Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
26-09-2010
Heerlijk Spruitjes eten bij Broeder Everard!
Afkomstig ben ik uit een echte tuindersstreek en als we het over die vitamine A en C rijke spruit hebben, dan kan ik erover meepraten. Vroeger teelde men in het wat meer buitengebied van het Huissen-Zand veel spruiten en in de pluktijd in het najaar kwamen de plukkers bij ons thuis in de bakkerij vragen naar zo'n lege bus met hengsel waar broodverbeteraars crème in gezeten had. Hierin gingen de ouders en de wat grote kinderen van arbeidsgezinnen bij de spruitenboer spruitjes plukken en 's avonds schoven ze allemaal aan bij elkaar gezette tafels om de spruitjes te schonen en dit alles voor 2 of 3 cent per kilo.
Zelf heb ik ook spruiten geteeld op het door ons klooster gehuurd land in het Betuwse Gendt, een gemeente die men niet verwarren moet met het Belgische Gent. Tegenwoordig is hier Gendt een deelplaats van de gemeente Lingewaard.
Als we het over spruiten hebben, denk ik aan de laatste winnaar van de Elfstedentocht, marathonschaatser en spruitenteler Henk Angenent uit het Zuid-Hollandse Woubrugge, een plaatsje onder de rook van de gemeente Kaag en Braassem.
Er zijn mensen die beweren dat spruiten niet gezond zijn; je krijgt er het maagzuur van en de reuk is ook niet alles om over naar huis te schrijven en als vooral kinderen met hun gespitste oortjes dit horen zitten ze niet erg geinteresseerd achter een bordje spruiten! Kijk, ten dele is er wel iets van waar en vroeger als beginnende kok wist ik met spruiten ook geen raad.
Mijn grote geluk is geweest dat ik op zekere dag Dirk Sigaar tegenkwam, die vroeger hofmeester was geweest op de Grote Vaart en nadien aan wal werkzaam als chef kok in Hotel Hendriks op de Korenmarkt in Arnhem. Verstrekt heeft hij me het volgende kookrecept: Men doet de geschoonde spruitjes in een pan, volgieten met water, op het fornuis zetten en als de massa aan het kookpunt komt, giet men het water gelijk af, voegt fris water toe en nu laat men alles een kwartier pruttelen, bij veel spruitjes of wat forse spruitjes laat men alles drie tot 4 minuten langer koken.
Voordeel van dit alles is dat de felle spruitenlucht verdwenen is, ook de wat scherpe smaak en men er geen oprispingen van krijgt of rennies moet gaan gebruiken omdat de maag opstandig is geworden. De spruitjes koken niet tot moes en komen mooi gaaf op tafel. Net als asperges kun je ze in gewelde boter of gewoon met een lekkere jus eroverheen serveren. Een stukje verse worst of een balletje gehakt erbij smaakt altijd en als toetje raad ik u aan yoghurt met bramensaus.
Eet smakelijk!
De welbekende en nu pas gestopte schaatsster Henk Angenent Oude foto van Soeur Elise, die vroeger geen spruitjes lustte Aandacht voor de vragende kinderen en de lekkere spruitjes!
26-09-2010 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Als kloosterling krijg je bij verkiezingen ook net als bij leken een stembiljet toegezonden. Vroeger kwam de abt, de prior of overste nog even wat richtlijnen geven alvorens de paters, broeders of zusters naar de stembus togen. Tegenwoordig is dat niet meer het geval en je zou denken dat hier in het klooster het CDA bovenaan staat, maar vergeet het maar!
Vorige week was er nog een bekende CDA'er uit het zuiden in de biechtstoel van pater Gerardus geweest, die opgebiecht had dat hij een broodkatholiek was en het niet zo nauw nam met het geloof en in onderhandeling was getreden met iemand van de antichrist die hem gedoogsteun wou geven om Nederland te verlossen van bepaalde gevaarlijke demonen. Hij had in de biechtstoel bescherming gevraagd, omdat hij bang was op het komende partijcongres van het CDA bekogeld te worden met tomaten en rotte eieren.
Pater Gerardus vond dit zo erg, dat hij mij als verzamelaar van oud militaire spullen, vroeg of ik nog een pantservest er had liggen om die rotte eieren en tomaten zonder kleerscheuren op te vangen. Nu is pater Gradus, zoals we hem hier noemen altijd een opperbeste man geweest, maar min of meer ook altijd een sul, die van wereldse zaken totaal niets begrijpt. ,,Nee 'Groades' pantservesten heb ik niet meer in voorraad, maar wel zo'n ouderwetse voorlader uit de Franse revolutietijd"! ,,Als die Max terugkomt om zijn pantservest te halen moet je hem gelijk die voorlader tegen zijn kop drukken"! Ja neem me niet kwalijk beste lezers, maar dergelijke uitdrukkingen heb ik leren gebruiken als Aal in Korea!
Beste mensen, het is toch van de gekke,- met rotte eieren is wat anders,-maar om iemand met tomaten te bekogelen, dat is spotten met edele vitaminerijke vruchten waar zoveel hongerende mensen naar snakken. Niet doorvertellen, maar ik ben net als zoveel andere broeders, zusters, priesters en bisschoppen SP'er geworden!
Onze broeders in Vlaanderen moeten dit niet verwarren met de SP.a in België. Als kloosterling haten we niet ene partij en als ze er geen bezwaar tegen hebben krijgen ze allemaal een link op mijn kloosterblog. Uiteindelijk is het de stemmende burger die de keuze maakt wie ze het best geschikt vinden om het land te besturen.
In Vlaanderen bleef de SP.a bij de laatste landsverkiezingen zo'n beetje op hetzelfde niveau, in Nederland verloor de SP hierbij een aantal zetels en waar lag dat aan?
Soms vergeten ze daar ook wel eens heel belangrijke zaken, maar ik kan ze uit de brand helpen, want maandag zag ik op de markt in Nijmegen tussen oude boeken en tijdschriften in uit een oude Ruton stofzuigersslang een vergeeld papiertje waaien en bij bestudering bleek dit het aloude recept van de SP-tomatensoep te zijn.
Binnenkort kan deze partij hun werkende leden weer de straat opsturen om gratis tomatensoep te verstrekken; zeker tijdens de koude dagen die weer komen gaan. Het mag dan warmer geworden zijn op deze aarde, maar ik moet er niet aan denken als eerstdaags die losgeslagen ijsschotsen van de Noordpool hierheen komen rollen en we dikke overjassen van de zolder moeten halen om onze weke botten op te warmen en dan is er toch niets heerlijker als een kom of bordje tomatensoep. Tegenwoordig mogen zelfs op vrijdag bij ons in het klooster per bordje een tiental balletjes erin zitten.
De slogan die de SP gaat voeren is: ,,De stemwijzer omhoog en de soep wordt nooit zo heet opgediend als ze bereid wordt, maar hier bij de orde der fijnproevers houden we ze wel warm en als Geert, max of Mark langs komen krijgen ze ook gratis van ons een bordje lekkere tomatensoep"! ,,Wij zijn de partij van: ,,Voor iedereen brood op de plank een goede warme maaltijd met soep vooraf en dat zonder uitzondering"!
Klik http://www.s-p-a.be/ of http://www.sp.nl en mogelijk zijn dit de partijen van uw keuze als we weer opnieuw moeten gaan stemmen; de beslissing is aan u!
Vandaag op de derde dinsdag van september is het Prinsjesdag en leest onze koningin de troonrede voor. Hier in het klooster zijn het de zusters die er nog naar luisteren en naderhand kijken naar de rijtoer die de koningin in gezelschap van Prins Willem Alexander en prinses Maxima maakt door Den Haag.
De broeders en paters zijn allemaal aan het werk en ik zie broeder Léonard die vandaag vrijaf is aan de kaarttafel zitten met een drietal chauffeurs die goederen aan het klooster afgeleverd hebben en straks kleding laden voor die arme sukkels in Roemenië en Polen.
Mogelijk vanwege de welvaartsachteruitgang is dit het laatste jaar dat we onze traditionele prinsjesdag maaltijd, bestaande uit een heerlijk bordje koninginnesoep en hierna mousse van perzik als nagerecht, op tafel brengen.
