In de Columbiaanse stad Fundación brandde gisteren een bus uit vol kinderen en begeleiders die een kerkdienst hadden bijgewoond en op weg naar huis waren. De bus was berekend op slechts 38 personen, maar vervoerde 52 personen, waarvan er slechts twee zich wisten te redden en ongedeerd waren. 32 Kinderen zijn levend verbrand en 18 zwaar gewond. De chauffeur is gearresteerd omdat hij in de bus buiten een te hoog aantal passagiers ook nog clandestien blikken met benzine vervoerde. Wat me zo aansprak was dat jongetje dat trachtte een meisje te redden die hulpbehoevend een arm buiten de bus uitstak, maar dit niet voor elkaar kreeg. Echt een verschrikkelijk drama zonder weerga! We kennen allemaal het verhaal van de barmhartige Samaritaan, die op zijn reis van Jeruzalem naar Jericho een gewonde man langs de weg zag liggen, hem laafde door 'm wat te drinken te geven, zijn wonden met olie en wijn schoonden, hem naar een herberg bracht en de waard enkele zilverlingen overhandigde om hem verder te verzorgen. Voorheen passeerde ook een hogepriester en een tempeldienaar die net deden of ze de gewonde man niet zagen liggen en hautain hun reis vervolgden. Dit Bijbels verhaal werd verteld door de Heer Jezus toen een Leviet aan hem vroeg wat Hij onder het begrip naaste verstond. Gisteren in het Gooi trof een zekere mevrouw Krediet bij het uitlaten van haar hond ook een hulpbehoevende zieke man aan ter hoogte van kasteel Groeneveld. Een beroep om haar behulpzaam te zijn deed zij op diverse voorbijgangers, waarvan de meeste onverstoord doorliepen en totaal geen aandacht hadden voor de zieke man. Uiteindelijk vond ze nadien twee mensen bereid die de ambulancedienst waarschuwden. We zien hetzelfde in de politiek waar mensen aan de onderkant van de maatschappij in de steek gelaten worden en in armoede terecht komen omdat we met ons allen op een uitzondering na niet solidair zijn met mensen in nood en alleen en uitsluitend met onszelf bezig zijn. Toch beste mensen luister alstublieft naar wat de Heer ooit ook eens gezegd heeft en dat is: ,,Wat ge voor mensen in nood doet zal u vijfvoudig terugbetaald worden in de Hemel!" Die Samaritaan was een ongelovige, maar wel er één met een hart van goud en wat ik ook kwijt wil aan u allen is dat Godsdienst en het woord niets voorstellen als we de goede daad achterwege laten en zo is het en niet anders! 

19-05-2014 om 20:52 geschreven door Broeder Everard

Gisteren vierden we palmzondag, een dag met veel symboliek, die begon met de glorieuze intocht van Jezus  in Jeruzalem, donderdag herdenken we het laatste avondmaal, op Goede Vrijdag de kruisdood van Jezus en op Paaszaterdag gaan we van de duisternis naar het licht en het eeuwige leven. Dit alles ziet u hier in woord en beeld weergegeven. Veel mensen en gelovigen zijn teleurgesteld in deze maatschappij, waar zelfs kerkleiders die ons het goede voorbeeld moesten geven zwaar gezondigd hebben door ongekende seksuele uitspattingen. Ook leven we in een maatschappij waar de solidariteit met de onderdrukte medemens soms ver te zoeken is en zijn we in Europa overgeleverd aan regeringen die hun tekorten weghalen bij de onderkant van de maatschappij en veel mensen tot de bedelstaf gevoerd hebben. Wat dat betreft ben ik zeer rechtlijnig van denken en verzoen me in deze met het gezegde van de Heer dat velen geroepen zijn en weinigen uitverkoren. Meer dan twee miljoen mensen huizen in vluchtelingenkampen en dit omdat zij het oorlogsgeweld in hun land ontvlucht zijn en soms geheel getraumatiseerd van alle ellende die ze meegemaakt hebben. Zijn er dan nergens goede hulpverleners te vinden die solidair zijn met hun lot? Jawel hoor, dat zijn er relatief wereldwijd gezien slechts enkelen: een goed voorbeeld hiervan was de Jezuïetenpater Frans van der Lugt die als missionaris een halve eeuw doorgebracht heeft bij zijn mensen in Syrië en door onverlaten koelbloedig vermoord is. Van de week las ik in de krant dat één procent van de rijken hier in Nederland in het bezit was van een kwart deel van alle rijkdom hier binnen deze landelijke gemeenschap en voor een paar jaar geleden stond er in de Times dat er binnen Europa 5 zulke rijke mensen rondliepen die in het bezit waren van zelfs de helft wat we hier op deze aardkloot aan bezit allemaal te verdelen hebben. Een grotere ongelijkheid is niet denkbaar en dat allemaal anno 2014, waarin ons voorgespiegeld wordt dat we er economisch weer rooskleurig voorstaan en kennelijk na de economische stilstand, begonnen in 2008, onder leiding van Dijsselbloem  weer 7 glorieuze jaren door gaan brengen in de Nederlandse hoorn des overvloed. Hoe het ook allemaal zij, ik wens u allen een bezinnende Goede Week en een zalig Pasen!

                            

                            

                           

                            

                           

                           

                           

