Wereldwijd heeft vandaag de hele wereld genoten van de troonswisseling in Nederland. Ook onze confraters en zusters hebben zich de ogen uitgekeken naar de schitterende plechtigheden in Amsterdam en waren vol geestdrift over alles wat ze op tv te zien kregen. Laaiend enthousiast was broeder Jan over de hemelsblauwe japon van Màxima die ze zij bij de kroning van haar man Willem-Alexander droeg in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, die door zijn achterneef Jan Taminiau uit Goirle was ontworpen. Hierin het klooster, bij die krasse oude garde,  zitten nog enkele personen die al drie kroningen hebben meegemaakt en zuster Agnes die zelfs niet weet hoe oud ze is, beweert dat ze ook de kroning van Wilhelmina zich nog goed weet te herinneren. Onder het genot van een heerlijk oranjebittertje zijn we niet verder op Agnes haar bewering ingegaan. Hier beneden heb ik wat foto's van de kroningsfeesten ingebracht en wenst u echt alles over deze kroning te horen, te zien of te beleven, dan dient u even deze website te verlaten en over te gaan op die van mijn tweelingbroeder Eef op http://www.bloggen.be/eef/ 





                

30-04-2013 om 18:06 geschreven door Broeder Everard

Nederland is een echt waterland en dat houdt in dat er niet alleen op onze rivieren en zee gevaren wordt, maar ook worden de wateren bevist en niet te vergeten is Nederland ook een land met veel watersporters. Als kloosterkok houd ik me meer bezig met wat voor soort vis we op onze wekelijkse 'vastendag' op  vrijdag op tafel moeten brengen en deze keer wil ik het hebben over gekookte vis. De meeste vissoorten kunnen we in hun geheel koken. maar niet alles van dat visje kan geserveerd worden. Bij het klaarmaken van vis heb ik altijd de benodigde attributen bij de hand en dat zijn een snijplank, een glazen bak, een afruimbakje, een vlijmscherp mes en niet te vergeten een paar keukenhandschoenen. Gaan we de gekookte vis ontvellen, dan werken we van kop naar staart, we draaien het visje even om en doen hetzelfde met de andere kant, kop staart en rugvinnen zijn er in middels ook afgehaald. Met onze duimen drukken we het visvlees van de graat en dan gaan we een visschotel opmaken. De kunst is om de vis zo gaaf mogelijk op tafel te brengen. Je kunt een grote visschotel maken, maar ook een schoteltje van persoon tot persoon met daaromheen bijv. wat aardappelpuree, worteltjes, erwtjes of dies wat meer; je kunt er verschillende sausjes bij gebruiken en niets is te gek om bij te voegen; veelal wordt bij gekookte vis een mosterdsaus gebruikt. Hoe kook je die vis nu? Breng in een grote pan zoveel water aan de kook, dat de vis er precies onder ligt. Reken voor elke liter water op 2 afgestreken eetlepels zout, voeg er wat laurier, tijm, peperkorrels, wat tuinkruiden, een worteltje, wat prei en een schijfje citroen en een scheutje azijn bij. Trek de gebruikte kruiden in het water af, laat het even koken en zeef dan het geheel. Leg de vis in het gezeefde vocht, breng deze opnieuw aan de kook en houd naar gelang de dikte van de vis een kooktijd aan van 5 tot 10 minuten. Probeer of de vinnen gemakkelijk loslaten, hetgeen een teken is, dat de vis helemaal gaar is en schep de vis met een schuimspaan voorzichtig uit de pan. Leg vissoorten, die aan weerszijden verschillend gekleurd zijn, en dan heb ik het over schol, bot, tarbot, griet enz, altijd met de lichtste kant naar boven op de visschotel. Garneer de schotel, desgewenst, met een toefje peterselie. Gewenst is het ook om het visvlees wat harder te maken altijd wat azijn aan het kookwater toe te voegen en dit niet na te laten! Kooktijden voor verschillende vissoorten: Wijting, schelvis en kabeljauw: 3 à 6 minuten. Snoekbaars, grote bot en schol: 4 à 8 minuten. Tarbot, griet en heilbot: plm. 10 minuten. Tong, visfilets, waterbaars: 3 à 6 minuten. Zalm, forel, zeelt, karper, snoek: 8 à 10 minuten. Gepocheerde vis: Het pocheren van vis is eigenlijk een betere bereidingswijze dan koken. Breng in een grote pan zoveel water aan de kook, dat de vis net onder dit water staat. We gebruiken dezelfde hoeveelheid zout en kruiden als bij het koken. Ook het scheutje azijn niet vergeten! Alles gaat hetzelfde verder als bij koken, maar  in feite laat je bij de ,tweede kook' de vis niet koken, maar broei je ze als het ware gaar door het water tegen het kookpunt aan te houden, maar niet laten pruttelen. Wil je een vis mooi gaaf op tafel brengen, dan is pocheren de ideale bereidingswijze daarvoor!  In veel restaurants brengt men gekookte of gepocheerde vis in zijn geheel op tafel. Hier in het klooster doe ik dat bij deze wat op leeftijd zijnde communiteit niet. Een graatje in de keel is niet prettig en al voortijds naar Petrus te gaan, daar hebben oze confraters en eerwaarde zusters het hier in dit klooster nog te goed voor; dat gun ik mijn lieve oudjes zeker niet! We kunnen als particulier vis verder ook nog stoven, grillen en bakken. Het roken van vis gebeurt meestal in rokerijen en eist een specifieke kennis, die moeilijk onder de knie te krijgen is en op die rooklucht van die smeulende krullen is men in een  dichtbevolkte buurt, denk ik, niet gesteld.

