Gisterenavond arriveerde in ons klooster broeder Dingdong uit China en als verrassing bracht hij een kistje Chinese asperges mee. Hier is de tijd allang voorbij, maar in China kennelijk nog niet. Toen ik vanmorgen wakker werd en die mooie asperges uit de linnen doeken en een soort koelbox uitpakte, kwam ik op het idee deze asperges maar eens te gaan bakken. We zitten vanavond om 7 uur met 20 personen aan tafel en we gaan uit van 4 asperges per persoon. Dus we gaan met zo'n 80 asperges tewerk, maken gebruik van onze grote braadpan of braadslee, benodigd is 250 gram boter, een deciliter slaolie, 30 bosuitjes en een paar zakjes amandelschaafsel en niet te vergeten wat zout en peper. Asperges zijn in het seizoen nogal prijzig en bij grote gezinnen komen ze bijna nooit op tafel. Het zijn voornamelijk ouderen, met een pensioentje erbij, die ze veelvuldig eten en ik ga op mijn receptje dan ook uit van twee personen. Vooraf eten we hier in het klooster op een groot plat bord een pannenkoek met een appeltje er doorheen en op tafel zetten we wat combikannetjes met jam, keukensiroop en poedersuiker. Ik ga er direct mee aan de slag en u die de vingertjes erbij aflikt, zult nog even tot mei/juni van het volgend jaar moeten wachten om deze maaltijd ook klaar te kunnen maken.
Een pannenkoek kan thuis op vrijdag ook makkelijk op tafel gebracht worden en u mag er van mij buiten de stukjes appel rustig wat spekjes aan het beslag toevoegen. Ook hoeft u niet, zoals bij ons op vrijdag gebruikelijk, het toetje weg te laten. Broeder Bernard is gul in het verlenen van dispensatie en wenst u allemaal smakelijk eten!

05-11-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De beste manier om gezond te blijven is regelmaat bij uw dagelijkse werkzaamheden en probeer ook op wat oudere leeftijd in beweging te blijven. Hoge bloeddruk komt het meest voor bij mensen die onregelmatig leven, onder druk hun werkzaamheden verrichten, te veel ongezond en te vet eten en te veel roken. Doktoren en apothekers willen vaak niets weten van producten die bloeddrukverlagend zijn en zien het alleen met hun medicijnen zitten. In onze familie zijn er er veel personen die last hebben van hoge bloeddruk en dan praat ik over onderwaarden van over de 100 en bovenwaarden van tegen de 200 of er net over. Een kerngezond iemand heeft een bloeddruk van 80/120 en op wat oudere leeftijd is 90/140 ook normaal. Met een deftig woord wordt hoge bloeddruk ook wel hypertensie genoemd.

Hier in het klooster ben ik de enige persoon die behept is met hypertensie en al jaren slik ik van allerlei medicijnen. Op 31 januari 2009, aan de koffie en op visite bij de verloofde van mijn zoon in Huissen, ging alles fout en sloeg ik plotseling tegen de grond en raakte na een gevecht tegen mezelf buiten bewustzijn. Volgens soeur Marie was ik klam van het zweet en had een doodskleur op mijn gelaat. Aanvankelijk werd er door de weekenddokter een verkeerde diagnose gesteld door de veronderstelling dat ik een fikse blaasontsteking had. Een week later kwam men na bloedprikken erachter dat er bijna geen kalium meer in mijn bloedwaarden zat.
Toen dit bekend werd nam mijn huisarts onmiddellijk alle plastabletten in en werd ik op een ander medicijnplan gezet. Eraan overgehouden heb ik dat mijn mobiliteit heel slecht geworden is en ik me alleen kan voortbewegen achter een rollator of met behulp van een loopstok. Ook mijn uithoudingsvermogen is geslonken naar een bedenkelijk dieptepunt. Waar ik ook mee zit, dat is oedeem in mijn benen. Al jaren heb ik last van longemfyseem en deze is pas ontstaan nadat ik in 1986 met roken ben opgehouden. Een zwaar dieet gebruik ik al sinds 1962, toen ik in een kort tijdsbestek te maken kreeg met twee fikse maagbloedingen. Verder heb ik last van artrose in mijn nek en ook te maken met een prostaataandoening. Doordat ik vroeger als broeder tuinman veel in de zon gelopen heb, zijn er op mijn gezicht ook een paar nare plekjes weggehaald, maar daar heb ik nu geen last meer van.

Sowieso betaal je hier in Holland ontzettend veel premies voor ziektekosten en alles wat daarmee verband houdt. Een echtpaartje of bijeenwonend stelletje, beiden behept met kwalen zijn aan ziektenkosten en premies ongeveer 4000 euro per jaar kwijt en dan gaan we dus als bejaard echtpaar van onze bescheiden inkomsten van samen ongeveer 16000 euro bruto per jaar uit. Bij deze 4000 euro kun je ook nog eens 1000 euro aan andere kosten tellen en waaruit bestaan die dan?  Je zit beiden met plasproblemen, wat inhoudt dat je vaker je bed moet verschonen, vaker de wasmachine aan moet zetten en veel nieuw beddegoed moet kopen, jezelf ook vaker moet verschonen, artikelen moet aanschaffen die je wc-gebruik wat veraangenamen, voor vervoer aangewezen bent op familieleden of kennissen en je op zijn minst vergoeding geeft voor de gebruikte benzine of als dank een bloemetje laat bezorgen.
Het vakantiegeld gaat op aan tekorten en zo tegen half oktober zit je weer met een mager saldo of sta je in het rood bij de bank. In feite is het zo niet prettig leven!

Met de bezuinigingen in het vooruitzicht en nog hogere premies voor ziektekosten e.d. heb ik besloten om met ingang van januari 2011 geen medicijnen meer in te nemen en volledig over te gaan op natuurproducten die mijn kwalen en die van soeur Marie wat verlichten. En over wat voor producten hebben we het dan? Voor het plassen drinken we beiden al een kopje brandnetelthee of groene thee en voor de hoge bloeddruk laat ik mijn zoon tabletten meebrengen die samengesteld zijn op natuurlijke basis. Ongeveer een half jaar gebruik ik bij mijn medicijnen ook veel gedroogde abrikozen, maar sinds een paar weken heb ik die vanwege te weinig pecuniaatjes in mijn portemonnee niet meer kunnen kopen.

De bloeddruk die vorige week nog op 95/ 160 zat is nu weer opgelopen tot 110/195 en echt bepaald fruit kan de bloeddruk heel goed op peil houden en veel bloedwaarden op het juiste niveau en over wat voor producten hebben we het dan? Aan te raden hiervoor zijn avocado's, gedroogde abrikozen, kiwi's, tomaten, sinaasappelen, vijgen en watermeloen. Met deze fruitsoorten werk je niet alleen de benodigde vitamine C naar binnen maar neem je ook stoffen zoals bvb kalium op die je bloedwaarden en je bloeddruk reguleren en op orde brengen. Veel Belgen klagen nog wel eens over hun inkomen, maar zijn bij ziekte met hun gezondheidspakket beter uit dan wij Hollanders. Dus Vlamingen die zo graag bij Holland willen horen, zet dit uit uw hoofd, want je gaat je scheel betalen op alle gebied!

Samen met Soeur Marie, die ook flink aan het sukkelen geslagen is, zit ik in mijn appartementje van het klooster 'De Pauw' te Angeren nog redelijk comfortabel, maar met ingang van 2011 wordt het ons door al die prijsverhogingen er niet gemakkelijker op  gemaakt. Misschien is het wel prima zó en probeert onze gedoogregering ons gezond te houden met een rijksdieet van droog brood, water uit de kraan en  verstrekte rijksvitaminen om in leven te blijven en zie je straks op 's Herenwegen allemaal van die 'geschoren dennen' en 'strijkplanken' rondwandelen. 

Als je ouder wordt, heb je nog wel eens veel last van vallen en moeilijk opstaan en houd je hier een blessure aan over in de vorm van een etterend wondje, leg er een paar gedroogde vijgjes op, want die halen de push en de bacteriën eruit en doen de wond weer zuiver maken. Afgelopen zondag had  Soeur Marie zo'n wondje op haar rechterbovenbeen en dit ter hoogte van haar kuisheidsgordel, maar onze overste Geert Wilderman heeft me verboden hierop wat gedroogde vijgen te leggen en adviseerde zuster Marie om dit wondje met wijwater te besprenkelen.

Van zuster Theresia kreeg ik ook nog een goede tip om de bloeddruk te verlagen en tevens om de paters, broeders en kloosterzusters wat op te peppen door wat Spaanse peperkorrels in te slaan. Ik vond dit nog nog niet zo'n gek voorstel en omdat het tegen Sinterklaas loopt zal ik bij de firma Buisman er ook maar een 50 kg-zak pepernoten bij bestellen.

Mensen, houd u gezondheid in de gaten en luister  naar broeder Everard!


GEDROOGDE ABRIKOZEN

AVOCADO'S & BENEDEN KIWI'S

SINAASAPPELEN ZO UIT HET HANDJE OF UITPERSEN!

HIER ONZE VIJGJES DIE VROEGER IN MATJES ZATEN!

Bijlagen:
80 G Tomaten.jpg (21.7 KB)   

Voedingswetenschappers van de universiteit te München hebben voor een tijdje terug vastgesteld dat bij het verhitten van aardappelproducten de giftige stof glycidamide vrijkomt. Al in 2002 werd geconstateerd dat bij gerede patatproducten ook al een verwant daarvan was aangetroffen en wel acrylamide. Al deze genoemde stoffen hebben de eigenschap tot een bepaalde celvorming in het lichaam en zijn dus kankerverwekkend.

Ja zult u zeggen, dan is het toch heel simpel om toevoeging van deze stoffen te verbieden en bij constatering van aanwezigheid hiervan de fabrikant of producent te bestraffen, maar zo eenvoudig is dit niet! Even een klein voorbeeldje. Toen ik in 1961 op een gegeven moment als keurmeester van levensmiddelen een klacht moest gaan controleren bij een mevrouw die bij een slager een stuk braadvlees had gekocht en hierbij een soort voedselvergiftiging had opgelopen, kwam ik erachter dat de desbetreffende slager geen enkele blaam trof, maar dat de schuld te wijten was aan het behandelen van het product. Zij had het vlees aan laten branden en dus ook het vet waarin gebakken was. Vetten hebben de eigenschap dat bij te hoge verhitting daarvan het vet zich gaat ontleden en hierbij scheikundig gevaarlijke nevenstoffen gaan vormen en ook als je bij het geheel wat water toevoegt en alles weer opwarmt en consumeert, dan word je daar echt ziek van.

Lange tijd is gedacht dat bij hoge verhitting de boel goed gaar werd, de frites mooi bruin, het brood flink doorbakken, gerede producten als kruidnootjes, speculaas, beschuit, cornflakes, crackers, chips, zoutjes, toastjes en mooi donker gekleurd roggebrood extra pikant, maar dat blijkt toch niet de beste manier te wezen. Alle koolhydraatrijke producten  die boven de 120 graden celcius verhit worden kunnen giftige stoffen bevatten en zijdelings noem ik hierbij ook de producten waarin vruchtensuikers of gewoon riet of bietsuiker in verwerkt zijn en ook niet te vergeten stoffen met veel gluten, zoals brood en andere graanproducten.

Je zou bijna zeggen dat we maar tot volledige rauwkost moeten overgaan. Inderdaad is er een grote toename van het eten van dergelijke producten. Vroeger bij ons thuis in de bakkerij en ons Horeca bedrijf besteedden we de uiterste aandacht aan de receptuur, de bak en kooktijd en niet vergeten de temperatuur. In de bakkerij vroeger hebben we nog met takkenbossen gestookt, nadien werkten we met een vlamoven, vervolgens zijn we overgestapt naar een brikettenoven. In de keuken hadden we vroeger zo'n ouderwets fornuis staan en nadien zijn we overgestapt op een groot elektrisch fornuis. We wisten alles wel op gelijkmatige voet te houden en er stond altijd wel iemand in de buurt van de oven of het fornuis om alles nauwkeurig in de gaten te houden.

Van glycidamide en acrylamide hadden we nog nooit gehoord en  carcinogene aandoeningen zoals huidkanker, borstkanker en baarmoeder/halskanker bestonden in die tijd niet of waren niet onderkend.

Ik weet dat er tegenwoordig haastig gewerkt wordt, geen moeder zie ik waakzaam bij het fornuis staan om de stoofpot in de gaten te houden. Toch zullen we bewuster onze levensmiddelen in huis moeten halen, meer aandacht aan het koken moeten besteden, ook buiten bij het barbecueën zullen we goed uit moeten kijken met  de braadjes op het rooster en willen we het helemaal goed gaan doen overgaan op zo'n dure Amerikaanse barbecue met alles erop en eraan.

Vermeld zij dat acrilamide ook aanwezig is in verfstoffen, plastics en veel verpakkingsstoffen. Door de toename van de ontelbare huishoudelijke middeltjes om de badkamer, het wc, tot het konijnenhok aantoe klaar te houden en niet te vergeten al die spuitbussen en weet ik veel kunnen, alhoewel alles op veiligheid getest is,  in combinatie met andere middeltjes ook weer scheikundige factoren een rol gaan spelen, waarbij het niet uitgesloten is dat dit de gezondheid ook kan aantasten.

Doe alles met beleid, denk aan uw gezondheid, wees niet angstig, maar bedenk wel dat voorzichtigheid nog steeds de moeder van de porseleinkast is!

26-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De aardappel behoort tot de familie van de nachtschaden en is afkomstig uit het hoogland van Peru. Na de verovering door de Spanjaarden voor ruim vier eeuwen terug  werd de aardappel aanvankelijk als sierplant ingevoerd. In de hongersnoden van de 18de eeuw ontdekte men zijn belangrijkheid. Toch was er enige overheidsdwang nodig, aleer de boeren en tuinders tot het algemeen verbouwen overgingen. De aardappelen zijn stengelknollen. Bij de meer dan 200 verschillende rassen vallen de bloemen voortijdig af; bij andere soorten worden ze niet meer gevormd, een bewijs dat de plant als zodanig onder menselijke verzorging ontaard is, omdat de bloemen en de vruchten voor de mens geen waarde hebben.

Men onderscheidt consumptieaardappelen, fabrieksaardappelen, aardappelen voor veevoer en pootgoed. Er zijn veel rassen in omloop zo bvb de vastkokende Accent, Bildstar, Redstar, Gloria, Laura en Nicola en de wat kruimige soorten zoals Alpha, Het Bintje, Doré, Irene en Eigenheimer. Een aardappel bevat 75 pct vocht, 20 pct zetmeel en 2 pct eiwit. Meestal worden de aardappels geschild gegeten en dat is in feite verkeerd, want daarmee haal je alle vitamine C bij de aardappel weg.

De beste grond om consumptieaaardappelen te verbouwen is kleigrond en de allerbeste piepels komen dan ook uit provincies met veel rivieren of de zee in de buurt. Aardappels worden verwerkt tot chips, aardappelschijfjes, patatjes en zoutjes. Doordat aardappels zoveel zetmeel bevatten worden speciaal op de veengronden gekweekte aardappelen verwerkt in de zetmeelfabrieken en ook van allerlei bindmiddelen worden van aardappels gemaakt. Zo maakten we vroeger bij ons thuis van een soort opgeklopte aardappelpapje plaksel voor het behang.

In de wetgeving met betrekking tot de verbouw van aardappelen komen veel bepalingen voor die genomen zijn in verband met bepaalde ziektes van dit gewas. Zo kennen we de aardappelmoeheid van de grond, die veroorzaakt wordt door uiterst kleine wormpjes en vandaar is ook een regelgeving ontstaan dat aardappelen niet steeds op hetzelfde stuk land verbouwd mogen worden. Berucht is ook de aardappelziekte. De verwekker is een zwam die bladeren doet verrotten en ook de knollen flink aanvreet. Deze ziekte zien we veelal in een vochtig en warm aardappelseizoen optreden. Verder kennen we bij aardappelen veel degeneratieziekten die door een bepaald virus veroorzaakt worden, zo bvb de bladrol, streep & mozaïekziekte. Men noemt deze aandoeningen ook wel systeemziekten. De overdragers of vectoren zijn bijna altijd de groene perzikbladluizen. De laatste aandoening komt tegenwoordig wat minder voor, vanwege het feit dat dat bij aardappelakkers tegenwoordig geen perzikbomen meer staan. Toch heb ik het voor drie jaar terug nog bij iemand in het Betuwse Gendt meegemaakt dat in de buurt van gewone fruitbomen op een stukje aardappelland bladrol was opgetreden. Als je een degelijke ziekte op het dak krijgt kun je het beste alles rooien en de hele zaak ter plaatse, maar dat mag niet meer, verbranden en hierna de grond een stoombeurt geven. Vermeld zij dat het loof van de aardappelplant giftig is en akkerboeren moeten uitkijken met kinderen dat ze niet op de bladeren gaan kauwen.

