Deze
Redder van zijn Vaderland uit de klauwen van Het Monster, werd
inderdaad voortijdig buiten spel gezet bij de vervroegde verkiezingen
die door hemzelf werden uitgelokt. Een soort van Russische Roulette,
waarvan hij heel zeker de positieve uitslag op voorhand zeker was. Het
kón niet verkeerd gaan! We zullen wel nooit te weten komen welke
machinaties er nadien met de uitslag zouden gebeurd zijn.
**
*
Net als bij ons, en in nog vele andere Apenlanden of Staten (****),
zijn de gevestigde R/L Kleurpartijen en vooral de Klimaatsjacheraars
als vraatzuchtige hyenas in het donkere struikgewas van een
préhistorisch regenwoud. In die optelsom vooral niet inbegrepen Beppe
Grillo, de bedenker van de 5Sterren Beweging. Die was
en is voor den brode een beroepskomiek die om het even welke politicus
in het verdomhoekje wil. Zijn partij is dus qua verkiezingsresultaat zo
goed als tegen zichzelf. Om het even. Non te preoccupare! Als t maar
goed opbrengt. En ja, die zijn ook zwaar anti Europa. Waar dat al niet
goed voor is.
Afbeelding hierboven. De naam is wel degelijk Grillo en niet Grisley
**
*
Dat alles weet ik inderdaad van uit goede bron, want zijn opkomst ter plaatse meegemaakt op de RAI en in de Corrière della Sera die, toen we daar volledig woonden, regelmatig in huis hadden.
Getrouwe
lezers van deze Blog zullen zich nog wel DIGITALIA, de alias van toen,
herinneren. Hi Hi, denk ik nog altijd: ik mocht schrijven wat ik wilde,
de Staatsvuiligheid kon toch niet aan mij
*
Maar
dedjù voor onze vriend Il Salvatore: hij werd niet herkozen. Met
verdacht nipte cijfers. Maar wat wilt U. De Sterren stonden zeker niet
goed. Zijn intenties nochtans waren zo klaar als pompwater
Stel U even voor, dat er binnenkort na de Brexit, ook nu nog n Itexit uit de bus had gekomen! Mensenlievedeugd: dat woord klinkt als n vloek van de Goden van de Olympus: Itexiet .
Rien ne va plus.
Het
is even voor de goede orde herhalen - wel aan hem te danken, dat er,
tot opluchting van geheel normaal denkend Europa, lange tijd geen enkel
bootvluchteling nog terecht kon in geen enkele Italiaanse haven.
**
*
Salvini
echter kent heel zeker dat hoop ik tenminste voor hem en voor ons
allemaal dat spreekwoord, als zou een kat altijd op haar pootjes
terecht komen.
**
*
Zo niet, dan wil ik nog altijd in mijn beste Italiaans het verhaal doen over dat Iepers kattenliedje, van die kat met zeven levens.
**
*
Maar die kat kom weer ze kon nie langer wag. De volgende dag was die kat weer daar.
En Salvini is niet eens n kat, mar n Leeuw! Te oordelen naar zijn daadkracht, bijna zelfs n Vlaamse Leeuw.
*
(****) Voor ondergetekende is er een enorm verschil tussen de begrippen Land versus Staat. Even nadenken en U bent er zó.
Matteo Salvini, de redder van zijn volk.
Geplaatst op 03/12/2019 door admin
De
EXTREEM LINKSE pers kotst haar walging uit over wat zij HAAT: respect
voor het eigen volk en de eigen (Europese en Vlaamse) cultuur!
Alle betrouwbare websites brengen objectief verslag uit.
Nageltjes
was ter plaatse ooggetuige en in feite niet echt onder de indruk van
wat Salvini zei. Dat publiceren we hier regelmatig zelf en zonder
ophouden. Wég met de verraders van ons volk! Als je een eurocent inzit
met het lot van je nageslacht (kinderen, kleinkinderen en
achterkleinkinderen) wéét je gewoon wat je moet doen!
De hamvraag is alleen hoe overtuigen we de resterende massa gehersenspoelde en geïndoctrineerde imbecielen?
Namens
al onze wapenbroeders - de actieven en de stilzwijgend maar goedkeurend
toekijkenden mijn hartelijkste dankbetuiging aan http://nageltjes.be/wp/
We
horen of zien in ieder geval elkaar allemaal terug binnen de 24 uur na
de volgende Verkiezingen. Als Overwinnaars, samen misschien met opnieuw
in ons midden Matteo Salvini.
*
Naschrift.
Een
speciaal woordje van dank aan onze Antwerpse vrienden van Nageltjes
om, één per één, met naam en toenaam de geldzakken op te sommen, die
liefst van niemand nog ooit ook maar één minuut aandacht verdient, na
lezing van hun kak-en pis reactie op het bezoek van Matheo Salvini aan
zijn Vlaamse geestesgenoten. Geldzakken die bezeten zijn door winstbejag
maar daarbij de belangen van hun Eigen Volk verraden, zijn het best te
raken in hun portemonnee. Al ben ik overtuigd dat eenmaal uit die
portemonnee, hunne frank wel rap zal vallen .
De kaarten spreken deze keer wel een zeer duidelijke taal!
U vraagt het mij niet. Niemand vraagt het mij ooit. En daarom zeg ik het maar zelf.
Niet
in een Apenland, maar in elke normale Democratie horen Keizers of
Koningen niet thuis: ze zijn in onze tijd het allergrootste en vlees
geworden anachronisme. In een democratie is alle macht in exclusiviteit
voorbehouden aan het Volk, of beter gezegd, aan in een eerlijke
verkiezing - de soeveraine Verkozenen des Volks. En dat zijn per
definitie NIET de Voorzitters van om het even welke Kleurpartij die
achter de schermen, achter de rug en in den donkeren, de lakens
uitdelen
De Ouaarde Ouwielfriede (dixit Sire Baldwin onzaliger gedachte) versprak zich daarover in het openbaar, toen hij het had over Geleide Democratie. Tja, dat was tussen haakjes ongeveer ook de werkwijze van Stalin Mao en Nonkel Dolf.
En
geloof mij: deze Verkozenen des Volks zijn helemaal NIET de zogezegd
verkozen Leiders van een of andere Kleuren-Partij. (Herhaling om dit
goed te laten doordringen, want de mee-lopende Kiezer is n beetje dur de comprenure .).
Vraag
dat maar na, bij manier van spreken, bij uw bloedeigen
buurvrouw/buurman. Zowel die van rechts als die van links van Uw eigen
voordeur.
Vraag het vooral na bij
**
*
Dat is een Antieke Griek en bovendien daar de uitvinder van dat goddelijk gewaande systeem. Maar, AANDACHT AUB, voorzichting zijn, want de man is er na die jaren zelf nog altijd niet goed van .
*
Moeten wij dan medelijden voelen als ooit die dingen worden rechtgezet?
« Chacun pour soi et dieu pour tous ».
*
Weer ga ik bij ons Ma te rade. Haar favoriete gezegde heb ik hier al dikwijls gezegd was altijd da wie niet werkt, ook niet moet eten.
Ons Ma was een lieve gezonde huisvrouw, met handen aan haar lijf,
alleen gevallen met 5 kleine kinderen in volle oorlogsstijd. Ze kon het
dus weten, van dat werken en zo, en ze heeft het ons alle vijf meer dan
genoegzaam aangeleerd. Desnoods met doorslaande argumenten. Wat toen
zekerlijk nog geen kindermishandeling was. En ja ja, al is de oudste
onlangs overleden, de andere vier hebben ze nog alle vijf .
Ne
koning spreken we aan met Sire. Dat is een tong-draaisel (tongwrong?)
à la Française van het Engelse Sir. En Sir dat is dus het Engelse
woord voor het Vlaamse Mijnheer.
Aldus is het beter te spreken van Mijnheer de Koning. (****) Maar nee, comme dhabitude : pour les flamands la même chose. t Is altijd van t oud en t zelfde !
Ons Ma zei altijd van t oltend van t zeiste. Het lieve mens was namelijk ook reeds meermaals gezegd en geschreven - van aan t zèèètje
Ach, où sont les jours dAntan .
Maar
over die leeglopers van Coburgers van ons, daar in hun poepsjieke
gratis paleizen & buitenverblijven, de Heer des Huizes aldaar is de Sire. Zijn nobele gemalin is de Sirène, het oudste dochtertje is het Sirèneke
en de 3 knechten zijn echte seuls want die vallen buiten het
subsidie-manna. Uit besparingsredenen is dat hemelwater namelijk
afgeschaft sedert de voorgaande generatie van Alberto, Poalini en hun 3
mee profiterende nazaten.
Ja,
inderdaad, want verder ging die deal niet bij heet bombarderen als
troonopvolger van Albert Primo en Zaan Loek Haantjes, de grote dik en
welgedane der Tsjeven voorzitter van toen
**
*
Rond die koninklijke dotaties die we gemakshalve en voor alle duidelijkheid beter als leefloon of zelfs als onderhoudsgeld zouden benoemen, zit er aldus schot in de zaak. Zaaien naar de zak heet zoiets. Maar t zit er hiertoe nog altijd niet in. Noblesse oblige.
Wacht maar af tot de Nieuwe Vlaamse Arrogantie en het VB elkaar gevonden zullen hebben. Zelfs als dat niet van een leien dakje zou lopen, is daar Le Nouveau CVP qui est arrivé die in die combinatie haar laatste overlevingskansen zou willen zien
**
*
Revenons à nos moutons: de Coburgers uit het Utopia-land Coburgia genaamtekend..
**
*
(****)
Mijnheer de Koning: AUB trompeert U zich niet. Want er zijn Deconincks
en Deceunings met die familienaam van dertien-in-een-dozijn.
Zeggen wij ook niet Meneer Coburger, want dan zou hij zich - de macht der gewoonte - wel eens kunnen vergissen en Hamburger verstaan.
De
vraag rees. De vraag rees in de gedachtegangen van uw spelbreker.
Waarom is juffrouw Elisabeth van Saksen-Coburg plots een prominent
gebruiksvoorwerp van het hof?
**
*
Het
gebruik van het oudste kind des konings, Betje voor de vrienden, neemt
zulke proporties aan dat het naar moreel misbruik ruikt. Tot het
schandaal rond de Koninklijk Stichting losbarstte. Toen wist iedereen
het antwoord op de vraag. De hofkringen voelden aan hun onfris water wat
er aan stond te komen. En ziedaar, de achttiende verjaardag van de
jongedame loerde om de Lakense poort. Waarom dat facet van de menselijke
evolutietheorie dan niet als oorzaak gebruikt om de tegenaanval in te
zetten.
Een blinkende jongedame haalt altijd artikels als tennisvelden zo groot
Oogst
applaus bij de burgers met een verstandelijke handicap tot de handen er
rood, zwart en geel van zien. Wat vooral opviel bij haar publieke
optredens was, dat de spreektaal van de juffrouw vertaald Frans is. Dat
ze zeer goed voorgekauwde teksten uit het hoofd kan leren en zich iets
minder houterig beweegt dan haar vader. Maar elegant is ze lang niet. Ze
is en blijft een boerendochter. Van nobel bloed, dat wel, maar dat
vormt niet iemands attitude.
Ongetwijfeld
is de familie Coburg een modelgezin. Met wat je gratis toegeworpen
krijgt is het niet moeilijk je kinderen graag te zien en te verwennen.
Hulp in hoe en wat een gezinsleven is, kreeg de vader van Betje niet van
zijn ouders. Albert en Paola hadden geen oudergevoel. Wat mij is
aangedaan wil ik mijn kinderen besparen, moet Filip gedacht hebben. De
enige gedachte die hij ooit zelf bedacht heeft. Wat hij denkt kan je
raden, want de man heeft geen eigenheid. Met één oogopslag heb je het
door, als hij buiten de poort komt: dit is een familievader die denkt
dat één plus één drie is.
Haar lichaamstaal is afkomstig uit een sociaal kookboek en geplakt op haar huid
Het
familiegevoel dat het koninklijk gezin heeft voor het eerst in de
Belgische geschiedenis is te danken aan madame Mathilde. Dat verdient
applaus, ware het niet dat haar opleiding als logopediste doorslaggevend
was om zowel Filip als de bevolking te behagen. Haar lichaamstaal is
afkomstig uit een sociaal kookboek en geplakt op haar huid, want diep
zit die niet. Na het strelen van een arm kinderhoofdje en de schijn van
het aandachtig luisteren naar de lasten van doven en blinden, keert ze
terug naar haar kasteel, ploft op een rustbank en laat een zucht die te
horen is tot in Tokio. Ik heb hem al een paar maal gehoord, toen hij
dankzij een gunstige wind mijn hut passeerde.
Banner flieger
In
XXL Luxe wordt Betje voorbereid op de taak die haar te wachten staat.
Een voordeel wat geen Belg heeft. Die moeten solliciteren voor een baan.
Dat blijft Betje bespaard. Dan is het niet moeilijk om te zeggen dat
het land op haar kan rekenen. Aan wat de Koninklijke Schenking heeft en
haar ter beschikking stelt, is het makkelijk het resultaat van haar
rekenkunde te vinden. Je moet er geen algebra voor gestudeerd hebben. Er
wacht haar nog veel meer lekkers. Zo moet ze niet kamperen om een
plaats op te tribune te krijgen voor de uittocht van t Ros Beiaard, in
de file staan, of wachten op Godot.
Voor
de duidelijkheid, Godot is wat een mens ergert in het leven. En wachten
is de meest voorkomende ergernis. Gevolgd door het ontkennen van het
godsbestaan. Heel wat mensen, waaronder een pak ongelovigen, vinden dat
erger dan de holocaustontkenning. Wat ben ik toch een literaire
knutselaar! Geen artikel of ik dwaal af. Maar ik troost me bij een van
de vele prachtige gedachten van Benno Barnard. Hij staat in zijn
versgebakken boek Zingen en kreperen, en luidt, afdwalen is de enige
manier om ter zake te komen.
De
schijn van het zijn heeft Betje al onder de schone knie. Te doen alsof
men begaan is met het klimaat en het erfgoed. Wat valt er anders te
besluiten door het wanbeleid van de Koninklijke Schenking. Dat de schuld
doorgeschoven wordt naar de Koninklijke Schenking, naar de
bestuursleden Paul Buysse en zijn bendeleden, is om de vorst uit de wind
te zetten. In werkelijkheid weet Filip precies hoe de vork aan de steel
zit en de steel in de vork. En met hem dochter Betje. Kunnen ze
applaudisseren voor activisten si en la, terwijl ze zonder verpinken de
boel laten verkommeren. Gewetenloos de kosten van het onderhoud
doorschuiven naar wie er niet mag van genieten.
Betje,
om ter zake te komen, heeft dringend een ami nodig. Voor bed en bad
en bord. Een intimus op straat gevonden. Die haar, desnoods met pruik en
zonnebril op om de Bernadette Soubirous van zich af te houden, niet
alleen recepties en paleizen toont, maar ook voedselbanken en banlieues,
waarvan geen hoekje schoongemaakt is, zoals gebruikelijk bij hoog
bezoek. Oorden waar het leven is wat het werkelijk is: leven als Job, op
een mestvaalt.
Of
ze na een trektocht met een straatartiest haar visie over haar leven en
het welzijn van de burger zal wijzigen, valt te betwijfelen. Het
profitariaat is een erfzonde. Van die geur en smaak raakt een mens
slechts verlost als hij in een rijtjeshuis gaat wonen en afstand neemt
van zijn omgeving. Zoals Ludwig Wittgenstein deed om zijn pacifisme
massa en macht te geven. Betje zie ik dat niet meteen doen. Je moet er
een eigen mathematica voor hebben; niet een gespreid bedje.
Guido Lauwaert
*
Het
tegen alle logica in, in stand houden van een (onbetaalbare) en boven
zijn stand levend verarmd buitenlands adellijk geslacht heeft de modale
Vlaming uitsluitend aan der Tsjeven- geldzucht te
danken. Zij en zij alleen hebben, met vooral het eigen belang als
leidraad, in hoofdzaak sedert WO II deze Staat eigenmachtig bestuurd.
Dit is notabene meer dan 70 jaar Dat die luyden zich vooral niet
verrast tonen, en daar nu eindelijk voor afgestraft te worden. Door
straks misschien onder de kiesdrempel te moeten zakken
Nieuwe
Landelijke Voorzitters verkiezen met hoop en al 3% stemmen op
overschot, is een veeg teken aan de wand. Oef, op het nippertje n jonge
gekleurde vers aangespoelde niet aan de Macht.
Wie zei daar ooit weer dat de Tsjeven de Immigranten Partij geworden was. De I.P. Een Partij die dan al snel als R.I.P. zal kunnen betreurd worden.
Ook, die koningskwestie is nog maar het begin van de aanklacht die hopelijk binnenkort voor het Hooggerechtshof komt.
Daar
is ook de waarlijk criminele volksverlakkerij van het misdadig duo Kris
Peeters (nu lid geworden van de Opperste Sovjet in Bruxcèlles en de
Pakbonden altegaar één pot nat, in verband met de opkomst van de
zogenaamde wereld omvattende E-Commerce. De Dames en Heren waren tégen
overuren, tégen nachtwerk en dus tégen de onstuitbare vooruitgang.
Snapten ze het dan niet? Waren ze er te dom voor? Zagen zij de Tekenen
des Tijds niet?
Of
wilden ze integendeel, net als zoveel jaren terug, na de elektrificatie
van de NMBS en het verdwijnen van de stoom- locomotieven, op alle
lijnen nog stokers blijven op de loonlijsten zien staan. Verworven
Rechten, ziet U
**
*
Nu roepen de Media moord en brand over 8 Miljard
( 8.000.000.000)
Verloren
omzet door buitenlandse concurrentie die ons te rap af was, over 1030
gesloten handelszaken, over 45.000 verloren gegaan werkplaatsen op de
arbeidsvloer . Om nog maar te zwijgen over omvolkte steden en ontvolkte
winkelstraten. Gevolgd door ghettos vol Nieuwkomers . Meestal
gevolgd door dringende investeringen die de Tand des Tijds moeten
trotseren en dus uitermate kostelijk zijn, zoals verkeersvrije steden en
wegen met daarop Fietsers mogen Alles.
**
*
En
dan, aansluitend bij het désastreuze beleid inzake de allernieuwste
E-Commerce, de verplichte nachtrust die moet voorbehouden blijven voor
het uitgangsleven, de vele winkelsluitingen, het verlies aan omzet en
aan tewerkstelling, is er in onze streek het geval. CARREFOUR, met in
hoofdzaak Franse producten. Nogal wiedes, want al die supermarchés zijn
al-dan-niet op zelfstandige basis, gewoon succursales van de Franse
moederfirma.
De
huidige aanslepende stakingsgolf in La douce France heeft als logisch
gevolg, de vele bevoorradings-problemen en dus de leeg lopende rekken.
Hallo,
geacht clientèle van dat soort vreemde Warenhuizen: is het de moment
niet om eieren voor Uw geld te kiezen. Koop dus alleen dààr waar de
aangeboren manie van de Francofone stakingsdrift U niet langer parten
kan spelen. Koop bij voorkeur de eigen producten. Die zijn trouwens veel
lekkerder en minstens gegarandeerd volgens de normen gekweekt of
geproduceerd.
En
zie: welke antigeur komt daar opnieuw om het hoekje kijken? Wie geeft
er op zondag toelating om trouwens met veel succes, open te zijn aan tal
van Carrefours-markets? Toch weer niet dat stuk onbenul van een Kris
Peeters
*
Si
Si, mon cher ami. Het zijn meestal de eigen geliefden die iemand aan de
galg helpen. Denk daaraan als U binnenkort brandt in de hel van de
Vlaamse Verdoemenis.
Het
ziet er naar uit dat de haring van Popo Magnikske niet zal braden.
Nogal logisch. In het Walenpaleis zit er toch geen vis uit de Noordzee!
Die moet eerst door de Vlamingen gevangen en op het droge gebracht
worden. Om eventueel na het pan-klaar maken ervan, naar daar te worden
door gesubsidieerd. En trouwens, zelfs om het even wat hen in de schoot
geworpen wordt, gaan hun Bonden daartegen in grève. Trop fatigeant,
nest-ce pas? En outre: daar onder de taal- en armoegrens is men niet
gemaakt om handarbeid te presteren, maar om dat door anderen te laten
doen.
Wâ
zee Mitterand weer over slechte ingesteldheden zoals vreemdgaan? Et
Alors?? Waarmee ik zekerlijk niet het vreemdgaan van Magnikske wil
suggereren, maar de ingeboren afkeer van de meeste Francofonen om hun
handen of hun verstand moe te maken.
**
*
De huidige EUSSR-Führer & Bundeskanzler Merkel voor de eerste keer in Ausschwutz (Polen)
*
Méér dan (geschat) 1,1 miljoen Nazi Natie-slachtoffers worden herdacht.
Nu
vraag ik mn eigen af, of dat herdenken verband houdt met het
oolrogsverleden, of als deze herdenking dient als geheugensteuntje
en/of bedekte waarschuwing voor zij die het moeten horen. Waarbij mijn
slecht karakter mij doet denken aan de populiesten die heden ten dage
de hegemonie van het De Nieuwe Wereld Orde zouden bedreigen.
Jan t is memorabel en t herdenken echt waard.
Die
Deutschen hebben blijkbaar de kwalijke gewoonte om, buiten hun eigen
grondgebied, de buurlanden te misbruiken voor duistere zaken. Voor het
moorden had de vorige Führer (die we allen bij naam goed kennen), o.a.
de Polen nodig. Dat waren uiteindelijk toch maar Untermenschen.
Nu
koos de nieuwe Natie Staat EUSSR voorzichtigheidshalve niet Berlijn als
Hauptstadt van Het Reich, maar het hen goedgezinde naburige Broeksèl.
Ge weet maar nooit. Met platgooien en zo, als het op zekere dag begint
te stinken .
**
Wie
schreef daar ooit weer gedichten over, over de dagen die trager
waren. Dat waren de dagen in het huis zijns vaders, die te sterven
lei, met wat late zon op zijnen baard. Voor ondergetekende zijn de
dagen, doe nochtans allemaal nog altijd lijk vroeger vóór de , 24 uren
tellen, veel te kort. Is trouwens (nà mijn collegejaren!) al mn hele
leven zó geweest. Om de haverklap weer avond en rustensrecht, terwijl,
van horen zeggen, de morgenstond altijd goud in de mond bleek te moeten
hebben. Een gezegde die pertinent in tegenspraak is met de laagte van
mijn zelfstandigen-pensioen.
Maar we mogen niet klagen. Tenslotte is er, in geval van uiterste nood, nog altijd de Commissie Onderbare Openstand .
Kijk
maar, U krijgt als week-overzicht pas morgen geserveerd, het nieuws van
vorige week op de volgende vrijdag, het einde van de volgende week
Tja, das oud zijn, hé .
Oud
zijn, ja. Tot daar aan toe. Was het maar dàt. Ook kreupel, half doof en
quasi helemaal blind. Hartlijder, diabeet en 6 cm ingekort bij in mijn
jeugdjaren. Gevolg: zere rug. Door alle discus intervertebralis door ouderdom verdwenen tussenvoegsels. Maar anders: kerngezond. Één en al vitaliteit. Vooral s middags aan tafel..
Vorig
jaar net voor de Russische presidentsverkiezingen ontmoette ik in de
Universiteit van Sint-Petersburg een aantal collegas. We praatten
natuurlijk over de toekomstige winnaar van de verkiezingen, Vladimir Vladimirovitsj Poetin.
Het zou zijn vierde presidentieel & mandaat worden.
Sint-Petersburgse connectie
Ik
wist dat hij geboren en getogen was in Sint-Petersburg, waar hij
rechten had gestudeerd en tot de KGB toetrad. Als medewerker van zijn
vroegere professor Anatoli Sobchak, de eerste gekozen burgemeester, nam
Poetin er zijn eerste politiek mandaat waar. Hij is en blijft in de
eerste plaats een Sint-Petersburgs patriot en rekruteert er bij voorkeur
zijn medewerkers. Dmitri Medvedev is daar een
voorbeeld van: zijn eerste minister en gedurende vier jaar (2008-2012)
zijn plaatsvervanger als president. Ook zijn trouwste vrienden, zoals de Rotenbergs, zijn Sint-Petersburgers.
Poetin had slechts node en onder sterke druk toegestemd opnieuw kandidaat te zijn
Wat
mijn Russische collegas vertelden verbaasde me: Poetin had slechts
node en onder sterke druk toegestemd opnieuw kandidaat te zijn. Hij was
de verantwoordelijkheid en het jachtig leven moe en wou zich liever in
een orthodoxe abdij terugtrekken om er ten minste tijdelijk een
spiritueel leven te leiden.
Wij
in het Westen dachten dat Poetin een onverbiddelijke machtswellusteling
was die zich tot zijn laatste snik aan de macht zou vastklampen. Zijn
flirten met de orthodoxe kerk zagen we als een vorm van politiek
theater. Het was bekend dat zijn vader een overtuigd communist was maar
dat zijn moeder, een gelovige vrouw, de jonge Poetin stiekem had laten
dopen. Maar om lid van de KGB te worden, moest hij partijlid zijn en ook
atheïst.
Mijn
gesprekspartners geloofden echt dat Poetin een gelovige was en dat zijn
verzuchtingen over zijn toekomst toevertrouwd aan een aantal intimi
eerlijk waren. Ik heb er nog altijd het raden naar of dit verhaal
klopt, maar ik heb sterk de indruk dat Poetin zijn huidig presidentschap
met minder enthousiasme en ook minder gezag uitoefent dan voorheen.
De machtigen
Cui
bono? Wie had en heeft er belang bij dat Poetin president blijft? Wie
zijn dus de machtigen die samen met Poetin, als symbool en machtsfiguur,
de Russische Federatie besturen en exploiteren? Of houden deze
machtigen hem misschien gegijzeld?
