522 â NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÃRE PATRIE
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
Google
wil op deze Christelijke Hoogdag van de Verrijzenis de
andersgelovige, daarnaan njiert herinneren .. Geen Opstanding uit de
doden en geen Eeuwig leven, maar Paaseieren voor Uw geld .
*
522 NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
*
I N H O U D
Ik zal het maar meteen toegeven vooraleer de lezer het merkt en begint tte twijfelen aan mijn Geestelijke Gezondheid.
Mijn
Pc was lichtelijk in n knoop geslagen eigen schuld dikke bulr? -
zodat beide analyses iet of wat door elkaar zijn gan lopern.
Bij
nader toezien heb ik het dan maar zo gelaten. Want als get regent dat
het giet in Parigi, dan druppelt het ook entwadde met emmers in
Broeksalabad
LEIDT LINKS LE PEN NAAR DE OVERWINNING?
**
Marine Le Pen met Jean-Luc Mélenchon op de achtergrond.
Mark Elchardus en Jan Hertogen: de linkse stem zal de strijd tussen globaal en nationaal-soeverein beslechten
*
Analyse - 16/04/2022 -
Traditionele
partijen verdwijnen. De kiesstrijd tekent zich steeds scherper af
tussen enerzijds globalistisch en anderzijds nationaal-soevereinistisch.
Dat leren ons de Franse presidentsverkiezingen. Radicaal links en de
sociale kiezer zullen die strijd beslechten. Sociologen Mark Elchardus
en Jan Hertogen aan het woord.
Valérie Pécresse
**
van de traditioneel rechtse partij LR: 4,8% van de stemmen als presidentskandidaat. Zittend burgemeester van Parijs Anne Hidalgo van de Franse PS: 1,8%
van de stemmen. De beelden van Pécresse die op televisie moest bedelen
om geld wie minder dan 5% van de stemmen haalt, krijgt haast geen
financiële compensatie voor de gevoerde campagne kunnen niet
schrijnender zijn. De Franse kiezer is klaar met partijen die al meer
dan een halve eeuw besturen.
Traditioneel links of rechts wordt weggevaagd, verkiezing na verkiezing. Ten faveure van politieke partijen die in de media extreem of radicaal worden genoemd, links én rechts. Vaak tekent zich echter een andere breuklijn af: globalistisch tegen soevereinistisch.
Gericht op vooral Europese integratie en de (westerse) wereld versus
gericht op de eigen nationale identiteit(en). De grootstedelijke klasse
die toegang heeft tot studeren in het buitenland versus de provincie. De
wereldburger met bedrijfswagen tegenover de kleine zelfstandige, lagere
ambtenaar, boer of arbeider.
Waar
staan traditioneel rechts en traditioneel links nog voor? De gemiddelde
kiezer weet het niet. Waar Emmanuel Macron voor staat, dan wel Marine
Le Pen, dát is duidelijk. Macron is de wereldburger die in nationalisme
een gevaar ziet en daarom wil oplossen in internationale verbanden. Le
Pen is de nationaliste die Frankrijk opnieuw wil vrijmaken uit die
internationale verbanden.
Toch radicaal-links
In
Frankrijk tekent die strijd zich nu het duidelijkst af. Toch scheelde
het maar weinig of de radicaal-linkse presidentskandidaat
Jean-Luc Mélenchon
**
was
verkozen voor de tweede ronde, met kans op winnen. Radicaal links? Is
dat dan toch belangrijk? Blijkbaar. Mélenchon weet een voornamelijk jong
en stedelijk kiespubliek te charmeren met themas als sociale
rechtvaardigheid, identiteit en een postkoloniale invulling van het soevereinisme.
Frankrijk
zal door demografische veranderingen en (nog meer) migratie een
mengcultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse,
zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden
Critici noemen dat islamo-gauchisme:
Mélenchon trekt immers in grote mate de moslimkiezer aan. Ook pleit hij
voor de creolisering van de Franse samenleving: Frankrijk zal door
demografische veranderingen en migratie een meng-cultuur worden, met
zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische
invloeden. Men kan zeggen dat Mélenchon daarmee de breuklijn
globalistisch-nationalistisch overstijgt. Hij plaatst de creoolse Franse
wereldburger radicaal tegenover het globale Westerse kapitalisme, dat
hem ontmenselijkt en onderdrukt. Soevereinisme is voor Mélenchon een
bevrijding van de neo-conservatief-Amerikaans-kapitalistische globale
ordening. En van dat laatste is Emmanuel Macron voor hem het boegbeeld.
Mélenchon
heeft echter een probleem. Hij kan dan wel oproepen om niet voor
extreemrechts, dus Marine Le Pen, te stemmen (en heeft dat inmiddels
gedaan). Maar hij kan ook niet oproepen om voor Emmanuel Macron te
stemmen. Verwacht wordt dat zijn kiezers zich in drie blokken zullen
opsplitsen: een blok dat thuis zal blijven, een dat met dichtgeknepen
billen voor Macron zal stemmen in de hoop dat die door de
radicaal-linkse dreiging een links programma zal uitvoeren, en een blok
dat het soevereine en sociale zo belangrijk vindt, dat het op Marine Le
Pen kan stemmen, ook al is zij extreemrechts.
Reset
Eén
man in Vlaanderen heeft daar recent een alom geprezen boek over
geschreven: socioloog Mark Elchardus met Reset. Hoe kijkt hij naar de
voltrekking van wat hij in zijn boek al beschrijft?
Er
zijn drie belangrijke lessen te trekken, zowel voor Frankrijk, België
als Europa, meent Elchardus. Eén: traditionele partijen hebben het
moeilijk. Herinner u: in 2012 behaalden de kandidaten van PS en LR
François Hollande en Nicolas Sarkozy samen nog ongeveer 56% van de
stemmen. Politieke partijen kunnen verdwijnen, ook al lijken ze een
gevestigde waarde. In Vlaanderen heeft die evolutie zich evengoed
voltrokken, alleen minder radicaal. Voorlopig.
Mélenchon
was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet
hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar
antikapitalistisch en woke
Twee:
Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische
partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet
sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke. Vergis u niet,
meer dan helft van de 22% kiezers die hij achter zich kreeg, zijn dat
geenszins, maar Mélénchon zit nu wel in de positie om de toon te zetten.
De PVDA zou daardoor bijvoorbeeld weleens veel terrein kunnen winnen in
Franstalig België, ten nadele van de PS.
Wat
ik echter de allerbelangrijkste ontwikkeling vind voor Frankrijk, is
dat het nationalistische kamp is opgesplitst tussen Marine Le Pen en Eric Zemmour.
Le Pen heeft sinds lang een evolutie ingezet richting meer gematigde en
progressieve standpunten, minder hard anti-islam. Zij heeft daarmee
ruimte geschapen voor een cultureel conservatieve en liberale partij
rond moslim vreter Eric Zemmour. Maar zij heeft duidelijk van hem
gewonnen.
Woke
Wat denkt Elchardus van het dilemma waarvoor Mélénchons kiezer nu staat? De harde kern van Mélenchons partij Les Insoumis bedraagt
ongeveer 10% van het Franse electoraat. Die kern combineert een
radicaal antikapitalistische opstelling met sociale rechtvaardigheid,
wat wij tegenwoordig dus woke noemen. ?????????????? Die harde kern is
tijdens de afgelopen eerste ronde versterkt met een ander kiespubliek
ter grootte van 12%, een publiek dat het vooral belangrijk vond om een
linkse kandidaat in de tweede ronde te kunnen stemmen.
Mélenchons
harde kern van 10 procent zal niet voor Marine Le Pen stemmen,
vervolgt Elchardus. Zij zullen evenmin voor Macron willen kiezen. Ik
verwacht daarom dat zij thuis zullen blijven. De bijkomende 12% zal zich
verdelen. Vergeleken met Emmanuel Macron heeft Marine Le Pen meer
standpunten die aansluiten bij Mélenchons kiespubliek. Le Pen heeft
klassiek sociaal-democratische verzuchtingen overgenomen, maar is niet
antikapitalistisch. Zij is voor het behoud van de huidige
pensioen-gerechtigde leeftijd, voor het fors verlagen van de BTW op
brandstoffen, de bouw van sociale woningen en het proberen ontzien van de lagere middenklasseninkomens voor extra belastingen.
Als
Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale
bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt
dan in het programma van Emmanuel Macron
Het
was strategisch beter geweest als Mélénchon geen stemadvies had gegeven
tegen Le Pen. Alle politicologen zullen u vertellen dat stem-adviezen
nauwelijks effect hebben. Bovendien is het oneerbiedig tegenover de
bijkomende 12% kiezers: zij vertrouwden Mélenchon om sociale maatregelen
door te voeren. Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen
dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan
bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron. Analyses van de
programmas van de Franse kandidaten gewagen van een 60% overlap tussen
die van Mélenchon en Le Pen. Mélenchon heeft dus vooral zijn harde kern
willen plezieren. Maar hij vergeet dat meer mensen voor hem hebben
gestemd dan zijn harde kern groot is. En dat die bijkomende kiezers dat
hebben gedaan omdat het sociale voor hen belangrijk is.
Hoofddoek
Mocht
Le Pen verkozen worden, zie ik geen groot gevaar voor de Franse
democratie, zegt Elchardus. Er zijn verschillen tussen de programmas
van Macron en Le Pen, maar ook vele gelijkenissen. Beide willen het
minimumpensioen optrekken, extra mensen aanwerven in de ziekenhuizen,
meer politieagenten en magistraten. Beide willen de belastingen op het
erfrecht verlagen, inzetten op kernenergie en ingrijpen in het
onderwijs. Beide willen strengere sancties om asielmisbruik te
voorkomen.
Het
programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke
klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen
Waar
zitten dan de verschillen? Het programma van Macron is meer
toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer
bescheiden sociale klassen in de kleine steden en op het platteland. Le
Pen blijft strenger voor jeugd delinquentie en het bestraffen van
criminaliteit. Le Pen hanteert ook veel sterker het nationale argument:
mensen met de Franse nationaliteit krijgen voorrang bij sociale
voorzieningen die betaald worden uit algemene middelen. Zij is tenslotte
veel strenger op het gebied van integratie en het islamisme, maar
erkent het recht van de moslim om zijn of haar godsdienst te belijden.
Zij wil wel de hoofddoek in de openbare ruimte verbieden.
Een
belangrijk verschil is dat Le Pen duidelijker de kaart wil trekken van
volksraadplegingen om wijzingen van de grondwet door te voeren, om onder
meer een ander migratiebeleid mogelijk te maken, aldus Elchardus. Zij
wil ook het referendum op volksinitiatief invoeren. Macron is
daarentegen voorstander van een sterke uitvoerende macht, zonder veel
inspraak van het parlement, maar bijgestaan door burgerpanels die het
beleid moeten legitimeren. Le Pen wil terug naar een model waarin
partijen, het middenveld, de vakbonden, de werkgeversorganisaties en het
sociaal overleg een grotere rol spelen.
Hedebouw en Van Grieken
En
het soevereinisme? Als Le Pen wordt verkozen, dan krijgt de Europese
Unie een heel andere dynamiek, voorspelt Elchardus. Soevereinistisch
denkende landen als Polen en Hongarije krijgen er dan een machtige
bondgenoot bij. Met de oorlog in Oekraïne hebben die landen al meer
gewicht gekregen in Europa. Polen heeft al 2,6 miljoen vluchtelingen
opgevangen en vindt dat het geen lessen te krijgen heeft over migratie.
De EU zou vrij grondige veranderingen ondergaan om zich aan te passen
aan een overwinning van Le Pen. Op korte termijn zou de as
Duitsland-Frankrijk in crisis zijn.
Met
de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je
zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een
bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president
Voor
België zou de impact van Le Pens verkiezing onzeker zijn. Met de
implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs
in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een
bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president. En dat
terwijl de traditionele Franstalige partijen verweesd achterblijven met
de PVDA in hun nek. Toen Le Pen in Rijsel haar grote politieke meeting
hield, stond VB-voorzitter Tom Van Grieken prominent in beeld. En
PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw was prominent aanwezig bij de
belangrijkste politieke meeting van Jean-Luc Mélenchon.
Parijs-Brussel
Wie
uitgebreid onderzoek heeft verricht naar de verschuiving van het gedrag
van de Belgische kiezer, is socioloog Jan Hertogen, die u in januari
nog kon lezen in Doorbraak. Wij vroegen hem opnieuw om een reactie.
Immers: de stemverschuiving richting radicaal-links als gevolg van
migratie is een van zijn grote stokpaardjes. Hertogen heeft net nog
een studie op zijn blog gepubliceerd waarin hij aantoont dat er sterke
correlaties zijn in het Vlaams Gewest en Brusselse gemeenten met veel
moslimkiezers en stemmen voor PVDA.
Ik
zou de situatie niet alleen transponeren op alleen maar een stad als
Parijs of Brussel, zegt Hertogen. Als men dezelfde analyse zou maken
voor andere lokale opdelingen, waarbij kiesresultaten naast het
percentage moslims gelegd worden, dan komt men overal tot dezelfde
conclusie. Het is de economische klasse met de hoogste of hogere graad
van uitbuiting die bepaalt waar het grootste linkse potentieel wordt
aangeboord. En dat zijn voor Parijs, Brussel en andere grotere steden de
inwoners met migratieachtergrond. Eens te meer concludeer ik hieruit
dat dit een gevolg is van de herbevolking van de grotere steden door de
migratie.
In
Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse
gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem
uitbrengt ook 15 tot 20%
Hertogen
wijst erop dat ook onder de niet-uitgebrachte stemmen een groot
potentieel aan linkse kiezers zit. Een potentieel dat verder aangeboord
zal worden. In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele
Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat
geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%.
Nu
voelen moslimas zich door hun kledij vaak gediscrimineerd en gaan zij
als gevolg daarvan niet stemmen. Wie moslimas met hoofddoek op
verkiesbare plaatsen zou zetten, krijgt als politieke partij dus een
structureel voordeel. Het aantal niet-uitgebrachte stemmen bij vooral
vrouwelijke moslims is in dit oogpunt een belangrijke en relevante
indicator voor de volgende verkiezingen. De peilingen geven nu al aan
dat de demografische evolutie, zelfs in deze tijden van anti-communisme,
een linkse maatschappijvisie zal bevoordelen.
Stoottroepen van extreemrechts
Waarom
scoort iemand als Marine Le Pen dan zo sterk bij werkende arbeiders en
kleine zelfstandigen, mensen die ook baat zouden hebben bij sterke
sociale voorzieningen? Hertogen heeft eveneens aangetoond dat in een
stad als Brussel, arbeiders hoofdzakelijk stemmen voor de MR en de
rechtse Liste Destexhe. In Vlaanderen stemmen zij op het Vlaams Belang.
Ook toont Hertogen in een andere studie aan dat vooral in gemeenten waar
Vlaams Belang sterk staat, vaak beroep wordt gedaan op RVA-uitkeringen
om niet te werken, zoals: tijdskrediet, loopbaanonderbreking, tijdelijke
werkloosheid, uitkeringen los van werk zoeken en brugpensioen.
Het
zijn vooral de in Brussel wonende en werkende arbeiders en
uitkeringsgerechtigde Vlamingen die niet werken, die meer dan anderen
gebruik maken van de voordelen van de sociale zekerheid, aldus
Hertogen. Maar omdat de sociale zekerheid zelf onder druk komt te
staan, maken zij de verkeerde analyse. Zij volgen de analyse van
politieke partijen die menen dat door de migratie de sociale zekerheid
wordt gepluimd. Terwijl net het omgekeerde gebeurt. In die zin stel ik
de volgende provocerende vraag: zijn de Franse en Belgische gele
hesjes, die hun voordelen of mis-gebruik van de sociale zekerheid
dreigen te verliezen, en zich voordoen als het nieuwe proletariaat of
profitariaat, de stoottroepen van extreemrechts? Vooraleer de demografie
deze scheve situatie rechttrekt met een radicaal-linkse stem?
Of
u het nu eens bent met Elchardus analyse of eerder denkt dat Hertogen
gelijk heeft: de sociale stem is nu al doorslaggevend in Frankrijk, en
zal dat ook in België en Vlaanderen worden.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Om een lang verhaal kort te maken: Le Pan was in Rijssel; TVG w s daar ook.
Macron is afkomstig van Amiens
Alles is dus veel dichrterbij dan U wel denkt
Enfin nog even doordromen, en zondag weten we
het dan. Beloken Pasen is het dan. Weet U ng waarvoor dat staat?
521 â DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDENâ¦
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
*
521 DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN
*
I N H O U D
Hoernalisten
zijn net las publieke vrouwen, van veel markten thuis. Ze kijken dan
ook in velee boezems, maar nooit of heelmaal zelden in de eigen
Luxe
yachten, kastelen van villas, droomautos: dat alles is te vinden met
het blote oog. Door Jan-met-de-Pet, en al zeker als dat een Jan is met
een politiepet op. Er wordt publiekelik met die dingen mee gestoefd dat
t gene naam meer heeft. Zoek n half dozijn blote vrouwen in de naaste
omgeving en je zit, samen met hen, op het goede spoor. Of liever in het
juiste bed.
Oplossing?
Een soort kadaster anleggen van al die naamloze dingen, met haarfijne controle. En de raadsels zijn zo uitt weerld.
Waarom gebeurt dfat dan niet?
Heel eenvoudig, omdat foefelaars & hoernalisten altijd el,kaar dekken, om het even de kleur van hun geweten.
Hieronder
leest U verder na de in het oogspringende zaken waarover Guvaal het
had, natiirlijk nij de Slechten en zeker niet hij de Goeden, die van
ons - over de meest intiene bedoelingen onder de korenmaat gehouden
gevoelens van bepaalde poltieke waarnemers die op een bedekte wijze de
Massa willen voorlichten. Of beter gezegd: hun eigen gevoelsns
opdringen. De vroegere Burchten zijn verrot, wat al lang geen nieuws
meer is, maar tussen de Nieiwe die allemaal een nieuwe carossereie
opgezet kregen boven op de krakende onderbouw, steken hoopvolle beloften
de hoogte in. Het is ahw ROOD met een andere kleur.
Een adere uitleg is er niet. Zie Mélanchor bij Doorbraak.
Het
bedriegelijk opzet ligt eer klaar en duidelijk vingerdik, bovenop. U
wotdt, nog gratischeer dan ooit, door hen gratis geschoren.
Het
wordt voor oligarchen, maar ook voor andere zwartbeleggers, steeds
moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk, om hun bezittingen onder de
financiële radar te houden. Dat werd enkele weken geleden al duidelijk
toen, net zoals in de zaak van de drugshandel, een samenwerkingsverband
van een zeventigtal onderzoeksjournalisten, waaronder een van De Tijd van bij ons, meer dan 15 miljard euro aan bezittingen van Poetin en zijn bevriende oligarchen konden blootleggen.
Het
gaat om riante villas, privéjets, luxejachten, aandelen en
eigendommen. Betrokkenen kregen dat alles in handen via ondoorzichtige
postbusvennootschappen op de Britse Maagdeneilanden, het eiland Man en
Cyprus, terwijl ze ook luxueus vastgoed en luxe jachten kochten aan de
Côte dAzur, Londen, New York en Parijs. Men trof zelfs een Airbus
A340-300 aan met een waarde van zon 300 miljoen dollar. Alleen al in
België werd al voor een bedrag van meer dan 10 miljard euro bevroren.
En
zelfs daar hield het niet mee op. Een nieuw journalistiek onderzoek
ontdekte zopas ook nog postbusvennootschappen die dienden als zgz
schermconstructies om internationale regels te omzeilen. Ook daar ging
het in hoofdzaak, maar niet uitsluitend, om Russische oligarchen die op
e.o.a. manier hun kostelijke schaapjes op het droge wilden brengen vóór
het voor hen in het land van Poetin te heet zou worden
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
*
Wanneer
de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt
de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van
PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
**
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De
Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van
Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming
betreft.
In
mijn artikel Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte
staatshervorming beschreef ik al dat de huidige politieke désintegratie
maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de
ongemakkelijke symbiose tussen independentisten en regionalisten
enerzijds en unitaristen anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige
lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen federalisme en
confederalisme heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden.
Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen
werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term federalisering voor
de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan
weer de term federalisering om net het omgekeerde te omschrijven,
namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt
tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het
terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
Confederalisme
is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor
anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke
staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar
breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers,
wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik
hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links
denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel
moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een
plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column Ik ben
een extremist en daar ben ik fier op schets ik het feit dat de
links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek
perspectief zelfs ondefinieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat
verder op in.
De
historische breuklijnen vrije markt versus verstaatsing en
secularisme versus klerikalisme werden halfweg de vorige eeuw
aangevuld met een communautaire breuklijn Walen tegenover Vlamingen en
een identitaire breuklijn tussen voornamelijk de Belgische identiteit
en de Vlaamse identiteit.
Naar
het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen
een open of een gesloten samenleving en de breuklijn leefmilieu
versus economische groei bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe
scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige
partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere
rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde themas,
zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse
of rechtse themas zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het
verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene
kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus
en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek
liberale maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse
beleid van de PS
Open
Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en
dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale
maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van
de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium Vivaldi is de
groenste regering ooit, worden er beslissingen genomen waar de haren
van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten
we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we
aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven,
dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen met uitzondering van Vlaams
Belang op rechts en PVDA op links zich in het centrum zouden bevinden.
In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les
Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een
interessant voor politicologen.
Echter
bij het ontbreken van dergelijke studie en omdat ik van mening ben
dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische
lijn volgt hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder
traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams
Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen
en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés,
op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We
vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999
met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn
en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet
in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en
Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In
Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van
14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt
rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met
5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt.
Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In
Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van
5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt
rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met
2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt.
Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De
ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is
tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is
ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links
is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar
in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op
rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt.
(Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik
doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er
de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan
zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke
stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams
Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije
val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat
opnieuw groter wordt.
Los
van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische
verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS
steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer
naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het
Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat
tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer
de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk
af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus
van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse
regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de
ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich
uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van
Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om
de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen
dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in
een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante
stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees
dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de
diepvries zal aanvaarden.
Als
de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de
afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de
ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering
op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie,
hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
Ignace Vandewalle
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
N*aarmate de competitie nadert, wordt de opstelling van iedere ploeg steerds duidelijker.
Wij,
overguige Vlamingen zoals we geboren zijn, gaan dus eindelijk met
gerust gemoed onze rechtmatige plaats op de trubiune gaan innemen
520 â HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
.
zATERDAG 16 APRIL 2022
*
*
520 HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
*
I N H O U D
Aoof
Hitler, de Beste Führer aller Germanen stuurde in 41, halflf met
de winter voor ogen, zijn veroverinfgsleger gekleed i zomertenue,naar
het Koude Russuische Noorden. Het kwam hzm duur te staan. De Poet deed
net hetzelrfde met voor 5 dagen proviand te voorzien voor zijn
oorlogslesje tegen die niet meer zo volgzame Oekraniers. Resulaat, zijn
Vlaggesschip, de Moskwa, is naar de haaien.
En
dat is nog maar het begin. Maar wa wilde? Rusland is wel sterk genoeg,
om de hele wereld aan te kunnen, waren daar niet gelukkig voor ons
devele restanten op de hoogste niveaus van het Bolsgevsilme dat de Poet
maar ieet uigerieioid krijgt.
On
nog maar eens in herhaling te vallen: het Commisme draagt, altijd en
overal, dus ook in Coburgia, in zijjn dieptste wezen de kernen van de
zelfvernietitging.
Ziezo. Nus is de lezer gewapend om mede te oordelen over het Einnde van België. Zie verder. Waar met
veel bomnarie en omzichtigheid, dat wel, net hetzelfde gezegd wordt.
Vlaanderen is nu eenmaal noraal. Zoals ieder normaal mens ook RECHTSHANDIG is .
Links is nu eenmaal SINISTER en net zoals de zielen der vedoemden: duister en vuil en geheel geschikt om te lijden .
Zoiets stond toch ook al in de Mechersle Catechismus over de Zielen Verdoemden!
Het
Russische leger is zich in Oekraïne ferm belachelijk aan het maken met
haar speciale militaire operatie. Militaire grootmacht? Laat me niet
lachen. Ze zouden dat Oekraïens amateur legertje eens wegvagen, op één
week tijd. Getuige de 5 dagen proviand voorzien voor de grondtroepen.
Ondertussen
zijn we in week 7 (of is het 8?). Uit nijd omdat het niet lukt, wreekt
die zgz militaire grootmacht zich op de ongewapende burgerbevolking,
waarbij het woord genocide nooit veraf is. Daar hun luchtmacht
blijkbaar meestal niet in staat lijkt precisie bombardementen uit te
voeren, doet men het dan maar met bomtapijten waarbij letterlijk álles
wordt platgegooid. Een beproefd procedé dat al werd uitgetest in
Tsjetsjenië en Syrië. Nu blijkt ook hun vlaggenschip van de Zwarte
Zeevloot, de Moskva, uitgeschakeld te zijn door enkele
zelfgemaakte, goed gerichte Neptun-raketten van de Oekraïense amateurs.
De Russische eerste versie van die ramp, een zgz brand aan boord van het
schip met 500 bemanningsleden die ze niet onder controle kregen, blijkt
eveneens een fabeltje te zijn geweest. Het feit dat de fabriek bij
Kiev, waar de Oekraïners die raketten maken, binnen de 24 uur
gebombardeerd werd, zegt genoeg.
Hét
probleem is dat die knoeiers over kernwapens beschikken en straks in
staat kunnen zijn ze te gebruiken, al zullen ze er zelf mee ten onder
gaan. Hun dreigementen zijn stilaan te vergelijken met die van Kim Jong Oen (met klemtoon op het laatste woord) van Noord-Korea.
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
**
Wanneer
de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt
de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van
PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
*
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De
Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van
Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming
betreft.
In
mijn artikel Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte
staatshervorming beschreef ik al dat de huidige politieke desintegratie
maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de
ongemakkelijke symbiose tussen independentisten en regionalisten
enerzijds en unitaristen anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige
lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen federalisme en
confederalisme heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden.
Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen
werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term federalisering voor
de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan
weer de term federalisering om net het omgekeerde te omschrijven,
namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt
tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het
terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
Confederalisme
is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor
anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke
staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar
breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers,
wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik
hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links
denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel
moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een
plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column Ik ben
een extremist en daar ben ik fier op schets ik het feit dat de
links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek
perspectief zelfs on-definieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat
verder op in.
De
historische breuklijnen vrije markt versus verstaatsing en
secularisme versus klerikalisme werden halfweg de vorige eeuw
aangevuld met een communautaire breuklijn Walen tegenover Vlamingen en
een identitaire breuklijn tussen voornamelijk de Belgische identiteit
en de Vlaamse identiteit.
Naar
het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen
een open of een gesloten samenleving en de breuklijn leefmilieu
versus economische groei bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe
scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige
partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere
rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde themas,
zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse
of rechtse themas zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het
verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene
kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus
en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek
liberale maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse
beleid van de PS
Open
Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en
dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale
maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van
de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium Vivaldi is de
groenste regering ooit, worden er beslissingen genomen waar de haren
van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten
we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we
aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven,
dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen met uitzondering van Vlaams
Belang op rechts en PVDA op links zich in het centrum zouden bevinden.
In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les
Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een
interessant voor politicologen.
