De
irrationele taboes van klimaatactivisten zijn de grootste hindernis
voor een pragmatisch klimaatbeleid zelfs als de opwarming van de aarde
vandaag werkelijk het meest urgente probleem zou zijn op aarde. Een
oproep tot een nederig debat.
**
*
Activisten ontkennen klimaat
Maarten
Boudry gaf recent aan, dat niet de klimaatsceptici, maar de
klimaatactivisten de grootste tegenstanders van de rede zijn: De
grootste hindernis voor een daadkrachtig klimaatbeleid zijn niet langer
de klimaatontkenners, maar de activisten. Deze stelling in De Morgen
van 31 augustus klopt bijna.
**
Het wil maar niet kloppen
*
Klimaatsceptici verzetten zich uiteraard wel fervent tegen een ideologisch verblind klimaatbeleid
Maar
Boudry zegt het alsof gisteren klimaatsceptici wel degelijk de
belemmering voor een klimaatbeleid waren. Dat is nooit zo geweest. Hoe
kan dat ook: ze worden amper gehoord in het debat. Ze hebben geen macht.
Klimaatsceptici verzetten zich uiteraard wel fervent tegen een
ideologisch verblind klimaatbeleid. Want het lijkt hen nogal zeker dat
het radicaal promoten van hernieuwbare energie onze economie totaal zou
ontwrichten waar we nu al tekenen van zien, en waarmee Boudry ook
akkoord gaat. Daarbij komt nog eens dat een dergelijk beleid heel wat
minder invloed heeft op de uitstoot van broeikasgassen dan de
klimaatactivisten beweren. Ook dat zien we vandaag al. Zelf zei ik het
nog een half jaar geleden, hier op Doorbraak: Klimaatactivisten zijn de
pseudowetenschappers niet de klimaatsceptici.
Activisten ontkennen het klimaat
ze ontkennen dat onze wind zo luw is
Klimaatsceptici
zijn tegen voorstellen die zich niets aantrekken van de wetten van de
natuur, de economie en ons klimaat zelf. Een voorbeeld: een hernieuwbare
economie houdt geen rekening met de hoeveelheid zonneschijn en de
hoeveelheid wind, geleverd door de weer- en klimaatgoden. Dat is
namelijk veel te weinig en veel te variabel. In die zin zijn de
klimaatactivisten de grootste klimaat-ontkenners: ze ontkennen dat
onze wind zo luw is, onze zon zo zwak is, en dat deze klimaatfenomenen
geen economisch rendabele energiebron zijn.
Boudry
zegt iets gelijkaardigs: De verdere groei van hernieuwbare energie
botst op onontkoombare fysische beperkingen, zoals extreem lage
energiedichtheid, weersafhankelijkheid en groot oppervlaktegebruik. De gedachte dat de wereldeconomie tegen 2050 kan draaienop wind en zon, is gewoon waanzin.
Banner flieger
Klimaatsceptici
zeggen zon dingen al decennialang. Gezien zij absoluut geen macht
hebben in West-Europa, is de enige manier waarop zij de politiek
beïnvloedden misschien de omgekeerde psychologie: de klimaatsceptici
zeggen A, dan zal B wel waar zijn! Net omdat klimaatsceptici uitgespuwd
werden door de goegemeente, geloven de mainstream politici en media
misschien net het omgekeerde.
Beperkingen aan klimaatbeleid
Daarom
zou je kunnen zeggen dat een daadkrachtig klimaatbeleid twee grote
vijanden heeft: enerzijds de klimaatactivisten. Anderzijds het klimaat
zelf, of in de woorden van Boudry: de onontkoombare fysische
beperkingen. Want zelfs met de voorstellen van Boudry blijft een
koolstofarme economie nog een vrome wens.
dagdromerij om al onze elektriciteitsbehoeften binnen enkele decennia volledig op kernenergie af te stellen.
Boudry
is een groot voorstander van kernenergie, maar kernenergie zal niet
voldoende zijn. Kernenergie produceert elektriciteit, elektriciteit kan
nog niet economisch haalbaar motoren aandrijven die nodig zijn voor
transport. Want ook elektrische autos, zoals de Tesla, hebben hun
belofte de automarkt te overspoelen absoluut niet waargemaakt. Transport
vormt toch ruwweg één derde van onze energiebehoeften. Daarnaast lijkt
het me ook economische dagdromerij om al onze elektriciteitsbehoeften
binnen enkele decennia volledig op kernenergie af te stellen. Dat heeft
heel veel tijd nodig, ook omdat de nucleaire sector in West-Europa zo
goed als op zijn gat zit door de voortdurende tegenstand van de
activisten die duidelijk wel de macht hebben om dingen tegen te
houden.
De hoogmoed van de activisten
De
meeste klimaatactivisten leggen de ultieme oorzaak van de klimaatcrisis
bij de hoogmoed van onze soort, zo stelt Boudry. Als we het probleem
van de klimaatopwarming willen oplossen, moeten we afstappen van de
ideologie die menselijke hoogmoed als de wortel van het kwaad aanwijst.
Maar
als klimaatactivisten klimaatsceptici monddood willen maken. Als
klimaatactivisten de volledige samenleving willen decarboniseren. Als ze
elk debat in de kiem willen smoren. Zodanig overtuigd zijn van hun
eigen gelijk, dat ze duidelijke problemen zelfs niet willen onderkennen.
Als ze grote woorden over wereldproblemen willen doen primeren over de
kleine problemen rondom ons door een blind oog te werpen op
bijvoorbeeld het slagveld van vogels en vleermuizen rondom hun vele
windturbines. Wie is er dan hoogmoedig?
Technologie bijvoorbeeld is niet noodzakelijk een uiting van hoogmoed
Hoogmoed
is daarom nog steeds een belangrijk argument in het debat, maar dan
moet wel nagedacht worden over de werkelijke hoogmoed. Technologie
bijvoorbeeld is niet noodzakelijk een uiting van hoogmoed, maar kan net
een goede vorm zijn van nederig rentmeesterschap op onze wereld. Boudry
schetst zelf al heel goed hoe de nobele wilde helemaal niet in
harmonie leefde met de natuur. Als hoogtechnologie voor een beter milieu
zorgt, zie ik daar helemaal niets hoogmoedig aan. Het bedachtzaam
gebruiken van de nieuwste technologie wordt dan net een morele plicht.
Een nederig debat?
Maar
een aantal van de voorstellen van Maarten Boudry lijken me zelf wel
hoogmoedig, zoals het globale klimaat te beïnvloeden met zonnebeheer,
het spuiten van allerlei producten in de atmosfeer om voor een
wereldwijde afkoeling te zorgen. Inderdaad, vulkanen doen dat ook
zoals Boudry correct stelt. Bijvoorbeeld de uitbarstingen van de
Indonesische Tambora-vulkaan in begin april 1815 resulteerde in het
beruchte rampjaar 1816, oftewel het jaar zonder zomer. Een jaar vol
hongersnood en chaos.
Daarom
denk ik toch dat het correcte gebruik van het woord hoogmoed zeker
een rol kan blijven spelen in het debat. Alles wat we als goed kunnen
besluiten, kan als het tegendeel van hoogmoed nederig gebrandmerkt
worden.
Want
niet hoogmoedig, maar nederig, is het zoeken naar een daadkrachtig
klimaatbeleid dat niet afhankelijk is van een alwetende overheid. Niet
hoogmoedig, maar nederig, dat is het debat hoog houden en het luisteren
naar elkaars argumenten. Niet hoogmoedig, maar nederig, dat is als
klimaatsceptici toch accepteren dat er een rationeel klimaatbeleid komt.
Nederig is het zich te verzetten tegen een economische zelfmoord en de
arrogante zelfbediening voor een groep groene superrijken (zoals op
Doorbraak beschreven door Ignace Vandewalle). Ik heb de indruk dat
Boudry daar in se wel oren naar heeft, maar de vele activisten duidelijk
niet.
Och,
lieve lezer, het ligt zeker niet in mijn bedoelding U te vervelen met
onderstaande oppuntstelling van de politieke situatie in het land van
wijlen de Caudilo Franco, God hebbe zijn door-en-door Katholieke ziel.
Waarschijnlijk rustend op de bank naast Hare Majesteit Fabiola di Mora y
Aragon.
Twee
weken terug zag het er niet goed uit voor de Diada. De jaarlijkse
viering van de nationale feestdag van Catalonië gaat al jaren gepaard
met een massamanifestatie in Barcelona. Verwacht wordt dat ook dit jaar
meer dan één miljoen Catalanen de stad vreedzaam zal bezetten op
morgen 11 september. De inschrijvingen kwamen dit jaar echter traag op
gang. Heerst er lethargie bij de mensen? Politiek bewoog er weinig, om
niet te zeggen niets. En ergens in de eerste helft van Oktober wordt het verdict verwacht in het proces tegen de twaalf politieke gevangenen.
Blauwe bloesjes
Ondertussen
is het aantal inschrijvingen voor de Diada wel op peil. Het
uitgetekende traject zal vollopen met mensen met blauwe bloesjes van het
organiserende Assemblea Nacional Catalana (ANC). Die burgerorganisatie
heeft een leider in de gevangenis, Jordi Sanchez, en blijft oproepen tot
eenheid. Net als politieke leiders Carles Puigdemont (Junts per
Catalunya, JxCat) en Marta Rovira (Esquerra Republicana de Catalunya,
ERC) dat deden in een opgemerkt filmpje dat ze samen opnamen in
Zwitserland. Rovira leeft er in ballingschap, zoals Puigdemont bij ons.
Maar de eenheid in partijpolitieke rangen is . ver te zoeken.
Diada
Het traject van de Diada op 11 September 2019 in Barcelona.
De catalanistische politieke partijen, die elkaar steevast de loef afsteken
Het
doet José Antich, hoofdredacteur van El Nacional oproepen tot massale
deelname aan de Diada. Antich ontpopte zich het laatste jaar tot de Carl
Devos van Catalonië. Die laatste noemt het politieke spel in ons land een kleutertuin,
waarin de antipolitiek zegeviert. Ook Antich heeft het geloof verloren
in de catalanistische politieke partijen, die elkaar steevast de loef
afsteken. Ooit was Puigdemonts partij de grootste, vandaag is ERC dat.
En dat doet zich voelen.
Unitat
Mijn
gastheer, Paco, heeft de wereld rondgereisd al businessman. Een
globetrotter. Spreekt goed Duits en haast perfect Engels een rariteit
op het Iberische schiereiland. Maar hij is een onverbeterlijk indepedentist.
En is eveneens zijn geloof kwijt in de politici. Unitat, hebben we
nodig, maar sinds ERC zo groot geworden is, is er minder eenheid dan
tevoren, analyseert hij bij een heerlijke fles Rioja.
Eenheid
zullen we maar écht krijgen, als het verdict straks in Oktober heel
hard en negatief zal zijn. Hij excuseert zich ervoor, wenst de
politieke leiders geen gevangenschap. Noem het machiavellistisch, maar
een negatieve uitspraak is de enige oplossing om de politici weer op een
lijn te krijgen, en dat is wat de mensen hier vragen.
zal dat proces een lange schaduw werpen op de onvermijdelijke verkiezingen in november
Het
verdict zou vallen ergens in de eerste helft van Oktober. Dat moet ook
wel, want de twee Jordis de leiders van ANC en Omnium Cultural
zitten dan al twee jaar in voorhechtenis. In Spanje kan dat zomaar, ook
al wordt het land er door de VN voor op de vingers getikt. Dat proces
Bart Maddens noemde het afgelopen zaterdag nog een farce werd met
ingehouden adem gevolgd in Catalonië, en heel Spanje. Nu Sánchez er maar
niet in slaagt een Spaanse progressieve regering in het zadel te
krijgen, zal dat proces een lange schaduw werpen op de onvermijdelijke
verkiezingen in november.
Spaanse regering
Dat
die regering er niet komt, ligt nochtans niét aan de Catalaanse
independentisten. Het ERC van politieke gevangene Oriol Junqueras, heeft
de hand uitgestoken naar Sánchez. De partij zou zich onthouden, om een
meerderheid van de socialistische PSOE met de links-radicale Unidos
Podemos mogelijk te maken. Al lijken die twee laatsten elkaar niet te
vinden in een akkoord.
Weinigen hier geloven dat er een echte dialoog tot stand zal komen
Die
uitgestoken hand wordt in independentistische kringen niet op gejuich
onthaald. Weinigen hier geloven dat er een echte dialoog tot stand zal
komen, tenzij de ERC-aanhang. En die neemt toe. In de laatste peilingen
voor het Catalaanse parlement, groeit de ERC aanzienlijk. Puigdemont en
president Torras JxCat verliest sterk. Zelfs met de steun van de
lichtjes groeiende links-radicale CUP verliezen de independentisten hun
meerderheid in het parlement. Mochten er verkiezingen zijn al heeft
Torra die uitgesloten is maar de vraag met wie ERC zal willen regeren.
En of er dan een tweede referendum zou georganiseerd worden, of niet,
zoals Junqueras en Rovira vragen. Want volgens hen treedt het proces in
een nieuwe fase, als straks het verdict in de rechtszaak valt. Ook
Torra sprak zich vorige week in Madrid in die zin uit: als het verdict
negatief zal zijn, zal Catalonië de confrontatie aangaan, democratisch
en geweldloos, met burgerlijke ongehoorzaamheid en samenwerking tussen
de instellingen.
Gevraagd naar details, kunnen of willen Torra en Puigdemont die alsnog niet geven.
Thermometer
**
*
De
Diada morgen zal een thermometer zijn. Niet voor de partijen of de
burgerbewegingen, en ook niet voor de Catalaanse instellingen, maar
eerder een maatstok van de motivatie in de Catalaanse bevolking,
schrijft hoofdredacteur José Antich. Hoe groot zal het protest zijn
tegen de oneerlijke rechtsgang? Hoe groot de opkomst voor
zelfbeschikkingsrecht?
U
leest het antwoord op die vragen de volgende dagen op Doorbraak. Karl
Drabbe is op reportage in Barcelona om er, net als vorig jaar, de
temperatuur te meten van de onafhankelijkheidsbeweging.
Och,
lieve lezer, het ligt zeker niet in mijn bedoelding U te vervelen met
onderstaande oppuntstelling van de politieke situatie in het land van
wijlen de Caudilo Franco, God hebbe zijn door-en-door Katholieke ziel.
Waarschijnlijk rustend op de bank naast Hare Majesteit Fabiola di Mora y
Aragon.
Twee
weken terug zag het er niet goed uit voor de Diada. De jaarlijkse
viering van de nationale feestdag van Catalonië gaat al jaren gepaard
met een massamanifestatie in Barcelona. Verwacht wordt dat ook dit jaar
meer dan één miljoen Catalanen de stad vreedzaam zal bezetten op
morgen 11 september. De inschrijvingen kwamen dit jaar echter traag op
gang. Heerst er lethargie bij de mensen? Politiek bewoog er weinig, om
niet te zeggen niets. En ergens in de eerste helft van Oktober wordt het verdict verwacht in het proces tegen de twaalf politieke gevangenen.
Blauwe bloesjes
Ondertussen
is het aantal inschrijvingen voor de Diada wel op peil. Het
uitgetekende traject zal vollopen met mensen met blauwe bloesjes van het
organiserende Assemblea Nacional Catalana (ANC). Die burgerorganisatie
heeft een leider in de gevangenis, Jordi Sanchez, en blijft oproepen tot
eenheid. Net als politieke leiders Carles Puigdemont (Junts per
Catalunya, JxCat) en Marta Rovira (Esquerra Republicana de Catalunya,
ERC) dat deden in een opgemerkt filmpje dat ze samen opnamen in
Zwitserland. Rovira leeft er in ballingschap, zoals Puigdemont bij ons.
Maar de eenheid in partijpolitieke rangen is . ver te zoeken.
Diada
Het traject van de Diada op 11 September 2019 in Barcelona.
De catalanistische politieke partijen, die elkaar steevast de loef afsteken
Het
doet José Antich, hoofdredacteur van El Nacional oproepen tot massale
deelname aan de Diada. Antich ontpopte zich het laatste jaar tot de Carl
Devos van Catalonië. Die laatste noemt het politieke spel in ons land een kleutertuin,
waarin de antipolitiek zegeviert. Ook Antich heeft het geloof verloren
in de catalanistische politieke partijen, die elkaar steevast de loef
afsteken. Ooit was Puigdemonts partij de grootste, vandaag is ERC dat.
En dat doet zich voelen.
Unitat
Mijn
gastheer, Paco, heeft de wereld rondgereisd al businessman. Een
globetrotter. Spreekt goed Duits en haast perfect Engels een rariteit
op het Iberische schiereiland. Maar hij is een onverbeterlijk indepedentist.
En is eveneens zijn geloof kwijt in de politici. Unitat, hebben we
nodig, maar sinds ERC zo groot geworden is, is er minder eenheid dan
tevoren, analyseert hij bij een heerlijke fles Rioja.
Eenheid
zullen we maar écht krijgen, als het verdict straks in Oktober heel
hard en negatief zal zijn. Hij excuseert zich ervoor, wenst de
politieke leiders geen gevangenschap. Noem het machiavellistisch, maar
een negatieve uitspraak is de enige oplossing om de politici weer op een
lijn te krijgen, en dat is wat de mensen hier vragen.
zal dat proces een lange schaduw werpen op de onvermijdelijke verkiezingen in november
Het
verdict zou vallen ergens in de eerste helft van Oktober. Dat moet ook
wel, want de twee Jordis de leiders van ANC en Omnium Cultural
zitten dan al twee jaar in voorhechtenis. In Spanje kan dat zomaar, ook
al wordt het land er door de VN voor op de vingers getikt. Dat proces
Bart Maddens noemde het afgelopen zaterdag nog een farce werd met
ingehouden adem gevolgd in Catalonië, en heel Spanje. Nu Sánchez er maar
niet in slaagt een Spaanse progressieve regering in het zadel te
krijgen, zal dat proces een lange schaduw werpen op de onvermijdelijke
verkiezingen in november.
Spaanse regering
Dat
die regering er niet komt, ligt nochtans niét aan de Catalaanse
independentisten. Het ERC van politieke gevangene Oriol Junqueras, heeft
de hand uitgestoken naar Sánchez. De partij zou zich onthouden, om een
meerderheid van de socialistische PSOE met de links-radicale Unidos
Podemos mogelijk te maken. Al lijken die twee laatsten elkaar niet te
vinden in een akkoord.
Weinigen hier geloven dat er een echte dialoog tot stand zal komen
Die
uitgestoken hand wordt in independentistische kringen niet op gejuich
onthaald. Weinigen hier geloven dat er een echte dialoog tot stand zal
komen, tenzij de ERC-aanhang. En die neemt toe. In de laatste peilingen
voor het Catalaanse parlement, groeit de ERC aanzienlijk. Puigdemont en
president Torras JxCat verliest sterk. Zelfs met de steun van de
lichtjes groeiende links-radicale CUP verliezen de independentisten hun
meerderheid in het parlement. Mochten er verkiezingen zijn al heeft
Torra die uitgesloten is maar de vraag met wie ERC zal willen regeren.
En of er dan een tweede referendum zou georganiseerd worden, of niet,
zoals Junqueras en Rovira vragen. Want volgens hen treedt het proces in
een nieuwe fase, als straks het verdict in de rechtszaak valt. Ook
Torra sprak zich vorige week in Madrid in die zin uit: als het verdict
negatief zal zijn, zal Catalonië de confrontatie aangaan, democratisch
en geweldloos, met burgerlijke ongehoorzaamheid en samenwerking tussen
de instellingen.
Gevraagd naar details, kunnen of willen Torra en Puigdemont die alsnog niet geven.
Thermometer
**
*
De
Diada morgen zal een thermometer zijn. Niet voor de partijen of de
burgerbewegingen, en ook niet voor de Catalaanse instellingen, maar
eerder een maatstok van de motivatie in de Catalaanse bevolking,
schrijft hoofdredacteur José Antich. Hoe groot zal het protest zijn
tegen de oneerlijke rechtsgang? Hoe groot de opkomst voor
zelfbeschikkingsrecht?
U
leest het antwoord op die vragen de volgende dagen op Doorbraak. Karl
Drabbe is op reportage in Barcelona om er, net als vorig jaar, de
temperatuur te meten van de onafhankelijkheidsbeweging.
Ministerie van Justitie regisseerde strafzaak tegen Wilders
Uit
nieuw door het Hof opgevraagd materiaal blijkt dat ambtenaren een
sturende rol hebben vervuld in het opbouwen van de strafzaak tegen Geert
Wilders.
De bemoeienis van het departement stopte niet bij het aanhangig maken van de strafzaak.
De topambtenaren wilden zelfs het requisitoir van het OM meelezen, zodat ze waar nuttig opmerkingen konden doorgeven:
Krijgen
we het requisitoir vooraf zoals in de zaak Martijn? Dat zou ik
verstandig vinden, dan kunnen jij en XXX meelezen en waar nuttig
opmerkingen doorgeven.
(Email d.d. 17 september 16:04)
In
de, voorheen weggelakte passages uit e-mails, komt een beeld naar voren
van ijverige functionarissen die het Openbaar Ministerie hebben
geholpen met het bedenken en weerleggen van mogelijke verweren van
verdediging:
Bij de tweede uiting heeft W. zelf toch geen minder gezegd?
(Email d.d. 16 september 2014 1:33)
W.
zal zeggen dat hij alleen zegt wat Nederlanders in overgrote
meerderheid vinden over Marokkanen en wat statistieken bewijzen: o.a.
dat Marokkanen oververtegenwoordigd zijn in criminaliteit en dat 73
procent van de islamitische bevolking in de Nederland de jihad steunt
(was zijn hoofd motto in recente kamerdebat).
