Ja, k weet het. Ik weet het. Ik weet het zelfs maar al te goed. Naam & voornaam Jan Jambon
is, met die dubbele alliteratie als beginletter een naam die klinkt als
n klok. Zou niet misstaan in elk serieuze boksmatch tussen twee stoere
bonken, als die luidt voor de laatste ronde
**
*
Jammer genoeg is tot hiertoe het resultaat van s mans inspanningen als graaier (***)
niet om naar huis te schrijven. Het resultaat is zeker niet goed en al
heel zeker niet in verhouding tot de kostprijs van zijn koninklijke
parlementaire wedde. In maar één enkele maand drie keer zoveel als mijn
schamelpensioentje.
Maar
nu de Walen en de Broekseleers zullen werken (zoals Magniette voorziet)
zal dat minimumpensioen naar 1500 per maand gaan. Ja Jan veel beloven
en weinig geven daar leeft men in Zottelaere van.
Ja,
Jambon. Vooruit met de geit. Komt daarbij dat die man op de koop toe
nog op economische missie is. Naar de Volksrepubliek China: m.a.w.
aan de overkant van de wereld. Ver van huis en haard. Vooral ver weg van
Moeder de Vrouw. Als chaperon van een echte Prinses van Koninklijken
Bloede. Waarvan geen verkeerd woord te zeggen valt
Buiten dat ze met de hele Familie en op onze kosten, in een formidabel mooi en groot herenhuis woont.
Economische missie!? Mn voeten, Gerard!
De Eerste Stelregel in de economie is, Waarde Heer Eerste Minister, kopen en verkopen met het doel winst te verwezenlijken.
Wat U daar doet is geen spagaat, zoals Doorbraak suggereert, maar een sprong dwars door de spuigaten.
**
*
Deze Chinezen namelijk zijn niet uit op KOPEN, maar op VERKOPEN.
Alleen
weet ik niet, of politieke geniën dat onderscheid wel degelijk snappen
of doorhebben. Ze snappen het alleen als ze er de percentjes van kunnen
opstrijken. Goê percentjes maken rijke ventjes
**
Scrooge. (A Christmas Carol (boek)
*
(***)
Het Bezittelijk Voornaamwoord Graaier: is volgens mij politiek veel te
geladen met vooroordelen. Bij ons in de meer Katholieke Westhoek
spreekt men liever van zakkelorum. Is gewoon n kwestie van
geloofsovertuiging.
**
*
En
nu we het toch over onszelve, West-Fluttenaars hebben. Elke vreemdeling
in de straat was (in mijn jeugdjaren) n Tsjoek Tsjoek. Een Spleetoog
van n Tsjing Tsang. Voor ons Ma, die in 19 de opkuis van het Front had
mee beleefd tussen de bomkraters en de meterhoge brandnetels, waren dat
Chungs. Ze vlogen met klank de lucht in door op mijnen te trappen
Dat was geen racisme, maar gewone rauwe werkelijkheid.
Wat
meer was met al die aangespoelden: die gasten, meestal mannen, wisten
hun plaats in de samenleving: helemaal aan het randje, klaar om er weer
af te vallen.
*
Ach! Hoe Groen was mijn Dal en goe schoon was dat Licht van Vroegere Dagen .
Het
spijt mij persoonlijk voor die arme Mo Slimmerdjes die Doorbraak
hieronder ten tonele voert. Aan dit gevoel zou beter gevolg kunnen
gegeven worden door hun smoorrijke Geloofsgenoten die verzuipen in de
pietrol en in de Veuve Cliquot. Een paar honderd van die zijn nu
werkloos geworden. Jihad IS-strijders er naartoe verschepen: niet anders
dan voordelen. Wij, in onze landen zijn er vanaf, en daar zouden ze
zich naar believen kunnen uitleven en kelen afsnijden. Wijzelf zouden
ons daarbij nuttig kunnen maken door onze overtollig geworden
IS-wedeuwen (met hun kinderen, de arme wezen) waar wij gene weg mee
weten, naar die contreien te verschepen. De Chinezen zullen er wel weg
mee weten. Desnoods bij de chopsoy of in de tomatensoep met balletjes in
hun vele fastfood ketens.
**
*
Zou zelfs n slok op de borrel schelen om onze export-cijfers naar de Volksrepubliek iets of wat auf zu kricken.
de onrust in Hongkong hangt echter als een donkere schaduw over deze missie
De
Vlaamse minister-president Jambon en prinses Astrid zijn, als de
vleesgeworden, met stofzuigers leurende Theofiel Boemerang en zijn
Celestien, bezig aan hun grootschalige handelsmissie in de
Volksrepubliek China. Honderden zakenlui, academici en lobbyisten die in
hun kielzog volgen, dienen aan de Chinezen een beeld op te hangen van
een ongewoon eensgezinde Belgische natie die tuk is op het verbeteren
van de relaties met de (bloedrode) Volksrepubliek.
**
*
Het (snoeiharde) repressieve beleid tegen de Oeigoeren-minderheid
en de onrust in Hongkong hangen echter als een donkere schaduw over
deze missie. Nog voor Jambon naar de Volksrepubliek vertrok kreeg hij in
het Vlaamse parlement al de kritiek te horen dat deze economische
missie te veel focust op zakendoen en te weinig op mensenrechten of het
geweld in Hongkong.
De al jaren aanslepende problematiek van de Oeigoeren, een moslim-minderheid in de Chinese autonome regio Xinjiang,
kwam eind september weer volop in de aandacht door het opduiken van
schokkende beelden op YouTube. Een filmpje, vermoedelijk met een drone
opgenomen, toonde hoe 3 à 400 kaalgeschoren en geboeide mannen, onder
zware politiebewaking uit een trein bij het Oeigoerse Korla worden
weggevoerd, waarschijnlijk op weg naar een heropvoedingskamp. Een paar
weken voor deze beelden viraal gingen was ons land nog één van 22
staten die, in een gezamenlijke verklaring aan de Mensenrechtenraad van
de Verenigde Naties, aan de Volksrepubliek China hadden gevraagd om te
stoppen met de willekeurige opsluiting van Oeigoeren en leden van andere
minderheidsgroepen.
Volgens
VN-waarnemers zouden er op dit ogenblik naar schatting minstens 1
miljoen Oeigoeren, vaak zonder vorm van proces, geïnterneerd zijn in
gevangenissen en strafkampen
Hongkong
Terwijl
dit drama al decennialang in het Westen nauwelijks media-aandacht
krijgt is Hongkong een heel ander verhaal. Sinds 2014 is het al onrustig
in de voormalige Britse kroonkolonie. Op 22 september 2014 kwam een
protestgolf op gang die bekend raakte als de parapluprotesten nadat
China zich, tegen de afspraken in, met de interne keuken van Hongkong
meende te moeten bemoeien. Demonstranten kwamen massaal op straat tegen
de Chinese inmenging en voor politieke hervormingen. Arrestaties,
samenscholingsverboden en pepperspray lieten dit verzet nog voor het
jaareinde doodbloeden.
De overdracht voorzag een transitieperiode van vijftig jaar
Het
protest tegen het invoeren van een wet die het mogelijk maakt om
verdachten van een misdrijf uit te leveren aan landen waarmee het geen
uitleveringsverdrag heeft en waardoor ook het berechten van inwoners van
Hongkong in de Volksrepubliek China mogelijk werd, zorgde vanaf maart
2019 weer voor hoog oplopende spanningen. Men vreesde immers dat zo in
Hongkong residerende critici en activisten konden worden uitgeleverd aan
de Volksrepubliek. Hongkong was tot de overdracht aan de Volksrepubliek
in 1997 een Britse kroonkolonie met een eigen rechtssysteem. De
overdracht voorzag een transitieperiode van vijftig jaar waarin Hongkong
de eigen wetten en rechtspraak behoudt.
Het
protest begon schuchter met een sitin op 15 maart 2019, gevolgd door
een eerste demonstratie op 31 maart. De grote opkomst was volgens
waarnemers een teken dat deze protesten weleens zouden kunnen uitgroeien
tot de grootste ooit in Hongkong en ze werden op hun wenken bediend. Op
1 juni kwamen niet minder dan een miljoen inwoners op straat om hun
eisen kracht bij te zetten. Ondanks het geweld van politie en
pro-Chinese knokploegen, bleven de betogers volhouden. Na maandenlang
volgehouden protest werd het omstreden wetsvoorstel op 4 september
ingetrokken. Maar de demonstraties, die intussen over een hele waaier
van eisen en hervormingen gingen, eindigden niet. Integendeel, de
situatie escaleert met de dag.
Jambon in China
Jambon
beloofde aan het Vlaamse parlement dat hij de situatie zou aankaarten.
Wellicht uit angst dat de Chinese vicepresident Wang Qishan hem na een
interruptie zou toesnauwen: Da gade gij niet bepalen hé, da gade gij
niet bepalen heeft hij naar eigen zeggen gekozen voor het
voorzichtig ter sprake brengen van de mensenrechtenkwestie en de brute
repressie in Hongkong.
Als
wij hier straffe taal verkocht zouden hebben, denk ik niet dat dat veel
aan de mensenrechten en de situatie in Hongkong gewijzigd zou hebben,
maar men zou er misschien wel alle businessopportuniteiten mee
doodgedaan hebben. Zo klonk het erg pragmatisch uit Jambons mond in De
Ochtend.
