedrijven de pausen, en met hen de katholieke kerk, hetzelfde verraad van het christendom en zijn gelovigen zoals ze toentertijd in het Derde Rijk hebben gedaan. Werkelijkheidsresistent en kennisblind verbinden ze zich zoals toen met hun doodsvijand en voeren hun gelovigen op een dwaalweg en naar de ondergang.

Voor zijn inspanningen en het tot stand komen van het Concordaat op 20 juli 1933 verkreeg Adolf Hitler de Christus Orde, de hoogste pauselijke onderscheiding voor staatslieden (Marius Baar: “Zeitbomben der Weltgeschichte”, p. 99).

De God tot wie de paus bidt en die volgens de aanwijzingen van het Tweede Vaticaans Concilie aan Allah identiek is, heeft in soera 3 van de “heilige, eerbied eisende koran” zijn afgezant opgedragen het volgende te verkondigen:

“Zeg de ongelovigen (waartoe ook de paus alsmede de katholieken behoren): Gij zult overwonnen en in de hel gestoten worden en daar een onzalige ligplaats hebben (soera 3, vers 13, vlgs. Ludwig Ullmann. EB, in mijn koran: “Zeg tot de ongelovigen: “Gij zult worden terneergeslagen en in de hel worden verzameld, dit is een kwade rustplaats”)

Zou in het licht van dergelijke uitspraken in de koran een paus ook niet scherp horend worden en bereid zijn te luisteren naar wat vooraanstaande islamgeleerden zeggen en wat bijvoorbeeld de decaan voor koranstudies aan de Islamitische Universiteit van Gaza, Dr. Subhi Al-Yaziji in het interview zegt, dat op 25 mei 2012 door Al-Aqsa TV uitgezonden werd:

“De verovering van Andalusië (Spanje) is een oude droom, iets waarop alle moslims met grote vurigheid hopen en ook verder in de toekomst zullen hopen. Onze verwachtingen gaan veel verder – wij willen de vlag van het kalifaat boven het Vaticaan laten wapperen, want dat is ‘Rome’ van de belofte waarover Mohammed spreekt: ‘Gij zult Constantinopel veroveren en daarna Rome’.”

Als men de islamisering van Europa in een historisch kader plaatst, dan is te zien dat na de kleine golven, die in de vorm van het communisme en het nationaalsocialisme de wereld binnen drongen, nu een nog machtiger en gevaarlijker golf van barbaarse aard over Europa en de gehele wereld spoelt. Na de de mensheid omvattende heilsideeën van de “proletarische klasse” en het de mensheid veredelende “Arische ras” treedt nu het visioen van de “islamitische oemma” als het heil en doel van de mensheid op de voorgrond.

Eens wilde Hitler de wereld beheersen en eerst het Jodendom en daarna het christendom uitwissen.

Hij beschouwde het christendom als loot van het Jodendom en beweerde:

“Dat alles is toch alleen maar dezelfde joodse zwendel.”

De islam wordt tegenwoordig sterker en met de aan Hitler gelijke barbaarsheid moet nu in het kader van de islamisering eerst Israël en dan het christendom vernietigd en het Westen beheerst worden.

Het einddoel is en blijft echter de mensheid Allahs wet, de sharia, op te dringen om ‘vrede’ voor alle mensen en voor alle tijden te bewerkstelligen en dat betekent, dat de mensheid tot de islamitische oemma met een kalief als plaatsvervanger van Allah op de aarde gevormd moet worden, zoals het in de kiem in het zogenaamde “Medina model” aanwezig is.

Men zou toch van een paus kunnen verwachten, dat hij zich informeert en de eenvoudige waarheid over de islam, waarin de absoluutheideis van een fascistoïde almachtsideologie reeds in de kiem aanwezig is, zou kennen. Ook als die kennis de geestelijke horizon van de paus te boven gaat, is en blijft het een feit, dat zowel de geweldsdreiging alsook de toepassing van geweld in het wezen van de islam gegrond zijn en van Allah en zijn gewillige uitvoerder Mohammed afstammen. Terreur en geweld zijn gegrond in de koran, waarover de Franse filosoof en schrijver Voltaire met duidelijk inzicht zei:

“De koran leert angst, haat, verachting voor anderen, moord als legitiem middel ter verbreiding en tot het behoud van deze satansleer, hij spreekt slecht over vrouwen, plaatst mensen in klassen, eist bloed en steeds weer bloed.”

En de uit de islam getreden Berlijnse auteur Zafer Senocak, die in 1961 in Turkije werd geboren en sinds 1970 in Duitsland leeft, schrijft over de koran:

“Ook als de meeste moslims en niet-moslims (toevoeging van de auteur van dit artikel) het niet willen erkennen, dat terreur uit het hart van de islam komt, komt deze toch direct uit de koran voort. Hij richt zich tegen allen die niet volgens de regels van de koran leven en handelen, dus tegen democraten, westers geïnspireerde denkers en wetenschappers, tegen agnosten en atheïsten. En hij richt zich vooral tegen vrouwen. Hij is het handwerk van het mannenverbond dat de islam is, dat met alle macht zou willen verhinderen, dat vrouwen gelijkberechtigd zouden worden en dat hun eeuwenlange onderdrukking zou eindigen.”

Het is nauwelijks te geloven, maar hier is toch sprake van dezelfde koran, die paus Johannes Paulus II, die door Benedictus XVI zalig werd verklaard en binnenkort door de nieuwe paus Franciscus heilig zal worden verklaard, in deemoed zo innig kuste. Ook paus Benedictus XVI voelt tegenover de koran “de eerbied, die het heilige boek van een grote religie toekomt”, en hij dwong de publicatie van de “drie heilige boeken van de monotheïstische godsdiensten” af, waartoe natuurlijk ook de koran behoorde.

Dat pausen het gemakkelijk te doorziene maakwerk van een kamelenhandelaar uit de Arabische woestijn voor een ware Godsopenbaring houden, die de eeuwige en absolute waarheid zou bevatten en voor alle mensen tijdloos geldig zou zijn, is ronduit belachelijke waanzin. Al meer dan duizend jaar wordt de mensheid door een analfabeet uit de Arabische woestijn voor de gek gehouden, die zijn pathologische toestanden tot door god geïnspireerde openbaringen opblies en het daaraan vereiste geloof met het zwaard afdwong.

Johan Gottfried Herder (1744-1803) is in ieder geval niet in deze zwendel getrapt en heeft wat de koran betreft reeds meer dan tweehonderd jaar geleden de ware toedracht duidelijk doorzien en in zijn geschrift uit 1786 “Ideen zur Philosophie der Geschichte der Menschheit” treffend geformuleerd:

 “Zijn (Mohammeds) Koran, dit merkwaardige mengsel van dichtkunst, welsprekendheid, onwetendheid, slimheid en aanmatiging, is een spiegel van zijn ziel, die zijn gaven en tekorten, zijn neigingen en fouten, het zelfbedrog en de noodhulp, waarmee hij zichzelf en anderen misleidde, helderder dan enig andere koran (EB: koran=recitering) van een profeet laat zien.”

Tot een gelijke beoordeling kwam  meer dan duizend jaar geleden Al-Razi (ca. 865-925 n.Chr.), die als een van de grootste denkers van de islam geldt. Hij formuleerde zijn oordeel zelfs nog radicaler en vatte dat in de volgende woorden samen:

“De koran is echter niets anders dan een bevreemdende mengelmoes van absurde en onsamenhangende fabels, die als te belachelijk voor onnavolgbaar wordt gehouden, waarbij in feite zijn taal, zijn stijl en zijn veelgeroemde ´welsprekendheid´ geheel en al niet correct zijn” (In: Ibn Warraq, “Warum ich kein Muslim bin”; p. 369).

Het christelijke Avondland staat op het punt door een blinde vlek in de kennis en ideologische verblinding te gronde te gaan. De vraag is niet, in het licht van de geborneerdheid en naïviteit van de ongelovigen, waartoe naast de politici ook de kerkleiders gerekend moeten worden, of Europa islamitisch wordt, maar wanneer het zover is.

Waarmee men te maken krijgt wat betreft de islam, werd door Dr. Hans-Peter Raddatz treffend geformuleerd:

“In geen andere cultuur, laat staan in enige religie, is de codificatie van moord, roof, slavernij en schattingsafpersing (EB: jizya) religieuze plicht. In geen andere religie is de gesanctioneerde legitimatie van geweld als de wil van God tegenover anders gelovigen aan te treffen, zoals die door de islam als integraal bestanddeel van haar ideologie in de koran gecodificeerd en in de historische praktijk bevestigd is. Ten slotte is er geen enkele stichter van enige religie wiens voorbeeldwerking oorlogsvoering omvatte, noch het in opdracht liquideren van tegenstanders, zoals dat bij Mohammed daarentegen wel het geval was.

(Dr. Hans-Peter Raddatz: “Von Allah zum Terror?”, p. 71).

Bron:

http://europenews.dk/de/node/70079

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

24-07-2013 om 13:50 geschreven door digitalia  

.

China, Het Rijk van de Hemelse Vrede, met een beschaving die minstens 3 keer zo oud is als de onze…..

Zou dat geen betere optie zijn dan Mohammed? Zelfs voor de Roodhuiden onder ons zou daar muziek in zitten, want de Heiligen Marx en Lenin staan daar voor altijd in Eeuwige Aanbidding.

.

DEEL I

.

Ter zake :

De houding van het Vaticaan ten opzichte van de islam

Slechts op grond van een verbazingwekkende blinde vlek in de kennis, die onder andere hieruit bestaat, dat in het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) de islamitische Allah als identiek met de drie-enige God van de christenheid werd verklaard (“Nostra aetate” en “Lumen gentium), werd de geestelijke voorwaarde geschapen en is het eerst mogelijk geworden dat de islam zich sluipenderwijs onder de dekmantel  van  vreedzaamheid en vredelievendheid in Europa kon vestigen en zich ondertussen ook verregaand politiek kon consolideren.

Deze fatale vergissing van het Concilie en als gevolg daarvan de handelwijze van de pausen, zichtbaar geworden in de onderdanigheid bij het kussen van de koran door paus Johannes Paulus II (1920-2005) en in de voortzetting van deze lijn door paus Benedictus XVI (geboren 1927, paus van 2005 tot 28 februari 2013) en zijn opvolger, zal voortaan en uiteindelijk tot de dominantie van de islam in Europa en tot de ondergang van de kerk leiden.

Paus Johannes XXIII (1881-1963), die het Tweede Vaticaans Concilie inspireerde en ertoe opriep, had met betrekking tot Israël kort voor zijn dood, de grote kerkleraar Augustinus daarbij tegensprekende, kennis en inzicht toen hij zei:

“Wij erkennen nu dat vele, vele eeuwen de blindheid van onze ogen ervoor hebben gezorgd dat wij de schoonheid van uw uitverkoren volk niet konden zien en in zijn gezicht niet de trekken van onze eerstgeboren broeder konden herkennen … Vergeef ons de vervloeking, die wij in uw naam (: Jezus Christus) over de Joden uitspraken. Vergeef ons, dat wij u in uw vlees ten tweede male kruisigden. Want wij wisten niet, wat wij deden.”

Het Tweede Vaticaanse Concilie had kerkhistorisch de historische opdracht en unieke kans gehad, deze erkenning van paus Johannes XXII op te pakken en tot de oorsprong van de kerk en haar wortels terug te keren, dat wil zeggen, de verloren innerlijke band met het Jodendom weer tot stand te brengen.

In plaats daarvan verbond de katholieke kerk zich met de islam en knoopte zij bij de islamitische Allah aan, doordat ze de identiteit van Allah met de God van de christenheid tot verplichte leer verklaarde, wat men slechts als ontsporing, verblinding en dwaling van het millennium kan aanmerken.

Deze gelijkstelling heeft een dogmatisch karakter gekregen, daar de katholieke kerk tegelijk vastlegde dat een niet meegaan met de uitspraken van het Concilie als afvalligheid van de leer van de kerk en van de kerk zou worden beschouwd. Ze heeft zich daarmee duurzaam met de machtsfactor “islam” verbonden en zal daardoor radicaal veranderen.

Terecht spreekt Dr. Hans-Peter Raddatz van een nieuw ontstane “chrislam”. Ze wordt door deze fundamentele vergissing tot een stijgbeugel voor de machtsontplooiing van de islam, en ze zal in het kader van de machtsgreep van de islam tenslotte door deze verbinding en met haar het christelijke Avondland te gronde gaan. Ongetwijfeld staat dit laatste niet slechts op een tweesprong, maar aan de rand van de afgrond.

Men moet bij deze kerkhistorische ontsporing met ernstige gevolgen niet vergeten dat in het verloop van het Concilie de toenmalige kardinaal Karol Wojtyla grote invloed heeft gehad op het accepteren van de betreffende formuleringen en dat hij later als paus in zijn christelijk-islamitische oecumene, die uiteindelijk op de identiteit van Allah en de God van de christenen berust, dit besluit van het Concilie consequent getransponeerd, gerealiseerd en uitgebreid heeft.

“De heilswil omvat echter ook diegenen, die de schepper erkennen, onder hen in het bijzonder de moslims, die het geloof in Abraham belijden en met ons de ene God aanbidden, de barmhartige, die de mensen op de Jongste Dag zal oordelen.” (Hoofdstuk 16) Hoe paus Johannes Paulus II gedurende zijn zesentwintigjarige werkzaamheid als paus de besluiten van het Concilie heeft getransponeerd en hoe hij ook nog steeds in zijn openbare uitingen de uitspraken van het Concilie heeft bevestigd, blijkt bijvoorbeeld uit het volgende citaat (‘De dialoog is heden nodiger dan ooit!’ van Mattias Kopp):

“Het was vooral de reis van de paus naar Marokko (van 19 tot 20 augustus 1985), met zijn rede voor meer dan 100.000 islamitische jongeren in het stadion van Casablanca, die een historische mijlpaal werd. Herinnerend aan het  erfgoed van de abrahamitische religies benadrukte de paus: “Wij geloven aan dezelfde God, de levende, die de werelden schept en die zijn schepselen naar de voleinding leidt … daarom kom ik vandaag als gelovige tot jullie.”

In plaats van een noodzakelijke pauselijke waarschuwing aan alle mensen – ‘urbi et orbi’ – en van een voorlichtende verwijzing voor de christenheid naar het gevaar van de islam met zijn antichristelijke en antidemocratische, met zijn mensverachtende en de mensenrechten kwetsende machtsideologie, kuste Johannes Paulus II demonstratief een groene prachtuitgave van de koran (‘L’Orient et le jour” van 14 mei 1999), qua inhoud het handboek van het islamitische terrorisme van onze dagen, boog hij “in eerbied” voor de massamoordenaar Khomeini, omarmde hij in 1993 de massamoordenaar Turabi, smeekte hij in het “Heilige Jaar” 2000 Johannes de Doper “de islam (niet de moslims!) te behoeden” en spoorde hij na de terreurdaad van 11 september 2001 aan tot “respect voor de ‘authentieke’ (en dat zou moeten betekenen vreedzame) islam”.

“Geen paus, geen kardinaal, geen politicus heeft het zo omvattend opgenomen voor de belangen van de islam, van het economisch liberalisme, van de maffia en van de vrijmetselarij als paus Johannes Paulus II, de ´esoterisch geschoolde´.” (Dr. Hans-Peter Raddatz:: “Von Allah zum Terror?”, p. 243).

Het is in het licht van deze handelwijze in het geheel niet verwonderlijk dat ook professor Hüsein Hatemi op 29 december 2001 de volstrekt juiste opmerking maakte:

“Er is geen mens in de Westerse wereld die de islam een grotere dienst heeft bewezen dan de paus!” (Johannes Paulus II).

De keerzijde van deze onderhorigheid aan de islam toont zich in een andere tendens: “Reeds in 1974 noemde de VN de leider van de PLO “Hoofd van de Palestijnse natie”, en paus Johannes Paulus II ontving hem (Yasser Arafat, 1929-2004: “Voor ons betekent vrede de vernietiging van Israël”) vaker dan welk westers “staatshoofd” dan ook. Sinds de VN-conferentie in Durban spreekt men van de “terreurstaat   Israël” en komt de worsteling om zijn bestaan steeds dichter bij de Holocaust.

Onder de indruk van het in Frankrijk bijzonder uitgesproken antisemitisme beschouwde de vroegere minister-president Rocard de stichting van de Jodenstaat als een ‘historische vergissing’” (Dr. Hans-Peter Raddatz)

Tot wat voor een wereldbeschouwelijk-theologische verblinding Johannes Paulus II, die men binnenkort heilig zal verklaren, gestegen was, toont de verkeerde uitspraak aan, die hij reeds op 21 september 1986 bij het angelus gebed in Rome deed:

“Iedere religie (dus ook de islam) leert de overwinning op het kwaad, het zich inzetten voor de gerechtigheid en de acceptatie van de ander. Deze gemeenschappelijke trouw aan de respectieve religieuze tradities is heden meer dan ooit een vereiste voor vrede.”

De katholieke kerk bleef sinds het Tweede Vaticaans Concilie geestelijk met de islam verbonden en hield tot nu toe in de opeenvolging van alle pausen steeds de verkeerde koers aan.

Op 1 mei 2011 werd Johannes Paulus II voor zijn misdaad tegen de christelijke geest door paus Benedictus XVI zalig verklaard. Ook werd hem door de huidige paus Franciscus binnenkort de heiligverklaring toegekend.

In het licht van de uitspraken van het Concilie en de paus is het consequent en in het geheel niet verwonderlijk, dat men in de studiegids van de Duitse bisschopsconferentie “Christenen en moslims in Duitsland” van 2003 kan lezen:

“Christendom en islam zijn twee verschillende toegangen tot dezelfde God.”

Kort en raak stelt Dr. Raddatz: “Wie een bijna tweeduizendjarige Godsidee en de daaruit moeizaam ontwikkelde voorstelling van de mensenrechten op de afvalhoop van de (heils)geschiedenis werpt, staat wijd open voor het opnemen van manipulatieve begrippen die geschikt zijn om de ´traditie´ van Europese gewelddadige systemen voort te zetten.”

En verder: “Zolang het nieuwe geloofsvoorschrift van de gemeenschappelijke God geldt, kan de convergentie van beide geloofsvormen zich voortzetten, waarbij het zeker om eenrichtingsverkeer gaat. De convergentie voltrekt zich onder geweldig grote veranderingen in de kerk bij een gelijkblijvende islam. In kerken worden korans uitgestald, maar in moskeeën liggen geen Bijbels. Het zijn christenen die de bouw van moskeeën in Europa eisen en er zijn geen moslims die de bouw van kerken in de Oriënt ondersteunen. Het zijn ´christenen´ die in Europese moskeeën ´bidden´ en moslims die in hun landen christenen doden.” (Dr. Hans-Peter Raddatz: “Von Allah zum Terror?”, p. 241 en 239).

 (wordt vervolgd)

24-07-2013 om 13:40 geschreven door digitalia  

.

Dinsdag 23 juli 2013

Zon 5u56-21u41

H Birgitta van Zweden, co-patrones van Europa

.

Op deze dag in 1453, wat dus al een heel stuk terug is in de tijd, moesten de Gentse notabelen om hun Graaf, ook een Philips die men om onnaspeurbare redenen achteraf ‘de Goede’ is gaan noemen, te bevallen, op een podium voor hem verschijnen, in een lang nachtgewaad, met de handen op de rug geboden en met een strop rond de nek, met gebogen hoofd, klaar om te worden opgeknoopt. Ze hadden namelijk lange tijd voordien de weigering volgehouden, om de overdreven belastingen af te dokken….. Maar na hadden ze zich moeten overgeven, want verslagen in de strijd.

Zoveel jaren later, zou Gent die vernederende vertoning met plezier herhalen voor Flippo de Taaie ’van België’. Daarbij zouden zij zelfs bereid zijn achterwaarts plat op de buik te kruipen als aardwormen, onderwijl zich oprichtend om te zwaaien met de tricolore handvlaggetjes hen door Het Hof/Le Palais ter beschikking gesteld.

Waarna de Vorst, in groot ornaat van gevechtspiloot en op maat van de Brabançonne, samen met Elio di Jeanetto, de lichaamshouding zou aannemen die typisch is voor adellijke rug-ridders.

.

.

Vlaanderen kleurt geel

 En W-Vlaanderen kan nu de doorslag geven, nu Leterminator rondhangt op de Place Pigalle….

.

.

Ter zake :

Hoe de zwarten Detroit naar het faillissement brachten

Door RechtsActueel • 20 juli 2013

detroitDe Amerikaanse stad Detroit is failliet. Met een schuld van 14 miljard dollar werd besloten de stekker eruit te trekken. In alle media kon u het klassieke politiek-correcte verhaal lezen: ‘Detroit werd groot en rijk door de auto-industrie, maar toen die achteruit boerde ging het ook met Detroit van kwaad naar erger’. Dat is zeker waar – maar slechts een stuk van het verhaal. Een heel ander stuk is dat de stad, die destijds vooral blank was, overspoeld werd door zwarten uit het zuiden – die vervolgens met rassenrellen, moorden op blanken en etnische zuivering zorgden voor de ondergang van de eens welvarende en goed bestuurde stad.

Detroit werd gesticht rond 1700 door Europese emigranten en werd door opeenvolgende generaties Duitse, Poolse en Ierse blanken uitgebouwd tot een prachtige stad. Ze kreeg de bijnaam ‘het Parijs van het westen’ vanwege haar prachtige boulevards, architectuur en cultuur. In de eerste helft van de 20e eeuw kwam de automobielindustrie tot bloei, waarin vooral gewerkt werd door blanke arbeiders. De stad groeide daardoor en verkreeg vrij welvarende voorsteden; het aantal inwoners liep op tot 1,5 miljoen.

De grote fout kwam er tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen het gebrek aan blanke arbeiders werd opgevuld door de import van massa’s zwarten uit het Zuiden. Van 4% zwarten in de arbeiders liep dat op naar 15% aan het einde van de oorlog.  Het mag niet gezegd en geschreven worden, maar ook in de VS werkt multiculturalisme niet. En dus werd ook Detroit een kruitvat van spanningen, waar de klassieke afgunst van veel zwarten op het blanke succes verpakt wordt als verwijten wegens vermeend ‘racisme’. Om die spanningen tegen te gaan werd een enorm federaal hulpprogramma opgezet, het ‘Model Cities Program’, dat fortuinen pompte in ‘stadsvernieuwing’. Detroit kreeg het meest, bijna 500 miljoen dollar. Maar het mocht allemaal niet baten: onder invloed van de zogenaamde linkse ‘burgerrechtenbeweging’, en een toespraak door Martin Luther King enkele jaren eerder, braken op 12 juli 1967 rellen uit die eerder het karakter aannamen van een zwarte oorlog tegen blanken. Blanken werden op straat met tafelpoten en baseballbats doodgeslagen, hun huizen platgebrand, hun winkels geplunderd, duizenden gebouwen verwoest.  Het leger moest met grof geschut en tanks tussenbeide komen om de zwarte razernij te stoppen.  Foto’s uit die tijd tonen al een oorlogslandschap.  Er vielen 43 doden, 467 gewonden, en er werden meer dan 2,000 gebouwen verwoest – waaronder veel blanke winkels.

CHICAGO RIOTS De stad Detroit zou van het zwarte geweld nooit herstellen.  De blanken hadden de les begrepen en begrepen dat de zwarten een etnische zuivering wilden van het centrum van Detroit. Zoals dat wel vaker gebeurt besloten zij te verhuizen, en zij trokken naar de steden rond Detroit om opnieuw datgene te doen waar zij goed in zijn: welvaart en vooruitgang opbouwen. Detroit werd overgelaten aan de zwarten, zoals die wensten, zodat die nu eens konden bewijzen wat ze konden… De resultaten zien we vandaag. De stad Detroit telt nu meer dan 80% zwarten en slechts 10% blanken. De stad is één van de onveiligste van de VS, met een enorm hoge criminaliteitsgraad; geen enkele vorm van economie of industrie komt er van de grond; slecht en corrupt bestuur is een constante; en nu is de stad dus failliet.

Eigenlijk is de circel daarmee rond. Van een welvarende, rijke en vooral blanke en Europese stad is Detroit nu veranderd in een desolate puinhoop, die erg lijkt op een stad in… Afrika.

Het is louter toeval dat het faillissement van Detroit er komt net op het ogenblik dat de eerste zwarte president van de VS, Barack Hoessein Obama, zich op een onaanvaardbare wijze gemengd heeft in het proces waarbij de Latino George Zimmerman terecht werd vrijgesproken omdat hij uit wettige zelfverdediging de zwarte nietsnut Trayvon Martin doodschoot nadat die Zimmerman’s hoofd tegen het asfalt beukte.  Maar als symbool van het failliet van ‘multiraciaal’ Amerika kan het wel tellen.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

23-07-2013 om 17:27 geschreven door digitalia  

.

.

Bonjour La Flandre….

Die Hollanders zijn rare karwaten, maar met woorden zijn ze wel echt goed. Geen enkele Vlaming had het in ieder geval beter kunnen zeggen (zie artikel hieroder)  : Hollanders gebruiken woorden als achteloos weggeworpen bananenschillen, waar een ander dan over valt.

.

Ter zake :

Koning van een land dat alleen in de atlas bestaat

Geplaatst door Tim Engelbart op 21 juli, 2013 - 16:30

*

Een flut-ceremonie kondigt fantasieloze ambtstermijn aan als staatshoofd van een land dat alleen op papier bestaansrecht heeft.

Vandaag is het dan gebeurd: kroonprins Filip heeft zijn vader Albert opgevolgd als Koning der Belgen en is nu het staatshoofd van onze zuiderburen. Als je het zo opschrijft klinkt dat allemaal vrij imposant, maar dat is het natuurlijk niet echt: het Koningshuis van België in onverminderd impopulair, Filip in het bijzonder heeft geen reputatie als het helderste licht in de kerstboom, en het land dat hij poogt te gaan regeren functioneert niet eens als een echte staat. Filip is vandaag dus eigenlijk een beetje koning van spek en bonen geworden.

Niet voor niks refereert de Belgische pers zich een ongeluk naar onze eigen Koning Willem-Alexander en diens echtgenote Maxima, wanneer Filip en zijn Mathilde ter sprake komen. Onze majesteit heeft immers eigenlijk alles wat de Koning der Belgen mist; populariteit, uitstekende beheersing van het Nederlands, charme en charisma en wordt in internationale contreien voor vol aangezien in plaats van uitgelachen.

Filip lijkt in alle opzichten eigenlijk een slap aftreksel van Willem-Alexander. Wat dan weer geestig is, omdat het zo ontzettend symbolisch is. Laten we eerlijk zijn: België is eigenlijk gewoon een slap aftreksel van Nederland. Het land is al bijna 200 jaar onafhankelijk van Nederland, maar is nog steeds geen echte natiestaat geworden.

Toegegeven, België heeft een vlag, een volkslied en een grondwet. Het heeft een minister-president, een volksvertegenwoordiging en zelfs een fonkelnieuwe koning. Het had tot 2002 een eigen munt, en alomgerespecteerde buitengrenzen. Voor encyclopedieën en atlassen zal België dan ook onbetwist gelden als één van de 200 landen die de wereld rijk is.

Maar België mist één ding waardoor het geen echt land is: één volk. België is een een staatsrechtelijk construct om de losse onderdelen Wallonië en Vlaanderen (en zelfs nog een piepklein Duitssprekend stukje) te verbinden. Ga je kijken naar wat alle Belgen gemeenschappelijk hebben, dan kom je op bitter weinig uit. De Walen en de Vlamingen hebben ieder hun eigen televisiestations, nieuwswebsites en kranten. Ze hebben hun eigen culturele grootheden en gevoel voor humor. De twee bevolkingsgroepen leven geheel gescheiden van elkaar en van interactie is alleen op het nationale politieke niveau sprake. Deze club mensen heeft dan weer niet veel in te brengen, want veel verregaande bevoegdheden zijn gedecentraliseerd naar lokale overheden.

De enige twee zaken die in theorie echt 'van alle Belgen' zijn, zijn het nationale voetbalelftal en de Koning. Maar de eerste doet het al sinds eind jaren '90 bitter slecht in WK's en EK's, en de tweede wordt gezien als een schertsfiguur die nog niet in een projectie van de schaduw van de teen van Willem-Alexander kan staan.

Vlamingen en Walen, wees toch gewoon eens moedig en hef België gewoon op. Dat de troonswissel wordt gezien als genante vertoning, en niet als volksfeest, zegt eigenlijk alles.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

22-07-2013 om 17:30 geschreven door digitalia  

.

Maandag 22 juli

Zon 5u55-21u42

H Maria van Magdala

Is het drie dagen voor Sint-Jacob goed, een korenoogst in overvloed

.

.

De Flipper, als Koning Kukuleku

21 juli 2013-25 mei 2014

.

.

Ter zake :

Om de schijn van communautaire neutraliteit van de nieuwe vorst hoog te houden, hebben de traditionele partijen beslist dat deze de wetten zowel met de naam “Philippe” als “Filip” zal moeten ondertekenen. Een beslissing die nog rap door het parlement moest worden gejaagd. Dat was aanleiding voor senator Bart Laeremans om deze partijen nog eens de mantel uit te vegen over zoveel leugenachtigheid. Het vorstenhuis is immers helemaal niet politiek en communautair neutraal. Een uiteenzetting over een thema die in het Belgisch halfrond uiteraard maar met één uitroep kon worden afgesloten: “Leve de Vlaamse republiek”.

Lees hier de tussenkomst:

Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 31 mei 1961 betreffende het gebruik der talen in wetgevingszaken, het opmaken, bekendmaken en inwerkingtreden van wetten en verordeningen (Stuk 5‑2227) (Evocatieprocedure)

De heer Bart Laeremans (VB). – We hebben vanochtend al stevig gediscussieerd over dit wetsontwerp. De minister zei dat het een technisch ontwerp betreft, waarbij het niet op zijn plaats zou zijn om over de inhoud van de koninklijke functie te spreken. Collega Anciaux, die vroeger nog voorzitter was van de Volksunie, een partij die de functie van de Koning aan banden wou leggen, komt vandaag iets vertellen dat kant noch wal raakt. Het kwam mij bijna voor als vloeken in de kerk toen ik hem hoorde zeggen dat de Koning in de praktijk zijn functie protocollair is beginnen invullen. Die uitspraak is hilarisch, en compleet in strijd met de waarheid. De heer Anciaux weet immers dat de Koning de voorbije jaren zeker een zeer belangrijke politieke rol heeft gespeeld en nog altijd speelt. Ik denk bijvoorbeeld aan zijn kersttoespraak waarin hij iedereen die ook maar enige Vlaams-nationale opinie heeft, in de hoek heeft gezet als populisten van de jaren 1930. Dat is een politieke uitspraak bij uitstek. Ik denk ook aan de regeringsvorming waarbij hij zeker sinds 2010 een ongelooflijk zware rol heeft gespeeld. Er kunnen boeken worden geschreven over de rol die de Koning de voorbije jaren heeft gespeeld en die geleid heeft tot een unicum in jaren, namelijk dat we nu een regering hebben die niet gesteund wordt door de helft van de Vlaamse politici. De aftredende Koning heeft dus wel degelijk een belangrijke politieke rol gespeeld. Nu we spreken over de koninklijke handtekening, was het dus wel het ogenblik om ook de functies van de Koning te bespreken. Daarvoor is een dosis politieke moed nodig, en die heeft de heer Anciaux al een aantal jaren niet meer.

De koninklijke handtekening is geen louter formalisme, het is een belangrijk deel van het politieke proces. Ik denk bijvoorbeeld aan de grote crisis die we in 1990 gekend hebben met de abortuswet. Zonet heeft de heer Mahoux nog gezegd dat het toen helemaal niet om een “crisette”, ging, maar om een “crise majeure”, omdat de Koning weigerde zijn handtekening te plaatsen. Zijn handtekening is dus, jammer genoeg, fundamenteel in het democratisch proces van het land.

Vorig jaar rond deze tijd werden op het koninklijk paleis de regering en een aantal parlementsleden uitgenodigd, namelijk de leden van de Comori, dus de partijen die onder mekaar de staatshervorming bedisselen. Ze werden daar ontvangen voor de officiële plaatsing van de koninklijke handtekening. De andere parlementsleden kregen de zwartepiet doorgeschoven. Blijkbaar zijn er goede en slechte parlementsleden. Een echt staatshoofd die naam waardig, dat zichzelf en zijn volk respecteert, staat boven het politieke gewoel, niet middenin. Het was voor mij de grootste vernedering, de grootste krenking van mijn parlementaire waardigheid sinds ik sedert 1995 zitting heb in het parlement. Ik vind dat het niet kan dat een staatshoofd partij trekt, dat hij sommige politici met veel aplomb en luister op het paleis ontvangt vóór de camera’s, en dat hij niets te maken wil hebben met de anderen: de slechteriken, de dommeriken, de viezeriken.

Zelfs voor zijn afscheidslunch op het paleis moesten we vaststellen dat, tenzij ik mij zou vergissen, dat de Koning bepaalde partijen niet heeft uitgenodigd, zeker de onze niet en ik denk ook de N‑VA niet. Dat is toch wel beneden alle peil! Het is gênant, het toont aan wie de vriendjes zijn, wie naar het diner mag komen.

De heer Bert Anciaux (sp.a). – U mag zondag komen.

De heer Bart Laeremans (VB). – Ik zal zondag met alle plezier thuis blijven. De Koning had evenwel de beleefdheid kunnen hebben om de confederalistische partij uit te nodigen.

De heer Bert Anciaux (sp.a). – Laat de N‑VA dat dan zelf zeggen.

De heer Bart Laeremans (VB). – Wij zouden inderdaad niet gegaan zijn, maar ik stel vast dat enkel de vriendjes van de Comori-partijen uitgenodigd zijn, maar dat de confederalisten die toch nog altijd een klein beetje in België geloven, ook niet uitgenodigd zijn.

Daarnet in de commissie hebben we kritische opmerkingen aangevoerd, met name dat die handtekening van de koning zeer belangrijk is en dat het nu het goede moment is om die bevoegdheid te ontnemen of de koninklijk macht minstens in te perken, na jaren van palaveren over het evolueren naar een louter protocollaire functie. Daar is niets van terechtgekomen. Later zal het de Koning zijn die zelf de inperking van zijn eigen bevoegdheden zal moeten ondertekenen. Dat zal veel moed vergen van de politicus die dat hier moet voorstellen en daarmee naar het paleis moet trekken.

Als antwoord kregen we van de minister een uitvoerige, bijna lyrische uiteenzetting over de etymologie van de naam Filip, die de naam was van de vader van Alexander de Grote, en waaraan een hele reeks kwaliteiten verbonden zouden zijn, die we evenwel niet kunnen associëren met de persoon van de nieuwe koning. We geloven niet dat hij zo plots die omslag kan maken.

Als men dan toch Griekse woorden wil analyseren, laten we dan even kijken naar de betekenis van het woord democratie. In een democratie regeert het volk en bepaalt het volk wie in de regering zit en niet het koningshuis. Dat zou pas een opmerkelijk signaal zijn, dat we eindelijk de democratie in dit land zouden invoeren. Maar dat gebeurt niet, België is nooit een echte democratie geweest, want de Vlaamse meerderheid werd altijd aan banden gelegd. Voor ons kan een echte democratie enkel gepaard gaan met de verkiezing van het staatshoofd als vertegenwoordiger van het land. Daarom kiezen we voor de republiek als staatsvorm. Om die reden zijn we ook niet gehecht aan België. Zolang België bestaat zal het een koninkrijk blijven omdat langs Franstalige zijde niemand eraan denkt de koning te vervangen door een verkozen staatshoofd.

Daarom besluit ik: leve de Vlaamse republiek!

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

22-07-2013 om 12:11 geschreven door digitalia  

.

.

De twee rug-ridders

Even voor ze in intieme kring, aan de slag gaan……

.

.

Ter zake :

De eksters van Laken

Vanaf 25 oktober 2019, leeftijd dat ze 18 jaar zal worden, zal Prinses Elisabeth 683.560 à 691.000 euro/jaar + maandloon van 8.583 euro ontvangen. Nog één die nooit zal moeten werken! Hoelang gaan we dat blijven slikken? En hier volgt de rest van de eksters:

Koning Filip: 10,5 à 10,7 miljoen euro/jaar

Koning Albert II: 743.000 euro/jaar (kosten) + maandloon van 8.600 euro

Koningin Fabiola: 341.000 à 345.000 euro/jaar + maandloon van 4.500 euro

Prins Laurent: 211.600 à 213.900 euro/jaar + maandloon van 4.500 euro

Prinses Astrid: 211.600 à 213.900 euro/jaar) + maandloon van 4.500 euro

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

21-07-2013 om 17:19 geschreven door digitalia  

.

Zondag 21 juli

Zon 5u54-21u43

H Brigitta van Zweden

.

.

Zelfs Google draait vandaag mee in het koninklijk circus

Poenscheppers onder elkaar, hé!

.

.

Ter zake :

Leo Vindevogel - eerlang een biografie

*

De naam Leo Vindevogel zal onze lezers vertrouwd in de oren klinken. In de loop van het bestaan van ons weekblad werd al herhaaldelijk aandacht besteed aan deze katholiek-flamingante volksvertegenwoordiger uit de Vlaamse Ardennen en oorlogsburgemeester van Ronse.

Doordat hij weigerde naar Duitsland te vluchten, kwam zijn proces in geen tijd voor de repressierechtbanken. Een proces dat meer weg had van een Sovjet-showproces uit de jaren dertig van vorige eeuw dan van een eerlijk proces. Ondanks een tegenstrijdig vonnis, levenslang voor de krijgsraad en de doodstraf voor het krijgshof, werd hij op 25 september 1945 geëxecuteerd. Vindevogel was de enige volksvertegenwoordiger ooit die op last van Belgische instanties gefusilleerd werd. Samen met de processen tegen Irma Laplasse en August Borms, was het proces tegen Vindevogel één van de meest tot de verbeelding sprekende uit de repressieperiode.

Over hem werden er honderden artikels en een handvol licentiaatsverhandelingen geschreven. Een allesomvattende

historische biografie ontbrak evenwel. Die leemte zal nu gevuld worden door de biografie die Pieter Jan Verstraete geschreven heeft. Eerder publiceerde hij al omvangrijke biografieën, van Odiel Spruytte, Reimond Tollenaere en Hendrik Jozef Elias. Voor zijn Vindevogelbiografie kon Verstraete gebruik maken van een aantal nieuw ontdekte bronnen, zoals het zogenaamd verdwenen oorlogsarchief

van de stad Ronse. Het boekwerk zal op de symbolische

datum van 25 september 2013 in de lokalen van de Christen Volksbond (Zonnestraat) in Ronse – een bij uitstek historische site – voorgesteld worden. De biografie telt 700 bladzijden, is geïllustreerd en zal gebonden en genaaid met stofwikkel uitgegeven worden.

Tot midden september bedraagt de voorintekenprijs 34 euro, daarna 48 euro. Iedere intekenaar krijgt begin september een uitnodiging voor de voorstelling. Bestellen kan door 34 euro (+7,50 euro verzendingskosten) te storten op rekeningnummer BE64 4627 2867 9152 van Pieter Jan Verstraete, 8500 Kortrijk.

Iedereen die naar de voorstelling komt, of het boek wenst af te halen op de Vlaamse Ruilbeurs in Nijlen op 20 oktober (tussen 9 uur en 15.30 uur), hoeft uiteraard geen verzendingskosten te betalen. Van zodra het boek verschenen is, zal het op deze bladzijde uitvoerig besproken worden. KVC

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

21-07-2013 om 09:43 geschreven door digitalia  

.

Zaterdag 20 juli

Zon 5u53-21u45

H Margaretha van Antiochiës

Margriet houdt haar water niet

.

.

De Engelenburcht, eigenlijk het mausoleum van Keizer Hadrianus,

Met bovenop de Aartsengel Michaël die het zwaard terug in de schede steekt. Werk (1752) van Gentenaar Pïeter Antoon Verschaffelt.(*)

.

.

Ter zake :

Sharia zal ook in België gelden”

www.vlaamsbelang.org “Ook in België zal op een dag de sharia gelden.”

*

Anjem Choudary, de Britse leider van sharia4Uk en de mentor van Fouad Belkacem, laat er in een interview met Humo geen twijfel over bestaan dat ons land binnen afzienbare tijd zal verworden tot een islamitische staat.

 Het gesprek met Choudary levert een onthullende kijk in het brein en de denkwereld van de steeds groter wordende groep van sharia-adepten. Zo rechtvaardigt de man zonder verpinken de barbaarse moord op de Britse soldaat Lee Rigby. Rigby werd op 22 mei in London aangereden door twee islamisten en vervolgens gruwelijk bewerkt met messen en een hakbijl. “Geen enkele moslim zal zeggen dat Lee een onschuldige was. Of je hem daarvoor moet vermoorden, hangt af van de individuele inschatting van de moslim.” Eerder verklaarde Choudary in een druk bijgewoond vrijdaggebed in Walthamstow dat ‘Rugby zal branden in de hel’ en dat ‘de daders martelaars van Allah zijn.’

Radicale islam is mediaterm

 Maar ook over het islamitisch imperialisme is Choudary schrikbarend eerlijk. “Tegen 2050 zal Groot-Brittannië een islamitisch land zijn. Op een dag zal de sharia overal gelden, ook in België.” Niet onterecht haalt Choudary daarvoor de snel groeiende moslimbevolking aan die als gevolg van hogere geboortecijfers en immigratie de Europese bevolking in snel tempo tot een minderheid herleidt.

 In een interview in Knack vorig jaar veegde Choudary (terecht) ook de term ‘radicale islam’ van tafel. “De radicale islam is een mediaterm en bestaat niet: er is alleen de islam” (Knack, 20 juni 2012). Inderdaad, de islam is een fundamentalistische veroveringsgodsdienst. En elkeen die zich moslim noemt en als dusdanig de koran belijdt vormt per definitie een gevaar voor onze meest essentiële waarden en grondrechten.

 Een ding is alvast positief: het is goed dat Choudary ons nog eens met de neus op de feiten drukt. Voor het te laat is.

.

(*- Beeldhouwer Pieter Antoon Verschafdfelt : zie Wikipedia.

chreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

20-07-2013 om 12:23 geschreven door digitalia  

.

Vrijdag 19 juli

Zon 5u51-21u46

H Arseen

.

Sedert de ‘Verlichting’ weten we beter

Hoe we van onze tegenstrevers moeten af geraken…..

.

.

Ter zake :

vermoeden van de dubbele waarheid.

“Creatopia”: wanneer het licht uitgaat in een tolerantiecultuur

Blokkendoos. Even samenvatten voor wie pas terugkeert van de planeet Mars: zowat een maand geleden werd een 23-jarige kleuterjuf van De Blokkendoos, een schooltje in de Antwerpse migrantenwijk het Kiel, van kindermisbruik beschuldigd. Sommige kinderen zouden zich thuis bizar gedragen hebben en spraken over “intieme spelletjes”. Er ontstond enorme heisa aan de schoolpoorten, waar vooral moslims zich niet onbetuigd lieten, omwille van deze “obsceniteiten” die tegen hun cultuur indruisen. Maar het gerecht vond geen spoor van dat zogenaamd kindermisbruik. Wel bleek dat het protest aangestuurd was door een paar heethoofden van Sharia4Belgium.

Nu de juf blijkt vrijuit te gaan en het geheel berust op vanuit bedenkelijke milieus aangepookte hysterie, zou men denken dat de school vierkant achter de leerkracht zou staan, en de ouders even herinnert aan de missie van het gemeenschapsonderwijs in een gelaïciseerde samenleving als de onze. Niet dus: de school ging overhaast dicht, de juf in kwestie keert in september niet terug. “Overgeplaatst” op haar eigen verzoek, zegt Frank Noten, directeur van het Antwerpse stadsonderwijs. Ja, dat zal wel. De school verandert zelfs van naam, en wordt nu Creatopia, kwestie van elke herinnering aan het incident uit te wissen. Dat was al lang zo afgesproken, zegt diezelfde Noten, tegelijk topambtenaar, een soort communicatie-adviseur à la Noël Slangen, en tussendoor ook nog zaakvoerder van een hotelketen.

Geen zinnig mens trapt in dat soort Orwelliaanse machinaties: het Antwerpse stadsbestuur is gewoon plat op zijn buik gegaan voor de intimidatie van een stel oproerkraaiers, die de genomen maatregelen als een schuldbekentenis zullen interpreteren. De leerkracht in kwestie en de schooldirectrice komen zelfs niet in beeld en zijn spoorloos, ondergedoken naar het schijnt, maar allicht ook een spreekverbod opgelegd omdat ze, doodgefrustreerd en ontmoedigd, wel eens politiek “foute” uitspraken zouden kunnen doen. Je zult maar zo’n kleuterjuf zijn, en voor de rest van je tijd bekeken worden als “die van de Blokkendoos met dat verhaal over kindermisbruik”.

 Praatbarak en pretcultuur

Andermaal schijnt in deze kwestie de democratische rechtstaat op haar eigen grenzen te botsen. Het gaat om de vrijheidparadox in een liberale samenleving (dit woord uiteraard in de filosofische betekenis), waar menig cultuurfilosoof al mee worstelde: wat doe je met bewegingen en ideologieën die de vrijheid van mening willen afschaffen? Ze verbieden, en de eigen mooie principes even opzij zetten? Of ze toelaten, en diezelfde principes laten uithollen?

Met de opmars van de salafistische islam in Europa kraakt ons pluralistische cultuurmodel in al zijn voegen. De multicultuur zit in de Europese genen, jawel, maar dit lijkt meer op een virale aanval die heel het immuunsysteem ontwricht.

Het feit dat er niet krachtdadig gereageerd wordt door de inrichtende macht van die kleuterschool, maar dat men integendeel met “praatsessies” de fanatici wil masseren, bewijst in welk stadium dat cultuurrelativisme al is terecht gekomen. Daar is een lang proces van mentale degradatie aan vooraf gegaan, waardoor zoiets als het gezond verstand het helemaal laat afweten.

Zo wordt de islam de ultieme uitdager van onze Westerse moderniteit. Goed dus dat hij er is, zo weten we wat er op het spel staat…

Al decennia lang is onze gemediatiseerde democratie verworden tot een hysterische praatbarak, een société du spectacle (Guy Debord, 1967) waarin het simulacre (Jean Baudrillard, 1981) regeert, het gerucht, en het gerucht-over-het-gerucht. Ik citeer hier twee filosofen met een respectabele ouderdom, die in tempore non suspectu de interne zwakte van onze communicatiemaatschappij al bestudeerden.

Ze legden de vinger op de kern van het probleem: we hebben geen empirisch instinct meer, daarom kan men ons alles wijsmaken. De televisie heeft ons kritisch apparaat drastisch beschadigd, het internet maakt het werk af. We leven in een zelfvoldane pretcultuur van meninkjes, talkshows en blogs, die allemaal een mediagestuurde waan-van-de-dag achterna lopen.  Iedereen scharrelt en kletst maar raak, ook en vooral de politieke klasse.

Zo iets moet ontsporen, en wel op het moment dat één, in planetaire termen denkende sekte ons met de neus op de feiten drukt: vrijheid is niet risicoloos, en niet alle contradicties binnen een samenleving kunnen gladgestreken worden met praatsessies en wisselende uithangborden.

 De islam als uitdager

FreedomIk klink nu even dramatisch en cultuurpessimistisch, maar dit soort frontale aanvallen op onze democratie heeft in evolutionaire termen wel zijn nut, al was het maar om de decadentie ervan bloot te leggen en mensen wakker te schudden.

De cultuuroorlog, die eigenlijk niemand wil, is toch al een hele tijd bezig. Met elke moskee vergroot het moslimfundamentalisme zijn impact, mentaal én ruimtelijk. De overheid doet niets, integendeel, ze subsidieert de sharia-predikende imams in plaats van resoluut te gaan voor een onderwijssysteem dat het Westers pluralisme, de rechtstaat en de lekenmaatschappij uitdraagt. Af en toe gaat het bomalarm af in onze praatbarakken, maar daarna doen we weer rustig verder tot het volgende relletje.

Toch valt te verwachten dat de publieke opinie zelf, net via de Blokkendoos-incidenten, zal inzien dat de politiek-correcte bijziendheid niet deugt. Er zal dus moeten gekozen worden, democratie wordt weer een halszaak, en dat is misschien wel een heilzame therapeutische fase.

Mijn stelling is deze: ofwel overleeft de Westerse cultuur deze aanval van massareligieus fanatisme, en dan zal ze er sterker uit komen, ofwel gaat ze ten onder, en dan verdient ze ook niet beter. Een Spengleriaanse visie dus: het is pompen of verzuipen.

Wie echter denkt dat we een Christelijk Avondland moeten verdedigen, loopt vijfhonderd jaar achter. Het gaat nu om het conflict tussen de “Traité sur la Tolérance”  (1763) van Voltaire en de sharia. Vrijzinnig-links stelt zich daarin veel te laks en inconsequent op: de kerken lopen leeg, maar elk gehucht moet zo nodig zijn gesubsidieerde moskee. Men struikelt over de Jezus-karikaturen en de blasfemische films, maar de profeet Mohammed mag niet afgebeeld worden, teneinde de “moslimgemeenschap niet voor het hoofd te stoten”. Terwijl dat nu juist wél moet gebeuren, kwestie van de lijnen duidelijk uit te zetten.

Ik erger me blauw aan dat gebrek aan vitalisme en cultuurbewuste strijdbaarheid. Alleen een consequent en onverkort verdedigen van de Verlichtingscultuur, gebaseerd op de principes van de kritische rede en het vrij onderzoek, kan een dam opwerpen tegen het redeloos fanatisme. Er moet in dat opzicht zelfs niet “gepraat” worden met de uitdagers.

Zo wordt de islam de ultieme uitdager van onze Westerse moderniteit. Goed dus dat hij er is, zo weten we wat er op het spel staat. Het optreden van iconische vrijbuiters en kamikazepiloten zoals Theo Van Gogh, Salmon Rushdie, en Ayaan Hirsi Ali is belangrijk maar niet voldoende. De reconquista moet van onderuit en massaal komen. Een vuist maken dus, jawel. Vooraleer we onze handjes laten afkappen.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

19-07-2013 om 11:59 geschreven door digitalia  

..

Donderdag 18 juli

Zon 5u50-21u47

H Frederik van Utrecht

.

.

Leon Degrelle, Obersturmbannführer van het Waals SS-Legioen :

Die wist het antwoord! Want hij was de zoon die Hitler had gewild!

.

Ter zake :

http://youtu.be/2bMPUHon6qI

Hebt u zich ook al afgevraagd waarom sommige briljante mensen de nazi’s steunden?

*

In het Canadese televisieprogramma ‘Tout le monde en parle’ was een tijd geleden de Franse auteur Alexandre Jardin te gast. Die schreef in 2011 het boek ‘Des gens très bien’, waarin hij de betrokkenheid van zijn familie bij de monsterdaden van het Vichy-regime tegenover de Joden beschrijft.

17 juni 1942

Jardin is de kleinzoon van Jean Jardin, die directeur van het kabinet Laval was in voornoemd regime. Jardin stelde zich vragen bij de rol van zijn grootvader in 1942. In de razzia bij het Vélodrome d’Hiver (bekend als la rafle du ‘Vel d’Hiv’) werden toen massa’s joden gearresteerd. 7.000 Franse politiemannen en gendarmes - geen Duitsers - zouden op 17 juli van dat jaar zo’n 13.000 joden hebben gearresteerd, waaronder 4.000 kinderen. Minder dan 100 onder hen en geen enkel kind overleefden de deportatie.

Het boek was zeer controversieel en deed de gemoederen vaak hoog oplopen omdat het een bladzijde in de Franse geschiedenis openbaar maakt die tot nu amper besproken is. Jardin werd door geen enkel Frans televisieprogramma uitgenodigd om er over zijn boek te praten.

Onderstaand fragment van het interview is het bekijken meer dan waard omdat het een goed beeld geeft van de krampachtige manier waarop Frankrijk met zijn oorlogsverleden blijft omgaan.

‘Ik zie dat we in Frankrijk gewend zijn grote rechtszaken te organiseren om monsters en kwaadaardigen te berechten, maar dat we 70 jaar na het einde van de oorlog nog altijd niet klaar zijn om over onze grootouders te praten,’ aldus Alexandre Jardin.

‘Mijn grootvader was een held in de familie. Het voorwoord in het boek dat mijn vader over hem had geschreven ('La bête à bon Dieu', 1980) was van de hand van niemand minder dan president François Mitterrand. Toen ik begon onderzoek te doen naar 'al die andere prachtige familieleden' ontdekte ik dat hun verleden een ware nachtmerrie was.’

‘Om deel te nemen aan de vreselijkste zaken hoef je geen monster zijn. Er zijn niet zo veel gekken en perverten. Er zijn niet veel mensen in staat om een kind vast te grijpen en het in een oven te gooien.  Dus om een staatsantisemitsime te organiseren ben je ook verplicht het sjieke volk achter je ideeën te krijgen. En om dat te doen moet je hun moraal bewerken. Staatsmisdaden vinden altijd hun oorsprong in de moraal. Het is altijd hetzelfde. Toen Bush heeft beslist dat er een As van het Kwade en een as van het Goede was, waren bombardementen niet meer veraf. Eens men in de politiek met grote dosissen moraal begint te jongleren, wordt het bijna altijd gevaarlijk. Dat is voor mij de les van mijn grootvader.'

'De vrienden van mijn ouders en mijn grootouders - mensen die doorgingen voor ‘des gens très bien’ - bleken criminelen. Mensen die bedrijven stalen van de joden. Mensen die appartementen stalen van joden. Het waren geen monsters, maar eens de goeden in een maatschappij zich achter de slechten scharen... dat is het einde van een samenleving.'

'Ik ben er van overtuigd dat mijn grootvader dacht dat hij goed deed. Dat is wat zo schokkend is. De soevereiniteit van Frankrijk stond boven alles. Deze mensen zouden alles doen om die soevereiniteit - die hen heilig was - te beschermen. Als daarvoor een gans volk moest worden uitgemoord, dan was dat maar zo. Pas op, antisemiet zijn in dat tijdperk was de regel, niet de uitzondering. Het was een sociale norm. Wie het niet was, was verdacht. Ook de Verenigde Staten hebben zich niet geroerd om Duitse joden te verwelkomen.’

Alexandre Jardin vond de sporen van betrokkenheid van zijn grootvader in de jodenvervolging in de oorlogsarchieven van Berlijn, niet de Franse. In eigen land had Jean Jardin alle sporen kunnen uitwissen, in Duitsland niet. Jardin zou tot 1947 in ballingschap leven om daarna opnieuw een politieke rol in Frankrijk op te nemen. Hij overleed in 1976.

In onderstaande video het fragment waarin Jardin zijn boek bespreekt. Vanaf minuut 14.30 een Franse anti-joodse propagandafilm die de tijdsgeest verduidelijkt

http://www.express.be/content/ .

.

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

.

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

18-07-2013 om 16:11 geschreven door digitalia  

Woensdag 17 juli

Zon 5u49-21u48

H Fredegand

.

.

De Bijbel : na vandaag meer dan ooit overtuigd,

Dat de Koran niets meer is dan een wreedaardig stationsromannetje….

.

.

Ter zake :

5 zaken die u niet wist over de Bijbel

Joker > Plat du jour

4017x gelezen

17 jul 2013

*

De Bijbel is overal. Hij geeft ons leven vorm, van Mozart over Michelangelo tot zelfs in de televisieserie Lost. Marge Simpson citeert uit de Bijbel en ook Barack Obama doet dat. Ironisch genoeg beheerst de Bijbel het leven van miljarden mensen en toch heeft het boek voor velen nog een aantal geheimen:

1. De Bijbel is geen boek

Waarschijnlijk bezit u een exemplaar in boekvorm, maar de Bijbel is geen boek. Het is een verzameling boeken, waarvan de naam afgeleid is van het Griekse ta biblia, wat ‘de boeken' betekent. De Bijbel is een verzameling verhalen, liedjes, poëzie, rituelen en geboden die over honderden jaren werden verzameld. De Bijbel bevat zoveel teksten dat de Latijnse vertaler Sint Jerom er de naam bibliotheca of bibliotheek aan gaf; waarschijnlijk de beste vertaling.

2. Er zijn 7 verschillende scheppingsverhalen

Ondanks eeuwenlange discussies over het scheppingsverhaal, bestaat hét scheppingsverhaal niet. Het meest bekend is waarschijnlijk dat van het boek Genesis, waarin God na de sterren en het heelal uiteindelijk de mens creëert. Maar in het tweede hoofdstuk van Genesis staat een heel andere versie. God begint daar met de schepping van de mens en pas dan de planten en dieren. Maar omdat geen enkel dier beantwoordt aan het beeld van de mens, schept God dan de man en de vrouw. Psalm 104 en Job 38 hebben nog andere scheppingsverhalen. Verder heeft psalm 74 het over monsters aan het begin van de schepping. In het boek Spreuken 8 daagt dan plots een goddelijke gezant op die beweert er al te zijn geweest nog voor God met de schepping begon.

3.  De God van Borsten

De Bijbel gebruikt verschillende namen voor God, met Elohim (Hebreeuws) en Theos (Grieks) als meest bekende. In christelijke vertalingen worden die namen vermeld als Almachtige God, maar in het Hebreeuws heet God ook El Shaddai, en dat betekent twee borsten. In het boek Genesis wordt deze naam vaak gebruikt in verband met vruchtbaarheidsaangelegenheden. ‘Moge de God van de twee borsten je zegenen, je vruchtbaar maken en zorgen dat je je vermenigvuldigt.'

4. De bijbel handelt niet enkel over God

Twee boeken spreken niet eens over God. Het boek Esther vertelt het verhaal van de joodse overleving en Het Lied der Liederen (ook bekend als het Lied van Salomon) is een verzameling erotische liefdespoëzie.

5. De vier evangelies vertonen sterke verschillen

De vier evangelies zijn niet alleen verschillend; op sommige vlakken zijn ze ronduit tegenstrijdig. Het kerstverhaal varieert of ontbreekt; alle noemen  verschillende getuigen die het lege graf van Jezus ontdekken en er zijn ook twee versies van de dood van Judas.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

17-07-2013 om 13:26 geschreven door digitalia  

.

.

Dame (?) Sharia Sister

ooit komt op ‘t Kiel (als er geen verzet komt) een bronzen beeld waarvan U hier het prototype gepresenteerd krijgt.

Moeders For Sharia.

.

.

Ter zake :

Klaagster De Blokkendoos lid van Sharia Sisters

06:26 Kiel (2020) Nadat Mejdoubi, de moeder die als eerste aan de alarmbel trok in het verhaal van vermeend kindermisbruik in de Kielse school De Blokkendoos, was lid van Sharia Sisters. Dat is een organisatie die parallel liep met Sharia4Belgium. Zij stapte als eerste het politiebureau op het Kiel binnen om een klacht in te dienen tegen een leerkracht van de kleuterschool van haar vierjarig zoontje.

“Sisters4Sharia was een vrouwenorganisatie die werd aangestuurd vanuit Sharia4Belgium”, vertelt een gerechtelijke bron. “Ze bestond voor een deel uit vrouwen van leden van Sharia4Belgium, maar er waren ook andere vrouwen bij. Ze kregen elke woensdag les in hetzelfde lokaal in de Dambruggestraat als waar Sharia4Belgium haar bijeenkomsten organiseerde. "Het is duidelijk dat het om een bijzonder extremistisch clubje gaat.”

Gecoördineerd?

Dat de hysterie rond de vermeende feiten in De Blokkendoos gecoördineerd werd vanuit een of andere organisatie, is niet bewezen. “Wat er in De Blokkendoos gebeurd is, past wel perfect in de strategie die Sharia4Belgium in het verleden heeft toegepast”, zegt de bron bij het gerecht.

“We zagen hetzelfe fenomeen als bij het niqab-incident in Molenbeek vorig jaar. Een aantal extremisten probeerde het probleem met De Blokkendoos toen te gebruiken om de rest van de gemeenschap op te zetten tegen alles wat niet-moslim was.”

Alhoewel aan de schoolpoort van De Blokkendoos luid werd geprotesteerd, sloeg de vonk niet over naar de rest van de Antwerpse moslimgemeenschap. De oproerkraaiers zijn niet geslaagd in hun opzet. En dat is vooral de verdienste van de moslimgemeenschap zelf.”

Najat Mejdoubi houdt vol dat haar kind wel degelijk is aangerand en wil niet antwoorden op de vragen over het lidmaatschap bij Sisters4Sharia.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

16-07-2013 om 16:50 geschreven door digitalia  

Dinsdag 16 juli 2013

Hooimaand

Zon 5u48-21u49

Maria van de berg Karmel

.

.

Mevrouw Kyenge, medicijnman-oogarts,

Hier afgebeeld zonder tribale attributen.

.

Ter zake :

Eerste donkere Italiaanse minister vergeleken met aap

"Ik hou van dieren - beren en wolven, zoals iedereen weet - maar als ik de foto's van Kyenge zie, moet ik meteen denken aan de gelijkenissen met een orang-oetan." Met deze opmerking werd de eerste donkere minister van Italië, Cecile Kyenge, afgelopen weekend opnieuw het slachtoffer van racisme. 

De Italiaanse senator Roberto Calderoli heeft zich de woede van premier Enrico Letta op de hals gehaald. Calderoli van de anti-immigratiepartij Lega Nord deed zijn racistische uitspraak afgelopen weekend op een partijbijeenkomst. Daarnaast zei hij ook dat Kyenge illegale immigranten aanmoedigt naar Italië te komen. Ze kon volgens hem maar beter 'in haar eigen land minister worden'. Een storm van kritiek volgde, Letta noemde de uitlating van Calderoli 'onacceptabel'.

Grap

Calderoli zei later dat de opmerking als grap was bedoeld en dat het niet zijn bedoeling was om Kyenge te beledigen. Gisteravond liet de senator weten met Kyenge gebeld te hebben om zijn excuses aan te bieden. Kyenge wilde niet reageren op de opmerkingen. Kyenge woont sinds 1983 in Italië. Ze is geboren in Congo, maar verhuisde om medicijnen te gaan studeren. De oogarts woont samen met haar Italiaanse man en twee kinderen in Mòdena. De Italiaanse premier Enrico Letta wees haar in april aan als minister van Integratie.

'Tribale wetten'

Het is niet de eerste keer dat Kyenge te maken krijgt met racisme. Sinds ze politiek actief is, is ze meerdere keren beledigd en bedreigd, voornamelijk door politici van Lega Nord. Zo suggereerde Europees parlementslid Mario Borghezio dat Kyenge Italië 'tribale wetten uit haar geboorteland' wilde opleggen.

Een andere lokale politicus van de Lega Nord is eerder geschorst omdat hij op Facebook had gezegd dat Kyenge verkracht zou moeten worden zodat 'ze begrijpt wat slachtoffers van wrede misdaden voelen'. En ook op neofascistische websites wordt Kyenge regelmatig uitgemaakt voor 'Congolese aap, Zulu en zwarte anti-Italiaan'. .

Niet geliefd

Kyenge maakte zichzelf niet geliefd bij Lega Nord. Op de dag van haar aantreden als minister liet ze weten dat het haar topprioriteit was om het voor in Italië geboren kinderen van immigranten gemakkelijker te maken een Italiaans paspoort te krijgen. Een punt dat al jaren een struikelblok is in de Italiaanse regering.

In tegenstelling tot andere Europese landen als Frankrijk, Duitsland, Groot- Brittannië en Nederland, waar tweede en derde generatie immigranten in de regering zitten, is Italië op dit gebied een relatieve nieuwkomer.

Immigratiegolf

Italië maakte in de jaren tachtig de eerste immigratiegolf mee met migranten uit Oost-Europa en Afrika. De afgelopen twee decennia is het aantal immigranten exponentieel toegenomen, en daarmee ook het anti-immigrant sentiment in het land.

Uit onderzoek van statistiekenbureau Istat blijkt dat Italianen immigranten beschuldigen van de gewelddadige criminaliteit in het land. In 1990 bestond de Italiaanse bevolking voor 2 procent uit buitenlanders, momenteel staat dat cijfer op 7,5 procent.

Lega Nord

Italianen hebben al lange tijd een racistische houding, zegt de Italiaanse socioloog Michele Sorice tegen de National Post. "Maar ze bleven verborgen totdat xenofobe politieke retoriek 'legitiem' werd toen Lega Nord in de jaren 90 werd opgericht." De Lega Nord heeft de vermeende vreemdelingenhaat altijd ontkent en zegt dat het alleen de belangen van de Italianen wil beschermen.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

16-07-2013 om 16:04 geschreven door digitalia  

.

.

De ene leeuw is de andere niet

En zo is Marc Grammens ook een sieraad voor zijn Volk.

.

.

Ter zake :

Hij leerde de knepen van het vak als buitenlandcorrespondent in Groot-Brittannië. In Vlaanderen

schreef hij helemaal alleen zijn ‘Journaal’ bij elkaar. Zijn kritische kijk op de binnen- en buitenlandse politiek, zijn rake stijl en zijn ongeëvenaarde dossierkennis maakten van ‘Journaal’ een opinieblad buiten categorie. Een blad waar duizenden Vlamingen keer op keer naar uitkeken en dat duidelijk een leemte vulde in de grijze eenheidsworst van de Vlaamse media. Maar Mark Grammens is intussen 80 geworden en na 25 jaar legt hij – moe maar voldaan - zijn scherpe pen aan de kant. Wij konden hem nog strikken voor een interview.

U bent de zoon van de bekende taalactivist en politicus Flor Grammens en groeide op in een Vlaams nest. Heeft dat van u de flamingant gemaakt die we kennen? Of was het eerder de naoorlogse repressie? Een repressie waar u zelf als kind het slachtoffer van werd?

De beide hebben mij zeker beïnvloed: de familiale achtergrond én de repressie. Maar ten derde en vooral: de groeiende overtuiging dat de toekomst van Vlaanderen in zelfbestuur ligt. Ik herinner mij nog goed hoe ik in 1961, na vijf jaar verblijf in Londen als perscorrespondent, terugkwam in Vlaanderen en tijdelijk bij mijn moeder in Leuven verbleef. We vroegen ons toen af: maar kunnen de Vlamingen dat zomaar dulden, een Vlaamse stad waar iedereen Frans spreekt om de Franstalige studenten plezier te doen? Enige jaren later werd het tijd voor ‘Leuven Vlaams’.

Die repressie heeft diepe wonden geslagen, ook persoonlijk. U betoogt vaak dat de repressie een onherstelbare kloof heeft geschapen tussen de Vlamingen en het Belgische regime. Historicus Marc Reynebeau en andere opiniemakers houden echter vol dat die “anti-Vlaamse repressie” fictie is, niet meer dan een hardnekkige en politiek geïnspireerde mythe…

Je mag Reynebeau nooit geloven. Ik woonde bij de ‘bevrijding’ in Oudergem (Brussel) en praat nu niet als ‘historicus’ maar vanuit mijn eigen ervaring. Oudergem zat vol Rexisten (aanhangers van de Franstalige collaboratiebeweging van Leon Degrelle, red.). Dat was algemeen bekend, maar de enigen die bij de bevrijding vervolgd werden, waren Vlamingen, Vlaamsgezinden. In winkels en op de tram werden wij, schoolknapen (ik nam dagelijks tram 25 naar het Sint-Jan-Berchmanscollege), uitgescholden voor ‘salle boches’ en zelfs geslagen omdat we Nederlands spraken. Ik heb het meegemaakt.

Nu we het toch over de repressie hebben. In de marge van de berichten over ‘Vlaamse’ moslimjongeren die naar Syrië trokken om er mee te gaan vechten tegen Assad, viel de vergelijking met de Vlaamse Oostfronters, vrijwilligers die in WOII naar Rusland trokken om het communisme te bestrijden. Wat vindt u van die vergelijking?

‘Le ridicule ne tue pas.’ Er is één groot en levensbelangrijk verschil. Onder de eersten die terugkwamen van het Oostfront werden er na de bevrijding enkelen gefusilleerd. Dat zal geen enkele moslim overkomen…

Daarmee zijn we aanbeland bij de journalistiek. U hebt in

‘Journaal’ altijd fel geageerd tegen de manier waarop het Vlaams Blok en later het Vlaams Belang door de vaderlandse pers werden bejegend en aangepakt. ‘DDR-praktijken’, schreef u. Waarom kan u zich daar zo boos over maken?

Omdat het zo gemakkelijk en oneerlijk is, en een volwassen pers onwaardig. Kijk, het is heel normaal en verdient zelfs aanbeveling dat politieke partijen openlijk zeggen met welke partijen ze na de verkiezingen eventueel een coalitie zullen sluiten, en met welke partijen ze dat in geen geval zullen doen. Dat is informatie waar de kiezer recht op heeft. Maar de pers mag daar niet aan meedoen. Een pers die een ‘cordon’ opwerpt tegen één of meerdere partijen, bestempelt zichzelf als ongeloofwaardig. Ze valt uit haar rol.

U was het zelf niet altijd eens met het Vlaams Be lang en stak uw kritiek ook niet onder stoelen of banken. Vooral onze aanpak van het vreemdelingenvraagstuk of -probleem kreeg meermaals forse tegenwind. Waarom eigenlijk?

Ik begreep en begrijp nog steeds zeer goed dat het vreemdelingenvraagstuk voor problemen zorgt, maar ik vond dat het Vlaams Blok/Vlaams Belang zich kwetsbaar opstelde door de indruk te wekken dat dit haar hoofdthema was. Hierdoor zorgde de partij er misschien zelf voor dat niet langer het Vlaamse independentisme (het onafhankelijkheidsstreven) de agenda beheerste, maar iets wat men dan gemakkelijk ‘racisme’ is gaan noemen. Wat dan is uitgemond in de politieke correctheid van het ‘anti-racisme’. Ik heb nooit begrepen waarom het Vlaams Belang niet (vaker) uitpakte met de verklaring van Mme Lizin, toen burgemeester van Hoei, een tijdlang PS-ondervoorzitter en zelfs voorzitter van de Senaat. Lizin zei dat immigratie aangemoedigd moest worden “om de demografische meerderheid van de Vlamingen te neutraliseren.” Kortom, ik had liever gezien dat het Vlaams Belang de Belgische exploitatie van de massa-immigratie hekelde dan de perceptie te creëren of te voeden dat men eenvoudig gezegd ‘tegen de vreemdelingen’ was.

Langs de andere kant bleef u er ook op hameren dat niet het zogenaamde ‘racisme’ maar ons onversneden separatisme aan de basis lag van het beruchte cordon sanitaire, van het politieke proces en de veroordeling van het Vlaams Blok. Blijft u daar nog altijd bij?

Jazeker, daar blijf ik bij. Meer dan ooit zelfs, nu iedereen merkt dat het ‘cordon’ zich stilaan ook lijkt uit te strekken tot de N-VA die men moeilijk van ‘racisme’ zal kunnen beschuldigen. Men wil de Vlaamse independentistische partijen verbannen, dat is alles.

U noemt het samenleven met moslims in Vlaanderen en België een hels probleem, “hét maatschappelijk probleem van de volgende generatie.” Dat is alvast niet ónze schuld. Wat hebben de machthebbers fout gedaan en is er nog ee Er is altijd, voor alles, een weg terug. Niets is eeuwigdurend of eeuwig geldend. Ik herinner er soms aan dat bij het uitroepen van de onafhankelijkheid van Algerije meer dan een miljoen Fransen het land werden uitgezet. De overgrote meerderheid daarvan was in Algerije geboren en had nooit een ander vaderland gekend. Het kán dus, maar daarmee bedoel ik niet dat het hier tot de mogelijkheden behoort of zou moeten behoren.

U schreef ooit dat u - zelfs als ‘linkse flamingant’ - een stem voor het (rechtse) Vlaams Blok/ Vlaams Belang kon aanbevelen omdat het de snelste weg was naar Vlaamse onafhankelijkheid en de ontbinding van België…

Ja, en zo schreef ik ook ooit dat Vlamingen die in Brussel voor Franstalige lijsten konden stemmen, als ze niets beters vonden, maar op de communisten van de ‘Parti des Travailleurs’ (de Franstalige tegenhanger van Amada, nu PvdA) moesten stemmen. Want als die machtig werden, zou Vlaanderen zeker resoluut weigeren om met hen scheep te gaan. Zodat de zelfstandigheid weer wat dichterbij kwam. Grapje natuurlijk,

maar het is zo. Is er in het kleine Vlaanderen wel ruimte voor twee Vlaams-nationale partijen?

Natuurlijk, net zoals er links- en rechtshandigen zijn. De N-VA heeft een stuk publiek van het Vlaams Belang ingepikt, maar heeft ook gerekruteerd in de groep mensen die nooit voor het Vlaams Belang zouden stemmen. Dat mag niet vergeten worden. Maar het omgekeerde is ook waar. Het Vlaams Belang trekt kiezers aan die de N-VA wat te braaf vinden en zet thema’s op de politieke agenda die andere partijen verwaarlozen.

In Vlaanderen wordt met veel belangstelling en sympathie gekeken naar de politieke ontwikkelingen in Schotland en Catalonië. Schotten en Catalanen lijken resoluut te gaan voor volledige autonomie of onafhankelijkheid. Het autonomiestreven krijgt in Schotland en Catalonië brede

steun, van links tot rechts. Waarom is dat niet mogelijk in Vlaanderen?

De situatie is niet identiek. In België leidt het Vlaamse zelfbestuur naar de volledige ontmanteling van de staat. In Spanje en Groot-Brittannië gaat het om de afsplitsing van relatief kleine gedeelten van de staat, die voorts blijft bestaan. Dat is niet hetzelfde.

Goed, maar waarom zweert de linkerzijde hier nog altijd bij een tot op de draad versleten België?

Het socialisme heeft hier resoluut voor België gekozen, omdat het daarin dankzij de Franstalige Parti Socialiste verzekerd blijft van deelname aan de macht.

In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange tijd verwijderd te blijven van de macht. Dus kiezen de socialisten voor België, gedreven door hetzelfde simpele eigenbelang als de Saksen-Coburgs. Dat heeft volstrekt niets meer te maken met ideologie, maar uitsluitend met persoonlijk gewin en groepsbelang.

De verkiezingen van 2014 worden wel eens ‘de moeder van alle verkiezingen’ genoemd. Gelooft u dat we naar een ultiem kantelmoment gaan en dat we afstevenen op een fundamentele breuk in het land?

Ik zou het willen, maar…

Misschien loopt het allemaal af met een sisser, net zoals na de vorige verkiezingen? In plaats van ‘verandering’ hebben we toen Elio Di Rupo gekregen…

Ja, ik vrees dat het feest nog niet direct zal doorgaan. Er wordt vaak gezegd dat een stem voor het Vlaams Belang een verloren stem is en dat de partij aan de kant staat. Maar de participatiestrategie van de N-VA heeft ook nog niet veel opgeleverd. Was het geen strategische inschattingsfout om in de logica van Belgische onderhandelingen te stappen?

Daar ben ik het mee eens. Ik schrok me rot toen De Wever op de avond van de verkiezingen (juni 2010) het eerste-ministerschap aan Di Rupo aanbood. Ik dacht toen: is die zo grenzeloos naïef? Dan krijg je via verkiezingen een beetje macht, en dan geef je ze direct prijs, gratis en voor niets. Ongelooflijk, maar helaas waar gebeurd. Ik vermoed dat De Wever dacht dat hij op die manier Di Rupo tot plooibaarheid zou dwingen, maar zo steken Walen niet in elkaar. Zij beschouwen Vlaamse giften als zaken die hen rechtmatig toekomen.

De geschiedenis leert dat Vlaanderen altijd de dupe is van communautaire onderhandelingen…

Dat zou men op de duur inderdaad gaan denken.

Het ontbreekt Vlamingen aan revolutionaire logica. Daarmee bedoel ik het volgende: wat ze nastreven (zelfbestuur) is in de Belgische context een ‘revolutie’. Maar in de praktijk gedragen ze zich niet als mensen die een revolutionaire verandering nastreven en daar alle consequenties van aanvaarden en doorzien.

Sommigen zeggen dat België vanzelf zal ‘verdampen’ (binnen de Europese Unie). Zo gemakkelijk zal het wellicht niet gaan. Vlaanderen zal het zélf moeten doen. En u bent wat dat betreft nogal pessimistisch. U voorspelt dat het niet zonder slag of stoot zal gaan… Inderdaad. Ik probeer de Vlamingen al lang duidelijk te maken, zonder hen de schrik op het lijf te jagen, dat er misschien slachtoffers zullen vallen. Hoe of wanneer, dat weet ik niet. Maar ik weet wél dat België er alles aan zal doen om het Vlaamse zelfbeschikkingsrecht te smoren. Letterlijk alles. Zoals Louis Tobback ooit uitschreeuwde dat het Vlaams Belang met alle middelen bestreden moest worden, en nadien beklemtoonde dat hij wel degelijk álle middelen had bedoeld, zonder iets uit te sluiten. België zal, als het er op aan komt, zijn laarzen vegen aan de mensenrechten. Van ‘verdampen’ zal er nooit sprake zijn, dat is een illusie. Zoals het ook een illusie is te denken dat een revolutionaire doelstelling met verkiezingen of andere brave democratische middelen kan worden doorgevoerd…

U stopt met ‘Journaal’. Op uw leeftijd hebt u natuurlijk het volste recht om het wat kalmer aan te doen, maar vreest u het ‘zwarte gat’ van het pensioen niet?

Dank u wel. Maar van een ‘zwart gat’ is geen sprake, gelukkig. Alleen de stress en de deadlines vallen weg. En dat is een geruststellende gedachte.

Vlaanderen zal uw kritische stem en uw scherpe pen missen. We hopen dat u - samen met uw vrouw - nog lang mag genieten van uw ‘oude dag’.

Opgetekend door Ludo Leen

BIO MARK GRAMMENS

Geboren te Ronse op 25 april 1933

Gewezen correspondent in Londen voor Het Volk en Trouw (Nl.) Gewezen redacteur van De Vlaamse Linie, De Nieuwe en ’t Pallieterke

Oprichter van ‘Journaal’, een 14-daagse nieuwsbrief Eerste nummer: 5 mei 1988 Laatste nummer: 25 april 2013

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

15-07-2013 om 13:19 geschreven door digitalia  

.

.

De ene leeuw is de andere niet

En zo is Marc Grammens ook een sieraad voor zijn Volk.

.

.

Ter zake :

Hij leerde de knepen van het vak als buitenlandcorrespondent in Groot-Brittannië. In Vlaanderen

schreef hij helemaal alleen zijn ‘Journaal’ bij elkaar. Zijn kritische kijk op de binnen- en buitenlandse politiek, zijn rake stijl en zijn ongeëvenaarde dossierkennis maakten van ‘Journaal’ een opinieblad buiten categorie. Een blad waar duizenden Vlamingen keer op keer naar uitkeken en dat duidelijk een leemte vulde in de grijze eenheidsworst van de Vlaamse media. Maar Mark Grammens is intussen 80 geworden en na 25 jaar legt hij – moe maar voldaan - zijn scherpe pen aan de kant. Wij konden hem nog strikken voor een interview.

U bent de zoon van de bekende taalactivist en politicus Flor Grammens en groeide op in een Vlaams nest. Heeft dat van u de flamingant gemaakt die we kennen? Of was het eerder de naoorlogse repressie? Een repressie waar u zelf als kind het slachtoffer van werd?

De beide hebben mij zeker beïnvloed: de familiale achtergrond én de repressie. Maar ten derde en vooral: de groeiende overtuiging dat de toekomst van Vlaanderen in zelfbestuur ligt. Ik herinner mij nog goed hoe ik in 1961, na vijf jaar verblijf in Londen als perscorrespondent, terugkwam in Vlaanderen en tijdelijk bij mijn moeder in Leuven verbleef. We vroegen ons toen af: maar kunnen de Vlamingen dat zomaar dulden, een Vlaamse stad waar iedereen Frans spreekt om de Franstalige studenten plezier te doen? Enige jaren later werd het tijd voor ‘Leuven Vlaams’.

Die repressie heeft diepe wonden geslagen, ook persoonlijk. U betoogt vaak dat de repressie een onherstelbare kloof heeft geschapen tussen de Vlamingen en het Belgische regime. Historicus Marc Reynebeau en andere opiniemakers houden echter vol dat die “anti-Vlaamse repressie” fictie is, niet meer dan een hardnekkige en politiek geïnspireerde mythe…

Je mag Reynebeau nooit geloven. Ik woonde bij de ‘bevrijding’ in Oudergem (Brussel) en praat nu niet als ‘historicus’ maar vanuit mijn eigen ervaring. Oudergem zat vol Rexisten (aanhangers van de Franstalige collaboratiebeweging van Leon Degrelle, red.). Dat was algemeen bekend, maar de enigen die bij de bevrijding vervolgd werden, waren Vlamingen, Vlaamsgezinden. In winkels en op de tram werden wij, schoolknapen (ik nam dagelijks tram 25 naar het Sint-Jan-Berchmanscollege), uitgescholden voor ‘salle boches’ en zelfs geslagen omdat we Nederlands spraken. Ik heb het meegemaakt.

Nu we het toch over de repressie hebben. In de marge van de berichten over ‘Vlaamse’ moslimjongeren die naar Syrië trokken om er mee te gaan vechten tegen Assad, viel de vergelijking met de Vlaamse Oostfronters, vrijwilligers die in WOII naar Rusland trokken om het communisme te bestrijden. Wat vindt u van die vergelijking?

‘Le ridicule ne tue pas.’ Er is één groot en levensbelangrijk verschil. Onder de eersten die terugkwamen van het Oostfront werden er na de bevrijding enkelen gefusilleerd. Dat zal geen enkele moslim overkomen…

Daarmee zijn we aanbeland bij de journalistiek. U hebt in

‘Journaal’ altijd fel geageerd tegen de manier waarop het Vlaams Blok en later het Vlaams Belang door de vaderlandse pers werden bejegend en aangepakt. ‘DDR-praktijken’, schreef u. Waarom kan u zich daar zo boos over maken?

Omdat het zo gemakkelijk en oneerlijk is, en een volwassen pers onwaardig. Kijk, het is heel normaal en verdient zelfs aanbeveling dat politieke partijen openlijk zeggen met welke partijen ze na de verkiezingen eventueel een coalitie zullen sluiten, en met welke partijen ze dat in geen geval zullen doen. Dat is informatie waar de kiezer recht op heeft. Maar de pers mag daar niet aan meedoen. Een pers die een ‘cordon’ opwerpt tegen één of meerdere partijen, bestempelt zichzelf als ongeloofwaardig. Ze valt uit haar rol.

U was het zelf niet altijd eens met het Vlaams Be lang en stak uw kritiek ook niet onder stoelen of banken. Vooral onze aanpak van het vreemdelingenvraagstuk of -probleem kreeg meermaals forse tegenwind. Waarom eigenlijk?

Ik begreep en begrijp nog steeds zeer goed dat het vreemdelingenvraagstuk voor problemen zorgt, maar ik vond dat het Vlaams Blok/Vlaams Belang zich kwetsbaar opstelde door de indruk te wekken dat dit haar hoofdthema was. Hierdoor zorgde de partij er misschien zelf voor dat niet langer het Vlaamse independentisme (het onafhankelijkheidsstreven) de agenda beheerste, maar iets wat men dan gemakkelijk ‘racisme’ is gaan noemen. Wat dan is uitgemond in de politieke correctheid van het ‘anti-racisme’. Ik heb nooit begrepen waarom het Vlaams Belang niet (vaker) uitpakte met de verklaring van Mme Lizin, toen burgemeester van Hoei, een tijdlang PS-ondervoorzitter en zelfs voorzitter van de Senaat. Lizin zei dat immigratie aangemoedigd moest worden “om de demografische meerderheid van de Vlamingen te neutraliseren.” Kortom, ik had liever gezien dat het Vlaams Belang de Belgische exploitatie van de massa-immigratie hekelde dan de perceptie te creëren of te voeden dat men eenvoudig gezegd ‘tegen de vreemdelingen’ was.

Langs de andere kant bleef u er ook op hameren dat niet het zogenaamde ‘racisme’ maar ons onversneden separatisme aan de basis lag van het beruchte cordon sanitaire, van het politieke proces en de veroordeling van het Vlaams Blok. Blijft u daar nog altijd bij?

Jazeker, daar blijf ik bij. Meer dan ooit zelfs, nu iedereen merkt dat het ‘cordon’ zich stilaan ook lijkt uit te strekken tot de N-VA die men moeilijk van ‘racisme’ zal kunnen beschuldigen. Men wil de Vlaamse independentistische partijen verbannen, dat is alles.

U noemt het samenleven met moslims in Vlaanderen en België een hels probleem, “hét maatschappelijk probleem van de volgende generatie.” Dat is alvast niet ónze schuld. Wat hebben de machthebbers fout gedaan en is er nog ee Er is altijd, voor alles, een weg terug. Niets is eeuwigdurend of eeuwig geldend. Ik herinner er soms aan dat bij het uitroepen van de onafhankelijkheid van Algerije meer dan een miljoen Fransen het land werden uitgezet. De overgrote meerderheid daarvan was in Algerije geboren en had nooit een ander vaderland gekend. Het kán dus, maar daarmee bedoel ik niet dat het hier tot de mogelijkheden behoort of zou moeten behoren.

U schreef ooit dat u - zelfs als ‘linkse flamingant’ - een stem voor het (rechtse) Vlaams Blok/ Vlaams Belang kon aanbevelen omdat het de snelste weg was naar Vlaamse onafhankelijkheid en de ontbinding van België…

Ja, en zo schreef ik ook ooit dat Vlamingen die in Brussel voor Franstalige lijsten konden stemmen, als ze niets beters vonden, maar op de communisten van de ‘Parti des Travailleurs’ (de Franstalige tegenhanger van Amada, nu PvdA) moesten stemmen. Want als die machtig werden, zou Vlaanderen zeker resoluut weigeren om met hen scheep te gaan. Zodat de zelfstandigheid weer wat dichterbij kwam. Grapje natuurlijk,

maar het is zo. Is er in het kleine Vlaanderen wel ruimte voor twee Vlaams-nationale partijen?

Natuurlijk, net zoals er links- en rechtshandigen zijn. De N-VA heeft een stuk publiek van het Vlaams Belang ingepikt, maar heeft ook gerekruteerd in de groep mensen die nooit voor het Vlaams Belang zouden stemmen. Dat mag niet vergeten worden. Maar het omgekeerde is ook waar. Het Vlaams Belang trekt kiezers aan die de N-VA wat te braaf vinden en zet thema’s op de politieke agenda die andere partijen verwaarlozen.

In Vlaanderen wordt met veel belangstelling en sympathie gekeken naar de politieke ontwikkelingen in Schotland en Catalonië. Schotten en Catalanen lijken resoluut te gaan voor volledige autonomie of onafhankelijkheid. Het autonomiestreven krijgt in Schotland en Catalonië brede

steun, van links tot rechts. Waarom is dat niet mogelijk in Vlaanderen?

De situatie is niet identiek. In België leidt het Vlaamse zelfbestuur naar de volledige ontmanteling van de staat. In Spanje en Groot-Brittannië gaat het om de afsplitsing van relatief kleine gedeelten van de staat, die voorts blijft bestaan. Dat is niet hetzelfde.

Goed, maar waarom zweert de linkerzijde hier nog altijd bij een tot op de draad versleten België?

Het socialisme heeft hier resoluut voor België gekozen, omdat het daarin dankzij de Franstalige Parti Socialiste verzekerd blijft van deelname aan de macht.

In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange tijd verwijderd te blijven van de macht. Dus kiezen de socialisten voor België, gedreven door hetzelfde simpele eigenbelang als de Saksen-Coburgs. Dat heeft volstrekt niets meer te maken met ideologie, maar uitsluitend met persoonlijk gewin en groepsbelang.

De verkiezingen van 2014 worden wel eens ‘de moeder van alle verkiezingen’ genoemd. Gelooft u dat we naar een ultiem kantelmoment gaan en dat we afstevenen op een fundamentele breuk in het land?

Ik zou het willen, maar…

Misschien loopt het allemaal af met een sisser, net zoals na de vorige verkiezingen? In plaats van ‘verandering’ hebben we toen Elio Di Rupo gekregen…

Ja, ik vrees dat het feest nog niet direct zal doorgaan. Er wordt vaak gezegd dat een stem voor het Vlaams Belang een verloren stem is en dat de partij aan de kant staat. Maar de participatiestrategie van de N-VA heeft ook nog niet veel opgeleverd. Was het geen strategische inschattingsfout om in de logica van Belgische onderhandelingen te stappen?

Daar ben ik het mee eens. Ik schrok me rot toen De Wever op de avond van de verkiezingen (juni 2010) het eerste-ministerschap aan Di Rupo aanbood. Ik dacht toen: is die zo grenzeloos naïef? Dan krijg je via verkiezingen een beetje macht, en dan geef je ze direct prijs, gratis en voor niets. Ongelooflijk, maar helaas waar gebeurd. Ik vermoed dat De Wever dacht dat hij op die manier Di Rupo tot plooibaarheid zou dwingen, maar zo steken Walen niet in elkaar. Zij beschouwen Vlaamse giften als zaken die hen rechtmatig toekomen.

De geschiedenis leert dat Vlaanderen altijd de dupe is van communautaire onderhandelingen…

Dat zou men op de duur inderdaad gaan denken.

Het ontbreekt Vlamingen aan revolutionaire logica. Daarmee bedoel ik het volgende: wat ze nastreven (zelfbestuur) is in de Belgische context een ‘revolutie’. Maar in de praktijk gedragen ze zich niet als mensen die een revolutionaire verandering nastreven en daar alle consequenties van aanvaarden en doorzien.

Sommigen zeggen dat België vanzelf zal ‘verdampen’ (binnen de Europese Unie). Zo gemakkelijk zal het wellicht niet gaan. Vlaanderen zal het zélf moeten doen. En u bent wat dat betreft nogal pessimistisch. U voorspelt dat het niet zonder slag of stoot zal gaan… Inderdaad. Ik probeer de Vlamingen al lang duidelijk te maken, zonder hen de schrik op het lijf te jagen, dat er misschien slachtoffers zullen vallen. Hoe of wanneer, dat weet ik niet. Maar ik weet wél dat België er alles aan zal doen om het Vlaamse zelfbeschikkingsrecht te smoren. Letterlijk alles. Zoals Louis Tobback ooit uitschreeuwde dat het Vlaams Belang met alle middelen bestreden moest worden, en nadien beklemtoonde dat hij wel degelijk álle middelen had bedoeld, zonder iets uit te sluiten. België zal, als het er op aan komt, zijn laarzen vegen aan de mensenrechten. Van ‘verdampen’ zal er nooit sprake zijn, dat is een illusie. Zoals het ook een illusie is te denken dat een revolutionaire doelstelling met verkiezingen of andere brave democratische middelen kan worden doorgevoerd…

U stopt met ‘Journaal’. Op uw leeftijd hebt u natuurlijk het volste recht om het wat kalmer aan te doen, maar vreest u het ‘zwarte gat’ van het pensioen niet?

Dank u wel. Maar van een ‘zwart gat’ is geen sprake, gelukkig. Alleen de stress en de deadlines vallen weg. En dat is een geruststellende gedachte.

Vlaanderen zal uw kritische stem en uw scherpe pen missen. We hopen dat u - samen met uw vrouw - nog lang mag genieten van uw ‘oude dag’.

Opgetekend door Ludo Leen

BIO MARK GRAMMENS

Geboren te Ronse op 25 april 1933

Gewezen correspondent in Londen voor Het Volk en Trouw (Nl.) Gewezen redacteur van De Vlaamse Linie, De Nieuwe en ’t Pallieterke

Oprichter van ‘Journaal’, een 14-daagse nieuwsbrief Eerste nummer: 5 mei 1988 Laatste nummer: 25 april 2013

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

15-07-2013 om 13:19 geschreven door digitalia  

.

Maandag 15 juli

Zon 5u46-21u50

H Bonaventura

.

.

Het Belgisch vehikel,

Dat nu precies 100 jaar geleden uit circulatie had moeten verdwijnen

.

.

Ter zake :

Wil d echte Niveaan nu rechtstaan?

“Vandaag moeten ambtenaren in de ene gemeente neutraal zijn en in de andere niet. Als men in de gemeenten dan ook nog eens het ene jaar wel het neutraliteitsprincipe aanhoudt en het andere jaar weer niet dan is het einde zoek. Er moet dus een algemene richtlijn komen.” N-VA ondervoorzitter Ben Weyts en kamerlid Siegfried Bracke lieten in de pers geen onduidelijkheid bestaan over hun standpunt in het hoofddoekendebat. Maar schijn bedriegt.

Wie te veel pirouetteert, verliest vroeg of laat zijn evenwicht. Het is een bedenking die minister van Binnenlands bestuur, Geert Bourgeois zich tijdens het hoofddoekendebat ongetwijfeld moet gemaakt hebben. Enkele weken nadat hij op een vraag van Joris Van Hauthem een algemene neutraliteitsrichtlijn voor loketambtenaren had afgewezen - en zelfs decretaal onmogelijk had verklaard – pleitten zijn eigen partijkopstukken voor de invoering ervan. Zo verklaarde

de Gentse N-VA-coryfee Siegfried Bracke, naar aanleiding van de Gentse opheffing van het hoofddoekenverbod dat er een algemeen verbod moest komen op religieuze, politieke of filosofische symbolen voor loketfuncties. “Het geflipflop

moet stoppen,” klonk het.

“Er verandert niets ”

Toen in het Vlaams Parlement Filip Dewinter minister Bourgeois confronteerde met de uitspraken van zijn eigen partijkopstukken en hem vroeg of hij - als bevoegd minister - ook de daad bij het woord zou voegen, antwoordde deze - zonder schaamrood op de wangen - verbaasd te zijn door de vraag.

“Het is niet omdat ‘een partij’ (de zijne dus, red) een voorstel lanceert dat de Vlaamse regering haar beleid opeens moet aanpassen. Tenzij ik me vergis, heeft de regering geen nieuw standpunt ingenomen. Er verandert bijgevolg niets,” aldus Bourgeois.

Om de N-VA-fractie alsnog de kans te geven haar eigen woorden in daden om te zetten, diende de Vlaams Belang-fractie een voorstel tot algemene richtlijn in. Niet verlegen

om een tsjevenstreek meer of minder verklaarde N-VA-fractieleider Matthias Diependaele echter dit niet goed te kunnen keuren aangezien dit niet vermeld stond in het Vlaams regeerakkoord. “In de Kamer zullen we het neutraliteitsprincipe goedkeuren, want daar zitten we in de oppositie. Op het Vlaams niveau hebben we echter loyaliteitsverplichting ten aanzien van onze coalitiepartners en stemmen we tegen,” aldus Diependaele.

Hoeveel pijnlijker kan een spreidstand zijn?

Flipfloppen

In zijn geheel eigen stijl vroeg Filip Dewinter of de echte N-VA nu wil opstaan. “In de kranten verkoopt uw partij veel geblaat, maar waar u aan de knoppen zit, is er geen wol te bespeuren. Het is de N-VA op zijn best. De kracht van verandering begint hoe langer hoe meer op de kracht van de huichelarij te lijken.” Ook fractievoorzitter Joris Van Hauthem reageerde verontwaardigd bij zoveel hypocrisie.

“De N-VA levert op dit ogenblik de enige minister die hier wat aan kan doen. En net die laat weten dat hij niets onderneemt. Het is duidelijk dat de N-VA een graantje wil meepikken van de commotie omtrent de hoofddoekenkwestie, maar daar niet de consequenties aan wil verbinden. Van flipfloppen gesproken.”

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

15-07-2013 om 11:50 geschreven door digitalia  

Zondag 14 juli

Zon 5u45-21u51

H Camillus de Lellis, patroon van de ziekenverzorgers

.

.

Ondergronders : allemaal

Staan hun handen verkeerd, daarom zijn de sociale kassen nu leeg.

.

.

Ter zake :

Opnieuw multicultifeest in Hamburg-Altona

*

In Hamburg-Altona is het opnieuw tot onlusten tussen de politie en jongeren gekomen. In de nacht naar vrijdag moest de politie ook al ingrijpen. Nu werden er drie auto´s in brand gestoken en werden de politieagenten met stenen bekogeld. De politie ziet nog geen overeenkomsten met de onlusten in Zweden twee maanden geleden.

In de nacht naar zaterdag kwam het in Hamburg-Altona tot onlusten tussen 150 meest jonge buurtbewoners en 140 politieagenten. In het verloop van de rellen werden drie auto´s in brand gestoken.

De inzet van de politie zou geprovoceerd zijn door het aansteken van vuurwerk op een binnenplaats. De woordvoerster van de Hamburger politie, Ulrike Sweden, kondigt nu nog meer politieaanwezigheid aan, bericht de “Hamburger Morgenpost”. Politieagenten zouden met stenen zijn bekogeld.

Een politiewoordvoerder van de Hamburger politie zei dat de onlusten een voorspel gehad hebben. Sinds 2012 zou er sprake zijn van een groep van ongeveer 30 jongeren, die in het zogenaamde Hamburger “Stolperviertel” meerdere delicten zouden plegen, waaronder het toebrengen van lichamelijk letsel, drugshandel en roof.

Afgelopen winter zou het dan iets rustiger geworden zijn. Maar in het voorjaar zou het opnieuw tot zulke delicten zijn gekomen. Buurtbewoners zouden steeds opnieuw bij de politie hebben geklaagd. “Ik wil graag benadrukken dat het niet om een cultureel conflict gaat. Onder de mensen met klachten bevinden zich ook ouders die oorspronkelijk uit Turkije afkomstig zijn”, zei de woordvoerder tegen de “Deutsche Wirtschafts Nachrichten”.

Op de vraag of er sprake zou zijn van parallellen met de onlusten in Zweden, zei de woordvoerder dat men “de kerk in het dorp” zou moeten laten. Er zou geen sprake zijn van parallellen, omdat de uitgangsomstandigheden en omstandigheden niet overeen zouden komen. Vorig jaar zouden er ook ambtenaren van jeugdzorg en streetworkers zijn ingezet om jongeren in de wijk te begeleiden. Maar deze maatregelen van de autoriteiten zouden “overwegend” niets uitgehaald hebben.

Voor volgende week zou er een bijeenkomst gepland zijn tussen buurtbewoners en de politie. Daarbij zullen ook politici aanwezig zijn. Op dit moment bevinden zich 120 politieagenten in de wijk. De politie van Hamburg zou geen belang hebben bij een verdere escalatie. Donderdagavond was het ook al tot onlusten tussen de politie en jongeren gekomen in het “Stolpelviertel”.

In Zweden was het twee maanden geleden tot zware onlusten tussen buitenlanders en de politie gekomen. Daarop was er in Zweden een discussie losgebrand over de liberale immigratiepolitiek van het land (hier).

Vertaald uit het Duits door:  E.J. Bron

Geschreven door AABEE via Digitalia

http://www.vlaamsbelang.org/

http://www.pallieterke.info

14-07-2013 om 12:36 geschreven door digitalia  

.

Zaterdag 13 juli

Zon 5u44-21u52

H Hendrik

Met Sint-Henricus droog of regen, zeven weken duurt die zegen