Gezien de omstandigheden in de bovenluchten ten gevolge van de aswolk boven een groot van West-Europa zijn alle landingen afgelast en kunnen asielzoekers, tafelschuimers en ander OCMW-cliënteel voorlopig ons grondgebied niet komen opfleuren. Dit is een geval van overmacht, waarvoor onze verontschuldigingen. Zodra de hemel uitgeklaard is, zal de invasie hervat worden.
De dag dat de vrede uitbrak (8 Mei 1945) zal straks wereldwijd weer worden herdacht. Ondertussen geraakt de waarheid beetje-bij-beetje bekend. Over de moord op 28.000 Polen bijvoorbeeld. Zij werden uit de Russische kampen naar de massagraven van Katyin overgebracht. Met, uiteraard, een schot in het achterhoofd als afscheids-geschenk. Dat spreekt vanzelf. Hoe zou men ze anders hebben kunnen doen zwijgen Maar de zuivere waarheid, ontdaan van alle aangroeisels, zal zoals vele dingen uit het verleden, altijd versluierd blijven.
Neem nu Rusland, het Rijk der Tsaren, waar Poetin, de huidige leider verkondigt dat de vroegere leider (Stalin) de grootste massa-moordenaar aller tijden zou zijn geweest. Hij zegt het wel niet zwart-op-wit, omdat hij zijn vroegere kameraden van de NKVD moet sparen, maar hij laat toe dat in de bioscopen een film over Katyin wordt gedraaid.
Duitsland, de grote verliezer, werd vanaf de eerste dag volledig uitgebeend, en met een scalpel ontleed tot in de diepste vezels van de misdadigheid.
De overwinnaars? Dat zijn, zoals naar gewoonte, tot op de dag van vandaag de grote helden die het plat bombarderen van miljoenen burgers nog altijd als een grote verdienste beschouwen. Hun G.I.s en mariniers hebben nooit gemoord. Het waren engeltjes die met palmtakken zwaaiend overal aan land gingen. Om er de Pax America te gaan vestigen. Guantanamo is geen uitzondering. Het is de regel.
In Italië heeft men enkele jaren terug eindelijk gedurfd te schrijven over het lijdensverhaal van 60 jaar geleden. Voor ons een onbekende bladzijde uit het oorlogsgebeuren, maar hier, voor mijn nieuwe landgenoten, nog altijd een immens drama. Dat er eerst een succesverhaal, als lid van de As-mogendheiden Berlijn-Rome aan is voorafgegaan, schuift men af op de fascisiti van Mussolini. Het drama heet Triëste, aan de overkant der Adriatische Zee en begint met hun terugtrekking uit de vroegere veroverde gebieden, achterna gezeten door de horeden communistische barbaren, onder leiding van Tito, de Held der Karpaten. Duizenden kleine Katyins blijven als etterende wonden verankerd in het collectief geheugen. Want zij weten : de verliezer heeft altijd ongelijk.
In eigen land wordt af en toe een ti^pje van de sluier opgelicht over de misdaden der Amerikanen, bijvoorbeeld na de overwinning in het Von Rundstedt-offensief. In volle winter, nota bene de koudste winter ooit, werden honderdduizenden Duitse krijgsgevangenen (Duitse burgers in feite, oude mannen maar meestal jonge knapen, inderhaast in het uniform van de Volksturm gestopt) onder de blote hemel ondergebracht in kampen. Gewoon een prikkeldraad-omheining in de velden met wachttorens om de 10 meter. Eten? Drinken? Verzorging? Dat was zorg voor later
En het fiere Polenland, geplet tussen hamer en swastika, veel te christelijk om te passen in ons tijds-gewricht, verliest, bijna dag op dag 70 jaar later, voor de tweede maal zijn leidende bovenklasse, op dezelfde plaats, nabij Katyin. De goede Paus Woyitila heeft zijn landgenoten van Hierboven niet kunnen beschermen.
Komt daarbij, dat vandaag het wrak van de Belgica is binnengesleept in het sloopdok. In de eerste uren moet het reddingsplan voorgedragen en besproken worden : de tijd is op. Waar is de Keuning? Eens te meer in vacantie? De Goden zijn met ons : er kan, door de vulkaan-uitbarsting op IJsland, niet gevlogen worden. Hij kan dus niet tijdig terugkeren! De Rode Duivels, die tweede sterkhouder van de Belgica zitten ook al zonder leiding. De frietkoten zijn al lang uit het straatbeeld verdwenen, zodat alleen nog het BIER overblijft als nationaal symbool en bindmiddel. Hoe luidt de Latijnse spreuk weer, die mij al zo lang voor de geest zweeft? Haec dies quam fecit Dominus (Boek Genesis).
Dit is de Dag der Dagen Dit is de Dag door God gemaakt Hiermee doe ik eer aan aan mijn oude college-leraar, die ons ooit verblijdde met deze opgave voor een Examen Nederlandse Taal in het laatste jaar. Het moet indruk gemaakt hebben, want het is zowat het enige Latijn dat ik machtig ben. Dat deze spreuk mij juist nu voor de geest komt, wijst op het belang van het Uur U dat nakende is.
Psssst
Net voor het ter perse gaan, vernomen dat het niet de Keuning is die vastzit door het gesloten luchtruim, maar Ollie Mangain. Wat de facto op hetzelfde neerkomt : de bas is er niet .
De sloopmeesters zullen pas donderdag bij elkaar komen, waardoor de dag der dagen, een week der weken dreigt te worden. Zelfs het boek Genesis is iet veilig voor onze POCO-amateurs.
Katyn en verder 17-04-2010 - Michel Krielaars - NRC Handelsblad
Overgenomen van Iskander
Gisteravond zag ik eindelijk Andrej Wajdas speelfilm Katyn, het indrukwekkende drama over de ruim 20.000 Poolse officieren, geestelijken en intellectuelen die in april 1940 door de NKVD met een schot in het achterhoofd werden geëxecuteerd. Wajdas vader was een van die officieren. De moordpartij werd in het geheim uitgevoerd, op bevel van Stalin, die toen bondgenoot van de nazis was. Voor veel gewone Russen werd dat geheim in zijn algehele omvang pas vorige week onthuld, met het (twee keer) uitzenden van die film op de Russische staatstelevisie en nederige woorden van premier Poetin.
Wajdas film was tot vorige week in Moskou maar twee keer in de bioscoop te zien. In de rest van Rusland is hij waarschijnlijk nooit vertoond. Op dvd kon je hem alleen maar in enkele speciale winkels kopen voor zon 65 euro, waardoor de aanschaf werd ontmoedigd. Maar nu schijnt Poetin de uitzending van Katyn op de staatstelevisie zelf te hebben verordonneerd en daar helpt natuurlijk geen enkele censuur tegen. De vermeende redenen voor de moordpartij op de Polen variëren: volgens Lavrenti Beria, het hoofd van de NKVD, moesten de landheren worden uitgeroeid (veel van die officieren en intellectuelen waren aristocraten of leden van de bourgeoisie). Stalin zou, zoals Poetin tijdens de herdenking op 7 april zei, wraak willen nemen voor de in Poolse gevangenschap omgekomen Russische soldaten tijdens de Pools-Russische oorlog van 1919-1921. Hij zou zich schuldig over hun dood hebben gevoeld. Wat Poetin niet meldde was dat de Russen de kampen, waar die officieren, priesters en intellectuelen opgesloten zaten, nodig hadden voor verse gedeporteerden uit de enige maanden later door de Russen te bezetten Baltische republieken. Daar zou de elite ook op grote schaal worden afgevoerd, zoals de Estse schrijver Jaan Kross in zijn boeken zo indrukwekkend beschrijft.
In 1943 werd het eerste massagraf bij Katyn door de nazis gevonden. Zij gebruikten die vondst natuurlijk meteen voor hun propagandadoeleinden. Zelf waren ze toen, net zo in het geheim als de NKVD drie jaar eerder, volop bezig met het uitroeien van joden.
De Russen hebben de verantwoordelijkheid voor Katyn vanaf de ontdekking van dat massagraf meer dan een halve eeuw lang ontkend. Toen na juni 1941 de machtsverhoudingen veranderden en Nazi-Duitsland van beste vriend ineens de vijand van Rusland werd, sloot Stalin een pact met de Poolse regering in ballingschap. Gevraagd door de Poolse generaal Sikorski wat er toch met zijn officieren was gebeurd, antwoordde hij: ,,Die zijn gevlucht. Churchill wist toen al beter.
Katyn, zoals de verzamelnaam voor de moorden luidde, was een van de grootste leugens van de Sovjet-Unie. Ik weet nog goed dat ik in 1989 in Amsterdam een gastlezing bijwoonde van een Russische hoogleraar geschiedenis, die desgevraagd bleef volhouden dat de Duitsers achter de moord zaten. De scherpzinnige UvA-historicus en Ruslandspecialist Wim Roobol sprong toen woest uit de collegebanken op en maakte de gasthoogleraar voor leugenaar uit. De hoogleraar deed, als echte Sovjet-apparatsjik, net alsof er niets aan de hand en zette zijn leugenachtige betoog voort.
Het waren Gorbatsjov en vooral Jeltsin die in de jaren negentig van de vorige eeuw met de waarheid naar buiten kwamen. Gorbatsjov aarzelde nog een beetje, maar Jeltsin openbaarde zelfs het executieverzoek van Beria aan Stalin en onthulde een gedenksteen op de plaats van de moord. Maar ook daarna waren er hardnekkige stalinisten of Russische patriotten (ook op dit blog) die de schuld van de NKVD bleven ontkennen. Zij moeten nu behoorlijk van slag zijn, nu zelfs Poetin de waarheid niet uit de weg gaat.
De Pools-Russische betrekkingen bleven door Katyn tot enkele weken geleden besmet. Wajda laat in zijn film goed zien hoe ook na de oorlog door de Poolse handlangers van Moskou met alle macht werd geprobeerd de schuld in de schoenen van de Duitsers te schuiven. Aangrijpend in die film is ook dat de vrouwen en kinderen van die officieren kort na het wegvoeren en executeren van hun mannen door de NKVD werden opgepakt en naar de Goelag werden afgevoerd of ook vermoord. De genadeloosheid en onmenselijkheid van Stalins regime blijkt er uit alles.
Familieleden van de vermoordden, die die versie van de Russen niet accepteerden en hun eigen verhaal verkondigden, werden in de eerste jaren na 1945 opgepakt en geïntimideerd. En aangezien de Poolse intelligentsia vrijwel was uitgeroeid, waren er in latere jaren ook maar weinigen die de herinnering aan het drama in woord en geschrift voor een groter publiek levend konden houden. De reisjournalist Ryszard Kapuscinski omschreef het na-oorlogse Polen als een wereld waarin je je als niet-communist onzichtbaar moest zien te maken om te kunnen overleven.
Dat premier Poetin op 7 april in Katyn op zijn knieën viel is dan ook heel bijzonder. Poetin, die zich in eigen land toch vaak opstelt achter de oorlogsveteranen (onder wie behoorlijk wat ex-NKVDers zitten, die anders dan het gewone voetvolk minder vaak aan het front vochten en dankzij hun royale voedselrantsoenen betere overlevingskansen hadden), sprak wijze woorden, al bood hij à la Willy Brandt geen excuses namens zijn land aan. Wel kritiseerde hij de ontkenning van de moord tijdens de Sovjet-Unie, maar hij waarschuwde er ook voor dat het onjuist zou zijn die moord in de schoenen van het Russische volk te schuiven. Katyn was volgens hem het gevolg van staatsterreur. En juist die uitspraak is voor een ex-KGBer als Poetin heel bijzonder, omdat hij daarmee het hele stalinisme veroordeelt.
De Polen zijn echter nog niet tevreden met Poetins uitspraken. Ze willen hervatting van het gerechtelijk onderzoek naar de daders van Katyn. Dat onderzoek is na veertien jaar in 2004 door het Russische OM stopgezet omdat de verdachten zouden zijn overleden. Desalniettemin eisen de Polen opening van de archieven van de NKVD. En dat is iets wat Poetin nu weer niet wil, waarschijnlijk omdat hij uit de rangen van de opvolger van die NKVD komt. Binnen die organisatie geldt trouw aan vroegere collegas nog altijd als het hoogste goed.
Met het naderen van de 65ste Dag van de Overwinning op 9 mei, als in Moskou op last van burgemeester Loezjkov grote posters van Stalin worden opgehangen, maken Poetins woorden je des te nieuwsgieriger naar de volgende stap in de prille Russische Vergangenheitsbewältigung. Misschien raakt Stalin dan zijn bijnaam van efficiënt manager eindelijk kwijt en krijgt hij dan officieel de plaats die hem toekomt in de Russische geschiedenis: die van een van de grootste massamoordenaars aller tijden
Het verhaal van de Zwarte Weduwe is al erg genoeg op zichzelf, alhoewel we als man ons daarover niet al te druk moeten maken. Het speelt zich immers af in de dierenwereld, en daar staan wij, mensen, toch ver boven. Maar als SPORT de ZEDEN verzacht, dan is dit wel niet het geval in Zuid Afrika. Toch niet meer sinds het communistisch ANCdaar aan de macht is gekomen. Daar is de leuze nu : Weg met de Apartheid! Leve de anarchie!
Onderstaand verhaal (in Le Standaer) is NIET bestemd voor brave huisvaders, opgroeiende studenten of jeugdige werknemers, maar uitsluitend voor mannen met een geplande loopbaan als verkrachter. Laat er tevens een waarschuwing in doorklinken voor groeps-verkrachters : het spreekwoord: de eersten zullen de besten zijn, is deze keer verre van juist!
Verkrachten is gelijk aan ROKEN : het kan Uw gezondheid schaden.
-o-o-o-o-o-oo-
Wat wel opvalt, is de gelijkenis met het wapenverbod en/of het verbod te schieten voor onze juweliers.
Nergens wordt iets verkeerds gezegd of geschreven over de daders : het slachtoffer is verantwoordelijk voor zijn eigen verkrachting, of voor zijn eigen beroving : draag dus vooral geen mini-rokjes, noch verkoop ooit juwelen in een publiek lokaal : dat is het ongeluk over Uzelf afroepen.
Zou het niet efficiënter zijn, dat de verkrachter (of de gangster) weet, dat, zodra er van hem een bedreiging uitgaat, zijn leven in gevaar is? De criminialiteit zou nogal wat dalen, als de publieke sfeer moest doordrongen zijn van die gedachte.
Natuurlijk zal er colateral damage zijn. Dat gebeurt bij de besten. Denk aan het Amerikaans bombardement op Mortsel (1943). De Duitse ERLA-fabrieken bleven onbeschadigd, maar de stad was wel weggeveegd. Dat was erg. Maar moest er, na de raid, geen enkele Messrschmidt nog kunnen hersteld worden in die fabrieken : waarover denkt U dan dat er dan nog zou gesproken worden? Toch niet over een beetje friendly fire dat ongelukkig aankwam, met amper xyz doden, daar waar de schade aan de vernietigde Duitse Luftwaffe tienduizenden mensenlevens zou gespaard hebben
Neen! La peur du gendarme is de beste snelheids beperker ter wereld. Die schrik voor de bestraffing, desnoods met de hel en alle helleduivels, moet er terug ingebracht worden! Zoals Lewie van Leuven het zei : met allen middelen.
Helemaal op het einde van het Standaer-artikel komt het gezond verstand weer boven : de dader zal agressiever worden en wat erger is : de vernedering van het verkrachten (of beroofd worden) zal blijven. En dat is even onherstelbaar als de dood van de dader, waardoor de vernedering (of beroving) niet is kunnen doorgaan. Integendeel : door ogenblikkelijk zelf de straf uit te voeren, ontstaat er een gevoel van bevrijding. Of niet, soms?! Ja, ik weet wel : juristen zullen dit gevoel omschrijven als een drang waaraan niet is te weerstaan mij om het even : als die juwelier in Brussel die de vluchtende gangsters na de beroving, in de rug schoot, maar niet gestraft wordt! Immers: gerechtigheid is geschied en al de rest is bla-bla-bla.
Condooms met weerhaken tegen verkrachtingen op WK
zaterdag 17 april 2010, 19u33
De Zuid-Afrikaanse vrouwen zijn gewapend tegen mogelijke verkrachtingen tijdens het komende WK voetbal. Zo'n 30.000 vrouwen krijgen een antiverkrachtingscondoom met weerhaken.
De Zuid-Afrikaanse arts Sonnet Ehlers ontwikkelde het condoom nadat ze een verkrachte vrouw had geholpen. De Rape-aXe is een condoom dat vrouwen bij zichzelf kunnen inbrengen.
Het condoom bezit scherpe weerhaakjes, die bij een verkrachting aan de penis van de dader vast blijven zitten. Gevaar voor besmettingen is er daarbij niet, want er komt geen bloed vrij. De verkrachter kan het condoom niet van de penis verwijderen zonder hulp van een dokter. Het verwijderen zou ook enorm pijnlijk zijn.
Na het WK is het condoom voor twee dollar per stuk te koop.
Critici beweren wel al dat het condoom niet werkt. De verkrachting vindt toch plaats en de verkrachter zou gewelddadiger kunnen worden.
Onze blog-collega, altijd even correct en to the point (de man is tegeloven op zijn woord!) doet hieronder een boekje open over hypocrisie.
Hij gebruikt dat woord niet, maar schetst er de uitwerking (toepassing?) van op de Waals-Vlaamse verhoudingen. En het moet gezegd : in plaats van de bladvulling waarvan de Kwal-iteitsgazetten overlopen, zouden de mensen er meer baat bij hebben, artikels met waarheidlievende inhoud te lezen te krijgen.
Het probleem is echter, dat, wat hieronder staat, niet POCO is. Inderdaad, de Waalse en de Vlaamse mensen MOGEN elkaar niet verstaan, want dat bedreigt de veiligheid van het vette leven van onze zo gezegde ELITE. Verdeel en heers, denken die, en après nous, le déluge .De ACW-man Jan Renders is er het beklijvende voorbeeld van. Die man wordt straks geridderd!