Vriend
en vijand zijn er van overtuigd dat de siloviki, de geheime diensten en
bij uitbreiding ook het leger en het gerechtelijk apparaat, veel
invloed hebben op de president.
Naast
het behartigen van hun corporatieve belangen zijn ze er op uit om zich
via machtsoverschrijding en corruptie te verrijken. Daarnaast bestaat er
zoals in de Verenigde Staten ook een machtig militair-industrieel
complex dat natuurlijk streeft naar uitbreiding. De Russische
wapenindustrie is zeer performant en een bron van inkomsten door
uitvoer. Ook de machtige leiders van de grote olie-, gas- en andere
staatsbedrijven hebben Poetin nodig om hun posities en fortuinen te
behouden, naast natuurlijk de klassieke oligarchen die hun macht en
bezittingen danken aan corruptie en misdadige activiteiten.
Hij is dus nog steeds de leider van de geleide democratie
Over
deze groepen presideert Poetin en hij probeert aan hun wensen te
voldoen. Omdat hij nog over de siloviki kan beschikken, kan hij naar
willekeur eender wie beschuldigen, tot een ongezellig strafkamp laten
veroordelen en bezittingen aanslaan. Hij is dus nog steeds de leider van
de geleide democratie.
Het einde van Poetin
Maar
toch is niet alles als voorheen. Hoe eigenaardig dit ook voor ons
klinkt, wankelt zijn positie omwille van het feit dat de grondwet
bepaalt dat hij in 2024 moet aftreden en zich na twee termijnen van 6
jaar niet meer kandidaat kan stellen. Zonder Poetin en het Poetinisme
vrezen velen voor hun machtsposities en hun fortuinen. Er wordt druk
gespeculeerd of hij na die tweede termijn nog een machtspositie zal
willen uitoefenen, en zo ja, hoe men dit zou moeten regelen: de
grondwet aanpassen of opnieuw een truc bovenhalen zoals destijds met het
interim-presidentschap van Medvedev waarbij hij zelf als eerste
minister aan het hoofd van de staat kon blijven.
Sommigen
denken aan een ander scenario en bereiden zich voor om zelf aan de
macht te komen. Ze trachten gunstig in de kijker te lopen, zoeken
bondgenoten en spreken kwaad over mogelijke concurrenten. De voorzitter
van de doema, Vyacheslav Volodin, bereidt zich
duidelijk voor hoewel de race nog meer dan 4 jaar duurt. Een geduchte
tegenstander is de minister van economische ontwikkeling Maxim Oreskin die nu reeds een bijna openlijke kandidaat is. Maar er zijn er nog veel meer.*
iedereen is ontevreden over het fors verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd
De
partner van Poetin in zijn spelletje presidentje wisselen, eerste
minister Dmitri Medvedev, is natuurlijk een voor de hand liggende
gegadigde, maar hij is momenteel weinig populair. Sinds 5 opeenvolgende
jaren daalt de levensstandaard. Bijna iedereen is ontevreden over het
fors verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd. Medvedev en zijn
regering en in mindere mate Poetin worden daar verantwoordelijk voor
gesteld.
Medvedev wordt bovendien geplaagd door de eeuwige opposant en bestrijder van corruptie Alexei Navalny.
Die heeft op YouTube enkele van Medvedevs paleisachtige woonsten
getoond en daarmee bewezen dat ook de eerste minister tot de corrupte
klasse behoort. Meer dan 30 miljoen personen hebben de bijna 50 minuten
durende film bekeken.*°
Medvedev revisited
Verwacht
wordt dat Poetin Medvedev na lang aarzelen misschien zal durven
vervangen. Beiden kennen elkaar door en door en hebben geen geheimen
voor elkaar. Bovendien heeft Medvedev een zekere machtspositie als
leider van de regeringspartij Verenigd Vaderland. Mocht
die partij verlies lijden bij de Doemaverkiezingen van 2021 zou
Medvedev kunnen vervangen worden. Zon verlies is zeer waarschijnlijk.
Poetin
kan dan als partijleider zijn plaats innemen of een gunsteling
aanstellen. Deze zou dan meteen eerste minister worden en dan vrijwel
zeker Poetin opvolgen. Hij was zelf ook eerste minister van president
Boris Jeltsin. Toen Jeltsin op 31 december 1999 onverwacht aftrad
slaagde Poetin erin hem gedurende drie maanden als waarnemend president
te vervangen, geheel conform de grondwet. Vanuit die bevoordeelde
positie kon hij daarna gemakkelijk tot president verkozen worden.
Geen genade voor zwakke tsaren
Poetin
aarzelt en durft niet meer beslissen. Daarom ook heerst er in zijn
regering onenigheid over talrijke kwesties. Publicist Andrej Sinitsyn
illustreerde dit in een artikel met de veelzeggende titel Luistert nog
iemand naar de president? Veel aanbevelingen die hij in de kabinetsraad
doet, worden niet opgevolgd. Illustratief is dat hij in niet mis te
verstane bewoordingen verbood Jehovas Getuigen te vervolgen. Het
gebeurt toch!*** In een lange tirade verweet hij zijn ministers dat vele
honderden miljoenen bestemd voor de bouw van een reusachtige cosmodrome
voor raketten en een nieuwe stad voor 35.000 inwoners in het oosten in
de handen van verantwoordelijken waren blijven plakken. Enkelen werden
veroordeeld maar de toestand raakt niet gesaneerd. ****
Zijn
kabinet is een krabbenmand en is zeer verdeeld over oplossingen voor de
toch weinig benijdenswaardige economische toestand. Er zou 4% groei
moeten zijn om het verlies aan welvaart te compenseren, maar de
voorspellingen komen maximaal uit op 1%. Ook over de kwestie Oekraïne en
de Krim is men het verre van eens. Poetin zit er bij en kijkt er naar.
Met het voorbeeld van Gorbatsjov voor ogen zou hij moeten beseffen dat
de Russen geen genade kennen voor zwakke tsaren!
Yvan Vanden Berghe
Kijk,
Moskou is al lang geen ver van mijn bed show meer. Integendeel, de
Poet, samen met Den Donald in Amerika, waren samen de beste waarborg
voor een soort van eeuwigdurende vrede. Maar aan alles komt een eind:
zelfs aan de kat haar staart en die is zó lang.
Maar
laten we zeggen, dat de mening van die ene man, de schrijver van
bovenstaand artikel toch niet de gehele waarheid van de hele wereld
bezit.
**
*
Hoe
dikwijls horen we het Ben Crabbé iedere avond niet zeggen, als
aanmoediging bedoeld: Laat m toch doen * Laat m toch doen Wat in
n domme quiz normaal is, is toch nog veel normaler in de
wereldpolitiek!!!!
Wat
men daarenboven in het Westen vooral niet wil zien, is de Macht van de
sterker dan ooit zijnde Russisch-Orthodoxe Katholieke Kerk. Alleen al
hun kledij is overduidelijk. Het zijn in het straatbeeld goed herkenbare
Popen en geen Clergymen die beschaamd zijn zelfs over een kruisje
op hun revers. Laat staan voor het dragen van een Romeinse col .
Voor Moedertje Rusland is het heel normaal dat het oog ook wat wil.
**
Spiegeltje spiegeltje aan de wand wie is er de STERKSTE van het land
**
*
Tot
slot nog iets over wat mij als beschaafd en welopgevoed Christenmens
zwaar op de maag blijft liggen: de 3-dubbele opeenvolgende VTM
reportages over het reilen en zeilen in de Koerdische uitroeiïngskampen
waar vele duizenden krijgsgevangen IS-moordernaars van onschuldige
burgers, met hun meerdere? - vrouwen + hun kinderen, al meerdere
maanden opgesloten zitten.
Waarom
duwt men deze gruwelen door onze snot, wij die daar helemaal niets mee
te maken hebben. Is n puur islamitisch probleem. Zo van Wat zegt de
Koran hierover?
Want dat zijn allemaal Kalifaatiesten en geen Belgen, Fransen of Afrikaanders meer. Hun zogezegd kalifaat is om zeep. So what?
Het Dritte Reich van de Nationaal socialisten, dat was toen eveneens om zeep. En hoe!
Vraag.
Hoe hebben de Overwinnaars van toen dan gereageerd op de vele
honderdduizenden SSërs en/of gehersenspoelde Wehrmacht-soldaten die gans
Europa te vuur en te zwaard hebben willen overnemen?
Holla, Paus van Rome, is U nog daar? En U, alle Democrats ter wereld? Wo bist du blieben?
Nooit gehoord van (humane) heropvoedings-kampen?
Nooit ergens een groot onbewoond eilandje gevonden?
Los uit de mouw van mijn vrouw (!) dan deze persoonlijke mening over een doenbare oplossing.
Haal
ze terug. Ontneem hen alle eventueel bestaande nationaliteiten om hen
tot Kalifaatiesten te bombarderen, de door hen gewenste nieuwe
nationaliteit.
Geef
de mannen jarenlange maar wel voor de Maatschappij winstgevende
dwangarbeid. Ietske minder zwaar voor de vrouwen, die hun kinderen, lijk
de gewone penitentiaire moeders van bij ons, slechts tot ze een paar
jaar oud zijn bij zich kunnen houden. Plaats die kinderen dan bij
zorgvuldig uitgekiende en veilige opvang-ouders tot hun 18de jaar.
Liefst nog bij de Maseurkes, moesten die nog ergens als bij toeval
voorhanden zijn
Één
grote voorwaarde voor de drie categoriën, mannen, vrouwen en volwassen
kinderen. Alle extremistische vodden achterwege laten en op het
voorhoofd de letters IS of Allah gebrandmerkt krijgen.
**
*
Dergelijk brandmerk des duivels is erger dan de Jodenster en hu nummer? Et alors?
Hun misdaden waren en zijn ten minste écht en ze stoppen nooit.
Leraar aan de Hotelschool Ter Duinen (Koksyde ****) maar geboren in Moorsele (42 jaar oud).
Deze ZAAL-MEESTER is zekerlijk niet aan zijn proefstuk toe. Als culinair hoogstandje, behaalde hij deze mondiale titel in Auxerre
(ergens in t Fransche), waar het daar zeker niet op handgeklap zal
onthaald geweest zijn. Nen sale Flambosshe die beter zou zijn dan la
Très Grande Cuisine Française!
Dakanie. Cest une très grande honte à leur konte .
Of komt per hasard daar soms iets om het hoekje kijken van de vroegere wereldvermaarde Vlaams-Bourgondische grootheid?
Mon Dieu! Où on va vers, avec ces sales Flaming(i)ants!
Enne,
o ja, daarover toevallig iets meer vernomen in de Vlaamse Media,
onder leiding van ene Leysen Jr van DS, zoon van vader André Leysen, de
voormalige Hitlerjunge? Wij hoorden het hier zeer uitgebreid op WTV.
Elk zegge t voort! De Vlaamse keuken is wereldklasse!
*
(*****) Om n beetje de etymoloog uit te hangen: een yde of ide in t West-Vlaams is synoniem van ijlte, laagte, inham. Ons Ma namelijk was n Eernegemse. Speciaal taaltje, dat Ostènds van t Vis-traptsje
De ijlte van de koks . Koksyde. Ge moet er maar aan denken!
Si non è vero è ben trovato
**
*
Hieronder krijgt U verder in dezelfde stijl nen beroemde Fransoos-Filosoof & Landjonker opgediend (de Benoist is de naam) met op een of andere manier, roots in Vlaanderen Of in Bourgondië
*
Kijk,, als men niet stoeft met zn eigen zichzelf, dan doet niemand anders dat ook niet.
*
30 jaar VAL VAN DE MUUR
**
*
Alain de Benoist over de val van de Berlijnse muur en de gevolgen ervan
**
*
Het
komt niet vaak voor, maar sommige evenementen hebben een dermate impact
dat je nooit zal vergeten waar je je bevond en wat je aan het doen was,
toen je er de eerste keer van hoorde. Dat is ongetwijfeld het geval
voor de val van de Berlijnse Muur. Het is dan ook niet te verwonderen
dat de dertigste verjaardag van deze gebeurtenis (de muur werd begonnen
op 9 november 1989) niet onopgemerkt voorbij ging. Zeker omdat ze voor
een plotse en diepgaande verandering van de politieke verhoudingen in
Europa en mutatis mutandis van deze van gans de wereld heeft gezorgd.
De bedenkingen die de Franse politieke filosoof Alain de Benoist
hieromtrent formuleerde tijdens een interview dat verscheen op de blog
van zijn vriendenkring (Les Amis dAlain de Benoist) vond onze redactie
dan ook interessant genoeg om ze voor u te vertalen en hier in extenso
te brengen.
Vraag:
U hebt vaak geschreven dat de Berlijnse muur nog niet in de hoofden van
iedereen gevallen is. Bent u nog steeds die mening toegedaan?
Alain
de Benoist: Dit was vooral bedoeld voor al wie nog steeds niet begrepen
had dat de val van het Sovjetsysteem in 1989 tegelijkertijd het einde
van een bepaalde wereld betekende (die van na WO II en van de twintigste
eeuw) en ook van de grote cyclus van de moderniteit waardoor de
mondialisering als het ware werd uitgelokt.
Vandaag gaat mijn kritiek echter vooral naar diegenen die niet beseffen dat het IJzeren Gordijn door een culturele grens vervangen is.
Ondanks
de hereniging bestaan er in Duitsland nog twee verschillende naties:
een Rijnlands-Beierse en een Pruisische. In vele opzichten vertoont het
vroegere Oost-Duitsland meer verwantschap met zijn buren uit het Oosten
dan met wat men gewoonlijk en ten onrechte de vrije wereld noemde.
De
eenmaking van Duitsland die met die van Europa gepaard ging, betreur ik
uiteraard niet. Maar wel de wijze waarop een en ander is gebeurd. De
hereniging had de aanleiding kunnen zijn van een vorm van zichzelf
overtreffen dat er zou voor gezorgd hebben dat het beste van beide
systemen werd behouden en het slechtste verworpen werd. In de plaats
daarvan zagen we een doodgewone annexatie van de vroegere DDR door de
Bondsrepubliek tot stand komen. Deze laatste heeft van de omstandigheden
gebruik gemaakt om via de Treuhand het voormalige Oost-Duitsland letterlijk op te kopen en het een liberale schoktherapie
te laten ondergaan: een regime van kapitalistische uitbuiting waarvoor
het nog steeds de prijs betaalt. De hereniging ligt nu dertig jaar
achter ons maar de mensen uit Thüringen en Brandenburg voelen zich nog
steeds tweederangsburgers
Vraag: Er is in dertig jaar toch veel gebeurd ?
Alain
de Benoist: Uiteraard, maar toch kan het algemeen gevoelen met slechts
één woord worden weergegeven: ontgoocheling. Toen het Sovjetsysteem in
mekaar zakte, ontstond er bij de Oost-Europeanen een immense hoop. Ze
waren overtuigd dat ze in een Eldorado van weelde en comfort zouden
terecht komen. Daarna ontdekten ze de vervreemdingsmechanismen van het
post-modernisme. Het stijgen van de opbrengst van het kapitaal maar niet
die van de arbeid, de strijd van iedereen tegen iedereen, kortom een
wereld die veel harder was dan ze hadden gedacht. Ze ontdekten ook de
immigratie en het multiculturalisme die voor hen weerzinwekkend
overkwamen. Hieruit ontstond een zekere ostalgie. Gisteren was alles
grauw en heerste er armoede. Vandaag zien ze dikke winsten naar de
rijken der aarde vloeien en tegelijkertijd de armen in de miserie
wegzakken met een algemene onzekerheid daar bovenop. Gisteren leefden ze
onder een regime dat de vrijheid sterk aan banden legde, vandaag in een
systeem dat zelfs een privatisering van de censuur heeft ingevoerd en
alles in het werk stelt om het officiële gedachtegoed op te dringen. Die
in alle opzichten zo verwerpelijke Muur bood tenminste bescherming
tegen de logica van de markt, de deregularisering van de prijzen, de
willekeurige privatiseringen en de sociale atomisering.
Aan de overkant zag men zich geconfronteerd met een symmetrische ontgoocheling in de andere richting. Francis Fukuyama
had na wat te oppervlakkige lectuur van Hegel menen het einde van de
geschiedenis te mogen voorspellen en de triomf op planetair vlak van het
liberaal kapitalistisch model: de verdwijning van de natie-staten, en
in de plaats daarvan een soort wereld-supermarkt. De geschiedenis is
echter terug aanwezig en tegelijkertijd ook de geopolitiek en de
machtsverhoudingen. Het resultaat is een botsing van de beschavingen,
klimaat dreigingen, een sluipende financiële crisis op wereldniveau,
oorlogen die omwille van zogenaamde humanitaire redenen worden
gevoerd, terrorisme en angst voor wat de toekomst zal brengen.
Het
Westen was er absoluut zeker van dat het enthousiasme dat de inwoners
van voormalige Oost-Europese landen voor hun bevrijding hadden betoond
er zou voor zorgen dat ze zich als brave leerlingen van de liberale
democratie zouden gedragen. Vandaag stelt men echter vast dat de
verschillende landen uit Centraal-Europa helemaal niet op ons willen
lijken, wel integendeel. Vandaar de keuze van Viktor Orban
voor
een liberale democratie en zijn felle kritiek op de dogmas van de
Westerse ideologie. Vandaar de triomfantelijke herverkiezing van
**
Jaroslaw Kaczynski
in
Polen. Vandaar het dubbele electoraal succes van de populisten van de
AfD (waar veel over gesproken wordt) en van Die Linkse (waar te weinig
wordt over gezegd) in de Länder van de voormalige DDR.
Vraag: Is uw conclusie dat Europa opnieuw in twee gedeeld is?
Alain de Benoist: Ja, en ik vind dit helemaal niet jammer. Maar
laat ons eerst en vooral vaststellen dat de Europese Unie haar naam
geen eer aan doet. Ze verenigt het continent immers helemaal niet.
Integendeel, ze zorgt voor een dubbele verdeling ervan.
Enerzijds een noord-zuid splitsing ten gevolge van de invoering van een
eenheidsmunt die op de Mark geïnspireerd was en fatale resultaten
oogstte in het Middellandse Zeegebied (van Griekenland tot Portugal).
Anderzijds een oost-west tweespalt die veroorzaakt wordt door de
migratiestroom die in het westen steeds grotere proporties aanneemt en
waar ze in het oosten niets van willen weten.
Hoog
tijd om te beseffen dat de politieke cultuur en de geschiedenis van
Oost-Europa totaal verschillend zijn van die van West-Europa. Het gaat daar om landen die meer belang hechten aan het volk en aan de natie dan aan de staat.
Ze zijn immers niet uit de staat ontstaan. In het westen daarentegen is
de staat de natie voorafgegaan en heeft zo uiteindelijk het volk
gegenereerd. De Oost-Europese landen voelen zich ook niet aangesproken
door de ideologie van de Verlichting. Ze stellen vast dat het
liberalisme het product is van een geschiedenis die niet de hunne is en
dat de staat niet de beste waarborg biedt voor het vrijwaren van de
volkse soevereiniteit en voor het overleven van de naties. Onder de
Sovjetoverheersing kwam hun identiteit zwaar in het gedrang. Ze willen
die niet vernietigd zien door de Westerse decadentie en door de liberale
eisen van vrij verkeer van mensen, goederen en kapitaal. Er bestaat
bijgevolg geen enkele reden om te betreuren dat ze zich willen
organiseren om Europa in een andere vorm te gieten. Laat ons dit als een
teken van hoop beschouwen.
*
Vertaling: Francis Van den Eynde
Alain de Benoist
*
Heb
ik dat allemaal wel even goed begrepen als het werd uitgelegd? Ben
namelijk al vele jaren in den Echt verbonden met n ex-schooljuffrouw
van niveau, en daar is het altijd van en nu gaan we dat samen nog eens
traag en duidelijk overdoen. Goed articuleren, wil je?.
À
mon avis beschrijft dit interview méér dan waarheidsgetrouw de rauwe
werkelijkheid waaronder we gebukt gaan. Wel zien we met ons allen de
suggesties tegemoet hoe we hieruit met zn allen kunnen vrijkomen.
*
NU op een correcte wijze de correcte diagnose is gesteld, ligt de correcte ingreep voor het grijpen.
(Op
Radio Klara hoorde ik net de Australische remedie inzake asiel en
migratie uitleggen. En afkeuren. Dat spreekt vanzelf. Ze kunnen ook
daar niets anders!
Tot
het kleinste kind wordt opgeraapt op de stranden, maar alles en
iedereen gaat naar (onmenselijke) opvangkampen waar er om beurt
gerepatrieerd wordt. Indien gewenst)
*
Ziehier
de aller individueelste expressie van de aller individueelste
emotionele overtuiging. Er komt dringend, zo niet subito presto, een (verplicht) referendum in gans Europa,
(om truckage te voorkomen, liefst NIET anoniem.
En met de centrale tel-computer ergens op een onbewoond maar streng
bewaakt eiland. (Ge weet mar nooit!) Na sluitingstijd één (beveiligde)
kopie naar ieder afzonderlijk land. O, in het stemlokaal heeft iedereen
op zijn stembiljet een volgnummer gekregen om op die manier per land op
de verzamelstaat de exacte weergave van de uitgebrachte stem te kunnen
controleren. Zij die moeten bleek worden daarbij, gelieven nu daaraan te
beginnen. De stemming is dus algemeen voor iedereen tussen 0 en 150
jaar, verplicht en blijft op die manier volstrekt geheim, onder de
waarborg van een zo goed als wiskundige zekerheid.
*
Het kiesprogramma? Dat moet kort en bondig zijn. Ja of neen over alle punten. Een tussenweg is er niet. Anders herbegint het Slinx, Schots en Scheef gejank opnieuw.
*
Welke onderwerpen?
Ondergetekende
houdt zich in alle nederigheid maar met bekwame spoed beschikbaar om
deze te helpen opstellen. Wie nog? Komaan, nie neuten, hé.
*
Heeft U al eens nagedacht hoe eenvoudig alles, ja werkelijk alles, kan zijn?
Tel
dan de woorden op van De Tien Geboden Gods, die van de Amerikaanse
Grondwet, de Grondwet in ieder afzonderlijke Staat en maak de
vergelijking.
Bedenk dan de jaren dienst
van elk en U zult vaststellen dat iets zeer eenvoudig niet alleen zeer
duurzaam is, maar meteen ook niet vatbaar voor.. malversaties.
**
*
Persoonlijk Naschrift.
Waarom
zendt de TeeVee op het Avondnieuws beelden uit van bepaalde
uitroeiïngskampen voor gevangen genomen IS-Moordenaars, maanden nà de
opstand tegen het Wettelijk Gezag in Syrië? Dat de ijslammerij
mensonterend is, wisten we al lang. Al meer dan 1.400 jaar. Wereldwijd.
Tegen alles en tegen iedereen. Ook tegen zichzelf onderling.
De Bijbel zegt Ge zult niet doden. De Koran zegt: doodt ze allemaal. Alles en iedereen. Agge mô leut êt, zoals Wijlen Godfried Bomans het ooit onder woorden bracht
De
bijbedoelingen van de TEEVEE liggen er inderdaad vingerdik op. t Zijn
toch ook maar mensen, geen beesten (sic) en daarenboven, ze spreken goed
Vlaams. Het zijn er van donzen. Och arme.
Hebben
die compassie-hebbers meteen ook gedacht aan de Vlaamse Oostfronters
die gekozen hadden voor Rome en niet voor Moskou, die in 1945, dus na
de oorlog, bij hun spontane terugkeer eenvoudig tegen de muur werden
gezet?
*
Algemeen Naschrift
Morgen 6 December, Feest van Sinterklaas. Schoentjes onder de chauffage klaar gezet?
Opgepast:
Mo Slimmerds & hun slippendragers zijn tégen. Een SuikerFeest is
hun dada. Als dàt geen algemene verbetering is! Gedaan met die vuile
stinkende schoentjes overal in huis!
Zelf
doe ik dat van die schoentjes al vele jaren niet meer. Want samen met
wijlen Toon Hermans zeg ik ook dat de Goede Sint nen klootzak is. Slaat
al jaren, sedert men pensionering, ons deurtje over. Maar bij de buren,
hé, daar is er dezen avond t allenkante wafelen-bak met veel bruine
suiker
Zoudt ge in die omstandigheden niet . beginnen stemmen voor de Blauwen?
Deze
Redder van het Vaderland uit de klauwen van de EUSSR werd voortijdig
buiten spel gezet bij vroegde verkiezingen die door hemzelf werden
uitgelokt. En neen, we zullen wel nooit te weten komen welke machinaties
er nadien gebeurd zijn. Maar hij werd niet herkozen. Met verdacht nipte
cijfers.
Het
is wel aan hem te danken, dat er, tot opluchting van geheel Europa,
lange tijd geen enkel bootvluchteling nog terecht kon in geen enkele
Italiaanse haven.
Maar
Salvini kent heel zeker dat hoop ik vurig - dat Iepers kattenliedje,
van die kat met zeven levens. Zon kat valt altijd op haar pootjes. Maar
die kat kom weer ze kon nie langer wag. De volgende dag was die kat
weer daar.
En Salvini is niet eens n kat, mar n Leeuw! Te oordelen naar zijn daadkracht, bijna zelfs n Vlaamse Leeuw.
Matteo Salvini, de redder van zijn volk.
Geplaatst op 03/12/2019 door admin
De
EXTREEM LINKSE pers kotst haar walging uit over wat zij HAAT: respect
voor het eigen volk en de eigen (Europese en Vlaamse) cultuur!
Alle betrouwbare websites brengen objectief verslag uit.