(Email d.d. 16 september 2014 1:33)
Om
een veroordeling waarschijnlijker te maken leverden de topjuristen,
werkzaam voor de Minister van Veiligheid en Justitie, juridische munitie
aan het OM:
Valt
niet scherper te kijken naar de vraag of W. wel een beroep erkenning
van zijn deelname aan het debat (stap 2) mag doen? Zoals in het AB wordt
benadrukt: anders dan de eerste uiting was de tweede uiting volledig
vooropgezet en eigenlijk gewoon behoorlijk kwaadaardig, omdat die volgde
op commotie die al eerder was ontstaan door de eerste uiting.
(Email d.d. 16 september 1:33)
Ik
mis een appreciatie aan het einde van de tweede uiting: dan gaan we
dat regelen. Deze actiebereidheid/aanzet om de daad bij het woord te
voegen speelde dacht ik in eerdere zaken een rol bij invulling van art.
137d Sr.
(Email d.d. 16 september 1:33)
De ontvanger van de input garandeert de auteur ook nog even dat hij de suggesties aan het OM zal doorspelen:
Ik zal de appreciatie van dat gaan wel regelen bij het OM onder de aandacht brengen.
(Email d.d. 16 september 23:14)
Lees de bijlagen met weggelakte namen, klik hier.
Zie video met interview Geert Wilders. Stop mijn proces. Parlementaire enquete nodig:
Maar
neen, dat over De Scheiding der Machten, zoals in elke goed
georganiseerde democratie waar ook ter wereld, waren ze daar in
Nederland niet vergeten. Maar daar is dat namelijk iets dat an sich
alleen bestemd is voor de allerdonkerste achterkamertjes van de de
Hoogste Cenakels van de Ministeriële Macht. Het mocht dus in geen enkel
geval uitgekomen zijn en al zekerlijk niet in de populistische
openbaarheid terecht zijn gekomen. Wat zouden de mensen wel denken over
de Grote Polletiek! Dat is iets voor de euthanasiewereld pf voor
algemeen inwendig gebruik. En alleszins niet om wereldkundig gemaakt
te worden als feiten door de Media. Sociale Media: tot daar aan toe. Is
toch allemaal fake news à la Trump..
Daar staan ze u. Meê nulder meulentjes, zoals de volksmond in Gent zegt. Dus breekt de Regering als een lamme eend daar haar pootjes op.
**
*
Benieuwd
wat Europa daarop zal zeggen. En dat voor een Lid dat o zo graag
meespeelt met de Grote Jongens van de Europese Nieuwe Wereld Orde.
Waar gaan we naartoe, waar gaan we naartoe!!!
*
Ik
vrees dat dit n hete patat in de muil van Sjarel Premier zal zijn,
eenmaal die, naast zn schoenen lopend, net als zijn voorganger, de Zaan
Cloot, de stuurknuppel van dit oorlogsmonster hekemaal alleen zal
moeten bedienen. Dd troepenmacht van de Verenigde Nazis erop af sturen?
Meet tanks en vliegtuigen, made in the USA? Misschien wel dat de
oproerkraaier, de genaamde W. de tissenkomst inroept van Het Warschau
Pact. Tenminste, voor zo ver dot nog niet werd ingeroepen door de
tegenpartij. Die, in voorkomend geval, dan beroep zou moeten doen op
diene verdomde Trump!
Wie van de twee, Partij W, of Partij CH., zal er eerst Hitlary Clinton om raad en daad gaan smeken? Ik mag er niet aan denken!
Voor
Partij W. is de keuze duidelijk. Want eer is geen andere weg mogelijk:
deze die leidt naar de Overwinning. Liefst hier nog op het Ondermaanse,
waar hij al vele jaren als vogelvrije adelaar de sfeer verpest. Maar als
het moet, van uit de Hemel, gezeten naast de Rechterhand des Vaders.
*
Meisjes
en jongens, wat is me dat een kerel uit één stuuk. Precies alsof hij nu
reeds , op een voetstuk boven de massa uit getild, uit flanzend zwart
marmer is gekapt
De Lage Landen, zegt U? Nou ja, hoge bergtoppen vindt men er niet, das waar. Het moet dan maar z[p1] o overkomen, zoals hoge bomen, in n vlak land, wel erg veel wind vangen. Vooral als er alleen maar tegenwind waait .
*
O
Ja. Al iets vernomen over de klacht tegen Kareltje De Klucht vanwege
het VB? t Is natuurlijk erf stil waar het nooit waait. Maar vergeleken
worden, dan nog wel op de TeeVee, voor het oor van de gehele wereld, met
Nzis, is gewoon vanwege de PVV-voortrekker de omkering van de
werkelijkheid. Het is niet TVG die zijn tegenstrevers overal uitsluit,
maar de zgz Kleurpartijen die de eigen volksgenoten dat aandoen.
Waarom; zo vragen wij ons hier af, is er niet één Verlicht Groot Verstand die dat publiekelijk durft zeggen?
Vlamingen zijn geen oproerkraaiers. Maar aan alles zijn er grenzen. We leven hier tenslotte niet op de maan, of in Kong Hong
De
irrationele taboes van klimaatactivisten zijn de grootste hindernis
voor een pragmatisch klimaatbeleid zelfs als de opwarming van de aarde
vandaag werkelijk het meest urgente probleem zou zijn op aarde. Een
oproep tot een nederig debat.