Maar wij, vrije burgers, bloggers, houden het vuur smeulend. Wij scherpen onze wapens en we verzamelen snelvuur-kanonnen. Op onze tanks staan Rode Potloden klaar om de nomenclatura een koekje van eigen deeg te geven. De Paasklokken van den Dikken Haen hebben vertraging, maar geen woord daarover. Alle aandacht gaat naar de vulkanische as uit IJsland : van een Gods-geschenk gesproken!
Typisch iets voor de Tjeven en hun collaboratie-federalisme. Benieuwd op wie ze de schuld deze keer zullen steken. Toch weer niet op het Vlaams Belang, zeker, zoalsde Natte Haiku onlangs deed door hen de schuld te geven van de slechte tijd Of zou er iemand Filip De Winter werkelijk bezig gezien hebben, daar aan die gletscher in IJsland? Misschien is deze sabotage de voorproef van een grootschalige aanval? De Luftwaffe der Navo is uitgeschakeld en op de grond vastgezet : de Pantzer Armee kan oprukken! De Yankees (Jan Kees?!) kunnen niet komen helpen. Uns gehört Gross-Brüssel und Morgen die ganze Welt .
Vandaar mijn medewerking om de boodschap mee te helpen verspreiden via de blogwereld. Niet om Gross Brüssel stormenderhand in te nemen, maar om Rode Potloden te mobiliseren.
Guido, aan U het woord!
Dat de francofonen steeds maar kappen op de zgz "onverdraagzaamheid" van de Vlamingen uit de Rand, tot daar toe. Ze hebben ongelijk, maar weten niet beter. Door hun eigen pers worden zij geïndoctrineerd dat ze een soort superieur ras zijn, waarnaar de "ménapiens" zich maar moeten schikken. Als men de commentaren leest van de Vlaamse mensen die er in die Rand mee te maken krijgt, is het allemaal al erg genoeg: een schooldirecteur die moet gedogen dat men op de speelplaats Frans spreekt, een makelaar die wordt aangemaand verkoopaktes in de taal van Marianne op te maken, een pastoor die gevraagd wordt bepaalde diensten in het Frans te doen. en ga zo maar verder. Waar ik me echter nóg meer aan erger, is de uitleg van sommige zgz "breeddenkende" Vlamingen (zo breed, dat ze er alle hoogte bij verliezen), die er bijna hetzelfde over denken en zeggen. Zo stond er deze week weer zo'n artikel in Visie, het blad van ACV/W en CM, waarin een zekere Peter Heirman B-H/V een spookdossier noemt en het allemaal maar onzin vindt. De man vindt de Vlamingen in Rand maar enge mensen. Hij schrijft het niet letterlijk, maar het komt wel zo over, alsof de francofonen in dit land veel humaner zijn. Vergeet het maar. Vorige week verscheen er een kort berichtje van Bart De Wever in De Standaard, waaruit bleek, dat ook Wallonië, het zo verheven en humanere Wallonië, ook een wooncode heeft die de eigen mensen eerst kiest als het er op aankomt sociale woningen te huren. De regeling hiervoor verscheen zelfs in het Staatsblad van 26 januari van dit jaar. Daaruit blijkt dat de Societé Walonne du Logement een voorrangscriterium toepast voor de toekenning van sociale woningen op basis van een puntensysteem. Een gezin waarvan minstens één lid al drie jaar in de gemeente woont, krijgt bv vijf punten. Dat blijkt het belangrijkste criterium te zijn. Wie bv gehandicapte kinderen of ouders moet verzorgen krijgt maar vier punten enzovoort. Het gaat hier dus wel degelijk om eigen volk eerst, juist zoals in de Vlaamse Rand. Ook in bv Waals Brabant krijgen eigen jongeren nog amper de kans een eigen stuk grond of woning te kopen, ook daar wordt de markt verpest door kapitaalkrachtige, meestal Franstalige Brusselaars en vreemdelingen die voor de EU of de NATO werken. Wallonië heeft dus ook een wooncode, alleen wordt het allemaal zo ingekleed, dat men het op het eerste zicht niet ziet. --- In de marge van bovenstaande nog dit. Het komt tegenwoordig veel voor, dat Vlamingen gronden en huizen kopen net over de taalgrens, omdat die daar een stuk goedkoper zijn. Wie dat doet, houdt er echter best rekening mee er later successierechten te moeten betalen die drie tot vier keer hoger liggen dan in Vlaanderen. Op die manier recupereert Wallonië heel wat van hun uitgespaarde centen...
16.04.2010 16.11u - Komt er een compromis over BHV met een karrenvracht Vlaamse toegevingen? Wij hopen alvast van niet. Werkgroep BHV (Vlaamse Volksbeweging, TAK en Haviko) wijst erop dat er in het parlement een democratische meerderheid is om de splitsing te stemmen: We hebben genoeg van het gepraat, genoeg van het uitstel, genoeg van de verfransing!
Aanstaande donderdag (22 april) organiseert Werkgroep BHV een spoedbetoging in Vilvoorde, niet toevallig de thuishaven van Jean-Luc Dehaene. Afspraak om 19.30 uur aan de Franklin Rooseveltlaan. Meer details vindt u onder meer via volgende Facebookpagina: Spoedbetoging Vilvoorde!!.
een goeie vriend, die hij,jammer genoeg pas gisteren heeft leren kennen, maar hem het gevoel geeft dezelfde grootvader & grootmoeder te hebben gehad. Alleen een DNA-onderzoek zou mijn goede grootouders kunnen vrijspreken van nooit eens met hun beidjes te zijn vreemd gegaan .Of zouden er in de Grote Oorlog ooit Temsenaars aan de IJzer hebben gestaan? Maar zelfs als het fysich DNA-onderzoek zou falen, dan rest er nog altijd het psychologisch DNA-onderzoek. Denk ik. En aan die uitslag kan geen kat twijfelen!
Enfin, ik bedoel maar dat, wat U bij mij, als simpele piot in de Vlaamse Beweging leest, in feite niet meer is dan de neerslag van die dingen, waarover Guido Gezelle dichtte : Wees Vlaming dien God Vlaming schiep. Anders streden in de Kamers, waar Gezelle over schreef : Waar breekt men het geld met hamers? In Brussel, in de Kamers .
Hier schreef ik kort geleden over BHV en de Koninklijke Padvinder, dat, als een Haen ooit een ei legt, dat bij definitie niet eetbaar is. Blijkbaar leest de Vette Vis mijn blogs, want in een interview bij Trouw (Nl) vond ik dezelfde beeldspraak. Wat bewijst dat we beiden even beslagen zijn in de dierkunde .als Bijna Slimste Mens ter Wereld .Sorry dus van mijnentwege voor de eerder vulgaire vergelijking. Ik laat ze voor rekening van Wart De Bever die inderdaad in Orwells Animal Farm beter beslagen is dan ik.
In afwachting dat in het Parlement niet alleen BH en Vilvoorde wordt gesplitst door eenvoudige stemming meerderheid tegen minderheid (we leven tenslotte in een democratie, nietwaar Prof Etienne Vermeersch), maar de gehele belse santekraam, wil nu toch mijn eigen ei kwijt. Bij manier van spreken, ziet U.
Dat EI is een suggestie voor des Premiers Goede Vriend Heert Goste.
Heren politici, hebben jullie er al eens gedacht wat de dames zelf erover denken, als U hun lingerie begint te splitsen? Hebben jullie al eens aan het straatbeeld gedacht, als de dames daar verschijnen met een gesplitste BH, een BH in twee losse gesplitste delen!? Is hun evenwichtsgevoel dan niet in gevaar? Kan überhaupt een BH dan nog? Quid de diep uitgesneden avond-toiletjes? De topjes met V-halsuitsnijding?! De V van Vilvoorde, die blijft toch liefst, als de waarheid, in het midden, war hij thuishoort?!
Och! Humor, om cool te zijn, dient hij gewaagd te klinken. Wie gisteren avond op Canvas die Antwerpse kwast (*) aan het werk heeft gezien, begrijpt mij. Hij was, zei-t-ie, een Stand Up Comedian. Is voldoende om te lopen zover men land ziet! Een beetje zoals de arme dompelaars die met de Holland-America-lijn indertijd uitweken naar de States. Om de armoe in eigen land te ontvluchten ..Toen was het een eerlijke armoede. Nu is het een geestelijke armoede. Am Vlaanderen!
(*) Alex Janew, waarschijnlijk nog niet lang geleden ontsnapt uit zijn kooi ergens in de Antwerpse Zoölogie .Opgelet: hij kan gevaarlijk zijn als hij zich bedreigd voelt. Geeft constant die indruk. Heeft waarschijnlijk kort geleden vader, moeder, broers zusters, neefjes en nichtjes vermoord en geniet daarvan nog altijd na. Schijnt een bijzondere verering te hebben voor de vrienden van Filip De Winter, de katholieke kerk, de voil madammen, de pis, de kak en de filmregie, waarvan hij alleen het laatste woord van iedere opname kan onthouden : cut .De jongen zal het ver brengen in BRT-kringen
Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) gaat klacht indienen tegen Sharia4Belgium. De organisatie verklaarde immers dat er "onder het shariabewind geen plaats is voor holebi's en die waarschijnlijk tot de dood zullen veroordeeld worden". Dat bericht Gazet van Antwerpen.
Het was Antwerpenaar Nico Volkceryck, zelf homo, die het CGKR op de uitspraken wees. "Ik ben blij met de klacht", reageert Volkeryck. (belga/kh)
16/04/10 04u15 IN De Morgen
Digitalia zegt .
Ja, en wat nu?! Is dat niet een beetje schieten op iemand die al afgeslacht is? Het gaat 1° om iemand die moeilijk als een goede Muzelman kan geroemd worden (is draaideur-crimineel) en 2° in de UK is deze soortgelijke organisatie reeds lang verboden.
Het CGKR zet zon 150 juristen in, tegen één enkel zwart schaap. We kunnen ze dus proficiat wensen!
Nu zit ik met een visadempke te wachten op de volgende raid van jongeren die met de feiten de Islam-beschaving ofte JIHAD demonstreren in de straten van onze steden. O ja .dat is misschien geen racsime en geen haatzaaien met woorden, dus niet strafbaar!
Maar wat blijkt? Bij Angeltjes weet men waar Abraham de mosterd haalt:
Vreemd is het, dat het centrum zich heeft laten porren door een geviseerde homo, de heer Nico Volckeryck, ex-Groen en nu gefêteerd middenstander die op voordracht van Unizo gepromoveerd is tot sociaal rechter bij de Arbeidsrechtbank te Antwerpen. Volckeryck is ook ondervoorzitter van Unizo-Antwerpen
Wie zou die nobele onbekende wel zijn? Zijn blog http://nico-volckeryck.skynetblogs.be/ is al een tijdje niet meer bijgewerkt, maar de teller staat op >1 mliljoen. Waaruit moet blijken dat onze vriend een ijverige werkende bie is. Naast zijn speciale ge-aardheid dus. Wel, Wel! De ene mens kan dus heel wat meer aan dan de andere!
Besluit.
De actie van Seppl Weiss (verduitsing van de echte naam van Jozef DeWitte om in overeenstemming te zijn met de functie van chef van de Gestapo) is niet eens een schaamlapje, zelfs geen doekje voor het bloeden. Het is een vulgaire string die, na intens gebruik, nu als blinddoek aangeboden wordt. Want in de ogen van zijn kompanen, is de genaamde ABU nu goed onderweg om een martelaar te worden. Geef hem een molov-coctail in handen, en morgen brandt elke synagoge in Brussel! Wat zeg ik? Hem een moltov-coctail geven? Goed zot ja! De man zelf is één brandende molotov-coctail in persoon, die slechts op de goede gelegenheid wacht om na een knallende heldendaad zijn dagelijkse portie van 72 maagden te gaan opeisen in het hiernamaals. Dit om te bewijzen dat hij wèl degelijk een goede Muzelman is geweest. InchAllah! We zullen hem nog missen!
Scherpstelling
De dag dat Seppl de gazet Le Soir, samen met het vulgum plebs Mangain, voor de rechter brengt, voor racisme en haatzaaierij, krijgt hij mijn excuses op een geel-zwart cartonnetje aangeboden. Die dag krijgt hij er van mijnentwege een 2de Michelin-ster bij. Deze van Chef van de KGB, zodat hij in rang gelijk komt met de Heer Vladimir Poetin. Die is, in de grond, nog zo slecht niet!
De tanker POCO , klaar om op de klippen te lopen,
S.O.S. - All Hens on Deck,
Heer, Redt ons, wij vergaan ..
Doen we stilaan die super-lapzwans van De Morgen niet teveel eer aan, om hem zo regelmatig af te kammen maar hem meteen in de bekendheid te helpen? Ikzelf probeer mijzelf zoveel mogelijk in toom te houden. Maar dan springt een collega-blogger wel weer bij .
Zo ook onderstaand artikel, gewoon zonder commentaar (het is inderdaad duidelijk genoeg) gevonden bij http://www.bloggen.be/roeland/ . Het is mij ten enemale onbekend hoe deze blog ineensop mijn scherm is gekomen maar als er een God van het toeval bestaat, dan brand ik deze avond een dikke kaars voor Hem, nog even voor het slapengaan.
Te zien aan zijn archief, is deze, in vergelijking met ondergetekende, een oud-strijder voor de goede zaak. Vandaar het voornemen om, vooraleer in de pen te kruipen, het beter ware over het muurtje te kijken wat hij (en/of Angeltjes) uit hun pen geschud hebben. Of, is de herhaling ook hier de beste leermeester? Op dezelfde patatjes elk, naar godvrucht en vermogen, peper en zout strooien? Ik stel vooral vast, dat er elke dag meer werkers in de Wijngaard des Heren aan de slag gaan. Vlaanderen kan er maar goed bij varen!
Dus Walter Pauli, de scribent Paulus, de Draak met de Zeven koppen van de De Morgen, meervoud Pauli, met zijn artikel Molotov.
Mag ik stellen dat, om een cliché zo groot als een huis te gebruiken, dat de Linkxe poco-kerk tanker aan het keren is? Vander Taelen (die van de fluimen) gaf de voorzet, Van Isten daar en anderen, met op kop de gebrilde Belse Hollander trapten de bal binnen. Eerst was er iedere keer wat tumult en Awoe-geroep, maar iedereen greep beetje-bij-beetje de kans om de lang gekoesterde maar verdrongen vrees te verwoorden. Rechtlijnige Politiekers (Politieker met Hoofdletter is een idealist die voor de verandering niet eerst aan zichzelf denkt) die 30 jaar vroeger aan de alarmbel trokken, werden ineens Profeten genoemd, ei-zo na heiligen en nu gaat zelfs het CGKR in de (schijn-) aanval tegen een fausse queue als Sharia4Belgium .Moet een gemakkelijk klusje zijn, 15O juristen van dat Centrum tegen één (1) draaideur-crimineel!
Straks staat men daar nog te dringen voor een lidkaart van het Vlaams Belang!
Collegas, mag ik echter een oud spreekwoord in herinnering brengen?
Als de vos de passie preekt,
Boer let op Uw ganzen!
Aan U de keuze. Gelukkiger zijn met één schaap die terug in de kudde komt, of achterdochtige ganzenboer blijven. Weet echter wel : er zijn mensen die, als U hen een hand hebt gegeven, U best Uw eigen vingers natelt .
De ratten verlaten het multiculturele schip ! Pauli in "De Morgen"
Na alweer een nieuwe dag met relletjes in Sint-Gillis werden niet alleen auto's in de fik gestoken. Het agentschap Belga berichtte ook: "Rond 21.45 uur werd brand gesticht aan de deur van een synagoge in de Kliniekstraat in Anderlecht. Ook daar gebeurde dat met een molotovcocktail. Buurtbewoners konden het brandje blussen."
'Brandje'? Een aantal jongeren stookt stilaan het Brusselse samenlevingsmodel op. Zij hebben lak aan integratie, aan deze samenleving, haar regels en afspraken. Natuurlijk zijn er sociale oorzaken voor dat probleem, is er een culturele kloof. Maar die praten op geen enkele wijze het smijten van een molotov naar een synagoge goed. Het past ook niet dit af te doen als een kwajongensstreek. Stel dat er een jonge VB'er betrapt zou worden bij het smijten van een molotov naar een moskee: de verontwaardiging zou - terecht - algemeen zijn. De schouders ophalen bij een molotov naar een synagoge is een laissez-passer voor schofterig gedrag: 'Dat mag wel niet, maar ook wij tillen er niet echt aan.' Het is een volstrekt fout signaal.
Een verdraagzame samenleving mag/moet tolerant zijn. Een multiculturele stad mag/moet particulier gedrag van bevolkingsgroepen tolereren. Maar tolerant zijn tegen de hoofddoek is nog iets anders dan laks zijn tegen geweld, tegen intimidatie van andere minderheden.
En dat niemand dit 'brandje' goedpraat met te verwijzen naar Israël en de Palestijnen. Dat is natuurlijk het excuus, maar heeft met het geweld in Anderlecht en Sint-Gillis even niéts te maken. Het gaat hier om jongeren die de middenvinger opsteken naar een samenleving waar ze om allerlei redenen lak aan hebben. Omdat die samenleving niet altijd even gastvrij en soms zelfs ronduit discriminerend is geweest, maar stilaan ook omdat zijzelf stad en land de rug toekeren en zich terugplooien op de eigen subgroep. Joden horen daar duidelijk niet bij: dus geen respect voor hen. Of: geen respect voor de politie. Geen respect voor een toevallig geparkeerde auto. Straks viseren ze misschien een voorbijstappende dame, of een keurslager met paté in de etalage. Dat kan dus niet.
Respect claimen en gerespecteerd worden ligt moeilijk als men zelf geen respect toont.
Wat zegt U? Contradictie in terminis? Wat zou het! Net zoals abortus een nette opkuis is van een ongemakkelijke situatie,, is de doodspil (zie artikel) een nette opkuis van nutteloze eters. Bijna zoals in de transportwereld :Just in Time, want overbelaste magazijnen kosten geld en met geld koopt men de boter .Dr Goebbels mag best tevreden zijn. Hij heeft het niet gehaald, zijn opvolgers wel. Vrolijk onderweg naar een volksgezonde maatschappij, zonder parasieten! De grenzen staan wijd open : de aantallen zullen blijven kloppen.
De doodspil. Gratis af te halen (voor niet-christelijken) bij het Gemeentebestuur. Christelijken dienen vergezeld te zijn van de geestelijke van hun keuze, die voor deze prestatie forfaitair zal vergoed worden, begrafenis inclusief, volgens de bestaande kerkelijke baremas. Wordt in principe (eenmalig) kosteloos ter beschikking gesteld tegen eenvoudige handtekening voor ontvangst. Dit laatste om misbruiken te voorkomen. Bij verlies wordt een tweede exemplaar in rekening gebracht, volgens de methode der Christelijken. Op de bijsluiter staat uitdrukkelijk vermeld dat de Gemeente geen verantwoordelijkheid draagt, indien de gebruiksaanwijzingen niet worden opgevolgd. Het is verboden de pil door te geven, of door te verkopen zonder voorafgaandelijke schriftelijke toelating van de Burgemeester. Geen alcohol de dag der inname!
Het gaat goed met de mensheid. Een Schepper, noch Créateur noch Evolutionist is allang niet meer nodig en zelfs het verhaal van de bloemen en de bijtjes wordt niet meer onderwezen. In de amusementswereld is er vooraal kut, en kak en pis. De gehaktbal van wijlen Toon Hermans heeft afgedaan. Tenminste op dat punt kan ik de Vette Vis volgen die een interview weggaf aan Trouw. Maar op dat artikel staat copyright zodat ik terecht kan denken dat het niet bestemd is voor Vlaamse lezers. Niet dat het ons veel zou bijleren. Uitgenomen de wetenschap dat hij getrouwd is met een Nederlandse, zodat hij logischerwijze twijfelt of Vlaanderen ooit wel zou kunnen samengaan met Nederland. Geen goed huwelijk, Bart? Maar ik ben TROUW dankbaar voor onderstaand artikel over die doodspil, dat ik schandelijk gekopieerd heb.
De wereld behoort aan de durvers, en niet aan de viezerikken die denken hun menselijkheid te moeten bewijzen door vulgaire seks. Er zijn immers donoren en er is K.I., lijk bij het melkvee, waar geselecteerd wordt op resultaat, melk of vlees. Even het juiste knopje indrukken en goed naspoelen. De volgende!
Gebeurt er al eens een ongelukje bij het liefdes-spel, dan is de abortus-pil niet ver weg. Even op de tanden bijten, goed naspoelen en de boel is weer klaar voor hergebruik. Wat vlot gaat bij het levens-begin, dient toch even vlot te gaan voor het levenseinde .Vandaar de tweede pil, zo wat 50 jaar na die andere pil, die DE PIL genoemd wordt, en waarmee de losbandigheid van het klokkenspel werd ingeluid.
We hebben er lang op gewacht en eindelijk is de mens (in zijn prestaties) aan God gelijk. Hij komt, of komt niet, en hij gaat wanneer hij wil. Die antieke gezegden als hij komt lijk de dief in de nacht hebben voorgoed afgedaan. Eindelijk zijn de Idealen van de Franse Revolutie ten volle bereikt! De REDE heeft 100% getriomfeerd! De ultieme vrijheid houden we in eigen handen.
En dat van die Zondvloed, die in de oertijdende mensheid totaal verdronk, met uitzondering van die ene goeie, de Noé, die het op een akkoordje gegooid had met Jahweh en de Ark van Noé mocht bouwen om te overleven Zou dat ook een sprookje zijn?
Dat is een probleem die onze moraal filosoof Vermeersch misschien kan begeesteren. Onderwerp voor nog eens een Bracke op Vrijdag ..
De discussie over de zelfdodingspil voor 70-plussers is even snel uitgedoofd als ze is opgekomen. Andere zorgen van de dag hebben haar verdrongen, alsof er hierbij geen zaak van leven en dood aan de orde was.
Het verbazingwekkendst was nog wel het rappe enthousiasme van politici van allerhande pluimage over het voorstel bejaarden standaard zon pil ter beschikking te stellen. Een mooi leven moet je ook op een mooie manier kunnen afronden, en ieder individu kan zelf het best bepalen wanneer daarvoor de tijd gekomen is.
Dat klinkt logisch en zonder enige twijfel is tijdige beëindiging van het leven soms de beste oplossing. Of dat bij bejaarden vaker het geval is dan bij jongeren is minder duidelijk.
Vaag lijkt in dit voorstel de gedachte door te klinken dat een hoge leeftijd maar een lastig aanhangsel van het eigenlijke leven is.
Er wringt echter nog iets anders in dit voorstel, dat zo keurig aansluit bij de moderne autonomiegedachte van het individu. Daarin wordt leven opgevat als een vorm van bezit, waarover we vrijelijk kunnen beschikken. Dat is een vreemde gedachte, want waarom zou het leven dezelfde juridische en morele status hebben als mijn auto of mijn tandenborstel, die ik kan afdanken wanneer het verslijt tezeer heeft toegeslagen.
De wortel van het probleem ligt in de vroege moderne tijd, toen Britse filosofen de mens gingen opvatten als een individu dat ís wat het hééft. Possessief individualisme werd dat genoemd, en we zijn er allemaal de erfgenamen van. Maar zonder last ging dat niet. Want hoe zit het dan met de vrijheid die ieder mens heeft? Kan iemand haar, als ze toch zijn bezit is, ook verkopen door zichzelf aan te bieden als slaaf bijvoorbeeld om een goede opleiding voor zijn kinderen te bekostigen?
Nee, vonden al die liberale denkers, dat mag niet. Daarmee zou de hele basis onder het idee van de vrije mens wegvallen. Vrijheid is dus niet zomaar een bezit waarvan je afstand kunt doen. Maar hoe zit dat dan met het leven: zo mogelijk een nóg belangrijkere basis van ieder mensenbestaan?
Ook wanneer het over bezit zelf gaat, is het liberale leerstuk van de vrije individualiteit echter niet meer wat het geweest is. Wij mogen al lang niet meer naar believen doen met wat van ons is, zoals in die vroeg moderne tijd nog werd gedacht. Huisjesmelkers moesten dat tot hun schande ontdekken toen krakers de leegstand begonnen aan te klagen. Het pure bezit van een huis betekent nog niet dat niemand anders daar meer iets over te zeggen heeft. Ook het particuliere eigendom heeft zijn sociale kant, vond eerst de rechter en toen de wetgever.
Een Japanse miljonair die een jaar of tien geleden een Van Gogh aankocht om samen daarmee begraven te worden, moest dat eveneens ontdekken. Hij mocht dan wel de eigenaar zijn van het schilderij, moreel behoorde het kunstwerk de hele mensheid toe - zo klonken wereldwijd de protesten. De begrafenis met schilderij ging niet door.
Het simpele possessieve individualisme waarmee de doodspil momenteel verdedigd wordt, berust dus op filosofisch wankele gronden. We mogen het leven niet zomaar als ons eigendom beschouwen, en zelfs áls we dat doen is dat nog geen vrijbrief om er naar believen over te beschikken.
Ons leven behoort minstens zozeer aan onze omgeving als aan onszelf en dan wordt het met zon pil meteen al een stuk lastiger.
Dat betekent níet dat euthanasie altijd ontoelaatbaar is. Het betekent wel dat het vraagstuk van leven en dood te ingrijpend is om te regelen met een ziekenfondspilletje
Het is natuurlijk geen zuiver toeval, maar eerder Goddelijke Voorzienigheid, dat Prof. Etienne Vermeersch juist dit jaar op Goede Vrijdag bij Nonkel Siegfried op de canapé mocht. Heb ik daar zo juist van genoten, bij Bracke op Vrijdag in de herhalingen op TV, deredactie.be
God bestaat niet, wist de ex-Jezuiet en hij was het zeker, want hij had het zelf uitgezocht.
Maar des te harder hij zijn bewijs uiteenlegde, des te meer bleek dat hij precies het tegenovergeselde aan het bewijzen was. Allez, in mijn ogen toch. Hij stond, zegde hij, en dat sierde hem, altijd en overal voorde absolute waarheid. Altijd, in alle omstandigheden en overal. Maar hoe kan hij nu iets als een absolute waarheid verkondigen, als hij niet eens kan aantonen dat het niet bestaat Zeker weten : moest ik bij hem examen afleggen, ik zou gebuisd zijn! . Perfesser, bewijzen dat iets niet bestaat op dezelfde manier als U wilt bewijzen dat iets anders wel bestaat bewijst dat niet dat U niet de juiste middelen inzet? Zo kom ik met mijn klein verstand, tot de vaststelling dat de Oerknal iet kan bestaan hebben, omdat men hem vandaag niet kan waarnemen Maar eens dat dat ding in Génève de oerknal zal kunnen nadoen Neen, onze menselijke deeltjesversneller staat nog bij lange niet op punt.
Met andere woorden : Vermeersch neemt zijn eigen allerinduvidueekste impressie als waarheid aan. Ik zou, in zijn plaats, het Opperwezen toch minstens het voordeel van de twijfel laten. Maar ja, ik ben dan ook geen gestudeerd Jezuiet en zelf-verklaard moraal-filosoof. Voor mij hoeft God al helemaal niet te bewijzen dat Hij bestaat. Mij volstaat het dat ik het geloof. Of zoals Annemie Struyf het uitdrukt : ik hoop dat Hij bestaat .Het zou, op zeker ogenblik, een grote geruststelling zijn!
Wel heb ik een ogenblik de korte glimp van verschot in zijn ogen gezien, toen Bracke zijn leesbrilletje verlegde en vroeg Als ik deze bril even uit het zicht breng, kan ik dan beginnen twijfelen aan zijn bestaan .Maar gelukkig bracht de ene godloochenaar de andere voor de cameras niet verder in verlegenheid
Het gesprek duurt spijtig genoeg maar 42 minuten het mocht gerust dubbel zo lang geduurd hebben, want met de minuut bleek meer en meer dat Vermeersch niet alleen een gedreven man is, maar ook dat hij een diep-gelovig christenmens is gebleven. Hij bewijst inderdaad met elke vezel van zijn ziel, dat de mens geschapen is naar het beeld van het Opperwezen.
Ik vond verder in deze ijzervreter inderdaad en spijtig genoeg de gedroomde verdediger van het condon saitaire terug. Redeloos tegenin alle redelijkheid. Het is de man, die eenmaal hij zich een bepaald gedacht gevormd heeft, daar met geen stokken meer van af te brengen is, zelfs niet, als hij, zoals in zijn godloochening, als hij met elk woord van verkettering, zijn ongelijk sterker bloot legt.
Ik denk dat zijn huisgenoten, inzonderheid zijn vrouw, als die al bestaat, en het nog niet op een lopen heeft gezet, met zekerheid in de Hemel zullen komen. Want met die man samenleven, moet een hel op aarde zijn.
Tenzij, lijk alles bij die man, hij de schijn tegen heeft Wat ik niet alleen vrees, maar zelfs zeker van ben. Wij hebben van deze Vlaming-hater en Godloochenaar nog niet het laatste gezien! Zon man is het zout op mijn patatjes! Moest ik geld hebben (en tijd), ik kocht al zijn boeken. Vooral deze die hij nog zal schrijven. Want geloof me : ik zie in hem geen tweede Kardinaal Mazarin, de Italiaans-Franse staatsman, die, na een leven van scharrelen en loodgieten à la Dehaene, op zijn sterfbed, te midden van zijn onzeggelijke rijkdom, zuchtte : En zeggen dat ik dat nu allemaal moet achterlaten . Neen, Professor Vermeersch zal ingaan op de woorden van het Evangelie, waar geschreven staat: Komt binnen in mijn Rijk, Mijn trouwe dienaar .Want ook daar wacht hem nog een enorme arbeid. Bij voorbeeled bewijzen dat de eeuwigheid niet bestaat!
Maar dat hoeft liefst nog zo lang mogelijk te worden uitgesteld. Paus wordt die man toch nooit! Want hij is ook een keiharde Vlaming. Van de soort die niet meer gemaakt wordt! De soort die we nu, meer dan ooit, moeten koesteren en beminnen. Zelfs al zijn ze door en door dwars. Ze zijn het zout op onze patatjes.
De Raad van Europa heeft een schoonheidswedstrijd voor minaretten in het leven geroepen om het door het Zwitserse minaretverbod ontstane slechte imago van minaretten in Europa weer op te poetsen. Helaas hebben bepaalde populistische politici en enkele media de minarettenkwestie ervoor gebruikt om fundamentele rechten te beperken. Dat heeft geleid tot aanvallen op etnische en religieuze minderheden en er werden haatcampagnes tegen moslims in Europa verbreid, schrijven de organisaties.
Wat is de mooiste minaret van Europa? De Raad van Europa wil samen met enkele islamitische organisaties en de British Council (internationale organisatie voor onderwijs en cultuur in GB) de mooiste minaret van Europa kiezen. Deze wedstrijd dient misplaatste angsten en vooroordelen in de Europese samenleving over een zogenaamde ondermijning van de westerse waarden door moslims uit de weg te ruimen. Het moet een tegenaanval tegen tegenstanders van moskeeën en minaretten zijn.
Sluiting van de inzendingtermijn voor fotos is 15 april. De hoogte van de minaret, de leeftijd en andere specificaties dienen te worden aangeven. Een jury, bestaande uit personen van verschillende religies en rassen, zal daaruit de mooiste minaret kiezen. De winnaar zal op 20 april in het Europese Parlement worden gepresenteerd.
Later zal de Raad van Europa een tentoonstelling over minaretten in Europa laten zien. Helaas hebben bepaalde populistische politici en enkele media de minarettenkwestie ervoor gebruikt om fundamentele rechten te beperken. Dat heeft geleid tot aanvallen op etnische en religieuze minderheden en er werden haatcampagnes tegen moslims in Europa verbreid, schrijven de organisaties.
Bij de islamitische organisaties gaat het om COJEP (netwerk van NGOs tegen discriminatie), IMCOSE (islamitisch initiatief voor sociale verbanden in Europa), ISESCO (een van de grootste internationale islamitische organisaties) en het OIC, de spreekbuis voor islamitische landen in de hele wereld. Als niet-islamitische vertegenwoordigers ondersteunen de Raad van Europa en de British Council (overheidsinstelling voor culturele aangelegenheden in het buitenland) de schoonheidswedstrijd.
In de commentaren stelde R.A. Johansen voor om de mooiste versluierde vrouw te kiezen, de mooiste terreuraanval of de meest effectieve beperking van de vrijheid van meningsuiting in naam van de islam.
In het bekende islamitische stadsdeel Gellerup van Århus is men nu gestart met een gelijksoortig infantiel project men heeft het geschonden stadsdeel kunstmatig verfraaid door lichtinstallaties. Men kan daar weliswaar s avonds niet meer zonder gevaar wandelen, maar daartegenover staat dat het er toch prachtig uitziet nietwaar?
Versluiering van de reële toestanden alom. Toen we nog kleine kinderen waren, dachten we dat men ons niet kon zien als we de handen voor de ogen hielden.
Dat de maskers stilaan vallen .Zowel van de kant van de bezetters, de Muzelmannen, als van hun collaborateurs, de machthebbers van het ogenblik, die tezelfdertijd hun beschermheren zijn. Hopelijk wordt dat meer en meer duidelijk voor steeds meer mensen. Die Moskee-wedstrijd is anders een aardige gelegenheid, ja misschien de aanleiding om het tij te doen keren.
Men gaat nu duidelijk niet meer bedekt te werk! Uitdagend wordt betoond dat Europa onderworpen is aan de Islam. Immers, waar er ooit een Muzelman gebeden heeft, dat is voor de eeuwigheid eigendom van de Islam. En die eigendom wordt bezegeld door minaretten en moskeeën.
Ja, de echte Holocaust moet nog beginnen, roepen de extremisten en de gematigde Moslims buigen instemmend het hoofd enzwijgen. Net zoals de overwonnen volkeren. Wij ook, wij zwijgen. De Holocaust?! Die ging toch hoop en al maar om 6 miljoen Joden en gisteren hoorde ik nog op TV van 80 miljoen doden door WO II. Wat moeten wij dan begrijpen van de uitdrukking dat het afslachten nog moet beginnen als de Islam de wereld heeft veroverd?! Maar wij zwijgen. En wij wachten.
Tot de vlam in de pan slaat.
Bedenking : 70 jaar na de overwinning op het ene totalitair systeem, en 20 jaar na de val van dat andere, het goddeloos communisme, ondergaat het Vrije Westen thans de geluidloze bezetting door fanatieke godsdienst-fanaten. Duizend keer erger dan menselijke afwijkingen zoals Nazisme en Communisme.
O Neen! Zeggen onze Leiders! Zo is de Islam niet! Slapen jullie op jullie 2 oren : alles is onder controle.
Ja? Zoals de criminaliteit in onze steden onder controle is zeker? Zij die het beleefd hebben, weten dat we binst de oorlog schrik dienden te hebben van overkomende eskaders, die meestal alleen, dag en nacht, boven onze hoofden passeerden om Duitsland plat te bombarderen. De bommen waren (meestel toch) niet voor ons bestemd en toch krompen wij als peuters in elkaar, diep onder onze dekens toen dat gebrom luider en luider werd. Datzelfde gevoel bekruipt mij, als ik lees en hoor wat er in de wereld gebeurt. t Zal wel niet voor ons zijn, denk ik dan .Maar de dreiging en het gebrom worden luider en luider. En er is niemand die ons beschermt. Deze keer komen er geen Yankees van over de Grote Oceaan om het monster te bestrijden. Want het monster heeft zich ook daar genesteld.
Zelfs onze eigen God, die we afgedankt hebben wegens veel te weelderig, zwijgt. Zijn bedienaars worden, terecht of onterecht, who cares?; vernederd als ordinaire zondaars, en Kruisridders? Dat zijn toch romantische roofmoordenaars tuk op avontuur!
Job op zijn mestvaalt was er destijds beter aan toe. Want hij genas van zijn zweren, doordat de honden hem zuiver likten En er kwam een Engel om hem te troosten.
Hou U vast, meisjes en jongens : hier gaat, met staartjes en vlotters, een vlieger op. Hoog in de lucht, waar ook de Vrije Meningsuiting zo vrij is als een vogeltje. Onderstaand citaat over bulldozers komt uit de blog van het AFF, waar men zich blijkbaar gevoelt als een kuise maagd die vastgezet is met een kuisheidsgordel.
Dat vonnis (Bennoo Barnard) gevraagd en verkregen door Kameraad Janssens!
Ja hoe zoudt ge zelf zijn! Zelf leven van herrie schoppen en in de tang ge nomen worden door een vonnis (op eenzijdig verzoekschrift dan nog) die zoiets verbiedt, opgezet door Uw beste vriend, de Zot van Antwerpen. Ge ziet Uw oorlogskas per 25.000,- achteruitgaan, telkens ge, naar Linkxe gewoonte, van de tegenstrever Uw vriend wilt maken, door op zijn muile te slaan! Natuurlijk breekt het zuur U dan op. Zodat ge zelf bij Pallieterke steun gaat zoeken
Krachtpatsers mogen niet overdrijven, anders slaan ze hun eigen ruiten in. En dan komt het :
Laat er geen discussie over bestaan: ook die bulldozers hebben recht op vrije meningsuiting, zolang dit niet uitmondt in het aanzetten tot racisme of vreemdelingenhaat.
Meteen geeft het AFF er al een lap op, richting Abwehr. Alle Hogere Rechterlijke Instanties zullen dat vonnis afkraken, ge zult dat zien. Want bulldozeren is ook een meningsuiting.
Antwoord : Bulldozeren dat deden ook de uitvinders van de Schutz Staffel in Nazi-Duitsland. Bij de aanvang was dat inderdaad alleen de luidruchtige bescherming van de eigen medestanders, zij het ietwat aan de hand van straatvechters-technieken. Dat was de S.A., de Sturm Abteilung. Later werd die Schutz Staffel afgekort tot SS, die uiteindelijk uitgroeide tot de Leibstandarte Adolf Hitler en de Waffen-SS. Van wie sommige Abteilungen bleven bulldozeren tot in de Vernichtungskampen toe.
Met permissie : leven die AFF-ers wel op deze planeet? De rest van hun opstelletje kan er mee door, alhoewel ik geenszins akkoord kan gaan, en zeker niet met dit citaat. Bulldozeren : is dat een beschaafde manier van debatteren?
Ach, ik weet wel, onstuimigheid van de ene kant, brengt onstuimigheid van de andere kant mee. Maar knokploegen blijven nog altijd mini-burgeroorlogen en precies daar is het vonnis van de Janssens goed voor : het zou de cultuur van beschaafd debatteren terug kunnen brengen in de politiek. Met het zwaard van 25.000,- boven het hoofd, zal ieder heethoofd wel twee keer nadenken voor hij zijn duivels ontbindt. Waarbij de bedenking rijst (cfr Geert Wilders voor zijn Rechters) : dat waarheid geen zaak is van een mening, maar van feiten. Dat waarheid dus niet te bevechten valt.
Dit vonnis is bovendien een enorme hefboom om elke tussenkomst van de politie meer kans op welslagen te geven!
Plastisch weergegeven, zou ik het verschil willen schetsen van een zaal zonder gezegd vonnis (waar de politie machteloos is, niet wil, niet kan of niet mag optreden) en de vrije meningsuiting dus onder de tafel geveegd wordt, en een zaal waar de politie de SS-bulldozers identificeert, in afwachting van de komst van een deurwaarder .
Mag ik dan de blik even verder laten afdwalen, naar de tegen-betogingen in de straten? Waar bijvoorbeeld elk optreden van Voorpost of TAK afgeblokt wordt door bijeen geroepen samenzweerders, die meteen op de vuist gaan .Dek aan de jeugdbenden die de politie aanvallen Orde-verstoring tegen de kostprijs van 25.000,- per inbreuk : daar kunnen zelfs sponsors als de rijke olie-landen niet tegen op!
En dan begrijp ik de reactie van het AFF Heel de Linkxse kerk, maar ook haar aanhang, is haar voornaamste argument kwijt!
Zodat mijn besluit is : geen kritiek op dat vonnis, maar een ere-medaille voor de rechter. In de Orde van het Gezond Verstand!
Pssst I
Stel U voor dat Voorpost met een vredelievend spreekkoor van slechts 5 man België Barst scandeert bij ergens een vorstelijk bezoek Nu worden ze weg geranseld en opgesloten. Met dit vonnis mag hen met geen vinger het spreken belet worden Zelfs niet als ze met 200 of 2.000 zouden zijn Ik denk dat Laeken op die manier beter zou voorgelicht zijn over wat bij het Volk leeft en waarom zou Laeken dan geen wederwoord mogen hebben? Onder bescherming van hetzelfde vonnis
Maar nu bega ik begot dezelfde fout als die AFF-bulldozers : de eigen ruiten insmijten. Immers, als er een beleefd debat plaats grijpt tussen het Volk en Laeken, dan is de kans groot dat het land NIET barst. En dat is wel het laatste wat wij willen.
Pssst II
Het AFF schijnt bezeten te zijn door een stel bietekwieten van Blood and Honour Let op : niet Blut und Boden wat nog enigszins logisch zou zijn als dit, in hun verwarde geest, in verband zou kunnen gebracht worden met het verre verleden van de Vlaamse Beweging. Met Blood and Honaour zou ik eerder denken aan een duistere Wikka-ploeg van druïden en heksenmeesters. Een soort neven-afdeling van de Hells Angels ..die toch ook beeren doodbrave jongens te zijn
Wanneer zullen we een Rechter vinden, die de negatie-wet over de Holocaust eens uitbreidt naar iedereen die, ongefundeerd, 65 jaar na de oorlog, de Vlamingen (als groep) verbindt met die onzalige tijden?! Socialisme, ja, tot op de dag van vandaag blijft er een oorzakekijk verband bestaan met de Nationaal Socialisten, dat geen nationaliteiten erkende, maar een eenheid van het proletariaat uit alle s Heren landen. Het ene is alleen het kleine, machteloze broertje van de drie Grote Geweldenaars, communisme, fascisme en nazisme. Wij, echte Vlaams Nationalisten staan, meer dan ooit voor On-verfranst, On-verduitst, On-verengelst. Wij zijn Vlaming dien God Vlaming schiep!
BRUSSEL - Er is beweging in het dossier BHV. Toch wacht Jean-Luc Dehaene zo lang mogelijk om iedereen samen te brengen.
Van onze redactrice
Ook al wou Jean-Luc Dehaene voor het einde van de paasvakantie een oplossing voor BHV kunnen voorleggen, deze week roept hij de partijvoorzitters wellicht niet meer samen. Voor zondag komt er geen gezamenlijk overleg', klonk het gisteren in meerderheidskringen.
Toch was er gisteren een verschuiving in het dossier. Dehaene concentreert zich naar verluidt op de compensaties voor de Franstaligen in de zes faciliteitengemeenten rond Brussel, in ruil voor de splitsing van het kiesarrondissement. Het zou daarbij gaan om een pakket maatregelen' voor de Franstaligen. Dehaene valt daarbij voor een stuk terug op elementen die Guy Verhofstadt in zijn bijna-oplossing in 2005 in petto had, zoals (al dan niet uitdovend) inschrijvingsrecht in Brussel voor de inwoners uit de zes faciliteitengemeenten. Maar hij heeft in zijn puzzel ook elementen die nog niet eerder ter sprake kwamen, aldus een meerderheidsbron. Niemand wil details kwijt om een compromis niet onmogelijk te maken.
Joëlle Milquet heeft zich ondertussen naar verluidt tegenover Dehaene in alle bochten gewrongen om haar publieke verklaring het is onvoldoende' te minimaliseren en op haar woordvoerder af te schuiven. Dat de andere Franstalige partijen niet meegingen in het opbod en dat er geen Vlaamse stoere taal volgde, herstelde het vertrouwen ietwat. PS, MR en CDH zijn van plan om vandaag discreet de koppen bij elkaar te steken over het voorstel-Dehaene.
Toch is succes allesbehalve gegarandeerd. Het blijft, zelfs met een totaaloplossing van Dehaene waar voor iedereen eten en drinken in zit, erg moeilijk', aldus een betrokkene.
Als de partijen het voorstel-Dehaene verwerpen, tikt de klok verder in de Kamer. Daar ligt het Vlaamse splitsingsvoorstel klaar. Het belangenconflict dat de Duitstalige Gemeenschap daartegen heeft ingeroepen, loopt af op 28 april. Als de Vlamingen het voorstel daarna willen goedkeuren, kunnen de Franstaligen nog de alarmbel luiden. Dan krijgt de federale regering opnieuw dertig dagen.
Vindt de regering ook dan geen akkoord, dan is de val van de regering nabij... tenzij er opnieuw vertraagd wordt.
Het Brusselse parlement kan ook een belangenconflict inroepen, waardoor de kwestie met een beetje rekken en trekken naar volgend jaar wordt getild. Dat ligt gevoelig. Dan doen de Franstaligen in het Brussels parlement wat ze de Vlamingen in dit dossier verwijten: een meerderheid van één taalgroep (de Franstaligen in Brussel) keurt dan een beslissing (het belangenconflict) goed tegen de wil van de andere taalgroep in.
Digitalia denkt .
Dat James Ensor 150 jaar te vroeg geboren is. En ook Magritte, de vader van het surrealisme is ons veel te vroeg ontvallen. Hadden die nu geleefd, dan waren zij onsterfelijk kunnen worden door gewoon levensecht de gezichten te tekenen van onze politiekers, die we dan De Maskers konden titelen.
Alle gekheden en alle gissingen blijven open, maar de tijdbom tikt En Vlaanderen blijft de rekening betalen, terwijl de armoede als een sneltrein op ons afkomt. Nog een beetje tijdwinst, en de ruggengraat van ons volk zal gebroken zijn.
En dat, Vlamingen, terwijl onze bloedeigen Natte Haiku-pop aan de buitenwereld met een Farizeeërs-gezicht vertelt, dat het allemaal deschuld is van het Vlaams Blok/Belang.
Dat poppetje, beste mensen, moeten we bij de volgende verkiezing vastprikken met het Rode Potlood tenminste moest hij deelnemen aan de verkiezingen. Wat hij wel zal laten. Ik wenste dat wij, de Rechtlijnigen, op de dag der verkiezingen, allemaal Meesters in de Vooddo ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Voodoo) waren. Zodat wij onze frustratie konden uitwerken op al die poppetjes die de kleur-partijen voorstellen die ons naar de afgrond hebben geleid.
Lieg ik nu, als ik schrijf dat in de Islam geen enkele afbeelding van enig levend wezen is toegestaan, noch in beeld, nog op doek? Dat wordt overal gezegd en geschreven maar WETEN doe ik het niet. Van huis uit anders opgevoed, weet ik dat beelden nooit worden aanbeden, maar vereerd omwille van de persoon die voorgesteld wordt. Hoe het met de Muzelmannen zit, weet ik dus niet uit ervaring of persoonlijke vaststellingen.
Maar het is zoals met een zekere substantie, waarin hoe meer geroerd wordt, hoe meer deze stinkt. Lag nu eens uit waarom het meisje Aïsha, het kinvrouwtje,met poppen mocht spelen (zij en haar vriendinnetjes) onder de ogen van de Profeet ..zodat poppen GEEN TABOE zouden zijn in de Islam-wereld .
Wat zegt U? Voer voor psychologen? JaJa, der zullen er 5 zijn die het normaal vinden, en 5 die daarin het bewijs van perversie zien. Wat ik denk? Dat wij de dingen van 1400 jaar geleden best laten zoals de feiten zijn. Te meer daar ze nooit weerlegd werden
Maar ik had, moest ik Muzelman zijn, niet graag dat mijn peuter-kleinkinderen, bij hun pop, er het symbool in zouden zien wat hen te wachten staat. Die afbeelding van een kleine mens is hen gegund, omdat er ooit een vieze oude bok geweest is, die daarmee de onschuld van een klein meisje in slaap kon wiegen .Om daarmee het geheel aan zijn volgelingen toe te late,n, zo niet op te leggen ..
Jezus of Barrabas?
Een ietwate te late vraag als vijgen na Pasen Maar de wereld koos toen ook al voor Barrabas!
Mohammed wel degelijk een pedofiel.
INGEZONDEN - 12 APRIL 2010
Overgenomen van Het Vrije Volk.
MENEER VAN DER LAAN, OOK VOLGENS DE KORAN WAS MOHAMMED EEN PEDOFIEL.
Toch nog enigszins verbaasd las ik dat adieu-minister Eberhard van der Laan tijdens de presentatie van Robbert van Lanschot's boek Cafe Mogadishu op 28 januari j.l. Hirsi Ali beschuldigde van "schaamteloze verdachtmaking" van "profeet" Mohammed. Verbaasd omdat volgens de gangbare islamologen (en ook volgens de meeste moslims) Mohammed weldegelijk seks had met een negen jarig meisje, waarmee hij zich als 50 jarige man met haar 6 jaar had verloofd. Eberhard van der Laan zet met deze uitspraak de pedofiele geschiedenis van de stichter van de islam weer in de actualiteit. Het is jammer dat Van der Laan met het opstappen van de PvdA-ministers geen minister meer is. Anders zouden er volgens mij wel interessante kamervragen in zitten.
Van der Laan deed deze uitspraak voor een volle zaal in De Rode Hoed. Letterlijk zei hij "schaamteloze verdachtmaking aan het adres van de profeet, als zou hij met te jonge meisjes geslachtgemeenschap hebben gehad". Dat Mohammed een pedofiel was blijkt echter uit de voor moslims heilige hadiths (overleveringen van de "profeet") en zelfs uit de (volgens niet moslims) aan hem toe te schrijven koran. Ergo, het is aan de pedofilie van sekteleider Mohammed te danken dat dochtertjes van zijn meest trouwe volgelingen, in navolging van zijn 6-jarige verloofde Aisha, mogen spelen met poppen. Ondanks het verbod op afbeeldingen van levende wezens. Terwijl in veel islamitische gebieden de huwbare en "consumeerbare" leeftijd voor een meisje negen jaar is.
Het feit alleen al dat deze ex-minister voor integratie de benaming "profeet" gebruikt voor de godsdienststichter Mohammed roept bij mij al vragen op.
De overleveringen van de "profeet" waaruit wel degelijk moet blijken dat de stichter van de islam een pedofiel was:
Narrated Aisha: "The Prophet engaged me when I was a girl of six (years). We went to Medina and stayed at the home of Bani-al-Harith bin Khazraj. Then I got ill and my hair fell down. Later on my hair grew (again) and my mother, Um Ruman, came to me while I was playing in a swing with some of my girl friends. She called me, and I went to her, not knowing what she wanted to do to me. She caught me by the hand ans made me stand at the door of the house. I was breathless then, and when my breathing became alright, she took some water and rubbed my face and head with it. Then she took me into the house. There in the house I saw some Ansari women who said, "Best wishes and Allah's Blessing and a good luck." Then she entrusted me to them and they prepared me (for the marriage). Unexpectedly Allah's Apostle come to me in the forenoon and my mother handed me over to him, and at that time I was a girl of nine years of age (Translation of Sahih Bukhari, Merits of the Helpers in Madinah (Ansaar), Volume 5, Book 58, Number 234)"
Sahih Bukhari Volume 7, Book 62, Number 88 Narrated 'Ursa: The Prophet wrote the (marriage contract) with 'Aisha while she was six years old and consummated his marriage with her while she was nine years old and she remained with him for nine years (i.e. till his death).
Sahih Bukhari Volume 8, Book 73, Number 151 Narreted 'Aisha: I used to play with the dolls in the presence of the Prophet, and my girl friends also used to play with me. When Allah's Apostle used to enter they used to hide themselves, but the Prophet would call them to join and play with me.
Voor degenen die aan de pedofilie van de stichter van de islam twijfelen is er dan ook nog een citaat ("vers") uit Mohammeds koran:
O, profeet, indien gij van de vrouwen scheidt, scheidt dan van haar voor de vastgestelde periode en berekent de periode, en vreest God uw Heer. Verdrijft haar niet uit haar vertrekken, noch behoeven zij uit zichzelf weg te gaan (vóór de bepaalde termijn) tenzij zij zich openlijk onbetamelijk gedragen. Dit zijn God's vastgestelde grenzen; en wie de door God bepaalde grenzen overschrijdt doet zeker zijn eigen ziel onrecht aan. Gij weet niet; misschien zal God daarna iets beters teweegbrengen. (Koran 65:1) En indien gij twijfelt aangaande diegenen uwer vrouwen, die geen menstruatie meer verwachten, haar (wacht) periode is drie maanden, hetzelfde geldt ook voor degenen die haar menstruatie nog niet hebben gehad. En de wachtperiode voor de zwangeren duurt tot zij verlost zijn. En degenen die God vrezen, zal Hij van het nodige voorzien door Zijn gebod. (Koran 65:4).
Mocht deze minister voor "integratie" ooit nog in zijn oude functie terug komen zou hij wat mij betreft de volgende kamervragen mogen ontvangen:
1. Op 28 januari 2010 noemde U, als ex-minister voor integratie, de stichter van de islam een profeet. Waarom? Is het voor moslims te veel gevraagd als een seculier niet de benaming profeet gebruikt voor de stichter van hun godsdienst ? Wij als seculieren noemen Jezus toch ook niet "de zoon van God" ?
2. In dezelfde toespraak beschuldigde U Hirsi Ali van "schaamteloze verdachtmaking". Dat omdat zij over de godsdienststichter Mohammed beweerd heeft dat hij "gemeten naar waarden en normen van onze tijd" een pedofiel is. Is het dat U daarmee absoluut niet gelooft dat de godsdienststichter Mohammed geslachtsgemeenschap had met het negenjarige meisje Aisha of bedient U zich van vaak gebruikte uitspraken als "vroeger waren meisjes veel eerder geslachtsrijp" of "in koningshuizen was in Europa pedofilie ook heel normaal"?
3. U noemde Hirsi Ali's bewering n.a.v. bij veel moslims onderschreven overleveringen van de "profeet" (tussen aanhalingstekens dus) "schaamteloos verdachtmakend". Gaat U daarmee dan ook de samenwerking met moslimorganisaties die de betreffende "schaamteloos verdachtmakende" hadiths onderschrijven beëindigen of zelfs tegenwerken. Inclusief de financiers van moskeeen uit landen als Saudi-Arabië?
4. De door U vermelde "schaamteloze verdachtmaking" van de pedofilie van de godsdienststichter Mohammed is behalve in overleveringen van de "profeet" ook terug te vinden in de koran. Namelijk in het citaat genaamd 65:4 waarin een toegestane termijn voor het afdanken van een echtgenote genoemd wordt van drie maanden "voor diegenen die haar menstruatie nog niet hebben gehad". Wilt U ook deze schaamteloze verdachtmaking aanpakken? Wilt U zich daarmee aansluiten bij de wens van de PVV om, in navolging van het verbod op het andere haatboek Mein Kampf, dat boek met die schaamteloze verdachtmaking te verbieden?
Wat zou ik graag regelmatig bij Mr. Elst op de koffie gaan, of, beter, hem bij mij op de koffie krijgen. Hier is, zoals iedereen onderhand wel weet, koffie nog voor echte mannen, en geen slap afwas-water zoals laatst op de Groenplaats in de Stad van de Zot van Antwerpen. Al moet ik toegeven, dat dit niet de schuld was van het toffe ding dat ons bediende. De pittigheid was bij haar, en niet in de koffie gebleven .
Voilà, dat gezegd zijnde, en als Mr. Elst ooit deze blog onder ogen krijgt, wat weinig waarschijnlijk is, dan weet hij waar zijn eerstvolgend verlof door te brengen. Wij kunnen dus ruilen : van mij krijgt hij gratis de zon, de blauwe lucht, de rust en de kalmte, in ruil voor wat bedenkingen zoals die waarop gezinspeeld in zijn laatste alinea.
À propos, iemand bij Bracke op Vrijdag de uizending met de Aarts-Jezuiet Vermeersch gemist? U kunt Uw schade nog inhalen bijDe Redactie.be Als t goed is, zeggen we dat ook. De Muzelmanse dame, half-karnaval gekleed die daar ter sprake kwam, is waarschijnlijk dezelfde als deze die Mr Elst hieronder ten tonele voert. Ja zeg! Het is niet mijn schuld dat die dames een moeilijke naam hebbben, en er verder niets aan doen, integendeel zelfs, om op een of andere manier in het geheugen te blijven hangen. Vrouwelijke ijdelheid? Mijnvoeten, Gérard!
Vermeersch ws er niet goed van : volgens die troela was hij een extremist, even erg als het Vlaams Belag, en het stond lekker NIET in de Koran, van die pedofilie. Zij citeerde, om haar gelijk te staven, uit een Koran-vertaling, waar Vermeersch net over gezegd had dat hij zich precies op diezelfde vertaling steunde. Met het open boek voor de neus : welles-nietes .daar moet je Muzelmanse voor zijn .Het stond er wel, en ergens ook weer niet .
Maar wacht eens Deze morgen stond in Het Vrije Volk een indirect bewijs over de geaardheid van die woestijn-prediker. Dat is voor straks. Maar de openbaring legt wel uit waarom de Barbie-pop zon groot succes is (geweest) .
(Zeg, is er nu waarlijk nog iemand die niet zelf bij die mensen gaat grasduinen? Moet ik nu werkelijk alles zelf doen!?)
Als titel had ik eigenlijk willen plaatsen: Leve Allah, weg met Mohammed! Een Perzisch spreekwoord zegt echter: Je mag grappen maken over God, maar wees voorzichtig met Mohammed! Ik wil in vrede leven, dus schuw ik provocaties. Hout vasthoudend, meen ik stilaan te weten hoever ik kan gaan met uitspraken waardoor moslims zich beledigd voelen. In mijn ervaring kan je over de islam zonder gevaar eender wat schrijven en publiceren mits je het niet te opvallend doet. Mohammed een pedofiel of ene terrorist noemen, daar kan je veilig mee weg geraken mits je het wat discreet doet, in een aangepast medium. Weinig mensen lezen een tekst of geven een bal om zijn inhoud; maar beelden en titels trekken meer aandacht.
Zo ook de titel van Benno Barnards lezing: Leve God, weg met Allah! Die deed in bepaalde zenuwcentra van de islam het alarm afgaan, en de gevolgen kennen we inmiddels. Een klinkend vertoon van islamitische onverdraagzaamheid dat de media wegens de bekendheid van de auteur niet konden negeren. (Extreemlinks doet regelmatig zulke tussenkomsten tegen rechtse sprekers, maar daarover wordt nauwelijks gerapporteerd.)
Toen de studentenopstand op Tiananmen door de tanks gesmoord werd, blokletterde het maoïstische weekblad Solidair: Euforie in de kapitalistische media. En daar was iets van. Bij alle opzichtige verontwaardiging over het bloedbad waren de kapitalistische (waarmee bedoeld was: anticommunistische) opiniemakers eigenlijk maar wat blij dat het communisme nog eens zo duidelijk zijn ware gelaat getoond had. In stilte dachten sommigen: wat goed dat ze in Beijing zo stom zijn om tanks te gebruiken in plaats van waterkanonnen.
Iets dergelijks monkelden ook Vlaamse islamcritici na de poging van moslims opgetrommeld door de groep Sharia4Belgium om Benno Barnard de mond te snoeren en af te tuigen. Nu doet een hele meningsindustrie zó haar best om het vooroordeel van islamitische onverdraagzaamheid de kop in te drukken, en dan komen uitgerekend de begunstigden van dat beleid, de moslims, dat mooie opzet verbrodden. Lachen, gieren, brullen.
De reacties van moslimzijde waren bijzonder leerrijk, en maken met één slag honderd campagnes tegen vooroordelen ongedaan. We konden bij Phara ondermeer kennismaken met Sharia4Belgium-woordvoerder Abu Imran.
Noteer eerst even dat deze naam geen schuilnaam is, zoals aan de gastvrouw verteld was. Het element Abu wordt weliswaar vaak gebruikt in bijnamen, Abu X in de zin van de X-kerel, bv. toen de jonge Lucas Catherine met de camera in de ene en het machinegeweer in de andere hand deelnam aan aanvallen op Israëlische stellingen, noemden zijn Palestijnse kornuiten hem Abu Kamera. Maar in beginsel, en ook in dit geval, is het een konja, de typisch Arabische zoonsnaam: vader van Imran. Die naamgeving wordt door de Belgische wet niet erkend maar is in de Arabische cultuur legitiem. De profeet bijvoorbeeld heette zowel Mohammed ibn Abdullah, zoon van Abdullah, als Mohammed abu Qâsim, vader van Qâsim, zijn vroeg gestorven zoon. De tweede vorm is beleefder, want erkent dat een man een zoon heeft en dus bewezen heeft een echte man te zijn.
In ieder geval, Abu Imran verdedigde de actie tegen Barnard zonder reserve. Hij legde uit hoe Europa volgens plan op geweldloze wijze de democratie door de islamwet (sjaria) zal vervangen. De niet-terroristische meerderheid van moslims is dus niet ipso facto gematigd, zij omvat een grote groep radicalen die ingezien hebben dat bij de huidige machtsverhoudingen geen gewapende strijd nodig is (en veeleer contraproductief zou zijn) voor de islamisering van Europa.
In Terzake ontmoetten we de welbespraakte sociologe Samira Azabar, leidster van de campagne pro hoofddoek. Ik beschouw mijn levenswerk als onvoltooid zolang verstandige moslims als Samira niet hebben leren lachen om hun jeugddwaasheid, in de begoochelingen van de Profeet geloofd te hebben. Inmiddels vermeed zij om de actie te veroordelen. Ze vond dat vrijdenkende intellectuelen zoals Barnard en Etienne Vermeersch zélf extremisten zijn. Welja, het is haar al zo vaak voorgezegd: islamkritiek is geen mening, het is een misdaad. Belangrijker was echter haar terechte opmerking dat we niet moeten leuteren over een incidentje, maar naar de grond van de zaak moeten gaan. Doen we.
De grond van de zaak is dat alle moslims zonder uitzondering regelmatig het Arabische equivalent (en origineel) van Barnards titel scanderen: Lâ ilâha illâ llâhu, er is geen god behalve dé God [= Allah], uit Koran 47:19/21. Deze leuze betekent dat behalve Allah alle wezens die aanbeden worden, vals zijn of alleszins niet vererenswaardig, en dat hun cultus een kwaad is. Zij betekent: Leve Allah, weg met Hubal (de oorspronkelijke godheid van de Kaäba), weg met Sjiva, Ahura Mazda, Christus, Boeddha en de rest.
Barnard heeft niets gezegd dat moslims niet dagelijks zelf zeggen. Als hij moslims beledigd heeft, dan beledigen zij dagelijks alle mogelijke niet-moslims tegelijk. Zie, daarover zou ik eens met Samira willen debatteren. Het mag voor een aula vol moslims zijn.
(*) Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Beselare voor de tweejarige heksenstoet. Deze zou best een opfrisbeurt kunnen gebruiken. Alla, een actualisering bijvoorbeeld In Beselare zijn de hoofddoeken heel normaal, die dagen .
Het Poolse openbare leven stond stil toen het nieuws bekend raakte van het vliegtuigongeluk bij het Russische Smolensk, waarbij president Lech Kaczynski het leven liet, samen met bijna honderd landgenoten. De parlementsvoorzitter werd benoemd tot staatshoofd ad interim, binnen zestig dagen komen er nieuwe presidentsverkiezingen. Er was een massaal bijgewoonde nationale rouw, met twee minuten stilte. Net zoals alle andere Polen bracht eerste minister Donald Tusk hulde aan de aflijvige. Tusk was de belangrijkste politieke tegenstander van Kaczynski, maar dat speelde dit weekend niet mee.
Afgezien van het menselijke drama en van het historische curiosum (Kaczynski was naar Katyn afgereisd voor een herdenking van de moord op duizenden Polen bij het begin van de Tweede Wereldoorlog) bewijst deze crash, hoe ongelukkig ook, vooral hoe "normaal" Polen intussen is, twintig jaar na de val van de Muur.
De Poolse politiek trilde dit weekend op haar grondvesten, maar het Poolse staatsbestel gaf geen krimp. De dood van Lech Kaczynski bewees hoe onomkeerbaar de ontwikkeling naar een parlementair(-presidentieel) stelsel is geweest, hoe vanzelfsprekend en dus hoe sterk dit democratische model is, ook de Poolse variant ervan. Naar West-Europese normen zijn nog een groot aantal aanmerkingen te maken op de Poolse kijk op de democratie, de verzorgingsstaat, en de volstrekt eigen plaats van het land in de Europese Unie, waar politici als Kaczynski er weinig geheim van maakten dat het Amerikaanse model hen meer bekoort dan het Europese.
Naar Belgische of Nederlandse normen zou Lech Kaczynski een haast onmogelijk politicus zijn, met zijn aanvallen op homo's en zijn pleidooien voor de doodstraf. Maar ondanks die retoriek, zijn felle nationalistische (en in Polen dus ook katholieke) standpunten, was hij een staatshoofd die zijn rol speelde in de EU. Waarbij Kaczynski natuurlijk uiterst "Pools" was. Goed, er zijn Poolse partijen en politici die een beleid voorstaan dat dichter aansluit bij de Europese mainstream. En ook al schurkte hij zich het liefst tegen de uiterste rechterzijde aan, Kaczynski bleef (doorgaans) binnen de democratische ruimte. Dat lijkt de normaalste zaak van de wereld, maar wie de geschiedenis van zijn land en dit continent kent, zou mogen weten dat dat eigenlijk redelijk uitzonderlijk is. Walter Pauli Politiek commentator (De Morgen)
Digitalia en Polen
Ja, eerst een woordje uitleg over die biecht van de goddeloze Walter Pauli in de titel. Is gekomen door de associatie met de Sacramenten der Stervenden opgeroepen door de fatale vliegtuig-crash in Smolensk. Wat een dag van Pools nationaal bewustzijn had moeten worden (en erkenning door de vroegere vijand) is in een vingerknip veranderd in één onoverzichtelijke zee van pijn en mededogen. Goddelozen en godloochenaars vatten de godsdienstige zin daarvan waarschijnlijk niet ten gronde, maar de meer dan 38 miljoen Poolse burgers doen dat wel. De verongelukten hebben recht op een christelijk medegevoelen die de levenden verbindt met de doden.
Wie van de twee groepen, gelovigen of ongelovigen, nu achterlijk is, laat ik in het midden. Ze zullen elk wel een deel van het groot gelijk hebben.
Polen en Hongarije .2 landen die de verrijking van het communisme generaties lang ervaren hebben Wat gisteren in Hongarije met klank bewezen werd door de verkiezingsuitslag van + 72 % voor de rechtse en extreem-rechtse partijen. Waar dus traditie met moderniteit bekroond wordt.
En nu, hop! Naar Paulus, meervoud Pauli want die man is een draak met zeven koppen.
Neem nu zijn uitdrukking de Poolse kijk op de democratie, waarmee hij met een neerbuigende ondertoon er op wijst, dat de Polen blijkbaar nog altijd niet gewonnen zijn voor het homo-huwelijk, de moorden op het ongeboren leven in de moederschoot, het verwijderen van onnutte eters (euthanasie), enz. De Polen neigen, volgens hem, meer naar the American way of life . Wie zou hen dat trouwens kwalijk kunnen nemen? Zij hebben van de USA immers meer verwacht en ook gekregen dan wij : de bevrijding van het communisme. Maar dat krijgt de draak niet over een van zijn tongen. De tijd nà het communisme wordt na de Val van de Muur .
Globaal ervaar ik echter in dit opstelletje de naijvervan het zitten-blijvertje tegenover de knappe medeleerlingen die zijn mogen opschuiven. Het zitten-blijvertje immers is zijn droombeeld kwijt, de ruggengraat van die domme Polen is niet gebroken en hij had zo gaarne aan hun kant gestaan Vingersptizengefühl mijnerzijds? Inbeelding? Pauli schrijft een kort stukje, maar hij had beter helemaal gezwegen over Polen.
Laat mij mijn gevoel illustreren met een persoonlijke ervaring. Hier in Italië hebben we een klusjesman (Pool) die eenieders vriend is. Heeft zich goed aangepast, te oordelen naar het gevraagde uurloon, dat werkelijk Europees is, en niet Pools. Reist regelmatig per bus, samen met de vele landgenoten die hier leven, voor een habbekrats heen en terug naar Poland. Heeft al in Nederland gewoond, in Duitsland, in Frankrijk, maar verkiest Italië, voor het klimaat. Leeft op, als hij hoort hoe onze streek (Ieper/Roeselare) in September 1944 door Polen werd bevrijd, en hoe wij zijn landgenoten tot op de dg van vandaag daarvoor dankbaar zijn.
Op onze vraag naar zijn persoonlijke ervaringen voor en na het communisme, antwoordt hij eerder nors en gesloten, dat het met de communisten veel beter was. Val nu dood! Toen had bij hem iedereen werk in de koolmijn: 10.000 man en niemand moest honger lijden. Nu werken er nog 4.000 (voor gelijke productie) en de rest is werkloos. Een kanjer van een bewijs, hé!
Dat in de Borinage en in de Kempen onze steenkoolmijnen al decennia helemaal gesloten zijn en in Polen nog geen enkel, dringt niet door. De economische wetmatigheid schampt af op de restanten van het collectivisme dat hem met de papalepel werd ingegeven.
Een beetje uit datzelfde vaatje wordt ook opgediend door Walter Paulus, uit een van zijn zeven bekken : de Poolse variant van democratie is toch niet helemaal je dàt .
Pssst
Katyin 1943. Een Gents hoogleraaar wordt door de Duitsers opgevorderd om deel te nemen aan het internationaal Rode Kruis onderzoeks team naar de moordenaars van de Poolse elite in April 1940. Hij ondertekent het verslag, en bevestigt, eenmaal thuis gekomen, zijn bevindingen. Alle lijken, zelfs met al hun persoonlijke papieren nog op zak (brieven, paspoorten, fotos) werden afgemaakt met een nekschot door Russische kogels. De officiële waarheid bleef langer dan de oorlog, ja zelfs tot 1990 in gans de wereld dat de Duitsers de schuldigen waren, Op het proces tegen de Duitse oorlogs-misdadigers in Neurenberg werd na de oorlog ternauwernood vermeden dat deze daarvoor gestraft werden. Ondertussen had onze brave Gentse patholoog wel kennis gemaakt met de belse repressie-helden. Waarom ook had hij een dappere bondgenoot durven beledigen!
U vraagt of die man nu eerherstel (en schadevergoeding) heeft gekregen? Tja Niet overdrijven, hé! U ziet wat er gebeurt als er teveel over Katyin gezeverd wordt! Dan vallen vliegtuigen zo maar uit de lucht!
Misschien dat een der Pauli vroeg of laat eens een opstelletje wijdt aan deze Gentse hoogleraar? Ik kan hem alvast een suggestieve titel aan de hand doen : Kameraad Beria en 29.000 dode Polen Tweede en verbeterde druk. Gebeurtenissen in eigen land.
Enne;..voor wat betreft de vriendschappen onder de strijdende partijen in WO II, is de rol die de geallieerden bleven spelen, gewoon hyper-hypochriet. Zij hadden de bewijzen in handen dat de Sovjets geen haar beter waren, ja zelfs veel slechter dan de gehate Duitsers, en toch bleven ze die vriendschap koesteren. Ja, natuurlijk! Met wie men verkeert, wordt men vereerd!
Er zat nog een schattig staartje aan het kollumpje van Catharine. Ik citeer: Een groepje marginale religieuze punkers. In plaats van vlammende haarpieken en piercings dragen ze tulband en boerka. Provocateurs met hun kleding en door wat ze zeggen, zoals de rondreizende punkers in de straten van Brussel die voor bier en hun hond geld schooien en als je niets geeft schelden. Beide groepen zijn even marginaal en staan buiten de maatschappij en hun gemeenschap. De ideale provocateurs om Leve God en weg met Allah om te draaien in Weg met jullie god en leve onze sharia. Zij geven een provocateur als Barnard de ideale kans om het half miljoen Belgische burgers dat van huis uit moslim is te demoniseren. En wie het met zijn visie op de islam niet eens is, bestempelt hij als sufkop, en wie fundamentele kritiek heeft op Israël is een antisemiet. Zijn manier om de vrijheid van meningsuiting te gebruiken. Ja, die religieuze punkers. Om te beginnen zijn ze niet marginaal. In de islam, ik heb het al honderd keer gezegd en hier vindt u het uitgebreid uitgelegd, hebben de punkers, de extremisten niet alleen de beste papieren, ze hebben zelfs de énige papieren. Ze staan bepaald niet buiten hun gemeenschap. Ibn Warraq en Bernard Lewis hebben het beiden ongeveer aldus verwoord: Er bestaan gematigde moslims, maar de islam is niet gematigd. Een moslim die gematigd is, is dat ondánks de islam en als het erop aan komt staat hij theoretisch met lege handen tegenover de fundamentalisten, die de koran en de hadith wél goed hebben gelezen en de onontkoombare consequenties hebben getrokken. Als het er op aan komt, hebben deze punkers altijd de toon gezet in de islam. Deze marginalen hebben altijd bepaald en bepalen tot op de dag van vandaag wereldwijd door middel van terreur de marges van het samenleven van moslims en niet-moslims. En dat is al 1400 jaar zonder mankeren overal geëindigd in oorlog en burgeroorlog. Maar wie, zoals Benno Barnard, getroffen wordt door een milde vorm van deze islam-terreur (die slechts een vóóraankondiging is van wat er nog kan volgen als we niet héél alert worden) en wie, zoals Benno Barnard, daarop wijst, is dus een provocateur die loopt te demoniseren en de meningsvrijheid misbruikt.
Zie ik het goed? Of is het al te laat en staat het mene tekel reeds op alle wanden van huize Europa? Er is nogal wat te doen geweest over het feit dat de lijfwachten van Benno Barnard uit de kringen van het Vlaams Belang komen. In De Morgen van 7 april 2010 staat een interview met Benno. Ik citeer daaruit: Barnard leerde Veys vorig jaar kennen na een debat van Amnesty International. Hij kwam naar me toe en stelde zich voor. Een vriendelijke intellectueel, iemand met wie je kan praten. Geen neonazi, zoals leden van het Vlaams Belang altijd worden afgeschilderd. Extreem rechts? Ja, dat zal wel, maar dat kon me vlak voor mijn lezing niet schelen. Barnard zegt dat hij Veys behalve hun ontmoeting vorig jaar niet meer sprak. Ik was alleen geabonneerd op zijn knipseldienst die hij via mail verstuurt. Dat de naam van de Vlaams Belanger hem plots te binnen schoot, schrijft Barnard toe aan een paniekaanval. Het is een stommiteit, maar me in elkaar laten slaan is een nog grotere stommiteit. Via de telefoon ons tweede gesprek dus, dixit Barnard vroeg hij aan Veys of die ervaring had met dit soort dingen. Waarop Veys de twee lijfwachten voorstelde. Zo lang ze maar niet gewapend zijn, voegde Barnard eraan toe. Een lijfwacht is de vaste chauffeur van Filip Dewinter, de andere werkt op het secretariaat van het VB in Antwerpen.
Barnard zegt niet te begrijpen waarom nu zon heisa wordt gemaakt over de bodyguards. Het zegt iets over de onnadenkendheid van dit land. Extreem rechts is nog altijd de grote boosdoener, maar moslimextremisten zijn veel gevaarlijker. Was er geen bewaking geweest, dan had ik nu in het ziekenhuis gelegen. Frans Groenendijk is dus op pagina 350 van zijn boek Islamofobie? bepaald profetisch als hij zegt: Critici van het mohammedanisme zullen niet rechts-extremistisch worden omdat ze voor rechts-extremistisch worden uitgemaakt. Dat gevaar ontstaat alleen wanneer zij voor hun eigen veiligheid niet meer kunnen rekenen op de overheid maar afhankelijk worden van knokploegen.
Op de valreep krijg ik nog een stuk binnen van Alain Verschoren de rector van de Antwerpse Universiteit , die Benno zon beetje voor een hysterische kletsmeier uitmaakt en zichzelf en zijn universiteit als de belichamingen voorstelt van pluralistische wijsheid. Ik citeer de rector: De Universiteit Antwerpen kiest onverkort voor wederzijds respect, dialoog en studie De Universiteit Antwerpen kiest van levensbeschouwingen op academisch hoog niveau. Nog een goed voorbeeld hiervan is de opleiding Verdieping in de islamitische godsdienst, waar jij zo graag de spot mee drijft. En waar heb je je laten wijsmaken dat we er terroristen en fundamentalisten kweken, jij die toch het imago had van een kritisch en gedocumenteerd denker? De opleiding, die overigens wordt gefinancierd door de Vlaamse overheid, is net bedoeld om islamleerkrachten in het secundair onderwijs een verdieping op academisch niveau te bezorgen over de islam in de context van onze westerse maatschappij en zo de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen over de islam te verhogen. Zo wordt vermeden dat radicale buitenlandse groepen in Vlaanderen varianten van de islam zouden kunnen propageren in een onwetenschappelijk en politiek islamitisch opleidingsaanbod. Want dat wil toch niemand?
U ziet het. De islam wordt aan de Universiteit Antwerpen pluralistisch-academisch verdiept en veelkleurig op een hoger niveau gebracht. Misschien mag mijn stuk terzake van het totalitaire karakter van de islam dan ook in her curriculum? Maar dat zal wel weer niet. Hoe terecht het is dat mijnheer Verschoren hoog van de toren zijn loftrompet blaast over het wetenschappelijk gehalte van zijn cursus islam, laat zich aflezen uit slechts een paar citaten die ik nu uit diezelfde cursus zal geven: Koran is vertaald in de Arabische taal. De tekst is niet altijd evengoed te begrijpen, omdat het een geheel eigen stijl heeft. De tekst is heilig en speelt een belangrijke rol in het dagelijkse leven van de mensen. Het is zeer belangrijk dat men de Koran op jonge leeftijd als kind instudeert of van buiten leert. Opdat het later in een gebed kan worden uitgevoerd. Vertaling is volgens islamgeleerden niet toegestaan om in gebed te reciteren, omdat de Arabische taal is het woord van Allah. Verzen van de Koran hebben een ethisch en moreel karakter, bevat ook eens juridische regels maar vooral ethische! Juristen hebben het juridische uitgangspunt van de Koran opgenomen voor het Islamitische recht. Koran verbiedt de slavernij niet, maar stelt belangrijke regels en verdienstelijk om een slaaf vrij te laten. Het is een ethische kwestie, want het doel is afschaffing slavernij. Maar ook juridische kwestie, omdat slavernij bestaat! Positie van de vrouw: juridische oogpunt à Koran geeft ½ erfenis, staat polygamie toe = de vrouw heeft een minder positie. Ethisch oogpunt à Koran discrimineert niet op grond van sekse zoals pré-islamitisch periode; geen erfenis, man mocht onbeperkt trouwen. De komst van Islam heeft regels ingevoerd wat betreft scheiding, erfenis, huwelijk. Door de Koran verbeterde de positie van de vrouw. Over Islamitische wetenschap: Wetenschap die onpartijdig, universeel en rechtvaardig is. Er is een sterk geloof in God en bewustheid. Dit staat in contrast (of verschilt) van de Westerse wetenschap in die zin dat de westerse wetenschap moet voldoen aan criteria zoals toegankelijkheid en verifieerbaarheid ten einde waarheden objectief vast te stellen. Islamitische wetenschap beschouwt deze criteria als bijkomstig. Dit heeft als consequentie dat religie, wetenschap en metafysica perfect islamitisch en wetenschappelijk kunnen worden onderzocht.
Hieraan ga ik niet meer woorden vuil maken dan hoogst noodzakelijk. Wie dit wetenschappelijk noemt, of zelfs maar in enige mate moreel verantwoord, is geschift.
Zullen we het maar zó kort houden? Ik heb ook even gescand de toespraak door prof. dr. Walter Nonneman, voorzitter Associatie Universiteit & Hogescholen Antwerpen, bij de opening van het academisch jaar 2009-2010. Dat is één lange suikerzoet reclame-praatje pro-islam. Hier een typische passage: Ten derde, we laten ons de schrik op het lijf jagen voor de islam omdat sommige media en volksmenners het gedrag en de daden van miskweekte en gefrustreerde radicalen die de meest on-islamitische wreedaardigheden begaan of onnozelheden uitkramen, associëren met de islam. Van gangsters in eigen land met een vreemde naam tot zelfmoord terroristen in Afghanistan het wordt door mediatieke simpletons allemaal vereenzelvigd met de vreemdelingen, de moslims en de islam. En de schrik zit er inmiddels goed in en angst is een slechte raadgever. Ik moet in eigen land nog altijd religieuze moslims tegenkomen met sympathie voor Sekaki, Al Quaida of Osama bin Laden.
Volgens mij heet de simpleton hier Nonneman Het is onmogelijk dat hij ook maar de geringste kennis heeft van de theorie en praktijk van 1400 jaar reëel bestaan hebbende islam. Deze man is of te kwader trouw of incompetent, maar waarschijnlijk is het de helft van beiden.
De rede is eigenlijk net zo geschift als de cursus. En dan nog dit. Ik aarzel het op te schrijven en zal het zo impliciet mogelijk doen. Het gebit van een hyena als Catharine mag verrot zijn, de rest van het wolfjespak mag dan melktanden hebben en intellectueel volstrekt inferieur zijn (inclusief deze weledelzeergeleerde rector en zijn Nonneman), de bagatellisering annex demonisering van islam-critici waaraan zij zich overgeven is zéér gevaarlijk. En de parmantige rotzakjes zouden moeten bedenken dat de burgeroorlog die zij aan het naderbij brengen zijn, niemand zal sparen. Ook hen niet. ______________________________________________ Noot: de passages over de Joods-Christelijke wortels van onze beschaving kwamen tot stand mede door het méédenken van Wim van Rooy, Benno Barnard en Erik Bink
Gaarne Uw aandacht als U ofwel studerende, of werkende, of gepensioneerde medemens bent.
Iets minder aandacht mag, als U langdurige werkloze bent. Maar U leest alleen verder als U mij voordien de truuk verklapt hoe het U gelukt is. Ben er namelijk mijn hele leven lang nooit in geslaagd dit stadium van volmaaktheid te bereiken. Heb zelfs vandaag, op latere leeftijd, nog altijd de indruk dat werk op mij afkomt als aangetrokken door een magneet.
Indachtig ieders eigen netto maand-inkomen, heb ik U, met de cijfers van de CVP zoals hieronder onnadenkend bloot gegeven, voorgerekend, dat de gastvrijheid waarvan elke gevangene geniet, maandelijks circa 130 x 31= 4.030,- zou zijn.
Samengevat : onze Grote Geesten van Leiders hebben decennia-lang, met achterbakse bedoelingen, grote getallen sukkelaars naar hier gelokt, hebben die onvoldoende opgevangen en in toom gehouden, vooral niet als die geconfronteerd werden met onze rijkdom en zitten nu met de gebakken peren. Nu moet er gesmeekt worden om het kaf te mogen terugsturen naar afzender, het koren mag blijven. Zodat de thuislanden in der eeuwigheid een reden zien om het avontuur te blijven wagen .
Van die Zeven werken van Barmhartigheid kan ik verder (uit het hoofd) nog een paar vermelden: de naakten kleden, de hongerigen spijzigen, de zieken verzorgen, ja, zelfs het 7de werk komt mij bekend voor :De doden begraven. Allemaal Werken van Barmhartigheid die ons in de overtreffende trap werden opgedrongen. En waarvan niemand ooit de kostprijs heeft van berekend. Uitgenomen berekend door waarneming : als de sociale kassen leeg zijn, is er alleen geweten dat er teveel werd uitgegeven.
Waar zijn de Bennoo Barnards dezer wereld, om, net zoals met de gavaren van de Islam, de profetische gaven (=het grote gelijk) van het Vlaams Belang te willen toegeven voor de slogan Eigen Volk Eerst .Weet U, de vergelijking met het Koekoeksjong is nog zo slecht niet. Want zeg nu zelf : als op lauwe lente-avonden de koekoek uit de verte roept is die zang best te smaken .
De gevangenis-bevolking zou voor 70% uit vreemdelingen bestaan ..M.A.W. in plaats van plaats te kort, zouden we plaats kunnen over hebben .Om delinquenten uit naburige landen à 164;- per dag te huisvesten? Ja zo te zien ligt het geld te rapen. Dank zij de wilde immigratie. We moeten gewoon alle opportuniteiten te baat nemen! De wereld behoort immers aan de durvers!
Strategisch komt de zet van de CP Ondervoorzitter als een geschenk uit de hemel. Als er straks gevochten wordt met Het Rode Potlood kan elke burger zorgen voor het correcte antwoord.
CD&V: 'Gevangenen met zakgeld naar hun thuisland terugsturen'
dinsdag 13 april 2010, 10u28
Bron: belga
Auteur: fdb IN DE STADAARD
Senator en ondervoorzitter van CD&V Wouter Beke stelt voor om buitenlandse gevangenen en hun thuisland financiële compensaties te geven wanneer ze hun straf daar gaan uitzitten. Dat schrijven Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen dinsdag. Het voorstel moet de overbevolking in de Belgische gevangenissen tegengaan en is kostenbesparend.
De mogelijkheid om buitenlandse gedetineerden naar hun thuisland over te brengen bestaat al. Er moet wel een akkoord bestaan tussen België en het betrokken land én de gedetineerde moet instemmen. Gevangenen tegen hun zin overbrengen kan ook, maar daarvoor is een bijzonder protocol nodig. België en Marokko hebben al zo'n protocol, maar de Marokkaanse ratificatie laat op zich wachten, mogelijk door de bijhorende kosten.
Daarom pleit Beke nu voor een financiële tegemoetkoming. Hij rekende uit dat een gevangene gemiddeld 126 euro per dag kost (in Tilburg zelfs 164 euro). Waarom dan niet de helft van dat bedrag verdelen onder het thuisland en de betrokken gevangene, oppert hij. Van die 63 euro zou bijvoorbeeld 50 euro naar het land kunnen gaan en 13 euro naar de gevangene. Die krijgt het geld dan aan het einde van zijn straf, om er een nieuwe start mee te nemen.
Van de 10.553 gedetineerden zijn er 4.482 van buitenlandse origine. De uitgaven voor die laatsten lopen op tot 565.000 euro per dag of 206 miljoen euro per jaar. Wanneer de helft van hen naar het buitenland vertrekt, bespaart Justitie jaarlijks 50 miljoen euro en zijn er minder gevangenissen nodig, besluit Beke.
Op 13 april 2010 omstreeks 11u28, zei Hans D., Sint-Niklaas:
Mensen waar zijn we mee bezig? Een gevangene zou schulden moeten hebben aan de Belgische staat na het verblijf in onze gevangenissen! Enkel verminderbaar door te werken binnen de gevangenismuren! Als ik op hotel ga betaal ik ook vaak 164 per nacht! En geld meegeven als zakgeld is al helemaal absurd; 94.900 is wat een gedetineerde dan na 20 jaar cel zou krijgen! Wsl veel meer dan de schadevergoeding voor het slachtoffer!
Op 13 april 2010 omstreeks 11u27, zei Toon Wauman, Temse:
Waarom wij moeten betalen voor een ander land's criminelen is mij toch nog steeds te boven.. Zoals al vele malen is gezegd, België het land van melk en honing.. *zucht* Betaal maar brave belastingbetaler..
Op 13 april 2010 omstreeks 11u20, zei Luc Broes, Brugge:
Een gevangene geld geven opdat hij zo vriendelijk zou wilen zijn terug te keren naar zijn land. We zijn veel gewoon van CD&V maar dit wereldvreemd voorstel doet je ogen knipperen. De aangehaalde cijfers zijn trouwens ook niet correct, het aantal gevangenen van vreemde origine is ~70%
Een FDF-congres in 1978. In 1964 werd het Front démocratique des francophones (FDF) opgericht, met een eenvoudige bestaansreden: de afwijzing van de taalwetten van 1962-1963. In minder dan zes jaar werd het FDF de grootste Brusselse partij.
Pascal Delwit legt uit waarom Brussel-Halle-Vilvoorde (ook) aan Franstalige kant gevoelig ligt. Delwit is politoloog aan de Université Libre de Bruxelles (ULB). Wie de Franstalige standpunten over B-H-V wil begrijpen, moet de geschiedenis kennen en de actualiteit volgen. Pascal Delwit legt uit waarom Franstaligen de dubbele band - die tussen Brussel en Wallonië en Brussel en de Franstaligen in de rand - niet zullen loslaten.
De herhaalde roep om een Vlaanderen dat zijn lot in eigen handen neemt, weerklinkt nu ook buiten de nationalistische kringen. Dat maakt het voor de Franstalige partijen en de publieke opinie noodzakelijk dat er een onverbrekelijke band blijft bestaan tussen Brussel en Wallonië, en tussen Brussel en de Franstaligen van de Vlaamse rand
Voor de Franstalige partijen en publieke opinie past de kwestie Brussel-Halle-Vilvoorde niet alleen in een welbepaald historisch kader, ze heeft evengoed te maken met de huidige politiek-institutionele toestand van dit land.
Eerst een stukje institutionele geschiedenis. Historisch is "B-H-V" onlosmakelijk verbonden met de taalwetten van 1962-1963. Het compromis dat aan de basis van die wetten lag, was op twee grote elementen gebaseerd: het einde van de talentelling (1) en de laatste transfers tussen de twee taalgebieden (2). Zo ontstond de "taalgrens", die in het noorden van het land als een staatsgrens werd voorgesteld.
Belangrijker voor onze problematiek is dat in het debat over Brussel de Vlaamse stelling de overhand kreeg. Tegen de wil in van de Franstalige vleugels van de nationale partijen bleef Brussel beperkt tot de negentien gemeenten. In ruil kregen de Franstaligen taalfaciliteiten in een aantal gemeenten en bleef de electorale en juridische band tussen de Brusselse Franstaligen en de Vlaamse gemeenten van de Brusselse rand behouden. De kiesomschrijving Brussel-Halle-Vilvoorde maakte dus deel uit van dit cruciale akkoord.
Het akkoord oogstte veel kritiek bij de Franstaligen, en vooral in Brussel. In 1964 werd het Front démocratique des francophones (FDF) opgericht, met een eenvoudige bestaansreden: de afwijzing van de taalwetten van 1962-1963. In minder dan zes jaar werd het FDF de grootste Brusselse partij! Voor de Franstaligen is het dan ook eenvoudig: het kiesarrondissement verdelen betekent het evenwicht verbreken. In die context wordt de eis om Brussel uit te breiden volstrekt logisch.
Veranderingen na '63 Maar er is veel veranderd sinds 1962-1963. Vooral de realiteit? en haar perceptie. In het begin van de jaren '60 stonden we op een economisch, cultureel en politiek keerpunt. Vlaanderen kwam meer en meer op de voorgrond als de motor van de economie en het politieke leven van het land. Wat toen merkbaar was, is nu een aanvaard feit. In de politiek heeft België sinds de vroege jaren '60 minder dan twee jaar lang een Waalse premier gehad.
Ook de percepties zijn veranderd. Op het einde van de jaren '50 konden de Vlaamse vleugels van de politieke partijen en de Vlaamse opinie zich gedomineerd voelen door het Franstalige establishment. Vandaag is het net omgekeerd. De Franstaligen kunnen dan ook heel moeilijk begrijpen waarom de Vlamingen halsstarrig de taalfaciliteiten willen beperken of proberen te voorkomen dat Franstalige gezinnen in Vlaamse gemeenten komen wonen. Ze hebben het ook moeilijk met de vaak oorlogszuchtige en vernederende uitspraken. Iedereen zegt natuurlijk wel eens ongelukkige dingen. Maar de balans is duidelijk.
"Nobele taal" bedreigd Deze situatie lijkt des te vreemder omdat er minstens twee nieuwe gegevens zijn tegenover de jaren '60. Het Frans heeft in Europa en de wereld niet langer de uitstraling die het vijftig jaar geleden nog had of leek te hebben. Veel Franstaligen zijn dan ook bang dat hun "nobele taal" bedreigd wordt door het alsmaar sterker oprukkende Engels. Daarnaast is de demografie van Brussel sterk geëvolueerd. De Belgen uit de immigratie vormen nu een belangrijk deel van de Brusselse bevolking, die bovendien 27% buitenlanders telt, voornamelijk burgers van de Europese Unie.
Deze inwoners liggen niet echt wakker van de Belgische communautaire problematiek in het algemeen en van de kiesomschrijving Brussel-Halle-Vilvoorde in het bijzonder. De context van de huidige discussies en de achtergrond van het Franstalige standpunt worden evenwel sterk beïnvloed door twee andere elementen, die in de jaren '60 nog niet bestonden. Het ontstaan van de federale staat, met zijn drie gewesten en drie gemeenschappen, is natuurlijk een grote verandering. Het tweede element is de insluiting van Brussel, in een context van Vlaamse onafhankelijkheidseisen die veel minder folkloristisch zijn dan enkele jaren geleden.
De herhaalde roep om een Vlaanderen dat zijn lot in eigen handen neemt, die nu ook buiten de nationalistische kringen weerklinkt, maakt het voor de Franstalig partijen en de publieke opinie noodzakelijk dat er een onverbrekelijke band blijft bestaan tussen Brussel en Wallonië en tussen Brussel en de Franstaligen van de Vlaamse rand. Sinds de regionale verkiezingen van juni 2004, toen het Vlaams Blok tot in de betere Vlaamse kringen wist door te dringen en 24 procent van de stemmen oogstte, zijn de Franstalige elites daar veel sterker van overtuigd.
Los van de harde standpunten van dit moment, die traditioneel zijn in de aanloop naar de onderhandeling, zullen de Franstalige partijen niet afwijken van het behoud en de bevestiging van die twee banden. Niet alleen omdat zij dat willen. Maar ook en vooral omdat zij in de huidige context heel goed beseffen dat dit voor veel Franstaligen, ook wanneer ze minder goed op de hoogte zijn en minder belangstelling hebben voor het probleem, niets meer of minder is dan een kwestie van respect.
Onderstaand artikel past als gegoten op Vlaanderen. Dit, niet alleen voor wat betreft de Muzelmanse Invasie, maar evenzeer voor de opdringende Fransdolheid.
Deze gedachte werd in het laatste nummer van Kort Manifest van de Wies Moens-Stichting uitgebreid belicht. De Franstaligen denken, Napoleon achterna, nog altijd dat zij de natuurlijke Leiders zijn van Europa, van de Westerse Beschaving, van de ganse wereld, ja zelfs van het heelal. Digitalia denkt een beetje verder na over deze piste .De Franse pretentie heeft al een van de meest authentieke en rijkste streken van Vlaanderen definitief ingepalmd (Frans Vlaanderen). De Vlaamse hoofdstad, Brussel, is hen quasi definitief in de schoot gevallen. Heden ten dage moet er zelfs onderhandeld worden (BHV) om die uitdeinende olievlek van de gebiedsroof in te perken. En wat meer is, de Federale On-Staat wordt geregeerd dank zij de medeplichtigheid van de nationale kleur-partijen, door een meerderheid van Franstaligen. Ruim voldoende om een heruitgave van de Brugse Metten te luiden!
FILANTROOP besluit dat uitsluiting van wie zich verzet (Wilders) het gevolg is. Dagdagelijkse politie-bescherming kan niet blijven volstaan. Net als bij de voormannen van het Vlaams Blok/Belang in Vlaanderen. Deze toestand wordt, met de dag, explosiever en leidt tot een gewapende burger-oorlog. Met als wapen het Rode Potlood
Ik hoop dat de boodschap aanslaat .
Hoofddoekfanaten eisen openbare ruimte op.
FILANTROOP - 13 APRIL 2010
Het Vrije Volk.
Onder de inmiddels uitgewerkte typering dat de afkeer voor de hoofddoek ingegeven zou zijn door angst, hebben een paar moslimas zich in een column in de Volkskrant op de Nederlandse samenleving geworpen.
Wat de dames kennelijk ontgaan is, is dat de tegenstanders van de hoofddoek de afkeer voor dat kledingstuk uit zeer uiteenlopende argumentatie putten, anders dan slechts de irrationele islamofobie waar de linkse en islamitische mens de hoofddoekvrezer doorgaans van betichten.
Allereerst is het volgens Nederlandse begrippen geen traditie dat niet-geestelijken zich met kleding tooien die de beleden religie uitdraagt. Er werd vroeger, en nu nog zelden, in bepaalde regios aan de folklore van klederdracht gedaan. Een cultuurhistorisch verschijnsel dat niets met religie uitstaande had, en hier en daar in stand gehouden werd ten faveure van het toerisme of het eerbiedigen van het cultuurhistorisch erfgoed.
Er waren vormen van uitmonstering die verband hielden met de beroepen die uitgeoefend werden. Zo kon je de bakker onderscheiden van de slager. De automonteur leek niet op de tramconducteur. De predikant en de pastoor konden elkaars bloed wel drinken maar leken in de verste verten niet op elkaar. Dat de politieagent een herkenbaar uniform droeg kwam bij onraad goed uit.
Katholieken, protestanten en Joden waren niet herkenbaar aan hun kleding, tenzij ze het beroep van geestelijke beoefenden of in kloosters samenschoolden. Maar de aanhang kleedde zich niet conform het geloof, enkele conservatieve sekten daargelaten. Maar dan nog bleef het beperkt tot een setje zwarte kousen, en uitsluitend in kleine gemeenten waar de sekte een aanhang had.
Het dragen van een aan de religie inherente uitmonstering door volgelingen van zon religie was dus geen traditie in Nederland. En zelfs geestelijken hebben het dragen van een aan het ambt gebonden uitmonstering in de loop der tijd vaak achterwege gelaten, tenzij het Palestijnensjaaltje van dominee Hans Visser iets over zijn geloof zegt.
Nederland kent verscheidene religies en belijders van religies. Het is opvallend dat er maar één religie is waarvan de belijder zich het recht tot het dragen van religieuze kleding in de openbare ruimte opeist. Het is ook de enige religie die groteske gebedhuizen eist. De enige religie die zich altijd misnoegt toont over de bejegening door anderen.
Dat er Nederlanders zijn die hechten aan een religieus en politiek neutraal straatbeeld heeft alles te maken met de traditie van dit land, waarin men aan de kleding die gedragen werd hoogstens de regio waar men vandaan kwam of ambt dat uitgeoefend werd herkende. Het dragen van een keppeltje door Joden was hoge uitzondering. Het kruisje werd vooral bescheiden gedragen. De uniformdracht door politieke stromingen werd wijselijk in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog verboden toen deze al te drastisch het straatbeeld begon te bepalen.
Een religie die zich sedert de jaren zestig massaal vestigde, maar zich zo weinig bescheiden opstelt en de Nederlandse traditie van een neutrale openbare ruimt meent te moeten negeren roept terecht ergernis op bij de burgers. Ondanks dat katholieken, protestanten en Joden in Nederland een lange historie ingesleten hebben, zou het en masse dragen van een religieuze uitmonstering door de belijders van deze religies ook ergernis oproepen.
Dat na circa veertig jaar islam in Nederland moslims niet kunnen begrijpen dat ook Nederlanders hechten aan een traditie doet niet vermoeden dat ze dezelfde mate van respect voor de Nederlanders kunnen opbrengen als ze juist van de Nederlanders eisen. Het luttele feit dat moslims besloten naar Nederland te emigreren houdt niet vanzelfsprekend in dat Nederland zich in cultuurhistorisch opzicht zou moeten verbouwen.
Afgezien van eventuele morfologische eigenschappen herken je een boeddhist, Hindoe of Jood niet aan de uitmonstering. Waarom zou het van de islam als uitzondering wel geaccepteerd moeten worden dat niet-geestelijken hun religie in de openbare ruimte zo ostentatief uitdragen?
Interessant is de vraag waarom het toch altijd en overal de islam is die zich miskend voelt en daarom ten strijde trekt om de kennelijk onthouden rechten te verwerven. Overal waar de islam zich wist te vestigen en de overhand kreeg verkeren juist andere religies in een gedeclasseerde positie en worden de rechten op uiterlijk vertoon drastisch ingetoomd zo niet verboden. Dat de islam wel verdraagzaamheid eist maar niet zelf biedt, is misschien het meest belangwekkende argument de toename van de uiterlijkheden van islam met argusogen te bezien.
Dominante religies en totalitaire ideologieën verschillen nauwelijks in de hang de openbare ruimte te overheersen. Beide categorieën willen de wijde omgeving waarin ze heersen aanpassen aan de waan van de eigen grootheid. De territoria waar de islam heer en meester over is herken je aan de uiterlijkheden waar de islam nu ook in Nederland voor strijdt.
Als er werkelijk een hoofddoekangst is, zoals de dames in de Volkskrant beweren, dan hoogstens voor de signalen die de islam afgeeft dat het ernst maakt met de uitbreiding van de invloedssfeer. Dat gaat misschien een tijdje goed, maar er komt een moment dat de Nederlander door begint te krijgen dat de Nederlandse authenticiteit overklast wordt door een dominante religie of een totalitaire ideologie.
En niet alleen moslims maar ook Nederlanders verdragen het niet makkelijk dat ze de eeuwenlang bevochten eigen identiteit moeten opofferen. In dat geval grijpt de Nederlander niet naar het vuurwapen of de bomgordel maar naar het rode potlood.
En dan krijg je een politieke partij waarvan de fractieleider zich moet laten beveiligen wegens doodsbedreigingen. En ook dat is niet typisch voor de Nederlandse authenticiteit.
Toeval of niet? Na het afsluiten van dit artikltje, vond Digitalia in De Morgen precies datzelfde onderwerp, getiteld : De Franstaligen vragen gewoon respect.
De Joodse beschaving is dialectisch, levert altijd zijn eigen anti-these. God spreekt en de mens spreekt terug, is de grote verdienste van Israël. Alain Finkielkraut heeft in verscheidene essays ( onder de titel Radicaal Atheïsme onder andere ) over deze kern van het Jodendom geschreven. Het oorspronkelijke oer-Jodendom had geen ideeënwereld in de filosofische zin, had geen metafysica dus, maar botweg alleen maar een onkenbare eeuwigheid. De antithese tegen die lege eeuwigheid leverden de Joden mede zelf door in Alexandrië het neoplatonisme te helpen vormgeven. Daarna zijn Joden altijd hun eigen antithese van het Joodse blijven leveren. De bekende Joodse zelfhaat kan je er een radicale variant van noemen. De zelfhaat die op dit moment het Westen verlamt en overlevert aan een agressieve islam, zou ik Joods en derhalve Christelijk in oorsprong willen noemen.
Onze Westerse onzekerheid van dit moment heeft alles te maken met die Joodse cultuur van debat, onenigheid, gevit, geruzie, rabbinaal discours, kortom dialectiek, die zo oud is als het Oude Testament, waarin, zoals gezegd, al met het Opperwezen wordt gevochten. In het spoor daarvan is het atheïsme een Joodse uitvinding, het hele Jodendom begint met allerlei geloofsafval. Maar dat atheïsme dat het Jodendom ons overlevert is niet onethisch, immoreel of zelfs duivels zoals de antisemieten altijd hebben beweerd en zoals in de wereld van de islam nog elke dag overal beweerd wordt, want dit atheïsme is nu juist de mensgeworden ethiek zelf.
Dit atheïsme betekent dat de moraal in de mens is ingedaald. God is niet meer nodig als wetgevende instantie, maar een hulpmiddel bij innerlijke dialoog. Bepaald ontroerend en humoristisch tegelijk een Joods handelsmerk! - wordt dit atheïsme verbeeld in de Witz die Benno Barnard (ja, diezelfde!) me ooit vertelde, die van de twee rabbis die gezamenlijk op een hotelkamer overnachten. De avond tevoren hebben ze onder het genot van enige alcohol een diep gesprek gehad over het bestaan van God en zijn samen tot de conclusie gekomen dat Hij niet bestaat. De volgende ochtend wordt een van de rabbis wakker doordat in een hoek van de hotelkamer zijn collega luidkeels zit te bidden. Wat doe je nou? We hadden toch afgesproken dat God niet bestaat! Wat heeft dát er nou mee te maken!?
In deze Joodse Witz zit vervat wat je zou kunnen noemen het seculariserings-potentieel van het Jodendom en het Christendom, dus het vermogen de eeuwige wet, de Goddelijke wet te verinnerlijken, maar niet dan na geestelijke strijd, moreel en intellectueel, individueel en collectief, als fase van volwassenwording van het individu én als fase van volwassenwording van een cultuur. Omdat wij in de wandeling met de eeuwigheid de oneindigheid bedoelen, wordt dat woord saecularisering vaak verkeerd begrepen: saeculum (seculum) betekent eeuw in de zin van het tijdelijke.
Dat is precies wat een volwassen geworden individu en een volwassen geworden cultuur doen: de tijdloze waarheid verinnerlijken en seculariseren, dus naar de aardse tijdelijke werkelijkheid brengen. Een protestants adagium luidt niet voor niks :Hier en Nu. Maar de oorsprong ervan is Joods. In deze secularisering ligt ook de oorsprong van een fundament van de Westerse, de Atlantische beschaving, namelijk de scheiding tussen kerk en staat onder invloed van het Joods-Christelijke erfgoed. Reformatie, Humanisme en Verlichting zijn allemaal bastaardkleintjes van het Joods geïnspireerde christendom. Want in al die cultuurverschijnselen was de kern opnieuw: de Rede gaat een dialoog aan met het Goddelijke.
Net zoals Rodney Starks, The Victory of Reason, zal elk behoorlijk boek terzake je leren dat de verhouding tussen Geloof en Rede de kern was van de worsteling van elke verlichtingswetenschapper. En had Immanuel Kant niet iets met Tien Geboden (Joods!) en de Bergrede? Bij G. W. F. Hegel (1770 1831) wordt het Goddelijke zelf tot moraal-filosofie en wordt de Rede, zich ontvouwend in de Geschiedenis tot God-die-zich-openbaart. En ook bij Hegel zie je dan inderdaad het belang van het individu (in de islam is individualisme en zelf denken het begin van alle zonde) als hij zegt: Dit idee van vrijheid is door het Christendom in de wereld gekomen, volgens hetwelk het individu op zich een oneindige waarde heeft ( . . .).
Hegel had blijkbaar iets begrepen van de evenbeeld-metafoor uit Genesis (1: 26); de mens geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Kom daar maar eens om bij Mohammed. In laatste instantie vraagt Catharine met zijn gemakzuchtige, leugenachtige, insinuerende bewerinkjes naar een totaal-analyse van de Westerse cultuur. Tsja, meer dan een aanzetje kan ik niet geven.
Het wezensinzicht dat de westerse cultuur haar drie grote pijlers in Jeruzalem, Athene en Rome heeft - samen met nog tal van andere elementen - vraagt om een nadere, nooit geheel af te ronden analyse. Maar het antisemitische en islamofiele gezwam van Catharine helpt natuurlijk nergens voor . . . nou ja: het bevordert de moderne Jodenhaat en de islamisering in België en Europa.
Om het problematische van een bewijs dat de westerse cultuur Joods-Christelijke wortels heeft te illustreren, zal ik hier Hegel-specialist Erik Bink citeren, die ik om steun vroeg inzake dit stuk dat u nu onder ogen hebt. Hij schreef me dit: Ja, cultuurgestalten en hun samenstellende delen, en hoe die de habitus van de dragers daarvan bepalen. Het gaat dus om het wezen van de westerse cultuur. Dat je dat van de postmodernen eigenlijk niet mag vragen, terwijl ze zelf op hun chaotische manier niks anders doen dan wezensanalyses uitvoeren! Het ontrafelen van die bestanddelen en het aantonen van hun oorsprong, dat is de vraag. Je kunt het problematische van een totaal-analyse van de hele cultuur aanschouwelijk maken aan de hand van één cultuurelement: de muziek.
Dus aan de hand van dat hartverheffende medium dat in de islam uiteraard is verboden. Je kunt stellen, bijvoorbeeld, dat de westerse kunstmuziek afgezien van tal van formerende factoren haar oorsprong heeft in de Gregoriaanse zang van bijna 1500 jaar geleden. En dat deze in de kerken en kathedralen in honderden jaren tot de meerstemmigheid van Middeleeuwen en Renaissance werd ontwikkeld. Die weer de basis legde voor de muziek van de Barok, met als eindpunt de muziek van Bach en vele andere componisten. Eind 19e eeuw en in de 20e eeuw werden de oude zogenaamde kerktoonladders herontdekt en weer op een volledig nieuwe manier toegepast, om maar wat te noemen.
Wat die Gregoriaanse zang betreft: muziekhistorici vermoeden dat het Gregoriaans geworteld was in joodse synagogale zang! Dat is natuurlijk niet zo onwaarschijnlijk, omdat de eerste christenen (Joden) daar gewoon op konden voortborduren. Vóór de Eerste Wereldoorlog ontdekte de componist Bela Bartok die eigenlijk tegelijk een van de eerste etnomusicologen was dat de Hongaarse boerenmuziek (niet de Hongaarse zigeunermuziek dus) elementen van Centraal-Aziatische muziek en tevens de hierboven genoemde kerktoonladders bevatte, om maar weer wat te noemen. Het eerste was natuurlijk niet zo vreemd, omdat de Magyar oorspronkelijk uit Centraal-Azie kwamen.
Interessant, Erik! Inderdaad: hoe komen we toch aan de muziek van onze cultuur. Waar komt de toon, de sfeer van een samenleving vandaan en als die toon bevalt, hoe houd je die dan een beetje prettig? Door veel islam te importeren misschien? Ik citeer Catharine nog maar eens. Ook in deze passage toont Catharine zich een man die in twee zinnen een breed beeld kan schetsen dat de eeuwen beslaat: Europa heeft zich eeuwenlang anti-joods opgesteld. Van de massamoorden door de eerste kruisvaarders in het Rijnland over de verbanning van de joden in 1370 uit onze contreien tot de pogroms en het nazisme. Ja, in dat anti-Joodse toont zich inderdaad die verbondenheid tussen een deel van de Christenheid en het Jodendom. Je kunt zeggen dat er een dialectiek van gewetensontwikkeling heeft plaatsgevonden, met nog wel meer stations dan Catharine noemt en met als Centraal Station de Holocaust.
Maar die Joods-Christelijke cultuur heeft wel een zelfkritiek die in de wereld van Mohammed nooit heeft bestaan en binnen die leer ook niet kán bestaan. Integendeel, juist na de Holocaust is in de wereld van de islam de traditionele Jodenhaat kwalitatief én kwantitatief gestegen tot ongekende hoogten. Zie voor de eigen islamitische traditie van Jodenhaat Andrew Bostom, The Legacy of Jihad, of nog specifieker, zijn The Legacy of Islamic Antisemitism.
Voor de moderne vormen ervan vele teksten van Matthias Küntzel, meest recent zijn Islamischer Antisemitismus und deutsche Politik. Zie vooral, vanwege de schier overweldigende bronnenbasis, Halbmond und Hakenkreuz van Mallmann en Cüppers. Zie de tsunami van na-oorlogse Jodenhaat in tekst gebracht (1000 paginas) door theoloog (niet de Arabist) Hans Jansen: Van Jodenhaat naar Zelfmoordterrorisme
Islam-kritiek in een islamitisch land was en is onbestaanbaar. Wij echter hebben zoiets als de tien delen vernietigende Christendom-kritiek van Karlheinz Deschner Kriminalgeschichte des Christentums. Maar zoals het Christendom, diep vallend , altijd weer kon opstaan, want met de mogelijkheid zich vast te grijpen aan een onverwoestbare kern-ethiek , verschijnt er dan toch een Eisenhower die in Normandië landt, de Nazis aanpakt en vervolgens namens de hele Atlantische cultuur getuigt dat hij tot bewustzijn is gekomen.
Catharine noemt de Kruistochten. En inderdaad: precies in de Westerse schuldbekentenis rond de Kruistochten, ligt de waarde van de Joods-Christelijke traditie, van de levensbevestigende gewetenscultuur. Maar precies in dat vermogen tot schuldbesef ligt ook het gevaar van doorschieten in een weg-met-ons-mentaliteit. Juist de geschiedenis van de Kruistochten laat zien dat wij vergeten zijn in het Christendom iets te verdedigen dat oneindig superieur is, moreel en intellectueel, aan het Mohammedanisme.
Inmiddels heeft niet alleen Robert Spencer het beeld van de Kruistochten krachtig genuanceerd, ook is er nu een subliem boek van Rodney Stark over dat onderwerp. Bekijk deze aankondiging eens en vooral sommige comments eronder. Ik heb voorspeld dat dit boek van Stark een historiografische klassieker zal worden, omdat met één machtige zwiep hele bibliotheken vol Westerse cultuurrelativistische zelfbeschuldiging inzake de Kruistochten worden weggevaagd. Stark maakt duidelijk dat de Kruisvaarders gedreven werden door woede en verontwaardiging over de terreur die de islam pleegde vanaf de 7e eeuw, toen het in een oceaan van bloed het grootste deel van de toen bekende wereld onderwierp. In 732 stonden de hormoongedreven hordes van Mohammed niet alleen tot in Afghanistan, maar ook tot in Zuid-Frankrijk bij Poitiers, waar Karel Martel ze, God zij dank, versloeg. Toen paus Urbanus II in 1095 in een weiland in het Franse Clermont opriep tot de eerste Kruistocht, hadden de islamitische hordes al drie eeuwen lang bloedige en slavenhalende raids uitgevoerd, de onderbuik van Europa in. Eeuwenlang hadden ze vreedzame pelgrims die het land van Jezus, Palestina, wilden bezoeken geterroriseerd en tot slaven gemaakt, hadden ze heiligdommen vernield, gemoord en verkracht. Ze hadden, ik herinner er nog maar even aan, precies gedaan wat koran en hadith voorschrijven.
De Kruistochten hebben de Kruisvaarders persoonlijk en de toenmalige West-Europese economieën schatten gekost. De Kruisvaarders zelf betaalden niet alleen met hun geld en goederen, maar bovendien met gruwelijke ontberingen, angst, gevaar en vaak met hun leven. Zowel bij Stark als bij Spencer kan men lezen dat de Jodenmoord door kruisvaarders in her Rijnland inderdaad gepleegd zijn, maar dat het Kruisvaarders van een zeer bepaald anarchistische soort waren en dat grote delen van de officiële kerk alles in het werk hebben gesteld om die Jodenmoord te stoppen. En dat is echt anders dan in de islam, waar het Jodenmoorden altijd geheel volgens het Mohammedaanse protocol plaats vond, waar het niet een ontsporing is, maar de juiste weg. Ook hier dus het bewijs van de verknooptheid van het Jodendom en het Christendom, waarbij steeds het Jodendom de morele en intellectuele leermeester was en het Christendom de cultuur die met zeer diep vallen en toch weer opstaan iets moest leren.
De essentie blijft: het Christendom was en is daartoe in staat, juist door zijn Joodse wortels. De islam, de door Catharine begunstigde ideologie, is immuun voor elk leerproces.
De term is uitgevonden kort na de tweede wereldoorlog in de USA bij christelijk rechts dat zijn solidariteit met de pas opgerichte staat Israël wil betuigen.
Dwight Eisenhower noemt in een van zijn eerste speechen na zijn verkiezing de VS niet langer een protestantse staat, zoals voorheen gebruikelijk was, maar een joods-christelijke staat. Sinds die toespraak in 1952 kreeg de term meer en meer ingang in conservatieve en neo-conservatieve kringen en heeft hij zich verspreid in het zog van de theorie van de Botsende Beschavingen, een theorie die voor het eerst in 1956 werd geformuleerd door Bernard Lewis in The Middle East Journal en later gepopulariseerd door Huntington.
Het wordt een louter politieke, zwaar ideologisch gekleurde term die heel wat maskeert en weinig met de feiten overeenkomt. Jacob Neusner (*1932), de bekendste Amerikaanse Talmud specialist (hij doceerde oa aan Princeton en Columbia University) stelt: Theologisch en historisch bekeken bestaat er niet zo iets als een joods-christelijke traditie. Dat is een mythe uitgevonden door seculieren die zelf ongelovig zijn.
Christelijk West-Europa heeft zich eeuwenlang anti-joods opgesteld. Van de massamoorden door de eerste kruisvaarders in het Rijnland over de verbanning van de joden in 1370 uit onze contreien tot de pogroms en het nazisme.
Shlomo Sand, prof. Moderne geschiedenis aan de universiteit van Tel Aviv merkt dan ook sarcastisch op: Waar was die joods-christelijke beschaving in 1940?
Dit zullen we dus eens close gaan readen. Vlaams Belang, Amerika en neo-conservatief: allemaal heel slecht, dat begrijpt u zonder verdere adstructie. Als uit die hoek de term Joods-Christelijke beschaving komt, dan kan dat niet deugen. Ook dat begrijpt u zonder meer. Als voorts Barnard niet alleen wel eens per ongeluk iets cc aan het VB heeft gestuurd, als Filip Dewinter aan Benno Barnard wel eens gelijk heeft gegeven en Barnard ook nog eens diezelfde Joods-Christelijke beschaving tot zijn dada heeft gemaakt, dan is de kwaadaardigheid van Barnard toch zo langzamerhand wel onomstotelijk bewezen. Niet waar? Dat ziet u toch? Of niet?
Die term Joods-Christelijke beschaving , suggereert Catharine, is voorts niet iets wat echt bestaat, maar is uitgevonden, waarmee Catharine natuurlijk bedoelt dat hier sprake is van een verzinsel dat met lugubere oogmerken is gezogen uit de samenzwerings-duim van rechtse christenen die godbetert ook nog Amerikaans zijn.
Bij die lugubere oogmerken hoorde solidariteit met Israël. Duidelijke zaak . Ja toch? Nee dan? Die rare term Joods-Christelijke beschaving had het op eigen kracht natuurlijk nooit gehaald, impliceert Catharine, maar had het zog nodig van nog een ander verzinsel, namelijk dat van de botsende beschavingen.
Dat ook die botsende beschavingen van Huntington een verzinsel zijn, moet u op gezag van Catharine maar aannemen. Want , zegt hij, die hele these is louter politiek, zwaar ideologisch gekleurd, heel wat maskerend en weinig met de feiten overeen komend. U gelóóft dat allemaal toch wel als mijnheer Catharine dat zonder verdere adstructie zegt, lezer? Of niet?
En die Samuel Huntington dat is alleen maar iemand die iets gepopulariseerd heeft uit 1956. Neemt u dat óók maar van Lucas Catharine aan. Ik analyseer dit zo uitgebreid, lezer, om u, met uw welnemen uiteraard, met de neus op het feit te drukken dat hier niks staat dan blote beweringen vermengd met insinuaties.
Van de Clash of Civilizations (New York, 1996; 321 paginas betogende tekst, zonder de noten en de bibliografie) het boek van de inmiddels overleden Samuel Huntington, weet Catharine uiteraard helemaal nik. Hij kletst maar wat. Het is een boek met een extreme hoeveelheid concrete historische kennis erin verwerkt. Ik heb zelden een boek gelezen van zon grote kennisdichtheid. Wie mij thuis komt opzoeken kan ik inzage geven in een uittreksel van 40 handgeschreven paginas.
Daarom kan ik hier uitleggen dat de these van Huntington te ingewikkeld is om in kort bestek te behandelen, maar op het punt van de islam toch vrij duidelijk is. De islam komt door het hele boek heen aan de orde, maar het gaat in essentie om de hoofdstukken Islam and the West (pp. 209 18) en Incidence: Islams bloody borders (pp.254-58).
De conclusie op pagina 256 over de islam wil ik de lezer niet onthouden. En bedenk, die conclusie lezend, dat deze uit begin jaren 1990 stamt, daarna heeft het islamitisch terrorisme nog veel epidemischer vormen aangenomen: Waar men ook kijkt langs de grenzen van de islam, moslims hebben problemen met het vreedzaam samenleven met hun buren. De vraag komt natuurlijk op of dit patroon van laat-twintigste-eeuwse conflicten tussen moslims en niet-moslim-groepen net zo waar is voor de relaties tussen groepen van andere beschavingen. Dat blijkt dus niet het geval. Moslims maken ongeveer een-vijfde uit van de wereldbevolking , maar in de jaren 1990 zijn ze veel meer betrokken geweest bij geweld tussen groepen dan mensen van enige andere beschaving.
De bewijzen zijn overdonderend. Boeiende vraag stelt Catharine wel, al heeft-ie er een Joodse professor voor nodig. Waar was die joods-christelijke beschaving in 1940? Inderdaad, op te weinig plaatsen, al moeten we achteraf toegeven dat het blijkbaar toch nog genoeg plaatsen waren. Er was bijvoorbeeld een Eisenhower die een leger liet landen in Normandië en het Jodenhatend monster in de onderbuik aanviel.
En nadat het monster verslagen was, deed Eisenhower wat de Joods-Christelijk-Verlichte gewetenscultuur bij uitstek kan: hij zag fouten in, besefte schuld en leerde iets, zowel moreel als intellectueel. En met hem bezon een hele cultuur, die van het Westen, zich opnieuw op zijn wortels. Aan Jodenhaters als Catharine is dat niet besteed, die bewaart zijn sympathie voor een religie waarvan ik de kenmerken hierboven al genoemd heb.
En vanuit die islamofilie en Jodenhaat zet hij Eisenhower neer als iemand die met een beetje geluk een invented tradition modieus weet te maken in het kielzog van de popi-praatjes van de schlemiel Huntington. De vraag van Catharine waar de Joods-Christelijke traditie was op dat moment zelf, laat zich aanvullen met de vraag waar de islam was. Nou, die was vanaf de jaren 1930 in de persoon van de Grootmoefti van Jeruzalem, over wie ik hier en hier heb geschreven, bezig om in samenwerking met de psychotische heiden Hitler de Joden in Palestina te vermoorden.
Ik heb het verhaal van de nauwe samenhang tussen nazisme en islam hier opgeschreven. Die Nazistische Jodenhaat viel trouwens naadloos te incorporeren in een eigen traditie van Jodenhaat in de islam, teruggaande tot op de Profeet (vzmh). Ook dat wordt beschreven in mijn artikel waarnaar ik zojuist linkte.
Nogmaals: de Joods-Christelijke traditie was op dat moment, in de jaren 1930 en 1940, belichaamd in Amerika, meer specifiek in een man als Eisenhower, die dat later, in 1952 meent Catharine te weten, expliciteerde. Maar ja, dat vindt Catharine dan weer mythologisch gelul in dienst van de Joden-lobby. En als de bekendste Amerikaanse Talmud specialist (dixit Catharine), die overigens nogal omstreden is als ik Wikipedia mag geloven (Zie: Critical assessment of Neusners work) het bestaan van de Jood-Christelijke traditie snerend ontkent, zonder daar bewijs bij te leveren net als Catharine voortdurend beweringen doet zonder inhoudelijk ook maar iets te beredeneren is dat dan meteen de onomstotelijke waarheid?
Zal ik dan maar proberen iets verstandigs te zeggen op de potsierlijke sneer van Neusner? En tegelijk iets vertellen over de favoriete ideeënwereld van Catharine: de islam? Overigens, hoe toepasselijk in het geval van anti-Zionist Catharine: alles begint met het woord Israël.
Je kunt erop wijzen dat de mythische Jezus-Christus toch echt een Jood was en een levend scharnier, een kardinale figuur (cardis = draaipunt van een deur) vormt tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Over die figuur, Jezus-Christus, hebben vooral de Christenen vervolgens domme ruzies gemaakt met de Joden. Ruzies is natuurlijk een zwak woord voor de vervolging van de Joden door Christenen, omdat vele Joden nou eenmaal vonden dat Jezus niet de Messias was, maar verder over dat punt graag met rust gelaten wilden worden en er zeker geen Christenen om gingen vermoorden.
Wij, de hele Christelijke beschaving, met uitzondering van types als Catharine, zijn net zo Joods als Israël. Onze Joods-Christelijke beschaving staat in het teken van de menselijke dialoog met God. Het woord van God komt tot ons via mensen, die het onderling vaak oneens zijn, en zelfs God soms tegenspreken. In de Joods traditie is dat het sterkst. Twee Joden drie meningen, luidt niet voor niks het gevleugelde woord.
Een van de mythische Joodse oervaders, Jacob, vecht een hele nacht met een engel, die misschien wel God zelf is en anders toch zeker wel Zijn Afgezant. Jacob wint dat gevecht en laat de engel niet gaan voor deze hem, Jacob, gezegend heeft. Nadien heet Jacob voortaan Israël, de naam die letterlijk betekent: hij die vocht met de engel. In deze Joodse anekdote ligt de essentie van onze Joods-Christelijke traditie, die van de Rede en aldus van de menselijke verantwoordelijkheid en het Geweten.
Het Mohammedanisme is het volkomen tegenovergestelde van onze traditie. Laat de oorspronkelijker boodschap van het christendom zich samenvatten in de woorden Liefde, Rede en Schuldbesef, de islam daartegenover is die van de Blinde Onderwerping, het Agressieve Irrationalisme en de Huichelachtige Beschuldiging.
Wat het geïnstitutionaliseerde Christendom aan misdaden beging, was ontsporing, gebeurde ondánks de leer. Wat de islam aan misdaden beging en nog steeds begaat, was en is precies in het spoor en opdracht van de leer. De islam mist elke spiritualiteit, elke vrijheid van denken, elke universele liefde en geeft structurele opdracht tot misdaad jegens de Ander, telkens weer.