Nageltjes
was ter plaatse ooggetuige en in feite niet echt onder de indruk van
wat Salvini zei. Dat publiceren we hier regelmatig zelf en zonder
ophouden. Wég met de verraders van ons volk! Als je een eurocent inzit
met het lot van je nageslacht (kinderen, kleinkinderen en
achterkleinkinderen) wéét je gewoon wat je moet doen!
De hamvraag is alleen hoe overtuigen we de resterende massa gehersenspoelde en geïndoctrineerde imbecielen?
Namens
al onze wapenbroeders - de actieven en de stilzwijgend maar goedkeurend
toekijkenden mijn hartelijkste dankbetuiging aan http://nageltjes.be/wp/
We
horen of zien in ieder geval elkaar allemaal terug binnen de 24 uur na
de volgende Verkiezingen. Als Overwinnaars, samen misschien met opnieuw
in ons midden Matteo Salvini.
Rudi
is de naam en hij sluit voorlopig de rangen van zijn illustere
voorgangers, de Stanleys, de Livingstones, de Debruynes, de
Lippensen,enz, enz.
**
*
Alle Zuid- en Noordpolen zijn blootgelegd, de loop van de Nijl is bekend
Dus
gaat het nu meer in de richting van Dhengis Kahn, Attila de Hun en
andere Helden van de Linxe Wereldkerk. Vooral niet vergeten! Het gaat
tenslotte over de VRT, weg ermee.
**
Die toren staat toch wel Slinx in beeld, zeker!
*
Hém,
de Rudi, en zijn achtergronden zijn effenaf adembenemend vanwege de
doorstoken kaart die ze uitbeelden. In één woord: dok af zoveel dagge
kunt, want die sukkelaars van de andere kant van de wereld moeten
geholpen worden om bij ons een beter leven te komen zoeken.
**
*
Komt
allen tot Mij dit is maar bij manier van spreken, de Slinxe draai
aan het algemeen menselijk gevoel van medelijden, om het geld te halen
waar het zit. Is voor de Rudi zekerlijk NIET persoonlijk bedoeld gij,
die belast en beladen zijt, en Ik zal U verkwikken.
Klinkt
mij bekend in de oren. Heel zeker dat hém ook dààr de mosterd heeft
geschept. Tot daar aan toe. Maar het is wel erg, dat hij die mosterd uit
een bloedrode mosterdpot heeft gehaald. Een pot als een wereld zo
groot waar zijn vlag staat geplant van waaruit het bloed onophoudelijk
overloopt.
Och, ver moet men niet zoeken. Want bij de TeeVee gaan allen op dezelfde pot om er door hetzelfde gat hun gevoeg te doen.
Rudi
Vranckx is wereldberoemd in Vlaanderen. Op Canvas is hij zo ongeveer
alomtegenwoordig. Zijn persoon heeft de statuur van een merk. Dat komt
onder meer omdat hij al jarenlang een programma onder zijn eigen
achternaam heeft
geniet. Wat ook helpt is dat hij in al die programmas nadrukkelijk
zelf in beeld verschijnt. Vaak wordt in zijn reportages een contrast
geschapen tussen moeders die voor hun babys of peuters zorgen en een
achtergrond van maatschappelijk geweld. Het lijkt een beetje op het
kerstverhaal: de pasgeboren Jezus omringd door de zorg van Maria en
Jozef, tegen de kille achtergrond van een volkstelling uitgevoerd door
de vijandige Romeinse bezetter. Bij Vranckx is die achtergrond een
internationaal conflict.
Jemen
In
een vraaggesprek met Vranckx in Maastricht brengt hij de burgeroorlog
in Jemen ter sprake. Die is uitgegroeid tot een internationaal conflict
waarbij ook Syrië en Saoedi-Arabië betrokken zijn. Het filmfragment
tijdens het vraaggesprek bevat scènes die terug te vinden zijn in een
reportage voor Het Journaal en in een reportage voor Terzake. Vranckx
daar is hij tijdens het vraaggesprek heel open over is in Jemen op
zoek naar een verhaal dat de kijker herkent, waarmee de kijker zich kan
identificeren en dat de kijker emotioneel raakt. Het verhaal dat Vranckx
in het geval van Jemen tevreden stelt, betreft moeders die falen hun
kinderen op te voeden: de kinderen groeien niet in gewicht en niet in
lengte omdat er geen voedsel voor hen is.
strijdende partijen verhinderen dat het voedsel bij de bevolking komt
De
kinderen zouden ondervoed zijn, omdat de strijdende partijen
verhinderen dat het voedsel bij de bevolking komt. Wat mij opvalt, is
dat de moeders er niet ondervoed uitzien. Een van de moeders wordt zelfs
volgepropt met voedzaam voedsel, zodat ze weer melk kan geven om haar
kind te voeden. Waarom het kind niet gewoon de fles krijgt, blijft
onduidelijk. Maar kennelijk is het probleem op dat moment niet dat er
geen voedsel beschikbaar is. Zo wordt het echter niet gepresenteerd. De
kijker krijgt de indruk dat het hier louter om gebrek aan voedsel gaat.
Dat is de hoofdboodschap.
Honger: wie krijgt er voedselhulp?
In
de reportage voor Terzake is trouwens duidelijk te zien dat het ene
kind sterk vermagerd is, terwijl het ander kind bolle wangetjes
vertoont. Ook is er een volwassen man te zien die nadrukkelijk toont hoe
mager hij is. Om hem heen staan andere volwassenen die helemaal niet zo
mager zijn. Maar als de een is uitgehongerd, en de ander niet, dan kun
je je toch afvragen wat hier nu eigenlijk aan de hand is. In het geval
van de sterk vermagerde man bestaat de mogelijkheid dat het om ziekte en
niet om honger gaat.
Met
betrekking tot een geruchtmakende foto uit de Balkan-oorlog heeft zulk
een misverstand daadwerkelijk bestaan. De gefotografeerde man heeft
naderhand laten weten dat hij zo mager was vanwege een ziekte. Een
andere mogelijkheid is dat een deel van de plaatselijke bevolking wél
voedselhulp ontvangt en het andere deel van de bevolking niét. Die
mogelijkheid doet me denken aan het sprookje van Hans en Grietje. Hans
laat steeds een kippenbotje zien als de heks controleert of hij aankomt.
Als westerlingen in Jemen informeren naar de voedselsituatie, dan is
men wellicht geneigd door ziekte of honger verzwakte mensen naar voren
te schuiven. Dat vergroot immers de kans dat de westerlingen tot het
oordeel komen dat er meer voedsel aangevoerd moet worden.
Andere oorzaken?
een bodempje pap van meel
Ongeloofwaardig
zijn ook de scenes waarin snel in een pannetje een bodempje pap van
meel wordt bereid. Je ziet vervolgens dat de pap heel knoeierig met de
hand in de monden van de kinderen wordt gevoerd. Iedereen krijgt een
beetje binnen, maar het merendeel gaat door het geknoei verloren. Waar
echt voedseltekorten bestaan wordt ervoor gezorgd dat niets verloren
gaat. Bekend is overigens dat er in diezelfde regio voorraden
voedselhulp bevinden waar 3,5 miljoen mensen een maand lang van kunnen
eten.
Het
probleem is dat de hulpinstanties niet meer bij die voedselvoorraden
geraken, omdat de infrastructuur ernaartoe vernietigd is. Dan acht ik
het waarschijnlijk dat die voorraden allang door strijdgroepen zijn
geconfisqueerd. Die zijn verdeeld over hun strijders en over dat deel
van de bevolking waartoe hun aanhang behoort. Dat zou dan tevens
verklaren waarom de honger ter plekke ongelijk is verdeeld.
De methode Vranckx wreekt zich
Zo wast hij zijn handen in onschuld.
Hier
wreekt zich mijns inziens de methode Vranckx. Hij waakt er weliswaar
over dat hij zelf geen onware beweringen doet, maar hij toont zich
weinig kritisch over de beelden die hij toont. Als hij de plaatselijke
bevolking aan het woord laat, moeten de televisiekijkers maar voor
zichzelf uitmaken of zij die uitspraken al dan niet te geloven. Zo kan
Vranckx niet eens verweten worden dat hij naïef is. Zijn eigen mening
formuleert hij niet als beweringen, maar als retorische vragen. Zo wast
hij zijn handen in onschuld.
Maar
het achterwege laten van kritisch commentaar en kritische vragen komt
bij de kijker toch zo over, dat dit blijkbaar niet nodig is. Als Vranckx
geen bedenkingen bij de beelden heeft, dan hoeft de kijker die ook niet
te hebben. Vranckx was immers ter plaatse. Hij heeft alles van dichtbij
gezien. Hij weet dus beter wat er gaande is dan de kijker. Vranckx
legitimeert dus de beelden en de uitspraken van de plaatselijke
bevolking door kritische vragen en kritisch commentaar achterwege te
laten.
Maar
ook áls we ervan uitgaan dat de geïnterviewde Jemenieten altijd de
waarheid vertellen, en dat de beelden laten zien wat ze suggereren, dan
nóg blijft het de vraag in hoeverre inzoomen op hongerende kinderen en
hun moeders het conflict waarheidsgetrouw weergeeft. De suggestie is dat
over de hoofden van moeders en kinderen heen een ingewikkeld conflict
wordt uitgevochten, waar ze zelf part nog deel aan hebben. Het beeld
zoomt dus in op hoe onschuldige kinderen en hun moeders te lijden hebben
onder de oorlog. De vraag is of zulk een inzoomen een vorm van framen
is die de werkelijkheid geweld aan doet. Vranckx meent van niet. Ik
meen van wel.
De boze buitenwereld en het gezin
kiest die wél partij?
Vranckx
zoomt dermate op de zorg voor het kind in het gezin in, dat het nog
maar enkel gaat over de invloed van de boze buitenwereld op het gezin,
en niet meer over de posities die het gezin zelf in die buitenwereld
inneemt. Wat is bijvoorbeeld de rol van de vader? Onttrekt die zich aan
de strijd, of kiest die wél partij? En als een moeder zich niet uitlaat
over de strijd, komt dat dan omdat zij enkel maar is geïnteresseerd in
het (op)voeden van haar kind, of is dat omdat zij als vrouw geacht wordt
zich niet over politiek uit te spreken?
En
wat is de rol van religie? De getoonde Jemenitische vrouwen zijn
ongetwijfeld religieus, waarschijnlijk islamitisch, en dus soennitisch
of sjiitisch. De toestand in Jemen is in 2015 geëscaleerd toen een
sjiitische minderheid de macht greep in het overwegend soennitisch land.
Hoe staan de getoonde moeders in dat conflict? Wat wordt er over dat
conflict verteld in hun moskee? Zijn er ter plaatse verschillende
moskeeën, van verschillende stromingen? Dat vertelt Vranckx allemaal
niet. Zo gomt hij het belang van religie uit het dagelijkse leven.
Relativering
In
politiek correcte kringen, waartoe ik Vranckx ook reken, bestaat de
neiging de rol van de islam weg te relativeren. Dat geldt met name voor
de tegenstelling sjiisme en soennisme. In 2015 werd nog verwacht dat de
sjiitische minderheid die in Jemen de macht had gegrepen, zelf wel zou
inzien dat haar machtsaanspraken in een overwegend soennitisch land
beperkt zijn. Gevaar was enkel dat de tegenstelling sjiitisch en
soenitisch zou gaan werken als een selffulfilling prophecy.
Arabist
Chams Eddine Zaougui duidt in 2015 deze selffulfilling prophecy als
volgt: De tweespalt tussen soennisme en sjiisme binnen de islam is
eeuwenoud, maar door jarenlange verdeel-en-heers-politiek van Arabische
leiders is de situatie vergiftigd. Het wantrouwen zit diep en huidige
leiders blijven dat op cynische wijze uitbuiten. Een gevaarlijke
situatie die snel kan escaleren tot een regionale oorlog.
Selffulfilling prophecy
Is een illusie, door de leiders in leven gehouden
Door
van een selffulfilling prophecy te spreken wordt de suggestie gewekt
dat hier sprake is van een illusie, door de leiders in leven gehouden.
In feite gaat het echter om een diep ingebrande, en daarom niet te
loochenen werkelijkheid waar bevolking én leiders gevoelig voor zijn.
Uit Zaouguis woorden trek ík de conclusie dat de eeuwenoude
tegenstelling tussen sjiisme en soennisme onder de oppervlakte nog
steeds springlevend is. Er hoeft niet veel te gebeuren of de veenbrand
gaat weer branden.
Wat
Zaougui selffulfilling prophecy noemt, zou ik altijd te activeren
gebrouilleerdheid willen noemen. De verwachting van Zaougui en anderen
dat de sjiitische minderheid in Jemen haar machtsaanspraken wel tijdig
zou temperen, is trouwens niet uitgekomen. In plaats van op een herstel
van de binnenlandse verhoudingen is juist aangestuurd op grensconflicten
met het soennitische Saoedi-Arabië, wat aantoont dat de
gebrouilleerdheid zich ook van beneden naar boven beweegt.
Enkel slachtoffers?
Wat hij knap doet, is dat hij schrijft met filmmateriaal
Vranckx
portretteert de Jemenitische bevolking enkel als slachtoffer, niet als
dader. Wie zijn reportages bekijkt, ziet daardoor lang niet alles. De
kijker ziet vooral wat Vranckx wil dat je ziet. Zijn faam als reporter
is erop gebaseerd dat hij je met beelden kan laten denken wat hij wil
dat je denkt. Wat hij knap doet, is dat hij schrijft met filmmateriaal,
met monteren als belangrijk instrument. Zijn beelden sluiten nauw aan
bij wat hij wil zeggen.
Nadeel
is evenwel dat hij zijn verhaal op basis van filmmateriaal zó knipt dat
nog maar één conclusie rest. Zo kan Vranckx het zich kan permitteren de
conclusie aan de kijker over te laten. Het gevaar van zijn methode is
juist de inherente overtuigingskracht van de gemonteerde beelden. Veel
kijkers zijn geneigd zijn filmbeelden zonder meer als waarheid te
accepteren: ik heb het gezien, dus het is waar.
PAUL HEKKENS
*
Paul
Hekkens is cultureel antropoloog en algemeen econoom. Hij woont in
Maastricht. Zijn publicaties zijn terug te vinden via The Post Online,
De Limburger, de Volkskrant en Trouw.
*
Heb ik misschien iets tegen Vranckx?
Teergevoelige
lezers denken mogelijkerwijze misschien wel iets in die zin, maar ze
vergissen zich schromelijk. Als goede christen weet ik maar al te goed
dat ik mijn vijanden moet beminnen. Dat doe ik ook. Maar ze blijven mijn
vijanden. k Moete der ne van éên.
Al
wat die vent doet, is gewoon tendentieus. Naar zijn eigen hand gezet.
Het is een overbekende manier van indoctrineren, namelijk van maar half
de waarheid te zeggen.
In Le Soir van vorige week verscheen er een dubbelinterview met Marc
Uyttendaele en Vincent de Coorebyter, twee ULB professoren en niet van
de minste. De eerste is ook gekend als monsieur Onkelinx en is dank
zij de vele opdrachten via de PS - een van de duurste advocaten van dit
land (hij onderhandelt ook mee in de zaak Boël/Albert II). De tweede
stond jarenlang aan het hoofd van het onafhankelijk Waalse studiecentrum
CRISP. Beide geleerde heren geven toe dat België zich in een
bestaanscrisis bevindt en er niet uit zal geraken met de plannen van
Magnette.
Ze vinden dat het een fout was van de regering Michel om niet meteen af
te treden na Marrakech en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Bij de
crisis van de 541 dagen in 2010/2011 werd er tenminste ook nog
onderhandeld over de zesde staatshervorming, terwijl juist de
Franstalige partijen ze nu geblokkeerd hebben en er een nieuwe federale
regering nodig is om er na de volgende verkiezingen iets aan te doen.
Volgens Uyttendaele wordt het tijd dat er nagedacht wordt om in een
confederale logica het gezamenlijk beheer van de federale belangen over
te laten aan de deelregeringen. Dat is net wat ik hier al jaren
schrijf.
Alhoewel de partij stoemelings blijft vasthouden aan paarsgroen, zijn
er zelfs bij de Open VLD die vinden dat een federale regering op basis
van het plan Magnette een lawine van nieuwe lasten zal betekenen. Dat
laatste is ook de mening van econoom Ive Marx (UA) die zich afvraagt wie
dat allemaal gaat betalen. Alleen al het voorstel om de vrijstelling
van belastingen uit te breiden van één naar drie nieuwe aanwervingen zou
twee miljard euro extra kunnen kosten en dat is nog maar een voetnoot
in het hele plan.
Magnettes plan is zelfs voor doorwinterde socialistische proffen niet
meer dan een wanhoopspoging. Een mogelijke volgende federale regering
moet een gat in de begroting van bijna 12 miljard euro dichten, plus de
extra kosten van de klimaattransitie, de vergrijzing en de sociale
zekerheid. En dat terwijl men de kiezer hemel op aarde blijft beloven.
Tenslotte nog dit: Uyttendaele stelt voor een referendum te houden,
maar dat is geen oplossing. Als dat dan ongeveer uitvalt zoals de
laatste verkiezingen, met een meerderheid van links in Wallonië en een
van rechts in Vlaanderen, dan verandert er driemaal niks aan de huidige
patstelling
