Wat
die Broekselse Seks- en Coburgerfretters uit Gotha (Duitsland) heden
ten dage bezielt, mag Joost weten. En die weet het heel zeker, NIET. En
moest hij het weten, dat hij het dan publiekelijk zegge. Luid en klaar.
En liefst in de drie landstalen.
Maar
als Joost zwijgt, en blijft zwijgen, moet het wel iemand anders
uitbrengen. In voorkomend geval, zal het dan wel, als naar gewoonte,
ondergetekende zijn die de kooltjes uit het vuur moet halen. Gewoon
omdat die, als Digitalia, met het hele gezin 16 jaar aan één stuk daar
geleefd heeft, in Het Land van De Stomme van Portici.
Weet U nog? Kanonnier Houten Been die Het Huis van Nassauwe het kot
heeft uitgejaagd Et voilà: la Blegique sera Latine, ou ne sera pas .
En zeggen dat dit op het punt staat zo uit te draaien. Niet Latijns en dus terug naar af!
Eerst had ik over Italië bijna geschreven als Het land van de Glimlach. Want glimlachen, dat kan de Gewone Kleine Man daar weer. Opgelucht en van harte. Sedert hun nieuwe en betere Duce,
**
Mateo Salvini
tot
grote wanhoop van de aan de kant geschopte voltallige Slinxe
zakkenvullerij, die na Mussolini jarenlang te eigen bate, het land naar
de ondergang hebben geregeerd, is de hemel er weer helemaal stralend
blauw. Overzeese avonturiers staan nu weer voor de aloude keuze: blijven
waar ze geboren zijn, of verdrinken in de Mare Nostrum, d.i. in de Zee die van ons is. Want
die zee en al dat water dient niet om pootje te baden of te spelevaren,
maar om het Avondland af tee schermen tegen ongewenst bezoek.
**
*
Werk
in Eigen Streek, dat is toch altijd een dwingende eis geweest van de
Kleine Man Van ons Ma, oorlogsweduwe met een talrijk grein, leerde ik
heel mijn leven, dat wie niet werkt, niet moet eten. Simpel, kort en
goed. Maar wel levensreddend. Weet ik uit eigen ervaring!
*
Enne,
ach ja, terug naar die eeuwige Seksende Coburgers! Speciaal nu Betty er
zit aan te komen, zoals U hiernavolgend kunt vernemen.
Misschien
zou deze suggestie een oplossing kunnen zijn? Stop het hele zootje
gewoon, zoals men in de onzalige repressie-tijden deed met de àl te
ijverige Vrijheidsstrijders, in de leegstaande Antwerpse leeuwenkooien.
Waar ze door de nieuwsgierige bezoekers kunnen bewonderd worden. Maar
niet langer meer gevoederd.
En war betreft de jonge Betty: die kan gewoon worden weggegooid. Wegens te lelijk om te helpen donderen
**
*
Ja, inderdaad. Bij de geboorte had de vader het van meet af aan in de koninklijke smiezen: het was een vrouwtje, een wijfjesdier, une femelle
*
Ze wordt meerderjarig aan 18 jaar op 25 Oktober aanstaande. Er zal op genen Belga gekeken worden Want de beloofde dotaties
(die ze daar in Laeken eerst zinnens waren geweest te weigeren wegens de vele daaraan verbonden verplichtingen)
gaan
schrikwekkend de hoogte in. Maar wees getroost, gij, koor van simpelen
van geest, Coburgers hebben daar gene bang voor! Hoe hoger bergen, hoe
liever. Hebben ze mee van Pépé Albrecht, die het hem lukte om met
doorschoten hoofd van de rotsen te tuimelen midden de winter in een
donkere ijskoude februarinacht. Gewoon nadat die door n Hogere Officier
van den ABL betrapt was in bed met diens wederhelft
Ach, t zijn misschien allemaal maar conten, maar ne mens is ook maar ne mens
**
*
Niet
vergeten. Het volwassen geworden kind-vrouwtje uit 2001 is vanaf de
geboorte, zij het via bevruchting door K.I., levenslang Hertogin van
Brabant. Net als Genoveva van Brabant uit de spannende tijden van de
Vaderlansche Geschiedenis.
Aandacht. hier wordt in genendele verwezen naar, de wereldberoemde Hertogin van Zeeland, getrouwd met de Graaf van Terneuzen!
**
*
België snakt meer en meer naar adem
**
*
Kapitein Nicholas Haddock had een goede kijker destijds
Elisabeth
die met haar moeder haar eerste officieel bezoek aan Afrika brengt.
Elisabeth die bij de opname van de 21 julitoespraak van haar vader
aanwezig is. Elisabeth die in haar mousselinen jurk van Nathan met
succes de hoge hakkentest aflegt op de gemene kasseien van het
Paleizenplein Elisabeth wordt straks 18 en daar hoort bij dat men haar
serieus voorbereidt op haar toekomstige lot: de troon van België
bestijgen.
**
*
op zoek naar de kwadratuur van de cirkel
Ons Land is het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Alleen
krijgt ze daar misschien nooit de kans toe, want koning Philippe ziet
zich vandaag voor een alarmerende situatie gesteld: het land snakt meer
en meer naar adem.
**
*
Dat komt niet door de hitte, maar is een gevolg van de uitslagen van de totaal regionaal verworden verkiezingen
van 26 mei die het land werkelijk onregeerbaar hebben gemaakt. Al twee
maand rukken de koninklijke onderhandelaars Reynders en Vande Lanotte
zich de haren uit het hoofd, op zoek naar de kwadratuur van de cirkel.
Met
een regering in lopende zaken al sinds 21 december, moet België tegen
een deficit van rond de 10 miljard euro aankijken, en niemand die aan de
einder een nieuwe, volwaardige regering ziet opduiken.
**
*
Het
politieke landschap zelf lijkt compleet overhoop gehaald. Walter Pauli
van Knack ziet dat voortdurende getouwtrek binnen de sp.a, Open VLD en
CD&V, en stelt vierkant de vraag: Is dit niet het voorspel van een
drama dat zich de komende jaren zou kunnen voordoen: het uiteenvallen
van de drie klassieke partijen?*
Aan de overzijde is het niet beter
Ook in de traditionele francofone partijen zien we breuklijnen, en ook zij weten niet goed meer waaraan zich te houden.
Een MR die haar vel duur wil verkopen
Op
het gewestelijke Waalse niveau heeft Elio Di Rupo nu al zijn
weddenschap verloren dat hij een ultra-progressistische meerderheid op
de been kon brengen. Met Écolo alleen komt hij niet aan een meerderheid,
en na het afhaken van de PTB en CDH ziet hij zich gedwongen met de MR
aan tafel te gaan zitten. Een MR die haar vel duur wil verkopen, nadat
ze uit de Brusselse regering werd gewipt. Als nu nog Écolo zijn knikkers
uit het spel haalt, mogen we ons aan een ongekend verzet** van de
vakbond FGTB verwachten. Dit alles gaat dan ten koste van het Waalse
herstel.
Jamais
avec la N-VA, heeft ook Di Rupo verklaard. Maar na de koninklijke
boodschap van 21 juli is de toon wat gezakt: De informateurs lijken op
gesprekken rond de tafel aan te sturen. Is dat het geval, dan zullen we
de discussie aangaan.
**
*
Maar
Di Rupo zal in aanwezigheid van De Wever het onderwerp confederalisme
niet uit de weg kunnen gaan. Want voor de Vlaams-nationalisten, de
grootste politieke kracht van het land, kan het niet langer dat men
financieel solidair blijft met een gewest dat zich onder de
doorslaggevende invloed van de PS al sinds 1980 op een
pad begeeft dat niet naar heropleving leidt. Het staat Wallonië vrij de
politieke keuzes te maken die het wenst, op voorwaarde dat het er de
volle financiële verantwoordelijkheid voor neemt!
Een voorspelling
sociale zekerheid, de winkel van de PS
De
discussie zal mislukken, want het confederalisme van De Wever
impliceert met name de splitsing van de sociale zekerheid, de winkel van
de PS! Die eis wordt evenwel breed onderschreven in Vlaanderen. In 2002
verklaarde Karel De Gucht, toen voorzitter van de VLD: Het is
ontoelaatbaar dat Vlaanderen meer betaalt voor de gezondheidszorg en van
Wallonië minder terugkrijgt.
We
mogen ook herinneren aan het antwoord van Wouter Beke aan minister
Maggie de Block van Volksgezondheid, toen zij voorstelde om die
bevoegdheid te herfederaliseren: Het verleden heeft ons laten zien dat
een eengemaakte federale politiek niet het antwoord was. Van
herfederaliseren kan dus geen sprake zijn. Er zullen nog hervormingen
volgen, en er zullen in de gezondheidszorg nieuwe stappen gezet moeten
worden.
Met
de zesde staathervorming dacht Di Rupo België te hebben gered. Vandaag
zien we dat daar niets van aan is, en dat de toekomst van het land meer
dan ooit bedreigd is. Bewust als hij is van de budgettaire problemen die
ook Wallonië te wachten staan, heeft de PS-voorzitter trouwens de
noodzaak van een herziening van de financieringswet ingeroepen.
Ziende blind
De
waarheid die de francofone verantwoordelijken weigeren te zien is
nochtans zonneklaar. Ze staat in de preambule van het Handvest voor
Vlaanderen, dat in 2012 door het Vlaams Parlement werd goedgekeurd:
Vlaanderen is een natie.
De
koninklijke informateurs zouden er goed aan doen deze evidentie in hun
eindrapport in herinnering te brengen. En ook konden ze beter de raad
nog eens herhalen die José-Alain Fralon voormalig correspondent in
Brussel voor Le Monde zich permitteerde aan Albert II te geven:
Als
u nu eens afzag van dat achterhoedegevecht dat slecht dreigt uit te
pakken ( ) en het wat subtieler zou spelen? Als we eens toegaven, wat we
vroeg of laat toch zullen doen, dat niets de opmars van Vlaanderen naar
zijn onafhankelijkheid in de weg kan staan, en we deze zouden
begeleiden in plaats van ze totaal tevergeefs te willen afstoppen.
***
Dat
was 2009. Vandaag hebben N-VA en Vlaams Belang samen amper nog vijf
zetels tekort voor de absolute meerderheid in het Vlaamse Parlement. En
zoals Pierre Baillon van Le Soir schreef de 23ste maart van 2003: Wat
doet een separatist als hij over een democratische meerderheid beschikt?
Wel, hij separeert. Sta je daarvan te kijken, simpele duif?
27 JULI 2019 J
ules Gheude
Gisteren
stond op deze bladzijden de hoogst individuele expressie van de hoogst
individuele emotie nopens de enorme krater die ooit zou kunnen ontstaan
tussen Broeksèl en Srassburg. Duizend bommen en granaten met als
eindsaldo de Bom vab de Eeyw. De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend,
maar deze keer zou Berlijn als OKW ervan worden vrijgesteld
In
bedoeld betoog, voor de goede orde hieronder grotendeels hernomen, was
er geen plaats voor de lotgevallen van het Koninkrijk der beide uiteen
gevallen deelgebieden. Waar het hardst werkende en grootste deel
smacht om eindelijk na bijna 2 eeuwen te zijn leeggezogen, zijn eigen
lot in eigen handen zou kunnen nemen. Terwijl de Zuidelijke helft, aan
de overkant der Taal- dop- en armoegrens hunkert om eindelijk terug
opgenomen te worden in de moederschoot van La Mère Patrie.
*
En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien,
iet of wat van het goede (liosterlezen) teveel. Wel vond ik er, zeer
tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige Sehnsucht naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk
gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met
sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief
uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen
als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze
zoals de soort hieronder .
Agha Kahn
*
Mag
het aldus vanaf die dagen wat gezelliger worden voor ons Oude
Vermoeiode Avondland? Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit
het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne
versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
Algemeen Besluit.
Gezegde
Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat
bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang
als OKW Berlijn door Brussel en het wordt U duidelijk. Wij
Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de
kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met
zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper
aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met
eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij
heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of
laat plat te bombarderen Hoofdstad van Het Vierde Rijk. Waarvan de
Hoogste Führer in functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
Een
Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan
genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment
zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
En de Hertogin van Brabant, hoor ik de attente lezer vragen. Wat met die?