De
vraag moet gesteld worden of dit effectief ook zo is. Ons land
organiseert al bijna 40 jaar met de regelmaat van een klok
staatsbezoeken en handelsmissies naar de Volksrepubliek. Terwijl de
economische macht en dus het potentieel van de Volksrepubliek in die
periode spectaculair is toegenomen kan dit absoluut niet gezegd worden
van de exportcijfers van ons land naar China. Integendeel, het laatste
jaar ging onze export richting het Rijk van het Midden zelfs met een
miljard euro achteruit
Het
is met andere woorden hoog tijd dat het economische nut van dergelijke
geldverslindende missies op zijn zachtst gezegd, enige relativering
verdient. Het beeld dat VUB-hoogleraar Internationale Betrekkingen en
China-kenner Jonathan Holslag in De Afspraak ophing van een ietwat
zielige bedeltocht waarop onze beleidsmakers de Chinezen moeten smeken om toch maar peren, chocolade en bier te kopen is misschien wat karikaturaal maar niet ver naast de waarheid
Lichtgewicht
Het gaat niet op om zich achter de Europese Unie te verschuilen
Net
zoals hij dat al in het Vlaams parlement poneerde, blijft Jambon de
mening toegedaan dat Vlaanderen te licht weegt om voor Hongkong het
verschil te maken. Of hoe een Vlaams-nationalist het buitenlandse belang
van zijn natie in wording meent te moeten relativeren Het is, dixit de
Vlaamse minister-president, aan Europa om in Beijing op tafel te slaan.
Net alsof dàt ooit gaat gebeuren Het gaat niet op om zich achter de
Europese Unie te verschuilen die momenteel de handelsakkoorden met de
Volksrepubliek China heronderhandelt.
De
Vlaamse minister-president zou moeten beseffen dat Theofiel Boemerangs
credo Kleine percentjes, rijke ventjes niet altijd te prefereren valt.
In het Vlaamse regeerakkoord heeft de regering zich immers
uitdrukkelijk geëngageerd om het buitenlands beleid niet alleen
economisch in te vullen maar ook waardegedreven, op basis van onze
waarden en normen. Het zou jammer zijn dat dit een verhaal van luister
naar mijn woorden maar kijk niet naar mijn daden wordt Het wordt in
ieder geval tijd dat de Vlaamse regering zich bezint over een breder
opgezette Chinastrategie. De impact van de Volksrepubliek zal sowieso,
of we dat nu graag hebben of niet, zowel economisch als geopolitiek en
strategisch blijven groeien en verdient een coherent en consequent
Vlaams antwoord.
De
Vlaamse minister president mag dan misschien menen dat hij een
perfecte spagaat heeft uitgevoerd maar het is en blijft een
lichaamshouding die zeker voor mannen van zijn leeftijd (en ik kan het
weten) erg ongemakkelijk is en bij een foute technische uitvoering
bijzonder pijnlijk kan aflopen voor de weke onderdelen.
Lung Jan
*
Het venijn dat in het staartje zit. Is weeral n spreekwoord.
Tja,
dat wat volgt moet er bij mij ook uit. Namelijk wie betaalt die Schone
schijn? Niet de Hoge Dames en Heren: die krijgen nog geld toe boven op
hun zo al Prinselijke honoraria. Politici idem dito.
Ja Jan maar er is toch iemand die het kind van de rekening is.
Heel zeker. Het zit in de deelname-prijs die de gewone kooplui moeten afdokken om mee te kunnen.
Kijk, als ik lieg, lig ik in onderaanneming. Want van horen zeggen, indertijd. In de clientèle. Door harde CVP-Kiezers nochtans.
Het waren zij die uit ongenoegen achteraf het Vlaams Belang hebben helpen oprichten hier in de streek.
Op
vorige Blog Nr 5312 werd er moest U even niet opgelet hebben zon
beetje doorgedramd over de goede oude tijd. Mijn wel zeer persoonlijke
smaak als het over literatuur, beeldende kunst of architectuur gaat.
Safety first! You kniw?
Al even oude muziek daarentegen krijgt de majestueuze eretitel van Klassieke Muziek. Het is gewoon niet eerlijk!
Ach Ja. Muziek. Het woord alleen al zit vol klank.
Weer
zeer persoonlijk uitgedrukt, kost het mij, bloed, zweet en tranen om
de meeste muziekmakers en liedjeskwelers die we te horen krijgen nog
muziek te noemen.
**
Toegegeven: heel die tramelant is naar de smaak van de non-civilisatie die ons van over de hele wereld wordt opgedrongen. Die om-volking op zn Hitlers van onze landen kan niet snel genoeg gaan Of zelfs al lang en feit zijn!
**
*
De
tijd is nabij dat er opnieuw (gemakshalve?) strooien rokjes - eventueel
gemoderniseerd - zullen verschijnen. Zowel op Festivals, parochie- of
wijk-feestjes, de werkvloer als in de huiskamers. En dat er overal
slinger-aapjes en oerang-oetans ter animatie zullen bijgeleverd worden.
Zou
wel inslaan! Top modernistisch en progressief! Echt iets voor de
milieu-jongens en dito meisjes. Verbroederlijking met de dieren.
Lap! Weer n grove fout van de Schepper rechtgezet.
We
zullen dan wel in de tijd zijn, dat het gehele mensdom met ingebusselde
kop zal moeten rondlopen. Om ogen, oren, en . reukzin af te schermen.
Nieuwkomers m/v in het straatbeeld zouden dan inderdaad heel wat minder
opvallen
**
*
En
dan nog iets. De Paus bij de Jappen. Dat zijn toch lappen! Opmerkelijk,
wat daar zijn er maar 1% Christenen. Maar Rome doet maar. Zou men
armoe lijden, om n mondje meer?
**
*
Mij niet gelaten, hoor. Wij allemaal, ook Pausen, reizen om te leren.
Wat mij in het altijd opgeheven vingertje van darzelfde Rome tegenstaat, is Ach ja, waar moet ik beginnen?
*
Nu
volgt weer n zaak van persoonlijke smaak. De donderblauwe duiver
Somersen uit het multiculturele Mechelen deed er mij ineens aan denken
Hij, met al zijn dikke aartsbisschoppelijke pretentie van Algoede
Burgervader van de Maneblussers, wil spelen. Dat Aartsbisschoppelijke
Paleis daar. Daar wilde ik het over hebben.
**
*
Dateert
dat Paleis niet uit de jaren dat in Mechelen de residentie van de
Landvoogden der Nederlanden was gevestigd? Brussel was toen ook al n
stinkende stad! Om het even wat Johan Verminne er ook over zingt. Mijn
duivenkot schoon kot.
Dat van die Landvoogden dateert uit de jaren van Filips II (1527-1598), zoon van de grote Keizer Karel V.
Ik
kan dat weten, want wij waren 16 jaar lang als halve Italianen trouwe
bezoekers van (de burcht van) Margaretha van Parma, daar aan
hetsprookjesachtige Lago di Bolsena.
Mijn
Tante heette ook Margriet, maar die is nooit ergens Landvoogdes
geweest, hoogstens landarbeidster (boerin), die jammer genoeg, net als
haar naamgenote van Keizerlijken bloede, al vele jaren overleden.
Waar is den tijd!
**
*
Die
Grote Margriet van Keizerlijken bloede was n bastaardkind. Iets
waarvan niemand mijn grootvader mag verdenken, van zon flierefluiter te
zijn geweest als diene Keizer.
Maar
ik heb dat hier al meermaals geschreven: diene Karel in zijnen tijd en
was gene Coburger, gene Hamburger ook niet, maar nen échten Habsburger.
En neen, dat is allemaal gebeurd heel lang voor de geboorte van Miss
Boël, die niet van keizerlijke, maar van gewone koninlijken bloede is.
Moesten
alle oningewijde burgers van dit land inzage willen krijgen van het
reilen en zeilen van de crème de la crème der Groot-Inquisiteurs v/h
Brusselse Hoofdstedelijk Gewest, dan zouden die rap gevierendeeld worden
op die beroemde Grote Markt aldaar. Pas op: dat wordt n CNN-Vertoning
met alles er op en er aan. Want in le très Grand Broeksèl ziet men
alles, zelfs het kleinste détail, groot, zeer groot tot extreeù groot.
t Is jamais-nooit van de la keskeskiet. Want er is geld genoeg. Aan
geld geen gebrek.
**
*
Geld
is rond omdat het moet kunnen rollen. Zelfs van laag aan de kust naar
hoog, berg-op, weg van de polders en andere nijvere vlakten met torens
vol zwier, het binnenland in, zo ver het oog reikt.Over Maas- en
Scheldeboorden tot aan het Drie Landenount.Zelfs de Noordelijke vlakten
der heide vol rust kunnen meegenieten.
Er
komt maar geen einde aan, aan de geldstromen. Daar kunnen zolang dat
cordon bestaat - de Bazen van de Nieuwe Vlaamse Arrogantie van Bart
Dewever noch de Belangers van TVG, daar iets aan veranderen. La Blegique
sera Latine ou ne sera pas.
De keuze kan dus niet moeilijk zijn. À bas les culottes!
**
*
Naast
het zweet der Vlamingen, kan er in dat Hoofdstedelijk Gezwets als God
in Frankrijk geleefd worden van het goddelijk manna dat neer dauwt uit
de EUSSR-Hemel op Aarde. Lang leve de immigratie en de Universele
Rechten van de Mens!
Maar eerst Oompje, e pas daarna Oompjes kinderen
**
*
Maar
die Dames en Heren van stand doen als vulgaire straathonden: ze
doen zo maar hun gevoeg in het openbaar, en kijken niet eens om.
*
Doet mij er ineens aan denken dat er nog n appeltje te schillen valt met Sven Gats. Bij mij gewoon n bijdehandse gedachtensprong, van die straatkeffertjes naar die 4de VU-deserteur. Hem was ik bijna vergeten.
Toen
het op centen aankwam na het dévacle van Bert den Bleiter, was die
ineens ook niet Vlaamsgezind genoeg meer. Net als Quickie, t Somerke en
Tom Tom Tommelein uit het Oosteinde. Er kraaide zelfs geen han over.
Immers: verdelen en heersen, daar is elke schuinsmarcheerder en elke
hip-hop danser dol op. Daar leeft de politiek van!
Enfin, leest U nu maar eerst. Omdan last te krijgen van Uw eigen frustraties.
AUB!! Aandacht niet laten verslappen, vooral niet naar het einde toe
Slechts
twee kranten Het Laatste Nieuws in een uiterst kort bericht in zijn
papiereditie van 5 november en De Tijd in een iets langer artikel in
zijn digitale editie van die dag vonden het Boek van het Rekenhof over
de rekening van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest over 2018 voldoende
relevant om er melding van te maken. De conclusie van het Rekenhof was
nochtans niet min: Brussel gaf dat jaar liefst 912 miljoen euro meer
uit dan de 4,7 miljard waarover het gewest beschikte. Nochtans had de
Brusselse minister van Financiën en Begroting, Guy Vanhengel (Open Vld),
op vrijdag 20 oktober 2017 gezegd dat de begroting voor 2018 die de
regering die dag had goedgekeurd andermaal in evenwicht is.
