Voedingswetenschappers van de universiteit te München hebben voor een tijdje terug vastgesteld dat bij het verhitten van aardappelproducten de giftige stof glycidamide vrijkomt. Al in 2002 werd geconstateerd dat bij gerede patatproducten ook al een verwant daarvan was aangetroffen en wel acrylamide. Al deze genoemde stoffen hebben de eigenschap tot een bepaalde celvorming in het lichaam en zijn dus kankerverwekkend.
Ja zult u zeggen, dan is het toch heel simpel om toevoeging van deze stoffen te verbieden en bij constatering van aanwezigheid hiervan de fabrikant of producent te bestraffen, maar zo eenvoudig is dit niet! Even een klein voorbeeldje. Toen ik in 1961 op een gegeven moment als keurmeester van levensmiddelen een klacht moest gaan controleren bij een mevrouw die bij een slager een stuk braadvlees had gekocht en hierbij een soort voedselvergiftiging had opgelopen, kwam ik erachter dat de desbetreffende slager geen enkele blaam trof, maar dat de schuld te wijten was aan het behandelen van het product. Zij had het vlees aan laten branden en dus ook het vet waarin gebakken was. Vetten hebben de eigenschap dat bij te hoge verhitting daarvan het vet zich gaat ontleden en hierbij scheikundig gevaarlijke nevenstoffen gaan vormen en ook als je bij het geheel wat water toevoegt en alles weer opwarmt en consumeert, dan word je daar echt ziek van.
Lange tijd is gedacht dat bij hoge verhitting de boel goed gaar werd, de frites mooi bruin, het brood flink doorbakken, gerede producten als kruidnootjes, speculaas, beschuit, cornflakes, crackers, chips, zoutjes, toastjes en mooi donker gekleurd roggebrood extra pikant, maar dat blijkt toch niet de beste manier te wezen. Alle koolhydraatrijke producten die boven de 120 graden celcius verhit worden kunnen giftige stoffen bevatten en zijdelings noem ik hierbij ook de producten waarin vruchtensuikers of gewoon riet of bietsuiker in verwerkt zijn en ook niet te vergeten stoffen met veel gluten, zoals brood en andere graanproducten.
Je zou bijna zeggen dat we maar tot volledige rauwkost moeten overgaan. Inderdaad is er een grote toename van het eten van dergelijke producten. Vroeger bij ons thuis in de bakkerij en ons Horeca bedrijf besteedden we de uiterste aandacht aan de receptuur, de bak en kooktijd en niet vergeten de temperatuur. In de bakkerij vroeger hebben we nog met takkenbossen gestookt, nadien werkten we met een vlamoven, vervolgens zijn we overgestapt naar een brikettenoven. In de keuken hadden we vroeger zo'n ouderwets fornuis staan en nadien zijn we overgestapt op een groot elektrisch fornuis. We wisten alles wel op gelijkmatige voet te houden en er stond altijd wel iemand in de buurt van de oven of het fornuis om alles nauwkeurig in de gaten te houden.
Van glycidamide en acrylamide hadden we nog nooit gehoord en carcinogene aandoeningen zoals huidkanker, borstkanker en baarmoeder/halskanker bestonden in die tijd niet of waren niet onderkend.
Ik weet dat er tegenwoordig haastig gewerkt wordt, geen moeder zie ik waakzaam bij het fornuis staan om de stoofpot in de gaten te houden. Toch zullen we bewuster onze levensmiddelen in huis moeten halen, meer aandacht aan het koken moeten besteden, ook buiten bij het barbecueën zullen we goed uit moeten kijken met de braadjes op het rooster en willen we het helemaal goed gaan doen overgaan op zo'n dure Amerikaanse barbecue met alles erop en eraan.
Vermeld zij dat acrilamide ook aanwezig is in verfstoffen, plastics en veel verpakkingsstoffen. Door de toename van de ontelbare huishoudelijke middeltjes om de badkamer, het wc, tot het konijnenhok aantoe klaar te houden en niet te vergeten al die spuitbussen en weet ik veel kunnen, alhoewel alles op veiligheid getest is, in combinatie met andere middeltjes ook weer scheikundige factoren een rol gaan spelen, waarbij het niet uitgesloten is dat dit de gezondheid ook kan aantasten.
Doe alles met beleid, denk aan uw gezondheid, wees niet angstig, maar bedenk wel dat voorzichtigheid nog steeds de moeder van de porseleinkast is!
|