Wel,
heu Dat ze dan doet lijk haar over-over-over Groottante Sissi. Die,
ook n von Possenhofen was, maar op die leeftijd goed en wel maar vooral
zeer deftig getrouwd was. Tot ze er genoeg van had en de wijde wereld
in trok. Haar eigen Noodlot tegemoet.
Echt een modern sprookje, waar weinigen het beleven om lang én gelukkig te leven.
Heb
de voorbije week de maandag, de dinsdag en de woensdag, de 3 eerste
dagen van de week, doorgebracht met van dag tot dag, ja zelfs binan van
uur tot uur, het intensief beleven van slechts één enkel luisterboek.
Namelijk de Europese Wordingsgeschiedenis van 1789 tot 1914. Dat waren
nog eens tijden! Met Volkeren Bonden, Ententes Cordiales, Sissis,
Metternichen en Einzel- oder Bis Marcken.
**
Otto von Bismarck
*
En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien, iet of wat teveel van het goede. Wel vond ik er, zeer tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige Sehnsucht naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk
gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met
sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief
uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen
als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze
zoals de soort hieronder .
**
Agha Kahn
*
Mag
het aldus vanaf doe dagen wat gezelliger worden voor ons Oude
Vermoeiode Avondland. Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit
het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne
versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
**
*
Algemeen Besluit.
Gezegde
Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat
bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang
als OKW Berlijn door Brussel en het wordt U duidelijk. Wij
Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de
kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met
zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper
aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met
eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij
heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of
laat plat te bombarderen Hoofdstad. Waarvan de Hoogste Führer in
functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier is, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
**
*
PS
In
heel dat Euro-circus zijn echter wel de Hongaren, samen met de hen
omringende buutlanden de rots in de branding. Sjarel Premier, gewoonlijk
toch minder onder invloed dan Zaan Cloot JU, zijn voorganger, zal dat
varkentje wel even wassen. Gewoon uit dankbaarheid voor M&M, de
voorzangers van de Unue.
Admiraal-zonder-vloot MIklos Horthy, vader des vaderlands van de 'rompstaat' Hongarije.
**
*
Hongarije of de totale vernedering, 1918-1921
De eindeloze Eerste Wereldoorlog: omwentelingen in Oost-Europa, 1918-1923
*
Na
de wapenstilstand van 11 november 1918, was er aan het oostfront in
Midden- en Oost-Europa voorlopig van vrede nog geen sprake. De strijd
woedde verder. Veel perspectieven waren er niet. De toekomst was
onbestemd en angstaanjagend. Bij deze kriskras door elkaar lopende
oorlogen kwamen, in de periode 1918-1923, nog eens vier miljoen mensen
om het leven. Dat is meer dan het totale aantal gesneuvelden van
Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten samen tijdens de
Eerste Wereldoorlog.
In
deze zomerreeks willen we de onmiddellijke naoorlogse situatie
beschrijven in achtereenvolgens de Baltische landen, Finland, Polen en
tot slot Hongarije.
Asterrevolutie
De
dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije kwam niet alleen zwaar gehavend
uit de Eerste Wereldoorlog maar behoorde ook tot de verliezers van de
oorlog. Het was immers vanuit Wenen dat in juli 1914 een ultimatum
vertrok naar Belgrado, hoofdstad van het toenmalige koninkrijk Servië.
Hierdoor kwam een hele carrousel van geheime afspraken en
steunbetuigingen in beweging. Wat uiteindelijk leidde tot de
kanonschoten van augustus 1914.
De
oorlog liep catastrofaal uit voor Hongarije dat sinds 1867 door een
personele unie met het Habsburgse keizerrijk verbonden was. Lezers die
liefhebbers zijn van een lichtere vorm van geschiedenis kunnen hiervoor
naar de Sissi-films kijken. Tevens goed om een idee te krijgen van de
strenge regels aan het Habsburgse hof.
Door het Verdrag van Trianon
van 1920 verloor het land twee derde van zijn grondgebied en kwamen
drie miljoen Hongaren buiten de grenzen te wonen. Hongarije werd zonder
meer het hardst getroffen door de naoorlogse vredesverdragen. Hieronder
schetsen we een beeld van de onmiddellijke en bewogen naoorlogse jaren
in Hongarije en zijn hoofdstad Boedapest.
Op 31 oktober 1918 vond in Hongarije de zogenaamde Asterrevolutie plaats. Deze werd gepleegd door de links-liberale graaf Mihaly Karolyi
en de mee door hem opgerichte sociaaldemocratische Hongaarse Nationale
Raad. De coup verliep grotendeels geweldloos. De aanhangers van de
nieuwe premier
**
Mihaly Karolyi
waren
hoofdzakelijk burgers en gedemobiliseerde soldaten, die op hun hoeden
en petten een aster, de populaire herfstbloem, spelden. Zij stichtten de
Democratische Republiek Hongarije. De Hongaarse koning, tevens keizer
van Oostenrijk, Karl IV (zoon van Sissi ) kon niet anders dan de nieuwe
republiek erkennen. Hij werd meteen afgezet en diende het land te
verlaten. Een van Karolyis eerste beleidsdaden was op 16 november de
personele unie met Oostenrijk op te zeggen. Hij brak volledig met de
monarchale banden van weleer. Tegelijk schreef hij parlementaire
verkiezingen uit, en kondigde een grondhervorming aan. Hierdoor hoopte
hij dat de geallieerden zijn breuk met het verleden zouden erkennen, en
aan zijn land mildere vredesvoorwaarden zouden opleggen. Rekening die
evenwel niet opging.
**
Béla Kun
De
Democratische Republiek Hongarije was maar een kort leven beschoren.
Zij zwalpte van de ene naar de volgende crisis. Zo slaagde de
regering-Karolyi er maar niet in het voedseltekort in zijn land op te
lossen. De economische en sociale problemen waren in het land gigantisch
te noemen.
Midden maart 1919 kon de communistische leider Béla Kun (1886-1938)
vanuit zijn cel in Boedapest de sociaaldemocraten ervan overtuigen uit
de regering te stappen, en samen met de Hongaarse communistische partij
een regering te vormen. Wat uiteindelijk niet nodig bleek te zijn.
Immers op 21 maart bood Karolyi zelf zijn ontslag aan. Vanuit Parijs
hadden de vredestichters de Roemenen toestemming gegeven om een flinke
strook Hongaars gebied in te palmen. Tegelijkertijd beval Parijs dat de
Hongaren hun troepen uit dat gebied dienden terug te trekken. Uit
protest hiertegen nam Karolyi ontslag. Trouwens Hongarije zag zich al in
de maanden november en december 1918 beroofd van heel wat terrein.
Béla
Kun was de zoon van een joodse notaris uit een dorp in Siebenbürgen
(Transsylvanië); tegenwoordig behoort dit gebied van oorspronkelijk
Duitse (Saksische) kolonisten tot Roemenië. Als journalist en
links-radicaal publicist maakte hij al voor de oorlog naam. Vanaf 1914
streed hij in de rangen van het Habsburgse leger tot hij krijgsgevangen
werd gemaakt. In Russische gevangenschap evolueerde Kun tot een
overtuigd bolsjewist. Na de Oktoberrevolutie kwam hij terug op vrije
voeten te staan. In december werd hij door Lenin naar Boedapest gezonden
en richtte Het Rode Nieuwsop. In het roerige Boedapest agiteerde hij
tegen de Habsburgers en de regering. Gevolg was dat hij al enkele weken
na zijn aankomst, aangehouden werd en de binnenzijde van een
gevangeniscel te zien kreeg. Het deerde hem niet. Door contacten en
steekpenningen kon hij zijn cel ombouwen tot een communistische
partijcentrale, van waaruit hij de touwtjes strak in handen hield.
De coalitie met de socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur
Uit
angst voor een burgeroorlog gingen de Hongaarse sociaaldemocraten in op
het voorstel van Béla Kun. Op diezelfde 21 maart kwam een nieuwe
regering met de communisten tot stand. Algauw domineerde Kun als
minister van Buitenlandse Zaken de regering. De coalitie met de
socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur. De
Hongaarse Radenrepubliek, die 133 dagen zou duren, werd uitgeroepen.
Revolutionaire terreur
In
de loop van zijn kortstondige regeerperiode kondigde Béla Kun steeds
maar weer nieuwe drastische hervormingen aan, die grotendeels gebakken
lucht bleken te zijn want niet door te voeren. Een losse greep: het
grootgrondbezit werd afgeschaft en de gronden werden onder de boeren
verdeeld, ondernemingen met meer dan 25 werknemers werden
staatseigendom, eigendommen van de Kerk werden in beslag genomen, het
schoolonderwijs werd grondig aangepakt en natuurwetenschappen en de
principes van de socialistische heilstaat kwamen op de eerste plaats,
het gemeenschappelijk baden tijdens de schooluren diende aangemoedigd te
worden samen met seksuele voorlichting, alcohol werd verboden,
adellijke titels verdwenen en voedselvoorraden bij boeren werden in
beslag genomen en naar de hongerende hoofdstad gebracht. Op 1 mei 1919
werden alle burgerlijke monumenten met (dure) rode lakens aan het
zicht onttrokken. De eigen rode soldaten bezaten op dat moment een
tekort aan laarzen en geweren.
Om in de steden en op het platteland de orde met harde hand te handhaven, werden de zogenaamde Leninjongens opgericht.
Een troep van zowat vijfhonderd fanatieke rode jongeren. Ze reden in
kolonnes rond of maakten gebruik van gepantserde treinen. Als uniform
droegen deze terroristen in staatsdienst zwarte lederen jassen en dito
broeken. Overal ontwaardden ze contrarevolutionaire opstanden en maakten
maar al te graag gebruik van zinloos geweld. Voor martelingen en
veemmoorden schrokken ze niet terug. Zon zeshonderd moorden staan op
hun conto.
**
*
Op
buitenlands gebied werd de Radenrepubliek dadelijk met omvangrijke
gebiedsvorderingen geconfronteerd. De bezetting van grote delen van het
voormalige koninkrijk door Roemeense, Joegoslavische, Franse en
Tsjechoslowaakse troepen leidde tot grote verbittering. Deze gebiedsroof
riep onder Hongaarse burgers, patriotten, studenten en voormalige
soldaten van het keizerlijk en koninklijke leger wraakgevoelens op. Heel
wat vrijwilligers, ook officieren, sloten zich aan bij het nieuwe Rode
Leger van Béla Kun.
Onder
leiding van de volkscommissaris voor Militaire Zaken Tibor Szamuely
ging het leger in de tegenaanval, en slaagde erin de invasietroepen te
blokkeren. Meer zelfs, in het noorden van Hongarije slaagden Szamuelys
troepen erin om heel wat verloren gebied ter heroveren. Grote delen van
Slowakije konden bezet/bevrijd worden. Op hun beurt sloegen
Tsjechoslowaakse brigades op de vlucht voor het rode wraaklustige
geweld. Kun kon met trots aan Lenin melden dat hij een Slowaakse
Radenrepubliek opgericht had ze bestond echter nauwelijks drie weken
van 16 juni tot 7 juli 1919.
Deze
plotse wending van de oorlog deed in Parijs alle alarmklokken afgaan.
De Hongaren vernamen dat ze onmiddellijk alle vijandelijkheden dienden
te staken, en zich moesten terugtrekken tot achter de afgesproken
demarcatielijn van november 1918. Ten slotte werd een akkoord bereikt.
De Hongaren zouden zich terugtrekken uit Slowakije waardoor een einde
kwam aan de aldaar heersende Radenrepubliek, en de Roemenen zouden hun
verdere opmars staken.
Inmiddels
nam na een mislukte socialistische coup de rode terreur in Boedapest
toe. Hierdoor nam het verzet tegen het terreurregime van Béla Kun
overhand toe; dat was in de eerste plaats te merken op het platteland
waar de gelovige boeren niets moesten hebben van de atheïstische
communisten. Vooral toen bleek dat de Roemenen Roemenië was in 1917
totaal verslagen en bezet door de Centrale Mogendheden geenszins van
plan waren om hun opmars richting Boedapest te stoppen.
Tevergeefs
deed de bolsjewiek Kun beroep op de aanbeden Lenin om militaire hulp te
verlenen. De reactie was negatief. Het overbelaste Rode Leger zat
verwikkeld in een burgeroorlog en voerde strijd met Polen. Een nieuw
front konden ze er niet nog eens bij nemen. Bovendien voerden ze al
oorlog met Roemenië omwille van het bezit van Bessarabië. Deze
Moldavische landstrook werd in 1920 definitief bij Roemenië gevoegd. Ten
einde raad probeerde Kun in de zomer van 1919 in Oostenrijk een
radenrepubliek te installeren om toch minstens één bondgenoot te hebben.