14-04-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Sinds Paus Franciscus het bestuur van de Katholieke Kerk heeft overgenomen, probeert hij de mensheid, door zelf een voorbeeld te geven, zodanig te bewerken dat ze begrip en respect voor elkaar hebben. Deze aansporing tot nieuwe gedachten is nog niet helemaal tot Nederland doorgedrongen, want hier overheerst nog altijd het kapitalisme van een kleine bovenlaag van egotrippers die met allerlei leugenachtige uitspraken, waaraan ook christelijke geloofsgenoten deelnemen, het volk proberen te verlakken.
Ook binnen de Kerken hier in Nederland heerst grote verdeeldheid en onze aartsbisschop kardinaal Eijk durfde uit een soort schaamtegevoel het niet aan om Paus Franciscus hier in Nederland te ontvangen. Men kan het wel onder stoelen of banken steken, maar hier in Nederland heerst er wel degelijk vreemdelingenhaat en vooral op  mensen die moslim zijn, heeft iedereen het niet begrepen en ik vind deze haat net zo sterk als in de oorlogsjaren van 1939-1945 toen men het hier in Europa ook niet op mensen van Joodse aflomst begrepen had.
Heel veel mensen zijn ervan overtuigd dat de Islam uitsluitend een verderfelijke godsdienst is en met alle middelen bestreden moet worden. Omgekeerd zijn er ook fanatieke moslims die christenen vervolgen. Onze kerk heeft in het verleden altijd gedacht dat wij katholieken het uitsluitend bij het rechte eind hadden en alle andere godsdiensten niet echt waren of gesticht door valse profeten. Jeruzalem was vroeger en ook nu voor veel godsdiensten een heilige stad en eeuwenlang trokken mensen als pelgrim hiernaartoe.
Het is voor ons christenen ook de stad waar Christus gekruisigd en begraven is. Sinds 638 was Jeruzalem in handen van de moslims die in die tijd Saracenen genoemd werden. Niet één muzelman was tegen de pelgrimagetochten van de christenen. In de elfde eeuw nam het aantal bedevaartgangers fors toe en werd de sfeer in de stad wat grimmiger. Er braken, net zoals wij nu wereldwijd ook weer zien, rellen uit tussen christenen en moslims. Tijdens het concilie van Clermont in 1095 riep Paus Urbanus II de gelovigen op tot een kruistocht ter bevrijding van Jeruzalem. De Paus kreeg de kruistochtgangers in 1096 zover dat zij als herkenningsteken een kruis gingen dragen en gaf de strijders de garantie dat, als zij voor de goede zaak eventueel sneuvelden, ze van zonden bevrijd waren en Petrus hierboven meteen klaarstond om ze binnen te laten in het hemelse paradijs. De belangstelling voor de kruistochten was overweldigend. Na een barre tocht van meer dan drie jaar door Klein-Azië en Syrië kwamen ze in Jeruzalem aan. Van de 100.000 kruisvaarders was de helft van kommer en kwel onderweg al omgekomen. Toen die ruige bonken in Jeruzalem aankwamen hebben ze een weergaloos bloedbad aangericht. Gedacht werd dat die Saracenen goud in hun buik hadden zitten en met getrokken zwaard sneden de strijders de buiken van iedereen die ze tegenkwamen open of ze keelden hun tegenstanders en niemand werd gespaard. Huizenbezitter: De eerste die een huis binnendrong mocht het huis of paleis bewonen en bezitten, met alles wat hij erin vond. De kruisvaarders veroverden nadien een kuststrook van ruim 500 kilometer waar ze vier staatjes stichtten. Lang heeft de katholieke kerk ook grote gebieden in Europa beheerd doordat veel katholieke machthebbers en vorstenhuizen aan hun kant stonden Na de Tweede Wereldoorlog was deze macht volop getaand en bij de kruistochten mag dan het devies geweest zijn: ,,Het doel heiligt de middelen"! Tegenwoordig is het: ,,De middelen heiligen het doel"! Heden ten dage noemen we iedereen die het gezag tracht te ondermijnen een terrorist en of ze nu wel of niet een geloof belijden als wapen gebruiken ze anno 2014 nog steeds het geloof waarin en waarmee ze elkaar belagen en bestrijden. Veranderd in de wereld is er nog weinig of niets en hedendaags zijn miljoenen mensen op de vlucht en meer dan de helft van de wereldbevolking is ondervoed. Doordat landelijke en gemeentelijke overheden wereldwijd falen is deze toestand, zeker binnen deze wereld waar het verschil tussen rijk en arm zo groot geworden is, momenteel onhoudbaar geworden en staan we op de drempel van een nieuwe oorlog die mogelijk leidt tot een totale ondergang van de mensheid. Paus Franciscus bedoelt het goed, maar zijn stem wordt alleen aanhoord door de rechtvaardige die solidair is met de medemens in nood. Hierbij gaat het niet om  het geloof maar om menselijkheid onder elkaar en daar gaat het om. Zo is het en niet anders! Na eeuwenlang gekibbel is de weg weg terug naar een andere en betere wereld van saamhorigheid hoe langer hoe meer een utopie geworden.

11-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Onlangs werd in België een nieuwe  euthanasiewet aangenomen, waarbij zelfs jonge kinderen die ziek zijn of het leven niet meer zien zitten zelf over hun leven kunnen beslissen. Ook veel christelijke politici hebben voor deze wet gestemd.

België is hiermee het eerste land die een dergelijke wetgeving ingevoerd heeft. Als christelijke politici vroeger een dergelijke wet gesteund zouden hebben, dan zouden ze binnen de Katholieke Kerk uitgesloten worden van het ontvangen der sacramenten  en ook leden van een christelijk protestantse kerk zouden als lid van hun kerk geroyeerd worden.  Niet alleen binnen de burgermaatschappij worden de wetten met voettreden overschreden ook politici doen dit op allerlei terreinen. Politieke partijen, waar ook ter wereld die de naam dragen van iets dat wijst naar het verhevene, zoals CDA, GPV, Christenunie, Christelijke Volkspartij, Christelijk Vlaamse Volksunie etc. dienen ook uit te stralen die algemene christelijke bepalingen die vastgelegd zijn in de Kerkelijke Wetten en geen steun te verlenen aan wetten waarin vooroordelen over andere geloven uitgesproken worden, armen niet ontzien worden of vreemdelingen als monsters behandeld. Opgevallen is me dat hier binnen Nederland door Christelijke partijen steun verleend is aan Partijen die uitsluitend de rijken ondersteunen, het geld bij de onderkant van de maatschappi weghalen en waarvan de leden het niet erg nauw nemen met wetten die ze zelf opgesteld hebben. We kennen uit de bijbel allemaal het verhaal van de steden Sodom en Gomorra, waar alle inwoners op een enkeling na een zeer losbandig leven eropna hielden. Christus gaf de vrome familie Lot een vrijbrief om dit gebied te ontvluchten, onder voorwaarde dat ze niet om zouden kijken als door Gods toorn deze steden vernietigd zouden worden. Uit nieuwsgierigheid was het Lots echtgenote die dat toch deed en onmiddellijk in een zoutzuil veranderde. Vroeger in het klooster zongen we bij de openstaande kist van een van onze confraters het Dies Irae en kijkend naar het gelaat van de dode kwam zijn hele levensloop op je af.  Het is niet onze taak om over een dode ons oordeel uit te spreken. Gelovig of ongelovig, hij of zij zal zich voor zijn of haar levensdaden persoonlijk moeten verantwoorden, ook religieuzen en opvoeders die zich schuldig gemaakt hebben aan seksueel misbruik. Wie als Farizeeër, huichelaar of zich als wolf in schaapsklederen gedragen heeft zal veroordeeld worden en, zoals ook in de bijbel verwoord, is het makkelijker voor een kameel  door het oog van de naald te kruipen dan voor een rijke onverlaat die zich aldoor ten koste van zijn naaste zich voortbewogen heeft op de weg die destijds ook de Sodomieten bewandeld hebben.

02-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Het Tibetaanse Boeddhisme is op het einde van de 7e eeuw vanuit India Tibet binnengestroomd. Er zijn in de loop der tijden een drietal stromingen ontstaan. We kennen het Mahayana, het Vajrayana en het Bön-Boeddhisme. Korte geschiedenis: Tibet is een land in Centraal-Azië. Het heeft een oppervlakte van 1,15 miljoen vierkante kilometer en het land ligt op een gemiddelte hoogte van 5000 meter boven de zeespiegel. Het is het land van de blauwe luchten en witte bergtoppen. In het zuiden ligt de Himalaya met de Mount Everest (8800 m), de hoogste bergtop van de aarde. Tussen de bergketens liggen uitgestrekte plateaus van steppen, zand-en rotswoestijnen. Tot 1950 was Tibet een priesterstaat. Aan het hoofd stond de Dalai Lama. Het was het land van priesters en monniken, de lama's. Van elke vijf Tibetanen behoorde er een tot de lama's. Tibet telde in de bergen meer dan drieduizend boeddhistische kloosters. Het land had in 1950 1,3 miljoen inwoners. De hoofdstad is Lhasa. In 1950 werd Tibet door communistisch China overweldigd. De Dalai Lama week uit naar India en veel Tibetaanse boeddhistische monniken zijn naar andere landen gevlucht. De Chinese machthebbers hebben veel kloosters platgebrand en ook veel monniken vermoord. China heeft om haar eigen straatje schoon te houden in Tibet veel vuile industriën gehuisvest en omwille van het toerisme zijn enkele tempels weer opgebouwd. Hierin wonen een handjevol monniken die de schijn op moeten houden dat Tibet onder Chinees beleid een prachtstaat is, waar het goed vertoeven is. Wat misschien tegen alle westelijke geloofsstromingen ingaat is dat het Tibetaanse boeddhisme  de geestelijke staat van een monnik superieur acht tegenover de gewone leken. Deze gedachtegang overheerst nog steeds. Na bijna 65 jaar overheersing door China (beter is het er niet op geworden) wil de autonome en onderdrukte bevolking van Tibet nog weer terug naar de oude staatsvorm en streeft men nog steeds naar een onafhankelijk Tibet.

                                





                   

11-02-2014 om 21:59 geschreven door Broeder Everard

Nog niet zolang geleden werd de abdij van Sion te Diepenveen gerestaureerd en dat kostte bijna 4 miljoen euro. De aloude abdij wordt bewoond door een contemplatieve kloosterorde, d.w.z. dat zij een beschouwende levenswijze eropna houden: Deze bestaat uit veel gebed dat al begint in de nachtwake om 4.15 uur, de lauden (ochtendgebeden), de terts (3e uurs gebed), de sext (zesde uursgebeden), de noon (middaggebed), de vespers (avondgebed) en als afronding het late avondgebed de completen. De meeste van deze gebeden zijn psalmen, lofgebeden die in koorzang gezongen worden. Als tussendoortje ben je tevens druk met het breviergebed en zoals je weet leest elke priester ook elke dag de Heilige Mis. In ons klooster werd vroeger voor het slapen gaan, staande in de kloosterhal ook nog het rozenhoedje gebeden.
Bij bepaalde contemplatieve kloosterorden geldt op gezette uren een zwijgplicht en is het verboden om een gesprek te voeren. Het noopte mij vroeger altijd om dit zwijgen te 'wreken' en te verbreken door in een volle kloosterkerk op zondag zo'n ouderwetse donderpreek te houden en ik moet zeggen dat er in die tijd weinig gelovigen zich te buiten gingen door het plegen van zware zonden. Ja, als je tegenwoordig in een klooster geen brouwerij hebt, of een bezinningscentrum, dan ben je door te weinig roepingen wel verplicht om de boel op slot te gooien. Het wordt steeds moeilijker om dergelijke gebouwen die vroeger berekend waren op een honderdtal priesterstudenten en een groot aantal monniken met een handjevol confraters overeind te houden. De 12 nog in Diepenveen verblijvende monniken in de Sion-abdij willen verhuizen naar Schiermonnikoog. Abt Alberick Bruschke vermeldt dit in het tijdschrift de Kovel dat speciaal het wel en wee van het kloosterleven in Nederland en Vlaanderen belicht.

28-01-2014 om 21:53 geschreven door Broeder Everard

We gaan weer bewogen dagen tegemoet en de meeste mensen spreken van fijne feestdagen en staan er niet bij stil wat we precies herdenken. De eerste kerstdag herdenken we de verjaardag van onze Heer Jezus Christus die als kind geboren werd ergens op de vlakten van Bethlehem. Gehouden werd een volkstelling en Maria en Jozef moesten om zich te melden van Nazareth naar Bethlehem afreizen. Het was  erg druk in de stad en nergens kon het stelletje onderdak krijgen. Maria verkeerde in gezegende toestand en elk ogenblik kon zij bevallen. Jozef stelde voor om ergens buiten Bethlehem in een of andere herdershut of grot onderdak te zoeken. En zo geschiedde het dat Jezus geboren werd in een herdersstal waar ook een ezel en os op stal stonden. In doeken gewikkeld werd Jezus in een voerkrib gelegd waaruit normaliter het vee graasde. Bij de koude op de vlakte werd hij warm gehouden door de warme wasem die de os en ezel na hun ademhaling uitbliezen. Op Tweede Kerstdag herdenken we de sterfdag van de Heilige Stephanus die de marteldood stierf. Een heel onbekende dag voor de meeste mensen is 28 December, de sterfdag van een groot aantal kinderen die op last van koning Herodes vermoord werden. De historicus Flavius Josephus heeft het een en ander daarover opgetekend en vermeld wordt dat de Romeinse Vazalkoning Herodes (37 v.Chr.tot 4 na Chr.) vernomen had dat er onder zijn Joodse onderdanen een koning geboren was. Nu zo'n concurrent duldde hij niet; dus gaf hij zijn soldaten opdracht alle geboren jongetjes tot de leeftijd van twee jaar te vermoorden. Jezus ontliep deze afslachting, omdat zijn pa en ma gewaarschuwd waren en daarom gevlucht naar Egypte. Hebben we het over 28 december, dan herdenken we dus  de sterfdag van onnozele (onschuldige) vermoorde kinderen. Tegenwoordig gebeurt dit ook nog volop door vreseljke etnische oorlogen in Azië en Afrika. Elke minuut sterven er drie kinderen van de honger en twee door oorlogsgeweld. Nee, een reden tot feestvieren, ook met Oud op Nieuw, is er in feite niet. In 2013 hebben we buiten al dat oorlogsgeweld tevens te maken gehad met vreselijke natuurrampen en veel families werden hierdoor getroffen. Passend herdenken mogen we als mens zijnde ten allen tijde en ook best een beetje vreugde maken, maar laat die dan meer uit je hart komen en geef u niet over aan buitensporige uitspattingen. Op deze manier kunnen we ook afscheid nemen van 2013 en laten we bidden en hopen dat we in ieder geval in 2014 gespaard blijven van veel ellende en we in goede conditie blijven, waarbij een goede gezondheid het kostbaarste bezit is wat we van Hierboven toebedeeld kunnen krijgen.  

25-12-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Voorafgaand aan de komst van het Jezuskind zijn er vier adventszondagen. De eerste adventszondag valt altijd tussen 27 november en drie december. De liturgische kleur is op de zondag van levavi en Populus Sion paars en  staat voor boete en inkeer. Op de zondag van "Gaudete" en dan hebben we het over de derde zondag van de advent mag eventueel gebruik gemaakt worden van het liturgisch roze. Een prachtig gezang is het Rorate (zie afbeelding)-, de introïtus op de laatste zondag van de advent.  Het is als het ware het welkomstlied voor de Heiland die als mens en verlosser van onze zonden zich vanuit de moederschoot van Maria laat bejubelen. Ons katholieke geloof zit mooi in elkaar en als iedereen zich aan onze geloofsvoorschriften hield dan zou de wereld er hemels uitzien. Vroeger als seminarist zat je gedurende de adventstijd heel veel in de kapel en werd er geoefend op de Gregoriaanse gezangen. Het was de tijd van bezinning en ook de periode waarin onze weldoeners het klooster kwamen bezoeken om te luisteren naar de zoetgevooisde klanken die in ons moederhuis te beluisteren vielen. Als jongeling vind je dit alles prachtig, maar toen ik de kloosterpoort verlaten had en losgelaten werd in de wereld was ik teleurgesteld in al die narigheden die ik tegenkwam. Het enige wat ik behouden heb is de hoop dat het ooit een beetje anders zal worden en we solidair worden met de mensen in nood en ook deze laten profteren van onze welstand. Uiterlijk Betoon: In Amerika ging de mormoonse bisschop David Musselman in zijn eigen parochie als zwerver verkleed voor zijn eigen kerkdeur staan. Zijn parochianen herkenden de undercover bisschop niet en alle kerkgangers betoonden weinig medelijden met de kreupele en wartaal sprekende zwerver. Eerst op vriendelijke toon en even later op onvriendelijke toon werd hij gesommeerd te verdwijnen. De zondag erop verscheen hij als bisschop in vol ornaat op het spreekgestoelte en deelde zijn parochianen mede dat hij  die week daarvoor de bewuste zwerver bij de kerkdeur was. De Verloren Weg: Deze is moeilijk terug te vinden als je verdwaald bent in een land waar de helft van de mensen het goed hebben en de andere helft niet weet waar ze het zoeken moeten. Laat uw inzet deze keer wezen mogelijk uw buurman of een goede kennis die het financieel moeilijk heeft, al jaren chronisch ziek, nooit gevraagd wordt om ook eens een keer een uitstapje te maken en loop met uw goede baan, pensioen en AOW niet te kankeren dat je het zo slecht hebt, want dat slaat werkelijk nergens op.
Open uw ogen, uw hart, oordeel wat milder en laat de  medemens niet in de steek en laat de hoop van de verdrukten werkelijkheid worden. Ik wens u allen een hele fijne decembermaand! 




Dauwt hemelen van boven, gij wolken beregene de rechtvaardigen
opdat de aarde zich zal openen en de Heiland er uit zal ontspruiten
                



                       

03-12-2013 om 17:08 geschreven door Broeder Everard

Vanuit het Limburgse Arcen is het binnendoor door de bossen zo'n 20 kilometer en je bent in het bedevaartsoord Kevelaer. Van hieruit Angeren denk ik dat het 75 kilometer rijden is eer je daar bent. Bassenge ligt aan het riviertje de Jeker te België en het bedevaartsoord daar is gewijd aan de heilge zuster Bernadette de Soubirous. Opgericht is het door een zekere pastoor Nouwen en in de volksmond wordt het ook wel 'Klein Lourdes' genoemd. Ondanks alle goede bedoelingen van de verschillende parochieinstellingen is het tegenwoordig toch wel een hele uitgave om voor reis-en verblijfkosten naar Lourdes  650 euro te betalen en met alleen AOW kan een ziek persoon daar niet naartoe om daar zijn troost en kracht te zoeken. Voor veel mensen in de gemeente Lingewaard is het Mariaoord Kevelaer onder leiding van de Broederschap of anderzijds nog wel te doen en mensen die dicht bij de Belgische grens wonen vinden in de nagebouwde Lourdesgrot in Bassenge eveneens verlichting en ook daar zal hun gebed verhoord worden. Zowel Kevelaer alsmede Bassenge zijn aantrekkelijke plaatsen om te vertoeven.  Nog steeds staan ze er, maar echt biechthoren in het hokje is er niet meer bij. Vroeger stond er boven zo'n biechtstoel de taal waarin de biechtvader je ontving. Nooit zal ik vergeten dat ik als priesterstudent in Kevelaer ooit eens mijn 'zware zonden'  ben gaan biechten bij een 'Italiaanse' pater, waarvan ik dacht dat hij geen Hollands verstond. Achteraf was het een gewone Nederlandse priester die ook de Italiaanse taal meester was en notabene van dezelfde orde was waar ik mijn opleiding ontving. Ook al staat het bezoeken van een bedevaartsoord niet direct voorop, het is altijd verlichtend om het eens een keer te proberen. Je ontmoet er van allerlei mensen en mogelijk ontmoet je daar personen waar je een eeuwigdurende vriendschap mee kunt sluiten.   








                      Wonderkapel en Basiliek in Kevelaer
                  


Het sjetootje van Bitsingen zoals de Vlamingen Bassenge noemen

Lourdesgrot in 't tussen Tongeren en Maastricht gelegen Bassenge

06-11-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Halloween is van oorsprong een Keltisch feest en de bakermat is Ierland. Vroeger eindigde het Keltische jaar op 31 oktober. Het Keltische oudjaar werd dan ook gevierd op die avond. De oogst was binnen, de voorraadschuren gevuld en opgeslagen was ook het zaaigoed voor het volgende jaar. Reden dus om feest te vieren. Op die avond werd dan ook flink gegeten en gedronken en net als bij ons op Oudjaar het geval sprongen veel van die Kelten uit de band. Eind juni/begin juli dat jaar erop waren de bakervrouwen dan ook veel in actie om op hun manier de oogst binnen te halen. Van Ierland uit is Engeland  met dat feest bekend geraakt en zo in het begin van de vorige eeuw waren het de Ierse en Engelse emigranten die deze festiviteiten overgebracht hebben naar de USA en Canada. Door met zo'n feest in het rond te dansen en wilde kreten te uiten dachten de Kelten dat ze hiermee de boze geesten wegjoegen en zo langzaamaan is er dan ook een verbastering van al die gebruiken ontstaan, waarbij kinderen gingen spoken en tegenwoordig doen ze dat door met een uitgeholde pompoen in de vorm van een lampion langs de deuren van de mensen te komen en hierbij te vragen: "Trick or Treat" wat betekent wenst u een plagerijtje of tractatie. Vroeger in mijn jeugd had ik  nooit van Halloween gehoord en vierden we die dag erop, en dat deden de heidense Kelten ook wel, hun overledenen. In de elfde eeuw kwam voor de katholieken Allerheiligen erbij en werden op 1 november alle mensen die heilig waren herdacht en op 2 november de gestorvenen.  Op Allerzielen kon je Toties-quoties-aflaten verdienen door het telkens opnieuw in de kerk bidden van 5 maal het Onze Vader, vijf keer het Wees Gegroet en 5x het Eer aan de Vader. Bij elke keer verliet je hiervoor even het kerkgebouw en weer terug herhaalde je hetzelfde met in gedachtenis een bekende, vreemde of familielid. Was hun ziel nog niet in de hemel opgenomen, maar vertoefde deze nog in het vagevuur, dan werd na iedere aflaat zo'n ziel eveneens in het hemelrijk opgenomen. Het gebruik is een beetje in het ongerede geraakt. Wel leggen de mensen op de graven van hun dierbaren nog steeds een bloemetje en  tegen de tijd van Allerheiligen worden de graven keurig schoongemaakt. Sommige parochies houden op de vooravond van Allerheiligen en/of Allerzielen vaak ook een stille tocht langs de graven en als het weer het toelaat heeft iedereen hierbij een brandende kaars in de hand, het symbool van het eeuwige licht en zuiverheid van de ziel. Het is een mooi gebruik om zo uw  dierbaren die zijn overleden te herdenken en als u hierbij uit saamhorigheid met uw familie, vrienden en kennissen daarbij een klein feestje organiseert dan vind ik dit zeer prijzenswaardig en ik weet zeker dat in de hemel al die zieltjes zich ook vreugdevol voelen.



In België is Halloween volledig ingeburgerd en hier onderhand ook al

29-10-2013 om 14:41 geschreven door Broeder Everard

Paus Franciscus komt met de Kerk naar de mensen toe en als gelovig en trouw priester houdt hij zich aan de geboden der Kerk en verkondigt, in navolging van de sobere Christus en zijn grote bewondering voor Franciscus van Assisi, een leer die de zoekende gelovige aanspreekt en steekt niet de beschuldigde vinger op tegen iets wat de mensen afstoot. Gisteren kreeg ik bezoek van een kennis uit Huissen die in Beek en Donk een requiemmis bezocht had. Alvorens de parochieherder de communie ging uitreiken, waarschuwde hij de mogelijk ongedoopte kerkgangers en deelde hen mede dat ze niet gerechtigd waren de communie te ontvangen. Gisteren las ik op internet dat een zekere pater Huis in 't Veld door Kardinaal Eijk van het Aartsbisdom Utrecht in de uitoefening van zijn priesterambt een jaar lang geen mis meer mocht opdragen, omdat hij zich niet gehouden had aan de juiste consecratietekst. Wereldwijd worden mijn culinaire artikelen gelezen, maar ook staan er veel stukjes op hoe we ons geloof het beste kunnen uitbrengen  om de opdracht van de Heer Jezus zo goed mogelijk waar te kunnen maken. Dit doen we door op een humane manier ons geloof uit te dragen met aandacht voor iedereen die met problemen zit; vooral solidair zijn we met zieken, ouderen en gehandicapten die het in deze economische crisistijd zo zwaar te verduren hebben en vooral zij die ondanks al hun gebreken nog proberen zo zelfstandig mogelijk te blijven wonen en niet onmiddellijk met alles een beroep doen op familie, buren en of hulpinstanties. Als ik zo de plannen van de Regering bekijk, dan lees ik dat juist de mensen die het minste te makken hebben ten onder dreigen te gaan aan de bezuinigingsdrang van dit Kabinet en het uitgerekend onze christelijk medebroeders zijn die, om nog lang vergenoegd in het pluche weg te kunnen zakken, deze plannen gaan steunen.

08-10-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De Heilige Franciscus leefde van 1182 tot 1226 en is de stichter van de orde van de Franciscanen. De Heilige Franciscus stamde uit een welgestelde familie, verliet al vroeg huis-en haard en ging een kluizenaarsleven leiden. Hij was hierbij een met de natuur om zich heen en op prentjes zie je Franciscus dan ook vaak praten met dieren. Sinds 1930 vieren we op zijn sterfdag op 4 oktober ook werelddierendag, waarop we extra aandacht besteden aan onze huisdieren die op deze bijzondere dag dan ook flink in de wattten gelegd worden. De Heilige Franciscus vertoefde ook vaak tussen de arme sloebers en bijzondere aandacht had hij ook voor mensen die ongelukkig waren. Onze neuwe paus heeft de naam van Franciscus aangenomen en vandaag heeft hij het bedevaartsoord Assisi bezocht, daar een mis opgedragen en veel aandacht geschonken aan mensen die ondergebracht waren in een tehuis voor gehandicapten en daklozen. In de crypte onder de Sint Franciscusbasiliek heeft hij gebeden bij het graf van Sint Franciscus en ook heeft hij het graf bezocht van de Heilige Clara (1194-1253) die net als Franciscus zich ook bekommerde over gewone mensen zoals wij met speciale aandacht voor gehandicapten en mensen die om een of andere reden wat afgedwaald waren naar de onderste ladder van de maatschappij. In zijn preek sprak hij, duidend op de scheepsramp van 2 oktober onder de kust van het eiland Lampedusa,  dat het schande was dat er zoveel ongelukken gebeuren met vluchtelingenschepen die meestal veel gebreken vertoonden en vaak overbeladen waren. Paus Franciscus is een mens die met iedereen om kan gaan en de noden van deze wereld heel goed begrijpt. Hij doet er alles aan om binnen de christenwereld betere normen te scheppen van verdraagzaamheid en solidariteit en we hopen dat hij zijn streven wereldwijd tot realiteit kan brengen.



           

           
Boven Crypte Sint Franciscus, beneden aandacht voor  gehandicapten

Hier heeft de paus een onderhoud met bootvluchtelingen

Bericht van een paar dagen terug

04-10-2013 om 19:13 geschreven door Broeder Everard

Van de week sprak de Paus zich uit voor een liefdevolle Rooms Katholieke Kerk die alle mensen als gelijken beschouwt en zich niet vastprikt in dogmatische stellingen die de mensen niet begrijpen en vaak afstotend zijn voor andersdenkenden of mensen die anders geaard zijn. Paus Franciscus liet doorschemeren dat vrouwen in de kerk meer zeggenschap krijgen en met deze rustige aanloop zie ik in de nabije toekomst ook vrouwen verheven worden tot priesteres. Deze zienswijze werd al door veel religieuzen gedeeld, maar wereldwijd zijn er nog ontzettend veel pastores die hier anders over denken en mogelijk, nu het hoogste gezag gesproken heeft, zich bevrijd voelen van een last en zich overgeven aan de zienswijze van paus Franciscus. Ik denk dat met de nieuwe zienswijze ook de gelovigen zich verblijd voelen en veel mensen die zich min of meer van het geloof hebben afgekeerd zich weer katholiek gaan voelen. Deze paus wil ook meer contact hebben met andere geloven en het zal me niet verwonderen dat hij binnenkort naar het Midden-Oosten reist om daar Christenen en andersdenkenden bij elkaar te krijgen, zodat haat in liefde en liefde tot meer inzet voor het goede zal leiden. Hier beneden heb ik een voorbeeld van liefde tot de medemens afgebeeld en iedereen kent zuster Teresa die tijdens haar leven mensen aan de onderkant van de maatschappij weer een nieuw uitzicht op leven gaf en grote eenheid van christenen en humaniteit wordt ook bereikt door tezamen ergens bij elkaar te komen en lief en leed uit te wisselen en samen te delen bijv. op een bedevaart en ditmaal is mijn oog gevallen op het bedevaartsoord Oostakker in de buurt van het Belgische Gent. 









                

20-09-2013 om 23:06 geschreven door Broeder Everard

Vandaag vieren we het feest van Sint Maarten. Deze heilige is hier in Nederland de Schutspatroon van de stad Utrecht. Martinus leefde in de periode van 316 tot 397 na Christus en stamde uit een goed milieu. Hij was zelfs iemand die verheven was in de ridderstand. Het verhaal gaat dat hij bij winters weer op reis was en in de sneeuw een ongeklede bedelaar zag liggen. Met zijn zwaard kliefde hij zijn jas doormidden en sloeg het om het lichaam van die stumper. Hier in Nederland en Vlaanderen trekken aan de vooravond van Sint Maarten kinderen met lampions door stad en land, komen bij  mensen aan de deur voor een kleine aalmoes, die bestaat uit wat snoepgoed of een muntstukje. In mijn Brabantse tijd, van vlak na de Tweede Wereldoorlog, waren dit kinderen van vooral arme mensen die zich hiermee bezig hielden. Het is nog geen Prinsjesdag, maar uitgelekt zijn in deze economische crisistijd al alle maatregelen die ons Kabinet gaat treffen om de tekorten in te dammen en te voldoen aan de eisen van de EU (Alva en consorten). Beheerd worden we in deze tijd door mensen die aan onze universiteiten, en later politicus, volgepropt zijn met allerlei ingewikkelde theorieën op allerlei terreinen, maar geen van allen ooit praktische ervaringen hebben opgedaan en denken dat zij alleen het verstand in pacht hebben. Bezuinigd wordt er op alle terreinen aan de onderkant van de maatschappij. Heel triest vind ik dat dit Kabinet van VVD en PvdA gesteund wordt door Christelijke Partijen die zich beroepen op de Bijbel en zelfs zich afkeren van de zorg die  arme, zieke en gehandicapte mensen dagelijks nodig hebben om te overleven. Aanhalen hierbij kan ik allerlei mooie bijbelteksten, maar die vinden bij dit soort kerkelijke en politieke leiders die hun geloof niet belijden maar uitsluitend verkopen als 'EU-plucheproduct' toch geen gehoor. Ik weet niet hoelang de in de hoek gedreven burger zich door al die graaiers nog laat knechten, of komt het zover dat de Heer zelf uit de hemel nederdaalt om eens flink met zweep en bezem deze aardse tempel van verderf op te schonen. 

11-09-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Maria neemt een voorname plaats in bij veel geloven. Zij was de moeder van ons aller Heer Jezus. Op heel veel dagen in het jaar wordt moeder Maria vereerd, maar eruit springt toch wel het kerkelijk feest van Maria Hemelvaart. Over het overlijden van Maria en haar opname in de hemel staat niets in de Bijbel vermeld. Uit verschillende andere geschriften lezen we wel dat de apostelen bij haar dood, op Thomas na, aan haar sterfbed aanwezig waren. Toen Thomas haar graf ging bezoeken nam hij haar wonderbaarlijke hemelvaart waar. In 582 na X werd het feest van Maria Tenhemelopneming al gevierd in Byzantium. In de zevende eeuw is het door Rome overgenomen en nog altijd wordt het op dezelfde datum gevierd  als in het begin. Morgen vieren we dit kerkelijk feest en op dezelfde dag wordt ook begraven oud-bisschop Bluyssen. Op vrijdag wordt in Lage Vuursche prins Friso in besloten kring ter aarde besteld. Hij heeft ten gevolge van een ski ongeluk lang in coma gelegen en de koninklijke familie wil hun geliefde overleden zoon, vader van 2 dochters en echtgenoot van prinses Mabel graag dichtbij hun woning begraven zien worden. Laten we op Hemelvaart aan Maria vragen dat ook deze overleden gelovigen lieflijk opgenomen worden in het Vaderhuis van ons aller Heer en intens bidden voor hun zielenheil. Ons geloof is als we het echt belijden het mooiste Goddelijk geschenk wat er bestaat en ons aller broederschap en zorg voor elkaar is eveneens de enigste binding die ons hart in deze kille wereld doet verwarmen.

14-08-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Afgelopen donderdag kregen we het bericht binnen dat emeritus-bisschop Jan Bluyssen was overleden. Monseigneur Bluyssen was van 11 oktober 1966 tot maart 1983 bisschop van Den Bosch. Jan werd geboren op 19 april 1926 te Asten, De familie Bluyssen verhuisde op een gegeven moment naar Nijmegen waar vader Bluyssen een grossierderij en winkel in koloniale waren begon. Na zijn priesterstudie aan het seminarie te Sint-Michielsgestel en Haaren werd hij benoemd tot kapelaan in de Lambertusparochie te Veghel. Onderwijl doorliep hij universitaire studies in de filosofie, theologie en kerkgeschiedenis; tevens gaf hij ook een tijdje les aan het Groot-Seminarie te Haaren. In 1961 werd hij gewijd tot hulpbisschop van Den Bosch. Na het vroege overlijden van Monseigneur Bekkers werd hij de nieuwe bisschop van 's-Hertogenbosch. Monseigneur Bluyssen was een van de nog in leven zijnde bisschoppen die het Tweede Vaticaans Concilie, dat bijeengeroepen was door Paus Johannes XXIII en plaatsvond tussen 11 okktober 1962 tot 8 december 1965, nog heeft meegemaakt. Het was in een woelige tijd, waarin de wereld geheel aan het veranderen was: voorbij was het koloniale tijdperk, steeds minder jongelui gingen voor priester studeren en alom was in deze modern geworden wereld en consumptiemaatschappij het materiële aspect belangrijker dan het sprituele. Problemen waamee de Kerk hierna in Nederland te maken kreeg waren de vele schandalen die aan het licht kwamen met als voornaamste de seksuele vergrijpen van religieuzen met aan hen toevertrouwde minderjarige pupillen. Bisschop Bluyssen was zeer progressief en was lid van de inmiddels opgeheven Acht-Mei-Beweging, zag het kerkelijk schip al vroegtijdig varen en was voorstander van de wijding van vrouwen tot het priesterschap. Herhaaldelijk  botste bisschop Bluyssen met de behoudende opvattingen van zijn collegae en diverse keren is hij hiervoor in Rome op het matje geroepen. In 1984 trok hij zich als Bisschop terug en nam zijn intrek in het klooster van de zusters van JMJ (Jezus, Maria en Jozef) te Den Bosch. Bisschop Bluyssen heeft zijn bisschoppelijke lijfspreuk "Quotiedie ministrans"-, dagelijks dienstbaar, meer dan waargemaakt. Hij was een vriendelijk en aardig mens die met iedereen kon omgaan en altijd klaarstond om iemand te helpen. Op het feest van Maria-Tenhemelopneming op 15 augustus nemen we in de Sint-Janskathedraal afscheid van deze beminnelijke bisschop. Moge hij ruste in vrede!   


              Hier samen met Momseigneur Bekkers
             

10-08-2013 om 13:38 geschreven door Broeder Everard

Edith Stein werd geboren in 1891 te Breslau. Zij had Joodse ouders. In haar jeugd was Edith niet gelovig en je kunt zelfs stellen dat ze aanhangster was van het atheïsme. Edith heeft  universitaire studies gedaan en op een gegeven moment kwam zij in aanraking met de sociaal Christelijke geschriften  die de Heilige Teresa van Avilla had achtergelaten. Hierin vond ze zoveel inspiratie dat zij in 1922 zich liet dopen en katholiek werd. In 1933 trad zij als Joods-Christelijke geleerde in bij de zusters Karmelietessen in Keulen. Als kloosternaam nam zij de naam van zuster Teresa Benedicta (van het H. Kruis) aan. Toen op een gegeven moment in Nazi-Duitsland iedereen die van Joodse afkomst was vervolgd werd, vluchtte zij naar Nederland en nam haar intrek in het klooster van de zusters Karmelietessen in het Limburgse Echt (bij Roermond). In 1941 werd zij in bezet Nederland door de Gestapo gearresteerd en als jodin afgevoerd naar Auschwitz-Birkenau waar zij op 9 augustus 1942 door vergassing omgebracht werd. In 1998 werd zij heilig verklaard en benoemd tot beschermheilige van Europa. Terwijl ik deze levensbeschrijving op papier breng gaan mijn gedachten terug naar die vreselijke oorlogsjaren van 1940-1945 die wij ouderen aan den lijve ondervonden hebben. Het is allemaal zolang geleden, maar vergeten doe je het nooit. Ook door de Tweede Wereldoorlog is de mensheid nog steeds niet veranderd en in veel landen binnen en buiten Europa heersen overal nog oorlogen en dagelijks vinden honderden mensen omwille van het geloof, meningverschillen met de Staat en haat nog steeds de dood of worden mensen die geen kant meer op kunnen als vluchteling in kampen of gevangenissen opgesloten en mensonterend behandeld. Het is gewoon niet te bevatten dat dit anno 2013 nog allemaal plaatsvindt en wie doet er wat aan en wanneer zal dit ooit veranderen?   

08-08-2013 om 20:17 geschreven door Broeder Everard

In het jaar 1830 heeft de Schotse prediker Irving vanuit de verwachting van de spoedig aanstaande wederkomst van Christus de katholiek-apostolische beweging gesticht. Men benoemde 12 apostelen die de christenheid op deze gebeurtenis moesten voorbereiden. Na de dood van de laatste apostel (1901) kwam het tot een scheiding en ontstond in 1906 de Nieuwapostolische Kerk. Deze meent dat Christus het ambt van apostel voor alle tijden heeft ingesteld. Hij regeert derhalve tot aan zijn wederkomst door levende apostelen. Ook hebben de apostelen volmacht om in het sacrament der verzegeling (dit is de gave van de Heilige Geest) de Heilige Geest en daarmee het eeuwige heil over te dragen. Binnen dit kerkgenootschap kent men diverse geestelijke rangen. Zo zijn er grote en kleine apostelen en men heeft ook een soort bisdommen die vanuit een centraal punt bestuurd worden. Dit kerkgenootschap heeft zich over de hele wereld verspreid en de laatste jaren had men veel leden in Duitsland en hier in Nederland heeft dit geloof 15000 aanhangers. Er zijn katholieke en protestantse theologen die dit kerkgenootschap als een sekte betitelen. Het grootste discussiepunt is dat de apostelen van deze gemeenschap ook in het hiernamaals hun wetten kunnen voorschrijven. Net als bij alle andere geloven zijn er theologisch veel twistpunten en het zou echt een zegen zijn deze te laten rusten en meer samen te werken met andere geloofsgenootschappen om ook hier op aarde een menswaardig klimaat te scheppen in solidariteit met de onderdrukten. In heel de wereld zijn momenteel allerlei extreem fanatieke geloofsgroepen met elkaar in strijd en het kan nooit de bedoeling van ons aller Heer geweest zijn om het liefdesgebod te laten varen voor eigenbelang dat, zoals je links en rechts om je heen ziet, tot de ondergang van de mensheid leidt. Onze nieuwe paus Franciscus gaat van het standpunt uit dat hij geen enkel individu met een ander geloof of geaardheid veroordeelt en doet een oproep aan de wereld om Christus grootste gebod van het beminnen van uw naaste gelijk uwzelve over de hele wereld uit te dragen en niemand sluit hij daarbij uit. Ik denk persoonlijk dat dit de beste weg is om een echt gelukkig leven te leiden. Op dit blog van Broeder Everard heb ik al verschillende geloven besproken en mijn bedoeling is alleen om kort weer te geven wat een bepaald geloof behelst en mijn intentie is geenszins om anderen te veroordelen of buiten te sluiten. Het blog Broeder Everard is uiteindelijk een wegwijzer naar broederschap van alle gezindten en dat is de leidraad van mijn streven!

31-07-2013 om 21:56 geschreven door Broeder Everard

Rome: Paus Franciscus heeft ons medegedeeld dat nog dit jaar Paus Johannes XXIII en Johannes Paulus II heilg verklaard zullen worden. Tevens is van zijn hand de eerste encycliek verschenen "Lumen Fidei"-, licht van het geloof. Deze pauselijke verhandeling zegt dat het geloof in God, de Tien Geboden en alles wat in feite het leven echt veraangenaamt en het lijden verlicht heel belangrijk is om daar trouw aan te blijven. Laten we eerlijk zijn: deze encycliek is niet overbodig, want bij veel katholieken is het geloof verwaterd en de hele belevenis ervan staat op een ontzettend laag pitje.In benarde omstandigheden heb ik in mijn leven veel houvast gehad aan ons geloof en dat was in oorlogsomstandigheden en bij ziektes van mezelf en vele dierbaren, waarbij een rotsvast geloof en gebed verlichting heeft gebracht en ons als het ware op de been gehouden heeft. Een mens moet zich ergens aan vast kunnen grijpen als hij zijn evenwicht verliest. Prier chez les voisins: In de zuidelijke landen zijn ontzettend veel bedevaartsplaatsen en ons aller Heer of Maria heeft in sommige oorden iets bijzonders achtergelaten dat ons allemaal imponeert. Vandaag heb ik voor u uitverkozen een dorpje vlakbij Maaseik en dan hebben we het over het Belgische  Heppeneert. Veel gelovigen, maar ook mensen die niet katholiek zijn, komen naar zulke oorden om moeder Maria verlichting te vragen van hun kwalen en soms gebeurt het wel eens ooit dat iemand met een ongeneeslijke ziekte weer volledig opknapt.Wat me op bedevaartsplaatsen altijd wel opvalt is de saamhorigheid en het is op zulke plekken ook veelal het geval dat je een eeuwige vriendschap met iemand sluit die je vooraf nog nooit ontmoet had. Ondanks alle kwalen waarmee sommige mensen behept zijn, zie je blijde gezichten en in zo'n oord kun je echt stellen dat het geloof het leven verlicht.

06-07-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Volg de weg des Heren! Het is de 'strijdkreet' van bisschop Jo Gijsen die op 7 oktober 1932 in het Brabantse Oeffelt is geboren en op 24 juni op zijn patroonsfeest, de herdenkingsdag van de voorloper van X, Johannes den Doper, na een slopende ziekte toch nog vrij onverwacht kwam te overlijden. Op 6 april 1957 werd Jo Gijsen door de toenmalige bisschop van Roermond, monseigneur Lemmens, priester gewijd. Hierna werd hij benoemd tot kapelaan te Valkenburg. Zijn thelogische studies en kerkgeschiedenis, om een doctoraat te behalen, heeft hij afgerond aan de universiteit van Bonn en Münster. Hierna gaf hij les aan het door hem opgerichte grootseminarie Rolduc en tevens was hij rector van een nonnenklooster in het Limburgse Nunhem. In 1972 benoemde paus Paulus VI Jo Gijsen tot bisschop van Roermond, dit tot verrassing van het hele clericaal gezag binnen de Nederlandse Katholieke Kerk. Volgens Rome was er binnen de Nederlandse bisdommen een sfeer ontstaan met een kerkleer die alles maar goed vond en totaal de lijn van Rome niet volgde. In monseigneur Gijsen zag Rome een persoon die  strikt in het spoor van Rome liep en de zuivere leer der kerk weer op de rails moest zetten. Het was niet direct Jo Gijsen die de schuld had dat in zijn bisdom op bestuurlijk gebied alles uit de hand liep; het was het hoogste gezag in Rome die deze discrepantie teweeg had gebracht. Lang heeft daar in Roermond een soort kerkstrijd gewoed die uiteindelijk niet goed geweest is voor het van oudsher katholieke Limburg. In 1993 trad Gijssen terug en in 1996 werd hij benoemd tot bisschop van Reijkjavik in IJsland. Dit is bisschop Gijsen tot 2007 gebleven. Na deze tijd is hij rector geworden van de slotzusters Karmelietessen in Sittard en Jo Gijsen mag dan net als zijn vader, die spoorwegbeambte was,  geprobeerd hebben  om de hem toevertrouwde 'reizigers' op de goede weg te houden die ons op de uiteindelijke reisbestemming brengt, dat zeker! Velen zijn deze goede weg ingeslagen, maar te veel schapen zijn totaal afgedwaald van de aan hem toevertrouwde kudde.Toch was bisschop Gijsen de enige bisschop die het voor elkaar heeft gekregen om na al die kerkontsporingen hier in Nederland nog 200 priesters te wijden en het zijn deze herders die de zware taak hebben de kudde te blijven hoeden. De laatste wens van Jo was dat hij als bisschop niet bijgezet wil worden in de bisschoppelijke grafkapel te Roermond, maar voor altijd wil blijven bij zijn geliefde kloosterzusters in Sittard. Aanstaande zaterdag wordt bisschop Gijsen begraven op het kloosterkerkhof  aan de Kolleberg te Sittard. Moge Jo Gijsen vredig rusten  in het Vaderhuis van ons aller Heer!

25-06-2013 om 00:00 geschreven door Broeder Everard