Echter
bij het ontbreken van dergelijke studie en omdat ik van mening ben
dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische
lijn volgt hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder
traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams
Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen
en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés,
op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We
vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999
met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn
en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet
in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en
Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In
Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van
14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt
rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met
5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt.
Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In
Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van
5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt
rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met
2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt.
Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De
ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is
tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is
ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links
is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar
in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op
rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt.
(Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik
doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er
de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan
zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke
stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams
Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije
val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat
opnieuw groter wordt.
Los
van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische
verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS
steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer
naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het
Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat
tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer
de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk
af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus
van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse
regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de
ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich
uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van
Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om
de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen
dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in
een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante
stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees
dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de
diepvries zal aanvaarden.
Als
de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de
afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de
ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering
op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie,
hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Samengevat en gedeeld door twee: de Grote Knip valt in 2024.
Want stel U voor, dat het duurt tot zes jaar later, tot 2030 .
Wie spreekt daar nu nog van? Net als van de Bin Laden Arabische aanval op de Twin Towers in NY.
Nikks van. Vergeveningsgezind, zoals Jomme Dockx het indertijd uitdrukte, moeten we zijn.
Peael Haebour (1941) en de weerwraak (1941) van de Yankees op de Jappen . Ze hebben het geen tweede ker geprobeerd
Ach man, zoiets doen we toch al lang niet meer. Dan maar de andere wang aanbieden?
Of een voltrefferke van jewelste op Mekka? Gewoon zls waarschuwing en zonder de minste bijbedoeling.
Vriend
Poetin, wat denkte gij van zoiets? Is na te vragen bij de
olie-Olarchen . Maar vooral op de Sociale Media, waar de Stem van Het
Volk is te joren en waar Big Broyhrt nog altojkd tevergeefs jacht op
maakt.
Want tussen droom en daad, staan wetten in de weg,. En praktische bezwaren.
I N H O U D
Wie
gedacht had, dat na de Val vna het Russische Sovjet Imperium (1991) de
wereld voorgoed af was van de Rode Dictatuur van de wieg tot het graf,
is dringend aan een herziening van die mening toe. En laat dat v,adaag
vooral geen nieuws zijn. Maar oud vuil. Erger dan een sluipend
onzichtbaar dodelijk virus van een onuitgegeven soort, is daar steeds
het de dooddoener als argument van het algemeen welzijn als Hoogste
Doel. Vootbeeld. De Volks Republoek China waar in de overbevolkte
volkswijkende mensen op d
strat
creperen om elkaar te beschermen. Het Algemeen Welzijn!!!! Precies
alsof er iets in elkaar zou kunnen geflanst worden, dat beter voor
zichzelf kan zorgen, dan deze voorspiegeling waarvan het voornaamsye
doel is de tirannie. Dat alles in de veronderstelling, dat zoals van
ouds, de Christelijke Naastenliede daarbij geen enkele rol meer speelt.
Anders gezgd: de Vrijziggingen stellen zich in de plaats van God zelf. Een God waarvan zij beweren dat die niet bestaat.
Tja, zo kan ik het ook en niemand hoeft me doorvoor n tweede Karl Marxk te heten.
Gewoon
even nandenken. Over de Overlevensduur van alles bvb . De
Antiek-Joods-Chrisdtelijke Bescaving is vele duizenden jaren oud.
Uiteraard met vallen en opstaan. Het Communisme is amper 100 jaar oud en
heeft al meer kwaad gedaan dan er in al de voorbij eeuwen is gebeurd.
Maar ja, Icarus wilde ook naar d zon vliegen . Hij zag dat zo zitten!
Toen
ik met pensioen ging, kreeg ik van mijn Nederlandse schoonzoon een
ingekaderde kopie van de voorpagina van De Telegraaf van 6 februari
1940, mijn geboortedag. Daarop stond als hoofdartikel de titel 18de
Sovjet-divisie vernietigd bij het Ladoga meer, Dat gebeurde in Finland
en door de Finnen. Die kopie hangt nog steeds in mijn werkkamer.
Tijdens
de zogenaamde Winteroorlog (eind november 1939 tot medio maart 1940)
werden de Finnen door hun grote buur, de Sovjet-Unie, aangevallen. Deze
oorlog resulteerde in grote militaire verliezen voor Rusland. Finland
wist weliswaar zijn onafhankelijkheid te bewaren, maar werd verplicht om
enkele grensstreken aan de Sovjet-Unie af te staan en bovendien zich
verder neutraal te houden. Deze gebieden behoren tegenwoordig nog steeds
tot Rusland.
De
naam finlandisering is een omschrijving van een situatie waarin een
land zich naar het voorbeeld van Finland - vergaand meegaand opstelt
tegenover een machtiger land. De term ontstond in de jaren 1970 in het
toenmalige West-Duitsland, waar het gebruikt werd om de Ostpolitik van
Willy Brandt te omschrijven.
Zoals
het woord al aangeeft, is finlandisering het eerst gebruikt om een
Finse situatie te beschrijven. Finland was in 1939 dus al door de
Sovjet-Unie aangevallen en gedurende de Tweede Wereldoorlog was er het
grootste deel van de tijd een staat van oorlog tussen Finland en de
Sovjet-Unie. Niettemin bleef Finland na de oorlog onafhankelijk (al was
het kleiner geworden) én omdat het zich - zeer bewust van de
Sovjet-dreiging - goed bewapend had. In Finland is de militaire
dienstplicht nooit afgeschaft.
Mede
als gevolg van de instorting van de Sovjet-Unie in 1991, ging Finland
meer werken aan de integratie in West-Europa. Uit vrees voor buurland
Rusland is het land echter tot op heden geen lid van de NAVO. Het trad
in 1995 wel toe tot de Europese Unie en verving in 2002 de eigen munt,
de Markka, door de euro.
Met
de brutale en absurde inval van Rusland in Oekraïne heeft men echter
ook in Finland gezien wat er kan gebeuren als je niét bij de NAVO bent.
Men schat dat 7 op 10 Finnen de dag van vandaag voorstander zijn van een
toetreding tot de NAVO. Als dat ook het geval zou zijn in het Finse
parlement dan kan dat een kwestie worden van enkele weken, zeker geen
maanden zoals de huidige Finse première Sanna Marin het verwoordde.
Zoals de meeste centraal- en Oost-Europese landen dat al hebben
voorgedaan, zal ook de Finse (en misschien zelfs de Zweedse) toetreding
het gevolg zijn van de vraag van een democratisch verkozen regering en
niet door de NAVO opgedrongen zoals sommigen dat suggereren.
---
Tenslotte nog dit.
- Men mag de EU niet verwarren met de NAVO. Zo is er bv geen verbod
van Rusland tegen het eventueel lidmaatschap van Oekraïne bij de EU,
wel tegen dat bij de NAVO. Finland zou daar als voorbeeld kunnen dienen.
-
Poetins vriendje Medvedev (letterlijk vertaald beertje), die hem al
hielp bij het haasje over springen van president naar premier tot
opnieuw president, kwam vertellen dat, als Finland zou toetreden tot de
NAVO, Rusland raketten met kernkoppen zou plaatsen aan haar grenzen met
Europa. Laat ze dat maar doen. Of die raketten vlak over de grens staan
of 100 km verder, maakt niets uit zolang men ze maar niet afschiet.
De Chinese overheid, dus in feite de Chinese Communistische Partij, houdt sinds begin april in Shanghai
25 miljoen mensen gegijzeld in een totale lockdown, vanwege een
uitbraak van Covid19, in weerwil van alle maatregelen die daar nog
altijd golden.
De autoriteiten in Shanghai meldden vorige week meer dan 21.000 nieuwe positieve tests, voor het overgrote deel asymptomatisch.
Die
strenge lockdown wil concreet zeggen dat alles gesloten is, ook winkels
en warenhuizen. Vijfentwintig miljoen mensen hebben huisarrest. Mensen
kunnen hun hulpbehoevende ouders niet bezoeken. Arbeiders kunnen niet
aan het werk, zelfstandigen hebben geen inkomen. Huisdieren in gezinnen
waar positief getest werd, werden preventief geruimd.
Voorraadkast
Oorspronkelijk
werden kinderen die positief testten op school ook gescheiden van hun
ouders en hun ouderlijke woning. Toen daar een golf van protest tegen
kwam, werd die maatregel snel versoepeld. 38 000 medici en 2000 soldaten
vanuit heel China werden al naar Shanghai gestuurd als versterking. De
enigen die buiten mogen komen zijn besteldiensten die etenswaren aan de
deur leveren. Alleen: daar zijn er niet genoeg van om 25 miljoen mensen
te bedienen.
De
rijke bovenklasse van Shanghai heeft weinig moeite met deze lockdown;
ze hebben geld genoeg om hun eigen besteldienst te reserveren en hun
voorraadkasten zijn groot genoeg om voldoende voedsel te stockeren. De
gemiddelde inwoner van Shanghai is echter enorm klein behuisd en heeft
helemaal geen voorraadkast. De etenskast van wie op een bescheiden
flatje woont bevindt zich in realiteit in het winkeltje dat in Shanghai
op elke straathoek te vinden is. En dat is nu dus verplicht gesloten.
China als voorbeeld voor de WHO
De
bevolking van Shanghai lijdt nu onder wekenlange lockdowns,
voedseltekorten en extreme quarantaine van gezonde mensen, allemaal in
het belang van de uitroeiing van een virus waarvan de rest van de wereld
eindelijk heeft ingezien dat het endemisch is.
Intussen beginnen de protesten in Shanghai tegen dit beleid te groeien:
mensen schreeuwen van wolkenkrabbers (zie video onderaan), voedsel ligt
te rotten in opslagplaatsen, terwijl mensen honger lijden. Er staan al
videos online van winkels die worden geplunderd.
Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat Chinas lockdown-politiek een nieuwe standaard was
De besmettingen betreffen de omikron-variant
die, zoals we inmiddels al lang weten, besmettelijker maar veel minder
ziekmakend is. Die realiteit wil president Xi echter niet onder ogen
zien. Hij koestert zich nog in de gloed van het internationale lof voor
zijn harde lockdown aanpak. Onder meer Tedros Ghebreyesus van de WHO,
tweette vorig jaar nog dat Chinas lockdown-politiek een nieuwe
standaard was voor de aanpak van virus uitbraken.
Doemvoorspellingen
Wat de Chinezen deden waaide over naar Europa en de VS in wat een wereldwijde lockdown werd, in se dus aangestuurd door de Chinese communistische partij.
Neil Ferguson van het Imperial College, dwong Europa en de VS met zijn
waanzinnige doemvoorspellingen ook in lockdowns. Hij voorspelde onder
andere 100.000 doden in Zweden als ze niet in lockdown gingen. Zweden
gíng niet in lockdown en klokte uiteindelijk af op 6000 slachtoffers,
veel minder ook pro rata dan landen die wel het slot erop gooiden.
Fergusons bericht van toen verraadde al zijn bewondering voor de Sterke
Staat: China is een communistische eenpartijstaat, zeiden we. We
konden er niet mee wegkomen in Europa, dachten we en toen deed Italië
het. En we realiseerden ons dat we het wel konden.
Ook
bij ons en in de omringende landen klonken bij politici stemmen om het
virus plat te slaan door middel van strenge lockdowns. In Australië
en Nieuw-Zeeland geloofden ze in het Zero-Covid sprookje. Het ging
daar twee jaar lang ten koste van veel menselijk leed en zware
repressie. Er werden zelfs klopjachten georganiseerd om besmette
personen op te sporen. Ook daar moesten ze inmiddels schoorvoetend op
hun stappen terugkomen. Net zo min als een griepvirus valt een
coronavirus plat te slaan. Wetenschappers wisten dat al langer maar
wie zich uitsprak werd weggehoond en dus zweeg de rest maar uit angst
voor represailles. Die samenzwering van de stilte van wetenschappers en
artsen duurt overigens nog altijd voort, al begint ze stilaan wat
barsten te vertonen sinds steeds meer ontluisterende data boven komen.
De infefficiënties van de democratie
Wat
dit ons allemaal vertelt is dat er veel politici zijn, niet alleen in
China maar ook in Europa, de VS en daarbuiten, die het Chinese model van
een vrije markteconomie vaak gedomineerd door oligopolies
gekoppeld aan een sterke staat wel genegen zijn. Het is blijkbaar de
natte droom van een bepaalde politieke elite om de vrije burger te
knechten en de macht ondemocratisch naar zich toe te trekken. Uiteraard
altijd onder het mom van het welzijn van het volk zoals elk autoritair
systeem zichzelf vergoelijkt.
Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes
Dit
gaf zelfs aanleiding tot de nieuwe theorie waarbij geopperd werd dat de
meest succesvolle landen economisch liberalisme bevorderen en tegelijk
een strenge politieke controle handhaven, zodat zij zich kunnen ontdoen
van de inefficiënties van de democratie. De club van het World Economic
Forum die we stilaan eigenlijk een sekte mogen noemen is daar de
emanatie van. De Europese Commissie met hun troebele besluitvorming een
andere. Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die
paternalistische, betweterige trekjes. Het zal vast zijn verleden bij de
Trotskisten van de Revolutionaire Arbeiders Liga zijn dat hem nog
parten speelt.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Zo
is er, bij mijn weten, de de Regimme Pers, die het verband heeft durven
leggen tussen een Staats Regime en het uitbreken van een nieuwe soort
Pest Epidemie die we zelfs in nog veel prmitievere samenlevingen ooit
gekend hebben.
Een contradictie in termniis, want moderniteit overstijgt de vroegere onwetendheid.
We kunnen dus ook stellen, dat het Ciommisime de andere naam is voor de gewilde ondergang van het Mensdom
518 â EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
518 EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
*
I N H O U D
Dag van Het Laatste Avondmaal
**
Van ouds in de Christenheid Witte Donderdag, vandaag. Uistekende gelegenheid om even achterom te blikken. De Kerk in het midden houden
is weliswaar nog altijd een bekend spreekwoord in Vlaanderen..
Tenminste toch nog voor de huidige generatie. En die binnenkort dreigt
uit te sterven. Terwijl de nakoemingen meer en meer als VRT-adepten
moeten opgreoeien. Onder het motto Weg met ons En ik weet waarvan ik
spreek. De tekenen des tijds zijn na te gaan bij de stijgeden
bevolkingscijfers va de Oude Mannen Huizen, die we, wordt ons van
Overheidswege voorgehouden, ook al zo niet meer mogen noemen. Nu zijn
dat Welzjns & Zorg Centra geworden. Meestal voor alleenstanden
zonder daarbij uit moele redenen- in detail te treden. Watn de mens
akomy alleen aan op deze wereld, en ertrekt er dan best ook weer alleen
uit. Zorg WCs zijn hetn zeg maar . Je zit er in voor je het weet en de
wereld draait daarbij gewoon verder alsof er niets is gebeurd.
Gelieve
voortaan dus ook te spreken van een Gebedshuis dat in het lidden moet
staan, en niet meer van een Kerk. Want kerken en klossters zijn
doorgaans praat- of dansc fés geworden, of coffie shops. Met aparte
peeskamertjes voor de jeugd om daar ter communie te gaan.
En nog maar goed ook, want de
kosten
lopen op, Pastoors zijn er zo goed als niet meer. Alleen nog gemijterde
Hovaardigjheidsbekelders met de gewenste politieke & sexuele
achtergrond. De rest is allemaal uitgetreden wegens te goed maar
voornamelijk wegens te politiek correct opgevoed.
Tijd dus voor revolutie. Want het gaat van kwaad naar erger.
Of
moeten we, na Filip Dewinter, nu eens proberen om Tom van Grieken naar
de Poet af te vaardigen? Een paar dozijn Orthoxe Kozakken rond het
Flagayplein en het zaakje is opgelost. Woke is over. Ge zult ze eien
lopen, richting open zandvlakten
en verlaten stranden vol met Ram Madammen.
DE VRT EN HAAR MORELE KOMPAS
**
Waken over evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies
Vrije Tribune - 14/04/2022
*
Al
enkele decennia kijk ik bijna dagelijks naar het VRT-Journaal, vaak met
erg gemengde gevoelens. Als kritische kijker voel ik al even lang
irritaties opborrelen over de verslaggeving rond ethische themas en het
gebrek aan neutraliteit en pluralisme daarbij. Het zijn fundamentele
zaken, de basiswaarden van onze cultuur, onze existentiële paradigmas
en morele ijkpunten. En hoe de VRT ze aanbrengt, is diep onrechtvaardig:
haar redactiekeuzes en -principes op dit vlak zijn ondoorzichtig,
ondemocratisch en oneerlijk.
Selectieve informatievoorziening is beïnvloeding
De
VRT treedt vaak bewust of onbewust op als een soort morele
autoriteit: ze stuurt het geweten en de ethische overtuigingen van de
Vlaamse kijkers, voedt ons op in hoe wij moeten denken of voelen. Maar
vanwaar haalt ze het mandaat om de juiste richting te bepalen? In
ieder geval niet van het media-decreet van de Vlaamse regering. Zelf
aangesteld, dus? En, nog belangrijker: vanwaar haalt ze haar morele
criteria over juist en fout? Wie in de redactie of het bestuur
bepaalt eigenlijk de morele koers? Want als de VRT geroepen is om hierin
neutraal te zijn, faalt ze schromelijk.
In
de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één
partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle
zendtijd inpikt.
Communiceren
is nooit neutraal. Als de VRT ons informeert, is dit altijd selectief
en dus ook beïnvloedend. Er zit een behoorlijk stuk volksopvoeding in
de berichtgeving denk maar aan de hele coronacrisis en klimaatcrisis:
soms wordt het zelfs betuttelend en paternalistisch. Wanneer een
overheidsoproep betaald met uw en mijn belastinggeld objectief,
neutraal en pluralistisch hoort te zijn, betekent dit evident dat alle
pro- en contra-stemmen aan bod moeten komen, en dat in een redelijke
verhouding. In de grote ethische discussies zien we echter dat
systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon
krijgt en alle zendtijd inpikt.
Decennialang
was Etienne Vermeersch, de meest notoire atheïst van Vlaanderen, de
enige moraalfilosoof die de VRT kende en opbelde: hij domineerde of
monopoliseerde? het morele debat. Inzake euthanasie wordt Wim
Distelmans, de grootste promotor, als enige expert geïnterviewd, en
tegenstemmen als onbestaande beschouwd. In de gender- en
transgenderdiscussie sorry, er is zelfs nooit een discussie heb ik
op de VRT nog nooit één kritische stem gehoord die mag vragen of dit
niet allemaal wat te ver gaat, of wat de gevolgen hiervan zijn. Elk
tegen-geluid wordt direct geklasseerd als homo- of transfoob,
overladen met shaming and blaming. Tot netjes aanschurkend zo dicht
mogelijk bij het Grnsoverrchritdend Gedrag xzztobrt fr VRT het zo grag
heeft.
Onevenredig veel aandacht voor humanisme
Wie
is hier intolerant? Waar is nog het elementaire recht op vrije
meningsuiting? Of over prostitutie moet steeds neutraal gesproken
worden alsof sekswerker een deftig, eerbaar beroep is
als een ander. De vooringenomenheid van de redactie blijkt vooral uit
wat zij níét toont: de stemmen van de andere kant die doodgezwegen
worden mag ik zeggen: gecensureerd? Of is het alleen Poetin die dat doet?
Tot
ongeveer 1960 was de Kerk de onbetwiste morele autoriteit in ons land:
ook al liepen de brave Vlaamse katholieken er vaak de kantjes af, haar
morele regels werden wel erkend als streng maar rechtvaardig. Dit
monopolie is door de seksuele revolutie, de secularisatie en het
postmodernisme grondig afgebrokkeld: we leven vandaag de facto in een
moreel gezagsvacuüm of anarchie. De onuitgesproken visie is: Ieder
bepaalt zijn eigen morele waarden.
kan een maatschappij sowieso standhouden als ieder zijn eigen regels bepaalt?
Maar
euh, is dat niet de visie van het vrijzinnig humanisme? Sinds wanneer
en hoe heeft deze dan het platform overgenomen? Is dit niet des te
vreemder als je leest dat slechts 1,1% in ons land lid is van een
vrijzinnige organisatie? En kan een maatschappij sowieso standhouden als
ieder zijn eigen regels bepaalt? Staan we dan ervan verbaasd dat op
alle niveaus alles uit elkaar valt?
Absolute tolerantie hét morele dogma
De
christelijke waarden worden vooral duidelijk waar het gaat om het léven
en het gezin: vóór élk leven (ook het ongeborene), vóór een stabiel
huwelijk, verantwoordelijk ouderschap, bescherming van het gezin,
duidelijke grenzen rond seksualiteit ach, hoe pijnlijk actueel! In
het VRT-discours worden deze traditionele waarden als hopeloos
verouderd belachelijk gemaakt en alle nieuwe alternatieven als vrolijk
en vrij voorgesteld.
Woorden
als trouw en verantwoordelijkheid nochtans door iedereen erkende
waarden worden tot elke prijs vermeden. Duurzaamheid geldt enkel
voor plastic verpakkingen, niet voor onze levensrelaties. Het zelfs maar
vernoemen van morele waarden wordt verdacht gemaakt als intolerant of
liefdeloos: is absolute tolerantie hét morele dogma geworden? En
stigmatiseren dé nieuwe doodzonde?
Dogma van vrijzinnigheid
We
moeten altijd onderscheid maken tussen één bepaald kerkelijk instituut
en de veel bredere christelijke waarden erachter. Ik verdedig hier niet
het kerkinstituut, want ik ben zelf niet katholiek, wel gelovig. Maar
het heeft iets diep onrechtvaardigs wanneer de VRT de christelijke
waarden doodzwijgt of actief helpt te ondermijnen. Het christendom wordt
afgedaan als een uitstervend groepje, maar is, volgens objectieve
cijfers, de grootste godsdienst ter wereld: 33% van de wereldbevolking,
2,5 miljard volgers, en nog steeds groeiende. Ook in België noemt
ongeveer 60% zich christelijk, tegenover maximaal 15% vrijzinnigen.
is dus alleen een atheïst neutraal?
Hoe
de VRT de grootste levensbeschouwing systematisch negeert of
ridiculiseert is ronduit pijnlijk voor gelovigen, al decennia lang. Maar
de openbare sfeer moet seculier en religie-vrij zijn? Opnieuw een
dogma van de vrijzinnigheid! Scheiding van kerk en staat? Idem. Alsof
dit betekent dat in de politiek de gelovige stem niet mag klinken: is
dus alleen een atheïst neutraal?
Waken over evenredige vertegenwoordiging
De
VRT volgt onmiskenbaar een moreel-linkse koers en pusht de vrijzinnige
moraal. Wanneer iemand conservatief noemen voldoende reden is om niet
naar hem te luisteren, ben je niet meer ernstig bezig. En als sommigen
dit artikel als rechts zouden willen afschilderen: ik heb nog nooit op
een rechtse partij gestemd. Kritiek op links is niet per se rechts: er
bestaat ook nog zoiets als het centrum.
Ik
besef goed genoeg dat je op moreel vlak niet 100% neutraal kan zijn.
Maar de VRT moet wel streven om zo eerlijk en respectvol mogelijk alle
visies aan bod te laten komen, en dat in een billijke verhouding wat
nu op schrijnende manier mankeert. Ik pleit sterk voor een mechanisme of
onafhankelijk controleorgaan om te waken over de evenredige
vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies.
Aan alles komt n eind. Zelfs aan de kat jaar staart en die is zo lang.
Heb ik hier al zo dikwijls gezegd, dat het haast n deelwoord is geworden. Geen kat of haar staart wordt opgemerkt.
Zo
ook de aangejoiden hersensoeling van uit fr Ofrficiele Media. We
ondergaan die zonder daaraan toe te geven. Och, allemaal gazettenpraat.
Geloof liever wat ge zelf ziet en hoort. Zt dfaarom grote voelhorens op,
zola shet nog kan. Wanty er komy n tijd dat Internet in de verkerde
handen komt.
Kunnen
we alleen maar voorkomen, door in Mei 2024 de Blauwe Maneblusssers
Bende de staart af te bijten. Zoals leeuwen doen met ale dat
kattengespuis dat hen de lekkerste muizen voor de neus afsnoept.
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND âGRIEPKEâ
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
*
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND GRIEPKE
*
I N H O U D
Nooit geen twee zonder drie. Eerst was er de wereeldverwoestende
Corona Pandemie, dan het aarzelend begin van een Derde Wereld Oorlog,
en onddertussen is de Derde Corona Golf in Peling, niet meer onder
controle te houden.
Anders gezegd: we zijn met veel te veel op deze kleine Blauwe Planeet .
Dan maar kiezen voor Mars, de oorlogsgod; zeker? Want Venus zou het alleen nog maar erger maken .
Het federaal voedselagentschap (FAVV) heeft de toelating van de Ferrero chocoladefabriek in Aarlen
ingetrokken, nadat er mogelijks al meer dan 150 salmonellabesmettingen
waren vastgesteld in de E.U. en de U.K. na het eten van Kinder-Surprise
eieren en Schoko-bons. De vervuiling was al in december 2021
vastgesteld, maar kwam pas aan het licht nadat de besmettingen gemeld
werden. Een zoveelste Waalse onoplettendheid zullen we maar zeggen.
Het komt daar blijkbaar allemaal zo nauw niet. De Franse slag, zeg
maar. Ferrero, dat in diverse landen fabrieken heeft, is wel de grootste
werkgever van de provincie Luxemburg met 700 tot 1100 werknemers al
naargelang het seizoen.
---
Waar
men zich bij ons in Vlaanderen wel druk over maakt, is de Pfos/Pfas
vervuiling, waarbij 20 jaar na het stoppen van het storten nog
altijd de eerst mens zich ziek moet melden.
---
Toen
begin 1999 de dioxinebesmetting uitbrak, kreeg het Vlaamse
vetsmeltersbedrijf Verkest daarvoor de schuld, maar lag de echte oorzaak
ook in Wallonië, waar een toeleverancier aan Verkest industriële
i.pl.v. vegetarische olie had geleverd.
In
Francofonia, dit is in dit Kloteland beneden de Taal- Armoe &
Pretentiegrens, wordt er sinds mensengeheugenis (1830) gewerkt met de
Franse slag; d..i. zich met de ellebogen op de werkvloer onledig houden
zonder zich daarbij in het zweet te helpen en toch, anders dan bij de
Vlaamse Boerkens, daarvoor zwaar betaald te worden. Tja, ge zijt nen Sos
of ge zijt dat niet. Vooruit dus met de geit.
Als
er dan al eens wegens wanprestaties n soort fabriek met internationale
allulures stil valt, zo lerren we in de Regime Pers, wordt iedereen
gewoon doorbetaald. Hoe lang t ook duurt.
Wie
beweede daar ooit weer, dat dit Kloteland opgebouwd en in stand wordt
gehouden door hett geduld van de Vlamingen? Is heel zeker nog maar eens
nen Blokker geweest.
Benieuwd
of dat beroemd chocolademerk met wereldfaam zich een tweede maal zal
laten bij den bok zetten. Wedden dat we daar nooit nog iets zullen over
vernemen?
Dit
is bij ons nationaal nieuws: eenentwintig politiemensen uit Veurne en
Ieper die in Brugge of Kortrijk moeten gaan werken. En om de ernst van
het probleem te duiden wordt ons gemeld dat een aantal betrokkenen er
letterlijk wakker van ligt. Waar zijn ze mee bezig?! is de vraag van
een vakbondsman. Waarbij ze slaat op de mensen die hebben beslist de
twee gebouwen van de Federale Gerechtelijke Politie in Ieper en Veurne
te sluiten. Dat is bij ons zelfs een staking waard; de aanzegging is er
al. De misdaad en de gerechtelijke traagheid zullen er wel bij varen.
Want
wie in de buurt van Ieper of Veurne woont, en vanaf eind dit jaar naar
Brugge of Kortrijk moet de eenentwintig hebben hun voorkeur mogen
opgeven, en die zal worden gevolgd heeft bijkomende autokosten. De
vakbond heeft het uitgerekend: 4000 euro per jaar. En ook nog eens
nutteloze uren in de auto: 440 uur per jaar; ze hebben het uitgerekend.
Kosten waarvoor de betrokkenen bovendien zelf moeten opdraaien. Want
voor wie met de auto komt werken, is er niets voorzien.
Het
is, wordt ons nog gemeld, de uitvoering van een oud plan, waarover al
jaren geruchten gingen. Maar de baas van de West-Vlaamse politie laat
weten dat het nu menens is, al blijft hij bereid tot praten. Met de
eenentwintig slachtoffers, met de overheid. Maar twee grote gebouwen met
alles erop en eraan ook laboratoria voor tien (Veurne) en elf
(Ieper) mensen, dat is te duur, zegt hij. Bovendien is politiewerk
groepswerk: als de groep groter is, is er meer expertise en ervaring.
La proximité
Soms
is Vlaanderen heel erg Wallonië: dodelijk bekrompen. Waar ook steevast
la proximité wordt gebruikt als argument voor de status quo. Bij
politiediensten, maar evengoed bij de justitie en in de politiek. Het
oude idee dat een (vrede)rechter nooit verder af mag zijn dan een
dagreis per postkoets is daar (en, zo blijkt, helaas ook bij ons) nog
spring levend.
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten
Ongemak
bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven
wel valse argumenten om verandering te beletten. Toen in de negentiende
eeuw de veel snellere en meer comfortabele treinen de postkoetsen
begonnen te vervingen, was er ook protest. Als overgangsmaatregel dit
is geen grap werden er jarenlang postkoetsen op treinonderstellen
gemonteerd
Gaan we dat blijven doen? Zijn er lessen die we maar niet geleerd krijgen?
Politicus voor het leven?
En
het zit diep. In De Standaard staat een lang stuk over de vraag of er
iets scheelt aan onze politiek. Het lezen waard omdat het in een totaal
ander verband getuigt over dezelfde obsessie met de status quo. Over
Lorin Parys, Jessica Soors, Philippe De Backer, Lode Ceyssens, Peter
Dedecker, stuk voor stuk zeer respectabele politici die desondanks de
politiek hebben verlaten. Moet de politiek zich zorgen maken, is de
vraag.
Een
zeer merkwaardige vraag eigenlijk. Zou 2500 jaar terug die vraag ook
zijn gesteld over Cincinnatus? Zoals bekend Livius, vierde jaar van de
Latijn-Griekse heeft de man zich gedurende zestien dagen bezig
gehouden met het regelen van de dringende Romeinse staatszaken, waarna
hij naar huis gaat en zijn velden beploegt.
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is?
Is
er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is? Of om
het met de woorden van De Standaard te zeggen: Moet de politieke wereld
veranderen of moeten de politici veranderen? Het merkwaardige is dat
het derde mogelijke antwoord moet er in het hoofd van onze
journalisten en hun kijk op de politiek iets veranderen? niet ter
sprake komt.
Marktwaarde
Ik
weet het, ik ken de binnenkant van hun partij: als Lorin Parys weggaat,
of Peter Dedecker: wat een jammerlijk verlies! En wellicht kan
hetzelfde worden gezegd over Jessica Soors, Lode Ceyssens of Philippe De
Backer. En eerder ook over Inge Vervotte, of zelfs over Yves Leterme.
Maar
misschien moeten we dat nu juist toejuichen: we hebben politici gehad
die ook elders hun brood bleken te kunnen verdienen. Dat is overigens
minder evident dan het misschien lijkt: ik kan een behoorlijk groot
aantal verkozenen noemen van wie ik weet dat ze hebben gezocht buiten de
politiek, maar niet hebben gevonden. Eén van hen is zelfs ooit nog een
tijd lang partijvoorzitter geweest. Ze vonden wel iets, maar dan moesten
ze meteen meer dan de helft van hun inkomen inleveren. Marktwaarde,
weet u wel. En dat vonden ze wat ver gaan. Ze zijn nog altijd verkozen
Al moet in deze alles worden gezegd. Ze ondergaan tegelijk de enge
kanten van Vlaanderen.
Ontucht
In
Nederland is er ooit een PvdA-partijvoorzitter geweest die van de ene
dag op de andere programmamaker en journalist is geworden. Of een Tweede
Kamerlid van de VVD die kort na het einde van zijn politieke loopbaan
gewoon baas van de openbare omroep werd. Net zoals bij de BBC, waar
grote baas Tim Davie een politiek actief verleden heeft bij de Tories.
So what?
Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande
In
Vlaanderen wordt dat als een vorm van ontucht beschouwd. En dat is
ronduit benepen. Het is de reflex van die journalist van De Standaard:
eens in de politiek, altijd in de politiek. En dubbel erg: verstand,
bekwaamheid, kennis van zaken houden op voor wie deze Rubicon ooit is
overgestoken. We kiezen resoluut voor wie nooit politicus is geweest en
dus onpartijdig is. In schijn althans. Het is gestolde sociale
mobiliteit à la flamande.
In
datzelfde artikel vraagt Peter Dedecker zich luidop af wat men zou
kunnen doen om talent aan boord van de res publica te houden en tegelijk
minder partij-afhankelijk te maken. Een verstandige vraag. Mijn
antwoord? Misschien doen zoals in Nederland? Burgemeesters,
commissarissen van de Koning (gouverneurs), ambassadeurs, het zijn vaak
ex-politici.
Bij ons is dat een schandelijke politieke benoeming. In Nederland stemt dat tot schier algemene tevredenheid.
Siegfried Bracke
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ja,
die knellende knalrode Broederband toch. Ik herinner me levendig de
tijd, dat iedere stoom-locomotifef uit noodezakelijkhrid des gebods nog
, machnist+sstoker aan bood diende te hebben. Want geen vuur, geen
rook. Na de electrificatie viel het beroep van stoker weg; maar dat was
zonder de waard, in casu de Vakbonden gerekened. Zo reden er nog
jarenlang eletrische treinen, bestuurd door één machinist + één
begeleider die het boeltje moest opstoken anders viel het stil.
As
tweede stukje staat seffens Sigheil Braecke geprogrammeerd, waar deze
worstelt met de vraag of in Vlaanderende politiek, de politici of de
joirnalistiek aan verandering toe is. Want, scjrijft die met kennis van
zaken als ex, de signalen zijn duidelijk.
Wat
daarvan aan is, kon U reeds hierboen lezen in de titel van onderhavige
bijdreage: luister naar hun woorden, maar kijk niet nar hun daden.
Wordt
het bij de Fransen nu Macron of Micron, la Plume ofLe Pen: het is en
blijft gratis geschoren worden. Maar Le Pen zal n vers geslepen
scheermeshhanteren, terwijl Macron her met d todeuse zou over gaan
De
veranderijg die er bij ons in de poltiek zit aan te komen, hangt reeds
in de luchtjes rond De Vier Weverkens. De tanden knarsen. Het gewriemel
is te voelen aan je eigen kleine teen.
Vlaanderen immrrrs hoott tote aan de Vlamingrn, want DIT IS ONS LAND .
Grote
titel in De Standaard van dinsdag 12 april n.a.v. de eerste ronde van
de Franse verkiezingen: Frankrijk bestaat uit twee landen. Dat is dus
net zoals hier, want België bestaat ook uit twee landen, die daarenboven
in tegenstelling tot Frankrijk - ook nog eens geografisch gescheiden
zijn door een taalgrens. Maar dat mag men blijkbaar hier niet zeggen.
Ik
verwijs hierbij nog eens naar het interview van Rik Torfs in t
Pallieterke van 7 april. Rik heeft nl veertien jaar in De Standaard
geschreven en is daarmee gestopt, omdat hij zich er niet meer in
herkende. Volgens hem is de krant tegenwoordig erg woke,
klimaat-fundamentalistisch en vaak uitgesproken militant. Nadat hij
ophield ervoor te schrijven, hebben een aantal Standaard-journalisten
hem zelfs op Twitter geblokkeerd. Dat zijn dan dezelfde lui die zgz de
persvrijheid. verdedigen. Hún vrijheid, ja.
De
Tijd is zon beetje het enige dagblad in Vlaanderen dat de zaken vrij
objectief weergeeft, maar haar inhoud blijft beperkt tot het economische
en de politiek. Ik koop het af en toe vooral de weekeindeditie - in
de eerste plaats voor de cijfers, die erin ook meestal correct zijn
. BELGISCHE VASTGOEDMARKT KOELT AF
De prijzen van appartementen stabiliseerden in het eerste kwartaal.
Vandaag om 07:50
*Na
de korte inzinking bij de uitbraak van de coronacrisis en de forse boom
na de eerste lockdown begint de Belgische vastgoedmarkt weer te
vertragen door de wereldwijde crisissituatie. Dat blijkt uit de
kwartaalcijfers van de Notarisbarometer van de sectorfederatie Fednot.
Over
het volledige eerste kwartaal van 2022 waren er nog 2,2 procent meer
verkopen dan vorig jaar. Dat was vooral te danken aan een drukke maand
januari (+8,9%), waarna een stabiele maand februari volgde. In maart
daalde het aantal vastgoedtransacties met 1,5 procent.
In
Vlaanderen is de evolutie nog duidelijker. In januari werden 2,2
procent meer compromissen getekend. Dat was het gevolg van een
inhaalbeweging door de verlaging van de Vlaamse registratiebelasting.
Omdat die belasting voor de aankoop van de enige eigen woning sinds 1
januari 3 in plaats van 6 procent bedraagt, tilden veel kopers hun
aankoop over het jaareinde.
In
maart daalde het aantal vastgoedtransacties in Vlaanderen evenwel met
3,5 procent, nog meer dan het Belgische gemiddelde. 'Dat is een
belangrijk teken', zegt Bart van Opstal, de woordvoerder van de
notarisfederatie. Tal van factoren scheppen grote onzekerheid. De oorlog
in Oekraïne tast het consumentenvertrouwen aan. De prijzen van energie
en basisproducten rijzen de pan uit. Ook gaan de inflatie, de index en
de rente omhoog. 'Dat heeft veel mensen de pauzeknop doen indrukken',
aldus van Opstal.
Lukas
Vanacker Sonja Verschueren Lukas Vanacker Sonja Verschueren Volgens de
notaris vragen veel kandidaat-kopers zich af hoeveel budget ze precies
hebben voor de aankoop van een woning. 'Vroeger viel dat makkelijk te
berekenen omdat de kosten transparant waren. Maar nu is het
onvoorspelbaar hoeveel mensen zullen uitgeven aan verwarming of
elektriciteit.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren
Wie Trekt Welke Stemmen Naar Zich Toe Op 24 April?
**
Als Macron wint, heeft hij toch verloren
Frankrijk tot op het bot verdeeld
-
Je
bent bekaf na een verkiezingsavondje op de Franse televisie, zeker als
je met Fransen kijkt. Het grote verschil met Nederland is dat iedereen
zich aan één stuk door opwindt en door elkaar heen tettert, zowel op tv
als in de huiskamer. Wie verontwaardigt roept: u laat me niet
uitpraten verliest zijn beurt.
En
dan was dit nog een avond zonder grote verrassingen. Of het zou de
verbluffend lage score van de Republikeinen moeten zijn, de laatst
overgebleven centrumrechtse partij. Kandidate Valérie Pécresse eindigde
onder de 5%, wat betekent dat ze haar campagnekosten niet van de staat
vergoed zal krijgen. Ze is meteen een inzamelingsactie begonnen. Hadden
ze nu maar in de voorrondes Michel Barnier als kandidaat gekozen, de
enige Republikein met een echte kans tegen president Macron.
Socialisten en extreem-links
Ook
de Groenen moeten geld ophalen; kandidaat Yannick Jadot finishte net
onder Pécresse. Met de socialisten ooit grossiers in presidenten was
in de verkiezingen van 2017 al afgerekend. Toen kozen ze in de
voorrondes totaal voor de verkeerde kandidaat, nu kwam Anne Hidalgo de
burgemeester van Parijs zoals verwacht onder de 2% uit. Opmerkelijk
is dat zij in Parijs zelf vorig jaar bij de verkiezingen voor het
burgemeesterschap bijna de helft van de stemmen kreeg, maar nu net boven
die twee procent bleef steken.
Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten
Het
succes van extreemlinkse leider Jean-Luc Mélenchon was ook opmerkelijk.
Nog niet lang geleden stond hij ruim onder Eric Zemmour en op de helft
van Marine Le Pen. Maar uiteindelijk haalde hij driemaal de score van
eerstgenoemde en naderde hij Le Pen tot ruim één procent. Het scheelde
een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten. Waarin hij
overigens aanzienlijk minder kans tegen Macron zou hebben gehad dan
Marine Le Pen. Ook dat werd al gepeild.
Het platteland
De
grote vraag is: op welke extra stemmen kan Marine Le Pen in die tweede
ronde rekenen? Behalve dan de ruim 7% van Zemmour, die met gemak zullen
doorschuiven. In 2017 ging het nog vooral om themas als islam en
immigratie, maar nu de inflatie de pan uit swingt, is het koopkracht
voor en koopkracht na. Dat is waarschijnlijk een belangrijke oorzaak
geweest van Zemmours relatief armetierige resultaat.
Uit
Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals
Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake
at.
Het
belang van de extreem hoge energieprijzen op het platteland
bijvoorbeeld, kan moeilijk worden overschat: er is geen of nauwelijks
openbaar vervoer. Zonder auto kun je er niet wonen. Uit Parijs wordt wel
eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette
zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at. Maar zoals
bekend is de benzineprijs vooral zo hoog vanwege BTW en andere
belastingen. Marine Le Pen heeft al beloofd die te schrappen. Ook zou ze
de tol op snelwegen verlagen.
Geen Frexit
Een ander programmapunt van Le Pen is het afschaffen van het Jus Solis:
het recht op de Franse nationaliteit voor wie in Frankrijk wordt
geboren. Een dringende reden voor veel zwangere Afrikaanse vrouwen om
kort vóór de bevalling naar Frankrijk in te schepen.
Maar
Frankrijk uit de NATO halen heeft Le Pen min of meer opgegeven, net als
herinvoering van de doodstraf en haar bezwaren tegen het homohuwelijk.
De euro wil ze tegenwoordig houden en Frexit is van de baan. Toch hoor
je al die punten nog steeds rondzingen. Maar ja, wie in Frankrijk alleen
de landelijke media volgt, zal haar ontwikkeling makkelijk gemist
hebben. Die bericht bij voorkeur over Le Pens vermeende fascistoïde
neigingen, en niet over haar actuele programma. In tegenstelling tot de
lokale en regionale pers.
Vintage Fidel Castro
Jean-Luc
Mélenchon leest die lokale pers kennelijk goed, en riep misschien
daarom in zijn speech zondagavond letterlijk drie keer achter elkaar:
Geen enkele stem voor Le Pen!
Dat
optreden was een theatrale vertoning in zijn vintage Fidel Castro
stijl. Mélenchon bracht het als een overwinningsrede, wat het in zekere
zin ook was. Hij eindigde immers in de vorige twee
presidentsverkiezingen als vierde, en nu als derde Misschien denkt de
70-jarige dat president worden alleen nog een kwestie van tijd is.
Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen.
Maar
waarom riep hij driemaal geen stem voor Le Pen? Niet alleen omdat
Marine Le Pen en waar zij voor staat in zijn ogen het ultieme kwaad
vertegenwoordigen. Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens
recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen. Dat is
opmerkelijk: Le Pen en Mélenchon vertegenwoordigen immers twee uitersten
van het politieke spectrum.
Studenten en intellectuelen
Bij
de verkiezingen van 2017 had ook al 7% van Mélenchons kiezers in de
tweede ronde die ommezwaai gemaakt. De stijging van 7 naar 30 procent
wijst erop dat het om antisysteem-kiezers gaat, zoals ze in Frankrijk
wel worden genoemd. Macron was in 2017 nog geen president geweest, maar
nu vertegenwoordigt hij als geen ander het systeem.
Een
groot deel van de studenten en intellectuelen in Frankrijk stemt op
Mélenchon, en doet dat uit ideologische overwegingen. Niet vanwege de
koopkracht. Voor het andere belangrijke deel van zijn kiezers speelt die
wel een doorslaggevende rol. Dat zijn minderbedeelde en vaak allochtone
bewoners van de alom aanwezige banlieues. Die zouden straks wel eens op
Le Pen kunnen gaan stemmen omdat ze van Macron niets hebben te
verwachten.
Wat
in dezelfde richting wijst, is dat flink wat van deze kiezers tot het
laatste moment blijkt te hebben getwijfeld tussen Le Pen en Mélenchon.
Allemaal volgens peilingen.
Groen
De
Republikeinen riepen inmiddels hun kiezers op zeker niet Le Pen te gaan
stemmen. Macron aanbevelen ging hen te ver, maar voorzitter Christian
Jacob waarschuwde wel dat het politieke en economische programma van Le
Pen tot chaos zal leiden.
De
Groenen hoeven niets te zeggen: hun kiezers verhuizen automatisch naar
Macron. Al gaat het hen nooit ver genoeg, ze mogen zich in de handen
knijpen met de uitsloverige groene transitie van president Macron. Of
zouden ze uit protest alsnog thuisblijven, nu de president naar
aanleiding van de oorlog in Oekraïne besloot kerncentrales bij te
bouwen?
Jam tegen een muur spijkeren
En
op welke extra stemmen kan Macron op 14 april verder nog rekenen? De
Fransen waar het financieel goed mee gaat blijven hem wel trouw. Dan
zijn er flink wat kiezers die in Marine Le Pen een gevaarlijke, of zelfs
een fascistoïde kandidaat zien. Geen woord gaat zo makkelijk over tafel
in het Franse politieke discours als facho fascist.
Maar
de befaamde historicus Ian Kershaw zei ooit: het definiëren van
fascisme is net zo lastig als het spijkeren van jam tegen een muur. En
als je het gerenommeerde tien-punten programma van de Italiaanse
historicus en fascisme-expert Emilio Gentile loslaat op het
Rassemblement National van Le Pen, komt ze er goed uit.
Stunt?
Tot
mijn verbazing zakte vorige week de benzineprijs vrij plotseling bijna
20%, na eerder tot ruim boven de twee euro te zijn gestegen. Ik wil niet
met samenzweringstheorieën aankomen, maar het vermoeden bekruipt je
toch van een verkiezingsstunt van Macron. En ik vrees dat benzine na de
tweede ronde weer even hard gaat stijgen. Of nog harder
Wat
ook zal stijgen als Macron wint, is de pensioengerechtigde leeftijd,
een kokendheet hangijzer in Frankrijk. Die ligt nu begin 60 maar Macron
is vastbesloten er 65 van te maken. Dat is economisch gezien ook
broodnodig, maar de vraag blijft hoeveel politieke munt Marine Le Pen
daaruit zal weten te slaan vóór 24 april.
Laatste televisiedebat
Volgende
week dinsdag vindt het enige televisiedebat tussen de twee kandidaten
plaats. Vijf jaar geleden ging Le Pen daarmee de mist in, maar ze is
vooruitgegaan qua presentatie. Helaas voor haar is Macron ook steeds
beter geworden.
Eén
ding is zeker: als de president zoals algemeen verwacht wint, heeft hij
toch ook verloren. Frankrijk is verdeelder dan ooit na vijf jaar
Macron. De gematigde partijen zijn nagenoeg verdwenen en de extreme
overgebleven. Niet bepaald een aanbeveling voor deze president, die met
zijn technocratische politiek van het midden juist populistische en
nationalistische bewegingen in Frankrijk wilde bestrijden. En die
zichzelf na zijn presidentschap nog een glorieuze Europese toekomst had
toegedacht
Alexander van der Meer
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Voor de Zwijgende Meerderheid onder ons die zich nog ons voorvaderlijk Geloof herinert, is het vandaag Stille Woensdag,
daar alle kerkklokken onderweg zijn naar Rome, om paas-eieren. Meer dan
ooit de dag om het oorlogsgeweld bij dat Oekraiense Broeervolk voor de
geest te halen.
Het
is daar een veel te lang aanslepende Goede Vrijdag die al weken
aansleept met 7/7 durende martelinhg door . weer een ander opgestookt
Broedervolk.
Onderwijl
wrijft zich het Establishment wereldwijd zich de handen. Het bloed
druipt er af, maar de Beuzen stijgen indrukwekkend. FN Gerstal geraakt
zelfs stilaan uit de rode cijfrs. Om nog maar te zwijgen over de overal
gestegen levensduurte die de gewone mens aan de bedelstaf of de Openbare
Ondertand helpt.
Hopelijk is de Vastentijd met de Hoogdag van Pasen, nu voorgoed voorbij .
Of moeten we wachten tot het Vrrdesaccord dat nu ùissschien al op tafgel ligt tussen Le Pen en de Pout, de Grote Vernieuwers?
515 â NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWDâ¦
.
DINSDAG 12 APRIL 2022
*
515 NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD
*
OEMAATJE IN EXTREMIS
MADDENS EN BAUWENS: FRANSE DEMOCRATIE IS BETER DAN DE ONZE
*
12/04/2022 David Geens
*
Als
het regent in Parijs, dan druppelt het in Brussel. Deze week gaan
Pieter Bauwens en Bart Maddens na hoe de uitslag van de eerste ronde van
de Franse presidentsverkiezingen bij ons binnen druppelen. Er zijn
immers analogieën te ontdekken. De Franse verkiezingen laten duidelijk
zien dat wie zich het thema koopkracht kan toe-eigenen, veel stemmen
haalt. Zowel Le Pen als Mélenchon zitten op die trein.
Daarom winnen de antisysteempartijen
Hetzelfde
zien we in Vlaanderen en Wallonië. Zeker aan Waalse kant zien we dat de
PTB alsmaar terrein verovert op de PS. De PVDA zit ook in Vlaanderen in
de lift. Maar de conclusie volgens Bauwens en Maddens is vooral dat bij
ons het systeem vastzit en verandering onmogelijk maakt. Dat zorgt er
voor dat de zorg om financieel niet rond te komen, niet tot gewijzigd
beleid leidt. Daarom winnen de antisysteempartijen, volgens onze
politieke analisten. Volgens Maddens hebben we net zoals Macron in
Frankrijk een charismatisch figuur, namelijk Bart De Wever, die meer en
meer het centrum tracht in te palmen. Maar het inerte systeem maakt
verandering onmogelijk.
Het gestolde systeem
Die verstardheid zou wel eens de aanleiding kunnen zijn waarom goede politici als Loryn Parys stoppen met hun politieke loopbaan. Er is meer macht uit te oefenen op andere plekken in onze lobbycratie,
meent Pieter Bauwens. Het is geen slechte zaak dat er uitwisseling is
tussen de politieke sector en andere sectoren. Anders komen we tot nog
meer politieke dynastieën. Het is echter een symptoom van het gestolde
land waarin goedmenende mensen vaststellen dat ze niks kunnen
veranderen. Waarbij Bart Maddens jaloers kijkt naar het Franse systeem
waar volgens hem een betere democratie heerst.
I N H O U D
De
dagen volgen alklaar op als galoperende paarden onderweg, zonder het te
beseffen, naar de afgrond der Geschiedenis. Daar isn , noch met de
dagen noch met de galopperende paarden ook geen houden aan.
Gisteren
was er nog de euforie wegens de moerlemeie van de Franse verkiezingen,
vandaag is het weer der miserie in de Oekraïne die het beeld beheerst.
Voor
iemand die is opgegreid tussen de oorlogsgraven van het IJzerfront, als
het ware een voortdirende onderdompeling in modder e verdriet, voelt
het aan als thuiskomen. Andere jeugdherinneringen heb ik niet.
Inbegrepen de Bezettingstijden 40-45.
Oorlog? Dat was, toen yenminste, toch kinderspel Want betere speelvelden om er verstoppertje te selen, waren er niet
In
het VTM-journaal van zondagmiddag kwam Quicky nog maar eens vertellen
het volste vertrouwen te hebben in zijn partijvoorzitter Lachaert die,
zei hij, verkozen werd door een meerderheid. Dat laatste klopt, maar
wie a zegt, moet ook b zeggen en dat is, dat diezelfde Lachaert de
mensen die hem verkozen hadden, daarna voor de gek heeft gehouden door
het tegenovergestelde te doen van wat hij hen beloofd had. Dat Quicky
dat niet zegt, tot daar toe dat noemt men hier politiek - maar dat
het VTM-nieuwsanker niet eens de moeite deed hem daarop te wijzen, is
beroepsmisvorming en/of onbekwaamheid.
---
En
nu we toch weer eens over de liberalen bezig zijn, is er nog Hilde
Vautmans, (ex?)-protegée van Verhofstadt en dank zij hem in het Europees
parlement geraakt, de grote kindercrèche voor gebuisde politiekers,
het dik betaalde luilekkerland van waaruit bijna niemand ooit
terugkeert, zoals t Pallieterke het verwoordt. Die Vautmans heeft het
bestaan een pleidooi te houden voor de verlaging van de btw op ...
paarden! Straks vraagt ze er misschien nog een voor de verkoop van dure
horloges?
---
Die
paarden van hierboven doen mij denken aan een leuke mop uit de tijd van
Jean-Luc Dehaene. Die zat zgz ooit op een Europese vergadering naast
John Major, toen de premier van de UK. Op een gegeven ogenblik vraagt
Major hem wat zijn hobbys zijn. Well, antwoordt Jean-Luc in zijn
beste Engels: I like to see soccer and I fok horses. Waarop Major,
enigszins geschrokken, zegt: Pardon?. Yes, zegt onze Jean-Luc :
Paarden.
De magie van de microgolf: PoeTinnepatat voor Oekraïne
En andere magische rituelen
Acta Sanctorum - 11/04/2022 Johan Sanctorum -
*
Het
ergste van de coronacrisis lijkt achter de rug, het fameuze
GEMS-expertencenakel is opgedoekt, de virologen mogen terug naar hun
leslokalen en laboratoria. Marc Van Ranst, tot voor kort een even vaste
TV-waarde als het testbeeld, is een vervlogen nachtmerrie, weg met deze
man. Dat had u gedacht. De Morgen heeft hem opgevist om tweewekelijks, afwisselend met privé-bejaardenhelpster Els Van Doesburg
(N-VA), een column te verzorgen. Ik heb hem voor u gelezen: er staat
niets in, u hoeft er dus ook uw pc niet voor aan te zetten, want dat
speelt alleen Vladimir Poetin in de kaart. Zo weten we nu dankzij de
overheidscampagne Ik heb impact. Een formidabel actieplan rond
energiebezuiniging waarmee het over & out is voor Rusland, als olie-
en gasleverancier.
Wanbestuur
Zuinigheid,
het werd ons thuis van jongs af ingeprent. De koelkast niet gans de dag
laten openstaan, daar is niets mis mee. Ons moeder deed de TV uit van
zodra het elektriciteitsverbruik onverantwoord werd geacht, zoals bij
regerings mededelingen en de shows van Jan Theys. Maar nu wordt dat
gezond huismoederverstand een staatszaak, en dat heeft alles te maken
met de drift van de overheid om zich met ons privé leven te bemoeien
via, jawel, campagnes.
