Voedingswetenschappers van de universiteit te München hebben voor een tijdje terug vastgesteld dat bij het verhitten van aardappelproducten de giftige stof glycidamide vrijkomt. Al in 2002 werd geconstateerd dat bij gerede patatproducten ook al een verwant daarvan was aangetroffen en wel acrylamide. Al deze genoemde stoffen hebben de eigenschap tot een bepaalde celvorming in het lichaam en zijn dus kankerverwekkend.

Ja zult u zeggen, dan is het toch heel simpel om toevoeging van deze stoffen te verbieden en bij constatering van aanwezigheid hiervan de fabrikant of producent te bestraffen, maar zo eenvoudig is dit niet! Even een klein voorbeeldje. Toen ik in 1961 op een gegeven moment als keurmeester van levensmiddelen een klacht moest gaan controleren bij een mevrouw die bij een slager een stuk braadvlees had gekocht en hierbij een soort voedselvergiftiging had opgelopen, kwam ik erachter dat de desbetreffende slager geen enkele blaam trof, maar dat de schuld te wijten was aan het behandelen van het product. Zij had het vlees aan laten branden en dus ook het vet waarin gebakken was. Vetten hebben de eigenschap dat bij te hoge verhitting daarvan het vet zich gaat ontleden en hierbij scheikundig gevaarlijke nevenstoffen gaan vormen en ook als je bij het geheel wat water toevoegt en alles weer opwarmt en consumeert, dan word je daar echt ziek van.

Lange tijd is gedacht dat bij hoge verhitting de boel goed gaar werd, de frites mooi bruin, het brood flink doorbakken, gerede producten als kruidnootjes, speculaas, beschuit, cornflakes, crackers, chips, zoutjes, toastjes en mooi donker gekleurd roggebrood extra pikant, maar dat blijkt toch niet de beste manier te wezen. Alle koolhydraatrijke producten  die boven de 120 graden celcius verhit worden kunnen giftige stoffen bevatten en zijdelings noem ik hierbij ook de producten waarin vruchtensuikers of gewoon riet of bietsuiker in verwerkt zijn en ook niet te vergeten stoffen met veel gluten, zoals brood en andere graanproducten.

Je zou bijna zeggen dat we maar tot volledige rauwkost moeten overgaan. Inderdaad is er een grote toename van het eten van dergelijke producten. Vroeger bij ons thuis in de bakkerij en ons Horeca bedrijf besteedden we de uiterste aandacht aan de receptuur, de bak en kooktijd en niet vergeten de temperatuur. In de bakkerij vroeger hebben we nog met takkenbossen gestookt, nadien werkten we met een vlamoven, vervolgens zijn we overgestapt naar een brikettenoven. In de keuken hadden we vroeger zo'n ouderwets fornuis staan en nadien zijn we overgestapt op een groot elektrisch fornuis. We wisten alles wel op gelijkmatige voet te houden en er stond altijd wel iemand in de buurt van de oven of het fornuis om alles nauwkeurig in de gaten te houden.

Van glycidamide en acrylamide hadden we nog nooit gehoord en  carcinogene aandoeningen zoals huidkanker, borstkanker en baarmoeder/halskanker bestonden in die tijd niet of waren niet onderkend.

Ik weet dat er tegenwoordig haastig gewerkt wordt, geen moeder zie ik waakzaam bij het fornuis staan om de stoofpot in de gaten te houden. Toch zullen we bewuster onze levensmiddelen in huis moeten halen, meer aandacht aan het koken moeten besteden, ook buiten bij het barbecueën zullen we goed uit moeten kijken met  de braadjes op het rooster en willen we het helemaal goed gaan doen overgaan op zo'n dure Amerikaanse barbecue met alles erop en eraan.

Vermeld zij dat acrilamide ook aanwezig is in verfstoffen, plastics en veel verpakkingsstoffen. Door de toename van de ontelbare huishoudelijke middeltjes om de badkamer, het wc, tot het konijnenhok aantoe klaar te houden en niet te vergeten al die spuitbussen en weet ik veel kunnen, alhoewel alles op veiligheid getest is,  in combinatie met andere middeltjes ook weer scheikundige factoren een rol gaan spelen, waarbij het niet uitgesloten is dat dit de gezondheid ook kan aantasten.

Doe alles met beleid, denk aan uw gezondheid, wees niet angstig, maar bedenk wel dat voorzichtigheid nog steeds de moeder van de porseleinkast is!

26-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De aardappel behoort tot de familie van de nachtschaden en is afkomstig uit het hoogland van Peru. Na de verovering door de Spanjaarden voor ruim vier eeuwen terug  werd de aardappel aanvankelijk als sierplant ingevoerd. In de hongersnoden van de 18de eeuw ontdekte men zijn belangrijkheid. Toch was er enige overheidsdwang nodig, aleer de boeren en tuinders tot het algemeen verbouwen overgingen. De aardappelen zijn stengelknollen. Bij de meer dan 200 verschillende rassen vallen de bloemen voortijdig af; bij andere soorten worden ze niet meer gevormd, een bewijs dat de plant als zodanig onder menselijke verzorging ontaard is, omdat de bloemen en de vruchten voor de mens geen waarde hebben.

Men onderscheidt consumptieaardappelen, fabrieksaardappelen, aardappelen voor veevoer en pootgoed. Er zijn veel rassen in omloop zo bvb de vastkokende Accent, Bildstar, Redstar, Gloria, Laura en Nicola en de wat kruimige soorten zoals Alpha, Het Bintje, Doré, Irene en Eigenheimer. Een aardappel bevat 75 pct vocht, 20 pct zetmeel en 2 pct eiwit. Meestal worden de aardappels geschild gegeten en dat is in feite verkeerd, want daarmee haal je alle vitamine C bij de aardappel weg.

De beste grond om consumptieaaardappelen te verbouwen is kleigrond en de allerbeste piepels komen dan ook uit provincies met veel rivieren of de zee in de buurt. Aardappels worden verwerkt tot chips, aardappelschijfjes, patatjes en zoutjes. Doordat aardappels zoveel zetmeel bevatten worden speciaal op de veengronden gekweekte aardappelen verwerkt in de zetmeelfabrieken en ook van allerlei bindmiddelen worden van aardappels gemaakt. Zo maakten we vroeger bij ons thuis van een soort opgeklopte aardappelpapje plaksel voor het behang.

In de wetgeving met betrekking tot de verbouw van aardappelen komen veel bepalingen voor die genomen zijn in verband met bepaalde ziektes van dit gewas. Zo kennen we de aardappelmoeheid van de grond, die veroorzaakt wordt door uiterst kleine wormpjes en vandaar is ook een regelgeving ontstaan dat aardappelen niet steeds op hetzelfde stuk land verbouwd mogen worden. Berucht is ook de aardappelziekte. De verwekker is een zwam die bladeren doet verrotten en ook de knollen flink aanvreet. Deze ziekte zien we veelal in een vochtig en warm aardappelseizoen optreden. Verder kennen we bij aardappelen veel degeneratieziekten die door een bepaald virus veroorzaakt worden, zo bvb de bladrol, streep & mozaïekziekte. Men noemt deze aandoeningen ook wel systeemziekten. De overdragers of vectoren zijn bijna altijd de groene perzikbladluizen. De laatste aandoening komt tegenwoordig wat minder voor, vanwege het feit dat dat bij aardappelakkers tegenwoordig geen perzikbomen meer staan. Toch heb ik het voor drie jaar terug nog bij iemand in het Betuwse Gendt meegemaakt dat in de buurt van gewone fruitbomen op een stukje aardappelland bladrol was opgetreden. Als je een degelijke ziekte op het dak krijgt kun je het beste alles rooien en de hele zaak ter plaatse, maar dat mag niet meer, verbranden en hierna de grond een stoombeurt geven. Vermeld zij dat het loof van de aardappelplant giftig is en akkerboeren moeten uitkijken met kinderen dat ze niet op de bladeren gaan kauwen.

De aardappel is uit onze Europese cultuur niet meer weg te denken; het enige wat ik hier over de aardappel nog wil zeggen is: ,,Eet niet te veel piepeltjes, want door de aanwezigheid van veel zetmeel en bepaalde omzettingen hiervan in het lichaam kun je behoorlijk dik worden"! Altijd groentes bij de aardappelen serveren! Als je bvb op vrijdag gebakken krieltjes of schijfjes aardappelen eet, bak ze dan in plantaardige olie of vet en serveer er vis bij! Vooraf een bordje linzensoep en als toetje Yoghurt met bessen of bramensaus. Ik hoop dat mijn lezers wat meer over de aardappel aan de weet gekomen zijn; het is altijd leuk dat je in een tafelgesprek erover mee kunt praten. In mijn volgende stuk krijgt u iets te horen over kankerverwekkende stoffen, zoals acrylamide en glycidamide in ons voedselpakket en u zult zich afvragen waar broeder Everard deze wijsheid vandaan haalt. Kijk beste lezers, toen ik nog niet in het klooster zat, en dan hebben we het over begin zestiger jaren van de vorige eeuw, was ik Keurmeester van de Warenwet in het district Dordrecht  en ja, dat word je niet als je niets van levensmiddelen afweet en ook deze materie heb ik altijd bijgehouden; vandaar! Ik vind het zeker in deze tijd belangrijk om de mensen in begrijpbare taal in te lichten wat er allemaal aan de hand is en waarop men op zijn of haar hoede moet wezen bij het nuttigen van de voorgeschotelde spijzen of de producten die men in huis haalt.

Ruim gesorteerde groentehal met alles kersvers!

Hier wat verwerkte aardappelen

Dit is dan weer het kloostermopje van maandag 25 oktober 2010

25-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De dagen beginnen weer korter te worden, nog even en we gaan de klok weer een uur verzetten. Het is mistig en soms koud en gisterenavond om deze tijd vroor het hier in Angeren al een paar graden. Toen Soeur Marie voor het slapen gaan de hond er nog even uitliet waren op de parkeerplaats voor de kloosterpoort de autoruiten al bevroren. Dus beste mensen, het is ook weer tijd voor de winterkost en wat kunnen we dan beter bedenken dan die aloude Hollandse snert, die tegenwoordig tot in Curaçao, Suriname en niet te vergeten in emigratielanden zoals Canada, de USA, Australië en Nieuw-Zeeland ook al volop bekend is en klaargemaakt wordt. Hieronder volgen de recepten en neem ze even over, dan heeft u altijd alles over erwtensoep bij de hand!



Maak ook eens Lentse Boerenbrullufsnert klaar!

         Kant en klare snert in blik en van goede kwaliteit!
        
                     Wat voor ingrediënten hebben we allemaal nodig?
                

               
                     Die knolselderij beneden heb ik van broeder boer gekregen
               
                Soeur Marie bedient als eerste ordevrouw onze overste Geert
               

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren kwamen er binnen de Rooms Katholieke kerk er weer 5 heiligen bij. Nu is het zo gelegen dat niet alleen in het klooster maar ook gewoon in de burgermaatschappij er mensen zijn die dienen heilig verklaard te worden. Ik laat niet snel mijn tranen vallen, maar zondagmiddag zag ik in een tv-programma een Nederlandse vrouw die zich in India gevestigd had. We kennen India met zijn verschillende indelingen van mensenrassen en klassen. Over het algemeen weet ik veel over al dit soort dingen te vertellen, maar wat ik niet wist dat was van die achtergelaten weduwvrouwen.
 
Kijk, als in India je man komt te sterven, dan wordt gedacht dat die weduwvrouw goed af is  als ze bij de Heilige rivier de Ganges achtergelaten wordt en hierna in een soort heilige opvangruimte terecht komt. Geen kinderen, ooms, tantes of buren bekommeren zich verder om zo'n stumper. Nu is er in India een Nederlandse vrouw die deze vrouwen  van de straat haalt, ze onderdak geeft en te eten; dat noem ik nu eens solidariteit met je medemens in nood en zulke mensen zijn in mijn ogen echte heiligen.

Bij de personen die heilig verklaard werden was ook een zekere zuster Soeur Mary MackKillop (1842-1909) uit Australië. Al voor meer dan een eeuw geleden klaagde zij al geestelijken aan die niet volgens de regels der kuisheid leefden en zich vergrepen hadden aan jongens op internaten en aan misdienaars. Onmiddellijk hierna werd ze uit haar functie gezet en geëxcommuniceerd. Kijk, deze zuster is in mijn ogen zonder meer een heilige, maar was door Rome nooit heilig verklaard als binnen de Kerk al die troubles van de laatste tijd met verschrikkelijke vergrijpingen op seksueel gebied niet boven water waren gekomen. Voor mij persoonlijk vind ik het van Paus Benedictus zijn kant een goedmakertje en ik vind dat daar een gewone kloosterbroeder ook zijn eigen mening over mag hebben. 

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op 31 januari 2009 stortte ik plotseling in elkaar, lag ruim een half uur bewusteloos en vanaf die tijd ben ik in een andere wereld beland en heb mijn mobiliteit verloren, het is ook de periode van stilheid en verlatenheid om me heen geworden en kloosterlingen leggen de geloftes van trouw aan hun geloof, gehoorzaamheid aan het kerkelijk gezag, kuisheid en armoede af en sowieso moeten ze wat geloofsbeleving betreft allemaal een voorbeeld voor hun omgeving zijn. Al jaren zijn we in opspraak over medebroeders die er met de pet naar gegooid hebben. Bij de priesterwijding spreekt de bisschop de woorden uit: ,, Gij zijt  priester tot in de eeuwigheid"! En dat zinnetje moet vervangen worden met de volgende tekst: ,,U bent priester en blijft dit zolang gij u aan uw geloften houdt en deze niet verbreekt"! In het "Onze Vader" bidden we tot de Heer en ik citeer: ,, En leid ons niet in bekoring en verlos ons van het kwade"! Er zijn bepaalde zonden die je in je leven nooit mag begaan en een van die zonden is onkuise handelingen plegen met kinderen en dát in de ruimste zins des woords. Hierin ken ik persoonlijk geen gulden middenweg. In veel van mijn geschriften heb ik dit wereldkundig gemaakt en zelfs ondanks onze gelofte van Obedientia het hoogste kerkelijk gezag schriftelijk op hun nalatigheden gewezen.

De Heer die ons in alles voorgegaan is, heeft gepredikt dat het grootste gebod de liefde is en wat hij daarmee bedoeld heeft is ons ook bekend uit de Acht Zaligheden, waarin gewezen wordt op het begrip solidariteit met onderdrukten, mensen die arm van geest zijn, vervolgd worden omwille van de gerechtigheid etc. In de Acht zaligheden geeft de Heer ook een pluim aan de mensen die vrede voorstaan en dat krijg je niet als je mensen met andere opvattingen of een ander geloof gaat aanvallen. Als nederig kloosterbroeder heb ik altijd geprobeerd om mijn medemens bij te staan en vooral de Tien Geboden van de Heilige Kerk hadden mijn aandacht. In feite mogen we als kloosterling niet in opstand komen door onze driften naar buiten te laten treden, maar de laatste maanden heb ik ontzettend geworsteld om me te beheersen en dit is me gelukt, maar op schrift heb ik die verlatenheid uitgedrukt met één woord en dat was: kilheid! 

Voor jaren geleden kwam ik op zekere dag ongeveer dezelfde Tien Geboden, verpakt in een wat ander jasje, tegen en ik hoorde Mozes vanaf de berg Tabor zeggen: ,, Broeder Everard volg deze ploeg"!-,  en vanaf die dag was ik plotseling SP'er geworden. 
Graag had ik naarbuiten ook actief gebleven maar niemand schonk enige aandacht aan me, ook van partijzijde liet men het afweten.

Ruim drie jaar heb ik op een van mijn websites de SP lof toegezwaaid om aandacht te vestigen op hun sociaal programma, maar sinds ik erachter gekomen ben dat mooie regels en geboden niet nagekomen of nageleefd worden en meer als een soort fuik dienst doen, waarin de vis gevangen moet worden, ben ik gestopt met al mijn politieke activiteiten en heb me ook als lid bedankt. Vroeger stemden wij als kloosterling allemaal op de Katholieke Volkspartij, die nu CDA heet, maar echt óók deze club van medebroeders is de weg naar Emmaus kwijt en is afgebogen richting Sodom en Gomorra. Nee, vroeger was het allemaal wat fleuriger en ik herinner me nog de tijd dat mijn biechtstoel naar de refter werd geschoven en gebruikt werd als stemhokje. Na afloop van de stemming trok broeder koster een paar flessen miswijn open en hadden we de grootste lol.

Tegenwoordig stemmen we allemaal in het dorp, maar zoals de zaken er nu voorstaan zullen ze weinig vertegenwoordigers van onze communiteit op 2 maart 2011, of mogelijk als onze gedoogregering vroegtijdig valt wat eerder, nog in het stemlokaal ontvangen en als je het mij vraagt wordt de spoeling dun en mogelijk kunnen ze het stemlokaal dan nog open houden voor een of andere barmhartige Samaritaan uit ons dorp  die zijn stem nog wilt komen uitbrengen, maar uit het stemlokaal verwijderd wordt omdat hij wel Nederlander is maar als Samaritaan een tulband op zijn hoofd heeft wat volgens de nieuwe wetregels voor autochtone medeburgers verboden is.

We zitten in de oktobermaand, ook wel wijnmaand, rozenkransmaand of zoals mijn vriend Rabbi Lazerov zegt de Maresjivan. Het is ook de maand van de sterrenbeelden Weegschaal en Schorpioen. Zinnebeeldig is oktober gekoppeld aan de Romeinse wijngod Bacchus en de Griekse Dionysos. Vroeger hadden we de Gregoriaanse kalender en de eerste maand was niet januari maar maart en de achtste maand die daarop volgde heette Octo en daarvan nu is oktober afkomstig.

Klik http://toinevanbergen.web-log.nl en hier kunt u kennismaken met  een paar nieuwe weldoeners n.l. provinciaal bestuurder Toine van Bergen  uit Nijmegen en Henk Miedema uit Nunspeet.      

13-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vandaag vieren we het patroonfeest van de Heilige Franciscus van Borgia. Hier hebben we een pater Jan die als kloosternaam zijn naam draagt. Viert er een zuster, pater of broeder haar of zijn naamfeest dan wordt de menukeuze overgelaten aan de feesteling.
Pater Franciscus heeft voor deze dag als voorgerecht pompoensoep  met Parmezaanse kaas gekozen en die heb ik gisteren al klaargemaakt.  Een dergelijk soep moet je vanwege een lekkere volle smaak wat eerder bereiden!

Tijdens het diner in de refter wordt er altijd een stukje voorgelezen over het leven van een heilige, vandaag is mij die eer gegund en wat ik te vertellen heb is natuurlijk ook voor de lezers van Broeder Everard met Kloosterrecepten mogelijk interessant.

Franciscus werd geboren in 1510 en kwam uit een zeer voorname familie. Heel lang was hij in dienst van keizer Karel de 5de en als eretitel droeg hij de naam van onderkoning van Catalonië. Hij was getrouwd en had 8 kinderen. Toen zijn vrouw kwam te overlijden
trad hij in bij de Jezuïeten en leidde een leven van strenge boete en zelfverloochening. Uit nederigheid weigerde hij alle kerkelijke waardigheden. Op aandringen van zijn medebroeders bij de Sociëteit van Jezus werd hij in een later stadium de derde Generale Overste van de Jezuïeten.
Toen hij het klooster intrad heeft hij veel van zijn bezittingen aan de Paus geschonken. De familie Borgia was schatrijk  en zeer vrijgevig. Ze waren daarentegen erg hartstochtelijk en gingen op seksgebied hun boekje nog wel eens te buiten door hun buitensporige uitspattingen. Over het geslacht Borgia zijn talrijke boeken geschreven met als hoofdpersoon Lucretia Borgia. Zij leidde het leven van een nymfomane en door haar aantrekkelijkheid wist ze veel voorname mannen te bewerken en aan haar te binden. Ik had in de refter ter gelegenheid van het naamfeest van pater Franciscus al een schildereij opgehangen van zijn beroemde 'zuster Lucretia', maar deze is op last van overste Wilderman verwijderd, wat me niet belet heeft om een kopie van dat prachtige werk van de beroemde schilder Matserelli op dit blogje te brengen.

Beste lezers, geniet naar hartelust en tot een volgende keer maar weer! 

10-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op deze dag is het de gewoonte om op de feestdag van de Heilige Franciscus van Assisië wortelenstamppot met hachee, een rookworstje of van dat lekkere rund borstrib, ook wel klapstuk genoemd te eten. Het was broeder Wilhelm  uit het Duitse Franciscanerklooster uit Munster, waarvan ik dit overgenomen heb, met dien verstande dat ze in 'dat 5-sterrenhotel' wat meer edele delen verwerken en wel in stukjes gesneden gebraden fazantenvlees.
Ooit heb ik dit als jongeman gegeten toen we op evacuatietocht op 26 oktober 1944 een dagje verpoosd hebben in het Overijsselse Lettele. Het was een heel vroom plaatsje en de kerk daar is naar de H. Nicolaas genoemd staat me voor, maar ik heb er destijds geen Franciscanen ontmoet.

We kennen allemaal onze winterwortelen, die we hier in Angeren 'Wienterpe`je' noemen. Die gaan we schrapen, schonen en in repen of schijfjes snijden en brengen ze aan de kook, hetzelfde doen we met onze aardappeltjes. Hier in het klooster hebben we van die grote pannen, ik heb zelfs nog met grote ketels gewerkt, maar nu de gemeenschap steeds dunner wordt, minder hard gewerkt en ook aanzienlijk minder gegeten wordt door de oudjes hier, kunnen deze pannen ermee door. We zijn een echt gezondheidsklooster, want zout op de groentes doen we al sinds jaren niet meer en over de aardappels strooi ik altijd een half handjevol zeezout. Als onze ziekenbroeder bij iedereen de bloeddruk meet, dan is het de 95-jarige pater Kwakkel die wat aan de hoge kant zit met 190/100, maar zuster Lidwina met haar leeftijd van 93 heeft een hypertensie van 120/80 en vorige week vrijdag met boodschappen doen op de markt te Arnhem vroeg een voorbijganger ons of we vroeger aan atletiek gedaan hadden.

Uitgaande van een gezin van 5 personen bij u thuis, dus vader, moeder en drie kinderen, komt u met een ruim kilootje aardappelen en een kilo winterpenen  een heel eind in de goede richting. Je kunt door de stamppot verder van alles heen werken, zoals bvb een pot witte bonen, wat gebraden spekkaantjes, een scheutje azijn, wat water of in plaats van die twee laatste componenten een ampul witte wijn wat ik altijd even leen bij de Lange (pater Laurentius) die deze wijn bewaart in het 'wijnmisrek'  in de koele sacristie. Ik weet niet of u liever de grove mosterd door of in de stamppot wilt hebben en daarom is het beter om ingrediënten, die sommige er dan toch nog graag bij willen doen, apart op tafel te zetten.

Van 400 gram rundpoulet, drie uien, 50 gram boter, wat bloem, een paar laurierblaadjes, 6 peperkorrels, wat kruidnagelen ( heel goed voor de hypertensie) en een ruim 1/2 litertje runderbouillon heb je al gauw een lekkere hachee gemaakt. Wil je uitsluitend fazantenvlees aan de stamppot toevoegen, kook of braad het niet te gaar!
In een oven op 180 graden C met een braadtijd van 8 tot 10 minuten zit je goed!  Er zijn koks, die als ze fazant gaan braden hem of haar een jasje van katerspek aantrekken, maar dat is niet nodig als je de braadtijd maar niet te lang aanhoudt.

Ja, we hebben van allerlei moderne mixertjes in onze kloosterkeuken, maar tóch gebruiken we die ouderwetse roestvrij stalen stamper uit grootmoederstijd om de boel fijn te maken. Als mij of soeur Marie dit niet lukt, halen we zuster Constantina uit Turkije erbij, die in de jaren 50 van de vorige eeuw wereldkampioene gewichtheffen geweest is. Vorige week vielen onze monden van verbazing open toen ze met een geslacht varken op de rechter-schouder richting de diepvries liep en ik uit beleefdheid de kluisdeur nog even voor haar opengemaakt heb.

Ik hoop dat eenieder met de lekkere stamppot tevreden is, want we hebben vandaag als nagerecht alleen maar een sappige conference-peer uit de kloostertuin.  Eet smakelijk kloostervrienden!

      Trots hier zijn we op plaatsgenote meesterkok
      Angelique Schmeinck
       
Vorig jaar hadden we in Nederland een recordoogst aan tomaten

04-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

01-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard