Benauwd en klefferig weer kan spierpijn veroorzaken. We kunnen ons daartegen beschermen door in warme periodes driemaal per week soep op tafel te brengen en beste mensen wat is er dan makkelijker om bij de super zo'n zakje of pakje soep te halen, de hoeveelheid in een soepkom te doen en er dan heet water aan toe te voegen; goed roeren en klaar! Wij gaan vandaag zelf soep bereiden en wat hebben we nodig voor een heerlijke bouillonsoep, bereid met runderschenkel of gewoon met anderhalve  pond soepvlees aan een stuk? De ingrediënten hebben we al in huis en zetten een soeppan met daarin ruim 2 1/2 liter water op en brengen dit samen met het vlees aan de kook. Na de kook doen we daar wat blokjes aardappelen in, wat ringetjes prei, een paar geraspte stukjes wortel, wat peterselie en 2 takjes selderij. We draaien het gas wat omlaag en laten het geheel 2 1/2 uur op een laag pitje trekken. Is dit gebeurd dan halen we de schenkel of het stuk soepvlees eruit en snijden dit in stukjes. De verkregen bouillon kunnen we hierna zeven en alles overgieten in een andere pan, voegen  wat zout en geplette peperkorrels toe, doen de brokjes vlees er weer bij en laten het geheel nog eens flink koken totdat alles ingedampt  is tot een hoeveelheid van plm. 1 1/2 liter zuivere bouillonsoep en klaar is alles. We kunnen ook een andere bereidingswijze toepassen, waarbij we het vlees laten trekken, afschuimen, soepballetjes of wat maggiblokjes toevoegen etc. Het soepvlees eten we dan apart met wat mosterd en zó zijn er veel manieren te bedenken om soep te trekken en op te dienen; één ding is zeker dat bij warm weer ook hete soep hoort! We willen allemaal in de zomerdag graag een gebruind tintje hebben en dat krijgen we door vlak voor het middageten een half uurtje te zonnen en na de soep worteltjes met wat gebakken krieltjes of gekooke aardappeltjes op tafel te brengen. Bij wortelen kennen we de bos of waspeen, de Nantes, de winterpeen en de Parijse broei. We houden het simpel en noemen de kleine wortelen hier zomerworteltjes en die grote dikke winterwortelen. In wortelen zit de zogenaamde bètacaroteen (6 mg),  een stof die zich in het lichaam omzet in vitamine A en in combinatie met de afgegeven D-vitamine van de zon de huid sneller bruin kleurt. Wat bevatten wortelen verder nog? Op een hoeveelheid van 100 gram verse wortelen treffen we aan 6 gram aan koolhydraten, 1 gram eiwit, 0,2 gram vet, 5 mg vitamine C, 0,07 mg vitamine B 1 & 0,03 mg vitamine B 2, aan calcium (goed voor de botten) treffen we in worteltjes 40 mg aan en aan ijzer is 0,5 mg aanwezig. Als nagerecht adviseer ik wat fris fruit en uitstekend hiervoor is een watermeloen die bij een diner van 4 personen gevierendeeld kan worden en vind je zo'n stukje te groot, dan breng het hier maar naartoe, want onze kloosterhond Tayler eet tegenwoordig ook mee aan tafel en is  dol op meloen en wat kersen betreft is zij helemaal gecharmeerd van het aloude kersenras 'De Varikse Zwarten"! Beste mensen. ik wens u goed vakantieweer, de thuisblijvers en werkenden veel  eet & slaapgenot en werkplezier en de mensen die chronisch ziek zijn, waartoe ik ook behoor en die de deur niet uit kunnen veel genoegen met hun hobby en dat kan zich óók op een heel breed vlak uitstrekken tot het schrijven van stukjes, het mailen met vrienden, het lezen van boeken of iets moois construeren of gewoon met anderen door de telefoon een praatje maken.

29-06-2011 om 11:11 geschreven door Broeder Everard

Sacramentsdag werd in het Belgische Luik in 1246 voor het eerst gehouden en er was ook een ommegang bij, dat wij tegenwoordig processie noemen. In 1264 werd het als een officiële kerkelijk feest ingewijd door Paus Urbanus  1V.  Sacramentsdag valt altijd op de tweede donderdag na Pinksteren en word kerkelijk gevierd op de tweede zondag na Pinksteren. In overwegend katholieke landen houdt men nog steeds de donderdag aan.  In veel gemeentes met een overwegend katholieke bevolking worden er processies gehouden, waarbij een of meerdere priesters onder een draaghemel het allerheiligste sacrament ronddragen in een monstrans en daarmee telkens zegeningen geven aan de processiegangers en omstaanders. Het hele kerkelijk gebeuren op dit gebied gaat uit van een speciale stichting of Schuttersgilden. In Nederland kwam er na de Beeldenstorm van 1566 een eind aan al die openbare processies en tot 1983 was er een wettelijk straatverbod. In het stadje Huissen, gemeente Lingewaard kent men sinds 1560 een processie die door verschillende straten van de gemeente trok en bekend staat als de Huissense Umdracht. Dit jaar gaat men met de gewijde hostie, waarin vertegenwoordigd is het lichaam en bloed van Christus in de Monstrans al voor de 451ste maal rond door de straten. Huissen was langte tijd Kleefs en Duits gebied en pas na het Wenercongres is het officieel overgedragen aan de Staat der Nederlanden. Nadien is er een traditioneel gedoogbeleid op Huissen toegepast en de Huissenaren hebben hun geliefde Umdracht altijd kunnen houden. In Breda houdt men al een ommegang sinds de officiële instelling van het feest van het Allerheiligste Sacrament en in 2014 gaan ze op grootse wijze het 750-jarige bestaan hiervan vieren.  In de loop der jaren heb ik van veel processies foto's gemaakt en deze afgestaan aan plaatselijke historische kringen. De inzetfoto heb ik voor een aantal jaren terug genomen op Brakkensteyn te Nijmegen, waar gevstigd is een klooster van de paters van het HH. Sacrament, waarvan de stichter deze kloosternaam bedacht heeft en gegeven aan een orde die zich gewijd heeft aan de verering van dit eucharistische sacrament wat binnen de Rooms Katholieke Kerk zo'n belangrijke plaats inneemt. Ik wens morgen alle processiegangers en belangstellenden in alle landen waar Sacramentsdag gevierd wordt een fijne familiedag met extra devotie tot ons aller Heer, waar veel gelovigen, ondanks de woelige tijd waarin we leven, alle hoop op gevestigd hebben. Wij hebben alle vertrouwen erin dat zij door de Heer gezegend en beloond worden!

25-06-2011 om 14:34 geschreven door Broeder Everard

Iedereen raad ik aan om het vleespakket voor uw barbecue bij de echte vakman te kopen en dat is bij de slager. Er zijn er in kleine dorpjes bijna geen meer en mogelijk zit er  in de plaatselijke super een echte en heuse slagerij. Heel belangrijk is om ook op de barbecue te proberen het vlees goed te garen. Bovendien buiten met barbecuen is hygiëne van groot belang. Zorg dat de barbecue goed schoon is en vooral het rooster is hierbij belangrijk. Zorg dat je met schone handen het vlees op de barbecue legt en moet je  tussendoor 'Tante Betje' bezoeken, was dan goed je handen!  Denk om de veiligheid van uzelf, uw gasten en uw buren en stel de barbecue zodanig op dat er geen brandgevaar is. Niet alleen thuis maar ook op de camping is het zaaks om na het barbecuen alles weer netjes op te ruimen en er geen rotzooitje van te maken! We gaan aan de slag  Zaaks is het om de barbecue tenminste 1 uur van tevoren in werking te stellen en dat doen we met houtskool of briketten met er tussendoor aanmaakblokjes. Als de houtskool of de briketten aan het gloeien slaan verspreiden we met een pookje het vuur over de gehele vuurbodem. Pas wanneer de vlammen gedoofd zijn is het rooster goed verhit en kunnen we aan het grillen beginnen. Makkelijk is hierbij een barbecue met een verstelbaar rooster, want dan heeft u de mogelijkheid om de temperatuur te regelen door het rooster hoger of lager te zetten. Zaaks is het om bv. op een houtskool-barbecue het vlees dat de meeste hitte nodig heeft als eerste op het rooster te leggen en dat is het geval met de biefjes en ander rundvlees, kalf-en lamsvlees aan het spies volgen, vervolgens varkensvlees en papillottes en dan de voorgegaarde producten, zoals worstjes, spareribs, kip en kebabs. Waar moet je bij het roosteren speciaal op letten? Dep gemarineerd vlees voordat u het op het rooster legt goed droog. Strooi om het vlees mooi te bruinen er geen zout op en roer het om het geroosterde vlees pittiger te maken door een sausje. Wil je het vlees sappig consumeren, dan moet je met een  strijkje, terwijl het vlees ligt te roosteren, er telkens wat bakolie opsmeren. Gebruik geen vork, maar een tangetje om het vlees op het rooster te leggen; dit voor het bewaren van de vleessappen! Mocht  er wat vlees aan het rooster blijven kleven, trek dit dan niet los, maar wacht even tot dit uit zichzelf gebeurt. Om het vuur aan te houden moet je wel tijdig nieuw stookmateriaal aanvoeren of kolen om de zaak op dreef te houden. Het is nu geen barbecu weer, maar morgen misschien wel. Ik wens u veel roosterpret en denk aan uw lijn door af en toe ook eens een beetje door de tuin of het park te wandelen en frisse lucht houdt bovendien uw longen schoon; vooral als het vlees bijna op is, de barbecue aan het doven  en hierna wat rook aan het  verspreiden is. Goed bevriend met je buren blijf je om ze bij elk barbecue feest uit te nodigen en bedenk daarbij dat de afstand naar de buren groter wordt naarmate de afrastering hoger wordt. Zorg om prettig te leven dat dit zowel figuurlijk als letterlijk nooit gebeurt!

22-06-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vandaag vierde de H. Kerk het feest van de Heilige Drievuldigheid: Vader, Zoon en Heilige Geest: volgens het katholieke geloof één in wezen, maar vertegenwoordigend drie personen. Dit is een geloofsgeheim dat we met ons kleine verstand niet ontsluieren kunnen. Evenals de eeuwigheid die vergeleken kan worden met een zandloper of zoals de H. Augustinus het uitdrukte met een persoon die bv. aan het strand te Bredene vandaag alle zandkorrels  aan het tellen is. Over 100.000 jaar is hij mogelijk allang uitgeteld maar heeft hij nog niet eenhonderdste deel van al die korrels kunnen tellen. Diverse theologen hebben getracht achter dit geheim te komen, maar zijn gestrand  op een halve waarheid en dat is dat ze onze God zien als een persoon die zo betrokken is bij al het menselijk gebeuren dat hij zelfs in zichzelf niet alleen is maar,  maar geestelijk met meerdere personen in zijn directe nabijheid. Onze broeders, de Islamieten, hebben voor God, hun Allah, zelfs 99 namen bedacht en dat hadden er nog meer mogen zijn: De Koran zegt hierover dat God zo groot is, dat wij niet al zijn namen kunnen kennen en weten. Wij Christenen drukken de grootsheid van God uit met drie namen en noemen hem Vader, Zoon en Geest. Wij zouden er ook een paar aan toe kunnen voegen en Hem noemen onze vertrouwensman, grote vriend of toeverlaat en zo zijn er nog heel veel te bedenken. De Drievuldigheid van God is dan geen theologisch raadsel meer, maar gewoon een lofzang op Gods veelzijdige aanwezigheid. Ik wens u nog een prettig vervolg van deze zondag en tot een volgende keer maar weer! Vandaag las ik een wijsgerig gezegde, ik citeer: ,,Mensen die nooit tijd hebben, doen het minste" !  Ik hoop overigens wel dat ze elke dag wel, even tijd hebben om een dagelijks gebed uit te spreken en als dat er evenzo niet af kan moeten ze wel bedenken dat hun tijd er mogelijk ten spoedigste opzit en wat dan?

19-06-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Over de Heilige Alexius zijn ons zeer weinig historische gegevens bekend. Er is wel een hele mooie en bijzondere legende over deze heilige. Geboren werd hij uit een zeer rijke Patriciërs familie. Vervuld door de spirituele kracht van de Heilige Geest verliet hij op zekere dag zijn huis, liet zijn bruid, familie en rijkdom achter om een pelgrimstocht te ondernemen. Hij bezocht hierbij alle beroemde wereldkerken. Zijn reizend leven brak hij na 17 jaren af en keerde terug naar zijn ouderlijk huis. Als een zwerver en vreemdeling werd hij hier opgenomen. Ook hier bracht hij zeventien jaar door onder een hol onder de trap. Pas na zijn dood werd hij door zijn vader herkend als de verloren zoon. Hij werd te Rome op de Aventijn begraven. Dit verhaal brengt mij op de gedachte van onze 'vaderlijke' regeringsleiders die de nood onder bepaalde bevolkingsgroepen ook niet herkennen en deze burgers in kommer en kwel laten zitten. Mogelijk worden deze 'zwervers' na hun dood door de Heer hierboven wel herkend, maar niet onze leiders die deze mensen in de kou hebben laten staan. Onlangs heb ik de oud-bisschop van Breda Tiny Muskens beluisterd, een man met aandacht voor de medemens, die geen verschil ziet tussen belijdende Mohammedanen en vroeger als missiebisschop en nadien ook als kerkleider van zijn bisdom Breda omgang had met alle geloofsgeledingen en hierbij zegt dat onze God ook Allah genoemd mag worden. Aan hield hij dat katholieke extremisten in de Congo net zo zulke wrede moordenaars waren geweest als nu de geloofsextremisten die gemakshalve allemaal maar betiteld worden als verderfelijke Islamieten. Bisschop Muskens was ook de man die ooit eens met zwervers op pad is geweest en 's nachts in de openlucht geslapen heeft. Een uitspraak van monseigneur Muskens was ook: ,,Als je honger hebt en echt geen geld meer  om een brood te kopen, mag je er gerust een stelen"! Ja beste mensen, vandaag heb ik een recept van zeewolf staan en erbij vertellen moet ik dat deze vis vrij duur is en het al een aantal jaren geleden is dat wij hier in het klooster een dergelijk maal op onze wekelijkse vasten-en onthoudingsdag vrijdag hadden staan. Ik moet er zelf weer van watertanden dat ik dit recept vandaag op mijn site van kloosterrecepten heb gebracht. Kunt u het zich veroorloven, maak het maal dan eens op een goeie dag klaar en geniet van dit heerlijke diner!

17-06-2011 om 11:25 geschreven door Broeder Everard

Zojuist ben ik teruggekeerd vanuit Frankrijk waar ik in een Benedictijnerklooster in de Vogezen op visite was bij mijn voormalige confrater broeder Léonard die daar het toezicht voert op de Cuisine. Op Eerste Pinksterdag is het daar de gewoonte om een schotel te bereiden waar Tong in verwerkt is, en deze oude gewoonte is gebaseerd op de gedachtegang dat op Pinksteren de Heilige Geest zich aan de apostelen geopenbaard heeft in zwevende vurige tongen en ik denk niet dat dit zeevissen geweest zijn; leg je in die richting het symbool, dan krijg je wel lekker eten op tafel en dat is wel af daar in Frankrijk! Wat hebben we nodig om Sole Au Champagne klaar te maken (zie inzetfoto). De meeste gezinnetjes bestaan uit 4 personen; dus daar gaan we zo'n schotel voor bereiden! Wat hebben we nodig? Dat zijn 4 tongen van ongeveer een half pond, verder wat zout, peper. een sjalotje, 2 dl champagne brut of sec, 100 gram boter, twee eierdooiers, een halve dl slagroom en 1 blikje truffels. We kunnen het geheel ook nog omringen met wat gekookte aardappelen (gebruik hiervoor Biltse Boer) ertussendoor zo'n 3 ons gebakken champignons en ter opsiering doe je er wat peterseliestruif overheen (platte peterselie) en  enkele geconcasseerde tomaten (zie op rechts website keuken handigheidjes en bijlage). Dit alles geeft de schotel een mooi aanzien! We gaan aan de slag: Maak de tongen goed schoon, maar laat de graat erin zitten (de graat geeft namelijk smaak aan het geheel). Leg de tongen in een beboterde vuurvaste schaal, strooi er wat ragfijn geraspte sjalot op en zout en peper. Leg hier en daar een klontje boter. Giet er de champagne over en zet de schotel, afgedekt met een stuk aluminiumfolie, in de oven om de tongen zachtjes gaar te trekken en de tijd die daar voor staat is plm een half uur. Leg de tongen dan op  een  schotel en houd ze warm. Klop de rest van de boter luchtig en romig. Klop de eierdooiers los, voeg er de slagroom bij en blijf doorkloppen tot dit zich mengt. Voeg ook dit, nog steeds goed kloppend, bij de losgeroerde boter. Voeg er tenslotte ook het gezeefde stoofvocht bij. Goed kloppen is echt nodig, het kan met de mixer, maar ook met de garde. Het vereist wat handigheid en een goede slag. Wie niet zo ervaren is in deze hogeschool der kookkunst, kan het als volgt doen: Zeef het stoofvocht van de tong en zet dit op een klein vuurtje met een kookplaatje eronder. Klop de eierdooiers los, voeg er voorzichtig wat van het warme, maar niet kokende, stoofvocht bij en roer dit weer door het geheel van het stoofvocht. Roer er dan de gesmolten maar wat afgekoelde boter door en tenslotte de half opgeklopte slagroom. De saus moet ongeveer lauwwarm zijn. Giet wat van de saus over de tong en geef de rest er apart bij. Snijd van de truffels uit het blik eerst plakjes en daarvan sierlijke figuurtjes en leg deze op de tong. In het bovenstaande heb ik aangegeven dat er ook nog een mogelijkheid bestaat om de schotel wat uitgebreider te maken en dat zou ik zeer zeker doen als er wat kinderen bij zijn in de puberleeftijd en dan kun je er gemakkelijk met zessen van eten. Drink er een champagne brut of sec bij en voor de kinderen wat priklimonade of wat ook kan een glaasje seven-up! Als voorgerecht zou een bordje koninginnen-of juliennesoep (zie culinaire rubriek op rechts)   niet misstaan en als nagerecht roomijs met vruchten!
Ik wens u smakelijk eten en volgende week is het de eerste zondag na Pinksteren en mag u het ook klaarmaken en smaakt het allemaal evenzo uitstekend. Ik wens al mijn bezoekers verder nog een  gezellige Tweede Pinksterdagavond en tot een volgend bezoek maar weer!

Bijlagen:
136 A Uitgebreide schotel Sole au Champagne (zeetongschotel).jpg (186.6 KB)   

Pinksterfeest of Pentecostes (de vijfstigste dag na Pasen) is het feest waarop de eerste volgelingen van de Christus, na vijftig dagen leven in de schaduw van verborgenheid en verwachting, overstroomd door het Licht van de H. Geest, die over hen nederdaalde, en de Nieuwe Wet van Jesus voor het eerst aan de wereld hebben gepredikt. Dit feest is als het tweede hoogtepunt na de paasviering, waarvan het de vervulling is. Met Pinksteren werd van oudsher de geestelijke verrijkingsoogst gevierd. De oogst van Jezus leven en sterven was zijn inspirende geest De H. Geest is als het ware een helper van God de Vader, die in ons de inspirende kracht geeft om goede dingen tot stand te brengen en te beschermen om verkeerde daden te verrichten of beslissingen te nemen die asociaal overkomen en en niet door de beugel kunnen. Zoals verwoord in de geschriften daalde de Heilige Geest met een gedruis uit de hemel, daalde neer op de apostelen, die daardoor zo vervuld werden met woordenkennis dat ze als eenvoudige vissers eropuit trokken om de boodschap van de Heer van liefde en weldadigheid en sociaal gevoel met de medemens in nood nadien wereldwijd gingen verkondigen. Kloosterlingen, wereldgeestelijken en allen die zich volgelingen van de Heer noemen, ook leken en Christelijke wereldleiders hebben de plicht om dit uit te dragen aan de gemeenschap. Ongeloofwaardig worden die priesters of regeringsleiders die zeggen tot een geloofsgroep te behoren en zich scharen achter mensen en organisaties die alleen voor hun eigen belang of groepering opkomen en hun medebroeders vervloeken of tot de bedelstand brengen. In Jezus huis moet plaats zijn voor iedereen, ook voor andersdenkenden. Je hoeft persé geen christen te zijn om evenzo een goed mens te wezen. In mijn leven heb ik van allerlei mensen ontmoet zelfs atheïsten,  personen die geen enkel geloof aanhingen, maar die puur uit menselijke intuïtie humaan stonden tegenover hun medemens. Wat is de boodschap van Pinksteren anno 2011? Om de wereld in deze gistende en moeilijke tijd, en volgens mij in de overgang naar een nieuw tijdperk,  draaiende te houden is het zaaks dat we elkaar beter gaan begrijpen en niet gaan hameren op allerlei pietluttigheden. Eeuwenlang ziijn we bezig om dit doel te bereiken, maar bereikt hebben we dat driekwart van de mensheid in bittere armoede leeft en dit alles omdat de nodige hervorming alleen bereikt kan worden als alle mensen die het goed hebben eerst zichzelf gaan hervormen en daarom hoop ik dat in velen de geest van Christus, de Heilige Geest,  over hen nederdaalt. In mijn recepten vindt u ongetwijfeld wel een goed diner en u mag best aanzitten aan een mooie feestdis met een extraatje op tafel, maar kunt u zich dit allemaal veroorloven, denk dan ook aan uw medemens.   Nodig in uw eigen buurt of gemeente mensen ter tafel uit die dit niet kunnen en viert met hen gezamenlijk het Pinksterfeest. Ik wens u allen prettige Pinksterdagen!

09-06-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Met al die narigheid over groenten die besmet is met de Ehec bacterie daar geloven ze in Frankrijk niet in. De Fransen eten graag visgerechten en wild en gevogelte en overal aanwezig is een wijntje. Niet alleen in de gerechten wordt wijn verwerkt, maar ook op tafel staan de heerlijkste wijnsoorten, waarmee u de bacteriën verjaagt en uw tong streelt. Wat hebben we nodig om deze kalkoenschotel te bereiden? Op de eerste plaats een kalkoenkuiken van ongeveer 3 kg, vanzelfsprekend wat zout en peper, 1 blikje truffels. wat Franse cognac (geen vieux) 500 gram kastagnes, magere bouillon, 1 onsje spek, 200 gram boter, een winterpeentje, een ui, wat selderij, peterselie, tijm en laurier, 40 gram boter en idem 40 gram bloem en een glas madeira om aan het geheel toe te voegen.

