Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
24-08-2021
Thee is de nationale drank in India
In India heb je heel veel streken met theeplantages. De grootste theestreek is te vinden in de deelstaat West-Bengalen, waar in de plaats Darjeeling alleen zo'n 70 enorme grote velden liggen waar thee verbouwd wordt. Bekend is dat al sinds eeuwen daar in India thee verbouwd werd en nu zijn er nog struiken te vinden die 100 jaar of ouder zijn. Vroeger stonden al die plantages onder controle van de Oost-Indische Compagnie en na 1864 vnl. onder supervisie van Engeland. Jonge zwarte theestruiken hebben 6 tot 9 jaar nodig eer men ervan kan oogsten en ook de bewerking nadien neemt veel tijd in beslag. Hier in Holland drinken we de thee warm, maar in India wordt thee veelal koud geserveerd en dat vinden ze daar smaakvoller. Over heel India genomen heb je mogelijk wel een miljoen van die theeplantages en ook zijn er particulieren die voor eigen gebruik theeplanten in hun tuin hebben staan.Wij in Nederland weten dat hier met onze overzeese gemeentes erbij zo'n 18 miljoen mensen wonen. In India wonen bijna 1½ miljard inwoners en na China is India het tweede land waar zoveel mensen huizen. In West Bengalen wat op dit kaartje bij dit theeverhaal niet zo groot lijkt wonen 91 miljoen mensen. Niet allleen Darjeelingstad maar ook de hele Darjeelingstreek is een bezienswaardig oord voor toeristen. Je vindt er veel theeproeverijen, luxe hotels en een zeldzaam museum, waar 4300 opgezette dieren te bewonderen zijn. Je kunt er ook een reisje maken met een bergtrein, want er loopt zo'n ouderwets treintje met een minilocomotief ervoor van Jalpaiguri naar Darjeeling en omgekeerd en het is een aparte gewaarwording als die trein van de bergen af komt glijden. Die Indiase thee, die hier in de Nederlandse supers ook verkrijgbaar is, vindt u onder de soorten die aangeduid zijn met Aracha, Bancha, Assam, Bohea en veel andere namen, maar het meeste treft u aan de Darjeeling thee. De soorten zijn wat duurder maar hebben voortreffelijke eigenschappen en zijn goed voor mensen met jicht, slaapmoeilijkheden, prima voor een goede stoelgang en darmwerking en ook vrouwen die in verwachting zijn hebben er baat bij.
Wat je op de kaartjes ziet zijn deelstaten met enkele plaatsen Op dit kaartje ziet u vele theeplantages in de plaatsen die hierop staan
Ik denk dat we hier te maken hebben met de Aracha Oude berglijn die loopt van Jalnaipuri naar Darjeeling en terug Hier nogmaals door het theegebied van Darjeeling country
Vandaag hebben we het over Venkel, waarvan zowel de knol alsmede het blad en de zaden bepaalde diensten aan ons bewijzen. Op een staatje hier beneden is dit allemaal vermeld. Venkel is een caloriearme plant en de plant kan zo'n twee meter groot worden. Het bevat veel vitaminen en mineralen. Net als sla kan het blad en de knollen bereid worden als groente. Het wordt ook aangewend voor het trekken van thee, een heerlijk potje soep, ook sappen worden eruit bereid en eveneens de zaden zijn ons dienstbaar. Ik heb het zelf nooit verbouwd, maar een zwager van mij in Oud-Beijerland heeft op kruidengebied buiten een groentehoek ook een behoorlijk groot stuk volkstuin gehuurd waar hij allerlei kruiden op heeft staan. Heel interessant om dit allemaal te bekijken en heeft u er de ruimte voor, dan adviseer ik liefhebbers van tuinieren om in het klein met zo'n kruidenhoekje te beginnen. U kunt er uw gezondheid mee opvijzelen.