**
*
Activisten ontkennen klimaat
Maarten
Boudry gaf recent aan, dat niet de klimaatsceptici, maar de
klimaatactivisten de grootste tegenstanders van de rede zijn: De
grootste hindernis voor een daadkrachtig klimaatbeleid zijn niet langer
de klimaatontkenners, maar de activisten. Deze stelling in De Morgen
van 31 augustus klopt bijna.
**
Het wil maar niet kloppen
*
Klimaatsceptici verzetten zich uiteraard wel fervent tegen een ideologisch verblind klimaatbeleid
Maar
Boudry zegt het alsof gisteren klimaatsceptici wel degelijk de
belemmering voor een klimaatbeleid waren. Dat is nooit zo geweest. Hoe
kan dat ook: ze worden amper gehoord in het debat. Ze hebben geen macht.
Klimaatsceptici verzetten zich uiteraard wel fervent tegen een
ideologisch verblind klimaatbeleid. Want het lijkt hen nogal zeker dat
het radicaal promoten van hernieuwbare energie onze economie totaal zou
ontwrichten waar we nu al tekenen van zien, en waarmee Boudry ook
akkoord gaat. Daarbij komt nog eens dat een dergelijk beleid heel wat
minder invloed heeft op de uitstoot van broeikasgassen dan de
klimaatactivisten beweren. Ook dat zien we vandaag al. Zelf zei ik het
nog een half jaar geleden, hier op Doorbraak: Klimaatactivisten zijn de
pseudowetenschappers niet de klimaatsceptici.
Activisten ontkennen het klimaat
ze ontkennen dat onze wind zo luw is
Klimaatsceptici
zijn tegen voorstellen die zich niets aantrekken van de wetten van de
natuur, de economie en ons klimaat zelf. Een voorbeeld: een hernieuwbare
economie houdt geen rekening met de hoeveelheid zonneschijn en de
hoeveelheid wind, geleverd door de weer- en klimaatgoden. Dat is
namelijk veel te weinig en veel te variabel. In die zin zijn de
klimaatactivisten de grootste klimaat-ontkenners: ze ontkennen dat
onze wind zo luw is, onze zon zo zwak is, en dat deze klimaatfenomenen
geen economisch rendabele energiebron zijn.
Boudry
zegt iets gelijkaardigs: De verdere groei van hernieuwbare energie
botst op onontkoombare fysische beperkingen, zoals extreem lage
energiedichtheid, weersafhankelijkheid en groot oppervlaktegebruik. De gedachte dat de wereldeconomie tegen 2050 kan draaienop wind en zon, is gewoon waanzin.
Banner flieger
Klimaatsceptici
zeggen zon dingen al decennialang. Gezien zij absoluut geen macht
hebben in West-Europa, is de enige manier waarop zij de politiek
beïnvloedden misschien de omgekeerde psychologie: de klimaatsceptici
zeggen A, dan zal B wel waar zijn! Net omdat klimaatsceptici uitgespuwd
werden door de goegemeente, geloven de mainstream politici en media
misschien net het omgekeerde.
Beperkingen aan klimaatbeleid
Daarom
zou je kunnen zeggen dat een daadkrachtig klimaatbeleid twee grote
vijanden heeft: enerzijds de klimaatactivisten. Anderzijds het klimaat
zelf, of in de woorden van Boudry: de onontkoombare fysische
beperkingen. Want zelfs met de voorstellen van Boudry blijft een
koolstofarme economie nog een vrome wens.
dagdromerij om al onze elektriciteitsbehoeften binnen enkele decennia volledig op kernenergie af te stellen.
Boudry
is een groot voorstander van kernenergie, maar kernenergie zal niet
voldoende zijn. Kernenergie produceert elektriciteit, elektriciteit kan
nog niet economisch haalbaar motoren aandrijven die nodig zijn voor
transport. Want ook elektrische autos, zoals de Tesla, hebben hun
belofte de automarkt te overspoelen absoluut niet waargemaakt. Transport
vormt toch ruwweg één derde van onze energiebehoeften. Daarnaast lijkt
het me ook economische dagdromerij om al onze elektriciteitsbehoeften
binnen enkele decennia volledig op kernenergie af te stellen. Dat heeft
heel veel tijd nodig, ook omdat de nucleaire sector in West-Europa zo
goed als op zijn gat zit door de voortdurende tegenstand van de
activisten die duidelijk wel de macht hebben om dingen tegen te
houden.
De hoogmoed van de activisten
De
meeste klimaatactivisten leggen de ultieme oorzaak van de klimaatcrisis
bij de hoogmoed van onze soort, zo stelt Boudry. Als we het probleem
van de klimaatopwarming willen oplossen, moeten we afstappen van de
ideologie die menselijke hoogmoed als de wortel van het kwaad aanwijst.
Maar
als klimaatactivisten klimaatsceptici monddood willen maken. Als
klimaatactivisten de volledige samenleving willen decarboniseren. Als ze
elk debat in de kiem willen smoren. Zodanig overtuigd zijn van hun
eigen gelijk, dat ze duidelijke problemen zelfs niet willen onderkennen.
Als ze grote woorden over wereldproblemen willen doen primeren over de
kleine problemen rondom ons door een blind oog te werpen op
bijvoorbeeld het slagveld van vogels en vleermuizen rondom hun vele
windturbines. Wie is er dan hoogmoedig?
Technologie bijvoorbeeld is niet noodzakelijk een uiting van hoogmoed
Hoogmoed
is daarom nog steeds een belangrijk argument in het debat, maar dan
moet wel nagedacht worden over de werkelijke hoogmoed. Technologie
bijvoorbeeld is niet noodzakelijk een uiting van hoogmoed, maar kan net
een goede vorm zijn van nederig rentmeesterschap op onze wereld. Boudry
schetst zelf al heel goed hoe de nobele wilde helemaal niet in
harmonie leefde met de natuur. Als hoogtechnologie voor een beter milieu
zorgt, zie ik daar helemaal niets hoogmoedig aan. Het bedachtzaam
gebruiken van de nieuwste technologie wordt dan net een morele plicht.
Een nederig debat?
Maar
een aantal van de voorstellen van Maarten Boudry lijken me zelf wel
hoogmoedig, zoals het globale klimaat te beïnvloeden met zonnebeheer,
het spuiten van allerlei producten in de atmosfeer om voor een
wereldwijde afkoeling te zorgen. Inderdaad, vulkanen doen dat ook
zoals Boudry correct stelt. Bijvoorbeeld de uitbarstingen van de
Indonesische Tambora-vulkaan in begin april 1815 resulteerde in het
beruchte rampjaar 1816, oftewel het jaar zonder zomer. Een jaar vol
hongersnood en chaos.
Daarom
denk ik toch dat het correcte gebruik van het woord hoogmoed zeker
een rol kan blijven spelen in het debat. Alles wat we als goed kunnen
besluiten, kan als het tegendeel van hoogmoed nederig gebrandmerkt
worden.
Want
niet hoogmoedig, maar nederig, is het zoeken naar een daadkrachtig
klimaatbeleid dat niet afhankelijk is van een alwetende overheid. Niet
hoogmoedig, maar nederig, dat is het debat hoog houden en het luisteren
naar elkaars argumenten. Niet hoogmoedig, maar nederig, dat is als
klimaatsceptici toch accepteren dat er een rationeel klimaatbeleid komt.
Nederig is het zich te verzetten tegen een economische zelfmoord en de
arrogante zelfbediening voor een groep groene superrijken (zoals op
Doorbraak beschreven door Ignace Vandewalle). Ik heb de indruk dat
Boudry daar in se wel oren naar heeft, maar de vele activisten duidelijk
niet.
De man (geboren in Pittem, West-Vlaanderen) leefde van 1623 tot 1683.
Hij was zijn tijd ver voortuit. Waarin hij trouwens niet moest
onderdoen voor vele andere tijdgenoten. Maar Vlaanderen kent zijn Groten
niet, en respecteert ze dus ook niet.
Anuna
zou daar op haar eentje verandering in kunnen brengen. Ze is daar mans
genoeg voor. Maar verdorie, ze weet pertinent goed dat zulks ten koste
zou gaan van haar luie luxe-leventje. Wie Vlaanderen, zijn eigen Land en
het Eigen Volk Eerst mint, wordt niet alleen
tot paria verklaard, maar wordt daarenboven, voor zijn eigen bestwil
(Schitzhaft) van zijn persoonlijke vrijheid beroofd. Die wordt achter
prikkeldraad; opgesloten in een soort Nazi schuitkring. Een schutting
die notabene uitgevonden werd door de toenmalige Oppergod van de
Groenen.
**
*
Waarbij
bij voorbaat vaststaat, dat de H.Anuna B.V.O. hem wel nooit afvallig
zal mogen zijn. Haar bolronde Turkse partijlijdster namelijk weet maar
al te best wat goed is voor haar. En slecht voor al wie er een andere
maning durft op na te houden. Nog onthouden van de wijze waarop wijlen
Nonkel Ddlf in Duitsland niet alleen de syndicaten, maar ook alle andere
meningen buiten de zijne, via eerst n soort cordon sanitaire, dezen
later naar de uitroeiingskampen dirigeerde. Met boven de toegangspoorten
de raadgeving dat daarbinnen hard werken zonder loon noch sociale
bescherming, hen de vrijheid zou teruggeven.
**
*
Hiernavolgend echter, in de 17de
Eeuw, opent zich voor ode lezer een fantastisch beeld waarin we
allemaal onszelf herkennen. Dit, voor zover wij door het bos nog de
bomen zien.
Kom, neem n stoel en zet U bij om te genieten van een rondblik in de coulissen van de Gouden 1747 Eeuw
- Opkomst en bloeitijd van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC)
-
-
De 17e Eeuw brengt voor de Zuidelijke Nederlanden een aaneenschakeling
van oorlogen, vernielingen, belegeringen, plunderingen en blokkades.
Geprangd tussen de grootmachten, is het gebied overgeleverd aan
strijdende legers in steeds wisselende allianties.
-
De Engelse jezuïeten bouwen vanuit Sint-Omaars in huidig
Frans-Vlaanderen hun voortreffelijk onderwijssysteem voor jongens over
de hele Zuidelijke Nederlanden uit.
- De jansenisten, de hugenoten
- Uitvinding van de Hollandse kijker door Hans Lippershey. De Italiaanse geleerde en uitvinder Galileo Galilei
bouwt zelf een verbeterde versie en bestudeert daarmee diverse
hemellichamen, wat leidt tot een revolutie in het wereldbeeld van de
mens.
- Monteverdi.
- Voorbeelden in de schilderkunst zijn de Spaanse schilder Velázquez en de in Duitsland geboren Vlaming Peter Paul Rubens.
-
De instrumenten die over de periode 1580 tot 1680 door de Antwerpse
familie Ruckers - Couchet worden gebouwd, zijn representatieve
voorbeelden van de Vlaamse instrumentenbouw uit die tijd. Het gaat om
klavecimbels met één of twee klavieren, maar ook om spinetten en
virginalen.
- in de Noordelijke Nederlanden Rembrandt
-
De commedia dell'arte, het Italiaanse volkstoneel, wordt nog
spectaculairder door het inlassen van elementen uit de fabels en de
mythologie en het gebruik van mechanische trucs ("kunst- en vliegwerk").
Bouwkunst
Barok
in de bouwkunst: Onder invloed van de Italiaanse architecten Carlo
Maderno, Francesco Borromini en Gian Lorenzo Bernini wordt een stijl
ontwikkeld die rijk, vermetel is en die uitloopt op een ware stortvloed
van gebogen, plastische vormen. In de Zuidelijke Nederlanden worden veel
kerken in deze stijl gebouwd.
Het
kasteel verliest de functie van veilige vluchtplaats in tijden van
oorlog. Het wordt verbouwd tot jachtslot of buitenplaats met lusthof.
Introductie in de Nederlanden van de tabaksteelt.
Het
eerste Europese koffiehuis wordt in 1645 in Venetië geopend. Andere,
grote Europese steden blijven niet achter: in 1650 volgt Oxford, in 1651
Londen, in 1664 Den Haag, in 1677 Hamburg en in 1689 Parijs, Boston en
New York.
Tussen 1610 en 1620 wordt voor het eerst in Nederland en Engeland tabak geteeld
De musketier vormt samen met de piekenier de hoofdmoot van de infanterie.
In
de Nederlanden wordt de fardegalijn gedragen door vrouwen met een hoge
sociale status. Zij volgen de Spaanse mode die door Isabella van Spanje
(1566 1633) naar de lage landen wordt gebracht, waar de verdegaal aan
de lokale smaak wordt aangepast.
In mijn blog van 10.06.2018 (ik heb er even naar moeten zoeken!)
schreef ik reeds dat men ons, Westerlingen, wou opzadelen met het
schuldgevoel dat wij het zijn die de oceanen vervuilen met plasticafval,
dat terwijl uit een Duitse studie in Environmental Science and
Technology, bleek dat 90%van die afval afkomstig was van 8 Aziatische
en 2 Afrikaanse rivieren.
Op gebied van steenkool, samen met bruinkool zowat de meest vervuilende
brandstof, gebeurt feitelijk nog zoiets. Azië blijkt nl
verantwoordelijk te zijn voor 75% van de wereldwijde vraag naar
steenkool, waarvan de helft verbruikt wordt door China, waar het
verbruik nog elk jaar toeneemt. In India steeg ze met 9%, in Vietnam met
bijna 25%. India investeert jaarlijks zon 6 miljard dollar in zijn
steenkoolindustrie, die door de staatsbank wordt gefinancierd. China,
Japan en Zuid-+Korea financieren niet alleen steenkoolprojecten in eigen
land, maar ook daarbuiten.
Ondertussen worden in Europa zowat alle steenkoolmijnen gesloten, al
wordt er in de bestaande steenkoolcentrales nog gewerkt met steenkool
uit het buitenland. Het resultaat is wel dat energie bij ons steeds
duurder wordt, terwijl een groot deel van de wereld zich daarvan niets
aantrekt. Zelfs in Australië worden nieuwe steenkoolmijnen geopend, niet
door de Australiërs zelf, maar door Aziatische landen, die daarvoor
flink betalen.
Lof
en eer zij gewezen aan de naam van Collega Guvaal, die altijd op een
voorname manier en volledig ad rem de koe bij de horens vat. Zoelas
hierboven, de Chinese Dolle Stier.
Ten
tweede, ter attentie van de Mamma van de H Anuna: dochter-lief moet
naar China. Dat land smeekt er om. En als ze de huidige bazen herinnert
aan haar voortreffelijke voorvader, die daar ooit als Onderkoning én
Katholiek daare,boven een diepgevoelde en algemeen erkende verering
heeft genoten, zal dat alle deuren doen opengaan. Zelfs die zoals o.a.in
Buchenwald.
Dit alles is eveneens na te lezen via Goochelen.
Via
dezelfde weg en op dezelfde manier is het mogelijk alles uit te vlooien
waarom onze benevolente Amerikaanse broodheren een handelsoorlog
ontketenen met de Spleetogen. Het is weer van daad.America First.
Ikke, ikke ikke en de rest kan stikke.
Alhoewel. Trump weet dat hij n samen met de Poet, de sterkstenzijn en gedraagt zich daarnaar.
Had
Chinamaar moeten beter opletten met diene Vlaamse Onderkoning uit de
verre boerenbuiten van de Zuidelijke Lage Landen by der See. Zij hadden
reeds 400 jaar geleden de Eerste Automobiel , Model Verbiest, in serie
kunnen fabriceren om uit te voeren naar de USA, due toen al méér dan 100
jaar ontdekt waren
Ja
Ja, allemaal goed en wel. Maar wat moet ons Anuna daar mee? In China,
sat is zo zeker als 2 + 2= 4, zal ze scheef bekeken worden, en in
Amerika is het Zweudse Gretchen al met de bloemboekee gaan lopen
Misschien dat Obama (of The Clinton Wife) Men weet maar nooit hoe een
koe een uultje vangt..
Het wordt volgens mij, voor haar, dus OOST WEST THUIS BEST.
Eens zien wat het Hoger Onderwijs ervan bakt; nu de Toekomt van ons Land in handen komt van de Groene Illusionisten
