Lang heeft het niet
geduurd, vooraleer de recuperatie begin en dat er kapers op de kust kwamen om
op de golven van andermans succes, mee te surfen naar het Land van de Eeuwige Roem. Zie hieronder. Et zullen de
indignados zijn, die het geld zullen halen waar het zit, een oude
socialistische droom.
Alles wat doet
denken aan de tijd der Oude Belgen, waar men leefde van jacht en visvangst en
waar het woord nationalisme nog niet bestond, maar waar men wel vocht op
leven en dood voor het eigen territorium.
De nieuwe Nieuwe
Orde komt er aan. Een Oostenrijkse korporaal heeft het al eens
geprobeerd en miljoenen mensen liepen tegaar om naar hem te luisteren. Ook de
Flaminganten uit die dagen deden zo, want zij hoopten dat, als alles nieuw zou
zijn, er ook ruimte zou komen voor hun eigen identiteit. Slecht is het hen
bekomen, want na die gewelddadige oorlog, herviel alles in zijn oude plooi, met
dezelfde politieke partijen als voorheen
***
Laten we vooral
geen twee keer dezelfde fout maken, al zijn sommige tekenen meteen
onheilspellend. Wilders, BDW, Berlusconi e.a. bepleiten hun eigen zaak in eigen
persoon n het Parlement : Beppe Grillo laat zich alleen vertegenwoordigen. Zelf
is hij daar niet te zien. Ook de Oostenrijkse korporaal kwam er niet, tenzij
vooraan, op het spreek-gestoelte, eenmaal hij Kanselier geworden was. Maar hij
stond er niet om sympathie te ronselen. Hij stond er, met rechter arm aangevend
hoe hoog de sneeuw lag, ombevelen uit
te delen .
De droom is toch
duidelijk : als het gezag is verjaagd, wordt het leven één groot feest. Er zal
niet meer hoeven gewerkt te worden, want werken maakt alleen de kapitalisten en
de bankiers rijk.
***
Maar lees eerst
hieronder over de natte droom van een Linxigaard. Volgens hem is het wachten
allen op nog meer Grillos. Iedereen die zich geroepen voelt, pakt de vedel,
springt op en tak van de dichtst bijziende boom en lokt zijn toehoorders. Lijk
krekels in de warme zomernacht. Niet vergetenvoordien Twitter en Facebook als bedel-nappen voor Uw voeten te zetten!
***
Ter zake :
Beppe Grillo is anders dan De
Wever, Wilders en Berlusconi
28/02/13, 06u21
***
De Italiaanse cabaretier Beppe
Grillo is een symbool van de zoektocht naar nieuwe vormen van democratie en
volksinvloed, zegt Bert Wagendorp, columnist van De Volkskrant. .
Het is wachten op
niet-Italiaanse Grillo's elders, de voedingsbodem is in alle eurolanden
aanwezig
De Italiaanse cabaretier Beppe
Grillo haalde zonder verkiezingskas, zonder optredens in de traditionele media,
zonder partij en zonder platform in het parlement bijna een kwart van de
stemmen bij de Italiaanse verkiezingen. De beweging die geen partij is, werd
daarmee uit het niets de grootste politieke groepering van Italië.
Grillo deed dat met rally's op
markten en pleinen, met 975.000 volgers op Twitter, 1,2 miljoen likes op
Facebook en een van 's werelds best bezochte internetblogs, beppegrillo.it. En
door haarfijn heersende sentimenten te verwoorden. Straks zitten er 108
Grillini in de Italiaanse Tweede Kamer - geen kwart van het totaal, maar dat
komt door het ondoorgrondelijke Italiaanse kiesstelsel.
Je kunt Grillo een maffe
komiek vinden die met een wirwar aan meningen en financieel niet doorgerekende
plannen de boel op stelten zet. Je kunt in hem een populist zien zoals er in
Europa wel meer rondlopen - of een 'politieke clown', zoals hij her en der
wordt omschreven.
Beppe Grillo (64) is in elk
geval een heel behoorlijke zwemmer, die in oktober de verraderlijke Straat van
Messina overwon en van het vasteland naar Sicilië crawlde. Maar Beppe Grillo is
meer dan de clichés van hem en zijn initiatief willen maken. Zijn ideeën en die
van zijn beweging zijn meer dan een wilde mix van groen (meer fietspaden),
oud-links (banken nationaliseren) en nieuw-rechts (immigratie beperken).
Algemeen sentiment
In mei 2011 ontstond in Spanje
de Movimiento 15-M, een protest tegen het allesoverheersende kapitalisme van
banken en beleggers en de gevolgen daarvan voor de burgers. De 15 mei-beweging
was een van de inspiratiebronnen voor Occupy Wall Street, de eerste van de
wereldwijde Occupy-protesten tegen het neoliberalisme en zijn consequenties,
die begonnen in het najaar van 2011.
Grillo was toen al een jaar of
twee bezig met zíjn verzet tegen de tijdgeest. Dat liet zich van meet af aan
het best samenvatten in de kreet 'Vaffanculo': sodemieter op. Wie moet er
opsodemieteren? In de eerste plaats alle zittende politici. Maar ook hun vriendjes
in de financiële wereld en die in de media: Grillo's Movimento Cinque Stelle is
de meest uitgesproken en krachtigste anti-establishmentbeweging die Europa rijk
is.
Niet voor niets in Italië; in
geen ander Europees land zijn politiek, bedrijfsleven en media zo met elkaar
versmolten - en soms zelfs in één hand verenigd, die van Silvio Berlusconi
bijvoorbeeld, politicus, ondernemer en mediamagnaat. Wie er van Grillo ook
moeten oprotten: de Europese 'priesters van het geld' en dienaars van de 'god
genaamd euro', die het de afgelopen vijftien maanden onder leiding van Mario
Monti in Italië voor het zeggen hadden en die vooral de eredienst van de
strenge bezuinigingen opvoerden.
In Italië liggen de zaken
politiek scherper dan in de meeste andere eurolanden. Maar dat wil niet zeggen
dat de sentimenten waarop Grillo inhaakt elders niet leven: diepe onvrede met
de Brusselse maatregelen, en een groeiend wantrouwen tegenover de heersende
klasse in eigen land. Meer algemeen: het toenemende gevoel dat de democratische
instituties niet meer doen wat er van ze wordt verwacht, het volk
vertegenwoordigen.
Anders dan populisten als De
Wever, Wilders en Berlusconi komt Grillo niet voort uit de bestaande politieke
partijen. Zij acteren hun outsiderrol buiten de gevestigde politieke orde,
terwijl ze daar onmiskenbaar deel van uitmaken. Grillo is écht een
buitenstaander, en een symbool van de zoektocht naar nieuwe vormen van
democratie en volksinvloed - dat hij zelf niet plaatsneemt in het parlement is
veelzeggend.
Brusselse dictaten
Toen David van Reybrouck in
2011 zijn G1000 lanceerde, het initiatief om democratie en burger weer dichter
bij elkaar te brengen, was dat ook een signaal van ongenoegen tegenover het
establishment. Maar het initiatief leidde niet direct tot paniekreacties bij
het Belgische heersende klasse.
Grillo heeft als eerste het
grote ongenoegen vorm gegeven binnen wat tot nu toe het domein van het
establishment was, de politiek en haar instituties. Alleen ouderwetse
coalitievorming heeft zijn beweging nu nog kunnen afhouden van een leidende
rol.
Zelf noemt hij zijn revolutie
een 'generatie-oorlog'. Dat zou wel eens een adequate omschrijving kunnen zijn,
en niet zozeer omdat hij een internetdemocratie voorstaat of zijn overwinning
de gemiddelde leeftijd in het parlement sterk zal verlagen. De oorlog zal, meer
dan tussen leeftijdsgroepen, worden uitgevochten tussen generaties van 'oude'
en 'jonge' manieren van denken over de wijze waarop wij beleid voeren en
beslissingen nemen. Over oude en nieuwe vormen van democratie en keuzes die
over meer gaan dan begrotingstekorten en Brusselse dictaten.
Beppe Grillo is een Italiaan,
maar de ontwikkelingen waarop hij de vinger legt zijn niet typisch Italiaans.
Het wachten is slechts op niet-Italiaanse Grillo's elders, de voedingsbodem is
in alle eurolanden aanwezig; het 'Vaffanculo' kan binnenkort zomaar voorbij de
Italiaanse landsgrenzen weerklinken.
***
Ach
so! Weet U wat beter is dan op eigen lichaamskracht naar Sicilië te zwemmen? Zwemmen
deed men al duizenden jaren geleden ook. Beter zou zijn, nu eindelijk werk te
maken van die land-brug, waar er al jaren over gedebatteerd wordt en die er
maar niet komt, vanwege de Groenen, omdat die pleiten dat de vissen verschuwd
zouden worden door de schaduw van die brug op het water . Sicilië smacht naar
een verbinding met het vasteland en de boodschap is goed aangekomen.
Kortom
: de eigenlijke boodschap van de nieuwe Messias is : steek zelf de handen uit
de mouwen. Ruim het veld voor mensen die doen. Voor de ondernemers. Voor de
arbeids-lovers. Voor de mensen die instaan voor de hulpelozen. Enne (o gruwel
voor de PS) richt coöperatieven op, richt KMOs op, waar bazen en werkers aan
hetzelfde zeel trekken. Maak waterdichte reglementen die beletten om terug in
de oude zonde te hervallen. Herstel het gezag.
Kortom
: Law & Order! Of, om het met mijn eigen woorden te zeggen VnV : Vrij &
Vrolijk.
JaJa,
Naast grosso modo dezelfde gedachten als Beppe Griloo, bent U hier terecht bij
een persoon die het misschien wel metn hem zou kunnen vinden. Blog-schrijvers
onder elkaar, nietwaar? .
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan.. Ook wij kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1247 - DE STAATSVUILIGHEID ZOU MOETEN OPGEKREKELD WORDEN
A.D. 28 Februari 2013
Wetewatje : UITDRUKKING =einde
van constipatie
.
1247 - DE STAATSVUILIGHEID
ZOU MOETEN OPGEKREKELD WORDEN
***
De Staatsveiligheid
houdt extremisten in de gaten
De Haatbaard is n
vriend, die doet niets, maar die kleine kan gevaarlijk worden!
**
Auf-cricken
was al een mooi woord met een bizarre bijklank, maar voor velen toch een brug
te bruin, te mofferig. Maar sedert Beppe Grillo, de krekel, de Italiaanse rebellie
op poten heeft gezet, is opkrekelen ineens veel leuker. Dat er iets in zit van
De Krekel en de Mier laten we best onverlet, of liever we schrijven dat op
rekening van de blauwe lucht.
Ik
wil niemand afgunstig maken, maar de reden dat ik vandaag wat later in de ether
kom, is te wijten aan de loei-harde zon boven de heuvels. Zonnebrand en geen
lovertje dat ruist. n Frisse Leffe Bruin en goed gezelschap : ik kan Joseph
Rathzinger geen ongelijk geven dat hij zijn oog laat vallen op het Lago di
Albano, het rijkemensen-meer, liecer dan op de smoelwerken van zijn medewerkers
in het duffe Vaticaan te moeten kijken .
Italië
op zijn Paasbest. Een dag die in de Geschiedenisboeken blijvend zal vermeld
worden.
Echt
geen goesting om sommige luidsprekers in de eigen rangen tegenklank te geven,
zo groot is hun afgunst om er zelf niet gemijterd te kunnen bijlopen. En ja, de
Kerkvaders zijn allemaal oude venten, met waarschijnlijk allemaal
inleg-kruisjes onder hun bodem, maar met meer verstand in hun kleine teen, dan
de criticasters in hun kale koppen. Neemt niet weg, dat zij met vallen en
opstaan waarden blijven verkondigen die sommigen niet zelf onderhouden - die
nog altijd niet kunnen verbeterd worden.
***
Dat
moest ik even kwijt, want eenmaal de Islammerij helemaal is doorgebroken,
zullen wij allen nog met heimwee kunnen terugdenken aan die arme Pastoors met
hun ambetante kerkklokken. Snappen die roeptoeters dan niet, dat zij gewoon de
deuren van een leeg huis wijd openzetten, zodat het met veel aplomb kan
ingenomen worden door de Haatbaarden?
Maar
het is juist! Vlaanderen is een welig huis met vele kamers waar binnenkort, als
we niet alert blijven, aparte kamers voor de vrouwen zullen zijn.
***
Nu
heb ik echt geen tijd meer over om te keer te gaan tegen onze echte vijanden.
Enfin, dan laat ik de klus maar aan t Pallieterke
***
Ter
zake :
Opgeblazen kikker Alain Wijnants
Mijnheer de windmaker,
***
Uit de heisa die
vorige week ontstond over de staatsveiligheid, waarvan gij tot nader order de
baas zijt, is eigenlijk maar één ding gebleken en dat is dat heel die dienst
alle performantie mist en onvoldoende gecontroleerd wordt, zoals dat in een
democratie - die naam waardig zou moeten. Uit al uw armengezwaai en verbaal
geweld bleek ten voeten uit dat gij nog altijd niet door lijkt te hebben dat de
goegemeente die dienst nog altijd ziet als een soort Gestapo, KGB of Stasi, die
in de donkerste duisternis opereert. Men denkt nog altijd aan lange jassen,
deukhoeden, berookte en verduisterde kamers, stoffige dossiers en
spionagepraktijken uit de films.
Gij kwaamt in de
media nadat er een rapport aangaande Scientology gelekt was en nadat een
zelfverklaard molletje
uit de biecht kwam
klappen dat hij in uw opdracht een politieke partij van binnenuit in de gaten
heeft gehouden. Toen gij rood aangelopen stondt te debiteren in navolging van
justitieminister Turtelboom vorige week in de Kamer - dat er door uw diensten
geen dossiers van politici en politieke partijen werden aangelegd, filmde een
Franstalige cameraploeg op uw bureau fijntjes een dossier met het opschrift
Filip Dewinter. Het gevolg was dat gij u voor de derde keer in enkele dagen
mocht komen verantwoorden. Het land lag in een deuk van het lachen. Dat kan
alleen in Het Edel Land der Belgen.
Heel die kolderieke
vaudeville heeft zowel uw persoonlijke geloofwaardigheid als die van uw dienst
ten zeerste aangetast, en wel in die mate dat uw grote bazin Turtelboom zich in
haar zetel danig ongemakkelijk begint te voelen. Rap, rap kwam zij op de
proppen met de mededeling dat zij het bevoegde Comité I dat de
inlichtingendiensten moet controleren heeft gevraagd te onderzoeken of de
staatsveiligheid zn job wel goed heeft gedaan. Dat Comité I bestaat overigens
uit een aantal parlementsleden uit de traditionele partijen. Ook daar kan men
zich flink wat vragen bij stellen.
Ondertussen bleven
politieke reacties niet uit. Van het Vlaams Belang, dat zich al jaren geviseerd
weet door uw dienst, is geweten dat die wenst dat de staatsveiligheid wordt
afgeschaft en dat opsporingstaken best door parketdiensten worden overgenomen.
Die partij kreeg echter plots steun uit onverwachte hoek. Niemand minder dan
sp.aer Renaat Landuyt, justitiespecialist in de Kamer, en oud-minister van
Justitie Philippe Moureaux van de PS kwamen openlijk pleiten om dat verouderde
boeltje op te doeken. Gij werdt woedend en gij kwaamt tempeestend uitroepen dat
hun uitlatingen onbeschoft en ongehoord waren.
Daarmee drong het tot
in de hoogste kringen door dat er met de staatsveiligheid iets moet gebeuren.
Zo kan het niet verder. Om uw gezicht wat te reden, sloot gij u zonder
het expliciet te
zeggen aan bij de idee van oud-justitieminister Stefaan de Clerck, om de
controlebevoegdheden van het Comité I uit te breiden. Het Vlaams Belang eist
een onderzoekscommissie, de N-VA eist een hoorzitting en de PvdA+ eist een
doorlichting.
Niet voor niets zijn
dat precies de partijen die zich om diverse redenen bedreigd voelen door de
staatsveiligheid. Voor de Vlaams-nationale partijen is het altijd duidelijk
geweest: wie het voortbestaan van België in vraag stelt, wordt gevolgd. Het is
niet abnormaal dat zij meer transparantie en democratische controle wensen.
Heel de affaire heeft
tot gevolg dat de verlenging van uw mandaat als big boss wellicht in het
gedrang komt. Ook hier loert een politieke benoeming om de hoek. Gij zijt van
liberale signatuur en uw rechterhand is dat eveneens. Hij is zelfs
gemeenteraadslid en gewezen schepen. Als uw opvolger wordt nu een Franstalige
liberaal getipt.
Men schaamt er zich
zelfs niet meer voor om te zeggen dat de benoeming van de nummer één van de
staatsveiligheid deel zal uitmaken van een grote benoemingsronde, binnenkort.
Dat wordt best
geobjectiveerd. Want als dat niet gebeurt, blijft heel uw dienst
ongeloofwaardig. Misschien kunt gij eens het voortouw nemen door voor
objectiviteit te pleiten, in plaats van de opgeblazen kikker te komen uithangen
***
Op-krekelen :
het zou mooi zijn, moest dat begrip niet alleen geografisch over heel Europa uitbreiding
nemen, op voorwaarde dat krekelen gelijktijdig zowel aan kietelen als aan de
mier doet denken.
Krekelen doet
mij in ieder geval denken aan het geluid van de ouderwetse cric en aan de
werking ervan : dienstig om zware lastenop te tillen. Of om, in het geval van de Staatsvuiligheid, deze samen te
drukken om het als een pakketje in een baan om de aarde te brengen.
.
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door te
geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef Kris Peeters, die dit
weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever kon verslaan.. Ook wij
kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De volgorde
is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Ze zijn aan zet, de
belovers die ons morgen gratis zullen scheren. De soort die het ACW besturen . Ze
zijn gehaast, want kartonnen kaarten-huisjes houden niet lang In Italia is het
zò erg, dat Beppe Grillo vandaag op zijn blog (vertaald in t Engels en t Japans)
schamperde dat hij klacht zou neereggen tegen de ex-communist Bersani van de Linxe
Democraten voor stalking.
Linx, ofte zij die
ons een politiek-correcte mening opdringen in Europa, zitten met de schrik en
misschien wel iets meer in hun broek. Al wat zij aanvatten, is mislukt. De
integratie : mislukt. De crisis-beheersing : mislukt. De economische relance :
mislukt. De veilig-stelling op termijn van de Euro : mislukt wegens het
aanmoedigen van de Godsdienst van de Wrede.
Laten wij vooral
onszelf niet voorbij steken met die Nobelprijs voor de Vrede : als Frankrijk
nog wat dieper wegzakt in de werkloosheid als hun auti-assemblage onderuit
gaat staan de oude erf-vijanden Frankrijk en Duitsland weer klaar om elkaar,
zoals 100 jaar geleden, naar de keel te vliegen.
Binnen het jaar
moet de oude Napolitano, ex-communist, en consesus-kandidaat voor het
Presidentschap, verplicht op rust. Weer een pion van de stabiliteit die wegvalt
Griekenland, de
buurman, gonst lijk een zwerm razende bijen : het zal er binnenkort gaan
stuiven, dat de stofwolken tot in Brussel vliegen .Spanje gaat kopje onder,
tenzij de Magreb de vele tienduizenden lge huizen opkoopt De jo-jo van de
Reconquista .
En het Vogelkopje
zal publiekelijk bittere tranen met tuiten wenen wegens zoveel ondankbarheid. Zijn
job komt in gevaar, en tot Paus gekozen worden zal er nu ook niet meer inzitten.
Ge zult dat zien!
***
Ter zake :
Nobelprijs econoom Krugman: Uitslag Italië betekent
einde van de euro
Xander 27-02-2013 14:35- in economie, eu25%
jeugdwerkloosheid in Frankrijk, Parijs stopt bezuinigingen - Duitsers: Euro in
gevaar, Italië mogelijk uit de eurozone - Bondskanselier Merkel zoekt naar
alternatieve opzet eurozone om instorting te voorkomen
Door de verkiezingsuitslag in Italië kraakt de
eurozone opnieuw in al in zijn voegen.
Eén van de bekendste Amerikaanse economen, in 2008
winnaar van de Nobelprijs voor de Economie, zegt geschokt te zijn over de
uitslag van de Italiaanse verkiezingen. 'Op deze manier eindigt de euro: niet
door de banken, maar door bunga-bunga (pervers populisme)', schrijft hij op
zijn blog in de New York Times. Hoewel de euro nog niet helemaal verloren is
hebben de Italianen in zijn ogen de Eurocraten op de rand van de afgrond
gebracht.
Bezuinigingsbeleid 'volkomen mislukt'
De harde bezuinigingspolitiek in zowel de
schuldenlanden als de kernlanden in Europa is 'volkomen mislukt', zegt de
Keynesiaan Krugman. Niet één van de landen die door Brussel en Berlijn zware
bezuinigingen kregen opgelegd hebben ook maar een vonkje economisch herstel
laten zien. Integendeel, de werkloosheid stijgt in steeds meer landen naar
niveaus waarop de hele samenleving kapot gemaakt dreigt te worden.
Krugman uitte om die reden recent opnieuw felle
kritiek op de Duitse eis voor hoge Griekse bezuinigingen. Volgens hem is de
euro al twee keer maar net aan de ondergang ontsnapt: eind 2011 en in de zomer
van 2012, toen de schuldenstaten in een dodelijke spiraal van stijgende rente
en bankenfaillissementen terecht dreigden te komen. In beide gevallen zou ECB
president Mario Draghi de euro hebben gered, eerst door een massale hoeveelheid
nieuw geld (LTRO) en daarna door het besluit de staten in nood direct te gaan
financieren.
'Politici hebben eurocrisis niet begrepen'
De Europese voorvechters van bezuinigingen hebben
de crises in 2011 en 2012 niet begrepen, zegt Krugman, en hebben Draghi's
reddingen van de euro opgevat als het succesvolle gevolg van het
bezuinigingsbeleid. De hieronder lijdende Europese kiezers ervaren dat echter
heel anders, betoogt de econoom.
Bovendien begrijpt de Europese elite niet dat hun
beleid alleen door het publiek geaccepteerd wordt als ze een aantal echte
resultaten kunnen laten zien. Tot nu toe is het enige gevolg van de besluiten
van de Europese leiders echter meer pijn en ellende voor de gewone man. Keer op
keer wordt de belofte herhaald dat het herstel nu 'echt voor de deur' staat,
maar de kiezers vertrouwen dit niet meer en zoeken zoals in Italië naar
alternatieven.
De uitslag
in schuldenland Italië, waar meer dan 50% op anti-EU en/of anti-euro partijen
stemde, toont volgens Krugman aan dat Brussel en Berlijn de ECB het groene
licht moeten geven om de geldpersen aan te zetten. Duitsland moet zich in zijn
ogen juist dieper in de schulden steken als het de economie wil aanzwengelen, en
Frankrijk moet 'ophouden de broekriem zo strak aan te trekken.' Hij verwacht
echter niet dat dit besluit ook echt genomen wordt, waardoor 'ergere figuren
als Beppe Grillo' in Europa aan de macht zouden kunnen komen. (1)
Wat Frankrijk betreft lijkt de Amerikaanse econoom
echter zijn zin te krijgen. Alleen al in januari kwamen er 43.900 werkloze
Fransen bij en liep de jeugdwerkloosheid op naar 25%, reden voor Parijs om de
geplande bezuinigingen voor dit jaar uit te stellen naar 2014. 'Dit is een
explosief gevaar en ik wil de nationale samenhang niet in gevaar brengen,'
verklaarde premier Francois Hollande.
De
socialistische leider denkt dat het fout is om met bezuinigingen de economische
groei en investeringen nog verder af te remmen. Wel wil hij vasthouden aan het
doel om in 2017 een evenwichtige begroting te kunnen presenteren. Hoe hij dat
in slechts enkele jaren tijd wil bereiken is echter niet duidelijk, zeker niet
nu de doelstellingen voor 2013 niet bereikt zullen worden.
De werkloosheid steeg naar 3,17 miljoen, de hoogste
stand in 15 jaar tijd en maar net onder het absolute record van 3,196 miljoen.
Met een economische groei van vrijwel 0 is het onwaarschijnlijk dat er dit jaar
nieuwe banen bij zullen komen. Hollande hoopt dan ook dat het uitstellen van de
bezuinigingen een positief effect zal hebben, want anders komt Frankrijk
volgend jaar nog dieper in de schulden terecht. (2)
Duitsers: Eurozone in gevaar
Ook in Duitsland erkent men dat de Italiaanse
verkiezingsuitslag de eurozone in gevaar heeft gebracht. Lars Feld, adviseur en
vertrouweling van bondskanselier Merkel, vreest dat als de nieuwe Italiaanse
regering niet bereid is hervormingen door te voeren, de rente explosief zal
stijgen, er een massale kapitaalvlucht op gang komt en de ECB zal ingrijpen met
het opnieuw massaal opkomen van de schulden van het land, iets waar Paul
Krugman juist voor pleit.
Feld, door Merkel regelmatig als spreekbuis
gebruikt, liet weten dat als Italië stopt met de noodzakelijke hervormingen
'van de Europese partners of de ECB geen hulp kan worden verwacht voor de
stabilisering van de Italiaanse economie.' De eurocrisis zal dan 'met volle
kracht' terugkeren. Merkel zou dan ook naar een alternatieve opzet van de eurozone
zoeken om een grote ineenstorting te voorkomen.
Anton Börner, president van de Duitse
autohandelarenvereniging, constateert in de Frankfurter Allgemeine dat Italië
diep verdeeld en gespleten is en dat het land daar op eigen kracht niet meer
uit kan komen. Als het niet lukt om de hervormingen door te voeren 'zal dat op
de middellange termijn onherstelbare gevolgen voor de euro hebben,' schrijft
hij, en is het niet ondenkbaar dat Italië uit de eurozone zal moeten treden.
(3)
Xander
***
Ik
ben U nog de nodige uitleg verschuldigd over het werkwoord zullen. Enfin,
spraakkundig zou dat een werkwoord kunnen zijn, maar in feite is het slechts
een babbelare-woord, geen woord dat in verband kan gebracht worden met iets
doen.. Het is gewoon de onvolmaakt toekomstige tijd van veel noooit te
vervullen beloften.
Zij
zullen de crisis beheersen. Zij zullen de immigratie in goede banen leiden.
Zij zullen dit en ze zullen dat : heel het land ligt al vol zullen (dorpels)
zodat de mensen daarover de benen breken.
Dus
heeft Beppe Grillo fundamenteel gelijk. Weg damitt! Wat niet precies wil zeggen
dat we ze nu al moeten opknopen. Al zou ik zeggen : begin maar, als oefening :
onder hun oksels.
Laten
we ze in ieder geval wegsturen voor het te laat is. Anders eindigen ze nog lijk
Mussolini, die andere held : opgeknoopt met de voeten onder de luifel van een
bezine-station ...naast zijn dode vriendinnetje, de mooie Clara Petacci,
doorzeefd met de kogels die ze met haar lichaam had opgevangen, om de Duce te
proberente beschermen.
Weet
U, al is dat bijna 70 jaar geleden, dat weerszijj de tombe van de Duce nog
dagelijks, binst de openings-uren de wacht wordt opgetrokken door 2 stoere
Bersaglieri, en dat op haar grafsteen op het Romeise Campo Santo, nog dagelijks
verse bloemen staan? Helpt deze kennis
niet een beetje om de Italiaanse ziel te begrijpen? Er is een tijd geweest (in
de vroege Middeleeuwen) dat Rome amper 10.000 inwoners telde, en dat de geiten
graasden in de straten?
Waarom
zouden de nakomelingen van de Romeinse Legioenen dan de Veekiezingen 2013 niet
overleven?
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan.. Ook wij kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Ik breng hieronder een artikel uit De Morgen,
als bewijs dat ook zij spreken alsof ze uit een luchtballon aan het vallen
zijn. Lang duurt het niet, voor ze te pletter storten, al vliegen ze niet boven
de Vallei der Koningen in Egypte.
Zij kwalificeren 2
dagen na de verkiezingen in Italië onze Beppe Grilo als de enige nar, daar waar
hij alleen de Leider geworden is van de andere narren. Hij loopt niet voor
niets weg met het grootste aantal voorkeurstemmen .
Allez kom : ik, een
nietig bloggertje op jaren, moet het weer voorzeggen. Wat Grillo bereikt heeft,
heeft Il Cavaliere hem voorgedaan, met als resultaat dat Linx al meer dan 10
jaar van de macht verdreven is. Hoe het hem vergaat, beleven jullie daar dag-dagelijks
met DeWever : de man kan simpelweg niets goed doen. Het grote verschil is, dat
Berlusconi RIJK is, immens rijk, en BDW niet. Onmiddellijk daarna, bijna even
belangrijk, kot dat Italianen geen Lamme Goedzakken zijn, maar vechtjassen.
Er is een tweede
verschil, en dat houdt men angstvallig stil. Italië kent nog een andere
voorganger van hetzelfde kaliber als Beppe Grillo : het schoolmeestertje uit
het bergdorpje Predapio in het Noorden van Italië, dat zelf-gedrukte krantjes
ronddeelde om de mensen wakker te schudden uit hun lethargie, tijdens de vorige
wereld-crisis van de jaren 20. Het was een onbeduidend verliefd dromertje, dat
socialistische ideeën voelde opwellen telkens hij in de nabijheid kwam van de
mooie Rachele. Hij beloofde de samenleving jaren later weer de grandeur van het
Oude Rome En het werkte. Benito Mussolini werd de almachtige nar (als U wilt),
de Duce die zelfs de Koning als slaaf mocht behandelen. Een van zijn maîtressen was Marie
José van SaxenCoburg Gotha, de zuster
van Leopold III, de kroon-prinses. De fascisten van Mussolini stapten, onder luid
gejuich van het publiek, mee met de SS-troepen van de Führer aller Germanen.
Het Forum Romanum in Rome trilde van geestdrift en Mussolini stond op het punt
op zijn wit paard en met zwaard omgord, Tripoli binnen te rijden. Hitler was
on-overwinnelijk en het kleine Italië zou dus bij de overwinnaars zijn als de
wereld her-schapen werd..
We weten allemaal
hoe het afliep, en verder is dit verhaal ook van weinig belang, waren daar niet
de communisten die na de oorlog de Senaat konden overtuigen, dat Italië beter
af was zonder de Savoyes, en dan ook maar liever republiek zou worden. Er
werd gehouden een groot banket, en het hoofd wier op de tafel gezet. Enfin,
zogezegd omdat de Koning Mussolini niet weerhouden om deel te nemen aan Hitlers
oorlog, werd het Koningshuis werd weggestemd, met slechts een miniem stemmen-verschil.
Sedertdien, tot
Berlusconi, was Italië een slangen-kuil van stelende en hoererende Linxen die
niet één legislatuur konden uitdoen. En aangezien we weten dat de vis begint te
stinken aan de kop, was burgerzin algauw synoniem van zakken vullerij.
Ik geef grif toe,
dat in mijn analyse niet veel gevoelens doorklinken voor de Linse Nomenclatura.
Maar feiten blijven nu eenmaal feiten, endaar is Wikipedia gelukkig de neutrale getuige voor. Een van die laatste
grote Linxen, was Craxi, die letterlijk afgeschoten werd door Beppe Grillo.
Ik kan natuurlijk
niet in het gemoed van mijn (nieuwe) landgenoten kijken, maar dat dit volk
(voor het door zijn eigen ingevoerde vreemdelingen onze voorouders - onderuit
werd gehaald ) ooit de hele wereld beheerste, van de Sahara tot de Rijn, hangt
hier nog altijd tussende muren.
Hoe de nar
daarmee zal omgaan? Dat staat in een van zijn 5 sterren geschreven. Ik hou mijn
hart vast. Maar laat het mij zo stellen : veel slechter kan het niet worden.
Als de Belfius-potentaten maar geen invasie plannen om geen 2de Dexia-schandaal
te moeten beleven.
Niet overtuigd? Moet
U maar eens in een openbare gelegenheid tussen de Italianen komen staan, als
het Volkslied wordt gespeeld. Echt : de Vlaamse Leeuw op het Zangfeest is er in
vergelijking klein bier bij
JaJa, DeWever moet
nog veel bi-jleren. Maar hij heeft nu een goed voorbeeld
***
Ter zake :
In Italië is de nar koning
OPINIE − 27/02/13, 08u39
Burgers willen een
(humorvolle) afstraffing van het slechte. Europa levert dat niet, schrijft
Sywert van Lienden, politiek activist en initiator van de G500, een groep van
ruim duizend jonge Nederlanders die de politiek wil opschudden met nieuwe
ideeën. . Grillo verschilt van klassieke volksmenners doordat hij de burger wat
te kiezen geeft. Hij brengt een cultuur van een klassieke democraat: iedereen
mag meedoen
Join the conversation
Cabaretier Beppe Grillo is de
winnaar van de Italiaanse verkiezingen. Zijn Vijfsterrenbeweging heeft de
meeste stemmen van alle partijen weten binnen te halen. De gehate en
gemanipuleerde kieswetgeving van Berlusconi geeft de partij van Grillo minder
zetels dan wanneer hij in België of Nederland had meegedaan. Terwijl Grillo als
een direct gevaar wordt gezien door eurocraten en Noord-Europeanen, is het de
vraag waarom het volk de nar vertrouwt en de oude koning niet. Grillo kan de
opmaat zijn naar nieuwe Europese bewegingen, even ideologisch ongrijpbaar als
aantrekkelijk qua eerlijkheid. Want de nar spreekt spottend de waarheid,
terwijl de rest de Noord-Europeanen dient of bespot.
Je kunt de uitkomst van de
Italiaanse stembusslag lezen als een bizarre keuze van minstens halfgekke
Italianen die er niets van hebben begrepen. Maar Grillo's snoeiharde kritiek op
de heersende politieke klasse spreekt een belangrijk deel van het electoraat
aan. Laten we in herinnering brengen dat de eurocrisis een democratische crisis
is. Er is voldoende vertrouwen in munt en bedrijfsleven; Italië en Spanje zijn
in de kern nog steeds sterke en gezonde economieën. Maar de politiek is
doodziek. Van Griekenland tot Spanje, Portugal en Italië: de kern van het
wantrouwen in binnen- en buitenland is de onmacht van het politieke bestel. Het
onvermogen personeel te verversen, sociaal-economisch te vernieuwen en daarmee
zichzelf uit het moeras te trekken.
Zuid-Europa weet dat links
noch rechts het antwoord heeft. Zo is Griekenland ten onder gegaan aan
cliëntelisme, corruptie en vriendjespolitiek. De machtige sociaaldemocratische
en conservatieve partijen zijn kapotte bewegingen, vol schulden en gebroken
beloftes. De Spaanse politiek is innig verstrengeld met het lokale bankwezen.
Politiek zoekt geld, en de banken zijn de bron. Het gebrek aan daadkracht op
links en de corruptie op rechts zorgen voor een maatschappelijke desillusie.
Italië zag op tv de
technocraat Monti, opgedrongen door de Europese Centrale Bank, zittend voor een
Europese vlag. En de alternatieven waren mager. Op rechts alleen Berlusconi, de
meisjesfriemelaar en maffiose ex-premier. Op links een leider die ondanks vijf
ministerschappen nauwelijks kan uitleggen wat hij wil.
Terwijl een kwart tot de helft
van de jongeren in Zuid-Europa zonder baan zit, zijn ze opgegroeid in politiek
disfunctionerende landen. Zij hebben de verkeerde leiders niet gekozen, maar
betalen wel de rekening. En dan is daar in Italië plots een cabaretier. Scherp,
vilein en buitenstaander. Iemand die een busje koopt en met een Tsunamitour
door Italië trekt, door ruim 600 steden. Die met drie man een blog neerzet die
in de top-10 van meest gelezen blogs wereldwijd staat. Met een partij die niet
via de televisie, maar direct met je communiceert, online en op je dorpsplein.
Met een leider die niet voor een eigen baantje gaat, maar jonge frisse
buitenstaanders neerzet in gemeenten die kapot zijn gegaan door gegraai en
corruptie. Zo iemand, hoe onsamenhangend ook, geef je een kans.
De Europese regeringsleiders
die nu Italië blind adviseren de bezuinigingskoers vol te houden, voelen
daarmee de kern van de zaak niet aan. Mensen in Zuid-Europa snakken naar
zeggenschap, investeringen in lokale coöperaties, eerlijkheid en een
afstraffing van het slechte. Europa levert dat niet: in staat is de Italianen
opnieuw een technocratische regering door de strot te duwen als de spreads op
de obligaties te hoog oplopen. De ECB kan de financiering zo afbouwen, als de
chaos groter wordt.
Grillo verschilt van klassieke
volksmenners doordat hij ze wat te kiezen geeft. Zo kondigde hij aan dat de
leden van de partij zich online mogen uitspreken over de nieuwe Italiaanse
president die in mei verkozen moet worden. Hij brengt een cultuur van een
klassieke democraat: iedereen heeft wat te zeggen. De oude kliek moet als
eerste de deur uit. Hij schreeuwt tegen de zittende politici: 'Geef jullie
over! Jullie zijn omsingeld door het volk dat genoeg heeft van de
zelfverrijking, van de vriendjespolitiek, van alle loze beloftes om het land te
hervormen.' Een dergelijke schoonmaak is enkel te prijzen.
Europa kan meer van dit soort
bewegingen verwachten en gebruiken, positieve buitenstaandersbewegingen. Een
goede hofnar houdt de koning scherp, en zegt eerlijk wat er gebeurt. Met de
huidige koers die we varen tegenover Zuid-Europa is het een kwestie van tijd
vooraleer de hofnar koning wordt.
***
.
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan.. Ook wij kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Ik vind het erg dat
wij, Vlamingen van Recht door Zee onze slogans moeten lenen bij de concurrentie
(Kris Peeters) of bij de zwartste belover van wat ooit de sterkste natie ter
wereld is geweest (Amerika).
Wie het ooit my
way probeerde, was die voor ons totaal onbekende komiek Beppe Grillo, die alle
Italiaanse bonobos voor aap zette, en daarmee meteen werk maakt om de
Mars-mannetjes in Brussel de stuipen op het lijf te jagen. Ik kan alleen
aanraden, eens bij Wiki op bezoek te gaan . Daar zult U zien, dat de wonderen
nog de wereld niet uit zijn.
Mijn indruk? Beppe Grillo
(de Krekel) is de Zuiderse temperamentvolle reïncarnatie van BDW en Geert Hoste
in een en dezelfde persoon, overgoten met een afdek-laag Vlaams Belang voor de radicaliteit. Eerst lieten ze zich
amuseren door dat accountantje (want dat is wat de man van opleiding is, een
collega dus), maar toen hij, net als zijzelf roem en eer verwierf op de kap
vande meesten van hen, was de liefde
uit. Beppe werd overal buiten gesloten, maar het volk had zijn clown gevonden
En nu zitten ze
daar met de gebroken potten. Ze hadden het kunnen weten, want jarenlang sjierpte
de krekel zijn boodschap op zijn blog en
ze hadden er zelfs nog mee gelachen. Yes, he di dit his way!
De bonobos zullen nu,
wanneer en hoe hij dat wil, dansen naar zijn pijpen. Wat het wordt? Och, jullie
weten het eigenlijk zelf al, want het is gewoon een Comedia dell Arte : een
toneel langs de straatkant, met voortdurend wisselende partijen tegen elkaar,
louter opgevat om het publiek te amuseren. Eerst A en C tegen B, dan A en B
tegen C, onder de paraplu van lachende derde. Het spel gaat terug tot het
eerste begin van onze Beschaving .
Voilà, dat zijn de
ingrediënten. Een TV-komiek en blog-schrijver met frisse ideeën. Maar men moet
wel tot VIER of tot VIJF kunnen tellen. Echt aanstekelijk wat men zoal met een
blogske kan bereiken
Vandaag kreeg ik
uit de hemel melding van zon stunt en ik hun www. vliegensvlug bijgeschreven
op de links onderaan. Van een ziels-verwantschap gesproken!
***
Ter zake : Nageltjes
kritisch-satirische
kijk op de dagelijkse realiteit vanuit objectief en derhalve politiek incorrect
Vlaams oogpunt
Spring
naar de primaire inhoud
Spring
naar de secundaire inhoud
Home
De
huisregels
Contact
VL-Blogs
***
Zoals
iedereen weet, werk ik graag via het klassieke schema : inleiding, midden,
slot. Vandaag is dat midden, de bron-tekst voor dit opstelletje, extra kort. Is
met opzet, om extra de aandacht toe te spitsen op de vallende kleurrijke zeepbellen
en de wachtende scherpe nagel-punten Angeltjes zijn meestal geniepig, maar
nageltjes zijn open en bloot. Maar vooral : ze zitten stevig vast geklopt in
hun draagvlak .
Ad
multos annis, amici!
***
Weet
U, soms ben ik kwaad zo vroeg te zijn geboren. Kon ik nu maar de eerste 25 jaar
er af knippen, om ze achteraan bij te plakken.. Samen met nog zon paar honderd
gelijk-gezinden konden we dan net als Beppe Grillo, nagels met koppen slaan ...
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan.. Ook wij kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Wetten in dit apen-land,
zijn vooral voor de Vlamingen bestemd Niet voor de Alis en de Mustaphas al zekerlijk
niet voor de Franscouillons. Taalkaders, taalwetten en gelijk-berehtiiging, dat
zijn zaken voor de kies-beloften, en die zijn dan ook maar waarvoor ze bedoeld
zijn : om de zotten in vrede te doen leven.
Om Vlamingen te
pesten en te onderdrukken zijn alle middelen goed, zelfs wetten met terugwerkende
kracht, zoals de beruchte repressie-wetten die na de oorlog tot 800.000
Vlamingen in de gevangenis brachten.
Wetten daarentegen
die Franscouillos weigeren te eerbiedigen, laat men op hun beloop, of ergo, men
voorziet er vluchtwegen voor. Zie hieroinder, voor weer dezelfde 3
koekeks-burgemeesters in de Brusselse Rand. Bijde zogezegde splitsing van BHV werd er voor dergelijk akkevietjhes een
twee-talige Kamer bij de Raad van State voorzien, waar de slachtoffers hun
gram kunnen halen.
Wetende dat Vrouwe
Justitia bij ons erger is dan een Parijse straat-madelief, weten we al op
voorhand dat er een uitspraak volgtwaarmee men de straat kan plaveien .
***
Ter zake :
Drie burgemeesters faciliteitengemeenten niet
benoemd
Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Geert
Bourgeois (N-VA) benoemt de Franstalige kandidaat-burgemeesters van de
faciliteitengemeenten Kraainem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek niet. De drie
betrokken kandidaten leven de taalwetgeving niet na of weigeren de
taalwetgeving te erkennen, zegt Bourgeois. Hij schorst ook twee waarnemende
burgemeesters voor drie maanden omdat ze Franstalige oproepingsbrieven hebben
verstuurd.
In Linkebeek was FDF-Kamerlid Damien Thiéry
voorgedragen als burgemeester. Hij werd in de vorige legislatuur al driemaal
voorgedragen, maar telkens weigerde de bevoegde Vlaamse minister hem te
benoemen wegens inbreuken op de taalwetgeving. Volgens Bourgeois gaf de
gouverneur geen gunstig advies voor de nieuwe voordracht.
Taalwetgeving
Een
gelijkaardig verhaal in Kraainem. Daar droeg de meerderheid Véronique Caprasse
voor. Ook tijdens de vorige bestuursperiode was zij al eens voorgedragen en
niet benoemd omdat ze had aangegeven de taalwetgeving, zoals de Vlaamse
overheid die ziet, niet na te leven. Ook zij kreeg van de gouverneur geen
gunstig advies. Zelfde situatie in Wezembeek-Oppem. Daar is François Van
Hoobrouck d'Aspre voorgedragen. Ook hij is in de vorige legislatuur niet
benoemd wegens inbreuken op de taalwetgeving en wordt nu ook niet benoemd bij
gebrek aan een gunstig advies van de gouverneur.
In
Sint-Genesius-Rode is Pierre Rolin dan weer wel benoemd. Hij heeft tijdens een
gesprek met de gouverneur aangegeven dat hij de taalwetgeving wil respecteren
en doen naleven en kreeg een positief advies.
Schorsing
Minister
Bourgeois besliste ook om de waarnemende burgemeesters van Kraainem en
Wezembeek-Oppem, Arnold d'Oreye de Lantremange en François Van Hoobrouck
d'Aspre, voor drie maanden te schorsen. Ze krijgen die tuchtsanctie omdat ze
"persoonlijk betrokken" waren bij het verzenden van Franstalige
oproepingsbrieven in hun gemeente. Ze "hebben hiermee wetens en willens
manifest strijdig met de taalwetgeving gehandeld", zegt de minister.
***
Kijk,
dat is nu net wat er altijd voorvalt in dit land : loodgiertij boven op enonderdoor de bestaande leidingen, in een
onbewoonbaar verklaarde huurwoning waar men de eigenaar, de Vlaming, liever kwijt
dan rijk is.
Vandaar
weer die nieuwe term, in afwachting van de uitspraak van de RvSt (de rre van ste),
de aangewezen burgemeester, maar dan in t Fransoos.
Loodgieterij,
heb ik gezegd? Mis Piet! Dat is geen loodgieterij, dat is pure hocus pocus pas..
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Het
muziek-ensemble in Rome in de orkest-bak stemt de violen, Il Cavaliere bepaalt
de partotuur en zal dus iedereen, inbegrepen ET in Brussel, naar zijn pijpen
laten dansen.
De
vertoning zelf laat op zich wachten. Men is er nog niet aan uit : wordt het een
tragedie, of een komedie? Of eerde iets op zn Italiaans: een komische
tragedie?
***
Ter zake : De meerderheden in Kamer en Senaat in Italië
zijn best te vergelijken met de pitjes-bak van bij ons. Om 08 uur had
Berlusconi 114 zetels, en Linx, met 1%meer stemmen, had er maar 113
Om 10 uur is dat al 116 tegen 113. De Italiaanse kranten
gruwelen van de uitslagen en schreeuwen om nieuwe verkiezingen. Helpt niets,
zegt Berlusconi, door de 23% op de Cinque Stelle van die zot, is duidelijk wat
de Italianen denken over de politiek gedurende de tijd dat Europa mij uitgeschakeld
had...
Heerlijke man, die Berlusconi!
***
Met
andere woorden : Rien ne va plus, om reden dat voortaan alles vierkant
draait. Dat is dus het resultaat als Europa zich bemoeit met andermans zaken. Om
het even wat Linx en Groen probeert, Berlusconi kan het blokkeren.
Wat
moet het hart van die man van eedle fierheid beven Van verkozen Staatshoofd
in een vrij land, dor Euro-ET op een mooie dag als een straat-kat aan de voordeur
buiten te zijn gezet, langs de achterdeur terug binnen geroepen te worden door
het volk : ge moet het maar doen!
Blijft
natuurlijk te zien, hoe die Beppe Grillo zal eindigen. Het zou natuurlijk àl te
zot zijn mocht die Mario Monti als Premier moeten opvolgen .
In
ieder geval is de toekomst vandaag begonnen. Maar als dat allemaal goed zal
zijn voor de vooruitgang? Berlusconi weet dat, maar zullen de anderen dat ook
willen weten?
***
Als
sfeerbeeld van wat er op dit uur in Italië leeft moet ik verwijzen naar het
Romeinse comedia dellArte uit de Oudheid. Het ene intrige volgt hier het
andere op, zeer tot jolijt van de toeschouwers.
Men
vraagt zich niet eens af wat het morgen wordt. De euforie vanwege het feit de Eurocraten
een hak te hebben gezet, primeert. Het Verdrag van Rome, startschot voor de
EEG, zou wel eens in dezelfde stad de eindmeet kunnen bereiken
Allez!
Een soort Kuurne-Brussel-Kurne met start enaankomst in dezelfde stad.
Waar
men wel wakker van ligt, is dat overmorgen hùn Paus vrijwillig een stap terug
zet. Dàt is Geschiedenis met Hoofdletter. En ook dat die Monti, de Eurocraat die
Brussel op hun dak stuurde, als een geslagen hond met de staart tussen de benen
eruit is getrapt.
Morgen?
Maar man toch, dat is een andere dag!.
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
De
beurs in Milaan was ondertussen, omdat scheen dat Links het goed zou doen, met
sprongen omhoog gegaan.
***
Ter zake : De VRT tracht ondertussen tijd te winnen om toch
maar geen cijfers te moeten geven.
***
Het
wordt dus wachten tot morgenvroeg. Maar de beer loopt nog rond. Geen sprake dat
we hier zijn vel al zouden te koop aanbieden .
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1231 - MET BANG HART MAAR MET EEN HALLELUIA IN DE KEEL
.
1231 - MET BANG HART MAAR
MET EEN HALLELUIA IN DE KEEL
***
***
17 UUR,
Ziehier wat de Itliaanse kranten op dit uur boven
aanhun commentaar zetten .
***
Ter
zake : Wat de VRT er
ondertussen van maakt? Dat al hun gestook gewoon werkt als een boemrang
***
In Nederland
schijnen ondertussen de duivels te zijn losgebroken, met in het achterhoofd de
toekomst van de Euro-zone.
Crisis-vergadering,
tot zelfs in het Witte Huis toe .
Weet niet of
ik moet huilen of lachen ..
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door te
geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef Kris Peeters, die dit
weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1230 â BERLUSCONI-LAND DOOR DE OGEN VAN EEN CAMP BEWAKER
.
1230 BERLUSCONI-LAND DOOR DE OGEN VAN EEN CAMP BEWAKER
***
Het
Italia van Uw dromen : Spagetti Bolognese al Pomodoro.
Overschotjes
in de stad Bologna op een bedje van tot kleverige vermicelli-draden (geperste
bloem met water), zwemmend in de olijf-olie, bij U op tafel gebracht in torenhoge
schelven door een der mooiste vrouwen er wereld.Buon appetito!
***
Italia mon Amour!
Het kan haast niet
anders! Net als Kim De Ghelder moet Hugoke door zijn moeder misbruikt zijn.
Over Italië weet hij vaag-weg van horen zeggen, een en ander, maar
on-toerekenings-vatbaar als hij dreigt te worden, geraakt hij weer in eendelirium als hij kan spreken over de hormonen
van een ander.
Wat de man weet,
weet hij van de TV en schrift hij erover inde gazetten, waar de TV dan uit put om aan objectieve berichtgeving te
doen.
Even herinneren,
Hogoke, waar die verhalen over die minderjarige lellebel komen. Pas op : ik wik
mijn woorden, want het gaat over een (afvallige) Marokkaanse schone die al van
in de wieg geleerd werd hoe ze mannen kan verslinden. Een Marokkaanse zeer
schone dus! De aanklacht tegen haar beschermheer berust op de getuigenis van
één dame uit dat vrolijk nachtelijk gezelschap, die er zich trouwens over
beklaagt dat zij met slechts 2.000, met een kluitje dus in hert riet werd
weggestuurd, en dat zij gezien heeft dat dat jonge ding met 2.500 werd
beloond. Zij weet dus uit goede bron, wat er achter gesloten deuren is gebeurd
nadat zij de kamer werd uitgestuurd, want zij is in de gang gebleven. Het jong
ding loochent met veel bravoure, en Silvio lacht breed uit wuivend met beide
handen, vanwege weer eens die gratis publiciteit. Ik citeer de officiële Akte
van Beschuldiging waaruit de maffiose Rechters een vonnis moeten distilleren.
Daar zijn ze dus al een paar jaar zoet mee .
Eerst heette het,
dat de Premier onschendbaar was. Schande! Driewerf schande, want dat was een
Wet speciaal door hem op zijn maat gemaakt. Tiens, en al die tijd dat de man
geen Premier is geweest? Tja, dan hadden die Rechters geen tijd zeker?!
Voor hen (de Linkse
brul-boeien) en voor de VRT, dus voor Hugoke, is de verkrachting van een
minderjarig vroom Moslim-kind zo goed als bewezen. Voor de meeste Italianen is
het de reden waarom ze voor Berlusconi kiezen .
***
Ter zake :
Ik wil niet in het Europa van Berlusconi leven
OPINIE − 25/02/13, 07u32
***
Wat hebben we ons ooit vrolijk gemaakt over de
kannibalen Amin en Bokassa. Prehistorie in groot ornaat. Afrikaanse leiders met
grootheidswaan van terminale syfilislijders. Zo bont maken Europese
democratieën het niet. Nou?
Er ligt wel een horrorscenario op de loer. Stel dat
Silvio Berlusconi de Italiaanse parlementsverkiezingen wint. Dan hebben we het
nog altijd niet over een kannibaal die mensenvlees roostert, maar wel over een
seksist die vrouwenslipjes barbecuet. Over een man die laatst nog Benito
Mussolini de hemel in prees. In beschaving scheelt het weinig met Amin en
Bokassa. In autocratie ook niet.
Mijn probleem is: ik wil niet in het Europa van
Berlusconi leven. Niet in een bordeel met lachspiegels voor minderjarige
courtisanes. Maar die ascese kan Europa mij niet beloven.
Italianen. Ze hebben alles: landschappelijke
hemellichamen, creatieve leer- meesters, mode, stijl, ultra geraffineerde
keuken. Ook nog voetbal. Maar hun democratische gehalte kun je voor geen cent
vertrouwen. Ze kwekken een gelikte en gelifte beunhaas na als adoptiekinderen
zonder origine.
Ze zijn trots op een seniele bordeelhouder als
premier. Niets mis met bordeelhouders, maar toch niet in een Europese
ministerraad.
Houd dan bordeel in de Ronde van Vlaanderen. Daar
weet de massa aan het einde van de dag niet meer of ze van voren of van achteren
leeft.
Hugo Camps
***
Hugoke
is de kampioen in het omdraaien van oorzaken en gevolgen. Al staat het hem
natuurlijk vrij, om uit te wijken en naar Patagonië te gaan wonen. Maar ik denk
eerder, dat wij, de normale mensen, niet willen leven in dàt Europa dat Hugoke
voorstaat. Een Europa waar allen zodanig gelijk zijn, omdat niemand nog iets
heeft.
Voor
de rest wil ik deze keer mild blijven voor Hugoke : hij schiet met grof zaad en
van dichtbij met een kanon uit de 100-jarige Oorlog op Il Cavaliere, maar hij
is mild voor dot door Gode gezegd vaderland. Spreekt hij toch minstens die ene
keer in zijn leven de waarheid, geheel de waarheid en niet dan de waarheid. Alleen
slaat hij de bal grandioos mis over de Italiaanse keuken. Zie hoger. Die is, in
doorsnee, niet verfijnd, niet Frans en al zeker niet Bourgondisch, al beschikken
ze over de beste ingrediënten ter wereld. Om nog maar te zwijgen over de
vino, over de gezelligheid en over de ambiance. Maar de Italiaanse keuken is
de keuken van de bijeen geraspte overschotjes.. Om de lekkerste pizzas te
maken heeft de Italiaanse Mama wat bloem en water nodig en de overschotjes in
de frigo : tomaten uit eigen tuin, salami in dunne schijfjes, zelf geplukte
wilde champignons, op de zee-bodem bijeen geschraapte schelpjes (vongolé) die
dan op tafel komt, voorzien van de meest tot de verbeelding sprekende namen.
Kazen zijn er, naar ieders smaak en vermogen, maar allemaal van schapen-melk.
Boter, gekarnd uit verse melk, bestaat alleen in de verbeelding van de heimwee.
De ongekroonde koni.ng van de Italiaanse keuken is de eeuwige olijf-olie afkomstig
uit de olijfgaanden die door de over-over-over grootvaders uit de tijd der Oude
Romeinen zijn geplant, zon kleine 2500 jaar geleden.Dat is geen olijf-olie, dat is pure traditie
waarin Uw stuk raar-gebraden vlees van onbestemde herkomst zwemt.
Rare
keuken die Italiaanse keuken. Eerder arme-mensen kost. Maar het vermijdt wel
boulemie,en hart- en vaatziekten. Al
kijken wij, aangespoelden, raar op als de 2 leuke tiner-meisjes aan de tafel
naast ons, elk een reusachtige Spagetti Bologbnese bestellen, vervolgensn Ossobuco krijgen van reusachtige
afmetingen en als dolce (dessert) elk n sereuse portie frieten bestellen.
Een volle maaltijd voor een hele shift haven)-arbeiders in Antwerpen .
***
Klontjes
zoals die van Tirlemont daarentegen zijn totaal onbekend, zo ook onze
heerlijke bruine suiker voor de wafels, een onbekende lekkerij (zelfs de
speciaal-zaak kan U niet helpen aan eennieuw wafel-ijzer). Zonder hun over-heerlijke espresso de dag rond, of
de capuchino na de middag, zou Italië al lang neergedonderd zijn in dezelfde
armoede als de Grieken.
Neen,
Campske, U slaat als naar gewoonte de bal in het net..
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1239 - OVER EEN DADER DIE LEGAAL OF ILLEGAAL GESTOLEN HEEFT
.
1239 - OVER EEN DADER
DIE LEGAAL OF ILLEGAAL GESTOLEN HEEFT
***
***
Ja, ik weet het.
Het was pas gisteren dat onderaan mijn opstelletje voor de eerste keer de
bevriende blogs vermeld stonden. Bij SeniorenNet staan deze twee in de linker
kolom als meest bezochte sites : Guvaal en Polkum. Ook zij waren de dag-dagelijs
strijdmakkers van de betretrde Tay van Angeltjes.
Deze morgen heb ik
de verleiding niet kunnen weerstaan, om Guvaal, de man die schrijft met een
scalpel, integraal over te nemen. Deze keer lag Leterminator op de kille
snij-tafel om op een beleefde manier in tripkens vaneen te wordengesneden. Mercie, Guido. Doe zo verder! Enne
ik wenste dat het waar was, dat van die kille steen.
Verder wordt,
omwille van het waarheids-gehalte, Polum opgediend, bereid op grootmoeders
wijze, op een bedje van vlammende verontwaardiging. Ik sluit me niet alleen aan
bij deze spreker, ik voeg er zelfs aan toe, dat de meeste Muzelvrouwen vrijwillig
meewerken aan hun eigen ont-menselijking door het dragen van die hoogst
on-vrouwelijke boerka. Misschien dat ze het ooit snappen, dat als wij spreken
over n boerka om ons vuil in te doen, wij zon grote zwarte plastic zak
bedoelen om op straat te zetten. Of dat al dan niet te zien heeft met een
getrukeerde foto (zie hierboven) maakt niet veel uit. Als Muzelvrouwen en
Muzelmannen zo sterk aangetrokken worden door hun eigen koeltoer, waarom zijn
ze dan niet daar gebleven? Net als zij, houden wij onze greep op de eigen
cultuur. Met dat verschil dat het hier òns Thuisland is, en niet het hunne.
Kijk, ik hoop dat
door deze twee voorbeelden uit het leven gegrepen, de honger aangescherpt
wordt. Dat het smaakt naar de trog. Om nog.
***
Ter zake :
Het
woord is aan de Heer Guvaal.
In de weekeindeditie van De Standaard stond een
uitvoerig interview met Yves Leterme, waarin deze stelt, dat hij de Belgische
politiek niet meer op de voet volgt. Hij werkt nu in Parijs voor de Oeso en
heeft het daar zogezegd te druk. Zo druk, dat hij diezelfde dag van het
interview wél tijd had om op Tv deel te nemen aan De klas van Frieda én
Reyers laat. Typische tsjeventaal, zullen we maar zeggen, zeker?
Verderop
in datzelfde interview blijkt ook, dat Letermes contract met de Oeso op 7
december a.s. ten einde loopt, dat hij dat kan verlengen, maar dat hij daar in
het najaar eens over zal nadenken. Zou dat inhouden dat de verloren zoon terug
naar de CD&V schaapsstal komt? Het is niet onmogelijk en e.e.a. zal
afhangen van de verdere evolutie van de binnenlandse politiek, inbegrepen de
nasleep van de Dexia affaire, waarin ACVer Leterme een hoofdrol speelde. Bij
CD&V is men er helemaal niet gerust in, vooral nu uit een laatste peiling
(van Le Soir dan nog) blijkt dat de partij voorbij zou gestoken worden door de
al even armlastige SP.a en dat de N-VA evenveel stemmen zou halen als de drie
traditionele Vlaamse meerderheidspartijen samen (39%).
En Kris
Peeters dan? Wel die mag dan nog steeds populair zijn in Vlaanderen en geen
ACVer, de man van de copernicaanse revolutie bevindt zich tegenwoordig in een
moeilijke spreidstand. In zijn eigen, regionale regering moet hij de vriend
blijven van de N-VA, terwijl diezelfde partij in de federale oppositie garen
kan spinnen, daar waar CD&V alleen maar verdere blamages kan oplopen en
moet zien de schade te beperken. Als gevolg daarvan neemt Peeters de laatste
tijd wel meer afstand van de Vlaamse eisen, o.m. door te stellen dat hij een
efficiënt België zou verkiezen boven een onafhankelijk Vlaanderen, terwijl hij
zelf wel verstandig genoeg zou moeten zijn om te beseffen dat op langere
termijn het eerste, een efficiënt België, een utopie is en het tweede steeds
meer een waarschijnlijkheid.
Een
terugkeer van Leterme naar de Belgische politiek zal echter CD&V weinig
soelaas brengen. Zolang de schulden van de Dexia holding als zwaard van
Damokles boven de federale regering blijft hangen en daarenboven niet
uitgeklaard geraakt hoe het ACV de fiscus heeft mogen ontwijken, kan de
mogelijke invaller best nog wat in Parijs blijven. Paris vaut bien une messe
om eens een Franse koning te parafraseren.
***
Wij danken de Heer Guvaal voor zijn uiteenzetting,
en verlenen nu het woord aan de Heer Polkum
***
Ik heb mijn artikel van 24/2 verwijderd omdat ik
niet duidelijk genoeg was . Hierbij geef ik de juiste bedoeling aan van de
leugenaars van demedia. Zij beschadigen
bewust,door een pertinente leugen, de
voorzitter van het VB. Wil je een voorbeeld van uit de context rukken ? Dit is
er een dat kan tellen !
vandaag .be
Dewinter vergelijkt boerka's met vuilniszakken
Vlaams Belang-boegbeeld Filip Dewinter zorgde
gisteren voor heel wat ophef op de microblogsite Twitter nadat hij een nieuwe
foto tweette.
Hij gooide een foto op het net van een vrouw en
kind in boerka tussen twee vuilniszakken met het onderschrift zoek de vijf
verschillen.
Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans antwoordde
op de tweet van Dewinter Het verschil is dat een vuilniszak een nuttig
voorwerp is.
DE LEUGENAARS VAN VANDAAG.BE NEMEN KLAKKELOOS HET
ARTIKEL VAN DIE ANDERE LEUGENAARS VAN DE STANDAARD OVER.
Zij verwijzen zelf naar twitter, dus verdraaien ze
bewust de waarheid, zeg ik dus in verstaanbare taal LEUGENAARS.
Hier de
tweet van G.Annemans :
Gerolf
Annemans @gannemans
Boerka dr unaniem gestemde wet verboden i Belgie.
Terecht. =ontmenselijking vd vrouw. Versch is dus : vuilzak=nuttig voorwerp.
Een pertinente leugen van de media dus die om
rechtzetting vraagt !!
Dàt toont aan op welke manier we door de pers in
dit land valselijkge-informeerd
worden.Hier hebben ze zelf de maskers
afgetrokken. Schandelijke media !
Nu de foto zelf : die is duidelijk genomen met
medeweten van de boerkamadammen.De
vuilzakken zijn vooraf netjes geplaatst om deze pose op foto te zetten. De
vraag is nu ? Wie nam deze foto van deze gewillige dametjes ?Ik kan me nauwelijks voorstellen dat FDW deze
foto mocht nemen. Een beetje nader onderzoek zou hier op zijn plaats zijn. In
elk geval heeft bij dit artikel de pers bewezen niet voor leugens terug te
deinzen. Alle middelen zijn goed zei tobbak.
***
Ik
hoop dat het duidelijker geworden is, waarom ik mannen als Guvaal, Polkum,
naast nog vele anderen, de Rechtlijnigen noem. Wit is wit en zwart is zwart.
Moesten
onze politiekers, die Grote Geesten, allemaal tot die simpele waarheid willen
terugkeren, het leven zou veel eenvoudiger zijn. Dat wil daarom nog niet zeggen
dat ze elkaar de hersenen moeten inslaan. In het wetten maken en in het
besturen kunnen we nog altijd elkaar vinden.
In
België kan dat al lang niet meer, en de EU is in hetzelfde bedje ziek. Is dat
nu zo erg, om de ware bedoelingen over de immigratie, over Europa, over de
Muzelmannerij, op tafel te leggen? Compromissen zullen er altijd moeten
gesloten worden, anders moet de ene partij de andere uitmoorden. En dan zijn we
terug bij Caïn en Abel, de zonen van Adam en Eva, waar het allemaal mee begon.
En
zo komt zelfs de tweezakkerij bij de Aanklager zelf op een haasj-over spel van
woorden neer legaal of illegaal bedriegen Is dat de wereld waarin we willen
leven? .
Schaf
af, die Belgische en die Europese heksen-ketel, en vervang al hun
reglementeringen, wetten en verordeningen, door de eeuwenoude, zeer eenvoudige
maar duidelijke 10 Geboden Gods! .
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1238 - HIJ IS NOG EERLIJKER DAN GOUD : HIJ ZOU NOG GEEN APPEL STELEN
A.D.
25 Februari 2013
.
Wetewatje
:PALING= vader van chinees meisje
.
1238 - HIJ IS NOG
EERLIJKER DAN GOUD : HIJ ZOU NOG GEEN APPEL STELEN
***
***
U herinnert zich
ongetwijfeld nog de Marokkaner vader wiens zoon opgepakt werd wegens moord. Ook
hij, net als de Euro-ET, wilde de wereld
tegen beter weten in, blijven voorliegen. Erger nog : die vader loog om zijn
zoon te beschermen, maar ET liegt voor eigen rekening. Hij is inderdaad de
waardige zoon van een waardige dieven-bende, wat de baas van het ACW ook zegt.
Ik denk trouwens, dat er een beetje vel werk gemaakt wordt aan de
voorbereidingen om klacht in te dienen Moeten zij het dan zo ver gaan zoeken?
Gisteren zagen we
BDW ongeveer eenzelfde toneelstukje opvoeren bij VTM, maar dan in de rol van
Openbaar Aanklager. Den Danny wist niet waar kijken bij de stelling dat de top
van het ACW ofwel legaal, ofwel illegaal oneerlijk was geweest. Dezelfde rol was in de 7e Dag weggelegd
voor Gerolf Annemans van het Vlaams Belang. De andere partij-voorzitters zaten
te lullen over de Begroting, maar bleven als betrapte standbeelden voor zich
uitkijken toen Annemans de vinger in de wonde rond dreef, dat Vlaanderen
jaarlijks 16 miljard Euro pompt in de bodemloze francofone putten. BDW deed
dat, bij VTM, dunnetjes over : de PS wil het geld blijven buitensmijten langs
deuren en vensters : ze vegen hun botten aan de Europese voorschriften, en als
de Vlamingen het dan anders willen, zoals de EU dat voorschrijft, is de
oplossing dan de belastingen, de Vlaamse melk-koe, te verhogen
Ja, mensen, het was
gisteren een heugelijke Dag des Heren! De VRT had zowaar die paar Italianen
gevonden om te interviewen, die tegen Berlusconi waren, om zo de indruk te
wekken dat hun wensen op het punt stonden in vervulling te gaan. Ze waren zelf zwaar
in de kosten gekomen om de beelden over te kopen bij een Milanese plaatselijke
zender, van een paar furies met blote-borsten die een optreden hadden gepland
gelijktijdig met het verschijnen van Berlusconi bij de urnen. De klank was
beter dan de beelden!
Onderwijl, binst ik
aan het werk was voor mijn lezers, zat ik met een half oor en een heel oog te luisteren
naar de Rai, die bezig was op het St Pietersplein in Rome, dat zwart zag van
het volk. Voor 99% jonge mensen konden we vaststellen, telkens er ingezoomd
werd op de vele spandoeken met sympathie voor Benedictus bij zijn laatste
publiek optreden als Paus. Zij hadden uren staan wachten, bij elkaar
beschutting zoekend tegen de regen, de sneeuw en de striemende wind. De VRT
bracht een halve minuut compilatie ervan, met alleen maar vage beelden van het
geheel : dit uitgebreid historisch te noemen Angelus-gebed op het middag-uur
kreeg minder aandacht dan de wegens het weer afgelaste Kuurne-Brussel-Kuurne.
Waarmee nog maar eens bewezen is, dat de Rode Zender zijnprioriteiten kent Een kwartier lang een
non-event verslaan, en voorbijgaan aan de tekenen des tijds!
Want de link is
immers overduidelijk voor wie oren heeft om te horen, en ogen om te zien : het
katholiek Geloof is springlevend, en het Italiaanse volk blijft trouw aan zijn
roots die best vertegenwoordigd worden door een flamboyante Berlusconi.
De uitslag is pas
voor deze avond laat. De teerlingen rollen nog tot 15 uur
Ter zake :
Van Rompuy: ik ga niet als een kleine dictator te
werk
Posted on 24 februari
2013door E.J. Bron
***
Voorzitter Herman Van Rompuy van de Europese Raad
wijst de kritiek van minister Frans Timmermans (PvdA, Buitenlandse Zaken) van
de hand. Volgens Timmermans heeft Van Rompuy weinig gevoel voor het gebrek aan
draagvlak bij de bevolking voor de EU.
De indruk werd gewekt dat ik alleen beslis. Dat is
niet zo, zei Van Rompuy zondag in televisieprogramma Buitenhof.