Duivenkervel is een plant uit de kruidenfamilie en valt onder de papaverfamilie. Overal in Europa en in de gematigde gebieden van Azië treft je deze al vroeg in het voorjaar bloeiende plant, die 10 tot 50 cm hoog kan worden, aan. Het is een plant die houdt van voedselrijke bodems. We kennen zo'n 50 soorten. Al deze planten zijn licht giftig door de aanwezigheid van alkaloïden en daarom niet geschikt om als groenten te eten. In de keuken van ons klooster gebruiken we deze plant niet. Vroeger toen we bij ons klooster nog een grote kruidenhoek hadden was het mijn voorganger wijlen broeder Bartholomeus die een soort geneeskrachtige thee wist te zetten die volgens een oud kloosterrecept aangewend werd bij mensen in ons dorp die last hadden van buikkrampen. In de geneesmiddelen industrie worden bepaalde stoffen uit deze Fumaria (zondagse naam van deze plant) nog steeds verwerkt bij aandoeningen van de lever en ook in spijsvertering bevorderende middelen. Veel industrieën die dergelijke geneesmiddelen bereiden hebben deze procedés vaak overgenomen uit overleveringen van kloosters. Hetzelfde is het geval met veel likeuren en ook met ontzettend veel keukenrecepten van gerenommeerde hotels. Vernomen van een apotheker heb ik dat er nog steeds duivenkervelthee in de handel is en duivenkervel ook verwerkt wordt in geneesmiddelen voor de huidaandoening psoriasis. Zoals ik al vaker gesteld heb, vinden we in de natuur alle geneesmiddelen die nodig zijn om gezond te blijven en het gebeurt heel vaak dat we te diep zoeken en plots geconfronteerd worden met een eenvoudig middel dat ons bevrijdt van een bepaalde aandoening.
De Passiebloem is zo op het einde der Middeleeuwen uit de missiegebieden-en hier bedoel ik dan Midden en Zuid-Amerika, De Cariben en ook uit een bepaald gedeelte van Noord-Amerika naar Europa gebracht. Er zijn plm. 400 soorten. Het meest bekend hier in Nederland is de Passieflora Caerulea en deze is zowel als potplant alsmede tuinplant te verkrijgen. Het is een echte klimmer die van veel zon houdt. Het is ook een plant die het lijden van Christus uitbeeld. De vijf kelken en kroonbladen vertegenwoordigen 10 van de apostelen, uitgezonderd Judas die X verraden heeft en Petrus, die toen hem gevraagd werd of hij een van zijn discipelen was antwoordde dat hij Jezus niet kende. De stampers van de bloem staan voor de spijkers waarmede Jezus aan het kruis genageld is en de corona van de bloem lijkt veel op de doornkroon, verder zien de ranken van de passieplant eruit als zijnde een zweep waarmee X geslagen werd, en de drie schutbladen vertegenwoordigen de drie Maria's, zijnde respectievelijk de moeder van Christus, Maria van Bethanië en Maria Magdalena. De blauwe bloem vertegenwoordigt de weg naar de hemel. De missionarissen van destijds gebruikte de passiebloem om de inboorlingen uit te leggen de kruisweg van X en op die manier werd dus een stukje van ons geloof overgebracht. Buiten rankt de passiebloem tegen een muur met het gezicht naar het zuiden en ook in een binnentuin of serre kun je de passiebloem een mooi plekkie geven. Op de dag gaan een of meer bloemen open. In de avond gaat de bloem rusten en trek zich terug in haar knop. Vanaf half juni tot meestal eind september is haar bloeiwijze te bewonderen. In kruiderijen verwerken ze bepaalde delen van passiebloemen, tot thee en ook in de medische wereld worden bepaalde bestanddelen uit de passiebloem verwerkt tot pijnstiller en ook in rustgevende tabletten. We hebben hier in ons klooster geen kruidentuin meer en betrekken deze producten van een kruiderij op de Veluwe. Voor gewone particulieren is het raadzaam om niet zelf te experimenteren met de passiebloem, want juist in het meest gangbare soort in onze tuinen, dus in de Passiflora Caerulea zitten cyanogene glycosiden die door enzymatische splitsing blauwzuur kunnen vormen en dit is een giftige stof. In de grote supers van ons land vindt je beslist een hoekje waar producten aanwezig zijn die uit de passiebloem gemaakt zijn en in de grote steden van ons land zijn ook speciaalzaken waar veel gezondheidsproducten verkocht worden, waarin genezende of kruidachtige stoffen uit de passiebloem verwerkt zijn. Een passiebloem kan ook heerlijke vruchten voortbrengen, maar dan dienen er wel minstens twee-een 'echtpaar'-in uw tuin aanwezig te zijn en door kruisbestuiving vormen zich na enkele verblijfsjaren dan vruchten. Het soort, de passiflora edulis heeft paarse vruchten en het soort passiflora Flavicarpa verrast u met gele vruchten. Passievruchten zijn vezelrijk, maken u rustig en kalm en zijn tevens bloedruk en cholesterol verlagend en in verschillende verhandelstukken over deze passievrucht heb ik gelezen dat het geregeld eten van passievruchten de groei van kankercellen afremmen. Zoals ik al vaker geschreven heb is in de natuur alles aanwezig aan kruiden die u voedsel aangenamer maakt en stoffen die uw gezondheid ten goede komt, maar we maken er met ons allen te weinig gebruik van.