DE BEREIDING: Schuif tussen huid en borstvlees van de kalkoen wat dunne plakjes truffel die een uurtje gemarineerd zijn in cognac, hetgeen wat Franse esprit geeft. Stop vervolgens kastanjes, die u hebt ingekruist, daarna in de oven hebt doen openspringen, gepeld en in een zeer geurige, kruidige, maar magere bouillon gaargekookt in de buik. Steek de kalkoen dicht met houten prikkertjes, wrijf hem in met zout en peper en bind hem wat speklapjes om de borst, want anders droogt deze te snel. Smelt de boter in de braadslede en fruit daarin geurige groenten. Leg daarop de kalkoen, giet er wat boter over en schuif hem in de vooraf goed voorverwarmde oven. Laat hem zó bij vooral niet al te grote hitte in ongeveer 2 uur gaarbraden, waarbij u hem veel en toegewijd bedruipt en ook een bakje water in de oven zet om die dreigende droogte te voorkomen. Neem tegen het einde van de braadtijd het vet uit de braadslee en zeef hierna het kruidige vocht dat overblijft. Vul het met magere bouillon aan tot een halve liter. Smelt die 40 gram apart gelegde boter, fruit daarin de bloem goudbruin en voeg het braadvocht toe, zodat er een gebonden saus ontstaat. Laat die even doorkoken, voeg dan, van het vuuraf, nog wat fijngesneden truffel en de madera toe. Eet de kalkoen zo, met de saus en de kastagnes en verder niets.
Als u de kalkoen toch te kaal vindt, maak dan wat SALADE VIGNERONNE aan die de wijn niet benadeelt: breek een krop sla in stukken en voeg bij dit zachte groen wat druiven, ontveld en ontpit en wat fijngehakte noten. Maak een sausje van 2 delen olijfolie, 1 deel citroensap, ietje Franse wijnmosterd en wat vers gemalen peper en zout. Maak hiermee het slaatje vooral losjes aan.
PLATEAU DE FROMAGE: Kies bij grote wijnen het liefst een roquefort, een pont l'évêque, een reblochon of een brie, en dan verder het allerneutraalste brood! Eet smakelijk en tot een volgende keer. Dankbaar ben ik onze broeder bibliothecaris die uit de Provence afkomstig is en mij gewezen heeft op dit recepentboek wat hij toegevoegd heeft aan onze grote verzameling op kookgebied. Ik ga er beslist vaker gebruik van maken!
 

06-06-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ik geloof dat de Elzasser keuken nog altijd het beste wordt getypeerd door een uitspraak van Goethe, die zekere Elzasser schoonheden-en dan niet alleen aan tafel....zeer wist te appreciëren: ,,Der deutsche Teig hat etwas von de französischen Hefe." Het is de Franse gist, de Franse geest, die de Elzassers en de Elzasser keuken hun charme geeft, en die zo lijkt mij, is gepersonifieerd in de esprit van de Elzasser wijnen. Tussen de Vogezen in het Westen en de Rijn in het oosten, noordelijk begrensd door Straatsburg, zuidelijk door Mulhouse ligt het grote Franse wijngebied van de Elzas.
Elzasser wijnen dragen zelden of nooit de naam van een wijngaard of kasteel (chateau). Elzasser wijnen dragen de naam van hun druivensoort, met daarbij meestal het dorp van herkomst. Zes wijnstokken zijn er van oudtijds, zes druivensoorten, ieder met een geheel eigen karakter en persoonlijkheid. Als men een enkele druif van één der soorten kneust, dan proeft men welke wijn hij zal geven. De wijn ligt immers als een belofte binnen de bedauwde huid van de druif. In de Elzas begint men met een Sylvaner, die licht is, fris en jong en zo aardig de mond op de wijn weet te brengen, zonder aan de smaak te blijven hangen. Sylvaner komt uit de omgeving van Barr en de Elzassers drinken hem om de dag mee te beginnen en het slaperige gevoel uit de mond te spoelen. Het is ook de wijn om een maaltijd mee te beginnen, als bescheiden preludium op het spel der grote wijnen.  Ook een Pinot blanc of noir heeft dat jonge, dat dartele en frisse; men denkt er eindeloos van te kunnen doordrinken, maar hij is wat breder en struiser dan de ranke Sylvaner. Men trekt een Pinot open bij een gebakken visje, of bij een 'Mischtkrätzle, het jonge zo bijdehante braadkuikentje dat zo pinnig in de mestvaalt krabt en zo krokant op het bord verschijnt. En als wij dan bij deze wijnen de tong even plezierig hebben voelen tintelen, dan kunnen wij ruim baan maken voor de groten, de Riesling, de Tokay, de Muscat en de Gewürztraminer. Ietwat geserveerd, mannelijk  en fier en zéér aristocratisch is de Riesling, le roi des vins d'Alsace, wiens wijnstokken groeien om de oude stadjes Riquewihr en Ribeauvillé. Groenachtig-goudglanzend , met een eindeloos gevarieerd boeket dat de hele kamer kan vullen, ook al zijn er maar drie glazen ingeschonken, is hij de wijn voor het hoogtepunt van de Elzasser kookkunst, de choucroute, de malse, sappige, kruidige en blonde zuurkool, die in de Elzas geen gerecht is, maar een instelling. En hij is tevens de wijn voor de Elzasser kip in een ronde, donzige saus van Riesling en room, voor de tedere, blauwe-gerookte forel of de zilver-en-roze rijnzalm, die al lang niet meer uit de Rijn komt, maar onder Elzasser handen wel de glorie van de rijnzalm weet te bestendigen. Een Tokay d'Alsace, die met de Hongaarse Tokajer alleen maar een verre verwantschap van de druivensoort heeft, is de temperamentvolle wijn , die zacht bloost in zijn gouden gloed, de geurige-fruitig en rond-met een vurig, onderhuids temperament, een der zéér, zéér zeldzame witte wijnen die men kan drinken bij wildbraad. Ook is deze hemelse wijn een groots escorte voor de Straatburgse ganzenlever. De Muscat is de meest opvallende persoonlijkheid. Bééndroog, met een kruidig en pittig muskaatparfum. Een moeilijke wijn om passend gezelschap bij te kiezen, want hij is altijd degene die alle aandacht tot zich trekt. Hij is echter een voortreffelijk aperitief, die de tong prikkelt en nieuwsgierig maakt. En men zou zijn zijn knisperig, droge kruidigheid eens kunnen voegen bij de smeltende, rulle pikkanterie van een wel gekruide pâté. En dan is er nog de Gewürztraminer, overrompelend en capricieus, en zó rijk, dat het is of men alle geuren van de hoorn des overvloed vol bloemen en fruit tussen tong en gehemelte heeft. Het is de wijn der voleinding. Een wijn, die zelfs staande blijft bij de hevige weelde van een Munsterkaas en die men kan schenken bij een zoet dessert. De Elzas is doordrenkt van wijn. En de kookkunst à l'Alsacienne is onbestaanbaar zonder die wijn, jong, blond en speels tegelijk, die zoals ergens op een gevel in Kiensheim staat: 'bessert böse Herzen.' De Elzas is een van grootste wijngebieden ter wereld en buiten deze opgesomde wijnen kennen we daar ook nog de Chasselas, Knipperlé en de Auxerrois blanc. Direct een hele dure wijnsoort is de Elzasser niet en veelal is hij hier in het klooster in de refter aan tafel ter opluistering van veel diners aanwezig. Ik hoop dat we als 'arme' kloosterlingen nog lang mogen genieten van dit heerlijke gistende nat van deze wijnsoort. Gisteren las ik in een der kranten een artikel waarin melding gemaakt wordt van het feit dat op elke honderd huishoudens er wel één is waar de heer des huizes miljonair genoemd kan worden, 50 huishoudens hebben een modaal inkomen, 35 procent kan redelijk rondkomen en 15 procent weet niet meer waar ze het zoeken moeten. Vroeger gingen we als kloosterling de boer op en de mensen waren zo gelovig dat ieder bezoekje bracht een knaakje in het laatje. Voor de misdeelde medemens gingen we rond met de armbuidel en we wisten daarmee alle noden binnen de gemeenschap in te dammen, zodat iedereen wel rond kon komen. Tegenwoordig worden de kerken afgebroken en die er nog over zijn krijgen weinig bezoek en die langskomen zijn vaak ongewenste gasten, die zelfs de offerblokken niet met rust kunnen laten. Ondanks alle kommer en kwel hebben we toch nog vrienden waarin we ons  vertrouwen hebben gesteld en hun aanwezigheid is nog steeds voelbaar en elke dag als ik wakker word zeg ik, niet met het glaasje wijn, maar met met het glaasje water in de ene hand en een vijftal pillen in de andere:  ,,Proost tegen deze vrienden van Hierboven en voel me opgewekt dat ik nog levend en redelijk gezond de dag weer tegemoet mag gaan"!

Prachtig zicht op wijngaarden tegen de heuveltoppen

In de Elzas vindt men voornamelijk witte druivensoorten

03-06-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard