Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
25-02-2012
ALLES OVER DE GROENTE WITLOF
Witlof wordt ook wel Brussels lof genoemd, omdat het voor het eerst gekweekt werd in de botanische tuin te Brussel; De tuinier die deze groente, welke zonder zonlicht kan groeien, in 1830 uitvond was de Belg Fransiscus Bréziers. Witlof kan zowel gekookt als rauw gegeten worden. Witlof behoort als groente tot de cichoreiachtigen, waaronder ook andijvie en Roodlof gerekend kan worden. Witlof wordt overheersend in België en Holland gekweekt en roodlof in de Italiaanse streek Veneto met als belangrijkste kweekplaatsen Verona en Treviso e.o. Witlof bevat veel gezonde bestanddelen en kenmerkend is de wat bittere smaak: Als we het over witlof, bitterkoekjes of bittere chocolade hebben, wordt vaak het volgende gezegde aangehaald: 'Bitter in de mond, maakt het hart gezond' ! Hier beneden vindt u wat recepten, een voedingswaarde tabel, afbeeldingen van witlof en de dagelijkse tafelmop die vandaag gebracht wordt door gedoogoverste Geert Wilderman, die deze week zijn leesbeurt heeft. Voordat ik dit stukje op mijn site bracht was ik aan het kijken naar de eerste voorjaarsklassieker 'De Omloop van Het Volk' die vandaag gereden werd en ik denk dat de 23-jarige winnaar Sep Vanmarcke uit Kortrijk beslist Witlof heeft gegegeten en bitter was de nederlaag van Tom Boonen die op de meet als gerenommeerde spurter in Gent zijn Waterloo vond. Namens de kloostergemeenschap hier gefeliciteerd Sep en ook hulde aan Loes Gunnewijk uit het Nederlandse Groenlo, die als 31-jarige outsider bij de dames de Omloop 2012 op haar naam wist te brengen.
VLAAMSE WITLOOF MET EEN SAUSJE ERBIJ
25-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vandaag op Aswoensdag is de veertigdaagse vastentijd ingegaan en als we die periode van versterving achter de rug hebben gaan we het Hoogfeest van Pasen vieren. In deze tijd, voor velen van kommer en kwel, hebben de meeste onder u toch nog carnaval gevierd. Gisterenavond hebben we hier in het klooster een leuke avond gehouden en ik heb zelfs nog een dansje gemaakt met de nog kwiek op de been zijnde zuster Ursula. Vandaag is vanuit Brazilië hier in het klooster aangekomen broeder Panka da Silva en vanmiddag onder het diner vertelde hij ons iets over die grandioze carnavalsoptochten in Rio en meegebracht heeft hij wat leuke foto's die u iets laten proeven van de carnavalssfeer in dat prachtige Brazilië. Vanmorgen op het koffieuurtje had ik hier in het klooster nog een biechteling die helemaal overstuur was dat hij pas om 1.30 uur vannacht thuisgekomen was en vanmorgen hier in het klooster de vroegmis van 5,30 uur had laten lopen en dus nog geen askruisje ontvangen had. Ja zelfs onze gedoogoverste Geert Wilderman deed een oogje dicht toen ik die arme kerel, in geestelijke nood verkerende man, alsnog het askruisje op zijn voorhoofd plaatste. 40 Dagen lang heb ik ook het snoeptrommeltje van zuster Borgia op de slotgang in mijn kamertje staan en dit omdat ze zich moeilijk kan beheersen zodra koekjes, zuurtjes of Belgische pralines in zicht zijn en al dat lekkers mag je pas weer aanraken zodra op paaszaterdag de klok 12 uur geslagen heeft. Het valt allemaal niet mee beste mensen, en van mij hoeft u echt niet aldoor te vasten, maar wat ik u wel vraag is om eens een bezoekje af te leggen bij zieke en eenzame mensen, die als het ware in een dorre woestijn rondlopen en hunkeren naar liefde van de medemens. Ga er desnoods een dagje mee naar buiten of wip even aan in een omgeving waar ze zich thuisvoelen! Ik wens u allemaal een bezinnende vastentijd waar vreugde in uw ziel tot wasdom, bloei en ontplooiing komt!
EEN EN AL KLEUR EN VREUGDE! OOK DE GEHANDICAPTEN ZIJN VERKLEED EN BLIJ
BLIJE GELOVIGEN DIE HET ASKRUISJE KOMEN HALEN
22-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Onze Gelukwensen aan Kardinaal Willem Jacobus Eijk!
Op 11 december 2007 werd Willem Jacobus Eijk aartsbisschop van Utrecht. Monseigneur Eijk heeft het niet makkelijk gehad en misschien komt dat ook wel, omdat hij aangetreden is in een woelig kerkelijk tijdperk, waarbij de katholieke Kerk van alle kanten aangevallen is. Als bisschop was hij een man die de discussie over allerlei problematiek niet ontweek en daardoor mogelijk onbedoeld bepaalde groepen van mensen binnen en buiten de kerk hiermee voor het hoofd gestoten heeft. Het is een geleerde man met doctoraten in de filosofie, theologie en medische ethiek. Daarbij heeft hij in Rome ook nog een licentiaat behaald in de moraal theologie. Als je tegenwoordig als geestelijke bepaalde geloofspunten verdedigt loop je al gauw het risico met je omgeving in conflict te komen. Het brengt ook de tijd met zich mee. Ik herinner me nog als seminarist (vlak na de Tweede WO) de periode dat we op de zaterdagavonden een discussie hielden over geloofsaangelegenheden en soms ging het er fel aantoe, maar in die tijd accepteerde iedereen zijn bestreden gelijk of ongelijk en heel bevredigend kwam het over dat je van de dertig andersdenkenden een ruime meerderheid had overgehaald die op jouw golflengte waren gaan zitten. Op 18 februari j.l. heeft Paus Benedictus XVI aartsbisschop Eijk verheven tot Kardinaal en ik denk dat de 58-jarige hoogwaardigheidsbekleder Kardinaal Eijk met zijn kennis en inzichten op de duur toch de goede koers aan de katholieke Nederlandse kerkgemeenschap weet te geven. Ik heb nog altijd een rozenkrans bij me die hij wel op een heel speciale plek gewijd heeft en dat was voor zes jaar terug in een lift in het hospitium van het Maria's bedevaartsoord te Banneux (Be). Ik heb toen over oppervlakkige ditjes en datjes ook nog even een leuk praatje met hem gemaakt. Moge Kardinaal Eijk van ons aller Heer de kracht krijgen om zijn taak waardig te vervullen!
19-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Als je stoofpot klaarmaakt, kun je er van alles bijdoen en laat uw fantasie maar werken! Om deze tijd van het jaar komen vleeseters en mensen die in de kou moeten werken goed aan hun trekken. Je kunt deze kost, net als erwtensoep met alles wat er inhoort of wat ook zo lekker is wortelenstamppot, rekenen tot een echte stevige winterkost en mensen die in de openlucht werken mogen best verwend worden door bij die stoofpot tevens een flesje trappistenbier als tussendoortje ook op tafel te hebben. Vandaag zitten we met 8 man aan tafel. De rest is op retraite in het Italiaanse Palermo met als boetedoener een zekere Silvio Berlusconi, die omat hij ondeugend is geweest drie jaar in dit Karthuizerklooster moet doorbrengen. Hier beneden heb ik wat schotels met stoofpot afgedrukt en ook zie je mooie opgemaakte stoofpotschotels met wat groentes en frites erbij. Natuurlijk ontbreekt het speciale klooster stoofpotrecept ook niet en deze keer is het broeder Everard die vandaag een stukje uit de bijbel mag lezen en de mop van vandaag op zijn manier lanceert. Ik wens u veel succes met de bereiding van uw stoofpot en eet er smakelijk van!
Op inzet ziet u een uitgeholde pompoen met stoofvlees ....heerlijk!
Hier een stoofpot met pruimedanten er tussengevoegd
16-02-2012 om 16:05
geschreven door Broeder Everard
Voor enkele jaren terug was ik in een klooster te Limburg. Ze hadden daar 80 hectare grond en doorverhuurd aan enkele boeren uit die streek. Een van die boeren had daar 20 hectare vol staan met knolselderij en om dat gewas te rooien had hij een speciale rooimachine waarmee de volwassen knolletjes uit de grond getild werden. De vraag naar knolselderij is in het late najaar en de winter groot, want dan wordt er volop erwtensoep gegeten, waar rijkelijk knolselderij in verwerkt wordt. Je hebt ook nog blad-, struik-of bosselderij, maar dan hebben we het over een tuinkruid die vergelijkbaar is met selderij, maar stukken aromatischer van smaak. Je kunt bij wijze van spreken het in een grote pot op je terrasje verbouwen of buiten in je moestuinhoekje. Bij selderij hebben we naast knolselderij ook te maken met bleekselderij en snijselderij. Van bleekselderij worden de bladstelen gegeten, maar ook de bladeren. Van de snijselderij kunnen de blaadjes en ook de bladstelen verwerkt worden. Snijselderij wordt zowel onder glas als in de volle grond geteeld. Voor de teelt onder glas wordt in september gezaaid met oogst in december tot maart. In de volle grond wordt half april tot eind april gezaaid. Hier in het klooster hebben we dit ook jaren lang verbouwd en weet je wat zo fijn is dat je er een keer of drie van kunt oogsten, want het afgesneden blad groeit telkens weer aan en je hebt er tot begin oktober nog plezier van. Bij die snijselderij heb je ook nog soorten en dan hebben we het over Amsterdamse Fijne Donkergroene, die zowel onder het glas als in de volle grond gedijt en heel aromatisch van smaak is. Verder kennen we de Gewone Snij (zie inzet) die voornamelijk buiten geteeld wordt en dan is er ook nog Zwolse Krul, die zowel onder glas alsmede in de volle grond buiten tot wasdom komt en heel fijn van smaak is. Ik heb wat soorten voor u afgebeeld en tevens is er een staatje bij, waar in het kort de selderij geschiedenis in verwerkt is. Ik wens u veel leesplezier en hoop hiermee dat uw kruidenkennis weer wat opgefrist is en dit met de groetjes aan alle lezers van mijn kloosterreceptenblog.
Boven knolselderij rooimachine, beneden gereed om te veilen HIER BENEDEN ZIET U VOLOP BLADSELDERIJ ZO ZIET BLEEKSELDERIJ ER UIT!
15-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Sempervivum tectorum betekent altijd op daken levend en die latijnse benaming staat voor huislook (zie inzet) We woonden vroeger in Huissen in een groot zakenpand aan de Karstraat f 162. Grote gedeelten van het dak waren begroeid met huislook. Het is een enorm snelgroeiende plant die zich openbaart in mooie rozetjes. Huislook wordt ook wel donderblad genoemd. Ofschoon we op ons pand een bliksemafleider hadden staan was mijn moeder ervan overtuigd dat al dat huislook op het dak meer bescherming gaf aan mogelijke blikseminslag dan die van de daknok aflopende koperen, in de grond verdwijnende, dunne buis van Benjamin Franklin. Tegenwoordig zie je met al die nieuwe huizenbouw en moderne dakbedekkingen bijna geen huislook meer. Soms kom je het nog tegen in mostuintjes en op balkons. Met het vertrek van al die oude planten en in het wild groeiende kruiden is de volksgezondheid hoe langer hoe verder van moeder natuur afgedwaald. Moest ik vroeger bij storm wat kapotte dakpannen vervangen, dan kwam ik van allerlei onder het dak verblijvende vogeltjes tegen die zich heerlijk verscholen hadden en volop over voedsel beschikte wat op het dak groeide en ook duizenden insecten hadden hun optrekje daar gevonden. Met huislook kun je allerlei kwalen genezen: Met het sap uit de verse blaadjes kan men wratten wegwerken, insectensteken (b.v. van wespen) en brandnetelblaren bestrijden, je kunt er je huid mee verfraaien door een gezichtsstoombad te nemen door wat rozetjes in heet water te leggen en als je van de blaadjes thee zet, dan is het ook een uitstekend middel tegen keelontsteking, bronchitis en mondslijmvliesaandoeningen, zoals spruw bij kinderen en het schijnt ook goed te zijn om die vervelende aftjes in de mond weg te werken. In ons klooster is op last van gedoogoverste Wilderman voor een paar jaar terug al het huislook van het dak verwijderd en waarom is voor ons nog steeds een groot vraagteken.
12-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Dankbaar mogen we de Fransen zijn, want het was de kok van de Franse Edelman Louis de Béchamel die heel de wereld in extase heeft gebracht met zijn overheerlijke sausjes. Mogelijk bestaan erin de wereld wel een miljoen diverse sausjes, want dagelijks zijn koks, huisvrouwen en huismannen druk met het koken en sausjes bereiden. Een ware grote saus ontstaat nimmer door maar wat bij elkaar te gooien: roeren, pruttelen en klaar. De basis van een goede saus is altijd het inkoken en nog eens inkoken; verder de allerbeste grondstoffen en een royale hand. Uit benepen zuinigheid is nog nooit een goede saus geboren. Wat bij het maken van een saus heel belangrijk is, dat is een goede ruime pan met dikke bodem. De bruine (espagnole) en de blanke (béchamel of velouté): Heel vroeger bond men sauzen met broodkruim, nadien gebruikte men roux, verhit vet en bloem, om een mooie bruine saus te creëren. In vele keukens begaat nen de fout te denken dat, als er maar een pan met blanke en een pan met bruine saus is, men alle sauzen kan maken simpelweg door er truffel, madera, tomatenpuree of kreeftboter eraan toe te voegen. Dit is echt een misvatting! Een moedersaus kan immers op vele manieren tot stand komen, met wildbouillon of met kippenbouillon, met rode of met witte wijn, met eindeloos gevarieerde kruidenboeketjes. En wil men de saus aller sauzen componeren, dan zal men reeds bij de moedersaus rekening moeten houden met de sausvariatie. Vandaar dat men dikwijls bij een maaltijd en famille, waar moeder de vrouw of pa de huisman met eindeloos geduld en liefde de saus heeft bereid, een betere saus proeft dan in een restaurant, waar vaak uit één pan espagnole zowel de sauce périgueux als de sauce grand veneur, de sauce bordelaise, de sauce bigarade, de sauce robert en de sauce madère voortkomen. De moeilijkste sauzen zijn de sauces véritables, die niet met een roux, maar met eieren worden gebonden, zoals de sauce hollandaise, die zelfs bij een ervaren kok nog wel eens mislukt. Het grote geheim van alle met eieren gebonden sauzen is de temperatuur van de verschillende ingrediënten, die nooit te warm of te koud mogen wezen. Diverse leerboeken der kookkunst vermelden wat foefjes hoe men een mislukte sauce hollandaise weer redelijk goed op tafel kan brengen. Nee, met een dergelijke poespas houd ik me niet op! Serveert men een goed stuk vlees of een nobele vis met één van de grote Franse sauzen, dan geeft men zowel vis en vlees als saus alle eer die hun toekomt en verdoezelt men deze volmaakte harmonie niet met brutale bijzaken, die de aandacht afleiden en de eenheid verstoren. Ananas en gember, banaan en paprika, en wat voor exotische zaken er verder in de mode mogen zijn, kunnen soms allerleukst wezen en bepaalde gerechten pakkend versieren, bij de sublieme en geraffineerde eenvoud van de grote klassieke sauzen misstaan ze enigszins. Men hangt de Venus van Milo geen glinsterketting om ! Toch in deze economische crisistijd moeten we een goede keuken budgettering eropna houden en daarom heb ik voor u een interessante site opgezocht met vele kooksnufjes en ook de sauzen komen hierin ruimschoots aan de orde. Klik http://www.robsbudgetmenus.nl/ en ga naar de rubriek specials en sauzen!
07-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Op plaatsen waar voedsel bereid wordt of opgeslagen dient het kraakhelder te wezen en de persoon die het voedsel bereid moet altijd zorgen dat zijn handen schoon zijn. Volgens de Warenwet is het verboden om in een bedrijfskeuken dieren eropna te houden, Dus een hond in de keuken of stiekem onder de tafel in het restaurant waar je dagelijks gaat eten is uit den boze. Bekend is dat in varkens-en ook rundvlees eitjes kunnen zitten van de lintworm. Je hebt tegenwoordig in de keuken van allerlei hulpmiddeltjes om voedsel zonder er ook maar met de handen aan te komen te bereiden. Om eerlijk te zijn werk ik nog vaak ouderwets en b.v. soep-en gehaktballetjes draai ik nog met mijn handen en ook bij het kneden gebruik ik vaak uitsluitend mijn handen. Lintwormen zijn platachtige wormen, die als parasieten leven in de darm van mens en dier. Zij bezitten geen mond of darm, maar nemen het reeds verteerde voedsel van hun gastheer door de huid op. Hun lichaam bestaat uit een keten van gelijkwaardige individuen, die men leden noemt. Zij ontspruiten aan het achtereinde van de kop, die als hechtapparaat met zuignappen en soms met een krans van haakjes is uitgerust. De oudste leden zitten vol met talrijke rijpe eieren en worden door de uitwerpselen verwijderd. Komen de eieren in een tweede gastheer terecht, dan ontwikkelen zij zich tot zeer kleine larven met zes kleine haken, die we hakenbol noemen. Zij dringen langs de bloedbanen de spieren, de lever of de hersenen van de tweede gastheer binnen en worden daar tot blaaswormen of vinnen. Een vin is een blaasje dat één lintwormkop of bij vele soorten ook meer koppen bevat. Komt vinnig vlees in de maag van een eindgastheer, dan ontstaat uit elke kop een nieuwe lintworm. De belangrijkste zijn: 1. De gewapende lintworm met vier zuignappen en twee hakenkransen. Hij leeft geslachtsrijp in de darm van de mens en kan tot 5 m lang worden. De vin leeft in het varken. 2. De ongewapende lintworm met zuignappen, doch zonder hakenkrans; hij leeft geslachtsrijp in de darm van de mens, bestaat uit duizenden leden en wordt 10 meter lang. De vin hiervan leeft in het rund. 3. De brede lintworm met twee zuiggroeven langs de kop; hij komt als rijpe worm van 9 meter lengte bij mensen voor die in streken met veel meren wonen. Zijn vin leeft in zoetwatervissen. 4. De hondenlintworm, een halve m lang, die geslachtsrijp in de darm van de hond leeft. Hij bestaat uit slechts drie leden. De vuistgrote vin bevat talrijke koppen en parasiteert-vaak met dodelijk gevolg-in de mens, vooral in de lever, de longen en de hersenen. De microscopisch kleine eitjes kleven aan de vacht en aan de tong van de hond. In oude lectuur vond ik de zin dat men zich nooit door honden moet laten likken. Inderdaad kun je via je hond zo'n gastheer op visite krijgen, maar de kans is één op 1000.Vastgesteld is ook dat honden op hun tong bepaalde genezende stoffen hebben zitten die verder geen ander dier bezit. Loslopende en wilde honden, waar je wel mee moet oppassen, tref je hier in Nederland en België weinig aan. Ter geruststelling heb ik een veterinair parasitologische website voor u opgezocht waar veel te lezen valt over de hondenlintworm. Klik op de volgende link: http://www.wormbestrijding.nl/hond_worm2.htmlWaarschuwing: Vlees moet er fris uitzien, geen apart afwijkende reuk hebben, eet ook nooit rauw vlees, b.v. een gedraaid soepballetje, en ga naar de dokter als u vermoedt dat een van uw gezinsleden last heeft van een lintworm. Verlaat een lintworm via de ontlasting uw lichaam, let er dan vooral op of de kop van deze worm er ook bij zit; zo niet, meld dit dan onmiddellijk bij uw huisarts, zodat deze u verder kan helpen of verwijzen!
03-02-2012 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Maria Lichtmis op 2 februari was vroeger een belangrijk kerkelijke feestdag met lichtprocessies en vele andere mooie gebruiken. Vandaag zijn al die kerkelijke feestdagen, zeker hier in Holland, totaal verwaterd en spelen bij de generatis van na de jaren '60 van de vorige eeuw geen enkele rol meer. De ouders van ons aller Heer waren joden en de Heer is dan ook volgens Joods gebruik besneden en moeder Maria heeft volgens de Joodse Wetgeving (Mozes) binnen de 40 dagen na de geboorte van haar zoon Jezus ook de tempelgang naar Jeruzalem gemaakt om een reinigingsoffer in de tempel te brengen. Deze kerkgang van moeders die pas een kindje gekregen hadden, kenden we hier vroeger ook, ofschoon hier niet de betekenis achterstak van het brengen van een offer of wat anders. Nee, deze kerkgang van moeder, met of zonder haar gebaarde kind erbij, was bedoeld als een soort dankoffer, waarbij zowel moeder als kind door een priester gezegend werden. De meeste katholieke vrouwen hebben deze kerkgang altijd ervaren als een vernedering. Vroeger als misdienaar in onze parochiekerk en later als seminarist vond ik het altijd vreemd dat zo'n vrouw zonder de aanwezigheid van haar man op een bidstoel geknield vlakbij het altaar geplaatst werd, waarbij de indruk gewekt werd dat we te doen hadden met een onkuise en gevallen vrouw die van haar zonde bevrijd en gereinigd moest worden. Veel priesters hadden daar dezelfde mening over en symbolistisch kwam die ceremonie van de 'gevallen moeder' met een brandende kaars (onstoken kaars staat voor reinheid en licht) in haar hand bij de aanwezige gelovigen ook als zodanig over. Toch had de kerk van vroeger met al die ceremonies wel iets en ergens hunker ik weer naar die tijd terug, maar dan wel op een manier waarbij we allemaal gezamenlijk bij die plechtigheden betrokken worden. Nu alles maatschappelijk zo slecht functioneert en veel mensen in geestelijke en financiële nood verkeren is het niet meer dan een plicht van de kerkgenootschappen om deze mensen te steunen en zonodig te helpen. Misschien komt het dan ooit nog nog weer goed met de Kerk en al die gelovigen die vanwege wantoestanden binnen dit instituut niet meer in de boodschap van het Evangelie geloven. Op 3 februari herdenken we de heilige Blasius, bisschop en martelaar. Toen hij in 316 na X naar de executieplaats gebracht werd ontmoette hij een moeder met een kind die een visgraat in haar keel had zitten en daarbij dreigde te stikken. Richting dit kind gaf Blasius de zegen en gelijk was zij van haar benauwdheid bevrijd. Een kerkelijk gebruik is het om op die dag de Blasiuszegen te geven, waar een priester twee gekruiste kaarsen om je nek houdt en hierbij een gebed uitspreekt om je te vrijwaren van benauwdheidsziektes. Op 14 februari herdenken we de heilige Valentinus, priester en martelaar, die in 269 na X door verkondiging van het Christelijk geloof in opdracht van keizer Claudius onthoofd werd. Het was zeker voor die tijd een modern priester die jonge paartjes, die moesten trouwen, verliefd waren, maar van hun ouders overal vanaf gehouden werden, in de echt verbond. Anno deze tijd vieren we Valentijnsdag door heimelijk leuke boodschappen, presentjes, mailpost of anderzijds te sturen naar iemand waarop we verliefd zijn. Ik doe er ook aan mee en verras verschillende kloosterzusters in binnen en buitenland door ze een ludieke boodschap te sturen. Broeder Everard heeft het vooral voorzien op die overigens knappe maar hele strenge zusters van de ouderwetse stempel. Niet doorvertellen mijn beste lezers en vooral niet aan onze gedoogoverste Pater Geert Wilderman, want dan raken de poppetjes aan het dansen!
01-02-2012 om 19:14
geschreven door Broeder Everard