Leningen
Dat
andermaal was geen verspreking. De hele tijd dat hij minister van
Financiën en Begroting in de Brusselse regering was, van het
millenniumjaar 2000 tot de verkiezingen van dit jaar (met een
onderbreking in 2009-2011 toen hij deel uitmaakte van de federale
regering), al die tijd hebben we nooit anders geweten dat Guy Vanhengel
zei dat de Brusselse begroting in evenwicht was.
Nu
is een begroting een overzicht van de verwachte inkomsten en de
verwachte uitgaven in een bepaald jaar in zekere zin altijd in
evenwicht. Als de gewone inkomsten (belastingen en dergelijke) niet
volstaan om alle geplande uitgaven te doen, geeft een parlement aan zijn
regering de toestemming om het tekort bij te passen met leningen. Als
je de geleende som bij de gewone inkomsten telt, kunnen alle geplande
uitgaven gedaan en betaald worden en is de begroting in evenwicht.
Een
politicus kan de waarheid soms, maar niet blijvend geweld aandoen. Bij
de voorstelling van de begroting in evenwicht voor 2018 bekende
Vanhengel, voor zover we konden nagaan voor het eerst, dat investeringen
in infrastructuur en veiligheid, goed voor 275 miljoen, buiten de
begroting werden gehouden. Waarmee hij wilde zeggen dat er alvast
tegenover die uitgaven geen gewone inkomsten stonden, en dat Brussel
voor de financiering van die investeringen alvast 275 miljoen zou
moeten lenen.
Taai
Hoe het met de begroting voor 2018 is afgelopen, leert het 24e
Boek van het Rekenhof voorgelegd aan het Brussels Hoofdstedelijk
Parlement en aan de Verenigde Vergadering van de Gemeenschappelijke
Gemeenschapscommissie, dat op 4 november is vrijgegeven en enkel voor
Het Laatste Nieuws en De Tijd (een beetje) nieuwswaardig was.
Ter
herinnering: het Rekenhof is een neveninstelling van de Kamer van
Volksvertegenwoordigers die externe controle uitoefent op de financiën
van zowel de federale overheid als de deelstaten. Elk jaar stellen de
controleurs, auditeurs en raadsheren hun vaststellingen en opmerkingen
over de uitvoering van de begrotingen van het voorvoorgaande jaar te
boek. Die Boeken zijn telkens opnieuw leerzame lectuur, maar ook een
beetje saai en taai, en niet in een tweet te vatten. Is dat de reden dat
er zich nauwelijks nog een journalist voor interesseert?
Rood
De
Brusselse regering heeft de begroting voor 2018 die ze in oktober 2017
had goedgekeurd, bij de begrotingscontrole in de lente van 2018 nog wat
aangepast (de zogenaamde begrotingscontrole). Het is die aangepaste
begroting die het Rekenhof onderzocht heeft. Bij de opmaak, zo staat in
het 24e Boek, vertoonde ze een tekort van 601,6 miljoen:
het verschil tussen de verwachte inkomsten (4,8 miljard euro) en de
geplande uitgaven (5,4 miljard euro). Van het Brussels parlement mocht
de regering 564 miljoen euro lenen, waarvan 204,2 miljoen euro om
leningen af te betalen die op hun vervaldag waren gekomen. Netto kwam het begrote tekort daarmee op (601,6 + 564 204,2 =) 961,4 miljoen euro.
Brussel ging in 2018 volgens de ingediende rekeningen voor 600 miljoen euro in het rood
De
rekeningen die de Brusselse gewestregering aan het Rekenhof voorlegde,
waren iets rooskleuriger dan de begrotingscijfers. Weliswaar vielen de
inkomsten wat tegen (4,7 in plaats van 4,8 miljard euro), maar er werd
minder dan verwacht uitgegeven en slechts 453 miljoen euro geleend.
Brussel ging in 2018 volgens de ingediende rekeningen voor 600 miljoen
euro in het rood.
Schuld
De
ogen van de raadsheren, auditeurs en controleurs van het Rekenhof zijn
echter scherp. Ze ontwaarden in de ingediende papieren één kleine
vergetelheid bij de inkomsten en vier uitgaven die gedaan maar niet
aangerekend werden. Met die correcties, schrijft het Rekenhof, schiet
het tekort op de Brusselse rekening over 2018 naar 912,2 miljoen euro.
Dat komt neer op ruim 16 procent van de uitgaven en bijna 20 procent van
de inkomsten. Ter vergelijking: het tekort op de Vlaamse begroting voor
2020 bedraagt 628 miljoen euro, ongeveer 1,5 procent van de inkomsten.
Transfers
We bladeren nog wat verder in het 224e Boek en leren dat de geconsolideerde schuld van het Brussels Gewest in 2018 is gestegen met 543 miljoen euro tot bijna 5,6 miljard euro.
Interessant
zijn ook de bladzijden 20 en 21. Uit enig optelwerk blijkt dat la
région à part entière 789,4 miljoen euro kreeg toegeschoven uit de
federale kas: 376,4 miljoen euro solidariteitsgeld uit Vlaanderen en 414
miljoen euro uit de federale en dus voor 65 à 70 procent door
Vlaanderen gevulde vleespotten van de zesde staatshervorming (een
dotatie voor mobiliteit en veiligheid, en een compensatie omdat de
pendelaars en internationale ambtenaren hun belastingen in hun gewest
respectievelijk land betalen). Een transfer van bijna 800 miljoen euro: het kan tellen.
Gatz is niet alleen de opvolger en een partijgenoot van Guy Vanhengel, hij is er duidelijk ook een leerling van
Tot
besluit: op 11 oktober heeft de Brusselse hoofdstedelijke regering haar
begroting voor 2020 goedgekeurd. Volgens minister van Financiën en
Begroting Sven Gatz is de begroting opnieuw in evenwicht en wordt
daarmee de traditie van de afgelopen jaren voortgezet. Gatz is niet
alleen de opvolger en een partijgenoot van Guy Vanhengel, hij is er
duidelijk ook een leerling van. Al was hij zo eerlijk te melden, dat
deze keer al 500 miljoen euro voor investeringen buiten de begroting
wordt gehouden.
We kijken met belangstelling uit naar het volgende Boek van het Rekenhof.
*
MARK DEWEERDT
Een bijeen gespaarde put tot bijna 5,6 miljard euro.
Dat is werkelijk een astronomisch bedeag voor een in wezen klene boerengemeente die boven haar stad is gaan leven.
Pas
op: daar is dan nog cent bij voor het Koninklijk circus van Laken en al
die royale dotaties, weeral betaald met in hoofdzaak Vlaamse centen.
*
Hallo, beste lezer: bent U nog daar?
U be,t toch niet vergeten dat ons apenland sedert de 6de Staatshervorming van Di Poeppo, zo maar liefst ACHT regeringen kent.
De Federale - De Waalse -
De Vlaamse - De Brusselse - De Dutsdtalige - Het Brusselse Gewest- De Féderation Wallonne- De Féderation Wallo/Brux..
De meesten daarvan zijn ongrondwettelijk, maar wie maalt daarom?
**
*
POST SCRIPTUM
**
*
Het
volgende Blogje (5314) dat zoals Minister Hilde Crevits (uit pure
geilheid om voortdurend in beeld te komen vanwege haar manie voor weeral
n dikke benoeming) in de couveuse ligt te pronken..
Pardon,
de door mij bedoelde couveuse is eerder n schamel scherm-geheugen in
mijn straatarme en al vele jaren gepensioneerde computer. Mn diep
beminde Rekenaar, zoals ik hem altijd in het
Zuid Afrikaans aanspreek. Is nog een herinnering aan die heerlijke
(werk)vacantie van jaren terug in Het Land van Mij Satie Mareis.
O, juist ja
Het
volens nummer in voorbereiding. Het gaat over de dringende noodzaak om
eindelijk schoon schip te maken in de heksenketel die men van mijn
West-Vlaanderen, van mijn Land en van heel Europa heeft gemaakt.
Namelijk de Onderstaande Openstand van de gehele wereld.
Iedereen in dit land (****
of moet ik eerder zeggen binnen deze Staat?), ja zelfs over de gehele
wereld, kent deze beelden. Loopgraven aan de IJzer. En verder, zo ver
het oog reikt. Wij, West-Vlaanderaars, herkennen die hellegaten nog het
best, want heel ons voorvaderlijk erfgoed ligt ermee bezaaid en
doorploegd. We leven er niet alleen boven-op, maar er zelfs midden-in.
En nu is het met die Ursula von der Leyen met Baron Bellemans in haar
nasleep, hém die al even goed Engels als Vlaams brabbelt, de tijd daar,
dat wij in onze eigen Staat die bijlange niet hetzelfde is ons eigen
Land, weer ondergronds zullen moeten gaan. Terug de loopgraven in. Uit
puur lijfsbehoud. Vooral als die Ribberale truttemie (Rutte Mie?) straks nog Première wordt.
Moge Ons Lieven Heerke ons genadig zijn.
*
Rutte zijn is in t West-Vlaams de juiste term voor met het haar door de klakke zitten. Failliet. Kapuchky. Kaputt.
**
*
Leven
we in een land, of juister gezegd, binnen een welbepaalde Staat?
Het antwoord stond te lezen in een op zondag binnen gespoeld Nederlands
Tijdschrift dat nu even nazindert in mijn bezinnings-bakoven Er wordt
aan gewerkt. Ge moogt gerust zijn.
*
Maar
ik mag niet overdrijven. De Blauwe Geschelpten in dit kunstmatig
apenland zijn helemaal op hun eentje goed voor twaalf (12) zetels op de
150 van het Federaal Parlement. Ook daar bestaat er een spreekwoord
voor. Wie het kleine niet begeert, is het grote nie weerd.
*
Over
naar de gelekte Koninklijke informateursnota van de Federale
Informateur met inzonderheid, naast zoveel andere humbug, zijn plannen
voor het elektrificeren van de ganse vloot van bedrijfswagens. Binnen
ongeveer drie jaar zou dat rond moeten zijn. Over de kostprijs
hiervan, de gehalveerde accijnzen-opbrengst, daar gewaagt ie zich niet
aan. Werk aan de winkel voor Het Noorden des Lands
En,
waarde vriend Popol, waar rijden zoal het meest van die dingen? Zeg nu
niet dat die vraag voor U n verrassing is. Geloof mij. Ik wist op
voorhand dat gij van geen kanten te vertrouwen waart.
**
Vade retro, Satana!
*
Hij
voegt er nog de kernuitstap aan toe, de federale kieskring en de
afschaffing van de gesloten asielcentra. Het ergst is, dat onze eigen
(verkochte) Media daarmee mee heult.
**
Is
eveneens memorabel, wat U hieronder bij DOORBRAAK helemaal ten gronde
kunt lezen. In het Nieuwsblad, de van pretentie stikkende Vlaamse Gazetta dello Sport. In zijn laatste hoofdartikeltje smeekt deze hoernalist of N-VA alstublieft zou willen opstappen.
*
Om
dit hoofdstuk over (schuilen in de) loopgrachten af te ronden, nog even
dit. Loopgraf dienen enerzijds om zich en anderen te beschermen, maar
dienen meteen ook om zich van daar uit teweer te stellen. En om terug te
schieten met alles dat voorhanden ligt.
**
Het gevaar komt altijd van Links
Alle
gekheid op n stokje. Want men in Coburgia aan het bekokstoven is, is
klein bier in vergelijking met wat er gonst in de EUSSR. Maar daarover
straks (Nr 5319) meer. Geloof mij. k Maak er mijn tijd van, want het is
werkelijk hallucinant! En deze keer gaat het niet over ANUNA, maar over
URSULA. En neen, dat is geen Zuster Ursuline. Ze gelijkt dan ook langs
geen kanten op Dag Zuster Ursula van Rob Denys.
Met
de maatregelen die Magnette in zijn nota opneemt kan hij een regering
vormen met PS, sp.a, Groen, Ecolo en misschien PVDA-PTB.
Samen
hebben ze dan 64 zetels op de 150. Dat is natuurlijk wat krap, maar de
huidige regering in Lopende Zaken heeft ook maar 52 zetels, dus,
waarom niet?
Maar
t is een grapje natuurlijk. Die rood-groene regering komt er niet, en
de meeste maatregelen die Magnette nu voorstelt ook niet. t Is een
schertsnota.
En de accijnzen?
heeft die studiedienst uitgerekend hoeveel inkomsten de Staat zou verliezen
Neem
het grote plan om het héle bedrijfswagenpark te vervangen door
elektrische autos tegen 2023 binnen ongeveer drie jaar dus dat is
om zoveel redenen onmogelijk dat je niet weet waar je moet beginnen. Om
het eerste het beste te nemen: weet de studiedienst van de PS hoeveel
bedrijfswagens er in ons land rondrijden en hoeveel kilometers die
afleggen? Zou dat niet zo zowat de helft van het totale aantal gereden
kilometers zijn? En heeft die studiedienst uitgerekend hoeveel inkomsten
de staat zou verliezen als de helft van de accijnzen op benzine
wegvallen? Natuurlijk hebben die mensen dat uitgerekend. Als er iets is
waar ik op betrouw, dan is het wel op het cijferwerk van de
PS-studiedienst. Die weten tot op de cent na hoeveel elke maatregel zal
opbrengen voor, of kosten, aan hun electoraat.
Waarom
doet Magnette dan zon onzinnig voorstel, dat nog onzinniger wordt als
je het samen neemt met alle nieuwe uitgaven die hij voorstelt?
Ik
weet niets van wat zich achter de schermen afspeelt, maar ik denk er
het mijne van. Magnette wil, geloof ik, in de eerste plaats N-VA weg van
de onderhandelingstafel krijgen. Hij stelt dus een provocerende nota op
die grote zekerheid biedt op de belastings-tsunami die N-VA zegt te
willen vermijden. Hij voegt er nog de kernuitstap aan toe, de federale kieskring en de afschaffing van de gesloten asielcentra.
En als de N-VA dan woedend de deur dichtslaat, kunnen de echte
onderhandelingen beginnen om de liberalen erbij te krijgen. De helft van
de voorgestelde economische maatregelen wordt dan in de prullenmand
gegooid, en de andere helft wordt nog eens goed nagerekend door de
studiedienst.
vives
Preutse maagd
N-VA is toch maar mooi buiten de regering gehouden
Na
die onderhandelingen leest Gwendolyn Rutten op televisie een lijstje
voor van alle maatregelen die ze heeft kunnen tegenhouden. Magnette
vertelt aan links Wallonië, dat twijfelt tussen PS, PTB en Ecolo, dat
hij veel verder had willen gaan, maar de liberalen wilden niet mee. De
elektrische bedrijfswagens voor 2023 komen er niet, maar de N-VA is toch
maar mooi buiten de regering gehouden. Dat is een hele troost.
Om
die truc te laten slagen, vind ik, moeten de Vlaamse liberalen zich
eerst een tijdje als een preutse maagd gedragen dat moet Gwendolyn
toch kunnen een maagd die niet al te snel toegeeft aan de lusten van
de Zuiderse minnaar. Ik begrijp dan ook niet waarom Bart Somers en
Mathias De Clercq op voorhand zo te koop lopen met hun paarse
geestdrift. Maar ze zullen wel andere afwegingen maken.
Verder
moet ook N-VA het spel willen meespelen, of liever, het spel willen
verlaten. En als ze dat niet willen? Ik moet er niet aan denken. En ik
ben de enige niet. Peter Mijlemans van Het Nieuwsblad siddert bij de gedachte. In zijn laatste hoofdartikeltje smeekt hij of N-VA alstublieft zou willen opstappen. De partij moet de stekker eruit trekken. Het zou de partij sieren.
Kijk, als Mijlemans dat zo mooi vraagt
PHILIPPE CLERICK
*
Philippe Clerick (1955) houdt een blog bij van wat hem te binnenvalt over Karl Marx, Tussy Marx en Groucho Marx. En al de rest.
Lees meer van Philippe Clerick
De schertsnota van Paul Magnette
Goedele Liekens en de valse informatie
Alweer een beschamende tweet van Theo Francken
Is het nu ontvolking of omvolking
Een positief verhaal
steun doorbraak
Wil u graag meer lezen van Philippe Clerick?
Doorbraak
is een onafhankelijk medium zonder subsidies. We kunnen dit enkel doen
dankzij uw financiële steun. Uw steun geeft onze auteurs de motivatie om
meer en regelmatiger te schrijven. Steun ons met een kleine bijdrage of
word vandaag nog Vriend van Doorbraak.
**
Philippe Clerick
*
In Het Zuiden des Lands zijn er rare dingen aan r gebeuren. Olio du Poeppo
staat op het punt om de voorzittershamer van de PS door te geven. Aan
Popol? Hijzelf is momenteel dus alleen nog maar Minisrer-President van
het (in de bol) superieure maar totaal veramde Francofonia, benevens
President Générral/Mondial van de Parti Socialiste International. Na
acht (8) lange jaren Premier van Coburgia te zijn geweest, heeft hij het
schitterend gedaan. Echt waar. Als (geleerdee) zoon van een Italiaanse
armoezaaier uit de armoedige Abruzzen heeft hij het ver gebracht. De
Flikken die hem in zijn jonge jaren ne contravention wilden lappen
voor openbare zedenschennis met minderjarige jongens met de broek op de
knieën, werden zelf met schande uit de rangen van Het Korps verjaagd.
Nen veelbelovende jonge Sos dient vooral de hand boven het hoofd te
worden gehouden. Zelfs als die ontucht pleegt op de trekweg langs de vaart en in zijn eigen auto.
**
*
AFSLUITER
**
*
London
Bridge. Dit weekeind. Dader gewapend met 2 MESSEN. Steekpartij. Dader
onnodig afgemaakt door Bobbys. Was nochtans reeds door toevallige
voorbijgangers verslagen en op de grond in bedwang gehouden. Einde item.
Aldus de Media.
Voor
wie echter de Engelse Taal machtig is en goed geluisterd heeft - mn
lieve wederhelft hoort en ziet lijk n jonge koningsarend hoog boven de
Italiaanse Alpen die hoorde en zag een Jihad vijandelijke indringer
(bijlage niet aan zijn proefstuk maar toch voorwaardelijk terug in
vrijheid gesteld) met bomgordel en met in elke hand
n groot slagersmes, aan de linkerhand vakkundig met tape vastgemaakt.
Foto in close up van de man: angstwekkende boeventronie en Blauwbaard
voorkomen. Was eerst in dat gebouw binnengedrongen om daar zijn tweede
moorden te plegen. Veel getier en veel geweld. Was daar door omstaanders
verjaagd met o.a. een aldaar van de wand geplukte olifantstand. Buiten
gekomen, werd die overmeesterd en tegen de grond gesmakt met die tand.
Wisten die helden wel dat de bomgordel NEP was? De gevangen genomen
vijandelijke IS-soldaat schopte en tierde dat het een lieve lust was. De
Flikken werden gewaarschuwd en meteen was het PANG.
We zullen dus nooit het gehele verhaal kennen. Case closed.
Wel
(zuurzoete?) felicitaties voor de Helden, vanwege zowel de Burgemeester
als van de Queen Mother. Twee gestes die de omstaanders wel met
gemengde gevoelens zullen hebben meegemaakt. Want aan deze zoveelste
gebeurtenis hangt weer de geur zoals in Syrië onder de Jihad.
Burgeroorlog. In een vroeg stadium.
Niks
aan de hand. Gewoon n terreur-incident zoals vele andere. Naast
schiet-incidenten, of bom-incidenten, en/of steek-incidenten.
Curieus. Dat zijn allemaal zaken die vroeger, vòór de omvolking, zelden of nooit gebeurden.
Wees
gerust, lieve lezer. Schrik niet. Slaap maar op beide oren. Op dit
blogje bent U veilig. Zo veilig als in Abrahams Schoot. U bent hier noch
in de Antwerpse binnenstad, noch vindt U hier banden met de
drugsmaffia.(***) Ik wilde alleen maar waarschuwen met de symboliek die
tegenwoordig in is Wegens, zelfs zonder tolk, door elke buitenlander
gemakkelijk te begrijpen.
s Maul halten. Heb ik nog uit mijn vroege kinderjaren.
*
U
zult verder lezen over een al even onschuldige vreemde bezetting door
sommige Media. Een bezetting even onschuldig als die ene niet
ontgrendelde handgranaat. Al blijft in beide gevallen de bedreiging meer
dan duidelijk.
*
(***) banden met de drugsmaffia .
Dat
was deze week even anders, toen de Politie wat verder in onze straat,
(meer naar de oprit van de E17), in een stille buurt een
cannabis-plantage in volle expansie ontdekte. De handelsonderneming
van dat speciaal soort Hollanders met 3 Roemeense illegalen. Al meerdere
jaren volop aan het werk. Onder het oog van de buren die wel wat
vermoed hadden, maar uit voorzichtigheid - toch bleven zwijgen. Naast
hopen wied vond de Politie ook hopen handgranaten en ander
gangster-speelgoed met grote amusement-waarde..
*
O
Ja, het begrip bezetting door sommige Media, komt uit onderstaand
artikel in Doorbraak. Ik zeg het U liever ronduit. Omdat het goed
gevonden is. De machtsgreep van Blauw-Linx (HLN & VRT) onder één
en dezelfde redactie. Altijd méér hoernalisten om altijd meer hetzelfde
te schrijven. Met daar bovenop, stiletjes in omloop gebracht om geen
opzien te verwekken
Alle
Nieuws van over de hele wereld. Helemaal gratis en voor niks. Zo maar
te grabbel gegooid. Daar waar (hoe lang al?) op Tinternet zonder
daarvoor telkens af te dokken, niet het kleinste artikel over om het
even wat, te vinden was/is. Bewijs? Zie De Krantenkoppen.
*
Tenslotte
nog n verzwegen item in de uitgelekte plannen van Popol Mangniete.
Het staat er alleen tussen de lintjes te lezen: de Walen en de
Brusseleers zullen aan het werk moeten tiegen. Ja, dat staat er zo. Hoe
anders zou er geld en middelen beschikbaar komen om de minimum
pensioenen op te trekken tot 1500,- per maand?
Moet er nog zand zijn?
Dan is er nóg goed nieuws. Zeg nu nog dat dit apenland niets doet voor Het Klimaat
de NMBS alleen zou tot 2030 in totaal 35 miljard krijgen, om over te schakelen op waterstof-energie.
De
Nationale Pakbonden zijn niet alleen razend enthousiast wegens de
nieuwe tewerkstelling, maar ze eisen voor alle aangesloten leden
werkzaam in het onderhoud en het herstellen van al dat afgedankt
materieel zeer logisch toch een gewaarborgde werkzekerheid. Het is
niet omdat er niet meer op fossiele brandstof gereden wordt, dat er geen
stokers meer nodig zijn.
**
Ach,
dat spoorwegpersoneel! Altijd échte Patriotten geweest. Door dik en
door dun. Vooral zij die Fransoos spraken. Zij waren het hardst gekant
tegen die Sale Bosches, alhoewel die, net als zij, een soort adepten
van dezelfde Karl Marx, nota bene n Brusselse Duitse Jood, waren. Ze
doen mij meteen denken aan de Resistente en dus aan de bezetting van
toen.
**
*
Want
leven onder een bezetting: dat is toch in hoofdzaak iets voor in
oorlogstijd. En voor zover ik weet, zijn we toch niet in oorlog! Ik
herinner het me nog als de dag van morgen gisteren. Bittere nood en
angst alom alom niet onder de aandacht of in handen van, te vallen. In
het slechtste geval was dat Buchenwald.
O tempo, o mores!!!
*
Geld
heeft als voornaamste nadeel dat het maar één keer kan uitgegeven
worden. Daar moet Magniete dringend iets aan doen, nu Sjarel Premier
aangesteld (en betaald) wordt als BELLEMAN van de EUSSR.
**
Michel, met bel als teken zijner waardigheid. 50man personeel, met 5 gepantserde limousines + chauffeur
Doorbraak verliest helft overheidssubsidies
*
Maar blijft overeind dankzij lezers en ondanks de overheid
De
Vlaamse regering maakt duidelijke keuzes. Of die, zoals in het
beleidsdomein media, allemaal even doordacht zijn, is de vraag. Vandaag
gaat veel journalistieke en politieke aandacht naar de VRT. Terecht, dat
is de grootste hap uit het Vlaamse mediabudget. Maar ook de
journalistiek in Vlaanderen heeft aandacht nodig en daarover blijft het
stil. Akelig stil.
Ontgoocheling
Toegegeven,
Media is het eerste hoofdstuk in het Vlaamse regeerakkoord dat ik
gelezen heb. En ook toegegeven, ik was ontgoocheld. Niet zozeer over wat
er in stond, maar vooral om wat er niet in stond. Voor alle zekerheid
zocht ik in de PDF naar journalistiek. Geen resultaat was het
antwoord.
Waarom
zou journalistiek beter toch vermeld worden? Omdat het landschap in
Vlaanderen verschraalt of dat al is door media-concentratie. Dat
toont het jaarlijkse rapport van de Vlaamse Regulator voor de Media
(VRM), jaar na jaar aan. Het is mijn aanvoelen dat de VRM dat zelfs nog
onderschat.
minder journalisten voor meer van hetzelfde op de verschillende mediakanalen
Recent
komt daar de cross-over fusie bij. Journalisten van DPG worden in
Antwerpen samengebracht in één redactie. Ze werken niet meer voor HLN.be
of VTM, ze werken voor de centrale redactie. Dat betekent minder
journalisten voor meer van hetzelfde op de verschillende mediakanalen
van DPG.
Minder, minder, minder
Vandaag
ben je qua journalistiek snel rond: Mediahuis, DPG, Roularta en de VRT
bezetten een groot deel van het landschap. Maar zoals bij Asterix zijn
er nog wat kleine spelers die vanuit hun dorp weerwerk bieden. Doorbraak
is daarbij, maar ook, elk op hun manier, Newsmonkey, Apache, MO*, De
Wereld Morgen, kleine spelers die voor diversiteit zorgen in het
medialandschap.
De
vraag is dan, moet de Overheid die kleine spelers steunen? Sommigen
vinden van wel, anderen niet. De commissie media in het Vlaams Parlement
vond in een resolutie van wel. Maar deze regering doet er niets aan.
Integendeel, ze knippen in de subsidies die ook kleine spelers krijgen.
Subsidies
Doorbraak hangt niet af van subsidies
Laat
me duidelijk zijn. Doorbraak hangt niet af van subsidies. Dat Bart De
Wever volgens Apache (en dat werd niet tegengesproken) Doorbraak wou
treffen met de besparingen is ofwel een rookgordijn, ofwel onwetendheid.
Meer dan 10.000 euro op een jaar krijgen we niet, dat is geen 10% van
onze inkomsten. Onze inkomsten krijgen we uit activiteiten zoals ons
sponsordiner, maar vooral door steun van lezers die graag meer Doorbraak
willen.
Die
10.000 euro komt van twee subsidielijnen van elk bijna 1 miljoen. Zo
kan je zien hoeveel procent naar Doorbraak komt. Eén van die posten, de
media-academie, wordt nu afgeschaft. Logisch. Moet de Vlaamse regering
bijna 1 miljoen euro subsidie verdelen onder (voornamelijk) de grote
mediaspelers die winst maken? Dat is weggesmeten geld.
Moet dat?
Moet
de overheid media subsidiëren? Dat mag, maar enkel als dat op een
objectieve manier kan gebeuren. Ik heb al gezocht naar zon manier, maar
ik heb die nog niet gevonden. Vroeger heeft de Overheid dat simpel
opgelost. Ze subsidieerde de bezorging van kranten en weekbladen. Dan
subsidieer je iedereen, tenzij de sukkel met een maandblad. Die subsidie
bestaat nog altijd. U krijgt de krant gratis in de bus, u betaalt enkel
uw abonnement, de Overheid betaalt de bezorging.
Hoeveel
de overheid precies betaalt voor die bezorging, wil de Overheid niet
zeggen. Dat is bedrijfsgeheim. Bpost doet dat en geschat wordt dat ze
daar zon 120 miljoen euro per jaar voor krijgen. Dat zijn 120 miljoen
euro mediasubsidies buiten het mediabeleid. Dat is iets minder dan de
helft van wat de VRT elk jaar krijgt, die krijgen nu 276 miljoen euro.
Per jaar.
Niet neutraal
Vandaag
is die subsidie niet meer neutraal. Niet iedereen geeft uit op papier.
Dankzij overheidssteun is een papieren krant of weekblad kunstmatig
goedkoop in België. En wie er geen heeft, betaalt toch voor de
distributie.
De Overheid trekt vandaag het speelveld scheef.
Zo
faalt de Overheid in haar kernopdracht naar de media: zorgen voor een
gelijk speelveld. De Overheid trekt vandaag het speelveld scheef. De
lobby van de grote groepen houdt de druk op de overheid om dat voordeel
te behouden. De politici knabbelen uit eerlijke schaamte bij elk nieuw
contract een stukje van de prijs, maar het voordeel blijft. Het zou de
volgende federale regering sieren met die ongelijkheid komaf te maken.
Oneerlijke concurrentie
De gratis nieuwssite en app VRTnws zet de standaard voor gratis nieuws in Vlaanderen
Er
is nog een probleem. Een netelig. De VRT krijgt als openbare omroep
geld met de duidelijke opdracht te informeren. Dat doet de VRT zo goed
dat het ook daar de markt scheef trekt. De gratis nieuwssite en app
VRTnws zet de standaard voor gratis nieuws in Vlaanderen.
De
VRT krijgt zo van de Vlaamse overheid de opdracht de markt te
verstoren. Journalistiek is niet gratis. Meer en meer wordt duidelijk
dat als internetjournalistiek wil overleven er op een of andere manier
voor betaald zal moeten worden. Waarom zou iemand een abonnement nemen
op HLN.be of Doorbraak als het gratis op VRTnws staat?
Het
is beter dat spanningsveld openlijk te bespreken, in plaats van
knullige formuleringen in het Vlaamse regeerakkoord op te nemen over
longreads op de VRT-website. Hoe kan de VRT zonder marktverstoring
best haar informatieopdracht uitvoeren? Het is tijd voor een intelligent
debat. Verlaat de loopgraven.
Pieter Bauwens
*
Heb ik dat wel goed gelezen? U
toch ook?!
Ze
werken niet meer voor HLN.be of VTM, ze werken voor de centrale
redactie. Dat betekent minder journalisten voor meer van hetzelfde op de
verschillende mediakanalen van DPG.
We lezen voortaan dus met zn allen zoals volgt.
Vandaag ben je qua journalistiek snel rond: Mediahuis, DPG, Roularta en de VRT bezetten een groot deel van het landschap.
*
Bezettingstijd.
Is dat goed doorgedrongen? Schrijf dat woord goed op, liefst zoals de
vader van Peegie van de Roeselaarse Nieuwmarkt: in joen kallepeintje. Zo
vergeet ge het niet in het eerstvolgende kieskotje.
Hieronder zult U lezen over De Sprong, maar eerst n sprong terug in de tijd naar
**
*
Orvieto (Lazio, Italië)
de stad waar ik persoonlijk met Paus Urbanus II
(1042-1099) geconfronteerd werd. Al meerdere keren op deze Blog
verteld. k Weet het: het is ook al zo lang geleden, die vele jaren daar
in dat zonnige Italia-de-tout-mon-coeur. Ik denk er altijd nog even
graag aan terug. Vooral als het hier miezerig weer is, zoals meestal. Om
het even wat weervrouwen of dito mannen daarover lamenteren.
**
*
Orvieto,
stad op een oninneembaar 400 meter hoog rotsplateau gebouwd, was ooit
de hoofdstad van het pré-historische Rijk der Etrusken, nog voor Romulus
en Remus. Een andere Stad-Staat uit die tijd was Bolsena, aan het
gelijknamige wonder mooie Lago. Ja Jan, Magrietje Vande Ghinste uit
Nukerke bij Aaienaard wist wat ze wilde.
And so did I .
*
Aan
dat (totaal onverwacht) marmeren opschrift boven mijn hoofd, hoog tegen
de (verwaarloosde) gevel van de Franciscaner kerk, die log en breed als
een afgedankte boerenschuur leek, stond er
Van op deze plaats predikte Paus Urbanus II in 1095, gezeten op zijn witte steigerende schimmel, de Eerste Kruistocht.
*
Vandaar De Spong (**) naar de huidige Franciscus, de Paus in Hiroshima/Nagasaki. Toen ik dat hoorde en die beelden zag, met het jaar 2020 aan de horizon, waande ik mij ineens in 3020 te bevinden. De Paus in Mekka/Medina. Was het er dan eindelijk van gekomen?
Anders
gezegd: het is een waarheid als een koe, maar in Italië botst men om de
haverklap aan tegen zijn eigen Geschiedenis. Zo leert Wikipedia, dat
Paus Uranus II eigenlijk Odo van Châtillon (Châtillon-sur-Marne) heette.
Die moet dus maagschap zijn geweest van dat vriendje van Filips de
Schone, die in 1302 het leven liet tijdens de nachtelijke Brugse Metten.
**
*
Hony soit qui mal y pense.
Weettewa ?
In de O.-L.- Vrouwekerk in Kortrijk is alles na te trekken in de
Gravenkapel. Vrij toegankelijk. Als tenminste de kerkdeur zelf open is.
Tja,
en verder nog over De Sprong. Wat valt daar nog over te zeggen?
Tenzij dat daar jaarlijks over de Gaverbeek gesprongen wordt. En dat de
nieuwe naam van het prestigieus Gemeentelijk informatieblaadje De Sprong wordt genoemd? Welke sprong? Ha ja, de sprong van de (uit de kast gesprongen) burgemeester-sjerp naar he grondwettelijk fluweel in Brussel!
**
*
**
Juist.
De Sprong. Daar had ik het even willen over hebben. Maar er is niks om
over te zeggen. Alles kits in onze Piloot Gemeente & omliggende
velden. Het Marktplein is nu al in gereedheid gebracht voor Oud en
Nieuw. Met alles er op en er aan. Met aan de ene kant de indrukwekkende
ijspiste (met buffet), zo hoog en groot als een Middeleeuwse kathedraal.
Aan de andere kant de stalletjes van de Wintermarkt. Neen,
Kerstmarkt, dat kan ook hier niet meer. De massas anders-gelovigen
horen dat niet graag. Die hadden liever van een Suikerfeestmarkt
gesproken. Maar daar is het nog enkele jaren te vroeg voor. Die mensen
met buitenlandse roots maar vooral hun stemmen zijn héél belangrijk om
de zittende politici werkzekerheid te verschaffen. Die zijn, tegen alle
hoop in, er nog altijd van overtuigd dat er hier in de Westhoek geen
Vlaams Belangers leven. Hier niet en ook nergens in de rest van het
land.
De
dekenale kerk zelf staat in de weg. Dus heeft men die, net als de
zielen der verdoemden, maar netjes in het midden gelaten. Duister en
vuil, en geheel geschikt om te lijden.
De
jeugd aan de ene kant (met ontelbare donkere hoekjes, gaten en kantjes)
en de grote mensen aan de andere kant. Met in het midden daartussen de
(verduisterde) lege kerk. De Heilige Amandus, die van tegen de Vallende
Ziekten, zal er wel niet goed van zijn.
Een
pracht van een provinciestadje. Met al jàààààren n soort anders
ge-aarde parlementariër als Tsjeefse Burgervader. Er staat wel degelijk
Tsjeefse en niet loopse burgervader.**
*
Alles
mee met de tijd. Inclusief kleurenrijkdom en kopvodden. Maar de Politie
is waakzaam. De Politie is de vriend van alle jonge meisjes die in hen
de kuise Ridders zien die spreekwoordelijke verkrachtingen aan de
lopende band zullen verhinderen.
Dat
van de herdertjes die s nachts in het veld lagen, is oude koek en
vergane romantiek. Gejank en gebulder BONKE BONKE met van t allenkante
veel oogverblindende lichtflitsen. Das cool. Hartverwarmend cool.
Kortom, toegegeven, ook hier is De Sprong geslaagd.
Wijzelf,
sedert we nu bijna 3 jaar terug zijn van ons Tweede Vaderland Italië,
leven kalm en rustig in een volkswijkje dat (veel te dicht) aanleunt
tegen de drukke spoorweg. Daar komt straks de Fiets-O-Strade. Er zijn
op minder dan 1 Km reeds VIER fietsbruggetjes over dat spoor én de
Expressweg gebouwd. Zodat de fietsers rustig van de ene kant naar de
andere kunnen oversteken. Snappie? O zoveel kansen om zich quasi onder
onze ogen te pletter te springen. Spring. Sprong. Gesprongen. De
Sprong. Als die milieu genieters met meestal elektrische fietsen langs
komen, aan de overkant van de Collstrop die ons tuintje afsluit, maar
eens konden stoppen met hun lege blikjes en ander afval (zelfs gebruikte
condooms) aan ons cadeau te doen. Het is, om te beginnen, geen zicht en
aan de andere kant zijn ons die afvalzakken véél te duur.
Erg.
Zeer erg. Zo riekt het, precies onder onze pruimenboom langs onze klant
van diezelfde Collstrop, altijd naar pis en kak. Maar kom: leve het
milieu en de goede gezondheid door veel lichaamsbeweging Maar er is
beterschap beloofd. Om de 500meter n plasinstallatie met stromend water
en een nog nieuw aan te leggen rioolverbinding.
Dat zou alvast een andere soort SPRONG zijn.
Tot zover de eerste reden van deze mijn pisnijdigheid over de plaatselijke Verlichte Grote Verstanden. De charlatans!
De
tweede reden is dat de Vlaamse Deelregering mijn 15/15
invaliditeitsvergoeding heeft teruggevorderd. Omdat onze gezamenlijke
minimum-pensioenen boven een bepaald minimumbedrag gaat.
De
vooruitzichten voor volgende jaren zijn dus schitterend Maar we klagen
niet. De Zwartjes, de Bruintjes, en de Gestreepte, moeten ook leven.
Elk
zegge het voort. Ja, t zijn droeve tijden als het oorlog wordt. Als
men mensen slacht lijk dieren. Als het mensenbloed bij beken stroomt.
**
*
**
zwward
*
Een nieuwe golf van protestbewegingen overspoelt de Arabische wereld.
Betogingen
in Algerije, Irak, Libanon en Soedan, gerommel elders. Analisten zijn
het er over eens: er is een tweede Arabische Lente bezig. De afloop van
deze tweede ronde is onzeker. Een stand van zaken.
2011: einde van de geschiedenis
Herinner
u 2011: in de Arabische wereld, een gebied dat bekend staat om zijn
autoritaire en dictatoriale regimes, braken volksopstanden uit. De
Tunesische president Ben Ali en zijn Egyptische ambtsgenoot Hosni
Moebarak moesten hun biezen pakken. In Syrië brak een burgeroorlog uit.
De westerse wereld onthaalde deze zogenaamde Arabische Lente op luid
applaus, want ze zou leiden tot meer democratie. De orakels van Francis
Fukuyama en zijn end of history-theorie (de hele wereld is bezig
liberaal en democratisch te worden) leek binnen handbereik.
Ondertussen
weten we beter, want in Syrië brak een bloedige burgeroorlog uit en in
Egypte werd Moebarak vervangen door de nog hardere Al Sissi. Enkel in
Tunesië bleek de overgang tot democratie min of meer gelukt te zijn,
maar er is geen enkel ander Arabisch land dat zich laat inspireren door
het Tunesische voorbeeld.
Democratie, corruptie en een WhatsApp-belasting
In
Algerije kwamen afgelopen maanden massas mensen op straat om te
protesteren tegen een nieuwe ambtstermijn voor president Bouteflika.
Bouteflika stelt zich geen kandidaat meer, maar de betogers willen meer
hervormingen richting democratie.
sjiieten zelf die hun ongenoegen laten blijken
In
Irak vinden nu al wekenlang bloedige betogingen plaats om te
protesteren tegen de diepgewortelde corruptie en de slechte economische
toestand. Deze keer is het niet zozeer de soennitische minderheid die
protesteert tegen de sjiietische overheersing, maar zijn het de sjiieten
zelf die hun ongenoegen laten blijken, en laten merken genoeg te hebben
van de Iraanse betutteling.
Naar
aanleiding van een belasting op WhatsApp (jawel) kwamen in Libanon
mensen van heel diverse pluimage op straat om te protesteren tegen
corruptie en het sectaire systeem waarbij macht en invloed worden
verdeeld op basis van de sekte waartoe men behoort (maronieten,
druzen, soennieten, sjiieten, ). Wat ooit het Zwitserland van het
Midden-Oosten heette, is vandaag een land met een torenhoge staatsschuld
waar de huisvuilophaling in het honderd loopt en er verschillende uren
per dag geen elektriciteit is.
Om
tegen de levensduurte te protesteren zijn er al sinds december 2018
massabetogingen in Soedan, een land waar betogen niet echt een traditie
is. Protesten tegen het door de militairen beheerste regime zijn niet
van de lucht.
Aanslepende problemen
En
dan zijn er de landen waar er niet sprake is van een plotse nieuwe
lente, maar van het voortduren van problemen die al aanslepen sinds het
begin van de Arabische Lente.
In
Jemen gaat de bijzonder bloedige burgeroorlog tussen Hoethis en het
soennitische regime door, zonder dat dit de westerse media en politici
overdreven sterk lijkt te interesseren. In Libië slaagt het
reactionair-islamitische regime er niet in haar macht te consolideren.
De rebellen van commandant Haftar, gesteund door onder meer Egypte, zijn
bijzonder actief in het oosten van het land.
Het land ligt na bijna een decennium burgeroorlog in puin
In
Syrië lijkt president Assad de burgeroorlog te hebben gewonnen, maar
het noorden van Syrië wordt bezet door Turkije (die daar in het
Koerdische grensgebied een zogenaamde veiligheidszone heeft gecrëeerd)
en in het noordwesten zijn nog steeds islamitische rebellenbewegingen
actief. Het land ligt na bijna een decennium burgeroorlog in puin en
wordt grotendeels gekoloniseerd door Iran.
De stille landen
In
Egypte, Jordanië, Marokko en Tunesië is het vrij rustig gebleven. En
uiteraard ook in Bahrein, Koeweit, Oman, Qatar, Saoedi-Arabië en de
Verenigde Arabische Emiraten (met sterkhouders Dubai en Aboe Dhabi).
verdere stabiliteit is niet gegarandeerd
Deze
zes laatste landen hebben het voordeel heel rijk te zijn. Sociale
onrust kan de kop ingedrukt worden met sociale maatregelen. Toch is het
uitkijken naar eventuele agitatie van sjiietische militanten in het door
de soennitische minderheid overheerste Bahrein. Hetzelfde geldt voor
eventuele agitatie van de sjiietische minderheid in Saoedi-Arabië, die
vooral aanwezig is in de olierijkste gebieden van het land. Egypte is
kalm gebleven omdat het regime bijzonder repressief is, maar nieuwe
aanslagen door radicale moslims kunnen nog verwacht worden. Jordanië
heeft uitstel van executie gekregen door een zoveelste regeringswissel
uit te voeren na gemor van de bevolking, maar verdere stabiliteit is
niet gegarandeerd.
In
Marokko heeft de koning nog steeds veel legitimiteit en doet de
economie het lang zo slecht nog niet. Zware protesten zijn er
uitgebleven, ook al zijn de sociale wantoestanden in onder meer de
achterbuurten van Casablanca schrijnend. Tunesië zit in een eeuwige
overgang van dictatuur naar democratie (dat is de mantra die we al acht
jaar lang horen), maar is eigenlijk bijzonder fragiel. Het regime weet
bovendien niet wat te doen met het bijzonder hoog aantal Syriëstrijders
dat zal terugkeren naar het landje.
Gemeenschappelijke kenmerken
missen een echte woordvoerder of charismatische leider
De
Arabische Lente in de landen hierboven vermeld heeft een aantal
gemeenschappelijke kenmerken. De meeste protestbewegingen hebben geen
duidelijk programma, en missen een echte woordvoerder of charismatische
leider. Er worden veel vage slogans gebruikt zoals thawra (revolutie) en hoeriya
(vrijheid). Iedereen is het er wel over eens dat de machthebbers
corrupt zijn en dat de economische prestaties ondermaats zijn. Hoe naar
een samenleving te evolueren met minder corruptie en meer welvaart, weet
echter vrijwel niemand te zeggen.
Externe inmenging
Een
aantal niet-Arabische landen uit de regio heeft een vinger in de
Arabische pap. Iran consolideert haar zogenaamde sjiietische banaan:
een aaneensluitend gebied bestaande uit Iran, Irak, Syrië en Libanon.
Verder steunt dit land de sjiietische rebellen in Jemen (de Hoethis) en
radicale anti-Amerikaanse milities zoals de Islamitische Jihad in de
Gazastrook.
Verder steunt Israël de Koerden
Israël
heeft zich neergelegd bij de overwinning van Assad in Syrië, maar
zorgt er voor dat door Iran gesteunde milities in Syrië en Libanon niet
te dicht bij zijn staatsgrens komen. Verder steunt Israël de Koerden in
Syrië en Irak, want een versnipperd Midden Oosten is in het belang van
het zionistisch project.
Turkije
is goede maatjes met moslimbroedervriendelijke regimes zoals Qatar en
het door de internationale gemeenschap gesteunde regime in Libië. Het
land onthaalt op zijn grondgebied met veel enthousiasme gevluchte
moslimbroederstrijders uit onder meer Egypte.
De
Verenigde Staten moeizn zich steeds minder in het Midden-Oosten en de
Arabische wereld, ten voordele van Rusland, dat een versterkte
aanwezigheid in de regio op prijs stelt. Wel handhaaft de VS zijn
solidariteit met Israël.
2019 is 2011 niet
westerse interventies in de Arabische wereld zijn desastreus geweest
In
welke mate verschilt de tweede van de eerste Arabische Lente ? De
eerste Arabische Lente vond plaats in een relatief beperkt aantal
landen. Anno 2019 is er gerommel en agitatie in heel wat meer landen.
Een tweede verschil is dat de westerse landen dit keer minder geneigd
zijn op de kar te springen. Dat is normaal: de meeste westerse
interventies in de Arabische wereld zijn desastreus geweest. Het idee
dat Arabische bewegingen die strijden tegen corrupte regimes niet
noodzakelijk zelf een garantie zijn voor meer democratie en vrijheid
begint stilaan door te dringen.
Hoe
de tweede Arabische Lente gaat aflopen weet niemand. We kunnen alleen
maar hopen dat ze inderdaad leidt tot meer democratie, vrijheid en
tolerantie. Maar garanties zijn er niet.
*
Lieven Van Mele
Neen. Er zijn geen garanties. Integendeel zelfs.
De sluizen zullen integendeel nog wijder open gaan, want de islammerij is volop in de aanval.
Moeten wij, arme Avondlanders, dan inderdaad nog wachten tot 3020 voor we op onze beide oren kunnen slapen?
Heel
even en heel stilletjes voor een paar secondjes slechts de aandacht
voor een persoonlijke bekentenis. Neen, het gaat niet over
Vlaamsgezindheid of zo, want dat is eerder een gave dan een défaut.
Men is wat men is en daarmee doef.
We
zijn allemaal, van hoog tot laag, Vlamingen dien God ons Vlamingen
schep. En daar zal de kersverse nieuwe CVP-Haven Tsjeef niets aan
veranderen. Hij ook met zijn kontfederalislme van-ùijn-gat.
*
Deze keer dus niet één lettergreep commentaar bij onderstaand artikel. De lezer kan gerust zelf oordelen.
**
*
Neen
dus, geen polletiek deze keer. het gaat hier en nu over die vervelende
koptelefoon voor die sakkerse Daisy-Speler, on-ontbeerlijk om van de
scijfjes van de Luister Bibliotheek te genieten. Tenminste, dat geldt
voor iedereen die zijn husgenoten niet wil verplichten mee te genieten.
Daar zitten namelijk de laatste tijd meer en meer van die breed
beschreven bedgeheimen tussen, als U begrijpt wat ik bedoel. Ja Ja,
zelfs bij de Blinden en Slechtzienden, de doven en de lammen, staat de
tijd niet stil. Er wordt met zijn tijd echt meegegaan! Geef mij dan maar
die
**
Cyriel Buysse (18559-1932)
*
De diene had zijn volk moeten leren lezen. (**). Maar ik heb al zijn boeken heel mijn leven weten op de index staan. Verboden lectuur! Tot en met Het Gezin van Paemel dat ooit in het Interbellum zefs weerd opgevoerd in Parijs. Nadat het in 34 talen werd vertaald.
Tussen
1887 en zijn dood schreef Cyriel Buysse bijna 100 boken en/of
theaterstukken. Rijk is hij erniet door geworden. Want dat was hij
reeds .
Even pauzeren.
Goed
om weten: toen bestonden er nog geen subsidies voor deze vorm van
Kunst. Om de eenvoudige reden dat goede Kunst zichzelf verkoopt.
*
(**)
Zelf publiceerde C. Buysse in 1900 zijn eigen versie van De Leeuw van
Vlaanderen, driekwart eeuw na Conscience. Ooit al wat van gehoord?
Ooit
al gehoord van de Gez. Rosalie en Virginie Loveling, zijn tantes, ook
uit Nevele? Maar ach ja, die stonden ook van meeet af aan op de
Kerkelijke Index Vooral het oorlogsverhaal 14-18 van de hand van
Virginie Loveling (1836-1928) is wonderbaarlijk in al zijn gruwel.
Tot
dusver was het met een vergrootglas zoeken naar inhoudelijke
verschillen tussen de CD&V-voorzitterskandidaten, maar nu de tweede
ronde ingegaan is komt er eindelijk toch een belangrijk onderscheid aan
de oppervlakte: terwijl Sammy Mahdi geen institutionele hervormingen
wil, pleit Joachim Coens voor confederalisme.
**
Hendrik Bogaert
zal Coenspleidooi alleszins niet ongenegen zijn.
Of
om Coens in het dubbelinterview met Mahdi in De Standaard van 19
november letterlijk te citeren: Er moet ook definitief uitgeklaard
worden hoe het nu verder moet met de NV België. Hoe kan ons land finaal
nog samenwerken? We moeten daarbij vertrekken vanuit de regios en
kijken wat we nog samen willen doen.
En verder:
Ik
verwacht niet dat er plots een finale oplossing is, maar we moeten nu
het engagement aangaan om dat institutionele debat te voeren. Dat daar
gewoon iets over in het Vlaamse regeerakkoord staat, is niet voldoende.
Communautaire standstill of verdere confederale evolutie
Coens visie sluit hiermee blijkbaar heel sterk aan bij die van de N-VA
Eerder
hield de Brugse havenvoorzitter in Het Laatste Nieuws zijdelings al een
gelijkaardig pleidooi: Wellicht zal dan blijken dat dit land het best
confederaal wordt bestuurd, met een federale regering die de regionale
regeringen weerspiegelt. Coens visie sluit hiermee blijkbaar heel
sterk aan bij die van de N-VA: De deelstaten beslissen samen wat ze nog
samen willen doen. Het woordje willen staat centraal in het
confederaal model. Nu is het van moeten. Al ziet Coens op vlak van
sociale zekerheid, in tegenstelling tot de N-VA, blijkbaar toch nog een
rol weggelegd voor het federale niveau. De sociale zekerheid? Uiteraard
moet er nog onderlinge solidariteit zijn zegt hij hierover namelijk in
De Standaard.
Alleszins
heeft CD&V-jongerenvoorzitter Sammy Mahdi op institutioneel vlak
een heel ander standpunt, zo blijkt in datzelfde interview in De
Standaard: We moeten ons vandaag niet bezighouden met institutionele
hervormingen, anders zijn we weer voor twee of drie jaar vertrokken
zonder federale regering. We moeten nu vooral werk maken van
sociaaleconomische en fiscale hervormingen en daar ambitieuzer in zijn.
Hoewel het zeker interessant zou zijn om nu ook aan Coens de vraag te
stellen wat we dan nog concreet samen gaan doen, krijgen de
CD&V-leden straks dus alleszins een duidelijke keuze op communautair
vlak: een communautaire standstill of verdere stappen richting
confederalisme.
Sleutelrol voor toekomstige partijvoorzitter
Die
duidelijke keuze is een goede zaak want uiteindelijk wordt straks toch
de partijvoorzitter gekozen van de derde grootste Vlaamse partij, een
partij die bovendien ook heel vaak deel uitmaakt van de regering, zowel
Vlaams als federaal. Die partijvoorzitter vervult weldra dan ook een
sleutelrol. Hij voert bijvoorbeeld de federale regeringsonderhandelingen
voor zijn partij en bepaalt bij regeringsdeelname ook wie al dan niet
minister wordt voor CD&V. Hij bepaalt ook verder in belangrijke mate
mee de koers van de partij, in de oppositie en/of in de regering.
Ivan
De Vadder noemt de partijvoorzitter dan ook niet toevallig de
belangrijkste politieke functie. In die zin is het dan ook relevant dat
niet enkel de leden maar bij uitbreiding iedereen kan weten waarvoor de
toekomstige CD&V-voorzitter nu juist staat. En dan niet alleen over
hoe hij de partij intern wil organiseren, maar ook en vooral over welke
richting hij uit wil met de samenleving. Themas als asiel en migratie
of rechtvaardige fiscaliteit zijn hierbij bijvoorbeeld uiterst relevant
en actueel, alsook de Europese dimensie ervan, maar kwamen tot dusver
hoogstens oppervlakkig aan bod.
Vaagheid troef op inhoudelijk vlak
Want
het voorzittersdebat mag dan wel hoffelijk verlopen en in tegenstelling
tot wat bij andere partijen soms het geval is, hebben de leden straks
op zijn minst een keuze tussen twee kandidaten met een heel verschillend
profiel, die bovendien allebei nog echt kans lijken te maken. Maar los
daarvan was het op inhoudelijk vlak tot dusver toch vooral vaagheid
troef. Twee aspecten lijken hierbij een belangrijke rol te spelen.
Debat binnenskamers
Nochtans is de urgentie hoog
In
eerste instantie, en dat is zeker niet enkel bij CD&V het geval,
tracht de partij het inhoudelijk debat, als dat er al echt is (?),
zoveel mogelijk binnenkamers te houden. Niet toevallig werden de
voorzittersdebatten in de eerste ronde ook achter gesloten deuren
gehouden, exclusief voor de partijleden. Doctoraatsonderzoeker en
Doorbraak-auteur Lorenzo Terrière verwoordde het onlangs nog als volgt:
De indruk leeft dat men de interne campagne inhoudelijk angstvallig op
slot houdt in de hoop om versplintering te vermijden. Het is een
fenomeen dat we eerder al bij Groen zagen en heden ook bij Open VLD
opmerken. De inzetnota van de twaalf apostelen bevatte vooral
managementtaal en ook de huidige debatten tussen de kandidaten gaan
voornamelijk over partijstructuren. Een fundamentele discussie over de
inhoudelijke (her)positionering is er niet. Nochtans is de urgentie
hoog: in de laatste peiling midden september haalde CD&V nog slechts
11 procent.
Journalistiek focus op imago en stijl
Maar
daarnaast, en die tendens is zeker niet nieuw, speelt ook de
journalistieke focus op imago en stijl mee. Zo wordt bijvoorbeeld in De
Standaard in het dubbelbladige interview veeleer de nadruk gelegd op
verschillen qua imago, aanpak en stijl dan op echt inhoudelijke
verschillen. De titel van het interview is dan ook niet toevallig: Van
de zeven voorzitterskandidaten bij CD&V blijven er twee over: de
ervaren, zakelijke bestuurder versus de jonge, bevlogen stadsmens. Dit
gebeurt door middel van zeven dilemmas (zoals leiden of luisteren,
begrijpen of veroordelen, tweeten of zwijgen) die men de kandidaten
voorschotelt. Uiteindelijk komt pas helemaal onderaan onder het zevende
dilemma paars-groen of paars-geel, en dan nog eerder toevallig, het
institutionele aan bod.
Hendrik Bogaert
Hoewel
Hendrik Bogaert geen voorkeur uitspreekt voor één bepaalde kandidaat,
vindt Coens in streekgenoot Bogaert straks vermoedelijk ook een
bondgenoot. Want net, en nog meer uitgesproken, als Coens toont Bogaert
zich voorstander van confederalisme. Bovendien is ook voor Bogaert een
vlugge parlementaire stemming over de uitbreiding van euthanasie en
abortus absoluut een probleem, en zelfs een breekpunt voor het concept
België, zo bleek in Villa Politica. Ik vraag mij af waarom wij België
nog ondersteunen als daar op budgettair of ethisch vlak bepaalde
fundamentele keuzes gebeuren die indruisen tegen het gezond verstand van
de meerderheid van de Vlamingen, aldus Bogaert. Eerder verwees ook
politoloog Bart Maddens al naar de communautaire dimensie van het
ethisch debat.
Ik
en know het niet. Zelfs de President der Joenaitid Steets Donald Trump
hemzelf in hoogst eigen persoon, zou bij de vorming van een regering in
zon apenland als het onze, voor onmogelijk houden. Met dergelijke
vooruitzichten kan ik alleen maar uitroepen als .. Zal t gaan, ja?
**
*
Is
het dan zò erg, dat iemand om zijn geesteelijke honger te stillen,
alleen maar kan teruggrijpen naar de Middeleeuwen om daar ergens
Vaderlandsche Gevoelens terug te vinden? En men qua serieuze échte
literatuur van eigen bodem alleen maar kan teruggegrepen worden naar zaken van meer dan 1000 à 150 jaar terug?
Ja,
daar is Stijn Streuvels, Felix Timmermans, ERnes Claes en nog zoveel
anderen. Maar die zijn al decennia ad patres. Van anderen oem ik liever
geen namen. Al wol ik de eer niet onthouden om door mij hoofdschuddend
te worden bekeken: Tommeke Lanoye en Hermanneke Brusselmans.Ze reiken
nog niet tot de enkels van Willem Denys (Roeselare 1911-1983) die met
Peegie van de Nieuwmarkt genade vond in de ogen van mijn bejaarde
moeder, die dan toch nog iets liever Courts-Maler las.
**
*
Peegie
es den ôofdpersôon uut de boekn van Willem Denys. Peegie ountstound in
de fantasie up de Nieuwmarkt in Roeseloare. Die veroalen wierden
overgedroagen van generatie up generatie.
Achiel
Denys, de voadre van Willem, schrêef vele van die vertellingen in zyn
"calpinske" en vertelde ze by veel gelegeneedn, ounder andre an
Roeseloarse vluchtelingn die binst 't endoffensief in 1918 de stad
moestn ountruumn en ier en toa ounderdak vounden. Willem Denys èt die
veroalen toen verder uutgewerkt.
*
Tot
zover deze duik in de mijn omgeving. De rest van dit verhaal staat in
de volgende Blog (Nr 5313) waar hert gaat om Staatshuishoukunde in de
hoofdstad van deze apenkooi.
