Buiten is het fris, de thermometer staat op 2 graden onder de nul, overal ligt hier sneeuw, de wind komt uit het oosten en iedereen die niet op pad hoeft zit vandaag binnen. Er zijn slechts nog enkele zusters en broeders die als invalskracht via een uitzendbureau vandaag buitendeurs zijn om op een of andere school les te geven. Kloosterlingen kleden zich nog ouderwets en iedereen draagt bij dit weertype nog een hemd en gebreide borstrok. Niemand laat zich dan ook inenten voor de griep of andere ziektes en heeft alleen vertrouwen in hun eigen natuurlijke weerstandsopbouw;  we  volgen de trend van onze voorgangers die allemaal een hoge leeftijd bereikt hebben.  Mijn lieve keukenassistente Soeur Marie is vandaag 67 geworden en is het feestvarkentje. De hele bezoekkamer zit vol mensen uit het dorp hier om haar te feliciteren. Ze is ook lid van het plaatselijke zangkoor en heeft gisterenavond in het dorpshuis getrakteerd. Vannacht heb ik speciaal voor haar de kloosterpoort tot diep in de nacht open gehouden. Bij ons in het klooster is iedereen twee keer per jaar jarig en dat is op de burgerlijke geboortedatum en tevens op de kerkelijke feestdag van hun kloosternaam. De menukeuze van Soeur Marie voor vandaag is: vooraf een pittige kom erwtensoep, hierna rode bietjes met aardappelen en als nagerecht Griekse Matseros, een heerlijke vruchtenyoghurt, waarvan u hier beneden het recept ziet staan.  

30-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In de luxe badplaats Playa del Carmen te Mexico is een zeldzame ramp gebeurd. Rottend organisch afval ergens in een ruimte onder het bekende hotel Grand Rivièra is gaan rotten en gisten, waarbij gasvorming ontstaan is. Plotseling was er een zware ontploffing en dit onder de lobby van het 676 kamer tellend hotel. De hele vloer van deze ruimte vloog dwars door het dak heen.  Bij deze ramp zijn voorzover bekend 7 dodelijke slachtoffers en wel twee personeelsleden en een canadees gezin van 5 personen, waaronder een tiener van 14 jaar.

Dit hotel wordt veel bezocht door Canadezen, Amerikanen en Europeanen. Onvoorstelbaar dat dit bij zo'n luxe hotel kon gebeuren.
Volgens mij moeten dit grandiose bergen met organisch afval geweest zijn uit de verschillende keukens van dit vijfsterren hotel.

Mexico is een land van uitersten. Je hebt er schatrijke drugsbaronnen wonen die constant oorlog met elkaar voeren en verder wonen er gegoede middenstanders, maar er zijn ook hele arme streken in Mexico en dagelijks lezen we van mensen die de Amerikaanse grens proberen over te komen om  in het land van 'Uncle Sam' werk te zoeken. Aan de zee vind je net als hier bvb in Zandvoort luxe hotels.

Hotel met wereldnaam en dan gebeurt dit! In mijn kloostertijd op het seminarie moesten we als student alle werkzaamheden verrichten. De ene dag was je aan het piepels jassen, de andere dag de gangen aan het boenen of je was ingedeeld op de strijk of waskamer en het moge gek klinken, ik deed het liefst de vaat! Enkele enorme granieten bakken waren gevuld met gloeiend heet water, waarin flink wat soda aan toegevoegd was. Zachte handjes waren hierbij uit den boze! In zo'n studiehuis zaten in die tijd ook ruim 250 studenten en met paters en broeders meegerekend  waren we daar met ruim 300 man. In die tijd werd er wel afgepast gekookt en was er afval, dan verdween dat in de grote afvalton, die dagelijks door broeder boer geleegd werd en met wat mengmeel werden daar de varkens mee gevoerd. Alles was proper en in de keuken herinner ik me dat we daar voor het reinigen van machines en andere voorwerpen veel gebruik maakten van halamiet. Waar de lichtkabels en andere voorzieningen ingevoerd waren zaten kruipruimtes en ik die nogal grief was,  heb daar nog wel eens vertoefd om te kijken of er ergens iets los zat of niet in orde was.

Veiligheid en hygiënne waren en zijn in een klooster, ook hier in 'De Pauw' hoogstaande begrippen. Tegenwoordig zie ik dat er in hotels of tehuizen veel keukenafval is en binnen in het bewuste hotel of instelling mag alles er proper uitzien, buiten zie ik nog wel eens een te volle afvalcontainer staan met losse deksel en, omdat men bezuinigt op een tweede container die ene dan maar overvol stort. Hetzelfde zie je ook op campings vooral op de wisseldagen. Soms sla je van de stank op de vlucht.

Voor zover ik weet zijn er hier in Nederland en België wel gasontploffingen geweest, maar de oorzaak was dan meestal een gaslek of een ondeugdelijke aansluiting; Van rottend en gistend afval onder een vloer en vervolgens gasvorming en een ontploffing had ik nooit eerder gehoord. De boven aangehaalde begrippen zijn niet alleen van belang in ons klooster, maar overal waar mensen en dieren verblijven en overal tevens waar eet-en drinkwaren zijn opgeslagen, verwerkt en behandeld worden.

De mensen die in Mexico met deze ramp omgekomen zijn laten ook weer een leegte achter en veel families zijn hierdoor weer diep getroffen. Het was vandaag sowieso al een grote rampdag met waterlast in België en Nederland en verder met een verschrikkelijke brand in een torenflat in het Chinese Sjanghai; de laatste berichten spreken van 50 doden! Laten we er allemaal bij stilstaan en ieder op ons eigen manier deze slachtoffers gedenken door bvb een kaarsje te branden of te bidden. 

Wat een ravage!

Bijlagen:
88 B brand Torenflat Shanghai.jpg (8.2 KB)   

Hier in het klooster houden we ons nog altijd aan de oude vastentijd van vroeger en ik raad eenieder aan om deze manier van eten ook weer in te voeren. Is het niet uit eerbied voor de aloude vastenwet, dan kun je het ook als weldaad voor uw lichaam beschouwen. Het eten van rund-en varkensvlees en ook getrokken jus uit vetten hiervan was vroeger op vrijdag en 40 dagen voor Pasen, wat we de vastentijd noemen, op straffe van zonden verboden. 
Op vrijdag kwam vooraf bruinebonensoep op tafel. Bruine bonen bevatten veel vitaminen die ook in vlees zitten; vandaar! Moeder de vrouw bakte op vrijdag aardappeltjes, als groente zou je er in deze tijd rode bietjes bij kunnen eten en als toetje een schaaltje yoghurt. Het eten van vis bij de maaltijd begint ook weer toe te nemen en hier bij ons in de buurt zag ik gisteren bij de viskraam weer mensen in het rijtje staan om vis te kopen. Populair hier in Angeren zijn gebakken visdelen die hier onder de naam kibbeling verkocht worden.

Gerookte paling uit Volendam zou ook wel lekker wezen, maar door een visverbod op paling moeten we het binnenkort doen met paling uit de Franse wateren en veel helpen zal dat verbod ook niet, omdat na paringstijd veel van die jonge alen in de gemalen langs onze kust en viswateren terecht komen.

Iedereen die vandaag aan de dag een universiteit heeft doorlopen noemt zich wetenschapper en die weten ons te vertellen dat het eten van vis ook niet meer zo gezond is, maar vergeten erbij te zeggen dat door mensenhanden veel wateren verontreinigd worden. Hetzelfde is het geval bij luchtverontreiniging, waardoor veel mensen ongeneselijke ziektes oplopen.

Het is niet God die ons deze ellende bezorgd heeft, want volgens de geschiedenis zag het aards paradijs er hemels uit, was het er goed toeven en genoot de mens van Gods schepping.