Ook bevonden er zich in het Alpenland nog aanzienlijke wapendepots.
Tevergeefs! De Oostenrijkse socialisten haalden hun neus op voor de
Hongaarse bolsjewisten. Een communistische machtsgreep in Wenen werd
bloedig neergeslagen.
Op
3 augustus 1919 capituleerde de zuidelijke Hongaarse legergroep en
konden de Roemenen de Hongaarse hoofdstad bezetten. Roemeense soldateska
gingen zich hierbij te buiten aan moorden, verkrachtingen en massale
plunderingen. Van het eens bruisende Boedapest bleef niets meer over.
Voor de Hongaarse bevolking des te vernederend daar zij tijdens de
Eerste Wereldoorlog mee Roemenië letterlijk van de kaart hadden geveegd.
Béla
Kun vluchtte na de Roemeense bezetting met enkele vertrouwelingen naar
Oostenrijk en vandaar naar Moskou. Hij werkte er onder meer voor de
Komintern. Op 29 augustus 1938 werd Kun op bevel van Stalin tijdens de
zuiveringsprocessen terechtgesteld.
*
Miklos Horthy
**
Op
30 mei 1919 hadden Hongaarse anticommunisten in de door de Fransen
bezette stad Szeged een contrarevolutionaire of Wit-Hongaarse regering
gevormd. Hun volksleger stond onder commando van voornoemde Horthy,
telg uit een familie van aristocraten en kleinere grootgrondbezitters.
Hij was de oorlogsheld van de Hongaren en de eerste en enige admiraal
van de Oostenrijks-Hongaarse zeemacht. De Dalmatische kust aan de
Adriatische Zee maakte tot 1918 deel uit van de Donaumonarchie. Na de
capitulatie lag Hongarije op ongeveer vierhonderd kilometer van de zee
verwijderd. De ijdele Horthy, monarch in hart en nieren, was een
tijdlang vleugeladjudant van keizer Franz Josef geweest, en stond op
goede voet met diens opvolger Karl. Toen hij in november 1918 afscheid
van de keizer nam bezwoer hij: Ik zal niet rusten voordat Uwe Majesteit
weer op uw rechtmatige troon in Wenen en Boedapest zit.
Horthys
leger telde in het begin 6568 vrijwilligers waarvan drieduizend
officieren uit het voormalige keizerlijk-koninklijke leger. Daarbij
kwamen nog eens achthonderd officieren uit de koninklijke Hongaarse
gendarmerie. Na het einde van de Radenrepubliek breidde het
officierenleger zich vlug uit. Horthy werd minister van Defensie van de
kortstondige Republiek Hongarije (1919-1920), die het machtsvacuüm na de
val van de 133 dagen durende Radenrepubliek diende op te vullen.
Witte terreur
Onder
druk van de Entente, vooral dan Frankrijk, ontruimden in november 1919
de Roemenen de Hongaarse hoofdstad. Op 16/11/1919 reed
admiraal-zonder-vloot Horthy, gezeten op een witte schimmel, aan het
hoofd van zijn volksleger triomfantelijk Boedapest binnen. Na de parade
raasde een witte vloedgolf over de hoofdstad. Eenieder die ook maar
verdacht werd van linkse sympathieën werd opgepakt en in de gevangenis
geworpen. Anderen werden zonder vorm van proces geëxecuteerd.
Slachtoffers waren vooral joden, linkse intellectuelen, Leninjongens en
wie verdacht werd van collaboratie met de Roemenen. Het aantal dodelijke
slachtoffers van de witte terreur wordt op vijfduizend geschat, en
75.000 mannen en vrouwen verdwenen voor korte of langere periodes in de
gevangenissen waar ze blootstonden aan folteringen en harde
ondervragingen. Nog eens 100.000 mensen, vooral intellectuelen,
communisten, socialisten en joden, vluchtten het land uit en zochten
vooral in Wenen en Praag een nieuwe toekomst. De witte terreur maakte
meer slachtoffers dan de rode, die hij moest vergelden. De communisten
hadden slechts zeshonderd doden op hun geweten.
Horthy
zou later ten stelligste ontkennen dat hij dergelijke bloeddorstige
orders gegeven had. Wel verdedigde hij de witte terreur als uitingen
van patriottisch enthousiasme.
Een
anticommunistische en rechtse regering nam het bewind in handen en
stond voor schier onoplosbare moeilijkheden. Werkloosheid, inflatie en
prijsstijgingen raasden door het land. Toch groeide Horthys populariteit
razendsnel, vooral dan op het platteland waar men toch al niets moest
hebben van communisten en joden. Horthy werd aanzien als de nieuwe
redder des vaderlands. In korte tijd groeide het volksleger of witte
leger uit tot 30.000 manschappen. Heel wat oudgedienden uit het Rode
Leger traden toe. Allen dienden ze vooraf aan Horthy persoonlijk trouw
te zweren, waarna ze amnestie kregen.
Trianon
De verdeling van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie na het verdrag van Trianon.
Schandvrede
In
januari 1920 werden er in een sfeer van intimidatie
parlementsverkiezingen gehouden. De twee rechtse partijen behaalden de
meerderheid. Op 29 februari 1920 werd het koninkrijk hersteld en kwam er
meteen een einde aan de republiek Hongarije. Een koninkrijk evenwel
zonder koning. In afwachting van zijn terugkomst werd er een regent
aangesteld die in zijn plaats regeerde: admiraal Horthy. Hij was de
enige geschikte kandidaat. Voor alle betrokken partijen, met
uitzondering van de linkse oppositie in het buitenland, was hij de
ideale compromisfiguur. In korte tijd veranderde Hongarije in een
militaire dictatuur. Er kwam een einde aan de witte terreur en recht en
orde werden hersteld. Zijn grote doel als regent kon hij evenwel niet
verwezenlijken: Karl IV terug op de koningstroon plaatsen.
Op
4 juni 1920 ondertekende een Hongaarse delegatie onder protest in het
kasteel van Grand Trianon nabij Parijs het door de geallieerden
opgelegde vredesverdrag. Hongarije verloor 70 procent van zijn
grondgebied en twee derde van zijn bevolking. Aanzienlijke Hongaarse
minderheden woonden in de nieuwe buurlanden Roemenië, Joegoslavië en
Tsjechoslowakije. Nog steeds staat Trianon in Hongarije bekend als de
willekeur van de geallieerden. Aan alle openbare gebouwen in Hongarije
hingen de vlaggen halfstok en werden er drie dagen van nationale rouw
afgekondigd. Dat zou ieder jaar herhaald worden tot in 1940. Het land
was gedemoraliseerd door de grote territoriale verliezen het land kromp
van 282.000 tot 93.000 vierkante kilometer en getraumatiseerd door de
Roemenen, de rode en witte terreur. Nog steeds staat Trianon in
Hongarije bekend als de willekeur van de geallieerden. Het buitenlands
beleid van de Horthy-dictatuur stond in het interbellum volledig in het
teken van het terugwinnen van de verloren gebieden. Hongarije werd zo in
de armen van de As-mogendheden gedreven. In de eerste helft van de
Tweede Wereldoorlog kreeg het land hierdoor heel wat verloren
grondgebied terug maar in 1945 kreeg het een tweede maal de rekening
gepresenteerd. Desalniettemin is het Groot-Hongaarse streven in bepaalde
middens in 2019 nog steeds levendig aanwezig, vooral op economisch
gebied al krijgen alle etnische Hongaren vandaag van Viktor Orbán het
recht op een Hongaars paspoort
Literatuur:
Borodziej en M. Gorny, Der vergessene Weltkrieg: Band II: Nationen 1917-1923. Darmstadt, 2018
Conze, Die grosse Illusion: Versailles 1919 und die Neuordnung der Welt. München, 2018
Gerwarth, Die Besiegten: das blutige Erbe des Ersten Weltkriegs. München, 2017
van de Wijdeven, De spoken van Visegrad: de onbekende geschiedenis van Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije. Houten, 2018
PIETER JAN VERSTRAETE
**
In
mijn jeugdjaren uit een o zo ver veleden, stonden de bladen op zeker
moment vol van een zekere Hongaarse Aartsbisschop Midzenty, die in
Budapest, om erger te voorkomen, jarenlang was gevlucht naar de
Amerikaanse Ambassade. Dat was toen Vadertje Stalin letterlijk diens kop
eiste.
Ja
Ja Flavie, toen waren er nog Priesters in overvloed om de vuren
brandende te houden. En geloof me: dat werkte inspirerend. Tenminste tot
het Tweede Vaticaans Concilie er de bijl in zette. Midzsenty was vooral
praktisch voor mij wat betreft het Vak Aardrijkunde
**
*
Een
Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan
genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment
zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
Het
waren toen zeer dramatische tijden!!! Zo wat overal op de wereld sloeg
het Noodlot toe. Daar was het knelehuis van Stalingrad: 23 augustus 1942
2 februari 1943). Op 6 Juni 1944 waren de Geallieerden geland op
Normandië.
*
1943!!!
het was in de vroege Lente, toen onze Pa, nauwelijks 39 jaar jong,
stierf. Dag op dag de zaterdag, nadat hij de week daarvoor een banale
verkoudheid had opgedaan in gedwongen dienst van de Bezetter die overal
in de bezette landen alle boerenpaarden opeiste voor de frontdienst. Het
was een zonnige dag, die 20ste Maart, toen we daar, daar,
tegen 5 uur in de namiddag, met ons Ma, kapot van verdriet, en wij
allemaal, de 5 kinderen, rond dat sterfbed stonden, zaten of hingen.
Grote Broer was toen net geen 16, de jongste amper 4.
Fleurus, had de Dokter gezegd. Na 7 dagen moet het keren. En dat was het dan. Wij hadden de maand, ervoor, bijna dag op dag, mijn 8de verjaardag mogen vieren: met koekeboterhammen voor de hele familie. En dat na drie jaar oorlog!
Hoe
ons Ma de rest van de oorlog, zowel als de overige 37 jaar va haar
dagen zonder liefhebbende en toegewijde kostwinner heeft kunnen
overleven, dat weten vooral Onze Live Heer en de talrijke Ooms en Tantes
van toen, lang geleden.
Maar
wij, de 3 jongsten, waren wel onze beste speelkameraad kwijt. We kregen
er in de plaats, veel levenslang verdriet voor. En dat had niets te
zien met in Duitsland en de rest van de wereld zou gebeuren.
Duitsland herdenkt de 75ste verjaardag van de aanslag op Adolf Hitler. De controverse is terug.
**
*
Ze zijn een voorbeeld voor mij, zo roemde bondskanselier Angela Merkel de mannen van de 20ste Juli, de officieren en burgers die 75 jaar geleden,
**
Kolonel Claus Schenk
*
Claus Schenk Graf von Stauffenberg erop uit stuurden om een aanslag te plegen op Adolf Hitler. De 36-jarige officier kwam als deelnemer aan de Lagebesprechungen (besprekingen van de militaire toestand) in de zwaar bewaakte Wolfsschanze bij
**
Rastenburg
in Oost-Pruisen (vandaag het Poolse Kętrzyn) fysiek het dichtst bij Hitler.
**
*
Hij
was dus de aangewezen persoon (oorlogsinvalide) om een aanslag uit te
voeren op de Führer en Oberbefehlshaber van de Wehrmacht.
**
*
Kliek van ambitieuze officieren
De
bedoeling van de samenzweerders bestond erin om onmiddellijk na de dood
van de dictator vanuit het Bendlerblock, zetel van het Allgemeines
Heeresamt in Berlijn, het Ersatzleger (reserveleger) in beweging te
zetten in wat
**
Operation Walküre
*
heette.
Na de arrestatie van de kopstukken van de nazipartij en de SS zou een
antinazistische regering uitgeroepen worden. De aanslag verwondde Hitler
slechts licht, de eraan gekoppelde staatsgreep was bijgevolg gedoemd om
te mislukken. Stauffenberg en andere officieren werden diezelfde avond
geëxecuteerd op bevel van generaal Friedrich Fromm, de bevelhebber van
het Ersatzheer, die daarmee zijn eigen betrokkenheid bij het complot
wilde verdonkeremanen.
Zo klein was het kliekje nu ook weer niet en het omvatte niet alleen officieren.
Hitler
had het op de avond van 20 juli 1944 in een radiotoespraak tot het
Duitse volk over Eine ganze kleine Clique ehrgeiziger, gewissenloser
und zugleich unvernünftiger, verbrecherisch-dummer Offiziere [Een zeer
kleine kliek ambitieuze, gewetenloze en terzelfdertijd verstandeloze,
misdadig domme officieren] . Zo klein was het kliekje nu ook weer niet
en het omvatte niet alleen officieren. Er waren grote namen uit het
burgerlijke leven bij betrokken, zoals Carl Goerdeler, voormalig
burgemeester van Leipzig.
Het
regime zette 400 speurders aan het werk om het netwerk achter de
aanslag en de plannen voor een staatsgreep te ontrafelen. Vele
tientallen samenzweerders, officieren zowel als hooggeplaatste burgers,
kwamen in het Volksgerichtshof te Berlijn oog in oog te staan met een
schuimbekkende Roland Freisler, de bloedrechter die de meesten onder
hen tot de dood door ophanging veroordeelde.
Van verraders tot helden
Betekent dit dat de mannen van de 20. Juli goede democraten waren?
Dit zijn in een notendop de belangrijkste feiten.
Wat waren de motieven, de beweegredenen van de samenzweerders? Heeft Merkel het bij het rechte eind door hen te bezweren als voorbeelden in een tijd waarin naar haar eigen zeggen verzet tegen extreemrechts
is geboden? Verplicht de herinnering aan de 20. Juli uns allen
Tendenzen entgegenzustellen, die die Demokratie zerstören wollen. [ons
tegen alle tendensen op te stellen, die de democratie willen
vernietigen]? Betekent dit dat de mannen van de 20. Juli goede
democraten waren? Zou hun denken gepast hebben in de
freiheitlich-demokratische Grundordnung van de Bondsrepubliek
Duitsland?
*
Over
hun motieven, en in het bijzonder die van Stauffenberg als spilfiguur
van de mislukte aanslag en staatsgreep, is weer een controverse ontstaan
naar aanleiding van de recent verschenen biografie Stauffenberg.
Porträt eines Attentäters van de hand van Thomas Karlauf. Ik zeg wel
degelijk weer, want zelfs in de eerste jaren na de oorlog werden
Stauffenberg en zijn medestanders nog gezien als verraders.
In de ogen van vele gewone Duitsers vocht Duitsland voor zijn overleven
in de zomer van 1944, toen de krijgskansen al geruime tijd in zijn
nadeel gekeerd waren. Een eventueel gelukte aanslag op Hitler zou in die
optiek een verdere verzwakking van het front hebben betekend.
Aan
dat beeld hielden vele mensen ook na de capitulatie en de ondergang van
het Duitse Rijk vast. Pas toen de Bondsrepubliek Duitsland zich begon
te consolideren in de jaren 50 en de mannen van de 20. Juli tot helden
uitriep, stelden ze hun beeld over hen bij. Ook vele officieren, zelfs
niet-Hitler-gezinde, vonden het niet kunnen, tot lang na de oorlog, dat
collegas hun eed van trouw aan de Führer hadden gebroken en hun
stempel op het oorlogsbeleid hadden willen drukken in plaats van bij hun
militaire leest te blijven.
Geweten
De
laatste decennia waren de mannen van de 20. Juli uitgegroeid tot
symboolfiguren van een beter Duitsland. Ze hadden de eer van de Duitse
natie gered door tot het uiterste te gaan. Dat denkbeeld spreekt ook uit
de woorden van Merkel dass sie ihrem Gewissen folgen, und damit haben
sie einen Teil der Geschichte Deutschlands geprägt, der ansonsten durch
die Dunkelheit des Nationalsozialismus bestimmt war. [dat ze hun
geweten volgen, en dat ze daardoor een stempel hebben gedrukt op een
deel van de geschiedenis van Duitsland dat anders door de duisternis van
het nationaalsocialisme was bepaald]. De samenzweerders zou ook dank
toekomen denn unser Grundgesetz hätte ohne solche Taten vielleicht
nicht so entstehen können [want onze grondwet had zonder zulke daden
misschien niet zo kunnen ontstaan].
Zelfs de DDR, de Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar oordeel over Stauffenberg
Hadden
de mannen van de 20. Juli inderdaad een staat als de Bondsrepubliek
met zo een grondwet voor ogen? Natuurlijk niet. Zelfs de DDR, de
Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar
oordeel over Stauffenberg en aanverwanten: reactionaire geesten waren
ze, behorend tot de klasse van de Junker (adellijke
grootgrondbezitters) of de hogere, nationaal-conservatieve burgerij. Pas
in de jaren 80 heeft de DDR met de herontdekking van Pruisen
Stauffenberg en de andere opstandige officieren leren waarderen als een
deel van de Widerstand die meer omvatte dan het heilig verklaarde
communistische verzet.
Krijgspolitiek
**
Ludwig Beck
(1880-20 juli 1944)
*
die al in 1938 plannen maakte om Hitler af te zetten.
Over
de motieven van Stauffenberg werd zelden gediscuteerd in de
Bondsrepubliek. Der 20. Juli was in zijn abstractie het symbool van
een eervol Duitsland geworden. Nu heeft Karlauf (auteur) weer de knuppel
in het hoenderhok gegooid door de achtergrond van Stauffenberg te
belichten. De officier zou bevangen geweest zijn in een elitair denken
dat nog versterkt was geworden door zijn behoren tot de
Stefan-George-Kreis, de in geheimzinnigheid gehulde kring rond de
dichter
**
Stefan George
(1868-1933)
die
als een profeet en verkondiger van een groots Reich werd gezien.
Stauffenberg had zich ook kunnen vinden in de nationale wederopstanding
zoals die door Hitler beloofd en aanvankelijk met succes doorgevoerd
werd.
Pas
vanaf de zomer van 1942, toen duidelijk werd dat Duitsland de oorlog
tegen de Sovjet-Unie niet meer zou kunnen winnen, begon Stauffenberg
zich af te keren van Hitlers krijgspolitiek. Dat gold ook voor
verschillende generaals en officieren die zich aansloten bij het
militaire verzet. Uitzonderingen waren infanteriegeneraal Friedrich
Olbricht, de overste van Stauffenberg, en kolonel-generaal Ludwig Beck.
Olbricht was vanaf het begin tegen Hitler gekant, maar wordt in de
Hollywood-productie Valkyrie (waarin Tom Cruise Stauffenberg speelt)
weggezet als een idioot omdat hij op 20 juli teveel zou getalmd hebben.
In waarheid wilde hij zeker zijn dat Hitler dood was vooraleer het
Ersatzheer opnieuw (na een eerdere repetitie) in te schakelen.
Ludwig Beck smeedde al in de zomer van 1938 plannen om Hitler aan de
dijk te zetten, ook al was de Führer toen immens populair onder de
bevolking. De oplossing van de crisis rond de Sudetenduitse minderheid
van Tsjechoslovakije verhinderde de uitvoering van die gewaagde
plannen. Toch bewondert Karlauf de Entschlossenheit, de
vastberadenheid, van Stauffenberg om ervoor te gaan, eens dat hij tot
betere inzichten was gekomen.
Signaal
de militaire catastrofe afwenden
De
groep rond Stauffenberg wilde met de uitschakeling van de dictator de
militaire catastrofe afwenden en een betere onderhandelingspositie voor
Duitsland bewerkstelligen. Generaal-majoor Henning von Tresckow, een
kopstuk van de samenzwering, wilde ook een signaal geven aan de
buitenwereld:
Das
Attentat muss erfolgen, coûte que coûte ( ) Denn es kommt nicht mehr
auf den praktischen Zweck an, sondern darauf, dass die deutsche
Widerstandsbewegung vor der Welt und vor der Geschichte unter Einsatz
des Lebens den entscheidenden Wurf gewagt hat. [De aanslag moet
gebeuren koste wat het kost Want het komt niet meer op het praktische
nut aan, maar daarop dat de Duitse verzetsbeweging voor de ogen van de
wereld en voor de geschiedenis onder inzet van het eigen leven de
beslissende worp heeft gewaagd].
Democratie
De samenzweerders gingen er naïef van uit dat het Reich zou kunnen voortbestaan
De
verontwaardiging over de Jodenvervolging was één motief van de
samenzweerders, maar niet het belangrijkste. Het was hen in de eerste
plaats te doen om de redding van Duitsland. De samenzweerders gingen er
naïef van uit dat het Reich zou kunnen voortbestaan, ook al hadden de
geallieerden op de Conferentie van Casablanca in januari 1943 de onvoorwaardelijke overgave
(unconditional surrender) ervan gepostuleerd. Het Duitsland dat hen
voor ogen stond, was een autoritair geleid land met een conservatief
maatschappijmodel. Tekenend is een zinsnede uit aantekeningen waarin
Stauffenberg het nationaalsocialistische regime als Herrschaft der Minderwertigen
[heerschappij van de minderwaardigen] verwerpt. Zou het toeval zijn dat
deze woorden ontleend zijn aan de titel van het boek van Edgar Julius Jung, een aanhanger van de Konservative Revolution?
Deze
rechts-nationalistische stroming vertoonde wel raakpunten met het
nationaalsocialisme, maar verwierp het als plebejisch. De
samenzweerders rond Stauffenberg behoorden weliswaar niet tot de
Konservative Revolution, de gedachtestroming die in 1933 met de
machtsovername door Hitler een stille dood was gestorven, maar
conservatief en nationalistisch waren ze alleszins. De vraag is of hen
dat kan verweten worden. Ze waren kinderen van hun tijd, ze waren
opgegroeid in een tijd die gekenmerkt werd door een geloof in de
traditionele machtsinstellingen van de monarchie en de Kerk en in het
standenverschil; onze opvattingen over democratie en mensenrechten
daarentegen zijn in een jarenlang proces gerijpt door de ervaringen van
vorige generaties met de oorlog en het totalitarisme.
Identiteit
De
kleindochter van Stauffenberg, de historica Sophie von Bechtolsheim,
reageert op Karlauf met een eigen boek: Stauffenberg. Mein Grossvater
war kein Attentäter. Haar kritiek is van drieërlei aard. Zo doet het
begrip Attentäter (iemand die een aanslag pleegt) denken aan
terroristen. Stauffenberg wilde echter een Tyrannenmord (moord op een
tiran) plegen om een Unrechtsstaat te vervangen door een Rechtsstaat
(over het democratische gehalte hiervan bestaan twijfels zoals
hierboven aangegeven). Ook verzet ze zich tegen de fixering op de
persoon van Stauffenberg. Die laat immers geen recht wedervaren aan de
talloze mensen die betrokken waren bij de aanslag en de plannen voor de
staatsgreep.
Stauffenberg had toch ietwat minder complexen dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit
Inderdaad
wordt Stauffenberg opgehemeld als de eenzame held, maar in feite was
hij niet eens het brein achter de staatsgreep. Dat waren eerder mensen
als een Olbricht die achter de schermen werkten. Von Bechtolsheim
verwerpt ook de idee als zou het handelen van Stauffenberg monocausaal
vanuit zijn jeugdige gedweep met Stefan George te verklaren vallen. Wel
vindt ze als Europäerin, die gerne in Deutschland lebt [als Europese
vrouw die graag in Duitsland leeft] het patriotisme van haar
grootvader bevreemdend. Stauffenberg had toch ietwat minder complexen
dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit. Deutschland
was dan ook het allerlaatste woord dat over zijn lippen vloeide toen hij
voor het vuurpeloton stond. Over wat de laatste woorden van
Stauffenberg waren, wordt nog altijd gediscuteerd: luidde de zin Es
lebe das geheime Deutschland [Leve het verborgen Duitsland] een
verwijzing naar Stefan George , of Es lebe das geheiligte Deutschland
[Leve het geheiligde Duitsland]?
*
Dirk Rochtus
19 juli 2019
PS
Dirk Rochtus werkt momenteel aan een boek over het (veelvormige) verzet tegen Hitler. Dat verschijnt in mei 2020.
*
verzet tegen extreemrechts
Dat
is de mening van Märkelover dee aanslag op Hitler. Rare
gedachtenkronkel, als U het mij vraagt. Ze vereert Staiffenberg, omdat
die het Nationaal Scialistisch Duitsland wilde vernietigen. Die was dus in feite rechts, zelfs tot in het extreme van de misdaad tegen het wettelijk gezag.
Anders gezegd: das Mädchen spint garen uit om het even welke hoek.
Dat zal zeker, naast de bibbrigheid die we op de TV zien , het begin zijn van dementie?
De CVP? Wat is daar nu nog goed voor, buiten de CD&V Jongeren die lak hebben aan hun eigen oude overjaarse krokodillen.
**
*
Vergeten
we niet: wie de jeugd heeft, bezit de toekomst. Het échte regeringswerk
is voor t naaste jaar. Al zou ik persoonlijk liever speken over t
jaar Blok, het jaar waarin de uilen preken.
Als
eenmaal op alle niveaus de generatie der graaiers zal opgeruimd zijn,
pas dan zullen we vooruit kunnen. Enne, o ja, ook op gelet dat de
hierboven opgesomde voorkeurlanden overwegend Christelijk zijn gebleven?
Ketters zullen dus de builen met de blutsen moeten nemen!**
*
*
Italiaans parket gaat in beroep tegen vrijlating van kapitein Sea-Watch 3
Het Italiaanse parket heeft beroep aangetekend tegen de opheffing van het huisarrest van
**
Carola Rackete).
*
Dat melden Italiaanse media vandaag en het nieuws wordt ook bevestigd door haar advocaat. Rackete is de kapitein van
**
de Sea-Watch 3,
*
een Duits reddingsschip voor migranten.
HLN Be.
De
openbare aanklagers van Agrigento (Sicilië) hebben het beroep ingediend
bij het Hof van Cassatie, de belangrijkste beroepsinstantie in Italië.
Vandaag was de laatste dag waarop de vrijlating van de Duitse kapitein
nog kon worden aangevochten.
De
31-jarige Rackete kwam in het vizier van het gerecht nadat ze op 29
juni veertig migranten naar het eiland Lampedusa bracht, hoewel haar
verboden werd de territoriale wateren van Italië binnen te varen. Bij
het naderen van de haven kwam haar schip bovendien in aanvaring met een
politieboot. De kapitein zegt dat ze uit noodzaak handelde, omdat ze
vreesde dat migranten overboord zouden springen.
Rackete
werd aanvankelijk onder huisarrest geplaatst, maar dat werd op 2 juli
door een onderzoeksrechter opgeheven. Er loopt wel nog altijd een
onderzoek tegen haar wegens onder andere medewerking aan illegale
immigratie. Morgen zal Rackete ondervraagd worden in
**
Agrigento
*
**on:
www.hln.be
**
En
zeggen dat de sloerie ondertussen door Macroni de Legion dHonneur,
werd verleend, de hoogste Franse onderscheiding. Die geit is trouwens n
volbloed Duitse, en dus zal Merkel daar wel voor iets tussen zitten.
Germaanse Übermenschen die 200% de Franse flierefluiters de baas spelen:
de natte droom van Den Dolf Zaliger
De
afbeelding van de Gentse Klokke Roeland; vroeger terug te vinden in een
verloren stukje pelpose op het Emile Braunplein in Gent, is na een
dozijn vernederingen in de loop der jaren, met beide voeten uit het
Belfort op de begane grond geraakt.
*
De
eerste versie dateert uit 1314, had een diameter van twee meter en was
maar liefst twee meter dertig (2m30!) hoog. Het gewicht van deze
bevallige dame was meer dan vijf ton! En in 1314 plaatsten ze zon
klokje in een toren. Een sterk staaltje als je het mij vraagt.
De
klok was de stormklok van Gent, die de stedelingen waarschuwde voor
onheil zoals brand of een aankomende vijand. Maar ook bij hoog bezoek of
bij terechtstellingen weerklonk ze over de daken van de middeleeuwse
stad.
Gent
was, toendertijd, lang geleden, toen er nog geen Socialisten bestonden
maar alleen zelfstandige rijke steden bezaten die allemaal een beiaard.
Gent, Brugge, Kortrijk, Ieper, Dendermonde . Die bezongen van de morgen
tot de avond wereldwijd de lof van het nijvere, werkzame Vlaanderen.
**
*
In
1659 beslist het stadsbestuur dan ook om een grotere beiaard te laten
plaatsen. Niemand minder dan de gebroeders Hemony werden hiervoor
aangesproken, dé referentie voor het gieten van klokken in die tijd.
Die
gebarsten Triumphante, of beter Roeland II, staat nu stil te wezen in
de schaduw van de Sint-Niklaaskerk. Maar niet voor lang meer, de klok
werd immers al in 2003 met succes hersteld in Asten (NL) en wacht nu vol
ongeduld tot ze terug naar boven mag. Maar dat is pas voorzien op
paaszondag 2008. Er moet immers ook nog een zusje bijkomen: Mathilde,
die het zware werk voor haar rekening zal nemen. Roeland wordt dan een
gewone speelklok en Mathilde onze stormklok. En dat wordt eveneens een
dame met een maatje meer, ze zal maar liefst tien ton wegen!
Meer info kan u hier lezen op de website van de Stad Gent.
*
Tot
zover Wikipedia. Of wat had U gedacht? Zo slim ben ik nu ook niet Al
herinner ik mij uit mijn vele LUISTERBOEKEN dat er oorlogen zijn geweest
met vele schandelijke opeisingen. Klokken werden door de bezetters,
echte Socilisten, zowel de Fransen als de Duitschers, uit de kerktorens
geroofd en hersmolten tot .. kanonnen.
***
Van Dikke Mathilde, maar
Dikke Bertha
*
DOORAAK.be
T SCHELDT
Bent
U er nog altijd niet toe gekomen, om persoonlijk (gratis) op een of
andere manier contact op te nemen met dit onuitputtelijk nieuwmedium dat
U van alles piekfijn op de hoogte houdt van wat door de officiële
kontlikkers verzwegen/verdraaid wordt.
*
Enne
ja, voor ik het vergeet. In de nog altijd op Vlaams grondgebied gelegen
enclave Broeksèl-Hooffstad van de nog altijd zich voortslepende
EU-Naziestaat, zijn de Verkiezingen eindelijk rond. Roder dan Rood, want
versterkt met Groen. De postjes zijn verdeeld onder de
vrienden-graaiers. Hierover van mijnentwege geen woord. De
slippendragers van de traditionele media zullen er immers overvol van
staan. Triomf alom. Beiaarden hebben afgedaan.
*
DE VERF BLADDERT VAN DE WETSTRAAT (EN POLITICI ZIEN HET NIET!?)
Ligt
de Wetstraat in Brussel? Of in het hart van de Weimarrepubliek? Zelden
zat het politieke bedrijf zo op zijn zelfgenoegzame kont als vandaag. De
door riante inkomens en extra inkomsten verwende politici zien het zelf
niet meer. Vastgezogen in de narcistische modder van de Wetstraatbubbel
hebben ze niet eens in de gaten dat het volk mort. Het volk heeft
gelijk zich af te wenden van een politieke kaste die haar kerntaken
schromelijk schandelijk verwaarloost. En niet verder piest dan
uitsluitend en zelfvoldaan met zichzelf in de weer te zijn.
*
De
verkiezingen van 26 mei 2019 hebben in de Wetstraat een uppercut
uitgedeeld die nog lang niet is verteerd. De drie traditionele families
christendemocraten, socialisten en liberalen deden het nooit
slechter. Groen bakte er niets van. De N-VA verloor pluimen. Vlaams
Belang zit opnieuw in de lift. De communisten zitten weer in het
halfrond. Een normaal mens denkt: tijd voor een grondige bezinning. Niks
van. Business as usual! Postjes, centen, inkomens, halftijdse postjes,
interim-postjes, nutteloze senaatspostjes, gecoöpteerde postjes. En een
drukte van belang omtrent Bloedgeile Lynn en Ladderzatte Kris. Wanneer
Filip Dewinter (VB) spreekt een bordje in de lucht houden: Niet in onze
naam. Puberaal, infantiel, zinloos, hooguit een omgekeerd effect
sorterend dan het door de PvdA beoogde doel. Begrijpt die vetgemeste en
verwende kaste niet dat er urgentere problemen op de plank liggen dan
hun beroerde en door ons loodzwaar gesubsidieerde theatervoorstellingen?
Van put naar prut
Misschien
leest u dit stukje op reis. Misschien hebt u tijdens uw welverdiende
vakantie een trein genomen in Zwitserland. Of een fiets gehuurd in
Kopenhagen. U bent met uw gezin op de achterbank langs perfect
geasfalteerde biljartlakens door Duitsland gegleden. In Zeeland of
Friesland heeft u met de kinderen een bootje gehuurd of lange
wandelingen in de natuur gemaakt. En straks, zodra u de grens met uw
vaderland België bent overgestoken, zult u zich afvragen of er iets aan
uw salariswagen scheelt. Boenke, boenke, boenk: van de ene met prut
gerepareerde put naar de andere. Afgeschafte treinen. Lege bussen van De
Lijn waarop te lezen staat: Mijn collega pikt u op. Wanneer?
Infoborden zijn kapot, als ze ooit al zouden hebben gefunctioneerd.
Zwaksten in de kou
Het
wordt de hoogste tijd dat onze regeringen, parlementen, administraties
en andere waterhoofden land en volk weer dienen in plaats van aan te
schuiven in de zelfbedieningszaak met de langste naam ter wereld.
Federale Regering, Kamer, Senaat, Vlaams Parlement, Waals Parlement,
Franstalige Gemeenschapsregering, Brussels Gewest, provincies, steden en
gemeenten.
Ondertussen
wachten duizenden medeburgers met een beperking op hun Persoonlijk
Assistentie-budget. Weten ouders zich geen raad met de
psychisch-emotionele verwarring en twijfel van hun kinderen. Groeit op
de onderwijsvloer de onvrede en onmacht omtrent de bemoeienissen van
koepels en caloten. Brokkelt onze infrastructuur zienderogen af. Zitten
de gevangenissen tjokvol. Woekert het multiculturele drama verder.
Houden de belastingen zich onledig met uw restaurantbonnetje en twintig
kilometer woon-werk verkeer. De erven Albert Frère betalen ondertussen
geen rotte bal op de 6 miljard van hun vader. Is de sociale zekerheid
helemaal niet klaar om de vragen van singles, co-housers en nieuw
samengestelde gezinnen passend te beantwoorden.
Wijntje en Trijntje
U
denkt dat Wetstraat omtrent dit alles bij hoogdringendheid een
crisisberaad bijeenroept? Aan de restauranttafels van Brussel 1000
worden de koppen en de roemers Bourgogne tegen mekaar getikt. Wie gaan
we coöpteren in de Senaat? Wie wordt de nieuwe voorzitter van de partij?
Wie wordt minister? Wie mag staatssecretaris zijn? Wie heeft wat
getweet? Wat gaan wij re tweeten? Wie mag naar Ter Zake? Wie zit er
zondag in De Zevende Dag?
U moest zich doodschamen, verkozenen des volks. Allemaal.
*
Frits Van Robaais
Over
snelwegen gesproken. Jaren lang zijn wij regelmatig onderweg geweest
tussen hier en Midden Italië, waar we toen woonden, stukken beter dan
het eigen Geboorteland dat zucht onder vreemde heersers en ander
ingevoerd gekleurd gespuis.
**
*
Het beste bewijs voor deze wel zeer persoonlijke stelling is (de laatste jaren) het stijgend succes van de extreem rechtse
**
Matteo Salvini,
die
met vaste hand de mensensmokkel richting Europa met harde hand heeft
stil gelegd. Zo dat er ook geen drenkelingen meer voorkomen!
Het mag U dan ook niet verwonderen, dat er op het Internet fotos van hem voorkomen, met de rozenkrans tussen de vingers .
**
*
Samengevat: de tocht ging telkens over 1.450 Km, heen en 1.450 Km terug. De autosnelwegen waren ofwel goed (Frankrijk: duur), beter (Zwitserland: duurder) en best (Italië:
duurst). Te meer daar, vooral in Italië die honderden kilometerlange
droom-wegen over altijd maar hogere bergen en diepere dalen gingen.
Zacht zoevend, open lucht en korte of lange bergtunnels, sneeuw, regen,
zonneschijn, hoog in de wolken of laag langs stroom en rivier. Italia,
my love!