Wetten
en regels volstaan niet, het gedrag van de burger moet gestuurd en
bijgestuurd worden, met morele argumenten, gedrenkt in een bad van
culpabilisering.
Dat
doen ook de woke-ideologen, er is een opvallende gelijkenis. Meestal
wordt er geknepen in onze burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel,
sociaal besef, weldenkendheid, maar snel verandert dit in het opzadelen
van schuldgevoelens. We doen niet genoeg, we moeten een tandje bij
steken, het juiste doen en het foute laten. Politieke correctheid in
woord en daad. Het is niet echt van moeten, maar wie niet meedoet zou in
China alvast slechte punten krijgen op zijn burgerrapport.
De
goede doelenshows zoals de Warmste Week behoren daar toe, maar veel
sterker en dwingender zijn de thematische, gedragsbepalende campagnes
die als het engeltje op de rechterschouder meekijken en ingrijpen in de
meest banale onderdelen van het dagelijks leven. Het gras niet meer
maaien voor de biodiversiteit. Vegetarisch barbecuen voor het klimaat.
Vooral geen vuurtjes stoken in de tuin. En dus nu de campagne Ik heb
impact, met als ondertitel: Ga slim om met energie, zo helpen we
Oekraïne.
Toverkunst en zwarte magie
Huh?
Impact zei u? Slim? De bedenker van die ezelsbrug weet waar de lamp
brandt. De Belgische overheid kreeg werkelijk niks meer voor mekaar op
vlak van energievoorziening, sinds Verhofstadt onze
elektriciteitsproductie inclusief kernpark verpatste aan de Fransen.
Elke herfst duiken de afschakelingsplannen weer op, elk jaar staat de
kernuitstap weer op het menu zonder dat dit degelijk becijferd is, en
met de groene inbreng is het alleen maar erger geworden.
alles
draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt,
dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort
catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad
bezworen wordt
Dus
wordt er naar het plan B gegrepen: alles draait in de soep, maak de
mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten
oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor
handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt.
U
begrijpt: dit gaat over toverkunst en zwarte magie, we zitten weer in
de middeleeuwen, zo niet bij de Kelten. Het monster Poetin valt niet te
temmen, het licht zal uitgaan, tenzij met hulp van bovenaf, en die hulp
kunnen we afsmeken via werken en gebeden, simpele handelingen die
iedereen kan uitvoeren, en die de samenhorigheid bevorderen. Helaas,
beste mensen, energie-expert Ronnie Belmans van EnergyVille becijferde
al dat het voor Vladimir Poetin en zijn olie geen moer uitmaakt of u de
microgolfoven dan wel het fornuis gebruikt. Noteer tevens dat
aardappelen in de microgolf alleen puree opleveren, nooit gebakken
patatjes.
Exorcisme
Het
gaat echter over de perceptie en het idee. Magie duikt op waar de
onkunde zich verbergt. De overheid verblijft in een wachtkamer van
lopende zaken tot aan de volgende verkiezingen. Er moet gewoon tijd
gewonnen worden. Naast brood en spelen, voetbal en Big Brother, moet het
volk ook zinnige bezigheden aangepraat krijgen, hartverwarmende
opdrachten die de illusie geven dat we euh impact hebben. Een groot
deel van het groene discours draait rond deze gedragssturing, die
varieert van verkeers drempels, over de maai-mei-niet-actie, tot zich
niet meer wassen en in bamboe schoeisel rondlopen. Het echte effect zit
tussen de twee oren.
Vandaag
maken we een nieuwe opstoot mee van dat officiëel exorcisme. Door het
voor te stellen alsof u via de aangeraden rituelen energie bespaart én
Oekraïne helpt, doet men vergeten dat wij door een caci stocratie
geregeerd worden, een regime van corrupten en onbekwamen die er niet
voor kunnen zorgen dat het licht aanblijft. De strijd tegen Satan wordt
in de keuken beslecht, via een Voodoo-ritueel dat bovendien goed is voor
uw portemonnee, hoe wonderlijk is dat.
Het Belgische naai-atelier
Die
truc om rituele handelingen aan te bevelen of op te leggen die geknoei
moeten verdoezelen, is vaste kost in Absurdistan. Heel de Belgische
covid-strategie was erop gebaseerd. Terwijl hoger vernoemde
opperviroloog de dagelijkse televisiemis opdroeg, moest de gewone
man/vrouw het kwaad bezweren door s avonds binnen te blijven, op de
trein naar Oostende aan het raam te gaan zitten (heen maar niet terug),
de toegang tot het toilet bij privé-feestjes te verbieden, niet op een
bank plaatsnemen in het park enzovoort. Het zijn maar een paar
voorbeelden van magisch handelen in tijden van onheil.
En
dan waren er uiteraard de attributen die in geen enkel
bezweringsritueel mogen ontbreken: de maskers. Toen in het begin van de
coronacrisis bleek dat minister van ongezondheid Maggie De Block de
mondmaskervoorraad had laten verbranden, gebeurden er twee dingen. Eerst
hielden de virologische hogepriesters vol dat die maskers helemaal niet
nodig waren. In een volgende fase, toen de leugen niet vol te houden
was, ging men over tot de daad, en werd elke vrouwelijke burger
aangeraden om haar bh in twee te knippen en er mondmaskers van te maken.
Dat was april 2020, nu net twee jaar geleden.
Het
Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte
oefening voor de huidige surrealistische Ik heb impact-campagne
Zo
gezegd zo gedaan: de naaimachines ratelden dag en nacht, de tips voor
het betere stikwerk gingen van Twitter over Instagram tot de
Boerinnenbond en de vrouwenbladen rond. Het is eigenlijk onvoorstelbaar
hoe rekkelijk en volgzaam de doorsnee burger is, en wat men van ons
allemaal gedaan krijgt. Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld
voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische
Ik heb impact-campagne. Momenteel worden alle bij elkaar passende
bh-helften opgezocht en terug aan mekaar genaaid, een ont-maskering die
bij de juiste temperatuur Erika Vlieghe tot een ware sexbom opwerkt waar zelfs Vladimir Poetin zich aan zou kunnen verbranden. Impact!
Niemand
minder dan de ex-komiek Vladimir Zelinski lacht zich vast een breuk met
de micro-oorlogjes in de keukens van de Lage Landen, terwijl Tsjechië
tanks aan Oekraïne levert. Ironisch genoeg van Russische makelij. Zoals
ik al eerder zei: we hoeven geen grappen te verzinnen, humor is overal
en de realiteit zelf is een karikatuur. Gewoon de muis zoeken, en even
in de microgolf, meer moet dat niet zijn.
Terug
naar Malpertus Over humor en satire in woketijden (Johan Sanctorum)
is herdrukt en terug beschikbaar. Neem voor het boeken van een lezing
hierover contact op met de auteur.
Johan Sanctorum
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Er
zijn volgens mij maar wie vben ik - momenten in een mensenleven
waarbij het beter is even het toneel te verlaten, in plaats van op het
podium te springen.
De
Regime Pers immers doet de rest. Bla-bla-bla in plaats van een no-stop
stilstaand beeld van een jonge moeder met een dode baby in de armen. Zou
meer effect hebben op de Poet, denk ik.
Voor de weinigen onder ons die zich nog herinnerenn dat we mlidden de Goede Week
zijn, geeft het meer pas in gedachten bij de calvarie te zijn van het
Oekraïense volk, dat om God weet welke redenen, van klein tot groot
letterlijk uitgemoorrd wordt.
Daar waar kogels en granaten in het rind vliegen, is er geen plaats meer voor . galgenhumor.
Gedenk, O Mens, vandaag ik, morgen gij.
**
Hoe ik aan deze eerder nostalgische inspiiratie kom? Gisteren op de West Vlaamse Gewestelijke de herdeneking gezien in St Juliaan (Langemark) van het gedenkteken ter herinnering aan de vele duizenden
Canadese jongens, die op deze dag, 11 April itijdens WO I, in een paar
seconden tijd allemaal de dood vonden bij de eerste Duitse aanval met
chloorgas. Ze waren de dag zelf pas aan het front aangekomen en waren
dus nog altijd in een roes van enthousiasme voor het avontuur dat hen te
wachten stond.
Dat
het monument 17 meter hoog boven de vlakte uitrijst, waar nu de
industrie welig tiert, geldt als bewijs dat deze sukkelaars niet voor
niets zijn gestorven.
RTâ: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN
.
MAANDAG 11 APRIL 2022
*
514 DAT VANDAAG INRTERNET HAPERT: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN?
*
I N H O U D
Heb
al n paar keer op zn Vlaams binnensmonds dus -mijn ongenoegen
tegenover Die van Hierboven de vrije loop gegeven! Zijn het nu
atmosferische stortingen, of zijn het eerder politeke golven, die door d
ether razen? Toch nooit de schuld van de vemezuizenden micro golfovens
die aan Oekraïne beloofd zijn, zoals U verder zult lezen. Altijd was er
wel iets, dat het prublicren dwars kwam zitten.
Tegenaan
de avond is het gebeterd. Dus verhaast ik mij, vooraler het gedonder
herbegint. Vooral nu de Radio rondstrooit dat Marcon als een gebeten
hond van de vroege morge het land afrost om waar ie kan, de kizers van
Le Pen voor het vuil van de straat ut te maken. Omdat ze arm zij. De
armsten van heel Frankrijk.
Compernolio? Want die is de volmakte illustratie van het spreewoord hoe het Establiment zijjn eigeen graf delfr
Een
groep Greenpeace activisten had zaterdag een toegangssluis tot de
Antwerpse haven bezet en verhinderde zo dat een Russische tanker met
dieselolie de haven kon binnenvaren. De havendirectie vond er echter een
antwoord op en liet het schip tenslotte via een andere sluis
binnekomen, waarna Greenpeace haar actie opschortte.
Ik
ben het meestal met Greenpeace niet eens, maar als het goed is mag het
ook gezegd worden. Men kan nl niet doorgaan met terecht - de brutale
Russische inval in Oekraïne te veroordelen en tegelijkertijd die oorlog
blijven financieren door de aankoop van Russische fossiele brandstoffen
te verlengen en te betalen. Daar men dit echter zomaar niet kan doen van
vandaag op morgen, moet er duidelijk gesteld worden wat men daaraan kan
doen op langere termijn en nu al ingrijpen waar mogelijk. De actie van
Greenpeace dient in dit geval gezien te worden als een signaal ter zake.
---
Een enigszins vergelijkbaar verhaal is het gedeeltelijk heropstarten van de Russische meststoffenfabrikant EuroChem in dezelfde haven. Dat bedrijf is eigendom van een van die Russische oligarchen, een zekere Andrei Melnichenko
en was stilgelegd na een van de Europese sanctierondes tegen het
Rusland van vadertje Poetin. Dit bedrijf levert echter jaarlijks 2
miljoen ton kunstmest, waarvan 20% voor België. Ook hier is het rijden
en omzien, ook voor de 400 werknemers, die tijdelijk werkloos werden en
ons dus ook nog geld bovenop kosten.
---
Het
zal de volgende maanden, misschien jaren, een kwestie worden van rijden
en omzien, van pragmatisch denken en handelen en vermijden dat we het
kind met het badwater weggieten.
Toevallig
lees ik momenteel het boek The Medici van Paul Starthern, een turf
van meer dan 400 bladzijden over de Florentijnse bankiersfamilie die het
drie eeuwen uithield, maar wel bleef meespelen en die de motor werd van
de Renaissance, de Verlichting, die onze wereld veranderde, al lijken
ze dat in Oost-Europa nog niet begrepen te hebben. Warm aanbevolen.
VERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (174)
Yves Leterme bij de inhuldiging van zijn buste in het parlement. (2018)
*
Ook
de voorbije week werden veel vragen gesteld en waren er ook vragen
die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de
nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden.
Zoals:
Hoeveel feiten blijven er ongeregistreerd?
(Aan
staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V), die de
snelle toename van geweld in asielcentra probeert toe te schrijven aan
verhoogde rapportering: Vooral verbale agressie werd vroeger veel
minder gerapporteerd. Praat eens met mensen die werken in die
asielcentra: ze rapporteren de ergste feiten, maar ze rapporteren heel
veel incidenten ook gewoon niet. Soms zelfs omdat er gewoon geen tijd
voor is. Hoe gevaarlijk is het om deze problemen te minimaliseren?)
Hoe zit dat in België?
(Aan
Bart Eeckhout, die in De Morgen de overwinning van Viktor Orban wil
minimaliseren: In Hongarije hebben politieke strekkingen geen gelijke
toegang meer tot de grote media en zijn de politieke spelregels
aangepast in het voordeel van de heersende partij. Dat staat dan in een
krant die het cordon sanitaire en het cordon médiatique verdedigt én
volhoudt. Iets over een pot en een ketel.)
Welke landen zitten nog in die Mensenrechtenraad?
(Aan
de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die Rusland geschorst
heeft als lid van de Mensenrechtenraad. Blijven wel lid: China, Qatar,
Venezuela, Cuba, Sudan, Die hele Human Rights Council is met of
zonder Rusland een wrange grap.)
Wat gebeurt er als je aandachtszoekers aandacht geeft?
(Aan
De Standaard, die een volledige bladzijde forum gaf aan Wouter Mouton.
Deze klimaatactivist kwam tijdens de slot-sprint van de Ronde van
Vlaanderen in beeld lopen. Op andere dagen staat hij bij een
hamburgerrestaurant (waar gezinnen met kinderen komen) met een boodschap
over gebakken dierenlijken of doet hij acties met het radicale
Extinction Rebellion. In De Standaard krijgt hij als beloning een open
doekje. Niet schrikken als er volgend jaar tijdens de finale van de
koers 10 gekken het parcours op lopen.)
Sinds wanneer is Groen zo nuchter en rationeel?
(Aan
Silke Beirens (Groen), die het niet erg vindt dat alleen blanke mannen
voorzitter willen worden van Groen: Het gaat over de juiste figuur op
de juiste plek. Of dat een man is of een vrouw, is minder belangrijk.
Heel juist! Nu datzelfde inzicht ook toepassen op de arbeidsmarkt, de
huurmarkt, raden van bestuur )
Hoe reageert u op de recente beschuldigingen?
(Aan
Yves Leterme (CD&V), die in HLN uitgebreid geïnterviewd wordt over
de voetbalactualiteit. Leterme werd de laatste weken overigens in
publicaties van DPG Media beschuldigd van verkrachting (!) en poging
tot beïnvloeding van een kritisch rapport, waarin hij persoonlijk
gelinkt wordt aan schimmige Chinese machinaties. Geen woord meer over.
Hoe bizar is dat?)
Wat hebt u hierop te zeggen?
(Aan
John Crombez (Vooruit), die volgens VRT-journalist Luc Pauwels als
staatssecretaris zijn boekje te buiten ging: Crombez heeft zelf midden
in de nacht de woordvoerder van (bedrijfsinformatiespecialist) Graydon
gebeld. Hij vond een rapport té beschadigend voor Electrawinds en
vroeg Graydon of het daar geen afstand van kon nemen, of het minstens
positiever kon voorstellen. In welk ander land doen regeringsleden dat
soort dingen?)
Hoe kan je nu zo geobsedeerd zijn?
(Aan
journaliste Tine Hens, die in een recensie van het programma Viva la
feta tot 2x toe begint over Bart De Wever. Ze heeft de aflevering met
de N-VA-voorzitter nog niet gezien, erkent ze, maar ze weet wel al zeker
dat BDW kritiekloos benaderd zal worden en zich zo sympathiek zal
kunnen maken. Deze obsessie die ze ook op haar twitter-account niet
wegsteekt zou zorgwekkend zijn, als het niet zo grappig was.)
Is dit niet het probleem van uw partij?
(Aan
Natacha Waldmann (Groen), die vindt dat niet alleen haar partij een
probleem heeft: Kijk naar de laatste peiling. Het is afschrikwekkend
hoe de Vlaming over de politiek denkt. Proef dat woord:
afschrikwekkend. Groen-politici kijken met afgrijzen naar hun volk. Dan
krijg je afgrijzen terug.)
Wanneer zullen jullie ooit eens tevreden zijn?
(Aan
de beroeps-verontwaardigden, die diep gekrenkt waren door een nieuwe
campagne van De Lijn waarin gekleurde medemensen en een dame met een
hoofddoek te zien zijn. En dat is stigmatiserend, want de campagne
gaat over zwartrijden. Blijkbaar is diversiteit een verplichting (om
representatief te zijn), maar mag het alleen in een goed daglicht zijn.
Als het gaat over minder leuke dingen mag je vooral niet te
representatief zijn.)
Hoe bouw je een samenleving zonder samenhang?
(Aan columnist Noël Slangen, die een stukje schreef naar aanleiding van de ramadan:
Als politici werkelijk respect voor moslims en andere niet-katholieken
willen tonen, kunnen ze beginnen met te voorzien dat mensen katholieke
feestdagen mogen inruilen voor andere feestdagen. Of waarom niet voor de
start van het modeseizoen, als dat voor iemand meer betekent dan pakweg
Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart?. Het hele punt van officiële feestdagen
is natuurlijk dat het sociale rustpunten zijn, die door zoveel mogelijk
mensen gedeeld worden. Je kan de samenleving compleet individualiseren
en versplinteren, ook omdat je het vreselijk vindt dat onze geschiedenis
nu eenmaal christelijk is. Maar wat dan met de sociale cohesie?)
Welke andere feestdag zullen we dan schrappen?
(Aan
de 8 mei-coalitie met onder meer de vakbonden, die het einde van de
Tweede Wereldoorlog (in Europa) wil herdenken met een officiële
feestdag. Daar is veel voor te zeggen. Maar welke feestdag schrap je om
plaats te maken voor 8 mei? Eén logische kandidaat is de feestdag die er
het dichtste bij ligt: 1 mei. Sowieso een erg politieke feestdag. Welke
vakbond is bereid om die op te geven voor 8 mei?)
Hoe hoogstaand en vrouwvriendelijk is Taylor Swift?
(Aan
docent Steven Hunt, die jongeren Latijn wil leren met teksten van
Taylor Swift onder meer omdat de klassieke auteurs
vrouwonvriendelijk zouden zijn. In Better Than Revenge zingt Swift:
Shes not a saint, and shes not what you think. Shes an actress,
whoa. But shes better known for the things that she does on the
mattress. Tja, dat doet Catullus toch beter.)
Wie is de nationalist in The Sound of Music?
(Aan
recensent Guy Van Vliet, die de nieuwe versie van The Sound of Music
pijnlijk actueel vindt: tegen de achtergrond van een zekere Russische
nationalistische dictator, de dreiging van het extreemnationalisme is
cruciaal in deze voorstelling. De nationalist in die musical is niet
de jonge nazi Rolf, maar wel kapitein von Trapp, die dweept met de
Oostenrijkse vlag en het nationale symbool van de Edelweiss: Bless my
homeland forever. Wanneer gaan journalisten het verschil leren tussen
nationalisme en imperialisme?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAF
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Als ik verder rond mij kijk dan mijn neus lang is, dan moet ik beamen Tout va bien, Madame la Marquis
Buiten
wat oorlogsgeweld in de verte, de helft van de wereld op zijn kop en
het Estanmishment dat de adem inhoudt vanwege Marcon, gaat alles zijn
gewone gangeetje.
513 â PERCIES ALS IN EEN VERVROEGDE WALBURGISNACHT WORDT HIRONDR EEEN NIEUW SOoRTT VLAAMS BELANG HERBOREN
bb
.
ZONDAG 10 APRIL 2022
*
*
513 PERCIES ALS IN EEN VERVROEGDE WALBURGISNACHT WORDT HIRONDR EEEN NIEUW SOoRTT VLAAMS BELANG HERBOREN
**
Avec votre soutien, je suis prête à diriger le pays. Dimanche, si le peuple vote, le peuple gagne
*
I N H O U D
Tja,
t is nu eenmaal zo, dat die Gedaken frei sind . Of mot ik eeerder
zeggeen, dat er ons een veelbelovednde suggstie wordt voorgehouden?
If you can not beat them, joint them? Het klinky weliswaar een beetje Britich, maar het brengt op.
Tom
il Greco, als Rode Ridder in Zwart-Geel harnas, in het eerstvolgend
(unitair?) Halfrond. Een soort go between als Doekje-voor-het-Bloeden.
Weg dus, Satan, met dat ideeltje uit t Palliterke van Rik Torfs, dat
een goed Waals Marchallplan een Vlaamse teugel nodig heeft.
En
ja, ik moet het toegeven: mrt een roedel kuitenbijters valt er nu
eenmaal geen land te bezeilen. Laat staan er een Kloteland mee te
besturen
Keuken rebel
VAN DER STRAETEN GOOIT MICROGOLF IN OEKRAÏENSE STRIJD
**
**
België
Bananenrepubliek
**
Karine Lalieux
Ze
is de Hangmat- socialiste, de exclusieve ezelin, strekje van rode
Brusselse burgemeesters. Ze is Lucky Lalieux. De rode revolver- godin
die sneller bedient dan haar schaduw. Iedereen weet toch dat wanneer je
een geld-uier aan socialisten geeft, de koe snel sterft van
dehydratatie.
En dan ons aller, met of zonder goesting ..
Keuken- rebellen
Tinne
Van der Straeten bestrijdt crisissen met keuken-toestellen. Een
dampkap- diner om het corona virus uit ons leven te zuigen en nu een
microgolf-diner om Poetin uit Oekraïne te verdrijven. Pas op Poetin! Ik
maak mijn eten klaar in de microgolf en als je je niet onmiddellijk uit
Oekraïne terugtrekt eet ik een koude schotel! Poetin beeft en roept zijn
generaals bijeen om terug te slaan met .. koude strijkijzers.
De
Croo en Van der Straeten komen met een half gestreken smoel in Terzake
vervolgens pleiten ze voor het inzetten van stofzuigers en grasmachines.
Oei, als dat maar goed komt.
Misschien kunnen we de oorlog in Syrië oplossen door vaatwassers te verbieden en de hongersnood in Afrika door diepvriezers uit te zetten
De Oeigoeren kunnen we misschien uit de concentratiekampen krijgen door rijstkokers naar het containerpark te brengen. En uiteraard moet de blender
op de schop om de ontbossing van het Amazonewoud door het verbouwen van
soja tegen te gaan. Want Tinne, als elf miljoen mensen geen soja-shakes
meer drinken, redden we het Amazonewoud. Elf miljoen kleine beetjes dat
maakt een heel groot verschil.
**
Le nouveau Vlaams Belang est arrivé
Tom
Van Grieken bewijst nog maar eens dat zijn nouveau Vlaams Belang
steeds gewilliger aan het handje loopt van de politieke correctheid.
Zijn mea culpa omtrent Poetin is hilarisch en schopt een gans deel van
zijn mandatarissen een paar nieuwe amandelen. Standvastigheid in
standpunten is belangrijk. Nog voor de haan drie maal kraaide
verloochende hij Poetin. Excuses om de peilingen op peil te houden is
niet alleen hypocriet, het is ideologische blasfemie.
Tom
wil regeren en alles moet daarvoor wijken. Hoeveel van de ziel van het
Vlaams Belang Tom bereid is te verkopen voor een ministerportefeuille is
een goed bewaard geheim. Toms nouveau Vlaams Belang is intussen
linkser geworden dan de Volksunie waarvan Karel Dillen zich in 1977
afscheurde uit onvrede omtrent de goedkeuring van het Egmontpact. Tom
mag ik u even herinneren aan de woorden van Karel Dillen: Dwingt het lot u ooit tot de keuze tussen schoothondje of pitbull, wees dan pitbull.
Collectieve verarming
**
De
inflatie, geïnstigeerd door stijgende energieprijzen en schaarste,
grijpt ons naar de keel. Ze stormt over ons heen als een stampede van
wilde olifanten. Wie na de coronacrisis nog rechtstaat kan eventueel
wegspringen, maar een groot deel van de middenklasse die reeds op de
knieën zat, wordt genadeloos de grond in gestampt. Enige troost: ze
kunnen nu genieten van sociale tarieven. De socialisten juichen: met
dank aan hun collectivistische bondgenoot in Rusland groeit hun
kernelectoraat van sukkelaars. De volgende peilingen lachen Vooruit nu
al toe.
Het
aantal Vlamingen bij wie op het einde van de rekening nog dagen van de
maand overblijven, is langzaam maar zeker de meerderheid aan het worden.
De
collectieve verarming wordt nog extra aangewakkerd door de sancties
tegen Rusland, die langzaam maar zeker als een boemerang in ons gezicht
ontploffen. Nadat hun spaarboekje zijn laatste adem uitblies, vreest
vijftig procent van de Vlamingen een bezoek van de deurwaarder.
Het aantal Vlamingen bij wie op het einde van de rekening nog dagen van
de maand overblijven, is langzaam maar zeker de meerderheid aan het
worden.
**
Wie in dergelijke tijden een huis rond de pols draagt
om de tijd te kunnen lezen hoeft niet verbaasd te zijn wanneer tuig van
de richel het van je arm rukt. Versluys stond enkele dagen daarvoor nog
te blèren dat hij zwaar getroffen was door de crisis en bouwprojecten
moest uitstellen. Och heere, Oom Dagobert van de kust, ik zal eens
compassie met je hebben als ik eens heel veel tijd heb. Nooit dus.
*
Dit was niet OP DE AFBRAAK:
Als we Kinder suprise-eitjes naar het Kremlin sturen, is dat dan biologische oorlogsvoering?
De Chinezen gaan onze gascentrales bouwen, zijn die gele mannetjes ook niet de uitvinders van vuurwerk?
Halleluja Pedro Facon is coronacommissaris af en de GEMS is ontbonden.
**
**
Hilde Vautmans staat bekend als de trekmerrie van
de Europese Open VLD-fractie. Een harde werkster die van luxe en
luxepaarden houdt. Na ezels, muilezels, trekpaarden of paarden die
geslacht zullen worden, mogen de Arabische volbloeden nu ook verkocht
worden aan 6% BTW.
De
Russische spion Georgy Kuznetsov, die nog keuvelde met Filip De Winter
en gouverneur Cathy Berx is ontmaskerd en moet gaan strijden aan het
front in Oekraïne.
De
zogenaamde groenste regering ooit verlaagt de accijnzen op brandstof en
BTW op gas en elektriciteit, maar niet de BTW op fietsen. Een
billenkletser van formaat.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
*at Jasmijn Waldorf allemaal uit zijn blooemvoekee slaat, is maar al te dikwijls de nagel op de kop.
Ge
moet maar dureen: in een gezellig Ruissiscich vriendenveerhaal de
aangebrande Fluppe Dewinter naast n goed-vaderlandsche Gouvernzuze ten
tonele te voeren. Is verre van Politiek Correcrt, maar juist. Of wil dit
eerder zeggen dat Dewinter dze keer nog maar eens aan de goede kant van
de Geschieenis staat?
Zuster Ursula, ween van spijt, en werp Uw kroon naar Sneyssens .
Na
Sigriend Bracke, de volgende keer Filip Dewinter als Kamervoorzitter?
Ja Ja, als een der oidste Volksvertegenwoordigers heedt die daar recht
op. Met de volle steun van Tom van Grieken, maar met tegenzin van de
vier Weverkens die ocharme ook nog mogen meedoen.