De aardappel is uit onze Europese cultuur niet meer weg te denken; het enige wat ik hier over de aardappel nog wil zeggen is: ,,Eet niet te veel piepeltjes, want door de aanwezigheid van veel zetmeel en bepaalde omzettingen hiervan in het lichaam kun je behoorlijk dik worden"! Altijd groentes bij de aardappelen serveren! Als je bvb op vrijdag gebakken krieltjes of schijfjes aardappelen eet, bak ze dan in plantaardige olie of vet en serveer er vis bij! Vooraf een bordje linzensoep en als toetje Yoghurt met bessen of bramensaus. Ik hoop dat mijn lezers wat meer over de aardappel aan de weet gekomen zijn; het is altijd leuk dat je in een tafelgesprek erover mee kunt praten. In mijn volgende stuk krijgt u iets te horen over kankerverwekkende stoffen, zoals acrylamide en glycidamide in ons voedselpakket en u zult zich afvragen waar broeder Everard deze wijsheid vandaan haalt. Kijk beste lezers, toen ik nog niet in het klooster zat, en dan hebben we het over begin zestiger jaren van de vorige eeuw, was ik Keurmeester van de Warenwet in het district Dordrecht  en ja, dat word je niet als je niets van levensmiddelen afweet en ook deze materie heb ik altijd bijgehouden; vandaar! Ik vind het zeker in deze tijd belangrijk om de mensen in begrijpbare taal in te lichten wat er allemaal aan de hand is en waarop men op zijn of haar hoede moet wezen bij het nuttigen van de voorgeschotelde spijzen of de producten die men in huis haalt.

Ruim gesorteerde groentehal met alles kersvers!

Hier wat verwerkte aardappelen

Dit is dan weer het kloostermopje van maandag 25 oktober 2010

25-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De dagen beginnen weer korter te worden, nog even en we gaan de klok weer een uur verzetten. Het is mistig en soms koud en gisterenavond om deze tijd vroor het hier in Angeren al een paar graden. Toen Soeur Marie voor het slapen gaan de hond er nog even uitliet waren op de parkeerplaats voor de kloosterpoort de autoruiten al bevroren. Dus beste mensen, het is ook weer tijd voor de winterkost en wat kunnen we dan beter bedenken dan die aloude Hollandse snert, die tegenwoordig tot in Curaçao, Suriname en niet te vergeten in emigratielanden zoals Canada, de USA, Australië en Nieuw-Zeeland ook al volop bekend is en klaargemaakt wordt. Hieronder volgen de recepten en neem ze even over, dan heeft u altijd alles over erwtensoep bij de hand!



Maak ook eens Lentse Boerenbrullufsnert klaar!

         Kant en klare snert in blik en van goede kwaliteit!
        
                     Wat voor ingrediënten hebben we allemaal nodig?
                

               
                     Die knolselderij beneden heb ik van broeder boer gekregen
               
                Soeur Marie bedient als eerste ordevrouw onze overste Geert
               

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren kwamen er binnen de Rooms Katholieke kerk er weer 5 heiligen bij. Nu is het zo gelegen dat niet alleen in het klooster maar ook gewoon in de burgermaatschappij er mensen zijn die dienen heilig verklaard te worden. Ik laat niet snel mijn tranen vallen, maar zondagmiddag zag ik in een tv-programma een Nederlandse vrouw die zich in India gevestigd had. We kennen India met zijn verschillende indelingen van mensenrassen en klassen. Over het algemeen weet ik veel over al dit soort dingen te vertellen, maar wat ik niet wist dat was van die achtergelaten weduwvrouwen.
 
Kijk, als in India je man komt te sterven, dan wordt gedacht dat die weduwvrouw goed af is  als ze bij de Heilige rivier de Ganges achtergelaten wordt en hierna in een soort heilige opvangruimte terecht komt. Geen kinderen, ooms, tantes of buren bekommeren zich verder om zo'n stumper. Nu is er in India een Nederlandse vrouw die deze vrouwen  van de straat haalt, ze onderdak geeft en te eten; dat noem ik nu eens solidariteit met je medemens in nood en zulke mensen zijn in mijn ogen echte heiligen.

Bij de personen die heilig verklaard werden was ook een zekere zuster Soeur Mary MackKillop (1842-1909) uit Australië. Al voor meer dan een eeuw geleden klaagde zij al geestelijken aan die niet volgens de regels der kuisheid leefden en zich vergrepen hadden aan jongens op internaten en aan misdienaars. Onmiddellijk hierna werd ze uit haar functie gezet en geëxcommuniceerd. Kijk, deze zuster is in mijn ogen zonder meer een heilige, maar was door Rome nooit heilig verklaard als binnen de Kerk al die troubles van de laatste tijd met verschrikkelijke vergrijpingen op seksueel gebied niet boven water waren gekomen. Voor mij persoonlijk vind ik het van Paus Benedictus zijn kant een goedmakertje en ik vind dat daar een gewone kloosterbroeder ook zijn eigen mening over mag hebben. 

18-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op 31 januari 2009 stortte ik plotseling in elkaar, lag ruim een half uur bewusteloos en vanaf die tijd ben ik in een andere wereld beland en heb mijn mobiliteit verloren, het is ook de periode van stilheid en verlatenheid om me heen geworden en kloosterlingen leggen de geloftes van trouw aan hun geloof, gehoorzaamheid aan het kerkelijk gezag, kuisheid en armoede af en sowieso moeten ze wat geloofsbeleving betreft allemaal een voorbeeld voor hun omgeving zijn. Al jaren zijn we in opspraak over medebroeders die er met de pet naar gegooid hebben. Bij de priesterwijding spreekt de bisschop de woorden uit: ,, Gij zijt  priester tot in de eeuwigheid"! En dat zinnetje moet vervangen worden met de volgende tekst: ,,U bent priester en blijft dit zolang gij u aan uw geloften houdt en deze niet verbreekt"! In het "Onze Vader" bidden we tot de Heer en ik citeer: ,, En leid ons niet in bekoring en verlos ons van het kwade"! Er zijn bepaalde zonden die je in je leven nooit mag begaan en een van die zonden is onkuise handelingen plegen met kinderen en dát in de ruimste zins des woords. Hierin ken ik persoonlijk geen gulden middenweg. In veel van mijn geschriften heb ik dit wereldkundig gemaakt en zelfs ondanks onze gelofte van Obedientia het hoogste kerkelijk gezag schriftelijk op hun nalatigheden gewezen.

De Heer die ons in alles voorgegaan is, heeft gepredikt dat het grootste gebod de liefde is en wat hij daarmee bedoeld heeft is ons ook bekend uit de Acht Zaligheden, waarin gewezen wordt op het begrip solidariteit met onderdrukten, mensen die arm van geest zijn, vervolgd worden omwille van de gerechtigheid etc. In de Acht zaligheden geeft de Heer ook een pluim aan de mensen die vrede voorstaan en dat krijg je niet als je mensen met andere opvattingen of een ander geloof gaat aanvallen. Als nederig kloosterbroeder heb ik altijd geprobeerd om mijn medemens bij te staan en vooral de Tien Geboden van de Heilige Kerk hadden mijn aandacht. In feite mogen we als kloosterling niet in opstand komen door onze driften naar buiten te laten treden, maar de laatste maanden heb ik ontzettend geworsteld om me te beheersen en dit is me gelukt, maar op schrift heb ik die verlatenheid uitgedrukt met één woord en dat was: kilheid! 

Voor jaren geleden kwam ik op zekere dag ongeveer dezelfde Tien Geboden, verpakt in een wat ander jasje, tegen en ik hoorde Mozes vanaf de berg Tabor zeggen: ,, Broeder Everard volg deze ploeg"!-,  en vanaf die dag was ik plotseling SP'er geworden. 
Graag had ik naarbuiten ook actief gebleven maar niemand schonk enige aandacht aan me, ook van partijzijde liet men het afweten.

Ruim drie jaar heb ik op een van mijn websites de SP lof toegezwaaid om aandacht te vestigen op hun sociaal programma, maar sinds ik erachter gekomen ben dat mooie regels en geboden niet nagekomen of nageleefd worden en meer als een soort fuik dienst doen, waarin de vis gevangen moet worden, ben ik gestopt met al mijn politieke activiteiten en heb me ook als lid bedankt. Vroeger stemden wij als kloosterling allemaal op de Katholieke Volkspartij, die nu CDA heet, maar echt óók deze club van medebroeders is de weg naar Emmaus kwijt en is afgebogen richting Sodom en Gomorra. Nee, vroeger was het allemaal wat fleuriger en ik herinner me nog de tijd dat mijn biechtstoel naar de refter werd geschoven en gebruikt werd als stemhokje. Na afloop van de stemming trok broeder koster een paar flessen miswijn open en hadden we de grootste lol.

Tegenwoordig stemmen we allemaal in het dorp, maar zoals de zaken er nu voorstaan zullen ze weinig vertegenwoordigers van onze communiteit op 2 maart 2011, of mogelijk als onze gedoogregering vroegtijdig valt wat eerder, nog in het stemlokaal ontvangen en als je het mij vraagt wordt de spoeling dun en mogelijk kunnen ze het stemlokaal dan nog open houden voor een of andere barmhartige Samaritaan uit ons dorp  die zijn stem nog wilt komen uitbrengen, maar uit het stemlokaal verwijderd wordt omdat hij wel Nederlander is maar als Samaritaan een tulband op zijn hoofd heeft wat volgens de nieuwe wetregels voor autochtone medeburgers verboden is.

We zitten in de oktobermaand, ook wel wijnmaand, rozenkransmaand of zoals mijn vriend Rabbi Lazerov zegt de Maresjivan. Het is ook de maand van de sterrenbeelden Weegschaal en Schorpioen. Zinnebeeldig is oktober gekoppeld aan de Romeinse wijngod Bacchus en de Griekse Dionysos. Vroeger hadden we de Gregoriaanse kalender en de eerste maand was niet januari maar maart en de achtste maand die daarop volgde heette Octo en daarvan nu is oktober afkomstig.

Klik http://toinevanbergen.web-log.nl en hier kunt u kennismaken met  een paar nieuwe weldoeners n.l. provinciaal bestuurder Toine van Bergen  uit Nijmegen en Henk Miedema uit Nunspeet.      

13-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vandaag vieren we het patroonfeest van de Heilige Franciscus van Borgia. Hier hebben we een pater Jan die als kloosternaam zijn naam draagt. Viert er een zuster, pater of broeder haar of zijn naamfeest dan wordt de menukeuze overgelaten aan de feesteling.
Pater Franciscus heeft voor deze dag als voorgerecht pompoensoep  met Parmezaanse kaas gekozen en die heb ik gisteren al klaargemaakt.  Een dergelijk soep moet je vanwege een lekkere volle smaak wat eerder bereiden!

Tijdens het diner in de refter wordt er altijd een stukje voorgelezen over het leven van een heilige, vandaag is mij die eer gegund en wat ik te vertellen heb is natuurlijk ook voor de lezers van Broeder Everard met Kloosterrecepten mogelijk interessant.

Franciscus werd geboren in 1510 en kwam uit een zeer voorname familie. Heel lang was hij in dienst van keizer Karel de 5de en als eretitel droeg hij de naam van onderkoning van Catalonië. Hij was getrouwd en had 8 kinderen. Toen zijn vrouw kwam te overlijden
trad hij in bij de Jezuïeten en leidde een leven van strenge boete en zelfverloochening. Uit nederigheid weigerde hij alle kerkelijke waardigheden. Op aandringen van zijn medebroeders bij de Sociëteit van Jezus werd hij in een later stadium de derde Generale Overste van de Jezuïeten.
Toen hij het klooster intrad heeft hij veel van zijn bezittingen aan de Paus geschonken. De familie Borgia was schatrijk  en zeer vrijgevig. Ze waren daarentegen erg hartstochtelijk en gingen op seksgebied hun boekje nog wel eens te buiten door hun buitensporige uitspattingen. Over het geslacht Borgia zijn talrijke boeken geschreven met als hoofdpersoon Lucretia Borgia. Zij leidde het leven van een nymfomane en door haar aantrekkelijkheid wist ze veel voorname mannen te bewerken en aan haar te binden. Ik had in de refter ter gelegenheid van het naamfeest van pater Franciscus al een schildereij opgehangen van zijn beroemde 'zuster Lucretia', maar deze is op last van overste Wilderman verwijderd, wat me niet belet heeft om een kopie van dat prachtige werk van de beroemde schilder Matserelli op dit blogje te brengen.

Beste lezers, geniet naar hartelust en tot een volgende keer maar weer! 

10-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op deze dag is het de gewoonte om op de feestdag van de Heilige Franciscus van Assisië wortelenstamppot met hachee, een rookworstje of van dat lekkere rund borstrib, ook wel klapstuk genoemd te eten. Het was broeder Wilhelm  uit het Duitse Franciscanerklooster uit Munster, waarvan ik dit overgenomen heb, met dien verstande dat ze in 'dat 5-sterrenhotel' wat meer edele delen verwerken en wel in stukjes gesneden gebraden fazantenvlees.
Ooit heb ik dit als jongeman gegeten toen we op evacuatietocht op 26 oktober 1944 een dagje verpoosd hebben in het Overijsselse Lettele. Het was een heel vroom plaatsje en de kerk daar is naar de H. Nicolaas genoemd staat me voor, maar ik heb er destijds geen Franciscanen ontmoet.

We kennen allemaal onze winterwortelen, die we hier in Angeren 'Wienterpe`je' noemen. Die gaan we schrapen, schonen en in repen of schijfjes snijden en brengen ze aan de kook, hetzelfde doen we met onze aardappeltjes. Hier in het klooster hebben we van die grote pannen, ik heb zelfs nog met grote ketels gewerkt, maar nu de gemeenschap steeds dunner wordt, minder hard gewerkt en ook aanzienlijk minder gegeten wordt door de oudjes hier, kunnen deze pannen ermee door. We zijn een echt gezondheidsklooster, want zout op de groentes doen we al sinds jaren niet meer en over de aardappels strooi ik altijd een half handjevol zeezout. Als onze ziekenbroeder bij iedereen de bloeddruk meet, dan is het de 95-jarige pater Kwakkel die wat aan de hoge kant zit met 190/100, maar zuster Lidwina met haar leeftijd van 93 heeft een hypertensie van 120/80 en vorige week vrijdag met boodschappen doen op de markt te Arnhem vroeg een voorbijganger ons of we vroeger aan atletiek gedaan hadden.

Uitgaande van een gezin van 5 personen bij u thuis, dus vader, moeder en drie kinderen, komt u met een ruim kilootje aardappelen en een kilo winterpenen  een heel eind in de goede richting. Je kunt door de stamppot verder van alles heen werken, zoals bvb een pot witte bonen, wat gebraden spekkaantjes, een scheutje azijn, wat water of in plaats van die twee laatste componenten een ampul witte wijn wat ik altijd even leen bij de Lange (pater Laurentius) die deze wijn bewaart in het 'wijnmisrek'  in de koele sacristie. Ik weet niet of u liever de grove mosterd door of in de stamppot wilt hebben en daarom is het beter om ingrediënten, die sommige er dan toch nog graag bij willen doen, apart op tafel te zetten.

Van 400 gram rundpoulet, drie uien, 50 gram boter, wat bloem, een paar laurierblaadjes, 6 peperkorrels, wat kruidnagelen ( heel goed voor de hypertensie) en een ruim 1/2 litertje runderbouillon heb je al gauw een lekkere hachee gemaakt. Wil je uitsluitend fazantenvlees aan de stamppot toevoegen, kook of braad het niet te gaar!
In een oven op 180 graden C met een braadtijd van 8 tot 10 minuten zit je goed!  Er zijn koks, die als ze fazant gaan braden hem of haar een jasje van katerspek aantrekken, maar dat is niet nodig als je de braadtijd maar niet te lang aanhoudt.

Ja, we hebben van allerlei moderne mixertjes in onze kloosterkeuken, maar tóch gebruiken we die ouderwetse roestvrij stalen stamper uit grootmoederstijd om de boel fijn te maken. Als mij of soeur Marie dit niet lukt, halen we zuster Constantina uit Turkije erbij, die in de jaren 50 van de vorige eeuw wereldkampioene gewichtheffen geweest is. Vorige week vielen onze monden van verbazing open toen ze met een geslacht varken op de rechter-schouder richting de diepvries liep en ik uit beleefdheid de kluisdeur nog even voor haar opengemaakt heb.

Ik hoop dat eenieder met de lekkere stamppot tevreden is, want we hebben vandaag als nagerecht alleen maar een sappige conference-peer uit de kloostertuin.  Eet smakelijk kloostervrienden!

      Trots hier zijn we op plaatsgenote meesterkok
      Angelique Schmeinck
       
Vorig jaar hadden we in Nederland een recordoogst aan tomaten

04-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

01-10-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Afkomstig ben ik uit een echte tuindersstreek en als we het over die vitamine A en C rijke spruit hebben, dan kan ik erover meepraten. Vroeger teelde men in het wat meer buitengebied van het Huissen-Zand veel spruiten en in de pluktijd in het najaar kwamen de plukkers bij ons thuis in de bakkerij vragen naar zo'n lege bus met hengsel waar broodverbeteraars crème in gezeten had. Hierin gingen de ouders en de wat grote kinderen van arbeidsgezinnen bij de spruitenboer spruitjes plukken en 's avonds schoven ze allemaal aan bij elkaar gezette tafels om de spruitjes te schonen en dit alles voor 2 of 3 cent per kilo.

Zelf heb ik ook spruiten geteeld op het door ons klooster gehuurd land in het Betuwse Gendt, een gemeente die men niet verwarren moet met het Belgische Gent. Tegenwoordig is hier Gendt een deelplaats van de gemeente Lingewaard.

Als we het over spruiten hebben, denk ik aan de laatste winnaar van de Elfstedentocht, marathonschaatser en spruitenteler Henk Angenent uit het Zuid-Hollandse Woubrugge, een plaatsje onder de rook van de gemeente Kaag en Braassem.

Er zijn mensen die beweren dat spruiten niet gezond zijn;  je krijgt er het maagzuur van en de reuk is ook niet alles om over naar huis te schrijven en als vooral kinderen met hun gespitste oortjes dit horen zitten ze niet erg geinteresseerd achter een bordje spruiten! Kijk, ten dele is er wel iets van waar en vroeger als beginnende kok wist ik met spruiten ook geen raad.

Mijn grote geluk is geweest dat ik op zekere dag Dirk Sigaar tegenkwam, die vroeger hofmeester was geweest op de Grote Vaart en nadien aan wal werkzaam als chef kok in Hotel Hendriks op de Korenmarkt in Arnhem.
Verstrekt heeft hij me het volgende kookrecept: Men doet de geschoonde spruitjes in een pan, volgieten met water, op het fornuis zetten en als de massa aan het kookpunt komt, giet men het water gelijk af, voegt fris water toe en nu laat men alles een kwartier pruttelen, bij veel spruitjes of wat forse spruitjes laat men alles drie tot 4 minuten langer koken.

Voordeel van dit alles is dat de felle spruitenlucht verdwenen is, ook de wat scherpe smaak en men er geen oprispingen van krijgt of rennies moet gaan gebruiken omdat de maag opstandig is geworden. De spruitjes koken niet tot moes en komen mooi gaaf op tafel. Net als asperges kun je ze in gewelde boter of gewoon met een lekkere jus eroverheen serveren. Een stukje verse worst of een balletje gehakt erbij smaakt altijd en als toetje raad ik u aan yoghurt met bramensaus.

Eet smakelijk!


De welbekende en nu pas gestopte schaatsster Henk Angenent

Oude foto van Soeur Elise, die vroeger geen spruitjes lustte

Aandacht voor de vragende kinderen en de lekkere spruitjes!

26-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Als kloosterling krijg je bij verkiezingen ook net als bij leken een stembiljet toegezonden. Vroeger kwam de abt, de prior of overste nog even wat richtlijnen geven alvorens de paters, broeders of zusters naar de stembus togen.
Tegenwoordig is dat niet meer het geval en je zou denken dat hier in het klooster het CDA bovenaan staat, maar vergeet het maar!

Vorige week was er nog een bekende CDA'er uit het zuiden in de biechtstoel van pater Gerardus geweest, die opgebiecht had dat hij een broodkatholiek was en het niet zo nauw nam met het geloof en in onderhandeling was getreden met iemand van de antichrist die hem gedoogsteun wou geven om Nederland te verlossen van bepaalde gevaarlijke demonen. Hij had in de biechtstoel bescherming gevraagd, omdat hij bang was op het komende partijcongres van het CDA bekogeld te worden met tomaten en rotte eieren.
 
Pater Gerardus vond dit zo erg, dat hij mij als verzamelaar van oud militaire spullen, vroeg of ik nog een pantservest er had liggen om die rotte eieren en tomaten zonder kleerscheuren op te vangen. Nu is pater Gradus, zoals we hem hier noemen altijd een opperbeste man geweest, maar min of meer ook altijd een sul, die van wereldse zaken totaal niets begrijpt. ,,Nee 'Groades' pantservesten heb ik niet meer in voorraad, maar wel zo'n ouderwetse voorlader uit de Franse revolutietijd"! ,,Als die Max terugkomt om zijn pantservest te halen moet je hem gelijk die voorlader tegen zijn kop drukken"! Ja neem me niet kwalijk beste lezers, maar dergelijke uitdrukkingen heb ik leren gebruiken als Aal in Korea!

Beste mensen, het is toch van de gekke,- met rotte eieren is wat anders,-maar om iemand met tomaten te bekogelen, dat is spotten met edele vitaminerijke vruchten waar zoveel hongerende mensen naar snakken. Niet doorvertellen, maar ik ben net als zoveel andere broeders, zusters, priesters en bisschoppen SP'er geworden!

Onze broeders in Vlaanderen moeten dit niet verwarren met de SP.a in België. Als kloosterling haten we niet ene partij en als ze er geen bezwaar tegen hebben krijgen ze allemaal een link op mijn kloosterblog. Uiteindelijk is het de stemmende burger die de keuze maakt wie ze het best geschikt vinden om het land te besturen.

In Vlaanderen bleef de SP.a bij de laatste landsverkiezingen zo'n beetje op hetzelfde niveau, in Nederland verloor de SP hierbij een aantal zetels en waar lag dat aan?

Soms vergeten ze daar ook wel eens heel belangrijke zaken, maar ik kan ze uit de brand helpen, want maandag zag ik op de markt in Nijmegen tussen oude boeken en tijdschriften in uit een oude Ruton stofzuigersslang een vergeeld papiertje waaien en bij bestudering bleek dit het aloude recept van de SP-tomatensoep te zijn.
 
Binnenkort kan deze partij hun werkende leden weer de straat opsturen om gratis tomatensoep te verstrekken; zeker tijdens de koude dagen die weer komen gaan. Het mag dan warmer geworden zijn op deze aarde, maar ik moet er niet aan denken als eerstdaags die losgeslagen ijsschotsen van de Noordpool hierheen komen rollen en we dikke overjassen van de zolder moeten halen om onze weke botten op te warmen en dan is er toch niets heerlijker als een kom of bordje tomatensoep. Tegenwoordig mogen zelfs op vrijdag bij ons in het klooster per bordje een tiental balletjes erin zitten.
 
De slogan die de SP gaat voeren is: ,,De stemwijzer omhoog en de soep wordt nooit zo heet opgediend als ze bereid wordt, maar hier bij de orde der fijnproevers houden we ze wel warm en als Geert, max of Mark langs komen krijgen ze ook gratis van ons een bordje lekkere tomatensoep"!  ,,Wij zijn de partij van:  ,,Voor iedereen brood op de plank een goede warme maaltijd met soep vooraf en dat zonder uitzondering"!

Klik http://www.s-p-a.be/ of http://www.sp.nl en mogelijk zijn dit de partijen van uw keuze als we weer opnieuw moeten gaan stemmen; de beslissing is aan u!   

Bijlagen:
54 Ledental omhoog.jpg (50.9 KB)   

Vandaag op de derde dinsdag van september is het Prinsjesdag en leest onze koningin de troonrede voor. Hier in het klooster zijn het de zusters die er nog naar luisteren en naderhand kijken naar de rijtoer die de koningin in gezelschap van Prins Willem Alexander en prinses Maxima maakt door Den Haag.

De broeders en paters zijn allemaal aan het werk en ik zie broeder Léonard die vandaag vrijaf is aan de kaarttafel zitten met een drietal chauffeurs die goederen aan het klooster afgeleverd hebben en straks kleding laden voor die arme sukkels in Roemenië en Polen.

Mogelijk  vanwege de welvaartsachteruitgang is dit het laatste jaar dat we onze traditionele prinsjesdag maaltijd, bestaande uit een heerlijk bordje koninginnesoep en hierna mousse van perzik als nagerecht, op tafel brengen.

Het traditionele kogelbiefstukje hebben we al weggelaten, maar broeder Everard heeft er nog een paar flesjes oranjebitter van Koninginnedag staan en vandaag kan ik met die heerlijke oud Hollandse drank de glaasjes voor iedere gast aan tafel tweemaal vullen. Ik hoop niet dat hierna soeur Elisabeth, die er in de kapel nooit geen noot kan uitkrijgen, zoals vorig jaar zo vals als een kraai het Wilhelmus begint te zingen. 

Als broeder kok vindt je nog wel eens een nieuwe maaltijd of drank uit. Zo ben ik al een maand aan het experimenteren geweest met een zogenaamde bittere kabinetsdrank. Ik heb het voor elkaar gekregen, maar pater Lazarus die deze uitgeprobeerd heeft ligt nog in de ziekenboeg en de vraag is of hij ooit genezen zal.

Dus, dit recept heb ik naar Den Haag gestuurd en laten ze er daar maar van genieten!

Ik heb de soep al klaar, maar ik kan me voorstellen dat er dames en heren zijn die ook zo'n lekkere koninginnesoep willen bereiden.
 
Klik: http://www.coquinaria.nl/recepten/07.2histrecept.htm 
 




Onze broeders hebben de koets weer netjes opgepoetst!



óók een ideaal drankje voor Wilders Rutte en Verhagen!

21-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Tegenwoordig gaan er nog maar heel weinig mensen naar de kerk om de H. Mis of Dienst  bij te wonen, maar vroeger zag je op zondagmorgen in  druk loopverkeer mensen richting kerk gaan en was voor de rest van de dag het in alle katholieke en protestantse dorpen zeer rustig. Vroeger op school heb ik nog eens het gedicht van Starinck, niet boer zoekt vrouw, maar de "Hoofdige Boer" van buiten moeten leren en dat ging over een boer die ondanks dat er in zijn gereformeerde dorp een brug over een brede sloot gelegd was hij het zondig vond om daar overheen te lopen en daarom ging hij zoals van oudsher met lieslaarzen aan door het slootwater om ter kerke te gaan.

Als broeder van de O.F.P. had ik vroeger een vriend die dominee was, nog ongehuwd, dús op zoek naar een vrouw.
Als dominee moet je nooit met een arme sloeber gaan trouwen, want dat is helemaal verkeerd en de vrouwen met de beste bruidschat vind je in overwegend strenge protestantse dorpjes zoals Staphorst, Spakenburg en hier het Betuwse Opheusden. In die dorpen moest je 's zondags niet verschijnen per fiets, auto of bus, dus stapten we de bus al ver voor die dorpjes uit en kwamen tegen de late kerktijd  even een bezoekje aan zo'n dorp brengen. Ik kon me dit allemaal permitteren, omdat in ons klooster de zogenaamde  'melkersmis' om 5.45 in de ochtend al gelezen werd en wij ons na het ontbijt en breviergebed met stichtende dingen konden bezighouden. 

Uiteindelijk slaagde mijn vriend Pim erin om zo'n statige boerin uit Staphorst aan de haak te slaan en het had niet veel gescheeld of ik zou mijn gelofte van kuisheid verbroken hebben als ik ingegaan was op de avances van Marietje Aal uit de Palingstraat, waar niet alleen de koperen deurknop maar ook Marietje op springen stond.

Dit alles speelde in de tijd dat er een strenge scheidsmuur bestond tussen het Katholicisme en het Protestantisme, maar ook in dat tijdperk sprong een enkeling er nog wel eens dwars doorheen als de lusten in het lichaam sterker waren dan alle geboden en verboden van mijnheer pastoor, dominee of zo'n dwars door je ziel kijkende ouderling.

In belang van wederzijdse parochies of gemeentes was het uiteraard wel belangrijk om in de vruchtbaarheidsjaren van de vrouw minstens om de twee jaar een kind op de wereld te zetten en in die periode was het dan ook geenszins vreemd dat er gezinnen waren van 10 tot 15 personen en met een vijftal van zulke huishoudings was al gauw een schoolklas gevuld met een veertigtal leerlingen.

Hoe moest je die mensen allemaal uit elkaar houden? Het was ook de tijd van de vele bijnamen, waarbij bijna de hele dierenwereld aan de orde was. Plant en dierkunde hoefde niet onderwezen te worden, want meestal zat de os, de ezel, de aap, de olifant en de draak allemaal in één klas en kwam je Jan de Muis of Mientje raapsteel tegen, dan zag je ook gelijk zo'n beest of zo'n spinazieachtige voorbij komen.

Nu zijn er steeds professoren en studenten die het wiel opnieuw weer uitvinden en van de week las ik een stukje dat ze op een of andere universiteit de ontdekking gedaan hadden dat vezelstoffen die rijkelijk aanwezig zijn in tarwe, gerst en haver zo goed waren voor de mens en stond er een aansporing bij om vooral veel bruinbrood te eten. Iets totaal nieuws onder de horizon der wetenschap was de boodschap dat moeders die veel groentes en fruit verorberen tijdens de zwangerschap van gezondheid blakende baby's ter wereld gaan brengen. Het is daarom om dezelfde redenen niet vreemd te noemen dat ik op hoge leeftijd hier binnen de kloostergemeenschap de keuken beheer, mijn gezicht wat weg heeft van een ouderwetse sterappel, mijn neus lijkt op een gedroogde abrikoos en mijn benen iets weg hebben van een paar wandelende komkommers. 

Hier in het klooster hebben we gisteren ook een nieuwe ontdekking gedaan en dat is, dat bierdrinkers nooit last van nierstenen krijgen en onze imker broeder Vesuvius vertelde dat hij als hoogleraar in de geneeskunde aan de universiteit van Nijmegen de leerlingen in een uitgebreid college verteld had dat hij speciaal was ingetreden bij onze orde, omdat zijn hele familie ten gronde was gegaan aan jicht en reumatiek en er maar een redmiddel ter bestrijding is en dat zijn een paar van die seizoen prikjes van die zoemende vrienden.

Een goed gruismiddel voor nierstenen is ook citroensap en zich onthouden van het gebruik van tafelzout en als men toch zout wil gebruiken is het beter om zeezout te nemen.

Hier voor me ligt een mailtje uit Iran van professor Ali Archimedes van de universiteit van Teheran die ontdekt heeft dat zweetvoeten en verstopping van huidporiën verholpen kunnen worden door zich in eigen water te baden.
Omdat op mijn leeftijd deze productie aan de krappe kant is, heb ik Burgers Dierenpark in Arnhem gebeld en per expres koerier zouden ze me een honderd literstank met geproduceerd niervocht van een olifant komen brengen, zodat ik even vooruit kan. Het zijn allemaal, zeker in deze tijd van welvaartsdaling, nuttige wenken om in je weke hersenmassa op te slaan! 
 

16-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Wie niet leeft, wordt niet oud en daar schuilt wel wat waarheid in, want overste Pièrre van de Klumpkes had altijd goede zin en is op een maandje na 112 jaar geworden. Of je nu een partijtje tegen hem damde of schaakte, binnen de kortste keren was je van het bord geveegd of stond mat. Ik herinner me nog dat we uitgenodigd waren op de 100ste verjaardag van zuster Ursula en hij de nonnekens in vervoering bracht door met soeur Hermine de Lambada te dansen.

Doordat hij zijn offers aan Bacchus ook niet vergat werd hij alsmaar plezanter en als hij zijn kloostermopjes losliet, lag je krom van het lachen. Toch was het een fantastische herder voor ons allemaal en in de vastentijd als onze kloosterkerk geheel bezet was met dorpelingen, hield hij preken waar je echt met de zakdoek in de hand naar zat te luisteren; huilen en lachen vormde in zijn tijd één geheel. 

Loop je over ons kloosterkerkhof, dan kom je niet veel paters en broeders tegen die beneden de 90 het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hebben. Tegenwoordig in de moderne tijd van alles kan en mag, behalve zonder licht fietsen, liggen er ook wat zusters tussen de mannen in en die hebben allemaal zo'n schik in ons klooster dat de oude dag hen niet deert en je ziet het dat ze hier op dit kerkhof met hun leeftijd tegen de 100 zitten. 

Ook kapitalisten worden heel oud en dat komt, omdat zij leven en genieten van hun 'zuur verdiende centjes' -, kunnen doen waar ze zin in hebben en niet vergeten moet je hierbij dat ze ingewijd zijn in de vele geneugten van 'Wein, Weib und Gesang' en zonder zorgen leven is nog altijd de beste manier om oud te worden. Gezond leven bestaat echt niet uit zich alles ontzeggen! 
Als ik bij de dokter langs kom, zie ik alleen maar sloebers met bezorgde gezichten op het spreekuur verschijnen. De baron van Heukelum tot Verneukelom met zijn levenslustige pretgirl van 20, imiddels ook al 95, heb ik nog nooit in de wachtkamer aangetroffen. 

Ooit hebben we binnen onze gemeenschap een overste meegemaakt die geheelonthouder was en in alle hoeken en gaatjes controle hield op de aanwezigheid van sterke drank binnen het klooster. Bij het lezen van het brevier ging ik altijd naar de grote eik in de kloostertuin waar broeder hovenier op een beschutte plaats een wasteil in de grond had zitten en te kust en te keur lagen daar zoveel dranken opgeslagen dat, als je een uurtje biddend in de tuin gelopen had, je langzaamaan de hemel in een doedelzak zag veranderen.

Bij mij gaat het kloosterleven boven alles en echt we komen hier binnen onze communiteit niets tekort!
      

15-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger stond er bij het St. Theresia Missiehuis van de paters Assumptionisten te Boxtel langs de Dommel niet alleen een pracht kasteel, maar daar kwam je ook het mooi onderhouden park binnen en vooraan, verscholen achter wat hoge bomen, stond een grote boerderij, die door een heuse broeder boer beheerd werd. Men had ook wat landerijen in bezit waarop aardappelen en graan verbouwd werden en groenten geteeld. Achter de houten kapel stond een serre  die verzorgd werd door pater Gregorius die als botanicus en geboren in de bollenstreek alles afwist van hoe je met bloembollen moest omgaan. Ook vertoefde hij veel buiten het klooster en was gecharmeerd van paddestoelen, waarover hij tijdens de lessen Nederlands en natuurkunde ons ook wel eens iets vertelde.

De broeders mogen in hun reftertje in de keuken mogelijk wel eens wat van die geplukte boleten gegeten hebben, wij kregen ook wel eens paddenstoelen opgediend, maar dat waren dan in die tijd meer gecultiveerden die wél tot die familie behoorden en we allemaal kennen onder de naam champignons.

Toen ik op een gegeven moment het kloosterleven niet meer zag zitten en de burgermaatschappij weer opgezocht had, na de militaire dienst en vooraf vele studies een gezin gesticht had, ging ik met mijn vrouw Ria en de  kinderen
veel op pad in de natuur, onze vakanties brachten we door op de Hoge Veluwe en daar in die bossen trof je bijna het hele jaar door verschillende soorten paddenstoelen aan.
 
Ook na mijn 'herintreding' bij de broeders van de O.F.P. in 1996 in het klooster 'De Pauw' te Angeren ging ik tot 2008 nog veel de natuur in en vooral in de maanden september en oktober, wanneer de natuur een ander jasje had aangetrokken kon ik me daar in de uitgestrekte bossen en heidevelden opperbest vermaken. Ergens heb ik nog wat foto's bewaard van enkele door mij ontdekte zwammen en als ik ze terugvind zal ik  proberen ze hier in te voegen, anders breng ik deze apart in een volgend artikel.  

Je moest vaak diep de bossen in om cantharellen te vinden, want die zijn makkelijk klaar te maken en smaken nog lekker ook. Met eetbare paddenstoelen kun je van alles doen: verwerken in de soep, sausjes, omeletten, pasteitjes en zelfs zijn er soorten waarmee je een heuse paddenstoelentaart kunt maken.
 
Bij champignons, dus ook bij eetbare paddenstoelen hoort vlees, wild en gevogelte en doe je er wat groenten bij, dan heb je een complete maaltijd!

Wereldwijd, behalve aan de Noord-en Zuidpool heb ik ze nooit aangetroffen, kun je paddenstoelen, boleten of wil je ze zwammen noemen-óók oké-aantreffen. Bijna elke dag wordt er ergens weer een nieuw soort aangetroffen, maar er zijn ook soorten die zeldzaam geworden zijn en zelfs enkele die we nergens meer aantreffen.

Door de warme zomer, en nadien het vochtige augustusweer, heeft men voor een paar dagen terug in Ermelo een tropische zwam, die bekend is onder de naam Inktviszwam aangetroffen en met zijn 5 rode tentakels lijkt deze wel wat op de paranormale Duitse inktvis Paul. Nieuw is ook een zogenaamde traliezwam die, voorheen in Zuid-Europa en Afrika aangetroffen werd, ergens in het Westland zich geopenbaard heeft; zie inzet!

Hier beneden zet ik wat afbeeldingen van enkele paddenstoelsoorten, een te bereiden schotel en wat leuke websites die u beslist moet gaan bekijken en misschien voelt u er wat voor om in de toekomst zelf eetbare paddenstoelen te telen.

Waarschuwing: Pluk klakkeloos zelf geen paddenstoelen als je er geen verstand van hebt, want sommige soorten zijn zo giftig dat je, als je daarvan eet gelijk je oogjes voorgoed kunt sluiten!

Klik http://www.mycologen.nl voor algemene kennis over paddenstoelen!
Klik http://www.warenkennis.nl/paddestoelen/herkennen.htm  voor ondermeer 'eigenteelt' &  nog meer wetenschap over dit onderwerp!

Ik zou zo zeggen: ,,Doe er uw voordeel mee en mocht je kweek slagen, dan kom ik samen met Soeur Marie bij u dineren, waarbij u uw kookkunst kunt botvieren met boleten die u in een grote bloembak op de vensterbank in uw huiskamer zelf gekweekt hebt"!





Hier de beroemde Cantharellen, momenteel zeldzaam

DIT ZIJN DE MORIELJES!

Hier enkele champignons waarmee ik een geintje wou uithalen!
s
Paddestoelenschotel-30 minuten de oven in-en dan eten maar!

Bijlagen:
6 Houtskoolzwam.jpg (17.7 KB)   

Hier in het klooster is het niet veel anders dan in de burgermaatschappij. Er lopen veel vrolijke paters, broeders en zusters rond, maar ook enkele die je beter uit de buurt kunt blijven; vooral, als ze weer van die nukken hebben! Je hebt erbij die zich elke dag wassen en verschonen, maar er zijn d'r een paar die aan douchen een broertje dood hebben en dat is als je in hun buurt wandelt goed waar te nemen.
 
Sommige confraters ken ik niet eens bij hun kloosternaam en bijnamen, die we buiten de deur vanwege de schrale contacten van de moderne mens steeds minder horen noemen, zijn hier in het klooster nog volop in. Zo hebben we hier een pater die we 'de korte' noemen, bekend is hier ook pater boomstam oftewel 'de lange', verder is er een norse Soeur bij die hier zuster 'baksteen' heet. Iedereen, tot ver in de dorpsomtrek, kent hier broeder 'de neus' en dan zit hier ook nog een oude zuster Franciscanes die vroeger in een klooster te Huissen gezeten heeft en met haar bijnaam zuster 'kuunskop' genoemd wordt; ik heb me laten vertellen dat een kuunskop een kikkervisje is. Moppenvertellers lopen hier ook rond en tegenwoordig zijn deze bakken echt niet meer Rooms te noemen.
 
Als je pakweg voor een halve eeuw terug onze kloosterdeur binnenkwam werd je verrast door de heerlijke wierooklucht vanuit de kapel waar bijna de hele dag missen gelezen werden en  ook de lucht van die diep aromatische pijptabak van Theodorus Niemeyer was echt merkbaar. We huisvestten in die tijd veel paters, die uit  missielanden waren teruggekeerd en tot hun sterven aantoe opium snoven en een waterpijp rookte.
 
In die tijd was ik de kloosteroverste en ik dacht in mijn onnozelheid dat ze nog steeds bezig waren met het roken van de vredespijp en in gedachten verzonken aan de ander kant van de kloostertafel met het hoofd van de Apachen "Winnetou" in gesprek waren. Op hun kamerje op de slotgang hingen ook van die blaaspijpjes aan de muur en wat me wel opviel was dat ze in hun optrekje nooit last hadden van spinnen of muggen.
 
Hier in het klooster heb je ook paters die soms het brevier vergeten te bidden, omdat ze verslaafd zijn aan het kijkkastje en ook zijn er enkele confraters bij die om zich goed te kunnen voorbereiden op hun missionaire taak naar seksfilms kijken. Uiteindelijk hebben wij broeders dit allemaal niet zo nodig, omdat we dag en nacht bijna aan het werk zijn en ons vlees niet zo geprikkeld wordt door verdorven ledigheid.

Nú, lieve mensen ben ik weer uitverteld en ga zorgen dat er vanmiddag weer wat eten op tafel komt, want de inwendige mens moet ook weer versterkt worden! 


Schotel is opgemaakt door Soeur Marie

Enorme Bibliotheek voor symposia, conferenties etc.

http://www.kloosterwittem.nl/  043 4501741

Als je die ontmoet kom je het klooster niet meer uit!

06-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In de tijd dat we student waren aan het seminarie werd er iedere dag aan lichaamsbeweging gedaan en tijdens de recreatie buiten was het spelletje "Chinese Muur" enorm populair. Hoe ging dat ook weer? Aangesteld werd er een vanger en die jongeman moest zoveel mogelijk personen aantikken, ook deden er wel eens broeders of paters mee, en ook zij moesten met gestrengelde handen in de menselijke muur plaatsnemen. Door de muur komen, erlangs was op het laatst niet meer mogelijk, werd steeds moeilijker. De laatst overgebleven persoon werd niet meer aangetikt en deze was winnaar en in de regel was dat broeder Everard. Dat er af en toe iemand met een gekneusde of gebroken arm in de ziekenboeg  terecht kwam was ingecalculeerd. Om de veertien dagen werd een lange wandeling gehouden en heel leuk waren de voetbalwedstrijden tegen de paters in lange rok en wij in korte broek. Gespeeld werd ook wel eens tegen voetballers uit Boxtel Vught of Schijndel. Zowel als student, alsmede kloosterling bleef je in beweging en je kwam dan ook per hoge uitzondering paters of broeders tegen die er abnormaal geproportioneerd uitzagen en leken op broeder Tukker uit 'Ivanhoe' of op Dik Trom uit het boek van Johan Kievit.

Ieder levend wezen heeft om te leven, te ademen, te lopen of te werken energie nodig en we houden ons lichaam gezond en in actie door te eten en niet te vergeten, ons voornaamste levensvocht, te drinken. Des te meer je jezelf beweegt, des te meer calorieën (brandstof) heeft je lichaam nodig om je werk te kunnen doen of je sport te beoefenen. Sporters moeten zo'n 4000 calorieën 'tanken' en een normaal bewegend mens heeft er aan 3000 genoeg. Bij hele zware krachtinspanningen, zoals bij het lopen van marathons, het wielrennen en gewichtsheffen zijn er sporters bij die om bvb een Tour de France uit te rijden elke dag zo'n 10.000 liter 'brandstof' in moeten slaan om die superprestaties te verrichten. Ook moet er een zekere voedingsregelmaat zijn, waarbij het wenselijk is dat de calorieën goed verdeeld en opgenomen in je lichaam hun werk verricht hebben en je zowel lichamelijk alsmede geestelijk opgeruimd aan de slag kunt gaan.

Tegenwoordig zijn er sporters die vegetarisch eten en dus alle voeding waar vlees in verwerkt zit mijden, maar dan vaak wel lang bezig zijn met andere voedingsmiddelen  om de "kachel aan het branden te houden en de vlam in de pijp." Regel voor gezond leven en sporten is dat u niet al te vette spijzen moet eten, niet te veel voedingsstoffen tot u moet nemen met een te hoog suikergehalte, hooguit 1 gram zout per dag en regel is ook dat eten en drinken aangepast moeten zijn aan de energiebehoefte van uw lichaam.

Hoe kunnen wij oude paters, broeders en zusters ons het beste gedragen op voedingsgebied? Als kok en hoofd van de keuken houd ik alles nauwkeurig in de gaten en zie ik een pater lopen met een wat vooruitstekend buikje, dan geef ik hem nog wel eens een goed eetadvies en zeg tegen hem dat hij voortaan beter zijn brevier lopend in de kloostertuin kan gaan bidden dan in zijn kamertje op de slotgang. Doordat ikzelf met veel gezondheidsklachten sukkel is mijn buikje ook niet meer plat te noemen en vaak zijn mijn benen gezwollen van het vocht. Met moeite loop ik met loopstok door de keuken en buitenshuis met mijn rollator kom ik amper 500 meter vooruit en ben dan bekaf, maar misschien is dit dit toch nog net voldoende om het iets langer vol te houden dan iemand die helemaal niet meer uit zijn bed of stoel opstaat en alles sowieso voor gezien houdt.

In het klooster laten we tijdens het eten ook nog weleens een filmpje zien van onze medebroeders en daarbij bedoel ik ook die mensen die in Allah geloven. We zien dit gewoon als een andere naam voor de Heer God die wij aanbidden en daarom moet u eens klikken op de volgende link! 

http://www.youtube.com/watch?v=4AzyfBH9yUw


Boven de Slotgang in ons klooster hangt de spreuk: De Heer uw Hoeder, de Medemens uw Broeder!

 

01-09-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger reisde ik veel per trein en de lekkerste koffie hadden ze op het station van Driebergen-Zeist. Je kon er ook een belegd broodje bij nemen en als je geen koffie wou hebben dan was er nog warme chocolademelk of heerlijke vruchtenlimonade en dat alles kostte slechts twee kwartjes, zeg maar naar euro's omgerekend 23 eurocent. De trein van Arnhem naar Utrecht stopte daar slechts een paar minuten en overal zag je handen uit de coupéraampjes, reikend met pasklaar de centjes in de hand, roepend en zwaaiend richting de obers die hardlopend langs de treinstellen snelden.

De vraag is, was deze koffie mogelijk anders dan bij moeder de vrouw thuis? Jazeker, men voerde een speciaal recept en hoe moeten we dit dan brengen naar moeder de vrouw met haar moderne koffiezetapparaat? Stel, we hebben 's morgens tegen koffietijd 5 personen aan tafel zitten, die elk twee kopjes koffie drinken. Uit de voorrraadbus pakken we 5 afgestreken duoschepjes gemalen koffie. Hierbij voegen we een snufje zout, een theelepeltje cacao en een half theelepeltje buisman. We hebben te maken met een apparaat voor 12 kopjes en alles zit dus in een filter 4 en het apparaat is gevuld met water tot streepje 10.

Nadat de prutteltijd voorbij is schenken we deze koffie in de kopjes, waarbij het wenselijk is om bij hen die suiker en melk prefareren dit eerst in de kopjes te doen alvorens in te schenken. Vertel het niet door aan al je vrienden, want dan moet je er nog stoelen bijkopen om 's morgens tijdens de koffietijd de gasten te herbergen!


Onder het koffiedrinken worden er heel wat mopjes verteld!

31-08-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

29-08-2010 om 00:00 geschreven door Broeder Everard