Het traditionele kogelbiefstukje hebben we al weggelaten, maar broeder Everard heeft er nog een paar flesjes oranjebitter van Koninginnedag staan en vandaag kan ik met die heerlijke oud Hollandse drank de glaasjes voor iedere gast aan tafel tweemaal vullen. Ik hoop niet dat hierna soeur Elisabeth, die er in de kapel nooit geen noot kan uitkrijgen, zoals vorig jaar zo vals als een kraai het Wilhelmus begint te zingen.
Als broeder kok vindt je nog wel eens een nieuwe maaltijd of drank uit. Zo ben ik al een maand aan het experimenteren geweest met een zogenaamde bittere kabinetsdrank. Ik heb het voor elkaar gekregen, maar pater Lazarus die deze uitgeprobeerd heeft ligt nog in de ziekenboeg en de vraag is of hij ooit genezen zal.
Dus, dit recept heb ik naar Den Haag gestuurd en laten ze er daar maar van genieten!
Ik heb de soep al klaar, maar ik kan me voorstellen dat er dames en heren zijn die ook zo'n lekkere koninginnesoep willen bereiden.
Tegenwoordig gaan er nog maar heel weinig mensen naar de kerk om de H. Mis of Dienst bij te wonen, maar vroeger zag je op zondagmorgen in druk loopverkeer mensen richting kerk gaan en was voor de rest van de dag het in alle katholieke en protestantse dorpen zeer rustig. Vroeger op school heb ik nog eens het gedicht van Starinck, niet boer zoekt vrouw, maar de "Hoofdige Boer" van buiten moeten leren en dat ging over een boer die ondanks dat er in zijn gereformeerde dorp een brug over een brede sloot gelegd was hij het zondig vond om daar overheen te lopen en daarom ging hij zoals van oudsher met lieslaarzen aan door het slootwater om ter kerke te gaan.
Als broeder van de O.F.P. had ik vroeger een vriend die dominee was, nog ongehuwd, dús op zoek naar een vrouw. Als dominee moet je nooit met een arme sloeber gaan trouwen, want dat is helemaal verkeerd en de vrouwen met de beste bruidschat vind je in overwegend strenge protestantse dorpjes zoals Staphorst, Spakenburg en hier het Betuwse Opheusden. In die dorpen moest je 's zondags niet verschijnen per fiets, auto of bus, dus stapten we de bus al ver voor die dorpjes uit en kwamen tegen de late kerktijd even een bezoekje aan zo'n dorp brengen. Ik kon me dit allemaal permitteren, omdat in ons klooster de zogenaamde 'melkersmis' om 5.45 in de ochtend al gelezen werd en wij ons na het ontbijt en breviergebed met stichtende dingen konden bezighouden.
Uiteindelijk slaagde mijn vriend Pim erin om zo'n statige boerin uit Staphorst aan de haak te slaan en het had niet veel gescheeld of ik zou mijn gelofte van kuisheid verbroken hebben als ik ingegaan was op de avances van Marietje Aal uit de Palingstraat, waar niet alleen de koperen deurknop maar ook Marietje op springen stond.
Dit alles speelde in de tijd dat er een strenge scheidsmuur bestond tussen het Katholicisme en het Protestantisme, maar ook in dat tijdperk sprong een enkeling er nog wel eens dwars doorheen als de lusten in het lichaam sterker waren dan alle geboden en verboden van mijnheer pastoor, dominee of zo'n dwars door je ziel kijkende ouderling.
In belang van wederzijdse parochies of gemeentes was het uiteraard wel belangrijk om in de vruchtbaarheidsjaren van de vrouw minstens om de twee jaar een kind op de wereld te zetten en in die periode was het dan ook geenszins vreemd dat er gezinnen waren van 10 tot 15 personen en met een vijftal van zulke huishoudings was al gauw een schoolklas gevuld met een veertigtal leerlingen.
Hoe moest je die mensen allemaal uit elkaar houden? Het was ook de tijd van de vele bijnamen, waarbij bijna de hele dierenwereld aan de orde was. Plant en dierkunde hoefde niet onderwezen te worden, want meestal zat de os, de ezel, de aap, de olifant en de draak allemaal in één klas en kwam je Jan de Muis of Mientje raapsteel tegen, dan zag je ook gelijk zo'n beest of zo'n spinazieachtige voorbij komen.
Nu zijn er steeds professoren en studenten die het wiel opnieuw weer uitvinden en van de week las ik een stukje dat ze op een of andere universiteit de ontdekking gedaan hadden dat vezelstoffen die rijkelijk aanwezig zijn in tarwe, gerst en haver zo goed waren voor de mens en stond er een aansporing bij om vooral veel bruinbrood te eten. Iets totaal nieuws onder de horizon der wetenschap was de boodschap dat moeders die veel groentes en fruit verorberen tijdens de zwangerschap van gezondheid blakende baby's ter wereld gaan brengen. Het is daarom om dezelfde redenen niet vreemd te noemen dat ik op hoge leeftijd hier binnen de kloostergemeenschap de keuken beheer, mijn gezicht wat weg heeft van een ouderwetse sterappel, mijn neus lijkt op een gedroogde abrikoos en mijn benen iets weg hebben van een paar wandelende komkommers.
Hier in het klooster hebben we gisteren ook een nieuwe ontdekking gedaan en dat is, dat bierdrinkers nooit last van nierstenen krijgen en onze imker broeder Vesuvius vertelde dat hij als hoogleraar in de geneeskunde aan de universiteit van Nijmegen de leerlingen in een uitgebreid college verteld had dat hij speciaal was ingetreden bij onze orde, omdat zijn hele familie ten gronde was gegaan aan jicht en reumatiek en er maar een redmiddel ter bestrijding is en dat zijn een paar van die seizoen prikjes van die zoemende vrienden.
Een goed gruismiddel voor nierstenen is ook citroensap en zich onthouden van het gebruik van tafelzout en als men toch zout wil gebruiken is het beter om zeezout te nemen.
Hier voor me ligt een mailtje uit Iran van professor Ali Archimedes van de universiteit van Teheran die ontdekt heeft dat zweetvoeten en verstopping van huidporiën verholpen kunnen worden door zich in eigen water te baden. Omdat op mijn leeftijd deze productie aan de krappe kant is, heb ik Burgers Dierenpark in Arnhem gebeld en per expres koerier zouden ze me een honderd literstank met geproduceerd niervocht van een olifant komen brengen, zodat ik even vooruit kan. Het zijn allemaal, zeker in deze tijd van welvaartsdaling, nuttige wenken om in je weke hersenmassa op te slaan!
Uit de goede oude tijd voor op een cent na voor een maand voorraad! Familie van Loon uit Vierlingsbeek, foto geschonken door Zr. Laetitia (Urs)
16-09-2010 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Wie niet leeft, wordt niet oud en daar schuilt wel wat waarheid in, want overste Pièrre van de Klumpkes had altijd goede zin en is op een maandje na 112 jaar geworden. Of je nu een partijtje tegen hem damde of schaakte, binnen de kortste keren was je van het bord geveegd of stond mat. Ik herinner me nog dat we uitgenodigd waren op de 100ste verjaardag van zuster Ursula en hij de nonnekens in vervoering bracht door met soeur Hermine de Lambada te dansen.
Doordat hij zijn offers aan Bacchus ook niet vergat werd hij alsmaar plezanter en als hij zijn kloostermopjes losliet, lag je krom van het lachen. Toch was het een fantastische herder voor ons allemaal en in de vastentijd als onze kloosterkerk geheel bezet was met dorpelingen, hield hij preken waar je echt met de zakdoek in de hand naar zat te luisteren; huilen en lachen vormde in zijn tijd één geheel.
Loop je over ons kloosterkerkhof, dan kom je niet veel paters en broeders tegen die beneden de 90 het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hebben. Tegenwoordig in de moderne tijd van alles kan en mag, behalve zonder licht fietsen, liggen er ook wat zusters tussen de mannen in en die hebben allemaal zo'n schik in ons klooster dat de oude dag hen niet deert en je ziet het dat ze hier op dit kerkhof met hun leeftijd tegen de 100 zitten.
Ook kapitalisten worden heel oud en dat komt, omdat zij leven en genieten van hun 'zuur verdiende centjes' -, kunnen doen waar ze zin in hebben en niet vergeten moet je hierbij dat ze ingewijd zijn in de vele geneugten van 'Wein, Weib und Gesang' en zonder zorgen leven is nog altijd de beste manier om oud te worden. Gezond leven bestaat echt niet uit zich alles ontzeggen! Als ik bij de dokter langs kom, zie ik alleen maar sloebers met bezorgde gezichten op het spreekuur verschijnen. De baron van Heukelum tot Verneukelom met zijn levenslustige pretgirl van 20, imiddels ook al 95, heb ik nog nooit in de wachtkamer aangetroffen.
Ooit hebben we binnen onze gemeenschap een overste meegemaakt die geheelonthouder was en in alle hoeken en gaatjes controle hield op de aanwezigheid van sterke drank binnen het klooster. Bij het lezen van het brevier ging ik altijd naar de grote eik in de kloostertuin waar broeder hovenier op een beschutte plaats een wasteil in de grond had zitten en te kust en te keur lagen daar zoveel dranken opgeslagen dat, als je een uurtje biddend in de tuin gelopen had, je langzaamaan de hemel in een doedelzak zag veranderen.
Bij mij gaat het kloosterleven boven alles en echt we komen hier binnen onze communiteit niets tekort!
15-09-2010 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vroeger stond er bij het St. Theresia Missiehuis van de paters Assumptionisten te Boxtel langs de Dommel niet alleen een pracht kasteel, maar daar kwam je ook het mooi onderhouden park binnen en vooraan, verscholen achter wat hoge bomen, stond een grote boerderij, die door een heuse broeder boer beheerd werd. Men had ook wat landerijen in bezit waarop aardappelen en graan verbouwd werden en groenten geteeld. Achter de houten kapel stond een serre die verzorgd werd door pater Gregorius die als botanicus en geboren in de bollenstreek alles afwist van hoe je met bloembollen moest omgaan. Ook vertoefde hij veel buiten het klooster en was gecharmeerd van paddestoelen, waarover hij tijdens de lessen Nederlands en natuurkunde ons ook wel eens iets vertelde.
De broeders mogen in hun reftertje in de keuken mogelijk wel eens wat van die geplukte boleten gegeten hebben, wij kregen ook wel eens paddenstoelen opgediend, maar dat waren dan in die tijd meer gecultiveerden die wél tot die familie behoorden en we allemaal kennen onder de naam champignons.
Toen ik op een gegeven moment het kloosterleven niet meer zag zitten en de burgermaatschappij weer opgezocht had, na de militaire dienst en vooraf vele studies een gezin gesticht had, ging ik met mijn vrouw Ria en de kinderen veel op pad in de natuur, onze vakanties brachten we door op de Hoge Veluwe en daar in die bossen trof je bijna het hele jaar door verschillende soorten paddenstoelen aan.
Ook na mijn 'herintreding' bij de broeders van de O.F.P. in 1996 in het klooster 'De Pauw' te Angeren ging ik tot 2008 nog veel de natuur in en vooral in de maanden september en oktober, wanneer de natuur een ander jasje had aangetrokken kon ik me daar in de uitgestrekte bossen en heidevelden opperbest vermaken. Ergens heb ik nog wat foto's bewaard van enkele door mij ontdekte zwammen en als ik ze terugvind zal ik proberen ze hier in te voegen, anders breng ik deze apart in een volgend artikel.
Je moest vaak diep de bossen in om cantharellen te vinden, want die zijn makkelijk klaar te maken en smaken nog lekker ook. Met eetbare paddenstoelen kun je van alles doen: verwerken in de soep, sausjes, omeletten, pasteitjes en zelfs zijn er soorten waarmee je een heuse paddenstoelentaart kunt maken.
Bij champignons, dus ook bij eetbare paddenstoelen hoort vlees, wild en gevogelte en doe je er wat groenten bij, dan heb je een complete maaltijd!
Wereldwijd, behalve aan de Noord-en Zuidpool heb ik ze nooit aangetroffen, kun je paddenstoelen, boleten of wil je ze zwammen noemen-óók oké-aantreffen. Bijna elke dag wordt er ergens weer een nieuw soort aangetroffen, maar er zijn ook soorten die zeldzaam geworden zijn en zelfs enkele die we nergens meer aantreffen.
Door de warme zomer, en nadien het vochtige augustusweer, heeft men voor een paar dagen terug in Ermelo een tropische zwam, die bekend is onder de naam Inktviszwam aangetroffen en met zijn 5 rode tentakels lijkt deze wel wat op de paranormale Duitse inktvis Paul. Nieuw is ook een zogenaamde traliezwam die, voorheen in Zuid-Europa en Afrika aangetroffen werd, ergens in het Westland zich geopenbaard heeft; zie inzet!
Hier beneden zet ik wat afbeeldingen van enkele paddenstoelsoorten, een te bereiden schotel en wat leuke websites die u beslist moet gaan bekijken en misschien voelt u er wat voor om in de toekomst zelf eetbare paddenstoelen te telen.
Waarschuwing: Pluk klakkeloos zelf geen paddenstoelen als je er geen verstand van hebt, want sommige soorten zijn zo giftig dat je, als je daarvan eet gelijk je oogjes voorgoed kunt sluiten!
Ik zou zo zeggen: ,,Doe er uw voordeel mee en mocht je kweek slagen, dan kom ik samen met Soeur Marie bij u dineren, waarbij u uw kookkunst kunt botvieren met boleten die u in een grote bloembak op de vensterbank in uw huiskamer zelf gekweekt hebt"!
Hier de beroemde Cantharellen, momenteel zeldzaam DIT ZIJN DE MORIELJES! Hier enkele champignons waarmee ik een geintje wou uithalen! s Paddestoelenschotel-30 minuten de oven in-en dan eten maar!
Hier in het klooster is het niet veel anders dan in de burgermaatschappij. Er lopen veel vrolijke paters, broeders en zusters rond, maar ook enkele die je beter uit de buurt kunt blijven; vooral, als ze weer van die nukken hebben! Je hebt erbij die zich elke dag wassen en verschonen, maar er zijn d'r een paar die aan douchen een broertje dood hebben en dat is als je in hun buurt wandelt goed waar te nemen.
Sommige confraters ken ik niet eens bij hun kloosternaam en bijnamen, die we buiten de deur vanwege de schrale contacten van de moderne mens steeds minder horen noemen, zijn hier in het klooster nog volop in. Zo hebben we hier een pater die we 'de korte' noemen, bekend is hier ook pater boomstam oftewel 'de lange', verder is er een norse Soeur bij die hier zuster 'baksteen' heet. Iedereen, tot ver in de dorpsomtrek, kent hier broeder 'de neus' en dan zit hier ook nog een oude zuster Franciscanes die vroeger in een klooster te Huissen gezeten heeft en met haar bijnaam zuster 'kuunskop' genoemd wordt; ik heb me laten vertellen dat een kuunskop een kikkervisje is. Moppenvertellers lopen hier ook rond en tegenwoordig zijn deze bakken echt niet meer Rooms te noemen.
Als je pakweg voor een halve eeuw terug onze kloosterdeur binnenkwam werd je verrast door de heerlijke wierooklucht vanuit de kapel waar bijna de hele dag missen gelezen werden en ook de lucht van die diep aromatische pijptabak van Theodorus Niemeyer was echt merkbaar. We huisvestten in die tijd veel paters, die uit missielanden waren teruggekeerd en tot hun sterven aantoe opium snoven en een waterpijp rookte.
In die tijd was ik de kloosteroverste en ik dacht in mijn onnozelheid dat ze nog steeds bezig waren met het roken van de vredespijp en in gedachten verzonken aan de ander kant van de kloostertafel met het hoofd van de Apachen "Winnetou" in gesprek waren. Op hun kamerje op de slotgang hingen ook van die blaaspijpjes aan de muur en wat me wel opviel was dat ze in hun optrekje nooit last hadden van spinnen of muggen.
Hier in het klooster heb je ook paters die soms het brevier vergeten te bidden, omdat ze verslaafd zijn aan het kijkkastje en ook zijn er enkele confraters bij die om zich goed te kunnen voorbereiden op hun missionaire taak naar seksfilms kijken. Uiteindelijk hebben wij broeders dit allemaal niet zo nodig, omdat we dag en nacht bijna aan het werk zijn en ons vlees niet zo geprikkeld wordt door verdorven ledigheid.
Nú, lieve mensen ben ik weer uitverteld en ga zorgen dat er vanmiddag weer wat eten op tafel komt, want de inwendige mens moet ook weer versterkt worden!
Schotel is opgemaakt door Soeur Marie Enorme Bibliotheek voor symposia, conferenties etc. http://www.kloosterwittem.nl/ 043 4501741 Als je die ontmoet kom je het klooster niet meer uit!
