Een nieuwe blaam voor minister van Financiën Didier Reynders: de directieraad die hij destijds samenstelde, is illegaal.
De Raad van State vernietigde de samenstelling van de directieraad van het ministerie van Financiën.
Hij is niet samengesteld conform de regels en behandelt niet alle managers van het niveau N-2 (administrateurs) gelijk, en voor dat verschil in behandeling kan geen zinnige motivering gegeven worden, luidt het verdict van het hoogste ambtelijk rechtscollege.
Het is de zoveelste aanwijzing van slecht bestuur in dit ministerie.
Voormalig VUB-prof Eric Rosseel stuurde bij wijze van test een satirische kwakkel naar het persagentschap Belga dat het ongecontroleerd verspreidde. Zowel VRT-radio als alle krantensites namen het bericht voor waar over. Na controle werd alleen de inhoud ontkend, maar het bericht niet ingetrokken. Wie gelooft die mensen nog? Frank Thevissen bericht over de blooper van Belga.
Op vrijdagnacht 13 februari (!) stuurt Eric Rosseel (foto), een op rust gesteld VUB-docent en blogger, een carnavalesk bericht naar de Belgaredactie. Boordevol kolderieke knipoogjes meldt hij dat zonet onder zijn leiding een akkoord werd bereikt tussen sp.a Rood, PvdA, KP en CAP om in juni samen aan de verkiezingen deel te nemen met een linkse eenheidslijst. De nieuwe kleinlinkse alliantie krijgt de naam 'AVE-EVA' (Allen voor Eén - Eén voor Allen). De lijst en het programma zullen worden samengesteld op 1 april... Het stukje op zijn weblog vermeldt bovendien als bron 'NTPA - Not True Press Agency'.
Ons nationaal persagentschap verspreidt het bericht ongecontroleerd naar de media. Om 6 uur brengt VRT radio het al in het nieuws.
Eric De Bruyn van sp.a Rood schrikt zich een hoedje en gaat meteen op zoek naar de herkomst van het bericht. Een kwartier later pas krijgt hij telefoon van Belga met de vraag of het reeds verspreide bericht wel klopt. Ook Radio 1 belt hem na de uitzending pas op om de kwakkel te controleren.
Om half acht verstuurt Belga een officieel vervolgbericht om te melden dat sp.a Rood de vorming van een eenheidslijst tussen linkse partijen formeel ontkent. Het oorspronkelijke Belgabericht wordt niet eens ingetrokken.
Pas om kwart voor 11 neemt Belga contact op met Eric Rosseel met de vraag waarom hij een vals persbericht verspreidde. Wanneer Rosseel verwijst naar de vele hints in het bericht en erop wijst dat Belga haar berichten maar beter moet checken, volgt een oorverdovende stilte aan de andere kant van de lijn. De verbinding wordt verbroken.
Ondertussen hebben zowat alle krantenwebsites het Belgabericht overgenomen. In plaats van het nadien te verwijderen of ondubbelzinnig recht te zetten, wordt de kwakkel aangevuld met de ontkenning van De Bruyn. Dit maakt alleen de verwarring nog groter. Het wekt zelfs de indruk dat de onderhandelingen mogelijk mislukt zijn en misschien daarom worden ontkend.
De Bruyn belt daarop naar De Morgen met de vraag het dubbelzinnige bericht van hun krantenwebsite te verwijderen. De Morgen moet echter met schaamrood op de wangen bekennen dat hun site weliswaar geheel het uitzicht van de krant heeft, maar dat het redactionele beheer ervan door Het Laatste Nieuws gebeurt. De redactie heeft bijgevolg geen vat op de berichten die op haar eigen nieuwssite verschijnen.
Wat de hele mediatieke schertsvertoning rond sp.a Rood extra grotesk maakt, is dat zowel de VRT als De Morgen de voormalige VUB-prof Eric Rosseel systematisch en bewust weren wanneer die met ernstige dossiers bij deze redacties komt aankloppen. Blijkbaar kan alleen een 1 april-bericht als dit nog zijn toegang tot de VRT en De Morgen verzekeren.
De Trotskistische LSP (Linkse Socialistische Partij) vroeg zich ondertussen, niet geheel ten onrechte, gefrustreerd af waarom de media dit soort berichten wel opnemen en de persberichten van LSP volkomen terzijde laten liggen.
Ook PvdA-man Peter Mertens stelt vast dat meer dan negentig procent van de persmededelingen nooit het nieuws haalt, maar een clownesk spookbericht wel.
Deze genante journalistieke vaudeville die door het Belgabericht op gang werd gebracht, geeft ernstig te denken over de oorsprong en kwaliteit van informatie die de mediagebruiker dagelijks voorgeschoteld krijgt.
PR-journalistiek maakt volop furore en naarmate nieuwsmedia meer en meer de richting van de lifestyle- en celebrityjournalistiek inslaan en nieuwsuitzendingen hoe langer hoe minder te onderscheiden zijn van De Rode Loper, geraken de media meer een meer (op)gevuld met ongecontroleerde nepberichten van PR-agentschappen en onderzoeksbureaus die de redacties bestoken.
Ze slagen er ongegeneerd en ongehinderd in om merken, producten, bedrijven en celebrities te promoten.
Het mantra dat Yves Leterme over zijn politieke concurrenten uitsprak Wie gelooft die mensen nog?! begint meer en meer aan de media te kleven.
Sinds de publicatie van hun kritische pamfletten staan Joost Zwagerman en Wim van Rooy te boek als islambashers. In een dubbelinterview bijten ze van zich af. 'De censuur en de zelfcensuur bij westerse politici, denkers en kunstenaars zijn immens.'
Zojuist verscheen van Joost Zwagerman het pamflet Hitler in de polder & Vrij van God. Daarin klaagt hij aan dat je in Nederland links bent als je op het christendom scheldt, maar rechts als je de islam bekritiseert. En vorig jaar kwam Wim van Rooy - oud-hoofdredacteur van PEN-Tijdingen, het blad van de Vlaamse PEN - met een imposante studie over Europa en de islam, De malaise van de multiculturaliteit. Een gesprek met twee islamcritici over de vraag of Tom Lanoye conservatief is, Geert Wilders onschuldig, en de islam hetzelfde als het islamisme.
Is de islam niet gewoon een mengeling van bruikbare en onbruikbare elementen, zoals de beide andere monotheïstische godsdiensten?
Wim van Rooy: Ik probeer in mijn boek aan te tonen dat de islam als jongste loot aan de stam van de monotheïsmen juist een totale cesuur betekent met het joods-christelijke denken dat eraan voorafging. In de twee eerste monotheïsmen is een morele orde ingebakken en een seculariseringspotentie die de islam ten enenmale mist. In die zin zijn jodendom en christendom oneindig superieur aan de islam als cultuur, als religie en als ideologie. En ook al bestaat er een ultrareligieus zionisme en een evangelisch christendom, toch zijn ze klein bier vergeleken met de starheid en het fanatisme van de islam. Dat kan men elke dag constateren, al heeft de politieke en culturele elite uit een vreemd soort politieke correctheid een bord voor zijn kop. Het is een slecht gebruik onder linkse intellectuelen gecharmeerd te zijn van het totalitaire. Vandaag de dag verdedigen ze een religie die niets positiefs heeft voortgebracht en alleen maar achterstand genereert. Progressieven van allerlei signatuur presenteren zich als een soort zelfislamiseerders. Ze leven in een irenische cultuur en kunnen zich niet voorstellen dat de islamist ook werkelijk doet wat hij zegt.
Van Rooy: Oorlogvoeren tegen de westerse beschaving! De islam is star en oorlogszuchtig van nature. En dat kan ook niet anders, want de Koran is het letterlijke woord van Allah, waaraan op straffe van blasfemie niet getornd kan worden. Terwijl de Bijbel het resultaat is van de inspiratie van God, wat een ruime exegetische speling mogelijk maakt. In de westerse cultuur is dan ook altijd kritisch nagedacht. Het christendom heeft zelf de basis gelegd van de scheiding van Kerk en Staat. Het christendom predikt de universele naastenliefde. Dat alles vind je niet in de islam. De islam gaat over onderwerping. Het ontkennen vandaag van de jihad is modieus maar dom. Jihad heeft de islam immers groot gemaakt, en men zal daar nooit vrijwillig afstand van willen doen. Voor een militaire jihad staan de Arabische regimes veel te zwak, maar er is ook een culturele, onderwijskundige, juridische en financiële jihad, er is de ideologie van de taqqiah, het bewuste bedrog, en de dhimmitude, de onderwerping van niet-moslims, waarbij het terrein via lieden als Tariq Ramadan vrij wordt gemaakt voor expansie. Er is de demografische jihad: de moslims planten zich veel enthousiaster voort dan de westerlingen. En dan is er de permanente doodscultus in de islam, zoals Hamas en vele andere groeperingen niet aflaten te demonstreren. Als ongelovige ben ik het met Benedictus XVI eens wanneer hij spreekt over de islam als een gewelddadige religie. Uit die godsdienst kan nooit een humane en liberale maatschappij voortkomen.
Is het niet logisch dat we met onze religiekritiek allereerst kritisch zijn voor onze eigen traditie?
Joost Zwagerman: Ja, maar het is doorgeslagen naar zelfverachting en politiek correcte kritiekloosheid jegens de islam. Een recent voorbeeld was een monoloog van Jan Mulder in het druk bekeken programma De wereld draait door. Binnen de ChristenUnie, die in ethisch opzicht rechts van de traditionele christendemocratie van het CDA staat, rees de vraag of een bepaalde jonge homoseksuele politicoloog wel een hoge functie in de partij kon hebben. Mulder pleitte, zijn stem in crescendo, voor een verbod op de ChristenUnie. Bij het publiek ben je dan de getapte jongen. Als iemand dan de nuance aanbrengt dat het CDA probleemloos homo's tot minister benoemt, dat de christelijke omroepen homoseksuele tv-presentatoren hebben van wie sommigen ook echt het gezicht van die omroepen zijn, terwijl in sommige moskee-en openlijk de homohaat wordt gepredikt, klinkt er boegeroep. Als Jan Mulder zou zeggen dat we dat soort moskeeën moesten sluiten, werd hij onmiddellijk van racisme beschuldigd.
Van Rooy: Er bestaat een liberaal christendom, dat is zelfs dominant. Een liberale islam bestaat buiten de studeerkamer van een paar naïeve zielen absoluut niet. Dat zeggen ons vele Arabische denkers die nu, vaak uit angst, vooral in het Westen verblijven. Overal waar de islam sterk staat, veroorzaakt hij problemen. Als men al niet onder elkaar vecht, met veel meer doden dan in het Israëlisch-Palestijnse conflict, vervolgt men wel christenen, zoals in Egypte, of steekt men scholen in brand, zoals in Pakistan, of omarmt men De Protocollen van de Wijzen van Zion. Wie de berichtgeving uit de islamwereld volgt, gelooft zijn ogen en oren niet. Wat in die wereld allemaal gezegd en gedaan wordt, tart werkelijk alle verbeelding, of het nu gaat over Joden, vrouwen, homo's of ongelovige westerse honden. Maar de schöngeisten bij ons richten hun hautaine moralisme alleen tegen mensen die dat alles aanklagen. Sterker nog, ze verontschuldigen diegenen die 'Hamas Hamas, Joden aan het gas' roepen en schieten op de Biedermann die meldt dat het huis in brand staat. De censuur en de zelfcensuur bij westerse politici, denkers en kunstenaars zijn immens.
Geert Wilders vergelijkt de Koran met Mein Kampf. Is dat niet extreem?
Van Rooy: De liefde was wederzijds. Hitler had een grote bewondering voor de kracht van de islam, met zijn eeuwenoude virulente Jodenhaat. Hij droomde ook al van 9/11: hij raakte in een delirium, aldus nazi-architect Albert Speer, toen hij zich voorstelde hoe de wolkenkrabbers van de Joodse wereldhoofdstad New York door kamikazepiloten in brand zouden worden gevlogen... Hitler en de islam: één front. Mein Kampf ligt dan ook in grote stapels in de boekhandels van Caïro en Teheran. Het huidige anti-judaïsme komt uit alle poriën van het Midden-Oosten gekropen. De Protocollen van de Wijzen van Zion zijn er springlevend en met geld van de Europese Unie staan de Palestijnse schoolboeken nog steeds vol Jodenhaat. Na extremistisch rechts heeft de laatste twintig jaar de linkerzijde haar duivelspact met de religie van het zwaard gesloten. De filosoof Michel Foucault verwelkomde Khomeini als bevrijder, de communist Roger Garaudy ging over tot de islam, Jean Genet ging zijn perversiteiten uitleven in Palestijnse kampen, en politica Anja Meulenbelt (SP) en de activiste Gretta Duisenberg vinden zelfs de discriminatie van de vrouw blijkbaar geen punt als het om de islam gaat, laat staan dat ze zouden malen om het scanderen van anti-Joodse leuzen. Dat Wilders de Koran met Mein Kampf vergelijkt, is zo gek nog niet.
De Britse liberaal en viervoudig eerste minister William Gladstone beweerde anderhalve eeuw geleden al dat er geen vrede zou heersen zolang 'dat boek' bestond. Dat klinkt als een koloniaal geïnspireerde uitspraak.
Van Rooy: Niet alleen Gladstone was bijzonder lucide toen hij opmerkte dat er geen vrede zou heersen zolang de Koran bestond, ook Gustave Flaubert wist van wanten en Winston Churchill was misschien nog scherper: hij zei dat de islam een religie van het bloed en de oorlog was en dat 'no stronger retrograde force exists in the world'. Al deze grote Europeanen spraken profetische woorden over de dodelijkheid van de islam, woorden waarvoor ze vandaag - zoals Wilders - vervolgd zouden worden. Flaubert schrijft in een brief: 'Ik eis in naam der mensheid dat de Zwarte Steen verbrijzeld, het gruis ervan in de wind verstrooid, dat Mekka verwoest en het graf van Mohammed onteerd wordt. Dat is de manier om het Fanatisme te ontmoedigen.' Daar is niets koloniaals aan. Vandaag spreken schrijvers als Ian McEwan, Joost Zwagerman, H.M. Enzensberger, Pascal Bruckner en Henryk Broder dezelfde taal, maar die denkers worden door de progressieve elite onmiddellijk als conservatief of reactionair weggezet - of koloniaal, om uw woord te gebruiken.
Zwagerman: Tom Lanoye verklaarde niet zo lang geleden dat ik gewoon moest toegeven dat ik rechts was geworden. De linkse intelligentsia vindt dat je de moslims, die toch al lijden onder discriminatie, in de steek laat als je hun godsdienst bekritiseert. Tom is een dierbare vriend, een generatiegenoot, iemand met wie ik een geschiedenis heb. Juist daarom is het voor mij zo choquerend om mee te maken hoe hij zich uitspreekt over islamcritici en prominenten met een moslimachtergrond. De manier waarop hij Ayaan Hirsi Ali heeft aangevallen! En als Mimount Bousakla lid wordt van de Lijst Dedecker, neemt hij haar dat kwalijk, omdat haar vorm van emancipatie hem niet bevalt. Het tragische daarvan is dat Tom Lanoye met deze openlijk beleden intolerantie, want dat is het, duidelijk maakt dat zelfbeeld en feitelijke politieke kleur niet meer op elkaar zijn afgestemd. Want wie is hier nu de conservatief? Dat is natúúrlijk Tom Lanoye. Terwijl hij van zichzelf denkt dat hij links en progressief is. Zoals hij tekeer is gegaan over Hirsi Ali, dat is het tragische verschil tussen zelfbeeld en feitelijkheid.
Van Rooy: Was je vroeger in de ogen van links bij de minste 'kleinburgerlijke deviatie' een fascist, dan ben je nu een racist als je kritiek uitoefent op een ideologie die een smerig mengsel van Uebermenschgevoel en slachtofferisme is. De westerse elite heeft de fatwa verinnerlijkt. In 1989 kon zelfs het door Khomeini uitgesproken doodvonnis de publicatie van vertalingen van De Duivelsverzen niet tegenhouden. Vandaag is één boze moslimstudent al voldoende om een lezing af te blazen of een uitgave ondergronds te doen gaan, zoals The Jewel of Medina van Sherry Jones. De enige moslim in het Britse Hogerhuis dreigde ermee tienduizend moslims te mobiliseren als een collega Wilders durfde uit te nodigen in een achterafzaaltje. Het bezoek ging niet door. (De Britse regering ontzegde Wilders toegang tot het land, nvdr)
Dus geen debat over dit onderwerp zonder dat Wilders mee aan tafel zit?
Zwagerman: Karel van het Reve schreef indertijd het essay De ongelooflijke slechtheid van het Opperwezen. Vervolgens kreeg hij een staatsprijs en een lintje van de koningin. De religiekritiek is in het christendom dus volledig geïnternaliseerd. Stel nu dat Geert Wilders letterlijk de woorden van Karel van het Reve had overgenomen, maar 'God' door 'Allah' en 'christendom' door 'islam' had vervangen... niemand had ze herkend, en als iemand ze wel had herkend, dan nog had men gezegd dat dit niet was toegestaan in het huidige klimaat. Wie God beledigt krijgt de P.C. Hooftprijs, wie Allah beledigt een proces.
Wilders verwoordt zijn kritiek wel erg bruut.
Zwagerman: Je moet jonge moslims steunen in het onderwijs en streven naar vrouwenemancipatie en aanvaarding van homo's binnen hun geloofsgemeenschap, maar daarbij moet je zeggen: u bent vanzelfsprekend van harte welkom, op voorwaarde dat u de democratische regels en wetten onderschrijft die voor ons allen gelden, zonder uitzondering des geloofs of des persoons. Tough love. Daar kijkt links al veertig jaar schichtig van weg. En dus kapen populisten als Wilders wat van oudsher linkse thema's zijn. Rechts heeft buitengewoon listig de leegte gevuld die links heeft achtergelaten.
Filip Dewinter zei onlangs in Knack: 'Vergis u niet: de islam is een veroveringsgodsdienst. Geef ze een vinger en ze nemen een hand, geef ze een hand en ze nemen een arm. Wat doen radicale organisaties zoals de AEL? Onze samenleving tot het uiterste drijven, kijken hoe ver ze te ver kunnen gaan: halal eten op school, apart zwemmen voor vrouwen - voor we het weten wordt hier de sharia ingevoerd. Op termijn is dat onze ondergang.' Dat klinkt nogal gechargeerd.
Van Rooy: Hoe pijnlijk misschien ook, ik ben het hier volledig met hem eens. De jihad wordt op verschillende manieren gevoerd, maar de oerchristelijk geïnspireerde Gutmensch is zich daarvan niet bewust. Hij kan zich het haatzaaiende karakter van de Koran eenvoudig niet voorstellen. De islam europeaniseert niet, maar Europa islamiseert. Het is een groot mysterie waarom westerse intellectuelen er een masochistisch genoegen in scheppen een onderdanigheid te betrachten in verband met de islam die zij ten opzichte van het christendom nooit hebben vertoond, integendeel. Hugo Claus of later Tom Lanoye werd bejubeld toen hij het katholicisme te kakken zette, maar waag dat niet te doen met de islam. Een Nederlandse arabist heeft ooit eens gezegd dat het uitleggen van de islam aan de gemiddelde naïeve westerling gelijkstaat met het geven van seksuele voorlichting aan kleuters: ze hebben geen flauw benul.
Is dat niet de verschrikkelijkste nederlaag van links, moeten toegeven dat Dewinter op dit punt gelijk heeft?
Zwagerman: Dat heb ik al gezegd in mijn vorige pamflet, De schaamte voor links. 'Vervreemd', dat woord gebruikte ik. De socialisten zijn doof gebleven voor hun eigen achterban. Wel hebben ze bij ons bijvoorbeeld eindeloos aan het onderwijs gesleuteld, in plaats van achterstandskinderen degelijk onderwijs te bieden in de traditie van de sociaaldemocratische volksverheffing. Veel al-lochtone kinderen komen uit een cultuur waarin het geheugen een centrale plaats heeft. Maak daar gebruik van, en laat ze niet verdrinken in hun veronderstelde zelfontplooiing.
Van Rooy: Natuurlijk faalt links volledig, individueel en collectief. Maar zolang arrogante zelfislamiseerders als Tom Lanoye en Kristien Hemmerechts geloofd worden, zal de politieke en culturele elite wel blind blijven. Blijkbaar is de rationaliteit bij veel progressieven verdwenen, zoals dat het geval was toen ze maar bleven geloven in de Sovjet-Unie of in een Europese vorm van communisme. Nu geloven ze in een Europese vorm van islam, terwijl alle teksten van die godsdienst bol staan van het fanatisme. Voor alle duidelijkheid: als ik die uitspraak van Dewinter billijk, weet ik natuurlijk ook wel dat zijn recente filosemitisme een daad van opportunisme is.
De avond van 11 september 2001 zag ik in Antwerpen een hoofddoekloos, bierdrinkend Marokkaans meisje dansen van vreugde. 'Ze' hadden eindelijk die smerige Amerikanen en Joden een lesje geleerd. Hoe moet het nu verder met de multicultuur?
Van Rooy: Het multiculturele samenleven is in een malaise geraakt, en elke burger ervaart dat elke dag en ziet het in zijn eigen wijk of in de grote boze buitenwereld. Van verrijking is geen sprake. De modale Belg is heus geen racist. Het is de islam die de boel helemaal verziekt. Het Vlaams Belang is er groot en de mensen zijn er cynisch door geworden: ziedaar het eindresultaat van een godsdienst die hoe langer hoe meer opdringerig wordt. In de jaren dertig van de twintigste eeuw zagen velen het gevaar van het nazisme niet en was appeasement troef, vandaag wil men het fascisme van de islam niet
Toen ik als opgroeiende bengel, met een enorme honger naar het waarom? van alles, tijdens de les van Gewijde Geschiedenis aan de Meester meer uitleg vroeg over de Profeet, die van de Engel bericht kreeg over de noden van zijn volk, daarop zijn ploeg uitspande en het zwaard opnam, waarom dat juist die ene man moest overkomen. Waarom wist die Engel dat de boer die op dat veld een Profeet was, die zijn Volk zou redden?
Nu ik oud genoeg geworden ben, wijst het waarom? zichzelf. Als U begrijpt wat ik bedoel wanneer U net als ik even stilstaat bij de donkere wolk die over onderstaand artikel trekt, en waaruit even zovele bliksemschichten schieten als het woord appeasemen,t valt .
Europa, jouw achternaam is Appeasement!, las ik laatst op het internet. Een zin die ik maar niet uit mijn hoofd kan krijgen, omdat hij zo vreselijk juist is.
De Appeasementpolitiek kostte miljoenen joden en niet-joden het leven, omdat de geallieerden in Engeland en Frankrijk te lang onderhandelden en aarzelden, totdat ze merkten dat men Hitler niet inbinden, maar alleen bestrijden kon.
De Appeasementpoltiek stabiliseerde het Sovjet-communisme en de DDR, doordat delen van Europa de inhumane onderdrukkingsstaat tot ideologisch alternatief verklaarden.
Appeasement verlamde Europa toen in Kosovo de volkerenmoord woedde en men net zo lang debatteerde tot de Amerikanen daar onze taken afhandelden.
Europese Appeasementpolitiek, gecamoufleerd in de nevelige woorden evenwichtige afstand, relativeert in Israël de zelfmoordaanslagen van fundamentalistische Palestijnen i.p.v. de enige democratie in het Midden-Oosten te beschermen.
Appeasement vormt de mentaliteit, wanneer Europa in Irak de 300.000 door Saddam vermoorde en gefolterde slachtoffers over het hoofd ziet en in vreedzame willekeur slechte cijfers geeft aan George W. Bush.
En het is tenslotte ook Appeasement in zijn meest groteske vorm wanneer men op het escalerende geweld van islamitische fundamentalisten in Nederland en elders reageert met het voorstel om in Duitsland een islamitische feestdag in te voeren.
Wat moet er nog gebeuren voordat de Europese publieke opinie en het politieke establishment zich realiseren dat er een soort kruistocht heerst!? Een bijzonder verraderlijke, op gewone burgers geconcentreerde, tegen onze vrije, open, westerse samenlevingen gerichte systeemaanval van fanatieke moslims. Een conflict dat vermoedelijk langer zal duren dan de grote militaire conflicten van de laatste eeuw. Gevoerd door een tegenstander die zich niet door tolerantie en tegemoetkoming laat kalmeren, maar zulke gestes, verkeerd begrepen als tekens van zwakte, juist aanmoedigt.
Twee Amerikaanse presidenten uit het jonge verleden hadden de moed tot een gedecideerde anti-appeasementpolitiek: Reagan en Bush. Reagan maakte een einde aan de Koude Oorlog. Bush onderkende, alleen maar gesteund door de sociaaldemocratische overtuigingspoliticus Tony Blair, het gevaar van de islamitische strijd tegen de democratie. Zijn historische rol zal men over enkele jaren kunnen beoordelen.
Intussen maakt Europa het voor zichzelf gezellig in de multiculturele hoek i.p.v. met charismatisch zelfbewustzijn de waarden van de liberale maatschappij te verdedigen en in het spanningsveld van de echte wereldmachten Amerika en China als attractieve kracht te ageren. Wij daarentegen profileren ons als wereldkampioenen van de tolerantie tegenover de intoleranten. Waarom eigenlijk? Omdat we zo moreel zijn? Het is waarschijnlijk veeleer, omdat we zo materialistisch zijn.
Bush riskeerde voor zijn politiek een waardevermindering van de dollar, een te hoge staatsschuld, een massieve en blijvende belasting van de Amerikaanse economie omdat het om alles gaat.
Maar terwijl de zogenaamd zo materialistische roofdierkapitalisten in Amerika hun prioriteiten kennen, beschermen wij de opbrengsten van onze angstig verdedigde sociale welstand. Niet mee bemoeien, dat zou wel eens duur kunnen worden. Wij discussiëren liever over banaliteiten en luisteren naar politici en opiniemakers die de moordenaars een hand willen reiken. In deze dagen herinnert Europa vaak aan een oude tante die haar trillende handen om haar laatste juwelen legt, terwijl een rover op hetzelfde moment inbreekt bij de buren. Europa jouw naam is lafhartigheid!
Onderstaand artikel werd integraal bij Angeltjes overgenomen, omdat het niet voor verbetering of verkorte weergave vatbaar is. Ik heb alleen de plaatselijke echo toegevoegd .Waar daarbij het eigenlijke artikel (in t Italiaans natuurlijk) zo goed als de woordelijke weergave was van wat Angeltjes schreven.
Het kan toch niet dat zij, Aneltjes, ook schrijven voor Il Giornale?