.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Moraal en filosofie :

Kan dat wel goed samengaan?

--------------------

Het is mij ontgaan of deze rechtskundige de huidige actuele actualiteit van elke dag wel dagdagelijks opvolgt. In ieder geval is het mij niet ontgaan, dat de ‘misdrijven’ door ene zekere Luc Versteylen niet alleen van zeer recente datum zijn, maar blijkbaar ook nog altijd voortduren, onder een of andere vorm. Verder geef ik hem volmondig gelijk, dat geestelijken tegenwoordig gewoon loslopend wild zijn….Al moet gezegd en herhaald worden, dat progressieve geestelijken wel een beetje al te opzichtig door hun vriendjes uit de wind gezet worden.

Inderdaad! Zolang het Gerecht niet optreedt, kan de verdachte niet alleen sjoemelen met de bewijsstukken (hoe zoudt ge zelf zijn!) maar gaat het misdrijf ongetwijfeld verder, zodat de eenheid van opzet de verjaring niet verhindert….

Zonder rechtskundige te zijn, of het slimmeke te willen uithangen : stel U voor, dat Versteylen zou beschuldigd zijn (door verschillende slachtoffers) van diefstal : zou hij dan al niet lang in verzekerde bewaring moeten zitten? Indien niet : waarom heeft men dan Ronald Janssen opgepakt?

---------------------------------

Zullen we het recht op verdediging voor geestelijken maar afschaffen? [

11-01-2011 - Joris van Cauter - de standaard  Bron  Iskander

---------------------

Het verbaast JORIS VAN CAUTER dat een klacht tegen een geestelijke eerst de pers haalt, voor het gerecht zijn werk kan doen. Volgens hem worden elementaire rechtsprincipes al te gemakkelijk met voeten getreden. Waarom zouden we geestelijken die ervan verdacht worden een misdrijf te hebben gepleegd op dezelfde manier vervolgen als andere burgers die ervan verdacht worden een misdrijf te hebben gepleegd? Zeker als het om misdrijven gaat in de seksuele sfeer. Rechten van verdediging zijn dan toch overbodig en enkel vervelende obstakels om tot gerechtigheid te komen. Als we rechtvaardigheid nastreven dan staan wetten of zogenaamde rechten van verdediging toch gewoon in de weg? Wie kan er nu tegen zijn dat schuldigen, zeker als het een seksuele pervert is, worden gestraft? Bij 'zulke mensen' moet je toch niet komen aanzetten met 'de rechten van de verdediging': die hebben ze door hun walgelijke gedrag toch 'verwerkt' of 'verspeeld'. Ook al zijn de 'feiten' een halve eeuw oud, ook al zijn er geen bewijzen (meer), dat maakt niet uit. Hangen zullen ze. En als ze niet meer kunnen hangen, dan moeten ze maar betalen. Desnoods moet de paus maar worden gedagvaard om te betalen. Baat het niet, je komt er zeker en vast mee in De Ochtend. Als dat geen immanente gerechtigheid is.

Dat is de teneur die leeft sinds enkele maanden in de Vlaamse media en al zeker in de diepe onderbuik van de internetfora die de kranten bieden. Op internetfora komen natuurlijk de ratten uit de riool, maar wat verontrustender is, is dat de cultuur van de wraak common sense is geworden. Die cultuur gaat hand in hand met een aversie voor de rechten van verdediging of ruimer the rule of law ('de heerschappij van het recht'). Opiniemakers en ook politici lijken enkel nog herauten van rechtvaardigheid die zich niet storen aan ouderwetse principes als het vermoeden van onschuld, het geheim van het onderzoek of de verjaring van misdrijven.

Deze rechtsprincipes zijn in de hysterie van de laatste maanden overboord gegooid. Het zijn uiteraard juridische principes en daarom altijd een beetje 'tegennatuurlijk'. Maar het tegennatuurlijke is soms wel waardevol.

Het eerste principe houdt in dat iedereen wordt vermoed onschuldig te zijn tot het tegendeel is bewezen. In deze slachtoffermaatschappij is het natuurlijk al voldoende dat er iemand opstaat die zegt dat hij slachtoffer is om in de media dit principe volledig te zien ondergraven. Zeker als het seksuele feiten betreft. Dan geldt nog altijd het 'natuurlijke' principe dat waar rook is, vuur is. Precies om tegen dat volks (voor)oordeel te worden beschermd voorziet de wet in het geheim van het onderzoek. Deze bepaling lijkt een volledig lege doos geworden.

Hebben de parketten dit principe inmiddels volledig naast zich neergelegd of is me een wetswijziging ontgaan die voorschrijft dat klachten voor seksueel misbruik moeten neergelegd worden bij het persagentschap Belga? Hoe kan het nu dat iemand iets (wat?) meldt over wat in een brouwerij in Viersel zou zijn gebeurd zoveel jaren geleden en dat dit vrijwel onmiddellijk een heel weekend lang als hoofdpunt in alle mogelijke media staat? De man is, schuldig of niet (en vandaag met zekerheid nog onschuldig), in ieder geval al gestraft. Zijn politieke (gewezen?) geestesgenoten zeggen dat het gerecht zijn werk moet doen. Ja, dat is juist. Maar voor alles moet het gerecht zijn werk in stilte doen, in een echt geheim onderzoek. Als dat niet gebeurt moet de rechter in een later stadium de strafvordering maar afwijzen als onontvankelijk.

Het geluk van de kandidaat-premier

En wat het gerecht in eerste instantie moet onderzoeken is of de feiten nog niet verjaard zijn. Als de verjaring wordt vastgesteld, dan moet het stoppen. Ja, daar moeten we ons kunnen bij neer leggen. Ook het principe van de verjaring heeft zijn waarde, dat moet ook eens gezegd worden. De waarde ervan schuilt voornamelijk in het belang van het recht van verdediging. Wie kan er immers nog zijn onschuld bewijzen voor feiten die hij of zij (ja, nu ook 'zij') 20 of 30 of 50 jaar geleden zou hebben gepleegd? Hoe kan dat nog met enige betrouwbaarheid worden onderzocht? Niet iedereen heeft het 'geluk' dat onze Waalse kandidaat-premier had, toen de fantast die hem van pedofilie beschuldigde snel werd ontmaskerd. De anderen mogen blijkbaar door het slijk van de media worden gehaald? Moeten we ons nu niets meer gelegen laten liggen aan de onschuldigen?

JORIS VAN CAUTER Advocaat aan de Gentse balie (kantoor Rieder, Verdonck & Van Cauter) en moraalwetenschapper