30-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

                     

                     
                       Dol op gerecht zijn ook de Schutters van

                       St. Bavo uit Angeren
                     

29-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger nam het Tartarenvolk uit Mongolië op hun reizen gesneden kool mee om onderweg te koken. Deze kool borgen zij op in hun zadeltassen. Op een gegeven moment kwam men erachter dat die kool die soms langer dan een maand in zo'n zadeltas  tegen de bezwete rug van het paard had gelegen door natuurlijke fermentatie zurig en heerlijk van smaak geworden bleek te zijn en zo is de zuurkool ontdekt. Langzamerhand ging men in houten tonnen en potten van aardewerk deze kool inleggen en de vraag is hoe we dat vroeger deden. In ons klooster 'De Pauw' te Angeren doen we dit nog en hiervoor gebruiken we wat grote Keulse potten, die we vooraf gereinigd hebben met heet sodawater en nagespoeld met wat gekookt water. 

Wat hebben we allemaal voor ingrediënten nodig? We verbouwen op onze landerijen ons eigen producten en in de eerste week van oktober hebben we een vijftigtal kolen, zowel witte alsmede savooiekool gebruikt om te gaan inleggen volgens een aloud kloosterrecept uit 1729 op naam van een zekere broeder Leonardus die in 1814 is overleden. We werken, wat onze koolsoort betreft, in de verhouding 2 staat tot 1 en met zo'n speciaal ouderwets kappesmes (andere naam op het platteland voor kool was voor een eeuw terug kappes) maken we de kool fijn. Is dat gebeurd voegen we aan de massa wat karnemelk (Buttermilch)-, een scheutje bourgondische miswijn, wat jeneverbessen en peperkorrels toe. Dit is de eerste laag die we in de Keulse pot stoppen. De massa moet goed aangestampt zijn. In onze pot hebben we nu zo'n zeven lagen liggen en beste mensen vergeet vooral niet om over elk laagje zo'n licht handje zout te strooien. De hele massa wordt nu afgesloten met een brandschoon plankje en daarop een steen. We gebruiken daarvoor een kribkei die we hier bij de Rijn met het vissen meegenomen hebben nadat we de oude van een halve eeuw terug weer teruggelegd hebben. Op de pot hebben we ook nog een deksel met een klein gaatje erin zitten, wat door mij afgedekt is met een oud brillenglas, zodat de zaak goed in de gaten gehouden kan worden.

Heb je de beschikking over een kelder, dan is dat de beste plaats om de ingelegde kool te doen verzuren; zoniet, tracht een plaatsje voor je zuurkool te reserveren bij de buren die wel over een kelder beschikken en bied ze aan om ook gebruik te maken van jouw productie. Komt er na enkele weken wat kaam op het geheel, schep dit af, maak het plankje en de kei weer schoon, leg de deksel weer op de pot of vat en als het nodig is, herhaal dat nog enkele malen! Na een staantijd van 7 tot 9 weken hebben we zuurkool. Vandaag hebben we in ons klooster voor de eerste maal genoten van onze ingemaakte zuurkool. Steeds als je wat nodig hebt schep je de benodigde zuurkool uit de ton en herhaal je de reinheidsprocedure met betrekking tot het afsluiten van het vat.

Op dezelfde manier zoals we met onze kool gedaan hebben, kunnen we bijna alle groentes inleggen en in de tweede wereldoorlog waren we blij dat we zoveel groentes hadden ingelegd en geweckt, óók veel varkensvlees,  zodat we bijna altijd voorrraad hadden en nooit geen honger geleden hebben. Een gedeelte van de eieren van onze kippen werden in een soort kalk ingelegd, dit met het oog op het geval dat er geen mogelijkheid meer was dat we deze rechtstreeks van onze kippetjes konden betrekken.

Tegenwoordig zijn er niet veel mensen meer, die zelf nog groentes wecken of inleggen, maar toen ik vanmorgen vroeg hoorde over die beschietingen in Korea en mijn gedachten teruggingen naar de oorlogstijd, kwam ik op het idee hier een artikel over te schrijven. Toen ik voor mijn kloostertijd, en dan spreken we van bijna een halve eeuw geleden, nog keurmeester van de Warenwet was, heb ik het meegemaakt dat in een plaatsje op de Zuid-Hollandse eilanden nog spek ingelegd werd in asbestkuipen. Ooit heb ik een restaurant bezocht waar lood verwerkt zat in het bestek. Kappers vroegen zich steeds af wat we in hun zaak te zoeken hadden, maar als chemicus en analist heb ik daar wel eens haarwater aangetroffen waarmee je jeuk en weet ik veel op je hoofd kon verdrijven, maar het uiteindelijke resultaat was een kale kop!

In de tijd dat iedereen nog groentes inlegde, heb ik ook veel groentes aangetroffen in Steinzug aardewerk die mooi glinsterend gemaakt was met loodglazuur. In de warenwet werden de meeste zaken wat vaag genoemd en menig keurmeester keek hier overheen en ondernam geen maatregelen. Alle groentes die men in een dergelijke pot liet fermenteren kregen te maken met afgescheiden loodzuur bestanddelen en bij een loodvergiftiging in die tijd was er geen dokter in Nederland die een verband legde tussen het eten van groentes uit een dergelijke pot en een loodvergiftiging. Echte Keulse potten zijn ongevaarlijk en nog steeds uitermate geschikt om zuurkool in te rijpen. Je kunt zo'n pot zelfs in de magnetron zetten om je eten op te warmen. Doe dit nooit met een geglazuurde pot, want je weet maar nooit!

Zuurkool is rijk aan vitaminen C, je wordt er niet dik van en is dus ook een goede dieetvoeding. Men verwerkt in veel landen het nat van de zuurkool of uit kool getrokken bestanddelen nog steeds in reformdrank. We krijgen weer een strenge en koude winter en laat uw lichaam genieten van een bordje heerlijke zuurkool, doe er een boterjus overheen en als vlees serveert men een sappig rookworstje, een zwoerdjesworst, een speklapje of gewoon een balletje gehakt. Er zijn ook huisvrouwen en huismannen die de zuurkool met de gekookte aardappels stampen en er dus zuurkoolstamppot van maken; voor meer vitaminebehoud eet ik deze producten liever apart. Beste mensen, vrienden en lezers van mijn kloosterblog: ,,Geniet ervan en eet smakelijk"!
 
  

23-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Van mijn Poolse vrienden kreeg ik een recept aangereikt voor het maken van Zurek. Vroeger heb ik veel kennis op culinair gebied opgestoken van onze Italiaanse vrienden in Nederland, nadien waren het de hardwerkende Turken die we hiernaartoe gehaald hadden om als schoonmaker of fabrieksarbeider ons te komen helpen, de laatste jaren zijn hier ook veel vluchtelingen naar ons land gekomen en de meeste mensen hebben hier in ons land hun werk gevonden. Doordat onze economie wat ingezakt is geven we bepaalde emigranten en vluchtelingen hier de schuld van, maar ik vind dat niet eerlijk. We zullen de problemen met elkaar moeten oplossen. Gaan we ver terug in de geschiedenis, dan hebben veel Nederlanders in verre landen hun wortels liggen en in de loop der jaren hebben onze voorvaderen zich ingeburgerd. Wat we zeker kunnen stellen is dat al deze groeperingen er ook voor gezorgd hebben dat er in ons land een multiculinair klimaat ontstaan is; zeker de kleine middenstand in Nederland heeft hiervan kunnen profiteren! Vlak na de Tweede Wereldoorlog konden onze Poolse bevrijders van de Eerste Pantserdivisie en para's geen kant op en zijn toen ook in Nederland gebleven. Met deze bevrijders heb ik een nauwe band en die laat ik door niemand verstoren. Polen zijn keiharde werkers. Om een voorbeeld te noemen: In Polen heeft Fiat een fabriek staan waar 6000 Poolse arbeiders de productie van auto's verzorgen. Deze fabriek produceert effectiever dan drie Fiat fabrieken in Italië met ruim 22.000 arbeiders. Van de nieuwe generatie Polen werken er hier binnen Nederland, Duitsland en de Benelux er velen in de bouw en iedere aannemer is vol lof over zijn Poolse arbeiders. Veel mensen die schelden op de Turken, Marokkanen en wat voor buitenlanders ook gaan er met het weekend wel eten in hun restaurants die over het algemeen lekker eten opdienen en wat goedkoper met de prijs zijn als veel Nederlandse restaurants. Echt mensen, we moeten alle buitenlanders als broeders beschouwen en dan komt het allemaal wel goed, neem dat van broeder Everard maar aan!