De laatste tijd is er weer groeiende belangstelling voor producten uit de natuur. Steeds meer ziektes uit andere streken belagen ons en dit komt door de klimaatverandering, door de groeiende internationale handel (geladen containers met insectenpoppen), het drukke reisverkeer, waarbij internationaal verre streken bezocht worden met een hele andere flora en fauna en waar virussen weelderig heersen en allerlei ziektes ook hier naartoe gebracht worden. Heel wat stukken over milieu en virussen heb ik staan op mijn blogs: http://www.bloggen.be/eef en op http://www.bloggen.be/evertsuitlaatklep/ en ook op dit blog vindt u daarover veel materie. Ik vind dat reeds op de lagere school de leerlingen meer en meer vertrouwd moeten raken met de natuur en speciale aandacht vraag ik voor al die wilde planten die langs 's Heerenwegen te vinden zijn en preventieve eigenschappen bezitten om ons te weren tegen vele aandoeningen. Dit keer hebben we de vlier in het vizier, het is een plant uit de muskuskruidfamilie. Deze plant staat nu in volle bloei en tegen september/oktober kunnen we de besjes daarvan plukken, maar voortijdig is het mogelijk om van de gedroogde bloesem van de vlier thee te zetten, die in onze supers of speciaal zaken aangeboden wordt als vlierbloesemthee. De plant vermeerdert zich hoofdzakelijk door zaad, want het zijn voornamelijk de spreeuwen die dol op de bessen zijn en overal dit zaad verspreiden. Alle delen van de plant kunnen aangewend worden om iets te bereiden of hebben een bepaald doel. De plant is niet veeleisend en went echt snel aan zijn staanplaats. Je kunt ter vermeerdering bv. voor uw tuin ook een paar takjes weghalen, in een bakje water zetten en als er een laatje aanzit poot je deze in je tuin. Je heb een hele hoop vlierensoorten, zo bestaat er een peterselievlier die ook echt de reuk van peterselie heeft. In de Griekse en Romeinse oudheid kende men al de nuttige eigenschappen van de vlier en wist men met allerlei aftreksels van knop, bloesem, tak en bladeren veel kwaadaardige cellen in het lichaam te verjagen. De bessen van de vlierstruik, boom of plant zijn heel licht giftig, maar als ze gekookt zijn of verwerkt tot limonade, vlierbessensap of vlierbessenstroop, waarbij de factor verhitting ook aanwezig is dan is consumptief de kust volledig veilig. Vastgesteld is dat alles wat uit de vlier bereid en afkomstig goed is voor keel en buikpijn, tevens je weerstandsvermogen verhoogt en je behoedt voor virale infecties zoals griep en herpesvirussen. Ook schijnen al die aftreksels een goede invloed te hebben op de hartpompwerking en de bloedsomloop. Je moet bij de bestrijdingsdienst van je gemeente wel te weet zien te komen of er met bestrijdingsmiddelen gewerkt is als je in de natuur iets gaat plukken of mee naar huis wilt nemen. Er zijn ook giftige planten en een daarvan is de berenklauw die op veel plaatsen en vooral in slecht onderhouden tuinen en plantsoenen ook soms weelderig aanwezig kan zijn. Blijf daar vanaf!
MARIADISTEL: Dit keer gaan we weer naar een paar kruiden die gebruikt worden in de keuken, maar ook worden er medicijnen uit geëxtraheerd. De Mariadistel is een kruidachtige een/of tweejarige plant met paarse buisvormige bloemen. Het is een eetbare plant, waarvan alle delen eetbaar zijn. Deze plant groeit weelderig in de open natuur in Zuid-Europa, Zuid-Rusland, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Zoals ik al diverse keren verteld heb, vinden we in de natuur alle middelen met eigenschappen die ons beschermen tegen ziektes en echt ook heel veel voedingsmiddelen die ons lichaam in evenwicht en conditie houden. We kunnen echt zomaar niet alles wat daar buiten groeit in huis halen, want het kan bespoten wezen met gifstoffen en we moeten ook echt weten wat we in huis halen. Neem bv. de paddenstoelen, waarvan erbij zijn die sprekend op elkaar lijken en de een is giftig en de ander met slechts een bijna onkenbaar afwijkend kleurtje of stipje is eetbaar. Dus beter is het om kruiden in huis te halen gewoon bij de super, groenteboer of speciaalzaak. Deze zaken worden voortdurend gecontroleerd door keurmeesters van de voedsel en warenautoriteit. Vermeld zij dat de extracten uit Mariadistel een uitstekend middel zijn om ons te beschermen tegen allerlei darmkwalen en ook om de lever in puike conditie te houden. Klik https://plantaardigheden.nl/plant/beschr/gonnve/mariadistel.htm/ Hier in het klooster kom je uitsluitend nog enkele van die oude knarren van in de negentig of honderd tegen die door zich altijd gezond te voeden zo oud geworden zijn.
KERVEL: Deze plant staat nu in de meimaand volop in bloei. Kervel is een plant uit het geslacht der schermbloemigen en een drietal soorten vind je hier in Nederland en kijkers op mijn blog uit onze buurlanden België en Duitsland, ook bij jullie zijn die drie soorten kervel te vinden. Buiten de gewone twee soorten is er ook een roomse te vinden en deze stamt uit de tijd dat mijn geboorteplaats Huissen voor 90 procent uit katholieken bestond Als je kervel tegenkomt, dan herken je deze plant meteen doordat ie lichtelijk ruikt naar anijs. In de keuken gebruiken we kervel voor allerlei schotels en de bladeren worden gebruikt als soepgroente. Die keukenkruiden bevatten allemaal specifieke vitamines en in kervel zitten stoffen die onze bloeddruk weten te reguleren en ook schijnt kervel goed te wezen voor personen met longaandoeningen zoals COPD en astma. Wil je alles over kervel weten, ga dan naar: https://www.verseoogst.nl/producten/kervel
Er bestaan wereldwijd zo'n honderd tijmsoorten. Hier in Nederland beschikken we over een vijftal veel gebruikte soorten die voornamelijk hier door particulieren alsmede in de restaurants gebruikt worden. Elk soort heeft zijn specifieke aromatische smaak. Tijm is een kruidensoort die al eeuwenlang bekend is, zelfs in de oudheid van eeuwen terug; zie staatje hierover! Van de tijmplant kunnen zowel de verse alsmede de gedroogde bladeren in de keuken aangewend worden bij pasta's, soepen, groenteschotels, vleesschotels van lam en/of varkensvlees visschotels etc. Met de Latijnse naam wordt tijm aangeduid als Thymus vulgaris. Wil je bv. een soep lekkerder maken kook zo'n heel takje verse tijm mee en haal het eruit als de soep gereed is. Bij de meeste tomatensauzen, die in de super verkrijgbaar zijn, is ook tijm verwerkt. Hetzelfde in diverse kant-en-klare producten of bepaalde menuschotels, maar er gaat niets boven het zelf alles klaarmaken en daarbij is het zaaks dat u zo af en toe eens even een bezoekje brengt aan het kookblog van broeder Everard met zijn duizend-en-een kooktips en recepten! Wilt u alles over tijm weten, ga dan naar: de website van Kook & Kruid: https://kookenkruid.nl/kruiden/tijm
De commercie heeft veel voordelen geschonken aan beleggers, maar ook een hoop kennis het eigen land uitgejaagd. Zo hoorde ik gisteren dat China de grootste producent was van geneesmiddelenstoffen en dat daar alleen nog geproduceerd worden de grondstoffen die volgens hun zienswijze de commercie en het algemene nut dienen. Vroeger werden hier in Nederland ook geneesmiddelen bereid, er waren grondstoffenfabrieken en elke apotheker wist hoe bepaalde geneesmiddelen hiervan geproduceerd konden worden. Dit is allemaal verleden tijd en nú in vredestijd nog met kunst en vliegwerk op te vangen. Ik moet er niet aan denken als er ooit nog een Wereldoorlog uitbreekt of dat we getroffen worden door een zware natuurramp en hierdoor onze infrastructuur plat komt te liggen. Daardoor ontstaat er door te weinig kennis van zaken overal een gebrek aan en in de nabije omgeving is niemand te vinden die u helpen kan en dit alles omdat de zelfredzaamheid van de modern levende mens totaal verloren is gegaan.
De prehistorische plant duizendblad heet met de deftige naam de Achillea Millefolium en deze naam is afkomstig van de Griekse veldheer uit de geschiedenis Achilles die duizendblad gebruikte voor de genezing van pijl en zwaardwonden van zijn krijgers. In de bloemschermen en het blad van deze plant zitten wonderbaarlijke geneeskrachten. De groene bladeren bv. hebben een bloedstelpend effect en het sap hieruit kan gebruikt worden als remmiddel voor verkoudheid, griep, darmkramp, buikpijn, menstruatiekramp, voor oedeem (vocht afdrijvend) en is ook een goed middel tegen jicht. De hele plant zit barstensvol flavonoïden die een antibiotische werking hebben en ook zit er een hoeveelheid salicylzuur in, dat een pijnstillend effect heeft. Het kalium en het gehalte aan zogenaamde sesquiterpenen dat in duizendblad schuilt gaat oedeemvorming tegen. Van de bloemschermen kan thee gezet worden dat effectief een hoop van die kwaaltjes die de mens plagen onder de knie houdt. Dus beste broedereverardlezers, doe er uw voordeel mee!
We kennen de laurier als boom, de bladeren als kruiden en ook als zinnebeeld van kracht en roem. In het wild groeien veel soorten laurier en vooral in landen die weinig of bijna nooit met vorst te maken hebben zie je deze bomen of planten veel meer staan dan hier in Nederland. In Griekenland bv. zie je er hele hagen van staan. Hier in Nederland houden we ons het meest bezig met de gecultiveerde Laurus Nobilis. De familienaam is Ranunculaceae en bij de plantennaam wordt deze lauriersoort de Hepatica genoemd. Je kunt deze lauriersoort in de tuin zetten, maar hij kan bij vorst wel bevriezen. Beter is het om deze Hepatica als potplant te kopen, waarbij hij gewoon buiten kan staan en als men gebruik maakt van zijn bladeren dient men de plant bij vorst wel naar binnen te halen. De vraag is of je de bladeren van in het wild groeiende laurier ook kunt eten. Ja dat kan, maar je moet er dan wel van overtuigd zijn dat bv. bij het verjagen van rupsen in de na bijstaande bomen van een ander soort per ongeluk geen bestrijdingsmiddelen terecht zijn gekomen. Zoals ik in diverse voorgaande artikelen altijd al gezegd heb, kun je als vervangingsmiddel van zout in het eten beter wat kruiden toevoegen. Om de smaak van eten tot hun recht te laten komen laat je wat laurierblad bij stoofpotten en soepen lange tijd meestoven. Het geeft aan de gerechten zo'n krachtige en aromatische smaak. Ook aan alle soorten vlees en sauzen toegevoegd, brengt zo'n laurierblad je huig in vreugdevolle extase. Experimenteer rustig met laurierblad en voeg bij bonen en graangerechten ook zo'n blaadje laurier toe om het menu een hartig smaakje te geven. Ik zou zo zeggen beste broeder Everard lezers, doe er uw voordeel mee!
Nergens staan zoveel madeliefjes langs de weg als in Nederland. Ook in gazonnetjes stikt het soms van die leuke bloemetjes. Hier in het klooster rekenen we madeliefjes onder de kruiden. Je kunt er in de keuken van alles mee opsieren en gemalen werk ik ze gewoon door allerlei groenten en spijzen. Alles wat er aan de dat kleine bloemetje zit is eetbaar. Heel vroeger vertelde moeder ons dat je per jaar minstens drie madeliefjes moest opeten om niet ziek te worden. Zo'n madeliefje smaakt een beetje nootachtig en bitter, maar.... "bitter in de mond maakt het hart gezond". Wij hier in het klooster gebruiken de madeliefjes voor alles en nog wat en heb ik er in de kloostertuin een aantal geplukt, dan wil ik er ook nog wel eens thee van zetten; met een suikerlepeltje honig erbij verkrijg je op deze wijze een heerlijk kopje thee. Onze ziekenbroeder Johannes maakt van die bloemetjes en stengeltjes een aftreksel en aangeplakt op het nieuwsbord in de refter lees ik dat deze Johannesdrank goed is voor een gezonde bloedsomloop, je van de obstipatie afhelpt, genezend inwerkt op wintertenen en winterhanden, verlichting brengt bij benauwdheid en een kompres van dit spul zwakke spieren weer oprekt, helpt bij een verstuiking en ook huiduitslag doet verdwijnen.; kortom, hier in het klooster weten ze hoe je gezond blijft en als je zo door de kloostertuin langs de graven van je overleden confraters, wandelt dan zie je maar weinig priesters, broeders of zusters die onder de 85 zijn overleden. Zuster Agnes van in de negentig fluistert me zojuist in het oor dat ze zich om jong te blijven elke week baadt in een bad waar ze zo'n honderd van die bloemetjes ingestopt heeft. Als je haar zo ziet, dan lijkt ze niet ouder dan 50 jaar. Toen ik vroeger op de lagere school zat, keek ik nog wel eens in de poëziealbum van mijn zus Dinie en die gebruikte voor opsiering altijd gedroogde bloemetjes met een voorkeur voor het madeliefje. Ook met Moederdag werden er vroeger veel stukjes gemaakt met gedroogde bloemetjes en in die tijd dat iedereen zuinig aan moest doen kon je op een goedkope manier toch prachtige cadeautjes maken en liet je ons moeder genieten van een eigengemaakt gedicht opgesierd met van die leuke blommetjes van langs de weg.
Als we over de Viscum Album spreken, weten de meeste mensen niet waarover we het hebben en een van mijn confraters dacht dat ik het over de bureautafel van Mark Rutte had. Op zijn Hollands gezegd hebben we het hier over de parasitaire plant de maretak. Je kunt deze plant overal aantreffen behalve in Noord Europa. Nu wil dat niet zeggen dat de Viscum Album in elke landstreek van hier-bv. Nederland-te vinden is. Hier in Nederland voelt deze parasietplant zich vnl. thuis op populieren en appelbomen in Limburg. Het is mooi om deze plant te zien groeien en bloeien. Extract van deze plant wordt veel gebruikt in de geneesmiddelenindustrie en ook worden takken en blaadjes gebruikt om er thee van te maken. Vermeld zij dat de besjes die aan deze plant zitten giftig zijn. Bepaalde elementen uit de maretak worden in de geneeskunde aangewend om, al of niet met een bepaalde toevoeging, er entstof van te fabriceren die bv. gebruikt worden om bepaalde immuunziektes te stabiliseren of kiemen af te remmen. Er zijn koks die de takjes en blaadjes van de maretak in spijzen mee laten trekken in soep of anderzijds. Het kan geen kwaad en enkele professoren in de voedingsleer beweren dat die extracten preventief goed inwerken op vermindering van een te hoge bloeddruk, goed zijn tegen aderverkalking, een slechte bloedsomloop weer op gang brengen, prima beschermers zijn tegen hart en vaatziekten, duizeligheid, winterhanden en voeten, migraine, overgangsklachten, nervositeit, artrose en ook een goede invloed hebben op chronische patiënten die met immuunziektes behept zijn. Broeder Everard raadt u aan om uw fitheid wat op te krikken door elke dag een paar kopjes maretakthee tot u te nemen.
Vroeger hadden we in ons klooster een zekere broeder Janus die een expert op kruidengebied was en voor deze confrater hadden we in onze kloostertuin dan ook een hobbykasje staan waarin hij zijn kennis van bloemen, planten en kruiden kon uitleven. Rondom het kasje lag ook nog 2 are grond waarin weelderig van allerlei aparte gewassen verbouwd werden. In het na-en voorjaar was hij voortdurend bezig om de aarde vruchtbaar te maken door deze te vermengen met compost en stalmest. Knoflook: Een heel goed soort is de German Stiffneck. Het is een heerlijke pittige knoflook. We kennen allemaal die knoflookbolletjes en die bestaan uit een aantal teentjes die aan elkaar 'gesmeed' zijn. Veel mensen zijn niet gecharmeerd van de sterke smaak en geur van knoflook, maar toch kan ik u verklappen dat knoflook als het ware de uitlaat is van goed functionerende hart-en bloedvaten. Gebakken, gesmoord of gegrild gaat de scherpe smaak er vanaf en is de geur wat aangenamer. In het Midden-Oosten kan men niet buiten knoflook en ook hier ter lande is het gebruik van knoflook toegenomen, omdat mensen uit allerlei windstreken van de wereld zich hier na de Tweede Wereldoorlog en elders verspreid hebben en wij veel van hun gebruiken overgenomen hebben. Wil je de gerechten wat hartiger van smaak maken, kun je ook in onze westerse keuken bij de bereiding van soep, sauzen, marinades, vlees, vis, gevogelte, wild, salades en groenten niet buiten het gebruik van knoflook. Heb je thuis een hoekje grond of een 'koud kasje'staan, bemest de grond dan zoals broeder Jan dat deed en poot 4 cm diep wat van die teentjes van zo'n knoflook. Oktober of vroeg in het voorjaar is de beste gedijtijd en zonder 'winterjas aan kunnen ze een fikse kou doorstaan. Leer omgaan met knoflook en klik op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=4EfjKVqx1hI Zorg dat je met de kerst en oud op nieuw in zicht uw levensklok aan het tikken houdt!
Anijs is afkomstig van de anijsplant die met een deftige benaming ook wel de pimpinella genoemd wordt. De plant is afkomstig uit het Middellandse Zeegebied en overal in West-Azië kom je eveneens anijs tegen. Hier in Nederland tref je hier en daar ook wat verwilderde anijsplanten aan. Tegenwoordig worden er in in Nederland ook gecultiveerde anijsplanten te koop aangeboden en daarmee zou je zelf de zaadjes kunnen verwerken in cakes, taarten, kruidenkoek en met wat handigheid zou je eveneens een kruidenbitter kunnen maken. In elke super verkopen ze producten waar anijs in verwerkt zit en dan denk ik aan anijsthee, muisjes en anijsblokjes. In speciaalzaken is ook te koop chocolademelk en koffie met anijs. Bij de slijter is onder de naam anisette een likeur te koop, die gestookt is uit zaad en knoppen van de anijsplant. Likeuren vallen onder de sterke drank en met ingang van 1 januari moet iedereen onder de 25 zich legitimeren als hij of zij in een super en/of slijterij sterke drank koopt. Onder de 18 jaar mogen deze dranken niet verkocht worden en in een horecabedrijf of andere openbare gelegenheid niet meer uitgeschonken worden. In de medische industrie wordt anijszaad verwerkt in drankjes en/of tabletten die een heilzame werking hebben bij allerlei vrouwenziektes en kwalen, tegen luchtweginfecties, als hulpmiddel bij buikkrampen en/of winderigheid. In sommige tabletten met een wat ongure smaak wordt het betreffende geneesmiddel wat vriendelijker inslikbaar gemaakt door er een natuurlijke smaakstof aan toe te voegen en daar is anijs ook heel goed voor te gebruiken. Vroeger als we slapen gingen kregen we van ons moeder eerst een lepel levertraan en daarna een beker warme anijsmelk, hierna werd het engelenbewaargebed gebeden en zo tegen half acht 's avonds werden we al in Morpheus'armen gelegd. Tot mijn tiende jaar hebben mijn ouders dit altijd zo gedaan en als ik tegenwoordig jeugdige kinderen, die nog naar de kleuterschool gaan nu om 10 uur 's avonds nog rustig tv ziet kijken, krijg ik hierover bedenksels die ik hier maar niet zal verwoorden. Het moderne leven kon straks nog wel eens flink opbreken en over de voorspellingen dat straks iedereen 100 kan worden geloof ik geen zier van!