   
    Vergroot het onderschrift even om de levenswijze  van dit visje te lezen!
     
        

 
               
         

  

   
        
     
             Kabeljauw met ui-puree
       

25-04-2013 om 20:29 geschreven door Broeder Everard

In de meeste katholieke kerken is er vandaag gebeden dat we toch veel jonge mensen mogen begeleiden tot het priesterschap, het diakonaat of gewone mensen mogen beroeren tot een aan God gewijd leven. Vroeger werd op roepingenzondag uitsluitend de nadruk gelegd op het priesterschap, maar helaas vinden we in deze tijd weinig jongeren die zich daartoe geroepen voelen. Veel Godsvruchtige mensen, vnl. ouderen, helpen in de parochies de priesters nog wel met de gewone vieringen. In vele streken in Nederland worden binnenkort kerken gesloten, omdat de bezoeken teruggelopen zijn en de parochies noodlijdend geworden zijn, omdat ook de bijdragen hard achteruitgelopen zijn. Onze protestantse medebroeders weten zich op dat gebied beter te redden en van kerksluitingen  van hun zijde is me niets bekend. In deze economische slechte tijd, waarbij velen werkeloos zijn of binnenkort worden, ligt er voor ons katholieken die het nog wel goed hebben de  taak te wachten die ons oproept onze medebroeders te steunen en met alle middelen op de been te houden. Als we daaraan gehoor geven, zijn we op de goede weg en van daaruit kunnen we een nieuwe toekomst voor de katholieke kerk opbouwen, die ook onze jongeren aanspreekt en mogelijk zal een nieuwe aanpak ook de mensen van deze tijd inspireren tot solidariteit en meer geloofsbewustzijn dat automatisch ook weer leidt tot meer kerkbezoek.



                

21-04-2013 om 21:51 geschreven door Broeder Everard

In de nacht van dinsdag op woensdag 17 april 2013 kwam in zorgcentum Zuiderhout in het Brabantse Teteringen op 77-jarige leeftijd de oud-bisschop van Breda Tiny Muskens te overlijden. Een tijdlang was hij missiebisschop in Indonesië, daarna bekleedde hij een seculaire functie in Rome en in 1994 werd hij aangesteld om het Bisdom Breda te gaan besturen. Zijn wapenspreuk was Shalom dat Vrede betekent. Eerlijk gezegd was Tiny Muskens,, evenals oud-bisschop van Den Bosch Mgr. Beckers, een priester naar mijn hart. Het was een eenvoudige man met een heel warm gevoel die zelfs bij de meest ongelovige en niet katholiek bewondering afdwong door zijn menselijke benadering van allerlei stringente voorschriften en bepalingen door de kerkleiders opgesteld, warvan sommige tot grote strijd geleid hebben. Tiny Muskens was een groot voorstander om ook niet-celibatairen tot priester te wijden, waarop door hem grote nadruk werd gelegd op oudere gehuwde sociaal ingestelde personen. Geen enkel bezwaar zag hij, om geslachtsziektes uit te sluiten, in het gebruik van voorbehoedsmiddelen, zoals b.v. het condoom. Grote onzin vond hij ook het boerkaverbod en of de mensen nu God of Allah in een adem noemden vond hij helemaal niet absurd. Vermeldenswaard: Vroeger was oud-premier Piet de Jong marineofficier en aan boord van onze marineschepen huisden allerlei mensen met een verschillend geloof en toch gedoogden ze elkaar en was het onder zijn gezag één opererende eenheid van verdraagzaamheid. Tiny Muskens heeft zijn geloof ook altijd goed en vreedzaam uit weten te dragen binnen een gemèleerde groep van vele andersdenkenden.Tijdens zijn bisschopsperiode in Breda, die duurde van 1994 tot 2008, heeft hij zich gemanifesteerd als een hele goede bisschop en vooral de armen in zijn bisdom droeg hij een warm hart toe. Voor de tv heeft hij ooit gezegd dat als je, als arme drommel, van honger vergaat, dan is het niet zondig om een brood te stelen. Voor ereburger van de stad Breda Tiny Muskens is er op dinsdag 23 april om 11 uur een uitvaartdienst in de H. Antoniuskathedraal  van zijn voormalig bisdom, waarna deze geliefde bischop in alle rust bijgezet zal worden in het familiegraf van de Muskens te Elshout.

17-04-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Als we een kipgerecht gaan bereiden, ga dan zo'n kip halen bij een zaak, waarvan u weet dat ze daar prima spul verkopen. Vroeger hadden we zelf kippen, die overdag buiten liepen te scharrelen, bijgevoerd werden ze met kippenvoer met veel maïs er doorheen en tegen zessen in de avond togen ze allemaal op roest en 's nachts zaten ze in een houten lux kippenhok naast elkaar op stok om uit te rusten. Bij deze 40 kippen hadden we één haan lopen die de zaak in toom hield en 's morgens altijd om kwart voor zes begon te kraaien om ons in herinnering te brengen dat we op moesten staan om tijdig aanwezig te zijn in onze kloosterkerk voor het bidden van het eerste dagelijkse tijdengebed de Priem (Primam in het latijn wat betekent eerste gebed). Het slachten van dieren vond plaats op onze eigen kloosterboerderij. Zo begin jaren zestig mochten we zelf niet meer slachten en zo langzamerhand verdween ook onze boerderij, die afgebroken werd en met de uitgestrekte landbouwgronden verkocht werden aan een groot bouwbedrijf. Poeliersbedrijven zijn er weliswaar ook niet meer in overvloed, maar is er een in uw buurt, haal daar dat geslachte kippetje of haantje vandaan ter bereiding in uw keuken. In Vlaanderen gelden nog niet zulke strenge slachtwetten als in Nederland en vooral in West-Vlaanderen zijn er nog veel pluimveehouders met scharrelkippen en ook  particulieren die wat kippetjes rondom hun erf of huis hebben lopen. Ik wens al mijn lezers een fijn weekend en als ik zo naar buiten kijk, gaan we de goede kant op en kunnen we genieten van een mild lentezonnetje die ons weer wat opfleurt.

13-04-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Koriandrum Sativum, Ketoembar of wantsenkruid en dan hebben we het over koriander. Alle delen van de korianderplant zijn eetbaar en daarmee bedoel ik de gedroogde zaden die heel of in poedervorm in de keuken gebruikt kunnen worden; ook de verse of gedroogde bladeren van de plant zijn te verwerken.  Men kan het eten als groente, versnipperen boven klaargemaakte schotels en er zijn landen waar men er zelfs thee van zet. Een erg aangename lucht heeft koriander direct niet, maar toch is het een kruidensoort die onmisbaar is in allerlei Oosterse gerechten, gebruikt wordt het tevens bij wild-enwildsoepen, rode bietjes marinades en afhaalgerechten. Ook in speculaaskruiden is koriander verwerkt. Bij gepocheerde vis dien je altijd wat korianderblad te gebruiken. Sommige mensen vinden koriander niet lekker, vanwege de wat muffige geur, anderen proeven een zeepsmaak en een derde zegt dat het naar peterselie smaakt. In België wordt het als gruut (kruidenmengsel) zelfs gebruikt bij de bereiding van witbier. Met Koriander is het zo gesteld: "You love it or You hate it!" Heilzame krachten: Bekend is dat Koriander een goede invloed heeft bij mensen die last hebben van een opgeblazen gevoel en ook bij personen die veel last van maagzuur hebben is Koriander in elke vorm klaargemaakt een goed hulpmiddel om het hinderlijk gevoel wat te verlichten en/of weg te werken. Bij griep en zware neusverkoudheid schijnt Koriander ook al goed te wezen. Dus zo'n fluitje witbier van onze zuiderburen is niet te versmaden! De meeste koriander betrekken we uit landen van het Midden-Oosten en uit landen rondom het Middellandse Zeegebied. In India en China worden de bladeren van de koriander gekauwd in de overtuiging dat men dan gespaard blijft van veel ziektes. De oude Egyptenaren gebruikte tezamen met veel andere kruidensoorten Koriander als mengseltje om de lichamen van de overledenen te balsemen. Alles bij elkaar kunnen we spreken dat Koriander een onmisbare kruidensoort is die in geen huishouding en/of huisapotheek mag ontbreken. 