Waar
op de A1 (Luzern-Napoli) de berglandschappen met besneeuwde Alpen
toppen zich broederlijk aaneen rijgden, afgewisseld met in donkergroen
verborgen kilometer lange industrie-terreinen die er als paddestoelen
uit de grond rijzen. Grootsteden als Milano, Fiorentina, Bologna,
Módena, Roma[p1] , etc, etc, waren we telkens voorbij voor we het wisten.
Arrivederci,, Italia de mio amore
**
*
Zo
gauw wij de allerliefste bodem ter wereld, namelijk de vaderlandse,
onder de wielen kregen, was het voor alle inzittenden, zelfs de hond
achterin, driedubbel oppassen geblazen. Zo goed als lege snelwegen in
Wallonia, met soms wel 10 of 15 Km lange stukken, afgezet voor
wegeniswerken die er ooit gingen plaats vinden, waar er over de gehele
afstand geen kat te zien was. Beperkte snelheid onder voortdurende
camea-bewaking, dat wel. U weet namelijk maar nooit dat een uit zijn
dutje gewekte bulldoer-bestuurder de weg zou oversteken.
**
*
Dan
in de omgeving ofwel van Broeksèl of van Antwerpen: stilstaand
snelverkeer. Vervolgens tot het Kortrijkse: bumper rijden. Niet tussen
middernacht en
04 uur in de morgen . Dan is iedereen heel alleen op de wereld
Nu
Sjarel Michel Premier Par Naissance eindelijk zijn taalgebrabbel
internationaal, ja zelfs mondiaal kan uitdragen, zal die zijn
Walenlandje met alle mogelijke, onmogelijke, ja zelfs criminele middelen
trachten te bevoordeligen. Het aangewezen middel hiervoor zijn
subsidies. Veel subsidies. Subsidies tot in het oneindige. Want daar
leeft men van in Wallo/Brux.
**
*
Het
zal als manna uit de Europese hemel dauwen! Zal ook beter zijn voor het
milieu dan al die vervuilde zuurstof. Om zodoende, van het grootste
luiaardsland ter wereld waar de gebraden Vlaamse kiekens hen zó maar in
de open mond vlogen, te her-smeden tot het grootste luiaardsland van het
Heelal.
En
dt danken we NIET de koekoek, maar Karl Marx, de Joods Belse Duitser
die het aards geluk en de absolute vrede uit de hemel heeft geplukt.
La France, last minute
Déparrtement des Ardennes, is er, dank zij La Märkelina en Emanuele
Macroni, klaar voor om het middelpunt te worden van de Westerse Wereld.
**
*
Wijlen Léon Degrelle, Hitleriaan van geboorte, had dat nog moeten meemaken!
De
liefde voor het klimaat van de marxistische PTB en de socialistische PS
in het zuiden van Belgiëland, is even meewarig, aandoenlijk als
leugenachtig.
**
*
De
PTB zuidelijke falanx van de Partij Van De Arbeid wil dat er een
Klimaatinvesteringsbank wordt opgestart om de CO2-uitstoot naar beneden
te krijgen. Hallo volksmenners
**
Hedebouw en Mertens?
Het
Chinese industriële arbeidersparadijs dat Grote Roerganger Mao in een
milieucatastrofe zonder voorgaande heeft achtergelaten, is goed voor de
grootste CO2-uitstoot in de hele wereld! Komt overeen met de uitstoot
van Europa, Rusland, Afrika en Oceanië samen. Op naar de volgende
dikke-truien-dag en beate bedevaart naar de verborgen grot van de
Heilige Maagd Anuna.
**
*
Asbest en dode zalm
Wanneer
rabiate en fundamentalistische communisten over het milieu prediken,
lenen wij hier op de redactie graag nog eens Lenins Laatste Adem uit
het archief van ons florissante persbedrijf. Halfweg de jaren negentig
vorige eeuw geschreven door David Remnick van The Washington Post.
Remnick beschrijft wat iedereen die wel eens een (ex)-communistisch
land heeft bezocht meteen in de smiezen heeft: milieu en volksgezondheid
waren niet de prioritaire bekommernissen van de voorbeeldigste
leerlingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin. Een bedje van dode zalm
bedekte vervuilde rivieren. Onbewoonde woontorens gebouwd met
minderwaardig beton en hoogwaardig asbest. Doodzieke kindertjes. Kapot
gezopen en doorrookte zestigers. De vloek van het communisme vat Remnick
na eindeloze omzwervingen door het vergeten Rusland waar slechts
weinigen komen treffend samen: Het verval, de arrogantie, de
opzettelijke onwetendheid en het zelfbedrog.
**
*
Vals sermoen
Bij
het valse sermoen van de PTB kon Elio Di Rupo natuurlijk niet
achterblijven. Het ingewikkeldst geknoopte zijden rode strikje van de PS
stelt voor dat bedrijven 5 procent van hun winst vrijwillig
in een publiek-privaat klimaatfonds storten. Had dat godverdomme Albert
Frère zaliger gevraagd! Wier nazaten nauwelijks een eurocent
erfbelasting hebben betaald op de miljarden die vader/opa baron Belge op
slinkse wijze uit de tanende Waalse industrie heeft gestolen en
weggesluisd. Of aan FN Herstal: de enige wapenfabriek ter wereld die in
handen is van overheid & socialisten.
Vlaanderen
stort al een eeuwigheid miljarden in een bodemloze Waalse put. Enige
merkbare verbetering van het socio-economische klimaat ware wenselijk.
De ecologische en verpauperde puinzooi op de as van het oude staal- en
steenkolenbekken zal in kringen van kandidaat-investeerders weinig
vertrouwen wekken om 5 procent van hun winst te pompen in een
publiek-privaat klimaatfonds. In Vlaanderen zeker niet. Vlamingen
weten maar al te goed hoe het met de privaat-publieke samenwerking in
het door hen zo geliefde zuiden van het land is gesteld.
Sociale huisvestingsmaatschappijenen intercommunales,
energie vehikels, ziekenhuizen of media bedrijven: waar de PS ook in
zee gaat met andermans of publiek geld worden alleen de PS en haar
slaven en lakeien er zelf rijker van. Anderman is zijn geld kwijt. Met
een stok de welgevulde konten van onze koeien en zeugen naar de eigen
stal drijvend: van die Waalse boer(en) geen eieren.
**
**
Dat
het kan verkeren, wist de oude Bredero ook al. Laat die stomme Vlaamse
Lamme Goedzakken dus geen ijdele hoop koesteren dat hun zweet, bloed en
tranen niet lang meer (ten bate van de sacrosante unité) naar
Het Zuiden des Lands zullen afgetapt worden. De Negende Symfonie van
Beethoven is een mooi stukje klassieke muziek. Maar schone liedjes duren
gewoonlijk niet lang.
**
*
Straks
staat niet één van de ACHT Coburger Regeringen meer overeind. Is er
geen Coburgia meer. En valt de Hoofdstad ervan in Russische of Chinese
handen. Stuikt (voor de elfendertigste keer)Festung Europa ten gronde. En bengelen de gewezen Verlichte Grote Verstanden aan de hoogste nog overeind gebleven bomen.
**
Hill 60.
Slagveld 14-18 bij Ieper
*
Maar
laten we het zeggen zoals het is. Als Sjarel de Verschrikkelijke, zelf
maar ten dele slaagt in zijn missie, valt er een zware last van de
schouders van de modale Vlaming. Want dan kunnen onze nationale Waalse
ex-landgenoten zich gaan laven aan heel wat grotere geldbronnen dan aan
die verdomde transfers van Vlaanderen naar Wallonië. Dan zal, net als
Léon Degrelle dat deed tijdens WO II, salen met alle de Frans sprekende
upperclass; de Coburger vetpotten liefst inruilen voor die van de
Europese Nazistaat Natiestaat.
Geen
transfers meer, geen Coburgia meer, geen profiteurs meer: Waar gaan we
dàt schrijven?!!! Wie of wat staat er dan nog in de weg om Vlaanderens
vlucht in de vaart der volkeren tegen te houden?
**
*
PS
Wat voor de drommel heeft Sjarel Premier dat wat Olio di Poeppo niet heeft?
Deze
keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze media (als met reden)
zwijgen als vermoord. Want over omvolking wordt nu eenmaal niet
gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal
dus nog duren tot er een 5de Macht na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer
die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking
van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe
dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met
als landstaal het . Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die
vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur
bekend is. Och, U weet wel: Saïdjas vader had een buffel .
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip omvolking en islamisering deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking kweken als konijnen is hier dus goed op haar plaats
Hoorde
ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft
getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke Democratische Nieuwe
Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te
keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her
verkozen worden!
*
Indonesië
dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van
14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land
ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel
de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de
handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de
ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150
jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land
uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië
verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de
geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door
natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en
snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken .
De
intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te
verminderen. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan
het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een
dramaqueen omdat hij ophef maakte over het feit dat
moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing
van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een
reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
Hilde
Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant
gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot
had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de
woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef
mevrouw Sabbe in haar krant dat ik een drama queen was. Inmiddels
hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee
hervormingsgezinde moslims aangevallen en vandaag werd bekend dat bij
een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde
Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen
sprankje vuur geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving in
deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland
begint zijn open brief met de hoop dat Sabbe hem niet zal verdenken
van anti-moslimgevoelens of islamofobie. Hij leeft immers al dertig
jaar mee met zijn pleegzoon en zijn gezin in Indonesië. Over
Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat
ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen
islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als:
Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de
intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
Vanuit
Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regios, een
vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een
recent rapport van Human Rights Watch. ( ) De geestelijke leider Zainal
Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement
worden gevoerd over de sharia. ( ) Tazar vindt dat heel Indonesië in een
islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.
11 juli
Allahu akbar
Als
op steeds meer plekken in het van oudsher als gematigd moslimland
omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de
verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek,
stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en
gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld
van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide:
De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen
op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en
het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze
intolerantie in Indonesië zien. In de Indonesische stad Yogyakarta,
duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer
veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog
hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen
gaan de straten op: Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische
tekens erop. Ze schreeuwen Allahu Akbar en schelden ons uit en
zwaaien met kettingen, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van
het Forum Umat Islam stelt dat homos volgens religieuze richtlijnen
verbrand dienen te worden of in het diepste ravijn gestort.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en erger dan een kernoorlog
En
de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie
Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en
erger dan een kernoorlog. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en
van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek
Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat in Indonesië de
meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij.
Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk
mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die
zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische
druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van
moslimfundamentalisten.
In
mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt:
In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze
hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer
in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen
gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te
keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het
volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich
teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum
van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.
Denkfout
Maar
zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering
van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij
schrijft immers: Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie
meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst
verdraagzame (ik zou haast zeggen Verlichte) islam tot een almaar
toenemende intolerantie.
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een Verlichte islam
geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse
cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder
oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen
in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering
doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen
dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk
waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de
samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook
een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische
landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer
maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen,
behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. Islam betekent
onderwerping; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt
bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims
daartoe de opdracht.
De
regio die wij vandaag als de islamitische wereld bestempelen, wordt
al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering,
wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De
ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een
bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de
betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze
golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
Salafisme
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet,
want hij heeft het over conservatieve, reactionaire salafistische
krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan,
waarvan hij beweert dat ze totaal vreemd zijn aan de ware islam.
Nochtans is het zogenaamde salafisme gewoon (een terugkeer naar) de
zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten
het zogenaamde salafisme en jihadisme in de islam besloten, en
worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te
verschonen.
Arabiste
Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en
vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat
een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te
hoeven zien. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: Tussen
islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme
zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte
islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims
bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten
liggen. Over die zogenaamde ware islam heeft Hans Teeuwen overigens
een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het
is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken,
Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat westerse politici moeten
stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te
maken hebben. Cholil Staquf: Radicale islamitische bewegingen zijn
niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis
in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties
toe te schrijven aan islamofobie. Cholil Staquf vertelt dat sommige
van zijn westerse vrienden islamofoob zijn en dat hij hen begrijpt, en
hij concludeert dat het Westen moslims niet kan dwingen een gematigde
interpretatie van de islam te aanvaarden.
Bovendien
stelt Cholil Staquf dat in de traditionele islam de relatie tussen
moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en
het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen,
problematisch zijn. Want volgens de klassieke [islamitische] traditie
is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en
vijandschap, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe
islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia
conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al
even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische
universiteit Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school
bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem
uiteraard moslima hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen.
Bruyland noemt Al-Azhar terecht het Vaticaan van het Soennisme, maar
vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd
probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is.
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te
veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat Islamitische Staat
in niets strijdig is met de islam, zoals arabist en islamoloog Halim El
Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk
kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand
nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden,
terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de
islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar
heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke
sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder
andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland
besluit zijn open brief aan Sabbe met: Natuurlijk, op (lange) termijn
misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei:
In the long run we are all dead. Het zou sneller de goede kant op
kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen
(durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris
zo treffend stelt: Het probleem met het islamitisch fundamentalisme
zijn de fundamenten van de islam.
sam van rooy
**
Ieder
redelijk Schepsel Gods heeft het recht een eigen mening te hebben.
Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen
beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren,
Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende
Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien?
Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was
alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te
denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste
geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt
te zijn.
Allez,
in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te
vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk
dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?)
uit te dagen.
Ja Ja, peace in our days: do you remember .Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei 40 was het zo ver.
**
*
En
zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat
in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse
imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo
kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno
Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het
hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor
wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale
islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is,
ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze
Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De
CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij
Schild en Vrienden van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in
één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij
terug naar af.
Deze
keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze media (als met reden)
zwijgen als vermoord. Want over omvolking wordt nu eenmaal niet
gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal
dus nog duren tot er een 5de Macht na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer
die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking
van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe
dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met
als landstaal het . Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die
vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur
bekend is. Och, U weet wel: Saïdjas vader had een buffel .
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip omvolking en islamisering deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking kweken als konijnen is hier dus goed op haar plaats
Hoorde
ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft
getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke Democratische Nieuwe
Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te
keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her
verkozen worden!
*
Indonesië
dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van
14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land
ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel
de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de
handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de
ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150
jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land
uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië
verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de
geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door
natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en
snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken .
De
intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te
verminderen. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan
het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een
dramaqueen omdat hij ophef maakte over het feit dat
moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing
van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een
reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
Hilde
Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant
gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot
had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de
woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef
mevrouw Sabbe in haar krant dat ik een drama queen was. Inmiddels
hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee
hervormingsgezinde moslims aangevallen en vandaag werd bekend dat bij
een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde
Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen
sprankje vuur geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving in
deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland
begint zijn open brief met de hoop dat Sabbe hem niet zal verdenken
van anti-moslimgevoelens of islamofobie. Hij leeft immers al dertig
jaar mee met zijn pleegzoon en zijn gezin in Indonesië. Over
Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat
ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen
islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als:
Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de
intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
Vanuit
Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regios, een
vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een
recent rapport van Human Rights Watch. ( ) De geestelijke leider Zainal
Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement
worden gevoerd over de sharia. ( ) Tazar vindt dat heel Indonesië in een
islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.
11 juli
Allahu akbar
Als
op steeds meer plekken in het van oudsher als gematigd moslimland
omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de
verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek,
stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en
gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld
van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide:
De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen
op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en
het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze
intolerantie in Indonesië zien. In de Indonesische stad Yogyakarta,
duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer
veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog
hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen
gaan de straten op: Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische
tekens erop. Ze schreeuwen Allahu Akbar en schelden ons uit en
zwaaien met kettingen, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van
het Forum Umat Islam stelt dat homos volgens religieuze richtlijnen
verbrand dienen te worden of in het diepste ravijn gestort.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en erger dan een kernoorlog
En
de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie
Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en
erger dan een kernoorlog. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en
van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek
Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat in Indonesië de
meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij.
Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk
mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die
zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische
druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van
moslimfundamentalisten.
In
mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt:
In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze
hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer
in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen
gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te
keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het
volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich
teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum
van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.
Denkfout
Maar
zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering
van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij
schrijft immers: Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie
meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst
verdraagzame (ik zou haast zeggen Verlichte) islam tot een almaar
toenemende intolerantie.
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een Verlichte islam
geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse
cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder
oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen
in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering
doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen
dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk
waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de
samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook
een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische
landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer
maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen,
behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. Islam betekent
onderwerping; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt
bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims
daartoe de opdracht.
De
regio die wij vandaag als de islamitische wereld bestempelen, wordt
al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering,
wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De
ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een
bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de
betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze
golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
Salafisme
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet,
want hij heeft het over conservatieve, reactionaire salafistische
krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan,
waarvan hij beweert dat ze totaal vreemd zijn aan de ware islam.
Nochtans is het zogenaamde salafisme gewoon (een terugkeer naar) de
zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten
het zogenaamde salafisme en jihadisme in de islam besloten, en
worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te
verschonen.
Arabiste
Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en
vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat
een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te
hoeven zien. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: Tussen
islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme
zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte
islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims
bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten
liggen. Over die zogenaamde ware islam heeft Hans Teeuwen overigens
een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het
is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken,
Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat westerse politici moeten
stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te
maken hebben. Cholil Staquf: Radicale islamitische bewegingen zijn
niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis
in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties
toe te schrijven aan islamofobie. Cholil Staquf vertelt dat sommige
van zijn westerse vrienden islamofoob zijn en dat hij hen begrijpt, en
hij concludeert dat het Westen moslims niet kan dwingen een gematigde
interpretatie van de islam te aanvaarden.
Bovendien
stelt Cholil Staquf dat in de traditionele islam de relatie tussen
moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en
het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen,
problematisch zijn. Want volgens de klassieke [islamitische] traditie
is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en
vijandschap, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe
islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia
conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al
even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische
universiteit Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school
bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem
uiteraard moslima hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen.
Bruyland noemt Al-Azhar terecht het Vaticaan van het Soennisme, maar
vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd
probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is.
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te
veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat Islamitische Staat
in niets strijdig is met de islam, zoals arabist en islamoloog Halim El
Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk
kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand
nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden,
terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de
islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar
heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke
sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder
andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland
besluit zijn open brief aan Sabbe met: Natuurlijk, op (lange) termijn
misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei:
In the long run we are all dead. Het zou sneller de goede kant op
kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen
(durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris
zo treffend stelt: Het probleem met het islamitisch fundamentalisme
zijn de fundamenten van de islam.
sam van rooy
**
Ieder
redelijk Schepsel Gods heeft het recht een eigen mening te hebben.
Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen
beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren,
Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende
Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien?
Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was
alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te
denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste
geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt
te zijn.
Allez,
in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te
vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk
dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?)
uit te dagen.
Ja Ja, peace in our days: do you remember .Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei 40 was het zo ver.
**
*
En
zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat
in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse
imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo
kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno
Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het
hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor
wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale
islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is,
ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze
Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De
CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij
Schild en Vrienden van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in
één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij
terug naar af.
Gelukkig
zien we op deze blog nog altijd het bos door de bomen. Waarmee ik maar
wil zeggen iedere keer voortdurend van meet af aan het media-spektakel
altijd goed te doorzien. Het is hetzelfde instinct als waarmee sommige
keepers op het hoogtepunt van de match zich niet laten vangen door de
gebruikelijke achterbakse traptechniek gebruikelijk in de voetbalwereld.
De politieke penalty van de eeuw viel dit jaar inderdaad in het
Brussekse Stadhuis op 11 Juli 2019.
*
Zeker
zijn er in dit verhaal ook slachtoffers. In de eerste plaats de media
zelf. Al duurt het nog wel even voor (via het verlies aan lezers) hunne
frank zal vallen.
Dat Coburgia een écht democratisch land is, werd nogmaals bewezen door het schimmenspel in verband met de nieuwe Voorzitter.
Gisteren
moest een heugelijke dag worden voor Vlaanderen. Een feestdag. Maar de
feestdag werd vergald door een genadeloze aanslag vanuit de media.
De
pers liep met open ogen in de val. Als lemmingen volgden zij het
uitgezette spoor. Een man, net benoemd tot eerste burger van Vlaanderen,
werd met één welgemikte kogel geveld.
Dit was moord met voorbedachten rade, maar niemand die het zag, niemand die het ziet.
Is deze eerste burger schuldig aan, hoe heet het, uitkeringsfraude?
Misschien wel, misschien niet.
Heeft de eerste burger van Vlaanderen iets gehad met een prostituee?
Misschien wel, misschien niet.
Moest hij op 11 juli 2019 hangen?
Want dit is opera.
Het libretto geschreven door een obscure uitgever wiens naam in geen enkele krant stond, gisteren noch vandaag.
*
De Vlaamse pers is verworden tot een zielige oude man, onbekwaam om scherp te zien.
Zoet is ze, met het infiltreren van het private leven van een gewond politicus.
Snel
is ze, met het veroordelen van een on-veroordeelde (De Morgen: Het
minst verkwikkelijke aan deze historie: de geur van cliëntelisme).
Hatelijk is ze, wanneer ze zich verbergt achter de bagger van P-Magazine en de inhoud dupliceert.
Onvermogend
is ze, om de waarheid te achterhalen en het publiek te beschermen tegen
de wanstaltige plannen van een megalomane uitgever.
*
De Octopus
Door de gebeurtenissen van de laatste jaren is het beeld van wat een terrorist is verschoven naar het buitenland.
We zijn vergeten dat er ook blanke terroristen zijn, in eigen rangen.
Gisterenavond was er in Vlaanderen in één huis gelach te horen, geklingel van kristal, en champagne, veel champagne.
Dat huis staat in Knokke.
Daar woont een man.
De man achter P-Magazine.
Een
man voor wie journalisten het hoofd buigen, een man voor wie politici
het hoofd wegdraaien, een man voor wie ondernemers vluchten, een man
voor wie slachtoffers beven, een man voor wie banken angstig de kluizen
sluiten als hij langs komt
Deze
man is het hoofd van de Vlaamse maffia. Dat zag De Standaard reeds in
2003 toen ze schreef dat deze man de Godfather van Vlaanderen was.
Wij noemen deze man de Octopus.
De Octopus, de man achter P-Magazine en tal van faillissementen.
Al meer dan 30 jaar terroriseert de Octopus het Vlaamse ondernemers landschap.
Meer
dan 20 faillissementen staan achter zijn naam. Honderden slachtoffers
maakte hij al. Gisteren kwam daar nog een handvol bij. Want denk niet
dat de aanslag van 11 juli slechts één slachtoffer maakte, met name Kris
Van Dijck. Nee, zijn vrouw en zijn familie zijn mogelijk nog meer
geschonden want zij beschikken niet over het eelt dat politici
ontwikkelen om hogerop te komen in de kringen van de macht.
De
Octopus zat tussen 22/4/2002 en 2/1/2003 al 9 maanden in de gevangenis.
Zijn strafblad leest als het rapport van de grootste pester op school,
maar dan voor volwassenen. Op zijn strafblad vinden we de volgende
veroordelingen terug: schriftvervalsing, faillissement en bedrieglijk
onvermogen, oplichting, witwassen, afpersing, misbruik van vertrouwen (2
x), economische en financiële misdrijven, oplichting (opnieuw).
Men
zou denken dat justitie de samenleving beschermt als een dergelijk
individu de gevangenis weer verlaat. Het tegendeel in Vlaanderen is
waar. Justitie houdt zich voornamelijk bezig met de gewone man en vrouw
in de straat. Want zij zijn godvrezend. Als een overjaarse trapper
beschermt justitie een aantal perfect gecamoufleerde vallen in de
maatschappij. De eerste val heet bijvoorbeeld het verkeer. Geen enkele
Vlaming kan nog ongeschonden door het verkeer. Het systeem dat verkeer
heet staat zo strakgespannen dat het per definitie fouten genereert van
de gebruiker. En fouten levert bonuspunten, d.w.z. cash, op voor de
niets ontziende overheid. De tweede val heet ondernemers. De mens wordt
geboren met een zekere drang tot ontplooiing en zelfontwikkeling. Dat
leidt tot innovatie. En innovatie leidt tot groei. De overheid is de
grootste stroper in de ondernemerswereld. Justitie is de bloedhond die
een gewonde ondernemer de keel over bijt. De derde val heet de
schuldindustrie. Toen bleek dat er weinig lol te beleven viel aan het
delgen van schulden, vond de overheid boetes uit, een soort bonus voor
wie uiteindelijk na veel moeite erin slaagt een schuld te betalen. Omdat
wie een schuld betaalt laat zien dat hij kan betalen moet men doorgaans
de schuld nog eens maal twee of drie betalen, bovenop de schuld die al
betaald is. Het klinkt niet zo logisch, maar daarvoor hebben we justitie
die het systeem met een boksbeugel in het gelaat van de gewone man of
vrouw in de straat te pletter slaat, tot iedereen uit angst knikt dat
hij of zij het wel degelijk begrijpt.
Het
bovenstaande telt niet voor een bepaalde doelgroep. De doelgroep
waartoe de Octopus behoort. Een gezelschap van top criminelen die een
Vlaamse variant van de brekingsindex van H.G. Wells ontwikkelden om
onzichtbaar te blijven voor overheid en justitie.
Rex non potest peccare
De
laatste 18 jaar waarde de Octopus rond door de samenleving alsof de
samenleving hem toebehoorde. Rex non potest peccare, the king can do no
wrong, is het adagio van de Octopus uit Knokke.
Met
een onbehaaglijk aanvoelende charme palmt de Octopus harten en zielen
in van mannen en vrouwen die geloven dat zijn omni resente
persoonlijkheid hen met zevenmijlslaarzen verder zal brengen in het
leven. Zij zijn steevast zijn eerste slachtoffers. Vraag maar aan
tientallen werknemers die uit de gratie vielen en plots zonder geld op
straat stonden. Vraag bijvoorbeeld even aan de tientallen oud P-Magazine
journalisten die zonder boe of bah op straat belandden nadat de
vennootschap achter P-Magazine failliet ging. Een bijzonder verhaal.
Buitenstaanders denken dan dat journalisten die onbetaald op straat
belanden de ballen hebben om hun onrecht aan te kaarten, maar nee .zij
kijken schichtig om zich heen, in de hoop dat er nog ergens een baan is
in de journalistiek. En wanneer ze uiteindelijk een nieuwe baan vinden
wensen ze niets meer met de Octopus te doen te hebben want zij weten als
geen ander tot welke wraak hij in staat is.
Natuurlijk
zijn er slachtoffers die zich niet zomaar gewonnen geven. Zij maken dan
de fout om zich te beroepen op justitie in de hoop op gerechtigheid. En
dat is exact wat de Octopus uit Knokke het liefst heeft. Justitie is
als een gigantische kaas met gaten. De gaten zijn de gebreken. In die
gaten heeft de Octopus zijn kantoren ingericht. Hij gebruikt justitie
als bank, als verzekeringswezen, als inkomsten-model en als persoonlijke
wraakgodin. De Octopus is een intellectueel, een visionair, maar met
een psychopathisch brein. Wie het waagt zich in de krochten van justitie
te begeven op zoek naar gerechtigheid na alle geld te zijn verloren aan
de Octopus uit Knokke, ondergaat een metamorfose in de documenten van
de rechtbank. De Octopus uit Knokke maakt van de bestolene de dief,
maakt van het verbaasde slachtoffer, de woedende dader, maakt van de
opgelichte werknemer, een stelende kleptomaan. De Octopus projecteert
zijn eigen ziekelijke gebreken in zijn slachtoffers en huurt dure
woordkramers van prestigieuze advocatenkantoren in om zijn slachtoffers
te bevuilen nadat hij hen eerst alles afnam.
Een
voorbeeld uit het dagelijkse leven? Kris Van Dijck is schuldig aan
uitkeringsfraude? Tip voor Kris, check de laatste 10 faillissementen van
de Octopus uit Knokke eens?
Steevast
komt hetzelfde verhaal terug van slachtoffers van de Octopus: als ik
de besluiten lees lijkt het alsof ik de grootste crimineel ben, en niet
hij die me bestolen heeft. Een bijkomende tactiek in de rechtbanken is
dat de Octopus een story-teller is zonder weerga. De Octopus is een
meester in het doen onder-dwarrelen van de feiten onder tonnen
neven-verhalen. De rechters in Eerste Aanleg zijn meestal nog in
opleiding om door te groeien naar Hoger Beroep. Zij zien meestal door de
bomen het bos niet meer en gooien meestal na jaren procederen verdwaasd
de handdoek in de ring om uiteindelijk de peer in twee te delen. Zo
functioneert justitie als bank voor de Octopus. Hij moet geen geld gaan
lenen bij de bank. Justitie zorgt ervoor dat zijn betalingen jaren
kunnen uitgesteld worden om uiteindelijk maar een fractie te moeten
betalen van het oorspronkelijk te betalen bedrag. Zo word je in
Vlaanderen miljonair, en dat is wat gebeurde met de Octopus.
Strafklacht
Op
10 oktober 2018 belandde er een strafklacht tegen de Octopus uit
Knokke, en zijn kompanen op het bureau van een onderzoeksrechter in
Antwerpen. De strafklacht telde niet minder dan 144 bladzijden. Een
goede wind blies een kopie naar de redactie van tScheldt. De
strafklacht leest als een opera seria. Er blijken dus mensen te bestaan
die zich durven verzetten tegen de Octopus uit Knokke. Maar steeds met
grote persoonlijke gevolgen. De redactie van tScheldt is op de hoogte
van schrijnende verhalen van verschillende ondernemers die naar de
rechtbank trokken tegen de Octopus.
Maar
zelfs octopussen maken fouten. Wat maakte dat Napoleon uiteindelijk
verloor? Hij streed op een bepaald moment niet één gevecht, hij streed
er dozijnen, tegelijkertijd. Dat is exact wat onze Octopus aan het doen
is. Hij heeft een abonnement in elke rechtbank van het land. Er loopt
niet één strafklacht tegen hem, er lopen er alleen al in Antwerpen
minstens 4. Er zijn in Antwerpen al minstens twee verschillende
onderzoeksrechters bezig met een onderzoek naar de Octopus.
De
Octopus werd in december 2018 veroordeeld tot het betalen van 2 miljoen
euro aan Renault. De Octopus werd drie weken geleden in Hoger Beroep
veroordeeld tot het betalen van 1 miljoen euro aan een derde partij. De
Octopus werd deze week ontheven als zaakvoerder uit een belangrijke
vennootschap en door de rechtbank vervangen door een bewindvoerder.
tScheldt heeft weet van minstens 15 rechtszaken die momenteel lopen
tegen de Octopus. En vooral, tScheldt beschikt over een schrikbarende
lijst van bewarende beslagen bij .Mediageuzen, de
vennootschap achter P-Magazine. Momenteel hebben deurwaarders al voor
minstens 1.735.900,32 euro aan beslagen gelegd bij de eigenaar van
P-Magazine. Dat bedrag is tot op de komma juist.
In mensentermen heet dit het net is zich in snel tempo aan het sluiten.
En
dat is de reden waarom de Octopus 11 juli 2019 koos om de eerste burger
van Vlaanderen om te leggen middels een vernietigend artikel in
P-Magazine.
In
een vlaag van akelige briljantie vond de Octopus een manier om zijn
nakende arrestatie te ondergraven. Met een onmiskenbaar gevoel voor
onderbuik timing wist de Octopus dat als hij de komende weken zou
aangehouden worden, dat hij zal geportretteerd worden als de
recidiverende maffieuze ondernemer. Hij zal de immer sjoemelende dader
zijn.
We
schreven het al, het is akelig in zijn spitsvondigheid, maar door de
eerste burger van het land met perfecte timing op 11 juli omver te
kegelen, met een dossier dat al sinds 2014 in zijn schuif ligt, zorgt de
Octopus ervoor dat hij bij zijn komende aanhouding geen dader zal zijn,
maar een slachtoffer.
Hij
zal tieren, roepen en brullen dat hij aangehouden wordt omdat hij het
als uitgever durfde een politicus aan de schandpaal te nagelen.
Hij zal roepen, noteer dit alvast, dat hij het slachtoffer is van een politieke afrekening!
Hij
zal zich beroepen, noteer dit alvast, op zijn functie in de pers als
grote uitgever die teruggepakt wordt door de politiek.
Vandaar
dat hij een groot politicus nodig had als slachtoffer. Vandaar dat hij
een event nodig had waar iedereen op zou staan kijken. Vandaar dat hij
zijn publicatie in P-Magazine liet verschijnen tijdens de speech op 11
juli. We zeiden het al, de Vlaamse Feestdag was een opera in regie van
de Octopus. Om succesvol te zijn in zijn plan, moest hij ervoor zorgen
dat P-Magazine ogenblikkelijk en massaal in de pers kwam, en vooral dat
de politiek getroffen werd. De Octopus is van nature gelieerd aan het
Vlaams Belang omdat hij al jaren reclameborden aan hen verhuurt. Dat de
nevenschade bij de N-VA zou komen te liggen was daarbij een heugelijke
meevaller.
Het
onmiddellijke effect is dat de onderzoeksrechter die eventueel plande
hem de komende dagen aan te houden, hoogstwaarschijnlijk van zijn plan
afziet juist vanwege de handeling van P-Magazine. Zet de
onderzoeksrechter toch door de komende weken dan heeft de Octopus zich
een eeuwigdurend Calimero ticket gekocht dat hij tot in den treure zal
gebruiken in de rechtbanken. Hij zal staande houden dat de politiek hem
zoekt. Hij zal de rechters in Eerste Aanleg ondersneeuwen met
honderden verhalen over hoe hij een slachtoffer is van een afrekening,
nadat hij de samenleving zuiverde van een corrupte hoerenlopende
top-politicus.
De
media, blind voor wat zich hier aan het afspelen is, is op zoek naar de
smoking gun bij het Vlaams Belang. Zij vermoeden dat het Vlaams
Belang dit verhaal gelekt heeft naar P-Magazine om de N-VA te
beschadigen en Filip De Winter aan de macht te brengen. Helaas. Het is
jammer dat de waarheid moet komen van het enige niet gesubsidieerde
medium in Vlaanderen: tScheldt.
Hoe
kwam het verhaal van Kris Van Dijck dan tot bij P-Magazine? Het is de
eenvoud zelve. De hoofdredacteur van P-Magazine, de auteur van het
artikel over Kris Van Dijck, klust al meer dan anderhalf jaar bij. Hij
schreef volgens onze bronnen tot voor kort meer dan 20 artikels per
maand voor de grootste erotische website van Nederland en België en had
zo een continue voet aan wal in de Vlaamse porno-industrie. Hij doet dit
vanuit een bedrijfje in Zandhoven,
Tekstbureau L..
Het
is in deze wereld dat de hoofdrolspeelsters in het drama van Kris Van
Dijck vertoeven. Het is trouwens zo dat het meisje van lichte zeden dat
nu gelinkt wordt aan Kris Van Dijck, reeds anoniem in de kranten en
P-Magazine verscheen begin juni van dit jaar in een afpersingszaak.
Daarbij zouden beelden zijn opgenomen in haar kamer. Haar huisbaas zou
de beelden hebben gehackt en samen met zijn vrouw gebruikt hebben om
klanten van het meisje af te persen.
P-Magazine
ziet ondertussen al een ongemakkelijke bui hangen. Gisteren veranderden
ze snel snel de naam van Kris Van Dijck in K.V.D. nadat het verhaal
viraal ging.
De
Octopus, ondertussen, wrijft zich vergenoegd in de handen. Laat de
gerechtelijke politie maar komen, zijn magistrale slachtoffer-verhaal
staat sinds gisteren klaar.
Faustus
*
Foto
1: P-Magazine is haastig de naam van Kris Van Dijck aan het
verwijderen, maar ze maken een fout waardoor de actie zichtbaar wordt
Foto 2: De naam van Kris Van Dijck wordt door P-Magazine snel veranderd in de afkorting K.V.D.
Wie als de doorsnee politici bij het graaien het hoofd niet afwenden? Krijgen die dan een stijve of een dikke nek?
*
Raar
dat Meneerke Peeters ineens zo bijdehands is om de bewijsstukken
onder het briefgeheim als bij toeval kon voorleggen? Moet de Familie Van
Dijk niet eerder in die richting zoeken, als ze wil terugslaan?
*
Toch vreemd ook, dat tijdens de speech zelf al die GSMs opeens; als op afspraak, rinkelden.
*
Nog
vreemder s, dat de waakhond van de Nieuwe Vlaamse Arrogantie, het
slachtoffer als een arrestant, voor het zicht van de camera, wegsleepte
van achter de micro .