06-09-2010 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
In de tijd dat we student waren aan het seminarie werd er iedere dag aan lichaamsbeweging gedaan en tijdens de recreatie buiten was het spelletje "Chinese Muur" enorm populair. Hoe ging dat ook weer? Aangesteld werd er een vanger en die jongeman moest zoveel mogelijk personen aantikken, ook deden er wel eens broeders of paters mee, en ook zij moesten met gestrengelde handen in de menselijke muur plaatsnemen. Door de muur komen, erlangs was op het laatst niet meer mogelijk, werd steeds moeilijker. De laatst overgebleven persoon werd niet meer aangetikt en deze was winnaar en in de regel was dat broeder Everard. Dat er af en toe iemand met een gekneusde of gebroken arm in de ziekenboeg terecht kwam was ingecalculeerd. Om de veertien dagen werd een lange wandeling gehouden en heel leuk waren de voetbalwedstrijden tegen de paters in lange rok en wij in korte broek. Gespeeld werd ook wel eens tegen voetballers uit Boxtel Vught of Schijndel. Zowel als student, alsmede kloosterling bleef je in beweging en je kwam dan ook per hoge uitzondering paters of broeders tegen die er abnormaal geproportioneerd uitzagen en leken op broeder Tukker uit 'Ivanhoe' of op Dik Trom uit het boek van Johan Kievit.
Ieder levend wezen heeft om te leven, te ademen, te lopen of te werken energie nodig en we houden ons lichaam gezond en in actie door te eten en niet te vergeten, ons voornaamste levensvocht, te drinken. Des te meer je jezelf beweegt, des te meer calorieën (brandstof) heeft je lichaam nodig om je werk te kunnen doen of je sport te beoefenen. Sporters moeten zo'n 4000 calorieën 'tanken' en een normaal bewegend mens heeft er aan 3000 genoeg. Bij hele zware krachtinspanningen, zoals bij het lopen van marathons, het wielrennen en gewichtsheffen zijn er sporters bij die om bvb een Tour de France uit te rijden elke dag zo'n 10.000 liter 'brandstof' in moeten slaan om die superprestaties te verrichten. Ook moet er een zekere voedingsregelmaat zijn, waarbij het wenselijk is dat de calorieën goed verdeeld en opgenomen in je lichaam hun werk verricht hebben en je zowel lichamelijk alsmede geestelijk opgeruimd aan de slag kunt gaan.
Tegenwoordig zijn er sporters die vegetarisch eten en dus alle voeding waar vlees in verwerkt zit mijden, maar dan vaak wel lang bezig zijn met andere voedingsmiddelen om de "kachel aan het branden te houden en de vlam in de pijp." Regel voor gezond leven en sporten is dat u niet al te vette spijzen moet eten, niet te veel voedingsstoffen tot u moet nemen met een te hoog suikergehalte, hooguit 1 gram zout per dag en regel is ook dat eten en drinken aangepast moeten zijn aan de energiebehoefte van uw lichaam.
Hoe kunnen wij oude paters, broeders en zusters ons het beste gedragen op voedingsgebied? Als kok en hoofd van de keuken houd ik alles nauwkeurig in de gaten en zie ik een pater lopen met een wat vooruitstekend buikje, dan geef ik hem nog wel eens een goed eetadvies en zeg tegen hem dat hij voortaan beter zijn brevier lopend in de kloostertuin kan gaan bidden dan in zijn kamertje op de slotgang. Doordat ikzelf met veel gezondheidsklachten sukkel is mijn buikje ook niet meer plat te noemen en vaak zijn mijn benen gezwollen van het vocht. Met moeite loop ik met loopstok door de keuken en buitenshuis met mijn rollator kom ik amper 500 meter vooruit en ben dan bekaf, maar misschien is dit dit toch nog net voldoende om het iets langer vol te houden dan iemand die helemaal niet meer uit zijn bed of stoel opstaat en alles sowieso voor gezien houdt.
In het klooster laten we tijdens het eten ook nog weleens een filmpje zien van onze medebroeders en daarbij bedoel ik ook die mensen die in Allah geloven. We zien dit gewoon als een andere naam voor de Heer God die wij aanbidden en daarom moet u eens klikken op de volgende link!
