De Nova Huta kathedraal in Krackau

Aangezien het, buiten wat geblaat, stil is in de ‘polletiek’, even ‘etwas plaudern’ in kerkelijke wisjewasjes. Misschien in het vooruitzicht dat er ooit op de TV quiz’en komen die hun inspiratie uit ons rijke kerkelijk verleden halen?

Baat het niet, dan schaadt het niet.

Het moeten niet altijd personen zijn, die al een paar 100 jaar overleden zijn, die tot voorbeeld gesteld worden….Want!

Doen die van Rome toch wel weer hun eigen gedacht, zeker!  Niks overleg met Rik Torfs, noch met Danneels. En al zeker niet met Jürgen Mettepenningen of met het rectoraat van de KUL !!! Men zal in Rome, waar Benito Mussolini ooit de plak heeft gezwaaid, Paus Woytilla tot de Eer der Altaren verheffen! Stel U voor : een aartsconservatieve zedenpreker die tegen alles was dat progressief oogde  : tegen abortus, tegen euthanasie, tegen condooms, kortom tegen alle zegeningen van de Seksuele Revolutie….…Stel U voor : seks mocht alleen maar voorkomen in het huwelijk : niet op het werk, niet in de school, niet in de sacristie, niet in de sportzaal : wat wist een geestelijke daar nu van!

Daarom zeggen we, in samenspraak met Staf Niemegeers : weg met die reactionairen!

Dat ze het Hem, de Polak, al sinds Nova Huta (*) en Gomulka nooit vergeven hebben dat Hij het communisme weerstaan heeft, ja zelfs er de doodgraver van werd, weten alleen nog de ouderen, en dat willen de media best zo houden!  Daarom is het nuttig hier een oud artikel uit Readers Digest in herinnering te brengen, uit de tijd dat Woytila alleen nog maar de Aartsbisschop van Krackau was. Toen waren de berichten van achter het IJzeren Gordijn zeldzaam, weet U nog?

Toen was godsdienst nog opium voor het volk. Maar Woytilla liet zich niet in de hoek drummen. Het was een Herder met een Leeuwenhart! Dat was al zo sinds hij moest benoemd worden tot Deken : volgens de KP was hij de man die het NOOIT mocht worden, maar hij werd het. Als Bisschop zou hij nooit benoemd geraken, maar weinige tijd later, tot afgrijzen van de Partijleiding, werd hij zelfs Bisschop van Krackau. Hun eigen kandidaat kregen nul op het request….Woeitilla kreeg hij zijn zin : een nieuwe kathedraal bouwen in deze geïndustrialiseerde miljoenenstad. Er kwam een bouwvergunning na veel tegenstand, maar er was geen geld voor de bouw, er waren geen bouwmaterialen en zeker geen arbeidskrachten. Toen kwamen vrijwilligers bijeen, kochten met hun weinige spaarcenten de bouwstoffen, en gingen, na de werkuren, vrijwillig aan de slag op de bouwwerf. De autoriteiten konden alleen maar tandenknarsend toekijken tot de kathedraal in een minimum van tijd klaar was….

Net toen het gebouw af was, werd Woytilla tot Aartsbisschop benoemd, maar moest Krackau al gauw verlaten, omdat Hij, tot stomme verwondering van de Poolse autoriteiten, tot Paus werd verkozen. Zijn uitreisvisum namelijk hadden zij hem zo lang mogelijk onthouden…

Toen Hij stierf, schoven de mensen dag en nacht, zonder onderbreking aan voor een laatste groet. Iedere dag nog schuift het publiek in dichte drommen aan, in de crypte onder de Sint Pieter in Rome : met zachte dwang wordt er belet dat de mensen halt houden om op het graf te bidden. Wat bloemen en een stille eenvoudige grafsteen, nog eenvoudiger dan de man zelf was.

Natuurlijk zijn er bij een zaligverklaring veel halfzachte nevenverschijnselen die dik in de verf gezet zullen worden door de media, want die wensen zeker niet stil te staan bij de essentie.

Want deze vraagt een inspanning : het willen inzien dat Woytilla als voorbeeld kan gezien worden voor het vechten en het volhouden. Weer missen we Kardinaal Jan Pieter Schotte, de Dauphin, gestorven voor hij tot Paus kon worden aangeduid, de wens van Woytilla, die de Vlamingen uit de eerste hand had leren kennen, kort na de oorlog toen hij in het land was.

En nu moeten Niemgeers , Versteylen, en vooral Danneels, de mislukte pauskandidaat tegen Ratzinger, het nog meemaken, dat Mgr Léonard, in de schaduw van dergelijke voorvechter, de kudde mag terugbrengen naar de ware schaapstel. Meer nog, Mgr Léonard zal die dag nadrukkelijk aanwezig zijn op het St Pietersplein.

Weet U trouwens, dat Pater Damiaan bij Woytilla een goede bekende was? JaJa, die Vlamingen : hij kon er goed mee overweg. Dat wist Deken Valeer De Schacht, letterkundige, uit Kortrijk, een oud-medestudent van Hem, en Kardinaal Gustaaf Joos, titelkardinaal van de Ieperse kathedraal, ook al een oude vriend van Woytilla, die niet eens de middelen had om zijn kardinaals-rode garerobe te betalen….

Toen hadden wij korte tijd 3 Kardinalen : Schotte in Rome, Joos in Gent en…wie was die derde weeral?

------------------------------------

Johannes-Paulus II op 1 mei zalig

Paus Benedictus XVI verklaart op 1 mei zijn populaire Poolse voorganger Johannes-Paulus II (1978-2005) zalig, zo heeft de prefect van de Congregatie voor Zalig- en Heiligverklaringen, kardinaal Angelo Amato, vrijdag in Rome bekendgemaakt.

Benedictus heeft als opvolger van Karol Wojtyla vrijdagochtend het decreet ondertekend ter zaligverklaring. De feestelijke ceremonie is voorzien voor de eerste zondag na Pasen.

Eerder had de Congregatie een aan de Poolse paus toegeschreven wonder gevalideerd: de wonderbaarlijke genezing door zijn tussenkomst na gebeden van de 44-jarige Franse zuster Marie Simon-Pierre Normand van de ziekte van Parkinson, waaraan ook de katholieke leider leed. Het mirakel deed zich enkele maanden na zijn dood op 84-jarige leeftijd op 2 april 2005 voor.

Het proces tot zaligverklaring werd zeer snel opgestart en was in een recordtempo rond na het einde van het 27-jarige pontificaat van Johannes Paulus II, en werd tijdens zijn uitvaart al door talrijke gelovigen geëist. In plaats van de gebruikelijke vijf jaar startte de procedure al twee maanden na zijn dood. De volgende stap is, mits een tweede wonder, een heiligverklaring.

--------------------------------

(*) Nova Huta : http://www.cracowonline.com/accommodation_nl.php?no=3

Het is Pools voor ‘Nieuwe Staafabriek’