Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
21-11-2011
HOOPVOL OP WEG
Gisteren werd in de meeste kerken het feest van de Heilige Caecilia herdacht, een martelares uit de tweede eeuw na Christus. De eigenlijke herdenkingsdag is morgen op 22 november. Zij is de patrones van de muziek, instrumentenmakers en zangers. Op 26 november herdenkt de kerk de Heilige Silvester (1177-1267) en op dezelfde dag tevens de H.Petrus van Alexandrië (als martelaar gestorven in 311 na X). Op 27 november gaan we al weer naar de 1ste zondag van de advent. Met de Advent begint het kerkelijk jaar. De adventtijd doet ons hoopvol uitzien naar de komst van de Heer, het is de tijd van verwachting met een hunkering naar het goede, naar vrede en gerechtigheid, een tijd waar we allemaal naar verlangen, maar die meestal verstoord wordt door allerlei nare brandhaarden in de wereld. Het is nu in Syrië waar de mensen in angst en beven de toekomst afwachten en als het ware in een burgeroorlog gewikkeld zijn waar niemand het verloop van kan inschatten. Door de eeuwen heen is er strijd. Is het niet kortbij dan elders in de wereld en het lijkt of er nooit een einde aan komt. We leven ook maatschappelijk in een onzekere tijd en veel mensen moeten met een bescheiden inkomen rond zien te komen. Van de politiek is geen Christelijk heil te verwachten en daarom is het belangrijk om vooral in buurten en gemeenschappen elkaar bij te staan en te helpen. Laat dit de hoopvolle weg zijn die we als mens inslaan op weg naar een fijn Sinterklaasfeest voor de misdeelden op 5 en 6 december, een vreugdevole Kerst voor iedereen en een hoopvol 2012, waarin alles weer wat beter gaat!
21-11-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Ja, ik heb het al eens vaker verteld dat we vroeger zo'n echt plattelandsbedrijf hadden met bakkerij, café en winkel. Al ruim voor de Sinterklaastijd werd er speculaas gebakken en alles was nog handwerk. We draaiden het deeg hiervoor en de specifieke smaak daaraan toegebracht kwam van de goede en juiste kruiden. Voor de Tweede Wereldoorlog en ook nog een tijdje erna maakten we gebruik van een ouderwetse takkenbosoven. Even nadien was het gebeurd met die takkenbossen en werd deze oven op temperatuur gebracht door voor de ovenmond een vlammenwerper te plaatsen en in de zestiger jaren kwam er een brikettenoven met op de bakkerijzolder zo'n grote schoorsteen en tegen die wand aan hielden we de speculaas maandenlang vers. Zowel de poppen alsmede de kleine koekjes werden allemaal uit de plank geslagen. Dit waren vormen met mooie sinterklaasfiguren of echt Nederlandse beelden b.v. molens. Deze planken werden met speculaasdeeg gevuld en om een mooie platte achterkant te krijgen trokken we met een dun staaldraadje, een soort ijzerzaag, over de vorm en zette hierna de figuurtjes op de bakplaten. In die tijd bakten we ook nog pondspoppen; dit waren grote sinterklazen of zwarte pieten van speculaas. Buiten de speculaas die verkocht werd op de weg of winkel hielden we tijdens de sinterklaastijd in het café het zogenaamde 'koeklotten'-. Soms waren er op zo'n avond wel 150 bezoekers en werd er gespeeld met 6 stokken speelkaarten, waarvan er één blind uitgespreid op het biljartblad lag en 5 stokken als lot verkocht werden. Bij elke ronde werd er vijfmaal gedraaid en gingen er 25 prijzen uit. Bijna iedereen ging met tassenvol speculaas huiswaarts. Sinterklaas was in de vijfde eeuw de bisschop van Myra en stond bekend om zijn goedgeefsheid. Langzaamaan is de gedachtenis aan die man uitgelopen tot het schenken van leuke verassingen aan de kinderen en werd aan de ukkepukken verteld dat hij een speculator was; deze naam staat voor spieder (spion)! In zijn grote boek schreef hij al het goede en het kwade op. De naam speculaas kan dus afgeleid zijn van de latijnse naam speculator. Het woord zou ook afkomstig kunnen zijn van speculum dat spiegel betekent. Die speculaasjes en poppen die we uit die vormen sloegen waren spiegelbeelden van de sint of anderzijds. Omdat er in speculaas nogal wat kruiden gaan, die afkomstig zijn van specerijen is het ook niet uit te sluiten dat daar de naam van speculaas vandaan komt. Ik heb voor u een goed recept opgezocht hoe u het beste speculaas en pepernoten kunt bereiden. Klik http://zondermeermagazine.blogspot.com/2010/12/speculaas-pepernoten.html. Ik wens u er veel succes mee en doe de gebakken speculaas in zo'n oma's koektrommel en zet die bij de verwarming om de klaaskoekjes vers te houden!
17-11-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
De banaan stamt uit Zuid-Azië, maar is tegenwoordig verspreid over de gehele tropen en een deel van de gematigde zone. In de landen waar de bananen groeien, en verwerkt worden in gezoete of gedroogde vorm in allerlei levensmiddelen, beschouwt men de banaan als een groentesoort. In de Oostere winkels, die men toko noemt, zijn ook verkrijgbaar gebakken bananen en zelfs bananenchips die men uit banen bereid. In Suriname noemen ze de banaan een bacove, in Indië een pisang en in Zuid Afrika eveneens, maar dan geschreven als piesang. Hier in Holland beschouwen we de banaan culinair als een nagerecht. Het moge misschien raar overkomen, maar de banaan is geen groente, ook geen nagerecht maar dient gerangschikt te worden onder de kruiden. Op Ambon werd vroeger een kruidenlikeur gemaakt met de naam Ambon Pisang en beste lezers van broeder Everard met Kloosterrecepten:''Ik raad u aan deze heerlijke likeur te serveren zo tegen tienen 's avonds om alvast in dromenland verzeild te raken als aanloopje voor het slapen gaan"! Vroeger in de missie van de Ivoorkust hadden we een grote bananenplantage met zo'n 500 planten. Als de zaak aan het bloeien ging wist je niet wat je zag. Zo'n plant wordt wel 10 m hoog en haar bladeren hebben een lengte van soms 6 m. Uit de bloeiwijze ontwikkelt zich een vruchtentros, die vaak wel 50 kg weegt en gekluwd in zo'n tros tref je soms 200 bananen aan. Dat de bananen krom zijn komt doordat de loodzware bloemtros naar beneden hangt. De Ooftbananen worden groen geplukt en in speciale koelschepen of koelruimtes van een vliegtuig naar Europa gebracht. Bij de narijping in de rijperijen van de importeurs wordt het vruchtvlees wat zoet en de banaan zacht. De meelbananen zijn minder zoet, maar bijzonder krachtig: daarom zijn ze een waardevol voedingsmiddel. Uit de bladstelen van de vezelbanaan wint men het sterke manillahennep dat tot touw verwerkt wordt. Hier in Holland heet de gerijpte banaan de dessertbanaan. De licht of ongerijpte is een uitstekende bakbanaan en de rode en babybanaan is rijk aan vezels. U ziet hier beneden diverse afbeeldingen en een tabel waarop u kunt zien wat er zoal allemaal voor voedingswaarden en vitaminen in een banaan zitten. In 1967 werd dit filmpje in Suriname opgenomen en dat gaat over de tijd dat mijn confrater pater Herman daar in de bush-bush geposteerd was op een missiepost en de huidige president van dat land Desi Bouterse zijn vaste boy en misdienaar. Klik http://www.youtube.com/watch?v=NztSXgnJ9wM
L n R bakbanaan, rode banaan, babybanaan en dessertbanaan PROBEER HET MAAR EENS WAT DIE BOY DOET! Gaan we in deze crisistijd allemaal doen!
09-11-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
In Drenthe worden de terreinen waarop gejaagd mag worden verzorgd door jachtveldverzorgers. Ofschoon Nederland geen enorm groot land is, zijn er overal nog wel grote gebieden te vinden waar dieren in het wild leven. We kennen hier een prima jachtwet die zorg draagt dat er geen overbevolking van wild ontstaat. We hebben hier ook mensen die tegen alle vormen van jagen zijn en als we die de baas lieten dan zouden we binnenkort echt niet meer op de straat kunnen verschijnen zonder een hert of een rotte zwijnen tegen de komen midden op de dam te Amsterdam of in ons achtertuintje. Dus een beetje een nette regulering van het geheel moet er wezen en jagers moeten zich aan de jachtwet houden. Wilde dieren zoals buizerds, haviken, vossen en dassen eten ook kadavers van dieren die op natuurlijke wijze het loodje gelegd hebben. Een fazant b.v. doet dit niet, want dat is een echte zaadeter (voedt zich ook met kleine insecten, wormen en plantenblaadjes) en in onze restaurants is fazantenvlees momenteel in! Kennelijk in opdracht van bepaalde jagers die hoofdzakelijk jacht maken op fazanten, die deze zelfs opfokken en uitzetten hebben jachtveldverzorgers het prooi van roofdieren zo b.v. een dode das of konijn vergiftigd om het roofdierenbestand omlaag te brengen. Mogelijk zijn bij deze bizarre methode van roofdierenmoord niet alleen jagers maar ook boeren betrokken die last hebben van kippenroof door de Rode Vos of anderzijds van hun opgehokte dieren. In onze kloosters en zeker bij onze Belgische en Franse confraters uit bosrijke streken komt veel wild op tafel, dat vooraf volgens wettelijk voorschrift is afgeschoten en nadien voor consumptie in nette ruimten verwerkt is. Persoonlijk ben ik een echte dierenvriend en als kloosterkok heb je alle dagen met allerlei soorten vlees te maken. Vroeger hielden we in onze kloosters veel vee en ik heb ook meegeholpen bij de slacht. Veel particulieren hielden voor 60 jaar terug ook van alle slachtdieren eropna en huisslachting was heel gewoon. Er waren uitwassen, maar op de meeste plaatsen werd humaan geslacht en echt rekening gehouden met het dier. Wat daar in Drenthe gebeurd is dient echt goed onderzocht te worden en de betrokkenen van dit misdadig uitroeien van dieren dienen een fikse straf te krijgen.
OP AFBEELDING ZIET U EEN HAVIK MET PROOI HIER EEN BUIZERD DIE IK GISTEREN GEFOTOGRAFEERD HEB Laffe streek om deze dieren te vergiftigen!
05-11-2011 om 22:27
geschreven door Broeder Everard
Echt weer om een lekker reebiefstukje op tafel te hebben!
Langzaamaan gaan we naar wat kouder weer toe en dan smaakt een lekker reebiefstukje heel lekker. We werden er gisteren in IJsland op getrakteerd toen we aanzaten met een neef van me die daar pastoor is. Ik heb een receptje meegekregen en hier op deze site ingebracht. Reebiefstuk kunnen we op allerlei manieren bereiden. We kunnen het gewoon bakken met gebruik van 2 kleine sjalotjes erbij, dit alles onder toevoeging van een snufje peper en zout. Aan reeënvlees voegt je altijd een paar eetlepels rode wijnazijn toe en zonder een paar deciliter wildfond en cranberrycompote kun je zoiets niet op tafel brengen. Bij een wat uitgebreid jachtdiner horen champignons, asperges en op tafel een vurige madeirawijn. Met mijn neef Benno, de vrolijke kapelaan Reggides en Bettina de huishoudster zaten we gisteren met vieren aan tafel en ik kan u zeggen dat we niet alleen lekker gegeten hebben maar ook genoten van de interessante tafelgesprekken die we met elkaar gevoerd hebben.
Een foto van reebiefstuk ziet u op de introductiefoto, Wat u hier beneden ziet is een schouderstuk van een ree en dat heb ik even gefotografeerd toen ik een oogje in de proviandkast mocht werpen. geen kloostermop maar een ouderwetse vakbak
03-11-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