Beslissen
Van Rompuy zegt dat hij verrast was door de
uitspraken van minister Timmermans vorige week. De voorzitter van de Europese
Raad legt uit dat hij alleen de bijeenkomsten van de 27 EU-regeringsleiders
voorzit, maar dat zij beslissen. De beslissingen worden niet door mij genomen
of door een abstract, anoniem lichaam in Brussel dat geen verantwoording moet
afleggen. Het zijn de 27 regeringsleiders.
We moeten het niet voorstellen alsof ik daar als
kleine dictator te werk ga, helemaal niet, zegt Van Rompuy. Onzin wil hij de
kritiek van Timmermans niet noemen. Ik zie Frans te graag om daar het woord
onzin voor te gebruiken.
Parlement
In de uitzending benadrukte Van Rompuy het belang
voor landen om het begrotingstekort terug te dringen. Dat moet niet omdat
Brussel het wil, maar in het belang van de sociale zekerheid van lidstaten,
zegt Van Rompuy.
Van Rompuy weerlegde ook de kritiek op het gebrek
aan democratie in de EU. Regeringsleiders, zoals premier Mark Rutte (VVD),
worden gecontroleerd door hun eigen parlement en kiezers. Van Rompuy en de
Europese Commissie moeten verantwoording afleggen aan het Europees Parlement.
De democratie wordt niet opzij gezet.
Bron:
http://tinyurl.com/axc8ox5 (Elsevier)
***
Even
de puntjes op de i zetten. Net als de VRT, is de Rai hier de officiële
Staats-zender. Die is zeker niet Berlusconi-gezind, maar houdt minstens de
schijn op van onpartijdigheid. Net als de VRT zit de Rai vol communisten en
socialisten, maar dat is hier maar het laagje vernis boven-op. Onder alle
uiterlijke schijn zijn en blijven het Italianen en Italianen zouden met Hamer
en Sikkel op hun kop meelopen met flambeeuwen rond de Processie met het
Allerheiligste onder de baldakijn.
Zolang
Italië Italië blijft, en geen Monti-Schurken Staat wordt, zal de wereld blijven
draaien. VnV, ziet U. Vrij & Vrolijk.
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
was
er vlug bij deze morgen : Meneerke Peeters (neen, niet het corpulente strip-figuurtje,
maar die andere opgeschoten stijve hark
bij de Tsjeven die altijd van zijn paard
valt)is er nu al van overtuigd, dat hij
BDW binnen het jaar in het zand zal doen bijten. De man is er vroeg bij. Goed
voor hem. Want naarmate de Dag der Dagen nadert, zal zijn grootspraak wel
koelen zonder blazen.
Wat
ons, de Rechtlijnigen daarin vooral moet bezig houden, is de oproep om Verzamelen
te blazen te beantwoorden, om de rangen te sluiten, schouder aan schouder rond
de Leeuw. Naarmate de een wegvalt, moeten er twee in de plaats komen.
***
Ter
zake : Na het onverwacht
afscheid dat we hebben moeten nemen van Ray DeBouvrie van Angeltjes, geraken
zijn opvolgers stilaan ingeburgerd. Het zal niet eenvoudig zijn in zijn
voetstappen te treden, want Ray stapte met zevenmijls-laarzen naar zijn doel. Zijn vrijzinnige geest botste al eens met de
mijne, die meer traditie-getrouw in het Cristendom de eerste en voornaamste
borstwering zag tegen het opdringerige Islamisme. Natuurlijk zaten Ray en ik,
alle verhoudingen in acht genomen, op dezelfde golflengte, maar dat zou hij
voor geen geld ter wereld hebben willen toegeven. Alleen, off the record,
vertrouwde hij mij ooit toe, dat ook hij in de gewijde stilte van een lege kerk
tot rust kon komen. The chapel in the moonlight, U weet wel. Voilà, dacht ik
toen: w.w.m.b., maar ik heb het hem niet gezegd .
Ooit vertrouwde hij
mij toeontdekt te hebben dat Karthuizer
een andere goede vriend, een priester scheen te zijn, toen ik al lang fotos
van de man als Bisschop had toegezonden gekregen. Er is dus iets dat
gelijkgezinden aantrekt en tevens afstoot. Ray heeft in zaken van Geloof en
Zeden werkelijk op sommige momentengetempeest tegen mij en daarbij mijn priv& met naam en toenaam met alles
erop en eraan voor de leeuwen gegooid. Het was de tijd dat mijn blog
(Digitalia) op SeniorenNet dagen aan en stuk begon met de slagzin : RAY-X
stralen kunnen de gezondheid schaden. Het was zo erg, dat Ray toen
dreigde (en het korte tijd uitgehouden heeft) om te stoppen met Angeltjes. Onze
discussie werd tenslotte stop gezet, nadat Ray op Angetjes zijn afgesproken
excuses publiceerde. Korte tijd later heb ik de blog Digitalia geschrapt, omdat
ik toen niets meer wilde te maken hebben met SeniorenNet en al zeker niet met
Ray van Angeltjes. Vanaf dat moment heeft die trouwens bij Angeltjes de
verwijzing naar alle bevriende blogs geschrapt. Hij wou dus geen vrienden meer,
tenzij zij die dansten naar zijn pijpen. Zo dacht ik. Maar ik dwaalde.
Ik dacht :Der Starke
ist am mächtigssten allene. En we zijn elkaar uit de weg blijven gaan.
***
Maar het zat
er dik in, dat hij er ooit klaar voor zou zijn om mijn uitnodiging om hier een
paar verlof-dagen door te brengen, zou aanvaarden. De Eeuwigheid is ons te snel
af geweest.
Maar zie,
bomen ontmoeten elkaar niet, mensen wel. En daar doen we iets voor. Deze morgen
waaide een goede wind de groeten binnen van een oude (bij manier van spreken)
vriend. Onmiddellijk kwam de inspiratie en ik begin er hieronder direct mee : in
de hoop dat we met onze blogs een weef-stuk over heel het land weven, die ons
volk moet hoop geven. Verwarmend tot in het beendermerg, en vol hoop. Ons
geschrijf VnV (Vrij & Vrolijk) moet een uitspansel, een blauwe hemel vormen
over gans Vlaanderen, waarin de stralende zon van Vlaams Belang L &
W ( Law and Order) de boventoon voert.
Hier staan
we, we kunnen niet anders.
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door te
geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef Kris Peeters, die dit
weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever kon verslaan..
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
1236 - ZONDAG MORGEN VROEG IN HET ALND VAN BRLUSCONI
.
1236 - ZONDAG MORGEN
VROEG IN HET ALND VAN BRLUSCONI
Voor hem
die de tekenen begrijpt :
De
stormvogel voorspelt niets goeds
***
Het is hier niet
alleen het Land van 51 miljoen Italianen en van Silvio Berlusconi, maar nog
veel meer het land van de Alea jacta est. Als U het liever in biologische
termen wilt horen, dan klinkt het iets in de zin van de dracht is ten einde,
of, plastischer gezegd : er is al 4 cm opening.
Het staat dus te
gebeuren, het Italiaanse volk staat, net als Julius César, voor de Rubicon, dat
kleine riviertje ten zuiden van Rome, waar César de knoop doorhakte, oprukken
om Rome te veroveren tegen zijn belagers, of platte broodjes bakken om opnieuw
de gunst van de Senaat te verwerven. Hij koos voor de strijd. Hij kwal, hij
zag, hij overwon, al waren dat woorden die hij bij ons, in Gallië, nog zou leren.
Als dàt geen
vingerwijzing is uit de Hemel. Deze keer geen handige fotograaf om de bliksem-inslag
op de koepel van de Sint Pieters vast te leggen. Maar de Slag om de Urnen is
begonnen. Net op het uur dat ik dit schrijf, vroeg in de morgen, gaan de stem-bureaus
open. Het volk mag spreken.
Toen de dag in de
lucht kwam, was het miezerig en donker weer. Je moest niet eens kunnen zien, de
kilte kleefde zò tegen de ramen. Buiten wist ik weer de hagel-vlagen over de
olijfgaarden tegen de heuvel-ruggen striemen. Niemand aanwezig in de velden,
uiteraard, maar tot laat in de avond waren gisteren nog de snoeiers bezig
geweest. Olijven, even knoestig als de oude boeren die ze verzorgen, zijn de
enige rijkdom van deze arme boerenstreek, waar de jeugd is uit weg getrokken
naar de grote steden. Als even later een stralende zon doorbreekt, is dat maar
voor even. Precies Don Camillo die ons met een milde glimlacht er aan komt
herinneren, dat het Daarboven ook niet alles koek en ei is. Het weer zal hopelijk
geen voorspelling over de verkiezingen inhouden, want zon, afgewisseld met
sneeuwvlagen, voorspelt niets goeds.
***
In de arena staan :
benevens Il Cavaliere, een oud-communist (Pier Luigi Bersani), een clown (Beppe
Grillo, de krekel). De laatste peilingen zouden 30 34 17 zijn. Mario Monti,
de poesjenel van het duo ET en Barbatosso in Brussel, speelt amper mee want de
Italianen zijn het allemaal meer dan beu. Ze zien wat er met hun naaste buurman,
de Griek, is gebeurd, en wetend dat ze een geduchte industriële macht bezitten
zullen ze zich niet laten doen.
Beppe Grillo,
de clown, wil alle polletiekers naar huis sturen, om met een propere lei te
herbeginnen, en Il Cavaliere zei gisteren nog publiekelijk dat Justitie erger
is dan de Siciliaanse maffia. U ziet : Italië gelijkt drommels goed op ons
eigen land. Onbekwaamheid gedirigeerd
door corruptie, of corruptie gedirigeerd door onbekwaamheid.
Bersani,
de oud-communist, is de perfecte weerspiegeling van de Italiaanse ziel die nog
altijd op een meesterlijke manier weerspiegeld is in de 40-jaar oude film van
Don Camillo en Peppone, met Fernandel in de hoofdrol. Wees niet verwonderd, als
U in een klein bergdorpje de pastoor in de kerk bezig hoort, lijk onze Don Pompeï,
en U zich meteen verplaatst voelt naar het Rode Plein in Moskou
***
Of de Italianen in de
100 Miljard die Europa ongevraagd twee dagen voor de verkiezingen, toegestoken
heeft aan Mario Monti, een chantage van het zuiverste karaat zullen zien, zullen
we pas tegen volgende week woensdag zien.
Eigenlijk is het
een maat voor niets. Want men zal op Europees vlak Berlusconi niet anders behandelen
dan DeWever in België.
Tenzij Tenzij de
laars van Italgebruikt wordt om de Euro)-bonzen een stamp onder hun broek te
verkopen.
***
Ter zake :
Volgende week gaan we dus in levende lijve een paar
lijntjes in het Grote Boek van de Geschiedenis beleven. De twee machten die
Europa beheersen staan voor een nieuw begin. Zowel inde Kerk als in de Euro-Cenakels worden de
kaarten herschud. Het Concilie die de nieuwe Paus moet kiezen, is een traditie
van duizenden jaren ver en het speelt zich af in bijna heilige gebouwen. . De
cenakels in Brussel daarentegen zijn ranzige achterkamertjes waar de Groten der
Aarde hun spelletjes spelen.
***
Besluit
: dat de beste moge winnen.
In
deze hoop wil ik leven en serven. Als het maar een Donderleeuw in mineur wordt,
waar coalitie op coalitie de macht betwist. Terugdenkend aan de woorden van
Julius César voornoemd, moet ik toch zeggen het beste te verhopen. Zijn wij, Belgen,
dan niet de dappersten aller Galliërs.
***
Onderwijl
vernemen we dat de bloemenstad Firenze onder de sneeuw bedolven ligt, en dat op
het St Pietersplein de Italianen in groepjes bij elkaar drommen om de hagel- en
sneeuwbuien te trotseren, in afwachting van het allerlaatste Agelus, dat Paus
Benedictus XVI op het middag-uur zal voorzeggen.
Hier
bestaat geen stem-plicht, al moet men zich voordien laten inschrijven op de
kiezers-lijsten. Er is dus veel kans, dat de Italianen zullen stemmen met de
voeten. Door zich uit de weg te reppen ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1234 - WE WORDEN ALLEMAAL GECATALOGEERD GENUMMERD, ONDERVERDEELD EN INGEBONDEN
.
1234 - WE WORDEN
ALLEMAAL GECATALOGEERD GENUMMERD, ONDERVERDEELD EN INGEBONDEN
***
***
Xander is weer eens
de onheils-profeet van dienst.
Maar ik wil hem een
eindje vooruit helpen, door het licht te laten schijnen op de werking van codisce
fiscale, een soort Rijks Registernummer die ook bij ons bestaat,
maar de facto (in dat verband) dode letter blijft. Gelukkig maar.
Ik leg uit : die CF
wordt op iedere baby geplakt , gelijk met het doorsnijden van de navelstreng.
Iedere immigrant of resident : idem, van de wieg tot het graf. Niks nieuws dus.
De sans papiers of illegalen moeten het hier dus nog minder gemakkelijk
hebben dan bij ons. Allez, dat is de theorie.
Maar! Niemand kan
hier een tandenborstel kopen, een mixer, een TV, een auto, zonder die CF op te
geven. En daar wordt door de Fiscale Gestapo nauwkeurig op toegekeken, bij
zodanig dat er een echt schikbewind bestaat. Zelfs als U een nieuwe boormachine
koopt in de plaatselijke ijzer-winkel krijgt U die niet mee, zonder die
persoonlijke code op te geven.
Big Brother kan dus
perfect Uw geld-spoor volgen en daar is elke Italiaan als de dood voor.
Dat wij in die 10
jaar nooit enig bericht in die zin gehoord hebben, doet ons twijfelen aan de
efficiëntie. Maar het kan.
***
Ter zake :
Bilderbergers willen wereldwijde ID kaart, mogelijk
op basis van handscan
Xander 22-02-2013 18:03- in eindtijd-profetie,
nwo-ufo-complot
***
Volgens de bekende onderzoeksjournalist James
Tucker wil de beruchte globalistische Bilderberg groep het dragen van een ID
kaart wereldwijd verplicht stellen, te beginnen met alle burgers in Europa en
Amerika. De Wall Street Journal en de Washington Post schrijven dat diverse
leden van de Amerikaanse senaat voorstanders zijn van het invoeren van een
verplichte biometrische ID kaart, die de vingerafdrukken en/of een scan van de
aderen in de bovenkant van iemands hand (of voorhoofd?) moet gaan bevatten.
In de VS is de inmiddels gepensioneerde
libertarische afgevaardigde Ron Paul feitelijk de enige geweest die zich
jarenlang met succes heeft verzet tegen de invoering van een verplichte
wereldwijde biometrische ID kaart. Nu hij weg is bestaat er volgens Thomas E.
Donilon, Nationale Veiligheid Adviseur in het Witte Huis en tevens
Bilderberger, een goede kans dat het Congres akkoord gaat met de invoering van
de kaart. Ron Pauls zoon Rand zou zich er volgens ingewijden niet tegen
verzetten omdat hij hoopt in 2016 presidentskandidaat te worden. (1)
Uit een gelekt overheidsdocument blijkt dat het
Witte Huis plannen heeft om illegale immigranten en buitenlandse arbeiders
verplicht biometrische informatie te laten afstaan voor een nieuw type visum.
Volgens de Wall Street Journal kan deze nieuwe ID kaart, die gebaseerd is op
vingerafdrukken en/of een scan van de aderen in de bovenkant van een hand,
vervolgens verplicht worden gesteld voor alle Amerikaanse werknemers. De stap
naar een gedwongen invoering voor alle burgers is dan nog maar een kleine. (2)
Teken van het Beest
Met name de genoemde handscan zal onder sommige
christenen voor de nodige consternatie zorgen. In het Bijbelboek Openbaring
wordt namelijk voorzegd dat mensen in de eindtijd een verplicht teken op hun hand
of voorhoofd zullen krijgen, het bekende '666' teken van het Beest (de
Antichrist / het systeem van de Antichrist). Vooral evangelische- en
pinksterchristenen geloven al tientallen jaren dat dit een geïmplanteerde chip
zal zijn waarzonder niemand meer kan kopen, verkopen of kan werken. Sinds enige
jaren behoort ook een elektronisch leesbare -zichtbare of onzichtbare- tatoeage
tot de mogelijkheden.
Xander
***
Wat
de Bilderberg-mensen willen, is zo eenvoudig als geniaal. Ik zie inderdaad de
voordelen, met in het achterhoofd de misdaad-bestijding. Maar verdorie, onze
gevangenissen zitten nu al overvol, terwijl er voor 3/4 van de veroordeelde
criminelen gewoon geen plaats is. Er zijn meer criminelen op straat, dan politie-agenten,
en ze zijn daarenboven nog beter bewapend ook. Justitie is een aanfluiting van
het begrip wettelijkheid en/of rechtvaardigheid.
Goed
dus dat de criminaliteit beter kan voorkomen, en opgevolgd worden door moderne
identificatie-technieken.
Al
zal er vanzelfsprekend altijd een onderwereld blijven bestaan.
Het
zal U waarschijnlijk niet ontgaan zijn, dat de goeden weer de pineut zullen
zijn. In de eerste plaats hij/zij zijn liedje niet kweelt zoals de Overheid het
voorschrijft. Anders gezegd, met of zonder goesting, zullen we moeten leren
zwijgen. Knikken en zwijgen. Anders verschijnt er automatisch een zwart kruis
op Uw voorhoofd, en wordt het U verboden nog op straat te komen.Neen beestebn-wagons en crematoria zullen er
waarschijnlijk niet aan te pas komen. Ook geen werk-kampen. Maar er zullen
gewoon rond elk te mijden individu onzichtbare stralingen zijn, die elk
contact onmogelijk maken.
U
zult het zien : het lost zijn zelve op! .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1233 - SANCTORUM WORDT BIJGEZET IN HET RELIEK-SCHRIJn VAN VAN MIJN HERINNERINGEN
.
1233 - SANCTORUM WORDT
BIJGEZET IN HET RELIEK-SCHRIJn VAN VAN MIJN HERINNERINGEN
***
***
De ene verzamelt
vlinders, de andere oude wapens. Ik verzamel de pareltjes die glinsteren in de
alledaagsheid van het bestaan.
Johan was op dreef
vandaag en ik was graag n vliegje geweest bij Termont in Gent, om diens
smoelwerk te zien bij al die uppercuts. En bij Tiënne Vermeersch zie ik zò de
mondhoeken zakken, lijk n barometer die langzaam draait naar stormweer.
***
Een normaal artikel
telt zowat (volgens mijn computer, die daarover altijd ambetant doet) zon 400
à 500 woorden. Deze keer had Johan er bijna 4 keer zoveel nodig. Het is dus een
materie die hem nauw aan het hart ligt. Enne, geloof mij, hij is daarmee niet
alleen ..
Pakt n stoel en
zet joen ê bie. t Is nog nie êdoan in t êrste kart .
***
Ter zake :
Politieke correctheid en taal-epuratie: het
mysterie van de verdwenen allochtoon
21-02-2013 - Johan Sanctorum - Visionair België
***
Tot een van de bloedigste regimes sinds de tweede
wereldoorlog kan dat van de Rode Khmer gerekend worden, de militaire tak van de
Communistische Partij van Democratisch Kampuchea (nu Cambodja). Hun bezieler en
leider, Pol Pot, had het plan opgevat om de stedelijke beschaving, en eigenlijk
de beschaving tout court, af te schaffen via massale deportaties naar het
platteland. Men schat dat tussen 1975 en 1979 2 à 3 miljoen Cambodjanen (op een
totaal van 7 miljoen) zijn omgekomen.
Behalve in wreedheid overtrof Pol Pot zijn
leermeesters Stalin en Mao ook inzake de totale beslag-legging op het sociale
verkeer en het privé-leven. Slapen, ontlasting, eten en drinken: het moest
allemaal collectief gebeuren. Alles wat naar cultuur, expressie en
individualiteit verwees, werd verboden, op straffe van executie: eigendom
(uiteraard), naast kleding en uiting van persoonlijke smaak (iedereen liep in
het zwart), boeken (behalve dan de reguliere communistische literatuur), het
dragen van een bril (te intellectueel!), kennis van een vreemde taal (gevaar
voor imperialistische smetten), maar ook vriendschappen en familiale banden die
konden leiden tot groepsvorming buiten de cellulaire staats-structuur.
Opmerkelijk is ook het belang dat de Khmers in hun
ijver hechtten aan een juist taalgebruik. Daartoe moest er grote schoonmaak
gehouden worden, niet alleen in de politieke terminologie. Woorden als vader of
moeder waren taboe wegens niet conform de communistische gemeenschaps-zin,
naast een hele resem andere vervuilde woorden uit de omgangstaal. Deze opkuis
vereenvoudigde het leven aanzienlijk, en zou leiden tot de ideale maatschappij,
zo meenden de Khmers oprecht: hun insteek was, hoe schandalig we dat nu ook
vinden, idealistisch, op het maakbaarheids-principe gebaseerd, en, tja, in die
zin zelfs politiek-correct.
Uiteindelijk werden de Khmers verjaagd door de
Vietnamezen, die hen ook eerst in het zadel hadden geholpen. Waarna de
indoctrinatie gewoon doorging.
De verhouding tussen politieke macht en
taalcontrole was het stokpaardje van George Orwell. Al in 1945
publiceerde hij zijn legendarisch geworden Animal Farm, een grotesk-satirische
allegorie over een boerderij waar de varkens het hebben over genomen en een
welzijns-staat creëerden volgens hoger beschreven Stalinistische principes.
Maar de wreedheid is nagenoeg afwezig: de propaganda en de indoctrinatie hebben
de vrijheids-beroving en de fysieke liquidatie grotendeels overbodig gemaakt.
Iedereen is gelukkig omdat... het woord ongeluk gewoon is afgeschaft, meer moet
dat niet zijn!
Orwell had vooral de Stalin-dictatuur voor ogen in
die zin was hij zelfs een pleitbezorger van de Koude Oorlog-, maar de
eigenlijke visionaire dimensie van zijn dis-topische roman reikte verder: hij
zag al de perfecte democratie opdoemen, waar macht en semantiek (de betekenis
die aan woorden wordt toegekend) samenvallen.
Het systeem dat vandaag spreekwoordelijk als
Orwelliaans wordt ge-karakteriseerd, drijft voornamelijk op taal-manipulatie
en semantische verwarring, met de met de communicatie-wetenschap als sleutel-discipline.
Zowel de simplifiërende on-liner als het omgekeerde, de quasi-onbegrijpelijke
woordenbrij, behoren tot het retorisch arsenaal van de macht.
De moderne macht is niet meer repressief, ze grijpt
in op het niveau van de taal, de betekenissen, de tekst.
In een weinig bekend essay van 1946, getiteld
Politics an the English Language, doet George Orwell die newspeak haarfijn
uit de doeken. Macht
berust op verwarring en ondoorzichtigheid, en daartoe moeten er verbale mist-gordijnen
geschapen worden.
Zowel systemen als individuen ontlenen hun
autoriteit aan een complex taalgebruik, een groteske overdaad aan woorden,
frasen, alineas en voetnoten, die op de duur alleen nog naar elkaar verwijzen.
Het euvel komt voor bij wetenschappers, technici, kunstenaars, en zeker ook
politici. Er ontstaan dan kasten van specialisten die elkaar afschermen via een
jargon dat zogezegd noodzakelijk is om ingewikkelde knopen te ontwarren,
terwijl ze de knopen juist nog dikker maken. (→ meer hierover: Eilanden
van gezond verstand). Woorden worden gecreëerd, gecombineerd, gedumpt,
helemaal conform hun inwerking op de publieke opinie. Met de media uiteraard
als noodzakelijke sluis, en het academisch-cultureel establishment als
aangever.
De moderne macht is niet meer repressief, ze grijpt
in op het niveau van de taal, de betekenissen, de tekst. Ze organiseert de
democratie en de publieke opinie op zon manier, dat de free speech alleen nog
een variatie is op de legitieme themas, in een vast verbaal stramien. Alles
wat daar buiten valt, wordt gekwalificeerd als ongeoorloofd, nefast, grof,
extreem.
Ik moest dan ook voortdurend aan Orwell denken,
toen steden zoals Amsterdam in Nederland, en Gent in België, aankondigden dat
ze het woord allochtoon zouden schrappen. Verre van dit met het Rode
Khmer-regime te willen vergelijken, stelt men toch vast dat hier een
gelijkaardig politiek-correct voluntarisme aan het werk is: het idee dat
problemen zich oplossen door de taal te fatsoeneren. Terwijl het net andersom
is: de taal is een weerspiegeling van de sociale realiteit, die niet homogeen
is, maar heterogeen en conflictueus.
De volkstaal is steeds ad rem: als het woord
allochtoon bestaat en gebruikt wordt, is er ook een reden toe. Helemaal
Darwiniaans, zou ik stellen dat in het organische maatschappelijk weefsel
nutteloze en irrelevante termen een zachte dood sterven. En woorden die
overleven, wijzen op dingen die bestaan. Maar zo zien ze het in Gent en
Amsterdam dus niet: de feitelijke censuur op het woord allochtoon creëert
zwarte gaten in de publieke sfeer. Want de samenlevingsproblemen zijn er
natuurlijk wel,- hun on-benoembaar-heid vergroot hen zelfs nog.
De ontkennings-strategie die erachter schuilt is
perfide en lachwekkend tegelijk. Ooit stelde Steve Stevaert, nu actief als
havenbaas in Vietnam, voor om de term Vlaams Belang niet meer uit te spreken,
en enkel nog de afkorting VB te gebruiken (wat dan evengoed op Vuile
Bruinzakken kon slaan). Daarmee zou het probleem volgens hem wel van de baan
geraken. Ongeveer diezelfde tijd beantwoordde Prof. Etienne Vermeersch in de
media elke vraag over die partij met een lakoniek Wie?, in dezelfde
optimistische veronderstelling.
De feitelijke censuur op het woord allochtoon
creëert zwarte gaten in de publieke sfeer. Want de samenlevings-problemen zijn
er natuurlijk wel,- hun on-benoembaarheid vergroot hen zelfs nog.
Nota
van mij : voor het woord allochtoon erin werd gehamerd, dienden we te spreken
over immigranen. Herinnert U zich nog, dat er in de scholen werd rond gehotst,
om de woorden auochtoon enautochtoon
in de kinderkopjes te rammen? Urbbanus was dik tegen zijn goesting, een van die
informatoren in de scholen. Hij was, zo
lachte hij het zaakje uit, liever auto dan allochtoon, omdat hij dacht daarmee
recht te hebben op een auto.
Dit taalkundig proberen te over-rulen van de
realiteit is typerend voor een maakbaarheids-ideologie die au fond niet
geïnteresseerd is in het werkelijke maatschappelijke spanningsveld: in het
kader van een permanente goed-nieuws-show wordt de realiteit geregisseerd en
gefilterd,- iets waar de media overigens voluit aan meedoen. De quasi-ethische
omlijsting van het woord-verbod (onzuiver taalgebruik wordt meteen ook
immoreel taalgebruik) is kenmerkend voor een bovenbouw die wanhopig op zoek
is naar legitimatie: Gent en Amsterdam, redders van het correcte Nederlands, en
hoeders van de beschaving!
Op zich totaal betekenisloos geworden stoplappen
als racistisch en (on)democratisch fungeren als sleutelwoorden in deze
epuratie, die ver voorbij de strikt politieke sfeer gaat. De manier bv. hoe
kreupelen, steeds vanuit de bemoeizucht van de sociale sector, invaliden
werden, dan gehandicapten, daarna mindervaliden, nog later andersvaliden, om
voorlopig te eindigen als personen-met-een-beperking,- is tekenend voor de
fascinatie van de socio-politieke sector voor labelling en semantische
inkapseling.
We denken ook aan de systematische kruistocht van
de reguliere media die afgeven op het racistische, vunzige, barbaarse
taalgebruik op het internet, en de filters die worden toegepast op de eigen
publieks-fora. Op die manier proberen de elites taalkundig greep te krijgen op
de massa, via een progressief-ethisch alibi. De missionaris-houding dus. Het is
nog maar een kwestie van tijd, voor ze bij de UNESCO er achter komen wat de
term voil Janet precies betekent, en dan krijgt het Aalsters carnaval zijn
genadeslag..
Conclusie? De overheid moet zich niet moeien met
taalkundige epuratie. Als ze de treinen op tijd laat rijden en sneeuw ruimt ben
ik al heel tevreden. Taal is iets levend, en baart constant nieuw materiaal dat
van onderuit ontstaat. Elk jaar neemt de Dikke Van Dale zon 1500 woorden op
die tot de omgangstaal zijn gaan behoren. Het zijn woorden die soms door
individuen worden verzonnen, schrijvers of journalisten, maar dikwijls ook uit
de volksverbeelding zelf voortkomen. Vooral de jeugd- en jongerentaal is een
vruchtbare bron, denk aan het tentensletje van de editie 2010.
De etymologie is dikwijls complex en verrassend,
het gebruik on-orthodox. Zo is het woord bougnoul van oorsprong een Arabische
term die neger betekent. Toen een brave borst recent meende dat het woord
makak mocht geschrapt worden, wees leraar Peter de Roover er fijntjes op dat
dit woord vrijwel enkel nog gebruikt wordt... als scheldwoord door Marokkaanse
allochtonen onderling. Ook het woord neger is in onbruik geraakt. Het woord boerka maakt in de
volksmond dan weer opgang als vuilzak voor gemengd huishoudelijk afval.
Verbieden?
In essentie loopt het woordenboek dus steeds de
feiten achterna. Dat kan ook niet anders: de officiële taal, het AN, is maar
een schaduw van de levende taal. Maar de Orwelliaanse krachten in het bestel
willen op de feiten vooroplopen en de maatschappij kneden via het plicht-lexicon,
het Groene of het Rode boekje, het geadministreerde discours.
De enige autonomie die mensen nog rest, en waar ze
fanatiek aan moeten houden, is de vrijheid om hun woorden te kiezen, vanuit de
onderbuik, niet alleen vanuit het hoofd.
Het verzet tegen die plicht-taal is fundamenteel,
en gelukkig springlevend. Om die reden maak ik me, zoals de lezer al heeft
kunnen vaststellen, ook niet al te druk over de spelling-regels, uitgedokterd
door een clubje taal-geleerden ergens in den Haag. Nog veel minder maak ik me
bezorgd over de door puristen zo gehate chat- en SMS-taal, of andere idiomen en
tussentalen. Integendeel, ze vormen een vitaal tegengewicht voor de opgelegde
new speak, de bureaucratische sluiers en het abra ka dabra van de systeem-technici.
Deze stille en soms luidruchtige- strijd tussen
spontane idiomen en cultuurtaal is, veel belangrijker dan de immer verwaterende
politieke tegenstelling, dé conflict-zone van de post-moderne democratie, waar
alles draait rond demagogie en massa-manipulatie.
De enige autonomie die mensen nog rest, en waar ze
fanatiek aan moeten houden, is de vrijheid om hun woorden te kiezen, vanuit de
onderbuik, niet alleen vanuit het hoofd. En er desnoods nieuwe te verzinnen als
het vocabularium niet volstaat.
De schutting- en straattaal, samen met het kern-proza
dat op het internet floreert, vormt geen verbale restfractie maar, integendeel,
de stamcellen van het spraak-weefsel. In ons geval het Nederlands. Als
container-begrip, niet als standaard.
Daar kan de Gentse burgemeester Termont, goede
leerling van Stevaert, niets aan veranderen. Gelukkig maar.
***
Ik
wil nog iets opbiechten, vooraleer U hier weggaat. Al die deel-streepjes in de
tekst zijn van mijn hand. Enne ik krijg gelijk van de Meester. Gezien? Taal
is, zo staat het er, een levend medium. Het zijn geen dode hyrogliefen die met
mekaar treintje spelen om woorden te vormen zonder begin en zonder einde. Het
zijn bijna goederen-wagons vol afgedekte begrippen, en ze worden begot almaar
door langer!Als slecht-ziende heb ik
dan telkens handen en voeten nodig voor het ontrafelen. Net als de beenhouwer, heb
ik die worstjes liever niet in één end van een halve meter, maar met een
koordeke of een wrong van elkaar geknoopt. Da had U al lang begrepen, hoop ik.
Sorry
voor jullie ongemak.
Gewoon
denken aan het verkeers-bordje dat U vindt bij veel parkeer-plaatsen voorbehouden
voor sukkelaars. Als U deze parking inneemt, neemt U dan ook mijn handecap over?
Ik,
ik ben niet gehandicapt, niet verstandelijk en nier visueel, mensen! Ik wil
zelfs geen invalide genoemd worden. Eerder gewoon blind en slecht te been, als
het voor jullie hetzelfde is..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1232 - VERKIEZINGEN IN ITALIA WAAROM ZOUDEN WIJ DE ADEM INHOUDEN?
.
1232 - VERKIEZINGEN IN
ITALIA WAAROM ZOUDEN WIJ DE ADEM INHOUDEN?
***
**
Op algemene
navraag, laten wij hieronder ons persoonlijk licht (je) schijnen op de politieke
gebeurtenissen van de dag in dit het tweede mooiste land ter wereld. Italië
was, volgens Winston Churchill, de zachte onderbuik van Hitler Derde Rijk, waar
de Geallieerden voet aan wal dienden te zetten. En dat die gelijk had. Ik zou
in Mario Montis plaats, die toch een beetje ideologisch verbonden is met
Mussolini (aan de Linxe kant) toch maar beginnen opletten. Seffens begint hier,
met een beetje chans ook de ineenstorting van het Rijk van Haiku Herman .
***
Wij zijn twee
mensen die ons karig pensioentje zijn komen opdoen in dit door de Goden
uitverkoren land. Als we om ons heen kijken, kan het evengoed 500 jaar zijn
voor Christus, als 400 jaar er na. Google bijvoorbeeld maar eens naar Caneleo.it
en U komt op het mausoleum van die man terecht, die hier gewoon in het veld,
ongeweten, zijn eeuwenoude rustplaats heeft in een klein knus privé Colosseium-ke.
Engelse toeristen zij het komen zoeken (en vinden). Die man lag hier al bijna
3.000 jaar in een rots-partijtje in de buches, op amper 10 meter van de Grote
Cassia.
Centraal
Italië, eigenlijk het oude Etrusken-land, waar het begrip tijd nog moet
uitgevonden worden .
***
Ter zake :
Hoede
Italiani het hier stellen nu de hand me de teerlingen de hoogte is ingegaan?
Merkwaardig stil, moet ik zeggen. Zegezeker. De rust straalt U tegen, zelfs uit
de naam van de partij : Partite della Libertà. De Vrijheids-Partij. Er zijn
geen andere! Moet als een vloek klinken bij de Brrrt de burcht der
on-vrijheid.
U moet weten, hier is jaren geleden door Berlusconi
op nationale schaal gebeurd, wat sinds 1 Januari in het klein aan de gang is in
Stadhuis van Antwerpen : de Linxen zijn er uit gebonjourd en ze blijven maar
kot houden om zich te wreken. Want ze weten : ze staan voor eeuwig en een dag
bij de borstels, in het waskot. Het is dezelfde tictac als waarmee Monsieur
Hollande in Frankrijk door de Brrrt op het schild wordt geheven. Met hetzelfde
gemak wordt ozowel DeWever als Berlusconi er af gemaaid : die kunnen geen zucht
laten, of het is verkeerd.
Wij, die al jaren ongemerkt in Italië leven, voelen
de levens-adem van het Italiaanse volk, samen met de sympathie voor ons, gli
Fiaminhi (de Vlamingen uit Belgio), als een weldoende balsem op ons nederdalen.
Af en toe worden we via de schotel geconfronteerd met de visie op Italië van die
Rode Snullen. Altijd datzelfde gevecht tegen dezelfde windmolens. Over Italië
geen woord goed en geen goed woord. Wel over Spanje, sedert Zapatero daar de
rode teugels houdt. Spanje is 10 keer failliet, maar Spanje is hun vriendje. Hun leugens zijn
dermate grotesk, dat ze keer op keer een opluchting inhouden. Want het draait
gegarandeerd altijd juist anders uit dan de sullen gehoopt en gestookt hadden .
Natuurlijk is Il Cavaliere geen heilige : hij is de
vlotte entertainer gebleven die graag en veel de vrouwtjes amuseert. Als hij al
het geld laat rollen, dan is het zijn geld, en niet dat van de belastings-betaler.Het
verstand in Brussel is daarvoor veel te klein en vooral veel te rood. En
eigenlijk kan het voor ons, Noorderlingen ook niet goed uitgelegd worden. Het
is niet te verklaren van een Don Juan van 77 jaar die de jonge meisjes-harten
sneller doet kloppen. De Italianen, de mannen van de vrouwen die voor de Silvio
in katzwijm vallen, zelfs zijn tegenstrevers, vragen niet beter. Al werkt de
man nog zo hard en dat is zijn eigenlijke sterkte onder de spotlichten moet
het luchtig blijven. Het is de Italiaanse ziel die daarvoor niet in een hoekje
kruipt, homo-bars bezoekt, of de katjes in het donker knijpt : zelf de
echtgenoot is zot van glorie in zijn beste pak, als de Silvio complimentjes
strooit over t Vrouwtje. Een beetje dezelfde houding als van de visser, die
graag stoeft met zon grote karper (toont dat) die hij gevangen heeft : de lof
is niet voor de afmetingen van de vis, maar voor zijn grote kwaliteiten als
karper-visser. Het is een zeepbel, waarbij elk perfect de eigen rol speelt.
Kom, ga maar eens in gedachten de mooiste operas
na. Daar wordt op de scène nagespeeld wat overal in de lucht hangt. Nooit de
film gezien La Vita è bella? Don Caamillo al vergeten?
***
De
uitslag vraagt U? Hoe zou ik die kunnen weten!?Ik hoop alleen, samen met al het volk, de simpele mensen rond ons, dat
HIJ het haalt. Dan wordt om te beginnen - de onroerende voorheffing terug
afgeschaft, en zelfs terugbetaald voor wat Monti dat ene jaar heeft ingevoerd,
achter de rug van Il Cavaliere. Reken maar eens na, wathet voor elk van jullie zou betekenen, moest
U niet langer meer jaarlijks een klein fortuintje moeten afdokken, omdat U heel
Uw leven hebt kunnen sparen voor wat bakstenen
En
de Europese Unie? Wat denken de Italianen over de EU? Geef ze de Lire terug,
hun nationale fierheid en ze leggen Brussel plat in één groot bombardement met
alle Agustas die ze maar kunnen vinden.
Willen
jullie er AUB aan denken? Alle wegen leiden naar Rome. Rome toont de weg. De
weg naar de Vrijheid. Al minstens een paar duizend jaar lang ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1231 - OVER DE COMMUNICATIE TUSSEN HEMEL EN AARDEN
.
1231 - OVER DE
COMMUNICATIE TUSSEN HEMEL EN AARDEN
***
***
De
verhalen in de volksmond ontstaan zon beetje als onkruid. Niemand zaait ze, of
plant ze, en opeens zijn ze daar toch. Het verhaal doet me denken aan de al
even geheimzinnige Lijkwade van Turijn. Het verhaal is er, maar niemand gelooft
het .
***
Ter zake :
Nederlandse bisschop:
"Bliksem bij aftreden paus was teken"
Door: Peter de Graaf −
22/02/13, 11u21− Bron: de Volkskrant
***
Op 11 februari, enkele uren
nadat de paus zijn aftreden bekend had gemaakt, werd de Sint Pieter in Rome
getroffen door de bliksem.
De Nederlandse bisschop Frans
Wiertz heeft het verrassende en onverwachte aftreden van paus Benedictus XVI
gekoppeld aan de explosie van de meteoriet boven Rusland en de blikseminslag in
de koepel van de Sint Pietersbasiliek in Rome. .
"De tekenen die zijn
aftreden 'vergezellen', zoals de blikseminslag in de Sint Pieter en de
meteoriet die ontplofte boven de Oeral, geven een beeld van de onverwachtheid
en impact van deze daad", schrijft de bisschop van Roermond in een brief
die komend weekeinde zal worden voorgelezen in de katholieke kerken in
Nederlands Limburg.
Volgens een
bisdom-woordvoerder moet de zin "met een knipoog" worden gelezen.
"De bisschop ziet het niet als serieuze tekenen uit de hemel", zegt
hij. "Hij wil er vooral het onverwachte van het aftreden mee benadrukken,
net zo onverwacht als de blikseminslag en ontploffing van de meteoriet."
Dat kort nadat de paus zijn abdicatie
had aangekondigd de bliksem in de Sint Pieter insloeg, zagen sommige gelovigen
als vingerwijzing van God. Ook de ontploffing van de meteoriet boven Rusland
was volgens sommigen geen toeval. Maar volgens de bisdom-woordvoerder moet de
verwijzing van Wiertz naar deze gebeurtenissen "niet te serieus"
worden opgevat.
De brief van de bisschop ter
gelegenheid van de abdicatie van de paus wordt dit weekeinde voorgelezen of
gepubliceerd in alle parochies en kloostergemeenschappen in het bisdom
Roermond. Daarin staat Wiertz ook stil bij de band die de paus al veel eerder
had met zijn bisdom. Joseph Ratzinger was lid van de raad van advies van
Grootseminarie Rolduc, en bezocht de oude abdij in Kerkrade meermaals.
***
Op
eenboogscheut afstand van waar wij
wonen, aan het Meer van Bolsena (tussen haakjes, een der mooiste natuurgebieden
van Italië), is er gans het jaar de Herdenking van de Bloedende Hostie, de
Corpus Domino-feesten. Van s morgens tot (s avonds rijden de bussen aan met bedevaarders.
Waarheid of verzin sel?
Het
verhaal dateert van het Jaar 1263, toen een Boheems priester, onderweg van Rome
naar huis, in het kleine kerkje de Mis opdroeg. Plotsklaps was het altaar vol
bloed, en ja, de Priester zelf en meteen heel de omgeving was getuige van een
mirakel : de geconsacreerde hostie was inderdaad het lichaam en bloed van
Christus. Gevolg : hopen bedevaarders, slaande ruzie met de Bisschop van het
nabije Orvieto (wegens de inkomsten) en voilà : het kerkje van Bolsena werd te
klein en er kwam een heuse basiliek. Trouwens, Bolsena had al, in de
plaatselijke catacomben van de ondergrondse stad, het graf van de H. Cristina,
martelares uit de eerste jaren van het Christendom (425).
Resultaat
: 3 kerken in één : in het midden het kleine kerkje uitde vroege Middeleeuwen met het betrokken
altaar, links daarvan de basiliek van Santa Cristina, en rechts daarvan de
basiliek. Raar maar waar : deze is te klein voor de vele misgangers .
Voor :
in 1225 was de H. Franciscus overleden in het nabije Assisi en heel de streek
leefde in een wolk van heiligheid. Het mirakel was dus welkom als bron van
inkomsten. Rome hield zich op de vlakte, maar de Bisschop van Orvieto niet
Tegen :
ergens in de jaren 1600 stelden ongelovige Thomassen vast, dat onder bepaalde
atmosferische omstandigheden het door de sirocco meegevoerde woestijn-zand, veranderde
in een kleverige soort vloeistof. Labo-onderzoeken zouden bewezen hebben, dat
die roodachtige vloeistof niets humaans bevatte .
De
Lijkwade van Turijn is veel ingewikkelder, wetenschappelijk niet uit te leggen,
maar Rome blijft het houden op een respectabel voorwerp voor volks-devotie ..
De
bliksem op de San Pietro zal binnenkort ook wel een eigen leven gaan leiden ..
Psssst
De
Snullen van de 4 Nullen hebben al ontdekt, dat Benedictus XVI er de brui aan geeft,
wegens, juist ja, het 6de, het 7de en het 8ste
Gebod. De weggelopen pastoor, oneervol ontslagen, gehuwd, met losse handkes en
losse eindjes, werd opgetrommeld om de zaak uit te spitten. Zelfs zonder te
spitten, weet deze echter zijn publiek urenlang te onderhouden over de
misbruiken die hij er vermoeddt.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Ze is klein, ze is
zwart, ze spreekt Frans (met haar op), ze radbraakt het Nedderlaans,ze ratelt als een ratel-slang en daarenboven
denkt ze van zichzelf dat ze beter kan dan Jezus Christus.
Eeuwen geleden
voedde die op een massa-bijeenkomst duizenden mensen met 5 broden en evenveel vissen.
Ergo : met de overschotjes werden tientallen manden gevuld. Hij stelde zelfs korte
tijd later, op de Bruiloft van Kanaan een daad waarop elke socialist de dag van
vandaag jaloers is : hij trakteerde het gezelschap van de basis met de beste
wijnen, die even voordien nog water was.
Onkelinx wil dus
geld uitgeven dat er niet meer is, zonder schulden bij te maken. Als dat geen mirakel
is! Het recept houdt ze wel geheim, zo slim is ze wel. Als de mensen er maar
mee weg zijn, ziet U En t Cleen Toebakske knikt dat zijn koppeke afvalt :
Ja, zegt hij ons Tante Laurette kan dat, gelooft ge dat niet?
***
Dus wordt er
gepalaverd tot (voor de Sossen) de cirkel vierkant is. Of tot dat het vierkant
cirkel is geworden (voor de Tjeven) Want niets anders dan palaveren is nog
mogelijk. De tijden zijn nu eenmaal zo. Iedere dag staan er tientallen
bedrijven in de gazet die hun deuren moeten sluiten.
Want bedrijven die
zonder geld vallen, omdat ze niet meer verkopen, gaan op de fles. Die ondernemers,
die tot hun laatste forchet geprobeerd hebben om hun zaak te redden, zijn aan
de bedelstaf. Zij kunnen het geld, zoals de Staat, dat er niet meer is, niet meer
uitgeven, en dus staan de medewerkers stuk voor stuk op straat. Maar de
palavers gaan door, tot ze er uit zijn, met het aantal verlofdagen van
arbeiders die bedienden moeten zijn, en omgekeerd.
En dat is het
verschil tussen Onkelinx en Christus : die bleef maar mirakels doen, tot de
toenmalige potentaten (uit broodnijd?) Hem ter dood brachten op het kruis.
Sterven aan het kruis is niet weggelegd voor socialisten, integendeel, ze ZIJN
ons kruis
***
Ter zake :
Onkelinx laat evenwicht begroting varen
Door: Martin Buxant − 22/02/13, 06u58
***
"België zal nooit zijn budgettair tekort voor
2015 kunnen wegwerken." Dat zegt PS-vicepremier Laurette Onkelinx in een
interview met deze krant. Ze verzet zich ook tegen de 'oude liberale recepten'
van Luc Coene, de huidige gouverneur van de Nationale Bank.
Net op de dag dat de Nationale Bank van België haar
jaarlijks verslag publiek maakt, kiest PS-vicepremier Laurette Onkelinx voor de
frontale aanval. Het onbetwiste kopstuk van de Parti Socialiste, de partij van
premier Di Rupo, benadrukt dat het budgettair traject, dat ons land in
overeenstemming met Europa heeft uitgetekend, 'onbereikbaar' is.
Ons land moet in principe een budgettair tekort van
2,15 procent van het bbp in 2013 halen, van 1,4 procent in 2014 en een
evenwicht in 2015. De Nationale Bank maar ook de Europese Commissie pleiten
voor een strikt budgettair kader, terwijl de vakbonden voor een versoepeling
zijn.
"De Franstalige socialisten zijn absoluut geen
verkwisters", zegt Onkelinx. "We gaan bijvoorbeeld de staatsschuld
zeker niet laten stijgen, maar de economische toestand is nu eenmaal totaal
veranderd: ik wil geen sociale ramp en ik wil onze economie niet doodmaken en
verstikken. Ons budgettair traject is niet meer aangepast aan de
werkelijkheid."
"Toen dit traject werd opgesteld, waren er nog
geen drama's gebeurd zoals Ford Genk of Arcelor Mittal in Luik. Men moet nu de
ogen openen: als wij dit traject blijven volgen, dan stevenen we af op grote
problemen. Iedereen is zich daarvan bewust: van de betogers in de straten van
Brussel tot het Internationaal Monetair Fonds. Dit moet nu stoppen."
Index
Gouverneur Luc Coene breekt in het rapport van de
Nationale Bank ook een lans voor de hervorming van de index, een thema dat de
Franstalige socialisten liever ongemoeid laten. "De index is het bewijs
dat ons systeem goed functioneert", maakt Onkelinx zich sterk.
Binnen de federale coalitie zal de houding van de
PS-topvrouw niet op gejuich onthaald worden. Zowel CD&V als Open Vld zijn
tegen een versoepeling van het budgettaire traject, terwijl sp.a op dezelfde
lijn als haar Franstalige zusterpartij lijkt te zitten.
Betoging
In Brussel kwamen er gisteren dertigduizend
manifestanten opdagen voor de nationale vakbondsbetoging tegen de
regeringsbeslissing om de lonen te bevriezen. De voorzitter van de
socialistische vakbond Rudy De Leeuw, die eerder de stekker uit het sociaal
overleg trok, stelde dat de vakbond het 'beu' is niet gehoord te worden. Het is
dan ook geen toeval dat Onkelinx net nu herhaalt dat een aanpassing aan de
index 'onbespreekbaar' is. Ook voor de vakbonden is dat een taboe.
Het kernkabinet zocht gisteravond nog naar een
manier om het sociaal overleg weer op gang te trekken en sleutelt aan enkele
minieme aanpassingen. Die zouden vooral betrekking hebben op de pensioenen en
werkloosheidsuitkeringen. Morgen zit de kern opnieuw bijeen. .
***
U
moet nu niet gaan denken, dat ik iets of Iemand wil propagaren door de
tegenstellingen met Cruella te accentueren. Maar ja, ik ken mijn klassiekers, ziet U, en ik
zie de voorbeelden quasi dagelijks rond mij gebeuren.. Neem, om maar iets te
zeggen, de wonderbare visvangst tijdens de barre oorlogsjaren, waar duizenden
ton haringen konden gevangen worden aan de kust, bijna op het strand zelf. Die
haring heeft toen duizenden mensenlevens gered en daar kwam geen syndicaat aan
te pas . Wel de noeste arbeid van onze vissers.
Kijk,
mensen, met die Rode Vendels is het heel simpel : ze misbruiken het begrip
sociaal door er hopen afval en grote woorden over te draperen, die ze zijn
gaan zoeken bij het geweld van Marx en Engels. Nu, na honderd jaar hun, haring
niet meer braadt, -want wereldwijd in ontbinding zoeken ze steun bij dat
andere geweld, het geweld in de Islammerij.
De
betoging gisteren in Brussel, nutteloos en zonder doel, bracht 30.000 mensen op
de been : op een totaal van +1.500.000 gesyndiceerden toch een eerder schamele
2%, en meteen het bewijs dat de raddraaiers vrezen voor hun baantje dicht bij
de vetpotten.
Spinne-koppen
als Cruella, die zich met auto+ chauffeur
in dure sleeën laten rondrijden, zijn erger dan de gesel Gods. Ze zijn de gesel
voor de werkzame medemens op wie de wereld draait.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1229 - AHASVERUS DE WANDELENDE JOOD EN DE VERZWONDEN ALLOCHTOON
.
1229 - AHASVERUS DE
WANDELENDE JOOD EN DE VERZWONDEN ALLOCHTOON
***
***
Ahasverus, de
wandelende Jood, herinnert U zich hem nog? Is o.a. verhaald in een meesterwerk
van August Vermeylen. Wel,die
vroeg-middeleeuwe roman-figuuris nu,
dank zij De Morgen, vervangen door de in het niet verzwonden Allochtoon.
Allochtonië
is zoals de wolk in de Wonderlamp van Aladin : die verborgen Geest komt op het
gewenste moment al groetend uit de teut van de lamp en vervult al de wenen van
de kleine Aladin. Aladin is, zoals U weet, een Muzelmannetje met opkrullende punt-sloeffen
en dikke tulband, di eeuwen geleefd heeft zonder te weten, dat de Geest uit de
Fles voor hem de wereld aan zijn voeten zou leggen.
***
En nu is het zover.
Dank zij De Morgen en Daniël uit Gent. Zeker weten : die mensen zullen ooit aan
de voeten van de Kalief op een dik kussen gezeten, mogen meegenieten van de 72
maagden die zich bekommeren om de zieltjes van de afgestorven Muzels. Het is,
hoeft het gezegd, een schouwspel KNT, waarbij deze letters niet staan voor
Koninklijk Gents Theater, maar voor Kinderen Niet Toegelaten.
O ja, waarom ik
Ahasverus, de Wandelende Jood hierbij betrokken heb? Wel, omdat die even
onbestaande is als Allochtone : men spreekt er over, men schrijft er over, maar
niemand heeft die waanbeelden ooit gezien. Wat wel zichtbaar is, en meer dan
ons lief is, zijn de bewoners van dat niet-bestaand land. Het zijn de geesten
uit de fles, die aan alle alhier levende Aladins, een hemel op aarde bezorgen.
De onze .
***
Ter zake :
Politieke correctheid en taalepuratie: het mysterie
van de verdwenen allochtoon
21-02-2013 - Johan Sanctorum - Visionair België
Overgenomen bij Iskander.
***
Tot een van de bloedigste regimes sinds de tweede
wereldoorlog kan dat van de Rode Khmer gerekend worden, de militaire tak van de
Communistische Partij van Democratisch Kampuchea (nu Cambodja). Hun bezieler en
leider, Pol Pot, had het plan opgevat om de stedelijke beschaving, en eigenlijk
de beschaving tout court, af te schaffen via massale deportaties naar het
platteland. Men schat dat tussen 1975 en 1979 2 à 3 miljoen Cambodjanen (op een
totaal van 7 miljoen) zijn omgekomen.
Behalve in wreedheid overtrof Pol Pot zijn
leermeesters Stalin en Mao ook inzake de totale beslaglegging op het sociale
verkeer en het privé-leven. Slapen, ontlasting, eten en drinken: het moest
allemaal collectief gebeuren. Alles wat naar cultuur, expressie en
individualiteit verwees, werd verboden, op straffe van executie: eigendom
(uiteraard), naast kleding en uiting van persoonlijke smaak (iedereen liep in
het zwart), boeken (behalve dan de reguliere communistische literatuur), het
dragen van een bril (te intellectueel!), kennis van een vreemde taal (gevaar
voor imperialistische smetten), maar ook vriendschappen en familiale banden die
konden leiden tot groepsvorming buiten de cellulaire staatsstructuur.
Opmerkelijk is ook het belang dat de Khmers in hun
ijver hechtten aan een juist taalgebruik. Daartoe moest er grote schoonmaak
gehouden worden, niet alleen in de politieke terminologie. Woorden als vader of
moeder waren taboe wegens niet conform de communistische gemeenschapszin, naast
een hele resem andere vervuilde woorden uit de omgangstaal. Deze opkuis
vereenvoudigde het leven aanzienlijk, en zou leiden tot de ideale maatschappij,
zo meenden de Khmers oprecht: hun insteek was, hoe schandalig we dat nu ook
vinden, idealistisch, op het maakbaarheidsprincipe gebaseerd, en, tja, in die
zin zelfs politiek-correct.
Uiteindelijk werden de Khmers verjaagd door de
Vietnamezen, die hen ook eerst in het zadel hadden geholpen. Waarna de
indoctrinatie gewoon doorging.
De verhouding tussen politieke macht en taal-controle
was het stokpaardje van George Orwell. Al in 1945 publiceerde hij zijn
legendarisch geworden Animal Farm, een grotesk-satirische
allegorie over een boerderij waar de varkens het hebben overgenomen en een
welzijnsstaat creëerden volgens hoger beschreven Stalinistische principes. Maar
de wreedheid is nagenoeg afwezig: de propaganda en de indoctrinatie hebben de
vrijheidsberoving en de fysieke liquidatie grotendeels overbodig gemaakt.
Iedereen is gelukkig omdat... het woord ongeluk gewoon is afgeschaft, meer moet
dat niet zijn!
Orwell had vooral de Stalin-dictatuur voor ogen in
die zin was hij zelfs een pleitbezorger van de Koude Oorlog-, maar de
eigenlijke visionaire dimensie van zijn distopische roman reikte verder: hij
zag al de perfecte democratie opdoemen, waar macht en semantiek (de betekenis
die aan woorden wordt toegekend) samenvallen.
Het systeem dat vandaag spreekwoordelijk als
Orwelliaans wordt gekarakteriseerd, drijft voornamelijk op taalmanipulatie en
semantische verwarring, met de communicatiewetenschap als sleuteldiscipline.
Zowel de simplifiërende on-liner als het omgekeerde, de quasi-onbegrijpelijke
woordenbrij, behoren tot het retorisch arsenaal van de macht.
De moderne
macht is niet meer repressief, ze grijpt in op het niveau van de taal, de
betekenissen, de tekst.
In een weinig bekend essay van 1946, getiteld
Politics an the English Language, doet George Orwell die newspeak haarfijn
uit de doeken. Macht berust op verwarring en ondoorzichtigheid, en daartoe
moeten er verbale mistgordijnen geschapen worden.
Zowel systemen als individuen ontlenen hun
autoriteit aan een complex taalgebruik, een groteske overdaad aan woorden,
frasen, alineas en voetnoten, die op de duur alleen nog naar elkaar verwijzen.
Het euvel komt voor bij wetenschappers, technici, kunstenaars, en zeker ook
politici. Er ontstaan dan kasten van specialisten die elkaar afschermen via een
jargon dat zogezegd noodzakelijk is om ingewikkelde knopen te ontwarren,
terwijl ze de knopen juist nog dikker maken. (→ meer hierover: Eilanden
van gezond verstand). Woorden worden gecreëerd,
gecombineerd, gedumpt, helemaal conform hun inwerking op de publieke opinie.
Met de media uiteraard als noodzakelijke sluis, en het academisch-cultureel
establishment als aangever.
De moderne macht is niet meer repressief, ze grijpt
in op het niveau van de taal, de betekenissen, de tekst. Ze organiseert de
democratie en de publieke opinie op zon manier, dat de free speech alleen nog
een variatie is op de legitieme themas, in een vast verbaal stramien. Alles
wat daar buiten valt, wordt gekwalificeerd als ongeoorloofd, nefast, grof,
extreem.
Ik moest dan ook voortdurend aan Orwell denken,
toen steden zoals Amsterdam in Nederland, en Gent in België, aankondigden dat
ze het woord allochtoon zouden schrappen. Verre van dit met het Rode
Khmer-regime te willen vergelijken, stelt men toch vast dat hier een
gelijkaardig politiek-correct voluntarisme aan het werk is: het idee dat
problemen zich oplossen door de taal te fatsoeneren. Terwijl het net andersom
is: de taal is een weerspiegeling van de sociale realiteit, die niet homogeen
is, maar heterogeen en conflictueus.
De volkstaal is steeds ad rem: als het woord
allochtoon bestaat en gebruikt wordt, is er ook een reden toe. Helemaal
Darwiniaans, zou ik stellen dat in het organische maatschappelijk weefsel
nutteloze en irrelevante termen een zachte dood sterven. En woorden die
overleven, wijzen op dingen die bestaan. Maar zo zien ze het in Gent en
Amsterdam dus niet: de feitelijke censuur op het woord allochtoon creëert
zwarte gaten in de publieke sfeer. Want de samenlevingsproblemen zijn er
natuurlijk wel,- hun onbenoembaarheid vergroot hen zelfs nog.
De ontkenningsstrategie die erachter schuilt is
perfide en lachwekkend tegelijk. Ooit stelde Steve Stevaert, nu actief als
havenbaas in Vietnam, voor om de term Vlaams Belang niet meer uit te spreken,
en enkel nog de afkorting VB te gebruiken (wat dan evengoed op Vuile
Bruinzakken kon slaan). Daarmee zou het probleem volgens hem wel van de baan
geraken. Ongeveer diezelfde tijd beantwoordde Prof. Etienne Vermeersch in de
media elke vraag over die partij met een lakoniek Wie?, in dezelfde
optimistische veronderstelling.
De feitelijke censuur op het woord allochtoon
creëert zwarte gaten in de publieke sfeer. Want de samenlevingsproblemen zijn
er natuurlijk wel,- hun onbenoembaarheid vergroot hen zelfs nog.
Dit taalkundig proberen te overrulen van de
realiteit is typerend voor een maakbaarheidsideologie die au fond niet
geïnteresseerd is in het werkelijke maatschappelijke spanningsveld: in het
kader van een permanente goed-nieuws-show wordt de realiteit geregisseerd en
gefilterd,- iets waar de media overigens voluit aan meedoen. De quasi-ethische
omlijsting van het woordverbod (onzuiver taalgebruik wordt meteen ook
immoreel taalgebruik) is kenmerkend voor een bovenbouw die wanhopig op zoek
is naar legitimatie: Gent en Amsterdam, redders van het correcte Nederlands, en
hoeders van de beschaving!
Op zich totaal betekenisloos geworden stoplappen
als racistisch en (on)democratisch fungeren als sleutelwoorden in deze
epuratie, die ver voorbij de strikt politieke sfeer gaat. De manier bv. hoe
kreupelen, steeds vanuit de bemoeizucht van de sociale sector, invaliden
werden, dan gehandicapten, daarna mindervaliden, nog later andersvaliden, om
voorlopig te eindigen als personen-met-een-beperking,- is tekenend voor de
fascinatie van de socio-politieke sector voor labelling en semantische
inkapseling.
We denken ook aan de systematische kruistocht van
de reguliere media die afgeven op het racistische, vunzige, barbaarse
taalgebruik op het internet, en de filters die worden toegepast op de eigen
publieksfora. Op die manier proberen de elites taalkundig greep te krijgen op
de massa, via een progressief-ethisch alibi. De missionarishouding dus. Het is
nog maar een kwestie van tijd, voor ze bij de UNESCO er achter komen wat de
term voil Janet precies betekent, en dan krijgt het Aalsters carnaval zijn
genadeslag...
Conclusie? De overheid moet zich niet moeien met
taalkundige epuratie. Als ze de treinen op tijd laat rijden en sneeuw ruimt ben
ik al heel tevreden. Taal is iets levend, en baart constant nieuw materiaal dat
van onderuit ontstaat. Elk jaar neemt de Dikke Van Dale zon 1500 woorden op
die tot de omgangstaal zijn gaan behoren. Het zijn woorden die soms door
individuen worden verzonnen, schrijvers of journalisten, maar dikwijls ook uit
de volksverbeelding zelf voortkomen. Vooral de jeugd- en jongerentaal is een
vruchtbare bron, denk aan het tentensletje van de editie 2010.
De etymologie is dikwijls complex en verrassend,
het gebruik onorthodox. Zo is het woord bougnoul van oorsprong een Arabische
term die neger betekent. Toen een brave borst recent meende dat het woord
makak mocht geschrapt worden, wees leraar Peter de Roover er fijntjes op dat
dit woord vrijwel enkel nog gebruikt wordt... als scheldwoord door Marokkaanse
allochtonen onderling. Ook het woord neger is in onbruik geraakt. Het woord
boerka maakt in de volksmond dan weer opgang als vuilzak voor gemengd
huishoudelijk afval. Verbieden?
In essentie loopt het woordenboek dus steeds de
feiten achterna. Dat kan ook niet anders: de officiële taal, het AN, is maar
een schaduw van de levende taal. Maar de Orwelliaanse krachten in het bestel
willen op de feiten vooroplopen en de maatschappij kneden via het
plichtlexicon, het Groene of het Rode boekje, het geadministreerde discours.
De enige autonomie die mensen nog rest, en waar ze
fanatiek aan moeten houden, is de vrijheid om hun woorden te kiezen, vanuit de
onderbuik, niet alleen vanuit het hoofd.
Het verzet tegen die plichttaal is fundamenteel, en
gelukkig springlevend. Om die reden maak ik me, zoals de lezer al heeft kunnen
vaststellen, ook niet al te druk over de spellingregels, uitgedokterd door een
clubje taalgeleerden ergens in den Haag. Nog veel minder maak ik me bezorgd
over de door puristen zo gehate chat- en SMS-taal, of andere idiomen en
tussentalen. Integendeel, ze vormen een vitaal tegengewicht voor de opgelegde
new speak, de bureaucratische sluiers en het abrakadabra van de
systeemtechnici.
Deze stille en soms luidruchtige- strijd tussen
spontane idiomen en cultuurtaal is, veel belangrijker dan de immer verwaterende
politieke tegenstelling, dé conflictzone van de postmoderne democratie, waar
alles draait rond demagogie en massamanipulatie.
De enige autonomie die mensen nog rest, en waar ze
fanatiek aan moeten houden, is de vrijheid om hun woorden te kiezen, vanuit de
onderbuik, niet alleen vanuit het hoofd. En er desnoods nieuwe te verzinnen als
het vocabularium niet volstaat.
De schutting- en straattaal, samen met het kernproza
dat op het internet floreert, vormt geen verbale restfractie maar, integendeel,
de stamcellen van het spraakweefsel. In ons geval het Nederlands. Als
containerbegrip, niet als standaard.
Daar kan de Gentse burgemeester Termont, goede
leerling van Stevaert, niets aan veranderen. Gelukkig maar.
***
.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1228 - ISLAM KATTEN GEJANK IN NEDERLAND : DIE LUI ZIJN ONS ALTIJD WAT VOOR
A.D. 22 Februari 2013
.
Wetewatje : TOEZICHT = opletten met gesloten ogen
1228 - ISLAM KATTEN GEJANK
IN NEDERLAND : DIE LUI ZIJN ONS ALTIJD WAT VOOR
***
***
Het is maar
dat U voorbereid bent. Over de muezzin of de Muzzelman-Oproeper tot het gebed :
de oproep tot het
gebed, de azan, die vindt vijfmaal per dag plaats, waaronder op vrijdag voor de
vrijdagse gang naar de moskee. Allah-o-Akbar (Allah is de Grootste) is zowat de
enige boodschap. Het isde
(luidruchtige) tegenhanger van ons God Ziet U ., dat oog in die driekhoek ..
Op Google wordt verteld, dat wat voor de
Christenen de kerkklokken zijn, voor de Muzelmannen de muezzin is.
Ik
kan er niets aan doen, maar voor mij is er geen beter signaal om het verschil
in beschaving te vinden ..
***
Niet
dat ik bongré malgré tegen dat katten-gejank wil opkomen, maar het zou moeten
beperkt blijven tot de Prachtlanden zelf, waar de Godsdienst van de Wrede het
leven beheerst.
Of
zou dat de zoveelste militaire charge zijn om ons te onderwerpen? Een geniepige
zenuw-oorlog onder de Hoge Bescherming van onze Grote Geesten?
Ik
denk dat het rap zou gedaan zijn, moest er een directe geluids-verbinding verplicht
zijn tussen de luidsprekers op de minaret en de woonruimten van gezegde Grote Geesten,
onder het motto : Serveer niet aan een ander wat ge zelf niet lust .
***
Ter
zake :
Nu: kattengejank islam door gans ons land!
Geplaatst door Joost Niemoller op 21 februari, 2013 - 11:29
***
Vindt u dit mooi klinken? Ik
niet. Ik vind het irritante, opdringerige klereherrie, gedram van een
godsdienst die de mijne niet is, en waarvan ik alleen maar mag hopen dat hij
nooit de mijne hoeft te worden. Het zijn geluiden waar ik een gevoel van grondig
onbehagen van krijg. Eerlijk gezegd krijg ik de neiging om een steen te pakken
en die te gooien in de richting waar dat gemekker vandaan komt.
Maar binnenkort moet ik
gedogen dat ik het in dit land waar ik woon overal te horen ga krijgen. Want:
Vrijheid van godsdienst.
Volgens de fractievoorzitter
van de islam democraten in Den Haag, hebben we het allemaal te danken aan de
PVV. Omdat die zich druk maakte over de geluidsoverlast van een moskee in Den
Haag, en dit naar buiten bracht met een filmpje waar ik het koud van kreeg,
gaan de moslims nu voor straf en om ons te treiteren overal in Nederland de
volumeknop van de oproep tot het gebed op vol zetten. Gewoon. Omdat het kan.
Toen omwonenden in een straat in Den Haag klaagden over dat gesnerp, kregen ze
te horen van de gemeente: Mag gewoon. Vrijheid van godsdienst. Slikken of
stikken.
Als ik het in mijn hoofd zou
halen om een paar luidspeakers aan mijn woning te maken en vandaaruit enkele
keren per dag een klarinetkwintet van Johannes Brahms te laten schallen,
gewoon, omdat ik vind dat de wereld wel wat beschaving kan gebruiken (wat nog
zo is ook), dan zou ik in no time de politie voor mijn deur hebben. Maar onder
het mom 'vrijheid van godsdienst' is in Nederland heel veel toegestaan,
inclusief demoslimdwang.
En dus gaat dat er van komen,
die aanhoudende geluidsoverlast. Wat zeg ik. Het gebeurt allang. Als u in Den
Haag op uw achterbalkon zit, dan kan u de vette pech hebben een zomer lang dit
ijzingwekkende geblèr aan te moeten horen:
Ook in Deventer wil een moskee
de frequentie van de oproep tot gebed opschroeven. Ze zijn daarover nog in
gesprek, maar dat is feitelijk helemaal niet nodig. Want onder het mom
'vrijheid van godsdienst' mogen ze ook in Deventer de buurt zo vaak
terroriseren als ze maar willen. Het lijkt er dus op dat de moslims zo
langzamerhand alle schaamte voorbij zijn. En nu kunnen ze Wilders nog de schuld
geven ook.
Je mag het niet doen hè, een
steen gooien naar zo'n luidspeaker. Ik zal het ook niet doen. Ik ben goed
opgevoed. Ik wel.
***
Voor de lezer
M/V die met twijfel opgezadeld zit, op YT zijn prachtige opnames te beluisteren
van dergelijk katten-gejank. Een goede raad : verwijder vooraf alle huisdieren
uit het huis en draag de vogelkooitjes bij de buren. Die zijn dan meteen
gewaarschuwd, zodat ze niet in paniek tegelijk de Brandweer, de Civiele Bescherming
en de Dienst 100 bellen.
Ach die
Muzelmannen! Zelfs in Egypte schijnt men er genoeg van te hebben. Men roept
daar te wapen om de gezellige Moslims Broederschap de wacht aan te zeggen. Maar
Pssst!!! Ik verklap dit op een eeuwig zwijgen, want de media mogen het vooral
niet verder zeggen. Denk gewoon aan de meisjes/vrouwen in het bevrijde Mali,
die nog wat gelukkig zijn dat ze weer normaal gekleed op straat mogen komen,
zonder al die tentzeilen over heel hun lichaam.
Neen, het is
maar een aardig zootje geweest, die Arabische Lente. Benieuwd hoe en vooral
wanneer de frank zal vallen bij de VRT-snullen. Benieuwd op welk been ze nu
zullen dansen dat van de Moslim-rebellen of dat van de Socialistische voorman
Hollande die ze is geen uitroeien???
Mama mia, wat
kan het leven van socialist toch ingewikkeld zijn! .
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
De Bijbel der
Christeen is, in deze moderne en progressieve tijden, maar een kleuterspaan
voor achterlijke debielen. Ja toch?! Veel liever sluiten zij hun ogen voor de
verrijking van de vreemde petrol-culturen die ze altijd bestreden hebben.
Alle Menschen werden Brüder,
dat is toch de Internationale Hymne die ons allen, in de naam van de Heilige Petrol-Pompen,
verenigt? Landen (wereld-delen?) als Rusland, China, Indië, zijn zorgen voor later. Eerst moet Europa verenigd
worden onder het Kromzaard. Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid in de
schaduw van de minaretten.
Tja, en dat er
daarbij (voor wij Eurabia zijn) bloed zou vloeien (zoals hieronder beschreven),
dat er hoofden over straat zouden rollen, of dat onze liefhebbende Broeders
kruisen of galgen voor de balorigen zouden moeten oprichten : Et alors, zou
Mitterand zeggen, en dat was toch ook n socialist?! Een Aards Paradijs wordt
het voor de Meesters, die rijk zullen leven van onze rijkdom, niet voor de
Christen Honden. Niet de huidige en niet de toekomstige .
***
Ter zake :
Eerste
christenen in Amerika onthoofd in naam van de islam
***
Arabische TV zender bericht over kruisigingen van
Egyptische christenen - 'Voorbodes van islamitische Holocaust op christenen'
zoals voorzegd in de Bijbel
Ondanks de vele slachtpartijen op christenen in
diverse moslimlanden lijken veel Westerlingen nog steeds te denken dat deze
mensen slechts een grapje maken.
De autoriteiten in de Amerikaanse staat New Jersey
hebben een moslim gearresteerd die onlangs twee naar de VS gevluchte Koptische
christenen heeft onthoofd en volgens de instructies van de Koran ook hun handen
heeft afgehakt en apart heeft begraven (1). De twee Kopten zijn waarschijnlijk
de eerste in het Westen wonende christenen die het slachtoffer zijn geworden
van de oproep van moslimschrijver Muhib Ru'yat Al-Rahman, die in september 2012
moslims in Amerika, Duitsland, Nederland en Denemarken opriep om in die landen
levende mensen te onthoofden vanwege 'belediging van de profeet Mohammed'.
Volgens WABC-TV in New York is de 28 jarige Yusuf
Ibrahim de dader van de dubbele moord die door de politie 'berekenend en
meedogenloos' werd genoemd. De moslim werd gepakt omdat hij in de auto van één
van de slachtoffers reed.
Onthoofd ondanks vlucht uit Egypte
Eén van Ibrahims slachtoffers was nog maar enkele
jaren geleden uit Egypte gevlucht, waar de vervolging van christenen door
moslims na de machtsovername door de Moslim Broederschap steeds ernstigere
vormen aanneemt. Zo werden onlangs Nabil Naji Rizq en Mina Nadi Faraj, twee
Egyptische jongetjes van 9 en 10 jaar oud, gearresteerd omdat ze de Koran
zouden hebben ontheiligd. Dit gebeurde in Beni Suef, hetzelfde stadje waar een
vrouw en haar zeven kinderen in december 2012 werden veroordeeld tot 15 jaar
gevangenisstraf omdat ze zich tot het christendom hadden bekeerd. (2)
Allahs bevel in de Koran
De moord op de christenen is waarschijnlijk terug
te voeren op de Koran, waar in hoofdstuk 8:12 Allah moslims het bevel geeft de
hoofden en alle vingers van de ongelovigen af te hakken. Tevens is het niet
ondenkbaar dat de in september 2012 gedane oproep van moslimschrijver Muhib
Ru'yat al-Rahman om Westerlingen die in Amerika, Duitsland, Nederland en
Denemarken kritiek leveren op de islam te onthoofden er iets mee te maken
heeft. Al-Rahman, werkzaam op het grote jihadforum Shumoukh al-Islam, schreef
dat dit 'de beste manier is om mensen ervan te weerhouden Mohammed te
beledigen.'
'Barbaren eisen respect en onderwerping'
De jihadist prees tevens de Nederlandse Marokkaan
Muhammad Bouyeri vanwege zijn moord op Theo Van Gogh in 2004, die in zijn film
'Submission' de vernederende behandeling van vrouwen in de islam aan de kaak
had gesteld. Tientallen moslims reageerden instemmend op het artikel van
Al-Rahman. 'Meer tolerantie en respect van barbaren die tolerantie, respect en
onderwerping eisen,' vatte Pamela Geller van Atlas Shrugs het sarcastisch
samen.
Kruisigingen
Het Arabische TV-station Sky News Arabia (in Dubai)
berichtte al in augustus vorig jaar dat leden van de Moslim Broederschap in
Egypte nog een andere 'klassieke' methode zijn gaan toepassen om christenen en
tegenstanders te vermoorden: kruisigingen. Er zouden zelfs 'dissidenten' pal
voor het presidentiële paleis in Caïro naakt tegen bomen zijn gekruisigd. Ook diverse
Arabische kranten -waaronder het gezaghebbende Egyptische Al Dostour- en
nieuwssites schreven over de kruisigingen als een vastgesteld feit.
Fascistische regimes steunen elkaar
Niettemin werd dit nieuws in het Westen vrijwel
compleet genegeerd. Sterker nog, omdat dictatoriale fascistische regimes elkaar
doorgaans de hand boven het hoofd houden en elkaar steunen zegde EU president
Herman Van Rompuy de antisemitische Moslim Broederschap president Mohamed Morsi
in januari 5 miljard steun toe, een enorm bedrag dat overigens al in november
2012 was beloofd. Het ging weliswaar deels om 'leningen', maar het is uiterst
twijfelachtig of het vrijwel bankroete Egypte deze ooit zal kunnen of willen
-of zal moeten- terugbetalen.
'Holocaust op christenen'
Volgens islam analist Theodore Shoebat zijn de
arrestaties, gevangenisstraffen, onthoofdingen en kruisigingen van christenen
geen incidenten maar 'een voorbode van een komende Holocaust en een enorme plas
christelijke bloed. We keren terug naar de 11e eeuw, toen christenen in heel
het Turkse rijk, dat het meeste van het Midden Oosten omvatte, op de meeste
gruwelijke manieren werden gemarteld en vermoord.'
De massale onthoofding van christenen wordt
voorzegd in de Bijbel, waar staat dat er in de eindtijd een coalitie van 10
landen zal worden opgericht -het rijk van 'het Beest'- die vervolgens gedurende
zeer korte tijd massaal dood en verderf op aarde zal zaaien en zal proberen
zowel christenen als joden uit te roeien. Eén van de belangrijke kenmerken van
dit rijk zal de onthoofding van christenen zijn als ze weigeren de 'valse
profeet' (Openbaring 16:13; 19:20; 20:10) te volgen en 'het beest' (een
politiek-religieus systeem onder leiding van de Antichrist) te aanbidden (Opb.
20:4).
Waar
blijven de media, vraagt U? O,die! Over hen kunnen we kort zij : zwijgen = instemmen.
Die
denken aan hun papier-winkel, die naarmate de mensen ongeletterder zijn, beter
zal verkopen, hopen ze. Zoals de zaken er nu voorstaan, is het gene vette meer.
Ze worden al lang niet meer geloofd en moesten er geen subsidies uit de lucht
vallen, en geen reclame-geld kunnen afgetroggeld worden bij de bedrijven, ze
zouden al lang niet meer bestaan. En voor het schrijvers-heer telt alleen wiens
brood zij eten, diens woord zij spreken.
***
Ik
heb er lange tijd op betrouwd, dat het gat in de markt al lang zou opgemerkt
geweest zijn door bona fide-kerels, met het hart op de rechte plaats. Helaas,
geld en dapperheid gaan niet samen En als ze al eens samengaan, dan is het in
de Cinema.
Nog
dit : ik trakteer n pint St Sixtus 12° van de Patersin West Vleteren, voor http://blog.seniorennet.be/polkun/
die me ook deze keer op het spoor zette van dit artikel. Santé, Jos, en mercie!
***
En
wat me tenslotte toch ook van het hart moet, is dat men de Moslims in al die
landen, die dagelijks met bommen oefenen op hun medemensen, maar blijft extremisten
noemen, of Moslim-Extremisten, wat ze natuurlijk allemaal wel zijn. Ze Moslims
noemen, tout court, zou waarschijnlijk ietwat te duidelijk overkomen? Het zou
de mensen wel eens de ogen kunnen openen .
Wij
die de oorlog en de bezetting der soldaten-laarzen hebben meegemaakt, hebben
toch altijd alleenlijk horen spreken over Duitsers, nooit over Extremistische
of slechte Duitsers. n Gewone Duitser was zo al erg genoeg! Zouden de Dames en
Heren hoer-naisten dat niet weten? Moesten wij in de media de simpele waarheid vernemen,
dan zouden de overdreven uitdrukkingen zoals mijn Born to Kill-mensen vanzelf
wegvallen!
Dat
er ook brave Moslims zijn, neem ik trouwens grif aan. Maar dat er een brave
Islam zou bestaan? Wordt toch tegen gesproken door de feiten, van zodra ze
denken een beetje macht te bezitten! Zelfs hun eigen straatbengels in onze
straten treden maar in actie, als ze voldoende in aantal zijn ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1226 â DE KROONPRINS HEEFT EEN KROONGETUIGE DIE HEM BIJSTAAT IN DE ONTLASTING
.
Wetewatje
: COMBINATIE= land met veel politievoertuigen
1226 DE KROONPRINS
HEEFT EEN KROONGETUIGE DIE HEM BIJSTAAT IN DE ONTLASTING
***
***
Ja, dit stukje gaat
weer over Hugo (Concentratie)Camps, U weet wel, de hoer-nalist van De Morgen,
die in delirium tremens geraakt telkens hij zich bewust wordt van zijn eigen
afkomst als Vlaming. Hij ziet dan hemelse visioenen van met prikkeldraad
omringde gaskamers waar zijn geestes-genoten in de jaren 30-40 dezelfde soort
Ünterrrenschen hebben proberen uit te
roeien. Dat soort Camp-Socialisten kunnen gewoon niet zwijgen over de
baanbrekende initiatieven van de Duitse Nationaal Socialisten. Al zijn die van
ons wat geslepener : ze willen die dingen gewoon ingang doen vinden onder het
versluierend verzamelwoord ethische
oplossingen .U weet wel : wijlen Joseph Goebbels noemde hen de nutteloze
eters.
Hij was deze morgen
wat vroeger opgestaan, om op het werk niet gestoord te worden door de
collegas. Vooral niet door de vrouwelijke helft daarvan, met hun intrigerende
bovenbouw. Nu zat hij dromerig voor zich uit te staren, zonder iets te zien. De
tweede fles whisky, Johny Walker, van de beste, was bijna leeg en toen vlogen
ineens de zinnen uit zijn klavier, hortend en stotend als de borst van een oude
man in ademnood.
Hij voelde zich, na
voldane taak, weer Gode gelijk. Hij bezag zijn verken, en zag dat het al vel
was. Sedert de WWW-ziekte had Camps last met de letter v . De
corrector-van-dienst verbeterde de schrijffouten in de tekst, zette de
volzinnen min of meer op hun poten en trok zachtjes de deur achter zich dciht.
En toe! Hij wist namelijk zeer goed, dat Heer Hogo voor de rest van de dag niet
meer wilde gestoord worden.
***
Ter zake :
Prins Filip, de gedroomde schietschijf
OPINIE − 21/02/13, 06u52
***
Alweer een boek over het koningshuis. Alweer is
prins Filip de gedroomde schietschijf. De auteur belooft waarheid en verzinsels
over Laken op te helderen.
In promotionele praatjes pakt hij fors uit:
"Filip lijdt aan het syndroom van Asperger, een vorm van autisme."
Want: "Waarom zou hij anders een lijst bijhouden van alle boeken die hij
leest?"
Kan een bewijsvoering nog debieler?
Verder is de 'diagnose' opgebouwd uit een citaat
van een diplomaat en braaksel van een bevriende psychiater die zeker weet dat
een lijst met boeken bijhouden een van de kenmerken van het syndroom van
Asperger is.
Psychiater? Halvegare!
Als overtuigd republikein ben ik er niet om Filip
bij te staan in zijn fysieke en morele integriteit. Ik kan mij ook niet
voorstellen dat hij ooit met geschramde knieën door een boomgaard heeft
gehuppeld.
Duracellprins.
Maar om hem uit de losse pols autisme aan te smeren
is een brug te ver: vulgair en kwaadaardig. Dan ben je als auteur zelf een
gezwel.
Er zijn talloze kwalen te bedenken voor de
houterige, schichtige kroonprins. Hernia voor het oprapen. Maar laat dat een
arts zeggen, niet een farfelue psych die de patiënt nooit van dichtbij heeft
gezien.
Sommige auteurs zijn een beetje ziek in het hoofd.
Daarover lees je weinig.
Hugo Camps
***
U
vergeeft het mij ongetwijfeld, maar net als de Prins zelf, he ik last met het
juiste woord in het Nedderlaans. Ik schreef in mijn titel ontlasting, waar
bedoeld werd ter ontlasting. Zegt Zijne Excellentie ook, als hij bedoelt Hoe
maakt U het, zegt hij wat maakt U Al is dat, sedert hij getrouwd is met de
logopediste, die hij nota ene zelf gekozen heeft, ietwat gebeterd Nu zegt ZIJ
het in zijn plaats, maar met een even afschuwelijk accent.
In
vroeger tijden zou men aangaande de degeneratie gesproken hebben van De Vloek
der Coburgers. Nu heeft die ziekte een naam en verkoopt men er dure medicijnen
voor. Maar helpen? Geen zier! Integendeel zelfs : het jaagt alleen de
hormonen-spiegel naar omhoog. En dat niet alleen!
Dat
onze Geliefde Kronnkurk-Prins in de huiskring ons Mattil moet aanspreken met Maman,
is een grove leugen rondgestrooid waarschijnlijk door de Poperingse boer, LOncle
Henri. Doe doet dat louter uit wraakzucht, omdat hij nooit gevraagd wordt op de
leuke soiree-tjes in Laeken..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Het heeft niet lang
geduurd, hé! Het word fascisme is dus gevallen in verband met BDW, binnen de
2 maand na zijn aantreden.
Het is nog maar een
klein golfje, een voorlopertje van de opkomende tsunami. De Belgen maken zich
klaar om aan te vallen! De Brabantse Omwenteling van 1830 moet worden overgedaan
ende messen van de epuratie moeten
worden gewed.
Even Uw aandacht?
Is het U nog niet opgevallen, dat alle begrippen die tegen de Vlamingen ingezet
worden, vertaling dragen uit het Fransoos? Reerpressie. Epuratie. Cordon
Sanitaire . Die hebben vooral het voordeel, dat ze inderdaad doorheen de tijden,,
verwijzen naar onze verdrukkers, de Belgen.
***
Ter zake :
PS-Kamerlid Mayeur: "Moet OCMW van Antwerpen
niet onder voogdij komen?"
***
(Belga) Niet de administratie of de politiek, maar
een arts moet beslissen over het toedienen van dringende medische hulp. Zo
reageert PS-Kamerlid en voorzitter van het OCMW in Brussel Yvan Mayeur op het
bericht dat het Antwerpse OCMW niet automatisch 800 euro per maand wil betalen
voor de behandeling van seropositieve sans-papiers. "De maskers vallen af
in Antwerpen", aldus Mayeur, die zich aanvraagt of het OCMW in de
Scheldestad niet onder voogdij moet worden geplaatst.
"De maskers vallen af. We zitten in een zacht
fascisme dat volledig indruist tegen al onze humanitaire waarden en tegen onze
samenleving", zegt de PS'er. Hij vraagt zich af of N-VA nog wel een
democratische partij is. "Tot op heden bekeken we de partij niet op die
manier, maar de eerste beslissingen die ze neemt sinds ze aan de macht is,
roepen duidelijk vragen op." Hij herinnert eraan dat inzake dringende
medische hulp, de beslissing een dokter toekomt, en niet aan een ambtenaar of
de politieke macht. "Zelfs als men nadien de vraag kan stellen over wie de
kosten op zich moet nemen. Maar je moet eerst handelen in het belang van de
persoon", vindt Mayeur. Die regel niet respecteren is volgens hem
overigens een contraproductieve "medische absurditeit" op het vlak
van de volksgezondheid in het algemeen, met name wanneer het gaat om erg
besmettelijke ziektes als AIDS of tuberculose. Bovendien is het onaanvaardbaar
ten aan zien van de betrokkenen zelf, luidt het. (ALN)
***
De
hoer-nalist heeft zijn best gedaan om de Heer Mayeur te vertalen. Want in
werkelijkheid heeft die gesproken van sous tutelle plaatsen : de censuur
invoeren. En wie daartegen zondigt, gaat, lijk in 44, de koolmijnen in. Op
water en droog brood!
Want,
beste mensen, in deze moderne tijd zijn de begrippen dermate uitgehold, dat
niemand nog beseft dat een illegale vluchteling dan ook hier blijft vegeteren
en rondhossen tegen de wet. Als de gewone burger iets illegaals doet, krijgt
hij de politie op zijn dak, en wordt hij in de kortste keren in den amigo
gedraaid .
Bartje
Somers in Mechelen, die nu elektronische verkeersborden plaatst die aantonen
aan de zondaar hoeveel het hem zou kosten, kan misschien een betere inspiratie
zoeken om aan illegalen een mouw aan te passen. Daar een derde land bij te maken, naast Autochtonia
en Allochtonia, nu ook nog Illigalia, daar waar de onwettelijkheid gewoon de
omgekeerde wereld is. De wereld is groot genoeg .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1234 - DE VLAAMSE PAROCHIERAAD DOET WEL EN KIJKT NIET DOM⦠OFFICIEEL TOCH NIET
.
1234 - DE VLAAMSE
PAROCHIERAAD DOET WEL EN KIJKT NIET DOM OFFICIEEL TOCH NIET
***
***
Meneerke Peeters
(neen, niet de strip-figuur, wel zijn alter ego) ziet de bui al hangen. Hij
ziet surtout de remedie. Om zelf aan zet te blijven, moet die andere er uit. Die
moet de regels van de polletiek nog leren! Dat zijn eigen partij ondertussen
alle kenmerken van een vallende komeet vertoont, dringt bij hem niet door.Dure de comprenure, ziet U .
Allez, Meneerke
Peetrs bedoelt ZIJN regels : iets zeggen zonder iets te vertellen. Of, op zn
Tsjeefs, iets vertellen zonder iets te zeggen. Noem n dief nooit n dief. Dat
zou diens integriteit kunnen schaden. Of, erger, zijn privacy. Noem n
Franscouillon nooit n gemene profiteur. Dat is op diens zieltje trappen. Voor
de Tsjeven zwemmen er in de zeenoch
mossel noch vis. Maar ze willen er wel over in debat gaan ..
Ach man! Hou Uw rug
recht en labbekakt zo niet! Leer wat Bartje ondertussen al een beetje bij t
Vlaams Belang opgestoken heeft : recht door zee gaan. Spreek klare taal. Zeg het
niet met 3 woorden als 2 volstaan. Herlees eens, om maar iets te zeggen, de
Akte van Verlaetinghe uit 1581. Niemand hoeft te zoeken : ze staat op Google en
lijk ze daar staat, staat ze duidelijk. Kort en goed.
Ik
meen zelfs daar een schuchtere aanzet van terug te vinden in Art 1 van de
Statuten van de NV-Anders. Wij verlaeten U en willen onze oude
vrijheden terug!
***
Ter zake :
Peeters spelt N-VA de les in
ACW-dossier
20/02/13, 15u16− Bron: belga.be
***
Volgens Vlaams
minister-president Kris Peeters (CD&V) zal N-VA zich moeten bezinnen over
de manier waarop ze aan politiek doet, als de Bijzondere Belastingsinspectie
net als professor fiscaal recht Axel Haelterman geen fraude vindt bij het ACW.
Binnen zijn Vlaamse regering kwam de kwestie nog niet ter sprake, aldus Peeters
in Villa Politica (VRT). .
"Men zal toch eens moeten
nadenken over hoe men aan politiek doet, zeker met aanvallen die mogelijk
ongegrond zijn", hekelde Peeters de zware aantijgingen van N-VA aan het
adres van de christelijke arbeidersbeweging. Volgens de minister-president is
dat "niet de goede manier om aan politiek te doen".
Peeters beklemtoont dat het aan de fiscus is
om het finale oordeel te vellen, maar wees erop dat Haelterman "toch wel
een van de topexperten is". "Als hij zegt: 'wat mij betreft is het
koosjer', dan is dat toch een belangrijk signaal", vindt Peeters.
De sfeer binnen zijn Vlaamse regering, met
N-VA als coalitiepartner, is volgens de CD&V'er wel nog steeds
"goed". "We hebben nog geen aanleiding gehad om hierover te spreken
binnen de regering", klonk het nog. "Dit is een dossier dat zich niet
in de schoot van de Vlaamse regering afspeelt
***
Wie
gelooft die mensen nog : waren dat niet de woorden van de Opper-Tjeef van het
moment, de Leterminatordie onze stemmen ronselde om ze te verkopen voor 30
zilverlingen?
Wel,
van een boemerang gesproken! Bij die mensen die niet meer te geloven zijn,
horen nu ook heel het ACW thuis. Luister naar hun woorden, maar kijk niet naar
hun daden.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1233 â DE APOALYPS HER UITGEVONDEN EN OP MUZIEK GEZET
.
1233 DE APOALYPS HER
UITGEVONDEN EN OP MUZIEK GEZET
Visioen uit Het Laatste Evangelie van Johannes
Bij het Einde der Tijden . Niks nieuws dus.
***
Ja, die materie,
die anti-materie en al die Zwarte Gaten .
Ik was het een
beetje vergeten, maar in Het Laatste Evangelie van Johannes, zon dikke 2000
jaar gelden geschreven, staat veel nauwkeuriger aangeduid dan wat de
Deeltjes-Versneller in Génève heeft veropenbaard over het einde van de wereld.
.
Uiteraard doet
Johannes dat met de middelen van zijn eigen tijd. Aan de hoeken van de wereld
stelt hij bazuinen blazende vecht-engelen (de Serafijnen) en op een wolk
verschijnt Hij voor het Laatste Oordeel. Al die daarbij zijn, zullen het geweten
hebben. Er komt geen Deeltjes-Versneller aan te pas, maar het resultaat is wel
even verschrikkelijk.
En neen, dat men
thans over het Einde der Tijden spreekt, heeft niets, maar dan ook helemaal
niets te maken met het einde van België. Zo kan men het vermijden te schrijven
over de erfelijk belaste Philips de Taaie die zwaar
autistisch zou zijn. Die arme jongen toch! Naast een impotente sul en beruchte homo
krijgen we dus een nukkige eenzaat als Koning. Dat heeft wel als voordeel dat
er bij deze tak van de Coburgers geen bastaarden zullen bijkomen
***
Ter zake :
Ander universum zal ons heelal
verzwelgen"
Voorspelt Higgs-bosondeeltje
einde van de wereld?
***
De ontdekking van het
Higgs-Bosondeeltje vorig jaar was een mijlpaal in ons begrip van de natuur.
Wetenschappers zijn nog volop bezig met het analyseren van het bijzondere
puzzelstukje waarnaar meer dan vijftig jaar gezocht is. Maar indien de huidige
berekeningen kloppen, ziet het er niet goed uit. Ons heelal zoals we het nu
kennen, is gedoemd om te verdwijnen. Een nieuw universum zal ons namelijk
vernietigen. .
Het bestaan van het
elementaire deeltje, dat alle andere deeltjes massa geeft, werd in juli vrijwel
zeker aangetoond door het Europees Centrum voor Kernonderzoek (CERN).
Higgs-bosonen bepalen dus uiteindelijk wat wij om ons heen zien, van de
kleinste levende wezens tot de grootste sterrenstelsels. Het zogenaamde
God-deeltje kan ons niet alleen inzicht verschaffen over hoe ons heelal is
ontstaan maar misschien ook hoe het zal verdwijnen.
Onstabiel
Natuurkundige Joseph Lykken,
tevens tewerkgesteld in het Europees Centrum voor kernonderzoek (CERN),presenteert eerstdaags zijn bevindingen op
basis van nieuwe calculaties tijdens een meeting van de American Association
for the Advancement of Science in Boston maar licht nu al een tipje van de
sluier op. "Het is goed mogelijk dat het universum waarin we leven inherent
onstabiel van aard is, waardoor we op een gegeven moment zullen vernietigd
worden", aldus Lykken.
Tien miljard jaar
Iedereen die het einde van ons
heelal vreest, mag al meteen een zucht van verlichting slaken want dit onheil
zou pas over tien miljard jaar geschieden. Lykken ziet in de data aanwijzingen
dat er in het universum uiteindelijk een nieuw universum zal ontstaan. Dat
alternatieve universum blijft zich verder ontwikkelen en zal ons heelal
inclusief alle sterren en planeten vernietigen met de snelheid van het licht.
Massa
Om precies te weten hoe we
gaan eindigen, moeten de wetenschappers precies de massa van het God-deeltje
achterhalen. Zit men er maar 1 procent naast, dan vergaat ons universum nog
steeds, maar op een totaal andere manier.
Rode reuzenster
Van onze Aarde zal trouwens al
lang geen sprake meer zijn op het moment van de rampspoed. Wetenschappers
vermoeden namelijk dat de zon binnen 4,5 miljard jaar opzwelt tot een rode
reuzenster en de Aarde verzwelgt tijdens dat proces. Maar zoals gezegd, we
krijgen nog 'even' respijt en voorlopig kan u op beide oren slapen.
***
Och!
Wat ik nu ga vertellen, klinkt even onwaarschijnlijk als wat Johannes 2000 jaar
geleden schreef. Met dit verschil : wat Johannes schreef over de Apocalyps, zal
misschien ooit effectief gebeuren, maar wat ik schrijft, zal wel altijd tot het
Rijk der Verbeelding horen. Ik leg uit.
Moest
men in Génève nu eens een soort bliksem kunnen uitvinden met die
Deeltjes-Versneller, die als eendrome
de potentaten in (om te beginnen) alle Islam-landen ter wereld, in Donker Afrika,
kortom overal waar mensen vergaan van honger en dorst, van de aardbodem
wegslingert ineen baan om de aarde : pas
dan zouden die in al hun wijsheid, aan Gode gelijk zijn. Sorry, Lieven Here,
voor deze godslastering, hoor!
Maar
verdorie, dàt is het hem juist wat Johannes schrijft : de wereld zal vergaan,
de dag dat alle mensen in vrede met elkaar leven . Dus die potentaten zijn er
nodig, voor ons eigen goed .
Kijk,
nu weet ik het ook niet meer. Maar niet getreurd : morgen gaat het beter.
Morgen wordt er niet gestaakt : morgen wordt er betoogd. Het verschil? Is net
hetzelfde als de fiscale fraude, die er in feite geen is, omdat ze door de
syndicaten wordt gepleegd.
Ook
dàt is een mysterie even groot of zelfs groter dank dat van Sinterklaas. U weet
wel : Toon Hermans wist al dat we dergelijke mysteries nog in dit aardse leven
zouden begrijpen .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1232 - DE LION BELGE ZO HALF-EN-HALF âN FERME KLOOT AFGETROKKEN (*)
.
1232 - DE LION BELGE ZO
HALF-EN-HALF N FERME KLOOT AFGETROKKEN (*)
De
wulpse Lion Belge
Dansendenjodelend, gedragen door de 3 traditionele Zuilen die al 183 jaar teren
op het zweet der Vlamingen
***
Hebben jullie die
ACW-militant ook gezien en gehoord? Axel Haelterman is de naam en zo te zien,
moet het een dure vogel zijn. De man was de externe specialist in de fiscale
materie die hare-dare onder de vaste leden werd opgevist om de zegen te geven
aan zijn broodheren, en misschien wel, aan zijneigen werk. We zagen enkele dossier-mappen die zeer demonstratief
onderweg bleken te zijn om persoonlijk door een glunderende Mr Develtere te
worden afgegeven bij de BBI. Heerlijke cinema!
En klacht dat ze
gaan indienen wegens eerroof : het heeft gene naam! Al is het mij voorlopig
niet duidelijk hoe een niet bestaand rechts-persoon (het ACW) dat gaat doen.
Het wordt dus,
zoals verwacht, de zoveelste Belgische vaudeville : mekaar om de oren slaan met
dreigementen, waarbij eens te meer op het einde zal blijken, dat blaffende
honden niet bijten. Het zal wel weer overwaaien. En dat van die Parlementaire Parlesantij,
dat zal pure volksmisleiding blijken te zijn : de Staatsdragende partijen
zullen daartoe wel geen toestemming geven. Zij dekken immers mekaar! Dat potje
moet gedekt blijven, want op het scheel van dat potje steunt de hele Belziek .
De NV-A zal gewonnen
hebben op punten en het ACW-WC-Anders zal een paar llidtekens meer hebben.
Tegen de verkiezingen van 2014 zullen die wel toegegroeid zijn.Er moet immers
nog zoveel water naar de zee lopen .
(*) Iemand n kloot aftrekken : is
een volkse uitdrukking van Bachten de Kupe, die alleen in een ver en duister
verleden iets te zien heeft gehad met begrippen uit de anatomie. De uitdrukking
is in feite onvertaalbaar, omdat ze te complex is. Ze is meestalludiek bedoeld in de zin van iemand een poets
bakken, al is die poets meestal niet aangenaam voor de andere. Al wekt die
meestal de lachlust op van de aangenaam verraste derden Ook zijn er allerhande
werkwoord-vormen van het woord kloten mogelijk. Zowel in de meewerkende vorm
(iemand kloten) als in de lijdende vorm (gekloot worden). Daarop zijn dan weer
vele varianten mogelijk : Heb ze gekregen voor de deugd, en niet om ermee te
laten rammelen
En ja,
U hebt gelijk, echt fijn is dat allemaal niet. Maar wonderwel aangepast aan het
ARCO-spelletje dat de NV-Annen uitvoeren op kap van het ACW-WC-Anen. Het is
meteen de gedroomde voorbereiding, om de Lion Belge te vloeren.
***
Ter zake :
Trends spit ACW belastingdossier verder uit
woensdag 20 februari 2013 om 09u23
***
Drie vragen aan hoofdredacteur Johan Van Overtveldt
over het belastingdossier van ACW dat morgen in Trends helemaal uitgespit
wordt.
Trends.be was de eerste om de belastingkronkels van
het ACW te onthullen. Morgen volgt er meer in het magazine. Wat zit er aan te
komen?
Johan Van Overtveldt: We gaan als Trends louter
door op wat er gebeurde met en rond de CVBA Sociaal Engagement. Het ACW richtte
in 2000 dit vehikel op twee dagen voor de creatie van de winstaandelen waar nu
zoveel rond te doen is.
Ten gronde gaat het om twee argumenten. Kan een
organisatie als het ACW zich moreel veroorloven een constructie op te zetten
die tot doel heeft de belastingdruk te minimaliseren? Los van deze ethische
vraagstelling blijven er ook mogelijk juridische problemen rond deze
constructie an sich.
Ten tweede trachten we de discussie rond de
speciale belastingaftrek (DBI) verder uit te spitten. Eén van de absoluut
centrale elementen daarbij is de vraag of de winstbewijzen nu echt aandelen
zijn of niet. De conclusie van onze analyse, onder meer gebaseerd op
verificatie met diverse gereputeerde fiscalisten, is dat de aftrekken door ACW
gedaan in het kader van CVBA Sociaal Engagement minstens erg omstreden blijven.
Bovendien rijzen er ook vragen rond de omvang van
de personeelskosten geboekt in CVBA Sociaal Engagement, zeker als men dat gaat
bekijken in functie van de aard van de inkomsten van deze vennootschap.
Gisteren voerde het ACW de topfiscalist Axel
Haelterman op om hun stelling dat er totaal niks fout is met de fiscale
rekeningen van het ACW.
Johan Van
Overtveldt: Ik heb gisteren zowel op radio als op televisie heel aandachtig
geluisterd naar Axel Haelterman. Zijn uiteenzetting klonk voor mij behoorlijk
genuanceerd. Zonder de competentie, de rijke ervaring en de gedegen reputatie
van mijnheer Haelterman in twijfel te trekken, rijst hier toch de vraag naar de
onafhankelijkheid van Axel Haelterman.
Diverse kranten maken vanochtend melding van het
feit dat hij de constructie rond de winstbewijzen bij DVV (de
verzekeringsdochter van ACW) mede ontworpen heeft. Kan je verwachten dat zo
iemand zich dan kritisch gaat uit laten over iets wat blijkbaar minstens
gedeeltelijk zijn eigen creatuur is?
ACW-voorzitter Patrick Develtere zei gisteren in
Terzake zeer duidelijk dat Haelterman zowel voor de verzekeringen als voor de
bank gewerkt heeft. Met dit laatste doelt hij allicht op Bacop dat later opging
in Dexia. Ook zou het ACW tot het huidige cliënteel van het kantoor van Axel
Haelterman behoren.
Hoe moet het nu verder?
Johan Van Overtveldt: De juridische en fiscale
autoriteiten moeten nu hun werk doen en zullen daar allicht enige tijd voor
nodig hebben. Dat gaf staatssecretaris voor fraudebestrijding John Crombez ook
reeds duidelijk aan.
Is het in deze context trouwens niet merkwaardig
dat het ACW eerst zegt het BBI-onderzoek rustig (en alle vertrouwen) te zullen
afwachten en dan één dag later plotseling Axel Haelterman ten tonele voert? De
suggestie die gisteren gemaakt werd dat Haelterman nu het werk van de BBI al
min of meer gedaan heeft, kan toch onmogelijk ernstig genomen worden.
Last but not least blijft er bij het overschouwen
van dit alles toch ook de vraag of we nu als gemeenschap in het dossier Dexia
alles weten waar we recht op hebben. Een ernstige heropening van de discussie
rond het Dexia-dossier kan op vele punten verheldering brengen.
***
Voor
de Arco en andere getrouwen, is het nu net wat een bedrogen echtgenoot
(echtgenote) moeten voelen als er naast de pot geplast werd. Dat kan allemaal
wel vergeven worden, en alles kan weer in zijn oude plooi terugvallen. Maar het
is net een gebarsten kristallen vaas die geplakt wordt. De mensen die men de achterban
noemt, moeten zich tot in hun ziel gekwetst voelen.
Geen
betere vergelijking mogelijk (om in dezelfde sfeer te blijven), als de ouder
die vaststelt, dat zijn kind door die brave Hoog Eerwaarde Heer Bisschop in wie
iedereen volle vertrouwen had, misbruikt werd Het werd niet gedood of zwaar verminkt
(de coöperanten ook niet), het is bij het slachtoffer meestal zelfs niet eens
goed doorgedrongen, maar de misdaad wordt er niet minder om.
Mijn
persoonlijke mening? Wie onschuldig is, maakt niet zoveel misbaar als het ACW wel
doet, en 2° wie ook maar eengreintje
eergevoel bezit, zou de eer al lang aan zichzelf gehouden hebben.
Maar
dit is een never ending story .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1221 - KAN ER OP DE SCHERVAN VAN DE WC AVERECTS EEN ANDER EN BETER TOILET KOMEN?
.
1221 - KAN ER OP DE
SCHERVAN VAN DE WC AVERECTS EEN ANDER EN BETER TOILET KOMEN?
***
***
Op een paar uur
tijd zijn we van het schandaal in zwaar weer terecht gekomen.
Bijna om de seconde
worden de kaarten herschud. Zie hier onder.
Trilt nu mijn harte
van geestdrift vol vuur? Is dit Vlaanderens uur? Een nieuwe élan, zker geen
spagaat tussende oude Christelijke
waarden en Vlaanderens nieuwe hoop? De stekker er uit, heel Brussel plat
(Vlinder-Regering, parlement, Konings)huis) om morgen reeds wakker te worden om
te zegeklokken tot hier te horen?
Ja, lieve lezers : Paola,
de moeder van Prins Houten Klaas, heeft zonet (18 uur) op TV los gelaten dat haar Gemaal te oud
wordt. Er staan dus wondere dingen te gebeuren.
Komaan, mannen! Het
ijzer smeden binst het warm is!
Maar n u eerst een
paar keer onderstaand artikel herlezen.
***
Ter zake :
"Het ACW heeft haar
achterban uitgebuit voor cash"
OPINIE − 19/02/13, 10u21
***
Het ACW wordt beschuldigd van belastingfraude.
De geloofwaardigheid van de christelijke arbeidersbeweging staat ter discussie.
Bram Verschuere (ACW) en Jos Leys (CEVI) verschillen duidelijk van mening. Hier
de visie van Jos Leys, die financieel gedrag onderzoekt aan het Center for Ethics
& Value Inquiry (CEVI) aan de UGent. .
ACW heeft de financiële onbekwaamheid van haar
achterban uitgebuit om het hoofdkwartier te voorzien van cash
Nu de toplui vechtend over de keien rollen en
een gedelegeerd minister zijn handen wast in een zelf geplengd potje
krokodillentranen, stijgt ook de temperatuur bij de achterban: het kies- en
spaarvee van het ACW.
Er klinkt ontgoocheling,
verbittering, verbazing en verdwazing. Een en ander is schadelijk voor het
sociale weefsel in het algemeen, voor het ACW-weefsel in het bijzonder. Maar
nog het meest schadelijk voor de samenleving en de staat is de oproep, ook uit
die achterban, om opnieuw te beginnen met een coöperatieve spaarbank, een
"echte" ditmaal. Nu de winstbewijzen zijn omgezet in een lening die
een gulle rente betaalt, staat de weg daartoe inderdaad open. Maar voor het
spaarvee zou dit allicht leiden tot een tweede slachting.
Woekerpolis
Kijk naar wat er over de jaren
heen gebeurd is met de coöperatieve aandelen: de spaarders werden uitgerust met
Arcopar, waarbij elk jaar een papieren winst werd bijgeschreven,
"coöperatief dividend", op een "wachtrekening". Nooit
ontvingen de families coöperanten cash. Intussen laafde het ACW zich lustig aan
de geldstromen via cash dividenden van andere coöperatieve aandelen, via
winstbewijzen en preferentiële tarieven. De cash gaat naar het ACW; de
coöperant wordt blij gemaakt met een rekeninguittreksel. J.P. Van Rossem in een
coöperatief kleedje.
De coöperant-voordelen op de
spaarrekening van Dexia waren dermate futiel dat je bij de meeste andere banken
beter kon doen, terwijl het risico van dat spaargeld tot het hoogste van de
bancaire industrie behoorde. Om het commercieel risico te counteren, werden
geheime spaarrekeningen aangeboden, toegankelijk voor de ene coöperant maar
niet voor de andere. Toen het ACW eerder in nauwe schoentjes raakte door haar
betrokkenheid bij Lernhout & Hauspie en er van een eigen beursnotering nog
geen sprake was, werd het spaarvee uitgerust met beleggingsverzekeringen
waarbij alle risico's bij de spaarder lagen, terwijl die 3 procent bij intrede
en vervolgens 3 procent per jaar lichter werd gemaakt. Woekerpolis is het
Noord-Nederlandse woord daarvoor. Knack publiceerde dan weer dat een ander deel
van de gelden die de achterban toevertrouwde aan DVV-verzekeringen, terechtkwam
op het paradijselijke Barbados, waar een ACW-vertrouweling het persoonlijk ging
natellen. De toezichthouder sprak enige tijd geleden terechte bezorgdheid uit
over de bijzonder grote proportie van tak21 en gestructureerde producten die de
Belgische bevolking in portefeuille heeft. Het ACW is zeker niet achtergebleven
in het uitrusten van haar achterban met dergelijke structuren. Zelfs toxische
producten (zoals reverse convertible bonds en daggeldleningen aan hoge rentepercentages)
waren niet te giftig om aan het spaarvee te voeren.
Geheime belasting
Een geïnformeerd waarnemer kan
niet anders dan concluderen dat het ACW-topkader jarenlang de financiële
onbekwaamheid van haar achterban heeft uitgebuit om het hoofdkwartier te
voorzien van cash. Zijn de nu in een gul vergoede lening omgetoverde
winstbewijzen voor de coöperanten daarvan niet het beste bewijs? Terwijl die
coöperanten dachten dat ze vrijwillig en omwille van de goede dienstverlening
klant waren bij een bank, streek het ACW een commissie op voor het feit van hun
cliëntschap. Meer zelfs: die commissie werd ingehouden voorafgaand aan de winst
van alle andere coöperanten die daarover in het ongewisse werden gelaten. Of je
dit nu een geheime belasting wilt noemen of een geheime aanbrengcommissie - in
beide gevallen lijken we beland in de betere maffiafilm.
Een nieuwe spaarbank zie ik de
ACW'ers nog niet gauw oprichten - zelfs de kudde spaarvee wordt nu schichtig
bij het zien van de groene hesjes.
Een nieuwe sociale beweging die mogelijk ontstaat op de ACW-ruïnes, zal
emancipatorisch zijn en niet roofzuchtig en verknechtend. Ze zal financiële
geletterdheid promoten en niet de duisternis van de coöperatieve kerk
uitdragen. Of ze zal niet zijn.
In elk geval moeten de burgers
erop aansturen dat de nachtelijke 'wet' over de garanties voor coöperatieve
aandeelhouders wordt geschrapt. Tenslotte is het een wezenskenmerk van aandelen
dat er geen garanties zijn. Tenzij die van de beste inspanning. Maar daarin
heeft de ACW-top gefaald, ten koste van haar achterban en alle andere Belgische
burgers.
***
Een nieuwe sociale beweging die mogelijk ontstaat op de ACW-ruïnes, zal
emancipatorisch zijn en niet roofzuchtig en verknechtend. Ze zal financiële
geletterdheid promoten en niet de duisternis van de coöperatieve kerk
uitdragen. Of ze zal niet zijn.
JaJa,
ik weet het! : het is maar gazetten-praat,
akkoord, maar zegt het spreekwoord niet : waarrok is, is er vuur?
De
feiten zijn de feiten en deze keer vind ik dat de verwijzing naar J.P. Van
Rossem echt een schot in de roos is. Waarmee dat ik bedoel : er geraakt maar
bekend, wat men bekend wil maken. Het gaat tesnlotte over bedriegen, voorlopig
alleen maar in de financiële sector, straks komen de vrouwen aan bod. Want
waar zware geldsommen omtrent zijn, zijn lichte vrouwen nooit ver weg.
Maar
bovenal : over alles hangt de geur van ontbinding. Zoals René Declercq ooit
dichtte, bijna dag op dag honderd jaar geleden
Er ligt ee Staat op sterven.
Ik zal op duitvaart zijn
Wedden dat Wilfried
Martens daarvan een erectie krijgt?
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1230 - HET ACW WORDT NU WC-A WAT STAAT VOOR KEERAAFSE VOLGEKAKTE WC
.
1230 - HET ACW WORDT NU
WC-A WAT STAAT VOOR KEERAAFSE VOLGEKAKTE WC
Van
Diksia onder J.L. DeHaene
Naar
Belfius.
.
AB Inbev
: zou men daar beseffen dat JL De Haene niet alleen Bestuurder was bij Dexia,
maar ook bij Lernauit & Hauspie? Overal war die man komt, vallen er doden ..
***
Naamsverandering!
Eureka! De oplossing is gevonden! Het gevaar is bezworen! Wevullen de put, het kalf is nu toch
verdronken!
Gebeurt wel meer
bij de beste families, waar criminelen het te bont hebben gemaakt. Zie Dutroux.
De kinderen zijn verhuisd, en hebben zich een andere naam aangeschaft. Bij het ACW moet men niet ver zoeken : zij zijn
de uitvinders van de keeraafse namen : voorbeeld : Arco werd Ocra. De gewone
Soixante Neuf .
Als
men de letters ACW gewoon omdraait tot WC-A is dat duidelijk genoeg anders. Wat
meer is : op PR-gebied worden de kosten, door het her-gebruik. tot het minimum
herleid.
Maar
ik moet wel zeggen, dat die mannen van de Christelijke Koepel toch ook zeer
kleinzerig zijn. Zij zijn al jaren de un-toucjebles en zijn dus gewend van in
onder glas te worden geteeld. Ze liggen nog geen 14 dagen onder vuur, en willen
er reeds onderuit komen. Het Vlaams Blok/Vlaams Belang wordt al jàren in de tang genomen en de druk wordt nog iedere
dag opgevoerd. Dat er daar nu leedvermaak aan te pas komt, mag dan ook niemand
verwonderen.
Maar Ach, en Och!
Zal dat nieuw kleedje ook maar iets veranderen aan de ondergrond? Zelfs de
moeder van Marc Dutroux is ervan overtuigd : hij recidiveert! Psychopaten
kunnen gewoon niet anders! Het zijn lijk kinder-lokkers : snijdt ze poten en
oren (en nog iets meer) af, en ze kruipen op hun achterwerk al wippend naar het
volgend slachtoffer .
Als ze het buiten
alle verwachting toch ernstig zouden menen, dat ze dan de vorm aannemen van een
bestaande juridische behuizing, die met open vizier hun maatschappelijk doel
belijden in openbaar gemaakte statuten en hun geldstromen blootleggen, zoals ze
dat van hun vijanden, de Ondernemingen, vereist hebben. Want nu zijn al die verenigingen
gewoon schaduw-bedrijven, die aan anderen wetten opleggen die ze zelf niet
onderhouden.
2o zullen we zien
en vaststellen, dat de werkloosheidsvergoedingen die zij, de syndicaten, van de
Staat binnenkrijgen via bankoverschrijving, gewoon per bankoverschrijving
doorstorten aan de betrokkenen en zich aan die eenvoudige en nutteloze bewerking
werkelijk rijk vingeren. Als er vroeger al meestal met cash werd opgetreden
door hen als tussen-pêrsoon, was dat nog enigszins te begrijpen, maar is al
tientallen jaren achterhaald. De Werklozenkas kan evengoed rechts aan de
werklozen uitbetalen . Doet de Pensioenkas toch ook met de pensioenen?!
En opkomen voor de kleine
man, zoals ze beweren? Zien we bijvoorbeeld gebeuren rond Ford Genk. Door hun
onbekwaamheid hebben ze zich vastgereden in de onderhandelingen (zoals trouwens
meestal als ze moeten onderhandelen : denk aan het ABVV en de stakingen van
Donderdag as ) zodat ze de arbeider in het buitenland te kakken hebben gezet
als gewone revolutionairen. Wat ze niet zijn, maar daartoe opgejut worden door
die volks-misleiders.
***
Ter zake :
ACW
wil van naam veranderen
dinsdag 19 februari 2013 om 06u13 Trends
***
De christelijke arbeidersbeweging ACW wil een
streep trekken onder het verleden en een nieuwe start nemen. Op de tekentafel
liggen plannen om naar een koepelstructuur "light" te gaan en een
naamsverandering door te voeren.
Na het Dexia-debacle heeft het ACW al flink moeten
afslanken en nadenken over een aanpassing van de structuren. Dat proces lijkt
na de beschuldigingen van de N-VA over belastingontduiking en fraude in een
stroomversnelling te komen, schrijft De Tijd.
"We zijn inderdaad aan het kijken hoe we ons
als organisatie kunnen aanpassen aan de gewijzigde maatschappij", zegt
Patrick Develtere, de voorzitter van het ACW. "Maar dat proces is al langer
bezig. Het is al begonnen toen ik in 2010 startte."
De oefening is volgens Develtere niet ingegeven
door wat is gebeurd met Dexia en Arco. "Het is prematuur om iets te zeggen
over de uitkomst."
Voortdurend negatief in het nieuws
Bij CD&V wordt er alvast op aangedrongen dat
het niet bij een opsmuk-operatie blijft. "Het zou een operatie moeten
worden zoals bij Sabena, toen de maatschappij werd omgevormd tot SN Brussels
Airlines", zegt een partijbron.
Al zijn niet alle ACW-mandatarissen bij CD&V
ervoor te vinden om holderdebolder ingrijpende beslissingen te nemen. De
ACW-top beseft evenwel dat er iets moet gebeuren. Doordat de beweging
voortdurend negatief in het nieuws komt, dreigen de leden hun vertrouwen kwijt
te raken. (Belga/TE)
***
Ach
jan Eigenlijk moeten we ons gelukkig achten. Dexia is nu van ons allemaal, zij
het onder een andere naam. Het is van ons allemaal, maar het geld is weg . En deze
keer hangt het aan de zolen van Mr Pastoor.
Onderduiken!
Het word zo een beetje een vaste gewoonte bij die o zo Christelijken! Van het
leeg gepluimde Diksia naar het Grote
Belfius! Ook dat is gebeurd, om alle sporen in ons collectief geheugen uit te
wissen. Alleen de façade telt en de achtergrond is afgesloten en alleen
toegankelijk voor specialisten .
Het
moet de Dikke van Vilvoorde nu wel pijn aan de ogen doen, op Club Brugge 11
spelers te zien rondlopen zonderdat Ka*insteken! Geen wonder dat de Club aan
het wegzakken ius . De fric laat het afweten.
Trouwens,
als men bij het ACW steunt op het goede gevoel bij de naams-verandering bij
Sabena, zit men niet in het beste gezelschap. Want de opvolger, Brussels, enz,
is al even, ziek in die paar jaar vanhaar bestaan, als Sabena in 30-40 jaar bij elkaar heeft gefoetst.
Zaventem, op termijn is ten dode opgeschreven, Scharrelroi is the place to be!
Bteugel
heeft daarover een mooi schilderijtje gemaakt. Hoe het blinden veloopt, die
geleid worden door een blinde..
***
PS.
Niet verkeerd begrijpen, hé, mensen! Ik heb compassie met de vele (kleine)
werknemers bij ACW en aanverwanten. Zij zullen het geweten hebben, de vrijgestelden
en hoger niet. Het beste dat ze kunnen doen, is hun ongenoegen kenbaar maken,
door bvb hun loketten vol te hangen met PR-materiaal van de NV-A en het VB.
Dat
hun bazen smeerlappen zijn, staat buiten kijf. Er is geen woord goeds over te
zeggen Men mag veel, zo niet alles over hen zeggen, maar niet dat het stomme
kloten zijn!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1229 - MEN KAN EEN SCHORPOPEN NIET KWALUJK NEMEN DAT HIJ BIJT
.
Wetewatje
: KRAKELING = zoontje van een inbreker
1229 - MEN KAN EEN
SCHORPOPEN NIET KWALUJK NEMEN DAT HIJ BIJT
Alle
gelijkenissen met de Heer Eric Van Rompuy zijn louter toevalig .
Na de
laatste vervellling wordt dit serpent gewoon ET
***
Kawouter Beke, de
vaandeldrager van de Tsjeven heeft gelijk in de zaak van het ACW, en hij
bewijst dat meteen door de mannelijke schorpioen aan te spreken met zij ; de
schorpioen, zij .
Mooiere illustratie
van de tweezakkigheid van zijn partij kon hij toch niet geven?
Maar als de NV-A
een klein nietig gif-beest zou zijn (een zij-schorpioen), dan is de CD&V
een slangenkuil vol cobras, geleid door een dozijn of twee wurg-slangen, met Haiku-Herman
als ET op kop. Het wachten is op Nigel Farage van het UK om de Dexia-greep op
de ganse EU uit de doeken te doen . De Europese Unie, als Groot-België, onder
de bekwame (?) leiding van Herman I, President-for-Lift-time, tot meerdere eer
en glorie van het Geslacht der Coburgers.
De waarheid is, dat
de eind-strijd, losgebarsten in alle geledingen van de samenleving, nu in zijn
definitief stadium is gekomen. De worsteling die opgevoerd wordt, is een
schouwspel boven op de dikke muren van de versterkte burcht waar de gescheurde driekleur
maar blijft wapperen.. Dan kunnen de poorten open, en wordende straten van de binnenstad overstroomd met
overwinnaars.
Van kartel-partners
aandezelfde kant, tot twee-kampers die
met getrokken messen tegen elkaar staan : het is een kleine stap, maar de
rekening moett nu eenmaal vereffend en afgesloten worden. BDW is niet altijd
onze favoriet geweest, maar als het gaat om de eind-strijd, kunnen wij niet
afzijdig blijven. De oude gewaden worden afgelegd. De godsvrede duurt tot de
dag na de overwinning.
***
PS.Het zouden geen Tsjeven zijn, moesten zij
niet zitten te broeden op een geniepige tegen-aanval, liefst met een geweldige
slag onder de gordel. Misschien bij Jos Gheysels op de schoot kruipen? Die
heeft toch met dat grandioos cordon sanitaire de Leeuwen (bijna) klein
gekregen? Moesten de Tsjeven nu eens een falanx vormen rond de troon van de
Laatste Koning? De Garde sterft, maar geeft zich niet over! Maar dan in t
Fransoos!
***
Ter zake :
Beke verwijt de N-VA een
dubbele moraal
Stefan Grommen − 19/02/13,
09u01− Bron: VRT*
***
Wouter Beke: "Als er
regels zijn, kan je niet beletten dat ze worden toegepast. Als je vindt dat
sommige regels niet kunnen, moet je ze aanpassen."
De hele discussie over het ACW
is een juridische en geen ethische kwestie. Dat zei CD&V-voorzitter Wouter
Beke in 'De Ochtend' op Radio 1. "De dubbele moraal heeft me de voorbije
dagen verbaasd. Je kan niet zeggen dat het voor bedrijven moet kunnen en voor
het ACW niet", prikte hij naar N-VA. .
Men kan een schorpioen niet
verwijten dat ze bijt.
Wouter Beke over de N-VA
Beke gaf voor het eerst zijn
mening over de beschuldigingen van de N-VA over de vermeende belastingfraude
van het ACW. Beke wil dat het gerecht en de Bijzondere Belastinginspectie (BBI)
gewoon én snel hun werk kunnen doen. "Ofwel zijn er dingen gebeurd die
niet kunnen en dan moet het ACW daar de verantwoordelijkheid voor dragen. Ofwel
zijn er dingen die volgens de wet wel kunnen en dan moet de N-VA op de blaren
zitten", klonk het. Beke erkent overigens dat de christelijke
arbeiderbeweging "inschattingsfouten" heeft gemaakt en dat de
organisatie daar ook een prijs voor betaalt.
Schorpioen
Beke verwijt de N-VA een
dubbele moraal. "Als er regels zijn, kan je niet beletten dat ze worden
toegepast. Als je vindt dat sommige regels niet kunnen, moet je ze aanpassen.
De dubbele moraal heeft me de voorbije dagen verbaasd. Je kan niet zeggen dat
het voor bedrijven moet kunnen en voor het ACW niet."
Hij geeft anderzijds ook doe
dat de N-VA haar rol gewoon speelt. "Men kan een schorpioen niet verwijten
dat ze bijt. De N-VA wil een sterke Vlaamse staat aan de ene kant en een sterke
vrije markt aan de andere kant. Dat is een legitieme keuze. Wij zijn een partij
die klassenverzoening beter vindt dan klassenstrijd."
Waarheidscommissie
Het voorstel om een
"waarheidscommissie" op te richten (een suggestie van prof. Luc
Huyse) ziet Beke niet echt zitten, al was het maar omwille van de "erg
ongelukkige vergelijking" met Zuid-Afrika. "Laat het gerecht en de
BBI maar de waarheidscommissie zijn in dit dossier", aldus Beke.
***
Kawouter
Beke redeneert als een ervaren uit de kluiten gewassen dief : als anderen (de
bedrijven) dat mogen, mogen wij dat ook. Herkennen wij daarin niet de échte
bestaansreden van de werklieden-gilde, die diep in zich aan de kant van het
Establishment staat?
De
man heeft het natuurlijk over de DBI-aftrek, maar maakt er één pot nat van door
de associatie op te roepen met de notionale interest aftrek. Maar wat hij wil
zeggen, is dat het ACW geen ander keus had : het was dàt; of verzuipen. De bekende
redenering waarom elk dief ook een potentiële moordenaar is : om niet herkend
en aangeklaagd te worden, klopt hij dan maar het slachtoffer de kop in. Hij had
immers geen andere keus? En dan is er geen weg meer terug!
En
ja, het Belgisch belastings-systeem dwingt tot creativiteit. En ja, omdat
België geen vaderland is, betaalt niemand graag voor een Overheid die het geld
langs deuren en vensters buiten gooit. Het is nu eenmaal een Wet van Meden en
Perzen : een rechtvaardig land heft alleen rechtvaardige belastingen, waar
iedereen bijdraagt volgens zijn godsvrucht en vermogen.
Of
mag het niet gezegd worden, dart Vlaanderen jaarlijks
tot 16.5 miljard Euro toestopt aan Franstalig België? Stel U eens voor wat er
zoal zou kunnen verwezenlijkt worden, moest dat bedrag kunnen besteed worden
aan de Zorgen-Sector, aan de Wegen bouw (Ring rond Antwerpen), aan de uitbouw
van onze twee wereld-havens, enz? Een
moderne kruiser kostte Engeland een paar jaar terug zon 5 miljard : Vlaanderen
zou er op die manier zon drie stuks per jaar kunnen betalen .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Wetewatje
: POSTWEZEN= kinderen van doodgebeten postbodes
1228 - HOUDT DE DIEF
ROEPT HET ABVV
***
***
Wacht eens! Julio
heeft, op de trappen van de Romeinse Senaat waar hij met 23 rake dolksteken
naar de Hades werd gestuurd door zijn mede-senatoren, de juiste woorden
gesproken die hier van toepassing zijn;.
William Shakespeare
heeft die woorden tot ons gebracht, zij het ietwat opgefleurd. Julio sprak,
toen hij op 14 Maart in 44 v.Ch, onder de moordenaars zijn eigen pleegzoon
Brutus herkende, volgende gevleugelde woorden uit :Et tu Brute, filii meï .
Bij ons in de West
Vlaanders zouden wij zeggen : ze hebben boter op het hoofd. Of plastischer
(zoals ik hoorde bij het begin van mijn carrière in de Melkerij van Langemark)
: Moesten hun koppen op een bende zwijntjes staan, we zouden peinzen, dat de
beestjes ziek zijn .
Nee, zo ver wil
niet gaan om te spreken van de varkens-pest. Wij hebben tenslotte meer cultuur
in ons botten dan Jos Gheysels. Die van
het ACV dan weer niet et strijdmakkers van ons, toen bleek dat die op de
verkeerde lijsten hadden gestaan. Als pestlijders werden ze uit hun rangen
gestuurd, en in veel gevallen gebroodroofd.
Elk zijn toer is
niet teveel is ook een West Vlaams spreekwoord. Wat gij, Heren falsificateurs?
Wanneer smijten jullie de handschoen in de ring?
***
Ter zake :
De meubelen redden
OPINIE − 18/02/13, 06u49
***
Net voor hij in 2010 opstapte als ACW-voorzitter
schreef Jan Renders het boek Macht of kracht? Waarom een sociale beweging nodig
is. De grote baas van de christelijke zuil benadrukte dat de kracht van de
Beweging - met hoofdletter - steunt op de inzet van tienduizenden vrijwilligers
en militanten. "Zonder deze inhoudelijke kracht is er geen macht",
klonk het.
Iedereen die de Belgische politiek de voorbije
decennia van ver of dicht heeft gevolgd, weet echter ook dat de brute macht van
het ACW op de Wetstraat moeilijk overschat kan worden. Het maken en kraken van
regeringen, het al dan niet devalueren van de Belgische frank..., de
christelijke arbeidersbeweging voerde mee de regie.
Toen er eind 2006, in de periode van het kartel
CD&V/N-VA, sprake was van onderhandelingen tussen de N-VA en Jean-Marie
Dedecker, kon het ACW nog droogweg zijn veto stellen. En niet alleen CD&V,
ook N-VA-voorzitter Bart De Wever plooide prompt als een knipmes.
We zijn amper zes jaar verder, maar het is een
positie waarvan huidig ACW-voorzitter Patrick Develtere alleen maar kan dromen.
Iedere keer dat hij met een uitgestreken gezicht komt verklaren dat alle
aantijgingen uit de lucht gegrepen zijn en het ACW absoluut niets te verwijten
valt, brokkelt zijn geloofwaardigheid wat verder af. Ook intern.
De christelijke vakbond vraagt het ACW niet alleen
om tekst en uitleg. Hij spreekt over "laakbare praktijken". Dat
onderdelen van het ACW afstand nemen van de top, is ongezien.
De enige manier waarop de christelijke
arbeidersbeweging de meubelen nog enigszins kan proberen te redden, is door
open kaart te spelen. Zijn de aantijgingen van fiscale fraude onterecht? Wel,
leg dan de boekhouding en de belastingaangiften op tafel.
Hetzelfde geldt voor minister van Financiën Steven
Vanackere. De CD&V'er met een uitgesproken ACW-etiket mag zich naar eigen
zeggen 'bedrogen' voelen. Maar vragen in het parlement over transacties tussen
een volledig genationaliseerde bank en delen van het ACW blijven onbeantwoord.
Nochtans zijn er wel wat zaken die opheldering
zouden kunnen krijgen. Waarom had het ACW nog recht op een deel van de winst
van een 100 procent overheidsbank? Waarom betaalde de overheidsbank 110 miljoen
euro voor de winstbewijzen, terwijl het ACW nog voor honderden miljoenen
verplichtingen tegenover de bank heeft?
Misschien is er op werkelijk alle mogelijke vragen
en constructies een sluitend antwoord te geven. Wie kan er dan tegen volledige
openheid en transparantie zijn? Het alternatief is dat de Beweging zelf het
werk hypothekeert van de tienduizenden vrijwilligers en militanten die zich met
de beste bedoelingen voor hun idealen inzetten.Steven Samyn
***
Sossen,
het moet gezegd, gaan heel wat subtieler tewerk om aan geld te geraken. Ze
halen het, zeggen ze zzelf, waar het zit; Ook bij Agusta. Of bij Dassault. Geld
stinkt niet, menen ze geleerd te hebben bij de werkgevers, hun vijanden
Ach
jong! Weten jullie nog hoe MRM in haar glorie-dagen bezig was met een
Onafhankelijke Vakbond? Dat was een noodzaak gebleken, toen dePakbonden van de 3 kleuren, zich torenhoge administratie-kosten
toe-eigenden die ze zomaar uit de duim hadden gezogen Met beschaamde kaken
moesten ze nadien alles terug betalen van de Rechtbank.
Tweede
bedenking : deze week donderdag 21 februari is er de Algemene Staking van de
Rode pakbonden tegen de Rode Regering van Di Jeanetto, maar het ACV houdt zich
liever op de vlakte. Een spektakel zò uit de Divina Comedia van Dante Aloghieri
weggegrepen
Derde
Bedenking : Ford Genk. Het circus dat daar opgevoerd wordt is waarlijk het
gedroomde middel om buitenlandse investeerders aan te trekken. Verstandige
mensen zegt U? Zij maken, om hun eigen onbekwaamheid te maskeren, van de
honderden dappere arbeiders gewone straat-madelieven inde internationale vitrine.
Ach
jong! Ik stop. Anders is mijn hele dag naar de vaantjes. En daarvoor schijnt
buiten het zonnetje veel te vrolijk in eenhemelsblauwe lucht .Nu eerst bij vrienden gaan aperitieven, buiten, in
de zon, en uit de wind. Enfin, daar waar men gewoonlijk de luiaards vindt ..
Kan
het weer-mannetje op de VRT weer lustig jeremiëren over Ardense sneeuw .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1227 â DE CHRISTELIJKE STAATS ZUIL VALT UIT ELKAAR
.
1227 DE CHRISTELIJKE
STAATS ZUIL VALT UIT ELKAAR
Wat
rest van een prachtige tempel
Alles
heeft zijn tijd en voor dezen is de tijd van gaan gekomen .
***
In Italië, naast
Griekenland het land bij uitstek van de gevalelen zuilen, heet een zuil die uit
elkaar valt, una colona chi CROLLA. Vooral dat woordje in elkaar crollen is, wat mij betreft, heel wat expressiever dan
ons boed-eigen in elkaar vallen, al is het resultaat gelukkig wel hetzelfde.
De On-Staat België
heeft zichzelf vernietigd door met Parijse volharding van Vlamingen die God hen
schiep, Belgen te willen maken die Latijns moeten leren denken en vooral
leren Frans tateren. Dat kon, omdat de Kerkleiders hun eigen volk verloochenden
en daarbij, met hulp van de Patroons en het Kapitaal, de werkende klasse voor
haar kar spande. Ze noemden zichzelf Christelijk en bij een van nature
Christelijk volk, schiep dat aanzien en respect. Maar onderhuids broedde het
verzet ..
Als de ACW-maffia zich
wil herbronnen, weet ze dus de weg terug. Maar dat herbronnen is nog niet
voor morgen. Vandaag zien we alleen maar de ratten die het zinkende schip
verlaten. Stel U voor : ACV en ACW huizen in het zelfde gebouw, en ze
schrijvenbrieven naar mekaar die wel
verspreid worden in de buitenwereld.De
pot verwijt de ketel dat die zwart ziet! Dat is geen hyperbool, dat is
hypocrisie!
Ja, en eigenlijk
verklap ik het niet graag, maar als ze dan toch de woestijn intrekken, dat ze
dan eens proberen na te gaan, waarom de massa misschien wel ACV gesyndikeerd
is, of beroep doet op de (uitstekende) diensten van de CM, maar VB of NV-A
stemt
En zon mensen
(denk aan JL DeHaene, die ooit zei dat hij voor hetzelfde geld bij de Sossen
had kunnen carrière maken!) hebben een IJzeren Gordijn laten zakken van uit de lijn
die de steden verbindt in het Noorden (Oostende, Brugge, Gent,
Antwerpen(gerweest) Hasselt), een Rood Gevaar die Zuidwaarts de welstand en de
rijkdom heeft versluisd richting Parijs. Dat beeld kwam mij voor de geest, bij
het zien van de affiche voor het Zangfeest met de dansende notenklanken. Dat
leegzuigen van het Noorden door het Zuiden is thans aan de orde in heel Europa,
maar speciaal in Italië is er een duidelijke lijn waar te nemen. Van de Zwitserse
grens naar Rome is er een (afnemende) graad van arbeids-ethiek. Meer naar
Napels en Sicilië toe duren de siëstas liefst van de morgen tot de avond. Het
kan daar ook zo onbarmhartig warm zijn, hé
En nu begint dus voor
de Christelijke Zuil het stadium waar iedere bende criminelen ooit doorheen
moet : elkaar beschuldigen om het eigen vel te proberen te redden .
***
Ter zake :
Katholieke zuil
valt uit elkaar
***
Door: Jeroen Van
Horenbeek − 18/02/13, 06u09
De katholieke zuil barst. Vakbond ACV is misnoegd over de
mogelijke belastingfraude van moederorganisatie ACW. 'Laakbare praktijken',
benadrukt ACV-voorzitter Marc Leemans in een interne mail. .
Het ACV voert al jarenlang strijd voor een rechtvaardige
fiscaliteit. Het ACV gaat er dan ook vanuit dat het ACW zich naar deze
principes gedraagt
Uit mail ACV-top
ACV-voorzitter Marc Leemans roept topman Patrick
Develtere van het ACW op het matje.
"Het is duidelijk dat zelfs als maar een gedeelte
van de beschuldigingen ten aanzien van het ACW een grond van waarheid heeft,
het hier laakbare praktijken betreft, die het ACV absoluut afkeurt."
In een interne mail nemen voorzitter Leemans en algemeen
secretaris Claude Rolin uitdrukkelijk afstand van de eigen moederorganisatie.
De mail werd vrijdagochtend om 10 uur verstuurd naar alle kaderleden van de
christelijke vakbond. Een dag eerder beschuldigde N-VA het ACW van
schriftvervalsing, misbruik van vennootschapsgoederen en fraude bij het
incasseren van Dexia-winsten via het vehikel Sociaal Engagement. Het ACW
ontkent de beschuldigingen. Zowel het Brussels parket als de Bijzondere
Belastinginspectie (BBI) onderzoeken de zaak.
Innig verstrengeld
Ook Leemans roept ACW-topman Patrick Develtere op het
matje. Hij vervolgt zijn mail: "Vanochtend (vrijdag, JVH) vernamen we dat
de Bijzondere Belastinginspectie een onderzoek zal instellen naar eventuele
fiscale fraude bij het ACW. Het ACV verwacht dat het ACW hieraan alle medewerking
verleent. In elk geval eist het ACV over dit dossier de nodige verklaringen van
het ACW. Want het ACV voert al jarenlang strijd voor een rechtvaardige
fiscaliteit. Het ACV gaat er dan ook vanuit dat het ACW zich naar deze
principes gedraagt."
En hogerop nog: "Voor alle duidelijkheid: hoewel
sommigen maar wat graag ACV en ACW door elkaar halen, is het ACV nooit op enige
wijze betrokken bij Sociaal Engagement of bij de winstbewijzen."
De demarche van Leemans is opmerkelijk, want de
christelijke vakbond en de arbeidersbeweging zijn innig verstrengeld.
Ideologisch en fysiek. Beide organisaties hebben hun hoofdkwartier in het
Aeropolisgebouw in Schaarbeek. Leemans en Develtere spreken elkaar dagelijks in
de gangen of tijdens vergaderingen. De nationaal secretaris van het ACV, Ann
Vermorgen, is tegelijk ondervoorzitster van het ACW.
Ook CD&V haalt de handen - deels - af van de
arbeidersbeweging. De onverkwikkelijke dossiers van het ACW zorgen voor
imagoschade voor hun politici. In de eerste plaats voor minister van Financiën
Steven Vanackere, zelf een kind van de zuil. Hij voelt zich
"bedrogen", vertelde hij dit weekend in de Coreliokranten.
"Natuurlijk voel ik me bedrogen, samen met 800.000 coöperanten. Ik ben er
nooit gerust op geweest toen bleek dat het ACW via zijn bank allianties begon
aan te gaan aan de andere kant van de wereld, op zoek naar een groter
rendement. Ik vind het erg dat niemand op tijd die spiraal heeft willen of
kunnen doorbreken."
Tegelijk zalfde de vicepremier: "De bezinning volgt
nog wel. Het ACW is nu vooral ook een bedrijf in moeilijkheden."
Raf Terwingen gaf gisteren vergelijkbare commentaar. Ook
de CD&V-fractieleider in de Kamer draagt een ACW-stempel. "De
coöperatieve gedachte van het ACW is onverenigbaar met de haute finance. Dat is
ondertussen duidelijk gebleken", vertelde hij in De zevende dag. "De
beweging moet terug naar de basics. De oefening maken om de eigen
geloofwaardigheid te hervinden. Zodat die vele ACW'ers aan de basis, die zo
hard werken, opnieuw moed krijgen."
***
De
Tsjeven zijn, na de Tweede Wereldoorlog, dag na dag, een Staat in de Staat
geworden. Boerenbond, Middenstand, allemaal één pot nat onder door en boven de
arbeidende klasse en hun sydicaat. Zij hebben de Staat willen leiden, uiteraard
met medeplichtigheid van anderen, maar altijd aan de kop. Onder hun impuls (leiding?
Verantwoordelijkheid) werden de unitaire partijen gesplitst en werden er deel-regeringen
op de rails gezet. Ontelbaar nieuwe vet betaalde postjes voor de kameraden! Allemaal curieren am Symotonen om de
schijnte redden, in de hoopdat het Volk zou zwijgen.
Om
zelf aan de machte blijven (of om de Premier te mogen leveren) hebben ze de
ziel van het kind verkocht door het Onderwijs over te laten aan Marxisten. Zij
hebben deze indoctrinatie tot in alle gelederen van de Openbare Opinie macht gegeven
(TV). Buitenlandse Betrekkingen werd een Francofone bedoening. De hoofdstad van
het land werd de wereld-hoofdstad van de criminaliteit, en het land wordt,
onder hun goedkeurend oog, volgepompt met onhandelbare vreemdelingen.
Nee,
de Tsjeven moeten niet de woestijn ingestuurd worden om zich te herbronnen,
maar om ad vitam aeternam uit onze ogen te zijn. Ander en beter!
We
hebben geen Mao nodig, wel een Grote Sprong Vooraarts. Het startsein? Mei
volgend jaar!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1226 - HOE DOOR DE GLOBALISATIE AUSTRALIE AAN DE ACHTERDEUR LIGT
Maandag
18 februari
Zon 7u49-18u05
H Bernadette Soubirous
.
Wetewatje :UURWERK = werk dat per uur betaald wordt
.
1226 - HOE DOOR DE
GLOBALISATIE AUSTRALIE AAN DE ACHTERDEUR LIGT
Over
tegenvoeters
***
U moet niet alles
geloven wat de mensen zeggen. U leest hieronder bijvoorbeeld een en ander over
de uitlatingen en de afscheidsels uit de transit van een Islam Hogepriester van
onder Uw voeten aan de onderkant der aarde. Ik laat in het midden of alles wel
kosjes is, en daarom stel ik voor kort en goed, de man naar hier te halen, bij
zodanig dat zijn woord, liefst in een der twee landstalen, uitgezonden wordt en
uitvoerig in de media komt.
Ik zou zeggen : de
Grote Legumen zijn verplichte toehoorders, liefst vastgebonden op hun stoel en
bewaakt door leden van de Staatsvuiligheid, die met getrokken schietijzers de
orde handhaven.
Vermits zoiets wel
nooit zal gebeuren, wordt aangeraden onderstaand artikel grondig tot U te
nemen. Allez, toch bij manier van spreken .
***
Ter zake :
Moslimgeestelijke
uit Sydney roept extremisten op om Geert Wilders te onthoofden
***
De in Sydney geboren Feiz Mohamed
roept extremisten ertoe op om de Nederlandse anti-islam parlementariër Geert
Wilders te onthoofden. Dit is echt verschrikkelijk nieuws en een heel serieuze
bedreiging, helaas, zei de Nederlandse politicus.
De Nederlandse parlementariër
Wilders, die campagne voert om een einde te maken aan de moslimimmigratie, de
bouw van nieuwe moskeeën en de koran te verbieden om zodoende een einde te
maken aan de islamisering van Nederland, wordt sinds 2004 24 uur per dag
bewaakt.
Moslims en vooral moslimgeestelijken
lijken openlijk te spreken van het nemen van het leven van anderen. Wat als
Australische politici of publieke figuren hetzelfde zouden zeggen over het
onthoofden of vermoorden van islamitische figuren? Australië ontving de moslims
in goed vertrouwen dat ze ziek en misselijk waren van Irak, Afghanistan en de
extremisten en dat zij gedwongen werden te vluchten naar veiligheid, op zoek
naar vrede in Australië. Maar als ze van Australië een ander Irak, Afghanistan,
Midden-Oosten of Kasjmir willen maken, zouden ze teruggestuurd moeten worden
naar waar ze vandaan kwamen. Het wordt tijd dat Australië zich uitspreekt en
dat de regering eens heel goed gaat kijken naar haar nationale belangen en
thema´s betreffende de nationale veiligheid op de agenda zet, voordat ze de
controle verliest.
Dit is waarom Australië troepen
stuurde naar Afghanistan en het Midden-Oosten om stabiliteit te brengen in de
regio tegen duistere krachten en extremisten die bereid zijn om mensen te
doden, iedereen, zelfs van hun eigen volk, in naam van Allah. Hoeveel serieuzer
moeten we nationale veiligheid en nationaal belang in onze eigen achtertuin nog
nemen?
Vrede, tolerantie en acceptatie
werkt van twee kanten, niet alleen van Australische zijde. Het zou niemand
toegestaan moeten zijn om zulke commentaren, bedreigingen en speeches te uiten
zoals deze vanaf Australisch grondgebied. Tegen mensen die zulke commentaren
leveren, dient te worden opgetreden in plaats van respect te hebben voor hun
cultuur of geloof.
***
Psssst.
Helemaal in de ban van dit artikel, heb ik mijn Muze die aan de deur klopte,
binnen gelaten. Kan ik er aan doen dat het mens ietwat Islamofoob is? En dat ze
daarbij ogen en oren op haar g.t heeft?Ooit
heeft ze mij, in een vertrouwelijke bui en op een eeuwig zwijgen, toevertrouwd
dat ze zich maar al te goed het verre
maar ook het nabije verleden herinnert. Precies of ik dat niet zelf zou weten!
Maar ja, de Overheid heeft dat niet graag, want dat maakt de mensen te slim. De
mensen kunnen het zwijgen worden opgelegd, maar de Muzen niet!
Ze
bracht me een klein versje voor mijn koker, die, zei ze, 250% ludiek en
satirisch bedoeld was. Niks geen discriminatie, wist ze. Niks geen racisme,
maar als Muze stond ze, zei ze, dichter dan wie ook bij dat Muzelvolk. Hier
gaat het :
O
Muzel-kind, O Muzel-kind
Weetje
wa da k van jou vind?
Je
riekt naar bloed en wilt al t mijn,
En
dat vind ik niet fijn.
***
Heb
ik nu gezegd dat àl de Muzelmannen leven als vraatzuchtige roofdieren? Helemaal
niet. Ik breng alleen onder woorden wat ik zie en hoor en hou mijn hart vast
tegen de dag dat ze hier talrijk genoeg geworden zijjn..
O
Ja, voor ik het vergeet : ook jegens zulke mensen moeten wij tolerant zijn .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Er klonk een vleugje
paniek door, toen t Vrouwtje mij riep, dat er op TV beelden waren van een
bewakings-camera, zoals, zei ze, in Nederland bij Opsporing verzicht.
U moet weten, reeds
jaar en dag maken wij ons nerveus, dat de NOS dat uitzendt, en met succes, maar
dat zoiets in België verboden wordt,
omdat het volgens de PS, de privacy van de arme weerloze daders zou schenden.
Toen ik
nieuwsgierig naderde, bleek het alleen te gaan om de zoveelste naweeën van de
ACW-saga. Klein bier in vergelijking met de beelden va sommige bewakings-cameras.
Maar wel echt en uit het leven gegrepen. Echt wansmakelijk.
En dat, dacht ik,
voor een groep volwassen Kajotters die in Moeders koekentrommel met grijpgrage
handjes bezig zijn, de ogen gesloten in de maning dat ze dan niet gezien worden .
Vankkre heeft gelijk,
zei t Vrouwtje nog : die moeten zich inderdaad dringend gaan herbronnen. Ze
zei het er niet bij, maar ze dacht hetzelfde als ik : herbronnen tot op het
bot. Zelfs, als het moet, tot in 1302 ..
Misschien zelfs dat
ze een alliantie sluiten met die andere Alliantie van BDW?
***
Ter zake :
De repliek van het ACW: gaten zonder kaas
zondag 17 februari 2013 om 04u28
***
De verdediging van het ACW tegen de analyse van
Trends omtrent de dividenden ontvangen uit de Dexia-groep valt erg mager uit,
zeker ook inzake de aanwending van de belastingaftrek DBI.
Ziet Steven Vanackere (CD&V) de bui al hangen?
De minister van Financiën, van huis uit een trouw ACW-soldaat, verklaarde in
een interview met De Standaard dat hij zich bedrogen voelt door het ACW en
dat de christelijke werknemers organisatie nu duidelijk een imagoprobleem
heeft. Dat laatste is hét understatement van het weekend. Er heerste in de
slipstream van het losbarsten van het hele dossier rond de dividenden ontvangen
door het ACW nagenoeg unanimiteit in de Vlaamse pers omtrent de conclusie dat het
ACW nu minstens met een zwaar geloofwaardigheidsprobleem zit. Een imagoprobleem
is van een andere orde dan een geloofwaardigheidsprobleem. De repliek die het
ACW naar voren bracht op onze analyse versterkt dat geloofwaardigheidsprobleem
aanzienlijk.
Heel kort samengevat kwam de aantijging aan het
adres van het ACW neer op twee punten.
Ten eerste was er het morele vraagstuk rond de
opzet van een constructie (via de CVBA Sociaal Engagement) die er duidelijk op
gericht was om over de periode 2003-11 op een totale dividendenstroom van 102
miljoen euro, afkomstig van de Dexia-groep, niet meer dan 58 000 euro aan
vennootschapsbelasting te betalen. Een opmerkelijk lage aanslagvoet voor een
organisatie die voortdurend van leer trekt tegen een gebrek aan billijkheid in
de belastingen en geregeld ondernemingen viseert omwille van het geringe bedrag
aan betaalde belastingen.
Ten tweede bleek het ACW ook ten onrechte de
techniek van de DBI (definitief belaste inkomsten) te hebben toegepast in het
streven naar een zo klein mogelijke belastingrekening.
De verdediging neergelegd door het ACW bestaat uit
drie elementen. Ten eerste, op de dividenden is reeds belastingen betaald door
de uitkerende vennootschappen, in casu Dexia Bank België (DBB) en Dexia
Insurance Belgium (DIB). Pardon? Alle leden van het ACW, net zoals alle andere
burgers van dit land, betalen onvermijdelijk 25% roerende voorheffing op
dividenden die zij ontvangen. Het ACW zet doelbewust een fiscale constructie op
om die belasting zo goed als volledig te vermijden. Daar is strikt genomen
wettelijk niets fout mee maar het staat, zacht uitgedrukt, haaks op de retoriek
en de officiële maatschappelijke doelstellingen van de ACW-zuil.
Het tweede argument van de organisatie luidt dat de
balansen altijd goedgekeurd zijn en dat de fiscale controles blijkbaar evenzeer
altijd zonder commentaar werden afgesloten. So what? De lijst is zeer lang van
vennootschappen waar de revisoren hun handtekening onder de jaarrekeningen
plaatsten en de fiscus ook alles goedkeurde terwijl later bleek dat er één en
ander grondig fout zat. Een naam als Lernout & Hauspie schiet hier spontaan
te binnen. Ook staatssecretaris voor fraudebestrijding John Crombez (SP.A)
verwees op een vrij kordate manier het argument van het propere verleden naar
de prullenmand.
Ten derde, zo stelt het ACW, hadden we wel recht op
de DBI-aftrek, met name via de dividenduitkeringen in het kader van de relatie
van de ACW-dochter Sociaal Engagement met de verzekeringsmaatschappij DIB.
Trends had inderdaad in haar originele analyse deze dividendstroom, die
trouwens ten opzichte van de dividenden bekomen uit DBB relatief beperkt
uitvalt, niet meegenomen. Nadere analyse van deze dividendenstroom uit de
verzekeringspoot leert echter dat er finaal niet veel verandert aan ons
DBI-argument. Brengt men de verzekeringsdividenden op een correcte manier in
rekening dan daalt het bedrag van de onterecht in rekening gebrachte DBI-aftrek
over de periode 2003-11 van 6,9 miljoen euro naar 6,3 miljoen euro. Het bedrag
van de erg omstreden DBI daalt dus met een kleine 10% maar ten gronde blijft de
argumentatie inzake het hanteren van de DBI-aftrek niet conform de vigerende
wetgeving en rechtsleer voluit overeind. Het cijfermatig en juridisch detail
van deze analyse brengen we binnen enkele dagen in de volgende editie van
Trends.
***
Hebben
die dignitarissen van het ACW dan nog nooit naar Witse gekeken? Let wel : ik ga
ervan uit, dat ze, net als wij trouwens (t Vrouwtje en ikzelf) nog nooit
hebben kennis gemaakt met échte verhoor-technieken. De misdaad-bestrijder Witse
is daarin formidabel. Gezien op TV, dus we spreken van ondervinding. Zo zijn we
gewapend om de evl. verhoren van de Staatsvuoligheid met glans te doorstaan.
Gewoon altijd antwoorden met Fuck tou. Ook geleerd bij Witse.
Terug
naar het ACW. Formidabel, zeg ik, als hij (Witse) in de verhoorkamer de
bertapte misdadiger bijna compassieus aanspreekt en aanspoort om toch maar, in
ruil voor straf-vermindering, om te bekennen. Om misschien details te
verstrekken, die het onderzoek vooruit helpen . Wie bijvoorbeeld de
medeplichtigen achter de schermen zijn . Wie hen de hand boven het hoofd heeft
gehouden. Wie er de zijdelingse profijtjes heeft opgeraapt .
We
zien, altijd bij Witse, de daders somtijds dan schreiend opbiechten, hoe het
allemaal bijna als vanzelf gegaan is. Ze hebben het eigenlijk nooit gewild. Maar
de omstandigheden zaten tegen. Ze konden niet anders . Somtijds zien we ze,
jaren later, bij Van Deun, de ex-rijkswachter, weer in de fout gaan, tot Sam of
Tine Desmet een van de spilfiguren werkelijk moet afknallen om er zelf het
loodje niet te moeten bij leggen .
JaJa,
zegt t Vrouwtje : het loodje leggen, dat is wat ze moeten doen . En bij ons
thuis is het al jaren Ce que femme veut, Dieu le veut Ce che moglie vole, Dio vole,
als U dat beter verstaat.
Couragie,
zegt ze dan, binnen een paar weken hebben we hier Berlusconi terug, en dan
wordt alles weer goed.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1224 - TERWILLE VAN DE BOER DIE PLOEGT BESTA DE WERELD VOORT
.
1224 - TERWILLE VAN DE BOER
DIE PLOEGT BESTA DE WERELD VOORT
***
***
Ha die Weremeus Bunning !!!!! Nooit gedacht dat die beklemmede versregel
zou kunnen gebruikt worden in verband met ontwortelde en hier aangespoelde
zielen.
De Mevrouw hieronder (Norah KarroucHe) geraakt blijkbaar niet vandaan
van onder haar paraplu als Marokkaanse die haar gevangen houdt zowel geestelijk
als lichamelijk. Ik heb met haar te doen. Ze verdient beter.
Graag had ik haar uitgenodigd, zij en haar familie, om rustig dieper te
kunnen ingaan op de problematiek die ze aanreikt. Hier ligt namelijk ook nog
inspiratie voor haar sehnsucht. De streek hier tussen Rome en Siena, namelijk
is aanvang 1944 bevrijd door een Frans hulp-leger, hoofdzakelijk Marokkanen
en Senegalezen. Of ze dapper hebben gevochten of niet, feit is dat de Tedeschi
in Midden Italië wanordelijk op de vlucht waren en lukraak afgeschoten werden
als gevaarlijke honden. Her en daar boden bepaalde onderdelen een fanatieke weerstand,
die dan uitmondde in meerdere doden langs de kant van de weg. Daar bestaan
heroïsche boeken en films over want dit deel van Toscane/Lazio was (en is) het
thuisland van meerdere kolonies goed boerende Engelsen die onder Mussolini en
de Duitsers goed tot zeer goed leefden. De almachtige ongedisciplineerde horde
wilden (!) in merikaans uniform waren nu precies niet als goede vrienden
onthaald. De inwoners zelf waren tenslotte in hoofdzaak aanhangers van Mussolini.
Maar lieve Norah van dit verhaal : zelf ik was op zeker ogenblik verontwaardigd,
bij het zien van het schamel monumentje boven de plaats waar ze gevallen waren
en ter plaatse in de grond gestopt. Na 60 jaar is alles in staat van ontbinding,
en het vroeg me veel werk om het on kruid weg te duwen, om de namen te kunnen
lezen. Ik kon alleen ontcijferen, dat het ging om een paar namen, lid van het
Frans Bevrijdingsleger. De rest waren onleesbare spaghetti-slierten.
Het momunment bevindt zich vlak tegenover de Gemeentelijke
Begraafplaats van ons klein bergdorpje, zodat niemand onwetendheid kan
voorwenden. Op mijn porotest-brief naar de Franse Ambassade in Rome is nooit
enige reacte gekomen. Die jongens, lieve Norah, zijn omsonst gestorven
***
Ter
zake :
"Ma, pa,
zal ik migreren?"
OPINIE −
17/02/13, 09u05
***
Er zijn woorden
als 'allochtoon', maar ook mensen met een verhaal, benadrukt Noah Karrouche.
Karrouche is als historica verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam,
deed onderzoek naar en gaf les over narratieve identiteiten, migratie en
culturele globalisering. Ze was tot 2012 actief in de lokale politiek in
Leuven. .
Dit is voor al mijn vrienden in de politiek die het niet
konden laten op tijd en stond te herhalen dat ik het aan mijn geslacht en
achternaam te danken had
Afgelopen zomer bezochten mijn ouders tijdens een van hun
weekenduitjes een begraafplaats nabij Gembloux. De daaropvolgende zondag
tijdens de afwas, toen mijn vader de keuken verliet, fluisterde mijn moeder
geëmotioneerd dat hij had gehuild bij een monument voor de Marokkaanse soldaten
die er begraven lagen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette Frankrijk boeren en
ander tuig uit de koloniën in als zogenaamde tirailleurs. In België ligt dat
kanonnenvlees dus begraven bij Gembloux.
Waarom huilen mensen om leed uit het verleden dat hen
niet persoonlijk werd aangedaan? Ook dat vroeg ik me die zondagmiddag af.
Historici lijken geobsedeerd door de inhoud van herinneringen maar kijken
zelden naar de vorm die ze aannemen. Voor de auteurs ervan zijn de rollen
beperkt: ze zijn of de slachtoffers, of de helden van hun eigen levensverhalen.
Je laat je dus vermassacreren door een clubje machtsdronken blanke mannen of je
gaat er prat op West-Europa mee bevrijd te hebben van het grote juk van die
andere dictator.
Nu is mijn vader een bescheiden, eerder verlegen en
stille man die nog liever doodvalt dan toe te geven dat iets of iemand hem
beweegt. Hij vroeg me nooit veel: een hoger diploma dan het zijne, een beter
maandloon dan het zijne én een rijbewijs. Vrijheid. Met die wens stapte hij in
1969 in Tanger op een bus met eindhalte Brussel.
Mijn pa bezit de gave mij op de slechtst mogelijke
momenten te vragen naar dat rijbewijs. Nu hij zestig is geworden en ik me
realiseer dat we niet langer alle tijd van de wereld hebben, overval ik hem soms
met een kruisverhoor over zijn eigen verleden.
Mijn pa vindt dan dat ik zaag en dat zijn verleden niet
thuishoort in het heden. Soms, zoals vanavond bij het schrijven van dit stuk,
vraag ik me af of hoe dat komt. Erfgoed van migratie wimpel ik doorgaans af als
een centrumlinkse dada. Of je vader nu uit Tanger of Oostende komt, maakt dat
een ruk verschil uit?
Ondertussen ken ik heel de oorlogsgeschiedenis van
moeders kant op mijn duimpje. We hadden slachtoffers, we hadden helden. Maar
mijn pa, die kruipt als een angstig kind tijdens onweders op mijn moeders
schoot omdat hij bang is dat ook in België de daken dan inzakken, ook al zijn
die niet van golfplaten gemaakt. Wanneer ik op zondag thuis ga eten moet het
bord leeg voor al die dagen dat er bij pa thuis niets, maar dan ook niets op
tafel kwam. Oostende of Tanger.
Mijn pa kwam 44 jaar geleden naar België omdat hij dacht
dat zijn kind vrij zou zijn van regimes die dachten dat ze haar plaats in het
grote verhaal wel voor haar konden bepalen zonder dat ze daarom vroeg.
Vrijheid.
Excuustruus
Dit is voor al mijn vrienden in de politiek die het niet
konden laten op tijd en stond te herhalen dat ik het aan mijn geslacht en
achternaam te danken had. Dit is voor iedereen die ooit om die reden op me
stemde. Dit is voor alle Marokkanen die me mijden als de pest omdat ze
partijpolitiek per definitie verdacht vinden. Voor alle Marokkanen die me
afdeden als een landverrader, een collaborateur. Dit is voor alle politici die
me feliciteerden met mijn accentloos Nederlands. Dit is voor alle leraren die
me bekritiseerden om mijn gebrekkig Nederlands.
Dit is voor alle mannen die me een dom wijf en een
excuustruus noemden. Dit is voor mezelf, voor de twee jaar, vijf maanden en
negentien dagen dat ik daardoor niets meer schreef. Dit is voor alle feministen
en cultuurnationalisten die denken dat ze met mij een argument voor een
hoofddoekenverbod hebben. Dit is voor iedereen die denkt dit stuk politiek te
kunnen recupereren. Dit is voor de docent die het toch wel jammer vond dat ik
als allochtoon onderzoek ging doen naar allochtonen. Dit is voor die andere
docent die precies het tegenovergestelde dacht.
Dit is voor alle big shot Belgisch-Marokkaanse mannen die
tijdens de veel te korte zomers in dit trieste, trieste land mijn benen
complimenteerden, maar nooit vroegen om mijn mening. Dit is voor alle Vlaamse
vrouwen die me vragen hoe dat voelt, met een besneden man. (Niet beter, niet
slechter.)
Vraag me te schrijven over alle Marokkanen, maar niet
over hem. Tot vanavond. Vraag me niet om te schrijven hoe zijn thuisland zijn
herinneringen herbergt, maar over hoe onze herinneringen onze thuislanden zijn.
Mijn thuis is mijn pa die in de woonkamer met zijn
zesjarige dochter danst op Babylon by Bus, Graceland en Hada Raykoum. Mijn
thuis is mijn grootmoeder die anders naar haar kleindochter keek omdat ze op de
wereld werd gezet door een Vlaamse. Mijn thuis is mijn grootvader die in 1973
zijn toekomstige schoonzoon liet natrekken bij de lokale politie omdat hij een
Marokkaan was. Mijn thuis is mijn ma die vertelt dat haar vader als
krijgsgevangene in Frankrijk op een biechtstoel sliep omdat de kerk vol zat met
Senegalezen.
Mijn thuis is mijn pa die soms moeite heeft met vasten en
mijn ma die daar in ieder geval nooit rekening mee houdt. Mijn thuis is mijn ma
die enkel spek bakt wanneer haar man van huis is. Mijn thuis is mijn pa die zes
jaar geleden, op de dag dat zijn moeder in Marokko overleed, samen met zijn
dochter 's nachts op het terras in een dorp nabij Leuven van pure miserie een
fles rum soldaat maakte.
Zoals genetische ziekten slaan herinneringen soms een
generatie over. Je kunt herinneringen kneden, je kunt over ze heen wrijven, je
kunt op herinneringen slaan. Geschiedenis herhaalt zich nooit, maar soms bakt
ze ons nu eenmaal een poets.
Afgelopen zondag kwam ik na een korte nacht 's middags
bij mijn ouders thuis en riep ik triomfantelijk: "Ma, pa, ik wil
migreren!"
"Alleen de benen hebt ge van uw moeder",
antwoordde hij sec, "ik heb dat altijd al geweten", en we gingen aan
tafel.
Geef mij iets nieuws om voor te vechten. Schrijf mij een
nieuw verhaal, pa.
***
O
Ja, ik moet nog terzake komen, is nog waar ook. En ik doe dat door U 200%
gelijk te geven, lieve Norah. Maar Uw treurlied stond in het verkeerde land in
de verkeerde gazet. Waarmee ik bedoel, dat het bestemd moet zijn voor Marokkaanse
oren. Liefst oren die groeien aan de juiste koppen. Aan de koppen die
verantwoordelijk zijn voor de schamelheid van mensen lijk Uw Pa, die ver van
huis moeten trekken (zoals mijn voor-ouders) om een menswaardig bestaan te
hebben. Daartoe zou een commando-raid doorheen het Marokkaans Establishment
moeten razen die tabula rasa maakt en de juiste mensen aan het bestuur brengt. Die
Allah van U staat ook altijd aan de verkeerde kant!
***
2oëven
me laten verleiden door De 7de
Dag met de verduidelijkingen over de Aalsterse Carnaval. Meisjes en
jongens, wat gaat dat volgend jaar plezant worden! Tenminste als mijn
inspiratie opgevangen wordt door de juiste personen .
Aalst Carnaval 2014 :
een groep Di Jeanettos van exotische herkomst drijven loslopende Makakken
(M/V/Krs) binnen een omheining waarop OCMW
staat, waar de briefjes van 500 door de lucht dwarrelen. Blanke autochtonen
worden met de karwats opgejaagd om de omheiningmet de tanden verder te slepen, gebonden als ze zijn aan handen en voeten.
De Di Jeanetten, verkleed als vretende en zuipende sprinkhanen, worden
gecommandeerd vanop de volgwagen door kijkgaten waarboven resp. staat CD&V,
PS+SP-A, VLD, Groen, CdH, en waar de champagne rijkelijk vloeit. Sire Coburg,
met de zotskap op, ment de paarden. Uiteraard alles zonder bijbedoelingen en
dus louter satirusch bedoeld.
***
Nog
iets over de vendetta Niveanen/Bacoppers. Het wordt stilaan duidelijk : een dodelijk
politiek spelletje, geen klacht, de Overheid moet de stal uitmesten. Einde
verhaal. Het sympathieke Meneerke Peeters en BDW moeten immers in 2014 elkaar
kunnen vinden. Wat tot hiertoe opgevoerd werd, is louter schaduw-boksen : de Tsjeven
zijn verwittigd : maatjes blijven met BDW, zo kunnen we samen de vette brokken
verdelen in 2014.
Jammer!
Jammer! Want beiden weten de hete adem van het echte volk in hun nek, die
alsmaar dichter komt. Al op gelet dat de peilingen de laatste tijd niet meer
zo vaak verschijnen? .
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1223 â EEN FIJN BESNAARDE BEWONDERAAR VAN DES PAUSEN GLORIE
***
Zondag 17
februari
Zon 7u51-18u03
7 HH Stichters van de
Servieten
.
Wetewatje
:MINIMAAL = sobere maaltijd
.
1223 EEN FIJN BESNAARDE
BEWONDERAAR VAN DES PAUSEN GLORIE
***
De hoer-nalist
hieronder, een zekere Bert Wagendorp NL, verder gelukkig totaal onbekend, is
duidelijk jaloers op de Paus. Hij zou de figuur wel willen doodknuffelen, zo
niet in levenden lijve, dan toch in gedachten. Ik vermoed zelfs dat hij veel
goesting heeft, om na het Habemus Papam de enige zou zijn om onder die zetel
met U-vormige zitting te mogen voelen. De man bezit zoveel talent, dat hij
zelfs zou kunnen aangesteld worden om in het verder leven van deze Paus, met de
natte vinger het toilet-papier van Zijne Heiligheid te vervangen.
Één vraagje slechts
: zou zijn Volkskrantjemet evenveel
ijver en scherpzinnigheid durven schrijven over om het even welk Geestelijk
Gezicht van de Godsdienst van de Wrede? Over de kinder-verkrachtingen aldaar,
voorgeschreven door hun Heilig Boek en door hun Stichter tot in de kleinste
details beschreven? Bij de katholieken is de keuze beperkt tot eenmaligheid,
bij de Islam zijn er zoveel achterwerken beschikbaar als men wil. En
schandknapen kan men daar overal gebruiken. Het castreren moet men er wel voor
over hebben.
Maar ik vrees
datde man, met Theo Van Gogh in het
achterhoofd, forfait zal geven om meer dan een reden. En gelijk heeft ie! In
die omgeving komen vrouwen er gewoon niet in. Die blijven in de harem, ter
beschikking voor de daar altijd aanwezige spring-stieren.
***
Ter zake :
Witte rook, we hebben een zwarte paus
OPINIE − 16/02/13, 08u27 DE MORGEN
***
De keuze van de nieuwe kerkleider doet er wel
degelijk toe. Dat vindt Bert Wagendorp, columnist voor De
Volkskrant.
Maandagavond sloeg de bliksem als een vingerwijzing
Gods in op de koepel van de Sint Pieter, vrijdag werd de Oeral getroffen door
een meteoriet: wat tracht de Allerhoogste ons mee te delen?
De paus geeft de pijp aan Maarten. Volgende maand
horen we wie de 266ste drager van het Petrusambt wordt, Petrus zelf
meegerekend. In de Sixtijnse Kapel komen dan 118 kardinalen bij elkaar om uit
hun midden een opvolger aan te wijzen. Vier keer stemmen per dag, tot er eentje
een tweederde meerderheid heeft verworven.
Volgens een oud en
onbevestigd verhaal moet deze, na te zijn verkozen, plaatsnemen in een
hoefijzervormige stoel, en wel zodanig dat enkele collega-kardinalen met eigen
ogen kunnen constateren of hij wel van het mannelijk geslacht is. Nadat het
Testiculos habet et bene pendentes is uitgesproken ('Hij heeft ballen en ze
hangen goed') kan de witte rook de schoorsteen uit: Habemus Papam!
Ik vind het conclaaf een mooi spektakel waarop de
katholieke kerk gerust trots mag zijn. Ze weten daar al eeuwen dat de gelovigen
theater willen en dus krijgen ze theater.
Wellicht voltrekt zich een mirakel en kan Eijk de
Lage Landen, na Adriaan Boeyens (1422-1423), weer eens het pausschap bezorgen.
Hij zou daarmee ook meteen in aanmerking komen voor een zaligverklaring, want
daarvoor is één wonder vereist.
Maandagavond sloeg de bliksem als een vingerwijzing
Gods in op de koepel van de Sint Pieter, vrijdag werd de Oeral getroffen door
meteoriet: wat tracht de Allerhoogste ons mee te delen? Kan het misschien wat
duidelijker? Dat we even de eerste letter van de naam van de Uitverkorene
doorkrijgen?
Is er misschien een Belgische kandidaat, zodat we
straks in elk geval zijn verlost van het 'Geloekig Pasen' vanaf het balkon?
Jongens doen het doorgaans goed, in de jacht op belangrijke internationale
posten. Ik meen dat kardinaal Danneels ooit tot de outsiders behoorde. Maar die
torst nu zijn gematigdheid mee, alsmede de zaak-Vangheluwe.
En ze hebben natuurlijk de paus van de Europese
Unie al.
Homo's als bedreiging
De verkiezing van een paus is een fascinerend
schouwspel en een oeroud ritueel, maar ook meer dan dat. Je zou van de chef van
duizenden kinderlokkers een enigszins bescheiden morele opstelling verwachten -
maar het plaatsvervangerschap van Christus biedt kennelijk weinig ruimte voor
bescheidenheid.
Joseph Ratzinger reisde in 2009 naar Afrika en
verklaarde dat condoomgebruik de aids-epidemie verergerde. Hij omschreef
abortus, euthanasie en het homohuwelijk als "bedreigingen voor de
wereldvrede" en in zijn laatste kersttoespraak voor medewerkers van het
Vaticaan zei hij dat "homo's de essentie van het menselijk wezen"
vernietigen.
Als dat ideeën van een Beierse conservatief zijn,
kun je ze nog als merkwaardig terzijde schuiven. Maar komen ze uit de mond van
een Beierse conservatief die het tot paus heeft geschopt, dan wordt het anders.
Bij miljoenen gelovigen gaat de boodschap van de Bisschop van Rome er nog altijd
in als Gods woord in een ouderling. Daarom doet het er toe wie de opvolger
wordt van Benedictus XVI.
Bij de bookies van Ladbrokes stond Peter Turkson
deze week het hoogst genoteerd (1:3). Turkson is de voormalige aartsbisschop
van Cape Coast, Ghana.
***
Wat,
mijn beste pennelikker, ook een oud maar tot op de dag van vandaag bevestigd
verhaal, is, dat de reproductie apparatuur van s Konings zoon, onmiddellijk na
de geboorte, moet vertoond worden aan enkele belegen Ouderlingen, op straffe
van verval van de troon. Navragen bij Het Orakel van Brakel.
Dat
hoer-nalistje moet nog jong zijn, ofwel heeft het zijn huiswerk weer niet
voldoende gemaakt. Wat een erfzonde is, zoals bij dat Volkskrantje als bij ons
bloedeigen De Morgentje. Er is immers dat verhaal van Pausin Johanna, die
onderweg naar een nieuwe viering, ineens moest afstappen van haar paard, omdat
ze aan de kant van de weg een kind ter wereld bracht.
Ziet
U, in vroeger tijden leefden er dus ook al vuile roddel-tantes, want dat
verhaal is van A tot Z uit de duim gezogen. Maar het plant zichzelf voort onder
de vorm van die zetel met open U-vormiig. In de schone familie van de Coburgers
daarentegen ..
O
Ja, nog iets over Aids in Afrika. Inderdaad, de Paus had gelijk de condoom ivoorkomt
geen aids. Integendeel. Het is net als de gordel in de auto : het geeft een
vals gevoel van veiligheid. En ook : wat helpt een condoom op de verkeerde
plaats, als de seks daar meestal op een meer creatieve manier wordt beoefend .
Vraagje
inde marge : groeien die dingen daar
soms ook aan de bomen? Wij worden toch regelmatig opgeroepen, om die arme
dutsen financieel bij te springen . omdat ze anders sterven van de honger
Een
veel probater middel is een aspirientje, Neen, niet vòòr, of er na, maar in de
plaats van.. Een Cola-flesje kan ook. Tussen de knieën nemen, en goed gesloten
houden.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Tjeven
Vanakkre in de rol van Emile Zola : jAccuse .
***
Ik zie het al
gebeuren : het zal weer niemands fout zijn! En aftreden? Wablief? Haiku-Herman
zon postje opgeven? De Dikke Loodgieter zijn fortuin afstaan als schadevergoeding?
En al die minderen, grootverdieners van Arco, Ocra, Belgius, of hoe die mannen
verder ook mogen heten .
Herinneren wij ons
nog dat Parijse top-bankiertje van Dexia, opgetrommeld naar Bruksèl om de
ondergang te beletten? Het was een hautain schichtig figuurtje, dat hier, op
kosten van al die vele kleine spaarders, zo lang mogelijk zijn tijd kwam
verdoen, en ondertussen deftig op hotel was, aan maar liefst zo iets als 450
per dag., kost en inwoon. De man is achteraf zelfs deftig door de mazen van het
net gerold .
De Tsjeven, Menere
Vanakkre, hebben gespeeld, en verloren. Gelieve dus de rekeningen te
vereffenen, en U terug te trekken in de woestijn. Sprinkhanen schijnen zeer
voedzaam te zijn.
***
Ter zake :
Vanackere: "Voel me samen met coöperanten
bedrogen"
De christelijke arbeidersbeweging moet volgens
CD&V-vicepremier Steven Vanackere een nieuwe start nemen. Vanackere, die
zelf een ACW-profiel heeft, voelt zich eveneens bedrogen omwille van de
financiële constructies bij het ACW die nu volop kritiek krijgen. .
"Natuurlijk voel ik me daarin bedrogen, samen
met de 800.000 coöperanten. Ik ben er nooit gerust op geweest toen bleek dat
het ACW via zijn bank allianties begon aan te gaan aan de andere kant van de
wereld, op zoek naar een groter rendement. Ik vind het erg dat niemand op tijd
die spiraal heeft willen of kunnen doorbreken", stelt de minister in de
Coreliokranten.
"De
coöperatieve gedachte en de haute finance vormen gewoonweg geen goed huwelijk,
punt. Het zijn niet alleen de ACW'ers in de raad van bestuur van Dexia die dat
hadden moeten beseffen. Al is het niet onlogisch dat het een ACW'er feller
wordt aangewreven."
Nieuwe start
Volgens de CD&V"er moet het ACW nu
"een nieuwe start nemen". "Het ACW zal opnieuw meer moeten
aanknopen bij de oorspronkelijke inspiratie. De imagoschade is groot nu. Die
bezinning volgt nog wel, maar het ACW is nu vooral ook een bedrijf in
moeilijkheden", klinkt het. Het ACW voert momenteel zelf ontslagen door.
Overigens
meldt De Morgen dat de financiële sectie van het Brusselse parket het ACW van
nabij opvolgt, gezien de recentelijke aantijgingen. "Als het nodig is,
openen we een dossier", aldus een woordvoerder. De Bijzonder
Belastinginspectie (BBI) voert reeds een onderzoek.
***
Mijn
ervaringen, als zelfstandig belastings-consulent in lang vervlogen tijden, als
ik hakkeld ongeriefd van woorden nog, beide handjes samen in het strijdperk
werd gegooid met de mannen (en vrouwenà van de BBI?
Stel
dat de klant een tweede bedrijfszetel had opgericht, omdat daar de beste en de
mooiste opportuniteiten lagen. Ho, dacht de Fiscus : dat is georganiseerde
fraude, want niet alleen spreidt U zo de winsten, om van een lager tarief te
genieten, er wordt gespeeld op de onderlinge facturatie. Ge hebt dat gedaan om
onder de 50 personeelsleden te blijven zodat U geen Comité Veiligheid
Gezondheid, enz .moet hebben. Bewijs : Boekjaar I sluit af op 31/12 en Boekjaar
II sluit af op 31/3 . Dus de gehele constructie is opgezet met de bedoeling om
belastingen te ontduiken .. Kijk, daar gaan we eens uitgebreid ons werk van
maken!
En
zeggen, dat de Controleur gelijk kreeg va zijn Directie : toen gold de
stelregel, dat als de Fiscus bewimpeling nog maar vermoedde, er kon geredeneerd
worden alsof die tussenliggende vennootschap(pen) juridisch niet bestonden.
Gevolg : verworpen boekhoudingen, willekeurige taxatie, en hemelhoge boetes .
Vermoeden
van fraude bij het ACW -> verworpen boekhouding -> willekeurige taxatie
->hemelhoge boetes?????? Maar man! De syndicaten zijn even onschendbaar als
God-de-Vader!
HaHa!
De Wet gelijk voor alle Belgen? Juist ja, voor alle kleine Belgen, niet voor de
Grote Legumen!!!!
Mijn
pronostiek? Het dossier zal opgevorderd worden, voor of achter de taxatie, naar
Justitie, waar het lang, zeer lang, in onderzoek zal blijven. Zo lang, tot de
redelijke termijn is overschreden. Of wist U nog niet (of vergeten?) dat le
criminel retient le civil. In defig Vlaams wil dat zeggen, dat zolang er een
rechterlijke procedure loopt, het burgerlijke (de taxatie) opgeschort blijft.
En zoals U weet, duurt de eeuwigheid lang, zeer lang..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1221 - NIEMAND STIGMATISEREN : GEEN ALLOCHTOON MAAR OOK GEEN VLAAMS BELANGER
***
Zaterdag
16 februari
Zon 7u53-18u01
H Juliana
.
1221 - NIEMAND
STIGMATISEREN : GEENALLOCHTOON MAAR OOK
GEEN VLAAMS BELANGER
Den
Bart kan niet komen, hij heeft andere katjes te geselen
Reden
te meer voor vele anderen om scherp te staan (*)
***
Vreemd volk eerst
: dat is zowat de bedoeling van de be-namingsgekte die door De Morgen, Linx en
Progressief, op de barricaden, is uitgevonden. Het Eigen Volk, groter op
zeker ogenblik meer dan één miljoen Vlamingen, werd door hen in een schutkring achter
prikkeldraad geplaatst, als waren het wilden, mestkevers en lepra-lijders.
Die krijgen zelfs geen Goede Morgen, en al zekerlijk geen handdruk. Het zijn,
met permissie gezegd de nieuwe üntermenschen.
Maar de èchte
wilden, uit het Rif-gebergte, uit de donkere oerwouden van Afrika, uit het
Turkse achterland, de Aziatische steppen van Anatolië, of het gespuis van over
de hele wereld, worden hier te pamperen gelegd, in de overtuiging dat dezen de
Vlamingen op de duur wel zouden vervangen. Vandaar de enthousiaste promotie van
homos, abortus, euthanasien zelf-doding, enz : hoe rapper ze uitsterven, hoe
beter .
Maar eindelijk
wordt het allemaal zo bruin gebakken, dat naast een soort Stockholm-syndroom
van de gewone mens voor het Eigen Volk,er een over-acting is om de doelstellingen te forceren. Het is als een stuk
gebraad van onbepaalde herkomst, met veralste inhouds-opgaven zoals met het
paardenvlees, dat te lang in de pan heeft gelegen : het is verbrand en niet
meer te vreten.
Vorst en
Establishment verwijten ons het wij/zij denken. Voor alles wat verkeerd gaat
wijzen wij zogezegd over de taalgrens, of naar aparte bevolkings-groepen. Maar
ondertussen (voorbeeld) overlijdt een bejaard echtpaar in de Brugse binnenstad
en de half-vergane lichamen worden maar een paar maand later ontdekt. Bekommernis
om de eigen oudjes? Vergzeet het maar. Daar is geen geld meer voor. Brugge is
nochtans socialistisch bestuurd
In Nederland, in
volle voorbereiding voor de kroning van de nieuwe Koning, verkondigen 2 Turkse
parlementsleden van de daken, dat zij de (verplichte) Eed van Trouw niet zullen
afleggen. Kunnen zij niet. Is tegen hun koeltoren. JaJaj, vandaag handelen zij nog op eigen
houtje, binnen een paar jaar, als zij een beetje talrijker zijn geworden, wordt
zoiets gewoon opgelegd.
(*) Volgens t PALLIETERKE leidt (lijdt?) BDW die
voormiddag een debat, ingericht door VOKA. In de ring : Kawouter Beke, t Cleyn
Toebakske, Mandoline Rutten, enz. Bart is, laat hij zeggen, niet meer zo zot
van al die Vlaamse romantiek, vendelzwaaien, volksdansen en zo. Al geeft hij
toe (knipoog) altijd een Franse auto te kopen, omdat dat de enige is die een
leeuw in het logo voert. n Steengoede tip voor Di Jeanetto, die geen Peugeoke,
maar altijd rijdt in een dure Audi .
***
Ter zake :
Benoemingscensuur
15-02-2013 - Leo Neels knack
***
Na De Morgen en de Stad Amsterdam, gaat ook het
Gentse Stadsbestuur het gebruik van het woord allochtoon ontmoedigen. De
Morgen pakte er enkele maanden geleden onverwacht mee uit, als verzet tegen de
betekenisvervuiling die zorgvuldige berichtgeving in de weg zou staan. Het
begrip zou ten onrechte de indruk wekken dat alle burgers met vreemde roots tot
dezelfde aparte doelgroep horen, en het stopwoord zou de allochtoon en diens
nakomelingen opsluiten in een semantisch getto, waaruit ontsnapping onmogelijk
is: wij-zijdenken dat het verschil betonneert en problematiseert (DM, 12
februari).
Alleen correcte en taboeloze benoeming van
samenlevingsproblemen helpt vooruit aldus de Stad Amsterdam: In het
maatschappelijk debat van de afgelopen jaren is de tegenstelling tussen
allochtoon en autochtoon door sommigen scherp aangezet. Die tegenstelling past
niet bij de missie van de gemeente Amsterdam, die er voor alle Amsterdammers
wil zijn. Geen uitsluiting maar insluiting, is het motto.
Het minderhedenforum suggereert, naar eigen zeggen,
deze semantische uitzuivering al jaren, en gebruikt zelf personen met een
migratieachtergrond. De materie ligt gevoelig. Het Minderhedenforum pleitte
via Mevr. Naima Charkaoui in Terzake (14 febr.) fors pro, de andere persoon
met een migratieachtergrond, filmmaker Adil El Arbi relativeerde haar boude
stelling drastisch.
Wat heeft een jonge Turk of Marokkaanse aan de
benoeming Belgische Turk of Marokkaan, wanneer enkel nog haar grootuders ooit
in dat land van familieherkomst woonden? Méér of minder dan aan allochtoon?
En waarom zou allochtoon méér labelen dan persoon met een
migratie-achtergrond? Zijn dat geen arbitraire toegeschreven oordelen die niet
aan de taal vasthangen, maar aan de toevoeging aan taal? Zouden personen die
die denkmatige toevoegingen deden bij het oude woord, dat nu niét doen bij
het nieuwe woord?
Benoeming en verwoording van maatschappelijke
vraagstukken zijn essentiële processen die moeilijk stuurbaar zijn, soms
onzorgvuldig geschieden en tijd vergen. Crozier heeft daar een heel boek over
geschreven, met de simpele titel...: On ne change pas la société par décret
(1979). Het ging meer over de maatschappelijke lethargie tegen verandering,
doch hier moeten intentieprocessen een semantisch dictaat rechtvaardigen. Dat
is de wereld op zijn kop. Er bestaan tientallen teksten met het woord
allochtoon, zoals beleidsstukken of opiniestukken, waarbij het nooit bij
iemand zou opkomen dat de auteurs bestuurders of redacteurs een discriminerend
oogmerk hadden. Hier is dus sprake van intellectuele onzorgvuldigheid, in de
equatie allochtoon = label = discriminerend.
Die kan leiden tot de nieuwe vorm van censuur,
benoemingscensuur. Uit een of ander, overigens nooit gedefinieerd, concept van
politieke correctheid wordt nu aanbevolen aan woordcensuur te doen. Niet
omwille van de omstandigheid dat een woord zijn fatsoensgehalte heeft verloren
(zoals het geval werd met de vroeger spraakgebruikelijke term neger), maar
uit hoofde van een intentieproces: teneinde personen te beschermen tegen een
door derden vermoed discriminatie-oogmerk, of effect.
Destijds was men verontrust door censuur van
meningen. Er duikt een gemuteerde versie van censuur op, de woordcensuur.
Vermits het woord kàn worden misbruikt, moét nu een weldenkendheid worden
voorgeschreven: taal evolueert niet meer als proces dat woorden in onbruik doet
vervallen, maar wordt het voorwerp van geforceerde wenselijkheid.
Zo ging het vroeger met onwelgevallig geachte
opinies. Ergens, in hogere kringen, werd uitgemaakt wat de juiste opinies
waren, de andere werden van overheidswege ontmoedigd, vervolgd, strafbaar
gesteld. Opinierepressie. Met de verlichting veranderde al het inzicht, maar
het heeft nog lang geduurd eer ook de maatschappelijke praxis volgde: langzaam
maar zeker leerden we omgaan met een brede verscheidenheid aan conflicterende
meningen, en werden overheden op dat vlak teruggedrongen in hun missie. Meer en
meer werd die er één van onthouding, de incriminatie van strafbaar racisme
waarover we 20 jaar deden (!) - is de uitzondering die de regel bevestigt, en
veel nieuwere opiniedelicten zijn er, gelukkig, niet meer ingevoerd.
Maar nu gaan we fluks naar de nieuwe censuur, een
keizerkosterlijk verbod op woordkeuze die niet eens aanstootgevend hoeft te
zijn maar het, bij decreet van een zekere weldenkendheid, wel geacht wordt te
zijn.
Dat iemand die hier al in tweede of derde generatie
is geboren, maar familiaal een buitenlandse herkomst heeft, is gelukkig steeds
vaker zonder relevantie, zij het nog niet altijd en nog niet overal. Relevanter
dan dat, zijn mogelijk hun blijvende huidskleur of raciaal uiterlijk, dat
je niet met woordenzeep kan wissen, en daar zullen we in dagelijkse attitude
beter mee moeten leren omgaan.
Relevanter ook zijn de mate waarin die personen met
een migratie-achtergrond zichzelf inschakelen in lokale zeden en gewoonten en
ze mee beïnvloeden. Dat vergt tijd en visie, ook van die personen zelf, net
zoals van alle Belgische Belgen. Maar dat woordcensuur daartoe gaat bijdragen,
is twijfelachtig. Uitingsbeperkingen zijn altijd verdacht, ook de goedbedoelde;
immers, ook de ouderwetse censuur werd jarenlang met grote declaraties van
goede intenties overeind gehouden.
***
Het
was Louis XV die zei dat als het zijn tijd maar duurde. En het duurde
inderdaad nog een letje : de volgende Louis, de XVI, de kleinzoon, moest zijn
hoofd inleveren .
Ook
de Grote Geesten, die in een andere wereldvreemde wereld leven, denken het luid
en uitdrukkelijk : Après nous le déluge . Als het hùn tijd maar duurt!
Die
déluge, dat is in mijn optiek bijvoorbeeld de scène van de eerst volgende
formatie-poging : Koning Philips I samen, in the picture met BDW.
Heren
cartoonisten : aandacht AUB : jullie gouden jaren komen er aan. Wil AUB niet
vergeten, dat de grenzen, sedert de Aalsterse carnaval 2013 een heel stuk
opgeschoven zijn. Er kunnen gerust een deeldikke nekken opgevoerd worden, binst ze een Guillotinneke doen,
bijvoorbeeld. Of die het vierendelen be-oefenen, een andere bezigheid van de
Zonnekoningen..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1220 - WAAR ZIJN ZE NAARTOE DE RASECHTE GENTENAREN
.
1220 - WAAR ZIJN ZE
NAARTOE DE RASECHTE GENTENAREN
Psssst !!!!!
Men
komt mij zo pas te zeggen, dat de SS-vertoning in Aalst reeds uitgebreid in Het
Nieuwsblad stond op woensdag 14 februari. Habe ich nicht gewusst en de
Italiaanse media weten niet eens dat Aalst bestaat. Hoe zouden ze dan daarover
schrijven! Google echter weet er alles van!
Ik
wens de magistraat Alain De Ruyck met of zonder SS uniform, verder een
vruchtbare carrière toe. Misschien zelfs dat hij zich kan spiegelen aan Raadsheer
Freisler van het Hoogste Gerechtshof in de tijd van Hitler. Zie Google.
***
Afbeelding
van Raadsheer Freisler (midden) in actie
Die
kon doodvonnissen dichten zonder zijn g.t op te lichten.
***
Heb ik U al gezegd
dat, om de dag goed te maken, U best altijd zo vroeg mogelijk langs gaat bij :
als die tenminste
het gras voor de voeten niet wordt weggemaaid door een nog vroegere.
U bevindt zich hier
dus in goed gezelschap. Maar toch voor alle zekerheid heb ik het stukje
(hieronder) van de hand van ELVEEBEE bij Golfbrekers hier overgenomen. Ook wel
een beetje uit verzamelwoede voor mijn persoonlijk archief, tegen de dag dat
die man rijk en beroemd zal zijn.
***
Ter zake :
Woordenpolizei
Geplaatst door 15 februari
2013
Politieke angsthazen slaan
wild in het rond
***
Wat doet een bang kind? Het
houdt de handen voor de ogen. De briesende stier staat nog steeds voor hem in
de wei, maar is niet meer zichtbaar. Het gevaar afdekken, isoleren, niet meer
benoemen of vrolijk fluiten in het donker, geeft een vals gevoel van meer
veiligheid. Vals, want wie lijdt aan de vreselijke ziekte, zal niet langer
leven dan met kanker.
Toen in 1991 het toenmalige
Vlaams Blok een kletterende verkiezingsoverwinning behaalde, zocht de politieke
tafelschuimer Jos Geysels (zelf niet vies van doelgerichte discriminatie en
onvervalst fascisme) andere angsthazen uit rode, gele en blauwe kringen op om
een cordon sanitaire rond deze opkomende concurrent te leggen. De bevriende
media werden ingeschakeld om er alleen schadelijk over te berichten en voor de
rest dood te zwijgen.
De redders van het vaderland
klopten zich op de borst, legden hun aureooltje op het nachtkastje en sliepen
de slaap der zelfverklaarde rechtvaardigen
Maar de realiteit laat zich
niet dwingen door loze woorden. Enkele jaren later konden de grote maar
ondertussen steeds kleiner wordende partijen niet anders dan wetten
veranderen tot ze in hun kraampje pasten. Rechters, die meer dan de schijn
gaven dat ze omgekocht waren, werden ingeschakeld om de gevreesde, maar
democratisch opgekomen en verkozen partij te veroordelen op gronden die zelfs
in een totalitaire staat nog zouden betwijfeld worden.
Besmeurde kinderzieltjes
Het politicaille begreep dat
het zo de strijd niet kon winnen. Het vijandbeeld moest in het onderbewustzijn
van de bevolking worden geënt. Dat begon in de normaalscholen waar
doorgeschoten pubers gemakkelijk te winnen waren voor revolutionaire (in
werkelijkheid: zo behoudsgezind mogelijke, dus oerconservatieve) gedachten.
Blaadjes zoals De Morgen en Humo kwamen in de plaats van Zonneland en werden
even verplichte lectuur als Mao zijn rood boekje in communistisch China.
Het waren deze jonge mensen die enkele jaren
later voor de klas zouden staan en met het linkse gedachtegoed de Vlaamse
kinderzieltjes moesten besmetten. De media, intussen bezet door geïnfiltreerde
gatekeepers en platgespoten met miljoenen rechtstreekse en onrechtstreekse
subsidies, gingen mee op de buik en lieten zich gewillig voorschrijven welk
nieuws ze nog wel en welk ze niet meer mogen brengen, en hoe ze dat moesten
formuleren.
Een dove neger
De essentie van journalistiek
taalgebruik, duidelijkheid, moest wijken voor omfloerste wolligheid die
hetzelfde betekende maar anders klonk.
Jarenlang hadden we gesproken
over gebrekkelijken. Na de Tweede Wereldoorlog klonk dat, onder invloed van
de Amerikanisering en anglofieler taalgebruik, als gehandicapten. Het woord
gebrekkelijk mocht ineens niet meer gebruikt worden.
Wie een geestelijke of
lichamelijke afwijking vertoonde, heette sinds dan een mens (man/vrouw) met
een handicap. Dat werd zelfs gespecificeerd om toch maar zeker te zijn dat die
persoon ook nog een goede kant had: hij had een auditieve handicap, een
visuele handicap of een beroepshandicap.
Niemand begreep wat de
bedoeling was, want een dove of een blinde klonk zoveel korter en iedereen
begreep het. Die woorden droegen tenslotte geen oordeel in zich, ze verklankten
alleen een feit.
In Nederland ging men nog
verder. Daar heetten gehandicapten mensen met een lichamelijke uitdaging! Me
hoela! Wanneer ik lichamelijk uitgedaagd wordt, voel ik me allerminst
gehandicapt!
We mochten ook niet meer
spreken over dwergen, maar over mensen met groeibeperking. Eeuwenlang was het
woord neger een heel normale beschrijving geweest voor onze zwarte medemens,
maar plotseling werd het een scheldwoord. Voortaan mochten we alleen nog zwarte
zeggen. In Vlaanderen ontstond daardoor een complete begripsverwarring
Een aanstormende generatie
bestond niet meer uit jonge Turken, maar uit jonge leeuwen. Alleen iemand
die lazarus was, mocht men nog omschrijven als zo zat als een Zwitser.
Jongeren
Toen er steeds meer
straatcriminaliteit gepleegd werd door geteisem dat afkomstig was uit het
Rifgebergte, kregen journalisten van hun beroepsvereniging de dwingende
richtlijn om geen nationaliteit of herkomst meer te vermelden. Indien de voornaam
van het crapuul te veel deed denken aan andere culturen, want Mohammed of
Mustafa of Rachid zijn nu eenmaal geen typisch Vlaamse voornamen, dan mochten
alleen nog de initialen vermeld worden. Als omschrijving gold het woord
jongere, ongeacht de leeftijd van het tuig.
In officiële rapporten en in
de media werden de ordewoorden van de Gedankenpolizei streng opgevolgd. Het
hielp geen reet. Aan de toog van het volkscafé bleef men spreken over makaken
wanneer een anderskleurige medemens zijn verheven cultuur had botgevierd op een
weerloos vrouwtje met een handtas.
De politici en hun mediatieke
zolenlikkers die dachten dat ze het gevaar onder controle hadden, merkten in
hun zelfvoldaanheid de fatale vergissing niet. De kiezer keerde zich van hen af
en op nauwelijks twee decennia verschrompelden de traditionele partijen tot
een marginale blubber zonder gezicht, zonder verhaal, zonder stem en zonder
volgelingen.
Rasechte Gentenaars
Hoe groter het risico wordt,
hoe meer de paniek echter toeslaat. Het kind houdt niet alleen de handen voor
de ogen zodat het de aanstormende stier niet meer ziet, het trekt desnoods
zelfs een (rood!) lakentje over het hoofd.
In september jl besloot het
regimepamflet De Morgen om van dan af het woord allochtoon niet meer te
gebruiken. Het werd met veel bombarie aangekondigd en de voortdurend in
delirium verkerende Hugo Camps kreeg na veel jaren nog eens een erectie. Tot
een orgasme bracht hij het echter niet, want minder dan twee maanden later werd
de hoofdredacteur gedwongen om vrijwillig op te zouten.
Deze week zetten twee
gemeentebesturen die gedachtegang voort: een nederzettingaan de Amstel in Nederland en een vesting
ergens aan de Leie.
Over de belachelijke manier
waarop onze Noorderburen omgaan met maatschappelijke problemen en hun totaal
gebrek aan taalrespect, wil ik het hier niet eens hebben.
Onder impuls van Führer
Termont zouden de officiële diensten van Gent ook het woord allochtoon niet
meer gebruiken. Op Twitter brak een tomeloze hilariteit los. Gelukkig was
carnaval in Aalst al voorbij. Op twee dagen tijd werden meer schampscheuten en
ridiculiserende woordspelingen aan het adres van Gent gelanceerd, dan er
grapjes werden gemaakt over het aftreden van de paus.
Jawel, voortaan wonen in de omgeving van het Gravensteen
geen allochtonen meer. Het woord werd geschrapt, dus de dreiging afgewend.
Maar in het straatbeeld is daardoor niets veranderd. Hoe benoem je die mensen
dan? Ook daarvoor heeft de politiek-correcte meute een oplossing: Gentse
Turk, Gentenaar van Marokkaanse oorsprong, Roemeense Gentenaar, enz
Alleen de uitdrukking
rasechte Gentenaar is voortaan verboden op straffe van vervolging door het
Spionnencentrum.
Boemerang
Op zich is deze maatregel nog
geen drie lijnen in de krant, en zeker geen seconde op televisie waard. Wanneer
plaatselijke potentaten die het einde van hun rijk zien naderen, zich willen
belachelijk maken, dan doen ze maar. Niemand die erom maalt. Het heeft geen
nieuwswaarde.
De gewone man in de straat
trekt er zich immers niets van aan.
En dat is nu juist het
grootste gevaar dat de steeds meer verstoten politici compleet ontgaat:
dergelijke maatregelen komen als een boemerang terug en vergroten het risico
dat men wilde vermijden.
Als er voortaan in Gent
criminele feiten gebeuren, en dat komt daar nogal eens voor, zal men niet meer
spreken over jongeren, noch de vage term allochtonen gebruiken. Vanaf nu
zal de dader aangeduid worden met de exacte plaats van herkomst!
Alsof het bedoeling was van de
burgemeester om toch een bepaalde bevolkingsgroep te stigmatiseren.
Ze doen maar. Zo lang ze nog
kunnen.
De Vlaamse burger weet beter.
Die heeft door de eeuwen heen de Romeinse, Frankische, Oostenrijkse, Spaanse,
Franse, Nederlandse, Duitse en Brussel-Waalse tirannie overleefd.
De linkse leugens kunnen daar
nog bij.
Elveebee
(Deze tekst is
auteursrechtelijk beschermd. Verwijzen met link naar dit blog, is toegestaan)
***
Fluiten
in het donker!
Nu
dat U t zegt : dat is wat de romp-partijtjes nu allemaal oen. Nog niet zo lang
geleden schamperden ze op Het Belang, die van circa 25% en de nederlaag van Filip
De Winter tegen Janssens bij de vorige Gemeenteraads-verkiezingen, terugvel op
15%. Om na de moerlemeie van MRM met haar lover-boy veerder af te zakken tot
amper10%. Die zogezegd staatsdragende partijen sukkelen nu rond de 10% (SP A)
of dreigen kopke onder te gaan onder de kiesdrempel (Ope BLD). De Tsjeven zouden,
na het ACW-schandaal, zelfs nog wel eens lager kunnen vallen. Tsja : die hebben
ook jarenlang de poten van onder hun (kerk)stoelen laten zagen door de collegas.
Zij zijn zelfs in hoofdzaak verantwoordelijk voor de wilde immigratie, die nu
als een boemerang tegen hun kop slaat. Die immigratie slorpt enorme kredieten
op, en onze eigen oudjes dreigen van ontbering om te komen. Zie Engeland : 3 à
4000 sterfgevallen gestorven uit gebrek aan de nodige zorgen : geen geld .
.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1219 - OVER HOE FIJNE HUMOR EEN FIJN LaND KAN REDDEN, DANK ZIJ DE AJUIN
.
1219 - OVER HOE FIJNE
HUMOR EEN FIJN LaND KAN REDDEN, DANK ZIJ DE AJUIN
***
***
Op deze blog wordt
eens te meer de OMERTA doorbroken! De organisator van het SS-evenement zou een
advocaat en politie-rechter zijn die daar zo 3 dagen en 3 nachten heeft rond
gelopen. De man zou voor de Stafhouder van de Balie zijn moeten verschijnen,
maar hij zegt daarover niet te kunnen spreken, want gebonden door zijn
beroepsgeheim. Er zouden tegen hem al verschillende klachten zijn neergelged .
Het Tsjeefse
Schoorsteenvliegje heeft ondertussen wel de kans gegrepen, om BDW, neen, niet
om hem te raken, maar om hem af te schieten. Het dingske is niet voor niets
Ministeres van Cultuur in de Vlaamse Parochieraad van Meneerke Peeters. De
cultuur stroomt zò van haar af, zoals de Genade van De Lekkende Non .
De UNESCO, al zeker
geen bewonderaar van de Vlaamse Gedachte, was furieus. t Schoorsteenvliegske?
Zij zag alleen de sotternij, en vond dus (na ruggespraak met de Franstalige
Pers) de grap buitengewoon goed geslaagd. Van niveaugesproken!
Volgens jaar kan er
dus perfect een wagen meerijden, omringd door rovende,moordende en stelende figuurtjes, gemaskerd
en met de ACW-schild op borst en rug, die de brieventassen van de omstanders
leeghalen, zonder daarbij ook maar één vinger gehinderd te worden door de
flikken. Hoogstaande cultuur vol symboliek, vooral daar ze de buit afgeven aan
Leterminator, die alles via de Loodgiersbuis doorsluist naar een paar
danseressen van de Folies Bergères op de Parijse Place Pigalle.
Misschien zelfs dat
al de andere groepen moeten geweerd worden, zodat Aalst die dag herschapen
wordt in één grote dievenbende die het Scjhoorsteenvliegje in triomf achter
tralies meevoeren. .
Agge mo leut êt!
***
Ter zake :
Minister Schauvliege steunt nazi-protest tegen Bart
De Wever
vrijdag 15 februari 2013 om 06u38
***
Minister van Cultuur Joke Schauvliege verdedigt de
Aalsterse carnavalvierders die zich in nazis verkleden (compleet met een
deportatiewagen voor joden en blikken zyklon B-gas) om te waarschuwen voor het
gevaar dat Bart De Wever vormt voor onze samenleving. Veel gekker dan dat moet
carnaval toch niet worden.
Unesco, de culturele afdeling van de Verenigde
Naties, veroordeelde de nazi-verkleedpartij op het carnaval van Aalst (sinds
2010 erkend als Werelderfgoed) in niet mis te verstane bewoordingen. Ik ben
diep geschokt door dit onaanvaardbaar schouwspel dat een belediging vormt voor
de herinnering van de zes miljoen joden die werden vermoord tijdens de
Holocaust, zei directeur-generaal Irina Bokova. Ook al staat carnaval voor
vrijheid van meningsuiting en satire, het is geen excuus om naar antisemitische
stereotypen te grijpen.
Na de veroordeling van de Unesco heeft Vlaams
minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) een gouden opportuniteit om te
zwijgen aan zich laten voorbijgaan. Carnaval is een moment waarop op een
groteske manier gespot wordt, met stereoptype uitvergrotingen, zei Schauvliege
die in een brief aan de culturele afdeling van de Verenigde Naties de
verdediging van de carnavalisten op zich nam. Met andere woorden: lachen met de
jodenvervolging is ok, zolang het maar op een groteske manier en met stereotype
uitvergrotingen gebeurt. Carnaval als vrijgeleide voor het absoluut
onaanvaardbare.
Wij betreuren dat er een perceptie van
antisemitisme is gewekt, zegt Schauvliege nog. Niet erg vergezocht als je in
een SS-uniform met een deportatiewagen en blikken zyklon B-gas door de straten
trekt. Denkt de minister bij die symbolen soms aan iets anders dan antisemitisme?
De verkleedpartij was natuurlijk meer dan alleen
maar wat onnozel doen in een SS-uniform. De eigenlijke bedoeling van de
carnavalvierders was om de N-VA en Bart De Wever neer te zetten als
nazis.Toen ik Bart De Wever op 14 oktober in een ware triomftocht naar het
Antwerpse stadhuis zag lopen, begon ik aan dit idee te denken, zei
initiatiefnemer Michel Keymeulen voor het carnavalsweekend aan Knack.be. Soms
moeten we dan maar eens choqueren. Het land moet gered worden.
En daar begeeft minister Schauvliege zich een
tweede keer op glad ijs. Met haar vurig betoog ter verdediging van zes
carnavalnazis, geeft ze niet enkel het signaal dat er niks mis is met het
ijdel verbeelden van de Holocaust maar ook dat de vergelijking tussen Bart De
Wever en Hitler geen bedenking waard is. Dan luidt het plots dat de Vlaamse
regering zich niet wil bemoeien met het carnaval.
Zijn er dan los van eender welke politieke
overtuiging geen vragen te stellen bij een groepje mannen dat een volksfeest
en alle daarmee gepaard gaande media-aandacht gebruikt om een politicus uit
eigen land op dezelfde lijn te zetten als de grootste massa-moordenaar uit de
moderne geschiedenis? Moet die politicus daar maar tegen kunnen? Moeten we
iemand straffeloos echt alles zomaar kunnen verwijten vanaf het ogenblik dat
hij een politiek mandaat bekleedt?
Er zijn in Aalst wel degelijk grenzen overschreden,
zowel naar de nagedachtenis van de joden als naar Bart De Wever. Als de
minister van Cultuur dit niet scherp wil veroordelen, zou je van haar toch op
zijn minst mogen verwachten dat ze er enige afstand van neemt. Het is overigens
niet omdat De Wever zelf niet reageert dat dit soort verwijten maar moet
kunnen. Hoe kan je jezelf trouwens verdedigen tegen iemand die je een nazi noemt?
Zeggen dat hij zich vergist?
En dan nog dit: men kan zich al langer de vraag
stellen waarom een eerbiedwaardige organisatie als de Unesco het nodig vindt om
het carnaval van Aalst te erkennen als Werelderfgoed. Hoe kan men een
bijeenkomst van mensen die zich drie dagen lang overgeven aan allerlei
activeiten die de andere 362 dagen van het jaar verboden zijn, op hetzelfde
podium plaatsen als het Great Barrier Reef in Australië, de binnenstad van
Dubrovnik in Kroatië, de Taj Mahal in India, het tropisch regenwoud in Sumatra
of, dichter bij huis, de grote markt van Brussel of het historisch centrum van
Brugge? Samen met Aalst carnaval zijn overigens ook het Krakelingenfeest van
Geraardsbergen en Houtem Jaarmarkt toegevoegd aan het Immaterieel Cultureel Erfgoed
van de Mensheid. Houtem Jaarmarkt is een bijeenkomst met als doel de verkoop
van 1.500 runderen en 700 paarden. Als de Unesco diep geschokt is door wat er
zich afspeelt in Aalst, is het dan ondenkbaar dat de organisatie het carnaval
schrapt van de lijst? Of zou dat dan toch een te groot verlies zijn voor de
Mensheid?
Eddy Eerdekens in Knack/Trends
***
Ik
voel me niet specifiek geroepen om BDW te verdedigen en al heel zeker Knack
niet. Alleen : als t goed is, zeggen we dat ook.
Ik
moet toegeven, dat het Vlaams Belang, als lachende derde, een beetje
leedvermaak niet kan wegsteken. Daarom geen enkele reactie? Neen, het is geen
leedvermaak om de feiten, maar wegens het samen in bad gestopt worden, VB en
N-VA samen, zoals de Sire het in zijn Kerstboodschap had gewild : het bad van
de jaren 30.
Van
de Sire verstaan we dat nog : de man is oud en hij herinnert het land nog
gaarne aan de weldaden van wijlen zijn Pa, Koning Leopold III, die met de
zegeningen van de Führer de ene maîtresse na de andere kon versieren.
Maar
nee! Het land moet gered worden en daar zorgDen enkele Ajuinen voor! Tenzij;..
Tenzij .
Wat
verneemt mijn lodderig oor? Dat de troepen van het Gentse Liegebeest hiervoor
verantwoordelijk zouden zijn?Als dat
geen goed nieuws is!
Volgens
jaar in Oiljst niet één enekle ACgroep, maar ook een tweede :het Blauwe
Fabriekje, ongevoerd in eencouveuse,wegens op sterven na dood. Met daarrond enkete miobakussen
gemaskerd als t Liegebeest him-self, als Napoleon de Gucht, als Patje Brillantine,
als Mie Turteldoos, enz, die onder elkaar maquettes verkopen en terug huren van
onze gekende Overheidsgebouwen.
Beide
groepen worden opgejaagd, enerzijds door de Staatsvuiligheid, en anderzijds
door de BBI. Maar ioogejaafdend lopen verder, beschermd door dezelfde hekwerken
als rond het Kasteel van Laeken ..
Lachen,n
gieren, brullen : dat is geen humor meer op mensenmaat, dat is humor voor de
Goden.. Alles gratis,uitvaart-dienst in
clusief.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1218 â OVER DE O ZO CHRISTELIKE DIEVEN EN OPLICHTERS VAN DE O ZO CHRISTELIJKE TSJEVENBOND
***
Vrijdag 15 februari
Zon 7u55-17u59
H Siegfried van Zweden
.
1218 OVER DE O ZO
CHRISTELIKE DIEVEN EN OPLICHTERS VAN DE O ZO CHRISTELIJKE TSJEVENBOND
ARCO,
de Arc de Triompfe naar het Parijse model :
Schriftvervalsing,
fraude, oplichting, diefstal
***
JaJja, de grofste witte
boord-criminelen hadden al lang geen werkmans-handen meer! Alleen moord en
doodslag ontbreken (voorlopig?) op hun palmares!
Eerst was er in ons
collectief geheugen de ramp uit 1929 van de Belgische Boerenbond, opgericht
naar het idee van een zekere Mr Raiffeisen, als onderlinge spaarkas
om de boeren te helpen. Toen was er ineens Monseigneur Cardijn, de B.A.C. en
die waren voor de gewone man. De KB was er voor de beteren . en de Société
Générale was er voor de Fanscouillons. Later heb ik aan de Hogeschool de
achtergrond, de voorgrond en alle tussenliggende gronden van al die dingen
grondig kunnen bestuderen : de banken-crisis van 1929 en de gevolgen Toen werd
bewezen door die vele geleerde economen, dat sindsdien maatregelen genomen
waren, die herhaling zouden voorkomen.
Enfin : het is allemaal zo
lang geleden, en ondertussen zijn al lang andere pistes gevonden. Ik kan er
echter helemaal niet bij, dat juist uitgerekend de Christelijke zuilen weer
de grootste zondaars blijken te zijn.
Dat precies de NV-A ten
aanval trekt, moet diepere gronden hebben.
Volgens het beetje
ervaring dat ik heb in de branche zijn de aangebrachte feiten in feite de
doodsteek voor de organisatie. Tenminste, als men er durft aan raken, want het
einde van het ZCW = het einde van de CD&V = het einde van België.
Het wordt dus hoogstens de
lange baan van de parlementaire onderzoeks-commissie, als metrop tussen-station
diep onder de grond, onderweg naar de eeuwige vergetelheid. Tenzij de Antwerpse
bouvier =Vlaamse koe-herdershond) er zijn tanden in zet.
***
Ter zake :
De belastingkronkels van het ACW
Johan Van Overtveldt
N-VA moet
meteen naar rechtbank stappen in ACW-zaak
De saga van de winstbewijzen van het ACW in Belfius
Bank stond de jongste weken volop in de actualiteit. Het ACW en haar Waalse
evenknie MOC kwamen immers tot een deal met staatsbank Belfius waarbij deze
laatste de winstbewijzen voor 110 miljoen euro afkoopt. Naast deze verkoop
brachten de winstbewijzen over de periode 2003-11 reeds ruim 100 miljoen euro
aan dividenden op. Via een doordachte fiscale constructie kon het ACW de
belastingen op de ontvangen dividenden beperken tot 58 000 euro. Een gewone
vzw of een individu zou op een dergelijke dividendenstroom 25 miljoen euro aan
roerende voorheffing betaald hebben. Bovendien rijst de vraag of een gedeelte
van de belastingvermindering, namelijk a rato van 6,9 miljoen, niet
onrechtmatig verworven werd. Een reconstructie.
Op 19 december 2000 wordt door de christelijke
werknemerszuil ACW de CVBA Sociaal Engagement opgericht. CVBA staat voor
coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (en met een sociaal
oogmerk, aldus de notariële acte). ACW zelf bezit als feitelijke vereniging
6198 van de 6200 aandelen van Sociaal Engagement. De twee overige aandelen
komen in handen van Jan Renders, van 2002 tot 2010 de voorzitter van het ACW en
Marc Vandenberghe, een trouwe dienaar van de ACW-idealen.
De CVBA Sociaal Engagement krijgt, volkomen
parallel met de moedervereniging, als gevleugelde doelstelling mee een
samenleving te realiseren waarin iedereen, solidair en gelijkwaardig, kan
genieten van de fundamentele politieke, sociale, economische en culturele rechten,
te streven naar een emancipatie van de werknemersbevolking en bijzondere
aandacht te schenken aan de zwaksten en de meest achtergestelden in de
samenleving. Net als het ACW wordt ook Sociaal Engagement gehuisvest op het
adres Haachtsesteenweg 579, 1030 Brussel.
Twee dagen later, namelijk op 21 december 2000,
wordt voor dezelfde notaris, nl. de in Brussel gevestigde Eric Spruyt, het
proces-verbaal verleden van de buitengewone algemene vergadering van een andere
CVBA, namelijk BACOB. De origine van BACOB gaat terug tot 1924 toen binnen de
christelijke werknemersbeweging de BAC (Belgische Arbeiderscoöperatie) wordt
opgericht. BAC/BACOB doorloopt dan een aantal wijzigingen die er uiteindelijk
toe leiden dat BACOB zowel als de ACW-verzekeringsgroep DVV in 1997
ondergebracht worden bij de Artesia Banking Group, grotendeels in handen van
die andere ACW-maatschappij Arcofin.
De vijfde beslissing genomen op de buitengewone
algemene vergadering van BACOB luidt dat per 31 december 2000 wordt overgegaan
tot de creatie van 300 000 winstbewijzen ten voordele van het ACW, de koepel
van de christelijke werkgeversorganisatie / MOC (Mouvement Ouvrier Chrétien).
Deze uitgifte gebeurt ter vergoeding voor de positieve winstbijdrage van de
houders van de winstbewijzen. Nog steeds volgens die vijfde beslissing van de
buitengewone algemene vergadering van BACOB geven de winstbewijzen recht op
een preferent dividend Het totale dividend per boekjaar dat aan alle
winstbewijzen gezamenlijk kan toegekend worden kan nooit hoger zijn dan 40% van
de beschikbare nettowinst .
Binnen de ACW-koepel wordt vervolgens beslist om de
winstbewijzen in BACOB onder te brengen bij de CVBA Sociaal Engagement die dus
twee dagen voor de uitgifte van de winstbewijzen was opgericht. Het gaat dan om
264 000 winstbewijzen, de overige 36 000 zitten bij de Waalse broeders van het
MOC die trouwens een parallelle CVBA met als naam Mouvement Social oprichten.
Aan deze winstbewijzen wordt in de balans van de CVBA Sociaal Engagement geen
waarde toegekend. In alle volgende gepubliceerde jaarverslagen wordt telkens
expliciet opgenomen dat de winstbewijzen geen aanschaffingswaarde hebben
niet verkocht kunnen worden en evenmin een verkoopwaarde hebben. Het zijn
nota bene deze winstbewijzen die Belfius als staatsbank eind januari heeft
ingekocht voor het ronde bedrag van 110 miljoen euro, waarvan 97 miljoen euro
voor Sociaal Engagement en een 13 miljoen euro voor de Waalse tegenhanger
Mouvement Social.
In de loop van 2002 fuseert de BACOB-Artesia-groep
met Dexia. De winstbewijzen horend aan CVBA Sociaal Engagement worden vernieuwd
en geven nu recht op een preferent dividend van Dexia Bank België. Tussen 2003
en 2011 ontvangt Sociaal Engagement alzo voor, afgerond, 102 miljoen euro aan
dividenden, voornamelijk van Dexia Bank België (in veel mindere mate ook van
DVV Verzekeringen). Als CVBA kan Sociaal Engagement alvast de roerende
voorheffing verschuldigd op de uitgekeerde dividenden verrekenen in de
vennootschapsbelasting. Dit levert op zich reeds een belangrijk
belastingvoordeel op maar het regime van de DBI (definitief belaste inkomsten)
biedt mogelijkheden tot een nog lagere belastingdruk. De DBI is in het leven
geroepen om in bepaalde gevallen dubbele belasting van vennootschapswinsten te
voorkomen. De DBI-aftrek voorziet dat men 95% van het bedrag aan ontvangen
dividenden mag aftrekken van de belastbare basis van de vennootschap die de
dividenden ontvangt.
Aan het gebruik van de DBI-aftrek zijn echter
wettelijke voorwaarden verbonden. De vennootschap die de DBI-aftrek wil
toepassen, moet aan één van de twee volgende voorwaarden voldoen. Ofwel moet
zij aandelen aanhouden van de uitkerende vennootschap met een
aanschaffingswaarde van minstens 1,2 miljoen euro (ondertussen opgetrokken naar
2,5 miljoen euro), ofwel moeten die aandelen minstens 10% van het kapitaal of
van de stemrechten vertegenwoordigen.
Aangezien de winstbewijzen die Sociaal Engagement
bezit naar eigen zeggen geen aanschaffingswaarde of verkoopwaarde hebben en
evenmin kapitaal of stemrechten vertegenwoordigen, kunnen deze niet in
aanmerking worden genomen voor de drempel van 1,2 miljoen euro, evenmin voor de
drempel van 10%. Teneinde toch voor DBI-aftrek in aanmerking te komen, koopt
Sociaal Engagement, zo staat expliciet te lezen in het jaarverslag over 2004,
in de loop van 2003 106 000 aandelen Dexia NV (de holding) met een
aanschaffingswaarde van 1 240 391 euro, dus net boven de fiscale minimumdrempel
van 1,2 miljoen euro. Aan de eerste van de twee hierboven vermelde voorwaarden
lijkt alzo voldaan en het vermeende recht op DBI-aftrek levert over de periode
2003-11 aan Sociaal Engagement een extra fiscaal voordeel op van afgerond 6,9
miljoen euro (zie bijgaande tabel).
Het gevolg is dat Sociaal Engagement door de net
beschreven set-up een fiscaal bijzonder interessant vehikel geworden is. De
cijfers over de periode 2003-11 illustreren dit treffend (zie bijgaande tabel).
De ruim 102 miljoen euro aan ontvangen dividenden gebruikt Sociaal Engagement
voornamelijk om de lonen van ACW-personeelsleden te betalen (namelijk a rato
van 8,2 miljoen euro in het boekjaar 2011 alleen). Na aftrek van onder meer
deze personeelslasten blijft er uiteindelijk, voor het geheel van de periode
2003-11, een belastbare basis van afgerond 20 miljoen euro over waarop de
dochtervennootschap van het ACW 58 017 euro aan vennootschapsbelasting
betaalt. De gemiddelde belastingdruk waaraan Sociaal Engagement onderhevig is
over het geheel van die negen jaar beloopt alzo minder dan 0,3%. De inhaligheid
waarvan bepaalde grote multinationals de jongste maanden hieromtrent in het
nieuws beschuldigd werden, verbleekt bij deze fiscale spitsvondigheid vanwege
het ACW.
Maar met dit alles is de kous nog niet af want bij
nader toezien blijkt Sociaal Engagement volgens de bestaande wetgeving en
rechtsleer daarrond geen recht te hebben op de DBI-aftrek. De participatie van
iets meer dan 1,2 miljoen euro die Sociaal Engagement nam is immers in Dexia
NV, de holdingmaatschappij, en niet in Belfius NV of voorheen Dexia Bank België
NV. Met andere woorden, Sociaal Engagement kan zich enkel op DBI-aftrek
beroepen voor de bescheiden dividenden die ze van de holding Dexia NV
verkrijgt, maar niet voor de royale dividenduitkeringen van meer dan 100
miljoen euro die ze op basis van de winstbewijzen in Dexia Bank België NV
krijgt. Misleidend is eveneens dat het jaarverslag van CVBA Sociaal Engagement
ieder jaar een participatie van 82% in Dexia Bank België vermeldt en daardoor de
indruk wekt aan de 10% participatiedrempel voor de DBI-aftrek ruimschoots
voldaan zou zijn.
Het argument dat Dexia NV de moedermaatschappij is
van Dexia Bank België doet hier totaal niet terzake. Zoals reeds aangegeven
zijn de huidige wetgeving en rechtsleer in dit verband ondubbelzinnig. Om van
de DBI-aftrek te kunnen genieten moet het om een rechtstreekse relatie gaan en
niet één via een moederholding.
De conclusie van deze saga is dubbel. Ten eerste
poogde het ACW duidelijk heel intentioneel tot een constructie te komen waarbij
via een handig gebruik van het mechanisme van de DBI-aftrek nagenoeg volledig
ontkomen werd aan het betalen van belastingen op de dividenden uitgekeerd op de
winstbewijzen. De vraag rijst hier welk moreel recht het ACW, en dus ook het
ACV, nog heeft om van leer te trekken tegen ondernemingen die aan fiscale
optimalisatie doen. Bovendien beging het ACW een kapitale fout door in de
jaarrekening van Sociaal Engagement op verschillende manieren de schijn te
wekken dat de voorwaarden voor de DBI-aftrek vervuld zouden zijn. De vraag
rijst dus zeer nadrukkelijk of dit alles nog te vatten is onder de noemer van
de belastingontwijking.
Aan het ACW werd in het kader van bovengaande
analyse de volgende vraag voorgelegd (per mail en met telefonische
bevestiging): De CVBA Sociaal Engagement (nagenoeg 100% dochter van ACW)
ontving over de periode 2003-11 in totaal voor afgerond 102 miljoen dividenden.
Over dezelfde periode werd in totaal voor afgerond 58 000 euro aan
vennootschapsbelasting betaald. Kan u mij toelichten hoe dergelijk laag
belastingpercentage tot stand kwam?. Ondanks herhaaldelijk aandringen, per
mail en per telefoon, kwam daar nog geen antwoord op.
***
O
ja : een arco is is een boog, dus ook een regenboog. En regenbogen zijn
beroemd omdat ze het einde van de bui voorspellen Zie het Franse woord :
arc-en-ciel.
Voor
BDW moet het een zoete wraak zijn op de voyous die hem al twee keer pootje gelapt
hebben. Eerst door ten tijde van Leterminator, de coalitie op te blazen, een
tweede keer door bij de Vlinder-regering de kant te kiezen voor Di Jeanetto,
tegen-in de gemaakte afspraken. Laten we hopen, dat hij, met de adem van het
Vlaams Belang in zijn nek, niet versaagt.
Hallo
Wilfried Martens, allo Jean Luc DeHaene, allo den Cleynen Eyskens : zijn jullie
nog daar? .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Onweert
het op 14 februari dan sterven er veel rijkaards
.
1217 - ALLOCHTONEN
VOORTAAN JAN MN KLOTENS ?
***
***
Sorry, mensen, dat
ik zon beetje kort door de bocht ga. Maar korter kon echt niet! Altijd beleefd
blijven, hé Moeke!?
Dat is een beetje
de waanzin à la Hitler voorbij! Voor Uw ogen staat een kalf, ge weet dat zon
ding op 4 poten het voortbrengsel is van een koe, en ge moet het aanspreken met
iets dat noch mossel noch vis is. Voorbeeld: een Gentse Turk, of een Mechelsse
koekoek. Turk? Dat is toch iets voor Turkije! Da moete ge niet eens zeggen, dat ziet en
ruikt ge zo!.
Zo lang het over
Gent alleen gaat, zou ik gewoon zeggen : kaakn kaak, giene twiedekker, moar ne
Strop. Als het ding niet vliegt, maar loopt en donker van coleur is, zal t nen
echte zijn. Is die integendeel donker van coleur, en spreekt hij Turks, dan is
t nog ne strop. Spreekt hij Marokkaans, of Berbers, t blijft ne Strop. Ze
laten zich niet vangen door één gat. Vooral niet als ze nog jong zijn, of
minderjarig.
En zon Mechelaar
is geen koekoek, maar ne Maneblusser.
n Brusselaar is n
Kiekefretter, enz. Voor mij goed. Maar altijd erbij denken : watte begot doet
die in Gent, resp. Mechelen, resp. Brussel, enz. Wat heeft die hier verloren?
Anders gezegd : hoe
meer dat men roert in een strnt, hoe meer die stinkt.
Voilà, weer iets
dat geboekstaafd is!
***
Ter zake :
Een woord van verschil
Een kleine vijf maanden geleden besliste deze krant
om het woord 'allochtoon' zoveel mogelijk te mijden in de kolommen. In
interviewcitaten en ingezonden opiniestukken door derden kan het uiteraard wel
nog, maar de redactie nam zich voor om zelf het woord zo min mogelijk te
gebruiken. Vandaag zondigen we tegen de aan onszelf opgelegde regel, maar we
doen dat bewust, en zelfs met enige trots.
In Nederland heeft het gemeentebestuur van
Amsterdam, de grootste en meest divers gekleurde stad van het land, beslist om
de begrippen 'allochtoon' en 'autochtoon' uit de officiële bestuursstukken te
schrappen. Het zou te ver gaan om te zeggen dat dat besluit er 'dankzij' De
Morgen gekomen is, maar het debat werd in Amsterdam wel op gang getrokken nadat
het nieuws van hieruit naar Nederland overwaaide. En er is nog meer nieuws op
komst. Ook de op een na grootste stad van het Vlaamse gewest, Gent, bereidt
zich voor op een gelijkaardig initiatief. "De noemer allochtoon verbindt
niet, maar sluit uit", stelt schepen voor Gelijke Kansen Resul Tapmaz in
deze krant. "We kennen een migratiegeschiedenis van vijftig jaar, het is
tijd voor diversifiëring." Zo is het maar net.
Er bestaan nogal wat karikaturale misverstanden
over de reden om het woord 'allochtoon' niet meer te gebruiken. Critici hebben
ons verweten dat we etnische verschillen, en de spanningen die daaruit
voortvloeien, willen verzwijgen of ontkennen.
Het tegendeel is waar. De hoofdreden om tot deze
beslissing over te gaan is net van journalistieke aard. In de praktijk is
gebleken dat 'allochtoon' verworden was tot een stopwoord, een uniforme vlag
die totaal verschillende bevolkingsgroepen dekt. Die betekenisvervuiling staat
zorgvuldige berichtgeving in de weg, zowel bij het benoemen van problemen als
bij het aanstippen van kansen. Het staat ook zorgvuldig bestuur in de weg,
omdat het begrip ten onrechte de indruk wekt dat alle burgers met vreemde roots
tot dezelfde aparte doelgroep horen.
Natuurlijk geef je ook een maatschappelijk signaal
door het woord 'allochtoon' te vermijden. Noem je iemand 'allochtoon', dan
sluit je hem en al zijn nakomelingen op in een semantisch getto, waaruit
ontsnapping onmogelijk is. Dit wij-zijdenken problematiseert en betonneert het
verschil in plaats van het als realiteit te aanvaarden. Dat is vooral onnuttig
in het licht van een toekomst waarin het straatbeeld met name in de steden
alleen maar diverser en gekleurder zal worden. Het is dan ook tijd dat we onze
samenlevingsproblemen correct en taboeloos benoemen. Alleen zo kunnen we er in
gedeelde verantwoordelijkheid samen het beste van proberen te maken.
Bart Eeckhout
***
Waarom
denk ik nu aan Peter Van der Meersch, van de gewezen Schandaard? Nu lijdt de
man het NRC Handesblad in NL, en begrijpt hij niet hoe hij zoveel lezers
verliest. Idem De Morgen : t is allemaal de schuld van de verminderde
reclame-budgetten, niet hun schuld!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Het werd ons
beloofd! Op http://www.golfbrekers.be/
vindt U dan ook degelijke kost die aan de ribben houdt. Onderstaande tekst
(auteur?) moet aan onze tegenstrevers waarschijnlijk koppijn bezorgen.
Tenzij ze deze
afdoen als racistisch. Bedoeld is racisme van onder het vriespunt, want tot
0°C wil het CGKR niet optreden.
Enfin, U leest maar .
De Eind-oplossing?
: alle Vlamingen achter prikkeldraad, en
de vreemdelingen op de vrijgekomen plaatsen zetten.
***
Ter zake :
Racisme in het dagelijkse
leven
Wat zou u ervan vinden als u
in de tram naast iemand zit, die zomaar, zonder bepaalde reden, zegt: Ik ben
liever een Vlaming, dan een halalvreter!U zal misschien wel even de wenkbrauwen fronsen; tenslotte bent u netjes
opgevoed en u zal eventueel wel negatieve gevoelens betreffende de
gepigmenteerde medemens hebben, maar dit in het openbaar, zonder een
aanleiding, willen verkondigen is een ander paar mouwen.In werkelijkheid komt zon boude uitlating
slechts zelden voor.Wij zijn in het
algemeen verdraagzame mensen.Racisme
uit zich meer tégen ons dan omgekeerd.
In de tram kan een oplettende
toehoorder merkwaardige gesprekken opvangen.Zoals mijn vrouw en ik, een koppel van middelbare leeftijd.Zelf hebben we geen Arisch uiterlijk; in de
zomer, zongebruind, zou men ons voor mediterraanse afstammelingen kunnen
houden.Daarom waren een drietal
Marokkanen eerder onbesuisd bij hun gesprek over nationaliteit en
migratie.Een jongen stelde: Ik ben
liever een vreemdeling dan een varkensvreter.Instemmend knikken bij zijn reisgezellen.Een vanzelfsprekend racisme ten opzichte van
ons.Eerst wilde ik niets antwoorden:
men wil ten slotte heelhuids thuis geraken.Maar dan dacht ik dat er te veel gezwegen wordt, dat er te veel
tolerantie is, en, ja dat ook, dat we hen te veel angst tonen.De vijandigheid van immigranten, vooral
moslims, tegenover de bevolking van het gastland is in heel Europa een
fenomeen.
Na een tijdje doorbrak ik de
stilte en vroeg duidelijk hoorbaar voor de omstaanders aan mijn vrouw of ze
gehoord had welke racistische uitspraak die gast gedaan had.Een borende blik van het trio in onze
richting.Mijn vrouw sprak hen afkeurend
aan en meende dat zon uitspraak toch niet door de beugel kon.Dat dit racisme was.
Toen wij bij onze halte
uitstapten, kregen we nog de scheldwoorden varkensvreter en ongelovig
hoerenjong naar het hoofd geslingerd, nadat ze in de tram hun gesprek voort
gezet hadden met spijtig dat we ze geen lesje kunnen leren, want hier is te
veel publiek en aan de halte hangen cameras.Dat was zelfs niet als bedreiging bedoeld; neen, ze meenden dat
oprecht.
En dat is het racisme in het
dagdagelijkse leven.Waarom laten wij
dat toe?Kinderen worden weggepest van
speelpleinen, tieners hun gsms gestolen, meisjes uitgescholden en erger
verkracht, oudere mensen beroofd.Wie
durft er s avonds nog onbezwaard op straat?Vroeger staken we ons in onze beste kleren als we ergens heen gingen, de
vrouwen haalden hun juweeltjes uit het doosje, droegen elegante schoentjes met
hoge hielen.Nu willen we vooral niet
opvallen.Makkelijke schoenen om snel
het hazepad te kunnen kiezen, geen juwelen, geen opvallende tekenen van
welstand, een quasi lege handtas, weinig geld in de portefeuille, bankkaarten
thuis gelaten.
In hun denken staat de
vijandigheid tegenover ons centraal, tegenover christenen, andersdenkenden, anderslevenden,
tegenover iedereen die de islam niet belijdt, afwijst of durft te
bekritiseren.En het ergste is dat men
het als normaal gaat beschouwen.Men
heeft zich erbij neergelegd.Er wordt
amper tegen opgetreden.En daarom zal
het blijven gebeuren tenzij wij, u en ik, ieder op zijn manier en volgens de
omstandigheden ertegen protesteert
***
Geen
hoogdravende woorden! Geen dichterlijke ontboezemingen, maar de taal van elke
dag. Wat is het verschil met de oerwoud-geluiden in de tribunes van onze
voetbal-velden als een getinte speler een of ander performance uitvoert?
Maar
het mag niet. Net zo min als er onder de Bezetting een mopje mocht verteld
worden over Hitler of zijn Duizendjarig Rijk Toen stond dat gelijk met Schuzhaft,
nu trekt men een cordon sanitaire op rond U . Schuzhaft en schitkring : zelf
in de woorden vindt men de verwantschap terug. Men sterft er niet ongoddelijk
door, ook niet op termijn, maar men wordt wel gebroodroofd.
Simpel
toch, zon ideologie : ge moet mijne maat zijn, of k kloppe op joen muile ...
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1215 - WORDT DI JEANETTO DE LAATSTE PREMIER VAN BELGIE ?
.
1215 - WORDT DI JEANETTO
DE LAATSTE PREMIER VAN BELGIE ?
***
***
Een
V-Meerderheid !!!!
Stilaan moet dit
een nachtmerrie worden voor het Establishment. Want zij weten dat zoiets het
einde inluidt van hun gezellige vadsigheid op kap van de Vlaamse kleine man.
***
Ter zake :
WERKEN AAN EEN STERKE V-MEERDERHEID!
Mechelen, 12 februari 2013
***
Confederalisme na 2014? De VLD doet niet mee en
zwijgt in alle openheid. De CD&V haakt af bij monde van voorzitter Wouter
Beke. Aangehaalde reden? De ongekende gevolgen van het constitutionele
avontuur van de N-VA. Vraag: was de keuze van de N-VA voor het vage
confederalisme wel een goede benadering? Waarom een containerwoord hanteren
in de hoop de politieke markt daarmee volledig om te gooien?
In ons vorig persbericht van 7 november 2012 hebben
we reeds aangeven dat Bart De Wever hoe dan ook niet om de onafhankelijkheid
heen kan. Een sterke en dynamische groep binnen de N-VA wil de
onafhankelijkheid. Er zal door vriend en vijand bij herhaling nadrukkelijk
verwezen worden naar het punt 1 in de N-VA statuten. Bovendien zoekt de Vlaamse
kiezer duidelijkheid en een bevrijding uit alle aanslepende en nog toenemende
B-ellende. De hang naar een krachtige verandering in Vlaanderen zit zeer diep
en zal niet wegebben maar verder aanzwellen.
Waarom daar niet op inspelen door de Vlamingen te
overtuigen van de noodzaak om Vlaanderen tot een volwaardige staat te maken met
Wallonië als bekend buurland? De N-VA heeft alvast het voordeel dat deze partij
als grootste de sterke wil toont om aan onze Vlaamse toekomst te werken terwijl
de traditionele partijen zich alleen maar negatief opstellen en alles
ondernemen om de projecten van de N-VA te hinderen of af te blokken. De
politieke positie van de N-VA is dan ook uniek en gelukkig momenteel sterk en
verder groeiend met een zeer gemotiveerde achterban.
Om het N-VA-élan wat af te remmen proberen de
tegenstrevers de voorstanders van het confederalisme uit te spelen tegen de
voorvechters van de onafhankelijkheid (Zie o.a. het recent gepubliceerde
onderzoek van de Hogeschool Gent bij de N-VA en de Open VLD leden). Maar...
voorstanders van het confederalisme en voorstanders van de onafhankelijkheid
vormen eigenlijk een en dezelfde basisgroep: zij willen zich bevrijden uit alle
B-ellende. De verdedigers van het confederalisme beogen veelal ook de
uiteindelijke realisatie van een volwaardige staat Vlaanderen binnen Europa
maar zij geven gewoon het huidige officiële partijstandpunt weer. De N-VA is
best in staat op korte termijn zowel de eigen leden als het nodige grote aantal
Vlamingen te overtuigen om de bevrijdende stap te zetten naar een onafhankelijk
Vlaanderen.
Politiek gezien staat de N-VA er op dit moment
alleen voor. Een overweldigende verkiezingsoverwinning van de N-VA is dus
noodzakelijk om na 2014 de gewenste volwaardige staat Vlaanderen te kunnen
realiseren. Met de N-VA (en de andere V-partijen en/of politici) kan een
doorslaggevende of zelfs een absolute meerderheid bereikt worden. Het komt er
op aan dat resultaat te willen, het geloof in succes enthousiast uit te stralen
en ervoor uiterst creatief en hard te werken. De N-VA kan het...samen met ons
allen!
Werkgroep Vlaanderen Onafhankelijk/ Guido De
Schuyteneer
***
Ik
denk dat er vandaag de dag iedere dag crisis-beraad is bij de Part Scandale en
dat er een soort communicerend vat is ontstaan tussen hun hoofd-kwartier en Het
Hof/.La Cour. Kernvraag : de 5de Colonne activeren, of verder
ondergronds blijven gaan?
Hamvraag
: zullen de Tsjeven niet nogmaals overstag gaan? Zullen hun mandatarissen de
partij-insgnes blijven volgen? Wetend dat het allemaal carrière-jagers zijn,
gaa, die niet als hyenas afgaan op het geldspoor achter de nieuwe machthebbers?
Op de achtergrond wenken immers de nieuwe gemeenteraads-verkiezingen en als
kandidaat van een verliezend leger moeten zij toch appelen voor citroenen
verkiezen?
Slapeloze
nachten, dat worden het! Kiezen ze (tegen beter weten in) voor Belg, of
gooien ze de dobbelstenen voor iets nieuws, in de hoop te kunnen aansluiten bij
de winnaars . Over dat alles wordt beslist in de eerstvolgende weken en
maanden..
Als
ze daarbij maar niet uitstappen, door af te stappen ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1214 - STRAKS WEER ETEN EN DRINKEN OVER WO I TOT HET DE KEEL UITHANGT
.
1214 - STRAKS WEER ETEN
EN DRINKEN OVER WO I TOT HET DE KEEL UITHANGT
***
***
Nee, het zal wel
niet de bedoeling zijn om het mes in de wonde rond te draaien, en toch zal het
daarop neerkomen : de grondtoon van de Vlaamse Beweging is ontstaan rond het
onrecht dat de Vlamingen werd aangedaan in de loopgraven van de IJzer.
***
Ter zake :
'Wat Vlaamse regering wil doen met WO I, doet ons
vrezen voor het ergste'
Hubert van HumbeeckWalter Pauli
woensdag 13 februari 2013 om 05u45
***
Historici Rudi Van Doorslaer en Bruno
De Wever roepen hun vakbroeders op om zich meer te mengen in het het
maatschappelijke debat.
Bruno De Wever: Ik behoor tot het kamp dat gelooft
dat academici met hun werk een brug moeten bouwen naar de brede maatschappij.
De publicatie van Gewillig België over de rol van de overheid bij de
Jodenvervolging leidde na goed vijf jaar tot de excuses die een paar weken
geleden in de Senaat werden uitgesproken. Dat is eigenlijk snel. Ik publiceerde
mijn inzichten over de geschiedenis van het VNV in de jaren dertig in 1994.
Twintig jaar later merk je dat de brug eindelijk is genomen: ook in
Vlaams-nationalistische kringen staat vandaag eigenlijk niet meer ter discussie
dat het VNV een fascistische partij was.
Rudi Van Doorslaer: Hoe komt het dat de liberale
democratie bij zo veel mensen zo veel legitimiteit verloor? Dat is, denk ik, de
kernvraag van de twintigste eeuw. Die was aan de orde in de jaren dertig, en
het is ook de vraag die we vandaag nog moeten beantwoorden. Onder Mussolini
reden de treinen zogezegd op tijd en dat maakte indruk. Iemand die een beetje
orde schept in de chaos krijgt bij veel mensen krediet. Wij vergeten vaak dat
ook toen dictators een populaire aanhang hadden. Dat gaf hen een legitimiteit,
en zonder die legitimiteit hadden ze niet zo lang aan de macht kunnen blijven.
Dus hoe komt het dat zo veel mensen de democratie als staatsvorm hebben
verworpen? Dat is ook vandaag nog essentieel.
Geschiedenis wordt door regeringen en elites altijd
gebruikt, stelt u. Ook in Vlaanderen en in België?
Van Doorslaer: Met de nakende herdenking van de
Eerste Wereldoorlog is die kwestie zelfs urgenter dan ooit. Hoe moeten we ons
in de 21e eeuw verhouden tot die oorlog? Welke mythes kunnen we overeind
houden? Welke pedagogische boodschappen willen we uit die Eerste Wereldoorlog
distilleren? Wat ik in de voorbereidende teksten lees, doet mij vrezen voor het
ergste. In haar missionstatement koos de Vlaamse overheid voor het thema
vrede. Dat is de les die wij zogezegd uit de Eerste Wereldoorlog moeten
trekken: dat mensen snakten naar vrede. Maar zowel tijdens als na de Grote
Oorlog triomfeerde vooral het Belgische patriottisme. Er was natuurlijk de
Vlaamsgezinde Frontbeweging en er was de collaboratie van het activisme, maar dat
waren kleine minderheidsgroepen.
De Wever: Er was natuurlijk wel een kleine
pacifistische stroming, maar de grote hoop van de Belgische soldaten wilde
gewoon doorvechten om de oorlog te winnen. Ze wisten ook waarom ze wilden
vechten: de Duitsers hielden het land bezet. En in dat land woonden hun
families, hun gezinnen.
Van Doorslaer: Ik ben dus zeer nieuwsgierig hoe die
herdenking zich zal voltrekken. Als je echt iets te vertellen wilt hebben aan
de jongere generaties, dan kun je je niet beperken tot het overnemen van de
mythes van de vorige eeuw. Zeker niet voor een herdenking die zo duur zal zijn
als die van de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen.
Het volledige interview met Rudi Van Doorslaer en
Bruno De Wever vindt u deze week in Knack.
***
Och,
het zijn Evangelische woorden, maar in het huis mijns Vaders zijnvele kamers
Om
het even hoe de boodschap is verpakt, als het pakje maar aankomt. 100 Jaar na
datum werd, gebouwd op het geduld van de Vlamingen, verder gewerkt aan het
gebouw dat onze gevangenis werd. Straks heeft zelfs de spookstad der werklozen
(Scharrelroi) een veel te groot vliegveld, waar in hoofdzaak Vlamingen komen,
met een ondergronds treinstation, dienstig voor de TGV-treinen van en aar Mons.
In
Mons wordt heden ten dage in alle stilte de laatste hand gelegd aan een
NMBS-paleis, dat in niets moet onderdoen voor dat van de Lichtstad. Enfin, een
trein-station dat in grandeur niet moet onderdoen voor de Chef himself.
Aan
de Franscouillons (en hun collaborateurs!) kan men veel verwijten, maar niet
dat ze niet vooruitziende zouden zijn. Dat dag dat ze t Belziekse opblazen,
daarbij de schuld op de Vlamingen stekend, zal de Waalse bruid gepint en opgetut
als een jonge Oosterse godin, met Brussel als parel op het voorhoofd, naar de
boezem snellen van de bruidegom in Parijs. Staatsschuld, een leeg gemolken
Vlaanderen en nog van die lege schelpen achterlatend als oud vuil.
Maar
wij, in Bachten de Kupe, zullen piëteitsvol onze doden herdenken, terwijl van
Overheidswege er op gewezen zullen worden, dat zij hun leven niet tevergeefs
hebben geofferd . Daar waar zij hoogstwaarschijnlijk hun lev en hadden besteed aan
het gelukkig zijn met vrouw en kinderen in een vrij Vlaanderen.
Want,
gelijke rechten, dat was wat hen door hun bloed-eigen Koning beloofd was vòòr
de strijd
Is
het te mooi om waar te zijn? Kunnen tegen 4 Augustus 2014 de structuren van de
huidige on-staat aan kant geschoven zijn, precies dag op dag 100 jaar na het
begin van de vijandelijkheden in 1914? Veel tijd zal er niet zijn, tussen de
Moeder aller Verkiezingen in Mei 2014 en die fatale 4 Augustus. Maar misschien
geraakt men 4 jaar later, tegen 11 November 2018, wel klaar? Die dag, in 1918,
zwegen de wapens en beierden de klokken in alle kerktorens over heel het land
Als
we ondertussen (zucht) maar niet met Meneerke Peeters als Premier zitten
opgescheept, die op die dag (11 november) samen met Koning Philips de Taaie, 2
Houten Klaasen, kransen staat neer te
leggen bij de Brusselse Onbekende Soldaat ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1213 - AZALEA YASMINE KHERBACHE EN DE BLIJDE JIHAD
***
Woensdag 13 februari
Zon 7u58-17u56
H Beatrijs ASWOENSDAG
.
1213 - AZALEA YASMINE
KHERBACHE EN DE BLIJDE JIHAD
Pssst : gisteren voor de elfendertigste keer zonder stroom
gevallen. Computer & Internet idem. In kosten gekomen voor een
stroom-beveiliger en ondertussen n uitstap gemaakt naar Perugia en de vlieghaven
aldaar. Een aanrader. Weiden als wiegende zeeën, aan de voet van de besneeuwde
bergtoppen van de Apenijnen. Geen groot mirakel dat Fransciscus van Assisi hier
kwam prediken voor de vogeltjes. Is al 800 jaar geleden, maar de tijd is hier
blijven stilstaan.
***
Yasmino!
Liever Yasmino
De Roos
is veel te beladen .
***
In Antwerpen begint
het leven stilaan aan een bloemen-corso te gelijken. Naast de Rode Roos, en in
de plaats van, ontluikt er nu een bleke tedere Zuiderse bloem . Parti Scandale
import, recht uit de homo-tuin van de Premier. Ach! Die zoete Yasmine : het is
als een lotus-bloem op de mestvaalt van de NV-A op t Stadhuis.
En, neen, man, er
staat deze keer heel zeker geen schrijffout in de titel van dit stukje. Deze
keer wil ik het NIET hebben over de BLINDEJihad, maar over de BlIJDE Jihad, de Jihad der vrouwelijke verleiders,
maar toch de echtige, de techtioge Jihad. Ha ja! Hoe wilt U het anders noemen,
dat een aanminnige (?) Moslima met een bloemende naam,die er open en bloot voor
pleit om van Antwerpen een stad te maken die de voortzetting is van haar o zo
tolerant thuisland?
Al-bij-al blijft
het echter een zachtere vorm van de Moslim-drang zoals die heerst bij de
inheemse koekoeken : groot en sterk groeien in andermans nest, om nadat de
eigen jongen eruit gekieperd zijn, het mezen-paar zich te laten doodwroeten om
de vreemde koekoeksjongen groot te brengen.
Dag Jan! De dag dat
het CGKR de klacht behandelt (die komt er toch nog?) over de discriminatie
die verborgen zit in die 250,- : kan misschien ook nog aangevoerd worden, dat
Antwerpse borelingen daarvan zijn vrijgesteld? Is niet eerlijk : de kleintjes
zijn vrijgesteld, en de groten dokken af.
Azalea Kherbache
wil waarschijnlijk dat BDW nu de maatregel omkeert : ieder nieuw kleintje
betaalt die som, en die wordt oerhandiogd aan iedere grote die erom vraagt. Dàt
is pas een maatregel waaruit naastenliefde blijkt!
***
Ter zake :
"Stadsbestuur verschuilt zich systematisch
achter het vorige"
12/02/13, 20u48− Bron: belga.be
Hommeles in Antwerpen duurt voort
***
Oppositieleidster Yasmine Kherbache (sp.a) pikt het
niet dat het Antwerpse stadsbestuur zich bij kritiek op voorstellen
"systematisch verschuilt achter het vorige bestuur". "Dat
Patrick Janssens een maatregel niet heeft ingevoerd, is nu blijkbaar ook al een
geldig excuus" in het debat rond het vreemdelingenloket, schrijft ze
vandaag in een open brief. .
In de hetze rond de verhoogde retributie voor een
inschrijving aan het vreemdelingenloket wees N-VA-schepen Liesbeth Homans er
vandaag in verschillende kranten op dat voormalig burgemeester Janssens zoiets
in 2011 al overwoog. Ook hij dacht aan 250 euro, aldus Homans.
Weerstand in verleden
Kherbache
erkent dat Janssens de andere centrumsteden een retributie voorstelde
"zodat extra administratief personeel aangeworven kon worden" om de
nieuwe dossiers na de collectieve regularisatiecampagnes te helpen verwerken.
Ze onderstreept echter dat een door de bevoegde diensten uitgewerkt
ontwerpbesluit binnen de sp.a-fractie op veel weerstand botste, "omwille
van principiële en juridische redenen", waarop het voorstel van tafel
verdween.
Dat het
voorstel door het nieuwe stadsbestuur desondanks "als excuus gebruikt
wordt om zich achter te verstoppen", pikt Kherbache niet. De sp.a-fractie
was destijds al tegen, en bovendien hadden het Europees Hof van Justitie en het
mensenrechtenhof intussen kritiek op gelijkaardige voorstellen in Nederland,
onderstreept ze.
Weigering debat
Volgens
Kherbache is de reactie "symptomatisch voor de manier waarop het nieuwe
stadsbestuur weigert het inhoudelijke debat rond complexe thema's aan te
gaan", verwijst ze ook naar de eerdere controverses rond het
"patsersproject" en het interview waarin burgemeester Bart De Wever
homoseksualiteit een "obediëntie" noemde.
"Wanneer het gaat over de écht moeilijke
thema's in een stad - hoe gaan we om met diversiteit, met de bevolkingsgroei en
de beperkte ruimte - wordt het inhoudelijke debat systematisch uit de weg
gegaan en worden er schuldigen of excuustruzen gezocht", besluit
Kherbache. .
***
Het
wordt toch duidelijk, hé, wat bedoeld wordt : de instandhouding van de eigen
bevoling afremmen (homo-adoratie, kindermoord op ongeboren leven, zelfmoord op
bestelling, zelfs van zeer jeugdige kandidaten), en de vrijgekomen ruimte
opvullen door aanvoer uit den vreemde.
Resultaat
: na een paar generatie-wissels, en nadat de resterende homos de nek zijn
omgedraaid, zal Vlaanderen bevolkt zijn door een nieuwe mens, gemaakt naar het
beeld en de gelijkenis van de Meesters.
Zelfs
de afbouw van ons onderwijs, maakt deel uit van dat grandioos plan. Denk maar
aan de Moslim-traditie, dat meisjes helemaal niet naar school mogen. Hoe
dommer, hoe gewilliger!
Terwijl
ondertussen de wereld door draait : Islam will dominate the world.
Inderdaad,
tegen zon achtergrond is BDW effectief un homme extrèmement dangeraux .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
t Is
misschien zelfs ene die Allah bidt om de gracht te mogen graven rond de burcht
Antwerpen. Hey, gij daar, Campske, nu nie neuten, hé !!!!!
***
Een mens moet al
eens kunnen lachen in het leven, denkt U ook niet? De Vlaams Nationalisten, nog
erger dan 10 Hitlers, wilden, om die o zo goede immigratie af te remmen,Antwerpen veranderen in een versterkte Middeleeuwse
burcht. Dan blijkt OEPS! opeens dat die 250 inschrijvingstaks een ideetje was
van de Sint Patrick in hoogst eigen persoon! Al die roeptoeters liggen dus niet
alleen plat op de buik om zo onder de lat door te schuiven, hun remsporen
zullen, net als ineen vervuild toilet,
nog lang in ieders geheugen blijven hangen.
En daar zullen wij,
geloof me vrij, naarstig ons steentje toe bijdragen.
Ach Madam Azalea
Kherbahce : wat heeft den Bat toch onbezonnen gehandeld, nietwaar! Gewoon
gehaast om te scoren, dat is toch duidelijk! U bent met verve de tweeling-kloek
van de Toertel-justitiemadam : eerst, de Belgische Gestapo surveilleert de
Fluppe helemaal niet, het mag zelfs niet, tot zijn dossier, een halve meter
dik, op tafel komt bij de RTBF. Zielig voor haar, lollig voor ons. Nog wat
dikke remsporen in dat Belgisch toilet meer! Wat gaat het Cleyn Toeback-jongske
nu uitvinden om zijn gezicht te redden? Net als BDW, om zijn be-remspoord imago auf zu
cricken, misschien een duik als ijsbeer riskeren? Liefst in gezelschap van
Omo-Elio, met de leuze op de buik : witter dan wit.
En dan dat ander
verhaal! : nog niet zo lang geleden bewees een RTBF journaliste, dat in Brukselabad
het niet eens zo moeilijk was om oorlogswapens te kopen : ze waren zelfs
spot-goedkoop. Niemand nam daar erg in en het verhaal werd doodgezwegen. Maar wee,
als het VB hetzelfde wilde bewijzen : olala, dat was ineens staatsbedreigend .
HaHaHan zou ik
zeggen : de Overheid ziet die wapens het liefst blijven bij de criminelen. Is
nogal wiedes, zou Witse zeggen : het garandeert werkzekerheid voor de flikken.
Ik zou zeggen : allemaal
witgekalkte graven, maar het is veel erger! Het zijn netjes opgedirkte slangenkuilen
die gif spuiten langs alle kanten!
***
Ter zake :
'Omstreden vreemdelingentaks Antwerpen was idee van
Patrick Janssens'
Eddy EerdekensDe Standaard, De Morgen
dinsdag 12 februari 2013 om 07u32
***
De vreemdelingentaks waarvoor het stadsbestuur van
burgemeester Bart De Wever onder vuur ligt, was een idee van zijn voorganger
Patrick Janssens. Andere steden wilden het voorbeeld van Janssens volgen, maar
de toenmalige burgemeester van Antwerpen werd teruggefloten door zijn eigen
partij.
Sinds Antwerpen een migrantentaks van 250 euro
vraagt aan nieuwkomers die zich in de stad willen inschrijven, ligt de
verantwoordelijke schepen Liesbeth Homans en met haar het hele
stadsbestuur van burgemeester Bart De Wever onder vuur. Een inschrijving aan
het vreemdelingenloket kostte tot nu toe 17 euro.
Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet liet
weten dat ze een onderzoek naar discriminatie gaat instellen en de Liga voor
Mensenrechten beschuldigde het stadsbestuur ervan dat het een gracht rond
Antwerpen aanlegt om mensen van andere afkomst te weren.
De vreemdelingentaks is bovendien in strijd met
Europese regels, wanneer het gaat over de inschrijving van nieuwelingen met een
nationaliteit uit een andere Europese lidstaat. Dat zegt Janek Nowak van het
Instituut voor Europees Recht aan de KU Leuven in De Morgen. Voor het
verblijfsrecht mogen geen kosten aangerekend worden. Dat staat zo in de
EU-verdragen.
Andere steden vrezen intussen voor een toestroom
van migranten, die de inschrijvingstaks in Antwerpen niet willen of kunnen
betalen. Gent vraagt om samen met 13 centrumsteden overleg te plegen. Mechelen
en Brugge hebben zich al vragende partij gesteld voor een dergelijk overleg.
SP.A-fractieleidster Yasmine Kherbache noemde
de vreemdelingentaks een gevolg van holder-de-bolder-bestuur. Er was beter
eerst overleg geweest met de andere steden.
Daar heb ik geen zin in, zegt verantwoordelijke
schepen Liesbeth Homans (N-VA) in De Standaard. Hierover is in 2011 onder het
vorige stadsbestuur al overleg geweest binnen de Vereniging van Vlaamse Steden
en Gemeenten. Niemand hield Antwerpen toen tegen. Sterker nog, Gent zei toen: als
jullie het doen, doen wij het ook.
Intussen blijkt dat de vreemdelingentaks van 250
euro een idee was van de voormalige burgemeester Patrick Janssens. Er is in
oktober 2011 een ontwerpbesluit van het schepencollege opgesteld waarin een
retributie van 250 euro wordt gevraagd, zegt Homans. Er waren zelfs minder
uitzonderingen dan nu. Enkel studenten moesten minder betalen.
De motivatie van het stadsbestuur onder Patrick
Janssens voor de invoering van deze vreemdelingentaks was naar verluidt dat
deze mensen nog niks hebben bijgedragen aan de werking van de instellingen in
België omdat ze geen andere belastingen betalen.
Voormalig schepen van Loketten Monica De Coninck
(SP.A) bevestigt in De Standaard dat deze plannen toen bestonden. Maar de
situatie was toen heel anders, zegt ze. Na de regularisatie was er een echte
toestroom in Antwerpen. Nu lijkt de toestroom veel minder groot.
Onder druk van zijn eigen SP.A-fractie is de
vreemdelingentaks er onder burgemeester Patrick Janssens niet gekomen. (EE)
***
Er
is een spreekwoord dat zegt :Nooit geen twee, zonder drie.
Ons
Bea was de eerste om er de brui aan te geven. Ratzinger was de tweede. Wat zou
het Cleyne Toeback-jongske ervan denken om ook de eer aan zich te houden? Neen,
ik bedoel niet dat hij er moet uitstappen, dat plezier moet hij ons nu
precies ook niet geven. Maar hij zou kunnen fuseren met Grote Broer uit het
Zuiden des Lands. Gewoon uit realiteitzin, maar voorgesteld als kosten
besparend. Voorheen was dat toch ook de BSP? De Belgische Werklieden Partij, en
die werd toch ook bestuurd door de Franstalige collegas?! Et alors? zou
Mitterand zeggen : het is niet eens euthan sie, maar sedatie. De Sossen die
geruisloos uit het stratbeeld en ook van de straat, verdwijnen.
Het
is wel gelukt in Antwerpen! Het is lijk kietelen, zei de beul tot de terdood
veroordeelde man : en het duurt niet lang .
Ach
ja!
Er
ligt een Staat te sterven. Ik zal op duitcaart zijn ..
Psssst!!!!!!!!!
Zou
het niet eerder van de kant van de Patrick een initiatief geweest zijn, dat
pas in uitvoering mocht gesteld worden nà de verkiezingen van oktober 2012?
Stel U even de reactie voor van zijn kiezers, meestal de andergekleurden!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1211 â DE HOORN VAN AFRIKA GEEN HOORN DES OVERVLOEDS ?
.
1211 DE HOORN VAN AFRIKA
GEEN HOORN DES OVERVLOEDS ?
***
***
Namens de Godsdienst van de Wrede voel ik een diepe plaatsvervangende
schaamte bij het lezen van onderstaande tekst die binnen dwarrelde inmijnmailbox. Daarbij is het spiedend oog door de kijkgaatjes in de deur van
de gaskamers, nog klein bier. De Grote Nationaal Socialistische Nazi-bonzen,
al-bij-al een kleine groep, zaten veilig en warm in hun comfortabele stoelen,
arme luizen van beulen voerden hun orders uit. De wereld zal er terecht
eeuwig en een dag schande over spreken.
Maar wat wereldwijd geschiedt onder en door een ideologie die nog vele
malen slechter is dan de theorie van de Duitse Nationaal Socilisten, zwijgt
iedereen. Ergo : die ideologie wordt zelfs aan ons opgedrongen als de
Godsdienst van de Wrede ..
***
De Islam is niet een gevestigde tirannie met gezaghebbende Leiders en
een Centraal Gezag, het is een wijf-verbeide bende beulen, die zich aan de
instructies van hun Profeet houden, elk op zijn manier, de ene al
wreedaardiger dan de andere.
Leest U even mee?
***
Ter
zake :
DE WAARHEID
CHOQUEERT, MAAR 'T IS TOCH DE WAARHEID !!
Tegenwoordig worden we op alle
televisiekanalen bestookt met oproepen van de UNESCO betreffende de hongersnood
in de Hoorn van Afrika. Ik wil iedereen eraan herinneren dat het voornamelijk
gaat over landen die overwegend islamitisch zijn.
Hun
islamitische broeders zijn in oorlog met andere islamieten die opgejaagd worden
en zonder enige gewetensbezwaren de hongersdood mogen sterven.
Wat doen de
islamitische buurlanden bovendien: NIETS ! Maar het is aan ONS om te geven. Die
landen hebben één (en niet 2 of 3) miljard Euro's nodig om er bovenop te komen.
In plaats van zeer luxueuze hotels te bouwen, dure 4x4's te kopen en ijs- en
schaatsbanen aan te leggen in de woestijn, zou het beter zijn dat elk van de
Emiraten zijn geldbeugel zou openen, in plaats van aan de werkende mensen van
de 'slechte westerse landen' (wij dus, de niet-in-Allah-gelovende en
kapitalistische mensen) te vragen dat te doen. Indien iedere in Europa of
elders gevestigde islamiet één Euro zou geven voor Afrika, zouden zij na hun
dood zeker in het Paradijs belanden.
Reeds
tientallen jaren, of zelfs meer, is er enkel miserie in die landen en
regelmatig worden wij aan die situatie herinnerd met verschrikkelijke beelden
van bevolkingen die zijn voorbestemd om uit te sterven. Vrouwen en kinderen
worden op de voorgrond gezet opdat wij ons nog een beetje schuldiger zouden
voelen en dit enkel met de bedoeling ons nog meer geld te ontfutselen.
De
islamitische vrouwen zetten, ten gevolge van hun geloof (en door hun hitsige
venten onderworpen), een hele resem kinderen op de wereld (de wil van Allah,
die geen geboortebeperking tolereert ??????!!!!!!), terwijl ze goed weten dat
ze die kinderen niet zullen kunnen voeden.
Weinig
mannen in deze reportages ... waarom zijn deze fokbeesten, die hun harem
bevruchten en de jonge meisjes, nauwelijks pubers, die dat ondergaan, zich niet
bewust van en verantwoordelijk voor hun eigen waanzin ?Tweeduizend jaar achterstand en een blinde
godsdienstige overtuiging zijn er de oorzaak van dat deze volkeren veroordeeld
zijn voor eeuwig.
Denkt u nog
steeds dat het onze schuld is en dat wij ons moeten verantwoordelijk voelen
voor zoveel miserie ?
Wanneer er
in een land meer kogels dan graankorrels zijn, zal er nooit iemand in staat
zijn iets te veranderen, ondanks alle goede wil en al het geld in de rest van
de wereld. Dat is héél triestig maar, helaas, erg reëel.
Dit is dus
géén racistisch, maar wel een realistisch bericht, om de ogen te openen van al
wie niet wil zien of horen.
Een
prettige dag voor iedereen en denk hier nog maar eens goed over na !
Ontvangen
van een vriend en/of kennis.
PS :
Gelieve minstens één keer of meer door te zenden.
***
Ik
heb een beter idee, jammer genoeg (weer) on-uitvoerbaar. Al zit het er, volgens
mij wel aan te komen . Omdat onze Bloed-Rode vriendjes van Noord Korea, volgens
de niet eens alarmerende pers-berichten, in staat zijn om een atoom-bom te
maken. Het (herlevend?) Frans Nationaal Socialisme van François Hollande is
babbel-socialisme, en al is dat op zichzelf al erg genoeg, atoombom-socialisme
is duizend keer erger.
Bin. So far so good. Tijd
dus om wat geleerd te doen. Daar ik geen Latijn ken gooi ik er dan maar een
Frans gezegde tegen-aan. Frans is toch een beetje Latijn? A la bonheur! Nu
verstaan we elkaar.
In
t Fransoos zegt men : Le choc des idées jjaillit la lumière.
Ik
begin met een tweede feit aan te brengen, na de N-Koreaanse atoombom, en straks
misschien de Iraanse tegenhanger. Dat 2de feit kan werkelijk
historisch genoemd worden : de huidige Paus zal het - bij leven meemaken, dat
Zijn opvolger aantreedt.Ik onthoud mij
van elk commentaar, buiten de bedenking dat het liefst een zeer jong iemand
wordt. Iemand die dinges aan zijn lijf heeft, om een Kruistocht te beginnen, met het doel Mekka en Medina te onderwerpen.
Als excuus wordt zogezegd getracht où hun petrol in handen te krijgen. Het kind
moet toch ene naam hebben!
Tot
de rest van de 4 jaren van Houssein Barack Mohbama als President van de USA
verlopen zijn, kan Hij zich inwerken. Met de hoop dat de nieuwe President van
de machtigste Staat ter wereld alsdan gene Islammer meer zal zijn. Het zal de
hele Westerse wereld zij die als één man opstaat tegen de Woestijn-rovers van
1400 jaar terug en hun volgelingen.
Ja,
ik weet het : deze gedachte is wraakroepend. Maar voor al wie de Geschiedenis
een beetje kent, weet die dat de wereld geregeerd wordt door hem of zij? die
van aanpakken weten. En ook : het zal zij, of wij worden. Aanval is nog altijd
de beste verdediging.
Namens
de mens van vlees en bloed, levend in vrijheid of als slaaf, of die nu blank
is, rood, zwart of groen, man of vrouw, roep ik ten hemel om erbarmen. Zelfs
beesten behandelen huns gelijken niet als mensen dat wel doen..
MensDOM
en dierenRIJK ..
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de
wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
1210 - MIGRATIE IS EIGEN AAN DE MENS EN IS VAN ALLE TIJDEN
Dinsdag
12 februari 2013
Dooimaand
Zon
8u00-17u54
H
Damianus van Alexandrië
.
1210 - MIGRATIE IS EIGEN
AAN DE MENS EN IS VAN ALLE TIJDEN
Ach
ja, die trekvogels : die volgen gewoon hun natuur
Perfect
natuurlijk, maar die keren telkens terug!
***
Bij de big appels
van de Linxe helderzienden zit er ene die tot vandaag opvallend onopvallend is
gebleven. De man is een slimme goed-betaalde doctor in de cultuur-wetenschappen,
met de enigszins vreemde naam van Ico Maly. Die naam zegt niet veel,
maar dat doen zijn dagelijkse bezigheden ruim voldoende : hij is lid van de
Getnse Vooruit)groep en coördinator van de Kif Kif-jongens. Zeg maar gerust
dat U in goed gezelschap verkeert bij het doorwoelen van de NV-A slacht-afval
in onderstaande drol. Ach, ze kunnen n u eenmaal geen maat houden!
Kan ik er aan doen,
dat de oude Rode thematiek zoals gebruikelijk in het Gentse doorklinkt? Het is
de echo van het vroegere Mijne maat zijn, of k kloppe op joen muile . Ach
die socialisten! Vastgeroest in de ideologie die de wereld gemist heeft. En dus
geven ze niet af : de mens is maakbaar. Is het niet met de wapens (Stalin,
Hitler), dan is het met de rede, waarbij gemakshalve rede vervangen wordt
door de Moslim-indoctrinatie. Cfr de gewelddadige ontregeling van onze samenleving
door Moslim-jongeren die handelen volgens internationale afspraken.
Mij stelt dat voor
een on-oplosbaar probleem, omdat het gebeurt in verre, vreemde, maar rijke
streken. Ik leg uit.
De Arabische landen
zijn bij de rijksten ter wereld. Waarom staan die dan toe, dat hun mensen
elders moeten gaan bedelen voor een beter bestaan? Afrika bezit de rijkste
bodemschatten ter wereld, en toch heerst
daar de bitterste armoede. Waarom moeten wij dan toelaten dat onze rijkdom zo
dringend moet gedeeld worden?
Allemaal vraagjes
die geleerde doctoren omzeilen, zeker? Of neem Zuid-Afrika. Tot en met het (door het
Westen) zo gehate Apartheid was het de graanschuur van Afrika. Toen kwam het
goddeloos communisme, het ANC en Nelson Mandela en nu is Zuid Afrika het armste
land van Afrika geworden. Wie daar beter ven geworden is? De zwarte top-klasse,
die keven als faraos. Wie daar de dupe van is? De nijvere blanke bevolking,
maar nog meest de arme drommels van zwarten. Zuid Afrika is het meest criminele
land ter wereld geworden
Maar kijk : de
vuisten gaan weer omhoog want ook wij moeten open staan voor de zegeningen van
het socialisme. Anders kloppen ze der op!
***
Ter zake :
N-VA toont complete onmacht om met migratie om te
gaan
OPINIE − 12/02/13, 07u40
***
"Het gaat vooral om perceptie, de partij wil
zich stoerder en vooral Vlaamser en rechtser tonen", schrijft Ico Maly,
doctor in de cultuurwetenschappen, coördinator van Kif Kif en lid van de Vooruitgroep.
Het vervlaamsings- beleid van de N-VA
houdt in dat de instroom van (arme) migranten zoveel mogelijk moet worden
gestopt
Het nieuwste Antwerpse relletje beheerst alweer
enkele dagen het nieuws. De Wever en zijn ploeg zijn nog geen twee maanden aan
de slag en de ene polariserende uitlating volgt de andere op. Van het project
patsers tot de bestendiging van het lokettenbeleid. Van de verdediging van het
klikbeleid van procureur Dams tot het viseren van hiphop als oorzaak van
criminaliteit. En vrijdag kondigde Homans het volgende relletje aan: de
inschrijvingskost aan het vreemdelingenloket stijgt van 17 naar 250 euro. Van
relletje tot relletje naar 2014. We beleven het begin van de langste
verkiezingscampagne ooit.
Elk relletje is goed voor dagenlange
media-aandacht. N-VA kiest niet voor een verenigende, maar voor een
polariserende politiek. Ze vertrekt niet vanuit de oude democratische
overtuiging dat een democratie nooit mag uitmonden in een dictatuur van de
meerderheid. N-VA kiest ervoor om maximaal uit te pakken met eisen die haar
achterban tevredenstellen en die erop gericht zijn om het electoraat van het
Vlaams Belang verder aan te boren en te consolideren op weg naar de moeder der
verkiezingen.
Het plan van De Winter
N-VA Antwerpen zet daarvoor in op een
perceptiepolitiek. Hoewel het bestuursakkoord in lijn ligt met wat de vorige
coalitie heeft opgezet, moeten we met z'n allen overtuigd worden dat het met
N-VA allemaal anders zal zijn: stoerder en vooral Vlaamser en rechtser. N-VA
moet zich dus constant communiceren als de kracht van verandering. Alle
mogelijke instrumenten worden ingezet: van de media tot de stedelijke politiek,
ze staan allen ten dienste van de verkiezingsstrijd van 2014. We krijgen een
aankondigingspolitiek van kleine feiten, met grote gevolgen zowel qua
media-aandacht als qua herschepping van de samenleving.
Waar N-VA de macht heeft, wordt een vervlaamsingspolitiek
gevoerd: al die steden moeten terug echte Vlaamse steden worden. Vandaar dat er
overal schepenen opduiken die moeten waken over het Vlaamse karakter van onze
steden. Centraal in dat beleid staan zaken als Vlaamse vlaggen verdelen, nieuwe
welkomstborden installeren met Vlaamse leeuwen erop, een
vernederlandsingspolitiek voeren, (extra) inburgering, ... Dit
vervlaamsingsbeleid houdt ook in dat de instroom van (arme) migranten zoveel
mogelijk moet worden gestopt. Ondanks de objectiverende retoriek van Homans,
kan deze gigantische prijsverhoging niet anders begrepen worden dan in het
kader van dit brede politieke project van N-VA.
Migratie wordt door N-VA niet bekeken als een deel
van de condition humaine, of vanuit een rechtenperspectief. Migratie wordt
louter gezien als een economische kost, een kost die vermeden moet worden.
Enkel migratie van rijke industriëlen of sportmensen die de glorie van de natie
versterken wordt gefaciliteerd. Andere migratie moet zoveel mogelijk worden
gestopt. Kan dat niet op federaal of Vlaams niveau, dan wordt het ingevoerd op
stedelijk niveau.
In die zin zien we hier ook heel weinig verschil
met de verkiezingsbeloftes van het Vlaams Belang. Die extreemrechtse partij wou
een inschrijvingsstop voor migranten in Antwerpen. De Wever zei toen dat we
'actieve' migratie nodig hebben zoals de Indiaanse diamantairs. Vandaag wordt
het plan van De Winter in wezen 'pragmatisch' in de praktijk gebracht. Arme
migranten worden ontmoedigd om naar Antwerpen te komen, de Arnaults van deze
wereld zijn welkom.
De gevolgen van deze perceptiepolitiek zijn niet
min. Ze creëert een stad gebouwd op ongelijkheid en polarisatie. Rijke
nieuwkomers vinden hun weg, voor hen is 250 euro geen probleem. Arme
nieuwkomers (die bijvoorbeeld in Antwerpen willen wonen omdat ze er al een
sociaal netwerk hebben) worden verder in de problemen geduwd. Het is bovendien
een illusie dat dit migratie zal tegengaan. De effecten ervan zullen tweeërlei
zijn. Enerzijds zullen we een toename zien van mensen die in de illegaliteit
terecht komen. Anderzijds wordt er een stedelijke concurrentie op gang
getrokken waarbij steeds meer steden een verhoging van de inschrijving zullen
trachten door te voeren met theoretische verschuiving van migratie als gevolg
(mensen schrijven zich in in een 'goedkopere' stad, maar blijven effectief in
de 'duurdere' wonen). Een dergelijke perceptiepolitiek heeft vergaande effecten
op de structuur van onze samenleving. In die samenleving hebben sommigen meer
rechten dan anderen. Ongelijkheid wordt dan de norm.
Failliet
Dit beleid toont een complete onmacht om met
migratie om te gaan. Nochtans is migratie eigen aan de mens en dus van alle
tijden. Het is bovendien een globaal fenomeen. Het antwoord van de
beleidsmakers is echter al twee decennia hetzelfde: migratie zoveel mogelijk
stoppen. In de realiteit heeft het beleid bitter weinig impact op de
migratiestromen naar ons land. Migratie is een onomkeerbaar feit. Het
migratiebeleid bereikt enkel een verdere uitholling van het basisprincipe van
elke democratie: namelijk dat iedereen onvervreemdbare en gelijke rechten
heeft. Het migratiebeleid is al lang failliet.
***
Proficiat
als U dit tot het einde toe heeft gelezen. Ze zijn, met dergelijke prietpraat,
goe bezig hun eigen ruiten in te smijten. Zeg maar, samen met BDW Zet die
plaot af!
Wat
ik gelezen heb? Bewaarschool-retoriek! Afgunst. Na-ijver. Het na-jagen van de
eigen methoden, moesten ze nog eenmaal aan de macht komen : demoniseren,
afzonderen, achter prikkeldraad steken, en mettertijd, elimineren. M.a.w. ik
heb tevergeefs gezocht naar een zinnig argument waarmee BDW kon bestreden
worden. Veel bla-bla om hun spijt te verbergen, dat hij het zoveel beter doet
dan hun favorieten. In amper 2 maand tijd AUB .
Maar
wees gerust, vreemdeling : met BNDW zal het anders zijn, maar daarom nog niet de
hemel op aarde. Mits jullie Law & Order respecteren, kunnen
we zelfs samen een goed leven hebben. Als dat niet teveel gevraagd is,
natuurlijk!
Enne
o ja! Met L&O bedoel ik
gewoonde Law en de Order die in
hoofdzaak jullie eigen voormannen gemaakt hebben, toen wijn Vlamingen, en al
zeker BDW niet, nog niks in de pap te brokken hadden! .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Het zit er toch
diep ingebakken, bij de sterkhouders van Het Rode Ras, die nostalgie naar de
tactieken van de communistisch-socialiqstisch getinte samenlevingen. Als ze die
al zelf niet toepassen (cordon sanitaire) dan ontwaren ze dat overla bij hun
anders-gezinden.
Vadertje Stalin
zond hen met honderdduizenden ineens naar de moordkampen van Siberie (De
Goelag) en Hitler bracht ze samen om gelmakkelijker te kunnen ausrotten. Maar
als Antwerpen iet of wat de exorbitante kosten wil bedwingen en op een
bescheiden manier doet als andere grootsteden in Europa, is het kot te klein.
Eigenlijk zou
Camps, namens Gent, Mechelen, Brussel, Oostende, enz, moeten content zijn : die
steden zullen hun grootmoedigheid nopens de massa-immigeratie voortaan nog
beter kunnen etaleren, als al wat Antwerpen vermijdt, bij hen aanklopt.
***
Ter zake :
Vreemd gespuis zal zich twee keer bedenken om zich
in Antwerpen te laten inschrijven
Waarom niet, zoals in oude tijden, een ophaalbrug
om de stad in te komen? Of omsingel de burcht met grachten en gooi er een lot
krokodillen in. Vreemd gespuis zal zich twee keer bedenken om zich in Antwerpen
te laten inschrijven.
Dan nog zal schepen voor Loketten, Liesbeth Homans,
volhouden dat dit geen ontradingsbeleid is. Zij wordt alleen hitsig van een
kostenplaatje. Een stadsbestuur moet dienstverlening kunnen doorrekenen naar de
'cliënt'. Vooral als het om de retributieverhoging voor vreemdelingen gaat.
Tenslotte: geen burgers.
Afgezien van de exuberante belasting voor één
bevolkingsgroep degradeert het Antwerpse stadsbestuur zich tot notoire
eilandbewoners. Niet eens overleg met andere centrumsteden die straks aan hun
vreemdelingenloket de overlast van het Antwerpse discriminatiemodel mogen
opvangen.
Schreeuwen om een beroepsinstantie is schreeuwen in
de woestijn. Is Geert Bourgeois niet minister van Binnenlandse Zaken? Nee,
zelfs dat is hij niet: minister van N-VA-zaken. In alles is hij De Wever
voorgegaan. Ook als skeletachtige was hij de grote leider ver vooruit.
Met een verwerpelijke salamitactiek wast het
Antwerpse stadsbestuur, uiteraard halvelings ondergronds, witter dan wit. Geruisloze
ontkleuring. Onder een paraplu van cijfers.
Gastvrijheid? Daar heeft N-VA geen boodschap aan.
Vreemdelingen herleiden tot een kostprijs: toegang tot de burgerdemocratie in
zogenaamd fatsoen ontzegd.
Moet ook de haven niet dicht?
***
Ik
denk dat er eens wat (Overheids-) geld mag tegenaan gegooid worden, om
wetenschappelijk en grondig te laten onderzoeken welke verbanden er bestaan
tussen Linx en Islam. Alvast één van die aspecten is de ziekelijke neiging om
af te zonderen en op te sluiten.Ha ja!
Bekijk alleen nog maar het verhaal van de boerka en de kopvod. Dat is de eerste
selectie.
De
tweede selectie is de scheiding tussen gelovigen en ongelovigen. Wie erbij
hoort, dient zich te onderwerpen (Islam = onderwerping) en wie er niet bij
hoort is een ongelovige hond, een varken of een aap. Hij heeft te kiezen :
dhiminin Üntermensch worden, of de dood.
Onze
Westerse Beschaving is daarvan de tegenpool en Islam mag gerust de wereld
domineren. Als ze maar niet uitzwermen om dat te doen!
Camps
zou een mens nog serioeus op de gedachte brengen, te verlangen naar de Tijd der
Steden en Gemeenten, waarvoor de Engelsen het eenvoudig spreekwoord hebben
uitgevonden : My home is my castle.
En
als Europa, net zoals Hitler, maar met andere middelenden, van Europa een
Open Versterking wil maken,dan moeten
wij gaan naar een Europa der Volkeren, en niet naar een Europa der Linxe
Islamisten..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Vanaf
de Spaanse, de Franse, de Hollandse, en de Duitse Bezetting,
Is het
nu de beurt aan de Brusselaar zelf om eruit gestampt te worden . (*)
***
De
afbeelding hierboven is de carnavals-stunt van het Vlaams Belang in de
Brusselse scholen : en balpen met uitschuifbare strip, waarvan de pedagogische
waarde niet naar waarde wordt geschat door de Directies. Wat de leerlingen
denken, mag niet geweten worden.
Hoe
wereldvreemd de Islam-Linxen wel zijn, mag blijken uit het feit dat ze zelf
deze stunt wereldbekendheid geven, in de mening dat zij de mening van de mensen
mogen voorschrijven. Weet U nog : Steve Stunt kwam er in dertijd recht voor
uit, dat zij, de Sossen, wisten wat goed ius voor de mensen. Is trouwens
vandaag de dag nog altijd de meing van Marjanneke Thyssen van de Tsjeven.
***
Ter zake :
De
Joden worden uit Brussel verdreven
Het stemt treurig: de meeste EU-politici en vele
werknemers van het Europees Parlement wonen op een comfortabel veilige afstand
van de onaangename feiten in Brussel. Een feit is het toenemende antisemitisme,
dat parallel aan de groeiende toestroom van moslims in de stad is toegenomen.
Toenemend aantal antisemitische handelingen
Het zijn geen vermoedens die ik hier opschrijf,
maar conclusies uit een grondig vervaardigd rapport over het thema Jeugd in
Brussel van de Vlaamse professor in de sociologie Mark Elchardus.
In een interview met de Belgische krant De Morgen
zei Elchardus o.a. dat hij het alarmerend zou vinden dat men de helft van de
islamitische scholieren antisemitisch moet noemen.. Wat nog erger is, is dat
deze anti-Joodse gevoelens niets te maken hebben met een slechte opleiding of
sociale problemen, die typisch zijn voor veel Belgische racisten. Antisemitisme
is altijd theologisch geïnspireerd en er bestaat een rechtstreekse verbinding
tussen datgene dat het heet een moslim te zijn en het voeden van antisemitische
gevoelens.
Het
interview over de studie Jeugd in Brussel leverde Mark Elchardus hij is een
socialist (!) een aanklacht op van de belangengroep Islamitische
Waakzaamheid (Vigilance Musulmane), die vaststelt dat de Belgische
antidiscriminatiewetten uit het jaar 2007 een discriminatie op basis van het
religieuze geloof verbieden en bovendien dat de uitspraken in kranten
gepubliceerd en zodoende massaal gepubliceerd werden.
De top van de EU en de islam
Er wonen op dit moment meer dan 300.000 moslims in
Brussel op een inwonertal van meer dan 1 miljoen, wat van Brussel vermoedelijk
de meest door de islam gedomineerde hoofdstad van Europa maakt. Het zijn de
eindeloze familie-herenigingen die de immigratie-machinerie draaiende houden.
Moskeeën met minaretten en Koranscholen schieten uit de grond in de voormalige
arbeiderswijken, die door immigranten uit Marokko, Turkije en Albanië worden
overgenomen.
De afgelopen jaren vond er vooral immigratie plaats
uit landen als Pakistan, Egypte en andere Arabische landen en de militante
islam wordt door steeds luider wordende propagandisten in Brussel uitgesproken.
Het grote stadsdeel Molenbeek wordt tegenwoordig gedomineerd door Arabische
migranten en vorig jaar deden geruchten de ronde volgens welke de politie een
vrouw met een niqab achtervolgd zou hebben, wat de nieuwe bewoners had
gemotiveerd om de politie aan te vallen.
Tijdens de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen,
waarna vele gemeenteraden volledig werden overgenomen door migranten uit
islamitische landen, werd een joodse kandidaat uit het district Schaarbeek, van
de Socialistische Partij, genaamd Yves Goldstein, openlijk een actieve zionist
en vijand van de islam genoemd. Er werd materiaal tegen hem verzameld en er
werd uitgelegd dat een stem op Goldstein gelijk zou staan met een dolkstoot in
de rug van de Palestijnen.
De onzekerheid neemt toe
De Joden trekken weg uit de districten in de
binnenstad van Brussel, daar waar ze honderden jaren gewoond hebben, en gaan
naar de islamvrije voorsteden. De stad heeft een immigratiepopulatie die niet
Jodenvriendelijk is, zegt een woordvoerder van de Israëlische ambassade in
Brussel.
De oudste joodse school in Brussel zal mede vanwege
deze reden worden gesloten. De Maimonidesschool werd in het jaar 1947 door de
overlevende en teruggekeerde Joden gebouwd, nu staat ze echter in een
islamitisch gedomineerde wijk en de kinderen en hun ouders willen niet meer in
onveiligheid leven.
In het zelfbesef van diegenen die het EU-apparaat
opgebouwd hebben, is Brussel een heilige stad. Maar in Europa zouden we er goed
aan doen Brussel als barometer te beschouwen voor datgene wat de toekomst ons
brengen zal als we niet STOP zeggen.
Bron:
http://europenews.dk/de/node/64053
Auteur: Morten Messerschmidt
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
***
.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1207 - DE VRIJE HERENIGDE REPUBLIEK DER NEDERLANDEN
.
1207 - DE VRIJEHERENIGDE REPUBLIEK DER NEDERLANDEN
***
***
Kers-op-de-taart
Bij
een geestes-genoot langs geweest, gewoon om een beetje weg te zijn van de
opgeblazen kikkerderij in de media.
Ik
zeg kikerderij maar op Nieuwjaarsdag van Het Jaar van de Slang (10/2) bedoel
ik meer de slangenkuil. Om de stek te onthouden is er slechts een minieme
inspanning nodig :
Hierondervindt U wat ik daar over het muurtje in zijn
tuintje gevonden heb. Ik voel me een beetje weer de bengel-kersendief die bij
de boer kersen is gaan stelen, en nu met de handenvol blij content is de buit te
kunnen delen met de maten.
Kersen,
zeg ik : is eerder een artikeltje van de hand van Johan Sanxtorum : is dat dan
geen kers op de taart van de dag?
***
Ter zake :
Beatrix, Maxima en de Groot-Nederlandse gedachte
januari 2013
door Johan Sanctorum
***
Onlangs woonde ik een nieuwjaarsreceptie-met-lezing
bij van het Algemeen Nederland Verbond, een vereniging die ijvert voor
cultureel-taalkundige samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland. De hamvraag
daarbij is, of dit ook tot een politieke toenadering zou kunnen leiden,
eindigend in een soort staatkundige unie. Dat roept uiteraard de vraag op naar
het voortbestaan van België: in Vlaanderen is de zgn. Groot-Nederlandse
gedachte dan ook in hoge mate ingebed in de Vlaamse beweging.
In Vlaamsgezinde middens heerst enige nostalgie
naar de 17 Provinciën van vóór de Acte van Verlatinghe (1581)
waarmee het Noorden zich aan het Spaanse juk onttrok: het Wilhelmus staat in
die middens obligaat op het repertoire. Maar deze historische 17 Provinciën
omvatten heel de huidige Benelux (zie kaart), dus inclusief het huidige
Brussel, Wallonië en Groothertogdom Luxemburg. Veel te ambitieus, dacht ik zo,
in de huidige context: de Belgische francité zal de navelstreng met Frankrijk
nooit laten doorknippen. De Groot-Nederlandse beweging zal het bezuiden de
Moerdijk dus moeten doen met het huidige Vlaamse gewest,- met of zonder Brussel
als Gordoniaanse knoop. En dan nog.
De cultuursector geeft niet thuis
Er valt beslist wat te zeggen voor een
Vlaams-Nederlandse schaalvergroting, op cultureel maar ook op economisch vlak.
Maar de spreker op die ANV-nieuwjaarsbijeenkomst repte met geen woord over een
politieke unie, in het verlengde van een Belgische boedelscheiding. Dat is
namelijk in België een subversieve gedachte (door de staatsgevaarlijke N-VA
en Vlaams Belang verdedigd) die door de traditionele, staatsdragende partijen
wordt afgezworen. Pleiten voor een Groot-Nederlandse staat is vloeken in de
Belgische kerk. Het gaat dus vooralsnog over netwerken, samenwerking, waterverdragen,
al dan niet rijdende sneltreinen, het uitreiken van prijzen, en dies meer:
allemaal heel mooie maar tamelijk vrijblijvende missies die tot dito
bloempotmomenten leiden, dikwijls met onze Minister-President Kris Peeters in
de hoofdrol.
In de Vlaamse culturele sector is er alleszins
weinig animo voor een al te enthousiaste alliantie met onze Noorderburen: daar
heerst nog steeds het ordewoord dat België een dam is tegen het Vlaamse
crypto-fascisme,- een motto dat al meer dan een halve eeuw meegaat, maar nog
altijd springlevend is, als men Jan Fabre (op de foto intiem met Paola), Tom
Lanoye of Kristien Hemmerechts observeert.
Hun loyauteit tegenover het Belgische regime,
inclusief de monarchie, legt bij voorbaat een hypotheek op elke poging om de
omtrekken van een nieuwe natie vast te leggen, waarin het Nederlands de voer-
en cultuurtaal zou zijn. Voor deze Belgische patriotten is elke politieke
implicatie van een taalkundige (Vlaams/Nederlandse) identiteit onbespreekbaar:
de val van Antwerpen is hier nooit verteerd. Dus zijn ze gedoemd om steeds maar
weer rondjes te draaien in een slecht begrepen Belgisch-Brussels kosmopolitisme
waar uiteindelijk enkel de francofonie politiek baat bij heeft.
Deze blinde vlek van het Vlaamse cultuurwezen is
een enorme handicap voor een neerlandofiele missie zoals het ANV ze koestert.
Als de Vlaamse of Nederlandse schrijvers en
kunstenaars al niet warm lopen voor een culturele toenadering die de hefboom
zou kunnen zijn tot een politieke hereniging,- wie zal het idee dan uitdragen?
In Vlaanderen boet de monarchie, als staatsvorm,
nochtans met de dag in aan populariteit: de elite is in haar Belgicisme
compleet geïsoleerd. Er is daarbij een toenemende convergentie tussen
separatisme en republikanisme. Behoudens een handvol Orangisten (aanhangers van
een soort Benelux-unie onder gezag van het Nederlandse koningshuis) zoals
Siegfried Bracke, en enkele paleo-conservatieven genre Matthias Storme, is er
in de brede Vlaamse beweging nauwelijks nog iemand te vinden voor een
koninklijk staatshoofd.
Van twee, één: de algemene teneur is, dat een
toekomstige Vlaamse staat zich als autonome republiek zal moeten aandienen in
een heruitgevonden Europa. De regios zullen verzelfstandigen, de 19de eeuwse
natiestaten verdampen. Voor relicten van het 18de eeuwse Ancien Régime lijkt er
in dit proces geen plaats meer weggelegd.
Hoe slechter, hoe beter
Slechte monarchen zijn een zegen voor
republikeinen. De Franse Revolutie heeft haar versnelling gekregen omdat
Lodewijk XV (Après nous, le déluge) er zon potje van maakte. Verlichte
despoten zoals Frederik II van Pruisen daarentegen militair genie,
volksvriend, kunstenminnaar, vrijmetselaar, intimus van Voltaire, introduceerde
de aardappel als basisvoedsel en schafte het lijfeigenschap af-, daar valt niet
tegen te revolteren.
Onder het motto hoe slechter, hoe beter, kan men
in het algemeen stellen dat extreme wantoestanden tot extreme reacties leiden,
en zo tot een noodzakelijke omwenteling. Er was een
vetsmeltersschandaal/dioxinecrisis nodig om onze voedselveiligheid op punt te
stellen, en een Dutroux om de aandacht te vestigen op pedofiele netwerken. Dat
is de dialectische visie op de geschiedenis in een notendop.
In haar status van zelf-karikatuur is de Belgische
monarchie een bondgenoot voor het Vlaamse separatisme. De Wever en Annemans
moeten bidden dat Filip het zo snel mogelijk overneemt..
Koester dus uw vijanden. Heel de Vlaamse beweging
heeft zich, vanaf pakweg 1918, duurzaam kunnen optrekken aan een monarchie die
zich in essentie autistisch en wereldvreemd gedroeg. Vanaf de houding van
Albert I na de eerste Wereldoorlog, tot aan het recente schandaal rond Fabiola
en haar fiscale constructies: altijd vormde de francofone, ultra-katholieke,
door sullige raadgevers gesouffleerde Coburg-familie een dankbare pispaal voor
middelpuntvliedende krachten, vooral dus in Vlaanderen.
In zoverre zelfs dat men de Belgische monarchie als
bondgenoten moet beschouwen voor het Vlaamse separatisme. De Wever en Annemans
moeten bidden dat Filip het zo snel mogelijk overneemt,- iets wat diens familie
en entourage ook terdege beseft, vandaar het steeds weer uitstellen van de
troonsopvolging.
De zelfdestructieve spiraal van de Belgische
monarchie is dan ook, meer dan enige politieke impuls, dé motor van het
Vlaams-republikeinse gevoel. We genieten van hun geklungel, het
mottenballenimago, de harkerige redes, de ingebouwde achterbaksheid van alle
démarches, hun inschattingsfouten, nog versterkt door het flou artistique
waarop hun schimmige relaties met de politieke wereld drijven (zie bv. het
onvertaalbare colloque singulier). Alles wat zich in de periferie van dit
dynastieke kluchtspel bevindt, wordt er mee door aangetast: de handelsmissies,
de filantropische stichtingen, de volksfeesten in Laken. Al wie het opneemt voor
de Coburgs, maakt er hun imago niet beter op, maar wordt integendeel zelf een
hofnar: de monarchie is haar eigen besmettelijke karikatuur geworden. De dag
dat België kiest voor het presidentschap is de Vlaamse beweging zo goed als
vleugellam, dus duimen maar dat Filip het nog haalt en het komisch koningschap
ten top kan voeren.
Vlaanderen en het Oranjegevoel: quid?
In Nederland is dat dus wel even anders. De huidige
emoties rond de troonsafstand van de nu al legendarische bijenkoningin Beatrix
(die zich veel meer met politiek bemoeide dan een Belgische vorst ooit zouden
durven) doen er geen twijfel over bestaan: het Oranje-gevoel is springlevend en
koningsgezind. Er is een republikeinse beweging in Nederland, maar ze stelt
weinig voor: van links tot rechts luidt het dat de monarchie het cement van de
samenleving vormt. Ook de troonsopvolgers, Prins Willem-Alexander en zijn
gemalin Maxima, zullen hun public relations goed verzorgen, niet gehinderd door
enige regimevijandige onderstroom zoals die in Vlaanderen wél leeft.
Uiteindelijk is stamvader Willem van Oranje nog altijd de vrijheidsheld die de
Noordelijke Nederlanden van het Spaanse juk ontdeed. Daar kan geen enkele
anti-establishment-partij, PVV-Wilders of een andere, tegen op.
Biologisch schijnt het eveneens snor te zitten met
die Oranje-Nassau-lijn: de Europese aristocratie leidt, via incestueuze
bloedverwantschappen, spontaan tot degradatie,- het Belgische koningshuis is
het beste bewijs-: Boudewijn en Fabiola slaagden er zelfs niet in, één exemplaar
op de wereld te zetten. Maar de Nederlanders schijnen er door een geschikte
teeltkeuze aan te ontsnappen. Let vooral op Maxima: uit haar vlezige
Argentijnse lendenen gaan leuke kaaskopjes komen, geen mislukte drollen zoals
Filip en Laurent, dus opvolging ginder verzekerd.
De Oranje-Nassau dynastie ontsnapt als bij mirakel
aan de globale aftakeling die de Europese aristocratie typeert.
Ter afronding: persoonlijk ben ik ervan overtuigd
dat onze toekomst ligt in een Groot-Nederlandse natie. Cultureel en economisch
kan dit alleen maar voordeel opleveren. Cultureel omdat we dan eindelijk
(terug) naar een collectieve identiteit kunnen evolueren, voldoende homogeen én
voldoende gevarieerd, door de bloei van een gemeenschappelijke taal. Economisch
omdat die ons ondubbelzinnig in de invloedszone brengt van de sterke,
Noord-Europese economieën die wellicht naar een aparte alliantie zullen evolueren.
Maar euh Beatrix en Maxima zitten dus in de weg,
sterke vrouwen met charisma. Het Oranje-gevoel zet een rem op een groter, 21ste
eeuw verhaal. Behoudens een enorm schandaal, met tien keer de amplitude van
Lockheed, krijgen we die Hollanders nooit in een republikeinse klik. Het
inzicht dat hun monarchie de onze nog wel een tijd zal overleven, samen met het
besef dat in Nederland niemand wakker ligt van het Vlaamse streven naar
zelfbestuur (voor hen blijven we het land van de frieten, het bier en van Manneken
Pis), maakt vooral überregios als Catalonië en Schotland tot onze primaire
bondgenoten.
Samen met de grote familie in Laken, uiteraard, dat
staat buiten kijf.
***
In haar status van zelf-karikatuur is de Belgische
monarchie een bondgenoot voor het Vlaamse separatisme. De Wever en Annemans
moeten bidden dat Filip het zo snel mogelijk overneemt.
Heerlijke
waarheden, als robijnen in een koningfs-gewaad, daar niet van. Het is een visioen
in een zeer nabij toekomst : Filips I van België, bijgenaamd De Taaie, als
heraut van de Natie! Het begin van iets helemaal anders.
Dat
helemaal anders, is de afbouw van die fameuze 19-Eeuwe staatsgrenzen, die dwars
door alle tradities heen, de volkeren in aparte bestuen ondergebracht hebben.
Denk aan een rivier die door mensenhanden werd omgeleid. Hoe kan die ooit(en waarvoor zou dat goed zijn?) in zijnoude bedding gelegd worden? Ik zie er ook
naar uit, dat bvb Frans Vlaanderen heim ins Reiche zou komen, maar of dat,
zonder bloedvergieten, ooit mogelijk zal zijn?
Om
verder te gaan met de vergelijking van de waterwegen : er zijn ook kanalen, door
mensenhanden gebouwd, die zeer nuttig kunnen zijn. Ze zijn meestal afgeboord
met stalen wanden, of muren van beton, om ze te bedwingen.
Neen,
helemaal willen teruggaan naar wat ooit geweest is, is niet realistisch. Wat
niet wil zeggen, dat de eigen sterkte van bepaalde landsdelen zijn belang
heeft. Een paar Alpen-passen afsluiten heeft Zwitserland kunnen beschermen.
Maar nu zijn de veroverings-tacktieken heel anders. De sterkte (militair
gezien) van de Lage Landen die in één blok optreden als één groot (groter)
geheel, is misschien een brok die voor veel kelen te groot had gewest kunnen
zijn. Als buffer tussen de 3 Grote Mogendheden : Engeland, Duitsland,
Frankrijk zou het zeker een grote rol als bemiddelaar kunnen spelen...
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1206 - TIENS ZOUDEN ER DAN PROBLEMEN ZIJN MET ONZE SAMENLEVING
A.D.
11 Februari 2013
.
Wetewatje
: EILEIDER
=vooraanstaande kip
.
1206 - TIENS ZOUDEN ER
DAN PROBLEMEN ZIJN MET ONZE SAMENLEVING?
De
Zwarte Diamant
Ook n
edelsteen?
***
Onze
West Europese samenleving is ipjk een slechte diamant geworden. De
karaat-waarde is fel gedaald, de helderheid is vertroebeld, en vooral : hij is
quasi waardeloos geworden door de slapitude van de eigenaars.
Hieronder
neem ik 2 facetten die De Morgen blijkbaar ineens zijn opgevallen, en waarover het
Vlaams Belang en wij allemaal al jèèèren de alarmklok luiden : de jongeren
krijgen geen degelijke opleiding meer, omdat de leraren producten zijn van Mei 68
: Apr!s nous le déluge, en twee : de jongeren, meer bepaaldl die van vreemde
origine, gedragen zich dientengevolge als rabauwen, opgegroeid voor galg en
rad.
Het
zijn de BTK-jongeren (Born to Kill) dat gedeelte van onze domineerders dat
fungeert als ont-regelaar van de sociale cohesie, gepatroneerd door de I.D.(Inheemse
Domineerders), dat is de Franscouillonse Elite.
Na
deze vaststelling, Heren van De Morgen, volgt er nu de correctie? Gaan jullie
nu oproepen voor een daadkrachtiger leraren-korps, dat gezag afdwingt en kennis
doorgeeft ipv levens-beschouwelijke rimram? Gaat U misschien het kosteloos
onderwijs afschaffen voor nietsnutten die aan hun 18de alleen maar
kunnen rappen en sacochen-trekken?
Het
wachten is op de initiatieven van de wereld-verbeteraars, eenmaal die inzien
dat ze van het verleden toch wel de goede kanten kunnen behouden? Zo iets in de
zin van Wie de roede spaart
***
Ter zake :
Niemand
wil nog leraar worden"
08/02/13,
05u29− Bron: belga.be
***
In
twee jaar tijd is het aantal studenten dat begint aan een professionele
bachelor in het onderwijs 9 procent gedaald. In totaal zijn dat 596 studenten.
Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams ministerie van Onderwijs, bericht Het
Nieuwsblad vandaag. .
"Veel
heeft met het imago van het beroep te maken. Het respect dat de leraar vroeger
sowieso had, is er niet meer", zegt Raymonda Verduyck, topvrouw van het
gemeenschapsonderwijs (GO!).
Volgens Jan Swerts, docent aan de
lerarenopleiding van de Katholieke Hogeschool Limburg kiezen steeds minder
studenten die uit het ASO komen voor een lerarenopleiding. "Alleen de
universiteit is goed genoeg."
Swerts zegt dat de sérieux verdwenen is die
rond de opleiding hing. "Niet alleen de kwaliteit van de instroom daalt, de
kwaliteit van de uitstroom is navenant. Nieuwbakken leerkrachten hebben niet
altijd het niveau om hun leerlingen aan te kunnen. Meer en meer horen we dat
leerlingen hun leerkrachten overklassen."
Het Nieuwsblad schrijft dat het lerarentekort
steeds nijpender wordt als de cijfers zo blijven dalen. "Als je bedenkt
dat één op de drie startende leerkrachten al na vijf jaar de klas verlaat,
moeten we vooral aan de uitstroom werken", zegt Mieke Van Hecke, de grote
baas van het katholiek onderwijs. "Met een betere begeleiding van de jonge
leerkrachten." Anderen pleiten er dan weer voor om aan het imago te
werken.
***
Een op drie stadsjongeren niet tolerant
Door: Lotte Beckers − 08/02/13, 06u38
***
Een kwart van de moslimjongeren vindt geweld tegen homo's
gerechtvaardigd. Een op de drie Vlaamse jongeren staat uitgesproken negatief
tegenover moslims. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek bij Antwerpse en
Gentse scholieren.
Twintig procent van de Vlaamse jongeren vindt dat moslims
hun geloof in dit land niet zouden mogen belijden, terwijl een derde twijfelt
over dat recht. Nog eens een vijfde is ervan overtuigd dat veel moslims
criminelen zijn. Dat blijkt uit een grootschalige studie van het
Jeugdonderzoeksplatform bij 3.867 Gentse en Antwerpse scholieren.
Het onderzoek, dat peilt naar de leefwereld van jongeren,
toont aan dat diversiteit allerminst een evidentie is voor de stedelijke jeugd.
Want ook de moslimjeugd laat zich niet onbetuigd. Zo wil bijna de helft van de
moslimjongeren het homohuwelijk terugschroeven, en vindt een kwart geweld tegen
homo's verantwoord. Dat homo's in sommige landen terechtgesteld worden, vindt
een vijfde (21 procent) van de moslimjongeren terecht. Overigens stoort ook een
op de drie van hun Vlaamse leeftijdsgenoten zich aan twee kussende mannen.
Ook antisemitisme blijkt wijdverspreid onder islamitische
jongeren. Maar liefst 45 procent gaat akkoord met gangbare clichés als 'Joden
willen altijd domineren' of 'Joden zetten aan tot oorlog en geven anderen de
schuld'. "Antisemitisme lijkt uit te groeien tot een onderdeel van de
hedendaagse identiteit van moslimjongeren", schrijven de onderzoekers. De
verklaring: het lijkt erop dat hun denkbeelden thuis getolereerd worden. De
onderzoekers stellen ook nog vast dat "jongeren in Vlaanderen niet zozeer
Vlaamse jongeren zijn, maar uiteenvallen in een mozaïek van etnische groepen
die mentaal en sociaal een grote afstand van elkaar bewaren".
"Dat idee over de gezellige smeltkroes is niet meer
dan romantisch gezwets", verduidelijkt professor-emeritus Mark Elchardus,
die het onderzoek coördineerde.
Hij merkt dat traditioneel-conservatieve denkbeelden
veelal gepaard gaan met onverdraagzaamheid voor andere groepen. "In
Antwerpen noemt een derde van de jongeren zichzelf moslim, in Gent is dat een
vijfde. Over tien, vijftien jaar betekent dat wel iets voor de
levensbeschouwelijke kloof in de grootsteden. Er dreigt een kloof tussen de
verschillende visies op respect voor seksuele geaardheid en gelijkheid voor man
en vrouw, maar ook voor thema's als abortus of euthanasie."
***
Moest
ik nu zo slim zijn als BDW, ik zou eer boven-op nog een Latijns gezegde opdoen.
Zij
die de Goden willen verdelgen, verdwazen ze eerst.
***
Onze
samenleving doet me denken aan een stuurloos wrak. Het wordt heen en weer
geslingerd, tot het op de rotsen te pletter slaat.
Alleen
een krachtige hand kan het roer recht houden.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1206 - DE DOOD IS EVEN OUD ALS DE MENS : HOE KAN DIE NU MODERN WILLEN MAKEN?
.
A.D. 8
februari 2013
***
Wetewatje
: ANTILOOP= middel tegen diarree
***
1206 - DE DOOD IS EVEN
OUD ALS DE MENS : HOE KAN DIE NU MODERN WILLEN MAKEN?
***
Die man
is zijnroeping gemist :
Had lijkbidder
moeten worden.
***
Ha
die Camps! De man heeft, om erbij te horen, effe het warm water her
uitgevonden. Of is het eerder een pluim steken in het gat van zijn
lievelings-polletiekers? In zijn op overdrive draaiende progressieve geest, is de
kern: hoe ethischer hoe mooier. Hangt
ervan af natuurlijk wat je ethisch noemt.
Mag
ik er op wijzen, dat reeds in de Wannsee-Conferentie (*) vastgelegd werd, dat
de Endlösung op een ethische manier diende te gebeuren? Vernichten en cremeren, ach het gaat
allemaal zo gemakkelijk als men n goede socialist is! Het lost alle problemen
op, t kost twee keer niks en vooral : het is zo gemakkelijk.
Hugo
Camps! Hij is de verpersoonlijking van de intellectuele karper-sprong. Zijn
schrijfsels zijn voor mijn part zelfs een primitieve poging tot wurggreep van
een ratelslangtjedie als een veer
opspringt uit het nieuws van elke dag.
En dan Di Jeanetto!
Niet alleen is hij de Primus inter pares van de Rode Regering, een beruchte
homo-bar bezoeker die de rest van zijn landgenoten te schande maakt in heel de
wereld. Hij wordt nu nog uitgenodigd veel verder te gaan in de ontmenselijking
van de menselijke natuur. Na moord in de moederschoot, wettelijk omschreven met
verhullend woordgebruik als abortus en het homo-huwelijk, de wettelijke
sedatie of het latencreperen van een
geliefde, nu nog het opruimen van nutteloze eters (dixit Joeseh Goebbels) en
het om zeep helpenvan demeterenden en van
jongeren met adolescentie-problemen. Nog een geplogenheid uit Nazi-tijden .er
zeep van maken.
Echt : die
Wannsee-fanaten hadden bij Camps nog veel kunnen leren! Stel U voor dat die
idiote ideologie van Camps, net als Hitler of Mussolini dat deden, weer aan de
macht komt!
De publieke opinie
moet nu al gekneed worden. De taal is zelfs al grondig aangepast,
klant-vriendelijker geworden. Met opzet ver-waziged en omhuld met omfloerst
taalgebruik. Zelfmoord was al een eindje terug van er een einde aan maken
tot uit het leven stappen. Het is net als uit de trein uitstappen op het
perron : van comfortabel zitten rijden tot op eigen benen gaan staan. Niets mis
mee, toch!? Doet de mensen denken aan uit bed stappen. Is trouwens even
simpel. Al even simpel n vooral even duidelijk) als uit een vliegtuig stappen
op 10.000 meter hoogte. Even verstand op nul, de ogen toe, en alles is voorbij.
Simpel en efficiënt, toch?! Doe dat boven de regenwouden van Zuid Amerika en de
fauno beneden ruimt alles wel op. Twee vliegen in één klap!
De 10 Geboden Gods (**):
het zijn er maar 10 maar ze zijn meteen het kortste en het duidelijkste Wetboek
ter wereld. Een daarvan is het beschermen van de menselijke natuur en telt
slechts 4 woorden die niet mis te verstaan zijn:Gij zult niet doden Men moet niet eens gedoopt zijn om dat te
begrijpen!
Er de stekker
uittrekken : al is dat in wommige gevallen te begrijpen : het blijft, vooral
op ethisch gebied : dura lex, sed lex.
(*) Wannsee-Conferentie : daar bestaan
weinig of geen oorspronkelijke geschreven bronnen over. Hitler en zijn
Nationaal Socialistische trawanten hadden liever (zegt men) geen geschreven
bewijzen tegen hen. En, eigenaardig genoeg, blijken die ineens wel te bestaan. In
die geheime bijeenkomst van Nazi-prominenten werd aldus besloten tot de
Endlösung, nl de massale quasi industriële uitroeiing door vergassing van geheelhet
Joodse volk, met aansluitende crematie + her-gebruik van de vrij gekomen
grondstoffen. Deze conferentie vond plaats op 20 januari 1942, en was
bedoeld om, gezien de steeds grotere aanvoer van slachtoffers, de zaken
rationeel aan te pakken ..
(**) De Tien Geboden Gods : het is bijna
een anachronisme om die in steen gekapte collectieve menselijke moraal nog
verder goddelijk te noemen. Misschien alleen al omdat ze de synthese zijn van
wat goed is, en wat kwaad. Meestal maken mensen als Camps hier dezelfde
denkfout : omdat ze niet passen in hun profilerings-drang, zijn ze dezzen
liever kwijt dan rijk.
***
Ter zake :
Ook
in de dood moet je met je tijd mee willen gaan"
OPINIE
− 07/02/13, 07u10
***
CD&V-voorzitter
Wouter Beke sprak laatst zijn bezorgdheid uit over het doorgeslagen aantal
echtscheidingen. Hij had te doen met de kinderen uit gebroken huwelijken. Het
klonk als een ethisch reveil.
Dat
mag voor een evangelische activist.
Wat
ook zou mogen is een ethische agenda voor de regering. In het economische en
financiële crisisgeweld lijkt het ethische discours stilgevallen in de
Wetstraat. Het is een ernstig verzuim, al helemaal van een kabinet dat voor het
eerst in jaren onder leiding staat van een socialist. Elio Di Rupo zou er een
erezaak van moeten maken dat hij de ethische worsteling van zijn lotgenoten
verlicht, en waar mogelijk en nodig wettelijk begeleidt.
Uit
onderzoek blijkt dat mensen steeds meer voor euthanasie kiezen. Ook omdat ze de
grijze zone van sedatie niet helemaal vertrouwen. De huidige euthanasiewet is
een verworvenheid om fier op te zijn. Een ijkpunt voor moderne landen. Maar er
is nood aan verfijning en uitbreiding. Dementerenden en minderjarigen hebben
ook recht op een 'goede dood'. En er is het psychisch lijden dat misschien nog
de meest ondraaglijke beschavingsziekte is.
Terecht
pleiten artsen en politici voor uiterste zorgvuldigheid. Maar ook in de dood
moet je met je tijd mee willen gaan.
Elio
Di Rupo zou een ethische signatuur kunnen achterlaten.
***
Kijk,
met de 10 Geboden, al dan niet goddelijk, is het lijk met stelen. Men laat het
stelen en bedriegen, niet omdat het eventueel zou kunnen uitkomen en bestraft
worden, maar uit overtuiging. Eenmaal die overtuiging bediscussieerbaar is,
wordt stelen, t zij groot t zij klein, een dagelijkse routine en zijn de
grenzen opgeruimd. Het gaat altijd van kwaad naar erger. Elke dief is meteen (om
bestraffing te vermijden,) bij definitie ook een potentiele moordenaar.
Naast
stelen en bedriegen zijn er nog 9 andere geboden, die beetje bij beetje
afgevoerd zijn. Ik hoef hier niet verder te preken : lees de krant, luister
naar Het Nieuws en ge leert ze dagelijks allemaal kennen.
Niet
dat het anders allemaal zoveel beter zou zijn, maar het doet goed nu en dan
eens vaste grond onder de voeten te krijgen. Mensen als Camps zouden we dus
eerder dankbaar moeten zijn : ze zijn het clair-obscur schilderij die de
dagelijkse contrasten beter doen uitkomen ..
Pssst
: Camps zijn gebeden zijn verhoord, verneem ik in laatste instantie : de
Vlinder-Regering heeft een Wet in de maak over het recht van eenieder om een Lijfkaatt
aan te leggen. Weeral een nieuw Woord van het Jaar! Het is een soort testament,
niet voor de Notaris, maar voor de Dokter aan Uw ziekbed. Op die kaart staan
(in code?) uw wensen voor geval dat. Geen be-adelingstoestel, geen
sonde-voeding, enz. Zich aanbieden (of laten aanbieden) met Identiteitskaart,
Sim-kaarf en Lijfkaart.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Laten we elkaar geen
Liesbeeth (*) noemen : zeven-mijls laarzen zijn niet gemaakt om, zoals de
persoon van deze afbeelding, te liggen wachten tot de gebraden kwartels U in de
mond vallen. Zullen we op deze blog dus ook niet doen. Nu nog minder dan ooit!
De kampen beginnen
zich met de dag duidelijker af te tekenen en het ziet er goed uit (**) : allen tegen één,
met als eind-doe voor onsl, de coperniocaanse revolutie ver achter ons te
laten. De tenoren van iedere partij betrekken nu al hun definitieve hun
stellingen en be-oefenen de edele sport van het spierballen-laten-rollen-spel.
Die ène partij speelt op overmoed en al de anderen lopen in de val, niet
beseffend dat ze, door gezamenlijk storm te lopen tegen de wallen van de V-partijen,
deze juist daardoor, al maar dikker en sterker maken. Nu ik het zò stel, besef
ik ineens dat ze geen andere keuze hebben. Nu nog een Romeinse spreuk, zoals Divide
et impera er tegenaan gooien, en de klus is zo goed als geklaard. In
strategische termen heet dat de vijand de strijd opdringen. Waarlijk een geniale
zet voor wie zich dat kan permitteren!
Als men daarbij
maar, net als in het schaken, de Koning niet uit het oog verliest, om van hem
bijvoorbeeld, een loper temaken .
(*)
Zie onderaan.
(¨¨) In
2014 zullen er zowel regionale, federale als Europese verkiezingen plaats
hebben.
***
Ter zake :
Paul
Magnette zegt wat De Wever wil horen
Door de Rode Lantaarnvan Sankt Pauli
***
Indien
de PS per definitie non zou zeggen tegen een federale onderhandeling met de
N-VA, geeft ze die partij elk alibi om copernicaanse stappen te zetten, zelfs
buiten of in de marge van het federale kader.
De lawine aan reacties op de uitspraak van Bart
De Wever in De Standaard dat hij geen voorstander is van homos met
regenboog-T-shirts aan een Antwerps stadsloket, deed het interview
ondersneeuwen met de nieuwe PS-voorzitter, Paul Magnette, in De Morgen. Dat
komt wellicht omdat de media geen twéé De Wever- of N-VA-rellen in één weekend
aankunnen, want Magnettes woorden zijn voor meer dan één interpretatie vatbaar.
Ook
al wenst SP.A-vicepremier Johan Vande Lanotte zo vurig dat de regeringspartijen
vooral zouden zwijgen over de N-VA, Magnette doet niet anders. Het begint met
de kop N-VA vertelt cafépraat, en het loopt (bijna) een hele pagina door. De
PS-voorzitter is duidelijk: ook na 2014 zal er níét met de N-VA geregeerd
worden. Al laat hij uitschijnen dat dit alleen door de houding van de N-VA komt:
Mensen stemmen voor De Wever omdat ze weten dat hij toch niet gaat besturen,
zegt hij. Hun vijand is het federale niveau. Maar de achterzijde van die
redenering is dus: de federale coalitievorming van 2014 zal er dus één zonder
De Wever zijn.
N-VA
incontournable
En
dat is natuurlijk de boodschap die Bart De Wever wil horen: de PS die nu al
laat verstaan dat het zonder N-VA zal zijn, ongeacht de uitslag van de
verkiezingen in 2014. En hoewel Magnette ook uit eigen ervaring spreekt het
was bepaald niet met de grootste appetijt dat de N-VA tijdens de voorbije
regeringsvorming mee aan tafel zat toch lijkt hij in de loop van het gesprek
één aspect van 2014 over het hoofd te hebben gezien. Doordat regionale en
federale verkiezingen samenvallen, is de kans bijzonder groot dat de
verschillende partijhoofdkwartieren gaan streven naar homogene coalities: de
partijen die in Vlaanderen de regering vormen, zullen de logische partners zijn
voor de federale regeringsvorming. En voor Franstalig België geldt precies
hetzelfde.
Dus
als de N-VA incontournable zal zijn voor Vlaanderen en die kans is reëel ,
is ze dat ook voor België. Ander is er niet alleen geen Belgische maar ook geen
Vlaamse regering. En indien de PS per definitie non zou zeggen tegen een federale
onderhandeling met de N-VA, geeft ze die partij elk alibi om copernicaanse
stappen te zetten, zelfs buiten of in de marge van het federale kader.
Maar
dat alles hangt natuurlijk van de kiezer af. Die geeft zijn stem, die schudt de
kaarten. Die bepaalt hoe belangrijk de N-VA en de PS zullen zijn, of net niet.
Of bepaalde partijen samen zoveel mogelijk slagen zullen proberen te halen, of
er ééntje alleen gaat voor miserie op tafel.
***
De
Geschiedenis staat bol van de verschrikkelijkste veldslagen met de meest
onverwachte uitslagen. Denk aan Groeninghe ..
Wie
goed opgelet heeft in klas, weet nog alles over Clovis, de heidense Koning
der Franken, en Clothildis, zijn zeer Christelijke vrouw. Waarheid of verzinsel
: voor de strijd begon sprak hij tot de aanwezige reporters deze gevleugelde
woorden, die aldus tot ons zijn gekomen : God van Clothildis, indien Ge mij de
overwinning schenkt, zal ik mij bekeren. Wat prompt geschiedde. Want
Clothildis was een Vlaams-Bourgondische boerendochter, afkomstig van Desselgem,
(West Vlaanderen) in een U-bocht van de Leie, heden ten dage gekend als
Lambrechts Hof, waar tot na de Franse Revolutie, de Vierschaar gevestigd was.
Er
is ook nog een ander verhaal, waarschijnlijk uit een meer Linxe bron, die verhaalt
hoe Clovis aan de rand van het bos een edel-hert zag verschijnen, met een
vlammend kruis tussen de horens. Ook dat was een niet-mis te verstane
boodschap.
Het
probleem in de moderne tijd is, dat er geen God meer bestaat om zich naartoe te
wenden om hulp. Bij Magnette moet dat zo iets zijnals Il ne sait plus a quel Dieu se vouer,
want als Vrijmetselaar en Franstalige heeft hij alleen nog François Hollande
die in Mali een verzameling Moslim-negers verslaat. BDW daarentegen kan, samen
met zijn Liz-a-Bed, koppel vormen voor een nieuw standbeeld in Brugge als
Pieter DeConick en Jan Breydel.
Dat
laatste durf ik alleen kwijt, omdat den Bart zelf onlangs gewaagde van zware
problemen in de private sfeer Reden waarvoor hij Pim Fortuyn ter sprake bracht,
zegt hij.
Maar
je moet niet alles geloven wat de mensen zeggen. Ook dat Desselgems verhaal
over Clovis en Clothildis is volgens mij plaatselijke legende, in stand
gehouden door dappere jongens van de Heemkundige Kring aldaar.Zaken dus uit een
ver verleden, die oncontroleerbaar zijn.
Wat
wel controleerbaar is, is de recente geschiedenis Mei 40) van de Gevechten
aan de Leie op die plaats. U kunt er niet naast kijken : op die plaats
sneuvelden tevergeefs vele tientallen jonge mannen om die paar morzels
vaderlandse grond te verdedigen. Als herinnering staatdaar nu in een haakse bocht van de weg, een
patser-voertuig van onbekende afstamming. Hij staat daar op een enorm goed zichtbare
maar verkeerde plaats. De verdedigers zaten namelijk aan de overkant. Zo dat de
tank de facto het aanvallende Duitse leger uitbeeldt.
JaJa,
met glazen bollen en met gedenktekens moet men oppassen! Voor ge t weet, zit
ge verkeerd!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Wetewatje :VERTROUWEN = op een afgelegen plaats trouwen.
.
1204- DE JUISTE TICTAC VOOR 2014
***
Niks
mis met het cordon sanitaire?!
Het is
alleen een IJzeren Gordijn op Belgen-maat.
***
Nog maar eens Marc
Grammens (her onder) de vrije hand gegeven. Deze keer over Donderleeuw, dat
terug Denderleeuw mag genoemd worden, nu alles (?) terug in de gewone plooi is
gevallen.
Ik breng dit
artikel over de afgeknaagde knuist dat het nieuws uit Denderleeuw geworden is,
om twee redenen. Primo omdat het zeer frappante details brengt over de
plaatselijke toestanden, en secondo wegens de bredere contouren (in de laatste
alineas) over het reilen en zeilen van dat sovjet-achtige cordon sanitaire.
Als tweede luik
over de tic-tac van de partij-politieke spelletjes voor Mei 2014 volgt vandaag
nog een stukje over BDW en Magnette in Knack, met daarin de onvergetelijke
Rode
Lantaarn van Sankt Pauli .
***
Dat
van die rode lantaarn is n versregel uit de schlager-tijd van rond WO II,
precies even ouboliig als de ideologie van de in hart en nieren gebleven
fanaticus van een De Morgen-journalist die Walter Pauli nog altijd is.
Of,
om het met BDW te zeggen : Walter, zet die plaot af!
***
Ter zake :
Vlaams Belang niet te gauw
afschrijven
En
toen was er Denderleeuw. Een vergeten dorp, schijnbaar zonder verleden, maar
met een uiterlijk bezienswaardige oude kerk op een heuvel aan de Dender,
tegenover de kerk van Liedekerke. Het oude dorp is weg. In de negentiende eeuw
kreeg het een voornaam treinsta¬tion, op het punt waar de lijnen uit Brussel
opsplitsen naar Aalst-Gent, Zottegem-Oudenaarde-Kortrijk en
Geraardsbergen-Edingen. Door dat station werd het dorp een slaapzaal voor
huishoud- en bediendenpersoneel en voor bouwvakkers die dagelijks naar Brussel
trokken. Vandaar vele eentonige arbeidershuisjes uit de periode van Arm
Vlaanderen. In het station dichtte Guido Gezelle een ode aan de trein, die er
in marmer gebeiteld de reiziger een onverwachte poëtische afleiding biedt. Door
de schuld van het station werd Denderleeuw tijdens de Wereldoorlogen
gebombardeerd: als er ergens tussen de arbeiderswoningen iets staat dat niet
in de rij thuishoort, weet dan: hier is ooit een bom gevallen, die mensen in
hun slaap of in hun kelder heeft verrast en de dood heeft ingesleurd.
Jonge
gezinnen willen in die oude huizen niet meer wonen, en trekken naar de rand van
het dorp en naar omliggende groene gemeenten. Hun plaats werd ingenomen door in
hoofdzaak uit donker Afrika afkomstige vreemdelingen, die heel snel (we zagen
de bevolking onder onze ogen van kleur verschieten, maar beseften het pas als
het gebeurd was) uitgroeiden tot één op acht van de bevolking, overigens
gekoncentreerd in de straten waaruit de armoede de reiziger nog tegemoet
springt.
De
Afrikanen zijn hier, evenmin als elders in de door hen wegens de goede
spoorverbindingen uitverkoren Denderstreek (Aalst, Liedekerke) welkom. De
bevolking ondergaat met tegenzin hun aanwezigheid. Dit is een streek waar
aanvankelijk het Vlaams Blok/Belang met het vreemdelingentema elektoraal sukses
boekte, maar toen dat zonder politiek effekt bleef en enkele tenoren de partij
verlaten hadden, schakelde men over naar de N-VA, die met ferme sprongen op 14
oktober 2012 vooruitging in Liedekerke en Aalst, maar in Denderleeuw moest
toelaten dat het Vlaams Belang nog drie van zijn vier zetels in de gemeenteraad
behield. De andere partij¬en waren het over bijna alles onderling oneens, doch
familie- en vriendschapsbanden zorgden ervoor dat CD&V en N-VA samenklitten
(11 zetels) en SP en VLD van hun kant ook (eveneens 11 zetels). Vlaams Belang
zat op de wip met zijn drie zetels. Oude grieven beletten dat de
bondgenootschappen uit elkaar vielen. Burge¬meester Fonck (SP) is populair maar
het vertrouwen kwijt wegens te veel handigheidjes tijdens de vorige
legislatuur. Het klimaat is verzuurd, aldus Herman de Croo, die probeerde de
plaatselijke VLD ertoe aan te zetten met CD&V scheep te gaan (in De Morgen,
7.1.13). Resultaat: de drie VB-verkozenen zouden tegenover CD&V en N-VA een
gedoogbeleid voeren, die deze coalitie aan de macht bracht.
Luid
protest alom: het cordon sanitaire werd doorbroken! De journalistieke meute
uit binnen- en buitenland overspoelde Denderleeuw, tot afgrijzen van de
bevolking, die alles wilde maar niet dit, en vooral niet een dorpsplein onder
bezetting van zwaar bewapende politie met water¬kanon om eventuele betogingen
uiteen te drijven. De gebruikelijke onzin was niet ver weg. Uittredend SP-sche-
pen Yves de Smet herinnerde (in Gazet van Antwerpen, 10.1.13) aan ... het
Duitse bombardement van 9 november 1918 (niet aan de geallieerde bombardementen
uit de volgende oorlog). Ietwat aktueler: in december 2012 kreeg Denderleeuw
tien gewapende overvallen te verwerken, telkens door mensen met een kleur. De
reporter van Gazet van Antwerpen (9.1.13) is de enige die zwaar beklemtoont dat
Denderleeuw tegen het cordon sanitaire is.
Er
bestaat in Denderleeuw weinig animo voor het cordon, evenmin trouwens als in
de rest van Vlaanderen. De laatste peilingen zijn wat gedateerd. In 2006 wilde
52 procent van de CD&V-kiezers dat het Vlaams Belang in bestuurscoalities
werd opgenomen (Het Laatste Nieuws, 18.2.06), wilde 71 procent van de lezers
van De Standaard (15.3.06) dat het cordon werd doorbroken, en was dit de wens
van 7 op 10 Vlaamse ondernemers {De Tijd, 16.9.06).
Deze
cijfers liggen vandaag ongetwijfeld nog hoger. Het cordon wordt niet door de
volkswil maar door de ambitie van linkse politici in stand gehouden. Ten
onrechte gebruiken ze ter verdediging ervan een moreel discours, want ze zien
wel de splinter in andermans oog, maar niet de balk in het eigen oog. Ze
veroordelen het Vlaams Belang wegens uitsluiting van vreemdelingen - hoewel
voorzitter Gerolf Annemans, ondermeer in Gazet van Antwerpen, 12.1.12, daar
nadrukkelijk afstand van neemt -, maar eisen zelf de drastische uitsluiting uit
de politieke samenleving van hun VB-medemensen, zodoende het begrip
uitsluiting zelf banaliserend, wat iedere rechtzinnige demokraat een wrange
nasmaak geeft. Principieel is het onjuist, in een demokratische rechtsorde een
deel van het eiektoraat buiten spel te zetten (Streven, september 2000). I
n
Dender¬leeuw treft men buiten de SP niet veel mensen meer aan die het daarmee
niet eens zijn. Zij keren zich tegen een verderfelijk klimaat van vijandigheid
jegens mensen met een andere politieke overtuiging. De pretentie van de
socialisten, dat zij met hun cordon-ideologie de enige ware demokraten zijn,
vindt geen gehoor buiten de eigen kring: het is de meeste mensen te hypokriet,
te arrogant, te zelfgenoegzaam. Echter, als het cordon sanitaire steeds minder
aanhangers telt, dan blijven hun politieke leiders er zich hardnekkig aan
vastklampen (Jos de Man, in TeKos, 2003 nr. 1).
Ook
N-VA klampt zich daar aan vast. Waarom? Opportunisme? Omdat, zoals in die
kringen wel eens gezegd wordt, elke partij die met het Vlaams Belang scheep
gaat, haar eigen doodvonnis tekent? Dus, uit kapitulatie - nog voor de strijd
werd gevoerd - voor Belgische belangen? In mijn partij pleit niemand voor
samenwerking met het Vlaams Belang (Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans,
N-VA, in Knack, 10.2.10). Gaat de N-VA in 2014 de frontale strijd aan met
België - dat immers is de algemene verwachting -, en tegelijkertijd met het
Vlaams Belang, die onder de onlangs vernieuwde leiding van zijn kant ook alles
zal zetten op de strijd tegen België, en niet meer op het
vreemdelingenvraagstuk, zoals Gerolf Anne¬mans duidelijk te kennen geeft (het
zeventigpunten-plan is afgevoerd, sta ik er nog achter? Neen, aldus
Anne-mans, in Gazet van Antwerpen, 12.1.12). In welke bocht zal N-VA zich
wringen als Annemans in 2014 uitpakt met bijvoorbeeld de slogan: zorgt ervoor
dat N-VA én VB samen een meerderheid halen om het zelfbestuur van Vlaanderen
tot stand te brengen?
***
Ik
geloof dar zowel Aalst als Denderleeuw als test-case kunnen gelden voor de
volgende jaren : groeiende misnoegdheid onder de bevolking die de Brusselse stoelgang
moet verwerken, groeiende misnoegdheid bij de partij-leidigen wegens die balorigheid,
enz.
Hier
geldt niet het aloude adagio Cherchez la Femme, maar Cherchez la peur
Het
is nochtans eenvoudig : net als bij het grootbrengen van een eigen kind, of bij
t begin van een relatie : in t begin is t om doen! Voor
halve wilden moet dat ietwat krachtdadiger worden uitgedrukt. Law
& Order : afgemeten,geteld
en gewogen tot op de milligram. Rond-lumlmelaars n bezigheids-terapie geven, desnoods
fietspaden, straat-meubilair, graskanten en grachten blijvend onderhouden,
dagelijkse politie-controle aan huis van vreemdelingen, om zodoende
criminalieit aan de bron op te sporen, schoolplicht rigoureus controleren,
stempel-controle terug invoeren (belet zwartwerk) , enz. Eigenlijk bedoel ik :
op de rand af duidelijk maken dat vreemdelingen ongewenst zijn, behalve zij die
zich weten te gedragen. Indien sommigen wensen hun eigen cultuur te beleven :
hen uitleggen dat ze dat best in eigen land kunnen doen.
Maar
nu de integratie mislukt is, moet er, in t belang van de eigen bevolking en
van zij die wèl geassimileerd zijn, een inhaal-beweging op gang gebracht
worden. Het is dàt, of het hele grondgebied volbouwen met penitentiaire
inrichtingen.
Bewijs
: de hedendaagse overbevolking in de criminele sector, in of buiten de
gevangeis-muren..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Sterker (en vlugger)
dan het Zwitsers precisie-werk Dürer. In de jaren 60 bediende 1 wever max 4
stuks. Nu stond hij tot voor kort aan 30 stuks. Sedertdien zijn er zo goed als
geen weverijen meer. Delocatie, heet dat.
***
Wat voorafging.
Als onafhankelijk journalist
met ilichaamseigen afkeer voor onvaderlands gedrag zolas Yves Desmet van de
De Morgen) ging G. Van Hasselt op zoek naar kopij. Die moest, volgens de hoofd-redacteur
van de krant, lichtvoetiger zijn, ja zelfs humoristich. Slachtoffer van de
anti-Vlaamse tijdsgeest zonder maat of getal, belandt de man in de mallemolen
van de repressie.
***
Ter zake :
V
Ik zal kort zijn. Hoe ik die avond thuis kwam, hoe ik met mijn
afschuwelijke baard en mijn lang haar door mijn vrouw en mijn kinderen - de
kleinste begon te huilen van schrik - ontvangen werd, hoe mijn vrouw mij
verweet dat ik nu wel zag waartoe al mijn geschrijf mij gebracht had, hoe ik
voor de tweede maal ernstig aan zelfmoord dacht, - neen, het is te droevig om
dat hier neer te schrijven, ik heb er de moed niet toe, het maakt me half
krankzinnig wanneer ik er aan denk.
Mijn eerste
werk na mijn thuiskomst was aan de hoofdredacteur van de krant te schrijven dat
het gerecht eindelijk had ingezien dat mij onrecht was aangedaan, dat mijn
geval geëindigd was met classé sans suite - (over burgerrechten sprak ik
niet) - en dat ik mij bereid hield om onmiddellijk mijn taak in de redactie
weer op te nemen met meer ijver dan ooit. Een ogenblik dacht ik er aan er als
conditie bij te voegen dat ik niet meer wilde belast worden met humoristische
schetsen, maar ik deed het niet. Ik wachtte met ongeduld op het antwoord. Het
kwam acht dagen later, van de redactie-secretaris Huyghelen, die mij in een
paar korte en koele regels liet weten, dat de redactie tot haar spijt niet
verder van mijn diensten kon gebruik maken.
Ik trok s
anderendaags naar de krant, woedend, ik zat er een uur in het wachtkamertje
waar ik zelf zo dikwijls vaders en moeders of kinderen van incivieken had laten
wachten om ze daarna ongehoord te laten vertrekken. Hetzelfde gebeurde nu met
mij. Een bureeljongen kwam mij astrantig zeggen dat de hoofdredacteur geen tijd
had om me te ontvangen en verder voor mij niets kon doen. Ik wachtte beneden op
straat tot mijn collega en vriend Breugelmans buitenkwam. Met rood verlegen
gezicht gaf hij mij de hand. Ik liep langs hem op en vertelde hem alles, alles,
in t lang en in t breed. Hij zweeg. Ik werd gewaar dat hij beschaamd was
naast mij te lopen. Op de Place de Brouckère stapte hij ineens op de tram en
zegde: Ja, Geert, maar daar zal toch wel iets van waar zijn.
Ik schreef
s anderendaags aan een andere krant, ik schreef aan alle kranten, en kreeg van
niemand een antwoord. Mijn loopbaan als journalist was ten einde.
Ondertussen
werd ik elke dag rond vier uur vereerd met het bezoek van een politie-agent,
altijd dezelfde. Telkens als er om die tijd gebeld werd sprong mijn vrouw
verschrikt recht, werd doodsbleek, en was op het punt een zenuwcrisis te
krijgen. Ik moest in de gang komen om mij te laten zien. De agent bekeek me
even, en nog voor ik iets kon vragen zegde hij: Cest bon! en was weg. Door
mijn eigen domme schuld heeft dat politiebezoek veertien dagen langer geduurd
dan het van rechtswege nodig was. Het moest inderdaad, zoals ik naderhand
vernam, na acht dagen afgelopen zijn. Maar ik beging de dwaasheid de vierde dag
aan die agent een borrel en een sigaar aan te bieden, met de hoop dat niet elke
dag meer zou komen. Maar hij kwam wel elke dag, en mij docht met nog meer
plichtsbesef, en daar ik, hem eenmaal had getrakteerd was er geen reden om dat
de volgende keren ok niet te doen. Hij bleef er trouwens staan op wachten. Na
acht dagen is de loebas blijven komen, zonder iets te zeggen, alleen om die
borrel en die sigaar. Hij hiet Laureyssens. Hij heeft me zelfs een lange
historie verteld over de twee zonen van zijn zuster die ook in de bak hadden
gezeten, mijnheer. Als troost.
Ik kreeg
uitsluitend bezoek van incivieken, en het waren er dan nog van de gemeenste
soort. Ze spraken mij aan als hun kameraad. Ze waren allemaal zeer hoffelijk
voor mijn vrouw die daaraan zeer gevoelig was en die daardoor ook stilaan
inciviek begon te voelen. Bijna niemand in onze straat groet mij nog, en als ik
achter mijn raam sta kan ik zien dat vele voorbijgangers met misprijzende
achterdocht naar mijn voordeur kijken. Op een maandagmorgen, na een vaderlands
feest daags te voren, waren er met pek drie hakenkruisen op mijn gevel
geschilderd. Ge kunt het nog altijd zien.
Die zelfde
dag heb ik De Vulgaire Geschiedenis van Charelke Dop uit mijn boekenkast
gerukt, ik heb het werk wel in duizend snippers gescheurd, ik heb er met
razende tanden in gebeten, ik heb op de stukken gestampt, er op gespuwd, en
daarna alles - niet in de papiermand - in de vuilnisbak gegooid. En had ik die
Ernest Claes op dit ogenblik onder handen gekregen Want hij met zijn Charelke
Dop draagt de schuld dat ik een humoristische schets heb willen schrijven en
dat ik nu met sigaren leur.
Want ik
leur met sigaren. Op een morgen verliet ik mijn huis met een zwaar valies. Ik
heb klanten gezocht en gevonden, eerst te Brussel, dan verder, en nu reis ik
door heel het land. Maar al mijn klanten zijn incivieken.
Ik heb maar
een enkele keer affronten opgelopen. Ik had vernomen dat de neef van mijnheer
Van Casteren, de directeur van de drukkerij, mijn plaats gekregen had in de
redactie. Die neef was tijdens de oorlog hevig Rexist en had zelfs aan een blad
van de nieuwe orde meegewerkt. Dat weet ik beslist. Ik dacht: die zal zeker wat
van me kopen. Maar ja wel. Ik stond met mijn valies in de gang, en van op de
trap riep hij: Hier komen geen incivieken in huis! en hij wees naar de deur.
Moet ge daar schurk voor zijn.
Natuurlijk
spreek ik met geen van mijn klanten over de Résistance. Bij de ene laat ik
halvelings verstaan dat ik zo iets als Todt of N.S.K.K. ben geweest, bij de
ander dat ik zo min of meer aan Le Soir volé had meegewerkt, en toen ik op een
schone dag aan een dokter liet horen dat Legioen Vlaanderen mij niet helemaal
vreemd was, kocht die dadelijk vier kistjes van mijn duurste sigaren. En zelf
rookte hij niet.
Een
fabrikant te Kortrijk vroeg mij eens, terwijl ik hem mijn waar aanbood, of ik
een bewijs van burgertrouw had. Ietwat verrast en verlegen antwoordde ik neen,
en ik maakte mij reeds klaar om onverrichterzake weg te gaan. Dat is maar
gelukkig, zegde hij toen. Waarom? vroeg ik. Wel, zegde hij, die met hun
certificat de civisme hebben gewoonlijk iets te verbergen, ik betrouw ze niet,
ik heb er geen een in mijn zaak. Hij kocht twee kistjes van vijftig en ik
moest iedere maand terugkomen.
En het gaat
zo stilaan. Ik verdien een schamel stuk brood. Ik heb nu overal vaste klanten.
Daar zijn
plaatsen waar ik bijna huis voor huis welwillend ontvangen word. Want wij
incivieken zijn veel talrijker dan iemand weet
***
Als Vlaming met een uitgespoken mening, de
sigaar zijn is ietswaarvan ik de
kanteling meen te hebben meegemaakt.
De réputé die mij in de brache introduceerde
was een crack met gevestigde reputatie zowel in het Gentse als in de provincie.
Zijn deel van de clientèle (God hebben hunne zielen) was franskiljon, mijn deel
(O- & West Vlaanderen + uitgeweken streekgenoten verspreid over het hele land).
Die waren niks, niet eens bewuste Belgen. Hadden ze gewoon geen tijd voor. Ze
werkten. En speelden met de duiven, die ze soms verkochten aan de Jappen voor
veel geld. Ze stampten, naarmate eerst het vlas, en later de textiel om zeep
ging, almaar door nieuwe bedrijven of bedrijfjes uit de grond. Eenmaal die
oudere collega ermee gestopt was, werd zijn clientèle mijn deel. Franse doe-doe
en Franse chi-chi, daar niet van. Een beetje de omgeving van Krol Declercq. Maar
nooit één verkeerd woord over de politiek. Maar ik zag wel het respect in hun
ogen groeien, vooral bij de opvolgende generatie die bij hen de teugels
overnam. Ook verliep de conversatie stilaan meer en meer naar het dialect (van
hun kant) door ons (collectief) correct in Algemeen Nederlands gehouden. Het
was de tijd, dat de Balans-Centrale geen Jaarrekeningen in t Frans meer wilde
aanvaarden. Conversatie weliswaar in t Nederlands, maar altijd verder met de
typische termen in t Fransoos. Nen bilan, dat was de balas, Verlies &
Winstrekening bleef Compte Pertes & Profits want die dingen zaten er diep
in. Ook bij mij, wegens het lidmaatschap van een Franstalige Brusselse beroeps-vereniging,
waar ik niet de enige Vlaming was trouwens. Enfin, Gouverner cest prévoir,
dat is een principe die ook geldt in de zakenwereld .
Hoe dikwijls ik de opgang van Boer
Clercq (Beaulieu) hen moeten uit de doeken doen, terwijl
Depoorter/Aalbeke failliet ging, weet ik niet.Boer Clercq op prospectie in Londen, samen met Mr x, bedrijfs-boekhouder
bij Unilin, die Engels sprak. Maar zijn truc de paysans vonden ze goddelijk : omzet,
die hij als beginnend taijt-fabrikant die met zijn madam zo wat weefde in t
kiekenkot, niet aankon, verkopen tegen de sterren op, en dan later thuis, familie,
vrienden en kennissen aanspreken om in hun leegstaande vlas-schiren
weefgetouwen te zetten en de weefstiel te leren. Boer Clercq garandeerde hun
productie, en wat meer was, hij garandeerde bij de banken hun nieuwe in
vesteringen. Waarbij vanzelfsprekend ook nog iets verdiend werd. Heel de streek
werkte dag en nacht. Iedereen was zelfstandig (tot grote woede van de
collega-fabrikanten die verstikten onder de sociale wetgevingen), hun eigen
baas zijnde. De lucht daverde van de heen-en weer vliegende schietspoelen.
De Gentse spinnerijen, weverijen en
apprêt-farikanten sloten de een na de ander de deuren.
Als ik daaraan denk, dan heb ik compassie met
figuren als Kis Peeters. Geen het land 10 Boer Clercqs (of Leon Bekaerts) en
de recessie slaat op de vlucht lijk de Franskiljons voor de werkkracht van de
Vlaamse Leeuwen.
Het troost mij dan ook enorm, als ik in de
streek terugkom, en de jonge garde bezig zie en hoor. Ik weet dat ze de zonen
(en dochters) zijn van de generatie waarmee ik heb mogen werken, maar nu hoor
ik Engels, en zelfs Russisch in hun burelen.
Er is er zelfs ene bij, die per computer
geweven, onze Vlaamse Primitieven als wantapijt verkoopt. Zowel op cataloog als
in de toonzaal kunt U kiezen tussen een winterlandschap van Pieter Bruegel, de
Mona Lisa of een Caravaggio. You name it. Ge betaalt de afgesproken prijs voor
het meesterwerk van Uw keuze, en het wordt U met pakjesdienst over de hele
wereld toegestuurd. De na-maker wordt met dwangarbeid bestraft, staat op de
rugzijde in wel 10 talen .
De werkkrachten? s Morgens om 8 uur slibt de
afrit op de E17 Afrit Waregem, toe met Franse nummerplaten. Grensarbeiders.
Moeskroen, Pecq of Orroir liggen korterbij, maar netto verdienen de Walen meer door
te gaan doppen, dan te komen werken in de Vlaanders.
Goe bezig, noemen wij dat.
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Het is niet simpel
om aan een normale maatschappij uit te leggen hoe de niet-normale maatschappij van
naWereldoorlog II juist heeft gefunctioneerd.
Van hoog tot laag en in alle schakeringen van grijs, van hel-wit ot pik-zwart,
met zeer persoonlijke nuances : niemand beter dan Ernest Claes heeft dat kunnen
weergeven. Bijna met eerbied voor elke gezindheid voorgedragen
Hieronder vindt U
een benaderende schets van dezelfde situatie in een hedendaags kleedje. Met,
uiteraard, De Morgenals sleche verliezer.
***
Ter attentie van
BDW : een beetje serieus blijven, hé!Sedert gij uit de schaduw van Leterminator zijt getreden, heb ik U op
deze blog gewaarschuwd : België (Het
Hof/La Cour?) treedt niet terug voor een paar moorden meer of minder. Het is
vriendelijk dat ge verwijst naar het buitenland (Pim Fortuyn), maar U hoefde
heus niet zover te gaan. Nog in 1951, bij de Troonsbestijging van Boudewijn I,
werd n senator in zijn eigen voordeur neergekogeld, omdat hij (Julien Lahaut) in
het Parlement had uitgeroepen: Vive la République Leterminator overleefde
trouwens ter nauwer nood een aanslag op zijn leven met ratten-vergift.
***
Ter zake :
Iets wat 'die man' nog graag wilde zeggen aan Bart De
Wever
OPINIE − 06/02/13, 07u29
***
Als hij erbij had mogen zitten, maar dat mocht hij niet,
had Yves Desmet toch een paar kleine opmerkingen willen maken in de
VRT-programma 'Terzake'.
Ik heb u nooit anders dan democraat genoemd, ik heb u nog
nooit beticht van homofobie of racisme. Maar ik behoud me wel het recht voor
fundamenteel met u van mening te verschillent
"Zou u het zien zitten om naar Terzake te komen over
de uitspraken van Bart De Wever", vraagt het sms'je van de eindredacteur
van het programma. "Alleen of samen met?", schrijf ik terug.
"Graag samen met Bart De Wever. Nog niet helemaal rond, maar dat geniet
onze voorkeur."
Ik wil wel, laat ik nog weten, maar de burgemeester van
Antwerpen wil niet, tenzij hij moederziel alleen en zonder tegenstander in de
arena mag. Dat debatteert in ieder geval gemakkelijker. Ik mag een paar quotes
vooraf laten opnemen, en mag dan toekijken hoe de voorzitter zijn retorisch
talent bovenhaalt om mij vakkundig te fileren.
Hij begrijpt niet waar 'die man' het over heeft, begint
hij. 'Die man', dat ben ik dus. Niet dat we elkaars huis platlopen, maar ik heb
Bart De Wever al tientallen malen ontmoet op debatten en lezingen. Ik heb hem
ooit wekenlang dag na dag gevolgd, zat naast hem op zijn eigen partijbestuur,
stond ver na middernacht mee in Frituur 't Draakske om een portret van hem te
maken, dat hij toen zelfs hogelijk waardeerde. Ik ben drie dagen met hem naar
Engeland gereisd, om hem samen te interviewen met zijn leermeester Theodore
Dalrymple. Tot een stuk in de nacht hebben we daar gediscussieerd en samen
maltwhisky gedronken. Ik meen dus te mogen zeggen dat hij me echt wel kent.
Maar nu was ik dus plots 'die man'. Het is wat ze soldaten ook leren: je moet
de tegenstander eerst anonimiseren, hem van zijn identiteit beroven voor je
echt genadeloos in de aanval kan gaan.
Nodeloos schofferen
Die aanval kwam in golven. Eerst vond De Wever het verschrikkelijk
dat ik hem 'criminaliseerde'. Dat begreep ik niet, ik dacht dat ik gewoon een
andere mening had geformuleerd dan de zijne. Pas nadien zou blijken wat hij
bedoelde. Want als hij had aangezet tot haat tegen een bevolkingsgroep omwille
van seksuele geaardheid, was dat een strafbaar feit geweest. Nu wil het toeval
dat ik van de Terzake-journalist net de vraag had gekregen of ik De Wever
homofoob vind. Mijn antwoord was: absoluut niet, zijn hele politieke carrière
heeft De Wever in woord en daad de gelijkberechtiging van homo's gesteund, daar
gaat dit debat ook niet over. Het gaat
over zijn constante neiging om onbestaande problemen te problematiseren, mensen
nodeloos te schofferen en daarna verongelijkt te zijn als die reageren.
Helaas, dat fragment haalde de uitzending niet. En al evenmin het debat, want
daar zat De Wever immers alleen. Het is makkelijk debatteren zo.
Vervolgens kwam het tweede argument. Er is een nieuw
cordon sanitaire in de maak tegen N-VA. Dat ontstaat blijkbaar spontaan wanneer
iemand het niet eens is met de grote leider. Ok, mogen we even oplijsten? De
Wever zelf is burgemeester van de stad waarin de meeste Vlamingen wonen. Zijn
partij levert twee ministers in de Vlaamse regering, en zonet nog de gouverneur
van Oost-Vlaanderen. In één Vlaamse gemeente op drie is de N-VA na de laatste
gemeenteraadsverkiezingen opgenomen in de coalitie. Cordon sanitaire? Waar?
Hoe?
Bart De Wever is de enige politicus in Vlaanderen die
machtig genoeg is om de openbare omroep de voorwaarden op te leggen waarin hij
in tegensprekelijk debat wil gaan, met name zonder tegenspraak. En de man die
dat kan, die als enige alleen zijn zeg mag doen, is dus het slachtoffer van een
cordon sanitaire? Zelden is de waarheid grover geweld aangedaan dan met deze
stelling, zelden werd intellectueel oneerlijker geargumenteerd. Maar dat lukt
dus, zo zonder tegenspraak.
Bagger en beledigingen
Toen kwam het derde verwijt. Eerder deze week had de
burgemeester al gezegd dat hij nog een jaar door 'de hel' zou moeten. Vanaf het
ogenblik dat iemand hem tegenspreekt of een andere mening durft te poneren, is
dat dus de hel. Ergo moet zijn hemel eruit bestaan dat eenieder vanaf morgen
meestapt in beate bewondering en eenheidsdenken voor zijn
denkbeelden, waarop alleen nog unaniem applaus mag klinken.
De hel, zo verduidelijkte De Wever ook nog, is een
situatie waarin een gek, geïnspireerd door andersdenkenden zoals 'die man',
misschien wel eens op gekke gedachten zou kunnen komen. Waarin een Pim
Fortuynscenario denkbaar wordt. Ook dat is meer dan grof. Ik heb u nooit
beschuldigd, meneer De Wever, van strafbare feiten, ik heb u nooit anders dan
democraat genoemd, ik heb u nog nooit beticht van homofobie of racisme. Maar ik
behoud me wel het recht voor met u fundamenteel van mening te mogen
verschillen, zonder dat u me ervan beschuldigt uw fysieke integriteit te
bedreigen.
Het zal wel dat uw mailbox overloopt met bagger en
beledigingen. Wel, de mijne ook, geloof me. U wil echt niet weten wat uw fans
en sympathisanten me toewensen, het ene nog ranziger dan het andere. Wel, ik
hou u daar niet persoonlijk verantwoordelijk voor. Dus stop met dat janken en
durf opnieuw het debat aan te gaan. U deed dat niet slecht vroeger, ook niet
toen u nog wel tegenspraak duldde.
***
Samen
met Smetje van t Gazetje moeten vele mensen vaststellen dat BDW
uit veel taaier hout gesneden is dan de andere polletiekers. Dat hij, op de
ladder naar hoger, niet zoals zijn voorgangers (Martens, Schiltz, Leterminator)
belgicist wordt, wordt hem vanzelfsprekend niet in dank afgenomen door het
Establishment. Dat toestanden die hem tot bij zijn huidige positie gebracht
hebben, quantitié négligeable geworden zijn, dat heeft hij gemeen met de
Groten der Aarde.
BDW
is niet mijn beste vriend, maar hij heeft de Vlaamse Zaak tot hiertoe het best
gediend sedert het ontstaan van België. Hij verdient daarvoor niet dat hem
veel kan schelen - een warm en gemeend applaus.
Allemeningsverschillen tussen ons, Vlaams
Nationalisten, moeten bevroren blijven tot na de eind-verwinning. Met hoe meer
er aan het zeel getrokken wordt, des te vlugger krijgen we de tegenpartij over
de streep. En, weet U, luyden als Desmet van de Gazet staan zò aan de
verliezende kant. Omdat het, net als hun ideologie, geboren lozers zijn.
Doe
mij een plezier : om dat te geloven, moet je eerst bij Gologle te rade gaan op
zoek naar die fameuze Julien LaJaut. Een vette vis, maar helaas voor de man
zelf, een dode vis..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Als goede vaderlander, gaat
G. Van Hasselt, na de oorlogop zoek
naar minder patriottische maar humoristischer verhalen. Eerst in Diest, later
in Molenbeek. Als onderzoeks-journalist zoekt hij naar het vervolg op wat
Ernest Claes beschreven heeft in zijn satirisch verhaal over Charelke Dop., de
onverbeterlijke smokkelaar uit Diest in de Eerste Wereldoorlog. Die is echter
overleden, maar hij herinnert zich een neef, een zekere Gustaaf Dop, die met
vrouw en kinderen in Molenbeek woonde. Via het postkantoor waar de man werkte,
komt hij in het politie-bureel om inlichtingen vragen. Maar tot zijn stomme
verwondering wordt hij daar opgepakt en opgesloten in de gevangenis van St
Gillis.
***
Ter zake :
IV
Meer
dan twee maanden zat ik te Sint-Gillis in de gevangenis. Ik zal niet proberen
te beschrijven wat die tijd voor mij was, wat ik er zedelijk en lichamelijk heb
geleden, en ik begrijp nu nog niet hoe ik er niet krankzinnig ben geworden. Ik
kwam er binnen met de naam en de faam dat ik mij verzet had tegen de politie,
en langs de buitenkant hing er op mijn celdeur een etiketje: Très dangereux.
Door het kijkgaatje in de deur kwamen de cipiers mij voortdurend bespieden. Als
mijn celdeur openging voor de toiletemmer, voor het eten, voor eender wat,
stond er telkens naast de fatic -zo
noemt men de gedetineerden die in de gevangenis het een of ander werk moeten
verrichten - een bewaker met zijn zware sleutel slaansgereed naast hem. In t
begin werd om de twee dagen mijn cel onderzocht van boven tot onder. Dan kwamen
er twee bewakers binnen met een soldaat, zo onverwacht dat ik telkens
hartkloppingen kreeg van het opschrikken. Ik moest me dan, met het gezicht naar
de muur gekeerd, onder het raam plaatsen. De soldaat bleef in de deur staan met
zijn geweer in de aanslag, de ene bewaker stond achter me met zijn vuisten
gereed om me op de kop te slaan als ik durfde roeren, de andere onderzocht mijn
strozak, het kastje in de hoek, mijn kleren aan de kapstok, en potelde daarna door
al de zakken en naden van wat ik aan het lijf had. Ik moest zelfs de veters uit
mijn schoenen afgeven. Ze dachten, geloof ik, dat ik me daarmee zou ophangen.
Zelfs de dikke aalmoezenier, toen die mij de eerste keer kwam bezoeken, bleef
behoedzaam in de open deur staan, met een voet in de gang, om bij een eventuele
aanval mijnerzijds dadelijk weg te kunnen. Ik, die de zachtmoedigheid zelve
ben, die geen vlieg zou kwaad doen. Tenminste vroeger. Nu wel.
De
eerste dag ben ik in mijn cel te keer gegaan als een razende. Was er wel iemand
in de ganse Belgische pers die zich zo verdienstelijk had gemaakt tegenover het
vaderland als ik? Had er iemand de misdaden van de kollaborateurs en incivieken
zo duidelijk in het licht gesteld, en politie en gerecht zo onverpoosd gewezen
op hun plicht? Had er wel iemand zo veel namen en adressen bekend gemaakt van
personen die zonder mij aan de wrekende arm van justitie zouden zijn ontsnapt?
En hier zat ik nu zelf, in een cel, in de gevangenis, als een gemene inciviek,
als de vulgairste N.S.K.K.-er of Fabriekswachter, door de schuld van die idiote
politiecommissaris, zonder dat ik aan iemand mijn geval kon uitleggen. Ik
schreeuwde en brulde uren aan een stuk, zodat de bewakers en de andere
gevangenen wel moesten denken dat ik inderdaad très dangereux was of gek, ik
sloeg met de vuisten tegen de muur, ik schopte tegen het ijzeren bed, tegen de
toiletemmer, tegen de deur, ik gooide mijn stoel twee drie keer weg en weer
door mijn cel, en riep aldoor: Je veux voir le directeur! Ik kwam maar
enigszins tot bedaren toen een bewaker, een vent als een boom, dreigde mij een
afranseling te geven, met acht dagen cachot, als ik niet zweeg. Half suf van
machteloze woede ben ik op mijn strozak gaan zitten en heb daar zitten schreien
als een klein kind.
s
Anderendaags was ik kalmer, maar zo mateloos ongelukkig, zo verbijsterd dat ik
mijn gedachten niet kon bijeenhouden om over mijn toestand na te denken. Ik gaf
me geen rekenschap meer van wat er met me gebeurd was. De lange bewaker kwam
bij me en zegde: A la bonheur ik zie dat ge vandaag raisonnabel zijt. Ik
probeerde hem de zaak uit te leggen. Hij onderbrak mij met een kort: Ja, ja,
ik heb het gisteravond in de gazet gelezen. Zodus, het stond al in de kranten.
En aan wie kon ik in Gods naam uitleggen dat het een wraakroepende vergissing
was, een gruwelijke schande voor het gerecht. Ik had toch zelf zo dikwijls
geschreven dat men met die verklaringen van onschuld der incivieken geen
rekening moest houden. Ook de aalmoezenier kwam de tweede dag. Hij bleef weer
in de half geopende deur staan en vroeg van daar hoe het met mijn gezondheid
ging. Ik begon hem uit te leggen hoe ik door het lezen van Charelke Dop van
Ernest Claes Die heeft hier ook gezeten, onderbrak hij mij, en nog wel in
dezelfde cel. Dat bericht was in ieder geval een grote troost voor me.
Niemand
wilde naar mijn uitleg luisteren, of als ze dan toch min of meer schenen te
horen wat ik zegde merkte ik dat ze mij niet geloofden. Op mijn herhaald
aandringen om de directeur te mogen spreken werd ik eindelijk, na acht dagen,
bij hem toegelaten. Hij bekeek mij met een meedogenloze blik en vroeg: Vous
désirez me parler?... Vous avez à vous plaindre de quelque chose? Toen ik hem
begon uit te leggen dat ik een humoristisch artikel moest schrijven en door het
lezen van Charelke Dop naar Diest getrokken was, onderbrak hij mij al dadelijk
met een stomme glimlach en zegde: Voilà ce que cest de lire de mauvais
livres Moi je ne lis jamais de livres. En verder dat ik die zaken moest
meedelen aan de substituut of de auditeur, want dat hij daarover niet had te
oordelen. Het was om tegen de muren omhoog te lopen van razernij.
De
grootste dwaasheid die ik de eerste dagen beging, was, aan een bewaker te
bekennen dat ik van de Résistance was geweest. Van dat ogenblik af hebben alle
bewakers mij behandeld met het grootste misprijzen. Tegenover de gewone
incivieken traden ze op met een zekere voorkomendheid, beleefd, korrekt, ja,
zelfs vriendelijk. Maar voor de leden van de Résistance - en daar zaten er nog
al velen te Sint-Gillis, slechte Résistants natuurlijk - hadden ze niets over
dan de diepste verachting. Ze gaven hun een stomp, ze snauwden hen toe als
rotte vis, ze plaatsten hen de laatsten in de rij, ze lieten hen vruchteloos aan
het celschelletje trekken, ze lieten hen in de préau niet roken, en drie dagen
heb ik s ochtends de toiletemmers van de incivieken moeten wegdragen. Geen
vernedering is mij gespaard gebleven. En stond ik in de gang bij de anderen,
allemaal slechte patriotten, schoven ze van mij weg of ik een pestlijder was.
In
de derde week van mijn verblijf werd ik bij een advokaat geroepen die ik van
haar noch pluim kende. Mijn vrouw was stomweg naar de eerste de beste advokaat
gegaan waarvan zij de plaat op de deur zag. Ze had hem tienduizend francs als
provisie moeten betalen. Ik meende dat ditmaal alles in orde zou komen, dat ik
dezelfde dag zou naar huis gaan. Maar ja wel. Zal iemand mijn pijnlijke
verbazing begrijpen toen ik merkte dat die mijnheer mij schuldig geloofde?
Van
hem vernam ik dat ze op mijn krant door die aanhouding schrik hadden gekregen
en zich er van af gemaakt hadden met te verklaren dat ik daar wel werkzaam was
geweest maar dat ze nooit hadden gekontroleerd wat ik verder deed, dat ik mij
bij hen had aangeboden met een certificat de civisme en een lidkaart van een
Weerstandsgroepering, maar dat ze dit ook niet nader hadden onderzocht, dat er
zoveel bedrog gepleegd was met die kaarten, dat ze wel het een en het ander in
mijn manier van doen hadden opgemerkt Ik kon haast mijn oren niet geloven, ik
zat de man met stomme blikken aan te gapen.
En bij de Résistants? vroeg ik, bij den
kommandant van mijn groep? Ja Ja antwoordde hij ontwijkend, die groep
bestaat eigenlijk niet meer. Die kommandant heeft zijn ontslag gegeven De
echte Weerstanders wilden hem niet meer erkennen. Maar mijn artikels tegen de
incivieken ? Ja Ja die kunnen ze ook tégen u uitspelen De substituut
beweert dat gij die geschreven hebt om u zelf wit te wassen Zijt ge
katholiek? Natuurlijk Jammer, dat is zeker niet in uw voordeel En in de
koningskwestie? Ik ben voor Leopold Dat zou ik niet laten horen, als ik u
een raad mag geven Overigens denk ik niet dat de substituut meer dan vijf jaar
zal vragen Maar mijnheer ! Ik was rechtgestaan. Ja, ziet ge uit de
huiszoeking Wat voor huiszoeking? De huiszoeking bij u thuis De
gerechtelijke politie heeft daar uw lidkaart ontdekt van Navea, en een lange
lijst van allemaal incivieken met een hoop verdachte notas. Maar dat is een
lijst van kollaborateurs waarover ik in mijn krant wilde schrijven om hun
gedragingen aan te klagen, journalisten, letterkundigen, schilders,
compositeurs Ik De meesten hebben verklaard dat ze onder de oorlog goed
bevriend met u waren, en enkelen hebben zelfs te uwen voordele gesproken dat
ge slechts matig voor de nieuwe orde waart Er zijn meer van die gevallen als
het uwe En meer dan vijf jaar Maar
Ik
kan niet zeggen in wat voor een toestand ik terug naar mijn cel trok. Voor de
eerste keer in mijn leven dacht ik ernstig aan zelfmoord. Waren ze nu allemaal
zot geworden? Was het hele vaderland opeens in een gekkenhuis veranderd? Toen
de dikke aalmoezenier mij op een schone dag zegde dat er vele gevangenen zaten
die nog minder op hun kerfstok hadden dan ik, moet de goede man gedacht
hebben, uit de blik waarmede ik hem aankeek, dat ik niet wel bij het hoofd was.
Ik begon spijt te krijgen dat ik ooit tegen de incivieken een woord geschreven
had.
Ik
geloof dat ik die twee maand gevangenis heb doorgebracht in een half versufte
toestand. Bijna als een automaat verrichtte ik alles wat men mij oplegde, zelfs
de misprijzende blikken van bewakers en medegevangenen lieten mij op het eind
onverschillig. Om de veertien dagen kreeg ik van thuis een pakje linnen met wat
eetwaren. Ik liet mijn baard groeien. Mijn haar hing over mijn jaskraag. Ik
waste mij ternauwernood. Ik stonk. Ik weigerde zondags naar de mis te gaan.
Slechts eenmaal heb ik een geweldige schok gekregen. Op een maandagvoormiddag
stond ik met vier andere gedetineerden in een van de wandelhokken van de préau
couvert. Ik sprak met een van hen, een oude man, met een onbetrouwbaar gezicht
en een blufferige onaangename manier van doen. Hij beweerde ook dat hij daar
onschuldig zat en dat het eten zo slecht was. Hij zegde mij opeens zijn naam
Gustave Dop. Ik bezag de vent met zon onnoemlijke verrassing dat hij mij
onthutst vroeg: Kent ge mij misschien? Ge zijt toch niet de kozijn van
Charelke Dop? Ja', antwoordde hij lachend, 'dat ben ik Nonkel Charel van
Diest Ik wou dat ge dood vielt voor mijn voeten!!... Gelukkig voor hem dat
toen juist de klok luidde en wij terug naar onze cel moesten. Ik had die kerel,
de oorzaak van mijn ongeluk, de kop kunnen afbijten. s Anderendaags vernam ik
dat hij die ochtend vrijgelaten was.
Na
twee maanden en zes dagen verscheen ik eindelijk voor de substituut. Met de
handboeien aan werd ik door twee gendarmen in de Wetstraat naar zijn bureau
geleid. Het was een piepjong mijnheertje, pas van de universiteit, die zijn
best deed er streng en verstandig uit te zien. Hij kwam recht van de coiffeur,
zijn bureau geurde van de eau de cologne. Hij was geen kwade kerel, al begon
hij met te zeggen que mon cas était très grave. Hij liet mij alles uitleggen,
van het begin tot het einde, van af de opdracht een humoristische schets te
schrijven tot mijn bezoek aan het politiebureau. Of hij mij al dan niet
geloofde weet ik niet. Hij ondervroeg me lang en met aandrang over de lijst van
de incivieken en of ik geen uniform had gedragen als lid van Navea, en hij
dikteerde ten slotte aan zijn griffier in onbeholpen Vlaams de korte samenhang
van mijn verklaringen. Ik moest dat ondertekenen. Ik kon gaan. Ik werd terug
naar Sint-Gillis gebracht. Acht dagen later verscheen ik voor die jonge
substituut. Ik kreeg een non-lieu, maar mijn politieke en burgerlijke
rechten werden mij levenslang ontnomen, en gedurende een bepaalde tijd zou ik
onder toezicht staan van de politie.
***
Eigenlijk
heeft ondergetekende totaal niets met noch collaboratie noch repressie te maken
gehad. Dat waren zaken waarover trouwens niet gesproken werd. Een beetje zoals
men in een sterfhuis ook niet veel woorden meer vallen. Het is pas sedert ik op
latere leeftijd daarover te pas en te onpas begon te lezen en uit te vragen
(pro & contra) dat ik mij een beeld begon te vormen. Stilaan kregen feiten
en personen uit die dagen een klaarder beeld bij mij. Dat ik daar bij kon
terugvallen op mijn eigen jeugd-herinneringen, was een ware gids voor mij.
Als
kers op de taart, wat wel een bar slechte vergelijking is, maakte ik kennis
met Het
Hechteniskamp Lokeren, sedertdien afgebroken en opgeruimd, om plaats
te maken voor een woonwijk. Net als Ernest Claes in Molenbeek, maakte ik bij
een paar herdenkingen kennis met de overlevenden en aanhoorde stilzwijgend,
als een van hen, hun herinneringen.
Wat
ik daaruit leerde? Dat er veletienduizenden verhalen zijn als dat van Ernest Claes. Misschien wel
honderdduizenden. De woorden van een der braafste mensen ter wereld (een ver
familie-lid, ondertussen gestorven in een burgerlijke geur van heiligheid ).
Net als zoveel anderen, had hij zich sedert de Bevrijding onthouden van zelfs
maar na te denken over politieke zaken. Bij hem thuis, netjes ingekaderd, hing
een officieel schrijven van een of ander Krijgs-auditariaat, die hem aanbood
zijn burgerrechten terug te krijgen : het volstond daartoe onderhavig formulier
ondertekend terug te zenden. Over dit wel enigszins eigenaardig diploma aan
de muur heb ik de man honderden keren weten antwoorden Ze hebben ze mij
afgepakt? Ze mogen ze houden. De weduwe, een van de brooddraagsters van Het Hechteniskamp
Lokeren (zie Google) waar Lionel 18 maand had genoten van de
gastvrijheid van de Belgische Staat, gaf mij later inzage in het dossier van
haar man, dat ze jaren later opgevraagd had bij de weduwe van zijn zijn Advocaat.
Dat dossier bevatte twee (2) velletjes papier. Het eerste, getypt, A4, waren de
persoonlijke gegevens. Het tweede was de Pro Justitia, waarop op de rugzijde in
handschrift de beschuldiging stond : aangeklaagd wegens aanstekelijke sympathie
voor de Nieuwe Orde. Bewijzen : de meeste inwoners van X, zijn gemeente.
Aangebracht door Y, Leider van het Plaatselijk Verzet. Daaronder, eveneens in
handschrift, onder een dikke zwarte streep, stond het pleidooi van de Advocaat
: alle aangebrachte bewijzen zijn van horen zeggen chef Witte Brigade is afgewezen
vrijer van de dochter. Gezien de tijdsgeest : als vrijspraak niet kan, laat die
man zo vlug mogelijk teruggaan om te werken voor zijn noodlijdend gezin.
Dikke
streep. Einde strafzaak. Aande
uitgescheurde nietjes was te zien dat er minstens nog één velletje meer moet
zijn geweest. Juist, krijg ik voor antwoord, dat moet het vonnis zijn geweest,
dat vernietigd werd door de kamp-directie. Maar hier is n afschrift van dat
vonnis : daar stond dat de 12 maand voor-arrest als voldoende straf werd geoordeeld.
Waarom en door wie dan beslist werd de man wederrechterlijk nog 6 maand op te
sluiten, zal voor altijd het geheim van de represiie-methoden blijven. Met die
18 maand geraakte de man nergens nog aan werk, en is dan maar uit bittere
noodzaak huisschilder geworden op zelfstandige basis. Het heeft hem nooit aan
werk ontbroken!
***
Men
organiseert schoolreizen naar (het speciaal met dat doel heropgebouwde)
Ausschwitz, of naar (met dat doel opgeknapte) Breendonk : om de Vlamingen-haat
levendig te houden? Als het is om de gruwel van de oorlog levendig te houden,
waarom worden er dan geen sight-seiings georganiseerd naar het heringerichte
Hechteniskamp Lokeren II, naar Sint Kruis-bij-Brugge en naar nog zoveel andere
plaatsen? Het zou al een mooi begin zijn, moest er aan de leeuwenkooi in de
Antwerpse Zoo een simpel opschrift hangen : In deze kooien werden, om de
Bevrijding te vieren, in 1945 wekenlang vele honderden slechte Vlamingen door
de Belgische Staat aan het publiek tentoon gesteld
Ook
dàt mag niet vergeten worden!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Nee, natuurlijk
zijn het in Antwerpen niet de Groten der Aarde! Enfin, toch niet de
allergrootsten die (net als in onze
vroegere nationalistishe liederen), de wereld dragen op hunhand. Maar voor de toekomstige Vrije
Herenigde Republiek der Nederlanden en het algemeen belang, zouden daar
de nog groteren dan de allergrootsten moeten zijn. Want zij staan aan de wieg
van onze welvaart, rond de gelukkige ouders van de n ieuwe telg inde wieg. De levenstaak van die ouders is Arbeids-ethiek
en Gezond verstand want op die twee principes draait de wereld. Of, zoals
wijlen Witse het speelde :
Ik
doe mijn job graag en ik word er nog goed voor betaald ook.
Pssst
: het kaartje hierboven houdt ten onrechte geen rekening met het Vlaanderen-in-Frankrijk
dat in 1714 via het Verdrag van Utrecht door Frankrijk geroofd werd.
***
Ter zake :
Romp-Vlaanderen tegenover
Rest-België
De
Vlaamse Gemeenschap uit Brussel en uit de Belgische staat verjaagd, door
toedoen van de Vlaamse B-partijen en de Brusselse separatisten
Jean-Pierre
Rondas zal ingaan op hoe de huidige grendels in elkaar steken en welke gevolgen
deze tot op de dag van vandaag hebben voor Vlaanderen. Ook zal Rondas de
gevolgen van de grendels voor de realisatie van een confederale staat
behandelen en welke gevolgen dit ook heeft voor de samenwerking tussen
Nederland en Vlaanderen.
Stichting
Baarle Werkgroep is een organisatie die is opgericht om politiek onafhankelijk
de (staatkundige) banden tussen Nederland en Vlaanderen te onderzoeken en te
bevorderen. Via lezingen, debatten en onderzoeken proberen wij in het
maatschappelijk debat meer ruchtbaarheid en intellectuele verdieping te geven
aan de idee van verdere samenwerking en integratie tussen Nederland en
Vlaanderen, al dan niet in Europees verband. Dit teneinde een grotere
gezamenlijke welvaart en geopolitieke invloed te realiseren voor Nederland en
Vlaanderen dan dat deze afzonderlijk hebben.
Jean-Pierre
Rondas (1946) was producer en journalist bij het culturele radionet Klara van
de VRT, waar hij de interviewprogrammas Wereldbeeld en Rondas maakte. Hij is
stichtend lid van de Gravensteengroep, een burgerinitiatief dat vanuit
progressieve ideologische posities pleit voor Vlaamse soevereiniteit. Hij
publiceerde Rondas Wereldbeeldenboek (2006), Land op de Tweesprong. Manifesten
ter ontgrendeling van Vlaanderen (2012) en De hulpelozen van de macht. Het
federale graf van de Vlaamse regeringspartijen (2012).
Aanvang:
15:00 uur - Datum: 23 februari, 2013
Locatie:
zaal café-restaurant Hulstkamp, De Keyserlei 23, Antwerpen
Kosten: gratis voor
donateurs, 5,00 voor niet-donateurs.
Gelieve
U voor deze aangelegenheid van de nodige attributen te voorzien, wetende dat de
Staatsvuiligheid, aan de hand van de opgenomen beelden, de aanwezigen
achteraf zal uitpluizen met de stofkam, aan de hand van een grondige
persoonlijke back-up check. Hebben ze geleerd bij Witse voornoemd.Daar vandaan zullen lijsten opgemaakt worden
om, in geval van gewapend conflict, hen voor hun eigen veiligheid op te pakken
om, zoals de beruchte Ganshof Vandermeersch ooit deed, uit te leveren aan de
Franse gendarmerie, al waar instructies voorzien zijn om te handelen zoals in
Mei 40 in Abbeville. Zie Joris Van Severen.
Om
niet in handen van dat gespuis te vallen, doe zoals de Muzel-jongeren. Zelfs
als dezen niet gewelddadig optreden, komen ze slechts in beeld als ze gemaskerd
zijn met Arafat-sjaals. Ze treden altijd in groep, nooit afzonderlijk op
Het
best ware U voordien te voorzien van valse identiteitspapieren. Op naam
bijvoorbeeld van gekende politieke figuren. Als de Staatsvuiligheid dan
ongewild lekt en (bijvoorbeeld) laat uitschijnen dat Haiku Herman, of Kris
Peeters daar waren (en opgepakt werden) zal het internationaal kiekenkot
(Vlaanderen ter ere) te klein zijn!
Allen
daarheen!!!!!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1197 - MET ERNEST CLAES VOOR HET OPEN HAARDVUUR (vervolg
.
1197 - MET ERNEST CLAES
VOOR HET OPEN HAARDVUUR (vervolg)
De onvergetelijke
Jef Burm
In de
film over Charelke Dop uit Diest.
***
Wat
voorafging
Heet
is niet gemakkelijk voor een goed vaderlands voelendejournalist om vrolijk aandoende schrijfsel te
verzinnen terwijl in die dagen de haat hoogtij viert. Op zoek naar inspiratie,
kwam hij de vorige keer terecht in de alledaagsheid van elke dag.
***
Ter zake :
III
Gedreven
door mijn professionele nieuwsgierigheid, en altijd nog met de hoop stof te
vinden voor een humoristische schets, ging ik te Brussel op zoek naar Gustaf
Dop, eerst in de voornoemde straat, waar niemand zich nog iets van die naam
herinnerde, dan in het postkantoor waar Gustaf, volgens het boek van Claes,
werkzaam was geweest, en waar ik drie keren moest terugkeren om eindelijk te
vernemen que le nommé G. Dop ne faisait pas partie du personnel, en eindelijk
bij de Politie.
Op
een voormiddag rond 9 uur trad ik het politiebureau binnen. Ik moest aan een
der aanwezige agenten uitleggen wat het objet van mijn bezoek was, namelijk
of de genaamde, Gustaf Dop Cest une affaire dincivique? vroeg hij
gestreng. Neen, mijnheer de agent, neen, het is eerder een familiekwestie, of
liever voor een literaire journalistieke inlichting van het allerhoogste
gewicht. Assai-iez-vous, et attendez votre
tour, monsieur de commissaire va arriver.
Ik nam plaats op de bank
tegen de muur. Daar zaten reeds negen mensen, waaronder twee vrouwen. Ik kon op
de gezichten en in hun houding lezen dat zij hier niet vrijwillig waren naartoe
gekomen zoals ik, een paar van hen, inzonderheid een der vrouwen, leken mij
zelfs van een betwijfelbaar civisme, en zodus zette ik mij wat apart, op de
hoek van de bank om aan de aanwezige agenten duidelijk te laten zien dat er een
onderscheid bestond tussen iemand die hier met professionele
literair-journalistieke bedoelingen aanwezig was, drager bovendien van de kaart
Membre de la Résistance en van een Certificat de Civisme, en het verdachte
zoodje daar verder op de bank. Ik vernam inderdaad ietwat later dat het
allemaal aangehouden incivieken waren, op één na, die slechts van inbraak
verdacht was. Ik stopte mijn pijp, maar ik had ternauwernood een paar trekjes
gedaan of de agent snauwde mij van achter zijn tafeltje toe: On ne fume pas
ici!
Ik
stak mijn pijp weg. Ik heb altijd eerbied gekoesterd voor de bedienaars van het
gezag, voor politie-agenten, gendarmen, officieren, gevangenisbewakers,
pompiers en rechters, en aan mijn kinderen worden deze staatsburgerlijke
principes grondig ingeprent. In de repressie hebben zij ons immers grote
diensten bewezen. Ik stopte dus mijn pijp weg. Geen boek of krant te mijner
beschikking hebbende om de tijd te doden, bekeek ik mijn omgeving. Het was de
eerste maal in mijn leven dat ik in een politiebureau zat, en ik stelde vast
dat het er vuil was, zoals overal waar gezagspersonen regeren. Deze ruiten
waren in geen jaren schoon gemaakt, waren dof en grijs van stof en regen.
Overal spinnenwebben. De vier agenten, die met melancholieke balorigheid bij de
tafel in het midden van de kamer zaten, de tuniek half los geknoopt, precies
ongewassen, hadden niets van de korrekte ordewachters die men op straat
ontmoet. Ze zagen er gewone, kleine bedienden uit die zitten te wrokken over
hun schamele wedde. Ze blikten doelloos naar hun handen, op het tafelblad, naar
de vloer. Als de telefoon, tegen de muur, klingelde, keken ze alle vier naar
het toestel, zonder op te staan, in de hoop waarschijnlijk dat de telefoneerder
het zou opgeven na enige tijd, of berekenend wie van hen aan de beurt was om op
te staan. Maar klonk het belletje van een der bureaus, dan schoot dadelijk een
van hen recht, legde zijn pijp neer, knoopte zijn tuniek dicht, en met de hand
over zijn mond vegend verdween hij langs een binnendeur.
De
negen verdachten op de bank waren zonder uitzondering net geklede mensen,
behalve de inbreker, die zich ook wat afzijdig hield van de anderen. Ik wist
niet wat ik er van moest denken. Ze zaten zwijgend naar de agenten te kijken. Nu
en dan fluisterde er een iets tegen zijn gebuur. Ik hoorde de man, die het
dichtst bij me zat, tegen zijn gebuur zeggen: Mijn fox heet nu Pierloo. Ik
vond dat een flauwe grap.
Te
10 uur - er hing een klok in de kamer - vroeg ik aan een der agenten of ik even
naar de koer mocht gaan. Hij stapte met mij mee. Ik zegde: Ge hoeft niet mee
te gaan, zeg maar waar C est le règlement, antwoordde hij streng. Bij het
terugkeren vroeg ik of de commissaris er nog niet was. Neen, maar vóór twaalf
uur zou hij er wel zijn, gewoonlijk toch. Hij was er reeds te half-twaalf. De
verdachte incivieken moesten een voor een voor hem verschijnen, en kwamen een
voor een terug na enkele minuten. Ik was de laatste. Het was kwart voor een.
Ik
stond met mijn hoed in de hand in het bureau voor de commissaris, een groot
zwaar gebouwd man, met sombere wenkbrauwen en staalharde ogen. Met een
gemoedelijke glimlach op mijn gezicht, om hem dadelijk te doen begrijpen dat
hij dit maal met een goede Belg te doen had, zegde ik goeden dag, maar
tegenover zijn scherpe vijandige blik verdween mijn glimlach dadelijk.
Eh
bien? vroeg hij. Ietwat nerveus door het lange wachten van af 9 uur, begon ik
hem uiteen te zetten dat ik, uitsluitend met de bedoeling een humoristische
schets te schrijven mijnheer de commissaris kende mij misschien van naam?...
kwam vragen of hij mij kon inlichten over een genaamde Gustaf Dop die (hij
keek opeens scherper en harder, keerde zich half om, zonder de ogen van mij af
te wenden, nam van een tafeltje een dossier in blauwe kaft en legde het vóór
zich op de lessenaar) die onder de vorige oorlog in de Wijwaterstraat woonde
en die (hij sloeg het dossier open achter zijn arm, zodat ik niet zien kon)
en die vermoedelijk alsdan werkzaam was in de Montrez-moi votre carte
didentité. Ik schrok geweldig bij de barse toon van zijn stem, ik voelde me
opeens onzeker, onbehaaglijk, ik werd gewaar dat er iets haperde, dat die man
mij voor een andere nam, en mijn hand beefde terwijl ik mijn
eenzelvigheidskaart voor de dag haalde en hem die toestak. Hij merkte dat
beven. Hij bekeek aandachtig de burgerlijke gegevens omtrent mijn persoon,
vergeleek met wantrouwige blik mijn gezicht bij de foto, en vroeg: Gij
pretendeert journalist te zijn? -Ja zeker, mijnheer de commissaris, ik ben
Vous avez un certificat de civisme? Ik reikte het hem geredelijk over, ook
mijn lidkaart als Résistant. Hij bezag deze dokumenten met scherpe aandacht,
legde ze dan naast zich, bekeek mij daarna een poosje met zulke klaarblijkelijke
achterdocht dat ik mij vuurrood voelde worden. Dan vroeg hij: Qui vous a fourni ces fausses pièces?
Ik was zodanig uit mijn lood geslagen dat ik hem een
paar ogenblikken sprakeloos aanblikte. Mais monsieur le commissaire Vergis
ik me of had ik werkelijk tranen in de stem?...
Al
brabbelend, ontdaan, ziek, gaf ik hem een onsamenhangende uiteenzetting over
mijn humoristische schets, over De Vulgaire Geschiedenis van Charelke Dop, mijn
reis naar Diest, De Keyser, Louis Serezo, ik geloof zelfs over de Francs-Tireurs
en de Résistants, over Gustaf Dop Maar aldoor zag ik in zijn wrede ogen dat
hij mij niet geloofde, hij glimlachte zelfs ironisch, en onderbrak ineens:
Cest bon, cest bon vous raconterez toutes ces carabistouilles au juge Ge
kunt gaan - Mais monsieur Suffit, je vous dis!... Die vriend van u, Dop
Gustave, zit ook in Sint-Gillis un cas très grave Ge kunt gaan
Hij
brulde ditmaal. Hij wees met de vinger op mijn certificat de civisme en op mijn
lidkaart van Résistant en zegde: On placera ces documents dans votre dossier.
Hij drukte op een schelknopje. Een agent verscheen. Ik waggelde naar de deur,
ik wist niet waar ik mijn voeten moest zetten, ik had het gevoel of mij iemand
met een hamer op het hoofd had geslagen, ik had zo kunnen doodvallen. Ik zat
pas neer op mijn oude plaats of ik hoorde een van de agenten vragen: Gérard,
zijn ze der alle tien? Iemand antwoordde: Ja Daarop kwam de agent op ons
toe en kommandeerde: Allez! En avant en een beetje rap! Toen kwam ik
eindelijk tot mij zelf. Ik sprong recht, stampte op de vloer, schreeuwde:
Cest une erreur!... Cest une honte! Je suis journaliste! Téléphonez... Twee
agenten hadden mij al bij de kraag, de een gaf mij een stomp tegen de kin die
me rats de adem afsneed, de andere schopte met de knie deskundig onder de rug
naar de deur. Ik werd met de acht incivieken en de inbreker in een dievenwagen
gestopt. een uur later zat ik te Sint-Gillis in een cel.
***
Och,
die milde ironie van Ernest Claes! Met
dat hondje, bvb,die nu Pierlo heette
Pierlot,
moet U weten, was toen Eerste Minister van de fameuze Regering in Ballingschap
die in de eerste mei-daen 40 gevlucht was naar Londen, en van daaruit de meeste
repressie-wetten had ineen geflanst, die nota bene, gewoon met terugwerkende
kracht waren voorzien. Daarin stond o.a. dat helpen in de noodkeukens van
Winterhulp aanzien werd als hulp aan de vijand in oorlogstijd, waarop strenge
straffen stonden. Die wetten, gepubliceerd in een soort Belgisch Staatsblad in
Engeland, waren in de bezette gebieden vanzelfsprekend totaal onbekend. Wat
misschien wel de bedoeling is geweest . Tot in het kielzog van de Canadese, de
Poolse en de Amerikaanse legers, de Ministers triomfantelijk en zonder gevaar, in
het land terug binnen konden.. In Brussel namen zij doodgewoon het gezag
over, daar de Koning (in eerder rare omstandigheden) door de Duitsers was meegevoerd
bij hun aftocht. Ineens bleek die koning trouwens trouwens een landverrader te
zijn geweest in mei 40, toen hij het Belgisch leger had doen capituleren,
zonder medeweten van Churchill en De Gaulle .
De
Koningkwestie zou pas een jaar laten uitbreken, en eindigde met zijn troonafstand.
Noteer
: voor de Vlamingen was Leopold II bijna een heilige, en het referendum over
hem (het enige dat ooit in België plaats vond!) gaf 54% vòòr. Maar de Walen, toen
meestal communistisch, stemden tegen,en dreigden het land i, vuur en vlam te zetten als Leopold zou aanblijven
Vanwege de doden in Grâce Berleur, door de Gendarmerie neergeschoten bij een
verboden betoging, gaf Achille Van Acker toe .door een loodgieters-compromis
uit te vinden : Boudewijn, pas 19 jaar, zou met een scheve karpersprong, de
troon over nemen .
Laten
we het nooit vergeten : de Belgische patriotten hebben veel overgenomen van hen
die ze zegden te bestrijden vanwege hun onmenselijkheid. Het is niet omdat er
door het schuim van de Duitse Socialisten, de Nazis, gemarteld werd in het
(Belgisch) Fort van Breendonk, dat zij het recht hadden om hetzelfde te doen
toen de oorlog al lang gedaan was . Er is niet alleen Breendonk I, er is ook
een Breendonk II, dat in niets moet onderdoen voor het eerste.
België
is het land waar deze oorlog kunstmatig wordt verder gezet tegen een deel van
de eigen bevolking. Cfr cordon sanitaire. Zien zij dan niet dat Duitsland,
weliswaar niet meer zo fervent socialistisch als onder Hitler, opnieuw top of
the bill is in Europa? Is het bijgevolg geen tijd dat de fanatieke
Vlaming-haterij voorbij zou zijn? Bede gewoon de gebeurtenissen van Ford Genk
gewoon eens in deze context te rzien? Nu komt alle heil uit Köln, en voor
hetzelfde zou men 70 jaqar geleden als landverrader tegen de muur zijn gezet.
Enige logica te bespeuren? Toen, zowel als nu, was het zaak brood op de plank
te krijgen, of niet?
Maar
één ding staat vast als een paal boven water : Vlaanderen zal een land worden,
waar, dank zij de eigen handen, de welvaart het zal toelaten dat niemand ons
nog zal kunnen ringeloren. Het begin daarvan zullen we zelf voor zorgen in Mei
2014..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1196 - OVER INTERNATIONALE VERPLAATSINGEN MET EN ZONDER VISUM
1196 -
OVER INTERNATIONALE VERPLAATSINGEN MET EN ZONDER VISUM
***
***
Onze
tegenvoeters aan de onderkant van de aardbol lijden blijkbaar aan dezelfde
ziekte als aan de bovenkant van de wereldbol. Niet moeilijk : zij worden
geconfronteerd met dezelfde sprinkhanenplaag als wij.
Hier
bent U dus blijkaar terecht bij een racist?! Ja, dat hangt ervan af wat U onder
begrip verstaat.
Ik
ben Absoluut geen racist, in de zin zoals de poco-defintie dat omschrijft. Lees
maar gerust verder, er is geen gevaar voor besmetting. Wij hebben niets tegen
die mensen, alhoewel bij nader toezien wij alles hebben tegen de bloeddorstige
veroveringszucht waarvoor ze wereldwijd bekend staan. Ho maar! Peinst Seppe
WeiSS van het CGKR, die gaat wat kort door de bocht. Hoezo, zeggen wij, welke
bocht? Wij bevinden ons op de autosnelweg van de Geschiedenis die momenteel
pijlrecht en met duizelingwekkende vaart over een nog duizelingwekkender diepte
gaat. Geen mogelijkheid om ook maar het kleinste bochtje te nemen, zonder in
het landschap te belanden!
Natuurlijk
is de overgrote meerderheid van die Moslims helemaal niet oorlogszuchtig. Zij
willen alleen, op ons risico eenzo
veilig mogelijk nieuw en beter bestaan opbouwen. Tiens, zeg ik dan, is de zo
opgehemelde Islam dan niet bij machte hen dat te geven in hun thuislanden? Wij
zijn toch niet de graan schuur voor de hele wereld! Bij hen schijnt alle dagen
een vacantie-zon en de bananen groeien er aan de bomen. Werken hoeven zij niet
te doen : zij hebben daarvoor minstens 5 vrouwen met daar boven-op de fortuinen
van hun veel te dure petrol.
Weet
U, beste mensen, voor ons die aan den lijve WO II en de zegeningen van het
Internationaal Socialisme hebben meegemaakt, is dit zo klaar als een glas
troebel water. Ook de meeste Duitsers waren noch oorlogszuchtig, noch
wreedaardig. Maar als het er op aankwam, kozen ze wel, goed- of kwaadschiks, de
kant van de oorlogvoerenden tegen ons. En over gaskamers en crematoria bleken
ze achteraf nichts gewusst te hebben.
Als
het nuchter bij de zaak blijven, racisme is, ja dan moet de Résistance van
binst maar vooral van nà WO II ook zwaar gestraft worden, want zijn handelden
zeer racistisch tegen alle Duitsers, goeden of slechten. Zij en de Belgische
Staat handelden vooral zéér racistisch tegen het Eigen Volk!
***
Ter zake :
Extreemrechts
Australië: Wilders met geweld verdedigen
door Servaas van der
Laan 3 feb 2013 ELSEVIER
***
In Australië is ophef ontstaan rondom het
aanstaande bezoek van PVV-leider Geert Wilders. Extreemrechtse groeperingen
zijn bang dat moslims de bijeenkomsten zullen verstoren en roepen hun
volgelingen op de politicus desnoods met geweld te verdedigen.
'Wij roepen alle patriotten op om
beroep te doen op hun recht op zelfverdediging wanneer die hoofddoeken de
bijeenkomsten zullen verstoren,' meldt de extreemrechtse groepering Australian
New Nation op haar website.
Invasie
De groepen vrezen een 'invasie van
moslims' die de bijeenkomsten met 'geschreeuw en schuimbekkerij' zullen
verstoren. 'Bij een aanval van moslims is elke vorm van geweld gerechtvaardigd
vanwege het recht op zelfverdediging.'
Negeren
Moslimleiders in Australië roepen
hun volgelingen op om het bezoek van Wilders te negeren.'Ook al hebben we het
recht op vreedzaam protest, is het beter om helemaal geen aandacht aan de heer
Wilders te besteden,' zegt de president van de Australische federatie van
Islamitische Raden.
Visum
De PVV-leider bezoekt deze maand
Melbourne, Perth en Sydney om daar te spreken over 'vrijheid, de islam en het
Westen'.
Wilders zou eigenlijk eerder naar
Australië afreizen maar zijn visum werd in eerste instantie niet toegekend
omdat meerdere Australische politici moeite hebben met het bezoek van de PVV'er
***
Als U er beter aan uit kunt, waarom een
enkeling last heeft met zijn visum om Australië binnen te mogen, en al die
vreemdelingen blijkbaar niet, dan hebben jullie echt aanleg om de immigratie te
begrijpen. Of zijn die daar, net als bij ons, met een toeristen-pas van 6
maanden binnen gekomen?
Ik, ik denk er het mijne van. Hier de eigen
identiteit doen verliezen die
(aangemoedigd?) dana-dag achteruit gaat om duizend en nog redenen. De afgedwongen
integratie gaat altijd maar in één richting : wij moeten ons aanpassen,
want hun integratie is mislukt en daar is nergens in Europa nog iets aan te
doen.
Het is allemaal tè toevallig, om niet met
opzet te zijn ineen geknutseld. En als ik dat zeg, is dat geen racisme, maar
wettige zelfverdediging!
God schiep de wereld in 7 symbolische
dagen, en, belangrijk, Hij schiep de
mens naar Zijn beeld en gelijkenis. Darwin herkauwde dat op zijn eigen
voorwaarden, en heden ten dage herscheppen de Machthebbers alles naar hun eigen
beeld en gelijkenis. Wan t zij hebben vooral een groot gedacht van zichzelf,
waarbij k vooral aan Barbarosso denk, en aan Haiku Herman. Zij pralen nog
trotser dan Herr Hitler in zijn glorie-dagen!
Op die manier gezien, is de
massa-immigratie de voltooiing van een Goddelijke zending. Hitler dacht ook
zon dergelijke zending te hebben gehad voor een Duizendjarig Rijk. We zullen
dat geweten hebben! .
***
(Get)
AA 3AB, strijder-schrijver op
rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassas en licht op
klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet
graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Wetewatje : KAARSRECHT:
recht om kaarsen te vervaardigen
1195 -
WIT EN ZWART OVER DE REPRESSIE
Fragment
v/d muurschilderijen in de Gravenkapel in de O.L. Vrouwkerk te Kortrijk.
De
vensters, een gedicht van G. Gezelle is hier ontstaan, bij het bewonderen van
de wondermooie brandramen in de Gravenkapel.
***
Marc Grammens
(°1933) aan U voorstellen is iemand er op wijzen dat de zon in het Oosten
opstaat, en in het Westen ondergaat. Ik ben niet bekend of er ooit ook maar één
Linxe spuiter de moed gehad heeft de man tegen de schenen (of eerger) te stampen.
Of een Belgicist die met hem in de clinch durfde te gaan. Net zo min als het
mij bekend is, dat muizen leeuwen durven tarten .
Na een gezegend
leven, gaat hij binnen afzienbare tijd op rust. Heeft hij zich voorgenomen. Maar hoe
kan een rots in de branding er nu de brui aangeven?
Misschien dat er
ergens in de coulissen een jong talent klaar staat om de fakkel over te nemen? De
resterende jaren tussen 80 en 100 zullen nooit volstaan om dat vat van wijsheid
over te hevelen.
Marc Grammens is
een Encyclopedie van de Vlaamse Beweging die letterkunde kan verzoenen met
wiskunde. Hij schrijft met een scalpel en snijdt met chirurgische precisie door
het vlees en de ingewanden in al wat witgekalkt graf is rond hem. Zijn beeltenis
(bij leven!) tussen de Graven van Vlaanderen in de Gravenkapel van de
O.L.Vrouwkerk in Kortrijk zou niet misstaan. Niet alleen omdat daar jarenlang Guido
Gezelle heeft gewerkt, maar ook omdat in 1302 de strijders van daaruit vertrokken
omop het nabije Groeninge-veld slag te
leveren die Vlaanderen bevrijdde van vreemde heersers.
Toen leunde de kerk
aan tegen de nu verdwenen Gravenburcht. Denk aan het machtige Graven-Steen te
Gent. In 1302 huisde daar het Frans garnizoen van Filips de Schone, dat gemeend
had uit te breken, om zo de Vlamingen in de rug an te vallen, wat hen belet
werd door de Ieperlingen in een heroïsch gevecht om hen binnen de muren te
houden.
Hieronder het al
lang afgesproken uittreksel uit Jounraal van Marc Grammens over de repressie.
Ernest Claes, ook al n repressie-slachtoffer (had boeken geschreven die
vertaald waren in t Duits!) vertelt daarover als getuige. Grammens
spreekt het requisitoor uit als
aanklager.
***
Ter zake :
De naoorlogse repressie heeft
België vernietigd
Aan De Standaard (8.12.12)
heeft prof. ern. Lode Wils (door De Standaard voorgesteld als
monument van de Vlaamse geschiedschrijving) een onbehaaglijk stemmend
interview gegeven dat zijn reputatie van querulant alle eer aandoet, al gaat
dit dan wel ten koste van zijn reputatie als geschiedschrijver. Zijn
verrassende stelling luidt dat het Vlaams-nationalisme een produkt is van de
kollaboratie in de twee wereldoorlogen. Degenen die deelgenomen hadden aan de
kollaboratie hebben na de Tweede Wereldoorlog de Vlaamse Beweging zoveel
mogelijk in handen genomen. En nog: Het Vlaams- nationalisme wordt in
belangrijke mate gedragen door de erfgenamen van de kollaboratie.
Wat de Eerste Wereldoorlog
betreft, kunnen we kort zijn. Wils heeft het uitsluitend over de aktivisten,
die in het door Duitsland bezette deel van Vlaanderen een greep naar de macht
deden, maar die aktivisten werden na de oorlog gevangen gezet, terwijl
ondertussen de flaminganten die in de loopgraven van de IJzer de hatelijkheden
van de Belgische autoriteiten hadden leren kennen, vol anti-Belgische gevoelens
van het front terugkeerden. Zij, en niet de aktivisten, waren het die na de
oorlog als Front- partij naar de verkiezingen trokken. Men leze de dagboek-
en andere aantekeningen van de jonge Joris van Se veren om te merken hoe
aan het front jongens als hij, uit een eigenlijk franskiljons en zeker
belgicistisch notarisgezin uit West-Vlaanderen, op de duur zo verbitterd waren
dat een van hen, Van Severen, in het parlement (verkozen voor Roeselare)
uitriep: la Belgique quelle crève! Dat had niets met invloed van
Duitsers te maken. Wils begaat een denkfout door de historische feiten niet in
een breder verband te plaatsen, maar er uitsluitend uit te pikken wat
thuishoort in zijn logika en al de rest weg te moffelen.
Voor wat hij zegt over de greep
van de kollaboratie uit de Tweede Wereldoorlog op de Vlaamse Beweging geldt dit
zo mogelijk nog meer. Het anti-Belgische Vlaams- nationalisme is veel ouder dan
de Tweede Wereldoorlog en kan dus per definitie niet uit de kollaboratie zijn
ontstaan, maar er is méér: na de oorlog was waarachtig wel iedereen
gearresteerd die iets met de kollaboratie te maken had gehad (plus nog zovele
anderen), zodat er van de ex-kol laborateurs weinig of geen invloed uitging. Maar
er is iets anders gebeurd. De repressie die na de oorlog toesloeg, voerde een
anti-Vlaams terreurbewind in, waar door de Vlaamse opinie krachtig werd op
gereageerd. Dat terreurbewind is het dat vanaf de Bevrijding voor een sterke
heropleving van het anti-Belgische Vlaams-nationalisme heeft gezorgd. Wat denkt
Wils wel dat er omgaat in kinderen die in de Brusselse tram worden geschopt en
geslagen omdat ze Nederlands praten onder elkaar? Ik kan getuigen dat, althans
in Brussel, de anti-Belgische sentimenten in Vlaamse kringen overheersten, ook
totaal los van de kollaboratie. Eén voorbeeld slechts. In september 1944
(Bevrijding) begon ik mijn humaniora aan het St.- Jan-Berchmanskollege in
Brussel. Daar hing een zeer kombattieve radikaal-Vlaamse sfeer. Eén of twee
keren per week braken er gevechten uit tussen de Vlaamse en de Franstalige
leerlingen. (Twee jaar later verhuisden de Franstaligen naar het
St.-Michielskollege.) In december 1944 of januari 1945, in ieder geval in de
eerste winter na de Bevrijding, stuurde de minister van Onderwijs (was dat niet
Herman Vosl) een instruktie naar de scholen waarin hij eiste dat ze in
alle klassen de Brabangonne zouden aanleren aan de kinderen. Dat
gebeurde dus ook in mijn klas, eerste humaniorajaar (dat heette toen de Zesde
Latijnse). Alsof het afgesproken was (dat was het niet) begonnen we kollektief
te janken in de klas als we de Brabangonne leerden zingen. Dat ging dan over o
dierlijk land der Belgen, en dat soort fraais. Bij het woord België leek de
klas te bestaan uit een kudde berggeiten, die het woord zo lang mogelijk rekte
tot Bèèè-hèèè-hèèè-lgen. Dat was de sfeer, in Brussel, enkele maanden na de
Bevrijding. Er zullen in de klas wel kinderen uit goede vaderlandse gezinnen
hebben gezeten, maar die deden, zoals jongens van elf jaar doen, met de anderen
mee.
Er was dus geen kloof tussen de
bezettingstijd en de repressietijd die daar op volgde. Ik herinner mij nog zeer
goed hoe in die jaren 1944-45-46-47 in alle Vlaamse kringen zonder
uitzondering de gruwel van de repressie werd bekommentarieerd, ook in kringen
die niet van kollaboratie konden worden verdacht. Als kind van de repressie
had ik een harde tijd, maar tegelijkertijd was ik ook het voorwerp van veel
medeleven. Toen ik beginnend journalist was, gingen alle deuren voor mij open.
Eén voorbeeld. In januari 1962 werd ik politiek redakteur van het weekblad De
Linie. Kort daarna ging ik naar het parlement om mijn accreditatie te
regelen. Toen ik mij aanmeldde bij de receptie, begon de bode naar zijn collegas
te roepen: jai le fils de Grammens ici, en al spoedig werd ik omringd
door een tiental personeelsleden van Kamer en Senaat die overliepen van
vriendschap. Ze hadden vóór de oorlog mijn vader als volksvertegenwoordiger
meegemaakt, en vonden unaniem - de Frantaligen voorop - dat wij onheus waren
behandeld tijdens de repressie. Hun vriendschap bewees mij veel diensten toen
ik later soms in het parlement moest zijn voor mijn werk.
De naoorlogse geschiedenis van de Vlaamse Beweging is niét getekend door de
kollaboratie, zoals Wils beweert, maar door de repressie, en dat is iets helemaal
anders. Mensen uit alle richtingen kwamen in Vlaanderen in opstand tegen het
onrecht door België tijdens de repressie begaan, en zeer in het biezonder
tegen de verwaarlozing door de Belgische staat van zijn plicht tegenover de
gezinnen en de kinderen van de echte en zogenaamde kollaborateurs. Toén, in die
naoorlogse jaren, is er ongetwijfeld een golf van België-haat over Vlaanderen
gespoeld, maar wie anders dan België zelf heeft daar schuld aan? Ik las dezer
dagen in een gesprek dat kardinaal Danneelshad met Het Laatste Nieuws(8.12.12) dat ook hij
een kind van de repressie is. Zijn vader belandde bij de Bevrijding kortstondig
in de gevangenis op beschuldiging van kollaboratie. Wat had de brave man
misdaan? Elke zaterdag (aldus de kardinaal) maakte hij voor Winterhulp soep
voor de arme mensen (Winterhulp was een hulporganisatie, uiteraard - zoals
alles - tijdens de bezetting funktionerend onder Duits toezicht.) Zoals de
vader van de kardinaal waren er honderdduizenden. Soms denk ik dat België toen
zijn doodvonnis heeft getekend. Toen Hugo Claus nog in Nukerke woonde
(jaren zestig) en ik daar een lang gesprek met hem had, was hij het met die
stelling eens. Hij was óók een kind van de repressie.
***
Omdat
mijn schoonvader (°1925), net als de mensen die in Zeeland de zondvloed van
1953 overleefd hebben, pas na 60jaar er aan toe zijn om over die dagen te
beginnen getuigen, bezig is met WO II, let ik bij het surfen op eventueel andere
oorlogs-verhalen die toegespitst zijn op de kuststreek. Ik hoop bij leven
en welzijn hier op zon verhaal terug te komen om er details uit te puren die
ons offcieel totaal anders zijn wijsgelmaakt.
Feit
1 : de Vlaamse (en Franse) vissers die hielpen bij de Evacuatie van het Britse
Expeditie-leger uit Duibkerken, deden dat alleen omdat ze met de revolver in de
nek, daartoe gedwongen werden. Toen was het algemeen bekend (doelbewust verzwegen
aan Belgische kant), dat burgers die betrokken waren bij oorlogsdaden
(gevechten, sabotage, spionering) zeer uitdrukkelijk uitgesloten waren van de
Conventie van Genève. Volgens Internationaal Oorlofsrecht (!) mochten die zonder
het minste onderzoek, ter plaatse geëxecuteerd worden. Burgers mochten zich dus
bij de vechtende partijen alleen moreel betrokken voelen, maar moest en zich
afzijdig houden. Wat weeral op het verzet een speciaal licht werpt, en, als
reactie, op de repressie. Een door-denjkertje!
Feit
2 : de Britse Admiraliteit had reeds op 20 mei tot de evacuatie van de Engelse hulp-troepen
uit België besloten en was dus zinnens hun vrienden (de Belgen en de Franse
hulp-leger) in de steek te laten. Maar voor ze het wisten, stonden de Duitse
pantsers aan Het Kanaal en was de chaos compleet.
Deze
dagboeken werden genoteerd in tempo non suspecto, ttz. binst die dagen zelf,
en niet achteraf, opgefleurd met latere kennis. Het zijn daarenboven nog de
woorden van iemand die spreekt over de Belgische vissers, en de Belgische
kust, en het Woord Vlaams niet uit zijn pen krijgt.
Besluit
: de Vlaamse Beweging werd door België
gebruikt als zondenbok, om de eigen leugens en het eigen falen in bloed ten met
kogels e smoren. En wat meer is : dat Vlamingen daarvoor om amnestie smeken, die
daarenboven geweigerd wordt door de daders, is van het absurde teveel..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1194 - OVER GECULTIVEERDE EN NIET GECULTIVEERDE CULTUROS
Wetewatje :MINISTER = heel kleine ster, een mini-ster
***
1194 -
OVER GECULTIVEERDE EN NIET GECULTIVEERDE CULTUROS
Surfen
op eigen inspiratie.
O zo
typisch voor de jeugd
***
Tom Nagels
(°1975), bijna een melkbaard nog, is een begaafd dichter, schrijver, essayist
en ook maar wie is dat niet in dat wereldje een beetje een tribune-speler.
Met de non-heisa
over de stadsdichter kreeg die natuurlijk een droom van een voorzet om te
scoren. En gelijk heeft ie! De man durft! Als kranten-vuller uit de doeken doen
hoe een krant zichzelf van kopij voorziet : is dat niet een beetje de tak
afzagen waarop men zelf zit? Maar die man krijgt een pluimpje! In mijn jonge
jaren zongen wij dan zo : Le chauffeur a bien chauffé, toutes les dames veulen
lembrasser
***
Ter zake :
Poëtisch
verzet
02-02-2013
- Tom Naegels - de standaard. Overgenomen uit Iskander, de . Persdienst van
Prof. Mathias Storme
***
Eigenlijk
had ik me voorgenomen om niets te schrijven over dat onbenullige relletje rond
André Gantman en de Antwerpse stadsdichter, omdat de berichtgeving het er iets
te duidelijk op aanlegde om zo'n relletje te creëren. Ruim twee maanden na de
heisa rond het al dan niet herdopen van het De Coninckplein zijn de Antwerpse
culturo's opnieuw onzacht in aanraking gekomen met de N-VA', begon het stuk in
Gazet van Antwerpen dat de boel in gang zette. Dat was dus geschreven toen er
nog niemand met wat dan ook in aanraking was gekomen. Op de site van De Morgen
werd dat: Cultuurminnend Antwerpen mag zich weer schrap zetten' alweer een
hoopvolle selffulfilling prophecy. Omdat geen enkele andere journalist op die
gemeenteraadszitting had gehoord dat Gantman de stadsdichter wilde afschaffen,
was de kans van meet af aan groot dat hij het niet zo had gezegd, en dat Gazet
van Antwerpen dus creatief was geweest bij het framen van dit stuk wellicht
in de hoop er verontwaardiging mee uit te lokken, waardoor het ruim gedeeld zou
worden op de sociale media, waar dan een online poll aan zou kunnen worden
gekoppeld, wat enkele schrijvers en columnisten in de pen zou doen kruipen,
waarna de politieke reacties zouden moeten volgen, en Gantman zich verplicht
zou zien zijn woorden te nuanceren, wat dan zou kunnen worden geduid als
teruggefloten worden'; en zo vult een krant zichzelf.
De
culturo's'
(een brede verzamelnaam die ook gebruikt wordt voor mensen die van kunst
houden, maar ze niet zelf produceren) vervullen vandaag een rol die moslims, en
enkele jaren geleden ook joden een poosje hebben vervuld. Het is een groep die
als lichtgeraakt' te boek staat, en waar je dus maar een klein visje naar moet
werpen een goed geframed berichtje hier, een lichte provocatie daar en er
zal altijd wel eentje bijten. Nieuws verzekerd. Nu ik daar zo over denk: de
culturo's zijn een nog dankbaardere groep lichtgeraakten, omdat ze meer toegang
hebben tot de media.
Is
het een goeie positie om je in te bevinden? Is het een positie die macht
oplevert, heeft ze als resultaat dat er naar je kritiek geluisterd wordt? In
mijn analyse: nee. Wie erom bekendstaat dat hij aldoor, om het stomste eerst,
woest wordt, die oogst nog enkel schouderophalen. Net als de moslims laten de
culturo's vandaag toe dat ze door pers en politiek worden geïnstrumentaliseerd
om een karikatuur van zichzelf te spelen.
Ernstige
kritiek wordt geneutraliseerd door de eindeloze stroom nutteloze opmerkingen.
De tegenstander hoeft alleen maar te zeggen: Aaah, links valt weer over me
heen.' Hoe kom je uit die positie? Door het relevante beter van het irrelevante
te scheiden. Maar hoe doe je dat, als de culturo's' geen organisatie zijn,
geen partij of hiërarchie, maar een groep individualisten, van wie er maar
enkelen hun koelbloedigheid hoeven te verliezen en het spel zit op de wagen?
Dat
laatste raakt volgens mij aan een breder probleem: dat links', als culturele
identiteit, als subcultuur in de samenleving, dermate slecht vertegenwoordigd
is dat om het even wie er spreekbuis van kan worden. (Ook dat, alweer, hebben
ze gemeen met moslims en joden.) Bij katholieken weet je dat iets pas
belangrijk is als het door de paus of een kardinaal wordt gezegd; niemand houdt
zich bezig met discussies op katholieke facebookpagina's, of de mening van een
katholieke kunstenaar. Voor Vlaams rechts geldt hetzelfde: er zal weleens
worden verwezen naar het gescheld op internetfora of gegniffeld met een
uitschuiver van Vic Van Aelst, maar het is voor iedereen duidelijk dat een
uitspraak van Bart De Wever of Karel Van Eetvelt zwaarder weegt. Voor links
geldt dat niet. Bruno Tobback kan zo redelijk zijn als hij wil, Wouter Van
Besien kan zijn dossiers tot in zijn tenen beheersen, als morgen een beroemde
schilder of rockzanger, een tot dusver onbekende academicus of zelfs een
facebookgroep van twee links-ogende malloten de pedalen verliest en iets idioots
zegt, dan gaat het meteen van: De culturo's zijn weer boos. Volgens de Vlaamse
linkerzijde...' en patati en patata.
***
Ach
kom! We hebben ze (die borst-kloppers) weer eens opgemerkt. Wat meer is : BDW
spint er garen mee en zo is iedereen tevree..
In
de drang om te scoren (over het verbod op symbolen van obediëntie en andere
religieuze symbolen : vinden jullie ook niet, dat met het badwater ook het kind
wordt weggesmeten? Volgens mij is er een soort eerstgeboorte-recht voor het
kruisje, mits niet al te opzichtig. Het gouden kruisje aan de hals van de
vrouw : dat is al lang geen symbool meer van heiligheid, maar eerder als teken
van trouw aan de tradities.
Het
is niet omdat al de ingevoerde sierkunst dreigt over te gaan in een carnaval,
dat meteen ook het originele moet verbannen worden. Nieuwkomers, meestal niet
welkom, zouden het recht niet mogen hebben zich te bemoeien met de basisregels
van het huis ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1193 - AL DIE WILLEN TE KAPEREN VAREN MOETEN MANNEN MET BAARDEN ZIJN
Zondag
3 februari
Zon
8u15-17u38
H
Ansgar van Denemarken
*
(Dagklapper
overgenomen van tSCHELDT)
***
Wetewaatje : CONTINENTEN
= inenten op een delicate plaats
1193 -
AL DIE WILLEN TE KAPEREN VAREN MOETEN MANNEN MET BAARDEN ZIJN
***
'Slam
poetry' is hot? Het is een kruising tussen poëzie en rap.
Voilà
: de kogel is door de kerk, zoals wij zouden zeggen. In het Slammees moet dat
iets zijn als pastoor kapoet, 72 keer herhaald, zo hoog mogelijk en nasaal
gezongen, liefst op volle bak en zo onverstaanbaar mogelijk. Enfin : zo multi-culti
als maar kan in de wetenschap dat integratie, net als liefde, van twee kanten
moet komen.
Enfin,
men zit weer in het zadel tegen de vesting De Wever.
***
Ter zake :
Jonge
woordkunstenaars pikken uitspraken over stadsdichter niet
De
stadsdichter zou nieuwkomers beter laten kennismaken met de waarde van de
Vlaamse literatuur." De woorden van Antwerps N-VA-fractieleider Gantman
zijn in het verkeerde keelgat geschoten bij de 'slam poets'.
"N-VA ziet ons niet, hoort ons niet, kent ons niet, maar heeft wel een
mening over ons." .
Jonge
woordkunstenaars van nu zijn veranderd. Ze hebben vaak een andere origine,
lezen boeken op hun tablet en willen gehoord worden
'Slam poet' Max Greyson
'Slam poetry' is hot. Toch in de underground van
onze grootsteden. Het is de nieuwste manier waarop urban jongeren met taal
omgaan en het best te omschrijven als een kruising tussen poëzie en rap. Het
doel: innerlijke conflicten of maatschappelijke taboes ontkrachten. Elk
onderwerp kan 'geslamd' worden. En migrantenjongeren gebruiken het als
spreekbuis als ze zich onbegrepen voelen. Die kans pakken ze op een 'open mic':
een evenement waarbij ze een microfoon in de hand gestopt krijgen om hun
woorden met het publiek te delen. Vorige zomer ontvingen de evenementen in de
Antwerpse zomerfabriek 85.000 bezoekers, onder meer dankzij deze 'open
mic'-sessies.
Bij
deze jongeren schoten de woorden van Antwerps N-VA-fractieleider André Gantman
in het verkeerde keelgat. Gantman zei deze week in Gazet Van Antwerpen dat hij
voor de stadsdichter veeleer een rol weggelegd zag als begeleider van het
taalintegratieproces van Anwerpenaren van vreemde origine. "Te pas en te
onpas hoor ik schrijvers zeggen wat er zou moeten gebeuren," zei hij.
"Ik zou liever hebben dat zij op het terrein contact leggen met
nieuwkomers. Dat zij hen laten kennismaken met de waarde en betekenis van de
Vlaamse literatuur."
Vorm
van censuur
'Slam
poets' als Elisabeth Severino Fernandes (28), Max Greyson (24), Sascha Reunes
(32) en Herman Degreve (30) vinden dat ze een grote rol spelen in het leren
omgaan met taal door jonge mensen. Fernandez is half-Portugees,
half-Dominicaans. De andere drie zijn Belg, maar hun vriendenkring is
multicultureel en ze vinden het vanzelfsprekend om voor hun rechten op te
komen. Sascha: "Integratie werkt in twee richtingen. De gemiddelde Vlaming
moet zich soms ook herintegreren. Gantman gaat ervan uit dat de Belg wel op de
hoogte is van alle Vlaamse literatuur en dat is op zijn zachtst gezegd
overdreven. Een stadsdichter is er niet om een progamma van een partij uit te
voeren maar om de steriliteit te doorbreken."
Voor
deze jongeren zijn uitspraken zoals die van Gantman dan ook een vorm van
censuur. Hij ziet volgens hen een grote groep dichters over het hoofd die geen
Vlaamse roots hebben. Max: "Vlaamse literatuur is prachtig maar maakt
vooral deel uit van de Belgische geschiedenis. Het is niet de bedoeling dat we
blijven terugblikken, maar dat we evolueren en combineren. Een dichter heeft
niet noodzakelijk een grijze baard of een universitair diploma. De jonge
woordkunstenaar van nu is veranderd. Hij of zij heeft vaak een andere origine,
leest boeken op zijn tablet en wil gehoord worden."
"Ze
zitten ons uit te dagen", zegt Elisabeth, een organisatrice van 'open
mic'-evenementen. "Eerst was er de patser-kwestie, dan De Wever zijn
uithaal naar de hiphopcultuur (de Antwerpse burgemeester legde onlangs in een
opiniestuk de link tussen het muziekgenre en criminaliteit, EM) en nu weer de
rel rond de stadsdichter. Het lijkt alsof ze zeggen: laten we ze allemaal samen
zetten en wegsturen. Door die polarisering dwing je ons een standpunt in te
nemen."
Niet
langer welkom
"Kijk,
Antwerpen staat voor grotere uitdagingen dan jonge allochtone mensen te gaan
viseren. En wij vormen een platform voor diversiteit. Op die manier doorbreken
we veel maatschappelijke taboes en ontstaat er een dialoog. Slam poetry is een
manier om jezelf uit te drukken zonder je aan de regels te houden. Voor de
klassieke elite hebben wij evenveel respect maar wij zijn voor een
democratisering van de poëzie nu. Jongeren spreken niet in klassieke taal, die
hebben hun eigen taal."
De
jonge artiesten vinden het een spijtige zaak dat het culturele beleid zo
verkrampt is geworden. Vorig jaar kregen ze nog veel kansen voor hun
initiatieven, nu vrezen ze dat die zullen verdwijnen. Door N-VA voelen ze zich
niet langer welkom. Elisabeth: "Jullie zien ons niet, horen ons niet,
kennen ons niet, maar jullie hebben wel een mening over ons. De realiteit is
dat we nu met een multiculturele generatie zitten die staat te popelen om zich
uit te drukken. Eerste, tweede en derde generaties die dagelijks geconfronteerd
worden met vooroordelen. Slam poetry geeft hun de kracht zelfvertrouwen te
behouden en naar buiten te komen. Op die manier werken ze aan een betere
toekomst."
Hoe
konden de slam poets beter reageren op de uitspraken van Gantman dan met een
gedicht? Dit schreef Elisabeth 'Elli' Fernandes.
Wat
dan? Mogen we niet meer?
Zullen
we dan vanaf nu onze woorden moeten vervagen,
zodat
de witteboorden de luidende klokken kunnen verdragen?
Laten
we enkel inheemse bloemen bezingen en al de rest er maar bij verzinnen.
'Zie
haar toch wiegen,
ach
gij, vooral heel getemd,
***
Het
spijt mij zeer jullie tijd te hebben misbruikt voor bovenstaand nielendalletje.
Vergeet het dus zo gauw mogelijk, want Slam poetry is geen blijvertje.
Ik
heb altijd getracht zo volledig mogelijk te zijn. Om goed te kunnen slapen. Stel
U voor dat wij bij nacht en in diepe slaap gedompeld voor de hemel-poort kom te
staan, en St Pieter vraagt U naar de laatste mode in de poetry! Ik mag er niet
aan denken daar te staan zonder parate kennis over hoe de wereld draait..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1192 - MEN MAG VOORTOON BIJNA NIET ALLES MEER SCHRIJVEN EN AL ZEKER NIET MEER ALLES LEZEN
Wetewatje ;
PAPIER= zwaarlijvige Ier : n pap Ier
***
1192 -
MEN MAG VOORTOON BIJNA NIET ALLES MEER SCHRIJVEN EN AL ZEKER NIET MEER ALLES
LEZEN
Leven
in media-land kan de gezondheid schaden.
***
Iedereen weet toch,
zo hoop ik, dat Big Brother ons allemaal in de gaten houdt? Enfin, waarschijnlijk
niet ons-zelf in levenden lijve, maar wel onze computers. Van al die unieke
stam-nummers bestaan lijsten, en aan die lijsten zijn namen gelinkt .. Stoute
Broer volgt wat wij op onze blogs schrijven, en wie er wat dat leest. De gazetten
laat hij LINKS liggen, want die zijn op zich allemaal al links genoeg. De
blogs! Daar hebben ze handen en voeten mee vol! Maar wees gerust : er is nu een
rapport verschenen van de Big Boss van de Staatsvuiligheid, dat zegt de Parlementariërs
te volgen. Het was/is Ultra Secret en moet het staat
zelfs op de buitenste kaft bewaard worden achter slot en grendel.
Niemand mocht het weten, en al zekerlijk niet dat het ging om secten,
waaronder de Moslimbroederschap.
Stel U voor : onze
Sherlock Holmes, de mannen van de slappe deuk-hoed en de lange lederen jassen, hebben
hun werkterrein verlegd vande Vlaams
Nationalisten naar de Muzeldinges!
Als daar maar geen
kwebbelen van komen!
Hieronder kun t U
lezen dat de EURO-Sovjet nog een stapje verder wil gaan. Het staat er wel niet
zo, maar daar komt het op neer : de tijd van de witte vlakken waar de
censuur is tussenbeide gekomen, komt terug. Toen was de drukpers nog een beetje primitief,
en pas als alles in lood gezet was een beulenwerk tegen de klok kon de
druk-proef aan de censor worden voorgelegd. Elk artikel dat een veto kreeg,
mocht dus niet gedrukt worden, en zo kwam de krant uit, met op die plaats
gewoon een wit vlak. Ha, anders has men al dat zetwerk moeten herdoen, en de
tijds-druk was toen nog enormer dan nu.
Wedden dat het niet
lang meer zal duren vooraleer, op rug en voor rekening van de blog-schrijvers,
een computer-programma komt waar men van uit de Eu-Commissie de toets delete
zal kunnen bedienen?
Eerstdaags zult U
dus kunnen lezen, dat een zekere , Burgemeester van , instructies uitgevaardigd heeft, dat loklet-bedienaars
voortaan geenmeer
mogen dragen.
Geef toe : heeft
het nog wel zin zoiets te verspreiden? Laat staan daarmee iemand te verblijden?!
***
Ter zake :
EU moet zich niet bemoeien met
de journalistiek
door Gertjan van Schoonhoven 2
feb 2013 ELSEVIER
***
De Europese Unie is een bij elkaar geraapt
zootje landen, en dat merk je niet alleen aan de eurocrisis, die fundamentele
verschillen in financiële discipline blootlegt.
Dat de Roemeense media nu al
een week de ene canard na de andere over de Rotterdamse Kunsthalroof de wereld
inslingeren, maakt duidelijk dat Europa ook qua media een onevenwichtig
continent is. Kwaliteit en ook vrijheid lopen uiteen.
Aanbevelingen
Voor Neelie Kroes,
vicevoorzitter van de Europese Commissie, was de situatie ernstig genoeg om een
werkgroep, High Level Group geheten, aan het werk te zetten onder leiding van
de Letse oud-president Vaira Vike-Freiberga.
Haar rapport verscheen vorige
week en bevat naast heel veel gratuite passages over het belang van een vrije
en pluriforme pers een aantal aanbevelingen die, terecht, veel kritiek hebben
gekregen. De meest omstreden aanbeveling is wel om in elke EU-lidstaat een
soort 'Raad voor de Journalistiek' in te stellen; een orgaan voor 'opgelegde
zelfregulering' dat 'cultureel' en 'sociaal' een afspiegeling moet zijn van de
bevolking en ook de mogelijkheid krijgt om journalisten boetes op te leggen, te
dwingen tot publieke excuses en zelfs uit hun beroep te zetten.
Dit alles op basis van een
pakket van pan-Europese normen en waarden, en 'gemonitord' door de Europese
Commissie.
Benauwend
Er zijn een paar problemen met
dit voorstel. Als journalist een vrij beroep is, zoals in Nederland, hoe kun je
hem of haar daar dan uitzetten? Erg benauwend zijn ook die 'Europese waarden'
als norm voor journalisten.
Net als dat voorgestelde
beroepsverbod, komt dit voorstel feitelijk neer op een inperking van de
journalistieke vrijheid en negeert het daarmee de uitgebreide jurisprudentie
van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Die kent dit soort codes en
sancties voor journalisten niet.
Persvrijheid
Europees Commissaris Kroes
moet het rapport dus maar snel in een lade laten verdwijnen.
Misschien dat de persvrijheid er in een paar
wankele democratieën in de marge van Europa iets van opknapt, elders in de Unie
leidt het alleen maar tot minder, niet méér persvrijheid.
***
Het
ziet er dus naar uit, dat van de 6,5 miljoen Vlamingen, er binnenkort meer dan
50% voor de KGB/Securitate zullen werken. Tenzij die pottenkijkers van
Eurocraten ondertussen de buitenwacht gekregen hebben.
Mei2014 nadert met rasse schreven. Willen wij
niet zoals kleine Solsjenitsins allemaal naar de Goelags verbannen worden,
moeten wij in het kieshokje onze intenties duidelijk maken. We kiezen voor de
Vlaams Nationale kandidaten, alleen al omdat ze tot hiertoe overal buiten
werden gehouden. Als we hen naar Europa sturen, staan ze schouder aan schouder
met andere volks-nationale kandidaten uit andere landen, die allemaal hetzelfde
willen : niet het Europa der technocraten maar het Europa der volkeren.
Niet
het Europa met Ultra Secret rapporten die de bezorgdheid over onze veiligheid
achter slot en grendel wil houden..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Terwijl Jef Burm,
alias Charelke Dop, monkelend mee luistert .
***
Wat vooraf ging.
De journalist, G. Van Hasselt, wordt in de woelige
jaren 45-46 bij zijn hoofd-redacteur geroepen en krijgt de opdracht zijn al
te ijverige gevoelens voor de Résistance ietwat te temperen en wat meer op de
luimige toer te gaan. Echt een kwalijke zaak en de brave man weet niet hoe
daaraan te beginnen .
***
Ter zake :
II
Welke fatale gril van het
noodlot heeft op dit ogenblik mijn hand geleid! Waarom was er niet een stem in
mijn binnenste die mij waarschuwde dat ik, met het gebaar dat ik ging doen, de
eerste stap zette naar het ongeluk, de ramp, over mij zelf, over mijn vrouw en
mijn kinderen, over mijn goede naam en mijn ganse toekomst. Ik trok uit mijn
boekenrek De Vulgaire Geschiedenis van Charelke Dop van E. Claes, 8stedruk, Het Kompas Antwerpen, 15frs. Ik
sloeg het boek open op een van de laatste bladzijden, waar de schrijver zegt
dat Charelke, dank zij zijn rijkdom voortvloeiende uit zijn commerciële
bedrijvigheid onder de vorige oorlog, te Diest een persoon van gewicht was
geworden en dat Sofie, zijn vrouw, in blijde verwachting verkeerde op het
ogenblik dat de stedelijke muziekmaatschappij hem met een serenade vereerde
naar aanleiding van zijn verheffing tot ridder in de Orde van de Kroon. Zo zegt
tenminste de schrijver van het boek. Ook zou er sprake van geweest zijn
Charelke Dop op de kandidatenlijst voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers te
brengen bij de eerstvolgende verkiezingen. Altijd volgens schrijver. Dat kan
sommigen wat al te fantastisch in de oren klinken, misschien wel ergeren, maar
als Tienenaar ken ik Diest, ik weet dat de Diestenaars een zelfstandig, koel
berekenend volk zijn, die nuchter elke werkelijkheid beschouwen.
Anderszins hebben wij na de
bevrijding in 1944 kunnen constateren dat zulke dingen wél tot de mogelijkheden
behoren, en het deed ons vaderlands hart goed, in La Libre Belgique van 3
November 1944, de loffelijke mededeling te lezen dat het inciviekenkamp te
Diest une copie de celui de Breendonck was.
Wat al barbaarsheden en
lijden de Nazis ons hebben aangedaan, ze hebben ons toch iets nuttigs geleerd,
namelijk hoe men verdachten en gedetineerden in gevangenissen en
concentratiekampen moet behandelen en klein krijgen om hun opnieuw tot gezonde
vaderlandse gevoelens herop te voeden. Fac est ab hoste doceri. Waren er
daaronder onschuldigen, slachtoffers van de spontane opwelling der
volksgerechtigheid - wat ik voor mijn deel niet geloof - nou ja, dan hebben die
in ieder geval daardoor geleerd wat hun te wachten staat indien ze ooit buiten
de schreef lopen op vaderlands terrein. Zoals het de Leuvenaars tot eer strekt
dat de Stafhouder der Balie aldaar verklaarde getuige te zijn geweest, in de
behandeling van de incivieken, van des scènes frisant le sadisme, zo mogen de
Dietse patriotten trots gaan op de vergelijking met Breendonk, en indien het
waar is wat men mij te Diest zelf vertelde, dat ze vrouwen uit de deftige
katholieke burgerij langs de straten gesleept hebben, de haren afgesneden, de
kleren van het lijf gerukt, met een voor hen onterend plakkaat aan de hals, dan
is dit mijn verachten slechts een parel te meer aan hun vaderlandse kroon.
Verder kan ik weinig
betrouwen stellen in het patriotisme van dien Leuvense Stafhouder. De mensen
van Diest, die deze feiten hebben afgekeurd, er waren er, eilaas, inderdaad
velen, gaven daardoor blijk van een volslagen gemis van staatsburgerlijke zin,
van nationaal gevoel en solidariteit, van het begrip dat wij thans in een vrij,
democratisch land leven, en dat een democratie haar eisen en plichten, haar
middelen en mogelijkheden moet kennen. Dat dus Charelke Dop wezenlijk als
plaatsvervangend volksvertegenwoordiger op een kandidatenlijst heeft gestaan
leek mij niet zo onwaarschijnlijk. Rijkdom geeft aanzien en achting, zelfs al
wordt ze verkregen door smokkelen, politiek, zwarte markt of beursoperaties.
Opeens schoot mij - eilaas!
- door het hoofd: hier heb ik het onderwerp, de stof voor een humoristische
schets. Wat is er geworden van Charelke Dop, van Sofie, van het verwachte Dopke
en de andere personaliteiten in dit verhaal?... Dat zou zeker naar de zin zijn
van de hoofdredacteur. Om daarover ingelicht te zijn ben ik eerst de schrijver
van het hoger genoemd boek gaan opzoeken. Hij ontving mij ietwat afkeers,
schrikkerig zelfs. Ik herkende hem haast niet meer. Hij was niet meer dezelfde
man van vroeger. Is het voor een interview? vroeg hij. Eigenlijk Ik
verleen geen interviews meer, ik wil niets meer te maken te hebben met
interviews, ik schrijf ten andere geen nieuwe boeken meer Ga dus maar weg.
Ik kom eigenlijk Neen! Neen! Neen!... Ik ken dat, ge vraagt mij dit en gij
vraagt me dat, ge stelt allerlei sluwe vragen, en ik antwoord zus en zo, en ge
legt me daarna woorden in de mond die ik niet heb uitgesproken, of gij geeft er
een wending aan die er heel wat anders van maakt maar die past in uw kraam en
uw politiek Ik ken uw soort Voor welke krant komt ge? Wel Ja ja, ik ken
dat, maar ik geloof u niet, ik geef geen interviews meer ik betrouw u niet ge
kunt gaan. Maar ik kom u alleen vragen of Charelke Dop nog leeft en wat er
geworden is van het kind dat hij verwachtte.
Ik vroeg dat ietwat heftig om hem te kalmeren,
en terwijl hij mij verbaasd aankeek zag ik bij het uitspreken van die naam
even, even maar, een flikkering in zijn blik, een kortstondige en weer vlug
verglijdende heropleving van de vroegere Claes. Charelke Dop?... Charelke
Dop?... Neen Ja Neen Ik weet niets meer, ik ken niemand meer, ge moet dat te
Diest gaan vragen, in De Keyser Ik antwoord op geen enkele vraag meer Gaat ge
nu nog niet weg?
Hij leek mij een hopeloos
geval, en ik liet hem verder met rust. Enkele dagen later stapte ik in de
voormiddag te Diest van de trein. Ik vond het stadje terug zoals ik het altijd
gekend had. In Diest verandert er nooit iets. De mensen komen er aan de deur
staan om u te zien voorbijgaan, en zeggen u met genoegen goeden dag. Daarna
keren ze zich tot hun buurman, die ook in zijn deur staat, om te vragen wie ge
wel zijn moogt. Weet die buurman het evenmin, dan blijven ze beiden verduldig
voor hun deur staan wachten tot er weer iemand voorbijkomt. Het ruikt er in
vele straten naar zeepsop, mosselen en aangebrande soep. De mannen zien er uit
of ze nooit wat te doen hebben en in dien staat zullen voortleven tot ze er bij
dood vallen. Daar zijn vele renteniers te Diest, waar het rentenieren een soort
beroep of broodwinning is en waar men met een bescheiden inkomentje lichter kan
rentenieren dan elders. Daarvoor zijn er vier notarissen, twee katholieke en
twee liberale, altijd in dezelfde familie van vader op zoon, die voor deze
rentenuitkeringen zorgen met ijver en betrouwbaarheid, waardoor zij zelf zeer
rijk worden.
Hard werken wordt er
beschouwd als absoluut nutteloos en de bevolking is uiteraard zeer democratisch
aangelegd. Er gebeuren om zeggens geen misdaden, al zijn er vele brouwerijen en
herbergen, en de zeldzame gedingen voor de vrederechter zijn saai. Er hangt
over het ganse stadje, van het eerste tot het laatste huis, een atmosfeer van
gedrukte lusteloosheid en t maar-laten-gaan. Met dat alles is het een
vreedzaam, gemoedelijk volk, vol innemende hartelijkheid, en ze blijven
allemaal hokvast te Diest wonen, overtuigd dat het er beter is dan eender waar
om goed te leven.
Wat mij het meest trof bij
mijn bezoek: ge wordt gewaar dat er te Diest grondig en doeltreffend werd
geëpureerd na de bevrijding, in een aanzienlijk aantal huizen van slechte
vaderlanders werd de inboedel methodisch en met kennis van zaken stukgeslagen.
Een voor die kleine stad alleszins merkwaardig getal onwaardige burgers,
meestendeels katholieken, werden geïnterneerd, na een hardhandige afrossing, en
vele jonge vrouwen, die zich met de Duitsers aan inciviek-immorele
buitensporigheden hadden overgeleverd, moesten dit zelfde nu ondervinden van
civieke landgenoten. Neen geen schijn meer van incivisme. Diest is gezuiverd,
kuis. De lauwhartigen die daaromtrent nog andere gevoelens zouden koesteren
houden zich stil, durven openbaar geen kritiek uiten, benauwd als verdachten te
zullen gebrandmerkt worden. Het deed mij goed aan het hart dit alles te
vernemen en te constateren.
De oude herberg De Keyser
op de Grote Markt, is gebleven zoals ik ze altijd heb gekend, van toen ik als
kind met vader van Tienen naar Diest trok. Vader was namelijk zaadhandelaar en
moest voor zaken dikwijls naar Diest. De grote poort gaapt nog altijd even
breed en inviterend open. Op de vochtig ruikende koer daarachter staat nog
altijd dezelfde pissijn, en zoals vroeger is er een boerenkar of sjees
uitgespannen. Ditmaal was het een tot vrachtwagen herschapen jeep. In de
herbergkamer, met de muffe maar niet onaangename lucht van verschaald bier, dat
sedert drie-vierhonderd jaar op dezelfde vloer werd geklast, met de kleurrijke
reklameplakkaten van brouwerijen en Jenever Het Wit Stoopke, van notariële
huur- en verkoopdagen, van duivenprijskampen, velokoersen, voetbalmatchen, en
waartussen de ingelijste prent van beroemde prijsduiven van een halve eeuw
geleden de ereplaats bekleedt, in die herbergkamer is wel sedert eeuwen niets
veranderd, er heerst altijd hetzelfde licht over dezelfde volkse tafels en
stoelen, altijd dezelfde toogbank in dezelfde hoek, en door het raam blikt men
over dezelfde markt, op het voorportaal van de Sint-Sulpiciuskerk en schuins op
de gevel van het antieke stadhuis. Nergens te Diest is het bier zo helder, zo
schuimend, zo smakelijk als in De Keyser.
De waardinne stond achter
de toogbank en praatte met een man vóór de toogbank. Zij was, zoals men dat van
een bazinne van De Keyser mocht verwachten, van middelbare leeftijd, aangenaam
van aanblik, de haren in een scheiding, en in haar kledij, waarvan ik de kleur
vergeten heb, was niets te bespeuren van steedse pronkzucht. Over het geheel
was zij een aantrekkelijke en propere verschijning. Haar blauwe ogen keken over
de toog de man aan zoals men iemand beziet die elke dag terugkomt en waarvan
men vooraf weet wat hij gaat zeggen, terwijl haar gedachten op het vuur en de
soepketel in de keuken stonden. Zij steunde de voorarmen, die wit en mollig
moederlijk waren, op het toogblad, en deze houding verhoogde nog de indruk van
rustigheid die van haar onhartstochtelijk bovenlichaam - het onderdeel zag ik
niet - uitging. Zij stond daar, zo docht het mij, gelijk al de Keyserwaardinnen
op dezelfde plaats hadden gestaan, eeuwen lang, en haar glimlach, haar houding,
haar ganse persoon waren meer iets eigens van de oude taveerne dan van de
civiele persoonlijkheid van deze dame. Misschien hing die lijst met de
prijsduivenfotos daar reeds ten tijde van Keizer Karel en Alva, van de
Oostenrijkers en de Fransen, en hebben de Hollanders van 1815 en de Duitsers
van 1914 op de brouwersnamen Duysters en Cerckel staan kijken zoals nu de
boeren van Zeelhem en Schuelen. De waardinne is dezelfde gebleven, ze is alleen
van tijd tot tijd van naam en gezicht veranderd, en dat heeft zeer weinig
betekenis.
Ik vestigde mijn aandacht nu op de man die
voor haar stond, een man van jaren reeds. Met de linkerhand hield hij op de
toog het glas bier vast, en de rechterhand gebruikte hij om de woorden te
onderlijnen die hij tot de waardinne sprak. Het ging over een ruzie waarin hij
zondag l.l. onrechtstreeks was betrokken geweest en waarover hij nu
bijzonderheden gaf. Hij leek mij een kleinburgerlijk middenstandspersoon, te
oordelen naar zijn uiterlijk, zijn gezicht en zijn woorden.
Gelijk alle normale Belgen
van die leeftijd genoot hij, zoals ik weldra uit de conversatie zou vernemen,
een klein pensioen, ik weet niet meer op grond van welke staats- of parastatale
betrekking, hij had bovendien het inkomen van een verhuurd eigen huisje, en zo
leefde hij zijn benepen Diesters renteniersbestaan, kon zich iedere dag een
paar glaasjes permitteren, en behoorde tot het leger van de ontevreden en
verbitterde pensioentrekkers. Hij koesterde, bleek mij, zeer positieve en
destructieve meningen over de sociale structuur van de Staat.
Toen hij zijn gezicht naar
mij toekeerde zag ik dat dit zeer lang was, doorgroefd, bijna zo bruin als het
bier, met de in het oog springende kentekens van de gewoontedrinker, met een
ruige stoppelkin. Zijn slordige pet stond schuins op zijn hoofd, zodat het mij
voorkwam of de minder bedekte zijde van dat hoofd dikker was dan die waarop de
pet rustte. Hij was zeer groot. Hij had verstandige vinnige ogen. Gedachtig de
zaak die mij naar bracht zette ik mij bij een tafeltje dicht bij de toog.
Terwijl de waardinne het door mij gevraagde glas bier tapte keek de man mij
even aan, knikte, en keek daarna weer naar de waardinne. Zij plaatste het glas
voor me en ik vroeg: En hoe gaat het te Diest? Goed, mijnheer, zoals altijd,
hier verandert niet veel.
Ik zegde daarop iets over
het onweer van daags te voren en de hagelslag die over Tienen gevallen was, en
daarop kwamen we weer op Diest. Toen ik haar mededeelde dat ik als kind reeds
met mijn vader in De Keyser gekomen was, antwoordde ze dat zij hier toen nog
niet woonde. Toen ik verder zegde dat ik over Diest een boek gelezen had van
een smokkelaar uit de vorige oorlog, een zekere Charel Dop, antwoordde ze dat
er tijdens de laatste oorlog ook smokkelaars geweest waren. Maar de man bij de
toog keerde zich nu plots om en vroeg: Wie zegt ge daar? Charelke Dop Wel
verdomme!... Dat was mijn beste kameraad. En wat is daarvan geworden? Wat
daarvan geworden is?... Wat daarvan geworden is?... Niks! Hoe niks? Niks
hij is al lang dood.
Ik verzocht de man bij mij
aan het tafeltje plaats te nemen en een glas bier met mij te ledigen. Hij deed
het geredelijk. Ik merkte op dat het hem zelfs genoegen deed en hij
bereidvaardig was mij verder terwille te zijn. Hij trok even aan zijn pet om ze
beleefdheidshalve wat rechter op zijn hoofd te zetten, maar instinctmatig duwde
hij ze een ogenblik later weer terug naar links. De waardinne spoedde zich naar
de keuken om haar soep te kontroleren. In de herbergkamer heerste een atmosfeer
van volslagen rustigheid, van oude herinneringen en goede biergeuren. Door het
raam zag ik de markt, overstroomd van zonnelicht, voor de ingang van de
Sint-Sulpiciuskerk stond een toeristenwagen, en een kar reed dwars door de
ruime plaats.
De man hiet Louis Serezo. Ik herinnerde mij
zijn naam gelezen te hebben in het hoger genoemde boek, als een der goede
kennissen van Charelke Dop. Ik zegde hem dat. Het scheen hem te verwonderen,
maar ook verder niet te interesseren. En hij vertelde. Uit zijn onsamenhangende
mededelingen - hij sprong van het een op het ander, mengde er namen en
gebeurtenissen in die totaal buiten de kwestie stonden, was zelfs verbaasd dat
ik dit of dat niet wist, verwarde datums en personen, dronk ondertussen vijf
glazen bier - kon ik het volgende relaas opmaken over de verdere lotgevallen
van Charelke Dop.
De glorietijd van Charelke
heeft niet lang geduurd. De fortuin, die hij met zijn smokkelhandel had
vergaard, was hem te zwaar, hij wist niet wat hij er moest mee doen. Na de geboorte
van het kind, een jongetje, verhuisden ze naar de Boterstraat, in een deftig
oud renteniershuis. In de eerste tijd hield Charelke zich goed, men zag hem
zelfs in de processie stappen met een flambeeuw, en hij schonk een ruim bedrag
aan de kiesvereniging. Sofie droeg dure kleren, die ze te Brussel ging kopen.
Aan de kinderwagen van het kleintje was meer nikkel dan aan een bierpomp, zegde
Louis. Er werd gezegd dat ze thuis goed aten en vooral dronken. Charelke werd
dik en Sofie ook. Aanvankelijk bezocht hij enkel een paar deftige cafés om
aldus in relatie te geraken met de goede burgerij van de stad en hij werd
liberaal. In de mening dat hij daarvoor ook ruim moest trakteren kwetste hij
voortdurend de lichtgeraakte gevoelens van rentenierende stadsgenoten, en zij
lieten hem links liggen of hielden hem voor de gek. Hij rookte altijd dure
sigaren, droeg bruine handschoenen, een zijden paraplu, en deed zijn best om
Frans te spreken.
De miserie begon met de
auto. Bijna elke dag deed hij, met of zonder Sofie, gewoonlijk zonder, een
tochtje door Limburg of Brabant, nam vrienden van God weet waar mee, maakte
groot verteer, dronk overmatig, en scheen geen rekenen te kennen. Te Genk reed
hij een vrouw omver, kreeg een proces en moest een hoge schadeloosstelling betalen.
Dan begon hij, naar het
voorbeeld van de meeste oud-smokkelaars, te spekuleren. En Charelke spekuleerde
zo verstandig, zo voorzichtig, dat hij op een schonen dag geen roden duit meer
bezat. Hij had zich willen verdrinken. Bijna zo arm als Job trokken ze terug
naar het stammeneeke in het Keersegangske, het eigendom van Sofie, en dat ze
uit de ramp hadden kunnen redden. Ze hebben daar zwarte armoede gekend. t Was
er elke dag bovenarms ruzie, de ene verweet de andere de schuld te zijn van hun
ongeluk. Sofie geraakte aan de drank. Charelke joeg alle klanten buiten door
zijn eeuwig geklaag. In het jaar 27 vond hij Sofie op een ochtend naast zich
dood liggen in het bed. Kort daarop moest hij zijn boeltje verkopen om zijn
schulden te betalen. Hij geraakte zo erg op de dool dat hij in het
Oud-Mannekenshuis terecht kwam waar hij in 1932 gestorven is.
Dat alles vertelde mij
Louis Serezo op een toon of het zeer grappig was. De lethargische rust in de
gelagkamer duurde voort en de zon lag over de markt. De toeristenwagen was weg
gereden in de richting van het Begijnhof. Wij voelden ons welbehaaglijk. De
damp van onze pijpen hing als een dun blauw vooltje boven de tafels. Ik vroeg:
En de zoon? De zoon?... Raymond?... Daar is niet veel over te zeggen,
mijnheer Zal ik nog een glas bier vragen? Zeker! Zeker! Daar is niet veel
over te zeggen, mijnheer. Toen hij pas vijftien jaar oud was gedroeg hij zich
reeds als een der ergste schoelies van onze stad. De dag dat Charel begraven
werd zat hij smoordronken in een gemene kroeg. Hij heeft twee keren in de
gevangenis gezeten, eens wegens diefstal en eens wegens verkrachting. Hij heeft
in de Limburgse mijnen gewerkt. Onder de oorlog werd hij smokkelaar, hij
verdiende schandalig geld, en was tegelijkertijd, Résistant Dat was toch
moedig van hem Ja, mijnheer, ja dat zegt ge zo al Daar lag in die woorden
een zekere aarzelende terughouding, en de manier waarop hij daarbij de blikken
van mij afkeerde en aan zijn pijp trok, versterkte nog die indruk. Door een
snelle aaneenschakeling van gedachten stelde ik hem de vraag: Waart gij ook in
de Résistance? Hij deed langzaam een trekje aan zijn pijp, nam ze dan uit de
mond, keek er naar, terwijl hij gespannen scheen na te denken. Dan zegde hij:
In deze oorlog niet, mijnheer, maar onder de vorige oorlog was ik wel van de
Résistance. Al wist hij wel dat dit vreemde antwoord bij mij nieuwsgierigheid
en verbazing moest opwekken, en dat ik hem met vragende blik aankeek, hield hij
toch de ogen van mij afgewend, op zijn pijp. Maar in 14-18 waren er toch
geen Ja wel, mijnheer, ja wel, er waren toen ook Résistants, Witte Brigade-mannen,
of hoe ge ze noemen wilt, maar toen hieten ze Francs-Tireurs Ik was een
Franc-Tireur, mijnheer. Met een bijna uitdagende blik keek hij mij aan.
Inderdaad!... Inderdaad!... zegde ik, zonder te weten wat ik daar mee meende.
Met dit verschil, mijnheer, dat de Belgische regering toen hemel en aarde
bewogen heeft om te doen geloven dat wij niet bestaan hadden, dat er geen
Résistants of Francs-Tireurs waren geweest, dat er misschien wel enige
bandieten zich hadden gepermitteerd op eigen houtje op de Duitsers te schieten,
maar dat het gouvernement daarvoor geen verantwoordelijkheid aanvaardde. Ze
hebben daarvoor zelfs een dik boek laten verschijnen Nu zijn het helden, ze
krijgen decoraties en pensioenen, toen waren het bandieten Ik was een van de
bandieten, mijnheer, ik was een van de Résistants van 14-18 Nu durf ik het
zeggen. Ik kon daar niet zo dadelijk op antwoorden, en ik keek naar een
plakkaatje tegen de muur: Brasserie Duysters.
En nog een verschil,
mijnheer, wij schoten alleen Duitsers neer, nooit Belgen. Wij hebben ook nooit
hoeven, postkantoren of stations geplunderd Wij waren maar bandieten
Er volgde toen een lange
poos drukkende stilte, al waren de gedachten in ons hoofd zeer actief. Ik werd
gewaar dat er iets vijandigs, iets wrokkigs in Louis Serezo omging, en dat het
gesprek een heel andere wending had aangenomen dan ik had kunnen voorzien. Die
twee woorden: Francs-Tireurs en Résistants maalden mij door het hoofd. Ik
voelde hoe mijn geest zich pijnigend inspande om Louis Serezo er te kunnen op
wijzen dat hij zich vergiste, dat er een onderscheid was, maar ik vond niets.
Die gewraakte en gesmade Francs-Tireurs waren werkelijk Résistants geweest,
meer aan zich zelf overgelaten dan die van de laatste oorlog, die van uit
Londen dagelijks werden aangespoord te saboteren, de incivieken van kant te
maken...Waarom trokken die geen pensioen? Waarom kregen die geen decoratie?
Het werd tijd dit onrecht te herstellen, ik zou daar aan dehoofdredacteur Of zou er misschien ook eens
een tijd komen dat de regering zou trachten te bewijzen dat er geen Résistants
bestaan hadden?
Toen bezag Louis Serezo mij
opeens met een blik waarin ik duidelijk een achterdochtige verwachting, zelfs
een tikje ironie las. Hij vroeg: Is mijnheer ook van de Résistants geweest
onder de oorlog?
Ik had hem dadelijk mijn
kaart kunnen tonen om te bewijzen dat ik inderdaad tot de Weerstand had behoord
waarin ik een, zo al niet vooraanstaande dan toch waardige rol had gespeeld
door me van alle collaboratie te onthouden. Ik deed het echter niet tegenover
die scherpe wantrouwende blikken van Louis Serezo.
Ja, ik ging zelfs zo ver in
mijn lafheid op zijn vraag het hoofd te schudden. Tothiertoe begrijp ik nog
niet hoe ik dat heb kunnen doen. Dat doet me plezier, mijnheer', zegde hij
daarop, het is beter daarover te Diest niet te spreken. En wat is er van dien
Raymond geworden? vroeg ik, om hem op een ander minder generend onderwerp te
brengen. Raymond?... Ook dood Dood? Ja, dood Hebt ge nooit over de Bende
van Tante Jeanne horen spreken, mijnheer? Ik antwoordde ja noch neen op die
vraag.
Ik wist dat de
Weerstandsgroepering Tante Jeanne op ongenadige, zelfs bloedige wijze na de
bevrijding had deelgenomen aan de bestraffing van de slechte vaderlanders, maar
dat de hele bende na de oorlog was aangehouden door het Belgisch gerecht als
hebbende behoord tot de Gestapo tijdens de bezetting, en dat zij zich vooral
onderscheiden had door branden en moorden en aftruggelarij en dit spelletje na
de oorlog had voortgezet. Twee van die bandieten hadden een lichte straf
gekregen en de anderen waren vrijgesproken.
Hij behoorde tot die bende, zeggen ze. Hij
heeft niets anders gedaan dan gestolen en gebrand, en zelfs een veldwachter
neergeschoten. Hij had het vooral gemunt op de ravitailleringszegeltjes. Het diende
zo gezegd allemaal om de Weerstand te steunen, maar die zegeltjes werden hier
en te Brussel verkocht op de zwarte markt. Als Dopke, zoals hij algemeen
genoemd werd, voor een paar dagen te Diest was maakte hij met zijn kameraden
een verteer zoals Charelke dat in zijn grootste dagen niet gedurfd heeft. De
mensen in de omtrek hadden meer schrik van hem dan van de Duitsers. Op een
morgen vond men hem dood op de Lange Steenweg, vijf kogels door zijn lijf. Ze
zeggen Hij zweeg en keek naar de deur. Wat zeggen ze? Ze zeggen dat de
Résistants zelf, de echte Résistants, want die waren er, mijnheer, al heb ik
zelf er geen gekend, hem van kant hebben gemaakt.
Wij zaten weer een poos
zwijgend tegenover elkaar en blikten door de gelagkamer. Ik dacht bij me zelf
dat er uit dat alles toch moeilijk een humoristische schets voor de krant te
halen was, dat mijn reis naar Diest nutteloos was geweest, nu daar van Charelke
Dop geen sporen meer overbleven. Ik maakte mij reeds klaar om te vertrekken, ik
betaalde het gelag aan de bloemige Keyserwaardinne, toen ik terloops nog de
vraag stelde: En andere familie heet hij zeker niet meer? Te Diest niet
mijnheer, maar te Brussel moet er nog een kozijn of neef van hem wonen. Wij
hebben die onder de oorlog hier een paar keren gezien, want hij smokkelde ook.
Plots schoot mij te binnen
dat er inderdaad in De Vulgaire Geschiedenis van Charelke Dop sprake is van
Gustaf en Rozelien, en hun kinderen Kamilleke en Jozefinneke, bij wie Charelke
enige tijd zijn intrek nam te Molenbeek, in de Wijwaterstraat.
(wordt vervolgd)
Ja, ik weet het. Voor ons, moderne mensen, lijkt
dit verhaal verdacht veel op dat van de Heren van Zichem en van Pastoor Munte,
die we de straat zagen insloffen, en hem op de rug konden volgen tot hij uit
het zicht was verdwenen. Wij zijn gewend geraakt aan snap-shots en
flits-montages. Munte, vooraanzicht, een uitdagende boezem in close-up, en lijk
Don Camillo op een blitse Vespa, Luc Philips die wegstuift achter het hoekje. Binnenkort
waarschijnlijk de remake, met Kristien Hemmrechts als Pastoor Munte, inde
hoofd-drol.
In vroeger tijden ging dat allemaal veel
uitgebreider. De mensen hadden tijd zat. En dat kwam meestal de kwaliteit ten
goede. Denk maar aan Rubens, die met veel verf en nog meer geduld, doeken
bijeen borstelde van 7 x 12 meter. En, zeg nu zelf, zijn die daarvoor minder
mooi?
***
(Get) AA
3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de
wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht
komen staan.
1190 - WAARDELOZE WINSTBEWIJZEN RUILEN VOOR VEEL GELD
***
Zaterdag 2
februari
Zon
8u17-17u36
Maria
Lichtmis
Schijnt met
Maria Lichtmis de zon door de toren,
dan komt er
nog net zoveel kou als tevoren
***
1190 -
WAARDELOZE WINSTBEWIJZEN RUILEN VOOR VEEL GELD
Wikipedia
:
Maria-Lichtmis
of kortweg Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt.
Het is de herdenking van de "Opdracht van de Heer in de Tempel",
waarbij Jezus, zoals elk joods jongetje, wordt opgedragen aan God (zie Lucas 2:
22-35). Daarnaast herdenkt men het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na
de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (Leviticus 12) moest brengen;
vandaar de Latijnse naam Purificati
***
t Maaneke uit de Mane zegt over Lichtmis :
O.-L.-Vrouw Lichtmis,
schudt-de-panne
Lijk dat ze vroeger zeiden.
Vandaag is geen vrouwke zó arm
of ze maakt er haar panneke warm!
De jonge moederkes gingen vroeger
voorzichtekes door de sneeuw heulder Lichtmiskaarse halen.s Avonds zat heel de familie dan gezellig
rond de warme, roodgloeiende stove om pannekoeken teten en t horten naar de
vertellingen van pe en me over den tijd van toen.Dat waren nog nekeer tijden.De magie van de buizestove is verre te zoeken
in de chauffagebuizen of de vloerverwarminge!
***
Nu we
toch met Bijbelse zaken bezig zijn :
Nog
eentje uit geldjoden die uit de tempel gejaagd worden .
***
En nu van de
romantiek en de pannenkoeken, over naar de realiteit van de dag, en precies 60 jaar
na de zondvloed in Zeeland en het slijk der zee, over naar het slijk der aarde.
Ik verstaan het
niet meer!
Iemand krijgt, in
ruil voor bewezen diensten, uitgestelde betaling in natura t.t.z. hij krijgt de
facto alleen de jaarlijkse interest. Maar de schuldenaar, na een paar juridisch
neutraleomzwervingen, gaat op de fles,
t.t.z. gaat net niet failliet, omdat wij allemaal gezamenlijk na veel trammelant,
die rest-bank overnemen.
Ha neen, hé, zegt
hij die diensten verleend heeft, wij zijn speciale mensen, ja, zelfs
übermenschen, en hoe dat jullie het er van af brengen, onze juridusch niet eens
bestaande belangen-vereniging wil in onze naam zoveel mogelijk geld terug. En
vermits beide partijen (Belfius en ACW) de lakes delen, is de overeenkomst vlug
gemaakt.
Machinatie?
Belangen-vermenging? Oplichtingg van de publieke opinie? Bijlange niet. Is
gewoon een zaakje van ons-kent-ons. Of liever : krabt gij mijne rug, dan krab
ik de uwe. Vandaag is het faveurke voor de Tsjeven, morgen voor de Rooien,
endan de Blauwen Nogal een chans, dat
die van het Vlaams Belang of de Niveanen van achter hun cordon sanitaire de
finesses van onze deal niet kunnen achterhalen!
Benieuwd wat de
financiële experten daarvan maken. Misschien zelfs dat er een koninklijk
Salomons-oordeel moet volgen. Vooral niet toegeven aan populisme!
***
Ter zake :
Belfius
bereikt akkoord met ACW over winstbewijzen
donderdag
31 januari 2013 om 19u46
*
Staatsbank
Belfius heeft een akkoord bereikt met de christelijke arbeidersbeweging over de
omstreden winstbewijzen. Belfius Bank koopt die voor 110 miljoen euro. Belfius
recupereert het overgrote deel (72 miljoen euro) in de vorm van een
eeuwigdurende lening.
Staatsbank Belfius heeft een akkoord bereikt
met de christelijke arbeidersbeweging over de omstreden winstbewijzen, zo
maakten beide partijen in een persbericht bekend. Concreet koopt Belfius Bank
de winstbewijzen aan voor 110 miljoen euro. Daarvan recupereert de staatsbank
het overgrote deel (72 miljoen euro) in de vorm van een eeuwigdurende lening.
Het
ACW en zijn Franstalige tegenhanger MOC ontvangen voor die lening een
jaarlijkse rente van 6,25 procent. De rest van de afkoopsom keert Belfius aan
de arbeidersbeweging uit gespreid over een periode van tien jaar. De
constructie raakte de voorbije weken al in de media bekend, onder meer bij de
liberalen werd toen verontwaardigd gereageerd. De rente die nu effectief
betaald wordt, ligt wel lager dan het bedrag dat in de media circuleerde.
De
oorsprong van de winstbewijzen dateert van de jaren 1950, toen het ACW een
vergoeding bedong van Bacob voor het aanbrengen van klanten en deposito's. Die
afspraak bleef behouden toen Bacob in 2001 door Dexia overgenomen werd en zelfs
toen Dexia Bank -inmiddels omgedoopt tot Belfius- in 2011 in handen kwam van de
Belgische staat.
Concreet
zou de christelijke arbeidersbeweging via dit systeem zowat 15 miljoen euro per
jaar hebben gekregen. In de nieuwe regeling die werd goedgekeurd, is dat een
pak minder: zowat 4,5 miljoen euro. Belfius wijst erop dat ze nog meer voordeel
heeft bij deze deal: ze levert de bank een eenmalige winst op van 60 miljoen
euro en haar kapitaal wordt ook versterkt door de eeuwigdurende lening.
Volgens
het ACW is de nieuwe regeling een voorstel van de bank, waaraan het zijn
akkoord heeft gegeven. "De financiële gevolgen die uit deze nieuwe
situatie voortvloeien zijn zwaar. Het ACW zal zijn werking voortaan met veel
minder middelen moeten verder zetten", staat er in een persbericht. De
arbeidersbeweging wijst erop dat ze momenteel al een herstructurering
doorvoert. "Daarbij moet het ACW wellicht nog andere maatregelen
nemen." (Belga/SD
***
Wacht
eens! Deze operatie kan ook eenvoudiger worden voorgesteld.
Liza,
de kuisvrouw, brengt Julia met haar spaargeld aan bij Bacob en krijgt daarvoor
een bewijs dat ze X frank vergoeding daarvoor zal krijgen. Maar Bacog slecht
bij kas zittend (of wetend dat Liza niet van de slimste is), geeft in de plaats
een klein papiertje.
Bacov
wordt Dexia en Dexia, geplaags door geld-honger, speelt, en verliest.Geen nood : s lands Bestierders springen in,
en met belastingsgeld, redden wat nog kan. Halt, zegt het ACW, aan al die brave
Lizas hebben wij nooit hun aanbreng-commisie betaald, dat kan toch niet, die
mensen hebben daar recht op en wij in hun plaats vorderen voor onze zak, een
beetje daarvan terug. Ha ja, hé, want door heel die Dexia-affaire zijn we onze
oorlogs-kas kwijt geraakt, en dreigen wij nu op zwart zaad te zitten.
JaJa,
Voltaire had gelijk : als ge blijft liegen, zal er altijd wat van over blijven..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Toeval bestaat
niet, wordt gezegd. Maar is het geen toeval, dat TSCHELDT juist op
inspiratie-tocht trekt bij Ernest Claes en de repressie,
terwijl ik op deze blog druk bezig ben met hetzelfde onderwerp, gezien door de
ogen van Marc Grammens van JOURNAAL, ooggetuige en
repressie-slachtoffer. Net als de Nest!
Ik doe dat
natuurlijk met de beste bedoelingen, daar onder verzwegen de vraag of jullie
nog altijd niet zelf n abonnement genomen hebben. Jdemenis-mensen, wat duurt
dat lang!
*
Bijna 70 jaar na de
feiten is er nu, meer dan ooit, opheldering vereist over die donkere na-oorlogse
bladzijden van onze onmiddellijke omgeving. De breuklijnen van wat toen goed of
slecht was, zijn immers aldoor breder geworden. Het cordon sanitaire is er
concretisering van, want de geniepige voortzetting van de repressie.
België is nooit het
échte vaderland van de Vlamingen geweest, eerst en vooral omdat het dat zelf
niet wilde zijn, en tweedens omdat het altijd geprobeerd heeft met alle
middelen om de Vlaming als tweederangs-burger te behandelen. WIJ moesten
Frans leren van in de Lagere School teneinde ooit ergens te geraken. Zelfs
tot gisteren klinkt het Pour les Flamands la mêlme chose in de goede Belgische
saloons. .
De jeugd moet
ervaren wat er toen verkeerd is gelopen, en de ouderen moeten er aan herinnerd
worden. België is het enige land van Europa waar de kunstmatige haat tussen de
goeden en de slechten va, de laatste oorlog nog iin staat van oorlog zijn. In de
buurlanden (Frankrijk, Nederland) gold er een jaar na de feiten algehele en
volledige amnestie. In Engeland werd zelfs niet gewacht tot het einde van de
oorlog om zelfs de Leiders van de Nazi-partij in vrijheid te stellen. In
België, waar men houdt van een sinister grapje, werd amnestie ver0lend aan hen die
als wildemannen na de Bevrijding verkracht, gemoord en gebrand hadden.
Wij zijn bijlange
niet het enige volk dat opkomt voor onafhankelijkheid, en waar nog altijd
vreemde heersers in t land (Onkelinx, Milqueette, Di Jeanetto, Labille) ons op
het scherm komen toespreken in een onverstaanbaar broebel-taaltje.
Mei 2014. Het is
niet meer zo ver af. Hun slippendragers, de Tsjeven vooral Blauw en Rood
hangen nu al inde touwen moeten in
zak en as, de woestijn worden ingestuurd. Als boete-doening voor hun
collaboratie met de Vlinder Regering van Di Jeanetto die ons koelbloedig uitzuigt,
à rato van 16 miljard per jaar. Net als 700 jaar geleden moet gans de Westerse
Wereld weer opschrikken va, de gongslag die opklinkt van uit de Lage Landen.
Basken, Catalanen, Schotten, Bretoenen, enz, moeten ons voorbeeld durven
volgen, om zodoende het Europa der volkeren te vormen, en niet langer het
Europa der seper-graaiers à la De Gucht of Verhofstadt, DeHaene pf Van Rampaai-aai.
Zeker zullen ook
dan niet alle problemen van zelf opgelost zijn. Maar Rome en Parijs zijn toch
ook niet op één dag gebouwd?
***
Ter zake :
G.
VAN HASSELT
GERECHTELIJKE
DWALING^
*
Wij
danken Jan van Hemelrijck, bezieler van het Ernest Claesgenootschap, voor de
toelating tot publicatie van dit werk van Ernest Claes. Het verscheen in 1947
onder zijn schuilnaam G. Van Hasselt. (De G staat voor Gerebernus)
Dank
ook aan Marc Somers die ons attent maakte op dit werk van Ernest Claes.
Prijs: 5 euro
(verzendkosten inbegrepen) Abonnees van t Scheldt krijgen dit nummer gratis
toegezonden.
***
De
hoofdredacteur liet Breugelmans en mij op zijn bureau roepen. Mijnheer Van
Casteren, de directeur van de drukkerij was bij hem. De hoofdredacteur zegde:
Hoor eens mijnheer Van Casteren beweert dat de achteruitgang van het getal
abonnees alleen toe te schrijven is aan onze campagne tegen de incivieken. Hij
zegt, en ik geloof dat hij gelijk heeft, dat de lezers er genoeg van krijgen.
Ik ontvang ten andere elke dag terechtwijzigingen, die ik natuurlijk in de
krant niet opneem omdat ze toch geen proces durven inspannen. Maar het feit is
daar Wij moeten van nu af onze houding veranderen Breugelmans en ik keken
naar het gezicht van de hoofdredacteur zonder iets te zeggen, in afwachting van
wat er verder zou komen. Mijnheer Van Casteren stond bij het raam met de rug
naar ons toe. De hoofdredacteur sprak verder: Uit de beste bron weet ik dat de
regering erg verlegen zit met die repressie. Van de ongeveer zeshonderd duizend
incivieken werden er bijna vierhonderd duizend van alle schuld vrijgesproken
door het gerecht Gij, - hij keek mij nu vlak in de ogen met een niet al te
vriendelijke blik, docht me - moet van nu af ophouden met uw artikels over
epuratie en repressie.
Ik
werd gewaar dat ik rood werd tot in de rand van mijn oren. Ik sloeg even een
blik op Breugelmans, maar die keek stijf naar het een of ander voorwerp op den
lessenaar voor ons. Ik was ten uiterste onthutst. Sedert de bevrijding had ik
als journalist onder de Résistants en de goede patriotten wel enige naam
gemaakt, meen ik te mogen zeggen, met mijn campagne tegen de landverraders, en
ik dacht daarover trots te mogen zijn. In mijn groepering van de Résistants had
de voorzitter mij eens publiek gefeliciteerd met mijn artikels, en ik was zelfs
in het bestuur van de afdeling Press et Propagande gekozen. Denkelijk zou ik
naderhand in aanmerking komen voor een decoratie. Men zal dan ook de verbazing
en de ontgoocheling begrijpen die de woorden van de hoofdredacteur in mij
opwekten.
Te
droog! Die woorden werden opeens uitgesproken door mijnheer Van Casteren, die
nog altijd met de rug naar ons toe voor het raam stond te kijken. De
hoofdredacteur, Breugelmans en ik keken te gelijk vragend naar die rug. Hij
scheen dat gewaar te worden, want hij keerde zich om. Te droog, zeg ik Men
moet al eens kunnen lachen als men een gazet leest. De lezers van Le Soir
kijken altijd eerst naar den Humour Anglais ik ook.
Breugelmans
en ik blikten nu weer naar het gezicht van de hoofdredacteur. Dat is het
juist, zegde die, er moet wat meer humor in de krant komen Schrijf eens een
paar humoristische schetsen, - tegen mij - gij kunt dat wel En gij,
Breugelmans, zult voortaan de sportrubriek wat levendiger moeten maken.
Het
onderhoud was daarmee afgelopen. In de gang mommelde Breugelmans: Ik meende
dat we gingen opslag krijgen.
Wij
zaten een tijdje op onze plaats - Breugelmans vlak tegenover mij - precies of
we niet wisten wat aanvangen, en een paar keren ontmoetten onze blikken elkaar
met een arme ziekelijke glimlach. Wij spraken geen woord. Ik heb den ganse
namiddag niets goeds verricht. Ik haalde uit mijn lade mijn laatste opstel voor
den dag waarin ik krachtdadig van de regering eiste dat alle staats- en
gemeentebedienden, die zich, ook vóór de oorlog, in Davidsfonds, Willemsfonds,
Vlaamse Toeristenbond, Guldensporenviering en dergelijke onderscheiden hadden,
zouden afgezet worden, men moest eindelijk het land zuiveren van alle
onbetrouwbare elementen, ze vervangen door Résistants Met iets als wrok
scheurde ik het aan snippers.
Humoristische
schetsen Humoristische schetsen Gij kunt dat wel De hoofdredacteur had
schoon praten. Ik kon voor mijn waardigheidsgevoel niet antwoorden: Ik kan dat
niet. Maar het feit is nu eenmaal daar: ik ben geen humorist. Ik neem mensen
en dingen ernstig op, zoals in de epuratiekwestie. Ik voel mij meer
aangetrokken tot het dramatische, het tragische, het heroïsche zelfs, en in
mijn roman De Ondergrondse Held - (Uitg. De Blauwe Blom, Antwerpen - 60 fr.-
post. Rek. 54.12.38) - komt geen straaltje humor voor. Ik heb ik zekere zin
zelfs een hekel aan humor, aan grappen, aan mensen die te gemakkelijk lachen.
En dan zegt die hoofdredacteur daar maar zo klakkeloos: Gij kunt dat wel. Het
was tevens een bevel, ik ken hem.
Bij
het avondeten keek ik afgetrokken voor me. Mijn vrouw merkte dat op. Toen de
kinderen naar bed waren vroeg ze: Wel is er iets? Nee, zei ik nors.
Waarom zit ge daar dan zo te kijken? Ik moet een humoristische schets
schrijven, iets om de mensen te doen lachen, antwoordde ik met een grijnslach
en te gelijk met zon ongelukkig lijdersgezicht alsof het om een buikoperatie
ging. Vindt ge dat zo erg? vroeg ze domweg. Mijn vrouw heeft nooit mijn waar
karakter begrepen, en nog minder mijn werk. Ik las duidelijk in haar ogen dat
zij niet eens het woord humoristische schets begreep. Dat zal wel niet,
maar Kunt ge dat misschien niet? Ja dat kan ik wel! vloog ik woedend uit.
Waarom zou ik dat niet kunnen?... Waarom zou de hoofdredacteur het mij anders
vragen?
Ze
zei niets meer. Maar toen ze daarna Le Soir in handen nam en ik merkte dat haar
blikken op de eerste bladzijde recht naar de Humour Anglais vlogen, en toen
zij daarop in een lach schoot en mij wilde voorlezen wat MacDoodle tegen Mr
Binks zei en wat Mr Binks aan MacDoodle antwoordde en ik daardoor begreep dat
zij humoristische schets opvatte als een farce, een mop, een vertelselke om
te doen lachen in het genre MacDoodle en Mr Binks, steeg mijn ergernis zo
geweldig dat ik zonder een woord de kamer verliet en mij opsloot in mijn
bureau.
Daar
zat ik nu. Vóór me op mijn werktafel een blad wit papier, mijn vulpen er naast,
mijn blikken in t ijle, mijn armen nutteloos naast mij neerhangend. Ik
verkeerde door de schuld van mijn vrouw in een gemoedsstemming die het laatste
greintje humor, zo ik dat ooit bezeten had, in mij verstikte. Ik had al zoveel
zin een lachwekkende schets te schrijven als in mijn onderbroek naar de
Folies-Bergère te gaan. Op dezelfde plaats had ik avond na avond, maanden lang,
mijn vaderlandse gal uitgespuwd tegen de slechte vaderlanders, de doodstraf
geëist voor alle landverraders, en daar de zuiverste vreugde aan beleefd. Ik
las eerst de kommunistische kranten en La Dernière Heure om in de gepaste
stemming te komen En nu opeens een paar humoristische schetsen Gij kunt dat
wel
Mijn
ergernis ging stilaan over. Met een bijna treurige blik keek ik eindelijk naar
het boekenrek rechts van mijn lessenaar. Daar stonden mijn Vlaamse auteurs. Wie
van hen was nu humorist? Hoe zouden zij dat humoristische schets opgevat
hebben?
Streuvels
Heule steekt vol humor. Teirlinck de humor is misschien de gaafste, de
natuurlijkste zijde van zijn talent. Claes mijn bengel kent De Witte van
buiten en verleden week heeft hij geprobeerd de soepterrien over het hoofd van
zijn zusje uit te gieten. Timmermans al zon en lach en goed humeur. Walschap
echte gezonde galgen-humorist al willen de pastoors dat moedwillig niet inzien.
Toussaint van Boelaere neen, de naam van die echte oude Belg zal bij het
dankbare vaderlandse nageslacht voornamelijk voortleven als épurateur. Maurice
Roelants, Julien Kuypers, Reimond Herreman Allemaal zijn ze in mindere of meerdere
graad humorist, en de jongeren zijn het in zeer hoge mate schijnt het, maar ze
zijn ook allen hele, halve of één-kwart inciviek, of sympathiseren althans met
incivieken.
Neen,
bij zulke zogenaamde letterkundigen kan ik geen inspiratie zoeken, kan ik geen
stof vinden voor humoristische schetsen
***
Op
de NOS (BVN) Vander Meersch bezig gehord bij De Wereld draait doorrrr. U wet
wel, de man die van onze Standaard De Schandaard heeft gemaakt en nu bezig is
het NRC Handelsblad naar de kleder te helpen. Allemaal de schuld van de gratis
Internet-bladzijden, die de reclame-budgetten hebben meegezogen : 80% van de
inkomsten zijn weggevallen en de aandeelhouders zijn op zoek naar zo hoog
mogelijke dividenden. Ze besparen zoveel mogelijk op de kwaliteit van de
200-koppige redactie. Jobs, wat zou het! Ziet U het plaatje? Calimero : het is
altijd de schuld van de anderen. En van te weinig subsidies.
Over
de mirabele kwaliteit van de inhoud, de hoofdreden waarom lezers afhaken : geen
woord. De Vierde Macht is al lang geen enkele macht meer, maar alleen nog de spreekbuis
van het Establishment, die doof blijft voor wat er werkelijk leeft onder het
volk. De krant is een prentjes-boek geworden met schreeuwerige opschriften en
linkse indoctrinatie. Halve waarheden en hele leugens.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Doet mij denken aan
die muziek-liefhebber op een verzoek-programma van hedendaagse muziek. Zijn
keuze voor de hem toegewezen tijd : luisteren en genieten van de stilte.
Yves Desmet
van De Morgen, U weet wel, de krant die vroeger alles durfde maar nu zo goed
als leeg gedurfd is en dus op ape-gapen ligt (ik had bijna geschreven de krant op ape-gapen licht zo
gewichtloosheid is ze, maar ik heb mezelf vermand, omdat het woord licht ook nog n andere betekenis
heeft ) is razend, zoals alleen Extreem-Linxen dat kunnen, als ze lijk men
met jonge katjes doet, met de neus in hun eigen plas gewreven worden. Krauwen,
blazen en bijten dat diebeestjes doen! Goed
dat hij boven op zijn kortgehouden (afgeknepen?) excrementen een voorbeeld
geeft van watgesubsidieerde
stadfsdichters een GEDICHT plegen te noemen.
Dat stadsdichten
placht, naar ik hoorde op ATV, de ronde som op te brengen van 5.000,- (buiten
alle andere faveurkens) en voor de verandering zou dat nu
wegvallen. Natuurlijk gaat het kunstenaars-gild uit zijn voegen : wie aan een
van hen raakt, raakt aan allen! Want ze weten dat de kip haan die voor
hen gouden eieren lei, in de woestijn werd gestuurd. Zelfs niet meer omkijkt. Enfin,
Tommeke Lanoye, ooit stads-dihter van het eerste uur heeft de lat gelegd.
Hoger dan hèm mag niet!
En zeggen dat het
morgen, 1 februari, al 5 jaar is, dat de net-niet ge-Nobelde Hugo Claus, dat
miskend genie, uit het leven is gestapt : zelfmoord onder dure medische
begeleiding. Hij stierf zoals hij geleefd heeft. In de schijnwerpers.
Wat zou Smetje
ervan zeggen, moest t Stad voortaan geen rijmelaars van gedichtjes over
armoe-zaaioers meer vergoeden, zoals hieronder, mar deze centjes uittrekken om
te helpen armoede te verhelpen? 5.000,- is wel geen fortuin, maar alle
beetjes helpen om verandering te brengen).
Zoals de mier wist,
en ze plaste in de zee.
Het kan de Linxen
misschien een troost zijn: voor vele
mensen smaakt de genomen maatregel naar de trog. Om nog.
***
Ter zake :
Je
zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit. Of met een gedicht
OPINIE
− 31/01/13, 07u00
***
Met
een ongeëvenaard gevoel voor timing heeft de Antwerpse N-VA-fractieleider André
Gantman aan de vooravond van Gedichtendag een ronduit briljant idee de wereld
ingestuurd. De Antwerpse stadsdichters hebben na tien jaar wel hun beste tijd
gehad, vindt hij, en dus moet het maar eens gedaan zijn met die
subsidieslurpende culturele elite. Als die dichters dan toch hun
maatschappelijke waarde willen tonen, dat ze dan het belang gaan uitleggen van
de Vlaamse letterkunde en literatuur in de taalachterstand-klassen van de
inburgeraars. Maar daar zullen ze zich wel te goed voor vinden, dacht hij er
net niet bij.
Je
zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit.
Cynisch.
Bedroefd. Moedeloos. Of met een gedicht. Zoals het onderstaande, dat de derde
stadsdichter van Antwerpen, Bart Moeyaert, in het jaar 2007, zes jaar geleden
dus, schreef.
Gedicht
voor gelukkige mensen
Van alle mensen die
het lachen is vergaan,
loopt een op de drie blind over je heen
en kijkt dan om.
De wereld is juist niet van iedereen,
dat slag.
De overige twee vallen niet op.
Hun armen bungelen halfstok.
Onder hun tong zit gram.
Ze kennen haast geen zinnen
zonder tss.
Zo zuinig zijn ze op hun lucht.
Je staat erin voor je het weet.
Heb ik iets van je aan misschien
is uit hun mond geen vraag.
Een wenk: kijk naast hun kleren.
Wijs naar elkaar, wijs naar
het water met de zon erboven.
Zeg blije dingen als:
wij moeten zeer de moeite zijn,
als zelfs de zee tot hier komt,
weggaat
en zich weer bedenkt.
(Bart Moeyaert)
***
De
Hof-dichter
van t Palieterke staat inderdaad enkele hemel-sferen hoger in der
dichteren hemel, wat goed zichtbaar is aan de kwaliteit van de geproduceerde
verzen, dan een stads-dichterke van mijn voeten. Wat meer is, onze vriend http://blog.seniorennet.be/polkun/
doet stukken beter, en die werkt gratis. Hoogstens een pint van den Annemans,
op de IJzerwake. Want de Jos, die kan rijmen en dichten zonder zijn g*at op te
lichten. Iets wat stadsdichters niet kunnen, omdat ze altijd rechtstaand
werken. Zodat ze beter gezien worden.
Wie
nog nederiger is dan de Jos, is de echte dichter onder ons, de Johan, die stil
en ongedwongen, alles voor een ander doet. Zet hem gerust bovenaan je
favorieten : je zult er geen spijt van hebben! Jamais de la vier, ie is ie beter dan eau de
vie.
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Die ijzeren brug was tenminste
nog een vooruitgang
*
Met het soort wetenschappelijke
studies als hieronder kan zelfs bewezen worden, dat mannen 17.5% meer winden
laten dan vrouwen. Er kan met wetenschappelijke studies om het even wat bewezen
worden, als er van Overheidswege naar de vriendjes maar geld genoeg tegenaan
gegooid wordt.
Over het gebruik
van anti-depressiva, die de agressiviteit stimuleren, wordt niet gerept. Daar
zijn geen studies over beschikbaar : we moeten het doen met de rauwe realiteit
van de straat.
Ik denk (maar wie
ben ik!?) dat er eens n gerechtelijk onderzoek moet komen, dat niet persé door
wetenschappers moet gedaan worden, maar door financiële experts.
Target
: de financiële correlatie onder de loepen nemen tussen de politiek en zowel de
fabrikanten van stimulerende middelen, als van video games. Want bij dramas
als van De Gelder wordt veel en lan gebazeld over de feiten, maar over drugs
en/of video games valt seffens het doek. Tenzij de dader een tante heeft bij
het Vlaams Blok : dan gaat het om een racistische daad.
n Kinder-misbruikler
krijgt als duiding dat hij n N-VAr is, een kwalificatie die uitsluitend van
belang is bij Flaminganten. Zodat de indruk gewekt wordt dat Tsjeven, Roden of
Blauwen misdaad-vrij zijn van de wieg tot het graf. Maar terzake.
Vuurwapens zijn de
luidruchtige massa-doders. Video games en anti-depressiva zijn de stille doders
die handelen onder de hoge bescherming van het Establishment en hun goedpraters,
de media. Die steunen de jeugd in hun ruggengraat-loosheid en in het bashen
van alle gezag. Mei 68 : Verboden te verbieden .
Die houding wordt
thuis ingegeven met de paplepel en naarstig aangewakkerd door het onderwijs.
Ziet U al de leerkracht even slordig gekleed en gekapt als de rest van het
bonte gezelschap m/v, bezig vooraan in de klas, met wiebelende benen, zijdelings
gezeten boven op n lessenaar? Is dat iemand die kennis moet overdragen?
In Aalst U weet
wel, de stad met de Schepen voor Vlaamse Aangelegenheden komen op 1 september
een klad veelkleurige allochtonen-kiendjes toe. Ouders uitgeweken van Bruskèl.
Perfect tweetalig : Frans/Arabisch. Kiendjes schoolplichtig. Ziet U de kwaliteit van het onderwijs ook
zienderogen achteruit gaan? Ha ja, natuurlijk! Het FDF eist daar Franstalig
onderwijs
Weet U nog? Law
& Order. Ach! Waren we maar baas in eigen huis! Moet dat serieus nog duren
tot Mei volgend jaar!
***
Ter zake :
Senator: "Games zijn gevaarlijker dan wapens"
31/01/13, 16u38−
Bron: Clint
*
In de dagen en weken na het schietdrama in het
Amerikaanse Newtown, heeft iedereen weer z'n zegje moeten doen. De ene
uitspraak was dommer dan de andere, maar senator Lamar Alexander schiet nu toch
wel de hoofdvogel af.
Volgens Alexander zijn videogames een groter probleem dan
de wapens zelf. Die wapens tasten namelijk het gedrag van mensen niet aan, in
tegenstelling tot games. Hij legt met die uitspraak wel meteen jarenlange
wetenschappelijke studies naast zich neer.
***
Vroeger
bestonden er streek-romans die de miserie van een beperkte groep mensen
weerspiegelden. Denk aan De Teleurgang van de Waterhoek van Stijn Streuvels,
verfilmd met de mooie Mira (Willeke Van Amelroy) in de
hoofdrol. Nu zouden er boekenkasten kunnen gevuld worden met boeken over De
Teleurgang van het Onderwijs. Bij Mira was het de vooruitgang die het geluk van die buiten-mensen verstoorde : een
ijzeren brug helemaal over de Leie. Nu is er zelfs geen brug en al zeker geen
vooruitgang omtrent, maar gewoon het aangehouden
misdadige zot-zijn van al die hervormers van het Onderwijs.
Weeral
een onvergefelijke fout van de generaties Tsjeven, die het Onderwijs
overgelaten hebben aan de Linxen. Die weten heel goed, dat wie de jeugd bezit,
ook eigenaar is van de toekomst.
U
weet toch, net als ik, dat de vitale ministeries LINKS bestuurd worden? Het
overschot, waar geen eer mee te halen is, o.a. Financiën, is dan voor de
Tsjeven.
Dat
zal maar veranderen, als die 3 zogezegde beleids-partijen herleid zijn tot
een belachelijke minderheid, amper boven de kiesdrempel van 5%.
Was
het al maar zover!.
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.