Morgen in ons klooster eten we zurek en voor een paar dagen terug heb ik de ingrediënten hiervoor in een Poolse zaak gehaald en het vergiste roggemeel wat hierbij nodig is staat op kamertemperatuur op mijn kamer in de slotgang. Ik heb hier beneden wat foto's staan van een poosje terug toen we die soep ook opgediend hebben.

Wanneer u onderstaande link gebruikt komt u op Eds Recepten site en dat is iemand die een specialist binnen de culinaire wereld is op het gebied van allerlei soepen. Klik http://www.edsreceptensite.nl/page8.html

Wilt u alles over uitsluitend Zureksoep weten, klik dan:
http://www.ruudvanpiggelen.nl/recept_zurek.html  

21-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Het feest van 'Christus Koning van het heelal' wordt gevierd aan het einde van het kerkelijk jaar. We naderen de advent en nog even en dan stappen we in het ongewisse 2011. 2010 gaat de kerkelijke geschiedenis in als een jaar van veel strubbelingen en de kerk werd geconfronteerd met zaken die echt absurd waren. Ik denk hierbij aan de vele geestelijken die zich te buiten gegaan zijn aan seksuele vergrijpen, aan politieke partijen met de naam Christen in hun vaandel die zich gehuld in schaapsklederen de gewone man het brood van de plank gestoten hebben en zich conformeren met personen en partijen die onze medebroeders van andere geloofsgenootschappen veroordelen. Veel christenen hebben de Kerk de rug toegekeerd, maar ik hoop wel dat ze het geloof dat iedereen van huis meegekregen heeft trouw blijven, want daar is niets verkeerd aan! De naam Christus Koning klinkt erg gewichtig, maar deze moeten we zien als een erenaam en Jezus Christus als een bereikbare geest en persoon waar we onze problemen kwijt kunnen en waarmee te praten valt. Ik hoop dat wereldse machthebbers en leidinggevenden op de wereldse troon der macht deze ook humaan weten te distribueren.

Morgen viert de kerk het feest van de Heilige Caecilia. Zij was een Romeinse martelares uit de 2de eeuw, als goedgeluimd mens en altijd zingend aan het werk patrones van muzikanten, orgelbouwers en zangers. Geboren uit een Romeins patriciërsgeslacht, deed Caecilia aan God de gelofte van eeuwige zuiverheid, en werd tegen haar wil in ten huwelijk gegeven aan Valerianus. Zij verwittigde haar bruidegom dat een engel waakte over haar zuiverheid. Valerianus verklaarde hierop christen te willen worden als hij Caecilia's engel eens zou mogen zien. Op aanraden van Caecilia liet hij zich eerst dopen, samen met zijn broer Tiburtius. Toen kreeg hij de hemelse gedaante van de engel naast zijn vrouw te zien. Alle drie werden zij gevangen genomen door de prefect Almachius en ter dood gebracht. Caecilia werd onthoofd  in haar huis omstreeks het jaar 230. Haar lichaam werd teruggevonden in 1599, in dezelfde houding, waarin zij stierf. Haar relieken rusten in de catacomben van de H. Callixtus te Rome.

Misschien spreekt een dergelijk verhaal ons totaal niet meer aan, juist omdat we ons geheel aan het materiële overgegeven hebben en ons hart versteend is. We zijn allemaal veelal met ons eigen problemen bezig en sommige personen denken door hun wereldse rijkdom of gemaakte studies in een bepaalde richting dat zij uitgegroeid zijn tot prominenten of wetenschappers van formaat. Toch heb ik de grootste verwaande geest heel klein zien worden, toen ze als superwezen getroffen werden door ernstige ziekten en plotseling opnieuw God  ontdekte en weer menselijk werden.

Vandaag zijn we met onze communiteit uitgenodigd in het plaatsje Neede en in de bus hebben we een filmpje kunnen bekijken van de prachtige kerk, gewijd aan de Heilige Caecilia. In de kerk hangt ook een schilderij van de patroonheilige: het is een beeltenis gesneden uit een oud broederschapsvaandel wat altijd meegedragen werd tijdens de jaarlijkse Maria  processie in het Duitse Kevelaer. Vandaag krijgen we in het Twentse Almelo een maaltijd aangeboden; dus broeder Everard kan nu eens lekker genieten van een vrije dag!    


Hier een prachtig Christus Koningsbeeld en beneden kerk Neede

21-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Wat hebben we nodig voor een gezin van 4 personen?  we gaan gebruiken 2 kg aardappelen, 2 kg boerenkool, 300 gram vers spek en een rookworstje van 250 gram, verder gebruiken we wat zout en peper.

Stroop de boerenkool van de middennerven af, was de groente meerdere keren in telkens schoon water en laat ze, met het spek, plm. 20 minuten zachtjes koken in weinig water met wat zout. Hak of maal de kool daarna fijn, leg nu de geschilde in stukken gesneden aardappelen onder in de pan, hierop het spek, daarna de boerenkool en vervolgens op de kool de worst. Zorg dat er voldoende water in de pan is, zodat het gerecht niet te ver inkookt en aanzet. Voeg ook weer niet te veel water erbij, want het vocht moet als de verschillende ingrediënten gaar zijn, geheel verdampt zijn. Laat het gerecht nog een half uur koken, neem de worst en de spek  uit de pan en stamp de groente en de aardappelen met wat peper en u mag er van mij ook rustig wat mosterd er doorheen doen door elkaar. Er zijn mensen die alle componenten liever apart koken en dan het geheel stampen, maar prik dan bij de rookworst met een vork een paar gaatjes zodat ze niet barst of springt.

Wat eten we na?

We gaan, als we om 12 uur het middageten opdienen, een heerlijk yoghurt toetje klaarmaken en dat doen we een paar uur van tevoren. Vermeng een liter yoghurt met 4 eetlepels basterdsuiker, gebruik hierbij 4 beschuiten die in grove stukken toegevoegd worden. Roer wat door de massa en bestrooi hierna alles flink met wat kaneel. Opdienen doe je dit in een grote glazen schaal. Je kunt ook heengaan door toetje voor toetje klaar te maken op een klein schaaltje en op de bodem een in vieren gedeeld beschuit te leggen. Je kunt deze ook heel  onderin leggen. Het is maar net hoe het u  uitkomt! 

Vorig jaar heb ik tijdens een paar dagen wintervakantie boerenkool gegeten bij de familie Verholen in het Belgische Gent en daar heb ik nog wat foto's van bewaard die u hier kunt bewonderen.


Hier een foto van de boerenkool op een der kloostervelden

De boerenkool bij Mia Verholen en de heerlijke yoghurttoetjes

07-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisterenavond arriveerde in ons klooster broeder Dingdong uit China en als verrassing bracht hij een kistje Chinese asperges mee. Hier is de tijd allang voorbij, maar in China kennelijk nog niet. Toen ik vanmorgen wakker werd en die mooie asperges uit de linnen doeken en een soort koelbox uitpakte, kwam ik op het idee deze asperges maar eens te gaan bakken. We zitten vanavond om 7 uur met 20 personen aan tafel en we gaan uit van 4 asperges per persoon. Dus we gaan met zo'n 80 asperges tewerk, maken gebruik van onze grote braadpan of braadslee, benodigd is 250 gram boter, een deciliter slaolie, 30 bosuitjes en een paar zakjes amandelschaafsel en niet te vergeten wat zout en peper. Asperges zijn in het seizoen nogal prijzig en bij grote gezinnen komen ze bijna nooit op tafel. Het zijn voornamelijk ouderen, met een pensioentje erbij, die ze veelvuldig eten en ik ga op mijn receptje dan ook uit van twee personen. Vooraf eten we hier in het klooster op een groot plat bord een pannenkoek met een appeltje er doorheen en op tafel zetten we wat combikannetjes met jam, keukensiroop en poedersuiker. Ik ga er direct mee aan de slag en u die de vingertjes erbij aflikt, zult nog even tot mei/juni van het volgend jaar moeten wachten om deze maaltijd ook klaar te kunnen maken.
Een pannenkoek kan thuis op vrijdag ook makkelijk op tafel gebracht worden en u mag er van mij buiten de stukjes appel rustig wat spekjes aan het beslag toevoegen. Ook hoeft u niet, zoals bij ons op vrijdag gebruikelijk, het toetje weg te laten. Broeder Bernard is gul in het verlenen van dispensatie en wenst u allemaal smakelijk eten!

05-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De beste manier om gezond te blijven is regelmaat bij uw dagelijkse werkzaamheden en probeer ook op wat oudere leeftijd in beweging te blijven. Hoge bloeddruk komt het meest voor bij mensen die onregelmatig leven, onder druk hun werkzaamheden verrichten, te veel ongezond en te vet eten en te veel roken. Doktoren en apothekers willen vaak niets weten van producten die bloeddrukverlagend zijn en zien het alleen met hun medicijnen zitten. In onze familie zijn er er veel personen die last hebben van hoge bloeddruk en dan praat ik over onderwaarden van over de 100 en bovenwaarden van tegen de 200 of er net over. Een kerngezond iemand heeft een bloeddruk van 80/120 en op wat oudere leeftijd is 90/140 ook normaal. Met een deftig woord wordt hoge bloeddruk ook wel hypertensie genoemd.

Hier in het klooster ben ik de enige persoon die behept is met hypertensie en al jaren slik ik van allerlei medicijnen. Op 31 januari 2009, aan de koffie en op visite bij de verloofde van mijn zoon in Huissen, ging alles fout en sloeg ik plotseling tegen de grond en raakte na een gevecht tegen mezelf buiten bewustzijn. Volgens soeur Marie was ik klam van het zweet en had een doodskleur op mijn gelaat. Aanvankelijk werd er door de weekenddokter een verkeerde diagnose gesteld door de veronderstelling dat ik een fikse blaasontsteking had. Een week later kwam men na bloedprikken erachter dat er bijna geen kalium meer in mijn bloedwaarden zat.
Toen dit bekend werd nam mijn huisarts onmiddellijk alle plastabletten in en werd ik op een ander medicijnplan gezet. Eraan overgehouden heb ik dat mijn mobiliteit heel slecht geworden is en ik me alleen kan voortbewegen achter een rollator of met behulp van een loopstok. Ook mijn uithoudingsvermogen is geslonken naar een bedenkelijk dieptepunt. Waar ik ook mee zit, dat is oedeem in mijn benen. Al jaren heb ik last van longemfyseem en deze is pas ontstaan nadat ik in 1986 met roken ben opgehouden. Een zwaar dieet gebruik ik al sinds 1962, toen ik in een kort tijdsbestek te maken kreeg met twee fikse maagbloedingen. Verder heb ik last van artrose in mijn nek en ook te maken met een prostaataandoening. Doordat ik vroeger als broeder tuinman veel in de zon gelopen heb, zijn er op mijn gezicht ook een paar nare plekjes weggehaald, maar daar heb ik nu geen last meer van.

Sowieso betaal je hier in Holland ontzettend veel premies voor ziektekosten en alles wat daarmee verband houdt. Een echtpaartje of bijeenwonend stelletje, beiden behept met kwalen zijn aan ziektenkosten en premies ongeveer 4000 euro per jaar kwijt en dan gaan we dus als bejaard echtpaar van onze bescheiden inkomsten van samen ongeveer 16000 euro bruto per jaar uit. Bij deze 4000 euro kun je ook nog eens 1000 euro aan andere kosten tellen en waaruit bestaan die dan?  Je zit beiden met plasproblemen, wat inhoudt dat je vaker je bed moet verschonen, vaker de wasmachine aan moet zetten en veel nieuw beddegoed moet kopen, jezelf ook vaker moet verschonen, artikelen moet aanschaffen die je wc-gebruik wat veraangenamen, voor vervoer aangewezen bent op familieleden of kennissen en je op zijn minst vergoeding geeft voor de gebruikte benzine of als dank een bloemetje laat bezorgen.
Het vakantiegeld gaat op aan tekorten en zo tegen half oktober zit je weer met een mager saldo of sta je in het rood bij de bank. In feite is het zo niet prettig leven!

Met de bezuinigingen in het vooruitzicht en nog hogere premies voor ziektekosten e.d. heb ik besloten om met ingang van januari 2011 geen medicijnen meer in te nemen en volledig over te gaan op natuurproducten die mijn kwalen en die van soeur Marie wat verlichten. En over wat voor producten hebben we het dan? Voor het plassen drinken we beiden al een kopje brandnetelthee of groene thee en voor de hoge bloeddruk laat ik mijn zoon tabletten meebrengen die samengesteld zijn op natuurlijke basis. Ongeveer een half jaar gebruik ik bij mijn medicijnen ook veel gedroogde abrikozen, maar sinds een paar weken heb ik die vanwege te weinig pecuniaatjes in mijn portemonnee niet meer kunnen kopen.

De bloeddruk die vorige week nog op 95/ 160 zat is nu weer opgelopen tot 110/195 en echt bepaald fruit kan de bloeddruk heel goed op peil houden en veel bloedwaarden op het juiste niveau en over wat voor producten hebben we het dan? Aan te raden hiervoor zijn avocado's, gedroogde abrikozen, kiwi's, tomaten, sinaasappelen, vijgen en watermeloen. Met deze fruitsoorten werk je niet alleen de benodigde vitamine C naar binnen maar neem je ook stoffen zoals bvb kalium op die je bloedwaarden en je bloeddruk reguleren en op orde brengen. Veel Belgen klagen nog wel eens over hun inkomen, maar zijn bij ziekte met hun gezondheidspakket beter uit dan wij Hollanders. Dus Vlamingen die zo graag bij Holland willen horen, zet dit uit uw hoofd, want je gaat je scheel betalen op alle gebied!

Samen met Soeur Marie, die ook flink aan het sukkelen geslagen is, zit ik in mijn appartementje van het klooster 'De Pauw' te Angeren nog redelijk comfortabel, maar met ingang van 2011 wordt het ons door al die prijsverhogingen er niet gemakkelijker op  gemaakt. Misschien is het wel prima zó en probeert onze gedoogregering ons gezond te houden met een rijksdieet van droog brood, water uit de kraan en  verstrekte rijksvitaminen om in leven te blijven en zie je straks op 's Herenwegen allemaal van die 'geschoren dennen' en 'strijkplanken' rondwandelen. 

Als je ouder wordt, heb je nog wel eens veel last van vallen en moeilijk opstaan en houd je hier een blessure aan over in de vorm van een etterend wondje, leg er een paar gedroogde vijgjes op, want die halen de push en de bacteriën eruit en doen de wond weer zuiver maken. Afgelopen zondag had  Soeur Marie zo'n wondje op haar rechterbovenbeen en dit ter hoogte van haar kuisheidsgordel, maar onze overste Geert Wilderman heeft me verboden hierop wat gedroogde vijgen te leggen en adviseerde zuster Marie om dit wondje met wijwater te besprenkelen.

Van zuster Theresia kreeg ik ook nog een goede tip om de bloeddruk te verlagen en tevens om de paters, broeders en kloosterzusters wat op te peppen door wat Spaanse peperkorrels in te slaan. Ik vond dit nog nog niet zo'n gek voorstel en omdat het tegen Sinterklaas loopt zal ik bij de firma Buisman er ook maar een 50 kg-zak pepernoten bij bestellen.

Mensen, houd u gezondheid in de gaten en luister  naar broeder Everard!


GEDROOGDE ABRIKOZEN

AVOCADO'S & BENEDEN KIWI'S

SINAASAPPELEN ZO UIT HET HANDJE OF UITPERSEN!

HIER ONZE VIJGJES DIE VROEGER IN MATJES ZATEN!

Bijlagen:
80 G Tomaten.jpg (21.7 KB)   

Voedingswetenschappers van de universiteit te München hebben voor een tijdje terug vastgesteld dat bij het verhitten van aardappelproducten de giftige stof glycidamide vrijkomt. Al in 2002 werd geconstateerd dat bij gerede patatproducten ook al een verwant daarvan was aangetroffen en wel acrylamide. Al deze genoemde stoffen hebben de eigenschap tot een bepaalde celvorming in het lichaam en zijn dus kankerverwekkend.

Ja zult u zeggen, dan is het toch heel simpel om toevoeging van deze stoffen te verbieden en bij constatering van aanwezigheid hiervan de fabrikant of producent te bestraffen, maar zo eenvoudig is dit niet! Even een klein voorbeeldje. Toen ik in 1961 op een gegeven moment als keurmeester van levensmiddelen een klacht moest gaan controleren bij een mevrouw die bij een slager een stuk braadvlees had gekocht en hierbij een soort voedselvergiftiging had opgelopen, kwam ik erachter dat de desbetreffende slager geen enkele blaam trof, maar dat de schuld te wijten was aan het behandelen van het product. Zij had het vlees aan laten branden en dus ook het vet waarin gebakken was. Vetten hebben de eigenschap dat bij te hoge verhitting daarvan het vet zich gaat ontleden en hierbij scheikundig gevaarlijke nevenstoffen gaan vormen en ook als je bij het geheel wat water toevoegt en alles weer opwarmt en consumeert, dan word je daar echt ziek van.

Lange tijd is gedacht dat bij hoge verhitting de boel goed gaar werd, de frites mooi bruin, het brood flink doorbakken, gerede producten als kruidnootjes, speculaas, beschuit, cornflakes, crackers, chips, zoutjes, toastjes en mooi donker gekleurd roggebrood extra pikant, maar dat blijkt toch niet de beste manier te wezen. Alle koolhydraatrijke producten  die boven de 120 graden celcius verhit worden kunnen giftige stoffen bevatten en zijdelings noem ik hierbij ook de producten waarin vruchtensuikers of gewoon riet of bietsuiker in verwerkt zijn en ook niet te vergeten stoffen met veel gluten, zoals brood en andere graanproducten.

Je zou bijna zeggen dat we maar tot volledige rauwkost moeten overgaan. Inderdaad is er een grote toename van het eten van dergelijke producten. Vroeger bij ons thuis in de bakkerij en ons Horeca bedrijf besteedden we de uiterste aandacht aan de receptuur, de bak en kooktijd en niet vergeten de temperatuur. In de bakkerij vroeger hebben we nog met takkenbossen gestookt, nadien werkten we met een vlamoven, vervolgens zijn we overgestapt naar een brikettenoven. In de keuken hadden we vroeger zo'n ouderwets fornuis staan en nadien zijn we overgestapt op een groot elektrisch fornuis. We wisten alles wel op gelijkmatige voet te houden en er stond altijd wel iemand in de buurt van de oven of het fornuis om alles nauwkeurig in de gaten te houden.

Van glycidamide en acrylamide hadden we nog nooit gehoord en  carcinogene aandoeningen zoals huidkanker, borstkanker en baarmoeder/halskanker bestonden in die tijd niet of waren niet onderkend.

Ik weet dat er tegenwoordig haastig gewerkt wordt, geen moeder zie ik waakzaam bij het fornuis staan om de stoofpot in de gaten te houden. Toch zullen we bewuster onze levensmiddelen in huis moeten halen, meer aandacht aan het koken moeten besteden, ook buiten bij het barbecueën zullen we goed uit moeten kijken met  de braadjes op het rooster en willen we het helemaal goed gaan doen overgaan op zo'n dure Amerikaanse barbecue met alles erop en eraan.

Vermeld zij dat acrilamide ook aanwezig is in verfstoffen, plastics en veel verpakkingsstoffen. Door de toename van de ontelbare huishoudelijke middeltjes om de badkamer, het wc, tot het konijnenhok aantoe klaar te houden en niet te vergeten al die spuitbussen en weet ik veel kunnen, alhoewel alles op veiligheid getest is,  in combinatie met andere middeltjes ook weer scheikundige factoren een rol gaan spelen, waarbij het niet uitgesloten is dat dit de gezondheid ook kan aantasten.

Doe alles met beleid, denk aan uw gezondheid, wees niet angstig, maar bedenk wel dat voorzichtigheid nog steeds de moeder van de porseleinkast is!

26-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De aardappel behoort tot de familie van de nachtschaden en is afkomstig uit het hoogland van Peru. Na de verovering door de Spanjaarden voor ruim vier eeuwen terug  werd de aardappel aanvankelijk als sierplant ingevoerd. In de hongersnoden van de 18de eeuw ontdekte men zijn belangrijkheid. Toch was er enige overheidsdwang nodig, aleer de boeren en tuinders tot het algemeen verbouwen overgingen. De aardappelen zijn stengelknollen. Bij de meer dan 200 verschillende rassen vallen de bloemen voortijdig af; bij andere soorten worden ze niet meer gevormd, een bewijs dat de plant als zodanig onder menselijke verzorging ontaard is, omdat de bloemen en de vruchten voor de mens geen waarde hebben.

Men onderscheidt consumptieaardappelen, fabrieksaardappelen, aardappelen voor veevoer en pootgoed. Er zijn veel rassen in omloop zo bvb de vastkokende Accent, Bildstar, Redstar, Gloria, Laura en Nicola en de wat kruimige soorten zoals Alpha, Het Bintje, Doré, Irene en Eigenheimer. Een aardappel bevat 75 pct vocht, 20 pct zetmeel en 2 pct eiwit. Meestal worden de aardappels geschild gegeten en dat is in feite verkeerd, want daarmee haal je alle vitamine C bij de aardappel weg.

De beste grond om consumptieaaardappelen te verbouwen is kleigrond en de allerbeste piepels komen dan ook uit provincies met veel rivieren of de zee in de buurt. Aardappels worden verwerkt tot chips, aardappelschijfjes, patatjes en zoutjes. Doordat aardappels zoveel zetmeel bevatten worden speciaal op de veengronden gekweekte aardappelen verwerkt in de zetmeelfabrieken en ook van allerlei bindmiddelen worden van aardappels gemaakt. Zo maakten we vroeger bij ons thuis van een soort opgeklopte aardappelpapje plaksel voor het behang.

In de wetgeving met betrekking tot de verbouw van aardappelen komen veel bepalingen voor die genomen zijn in verband met bepaalde ziektes van dit gewas. Zo kennen we de aardappelmoeheid van de grond, die veroorzaakt wordt door uiterst kleine wormpjes en vandaar is ook een regelgeving ontstaan dat aardappelen niet steeds op hetzelfde stuk land verbouwd mogen worden. Berucht is ook de aardappelziekte. De verwekker is een zwam die bladeren doet verrotten en ook de knollen flink aanvreet. Deze ziekte zien we veelal in een vochtig en warm aardappelseizoen optreden. Verder kennen we bij aardappelen veel degeneratieziekten die door een bepaald virus veroorzaakt worden, zo bvb de bladrol, streep & mozaïekziekte. Men noemt deze aandoeningen ook wel systeemziekten. De overdragers of vectoren zijn bijna altijd de groene perzikbladluizen. De laatste aandoening komt tegenwoordig wat minder voor, vanwege het feit dat dat bij aardappelakkers tegenwoordig geen perzikbomen meer staan. Toch heb ik het voor drie jaar terug nog bij iemand in het Betuwse Gendt meegemaakt dat in de buurt van gewone fruitbomen op een stukje aardappelland bladrol was opgetreden. Als je een degelijke ziekte op het dak krijgt kun je het beste alles rooien en de hele zaak ter plaatse, maar dat mag niet meer, verbranden en hierna de grond een stoombeurt geven. Vermeld zij dat het loof van de aardappelplant giftig is en akkerboeren moeten uitkijken met kinderen dat ze niet op de bladeren gaan kauwen.

De aardappel is uit onze Europese cultuur niet meer weg te denken; het enige wat ik hier over de aardappel nog wil zeggen is: ,,Eet niet te veel piepeltjes, want door de aanwezigheid van veel zetmeel en bepaalde omzettingen hiervan in het lichaam kun je behoorlijk dik worden"! Altijd groentes bij de aardappelen serveren! Als je bvb op vrijdag gebakken krieltjes of schijfjes aardappelen eet, bak ze dan in plantaardige olie of vet en serveer er vis bij! Vooraf een bordje linzensoep en als toetje Yoghurt met bessen of bramensaus. Ik hoop dat mijn lezers wat meer over de aardappel aan de weet gekomen zijn; het is altijd leuk dat je in een tafelgesprek erover mee kunt praten. In mijn volgende stuk krijgt u iets te horen over kankerverwekkende stoffen, zoals acrylamide en glycidamide in ons voedselpakket en u zult zich afvragen waar broeder Everard deze wijsheid vandaan haalt. Kijk beste lezers, toen ik nog niet in het klooster zat, en dan hebben we het over begin zestiger jaren van de vorige eeuw, was ik Keurmeester van de Warenwet in het district Dordrecht  en ja, dat word je niet als je niets van levensmiddelen afweet en ook deze materie heb ik altijd bijgehouden; vandaar! Ik vind het zeker in deze tijd belangrijk om de mensen in begrijpbare taal in te lichten wat er allemaal aan de hand is en waarop men op zijn of haar hoede moet wezen bij het nuttigen van de voorgeschotelde spijzen of de producten die men in huis haalt.

Ruim gesorteerde groentehal met alles kersvers!

Hier wat verwerkte aardappelen

Dit is dan weer het kloostermopje van maandag 25 oktober 2010

25-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De dagen beginnen weer korter te worden, nog even en we gaan de klok weer een uur verzetten. Het is mistig en soms koud en gisterenavond om deze tijd vroor het hier in Angeren al een paar graden. Toen Soeur Marie voor het slapen gaan de hond er nog even uitliet waren op de parkeerplaats voor de kloosterpoort de autoruiten al bevroren. Dus beste mensen, het is ook weer tijd voor de winterkost en wat kunnen we dan beter bedenken dan die aloude Hollandse snert, die tegenwoordig tot in Curaçao, Suriname en niet te vergeten in emigratielanden zoals Canada, de USA, Australië en Nieuw-Zeeland ook al volop bekend is en klaargemaakt wordt. Hieronder volgen de recepten en neem ze even over, dan heeft u altijd alles over erwtensoep bij de hand!



Maak ook eens Lentse Boerenbrullufsnert klaar!

         Kant en klare snert in blik en van goede kwaliteit!
        
                     Wat voor ingrediënten hebben we allemaal nodig?
                

               
                     Die knolselderij beneden heb ik van broeder boer gekregen
               
                Soeur Marie bedient als eerste ordevrouw onze overste Geert
               

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren kwamen er binnen de Rooms Katholieke kerk er weer 5 heiligen bij. Nu is het zo gelegen dat niet alleen in het klooster maar ook gewoon in de burgermaatschappij er mensen zijn die dienen heilig verklaard te worden. Ik laat niet snel mijn tranen vallen, maar zondagmiddag zag ik in een tv-programma een Nederlandse vrouw die zich in India gevestigd had. We kennen India met zijn verschillende indelingen van mensenrassen en klassen. Over het algemeen weet ik veel over al dit soort dingen te vertellen, maar wat ik niet wist dat was van die achtergelaten weduwvrouwen.
 
Kijk, als in India je man komt te sterven, dan wordt gedacht dat die weduwvrouw goed af is  als ze bij de Heilige rivier de Ganges achtergelaten wordt en hierna in een soort heilige opvangruimte terecht komt. Geen kinderen, ooms, tantes of buren bekommeren zich verder om zo'n stumper. Nu is er in India een Nederlandse vrouw die deze vrouwen  van de straat haalt, ze onderdak geeft en te eten; dat noem ik nu eens solidariteit met je medemens in nood en zulke mensen zijn in mijn ogen echte heiligen.

Bij de personen die heilig verklaard werden was ook een zekere zuster Soeur Mary MackKillop (1842-1909) uit Australië. Al voor meer dan een eeuw geleden klaagde zij al geestelijken aan die niet volgens de regels der kuisheid leefden en zich vergrepen hadden aan jongens op internaten en aan misdienaars. Onmiddellijk hierna werd ze uit haar functie gezet en geëxcommuniceerd. Kijk, deze zuster is in mijn ogen zonder meer een heilige, maar was door Rome nooit heilig verklaard als binnen de Kerk al die troubles van de laatste tijd met verschrikkelijke vergrijpingen op seksueel gebied niet boven water waren gekomen. Voor mij persoonlijk vind ik het van Paus Benedictus zijn kant een goedmakertje en ik vind dat daar een gewone kloosterbroeder ook zijn eigen mening over mag hebben. 

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op 31 januari 2009 stortte ik plotseling in elkaar, lag ruim een half uur bewusteloos en vanaf die tijd ben ik in een andere wereld beland en heb mijn mobiliteit verloren, het is ook de periode van stilheid en verlatenheid om me heen geworden en kloosterlingen leggen de geloftes van trouw aan hun geloof, gehoorzaamheid aan het kerkelijk gezag, kuisheid en armoede af en sowieso moeten ze wat geloofsbeleving betreft allemaal een voorbeeld voor hun omgeving zijn. Al jaren zijn we in opspraak over medebroeders die er met de pet naar gegooid hebben. Bij de priesterwijding spreekt de bisschop de woorden uit: ,, Gij zijt  priester tot in de eeuwigheid"! En dat zinnetje moet vervangen worden met de volgende tekst: ,,U bent priester en blijft dit zolang gij u aan uw geloften houdt en deze niet verbreekt"! In het "Onze Vader" bidden we tot de Heer en ik citeer: ,, En leid ons niet in bekoring en verlos ons van het kwade"! Er zijn bepaalde zonden die je in je leven nooit mag begaan en een van die zonden is onkuise handelingen plegen met kinderen en dát in de ruimste zins des woords. Hierin ken ik persoonlijk geen gulden middenweg. In veel van mijn geschriften heb ik dit wereldkundig gemaakt en zelfs ondanks onze gelofte van Obedientia het hoogste kerkelijk gezag schriftelijk op hun nalatigheden gewezen.

De Heer die ons in alles voorgegaan is, heeft gepredikt dat het grootste gebod de liefde is en wat hij daarmee bedoeld heeft is ons ook bekend uit de Acht Zaligheden, waarin gewezen wordt op het begrip solidariteit met onderdrukten, mensen die arm van geest zijn, vervolgd worden omwille van de gerechtigheid etc. In de Acht zaligheden geeft de Heer ook een pluim aan de mensen die vrede voorstaan en dat krijg je niet als je mensen met andere opvattingen of een ander geloof gaat aanvallen. Als nederig kloosterbroeder heb ik altijd geprobeerd om mijn medemens bij te staan en vooral de Tien Geboden van de Heilige Kerk hadden mijn aandacht. In feite mogen we als kloosterling niet in opstand komen door onze driften naar buiten te laten treden, maar de laatste maanden heb ik ontzettend geworsteld om me te beheersen en dit is me gelukt, maar op schrift heb ik die verlatenheid uitgedrukt met één woord en dat was: kilheid! 

Voor jaren geleden kwam ik op zekere dag ongeveer dezelfde Tien Geboden, verpakt in een wat ander jasje, tegen en ik hoorde Mozes vanaf de berg Tabor zeggen: ,, Broeder Everard volg deze ploeg"!-,  en vanaf die dag was ik plotseling SP'er geworden. 
Graag had ik naarbuiten ook actief gebleven maar niemand schonk enige aandacht aan me, ook van partijzijde liet men het afweten.

Ruim drie jaar heb ik op een van mijn websites de SP lof toegezwaaid om aandacht te vestigen op hun sociaal programma, maar sinds ik erachter gekomen ben dat mooie regels en geboden niet nagekomen of nageleefd worden en meer als een soort fuik dienst doen, waarin de vis gevangen moet worden, ben ik gestopt met al mijn politieke activiteiten en heb me ook als lid bedankt. Vroeger stemden wij als kloosterling allemaal op de Katholieke Volkspartij, die nu CDA heet, maar echt óók deze club van medebroeders is de weg naar Emmaus kwijt en is afgebogen richting Sodom en Gomorra. Nee, vroeger was het allemaal wat fleuriger en ik herinner me nog de tijd dat mijn biechtstoel naar de refter werd geschoven en gebruikt werd als stemhokje. Na afloop van de stemming trok broeder koster een paar flessen miswijn open en hadden we de grootste lol.

Tegenwoordig stemmen we allemaal in het dorp, maar zoals de zaken er nu voorstaan zullen ze weinig vertegenwoordigers van onze communiteit op 2 maart 2011, of mogelijk als onze gedoogregering vroegtijdig valt wat eerder, nog in het stemlokaal ontvangen en als je het mij vraagt wordt de spoeling dun en mogelijk kunnen ze het stemlokaal dan nog open houden voor een of andere barmhartige Samaritaan uit ons dorp  die zijn stem nog wilt komen uitbrengen, maar uit het stemlokaal verwijderd wordt omdat hij wel Nederlander is maar als Samaritaan een tulband op zijn hoofd heeft wat volgens de nieuwe wetregels voor autochtone medeburgers verboden is.

We zitten in de oktobermaand, ook wel wijnmaand, rozenkransmaand of zoals mijn vriend Rabbi Lazerov zegt de Maresjivan. Het is ook de maand van de sterrenbeelden Weegschaal en Schorpioen. Zinnebeeldig is oktober gekoppeld aan de Romeinse wijngod Bacchus en de Griekse Dionysos. Vroeger hadden we de Gregoriaanse kalender en de eerste maand was niet januari maar maart en de achtste maand die daarop volgde heette Octo en daarvan nu is oktober afkomstig.

Klik http://toinevanbergen.web-log.nl en hier kunt u kennismaken met  een paar nieuwe weldoeners n.l. provinciaal bestuurder Toine van Bergen  uit Nijmegen en Henk Miedema uit Nunspeet.      

13-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vandaag vieren we het patroonfeest van de Heilige Franciscus van Borgia. Hier hebben we een pater Jan die als kloosternaam zijn naam draagt. Viert er een zuster, pater of broeder haar of zijn naamfeest dan wordt de menukeuze overgelaten aan de feesteling.
Pater Franciscus heeft voor deze dag als voorgerecht pompoensoep  met Parmezaanse kaas gekozen en die heb ik gisteren al klaargemaakt.  Een dergelijk soep moet je vanwege een lekkere volle smaak wat eerder bereiden!

Tijdens het diner in de refter wordt er altijd een stukje voorgelezen over het leven van een heilige, vandaag is mij die eer gegund en wat ik te vertellen heb is natuurlijk ook voor de lezers van Broeder Everard met Kloosterrecepten mogelijk interessant.

Franciscus werd geboren in 1510 en kwam uit een zeer voorname familie. Heel lang was hij in dienst van keizer Karel de 5de en als eretitel droeg hij de naam van onderkoning van Catalonië. Hij was getrouwd en had 8 kinderen. Toen zijn vrouw kwam te overlijden
trad hij in bij de Jezuïeten en leidde een leven van strenge boete en zelfverloochening. Uit nederigheid weigerde hij alle kerkelijke waardigheden. Op aandringen van zijn medebroeders bij de Sociëteit van Jezus werd hij in een later stadium de derde Generale Overste van de Jezuïeten.
Toen hij het klooster intrad heeft hij veel van zijn bezittingen aan de Paus geschonken. De familie Borgia was schatrijk  en zeer vrijgevig. Ze waren daarentegen erg hartstochtelijk en gingen op seksgebied hun boekje nog wel eens te buiten door hun buitensporige uitspattingen. Over het geslacht Borgia zijn talrijke boeken geschreven met als hoofdpersoon Lucretia Borgia. Zij leidde het leven van een nymfomane en door haar aantrekkelijkheid wist ze veel voorname mannen te bewerken en aan haar te binden. Ik had in de refter ter gelegenheid van het naamfeest van pater Franciscus al een schildereij opgehangen van zijn beroemde 'zuster Lucretia', maar deze is op last van overste Wilderman verwijderd, wat me niet belet heeft om een kopie van dat prachtige werk van de beroemde schilder Matserelli op dit blogje te brengen.

Beste lezers, geniet naar hartelust en tot een volgende keer maar weer! 

10-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op deze dag is het de gewoonte om op de feestdag van de Heilige Franciscus van Assisië wortelenstamppot met hachee, een rookworstje of van dat lekkere rund borstrib, ook wel klapstuk genoemd te eten. Het was broeder Wilhelm  uit het Duitse Franciscanerklooster uit Munster, waarvan ik dit overgenomen heb, met dien verstande dat ze in 'dat 5-sterrenhotel' wat meer edele delen verwerken en wel in stukjes gesneden gebraden fazantenvlees.
Ooit heb ik dit als jongeman gegeten toen we op evacuatietocht op 26 oktober 1944 een dagje verpoosd hebben in het Overijsselse Lettele. Het was een heel vroom plaatsje en de kerk daar is naar de H. Nicolaas genoemd staat me voor, maar ik heb er destijds geen Franciscanen ontmoet.

We kennen allemaal onze winterwortelen, die we hier in Angeren 'Wienterpe`je' noemen. Die gaan we schrapen, schonen en in repen of schijfjes snijden en brengen ze aan de kook, hetzelfde doen we met onze aardappeltjes. Hier in het klooster hebben we van die grote pannen, ik heb zelfs nog met grote ketels gewerkt, maar nu de gemeenschap steeds dunner wordt, minder hard gewerkt en ook aanzienlijk minder gegeten wordt door de oudjes hier, kunnen deze pannen ermee door. We zijn een echt gezondheidsklooster, want zout op de groentes doen we al sinds jaren niet meer en over de aardappels strooi ik altijd een half handjevol zeezout. Als onze ziekenbroeder bij iedereen de bloeddruk meet, dan is het de 95-jarige pater Kwakkel die wat aan de hoge kant zit met 190/100, maar zuster Lidwina met haar leeftijd van 93 heeft een hypertensie van 120/80 en vorige week vrijdag met boodschappen doen op de markt te Arnhem vroeg een voorbijganger ons of we vroeger aan atletiek gedaan hadden.

Uitgaande van een gezin van 5 personen bij u thuis, dus vader, moeder en drie kinderen, komt u met een ruim kilootje aardappelen en een kilo winterpenen  een heel eind in de goede richting. Je kunt door de stamppot verder van alles heen werken, zoals bvb een pot witte bonen, wat gebraden spekkaantjes, een scheutje azijn, wat water of in plaats van die twee laatste componenten een ampul witte wijn wat ik altijd even leen bij de Lange (pater Laurentius) die deze wijn bewaart in het 'wijnmisrek'  in de koele sacristie. Ik weet niet of u liever de grove mosterd door of in de stamppot wilt hebben en daarom is het beter om ingrediënten, die sommige er dan toch nog graag bij willen doen, apart op tafel te zetten.

Van 400 gram rundpoulet, drie uien, 50 gram boter, wat bloem, een paar laurierblaadjes, 6 peperkorrels, wat kruidnagelen ( heel goed voor de hypertensie) en een ruim 1/2 litertje runderbouillon heb je al gauw een lekkere hachee gemaakt. Wil je uitsluitend fazantenvlees aan de stamppot toevoegen, kook of braad het niet te gaar!
In een oven op 180 graden C met een braadtijd van 8 tot 10 minuten zit je goed!  Er zijn koks, die als ze fazant gaan braden hem of haar een jasje van katerspek aantrekken, maar dat is niet nodig als je de braadtijd maar niet te lang aanhoudt.

Ja, we hebben van allerlei moderne mixertjes in onze kloosterkeuken, maar tóch gebruiken we die ouderwetse roestvrij stalen stamper uit grootmoederstijd om de boel fijn te maken. Als mij of soeur Marie dit niet lukt, halen we zuster Constantina uit Turkije erbij, die in de jaren 50 van de vorige eeuw wereldkampioene gewichtheffen geweest is. Vorige week vielen onze monden van verbazing open toen ze met een geslacht varken op de rechter-schouder richting de diepvries liep en ik uit beleefdheid de kluisdeur nog even voor haar opengemaakt heb.

Ik hoop dat eenieder met de lekkere stamppot tevreden is, want we hebben vandaag als nagerecht alleen maar een sappige conference-peer uit de kloostertuin.  Eet smakelijk kloostervrienden!

      Trots hier zijn we op plaatsgenote meesterkok
      Angelique Schmeinck
       
Vorig jaar hadden we in Nederland een recordoogst aan tomaten

04-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

01-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Afkomstig ben ik uit een echte tuindersstreek en als we het over die vitamine A en C rijke spruit hebben, dan kan ik erover meepraten. Vroeger teelde men in het wat meer buitengebied van het Huissen-Zand veel spruiten en in de pluktijd in het najaar kwamen de plukkers bij ons thuis in de bakkerij vragen naar zo'n lege bus met hengsel waar broodverbeteraars crème in gezeten had. Hierin gingen de ouders en de wat grote kinderen van arbeidsgezinnen bij de spruitenboer spruitjes plukken en 's avonds schoven ze allemaal aan bij elkaar gezette tafels om de spruitjes te schonen en dit alles voor 2 of 3 cent per kilo.

Zelf heb ik ook spruiten geteeld op het door ons klooster gehuurd land in het Betuwse Gendt, een gemeente die men niet verwarren moet met het Belgische Gent. Tegenwoordig is hier Gendt een deelplaats van de gemeente Lingewaard.

Als we het over spruiten hebben, denk ik aan de laatste winnaar van de Elfstedentocht, marathonschaatser en spruitenteler Henk Angenent uit het Zuid-Hollandse Woubrugge, een plaatsje onder de rook van de gemeente Kaag en Braassem.

Er zijn mensen die beweren dat spruiten niet gezond zijn;  je krijgt er het maagzuur van en de reuk is ook niet alles om over naar huis te schrijven en als vooral kinderen met hun gespitste oortjes dit horen zitten ze niet erg geinteresseerd achter een bordje spruiten! Kijk, ten dele is er wel iets van waar en vroeger als beginnende kok wist ik met spruiten ook geen raad.

Mijn grote geluk is geweest dat ik op zekere dag Dirk Sigaar tegenkwam, die vroeger hofmeester was geweest op de Grote Vaart en nadien aan wal werkzaam als chef kok in Hotel Hendriks op de Korenmarkt in Arnhem.
Verstrekt heeft hij me het volgende kookrecept: Men doet de geschoonde spruitjes in een pan, volgieten met water, op het fornuis zetten en als de massa aan het kookpunt komt, giet men het water gelijk af, voegt fris water toe en nu laat men alles een kwartier pruttelen, bij veel spruitjes of wat forse spruitjes laat men alles drie tot 4 minuten langer koken.

Voordeel van dit alles is dat de felle spruitenlucht verdwenen is, ook de wat scherpe smaak en men er geen oprispingen van krijgt of rennies moet gaan gebruiken omdat de maag opstandig is geworden. De spruitjes koken niet tot moes en komen mooi gaaf op tafel. Net als asperges kun je ze in gewelde boter of gewoon met een lekkere jus eroverheen serveren. Een stukje verse worst of een balletje gehakt erbij smaakt altijd en als toetje raad ik u aan yoghurt met bramensaus.

Eet smakelijk!


De welbekende en nu pas gestopte schaatsster Henk Angenent

Oude foto van Soeur Elise, die vroeger geen spruitjes lustte

Aandacht voor de vragende kinderen en de lekkere spruitjes!

26-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Als kloosterling krijg je bij verkiezingen ook net als bij leken een stembiljet toegezonden. Vroeger kwam de abt, de prior of overste nog even wat richtlijnen geven alvorens de paters, broeders of zusters naar de stembus togen.
Tegenwoordig is dat niet meer het geval en je zou denken dat hier in het klooster het CDA bovenaan staat, maar vergeet het maar!

Vorige week was er nog een bekende CDA'er uit het zuiden in de biechtstoel van pater Gerardus geweest, die opgebiecht had dat hij een broodkatholiek was en het niet zo nauw nam met het geloof en in onderhandeling was getreden met iemand van de antichrist die hem gedoogsteun wou geven om Nederland te verlossen van bepaalde gevaarlijke demonen. Hij had in de biechtstoel bescherming gevraagd, omdat hij bang was op het komende partijcongres van het CDA bekogeld te worden met tomaten en rotte eieren.
 
Pater Gerardus vond dit zo erg, dat hij mij als verzamelaar van oud militaire spullen, vroeg of ik nog een pantservest er had liggen om die rotte eieren en tomaten zonder kleerscheuren op te vangen. Nu is pater Gradus, zoals we hem hier noemen altijd een opperbeste man geweest, maar min of meer ook altijd een sul, die van wereldse zaken totaal niets begrijpt. ,,Nee 'Groades' pantservesten heb ik niet meer in voorraad, maar wel zo'n ouderwetse voorlader uit de Franse revolutietijd"! ,,Als die Max terugkomt om zijn pantservest te halen moet je hem gelijk die voorlader tegen zijn kop drukken"! Ja neem me niet kwalijk beste lezers, maar dergelijke uitdrukkingen heb ik leren gebruiken als Aal in Korea!

Beste mensen, het is toch van de gekke,- met rotte eieren is wat anders,-maar om iemand met tomaten te bekogelen, dat is spotten met edele vitaminerijke vruchten waar zoveel hongerende mensen naar snakken. Niet doorvertellen, maar ik ben net als zoveel andere broeders, zusters, priesters en bisschoppen SP'er geworden!

Onze broeders in Vlaanderen moeten dit niet verwarren met de SP.a in België. Als kloosterling haten we niet ene partij en als ze er geen bezwaar tegen hebben krijgen ze allemaal een link op mijn kloosterblog. Uiteindelijk is het de stemmende burger die de keuze maakt wie ze het best geschikt vinden om het land te besturen.

In Vlaanderen bleef de SP.a bij de laatste landsverkiezingen zo'n beetje op hetzelfde niveau, in Nederland verloor de SP hierbij een aantal zetels en waar lag dat aan?

Soms vergeten ze daar ook wel eens heel belangrijke zaken, maar ik kan ze uit de brand helpen, want maandag zag ik op de markt in Nijmegen tussen oude boeken en tijdschriften in uit een oude Ruton stofzuigersslang een vergeeld papiertje waaien en bij bestudering bleek dit het aloude recept van de SP-tomatensoep te zijn.
 
Binnenkort kan deze partij hun werkende leden weer de straat opsturen om gratis tomatensoep te verstrekken; zeker tijdens de koude dagen die weer komen gaan. Het mag dan warmer geworden zijn op deze aarde, maar ik moet er niet aan denken als eerstdaags die losgeslagen ijsschotsen van de Noordpool hierheen komen rollen en we dikke overjassen van de zolder moeten halen om onze weke botten op te warmen en dan is er toch niets heerlijker als een kom of bordje tomatensoep. Tegenwoordig mogen zelfs op vrijdag bij ons in het klooster per bordje een tiental balletjes erin zitten.
 
De slogan die de SP gaat voeren is: ,,De stemwijzer omhoog en de soep wordt nooit zo heet opgediend als ze bereid wordt, maar hier bij de orde der fijnproevers houden we ze wel warm en als Geert, max of Mark langs komen krijgen ze ook gratis van ons een bordje lekkere tomatensoep"!  ,,Wij zijn de partij van:  ,,Voor iedereen brood op de plank een goede warme maaltijd met soep vooraf en dat zonder uitzondering"!

Klik http://www.s-p-a.be/ of http://www.sp.nl en mogelijk zijn dit de partijen van uw keuze als we weer opnieuw moeten gaan stemmen; de beslissing is aan u!   

Bijlagen:
54 Ledental omhoog.jpg (50.9 KB)