              

11-04-2013 om 15:15 geschreven door Broeder Everard

Ook in het klooster heb je tegenwoordig niet veel keuze meer als het om eten en drinken gaat. Vroeger hadden we grote landerijen, een eigen boerderij en grote voorraadcellen, waarin we alles lange tijd konden bewaren. Je wist wat je at en dat kun je tegenwoordig ondanks de overvolle winkels niet meer zeggen. Veel producten komen uit het buitenland en al die geopende handelssluizen van elders vallen moeilijk te controleren. Je hoort zo links en rechts wel eens wat. Pas hadden we producten die besmet waren met allerlei bacteriën en op TV hoorde ik dat er in Spanje spiervezels van honden in tomatenpuree verwerkt waren, bekend zijn tevens plofkippen uit mega-pluimveebedrijven die slecht van kwaliteit zijn, van tonijn in blik, waarin ook dolfijnenvlees verwerkt was en wat dus voor de gezondheid niet gevaarlijk is, maar wel duidt op oneerlijkheid in de handel, was die verwerking van paardenvlees in rundvleesproducten. Gelukkig zijn we hier in het klooster erg kwaliteitsbewust en zuster Mary die samen met broeder Gerardus zorgt voor de bevoorrading weten alles over eet-en drinkwaren en weten wat ze in huis halen. Vandaag heb ik een visschotel staan voor een doorsnee gezin dat tegenwoordig meestal bestaat uit vier personen en ik denk, als u dit gerecht klaar weet te maken, iedereen aan tafel er echt van genieten kan. Forelkwekerijen zijn er tegenwoordig in elke provincie wel gemiddeld een drietal en adviseren doe ik u daar het hoofdproduct voor deze maaltrijd van te betrekken.  

08-04-2013 om 12:47 geschreven door Broeder Everard

Het is van oorsprong een Italiaans gerecht en om het u gemakkelijk te maken, heb ik het recept en enkele ingrediënten voor u afgebeeld. De Pijnboompitten zijn afkomstig van een boom die we vroeger de mastboom noemde. In Breda is een aangrenzend bos naar deze boom genoemd. In pijnboompitten zitten veel vitamines en eiwitten. Tegenwoordig worden pijnboompitten veelal verwerkt in salades en maaltijden en  de vraag is groot en het aanbod hier in Nederland klein. We betrekken daarom ook pijnboomvruchten uit andere Europese en zelfs Aziatische landen en bij laatstgenoemde locaties is het toch oppassen geblazen. Of het door bespuiting van bomen komt is me niet bekend, maar wat ik wel weet is dat sommige mensen vooral van buitenlandse pijnboompitten het zogenaamde pijnboompittensyndroom kunnen krijgen. Het is een soort voedselallergie, waarvan je geruime tijd last kunt hebben door wekenlang een bittere metaalachtige smaak over te houden die de etenszin een hele poos kan afsluiten. Aan de groenteman of super-chef moet je absoluut vragen waar vandaan men die pijnboompitten betrekt. Genoemd in een van de voedselrubrieken noemt men het merk 'Pinus Armandii' als mogelijke boosdoener van voornoemd syndroom. Kortom; stellen kunnen we dat alle pijnboompitten uit Europese landen veilig zijn en alles wat van verderop komt, daar moet men mee oppassen! Gorgonzola is de bekende  blauwschimmelkaas uit Noord-Italië. Ik zou zo zeggen: ,,Haal de ingrediënten in huis en maak dit gerecht klaar!"

05-04-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In Frankrijk was er eens een beroemde kok en zijn naam was Fernand Point. De Oude Fernand heb ik persoonlijk nog gekend toen ik als kloosterkok een tijdje werkzaam was in een Waals klooster van de Benedictijnen te Chevetogne. Hij was twintig jaar ouder dan ik en als deze beroemde maitre de cuisine nog leeft is hij nu 100 jaar oud. Ongelooflijk wat Fernand in zijn keukenleven allemaal gepresteerd heeft. Met de paasdagen hadden we veel bezoek en als je voor een honderdtal mensen moet koken met slechts één keukenhulp, dan leg je het bijltje er gauw bij neer. We hebben het paasdiner van gisteren en vandaag dan ook betrokken van een cateringbedrijf uit deze omgeving. Vandaag Tweede Paasdag kon ik het toch niet laten en vanmorgen in alle vroegte heb ik een negental taarten bereid volgens een recept van Fernand Point. Vanavond bij de koffie krijgt iedereen een stukje Gâteau Marjolaine en ik denk dat onze gasten dit echt zullen appreciëren.

  
                Met moderne koeling de rusttemperatuur wat ingekort
                  

01-04-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard